ÖDEV 2

1. Sinemart Sarayı’nda prensin düğünü öncesi hazırlıklar sürüyordu.

2. Nedimeler ve uşaklar akşam için son dokunuşları yapmaktaydı.
3. Gelin ve yakın geleceğin müstakbel kraliçesi Leydi İdil’in ne arzuladığı birçok detay için
önemli olsa da kendisi ortalarda yoktu.
4. Son kararların sorulabilmesi için artık Büyük Salon’a gelmesi elzemdi.
5. Baş nedime leydinin odasına giderek ona sorumluluklarını hatırlatmak istedi.
6. Odasına vardığında Leydi İdil’in kanlar içerisinde, kalbinde bir hançerle boylu boyunca
kardeşinin kucağına yattığını gördü.
7. Çığlığı bütün sarayı inletti.
8. Bütün ahali -kral hariç- odaya geldi.
9. Leydinin annesi feryat figan ağlıyordu. Babasıysa evliliğin gerçekleşmemesi sebebiyle
kaybedeceği politik gücü düşünüyordu.
10. Anne, kızının nedimelerinden güç alarak ayağa kalkıp prensin karşısına geçti.
11. ‘’Onun seni sevmediğini biliyordun. Kızımı bu yüzden öldürdün.’’ Diyerek suçladı.
12. Prens dün gece sarayda olmadığını söyledi.
13. Muhafızları şahitlik etti.
14. Kimse buna inanmadı, haklı olduğunu düşünülen aileydi ama prensin sarayında ne
yapacaklarını bilmiyorlardı.
15. Bu sırada kral geldi.
16. Oğlunun masum olduğunu söyledi.
17. Ailenin kim öldürdü o zaman kızımızı itirazına karşılık, sağ kolu parşömenleri çıkarıp kralına
sundu.
18. Leydi İdil’in kardeşine yazdığı mektuplardı bunlar.
19. Prensten canavar olarak bahsettiği bu mektuplarda kendi canına kıymaya cesaret edemediğini,
kardeşinden onu öldürmesini ve bunu canavar üzerine kalabilecek şekilde yapmasını rica
etmişti. Peş peşe okunan mektuplara göre farklı zamanlarda birçok mektupla bunu yapması
için adeta yalvarmıştı.
20. Kral bu cinayetin işleneceğinin en baştan beri biliyordu ama bütün kanıtlara sahip olsa da
durdurmamıştı. Böylece oğlunu bir başka haneyle evlendirerek iktidarını güçlendirebilirdi.
Zaten düğün öncesi İdil’in bağlı olduğu hane krala sadakatini sunmuştu.
21. Dinleyen herkes dehşete kapıldı.
22. İdil’in annesi bir çocuğunun diğerini öldürdüğüne inanmayı reddetti. Kızını sarsıp kendine
getirmeye çalıştı.
23. Konuşup iftiraları yalanlamasını istedi.
24. Ne var ki o sadece kucağında yatan ablasının saçlarını okşuyordu. Bir süre sonra başını
kaldırdı ve babasıyla krala baktı.
25. Kendi nefeslerinin sesinden korkarak sessizliğe gömülen kalabalık dakikalarca tek bir cümleyi
bekledi. ‘’Ablam artık Özgür. Her şeye mal olsa da, Özgür.’’