DECLINACIONS TEMES EN -α ΤΕΜÀTIC ATEMÀTICS

genitiu => -ας -ης -ου -ος -εως -ους

♀ ♂ ♂i♀ ♂i♀
MASCULÍ
I -α -ο- oclusiva líquida nasal diftong -ι, -υ sibilant
FEMENÍ (εϜ>)
precedida no provinent nominatiu i genitiu singulars -o- / -ε- π τ κ -ρ -ντ -αυ -ι de doble arrel
de ρ, ε i ι precedida d'un sufix com els temàtics vocal temàtica
2
4
-ευ
β δ γ -ν 7 -ς
de ρ, ε i ι -*yα -λ 3 -ου -υ (-υ / -ευ) 5 (-ι / -ει) 5
(esdevé η) φ θ χ

ARREL => √χωρα- √μαχα- √δοξα- √νεανια- √πολιτα- √λογ-ο- √φλέβ- √ἐλπιδ- √αἰγ- √ῥητορ- √ἡγεμον- √ῥιν- √γεροντ- √γιγαντ √βου √ἰχθυ- √πηχυ-/πηχευ √πολι-/πολει- √βασιλευ- √τριηρες-
N. -ø, -ς, λογ-ο-ς φλέβ-ς ἐλπιδ-ς αἰγ-ς allarg. allarg. ῥίν-ς allarg. γιγαντ-ς βου-ς πηχυ-ς πολι-ς βασιλευ-ς allarg.
allarg. χώρα μάχη δόξα νεανίας πολίτης λόγος φλέψ ἐλπίς αἴξ ῥήτωρ ἡγεμών ῥίς γέρων γίγας βοῦς ἰχθύς πῆχυς πόλις βασιλεύς τριήρης
V. -ø, -ε-, -ς χώρα μάχη δόξα νεανία πολίτα 1 λόγε φλέψ ἐλπί αἴξ ῥήτορ ἡγεμόν ῥίς γέρον γίγαν βοῦ ἰχθύ πῆχυ πόλι βασιλεῦ τριῆρες
A. -ν, -α λογ-ο-ν βου-ν πηχυ-ν πολι-ν βασιλευ-α τριηρεσ-α
χώραν μάχην δόξαν νεανίαν πολίτην λόγον φλεβά ἐλπίδα αἶγα ῥήτορα ἡγεμόνα ῥίνα γέροντα γίγαντα βοῦν ἰχθύν πῆχυν πόλιν βασιλέα τριήρη
G. -ς, -ου, -ος λογ-ο-(ι)ο βου-ος πηχευ-ος 6 πολει-ος βασιλευ-ος τριηρεσ-ος
χώρας μάχης δόξης νεανίου πολίτου λόγου φλεβός ἐλπίδος αἰγός ῥήτορος ἡγεμόνος ῥινός γέροντος γίγαντος βοός ἰχθύος πήχεως πόλεως βασιλέως τριήρους
D. -ι λογ-ο-ι βου-ι πηχευ-ι πολει-ι βασιλευ-ι τριηρεσ-ι
χώρᾳ μάχῃ δόξῃ νεανίᾳ πολίτῃ λόγῳ φλεβί ἐλπίδι αἰγί ῥήτορι ἡγεμόνι ῥινί γέροντι γίγαντι βοΐ ἰχθύι πήχει πόλει βασιλεῖ τριήρει

N.V. -ι, -ες λογ-ο-ι βου-ες πηχευ-ες πολει-ες βασιλευ-ες τριηρεσ-ες

μάχαι λόγοι φλέβες ἐλπίδες αἶγες ῥήτορες ἡγεμόνες ῥῖνες γέροντες γίγαντες βόες ἰχθύες πήχεις πόλεις βασιλεῖς τριήρεις
A. -(ν)ς λογ-ο-νς βου-νς ἰχθυ-νς πηχευ-νς πολει-νς βασιλευ-νς analogia amb Ν.
μάχας λόγους φλέβας ἐλπίδας αἶγας ῥήτορας ἡγεμόνας ῥῖνας γέροντας γίγαντας βοῦς ἰχθύς πήχεις πόλεις βασιλέας τριήρεις
G. -ων λογ-ο-ων βου-ων πηχευ-ων πολει-ων βασιλευ-ων τριηρεσ-ων
μαχῶν λόγων φλεβῶν ἐλπίδων αἰγῶν ῥητόρων ἡγεμόνων ῥινῶν γερόντων γίγαντων βοῶν ἰχθύων πήχεων πόλεων βασιλέων τριήρων
D. -ις, -σι(ν) λογ-ο-ις ὀνυχ-σιν ἐλπιδ-σιν αἰγ-σιν ἡγεμον-σιν ῥιν-σιν γεροντ-σιν γιγαντ-σιν πηχευ-σιν πολει-σιν βασιλευ-σιν τριηρεσ-σιν
μάχαις λόγοις φλέψιν ἐλπίσιν αἰξίν ῥήτορσιν ἡγεμόσιν ῥισίν γέρουσιν γίγασιν βουσίν ἰχθύσιν πήχεσιν πόλεσιν βασιλεῦσιν τριήρεσιν

-ου -ος -εως -ους

NEUTRE
-o- oclusiva líquida nasal -ντ (-υ / -ευ) 5 sibilant
ARREL => √ἀντρο- √σωματ- √νεκταρ- √εὐδαιμον- (ADJ) √λυοντ- (PARTICIPI) √ἀστυ-/ἀστευ- √κρεας- √γενος-/γενες- √ἀληθες-(ADJ)
N.V.A. -ν, -ø ἄντρον σῶμα νέκταρ εὐδαίμον λύον ἄστυ κρέας γένος ἀληθές
G. -ου, -ος ἀστευ-ος 6 κρεασ-ος γενεσ-ος ἀληθεσ-ος
ἄντρου σώματος νέκταρος εὐδαίμονος λύοντος ἄστεως κρέως γένους ἀληθοῦς
D -ι ἀστευ-ι κρεασ-ι γενεσ-ι ἀληθεσ-ι
ἄντρῳ σώματι νέκταρι εὐδαίμονι λύοντι ἄστει κρέᾳ γένει ἀληθεῖ

N.V.A. -α ἀστευ-α κρεασ-α γενεσ-α ἀληθεσ-α

ἄντρα σώματα (no solen εὐδαίμονα λύοντα ἄστη κρέα γένη ἀληθῆ
donar-se
G. -ων en plural) ἀστευ-ων κρεασ-ων γενεσ-ων ἀληθεσ-ων
ἄντρων σωμάτων εὐδαιμόνων λυόντων ἄστεων κρεῶν γενῶν ἀληθῶν
D. -ις, -σι(ν) ἄντροις σώμασιν εὐδαίμοσιν λύουσιν ἄστεσιν κρεάσιν γένεσιν ἀληθέσιν

ARTICLE 1. El vocatiu temàtic pren la vocal temàtica -ε-. 2. Hi ha temes en -ρ (alguns substantius en -τηρ) que experimenten síncope de -ε- en el genitiu i datiu singulars i fan el datiu plural en -
singular plural ασι(ν): πατήρ, πατρός; μητήρ, μήτρος; γαστήρ, γαστρός, etc. A més, ἀνήρ, ἀνδρός fa síncope també a l'acusatiu singular i a tot el plural i presenta una -δ- eufònica quan hi ha hagut síncope.
3. Només existeix un sol tema en -λ: ἅλς, ἁλός, l'arrel del qual és √ἅλ-. 4. Els temes en -ντ (nasal reforçada) poden fer un nominatiu allargat perdent la -τ (sense desinència) o prendre la
ὁ ἡ τό οἱ αἱ τά
desinència -ς amb possibilitat d'allargar la vocal final (γέρων, γέροντος però ὀδούς, ὀδόντος o γίγας, γίγαντος). Al datiu plural, la desinència -σιν fa desaparèixer -ντ- de l'arrel i allarga la vocal
τόν τήν τό τούς τάς τά precedent. 5. Els temes en -ι i en -υ poden presentar una alternança d'arrels en -ει i -ευ respectivament. La forma en -ι o -υ simple apareix en el nominatiu, vocatiu i acusatiu singulars, a la
τοῦ τῆς τοῦ τῶν τῶν τῶν resta de casos apareix -ει o -ευ (la -υ- i la -ι-, però, sempre desapareixien i donen lloc a les contraccions vocàliques pertinents). 6. El genitiu singular masculí i neutre dels adjectius de tema
en -υ/-ευ (ἡδύς, -εῖα, -ύ; βραχύς, -εῖα, -υ) és -έος, amb òmicron (i no -εως, amb òmega). 7. Els temes en -ευ, documentats de molt antic (especialment noms propis), provenen d'una arrel
τῷ τῇ τῷ τοῖς ταῖς τοῖς
acabada en -εϜ, és a dir, èpsilon i digamma (un so semiconsonàntic /w/ que pot esdevenir -υ o actuar com a consonant); arrel acabada en consonant pel que fa als acusatius.