Professional Documents
Culture Documents
Η πρώτη προσπάθεια προς την κατεύθυνση της ανάλυσης της έννοιας του
χρόνου ήταν εκείνη του Αριστοτέλους.
Φυσική Ακρόασις
Δίπολο:
Ύλη (η οποία χαρακτηρίζεται και δεν χαρακτηρίζει)
Μορφή (η οποία χαρακτηρίζει το υλικό υπόστρωμα στο οποίο εδράζεται)
Οι εξατομικευμένες ουσίες υπάρχουν γνησίως
Οτιδήποτε χαρακτηρίζει τις ουσίες υπάρχει δευτερευόντως.
Η κίνηση και γενικά η μεταβολή χαρακτηρίζει τις εξατομικευμένες
ουσίες. Ο χρόνος αποτελεί το μέτρο της μεταβολής.
Ιδιότητες:
1) γραμμικότητα (δεδομένων δύο σημείων Α και Β τότε, είτε το Α
είναι πριν από το Β στη διάταξη, είτε το Β είναι πριν από το Α, είτε το
Α ταυτίζεται με το Β)
2) πυκνότητα (δεδομένων δύο σημείων Α και Β έτσι ώστε το Α να
είναι πριν από το Β στη διάταξη των σημείων, τότε υπάρχει σημείο Γ
που βρίσκεται μετά το Α και πριν το Β)
3) πληρότητα (κάθε διαδικασία προσέγγισης με άπειρα συνεχόμενα
βήματα, των οποίων το μήκος τείνει στο μηδέν, έχει ως όριο κάποιο
σημείο της ευθείας)
• Ο Αριστοτέλης κατανοούσε τις ιδιότητες της γραμμικότητας και της
πυκνότητας
Θεωρούσε ότι ο χρόνος δεν είναι μέτρο της αλλαγής αλλά αυτό το
οποίο υφίσταται μέτρηση. Με άλλα λόγια, δεχόταν ότι ο χρόνος
υπάρχει καθ’εαυτόν και ανεξάρτητα από τις επιχειρούμενες μετρήσεις.
Ο Νεύτων βρίσκεται κοντά στις αντιλήψεις του Πλωτίνου επειδή
πιστεύει ότι ο χώρος και ο χρόνος υπάρχουν ανεξάρτητα, ως γενικοί
υποδοχείς των αντικειμένων αποτελώντας επίσης, ένα είδος θεϊκού
sensorium δια του οποίου, το Υπέρτατο Ον γνωρίζει (όχι εν χρόνω και
χώρω) ό,τι έλαβε, λαμβάνει ή θα λάβει χώρα εν χώρω και χρόνω.
Η δεύτερη απαιτεί ένα χρόνο συνεχή με την έννοια ότι είτε νευτώνειος
(απόλυτος) είτε ρελατιβιστικός (σχεσιακός), η μαθηματική του
έκφραση θα είναι συνεχιστικού χαρακτήρα.
Κάθε συνεχιστική αντίληψη για το χρόνο αντιμετωπίζει τα ίδια
προβλήματα που σχετίζονται με την οντολογική υφή του συνεχούς.
Γενική αντίρρηση ότι προβλήματα αυτής της υφής, λόγω της φύσης τους
που τα καθιστά ανεπίλυτα, αξίζουν την περιφρόνησή μας, διότι δεν
οδηγούν πουθενά.
(Ψευδοεπιστημονική υπεροψία ανθρώπων που συνηθίζουν να θεωρούν
ότι άξιες προσοχής είναι μόνον ενασχολήσεις που παρέχουν απτά
αποτελέσματα.)
Απάντηση:
α)Η ενασχόληση με τα οριακά προβλήματα δεν είναι κενή
αποτελεσμάτων μάλιστα στο επίπεδο της εννοιολογικής ανάλυσης και
εκλέπτυνσης
β) Η ανάπτυξη μιας κοινωνίας αποτιμάται και με μέτρο το κατά πόσον
αυτή επιτρέπει τις πολυτελείς ενασχολήσεις των μελών της με
προβλήματα θεμελιωδώς ανεπίλυτα.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι αρκετό το διαλεκτικό παιχνίδι θεωρίας
και πράξης.
Κυκλικότητα
Διαπίστωση ασυμμετρίας μεταξύ θεωρητικών κατασκευών και
αισθητηριακών δεδομένων μας