KEBERKESANAN PERANAN PERKARA 153

DALAM MEMPERBETULKAN
KETIDAKSEIMBANGAN EKONOMI ANTARA
MELAYU DAN BUKAN MELAYU

DISEDIAKAN OLEH:
NAJWA BINTI LUKMAN
MARDHIAH BINTI OTHMAN
AMNI NAJWA BINTI MOHD ZAHIR
APAKAH PERKARA 153?

Artikel 153 Perlembagaan Malaysia

memberikan tanggungjawab kepada
Yang di-Pertuan Agong menjaga hak
keistimewaan orang Melayu dan
penduduk asal Malaysia, secara
kumpulannya dirujuk sebgai Bumiputera.
Ia dianggap sebagai sebahgaian
daripada kontrak sosial, dan biasanya
dikatakan sebagai pertahanan legal
bagi kekuatan Melayu, kepercayaan
orang Melayu bahawa mereka adalah
penduduk asal Malaysia
 PERSOALAN PERKARA 153
• Persoalan Perkara 153 difokuskan kepada dua iaitu
dari segi pencapaian ekonomi dan pendidikan
• Semasa proses penggubalan Perlembagaan,
beberapa cadangan diterima dan disepakati ,
contohnya kaum Melayu melonggarkan syarat
kerakyatan bagi bukan Melayu dan orang bukan
Melayu mengiktiraf kedudukan orang Melayu
contohnya seperti:
-Jawatan dalam perkhidmatan awam
-Biasiswa dan pendidikan
-Perniagaan dan kemudahan khas yang lain
 KEDUDUKAN PERKARA
153 DARI SEGI EKONOMI
 Penyertaan dalam bidang
Perkara 153 ini telah membantu
professional dan teknikal masih
ke arah mengeluarkan etnik
lagi ketinggalan.Manakala
Melayu dari kemiskinan dan
dalam bidang lain, statistik
meningkatkan mereka dari segi
menunjukkan bilangan hampir
ekonomi dan pendidikan (Lee
seimbang antara Melayu dan
2006).
bukan Melayu.

Walaupun kadar kemiskinan

etnik Melayu bertambah baik,
tetapi mereka masih
ketinggalan berbanding etnik
bukan Melayu. Nisbah
pendapatan antara luarBandar
dengan Bandar ialah 1:2.11
pada tahun 2004
 Jurang pendapatan antara etnik
mengikut nisbah juga semakin baik.
Nisbah pendapatanbumiputera
berbanding etnik Cina ialah 1:1.64
dan bumiputera dan India ialah
1:1.27pada tahun 2004. Pendapatan
isi rumah pada tahun 2004 mengikut
etnik ialah MelayuRM2,552, Cina
RM4,127 dan India RM3,215.

Dalam pemilikan modal saham

mengikut sektor juga, etnik Melayu
masih ketinggalan berbanding bukan
Melayu iaitu tiada satu sektorpun
menunjukkan etnik Melayu melebihi
etnik bukan Melayu. Cuma dalam
sektor pembinaan, matlamat 30
peratus itu tercapai.
Sebaliknya pemilikan etnik Melayu
hanyalah 19.2 peratus pada 1990
dan 2.4 peratus pada tahun 1970.
Namun, pemilikan ekuiti Negara
bagi etnik bukan Melayu telah
meningkat daripada 28.3 peratus
padatahun 1970 kepada 34.4
peratus pada tahun 1990 (RMK 7,
1996)

Faktor pengagihan kekayaan dan

pendapatan yang tidak adil dan
tidak seimbang dalam kalangan
rakyat merupakan faktor paling
kuat mempengaruhi hubungan
etnik di Malaysia
FAKTOR UTAMA KETIDAKSEIMBANGAN
EKONOMI ANTARA KAUM

DASAR
PECAH
DAN
PERINTAH
Dasar pecah perintah tidak membantu masyarakat
Melayu untuk menghadapi perubahan atau
menyesuaikan diri dengan kehidupan ekonomi moden

Wujud jarang kemiskinan yang luas antara

masyarakat bandar dan luar bandar. Maka, wujud
dwiekonomi

Perkara ini menyebabkan wujud jurang ekonomi

antara kaum Melayu dan bukan Melayu.

Pola perbezaan ekonomi mengikut kaum dan tempat ini

menimbulkan masalah ekonomi yang tidak seimbang
antara kaum Melayu dan bukan Melayu selepas merdeka
KESAN KETIDAKSEIMBANGAN
EKONOMI

PERISTIWA
13 MEI 1969
USAHA KERAJAAN KE
ARAH MENGATASI
MASALAH
KETIDAKSEIMBANGAN
EKONOMI ANATARA
KAUM
 PEMBENTUKAN DASAR EKONOMI
BARU
• Dasar Ekonomi Baru (DEB) merupakan satu program sosioekonomi di Malaysia yang
diperkenalkan dalam Rancangan Malaysia Ketiga (1976-1980) oleh Perdana
Menteri Tun Abdul Razak Dato' Hussein. Matlamat tersurat DEB adalah untuk
mencapai perpaduan negara dan integrasi nasional dan ia telah digubal dalam
konteks strategi serampang dua mata untuk:

• Mengurangkan dan akhirnya membasmi kemiskinan dengan meningkatkan

pendapatan dan menambah peluang-peluang pekerjaan untuk semua rakyat
Malaysia tanpa mengira kaum; dan

• Mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia untuk

memperbetulkan ketidak seimbangan ekonomi supaya dapat mengurang dan
seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi ekonomi.
 KEBERKESANAN DEB
• Matlamat dan strategi yang dirangka telah menyebabkan
DEB mencapai kejayaan. Kadar kemiskinan di kawasan
luar bandar telah menurun daripada 50.9% pada 1976
kepada 21.8% pada tahun 1990. Pemilikan modal saham
Bumiputra dalam syarikat telah bertambah daripada 2.4%
pada tahun 1979 kepada 19.4% pada tahun 1988.
Pendapatan bulanan isi rumah orang Melayu juga
bertambah daripada RM172 pada tahun 1970 kepada RM
296 pada tahun 1979.
 RANCANGAN LIMA TAHUN
• RANCANGAN MALAYASIA PERTAMA
• RANCANGAN MALAYASIA KEDUA
• RANCANGAN MALAYASIA KETIGA
• RANCANGAN MALAYASIA KEEMPAT
• RANCANGAN MALAYASIA KELIMA
• RANCANGAN MALAYASIA KEENAM
• RANCANGAN MALAYASIA KETUJUH
• RANCANGAN MALAYASIA KELAPAN
• RANCANGAN MALAYASIA KESEMBILAN
• RANCANGAN MALAYASIA KESEPULUH
• RANCANGAN MALAYASIA KESEBELAS
 "Pendapatan isi rumah
bulanan penengah bagi
etnik India menunjukkan
kadar pertumbuhan
tertinggi iaitu lapan peratus
setahun, diikuti Cina 7.1
peratus dan Bumiputera
tujuh peratus“ – Berita
Harian, 2017
 KEBERKESANAN PERANAN 153
DALAM MENGATASI
KETIDAKSEIMBANGAN EKONOMI
Berdasarkan kepada statistik yang ditunjukkan,
dapat dibuktikan bahawa ekonomi orang
bumiputra masih lagi berada di tahap yang
rendah berbanding ekonomi kaum cina dan
India. Maka, perkara ini menujukkan bahawa
ketidakseimbangan ekonomi antara kaum masih
kurang berjaya diatasi. Namun demikian, pihak
kerajaan masih lagi komited menjalankan
pelbagai usaha untuk meningkatkan lagi taraf
ekonomi bumiputra
USAHA KERAJAAN DALAM
MENINGKATKAN TARAF
EKONOMI BUMIPUTRA