Kendini Affetme Telkinleri

Şimdi uzandığın yeri hisset … nefesine odaklan… nefesin daha derin … daha derin.. Şimdi kendini
gevşemeye hazırlayabilirsin… her bir kasını gevşet… serbest bırak… Kendini kendi içinden keşfe
başlayabilirsin..

Kendini kendi içinden keşfe başlayabilirsin ... Düşüncelerin ... Duyguların ... Ve kendi hakkında bilmeyi
istediğin şeyler ...

Hiç bir amacın olmadan ... Sadece düşüncelerin seni nereye çekerse oraya sürüklendiğini ... Kendine
güven… ve .. akışa bırak…. Gözlerin kapalı... Gözlerini açık tutmak zor ve zahmetli… Kendini kendine
bırak… Göz kapakların her geçen saniye daha da ağırlaşıyor… ağırlaşıyor… hiç açmak istemiyorsun..

Bir hiçlik yolculuğuna başla… Bu yolculuk.. Hiçbir yere giden bir yolculuğa çıkmış gibi ... Hiçbir yere
yolculuk ... Şu anda yapmak istediğin bir şey var mı bilemiyorum ... Ama kendini kendine teslim et...
Sadece sürüklen ... Düşüncelerin arasında nereye gittiğini bilmeden ... Sadece yolculuğun keyfini
çıkar… Dinleyerek bu yolculuğa devam edebilirsin.. Dinlenerek ... Gevşeyerek ... Rahatlayarak…

Tam böyle ... Daha da rahatla ve gevşe… Her bir kasını her bir tendomunu gevşet.. Harika ... Her
geçen an biraz daha ... Yavaş yavaş ... Azar ... Azar ... Tadını çıkararak ...

-----------

Affetmenin gücü yaralarını çok çabuk iyileştirmektir... Yaralardan ve hissettiğin acılardan kurtulmanın
gücüdür... Yaşam bir çok açıdan haksızlıklarla doludur ama... Yaşamın o acımasızlıklarına karşı affedici
ol ve kendini affet... Bu affetme … Yaşam için değil, bir başkası için değil… Tamamen kendin için..

Bugüne kadar pişmanlık duyduğun tüm yaptıklarından dolayı kendini affet... Ve yapmak isteyip de
yapamadıklarından dolayı kendini affet... Bugüne kadar yapamadıklarından dolayı kendini affet ve ...

Tam kendin olmak için kendini affet... Tüm pişmanlıklardan dolayı kendini affet... Kendi içine yaptığın
her adımda kendini affet... Kendi kendini affettikçe ruhunu temizleyeceksin ... Ruhunu temiz pırıl,
taze sularla yıkamaya başlıyorsun ... Etrafında iyileştirici ışığın parıldadığını göreceksin ...

Etrafında kutsal bir ışık parıldamaya başlayacak ... Kendini affettikçe ... Başka insanları affetme gücün
ortaya çıkmaya başlayacak ... Kendinden utanç duymadığın zaman... Kendini affetmeye başlamışsın
demektir ... Kendini affetmek kendini sevmektir ... Kendini olduğun gibi kabul ettiğin zaman, ruhun
temizleniyor ... O ruhun... Temizlendikçe, başkalarında o insanları affetme gücünü buluyorsun ...
Benim sesimi duydukça... İçindeki acıları attıkça ...

Kendi kendini affetme duygunu ortaya çıkarıyorsun ... Bugüne kadar başına gelen şeylerin o kadar
kötü olmadığını görüyorsun ... Mutsuz olmaya, acı çekmeye, ihanete uğramaya hakkın olmadığını
öğreniyorsun ... Kızma hakkın olduğunu öğreniyorsun ...

Başkaları sana haksızlık yaptığı zaman ... Kızma hakkın olduğunu öğreniyorsun ... Duyguları anlama,
söyleme hakkın var... Duygularını gömersen, kızgınlıklarını, gücenmişliklerini, bedenin altına itmeye
kalkarsan ... Bil ki bir gün patlarlar .. Aynı bir yanardağın patlaması gibi patlarlar ... Bir yanardağ gibi ...
Kızgın lavları fırlatırlar ... Bir tüpün patlaması gibi... Sıkışmış gazın patlaması gibi .. Patlarlar... Seni
incitenlerle yüzleş ... Acı verenlerle yüzleş ... Söyle onlara ne kadar kötü hissettiğini... Sadece ...
Burada, hayalinde söylemen yeterli ... Sözle bütün yaptıkları kötü! tikleri ...
Affetmek onları sevmek değildir ... Onların yaptıklarını unutmak değildir ... Bütün sınırlarını
koruyabilirsin ... İlişkilerini istediğin gibi ayarlayabilirsin. Adalet her zaman istediğini gibi olmaz ...
Tanrının adaleti de senin istediğin gibi olmaz ... Ama affetmek adaletinde ötesindendir ... Çünkü tek
bir sonucu vardır ... Senin iyileşmendir... Bazen insanlar seni incitirler ... Bazen sana acı verirler ...
Neden biliyor musun? .. Çünkü onlar da büyüyorlardır ... Öğreniyorlardır ... Onların yetersizliklerini
affet... Onları insan oldukları için affet ... Onları Allah’ ın yarattığı insan olduğu için affet ... Affetmeyi
reddetmek kendine acı vermeye devam etmektir ...

Kendini kurban olmaya devam etmektir ... Affetmedikçe kafese kapanmış bir kurbansın ve bir kurban
olarak kalacaksın... Kurbanlık bir koyun olarak kalacaksın ... Kurbanlığı reddet... Ve affeden bir kişi hal
ine dönmeyi iste ... Affetmeye nasıl karşı koyduğunu düşün ... İçindeki canavarları nasıl korumaya
çalıştığını düşün ... Bunları içinde tutmak için nasıl enerji harcadığını düşün ... Bu enerjiyle hayatı
bambaşka bir gözle görebilirsin ... Bu kızgınlıklarını korumak için harcadığın enerjiyi mutluluğun için
kullan ...

Affet, gücü eline al ... Kendi kontrolünü eline al ... Kurban kalmak için harcadığın enerjiyi kendi
kontrolünü el inde tutmaya harca ... Affetmek en imkânsız durumlarda bile mümkündür ... En acı
durumlarda bile mümkündür ... Asla ve asla affedilmeye mümkün olmayan için mümkündür ...
Affetmek seni yaratanın iyiliklerine saygı duymaktır... Seni yaratanın içine yerleştirdiği o özü
hissetmektir. Seni yaratanı içinde hissetmek istiyorsan affedeceksin.

Dünyaya o ilk geldiğin anı hissetmek istiyorsan affedeceksin. Tanrıyla bütünleştiğin ana ulaşmak
istiyorsan affedeceksin. Affetmek gerçek bir reçetedir ...

Kötülüklerden duyduğun acıları geçirecek tek çözüm affetmektir... Tıkanmışlıkları kaldırmak istiyorsan
affetmekten başka hiçbir çare yoktur. Bu bir seçim ...

Affediyorum ve kendimi daha iyi hissediyorum. Sağlıklı yaşamak için bir seçim ... O vahşetin içinden ...
O kinlerin içinden, bulacağın bir seçim ... O güzel yolu bulabilmek için yapabileceğin tek şey affetmek
... Büyüklerini affetmekte zorlanırsan ... Anne baban gibi ... Zorlanırsan ... Hatırla onlar da aynı senin
gibi yetiştiler ... Onlar da aynı kendi anne babalarından aynı senin çektiğin eziyetleri çektiler ... Onlar
nasıl öğrendilerse ... Ne yaşadılarsa ... Sana onu aktardılar. Onlar da birer kurban ... Onlar da birer
kurban. Onlar belki sürekli kurban ... Acıyı unutmak zorunda değilsin ... Acıları unutmadan
affedebilirsin ...

Unutma ama acıtmasın ... Acıyı hatırla ... Acının kendisi değil... Olayı hatırla ama acıyı değil... Ve
hatırla ve affet... Acıları sil.. Kendi içinde oluşan acıları affet...

Affetmeye başladığın zaman içinde iyileşmede başlayacak ... Yolu akması gereken yöne çevireceksin
... Affederek o nehri yoluna sokacaksın ... Affederek o yarayı mikroplardan temizleyeceksin ... Yaralar
temizlenince kendiliğinden iyileşme başlar ...

İyileşme enerjisini serbest bırakacaksın ... Acısız ilişki yoktur... Her ilişkinin içindeki sevgiyi görebilmen
için affetmen lazım ... Hiçbir saldırı affedilemez değildir ... Aklını kullan... İçindeki bilgeliği hisset...
İçindeki affetme gücünü hisset...

Affedilmek istediğin zamanları hatırla ... Kendin için istediğini başka insanlara ver ... Önce küçük
şeyler bul affedecek... Böyle affetmeye alışmaya başla ... Basit basit affettikçe ... Zamanla büyük
sorunları da affetmeye başlayacaksın ...

Affetmek öğrenmektir... Öğrendikçe affedersin ... Affettikçe öğrenirsin ... Aynı olayı, aynı kişiyi tekrar
tekrar affedebilirsin ... Affetmek başta gereksiz bir şey gibi gelebilir ... Ama affettikçe, içindeki olumlu
değişikliği gördükçe ... Daha çok affedeceksin ... iç kimse sana kendini daha kötü hissetmene neden
olamaz ...

Kurban olmayı seçme hakkında var... Özgür olmayı seçme hakkında var... Kendi duygularını içine
tıkma hakkında var ... Seçim senin ... Tık yada bırak ... O kini nefreti tuttukça ... Başkaları
değiştiremezsin ... Kini içinde tutmak sadece ve sadece seni değiştirir... Ama sadece hastalıklara doğru
götürerek değiştirir ... Affedemem değdin zaman ... Sor kendine ...

Affetmeyeceğim mi demek istiyorsun ... Kalbine dön ... Kalbinin sesini duy ... İçinin sesini ... İ çinin
gücünü duy ... Affedemem mi? .. Affetmeyeceğim mi? Affetmek cesarettir... Affetmek büyüklüktür ...
Affetmek kararlılıktır ... Kaz içini derinlere doğru ... Ara ... O gücü bulacaksın ... Aradığın gücü
bulacaksın ... Affettiğin zaman kalbini iyiliklere açacaksın ...

Affettiğin zaman bugünün yabancıları yarının dostları olacak ... Affettiğin zaman o huzuru bulacaksın
... Acılar ... Kırgınlıklar ... Senin yaşama arzunu oraya gömüyorlar ... İçine baktıkça sadece kötülükleri
görüyorsun ... İçindeki huzurun ortaya çıkmasını istiyorsan ... Affedeceksin ... Kendi seçimini
yapacaksın ... Başka insanların sesini dinlemeyeceksin ...

Düşünmeden evet demeden yargılamadan ... Kurbanın onlar olduğunu bilerek affedeceksin ... Kendini
kurbanlıktan kurtaracaksın ... Birisi seni affetmezse de bunun cevabı onu affetmemek değildir ... Seni
affetmediği içinde onu affedeceksin ... Eğer sen onu affetmezsen seni bağlamasını kabul etmiş
olursun ... AFFET VE HUZURA KAVUŞ. Affetmek istediğin insanı düşün ..

O insanın etrafını tanrının ışığı sarıyor... Ve sende aynı ışığın içine doğru yürüyorsun ... Ve birlikte o
Tanrının varlığını hissediyorsun ... Hiçbir özür bulamazsan da affet... Hiçbir neden bulamazsan da
affedeceksin ... Affını kendine saklarsan...

Yanlışların kendiliğinden doğru olmasını beklersen ... Kendini ebediyen kafese tıkmış oluyorsun ...
Onu beklersen, özrü beklersen ... Kendini ömür boyu hapse mahkûm ediyorsun ... Onlar seni oraya
tıktılar ama çıkarmak senin elinde ...

Affetmek başkalarının yaptığını sana yapmak değildir ... Hayatta kendine vereceğin en iyi hediyedir ...
Kendini affetmek kendine verilecek en iyi hediyedir ... Kendine mükemmelliğin hediyesini ver ...
Hisset hayatın ne kadar kolay olacağını...

Hisset geçmişinden kurtulmayı ... Hisset affetmenin ne yüze bir şey olduğunu… Hisset kendini ne
kadar iyi hissettiğini…

Şimdi tüm bu güzel hisler ve farkındalıklarla birlikte uzandığın/oturduğun yeri hissetmeye başla.
Elbiselerinin tenine değişini, nefes alış verişini… Etrafındaki sesleri … Hazır olduğunda gözlerini
açabilir şuana ve şimdiye gelebilirsin..