Jeśli mówimy o przyszłych wydarzeniach lub zaplanowanych czynnościach, które wydarzą się w

konkretnym miejscu i czasie, ponieważ podjęliśmy już pewne kroki w tym kierunku, użyjemy czasu
Present Continuous.

I’m visiting my grandma tomorrow. Jutro odwiedzę moją babcię.

Wyjątkiem będą rozkłady (np. jazdy) i wydarzenia zaplanowane zgodnie z jakimś grafikiem czy
planem - wtedy użyjemy Present Simple.

The plane to Berlin leaves in ten minutes. Samolot do Berlina odlatuje za dziesięć minut.

Jeśli użyjemy Present Continuous i powiemy: I’m tasting this dish (Próbuję tego dania) - oznacza to
że smakujemy danie teraz, w tym momencie - po to, by sprawdzić, czy, na przykład, nie jest za
ostre.

Jeśli natomiast ułożymy zdanie w Present Simple i powiemy: This dish tastes good - oznacza to, że
danie smakuje dobrze, czujemy jego smak i smakuje nam ono.

Present Simple możemy często rozpoznać dzięki charakterystycznym określeniom

częstotliwości - takim, jak na przykład: often (często), every
day (codziennie), sometimes (czasami), usually (zwykle), never (nigdy), always (zawsze).

I usually go to work by car. Zazwyczaj jadę do pracy samochodem.

You always work hard. (Ty) zawsze pracujesz ciężko.

Warto wiedzieć, że always możemy także użyć w czasie Present Continuous, ale po to, aby
wyrazić irytację czyimś (lub własnym) zachowaniem, które często się powtarza.
Słowo always możemy również zastąpić słowem constantly .
She’s always complaining. Ona zawsze narzeka.
You’re constantly talking! Ciągle gadasz!