Cechy stylu biblijnego

 szyk przestawny wyrazó w

 podniosły, uroczysty ton wypowiedzi
 powtó rzenia
 anafory
 paralelizm
 wyliczenia

Historia Abrahama i jego syna, któ rego urodziła mu żona Sara – Izaaka – zawarta jest w biblijnej Księdze
Rodzaju. Bó g obdarzył Sarę i Abrahama potomstwem dopiero, gdy byli oni ludźmi w bardzo podeszłym wieku –
Abraham miał wtedy 100 lat.

Gdy Izaak, któ rego narodziny zapowiadał Bó g Abrahamowi, przyszedł wreszcie na świat, jego ojciec był bardzo
szczęśliwym i spełnionym człowiekiem. Jednak Bó g postanowił wystawić go na pró bę. Rozkazał mężczyźnie
udać się na gó rę Moria i tam złożyć swego ukochanego i wyczekiwanego syna w ofierze. Abraham bez żadnego
sprzeciwu wysłuchał woli swego Pana i zabrał Izaaka we wskazane miejsce, gdzie zbudował ołtarz i na
umieszczonych w nim drwach ułożył związanego wcześniej syna. Gdy podnosił już rękę z nożem, by zadać
chłopcu śmiertelny cios, powstrzymał go Anioł Pań ski.

W nagrodę za to, że Abraham bez wahania był w stanie poświęcić według rozkazu Boga oczekiwanego przez
całe życie potomka, Bó g obwieścił mu, że do koń ca swych dni będzie żyć w szczęściu i dostatku, a jego
potomstwo będzie tak liczne jak gwiazdy na niebie, a on sam stanie się protoplastą wielkiego narodu. Przed
śmiercią w wieku 175 lat Abraham spłodził z drugą żoną Keturą jeszcze sześciu synó w, któ rzy ró wnież mieli
synó w i w ten sposó b ró d się rozrastał.

Biblijny bohater przez całe swe życie wypełniał wolę Boga i słuchał jego rozkazó w. Chociaż jego żona Sara była
bezpłodna i z łaski Stwó rcy pierwszego syna dała mu w bardzo pó źnym wieku, to Abraham nie buntował się,
gdy Pan nakazał mu zabicie go. Historia ta ukazuje, że całkowita ufność Bogu i jego planom zawsze zostaje
nagrodzona. Abraham swym postępowaniem udowodnił, że trzeba ufać Bogu, bo on nigdy nie chce dla swoich
dzieci źle, a to, czego żąda, ma zawsze jakieś uzasadnienie i nie ma na celu pognębienia człowieka. Abraham był
gotó w oddać największy skarb zesłany mu od Boga i dlatego Pan wynagrodził mu to z nawiązką. Utwierdził się
w tym, że Abraham nadaje się na bycie patriarchą narodu Izraela.