You are on page 1of 70

ΚΕΡΚΥΡΑ 2022

O σχεδιασμός της γλαύκας του σήματος και της σφρα-


γίδας της Ιονικής Ακαδημίας 1808, είναι έργο του
εκ Κεφαλληνίας ορμώμενου, ζωγράφου Γεράσιμου
Πιτζαμάνου.
ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗΣ

—5—
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

I. ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ  13

II. ΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΝΗΜΗ


ΣΥΝΑΓΟΜΕΝΑ  19

III. ΕΠΑΝΙΔΡΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ  29

IV. ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ


ΙΔΡΥΤΙΚΩΝ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΜΕΛΩΝ  65

—7—
ΕΠΑΝΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ
2022-2024

Πρόεδρος:
Αναστάσιος - Ιωάννης ΜΕΤΑΞΑΣ

Αναπληρωτής Πρόεδρος:
Κωνσταντίνος ΜΑΥΡΙΑΣ

Διαχειριστικός Έφορος:
Νικόλαος ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗΣ

Μέλη:
Στέφανος ΓΕΡΟΥΛΆΝΟΣ
Φίλιππος ΔΩΡΉΣ
Νικόλαος ΚΑΡΑΠΙΔΆΚΗΣ
Γεώργιος ΚΟΥΡΟΥΠΌΣ
Κωνσταντίνος ΚΩΣΤΉΣ
Ευανθία ΞΈΝΟΥ
Σπυρίδων ΦΛΟΓΑΐΤΗΣ
Αθανάσιος ΦΩΚΆΣ

—9—
ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ

Πρόεδροι των Ινστιτούτων ορίζονται οι εξής:


1. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Γραμμάτων, Τε-
χνών και Αισθητικής Δημιουργίας, ο κ. Γεώργιος
ΚΟΥΡΟΥΠΟΣ.

2. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Μαθηματικών,


Φυσικών Επιστημών και Επιστημών Υγείας και Προ-
στασίας της Ζωής, ο κ. Αθανάσιος ΦΩΚΆΣ.
3. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών,
Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Ιστορίας
ο κ. Νικόλαος ΚΑΡΑΠΙΔΆΚΗΣ.
4. Των ανωτέρω Διακλαδικών Ινστιτούτων Ανα-
πληρωτές των Προέδρων ορίστηκαν αντιστοίχως
ο κ. Αχιλλέας ΚΥΡΙΑΚΊΔΗΣ και οι Καθηγητές κ.κ.
Αναστάσιος ΓΕΡΜΕΝΉΣ και Γεράσιμος ΠΑΓΚΡΆΤΗΣ.

— 11 —
ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο ι υπογράφοντες αυτό το κείμενο και το εις


αυτό συναρτημένο εκτελεστικό Επανιδρυτικό
Καταστατικό, προερχόμενοι από διάφορους κλά-
δους, αλλά και τρόπους σκέψης, των Επιστημών,
των Γραμμάτων και των Τεχνών, αποφασίσαμε να
προβούμε στην επανίδρυση της Ιονικής Ακαδημίας
του έτους 1808. Με αυτή μας την πρωτοβουλία προ-
σβλέπουμε στη θέσμιση ενός ευρύτερου διαπειθαρχι-
κού χώρου, ως προσφορά στη γνωστική διαδικασία.
Και ιδιαιτέρως εις εκείνη της γόνιμης διερώτησης.

Θ εωρούμε ότι αυτή η διεπιστημονική θέση απο-


τελεί από καιρό τώρα, μια όλο και περισσότερο
επείγουσα παρέμβαση. Μία επιταγή η οποία, μπορεί
να εισφέρει σε μια διελεγξιμότερη και πραγματολογι-
κότερη καταγραφή των συνθέτων προβλημάτων του

— 13 —
καιρού μας, όσο και εις την κριτική πραγμάτευση των
λιγότερο ή περισσότερο προσωρινών λύσεων, που
τυχόν ή και πρέπει να προταθούν. Είτε αυτές αφο-
ρούν την προστασία της Φύσης, συνεχώς απειλού-
μενης, είτε την προστασία της Ζωής, εν ελευθερία
και οικολογική ευθύνη. Η Ζωή έχει ανάγκη από τη
φιλία της Φύσης αλλά και αυτή, ακόμα πιο πολύ,
από τη φιλία της Ζωής.

Και αυτό το υποστηρίζουμε επειδή:

(Α), Είμαστε της άποψης ότι ορισμένες από τις γνω-


στικές βεβαιότητες που συνοδεύουν τις εξηγήσεις,
τις εκτιμήσεις, τις κατανοητικές προσεγγίσεις, αλλά
ακόμα και τις πεποιθήσεις μας, δεν είναι χρήσιμο να
είναι ούτε οριστικές ούτε και ενιαίες. Βεβαιότητες συχνά
ανέξοδες και αδιέξοδες, οι οποίες αφορούν τόσο τα
πεδία της πρακτικής εφαρμογής, όσο και τη διάρκεια
της ισχύος εμμονικών αντιληπτικών πλαισίων. Αλλά
και όσων προτείνονται να περιλαμβάνονται σε αυτά,
ως ζηλότυπες αδιαπραγμάτευτες οριοθετήσεις.

(Β), Θεωρούμε ότι πολλά απ’ όσα εις την Ζωή μας
συμβαίνουν, φαίνεται να προκύπτουν μέσα από τη
συχνά αθέατη σύμπραξη πολλών παραγόντων, ενώ οι
ίδιοι αυτοί παράγοντες ή και άλλοι, δείχνουν να
είναι άλλοτε εμφανείς και άλλοτε όχι.

(Γ), Ως εκ τούτου αποδεχόμαστε ότι, είναι ιδιαι-


τέρως επιτακτικό, τα εκάστοτε γνωστικά συμπερά-
σματα, όσο ισχυρά και αν φαίνονται, να τελούν
υπό την ευεργετική απειλή της αμφισβήτησης, της
τροποποίησης, ή και της αναίρεσης τους.

— 14 —
Τ ην ανάγκη παραχώρησης αυτού του ευρύτερου
διαπειθαρχικού χώρου, την βλέπουμε να δια-
τυπώνεται τώρα όλο και εντονότερη. Έστω και εάν
την διαπιστώνουμε ιδιαίτερα απαιτούμενη, από τα
πρώτα χρόνια της νεωτερικότητας. Αλλά και εκφρα-
σμένη όχι μόνο ευθέως αλλά και με παρακείμενους,
διαπλαστικούς τρόπους. ΄Οπως είναι, για παράδειγ-
μα, εξεικονισμένοι εις την εικαστική φιλοσοφία, ήδη
από τα τέλη του 19ου αιώνα. Δεν έχουμε πάρα να
φέρουμε στην μνήμη μας μία από τις πλέον ανή-
συχες ζωγραφικές διερωτήσεις του P. Gauguin. Όπου
εκεί, εις το εμβληματικό, διηγηματικό έργο «D’où
venons-nous, qui sommes-nous, où allons-nous»,
συνοψίζεται τόσο αισθητικώς, όσο και αισθησιακώς,
η υπαρξιακή υποχρέωση μιας διαρκούς, ακόμα και
εξωτικής, αναζήτησης οντολογικών και δεοντολογι-
κών αποκρίσεων στις διακυβεύσεις μας.

Π αράλληλα, επειδή υποθέτουμε ότι η διερώτη-


ση αυτή αποστρέφεται, εξ ορισμού, τρόπους
σκέψης ιδιαιτέρως μονιστικούς και συχνά επίμονα
οριστικούς, εξίσου υποστηρίζουμε ότι οι απόπειρες
απαντήσεων είναι απαραίτητο να είναι χωροχρονικά
ανοικτές. Αλλά και ως προς αυτήν την απαίτηση, τόσο
την οριζόντια όσο και την κάθετη, και πάλι ο νους
μας πηγαίνει εις έναν από τους πλέον οικουμενικούς
ποιητές της Ζωής. Εις τον Κ. Π. Καβάφη. Όπου εκεί,
εις το «Περιμένοντας τους βαρβάρους», ιδίως σε αυτό,
αλλά και εις άλλα, ο ποιητής τη λύση δεν την ορίζει
ως μία και μόνη. Απλώς εις κάποια λύση αναφέρεται.
Παραχωρείται έτσι ελευθερία εις την κάθε νέα επι-
λογή, χωρίς να αποκλείονται οι εκπλήξεις.

— 15 —
ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΕ ΟΣΑ ΠΡΟΕΞΕΤΕΘΗΚΑΝ

- Σκεφθήκαμε, για την εξυπηρέτηση αυτών των


ζωτικών αιτημάτων να ανασυστήσουμε, όπως προα-
ναφέραμε, την ιστορική Ιονική Ακαδημία του έτους
1808. Θεσμό των αρχών του 19ου αιώνα εις την τότε
ιδρυτική πράξη του οποίου φαίνεται να διατυπώνο-
νται, από εκείνη ακόμα την εποχή, ανάλογες ανησυ-
χίες και ισόφωνες διακλαδικές προσδοκίες. Ταυτόχρονα
Ευρωπαϊκές αλλά και Ιόνιες. Και αυτήν την Αναφορά
τη δημοσιεύουμε και εις την γαλλική γλώσσα ως από-
δοση τιμής προς Εκείνους οι οποίοι είχαν την τότε
πρωτοβουλία αλλά και προς τα αλλοδαπά μέλη της
Ακαδημίας εκείνης της περιόδου.

- Και επιδιώκουμε να την καταστήσουμε αυτήν,


την νέα Ακαδημία, ένα πολυεπίπεδο και πολλαπλό
πεδίο κριτικής συνάντησης διακεκριμένων και προ-
εχόντως νέων στοχαστών, ερευνητών συγγραφέων
και καλλιτεχνών, ανθρώπων των Επιστημών, των
Γραμμάτων και των Τεχνών. Η απόφασή μας συνε-
πώς, δεν έχει άλλη επιδίωξη παρά την υπηρέτηση,
με αρμόδιο τρόπο, όχι μόνο της επτανησιακής αλλά
ευρύτερα, της ελληνικής κοινωνίας. Και επιθυμούμε,
με την σκέψη μας στον κοινό, ευρωπαϊκό πολιτισμό,
να το πράξουμε προς το συμφέρον της συλλογικής
της υπόστασης της συμπολιτιακής της προσδοκίας.

- Και οφείλουμε, να τα επιδιώξουμε όλα αυτά, όσο


γίνεται ομόθυμα αλλά και με ίση αναφορά εις το
χρέος της ατομικής ευθύνης. Με αυτό δηλαδή με το
οποίο ο καθένας μας δικαιούται να διεκδικεί και να
δικαιολογεί τη συμμετοχή του, σε μια τέτοια υπερκεί-

— 16 —
μενη εντολή. Ώστε να συμβάλλει, ως εκ τούτου, εις την
επανανάδειξη της αξίας του Ανθρώπου, ως κεντρικής,
τελολογικής, γνωστικής και συναισθηματικής οντό-
τητας. Και μάλιστα μέσα σ’ έναν κόσμο όπου η Ζωή
του οποιουδήποτε επιβάλλεται να διαφυλάσσεται
στην ακεραιότητά της. Μην προσβάλλοντας εγωικά
ούτε τη Φύση ούτε την Ιστορία.

- Ακόμη, θα θέλαμε να βεβαιώσουμε – όλους, όσους


μοιράζονται ανάλογες σκέψεις και δημόσιες ανη-
συχίες, ότι όλα τα Ιδρυτικά Μέλη αυτής της Ένωσης
Προσώπων, δείχνουν να διακατέχονται από τους
οντολογικούς δισταγμούς της κλασικής και μετακλα-
σικής παιδείας, αυτής της σιωπηλής καλλιέργειας που
ενθαρρύνει τον διάλογο, ανάμεσα σε ανθρώπους που
αφήνουν τις λέξεις των άλλων να έλθουν προς αυτούς.

- In fine, το Καταστατικό με το οποίο, σήμερα «στα


2022», επανιδρύεται η Ιονική Ακαδημία του 1808, ενώ
αποτελεί τον κύριο θεσμικό οδηγό μας, νομίζουμε ότι
είναι χρήσιμο να ερμηνεύεται, όπου η αμφισβήτηση
μπορεί να προκύψει, με επικουρική παραπομπή και
εις αυτήν, την επέχουσα θέση προοιμίου «Αναφορά».

Και κατ’εντολήν

Αναστάσιος-Ιωάννης Δ. ΜΕΤΑΞΑΣ
Vice-Président de l’Académie Européenne
Interdisciplinaire des Sciences (Paris-France)
Επίτιμος Καθηγητής Πανεπιστημίων

— 17 —
ΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ
ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΥΝΑΓΟΜΕΝΑ
Ο ιστορικός θεσμός ο οποίος ιδρύθηκε υπό των
Αυτοκρατορικών Γάλλων το 1808 με πρόταση του
Αυτοκρατορικού Επιτρόπου BESSIERES, και μετά
από προσωπική εντολή του Ναπολέοντος Βονα-
πάρτη, υπηρέτησε όσο ημπόρεσε και κυρίως, όσο
του επετράπη, τις Επιστήμες, τα Γράμματα και τις
Τέχνες. Και το έκαμε – προσβλέποντας όχι μόνο
στα Επτάνησα αλλά και γενικότερα στον ελλαδικό
και ελληνόφωνο χώρο – κατά πως φαίνεται, κατά
τρόπον ο οποίος ιδιαιτέρως εκτιμήθηκε. Έστω, και
κυρίως, από εκείνους οι οποίοι συνέθεταν την τότε
προέχουσα Ιόνια κοινωνία της εποχής.

Τα ονόματα εκείνων που τη συγκρότησαν δεί-


χνουν, από τις πρώτες τους πράξεις, ότι η Ιονική

— 19 —
Ακαδημία διεξεδίκησε επιτυχώς τόσο την Ευρωπα-
ϊκή και την ευρύτερη, διεθνή αναγνώρισή της, όσο
και την θεσμική της καταξίωση. Αυτά τουλάχιστον
προκύπτουν από τα διασωθέντα κείμενα ή σχόλια,
όσο και από τις γραπτές επιβιώσασες γνώμες και διη-
γήσεις έγκυρων μελετητών και σημαντικών πολιτών
κατά τη διάρκεια των χρόνων που ακολούθησαν.
Αλλά και εξ όσων επισημαίνονται σε «παρακείμενες
πηγές», φιλολογικές ή άλλες. Αυτές οι τελευταίες
είναι που συχνά «διηγούνται» τα γεγονότα, χωρίς
να διισχυρίζονται οι συντάκτες τους, ότι διαθέτουν
– και ίσως και ευτυχώς – κάποια τυπική ιστοριο-
γραφική αρμοδιότητα γι’ αυτό. Πάντοτε σεβαστή η
τελευταία, ευφυώς ανέχεται την ανεπίσημη γνώμη.

Στις 4 Μαΐου του 1808, διαβάζουμε εις την γνωστή


έρευνα του SAVANΤ ότι ο στρατηγός BERTHIER
υπογράφει, εις την Κέρκυρα, «Διάταγμα» για τη
δημιουργία μιας «Επιτροπής επιφορτισμένης με τη
γεωργία, τη δημόσια εκπαίδευση και την πρόοδο
του εμπορίου». Μέλη της επιτροπής αυτής ορίζονται
κατ’ αλφαβητική σειρά οι ΘΕΟΤΟΚΗΣ, ΜΑΝΤΖΑ-
ΡΟΣ, ΜΕΤΑΞΑΣ, ΣΙΓΟΥΡΟΣ και ΦΛΑΜΠΟΥΡΙΑΡΗΣ.
Το Διάταγμα αυτό, στο οποίο υιοθετείτο σχετικό
αίτημα του Αυτοκρατορικού Επιτρόπου BESSIERES,
φαίνεται να αποτελεί την κύρια τυπική πράξη ίδρυ-
σης της Ιονικής Ακαδημίας. Πρωτοβουλία τοπική
και για την οποία, όπως ειπώθηκε, ο ίδιος ο ΝΑ-
ΠΟΛΕΩΝ επανειλημμένα εκφράζει το ιδιαίτερο
ενδιαφέρον του.

Στις 25 Ιουνίου του 1808 με ιδρυμένη πλέον την

— 20 —
Ακαδημία, διαβιβάζεται εις την «Ομήγυρη» ένα κεί-
μενο του αξιωματικού DUPIN, θερμού υποστηρικτή
τής κατά κύριο λόγο μορφωτικής και πολιτιστικής
κατεύθυνσης της Ακαδημίας. Ο αξιωματικός αυτός
παρομοιάζει τον θεσμό με εκείνον του Collège de
France, ενώ αναφέρεται, με προφανή την πρόθεση
μιας επιπλέον καταξιωτικής νομιμοποίησής της, και
εις τους D’ ALAMBERT και CONDORCET. Και, ως εκ
των συμφραζομένων προκύπτει, τους επικαλείται
ως εκπροσώπους ενός οράματος επιδίωξης γενικών
και διεξαρτημένων γνώσεων. Οι πρωτεργάτες της
Ιονικής Ακαδημίας, είχαν φαίνεται την ανοικτή
αντίληψη ότι το τοπικό, είναι ταυτοχρόνως και ιδι-
αίτερο αλλά και οικουμενικό, χωρίς τείχη.

Η Ιονική Ακαδημία εκκινεί μέσα σ’ ένα κλίμα ανα-


νεωτικών σκέψεων και ρευμάτων αλλά και σε μια
περίοδο ευνοϊκότερων συγκυριών και μεταβολών
για την τύχη των επτανησιακών τόπων. Αυτά συμ-
βαίνουν, κατά την είσοδο, του ΙΘ΄ αιώνα και στο
πλαίσιο – και αυτό πρέπει ίσως να υπογραμμισθεί
– των θεσμικών δυνατοτήτων που παρείχαν τόσο
το πνεύμα του διεκδικούμενου «συνταγματισμού»
της πρώτης Ναπολεόντειας περιόδου, όσο και το
Σύνταγμα του 1803. Πρόκειται για το αποκαλούμενο
«Κατάστασις της Επτανήσου Πολιτείας», δηλαδή
της πρώτης κατ’ ακρίβεια, εκτός της κυρίως Ελλάδος
«ελεύθερης» ελληνικής κρατικής οντότητας. Όλα
αυτά συντελούνται υπό την ισχύ ενός «παραχωρη-
μένου», αλλά πολιτικά «μετρημένου» –ταυτόχρονα
«αυστηρού» και «ήπιου»– συνταγματικού κειμένου.
Κειμένου όμως, μεγάλου πολιτειακού, ιστορικού,

— 21 —
αλλά, και με σύγχρονους όρους, και ιδιαιτέρου
γλωσσικού ενδιαφέροντος.

Η Ιονική Ακαδημία του 1808, όσον καιρό επρό-


λαβε να τεθεί στην υπηρέτηση συνολικά, της ζωής,
λειτούργησε στη βάση μιας μη αναμενόμενης – ιδι-
αιτέρως δε δια την εποχή εκείνην – απόπειρας δια-
κλαδικής, αν όχι και πριν από το γράμμα, διεπιστη-
μονικής αντιμετώπισης των ζωτικών αιτημάτων της
επτανησιακής κοινωνίας. Τόσο των αναπτυξιακών,
όσων και των πολιτιστικών. Τα δύο αυτά αιτήμα-
τα, συχνά αντιπαρατιθέμενα και ανταγωνιζόμε-
να, παρέμειναν και τα δύο, ab initio, εις το κέντρο
των συζητήσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της λιγόζωης
ύπαρξης της Ιονικής Ακαδημίας.

Η παραπάνω διαπίστωση προκύπτει και από την


παρακολούθηση των αδιάκοπων διαλόγων σχετικά
με το ποιο έπρεπε, από τα δύο αυτά διακυβεύματα,
να προηγηθεί: εκείνο της ανάπτυξης ή το άλλο της
πνευματικής ανόρθωσης ενός λαού. Η αντιπαράθεση
αυτή, παράλληλος και της πολλαπλά εκδηλούμενης
«Καποδίστριας Ανησυχίας», είναι ιδιαιτέρως απο-
καλυπτική για το περιεχόμενο των διλημμάτων τα
οποία κυριάρχησαν εις τις συζητήσεις μεταξύ των
Ακαδημαϊκών. Αλλά και εξίσου μεταξύ Εκείνων που
είχαν την πολιτειακή και κυρίως την πραγματική
πολιτική ευθύνη και εξουσία για τον καθορισμό
και την ιεράρχηση των στόχων αυτού του θεσμού.

Τόσο όμως η μία αντίληψη όσο και η άλλη – η


αναπτυξιακή και η πολιτισμική – συνηντώντο ή και

— 22 —
υποχωρούσαν τελικά μπροστά εις το υπερκείμε-
νο, όχι πάντοτε ανεμπόδιστο, όραμα υπηρέτησης
μιας μελλοντικής ελληνόφωνης κοινωνίας. Μιας
κοινωνίας απέναντι στην οποία η επαναστατική,
δημοκρατική αλλά και «Αυτοκρατορική Γαλλία»,
παρείχε υποστήριξη και διεθνή νομιμοποίηση.

Η δραστηριότητα αυτού, του από πολλές απόψεις,


πρωτοποριακού ιδρύματος – και παρά την αυστηρή,
αλλά καλοπροαίρετη κριτική που της άσκησε ο βιο-
γράφος της SAVANΤ – θα πρέπει να κριθεί επιτυχής.
Κάτι το οποίο διαφαίνεται και εις την αρθρογραφία
που συνόδευσε στη συνέχεια την περίπτωσή της.
Αλλά πρέπει να κριθεί επιτυχής όχι μόνο για ό,τι
συνέβη, όσο χρόνο διήρκησε, αλλά, και κυρίως, για
τις συμβολικές μετεπιπτώσεις, «les répercussions
symboliques», που είχε η διάσωση της μνήμης της
εις την Επτάνησον.

Κατ’ αυτήν την έννοια το «ιστορικό-εθνοτικό πρό-


ταγμα» μιας ελληνικής επιστημονικής και πολιτιστι-
κής αναγέννησης φαίνεται να παραμένει πάντως,
μια μοιραζόμενη επιθυμία εις στον νου εκείνων των
πρωταγωνιστών. Αποκαλυπτικός αυτής της ultima
ratio υπήρξε ο λόγος των εγκαινίων της 17ης Ιουλίου
1808. Aν και εξεφωνήθη από εκείνο το Μέλος της
Ακαδημίας το οποίο υποστήριζε την πρωταρχία της
ανάπτυξης, αυτό το ίδιο υπογράμμιζε ταυτόχρονα,
ως υπέρτατη αναφορά, το ποιο ιδεώδες όφειλε να
υπηρετεί η Ακαδημία αυτή. «Πού παρευρισκόμεθα
σήμερα; Σε ποιον αιώνα – διερωτάται ο MOURRE –
ζούμε»; Και ο οποίος απαντά ότι:

— 23 —
«…η ομήγυρη συγκεντρώθηκε σε ιερό έδαφος
της Ελλάδας όπου κάθε βήμα μας θυμίζει το δο-
ξασμένο παρελθόν και μας αφήνει μια πικρή θλί-
ψη. Ξαναγυρίσαμε λοιπόν» αναφωνεί, «σ’ αυτά
τα ευτυχισμένα χρόνια που είδαν να δημιουργού-
νται η Στοά του Ζήνωνα, η Ακαδημία του Πλά-
τωνα, το Λύκειο του Αριστοτέλη, σ΄ αυτήν την
αθάνατη εποχή, όπου το πνεύμα του έθνους σας
σκόρπισε ξαφνικά ένα φως τόσο ζωηρό και τόσο
διαρκές ώστε, είκοσι αιώνες αργότερα, χρησιμεύει
ακόμα στο να καθοδηγεί τον ανθρώπινο νου στα
μονοπάτια της λογικής και της καλαισθησίας;
Γιατί επιτέλους και η ίδια η ονομασία της Ακαδη-
μίας που αποδίδεται στην αρχική της γλώσσα και
αποκαθίσταται στη χώρα όπου γεννήθηκε αρκεί
για να δώσει αυτήν την ψευδαίσθηση».

Οι υπογράφοντες επιθυμούμε εις το σημείο αυτό


να παραθέσουμε και το γαλλικό κείμενο των όσων
παραπάνω ειπώθηκαν. Ώστε να μην προσπεραστεί
η υφική ιδιαιτερότητα και φιλολογική κομψότητα
της πεποίθησης που το διατρέχει:

«…Où sommes- nous, auriez-vous pu dire?


et dans quel siècle vivons- nous? Cette terre
est celle de la Grèce! Τerre antique et sacrée,
illustrée tour à tour par ses mœurs, par ses
lois, par ses arts, par ses monuments, par ses
ruines, où chaque pas nous rappelle un souvenir
glorieux et nous laisse un regret amer. Sommes-
nous donc revenus à ces temps fortunés qui
virent naître le Portique de Zénon, l’Académie

— 24 —
de Platon, le Lycée d’Aristote, à cette époque
immortelle où le génie de notre nation jeta tout
à coup une lumière si vive et si durable que,
vingt siècles après, elle sert encore à guider
l’esprit humain dans les sentiers de la raison et
du goût? Ce nom même d’Académie, rendu à
sa langue originelle, restitué à son pays natal,
suffirait seul pour produire cette illusion».

Και έχοντας κατά νου τις διατυπώσεις του


MOURRE , ο οποίος είναι ένας απολογητής της
αναπτυξιακής επιλογής, τον βλέπουμε να επιδιώκει
ταυτόχρονα –ώστε να μη φανεί ότι την αγνοεί– την
πολιτιστική αποστολή της Ακαδημίας. Και από-
δειξη τούτου αποτελεί ότι ο διαλογικός αντίλογος
συνεχίζεται όταν ο αξιωματικός DUPIN με ανάλογη
διπλωματική ευελιξία και ευγένεια, αλλά όχι και
χωρίς υπαινιγμούς, διατυπώνει τις αντιρρήσεις του
για μια τέτοια «πρακτική» επιλογή και λιγότερο
πνευματική εξέλιξη του θεσμού. Βλέπουμε εδώ ότι
η κάθε πλευρά επιζητεί την πρωταρχία των δικών
της εξιδανικεύσεων. Και την διεκδικεί μέσα από μία
θεσμική συγκατοίκηση. Η οποία όμως πρωταρχία,
δεν έπρεπε να λειτουργήσει υπέρ της μίας ή της άλ-
λης αντίληψης. Μια ακόμα ένδειξη από τις πολλές
γι’ αυτήν την κρίσιμη αντιδικία.

Σε ό,τι αφορά το τέλος της Ιονικής Ακαδημίας έχει,


νομίζουμε, ιδιαίτερη κριτική σημασία η γνώμη του
ΛΆΣΚΑΡΙ. Υπογραμμίζοντας την σπουδαιότητά της
εκφράζει την απογοήτευση του για την κατάργησή
της. Μια άλλη ένδειξη για την σπουδαιότητα που

— 25 —
κατείχε η ανάμνηση της Ιονικής Ακαδημίας εις την
Ιόνια ιστοριογραφία:

«Δυστυχώς η Ιονική Ακαδημία, της οποίας


σκιαγράφησα πολύ σύντομα τη δράση, είχε τόσο
σύντομη ζωή, που ήταν αδύνατο να δώσει τα
αποτελέσματα τα οποία θα μπορούσε να περιμένει
κανείς απ’ αυτή. Ιδρύθηκε στην Κέρκυρα από
τους Γάλλους, εξαφανίστηκε μαζί μ’ αυτούς!
Αλλά, παρά τη σύντομη ζωή της, έχει στο ενερ-
γητικό της ότι κατάφερε να ξυπνήσει το δημόσιο
ενδιαφέρον και να ενισχύσει τις προσπάθειες
της επτανησιακής νεότητας στην περιοχή των
γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών.
Ανάμεσα στους Κερκυραίους που διακρίθηκαν
αργότερα υπό την αγγλική προστασία οι πε-
ρισσότεροι ήταν μέλη ή μαθητές της Ιονικής
Ακαδημίας. Ο Άγγλος στρατηγός Κάμπελλ, ο
οποίος κατέλαβε την Κέρκυρα, εν ονόματι των
Συμμάχων, μετά τη πτώση του Ναπολέοντα τον
Ιούνιο του 1814, επέδειξε εξαιρετική αυστηρότη-
τα και φέρθηκε σκληρά στον επτανησιακό λαό.
Μη ικανοποιημένος από τη μονοπώληση της
πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος και από την
κατάργηση της Γερουσίας, κατάστρεψε τα πιεστή-
ρια και διέλυσε την Ακαδημία. Μονάχα το όνομα
της Ιόνιας Ακαδημίας έμελλε να ξαναζήσει δέκα
χρόνια αργότερα στο Πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε
στην Κέρκυρα, χάρις στις προσπάθειες και τη
γενναιοδωρία ενός ευγενούς Άγγλου, του κόμη
Γκυΐλφορδ».

— 26 —
In fine και δυο άλλα κείμενα ακόμα θα πρέπει να
υπομνησθούν εις αυτό το σημείο: πρόκειται για τις
τελευταίες, νομίζουμε, υπεύθυνες μαρτυρίες για τη
συμβολή του θεσμού στην Ιόνια κοινωνία.

Η πρώτη αφορά στην άποψη του ΔΑΦΝΉ, ο οποί-


ος προλογίζοντας το έργο του SAVANΤ σημειώνει
– διορθώνοντας και κάπως επικρίνοντάς το – ότι:

«Η Ιονική Ακαδημία συνάπτεται μ’ ένα πλήθος


επί μέρους θέματα του Ελληνικού Διαφωτισμού,
τη διείσδυση στον ιταλοκρατούμενο επτανησιακό
χώρο επιδράσεων γνήσια ελληνικών, που έδιναν
στον πληθυσμό συνείδηση, όχι μονάχα της ιστο-
ρικής του, αλλά και της εθνικής του ύπαρξης και
της γλωσσικής του ταυτότητας» .

Και η δεύτερη υπόμνηση που πρέπει να αναφερ-


θεί, και αφορά στη ζωή του μύθου ως συμβολικής
πραγματικότητας σημαντικής, βρίσκεται στα λόγια
του ΛΟΎΝΤΖΗ (στα 1863). Και τα οποία δεν μπορούν
να αγνοηθούν:

«Οι Γάλλοι […] ίδρυσαν στην Κέρκυρα μιάν


Ακαδημία, που ονομάσθηκε Ιονική Ακαδημία.
΄Ηταν εικοσιπενταμελής και σε όλα τα νησιά και
στο εξωτερικό είχε αντεπιστέλλοντα και επίτιμα
μέλη. Πάρα πολλοί εδόξασαν τον τίτλο του μέ-
λους της Ιονικής Ακαδημίας. Καθώς η ελληνική
ονομασία προσέδιδε γόητρο, διάσημοι Ευρωπαίοι
συγγραφείς, στις επικεφαλίδες των συγγραμμά-
των τους, που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας
σε διάφορες χώρες, προσέθεταν πλάι στ’ όνομά

— 27 —
τους - ως διακριτικό τιμής - τον τίτλο του ακαδη-
μαϊκού μέλους της Ιονικής Ακαδημίας…».

Αυτή η Ιονική Ακαδημία, τέλος, συναναφέρεται


ως ίδρυμα υψηλού κύρους μεταξύ πολλών άλλων
ισοτίμων Ακαδημιών. Όπως το Institut de France, το
Institut Royal de Naples, η Académie des Sciences de
Turin, εκείνες του Ενδιμβούργου, της Στοκχόλμης,
της Βίλνα, της Ιρλανδίας. Πρόκειται για ιδρύματα
στα οποία είναι μέλος ο DUPIN, όπως και πολλοί
άλλοι διαπρεπείς στοχαστές της εποχής.

Από το 1815 και μετά, ο θεσμός αποδυναμώνεται.


Δεν είναι απολύτως διευκρινισμένο πώς εξέπνευσε
μέσα σε ένα αγγλικό, αντίπαλο πολιτειακό περιβάλ-
λον. Αλλά καθώς φαίνεται, δεν έσβησε.

— 28 —
ΕΠΑΝΙΔΡΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

Περιεχόμενα

I. ΙΔΡΥΣΗ-ΕΠΩΝΥΜΙΑ, ΣΚΟΠΟΣ, ΣΦΡΑΓΙΣ


Α. ΙΔΡΥΣΗ-ΕΠΩΝΥΜΙΑ Άρθρο 1
Β. ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 2
Γ. ΣΦΡΑΓΙΣ Άρθρο 3

II. ΕΔΡΑ, ΜΕΣΑ, ΠΟΡΟΙ


Α. ΕΔΡΑ Άρθρο 4
Β. ΜΕΣΑ Άρθρο 5
Γ. ΠΟΡΟΙ Άρθρο 6

— 29 —
III. ΜΕΛΗ ΤΗΣ «ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»
Α. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΛΩΝ Άρθρο 7
Β. ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΑΝΤΕΠΙΣΤΕΛΛΟΝΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ
ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΙΜΩΝ ΜΕΛΩΝ Άρθρο 8
Γ. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ Άρθρο 9
Δ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ
ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ Άρθρο 10

IV. ΕΤΑΙΡΟΙ ΤΗΣ


«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808» Άρθρο 11

V. ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ
«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808» Άρθρο 12
Α. ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Άρθρο 13
Β. ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΤΗΣ
«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808» Άρθρο 14
Γ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Άρθρο 15
Δ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Άρθρο 16
Ε. ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Άρθρο 17
ΣΤ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΑΣ ΚΑΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ Άρθρο 18

VI. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ Άρθρο 19

VII. ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΗΣ


«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808» Άρθρο 20

— 30 —
VIII. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Άρθρο 21

IΧ. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ Άρθρο 22

Χ. ΛΥΣΗ Άρθρο 23

XI. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 24

XΙΙ. ΓΕΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΡΗΤΡΑ Άρθρο 25

ΧIII. ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟ ΑΡΘΡΟ Άρθρο 26

— 31 —
Ι. ΙΔΡΥΣΗ - ΕΠΩΝΥΜΙΑ, ΣΚΟΠΟΣ,
ΣΦΡΑΓΙΣ
Α. ΙΔΡΥΣΗ-ΕΠΩΝΥΜΙΑ

Άρθρο 1

Ιδρύεται μη κερδοσκοπικό νομικό πρόσωπο ιδιω-


τικού δικαίου (Σωματείο) με την επωνυμία «ΙΟΝΙΚΗ
ΑΚΑΔΗΜΙΑ 1808».

Β. ΣΚΟΠΟΣ

Άρθρο 2

1. Σκοπός του Σωματείου της «Ιονικής Ακαδημίας


1808», ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου,
στηριζόμενου στην ιδιωτική πρωτοβουλία, είναι η
χωρίς ανταγωνισμούς προς καταξιωμένους θεσμούς
στήριξη και προαγωγή των Επιστημών, των Γραμ-

— 33 —
μάτων και των Τεχνών στη Χώρα μας, με βασικό
στόχο τη στήριξη και γόνιμη συνέχιση της πλούσιας
Ιστορίας του Πολιτισμού του τόπου μας. Η επίτευξη
του βασικού αυτού στόχου επιδιώκεται με αναγωγή
σε ένα από τα κορυφαία γεγονότα της Επτανησιακής
Ιστορίας, την κατά το έτος 1808 σύσταση της Ιονικής
Ακαδημίας, η οποία εμφαίνεται ήδη συμβολικά και
στην επωνυμία του ιδρυόμενου Σωματείου.

2. Οι επιδιωκόμενοι δια της συστάσεως του Σω-


ματείου επιμέρους στόχοι είναι ιδίως οι ακόλουθοι:

α) η υπηρέτηση του Ανθρώπου ως ατόμου


και ως μέλους της Κοινωνίας, στη διαχρο-
νική της κίνηση μέσα στην Ιστορία, όπου το
παρελθόν και το παρόν συνδιαλέγονται μέσα
σε ένα πνεύμα Ελευθερίας, Δημιουργίας και
Προόδου,

β) η ανάπτυξη του διαλόγου μεταξύ περισσο-


τέρων επιστημονικών κλάδων και η προώθηση
της διεπιστημονικής έρευνας,

γ) η με οποιονδήποτε τρόπο ανάπτυξη, προ-


βολή, ενίσχυση και επιβράβευση στάσεων και
έργων που συμβάλλουν στην προαγωγή των
Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών,

δ) η συστηματική και επιστημονική μελέτη,


συζήτηση και παρακολούθηση θεμάτων που
σχετίζονται με το σεβασμό της ζωής και της
φύσης στην καθολική και αδιαχώριστη διά-
στασή τους και

— 34 —
ε) η στήριξη και προβολή του έργου της «Ιο-
νικής Ακαδημίας 1808» με στόχο τον κριτικό
αναστοχασμό προς όφελος του κοινωνικού
συνόλου.

Γ. ΣΦΡΑΓΙΣ

Άρθρο 3

Η «Ιονική Ακαδημία 1808» διαθέτει ελλειψοειδή


σφραγίδα με τη γλαύκα στο κέντρο. Στο άνω μέρος
της αναγράφεται στην ελληνική γλώσσα «Ιονική
Ακαδημία 1808» και στο κάτω μέρος της, στη γαλλι-
κή γλώσσα, ως απόδοση ιστορικής τιμής, «Académie
Ionienne 1808».

II. ΕΔΡΑ, ΜΕΣΑ, ΠΟΡΟΙ


Α. ΕΔΡΑ

Άρθρο 4

1. Ως έδρα του νομικού προσώπου ορίζεται η πόλη


της Κέρκυρας.

2. Το ιστορικό κτήριο των εργασιών της Ιονίου


Ακαδημίας, που βρίσκεται στην Πλατεία Δημαρχείου
της Κέρκυρας, θεωρείται από τους υπογράφοντες την
Ιδρυτική Πράξη και το Καταστατικό της «Ιονικής
Ακαδημίας 1808» συμβολική έδρα της, με την ευχή

— 35 —
να αποτελέσει το κτήριο αυτό τη συνδέουσα με την
ιστορία της Ακαδημίας κεντρική της Εγκατάσταση.

Β. ΜΕΣΑ

Άρθρο 5

1. Για την επίτευξη του σκοπού του το Σωματείο


«Ιονική Ακαδημία 1808» χρησιμοποιεί κάθε νόμιμο
πρόσφορο μέσο.

2. Ενδεικτικά, τα μέσα για την επίτευξη του σκο-


πού είναι:

α) Η συνεργασία με άλλους θεσμούς.

β) Η αξιοποίηση διακλαδικών συνεργασιών


με άλλους εθνικούς, ευρωπαϊκούς αλλά και
διεθνείς θεσμούς, κρατικούς ή ιδιωτικούς, που
επιδιώκουν ανάλογους στόχους.

γ) Η διενέργεια ομιλιών, συνεδρίων, συμπο-


σίων, ημερίδων κ.λπ. για την αντιμετώπιση
και προώθηση ζητημάτων που άπτονται του
σκοπού της «Ιονικής Ακαδημίας 1808».

δ) Η επιδίωξη παρουσίας και εκπροσώπησης


της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» στη δημόσια
και κοινωνική ζωή.

ε) Η έκδοση πάσης φύσεως ενημερωτικού υλι-


κού, εντύπων, βιβλίων, ηλεκτρονικών εκδό-
σεων, η διαδικτυακή επικοινωνία, καθώς και
η διενέργεια μελετών και ερευνών.

— 36 —
Γ. ΠΟΡΟΙ

Άρθρο 6

Πόροι της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» είναι εισφο-


ρές, χορηγίες, δωρεές ή άλλη ενίσχυση, από κρατι-
κούς ή ιδιωτικούς φορείς, των οποίων η αποδοχή
προϋποθέτει απόφαση της Συγκλήτου της. Η χρη-
σιμοποίησή τους στοχεύει αποκλειστικά στην πραγ-
ματοποίηση των σκοπών της «Ιονικής Ακαδημίας
1808», καθώς και στη διασφάλιση της διοικητικής και
γραμματειακής υποστήριξής της. Ουδεμία αμοιβή
επιτρέπεται να λαμβάνουν τα Μέλη της «Ιονικής
Ακαδημίας 1808» για το παρεχόμενο προς αυτήν
έργο. Αντάλλαγμα στις παρεχόμενες υπηρεσίες δύ-
ναται να προβλεφθεί μόνο για το διοικητικό και το
τεχνικό προσωπικό της.

III. ΜΕΛΗ ΤΗΣ «ΙΟΝΙΚΗΣ


ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»
Α. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΛΩΝ

Άρθρο 7

1. Τα Μέλη της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» είναι


ισόβια και διακρίνονται σε «Τακτικά», «Αντεπι-
στέλλοντα» και «Επίτιμα».

2. «Τακτικά Μέλη» είναι όσα συνυπογράφουν το


παρόν Καταστατικό, εκείνα τα οποία θα οριστούν

— 37 —
κατά την πρώτη συνεδρίαση της Συγκλήτου μετά τη
σύσταση της Ακαδημίας, καθώς και όσα θα εκλεγούν
στη συνέχεια σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου
8 § 1 του Καταστατικού. Ο προσδιοριστικός της ιδι-
ότητας του Τακτικού Μέλους τίτλος είναι «Τακτικό
Μέλος της «Ιονικής Ακαδημίας 1808»» και η απόδο-
σή του τίτλου στη γαλλική γλώσσα είναι «Membre
Titulaire de l’«Académie Ionienne 1808»».

3. Ως «Αντεπιστέλλοντα Μέλη» εκλέγονται προσω-


πικότητες με τα οριζόμενα στο άρθρο 8 § 2 του Κα-
ταστατικού προσόντα και κατά την προβλεπόμενη
στην ίδια καταστατική ρύθμιση διαδικασία. Ο προσ-
διοριστικός της ιδιότητάς του τίτλος Αντεπιστέλλο-
ντος Μέλους είναι «Αντεπιστέλλον Μέλος της «Ιο-
νικής Ακαδημίας 1808»» και η απόδοση του τίτλου
στη γαλλική γλώσσα είναι «Membre Correspondant
de l’ «Académie Ionienne 1808»».

4. «Επίτιμα Μέλη» δύνανται να ανακηρυχθούν,


κατά την προβλεπόμενη στο άρθρο 8 § 3 διαδικασία,
προσωπικότητες με τα οριζόμενα στο άρθρο 8 § 3 του
Καταστατικού προσόντα και κατά την προβλεπό-
μενη στην ίδια καταστατική διάταξη διαδικασία. Ο
προσδιοριστικός της ιδιότητας του Επίτιμου Μέλους
τίτλος είναι «Επίτιμο Μέλος της «Ιονικής Ακαδη-
μίας 1808»» και η απόδοση του τίτλου στη γαλλική
γλώσσα είναι «Membre Honoraire de l’ «Académie
Ionienne 1808»».

5. Ο έλεγχος της ύπαρξης των όρων που πρέπει


να συντρέχουν για την εκλογή τους από την

— 38 —
Ολομέλεια των προτεινόμενων μελών, κατά τις
διακρίσεις των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου
8 του Καταστατικού, πραγματοποιείται από το
αρμόδιο, ανάλογα με το γνωστικό αντικείμενο του
προτεινομένου, Διακλαδικού Ινστιτούτου, το οποίο
υποβάλλει σχετικό υπόμνημα στην Ολομέλεια. Η
πρόταση γίνεται αποδεκτή αν συγκεντρώσει τα τρία
πέμπτα (3/5) των ψήφων του συνόλου των μελών
της Ολομέλειας.

Β. ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ


ΤΩΝ ΑΝΤΕΠΙΣΤΕΛΛΟΝΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ
ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΙΜΩΝ ΜΕΛΩΝ

Άρθρο 8

1. α) Τακτικά Μέλη της «Ιονικής Ακαδημίας


1808», εξαιρουμένων των μελών που συνυπο-
γράφουν το παρόν καταστατικό και εκείνων
που θα οριστούν κατά την πρώτη συνεδρίαση
της Συγκλήτου, μπορούν να εκλεγούν από
την Ολομέλεια, μετά από πρόταση δύο του-
λάχιστον «Τακτικών Μελών», διακεκριμένες
προσωπικότητες των Επιστημών, των Γραμ-
μάτων και των Τεχνών, των οποίων το έργο
έχει τύχει ευρύτερης αναγνώρισης.

β) Η πρόταση προς εκλογήν Τακτικού Μέ-


λους προς την Ολομέλεια, ειδικά αιτιολογη-
μένη, πρέπει να συνοδεύεται από υπόμνημα
εκείνου από τα προβλεπόμενα στο άρθρο 20

— 39 —
Διακλαδικά Ινστιτούτα, στου οποίου το γνω-
στικό αντικείμενο εμπίπτει κυρίως το έργο του
προτεινομένου. Η πρόταση συζητείται στην
Ολομέλεια στο πλαίσιο των οριζόμενων στο
παρόν άρθρο διαδικαστικών όρων. Με την
ίδια απόφαση η Ολομέλεια αποφασίζει και
για την ένταξη του υποψηφίου μέλους στο
αντίστοιχο Διακλαδικό Ινστιτούτο.

γ) Το προτεινόμενο κατά τις προηγούμενες


παραγράφους ως Τακτικό Μέλος θεωρείται
εκλεγέν αν συγκεντρώσει πλειοψηφία των τρι-
ών πέμπτων (3/5) του συνόλου των μελών της
Ολομέλειας.

δ) Η ψηφοφορία είναι φανερή και διεξάγεται


εφ’ άπαξ. Υποψηφιότητα η οποία δεν έγινε
δεκτή, μπορεί να υποβληθεί και πάλι υπό τους
αυτούς όρους, με πρόταση των ιδίων ή άλλων
Τακτικών Μελών, μετά την παρέλευση δύο
(2) τουλάχιστον ετών από την ημερομηνία
κατάθεσης της προηγούμενης πρότασης υπο-
ψηφιότητας.

2. α) Αντεπιστέλλοντα Μέλη της «Ιονικής


Ακαδημίας 1808» μπορούν να εκλεγούν από
την Ολομέλεια, μετά από πρόταση δύο του-
λάχιστον «Τακτικών Μελών», διακεκριμένες
προσωπικότητες των Επιστημών, των Γραμ-
μάτων και των Τεχνών, των οποίων το έργο
έχει τύχει ευρύτερης αναγνώρισης.

β) Η πρόταση προς εκλογή Αντεπιστέλλοντος

— 40 —
Μέλους προς την Ολομέλεια, ειδικά αιτιολο-
γημένη, πρέπει να συνοδεύεται από υπόμνημα
του Διακλαδικού Ινστιτούτου, στου οποίου
το γνωστικό αντικείμενο εμπίπτει κυρίως το
έργο του προτεινομένου. Η πρόταση συζητεί-
ται στην Ολομέλεια. Με την ίδια απόφαση η
Ολομέλεια αποφασίζει και για την ένταξη του
υποψηφίου μέλους στο αντίστοιχο Διακλαδικό
Ινστιτούτο.

γ) Το προτεινόμενο ως Αντεπιστέλλον Μέλος


θεωρείται εκλεγέν αν συγκεντρώσει πλειοψη-
φία των τριών πέμπτων (3/5) του συνόλου
των μελών της Ολομέλειας.

3. «Επίτιμα Μέλη» μπορεί να ανακηρυχθούν, με


απόφαση της Συγκλήτου.

Γ. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΕΛΩΝ

Άρθρο 9

1. Όλα τα Μέλη της Ακαδημίας έχουν καθήκον


να συμμορφώνονται προς τις διατάξεις του Κατα-
στατικού της, αποδεχόμενα τους όρους του, καθώς
και προς τις αποφάσεις των Καταστατικών Οργά-
νων της.

2. Κάθε μέλος οφείλει να σέβεται τον διεπιστημο-


νικό χαρακτήρα της Ακαδημίας.

— 41 —
Δ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ
ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Άρθρο 10

1. Η απώλεια της ιδιότητας του Μέλους της Ακα-


δημίας επέρχεται:

(α) Αν κάποιο Μέλος υποβάλει παραίτηση.


Η παραίτηση πρέπει να γνωστοποιείται στη
Σύγκλητο εγγράφως τρεις (3) τουλάχιστον
μήνες πριν από τη λήξη του ημερολογιακού
έτους και ισχύει αμέσως από την έγγραφη
γνωστοποίησή της στη Σύγκλητο.

(β) Με τον θάνατο του Μέλους.

(γ) Με τη λύση της Ακαδημίας.

(δ) Με τη διαγραφή του από την Ακαδημία,


για σπουδαίο λόγο, με απόφαση της Ολομέ-
λειας.

2. H ιδιότητα του Μέλους δεν μεταβιβάζεται και


δεν κληρονομείται.

3. Η απώλεια της ιδιότητας του Μέλους δεν επηρε-


άζει τη νομική υπόσταση της Ακαδημίας ως νομικού
προσώπου, εκτός εάν μετά από αυτήν, τα Μέλη της
Ακαδημίας μειωθούν κάτω του κατά νόμον ορίου
των είκοσι (20) μελών, οπότε η Ακαδημία λύεται
αυτοδικαίως.

— 42 —
IV. ΕΤΑΙΡΟΙ ΤΗΣ
«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»
Άρθρο 11

Η Σύγκλητος της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» δύ-


ναται να ανακηρύξει με απόφασή της ως εταίρους
πρόσωπα τα οποία με τις πρωτοβουλίες τους και
γενικότερα με την προσφορά τους συμβάλλουν στο
έργο της «Ιονικής Ακαδημίας 1808». Ο προσδιοριστι-
κός της ιδιότητας του Εταίρου τίτλος είναι «Εταίρος
της «Ιονικής Ακαδημίας 1808»» και η απόδοση του
τίτλου στη γαλλική γλώσσα είναι «Sociétaire de l’
«Académie Ionienne 1808»».

V. ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ
«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»
Άρθρο 12

Όργανα της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» είναι α.


η Ολομέλεια, β. η Σύγκλητος, γ. ο Πρόεδρος και ο
Αναπληρωτής Πρόεδρος, δ. η Εξελεγκτική Επιτρο-
πή και ε. η Επιτροπή Εθιμοτυπίας και Εσωτερικού
Κανονισμού.

Α. ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Άρθρο 13

1. Οι γενικές για την Ολομέλεια διατάξεις του


Καταστατικού

— 43 —
α) Η Ολομέλεια της «Ιονικής Ακαδημίας 1808»
απαρτίζεται από τα Τακτικά Μέλη της.

β) Η Ολομέλεια αποτελεί το ανώτατο όργανο


της «Ιονικής Ακαδημίας 1808».

γ) Στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ολο-


μέλειας εμπίπτει ο γενικός προγραμματισμός
και τα ακόλουθα θέματα:

(i) η εκλογή νέων (πλέον των κατά το άρθρο 7


συνυπογραφόντων το παρόν καταστατικό και
όσων θα ορίσει η Σύγκλητος κατά την πρώτη
συνεδρίασή της, τακτικών μελών, καθώς επί-
σης αντεπιστελλόντων μελών, και μελών της
Συγκλήτου, της Εξελεγκτικής Επιτροπής και
της Επιτροπής Εθιμοτυπίας,

(ii) η τροποποίηση του Καταστατικού, της διάρ-


κειας και λύσης αυτής, η έγκριση πεπραγμένων
της Συγκλήτου, του οικονομικού απολογισμού
του προηγούμενου έτους και του προϋπολογι-
σμού για το τρέχον έτος, η έγκριση Εσωτερικού
Κανονισμού λειτουργίας της Ακαδημίας και
τυχόν τροποποίηση αυτού, καθώς και

(iii) όλες εκείνες οι αρμοδιότητες που ορίζο-


νται στο νόμο ως αρμοδιότητες αποκλειστικά
της Γενικής Συνέλευσης Σωματείων.

δ) Η Ολομέλεια διακρίνεται σε Τακτική, Έκτα-


κτη και Καταστατική και συγκαλείται με από-
φαση - πρόσκληση της Συγκλήτου. Η απόφαση
της Συγκλήτου λαμβάνεται σε Συνεδρίαση

— 44 —
των Μελών αυτής μετά από προηγούμενη
πρόσκληση αυτών, περιέχουσα τα θέματα της
ημερήσιας διάταξης, η οποία γνωστοποιείται
στα προσκαλούμενα μέλη, τουλάχιστον δέκα
(10) ημερολογιακές ημέρες πριν από τη συνε-
δρίαση αυτής.

ε) Η Ολομέλεια συγκαλείται και συνεδριάζει


μετά από πρόσκληση της Συγκλήτου της
«Ιονικής Ακαδημίας 1808» στον χώρο και
κατά τον χρόνο που ορίζεται στη σχετική
πρόσκληση, στην οποία αναγράφονται και τα
θέματα της ημερήσιας διάταξης. Η πρόσκληση
αποστέλλεται στα Μέλη, στη διεύθυνση που
έχουν δηλώσει, με κάθε πρόσφορο μέσο,
τουλάχιστον δεκαπέντε (15) ημέρες πριν από
τη σύγκληση της Ολομέλειας. Τη διαδικασία
διεξαγωγής των συνεδριάσεων της Ολομέλειας
διευθύνει ο Πρόεδρος της «Ιονικής Ακαδημίας
1808».

στ) Τα Μέλη μπορούν να μετέχουν στις συ-


νεδριάσεις της Ολομέλειας και μέσω τηλεδιά-
σκεψης, με ηλεκτρονική σύνδεση έως και την
ώρα έναρξης της συνεδρίας της Ολομέλειας.
Μπορούν επίσης να παρίστανται δι’ αντιπρο-
σώπου με απλή έγγραφη εξουσιοδότηση προς
έτερο Μέλος. Κάθε Μέλος που παρίσταται
μπορεί να αντιπροσωπεύει μέχρι και δύο το
πολύ απόντα Μέλη.

ζ) Η Ολομέλεια, αν δεν ορίζεται διαφορετικά

— 45 —
με άλλες διατάξεις του Καταστατικού, ευρίσκε-
ται σε απαρτία εάν παρίστανται τα δύο τρίτα
(2/3) του όλου αριθμού των Μελών της. Οι
αποφάσεις της Ολομέλειας, αν δεν ορίζεται
διαφορετικά στον Νόμο ή στο Καταστατικό,
λαμβάνονται με την απόλυτη πλειοψηφία των
παρόντων. Εάν δεν επιτευχθεί απαρτία κατά
την ημερομηνία σύγκλησης της Ολομέλειας,
η Ολομέλεια συνέρχεται κατά την οριζόμε-
νη στην πρόσκληση ημέρα και ώρα σε χρόνο
απέχοντα της οριζόμενης στην πρόσκληση
αρχικής συνεδρίας τουλάχιστον επτά (7) ημε-
ρών. Κατά την δεύτερη αυτή, σύμφωνα με την
πρόσκληση συνεδρία η Ολομέλεια βρίσκεται
σε απαρτία οσαδήποτε και αν είναι τα προ-
σερχόμενα σ’ αυτήν Μέλη της.

2. Η Τακτική Ολομέλεια

α) Η Τακτική Ολομέλεια συγκαλείται κατά το


τρίτο δεκαήμερο του μηνός Μαΐου εκάστου
έτους για να αποφασίσει επί των θεμάτων της
ημερήσιας διάταξης. Θέματα της ημερήσιας
διάταξης είναι υποχρεωτικά η έγκριση της
έκθεσης πεπραγμένων της Συγκλήτου, του
οικονομικού απολογισμού του προηγούμε-
νου έτους και του προϋπολογισμού για το
τρέχον έτος, που πρέπει να υποβάλλονται
στην Ολομέλεια, μαζί με τη σχετική έκθεση
της Εξελεγκτικής Επιτροπής, καθώς επίσης
κάθε άλλο θέμα που εισάγει προς συζήτηση
στην Ολομέλεια η Σύγκλητος.

— 46 —
β) Στην Τακτική Ολομέλεια που συνέρχεται
κατά το τρίτο δεκαήμερο του μηνός Μαΐου
κάθε τρίτου έτους, θέμα της ημερήσιας διάτα-
ξης είναι και οι αρχαιρεσίες για την εκλογή
νέων μελών της Συγκλήτου, της Εξελεγκτικής
Επιτροπής και της Επιτροπής Εθιμοτυπίας.

3. Η Έκτακτη Ολομέλεια

Η Έκτακτη Ολομέλεια συγκαλείται είτε από τη


Σύγκλητο, κατά την κρίση της, ή όταν ζητήσει τη
σύγκλησή της εγγράφως η απόλυτη πλειοψηφία
του συνόλου των Μελών της με έγγραφη αίτηση,
υπογεγραμμένη από Μέλη της Ολομέλειας ίσου
τουλάχιστον αριθμού προς τον απαιτούμενο για
την απόλυτη πλειοψηφία αριθμό Μελών.

4. Η Καταστατική Ολομέλεια

Η Καταστατική Ολομέλεια συγκαλείται για θέ-


ματα τροποποίησης του Καταστατικού ή λύσης της
Ακαδημίας. Για την Καταστατική Ολομέλεια απαι-
τείται απαρτία των 3/5 του συνόλου των Μελών της
Ολομέλειας και πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης
των 3/4 των παρόντων κατά τη συνεδρίαση Μελών
αυτής. Κατά τα λοιπά ισχύουν τα προβλεπόμενα
στον Νόμο για τις καταστατικές Γενικές Συνελεύσεις
των Σωματείων.

— 47 —
Β. Η ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΤΗΣ
«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»

Άρθρο 14

1. Η Σύγκλητος της «Ιονικής Ακαδημίας 1808»


έχει τη διοίκηση και διαχείριση της Ακαδημίας κα-
θώς και όποιες άλλες αρμοδιότητες ανατίθενται σ’
αυτήν δια του Καταστατικού. Η Σύγκλητος, που
είναι ενδεκαμελές συλλογικό όργανο, συγκροτείται
από τον Πρόεδρο της Συγκλήτου, τον Αναπληρωτή
Πρόεδρο αυτής, τον Διαχειριστικό Έφορο και πέντε
(5) Μέλη, δυνάμενα να αναπληρωθούν από πέντε (5)
αναπληρωματικά Μέλη, καθώς και από τους τρεις (3)
Προέδρους των κατά το άρθρο 20 του Καταστατικού
Διακλαδικών Ινστιτούτων, οι οποίοι διορίζονται σ’
αυτά, κατά τα προβλεπόμενα στο αυτό άρθρο (20)
του Καταστατικού. Η εκλογή των υπόλοιπων οκτώ
(8) Μελών της ενδεκαμελούς Συγκλήτου (μαζί με
τα πέντε αναπληρωματικά Μέλη) γίνεται από την
Ολομέλεια με απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων,
η οποία βρίσκεται σε απαρτία κατά τα οριζόμενα
στο άρθρο 13 § 1, ζ του Καταστατικού.

2. Η θητεία των Μελών της ενδεκαμελούς Συ-


γκλήτου είναι τριετής, που αρχίζει την επομένη της
εκλογής των Μελών της και λήγει την αντίστοιχη
ημερομηνία μετά την πάροδο τριών (3) ετών από
την εκλογή τους.

3. Για την εκλογή τους τηρείται η ακόλουθη δια-


δικασία:

— 48 —
α) Από την Ολομέλεια εκλέγονται με μυστική
ψηφοφορία από το σύνολο των Μελών που
μετέχουν στην Ολομέλεια, τα κατά τα προε-
κτεθέντα οκτώ (8) Μέλη της Συγκλήτου, καθώς
και τα πέντε (5) αναπληρωματικά.

β) Υποψηφιότητες υποβάλλονται από τους


ενδιαφερομένους ή προτείνονται από τουλά-
χιστον δύο Μέλη της Ολομέλειας.

γ) Οι Πρόεδροι των Ινστιτούτων εκλέγονται


από τα κατά το άρθρο 20 του Καταστατικού
Μέλη ενός εκάστου των Ινστιτούτων, με μυ-
στική ψηφοφορία – υπό την Προεδρία του
κατά την ηλικία αρχαιοτέρου - και με από-
λυτη πλειοψηφία του συνόλου των Μελών
τους. Η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται έως
την επίτευξη εκλογής.

δ) Τα κατά τα ανωτέρω εκλεγόμενα έντεκα (11)


Μέλη της Συγκλήτου αναδεικνύουν, υπό την
προεδρία του πρεσβύτερου κατά την ηλικία
μέλους του Ινστιτούτου, με μυστική ψηφοφο-
ρία, τον Πρόεδρο και τον Αναπληρωτή Πρό-
εδρο της Συγκλήτου της «Ιονικής Ακαδημίας
1808», με ξεχωριστή για καθένα ψηφοφορία,
χωρίς την υποβολή πρότασης. Ειδικότερα:

(i) Πρόεδρος και Αναπληρωτής Πρόεδρος


εκλέγεται όποιος λαμβάνει έξι (6) τουλάχιστον
θετικές ψήφους. Οι Πρόεδροι των Διακλαδι-
κών Ινστιτούτων δεν έχουν δικαίωμα να είναι
υποψήφιοι στις εν λόγω θέσεις.

— 49 —
(ii) Η εγκατάσταση της Συγκλήτου γίνεται
τριάντα (30) ημέρες μετά από την επικύρωση
των πρακτικών της εκλογής της σε δημόσια
συνεδρίαση της Ολομέλειας. Κατ’ αυτήν εκ-
φωνείται ο απολογιστικός λόγος του απερχό-
μενου και ο προγραμματικός λόγος του νέου
Προέδρου.

(iii) Συνεδριάσεις της Συγκλήτου δύναται να


συγκαλούνται στην Αθήνα ή σε άλλον τόπο,
όταν αυτό επιβάλλεται για τη λήψη αποφά-
σεων επί θεμάτων που δικαιολογούν αυτή την
εξαίρεση, όπως επίσης και με τηλεδιάσκεψη ή
συνακρόαση που επιτρέπει τη συμμετοχή των
μελών της Συγκλήτου στη συζήτηση επί των
θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.

(iv) Η Σύγκλητος συνεδριάζει τακτικά ανά


τρίμηνο ή εκτάκτως, μετά από πρόταση του
Προέδρου της, και επιλαμβάνεται όλων των
θεμάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της
σύμφωνα με το Καταστατικό ή τον Νόμο, κα-
θώς και οποιουδήποτε θέματος εμπίπτει στους
σκοπούς της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» και
δεν υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα
της Ολομέλειας. Τη σύγκληση της Συγκλήτου
εκτάκτως δύνανται να ζητήσουν από τον Πρό-
εδρό της εγγράφως και πέντε από τα μέλη της,
με αναφορά και του προς συζήτηση θέματος.

(v) Η Σύγκλητος δύναται, σύμφωνα με το άρ-


θρο 7 § 2 του Καταστατικού, να ορίσει, κατά

— 50 —
την πρώτη μετά τη σύσταση της «Ιονικής Ακα-
δημίας 1808» συνεδρίασή της, Τακτικά Μέλη
μετά από πρόταση δύο μελών αυτής.

(vi) Η Σύγκλητος, με απόφασή της, ορίζει τα


μέλη που συγκροτούν εκάστοτε τα τρία Δια-
κλαδικά Ινστιτούτα, όπως αυτά ορίζονται στο
άρθρο 20 του παρόντος.

(vii) Η Σύγκλητος δύναται με αποφάσεις της,


που εγκρίνονται από τη Ολομέλεια, να προβεί
στη σύνταξη Εσωτερικού Κανονισμού Λει-
τουργίας της Ακαδημίας, ο οποίος θα ρυθμίζει
λεπτομερώς τη διοίκηση και λειτουργία της
μέσα στο πλαίσιο του Καταστατικού και του
Νόμου καθώς και στην τροποποίηση αυτού.

Γ. ΑΠΩΛΕΙΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Άρθρο 15

1. Αν ένα από τα πέντε απλά Μέλη χάσει την ιδιό-


τητα Μέλους της Συγκλήτου για οποιονδήποτε λόγο,
το πρώτο κατά σειράν εκλογής Αναπληρωματικό
Μέλος εισέρχεται ως Τακτικό Μέλος στη Σύγκλητο.
Αν το Μέλος που χάνει την ιδιότητα του Μέλους
της Συγκλήτου είναι απλό Μέλος, ή ο Διαχειριστι-
κός Έφορος, δεν απαιτείται ανασυγκρότηση της
Συγκλήτου και αναλαμβάνει τα καθήκοντα και τις
υποχρεώσεις του απερχομένου το εισερχόμενο στη
Σύγκλητο Αναπληρωματικό Μέλος, του οποίου η

— 51 —
θητεία διαρκεί για όσον χρόνο απομένει έως τη λήξη
της θητείας του Μέλους που έχασε την ιδιότητά του.
Αν το Μέλος που έχασε την ιδιότητα του Μέλους της
Συγκλήτου είναι ο Πρόεδρος, τότε αντικαθίσταται
από τον Αναπληρωτή Πρόεδρο και γίνεται αναπλή-
ρωσή του από το πρώτο Αναπληρωματικό Μέλος,
χωρίς να απαιτείται ανασυγκρότηση της Συγκλήτου.
Η θητεία του εισερχομένου διαρκεί για όσο χρόνο
απομένει έως τη λήξη της θητείας του Προέδρου που
έχασε την ιδιότητά του ως Μέλους της Συγκλήτου.

2. Αν το Μέλος που απώλεσε την ιδιότητα του


Μέλους της Συγκλήτου είναι Πρόεδρος Ινστιτού-
του, αυτό χάνει αυτοδικαίως και την ιδιότητα του
Προέδρου του Διακλαδικού Ινστιτούτου και αντι-
καθίσταται από τον νέο Πρόεδρο που θα ορίσει το
Διακλαδικό Ινστιτούτο, ο οποίος και καθίσταται Μέ-
λος της Συγκλήτου. Η θητεία του τελευταίου διαρκεί
για όσον χρόνο απομένει έως τη λήξη της θητείας
του Προέδρου του Διακλαδικού Ινστιτούτου που
έχασε την ιδιότητά του, ως Μέλους της Συγκλήτου.

3. Σε περίπτωση απώλειας της ιδιότητας Μέλους


της Συγκλήτου από έξι (6) τουλάχιστον Τακτικά
Μέλη της, αυτή θεωρείται παραιτηθείσα αυτοδικαί-
ως στο σύνολό της και διενεργούνται αρχαιρεσίες
για την ανάδειξη νέας Συγκλήτου. Στην περίπτωση
αυτή την Ολομέλεια συγκαλεί εντός δεκαπέντε (15)
ημερών ο Πρόεδρος της Συγκλήτου ή ο νόμιμος
αναπληρωτής του και στην περίπτωση που αυτοί
έχουν απωλέσει την ιδιότητά τους, το επόμενο κατά
τη σειρά εκλογής Μέλος της Συγκλήτου.

— 52 —
Δ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Άρθρο 16

1. O Πρόεδρος της Συγκλήτου εκπροσωπεί την


«Ιονική Ακαδημία 1808» ενώπιον των Δικαστικών
Αρχών και εν γένει στον επιστημονικό και ευρύ-
τερο κοινωνικό χώρο και στις Αρχές, όπως και σε
κάθε εξώδικη σχέση της Ακαδημίας με οποιοδήποτε
φυσικό ή νομικό πρόσωπο, οργανισμό ή τράπεζα
και γενικότερα σε όλες τις συναλλαγές της με τρί-
τους. Ο Πρόεδρος συγκαλεί τακτικά ή έκτακτα τη
Σύγκλητο και προεδρεύει στις συνεδριάσεις της. Ο
Πρόεδρος καταρτίζει την ημερήσια διάταξη των
εργασιών της Ολομέλειας και της Συγκλήτου και
ενεργεί στο πλαίσιο των καθηκόντων που έχει από
το Καταστατικό και τον Νόμο.

2. Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος αναπληρώνει τον


Πρόεδρο σε όλα τα καθήκοντά του σε περίπτωση
απουσίας ή αδυναμίας του Προέδρου ή κατ’ εξου-
σιοδότησή του.

Ε. ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Άρθρο 17

Η Εξελεγκτική Επιτροπή είναι τριμελής. Τα Μέλη


της εκλέγονται από την Τακτική Γενική Συνέλευση
κατά το άρθρο 13 § 2 και λειτουργεί υπό την προ-
εδρία του πλειοψηφήσαντος κατά την εκλογή Μέ-

— 53 —
λους αυτής. Έργο της Εξελεγκτικής Επιτροπής είναι
ο έλεγχος της οικονομικής διαχείρισης της «Ιονικής
Ακαδημίας 1808» και των Διακλαδικών Ινστιτού-
των. Προς τον σκοπό αυτό η Εξελεγκτική Επιτροπή
αριθμεί και θεωρεί τα γραμμάτια εισπράξεων και τα
βιβλία εσόδων και εξόδων της «Ιονικής Ακαδημίας
1808», ελέγχει τον απολογισμό και τον ισολογισμό
της οικονομικής χρήσης που έληξε, βάσει των βιβλίων
της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» και των Διακλαδικών
Ινστιτούτων, των πρακτικών της Ολομέλειας και της
Συγκλήτου, των μητρώων, της αλληλογραφίας, των
βιβλίων διαχείρισης, των δικαιολογητικών δαπανών
και των ενταλμάτων πληρωμών και, γενικώς με κάθε
αναγκαίο για τη διεξαγωγή του έργου της στοιχείο.
Μετά το τέλος κάθε χρήσης, η Εξελεγκτική Επιτροπή
συντάσσει σχετική έκθεση, την οποία και υποβάλλει
στην ετήσια για τον σκοπό αυτό συγκαλούμενη Ολο-
μέλεια. Ειδικά όσον αφορά την πρώτη χρήση, αυτή
αρχίζει με την κατά το Καταστατικό ημερομηνία
ίδρυσης της «Ιονικής Ακαδημίας 1808» και λήγει την
31η Δεκεμβρίου 2023.

ΣΤ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΙΜΟΤΥΠΙΑΣ ΚΑΙ


ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ

Άρθρο 18

1. Στην αρμοδιότητα της Επιτροπής Εθιμοτυπίας


και Εσωτερικού Κανονισμού εμπίπτει η ανάπτυ-
ξη, διαχείριση και εξέλιξη των σχέσεων της «Ιονικής
Ακαδημίας 1808» με συγγενείς φορείς και θεσμούς

— 54 —
στην Ελλάδα και διεθνώς, καθώς και η εφαρμογή των
κανόνων που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των Μελών
και των Οργάνων της «Ιονικής Ακαδημίας 1808».

2. Η Επιτροπή απαρτίζεται από τρία μέλη, τα οποία


εκλέγονται κατά το άρθρο 13 § 2 του Καταστατικού,
ύστερα από εισήγηση του Προέδρου της Συγκλήτου
προς την Ολομέλεια και έχει θητεία τριών ετών. Η
Επιτροπή αμέσως μετά την εκλογή των Μελών της
αναδεικνύει, κατά πλειοψηφία και με μυστική ψηφο-
φορία, τον Πρόεδρό της. Στις συνεδρίες της Επιτρο-
πής μετέχει ex officio, άνευ ψήφου, ο Διαχειριστικός
Έφορος της «Ιονικής Ακαδημίας 1808».

VI. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ


Άρθρο 19

Η διαχείριση των οικονομικών υποθέσεων της


«Ιονικής Ακαδημίας 1808» ανατίθεται, με απόφαση
της Συγκλήτου σε μέλος της, που αποκαλείται Δια-
χειριστικός Έφορος. Στην αρμοδιότητά του περιλαμ-
βάνεται ό,τι κατά νόμον ανήκει στα καθήκοντα του
Ταμία, ήτοι, ενδεικτικά, ενεργεί όλες τις εισπράξεις,
εκδίδοντας τα κατά νόμον παραστατικά, υπογράφει
μαζί με τον Πρόεδρο ή άλλο εξουσιοδοτημένο από
τη Σύγκλητο μέλος, εντάλματα πληρωμών, επιταγές
κ.λπ., τηρεί τα βιβλία και στοιχεία που προβλέπονται
κατά νόμον, συντάσσει τον οικονομικό απολογισμό
προϋπολογισμό και ισολογισμό, καθώς και οποιο-

— 55 —
δήποτε άλλο έργο συναφούς χαρακτήρα που του
αναθέτει η Σύγκλητος.

VIΙ. ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΗΣ


«ΙΟΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 1808»
Άρθρο 20

1. Η Ιονική Ακαδημία 1808 συγκροτείται από τρία


Διακλαδικά Ινστιτούτα. Τα Ινστιτούτα αυτά συγκρο-
τούνται από τακτικά μέλη της Ακαδημίας κατόπιν
σχετικής απόφασης της Συγκλήτου και είναι τα εξής:

α) Διακλαδικό Ινστιτούτο Γραμμάτων, Τεχνών


και Αισθητικής Δημιουργίας.

β) Διακλαδικό Ινστιτούτο Μαθηματικών, Φυ-


σικών Επιστημών και Επιστημών της Υγείας
και Προστασίας της Ζωής.

γ) Διακλαδικό Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών, Κοι-


νωνικών Επιστημών και Επιστημών της Ιστορίας.

2. Θεμελιακή αρχή της «Ιονικής Ακαδημίας 1808»,


αλλά και κάθε Ινστιτούτου είναι η γνωστική διε-
ξάρτηση, υπό την «επιστημική» τεχνική έννοια του
όρου, η οποία πάντως ούτε αναιρεί ούτε εμποδίζει
οποιαδήποτε συγκρότηση κλαδικής ταυτότητας,
όπως αυτή αναγνωρίζεται, κάθε φορά, διεθνώς ως
πληθυντικό πεδίο πρακτικών εφαρμογών και θεω-
ρητικού προβληματισμού.

— 56 —
3. Τα Διακλαδικά Ινστιτούτα, καθώς και τα ιδρυό-
μενα από αυτά και υπό την εποπτεία τους τελούντα
Κέντρα προβληματισμού και έρευνας, λειτουργούν
ως ανοικτά προς κάθε άλλον θεσμό ανάλογης ερευ-
νητικής αναζήτησης.

4. Κάθε Διακλαδικό Ινστιτούτο λειτουργεί υπό


την διοικητική εποπτεία του Προέδρου του και εκ-
προσωπείται από αυτόν, ο οποίος μπορεί να ανα-
πληρωθεί από οριζόμενο από αυτόν τακτικό μέλος
του Ινστιτούτου.

VIII. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ


Άρθρο 21

Με απόφαση της Συγκλήτου, και μετά από εισή-


γηση του Προέδρου της ή των Προέδρων των Δια-
κλαδικών Ινστιτούτων, δύναται να προβλέπονται
θέσεις διοικητικού προσωπικού υψηλού μορφωτικού
επιπέδου και με προσόντα ανάλογα προς τις ανάγκες
και τις αρμοδιότητες που τους ανατίθενται.

IΧ. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ


ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ
Άρθρο 22

1. Τροποποίηση του Καταστατικού αποφασίζεται

— 57 —
από την Καταστατική Ολομέλεια της Ακαδημίας με
την προβλεπόμενη στο άρθρο 13 § 4 του Καταστα-
τικού απαρτία και πλειοψηφία.

2. Η κατά § 1 τροποποίηση από την Καταστα-


τική Ολομέλεια γίνεται κατόπιν εισηγήσεως της
Συγκλήτου, αν ζητηθεί τούτο από την πλειοψηφία
των Μελών της τελευταίας. Για τη διαμόρφωση της
εισήγησης της Συγκλήτου απαιτείται απόφαση αυ-
τής, ύστερα από πρόσκληση των Μελών της προς
συζήτηση, έναν (1) τουλάχιστον μήνα πριν από τη
συνεδρίαση της Καταστατικής Ολομέλειας. Στην
πρόσκληση πρέπει αν αναγράφονται τα θέματα
της ημερήσιας διάταξης με τα προς τροποποίηση
άρθρα και το προτεινόμενο προς ψήφιση νέο κεί-
μενο αυτών.

Χ. ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ


Άρθρο 23

Η Ακαδημία λύεται στις περιπτώσεις που ορίζει ο


νόμος με απόφαση της Καταστατικής Ολομέλειας
και με την προβλεπόμενη στο άρθρο 13 § 4 του Κα-
ταστατικού απαρτία και πλειοψηφία. Η λύση ισχύει
από την καταχώριση αντιγράφου της απόφασης της
Ολομέλειας στο βιβλίο που τηρείται στη Γραμματεία
του Πρωτοδικείου Κέρκυρας. Σε περίπτωση λύσης
του Σωματείου, η περιουσία του περιέρχεται στην
Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας.

— 58 —
XI. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 24

Μέχρι την κατά νόμον σύσταση του Σωματείου


με την επωνυμία «Ιονική Ακαδημία 1808» και τη
σύγκληση της πρώτης Τακτικής Ολομέλειας, η οποία
θα πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός δεκαοκτώ (18)
μηνών το αργότερο, τα Μέλη της Προσωρινής Συ-
γκλήτου και των Διακλαδικών Ινστιτούτων της «Ιο-
νικής Ακαδημίας 1808» ορίζονται ως εξής:

Α. ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ

Πρόεδρος:

1. Αναστάσιος - Ιωάννης Μεταξάς του Διονυσίου,


Επίτιμος Καθηγητής Πανεπιστημίων, Αντιπρόεδρος
της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας, κά-
τοικος Πολιτείας Αττικής, οδός Μίνωος, αριθμός
35, ΑΦΜ 015175797, ΑΔΤ ΑΗ-097452.

Αναπληρωτής Πρόεδρος:

2. Κωνσταντίνος Μαυριάς του Γεωργίου, Ομότιμος


Καθηγητής του Πανεπιστημίου των Αθηνών, Πρό-
εδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής
των Ελλήνων, κάτοικος Γλυφάδας Αττικής, οδός
Δελφών αριθμός 60-62, ΑΦΜ 013865033

Διαχειριστικός Έφορος:

3. Νικόλαος Κουρκουμέλης του Κωνσταντίνου,

— 59 —
Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Ιστορίας του Πανε-
πιστημίου των Ιωαννίνων, κάτοικος Παλαιού Φα-
λήρου Αττικής, οδός Εσπέρου αριθμός 42, ΑΦΜ
025969262, ΑΔΤ ΑΒ-349060

Μέλη:

4. Στέφανος Γερουλάνος του Ιωάννου, Καθηγητής


των Πανεπιστημίων της Ζυρίχης και των Ιωαννίνων,
Πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος,
κάτοικος Κηφισιάς Αττικής, οδός Παπαστράτου
αριθμός 4, ΑΦΜ 054826313

5. Φίλιππος Δωρής του Ευαγγέλου, Ομότιμος Κα-


θηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Αθηνών, Δικηγόρος, κάτοικος Κάτω Κηφισιάς Αττι-
κής, οδός Παυσιλύπου αριθμός 11, ΑΦΜ 006258071,
ΑΔΤ Α-055824

6. Νικόλαος Καραπιδάκης του Εμμανουήλ, Καθη-


γητής του Ιονίου Πανεπιστημίου, κάτοικος Αθηνών,
οδός Μαρασλή αριθμός 36, ΑΦΜ 025968941, ΑΔΤ
ΑΚ-205695

7. Γεώργιος Κουρουπός του Μαρίνου, Ομότιμος


Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου, Συνθέτης,
κάτοικος Αλίμου Αττικής, οδός Επτανήσου αριθμός
6α, ΑΦΜ 018978526, ΑΔΤ ΑΒ-251515

8. Κωνσταντίνος Κωστής του Παντελεήμονος,


Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοικος
Αθηνών, οδός Νεοφύτου Δούκα αριθμός 11, ΑΦΜ
025385759, ΑΔΤ ΑΝ 040851

— 60 —
9. Ευανθία Ξένου του Νικολάου, Ομότιμος Κα-
θηγήτρια του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου,
Εικαστικός, κάτοικος Αθηνών, οδός Στησιχόρου
αριθμός 8, ΑΦΜ 023095080, ΑΔΤ ΑΝ-072882

10. Σπυρίδων Φλογαΐτης του Ιωάννου, Ομότιμος


Καθηγητής της Νομικής Σχολής τους Πανεπιστημίου
Αθηνών, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού
Δημοσίου Δικαίου, κάτοικος Φιλοθέης Αττικής, οδός
Τρωάδων αριθμός 5, ΑΦΜ 021591435, ΑΔΤ Π-088806

11. Αθανάσιος Φωκάς του Σπυρίδωνος, Καθηγη-


τής του Πανεπιστημίου του Cambridge Ηνωμένου
Βασιλείου, Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών,
κάτοικος Σπήλιων Κεφαλληνίας, ΑΦΜ 062819463,
ΑΔΤ ΑΗ-758391.

Β. ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ

Τα Μέλη που θα συγκροτήσουν τα τρία Διακλα-


δικά Ινστιτούτα για το χρονικό διάστημα έως τη
σύγκληση της Πρώτης Τακτικής Ολομέλειας, θα
οριστούν με απόφαση της ως άνω (υπό Α) προσωρι-
νής Συγκλήτου, ύστερα από εισήγηση του Προέδρου
ενός εκάστου των εν λόγω Ινστιτούτων. Πρόεδροι
των Ινστιτούτων για το ίδιο χρονικό διάστημα ορί-
ζονται με το παρόν οι εξής:

1. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Γραμμάτων,


Τεχνών και Αισθητικής Δημιουργίας, ο Γεώργιος
Κουρουπός του Μαρίνου, Ομότιμος Καθηγητής
του Ιονίου Πανεπιστημίου, Συνθέτης, κάτοικος Αλί-

— 61 —
μου Αττικής, οδός Επτανήσου αριθμός 6α, ΑΦΜ
018978526, ΑΔΤ ΑΒ-251515

2. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Μαθηματικών,


Φυσικών Επιστημών και Επιστημών Υγείας και
Προστασίας της Ζωής, ο Αθανάσιος Φωκάς του
Σπυρίδωνος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου του
Cambridge Ηνωμένου Βασιλείου, Τακτικό Μέλος
της Ακαδημίας Αθηνών, κάτοικος Σπήλιων Κεφαλ-
ληνίας, ΑΦΜ 062819463, ΑΔΤ ΑΗ-75839

3. Του Διακλαδικού Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών,


Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Ιστορίας
ο Νικόλαος Καραπιδάκης του Εμμανουήλ, Καθηγη-
τής του Ιονίου Πανεπιστημίου, κάτοικος Αθηνών,
οδός Μαρασλή αριθμός 36, ΑΦΜ 025968941, ΑΔΤ
ΑΚ-205695.

ΧII. ΓΕΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΡΗΤΡΑ


Άρθρο 25

Για οποιοδήποτε νομικό ζήτημα μη καλυπτόμενο,


κατά την κρίση της Συγκλήτου της «Ιονικής Ακα-
δημίας 1808», από διατάξεις του Καταστατικού της,
η επίλυσή του αναζητείται στην κείμενη για το εν
λόγω ζήτημα νομοθεσία, όπως αυτή ερμηνεύεται
προεχόντως από τη νομολογία. Κατά την ερμη-
νευτική αυτή αναζήτηση, συνεπισκοπώντας και τα
αποτελούντα ιστορικό νομικό υπόβαθρο της συστα-

— 62 —
θείσας κατά το έτος 1808 Ιονικής Ακαδημίας, που
είναι, κατά την ακόλουθη σειρά, α) οι ρυθμίσεις των
αρχικών συστατικών κειμένων του 1808, β) οι γενι-
κές προδιαγραφές του Οργανισμού του Collège de
France, ως θεσμού που χρησίμευσε ως πρότυπο για
την ίδρυση της Ιονίου Ακαδημίας του 1808 και γ)
οι αντίστοιχες ρυθμίσεις της Académie Européenne
Interdisciplinaire des Sciences και των αρχών που δι-
ατυπώνονται εις το Appel d’Athènes των Rencontres
Interdisciplinaires Franco-Helléniques.

ΧΙII. ΑΚΡΟΤΕΛΕΥΤΙΟ ΑΡΘΡΟ


Άρθρο 26

Το Καταστατικό αυτό, το οποίο αποτελείται από


είκοσι έξι (26) άρθρα, συζητήθηκε και υπογράφηκε
από εξήντα εννέα (69) μέλη του Σωματείου με την
επωνυμία «Ιονική Ακαδημία 1808».

Με απόφαση της Πρώτης Συνεδρίας της Μεταβατι-


κής Συγκλήτου – όπως προβλέπεται από τη διάταξη
του άρθρου 8 § 1 του Καταστατικού – προτάθηκαν
και αποδέχθηκαν τη συμπερίληψή τους εις τα Τα-
κτικά, Ιδρυτικά Μέλη της Ιονικής Ακαδημίας και
άλλα τριάντα (30), τα οποία συναναφέρονται στον
κοινό Κατάλογο των Μελών.

— 63 —
ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

Σπύρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΆΔΗΣ
Δημήτρης ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ
Γιώργος ΒΕΗΣ
Σπύρος ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ
Γιάννης ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
Νίκος ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
Διονύσιος ΒΩΡΟΣ
Σπύρος ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ
Τάσος ΓΕΡΜΕΝΗΣ
Στέφανος ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ
Γιώργος ΓΕΩΡΓΗΣ
Μαριέττα ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Τάσος ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ
Κώστας ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ

— 65 —
Μαρίνος ΔΑΛΑΚΑΣ
Δημήτρης ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ηλίας ΔΕΛΛΟΓΛΟΥ
Olivier DESCOTES
Δημήτρης ΔΕΣΥΛΛΑΣ
Θάνος ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
Νικηφόρος ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΡΟΣ
Φίλιππος ΔΩΡΗΣ
Γιάννης ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ
Ντένης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Χρήστος ΖΕΡΕΦΟΣ
Οδυσσέας ΖΩΡΑΣ
Γιάννης ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Νίκος ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ
Κώστας ΚΑΡΔΑΜΗΣ
Μάρω ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗ - ΑΔΑΜΗ
Πασχάλης ΚΙΤΡΟΜΗΛΙΔΗΣ
Διονύσης ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Ντένια ΚΟΛΟΚΟΤΣΑ
Γιάννης ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ
Νίκος ΚΟΝΟΜΗΣ

— 66 —
Ξενοφών ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ
Λάμπρος ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΡΙΤΣΗΣ
Νίκος ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗΣ
Γιώργος ΚΟΥΡΟΥΠΟΣ
Αχιλλέας ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
Κώστας ΚΩΣΤΗΣ
Γιώργος ΛΕΟΝΤΣΙΝΗΣ
Μίλτος ΛΟΓΙΑΔΗΣ
Τώνης ΛΥΚΟΥΡΕΣΗΣ
Νίκος ΜΑΚΡΗΣ
Αντώνης ΜΑΚΡΥΔΗΜΗΤΡΗΣ
Χρύσα ΜΑΛΤΕΖΟΥ
Ναπολέων ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
Κώστας ΜΑΥΡΙΑΣ
Γιάννης ΜΕΤΑΞΑΣ
Γρηγόρης ΜΟΛΥΒΑΣ
Νίκος ΜΟΣΧΟΝΑΣ
Ελίνα ΜΟΥΣΤΑΐΡΑ
Άννα ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ
Δημήτρης ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος ΝΟΥΝΕΣΗΣ

— 67 —
Χάρης ΞΑΝΘΟΥΔΑΚΗΣ
Βάνα ΞΕΝΟΥ
Γεράσιμος ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ
Γιάννης ΠΑΛΛΗΚΑΡΗΣ
Γιάννης ΠΑΝΟΥΣΗΣ
Αλέξανδρος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΒΕΝΕΤΑΣ
Νίκος ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Νίκος ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Λουκάς ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ
Φώτης ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Αμαλία ΠΑΠΠΑ
Σπύρος ΠΑΠΠΑΣ
Φώτης ΠΑΥΛΆΤΟΣ
Προκόπης ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος ΠΕΡΡΑΚΗΣ
Γιάννης ΠΙΕΡΗΣ
Μιχάλης ΠΟΛΙΤΗΣ
Γιώργος ΠΡΕΒΕΛΑΚΗΣ
Θεοδόσης ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ
Χρήστος ΡΑΜΜΟΣ
Βασίλης ΡΑΠΑΝΟΣ

— 68 —
Τένια ΡΗΓΑΚΟΥ
Ευάγγελος ΣΑΧΠΕΡΟΓΛΟΥ
Λίνος - Αλέξανδρος ΣΙΣΙΛΙΑΝΟΣ
Παύλος ΣΟΥΡΛΑΣ
Νίκος ΣΤΑΜΠΟΛΙΔΗΣ
Εύα ΣΤΕΦΑΝΗ
Γιάννης ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ
Παναγιώτης ΤΟΥΡΝΙΚΙΩΤΗΣ
Φίλιππος ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ
Γρηγόρης ΤΣΑΛΤΑΣ
Κωνσταντίνος ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
Νίκος ΤΣΟΥΧΛΟΣ
Βύρων ΦΙΔΕΤΖΗΣ
Σπύρος ΦΛΟΓΑΪΤΗΣ
Ανδρέας ΦΛΩΡΟΣ
Θεόδωρος ΦΟΡΤΣΑΚΗΣ
Θανάσης ΦΩΚΑΣ
Νίκος ΦΩΚΑΣ
Δημήτρης ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ
Μανώλης ΧΑΡΟΣ
Τηλέμαχος ΧΥΤΗΡΗΣ

— 69 —

You might also like