You are on page 1of 20

Guide for reading the script:

Red – stage directions, hindi nyo actually sasabihen to, ito lang ung parang expression or feeling na
iniinvoke nyo while acting

Green – voice over, I rerecord naten to for post production

Black – ung wordS na talagang sasabihen nyo while recording

ilan taon na ang nakalipas, dugo't pawis ang inalay ko para lang makuha ko ang kursong pangarap ko. taon na rin ang lumipas ng huli
kong makausap ang kaibigan ko, hindi na nga malinaw sa alaala ko ang huli namin pag uusap

'Kamusta na kaya sya?

RON: "Ate tara na mahuhuli na ko sa klase"

Ang dami ring nagbago sa kanya, lalo na't naging binata na siya. Alam ko, may girlfriend na siya, si Johanna, ang kapatid ni Raine.
Wala pa rin akong balita tungkol sa kanya, nasa abroad pa rin siya. Pero sigurado ako, masaya na rin siguro ang buhay niya ngayon.

napailing na lang ako sa sarili kong kaisipan. “Okay na yun masaya na sya”.

nang lumabas na ako ng kwarto nakita ko naman si ron na masayang bungad sakin nilapitan ko ito at ginulo ang buhok

"Ate naman nagulo tuloy" natawa ako sa sinabi nya

"Sus mag papapogi ka lang naman kay johanna eh" nag kibit balikat sya at ngumite sakin
sabay kaming lumabas ng bahay sya naman ang nag lock ng bahay at ako naman ay nag punta na sa garahe para ilabas ang kotse na
sasakyan

habang nasa byahe na kami ay kinukwento naman ako ni ron tungkol sa achievements nya sa school senior high na sya graduating na
rin mabilis rin naman nakarating sa eskwelahan nya

"Ate...." tawag ni ron sakin hindi naman ako tumingin pero alam nyang naririnig ko "bumalik ng pilipinas si kuya raine,"

natigilan ako sinabi nya at parang bumalik sakin lahat ng pinag samahan namin kung san nya ako nakitang masaya at kung san nya
nakitang malungkot ako mga bagay kung pano nya ako saulo lahat ng ayaw at gusto ko,

kung pano nya ako inalagaan tuwing may sakit ako,

kung pano nya ako pinasaya tuwing malungkot ako

at kung pano nya ako bigyan ng mga patagong regalo.... kung pano nya ako mahalin ng lihim

..... kung pano nya sinabi sakin na gusto nya ako noon panahon hindi na ako handa

lahat bumalik sa isipan ko ang mga ala-ala na kasama sya, ang gago naman!

"Hoy! Ate bell na" mapait akong ngumite kay ron a tumango "bye... ingat ate"

sabi ni ron at tumalikod na sakin

makikita koba sya? wag naman sana,


"Hihintayin kita.... lagi't lagi" (flashback)

napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim ng maalala ko ang huli nyang sinabi sakin bago mahiwalay landas namin

2ND SCENE

"Engineer dela vega, kaya pa?" napangite ako sa tanong ng isang trabahador sa ginagawang bahay dito sa tagaytay

"Kaya pa kuya, nag almusal naba kayo? may dala akong almusal dito" alok ko sa kanya

ngumite at tumango naman ito sakin "ayos na kami engineer dinalhan kami ng bagong abogado nina Mrs. Fuentabella"

"Ha may bagong abogado? nasan si atty. Vivas" tanong ko sa kanya dahil hindi ko naman alam na may bago pala

"Oo may bago engr. lalaki din nag leave daw si atty vivas dahil manganganak ang asawa at nag refer daw ng bagong atty galing pang
ibang bansa" sabi nito sakin "amoy.... states engineer. lalaki din, gwapo rin bagay kayo"

napatawa naman ako sa pahabol ng trabahador sakin

3RD SCENE

bumalik muna ako sa office ko at may aayusin akong sketch ng isa kong project ilan oras din akong nasa loob ng office mamaya na
lang ako lalabas sinabihan rin ako na mamayang tanghali daw ang punta ng bagong abogado nag set ako ng alarm

tumunog rin naman ito at nag retouch rin ako dahil stress na ang mukha ko sa daming gawain

lumabas na ako at sakto naman nandun na ang ibang trabahador siguro ay dumating na ang bagong engineer

habang palapit ako ng palapit lumilinaw naman sakin ang pamilyar na boses
"Oh, eto napo pala si engineer. attorney" sita sakin ng isang trabahador binigyan naman ako ng daan yumuko pa ako para tingnan
itsura sa cellphone ko

at sa pag harap ko ay nag kasalubong ang mga mata matin

sya? ang bagong attorney?

ang taong nakasama ko sa lahat ng bagay, taong nalaman lahat ng tungkol sakin at taong nakasanayan ko noon...

"Good afternoon, Atty. fajardo. engineer!" ngumite sya sakin at nilahad ang kamay sakin

sya nga. raine,


SCENE 4: FLASH BACK START
SCENE 4
EXT. PAARALAN - UMAGA
Si Rodwynne ay tahimik na naglalakad papasok sa gate ng paaralan, hindi tumitingin sa iba kundi diretso lang sa kanyang daan.

DIKILALAANG BOSES Rodwynne, hoy, babae!


Si Alastaire Deuce Fajardo (Raine) ay lumalapit na may ngiti.

RAINE Hoy, alam kong pogi ako, wag mo ako pagmasdan.


Si Rodwynne ay nag-roll ng kanyang mga mata at sumagot.

RODWYNNE Ang kapal mo rin, ano?


Kinurot niya ang pisngi ni Raine ng pabiro.

RAINE Masakit, nasasanay ka na.


Nag-uusap sila, hindi nila alam na nakakapansin ang iba sa kanilang mga asaran.

SCENE 5
LOOB NG SILID-ARALIN - ARAW
Habang nagpapahinga sila, ipinagpapatuloy nina Rodwynne at Raine ang kanilang asaran.

HAIDEE Rod, napapansin mo ba?

RODWYNNE Ano 'yon? May bago ba?

HAIDEE Hindi mo ba napapansin, gusto ka niya.

RODWYNNE Ha, sino? Patrick? Walang ganyanan.

HAIDEE Hindi, si Raine!

RODWYNNE Ano ka ba? Hindi yata tama iniisip mo.


Sumara na ang pinto, nagtatapos ang kanilang usapan. Lumabas si Raine, iniwan ang isang bulaklak na sunflower sa mesa ni Rodwynne.
SCENE 6
PAARALAN - BAKURAN - RECESS
Pinag-uusapan nina Rodwynne at Haidee ang bulaklak.

HAIDEE Umamin ka na, Rod. Baka gusto ka niya.

RODWYNNE Ano ba? Hindi yon.


Tumingin si Rodwynne sa bulaklak, misteryoso ang kanyang iniisip.

SCENE 7
LOOB NG SILID-ARALIN - MATAPAT NA ARAWAN
Papasok si Raine na may ngiti, napansin ang bulaklak.
RAINE Kanino 'yan? Ganda ah.

RODWYNNE Uh, hindi ko alam.


Tumango ngiti si Raine, umupo sa tabi ni Rodwynne.

PAARALAN - BAKURAN - MAMAYA


Lumapit si Alastaire kay Rodwynne, ini-asaran siya tungkol sa bulaklak.

RAINE Bago 'yan, ah. May secret admirer ka yata.

RODWYNNE Hindi ko alam.


Ngumiti ng makulay si Raine, umupo sa tabi ni Rodwynne.

SCENE 8
PAARALAN - BAKURAN - KASUNOD NA ORAS
Si Raine ay lumapit kay Rodwynne, kinakulit tungkol sa bulaklak.
RAINE Kanina pa, parang malalim iniisip mo. May problema ba?

RODWYNNE Wala, okay lang.


Itinago ni Rodwynne ang kanyang tunay na nararamdaman, na-realize ang hirap ng pagtatago ng kanyang damdamin.

SCENE 9
PAARALAN - LABAS NG SILID-ARALIN - MATAPANG HAPON
Si Rodwynne ay lumalakad palayo, iniisip ang kanyang sitwasyon.

SCENE 9 (PLAYING V.O IN BG)


RODWYNNE (VOICE OVER) Ang hirap naman, ang hirap magtago sa kanya. Lagi na lang pinangungunahan ng takot, alam ko naman kaibigan lang
maisusukli sakin. Ginusto ko 'to eh, pero hindi ko maiwasan masaktan.
Naglalaho ang eksena, nag-iiwan ng kawalan ng kasiguraduhan.
FADE IN:

SCENE 10

[INT. BAHAY NI ROD - UMAGA]

Rod ay nagigising ng maaga, nalulungkot sa pag-iisa. Siya'y nag-aayos at nagtungo sa paaralan, iniwan ang kanyang tahanan, kung saan wala si
Haidee at si Raine.

SCENE 11

[EXT. PINTUAN NG PAARALAN - UMAGA]

Sinalubong ni Rod ang araw sa paglalakad palapit sa pintuan ng paaralan. Isang tao mula sa likod ay biglang bumangga sa kanya.

Si Yohan ay lumingon, nakakakilala kay Rod.

YOHAN (With a friendly smile) Magandang umaga.

ROD (Nervously) Magandang umaga.

Nagpalitan sila ng mga bati, at inalok ni Yohan na samahan siya.

SCENE 12

[EXT. UMBRELLA AREA NG PAARALAN - SANDALI PA]

Nakatutok si Rod, nagsi-share ng kanyang karanasan sa mga kaibigan.

HAIDEE (Kilig) Grabe, Rod! Tinawag ka ni Yohan na gwapo?

ROD (Nervous) Ng-ano?

YOHAN (Smiling) Ang gwapo mo nga.

Pinakakilig pa ni Haidee si Rod, at si Raine ay nananatiling tahimik.


SCENE 13

[INT. KLASROOM - ARAW]

Nag-aattend si Rod ng mga klase, sinusubukan mag-focus sa pag-aaral kahit na may mga nakakadistract na alaala. Nakatanggap siya ng note
mula kay Yohan, inaanyayahan siyang magtagpo sa recess.

SCENE 14

[EXT. UMBRELLA AREA NG PAARALAN - RECESS]

Nagtitipon sina Rod, Haidee, at Raine sa kanilang karaniwang lugar.

HAIDEE (Excitedly) Hala, Rod! Tinawag ka daw ni Yohan na gwapo?

ROD (Nervously) Oo nga, tapos sabay kami naglakad.

Patuloy silang nag-uusap tungkol sa pangyayari.

SCENE 15

[EXT. COURT NG PAARALAN - ARAW]

Nakakadalas si Rod na manood habang naglalaro si Yohan ng basketball at nakikilala ang kanyang mga kaibigan

SCENE 16

[INT. KWARTO NG KLASE - ARAW]

Nakatanggap si Rod ng note mula kay Yohan, nagtatanong kung gusto niyang sumama sa kanya sa recess.
SCENE 17

[EXT. UMBRELLA AREA NG PAARALAN - RECESS]

Inuudyukan si Rod ni Haidee na tanggapin ang imbitasyon ni Yohan.

HAIDEE (Kilig) Rod, sumama ka sa recess! Bakit hindi mo siya samahan?

ROD (Nervously) Oo nga, sige. Susubukan ko.

SCENE 18

[EXT. COURT NG PAARALAN - ARAW]

Habang lumilipas ang mga araw, mas nagiging malapit si Rod kay Yohan, lumalim ang kanilang koneksyon. (inaya nya si Yohan mag eat
magkasama kau na bahala mag improvise ng scene na to)

SCENE 19

[INT. BAHAY NI ROD - GABI] (kama)

Sa gitna ng pagmumuni-muni, naghahanda si Rod sa kanyang kakaibang damdamin.

SCENE 20
EXT. GRADUATION VENUE - DAY

ROD
"Congrats, Rod! Proud na proud ako sayo!" sabi ni RAINE sa akin at niyakap ako, tumalon-talon pa kami.

ROD
"Nagawa natin, congrats Raine!" sambit ko sa kanya.

Nagpipicturan sila habang may tumatawag sa kanilang dalawa.

HAIDEE
"R-Rod...." napatingin sila ni Raine kay Haidee na tumawag sa kanila. Nagpalitan pa sila ng tingin ni Raine bago ito ngumiti kay
Haidee.

Sinenyasan ni Rodwynne si Haidee na lumapit at niyakap siya. Bumuhos ang mga luha nina Haidee at Rodwynne.

HAIDEE
"S-sorry... sorry Rodwynne, sorry," ngumiti si Haidee.

ROD
"Thank you, congrats rin," ngumiti si Rodwynne. "Okay na ako... thank you sa lahat."

Nagpapaalam si Rodwynne kay Haidee at bumaling sa kaharap na lalaki.

PATRICK
"C-congrats," sambit ng lalaking kaharap ni Rodwynne.

ROD
"Thank you. Congrats rin," ngumiti si Rodwynne. "Okay na ako... thank you sa lahat."

Bumuhos ang mga luha ni Rodwynne habang niyayakap niya si Haidee.

SCENE 21
EXT. WALKING HOME TOGETHER- NIGHT

RAINE
Ngayon magkasama kami ni RODWYNNE, si HAIDEE naman ay kasama ng pamilya nya. Nagkaayos na silang dalawa at pinatawad na
din ni Rodwynne si PATRICK.

RAINE
"Rodwynne, ang galing mo," nakangiti kong sabi.
RAINE
"May gusto akong sabihin sayo," lakas loob kong sabi.

Tumingin siya kay Rodwynne at nagtanong.

ROD
"Ano iyon?"

RAINE
"Ayaw kong maging kaibigan mo lang," sabi ko.

RODWYNNE
"Bakit? Ano ibig mong sabihin?" naguguluhan na tanong nya.

RAINE
"Ayaw kong maging kaibigan mo lang, gusto kita Rod," pumikit ako.

Alam ko na ang sasabihin nya, alam ko na ito pinaghandaan ko.

RODWYNNE
"R-Raine, bakit? Magkaibigan tayo diba? Bakit ngayon lang? Bakit ngayon pang hindi na ako handa?" naguguluhan nya pang sabi.

RAINE
"Wag ka mag-aalala Rod, ayos lang ako. Pinaghandaan ko na ito. Naiintindihan kita," mapait pa akong ngumiti sabi ko.

Hinahanda na ni Raine si Rodwynne sa kanyang pag-aalis.

RODWYNNE
"Aalis ako, pupunta akong states. Doon ako mag-aaral para sa college," napatingin ito kay Raine.

RAINE
"sorry Raine," sabi ni Rodwynne.

RAINE
"Ha? Nukaba, ayos lang!"

RODWYNNE
"Babalik ka pa ba?" tanong nito sa kanya.

RAINE
"Kung oo, hihintayin moba ako?" napatawa naman ito sa sinabi ko. "Oo, babalik ako syempre."

RODWYNNE
"Sige, mamimiss kita. Wag mo akong kalimutan ha," nakitang ko nangingilid na ang mga luha nya, tyaka ko ito niyakap.

RAINE
"Hihintayin rin kita, lagi't lagi."

Ayun ang huli nilang pag-uusap bago sya (bumitaw sa kanya.)


FLASHBACK ENDS – CUT TO OFFICE (PRESENT)
SCENE 22
INT. OFFICE - DAY

Sa loob ng opisina, napapansin ni RODWYNNE ang isang pamilyar na mukha mula sa kanilang nakaraan - ang abogadong
matagumpay na si RAINE.

RODWYNNE
(tiningnan si RAINE)
Ah, siya pala.

RAINE
(naglakad patungo kay RODWYNNE)
Kamusta?

RODWYNNE
(nakangiti)
Ayos lang, ikaw?

RAINE
(nakangiti rin)
Maayos din. Anong balita?

Nag-uusap sila, at dito, nadarama ang pagiging awkward sa pagitan nila at ang malaking distansiyang lumaki.

RODWYNNE (V.O.)
kahit kamiy’ may mga nararamdaman pa, ang pag-ibig ay parang isang tanong na hindi pa handang sagutin. Minsan, ang tamang
damdamin ay dumarating sa maling panahon, at sa mga oras na ito, mukhang mas mabuting tanggapin na mayroon kaming kanya-
kanyang landas na tinatahak. Alam ko sa sarili ko na may magandang dahilan kung bakit ngayon ay hindi pa ang tamang panahon
para sa atin. Kaya't dito, sa pagsiklab ng nakaraan at sa pagharap sa hinaharap, natutunan kong yakapin ang kung ano ang mayroon
tayo ngayon nang hindi iniisip kung paano natin dapat gawing tama ang mga bagay. Ang puso'y parang musika, at marahil, sa mga
susunod na kabanata ng aming buhay, magtataglay ito ng isang mas tamang tono.
Palitan ng mga ngiti at kwentuhan, nagkasundong mag-catch up over milktea. Ang hangin ay puno ng halo ng excitement at
kakaibang hiya, na nagbibigay-diin sa distansiyang lumaki sa kanilang pagitan.

V.O CONTINUES WHILE WIDE SHOT OF WALKING TOGETHER

RODWYNNE
(nagpapatawa)
Wow, abogado ka na pala? Ang taray.

RAINE
(tumatawa)
Oo, akala mo ba?
Sa kabila ng chikahan, nagbibiro si RAINE na manghiram ng pera, nagpapahayag ng masaya at masayahing palitan ng biruan.

RODWYNNE
(ngiting asungot)
Palaging nagbibiro. Parang walang nagbago.

RAINE
(teasingly)
May mga bagay na hindi dapat magbago.

Habang nag-uusap, pareho nilang inilabas ang kanilang mga nararamdaman para sa isa't isa.

RODWYNNE
(mahinang boses)
Lagi kitang iniisip...

RAINE
(tango)
Ako rin.

Ngunit sa halip na muling buhayin ang romansa, pareho silang napagtanto na iba na ang kanilang narating bilang mga indibidwal.

RODWYNNE
(malalim na iniisip)
Marami na nga ang nagbago.

RAINE
(ngiting tagumpay)
Sa maraming paraan.
Ang pag-uusap ay naglakad patungo sa pag-amin na kahit na mayroon pa ring nararamdaman, maaaring hindi ito ang tamang oras
para sa kanilang pagsasama.

RODWYNNE
(tahimik na pagtanggap)
Siguro okay lang maalala ang nakaraan nang hindi sinusubukang ulitin.

RAINE
Yinakap si Rodwynne ng nakangiti sa susunod nalang.

CUT TO WIDE SHOT OF THE TWO HUGGING EACHOTHER

RODWYNNE
Siguro, iiwan ko muna ang mga bagay na may kinalaman sa pag-ibig sa iba.

CLOSE UP ON RODWYNNES FACE SMILING…….. CONTINUES FOR A FEW SECONDS


EXT. BASKETBALL COURT - ARAW

TRANSITION TO BB COURT

LOUD SOUND OF A BASKET BALL BOUNCING THEN TRANSITIONS TO BB COURT

Ang ritmo ng tunog ng bouncing basketball ang nagpupuno sa hangin habang nag-eensayo si Ron ng kanyang mga tira. Si Johanna ay
lumalapit, may subtleng ngiti sa kanyang mukha.

RON
(nakangiti)
Hey, Johanna. Ano'ng balita?

JOHANNA
Hey, Ron. Gusto ko lang sanang mag-good luck sa game mo mamaya.

Si Ron ay tunay na masaya sa presensya ni Johanna, na may kalatuy-latoy na nagdudribol ng basketball.


RON
(nakangiti)
Salamat. Dapat manood ka.

JOHANNA
(nakangiti)
Baka nga. Alam mo, naririnig ko magaling ka raw.

Si Ron ay nagpapakita ng kakulitan sa paggalaw ng bola, nagpapakita ng kaunti.

RON
(pilyo)
Magaling? Yan ba ang tawag mo?

Nagkatawanan sila, luwag ang atmospera sa basketball court.

JOHANNA
(pilyo)
Oo, kung gano'n ka promise, andun ako, front row.

Nagkakatitigan sila ng saglit, isang kislap ng koneksyon sa gitna ng tunog ng dribol na bola.

TRANSITION TO BB COURT

LOUD SOUND OF A BASKET BALL BOUNCING THEN TRANSITIONS TO BB COURT

Ang ritmo ng tunog ng bouncing basketball ang nagpupuno sa hangin habang nag-eensayo si Ron ng kanyang mga tira. Si Johanna ay
lumalapit, may subtleng ngiti sa kanyang mukha.

RON
(nakangiti)
Hi, Johanna. Ano'ng balita?

JOHANNA
Hi, Ron. Gusto ko lang sanang mag-good luck sa game mo mamaya.
Si Ron ay tunay na masaya sa presensya ni Johanna, na may kalatuy-latoy na nagdudribol ng basketball.

RON
(nakangiti)
Salamat. Dapat manood ka.

JOHANNA
(nakangiti)
Baka nga. Alam mo, naririnig ko magaling ka raw.

Si Ron ay nagpapakita ng kakulitan sa paggalaw ng bola, nagpapakita ng kaunti.

RON
(pilyo)
Magaling? Yan ba ang tawag mo?

Nagkatawanan sila, luwag ang atmospera sa basketball court.

JOHANNA
(pilyo)
Oo, kung gano'n ka promise, andun ako, front row.

Nagkakatitigan sila ng saglit, isang kislap ng koneksyon sa gitna ng tunog ng dribol na bola.

RON
(nakangiti)
Aabangan ko 'yon.

CUT TO THE CREDITS

END.
IN THEORY, THIS WHOLE FILM WOULD BE ABOUT 15-20 MINUTES LONG POSSIBLY INCLUDING CREDITS? PERO DIKO SURE AND
UNANG ESTIMATE KO AY 8-10 MINUTES PERO INOVER ESTIMATE KO Na

You might also like