The Great Pretender

The Great Pretender

Hot Bachelor's Series #3:

"Promises are made to be broken.."

Cailegh's a mess. A really big mess. She messes everything, palpak at lampa kung
tutuusin. Almost everyone hates her dahil sa kung wala syang gagawing kapalpakan ay
unconsciously na may mapapahamak sa kagagawan nya. She didn't know what gotten her,
hindi nya alam kung bakit kahit mismong paglalakad lang nya ay nakadakit sa kanya
ang kamalasan.

She was thinking that maybe, maybe inborn na talaga ang kamalasan nya, her parent's
relationship is really complicated, lahat ay ayaw sa kanya sa hindi nya malamang
kadahilan, she tried asking them but they will just ignore her, talk shits behind
her back and just tell her how unlucky she is in her life.

She felt loss, hindi nya maintindihan ang nangyayari. There's something empty
inside her na hindi nya maipaliwanag. Is it about her parents? About friends? O may
iba pa? She wants her lost self back, baka marahil ay magiging masaya na ang buhay
nya but everything change when she met Travis Samaniego at a beach, one summer
vacation.

The first time she laid her eyes on him ay may kung anong mainit na pakiramdam ang
lumukob sa dibdib nya, there's this familiar feeling na naramdaman nya nang una
nitong hawakan ang kamay nya. Ang init ng mga braso nito ay napakapamilyar sa
pakiramdam nya at ang mga pamilyar nitong mga mata ay tumatagos sa kaluluwa nya.

He then offered a crazy proposal; to be his pretend fiancé para hindi sya ipakasal
ng ina sa kung sino mang babae na agad nya ring sinunggaban.

She knew from the very start that what will happen between them was only a no-
strings-attached-relationship, they will just pretend and enjoy each others warmth
and company. Her attraction towards this man become deeper and deeper na hindi nya
napapansin ang unti-unti nyang pagkalunod nya dito.

What's the real score between these two? What if something in the past hunts them
down? Who's gonna pretend better? Between these two, who's the great pretender?

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, Characters, Businesses, Songs,

Places, Events and incidents are either product of the author's imagination or used
in fictitious manner. Any resemblance to actual person, living or dead or actual
events are purely coincidental.

PLAGIARISM is a crime √

Warning: This story contains typos, wrong grammars, strong language and some scenes
are not suitable for young reader. Please read at your own risk, I've warned you.
Beware. If you don't want the story, just please leave.

Highest Rank: #9 in General Fiction

[PG-16]
All rights reserved 2015
©heartlessnostalgia

Prologue

Prologue
Singsing

"Walang iwanan? Promise?" Isang maaliwalas na ngiti ang ibinigay ko sa kanya at

niyakap sya ng mahigpit.

"Promise.." Bulong ko sa kanya, I can almost feel the beating of his heart at
idinikit ko ang pisngi ko sa kanya.

"I love you Leigh!" I smiled at parang musika sa pandinig ko ang marinig ang
salitang iyon mula sa kanya.

"I love you too.." He held my chin at tumitig sa mga mata ko, ang kulay abo nyang
mga mata ay nasisinagan ng liwanag mula sa papalubog na araw. Hinaplos nya ang
pisngi ko at unti-unting bumaba ang halik nito sa labi ko.

I closed my eyes tigtly and savour the moment, I memorize the features of his face
and kissed him back. The pounding on my chest was aggressive, my stomach is
rumbling with butterflies and with so much happiness.

I love you but I'm sorry..

"W..What do you mean?" Pain is visible in his beautiful eyes, ang saya na nakita ko
roon ay naglaho sa ngayon at pawang sakit ang bakas na naiwan.

"I'm sorry.." I whispered and look at my feet, my body is shaking at pilit kong
itinago ang luha sa aking mga mata.

"A..Akala ko ba walang iwanan? Leigh, ano 'to?" I smiled bitterly and sniffed.

"Sorry.."

"Hindi mo na ba ako mahal?" Nag-angat ako ng tingin at halos nanghina ako sa

nakitang sakit sa mukha nya pero umiling ako at nagsalita.

"May iba na akong gusto, magmove-on na lang tayo.." Matatag kong sabi ngunit sa
kabila niyon ay ang panghihina at ang pagpipigil kong umiyak.

"I hate you Cailegh, akala ko totoo ka. I regret the day I met you.. I regret
wasting my time showing you how much I love you. I hate you Cailegh. I hate you."
What he said pained me so much but I have to endure it.

Ito ang gusto mo Cailegh diba?

"I'm sorry.." I managed to say but he just look at me wearing his mad expression at
tinanggal ang singsing na nagdudugtong sa aming dalawa, parang naupos akong kandila
habang nakamasid sa kamay nyang nagtatanggal ng simbolo ng pagmamahalan namin.

"We're over Cailegh, I hope not to see you again." Inilaglag nya sa sahig ang
singsing at tumalikod paalis sa harapan ko.
I just watch the one I love walking away from me, I watch him left me. Napaupo ako
at nilapitan ang singsing na nasa lupa, iniabot ko ito and the moment my hands
touch the ring, my tears fell automatically..

My hands are shaking together with my body. I kissed the ring at ang sakit ng ulo
ko ay wala lang kumpara sa sakit ng puso ko ngayon.

I'm sorry but I have to do this, I have left with no choice.. I try my best not to
hurt you but either both of it will hurt you.

I hold the ring tighter and closed my eyes, the pain inside my head become more
painful and unbearable each passing time.

"I love you.." That was the last thing that I've said before the darkness eat my
consciousness.

Chapter 1

Chapter 1
Cailegh

"Your child needs assistance! Alam naman nating may nangyari sa kanya hindi ba?!
Why can't we just settle things down for now?!" I opened my eyes and the sunrays
from the open curtain welcomed me.

Itinukod ko ang kamay ko sa higaan at umayos ng upo, I gaze at the door at rinig na
rinig ko ang sigawan ng magulang ko.

"Shut up Fredo! I have many things to do right now, h'wag kang magsimula!" My mom's
high-pitch voice was all I can hear from the outside.

"Ano hahayaan nalang natin sya? She needs us and if you're busy, I'm busy too! I
have things to do tapos hahayaan mo lang sya sa akin?!"

"Cailegh's a woman now okay? She can handle herself, just.. Just don't start with
me right now, I'm busy.." Nakagat ko ang labi ko sa pagkakarinig ng boses ni mom at
kasunod nito ang malakas na pagsasara ng pinto.

Nanatili akong nakatitig sa pintuan ng kwarto ko at napabuntong-hininga nalang, not

so really good start of the day. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay at kinapa
gamit ang paa ko ang tsinelas sa ilalim ng kama pero hindi ko makita kaya bumaba
ako at sinilip ang kama, nangunot ang noo ko ng makitang wala iyon doon kaya dumapa
nalang ako para mas makita ito.

Ipinasok ko ang kamay ko sa ilalim ng kama para kapain ito pero wala akong makapa
kung hindi ang isang hindi pamilyar na bagay, it's texture was rough at gumalaw ito
kaya isinilip ko na lang ang ulo ko at yun na lang ang tili ko ng makitang ipis
ito.

"Kyaaah!" Malakas akong tumili at nagmamadaling tumayo pero nauntog lamang ako sa
hamba ng kama pero kahit masakit ay pilit akong tumayo at hinanap ang panghampas na
kahit ano, may nakuha akong meter stick at hinabol ang ipis na tumatakbo at
hinampas ko ito ng paulit-ulit habang tumitili.

Oh my God! Kadiri!
Nang makitang patay na ang ipis ay nagmamadaling pumunta ako sa harap ng salamin ko
at kinuha ko ang Victoria Secret perfume ko at inispray sa ipis para siguradong
mamatay.

Die cockroach! Die!

Napasuntok ako sa hangin ng makitang patay na ang ipis at napatawa. I am so great!

Napangiwi naman ako at napabuga ng hangin nang makitang nasa tapat lang pala ng
banyo ang slippers ko, naiinis akong lumapit doon at isinuot ito bago pumuntang
banyo para maghugas ng kamay at nagspray ng pabango sa kamay ko pagkatapos.

Lumapit ako sa ipis na mi-nurder ko at tinulak iyon gamit ang meter stick na
pinangpatay ko, dumiretso ako sa terrace habang patuloy sa ginagawa at napatingin
sa paligid. Malamig na hangin ang sumalubong sa akin at ang napabangong amoy galing
sa hindi kalayuang dagat.

I smiled at hinayaang liparin ng hangin ang pambruha kong buhok at feel na feel ko
pang nasa movie ako, I look crazy here pero hindi ko na lang pinansin. I look like
Rose here from the Titanic minus the fact that there's no Jack hugging me from
behind.

Sa hindi kalayuan ay nakikita ko ang mga taong lumalangoy sa dagat at ang iba ay
naglalaro ng volleyball sa dalampasigan, I will probably swim and enjoy myself
later.

Babalik na sana ako sa loob ng mamataan ko ang lalaki na naglalakad sa tapat ng

beach house namin, he was topless but wearing board shorts, naka-shades sya at ang
buhok ay magulo dahil sa dinadala ito ng hangin.

Napasinghap ako ng nag-angat sya ng tingin at mabuti nalang ay nakaatras ako

kaagad. Mabilis ang tibok ng puso ko at mabilis na napahawak doon.

Shit! Brace yourself Cailegh!

Akmang babalik na ako sa kwarto ng madaanan ng pansin ko ang ipis na nandoon sa

gilid na kakapatay ko palang.

Lumapit ako roon at kinuha ang meterstick na tabi noon, napangisi ako bigla sa
naisip na kabaliwan. Wala namang makakakita eh?

Iniunat ko ang kamay ko at tinitigan ang ipis at itinaas ang meterstick para
bumwelo. It was like playing golf, pupunteryahin ko ang ipis..

Napahalakhak akong parang tanga. Sino kaya ang siswerteheng tamaan ng lucky
cockroach na ito?

Tumalon-talon pa ako bago ibinuwelo ang kamay ko na nakaangat sa ere hawak ang
meterstick.

1.. 2.. 3..

"Oh my gosh!" Napatili ako sa gulat na sa halip na ang ipis ang tumalsik ay ang
meterstick ang nabitawan ko at lumipad sa ere. Napapalatak ako sa katangahan lalo
na ng may marinig na malutong na mura mula sa baba.

"What the fuck?!" Mabilis akong napasinghap ng marinig ang isang baritonong boses
mula sa ibaba at mabilis na tumakbo para sumilip at nakitang ang lalaking nasa
tapat ng resthouse namin ang tinamaan nito.
Oh shit, Cailegh! Why do you need to be careless everytime?!

Nakahawak ito sa ulo at nakatungo habang ang meterstick ay nasa lupa at

namamahinga. Mabilis akong napaatras at nagmamadaling pumasok sa kwarto para
sabunutan ang sarili ko.

"Gaga ka talaga Cai! Fuck!" Nakangiwi ako sa sarili ko sa salamin habang sinusuklay
ang buhok ko.

Ke aga-aga may napapahamak ako?! Kamusta na kaya si gwapong nakatopless? I hope

he's fine by now..

Inayos ko ang mukha ko at ang cover-up ko na nagtatago ng bikini kong itim,

katatapos ko lang kasing mag-shower at lalangoy ako ngayon at magliliwaliw.

I check myself one last time before getting my eyeglasses and my hat at lumabas. I
didn't bother telling them where am I going, wala naman silang pakialam diba?

"Hi Cailegh, hija! Good morning!" I smiled when I hear Manang Celia approach me at
agad kong tinanggal ang suot kong salamin at bumati pabalik.

"Hi Nang!" Lumapit ako para halikan sya sa pisngi at hinaplos naman nya ako sa
buhok na may ngiti sa labi.

"Naku hija, mabuti at nakadalaw ka.. Kamusta ang pakiramdam mo? Bumalik naba ang
nawala?" Natigilan ako sa sinabi nya at umiling. Manang Celia is the one who took
care of me this past three years noong may nangyari kaya napakalapit ng loob ko sa
kanya.

"Hindi pa po.." Tipid akong ngumiti.

"Tiwala lang hija, kaya mo yan. Teka, asan ang parents mo?" Umiling akong muli sa
sinabi nya at pinasadahan ng kamay ang buhok kong nagulo ng malakas na hangin.

"Ganun ba? Naku, hanggang kailan nga pala kayo rito hija?"

"Tatlong linggo lang po siguro tapos balik syudad. Kailangan ko rin kasi ng check-
up.." Saglit kaming nagkamustahan bago ako nagpaalam palabas ng rest house namin.

Napahiyaw ako ng malapit na ako sa tubig at agad na hinubad ang tsinelas ko para
magbasa, I am enjoying myself pero hindi ko pa binabasa ang katawan ko. No, not
yet.

Napagdesisyunan kong bumili ng buko sa malapit na stall roon dahil sa nauuhaw ako,
habang naglalakad ay miminsang sumisimsim ako sa straw na nakatusok sa sariwang
buko na hawak ko.

Umupo ako sa upuang puti na naroon sa tapat ng dagat at naupo. Inilapag ko ang buko
sa lamesa at pinagmasdan ang balat kong namumutla at bahagyang namumula dahil sa
pagtama ng araw.

My goal for this short vacation is to be tan. Nagmumukha na kasi akong bampira sa
ganitong kulay.

I remove my cover-up at lumantad ang bikini kong itim na nasa loob, I bit my lip at
sumandal sa upuan habang nakatanaw sa dagat. Hawak ko pa rin ang buko at umiinom
roon.
"Gago! Hoy Trav! Ibalik mo yang tsinelas ko kakalbuhin kita!" Nagpanting ang tenga
ko sa narinig na maging ako ay hindi maintindihan kong bakit.

"Gago ka rin T! Mas matanda ako sayo!" Pumaibabaw roon ang isang malakas na
halakhak at biglang kumabog ang dibdib ko, napaayos ako ng upo at tinanggal ang
salamin bago inilibot ang paningin.

Why does that laugh sounds different? Hindi ko alam kung bakit nagwawala ang dibdib
ko at nagtataka man ay mabilis akong tumayo at sinubukang hanapin iyon.

Inilibot ko ang paningin ko habang naglalakad pero laking gulat ko ng bumundol ako
sa kung ano, dahilan kaya mawala ako sa balanse at tumumba.

"Fuck!" Dapat ay ang buhangin mula sa lapag ang babagsakan ko pero hindi ito
nangyari dahil sa may agad na mga brasong pumaikot sa baywang ko at mabilis akong
nasalo.

"Miss, are you okay?" Mabilis akong umayos ng tayo at tinanggal nito ang braso sa
baywang ko, inayos ko ang sarili ko at yun na lang ang pagkabog ng dibdib ko ng
masalubong ang kulay-abong mga mata ng lalaki.

Natigilan ako at napaatras, iniangat ko ang paningin ko para makita ang kabuuan na
mukha ng lalaki at pinilit na magsalita ng normal.

"Sa..Salamat.." Nagtaka ako ng makita ang gulat sa mata ng lalaki ng makita ako at
naabutan ko pa ang bahagyang pag-awang ng mga mapupulang labi nito.

Napatitig ako sa kanya, he has this fierce look in his ash-colored eyes at matangos
ang ilong nito, ang labi nito ay mapupula at maninipis na akala mo ay iginuhit ng
isang napakahusay na mangguguhit. Hindi rin nawala sa paningin ko ang kilay nito na
bahagyang magkasalubong habang matamang nakatitig sa akin.

Nagitla ako at napasinghap sa gulat ng hawakan nito ang magkabilang braso ko at

nagsalita.

"Cailegh..." May kumirot sa dibdib ko ng banggitin nito ang pangalan ko na

nagpapagulo sa akin.

"K..Kilala mo ko?" Mahinang tanong ko sa kanya.

xxxx
Hey guys, sorry late UD. Busy ako eh, hehe sorry! Aldub you everyone!❤

Chapter 2

Chapter 2
Travis

"Kilala mo ko?" Nakita ko ang pagkunot ng noo nya sa sinabi ko at akmang ibubuka
ang bibig ng may tumawag sa akin sa di-kalayuan.

"Cailegh!" Hindi nawala ang tingin ko sa kulay abo nyang mga mata na matamang
nakatitig lang sa akin, maya-maya pa ay naramdaman ko ang presensya ng kung sino sa
likod ko na inulit ang pagtawag sa pangalan ko kaya binitiwan nito ang balikat ko.

"Kilala mo ko?" Ulit ko at pilit hinahabol ang tingin nya na dagling nag-iwas ng
tingin sa akin.

"Cailegh, sino siya?" Tanong ni Harris sa tabi ko. Saglit ko lang sya tinignan at
ibinaling muli ang tingin sa Adonis na nasa harapan ko.

"Kilala mo ko?" Ulit ko sa kanya pero umiling lang sya sa akin at binalingan ang
nasa tabi ko.

"I must be mistaken.." Matigas nyang sabi bago binalingan ulit ako at tinalikuran,
nanatili akong nakatulala sa likod nya habang naglalakad palayo.

Hindi, he called me by my name!

"Wait!" Hindi ko pinansin ng tawagin ako ni Harris at diretso lang ako sa paghabol
sa lalaking kausap ko kay kanina.

"Wait! Kuya!" Mabilis akong humarang sa harapan nya at hinarangan sya.

"What.." Gulat ang ekpresyon nito ng makita ako at tumikhim.

"Kilala mo ko?" Parang sirang plaka kong tanong sa kanya, nakahawak pa ako sa
dibdib ko dahil sa hinapo ako sa pagtakbo. Mahahaba ata ang bias nitong gwapong
'to, ang laki ng hakbang eh!

Tinitigan ko sya habang pilit na hinahabol ang hininga ko pero wala sa mukha ko ang
tingin nya, sinundan ko kung nasaan ang mata nya pero naabutan ko itong nakatitig
sa dibdib ko.

"Kuya!" Halos mapatalon naman sya sa gulat sa sinabi ko at sinulyapan muli ang
dibdib ko bago kinagat ang labi nya at umiling.

"Don't you have decent clothes to wear? Labas na kaluluwa mo.." Masungit nyang sabi
kaya napatingin ako sa suot kong bikini. Hindi naman ah?

"Excuse me, nasa beach tayo. Anong gusto mo? Mag-sweater ako?" Ngumiti ako at
humalukipkip. Tumaas naman ang kilay nya sa sinabi ko at malakas na bumuntong-
hininga.

"Tss.. Just don't wear such.." Tinuro nya ang suot kong bikini na parang naiinis.

"Sus, yung iba nga halos maghubad na!" Turo ko sa isang babae na nasa may seashore
na kulang sa tela ang bikini, yung tipong kahit pinakatago-tago nya ay makikita na.

Matalim nya lang akong tinignan pero hindi sumagot at tinalikuran ako.

"H..Hoy! Di pa kita tapos kausapin!" Binilisan ko ang lakad ko at sinundan sya.

"Kuya! Kilala mo ba ako?!" Halos pasigaw na ulit ko.

"No, hindi kita kilala.." Sagot nya na hindi lumilingon sa akin pero hindi ako
kumbinsido. That's impossible.. He called me by my name kanina kaya imposible ang
sinasabi nyang hindi nya ako kilala.

"Kuya naman eh! Kilala mo ako!" I proclaimed. Nagtitinginan na rin ang mga tao sa
amin pero hindi ko nalang pinapansin, inggit lang sila!

"Kuya!" Tumili ako at binilisan ang lakad ko, halos patakbo na rin ako dahil sa
bilis ng lakad nya at hindi ko sya maabutan. Nasa may bandang tagong lugar na kami
ng resort pero hinahabol ko pa din sya, I wanna talk to him.
"Kuya naman eh!" I don't care kung nakaswimsuit lang ako sa ngayon, sigurado naman
akong hindi ako makikitaan eh.

"Wait lang! Hoy--" naramdaman ko ang pagsabit ng tsinelas ko sa bato dahilan kaya
napasalampak ako sa lapag at malakas na tumama ang tuhod ko.

Napaigik ako sa sakit at napapikit ako ng kumirot ang tuhod ko.

"K..Kuya!" I tried calling him, hindi pa naman sya nakakalayo pero hindi na nya ako
nilingon. Naramdaman ko ang pagkadismaya at sumabay pa pati ang pagkirot ng sugat
ko.

"Miss! Ayos ka lang?" Nag-angat ako ng tingin at nakita ko ang mga grupo ng mga
kalalakihan sa harapan ko, tinukom ko ang bibig ko at tumango.

"A..Ayos lang.." Naiilang kong sabi, bigla akong kinabahan ng hagudin ng tingin ng
isa sa kanila ang katawan ko.

"Sure ka Miss? Sama ka samin, gamutin natin yan.." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi
nito at mabilis na umiling.

"H..Hindi na, ayos lang.." Umiling-iling ako at pilit na tumatayo pero kumikirot
ang tuhod ko.

"Sige na miss, mukhang malaki yang sugat mo.." Ngumisi ang isa, kinagat ko ang labi
ko at umiling.

"Hindi! Ayos.. Ayos lang ako.. Paparating na ang boyfriend ko." Pagsisinungaling ko
pero tila hindi ito umepekto sa kanila.

"Pinagloloko mo naman kami miss eh, hindi ka pababayaan ng boyfriend mo na nandyan

sigurado. Asan sya? Wala naman miss eh, halika gamutin nalang natin.." Umiling-
iling na ako at sinusubukang tumayo.

"Malapit na sya, may kinuha lang." Palusot ko pa.

"Miss, alam mo.." Hinawakan nya ang braso ko pero iwinaksi ko iyon.

"Bitiwan nyo ko!" Tinutulak ko ito pero hinawakan nya pa din ang braso ko, ni hindi
ako makagalaw at makapanlaban dahil sa sakit ng tuhod ko.

"Alam mo mis--"

"Fucking touch her and you'll die." Napasinghap ako ng may marinig na boses at
mabilis na hinanap ang pinanggalingan nun.

"H'wag ka mangialam dito pre, ipaubaya mo nalang sa amin ito.." Kinilabutan ako sa
sinabi ng isa at hinaplos ang braso ko kaya agad akong lumayo at umusog.

"Lay your fucking hands again and I'll wring your neck." Matalim nitong sabi sa
madilim na ekspresyon.

"Pre--" Hindi pa man ito nakakapagsalita ay sinuntok na ito ni kuya sa panga kaya
napaatras ito.

"Gago ka ah!" Sigaw ng lalaki at sinuntok sya pabalik. Napatili ako sa gulat sa
suntukan at parang tanga lang na nakatanga, Ni hindi ko na maramdaman ang sakit ng
tuhod ko na parang nawala lalo na dahil sa namangha ako nang pagsusuntukin nya na
parang napakaliit na bagay ang pagsuntok nya sa mga lalaki na walang kahirap-hirap.

"Don't you fucking touch my girlfriend." Isang beses pa akong napasinghap sa sinabi
nya at sinipa nya pa ang isa sa tatlong lalaki na nasa lapag na ngayon, ang isa ay
may dugo sa gilid ng labi..

"Gago.." Sinabi ng isa at tinulungan ang kasama at sumibat paalis, nakatalikod sa

pwesto ko si Kuya na parang may malalim na iniisip.

"Kuya.." Tawag ko sa kanya, napadiretso sya ng tayo at dahan-dahang lumingon sa

akin. Nakatingin din ito sa akin gamit ang madilim at matalim na ekspresyon,
dahilan para kumabog ang dibdib ko.

"What are you thinking woman?! Muntik ka ng mapahamak dahil sa lintik na suot mong
yan!" Malakas ang boses nya at galit na galit ang itsura nya ng bumaling sa akin.

Napaawang ang labi ko at napatungo agad ng masalubong ko ang kanyang mga mata.

"Ano? Tutungo ka lang dyan? Tignan mo nga yang itsura mo! You look like a.." Hindi
na nya naituloy ang sinabi at narinig ko ang na ang yapak ng paa nya palapit sa
pwesto ko.

"Leigh.." Nag-squat sya sa harapan ko at hinawakan ang baba ko.

"T..Tinawag mo ako?" Nagtatakang sabi ko, lumabi lang sya at nakahawak parin sa
baba ko.

"Kuya.." Tawag ko sa kanya.

"Travis.. I'm Travis.." Mahinang sabi nya at maya-maya pa ay tumayo at hinubad ang
shirt nya bago lumapit sa akin at isinuot ang shirt nya sa ulo ko.

"Next time, h'wag ka magsusuot ng ganyan. Sorry for shouting at you." Malumanay
nyang sabi, umamo ang boses nya at hinawakan ang paa ko para i-examine ang tuhod
ko.

"Travis.." Tawag ko sa kanya, tinignan nya ako bago umayos ng tayo at nagulat ako
sa biglaan nyang pagbuhat sa akin kaya mabilis akong napakapit sa leeg nya.

"Napakaclumsy mo pa din.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at nag-umpisa na syang

maglakad.

"Ha? Paanong.. Kilala mo nga ako!" I hissed.

"Hindi nga.." Ngumiti sya at umiling bago nag-umpisa maglakad karga ako.

xxxxx
Sorry dapat kagabi pa 'to kaso nawalan ng WiFi. Sorry talagaaaaa :(

Chapter 3

Chapter 3
Just an old friend

"Kilala mo ko eh." Iniupo nya ako sa sofa at umalis sa harapan ko.

"Hindi nga, ang ingay mo." Pumasok sya sa kung saan at pagkakataon ko iyon para
ilibot ang tingin sa paligid, nasa rest house nya kami ngayon na malapit lang pala
ng sa amin. The interior of his place is manly pero napakaganda sa paningin ang mga
materyales na gamit, it was refreshing at nakakawala ng pagod.

Travis has really a good taste in designs..

"Travis.." Mahinang bulong ko at napasandal sa sofa nya, even his name sounds good
and really hot na bagay sa kanya. Inayos ko ang shirt nya na suot ko at bahagyang
lumingon sa kusina na pinasukan nya at nang makumpirmang wala pa ito ay inilapit ko
ang shirt nya sa ilong ko.

"Shet ang bango!" I giggled at ipinikit ang mata ko bago inamoy pa ito, his natural
scent lingers on my nose at napakasarap nito sa pang-amoy.

"You can instead, smell me if you want." Mabilis kong nabitiwan ang damit at umayos
ng upo, sa harapan ko ay nakatayo si Travis habang may dalang kit. Nakangiti sya at
bumabalandra ang yummy abs nya sa harapan ko.

"K..Kanina ka pa?" Pumirmi ako ng upo at tinagilid ang paa ko.

"Not really but enough to see you fantasizing and smelling my shirt." Kumislap ang
mata nya at abot-abot naman ang kahihiyan na naramdaman ko.

"I..Inamoy ko lang, mabaho eh." Palusot ko pero tumawa lang sya sa sinabi ko bago
naupo sa lamesa na harapan ng sofa.

"Uh-huh? So, would you please tell me I am mistaken when I heard you say my shirt
smells so damn good?" His smile twitched and turn his head to the side, watching
me.

"Imagination mo lang yun!" Kinagat ko ang labi ko at lumunok, kita ko ang pag-iiba
ng ekspresyon nya pagkatapos ay umiling-iling.

"Bakit?" I asked at inialis ang nakatabing na buhok sa mukha ko.

"Don't bite your lip." Pinakawalan ko ang labi ko na kagat ko at tumikhim.

"Ano.. Travis.." Parang bigla akong nahiya ng tawagin ang pangalan nya, lumingon
naman sya sa akin at pinasadahan ng kamay ang magulong buhok at maya-maya pa ay
napangiwi.

Sheet of paper, bakit ba ang gwapo nya kahit nakangiwi?

"Anyare sa'yo?" Tanong ko.

"Nothing," maya-maya pa ay tumayo sya at nagulat ako ng lumuhod sya sa harapan ko

bago iniabot ang paa ko at inispeksyon ang sugat ko.

"Why do you have to be so careless?" Hindi nakatinging sabi nya bago iniabot ang
medicine kit at naglabas ng cotton at alcohol.

"Sumabit yung tsinelas ko sa bato."

"Kaninong kasalan?" Tanong nya.

"Sa bato. Tanga eh, kitang dadaan ako haharang sya." Tumigil sya sa paglagay ng
alcohol sa cotton at nakangiti na ng tignan ako.
"Loko." He laughed softly at inilapit ang cotton sa tuhod ko pero hindi pa man
nakakalapit ay inihawi ko kaagad ang kamay nya.

"H'wag! Masakit yan!"

"Tss.. It's not, come on. Tuyo na yung dugo oh." Inilapit nya ulit pero mabilis
kong hinawi ang kamay nya at umiling.

"Ayaw, please.." Ngumuso ako at nagpacute. Nangingiting nailing sya bago binitawan
ang cotton at nagulat ako ng kunin nya ang kamay ko at pinisil.

Naramdaman ko ang kakaibang kuryente na nasa sistema ko at ang kiliti sa tyan ko sa

ginawa nya.

"Kaya mo yan, parang kagat lang yan ng langgam." He gave me his warm and reassuring
smile bago ako tinitigan kaya wala sa sariling napatango ako. Pakshet lang,
nakakadala ang ngiti nya.

"Good. Okay then." Tumango sya at binitiwan ang kamay ko bago inabot ulit ang
cotton at inilapit sa tuhod ko. Napapikit ako at pilit na iniiba ang konsentrasyon
para hindi ko maramdaman ang hapdi pero nang lumapat ang cotton sa tuhod ko ay
napangiwi ako at agad na napakapit sa balikat ni Travis.

"Ouch!" Halos makurot ko si Travis at nang hindi ko sya maramdamang gumalaw ay

napamulat ako ng mata, only to find out na nakatulala sya sa kamay ko na nasa
balikat nya at lumunok.

"Bakit?" Tanong ko, ang cotton ay nasa kamay pa din nya pero hindi ulit lumapat sa
tuhod ko.

"You.. You still do that." Nagtaka ako sa sinabi nya at nagsalita.

"Ang ano?"

"That. Touching my shoulder when you're hurt."

"Ha?" Napaawang ang labi ko.

"W..Wala.. Sige, lilinisin ko na ang sugat mo." Nilinis nya ang sugat ko at ginamot
pero parang hibang ako at nagtataka sa sinabi nya. Bakit ang dami nyang alam?

"You know me, right?" Itinapon nya ang cotton bago lumapit sa akin.

"Nope."

"Trav, sige na.. I know kilala mo ko, please." Bumuntong-hininga sya bago kinagat
ang labi at naupo sa tabi ko.

"Yes, I know you." Napaayos ako ng upo at humarap sa kanya.

"Talaga?" Tumango sya.

"What happen? You don't remember me?" Takang tanong nya, I smiled faintly and nod.

"I just.. I just can't remember anything, sorry kung ang kulit ko kanina. I just
wanna ask you things kasi."

"How come? Kahit ako? You can't remember me?" May nakita akong emosyon na gumuhit
sa mga mata nya at sumandal, habang nakatingin sa akin.
"Sorry.. Hindi eh, that's why I wanna ask you. I want to know someone who knows me
and as you said, kilala mo ako." Tumango sya pero hindi nawala ang emosyon na hindi
ko mapangalanan sa kulay-abong mga mata nya.

"I know you.. Really well.." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi nya at parang
guminhawa ang pakiramdam ko.

"Let me introduce myself formally again, I'm Travis Joseff Samaniego." He smile a
little at mabilis ang kabog ng dibdib ko sa ginawa nyang paglahad ng kamay sa akin.

"Cailegh Camilla Ignacio.." Tinanggap ko ang kamay nya at napakapamilyar sa

pakiramdam ang kanyang mainit na palad.

Agad ko ding binitiwan ang kamay nya dahil sa hindi na stable ang tibok ng puso ko
at inayos ang buhok ko.

"What happen?" Napalabi ako sa tanong nya at sumagap ng hangin.

"I don't know.. Really.. Walang nakakapagsabi sa akin.. I was clueless for the past
years so that's why I wanna know someone like you.." Marahas ang pagbuntong-hininga
nya sa sinabi ko at tumitig sa akin.

"It must be your parents." Matigas nyang sabi.

"Kilala mo rin sila?" Tumango sya at inilagay ang kamay sa sintido at hinilot.

"Yeah.." Sagot nya, this man really knows me, no doubt.

"Ano bang relasyon natin dati? Are you my boyfriend?" I tried joking at ngumisi pa
pero nakita ko kung paano sya natigilan at napaawang ang labi sa sinabi ko.

"You seriously can't remember anything?" Biglang sabi nya sa seryosong tono.
Mabilis akong tumango bago sumagot.

"I was just kidding and yes, wala talaga akong maalala. Not even a single thing."
Nanatili ang titig nya sa mukha ko na parang may hinahanap at maya-maya ay nag-iwas
ng tingin.

"Ano ba kita?" Tanong ko. Tumingin sya sa akin bago nagsalita.

"Just.. An old friend.." Sabi nya pero parang hindi ako makumbinse.

"You must be a great old friend of mine.." I smile at heaved a deep sigh.

"I wish I could remember you, you know I just woke up not remembering anything at
sinabi lang nilang may nangyari na hindi ko naman alam kong ano. I tried asking
them kung ano ako at kung sino ako ng may naaalala pa ako but they refuse answering
me, they just told me to forget the past dahil hindi importante."

"Hindi nga importante.." Biglang sabi nya na ikinakaba ko.

"What do you mean?"

"Wala, wala namang kakaibang nangyari dati.. As far as I remember, wala kang
kakaibang naranasan dati so it isn't important to remember anything." Malamig nyang
sabi, his mood switched again.

"But I want to remember everything! Gusto kong makabalik ako sa dati, I'm clueless,
empty at wala akong alam! Please.." I said, almost begging. Naramdaman ko rin ang
pagtulo ng luha ko sa pisngi ko.

I am scared that he might not intertain me, I am scared na hindi sya pumayag sa
pakiusap ko. I don't wanna be clueless anymore. Sya nalang ang pag-asa ko.

He pressed his eyes together at nang bumukas muli ay nakatitig na sya sa mga mata
ko.

"Help me.. Please.." Mahinang sabi ko, sumikip ang dibdib ko sa isiping hindi nya
ako matutulungan. I don't know pero gusto ko syang ipaalala sa akin ang nakaraan,
alam kong nakalipas na iyon pero hindi mawala sa isip at puso ko ang hangaring
malaman ito.
I can feel that something in the past was important to me, at sana kung malalaman
ko yun ay pakiramdam ko mabubuo ako.

"Please.." I repeat.

"Pag-iisipan ko.." Sagot nya at nagulat ako ng pahirin nya ang luha sa pisngi ko at
hinaplos ang pisngi ko.

"Pag-iisipan ko.." Ulit nya bago ako kinulong sa mga bisig nya.

xxxx
Second UD for the day! Hehe. Bumabawi ako labyu❤

Chapter 4

Chapter 4
It's me.

"Here.." Nag-angat ako ng tingin at tinanggap ang baso ng tubig na ibinigay sa akin
ni Travis.

"Salamat.." I smile sincerely and give him the glass back na agad nyang kinuha at
inilapag sa lamesa. Umupo sya sa tabi ko at tinignan lang ako, mabilis akong nag-
iwas at pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko dahil sa titig nya.

"Leigh.." Napakagat-labi ako at mabilis na napalingon sa kanya na napalunok nang

magsalubong ang aming mga mata.

"Bakit Leigh ang tawag mo sakin?" Tanong ko at pumihit paharap sa kanya, it was the
first time someone calls me Leigh. Kadalasan ay Cai o hindi kaya ay ang buong
Cailegh kaya naninibago ako sa pagtawag nya.

"Huh? Uh, I always call you by that name since then. Nakasanayan na." Nagkibit-
balikat sya pero napansin ko ang lungkot sa mga mata nya.

"Sorry, naiyakan kita ah.. Hindi ko lang kasi alam yung mararamdaman ko nang
malamang may nakakakilala sa akin."

"It's fine." Tipid nyang sabi bago tumayo, sinundan ko sya ng tingin paakyat sa
hagdaan at nakita ko syang pumasok sa isang kwarto.

I sigh.
Would he let me ask him about the past? By the looks of it, mukhang ayaw nya and it
makes me wonder why. I know he has a big role in my past at gusto kong maalala yun,
how I wish na sana ay pumayag sya..

Nawala ako sa agam-agam nang marinig ang mga yabag ng paa at nakita ko si Travis na
pababa habang sinusuot ang sando nya, napaawang ang bibig ko at pakiramdam ko ay
naglaway ako bigla ng makita kong nagfe-flex ang muscles nya sa pagsuot nya ng
damit.

Paking tape.. Why so hot?!

Nagkasalubong ang mata namin at nakita ko ang pagsilay ng pigil na ngiti sa labi
nya ng makita akong parang namaligno habang nakatitig sa kanya.

"Enjoy?" Nanlaki ang mata ko at mabilis na tumayo.

"Hindi ah! Ano, sige uwi muna ako.." Mabilis akong tumalikod at nagsimula ng
maglakad paalis pero hindi pa man ako nakakalayo ay naramdaman ko na ang paghawak
nya sa palapulsuhan ko.

"Wait lang!" Pinihit nya ako sa kanya at yun nalang ang paghaharumentado ng puso ko
ng tumama ako sa dibdib nya, I can't help it but to smell his oh-so-manly-scent na
sobrang nakakahigh.

"B..Bakit?" Narinig ko ang mahina nyang pagtawa at bigla naman akong natanga dahil
nautal nga pala ako. Cailegh, bakit ka ba nauutal?

"You.." Mahinang bulong nya sa may bandang tenga ko at naramdaman ko nalang ang
pagtaas ng balahibo ko sa batok. Oh my.

"B..Bakit nga?" I silently cursed myself when I stutter again. Oh come on Cailegh!

"You.. Are still wearing my shirt.." Marahan ko syang itinulak palayo sa akin dahil
hindi na kaaya-aya ang pag-ikot ng tyan ko at kinagat ang labi ko.

"Oo nga pala. Sorry.." Lumayo ako at tumalikod bago hinubad ang shirt nya. Sayang!
Akala ko pwede ko ng remembrance ang shirt nya, di bale next time nalang...

Humarap ako pagkatapos at natagpuan ko syang nanlalaki ang mata at parang nanigas
sa kinatatayuan, nakaawang ang labi nya at parang estatwa habang nakatitig sa akin.

"Hoy, ayos ka lang? Ito na oh.." Inabot ko sa kanya ang shirt pero hindi nya
tinanggap. Marahas ang pagsinghap nya at namula ang buong mukha.

"Trav.." Tawag ko sa kanya, nangunot ang noo ko nang bumuka ang bibig nya na parang
may sasabihin pero sumara itong muli.

"Hoy!" I snapped my fingers at parang doon sya natauhan.

"You.." Nag-igting ang panga nya at lumapit sya sa akin kaya napaatras ako.

"Anong ginawa ko?" Umatras pa lalo ako habang palapit sya sa akin habang nakaigting
ang bagang.

Naramdaman ko ang pagtama ng likod ko sa kung saan at sobrang lapit ng katawan nya
sa akin at hindi ko alam kung paano ako magrereact lalo pa ng bumaba ang mukha nya
sa mukha ko.

"T..Travis.." Mahinang tawag ko sa pangalan nya pero marahas at malalalim lang ang
paghinga nya habang nakatitig sa mukha ko.

"I missed you.." I'm speechless. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin at gagawin ko
sa sinabi nya.

"Trav.." Nagkasalubong ang mga mata namin at nakikinita ko roon ang lungkot. His
breathe was touching my cheeks and his lips is just an inches away from mine.

Umangat ang ulo nya at napapikit ako ng maramdaman ang matagal nyang halik sa noo
ko. His kiss was way too familiar..

Muntik na akong magreklamo ng tanggalin nya ang labi sa noo ko at humiwalay sa akin
pagkatapos ay nginitian ako.

"Sorry 'bout that," Tipid nyang sabi at tumalikod sa akin, sinundan ko sya habang
naglalakad at nagsalita.

"Yung shirt mo Trav, salamat." Humarap sya sa akin bago umiling at nagdilim nanaman
ang ekspresyon.

"You're not gonna leave this place without you, wearing that goddamn shirt."
Matigas nyang sabi sa akin at kumunot ang noo.

"Bipolar ka no? Kanina kinukuha mo, ngayon naman ayaw mo. Ano ba talaga?" Kumibot
ang labi nya sa sinabi ko at nagpamulsa sa board shorts nya.

"I said you're wearing my shirt, wala akong sinabing hubarin mo bago umuwi."
Masungit nyang sabi kaya napanguso ako.

"Masungit ka din eh no? Uuwi na rin naman ako kaya sa'yo na 'to and wearing bikini
on my way home won't hurt.. Malapit na naman ang resthouse namin, just a few block
away from here." Mas lalong sumimangot ang mukha nya sa sinabi ko at walang
pasabing hinablot ang shirt na hawak ko at isinuot sa ulo ko.

"The hell I care.. Just wear this thing. Muntik ka nang mapahamak kanina tapos
magsusuot kapa ng ganyan?" Malamig ang boses nya at tinapik ang balikat ko.

"Hands up." Itinaas ko rin ang kamay ko at ipinasok nya ang damit sa braso ko.

"Let's go."

"Ha?" Napamaang ako ng hawakan nya ang kamay ko at hinila ako papalabas ng
resthouse nya.

"Saan tayo?" Takang tanong ko pero inismiran nya lang ako bago magsalita.

"Don't swim, mahapdi yan sa sugat. Next time, tumingin ka sa dinadaanan mo. Don't
be clumsy." Tipid nyang sabi habang hila-hila ako, nagpatinaod naman ako at hindi
na sumagot.

Nanatili akong nakangiti at tumalon ang puso ko sa sinabi nyang iyon.

"Where's your resthouse?"

"Sa may banda doon.." Turo ko sa bandang kanan, hawak naman nya ako habang
papalapit kami roon at natigilan sya ng tumapat kami sa resthouse.

"Don't.. Don't tell me sa inyo ito.." Nakakunot ang noo nya at nakagat ang pang-
ibabang labi.
"Ha? Sa amin nga." Nagtataka kong sabi, what's with him and our house?

"Where's your room?" Takang tanong nya habang matamang nakatitig.

"Bakit? Papasukin mo ko?!" Exaggerated kong sabi, paano kapag pasukin nya ako sa
gabi?! Oh my god! Pwede!

Napangiwi ako sa naisip, ke landi-landi ko talaga..

"Tss.. Just tell me where's your room." Hindi naman nya ako papasukin siguro no?
Sayang!

Shit. Cailegh, magtino ka!

"Doon.." Turo ko sa taas sa may bandang kanan. Unti-unting napangiwi sya at biglang
hinawakan ang kamay ko.

"Hoy! Anong.." Inilagay nya ang kamay ko sa may bandang ulo nya at may nakapa akong
parang bukol roon.

Napaawang ang bibig ko ng maramdaman ang bukol, biglang bumalik sa isip ko ang
kabaliwan ko sa kwarto ko kanina, yung golf.. Yung ipis at ang meter stick..

Unti-unting napatingin ako sa kanya at napabilog ang bibig.

"I..Ikaw.. Ikaw yung lalaki.." Hindi magkandamayaw kong sabi.

"Oh yes Hon, It's me.." Walang tono nyang sabi pero hindi ko alam kung saan ako
magugulat.

Sa nalamang sya ang na-target ko kanina ng meterstick o ang pagtawag nya sa aking
Hon.

Oh come on, pwedeng both?

Chapter 5

Chapter 5
Fiancé

"We're going to my friend's house later.." Napatigil ako sa pagsubo ng pagkain ng

magsalita si Mom. Kapapasok nya palang sa pintuan at ito na agad ang bumungad sa
akin na salita.

"Mom.." Tumayo ako at lumapit, akmang hahalikan ko sya pisngi pero mabilis syang
nakapaglakad kaya hindi ko nagawa.

Napalunok ako at nanahimik nalang, I don't feel welcome in this house. I should
have not come with them, dapat nagstay nalang ako sa Manila..

"Bilisan mong kumain at mag-ayos. They invited us for dinner." Istrikta nyang sabi
at napatungo nalang ako.

"Mom, pwede po bang h'wag akong sumama? I have something to.."

"You'll come. H'wag kang makulit Cailegh." Kumuha sya ng baso ng tubig at uminom,
mabigat man ang dibdib ay sumangayon nalang ako.

Gusto ko sanang makausap si Travis mamaya kaso may pupuntahan kami, hindi bale.
Umakyat ako sa kwarto at naghanap ng maayos na damit para isuot.

I choose a white simple dress, tutal naman ay nasa beach kami kaya maayos naman na
ang suot ko.

I wonder where is Travis right now, it's been 3 days since I last saw him dahil
kapag tinetyempuhan ko sya sa kanila ay wala sya roon. Ayoko naman magtanong kasi
nakakahiya, hindi pa naman sya pumapayag sa favor ko na tulungan ako sa pag-alala
kaya ayokong abalahin sya.

The only good thing happen when I came here with my parents is that I met Travis,
bukod sa pwede nya akong matulungan, gwapo na, may abs pa, tapos..

Tss, ano ba yan. Pinagnanasaan ko nanaman sya!

"Cailegh! Faster!" It was Mom's.

"Coming!" Inilagay ko sa balikat ko ang buhok ko bago lumabas at hinagilap ang

flats ko, muntik pa nga akong matisod pero mabuti nalang ay nakahawak ako sa gilid.
So clumsy.

Nang makita nya ako ay agad syang lumabas at sumunod nalang ako sa kanya, nasa may
gate naman ang dad ko at may kausap sa phone. Mabuti ay may time pa sila sa dinner
na ganito no? Bakit sa akin wala?

I shook my head and remove my thoughts, it must be a important dinner, I guess.

Walking distance lang ang restaurant mula sa amin, nasa may tabi kasi ito ng
dalampasigan. Nagpatiuna na ang parents ko at tahimik lang akong nakasunod sa
kanila.

Isang sea food restaurant ang pinasukan namin na inaasahan ko na, naglakad sila at
may sinabi sa receptionist bago ito nagpatiuna sa amin at may itinuro na upuan.

Naupo ako roon at nanatili naman ang parents ko sa may harapan ko, hindi ako kumibo
at tinignan lang ang phone ko.

"Sorry we're late." Ibinaba ko ang phone ko at tinignan ang paparating, in front of
us was an older lady na may kasamang lalaki. Nang titigan ko ito tsaka ko lang
narealize na si Harris iyon.

"Ris.." I called him. Halata ang gulat sa mata nya ng makita ako at ngumiti.

"Hi Cai!" He smile at bumaling sa katabi.

"Grandma, this is Cai." The old woman nod at me and I smile.

"You're here, come on. Take a seat." Naupo sa harap ko sang matanda at si Harris
naman ay nasa tabi ko.

Harris was my friend noong nasa America pa ako, sya ang kasama ko at una kong
nakita ng magising ako na walang kahit anong maalala. I forgot who he is, I forgot
my name at kung sino talaga ako pero ayaw na nilang ipabalik sa akin ang nakaraan.

Kumain kami at tahimik lang ako, pati si Harris ay walang imik. Ang magulang ko at
matanda ay nag-uusap at nakikinig lang ako.

"Is that her?" The old woman said.

"Yes, she is." Sagot ng Mom ko at bumaling sa akin.

"Cailegh, this is Catarina." My mom said at nginitian ko ang matanda.

"Hello po.." Hindi sya sumagot sa sinabi ko kaya binalingan ko nalang ang plato ko.
Bakit napakasungit nilang lahat?

"Okay, I know you already met Harris." Sabi sa akin ni Mom kaya tumango ako, I
suddenly felt uneasy at parang hindi maganda ang mangyayari.

"Harris, you know Cailegh for sure.." Baling nya sa katabi ko.

"Yes Tita.." Sagot nito, pinagsiklop ng Mom ko ang kamay nya at tinignan muli ang
matandang babae at nagsalita.

"You two will get married. Soon." Tila tumigil ang pag-ikot ng mundo ko sa narinig
at hindi nakapagsalita, napakurap ako para antaying nagbibiro lang ang Ina ko pero
wala akong nakitang kakaiba sa reaksyon nya.

"Mom?" Napasinghap ako at lumingon kay Harris na seryoso lang at nakatingin sa

kanyang Lola.

"Yes, you will get married soon." Bumigat ang dibdib ko sa narinig at mariing
nakagat ang labi ko sa sobrang inis.

Uso pa ba ang ganito sa panahon ngayon? They are ruling me again, wala ba silang
balak na ipaalala muna sa akin ang nakaraan? Nagsasawa na ako. Palagi nalang
ganito, kung anong gusto nilang mangyari ay susunod ako..

"I'm sorry mom but I have a boyfriend." I don't know why I have said that, basta
nalang dumulas ito sa bibig ko at nakita ko ang gulat sa ekspresyon ni Mom.

"Stop it Cailegh, you can't fool us." Bakas ang pagkairita sa mukha nya pero
pinatatag ko lang ang ekspresyon ko.

"Mom, it's true." Paninindigan ko, hindi ko alam kung paano ko mapaglalaban ang
sinabi ko pero ayokong maikasal habang wala akong maalala mula sa nakaraan ko. I
need to fulfill my memories first, I want my old self back.

"We'll talk as soon as possible again, I'm sorry about this." Hinging paumanhin nya
sa matanda na tumango lang at tumayo.

"Halika na Harris," tawag nya sa kaibigan ko na agad sumunod sa kanya. Tipid lang
akong nginitian ni Harris at sumunod na sa Lola nya paalis.

"Cailegh." Napalunok ako at bumaling sa Ina ko na seryoso ang mukha habang

nakatingin sa akin, halata angpagkairita nya habang ang dad ko naman ay naiiling
lang sa akin.

"Mom.."

"Explain." Tipid at matigas nyang sabi.

"I'm sorry mom but I already have a boyfriend."

"Kailan pa? Why didn't you tell us?" Biglang sabat ni Dad, bigla naman akong
napaisip. Magsasabi na nga lang ako ng kasinungalingan, hindi pa planado. Tss,
life.

"Uh, 6 months." Biglang sabi ko, napasinghap naman si Mom at bakas ang pagkadismaya
sa mukha nya.

"You're memories fade but you still don't change, mahilig ka paring magtago.."
Nagtataka man ay hindi na ako nagsalita, gusto kong malaman ang tungkol sa sinasabi
nya pero hindi muna ako umimik.

"You should let us see this boyfriend of yours as soon as possible understood? You
have to get married and have a child already, you're twenty-seven. Napagiiwanan ka
na ng kalendaryo and if not, I'll let you marry Harris." Sabi nya bago tumayo at
umalis, nakasunod sa kanya ang Dad ko at sabay silang naglakad palabas.

Tumayo ako at pumunta sa balkonahe ng restaurant, mula rito ay kita ko ang

mapayapang dagat ang ang mga bituin sa langit, the sky was dark and full of stars.

Halos ilang minuto akong tumambay roon bago napagdesisyunang umalis para mag-isip-
isip sa may dalampasigan. The cold air touches my skin at ang simoy ng dagat ay
naaamoy ko na habang papalapit roon.

Hinubad ko ang flats ko at hinayaan ang tubig na mula sa dagat na abutin ang paa
ko, ang lamig nito ay nakakaginhawa sa pakiramdam.

Naglakad-lakad ako sa may dalampasigan at hinayaan ang sarili ko makapag-isip-isip.

I'm in big shit right now, how come did I told my parents about the boyfriend
thingy? Alam kong maghahanap sila, ngayon sinong ipapakilala ko?

"Mom, stop it already! I told you I'm getting married soon." Natigil ako sa pag-
iisip ng may marinig na boses na nagsasalita.

Bahagya akong sumilip at umalis sa pwesto para mahanap ang boses at nakita kong
nakatalikod sa pwesto ko ang isang lalaki habang hawak ang phone at may kausap.

"Okay, I know pero ayos na ako. I'm with her now, okay? Mom naman meron na nga!"
Kinagat ko ang labi at lumabas sa pwesto ko para makita ang lalaki at yun nalang
ang gulat ko ng makitang si Travis iyon, gosh! I missed him!

Pinagmamasdan ko lang sya habang may kausap, ang gwapo pa din nya sa paningin ko
kahit mukhang naiinis sya at salubong ang kilay.

Muntik pa nga akong madulas sa kinatatayuan ng pasadahan nya ng kamay ang magulong
buhok.

"What?! No need, she's busy!" Pumihit sya at bakas din ang gulat sa mukha nya ng
makita ako, ngumisi lang ako at bahagyang kumaway.

"Anong.. You're here?! Mom naman!" Halos pasigaw nyang sagot sa kabilang linya pero
hindi natatanggal ang titig nya sa akin. Dahan-dahan kong ibinaba ang kamay ko at
umayos ng tayo, napahiya ako dun ah.

"You what?" Nang maglakad sya palapit sa akin ay agad na umikot ang tyan ko sa
kakaibang pakiramdam. Nasa tenga pa din nya ang phone nya at patuloy sa pagkausap.

"Okay we'll come." Ibinaba nya ang phone nya habang nakatitig sa mata ko.
Napapiksi ako sa gulat ng hawakan nya ang kamay ko at hinila palapit sa kanya,
nanlalaki ang mata ko at pigil ang hininga sa ginawa nya.

"T..Trav.." Mahinang tawag ko sa kanya.

"Oh! You're right here! Hijo, she must be my daughter-in-law right?" Hiniwalay nya
ako sa kanya at nakiliti ako ng dumapo ang kamay nya sa baywang ko pahapit sa
kanya.

"Uh, yes. Mom, I want you to meet my Fiancé, Cailegh.."

Chapter 6

Chapter 6
Pretend

"Uh, yes. Mom, I want you to meet my Fiancé, Cailegh.." Napasinghap ako at
natulala.

"Oh! I am expecting it! Hello hija!" The beautiful lady smiled sweetly at me at
hinawakan nya ang kamay ko, hindi ako nakapagreact nang hagkan ako nito sa pisngi
at pagkatapos ay tumili.

"Oh my God! I'm so happy!" Tili nya habang yakap ako, halatang masaya sya sa
nalaman. Pagkatapos ay hinawakan nya ang balikat ko at pinakatitigan at kita ko ang
pagkunot ng noo nya habang nakatitig sa akin.

"Cailegh right?" I nod.

Napatango-tango at pagkatapos ay bumaling kay Travis na tahimik lang at hindi

nagsasalita.

"You're.." Hindi na naituloy ang sasabihin nito sa ginawang pagsabat ni Travis.

"Yes." Putol nito.

"Oh, nice to hear that.. Uhm, well.. I wanna invite you for dinner dear." The woman
smiled at me pero nagtataka ako sa emosyong meron sa mata nya habang nakatingin sa
akin.

"By the way, call me Tita Marian." Naguguluhan man sa nangyayari ay tumango nalang
ako at ngumiti.

"Sure po, I'm Cailegh.." Pormal kong pakilala at pilit na ngumiti, naguguluhan pa
din ako sa nangyayari.

Kailangan kong makausap si Travis ngayon..

"Yes, I know dear.." Binitiwan nya ako at maya-maya pa ay naramdaman ko ang pag-
ikot ng isang braso sa baywang ko mula sa likod.

"I'll explain." Bulong nya sa tenga ko at maya-maya ay bumaba ang kamay sa kamay ko
at hindi ko ipagkakaila ang kuryenteng naramdaman ko mula roon.

"Let's go for dinner." Tita smile again and lead the way, tahimik lang ako habang
nakatanaw sa likod nya papaalis.

"P..Para saan yun?" Nagtatakang tanong ko sa kanya pero naaagaw ng atensyon ko ang
kamay kong hawak nya.

"Don't you have any slippers?" Sa halip na sagutin ang tanong ko ay ito ang naging
sagot nya. Nag-angat ako ng tingin at umiling.

"Wala eh." Sagot ko, kinagat nya lang ang labi nya bago tignan ang paa ko at
napailing.

"Isn't it dangerous for a woman like you to stay in this place in this time of the
night?" Tumingin sya sa orasang pambisig bago ako balingan.

"Tumambay lang ako, buti nakita na kita. Where have you been?" Tanong ko sa kanya,
hinawakan nya lang muli ang kamay ko kaya nagrigodon ang takbo ng dibdib ko.

"Just doing some works. By the way, wear this." Hinubad nya ang tsinelas nya at
saglit na binitiwan ang kamay ko na hawak nya para isuot sa akin ang tsinelas na
malaki.

"Sure ka? Pano ka?" Tumingin lang sya sa akin at ngumiti bago kunin ang kamay ko at
kunin ang hawak kong flat shoes at inakay ako paalis.

Tahimik lang kaming naglalakad at nakamasid lang ako sa magkahugapo naming kamay,
iba ang nararamdaman kong kilig at wala sa sariling napapangiti ako. I don't know
his side yet kung bakit nya sinabi iyon, tatanungin ko na lang sya mamaya.

Naglakad kami papunta sa resthouse nila na walang imik, hindi ko rin akalaing mas
maganda tignan kung gabi ang resthouse nila sa christmas lights na nasa paligid.

"Mom insist of displaying these annoying lights.." Biglang sabi ni Travis sa tabi
ko, tumawa naman ako at inilibot ang paningin.

"Annoying ka dyan, maganda nga eh.." Masayang sabi ko habang nakatingin sa paligid.
I'm somehow jealous on his family kahit hindi ko pa sila nakikilala, I can feel na
masaya sila at naiingit ako.

I was thinking of how does it feel to have a happy family?

"You okay?" Napalingon ako kay Trav at malungkot na ngumiti, nangunot naman ang noo
nya nang balingan ako at hinawi ang buhok ko sa mukha.

"Come on." Hinaplos nya ang buhok ko bago ibinaba ang kamay sa baywang ko at sabay
kaming naglakad papasok ng kusina.

"Cailegh! Hello! Akala ko tinangay ka na ni Travis eh.." Isang nakangising Tita

Marian ang nasalubong namin pagkapasok, hindi talaga mawala ang ngiti nito sa labi
kaya natutuwa at gumagaan ang loob ko.

"Hello po.." Tumayo sya at nagulat ako sa ginawa nyang pagtanggal ng kamay ni
Travis sa baywang ko at kinuha ako palayo rito.

"Mom!" Gulat na sabi ni Travis.

"Hoy Travis, mag-uusap tayo mamaya." Sumimangot ito pero ngumiti ng bumaling sa
akin.

"Hija, halika upo na tayo. Wala ang daddy nyang Travis na yan ngayon, nasa trabaho
kasi.." Napatango ako sa sinabi nya pero nakaramdam ako ng panhihinayang na hindi
ko makikilala ang dad nya.

"Ayos lang po," biglang nasa likod na namin si Travis dahil naramdaman ko ang pag-
akbay nito sa balikat ko kaya tinignan ko sya na seryoso lang na nakatingin sa
daan.

Saglit nya akong binitawan para ipag-angat ng upuan ang mommy niya.

"Thanks Trav.." Ngiti ng mommy nya kaya napangiti na rin ako, nakakatuwang tignan
ang pagkagentleman nya.

Uupo na sana ako pero hindi ko nagawa dahil sa hinawakan ni Travis ang braso ko
kaya nagtatanong ko syang tinignan, ipinag-angat nya rin ako ng upuan bago
iminwestrang maupo at pinigil ko lang ang pag-ngiti ko ng todo.

Come on, Cailegh. Kinikilig ka lang! Sabi ng malandi kong pag-iisip.

"Gosh, kinikilig ako!" Napabalik lang ako sa katinuan ng marinig ang tili ni Tita
na ngumisi lang ng tumingin ako sa kanya.

Tahimik na naupo si Travis sa tabi ko at napabaling kami sa kapapasok lang na

lalaki.

"Hi Mom." Tipid nitong sabi at naupo sa upuan sa harapan namin, tumingin sya kay
Travis bago nangunot ang noo nang bumaling sa akin kaya nahihiyang ngumiti lang ako
pero hindi nya ako nginitian pabalik.

Napangiwi ako. Sungit!

"Hoy Terrence Brennan! Mag-hi ka sa bisita natin!" Tita hissed.

"Oh, hi." Tipid nitong sabi at kinuha ang tubig na nasa lamesa at uminom.

"H'wag kang ganyan sa sister-in-law mo!" Kung may iniinom man ako ngayon ay nailuwa
ko na gaya ng nangyari kay Terrence dahil sa sinabi ni Tita.

"Mom!" Gulat na boses ni Travis ang sumunod at akong napapalunok na lang sa sinabi
nya, inuubo naman si Terrence sa harapan namin at maya-maya ay natawa habang
nakatingin kay Travis.

"Seriously?" Tumawa ito at naiiling na pinunasan ang bibig.

"Oo, seryoso. Manahimik ka nga dyan Terrence." Nababagnot na sabi ni Travis sa tabi
ko at napapiksi ako ng dumampi ang kamay nya sa kamay kong nasa lamesa.

"Oo na, Tanda." Ngisi nito at napailing bago bumaling sa akin at tumango.

"Mom, where's dad?" Baling nito sa ina.

"Work, hoy Terrence Brennan. Where's my dear Angelo and Natalie?" Nakita ko ang
paglaki ng mata nito sa sinabi ni Tita at napatayong bigla, pagkatapos ay parang
aligagang tumakbo paalis ng dining room.

"Asshole.." Biglang tawa ni Travis sa tabi ko, natawa rin si Tita bago nagsalita.

"That's Travis' brother.. Let's eat.." Napabilog ang bibig ko sa sinabi nya, kaya
pala may resemblance ang dalawa.. Nagpatiuna na rin sya sa pagkuha ng pagkaing
nakahain sa mesa.
"Anong gusto mo?" Napalingon ako kay Travis ng magsalita sya sa tabi ko.

"Kahit ano.." Sagot ko, mukhang masarap naman ang lahat ng pagkain dito.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko at hindi
matanggal-tanggal ang pigil na ngiti sa labi ko. Nagwawala din ang sistema ko at
masyado akong nao-overwhelm sa nangyayari.

Ganito pala ang pakiramdam ng pinagsisilbihan?

"Salamat.." Pagkatapos lagyan ng pagkain ang plato ko ay naglagay na rin sya ng sa

kanya. Tahimik lang akong nagmamasid habang kumakain sya at humahanga talaga ako sa
perpektong hugis at pagkakadepina ng mukha nya.

"Hija, try this shrimps. They're tasty.." Inilagay ni Tita ang tatlong piraso ng
malalaking hipon sa plato ko at napatitig ako dito.

Nahihiya akong h'wag itong kainin dahil baka magtampo si Tita kaya tinusok ko ito
ng tinidor, tikim lang naman eh.

A bite won't hurt, right?

Iniawang ko ang bibig ko para kainin iyon pero bago pa man masubo ay may humawak na
sa kamay ko at ibinaba ang tinidor na hawak ko.

"No, don't eat it." Natigilan ako sa sinabi ni Travis at napatitig sa kanya.

"She's allergic to sea foods mom..." Baling nya sa Ina.

"I'm sorry hija! I don't know, sana sinabi mo.." Nahihiyang nagpaumanhin ako sa
kanya.

Natapos ang dinner sa pagkekwento ng madaldal na si Tita at natutuwa nalang ako

kapag ike-nukwento nya ang kabataan ni Travis, I am amuse while Travis is having
his mood swings na sisimangot lang o kaya sisitahin ang Ina sa kalokohan.

Nagpaalam ako at si Travis kay Tita at inaya nya akong palabas, nakita ko pa sa di-
kalayuan si Terrence na may kasamang babae at batang lalaki. It must be his
family..

Napangiti ako ng tipid habang nakatingin roon.

"Hey, nakakain ka ba nung shrimp?"

"Hindi, salamat nga pala." Ngumiti ako kay Travis, ngumiwi lang sya sa akin at
pinaupo ako sa bench sa harap ng bahay.

"Allergic ka, h'wag kang kakain ng basta-basta okay?" Parang tatay nitong pagalit
sa akin kaya napapangiti ako.

"Yes Dad.." Ngumisi ako, natigilan naman sya at napailing sa sinabi ko. "May
amnesia kaba talaga?" Napaawang ang labi ko sa sinabi nya at tumagilid para titigan
sya na agad na umiwas ng tingin.

"Bakit?" Tanong ko.

"Nothing.. It's just that, nevermind.."

"Why did you tell your mom na fiancé mo ako?" Nagtatakang tanong ko.

"Please do me a favor.." Biglang sabi nya at lumingon sa akin.

"Pretend to be my fiancé." Nanigas ako sa sinabi nya at hindi nakasagot,

nangungusap ang mata nya habang nakatingin sa akin at pinisil ang kamay ko.

Parang nalulunod ako sa mga nangungusap nyang mata at hindi ako makapagsalita.

"Anong.."

"Pretend to be my fiancé and I'll help you to remember."

Chapter 7

Chapter 7
Sasama o hindi?

Our love runs deep like a Chevy

If you fall, I'll fall with you baby..
'Cause that's the way we like to do it,
That's the way we like..

"Cailegh!"

You run around open doors like a gentleman

And tell me, "Girl, every day you're my everything."
'Cause that's the way you like to do it.
That's the way you like..

"Cailegh!" Natigil ako sa pagtakbo at tinanggal ang earphone sa tenga ko ng parang

may narinig na tumawag sa pangalan ko.

"Kanina pa kita tinatawag.." Lumingon ako at nakita ang hinahapong si Harris sa

harapan ko. Inayos ko ang earphone sa may leeg ko at ngumiti kay Harris.

"Sorry Ris, nakaearphone ako eh.." Hinging-paumanhin ko, ngumiti nalang sya at
tumango sa akin.

"It's fine, nga pala.. Kanina ka pa ba nagjo-jog?" Tumango ako at pinunasan ng

twalya ang basa kong noo.

"Yup, almost an hour na. Ikaw?" Tanong ko at tumakbong muli, sumabay naman sya sa
akin at nagsalita.

"Wala pang 30 minutes.." Sabi nya at sabay kaming tumakbo dalawa, paikot-ikot lang
kami sa park at miminsan ay umuupo para uminom ng tubig.

"Are you tired?" Tinakpan ko ang tubig bago bumaling sa kanya.

"Nope, kaya pa.." Ngisi ko, he laugh and pinched my nose.

"Ouch! Harris!" Pinalo ko ang kamay nya at sumimangot, tumawa lang sya ulit at
ginulo ang buhok ko.

Loko-loko talaga 'tong lalaking 'to..

"Ikaw talaga," ngumiti sya at luminga sa paligid. "Want some ice cream?" Napalunok
ako at napaayos ng upo sa sinabi nya, biglang natakam ako at mabilis na tumango.

Ice cream yun!

"Of course! Asan ba? Libre mo ko?" Matamis akong ngumiti at tinaas ang kilay ko.

"Ano pa nga ba?" Tumawa sya at tumayo, "Wait here.." Tumango-tango ako at sinundan
sya ng tingin papunta kung saan.

Sumandal ako sa bench at dinama ang sariwang hangin, it's eight in the morning kaya
hindi masakit sa balat ang araw. Inayos ko ang pagkakapusod ko ng buhok ko at
luminga sa paligid.

Pakiramdam ko kasi ay may nagmamasid sa akin kaya sinubukan kong hanapin pero wala
naman akong makita. Must be my imagination..

How's Travis kaya? Biglang sumagi ang mukha nya sa utak ko.

Napaaga kasi ang balik namin sa Manila dahil sa emergency sa kompanya ng mga
magulang ko, gusto ko sanang magpaiwan para kay Travis kaso hindi sila pumayag.
Gabi kami umalis kaya hindi ako nakapag-paalam sa kanya.

Magkikita pa kaya kami? Ni hindi ko nakuha ang phone number nya, sobrang katangahan
kasi eh. Nakakainis.

Hindi din ako naka-oo o naka-hindi noong nag-offer sya ng tungkol sa pagpapanggap
kong fiancé nya, kapalit ng pagtulong nya sa aking makaalala. I find the offer
tempting pero hindi muna ako nagsabi ng desisyon, I told him that I'm gonna think
about it first at kinagabihan nga noon, umalis kami.

Kagagahan nga naman, paano ko sya macocontact?

"Travis?" Napatayo ako at sinundan ng tingin ang lalaking tumakbo sa harapan ko, am
I hallucinating?

Napatitig ako sa likod nito habang nagja-jog palayo at doon lang ako natauhan. Si
Travis nga!

"Travis!" Tumakbo ako para maabutan sya.

"Travis!" Patili kong sabi at binilisan ang pagtakbo, bakit ba ang laki ng bias
nitong gwapong 'to?!

"Travis!" Buong lakas na tili ko at napahiyaw ako ng tumigil sya sa pagtakbo,

nakita ko ang pagtanggal nya ng earphone sa tenga nya at ang pagpasada nya ng kamay
sa buhok bago lumingon sa pwesto ko.

"Travis! Hi!" Kumaway ako habang malaki ang ngisi, shet na malagket! Ang gwapo!

Nanliit ang mata nya habang nakatingin sa akin at nakita ko ang gulat sa mata nya
nang makita kung sino ako.

"Trav!" Tumakbo ako palapit sa kanya at huli ko na nang marealize na may naapakan
akong kung ano, dahilan para mawalan ako ng balanse at malakas na napatili.

I am ready to welcome by the cold hard ground pero hindi nangyari dahil sa may mga
kamay na pumigil sa baywang ko bago bumagsak.
Nakatulala lang ako habang nakatitig sa lapag, muntik na yun!

"Clumsy! Watch your steps woman!" Matigas at pagalit na sabi ni Travis at

inalalayan ako patayo.

"Sorry.." Mahinang sabi ko at tumungo, inaatake nanaman ako ng pagkalampa. Sa

harapan nanaman nya!

"Sorry? Hindi ka nag-iingat! Paano kung madapa ka dyan at mapahamak?!" Pagalit

nyang sabi habang hawak ang braso ko, nanatili lang akong nakatitig sa lupa at
inaabsorb ang mga sinasabi nya.

"Paano kung walang nakasalo sa'yo?!"

"Nandyan ka naman eh.." Mahinang sabi ko at kinagat ang labi.

"Fuck, oo nandito ako pero paano kung wala? Learn to take care of yourself, okay?"
Nakatungong tumango ako. Para akong pinapagalitan ng daddy ko habang nagsasalita
sya.

"Sorry.." Sambit ko ulit, narinig ko ang buntong-hininga nya at naramdaman ko ang

pagdaan ng kamay nya sa siko ko at nabigla ako sa biglang pagluhod nya sa harapan
ko.

"Bakit.." Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa nakita ko ang pagtali nya
sa natanggal kong sintas na natapakan ko marahil kanina.

Wala sa sariling napangiti ako at kumalabog ang dibdib ko sa ginawa nya.

"There.." Tumayo sya at inangat ko ang tingin ko para makita sya ng maayos.

"Salamat.." Ngumiti ako pero inismiran nya lang ako at pagkatapos ay tumalikod at
nag-umpisang tumakbo nanaman.

"Hey Travis!" Tumakbo din ako at nakisabay sa pagtakbo nya. "Pansinin mo ako, sorry
na nga eh.." Sabi ko at tumingin sa kanya, wala namang reaksyon ang mukha nya at
hindi lumilingon sa akin. Diretso lang ang tingin nya habang tumatakbo.

Mas binilisan ko ang pagtakbo para maunahan sya at hinarangan sya. Iniharang ko ang
braso ko na parang nagpapatintero para hindi sya makadaan.

"Get out of the way.." Naiinis nyang sabi at mapasinghap ako sa pagtulo ng pawis
mula sa noo nya papunta sa matangos nyang ilong.

Shit, brace your kalandian Cailegh!

"Kausapin mo muna ako.." Padaya kong sabi at ngumuso. Napatitig naman sya sa akin
at maya-maya pa ay malutong syang nagmura sa harapan ko.

"Anyare sa'yo?" Takang tanong ko sa kanya, nangunot naman ang noo nya sa sinabi ko
at parang naiiritang ginulo ang buhok nya.

"Get out of the way woman. May pupuntahan ako." Mas lalo akong napanguso, bipolar
talaga. Minsan mabait at palangiti, minsan naman parang nireregla..

"Alis ka? Sama ako.." Ngiti ko, hindi naman sya nagsalita at nanatili lang ang
titig sa akin.
"Sama ako ah.." Lumapit ako sa kanya at kumapit sa braso nya, nakita kong natigilan
sya saglit pero hindi ko pinansin.

Bahala sya dyan, gusto kong sumama sa kanya ngayon. Magpapakwento ako about sa past
ko tsaka kukunin ko number nya para textmate kami. Hehe!

"Hindi pwede. Bawal yung lampa dun." I stomped my feet, napakabipolar talaga nito!

"Sama nga ako!" Pangungulit ko. Umiling naman sya at tumingin sa akin.

"No. Hindi pwede." Sabi nya at tumaas ang gilid ng labi nya. Bakit ba ang gwapo
nito? Nakakainis ang kagwpuhan nya, nakakahigh!

"Ay, si Harris nga pala!" Bigla akong napabitaw sa braso nya. "Sorry nga pala sa
abala, naku.. May naiwan pala akong kasama. Sige Trav, bye!" Tumalikod ako at
tumakbo.

Geez, nakalimutan ko si Harris!

"Where are you going?" Tumigil ang paghinga ko ng maramdaman na may braso na
pumaikot sa baywang ko mula sa likod kaya napatigil ako sa pagtakbo.

"Si..Si Harris, ano.. Babalikan ko.." Kanda-utal kong sabi.

"Aalis ako, akala ko ba sasama ka?" Huh? Akala ko ba hindi pwede sumama?

"Sabi mo.."

"Sasama ka o hindi?" Naramdaman ko ang hininga nya sa punong-tenga ko kaya pilit

kong hinahagilap ang hininga ko para maging normal.

"Babalikan ko si Harri--"

"Come on Leigh, sasama o hindi?" Matigas pero mahina nyang bulong sa tenga ko at
nararamdaman ko na ang matigas nyang dibdib sa likuran ko.

Oh gosh, sasama o hindi?! Think now, Leigh!

Chapter 8

Chapter 8
Date

"Ano.."

"Hmmm? Sasama?" Napalunok ako ng tumama ang hininga nya sa likod ng tenga ko, oh
god. I can't breathe!

"Ano.. Amoy pawis pa a..ako," Hindi magkandaugaga kong sabi, I'm not used to his
presence lalo na at nasa likuran ko sya at nakayakap mula sa likuran ko, hindi ko
na napansin ang paligid at tanging ang presensya nya lang at ang malakas na tibok
ng puso ko ang dama ko.

Nahigit ko ang hininga ko ng tumama ang ilong nya sa leeg ko na parang inamoy ito..

"Hindi naman eh." I feel my cheeks flushed on what he said, parang gusto ko nang
lamunin ng lupa dahil sa ginawa nya. Inamoy nya? Seryoso?

"W..Weh?" Biglang dumulas ito sa bibig ko, nagvibrate sa tenga ko ang mahina nyang
pagtawa at yun nalang ang ginhawa ko ng bitawan nya ang baywang ko at humiwalay sa
akin.

"Tara?" Nakangiting sabi nya at hinawakan ang kamay ko bago ako hinila paalis,
nagpatinaod na ako dahil wala naman akong choice. Matitiis ko ba ang kagwapuhang
taglay ng lalaking 'to?

Of course not.

I will apologize to Harris nalang, later.

"Daan muna tayo sa condo ko," sabi nya habang naglalakad kami. Ngumiti lang ako at
sumang-ayon, ano kayang itsura ng condo nya?

Naglakad lang kami at maya-maya pa ay nakarating kami sa tapat ng building na

kinaroronan ng condo unit nya, the place was just near my unit. Halos magkatabi
lang ang mga building ng amin, may mga dalawang building lang ang pagitan.

"Good Morning Sir.." Nakangiting baling sa kanya ng guard at tumango lang sya,
napatingin sa akin ang guard at bahagyang nagulat pero nagawa ring ngumiti at
bumati.

"Good morning din ma'am," tumango ako at ngumiti.

"Morning.."

Pagkarating sa tapat ng unit nya ay binitawan nya ang kamay ko para pindutin ang
password. Medyo nakadama naman ako ng panhihinayang mula roon, sayang. Binuksan nya
ang suite nya at inaya akong pumasok, halos mapaawang ang bibig ko ng makapasok na
ako sa loob. Wala sa sariling naaglakad ako ng dire-diretso malapit sa salas ng
unit nya.

"I will change, saglit lang.." hindi ako nakapagsalita sa sinabi nya at nakatingin
lang ako roon, may flat screen na TV sa gitna nito at may kulay itim na sofa ang
nakapaligid sa gilid nito, may salamin ding lamesa sa gitna nito. Sa ibaba naman ng
TV ay ang DVD player at iilang mga bala ng CD na marahil ay pinapanuod nya.

Umupo ako sa itim na sofa at tinignan ang mga magazine na naroon, pulos mga
magazine lang ito ng pagkain o hindi kaya ay mga iba't-ibang lugar sa ibang bansa
na pwede pasyalan. Napangiti naman ako habang binubusisi ang mga magazines nya, too
good to think na walang men's magazine dito. The thought of him, reading a men's
magazine here makes me sick.

Ewan ko ba, parang naiinis akong isipin na magbasa sya doon ng ganun.. Syempre,
normal lang na may mga babaeng involve na sa magazine na halos wala ng saplot.

Napangiwi ako, geez. Ayokong isiping nagbabasa sya ng ganun. Naiinis ako.

"You're murdering my magazine, Leigh.." Napaayos ako ng upo at nabitawan ang

magazine na hawak ko, napanguso ako ng makita na nalukot ang isang pahina nito na
hindi namamalayan. Masyado ba akong nadala ng bugso ng damdamin?

"Oh, sorry.." Hindi ko sya tinitignang sabi at inayos ang mag at ibinalik sa ilalim
ng lamesa nya. Nakakahiya naman, nanira pa ako ng gamit.

"Aalis na ba tayo?" Tumayo ako at pumihit at natigilan ako ng makita sya, naka-gray
syang damit at khaki pants.

"Let's go?" Napakurap ako at nakagat ang labi. Pinasadahan nya ng palad ang buhok
nya at napalunok ako dahit sa ang hot nyang tignan sa ginawa. Oh God, bakit nag-
uumpaw ang biyaya nya noong ginawa nyo sya?

"Leigh?" he snapped his fingers in front of me at doon lang ako natauhan.

"Ha?" lutang kong tanong sa kanya, I am still mesmerized by his hotness kaya hindi
ako makapa-isip ng matino.

"Let's go.." Napapiksi ako ng hawakan nya ang braso ko at napanganga.

"Seryoso? Aalis na tayo?" Maang kong sabi at pinasadahan ng tingin ang kabuuan nya,
he look like a greek god sa totoo lang, ang gwapo-gwapo din tignan ng patubong
stubbles sa may baba nya at ang labi nyang bahagyang nakaawang habang nakatingin sa
akin.

Tumango naman sya at napakagat-labi ako. Tinignan ko sya na napakagwapo at mukhang

fresh samantalang ako ay mukhang dugyot at basang-sisiw.

"Ayoko.." umiling ako at umatras sa sinabi nya, kumunot ang noo nito at tinitigan
ako.

"Why?" Nagtatakang tanong nya, nag-iwas naman ako ng tingin at umismid.

"Look at you, mukha kang.." Natigilan ako. "Gwapo.." Natulala syang saglit pero
malutong na humalakhak pagkatapos at pakiramdam ko ay nangamatis ang pisngi ko nang
marealize ang sinabi ko.

Cailegh, hindi ka ba marunong magnasa ng tahimik? Kailangan naka-shout-out?

"I..I mean, mukha kang tao.." Palusot ko. Tumingin ako sa kanya na nasa bulsa na
ang isang kamay pero hindi mawala ang ngiti sa labi. "Tapos ako, mukhang...
nevermind,"

"No, you look good..." Lumapit sya sa pwesto ko at hinawakan ang braso ko."Hey,
look at me." Nahihiyang nag-angat ako ng tingin at sinalubong ang mga mata nya.

"You look good, okay? Come on. Date tayo." Napasinghap ako at pinroseso sa utak ko
ang sinabi nya, did I hear it right?

"A..Ano?" I feel my body tense sa sinabi nya.

"Walang ulitan sa bingi, come on.." hinawakan nya ang kamay ko at hindi na ako
nakaalma ng dalhin nya ako sa sasakyan nya, pinagbuksan nya ako at mabilis akong
sumakay, tinignan ko ang itsura ko.

I'm just wearing a plain white shirt, sweat pants and a running shoes. Jogging na
jogging ang dating, samantalang sa kanya ay pang-alis talaga at sobrang gwapo nya
kahit simple lang ang suot. Pumasok sya makaraan at naamoy ko agad ang pabango nya
na napakasarap sa pang-amoy.

"Seatbelt, please.." hinagilap ko kaagad ang seatbelt at iniayos sa katawan ko,

tumingin sya sa akin saglit bago pinaandar ang sasakyan papaalis, binaba nya ang
aviators sa kanyang mata at sumisipol habang nagmamaneho. Gusto kong ngumawa sa
ginawa nya, kulang nalang ata ay mahimatay ako dito sa sobrang pagpapantasya sa
harapan nya.
Gosh, bakit ba napakagwapo nya?!

Nagpark sya maya-maya sa tapat ng isang restaurant at mabilis na bumaba, bago ko pa

man mabuksan ang pintuan ay naunahan na nya ako, inalalayan nya ako pababa at hindi
pumalya ang ngiti ko habang naglalakad kami. Pagkapasok naming ay doon lang ako
kinain ng hiya, seryoso? I look like a mess tapos sa ganito ka-sosyal na resto ang
pupuntahan namin?

"Trav.." mahinang sabi ko at kumapit sa braso nya, nasa amin na ang atensyon ng mga
tao sa paligid at pinapasadahan na nila ako ng tingin dahil sa itsura ko.

"Hmm?" Tumingin sya sa akin at pumaikot ang kamay sa baywang ko.

"Lipat tayo ng lugar. Please.. nahihiya ako." Tumigil sya sa paglalakad at

hinawakan ang kamay ko, my world stop when he squeezed my hand at ngumiti sa akin.
"H'wag kang mahiya, okay? You look lovely even when you're on your jogging attire."
Malambing nyang sabi at natigilan naman ako, inakay nya ako paupo at nagtawag ng
waiter para um-order.

xxxx
Wanna say hi to innocentangel13 and MaryJaneTancio! Hi guys❤

Chapter 9

Chapter 9
Candice

"Paano mo nalaman?" Takang tanong ko habang ipinapaikot ang pasta sa tinidor na

hawak ko.

"You're always eating that, since then.." Tipid nyang sabi at uminom ng tubig na
nasa baso. Hindi na ako sumagot at itinuloy ang pagkain ng pasta sa harapan ko,
nakakatuwa lang isiping alam nya ang paborito kong pagkain.

Matapos kasi naming mag-agahan ay nag-order sya ng pasta para sa akin, I was shock
at first pero naalala kong kilala nya pala ako dati kaya nya alam 'to..

"Tastes good?" Nag-angat ako ng tingin, ngumiti bago tumango.

"Salamat.." Ngiti ko sa kanya, hindi naman na sya sumagot at tumango nalang sa

akin. Kinuha ko saglit sa bulsa ko ang phone ko at pulos mga text ni Harris ang
nakita ko.

Cai, asan kana? I'm here..

Cailegh, I'm worried. Textback. ASAP.

Napalabi naman ako, bigla akong nakonsensya sa pang-iiwan ko sa kanya kaya dagling
nagreply ako.

I'm fine Ris, sorry if I leave without telling you. Sumakit ang tyan ko, pasensya
na.

"Sinong ka-text mo?" Biglang sabi ni Travis sa harapan ko, hindi ako lumingon sa
kanya pero sumagot.
"Harris." Maikling sagot ko at pinagpatuloy ang pagtetext nang magreply ito.
Napangiti ako ng makita ang reply ni Harris, napakaconcern nya talaga. Hindi
manlang nagalit sa akin sa pag-iwan ko. Babawi nalang siguro ako sa kanya next
time.

It's fine, are you alright?

"Leigh.." Tawag ng nasa harapan ko sa akin.

Yes, salamat. Sorry talaga.

"Cailegh.." Nalapag ko ang phone ko sa lamesa at dagling nag-angat ng tingin ng

tawagin nya ako gamit ang matigas nyang boses.

"Ay sorry, bakit?" Tanong ko sa kanya bago inilagay sa likod ng tenga ang
nalalaglag na buhok sa noo ko.

"Travis.." Hindi sya sumagot at nanatili lang ang titig sa akin, kunot ang noo nya
at bahagyang nakanguso.

"Travis," tawag ko sa atensyon nya pero sumandal lang sya sa upuan bago pumikit at
malutong na nagmura.

"Fuck." Napaayos din ako ng upo doon at tumitig sa kanya.

"Ayos ka lang?" Nag-aalala kong tanong, baka kasi may masakit sa kanya. Isang mura
ulit ang sinabi nya bago nagmulat ng mata at tinignan ako na parang naiinis.

May nagawa ba ako?

"Trav... Ayos ka lang?" Nag-aalangan ko pang tanong.

"Is it fun to text him? Huh?" Maanghang nyang sabi sa nang-uuyam na tono. Napaawang
ang labi ko at napakurap sa sinabi nya.

"H..Ha? Ba..Bakit.." Bumuga sya ng hangin at natigilan ako ng guluhin nya ang buhok
nya bago naiinis akong balingan.

"J..Just don't mind me.." Sabi nya at tumayo, nag-iwan sya ng pera sa lamesa at
nag-umpisa ng maglakad palayo.

Nakatitig lang ako sa likod nya habang papaalis tsaka lang ako natauhan na galit
sya at iiwanan ako!

"Travis!" Mabilis akong tumayo sa upuan at sumigaw, tumigil ang mga nasa paligid at
bumaling sa akin pero hindi ko sila pinansin.

"Travis!" Sigaw ko ulit sa pangalan nya, hindi pa sya nakakalayo kaya binilisan ko
ang paglakad na nauwi sa pagtakbo.

"Trav!"

Biglang may lumihis na waiter sa harapan ko at huli na para maiwasan ko sya kaya
nabangga ang hawak nyang tray at nahulog kong saan. Bigla akong napaupo sa pwersa
ng pagkakatama sa akin at napapikit sa sakit ng tumama ang likod ko sa lamesa na
nasa may likod ko.

"Ma'am! Pasensya na po!" Mabilis na tumayo ang waiter at inalalayan ako patayo.
Naramdaman ko ang lamig ng tubig sa damit ko at napakagat-labi.
"S..Salamat," mahinang sabi ko pagkatayo at humawak sa may gilid ko, magsasalita
sana ang waiter pero hindi natuloy dahil sa matinis at pagalit na irit ng isang
babae.

"Tignan mo ang ginawa mo!" Sabay kaming napalingon sa babae na galit sa waiter na
nasa harapan ko.

"Ma'am, I'm sorry po--"

"Anong sorry?! Tignan mo nga 'tong damit ko! Mababayaran ba 'to ng sorry mo?!"
Galit nyang sabi at tinuro ang basa nyang damit.

"Ma'am, pasensy--"

"Hindi! Asan ang manager mo?!" Nakita ko ang takot sa mata ng batang waiter sa
sinabi nito na hindi magkandaugaga sa sasabihin.

"Ma'am, baka pwede naman pon--"

"Hindi! You need to be fired!" Naalarma ako sa pagtulak nya sa waiter kaya humarang
ako.

"Look, miss!" Biglang sabi ko at hinawakan ang babae.

"What?!" Galit nyang baling sa akin na nanlilisik ang mata.

"Miss, it isn't his fault.. I'm sorry, ako ang nakabangga sa kanya kaya nabitawan
nya ang tray. Babayaran ko nalang--"

"Cailegh?" Nangunot ang noo nito habang nakatingin sa akin at napalitan ng

pagkabigla ang mukha.

Miski ako ay nagulat sa sinabi nya at napabitaw sa braso nya.

"You know me?" Manghang tinignan nya ako at maya-maya ay tumawa na parang nang-
iinis.

"Still clumsy as always, huh?" Natigil ako at tinitigan sya, sinubukan kong
kilalanin sya pero bigo ako.

"I'm convince now, walang kasalan ang waiter. It's you!" Mapaklang pinasadahan nya
ako ng tingin simula paa hanggang ulo.

"Didn't change a bit? Kaya ka iniiwan eh, look what you've done.." Kumabog ang
dibdib ko sa sinabi nya at habang tumatagal ay mas naguguluhan ako sa sinasabi nya.

"Sino ka ba?" Matigas kong tanong sa kanya pero tinawanan nya lang ako, I'm aware
that everyone is looking at us now pero hindi ko pinoproblema iyon. I just want to
know her name.

Tinignan nya lang ako bago ako ngisian at napailing, inantay ko ang sasabihin nya
ng bumuka ang bibig nya pero hindi nya naituloy ng may tumawag ng pangalan ko sa
di-kalayuan.

"Leigh!" Humahangos na lumapit sa akin si Travis at pinasadahan ako ng tingin.

"What happen?" Tanong nya at hinawakan ang kamay ko, tinitigan ko sya at hindi
makasagot bago napabaling ang atensyon naming dalawa sa babae ng tawagin nito si
Travis.

"Travis?" Napabitaw ito sa kamay ko at nagtatakang lumingon sa babae.

"Candice.." Kunot-noo nitong sabi, parehas akong napatingin sa kanila ng

naguguluhan..

Magkakilala sila?

Napaatras ako ng walang ano-anong lumapit ang babae kay Travis bago hawakan ang
leeg nito at halikan sa labi.

I was stunned, I can feel my world stopped by the sight of them in front of me.
Hindi naman nakagalaw si Travis habang sinasakop ng babae ang labi nya at parang
dinudurog ang puso ko sa nakikita.

I don't know why I need to feel this way habang nakatingin sa kanila. Hindi ko
maintindihan ang nangyayari, naguguluhan ako.

Nakaramdam ako ng pait, nag-antay akong itulak nya ito pero hindi ito nangyari.
Bakit hindi nya itinulak?

Mabilis akong pumihit at naglakad palayo, mabigat ang dibdib.

Nagbubulong-bulungan ang tao sa paligid habang nakatingin sa akin pero dire-diretso

lang akong naglakad palayo. Hindi ko na rin ininda ang pagkirot ng likod ko dahil
mas kumikirot ang dibdib ko.

Nang may makitang taxi ay mabilis ko itong pinara pero hindi pa man ako nakakapasok
ay may pumigil sa braso ko bago tuluyang makapasok.

Natigilan man ako ay bigla akong tumikhim at sinalubong ang mata ni Travis na
nakatingin sa akin, nakakunot ang noo nya at walang emosyong mababakas sa mukha.

"Uh.. Ano, uuwi na ako.." Nag-iwas ako ng tingin at sinubukang tanggalin ang kamay
nito sa braso ko pero sa halip ay mas humigpit ang hawak nya roon.

"Let's go.." Pautos at matigas nyang sabi bago bumaba ang kamay sa kamay ko at
hinila ako papaalis.

"S..Si Candice, pa..paano sya?" Hindi nya ako sinagot at halos ipagtulakan nya pa
ako papasok sa shotgun seat, mabilis nyang isinara ang pintuan sa pwesto ko at
mabilis na naglakad papunta sa kabilang side ng sasakyan.

Nabigla ako sa pabalang nyang pagsara ng pinto pagkapasok nya at matalim akong
tinignan.

"Who told you to leave without me?" Matigas nyang sabi habang nakatingin sa akin.
Bigla akong nakaramdam ng hindi maipaliwag na pakiramdam nang sabihin nya iyon.

"Busy ka diba?" Hindi ko alam kung saan nanggaling ang pait sa boses ko ng sabihin
iyon at basta nalang lumabas sa bibig ko.

"What do you mean?" Bakas ang inis sa tono nya ng tignan ako at nilakasan ko ang
loob ko bago salubungin ang tingin nya.

"Nakipaghalikan ka pa nga dib--" bigla nyang kinulong ang pisngi ko gamit ang mga
palad nya at walang pasabing inatake ang labi ko.
Chapter 10

Chapter 10
Magbatian

The moment his lips touches mine, nawala ako sa sarili. Banyaga pero pamilyar ang
pakiramdam ng hagkan nya ako.

Kahit hindi makapaniwala ay basta nalang nagsara ang mga mata ko at hinagilap ang
leeg nya para mas mapalapit pa sakin. He caressed my cheek and continue kissing me,
it was slow, sensual and so passionate na parang dinadala ako sa ibang mundo..

"Hmmm.." Napakapit ako sa leeg nya ng mahigpit ng maramdaman ko ang marahang

pagkagat nito sa pang-ibabang labi ko. I know it's a sign and without any second
thoughts, I slowly parted my lips and let his tongue invade my mouth 'till our
tongues fought in unison.

Hindi ako makagalaw, ni hindi ko maisip na itulak sya palayo sa akin dahil sa
paghalik nya.

Naramdaman ko pa ang ang pagbaba ng sandalan sa likod ko at ang unti-unti nyang

pagpatong sa akin habang hindi naghihiwalay ang mga labi, mas dinama ko ang init ng
halik nya at sinabayan ito katulad ng ginagawa nya.

"Fuck.." Mahinang mura nya ng kagatin ko ang pang-ibabang labi nya at haplusin ang
likod nya, malamlam nya akong tinitigan pagkatapos bago ipinikit ang mata at
balikan ang labi ko. Wala sa oras na napangiti ako at malalim syang hinalikan, his
body tensed-up at mas lumalim ang halikan namin.

His hands gently went to the top of my breast kaya bigla akong nanigas at
natigilan, I can feel the electricity flowing from his hands going to my body.
Parang nakuryente ako sa paghaplps nya roon at hindi nakagalaw.

That's when he stop.

Matama syang nakatitig sa akin at napalunok ako habang nakatitig sa mga mata nyang
malamlam at nag-aapoy, biglang nawala ang kamay nya sa dibdib ko at umakyat sa
pisngi ko.

"I'm sorry.." Seryoso nyang sabi bago dahan-dahang humiwalay sa akin at hinawakan
ang kamay ko para makaayos ng upo, bigla akong nataranta at hindi magkandaugaga na
inayos ang sarili ko at ang magulo kong buhok.

Inayos nya ang sandalan ng upuan ko at ang hindi pa din ako makatingin sa kanya,
nanginginig ang katawan ko sa nangyari. Kakaiba pero masaya sa pakiramdam.

Biglang sumagi sa isipan ko ang sinabi nya pagkatapos akong halikan.

I'm sorry..

Sorry saan? Sa paghalik nya sa akin? The pain on my chest goes back like it's a
cycle na paikot-ikot lang, saglit na mawawala pero babalik pa rin.

Natigilan ako at napigil ang hininga ng lumapit ang mukha nya sa akin, umasa akong
hahalikan nyang muli pero inayos nya lang ang pagkakakabit ng seatbelt sa akin.
Walang imik at tahimik lang ang byahe namin pauwi sa condo ko, hindi man
nagsasalita ay alam kong ihahatid na nya ako pauwi.

Nanatili lang ang titig ko sa daan at miminsang titingin sa kanya na walang imik
ding nagmamaneho. The silence between us was beyond awkward at sigurado akong ang
halikan ang dahilan.

He told me na magkaibigan kami dati pero normal ba sa magkaibigan ang naghahalikan?

"Leigh.." Halos mapatalon ako sa bigla nyang pagtawag sa pangalan ko at mabilis na

napalingon sa kanya.

"H..Ha?" Alangang sabi ko, nangangatal pa ang labi ko na ikinaiinis ko.

What's happening to you Cailegh?

Inginuso nya ang harapan pero hindi ako nakalingon roon, napako ang tingin ko sa
labi nyang namumula pa dahil sa pagkagat ko. I swallowed the lump on my throat and
my cheeks burn.

Wala na akong narinig na salita mula sa kanya kaya unti-unti akong nag-angat ng
tingin at nahuli syang nakatulala rin sa akin, sa labi ko. Nang malamang nakatingin
na ako sa kanya ay mabilis syang nag-iwas ng tingin at hindi ko alam kung
namamalik-mata lang ako o hindi pero nakita kong namula ang pisngi nya.

"Tangina.." Biglang nagtaasan ang balahibo ko sa leeg ng magmura sya ng malutong sa

Tagalog at nanigas nanaman ang katawan ko.

Oh, come on Cailegh! Kailan kapa naging bato?!

"Tangina.." Mahinang nakapagmura din ako na hindi ko nakontrol na bigla kong gusto
pagsisihan.

Bakit ba napagaya ako sa pagmumura nya?!

Marahas ang naging paglingon nya sa akin ng marinig ang pagmumura ko at biglang
nataranta ang sistema ko. I suddenly want to be eaten by the ground dahil sa
kahihiyan.

"Salamat, bye." Mabilis na sabi ko at mabilis na kinalas ang seatbelt para

makaalis..

Hindi magkandaugaga na hinanap ko ang lock ng pinto.

Gusto ko nang makahinga ng maayos! Taghirap talaga ang paghinga kapag katabi ko ang
isang 'to.

Nang makita ko ang lock ay dali-dali ko itong pinindot pero bago pa man ako
makalabas ay may humila na sa kamay ko at nasalubong ko kaagad ang kulay-abong mata
ni Travis na matamang nakatitig sa akin.

"Bakit.." Hindi ko na nasabi ang sasabihin ko dahil sa bigla nyang paghalik sa labi
ko..

Kumabog ang dibdib ko sa kaba at saya at mabilis kong hinagilap ang leeg nya at
hinalikan sya ng marahas pabalik.

He gripped my waist while kissing me, dahilan para mapaupo ako sa kandungan nya.
Napaawang ang labi ko sa posisyon namin at hindi makapaniwalang napatingin sa
kanya.

He took a glance on my breasts na nagpapula sa pisngi ko, siguradong bakat kasi ang
bra ko dahil sa nabasa ang damit ko.

"Trav.." Biglang sambit ko, umangat ang tingin nya sa akin at biglang tumaas ang
sulok ng labi.

"Pula.." Ngumisi sya at napasinghap naman ako roon, I'm sure as fuck na kulay ng
panloob ko ang tinutukoy nya.

"A..Ano, h'wag mong tignan!" Nahihiya kong saway at napatungo, nabitawan ko ang
leeg nya pero nasa kandungan parin nya ako.

Malutong syang napahalakhak at mas lalo akong nakaramdam ng kahihiyan.

"Look.." He tilted my chin and make me look at him. "It's fine.." Ngisi nya at mas
hinapit ang baywang ko bago biglang hinalikan ang leeg ko.

Napakurap ako at napairit sa pagkabigla at kiliti kaya napahawak ako sa balikat nya
at napaling ko ang ulo ko. He kissed my shoulder up to my neck at napasinghap ako
ng dilaan nya ito.

What the! I'm gonna die!

"Candice.." Biglang sabi nya kaya natameme ako, bigla akong umatras at tinanggal
ang ulo nya sa leeg ko pero nginitian nya lang ako at nagpatuloy.

"Candice was just nothing.." Patuloy nya at bigla akong naginhawaan kaya hinapit
nya ulit ako at halos mapatili ako ng maramdaman ang ngipin nya sa leeg ko.

"Travis!" Gulat kong saway at hinila ang buhok nya.

"Ouch," natatawa nyang sabi at kung hindi ako nagkakamali ay may naramdaman akong
kakaiba sa pang-upo ko, umatras ako at napakurap habang nakatingin sa kanya.

"Fuck this, kasalanan mo 'to.." Naiiling nyang sabi at tinuro ang bukol sa pantalon
nya.

"A..Ako? B..Bakit ako?" He smirked before cupping my cheeks and captured my lips
again into a sensual and mind-blowing kiss.

Inayos nya ang nagulo kong buhok pagkatapos at hindi pa din normal ang paghinga ko.

Hinawakan nya ang baywang ko pabuhat at inalis ako sa kandungan nya bago ako
nginitian at tinitigan. Bigla ako nakaramdam ng pagkahiya at pagkailang kaya
nakagat ko nalang ang labi ko.

He laughed cheerfully bago guluhin ang buhok ko at walang sabi-sabing lumabas ng

sasakyan at pagbuksan ako, mabilis akong bumaba at hinawakan nya ang kamay ko para
alalayan ako.

"D..Dito na ako.." Sabi ko at nag-angat ng tingin sa kanya pero ipinagkibit-balikat

nya lang ang sinabi ko at nagulat ako sa biglang pagikot ng braso nya sa balikat
ko.

"Ihahatid mo ko?"

"Yup, baka makita nila yung pula, hindi pwede.." Ngisi nya sa akin, napanguso
nalang ako at pinigilan ang ngiti.

"T..Travis," tumingin sya sa akin saglit bago ako inakay papasok sa building,
ipinagtaka ko dahil alam nya ang floor ng unit ko pati na rin ang number nito kaya
tinanong ko sya.

"Alam mo? Paano?" Takang tanong ko sa kanya.

"Secret.. Pasok ka na," turo nya sa unit ko pero hindi ko sinunod.

"Paano mo nga nalaman?" Kulit ko sa kanya.

"We're friends right? Of course, alam ko." Friends?

"Tsaka dito rin kasi ang condo unit ni Natalie." Ngiti nya at napakunot ang noo ko.

"Sinong Natalie?" Kanina Candice, ngayon naman Natalie. Ano ba talaga?

Hindi ba pwedeng Cailegh naman?

"Fiancé ko." I was stunned, pakiramdam ko ay parang pinagbaksakan ako ng langit at

lupa sa sinabi nya. May fiancé sya?

Parang bigla kong gustong maiyak sa sinabi nya, diba ako pinakilala nyang fiancé?
Bakit..

"Kidding.." Ngisi nya. "Natalie's just my friend, baka mabangasan pa ako ni

Terrence kapag narinig nya yung sinabi ko." Napailing sya at tinitigan ako.

"F..Friends tayo dati diba?" Naiilang kong sabi at tinanguhan nya ako.

"N..Normal ba sa magkaibigan ang nag.."

"Nagkikiss?" Nahihiyang tumango ako sa sinabi nya at bigla naman syang natawa sa
sinabi ko, biglang hinapit nya ang baywang ko palapit sa kanya at pilyong tinignan
ako.

"Nope. Hindi normal pero satin normal lang." Ngiti nya,

"D..Dati pa tayo nagkikiss?" Tanong ko na nag-aalangan, bakit ba ganito ang tanong

ko? Gosh, napaghahalataan ka Cailegh eh!

"Yup, ganun tayo magbatian.." Bumaba ang labi nya sa labi ko and give me a peck on
my lips bago ako bitiwan at ngisian akong muli.

"Bye, friend.." Natutuwa nyang sabi bago ako talikuran at mabilis na umalis,
natulala ako at hindi makapaniwalang napanganga.

Ganun? Ganun kami magbatian?

Bigla akong namula sa naisip. Parang gusto ko biglang palagi kaming magbatian!

Chapter 11

Chapter 11
Not allowed
"Hoy!" Tawag sa akin ng isang matinis na boses, kasunod ay ang pagtunog ng likod ko
dahil sa paghampas nya dahilan para mapangiwi ako at napapikit sa sakit.

"Ano?!" Singhal ko at hinawakan ang likod kong pinalo nya.

"Hala! Ang sungit, kanina pa kita kinakausap tapos hindi mo ako sinasagot..
Nakahawak ka pa sa labi mo na parang eng-eng." Umismid ako at gumalaw mula sa
kinauupuan, napakagat-labi nalang ako sa sakit ng likod ko.

"Ay, sorry Cai. Napalakas ata ang paghampas ko sa'yo," hinging-paumanhin nya at
ngumiti sa akin. Tumango lang naman ako at tumingin sa kanya.

"Ayos lang.." Sagot ko at pumahalumbaba, inikot ang kutsara sa tasa na may mainit
na kape.

Mas sumakit kasi ang likod ko sa ginawa nyang paghampas sa akin, nagsimula ito
kahapon noong matumba ako sa restaurant at ang pagtama ng likod ko sa lamesa. Noong
una ay inakala kong ayos lang pero bago ako matulog kagabi tsaka ko narealize ang
kirot ng likod ko.

"Ano bang nangyari sa'yo? You're spacing out.." Komento nya.

"I'm sorry, I have many things in mind kasi.." Dahilan ko at ipinikit ang mata ko
at iniangat ang daliri ko.

"There you go again, touching your lips.. Anyare ba?" Napaayos ako ng upo at
napamulagat sa sinabi nya, mabilis kong ibinaba ang kamay ko sa labi ko.

Unconsciously kasing napapahawak ako sa labi ko, don't know why..

Weh? Kunwari ka pa, namiss mo lang agad yung kiss ni Gwapo eh..

Napailing akong bigla at winala ang sinasabi ng malandi kong konsensya.

"Cai?"

"Ah, wala.." Umiling na lang ako at hindi na nagkomento, nag-usap lang kami ng
tungkol sa mga trabahong kailangang gawin mamaya bago ko sinulyapan ang relo ko.

"Jess, it's already nine. Let's go?" Tumayo ako at inayos ang bag ko, mabilis rin
s'yang tumayo at excited na hinawakan ang kamay ko.

"Nine na? Gosh, faster Leigh!" Hinila nya ang kamay ko papalabas ng café at
nagtatakang nagpadala ako sa kanya.

Mabilis din kaming nakatawid at nakapasok ng building patungong opisina, napansin

kong abala ang mga tao sa paligid na ipinagtataka ko. Maging si Jess ay ngising-aso
at nagawa pang mag-powder sa loob ng elevator.

"Anong meron, Jess?" Sumulyap sya sa akin saglit bago kuminang ang mga mata na
sobrang ngiti.

"May bago tayong boss!" Natigilan ako at hinawi ang buhok ko na tumapon sa mukha
ko.

"Anong bagong boss? Diba si Sir Jerry?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi na girl! Sa ibang branch sya inilipat tapos yung anak na daw talaga ang may-
ari ang bagong president ngayon!"

"Ganun? Bakit hindi ko alam?" Bumukas ang elevator at sabay kaming lumabas.

"Baka nasa bakasyon ka? Uso kasi makibalita." Ngisi nya at sinimulang magsuklay ng
buhok.

"So what kung may bagong boss? Masyado kang nagpapaganda, hoy babae may boyfriend
ka!" Sita ko sa kanya pero tinawanan nya lang ako at mabilis kong inilapag ang
handbag sa lamesa pagkarating sa pwesto ko.

"Well, ayos lang yun." Umupo din sya at pinapula ang labi.
"Gwapo daw kasi!" She giggled pero hindi ako nakapagreact.

Gwapo? Masasabi ko lang gwapo pag mas gwapo pa sya kay Travis.. Napailing nalang
ako at matamis na napangiti sa naisip ko.

There you go, Travis again.. Gusto ko tuloy na magkita na kami para makapagbatian..

"Girl, your phone is ringing." Bumalik ako sa sarili at mabilis na hinagilap ang
phone sa bag ko.

"Hello?"

"Cai!" Napangiti ako ng marinig ang boses ni Harris at nagpaalam kay Jess bago
lumayo ng kaunti. May pilyang ngiti pa sya sa labi habang papalayo ako pero
inilingan ko lang sya.

Madalas kasi akong asarin ng babaeng yan kay Harris pero hindi ko nalang
pinapatulan, Harris is just my friend.

"Hi Harris!"

"Cai, can you go to the parking lot now? May ibibigay lang ako sayo. Saglit lang."
Pakiusap nya kaya pumayag naman ako kaagad, mabilis lang naman kasi at hindi pa
naman siguro dadating ang boss.

"Sure, wait lang.." Pinatay ko ang phone ko at bumaba na sa parking lot, kakaiba
ang pagka-busy ng mga tao sa building ngayon. Todo bungisngis ang mga nasa
reception area at busy ang iba sa pagwawalis sa paligid kahit wala naman akong
makitang dumi roon.

The big boss is really that special huh? Talagang pinaghahandaan ah?

Dumiretso ako sa parking at nakita ko si Harris na nakasandal sa sasakyan nya, nang

makita nya ako ay agad nya akong sinalubong at nagulat pa ako sa bigla nyang
paghalik sa pisngi ko.

"H..Harris.." I tried not to be awkward na mukhang nakakakumbinse naman, nakaramdam

ako ng pagkailang sa paghalik nya sa akin.

"Cai, sorry to call you pero may gusto sana akong ibigay sa'yo. Ako na dapat ang
pupunta kaso hindi ko alam ang opisina mo." Nahihiya nyang sabi at nagkamot pa ng
batok. Ngumiti naman ako at napatango.

"It's fine, ano ba yang ibibigay mo? Siguraduhin mo lang na matutuwa ako ah." Biro
ko at lumiwanag naman ang mukha nya.

"Of course, wait here.. Kukunin ko." Mabilis syang pumihit at pumunta sa sasakyan
nya para kunin ang ibibigay nya raw sa akin.

Nag-antay lang ako sa pwesto ko pero naagaw ng atensyon ko ang lalaking kalalabas
lang sa isang itim na sasakyan sa hindi kalayuan dahil sa lakas ng pagkakasara nito
sa pintuan ng sasakyan.

Hindi kaya masira yun? Mukhang mamahalin pa naman ang sasakyan.

Hindi ko naaninag ang mukha ng lalaki dahil sa nakatalikod na ito at mabagal na

pumapasok sa entrance ng building.

I'm wondering who the guy is.

"Cai, here. Flowers for you.." Natigilan ako ng salubungin ako ni Harris ng isang
bugkos na bulaklak.

Napapamaang na tinanggap ko iyon at alanganing ngumiti.

"P..Para saan?" Takang tanong ko rito.

"Uh, wala lang. Gusto lang kitang bigyan." Ngiti nya sa akin at nagkibit-balikat.
Natahimik naman ako at hindi nakasagot, napatitig lang ako sa bulaklak at wala sa
sariling napatango.

"Ganun ba? Uh, salamat.." I smile at nag-isip ng pwedeng sabihin. "Una na akk,
salamat ulit.." Turo ko sa bulaklak.

"No problem, I hope that flowers can make you smile." Ngiti nya sa akin, hinatid
nya ako papuntang entrance at nagpaalam na ako papasok.

"Sige Ris, I gotta go."

"Ingat!" He kissed my cheeks again at mabilis akong lumayo, the awkwardness is all
I can sense now. Wala akong maramdaman kundi ang pagkailang.

Pagkapasok ko ko ay nagbubulong-bulungan ang paligid at malalaki ang ngisi ng mga

receptionist, I also caught them blushing na ipinagtataka ko.

What's with these girls?

Naiiling na pumasok ako sa elevator kung saan may grupo ng mga kababaihan na nag-
uusap-usap at hindi ko maiwasang makinig.

"Right, girl? Ang gwapo talaga!" Tili ng isa at sumunod din ang impit na tili ng
iba.

"True! Ang swerte naman talaga ng mga taga-main office no? Palagi nilang nakikita
si Sir!" Napaismid ako sa sinabi nila at kulang nalang ay mapatakip ako sa tenga
dahil sa ingay nila.

"Shit! Mabuti nalang at pinalitan na si Sir Jerry, mas gwapo at hot si Sir!" Sabi
ng isa.

Grabe naman sila kay Sir. Sir is not that bad actually, medyo masungit lang pero
may itsura din kahit papaano. Hindi nga lang papantay sa mga hot bachelors na
ginagawang model sa magazine pero ayos na.

Dumiretso ako sa CR pagkadating sa floor ng opisina namin para makapag-ayos ng

konti, tahimik ang buong hallway pagkarating ko na nakakapanibago.
This hallway happens to be loud in this time of the day, marami rin akong dapat
makasalubong pero ngayon ay wala talaga which is unusual.

Binalewala ko nalang ito at hinigpitan ang hawak sa bouquet na hawak ko, binuksan
ko ang pintuan ng opisina para makapasok at hinanda ang ngiti ko.

"I hate late-comers." Sabay-sabay na naglingunan ang mga ka-opisina ko pagkarating

ko sa akin, napailing ang ilan kaya kumabog ang dibdib ko.

What the hell is happening right now?

Dahan-dahan akong napatingin sa harapan and the smile plastered on my face slowly
dissapear. Unti-unting napaawang ang labi ko ng makita ang lalaki na nasa unahan.

Malamig ang tingin nya at maya-maya pa ay bumaba ang tingin sa hawak kong bulaklak
at umigting ang panga, isang matalim na titig ang ibinigay nito sa akin bago
magsalita.

"And flowers is strictly not allowed in this office.."

xxxx
Sorry sa late UD's, mahirap po kasi isingit sa schedule yung update kasi marami
akong ginagawa. I'm sorry talaga guys, hope you'll understand. Babawi ako kapag
free time ko.

Love lots!❤

Chapter 12

Chapter 12
Hi

Nakatulala lang ako hanggang sa makaalis sya at kung hindi pa ako binatukan ni Jess
ay hindi pa ako matatauhan.

"Hoy, late ka! Ayan tuloy, nakatikim ka kay gwapo.." Hindi makapaniwalang tinignan
ko sya, hindi makapagsalita.

What the fuck did I just saw? Is that Travis Samaniego? Holy..

"S..Si Travis.." Nakagat ko ang labi ko and my eyes widen, binalik ko ang tingin ko
sa pinasukan nyang kwarto at lumipat kay Jess na nakatulala din sa sinabi ko.

"Kilala mo sya?! Oh my god! Girl!" Muntik na syang tumili pero mabuti nalang ay
natakpan ko ang bibig nya at hinila sya papaalis. Tinakasan ko ang mga mapanuring
tingin ng mga kaopisina ko at mabilis na nakarating sa pwesto namin.

"Shit, ang ingay mo Jess!" Inilapag ko sa lamesa ko ang bulaklak at napasandal sa

swivel ko.

"Kilala mo si Sir Travis?!" Mahina nyang bulong at tumango-tango ako, naalala ko

ang itsura nya habang seryosong nagsasalita sa harapan pagkarating ko.

Ang malamig nyang tingin, ang magulo nyang buhok at.. He look so freaking hot in
his black suit and tie! Oh my god!
Napahagikhik ako at impit na tumawa sa gilid, shit.. Bakit hindi ko alam na nandito
sya?!

"Hoy! Cailegh, I'm talking to you! Anong relasyon nyo?" Napaisip naman ako sa
sinabi nya, ano bang relasyon namin?

Fake Fiancé? Eh hindi pa ako pumapayag..

Friends na nagkikiss?

Ay, gaga ka Cailegh. Bakit mo sasabihin yun?

"F..Friend ko." Bigla akong sumeryoso at umayos ng upo, tinignan ko sya na parang
hindi naniniwala sa sinasabi ko at tumango nalang. "Oo, friends kami. Maniwala ka."

"Sus, alam ko mga ganyanan mo Cai eh.. Basta sabihin mo sa akin kung ano kayo kapag
ayos lang sayo. I'm not forcing you to." Napasulyap sya sa bulaklak kong nasa
lamesa at napataas ang kilay.

"Saan galing yan? Hmmm?" Tukso nya at napalabi naman ako.

"Harris.." Tipid kong sagot at tinitigan ang screen ng computer ko.

"Sabi na eh, nililigawan kaba nun?" Mabilis akong napatingin sa sinabi nya at
mabilis na umiling.

"Hindi ah! Friends lang kami!" Napasimangot naman ako ng tumawa sya at napailing sa
akin.

"Ang dami mo talagang sekreto Cai, you can share it to me kapag gusto mo. I can
listen.." Ngumiti ako sa sinabi nya at tumango.

"Salamat Jess," ngiti ang sinagot nya sa akin at inabutan ako ng chocolate.

"Oh, kain ka. Binili ko 'to kanina.." Tinanggap ko iyon at nagpasalamat. Naging
busy ang araw dahil sa mga gawain, lalo na't may bago kaming amo.

Hindi rin nawala ang usap-usapan sa office tungkol sa bagong amo at kung gaano ito
ka-gwapo. I agree with that pero naiinis lang ako na kailangan ko pang marinig ang
pagpapantasya nila kay Travis.

Habang nagtatype sa computer ko ay hindi mawala ang mukha ni Travis sa utak ko,
paanong naging boss sya dito? Alam nya bang nandito ako?

Bakit ang sungit nya kanina? He even said that flowers are not allowed which is
really weird..

"Guys, lunch na!" Sigaw ng hindi sa kalayuang si Josie, nag-ayos na ang iba pero
ako ay nanatili lang na nakaupo at nakatulala sa screen ng computer. Kanina pa ako
tapos sa ginagawa pero lutang lang talaga ako at kung saan-saan lumilipad ang
imagination ko.

"Cailegh, sorry hindi ako makakasabay sa lunch ah? Half-day lang kasi ako ngayon.."
Napatingin ako kay Jess at ngumiti.

"Ayos lang, ingat ka ha?" Tumayo ako at pinatay ang computer at nakipagbeso.

"Ingat ka din, sige bye Cai!" Umalis sya at kakaunti nalang ang natira sa opisina,
tahimik roon at ang karamihan ay nag-out na para kumain.

Sumulyap ako sa pintuan ng opisina ni Travis, kumain na kaya sya? He's not going
out since kanina noong pumasok sya. His secretary goes out too dahil lunch nga..

Hindi man lang ba nya bibigyan ng pagkain si Travis?

Tumingin ako sa paligid at nang makumpirmang tahimik ang iba at busy sa ginagawa ay
dahan-dahan at tahimik akong lumapit sa pintuan nya.

Idinikit ko ang tenga sa pintuan pero wala akong marinig na kahit ano man, ano
kayang ginagawa nya?

Is he busy?

Wala naman sigurong masama kung papasok ako no? Sisilip lang. Promise, sisilip lang
talaga.

Iniikot ko ang seradura at napangisi ako ng hindi iyon nakalock.. Pinihit ko yun at
binuksan at sumilip.

Wala akong maaninag na tao sa swivel nya kaya naisip kong wala sya.. Is he out?
Hindi ko naman napansing lumabas sya.

Pumasok pa din ako kahit wala sya at inilibot ang tingin ko, muntik pa akong
mapasinghap ng makita ko sya na nakaharap sa salaming kita ang buong syudad habang
nakapamulsa.

He seems preoccupied at seryoso ang gwapo nyang mukha, nakagat ko ang labi ko at
pinigil ang sarili kong mamangha sa itsura nya.

It was like I am looking at the perfect epitome of a Greek God. Mas lalong
lumiwanag ang kulay ng mga mata nya dahil sa pagkakatama ng araw roon at bahagya
pang nakaawang ang labi nya.

I can't help but admire him and how can he still looks hot with his messy hair.

Umatras ako para iwanan sya dahil baka maistorbo ko sya pero hindi sinasadyang
mahawi ko ang isang maliit na vase roon, dahilan para mabasag ito at maglikha ng
ingay.

Mabilis na napalingon sya sa akin at mabilis akong napaupo para damputin ang mga
piraso ng vase na nabasag ko.

"Cailegh? What are you doing here?" Rinig kong sabi nya sa likuran ko, narinig ko
rin ang yapak ng paa nya papalapit.

What Cailegh? How careless can you be?

Nahihiya ako sa kanya, nakita nanaman sya ang ka-lampahan ko. Nasira ko ang iniisip
nya.

"I'm sorry.." Mahinang sabi ko at pinulot ang mga maliliit na piraso na basag.

"Fuck, tumayo ka dyan.." Narinig kong sabi nya pero umiling ako.

"Sorry talaga Trav.." Nahihiya kong sabi at nagpatuloy.

"Sabi ko tumayo ka na dyan, ipapalinis ko nalang.." Natigil ako sa pagdampot ng

gumilit sa daliri ko ang isang bubog at dumugo.

"Shit! Ang kulit kasi!" Bigla syang pumantay sa akin habang nakakunot ang noo at
inagaw ang kamay ko na may dugo.

"Napakulit mo talaga," tumayo sya at maingat na pinatayo ako habang hawak ang kamay
ko. Mas dumoble ang hiya ko sa nangyari pero hindi nawala ang kabog ng dibdib ko sa
init ng kamay nya.

"Sit here.." Pinaupo nya ako sa sofa bago ako iwan saglit, napangiti ako ng parang
ewan dahil sa nakaramdam ako ng kakaibang kilig sa asal nya at inilibot ang tingin
ko sa paligid.

Wala namang nagbago sa opisinang ito, ganoon pa din ang itsura noong nandito pa si
Sir Jerry.. Mas gusto ko lang ang amoy ng air freshener ngayon.

Amoy-Travis.

"Bakit ka ba nandito?" Bungad nya pagkabalik at naupo sa tabi ko. Kinuha nya ang
kamay ko pero iniiwas ko iyon ng makita ang alcohol sa gilid.

"Ayos lang ako, maliit lang 'to." Biglang sabi ko, nanliit ang mata nya sa sinabi
ko bago ako tinaasan ng kilay at napangiti.

"Takot ka pa din sa alcohol?" Tumango ako sa sinabi nya at ngumiti.

"Alam mo pala?" Natutuwa kong sabi sa kanya.

"Uh-huh, hindi naman 'to masakit. Maliit lang naman ata yung sugat.." Kinuha nya
ulit ang kamay ko pero inilalayo ko.

"Ih! Daplis lang yan. Maliit lang, hindi na kailangan ng alcohol!" Maktol ko pero
natatawang tinignan nya ako.

"It's fine Hon," natulala ako sa sinabi nya at hindi ako nakapagreact. Nakuha na
nya rin ang kamay ko at hindi na ako nakaangal.

"A..Anong sabi mo?"

"Secret," ngumiti sya ulit at inagaw na ang kamay mo.

"Napakacareless mo talagang babae ka.." Sabi nya at nilinis ang sugat sa daliri ko,
hindi ko na rin halos naramdaman ang hapdi sa alcohol dahil sa kinukumbinse ko ang
sarili ko na totoong tinawag nya ako ng Hon.

Hon..

"Masakit ba?" Hindi ako nakasagot sa tanong nya at nanatiling nakatitig lang sa
kanya, humigpit ang hawak nya sa kamay ko at pumungay ang mata. Hindi na rin ako
nakahuma nang lumapit sya at iniangat ang baba ko bago mababaw na hagkan ang labi
ko.

Napapikit ako at dinama ang mga maiinit nyang labi, mahigpit ang hawak nya sa kamay
ko at tumagal ng ilang segundo ang halik nya sa akin bago bumitaw.

"Hi.." Ngumiti sya at hinalikan ang noo ko.

Biglang uminit ang pisngi ko at pinigil ang sarili kong tumili sa kilig. Nagwawala
nanaman ang malalanding hormones ko.
"H..Hi din," tumawa sya sa sinabi ko at humaplos ang daliri nya sa palad ko.

Sheyt! Ang astig talaga ng batian namin!

"Ipapalinis ko lang yung nabasag tapos kain tayo. I'm hungry.." Nginitian nya akong
muli bago bitawan ang kamay ko at kinuha ang phone nya at tumawag.

Chapter 13

Chapter 13
Seatbelt

Pumahalumbaba ako habang nakatingin sa kanya na may kausap sa phone, nasa bulsa pa
ang kamay nya at napansin ko rin na tabingi ang tie nya.

Kainis lang, ang gwapo kasi talaga nya.

"Yeah, I'm going." Ibinalik nya sa bulsa ang phone at sumulyap sa akin kaya tumayo
ako at nakangiting lumapit sa kanya.

"Ayos na?" Dumaan ang tingin nya sa kamay kong kumapit sa braso nya kaya dinapuan
ako ng hiya at nasa aktong tatanggalin iyon pero hinawakan nya ang kamay ko at
ibinalik sa braso nya.

"Let's go?" Napakurap ako at napatango bago sumabay sa kanya sa paglalakad. Biglang
sumilay ang ngiti sa labi ko sa ginawa nya at kulang nalang talaga ako ay mapatili
ako ng impit sa kilig.

Lumabas kami ng opisina nya at nang sumulyap ako sa kanya ay seryoso lang ang mukha
nya, lalo na ng tumapat kami sa desk ko. Napatigil pa sya at napatikhim na
ipinagtaka ko.

"Bakit?" Tanong ko at tumingin sa kanya, saglit nya akong binalingan bago bumalik
ang tingin sa lamesa ko at doon ko lang din napagtanto kung ano ang ibig nyang
sabihin. It was the flowers.

"Throw it.." Napabitaw ako sa hawak sa braso nya at gulat syang tinignan.

"What? No!" Umiling ako. Nagtiim ang bagang nya at nanliit ang mata sa akin.

"Throw it. Now." Matigas ang boses nya na utos sa akin.

"Why?" Nagpipigil ng inis kong sabi, hindi ko kasi maintindihan kung bakit gusto
nyang itapon ko ang bulaklak.

"Remember what I've said? Flowers is not allowed in this fucking office.." Kinalma
ko ang sarili ko at tinanong sya.

"Bakit nga?"

"Because I said so, I'm the fucking boss here and when I say it's not allowed. It's
not!" Napasinghap ako sa sinabi nya at nag-init ang ulo ko dahil sa inis sa kanya,
lalo na sa pagmumura nya ngayon.

I know it's normal for him to curse pero pakiramdam ko para sa akin iyon. I don't
get why he doesn't allowed flowers in this office, dahil lang sa ayaw nya?

He's commanding me to throw it and I can't! It's from my friend!

"Cailegh! Throw it!" Namula ang pisngi nya inis at kunot ang noo nya habang
nakatingin sa akin.

"You're asking me to throw it because you don't want it? Yun lang?! It's from my
friend!" Naiinis kong sagot sa kanya na halos napataas na ang tono ko, it's a good
thing my officemates are having their lunch right now para hindi kami nakikita
ngayon.

"Just throw it!" He insist.

"No, I won't." Nakipagsukatan sya ng tingin sa kanya pero ako rin kaagad ang nag-
iwas ng tingin, I decided to turn my back on him and walked away.

Naiinis ako, I really don't get him. He's sweet and then he's mad later.

Binilisan ko ang lakad habang nagpupuyos sa inis. Marahas na buntong-hininga ang

narinig ko mula sa pwesto nya at maya-maya pa ay naramdaman ko ang kamay nya na
pumulupot sa palapulsuhan ko na nagpatigil sa akin sa paglalakad.

"I'm sorry, okay?" Sabi nya mula sa likod ko, hindi ako lumingon at tumingin nalang
sa paahan ko.

"Leigh.." Tumigil ang paghinga ko ng lumipat sya sa harapan ko at hinanap ang mata
ko.

"H'wag mo ng itapon, I'm sorry.." Malumanay ang boses nya at inangat ang baba ko
paharap sa kanya.

"Sorry.. I didn't mean to shout at you." Ulit nya at pumikit bago dumulas ang kamay
nya pababa sa kamay ko.

"Let's eat, I'm sorry okay?" Tinitigan nya ako at tumango nalang ako kahit may
nararamdaman pa akong inis.

Hawak nya ang kamay ko habang pababa kami ng building at nagtitinginan ang mga tao
sa baba kaya tinanggal ko ang kamay ko mula sa kanya pero dagli ding hinabol nya
ang kamay ko at umiling sa akin.

"Don't." Mahinang sabi nya mas humigpit pa ang hawak sa kamay ko, his warm hands
makes me feel secure at ang hindi maipaliwanag na pamilyar na pakiramdam sa sikmura
ko tuwing magkasama kami ay naririto nanaman.

He opened the car door for me at mabilis na pumihit sa kabila, kinalabit ko ang
seatbelt ko at tinignan nya muna ako ng mabilis bago pinaandar ang sasakyan.

"Seatbelt mo.." Puna ko ng makitang hindi sya naglagay ng seatbelt.

"It's fine," sagot nya kaya nangunot ang noo ko.

"Travis, use your seatbelt.." Matigas kong sabi sa kanya pero hindi nya ako
pinansin at sumandal pa habang nagdadrive.

"Trav!" Lumingon sya sa akin at nahuli ko ang pagkislap ng mata nya habang
nakatingin sa akin,
"Ayoko, malapit lang naman yung kakaina-"

"Travis!" Saway ko sa kanya at sinamaan sya ng tingin, pero ngumuso lang sya sa
akin at hindi ako pinansin.

"Now, you're mad.." Mahinang sabi nya at binilisan pa ang patakbo ng sasakyan.

Nanlaki ang mata ko ng mag-over-take sya sa ibang sasakyan.

"Travis!" Tili ko at bumaling sa kanya na nakaangat ang gilid ng labi na parang

nang-aasar.

Mabilis kong kinalas ang seatbelt ko at bumaling sa kanya, itinukod ko ang kamay ko
sa may hita nya at pilit na inabot ang seatbelt nya.

"Shit! Cailegh!" Biglang huminto ang sasakyan at saktong naikabit ko ang seatbelt
nya.

Nanlalaki ang mata nang bumaling sya sa akin at bahagyang nakaawang ang bibig.

"You should always wear you seatbelt Travis, kahit saan ka magpunta.." Saway ko sa
kanya pero hindi sya sumasagot sa sinasabi ko, nakatulala sya sa akin bago bumaba
ang mata sa may hita nya at doon ko lang napansin ang kamay ko at mabilis itong
inalis.

Namula ang pisngi ko at napalunok ng wala sa oras. Malalim ang paghinga nya habang
nakaawang ang labi na nakatingin sa akin.

Kung hindi pa siguro bumusina ang nasa likod na sasakyan ay hindi pa sya
mapapatingin sa harapan at mabilis na pinaandar ang sasakyan, hindi ako makaimik at
nanginginig pa ang kamay ko na inayos ang seatbelt ko.

What the heck, Cailegh. Bakit doon mo pinatong ang kamay mo?!

Chapter 14

Chapter 14
Nanunuklaw

Walang-imikan ang nangyari buong byahe, tanging ang hangin na mula lang sa aircon
ng sasakyan at ang paghinga namin ang naririnig ko.

The awkward silence is deafening and the tension was still here.

"Cailegh.." Nanigas ako ng tawagin nya ang pangalan ko at parang robot na lumingon
sa kanya.

"H..Ha?" Tumigil ang sasakyan sa isang parking area at binalingan nya ako pagkalas
nya sa seatbelt nya.

"M..May sasabihin ka?" Kandautal ko ng sabi, bumuka ang bibig nya at akmang
magsasalita pero sumara ulit ito at matamang tinitigan nalang ako.

"K..Kain tayo," Sagot nya at napamaang ako.

"A..Anong kakainin?" Napalunok ako at yun nalang ang pagkakalaglag ng panga nya
habang nakatingin sa akin.

"Fuck.." Bumaba ang tingin nya sa labi ko at nag-aalangang tumingin ulit sa mata
ko.

"Isa lang.." Paos nyang sabi at hindi ako nkapagreact ng maayos ng sakupin nya ng
buo ang labi ko, the kiss was gentle and passionate pero ginagalugad nito ang
katauhan ko.

I responded to his kisses urgently noong pakiramdam ko ay aalis na sya, I just want
a taste. Isa lang din.

Humaplos ang kamay nya sa pisngi ko matapos at hinalikan ang baba ko. Malalalim ang
paghinga namin pagktapos nun at nakasandal na ang baba nya sa balikat ko, he's
almost on my top pero sinusuportahan nya ang timbang nya para hindi ako madaganan.

Nangilabot ako at nagtaasan ang balahibo sa aking likod noong huminga sya na tumama
sa leeg ko, I can't speak at naipikit ko ang mata ko.

Naramdaman ko ang pag-alis nya sa taas ko at kinalabit nya ang seatbelt ko bago ko
naramdaman ang pag-abot nya sa kamay ko at ang bahagyang paghaplos nya rito.

"Uh, let's eat?" Tinabingi nya ang ulo nya at hinanap ang mata ko.

"Yeah.." Sagot ko pero hindi masalubong ang mga mata nya. I almost groan when he
let go of my hand and go out to open the door for me.

"S..Salamat," nahihiyang sabi ko but he just smile, a sincere smile and hold my
hand.

Sabay kami sa pagpasok sa isang restaurant at napalabi ako ng makita ang mga ulo ng
mga kababaihan na nakatingin sa pwesto namin, mabilis akong lumingon kay Travis na
nakikipag-usap sa receptionist at napansin ko kaagad ang tabingi nyang necktie.

I grin mischievously at unti-unting hinawakan ang necktie nya, Travis stiffed and
look at me weirdly. Napalunok pa sya at napakurap.

Natigil ang pag-uusap nila noong babaeng receptionist na malagkit ang tingin sa
kanya.

"Why?" Tanong nya habang nakatingin sa akin na hawak ang necktie nya. Inayos ko ito
at pinasadahan ng kamay ang nagusot nyang polo.

"Shit, stop it.." Lumapit sya sa tenga ko at mariing bumulong.

"Stop what?" Nang-aasar kong sabi, naiinis kasi ako dun sa babaeng kausap nya pati
na rin sa mga tumitingin sa kanya. Ako lang ang may marapatang tumingin sa gwapo
nyang mukha.

"Stop it.." Ulit nya at hinawakan ang baywang ko.

"Don't talk to her please, let's eat. I'm starving." Lumayo ako sa kanya at
tinaasan sya ng kilay. Tumitig muna sya sa akin ng matagal bago tumango at inakay
ako sa lamesang pan

Based on my observation at dahil na rin sa mga napansin kong pagkain dito ay nasa
isang Italian resto kami. The ambiance is quite relaxing, isama mo pa ang nagba-
violin sa stage ng lugar.
It was classic.

"Leigh.." Nawala ang atensyon ko sa stage at bumaling kay Travis ng magsalita sya.

"Hmm?" I asked her before tucking my hair behind my ear.

"Don't do it again." He said bluntly, nangunot ang noo ko sa kanya at nawala ang
ngiti sa labi ko.

"Do what?" Naiirita kong sagot sa kanya.

"Fixing my tie in front of others and.. and.." Mas lalo akong sumimangot.

"Di h'wag! Gusto mo lang magpacute sa mga babaeng yun eh, okay.."

"It's not it," bigla syang tumayo at nagulat ako ng tumabi sya sa pwesto ko.

"Bakit ka nandito? Balik ka dun! Magpacute ka pa sa mga babae mo!" Napaismid ako at
lumayo ng bahagya ng umusog sya palapit sa akin.

"No, it's not.." Umiling sya at lumapit pa sa akin pero lumalayo ako,

"Bakit ayaw mo? I'm.. I'm just concern kaya inaayos ko ang necktie mo! Tapos..
Siguro nandyan yung Candice mo ano?" Sikmat ko sa kanya pero napangiwi lang sya sa
sinabi ko.

"Damn her, wala akong pakialam sa kanya.. It just.." Kinagat nya ang labi nya at
napabuntong-hininga. "Fuck it, I can't tell you this.."

"Di h'wag! I don't care kung ayaw mo sabihin!" Just tell it to me!

"I'm fucking having a hard-on when you did that, kanina ka pa sa kotse!" Nanlaki
ang mata ko sa sinabi nya at unti-unting bumaba ang tingin ko sa pants nya. I
gasped at nawalan ng kulay ang mukha ko ng makita ang nakaumbok doon.

Shitness!

"T..Trav.." Umusog pa akong muli at binundol ng malakas na tambol ang puso ko.
Akala ko ay malalaglag na ako sa upuan pero nahawakan nya ang braso ko at iniayos
ang pwesto ko.

"Tss.. Stop going away from me, mahuhulog ka dyan. Clumsy ka pa naman." Sa halip na
sa mukha ay napatitig ako sa pants nya at napasinghap sya.
"Eyes up woman, you won't like it when he wokes up again. Nanunuklaw yan." Nahigit
ko ang hininga ko sa sinabi nya at nangamatis ng mukha ko sa hiya.

"So..Sorry.." Ginulo nya ang buhok nya bago umiling at nagsalita.

"Tss, stay here. I'll just go to the restroom.." Tumayo sya bigla at naiwan akong
nakatanga sa likod nya habang naglalakad paalis.

xxxxx
Hey guys, sorry kasi minsan na lang ako magupdate. Don't worry, matapos lang itong
midterm namin babawi ako.

Love lots❤
Chapter 15

Chapter 15
Miss your lips

"A-Ayos ka na?" Nahihiya kong sabi sa kanya, sumulyap sya sa akin at bahagyang
tumango. Napabaling ako sa pants nya pero mabilis na nag-iwas ng tingin dahil sa
kinakain ako ng hiya.

Come on Cailegh, sa taas ang tingin! Hindi sa baba!

"Yeah," maikling sabi nya at naupo ulit sa harapan ko, pinasadahan nya ng kamay ang
buhok nya at pagkatapos ay napahawak sa panga nya na halos ikanganga ko.

Oh god, why he have to be this handsome? Gosh, I'm having a sin! I'm sorry!

"Leigh.." Nanlaki ang mata ko at napaayos ng upo, napahawak pa ako sa dibdib ko sa

gulat dahil sa pagtawag nya sa pangalan ko.

"A..Ano?" Kinagat ko ang labi ko.

"Stop biting your lip," nakakunot-noo nyang sabi kaya mabilis kong pinakawalan ang
pagkakakagat ko sa labi ko, binalingan ko na lang ang pagkain na nasa harapan ko at
ginalaw ang tinidor.

"Kailan mo itatapon yung bulaklak?" Kinagat ko ang steak at binalingan sya.

"Hindi ko itatapon yun, ano ka ba.. It's from my friend, Harris. Diba sabi mo hindi
na itatapon?" Takang sabi ko sa kanya. Bahagyang kumibot ang labi nya sa sinabi ko
at ngumuso. Ang cute!

"Yeah, sure.." Mahinang sabi nya pero ang tono ay kabaligtaran ng sinasabi nya.
Hinubad nya ang coat nya at naiwan nalang ang kulay puting longsleeves sa loob.

"But next time, flowers isn't allowed.." Dugtong nya at sumandal sa sandalan,
tinitignan ako.

"Bakit?" Tanong ko sa kanya at inirapan ang babae sa likuran nya na sumusulyap sa

kanya. Magde-daydream na nga lang kay Travis, papahalata pa.

"I'm allergic to flowers.." Ismid nya at nanlaki ang mata ko. Shit!

"What?! Oh my god! I'm sorry Hon!" Nilakasan ko ang boses ko at diniinan ang
salitang Hon na sinabi ko. Kita ko ang gulat sa mata ni Travis sa pagtawag ko sa
kanya at nagtataka akong tinignan.

"Hon?" Gulat ang reaksyon nya.

"Yes hon, uwi na tayo.. I miss your lips na.." Biglang lumabas sa bibig ko ang
salita at nakita ko ang pamumula ng pisngi nya at ang pag-awang ng bibig nya.

Ang babae sa likuran nya na lantarang sumusulyap ay napasimangot at inirapan ako

pero nginisian ko lang sya at ngumiti ng matamis kay Travis.

"Come on Hon, Trav.." Tawag ko sa kanya na napainom bigla ng tubig at nabigla rin
ako sa mabilis nyang pagtayo at pagkuha sa coat nyang hinubad.

"Let's go then.." Mahina pero mariing sabi nya at pinatayo ako sa upuan ko, hinapit
nya ang baywang ko at sinabayan ko sya sa paglalakad. Nang makalabas kami ay bigla
namang kumabog ang dibdib ko.

Anong pinasok ko? Shit, mukhang sineryoso ni Travis!

Mabilis nya akong pinapasok sa sasakyan at mabilis syang naglakad paikot sa kabila.
Kumabog ang dibdib ko.

How can I tell him that I was just joking? Naiinis lang ako doon sa babaeng wagas
tumingin sa kanya kaya ganun..

"Trav-" pagkapasok palang nya ay sinakop na nya ang labi ko at hinapit ang baywang
ko palapit sa kanya, impit akong napaungol ng galugadin nya ang bibig ko at malalim
akong hinalikan.

"Trav!" Pilit ko syang tinutulak pero mas hinigpitan nya ang pagkakahawak sa
baywang ko at ipinikit ang mga mata, ang marahas nyang paghalik ay unti-unting
bumagal at maya-maya pa ay tumigil sya sa paghalik sa akin.

"I..I was just joking.." Biglang lumabas sa bibig ko pero mabilis kong pinagsisihan
dahil sa nakita ko ang kakaibang emosyon na dumaan sa mata nya, natigilan sya at at
biglang lumayo sa akin kaya kumirot ang dibdib ko.

"Yeah, you're just joking.." Mariin pero mapait nyang sabi at kinuha ang susi mula
sa bulsa nya at walang sali-salitang pinaandar ang sasakyan.

Hindi ako nakakibo at napatungo ako dahil hindi na sya nagsalita. He's mad, I know.

"Travis.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya sumagot, nanatili ang tingin nya sa
daan at nakaigting ang panga.

"Seatbelt ka.." Alangan kong sabi sa kanya, akmang aayusin ko ang seatbelt nya pero
bago ko pa man magawa ay inunahan na nya ako. Ni hindi nya ako binalingan buong
byahe kahit na tawagin ko sya.

Hindi nya rin ako pinansin nang makarating kami sa sa building ng opisina at dire-
diretso syang bumaba ng sasakyan at pinagbuksan ako. Mabilis din akong bumaba at
hinagilap ang kamay nya pero inilayo nya ito at ipinasok sa bulsa.

"Travis, I'm sorry.. Uy, pansinin mo na ako oh.." Tawag ko sa kanya pero wala pa
din syang reaksyon. Ang coat nya ay nakasabit sa balikat nya habang naglalakad.

"You go first, I don't want to be the topic of gossips here Miss Ignacio.. Nice
having lunch with you." Napatigil ako sa paglalakad at tinitigan syang naglalakad
pauna sa akin, ni hindi nya ako nilingon kaya humapdi ang dibdib ko. Napasinghap
ako at pakiramdam ko ay maluluha ako.

He's mad! It's my fault!

Tulala ako paakyat sa opisina at halos napapapikit ako sa inis sa sarili ko, ayan
Cailegh? Anong gagawin mo?

Limit your mouth din kasi minsan, kung anong sinasabi ko. The hell, ginawa mong
joke ang halik?!

Nanlulumo akong napaupo sa upuan ko at tinitigan ang bulaklak sa desk ko pero

nalipat ng mapansing may box sa gilid nito.

Mabilis ko itong kinuha at inikot ang tingin sa chocolate, may sticky note na
nakalagay doon kaya mabilis ko itong tinanggal at binasa.

Hi beautiful, sorry but flowers is not my thing. Here's the chocolates for you, I'm
sorry for being bossy earlier.

Napakurap ako at mas lalong sumikip ang dibdib ko sa guilt at frustration.

Kahit walang pangalan ay positive akong si Travis ang nagbigay nito, sya lang naman
ang magbibigay nito sa akin at naiinis ako sa ginawa ko kanina.

I admit, I'm dying to have his lips pressed with mine but ang plano ko lang talaga
kanina ay inisin ang babae sa likuran nya na nagpapantasya sa kanya.

"Good afternoon Sir," nabitawan ko ang box na hawak ko at mabilis na bumaling sa

paparating na si Travis na ngayon ay nakapormal na ulit at walang emosyon na
mababakas sa mukha, saglit nya lang akong pinasadahan ng tingin at maya-maya pa ay
nilagpasan ako na parang hangin lang.

Nakatulala lang ako sa pintuan ng opisina nya at oras-oras ay napapabuntong-hininga

dahil sa hindi nya paglabas ng opisina, ni pagtawag sa intercom sa pwesto ko ay
wala.

Wala syang iniuutos kaya nagsiuwian na ang lahat pati na rin ang secretary nya, ako
nalang ang natira at ang iilang maintenance na nasa floor ng building na ito.

Mabilis akong napatayo at hinagilap ang bag at ipinasok ang box ng chocolate ng
magbukas ang pintuan ng opisina nya, dali-dali ko syang sinalubong ng may ngiti sa
labi pero nabura rin ito dahil sa nilagpasan nya lang ako at ipinaikot ang susi sa
daliri nya.

"Travis!" Tawag ko sa kanya at sinabayan sya sa pagpasok sa elevator, inilagay ko

ang kamay ko sa braso nya pero hindi pa rin nya ako sinusulyapan at nanatili lang
sa pagtingin ng diretso.

"Honey, Travis.." Malambing kong sabi at ngumuso. I don't want the Travis here now,
I want the bipolar Travis na kasama ko palagi, not this silent type. No, not this.

Nakakapit lang ako sa braso nya na parang bata habang papababa sa building, I don't
care kung machismis man kami ngayon. Pabor sa akin iyon, walang makakalapit sa
kanya if ever. Ako lang ang pwede.

Tahimik akong sumakay sa kotse nya kahit wala syang sinasabi, sasama ako kahit saan
sya pupunta. Hindi ako papayag na matapos ang araw na 'to ng hindi kami ayos.

Sa isang hindi pamilyar na building ang tinigilan ng sasakyan at sinundan ko lang

sya habang naglalakad. Wala pa ring salitang namumutawi sa bibig nya kaya
nalulungkot ako.

Ganito pala magtampo si Travis?

Tumapat kami sa isang pintuan at mabilis nyang in-input ang passcode nya roon.
Sumunod ako sa pagpasok at halos mapahiyaw ako sa tuwa ng harapin nya ako at
seryosong nagsalita.

"You seriously wants to follow me till here? Go home Cailegh Camilla, I don't have
time to talk.. I'm tired." Malamig nyang sabi at tumalikod kaya mabilis akong
humarang sa harap nya.

"Sorry na Travis. Joke lang kasi yung kanina pero.." Bumuntong-hininga ako. "Can I
kiss you?"

Napatigil sya at parang napapasong lumayo sa akin.

"What?" Salubong ang kilay nya at nagtatanong ang mata nya. Tumungo ako at kinagat
ang labi ko.

"Joke lang yung kanina pero gusto kong totohanin.. I miss your lips, it's the truth
this time. Can I kiss you?"

Chapter 16

Chapter 16
Kind of jokes

Warning: SPG
(Beware, hindi pwede sa batang mga isip. Peace!)

Kumurap sya at napakagat ako ng labi.

"Y..You're joking, right?" Sabi nya at lumunok sabay sulyap sa labi ko, mabilis
akong umiling at humakbang palapit sa kanya pero umatras sya at nag-iwas ng tingin.

"S..Stop if you didn't mean it.." Sabi nya sa hindi mapalagay na tono pero hindi ko
sya sinunod at sa halip ay naglakad ako palapit pa sa kanya.

"Trav.." Tawag ko at yun nalang ang pagkagitla ko ng isahing-hakbang nya ako at

naramdaman ko nalang ang pagtama ng likod ko sa pintuan.

He towered me and look at me straight to the eye, malalalim ang paghinga nya.

"Stop it Cailegh.." Matigas nyang sabi pero bumaba ang tingin sa labi ko.

"N..No," I breath hard, he titled my chin using his fingers. His breath was
touching the tip of my nose and I started grasping for air.

"You want this? Hmmm.." Mahinang nyang sabi at pinadaan ng halik ang dulo ng ilong
ko.

"Yes.. Yes please.." Inabot ko ang labi nya pero iniiwas nya iyon at lumipat sa
pisngi ko. Maliliit ang halik nya roon at ang kagustuhan kong matikman ang labi nya
ay mas lalong nag-uumigting.

"T..Trav.." Nalaglag ang bag kong hawak at mabilis kong ipinulupot ang kamay ko sa
leeg nya habang pinipilit na habulin ang labi nya na lumilipat lang sa iba't-ibang
parte ng mukha ko kapag inaabot ko.

"Hon.." Tawag ko sa kanya at nasabunutan ko ang buhok nya ng lumipat ang halik nya
sa labi ko pero saglit lang iyon at tinanggal rin bago bumalik sa pisngi ko.

"You're calling me Hon now, huh?" Pabulong nyang sabi at naramdaman ko ang pagngiti
nya sa pisngi ko.

"Please.. Trav, I want.." Naputol ang sasabihin ko ng walang ano-anong inatake nya
ang labi ko. Wala pang ilang segundo ay para ng sinilaban ang katawan ko sa
pagdampi ng labi nya sa akin.
Naramdaman ko ang pagpisil nya sa pang-upo ko at mas yumakap ako sa leeg nya,
iniikot ko ang hita ko sa baywang nya na halos ikabuwal nya sa pagkabigla pero
nakakuha sya ng suporta at nabalanse din.

"Naughty.." Natatawang sabi nya at binalikan ang labi ko, isinandal nya ako sa
pintuan at bumaba ang mukha sa labi kong muli.

Naramdaman ko ang paglakad nya kaya mas hinigpitan ko ang kapit sa leeg nya, his
hands are gently cupping and squeezing my butt hanggang sa naramdaman ko ang
pagbagsak ng likod ko sa kung saan.

Bumitiw sya sa akin at mabilis na hinubad ang itim na coat bago itinapon kung saan.

"You sure 'bout this?" Nahihirapang baling nya sa akin at nagmamadaling kinalas ang
butones ng damit nya, hindi ako sumagot at sa halip ay bahagyang umupo at
tinulungan sya sa pagkalas nito.

Itinulak nya ako pahiga ng matapos at sumubsob sa leeg ko at nagsimulang paulanan

ng halik ito.

"Travis.." Pabulong kong sabi sa kanya at hinaplos ang hubad nyang likod, napaigtad
ako ng kagatin nya ang leeg ko at naramdaman ko ang paghinga nya roon.

"Hmmm? You want this?" Tumama ang hininga nya sa leeg ko at mas nagwala ang sistema
ko ng humulma ang kamay nya sa dibdib ko at pinaglaruan ang dulo nito, hindi ako
makagalaw at impit na mga ungol lang ang lumalabas sa bibig ko.

Ni hindi ko namalayan ang pagkakahubad nya sa saplot ko.

"Shit!" Bumaba ang kamay nya sa hita ko kasama na rin ang katawan nya, "Oh..
Travis!" I cry out loud enough when his tongue touched my core.

"Sshh, you're so loud hon.." Tumawa sya at nanigas ako ng maramdaman ko ang daliri
nya sa ibaba ko.

"Travis!" Pasigaw kong tawag sa kanya at napakapit ako sa bedsheet ng kama ng

ilabas-pasok nya ito roon.

"Oh you.. Travis!" He didn't respond and kissed my legs instead while his fingers
are busy in pleasuring me, my moans are turning him on so his fingers is now more
fast and rough.

"No one will ever touch you here, understand?" Hindi ko alam kung saan ko ipapaling
ang ulo ko sa ginagawa nya at nararamdaman ko na ang kakaibang ginagawa nya sa
sistema ko.

"Cailegh.." I shouted at the top of my lungs when I reach the climax. The feeling
was relaxing and undeniably pleasuring.

He licked my juices clean at itinukod ulit ang kamay nya sa kama para magpantay
kami.

"A..Am I the only one who touched you like that?" May determinasyon nyang sabi at
nahihiyang tumango ako, in the past years wala akong nakarelasyon kaya imposible na
may nakagawa noon sa akin.

"Yeah.." Mahinang sagot ko at iniangat ang kamay ko para punasan ang gilid ng labi
nya na may naiwang kalat ko. Namula ako ng hagilapin nya ang daliri ko at isinubo.
Oh shit, why he has to be this effin hot?! I can't control it!

Wala ng salita-salitang hinila ko sya para halikan at ipinulupot ko kaagad ang hita
ko sa baywang nya para mas mapalapit sya sa akin, he moaned when I reached for his
pants while kissing him at pilit itong ibinababa.

His kisses are enigmatic and powerful na halos mawala na ako sa hinagap. It was
intense yet hot and slow.

Humiwalay sya sa akin at hinalikan ang noo ko bago tumayo at mabilis na hinubad ang
pants nya. Napasinghap ako sa gulat ng tumambad sa akin ang pinagmamalaki nya at
pakiramdam ko ay nawalan ng kulay ang mukha ko.

He laughed softly at muling bumalik sa taas ko, he then grin and make his manhood
touched my entrance na nagpawindang sa hinagap ko.

"Travis!" Iginalaw ko ang balakang ko at inabot sya pero ngitian nya lang ako at
ininangat ang ulo ko para halikan ang tuktok ko.

"Don't tell me that kind of jokes again nextime okay?" Sumulyap ako sa kanya at
kagat-labing tumango.

"Baka kasi totohanin ko at makita pa nila.. I don't want them to see your face
habang sarap na sarap ka sa halik ko.." Nanlaki ang mata ko at nalaglag ang panga
ko ng sabihin nya iyon. Napasinghap ako at hindi makapagsalita sa sinabi nya pero
hinalikan nya lang ulit ako ng malalim at mabagal bago ko naramdaman ang unti-
unting pagpasom ng kanya sa akin.

"Uhhhh..." I moaned on his lips when he stop at tinitigan ako, hinayaan nyang
makapag-adjust akong saglit bago nag-umpisang gumalaw sa ibabaw ko.

"Shit, fa..faster.." Mahinang sabi ko at napapapikit na sa kakaibang sarap na

nararamdaman ko, he kissed my left breast while gently cupping the other at mas
binilisan nya ang paggalaw sa ibabaw ko.

Pulos ungol lang namin ang naririnig and his pace become slow and steady pero maya-
maya pa ay bibilisan ulit kaya halo-halo ang pakiramdam na nararamdaman ko.

"Oh god.." Pabulong kong sabi ng may mamuo muli sa sa puson ko at mukhang
naramdaman nya iyon dahil mas bumilis ang ginagawa nya, he was kissing my neck and
his hands are playing with my breast kaya nahihirapan ako sa gagawin ko para
makontrol ang sarili ko. Iniangat nya pa ang hita ko at mas diniinan ang ginagawa.

"Come for me hon.." Bulong nya at mariing kinagat ang leeg ko.

"Ahhhh!" I cry out of frustration at sinalubong ang pag-ulos nya ng mabilis. Halos
mawalan ako ng ulirat ng maabot ko ang inaabot at nawalan ako ng lakas, inilabas
naman nya ang kanya sa pagkababae ko at ipinatong sa tyan ko.

"I'm sorry for the mess.." Nakakagat-labi nyang sabi at mabilis na inabot ang
tissue sa gilid na table at pinunasan ang tyan ko.

Napatawa ako ng mahina at napailing,

"Let's sleep then? I know you're tired. Let's talk tomorrow.." Masaya nyang sabi at
kumislap pa ang mata nya.

Lumapit sya at inangat ang ulo ko pahiga sa braso nya at matagal na hinalikan ang
noo ko.

Chapter 17

Chapter 17
Kain

"Are you asleep?" Nanatili akong nakapikit at hindi sumagot sa tanong nya. He
sighed hard at naramdaman ko ang marahan nyang paghaplos sa buhok ko.

Narito pa din ako sa braso nya at nagpapanggap na tulog, I want to know what he's
going to say.. I know na meron.

"Leigh.. Hon.." Tumalon ang puso ko sa pagbanggit nya ng mga salitang yun at muntik
na akong mapangiti pero mabuti nalang ay naalala kong nagpapanggap akong tulog kaya
hindi ko na ginawa.

Bahagya akong gumalaw pero hinigpitan nya ang pagkakayakap sa akin at idinantay ang
paa nya sa hita ko. Muntikan na akong mapasinghap, I just feel something..

"I missed you.." Nagrigodon ang puso ko at hindi ko maintindihan ang pag-ikot ng
tyan ko sa sinabi nya sa magandang paraan.

I'm insane, I don't know but his words.. The way he said those words, may iba..
It's nostalgic and way too familiar..

Isang dampi ng halik sa labi ko ang naramdaman ko at ang paggalaw nya, kasunod ay
ang pag-alis nya sa tabi ko at ang pag-akyat ng kumot sa katawan ko.

I opened my eyes when the door closed. Napakurap ako at tinitigan ang pintuang
iyon.

Questions crowded my mind, sino ka ba talaga Travis? You are not just my friend, I
know..

Everything about him feels so familiar and good, his touch, his kisses and the way
he calls me Leigh.. There's something in it, the way he owns me was so damn good.

I don't feel any regrets, it was fullfiling and magical. It was like my body and
soul was owned by him at alam ito ng puso ko. May kung anong init ang lumulukob sa
dibdib ko sa t'wing kasama ko sya.

Sino ka ba talaga Travis?

I stayed at the room, staring at the ceiling for almost an hour. Nagising kasi ako
ng madaling araw dahil sa ginawang paghaplos ni Travis sa buhok ko at hindi na ako
makatulog.

Asan na kaya sya? Why did he go out? Did he regret owning me? The thought makes my
heart ache.

Tumayo ako sa kama at dinama ang pakiramdam ko, maayos naman pero may kakaunting
kirot sa pagitan ng hita ko.

Dinampot ko ang damit naming nakakalat sa lapag at itinabi sa isang high chair sa
gilid. Nakita ko ang longsleeves nyang puti na suot kanina at yun nalang ang
napagdesisyunan kong suotin pati ang undies ko.

Lumabas ako at ang pamilyar nyang amoy ang sumulubong nanaman sa akin, naglakad ako
para silipin sya at natagpuan ko syang nakahiga sa sofa habang mahinang humihilik.

Mahina akong natawa at nakagat ang labi sa kilig sa nasilayan ko, mabilis kong
kinuha ang phone ko mula sa bag na ngayon ay nakapatong na sa lamesa at kinuhaan
sya ng litrato.

Bakit ba dito natulog 'to?

Natutuwang pinagmasdan ko syang mahinang humihilik at nakakunot pa ng bahagya ang

noo nya at umawang ang bibig. Ang gwapo naman nya talaga, nakakainis!

Tumayo ako makalipas ng ilang minuto at nangialam sa refrigerator nya sa kusina,

naghahanap ako ng pwedeng lutuin. Nakakita ako ng bacon at hotdog at yun nalang ang
pinagtripan kong lutuin, nagsangag din ako ng kanin at nagtimpla ng white coffee.

Sana magustuhan nya 'to!

Iniipit ko ang buhok ko at ipinusod bago lumabas ng kusina and find him still
sleeping peacefully. Lumapit ako at naupo sa mahogany na lamesa sa tapat ng sofa na
kinahihigaan nya at tumitig sa mukha nya.

His perfect eyebrows, his well pointed-nose and his lips was so perfect for him.
Napangisi pa ako ng makita ang patubong stubbles sa may panga nya na mas lalong
nagpagwapo at nagpahot sa itsura nya.

Inilabas ko ang phone ko at kinuhaan sya ulit ng litrato bago natutuwang

pinagmasdan ang mga nakuha ko.

"What's that?" Halos mapatalon ako sa gulat ng may magsalita at agad kong itinago
ang phone ko sa likod ko.

"W..Wala naman, morning!" Ngumiti ako pero tinaasan nya lang ako ng kulay, he then
spread his arms at napatili ako ng hinahin nya ako kaya napadapa ako sa dibdib nya.

My eyes widen in shock when he gripped my waist real tight at inismiran ako.

"What's with the phone? Give it to me.." Mabilis akong umiling at inilayo ang phone
ko sa ere.

"Come on Leigh, give it now.." Umiling ako ulit. "Wala nga lang 'to," ulit ko.

"Tss.. Give it or I'll kiss you.." Napatindig ako sa sinabi nya at dali-daling
hinagis ang phone ko sa kabilang sofa at ngumuso.

"Okay, kiss.." Sagot ko na ikinagulat nya.

"What.."

"I choose the kiss, now. Give me a kiss, little boy.." Humagikhik ako at mas lalong
nanlaki ang mata nya sa sinabi ko,

"Little boy? You.." I give him a smack at tumawa.

"Joke lang, sige na. Kain na tayo." Tatayo na sana ako pero hindi nya ako
pinakawalan at niyakap ng mahigpit ang baywang ko.
"Aren't you full? Kakakain lang natin ah?"

"Ano?" Tanong ko.

"Tss, sabi ko nagkainan na tayo kanina tapos gutom ka pa? Want another round?"
Pilyo nyang sabi at namilog ang mata ko roon. Tumaas ang sulok ng labi nya at maya-
maya ay tumawa bago hawakan ang pisngi ko at mariin akong hinagkan sa labi.

"Bastos ka." Ngumiwi ako.

"Bastos ba yun? Nakita mo rin nga yung kayamanan ko eh, bastos ka rin." Tumawa sya
at pinakawalan ako at inalalayan akong tumayo.

Nangingiting tinitignan ko syang nagsusuot ng sando habang papasok ng kusina at

mabilis na umupo sa hapag at ininom ang kape.

"Masarap?" Tanong ko at naupo sa harapan nya, tumango sya at ngumisi sa akin.

"Favorite ko 'to, how'd you know?" Napangiti ako bigla at napasuntok sa hangin.

"Seriously?! Gosh, I don't know about it!" Proud kong sabi at tinignan syang
pinasahan ng kamay ang kanyang just-fuck-up messy hairstyle na nakakalaway ng
bagang.

"Mang-huhula na ang honey ko?" Nabitiwan ko ang tissue na hawak ko at marahas na

napalingon sa kanya.

"Honey?" Shit, I'm gonna die!

Nagkibit-balikat sya at nginisian lang ako.

"Uh-huh, well then.. You're my acting fiancé right? Then I'll call you honey from
now on.." Matamis na ngiti nya ang nagpatunaw sa tunaw ko ng puso na sinabayan nya
pa ang pagdila sa labi at pag-inom ng kape habang nakatitig sa akin.

I need to be admitted at the hospital later, tumataas ang blood pressure ko. Dyos
ko!

xxx
Pahabol guys! Goodnight❤

Chapter 18

Chapter 18
Making love

"Cailegh! Good morning!" Nag-angat ako ng tingin at ngumiti sa parating na si Jess,

"Hi! Morning!" Ngumisi ako at sinundan sya ng tingin na umupo sa tabi ko,

"Morning! Blooming ka ah?" Tumaas ang sulok ng labi ko at napahawak sa pisngi.

"Ha? Hindi naman.." Nginisian nya ako at umiling sa akin,

"Oh, anong kumagat sayo? Namumula yang leeg mo." Nanlaki ang mata ko at mabilis na
inilagay ang mahaba kong buhok sa balikat para matakpan ito.
"Nakagat ng ipis kagabi.." Nag-iwas ako ng tingin at kinulikot ang mga papel ko sa
desk. Gosh, dapat naglagay manlang ako ng band-aid!

"Ipis? Napakalaki namang ipis yan Cai.." Hinawi nya ang buhok kaya mabilis akong
umatras at ibinalik ang buhok sa balikat.

"Oo nga, totoo.." Palusot ko at mabilis na tumayo, inayos ko pa ang palda ko at ang
blouse ko bago tumingin sa kanya. "Excuse me Jess, restroom lang.." Mahinang sabi
ko at mabilis na pumihit patalikod.

Nakita ko pa ang pagngisi nya at pagpapahiwatig na hindi sya naniniwala sa sinabi

ko.

Nagmamadaling pumunta ako sa banyo at siniguradong walang tao bago ko tinanggal ang
buhok sa balikat ko at iniksamin ang namumulang kagat ng gwapong bampira sa leeg
ko.

"Geez," napailing ako habang hinahawakan iyon, namumula pa din ito at hindi lang
nag-iisa; tatlo sila!

Inilabas ko ang concealer sa pouch ko at nilagyan ang hickey sa leeg ko para hindi
masyadong makita pero bigo lang ako dahil kahit anong lagay ko ay kita ko parin ang
pamumula nito. Fresh na fresh kasi ang kagat!

Makakatikim talaga yung si Travis sa akin mamaya.. Ng kiss.

Ay ang landi!

Huminga ako ng malalim at pinaypayan ang sarili, nag-init ako bigla.. Tinignan ko
ang relos ko at nang makitang alas-diyes na ay kinuha ko ang lipstick kong pula sa
pouch at inilagay ko sa labi ko.

I check and fix myself first before going out at nginitian ko ang mga bumati sa
akin pagkalabas ko. Hindi ako mapakali habang papasok at mabilis na umupo sa upuan
ko pagkarating, I checked my phone to find out that Harris just texted me; telling
me to have lunch later.

I readied myself on replying but a voice from behind me refrain me on doing it so.

"Busy huh?" Nabitawan ko ang phone ko sa lamesa at mabilis na inikot ang swivel
chair ko, only to find out that it's Travis. Napatayo ako at tinignan sya habang
matamang nakatitig sa phone ko na nasa lamesa bago tumingin sa mukha ko.

"Hi.." Mahinang sabi ko sa kanya, impit ang tili ni Jess sa tabi ko na agad kong
sinamaan ng tingin. Hindi naman nagreact si Travis at natulala ako ng lumapit sya
bago yumukod at halikan ang noo ko.

"I wanna see you on my office later.." Bulong nya bago dumampi ang kamay nya sa
leeg ko, mahina ang pagtawa nya sa tenga ko at iniwan akong tulala roon at kapos sa
hininga.

"Oh my god.. Did Mr. Samaniego just kissed you?" Pigil-hiningang sabi ni Jess sa
likod ko at hindi ako nakapagsalita, nakasunod ang tingin ko kay Trav na naglalakad
sa office nya habang iniikot sa daliri ang susi.

"Cailegh! Boyfriend mo si Sir?!" Matinis na boses ng isa sa mga kaopisina ko ang

pumaibabaw at ang bulong-bulungan ng mga nasa paligid. Tinanong nila ako ng paulit-
ulit na tanong ukol sa relasyon ko kay Trav pero hindi ko ito sinasagot at
ngingitian ko lang sila.

"Ang daya mo naman Cailegh, hindi ka nagse-share. Akala pa naman namin libre pa si
Sir." Irap ni Aira sa akin kaya nawala ang ngiti ko.

"Hindi bale, magbebreak din kayo.." Ngumiti sya ng matamis at mas lalong sumambakol
ang mukha ko.

Ayoko talaga sa lahat ay inaagawan ako, ang akin ay akin.

Hinawakan ni Jess sa tabi ko ang braso ko kaya nagkibit-balikat nalang ako at

tumalikod sa pwesto ni Aira, naiinis ako. I might slap her if she talks about the
shit again.

Kahit ako ay hindi malinaw sa anong meron kami kaya hindi ko sila sinasagot, let's
just say that nagpapanggap lang kami but we're doing things na hindi ginagawa ng
ibang nagpapanggap.

I don't care if our relationship is just for the show right now, I will do anything
it takes for him to be mine.

"Cai, I'm not forcing you to tell me the story behind the scene we just saw but if
you need someone to talk to.. I'm here, okay?" Ngumiti ako kay Jess at tumango.

"Salamat Jess, don't worry.. I'll tell you soon.. Naguguluhan pa rin kasi ako eh."
Tumango sya sa akin at binalingan ang leeg ko.

"I'm sure, gwapong ipis kumagat dyan.." Tumawa sya bigla ng hinampas ko sya sa
braso at umatras ako at tinakpan ang leeg ko.

"Sshhh.." Saway ko sa kanya at umiling bago tumayo at naglakad papaalis,

"Pupuntahan mo yung ipis?!" Natigilan ako at nginiwian sya na natatawa lang sa akin
bago ako umalis at dumiretso sa opisina ni Travis,

"Saan ka pupunta Cailegh? Busy si Sir.." Biglang sabi nung Aira sa akin pero
tinignan ko lang sya at tinaasan ng kilay.

"Why'd you care?" Naiirita kong sabi at nagitla din ako sa bigla nyang paghawak sa
braso ko para pigilan ako sa pagpasok sa opisina.

"Ano ba?" Inalis ko ang kamay nya at inirapan sya.

"I'm his secretary!" She hissed at sinubukang pigilan ako pero hindi ko sya
pinansin at lumayo.

"He's expecting me here. I have something to tell him." Tinalikuran ko sya at

pinihit ang seradura ng pintuan ni Travis,

Pumasok ako at hindi na nya ako napigilan ng maisara ko yun. Diretso akong pumasok
sa loob at naabutan si Travis na nakapahalumbaba sa lamesa nya at nilalaro ang
ballpen sa daliri nya, mukhang malalim ang iniisip nya dahil sa parang tagusan ang
tingin nya sa lamesa.

"Trav.." Lumapit ako at tinawag ang atensyon nya, mukhang nagulat naman sya at
mabilis na napaayos ng upo st binitiwan ang ballpen.

"Leigh.." Tawag nya at tumayo, sinalubong nya ako at nagulat ako ng mahigpit nya
akong yakapin at sumubsob sa balikat ko.
"Travis?" Mahinang tawag ko sa kanya at umikot din ang kamay ko sa baywang nya at
niyakap sya pabalik, pakiramdam ko ay may gusto syang sabihin pero hindi nya
magawa.

"Je tai'me.." Kumabog ang dibdib ko at hindi nakapagsalita.

"Ha?" Humigpit ang yakap nya at hinalikan ang pisngi ko.

"Nothing.." Humiwalay sya at inayos ang buhok ko bago hawakan ang kamay ko
papuntang upuan nya, umupo sya roon at hinila ang kamay ko kaya napaupo ako sa hita
nya.

"Ayos ka lang?" Sabi ko sa kanya at umayos ng upo sa hita nya, inayos ko ang magulo
nyang buhok at inilagay ang kamay ko sa balikat nya.

"Yeah, I'm fine now because you're here.. Come on, give me a kiss.." Natawa ako ng
mahina sa sinabi nya pero sinunod ko rin ang sinabi nya. I gave him three little
kisses on his lips at napasandal sya sa swivel sa ginawa ko.

"Tamis.." Biglang sabi nya at humaplos ang kamay sa baywang ko, nanigas naman ako
bigla at napalunok sa ginawa nya.

"Trav.. Loko ka.." Ngumiti sya na unting napunta sa pagngisi bago hawakan ang batok
ko at masuyong halikan ako sa labi, ang kamay nya ay humaplos sa leeg ko at
nagsalita sya matapos akong halikan.

"The hickeys here looks cute for you hon.." Napalabi ako pero napangiti rin sa
sinabi nya.

"Why'd you bite my neck? Napansin ni Jess yan." Reklamo ko sa kanya.

"Tss.. Ayos lang yan, gusto mo kagatin ko din yung kabila para pantay." Biglang
sabi nya na lalong ikinapula ng pisngi ko.

"Bastos ka."

"Mas bastos yung bunganga ko, wanna try?" He's talking dirty again!

"Travis.." I warned pero kinindatan nya lang ako at mas sumandal sa upuan nya.

"Good thing I'm the boss here now.. Hindi ako masyadong hassle, kiss lang sapat
na.." Natawa akong bigla.

"Bakit ka ba naging dito? Paano?"

"Simple. I just tell my mom that you're here and voila! I'm here now.." Ngiti nya
at hinawakan ang baywang ko para mapalapit pa ako sa kanya.

"Paano ka makakapagtrabaho ng maayos dito kung nilalandi mo ko?"

"Tss.. H'wag kang magulo, minsan lang ako magapagrelax ng ganito, hayaan mo na."
Pangungulit nya sa akin.

"Tell me Trav, what's our relationship in the past?" Nawala ang masayang ngiti sa
labi nya at sumeryoso ito.

"We're just friends, I told you.."

"Friends? We just had sex last night.." Sagot ko at napatungo. Hindi, hindi ako
naniniwalang magkaibigan kami.

"It's making love!" Naiirita nyang sabi at ipinikit ang mata ng titigan ko sya.

"Trav, answer me.."

"I already answered you, okay? Just stop asking me those things for now Leigh, I
just want to have a nice time with you now.." Malumanay nyang sabi kaya napatango
ako.

Okay.. If you want then..

Chapter 19

Chapter 19
Dress

Warning: SPG

"I'm sorry.." Paumanhin ko ng makitang nag-iba ang ekspresyon nya at lumungkot ang
mga mata nya.

"Just enjoy what we have now, I promise.. I will help you remember the.. the
past.." Humina ang boses nya sa huling sinabi at nagbaba ng tingin. Napalunok naman
ako at kumabog ang dibdib ko sa nakitang emosyon ng mukha nya.

I suddenly feel sad and guilty, masaya ang mood nya kanina pero dahil sa sinabi ko
at pangungulit tungkol sa nakaraan ay naging tahimik sya. I really want him to tell
me something about the past but mas gusto kong nakangiti sya at kung kada-
magtatanong ako ay ikakalungkot nya, I'd rather not.

Ewan ko but this past few days, I can feel that he's a big part of me na ayaw nyang
sabihin. Ramdam ko eh, alam meron.

"Sorry na.." Iniayos ko ang pagkakaupo sa hita nya at iniangat ang baba nya, he
can't look at me. Nakatulala lang sya sa isang gilid na animo'y bumalik sa malalim
na pag-iisip.

"Travis.." Pinaliit ko ang boses ko at pilit na hinuhuli ang mga mata nya.

"Honey ko.." Doon sya napatingin sa akin, kumisap ang mga mata nya at napangisi ako
ng makita ang unti-unting pagsilay ng ngiti sa labi nyang mapupula.

"Leigh.." Napalabi ko at tinabing ang buhok nyang medyo may kahabaan pero nababagay
sa kanya. I caressed his cheeks at pinakatitigan ang kanyang pamilyar na mga mata.
His ash-colored eyes..

Unti-unting inilapit ko ang mukha ko sa kanya at humigpit ang pagkakapaikot ng

kamay nya sa baywang ko, idinampi ko ang aking mga labi sa kanya at doon ako nawala
sa sarili.

Malalalim at mapanuksong halikan ang palitan namin at nawawala na ako sa hinagap,

all I want is to feel his soft lips against mine forever. Ayokong mahiwalay sa mga
labi nyang ito.
"Cailegh.." Hinalikan nya ako ng malalalim habang ang kamay nya ay umakyat sa
dibdib ko kaya napapiksi ako sa init na agad na lumukob sa katawan ko.

Mabilis syang napatayo habang kalong ako at nagulat ako noong hawiin nya ang iilang
mga papel sa lamesa nya at hawakan ang baywang ko upang mapaupo sa lamesa nya.

"Shit Travis.." Mahinang ungot ko ng kinalas nya ng biglaan ang blouse ko dahilan
para matanggal ang mga butones, nagmamadali sya sa ginagawa nya at iniangat pa ang
mga hita ko para ipaikot sa baywang nya na agad kong inubliga.

"I want you now.. Leigh, would you let me?" May kung anong init ang lumukob sa
dibdib ko sa pagpapaalam nya kaya kagat labi ko lang syang tiningnan at sa halip na
sumagot ay hinila ang leeg nya para atakihin ang mga labi nya.

That's his sign.

Mabilis nyang hinubad ang suot na coat at ang shirt nyang puti at tumabad sa akin
ang mapipintog ang ang nakadepina nyang abs. Halos mapaawang ang labi ko dahil sa
hindi ko na maalala kung ilang beses ko ng nasilayan ang mga iyan pero namamangha
pa din ako.

"Touch them, if you want.." Nakangising sabi sa akin nito bago ko naramdaman ang
pagkalabit nya sa likod ko at lumantad sa kanya ang dibdib ko.

Napaatras ako sa lamesa at natukod ang kamay sa may likuran ko ng maramdaman ko ang
maiinit nyang bibig sa dibdib ko habang dinadama at malumanay na minamasahe ang
isa.

"Ohhh.. Travis.." Paungol kong tawag sa pangalan nya at inabot ang abs nya at
dinama, he moaned against my breast at pinangigilan ito na mas lalong nagpawala sa
katinuan ko.

Ibinaba ko ang kamay ko at mas kumapit sa baywang nya para maramdaman ang kahandaan
nya, kinalas ko ang zipper nya at mabilis na inabot ang pagkakalaki.

His moans become louder at iniwan nya ang dibdib ko para hubarin ang skirt ko,
kasama ng undies ko at pati na rin ang natitirang saplot nya.

He then kissed me again in a long, passionate way while gently entering me. I bit
his lip and encircled my feet more in his waist to feel him fully.

"Fuck it.. You're so damn tight!" Nanggigigil nyang sabi at binilisan at diniinan
ang pag-ulos. Our body danced with its own rhythm and the sound of our moans and
cries in pleasure surrounded the whole place.

"Hon.." Mahinang bulong nya sa tenga ko at niyakap ako, sumubsob sya roon at
pinaulanan ng maliliit na halik ang balikat ko. We we're still catching our breath
at bahagyang lumayo sya sa akin para ayusin ang magulo kong buhok,

He kissed my forehead at sinuot ang damit nya bago ako alalayang makatayo.
Napahawak ako sa balikat nya nang makatayo dahil naramdaman ko ang kirot sa pagitan
nito.

"Sorry 'bout that.." Mahinang sabi nya sa akin at iniangat ang baba ko, he kisses
my cheeks at tinulungan akong makapagsuot ng saplot ko.

"Yung blouse ko.." Natatawa kong sabi habang hawak nya ang blouse ko na sira na ang
butones dahil sa ginawa nya kanina.
"I'm sorry Hon, mahirap kasi magpigil." Nahihiyang sabi nya at namula ang pisngi.

"Wala akong susuotin," nakangiting sabi ko sa kanya at lumapit.

"Uh, wait.." Biglang iniwan nya ako roon at pumasok sa isang kwarto at paglabas nya
ay may dala syang kulay puting dress na ipinagtaka ko.

"Kanino yan?" Tanong ko.

"Sa'yo... I mean sa mom ko." Nag-iwas sya ng tingin.

"Paano naman nagkaroon ng damit dito ang mom mo?"

"Uh, ewan.." Lumabi sya at lumapit sa akin bago ipasuot ang dress sa akin.

"Kanino nga 'to? May babae kabang dinala dito?" Inatake ako ng inis sa naisip, nag-
init ang ulo ko at parang gusto ko syang tirisin.

How come? Paanong magkakadress ditong pambabae?

"Okay, it's for you.. Binili ko talaga yan para may suotin ka.."

Pilyo nyang sabi at ngumisi. Napaawang ang bibig ko at lumapit para sapakin ang
dibdib nya pero bago ko pa man magawa ay hinuli nya ang kamay at dinala sa labi
nya.

"You planned about this?" Nanliit ang mata ko pero natatawa ako sa nalaman.

"Not really, I just can't resist you and well... Mukhang tama ang instinct ko. Good
thing, I buy that." He smiled at pinakawalan ako, inilagay nya ang buhok ko sa
likod ng tenga at pinakatitigan ako.

"Why?"

"Wala lang.." He smile.

"Salamat pero ano.. Wala akong short, hindi ako sanay na magdress tapos.." Mahina
kong sabi pero namumula na ang pisngi ko sa hiya. Totoo naman kasi, hindi ako sanay
na nagsusuot ng dress tapos undies lang ang nasa ilalim.

"Nah, don't worry 'bout it.. Ako lang naman nakakaalam." Ngumisi sya at nilapitan
ako kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal ako sa desk nya na pinangyarihan ng
kababalaghan.

"H..Huh? Hindi pwede! Naiibahan ako, nahahanginan eh.. Ano, malamig.." His smirk
becomes wider and turn his head to the side.

"Is that a problem? Edi painitin natin."

Chapter 20

Chapter 20
Lunch

"Trav! Ayoko nga!" Sinimangutan nya ako bago bahagyang lumapit at kinalabit ang
seatbelt ko.
"Nah, we're already here. You can't say no.." Napanguso ako at sumandal sa upuan
ko.

"Akala ko ba, trip mo lang kaya ka bumili ng dress? Tapos ngayon.."

"Yeah, that's a part of it but my agenda in buying that is for you to come with
me.. Kailangan kita dito,"

"Bakit?" Lumingon ako sa kanya na nakatitig lang sa akin at nag-iwas ng tingin ng

tumitig din ako sa kanya.

"My parents are here, and well.. You're my fiancé right? Baka kapag hindi kita
kasama may ireto sila sa akin." Pretend fiancé. Napairap ako, yun lang yun? Dinala
nya ako rito para sa palabas nanaman?

Why can't he tell me that he wants me here kasi gusto nya lang? So the show is
still playing?

"Okay.." Mahinang sabi ko at mabilis na binuksan ang pinto at naunang lumabas sa

kanya, mukhang nagulat sya kaya nagmamadaling lumabas sya ng sasakyan at mabilis na
lumapit sa akin.

"What happen? Bakit ka lumabas?" Takang-tanong nya sa akin.

"Mainit." Umismid ako ng hawakan nya ang baywang ko at lumayo. Naiinis talaga ako!

Alam ko namang simula palang ay usapan na namin itong pagpapanggap, kapalit ng

pagtulong nya sa aking makaalala pero gusto ko totoo na.. Ay! Nevermind!

"Cailegh!" Naiinis ang boses nyang nilapitan ako at hinawakan ang baywang ko pero
lumayo ako ulit.

"Oo na, oo na.. Sasama na ako diba? Tara na, hindi mo naman na kailangang
magpanggap na sweet kasi wala dito ang parents mo. Walang nakakaalam sa palabas na
'to." May kung anong bara sa lalamunan ko sa sinabi, I know that was a bitter one.
Sana lang ay hindi nya mapansin.

Nag-umpisa na akong maglakad papasok sa malaking mansyon ng mga Samaniego habang

inaayos ang buhok ko, may party daw kasi para sa business and well.. Maraming mga
negosyante rito.

Naririnig ko ang yapak ni Travis sa likod ko pero hindi ko sya nililingon, naiinis
ako sa sarili ko at hindi sa kanya.. Nahuhulog na ako at hindi ko sigurado kung
handa nya akong saluin o kung may willing bang sumalo sa akin.

Napalunok ako habang tinitignan ang kahabaan ng bahay nila, napakalaki nito at
napakamaaliwalas tignan.

"Cailegh?" Napaayos ako ng tayo ng may tumawag sa pangalan ko at yun nalang ang
pagkagulat ko ng madatnan si Harris na nakatayo sa harapan ko, gulat din ang
ekspresyon nya ng makita ako.

"Harris.." Tawag ko sa kanya at binitawan ang buhok ko at itinabon sa leeg ko.

"What are you doing here? I'm sorry if I canceled our lunch kanina, emergency kasi
eh. Nagkaroon ng party ngayon so I have to go.. What are you doing here?" Sinipat
nya ako ng tingin mula paa pataas at nginitian ako,
"Hi honey ko.." Halos mapatalon ako sa gulat ng maramdaman ko ang pag-ikot ng isang
braso sa balikat ko, kasabay ng isang mabilis na halik sa pisngi ko.

"Trav!" Gulat kong tawag sa kanya pero hindi nya na ako pinansin at nabaling ang
pansin kay Harris na nasa harapan namin.

"Oh, may kausap ka pala! Bro, Travis nga pala.." Puno ng kasarkastikuhan na sabi ni
Travis dito at inabot ang kamay kay Harris.

"Harris.." Tinaggap nito ang kamay nya. "Are you Cailegh's friend?" Kunot ang noo
na tanong nito kay Trav na nakatiim-bagang na habang nakaakbay sa akin.

"Fiancé.." Ngumisi ito at bumaba ang kamay sa kamay ko. "I'm her fiancé.."

Napaawang ang bibig ko, kasabay ng sa kay Harris. Bakas ang gulat sa mukha nya at
natigilan. Napakurap naman ako at napapalunok na napatingin kay Travis na seryoso
na ang mukha at hindi na nagsasalita.

Did he just say that he's my fiancé in front of Harris? Oh my..

"So if you'll excuse us, we need some time to be alone.." Humigpit ang hawak nya sa
kamay ko at hinila ako papaalis na nakangangang si Harris.

Nagpadala lang ako sa kanya habang hawak nya ako papaakyat sa hagdanan. Malakas ang
kabog ng dibdib ko sa nangyari, oh god.

Akala ko ba sa parents nya lang pero bakit nya rin sinabi ang bagay na yun kay
Harris? I can't help but to smile.. Ewan ko ba pero natutuwa ako na sinabi nya ito
sa iba.

"Where are we going?" Mabilis nyang pinihit ang isang pintuan at mabilis na pumasok
dala ako. Padabog nyang sinarado ito habang mahigpit na hawak ang kamay ko kaya
halos mapatalon ako sa gulat.

"What.."

"Lunch? Lunch huh?" Natatawa pero nakakunot ang noo nyang baling sa akin, binitiwan
nya ang kamay ko at umigting ang bagang.

"Hindi naman natuloy eh tsaka ano bang pinoproblema mo?" Naiirita ko ring tanong sa
kanya, what's the big deal? Lunch lamang iyon at walang iba!

"Ikaw! Ikaw ang problema ko! Akala ko sumama ka sa aking maglunch dahil gusto mo
pero hindi lang pala natuloy ang lunch nyo. Ano? Masaya ba sya kasama?!" Bakit
nagseselos ka ba? Gusto kong itanong pero ayaw lumabas sa bibig ko.

"Anong.. Lunch lang yon Travis! Ano bang problema roon?! Wala akong ginagawang
masama, hindi makakaapekto kung sakaling magla-lunch kami sa pagpapanggap na 'to!
Ano, yun lang ba ang problema mo?! Stop it Trav, ayokong nag-aaway tayo.."
Huminahon ako pero ramdam ko ang pait sa lalamunan ko, alright, alam ko naman ang
gusto nyang ipahiwatig kaya ayaw nyang kasama ko si Harris.

Baka makita ako ng parents nya at malaman ang pakana namin..

"Ayokong nag-aaway tayo pero putangina! Nagseselos ako Cailegh Camilla!"

Napasinghap ako, parang nawalan ako ng tubig sa katawan at pumunta ang dugo ko sa
ulo.

Oh my..
Naiinis nyang ginulo ang buhok nya at padabog na naglakad paalis sa harapan ko.
Sinundan ko sya ng tingin at kusang gumalaw ang mga paa ko para sundan sya.

Nakita ko syang nagkakalkal sa cabinet nya at maya-maya pa ay halos malaglag ako sa

pagkakaupo sa kama nya sa biglaang paghuhubad nya sa harapan ko at nang lingunin
nya ako gamit ang malamig nyang ekspresyon ay nakabalandra na sa paningin ko abs
nya.

Tinaasan nya ako ng kilay at ngumuso bago suotin ang longsleeve na kulay puti at
napaiwas na talaga ako ng tingin at napalunok ng walang sabi-sabing hinubad nya ang
pants at nagpalit.

Pinagpawisan na ako ng malagkit at nakailang lunok na ako sa nangyari, I can't

contain my feels.

He just confessed that he's jealous and now.. He's changing infront of me!

"Please.." Napaangat ako ng tingin ng iabot nya sa akin ang necktie na kulay gray
at itinuro ang kwelyo nya.

Mabilis akong tumayo at mahinang napamura ng tumama ako sa dibdib nya, nag-iwas sya
ng tingin ng subukan ko syang tignan at hindi kumikibo habang nilalagay ko ang
necktie nya.

Saglit akong napapikit ng malanghap ang natural nyang amoy at pinasadahan ng palad
ang damit nya pagkatapos.

I pursed my lips to atleast speak pero hindi ko na naituloy nang hawakan nya ang
palapulsuhan ko at pumaikot ang kamay nya sa baywang ko. It was like he's hugging
me right now, sumandal ang baba nya sa balikat ko at napigil ko ang hininga.

"Sorry... H'wag na tayo mag-away.." Bulong nya at hinalikan ang balikat ko.
Napatango ako at nauutal na sumagot.

"Napa..sigaw ako sorry.." Sagot ko.

"Me too.. Sorry na, basta h'wag kayong maglunch please?" Mahinang bulong nya at mas
yumakap ang braso sa baywang ko.

"Sige.." Hinalikan nya ang pisngi ko saglit bago hawakan ang kamay ko at yayain ako
para bumaba na sa hall na pinaggaganapan ng party.

"Leigh," tawag nya sa atensyon ko ng pababa na kami pero hindi ko na sya nasagot
dahil sa nakita ko ang nanlilisik na mata sa akin ni mommy habang pababa kami.

Napalingon din si Travis at humigpit ang pagkakahawak sa kamay ko.

Chapter 21

Chapter 21
Mommy

"Mom.." Maliit ang boses ko ng tawagin ko si mommy na matamang nakatitig sa akin at

sa kamay naming magkahugapo ni Travis. Kinakabahan ako, may sinasabi ang mga titig
nya.
"What are you doing here?" Matalim na boses na sabi nya sa akin, humigpit ang hawak
ko kay Travis na seryosong nasa tabi ko lang at nakatingin din sa mom ko.

"Mrs. Ignacio, fancy seeing you here.." Napalingon ako ng magsalita si Travis at
nakangiting bumaling sa ina ko. May kung anong emosyon akong nababakas sa mga mata
nya.

"We're going home Cailegh!" Kumunot ang noo ni mom at napasinghap ako ng agawin nya
ang kamay ko kay Travis.

"Mom!" Gulat kong sabi at lumayo sa kanya.

"She's staying.." Malamig na sabat ni Travis at hinagilap ang kamay ko na

nagpakalma sa mabilis na kabog ng dibdib ko, napatingin ako sa paligid at mukha
namang hindi nila napapansin ang tensyon dito.

Sa hindi kalayuan naman ay nakikipag-usap sina Tita Marian at ang asawa nito sa mga
bisita.

"We are going home Samaniego! Let go of her!" Mariing sabi ni mommy humakbang
papalapit sa amin pero halos yumakap na ako sa braso ni Travis para mailayo ako sa
kanya.

No, ayoko..

"She is staying and that's final." Matigas na sagot ni Travis sa mommy ko na

nagpatigil sa akin, nag-aapoy at halos hindi maipaliwanag ang emosyon sa mga mata
nya at nararamdaman ko ang mabilis na paghinga nya. Parang may kinikimkim syang
kung ano habang nakatingin sa ina ko.

Hindi ko maintindihan, bakit? Anong meron?

"My, mag..mag-uusap lang po kami.." I said stuttering habang bumabaling kay mommy
na nakadiretso ang tingin sa mata ni Travis na animo'y galit.

Hindi ko na inantay makasagot sya at hinila ko si Travis papalayo sa pwesto nito at

sa labas ng bahay kami nila napadpad, sa may malapit sa pool.

"Travis.." Tawag ko kay Travis ng makita kong sinipa nya ang bato sa lapag at
padabog na naupo sa bench malapit doon, malutong syang nagmura ng paulit-ulit bago
ginulo ang buhok.

"Travis.." Tawag kong muli at lumapit sa kanya, naupo ako sa tabi nya at hinawakan
ang braso nya para kumalma sya.

Tinawag ko syang ulit at nakuha ko na ang atensyon nya, bumuntong-hininga sya at

lumamlam ang mata nang bumaling sa akin.

"Ayos ka na?" Mahinahong tanong ko at tinanggal ang buhok nyang nalaglag sa may noo
nya.

Tumango sya at napatungo bago kunin ang kamay ko na nasa noo nya at hinaplos gamit
ang hinliliit nya.

"H'wag kang sumama sa kanya Leigh, please.. Stay with me.." Kinagat ko ang labi ko
at lumunok.

"Alam mo bang nandito si mommy?" Nag-angat sya ng tingin at umiling.

"No, nagulat ako but she's in the business world kaya marahil ay kasama talaga
sya.."

"Anong meron? Bakit.."

"Wala.. Wala yun, just don't go with her yet.." Mahinahong sabi nya at dinala sa
labi nya ang kamay ko at hinagkan ng matagal, napapikit ako at napangiti.

Maya-maya pa ay tumayo sya at nagulat ako ng hubarin nya ang coat nya at inilagay
sa balikat ko bago ako akayin patayo.

"Let's come in?" Tumango ako at humawak sa kamay nya, sabay kaming pumasok at
hinanap ng paningin ko si mommy na ngayon ay nakikipag-usap sa mga iba pang bisita.
Ni hindi nya ako napansin at hinanap ng mata ko si daddy pero wala akong mahagilap.

"Mom, Dad, Terrence.." Napabaling ako at agad na ngumiti ng makita ang pamilya ni
Travis, nakangisi kaagad saakin si Tita at ngumiti ang daddy nya. Lumilinga naman
si Terrence na kapatid nya at hindi ako napansin.

"Hi hija!" Lumapit sa akin si Tita at bumeso.

"Good evening Tita, Tito, Terrence.." Bati ko sa kanila at doon lang napatingin sa
akin si Terrence. Tipid syang ngumiti at tumango bago bumulong sa mommy nya at
maya-maya pa ay umalis.

"Hinahanap yung babe nya.." Tumawa si Tita at tumingin kay Travis.

"Trav, buti dinala mo rito si Cailegh. I missed her, magpakasal na kayo as soon as
possible para magka-apo na ako sa'yo!" Humalakhak si Tita at nangiti na rin ako
pero hindi ko maiwasan na mahiya lalo na't ngumisi rin si Travis pati na rin si
Tito.

"Malapit na my.." Tinakpan ko ang mukha ko sa hiya at mahinang sinuntok sa Travis

sa balikat pero tinawanan nya lang ako.

"Nice seeing you hija, mabuti naman ngayon ay may pinakilala na sa amin yan. Hindi
pa kasi yan nagpapakilala ng kahit sino sa amin.." Natahimik bigla si Tita at
tumitig sa akin, noong tumitig naman ako sa kanya at nginitian nya ako at
kinindatan.

"Hi! Ikaw yung fiancé ni Travis, right?" Nawala ang tingin ko kay Tita at mabilis
na bumaling ng may marinig akong pambabaeng boses. Lumingon ako at nakita ko ang
isang babaeng nakangiti sa akin at lumubog ang dimples nya dahil roon.

Nangunot ang noo ko habang nakatitig sa kanya, she looks familiar.

"I'm Natalie! You are?" Naglahad sya ng kamay.

"Oh my.." Nanlaki ang mata ko habang nakatitig sa kanya. "Don't tell me you're
Natalie Pai--"

"Yes! Ako yun!" Lumaki ang ngisi nya at namilog ang mata ko sa gulat.

"Oh my god! I'm your fan!" Halos mapatili ako sa gulat at mabilis na lumapit sa
kanya at yumakap. Tumawa naman siya at niyakap rin ako.

"Kilala mo ako? Wow.." Manghang sabi nya inayos ang buhok nya, napanguso ako habang
tinitignan sya. Ang ganda nya talaga!
"I'm an avid fan of your clothing line! Oh my, I saw you and your designs nung
fashion week!" Ngumisi sya at may narinig naman akong tawanan sa likuran ko, amaze
na nakatingin sa amin si Travis na naiiling nalang na siniko ang kapatid nya na may
kargang batang lalaki.

"Close na agad sila T.." Sabi nito sa kapatid na nakatitig lang kay Natalie na nasa
harapan ko ngayon at inaayos ang buhok nya.

"I'm Cailegh nga pala.." Ngumiti ako at mabilis nyang tinanggap ang kamay ko.
"Natalie.." Sagot nya.

"Girl bonding tayo minsan," aya nya at mabilis naman akong pumayag. Maya-maya pa ay
lumapit sa kanya si Terrence at hinalikan ang labi nya, napanganga ako at narealize
na asawa nya si Terrence. Wow! Kaya pala kahawig nila yung cute little boy na karga
nito.

"Landi mo talaga babe.." Namumulang sabi nito at kinarga ang batang lalaki.

"Say hi to Tita Cailegh, Angelo.." Tumingin si Angelo sa akin at tumambok ang

pisngi nito ng ngumiti,

"Ello.." Pautal na sabi nito at napatawa ako sa sobrang ka-cute-an nito.

"Hi baby Angelo! Ang cute mo naman!" Pinanggigilan ko ito at nakipagkwentuhan pa

akong muli kay Natalie bago ako tawagin ni Travis.

Katatapos lang namin kumain at tinanong ko sya kung nakita nya ba si mommy.

"Baka nandyan lang.. Aalis kanaba talaga?" Malumanay nyang sabi sa akin.

"Ayoko pa sana pero kasi nagtext si mommy, aantayin nya daw ako."

"Call me when you're home, alright?" Tumango ako at ngumiti.

"Oo naman.." Nagpaalam ako saglit kina Natalie bago kami lumabas ni Travis, he
seems uneasy habang papalabas kami. Mahigpit ang hawak nya sa kamay ko at parang
ayaw nya ako paalisin.

"Aalis ka na talaga?" Sa hindi kalayuan ay nakita ko na si mommy na nasa tabi ng

kotse na may hawak na phone at maya-maya pa ay nagring ang phone ko na agad kong
sinagot.

"Mom.."

"Cailegh! Where the hell are you?! Uuwi na tayo at ayokong makikitang kasama mo
ulit yang lalaking yan!" Istriktang bungad nya. Nahigit ko ang hininga at nag-angat
ng tingin kay Trav na nakatitig lang sa akin, nagtatanong ang tingin nya pero
ngumiti lang ako ng pilit at umiling.

"But mom,"

"No buts, I want you here, now!" Napalunok ako ng patayan nya ako ng tawag at
napapikit ng mariin at mahigpit na napahawak sa phone ko.

"Are your fine? Anong sabi?"

"Pinapauwi lang ako.." Pilit akong ngumiti at akmang tatanggalin ang coat nya pero
pinigilan nya ako kaagad.

"Wear that." Pigil nya sa akin, nagpasalamat naman ako at tinitigan sya saglit. I
sigh.

What's the problem, huh? This tension between them? Bakit ayaw ni mommy na kasama
ko sya?

"See you tommorow, then?" Tumango ako at inabot ang labi nya para hagkan, hinawakan
nya ang baywang ko at malumanay akong hinalikan pabalik. Isang halik sa noo ang
ibinigay nya sa akin bago ako umalis, hindi ko na sya pinasama dahil sa alam ko ang
magiging reaksyon ni mommy at tumanaw nalang sya sa akin noong umalis ang sasakyan.

Chapter 22

Chapter 22
Sino yun?

"Bakit ang tagal mo? May ginawa pa ba kayo?! Don't you dare talk to that man again!
Lumayo ka sa pamilya nila!" Pambungad kaagad sa akin ni mommy pagkapasok namin ng
bahay, hindi nya ako kinikibo habang nasa sasakyan at ngayon lang sya nagsalita.

"What's the problem?" Kunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Seriously, Cailegh? May amnesia kaba talaga o pinagloloko mo lang kami?!" Nanlaki
ang mata ko at napaatras sa sinabi nya.

"What? What do you mean? Mommy, ano bang meron?" Nahihirapan kong tanong sa kanya,
ano bang problema nila kay Travis at sa pamilya nito?

"I don't understand mom! Wala akong maintindihan! Ano bang meron?! Tell me!"
Pinigil kong mapataas ang boses ko pero hindi ko nagawa, tumalim ang tingin sa akin
ni mommy na parang pinipigilan na lang nya ang sariling sampalin ako.

"Anong relasyon nyo?" Mariin nyang sabi sa akin. Natameme ako.

"H..He's my boyfriend.." Sa halip ay sagot ko. Mariin kong naipikit ang mata ko ng
tumama ang palad nya sa pisngi ko.

"How dare you, hindi ka pa rin nagbago! Sa lahat, bakit sya ulit?! Nakalimutan mo
na lahat-lahat pero ito pa din ang gagawin mo?! Break up with him Cailegh!" Matindi
man ang sakit ng pisngi ko ay mas pinilit kong tinignan sya, nangingilid ang luha
sa gilid ng mata. I just can't believe that my mom slapped me.

"Mom.." Huminahon ako pero pakiramdam ko ay mababasag ang boses ko. "Anong dahilan?
Bakit ayaw mo sabihin?" Nanginig ang kamay ko.

"Break up with that man o h'wag ka ng makipagkita Cailegh, that's an order. Kung
hindi mo gagawin ay kalimutan mo na may pamilya ka." Tumulo ang luha sa mata ko sa
sinabi nya.

"Mom.." Umiling ako.

"Lolokohin ka lang nya! He is no good for you! Ang pamilya nya! Wala!" Hindi, hindi
ako papayag. Si Travis nalang ang nakakaintindi sa akin, sa lahat ay paniguradong
sya ang pinakanakakakilala sa akin kaya hindi. I love him, kahit sabihin na nating
wala sa usapang may mahuhulog. Kahit sabihin na nating walang sasalo sa
pagkakalunod ko.

"Bakit? Why can't you just tell me?!" Tumaas ang boses ko at mas nabasag ang boses
ko.

"Their family is our business rival! Sila ang kakompetensya natin kaya bumabagsak
tayo! At kung patuloy kang makikipagkomunikasyon sa pamilya nya ay maaaring mawala
tayo ng parang bula! Anong gusto mo? Ang pulutin tayo sa daan?!" Hindi
makapaniwalang napasinghap ako at nailing sa kanya. Is this my mom? Ganito rin ba
sya noong panahong may naaalala pa ako?

"D..Dahil lang doon? Ma? Ang babaw mo.." Nakatikim ulit ako ng isang malakas na
sampal at lumagutok ang tunog nito. Mahinang napaiyak ako at hindi makapaniwala sa
gusto nyang mangyari.

"Mababaw? Wala kang utang na loob Cailegh! Inalagaan ka namin tapos simpleng
pinapakiusap lang sa'yo hindi mo magawa?! How dare you!" Matalim ang boses nya at
galit na galit sya sa akin pero umiling lang ako.

"Mom, I'm sorry.. Hindi ko magagawa." Napasinghap sya.

"Simula noong magising ako sinusunod ko na lahat ng gusto nyo. You told me not to
remember the past? I did. Sinabi nyong humiwalay ako sa inyo? Ginawa ko. Ginawa ko
kahit na nangangapa ako, akala ko kaya nyo akong tulungan kasi sa lahat ng tao ay
kayo ang pinakakailangan ko per hindi." Pinunasan ko ang luha ko na tuloy-tuloy na
sa pag-agos.

"Alam ko namang pahirap na ako sa inyo eh. Alam ko namang halos maubos ang pera nyo
just to cure my goddamn disease na hindi ko naman alam kung ano. I'm thankful pero
simula noong magising ako ay nararamdaman ko ang panlalamig nyo. Ni hindi ko nga
kayo nakita noong paggising ko. It tooks what? A week for you to visit me."

"I'm sorry but I love him, I need him.. Hindi kita mapagbibigyan mom, hindi ko
kaya.. Sorry.." Nakita ko ang namumulang mata nya bago ako tumalikod at mabilis na
pumanhik sa kwarto ko na halos ilang buwan ko ng hindi natulugan.

Nagmukmok ako at umiyak ng umiyak. Ni hindi ako kumain ng hatiran ako roon at
nanatili lang akong nakatalukbong ng kumot at tahimik na umiiyak.

Napatingin ako sa orasan ng makitang alas-diyes na ng gabi, ni hindi ko maramdaman

ang antok. Iniabot ko ang phone ko at nanlumo ako ng makitang lowbat na ito, hindi
ko natawagan si Travis.

He must be worried.. Sana..

Tinitigan ko ang phone ko at inilagay sa may gilid ng lamesa ng hindi tumitingin

pero narinig ko ang pagbagsak nito kaya napatayo ako.

"Shit." Mabilis kong sinilip ang phone ko at kung hindi ako nagkakamali ay napunta
ito sa ilalim ng kama ko. Binuksan ko ang lampshade para magkaliwanag at bumaba ng
higaan ko para makuha ang phone ko, kinapa ko ang phone ko sa ilalim na agad ko
ring nakuha pero ibinalik ko ang kamay ko sa ilalim dahil sa kakaibang matigas at
maliit na bagay na nakapa ko.

Inabot ko rin iyon at naupo ng mabilisan para sipatin kung ano ito, nasa kulay
pulang kahita ito at nanlaki ang mata ko ng makita ang nasa loob.

Singsing?
Kinuha ko iyon at iniikot ang tingin roon, kanino 'to? May iba bang nakapasok dito
sa kwarto ko?

Mukhang mamahalin ito at pinasadya ayun sa obserbasyon ko, may kristal sa gitna
nito at noong sinukat ko ay kasyang-kasya sa daliri ko.

"Kanino 'to?" Sinipat ko ng tingin ang singsing sa daliri ko, pati na rin ang
kahita pero walang kahit anong bakas ng nagmamay-ari nito.

Is this mine? Hindi ko alam..

Nahiga ako at nanatiling nakatitig sa singsing na nasa daliri ko.

"Give me a kiss, pagod ako." Napangisi ako at lumapit para halikan ang pisngi nya,
tumawa naman sya at mabilis na hinapit ang baywang ko para halikan ang noo ko.

"Kung ganito ba naman ang sasalubong sa akin sa araw-araw eh.." Tumawa ako at
sinapak ang balikat nito.

"Loko ka, paano kapag wala ako, diba?" Napaigik ako ng kurutin nito ang pisngi ko
at sinimangutan ako.

"Don't say that, anong wala? Nandito ka palagi oh.." Tinuro nya ang dibdib nya kaya
namula ang pisngi ko at mabilis syang hinalikan sa labi at tumakbo ng mabilis
paikot nang habulin nya ako.

"You're such a tease Leigh! Kagatin kita dyan eh!" Sigaw nya at mas napahalakhak
ako, sinubukan kong titigan ang mukha nito pero nasisinagan ito ng araw kaya hindi
ko maaninag.

"Habulin mo muna ako!" Tumawa pa ako ng maabutan nya ako at nagtititili sa kilig
nang pakiguan nito ng halik ang mukha ko mahinang pinalo ang hita ko.

"Ano? Cailegh, naghiwalay rin kayo ano? Such a bitch! Malandi ka kasi, diba?"
Pinitik nya ang kamay sa ere at napatungo nalang ako habang pilit na tumatayo sa
pagkakasalampak ko sa sahig.

Patuloy na tumutulo ang luha ko at pilit na tumatayo pero hindi ko magawa,

sumasabay pa ang nakakabaliw na sakit ng ulo ko.

"Tumayo ka dyan. You look pathetic." Napapikit ako ng marinig ko ang malamig na
boses na iyon at hinawakan nya ang braso ko patayo.

Nasalubong ko ang mga abong mata nya pero hindi ko makita ng kabuuan ang mukha nya.

"Don't you chase me again, tapos na tayo dyan. We're done okay? I'll send you the
documents later. Sa susunod.." Lumayo sya sa akin at may masakit na emosyon sa mga
mata nya.

"Sa susunod mag-iingat ka kasi hindi na kita tutulungan sa pagkakadapa mo.."

Mabilis akong napabangon at patuloy ang paghikbi ko, nanlalamig ang buong katawan
ko at basa ng pawis ang noo ko sa kabila ng lamig ng aircon.

Sino yun? Tungkol saan ang panaginip na iyon? Halos hindi ako makahinga dahil sa
panaginip na iyon.

Mabilis akong tumayo at hinagilap ang coatpara umalis, kinuha ko ang phone ko at
nagmamadaling naglakad palabas ng bahay.
Alas-dos y' media na ng madaling-araw na at mabuti nalang ay may taxi pa.

"Salamat manong," ngumiti ito sa akin at sumaludo.

"Walang problema ma'am, mag-iingat po kayo at h'wag umiyak. Sayang ganda mo.."
Napangiti ako at nagpaalam na sa kanya at pumasok sa building. Nanginginig ang
katawan ko sa lamig sa hallway at noong tumapat ako sa pintuan ng unit nito ay
mabilis akong nagdoorbell.

Alam kung tulog na sya pero kailangan ko ng kausap, I need someone now..

Nawawalan na ako ng pag-asa noong pangatlong pindot ko na ay walang nagbubukas pero

nagulat ako ng nagbukas itong bigla at bumungad sya sa akin na walang damit at
tanging pajama lang ang suot.

Chapter 23

Chapter 23
Ice cream

Nakasimangot sya pagkabukas pero nanlaki ang mata nya ng matitigan ko. Napamura sya
ng mahina at kinusot ang mata nya.

"What the.. Leigh?" Napalunok ako at sinalubong ang mapupungay nyang mata,
naistorbo ko ata sya.

"Trav.." Mahinang sagot ko, suminghap sya bago abutin ang kamay ko at hinila ako
papasok sa unit nya, mabilis nyang sinara ang pinto at nagtatakang tinignan ako.

"What happen? Why didn't you call me?" Bungad nya sa akin.

"Wala.." Sagot ko at tumungo, pinisil naman nya ang kamay ko at napansin ko syang
sumulyap sa orasan sa salas.

"It's.. It's three in the morning! Sinong kasama mo papunta dito?" Inakay nya ako
paupo ng sofa at hinawakan ako sa baba para masalubong ko ang mga mata nya.

"Ako lang.." Mahinang sagot ko at nangunot ang noo nya, kinagat nya ang labi nya at
pinasadahan ako ng tingin bago nagmura nanaman.

"The hell? Leigh, pumunta ka dito mag-isa tapos ganyan ang suot mo? It's the same
dress I bought you last night!" Naiirita nyang sabi. "You should call me para
nasundo kita!" Nag-iwas ako ng tingin at napalunok.

"Sorry, baka kasi maistorbo kita," maagap kong sagot.

"Reasons.. Tss, you came here at this time tapos inaalala mo pa kung maiistorbo mo
ako?" Natahimik ako, he's in bad mood right now. Naistorbo ko ata talaga sya.

Napabuntong-hininga ako at tumayo.

"Naistorbo kita.. Sorry Trav, s..sige ano.. Babalik nalang ako bukas.." Tinitigan
nya lang ako at hindi sumagot at maya-maya pa ay tumalikod na ako at nag-umpisang
maglakad pero hinawakan nya ang palapulsuhan ko para hindi matuloy at tumayo sa
harapan ko.

"Tss, it's not what I'm trying to say.. It's fine that you're here but you should
call me, paano kung mapahamak ka sa daan? Cailegh naman, paano kung may masamang
mangyari?" Hindi ako nakaimik at hinawakan nya ang baywang ko at yakapin ako ng
mahigpit.

"Hindi ko yun kaya.." May kung anong uminit sa puso ko. Biglang nangilid ang luha
ko at pumatak ang hindi inaasahang luha sa mata ko. Bigla akong napahikbi at
naalarma sya dahil bigla syang bumitiw sa yakap nya at hinawakan ang pisngi ko.

"Ssshh, bakit ka umiiyak? Are you alright? May masakit ba sa'yo?!" Umiling ako ng
umiling pero nanlalabo na ang mata ko sa paparating pang mga luha kaya ako na mismo
ang yumakap sa kanya at humihikbing sumiksik sa dibdib nya.

Niyakap nya rin ako pabalik kaagad at hinalikan ang ulo ko. Sa yakap nya ay
pakiramdam ko ay ligtas ako at kahit papaano ay may nagpapahalaga sa akin.

Hindi ko alam kung maiiyak ako sa sakit ng naranasan ko kanina at sa kaalamang

hindi ako mahal ni Travis o sa saya kasi nandito sya at yakap ako sa oras na ito.

"Ssshhh, Honey.. Tahan na.." Pinatahan nya ako at pinunasan ang luha ko gamit ang
daliri nya. Hinayaan nya akong yakapin sya at marahan nyang hinahalikan ang buhok
ko kada minuto.

"Sorry Travis, naiyakan kita.." Ngumuso lang sya sa akin at hinawakan ako papunta
sa kusina, pinaupo nya ako sa stoll at inabutan ako ng tubig para mainom. Binuksan
nya rin ang ilaw at naupo sa harapan ko.

Tinitigan nya ako habang umiinom kaya mabuti nalang ay hindi ako nasamid doon.

"Sorry talaga Travis, naistorbo kita tapos naiyakan pa.. Wala akong mapuntahan, I'm
sorry.." Hindi nya ako sinagot at nakatingin lang sya sa pisngi ko kaya nagbaba ako
kaagad ng tingin. No, hindi nya dapat mapansin 'to.

"Who the hell did that?" Matigas ang boses nya at hinabol ang mata ko.

"Wala yan.." Suminghap sya at ineksamin ang pisngi ko, pati na din ang kabila.

"Sya ba? Ang mommy mo ba?" Kinagat ko ang labi ko at dalawang beses na tumango.

"Putangina." Hinaplos nya ang pisngi ko at tinitigan ang mata ko. Umiling sya.

"I should not let you go with her." Bumaba sya ng stool at pumunta sa ref para
kumuha ng ice pack, inilagay nya ito saglit sa pisngi ko para mawala ang
pagkakapula.

"Why'd you let her slap you?" Umiling ako.

"Kasalanan ko naman, sinagot ko sya." Pinunasan nya ang pisngi ko pagkatapos.

"Kahit na, she should not slap you. Paano kung namaga yan?" Nilagay nya ang buhok
ko sa likod ng tenga ko at tumayo. Inalalayan nya rin akong tumayo.

"Tara, you want some ice cream?" Napangiti ako bigla sa sinabi nya at mabilis na
tumango, he smiled back and gripped my hands at sabay kaming umakyat sa kwarto nya.

Kumuha sya ng shirt roon at isinuot bago lumapit ang nagbigay sa akin ng pares ng
pajama at shirt na puti.
"Here, change your clothes. I can't let you go with me wearing that." Nagpasalamat
ako at dumiretso sa banyo nya. Nagpalit ako ng damit ang tinitigan ang itsura ko sa
salamin, medyo namumula pa ang mata at pisngi ko at may maliit na sugat roon.

Napabuntong-hininga ako, i don't know what will happen kung wala si Travis dito.
Hindi ko rin naman mapuntahan si Jess at lalo naman ang daddy ko, by now ay sa
tingin ko ay alam na nya ang mga nangyayari. Maaaring magalit rin sya o itakwil
nalang talaga akong anak nila.

Hindi ko naman sila maintindihan, dahil lang sa kalaban nila sa business ang mga
Samaniego ay ayaw nila akong palapitin dahil lang doon? Hindi ganun ang pamilya ni
Travis, mabuting tao sila. Alam ko kaya hindi ko lang talaga lubos maintindihan ang
mommy.

Naghagilap ako ng suklay at mabuti nalang ay may panali akong nakita sa drawer kaya
tinali ko ang buhok ko, napansin ko nanaman ang mga kissmarks sa leeg ko pero
hinayaan ko nalang dahil sa hindi naman siguro ito mapapansin sa mga oras na ito.

Lumabas ako ng banyo at bigla akong napangiti ng makitang pikit na ang mga mata ni
Travis habang nakasandal sa sofa at mukhang inaantay ako. Naistorbo ko talaga sya,
siguro ay gigisingin ko nalang sya para lumipat sa kama at doon na matulog.

Nakita ko ang mukhang bagong tsinelas na nasa labas ng banyo na agad ko ring
isinuot at lumapit ako kay Travis. Umupo ako sa tabi nya at pinakatitigan ang mga
mukha nya, he looks calm at mahihina ang paghinga nya na naririnig ko.

Tinitigan ko ang mukha nya ng matagal at gustong sana ay bumalik na ang mga ala-ala
ko sa kanya, kahit hindi na siguro yung sa iba basta yung sa kanya ay gusto kong
maalala. I can sense that we are more than just friends, alam kong may alam ang
mommy ko pero wala naman akong lakas ng loob para tanungin sya.

Ayaw nga nyang maalala ko ang nakaraan tapos tatanungin ko pa sya? Baka masampal
ulit ako.

Ipinikit ko saglit ang mata ko at pilit na inaalala ang lalaki sa panaginip ko

kanina, ang abo nitong mga mata ay napakapamilyar at noong iminulat ko ang mata ko
ay agad kong nasalubong ang nakabukas na mata ni Travis.

Natulala ako, it was ash-colored at mabilis na kumabog ang dibdib ko. Umikot ang
tyan ko sa iba-ibang emosyong nararamdaman pero pilit kong pinapanormal ang itsura.

"Hon? Ayos ka lang? Sorry nakatulog ako." Ngumiti sya at iniunat ang kamay bago
tumayo at naglahad ng kamay.

"A..Ayos lang, Trav?" Tumingin sya sa akin at ipinasuot sa akin ang kulay itim na
jacket na marahil ay sa kanya.

"Hmmm?" Inabot nya ang kamay ko at sabay kaming bumaba, nginitian ko nalang syang
ulit at tumawid kami papunta sa isang convenient store na bukas buong araw. It was
only three-thirty in the morning kaya napakalamig ng simoy ng hangin, wala pang tao
at madilim pa ang kalangitan.

"Pumasok kami roon at dumiretso sa ice cream section, tahimik ang lugar na iyon at
ang isang malamig at nakakaantok na awitin lang ang pumapailanlang sa background.

"Anong ice cream flavor?" Tanong ko at tumabi kay Travis na busy sa pagtingin roon,
sumulyap sya sa akin saglit bago tumingin ulit roon.
"Vanilla, you love it right? Lalo na kapag depressed ka. Nauubos mo nga halos isang
galon." Napanganga ako sa sinabi nya.

"Hoy! Pano mo nalaman?" Tumawa sya at iniangat ang isang lagayan ng vanilla ice
cream.

"Syempre, I'm a great old friend of yours right? Makabili nga ng maraming ganitong
ice cream sa condo ko next time para doon ka palagi kapag depressed ka.." Hinawakan
nya ang mukha ko gamit ang malamig nyang kamay at tumawa, napangiti na rin ako.

"Ayan, smile! Tapos pwede din tayo gumamit nitong ice cream kapag ano.. Para
malamig!" Kumindat sya.

Chapter 24

Chapter 24
First

"This is the place where we first met." Natigil ako sa paghakbang papalabas ng
convenient store at napabaling sa kanya. Napakurap ako, umangat ang labi nya para
sa isang munting ngiti at pakiramdam ko ay kumislap ang mata nya habang nakatingin
roon.

"Dito?" Mabilis akong lumapit sa kanya at pumunta sa harapan nya, hinagilap ko ang
mata niya.

"Yup. There," tinuro nya ang isang table sa may bandang gilid.

"Can you tell me the story? On how we met?" I asked him hopefully at hindi nya ako
binigo. Ngumiti sya ng malaki at binasa ang labi nya bago lumapit sa akin.

"Of course, I'm more than willing Hon but I have a request.." Mabilis akong
tumango.

"Sure, what is it?" Tinuro nya ang labi nya.

"A kiss. Give me a kiss." Natigilan ako bigla sa sinabi nya at saglit na natulala.
What he said is exactly what the man in my dreams said.

"Leigh? Ayaw mo ata eh?" Ngumuso sya, pinilit kong ngumiti at lumapit sa kanya para
tumingkayad at inabot ang labi nya. He smiled widely at inakbayan ako palapit sa
upuang tinuro nya.

Napatingin ako sa orasan na nasa may itaas at bumaling sa kanya na nakangising

umuupo sa harapan ko.

"Hindi ka ba papasok bukas?" Tanong ko sa kanya.

"Nah, h'wag na. H'wag ka na ring pumasok. Magkainan.. I mean kumain nalang tayo ng
maraming ice cream at pasta bukas." Natawa ako sa sinabi nya at tinaggal saglit sa
utak ko ang mga gumagambala sa utak ko.

"Bastos nanaman yang nasa utak mo Travis!" Tumawa syang ulit at binuksan ang ice
cream.
"Sus, di ka pa nasanay. Dito nalang natin kainin 'to? Tapos kakainin kita.."
Ngumiwi ako at tumawa nanaman sya at inabot ang ilong ko para kurutin.

"Kidding aside, ki-kwentuhan pala.." Tumango ako at pumahalumbaba, tinititigan ko

sya na mukhang masayang-masaya at pinasadahan pa ng kamay ang magulong buhok.

"Travis? Hijo?" Napabaling kami sa babae na nasa may tabi namin, nakatayo sya at
nakatingin kay Travis.

"Nang Nena! Kamusta po?" Tumayo sya at yumakap sa babae, tumayo na rin ako at
nginitian ito at kita ko ang panlalaki ng mata nya habang nakatingin sa akin.

"Travis! Si Cailegh ba itong nakikita ko?!"

"Kilala nyo po ako?" Tumalon ang dibdib ko.

"Ah opo Nang," Travis pursed his lips.

"Sus maryosep! Cailegh! Hija!" Lumapit ito sa akin at hinalikan ang pisngi ko,
napangiti ako at niyakap ang babae. May iba pang nakakakilala sa akin!

"Nagkabalik--"

"Ay Nang! Pahingi po ng kutsara!" Biglang inakbayan ni Travis ang babae at inakay
kung saan, napalunok ako at tinitignan sila. Naupo akong muli at pinagmasdan sila
na nasa may counter at nag-uusap, mukhang pinag-uusapan nila ako dahil panaka-naka
ang tingin nila sa akin.

Maya-maya ay bumalik sila at dala na ni Travis ang dalawang kutsara at nakangiti sa

akin si Nang Nena.

"Ngayon lang kayo nakapasyal ulit dito na magkasama. Huling nakita ko kayo rito
halos ilang taon na ang nakalipas." Alangin syang ngumiti sa akin.

"Sige, Travis, Cailegh. Una muna ako ah? Magpakasaya kayo muna riyan. Sa susunod na
tayo magkwentuhan at mukhang may mahalaga kayong pinag-uusapan.." Ngumiti sya at
niyakap si Travis at pati na rin ako.

"Masaya ako ngayon at nakita ko ulit kayong magkasama.." Matamis syang ngumiti.

"Mag-iingat po kayo.." Ngumiti ako at sabay naming hinatid sya ni Travis palabas ng
store. Noong makasakay ng sasakyan ay bumalik kami roon at napansin ko ang
pananahimik ni Travis.

"Travis, kilala natin sya? Ang galing no?" Sumulyap sya sa akin at sumandok ng ice
cream at inilapit sa bibig ko.

"Yup, may-ari sya nitong store at madalas tayong narito noon kaya nya tayo kilala."
Tipid syang ngumiti at bumuntong-hininga muli.

"Ayos ka lang?" Tumango sya.

"Sure?" Iniawang ko ang kutsara na may ice cream sa may bibig nya at agad nyang
sinubo rin ito.

"Yes."

"Ang tahimik mo. Kwento ka na." Tumango sya at pinaglaruan ang ice cream at
tinusok-tusok.
"Honey ko.." Tawag ko sa kanya kaya napatingin sya. "Kiss kita, para maayos ka na
ulit." Tumango sya habang tago ang ngiti at ngumuso.

Bahagya akong tumayo at idiniin ang labi ko sa labi nya ng ilang segundo at
humiwalay pagkatapos, noong mapatingin ako sa kanya at medyo namumula ang pisngi
nya at nailing nalang.

"Sige na, magkekwento na ako. Thanks sa kiss!" Natutuwa nyang sabi, nagsimula na
kaming kumain ng ice cream at nagsimula na rin sya magkwento.

"T'was uhmmm.. September 23," natawa ako at sinubuan sya ng ice cream.

"Alam na alam ah!" Tinaasan nya lang ako ng kilay at nagkibit-balikat.

"Madaling-araw din yun, parang ganito tapos pumasok ako rito and I saw a girl na
walang iba kung hindi ikaw, kumakain ka ng isang galong vanilla ice cream dito
mismo sa pwesto na 'to. That time, kakagaling ko lang sa trabaho at napadpad lang
ako dito para bumili ng pagkain tapos nakita nga kita.." Tumawa sya saglit at
sinubuan ako.

"Naka-jacket ka na kulay gray at nakazipper yun hanggang leeg, nagmamaktol ka

habang kumakain ng ice cream, halos kalahating galon ang nauubos mo nun.
Bumubulong-bulong ka pa sa sarili mo. Promise, akala ko baliw ka nun!" Sinamaan ko
sya ng tingin at sumubo.

"Grabe, baliw agad?!" Humalakhak sya at nagpatuloy.

"Then I decided to join you, sinungitan mo ako nung una pero dahil gwapo ako
pinansin mo na ako at niyaya pa ng ice cream na napakakonti."

"Ang yabang nito, gwapo agad? Pero gwapo ka naman talaga.." Umirap ako.
"Nevermind."

"Tss, inamin din. Kiss kita dyan eh! Tapos yun nga, depressed ka that time because
of your parents at sabi mo nga ay pinapalipat ka na nila ng bahay.." Natigilan ako
at napalunok.

"So, dati pang ganun ang mga magulang ko?" Tumango sya at inabot ang ilong ko.

"Sad to say but yes, sabi mo nga ay palaging negosyo ang inaatupag nila."

"Ganun pa rin sila hanggang ngayon.." Malungkot kong sabi. "Salamat Travis ah, kung
wala ka hindi ko alam mangyayari sa akin.." I smiled sincerely.

"No problem, hindi ko rin alam ang mangyayari sa akin kung hanggang ngayon ay wala
ka.." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi nya at tinitigan sya.

"Travis.."

"Uh, let's go? Antok na ako eh.. Tulog na tayo.." Ngumiti na sya at hinawakan ang
palapulsuhan ko at inakay ako patayo.

Tahimik at walang imikan ang nangyari sa amin habang pabalik sa condo nya, gusto
kong magsalita pero binabagabag ako sa mga sinabi nya.

Ano ba talaga kita Travis? Bakit lahat ng bagay at pati sa panaginip ko ay kasama
ka?
Nang makarating kami sa kwarto nya ay agad kong hinubad ang jacket at nakangiting
iniabot sa kanya.

"Trav, salamat.."

"No problem, let's sleep?",Tinanggap nya ito at hinawakan ang kanang kamay ko,
hinaplos nya ang mga daliri ko at bahagya syang natigilan. Mula sa mukha ko ay
bumaba ang tingin sa kamay ko.

Natulala sya at nasa singsing lang na nasa kamay ko ang tingin nya.

"P..Paanong, kanino 'to?" Hinaplos nya ang singsing at iniangat ang tingin sa akin.

"I think it's mine, nakita ko sa ilalim ng kama ko kanina.." Mahinang sagot ko,
napatango naman sya habang ang daliri ay humahaplos sa singsing ko.

"Alam mo ba.. kung kanino galing 'to?" Tinitigan ko sya pero nag-iwas sya ng tingin
at umiling. Iniangat nya ang kamay ko at dinala sa labi nya ito at matagal na
hinalikan.

"Let's sleep?" Biglang sinabi nya at hinagkan ang noo ko, ang daliri ay nanatiling
nasa singsing ko at hinahaplos ito.

Chapter 25

Chapter 25
Dreams

"A beautiful lady like you eating alone at this time?" Nagkasalubong ang kilay ko
at mabilis na isinubo ang ice cream na nasa kutsara. Nag-angat ako ng tingin at
nakitang may isang lalaki na naupo sa harapan ko.

"Go away.." Taboy ko rito kahit sa totoo lang ay muntik na akong mapasinghap ng
makita ng kabuuan ang mukha nya.

"Ang sungit, di bagay sayo." Ngumiti sya at muntik na akong mapamura ng mas lalong
nadepina ang features ng mukha nya, mula sa masaya nyang mga mata, matangos na
ilong, ang kanyang mahubog na panga at ang mapupula nyang labi.

"Wanna taste them?" Nanlaki ang mata ko at umatras sa upuan ko, dahil sa mabilis
ang nangyari ay muntik na akong malaglag sa pwesto ko pero nahawakan nya ang kamay
ko kaya hindi ako natuluyan.

"Careful!" Ngumuso sya at umirap ako. Umayos ako ng upo at ipinagpatuloy ang
paglapa sa ice cream na mauubos na. I wish na hindi sana ako mapaos kinabukasan.

"Umalis ka na nga, ano bang ginagawa mo dito?" Sumulyap ako sa orasan at binalingan
sya. "Anong oras na oh, umuwi kana."

"I know, eh ikaw? Anong oras na. I'm a man, I can defend myself tapos ikaw babae.
Bilisan mo kumain dyan hahatid nalang kita.." Mas ngumiti sya at tumungo nalang ako
para hindi nya makita ang ngiti sa labi ko.

Nakakainis, nandito ako para magdrama at mapag-isa pero susulpot ang isang 'to para
istorbohin ako and well napangiti nya ako.
"I can defend myself too, gusto mo sampulan pa kita?" Nilakihan ko sya ng mata at
tinaasan ng kilay, sa halip na magulat ay bumilog lang ang bibig nya at maya-maya
ay tumawa.

"You're funny! Pero sige sampulan mo ko!" Nagulat ako at napatili nang tanggalin
nya ang kulay itim na coat at muntik ko pang maihagis sa mukha nya ang kutsarang
hawak ko.

"Sshh! Ingay nito, para namang re-rape-in ka dyan. Mainit kasi kaya hinubad ko.."
Ngumisi sya at nagulat ako ng ihagis nya sa akin ang coat nya na agad ko ring
nasalo.

"Bwisit ka! Akala mo gwapo ka? Oo gwapo ka kaya lumayas ka dito at bibigwasan
talaga kita kapag nainis ako!" Tumawa sya ulit at inagaw nya sa akin ang kutsarang
hawak ko at kumuha rin at kumain ng ice cream.

"Hoy! Kutsara ko yan! Binigyan ba kita?!" Singhal ko pero nginusuan nya lang ako at
sumandok ulit.

"Pahingi ah? Konti na rin 'to oh, ubusin na natin." Inismiran ko lang sya at
minamasdan ko lang syang nilalantakan ang vanilla ice cream kong paubos na rin.
Inilagay ko sa hita ko ang hinagis nyang coat sa akin at binalingan sya.

"Anong pangalan mo?" Tanong ko sa kanya. Nag-angat sya ng tingin at binaba ang
kutsara na hawak nya.

"Travis.." Ngumiti sya at iniabot ang kamay. "Travis Joseff Samaniego.."

Naalimpungatan ako ng maramdamang may humahawak sa kamay ko pero hindi ako

nagmulat, pinakiramdaman ko ito at bahagyang ibinukas ang mata ko.

Nakaangat sa ere ang kamay ko at nakahawak roon si Travis, ang daliri nya ay nasa
singsing na nasa kamay ko at hinaplos iyon gamit ang daliri nya.

Iminulat ko ng maigi ang mata ko at gumalaw. Doon na nabitawan ni Travis ang kamay
ko at mabilis na tumingin sa akin.

"Leigh.." Ngumiti sya at pumantay sa mukha ko.

"Anong meron sa singsing ko?" Tanong ko sa kanya pero umiling lang sya at niyakap
ang baywang ko.

"Wala, tinitignan ko lang. Bagay kasi sayo." Hinalikan nya ang pisngi ko at inalis
ang buhok ko sa mukha.

"I'm gonna cook food for us," sabi nya at tumayo na sa kama, nag-inat sya at
isinuot ang sando nya bago lumabas ng kwarto.

Tumayo rin ako pagkaraan at napatitig sa singsing ko. What's with you, little ring?

Hinaplos ko ito at pinakatitigan. This has something to do with my past kaya

aalamin ko kung saan 'to nanggaling.

I fixed myself first bago lumabas ng kwarto at nalanghap ko kaagad ang isang
napakabangong amoy ng kung ano. Nakatalikod si Travis habang nakaharap sa stove at
lumapit ako sa kanya.

"Good morning!" Yumakap ako mula sa likod ni Travis at naramdaman ko ang pagtigil
nya sa ginagawa. Mabilis syang pumihit at niyakap ako pabalik.
"Good morning!" Hinalikan nya ang noo ko at inilagay sa tenga ang buhok ko. Ngumiti
ako at sinandal ko ang ulo ko sa dibdib nya.

"Are you fine?" Hinaplos nya ang buhok ko.

"Yup. Trav?" Humiwalay ako sa kanya at sinilip ang ginagawa nya. "Anong niluluto
mo?"

"Pasta.." Sagot nya at tumabi sa akin, tinitignan ko lang syang nagluluto sa tabi
ko at pinapakiramdaman ang tibok ng dibdib ko kapag ganito sya kalapit sa akin.

Is this normal? Being inlove with a person that you just met? Alam ko namang
matagal na kaming magkakilala pero sa tatlong taong nakalipas na wala akong maalala
ay parang kakakilala ko palang sya kung tutuusin.

"Trav, I had a dream." Tumigil sya saglit at nagtatakang tinignan ako.

"About what?"

"About you.." Napaawang ang labi nya at napaayos ng tayo.

"It was about our first meeting, sa convenient store.." Napabuga sya ng hangin sa
sinabi ko at lumuwang ang ngiti sa labi.

"Good then, am I helping?" Mabilis akong tumango. Pinatay nya ang stove at iniayos
ang hapag bago ako lapitan ay yayain kumain.

"Where's my wake-up kiss?" Napahagikhik ako sa kilig at humarap sa kanya. Ikinawit

ko ang kamay ko sa leeg nya at hinalikan sya ng mabibilis at paulit-ulit.

He chuckled lightly and gripped my waist at sya na ang nagpatanggal ng halik.

Bahagya akong tumingkayad at hinalikan sya pabalik.

"I'm full now, halika tuloy natin sa kama." Natatawang kinurot ko ang baywang nya
at hinila ko ang kamay nya at sabay kaming kumain. Nagrereklamo pa nga sya pero
tinawanan ko lang.

Haban kumakain ay miminsang sumusulyap sya kaya hindi maiwasang mapatitig akong
muli sa mata nya.

Biglang sumagi sa utak ko ang lalaki sa panaginip ko. When can I solve the mystery
behind that eyes? Why is it so damn familiar? Is it Travis' or what?

Malaki ang posiblidad na si Travis iyon pero ang sabi nya ay magkaibigan lang kami,
well infact ang lalaki sa panaginip ko ay mukhang may malaking parte sa nakaraan
ko. No, I have to ask him. I think it's the right time.

"Trav, pareho kayo ng mata.." Tumigil sya sa pagkain at nag-angat ng tingin sa

akin.

"What? Sino?"

"Yung sa panaginip ko pang isa. The man on my dream's eyes looks exactly like yours
pero hindi malinaw ang mukha nya." Hindi sya nakapagsalita at nakatitig lang sya sa
akin. Lumunok sya at kinagat ang labi.

"Your dream.. What is it all about?" Nag-aalangan nyang sabi.

Umiling ako.

"I don't know.. Magulo.." Tinitigan ko sya. "Travis, in any case did you and me had
a relationship in the past?"

Bumuka ang bibig nya at hindi nakasagot.

"Please Travis, I want the truth.." Matagal ang naging titig nya sa akin bago unti-
unting tumango.

Chapter 26

Chapter 26
Safe

Nanatili syang tahimik pagkatapos tumango at yun nalang ang pagkabog ng dibdib ko
at ang pagsirko sa hindi maipaliwanag na pakiramdam ng sikmura ko.

"T..Travis," nanginig ang boses ko.

"Yes.. We had a relationship before.." My breathe hitched when his voice suddenly
is on a flat tone.

"Tell me about that, please.. Travis." Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay
nya, nanlalamig ako at kinakabahan sa nangyayari.

Nag-iwas sya ng tingin sa akin, napatingin sya sa kamay kong nakahawak sa kamay nya
at hindi umimik.

"T..Travis.." Nag-angat sya ng tingin at nasalubong ko ang mata nya pero bago pa
man sya makasagot ay biglang may tumunog na telepono kung saan.

"I'll answer it.." Nakaramdam ako ng pagkalumo at pagkadismaya nang bitiwan nya ang
kamay ko at nagmamadaling pumunta sa salas para sagutin ang tawag. Humawak ako sa
counter para makatayo at naglakad papunta sa labas.

"What? Didn't I tell you to.." Naputol ang sinasabi nya at nakinig sa kausap at
nakakunot ang noo nya.

"Diba sinabi ko ayusin nyo?! Then why is.." Sumulyap sya sa akin at nagmura bago
tumalikod at nakipag-usap ulit.

"Fuck, okay.. I'll go.." Ibinaba nya ang phone na hawak at naglakad papaakyat ng
kwarto kaya mabilis ko syang sinundan at tinawag.

"Travis!" I called him, natigil sya sa paglalakad ng ilang segundo pero naglakad
muli na parang hindi ako narinig.

Sumikip ang dibdib ko at sinabunutan ang sarili ko. I was frustrated as hell!

"Travis," tawag ko ulit sa kanya at sinundan sya sa kwarto, nakita ko syang

nagbibihis pero hindi ako umalis. I want an answer, he already said it pero hindi
nya itinuloy!

"Travis," lumapit pa ako sa kanya na nagbubutones ng polo at nakatalikod sa akin.

"I'm sorry Cailegh but I.. I need to go, may emergency sa kompanya." Mabilis nyang
sabi at naglakad para suotin ang sapatos.

"Just tell me what it is Travis, please.. Anong relasyon natin?" Naupo ako sa kama
at nanghihina syang tinignan pero saglit na sulyap lang ang ginawa nya sa akin at
pilit na iniiwasan ang paningin ko.

He was tense, hindi ko alam kung dahil sa sinabi ko o sa kompanya nila.

"Some..Some other time, it's not that important anyway.." Parang kinurot ang puso
ko sa sinabi nya at nakatulala lang ako habang naglakad na sya papaalis, ni hindi
sya nagpaalam at diretso lang ang paglabas nya.

Mabigat ang dibdib ko habang naglalakad sa pasilyo patungo sa unit ko, wala akong
lakas at ang sama ng pakiramdam ko. I don't know if it is the weather or what..

Mas lalo akong nanghina at nawalan ng kulay ang mukha noong pagkapasok ko ay
malakas na sampal mula sa ina ko ang sumalubong sa akin.

"How dare you leave the house without asking my permission?!" Galit nyang sabi sa
akin pero hindi ako nakasagot, nanatili lang akong nakatungo at nakatitig sa sahig.

"Cailegh Camilla! Where did you go?! To that stupid asshole?! I told you to stay
way from that man!" Umatras ako noong itaas nya ang baba ko dahil naramdaman ko ang
sakit ng balat ko.

"Mom, I'm tired.." Pabulong kong sabi na nagpasinghap sa kanya at mahigpit na

hinawakan ang braso ko.

"You're tired? What, Camilla? Kasama mo nga sya ano?" Puno ng sarkasamo nya sabi at
matalim akong tinignan.

"That man is fucking no good for you! Sya ang rason ng kamiserablehan nating ito!
Ang pamilya nya! Salot sila!" Kumuyom ang kamay ko sa sinabi nya, hindi sila
ganun.. Hindi..

"Cailegh! Leave that man alone! He's just playing with you and will drop you like a
hot potato! Remember that!" Umiling ako.

"Mom, stop this please. I'm not gonna stay away from him. Please do understand
me.." Marahas nyang binitiwan ang kamay ko.

"You're still not learning Cailegh, you already forgot it all but now, look, we're
back from the start.." Magulo nyang sabi.

"Bakit ba ayaw nyong sabihin sa akin ang nakaraan? Mom, bakit? Nahihirapan na
ako.." Pabulong kong sabi at nanginginig na ang tuhod ko, unti-unti ring
nararamdaman ko ang pagsakit ng ulo ko.

"You wouldn't like to know Cailegh so just forget everything and you're marrying
Harris and that's final.." Manghang sabi ni Mommy at pabagsak na isinara ang pinto.
Habang nakatingin roon ay unti-unting nanghina ang tuhod ko at napadausdos sa
lapag.

"Sino ba talaga ako?" Mahina at pagod kong bulong sa sarili ko at nag-umpisa na sa

pagpatak ang mga luha ko. I gripped my blouse tighter at ginugulo ko na ang buhok
ko sa sobrang frustration.

Nakatulala lang ako sa pintuan habang nakasalampak sa sahig at mahinang humihikbi.

I need Travis but he left, he didn't answer me. Ano ba talagang meron sa nakaraan
at ayaw nilang ipaalala sa akin?

Gulong-gulo ako, I could just die here now and rest. Napapagod ako, sobrang
naguguluhan at kumikirot ang ulo ko. Para 'tong binibiyak kaya napasandal ako sa
kung saan.

I tried looking for my phone even if my hands are shaking and my vision's blurry. I
need someone, please..

"T..Trav, punta ka dito.. P-pwede?" I tried speaking cooly, kahit na sobrang

nararamdaman ko ang sakit sa ulo ko.

"I'm sorry Leigh but I'm on a meeting now.." Sagot nito sa kabilang linya

"Travis.. Masakit.." Mahina at pabulong kong sabi at humigpit ang hawak ko sa phone
bago ko ito mabitawan. Mariin kong naipikit ang mata ko at halos mapasigaw dahil sa
sobrang sakit nito, nanginginig ang buong katawan ko at nagsituluan na ang luha ko.
Hindi ko alam kung ilang minuto ako umiiyak habang nakahawak sa ulo ko, I just want
to close my eyes!

"Travis.. Travis.." Bulong ko sa hangin at kasunod nito ay ang malakas na

pagkalabog ng pinto at nakita ko ang pagluhod ng kung sino sa harapan ko.

"Oh god, Cailegh! What happen?! Shit! I'm sorry!" Hearing that voice makes me want
to sleep and rest because I know that I'm safe.

Chapter 27

Chapter 27
Sorry

"Leave that man Cailegh!" My father's strict and hard voice sorrounded my ears. I
sighed for the nth time.

Here we go again.

"Dad.." I looked at him, "I Can't.." Sagot ko at bumaba ang tingin ko sa kamay ko,
sa isang makinang at napakagandang singsing na nasa daliri ko.

"What? What are you thinking?! Stay away from him or else.."

"Or else what, Dad? Ipagtatabuyan nyo ako. For what? Para nanaman sa kapakanan ng
negosyo nyo?! Dad naman!" Nangilid ang luha ko ng makita ang mukha ni Dad na puno
ng galit habang nakatingin sa akin.

"I'm a woman now, I can make my own decision.." Tahimik lang si Mom sa tabi nya,
hindi umiimik at matalim ang tingin sa akin.

I'm a dissapointment, I know but hindi ko sya kayang bitiwan. Lalo na ngayon..

"Hindi mo kilala kung sino yang kinahuhumalingan mo Cailegh," umiling si Dad.

"Stay away from that family." Sambit nya at matama akong tinignan pero umiling ako
at pinatatag ang tingin ko sa kanya.
"Is it because of the stocks?" Nanlaki ang mata ng ama ko sa sinabi ko.

"How did you.."

"Pinapalayo nyo ba ako sa kanya dahil sa ginawa nyong pagnakaw ng pera sa kompanya
nila?" Pumaling ang ulo ko dahil sa malakas na pagdapo ng kamay ni Mommy sa pisngi
ko. Tumulo ang luha ko, I can't belive my loving mom did that.

"We didn't stole any money from them! Sila! Sila ang nagnakaw!" Napayuko ako, why
are they denying it from me?

"M..Mom, dahil ba dun?" Pinunasan ko ang luha sa pisngi.

"Did that asshole told you?!" Galit na sigaw sa akin ni Dad and that's when I
confirmed it. It's true.

"No," umiling ako. "He didn't told me.."

"Sinungaling! Alam mo naman pala pero bakit ayaw mo pa lumayo sa pamilya nila?!"
Galit na boses ni Mommy ang nagsalita.

"I love him Mom.." She gasped.

"Love? Come on, Camilla! You're too young for that shit! Leave the man and we'll go
back to US!" Umiling ako ng paulit-ulit.

That's the truth behind that scene, they want me to leave him and his family dahil
takot sila dahil sa ginawa nilang pagnanakaw ng pera. Pinapalayo nila ako sa kanya
para magawa nila ng maayos ang negosyo nila. I can't believe they did that just for
their personal agenda; ang magpakalayo-layo at magtayo ng sarili nilang negosyo.

He didn't really told me, I overheard it at nakaramdam ako ng hiya sa totoo lang. I
am ashamed of myself because of what my parent's did to them but I just can't leave
him.

He's frustrated dahil sa nangyayari at ayaw kong malaman nyang alam ko ang
pinoproblema nya, basta ang mahalaga lang sa akin ay nandyan ako sa tabi nya dahil
alam kong kailangan nya ako. Kahit alam kong masyado ng makapal ang mukha ko dahil
hindi ko sya kayang iwan sa kabila ng nagawa ng magulang ko.

"Leigh, are you fine now?" Mahina akong tumango at itinukod ang kamay ko sa higaan,
mabilis ring naupo sa tabi ko si Travis at inalalalayan akong makaupo.

"Salamat.." Sabi ko at tumingin sa kanya na nakakunot ang noo at hinawakan ang

braso ko.

"What happen?" Tanong nya sa akin at iniangat ang baba ko.

"I don't know, sumakit nalang ang ulo ko bigla.." Umiling pa ako, tumango naman sya
at iniayos ang buhok ko bago lumapit at napapikit ako ng dumampi ang labi nya sa
noo ko.

"Let's go to the hospital,"

"No, ayoko.. Ayos lang ako, no need to worry." Hindi nya ako sinagot at hinaplos
nya ang pisngi ko.

"Sorry Trav, naistorbo ko ata yung meeting mo.." Mahinang sabi ko sa kanya at
umusog para yakapin ang baywang nya, natigilan sya saglit pero yumakap rin sa akin
at hinalikan ang buhok ko.

"It's okay, buti nalang tinawagan mo ako. Baka kung anong mangyaring kung ano
sayo.." Bumuntong-hininga sya.

"Travis, salamat.." Ulit ko at nag-angat ng tingin, lumamlam ang mata nya habang
nakatingin sa akin at mas umusog pa ako at kumandong sa kanya. He stay still at
hindi sya umangal kaya mas yumakap pa ako sa leeg nya at siniksik ang mukha ko sa
leeg nya.

The warmth of his body make me feel secure and safe, I close my eyes at tumulo na
ang luha ko.

"Cailegh, what.. why are you crying?" Hindi ako sumagot at mahinang napabikbi. No,
I won't ever leave this man kahit anong sabihin nila. I don't care kung ayaw muna
nyang sabihin sa akin ang nakaraan basta ang mahalaga ay nandito lang sya sa tabi
ko at kasama ko.

"Sssh, stop it Hon. I'm here, okay?" Paos nyang bulong habang hinahaplos ang buhok
ko at yakap nya ang baywang ko. I look like a kid asking for a candy.

Noong huminahon na ang paghinga ko ay inilayo ako ni Travis sa kanya at pinunasan

ang mukha ko gamit ang panyo nya. Nakaupo parin ako sa hita nya at nakatitig lang
sa kanya na pinupunusan ang mukha ko.

"Trav, don't leave me please?" Tumitig ako sa kanya kaya saglit syang natigilan
pero tumango pagkatapos then reached for my hand to squeezed it.

I love you Travis..

Napanguso ako at tinanggal ang kamay nya sa mukha ko at lumapit pa ako sa mukha nya
para halikan ang pisngi nya.

"I think, it should be on my lips.." Napataas ang labi ko roon at hinalikan ko nga
sya sa labi nya.

It was supposedly just a smack pero hindi nangyari dahil sa hinapit nya ang
baywang ko dahilan para mas mapalapit ako sa kanya at lumalim ang halikan. He
smiled knowingly while we're kissing at ang kamay nya y naglilikot sa likod ko.

I gripped his shirt tighter at pagkatapos humiwalay ay hinalikan nya ang gilid ng
labi ko.

"I'm sorry Leigh.." Bumuntong-hininga sya at mas lalo akong naguluhan roon.

"For what?"

"Basta, I'm sorry.." He gave me a quick smack. "Want an ice cream?"

Chapter 28

Chapter 28
Not that important

"Hon, how are you doing?" Ngumiti ako noong makita ko syang nakaupo sa sofa,
nakapikit ang mga mata nya at nakasandal ang ulo sa sofa. Nakaramdam ako ng
kalungkutan habang nakatingin sa kanya na mukhang pagod na pagod.

Naglakad ako papunta sa pwesto nya at naupo sa tabi nya, I touched his cheeks.

"You wanna sleep?" I asked him, nagmulat sya saglit at inabot ang kamay ko. I
smiled sweetly when his kissed it at hinawakan ng mahigpit.

"I'm sorry Leigh if I can't have a bond with you. I'm quite busy," tumango ako at
ngumiti kahit nakaramdam ako ng kaunting pagkadismaya but I do understand him, in
fact naihiya ako sa sarili ko dahil alam kong may kinalaman ang pamilya ko at ayaw
nya lang sabihin sa akin.

"It's fine, I love you Travis.." My heart skipped when he reached for my cheeks and
kiss me sweetly and slowly on the lips.

"And I love you so much too, Honey ko. H'wag mo akong iiwan ah? Walang iwanan.."
Hinila nya ang kamay ko at napaupo ako sa kandungan nya.

"Walang iwanan!" I started grinding my hips at napaayos sya ng upo. Nanlaki ang
mata nya at tumaas ang sulok ng labi nya.

"I'm hella tired Honey but a round with you wouldn't be bad at all.." Natawa ako
pero napalitan ng pagtili ng pisilan nya ang kaliwang dibdib ko kaya kinurot ko ang
pisngi nya.

"Naughty ka.." I giggled.

"Mas naughty ang labi ko. Halika, kiss tayo!" Natawa akong lalo at ipinaikot ang
paa ko sa baywang nya at ako na mismo ang humila sa leeg nya para mahagkan.

Nagmulat ako ng mata at sa kabila ng napakalas na aircon ay tagaktak ang pawis ko.
Natulala ako habang nakatitig sa pader ng kwarto ko.

Si Travis.. Si Travis..

Mabilis akong napatitig sa singsing ko, he's the man, he's the man I've been
dreaming about!

Ohmygod, I don't know what to feel.. Should I be happy or will be sad dahil sa
napanaginipan ko. I'm confused, is that my memories I've been dreaming about or
just scenes that my head wants to play?

Napapailing ako at gusto ko nalang iuntog ang ulo ko para bumalik ang mga ala-ala
ko. If that's my memories, bakit ayaw sabihin sa akin ng mga magulang ko ang
tungkol kay Travis? Is he my boyfriend or what?

Bakit ayaw sabihin sa akin ni Travis kung sino sya sa buhay ko? In any case, ang
mga magulang ko ang may kasalanan sa pamilya nya.

"What really happen?" Nakangiting sabi sa akin ni Doktora Varres, isang

psychologist na kakilala ko.

"I don't know Doktora but I have this amnesia almost three years ago then recently
I've been dreaming strange things.." Tumango sya at nagsulat.

"Can you tell me what the dreams is all about?" I swallowed the lump on my throat
then answered.

"It's about me and the.. The man I've just known almost three months ago.. Wala
naman akong napapanaginipan nitong nakaraang taon pero simula noong makilala ko sya
ay nag-umpisa na ang mga panaginip kong ito. It's about him, on how we met at
sinabi nga nya sa aking kilala nya ako."

"Lahat ng sinabi nya tungkol sa kung paano kami nagkakilala ay nakita ko sa

panaginip ko.. His ash-colored eyes is what I always see on my dreams."

Tumango sya at tinitigan ang mata ko.

"Go on," she encourage me.

"Then, at first mata lang ang nakikita ko but as time past by ay mas luminaw ang
mukha nya at doon ko napagtanto na sya nga iyon. Kakaiba ang tibok ng puso ko kapag
nakikita ko sya na hindi ko maintindihan.."

"I just want to ask Doktora if in any case, could it be my forgotten memories or
just my mind's imagination?" I looked at her, she was nodding at ibinaba ang pen na
hawak.

"Miss Ignacio, there's a 95% chance na ala-ala mo iyon pero hindi natin
masisigurado ito. Our brain is powerful to create things na aakalain mo ay nangyari
na ito, our brain has it's control all over our body. Our brain can manipulate us,"
she place her hand on the desk.

"Di he told you the story first bago mo mapanaginipan?" Tumango ako, yung una
kaming nagkita. Ikenwento nya.

"Then in that case, may posibilidad na laro lang ito sa utak mo. Maaaring ginawa
lang ng utak mo ang mga iyon dahil iyon ang gusto mong paniwalaan mangyari o
nangyari. Maaaring ito ay dala lang ng emosyon mo at ang kagustuhan mong makaalala
kaya nakakagwa na ang utak mo ng mga bagay na maaaring nangyari nga o hindi.You or
even me can't confirm if its either your memories or the latter. I can advise you
Miss Ignacio that it's better to confirm it from him." Sambit nya at nagpatuloy.

"But even if our brain is really that powerful and manipulative ay hindi ito
maaaring mag-imbento ng mukha ng mga tao. We can forget the faces of the people na
nakasalamuha natin but our brain can't, kahit ang mga taong nakakasalubong lang
natin ay natatandaan ito.
. Maybe we intend to forget it pero hindi lalabas ang isang mukha kahit sa ano mang
panaginip kung hindi pa natin nakikita. So I can asure you one thing Miss.. If you
saw him in your dreams then you met him in the past.."

I decided to stroll after going to the clinic, I saw him in my dreams so it means
that he really has a thing from my past.

Napakagat-labi ako habang nakatingin sa isang malaking hotel sa harapan ko, dito
ako dinala ng sasakyan ko habang naghahanap ako ng makakainan o pwedeng puntahan.

I parked my car at lumabas, the fresh air from the tress that's surrounding the
place touches my skin kaya napayakap ako sa sarili ko. It's kinda cold.

Nag-angat ako ng tingin at napansin ko ang isang napakalaking letrang S sa taas ng

building. May fountain din sa labas na may anghel sa taas kaya napangiti ako, ang
cute lang.

The glass door automatically opens when I came in at sinalubong kaagad ako ng isang
classic na tugtog na paniguradong galing sa isang piano. I smile at sinundan ang
pinangagalingan ng tugtog, sa isang restaurant ako dinala nito at sinalubong agad
ako ng isang babaeng receptionist at hinanap ako ng upuan.
I said my thanks and ordered a plate of pasta and a glass of red wine.

Nakatingin lang ako sa likod ng lalaking nagpa-piano sa harapan, hindi ko makita

ang mukha nya dahil sa gilid ako nakapwesto. He's wearing a black coat at
namamangha ako habang tumutugtog sya, even the guests was amazed by him kaya mas
lalo akong na-curious sa itsura nya.

Nakikinig lang ako ng pagtugtog nya nang dumating ang order kong pagkain. I checked
my phone para tignan kung may text si Travis pero wala akong nakita. Hindi pa rin
ako pumapasok dahil sa tuwing umaga ay sumasakit ang ulo ko. I observe that I'm
always having a headache this past few days and maybe, some other time ay
magpapacheck-up na ako.

Hi Travis, How's work? Pasok na ako bukas. I miss you..

I press send at nagpatuloy sa pagkain, nakatitig pa rin sa lalaking tumutugtog. His

back was quite familiar at halos malaglag ang tinidor kong hawak noong makita ko
ang mukha nya, kahit nakaside-view ay alam kong si Travis ang nakikita ko.

I smiled widely and my heart started dancing wildly..

Oh god, I've missed him!

Tumayo ako at malaki ang ngisi na papalapit sana pero hindi natuloy dahil sa nakita
ko ang isang babaeng tumakbo palapit sa kanya at hinila ang batok nya para halikan.

Nanigas ako at parang biniyak ang dibdib ko, it was Candice. Napakurap ako at
nangilid na ang luha ko, I place a couple of bucks on the table at mabilis na
tumalikod kahit na nangangatog ang binti ko.

Maybe Doktora was right, siguro ay ang kalokohan lang ng isip ko ang mga
napapanaginipan ko. Dahil iyon ang gusto kong isipin, dahil iyon ang gustong
mangyari ng puso ko. Ang isipin na mayroon kaming nakaraan pero ang totoo ay
ambisyosa lang ako.

Travis was right, our relationship from the past is not that important..

Chapter 29

Chapter 29
Seriously?

"What if I court you? Payag ka?" Naiwan sa ere ang kutsara na may lamang ice cream
at mabilis akong nag-angat ng tingin.

"A..Anong sabi mo?" Nagwala ang dibdib ko at pakiramdam ko ay may kung anong gumulo
sa sistema ko. Oh gosh, did I hear it right?

"Wala! Bingi mo!" Umirap sya at nag-iwas ng tingin.

"Sabihin mo ulit!" Umayos ako ng upo at binitiwan ang kutsarang hawak ko. I placed
my hand at the table at hinuhuli ang mata nya. Hindi sya kumibo pagkatapos nun kaya
mas kinulit ko sya.

"Travis! Ano nga yun, hindi ko naintindihan ang sinabi mo!" Pagpapanggap ko kahit
naintindihan ko naman talaga, I just need to make sure na hindi ako nag-iilusyon
lang.

"Wala nga, just forget it." Humalukipkip sya at halos mapaatras ako ng titigan nya
ako, seryoso sya at tinaasan ako ng kilay pero sinimangutan ko lang sya at
nagsalita.

"Travis! Sige na! Hindi na kita bati--"

"Sabi ko, tayo na! Okay? You heard it? Tayo na!" Malakas na sabi nya at natameme
ako. Nawala ang mga salitang gusto kong sabihin. Bigla nyang kinuha ang kutsarang
nasa ice cream at walang pasubaling kumain mula roon, nakatitig lang sya sa akin
habang ngumunguya pero ewan ko ba kung bakit sa Adam's apple nya ako napatitig.

"Nananaginip ba ko?" Bulong ko sa sarili ko at napakurap. Did he just said na kami

na? As in kami na?!

"T..Tayo na?" Tumaas bigla ang sulok ng labi nya sa sinabi ko at lumaki ang ngisi
nya. Tumayo sya sa upuan nya at biglang tumabi sa akin.

"Bakit? Ayaw mo?" Natatawa nyang sabi kaya nawala ako sa mood, all my excitements
fade away that easily dahil sa joke nya. Gusto kong matawa kunwari tapos itatapon
ko 'tong ice cream sa mukha nya.

"Joke time nanaman ba? Nakakatawa Travis.." Umirap ako at sumikip ang dibdib ko.
"Sige may gagawin pa ko." Tumayo ako at masama ang loob na tumalikod pabalik sa
kwarto ko pero nagulat ako ng may humila ng kamay ko at napasubsob ako sa dibdib ni
Travis.

"Bitiwan mo nga ako," masama ang loob kung sabi at pilit syang tinutulak pero hindi
nya pinapakawalan ang kamay ko, binitawan pa nya ito para ilagay sa magkabilang
pisngi ko at pinatingin ako sa kanya.

Parang gusto ko naman agad makawala noong nagkatitigan kami kasi mas lalo ko
nanamang nakikita ang mukha nya. Mabuti nalang ay napipigilan ko ang sarili kong
mapamura sa sobrang kagwapuhan nya.

I felt my cheeks blushed when he kissed my temple at nag-umpisa na akong makarinig

ng mga anghel na nagkakantahan sa gilid. Oh come on, what's happening to you,
Leigh?

"Do I look like I'm joking? Kapag sinabi kong tayo na, tayo na. Understand?"
Bumilis ang paghinga ko sa sinabi nya at mukhang napansin iyon ni Travis kaya
niyakap nya ako at hinalikan sa ulo.

"W..Walang lokohan 'to Travis ah! Kapag..Kapag ikaw nagjojoke nanaman ihahagis
talaga kita." Tumawa sya ng malakas sa sinabi ko at humiwalay sa akin para abutin
ang kamay ko.

"Hindi nga ako nagjojoke, gusto mo pakasal na tayo eh, ano tara?" Ngumisi sya at
kinindatan ako.

"Bakit ba ang gwapo mo? Tss, shut-up Trav.." Natatawa kong sabi sa kakulitan nya.

"Genes yan Honey ko.. Genes, kaya dapat ako lang ang pakakasalan mo para gwapo at
maganda ang anak natin. Diba? Halika na nga, gawa na tayo ng anak para kasal
agad.."

"Thanks Jess.. Ang laki ata ng naging abala ko sayo." Ngumiti ako nang sabihin sa
kanya iyon pero nginiwian nya lang ako.

"Ano ka ba Cailegh, wala nga akong kasama dito tapos naabala mo ko? Mas gusto ko
ngang may kasama ako dito para hindi ako malungkot, wag mo ng isipin yun. Ayos
lang."

"Salamat talaga Jess, hindi ka ba papasok ngayon? Papasok na ako, three days na
pala akong absent.." Tumawa ako at inabot ang bag ko na nasa sofa.

"Pumasok kana talaga, loka-loka ka. Three days ka ng nakatambay dito sa bahay ko at
hindi ka na pumapasok. Sinabi mo ba kay Sir Travis na mag-le-leave ka?" Sinalubong
ko ang tingin nya at umiling.

"Hindi." Tipid kong sabi.

"Gaga ka talaga! Kaya pala mainit ang ulo nun, alam mo ba palagi syang dumadaan sa
pwesto nating dalawa tapos palagi syang tumitingin sa akin na parang may gustong
itanong pero hindi nya magawa? Bakit hindi mo sinabi? Kami tuloy napagbabalingan ng
galit nya!" Inirapan nya ako pero inilingan ko lang sya.

"Hindi ako ang dahilan nun, tama na nga Jess.. Marami lang talagang ginagawa yun
kaya ganun." Sagot ko at nagpaalam na paalis, napatitig ako sa phone ko na nasa bag
ko nang makasakay na ako ng kotse ko.

Hindi ko ito binubuksan simula nung nakita ko sa resto at hindi muna ako pumasok, I
don't wanna show na naapektuhan ako sa nakita ko. Akala ko ba wala lang yun? Pero
bakit sya hinalikan? Bakit sya nito kasama?

Gusto kong magmura at magwala nung nakita ko yun pero ano bang karapatan ko? Yes,
we were pretending sa harap nila. Yes, we kissed and even do things beyond that
pero we don't have any label. Hindi ko masasabing akin sya dahil wala namang kami.

The dreams na palagi syang naroon ay marahil ay ilusyon ko lang, he did say na
hindi naman importante ang nakaraan namin so why bother? Nailing nalang ako at
ibinalik ang phone sa bag at bumalik sa unit ko para makapagpalit ng damit at
makapasok.

Kahit naman ayoko ay kailangan kong pumasok, I just can't bring personal issues sa
trabaho ko kaya dapat ay pumasok na ako. Marahil ay nagtataka na rin iyon kung
bakit wala ako at ayokong isipin nya na dahil iyon sa kanya.

I choose to wear a white see-through-blouse and a black pencil skirt, sinuot ko rin
ang pumps ko at nagtali ako ng buhok ko. Inayos ko ang itsura ko para hindi ako
magmukhang haggard at sumakay sa kotse ko para pumasok sa opisina.

Mabuti nalang at hindi traffic kaya nakarating ako kaagad kaso late pa rin ako ng
five minutes. Nag-sign-in ako at pumasok ng opisina at parang iba ang hangin doon.

Hindi literal na hangin pero iba ang aura ng mga tao, lahat sila ay seryoso sa
ginagawa at wala akong nakikitang nagkekwentuhan, hindi tulad noon na parang hindi
sila nauubusan ng sasabihin.

What's happening?

Hindi na ako nagsalita at dumiretso na ako sa working place ko at inasikaso ang mga
naiwan kong trabaho. Halos isang linggo rin akong absent kaya medyo tumambak ang
mga trabaho ko at sinimulan ko ng mag-encode.

Maya-maya pa ay may umupo sa tabi ko at nakita ko si Jess na kararating lang.

"Oh? Akala ko hindi ka papasok?" Nagkibit-balikat lang sya sa akin at hinalukay ang
nga gamit nya sa lamesa.

"Boring naman sa bahay, wala akong magawa.."

"Anong nangyayari? Bakit ang seryoso ng mga tao rito? They don't even talk to each
other simula nung pumasok ako." Bulong ko sa kanya.

"I told you, things change! Nakabeast-mode palagi yang si Sir simula pa nung
umabsent ka at tumambay magdamag sa bahay ko! Palaging nakasinghal tapos lahat ng
proposals nirereject nya, ewan ko ba dyan.." Natigilan ako sa sinabi nya at
napaharap sa screen ng computer ko.

"Tapos balita ko, kanina pa yan hindi lumalabas
pumasok sabi nung guard sa baba tapos sabi nila
din naman nilang istorbohin kasi baka abutin na
Napatingin ako sa orasan at nangunot ang noo ko
Kumain na ba yun?
ng opisina nya. Alas-singko pa daw
George hindi pa daw lumalabas. Ayaw
nila ang huling hantungan.."
ng makitang ala-una na ang hapon.

"Chismosa ka no?" Sagot ko pero iniisip ko si Travis.

"Gaga, ako pa chismosa? Pasalamat ka nga ang dami kong info sayong binibigay no.
Chossy nito!" Wala ako sa sarili habang nagtatype at iniisip ko sya. Kumain naba
sya? Alas-singko pa yun nandun..

Ays! Tama na nga,Leigh! Kaya ka nga umabsent para makalimutan mo ang nangyari noong
nakaraan tapos sya iniisip mo? Very, very wrong!

"Abnormal ka Cailegh.." Bulong ko sa sarili ko habang nagtitimpla ng white coffee

sa pantry. Wala, nagsayang ako ng tatlong araw sa pag-alis sa kanya sa utak ko
dahil ito ako ngayon, nagtitimpla ng kape para sa kamahalan. Nang matapos ko ang
pagtitimpla ay lumabas ako at nakita ko ang mga kasamahan ko na nag-sasagutan.

"George! Ikaw na magbigay kay Sir!" Naulinigan kong sabi ng kaopisina ko at inaabot
ang isang puting folder.

"Chicks ka? Ikaw inutusan tapos ako magbibigay? Ayokong mabitin ng patiwarik!
Bahala ka dyan.." Sikmat naman si George at bumalik sa pagtitipa ng computer.

"Sige na! Hoy, kinakabahan na ako kay Sir!" Nagkamot ng ulo si Grace habang kipkip
ang folder at halos mapatalon sila ng magring ang telepono sa lamesa nila na agad
sinagot ni Grace.

"S..Sir? O..Opo, an..andyan na po.." Ani Grace na namumutlang ibinaba ang telepono
at sinamaan ng tingin si George.

Pinapaypayan nya ang sarili nya habang naglalakad at mukhang kinakabahan at

nakasunod lang ako sa kanya habang hawak ang tasa ng kape. Maraming hinga ang
ginawa nya at tumalon-talon pa kaya lumapit na ako at kinalabit sya.

"Anak ng teteng! Ano ba Cailegh, nininerbyos ako sayo!" Pinunasan nya ang noo nya.

"Ako nalang po magbibigay nyan," tinuro ko ang folder. Parang naginhawaan naman ang
mukha nya pero may pag-aalinlangan parin akong nauulinigan rito.

"Sigurado ka, Cailegh? Baka mapagalitan tayo ni Sir.." Umiling na lang ako at
iniabot ang folder.
"Ayos na po, ako bahala.." Ngumiti ako at nagpasalamat sya sa akin bago umalis.
Napatitig naman ako sa kape at folder na hawak ko habang papalapit sa opisina ni
Travis.

Seriously, Cailegh?

Inatake ako ng kaba ng nasa tapat na ako ng opisina nya, inirapan lang ako ng
secretary nyang ambisyosa at hindi ko na siya pinansin. Iniipit ko ang folder sa
braso ko at kumatok kaso ay walang sumagot kaya pumasok na ako.

Agad akong kinilabutan nang tumama sa akin ang malamig na aircon sa loob at noong
pumasok na ako ay nakita ko syang nagsusulat. Tumikhim ako at pinilit na magsalita.

"Trav.. I mean, sir.." Nag-angat sya ng tingin at mahina akong napamura ng makita
ang kulay-abo nyang mga mata na seryoso at malalim na nakatingin sa akin sa ilalim
ng kanyang salamin.

Chapter 30

Chapter 30
Kape

Nakagat ko ata ang dila ko dahil hindi ako nakapagsalita ng magtama ang mata namin,
seryoso sya habang nakatingin sa akin at hindi nakaligtas sa paningin ko ang
nakaigting nyang panga.

Sumagi sa utak ko ang nangyari sa resto. Calm down, Cailegh! Anong silbi ng tatlong
araw mong page-emo kung sa tingin palang ni Travis na ganyan nanlalambot ka na?

Partida, wala pang sinasabi yan ah!

I composed myself and started walking to his direction but his stares was just too
intense that I can feel my feet freeze. I shrugged at huminga pa ng isang beses at
nilapag ang tasa ng kape at inilapag ang folder sa lamesa nya.

Pinasadahan nya iyon ng tingin habang inilalapag ko at ibinalik sa akin ang tingin,
pinagsiklop ng ang kamay at sumandal sa swivel. I cleared ny throat at nagsalita.

"Uh, I..I bring you coffee, hindi ka pa daw lumalabas kanina and uh.." I bit my lip
at nag-iwas ng tingin sa malalalim nyang titig. "And uh, that's from Grace.."
Tinuro ko ang folder.

Hindi sya nagsalita at tinaasan lang ako ng kilay kaya nangatog bigla ang binti ko,
my heart's started to beat fast and I was hella nervous right now. Totoo nga,
beastmode si Papa Travis!

"Then? What do you want me to do?" Halos manlamig ako sa boses nya, oh men! Ibalik
nyo na si Travis oh!

"P..Pinabibigay nya.." Bahagya akong umatras at pinaglaruan ang dulo ng buhok ko. A
way to atleast ease my nervousness.

"Why? Bakit ikaw ang nagbigay? Ikaw ba si Grace?" Nabitiwan ko ang buhok ko at
parang namimilipit na ang paa ko sa kanya, tinanggal pa nya ang salamin nya at
itinaas hanggang siko ang Long sleeves nya.
"Kasi ano.." Nag-isip ako ng sasabihin pero hindi nawawala ang paghanga ko sa
itsura nya, parang ang hot nya ngayon? Ay, palagi naman eh. Anong bago?

"And why'd you bring me coffee? Are you my secretary? May inutos ba ako sayo?"
Masungit nyang sabi at parang tumigil ang pagsirko ng puso ko sa bilis. It suddenly
turns to stone at parang binato ako ng vase sa mukha sa sinabi nya.

Nagbaba ako ng tingin and the pain on my chest is now visible.

"Ayaw mo ba?" Mahina kong bulong at lumapit ng nakatungo para abutin ang tasa.

"So..Sorry, I thought you're hungry.." Narinig ko ang pagtunog ng upuan nya pero
hindi ako lumingon, kinuha ko kaagad ang tasa at pumihit para umalis pero natigilan
ako ng makita ko syang nakatayo sa harapan ko.

"Sinabi ko bang ayoko?" Hindi ako nakaimik at halos mapaso ang kamay ko sa gulat ng
walang pasabing ipinatong nya ang kamay nya sa taas ng kamay ko at ininom ang kape
na hawak ko pa.

"Mainit yan!" Hindi nya ako pinakinggan at ininom nya ang kape na sigurado akong
mainit. "Travis!" I warned him pero tuloy-tuloy nya itong iniinom.

Napangiwi ako ng bitawan nya ang tasa na hindi naman kalakihan at nung silipin ko
ang ubos na ang kape sa loob.

"The hell.." Hindi makapaniwalang sabi ko at binalingan sya na pinunasan ng panyo

ang labi nya na parang walang ininom na mainit. Binitawan ko ang baso na hawak ko
at mabilis na hinawakan ang pisngi nya.

He was stunned, hindi sya nakapagreact sa ginawa ko at nakatingin lang sya sa akin.

"Stupid! Bakit mo ininom eh mainit pa yun!" Sinamaan ko sya ng tingin at tinignan

ang labi nya. Impossible kasing hindi magkasugat o mapaso manlang sya sa ginawa
nya. Ano sya? Magician? Baka sa susunod makita ko na syang kumakain ng apoy!

Napailing ako sa naisip. You're being weird again, Leigh!

Hindi sya sumagot at hinahayaan lang ako sa ginagawa kaya sinimangutan ko sya.

"Ano, hindi ka sasagot? Magician ka pala ngayon? Baka mamaya makita na kita na
tumutulay sa alambre!" Sikmat kkaya nagsalubong ang kilay nya. Seryoso sya nyan
pero bakit ang gwapo?

Yun nalang ang gulat ko ng bigla nyang hapitin ang baywang ko palapit sa kanya at
idiniin ang sarili sa akin. Lumalim ang paghinga ko.

Inilapit pa nya ang mukha nya sa akin at ang pagwawala ng puso ko ay sumobra na.

"Why the hell you are absent for three consecutive days without tellinf me?" Paos
pero matigas nyang sinabi sa tapat ng mukha ko, halos maduling na ako sa sobrang
lapit ng mukha nya at naaamoy ko na ang hininga nya na amoy pinaghalong mint at ang
kape na kaiinom nya lang.

"P..Pake mo?" Pagtataray ko pa nung maalala yung sa resto, mas lalong nagdilim ang
mukha nya at huli na para makaalis ako dahil walang pasabing sinakop nya ang labi
ko. Nawalan ng lakas ang paa ko sa ginawa nya at kumapit sa leeg nya para sa
suporta.

My chest is pounding hard and my stomach is full of butterflies.

He gripped my waist tighter ang even squeeze it, encouraging me to kiss him back
and so, I did. I stand straight and kiss him back as same as the intensity he is
giving on my lips.

I moaned softly when he bit my lip and his tongue started to roam all over my
mouth. I gripped his hair and let my other hand touch his well-toned chest.

Mariin ang pagkakasara ng mata ko nang bumaba ang mga halik nya sa panga ko at
lumipat sa tenga ko pababa sa leeg ko. Ipinaling ko ang ulo ko ng paulanan nya ng
maliliit na halik ang leeg ko at marahang kinagat.

"Hmmm.." He cupped my breast and starts pinching and kneading it, naramdaman ko ang
pagtama ng likod ko sa kung saan at napaupo ako sa malambot na sofa, nanlaki ang
mata ko. Gosh, akala ko ba nagtataray ka Cailegh! Bakit ka nagpapadala sa
kagwapuhan nyang lalaking yan ngayon?!

"Travis.." Ang pasigaw sana na pagtutol ay nauwi sa paungol na tono ng tinanggal

nya ang pagkaka-tuck ng blouse ko sa skirt at iniangat ang bra ko at sinakop ng
labi nya ang dibdib ko.

"Oh my.." Napasandal ako sa sofa at umakyat sya roon para ituloy ang ginagawa. He
cupped the other one at maya-maya pa ay lumipat roon at yun naman ang hinalikan
nya.

I play with his hair at pinasok ang kamay ko sa polo nya at dinama ang abs nya.

He groaned as I am when some rings interrupted us.

"Travis.. Yung phone.." Hindi sya nakinig at iginapang ang kamay sa hita ko,
pababayaan ko na sana pero the ring becomes louder and irritating.

"Travis!" Inilayo ko ang mukha nya at napasinghap sya, sumulyap sya sa table nya at
sa phone nyang tumutunog pabalik sa akin at ang nag-aapoy nyang mata ay nakikita
ko.

"Quickie please.." Halos pabulong nyang sabi at kinagat ang labi pero umiling ako
at tinuro ang lamesa.

"Your phone, baka importante yan.." Sabi ko sa kanya. He tsked at mabilis na

hinalikan ang pagitan ng dibdib ko kaya nahampas ko sya.

"Travis!" Padabog syang naupo at ginulo ang buhok nya at nagmura ng paulit-ulit.

Naiirita naman ako sa paulit-ulit ma tunog ng phone nya kaya tinuro ko ulit iyon.
Suminghap sya ulit at lumapit para ayusin ng mabilis ang damit ko bago tumayo at
naiinis na sinagot ang phone.

"What?! I'll go! Just don't remind me again, istorbo!" He hissed at nagpigil ako ng
ngiti.

Balimbing ka Cailegh. Kapag wala sya, sinasabi mo galit ka tapos ngayon

nagpapahalik ka pa?! I mentally told myself.

"Bwisit na Terrence.." He hissed at umupo ulit sa sofa, katabi ko. Inayos ko naman
na ang pagkakatuck ng damit ko at binalingan sya na nakatingin sa akin.

Ngumuso sya at inilapit ang mukha sa akin.

"Pa-kiss.." Sabi nya pero nginiwian ko sya.

"Kanina ang sungit mo tapos ngayon.." I give him a smack.

"Kasalanan mo naman.." He sighed. Magsasalita pa sana sya pero naputol dahil sa

biglang pumasok ang secretary nya na halatang nagulat dahil sa magkatabi kami sa
sofa.

I rolled my eyes. Hindi ba uso kumatok?

"What brings you here?" Masungit at malamig na sabi ng katabi ko at nakita kong
napakagat ng labi ang babae.

"Sir, your board meeting will be fifteen minutes from now.." Nakangiti nyang sabi
pero halos mapairap ako. Plastic cover masyado.

"Okay, leave now.." Napamaang ang babae at napabaling sa akin pero umismid lang
ako. Umalis naman sya kaagad at tumingin ulit ako kay Travis at nakakunot ang noo
at nakahawak sa labi nya.

"Ayos ka lang?" Tumingin sya sa akin at umiling.

"Mahapdi yung labi ko tsaka yung dila.." Ngumuso sya. "Pahamak na kape.."

"Sinong may kasalan? Ininom ba naman ng diretso?" Sikmat ko, hindi sya sumagot at
sumandal sa sofa bago ako tignan.

"Samahan mo ko sa board meeting.." Nangunot ang noo ko sa sinabi nya at tinuro ang
sarili.

"You can't say no, may kasalanan ka pa sakin.." Sagot nya bago humiga sa hita ko.

Chapter 31

Chapter 31
Naíve

"Ayoko.." Hindi sya sumagot at ipinikit nya lang ang mata nya.

"Di ako pupunta.." Nagsalita rin sya makaraan.

"Travis, yung meeting mo!" Tinapik ko ang pisngi nya pero kumibot lang ang labi nya
at tumagilid paharap sa tyan ko.

"Hoy, Samaniego!" Tumihaya sya bigla at ibinukas ang mata, nakatitig sa akin.

"What did you call me?" Tanong nya.

"Samaniego? Bakit?" Umiling lang sya at bumuntong-hininga.

"Bakit ka um-absent?" Napatikhim ako at nag-iwas ng tingin, come on, Leigh..

"Y..Yung meeting mo, late ka na ng ten minutes.." He tsked at hindi pinakinggan ang
sinasabi ko, mabilis syang naupo mula sa pagkakahiga sa hita ko at hinawakan ang
baba ko paharap sa kanya.
"Are you avoiding me?" Malamig nyang sabi at may bumakas na emosyon sa mata nya. I
shook my head.

"N..No, just.. Nagpahinga lang ako.." Sagot ko but he doesn't seems convinced.

"You are avoiding me.." T'was a statement at napatitig ako sa mata nya na may bakas
ng sakit.

"No, ano.. Sige, may meeting ka diba? Go.."

"What's the problem?" He asked me instead pero bago pa man ako makasagot ay may
pumasok nanaman at nagulat pa sya sa itsura naming dalawa kaya inabot ko ang daliri
ni Travis sa baba ko at tinanggal.

"What is it?" He retorted.

"S..Sir, yung meeting po.." She answered stuttering pero hindi nakaligtas ang
matalim nyang tingin sa akin.

"Cancel it.." Nanlaki ang mata ko.

"Samaniego!" Saway ko sa kanya at kinunutan nya lang ako ng noo at nung bumaling
ako sa secretary nya ay nakanganga sya sa pagtawag ko kay Travis. Napalabi ako,
bakit ba natawag ko sya nun?

"Okay fine, samahan mo ko.." Tumayo sya at inayos ang coat nya bago ako hinawakan
at pinatayo.

"Bakit.. Bakit ako kasama?"

"Kapag hindi ka sumama, hindi ako a-atend.." Sinimangutan ko sya.

"Anong gagawin ko dun? You have your secretary.." Tinuro ko si Aira na nakasimangot
sa akin. "Marami pa akong gagawin, absent ako ng tatlong araw.." Sagot ko sa kanya.

"Sasama ka.." Parang walang pakialam nyang sagot.

"Ayoko, look.. I have many things to do.." Inabot nya ang kamay ko ulit at mahigpit
na hinawakan.

"Okay, I can do you.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at napasulyap sa secretary
nya na bakas ang gulat sa mukha. "Hindi rin naman natin natapos yung ginawa natin
kanina. Quicki--" mabilis kong tinakpan ang bibig nya at hinila sya palabas.

"Travis!" I hissed at tumawa lang sya ng mahina sa sita ko sa kanya, hinigpitan nya
ang hawak sa kamay ko at sabay kaming naglakad papunta sa board room. Hindi namin
naiwasang mapadaan sa pwesto ni Jess na may malaking ngisi sa akin at tinaasan ako
ng kilay.

Ngumuso lang ako at umiling sa kanya, pati ang iba kong ka-opisina ay mukhang gulat
dahil sa hindi istrikto ang mukha ni Travis ngayon. Kahit ako, hindi sanay kapag
seryoso sya.

Binuksan ni Travis ang pintuan ng board room at nakita ko kaagad ang mga kilalang
businessman na nakaupo at napabaling sa amin but what really caught my attention
was Candice.

I suddenly want to go out, lalo na ng makita ko ang pagkunot ng noo ni Travis

habang nakatingin sa kanya at naramdaman ko ang paghigpit ng hawak nya sa kamay ko.
I felt tense, the mem'ries from the resto starts roaming ny mind again.

She looks at me wearing her infamous smirk at napailing habang nakatingin sa kamay
namin. I swallowed hard at kumabog ang dibdib ko.

"I'll go, Travis.." Tawag ko sa atensyon nya kaya agad syang napabaling sa akin at
mabilis na umiling.

"No, you'll stay.." Matigas nyang sabi at hinila ako palapit sa kanila. Iniangat
nya ako ng upuan at kahit nahihiya at hindi gusto ang presensya ni Candice ay naupo
ako.

"Who's this lovely woman with you, Mr. Samaniego?" An old man in a black suit
asked. Naupo si Travis sa tabi ko at ngumiti.

"I want you all to meet my fiancé.." They gasped and I almost did. Mahina ang
pagtawa ni Candice sa harapan ko kaya nag-angat ako ng tingin at kinunutan sya ng
noo. Maging si Travis ay napabaling dito na nakatiim ang bagang.

"So.. Uhm.. Let's start the meeting?" Aira asks, nandito pala sya ng hindi ko
napapansin.

Tahimik lang ako at nakikinig lang sa pinag-uusapan nila. Panaka-naka ko lang

tinitignan si Candice na mukhang amuse sa pagdidiscuss ni Travis ng project na
gagawin nila. Napaismid ako ng tumingin sya sa akin.

What is she doing here, anyway? Ano ba talaga sila ni Travis? If she's his
girlfriend, bakit ako ang kailangan nyang ipakilalang fiancé? T'was impossible.

Tinaasan nya ako ng kilay at bumaling nalang ako sa ballpen kong hawak.

Gusto ko syang batuhin ng ballpen na hawak ko pero pinipigilan ko ang sarili ko.
Bakit ba kasi kami magkatapat nito?

Habang nagsasalita si Travis sa harapan ay minamasdan ko sya, pinagsiklop nya ang

kamay sa harapan at nanlaki ang mata ko habang nakatitig sa kamay nya. He's wearing
a ring!

Napatingin ako sa daliri ko pabalik ng sa kanya at napalunok. Walang ingay akong

tumayo at umalis sa board room para magbanyo at makapag-isip.

Bakit magkamukha ang singsing namin?

Napaayos ako ng tayo ng bumukas ang pinto ng banyo at nahigit ko ang hininga ko ng
makitang si Candice iyon.

"You're here too? What a coincidence!" Maarte nyang sabi at tumabi sa akin paharap
sa salamin.

"What are you doing here?" Malamig kong tanong at nagkunwaring inaayos ang blouse
ko.

"I'm Trav's business partner, so? Wala naman sigurong masama doon diba?" Natatawa
nyang sabi at kinapalan ang kulay pula nyang lipstick.

"Business partner?" Mahina akong tumawa. "May business partner bang nanghahalik ng
may girlfriend ng tao?" Maanghang kong sabi at nailing.

"Sabi na eh! That was you! Nakita mo ba? How do you feel? Does it hurt?" Kumulo ang
dugo ko sa sinabi nya at napakuyom ang kamay ko. So, alam nya? She knew that I was
watching!

"Sinandya mo?! How dare you!" Iniangat ko ang kamay ko dahil sa kating-kati na
itong makilala ang makapal nyang mukha pero nasagip nya agad yun at nagsalita.

"You two are still pretending?" Natigil ako roon at napaawang ang labi ko. Inagaw
ko ang kamay ko sa kanya at matalim syang tinignan.

"H..How did you.." Lumaki ang ngisi nya at tinagilid ang ulo nya.

"I know everything, Cailegh.. Everything.." I pursed my lips at sumikip ang dibdib
ko sa sinabi nya. Did Travis tell her?

"Ano pang alam mo?!" I almost shout out of desperation. Ano pang alam nya?

"Travis is still on his plans pala.." Ngumiti sya pero kaakibat noon ang mga
nalalaman nya tungkol sa akin, sa amin.

"P..Plans? Anong plano.." Muntik ng manginig ang boses kong tanong sa kanya.

"Be careful, Cailegh.. I'm warning you now.." Tumalikod sya pero hinila ko ang
kamay nya at desperadang nagtanong.

"Anong plano? Candice, anong plano ang sinasabi mo?! If you're just trying to ruin
us, mahihirapan ka lang! Yes, we're pretending pero mahal ko sya and I won't ever
give him up kahit ano pa yang pakana mo.." I said full of determination. I won't
ever give him up. Never!

She's just trying to mess with us at nararamdaman ko yun.. Sa halip na matakot ay

tumawa lang sya sa akin.

"Same old.. Same old, Cailegh that I know.. Nakalimutan mo na ang lahat pero hindi
ka pa rin pala nagbabago. Naíve as ever.."

Chapter 32

Chapter 32
Mysterious

"You're silent.." Lumingon ako kay Travis at tipid na ngumiti.

"Sorry, masama ang pakiramdam ko.." Sagot ko kaya napatigil sya, lumingon sya sa
akin na nakakunot ang noo at itinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada.

"What? Gusto mo magpacheck-up?" Ngumiti ako at umiling.

"I'm fine Trav, pahinga lang siguro.." Kinalabit nya ang seatbelt nya at hinawakan
nya ang noo ko, dinama nya iyon pati ang leeg ko.

"I should bring you home, I'll cook nalang sa condo mo. Is that fine?"

"Sure," sagot ko. He smiled a little at lumapit para hagkan ang noo ko.

Bumalik sya sa pagmamaneho at tinignan ko nalang ang daan namin pauwi. Totoong
masama ang pakiramdam ko dahil sa makirot kong ulo pero isa na ring dahilan ang mga
sinabi ni Candice kanina sa akin.

It's still bothering me, thinking that maybe, she's just trying to ruin us. Anong
alam nya? Why is she acting like that and why did she kissed Travis?

Ipinikit ko ang mata at mas ginugulo pa rin ako ng mga sinasabi nya. I want to know
everything dahil alam kong hindi ako makukumpleto kung wala ang lahat ng mga iyon.
I'm dying to ask Travis about the past but I just can't..

I can't bare to see his smile fade away when I ask him about that. Hindi ko kaya, I
just love him so much at mahihirapan ako kung wala sya.

"Happy Anniversary Honey!" Nangilid ang luha ko sa nakita, natatawang-naiiyak ako

at hindi ko na maintindihan ang dapat kong i-react.

"Travis.." I ran and hugged him real tight. "Loko ka, kaya pala hindi mo ko
pinapansin? Akala ko hihiwalayan mo na ako kaya ganun ka, akala ko nakalimutan mo,
akala ko--"

"Sshh.." Inilagay nya ang daliri sa tapat ng bibig ko, silencing me. He caressed my
cheeks at pressed his lips to mine.

"Ako? Makakalimutan ko?" Ngumisi sya at pinunasan ang luha sa mga mata ko. "I love
you so much tapos kakalimutan ko lang ang araw na 'to? Nah, honey naman.. Wala ka
bang tiwala sa akin?" He pinched my nose at hinalikan ang noo ko.

"Did you like it?" Turo nya sa hapag na pangdalawahan at napapalibutan ng mga
kandila sa baso na nakahugis puso, ang simoy ng hangin na nagmumula karagatan ay
pumapaibabaw sa pang-amoy ko.

"I love it! Thank you so much Travis! I love you!" Tinalon ko ang pagitan namin at
ako ang humuli sa mga labi nya, mukhang nagulat pa sya pero niyakap nya kaagad ang
baywang ko at ginantihan ang halik ko.

I encircled my hands into his nape at buong-puso syang hinalikan.

"Uwi na tayo honey ko, I'm full.. Ipakain nalang natin yan kina Greg.." Natatawang
sabi nya kaya napailing ako habang may ngisi sa labi.

"We're not eating yet and besides luto mo naman yan so, why don't we eat?" Ngumuso
sya at pinisil ang baywang ko.

"Dun na tayo sa condo, gawa tayo baby.." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at
mahinang binatukan sya.

"Naughty! Magcecelebrate tayo, hindi pa pwede gumawa ng bata." Hinawakan ko ang

kamay nya at tumingkayad para guluhin ang buhok nya na sumasabay sa simoy ng
hangin.

"Why not? Papakasalan naman kita ah! Gusto mo ngayon na eh!" Kinilig ako sa sinabi
nya at biniro sya.

"Sige, mamaya pagkatapos natin kumain..." Napaawang ang bibig nya sa sinabi ko at
mabilis na hinapit ang baywang ko palapit sa kanya.

"What.. What did you just said?" Nanginig ang boses nya pero kuminang ang mga mata.

"Wala.. Joke lang," binitiwan nya ako ang baywang ko at bumagsak ang balikat nya.
Malungkot syang ngumiti sa akin at nakaramdam ako ng guilt.

Wrong move, Cailegh! Why did you said that?

"Uhm, sige.. Ano, Leigh kain na tayo.." Hinawakan nya ang kamay ko at pilit na
ngumiti pero bakas ang lungkot sa tinig.

"Travis.." Tawag ko sa kanya pero hindi sya umimik, shit! Wrong choice of joke.

"Sorry.." I told him, apologizing.. Humarap sya sakin at tinapat ang tinidor na may
lamang cake at agad kong kinain.

"It's fine, I can wait Leigh.." Ngumiti sya pero hindi parin ako makuntento roon. I
just ruined his mood, everything..

The awkward silence filled us at nagsisisi ako dahil sa walang hiya kong bibig.

"I love you Travis.." Don't worry, babawi ako..

"Honey, dinner is ready.." Mabilis akong napaupo ng narinig ang boses na iyon. Nang
makita ko si Travis ay agad akong lumapit sa kanya at mahigpit na yumakap. Mukhang
nagulat sya pero nakabawi at niyakap ako pabalik.

"What's wrong Hon?" Umiling-iling ako at hinigpitan ang yakap ko sa kanya.

"Tell me if there's something wrong, okay?" Hinaplos nya ang buhok ko at nanatili
akong nakasubsob sa dibdib nya, dahilan para maamoy ko ang aftershave na gamit nya.

"Naligo ka?" I asked him instead nang hawakan nya ang kamay ko at yayain ako pababa
ng kusina para kumain.

"Yup, sa kwarto mo ako naligo.." Ngumisi sya at nailing ako.

"Paano ka nakakuha ng damit?" Pinasadahan ko sya ng tingin at hindi naiwasang

mamangha sa kanya. He's only wearing a plain white shirt and a black boxers kaya
bakat. Alam na.

"I'd bring some clothes with me," ngumiti sya at inakbayan ako. "Gwapo ko no?"
Bigla akong napatawa sa sinabi nya at niyakap din ang baywang nya habang naglalakad
kami.

"Yabang," biro ko ng nakangiti. "Mukhang balak mong dito matulog ah?" Sabi ko sa
kanya.

Inalalayan nya ako paupo sa stool at tinignan ko syang naglalagay ng plato sa

hapag.

"Of course, obvious ba?" He smirked. "And besides, iniwasan mo ko ng three days?
The fuck, Leigh. Binabaliw mo ako.." Umiling sya at napakagat nalang ako ng labi.

"Sorry.." Sabi ko, umupo sya sa harapan ko at nilagyan ng pagkain ang pinggan ko.

"Good thing, you stayed with Jess.." Natigilan ako at mabilis napatingin sa kanya.

"Paano mo.."

"I have my ways, Honey.. No one can escape me.." Kumindat sya at nag-umpisa ng
kumain.
"Bakit ka nga pala masungit sa opisina nitong nakaraan?" Tanong ko at uminom ng
tubig na nasa harapan ko.

"Why? I'm not a saint, sa'yo lang ako mabait.." Napalabi ako sa sinabi nya at
tinago ang ngiti na lalabas sa labi ko. "Why are you avoiding me, anyway? May
atraso ka pa sakin.."

"Bakit hindi ka nag-doktor?" Tanong ko sa kanya para umiwas sa topic, mukhang

napansin nya yun kaya napanguso sya at sumubo.

"Uhm well, my brother's a doctor so.." Nagkibit-balikat sya,

"Why? Ano ngayon kung doktor? Pwede namang dalawa kayo and sayang naman, may
ospital kayo diba?" He nodded at nagsalita.

"Yup, gusto ko sanang maging doktor but one of my friends already taken ang gusto
kong maging area sa medicine.." Tumigil ako at nagka-interes sa sinabi nya.

"Ano bang gusto mo?" Tanong ko sa kanya, he looked at me.

"Neurologist.." Ngumiti sya. Natigilan naman ako at napababa ang tingin ko sa

pagkain.

"Pwede naman.. Pwede ka pa naman mag-aral nun ah," sagot ko.

"Nah, hindi na siguro.."

"Shower lang ako," paalam ko sa kanya na nakaupo sa kama at may binabasang papeles.
Tumingin sya sa akin at binaba ang salamin nya.

"Pasabay.." Umirap ako at umiling.

"Naligo ka na diba? Hindi pwede," mabilis akong pumasok sa banyo at ni-lock ang
pinto para makasigurado na hindi mapapasok ng mokong. Mabilisan lang akong naligo
at nagpupunas ng bihok na lumabas ng banyo.

Naupo ako sa kama at nakitang natutulog na si Travis at naiwan pa ang mga papeles
na binabasa sa dibdib nya. Lumapit ako para tanggalin iyon aat dahan-dahang
tinanggal ang salamin nya.

I stare at his angelic and calm face at inabot ng kamay ko ang pisngi nya at
marahang hinaplos.

Sino ka ba talaga, Travis? Bakit mo ginugulo ang damdamin ko ng ganito? I should

not fall inlove with you this fast pero hindi ko mapigilan.. What's with Candice?
What's with the ring?

I know na ikaw lang ang makakasagot nyan pero kailan? Gusto ko ng magsimula ng
panibagong ala-ala kasama ka pero hindi ko magawa dahil sa minumulto parin ako ng
mga nakalimutang ala-ala ng nakaraan..

Bumaba ang kamay ko sa singsing nya na suot at napatingin din ako sa daliri ko.
You're so damn mysterious.

I planted a small kisses to his cheeks at nag-ayos ng sarili at pumunta muna sa

balkonahe para makapag-isip.
Chapter 33

Chapter 33
Confessions

I'm looking at the city lights and a slight smile was curved on my lips. This scene
feels so relaxing and refreshing.

Pinaglalaruan ko ang singsing na nasa daliri ko at lumilipad ang isip ko sa kung

saan. What if hindi nawala ang ala-ala ko? I'm thinking where exactly am I this
time.

Is my parents still with me, kung sakali? Si Travis kaya ay kasama ko? Do I have
friends?

My thoughts suddenly cut-off nang may maramdaman akong braso na pumaikot sa baywang
ko mula sa likod. Nanigas ako sa kinatatayuan at handa na sanang tumili at sipain
ang pwedeng sipain pero hindi ko na naituloy noong may narinig akong boses sa may
tenga mula sa taong nasa likod ko.

"Why'd you left me there?" Paos at halatang bagong gising ang boses at naramdaman
ko ang hininga nya sa punong-tenga ko.

"Travis.." Hinawakan ko ang kamay nya sa baywang ko at naramdaman ko ang pagpatong

ng baba nya sa balikat ko.

"You're really avoiding me." Bakas ang nanghihinayang na tono sa boses nya.
Magsasalita sana ako pero hindi ko naituloy.

"You're avoiding the topic kapag tungkol roon ang itatanong ko and now, ngayon na
nga lang kita pwedeng makasama ulit. Iiwan mo nanaman ako.." May laman ang
pagkasabi nya at puno ng pait ang boses.

"Kung natitiis mong wala ako pwes ako hindi, ayoko na mawala ka sa akin ng ganun
lang.. I'm sorry kung nasungitan kita kanina but hindi ko kaya, seeing your
dissapointed face nung hindi ko tinanggap yung kape na ginawa mo.. Hindi ko kaya na
ganun ka.. I'm sorry Leigh.." Nakagat ko ang labi ko sa sinabi nya at sumikip ang
dibdib ko. Napatungo ako at naramdaman ko ang mas lalong paghigpit ng yakap nya sa
baywang ko.

"Travis.."

"Are you gonna leave me? H'wag muna ngayon Leigh, please.. Isipin mo nalang na
ipapakasal ka ng mommy mo sa iba kaya mo ako kailangan, kahit yun lang muna.. Kasi
ako, sinabi ko na sa mommy ko na wala akong papakasalang iba kung hindi ikaw.." Ang
nangingilid kong luha ay kusa nalang bumagsak sa sinabi nya at nanghina ang tuhod
ko, hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam. It was mix emotions.

"I'm sorry, Leigh pero hindi ko na kayang magpanggap kasi.. kasi totoo na 'tong
lahat.." Nahigit ko ang hininga ko sa sinabi nya at mabilis na pumihit at niyakap
sya ng mahigpit.

Napaiyak ako sa dibdib nya at napakapit ng mahigpit sa shirt nya. He hugged me

tight at naramdaman ko ang labi nya sa tuktok ng ulo ko, bumulong sya sa akin at
bakas ang panginginig ng boses nya roon.

"H..Honey, why are you crying? P..Pangit ba yung sinabi ko? A..Ayaw mo ba sa akin?
Is that your way of saying no? A..Are you rejecting me?" Hindi ako nakasagot at mas
lalong lumakas ang iyak ko, mukhang nagpanic sya at patuloy ang pagpapatahan nya sa
akin.

"Sshh, Leigh! Shit, I'm sorry, hindi naman ako nagmamadali.. I can wait, please
just.. H'wag mo muna akong ipagtabuyan ngayon.." Nakagat ko ang labi ko at
pinigilan ang paghikbi at pinilit na nagsalita.

"Ba..Bakit hinayaan mong halikan ka ni Candice?" I can feel his body tensed-up
noong sinabi ko yun, inilayo nya ako ng bahagya sa kanya at gulat na tinignan ako.

"How did you.."

"See! S..Sasabihin mo sa akin na totoo na yang nararamdaman mo, tapos

nakikipaghalikan ka sa kanya? A..Are you playing with me?" Hindi nawala ang pait sa
boses ko. It pains me, thinking na baka may relasyon talaga sila o kung ano man.

"L..Leigh, honey.." Lumayo ako ng akmang hahawakan nya ang balikat ko at mariing
napapikit.

"Tama nga, hindi ko na rin kayang magpanggap.." Mahina kong sabi, nalaglag ang
panga nya sa sinabi ko at umiling-iling sa akin.

"N..No, naguguluhan ka lang sa desisyon mo. It's not what you're thinking, Leigh..
Wala kaming relasyon! Look, hindi ko alam na hahalikan nya ako and I didn't saw you
there.. I pushed her away, I swear.." Sagot nya at inilang hakbang nya ako at
hinawakan ang pisngi ko.

"Hey, look at me.." Napatitig ako sa kulay abo nyang mga mata na nangungusap sa
akin. Pinunasan nya ang luha ko at hinalikan ang tungki ng ilong ko.

"Now, I get it.. Iniiwasan mo ako dahil doon, I'm sorry if you have to see that but
hindi ko ginusto ang halik na yon.. It sounds crazy pero ilang taon na ang
nakalipas, halik mo parin ang gusto ko.." My breathe hitched sa sinabi nya at
patuloy parin ang pagtulo ng walang katapusan kong pagluha.

"I never intend to lie. Sorry kung hindi ko masabi sayo kung anong meron tayo noon
pero Leigh.. Hindi ko na kayang hindi sabihin 'tong nararamdaman ko." He looked at
me straight into my eyes and tears were now visible in his eyes that makes my heart
jump.

"Let's stop pretending 'cause I can't pretend anymore. I can't pretend not to be
inlove with you.. I love you, okay? Mahal na mahal kita.." Napatitig lang ako sa
mga mata nya na may pigil na hikbi, I'm stoping myself to hug him dahil naghahanap
ako ng kung ano sa mata. Tinitignan ko kung seryoso sya o hindi sa sinasabi nya
pero wala akong makitang pagbibiro roon. I almost gasp when a tear falls from his
right eye at nanginig ang kamay nya na nakahawak sa pisngi ko.

"You.. You don't have to answer me right away.. I'm giving you the time, I don't
care if it takes a lifetime.. I'll wait," binitiwan nya ang pisngi ko at naramdaman
ko ang kirot sa dibdib ko sa ginawa nya. Tumungo sya at nakita ko ang pagpahid nya
sa mga luha nya..

He smiles at me sadly at tumalikod, doon ako biglang naalarma kaya malalim akong
huminga at nag-ipon ng lakas ng loob para mabilis na makapaglakad palapit sa kanya
at mahigpit ko syang niyakap sa likuran.

"S..Sino ba nagsabing hindi kita mahal?" Mukhang nagulat sya sa sinabi ko dahil
hindi sya nakapag-react kaagad. Mahina syang nakapagmura pagkaraan at mabilis na
kinalas ang kamay ko sa baywang nya at niyakap ako ng mahigpit.
"Oh god.. Say it again," bulong nya sa tenga ko sa hinahapong tono.

"Travis.."

"C..Come on, say it.. I don't wanna think na nag-iilusyon ako. Please, Say it
again." I heaved a deep breathe at nagsalita.

"I..I love you Travis, you don't have to wait because I'm here now. K..Kung ayaw
mong pag-usapan yung nakaraan, ayos lang basta h'wag mo rin akong iiwan." Nakapikit
at nakangiti sya noong hawakan nya ang pisngi ko at iniangat ko ang kamay ko para
punasan ang pisngi nyang may luha rin.

"I love Cailegh, I really do.." Nagmulat sya at bumaba ang mukha para hulihin ang
labi ko.

Malumanay at malalalim ang paraan ng paghalik nya sa akin, parang mababasag ako sa
klase ng paghalik nya at ingat na ingat sya. I feel like a princess, pakiramdam ko
napakaespesyal ko ngayon.

His hands are on my cheeks, gently caressing it while we're still kissing. I felt
him smile in between our kisses and I can almost feel the irregular and fast rate
of our hearts, beating as one.

Nag-uumapaw ang saya ko. I can't believe this is happening, my thoughts are gone
that easily at ang nasa utak ko lang ay ang nag-uumapaw na saya at pagmamahal na
nararamdaman ko.

I can just lay on his arms forever and forget the world.

My hands are now on his nape for support at ang kamay naman nya ay nakapirmi sa
baywang ko at marahang hinahaplos iyon.

I closed my eyes tightly at naramdaman ko ang unti-unti naming pag-atras, tumama

ang likod ko sa pader at saktong pagbaba ng halik nya sa leeg ko. He planted small
and wet kisses on my neck at ang mga kamay nya ay pumasok na sa shirt ko suot.

"Uhhh.." Napadaing ako ng mahina noong kinagat nya ang leeg ko at nahanap ng mga
kamay nya ang dibdib.

"My honey's not wearing a bra?" Bulong nya sa tenga ko at bakas ang saya at
pananabik sa tono nya.

"I'm not planning this!" Tumawa sya at pinisil ang dibdib ko kaya muntik ko na
syang masipa.

"Woah! Chill Honey, I love you.." Humarap sya sa akin at ngumiti bago ako mabilis
na hinalikan sa labi. "I'm jot yet done," sabi nya at napakapit ako ng mahigpit sa
leeg nya ng hawakan nya ang pang-upo ko at ipinaikot ang hita ko sa baywang nya.

He kissed me sensually and full of intensity again at iniupo ako kung saan. Bumalik
ang halik nya sa leeg ko at ang kamay nya ay pinaglalaruan ang kanang dibdib ko.

"I want you honey.." Bulong nya sa tenga ko at walang pasabing iniangat ang kamay
ko at hinubad sa akin ang shirt na suot ko.

"Shit! Travis!" He laughed heartedly and play with my peak. I reach for his hair at
nasabunutan ko na ata yun dahil sa kakaibang pakiramdam.
"I love you, Leigh.. I love you! I love you!" Sasagot sana ako pero hindi na
naituloy dahil sa kamanyakan nitong lalaking 'to sa harapan ko.

Tss, Leigh? Seriously? Manyak ka din eh!

Chapter 34

Chapter 34
Only man

"Where are we going?" Sumulyap lang sa akin si Travis at nagkibit-balikat bago ulit
ilipat ang tingin sa dinaraanan.

"Trav!" Tawag ko sa kanya at sumandal.

"Secret nga," sagot nya bago mahinang tumawa na nagpasimangot sa akin, napairap ako
sa kawalan at sumandal sa iniupuan. Binuksan ko ang bintana ng kotse at dinama ang
sariwang hangin na tumama sa mukha ko galing sa labas.

Narinig ko naman ang mahinang pagsipol nya at naramdaman ko ang pag-abot nya sa
kamay ko kaya napatingin ako doon, pinisil nya ito habang hawak at hindi na ako
nagsalita. Bumaling ulit ako sa bintana at ngumiti, hinayaan ko syang hawakan ang
kamay ko at ako naman ay abala sa pagtingin sa mga nadaraanan namin.

Isinara ko rin pagkaraan ang bintana ng sasakyan dahil sa inaantok ako sa sariwang
hangin na tumatama sa mukha ko, napahikab ako at padausdos na sumandal sa upuan.
Inabot ko ang kamay ni Travis na nakahawak sa kamay ko at pinaglaruan.

"Why Leigh?" Sumulyap sya sa akin ng bahagya at umiling lang ako.

"Saan tayo?" Mahina kong tanong at hinaplos ko gamit ng daliri ang palad nya.

"Secret nga, may secret bang sinasabi?" Napanguso nalang ako at mukhang hindi nya
sasabihin talaga sa akin kung saan kami pupunta.

He chuckled softly at iginilid ang sasakyan na nagpamaang sa akin. Mas lalo pang
nangunot ang noo ko nang itigil nya ang makina ng sasakyan at mabilis na humarap sa
akin.

"Problema mo?" He shrugged again and my breathe hitched nang ilapit nya ang mukha
nya sa akin.

Napalunok ako ng titigan nya ako sa mata bago bumaba ang tingin nya sa labi ko. I
unconsciously licked my lower lip at bahagyang natigilan sya.

"Are you tempting me?" He whispered.

I pursed my lips at umiling.

"H-hindi ah!" Tumaas ang sulok ng labi nya at tumitig sa mata ko bago unti-unting
inilapit ang labi nya sa labi ko. The touch of his lips gave so much electricity to
my system kaya wala sa sariling napapikit ako at agad na gumalaw ang labi ko para
halikan sya.

He smiled between our kisses at naramdaman ko ang pagbaba ng inuupuan ko, I

slightly opened my eyes at nakita ko syang nasa ibabaw ko na at nakapikit habang
hinahalikan ako.

Iniikot ko ang braso ko sa leeg nya at hinila pa sya palapit sa akin na nagpatigil
sa kanya.

"I love you.." Kagat-labi nyang sabi at napatango-tango lang ako, hindi ako
makasagot dahil sa gusto ko lang ulit halikan sya at ipadama sa kanya kung gaano ko
rin sya kamahal. He pouted his lips at tumitig sa akin.

"Won't you answer you love me too?" Napatawa ako dahil sa halata ang inis sa boses
nya sa halip na sumagot ay hinila ko nalang ang leeg nya at hinalikan sya, he
groaned pero hindi na nakaangal at ginantihan lang ako ng halik. He kissed me
aggressively this time and urgency is what I can sense from his kisses.

Bumaba ang halik nya sa panga ko at napakapit ako sa shirt nya dahil doon, itinaas
nya naman ang paa ko sa baywang nya at kamay nya ay gumapang sa suot kong shirt.

He caressed it lightly and softly beneath the thin cloth and I moaned softly when
he squeezed it.

Bumaba naman sya sa leeg ko at ipinaling ko ang ulo ko para mahalikan nya ito ng
maayos. He bit it lightly at naramdaman ko ang pagpasok ng kamay nya sa shirt ko
pero hindi na nya natuloy dahil sa malakas na busina sa labas.

"Shit!" Mabilis ko syang naitulak palayo at mabilis na umayos ng upo. Mahina naman
syang napamura at ginulo ang buhok nya bago bumalik sa upuan nya at binuksan ang
bintana sa tabi nya.

"Fuck you, Terrence!" He hissed. Bahagya akong sumilip at nakita ko ang isang
sasakyang itim na katapat na ngayon ng amin. Nakasungaw doon si Terrence na
nakangisi at sa tabi naman nya ay si Natalie na ikinaway pa ang kamay ng anak nya
sa akin.

I waved back at ngumiti.

"You're causing too much traffic Tanda!" Terrence laughed at malutong syang minura
ni Travis kaya nanlaki ang mata ko ng mapansin kong nakamasid si Angelo.

"Pu..Putaena!" Humagikhik ito at napasinghap kami ng sabay-sabay.

"Baby! Bad!" Gulat na sabi ni Nat at tinakpan ang bibig ng anak. Nakakunot naman
ang noo ni Terrence habang nakatingin sa mag-ina nya at ng lumingon kay Travis ay
sumimangot bago umiling-iling at pinasibad na ang sasakyan nya pauna sa amin.

"Yang bibig mo Travis!" Hinampas ko sya sa braso at napanguso sya habang nakatingin
sa akin. His face was flushed at hinuli kaagad ang kamay ko na humampas sa braso
nya.

"Ituloy natin," maliit ang boses nyang sabi kaya tinaasan ko sya ng kilay pero
napapangisi ako.

"Ewan ko sayo, magdrive ka na at mag-gagabi na oh.." He pursed his lips at

binitiwan ang kamay ko bago isara ang bintana sa tabi nya at kinabig ang manibela
pasunod kina Terrence.

"Hindi mo sinabing kasama pala sila Nat," sabi ko habang nagdadrive.

"Di ka naman nagtanong.." Napasimangot ako at sinamaan sya ng tingin. Tumawa naman
sya at tumingin sa akin.
"Kidding hon, kasama sila pati na rin sina Greg at Lance.." We arrived at a beach
resort na pag-aari daw nilang apat. Pinag-ipunan daw nila ito matagal na at ito ang
una nilang naipundar galing sa pera nila.

We walked hand-in-hand habang papapasok sa lobby ng resort. Nauna na raw sina

Natalie sa loob at nakita ko naman sina Lance at ang asawa nito kasama ang anak
nilang babae.

Pababa palang sila ng sasakyan kaya hindi ko sila nabati.

"Are you tired?" Napatingin ako kay Travis ng magsalita sya at ipinaikot ang kamay
niya sa balikat ko.

"Slight.." I smiled, lumapit ako at ipinaikot ang kamay ko sa baywang nya at

humigpit naman ang hawak nya sa balikat ko at ngumisi sya sa akin.

"I love you.." My heart thumped so hard at lumaki ang ngiti ko sa sinabi nya,

"The feeling's mutual.." Sagot ko at ginalaw ang kilay ko. He pout at hinaplos ang
braso ko.

"You're so unfair, sagutin mo rin ako ng I love you!" Patampo nyang sabi kaya
napatawa ako at napatitig sa mapula nyang mga labi. He looks cute wearing those
expressions that I am tempted to struggle him and kiss him, hard.

Napailing ako sa naisip ko, the perverted side of me again!

"Stop thinking naughty things honey, I wanna kiss you too.." Nanlaki ang mata ko at
napabitaw sa baywang nya, nag-iwas ako ng tingin at akmang lalayo pero hindi ko na
nagawa dahil sa kinabig nya ako paharap sa kanya at pilyo akong nginisian.

"It's dark in here, we can.." he whispered, napatingin ako sa paligid at nasa may
madilim na parte nga kami ng isang floor.

"N..No!" Umiling ako at tinutulak sya pero ayaw nyang bumitaw.

"Why? Wala namang makakakita?" Paos nyang sabi at naramdaman ko ang bolta-boltaheng
kuryente sa katawan ko ng haplusin nya ang labi ko.

"T..Trav, ma..manahimik ka nga. Nakakahiya!" He smirked at tumingin sa paligid at

halos mapatili ako sa gulat ng humigpit ang hawak nya sa baywang ko at walang
pasabing inatake ang labi ko.

Hindi ako kaagad nakapagreact pero nabawi ko rin at wala sa sariling sinabayan ko
ang paraan ng paghalik nya sa akin. Iniikot ko ang kamay sa leeg nya at ipinaikot
ang paa ko sa baywang nya.

He cupped my butt cheeks at naramdaman ko ang paglakad namin habang magkahinang ang
mga labi. Halos nawawalan na ako ng hangin pero hindi ko pinoproblema iyon at mas
mahalaga sa akin ay ang maramdaman sya ngayon.

"Sshh.. Quiet honey or they can see us.." Kagat ko ang labi ko habang nakakapit sa
leeg nya at nakasubsob naman sya sa leeg ko habang umuulos.

"G..Gosh.." His pace become faster and full of need at naramdaman ko ang pagsabog
ng kung ano mula sa akin at maya-maya ay ang sa kanya.

Naramdaman ko ang kung anong mainit sa loob ko kaya halos mapasigaw ako.
"Sshh.. I can't take you if someone caught us.. Honey.." Nahihirapan nyang sabi at
gumalaw ulit kaya napakapit ako sa balikat nya ng mahigpit, halos makurot ko na ito
at hindi ko na rin maintindihan ang nararamdaman ko.

Parang may ulap sa paligid ko at nawala sa utak ko na baka may makakita sa ginagawa
namin. Pigil na pigil ang boses ko at kung napapalakas ay agad akong hahalikan ni
Travis para matigil.

Tahimik kaming naglakad pagkatapos noon at napapangisi ako sa nangyari. I find that
awesome, fiery and hot. Hinahaplos naman nya ang kamay ko habang hawak nya at
naglakad kami patungong penthouse nya. May mga taong nakatingin sa amin na
kakalabas palang ng room nila noong naglalakad kami kaya napasiksik ako kay Travis.

Have they heard us?

"Why?" Takang sabi ni Travis at hinayaan lang ako na sumiksik sa kanya.

Umiling ako. Tumawa sya.

"Look, hindi nila tayo nakita. Nag-iisip ka ng kung ano-ano." Mahina nyang sabi
pero natatawa. When we reached his room ay hinalikan nya ako ulit that leads us to
another session of love-making.

Love-making? Sounds good to my ears..

"Am..Am I the only man in your life?" Nag-angat ako ng tingin kay Travis habang
nasa tabi ko sya at nakaunan ako sa braso nya.

"Yes.." I smiled.

"K..Kahit simula noong wala kang maalala?" Tumango ako at idinantay ang paa ko sa
paa nya. Wala naman akong nakarelasyon na kahit sino noong magising ako ng walang
maalalang kahit ano.

I just want to find myself and remember things, and to set aside lovelife but then
Travis came.

"Ano ba kita? I mean, in the past?" Natigilan si Travis at hindi nakaimik, I am not
expecting na sasagot sya pero maya-maya ay nagsalita sya.

"I'm your boyfriend.." Sumulyap sya sa akin pero may kung ano sa mata nya na hindi
ko maipaliwanag. He kissed the top of my head at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko
at dinala iyon sa labi nya.

"I'm your first and surely the last.. I'm the only man in your life.. I'm the only
man for you.."

xxxx
I miss you all! May exam pa kami bukas pero hindi ko nakaya ang pagpigil sa pag
update. Matagal na sya sa utak ko pero ngayon ko lang nasulat and here it goes.
Namiss ko kayo! Babawi talaga ako matapos lang 'tong finals, promise.

Narinig ko rin kasi yung kantang open arms kaya sinaniban ako ni Leigh.. Try
listening it too, may kinalaman sya sa takbo ng kwento nitong dalawa. Love you
guys! Bawi ako promise!
Chapter 35

Chapter 35
Promise

"Will you be fine here?" Naupo ako sa puting upuan at tumango bago ngumiti sa
kanya.

"Go, I'm fine here.." He grinned and gave me a chaste kiss on the lips bago halikan
ang noo ko ng ilang segundo at umalis.

I smiled sweetly habang nakatingin sa kanya na kumaway pa sa akin at nakisama na

kina Terrence at Lance na nag-iinuman sa kabilang cottage. Niyakap ko ang sarili ko
dahil sa malamig na hangin na tumama sa akin at hinawi ang buhok kong napunta sa
mukha ko.

The ocean's water is calm at ang mahinahon nitong pagaspas sa dalampasigan ay

naririnig ko.

If I could have just live like this. Yung walang pinoproblema, yung walang
inaalala. I'm contented with Travis by my side.

"Hi Cailegh!" Napalingon agad ako noong may tumawag sa pangalan ko at nakita ko ang
papalapit na si Natalie at Chloe sa akin, may dala silang beer-in-can at iniabot
nila sa akin ang isa bago naupo sa harapan ko.

"Salamat!" Ngumiti ako, they just grin at binuksan ang inumin nila.

"How are you Cai?" Bungad sa akin ni Chloe, iniayos nya ang kanyang salamin at
tumingin sa akin.

"I'm fine, doing good. Kayo? Kamusta ang buhay mag-asawa?" I don't know pero kahit
minsan ko pa lang silang dalawa nakausap ay agad ng malapit ang loob ko sa kanila.
It's cool to have friends like them.

"Really good!" Tuwang-tuwang sabi ni Chloe at sumulyap doon sa cottage na

kinaroroonan ng tatlo.

"The best!" Sagot naman si Natalie at humagikhik, nakatingin lang ako sa kanila at
nangingiti ako sa reaksyon nila. They look so much happy and inlove, nakakatuwang
tignan ang mga ekspresyon nila ngayon. I wish to have that kind of expression
someday, with Travis of course.

"Ikaw? Kailan kayo magpapakasal ni Travis?" Baling sa akin ni Chloe, hindi naman
ako nakasagot kaagad at sa halip ay binuksan ko ang beer at lumagok doon.

Ang pait sa lalamunan ko ay pinatila ko muna bago ako sumagot.

"Wala pa kami dyan," sumulyap ako kay Travis na tumatawa sa kabila habang
nagkekwento si Lance at medyo nakaramdam ako ng lungkot. "Magulo pa," tipid kong
sabi.

Iniwasan ko na rin ang topic na iyon at nag-iba ng kwento, nauwi kami sa

pagkekwentuhan tungkol sa bagay na madalas naming gawin at ang mga trabaho, nalaman
ko ring natutulog na ang mga anak nila kaya andito sila ngayon.

"Diba apat sila? Bakit silang tatlo lang nandyan?" Tanong ko, tinutukoy pa yung mga
lalaki.
"Uh, si Greg?" Natatawang sabi ni Nat. Umiling pa sya.

"Nagliliwaliw lang yun pero sabi ni T kanina papunta na rito." Sagot nya kaya
napatango ako, hindi ko pa kasi nakikita si Greg na kaibigan nila sa personal eh.

Noong lumingon ako cottage ay nakatingin din si Travis sa akin kaya nagsalubong ang
mata namin.

Nag-init ang pisngi ko. Ngumisi sya.

"Honey!" Paos nyang sigaw at medyo bakas ang pagkalasing sa boses. Kumaway naman
ako sa kanya at kumaway rin sya pabalik at ngumuso sa akin.

Tinukso naman ako ng dalawa at dinaan ko nalang sila sa tawa at napailing.

I excuse myself at dumiretso sa banyo para mag-ayos ng sarili, napatitig ako sa

mukha ko sa salamin.

Maybe I should cut my hair, masyado na kasi itong mahaba dahil sa simula ng
magising ako sa ospital, ilang taon na ang nakalilipas ay hindi pa ako
nagpapagupit.

I'm bald when I woke up. So, I promised myself not to cut my hair kapag tumubo na
ito habang hindi pa bumabalik ang ala-ala ko.

I know na kagagagaling ko lang sa isang surgery pagkagising ko dahil sa benda ko sa

ulo pati na rin sa wala akong buhok, plus my missing memories.

I tried asking my Doctor about my condition, kung bakit ako walang maalala pero he
refused on telling me at pakiramdam ko ay may kinalaman ito sa mga magulang ko. Sa
tingin ko may ginawa sila kaya ayaw sabihin sa akin ng Doctor ang kalagayan ko.

It pains me, na mismong mga magulang ko ay ayaw akong makaalala.. Although

napapanaginipan ko ang iba o imahinasyon ko lang? Nagugulahan pa rin ako at
maraming katanungang nag-aantay sa utak ko pero hindi ko muna iisipin ito sa
ngayon.

I'm happy with Travis right now, sya nalang ang makakapitan ko. He knows me, kahit
noon pa at kung handa na syang sabihin sa akin ang mga nangyari noon ay sasaya ako
but if not.. Sana sabihin nya..

Inaayos ko saglit ang sarili ko at tinignan ang relo ko, it's already Ten in the
evening, it's our second day here at the beach and we're actually having fun.

Lumabas ako ng banyo at naglakad para bumili ng buko juice, kanina pa ako natatakam
pero ngayon lang ako may pagkakataong bumili. Para kasing tuko makakapit si Travis
na mismo yung nagtitinda ay pinagseselosan nya.

I giggled with the thought at bumili na ng juice. Naglalakad ako habang umiinom
pero napako ang paglalakad ko ng may umakbay sa akin mula sa likuran.

"Alone, miss?" Bigla akong nanlamig sa boses at mabilis na lumayo at napatili.

"Get off!" Hinagis ko sa kanya ang iniinom kong buko pero nakaiwas sya kaagad at
hindi ko maaninag ng maayos ang mukha nya kaya nagpapanic ako.

Travis, asan kaba?!

"Miss!" Napatili ulit ako ng akmang lalapit sya kaya itinaas ko ang paa ko para
sipain ang pinaka-iingatan nya sana pero hindi ko nagawa dahil mabilis syang umiwas
at nagmura.

"Fuck, muntik na! Pangalawa na yan ngayong araw ah!" Nag-angat sya ng tingin at
nanlaki ang mata ko ng makilala sya.

"Doc?!" Gulat kong sabi at mabilis na ibinaba ang nakataas kong paa. Umayos ako ng
tayo at humarap ng maayos sa kanya.

"God! Sorry Doc!" Lumapit ako at tinignan sya na medyo nakangiwi dahil sa nalipat
sa paa nya ang sipa ko dapat na sa under-the-belt dapat. Gosh, buti nakaiwas sya.

"I'm fine.. Fine.." Sabi nya at pinagpagan ang pants nya at umayos ng tayo.

"Sorry, hindi ko alam na ikaw yan.." Sabi ko, hinawi nya ang buhok nya at ngumiti
sa akin kaya lumabas ang dimples nya.

"Ayos lang, I can't blame you. Nagulat ka and good thing ay nakaiwas ako sa pagsipa
mo kay junior." Nakagat ko ang labi sa hiya.

"Sorry talaga.." He chuckled.

"It fine, really.. May nanipa na kasi dyan kanina.." Natawa naman ako sa sinabi nya
at napailing.

"Loko, bakit ka nandito?" Tanong ko.

"I'm with friends, nalate nga ako eh." Nagpamulsa sya. "Then I saw you doon sa may
buko juice kanina so I decided to follow you."

"How are you?"

"I'm good, well.. Still clueless." Tipid akong ngumiti bago sumagot. Napatitig
naman sya sa akin at napailing.

"You've skip the check-ups for a couple of times now, Miss Ignacio.." Seryoso nyang
sabi kaya bumuntong-hininga ako.

"I'm sorry Doc, I've been busy.." Palusot ko, napatango naman sya at lumingon sa
paligid.

"I hope to see you sa clinic next time Miss Ignacio. You need further check-ups,
hindi pa tayo sigurado kung talagang nawala na yung mga--" natigil sya at
bumuntong-hininga.

"You need to be check, okay? Cailegh, pumunta ka sa clinic." Tumango ako ako at
kinamayan sya,

"Sige Doc, salamat and sorry ulit.."

"No problem, mag-ingat ka.." Biglang tumunog ang phone nya at kumaway sya sa akin
bago tumalikod at sagutin ng tawag.

"I'm here. Yeah, fuck you too.." Tumawa pa sya sa habang may kausap sa kabilang
linya at naglakad na ako paalis. That's my doctor na may hawak ng case ko simula
noong magising ako, puro ako check-up noong mga nakaraang taon pero nag-lie-low ako
ngayon dahil sa hindi ko naman malaman-laman ang sakit ko, hindi din naman nya
sinasabi kaya nawawalan ako ng gana at ng pag-asa.
Naglalakad ako pabalik ng cottage namin kanina pero may humatak sa braso ko at
niyakap ako mula sa likuran.

Napapiksi ako sa gulat at kumakawala pero hindi ako makaalis.

"D..Don't leave.." Nanlaki ang mata ko ng marinig amg boses na yon at buong-lakas
na kumawala at tinignan sya.

"Travis?" Nag-angat sya ng tingin at hinila ulit ako at niyakap ng mahigpit,

sumiksik sya sa leeg ko at nagtataka man ay niyakap ko rin sya.

"Are you fine?" Tanong ko, naramdaman ko ang malalim nyang paghinga sa leeg ko at
bumulong sya.

"Ak..Akala ko iiwan mo ako.." Kumabog ang dibdib ko sa sinabi nya at inilayo sya sa
akin, I cupped his cheeks at hinaplos ito gamit ang daliri ko.

"What are you talking about? Hindi kita iiwan.." I assured him kahit na ako ay
kinabahan sa sinabi nya, malamlam ang mata nya ngayon at parang walang buhay.

Why the hell would I leave him? I don't have guts to do that.

"Promise?" Parang bata nyang sabi sa mahinang tono. Ngumiti ako at hinalikan sya sa
labi ng mabilis.

"Promise!" Hinawakan nya ang kamay ko na nasa mukha nya dinala sa labi nya at
matagal na hinalikan habang nakatingin sa mata ko.

He smile that makes his eyes twinkled.

"Please don't break this promise again.." Matagal nyang hinalikan ang noo ko.

Chapter 36

Chapter 36
Shrimps

Dumiretso kami sa penthouse pagkatapos noon, nagtataka man sa sinabi nya ay hindi
na ako nagtanong.

Seryoso sya at tahimik lang habang naglalakad kami, mahigpit ang hawak nya sa kamay
ko at medyo naaamoy ko na amoy alak sya.

Pagkapasok namin ay umupo kaagad sya sa sofa at pumikit. Lumapit naman ako sa tabi
nya at naupo bago ko hawiin ang nagulo nyang buhok.

"Honey, pahinga ka na.." Malambing kong sabi sa kanya, binukas nya ang isang mata
at tumingin sa akin, nagulat ako ng hilahin nya ang kamay ko para nadala ako sa
kandungan nya.

"Travis ah," sita ko sa kanya pero nginisian nya lang ako at hinila ako kaya
napasubsob pa ako sa dibdib nya.

"Namiss kita kaagad." Sumiksik sya sa leeg ko at hinayaan ko lang sya.

"Agad? Nagbanyo lang ako kanina kaya nawala ako, sorry." Malalim syang huminga at
hinawakan ang pisngi ko.

"Next time, tell me kung saan ka pupunta, okay? I need you with me everytime."
Nakatitig nyang sabi kaya tumango ako, humarap ako sa kanya habang nakakandong at
inikot ko ang kamay ko sa leeg nya.

"Sigurado kang ayos ka lang?" Nakatitig lang sya sa akin habang sinasabi ko iyon at
ngumiti.

"This scene looks really familiar," natutuwa nyang sabi at ipinaikot ang kamay sa
baywang ko at isiniksik pa ako sa kanya.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Dati, this kind of scenes happens very often. You, me.. I really miss you
Cailegh," sinsero nyang sabi at pakiramdam ko ay uminit ang pisngi ko.

"Tapos diba, hihingi ka ng kiss?" Biglang nasabi ko dahil naalala ko ang panaginip
ko at nakita ko ang gulat sa mata nya.

"How.."

"I dreamed about it. So, is it true?" Mabilis syang tumango sa sinabi ko at lumapad
ang ngiti sa labi, pinasada nya ang daliri nya sa labi ko at pinakatitigan ito.

"May I?" Nakatitig lang sya sa labi ko habang sinasabi yun at hindi na ako sumagot
at sa halip ay ako na ang humalik sa kanya.

It was slow at ibinuhos ko roon ang saya ko, nakakapit ako sa shirt nya habang
nangyayari iyon at mabagal naman ang pagpasada ng kamay nya sa likod ko.

"Let's sleep?" Hinihingal nyang sabi sa akin at tumango naman ako. Bigla syang
tumayo habang nasa kandungan nya pa ako at kumapit ako para hindi malaglag.
Dumiretso kami sa kwarto nya pagkatapos at dahan-dahan nya akong inilapag sa kama.

He kissed my forehead first bago magpaalam at magbibihis daw muna sya. I bit my lip
while watching him change his clothes infront of me.

Natatawa ako dahil sa nagpaalam pa sya tapos doon rin sya magbibihis.

"Mahiya ka naman," I teased him pero inungusan nya lang ako.

"Bakit ako mahihiya? You've seen and taste it all honey, so what's the use?"
Iniangat ko ang kumot ko pataas sa may ilong para itago ang ngiti ko.

"Don't hide your smile hon, you looks extra hot and seductive when you smile.."
Sinuot nya ang boxers nya at pataob na humiga sa tawa kaya hinampas ko sya.

"Travis ah.." I warned him pero tumawa lang sya bago sumiksik sa leeg ko at niyakap
ng mahigpit ang baywang ko.

After that night, we decided to have a breakfast in their resto.

"I've never seen Greg kagabi, nandito na raw eh." He shrugged,

"Bakit? Diba nandun ka? Bakit hindi mo nakita?" Sinusuot nya ang polo nyang puti
habang lumalapit sa akin.
"Nah, I've been searching you kagabi tapos yun, diba niyaya kita na umuwi na
pagkatapos? So, I'd never had a chance to see him." Napanguso ako at lumapit sa
kanya at tinanggal ko ang kamay nya sa polo nya, ako na mismo ang nagbutones ng
damit nya at dahil doon ay hindi ko maiwasang mapasadahan ng tingin ang nakalitaw
nyang abs at dibdib.

"Want that?" Nangunot ang noo ko at nag-angat ng tingin a nakita kong nakangisi si
Travis sa akin, I snorted.

"H'wag ka nga!" Tumawa sya at hinawakan ang kamay ko na nasa butones nya at nag-
aayos.

"We can stay here for another hour if you.." Nag-init ang pisngi ko sa sinabi nya
at mahina syang hinampas sa dibdib.

"Isa Travis ah.." Tumawa sya at hinila na lang ang baywang ko para hagkan ang noo
ko.

"Just kidding honey, but if you want then.." Bigla akong natawa roon at kinurot sya
sa tagiliran.

"Halika na nga, I'm hungry.." Tawag ko sa kanya at kahit na natatawa ay hinawakan

nya ang kamay ko at sabay kaming bumaba at naglakad papunta sa resto sa tabi ng
dagat.

Sa malayo ay nakita ko na sina Natalie at Chloe kasama ang mga asawa nila at anak
kaya agad kaming lumapit at bumati ako sa kanila.

"Good morning!" I smiled.

"Cailegh! Sit here," nakangiting baling ni Lance sa akin at itinuro ang upuan sa
tabi nya.

"Salamat!" Naglakad ako paupo sana pero mahigpit na hinawakan ni Travis ang kamay
ko at sinimangutan ako.

"Ha?" Nagtataka kong sabi pero inilingan nya ako.

"Chill Trav, I have my wife. H'wag ka ng magselos!" Tumawa si Lance at pati ang iba
ay natawa na rin, napalingon ako kay Travis na ngayon ay mukhang nairita at
inirapan si Lance.

"Shut up." He hissed at inakay ako paupo, doon sya umupo sa tabi ni Lance at ang
katabi ko ngayon ay si Natalie at ang anak nito na kandong nya.

"Good morning Nat, Angelo.." I greet them, nag-good morning din sila at
nagkwentuhan kami saglit. Si-nerve na ang mga pagkain pero mukhang inaantay pa si
Greg kaya hindi muna kami kumain, sumandal ako kay Travis pinaglaruan ang kamay nya
habang nag-aantay.

"Where is he? Late na nga siya kagabi tapos late pa rin sya ngayon?" Naiinis na
sabi ni Travis kaya tinampal ko ang hita nya.

"Tss, what's new? Naglasing yun kagabi kaya yan. Don't wait for him, let's eat,
Sena and Angelo are hungry.." Malamig na sagot ng kapatid nyang si Terrence at nag-
umpisa ng kumuha ng pagkain sa hapag.

Nag-umpisa na kaming kumain at nakangiting nakatingin lang ako kay Travis habang
nilalagyan nya ng pagkain ang pinggan ko. Napatingin ako sa shrimp na nasa hapag at
napakagat-labi.

"Trav, I wanna try the shrimps." Bulong ko sa kanya.

Napatingin sya roon at pabalik sa akin bago umiling.

"Nope, allergic ka dyan Leigh so it's a no.." Napanguso naman ako at nakatingin
lang doon.

Para kasing natakam ako sa kung anong lasa ng hipon. It's been a year since
nakakain ako nyan and it turns out to be a disaster. Doon ko rin nalaman na
allergic ako dyan.

"Konti lang.." Pangungulit ko pero hindi sya pumapayag.

"Dala ko yung gamot ko, promise."

"Still a no." Napainom nalang ako ng juice.

"Please Trav, kiss kita." I am hoping na pumayag sya at nakita ko rin na natigilan
sya sa sinabi ko, napakagat sya ng labi at nanlalaki ang mata ng tignan ako.

"Seriously?" Lumawak ang ngiti ko at malakas ang pakiramdam ko na papayag na sya

kaya tumango ako ng tumango.

"Are you allowing me now? Huh?" It's his turn to grin at me at tinagilid ang ulo
nya, may iilang buhok ang nalaglag sa noo nya at nakatitig lang ako doon.

God, nasalo nya ba lahat ng blessings nyo nung nagpasabog ka?

"Travis?" I managed to say kahit na natulala ako sa mukha nya. Hindi sya sumagot at
tinignan ko lang syang kumuha ng isang hipon at binalatan ito, mas lalo akong
natakam. Noong nabalatan nya iyon ay ngumiti pa ako ng malaki.

"Thank you Trav!" Iniumang ko ang bibig ko pero nawala ang inhibisyon ko at ang
ngiti ko ng sinubo nya iyon.

What the hell?

"Akala ko sakin yan?" Nagkibit-balikat sya at nginuya ang hipon. Nawala ako sa mood
at napabuntong-hininga.

Nag-iwas ako ng tingin at yun nalang ang gulat ko ng hinawakan nya ang pisngi ko at
sinakop ang labi ko.

Nanlaki ang mata ko at natigalgal pero ng nagsimula ng gumalaw ang labi nya ay
nawala ako sa sarili at sinabayan iyon.

"Oh My God!" I heard someone gasp at ilang mura sa paligid pero hindi ko na
masyadong napansin. All of my senses was now on Travis mouth while french kissing
me on the lips.

The sweet and sour taste of the shrimp is now on my lips, so this is what he wants?
To kiss me while making me taste the shrimp?

Kinilig ang kaibuturan ko at umikot ang tyan ko sa saya pero mabilis ko rin natulak
ng maalalang may mga kasama kami.

"What.." Natigil sya at napayuko ako sa hiya. Geez, what have I done?!
Nakatakip ang mata ng mga anak nila habang si Lance naman ay may malaking ngiti at
si Terrence na masama ang tingin sa kapatid.

"Istorbo kayo!" Travis hissed at gusto kong takpan ang bibig nya.

"Fucking asshole, may mga bata! Ikaw tanda, umayos ka! May mga tao sa paligid!" Sa
lagay na 'to ay pakiramdam ko ay si Terrence pa ang panganay sa kanilang dalawa,
he's more matured kumapara sa lalaking 'to.

"Weh? Seriously, Terrence?" Biglang singit ni Lance.

Nakita ko ang pagsimangot ni Terrence at ang pag-iling ni Natalie sa tabi.

"Ikaw nga rin dati, hindi nahiya." Humagalpak bigla ng tawa si Travis sa tabi ko sa
sinabi nito at nag-hi-five and dalawa.

"Shut up!" Naiiritang sagot ni Terrence at nagtawanan pa silang lalo.

"H'wag kami Terrence, h'wag kami.." Natatawang sabi ni Lance at binato lang sya ng
tissue paper ni Terrence.

Napansin ko ang nakatitig sa tabi ko kaya agad ako nag-angat ng tingin at

nasalubong ng tingin ko si Travis na may pilyong ngiti sa labi habang nakatingin at
pinagalaw pa nya ang ang kilay nya.

"Best shrimp ever.." Humalakhak sya at idinulas ang kamay sa hita ko, nanigas ako
at napasinghap roon. Lumapit pa sya at pabulong na nagsalita.

"Sarap diba?"

Chapter 37

Chapter 37
Sakit
"Shut up, Travis Joseff.." Tumawa nanaman sya sa tenga ko at pinagapang ang kamay
nya sa hita ko kaya hinampas ko iyon.
"What? Masarap kaya!" Napamura ako sa utak ko dahil sa iba ang dating ng sinabi nya
sa akin. Idagdag pa ng pisilin nya ang hita ko at ginalaw ko yon para matanggal ang
kamay nya.
"Isa, Travis.." Parang wala syang narinig at bumaling lang sa pagkain nya at
sumubo. Sinubukan ko namang tanggalin ang kamay nya pero ayaw nya magpadala.
Napabuga nalang ako ng hangin at sumubo ng pagkain na nasa pinggan ko.
Nag-uusap sila tungkol sa kung ano-ano at hindi ako makapakinig ng maayos dahil sa
kamay na nasa hita ko. Naka-dress pa naman ako ngayon kaya tuwang-tuwa naman itong
isa.
"Travis!" Lumapit ako at bumulong sa kanya, lumingon naman sya sa akin pero sa
halip na sumagot ay mabilis nya lang na hinalikan ang labi ko at nakipagkwentuhan
nanaman.
"Where's Greg? Ano, forever na sya dun sa penthouse nya?" Sabi nitong si Travis sa
tabi ko at nang umakyat pa ang kamay nya pataas ay napasinghap ako.
Oh my gosh. Shit, Travis!
"Caileigh? Are you fine? Bakit ka nakapikit?" Naimulat ko kaagad ang mata ko ng
marinig kong magsalita si Nat at umiling.
"I..I'm fine.." I lied at narinig ko ang tawa ni Travis sa tabi ko. This man! Grrr!
Sinamaan ko sya ng tingin pero kinindatan nya lang ako at napahinga ako ng maluwang
ng tanggalin nya na ang kamay nya roon. Lumipat ang kamay nya sa kamay ko sa ilalim
ng mesa at pumirmi doon.
Napangiti ako at halos masubo ko na ng buo ang pagkain ko, bakit ba ako kinikilig?!
Kung pwede lang tumili ay ginawa ko na pero nakakahiya.
"Restroom lang," bulong ko kay Travis. Mabilis syang bumaling sa akin at tinanguan
ako. Nagulat pa ako noong umayos sya kaya nagtaka ako.
"Saan ka?"
"Sasamahan kita." Nagwawala nanaman ang mga kaibigan ko sa tyan at pinigil ko ang
mapangiti ng malaki. Umiling naman ako sa kanya bago tumayo.
"I'm fine Trav, dito ka lang. Saglit lang ako." Ilalabas ko lang ilabas yung feels!
Gusto ko sanang idagdag pero hindi ko ginawa.
Pumayag rin naman sya at katulad nga ng balak ko ay nagwala ako sa banyo at parang
timang na tumalon-talon.
"Oh my god! Ang landi ko!" Humagikhik ako at pinalipad ang buhok ko.
Nakangising humarap ako sa salamin at napansin ko ang pamumula ng pisngi ko. Kapag
kasama ko talaga si Travis ay nakakalibre ako ng blush-on!
"Ang ganda mo talaga Cailegh Camilla," sabi ko sa sarili ko at tumawa. Nilagyan ko
ng lipstick ang labi ko habang sumasayaw-sayaw.
"Ang haba ng hair ko, hanggang Edsa! Wooh! Ganda ko!" I giggled.
Natigilan ako ng may bumukas na cubicle at nagulat ako noong may babae roon,
napakagat-labi ako. May tao dito?!
Nakakunot ang noo nya sa akin at panigurado akong narinig nya lahat ng
kalapastangan kong nasabi. Lupa, please! Kainin mo na ako!
Nakatingin ang matanda sa akin sa salamin kaya nag-iwas ako ng tingin. I'm so full
of kahihiyan right now!
"Baliw." Yun ang huli nyang sinabi bago lumabas ng banyo.Nakatitig lang naman ako
sa pinto noong magsara.
"Ang hard." I whispered pero binalewala ko nalang.
I checked myself for the last time bago lumabas. Nakita ko pa yung babae sa CR
kaya nag-iwas nalang ako ng tingin at dumiretso na kina Travis. Nagtaka naman ako
habang naglalakad dahil napansin ko na may nadagdag na lalaki sa mga upuan,
nakatalikod sa akin ang lalaki kaya hindi ko makita ang mukha.
It must be Greg.
Naglakad ako papunta kay Travis at mabilis na umupo sa tabi nya, ngumiti ako noong
hawakan nya kaagad ang kamay ko at bumaling sa harapan kaya napabaling ang mata ko
roon at ganun nalang ang gulat ko sa lalaki na naroon.
"Leigh, this is Greg." Pakilala nya sa akin sa lalaki na halatang gulat din
pagkakita sa akin.
"Doc?" Gulat kong sabi, hindi makapaniwalang napatingin sya sa akin at napatango-
tango.
"Miss Ignacio," he recognized me.
"Wait, you know each other?" Magkasalubong ang kilay ni Travis na tanong, humigpit
ang hawak nya sa kamay ko.
"Yes," sagot ni Greg bago ngumiti. "I'm her doc--"
"He's our family doctor!" Agad kong sabat bago pa nya nasabi na doktor ko sya,
mukha namang nagtaka sya sa ginawa ko pero tumango nalang sya noong maintindihan
ang balak kong sabihin.
"Yeah right, nice seeing you here Cailegh." Bati nya sa akin, alangan naman akong
nakatingin kay Travis na nakatitig lang kay Greg.
Iniangat ni Doc ang kamay nya at tatanggapin ko sana gamit ang kaliwang kamay ko
pero mahigpit ang hawak nya roon kaya ang isa ang iniangat ko para sana tanggapin
ang pakikipag-kamay niya pero mabilis namang natampal ni Travis ang kamay nito.
"Hands fucking down, Gregorio!" Napangiwi naman ang huli at padabog na napasandal
sa upuan nya.
"Shut up Samaniego! It's Greg!" He hissed.
"Yan, pinagseselosan ka ni Fafa Travis. Mag-asawa ka na kasi! Ikaw nalang walang
asawa dito oh!" Natatawang sabi ni Lance at inakbayan ang asawa nya.
"Tss, never." He mimicked at tumawa. Kumaway nalang sya sa akin at tipid lang akong
ngumiti bago sumandal kay Travis na pinaglalaruan ang kamay ko.
"Are you fine?" He whispered.
"Yup." Maikling sagot ko.
We decided to wander along the beach at panaka-naka kong tinitignan si Travis na
nakaakbay sa akin habang naglalakad. Napanguso pa ako ng makita ang mga babaeng
nakabikini na nakatitig sa katawan ng boyfriend ko.
Bakit kasi ang pintog ng abs nya? Kainis! Akin lang yan eh!
Iniikot ko ang kamay ko sa baywang nya at inirapan yung mga babae. He's mine!
Nagpaalam si Travis na lumangoy kaya hinayaan ko lang sya at nanatili lang akong
nakaupo sa may gilid ng dalampasigan.
"Hi Cailegh!" Napalingon ako sa tabi ko at hindi na ako nagulat ng makitang si Doc
iyon.
"Hi Doc," I smiled.
"Too formal, it's Greg. Wala tayo sa clinic." Nakangiti nyang sabi kaya tumango
nalang ako.
"Okay, Greg."
"So, you and Travis?" Baling nya sa akin, napalingon naman ako sa dagat habang
lumalangoy si Travis at tumango.
"Yup, we're together." Sagot ko, hindi maiwasan ang paglukob ng init sa dibdib ko
habang sinasabi iyon.
"I see pero Cailegh, bakit mo sinabing family doctor nyo ako? You can tell him that
I'm your personal doctor o hindi mo pa sinasabi sa kanya na nagkasakit ka?"
Napabuntong-hininga ako sa sinabi nya.
"Anong sakit? How can I tell him that I'm sick kung miski ako ay hindi alam kung
ano?"
Pansin ko ang titig nya sa akin bago bumuntong-hininga.
"Your parents told me not to tell you your condition." I looked at him then speak.
"Sabi na eh." Mapait akong napangiti, it's my parents all along. "Why? Bakit nila
sinabi yun?"
"They told me that if I tell you your condition, baka hindi mo matanggap and you
might commit suicide." Napasinghap ako sa sinabi nya at napalayo.
"What?! Of course not!" He sighed at pinakalma ako.
"I know but noong una ay akala ko ay totoo ang sinasabi nila. They even show me
fake documents about your psychological condition at naniwala ako, knowing that I'm
a fucking doctor at dapat hindi ako naloko." Humarap sya sa akin at nagpatuloy.
"I'm sorry Cailegh. I never intend to do that, it's not my intention to be silent
about your condition. I just found out recently, pinaimbestigahan ko ang ibinigay
nilang dokumento at nalaman ko na peke ang mga iyon. Sasabihin ko sana sayo sa
susunod na pupunta ka sa clinic pero hindi ka pumunta sa schedule mo and I had a
chance to tell you last night pero sa tingin ko ay hindi naman maganda na doon ko
sasabihin." Naga-antay ako ng susunod nyang sasabihin at hindi muna sumabat.
"Then I found out earlier about you and Travis. I was shock, dahil sa hindi ko
akalain na ikaw yung bukang-bibig ng kaibigan ko kapag nagkikita kami, well bumalik
lang naman kami sa topic na yan kasi simula noon ay bukang-bibig nya na ang
pangalang Leigh and I never had a chance to see you in person. Hindi ko naman din
akalain na iisa lang kayo ng taong bukang-bibig nya noon and hanggang ngayon parin
naman." Napapikit ako at pakiramdam ko ay nangilid ang luha ko sa mga sinabi nya.
Naghalo-halo na ang nararamdaman at iniisip ko.
Nalulungkot ako dahil sa nalaman na ang magulang ko mismo ang may intensyong
magtago sa akin ng katotohanan at masaya dahil sa sinabi nyang tungkol sa mahal ko,
kay Travis.
"Anong relasyon namin dati?" I ask him pero nginisian nya lang ako at umiling sa
akin.
"You'll gonna be shock if I tell you and besides, it's not my story to tell.."
Napatango nalang ako at itinuloy nya ang sasabihin.
"I wanna tell 'cause it's your right to know what your real condition is and I
don't want my bestfriend to be hurt.. again.."
Chapter 38

Chapter 38
Truth

Warning: SPG

"Do you want me to stay here?" Umiling ako kaagad at pinigilan si Travis sa
pagkalas ng seatbelt nya.

"I'm fine Hon, you can go. Baka ma-late ka sa flight mo." Sagot ko sa kanya,

"You sure?" Inabot nya ang kamay ko at hinaplos iyon gamit ang daliri nya.

"I'm going to be fine here, really.." I smile and tighten my grip on his hands.

"Tss, pahamak na taong kasing yun. Ayan tuloy, I have to go to that goddamn place."
Nakakunot-noo nyang sabi at sumimangot. Miski ako ay naiinis dahil nitong nakaraan
ay may tumawag kay Travis dahil sa emergency sa isa nilang branch sa States, he
needed to go there dahil sa may naganap daw na nakawan sa branch nila roon.

"I will miss you honey.." Malumanay nyang sabi at tuluyan ng kinalas ang seatbelt
nya at bahagyang lumapit sa akin.

"I'm gonna miss you too. Three days ka lang, right?" Mahina kong sabi. He nodded
and stared at my eyes for a quite time before cupping my cheeks to claimed my lips.

I automatically responded to his fiery and earth-shattering kisses and place my

hand at the back of his neck, urging him to kiss me more and he did.

Mas lumalim ang halik nya at huli ko na ng mapagtanto na nabuhat nya ako patungo sa
kandungan nya. I'm sitting astride him and let his hands travelled inside my skirt
and let his hands do its job there.

I closed my eyes tightly as possible when his hands touch my sensitive part down
there.

"M..Malelate ka, T..Travis.." I almost moaned what I have said na medyo nagpatawa
sa kanya, he was busy giving me lovebites on my neck while his hands slip through
the thin cloth that covers my bare skin.

I began kissing his neck too at mabilis kong kinalas ang butones ng plantsado pa
nyang polo at pinaglaruan ang abs nya.

"F..Fuck, what.." I bit his neck at sabay kaming napaungol sa ginawa ng daliri nya
sa ibaba ko.

His fingers was busy teasing my sensitive part down there that I almost beg him to
enter me.

"D..do it, please.." I told him and he did, the pace of his fingers inside me makes
me so damn hot and I can almost see the clouds. Naghahalucinate na ata ako.

"Uhhh.. Uhhh.." Hindi na ako nakapagconcentrate sa ginagawa nya at napasandal ako

sa manibela ng sasakyan, I tried looking at him and desire was visible in his
burning ash-colored eyes.
I touched his maleness beneath his pants at nanlaki ang mata nya roon, mas bumilis
pa ang mga daliri nya at napapaigtad ako sa ginagawa nya.

"I'm.. What!" Napamura ako ng tanggalin nya ang daliri nya roon at dinala sa labi
nya.

"Don't stop!" I hissed, he chuckled lightly bago inabot ang damit ko at ipinasok
ang kamay nya para paglaruan ang dibdib ko.

"Be patient, honey.." Nakangisi nyang sabi at napasigaw ako when he slowly entered
me. Napakapit ako ng mahigpit balikat nya at hinawakan nya ang baywang kong habang
gumagalaw ako.

"I'm going to be fine, sige na Travis. You're late." I smiled at him, napakamot
naman sya sa batok nya bago tumingin sa orasan pabalik sa akin.

He sighed deeply bago lumabas para pagbuksan ako ng pinto.

"Thanks," I muttered silently at inalalayan nya ako pababa.

"I'm late for the flight," he chuckled at inayos ang buhok ko na nakatabing sa
mukha ko.

"I told you, ang kulit mo kasi.." I teased him at yumakap sa baywang nya. I inhaled
his scent at nanatili lang na nakasubsob roon ng ilang segundo, hindi naman sya
nagreact at hinalikan pa nya ang tuktok ng ulo ko.

Humiwalay naman ako kaagad at pinasadahan ng palad ang polo nya nagusot dahil sa
kagagawan ko kanina, inayos ko rin ang coat nya at hinawi ang buhok nya na
naglaglag sa noo nya.

"Sige na, alis na." I told him but he just pout his lips and touch my lips.

"I just can't get enough of you. I'm gonna fucking miss you honey," malambing nyang
sabi at hinalikan ang pisngi ko.

"It's just three days so chill," sabi ko sa kanya at kumaway. "I'm going, take care
of yourself Travis." Hinatid nya pa ako sa loob ng opisina kahit sabihin kong h'wag
na bago umalis.

The result? Well, his secretary's death glare and a suspicious grin on Jess' face.

I finished my overflowing tasks during office hours at hindi na ako nagbreak. Ang
tagal ko kasing nawala, well kami pala so kailangan ko matapos ang mga 'to.

It's unethical for me naman kung hindi ko ipa-priority porket may affair kami ng
boss, right? It's my job to do this kaya gagawin ko ang mga ito at pagpapaguran.

Alas-otso na ng gabi ng matapos ako at nakatitig lang ako sa screen ng desktop ko,
I suddenly miss Travis kahit kakaalis pa lang nya.

I want to text him pero nasa byahe sya kaya hindi nya mababasa and I've decided not
to text him nalang,

Kinabukasan ay maaga rin akong pumasok at nagsimula ng magtrabaho dahil sa maaga

ako mag-a-out mamaya.

"Hi, Cai!" Jess greet me bago naupo sa tabi ko, sinulyapan ko sya at inabot ang bag
ko para ibigay sa kanya ang pasalubong ko, nabili ko ito sa isang souvenir shop sa
resort.

"Pasalubong ko, sorry kung ngayon ko naibigay. I totally forgot it yesterday."

Nakangiting tinanggap nya iyon at nagpasalamat sa akin.

"Nag-abala ka pa pero thanks Cai, asan nga pala si lover boy?" Tukoy nya kay Travis
kaya napangisi ako, hindi pa rin kami nakakapag-usap dahil sa busy sya masyado at
alam kong pagod sya at nahihiya naman akong tumawag or magtext dahil baka nasa
gitna sya ng ginagawa.

"Ah, kaya pala. Yung nagkaproblema sa branch nila doon?" I nodded. "Kaya pala
nagdadrama ang mahadera nyang secretary kasi hindi sya isinama!" I rolled my eyes
as she mentions the secretary at hindi na nagsalita.

After work ay dumiretso ako sa hospital, specifically sa clinic ni Doc Sandoval.

I'm nervous and at the same time having this desire to know what my real condition
is.

Nangangatog ang binti ko habang naglalakad sa pasilyo ng ospital at hindi talaga

rin ako kampante sa ganitong klaseng lugar.

I hate hospitals, pinapaalala lang nito sa akin na nagkasakit ako na naging dahilan
ng magulo kong utak.

I tried knocking at the door dahil sa hindi ko nakita ang secretary nya sa labas
pero walang sumagot. I knock again and again pero walang sumasagot kaya pinihit ko
ang seradura at pumasok.

I wasn't that shock when I saw Greg kissing a girl on her tight black skirt while
pinned on the wall. Mukhang wrong timing ah?

I pursed my lips at tumalikod pero narinig ko ang pagtunog ng kung ano kaya
napaharap ako at nakita ko ang babae na nagmamadaling nag-ayos ng itsura at si Greg
na nakatingin lang sa kanya pero may ngisi sa labi.

Mana sa mga kaibigan. Pervert.

"I'm sorry miss.." The pretty girl apologizes at me, throw a death glare at the
grinning pervert before heading her way out.

"Hi, Miss Ignacio.." Ngisi sa akin ni Greg. Napailing ako.

"Hindi na ako gulat na magkakaibigan kayo. Seriously?" Tumawa lang sya sa akin at
inilahad ang upuan sa harapan ng table nya at agad akong naupo. Inayos naman nya
ang buhok nyang nagulo at ang kwelyo nya habang nasa harapan ko at tinuro ko naman
ang gilid ng labi nya kaya nangunot ang noo nya.

"Lipstick." Tipid kong sagot at tinanggal nya iyon gamit ang daliri nya.

"So.." Pinagsiklop nya ang kamay at sumeryoso ang mukha. "What brings you here?" I
rolled my eyes upward.

"You ask me to come here, don't you? For your confessions." I quoted. Mukhang
naalala nya kaagad ang sinabi ko at napatango sya.

"Oh.." Napabilog ang bibig nya.

"You want me to start now?" Bumalik ang kabog sa dibdib ko at tumungo bago dahan-
dahang tumango. Malalalim ang paghinga ko at pilit na kinakalma ang sarili ko.

"Everything's going to be fine." Inabot nya ang kamay ko at pinisil iyon, I

suddenly felt relieve.

Sinalubong ko ang mata nyang nagtatanong kung talagang handa na ako at tumango
akong muli, urging him to confront me now.

"You suffered from brain tumor.." Unang pambungad nya palang ay nawalan na ako ng
lakas, nabitawan ko ang kamay nya at napatitig sa paa ko.

"The cancer cells are malignant kaya mabilis na kumalat ito sa utak mo, malignant
cells are more likely to root deeply on the brain's tissue, unlike benign which is
noncancerous." Paliwanag nya.

"There is no study kung bakit nagkakaroon ng sakit na iyan. You suffered from
headaches, cramps, nausea, vomiting, seizures and many more. Some tumors can be
removed surgically and we did it to you pero bago iyon ay kinailangan mo rin na
isailalim sa chemotherapy para mapatay ang mga cells na natira.."

"It was successful, yes but unfortunately, a part of your brain was damaged and
this part is the storage of your memories and that's the reason why'd you suffered
from amnesia till now.." Sinalubong ko ang mata nya at aminado akong nagtutubig na
ang mata ko. I can't believe this, I actually get through it and I'm here now,
still fighting.

He smiled faintly at me then sighed, a deep long sigh.

"Retrograde. It's retrogate amnesia you are having right now, it is the inability
of the brain to retrieve information that was acquired before a particular date. In
some cases, pwedeng after a week, a month, or a year bago maretrieve ang
nakalimutang ala-ala but unlucky for those na hindi na maibabalik ang ala-ala and I
am hoping na aala bumalik ang ala-ala mo.."

"What the fuck! Don't cry!" Gulat nyang sabi at biglang tumakbo sa harapan ko,
hindi sya magkandaugaga sa paano ako papatigilin at iniabot sa akin ang panyo nya
na agad kong tinanggap.

"Don't cry, sshhh.." Pagtatahan nya sa akin at inabutan pa ako ng tubig,

nanginginig ang kamay ko ng abutin iyon at hindi tumitigil ang pag-alpas ng luha sa
mga mata ko.

"Shit, don't cry Cailegh. I'm really sure that Travis will wring my neck if he saw
you like this.."

xxxxxx
October 29 na bukas so it means, birthday na namin ni Terrence! Yes, sinabay ko
talaga yung amin kasi love ko si Terrence ng sobra. Hindi pa nga ako nakaget-over
na tapos na story nya. *cries

Chapter 39

Chapter 39
Deal
"Hey, Honey? Are you still there?" Pinahid ko ang luha na nasa pisngi ko at
malungkot na napangiti.

"Y..Yes, Trav.. I'm still here, sorry.." Katahimikan ang narinig ko sa kabilang
linya at napahigpit ang hawak ko sa phone ko ng magsalita sya.

"Cailegh, are you crying?" Seryoso nyang sabi sa kabilang linya kaya tumikhim ako,
trying to speak clearly.

"N..No, of course not. May sipon kasi ako," pagdadahilan ko at tumikhim pang muli,
naglakad ako papuntang kusina at uminom ng tubig para umayos ang pakiramdam. Mabuti
nalang at hindi nya ako nakikita kaya nakapag-isip ako ng palusot.

"Really? Nawala lang ako ganyan kana? Did you eat ice cream again?" Lumambot naman
ang boses nya at napahinga ako ng maluwang ng kinagat nya ang palusot ko.

"Uh, yes.. I'm bored kasi kaya ayun.." Sagot ko sa kanya, narinig ko naman ang
buntong-hininga nya at maya-maya pa ay nagsalita sya.

"Do you want me to go back there?" Nabigla ako sa sinabi nya kaya umiling-iling pa
ako kahit na alam ko namang hindi nya ako nakikita.

"No! I mean, stay there Travis, honey, I'm fine here."

"Tss.. I'm the boss kaya pwede akong umuwi, nakakainis lang kasi 'tong mga tao
dito, parang hindi makagalaw kapag wala ako.." Bakas ang inis sa boses nya kaya
mahina akong tumawa kahit na hindi naman ako masaya, ayoko lang malaman nya na
umiiyak ako.

"I miss you already honey.." Mahina kong sabi,

"Fuck, Cailegh.. I'm going home!" There was urgency in his voice na nagpangiti sa
akin.

"Stop it Trav, magkikita na din naman tayo. Tapusin mo na lang agad yan para ayos
na, okay? See you soon." Narinig ko ang pag-ungol nya sa sobrang inis sa kabilang
linya at narinig ko ang pagbagsak nya kung saan, sa tingin ko ay humiga sya sa
kama.

"I miss you honey.. I'll see you soon, I love you!" Pinatay ko na ang tawag
pagkatapos at napatulala sa baso na nasa tapat ko. Ang tatlong araw na usapan ay
nadagdagan pa, hindi naman ako sigurado kung kailan sya makakauwi dahil sa
nagaganap na imbestigasyon sa kompanya nila sa ibang bansa.

Napahawak ako sa ulo ko ng maramdaman ko ang pagkirot nanaman nito at mariin kong
ipinikit ang mata ko at hinilot ang sentido ko. This happens very often, sumasakit
ang ulo ko pero nakakaya ko pa naman kaya hindi ako nagpacheck-up. It was just
headache, I think.

I stayed for another five minutes para medyo patilain ang pagkirot ng ulo ko bago
tumayo at kumuha ng paracetamol at uminom, hoping that the pain will be gone after
awhile pero parang walang epekto.

I gain all my strength to stand and walk towards my room, nakahawak pa ako sa
dingding para hindi mawalan ng balanse. My vision becomes a bit blurry at mabilis
akong napadadausdos sa lapag habang nakahawak sa ulo ko.

"S..Stop.." I said almost a whisper, I close my eyes tightly at pinanatili ko ang

pagkakaupo sa lapag. Ni-relax ko ang sarili ko at malalim na huminga.
"I'm fine.. I-I'm going to be fine.." I convince myself kahit na sobrang masakit na
ang ulo ko. Tuloy-tuloy na ang pagtulo ng luha ko at malakas na sumigaw.

"Stop! S..Stop the pain please.." Mahina lang ang pag-iyak ko at nanginginig ang
katawan ko. I need Travis..

Umuwi ka na please..

I was sobbing and my fist are clenched, gusto kong ipukpok ang ulo ko sa sakit pero
ayokong gawin. Iniyak ko nalang ang sakit na nararamdaman ng ulo ko hanggang sa
mawala ito at wala na akong maramdaman.

Dumiretso ako sa shower at hinayaan ang tubig na tanggalin ang mga luha kong
natuyo. Why am I feeling this?

Is there a possibility na pwedeng mangyari ang sinabi ni Doc?

No! I shook my head. I'm not sick anymore, I'm fully healed!

Aayos na ang buhay ko, I'm fine, I'll try my best to be fine.

"Cailegh, you seems under the weather! Is everything alright?" Tipid akong tumango
kay Jess at pinagpatuloy ang pagtipa sa keyboard.

"Look, your lover boy send you this." Lumingon ako sa kanya at may inabot sa aking
isang pumpon ng pulang rosas. Sumilay ang ngiti sa labi ko sa nakita at dinala iyon
sa ilong ko para amuyin.

"Paanong nasayo 'to?" Tanong ko at hinanap ang card na kalakip sa bulaklak.

"Well, a handsome delivery boy gives me that. Para daw kay Leigh!" She quoted. "Eh
sino pabang may tawag sayong Leigh? Syempre si lover boy lang!"

Binuksan ko kaagad ang card ng makita ko ito at tumalon ang puso ko sa nabasa,
naibsan ang pagka-miss ko sa kanya dahil sa anim na araw na kaming hindi nagkikita.

Hi honey! Flowers for you! Good morning, did you sleep well last night? Ako hindi.
I'm missing you already, I am dying to taste your sweet lips again and make love to
you till you can't walk anymore. Can't wait to see you!

PS: Flowers is still banned in office, I'm the only one who can violate that.

How can he possibly do this? Ang pakiligin ako kahit na nasa malayong lugar sya?
H'wag nya lang sabihin sa akin na galing pang States itong flowers dahil sa
pupuntahan ko talaga sya dun para pauwiin dito.

I fished my phone out of my bag at napasandal sa swivel ko habang tumitipa.

Napansin ko naman ang ngisi sakin ni Jess pero inilingan ko lang sya at tumawa.

Thanks for the flowers, honey! I'm missing you too.

-Leigh

Nakangiting naglalakad ako palabas ng opisina habang kipkip ang bulaklak. I want my
Travis to give me flowers personally but that was a selfish request of me kung
sakali, he's allergic to flowers kaya hindi pwede kaya hanggang pangarap nalang
ako. Baka may mangyari pang hindi mganda kung ganon at ayoko naman na dahil iyon sa
kapritsuhan ko.
Natigil ako sa paglalakad ng makita ang isang pamilyar na sasakyan na papunta sa
pwesto ko.

Shit!

I silently cursed and turned my back to walk pero hindi ko na nagawa ng maayos
dahil sa pumailanlang na sa akin ang boses ng Daddy ko.

"Get in the car, Cailegh." His voice is cold kaya wala na akong nagawa at tumingin
nalang sa kanya at nanahimik, walang imik na pumasok ako sa sasakyan nya. He was
busy talking to the phone para sa negosyo nila at tahimik lang akong nagmamasid at
mahigpit ang hawak sa bulaklak.

I had a feeling about this sudden appearance of my dad.

Hindi nga ako nagkakamali ng sa mansyon kami dumiretso at nakita ko si mommy na

prenteng nakaupo sa sofa at nagbabasa ng magazine. Lumapit ako sa kanya para
humalik pero umiwas sya at yun nalang ang pagkirot ng dibdib ko sa ginawa nya.

Nangilid ang luha ko pero pinigil ko ito. Tahimik akong naupo sa harapan nila at
tumungo, nag-aantay ng sasabihin nila.

"Heard you're together with that Samaniego again, huh?" Mom's sarcastic voice broke
the silence at tumingin ako sa kanya. Hindi ako sumagot at pinaglaruan ang kamay
ko.

"Answer me Cailegh Camilla kapag kinakausap kita!" Her voice was not strict at
napalunok ako sa pagtataas nya ng boses. "Are you two get back together?" Malamig
nyang sabi sa akin at pinakatitigan ako.

"Ye..Yes.." I nodded.

"Break up with him." Tipid na sabi ni Daddy at tumingin sa relo nya, umiling ako.

"No Dad, I love him." Matigas kong sabi, hindi na ako magpapadala sa sinasabi nila,
hindi ko iiwan si Travis. Hindi.

"Hiwalayan mo sya at pakasalan mo si Harris, he's the right man for you." Sabat pa
ni Daddy pero pinanindigan ko ang pag-iling ko.

"No Dad, Travis is the right and only man for me." Tinitigan ko sa mata si Dad at
nagsukatan lang kami ng tingin. Hindi ako bibitaw, I love Travis so I will stay
with him.

"That's an order young woman! Break up with him or you'll gonna forget that you
have a family!" My breath hitched noong sinabi iyon ng Daddy ko.

"N..No Dad, you're kidding, right?" Umiling sya, matigas pa rin ang ekspresyon ng
mukha.

"Dad, I can't do that. I'm sorry," tumulo ang luha ko at mabilis ko naman itong
pinunasan.

"Hiwalayan mo sya Cailegh, hin--"

"No." Marahas akong napatingin at napatitig kay mommy ng magsalita sya, aging si
Dad ay nakakunot ang noo at hindi maintindihan ang sinabi nya.
"What do you mean?" Dad asked.

"You don't wanna break up with him right?" Tumango ako.

"Then don't." Sagot nya na nagpasinghap sa akin. Did I hear it right? Am I

hallucinating?

"What are you saying?!" Mataas ang boses ni Dad na tanong sa kanya. Napakurap ako
at marahas ang pagkabog ng dibdib ko.

Pinapayagan nya ba kami? Hindi na ba sya tutol sa relasyon namin ni-

"Use him instead." She smiled evily at ininom ang juice na nasa harapan nya. Nawala
lahat ng pag-asang naisip ko at napaawang ang labi ko.

"M..Mom.."

"Use him Cailegh, para may pakinabang ka naman. You don't wanna break up with him
then fine, help us and use him as an instrument! He loves you still right?" Tumawa
sya at bumuga ng hangin.

"Love is full of shit." Nakita ko ang pagtiim-bagang ng dad ko sa sinabi ng ina ko

at nanahimik nalang. "Love can make you feel weak young woman pero dahil matigas
ka, sige! I will allow you together with him pero tutulungan mo kami sa pamamagitan
ng letseng pagmamahal na yan! Tulungan mo kami ng ama mo sa pagkuha ng mga pera
nila para sa negosyo natin." Nanuyo ang lalamunan ko sa tinging ipinukol nya sa
akin at tinagilid nya ang ulo bago nagsalita.

"Deal?" She smirked.

Chapter 40

Chapter 40
Stay away

"K..Kayo.." Mas lumaki ang ngisi nya at pinagsaklop ng kamay.

"Oh yes darling, we're the one responsible for their company's crisis right now.."
Nahigit ko ang hininga ko at napailing sa kanya.

"You stole the money from them?!" Tumaas ang boses ko at napatayo ako, masama ang
loob ko at hindi ako makapaniwala sa ginawa ng magulang ko.

"You did it again!" I said in a high pitched tone. Mukhang nagulat naman sya at
napaayos na naupo, napatingin siya kay Dad na nakatitig lang sa akin habang
nakakunot ang noo.

"How did you.. Nakakaalala ka na?" Mangha nyang sabi, nag-iwas ako ng tingin at
umatras.

"So it really happened.." Mahinang sabi ko sa sarili at tumingin sa kanya, it was

my dream, yung ginawa nilang pagnanakaw sa kompanya nila Travis noon at hindi ko
akalaing parte ng nakaraan ko. "Nagnakaw ulit kayo.. Bakit?" Mapait kong sabi.

I didn't know that my parents is capable in doing such things, sa pamilya pa nila
Travis.
"Nakakaalala ka na pero hindi mo sinabi sa amin?! How dare you! Sinadya naming wala
kang malaman pero ito ka ngayon sa harapan namin at nalalaman ang mga bagay na
yan." Hindi ako sumagot at mabilis na umatras.

"Answer me! Nakakaalala ka na?!" Umiling ako at napahawak sa sofa noong tumayo na
sya at lumapit sa harapan ko.

"The asshole told you." Maang nyang sabi, she was smirking pero bakas ang
pagkairita sa mata nya.

"Hindi.." Depensa ko. "Leave us alone, mom. I love him! Please!" Akmang magsasalita
pa si mommy pero hindi na nya naituloy dahil sa biglang pagtayo ni Dad at pagpunta
sa likuran nya. Hinawi nya ito at matamang tumitig sa akin. His eyes was full of
hatred.

"You will fucking leave that man alone young woman. We're bringing you back to
States and you will never see that man again." Nanghina ang tuhod ko sa sinabi nya
at napaigik ng bigla nyang hiklatin ang braso ko. "Whether you like it or not!"

"Dad! No! Please!" I was crying ng hilahin nya ako paakyat sa hagdan pero kahit na
nanlalabo na ang paningin at patuloy ang pag-agos ng luha ko ay buong lakas akong
kumapit sa hawakan ng hagdan para hindi nya ako madala sa taas.

"Dad.. Ayoko!" I was sobbing real hard at alam kong sa lakas ng sigaw ko ay
naririnig na ako ng mga maid pero alam ko sa sarili kong hindi nila ako tutulungan.

"Bumitaw ka dyan Cailegh Camilla!" Mariing sigaw ng dad ko at nasalubong ko ang

mata ni mommy na halatang naiinis sa akin, her face screams disappointment.

"Dad!" Napatili ako at mas lalong bumuhos ang luha ko sa pwersahang paghila nya sa
akin paakyat at walang hirap nya akong naipasok sa kwarto ko at bago pa man ako
makatakbong pintuan ay isinara na nya ang pinto.

I was crying my heart's out habang pinupokpok ang pintuan ng pintuan.

"Dad! Please, open the door!" Pinukpok ko ulit ang pintuan at sinubukang pihitin
ang seradura pero ayaw mabuksan. Ni-lock nya iyon mula sa labas para masiguradong
hindi ako makakalabas.

Nanghihinang napaupo ako sa lapag ng wala na akong lakas para magmakaawa buksan ang
pinto. I cried silently and hug my knees.

Paano kung hindi ko na sya makita? Paano kung malaman nyang ang pamilya ko ang may
kasalanan nanaman ng lahat?

Can he forgive my family? Can he forgive me?

Nasabunutan ko ang buhok ko habang iniisip ang mga bagay na iyon at pakiramdam ko
ay unti-unting nagdilim ang paningin ko.

Agad akong napaupo noong nagmulat ako ng mata at inilibot ang paningin sa paligid,
nahigit ko ang hininga ng makita si dad sa sofa malapit sa kama ko.

"Anak.." Hindi ako sumagot at tumungo, sumiksik ako sa kama at pinahid ang luha ko
na tumulo.

"I'm sorry, We only want the best for you." Mahina nyang sabi pero hindi pa rin ako
tumitingin sa kanya.
"The best for me? Dad, he's the best for me and you're dragging him away from me."
Tipid kong sabi at hindi ko maipagkakaila ang pait sa tinig ko. He sighed
afterwards at nadama ko ang paglubog ng higaan ko sa tabi.

"He is just toying with you!" He hissed pero hindi ko pinakinggan ang sinabi nya.

"He loves me." Hindi sya umimik at napansin ko ang pagtitig nya sa kamay ko kaya
itinago ko iyon.

"How did you get that ring?" Lumunok sya at ibinalik ang tingin sa kamay ko.

"Why? Anong meron dito?" Hindi sya umimik at napansin ko ang pagkawala ng kulay sa
mukha nya.

"You need to stay away from him, from their family.. They're dangerous." Pag-iiwas
nya sa tanong ko kaya kumabog ang dibdib ko.

"Answer me dad!"

"That family will do no good for you. They will just hurt you."

"They're not." Sabat ko at inilayo ko ang kamay ko ng akmang kukunin nya at

napatikhim nalang sya.

"He will just use you para makaganti sa ginawa namin ng mommy mo. This is for your
own good kaya layuan mo na sya. We're sending you back to the States." Hindi ako
sumagot at nakatulala lang ako sa pader na puti sa harapan ko.

"Anak.."

"Then why are you still doing this? Bakit kailangan nyong gawin ito sa kompanya
nila? Sa pamilya nila?"

"Because they stole our money!" Sagot nya.

"They didn't stole anything! Dad, mabuting tao sila at hindi nila magagawa iyon!
Tayo ang nagnakaw! Tayo ang may atraso sa pamilya nya! Bakit nyo 'to ginawa?! Dad!
Bakit?! " Napahikbi ako at mahigpit na hinawakan ang kumot.

"Just.. Just stay away from their family Cailegh. This is for your own good, hindi
pwedeng madamay ka sa gulo ng pamilyang 'to. Stay away from that man at maaayos na
ito. This is for your own benefit." Sa halip ay sagot nya. "That's final, good
night." That was my father's last statement before storming out of the room.

I don't have any idea kung ilang minuto akong nakatulala sa pintuang kinalabasan
nya at hindi ako mapakali sa mga sinabi nya.

The thought of going back to States and not seeing Travis again is unbearable.
Hindi pwede, hindi ko sya pwedeng iwan. He needs me, I know he needs me.

Mabilis kong hinagilap ang bag ko at natapon ko ang unan sa kung saan ng makitang
wala iyon sa kwartong ito. I need someone to help me get out of here! Ayokong
makulong dito, I need Travis! Hindi pwedeng ilayo nila ako sa kanya, hindi ako
papayag.

Sinubukan kong gamitin ang telepono pero putol ang linya kaya wala akong nagawa. I
was just silently praying na sana ay may tumulong sa akin para makaalis na lugar na
ito.
Nag-ikot ako sa dati kong kwarto at naghanap ng pwedeng ipambukas sa pintuan ng
maagaw ng pansin ko ang isang kahon na kulay puti, kinuha ko iyon at naupo sa kama
habang binubuksan ang kahon. My chest was thumping so hard habang binubuksan ko
iyon at napamaang ako ng may makitang mga litrato.

It was Travis and me. Nangilid ang luha ko habang tinitignan ko ang iba't-ibang
litrato namin dalawa.

There was a photo from an amusement park at iba pa sa iba't-ibang lugar. Nangilid
ang luha ko habang hinahaplos ang mga larawang iyon. It is confirmed, may relasyon
ng kami dati pero bakit ayaw nyang sabihin sa akin?

Inilapag ko ang larawan sa lamesa at kinuha ang nag-iisang envelope sa kahon.

Naagaw kaagad ng atensyon ko ang initials sa labas ng envelope.

CCIS

I took a deep breathe at unti-unti kong kinuha ang papel sa loob at yun nalang ang
pagkabigla ko ng mabasa ang nakasulat.

Divorce papers?

Chapter 41

Chapter 41
Truths and lies

Nanginig ang kamay ko pagkabasa ng mga salitang yun sa papel at mabilis ko itong
inilapag sa harapan ko.

"Shit.." I hissed at myself, pinaypayan ko ang sarili ko at hindi ko maibaling ang

tingin sa papel na kakababa ko palang.

Why the hell is there a divorce papers here?!

Nakailang buntong-hininga ako at kahit na malamig at bukas ang aircon ay naramdaman

ko ang pagpapawis ng noo. No, it's not what I was thinking, right?

Ipinagkiskis ko ang kamay ko at inipon ang lakas ng loob para abutin ang papel sa
harapan ko. I closed my eyes noong makuha ko na ang papel at nagpakawala ng isa
pang malalim na paghinga bago unti-unting binuksan ang mata.

I almost lost my consciousness and my tears automatically fell when I saw the names
included on the paper.

Cailegh Camilla Ignacio-Samaniego

Travis Joseff Samaniego

"Putangina!" Impit akong napaiyak ng mabasa ang nasa papel.

Paanong.. Si Travis..

"Ahhhh!" Sumigaw ako sa sobrang sakit na nararamdaman at tinapon ko ang hawak kong
papel, sinipa ko ang lahat ng pwedeng sipain at itinapon sa kung saan ang lahat ng
nakikita ko. Malakas ang pag-iyak ko at sinasabunutan ko ang sarili ko dahil sa mga
nalaman.

How can I be so naìve?! Bakit ang tanga ko?! Bakit kailangan nila sa akin itago ang
lahat ng 'to?!

Marahas kong kinuha ang lahat ng nasa kahon at inilagay sa isang bag na nakita ko,
patuloy ang pagtulo ng luha ko habang ginagawa iyon at halos hindi ko matitigan ang
papel na hawak ko ngayon sa sobrang pait sa pakiramdam.

Why do he need to hide these things from me?!

"Open this goddamn door! Let me get out of here!" I don't care if it's late at
night at binulabog ko ang pintuan ng kwarto ko.

"Open this!" I shouted at the top of my lungs and kick the door, hinampas ko ito at
kinalabog.

"Wait!" Boses iyon ni Dad at narinig ko ang pagtunog ng susi sa labas pero hindi
ako nagpakalma, patuloy ko pa ring hinahampas ang pintuan at sumisigaw ng malakas.

"Let me get out of here!" Napaatras lang ako nang bumukas na ang pinto at bumungad
sa akin ang nakakunot na noo ni Dad, halata ang pagtataka sa mukha nya at nakita ko
namang nagsusuot ng robe si mommy sa likod nya.

"Why are you shou--"

"How dare you keep this from me!" Bungad ko at hindi na pinatapos ang sasabihin
nya, paos ang boses ko sa kaiiyak pero pinilit ko itong pinatatag.

"What.." Natigilan si Dad ng makita ang inihagis kong papel at nakakunot na ang noo
nya habang binabasa ito, he looked at my mom at nakita ko ang pag-iling nya.

"Oh, I thought you knew?" Hindi manlang gulat na sabi ni mom. Mas lalong sumakit
ang dibdib ko sa tono nya.

"W..Why do you keep this from me?" Puno ng hinanakit na tanong ko sa kanila, I am
aware na basa na ang mukha ko sa luha at nangangatog na ang binti ko pero nagawa ko
pang tumitig sa kanila at gusto kong palakpakan ang sarili ko.

"Dad?" He avoided my gaze at yumuko sya. He shook his head.

"I'm sorry, anak.." Tipid nyang sabi, mapait akong napangiti at binalingan si mommy
na nakatitig lang sa akin.

"M..mom?"

"He isn't the right man-"

"He isn't the right man for me! His family is dangerous! Ano pa bang rason nyo?! Is
your reasons enough?! Dad! Mom! Why are you hiding this from me?!" I was
exaggerated. I was frustrated to know their answers righ now! I need to be clear!
Fragments are still on my head and it frustrates the hell out of me.

"We just tell you our reasons Cailegh Camilla! Gusto lang namin ang mabuti para
sayo!" Matigas at galit na galit ang boses ni mommy pero inilingan ko sya.

"Really, Mommy? Daddy? Bakit hindi nyo nalang sabihin na ayaw nyo lang na mabuko
kayo sa masamang ginagawa nyo?! Bakit ayaw nyo nalang sabihing ayaw nyong
makulong?! It is not for me! It's for your own good!" Matapos kong sabihin iyon ay
malakas na sampal kaagad ang sumalubong sa akin at hindi na ako nagulat doon.
Namamanhid na ako at wala na akong maramdaman kung hindi sakit at pagkamuhi.

"How dare you talk to us like that!" Dinuro nya ako.

"How dare me? Mom? Can you hear what you are saying? How dare me? Ma, ginawa ko
lahat ng gusto nyo! Kahit nasasaktan na ako ginawa ko pero sarili nyo lang naman
ang iniisip nyo! You don't want me to remember my past kasi masisira ang plano nyo!
Ayaw nyong malaman ko ang nakaraan dahil sa hindi na ako kakampi sa inyo! Itinago
nyo sa akin ang lahat! You are keeping me away from my husband!" I shouted at
napaatras ako ng sampalin nya ulit ang kaliwa kong pisngi.

"Stop it!" Hinila ni Daddy palayo sa akin si Mommy at napahawak ako sa namamanhid
kong pisngi.

"Get off me! That woman needs a lesson!" Nagpumiglas sya kay Dad.

"A..Anak nyo ako pero bakit.. bakit ganito?"

"You are not my daughter!" Halos mabuwal ako sa pagkakatayo ng marinig ko ang
sinabi ni Mommy.

"Stop!" Dad hissed at pilit na kinakalma si Mommy.

"You are not my daughter!" Ulit pa nya at dinuro ako. "Anak ka ng tatay mo sa isang
hampaslupang katulong!" Napahagulgol ako sa sinabi nya at tumingin kay Daddy na
tahimik na ring umiiyak.

"My husband cheated on me dahil hindi ko kayang magbuntis at sa isang katulong pa!
Sa ina mo! You are just lucky that I adopted you kahit na nandidiri ako sa ina mo
at sa asawa ko!" I break down. Nabitawan ko ang hawak ko at napaupo sa lapag, I
hugged my knees.

"Kaya wala kang karapan na sabihan ako ng ganyan! You are nothing but a trash kung
hindi kita tinanggap sa pamamahay na 'to!" Her voice echoed on my mind at
tinatakpan ko nalang ito para hindi marinig ang mga sasabihin nya.

I am not her daughter. I am not my mother's daughter, bunga ako ng isang

pagkakamali at mas masakit iyong malaman kaysa sa ibang gumugulo sa akin.

"Stop it, it's too much.." Nahihimigan ko ang awa sa boses ni Dad habang inaawat si
mommy.

"I..I'm sorry.." I whispered at patuloy sa pag-iyak, naririnig ko ang malalalim na

paghinga ni mommy at ang pagbulong sa kanya ni Dad.

Wala akong karapatan, wala akong karapan na sabihin iyon sa kanya dahil hindi nya
ako anak. Hindi ako galing sa kanya and that explains why she hated me. Kung bakit
ganoon ang trati nya sa akin, because I'm a fruit from a sin.

Itinukod ko ang kamay ko at dahan-dahang tumayo, pinunasan ko ang nanlalabo kong

mata at tumingin kay mommy.

"S..Sorry po, h..hindi ko alam.." Tinakpan ko ang mukha ko at patuloy sa pag-iyak.

I did my best to stop myself from crying but I just can't. Hindi ko makaya ang
lahat ng nalaman ko.

"Leave!" Kahiy hindi nya pa iyon sabihin ay iyon na talaga ang balak ko, tumalikod
ako para kunin ang mga gamit ko at naglakad na palayo sa kanila.

Tahimik lang akong umiiyak habang nasa taxi ako at nakatingin sa madilim na
paligid. Halos hindi ko na maramdaman ang sarili kong pakiramdam. Naghahalo-halo
ang iba't-ibang emosyon na hindi ko maipaliwanag at mapangalanan.

Sa lahat ng mga iyon ay may mga bagay na sobrang linaw sa akin at masakit malaman
ang mga iyon.

I'm not my mother's child and I have a husband. Travis is my husband.

Chapter 42

Chapter 42
Surprise

"Honey, where are we going?" Inabot nya ang kamay ko at pinisil. I smile knowingly
at pinisil pabalik ang kamay nya.

"Don't you trust me?" Malumanay kong tanong at inalalayan sya sa paglalakad.

"Of course, I trust you!" Depensa nya kaya napatawa ako at hinampas ang braso nya.

"Oo na, h'wag ka na magulo. Malapit na tayo.." Ngumuso sya at akmang tatanggalin
ang blindfold pero mabilis kong hinampas ang kamay nya.

"Travis!" He heaved a deep sigh at hinawakan nalang ulit ang kamay ko na humampas
sa kamay nya.

"Sorry, its just that.. Can you remove this blindfold so I can see you?" Humagikhik
ako sa sinabi nya at ipinaikot ang kamay sa braso nya.

"Nope, makikita mo rin ang kagandahan ko. Chill ka lang mahal kong prinsipe!" A
smile was engraved on his lips ng sabihin ko iyon at pumaikot ang kamay nya sa
baywang ko.

"Come on, Leigh. I wanna see your face." I give him a peck on his lips bago ko
hawakan ang kamay nya papunta sa lugar kong saan nandoon ang surpresa ko.

"Honey, I wanna kiss you!" Tumawa ako habang nakakapit pa rin sya sa kamay ko at
dinala ko sya sa isang tent na naroon. Nang makita ako ng mga make-up artist ay
agad silang ngumiti at tumayo.

Inalalayan ko paupo si Travis sa isang upuan at hinawi ang buhok nya. I planted a
small kiss on his forehead at binulungan sya.

"Stay here honey. May pupuntahan lang ako, okay?" Napansin ko ang pagkatense sa
mukha nya kahit natatakpan ang mata nya at bago pa ako makaalis ay nahawakan nya
kaagad ang kamay ko.

"Where are you going?" Matigas nyang sabi, akmang tatanggalin nanaman nya ang
blindfold pero pinigilan ko sya.

"Don't remove it, I trust you Trav na hindi mo tatanggalin yan and you trust me too
right? Then, I'll come back. May surprise ako diba?" Tumango naman sya pero
mahigpit pa rin ang hawak sa kamay ko. I slowly remove his hand from mine at
nagulat pa ako ng tumayo sya.

"Iiwan mo talaga ako?" I nodded kahit na hindi nya ako nakikita.

"You will see me naman later and I promise you will be glad to see my surprise.
Well, I hope so." I shrugged at pinaupo sya ulit bago ko sya hinalikan sa pisngi.

"I love you, balik ka ah?" Napangisi ako sa sinabi nya at kinurot ang pisngi nya.

"I love you too. Of course I will be back!" Unti-unti kong binitiwan ang kamay nya
at naglakad papalapit kay Joss.

"Joss, ikaw na bahala sa kanya ah? Make him more handsome and hot than he is right
now.." He grinned and flip his hair.

"Of course girl! I will make him look more desirable that he is right now!"
Dinilaan pa nya ang labi nya kaya napangiwi ako at binatukan sya.

"Umayos ka bakla! Sasapakin kita kapag ni-rape mo ang Travis ko!" Tumawa sya at
pinaalis na ako. Napailing nalang ako habang naglalakad palayo, mukhang may
pagnanasa pa ang Joss na yun sa honey ko ah.

"Cailegh! Hija!" Lumawak ang ngiti ko noong nakita ang tumawag sa akin.

"Nang Nena!" Tumakbo ako palapit sa kanya at yumakap.

"Naku kang bata ka! Napapunta talaga ako kaagad dito nung sinabi mo yung magaganap
ngayon! Sa tinagal-tagal ba naman ng prusisyon, dito pa rin ang tuloy." Bigla syang
napaluha at niyakap ko sya.

"Thank you, Nang!" I smiled and wipe her tears away, hindi ko rin napansin na
naiiyak na ako kaya mabilis na pinunasan nya ito.

"Naku hija, h'wag kang umiyak! Matunaw ang make-up mo! Ako lang talaga ang bisita?"
Ngumiti sya at inayos ang nagulo kong buhok. Tumango ako.

"Yes nang, may iba pa ba? You have seen my story with my man kaya sino pa ba ang
dapat naming bisita kung hindi ikaw."

"Paano yung magulang mo?" Natigilan ako sa sinabi nya ay napatungo.

"The didn't care by the way." I shrugged. Tipid naman syang ngumiti at inalalayan
ako patayo, she kissed my cheeks at iniayos ang belo ko.

"Napakaganda mo Cailegh at bagay na bagay kayo ni Travis. Number one fan nyo ako."
Napatawa ako sa kanya at niyakap ko sya ulit. "I love you Nang, salamat po."

Grabe ang apuhap ng dibdib ko habang nasa labas ng chapel. I am excited to see
Travis' reaction when he realize what was happening right now, naiimagine ko na ang
pamumula ng mukha nya sa gulat at ang pagtitig sa akin ng kulay abo nyang mga mata.

I heaved a deep sigh when the church door opens, I took Nang Nena's hand at sabay
kaming pumasok sa loob. Travis, on the other side was still clueless. Bagot na
bagot na ang itsura nya at wala pa rin syang idea sa nagaganap dahil sa nakakunot
ang noo nya at nakapiring pa sya.

"Nasaan ba si Leigh?" Boses nya ay rinig na rinig ko kahit nasa pinto palang ako,
sabagay, maliit lang naman ang chapel na ito pero ayos na ayos na para sa akin.
Humigpit ang hawak ko kay Nang Nena noong senyasan ko si Joss na tanggalin ang
blindfold ni Travis at napigil ko ang hininga ko ng magtapat ang mga mata namin.

Napaawang ang bibig nya at nanlaki ang mata nya ng tignan ako.

"Putangina!" Napasinghap ako sa lumabas sa bibig nya kaya sinigawan ko sya.

"Travis!" Natigil naman sya pero halata ang pagkagulat sa mata nya. Nagbukas-sara
ang bibig nya at nagsimula na kaming maglakad ni Nang Nena, nagpigil naman ako ng
luha ng makita ko ang pagtulo ng luha sa mga mata nya at nagmura sya ulit.

"Putangina. Putangina talaga." He keep on saying habang nakatitig sa akin, I sobbed

quietly at naramdaman ko ang paghaplos ni Nang sa likod ko.

Nakarating kami sa tapat ng altar pero parang namaligno si Travis kaya hinampas ko
sya.

"Ano, tulala ka lang dyan?" Mukhang natauhan naman sya at napailing.

"Puta, ikakasal na tayo. Shit, hindi ako na-orient!" Hindi makapaniwala nyang sabi
at patuloy ang pagtulo ng luha nya. Lumapit naman ako para hampasin ang bibig nya
at pinanlakihan sya ng mata.

"Your mouth!" Kyeme syang ngumiti bago lumapit sa akin at yakapin ako ng mahigpit.
Paulit-ulit nyang hinagkan ang ulo ko at umiiyak na bumulong.

"Fuck this, Leigh. I love you. Salamat." Paos nyang sabi.

"Cailegh, tahan na. Tubig oh.." Pinunasan ko gamit ng kamay ko ang luha ko at
nanginginig ang kamay ng tanggapin ang tubig na inaalok ni Jess.

"S..Salamat Jess, sorry kung.." Umiling sya kaagad sa sinabi ko at umupo sa harapan
ko.

"Ayos lang, what friends are for? Cailegh naman, diba sinabi ko kapag kailangan mo
ng kausap ay nandito ako?" Tumango ako at niyakap sya.

Wala na akong ibang mapuntahan at si Jess nalang ang naisip ko kaya nagbakasakali
akong pumunta dito.

"Salamat Jess," humiwalay ako at muling tumitig sa litrato sa harapan ko. It was me
and Travis, nasa likod namin ang altar and we are all smiles, we were happy and I
can see it in our eyes in the picture.

"Is that Sir Travis?"

"Yes," sagot ko habang nakatitig sa litrato. It was dated almost years from now at
hindi ko alam kung bakit patuloy na tumutulo ang luha ko habang nakatitig sa
litratong ito. Hindi ko rin maipaliwanag kung bakit pagkakita ko ng mga litratong
ito ay parang talon na umagos sa akin ang mga ala-ala ng maganap ito.

"Hubby mo na pala sya hindi ka nagse-share. Tsaka gwapo si Sir at perfect kaya
bakit ka umiiyak?" Nakangiti nyang sabi at hinahaplos ang likod ko para tumahan
ako.

"Ngayon ko lang din kasi nalaman," tipid kong sabi at napahikbi nanaman.

"Oh God, Cai, breathe. I am shocked. Oh my gosh!" Malalim syang huminga at

pinaypayan ang sarili nya.
"Hindi nya sinabi sayo?!" I shook my head.

"K..Kanina ko lang din nalaman tapos nakita ko 'to," nanginginig ako ng iabot ko sa
kanya ang envelope at nakita ko ang panlalaki ng mata nya ng mabasa ito.

"Bakit my divorce papers?" Nakakunot ang noo nya habang binabasa at bumaling sa
akin.

Nag-iwas ako ng tingin.

Chapter 43

Chapter 43
Tanong

Hot news!

Caught on act: The business tycoon Travis Samaniego is dating the Montes' heiress
Candice Montes?

"Excuse me.." Mabilis akong tumayo para umalis pero naramdaman ko ang pagkirot ng
ulo ko kaya napahawak ako sa dingding.

"Cai! Are you fine?!" Mabilis na pumunta sa tabi ko si Jess at hinawakan ang braso
ko.

"I-I'm fine Jess," tumango naman sya at inakay ako papunta sa upuan ko.

"Sinabi ko na kasi sayong h'wag ka munang pumasok eh! Halos two days kang walang
tulog tapos papasok ka pa ngayon. Magpahinga ka nalang sa bahay." Mahinahong sabi
ni Jess pero umiling ako at pilit na ngumiti kahit na pumipintig ang ulo ko sa
sakit.

"A..Ayos lang talaga ako, marami akong naiwang trabaho kaya kailangan ko talagang
pumasok. Headache lang 'to." I assured her, nakakunot naman ang noo nya habang
nakatingin sa akin at umiling.

"Nagpacheck-up ka naba?" Umiling ako.

"Ayos lang ako, sumakit lang ulo ko kasi hindi ako nakatulog diba?" Pagdadahilan ko
pa at napapapikit ako sa kirot ng ulo ko.

"Napapadalas na yang pagsakit ng ulo mo. Bakit ba wala pa rin yang asawa mo?! Its
been weeks!" Napatikhim naman ako ng sabihin nya ang salitang asawa at nag-iwas ng
tingin. Hindi na ako sumagot at tumitig nalang sa screen ng computer at nag-
umpisang tumipa kahit na wala naman ako sa wisyo tungkol sa ginagawa ko.

Its been a week since I last talk to Travis, I can't reach him out. Masama ang loob
ko dahil sa hindi nya ako magawang tawagan pero baka marami syang ginagawa, yun
nalang ang iniisip ko sa ngayon.

Ayokong mag-isip ng iba, ayokong isiping magkasama sila ni Candice sa mga panahong
'to. Nagkakamali lang ang nasa news, hindi iyon totoo. I know that they are capable
on writing such unbelievable articles kaya hindi dapat ako maniwala.
I trust Travis, he is my husband kahit hindi ko pa sya nakakausap. I know he loves
me at panghahawakan ko yun. I wanna know his side of the story, kung bakit hindi
nya sinabi na asawa ko sya. Lahat. I wanna know the truth from him.

I am spaced out kahit na kinakausap ako ng mga katrabaho ko, they are asking me
about Travis and I can't answer them anything but a smile.

Hindi ko rin alam ang nangyayari sa akin, these days, I keep on remembering things
from the past at normal daw iyon ayon kay Greg but there is one memory na hindi ko
maalala, ayun ay kung bakit may divorce papers na involve sa amin ni Travis.

Am I a bad wife? Hindi ko alam, I'm still clueless as fuck and I want answers pero
paano? I can't ask anyone sa nakaraan ko, si Travis at ang mga magulang ko lang ang
nakakaalam ng nakaraan ko, well minus the fact that I can't talk to my parents
dahil hindi naman ako anak ng kinilala kong ina na nagpapasakit talaga sa damdamin
ko.

Now, I can fully understand why my mom's treating me like others. She don't want me
to kiss her, she can't even call me anak at palaging malamig ang trato nya sa akin
ay dahil hindi naman talaga nya ako kapamilya.

Hours pass at pinilit kong magtrabaho ng maayos, pilit kong winawaglit sa utak ko
ang mga nabasa ko sa internet pati na rin ang mga pinoproblema ko. Kailangan ko
munang ialay ang oras ko sa pagtatrabaho dahil napapabayaan ko na iyon at hindi ito
maganda.

Sabay kaming naglakad palabas ni Jess at panaka-naka akong tumitingin sa phone ko

na hawak ko lang at napapabuntong-hininga nalang ako dahil wala naman akong
mensaheng natatanggap galing sa kanya.

"Uhh, Jess?" Lumingon sya sa akin pagkatapos nyang mag-out.

"Sa unit ko na ako uuwi ah? Salamat sa pagpayag sa aking pagstay sa inyo."
Pinanliitan nya ako ng mata at tinaasan ako ng kilay.

"Sigurado ka? Kaya mo naba?" Napangiti nalang ako at inilagay ang buhok sa likod ng
tenga ko.

"Yes, kaya ko, ano ka ba. Ang laki ko na!" Tumawa ako.

"O sya sige, mag-iingat ka okay? Don't hesitate to call me when something's
bothering you." Niyakap ko sya at muling nagpasalamat, sya na rin ang nagpara ng
taxi para sa akin at mabilis rin akong nakapasok at nakauwi sa unit ko.

Pagkapasok ko palang ay pakiramdam ko ay mag-isa lang ako. I left here alone at

walang makasama.

"Ahhh! Good vibes lang," I convinced myself at inihagis ang bag sa sofa, kumuha ako
ng galon ng vanilla ice cream sa ref at nilantakan habang nanunuod ng TV.

Travis and the said heiress, Candice Montes was seen having dinner at Café Monte
last night, the two seems close and oblivious about anything around them. They look
happy and here's the question by nitizens, is the billionaire ready to settle down?
Watch out for more news!

Mabilis kong pinatay ang TV at natulala nalang ako sa galon ng ice cream na nasa
harapan ko.

I won't cry, Travis loves me at business partner nya lang si Candice, he is my

husband kahit anong mangyari. I try hard to convinced myself but I find myself
tearing up.

"Y..you're going to be fine Cailegh, you're strong." I whispered to myself pero

umiiyak pa rin ako kaya agad na nabalewala ang sinabi ko. I shout at the top of my
lungs at tinapon ang unan na nakuha ko.

Wala na ba sa akin si Travis? Mahal nya ako, sabi nya!

Nakatulala lang ako sa paa ko habang nilalabas ang sama ng loob sa ice cream na
hawak ko, I find myself looking at the photo on our wedding day na nagpapaalala sa
akin na mahal ako ni Travis at babalik sya kaagad gaya ng sabi nya.

Naglakas loob ako para tawagan ang number nya at gaya ng inaasan ay ang operator
nanaman ang sumagot.

The number you have dialled is currently not available, please try your call--

Mabilis ko itong pinatay at hinagis ang phone ko sa sofa, mas lalo pa akong nanlumo
ng makita ang ice cream na wala ng laman at wala na ring natira sa ref.

Now, mag-isa na talaga ako.

Inayos ko muna saglit ang sarili ko at kipkip ang wallet at phone ay bumaba ako ng
building para bumili ng ice cream, binati pa ako ng guard pero ngiti nalang ang
isinukli ko dahil sa wala talaga ako sa wisyo sa ngayon.

I find myself wandering around the convenient store near my place at agad akong
bumili ng vanilla ice cream, humingi ako ng kutsara at napangiti ako habang
nakatingin sa pwesto kung saan kami unang nagkita ng asawa ko. I smiled knowingly
ng mapansing walang nakaupo doon pero occupied naman ang iba, parang sinadyang
walang maupo. Dumiretso ako doon at agad na nilantakan ang pagkain na hawak ko.

"How's my store, Jose? Everything's fine?" Mula sa kinauupuan ko ay narinig akong

boses ng babae kaya kumabog ang dibdib ko. Mabilis akong pumihit at lumawak ang
ngiti ko ng makita si Nang Nena na nakikipagusap sa cashier.

"Yes Madame, kaso may naupo doon sa seat na hindi nyo pinapaupuan, hinayaan ko
nalang kasi walang maupuan."

"Ano?! Diba sabi ko h'wag doon kahit anong mangyari? Naku!" Nagkamot ng ulo yung
lalaki at itinuro ako. Lumingon naman sa akin si Nang Nena at nakita ko ang
panlalaki ng mata nya habang nakatingin sa akin.

"Cailegh! Hija!" Tumayo ako at sinalubong sya ng yakap. Mukhang tuwang-tuwa sya
habang yakap ako at hindi ko rin maipaliwanag ang saya ko.

"Magkakilala kayo Madame?" Kumalas sa akin si Nang at tumingin doon sa Jose.

"Oo, mabuti nalang at tamang tao ang pinaupo sa pwestong iyon." Nagtatakang
napatingin sa akin si Jose at nagkibit-balikat lang ako.

"Naku hija, kamusta ka?" Napangiti ako sa lambing ng boses nya at hinawakan nya ako
sa braso.

"Ayos lang po,"

"Halika at doon tayo mag-usap sa opisina ko." Sabi nya kaya kinuha ko ang ice cream
ko sa lamesa. "Jose, h'wag mong papaupuin ang ibang tao dito, maliwanag?" Tumango
naman ang huli at hinila ako papasok sa loob ng opisina nya.

Naupo ako sa sofa at naupo rin sya sa tabi ko. Malaki ang ngiti sa labi nya at
bakas ang kasiyahan sa mga mata nya. Sumandok ako ng ice cream at kumain at
napailing sya.

"Uhh, gusto nyo po?" Nakangiting alok ko pero umiling sya.

"Hindi, naalala ko lang. Hanggang ngayon pala ay mahilig ka pa rin dyan, yan nga
ang kinakain mo noong nagkakilala kayo ng asawa mo eh." Natulala ako sa sinabi nya
at napatakip sya sa bibig nya.

"Susmaryosep! Kalimutan mo na ang sinabi ko!" Hindi magkandaugaga nyang sabi pero
pinigil ko sya at ngumiti nalang ako.

"Alam ko na po," tipid kong sabi.

"Alam mo? Sinabi na nya sayo hija? Naku, mabuti nalang! Iyong batang yun talaga!"

"Ako lang po nakaalam, hindi nya po sinabi." Putol ko sa kanya, napabuntong-hininga

naman sya at napailing. Hinawakan nya ang kamay ko at tinignan ako.

"Kamusta na kayo?" Sabi nya.

"Ayos naman po, Nang, ano po, diba alam nyo ang istorya namin? Nang, naaalala ko po
kayo pero hindi lahat." Ngumiti sya at hinaplos ang kamay ko.

"Masaya ako't naaalala mo na ako hija. Gusto ko na kayong makasama ulit ng asawa
mo, para ko na kayong mga anak." Ngumiti ulit sya pero may bakas ng lungkot roon.

"M..May gusto po sana akong itanong kung.. Kung pwede.."

Pagbabakasali ko.

"Oo naman, sige, magtanong ka. Tungkol ba sa inyo ni Travis? Sasagutin kita sa abot
ng makakaya at nalalaman ko." Ngumiti ako at niyakap ng mahigpit si Nang Nena.

"Maraming salamat po, kahit ngayon lang ulit kita nakausap ay pakiramdam ko,
kahapon lang kita nakita." Seryoso kong sabi, naluluha naman ang mata nya habang
nakatingin sa akin.

"Sana maalala mo na ang lahat hija, sige, anong tanong mo?" Huminga ako ng malalim
at nag-ipon ng lakas ng loob para magtanong.

"Ano pong.. Ano pong dahilan kung bakit kami naghiwalay ni Travis noon?"

xxxx
Sinipag ako bigla, hehe! Gusto nyo pa isa?

Chapter 44

Chapter 44
Reasons

"Sigurado ka hija?" Kinagat ko ang labi ko at dahan-dahang tumango.

"Naalala ko pa, martes iyon ng gabi noong pumunta ka sa akin na umiiyak. Nag-away
kayo ng asawa mo, actually, iyon ang unang beses na nangyari iyon."

"Leigh naman! I'm goddamn worried kung nasaan ka tapos sasabihin mo dyan lang?!"
Mariin kong naipikit ang mata ko ng mabungaran na ganun si Travis sa harapan ko.

"Honey, hindi ako aalis."

"Hindi ka aalis?! Ano, anong nangyari ngayon?! Umalis ka ng hindi nagpapaalam! Ang
sabi ko babalik ako pero wala ka na kung nasaan kita iniwan! I am searching for you
everywhere pero hindi kita mahanap tapos yan ang ibubungad mo sa akin?!" Mataas at
matigas ang boses nya pagkasabi noon at inihilamos ang kamay nya. Napatungo naman
ako at pinipigil ang luha na nasa mga mata ko.

"I'm.. I'm fine Trav, nakauwi ako ng maayos and nandito na ako." Narinig ko ang
malakas nyang pagmumura at nagulat ako ng sipain nya ang lamesa.

"Umalis ka ng hindi nagpapaalam! Putangina Cailegh, mamatay na ako sa pag-aalala

sayo tapos hindi mo sasabihin sa akin kung nasaan ka galing?! I'm your husband for
fuck's sake tapos wala akong kaalam-alam kung nasaan ka nagpupunta!" Ginulo nya ang
buhok nya sa sobrang inis at tumayo.

"T..Travis, ano.. Nandyan lang talaga ako. Sorry kung umalis ako ng hindi
nagsasabi, ayoko.." I sighed at naglakad palapit.

"Ayoko lang mag-alala ka." Malumanay kong sabi pero mukhang mas nagalit sya sa
sinabi ko. Nakita ko ang pagsalubong ng kilay nya at nagkulay itim ang abo nyang
mga mata dahil sa galit na naroon.

"Alala?! Hindi ako mag-aalala?! Anong tingin mo sa akin? Walang pakialam sayo? Mag-
asawa na tayo kaya karapatan kong malaman kung nasaan ka nagpupunta! Mahal kita
kaya nag-aalala ako!" Mariin ang pagkakasabi nya at tinuro pa ako, napayuko naman
ako at napahikbi dahil ngayon nya lang ako pinagtaasan ng boses.

Nanlambot ang tuhod ko sa sigaw nya at wala pang ilang segundo ay nakapaikot na sa
akin ang mga braso nya.

"I..I'm sorry, I didn't mean to shout at you. Nag-alala lang talaga ako, please
don't cry.." Mahinang bulong nya sa tenga ko at hinaplos ang buhok ko.

"Mahal kita." Napahagulgol ako ng sabihin nya sa akin ang mga salitang iyon at
niyakap ko sya pabalik ng sobrang higpit.

"Mahal din kita Travis, mahal na mahal din kita.." Sagot ko.

Noong gabing iyon ay mahigpit ang yakap ko sa kanya pero kahit anong pilit nyang
tinatanong sa akin kung saan ako nanggaling ay hindi ko masabi. Hindi pwede, hindi
nya pwedeng malaman.

Patuloy ang pagtulo ng luha ko habang nakatitig sa mukha nya at hinaplos ko iyon.

"Mahal kita, sana mapatawad mo ako." Matagal ko syang hinalikan sa labi bago dahan-
dahang umalis at inayos lahat ng gamit ko.

Pumunta ako kina Nang Nena noong gabing iyon dahil wala na akong mapupuntahan,
ayoko namang umuwi sa bahay dahil hindi ako welcome doon.

Galing ako sa hospital kaninang umaga, nawalan ako ng malay habang namamasyal kami
at nagpaalam sya na may bibilhin lang. Mabuti nalang at may mga mabuting loob ang
nagdala sa akin sa ospital at doon ko nalaman na hangga't hindi ako pumapayag na
magpa-chemo ay ganun ng ganun ang mangyayari sa akin.

Ayoko syang masaktan. Mahal na mahal ko si Travis at ayokong malaman nyang hindi ko
kayang lumaban para sa kanya, dahil hindi ko kaya, kasi mahina ako.

Days pass, I think weeks. Wala akong ibang pinagsabihan kung nasaan ako, tanging si
Nang Nena lang ang nakakaalam ng kalagayan at kung nasaan ako at nakiusap ako sa
kanyang na h'wag ipaalam kay Travis kung nasaan ako.

Noong una ay ayaw nya pero wala syang nagawa dahil pakiusap ko ito. Nakikita ko si
Travis kapag kausap si Nang at bigla nalang akong mapapaiyak kapag nakikita syang
ganun ang itsura, hindi ko sya kayang umiiyak pero wala naman akong magawa.

Alam kong mas masasaktan sya kapag nalaman nya ang kalagayan ko at ayaw ko nun.
Kumalat sa mga kaibigan namin na may lalaki akong kasama, it was true pero doktor
ko iyon. I had a brain tumor pero ayokong pumayag na magpachemo. Walang kasiguruhan
na mabubuhay ako, it may kill the cancer cells pero papatayin din nito ang katawan
ko.

I saw how devastated my husband is and I was too pero wala akong magawa kung hindi
tiisin sya kahit na hindi ko kaya hanggang sa dumating ang araw na nakita nya ako
at nasabi ko ang mga bagay na walang katotohanan.

"W..What do you mean?" Pain is visible in his beautiful eyes, ang saya na nakita ko
roon ay naglaho sa ngayon at pawang sakit ang bakas na naiwan.

"I'm sorry.." I whispered and look at my feet, my body is shaking at pilit kong
itinago ang luha sa aking mga mata.

"A..Akala ko ba walang iwanan? Leigh, ano 'to?" I smiled bitterly and sniffed.

"Sorry.."

"Hindi mo na ba ako mahal?" Nag-angat ako ng tingin at halos nanghina ako sa

nakitang sakit sa mukha nya pero umiling ako at nagsalita.

"May iba na akong gusto, magmove-on na lang tayo.." Matatag kong sabi ngunit sa
kabila niyon ay ang panghihina at ang pagpipigil kong umiyak.

"I hate you Cailegh, akala ko totoo ka. I regret the day I met you.. I regret
wasting my time showing you how much I love you. I hate you Cailegh. I hate you."
What he said pained me so much but I have to endure it.

Ito ang gusto mo Cailegh diba?

"I'm sorry.." I managed to say but he just look at me wearing his mad expression at
tinanggal ang singsing na nagdudugtong sa aming dalawa, parang naupos akong kandila
habang nakamasid sa kamay nyang nagtatanggal ng simbolo ng pagmamahalan namin.

"We're over Cailegh, I hope not to see you again." Inilaglag nya sa sahig ang
singsing at tumalikod paalis sa harapan ko.

I just watch the one I love walking away from me, I watch him left me. Napaupo ako
at nilapitan ang singsing na nasa lupa, iniabot ko ito and the moment my hands
touch the ring, my tears fell automatically..

My hands are shaking together with my body. I kissed the ring at ang sakit ng ulo
ko ay wala lang kumpara sa sakit ng puso ko ngayon.
I'm sorry but I have to do this, I have left with no choice.. I try my best not to
hurt you but either both of it will hurt you.

I hold the ring tighter and closed my eyes, the pain inside my head become more
painful and unbearable each passing time.

"I love you.." That was the last thing that I've said before the darkness eat my
consciousness.

Sa isang ospital ako nagising matapos nun, masakit ang ulo ko at sobrang masama ang
pakiramdam ko.

"Miss, yung singsing na hawak nyo kanina.." Iniabot sa akin iyon ng nurse at
bumuhos kaagad ang luha ko. Nalaman kong malala na ang sakit ko kaya kailangan ko
ng kumilos kung gusto ko pang mabuhay, ayoko sana pero Nang Nena was persistent
enough to convince me.

Humingi muna ako ng kaunting panahon para makita kahit malayuan ang asawa ko at
nakita ko kung gaano nya nililibang ang sarili nya para makalimutan nya ako at
napakasakit nito sa akin pero ito ang ginusto ko kaya wala akong karapatang
magsisi.

I send him his ring, yung ibinigay ko sa kanya noong kasal namin na tinapon nya
noong sinabi ko sa kanya ang mga kasinungalingan ko. Hindi ko alam kung tinanggap
nya pero mas masakit at nadurog ako sa ibinigay nya sa akin pabalik.

Divorce papers.

Hindi ako makakain dahil doon, I just want to die that time. Mas masakit pa ang
ganito kaysa sa sakit ko at hindi ko alam kung kaya ko pa bang mabuhay.

Ni hindi ko tinignan ang mga nakasulat doon at itinago ko lang iyon, I saw him
kissing someone one night when I sneak out at the hospital one evening. It was
Candice, yung kabatch-mate namin na may gusto sa asawa ko.

Gusto kong sumigaw, gusto kong sugurin sila pero hindi ko magawa. I just can't show
myself to them, ako ang nang-iwan kaya wala akong karapatan na magalit. Maybe they
can't recognize me if ever na magpakita ako, I lost my long hair, I am thin as ever
na nangangalumata pa.

I look like a mess, katulad ng buhay ko.

I closed my eyes painfully noong nakita ko na lumalalim na ang halikan nila at kung
saan-saan na napupunta ang mga kamay nila at hindi ko man kaya ay tumalikod ako at
patakbong umalis. Umiiyak ako pabalik ng ospital pero hindi ko nalang alam ang
nangyari, naramdaman ko nalang ang hi di maipaliwanag sa sakit ng ulo at pamamanhid
ng katawan ko at bigla nalang nagdilim ang paningin ko at hindi ko na alam ang
sumunod pa.

"Noong gabing iyon ay alalang-alala ako ng tumawag sa akin ang ospital na natagpuan
ka daw na walang malay malapit sa ospital, hindi ko alam ang gagawin ko." Hinawakan
nya ang mukha ko na hilam na ng luha at pinunasan iyon.

"Tahan na Cailegh.. Gusto kong tawagan ang asawa mo pero alam kung malulungkot ka
kung malalaman ng asawa mo kaya hindi ko magawa, pumunta ako sa ospital kinabukasan
pero hindi na kita inabutan. Kinuha ka na daw ng magulang mo."

"N..Nang.." Niyakap ko sya ng mahigpit habang patuloy ang paghikbi ko, habang
kinekwento nya sa akin ang mga nangyari ay nararamdaman ko ang hapdi sa puso ko.
Parang bumukas ulit ang butas na hindi humilom sa nakalipas na mga taon.

"Tahan na.. Kaya mo yan anak.." Malumanay nyang sabi pero nakayakap lang ako sa
kanya at patuloy sa pag-iyak. Habang kinekwento nya sa akin ang mga nangyari ay
patuloy ang paglalaro nito sa utak ko.

"Nang.. Si Travis po, kailangan ko po syang makausap." Utal kong sabi at humiwalay
para punasan ang luha ko.

"Paanong hindi pa kayo nag-usap?" Nakakunot ang noo nya habang nakatingin sa akin.

"Pumunta po sya sa States para ayusin yung sa kompanya nila, matagal na kami hindi
nagkakausap Nang.." Mahina kong sabi. "Sabi nya babalik sya kaagad pagkatapos pero
hanggang ngayon ay wala pa rin sya."

Hindi nagsasalita si Nang Nena habag sinasabi ko iyon at mukhang may malalim syang
iniisip. Napalunok naman ako sa klase ng tingin nya at napailing sya at iniabot sa
akin ang isang panyo.

"Imposible ang sinasabi mo, nakapag-usap kami noong nakaraang araw kaya imposibleng
wala pa sya dito. Personal syang pumunta dito, hija."

Chapter 45

Chapter 45
Enjoying

"Hindi din daw nagsabi sa kanya." Pambungad na sabi ni Jess bago naupo sa tabi ko.
"Naku yung babaeng yun, ayaw pa sabihin, akala mo naman anong gagawin ko kay Sir.
Fyi lang no, asawa nya ang friendship ko." Ngumiti ako sa sinabi nya at inabot ang
kamay nya.

"Thank you Jess," tumango naman agad sya pero halata pa rin ang pag-aalala sa mukha
nya. Bumalik nalang ako sa ginagawa pero panaka-naka pa rin ang tingin ko sa email
ko at sa phone ko at nagbabakasaling tumawag sya.

Hindi ko na namalayang oras na ng paga-out namin kaya dagli akong kumilos.

"Samahan kaya kita sa unit mo? Natatakot ako para sayo Cailegh." Hawak ni Jess ang
braso ko habang pababa kami ng building.

"Ayos lang ako, ano ka ba. Walang mangyayaring masama." I assured her kahit hindi
naman ako maayos. My head's a mess at sumuka ako kanina pero hindi ko nalang
pinaalam sa kanya, baka mag-alala sya at maperwisyo ko pa.

"Ganun ba? Sige, mag-iingat ka!" Senenyas nya ang kamay nya sa tapat ng tenga nya
at tumango ako. Nagpaalam ako sa kanya bago pumasok ng taxi.

"Kuya, sa malapit na park nalang po." Sabi ko sa driver at tinuro ko lang sa kanya
kung saan ko gusto.

It was seven in the evening pero nandito pa rin ako sa park na malapit sa building
namin, I hum silently habang ginagalaw ang paa ko sa swing. I took my phone out at
tinitigan ang larawan namin ni Travis. I missed him and looking at his photos makes
me sick.
The number that you have dialled is currently not available, please try your call
later.

I sighed inwardly and frustratingly when the operator answered my call again.
Napailing nalang ako at sinubukan pa ng ilang ulit pero ganun na ganun pa rin ang
sagot sa telepono.

Napatitig nalang ako doon at hindi ko na namalayan ang pagtulo ng luha ko. Travis
is not here, now that I needed him the most.

Pinunasan ko ang luha ko at nilibang nalang ang sarili ko sa mga ilaw na

nanggagaling sa mga bahay at sa mga batang nagkakantahan ng mga pampaskong kanta.

I checked my phone at tumayo nalang ako pagkakita ko ng oras. It was now, nine in
the evening at hindi ko na namalayan ang oras. Pagtayo ko ay nakaramdam ako ng
pagkahilo pero nagtuloy lang ako. This park was just a five minutes walk from the
building kaya hindi na ako sumakay.

Napatigil ako sa paglalakad ng may naramdaman akong basa sa ilalim ng ilong ko at

mabilis ko yung kinapa.

Dugo!

Bumilis ang paghinga ko habang nakatingin sa daliri
Its just blood, nothing to worry about Leigh. Hindi
myself at binilisan ko ang paglalakad ko, umaapuhap
at narinig ko pa ang pagbati ng guard pero hindi na
lakad ko papasok.
ko at kinalma ang sarili ko.
ka takot sa dugo. I convince
ang dibdib ko sa sobrang kaba
ako sumagot at diretso lang ang

"Cailegh!" Diretso akong naglakad habang nakatakip ang panyo sa ilong ko, I'm in
the verge of crying. Sumasabay pa ang pagpintig ng ulo ko at ang pag-ikot ng
paningin ko.

"Cailegh!" Napatigil ako sa paglalakad ng may tumawag sa pangalan ko at didiretso

na sana ako ng lakad pero humarang sa harapan ko si Harris.

"Cai, I never thought I will see you here." Nakangiti nyang sabi pero hindi ako
makangiti pabalik. The pain in my head was just so much kaya hindi ako makasagot.

Tumango lang ako at tinuro ang elevator kaya nangunot ang noo nya.

"Are you okay? You're pale!" Umiling lang ako at umatras, hindi ko na sya masyadong
makuta dahil sa malabo na ang paningin ko.

"Cailegh, you sure?" Nag-aalala nyang sabi.

"O..Oo.." I managed to answered him pero naramdaman ko ang pagkawala ng balanse ko

kaya napahawak ako sa kanya at agad nya akong nasalo. Nagmura sya at hindi ko na
maintindihan ang mga sumunod nyang sinabi dahil wala na akong marinig at basta
nalang nagdilim ang paningin ko.

"Anong gusto mong ipangalan sa anak natin ha, honey?" Halos mapatalon ako sa gulat
ng may yumakap sa akin mula sa likuran pero napalitan din ng ngiti ng makilala ang
boses nya.

"Hi honey.." I giggled when his lips touches my nape at napahigpit ang hawak ko sa
kamay nyang nakapalibot sa baywang ko. Umakyat iyon paakyat sa pisngi ko at iniikot
nya ako para marating ang mga labi ko.
He nibbled my lower lip while caressing my face at mas pinapalalim ang halik. I
moaned against his lips and throw my arms around his neck and push myself more to
him.

Matamis syang ngumiti pagkatapos at dinampian ako ng mabilis na halik ulit sa labi.

"So, as I was saying. Anong gusto mong pangalan ng mga anak natin?" Malambing nyang
sabi at ipinatong ang baba sa balikat ko.

"Mga agad? Ang dami ah." Tumawa ako at humilig sa kanya.

"Of course, I'm planning on making them a basketball team. What do you think?"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at kinurot ang tagiliran nya.

"Grabe ka! Ang hirap kaya manganak!" Reklamo ko.

"Wala pa bang laman 'to?" Mahinang bulong nya sa akin at unti-unting ipanasok ang
kamay sa shirt ko at hinaplos ang tyan ko.

"Wala pa.." Sagot ko at ngumuso, naramdaman ko naman ang pag-akyat ng kamay nya
mula sa tyan ko kaya hinampas ko iyon.

"Travis! Isa!" He chuckled softly and bit my earlobe.

"Pa-isa nga ulit honey ko.." Tawa nya at walang pasabing binuhat ako at malakas na
napatili nalang ako habang sinusuway sya.

"Is she alright, Doc?" Sabi ng isang baritonong tono at unti-unti kong iminulat ang
mata ko. I adjusted myself from the light at inaninag ang taong nag-uusap sa gilid
ko.

"Yes, she is." Tipid na sagot ni Greg habang inaayos ang salamin nya.

"Ano bang nangyari? Why did her nose bleed and bakit sya nawalan ng malay? You said
she's fine but she looks weak." Pagpilit ni Harris at tahimik lang ako nagmasid sa
kanina.

"I'm sorry but I can't tell you her situation, mister." Kaswal at mababa ang tono
na sagot ni Greg pero matigas pa rin si Harris at nagpupumilit.

"Bakit hindi pwede? I'm her boyfriend kaya bakit hindi ko pwedeng malaman?"
Napailing ako sa sinabi nya at nakita ko rin ang pag-ismid at pagngisi ni Greg
habang nakatingin rito.

"I'm afraid you are not." He grins at lumingon sa akin at mabilis na ngumiti.

"Hi Cai," lumapit sa akin si Greg pero nagulat nalang ako sa ginawang pagyakap sa
akin ni Harris.

"Are you fine? I'm worried Cailegh! Wala bang masakit sayo?" Napalunok ako at
dahan-dahan syang inilayo sa akin.

"I'm fine now, thank you Harris." Tipid kong sabi at pilit na ngumiti.

"Sigurado ka? Ayaw sabihin sa akin yung kalagayan mo, nag-aalala ako." I nodded
again at mabilis na lumingon kay Greg at mabilis syang tumikhim.

"Uh, excuse me Mister but can I talk to Miss Ignacio?" He politely asked. Tumango
naman si Harris pero hindi umalis, hinawakan pa nya ang kamay ko kaya napalunok
ako.

"I mean, privately.." Dagdag ni Greg at mukhang nakuha naman nya iyon at nagpaalam
sya palabas.

"How's your feeling?" Nag-angat ako ng tingin at nasa may tabi ko na si Greg.
Mabilis akong umiling at inalalayan nya ako paupo.

"I'm not feeling well, Doc." I confessed, napabuntong-hininga naman ito at nailing
sa akin.

"I told you to come back for a check up pero hindi ka bumalik. What exactly you are
thinking Cailegh?" Seryoso nyang sabi at nag-iwas ako ng tingin.

"I'm not sick, stress lang ako kaya ganun." Sabad ko, may kinuhang papel si Greg at
nagsalita.

"It's getting bad, Cailegh. Kailangan mo ng macheck habang maaga pa and this is
serious. What you are experiencing right now is not stress, I am telling you. Hindi
ito maganda." Malumanay pero seryoso nyang sabi, mukha rin syang stress habang
nakatingin sa akin at parang pinoproblema din ang katigasan ng ulo ko.

"A..Anong pwedeng mangyari? I'm always having a severe headache at sumuka ako
kanina, what does that mean?" Takot kong sabi sa kanya, wala namang bakas ng
pagkagulat sa mata nya habang nakatingin sa akin at nanatili lang syang nakatitig
ng seryoso na mas lalong nagpapakaba sa akin.

My heart was thumping and my stomach is clenching,

"What? Greg, sabihin mo na." He chewed his lips bago nagsalita.

"I'm sad to say but the.." He took a deep breath at parang nahihirapan din kung
paano nya sasabihin. "Promise me first that you won't cry."

Hindi ako nakasagot sa sinabi nya. I doubt if I can do that.

"Okay, just.. just don't panic okay but based on my observation, the cancer cells
might be active. Maaaring bumalik ang sakit mo Cailegh." Hearing those words
stabbed me like a knife, parang narindi ako at hindi ko na napigilan ang pagtulo ng
luha ko. I sobbed quietly at malungkot na nakatingin lang sa akin si Greg, he was
shaking his head at nagpatawag ng nurse para asikasuhin ako at bigyan ng tubig.

"It's getting late, ihahatid nalang kita. I can't contact Travis." Nakakunot noo
nyang sabi, I sighed.

"He's in here, right? May nakapagsabi sa aking nandito na siya sa Manila."

Nagtatakang tinignan ako ni Greg at inalalayan ako patayo.

"What do you mean? Nung nakaraang araw pa sya nandito and yet, hindi mo alam?"
Malungkot na tumango ako at napahawak ako sa kanya ng hindi ko naiayos ang balanse.

"Careful. Travis is being an ass again, don't worry Cai. I'll talk to him, para
sabay na kayo magpacheck-up, may sapak din sa ulo yun eh." Tumawa sya.

"Greg?" Tawag ko sa kanya at agad syang tumalima.

"Don't tell him, please. Ayoko."

"You're being scared again, ayan ang dahilan kung bakit kayo nagkasira noon kaya
sana ay h'wag mo ng ulitin. Tell him, asawa mo pa man din sya tapos sya pa ang
hindi nakakaalam."

"Alam nyo? Paanong.."

"Yes, alam naming tatlo pwera lang kay Travis. He's an ass, really, ni hindi
manlang nagpaimbestiga." He frowned at pinaupo muna ko saglit.

"Wait here, I'll just go get my things."

I stomped my feet quietly at the concrete floor while staring at the ceiling. I was
thinking about Travis, ano bang nangyayari?

My thought suddenly fades when I heard footsteps at nag-angat ako ng tingin ay

nakita ko ang babaeng naglalakad. Mabilis akong tumayo ng mamukhaan ko si Candice.

I called her at binilisan ko ang paglalakad ko, hinaltak ko ang braso nya ng
maabutan ko sya.

"What?!" Naiirita nyang sabi pero nagliwanag ang mata nya ng makita ako.

"Oh, hi there poor little Cailegh." She smirked and my blood boiled that instantly.

"Where the hell is my husband?" Mukhang nagulat sya sa tanong ko at kinumpas ang
kamay nya.

"You knew? Well, he's enjoying my company." Ngumisi sya at hinawi ang buhok nya.

"Where the hell is he?" I asked her through gritted teeth, sa totoo lang ay gusto
ko ng kalmutin ang mukha nya para maalis ang nakakasukang ngisi roon.

"He will leave you, just wait for it. He's done playing with you, didn't you know
that?"

"No! You're lying! Bring me to my husband, stop mending with us!" Naikuyom ko ang
kamay ko at masama ko syang tinignan kahit na sumisikip na ang dibdib ko sa
sinasabi nya.

"I'm telling the truth, kaya nga hindi sya nagsasabing nandito na sya diba? Kasi
tapos na sya sayo. He wants revenge, he just wanna fool you around and make you
suffer." Sinampal ko sya at umiling.

"Y..You're lying, Travis loves me. Stop it!" Hinawakan nya ang pisnging sinampal ko
at mapang-asar akong nginitian.

"You won't believe me? Then go to this place and find out yourself." Naiwan akong
tulala at nakatanaw lang sa likod nya habang naglalakad palayo.

She's not telling the truth. Gusto nya lang kaming sirain, no, Travis loves me. He
loves me.

Chapter 46

Chapter 46
Confrontations
"Sumagot na?"

"Hello?" Halos malagot ang hininga ko ng marinig ang malamig na boses nya, naitikom
ko ang bibig ko at bumilis ang pintig ng puso ko.

"H..Hello, Trav.." I breathe hard, controlling my tears not to fall.

"L-Leigh.." Tawag nya sa akin sa kabilang linya, napatungo ako at tumulo ang luha
kong pinigilan.

"N..Nasaan ka?" Mahinang sabi ko, mabilis na lumapit naman si Jess at hinaplos ang
likod ko.

"I..I'm working, Leigh I'll.. I'll talk to you later." Bago pa man ako makasagot ay
namatay na ang linya, napahikbi ako at nabagsak ko ang phone ko.

"Cai! Oh my god!" Hinila ako payakap ni Jess at tahimik na umiyak ako sa balikat
nya.

"Ayos ka lang? Oh god, bwisit na Travis na yan! Hindi ko na sya i-si-Sir ngayon ah!
Walanghiya!" Naiiritang sabi nya at hinaplos ang buhok ko. "Cai, calm down.. Baka
busy lang talaga, alam mo na may ginagawa." Kumbinse nya sa akin pero umiling ako.

"N..Nagsinungaling sya.." Humikbi ako, nagpanic sya at kaagad na inabutan ako ng

tubig at inalalayan ako uminom. Pinunasan ko ang luha ko at kinapa sa bulsa ko ang
papel na hawak ko.

"P..Pupuntahan ko," tumayo ako at kinuha ang bag ko.

"Sama ako!" Biglang tumayo si Jess at sumunod sa akin, patuloy lang ang pag-iyak ko
sa loob ng taxi at kahit anong pigil ko ay hindi ko magawa. Nakatingin lang naman
ng nag-aalala sa akin si Jess at hindi mapakali kung paano ako papatahanin.

"Cai, nakakasama yan sayo. Stop crying please, natatakot ako." I tried relaxing
myself but I just can't, hindi nya ako kinausap. He just cut the call.

Paano kung totoo yung sinasabi ni Candice? Paano kapag gusto nya lang talagang
maghiganti? Sumikip ang dibdib ko sa mga naiisip.

"We're here," hindi na ako nagsalita at basta nalang akong lumabas sa taxi, hindi
ko maipaliwanag ang kabang nararamdaman ko. Humahangos na sumunod si Jess sa akin
at inakay ako palabas.

"Ma'am, sino pong kailangan nila?" Harang ng isang guard sa akin pero hindi ko sya
pinansin at luminga pa ako para maghanap.

"Uh, kuya, nandyan ba si Mr. Samaniego? Ano kasi.. Kailangan namin syang makausap."
Sabat ni Jess, pinasadahan kami ng tingin ng guard at nakita ko ang pagtingin nya
sa mata kong namumugto.

"Naku ma'am pasensya na po, hindi po kasi pwedeng makapasok kapag walang pahintulot
eh. May ginagawa po kasi si site kaya ganun." Ibinalik ng guard ang tingin sa akin
pero hindi ako nagsalita.

"Sige na kuya, my friend here wants to talk to him. Emergency lang kuya."
Pagpupumilit ni Jess pero umiling pa rin ang guard.

"Miss hindi talaga-"

"Kuya! Asawa sya ni Samaniego!" Jess retorted. Nanlaki ang mata ng guard at
tinitigan ako at maya-maya pa ay humagalpak ng tawa.

"Ano bang.." Tumawa sya. "Scam ba 'to? Hindi kayo makakapasok kaya mas mabuting
umalis na kayo dito at magpatawag pa ako ng ibang kukuha sa inyo dito." Naiiling
sya.

"Ano ba kuya! This is really important, mukha ba kaming nanloloko?! Look, let us in
para matapos na ito!" Naiiritang sabat nya.

"Miss, hindi pwede maliwanag? Umalis nalang kayo. Tsaka wala si Sir dito ngayon."
Tinuro nya ang labas para lumabas kami pero hindi ako gumalaw.

"Miss, lumabas na kayo at magpapatawag talaga ako ng pulis." Matigas na sabi nito
at hinawakan ang braso ko.

"Bitiwan mo ko!" Tinanggal ko ang kamay nya sa braso ko at umatras.

"Lumabas na kayo, tatawag na talaga ako--" napasinghap ako ng makita sa di-kalayuan

si Travis, nanigas ang katawan ko pero nagawa kong itulak palayo ang guard at
tumakbo papasok ng site, I heard them shouting at me pero hindi ko na marinig,
gusto ko lang ang matawag at makausap ang asawa ko.

My chest is thumping sa saya na nakita ko sya sa halos tatlong linggo naming hindi
pagkikita at sa sakit dahil sa wala syang sinabing kahit ano sa akin.

Nakapolo syang itim at napansin ko ang mas humaba nyang buhok, ibinuka ko ang bibig
ko para sana tawagin sya pero natulos ako sa kinaroroonan ko ng biglang sumulpot si
Candice mula kung saan at tumabi kay Travis.

Dagli akong nagtago at sumilip sa kinaroroonan nila, nawala na ang nga engineer na
kausap ni Travis kanina at naiwan silang dalawa na nag-uusap. I felt the large pang
on my chest while looking intently at them.

Nakita ko ang paglapit ni Candice sa asawa ko pero bahagyang lumayo si Travis at

nagpamulsa.

With my shaking hands, I manage to pick my phone and dialled my husband's number.
Mataman akong nakatitig sa kanina at inilagay ang telepono sa tenga ko. Nakita ko
na natigilan sila sa pag-uusap at mabilis na kinuha ni Travis ang phone nya sa
bulsa at nakatingin lang sya sa phone nya at mukhang may malalim na iniisip.

Answer it please. Answer it please.. I silently prayed but my hopes died that
easily when I heard the dial tone, he cancelled it. Bumagsak ang telepono na hawak
ko na mukhang naging dahilan para makita nila ako.

I wanted to run away and cry until I die but my feet froze kaya wala na akong
nagawa kung hindi ang lumabas sa pinagtataguan ko at alamin ang totoo. I'm tired
being clueless all the time, pagod na akong maging bulag sa lahat.

"L..Leigh," it was his voice at sinalubong ko ang gulat nyang mga mata.

"Cailegh!" Boses ito ni Candice at mabilis syang pumunta sa tapat ni Travis. There
was a triumphant evil smile in her lips and she crossed her arms on her chest.

"You came!" She grinned.

"What.. What are you doing here, Leigh? You.. You shouldn't be here!" Mabilis na
pumunta sa harapan ko si Travis at hinawakan ang balikat ko, he was saying those
words right in front of my face, I should be happy that he's here but hindi ako ng
makaramdam ng kahit anong saya kaya lumayo ako sa kanya.

"Did you believe me now, poor girl?" Malambing ang boses ni Candice pero nasa loob
nito ang napakasamang hangarin. Hindi ako nagsalita kaagad at hindi makapaniwalang
nakatingin sa kanilang dalawa.

"Wh..What's this?" Matigas kong sabi kahit na hindi ko na kayang magsalita kung
tutuusin dahil mabigat na ang pakiramdam ko.

"L..Leigh, please.. H'wag kang makinig sa kanya, please.. Umuwi na tayo.."

"Why Travis? Didn't you want to let her know your plans?" Tinagilid nya ang ulo nya
habang nakatingin sa akin, I ignored Travis' voice at nanatili akong nakatingin
lang sa kanya.

"He wants revenge," she started.

"Leigh.."

"He wants to hurt you like the way you hurted him before. He was devastated and
broken when you leave him without a word. Alam mo ba kung anong sakit ang dinanas
nya noong umalis ka? Of course not!"

"I was there.. I was there nung mag-isa sya pero bumalik ka, you came back without
remembering anything so he took advantage of your situation."

"Candice! Stop! We have talk about this!" Travis shouted furiously and turned to
me.

"Leigh, Honey, h'wag kang makinig sa kanya. Let's go home, please.." His voice is
soft at pinipilit na kunin ang atensyon ko pero hindi ko ibinigay.

"Sa tingin mo ba susunod ako sa usapan? Of course not! I'm not that naïve para
sundin yun!" Cool nyang sabi at pinakatitigan ako, there is a faint smirk on her
face while looking at me.

"Alam mo ba kung bakit ayaw nyang sabihin sayo na asawa mo sya?" Sabi nya, my heart
almost stops beating when she mentioned that. She knows it all, alam nya ang
lahat..

"Fucking shut up Candice! Leigh, let's go." He tried holding my wrist but I shook
it away, I step away from him at tumungo ako.

"He wants to have a revenge. He will make you fall at pagkatapos ay iiwanan ka nya
katulad ng pag-iwan mo sa kanya. He didn't wang you to know dahil ayaw nyang may
panghawakan ka.."

"After playing with you, babalik rin sya sa akin. I'm there when he needed you pero
bumalik ka pa, sinira mo pa ang dapat kami!" Lumapit sya sa akin at napasinghap ako
ng tumama ang palad nya sa pisngi ko.

"Bullshit!" Hinila ni Travis palayo sa akin si Candice. "Walang tayo at malinaw na

malinaw yon, stop bullshitting me right now!" Matigas at galit na galit ang boses
ni Travis at lumayo kay Candice.

Ginawa ko ang lahat para hindi ako umiyak sa harapan nila ngayon, I get her point.
Travis was up for revenge dahil sa kagagawan ko. I know it at masakit isipin na
gusto nya lang na paghigantihan ako kaya nandito sya sa tabi ko.

"Sa akin sya babalik, tandaan mo yan! Hindi ka nya mahal!" Matigas na sigaw ni
Candice at tinuro ako. "Sa tingin mo ba babalikan pa nya ang taong nanakit sa
kanya? Do you think he will settle for a low girl like you? Walang interes sa
negosyo at.." Nandidiri ang tingin nya sa akin.

"At anak ng katulong?" Sa sinabi nya ay hindi ko na napigilan ang paghagulgol.

Namanhid ang katawan ko at parang tinanggalan ako ng karapan huminga sa sinabi nya.

"Tama na! L..Leigh.." Mabilis na hinawakan ni Travis ang kamay ko at pinipilit

akong tumingin sa kanya. "Honey please.."

"A..Alam mo?" Nanghihina kong sabi sa kanya. Nabitawan nya ang kamay ko at tumungo
sya and I know exactly the answer to my very own question.

He knows, of course he knows..

"He didn't love you, all he did was to play with your fragile heart and break it
into tiny pieces like you did to him!"

"Enough! Don't listen to her, sa.. Sa akin ka makinig please.. Noong una ganun ang
plano but.. but hindi ko nagawa, I love you please makinig ka.." Hindi ko alam kung
anong dapat kong sabihin sa mga sinabi nya.

"T..Totoo ba?" My voice broke when I said those words. Umiiyak sya habang
nakatingin at kinakausap ako pero kailangan ko ng sagot at kompirmasyon galing sa
kanya.

Mahal na mahal ko sya at humindi lang sya ay maniniwala ako ng walang pag-
aalinlangan pero nawala ang katiting kong pag-asa na hindi totoo ang sinasabi ni
Candice nung tumango sya.

I smile sadly habang tumitingin sa kanya.

"I'm sorry, please.. Makinig ka, magpapaliwanag ako.." He begged at niyakap ako ng
mahigpit, umiiyak rin ako at pati pakiramdam ko ay namanhid sa mga nalaman ko.

It just that.. It pains me na ang taong pinagkatiwalaan at minahal ko ng totoo

kahit wala akong maalala ay hindi rin pala ako sineryoso. It pains me thinking that
someone I loved hates me dahil sa desisyon ko sa nakaraan. Ayaw ko lang naman
silang masaktan pero kahit ano namang gawin ko ay masasaktan at masasaktan ko lang
din sila.

"I..I'm sorry.." I whispered at him softly at naramdaman ko ang paninigas ng

katawan nya, hinawakan nya ang pisngi ko at pinakatitigan ang mata ko.

"Hindi.. Ako ang mag-so-sorry, please. I'm reckless and selfish pero mahal kita..
Please maniwala ka.." His eyes are begging while caressing my cheeks.

"I deserved it." Mahina kong sabi at unti-unti kong tinanggal ang kamay nya sa
pisngi ko. I'm not mad, hindi ko sya masisisi dahil alam kong ako ang pinagsimulan
ng lahat ng ito, I deserved to be hurt like the way I hurted my husband.

"H..Hindi ako galit, bagay lang naman 'to sa akin. I am sorry for hurting you.."
Umiiyak kong sabi kay Travis at umatras.

"I love you Leigh, parang awa mo na.." I shook my head while looking at him.
"Mahal din kita pero nagkakasakitan lang tayo, nasaktan kita ng sobra dati at bagay
lang sa akin ang sakit na nararamdaman ko ngayon. I don't blame you Trav.." Ngumiti
ako ng pilit pero nanlalabo na ang mata ko habang nakatingin sa kanya.

"S..Sana mapatawad mo ako, we're even.. I'm sorry.." Pumihit ako at tumakbo at huli
ko na ng mapansin ang nakaharang kaya nadapa ako at malakas na tumama ang tuhod ko
sa bato.

Naramdaman ko ang sakit aa tuhod ko at tuluyan na akong napaiyak, nanginginig ako

at hindi maigalaw ang sarili ko. Hindi ako umiiyak dahil sa sakit ng tuhod ko, this
was bearable but the pain and the scar in my heart was not. I am crying my heart
out and I am near in praying na sana ay mawalan nalang ako ng pakiramdam at
mamanhid para hindi ko na maramdaman ang sakit na ganito.

I love him but I'm not good enough for him, nasaktan ko sya noon kaya hindi na ako
nagtataka na doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon. I love him and I believed
him when he said that he loves me pero hindi na pwede, parang mali na, maling-mali
na.

Chapter 47

Chapter 47
Safe

"Cailegh, I'm sad to say but all the tests are positive.. Sorry.." Greg's voice was
echoing on my mind. Halo-halo ang nararamdaman ko at bawat segundo na lumilipas ay
pasakit ng pasakit ito.

I closed my eyes and let my tears mixed with the cold water from the shower. I was
numb, I can't feel anything but sadness and pain. Hindi ba ako magiging masaya?

Shower's on. Clothes on. I'm crying like a little girl who messed up so bad.

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa condo mula sa site kanina, hindi ko alam
kung paano ako nakatayo mula sa pagkakadapa ko at pakiramdam ko ay lumulutang lang
ako. I don't know now what's the sense of living for the second time around.

My life's a mess, I'm really a mess.

My parents hates me, my husband hates me and I hated myself too. I was too selfish
at iniwan ko sya noong nasasaktan dahil sa akin pero wala na akong magagawa dahil
tapos na, ang tapos na ay hindi ko na pwedeng balikan pa.

Natulala ako sa sugat na nasa tuhod ko at ang namumuo na nitong dugo. Bakit hindi
ko maramdaman ang sakit?

The cold water makes me shiver at niyakap ko ang sarili ko sa lamig, I am silently
wishing na sana ay kayang masama ang sakit na nararanasan ko sa agos ng tubig pero
hindi, kahit anong babad ko sa malamig na tubig na ito ay hinding-hindi mapapawi
ang mga bagay na pinagsisisihan ko.

Ang mga bagay na ginawa ko sa nakaraan na naging dahilan para magulo ang aking
kasalukuyan. If I told him, maayos kaya kami ngayon? Did we have kids? Masaya na
kaya ako ngayon?
What ifs are ruining my head and many thoughts are left unanswered.

Narinig ko ang kalabog sa labas pero hindi ako gumalaw, I don't care if I lock the
door or not, kung magnanakaw man yun ay kunin na nya ang lahat at wala na rin naman
akong pakialam. Masyado lang sigurong magulo ang utak ko kaya naiisip ko 'to pero
wala naman akong maramdamang takot.

Sumandal nalang ako sa malamig na semento at hinayaan ang pag-agos ng tubig sa

katawan ko.

Narinig ko ang pagkalabog ng pintuan ng banyo kaya napatingin ako doon, bumukas
iyon at nakatulala lang ako sa taong bumungad sa akin mula roon.

Maybe I am hallucinating. Nailing nalang ako at malungkot na napangiti.

"Shit," mariin at matigas na boses ang pumailanlang sa tenga ko kaya nagmulat ako
ng mata at nakita ko ulit ang imahe nya sa harapan ko. Pati ba naman boses? I
wanted to laugh at my imagination.

Nakatingin lang ako sa imahe nya na papalapit sa akin at agad na namatay ang tubig
na nagmumula sa shower. Doon na ako napakurap at napahawak sa semento.

Hindi sya nagsalita habang nakatingin sa akin pero nakita ko ang pamumula ng mga
mata nya, walang sali-salitang lumuhod sya sa harapan ko at mahigpit akong niyakap.

Mas lalo akong napaluha ng maramdaman ang init ng katawan at ang pabango nyang
hinahanap-hanap ko. I gripped his shirt at sumiksik sa dibdib nya.

"B..Bakit.." Hindi ko matapos ang sasabihin ko dahil sa paghikbi.

"S..Shhh.." Alo nya sa akin at mas hinigpitan nya ang pagyakap, halos hindi na ako
makahinga but I don't seem to mind it.

No one is speaking and the sound of heartbeats, sobs and cries is all I can hear.
I've never felt welcome like this before, his arms are my guards, being with him is
my safe haven.

The beatings of my heart was unknowingly fast and my stomach is crumpling with
mixing emotions.

"H..Hush now," he cupped my cheeks using his bare hands, his eyes are begging for
me to stop crying but I just couldn't. Halos hindi na ako makahinga habang
nakatingin sa mga abo nyang nga mata. His eyes means the world to me, I will do
anything just to have those eyes to only look at me.

Maya-maya pa ay tumayo sya at kumuha ng twalya at ibinalot sa katawan ko, walang

imik na binuhat nya ako palabas at iniupo sa kama. Nakatingin lang ako sa kanya
habang kumukuha ng damit ko at naupo sya sa tabi ko para patuyuin ang katawan ko, I
was just watching him na seryoso sa ginagawa.

"Can I change your clothes?" Alangan nyang sabi, tinutukoy ang damit kong basa.
Tumango at malalim syang huminga bago lumapit at bihisan ako.

Nakita ko ang pagtingin nya sa tuhod ko at ang pagbalik nya ng tingin sa akin pero
nag-iwas ako. Bumuntong hininga sya bago tumayo at bumalik na may dalang first-aid
kit, lumuhod sya sa harapan ko at hinawakan ang paa ko pero inilayo ko.

"Come on, it won't hurt, I promise.." Sinsero nyang sabi at hinawakan ang paa ko,
hindi ako makagalaw at agad akong kinabahan ng makitang hawak nya ang alcohol.
"Ayaw.." Umiling ako, there was a sad, sly smile on his lips sa ginawa ko at kinuha
nya ang kamy ko at marahang pinisil.

"Hindi masakit, just close your eyes and hold on my shoulders. Hindi kita hahayaang
masaktan, pangako." His eyes are assuring kaya napatango ako. Isinara ko ang mata
ko at kumapit sa balikat nya. Napapiksi ako sa sakit ng dumampi sa sugat ko ang
bulak pero hinigpitan ko lang ang hawak sa braso nya.

Ngayong ginagamot na nya ito ay tsaka ko lang naramdaman ang sakit ng sugat ko.
Kung hindi nya lang inabot ang kamay ko at hinagkan ay maaaring hindi ko pa
malalamang tapos na.

Matapos nyang gawin iyon ay binuhat nya akong muli at inihiga sa kama, inayos nya
ang kumot ko at hinawakan ang pisngi ko para tumingin sa kanya.

"Mahal kita." Those words means a lot to me but it doesn't feels right, alam kong
hindi na pwede. Hindi na pwede ang pagmamahal na 'to. This was unhealthy at ayokong
magsisi sya na minahal nya ulit ang isang katulad kong walang nagawa kung hindi
maging mahina at hindi sya ipinaglaban.

There was hope in his eyes na magsalita ako pero nabigo sya, instead ay hinalikan
nya ng matagal ang ulo ko at umalis sa tabi ko.

My heart aches as I watch him turning his back at me kahit na alam kong magpapalit
lang sya ng damit. Nagkunwari akong tulog ng bumalik sya at naramdaman ko ang
paglubog ng kama sa tabi ko.

"I love you.." He whispered at iniangat ang ulo ko at inilagay sa braso nya, hinila
nya ako palapit sa kanya at niyakap ako ng mahigpit. Yung tipong hindi ako
makakawala sa kanya.

"Sleep and we'll talk tomorrow, I'll expain.." Mahinang bulong nya ulit at
nakumpirma kong alam nya na gising pa ako, hinaplos nya ng paulit-ulit ang buhok ko
hanggang sa makatulog na ako ng tuluyan sa braso nya, feeling safe and never felt
unwanted.

Chapter 48

Chapter 48
Something

I woke up feeling under the weather, nakita ko kaagad si Travis na payapang

natutulog sa tabi ko at mahigpit na nakayakap sa baywang ko.

A smile crept into my face, I wanna touch his face but I don't want to wake him up.
I gently remove his hand from my waist at dahan-dahang tumayo sa higaan. My body's
aching, my head was throbbing.

Dumiretso kaagad ako sa banyo dahil naramdaman ko ang pag-ikot ng tyan ko.
Napahawak ako sa sink habang sumusuka, naiiyak na ako sa sakit ng lalamunan at ng
ulo ko. Wala na akong mailabas pero umiikot pa rin ang tyan ko, nang mahismasan ay
agad ko itong binuhusan at naupo sa takip ng inidoro.

Sinapo ko ang ulo ko at tumungo.

I remember what Greg have said, sintomas daw ito ng sakit ko. Ayoko sanang isipin
ang sitwasyon ko sa mga oras na 'to pero dahil sa mga sintomas na ito ay
pinapaalala sa akin na hindi ako magiging masaya.

Gusto ko nanamang maiyak at sumigaw pero hindi ko magawa, thinking that my husband
was just a wall away from me.

Tumungo nalang ako at hinayaan ang sakit na mawala ng kusa.

"Why are you here?" Mabilis akong nag-angat ng tingin at nakitang papalapit sa akin
si Travis, his eyes are twinkling na halatang kagigising lang and his hair is
disheveled.

Lumapit sya sa akin at lumuhod sa harapan ko,

"Mabasa ka.." Sabi ko, tinutukoy ang damit nya dahil sa pagkakaluhod nya sa
semento. Hindi naman nya pinansin ang sinabi ko at nanatili lang ang tingin sa
akin.

"Ayos ka lang? Are you hurt?" Umiling ako at tipid na ngumiti. He sighed bago
tumayo at nagulat ako ng binuhat nya ako pero walang nagawa kung hindi ang kumapit
sa leeg nya. Inilapag nya ako sa kama at sya pa mismo ang nagtanggal ng tsinelas ko
at itinaas ang paa ko.

"Why.. Why are you here?" Halos pabulong kong sabi, naupo naman sya sa tabi ko at
muntik pa akong mapanganga ng hinubad nya ang sando nya.

"Is there problem with that? My wife is here, my family is here." Ngumiti sya ulit
at tinanggal ang buhok kong nakatabing sa mukha. "You are my family." Malumanay
nyang sabi na nagpatalon sa puso ko pero ang pagkirot ng ulo ko ay naging senyales
para maputol ang pantasya ko.

"Trav.."

"Uh, I'll cook for you, sinisinat ka." Mabilis nyang putol sa sasabihin ko at
mabilis na hinagkan ang noo ko at tumayo palabas. Nakatingin lang ako sa kanya
habang papaalis, he sure knows what am I going to say kaya pinutol nya iyon.

Yes, I want to live a normal and happy life with my husband pero alam ko sa sarili
kong sa panaginip ko lang yun mangyayari.

Sumandal nalang ako sa headboard ng kama at pilit na tinatanggal sa utak ko ang

sinabi ni Greg. All the tests are positive, my brain tumor's back and ready to ruin
my life. Bakit ba kasi pwedeng bumalik yun?

Bumukas ang pinto at nakita kong si Travis iyon at may hawak na tray. Inilapag nya
iyon sa harapan ko at kinapa ang leeg ko.

"Bakit kasi nagbabad ka sa shower?" Nakakunot noo nyang tanong at inihipan ang
sopas bago isubo sa akin.

"Sorry Travis.." Mahinang sabi ko sa kanya, inabot ko ang mukha nya at hinaplos ang
pisngi nya. "Sorry kung nasaktan kita, hindi ko alam.. Sorry.."

Hinawakan nya ang kamay kong nasa pisngi nya at hinaplos.

"No, I should be the one saying I'm sorry. Sorry kung hindi ako nagsabi sayo kung
nasaan ako, sorry sa pagkawala ko, sorry sa hindi ko pagsagot sa tawag mo."
Iginilid nya ang tray at mas lumapit sa akin.
"Ayaw kitang mawala sa akin, ayoko Leigh. It's true that it was my plan to have a
revenge the first time I saw you again." Kumirot ang dibdib ko habang sinasabi nya
iyon at napatungo. Pinunasan naman nya ang pisngi ko at iniangat nya ang ulo ko
para makita ko sya.

"I'm a fucking selfish, useless and manipulative jerk, gusto kong masaktan ka
katulad ng sakit na naramdaman ko noon noong iniwan mo ako pero hindi ko nagawa.
Alam mo bang doble ang sakit na naramdaman ko noong nakita kitang nakikiusap sa
akin para tulungan kang makaalala?" Hinila nya ako sa kanya at niyakap ako.

"Hey don't cry," he added. "A part of me is telling na gawin ang balak ko but
there's this side of me that loves you truly, my heart, na kahit ilang taon kang
wala sa tabi ko ay tumitibok pa rin para sayo.." Nabasag ang tinig nya at mas
bumuhos ang luha ko. I love this man, I really love him.

"Trav.." Niyakap ko sya ng mahigpit at umiyak ng tahimik habang nakikinig sa kanya.

"Nasira ko yung plano ko," mahina nyang sabi. "Mahal na mahal kita at ayaw kong
masaktan ka, ayoko.. Hindi ko kaya dahil parang pinapatay ako kapag umiiyak ka.."

"The problem in our company is true, may nagnakaw ng pera sa kompanya." Humiwalay
ako sa kanya at nakaramdam ako ng guilt. Pinunasan ko ang luha nya at hinawakan ang
kamay niya.

"It was my parents," pag-amin ko, hindi naman sya mukhang nagulat at tumango sa
akin.

"I know.." I shook my head.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin?" I asked him but he just give me a small smile.

"Hindi naman ako ganun kasama, yes, I was mad that your parents did that pero ayoko
namang magalit ka sa kanila. They're your family." I am very glad that I have met
this man, kahit kailan ay hindi ako nagsisising nakilala at minahal ko sya. I am
lucky dahil natagpuan ko ulit sya sa pangalawang buhay ko pero hindi pa rin
sumasang-ayon ang tadhana para sa aming dalawa.

"Sorry about that Trav," tumango sya.

"Kasama si Candice nung pumunta ako doon, promise, hindi ko alam na pupunta sya
pero hindi ko sya pinapansin but then she began to annoy me. At first ay hindi ko
nalang pinapansin pero nung sinabi nyang alam nya ang lahat ay naalarma ako."

"I did tell her about my plan nung una, sya kasi ang madalas kong kasama noon kaya
nasabi ko." Napaiwas ako ng tingin habang sinasabi nya iyon.

Jealousy is eating me right now, kahit alam kong wala akong karapatan na magselos
dahil ako naman ang sumuko at humiwalay. Hindi ko lang makayang isipin na si
Candice ang kasama nya noong panahong malungkot sya, it should me pero bumitaw ako.

"Look at me," iniangat nya ang baba ko.

"I never talk to her after I saw you at the beach kaya hindi ko alam kung paano nya
nalaman ang tungkol sayo."

"Nakita natin sya sa resto.." Biglang sabi ko, nangunot naman ang noo nya at maya-
maya ay parang may naalala.
"Fuck, oo nga." Napamura sya. "She threatened me na sasabihin nya sayo ang mga
plano ko kapag hindi ko sinunod ang gusto nya, I didn't call you dahil ayokong
malaman mong kasama ko sya. I know you'll get hurt, ayoko nun but it's a wrong move
dahil sinabi nya sayo."

"Bakit? Ayaw mo bang sabihin sa akin?" Sinimangutan ko sya.

"No, it's not what I mean, ayokong sabihin sayo kasi wala naman na akong balak
gawin yun. I was just planning to have a happy life with you, continue what we have
started. I never plan on making you know dahil alam kung masasaktan ka. That was a
selfish move of an asshole like me at ayokong malaman mo yun."

"I love you," sinsero nyang sabi at kinintalan ako ng mababaw na halik sa labi. "I
will never hurt you, tandaan mo yan. Mahal na mahal kita." Hinaplos nya ang labi ko
at ngumiti ako.

Halata ang pag-aantay nya sa sagot ko pero nginitian ko lang sya. Ginulo nya ang
buhok nya at mas lalo syang gumwapo sa paningin ko.

"Come on, honey, are you mad at me?" Umiling ako.

"Then I hate myself." Bulong nya at mariing pumikit.

"Bakit?" I asked him.

"Because you can't say the words back now, I hate myself because I make you cry. I
hate myself dahil nagkaroon ka ng doubt--"

"I love you too.." Mahal kita, mahal na mahal. Putol ko sa kanya at napaawang ang
bibig nya, ilang segundo pa ang lumipas bago nya maintindihan ang sinabi ko at
gumuhit ang matamis na ngiti sa labi nya. He pulled me for a long, tight hug at
malaki ang ngiti sa labi.

I would love to see those beautiful smile everyday pero alam kong hindi na pwede.
Ayokong tanggalin ang matamis na ngiti sa labi nya, gusto ganun lang sya. Palaging
masaya dahil masaya ako kapag masaya sya. If I can do something just to fix those
smiles into his face, if I could do something..

Chapter 49

Chapter 49
Mahal na mahal

Warning: SPG

"Dinner tayo mamaya?" Kinalas ni Travis ang seatbelt nya at sa akin rin pagkatapos.

"Sure," sagot ko, ngumisi naman sya ng marinig ang sagot ko at pagkatapos ay bumaba
ng sasakyan para pagbuksan ako. Inalalayan nya ako pababa at sabay kaming naglakad
papasok sa building.

Napatingin sa amin ang mga tao sa lobby pagkapasok, pati ang guard ay mukhang
nagulat at napatingin sila sa kamay naming magkahawak. I bit ny lower lip at dahan-
dahang kinalas ang kamay ko pero hinabol ni Travis ang kamay ko at mahigpit na
hinawakan.
"What?" Naiirita nyang sabi at inilapit pa ako sa kanya,

"N..Nakatingin sila." Mahina kong sabi pero tinaasan nya lang ako ng kilay at hindi
sinagot. Halos panawan pa ako ng hininga ng bigla nyang halikan ang kamay kong
hawak nya at ang singhapan ng mga tao sa paligid.

Pilit kong inilalayo ang kamay ko sa labi nya pero mas hinigpitan pa nya 'to lalo
at inakbayan pa ako.

"Stop it, naiinis na ako Cailegh Camilla." Nayayamot nyang sabi at sinimangutan
ako. Nagkasalubong ang kilay nya at bahagyang napunta sa noo nya ang buhok nya.

"Sorry.." Sabi ko, bakit ba ako nahihiya? He's my husband anyway, pero kasi hindi
nila alam yun.

Nah, nevermind.

"Sorry? Your sorry is not acceptable.." Pagmamaktol nya kaya napangiti ako.

"How 'bout a kiss? Is that acceptable?" I teased him, pilit nyang sineryoso ang
ekspresyon but I know better. Tinatago lang nyan ang ngisi nya.

Bigla nya akong hinila papasok ng elevator at napatili ako ng walang sabi-sabing
itinulak nya ako sa pader at isiniksik ang katawan sa akin.

"Better.." Ngumisi sya at hinaplos ang pisngi ko. Unti-unting inilapit nya ang
mukha sa akin bagi inilapat ang labi nya sa akin.

Napapikit ako kaagad at mabilis syang ginantihan, it was slow yet very passionate.
Gusto kong igalaw ang kamay ko para kumapit sa leeg nya at mas ilapit sya sa akin
pero hindi ko magawa dahil sa itinaas nyang ang kamay ko sa taas ng ulo ko.

He teases my lips by biting my lower lip at unti-unti kong ibinuka ang bibig ko.
Letting him in, he smiled in between his kisses at pinalalim ang halik.

"Hmmm.." Binitawan nya ang kamay ko at bumaba kaagad ang kamay nya sa dibdib ko. I
gripped his hair tighter when he gently squeezed my boob.

Narinig ko bigla ang tunog ng elevator kaya mabilis ko syang itinulak at saktong
pagbitaw nya sa akin ay bumukas ang elevator. Napamura pa ako ng mahina ng pumasok
ang mga kaopisina ko na halatang nagulat ng makita kami.

"Cailegh! Sir!" Gulat nilang sabi pero pumasok din sila, nakagat ko naman ang labi
ko at unti-unting inayos ang nagulo kong buhok.

Si Travis naman ay cool na inaayos ang necktie nya at sumulyap pa sa akin bago ako
tinaasan ng kilay. Inirapan ko naman sya at tinignan ang mga kaopisina kong
pasulyap-sulyap pa. Naalarma naman ako at agad na umikot ang tyan ko ng makitang
lumapit sa akin ang asawa ko at ipinaikot ang kamay sa baywang ko.

Napaismid ako at hinawakan ang kamay nya sa baywang ko.

"Bakit?" Mahinang bulong ko sa kanya ng makitang medyo tumatawa sya.

"Honey, kalat lipstick mo." Nanlaki ang mata ko at mabilis na pinunasan ang gilid
ng labi ko. "Meron pa?" Bulong ko.

Umiling naman sya at tumingin ulit sa akin at nagulat ako ng biglang umakyat ang
kamay nya sa dibdib ko.
Hinampas ko ang kamay nya at tinignan ko kaagad ang mga kasama namin dito na
walang-imik.

"Your brassiere's showing, pakiayos please." Bulong nya at pinisil ang baywang ko,
napalabi naman ako at agad na napansin na medyo nakalitaw ang bra ko.

"Shit." I hissed at inayos ang blouse ko. Bumukas naman ang elevator at sabay-sabay
kaming lumabas, nahuli naman kami ni Travis at bumaba kaagad ang kamay nya sa kamay
ko pagkatapos at hinila ako papasok sa opisina.

Gulat si Jess ng makita kami at tinuro pa si Travis kaya tumango nalang ako at
hinayaang hinahin ako ni Travis papasok sa opisina nya. Isinandal nya ako kaagad at
pinaraanan nya ng daliri ang gilid ng labi ko.

"Wala na.." Paos nyang sabi at tumawa ng makita ang ekspresyon ko. "Come on honey,"
hinila nya ang kamay ko at pinaupo sa sofa.

"Bakit tayo nandito, I have works to do Trav." Tawag ko sa kanya na naupo kaagad sa
swivel nya at itinaas ang paa sa lamesa.

"Uh? H'wag ka na magtrabaho." Asar nya kaya sinimangutan ko sya, tumayo ako at
lumapit sa kanya.

"Labas na ako ah?" Sabi ko, he hissed at tinapik ang lap nya.

"Kiss muna bago labas." Natawa man ako ay lumapit pa rin ako sa kanya at binigyan
sya ng mabilis na halik sa labi at tumakbo palabas, I heard him call my name pero
hindi ko nalang nilingon at dumiretso ako palabas.

The days passed na maayos ang lahat, walang nagbago sa amin ni Travis at maayos ang
naging takbo ng mga araw ko. I am happy, pakiramdam ko ay magiging maayos na kami,
I am hoping that everything will falls back into places pero mali ako. Hindi lahat
ng bagay ay maayos at masaya lang.

Napahawak ako kay Jess ng maramdaman ang pag-ikot ng paligid, mabuti nalang at
naalalayan nya ako kaagad at iniupo ako sa isang bench.

"Cailegh, ayos ka lang?" Tumango ako at sinubukang tumayo pero nawalan ng lakas ang
paa ko at napaupo akong muli.

"Gosh, that's not a good joke. Sabihin mo kung anong nararamdaman mo." Pilit sa
akin na tanong ni Jess pero hindi ako makasagot, naramdaman ko nalang ang pag-ikot
ng tyan ko at nanghihina man ay tumayo ako at pumunta sa may damuhan at isinuka ang
lahat ng kinain ko.

"Cai!" Naramdaman ko kaagad ang presensya ni Jess sa likod ko na hinahagod ang

likod ko. Nanghihinang napaluhod ako sa damuhan habang sumusuka at ang pagpapanic
lang sa boses ni Jess ang naririnig ko.

Inabutan nya ako tissue at tubig at inalalayan ako paupo ulit sa bench.

"Cailegh, kinakabahan nanaman ako sayo! Tawagan ko na ba ang asawa mo?" Inilabas
nya ang telepono nya pero inabot ko iyon para pigilan sya at umiling.

"H'wag.. Please.." Kinagat nya ang labi nya at nasapo ang noo.

"Anong h'wag?! Ninenerbryos na ako lagi sayo at madalas mangyari sayo yan!"
Nakaramdam ako ng pagkaantok at unti-unting sumasara ang mata ko.
"O..Ospital.." Banggit ko at hindi ko na narinig pa ang mga sumunod nyang sinabi.

"Can't you convince your friend to tell his husband yung sakit nya?"

"Sorry Doc, promise, ginawa ko na ang lahat pero sya na ang may ayaw kaya wala
akong magawa.." Sagot ni Jess at nanlalaki ang matang itinuro nya ako at lumapit.

"Ayos ka na? Ayos ka na?" Hindi magkandaugaga nyang sabi kaya ngumiti ako at
tumango.

"You don't look okay! Umayos ka nga!" Panenermon nya pero nakita ko ang pag-aalala
sa mata nya.

"Salamat Jess," I smile, bumuntong-hininga naman sya at napangiwi ako ng hampasin

nya ang braso ko.

"Ay ewan ko sayo! Doc, kausapin mo nga yan ng matauhan!" Naiiling na tinalikuran
nya ako at lumabas ng pintuan. Naiwan ako sa si Doc, si Greg na naglakad palapit sa
akin. Seryoso ang mukha nya at nakapamulsa sya sa puting labgown nya.

"Doc," I called him. Wala naman syang imik at seryoso akong tinignan.

"Wala na bang mas ikatitigas yang ulo mo Cailegh Samaniego?" Matigas at malamig
nyang sabi pero hindi ko alam kung matatakot ako o ano. May apelyido kasi.

"Kinakausap kita, Cailegh." Nag-angat ako ng tingin at bahagyang tumango.

"Sorry.." Pabulong kong sabi.

"I told you so many times to come back para sa check-up mo tapos hindi ka
dumating!" He hissed, pakiramdam ko naman ay pinapagalitan ako ng daddy ko kaya
napatungo ako. He's right, hindi ako bumalik para sa check-up ko. After hearing his
news na may sakit nanaman ako ay ayokong bumalik.

I was scared, takot akong marinig mismo ng personal at harapang sinasabi nya sa
akin ang sakit ko. Takot na malaman ang mga paraan para mawala ang sakit na ito at
takot akong malaman ni Travis. Takot akong maging duwag at mahina nanaman.

"Kung gusto mong gumaling, makipag-cooperate ka.." Naiirita nyang sabi at tinanggal
ang salamin nya.

"I'm sorry," wala na akong maisip na sabihin kung hindi iyon. Anong pwede kong
sabihin? Na takot nanaman ako?

"That disease of yours is way too bad, hindi mo sineryoso ang sinabi ko sayo kaya
lumala. Ano bang iniisip mo Cailegh? Yung asawa mo? Hindi mo ba naisip na
magpagaling para sa kanya?" He retorted.

"Ayoko.. Ayokong malaman nya, masasaktan nanaman sya.. Hindi pwede.." Umiling ako.

"Are you thinking? Mas masasaktan ang kaibigan ko kung hindi mo sasabihin!"
Nagtiim-bagang sya at umiling.

"Let me.. Please, let me.." Hindi naman sya sumagot at nakalipas pa ang ilang
segundo bago sya nagsalita.

"You have to be cured, naiintindihan mo? You're my bestfriend's family kaya parang
kapatid na rin kita." Lumambot ang puso ko sa sinabi nya kaya napangiti ako.
"Salamat Greg," he nodded at me.

"You have to undergo chemo therapy but I'm telling you, being under that for the
second time was too risky." Hindi ako sumagot at nanatili lang ang tingin ko sa
kanya.

"I will do anything just to keep you safe pero walang kasiguraduhan, Cailegh. Hindi
ko rin masasabi ang mangyayari dahil ayon sa CT Scan results mo ay mas dumami ang
cancer cells kaysa noong una." Napasinghap ako sa sinabi nya at napahawak sa dibdib
ko ng maramdaman ko anh pagsikip nito. Napatungo ako at naisip ko ang asawa ko,
naramdaman ko nanaman ang pangingilid ng luha ko kaya tinakpan ko ang mukha ko.

"Don't cry, please.." Malumanay nyang sabi, he tapped my back at hindi muna sya
nagsalita.

"I'm just telling you the possibilities but who knows? You will be fine, I
promise." He assured me, siya na rin ang naghatid sa amin ni Jess at nagpasalamat
ako sa kanya bago lumabas.

Pagkarating ko sa unit ko ay wala pa si Travis kaya naupo muna ako sa sofa at

binuksan ang TV, tinignan ko muna ang inayos kong gamit at sumandal. I don't know
if I can do this.

I check the clock and it's already nine in the evening, he's out with his friends
kaya namasyal muna kami ni Jess pero may nangyari naman. I wanted to see him now,
kahit ngayon nalang.

Palipat-lipat ako ng channel at wala akong makitang palabas at hindi ko na rin

napansin na nakatulugan ko na ang panonood.

I woke up feeling light kisses on my neck, mabilis kong iminulat ang mata ko at
napahinga ng maluwang ng makita si Travis.

"Honey," ngumisi sya at hinalikan ang leeg ko, napaigtad naman ako at napahawak sa
braso nya.

"B..Bakit ngayon ka lang?" Hindi ko matapos ang sinasabi ko dahil sa mapanuya nyang
paghinga sa leeg ko at sa kamay nya na nakapatong sa tyan ko.

"Hmmm?" Hindi sya nag-angat ng tingin at idinagan nya ang paa sa akin, he licked my
neck kaya ipinaling ko ito.

"S..Sorry, I just had fun with them. Wala nga si Greg eh." Paos nyang sabi sa leeg
ko at umakyat ang halik nya sa tenga ko. Iniangat ko ang kamay ko at hinawakan ang
mukha nya paalis sa tenga ko at pinaharap sa akin.

"What.." Namumungay ang mata nyang tanong sa akin at naamoy ko ang pinaghalong amoy
ng mint at alak sa bibig nya. Hindi na ako nagsalita at ako na mismo ang umangat at
hinalikan sya.

He seems stunned at the moment but he kissed me back nang matauhan. Iniangat nya
ang ulo ko para umangat ako at naupo sya sa sofa para kandungin ako.

"Miss you.." He grinned and I grinned back, I definitely miss him too pero
naramdaman ko ang hapdi sa dibdib ko kaya hindi na ako sumagot at baka mapaiyak pa
ako.

Iginalaw ko ang pang-upo ko sa kandungan nya at hinalikan ang leeg nya, his
breathing become stiff and fast at kagaya ng ginawa nya ay kinagat ko ang leeg nya.

"Fuck," mabilis ang paghinga nya at inilayo ako sa leeg nya. His eyes was burning
with desire and passion at hinila nya ako sa kanya para halikan ulit ang mga labi
ko. I moaned when his hand found my way to my breast at iniangay nya ang bra ko.

Paikot nyang minasahe ito habang hindi tinitigilan ang labi ko. Ako na mismo ang
lumayo sa kanya para hubarin ang damit ko at nakita ko ang pagkamangha sa mata nya.

"Sexy huh.." Ngumiti sya at inangkin ang dibdib ko. I arched my back as he bit and
lick my nípples at naglalaro ang daliri nya sa baba ko.

"Uhh.. Faster please.." My breathe hitched at iniangat nya ako para hubarin ang
damit nya at nang magtagpo ang katawan namin ay halos kapusin ako ng hininga.

Inihiga nya ako sa sofa at muling inangkin ang mga labi ko habang minamasahe ang
pagitan ng hita ko.

"I..I love you.." I nearly cried when he said those words, maybe.. Maybe this was
the last time I will hear him say those beautiful words.

Hindi ako nakasagot at naramdaman ko ang paglandas ng luha sa gilid ng mata ko.

Mariing naipikit ko nalang ang mata ko at dinama ang bawat pag-angkin nya sa akin.

"I love.. love you.." Ulit nya at mas sumisikip lang ang dibdib ko sa sinasabi nya.
I almost screamed when I reached my peak at maya-maya pa ay sumunod sya at
napasubsob sya sa leeg ko.

"I love you, Leigh.."

"M..Mahal din kita," hindi ko napigilan ang paghikbi at nakita ko ang pagmamadali
nya at tinignan ako. Nangunot ang noo nya at napamura ng mahina ng makita nyang
umiiyak ako at inalalayan nya ako paupo.

"Sshhh.. Why are you crying?" Malumanay nyang sabi ay pinunasan ang mga luha ko,
pinilit kong ngumiti sa kabila ng paghikbi ko at umiling.

"Did I hurt you? Fuck, I'm sorry honey.." Malamlam at namungay ang mata nya at
hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"I'm sorry.. I'm sorry.." Paulit-ulit nyang sabi at hinalikan ang noo ko, tinitigan
nya ako at nagmura nanaman sya.

"H..Hindi, a..ayos lang ako.." Lumunok ako at pinigilan ang paghikbi, hinawakan ko
ang kamay nya sa pisngi ko at pumikit.

"Then why are you crying? Come on, tell me.." Umiling-iling lang ako habang
nakapikit at sinalubong ko ang mata nya bago ngumiti.

"Masaya lang.. ako," nabasag ang boses ko at hinila ko sya para yakapin, sumubsob
ako sa leeg nya at paulit-ulit na ibinulong ang mga salitang gusto kong iparamdam
at sabihin araw-araw pero alam kong hindi na pwede.

"M..Mahal na mahal kita,"

Chapter 50

Chapter 50
Goodbye

Unstoppable tears were gently rolling down on my cheeks as I stared at my husband's

face. He was sleeping soundly and there was a faint smile on his face.

"I love you.." I whispered as quiet as I can, I trace his face and memorize his
features because this is the last time I will see him this close.

Dahan-dahan akong umalis sa mainit at mahihigpit nyang yakap at walang ingay na

naglakad para makapagbihis at kinuha ko ng dahan-dahan ang maleta ko sa ilalim ng
kama at dinala iyon sa labas.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakatulala at mahinang umiiyak habang nakaupo
sa sofa.

Tumayo ako at bumalik sa kwarto para tignan si Travis na payapang natutulog sa

higaan. He was naked under the sheets.

Malungkot akong napangiti habang nakatingin sa kanya. Lumuhod ako sa gilid ng kama
at magaang hinaplos ang mukha nya, his face feels good in ny hands but I have to do
this.

He was pained enough para maranasan nanaman nya ang sakit na dala ko. He was pained
enough sa naranasan nya noon sa akin at ayokong maranasan nya ulit iyon.

Ayokong umasa sya na magkakaroon kami ng happy ending dahil alam ko naman sa sarili
kong hindi mangyayari iyon. Mahina ako, mahina nanaman ako.

"I..I'm sorry.. Mahal na mahal kita.." Agad kong hinawi ang luha ko na nag-uudyok
na bumagsak at kinintalan sya ng mababaw at mabilis na halik sa labi.

This is the last time, this is probably the last time.

I put a white envelope at the bedside as I glance at his side once more at bago pa
ako mapahagulgol at magbago ang isip. Mabilis akong naglakad palabas ng kwarto at
kinuha ang maleta ko, pinasadahan ko muna ang paligid ng huling beses bago
napagdesisyunang umalis.

"Ma'am! Magbabakasyon kayo?" Gulat pero nakangiting tanong ng guard sa akin, I

smiled back at mabuti nalang ay hindi nya nakikita ang mata ko dahil sa salamin at
tiyak akong malalaman nya na umiyak ako dahil sa pamamaga nito.

"Oo kuya, bored eh." Sagot ko nalang.

"Naku ma'am, alas-tres palang ng madaling-araw, tatawag nalang po ako ng taxi dito
nalang po muna kayo." Nauna syang lumabas sa akin pero hindi ako mapalagay dahil
pakiramdam ko ay may nakamasid sa akin kaya mabilis akong sumunod sa kanya.

"S..Sama nalang ako sa inyo." Sabi ko, tumango naman sya at nag-antay kami ng taxi.
Malakas ang apuhap ng dibdib ko bawat segundo na lumilipas na walang dumadaang
taxi, sumagi sa isip ko na baka nagising si Travis o ano.

Patuloy ang paglingon ko sa entrance ng building kada-segundo.

"Ma'am, ingat po." Natauhan ako at napaayos ng tayo ng magsalita sya at doon ko
lang napansin ang nakatigil na taxi sa harapan ko. Tinulungan nya akong maglagay ng
gamit sa compartment at nagpasalamat ako sa kanya bago ako tuluyan pumasok.

Nakahinga ako ng maluwang ng umandar na papalayo ang taxi at tahimik lang akong
nagmamasid at tumitingin sa paligid, madilim pa at walang gaanong sasakyan kaya
hindi nagtagal ay nakarating na ako sa terminal ng bus.

Nagbayad ako at dumiretso sa counter para bumili ng ticket.

"Batangas po," nagbayad ako at mabilis na sumakay sa bus at umupo sa dulo sa tabi
ng bintana. Hindi naman nakalipas ang isang oras ay napuno ang bus at umalis na
ito.

Tahimik at ang nakakaantok na kanta lang ang pumapailanlang sa loob ng sasakyan

pero sa halip na makatulog ay tahimik lang akong umiiyak sa tabi. Pinupunasan ko
ang mga luha sa pisngi ko at siniguradong hindi makagagawa ng ingay para hindi
magising ang katabi ko.

I need to get away from here, as much as I want to be with Travis ay hindi pwede. I
am fucking sick at ayokong problemahin nya ang problema ko.

I can just tell him my situation pero wala naman akong lakas na makita ang sakit,
pag-aalala at lungkot sa mga mata nya. I can't stand to see him crying and weak
kaya umalis na ako habang maaga pa.

I am just going to be a pain in the ass kapag nalaman nya, I can be his destroyer
at ayokong mangyari yun. Ayokong ma-stuck sya sa isang maysakit na kagaya ko, na
walang kasiguraduhan kong mabubuhay pa o mamatay pa.

He can find someone better than me, na hindi sya iiwanan, na hindi duwag at kaya
syang samahan at mahalin habang-buhay. Kahit na labag at napakasakit ng isiping
iyon sa akin ay yun ang nararapat.

Mas lumalala ang nararamdaman ko kada-araw na lumilipas pero kahit anong kumbinse
sa akin ng kaibigan ko na magpachemo at sabihin kay Travis ang lagay ko ay hindi
ako pumapayag. Hindi rin ako bumalik kay Greg kaya galit na galit sya dahil hindi
ko daw tinutulungan ang sarili ko.

Yes, he is right, hindi ko tinutulungan ang sarili ko pero para saan pa? Walang
kasiguraduhan kung gagaling pa ako. Ayokong kaawaan nila ako at ayokong paasahin ko
sila na magiging ayos ang lahat.

My parents freeze my bank accounts- one of the signs that they already disowned me.
They even threatened me that they would hurt Travis and his family kapag hindi ako
sumunod sa kanila, which is one of the reason kaya lumayo ako. Ayokong mapahamak at
madamay sila dahil sa akin.

Mabuti sila sa akin at hindi naman tamang masama sila rito.

Running away was maybe a sign of being scared, which is true but sometimes, you
have to be away just to keep your love ones safe.

Halos mapatalon ako sa gulat ng may malakas na tumunog kaya agad akong napatingin
sa cellphone ko na nagriring. Nanginig ang kamay ko at halos mabitawan ko na ang
cellphone kong hawak ng makita ang tumatawag. It's Travis.

Tinitigan ko lang iyon ng kusang mamatay pero wala pang ilang saglit ay tumunog
ulit na naglikha ng ingay at naging dahilan para magreklamo at magising ang iba.

"Miss! Sagutin mo na, nakakaistorbo ka na!" Singhal ng babae sa kabilang gilid ng

upuan. Napatingin ako sa paligid at nakita ngang nakatingin na sa akin ang nga
pasahero na mukhang nayayamot.

Nakagat ko ang labi ko at malakas ang kabog ng dibdib ko habang pinipindot ang
cellphone.

"H..Hello.." Nanginginig kong sagot, halos hindi ko na marinig ang nasa paligod
dahil sa maingay na pagkabog ng dibdib ko at sa malalalim na paghinga ni Travis na
naririnig ko.

"Where the hell are you?!" Matigas na sabi nya sa kabilang linya, nababakas ang
galit sa boses nya kaya napatungo ako at hinayaan ang luha na lumandas sa mata ko.

"Nasan ka?!" Sigaw nya at narinig ko ang kalabog, napaiyak ako at napahikbi ng
malakas.

"L..Leigh, m..may nagawa ba ako?" Biglang lumambot ang boses nya sa kabilang linya
at narinig ko ang pagdaing nya.

"I..I'm sorry," sa halip na sagot ko at tinakpan ang bibig ko para hindi makalikha
ng sobrang ingay. I am aware that some are looking at me right now but I don't
care.

"L..Leigh, look, tell me kung nasaan ka. Pupuntahan kita.." Narinig ko ang
pagkabasag ng boses nya pero umiling-iling lang ako habang mahigpit ang hawak sa
telepono.

"G..Goodbye.." Hindi pa man sya nakakasagot ay pinatay ko na ang tawag kahit na

labag sa loob ko at nabitawan ko ang hawak ko. Tinakpan ko ang mukha ko at umiyak.

Love can be selfless and selfish at the same time- selfish in a way na kailangan
kong umalis at hindi inintindi ang mararamdam nya sa ginawang pag-alis and
selfless- in a way na kahit gustong-gusto ng puso kong bumalik at manatili sa
piling nya ay hindi ko na magawa dahil sa mahal na mahal ko sya na ayaw ko syang
masaktan at mapahamak.

What I've learned in this life is the art of letting go, na minsan ay kailangan mo
ng bitawan ang mga bagay na alam mong hindi mo na pang-matagalang mapanghahawakan.

Chapter 51

Chapter 51
Pamilyar

"Hi ma'am, what can I do for you?" I smile faintly at the receptionist na nakangiti
rin sa akin.

"Ahm, is any penthouse available here?" Tanong ko at inayos ang shades ko.

"Yes ma'am pero fully booked na po at ang available nalang is yung medyo malapit sa
dalampasigan. Is that okay with you?" Agad akong tumango at hindi na nag-isip, I
just want a place to stay. Ayos na ako roon.

"Ma'am, Card or Cash?" She asks me at dagli ko namang kinuha ang wallet ko sa bag
at inabot sa kanya ang pera. Kahit gusto ko man kasing gamitin ang credit card ko
ay hindi naman pwede dahil sa fi-nreez ng mga magulang ko ang account ko.
"Your name Ma'am?" Natigil naman ako at napakagat-labi sa sinabi nya. Kapag sinabi
ko ang totoong pangalan ko ay maaaring malaman nila kung nasaan ako kaya tumikhim
ako bago sumagot.

"Camilla.. Camilla Samaniego.." Naramdaman ko ang pait sa dibdib ko ng masabi ko

iyon at napalunok. Wala naman sigurong maghahanap sa akin sa pangalang iyan no?
Napailing nalang ako at nag-angat ng tingin ng magsalita ang receptionist.

Inabot nya sa akin ang keycard na agad ko rin kinuha at nagpa-assist ako sa isang
kasamahan nya papunta sa penthouse. Lumabas kami at agad na niyakap ng malamig na
sariwang hangin ang mga balat ko kaya bahagyang nayakap ko ang sarili.

Naglakad kami papunta roon ay hindi ko maiwasang mapatingin sa karagatan na hindi

pa masyadong maaninag dahil sa medyo madilim pa pero may nakita na akong iilang
lumalangoy.

"Ma'am, dito na po." I thanked him bago ko ini-swipe ang keycard at kaagad ring
nagbukas ang pintuan. Agad kong naramdaman ang lamig sa loob galing sa aircon at
ang hindi pamilyar na amoy galing sa loob.

Hinila ko ang maleta ko at dire-diretsong nagpunta sa kwarto, iniwan ko ang maleta

ko sa may pintuan at pabagsak na nahiga sa kama. I stared at my phone habang
nagriring ito at hindi ko naiwasan ang pangingilid ng luha ko. As much as I want to
answer his calls ay hindi ko magawa dahil ako ang bumitaw.

I wiped my wet cheeks at tinignan ulit ang telepono bago ko patayin, tinaggal ko
ang battery at inilagay sa bedside.

"I'm sorry Travis.." I said nonchalantly while staring at the ceiling. I lost
again, I lost the battle again.

I teared up again kagaya ng inaasahan at hindi na ako nagulat na nakatulugan ko ang

pag-iyak.

Nagising ako na masama ang pakiramdam at mabigat ang ulo, tumayo ako at dumiretso
sa banyo at nakita ko ng imahe ng isang babae sa salamin. She was thin, her hair
was really messy, she was pale and has red eyes na bakas ng pag-iyak.

Is this me?

Napabuntong-hininga nalang ako at naghilamos, nilinis ko ang sarili ko at hindi na

ako nag-abalang ayusin ang mga gamit ko. I just find myself at the balcony and
reminiscing things.

If I can manipulate everything right at this time, gagawin ko. Maiayos ko lang ang
buhay at kapalaran ko but unfortunately it will not happen. Hindi naman natin hawak
ang kapalaran kaya wala na tayong magagawa kung hindi sumabay sa agos nito.

And this is my fate at wala na akong magagawa para maiba iyon.

Wearing my black bikini and a see through cover-up, hinatak ako ng mga paa ko
palabas ng penthouse. Its been three weeks simula ng dumating ako dito pero hindi
kailanman ako nagkaroon ng gana para alamin ang kagandahan ng resort na 'to. I
spent my three weeks caging myself and crying my heart out.

Naglakad ako palapit sa may dalampasigan at umupo sa may buhangin, hinubad ko ang
cover up ko at ipinatong sa mga hita ko. Tinignan ko ang mga tao na nasa paligid at
nakita ko ang iilang, sa tingin ko ay magkakaibigan habang nagkekwentuhan at mga
batang gumagawa ng sand castle.

Napangiti ako habang tumitingin sa kanila, mabuti pa sila may kasama samantalang
ako.. I shook my head at hinayaan ang paa kong mabasa ng tubig na napunta sa
dalampasigan.

"Alone?" Napaayos ako ng upo at napaatras ng makita ang isang lalaking naupo sa
tabi ko. Tumingin sya sa akin at nginitian ako.

Naitikom ko nalang ang bibig ko at umusog. Narinig ko ang mahinang pagtawa nya sa
tabi ko.

"Look, sorry if I scare you miss kaso nakikita kasi kita nung nakaraan pa kaso
hindi kita napapansin nagagawi dito." Lumingon ako sa kanya at tumango.

"Ah.." Sagot ko, I don't know what to say. I came here to have peace at hindi para
makipagkwentuhan pero ayos lang din.

"I'm Daegan," biglang sabi nya at inilahad ang kamay, ayoko mang pansinin ay hindi
ko magawa dahil hindi naman ako masama para hindi tanggapin ang kamay nya.

"Cailegh," tipid kong sagot at hinawi ang buhok ko, nilayo ko kaagad ang kamay ko
pagkatapos at inilagay ko sa mga hita ko.

"Ang ganda ng dito no?" Pagsisimula nya, napatingin naman ako sa harapan ko at
napatango. Tamang-tama lang ang alon na humahampas sa dalampasigan at malinis ang
tubig sa dagat, kulay puti rin ang buhangin at napangisi ako ng makita ang isang
pagong na mabagal na naglalakad papunta sa tubig.

"Cute nung pagong no?" Biglang sabi nya kaya napangisi ako.

"Oo nga," sagot ko at sinundan ng tingin ang hayop, napaayos ako ng upo ng makitang
napaikot ang pagong dahil sa alon. Its shell is against the sand.

"Gosh," napatayo ako ng makitang nahirapan itong makatayo at lalapit sana pero mas
nauna na ang katabi ko na tumayo papunta roon at itinayo ang pagong.

"Ayan, swim little thing.." Biglang sabi ni Daegan at sya na rin ang naghatid nito
sa may tubig at napangiti ako.

"Mahilig ka sa hayop?" Tanong ko sa kanya, tumingin naman sya sa akin at tumango.

"Medyo, sakto lang." Sagot nya. "Uh, naistorbo ba kita? You look lonely kasi kaya
pinuntahan kita," sabi nya at napahawak sa batok.

Honestly, mukhang mabait naman sya at may itsura.

"Not really, ayos lang din." Sagot ko at naglakad pabalik sa may buhanginan, tumabi
rin naman sya sa akin pero hindi ko sya nilingon.

"Leigh.." Napaayos ako ng upo at kumabog ang dibdib ko ng marinig iyon. Only one
person calls me that.

"Leigh, oh diba? Mas maiksi, masyadong mahaba kasi yung Cailegh eh." Nadismaya ako
ng marinig kong magsalita si Daegan. Siya lang pala.

I sighed at pilit na inalis sa utak ko ang mukha ni Travis at baka maiyak nanaman
ako.
"Leigh?" Napamaang ako at napatungo.

"Don't.." Sagot ko.

"Ha? Anong don't?" Takang tanong nya.

"It's Cai, call me that instead." Sabi ko, mukhang nagtaka naman sya pero tumango
nalang at nung tumingin sya sa akin ay nag-iwas ako ng tingin. Mabuti nalang din at
hindi sya manhid at nalamang ayaw kong pag-usapan kaya hindi na sya nagsalita.

Nagsalita si Daegan sa tabi ko pero lumilipad ang utak ko kay Travis. How is he? Is
he searching for me? Is he mad at me?

Kapag naiisip ko na may malaking posibilidad na magalit sya sa akin ay sumisikip

ang dibdib ko. Hindi ko maaatim kung magagalit sya sa akin pero kasalanan ko naman
din but this is for him and his family safety, ayokong madamay sya sa magulong
pamilya ko at ayokong malaman nya ang lagay ko.

I lost him once, now, I lost him again.

"Cai! Why are you crying, may nasabi ba ko?" Naramdaman ko ang kamay nya sa pisngi
ko kaya napapiksi ako at nagulat sa ginawa nya. May pinunasan sya sa pisngi ko at
napahawak ako roon at napansin ang basa.

"Bakit ka umiiyak?" Nakakunot-noo nyang sabi, umiling naman ako kaagad.

"W..Wala, napuwing lang ako.." Palusot ko,

"Teka, may dumi ka sa mukha." Iniangat nya ang kamay nya pero hindi pa man nya
nalalagay sa mukha ko ay bigla syang napamura ng may tumamang bola sa ulo nya.

Napasinghap din ako at napatingin sa kanya.

"Shit," mura nya at lumingon sa mga tao, tumingin din ako kaagad at nakita ang
isang lalaking nakatalikod mula sa pwesto namin, nakapamulsa ito at naglalakad
palayo.

Nahigit ko ang hininga ko ng makita ang pamilyar nitong likod. No, hindi 'to totoo.

Napatayo ako kaagad at narinig kong tinatawag ako ni Daegan pero hindi ko sya
pinansin, mabilis kong sinundan ang lalaking malayo na sa akin at hindi ininda ang
bahagyang pagsakit ng ulo ko.

"Excuse me.." Hinawi ko ang mga tao sa daan at pilit na hinagilap ang lalaki pero
umikot ang paningin ko kaya napatigil ako at napahawak kung saan.

"Miss ayos ka lang?" Tanong ng babaeng umalalay sa akin,

"A..Ayos lang, salamat.." Hindi ko na pinansin ang sagot nya at kahit na unti-unti
ng umaatake ang regular na pagsakit ng ulo ko ay patakbong naglakad ako para
hanapin sya.

Napunta na ako sa tagong parte ng resort at wala na akong mahagilap na tao, nanliit
ang mata ko at pilit na hinahanap kong makikita ko sya kahit na nanlalabo na ang
paningin ko pero bigo ako.

Bakit ngayon pa kasi ito umatake?

Mariing naipikit ko ang mata at napatukod ang kamay ko sa isang batong malaki,
mahinang nagdasal ako na sana ay mawala na ang sakit ng ulo ko. Iminulat ko ang
mata ko pero maliit nalang ang mga nakikita ko, nakita ko pa ang isang imahe na
papalapit sa akin pero hindi ko na maaninag dahil sa sobrang sakit ng ulo ko.

Pakiramdam ko ay inaantok ako at unti-unti ng nawala ang lakas ko pero bago pa man
ako mapahiga ay may naramdaman akong sumalo sa akin.

Chapter 52

Chapter 52
Fight

Iminulat ko ang mga mata ko at sumalubong sa aking paningin ang kulay puting
dingding. Nangunot ang noo ko at mabilis na umupo pero nahilo ako kaya ipinikit ko
muna saglit ang mga mata ko.

Ipinalibot ko ang tingin sa loob ng hindi pamilyar na kwarto at mabilis na

pinasadahan ng tingin ang katawan ko.

Napaawang ang labi ko ng makitang nakasuot na ako ng kulay puting shirt.

Where am I?

Narinig ko ang pagbukas ng gripo kung saan at napatingin ako sa pintuan sa may
kaliwa ko, that's probably a bathroom at siguradong may tao roon. Sino ang nagdala
sa akin dito?

The last thing I know is sumakit ang ulo ko at nawalan ako ng malay habang
sinusundan ko ang lalaking sa hinala ko ay si Travis.

Si Travis! Napatayo ako sa higaan at tsaka ko lang napansin ang napakapamilyar na

amoy ng kwarto. It's his scent at wala ng posibleng makagaya sa napakapamilyar at
hindi ko makakalimutan na amoy nyang iyon.

Mabilis na kumabog ang dibdib ko at namuo ang pawis sa noo ko. Hindi, hindi pwedeng
makita nya ako rito!

Kahit gustong-gusto ko na syang makita at mayakap ay alam kong hindi pwede..

Masasaktan siya, malalaman nya ang sakit ko. No, this can't be happening!

Nagmamadali at hindi magkandaugaga ako sa pag-ayos ng sarili ko at hindi ko alam

kung bakit hindi ko nahanap kaagad ang pintuan palabas ng kwarto na hindi naman
kalayuan sa pwesto ko. Mabilis akong naglakad papunta sa may pintuan pero
pinasadahan ko muna ng tingin ang kwarto at sumikip nanaman ang dibdib ko.

I shook my head to control myself from crying at hinawakan ko ang seradura at

pinihit. I was on the halfway of getting out from the door when a cold and
dangerous voice surrounds the place.

"Aren't you tired running away?" My feet froze on the spot. My breath hitched and
the thumping on my chest becomes fast.

Hindi ako nakapagsalita at bumilis ang paghinga ko, narinig ko ang bawat paghakbang
nya na alam kong palapit sa akin. Halos hindi na ako nakahinga ng maramdaman ko ang
presensya nya sa likuran ko mismo at nakita kong itinulak nya pasara ang pinto mula
sa likod ko.

"G..Ganun na lang ba kadali sayong iwanan ako?" Nanginig ang katawan ko sa boses
nya sa likuran ko, nangilid ang luha ko at kahit na nahihirapang makagalaw ay
pumihit ako para makita sya.

Muntik na akong mapasinghap ng masalubong ang kulay abo nyang mga mata na bahagyang
namumula. Napalunok ako at umatras palayo sa kanya

"Is that it? Why don't you say something?" Mapait nyang sabi at hindi tinantanan
ang pagtitig sa akin, kahit anong iwas ko ng tingin sa kanya ay nahuhuli nya ito.

"I..I'm sorry," pabulong kong sabi at nabasag ang boses ko.

"Sorry?" Pagak syang tumawa at ginulo ang buhok nya. "Sorry? Sorry lang ang
sasabihin mo pagkatapos mo nanaman akong iwan at pagmukhaing tanga? Ha?" Matigas
nyang sabi at nakakuyom ang palad nya.

Tuluyan ng bumuhos ang luha ko ng makita ang galit at sakit sa mga mata nya,
napapikit ako ng mariin at hinayaan ang luha na lumandas sa pisngi ko.

"Anong rason? Bakit Caileigh?" Iminulat ko ang mga mata ko at umiling ng umiling.

"A..Aalis na ko," pilit kong sabi. Kahit anong mangyari ay hindi nya pwedeng
malaman ang sakit ko. Hindi pwede.

Naglakad ako papuntang pintuan pero naunahan nya ako at mabilis syang humarang
doon. Nakaigting ang panga at suminghap.

"Hi..Hindi ka aalis. Just fucking stay here!" Sigaw nya pero hindi ako nakinig at
lumapit sa kanya para pilit na buksan ang pinto. I need to get out of here, kahit
masakit sa akin na gawin ito ay kailangan. He need to save himself from me, wala
akong kwenta at hindi ko kayang maging malakas para sabihin sa kanya ang totoo.

His tears are my weakness and I won't let him lost himself because of me.

"P..Paraanin mo ko," nanginiginig ang boses ko at pilit syang inaalis sa pintuan

pero mabilis nyang naabot ang kamay ko at pinagpalit ang pwesto naming dalawa.
Tumama ang likod ko sa pintuan dahil sa pagtulak nya sa akin at inilagay nya ang
kamay sa may itaas ng ulo ko.

"Paalisin mo na ako.. Please.." Tinulak ko ang dibdib nya pero mas malakas sya
kaysa sa akin kaya wala itong naging silbi.

"Tell me! Tell me your fucking reason!" Singhal nya sa harapan ko, he looks
frustrated at hinahanap ang mata ko.

"Ay..Ayoko na sayo, palayain mo na ako.." The words slipped out of my mouth na

sobrang pinagsisisihan ko pero kailangan kong sabihin sa kanya kung ito lang ang
paraan para magalit sya sa akin at sya na mismo ang mang-iwan.

Nakita ko ang sakit sa mata nya. He gripped my arms kaya napapiksi ako at
napasinghap. Mariin ang pagkakahawak nya sa braso ko at kitang-kita ko ang halo-
halong emosyon sa mga mata nya habang napapantastikuhang nakatingin sa akin.

"Stop lying! Why can't you just tell me about your fucking disease?!" He shouted
right in front of my face, paos ang boses nya habang sinasabi ang nga iyon.

Napaawang ang labi ko at nag-unahan sa pagtulo ang mga luha ko..

"Y..You,"

"Why the hell did you keep that from me?" Nabasag ang boses nya at dumiin ang hawak
sa braso ko.

Humikbi ako at napatungo sa sinabi nya, alam na nya..

"Bakit Cailegh?! Bakit?!" Mas dumiin ang hawak nya sa braso ko na parang babaon na
ito sa balat ko. Nagitla ako sa pagsigaw nya at sa pagkakadiin ng kamay nya at
halos hindi na ako makahinga sa kakaiyak,

"Fuck!" Naramdaman ko ang pagbitaw ng kamay nya sa braso na para bang napaso sya.
Bahagyang umatras sya at iniangat sa ere ang kamay nya, ipinikit ko ang mata ko at
handa ng saluhin iyon pero sa halip na sa mukha ko tumama ay sinuntok nya ng
malakas ang kamao nya sa pintuan sa may itaas ng ulo ko.

Umalingawngaw ang tunog nito at ng umangat ako ng tingin ay nakita ko ang mga
luhang mabagal na tumutulo sa pisngi nya.

"T..Travis," nanginginig ang boses ko. Lumayo sya sa akin at napatili ako ng sipain
nya ang isang upuan na malapit sa kanya.

"Putangina! Bakit hindi mo sinabi sa akin?!" Sigaw nya at hinawi ang mga nasa
lamesa.

"T..Travis.." Lumuluha kong sabi, gusto ko syang lapitan pero ayaw gumalaw ng paa
ko sa kinatatayuan ko.

"A..Ayokong masaktan ka, p..patawarin mo ako.." Napasandal ako sa pintuan at

pakiramdam ko ay nanlalambot ang mga tuhod ko.

"M..Masaktan? Bullshit! Nadurog ako nung iniwan mo ako noon, pero ngayon?" Ginulo
nya ang buhok nya at marahas na pinahid ang luha nya. "Putangina, wasak na wasak
ako nang iniwan mo ulit ako.."

Tinakpan ko ang mukha ko para hindi makita ang pag-iyak ko.

"G..Ganun na lang yun? Ganun ba kahirap sabihin sa akin ang lagay mo? I'm your
husband for fuck's sake pero hindi mo masabi sa akin! Alam mo bang gusto kong
patayin ang sarili ko dahil wala akong kaalam-alam sa mga nangyayari sayo?!"
Lumapit sya sa akin pero umatras ulit at narinig ko ang pag-iyak nya na nagpakirot
ng dibdib ko.

"I..I feel useless, wala akong magawa.. Wala akong nagawa nung mga panahong umiiyak
ka sa sakit na nararamdaman mo, wala akong magawa sa tuwing pinipilit mong maging
maayos kapag kaharap mo ako.." Pumiyok sya at naglandas ang mga luha nya.

"A..Ang sakit isipin na akala ko maayos ka pero hindi pala.. Wala akong nagawa.."
Tumataas-baba ang balikat ko sa pag-iyak pero umiling ako sa kanya.

"N..No, w..wala kang kasalanan.." Umiling pa ako at sinalubong ang mga mata nyang
puno ng sakit at pagsisisi.

"A..Ako ang walang kwenta.. I.. I am scared to tell you dahil ayokong masaktan ka."
Kinagat ko ang labi ko at nagpigil ng hikbi. "I caused you so much pain at ayokong
dagdagan yun.. Travis, sorry pero ayokong masaktan ka.."

Dahan-dahan syang lumapit sa akin at nagulo kaagad ang sistema ko ng mapalapit sya
sa akin. Umikot ang tyan ko nang iniangat nya ang kamay nya para tuyuin ang luha
ko. Malalalim ang paghinga nya at nanatili ang kamay nya sa pisngi ko. Nakita ko
ang pagtingala nya at mariing pumikit, patuloy na nalalaglag ang luha galing sa mga
nakasara nyang mata.

"S..Sorry Travis, a..ayokong masaktan ka.." Hindi sya sumagot at binuksan ang mga
mata nya, sinalubong ko ang mga mata nya na nangungusap at may gustong sabihin sa
akin na hindi nya maisatinig.

Ang kamay nya sa pisngi ko ay unti-unting dumausdos sa balikat ko pababa sa kamay

ko at yun nalang ang pagsinghap ko ng walang sabi-sabing lumuhod sya sa harapan ko.

"T-Travis!" Hinila ko ang kamay nya patayo pero hindi sya nagpadala at sa halip ay
niyakap nya ang binti ko.

"H'wag mo akong iwan.." Nalaglag ang panga ko at nagulo ko ang buhok ko.

"T..Trav,"

"Hindi ko kaya.." Umiyak sya at hinigpitan ang yakap sa paa ko.

"Take me back..I'm begging you, take me back please.." Napahagulgol na ako ng iyak
ng sabihin nya iyon at pilit kong tinanggal ang kamay nya sa paa ko. Dahan-dahan
akong lumuhod sa harapan nya.

I cupped his cheeks at pinunasan ko ang pisngi nya. May kung anong bumabara sa
lalamunan ko ng matitigan ang mata nyang namumula at kumikislap dahil sa pag-iyak.

"L..Leigh.."

"N..Natatakot ako," panimula ko, "H..Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin.
Paano kung may mangyaring masama? Pa..Paano kapag hindi ako gumaling? Paano kung--"
he silenced me by placing his finger on my lips.

"Sshh.." Inabot ng kamay nya ang kamay na nasa pisngi nya at hinaplos ito habang
nakatitig sa mata ko. He was shaking his head.

"Don't say that." Lumunok sya at nagpatuloy. "You're like the air I breathe, wala
ako kung wala ka.."

"Paano ka? Travis, ayokong masaktan ka.." He smiled at me faintly and pulled me for
a long, tight hug.

Sumiksik sya sa leeg ko at niyakap ako ng mahigpit. Tahimik akong umiyak sa dibdib
nya at nararamdaman ko ang basa sa leeg ko dahil sa luha nya.

"M..Mas masasaktan ako kapag wala ka.." Hinalikan nya ang ulo ko at tsaka ako
tinitigan habang hawak nya ng mahigpit ang kamay ko.

"If you can't fight alone, if you can't fight with me. I'll fight for us.."

Chapter 53

Chapter 53
Scaring
"Stop crying," mahinang sabi ni Travis at hinagkan ang noo ko pero nanatili lang
akong walang imik at tahimik na umiiyak. He was tapping my back at hindi ko
mabilang kung ilang beses nyang hinalikan ang ulo ko.

"S..Sorry," I heard him sigh after that at hindi umimik. Tatangkain ko sanang
hawakan ang kanang kamay nya pero hindi ko pa man nakukuha ay inilayo nya na.

"Don't.." He shook his head at pero kinuha ko ang kamay nyang iniiwas at nanlaki
ang mata ko ng makita ang kamao nyang may sugat at nagdudugo.

"A..Anong," mabilis na inagaw ni Travis ang kamay nya at inalalayan ako patayo.

"Travis,"

"Don't mind it, ayos lang." Paos nyang sabi, napalingon ako sa pintuan na sinuntok
nya kanina at nakita ang crack na naroon.

Saglit akong napahawak sa balikat nya para maayos ang balanse at inagaw ko ang
kamay nyang may sugat at kahit umaangal sya ay pinaupo ko sya sa kama nya.

"M..Medicine kit?" Lumunok sya at umiling.

"It's fine, really, malayo sa bituka." Sagot nya at akmang tatayo pero pinigilan ko
sya. Pumunta ako sa banyo at nagbakasakaling naroon ang kit at masuwerte at naroon
nga.

Lumabas ako pagkatapos pero napatigil ako ng makita ko syang tahimik na nakaupo at
nakatitig sa kamay nyang may dugo. Hindi nawala sa paningin ko ang pagpunas nya ng
luha nya kaya agad na kumirot ang dibdib ko.

Pakiramdam ko ay babagsak nanaman ang luha ko ng makita ko sya sa lagay na iyon.

How could I hurt this man? Paano?

Guilt and regret strikes me. I caused him so much pain again, how could he love me
this extent? Napahawak ako sa dibdib ko na irregular nanaman ang tibok at
naramdaman ko ang pamamasa ng pisngi ko.

Nang tumingin ako sa kanya ay nakita ko ang seryoso nyang mukha habang nakatingin
sa akin ay mabilis akong tumalikod para punasan ang luha ko bago mabilis na lumapit
at naupo sa tabi nya.

"K..Kamay mo," inabot naman nya kaagad ang kamay nya sa akin. Wala syang imik at
tanging paghinga lang ang maririnig.

Nilabas ko ag cotton sa kit at nilinis ko muna ang sugat nya bago ko inilabas ang
betadine at nilagyan ang cotton.

"Ouch!" Nakagat ko ang labi ko at nag-angat ng tingin.

"Masakit? Sorry," Tumango naman sya pero hindi ko na nagawa ang mga susunod ko na
dapat gawin dahil sa pagtitig nya sa akin. Pinipilit kong alisin ang atensyon sa
titig nya ay di ko magawa dahilan para masanggi ko ng maraming ulit ang sugat nya.

"Sorry!" Ngumiwi sya at saglit na tumango bago hinayaan nalang ako. Inilapag ko
naman ang kamay nya sa kama pagkatapos kong bendahan 'to at nagbaba ng ulo.

"Why didn't you tell me?" Basag nya sa katahimikan at naramdaman ko ang daliri nya
sa ilalim ng baba ko. I tried to avoid his gaze pero hindi naman nya pinapakawalan
ang mata ko.
"Cailegh, look at me." Mapungay ang mata nya at bakas ang kulay pula dahil sa pag-
iyak ng lingunin ko sya. Lumunok ako at tinitigan muna sya ng ilang segundo bago ko
kunin ang kamay nya sa may baba ko at dinala sa labi ko.

"Sorry Travis," Nakita ko ang paggalaw nglabi nya sa sinabi ko.

"I've been hearing that word for quite some time now.." Sagot nya na may
pagkadisgusto sa boses.

"Basta sorry.. Sorry sa lahat, alam ko marami na akong pasakit sayo. Sorry sorry
talaga.." I will never get tired telling him how sorry I am for what I did.
Nagdesisyon ako ng basta-basta ng hindi inalam ang opinyon nya.

"I'm scared Trav, hindi ko alam ang magiging reaksyon mo kapag nalaman mo. Ayokong
masaktan ka," ipinikit ko ang mata ko at hinigpitan ang hawak sa kamay nya.
Napamulagat naman ako ng higitin nya ako palapit sa kanya.

"Nangyayari nanaman ang nangyari noon, you leave me again without a word. You know
how hurt I am? Why can't you tell me? Dahil takot ka?" Inilagay nya sa likod ng
tenga ko ang buhok ko at hinawakan ang pisngi ko.

"Kailan ko ba ipinaramdam sayo na iiwan kita? I'm your husband and we will be
together for better or for worst, diba? Bakit mo ginawa yun? Sa tingin mo ba hindi
ako masasaktan sa ginawa mong pag-iwan nanaman?" Malumanay pero puno ng hinanakit
nyang sabi. Malungkot naman ako napangiti at pinahid nya kaagad ang luha sa pisngi
ko.

"Sinabi ko na sayo, sira ako noon pero mamamatay ako sa pag-iwan mo ulit sa akin
ngayon. I know I've hurted you too, yung ginawa kong paghihiganti ay walang
nagawang maganda and I'm really sorry for that pero sana h'wag mo ako iiwan. Hindi
ko kaya, Leigh." Tumango-tango naman ako at patuloy ang luha ko.

"I'm sorry, hin..hindi ko na uulitin. I'm sorry,"

"Hindi mo na talaga uulitin, always remember this, I will find you kahit saang
lupalop ka pa magtago. Don't you dare leave me again, understand?" I nodded and
smiled a little.

"Promise?"

"Promise." Lumambot ang ekspresyon nya ng sabihin ko iyon pero may lungkot pa rin
sa mga mata nya. Bumuntong-hininga sya bago nagsalita.

"That promise used to be broken twice now." Nakaramdam naman ako ng hiya sa sinabi
nya at gusto kong sampalin ang sarili ko sa ginawa kong pagbali nun.

"I'm sor--"

"Stop, stop saying sorry because you're forgiven just.. Just don't break this
promise again can you? Just don't break my heart again." Humiwalay ako sa
pagkakahawak sa kamay nya at iniikot ko ang kamay ko sa leeg nya para yakapin sya.

"Mahal kita Travis, natatakot lang kasi ako. I may not be cured, paano kapag hindi
ako gumaling? Ayokong makulong ka sa akin."

"Quit being scared please. I am here kaya h'wag kang matakot. I will fight for us,
right? Hindi kita iiwan tandaan mo yan and.. and gagaling ka. Hindi mo ako iiwan,
nagtitiwala ako sa pangako mo." Mas niyakap ko pa sya ng mahigpit at isiniksik
naman nya ang mukha nya sa leeg ko habang nakapirmi ang kamay nya paikot sa baywang
ko.

"I'm not scared to be caged by you, I would be glad, in fact." Hinaplos nya ang
buhok ko at humiwalay.

"Thank you Travis kahit marami na akong kasalanan, mahal na mahal kita.." Kumislap
ang mata nya at matamis na ngumiti.

"Thanks to you too, honey, for coming back to my life."

Pinagpahinga nya ako pagkatapos nun at pinalipat nya muna ako sa guestroom para
linisin ang kinalat nya sa kabila. Natawa pa nga ako ng magreklamo at nagsisi sya
kung bakit nya kinalat yun, sayang daw at kung walang kalat dun ay makakatabi sya
sa akin.

Umaga na ako ng magising at hindi ko na namalayan na hindi ako nakakain nung gabi,
kung hindi lang kumalam ang sikmura ko ay hindi ko pa maiisip kumain dahil busog na
busog na ako habang nakatitig sa mukha ng asawa ko.

Hinalikan ko ng mabilis ang ilong nya at nagulat ako ng humigpit ang yakap nya sa
baywang ko. Sinubukan kong gumalaw para makaalis at wala naman akong reaksyong
nakuha mula sa kanya kaya siguradong tulog sya.

Napalunok ako at nagsisi sa kawalan ko ng pag-asa na gagaling ako, yes, kailangan

kong mabuhay para sa mahal ko. Bakit ba hindi ko naisip ang mga taong nagmamahal sa
akin? Si Nang Nena, Jess at Travis? Kailangan kong lumaban para sa kanila.

Kailangan kong mabuhay para sa kanila kahit na nawawalan na ako ng pag-asa.

Kailangan kong umasang gagaling ako.

Tumayo ako at dumiretso sa balkonahe para uminom ng kape. Paano nya nalamang
nandito ako? Hanggang ngayon ay hindi talaga ako makapaniwala sa pagmamahal sa akin
ng asawa ko.

Yes, given the fact na may nangyari noon pero binalikan nya pa rin ako. Naulit ulit
ito ngayon at tumatalon ang puso ko sa tuwing naiisip na hinanap nya ako.

I snapped back from my reverie when I heard some noise kaya napapihit kaagad ako at
nangunot ang noo ko ng pabalag na bumukas ang pintuan ng guestroom at lumabas doon
si Travis na hindi magkandaugaga sa pagsuot ng shirt nya.

Naririnig ko ang pagmumura nya at paikot-ikot sya sa salas at maya-maya pa ay

papalabas na sya ng pinto kaya tinawag ko sya.

"Travis!" Nakita ko ang paninigas ng katawan nya at wala pang ilang saglit ay nasa
harapan ko na sya at hinila nya ako payakap.

"Bakit?" Takang tanong ko, halos hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap nya.

"Akala ko, iniwan mo ulit ako. Stop scaring me like that!" Pasinghal at paos nyang
sabi at hinawakan ang pisngi ko.

xxxx
Can you feel the ending guys? Happy or tragic?
Chapter 54

Chapter 54
Child

"Hoy Travis, samahan mo yang asawa mo baka hindi nanaman pumunta yan.." Sumulyap sa
akin si Greg at ngumiti pero ngumiwi lang ako.

"Yeah sure, I won't let her escape anyway." Ngumisi si Travis at hinawakan ang
baywang ko.

"Sige, iiwan ko muna kayo." Tumayo naman sya at may kinausap sa telepono bago
lumabas. Pagkalabas nya ay walang sabing sumandal ako kay Travis at niyakap sa
baywang nya.

"What's the matter? Masakit ulo mo?" Mabilis akong umiling at hinaplos nya ang
buhok ko at ibinaba nya ang ulo para silipin ako.

"I was just scared," bumuntong-hininga ako at humigpit naman ang hawak nya sa
baywang ko. Bahagyang inilayo nya ako sa kanya at tinanggal ang buhok ko sa mukha
bago magsalita.

"You shouldn't be scared okay? I'm here, hindi kita pababayaan.." Lumambot nanaman
ang puso ko sa sinabi nya. I am just very lucky to have this man beside me, ewan ko
lang kung anong mangyayari sa akin kung sakaling wala sya. I must be crazy and dead
by now, I think.

"Ang gwapo ko talaga no?" Bigla akong natawa sa sinabi nya pero wala naman akong
angal dun kaya tumango ako.

"Oo naman, pinakagwapo sa lahat. I love you!" Pinisil ko ang ilong nya at agad
naman nya itong hinuli at dinala sa labi nya.

"I love you more," he shrugged at hinaplos nya ang pisngi ko at kumindat bago
hulihin ang mga labi ko. Hawak nya pa rin ang kamay ko pero nabitawan nya rin
kaagad dahil sa ginawa nyangpaghapit sa baywang ko at hindi na ako nagitla ng
mapadpad ako sa hita nya.

Nangiti ako sa masuyo nyang paghalik at agad syang ginantihan. I placed my hand on
his hair and played with it habang hinahalikan nya ako.

My heart's beating extraordinary fast again and the familiar feeling everytime he
kissed me comes rushing again. His tongue was knocking my teeth, asking me to let
him in which I gladly accepted. Our tongues fought in unison and the intimate scene
becomes deeper and deeper each passing time.

"Akin na yang shirt ko," pilit kong inaabot ang damit kong hawak ni Travis pero
nginisian nya lang ako at itinago nya sa likod nya.

"Travis! Baka bumalik si Greg!" I hissed at inilibot ko ang paningin sa unit ko.

"Nah, hindi na babalik yun." I stomped my feet at nagpamewang. Inilahad ko ang

kamay ko at tinaasan sya ng kilay.

"Come on, Trav.. Its getting cold here," hindi pa rin sya umimik at sa halip ay
sinabit nya sa hubad nyang balikat ang shirt ko at humalukipkip sa harapan ko.
Pinasadahan nya ng tingin ang katawan ko at napaismid ako ng makita ang titig nya
sa dibdib ko.
He whistled. I groaned.

"Bastos mo, akin na sabi.." Ngumiti na rin ako at nailing.

"Bastos agad? I've seen and tasted that a while ago, remember?" He smirked and I
feel my cheeks turning crimson red. He chuckled lightly at niloko pa ako sa
pamumula ng pisngi ko, kung hindi pa ako tumahimik ay hindi pa nya ibibigay ang
damit ko.

Sabay din muna kaming kumain bago sya nagpaalam na aalis muna saglit dahil sa may
kukunin daw sya sa unit nya. Pumayag naman ako kaagad at humalik muna sya saglit sa
akin bago umalis.

Napabuntong-hininga ako at ipinatong ko ang paa ko sa lamesa sa harapan ko.

Nakabukas ang TV pero hindi ko maintindihan ang mga sinasabi dahil sa lumilipad ang
utak ko.

Naisip ko ang tunay kong ina, she was a maid according to my mom at sa totoo lang
ay gusto ko syang hanapin pero hindi ko alam kung paano ako magsisimula. I have no
clue kung sino sya, I even don't know her name kaya alam kong mahihirapan ako sa
paghahanap ko kung sakali.

I've been wanting to see her, will she love and take care of me kung sakaling
magmakasama kami? Bakit nasa puder ako ng daddy at ng kinalikhang mommy ko at wala
sa kanya? Nasaan na sya at bakit hindi nya ako hinahanap?

Although nasagot na ang mga tanong ko meron pa rin palang iba na hindi pa rin
malaman ang kasagutan.

I sighed and closed my eyes.

Wala pang ilang oras ang nakalilipas ay nanggaling dito si Greg para ipaalala ang
mangyayari bukas. Kinakabahan ako habang iniisip iyon, magiging maayos kaya ang
lahat? Well, I hope so..

Pagkabalik namin sa syudad ay agad akong sinamahan ni Travis sa ospital, I am

afraid of course pero hindi nya ako iniwan. He stayed beside me all times at
nakokonsesya ako sa pag-iwan ko sa kanya. Ako na ata pinakatangang babae sa ginawa
kong iyon.

Tinignan ko ang mga nakapack ko ng gamit sa isang travel bag at pinatay ko na ang
TV para makatulog.

"You will be fine, I promise.." My husband's voice is convincing and calm pero
kinakabahan pa rin ako. I looked at him and smiled weakly.

"I'm really nervous, ayoko ng ganito.." Halos pabulong ko ng sagot, bumuntong-

hininga naman sya at lumuhod sa harap ko.

"Honey, look.." Hinaplos nya ako at nginitian.

"Hindi kita iiwan, okay? I'll just stay outside at makikita mo naman ako kapag
matatakot ka. Just remember I'm here at hindi kita pababayaan, okay?" Magsasalita
pa sana ako but he stopped me at the mid-sentence by giving me a chaste kiss on the
lips.

"Don't leave me ha?" Tumitig ako sa kanya at ngumuso. Lumawak naman ang ngisi nya
at tumango sa akin. He reached for my hand and squeeze it.
"Of course, basta h'wag mo rin akong iiwan.." Mabilis akong tumango at hinalikan
sya sa labi.

"Hoy, tama na landian.." Biglang pumasok si Greg sa room na nakasalamin at nakasuot

na ng labgown. May hawak syang mga papel at ngumiti sa amin.

"Asshole.." Ngumiwi si Travis at tumayo,

"Whatever dickhead!" Humalakhak si Greg at inilingan kami. Nakailang halik sa ulo

ko si Travis bago bitiwan ang kamay ko, he even mouthed I love you pero hindi ko na
nasagot dahil sa nakatalikod na sya.

Today is my first chemotherapy session, of course, I am really scared and worried

kung anong mangyayari. Sinabi na sa akin ni Greg ang maaaring outcomes nito kaya
nininerbyos ako.

Nakangusong nakatingin lang ako kina Greg at sa iilang nurse na nag-aayos roon at
hindi ko na maintindihan ang kaba ko. Parang sixty na ang tibok ng puso ko sa loob
ng three seconds, weird.

I am going to stay here at the hospital habang ginagamot ako, pwede namang sa bahay
pero ayaw ni Travis dahil alam nyang mas maaasikaso raw ako rito. Sumulyap ako sa
kanya na nakatingin mula sa salamin sa labas at kumaway, he waves back and even
winked at me.

Nanghihina ang katawan ko matapos ang session na iyon, hindi ko maintindihan yung
ginawa nila. They just inject something at may ikinabit sa IV pero nanghina talaga
ako. Medyo masakit din ang ulo ko.

"Punta na tayo sa kwarto ha?" Si Travis ang tumutulak ng wheelchair ko pabalik sa

kwarto, may isang nurse ding kasama para mag-assist. Hindi na rin naman ako
nakasagot sa sinabi nya at ayos lang siguro yun dahil sa alam naman nya ang
nararamdaman ko. I really wanted to hug him pero ang lame ng katawan ko.

Hindi pa kami nakakalapit sa private room ko ay may nakita na akong tatlong bulto
ng mga tao sa tapat nun. Nangunot ang noo ko at napasulyap kay Travis na bakas rin
ang pagtataka sa mukha.

In front of the door was my Dad, Mom and si Nang Nena. Nagsisigawan sila pero hindi
ko maintindihan ang mga sinasabi nila. Siguradong hindi nila kami napapansin dahil
sa seryoso sila sa pag-uusap at hindi napapansin ang mga nasa paligid.

Nakatitig lang ako sa kanila palapit at nakita kong hindi nalalayo ang edad ni Nang
Nena sa mommy ko, mga dalawa o tatlo lang sigurong taon ang pagitan nila. Inabot ko
ang kamay ng asawa ko mula sa may likod at mabilis nyang kinuha iyon at hinawakan.

"Umalis ka na dito! Cailegh is ours kaya wala kang karapatang pumunta rito!"
Malakas na sabi ni Mommy, nakatalikod sila mula sa amin.

"Bakit hindi?! Ni hindi nyo sinabi ang pangalan nya sa akin! Tinago nyo sya mula sa
akin tapos ngayon hindi ko sya pwedeng makita?!" Kumabog ang dibdib ko sa sinabi ni
Nang Nena at nakita ko ang pagtingin sa akin ni Dad at halatang nagulat sya ng
makita ako pero hindi sya nakapagsalita at napaawang lang ang bibig nya.

"You have no right to see her! Ako ang ina nya at hindi ikaw! You were just my
husband's mistress kaya wala kang karapatan sa kanya! Kami ang nagpalaki sa kanya
so stay the hell away from here!" Halos pumiyok na si mommy kakasigaw at napahigpit
ang hawak ko sa kamay ni Travis ng itulak nya si Nang Nena.
"Kayo ang nagpalaki kasi tinago nyo sya sa akin! Itinapon nyo ako palayo at inilayo
nyo sa akin ang anak ko! Cailegh is my child at hindi sayo kaya may karapatan akong
makita sya!" Parang tumigil ang pagtibok ng puso ko sa narinig mula kay Nang Nena.
Parang talon na umagos ang luha ko at gusto kong magsalita pero hindi ko magawa.

"A..Anak.." Nagsalita si Dad,dahilan para matigil silang dalawa sa pagsasagutan.

Sabay silang humarap at nakita ko ang namumulang mata ni Nang Nena at ang gulat na
ekspresyon ni mommy.

Chapter 55

Chapter 55
Masaya

"Cailegh!" Biglang lumapit sa akin si mommy at mahigpit akong niyakap pero hindi
ako nakagalaw. Nanatili akong nakatingin kay Nang Nena na nakatulala sa akin at
namumula ang mata, hindi pa rin pumapalya ang luha ko pero naramdaman ko ang kamay
ni mommy sa pisngi ko.

Napapiksi ako at napasinghap, it feels really awkward. Hindi ako sanay, ayoko.

"Cailegh, we're really worried about you. Hindi ko alam na bumalik ang sakit mo and
I'm--" pumait ang pakiramdam ko sa sinabi nya at sumikip ang dibdib ko.

"Kailan kapa ba nagkaroon ng pakialam?" Nanlaki ang mata nya at nagulat sa akin
pero hindi ako umalma, lumayo sya sa akin at sinulyapan si Nang Nena na nakatingin
lang at ang asawa ko.

"Ano bang sinasabi mo?" Tumitig ako ng matiim sa kanya pabalik sa Daddy ko.

"W..What's this?" Mabilis syang umiling-iling at sumulyap sa likod.

"Wala yun, h'wag mo syang papakinggan okay? Layuan mo ang babaeng yan." Tinuro nya
si Nang Nena na tahimik lang na nakatingin sa akin. Parang may gusto syang sabihin
na hindi ko makuha.

"Tell me what's happening," matigas kong sabi pero hindi ko maipagkakaila ang
pagwala ng lakas ko.

"H'w..H'wag kang makinig kahit anong mangyari.. Cailegh," nakakunot lang ang noo ko
sa sinasabi nya, mas humihigpit ang hawak ni Travis sa kamay ko at alam kung
naguguluhan rin sya.

Naalala ko ang mga narinig ko. What does that mean? Hindi ko maintindihan!

"Anak.." Sumirko ang dibdib ko ng marinig ko ang boses ni Nang Nena at nag-angat
kaagad ako ng tingin sa kanya, hindi ko mapaliwanag ang dapat kong maramdaman.

"C..Cailegh, h'wag kang makinig, hindi totoo ang sinasabi nya!"

"Cailegh, ako ang tunay mong ina.."

"Hindi! Manahimik ka Nenita!" Napayuko ako ng maramdaman ang pananakit ng ulo ko sa

sinasabi at sa mga sigawan nila. Napangiwi ako at nasapo ang ulo ko at nakita ko
ang pagluhod kaagad ni Travis sa tabi ko.
"Fuck it, Leigh, ayos ka lang?" Umiling ako ng paulit-ulit at hindi ko na
maintindihan ang sinasabi nila sa harapan ko.

"A..Aray ko.." Pakiramdam ko ay mas maluluha ako sa sakit ng ulo ko at mahigpit

akong napakapit kay Travis. Narinig kong may sinabi syang kung ano na hindi ko na
maintindihan, naramdaman ko nalang ang paggalaw ng wheelchair ko at ang pagsara ng
pinto. Nawala na ang ingay at pawang katahimikan nalang ang narinig ko

Naramdaman ko ang pagbuhat sa akin ni Travis at iniupo nya ako sa kama, mabilis
akong yumakap at sumiksik sa dibdib nya. Gusto kong umiyak sa kirot ng ulo ko at sa
mga magulong sinasabi nila kanina. Anong anak? Si Nang Nena ba ang tunay kong ina?

Thinking about that makes my head throbbed more at hindi ko na napigilan ang
tahimik na pag-iyak.

I felt Travis' body tensed-up when he heard my quiet sobs at hinigpitan nya ang
hawak sa akin. Naririnig ko ang mahihina nyang pagmumura at ang paghaplos nya sa
ulo ko.

"Shit, I will call Greg." Mabilis kong napigilan ang braso nya ng akmang tatayo sya
at mabilis akong umiling.

"Hindi pwede, kinakabahan ako. Please, I'll call him.." Pero hindi ako pumayag at
nagsumiksik pang lalo sa kanya at inantay ang pagtila ng sakit ng ulo ko.

He was my comfort zone, my safe haven.

Hindi ko alam kung ilang minutong walang imikan sa amin at nanatili lang ang yakap
nya sa akin. Patuloy na nananatili sa utak ko ang mga narinig at gumugulo lalo ang
utak ko.

"T..Travis, anong sinasabi nila?" Bahagyang gumaan ang pakiramdam ko nang lingunin
sya, he sighed at hinalikan ang noo ko.

"Hindi ko rin alam.." Pumikit sya at lumamlam ang mata ng magmulat. "H'wag mo
munang isipin para bumuti ang pakiramdam mo. Ako na ang bahala," humiwalay sya at
inalalayan ako pahiga.

"Sleep Leigh, dito lang ako.." Tumango ako at hinawakan ang kamay nya bago pumikit.

"What does that mean, Nang? Matagal mo nang alam na anak mo si Leigh?" Pagkarinig
ng boses na yun ay alam ko na kung sino ang nagsasalita, nanatili ako nakapikit at
hindi gumalaw.

"Hindi, ngayon ko lang nalaman.. Hindi ko rin alam na sya, h..hindi talaga."
Iminulat ko ang aking mga mata at in-adjust sa ilaw, pumihit ako paharap sa kanila
at nanlambot ako ng makita si Nang Nena na mukhang nagulat ng makitang gising na
ako.

"Cailegh," mahinang sabi nya at pakiramdam ko ay bibigay ako ng marinig ang boses
nya. Sya ang ina ko? Paano? Paanong nangyari.

Hindi pa man ako nakapagsasalita ay nakita ko ang mabilis na pagtayo ni Travis mula
sa sofa -iba na ang damit nya, kulay asul na polo at pantalon na- at mabilis na
nakalapit sa akin.

Nakita ko ang pag-aalala sa mukha nya ng mapalapit sa akin kaya ngumiti ako.
Inalalayan nya ako paupo at hinagkan ang noo ko bago kami bumaling kay Nang Nena..
"N..Nang," hindi ko alam kung saan ko nahugot ang boses ko para makapagsalita.
Kumislap ang mata nya sa pagtawag ko at mabagal syang tumayo sa sofa para lumapit
sa pwesto namin.

Hindi sya nagsasalita pero nahahalata ko na may gusto syang sabihin sa akin.
Nanatili syang nakatayo sa harapan namin, ngumiti sya ng malungkot at mabilis na
kumabog ang dibdib ko, lalo na noong nag-umpisa na syang magsalita.

"Bente ako noong naulila ako, hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral at wala akong
ibang kamag-anak kaya kinailangan kong magtrabaho sa mga Ignacio.." Sumulyap sya sa
akin at minasdan ang mukha ko.

"Maayos ang pagtatrabaho ko at mababait ang amo ko, lalo na si Fredo.." That's my
Dad. Nakita ko ang pagdaan ng kalungkutan sa mga mata nya pero pilit syang ngumiti
ulit sa amin.

"Noong mga panahong yon ay nasa ibang bansa ang mommy mo, ipinagkasundo lang sila
ng mga magulang nila kaya magkalayo sila..

"Palagi nya akong tinutulungan, hindi nya ako itinuring na iba sa kanya. Na parang
kauri nya lang ako at hindi hamak na katulong hanggang sa nahulog ang loob nya sa
akin at ganoon rin ako sa kanya.." Bumuntong-hininga sya at nakita ko ang pagtulo
ng luha sa mga mata nya,maging ako ay ganoon na rin. Kung hindi pa ako hinahaplos
sa likod ni Travis ay malamang na humahagulgol na ako.

"Mahal nya ako, mahal ko sya pero mukhang hindi pabor sa amin ang tadhana.. Mali,
maling-mali, kasal sya at hindi kami pwede.." Pumiyok ang boses nya at mahigpit
akong kumapit kay Travis habang tahimik ring umiiyak.

"Umiwas na ako at bumalik na rin ang asawa nya. Gusto kong magpakalayo-layo at
kalimutan sya pero huli na, nalaman kong buntis ako at ikaw yun.." Walang katapusan
ang pagluha ko sa mga sinasabi nya at nanginginig ang katawan ko.

"Nalaman ng asawa nya yun, nagalit sya.. May kasalanan naman talaga kami kaya dapat
lang syang magalit pero hindi ko aakalaing kukunin ka rin nila sa akin.. Nagising
lang ako isang umaga na wala sila, pati na rin ang anak ko.. Pati ikaw wala na.."
Wala na akong sali-salitang bumaba sa higaan at kahit na nabigla ang katawan ko sa
biglaang pagtayo at nangatog ang tuhod ay nagawa kong makalapit sa kanya at niyakap
sya ng mahigpit.

"I..I don't know what to say," nanginginig ang boses ko at niyakap ko sya ng
napakahigpit.

"Anak.." Isang salita pero sapat na para bumuhos ang luha ko at hindi na ako
nakapagpigil sa lakas ng iyak ko. Tumatalon ang puso ko sa sa salitang sinasabi
nya, its just feels right.

"M..Mama," Umiiyak ako hindi dahil sa lungkot, umiiyak ako dahil sa gulat at
sobrang kasiyahan. Para akong pipi na ngayon lang nakapagsalita. Para akong bingi
na ngayon lang nakarinig.

"M..Mama," ulit ko at mas humigpit ang yakap ko sa kanya, naririnig ko naman ang
pag-iyak nya at ang paghaplos nya sa buhok ko ay nararamdaman ko. Narinig ko ang
pagtunog ng pinto pero hindi ko na napansin iyon dahil masaya akong nayayakap ko
ang tunay kong ina.

Finally, nakilala ko na sya.. Masaya akong makilala sya at hindi ko rin masisisi si
Mommy, ang tumayo kong ina na ganun ang trato nya sa akin, I should still be
thankful dahil kung hindi nya din ako pinalaki ng maayos ay wala ako rito ngayon.
Nag-usap kami ng masinsinan matapos ang iyakan at laking pasalamat ko na nakilala
ko na sya, it feels surreal, weird and great at the same time. Hindi ako
makapaniwalang ang taong nakakasama ko na sa matagal na panahon ay ang taong mas
bubuo sa pagkatao ko ngayon.

Nalaman kong nalaman nya lang ang lahat dahil sa pagkikita nila nina Daddy sa tapat
ng kwarto ko kanina, nalaman nya ang lahat dahil doon.

"Talagang ang gaan ng loob ko sa iyo noon palang, at mas lalo pang lumalim yun ng
malaman ko ang apelyido mo.. Akala ko ay nagkataon lang na ipaalala sa akin ang
anak ko sa pamamagitan mo pero hindi ko akalaing ikaw nga talaga iyon.." Ngumiti
sya ng malambing at hinaplos ang buhok ko.

"Ang alam ko kasi ay nasa ibang bansa na ang mga Ignacio kaya hindi ko naisip na
maaaring ikaw.." Hindi ako sumagot at nakangiti lang ako sa kanya, masaya pa rin
ako na sya ang tunay kong ina.

"Teka, asan na ang asawa mo?" Napangiti akong lalo sa sinabi nya.

"Nasa labas po siguro, binigyan tayo ng privacy.."

"Mabuti nalang talaga at kilalang-kilala ko ang asawa mo," malambing nyang sabi at
hinawakan ang kamay ko.

"Mabuting tao at mahal na mahal ka, hindi ako nagkamaling asarin kayo dati.."
Nagulat ako sa sinabi nya at naging attentive.

"Po?" Tanong ko, umiikot nanaman ang sikmura ko.

"Kasi dati, inaasar ko kayo palagi nung nasa store ko kayo kapag magkasama kayo.
Inaasar ko kayo sa isa't-isa na magkakatuluyan kayo, ngayon, tignan nyo kayo diba?
Kaya ako talaga ang number one fan nyo." Namula ata ako sa sinabi nya at lumapit
para yakapin sya, sakto naman na nagbukas ang pinto at pumasok mula roon si Travis
na nagulat sa amin.

"H..Hi ladies," ngumiti sya pero halatang tensyonado at lumapit sa pwesto namin.

"Travis, hijo, gumwapo ka ata?" Muntik na akong mapabughalit ng tawa ng makita ang
pamumula ng pisngi at tenga ni Travis. Teka, bakit ganito 'to?

"P..Po, ah.. Hindi naman," tumawa sya pero halatang pilit at nag-iwas ng tingin.

"Kinakabahan kaba Travis?" Nanlaki ang mata nya at tumawa na talaga ako. So he's
nervous huh?

"H..Hindi ah, h'wag nga kayo.." Lumapit sya sa akin para humalik at kay Mama -well
hindi pa ako sanay- para yumakap naman.

"Uh Travis," Panimula ni Mama, nakangiti sya at naluluha na nakatingin kay Travis.

"Salamat, salamat sa pag-aalaga at pagmamahal sa anak ko.." I was touched, really

touched. Matamis namang napangiti si Travis bago bumaling sa akin, hindi pa din
nawawala ang pamumula at tumango.

"Walang anuman po, it was an honor to take care and be with your lovely daughter.."
Ako naman ata ang namula sa sinabi nya. Nagkwentuhan kaming tatlo at parang
nakalimutan ko ang nararamdaman ko, nakalimutan kong maysakit ako habang nandito
ang mga mahalagang tao sa tabi ko.
"Ang laki ng ngisi ah?" Loko ko kay Travis pagkabalik nya sa loob ng kwarto,
inihatid nya kasi si Mama sa labas para makauwi na at kababalik nya palang ngayon.

"Wala lang.." Umupo sya sa tabi ko at hinila ako sa kanya, sumiksik ako sa dibdib
nya at hinaplos nya ang buhok ko.

"Masaya lang ako na tanggap ako ng Mama mo, masayang-masaya.." Inilayo nya ako sa
kanya at tinitigan ako.

"Kaya magpagaling ka na ha? Para masaya na talaga tayo.."

xxxx
5 more chaps! Malapit na guys :(

Chapter 56

Chapter 56
Seal

Weeks passed at pakiramdam ko ay mabubulok nalang ako sa mga puting dingding at

apat na haliging ospital na ito. My friends seldom visit me dahil may mga trabaho
na sila, and that includes Jess, Chloe and Natalie.. Malungkot ako dahil namimiss
ko na ang sariwang hangin, tanging ang hangin mula sa aircon ng kwartong 'to ang
nalalanghap ko.

Nakapag-usap na kami ni Mommy, ang kinalakihan kong mommy at naayos na namin ang
naging problema noon. Although hindi pa rin masyadong maayos dahil sa ilangan namin
pero humingi na ako ng tawad at nagpasalamat sa kanya. I cried while talking to her
and she did too, humingi sya ng tawad sa mga nagawa nya sa akin pero sa kabila noon
ay masaya pa rin ako dahil sa may kinilala akong ina noon, nagpasalamat ako sa
pagtanggap nya sa akin. May isa lang akong problema sa kanya at ito ay dahil sa
ayaw nyang humingi ng tawad sa pamilya nila Travis, at sa asawa ko.

Hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa nila ni Daddy sa kompanya nila Travis at
nahihiya ako dahil doon, mabuti silang tao kaya hindi dapat nangyayari sa kanila
iyon.

I also talk to my Dad na iniyakan ako, gusto ko ngang tawanan dahil sa hindi bagay
sa kanya pero nadala na rin ako ng iyak nya. Unlike Mommy ay humingi na sya ng
paumanhin sa pamilya ng asawa ko at tanggap naman nya si Travis matagal na pero
nakokonsensya lang sya sa mga ginawa nila sa pamilya nito kaya pinapalayo ako.

He was really sorry dahil sa mga nagawa nya at pagtatago sa akin ng katotohanan at
sino ba ako para hindi magpatawad? Diyos nga nagpapatawad, ako pa kaya na nilalang
lang nya?

I wanted to free myself from hatred and pain, gusto kong lumaban ng maayos at
magaan ang pakiramdam. Kahit na minsan ay hinang-hina na ako ay alam kong kailangan
kong lumaban para sa mga mahal ko.

"Hmmm.." Napasulyap ako sa asawa ko na nakaub-ob ang ulo sa kama habang nakaupo sa
upuan. I chuckled when he frowned while sleeping pero agad ding napalitan ng
pagngiwi dahil sa sumakit ang ulo ko.

He was wearing a pink-collared shirt and a khaki pants, yung medyo mahaba nyang
buhok ay nakatali sa tuktok ng ulo nya. Ewan ko ba dyan kung bakit ayaw pagupitan
yung buhok nya but I find him hot tho, idagdag mo pa yung patubo na nyang bigote at
ang perpekto nyang panga. Ang hot lang talaga.

Kinalabit ko ang ilong nya at napahagikhik na talaga ako at hindi pinansin ang
sakit ng ulo ko ng tapikin nya ang kamay ko. Hindi pa rin sya nagigising at ngumuso
lang.

Tahimik akong nagpasalamat dahil sa pagdating ng lalaking ito sa buhay ko.

My favorite man.

I just keep on staring at parang baliw na ngumingisi habang nakaharap sa asawa ko

na natutulog, alas-nuebe na ng gabi at nakatulog sya pagkatapos akong pakainin.
Hindi ko mapigilang haplusin ang pisngi nya habang natutulog sya. Ayos na ako na
makita sya dito sa tabi ko at kasama ko.

Kahit manuod lang akong natutulog sya habang kumakain ng popcorn ay solve na ako.

Pinaraan ko ng daliri ang labi nyang nakaawang at pinabalik-balik ang hintuturo ko

roon, bahagya syang gumalaw kaya tatanggalin ko na sana ang daliri ko pero hindi ko
pa man natatanggal ay agad nyang nahuli ang kamay ko.

"Ayy!" Halos mapatili ako sa gulat sa ginawa nya at papungas-pungas syang umayos ng
upo, namumungay ang mata nya at bahagyang namumula ang mata dahil sa bagong gising
palang.

"Kamay ko, honey," sabi ko sa kanya pero tinitigan nya lang ito at napasinghap ako
sa gulat ng dalhin nya yun sa bibig nya para kagatin. Inatake ako ng mainit na
pakiramdam sa tyan at pisngi sa ginawa nya at nahihiya kong kinuha ang kamay ko at
pinalo sya sa braso.

"Naughty ka," tumaas ang sulok ng labi nya sa sinabi ko at nag-inat ng kamay,
nagflex ang muscles nya at napamaang ako roon.

Huli na makapag-iwas dahil sa nahuli na nya akong nagnanasa sa muscles nya at

hinula ang mata ko para kindatan.

"Don't worry honey, pagkagaling na pagkagaling mo papagurin kita.."

"Tse!" Tumawa ako at hinila ang kamay nya paupo sa tabi ko, nahihilo ako pero hindi
ko ininda iyon at ngumuso lang ako sa kanya.

He give me a chaste kiss on the lips at hinagkan ang noo ko bago pinisil ang ilong
ko.

"Bakit gising ka pa?" Lumabi ako at umusog sa kanya,

"I can't sleep," I confessed. Bumuntong-hininga naman sya at inakbayan ako.

"You should sleep on time honey, h'wag kang magpuyat kasi nakakasama yan sayo."
Tumango naman ako at hinalikan sya ng mabilis sa leeg, mukhang natigilan sya at
natulos pero binalewala rin kaagad at binalingan ako.

"Stop teasing me woman, hindi muna pwede diba?" Tumango ako at maliit na ngumiti,
inatake ako ng hiya. Bakit ko ba ginawa yun? Mahina naman syang tumawa pero
hinalikan ako sa pisngi pagkatapos ay pinangko ako, nagulat pa ako noong una pero
kumapit nalang ako sa leeg nya at nagpadala sa kanya kung saan.
Nagulat ako ng buksan nya ang isang pintuan sa loob ng kwarto pero mas nagulat ako
ng makitang balkonahe pala ang naroon. Bakit hindi ko 'to alam?

Hindi pa man ako nakakapagtanong ay buong ingat na akong inilapag ni Travis sa

upuang mahaba roon at naupo sya sa tabi ko.

Agad akong yumakap sa baywang nya at inakbayan nya ako para sumiksik sa kanya. The
warmth of his body makes me feel safe and comfortable. His warmth makes me feel
home.

"May ganito pala rito?" I asked him quietly,

"Uh-huh, ni-request ko 'to dun kay Salcedo." Tumawa ako sa pagkasabi nya sa
pangalan ng kaibigan.

"Gagong yun, kung hindi ko pa sapakin hindi sasabihin sa akin ang lagay mo.."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya at bahagya siyang itinulak.

"You what?!" He pouted at nag-iwas ng tingin. Hindi ko pa nai-o-open sa kanya kung

paano nya ako nahanap at nalaman ang sakit ko.

Nang hindi sya sumagot ay pinalo ko ang hita nya. He's startled at the moment at
hindi makapaniwalang napatingin sa akin.

"Did you just spank me?" Napairap ako at tumawa ng bahagyang namula ang pisngi nya.

"Hindi pwede, diba?" Asar ko at inulit ang ginawa, he groaned at hinuli ang kamay
ko para ipitin sa may braso nya.

"I want a kiss, give me a kiss.." And I did, binigyan ko sya ng halik na puno ng
pagmamahal at ipinatong nya ang noo nya sa noo ko pagkatapos, kapwa kami kapos sa
hininga peeo masaya.

"I love you, Leigh.." Napangiti ako ng matamis at ngumiti.

"Mahal din kita," pinakawalab nya ang kamay ko at hinawakan iyon gamit ang palad
nya. "Paano mo nalamang nandun ako at bakit mo sinapak ang kaibigan mo?" Napaismid
naman sya sa sinabi ko.

"I have my ways, honey." Ngumisi naman sya na parang may alam sya kaya sinuntok ko
ang balikat nya.

"Hoy, anong iniisip mo?"

"Camilla Samaniego pa more," tumawa sya ng napasigaw ako sa sinabi nya at hinila ng
pabiro ang buhok nya.

"Paano mo nalaman?!" I almost stomped my feet at parang batang nagtatantrums dahil

nalaman ang crush.

"Ways nga, I have my ways."

"Bakit mo sinapak ang kaibigan mo?" Pinalagpas ko na ang pang-aasar nya kahit na
nahihiya pa rin ako kahit papaano.

"Gago eh," mahina kong pinalo ang bibig nya.

"Your mouth!" Tumawa lang sya.

"Kiss mo para bumait na sya," napailing nalang ako sa kalokohan nya.

"Seryoso na, pero kasi nung umagang bago ka umalis at iniwan ako.." Nag-iwas sya ng
tingin at kumirot naman ang dibdib ko ng may makitang sakit na dumaan sa mata nya.

"Nakita kitang galing sa ospital nila Greg at kinagabihan ay nawala ka na nga,

gusto kong malaman ang dahilan ng pagkawala mo kaya si Greg ang pinuntahan ko. He
was indenial at sinabing privacy daw ay kasama sa code of ethics at first pero nung
sapakin ko ay umamin na rin at sayang daw ang kagwapuhan nya.." Gusto kong matawa
pero naiiyak rin ako.

"Nalaman kong bumalik ang sakit mo," he heaved a deep sigh again at niyakap nya
ako, niyakap ko rin sya kaagad pabalik at isiniksik ang sarili ko sa kanya.

"You can just tell me na may sakit ka pero hindi mo ginawa.."

"I'm sorry," eto nanaman ako, saying sorry again and again and again but I mean it,
talagang nagsisisi ako at humihingi ng tawad sa panahong mahina at nagpatalo ako sa
takot.

"It's fine," hinaplos nya ang buhok ko ng paulit-ulit at hinagkan ang ulo ko.

"Basta h'wag mo ng ulitin kasi masasaktan ako.." Malambing nyang sabi at tumango-
tango ako. Lumayo ako sa kanya and touched his cheeks lovingly and gently.

"Hindi na, hinding-hindi na. I already fight my demons, hindi ako matatakot dahil
nandyan ka sa tabi ko.."

"Promise?" He asked me with hope enveloped his voice. I smiled genuinely and give
him a small nod.

"I promise," lumawak ang ngiti nya at parang nanalo sya sa lotto.

"Then, I will hold onto that honey. Panghahawakan ko yan.." Sinapo nya ang pisngi
ko at iginalaw ang kilay.

"Can we seal that promise with a kiss?" Walang pagdadalawang-isip akong tumango ako
at humawak sa leeg nya.

I promise.

Chapter 57

Chapter 57
Burden

"Pasta?" Tumango-tango ako habang nakangiti.

"Sige na please, sawa na ako sa gulay dito.. Ayoko na.." Napangiti si Travis sa
sinabi ko at tumayo sa pagkakaupo sa higaan ko.

"Next time nga, sasabihin ko kay Greg na lakihan 'tong kama para makatabi ako
sayo." Reklamo nya kaya tumawa ako, inabot ko ang kamay nya at pinaglaruan ang
daliri nya.

"Sige, sige.. Pero yung Pasta?" Nagpuppy-eyes ako at hinalikan ang kamay nya.
Tumawa naman sya sa ginawa ko at kinuha ang kamay ko.

"Alright but ngayon lang 'to ah?" Ngumuso ako at gustong tumutol pero hindi ko
ginawa, swerte ko lang ang pinagbigyan nya ako.

"Okay, thanks honey!" Dumukwang sya para halikan ang labi ko pero hindi pa man
nakakalapit ay nagbukas na ang pinto kaya natulak ko sya.

"Cailegh! Travis!" Masayang boses ni Tita Marian ang bumungad sa amin, napatawa ako
nang sumambakol ang mukha ni Travis.

"Istorbo, kainis.." Pabulong nyang sabi kaya hinila ko sya at kinurot sa tagiliran.

"Cailegh, hija, kamusta?" Ngumiti ako kay Tita at nagsalita.

"Maayos naman po, binabantayan ako ni boss.." Turo ko kay Travis na naka-isang
linya na ang labi at napapakamot ng batok.

"Bakit ngayon nanaman kayo pumunta? Wrong timing." Bakas ang inis sa boses nya kaya
lumapit si Tita para batukan sya, lumapit naman sa akin si Tito at kinamusta ako
bago inilapag ang basket ng fruits at flowers sa lamesa.

"Salamat po," magiliw kong sabi.

"No problem, hija, malakas ka sa akin eh.." Ngumiti si Tita at hinalikan ako sa
pisngi. Maya-maya pa ay nagpaalam si Travis paalis dahil magluluto daw sya ng
pasta, gusto ko nga sanang bili nalang para hindi hassle pero ayaw nya. Mas gusto
daw nyang sya magluluto para may ingredients na pagmamahal.

Gusto kong tumawa sa kalokohan nya pero hindi ko rin maitago ang kilig ko.

Umalis sya at naiwan kaming nagkekwentuhan nila Tita at Tito, dumating din ang Mama
ko at nalibang ako sa pakikipag-usap sa kanila.

Nalaman kong recently lang din nalaman ni Tita na matagal ko ng asawa si Travis
pero alam nya na girlfriend ako nito dati. Ang alam nya ay naghiwalay kami kaya
nagulat siya ng ipakilala akong Fiancé ni Travis dati,nung nagpapanggap pa kami.

I can't hide my smile ng maalala ang una naming pagkikita ni Travis makalipas ang
ilang taon. Who would have thought na ganun ang mangyayari? Who would have thought
na kami pa rin?

"Uh.. Tita, Tito, I just want to apologize about sa ginawa ng parents ko. I am
sorry po, ako na ang humihingi ng tawad.." Tita Marian smiled sweetly at me at
tumabi sa akin, hinawakan nya ang kamay ko at hinalikan nya ako sa pisngi.

"It's fine darling, h'wag mo ng alalahanin yun.." Tumango ako at niyakap sya, as I
was said, talagang napakabait ng magulang ni Travis kaya nga nakakahiya eh.

"You're still here?" Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Travis na may dalang
papebag.

"Hi Mama," natawa ako at napailing ng bumait ang boses nya ng makita ang Mama ko.
Sipsip!

Lumapit sya para halikan ito sa pisngi bago naglakad papunta sa akin.

"Hoy, mag-hi ka rin sa akin.." Napangisi ako sa sinabi ni Tita sa tabi ko at

lumapit naman si Travis sa mommy nya na natatawa at hinalikan rin ito sa pisngi.
"Bakit nandito pa kayo?" Binatukan ni Tita si Travis dahil sa sinabi nito.

"Walanghiya kang bata ka, parehas kayo ni Terrence Brennan eh no?" Ngumiwi lang si
Travis at lumapit sa akin.

"Hi honey, namiss kita.."

"Miss you too!" Namula ang pisngi nya at pinasadahan ng kamay ang buhok nya.

Nagpaalam sina Tita at Tito na aalis na dahil may bibisitahin daw silang site nung
hapon na iyon, pati rin si Mama ay kakailanganing pumunta sa store kaya nagpaalam.

"Ma, kain muna tayo?" Nangingiti ako habang nakatingin kay Travis na niyaya ang
Mama ko na kumain ng Pasta.

"Sige lang, Travis, ayos lang ako.." Ngumiti sya. "Alis na ako ha? Mag-iingat
kayo."

Humalik sya sa aming dalawa at pagkatapos ay hindi na nagpahatid kaya naiwan kami
ni Travis. Kinuha ko ang paperbag na dala nya at agad na binuksan.

Nakagat ko ang labi ko ng mabuksan iyon at kumalam ang sikmura ko.

"Oh My God, I missed this!" Inabot ko kaagad ang tinidor at nagsimula ng kumain. Sa
gitna ng pagkain ko ay napatigil ako dahil sa hindi nagsasalita si Travis at
nakatitig lang sa akin.

"Ah, subuan kita?" Nakangiti kong sabi, umiling naman sya at mas lumapit sa akin.

"It's fine, natutuwa lang akong tinitignan ka." Masaya nyang sabi, tumalon ang puso
ko sa sinabi nya at binitiwan ang tupperware na hawak. Nagulat sya sa ginawa kong
pagyakap sa kanya pero ginantihan nya rin ako ng yakap.

"Ayos ka lang?" Tumango-tango ako habang nakayakap sa leeg nya. Bumitaw ako
pagkatapos at hinalikan sya bago ko kinuha ang pagkain para kumain ulit.

Nanatili naman syang nakatitig sa akin habang kumakain ako at nagpipigil lang ako
ng ngiti. Parang teenager lang nga eh, parang yung nakita mo yung crush mo na
nakatingin sayo. Ganun ang feeling.

Nang matapos ako ay agad na kinuha ni Travis ang tupperware at inayos. Sumandal
naman ako sa headrest habang nakatingin sa kanya, ipinikit ko ang mata at hinilot
ang sentido para mai-relax ang sarili dahil sa masakit nanaman ang ulo ko.
Nakakainis.

Napamulat ako ng mata ng may humaplos sa mukha ko at napatingin kaagad ako kay
Travis na umupo sa silya katabi ng higaan ko.

"Masakit ang ulo mo?" Tipid akong tumango kay Travis pero napaayos ako ng tayo ng
pakiramdam ko ay umikot ang tyan ko. Tumingin kaagad ako sa kanya at itinuro ang CR
kaya walang sabi-sabing binuhat nya ako at pagkarating ko sa sink ay sinuka ko lang
ng kinain.

Namimilipit ang hawak ko sa sink habang nakaalalay sa likod ko si Travis at

hinahaplos ang likod ko. Nag-aalala ang mukha nya at tanong sya ng tanong kung ayos
lang ba ako at hindi naman ako nakasagot kaagad.

Nanghina ang tuhod ko pagkatapos at mabilis naman akong nasalo ni Travis, pinunasan
nya ang mukha ko bago ako kinarga muli papunta sa may teresa ng kwarto ko.
Nangingilid naman ang luha ko habang inilalapag nya ako.

I feel useless, I feel like a burden.. Naiinis ako sa sarili ko dahil kailangan ko
pang magkaroon ng sakit na 'to. Bakit sa lahat ay ako pa?

"Sshh, why are you crying?" Impit akong napaiyak ng marinig ang boses nya at hindi
ako makatingin ng diretso sa kanya.

"I..I'm sorry," I sobbed at kinunutan nya ako ng noo. Pinunasan nya ang luha ko
bago ako pakatitigan.

"For what? Bakit ka nagsosorry?" I shook my head at tumungo para punasan ang luha
ko.

"S..Sa lahat," humikbi ako.

"K..Kasi iniwan kita, k..kasi hindi ko tinupad ang pangako ko sayo. W..Wala ako
nung malungkot ka, ako pa nga ang dahilan nun. Sorry kung hindi ko mapagaan ang
loob mo ngayon dahil may sakit ako, alam ko namang nalulungkot ka at nalulungkot
rin ako.." Namula ang mata nya sa sinabi ko at nakita ko ang pagkislap nito sa
nagbabadyang luha.

"Sorry kasi.. Sorry kasi naging mahina ako," napahagulgol na ako ng iyak pagkasabi
noon at hinila nya ako sa dibdib nya. Mahigpit ang kapit ko sa damit nya at umiiyak
na rin sya habang nakayakap sa akin.

"A..Alam kong nagiging pabigat na ako sayo.." Inilayo nya ako pagkasabi ko noon at
parang sumama ang timpla nya. He gritted his teeth at napapantiskuhan akong
tinignan.

"What the hell are you saying?" Napayuko ako at napatingin sa kamay ko.

"Ni hindi mo na maasikaso ang sarili mo, ang kompanya nyo, hindi ka rin makatulog
ng mapayapa dahil sa akin.. I am becoming a burden to you-" suminghap sya sa sinabi
ko at iniangat nya ang baba ko at matiim akong tinitigan. Nakatiim-bagang sya at
inapuhap ang sasabihin.

"You are never a burden to me." Matigas pero malaman nyang sabi, his eyes are
assuring at parang kinakausap ako.

Patuloy lang naman sa paglandas ang luha ko sa mga sinasabi nya. Kung sa tingin nya
ay hindi, pakiramdam ko ay oo. Mas naging sentro nya kasi ako simula ng mahanap nya
akong muli, ni hindi na nya maasikaso ang buhay nya ikanababahala ko.

"Hindi ka kailanman naging pabigat sa akin, maliwanag? Inaalagaan kita dahil gusto
ko, dahil mahal kita kaya h'wag na h'wag mong iisipin na pabigat ka."

"P..Pero ayokong ako nalang palagi ang isipin mo, paano ka? Hindi mo na naaalagan
ang sarili mo? I should be taking care of you too but look at me, stuck in the
four-walled room at walang magawa.." Bumuntong-hininga ako at inabot ang pisngi
nya.

"It's unfair sa side mo, ayoko namang mapabayaan mo ang sarili mo dahil sa akin."
Lumambot ang ekspresyon nya sa sinabi ko at hinawakan ang kamay ko na nasa pisngi
nya.

"I can take care of myself, h'wag kang mag-isip ng kung ano-ano, okay? Basta
nandito lang ako sa tabi mo dahil gusto ko, nandito ako sa tabi mo kasi tutulungan
kitang gumaling.. We're going to build a family pa diba? Magkasama tayo na bubuo ng
mga planong yun kaya nandito ako at hindi kita iiwanan.."

"H..Hey, stop crying, hindi ka pabigat naiintindihan mo?" Lumapit ako at yumakap sa
baywang nya. Sumandal ako sa dibdib nya at pumikit.

"P..Pero kasi.."

"Sshhh, just promise me that you will fight. Lalaban tayo ng sabay okay? Walang
bibitaw.." Lumalim ang paghinga nya at inilapit ang leeg ko para halikan ang ulo
ko.

"Lalaban tayo, huh? Walang bibitaw.." Tumango ako habang nanlalabo pa rin ang
paningin ko sa luha, dinama ko ang init ng katawan nya at idinepende ang buhay ko
roon.

"Walang bibitaw.." Mahina kong bulong.

Chapter 58

Chapter 58
One Day

"Just one day, then she needs to come back here before the sun rises.." Tumango si
Travis at agad na inabot ang kamay ko.

"Sure, no problem.. Thanks, bro." Tumango naman si Greg at ngumiti sa amin.

"H'wag mo lang syang hayaan na mag-isa at h'wag hayaang mapagod." Napasimangot

naman ako roon, para naman akong bata pero para naman sa kaligtasan ko iyon kaya
hindi na ako umangal.

Nagrequest kasi ako sa asawa ko na pwede bang pumunta kami ng resort, kahit saan
basta may dagat. Gusto kong makalanghap ng sariwang hangin dahil sa sawang-sawa na
ako sa amoy ng kwartong ito. Good thing is, pumayag sya pero hindi pwedeng
overnight.

Gusto ko sana na ganun pero hindi talaga pwede, it's for my own safety. Nadadalas
na kasi ang sobrang pagsakit ng ulo ko na gusto ko ng ihampas sa matigas na bagay
but I would just end up crying and hugging Travis.

Sa ganoong lagay ay gumiganhawa rin ang pakiramdam ko. Wala rin naman kasing
masyadong epekto ang morphine na ibinibigay nila, nakakawala ng sakit pero babalik
rin matapos ng ilang oras.

"Paano yan, honey? Let's go? Bukas?" Tipid akong ngumiti at pinisil ang kamay nya
na hawak ko.

"S..Salamat," tumayo naman sya para halikan ang noo ko at bumalik sa tabi ko para
umupo.

"Walang problema basta ikaw," kumindat sya at hindi pa rin nawawala ang epekto nya.
He can easily makes my heart have its war at nagkakagulo ang tyan ko.

Tumawa ako pero napalitan din ng pag-ubo kaya napaiwas ako ng tingin. Tumikhim
naman sya at hinawakan ang pisngi ko paharap sa kanya.
"Mahal kita.." Walang ano-anong sabi nya habang nakatitig sa mata ko, malamlam ang
mata nya at ng ngumiti sya ay sumama ang mata nya.

"Sleep now, honey. Maaga tayo bukas.." Tumango ako at masayang niyakap ang braso
nya.

Maaga kaming nagising kinabukasan para sa pagpasyal naming dalawa, excited ako kaya
ngiting-ngiti ako habang nasa sasakyan. May kasama rin kaming isang nurse na babae
para kung sakaling may mangyaring hindi maganda ay naroon sya, well, h'wag naman
sana.

Nagkekwentuhan lang kami ni Travis ng kung ano-ano habang nasa sasakyan, ewan ko ba
kung bakit full charged ang energy ngayong araw. Now the usual na nanghihina ang
katawan ko at matamlay, maybe dahil sa makakakita na rin ako sa wakas ng maaliwalas
na lugar bukod sa ospital.

Nakahawak lang sa kamay ko si Travis habang nagmamaneho, tinatanggal nya lang iyon
kapag titigil ang sasakyan at pagkatapos ay ibabalik rin. Nakatingin lang naman ako
sa nakabukas na bintana at hinahayaan ang hangin na tumama sa mukha ko.

"We're here!" Lumaki ang ngisi ko at agad na hinalikan sa pisngi si Travis,

natigilan naman sya pero nahuli ko ang pagpula ng pisngi nya.

"Yieee, nagba-blush sya," tumawa naman sya bago lumabas at pinagbuksan ako ng
pinto. Napabuntong-hininga naman ako habang nakatingin sa wheelchair na nasa labas
ng sasakyan. Kung may lakas lang talaga akong maglakad eh, kainis!

Inalalayan ako ni Travis pababa at dinala sa may wheelchair, tumulong din ang
babaeng nurse na kasama namin.

"Thanks," nginitian ni Travis ang nurse at nawala ang ngisi sa mukha ko. Ganun?
Kailangan may ngitian?

Napanguso nalang ako at hinayaan ang asawa ko na itulak ang wheelchair, nakakainis.
Kung sakaling maayos lang talaga yung lakad ko kakapitan ko 'to sa braso para hindi
makangiti sa mga babae.

I know that she just want to help pero nagseselos ako. Well, more on insecure pala.
Kasi sya maayos na nakakausap si Travis habang ako ay nakaupo sa pesteng wheelchair
at walang magawang mag-isa.

Nakarating na kami sa cottage pero hindi ako kumikibo, napapansin ko rin kasi ang
iilang nag-gagandahang mga babae in their two piece swimsuit na napapantingin sa
pwesto namin.

I can see the admiration in their eyes kapag nakatingin kay Travis pero mapapangiwi
kapag malilipat sa akin. They're looking at me like some kind of charity case or
what..

Ganun na ba talaga nakakaawa ang itsura ka? I'm now thin, more pale. Idagdag mo pa
na naglagas na ang buhok ko dahil sa therapy kaya may balot ako sa ulo.

Yes, I really look like a dying patient right now. Pity for myself.

Napabuntong-hininga nalang ako at inisip na sana ay nanatili nalang pala ako sa

hospital.

Natigil lang ako sa pag-iisip ng kung ano-ano ng lumuhod sa harapan ko si Travis,

nakakunot ang noo nya at mukhang nagtataka na hindi ako nagsasalita samantalang
kanina ay napakadaldal ko.

"Ayos ka lang?" Ngumuso lang ako at nag-iwas ng tingin.

"Hey," hinuli nya ang mata ko at tinaasan ako ng kilay.

"I'm fine," mahinang sabi ko pero hindi sya kumbinsido at hinawakan nya ang pisngi
ko.

"Ano nga, Leigh? Gusto mo kiss kita?" Nagulat ako sa sinabi nya at napatingin sa
paligid pero hindi pa man ako nakakasagot ay hinalikan na nya ako ng mababaw sa
labi.

Namumulang napatakip ako ng bibig at napaiwas ng tingin, narinig ko ang mahina

nyang pagtawa at pinisil nya ang pisngi ko.

"Stop being jealous, mas maganda ka sa kanila.." I narrowed my eyes at him, ganun
ba ako ka-obvious.

Nanahimik naman ulit ako, a part of me was telling na binobola nya lang ako para
gumaan ang pakiramdam ko.

"You're joking," napaismid ako at sumandal sa wheelchair.

"Hey, look at me.."

"I know you just want na gumaan ang pakiramdam ko. Maganda? Ako?" Mahina akong
natawa. "Look at me, I'm thin, pale and look like a trash-"

"Stop." Matigas nyang sabi at inabot ang kamay ko. Mahigpit ang hawak nya roon at
mas lumapit pa sa akin. He tilted my chin at pinaharap ako sa kanya.

"You're the most beautiful girl I've ever met." Seryoso nyang sabi at pinagsiklop
ang kamay namin, inilapit nya iyon sa labi nya at hinalikan.

"So stop thinking about anything okay? We are here to relax and have fun. Hindi
kita ipagpapalit sa kanila, keep that in mind.." Umalis sya sa harapan ko at inayos
ang mga gamit sa cottage, nakatingin lang naman ako sa likod nya pero hindi mawala
sa utak ko ang sinabi nya.

Ang sama ko talaga, ang sama sama ko talaga..

Pumikit ako para damhin ang hangin na dumapo sa balat ko at samyuhin ang amoy ng
dagat sa di-kalayuan.

"Paglabas mo sa ospital pupunta tayong Canada.." Dahan-dahan akong lumingon sa

kanya ng magsalita sya. Nakayakap sya sa akin mula sa likod at nakaupo kami ngayon
sa may dalampasigan, medyo malakas ang pagaspas ng alon pero parang musika ito sa
pandinig ko. Nakaupo kami roon at nag-aantay ng paglubog ng araw.

Nakaka-relax.

"Bakit?" Tanong ko at sinipat ang ekspresyon nya ng ngumiwi sya at hinigpitan ang
yakap sa baywang ko.

"May amnesia ka nanaman ba?" Nanliit ang mata ko sa sinabi nya.

"Di ko gets," I said as a matter of fact. He heaved a deep sigh bago isinandal ang
ulo ko sa dibdib nya. His other arm was on the side of my neck at inilapit nya iyon
para halikan ang gilid ng noo ko.

"We got married there.." Mahinang bulong nya at natigilan naman ako, natampal ko
ang noo ko at napaangat ang kamay.

Oo nga! How could I forget that?!

"Ayy! Nawala sa utak ko.. I'm sorry," nahihiyang sabi ko, lumingon ako sa kanya at
iniangat ang ulo ko para halikan ang panga nya.

"Uy, sorry na honey.." Ulit ko at hinaplos ang mukha nya. Sumulyap naman sya sa
akin at sumimangot bago ako inirapan. Di ko alam kung matutuwa ako sa ginawa nya o
ano. I found him cute, really.

"Honey.. Sige na.." Lambing ko at inulit-ulit ang panaka-nakang paghalik sa panga

nya. "Uy, ayan na sya.. Papansinin na ako.." Tumawa ako ng hulihin nya ang mukha ko
at pinaharap ako sa kanya.

"Bati na?" Nginisian ko sya at tinagilid ko ang ulo ko. Hindi nakaligtas sa
paningin ko ang pagkislap ng mata nya sa ginawa ko pero pilit na tinatago ang
ngiti.

"Kiss muna," he said seriously but his eyes are playing with amusement.

Agad ko naman syang hinalikan sa pisngi, only to tease him at mas lalong sumambakol
ang mukha nya.

"Anong klaseng kiss yun? Hindi pa tayo bati.." Napahagalpak na ako ng tawa sa
sinabi nya pero tinakpan kaagad ang bunganga ko ng samaan nanaman nya ako ng
tingin. I smiled charmingly at inabot ang pisngi nya ulit.

"Saan ba gusto ng honey ko?" Lambing ko sa kanya. Umismid naman sya pero tumitig sa
akin.

"Dito.." He pointed his luscious red lips ang pouted cutely.

"Alright," I give him a peck on his lips pero hinawakan nya ang batok ko para
palalamin ang halik. Kumapit ako sa balikat nya habang hinahalikan nya ako ng
mapupusok at malalalim.

I missed this.

Gusto ko pa sanang habulin ang labi nya ng humiwalay sya sa akin matapos ang halos
isang minuto pero hindi ko nagawa dahil sa idinikit nya ang noo sa noo ko
pagkatapos.

Nakapikit sya habang magkadikit ang noo namin pero nakaguhit ang ngiti sa labi,
habang ako ay nakatulala sa kanya.

"I love you," paos nyang sabi at umangat ang labi ko para sa isang masayang ngiti.
Sinalubong ko ang mata nya at sumagot.

"I love you too.." Hindi na sya sumagot pero nakangiti pa rin sya at niyakap ulit
ako mula sa likod at sinandig ako sa dibdib nya.

Napasulyap ako sa mga babaeng nagtatampisaw sa dagat na kanina pa nakatingin kay

Travis at napabuntong-hininga ako. Ano nanaman ba 'to?
Hinaplos naman ni Travis ang baywang ko at naramdaman ko ang pagpatong ng baba nya
sa baywang ko.

"H'wag mo sila isipin, ikaw lang maganda sa paningin ko.." Bulong nya at napanguso
ako.

"Maganda lang sila, ikaw, maganda na mahal ko pa.." Hindi ko alam kung anong
gagawin ko, kung titili ba maglulupasay sa sinabi nya.

God, bakit ba ganito katamis ang lalaking 'to?

xxxx
2 chaps and epilogue! Malapit na. Ready na kayo? Haha!

Chapter 59

Chapter 59
Hiling

"Gosh, girl.. Magpagaling ka na, namimiss ka na namin sa office.." Ngising-ngisi na

sabi ni Jess habang nagtatalop ng mansanas sa tabi ko, kakwentuhan ko sila kanina
pa, kasama ang mga asawa ng mga kaibigan at kapatid ni Travis.

"M..Miss ko na rin pumasok.." Ngumiti ako ng pilit. Nag-usap sila habang ako naman
ay nakikinig nalang, nakatulala ako sa kamay ko at nagdadasal na sana ay maging
maayos ang pakiramdam ko sa oras na ito.

"Ayos ka lang?" Tumango ako at tumingin ulit sa kamay ko, hindi ako makasagot sa
mga tinatanong nila dahil sa pagpintig ng ulo ko.

"Cailegh, magsalita ka naman.." Pumunta sa harapan ko si Jess at pilit na sinisilip

ang mukha ko pero nag-iwas ako, pakiramdam ko ay kapag gumalaw at nagsalita pa ako
ay baka maiyak nalang ako.

Bawat dumadaan na segundo ay mas dumadagdag ang pagsakit ng ulo ko kaya napapikit
ako ng mariin at nasapo ang ulo ko.

"Cailegh! Gosh! Are you fine?!" Nag-aalang ang boses na sinabi ni Natalie sa akin,
itinaas ko ang kamay ko mula sa ulo ko para sumenyas na ayos lang pero hindi ko
magawang tumingin.

"I..Im.." Nakuyom ko ang kamay sa sobrang sakit ng ulo ko. Pinipigilan ang
pagdaing.

"A..Aray.." Sinapo ko ang ulo ko at bumilis ang paghinga ko, hindi ako
makapagsalita sa sobrang sakit.

"Call the doctor! Bilis!" Matinis na sigaw ng isa sa mga kasama ko pero hindi ko na
mapangalanan kung sino, mas nangingibabaw sa akin ang sobrang sakit na nararamdaman
ko. Nakakamanhid ng katawan.

It was like my head is breaking into two and it's beyond unbearable.

"Ahhh!" Napasigaw ako sa sobrang sakit, nahulog ang pinipigilan kong luha at gusto
kong ihampas ang ulo ko sa isang konkretong bagay.
"Cailegh! Tumawag na kami ng doktor!" Sigaw ng isa at pilit na hinahawakan ang
kamay ko, I shook it away.

Ayokong makita nila akong ganoon kahina at lumalayo sa kanila. I don't want them
seeing me in pain kaya umatras ako at huli na ng maramdaman ko ang pagkalaglag ko
mula sa kama.

"Cailegh!"

Mas dumagdag ang sakit at pamamanhid na nararamdaman ng katawan ko dahil doon.

Isang nasasaktang sigaw ang lumabas sa bibig ko habang sapo ang ulo, hindi ko na
maintindihan ang mga nangyayari.

"A..Ayoko na.. Please.. Ayoko na.." Naanas kong sabi habang humahagulgol, maingay
ang paligid at nanlalabo ang paningin ko.

"M..Masakit! P..please.. Tanggalin nyo.." Nararamdaman ko ang paghawak ng kung sino

pero tinutulak ko sila palayo sa akin, nagsisigawan sila at nagkakagulo pero
tanging pag-iyak at sakit ng ulo ko lang ang naririnig ko. Namamanhid ang katawan
ko at nanginginig ang katawan ko.

I just want the pain to be gone!

"A..Ayoko na!"

"Calm down Cailegh!" Tinutulak ko sila habang umiiyak at sinasapo ang ulo ko.

Malakas na lagabog kung saan ang narinig ko at ang pagsinghal ng isang ng pamilyar
na boses at naramdaman ko nalang ang paglutang ko sa ere. Nanlalabo ang paningin ko
pero naaaninag ko ang mga nagkakagulo sa harapan ko.

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang boses ko sa pagsigaw at ang mga luha ko na
patuloy sa pagbagsak mula sa mata ko. Naramdaman ko nalang ang pagtusok ng isang
matulis na bagay sa balat ko at ang unti-unting panghihina ng katawan ko.

Nang maimulat ko ang mga mata ay agad kong naramdaman ang paninibago ng katawan,
mas masakit ito kaysa nitong nakaraan. Namamanhid ako at nanginginig.

"L..Leigh," Dahan-dahan ang paglingon ko sa aking tabi at napaawang ang labi ko ng

makita si Travis, pinisil nya ang kamay ko at nakita ko ang pamumula ng mata nya.
Sinubukan kong makaupo pero hindi ko makaya kaya napahiga akong muli.

"T..Trav," mabilis syang tumayo at inalalayan ako, hinawakan nya ang batok ko para
makaayos at ang braso ko para makaupo. Napatingin ako sa kamay ko na may aparatong
nakalagay at pati na rin sa ilong ko para makahinga ako ng maayos at napatungo.

Napaangat ako ng tingin ng binalot ako ni Travis sa mga braso nya at ilang beses na
hinalikan ang noo ko.

"Ayos ka na?" Nanginginig ang boses nya pero nagawa nyang magsalita ng maayos sa
harapan ko.

"O..Oo," Unti-unting iniangat ko ang kamay ko at niyakap sya ng mahigpit pabalik.

Sumandig ako sa dibdib nya at pinakinggan ang pagtibok ng puso nya na pawang musika
sa aking pandinig.

I could stay like this forever..

"H'wag mo na akong pinag-aalala ng ganun, ha?" Malumanay nyang bulong sa tenga ko,
bakas ang takot sa mga boses nya at hindi ko na rin naitago ang nangingilid kong
luha.

I am so blessed having this man beside me.

Nanatili kami sa posisyong iyon ng hindi ko alam kung gaano katagal, its just feels
right. Having him on my arms.

Napahiwalay lang kami noong may kumatok sa pinto at pumasok mula roon si Greg,
ngumiti sya pagkakita sa amin at lumapit sya para tapikin sa balikat si Travis.

"Hey man," my husband smiled at him pero bumaba ang palad nya sa kamay ko.

"Hi Cailegh," tipid akong ngumiti at tumango. Sumandal ako at ine-relax ang
katawan.

"How's your feeling?" Malumanay na tanong sa akin ni Greg, checking my vital signs
at iba pa.

"Ayos lang p..pero masakit yung ulo ko at namamanhid ako.." He pursed his lips at
may isinulat sa hawak nyang chart.

"It's a normal thing when someone is having chemotherapy, it's your brain that is
affected Cai kaya nangyayari yun.. Seizures can come anytime kaya dapat ay h'wag
kang magpapagod.." Tumango ako at humigpit ang hawak ni Travis sa kamay ko.

"Next week ay may session ulit," ngumiti sya at lumingon kay Travis.

"Pakainin mo na sya.." Sumulyap sya sa akin at tumango. "I gotta go, rest well,
okay?" Nagpaalam na sya at lumabas.

Nakita ko ang pagtayo ni Travis sa tabi ko at lumingon sya sa akin, there was a
faint smile on his face.

"Kuha lang ako ng pagkain mo ha?" Nilapitan nya ako para halikan sa pisngi at
kumaway sya palabas.

Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa orasan, it's ten in the evening pero
ito at nasa tabi ko pa rin sya. I know he's tired dahil galing sya sa trabaho,
kinailangan na kasi nya pumasok dahil kailangan sya sa pag-aayos ng bagong branch
nila pero dumiretso pa rin sya dito.

Ni hindi pa rin sya nakakapagpalit ng damit, naka-longsleeve pa rin sya na sinuot

nya para sa trabaho nya kanina. I'm not sure if kumain na sya.

Nakalipas na rin kasi ang iilan pang chemotherapy session at tama nga ang sinabi ni
Greg na mas mahihirapan ako habang tumatagal. Mas lumalala ang mga nararamdaman ko
at mas humihina ang katawan ko.

Bumukas ang pinto at pumasok si Travis na may dalang tray ng pagkain. Inilapag nya
iyon at umasim nanaman ang sikmura ko nang makitang gulay at soup nanaman.

"Again?" Pabulong kong sabi, narinig ko ang mahinang pagtawa nito at iniangat nya
ang baba ko para pumantay ang paningin ko sa kanya.

"I know na nagsasawa ka na, as much as I want to buy you pasta and ice cream ay
hindi pwede.." Nagkibit-balikat sya. "Kain ka na," iniangat nya ang kutsara at
sinubuan ako.
"Kumain ka na?" Tanong ko at tinitigan sya. I felt guilty when I saw eyebags under
his beautiful eyes.

"Don't mind me, I'm going to be fine.." Ngumuso ako at sumagot.

"Kumain ka na Trav, please? H'wag mo pabayaan ang sarilj mo.." Hindi naman sya
sumagot at nanatili lang akong sinusubuan.

"Trav.." Tawag ko sa kanya at umiwas sa kutsarang may lamang pagkain.

"Ayoko na.." Iling ko at lumayo, nawalan ako ng gana nanaman.

"Cailegh." He warned me pero umiling ulit ako at umiwas.

"Why? Kumain ka pa," matigas nyang sabi.

"Wala na akong gana.." Sagot ko at tumingin sa kanya.

"Ikaw ang kumain na, sige, ayos lang ako.." Tinabi nya ang pagkain ko at pinainom
ako ng tubig. I felt useless again, kahit pag-inom ng tubig ng ako lang hindi ko
magawa. Nakakainis.

"Ano bang nangyari sayo kanina?" He asked me, hindi pa rin gumagalaw sa kinauupuan.
Wala ba 'tong balak kumain?

"W..Wala, nahilo lang ako tapos yun.." Sagot ko nalang, ayokong mag-alala pa sya.
Kumunot naman ang noo nya pero maya-maya ay umayos naman ulit.

"You cried." Mahinang sabi ko at inabot ang mukha nya, I caressed his cheeks down
to his clean stubbles at umakyat ulit sa mga mata nya na namumula.

"I'm scared, Travis.." Malungkot kong sabi, hinawakan naman nya ang kamay ko na
nasa mukha nya at tinitigan din ako.

"I'm scared too, really scared. Kinabahan ako nung makita kong may nagtatakbuhan
mga nurse sa kwarto mo, I nearly had an heart attack."

"I'm sorry, nag-aalala ka pa sa akin tuloy," kinagat ko ang labi ko.

"I'm always worried about you." Ngumiti sya. "Alam mo may nakita akong shooting
star kanina," parang batang nagkekwento nyang sabi, napangiti naman ako at
sinubukang lumapit sa kanya.

"Anong wi-nish mo?" Tanong ko pero bahagyang natigilan. "Ay, hindi pala matutupad
kapag sinabi."

"Hindi ah," tutol nya sa sinabi ko. "Ang hiling depende yan sa tao kung matutupad o
hindi, remember the saying Nasa Diyos ang awa nasa tao ang gawa?" Mabilis akong
tumango.

"That's it, you have to work on your dreams. You need to work and do something for
it to come true and then God will decide kung nararapat bang ibigay sayo ang
kahilingan mo. And in my case, kailangan kong paghirapan at sabihin sayo ang
kahilingan ko para matupad."

"Bakit?" Kumabog ang dibdib ko habang nag-aantay ng sagot nya. Lumiwanag naman ang
mukha nya at mukhang nasabi ko ang bagay na gusto nyang marinig.

"Because my wish includes you and me. Alam mo kung anong hiling ko?" Umiling ako at
matamis syang ngumiti.

"I wish na sana ay gumaling kana para sumaya na tayo ng totoo, yung walang
komplikasyon. That's why I'm taking care of you, that's why I dedicated my life to
you kasi ikaw ang buhay ko, my world revolves on you at ayokong iwanan mo nanaman
ako. Hiniling ko sa shooting star, kay God na sana ay magkasama pa tayo sa hanggang
huli.." Lumambot ang puso ko at napakurap para pigilan ang pag-iyak.

"I am telling you this because I want you to help me fulfill the steps to reach it.
I want you to fight with me, I want you to stay with me 'till the end at h'wag
bumitaw para sabay nating matupad yung hiling ko.." Hinawakan nya ang pisngi ko at
matiim na tinitigan ang mata ko.

"Can you help me? Can you stay with me 'till the end?"

xxxx
My tears are falling hard. I love Travis talaga. Are you ready guys? Chapter 60 is
coming. Naiiyak ako :(

PS: kapit lang.

Chapter 60

Chapter 60
I'll never go..

"Happy Birthday!" Nanlaki ang mata ko sa gulat at napaawang ang bibig ko. Hindi ko
maibuka ang bibig ko sa sobrang gulat.

"P..Paano," hindi nila ako sinagot at nagulat ako ng isa-isa nila akong niyayakap
habang bumubulong ng happy birthday.

I am speechless, paano nila nalaman?

"Gift namin sayo," tinuro ni Chloe ang sofa na maraming paperbag, nanatili ang
pagkaawang ng bibig ko at napatango-tango. Pinipigil ko ang paghinga.

Nakita ko pa ang mga baloon na sa may gawing din iyon at ang fresh roses na
ibinigay sa akin ni Daddy.

"Happy birthday, anak!" Niyakap ako ni Mama at doon na nangilid ang luha ko.

"Thank you.. Oh my god.." Natakpan ko ang bibig ko at napailing-iling. I was

amazed, ni hindi ko alam na i-su-surprise ako.

I don't even remember that it's my effin birthday!

Pre-occupied ako masyado habang namamanghang nakatingin sa kanila na nasa may tabi
ko. Nagulat ako ng sumulpot sa may harapan ko si Jess na may dalang cake at may
kandila sa itaas noon.

"Blow and make a wish," nakangisi nyang sabi. Tumango ako kaagad at nakangiting
pumikit at humiling.

Inihipan ko ang kandila at kinagat ang labi habang nakatingin sa kanila.

"Salamat, salamat talaga.."

"Happy birthday Cailegh!" Sabay-sabay nilang sabi na mas lalong nagpalapad sa ngiti
ko. Nafull-charged ang katawan ko, I felt relaxed and well.

I was overwhelmed.

Napuno ng kwentuhan ang kwarto ko pero hindi ako masyadong nakikisali, sumasagot
lang ako kapag tinatanong at may gustong sabihin sa kanila. Nakangiti akong
nakamasid pero hindi mawala ang pagpuna ko sa mga taong kulang.

My friends, parents and even Travis' parents are here.

"Anak, may problema ba?" Lumingon ako kay Mama at umiling, sumulyap ako kay Daddy
na nakaupo sa sofa at kumaway sya sa akin at kumaway ako pabalik. Wala dito ang
mommy ko, not my biological mom pero yung nagpalaki sa akin.

I felt sad at the moment, kahit papaano naman ay gusto ko syang makita eito, hindi
pa kami maayos na nakakapag-usap. May ilangan kasi noon at akala ko talaga ay
narito sya pero wala.

Inilibot kong muli ang paningin ko at bumagsak ang balikat ko ng makita ang isa sa
pinakamahalagang lalaki sa buhay ko. He isn't here. Pakiramdam ko ay maiiyak ako
pero pinigil.

I heaved a deep and frustrated sigh.

"Woah, what's with the sigh dear?" Napalingon ako sa tabi ko ng makita si Tita
Marian at ngumiti ako.

"Hi Tita, Tito.. Thank you po," I smiled sincerely.

"You're welcome, bakit malungkot ang birthday girl?" She sat beside me at touch my
shoulder. Umiling akong muli pero ngitian nya ako.

"Si Travis?" Malumanay nyang sabi. Napabuntong-hininga nalang ako at mabagal na

tumango.

"Oh, I'm sorry Cailegh.. Kinailangan nya kasi talagang pumunta sa branch namin sa
Canada and matagal syang hindi nakapasok right? Kaya marami syang inaayos na mga
trabahong naiwan nya.." Na-guilty naman ako sa sinabi ni Tita, she was right at
alam ko namang dahil sa akin iyon.

Travis insist on staying with me almost everyday kaya napapabayaan nya na ang
trabaho.

"I'm sorry po, kasalanan ko.."

"No! It isn't your fault, hija!" Gulat na sabi ni Tita. Ikinumpas pa nya ang kamay
nya at sinasabing wala akong kinalaman doon.

Ilang araw ng hindi ko nakikita si Travis, kagaya nga ng sabi ni Tita ay maraming
hinahabol na trabaho kaya halos hindi na kami magkakitaan. Alam ko namang nandito
sya tuwing gabi pero tulog na ako at hindi ko sya nasusulyapan man lang.

I missed him, I really miss him pero wala naman akong magagawa dahil ako rin naman
ang dahilan kung bakit sya naghahabol ng trabaho ngayon.

Pero hindi pa rin naiwasan na medyo sumama ang loob ko na wala sya rito, well, it's
my birthday. I've been thinking kung naalala manlang ba nya.

Sana..

I snapped back from my reverie when I heard a soft knock on the room's door. Kanina
pa sila nakaalis and lumabas din saglit ang Mama ko para bumili ng hindi ko alam
kung ano.

Hindi muna ako sumagot saglit at inantay ulit na may kumatok at noong napagtantong
mayroon nga ay agad akong nagsalita.

"Pasok!" Sumandal ako sa may ulunan at inantay ang pumasok at mabilis akong
napaayos ng makita kung sino ito.

"Mommy," napatikhim sya at tumitig sa akin habang naglalakad sya. Nakipagtitigan

ako sa kanya pero kumakabog ang dibdib ko. Ngayon ko lang syang nakitang muli
simula ng magkausap kami noong una.

Naupo sya sa silya sa harapan ko at hindi nagsalita, napasinghap ako sa gulat ng

abutin nya ang kamay ko at pinisil at pagkatapos ay sinsero akong nginitian.

"Happy birthday," napangiti ako kasabay ng pagtulo ng luha sa ko. It's the first,
it's the first time na narinig ko syang binati ako sa kaarawan ko simula noong
magka-amnesia ako.

Nilukob ng init ang puso ko at nawala ang sugat roon. Tumayo sya para yakapin ako
at mahigpit rin akong yumakap pabalik habang umiiyak.

She was caressing my back habang umiiyak ako at naririnig ko rin ang pag-iyak nya.
Hinawakan nya ang pisngi ko matapos iyon at matamis akong nginitian.

"Don't cry," mahina nyang sabi. "I'm sorry Cailegh, I'm sorry sa lahat.." Napayuko
sya ng sabihin iyon at nanginig ang kamay nya.

"M..Mommy," nag-angat sya ng tingin sa akin at nakita ko ang malungkot nyang mata.

"P..Pwede pa ba kita tawaging Mommy?" Napatawa sya na naiiyak at tumango.

"O..Oo naman," nagkangitian kami at sobrang gaan ng pakiramdam ko sa mga oras na

ito.

"Sorry Cailegh, sa lahat.. Alam ko marami akong nagawang mali sayo, sa inyong
lahat." Tumigil sya at pinahid ang luha nya.

"Nahihiya ako sayo, kaya hindi ako pumunta dito kanina.. I was mad at myself dahil
sa nagpabulag ako sa pera at sa galit ko sa asawa ko, sa iyo.. I know it isn't your
fault pero nasaktan lang talaga ako.." Hinawakan ko ang kamay nya ng mahigpit at
tumango. I understand.

"You are the child I've never had.." Mahina akong humikbi at nangingiting umiiyak.
I know it sounds crazy pero masaya ako ngayon.. Na nakausap ko na ang mommy na
nagpalaki sa akin, although ngayon lang ay sobra ang saya na nararamdaman ko.

Parang unti-unting nawawala ang sugat sa puso ko dahil sa mga nangyari. She told me
na humingi na sya ng tawad sa pamilya ni Travis na mas lalong nagpatuwa sa akin,
she also told me na nakausap at nagkapatawaran na sila ng tunay kong Mama at
tanggap nya na si Travis bilang asawa ko.

"I'm sorry, anak.." Malungkot nyang sabi. "Mahal kita, minahal kita na para kong
tunay na anak pero hindi nawala ang lamat sa puso ko sa mga nangyari kaya ko
nagawang magalit at tutulan ka. Ang sama ko, sana mapatawad mo ako.." I hugged her
tight at bumulong.

"Pinapatawad ko po kayo," mas lalo syang naiyak sa sinabi ko. Halos hindi
makapaniwala ang tingin nya sa akin at masaya ang ngiti nya sa labi.

"Ikaw gumising!"

"Bakit ako? Ikaw na, baka magalit!"

"Tss, hindi yan magagalit, sige na ikaw na.."

"Nahahawa ka na sa asawa mo no? Puro Tss? Ikaw na kasi gumising!"

"Ikaw na!" Nangunot ang noo ko habang naririnig ang mahihinang bulungan ng mga
babae sa may malapit sa akin. Iminulat ko ang mata ko at daha-dahan ang ginawang
pagpihit paharap sa kanila.

"Cailegh!" Shock was written all over their faces, it was Natalie and Chloe.

"B..Bakit?" Paos kong sabi, nakaidlip kasi ako habang nag-uusap kami ni Mommy.
Sinubukan kong hagilapin sya sa kwarto pero hindi ko sya nakita.

"A..Ah, ano.." Napakamot ng ulo si Chloe kaya siniko sya ni Natalie.

"Ano, pwede ka bang sumama sa amin palabas?" Nagsalubong ang kilay ko at sinubukang
maupo. Mabilis naman nila akong inalalayan ng dalawa at nagsalita ako.

"Bakit? Anong meron?" Nagtataka kong tanong.

"Wala naman, magpapahangin lang tayo.. Hindi ka ba nabobored dito? Manuod tayo ng
fireworks display." Ngumisi si Natalie at naupo sa may paahan ko.

"Sama ka?" Ulit nya. I pursed my lips at saglit na nag-isip at sumulyap sa orasan.
Alas-otso na ng gabi.

"Pwede ba? I mean, baka anong mangyari.." Lumambot ang mata nya at dinaluhan ako,
linapit rin si Chloe sa akin.

"Pwede daw, pinagpaalam ka na namin.." Ngumiti sila at agad akong tumango. "Sige,"
halos mapatili naman sila sa sinabi ko na mas lalong ipinagtaka ko. What's with
these girls? Anong nakakatuwa sa paglabas ko?

"Here, aalalayan ka naming magpalit.." Nagtaka ako ng naglagay sila sa may hita ko
ng isang box, binuksan naman iyon ni Chloe sa harapan ko at nagtatakang tinitigan
ko ang puting bestida.

"Anong gagawin ko dito?" Kinuha ko ang simple pero eleganteng damit at pinaraanan
ito ng kamay.

"Suotin mo, sige na.." Sabi ni Chloe.

"Para saan? Manunuod lang naman, diba? Bakit kailangan naka outfit? Tsaka.."
Pinasadahan ko sila ng tingin na nakabihis din, naka-kulay asul na bestida si Chloe
at naka-kulay kremang damit si Natalie, turtle neck ito pero sleeveless. Halata na
rin ang baby bump nya dahil sa pagbubuntis.

"Anong meron?" Ulit ko.

"May mini program kasi, kaya kailangan ding magbihis tsaka ayaw ka naming mabored
kaya isasama ka namin, you know.." Nagkibit-balikat sya. Napatango naman ako at
sumang-ayon.

"Sige," saglit ko, inalalayan nila ako na magbihis at napatingin ako sa sarili ko,
I look fresh, hindi na rin ako ganoong kapayat at bumabalik na ang laman ng katawan
ko. Napahawak ako sa benda sa ulo ko at napabuntong-hininga.

Panira.

Nagngisian at nagtilian nanaman sila ng matapos akong maayusan at napatingin ako sa

damit kong suot. Sleeveless iyon at may medyo mababang neckline, may mga kristal sa
harapan nito sa may dibdib at pabagsak ang tela pababa haggang sa itaas ng tuhod
ko.

"Excited na ako!" Natutuwang sabi ni Natalie at tinitigan ko sya, nanlaki ang mata
nya ng sikuhin sya ni Chloe at may binulong na kung ano.

"Excited saan?" I frowned. Sumandal ako saglit sa headrest at ipinikit ang mata
dahil sa bahagyang kirot sa ulo ko.

"Uhm, excited sa fireworks." Tumawa sya. "Halika na?" Ngumiti ako at tumango.
Lumingon sya sa may pintuan at maya-maya ay sumigaw.

"Babe!" Nagulat ako ng pumasok si Terrence mula roon na ngumiti sa akin bago
halikan ang asawa nya. Chloe groaned.

"Dapat sinama ko si Lance!" Natawa ako pero naalala ko si Travis at kumirot nanaman
ang dibdib ko, this night will be end soon na hindi ko manlang sya nakikita.
Nakakalungkot.

"Hi Cailegh," ngumiti si Terrence sa akin at tumango ako, eksperto nyang inayos at
tinanggal ang IV sa kamay ko at binuhat ako papunta sa wheelchair sa may malapit sa
pintuan.

Tulak-tulak ni Terrence ang wheelchair habang papunta kami sa elevator, sana worth
it ang sinasabi nilang fireworks display. Medyo masakit pa naman ang ulo ko at
parang gusto kong magpahinga.

Tahimik lang sa loob ng elevator habang papaakyat kami pero hindi ko alam kung
bakit bumilis ang kabig ng dibdib ko, which is really weird.

Habang tumataas ang elevator ay palakas ng palakas ang tibok ng puso ko. Agad akong
sinalubong ng kakaibang lamig mula sa hangin pagkarating naming rooftop at nakagat
ko ang labi ko. Itinulak pa nila ang wheelchair hanggang sa sinalubong kami ng
isang napakadilim na lugar.

Akala ko ba may program?

"Nat, asan yung-" natigilan ako ng pagtingin ko sa likod ay nawala na sila,

kinilabutan ako at halos marinig ko na ang pagwawala ng puso ko sa kaba o ano..

Umayos ako ng upo at akmang sisigaw pero hindi ko na naituloy dahil sa pag-ilaw na
nakita ko sa harap, kasunod nito ang pagtipa ng isang nota galing sa piano na
nagpahigit ng hininga ko.

You always ask me

Those words I say
And tellin' me what it means to me..

Every single day,

You always act this way
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Hindi ako nakapagreact at natakpan ko ang bibig ko sa gulat. Matiim ang titig ko sa
lalaki sa tapat ng piano na tumutugtog at nagkagulo ang alaga sa aking tyan.

Come to me and hold me,

And you will see
The love I give
For you still hold the key
Every single day,
You always act this way.
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Paulit-ulit na pumailanlang sa ere ang napakalamig at napakapamilyar na boses ng

lalaking iyon. Nang lingunin ako nito ay agad kong nahuli ang mala-abo nitong mata
at noong ngumiti sya sa akin ay hindi ko na napigilan ang pag-alpas ng luha.

I'll never go far away from you..

Even the sky will tell you,
That I need you so.
For this is all I know,
I'll never go far away from you..

Halos lumabas na ang puso ko sa bilis ng pagkabog nito, my tummy's rumbling.

Nagugulo ang sistema ko at halos manlabo na ang mata ko sa kakaiyak ng tumayo sya
sa piano at pumunta sa harapan ng stage. Umilaw ang paligid at napaawang ang bibig
ko ng makita silang lahat, sitting around the tables, smiling happily at me.

Come to me and hold me

And you will see,
The love I give
For you still hold the key..

Pakiramdam ko ay naririnig na ang pag-iyak ko sa buong lugar, lumakad sya mula sa

stage habang hawak ang isang mikropono at pumpon ng bulaklak. Nangingiti sya habang
nakatingin at narinig ko pa ang pagtigil nya sa paglalakad at sa pagkanta dahil sa
tumungo sya at may pinahid na kung ano sa mukha.

Every single day,

You always act this way
For how many times I told you
I love you for this is all I know..

Tumigil sya sa harapan ko at kitang-kita ko ang pamumula ng mga mapupungay at

magaganda nyang mata. Nanatili ang tugtog ng piano pero wala ng kumakanta dahil sa
umiiyak na si Travis sa harapan ko.

"H..Hi," Mahinang sabi nya sa akin, nakikita ko ang pagtutubig sa gilid ng mata
nya.

Gusto ko syang abutin at yakapin pero nanginginig ang katawan ko, hindi ako
nakasagot at napatungo para humagulgol.
Wala pang ilang sandali ay naramdaman ko ang pagluhod nya sa harapan ko at ang
paghila ng marahan para sa isang mahigpit na yumakap. Yumakap ako pabalik at umiyak
sa balikat nya.

"H..Happy birthday," bulong nya sabay halik sa pisngi ko, inilayo nya ako sa kanya
at pinakatitigan ang mga mata ko. He kissed my tears away at mahigpit na hinawakan
ang kamay ko.

"Surprise?" Natawang naiyak ako sa sinabi nya at tumango ng paulit-ulit.

"S..Sobra," I whispered. "Salamat.." Sinsero kong sabi, nagpipigil para sa

panibagong pagbabadya ng luha.

Humiwalay sya sa akin para iabot sa akin ang pumpon ng bulaklak. Nang tanggapin at
tignan ko sya ay parang hindi sya mapakali, pinagkikiskis nya ang kamay ng paulit-
ulit at sumisinghap kada-ilang segundo.

"Go Travis! Anak ko yan!" Napalingon ako ng sumigaw si Tita Marian na ngising-
ngisi, umiiyak rin sya pero tumitili. Natawa ako at lumingon kay Travis na mukhang
may sakit sa harapan ko sa sobrang pamumutla at pamumula ng pisngi.

"Bakit?" Nakangiti kong sabi, tumutugtog pa rin ang piano at ang violin sa mabagal
na musika sa paligid. Nag-aantay ako ng sagot nya pero agad na nawala roon ang
pansin ko ng may marinig na kung ano.

Nag-angat ako ng tingin at agad na namangha sa mga fireworks na iba't-iba ang kulay
sa langit pero hindi iyon ang nakakuha ng atensyon ko kundi ang isang helicopter sa
itaas at napasinghap ako kasabay ng pag-iyak ng makita ang banner na nakalutang sa
ere.

Will you marry me.. Again?

Natulala ako ng makita ang pagluhod ni Travis sa harapan ko hawak ang isang kahita
na may kumikintab na singsing sa loob.

I'll never go far away from you..

Even the sky will tell you
That I need you so..
For this is all I know,
I'll never go far away from you..

"Will you make me do the honor to serve you for the rest of my life? W..Will you
make me the happiest man on earth? Marry me please.. Be a Samaniego again and I
will promise to give you the world. Marry me and this time no more pretending, wala
ng lokohan, wala ng sakitan just.. just please stay with me.. Mahal na mahal kita
Cailegh Camilla.." Nagtitilian ang mga nasa paligid pero wala na akong ibang
marinig kung hindi ang tibok ng sarili kong puso at ang napapaos na boses ni
Travis. He looked at me as if he was scared he'd lose me again, nanginginig ang
kamay nya habang nakalahad sa akin at tumutulo ang mga luha sa mata.

"Ma..Marry me please, be mine again please.." He was pleading and hope was visible
on his eyes.

Impit ang pag-iyak ko and shaking, said the words I've been dying to tell him..

"Y..Yes.." Hindi sya nakasagot at mas lalo lang akong napaiyak ng parang nanghina
syang napasalampak sa semento at ilang beses na suminghap at bumulong sa sarili.

"God.. Oh.." Tumingin sya sa akin bago mabilis na inabot ang kamay ko at parang
hinahabol na isinuot ang singsing sa kamay ko.

"She said yes!" Nagulat ako sa pagsigaw nya at mahigpit nya akong niyakap at
hinalikan at hindi makapaniwalang tumitingin sa akin.

"I can't believe.. Salamat.." Kinagat nya ang labi at dinala ang kamay ko sa labi
nya habang nakapikit itong hinalikan.

"Congratulations!" Niyakap nila ako at si Travis habang natutuwang sinabi iyon.

Nagpapasalamat ako habang nakakapit ng mahigpit sa braso ni Travis. Kaya ko namang
tumayo pero wala lang akong lakas kaya ngayong tumayo ako ay nakakapit ako ng
mahigpit sa braso nya at nakayakap naman sya sa baywang ko.

"I love you.." Bulong ko sa kanya. He smiled sincerely at hinalikan ang sentido ko.

"Mas mahal kita.." Sasagot pa sana akong muli pero hindi ko nagawa dahil sa biglang
panlalabo ng paningin ko.

Mas kumapit ako sa braso ni Travis na nakikipag-usap pa sa Daddy ko at bahagyang

tumungo. Parang hinahampas ang ulo ko sa biglaang sakit.

I felt a hot thick liquid under my nose kaya wala sa sariling kinapa ko iyon at yun
nalang ang pagbilis ng hinga ko ng makita iyon.

Blood!

Hindi ko alam kung anong gagawin, mariin kong pinipigilan ang pagsakit ng ulo ko
pero impossibleng magawa ko iyon. Nag-uumpisa na akong kabahan, ayokong mag-angat
ng tingin dahil sa baka makita nila ang dugo.

Naririnig ko ang mga pinag-uusapan nila pero wala na akong maintindihan, nagdodoblw
ang paningin ko.

Hindi.. Hindi pwede..

Halos malasahan ko na ang dugo sa mga labi ko at nawalan ng lakas ang katawan ko.
Bumigay ang tuhod ko at nabitawan ko ang braso ni Travis.

"Leigh!" Malakas na sigaw nya at nasalo ako kaya hindi ko naramdaman ang pagbagsak
ng katawan sa lupa.

"Fuck! Anong.." I felt the commotion, nagkakagulo sila pero wala na akong maaninag
na kundi si Travis na nakaalalay sa ulo ko habang nakasalampak sa lupa.

"Greg! Tawagin nyo si Greg!" Sigawan nila pero parang bumabagal ang paghinga ko, my
surrounding becomes eerie.

"N..No, please Leigh.. H'wag kang pipikit.." Lumukob sa init ang puso ko ng marinig
ang nagmamakaawang boses ng mahal ko.

"Leigh! No! Stay with me! Don't close your eyes!" I did my best to reach his face
kahit na wala ng lakas ang katawan ko.

I'm so numb, my head's a mess.

"T..Trav," pinilit kong masabi ang pangalan nya.

"S..Sorry," hinabol ko ang paghinga ko at nangatal ang labi ko, halos anino na lang
nila ang nakikita ko.
"No honey.. Please.. H'wag kang pipikit! Pupunta na tayo sa loob please!"
Naramdaman ko ang pagbagsak ng luha sa gilid ng mga mata ko.

"M..Mahal na mah.."

"Cailegh! No! H'wag kang pipikit please! Yung pangako mo! Akala ko hindi mo na ako
iiwan, h'wag kang ganyan! Don't close your eyes!" I tried saying something but I
just can't, gusto kong tuparin ang pangako ko..

Mahal na mahal ko siya at hindi ko sya kayang biguin..

I don't want to close my eyes but the darkness of the world was tempting me,
hinihila ako nitong samahan sya. Bumigat ang ulo ko hanggang sa unti-unti nang
bumagsak ang talukap ng mata ko..

xxxx
Oh my god! I'm literally crying while writing this!

What are your sentiments guys? What do you think about the ending? Happy or..
Tragic?

Epilogue

Epilogue
His side, the past.

"Travis, You're not going home?"

"No, just tell mom I'm going to stay at my unit. Madaling-araw na, anong oras pa
ako makakarating dyan kung sakali." I answered and glanced at my wristwatch, it was
quarter to three at kung uuwi pa ako sa mansyon ay siguradong uumagahin ako.

"Well, okay.." Anang kapatid ko sa kabilang linya.

"Thanks T.." Sagot ko at pinatay ang tawag. Sumandal ako sa upuan habang
nagmamaneho pauwi sa condo ko.

It's been a tiring day for me, wala akong ginawa ngayong araw kung hindi ang
umattend ng kabi-kabilaang meeting, pumunta sa site at magpalipat ng schedule para
sa mga susunod na mga meeting na hindi ko napuntahan ngayong araw.

I haven't eaten lunch and dinner yet but it's worth it, I closed the deal at our
Canadian client at makikisosyo na sila sa bagong branch ng kompanya na itatayo sa
Canada.

Napasandal at napabuntong-hininga ako ng maramdaman ang pagkalam ng tyan at mabilis

na pinihit ang manibela palapit sa isang convenient store na malapit sa condo. I
will just gonna buy some food and sleep at my unit to get some rest.

I am so spent this day and I needed time for myself, total naman ay nagawa ko ng
maayos ang trabaho ko. Well, what's new?

Mabilis kong naiparada ang sasakyan ko at bumaba sa kotse para pumasok sa store. I
tried loosening my tie at inilagay ko ang kamay sa bulsa ng slacks ko pagkatapos at
nag-ikot para maghanap ng madaling lutuin at kainin.
A slow music was playing at the radio at hindi ko na napigilan ang paghikab. Damn,
I really need a good sleep.

"Pinaalis ako? Wow.." Nawala ako sa pagbabasa ng label ng cup noodles na hawak ko
ng may marinig akong magsalita, luminga ako sa paligid, only to find a woman
sitting alone at the corner.

Nangunot ang noo ko at napatingin sa orasan ko, bakit pa sya nandito? Is it safe
when she got home? Paano kapag may humarang sa kanya sa daan?

"Why do I care anyway?" I murmured and turn my back at the woman, dinala ko ang cup
noodles at naghanap ng chips na pwedeng kainin. Paikot-ikot nalang ako doon pero
wala pa din akong makitang pwedeng kainin na pwedeng ikabusog ko.

Nakamot ko ang batok ko sa inis at inilapag ang cup noodles na kanina ko pa hawak-
hawak. Wala sa sariling napalingon ako sa babae na nakita ko kanina at bahagyang
lumapit.

"Shit lang, bakit ko pa kailangang lumipat? Wala na nga silang oras sa akin tapos
paaalisin pa nila ako!" Halos matawa ako sa sinasabi nya, she was murmuring that to
herself but I can hear it dahil sa lumapit ako sa kanya. She just can't see me
dahil nakasandal ako sa pader sa may likod nya.

"Anong akala nila sakin? Kainis!" Tinaggal nya ang pagkakatabon ng hood ng jacket
sa ulo nya at ginulo ang buhok bago tinusok-tusok ang isang galon ng ice cream at
isinubo ang kutsara. Seriously? A gallon of ice cream?

Nagsalita pa sya ng kung ano-ano at kung hindi lang sya maganda ay aakalain ko
syang baliw. Inayos ko ang buhok at ang coat ko bago dahan-dahang naglakad papunta
sa harapan nya.

" A beautiful lady like you eating alone at this time?" Tumikhim ako at walang
sabi-sabing naupo sa harapan nya. Nag-angat sya ng tingin at napangisi ako ng
makita ang pagsasalubong ng kilay nya.

"Go away.." Pagsusungit nya peeo nakita ko ang gulat sa mata nya. Nakagat ko ang
labi at tinitigan ang mukha nya.

Well, I can say she is beautiful, really. With her heart-shaped face, thick
eyelashes, glimmering eyes, rossy cheeks and pointed nose pero naagaw ng pansin ko
ang labi nya na namumula-mula.

"Ang sungit, di bagay sayo." I smiled at her and she looks starled. Huli na ng
mapagtanto ko na nakatitig sya sa labi ko kaya para akong tangang napaisip ng kung
ano-ano.

"Wanna taste them?" 'Cause I wanna taste yours..

Her eyes widen in shock and looked at me like I was an alien. Napaatras sya at
muntik ng malaglag lang sa upuan kaya mabuti nalang ay nahila ko kaagad ang kamay
nya at hindi sya natuluyan.

"Careful!" Sa halip na magpasalamat ay nginusuan nya lang ako at parang gusto ko

biglang sunggaban ang labi nya. Damn those lips!

Pumalatak sya sa harapan ko at sinungitan ako pero hindi ako nagpapadala sa mga
sinasabi nya. Sinasagot ko nalang pabalik ang mga pambabara nya at inagawan pa sya
ng pagkain. Mukhang nainis sya at handa na akong pagalitan pero hinagis ko ang
hinubad kong coat sa kanya at tumabon iyon sa mukha nya.

Natawa ako ng mamula ang pisngi nya sa ginawa ko. I find myself having a good time
with this beautiful lady and I almost forgot that I was goddamn hungry earlier.
Parang nabusog ako sa kaunting ice cream na natira mula sa galon na kinakain nya at
sa usapan namin.

"Anong pangalan mo?" Nakatingin nyang tanong sa akin.

"I'm Travis.." Sagot ko at inilahad ang kamay ko sa kanya. "Travis Joseff

Samaniego.."

"Cailegh.. Cailegh Camilla Ignacio.." Ngumiti rin sya ng matamis at inabot ang
kamay ko pero hinigpitan ko ang hawak sa kamay nya ng akmang tatanggalin nya na.

"Bitiwan mo na nga!" Nawala ang ngiti sa labi nya at sinimangutan ako pero sa halip
na bitawan ay dinala ko sa labi ko ang mabangong kamay nya at hinalikan.

"Nice meeting you, Leigh.."

"Travis!" Humagalpak ako ng tawa sa sigaw nya at nakita ko ang pamumula ng mga
pisngi nya sa kabila ng malamlam na ilaw sa lugar. Binitawan ko rin ang kamay nya
pagkatapos at tumayo bago lumapit sa tabi nya at pitikin ang ilong nya.

"Halika na, hatid kita pauwi.."

Nasundan ang araw na iyon ng marami pang pagkikita. I am really having fun hanging
out with her at nakakalimutan ko na stress ako. I can't believe that a girl can
make me smile again, well, its been a while noong huli akong nagkagusto sa isang
babae. I was on college palang siguro that time at nakaagaw ko pa ang kaibigan ko
but it was fine now.

Lance and I are cool now, past is past. May laman na ang puso ko.

"Anong gusto mo sa lalaki?" I asked Leigh who was busy cooking at my kitchen
wearing my shirt, that sight makes me grin with satisfaction.

How I wish she was mine.

"Bakit mo natanong?" She asked me at hinawi ang buhok nya.

Pumunta kasi sya dito kagabi para makitulog dahil nalulungkot daw sya na mag-isa sa
unit nya. Pinagalitan din daw sya ng mommy nya at hindi nya sinabi sa akin kung
bakit. Well, that was fine with me, naiintindihan ko na ayaw nya muna i-open but I
will really feel relieved kapag sinabi nya.

"W..Wala lang," nag-iwas ako ng tingin ng humarap sya sa akin.

"Well, gusto ko yung simple lang basta mahal ako ng sobra.." Nagkibit-balikat sya
at bumalik sa pagluluto. Napatitig naman ako sa likod nya at napaisip sa sinabi
nya. I purses my lips at kumabog ang dibdib ko habang nakatingin sa kanya.

Kung yun lang ang gusto nya sa lalaki ay pasok ako. Well, minus the fact na hindi
ako simple pero mahal ko naman sya ng sobra.

"Anong gagawin mo kapag niligawan kita?" Natigilan naman sya at humarap sa akin.
Nagpamaywang sya.

"Manahimik ka nga Travis, sapakin kita dyan eh.." Kunwaring walang paki nyang sabi
pero nakita ko ang pamumula ng pisngi nya. Bumagsak ang balikat ko at naglakad
nalang palabas sa sala.

I sigh hard at sumulyap sa kusina. Manhid!

Sinubukan kong magparamdam sa kanya pero nakikiramdam lang din sya, akala ko ay
magtatanong sya kung bakit halos araw-araw ko syang ginugulo, kung bakit gabi-gabi
ko syang niyaya lumabas pero wala!

That's why, hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. There's this saying na kung hindi
madaan sa santong dasalan, idaan mo sa santong paspasan and so I did!

I didn't court her anymore, I just announced na kami na at natawa ako sa gulat nya
noon. At first, she thought that I was joking but I'm not, hindi ko kailanman
gagawing biro ang nararamdaman ko sa kanya.

She told me she love me too pero ayaw nya lang ipakita dahil sa natatakot sya na
biro lang talaga ang mga pinaparamdam ko sa kanya. It takes a year for us to be in
a relationship and I want more, so I ask her for marriage but the sad thing is she
declined.

It was like a knife was stabbed on my heart, masakit. Masakit na hindi tanggapin ng
tanging babaeng minahal mo ang alok mo.

"Honey, where are we going?" I reached for her hand and squeezed it.

"Don't you trust me?" Malumanay nyang tanong at nangunot naman kaagad ang noo ko.
What is she saying?

"Of course, I trust you!" I defended. She laughed and my heart skipped a beat. Mas
humawak ako sa kamay nya at nagpaalalay sa paglalakad. I just don't get it why I
need to wear this goddamn blindfold pero dahil sinabi nya ay hindi na akong
nagreklamo.

"Oo na, h'wag ka na magulo. Malapit na tayo.." Akmang tatanggalin ko na ang

blindfold dahil gustong-gusto kong makita ang mata nya pero sinuway nya ako. Nasa
Canada kami ngayon dahil sa pinuntahan ko ang site at isinama ko sya.

She just told me na may surprise daw sya sa akin, syempre nae-excite ako ng sobra
pero kinakabahan din ako. But I trust her, I really do.

I was the happiest man on earth ng malaman ko ang mangyayari ng umagang yun. We got
married that morning at wala ng mas ikasasaya pa sa nararamdaman ko. It's a dream
come true, finally having your number one girl in your arms. Nangingiti ako habang
natutulog sya sa tabi ko at hinahaplos ko lang ang mapupulang mga labi nya na
talagang paborito ko.

Wala na akong maihihiling pa.

Everything was perfect but that's what I thought. Not all fairytales has its own
happy ending. Kabilang na ang sa amin doon.

She told me she didn't love me anymore, that she is with someone else. Sino ba ang
hindi masasaktan doon? Ako, nadurog ako. It was like my world was breaking into
pieces. Para akong tinanggalan ng hangin para huminga.

We broke up and that was the worst thing that can happen, masakit pero wala akong
magagawa. Desisyon nya iyon at kahit ikamatay ko ang pagkawala nya sa akin ay hindi
ko na sya mapipigilan.
I try everything with other woman, gabi-gabi akong naglalasing at laman ng mga bar.
Nasa isip ko rin ang paghihiganti kahit alam kong mali, my heart was just wounded
and hurt and you can't blame. No one else can. Masakit maiwan sa isang laban na
mag-isa ka lang.

Ginawa ko ang lahat para kalimutan sya pero kahit anong gawin ko ay siya pa rin ang
nasa isip ko. Its been three years pero bakit sya pa rin? Bakit hindi mawala?

I need distractions! I need to try something new!

Sa halip na magmukmok ako sa kakatrabaho at magluksa pagkauwi sa condo ko ay sumama

ako ng magbakasyon ang pamilya ko. I needed time to refresh, I need to set my mind
onto other things.

"Cailegh?" Natulala ako at hindi nakapagsalita, hindi ko alam kong anong gagawin ko
ng makita ko sya resort. The fate must be kidding right? I am here to fucking move-
on tapos makikita ko sya dito?

How funny was that?

Agad na binalot ang puso ko sa galit at lungkot ng makita ko sya. Iniwasan ko sya
pero ipinagtaka ko noong malaman kong hindi nya ako maalala.

She was vulnerable that time, all the walls I build between my heart and her break
that easily when she cried and begged for me to help her remember the past. Paano
ko sya tutulungan kung miski ako ay ayaw ng maalala yun?

I did my best to forget and to not be affected by the happenings from the past pero
nabalewala lahat ng ginawa ko sa mga nakalipas na taon.

Seeing her again makes me alive again. Seeing her again makes my heart beat for her
again and I know I was doomed.

I did my best to pretend but I'm the first who let my guards down. Ako rin ang
bumasag sa sarili kong paniniwala dahil sa mas nangibabaw ang pagmamahal ko sa
kanya.

I keep on telling her that the past was not that important, not because it's really
not. Ayoko lang malaman nya ito dahil sa nagkaroon ng lamat ang mga magagandang
ala-ala noon, I wanted to start a new. I want to start a new journey with her and I
want to take risks again.

Kung sya naman ang kapalit ayos lang sa akin ang masaktan.

I am willing to forget the past.

"Ano? Are you happy now? Masaya ka bang nasira mo kami?!" I shouted, enraged while
looking at Candice who was crying in front of me.

"Ayun naman talaga ang plano mo diba?! Sinabi mo yun!" Sumigaw sya sa harapan ko,
alam kong maraming nakatingin pero nawalan ako ng pakialam.

"Yes, that was my plan from the start pero alam mong hindi ko itutuloy yon! Ngayong
sinabi mo na, sabihin mo.. Masaya ka ba?" Umigting ang panga ko at nakuyom ko ang
kamao. Hindi sya sumagot pero umiiyak sya sa harapan ko.

"Fuck!" Sa sobrang inis ko ay nasipa ko ang bato sa harapan ko at mabilis na

pumihit paalis para sundan ang asawa ko.
Damn! Ano bang nagawa ko?!

Nagmamadali akong palabas habang nakakuyom ang kamao ko. Kumakabog ang dibdib ko sa
kaba ng sinabi nya kaninang bagay lang sa kanya ang masaktan. The hell not! She
didn't deserve to be treated like shit! She didn't deserve those tears!

I should be the one making her smile pero pinaiyak ko sya! Putangina!

"Jess, where's my wife? Please.. Nakita mo ba sya?" Tanong ko kaagad ng makita ko

si Jess sa labas ng site, masama ang tingin nya sa akin.

"Bakit sa akin mo hinahanap?! Hinayupak ka palang hayop ka eh! Pumasok sya sa loob
at hinanap ka!" Pinigilan sya ng guard sa paglapit sa akin pero tinapik ko ito.

"Bitawan mo sya.." Pagkabitaw ng guard ay agad nya akong sinalubong ng sampal.

Nanahimik ako at napatungo nalang. I deserve it.

"Nasaan si Cailegh?! Pumasok sya dyan!" Umiling ako at napakagat ng labi.

"U..Umalis sya," mahinang sabi ko.

"Ano?! Ano nanaman bang ginawa mo?! Hanapin mo sya!" Hindi na ako sumagot at
mabilis na tumakbo sa sasakyan ko at pinasibad ito.
Malakas ang kabog ng dibdib ko habang naglalakad ako sa pasilyo papuntang unit nya.
No, hindi sya pwedeng mawala sa akin..

Mabilis akong nakapasok sa unit nya at sinimulan syang hanapin. Nanlalabo na rin
ang mata ko sa luha dahil baka mangyari nanaman ang nangyari noon. Baka mangyari
nanaman ang mga bagay na nagpapakasakit sa akin, baka iwanan nya ako.

Halos mawalan ako ng pag-asa ng hindi ko sya makita sa kwarto.

"Putangina.." Sinipa ko ang bangko sa malapit sa akin at sinabunutan ang buhok.

Marahas kong pinahid ang luha ko at mabilis na napatayo ng makita ang ilaw sa
banyo.

Kumabog ng mabilis ang dibdib ko habang naglalakad patungo roon at parang nahati sa
dalawa ang puso ko ng makita syang nakaupo sa semento sa tapat ng shower.

Napasinghap ako at nanginig ang kamay ko. The sight of her makes me sick, para
akong pinapatay habang nakatingin sa kanya na umiiyak dahil sa kagaguhan ko.

Mabilis ko syang nilapitan at lumuhod sa harapan nya. Nakita ko ang gulat sa mata
nya pero wala syang sinabi, I gently caressed her cheeks at bago pa man ako
mapaiyak ay binuhat ko na sya at dinala sa kwarto.

She was shaking dahil sa lamig at sobrang pag-iyak at nadurog nanaman ang puso ko.
Halos mapangiwi ako ng makita ang sugat nya at mabuti nalang ay pumayag syang
gamutin ko. Mabuti nalang at hindi sya umalis pero iyon ang akala ko.

Nawala nanaman sya pagkagising ko isang gabi at iniwan nya lang ang divorce papers
na nasa lamesa. Gusto kong magwala at magpakamatay.

Ano, ganun-ganun nalang ba yun? Ganun nalang ba kadali sa kanyang iwanan ako?!

Nalaman ko na nagkasakit sya noon at bumalik ngayon kaya ibinunton ko sa sarili ko

ang galit. Kasalanan ko 'to, kung inisip ko sanang magpaimbestiga noon ay
siguradong hindi kami magkakahiwalay. A part of me was mad at her for not telling
me at sa halip ay iniwan nya lang ako pero mas nagagalit ako sa sarili ko.

Iniisip ko lang kasi ang sariling sakit na nararamdaman ko, hindi ko naisip ang
sakit na nararamdaman nya. I am so fucking useless at wala akong magawa para
tulungan sya!

"I wish na sana ay gumaling kana para sumaya na tayo ng totoo, yung walang
komplikasyon. That's why I'm taking care of you, that's why I dedicated my life to
you kasi ikaw ang buhay ko, my world revolves on you at ayokong iwanan mo nanaman
ako. Hiniling ko sa shooting star, kay God na sana ay magkasama pa tayo sa hanggang
huli.." Kumurap sya at nakita ko ang pangingilid ng luha nya. I smiled at her at
tinitigan sya sa mga mata.

"I am telling you this because I want you to help me fulfill the steps to reach it.
I want you to fight with me, I want you to stay with me 'till the end at h'wag
bumitaw para sabay nating matupad yung hiling ko.." I touched her face and held her
cheeks.

"Can you help me? Can you stay with me 'till the end?" Sinalo ko kaagad ang luha na
nalaglag sa mata nya, lumapit sya sa akin at hinawakan ang kamay ko sa pisngi nya.

"I..I will help you, I will stay with you.. I promise.." Kumawala ang maluwang na
ngiti sa labi ko at agad na hinuli ang mga labi nya.

Pangako, ngayon ay gagawin ko ang lahat para tulungan at mapasaya sya. I'm not
going to leave her, I will stay at her side no matter what. It's me and her against
problems.

It's me and her against the world.

"Travis, kumain ka na.."

"Ayos lang ako.." Paos kong sabi at hindi sinulyapan ang kapatid ko.

"Anong oras na, sa tingin mo ba matutuwa si Cailegh kapag ganyan ka?" Napabuntong-
hininga ako at binaba ang kamay ng asawa ko mula sa pagkakahawak. Sumulyap ako kay
Terrence na humila ng upuan paharap sa akin.

"Mahal mo talaga no?" Sumulyap sya kay Cailegh at tumingin sa akin. Tipid akong
ngumiti. "Sobra.." Sagot ko.

"Hindi ko rin kakayanin kung may masamang mangyari sa asawa ko.." Mahinang sabi nya
at tumayo bago tapikin ang likod ko.

"Sige Travis, uwi na ako.." Tumango nalang ako at sinundan sya ng tingin palabas.
Nang makalabas na sya ay agad akong humarap kay Cailegh at inabot ang kamay nya.

"Gising ka na honey ko, miss na kita.." Naramdaman ko ang basa ng luha sa gilid ng
mga mata ko habang nakatingin sa asawa ko. Maraming aparato ang nakakabit sa
katawan nya at nanghihina ako habang nakatingin roon.

She was comatose, masakit isipin pero oo. That night was supposedly the happiest
day of my life dahil sa pumayag syang magpakasal ulit but it turns out to be the
worst.

Napatungo ako para pahidin ang luha ko at hinalikan ko ang kamay nya.

Na-block ang passage ng dugo papunta sa utak nya kaya nangyari ito, mabuti nalang
at naagapan kaagad pero nasa coma naman sya ngayon. No one knows when she will
wake-up kaya madalas lang ako rito sa tabi nya dahil gusto kong ako ang pinakaunang
makikita nya pagkamulat ng mata nya.

Hanggang ngayon ay humahawak ako sa pangako nya, she will wake up. Naniniwala akong
babalikan nya ako.

"Honey, kakain muna ako ah?" Paalam ko sa kanya bago tumayo. Nagtawag ako ng
babaeng nurse para bantayan ang asawa ko at pumunta sa opisina ni Greg para kumain.
Hindi naman nya sinusubukan na makipaglokohan sa akin ngayon habang kumakain kami
ng pina-deliver nya dahil alam nyang wala ako sa mood.

"Babalik sya Trav, maniwala ka.." Greg encourage me at sumandal lang ako sa sofa at
ngumisi.

"Oo naman, sino ba nagsabing hindi? She will never leave me again.." Pinasadahan ko
ng kamay ang buhok ko para pumikit saglit pero halos mapatalon ako sa gulat ng
biglang may tumunog na alarm.

Nagkatinginan kami ni Greg at walang sali-salitang inunahan ko sya sa pagtayo at

mabilis na tumakbo palabas.

Ang alarm na tumunog ay nakakonekta sa kwarto ni Leigh kaya yun nalang ang kaba sa
dibdib ko. Kung ano-anong naiisip ko, halo-halo ang pakiramdam ko.

My heart was pounding hard and fast habang tumatakbo ako, I am sweating so hard at
halos matulos ako sa kinatatayuan ng makapasok sa loob ng kwarto nya.

"Mr. Samaniego!" Gulat na sabi ng nurse pagkapasok ko pero hindi ko sya binalingan,
nanatili ang tingin ko sa babaeng nakahiga sa kama.

Nakangiti at nakatingin sa akin.

"H..Hi," halos pabulong nitong sabi at nanlambot ang tuhod ko. Nagbagsakan ang luha
ko at hindi ko alam kung bakit hindi ko maigalaw ang paa ko palapit sa kanya.

"I'll check her vital signs." Narinig ko ang boses ng kaibigan ko sa may likod ko
at kung hindi nya pa ako itinulak ay hindi ko pa maigagalaw ang paa ko.

"L..Leigh," mabilis akong naglakad palapit sa kanya at mahigpit syang niyakap.

Umiiyak ako sa balikat nya at kung hindi pa sya impit na umungol sa sakit ay hindi
ko sya binitawan.

"Aww.." Lumayo ako pero tumutulo ang luha ko. "Sorry," I whispered.

Ngumiti ulit sya sa akin at inabot ang mukha ko at agad naman akong lumapit.

"I..I'm back.." Mahinang sabi nya at tumulo rin ang luha sa gilid ng mata nya.

"Travis! Travis! Wake-up!" Agad akong napasalampak ng upo sa kama at mabilis na

lumingon kay Cailegh, mabilis ko syang hinila sa akin at niyakap sya ng mahigpit.
Sumubsob ako sa leeg nya at hinapit sya sa akin.

"Shhh, it's just a dream. Andito ako, diba? Hindi na kita iiwan.." Hinaplos nya ang
likod ko at mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap sa baywang nya.

That dream again, its been six years since that happen pero hindi ko pa rin
makalimutan. Hindi ko pa rin mawala sa isip ko na muntikan na syang mawala sa akin
na kahit sa panaginip ay naaalala ko ito. I almost lost her.
Hindi ko alam ang mangyayari sa akin kung sakali, hindi ko kaya.

Lumayo ako at hinawakan ang kamay ng asawa ko.

"Palagi ko pa ring napapanaginipan.." Mahinang sabi ko sa asawa ko at inilagay ang

buhok nya sa kabilang gilid ng leeg nya.

"It's fine, hindi naman kita iiwan.. Remember my promise? Tinupad natin yung wish
mo." Nakangiting sabi nya at parang lumiliwanag ang mukha nya habang kausap ko sya.
Nawala ang bigat sa dibdib ko at umayos ang pakiramdam ko.

"Ang ganda mo." Bigla akong ngumisi ng makita ang pamumula ng pisngi nya and I
pulled her to sit on my lap.

"Gutom ako.." Idinikit ko ang noo ko sa kanya at hinaplos ko ang baywang nya.

"H..Ha? Ano, I'll cook.." Umiling ako at kinagat ang labi. Sumulyap ako sa labi
nyang namumula pa sa kakakagat ko kagabi pabalik sa mata nya.

"Iba gusto ko kainin," lumapit ako sa tenga nya at mahinang bumulong. I almost
laughed in satisfaction when she shivered when I lick her earlobe.

"T..Trav.."

"Hmmm?" I nuzzled her neck and turned her so she was straddling me now.

She tensed-up at tinutulak ako pero hindi ko sya hinayaan. Inikot ko ang kamay nya
sa leeg ko at bumaba ang halik ako sa may gilid ng dibdib nya.

She started moaning and grasping for air when my hands find its way towards her
tummy. Marahang hinaplos ko iyon at ipinaikot ang daliri ko sa pusod nya.

"D..Damn," mabilis ko syang itinulak sa kama pahiga ng may maramdamang nabubuhay sa

akin. I pinned her hands at the top of her head and starts kissing the valley of
her breasts.

"T..Travis.. Oh my god.." Napangiti ako sa paos at paungol nyang boses at iniangat

ang hita nya paikot sa baywang ko. Sumusulyap ako sa kanya na mariing nakapikit
habang ginagawa ko ang gusto ko sa katawan nya.

Mabilis kong hinawi ang panloob nya at sinakop ang dibdib nya. She moaned and
moaned while touching my torso at napaigtad ako sa ginawa nyang pagkurot dito. I
kissed and nipped her nipples alternatively.

"T..Trav, yung phone mo.." Hindi nya matuloy-tuloy ang sasabihin nya dahil sa pag-
ungol at kinakalmot nya ang likod ko.

"Don't mind it," tipid at nagmamadali kong sabi, agad na hinubad ko ang shirt na
suot at ibinaba ang pajama na humaharang sa gusto kong makita sa pagitan ng hita
nya. She shout and moaned my name when I touch her down there at iginalaw pa nya
ang katawan nya.

"Yung phone! Trav!" I ignored her and kissed his left leg paakyat. Naririnig ko na
rin ang tunog ng telepono ko pero hindi ko pinapansin. Panaka-naka kong hinahalikan
habang hinahaplos ang hita nya at bawat dumadaang segundo ay palakas ng palakas ang
tunog ng phone ko kaya naiinis na umupo ako sa kama.

Ginulo ko ang buhok ko at naiiritang tumayo sa kama at inabot ang telepono ko.
"Ano?! Istorbo naman eh!" Sumulyap ako kay Cailegh na inayos ang sarili nya kaya
napadabog ako. Bakit sya nag-aayos?!

"Travis.." Malamig na bati ng kapatid ko sa kabilang linya, mas lalo akong nainis
ng malamang sya yun.

"Saan ka pupunta?" I mouthed at Leigh ng tumayo sya ng kama. Sinenyas nya ang
pintuan ng banyo at maliligo daw sya kaya napanguso ako.

Umiling ako at hinarangan sya.

"Pasabay.." Mahinang sabi ko at hindi naman nagsasalita ang istorbo kong kapatid sa
kabilang linya. Umiling sya at tinuro ang phone ko.

"Ano ba, Terrence! Magsalita ka nga!" I hissed ng taasan ako ng kilay ni Cailegh,
inabot ko ang baywang nya at sinandal sya sa pader, nasa tenga ko pa rin ang
telepono.

"Happy birthday, tanda.." Nagulat ako at nabitawan ko si Cailegh na mukhang nagtaka

sa ginawa ko. Akmang magtatanong sya pero mabilis ko syang hinalikan kaya natameme
sya, sinunggaban ko na ang pagkakataon at inakay ko sya sa pintuan ng banyo. Ako pa
mismo ang nagsara nun at nagtatakang tinitignan nya lang ako.

"Anong sabi mo, Terrence?" Ulit ko at pumunta sa balkonahe. Sumandal ako sa railing
at pinasadahan ng kamay ang buhok.

"Bingi mo, sabi ko happy birthday. Punta ka dito mamaya, may surprise kami.."
Nagtaka ako sa sinabi nya at napasulyap sa pintuan ng banyo. Naalala ko rin bigla
na birthday ko nga pala, masyado kasi akong pre-occupied.

"Hindi pwede, magde-date nalang kami ni Leigh at Cairis.." Nagmura ang kapatid ko
sa kabilang linya at nainis na hindi ko sya pagbigyan kaya wala na akong nagawa
kung hindi ang pumayag.

Naupo ako sa kama at sumandal sa headrest. Naaalala kaya ni Cailegh na birthday ko?

Kapag naiisip ko na hindi ay kumikirot ang dibdib ko. Sana naalala nya, baka hindi
nya lang talaga ako binabati pa. Baka mamaya.

Bumuntong-hininga ako at sumabay roon ang paglabas ni Leigh mula sa banyo at

malakas ulit akong bumuntong-hininga ng makitang nakadamit na sya. Sinigurado kong
mapapansin nya ang pagpapansin ko pero hindi manlang nya ako nilingon.

Lumapit ako sa kanya na nananalamin at niyakap sya mula sa likod. Sumulyap ako sa
kanya sa salamin at nagkatitigan kami.

"Leigh?" Isinandal ko ang baba ko sa balikat nya. Naaamoy ko pa ang sabon na

pinanligo nya kaya inamoy-amoy ko ang leeg nya. Parang biglang gusto kong kagatin.

"Hmmm?" Tanong nya at hinaplos ang buhok ko.

"Wala ka bang nakakalimutan ngayon?" Nakita ko ang pagtataka sa mukha nya at

natigilan. Biglang lumiwanag ang ekspresyon nya at napaayos ng tayo.

"Ah!" Napangisi ako. "Hindi pa ako nakakapag-grocery! Buti pinaalala mo, thanks
honey!" Bumagsak ang balikat ko at napasimangot.

"Oh, bakit?" Umiling nalang ako at masama ang loob na naligo. Nakalimutan nya?
Seriously?
Nang matapos ay hindi ko na sya naabutan sa kwaro kaya lumabas ako at pumunta sa
salas ng bahay namin.

"Daddy!" Bigla akong napangiti ng makita na tumatakbo si Cairis papunta sa akin, my

4 years old daughter.

Agad ko syang sinalo at pinugpog ng halik sa mukha. Humagikhik sya habang ginagawa
ko iyon.

"Morning baby, alis tayo ha?" Tumango naman sya at nakita ko ang pagkakapula ng
pisngi nya. Kamukhang-kamukha nya si Cailegh pero nakuha nya ang mga mata ko at ang
hugis ng mukha ko. Dumiretso kami sa kusina at nakitang nag-aayos si Cailegh roon.

Karga ko si Cairis habang magkahawak-kamay kaming dalawa at kumain kami sa labas.

Kahit naman masama ang loob ko na hindi naaalala ni Cailegh na birthday ko ay hindi
ko magawang hindi sya pansinin, ngingiti lang sya tapos napapapangiti na din ako.

What the heck was that? Unfair!

Mas nainis pa ako ng maggagabi na ay nagpaalam syang umalis dahil pinapapunta siya
ni Jess sa kanila, wala naman akong nagawa kundi pumayag at napadpad nalang ako sa
bar na sinsabi ni Terrence.

"Oh, bakit nakasimangot ka? Smile birthday boy!" Humagalpak ng tawa ni Greg ng
binato ko sya ng tissue at inisang lagok ang alak sa baso ko.

"Hindi ka binati?" Asar sa akin ni Lance at hinagisan ko sya ng mani. Gusto ko

sanang isama yung plato kaso sayang naman. Nakasimangot lang ako habang nag-iinuman
kami,panay naman ang kwento nung dalawa at todo-ngisi lang naman sa akin si
Terrence na akala mo ay nakahithit ng katol.

Hindi naman mawala sa isip ko ang hindi pagbati sa akin ni Leigh, binati na ako
lahat ng mga kaibigan at pamilya ko pero hindi ako masyadong masaya, mas sasaya
sana ako kung babatiin nya ako tapos may kasamang kiss tapos yung ano. Susundan na
namin si Cairis.

"Anong surprise ba ang sinasabi nyo? Uuwi na ako!" Naiirita kong sabi at tumayo
pero hinila lang ako ng mga gago paupo at nagtawanan.

"Masaya 'to, chill ka lang!" Tumawa si Greg at sinipa ko ang paa nya. Kung makaasta
'tong mga gagong 'to akala mo walang mga asawa.

Nakasimangot lang ako habang nakahalukipkip, sumusulyap ako sa phone ko at inaantay

kong magtetext manlang ba ang asawa ko.

Nagulat ako ng mag-dim ang ilaw sa loob ng kwartong 'to sa bar kasabay ng pag-iiba
ng tugtog. Mula sa nakakaindak ay naging malumanay at senswal ang tunog.

Nagtatakang tinignan ko ang tatlong ugok pero nginisihan lang ako kaya hindi na ako
sumagot. Inilagay ko ang phone sa buksa at nagdekwatro, nag-aantay ng mangyayari.

"Putangina, uuwi na ko!" Napatayo ako bigla ng makitang may mga babaeng pumasok
roon na mga babae na halos wala ng saplot sa katawan. Napapatalak ako at nainis sa
nakita. Anong akala nila sa akin? Wala pang asawa?!

"Teka! Dito ka muna!" Naiiritang sumalampak ako at masama ang tingin sa mga babaeng
sumasayaw sa harapan namin, napapaismid ako at napapangiwi sa bawat paggalaw ng
katawan nila. Mas sexy pa dyan ang asawa ko.
Sumulyap ako sa tatlo na mukha namang walang pakialam sa mga nagsasayaw at
nagtatawanan lang bago magce-cellphone.

Naisip ko si Cailegh, tiyak na magagalit yun kapag nalaman nya 'to!

"Mga gago kayo, anong surprise dito?!" Mariin at pabulong kong sabi sa kanila.

"Antay lang.." Balewalang sagot ni Terrence at binalikan ang telepono nya at may
kinausap doon. Napabaling ako sa harapan at napataas ang kilay ko ng pumasok silang
muli na may tulak na isang malaking kahon na nakahugis regalo. Nawalan ako ng
pakialam sa tatlo ng maramdaman ko silang umalis at nanatili ang titig ko sa
regalo.

Mas lumamlam ang ilaw sa loob at mas bumagal ang kanta, natuon ang atensyon ko sa
kahon na unti-unting binubuksan ng mga babae at nakita ko ang isang babae na
lumabas mula roon.

Kumabog ang dibdib ko at napaayos ng upo. Nakakunot ang noo ko habang nakatingin sa
babaeng nakatalikod mula sa akin na galing doon sa kahon, nakaheels ito pero
nighties na kulay pula lang ang suot at kitang-kita ang hulma ng katawan nito. May
stocking na itim ang nakasuot sa mapipintog nitong hita at napasinghap ako ng
bumaba ang tingin ko sa pang-upo nito.

What the actual fuck?!

Bumagal ang tugtog at nawala ang mga babae kanina, unti-unting syang humarap at
nakita ko na nakamaskara sya. Nakalugay ang itim nitong buhok na sumabay sa
paggalaw nya ng balakang. Mabilis na ang paghinga ko habang nakatingin sa kanya at
yun nalang ang pagkawala ko sa sarili ng makita ang mga mata nito sa likod ng
maskara.

Ngumiti sya at narinig ko ang boses nya ng tumawa sa reaksyon ko.

"Putangina.." Mariin at gulat kong pagmumura ng sumabay sya sa senswal na tunog.

Bumaba ang tingin ko sa katawan nya at hindi ko napigilan ang pagsinghap ng paulit-
ulit.

She walk slowly towards me that I am tempted to pull her at parusahan ng halik ang
labi nyang paborito ko pero hindi ko ginawa. Hindi na rin ako makagalaw at nabuhay
lahat ng pwedeng mabuhay.

My muscle clenched when she sat on my lap at pinadaan ang kamay nya sa mukha ko
padausdos sa leeg at dibdib ko.

"Fuck.." Kumuyom ang kamao ko.

"Sshh, your mouth.." Napalunok ako ng magsalita sya at hindi na ako nakapagsalita
ng hulihin nya ang labi ko. Wala na rin akong reklamo dahil gusto kong gawin nya sa
akin iyon, niyakap ko ang baywang nya at ginantihan sya ng halik. Pumapailanlang pa
rin ang senswal na tunog na mas lalonh nagpainit sa paligid.

Iniikot nya ang kamay sa leeg ko at nilaliman ko ang halikan namin. I nibbled her
lower lip and she kindly let me in, napapangiti ako habang naghahalikan kami at
ipinasok ko ang kamay sa manipis nyang damit.

I groan when she kiss my jaw, she even lick it while playing with my hair kaya
nawala na ako sa sarili.
"Shit, Leigh!" She laughed softly against my skin and kissed my ear.

"Happy birthday.." Bulong nya at kinagat ang tenga ko and that's when I lose
control. I scooped her up without telling her at dinala sya sa mas malapad na sofa.

Agad ko syang kinubabawan ang pinugpog ng halik ang mukha nya, tumatawa sya habang
ginagawa ko yun pero napalitan ng daing ng atakihin ko ang labi nya. Walang tigil
ang pagkagat at paghalik ko roon habang naglulumikot ang kamay ko sa katawan nya.

I palmed her naked chest and draw circles on the side of her waist while kissing
ber deeply and passionately.

Masaya ako, sobrang saya.. Akala ko ay nakalimutan nya ang birthday ko. Malakas ang
kabog ng dibdib ko habang magkadikit kami. Idiniin ko ang sarili ko sa kanya at
walang sabi-sabing pinunit ko ang stockings niya.

"Travis! Gosh! Kakabili ko lang nyan!" Tili nya.

"Ssh, bibilhan kita ng marami.." Sagot ko at bumaba ang halik ko sa tyan nya pababa
sa pagkababae nya.

That Stocking's hot but that's not the point here. I just need to feel her,
really..

We moaned in unison when our bodies met. I placed her hands above her head and
starts thrusting in and out of her. It was slow at first but my pace becomes faster
and faster.

"Ohhh.. Trav.." Nakaawang ang labi nya habang mariing nakapikit so I took the
opportunity to kiss her hardly again.

"Come on honey.. Come with me.." She almost shouted when she reached her climax at
wala pang ilang segundo ay sumunod ako. I fill her with my seeds, hoping that there
will be little Travis soon.

Hinalikan ko ang noo nya pagkatapos at sumubsob sa balikat nya.

"I..I thought.." Tumawa sya sa may tenga ko at umikot ako patabi sa kanya. I
scooped her and kiss her head.

"Tss, sa tingin mo makakalimutan ko ang birthday mo? Nah, Mr. Samaniego.. Never.."
Napangiti ako at mahigpit syang niyakap.

"Thank you Misis.." Humagikhik sya sa may dibdib ko at niyakap ako pero iniangat ko
ang baba nya at pinatingin sya sa mga mata ko.

"Thank you sa lahat, thanks for staying with me.. Thanks for making my wishes come
true.. Thanks for giving me Cairis and thank you because you come back for me..
Thank you kasi hindi mo ako iniwan.. Mahal na mahal kita.." Matamis syang ngumiti
na kitang-kita ko pa rin kahit na dim lang ang ilaw, kumislap din ang mga mata nya
sa luha at inabot nyang ang pisngi ko.

"Salamat din kasi nandito ka.. Salamat kasi hindi mo ako sinumuan noong panahong
wala ng pag-asa. Mahal na mahal na mahal din kita, happy birthday.." Hinuli ko ang
labi nya at mababaw syang hinalikan. Nagtatambol ang dibdib ko sa pagkabog na kahit
anong oras ay pakiramdam ko ay sasabog na sa kasiyahan.

Halos mapunit na ang labi ko sa ngiti at inabot ang kamay nya.

"Promise me one thing, promise me that you will never leave and will stay by my
side no matter what.. It's you and me against the world.." Lumawak ang pagkakangiti
nya at hinalikan ang tungki ng ilong ko.

"I promise I will stay no matter what, it's you and me against the world.. It's you
and me.."

xxxx

It's done! Thank you so much for reading Travis' and Cailegh's story! Salamat sa
inyo, sa mga nag-abang, sa nagvote, comment and mga nagbabasa. Wala ito kung wala
kayo. Salamat! See you sa story ni Greg!

Kindly tell me your reactions sa comment section. I would be very glad to read
that! Salamat! Mahal ko kayo!

-heartlessnostalgia❤