PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z NOWĄ ERĄ

MATEMATYKA – POZIOM PODSTAWOWY

STYCZEŃ 2024

ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

Copyright by Nowa Era Sp. z o.o.

 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Uwagi ogólne:
1. A kceptowane są wszystkie rozwiązania merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania.
2. J eżeli zdający poprawnie rozwiąże zadanie i otrzyma poprawny wynik, lecz w końcowym zapisie
przekształca ten wynik i popełnia przy tym błąd, to może uzyskać maksymalną liczbę punktów.
3. J eżeli zdający, rozwiązując zadanie otwarte, popełni błędy rachunkowe, które na żadnym etapie
rozwiązania nie upraszczają i nie zmieniają danego zagadnienia, lecz stosuje poprawną metodę
i konsekwentnie do popełnionych błędów rachunkowych rozwiązuje zadanie, to może otrzymać co
najwyżej n–1 punktów (gdzie n jest maksymalną możliwą do uzyskania liczbą punktów za dane
zadanie).

Zadanie 1. (0–1)

Wymagania egzaminacyjne 2023 i 20241

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie I.8) Liczby rzeczywiste.

reprezentacji. Zdający wykorzystuje własności potęgowania
1. Stosowanie obiektów matematycznych […] w sytuacjach praktycznych, w tym do
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć obliczania procentów składanych z kapitalizacją
matematycznych. roczną i zysków z lokat.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

Zadanie 2. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

I. Sprawność rachunkowa. I.4) Liczby rzeczywiste.

Wykonywanie obliczeń na liczbach Zdający stosuje związek pierwiastkowania
rzeczywistych, także przy użyciu kalkulatora, z potęgowaniem oraz prawa działań na
stosowanie praw działań matematycznych przy potęgach i pierwiastkach.
przekształcaniu wyrażeń algebraicznych oraz
wykorzystywanie tych umiejętności przy
rozwiązywaniu problemów w kontekstach
rzeczywistych i teoretycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
A

1 Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 10 czerwca 2022 r. w sprawie wymagań egzaminacyjnych dla egzaminu maturalnego
przeprowadzanego w roku szkolnym 2022/2023 i 2023/2024 (Dz.U. 2022, poz.1246).

2 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 3. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie IV.2) Układy równań.

reprezentacji. Zdający stosuje układy równań do
2. Dobieranie i tworzenie modeli rozwiązywania zadań tekstowych.
matematycznych przy rozwiązywaniu
problemów praktycznych i teoretycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

Zadanie 4. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie XI.2) Kombinatoryka.

reprezentacji. Zdający zlicza obiekty, stosując reguły
2. Dobieranie i tworzenie modeli mnożenia i dodawania (także łącznie) […].
matematycznych przy rozwiązywaniu
problemów praktycznych i teoretycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

Zadanie 5. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

II. Wykorzystanie i tworzenie informacji. V. Funkcje. Zdający:

1. Interpretowanie i operowanie informacjami
przedstawionymi w tekście, zarówno
matematycznym, jak i popularnonaukowym,
a także w formie wykresów, diagramów, tabel.
2) oblicza wartość funkcji zadanej wzorem
algebraicznym;
3) odczytuje i interpretuje wartości funkcji
określonych za pomocą tabel, wykresów,
wzorów itp. […].

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

3 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 6. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie II.4) Wyrażenia algebraiczne.

reprezentacji. Zdający rozkłada wielomiany na czynniki
1. Stosowanie obiektów matematycznych metodą wyłączania wspólnego czynnika przed
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć nawias oraz metodą grupowania wyrazów […].
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

Zadanie 7. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie III.6) Równania i nierówności.

reprezentacji.
1. Stosowanie obiektów matematycznych
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.
Zdający rozwiązuje równania wymierne
V _x i
w postaci W_xi = 0, gdzie wielomiany V _xi
i W _xi są zapisane w postaci iloczynowej.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
A

Zadanie 8. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

I. Sprawność rachunkowa. I.1) Liczby rzeczywiste.

Wykonywanie obliczeń na liczbach Zdający wykonuje działania (dodawanie,
rzeczywistych, także przy użyciu kalkulatora, odejmowanie, mnożenie, dzielenie,
stosowanie praw działań matematycznych przy potęgowanie, pierwiastkowanie,
przekształcaniu wyrażeń algebraicznych oraz logarytmowanie) w zbiorze liczb rzeczywistych.
wykorzystywanie tych umiejętności przy
rozwiązywaniu problemów w kontekstach
rzeczywistych i teoretycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

4 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 9. (0–1)

Wymagania ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie reprezentacji. V.2) Funkcje.

1. Stosowanie obiektów matematycznych Zdający oblicza wartość funkcji zadanej
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć wzorem algebraicznym.
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

Zadanie 10. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

IV. Rozumowanie i argumentacja. I. Liczby rzeczywiste. Zdający:

1. Przeprowadzanie rozumowań, także
kilkuetapowych, podawanie argumentów
uzasadniających poprawność rozumowania,
odróżnianie dowodu od przykładu.
2) przeprowadza proste dowody dotyczące
podzielności liczb całkowitych i reszt z dzielenia
[…];
4) stosuje [...] prawa działań na potęgach […].
II.1) Wyrażenia algebraiczne.
Zdający stosuje wzory skróconego mnożenia […].

Zasady oceniania
2 pkt – przeprowadzenie pełnego dowodu, tzn. uzasadnienie, że liczby 9 n oraz 3 n są nieparzyste
i podzielne przez 3, wywnioskowanie, że ich różnica jest parzysta oraz uzasadnienie, że liczba
9 n - 3 n jest podzielna przez 6
ALBO
przekształcenie wyrażenia 9 n - 3 n do postaci 3 n _3 n - 1i, zapisanie, że liczba 3 n jest
podzielna przez 3, zapisanie, że liczba 3 n - 1 jest parzysta i uzasadnienie, że liczba 9 n - 3 n
jest podzielna przez 6
ALBO
przekształcenie wyrażenia 9 n - 3 n do postaci 6 $ _9 n - 1 + 9 n - 2 $ 3 + g + 9 $ 3 n - 2 + 3 n - 1i
oraz zapisanie, że liczba 9 n - 1 + 9 n - 2 $ 3 + g + 9 $ 3 n - 2 + 3 n - 1 jest całkowita.
1 pkt – zapisanie, że liczby 9 n oraz 3 n są nieparzyste oraz że ich różnica jest parzysta
ALBO
zapisanie, że liczby 9 n oraz 3 n są podzielne przez 3
ALBO
zapisanie wyrażenia 9 n - 3 n w postaci 3 n _3 n - 1i oraz zapisanie, że liczba 3 n jest
podzielna przez 3
ALBO
zapisanie wyrażenia 9 n - 3 n w postaci 3 n _3 n - 1i oraz zapisanie, że liczba 3 n - 1 jest
parzysta
ALBO
przekształcenie wyrażenia 9 n - 3 n do postaci:
_9 - 3i_9 n - 1 + 9 n - 2 $ 3 + g + 9 $ 3 n - 2 + 3 n - 1i.
0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

5 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Przykładowe pełne rozwiązania

Sposób I
Zapisujemy liczbę 9 n - 3 n w postaci 3 2n - 3 n. Każda potęga liczby 3 o wykładniku naturalnym jest
podzielna przez 3, więc 3 2n i 3 n to liczby podzielne przez 3.
Każda potęga liczby 3 o wykładniku naturalnym jest liczbą nieparzystą, gdyż jest iloczynem, w którym
każdy czynnik jest liczbą nieparzystą równą 3, więc 3 2n i 3 n to liczby nieparzyste. Różnica dwóch
liczb całkowitych nieparzystych jest liczbą parzystą, więc liczba 3 2n - 3 n jest parzysta i podzielna
przez 3, jest zatem podzielna przez 6.
To kończy dowód.

Sposób II
Zapisujemy liczbę 9 n - 3 n w postaci
3 2n - 3 n = 3 n $ 3 n - 3 n = 3 n _3 n - 1i.
Liczba 3 n jest podzielna przez 3. Jest również liczbą nieparzystą. Zatem liczba 3 n - 1
jest parzysta. Wobec tego iloczyn 3 n _3 n - 1i jest podzielny przez 3 i przez 2, a więc przez 6.
To kończy dowód.

Sposób III
Korzystając ze wzoru na różnicę n–tych potęg, otrzymujemy
9 n - 3 n = _9 - 3i_9 n - 1 + 9 n - 2 $ 3 + g + 9 $ 3 n - 2 + 3 n - 1i = 6k,
gdzie k = 9 n - 1 + 9 n - 2 $ 3 + g + 9 $ 3 n - 2 + 3 n - 1 jest liczbą całkowitą. To oznacza, że liczba
9 n - 3 n jest podzielna przez 6.
To kończy dowód.

Zadanie 11.1. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie III.4) Równania i nierówności.

reprezentacji. Zdający rozwiązuje równania i nierówności
1. Stosowanie obiektów matematycznych kwadratowe.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – rozwiązanie poprawne.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

6 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 11.2. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie III.4) Równania i nierówności.

reprezentacji. Zdający rozwiązuje równania i nierówności
1. Stosowanie obiektów matematycznych kwadratowe.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
A

Zadanie 12.1. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie V.4) Funkcje.

reprezentacji. Zdający odczytuje z wykresu funkcji: […] zbiór
1. Stosowanie obiektów matematycznych wartości […].
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – rozwiązanie poprawne.
0 pkt – rozwiązanie niepoprawne lub niepełne albo brak rozwiązania.

Rozwiązanie
_- 3, 3A

Zadanie 12.2. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie V.4) Funkcje.

reprezentacji. Zdający odczytuje z wykresu funkcji: […]
1. Stosowanie obiektów matematycznych przedziały, w których funkcja przyjmuje
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć wartości większe (nie mniejsze) lub mniejsze
matematycznych. (nie większe) od danej liczby […].

Zasady oceniania
1 pkt – rozwiązanie poprawne.
0 pkt – rozwiązanie niepoprawne lub niepełne albo brak rozwiązania.

Rozwiązanie
`- 3, 0A , 72, 3j

7 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 12.3. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie V. Funkcje. Zdający:

reprezentacji. 8) interpretuje współczynniki występujące we
1. Stosowanie obiektów matematycznych wzorze funkcji kwadratowej w postaci ogólnej,
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć kanonicznej i iloczynowej […];
matematycznych. 9) wyznacza wzór funkcji kwadratowej na
podstawie informacji o tej funkcji lub o jej wykresie.

Zasady oceniania
2 pkt – poprawna metoda wyznaczenia postaci kanonicznej funkcji f oraz zapisanie jej wzoru:
f _xi = - 4 _x - 1i + 3.
2

1 pkt – zapisanie wzoru funkcji f w postaci kanonicznej: f _xi = a _x - 1i + 3

2

LUB
zapisanie wzoru funkcji f w postaci ogólnej oraz zapisanie układu równań pozwalających
obliczyć współczynniki: a, b i c, np. a $ 0 2 + b $ 0 + c = -1,
a $ 1 2 + b $ 1 + c = 3, a $ 2 2 + b $ 2 + c = -1.
0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązania

Sposób I
Wzór funkcji f w postaci kanonicznej to
f _xi = a _x - 1i + 3, gdzie a ! 0.
2

Obliczamy a. Wykres funkcji przechodzi przez punkt o współrzędnych _0, -1i, zatem
- 1 = a $ _0 - 1i + 3,
2

a = - 4.
Wzór funkcji f w postaci kanonicznej to f _xi = - 4 _x - 1i + 3.
2

Sposób II
Wzór funkcji f w postaci ogólnej to f _xi = ax 2 + bx + c, gdzie a ! 0.
Punkt _0, -1i leży na wykresie funkcji f, a ten wykres jest symetryczny względem prostej o równaniu
x = 1, więc punkt _2, -1i też leży na wykresie tej funkcji. Otrzymujemy zatem układ równań
Z]
]] f _0i = - 1
]
[] f _1i = 3
]]
] f _2 i = - 1
Z]a $ 0 2\+ b $ 0 + c = -1
]]
]
[]a $ 1 2 + b $ 1 + c = 3
]]
]a $ 2 2 + b $ 2 + c = -1
\ Z
]]c = -1
]
[]a + b = 4
]]
4a + 2b = 0
\ Z
]]a = - 4
]
[]b = 8
]]
c = -1
\
Wzór funkcji f możemy zatem zapisać w postaci f _xi = - 4x 2 + 8x - 1.
Stąd f _xi = - 4 _x 2 - 2x + 1i + 3 = - 4 _x - 1i + 3.
2

8 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 13. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie III.4) Równania i nierówności.

reprezentacji.
1. Stosowanie obiektów matematycznych
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.
Zdający rozwiązuje równania i nierówności
kwadratowe.
V.8) Funkcje.
Zdający interpretuje współczynniki
występujące we wzorze funkcji kwadratowej
w postaci […] iloczynowej (jeśli istnieje).

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

Zadanie 14. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

IV. Rozumowanie i argumentacja. II.1) Wyrażenia algebraiczne.

3. Dobieranie argumentów do uzasadnienia Zdający stosuje wzory skróconego mnożenia
poprawności rozwiązywania problemów, na: _a + bi , _a - bi , a 2 - b 2.
2 2
tworzenie ciągu argumentów, gwarantujących
poprawność rozwiązania i skuteczność
w poszukiwaniu rozwiązań zagadnienia.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepełna lub niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B3

Zadanie 15. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie IV.1) Układy równań.

reprezentacji.
1. Stosowanie obiektów matematycznych
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.
Zdający […] podaje interpretację geometryczną
układów oznaczonych […].
V.6) Funkcje.
Zdający wyznacza wzór funkcji liniowej
na podstawie informacji o jej wykresie [...].

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
A

9 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 16. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VI. Ciągi. Zdający:

reprezentacji. 4) sprawdza, czy dany ciąg jest arytmetyczny
1. Stosowanie obiektów matematycznych lub geometryczny;
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć 5) stosuje wzór na n–ty wyraz […] ciągu
matematycznych. arytmetycznego.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepełna lub niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
FF

Zadanie 17. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VI.5) Ciągi.

reprezentacji. Zdający stosuje wzór na n–ty wyraz […] ciągu
1. Stosowanie obiektów matematycznych geometrycznego.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
2 pkt – wpisanie dwóch odpowiedzi, z których obie są poprawne, B i F.
1 pkt – wpisanie jednej lub dwóch odpowiedzi, z których jedna jest poprawna, B albo F.
0 pkt – rozwiązanie niepoprawne albo brak rozwiązania.

Rozwiązanie
BF

Zadanie 18. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VII.2) Trygonometria.

reprezentacji. Zdający korzysta z wzorów
1. Stosowanie obiektów matematycznych sin 2 a + cos 2 a = 1 […].
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

10 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 19. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie IX.4) Geometria analityczna na płaszczyźnie

reprezentacji. kartezjańskiej.
1. Stosowanie obiektów matematycznych Zdający posługuje się równaniem okręgu
_x - ai + _ y - bi = r 2.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć 2 2

matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

Zadanie 20. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VIII.2) Planimetria.

reprezentacji.
3. Tworzenie pomocniczych obiektów
matematycznych na podstawie istniejących,
w celu przeprowadzenia argumentacji lub
rozwiązania problemu.
Zdający rozpoznaje trójkąty ostrokątne,
prostokątne i rozwartokątne przy danych
długościach boków (m.in. stosuje twierdzenie
odwrotne do twierdzenia Pitagorasa
i twierdzenie cosinusów); stosuje twierdzenie:
w trójkącie naprzeciw większego kąta
wewnętrznego leży dłuższy bok.

Zasady oceniania
2 pkt – poprawna metoda obliczenia długości dłuższej przekątnej równoległoboku oraz obliczenie
tej długości: d = 37 .
1 pkt – zapisanie równania pozwalającego obliczyć długość dłuższej przekątnej równoległoboku,
np. d 2 = 3 2 + 4 2 - 2 $ 4 $ 3 $ cos 120° lub d 2 = `4 + 2 j + ` 2 3 j .
3 2 3 2

0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązania

Sposób I
Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku.
D C

3 d

60°
A 4 B

Suma dwóch sąsiednich kątów w równoległoboku jest równa 180°, więc BABC = 120°.
Z twierdzenia cosinusów dla trójkąta ABC otrzymujemy
d 2 = 3 2 + 4 2 - 2 $ 3 $ 4 $ cos 120° = 9 + 16 - 2 $ 12 $ `- 12 j = 37
Stąd d = 37 .

11 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Sposób II
Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku i poprowadźmy wysokość CE.
D C

3 d

60°
A 4 B E
3
Wtedy BEBC = 60°, więc trójkąt EBC to połowa trójkąta równobocznego. Zatem BE = 2
3 3 11
i CE = 2 3 . Wobec tego AE = 4 + 2 = 2 . Z twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta AEC
otrzymujemy
d 2 = ` 11
2 j + ` 2 3 j = 4 + 4 = 4 = 37.
2 3 2 121 27 148

Stąd d = 37 .

Zadanie 21. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VIII.5) Planimetria.

reprezentacji. Zdający stosuje własności kątów wpisanych
1. Stosowanie obiektów matematycznych i środkowych.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

Zadanie 22. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie VIII.2) Planimetria.

reprezentacji.
3. Tworzenie pomocniczych obiektów
matematycznych na podstawie istniejących,
w celu przeprowadzenia argumentacji lub
rozwiązania problemu.
Zdający rozpoznaje trójkąty ostrokątne,
prostokątne i rozwartokątne przy danych
długościach boków (m.in. stosuje twierdzenie
odwrotne do twierdzenia Pitagorasa
i twierdzenie cosinusów); stosuje twierdzenie:
w trójkącie naprzeciw większego kąta
wewnętrznego leży dłuższy bok.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

12 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 23. (0–4)

Wymagania ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie XIII. Optymalizacja i rachunek różniczkowy.

reprezentacji. Zdający rozwiązuje zadania optymalizacyjne
2. Dobieranie i tworzenie modeli w sytuacjach dających się opisać funkcją
matematycznych przy rozwiązywaniu kwadratową.
problemów praktycznych i teoretycznych.
IV. Rozumowanie i argumentacja.
4. Stosowanie i tworzenie strategii przy
rozwiązywaniu zadań, również w sytuacjach
nietypowych.

Zasady oceniania
4 pkt – poprawna metoda wyznaczenia wzoru funkcji S i poprawna metoda obliczenia odciętej takiego
punktu C, dla którego funkcja S osiąga wartość najmniejszą: S _xi = 2x 2 - 16x + 124, x = 4,
oraz obliczenie najmniejszej wartości funkcji S: 92.
3 pkt – zapisanie poprawnego wzoru funkcji S: S _xi = 2x 2 - 16x + 124 i prawidłowe obliczenie pierwszej
współrzędnej wierzchołka paraboli, która jest wykresem tego trójmianu: x = 4
ALBO
zapisanie poprawnego wzoru funkcji S: S _xi = 2x 2 - 16x + 124 i prawidłowe obliczenie miejsca
zerowego pochodnej funkcji S: x = 4.
2 pkt – poprawne zapisanie wzoru funkcji S zmiennej x w postaci trójmianu kwadratowego zmiennej x,
np. S _xi = 2x 2 - 16x + 124.
1 pkt – zastosowanie wzoru na długość odcinka i zapisanie wzoru funkcji S w postaci
S = a _xB - xAi2 + _ yB - yAi2 k + a _xC - xBi2 + _ yC - yBi2 k + a _xC - xAi2 + _ yC - yAi2 k ,
2 2 2

np. S _xi = _ 6 2 + 3 2 i + a _x - 7i + 5 2 k + a _x - 1i + 2 2 k .
2 2 2
2 2

0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązanie

y

B
5

A
2
C
–3 0 1 x 7 x

Wyznaczamy wzór funkcji S:

S = AB 2 + BC 2 + AC 2
S _xi = _ 6 2 + 3 2 i + a _x - 7i + 5 2 k + a _x - 1i + 2 2 k =
2 2 2
2 2

= 45 + _x - 7i + 5 2 + _x - 1i + 2 2 = 2x 2 - 16x + 124.
2 2

Zatem
S _xi = 2x 2 - 16x + 124.

Dziedziną funkcji S jest zbiór DS = _- 3, - 3i , _-3, + 3i.

13 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Współczynnik przy x 2 we wzorze funkcji S jest dodatni, a pierwsza współrzędna wierzchołka paraboli
-16
o równaniu y = 2x 2 - 16x + 124 jest równa xW = - 2 $ 2 = 4 i należy do zbioru DS, więc funkcja S
przyjmuje najmniejszą wartość dla x = 4. Ta najmniejsza wartość jest równa
S _4i = 2 $ 4 2 - 16 $ 4 + 124 = 92.
Uwagi:
1) Najmniejszą wartość funkcji S można wyznaczyć w inny sposób.
Zapisujemy wzór funkcji S w postaci kanonicznej
S _xi = 2 _x - 4i + 92.
2

Wyrażenie 2 _x - 4i + 92 jest sumą dwóch składników, z których drugi jest stałą, a pierwszy
2

2 _x - 4i jest nieujemny (podwojony kwadrat), więc ta suma jest najmniejsza wtedy, kiedy
2

pierwszy ze składników jest równy 0, a więc dla x = 4. Jest to jeden z argumentów funkcji S.
Wtedy suma ta jest równa 92.
2) Można również wykorzystać rachunek pochodnych. Mamy wtedy
Sl_xi = 4x - 16 = 4 _x - 4i
dla każdej liczby x ! _- 3, - 3i , _- 3, + 3i.
Sl_xi = 0 tylko dla x = 4, Sl_xi 2 0 dla x ! _4, + 3i, Sl_xi 1 0 dla x ! _- 3, -3i , _- 3, 4i,
więc funkcja S jest malejąca w każdym z przedziałów _- 3, - 3i, _- 3, 4A oraz rosnąca w przedziale
74, + 3i. W punkcie x = 4 osiąga minimum lokalne równe Smin _4i = 92,
a ponieważ lim-S _xi = lim-_2x 2 - 16x + 124i = 190 2 92, więc to minimum lokalne funkcji S
x " -3 x " -3
jest zarazem jej najmniejszą wartością.

Zadanie 24. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymagania szczegółowe

IV. Rozumowanie i argumentacja. VIII. Planimetria. Zdający:

2. Dostrzeganie regularności, podobieństw 8) korzysta z cech podobieństwa trójkątów;
oraz analogii, formułowanie wniosków na ich 9) wykorzystuje zależności między obwodami
podstawie i uzasadnianie ich poprawności. oraz między polami figur podobnych.

Zasady oceniania
2 pkt – poprawna metoda obliczenia pola trójkąta AEF i poprawny wynik: PAEF = 90.
1 pkt – zapisanie, że trójkąty AEF i CDF są podobne, i wyznaczenie skali ich podobieństwa
AF AE 1
lub wykorzystanie tej skali, np. CF = CD = 4 .
0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązania

Sposób I
D 60 C

60

A 15 E B

14 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Trójkąty AEF i CDF są podobne, co wynika z cechy kkk podobieństwa trójkątów (pary kątów AEF
i CDF oraz EAF i DCF to pary kątów naprzemianległych i AE ;; CD, kąty AFE i CFD są równe, bo są
to kąty wierzchołkowe). Zatem
AF AE 15
CF
= CD
= 60 = 14 .
Tak samo
FE FE
DF
= 14 , DE
= 15 .
Trójkąty AEF i AED mają wspólną wysokość opuszczoną z wierzchołka A, więc stosunek ich pól jest
równy stosunkowi długości ich podstaw, czyli
PAEF
PAED = 15 .
Stąd wynika, że
1 1 1
PAEF = 5 PAED = 5 $ 2 $ 15 $ 60 = 90.

Sposób II
D 60 C

60

A 15 E B

Trójkąty AEF i CDF są podobne, co wynika z cechy kkk podobieństwa trójkątów (pary kątów AEF
i CDF oraz EAF i DCF to pary kątów naprzemianległych i AE ;; CD, kąty AFE i CFD są równe, bo są
to kąty wierzchołkowe). Więc
AF AE 15
CF
= CD
= 60 = 14 .
1 1
Zatem AF = 5 $ AC = 5 $ 60 2 = 12 2 .
Kąt EAF jest równy 45°, więc
1 1 2
PAEF = 2 $ AE $ AF $ sin 45° = 2 $ 15 $ 12 2 $ 2 = 90.
Sposób III
D 60 C

60

A 15 E B

Trójkąty AEF i CDF są podobne, co wynika z cechy kkk podobieństwa trójkątów (pary kątów AEF
i CDF oraz EAF i DCF to pary kątów naprzemianległych i AE ;; CD, kąty AFE i CFD są równe, bo są
15 1
to kąty wierzchołkowe). Skala podobieństwa k = 60 = 4 .
Oznaczmy literą P pole trójkąta AEF. Wówczas pole trójkąta CDF jest równe P ` k j = 16P.
1 2
1
Pole trójkąta AED jest równe 2 $ 15 $ 60 = 450.
1
Pole trójkąta ACD jest równe 2 $ 60 $ 60 = 1800.

15 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

PTAFD + PTDFC = PTACD

_450 - Pi + 16P = 1800
15P = 1350
P = 90

Zadanie 25. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie IX.2) Geometria analityczna na płaszczyźnie

reprezentacji.
3. Tworzenie pomocniczych obiektów
matematycznych na podstawie istniejących,
w celu przeprowadzenia argumentacji lub
rozwiązania problemu.
kartezjańskiej.
Zdający posługuje się równaniem prostej na
płaszczyźnie w postaci kierunkowej, w tym
wyznacza równanie prostej o zadanych
własnościach (takich jak na przykład […] znany
współczynnik kierunkowy, […] prostopadłość
do innej prostej […]).

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
B

Zadanie 26. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie V.5) Funkcje.

reprezentacji. Zdający interpretuje współczynniki występujące
1. Stosowanie obiektów matematycznych we wzorze funkcji liniowej.
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

Zadanie 27. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie XII.3) Rachunek prawdopodobieństwa

reprezentacji. i statystyka.
1. Stosowanie obiektów matematycznych Zdający oblicza średnią arytmetyczną i średnią
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć ważoną, znajduje medianę i dominantę.
matematycznych.

16 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

Zadanie 28. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie XII.1) Rachunek prawdopodobieństwa

reprezentacji. i statystyka.
2. Dobieranie i tworzenie modeli Zdający oblicza prawdopodobieństwo
matematycznych przy rozwiązywaniu w modelu klasycznym.
problemów praktycznych i teoretycznych.

Zasady oceniania
2 pkt – poprawna metoda obliczenia prawdopodobieństwa zdarzenia A oraz poprawny wynik:
P _Ai = 248
= 13 .
1 pkt – ustalenie liczby wszystkich zdarzeń elementarnych X = 4 $ 6 = 24
LUB
ustalenie liczby wszystkich zdarzeń elementarnych sprzyjających zdarzeniu A: A = 8
LUB
zapisanie wszystkich zdarzeń elementarnych sprzyjających zdarzeniu A i niezapisanie
żadnego niewłaściwego: _1, 5i, _1, 8i, _2, 7i, _2, 10i, _3, 6i, _3, 9i, _4, 5i, _4, 8i.
0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązania

Sposób I
Zdarzeniami elementarnymi są uporządkowane pary _x, yi takie, że x ! #1, 2, 3, 4-
i y ! #5, 6, 7, 8, 9, 10-. Liczba wszystkich tych par jest równa
X = 4 $ 6 = 24.
Niech A będzie zdarzeniem polegającym na wylosowaniu takiej pary _x, yi, że x + y jest liczbą
podzielną przez 3. Zatem A = $_1, 5i, _1, 8i, _2, 7i, _2, 10i, _3, 6i, _3, 9i, _4, 5i, _4, 8i., więc A = 8.
Prawdopodobieństwo zdarzenia A jest więc równe
P _Ai = 8
24 = 13 .
Sposób II (tabela)
Przedstawmy zbiór wszystkich zdarzeń elementarnych za pomocą tabeli. Niech A będzie zdarzeniem
polegającym na tym, że suma numerów wylosowanych kul jest podzielna przez 3. Pola tabeli
odpowiadające zdarzeniom elementarnym sprzyjającym zdarzeniu A oznaczamy symbolem x.

5 6 7 8 9 10
1
2
3
4

Zatem X = 4 $ 6 = 24, a A = 8. Prawdopodobieństwo zdarzenia A jest więc równe

P _Ai = 8
24 = 13 .

17 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 29.1. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie X.4) Stereometria.

reprezentacji. Zdający oblicza objętości i pola powierzchni
1. Stosowanie obiektów matematycznych graniastosłupów i ostrosłupów, również
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych
matematycznych. twierdzeń.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

Zadanie 29.2. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie X.3) Stereometria.

reprezentacji.
1. Stosowanie obiektów matematycznych
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć
matematycznych.
Zdający rozpoznaje w graniastosłupach
i ostrosłupach kąty między odcinkami
(np. krawędziami, krawędziami i przekątnymi)
oraz kąty między ścianami, oblicza miary tych
kątów.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
D

Zadanie 29.3. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

II. Wykorzystanie i tworzenie informacji. X.2) Stereometria.

1. Interpretowanie i operowanie informacjami Zdający posługuje się pojęciem kąta między
przedstawionymi w tekście, zarówno prostą a płaszczyzną.
matematycznym, jak i popularnonaukowym,
a także w formie wykresów, diagramów, tabel.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

18 z 19
 Próbny egzamin maturalny z Nową Erą
Matematyka – poziom podstawowy

Zadanie 30. (0–1)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie X.4) Stereometria.

reprezentacji. Zdający oblicza objętości i pola powierzchni
1. Stosowanie obiektów matematycznych graniastosłupów i ostrosłupów, również
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych
matematycznych. twierdzeń.

Zasady oceniania
1 pkt – odpowiedź poprawna.
0 pkt – odpowiedź niepoprawna albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie
C

Zadanie 31. (0–2)

Wymaganie ogólne Wymaganie szczegółowe

III. Wykorzystanie i interpretowanie X.4) Stereometria.

reprezentacji. Zdający oblicza objętości i pola powierzchni
1. Stosowanie obiektów matematycznych graniastosłupów i ostrosłupów, również
i operowanie nimi, interpretowanie pojęć z wykorzystaniem trygonometrii i poznanych
matematycznych. twierdzeń.

Zasady oceniania
2 pkt – poprawna metoda obliczenia objętości ostrosłupa oraz poprawny wynik: V = 2592.
1 pkt – obliczenie połowy długości krawędzi podstawy ostrosłupa: 6 3 .
0 pkt – rozwiązanie, w którym zastosowano niepoprawną metodę, albo brak rozwiązania.

Przykładowe pełne rozwiązanie S

Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku.

30°
18

D C

O E

A a B

Spodek E wysokości SE ściany bocznej BCS jest środkiem krawędzi BC podstawy ostrosłupa, więc
OE = a2 . Trójkąt OES jest połową trójkąta równobocznego, więc
SO 18
OE = 3
= 3
= 6 3.
Zatem a = 12 3 .
Objętość ostrosłupa jest więc równa
$ _12 3 i $ 18 = 2592.
1 1 2
V= 3 $ PABCD $ SO = 3

Uwaga
OE można także łatwo obliczyć, wykorzystując funkcję tangens.

19 z 19