Temat: Siła posłuszeństwa

Część 1 wstęp: (czas na to 10 minut)

Spotkanie rozpoczynamy od sprawdzenia obecności oraz wspólnie modlimy się modlitwą „O Pani
Moja”

Dzielimy dziewczynki na kilka grup. Każda grupa wybiera sobie kolor. (NIE MOGĄ SIĘ POWTARZAĆ)

Osoby z grupy trzymają się za ręce tworząc koło. Prowadzący wywołuje kolor np. Niebieski(3x) i ta
grupa cały czas skacze, mówiąc:

-co podać(3x)

Grupa wywołująca niebieski mówi

- czy macie buty na sprzedaż(1x)

-tak są(3x)

-a w jakim są kolorze(3x)

-zielony(3x)

Niebieska podaje kolor grupy np. Zielony i wtedy obie skaczą. Wtedy zieloni podejmują dialog:

-czy macie buty na sprzedaż

Część 2 wprowadzenie: (czas na to 15 minut)

Czytamy dziewczynkom streszczenie bajki Kornela Makuszyńskiego pt.: „O dwóch takich co ukradli
księżyc”

Akcja opowieści toczy się w Zapiecku – małej zapomnianej mieścinie zamieszkałej przez pracowitych,
ale dojmująco biednych ludzi. Mieszka w niej dwoje poczciwych, łagodnych i dobrych jak reszta
Zapiecczan biedaków, utrzymujących się z mizernych płodów małego poletka. Długo pozostają
bezdzietni, toteż pojawienie się bliźniąt napawa ich początkowo wielkim szczęściem. Cała natura daje
jednak znaki, iż owe narodziny nie wróżą nic dobrego, a przepowiednia spełnia się, gdy tylko chłopcy
podrastają.

Jacek i Placek okazują się żarłocznymi próżniakami, spędzającymi swoje życie na poszukiwaniu
jedzenia, złośliwych psotach względem innych ludzi i znęcaniu się nad zwierzętami. Ani myślą
pomagać rodzicom objadając ich tylko ze wszystkiego, co przyniosą do domu, pewnej wiosny ich
ojciec umiera więc z głodu i wycieńczenia. Bliźniacy postanawiają poszukać wtedy kraju, w którym nie
trzeba pracować, bo wszystko rośnie i pielęgnuje się samo, bez żalu porzucają więc spracowaną
matkę, a na podróż wykradają jej ostatni bochenek chleba. W trakcie wędrówki świat zaczyna
„odwdzięczać się” chłopcom za wszystkie doznane krzywdy – najpierw chleb zamienia się w kamień,
objawia im się złowrogie widmo zamęczonego kundla Łapserdaka, a później napotkany Pata łłach,
wyjątkowo zapatrzony w siebie i zarozumiały osioł, ucieka, kiedy proszą go o pomoc i przewiezienie
na swoim grzbiecie. Chłopcy zostają też pogryzieni przez mrówki, którym złośliwie niszczyli gniazda i
przeszkadzali w pracy.
Pragnąc uśmierzyć swędzenie w chłodnej wodzie pobliskiego strumienia, bliźniacy trafiają na rodzinę
bobrów, z niejakim oszołomieniem obserwując ich pracowitość i wzajemną pomoc w budowaniu
tamy jako wspólnego dobra. Król Bobrów przegania chłopców na cztery wiatry, gdy próbują
przekonać go do wspólnej wędrówki ku krainie pozbawionej obowiązku pracy. Jacek i Placek
napotykają wtedy rój pszczół i usiłują skraść pracowicie wytwarzany przez nie miód, za co zostają
dotkliwie pokąsanie. Przed śmiercią od pszczelego jadu ratuje ich pewien staruszek mieszkający w
chatce na skraju lasu; doszedłszy do zdrowia, piegowate łotry przepędzają go z własnego domu i
rozkazują przynieść sobie jedzenie, po raz kolejny jednak natura wymierza im karę za szalbierstwa, w
cudowny sposób przenosząc skraj lasu w miejsce „emigracji” staruszka, a chłopców wydając na
pastwę wygłodniałego niedźwiedzia.

Jacek i Placek docierają wreszcie do Psiej Górki, gdzie odbywa się właśnie doroczny wyścig dookoła
miasta. Wykorzystując swoje podobieństwo chłopcy wspólnymi siłami wygrywają zawody, zamiast
nagrody dostają jednak bolesne cięgi, gdy ich podstęp wychodzi na jaw. Pozytywnym aspektem tej
wizyty staje się spotkanie z niewidomą dziewczynką poszukującą drogi do nieba, by tam znów
spotkać się ze zmarłą mamą – jej historia porusza skamieniałe serca łobuzów na tyle, że po raz
pierwszy w życiu bezinteresownie udzielają komuś pomocy.

Bohaterowie trafiają później do Złotego Miasta, pazerność i skąpstwo jego mieszkańców i dla nich
okazuje się jednak nie do zniesienia. W dalszej drodze napotykają stadko pelikanów, dzięki którym
trafiają na brzeg pełnego ryb jeziora i spotykają tutaj młodego mężczyznę, który znów wzrusza ich na
tyle, że postanawiają pomóc mu i kierują go wraz z chorą matką do chatki znachora, który uleczył ich
wcześniej z przykrych ukąszeń. Ostateczną karą za wszelkie przewinienia staje się natomiast
uwięzienie przez złego czarownika, w którego królestwie chłopcy odpracowują z nawiązką wszystkie
lata próżniactwa. Dopiero po dekadzie Jacek i Placek znajdują sposób na ucieczkę, konstruując
paralotnię z zaczarowanej flagi.

Udają się drogę powrotną do domu, w ich skruszałych sercach pojawia się jednak troska o to, by nie
wrócić do matki z pustymi rękami, postanawiają więc ukraść księżyc. Wyciągają go z leśnego stawu i
pakują do worka, w miarę dalszej wędrówki rogalik z cennego kruszcu jednak maleje, zawiedzeni
chłopcy otwierają więc ostatecznie worek i księżyc powraca na swoje miejsce. Ostatnią przygodą
Jacka i Placka jest spotkanie leśnych zbójców i rozpoznanie w jednym z nich syna pewnej kobieciny z
Zapiecka. Wszyscy trzej chłopcy postanawiają powrócić do swych kochających rodzicielek i stać się
dla nich dobrymi synami, wynosząc nauczkę ze wszystkich bolesnych przygód, jakimi zaowocowała
ich podróż.

Zadajemy dziewczynkom dwa pytania:

• Jak zachowywali się wobec swojej mamy Jacek i Placek? (odp. nie słuchali jej)

• Czy chłopcy zrozumieli swój błąd? (odp. Tak, wrócili do domu)

 Część 3 przekazanie treści (czas 15 minut; 10 na przygotowanie się, a 5 minut na odegraniu
przed reszta swojej grupy) (przewodniczka czyta fragment pisma na głos a dziewczynki odgrywają
swoje rolę)

Każda grupa dostaje znany im tekst biblijny o posłuszeństwa Maryi podczas Zwiastowania. Zadaniem
grupy jest przygotowanie pantomimy.(odegranie scenki, bez wypowiadanych słów)

Łk 1, 26-38

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy
poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do
Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do
Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu
nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego
praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział:
«Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi,
będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i
jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic
niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego
słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.

Część 4 zastosowanie: (czas 5 minut)

Zadaniem dziewczynek jest dopowiedzenie przeciwieństwa.

Posłuszeństwo-(nieposłuszeństwo)

Czystość-(grzech)

Maryja-(Ewa)

Odwaga-(strach)

Wiara-(niedowiarstwo)

Pytamy dziewczynki czy są podobne w posłuszeństwie do Maryi.

Część 5 zakończenie: (3-5minut)

Na koniec żegnamy się z dziewczynkami i wspólnie modlimy się „ Zdrowaś Maryjo” oraz „Pod twoja
obronę”