Ήρωες και μάχες 1821

Λυδία
Ο ρόλος των ηρωών του 1821
 Στην επανάσταση και στην απελευθέρωση της Ελλάδας
βοήθησαν ορισμένοι άνθρωποι γνωστοί ως ήρωες που αν
δεν υπήρχαν αυτοί εμείς λογικά θα ήμασταν ακόμα
υποδουλωμένοι στους Τούρκους και δεν θα είχαμε
αναπτυχθεί σε όλους τους τομείς .
 Επιπλέον θα μιλούσαμε άλλη γλώσσα και το κυριότερο δεν
θα ήμασταν ελεύθεροι και δεν θα είχαμε καθόλου
δικαιώματα.
 Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι χρωστάμε το λιγότερο
τη ζωή μας σε αυτούς τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για
εμάς.
Αθανάσιος Διάκος

 Αθανάσιος Διάκος
 Ο Αθανάσιος Διάκος Γεννήθηκε το 1788 . Ήταν ένας από τους Έλληνες
πρωταγωνιστές ήρωες-οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Επανάστασης
του 1821 που έδρασε στη Στερεά Ελλάδα. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το
1818. Το 1820 έγινε αρματωλός στη Λιβαδειά. Τον Απρίλιο του 1821
συνεργάστηκε με άλλους οπλαρχηγούς .
 Στις 22 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη
μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία, δολοφονήθηκε από
τους Τούρκους και κάηκε στις 24 Απριλίου 1821.
 Γεώργιος Καραϊσκάκης

 ο Καραϊσκάκης γεννήθηκε τo 1782

 Στα 15 του ο Γεώργιος Καραϊσκάκης εγκαταλείπει τους θετούς του
γονείς και σχηματίζει κλέφτικη ομάδα από συνομηλίκους του. Τρία
χρόνια αργότερα πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος
εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη
σωματοφυλακή του.
Την άνοιξη του 1807 ο Κατσαντώνης δέχεται να βοηθήσει τη
ρωσοκρατούμενη Λευκάδα, που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο επίθεσης
από τον Αλή Πασά. Εκεί, ο Καραϊσκάκης γνωρίζεται με άλλους
οπλαρχηγούς και συναντά τον Ιωάννη Καποδίστρια .
Γεώργιος Καραϊσκάκης (2)
 Τον Ιούλιο του 1826 διορίζεται αρχιστράτηγος της Ρούμελης. Η
πρώτη του ενέργεια ήταν να ανακουφίσει τους πολιορκημένους της
Ακρόπολης της Αθήνας. Στις 6 Αυγούστου νικά τους Τούρκους στο
Χαϊδάρι και θα επαναλάβει τη νίκη του δύο ημέρες αργότερα.
 Κάποιοι έλληνες στρατιώτες επιτέθηκαν χωρίς διαταγή κατά του
στρατοπέδου του Κιουταχή. Ο Καραϊσκάκης βγήκε από τη σκηνή
του και κατευθύνθηκε με το άλογό του προς το σημείο της
συμπλοκής γύρω στις 4 το απόγευμα. Μία σφαίρα, όμως, τον
χτύπησε και τον τραυμάτισε σοβαρά. Παρά τις προσπάθειες των
γιατρών, ο Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το
πρωί της 23 Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής.
Αντώνης Κατσαντώνης
 Ο Αντώνης Κατσαντώνης γεννημένος ως Αντώνης Μακρυγιάννης, ήταν
ονομαστός Έλληνα κλέφτης ,ο οποίος έδρασε στα χρόνια της τουρκοκρατείας
στα προεπαναστατικά χρόνια,(τα χρόνια πριν από την μεγάλη επανάσταση ).
 Παπαφλέσσας
 Ο Γεώργιος Δικαίος Φλέσσας, όπως ήταν το
κανονικό του όνομα, γεννήθηκε το 1786.
 Έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και
ταξίδεψε στις παραδουνάβιες ηγεμονίες
.Άλλοτε με ψέμματα και άλλοτε με αλήθειες
κατάφερε να ενθουσιάσει και να παρασύρει
πολλούς Έλληνες. Δικαιολογημένα του έδωσαν
το όνομα «μπουρλοτιέρης των ψυχών». Η
τακτική, όμως, που ακολούθησε, θεωρήθηκε
από ηγετικά στελέχη της Φιλικής Εταιρείας
επικίνδυνη για την αποκάλυψη των σχεδίων
 Παπαφλέσσας (2)
 Τον Δεκέμβριο του 1821 έλαβε μέρος στην Α'
Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και το 1823 στη Β'
Εθνοσυνέλευση του Άστρους. Στις 27 Απριλίου
του 1823 ανέλαβε το Υπουργείο των Εσωτερικών.
 Μόλις πάτησε το πόδι του ο Ιμπραήμσ το 1825,
πρότεινε την αποφυλάκιση του Θεόδωρου
Κολοκοτρώνη και άλλων αγωνιστών. Ξεκίνησε για
τη Μεσσηνία για να χτυπήσει τον
εισβολέα.Πυροβολήθηκε στο Μανιάκι, με την
απόφαση να νικήσει ή να πέσει. Στις 20 Μαΐου
δέχθηκε επίθεση από τον εχθρό κι έπεσε ηρωικά
μαχόμενος, ύστερα από οκτάωρη σκληρή μάχη.
Κωνσταντίνος Κανάρης
 Ο Κωνσταντίνος Κανάρης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους
ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 κατορθώνοντας μέσω της
πυρπόλησης της Τουρκικής Ναυαρχίδας να προκαλέσει τον θαυμασμό
ολόκληρης της Ευρώπης.
 Η φήμη του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα και ξένοι λογοτέχνες και συγγραφείς
ανέδειξαν την ηρωική του στάση.
 Τον Ιούνιο του 1822, ως αντίποινα για τη σφαγή της Χίου ,μαζί με τον
Πιπίνο, ο Κανάρης είχε ως στόχο να πυρπολήσει την τουρκική ναυαρχίδα ενώ ο
Πιπίνος την αντιναυαρχίδα των Τούρκων. Η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία
και 2000 Οθωμανοί βρήκαν τραγικό θάνατο εκείνη τη νύχτα, ενώ η
αντιναυαρχίδα τους υπέστη σημαντικές ζημιές.
 Ταξίδεψε μέχρι τη Δανία προσφέροντας τον ελληνικό θρόνο στον βασιλιά
Γεώργιο Α’ και ανέλαβε υπουργός Ναυτικών αλλά και δύο φορές
Πρωθυπουργός, ενώ κατόπιν αποσύρθηκε από την πολιτική σκηνή έχοντας ήδη
φτάσει 75 ετών.Άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1877.
Κωνσταντίνος Κανάρης
 ΠΡΙΝ ΜΕΤΑ
 Μάρκος Μπότσαρης
 Ο Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε το 1790. Ήταν Έλληνας
στρατηγός, ήρωας της επανάστασης του 1821 και καπετάνιος
των Σουλιωτών.
 Έλαβε μέρος στη μάχη του Πέτα που κατέληξε σε καταστροφή,
ενώ βρέθηκε μεταξύ των υπερασπιστών του Μεσολογγίου στην
πρώτη του πολιορκία στα τέλη του 1822, όπου παρασύροντας
τους Τούρκους σε πλαστές συνομιλίες έδωσε χρόνο στους
πολιορκημένους να ενισχύσουν τις οχυρώσεις. Τα
Χριστούγεννα υπερασπίζεται 35 άνδρες τοίχος της πόλης από
τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Τραυματίστηκε στη παλάμη
του, αλλά νίκησε. Τότε με παρέμβαση του Κώστα Μεταξά του
έδωσαν τον τίτλο του αρχιστράτηγου της Δυτικής Στερεάς
Ελλάδας. Μάλιστα το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντιζηλία
των άλλων οπλαρχηγών κάτι το οποίο εξόργισε τον Μπότσαρη,
ο οποίος μπροστά τους έσκισε το χαρτί του διορισμού του
λέγοντας: "Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα αύριο
μπροστά στον Πασά!". Αυτή η μεγαλοπρεπής πράξη του
 Μάρκος Μπότσαρης (2)
 . Ήταν επικεφαλής 350 Σουλιωτών, επιτέθηκε
κατά των 5.000 Τουρκαρβανιτών μισθοφόρων του
Μουσταφά Πασά, που είχαν στρατοπεδεύσει στο
Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου, στη μάχη που
έμεινε γνωστή ως Μάχη του Κεφαλόβρυσου. Παρά
τον αρχικά ελαφρύ τραυματισμό, συνέχισε να
πολεμάει και κατάφερε να νικήσει τον Μουσταή.
Όμως μια τουρκική σφαίρα τον βρήκε στο μάτι.
Τότε οι Σουλιώτες, αν και νίκησαν, διέκοψαν τον
αγώνα για να παραλάβουν τον νεκρό αρχηγό τους
και τα λάφυρα.
 Ο Μάρκος Μπότσαρης έμεινε στην ιστορία για την
ανδρεία του και τη σημαντική συμβολή του στον
Αγώνα για την ανεξαρτησία των Ελλήνων και
δίκαια θεωρείται εθνικός ήρωας
Ήρωες
 Πέρα από αυτούς τους ανθρώπους που βοήθησαν
στην επανάσταση και στην απελευθέρωση των
Ελλήνων , υπήρχαν ποιητές , γυναίκες, φιλέλληνες
και άλλοι άσημοι άνθρωποι που βοήθησαν εξίσου
τον αγώνα με κάθε τρόπο.
 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
 Η Λασκαρίνα γεννήθηκε στις φυλακές της
Κωνσταντινούπολης κατά την επίσκεψη
της μητέρας της στον φυλακισμένο πατέρα
της, στις 11 Μαΐου το 1771.
 Η προσφορά της στην Επανάσταση ήταν
μεγάλη. Έδωσε όλη της την περιουσία,
συντήρησε και εξόπλισε τον ελληνικό
στόλο, καθώς ήταν και πλοίαρχος σε ένα
από τα καράβια της. Επιπλέον η
Μπουμπουλίνα ήταν ήδη μέλος της
Φιλικής Εταιρείας στην
Κωνσταντινούπολη, προετοιμάζοντας την
ελληνική επανάσταση, και όντας η μόνη
γυναίκα που μυήθηκε σε αυτή, αφού οι
γυναίκες δεν γίνονταν δεκτές.
 Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (2)
 Το 1825 και ενώ η Μπουμπουλίνα ζούσε στις Σπέτσες,
πικραμένη από τους πολιτικούς και την εξέλιξη του Αγώνα
και έχοντας ξοδέψει όλη την περιουσία της στον πόλεμο, η
Ελλάδα βρέθηκε ξανά σε μεγάλο κίνδυνο. Στις 12
Φεβρουαρίου ο Αιγύπτιος ναύαρχος Ιμπραήμ Πασάς με έναν
τουρκοαιγυπτιακό στόλο, αποβιβάζεται στο λιμάνι της
Πύλου στην Πελοπόννησο με 4.400 άντρες, σε μια τελευταία
προσπάθεια να σταματήσει την επανάσταση. Η
Μπουμπουλίνα, παραμερίζοντας την δυσαρέσκειά της για
τους πολιτικούς και καθοδηγούμενη μόνο από την
φιλοπατρία της, άρχισε να προετοιμάζεται για νέες μάχες .
Δυστυχώς εκείνη την ημέρα ήρθε το άδοξο τέλος της, στις
22 Μαΐου 1825.
 Έτσι η Μπουμπουλίνα, που αφιέρωσε όλη της τη ζωή για
την απελευθέρωση του έθνους της, σκοτώθηκε άδοξα σε μια
συμπλοκή. Οι Ρώσοι μετά τον θάνατό της, της απένειμαν τον
τίτλο της «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια
μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
 Μαντώ Μαυρογένους

 Η μεγάλη ηρωίδα της Ελλάδας, κόρη του Νικόλαου Μαυρογένους

μεγαλέμπορου ,γεννήθηκε το 1796 στο χωριό Μαρμαρά της Πάρο. Καταγόταν από
ελληνική οικογένεια της Ρουμανίας, η οποία έφυγε κρυφά για την Ιταλία.
 Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, η Μαντώ Μαυρογένους δραστηριοποιήθηκε
κυρίως στη Μύκονο. Μετά από δική της προτροπή, οι κάτοικοι του νησιού,
ξεσηκώθηκαν εναντίον των Τούρκων. Επιπλέον η Μαυρογένους εξόπλισε πλοία από
δικά της χρήματα. Αργότερα πολέμησε στο Πήλιο, στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά.
Κάτοχος της γαλλικής γλώσσας, συνέταξε συγκινητική έκκληση προς τις γυναίκες
της Γαλλίας, ζητώντας τη συμπαράστασή τους στον πληθυσμό της Ελλάδας. Επίσης
εκτός από τη Γαλλική, μιλούσε άπταιστα την Ιταλική, αλλά και την Τουρκική
γλώσσα.
 Η Μαντώ πρόσφερε στον Αγώνα 700.000 γρόσια. Το 1826 έδωσε να εκποιηθούν τα
κοσμήματά της και να διατεθούν προς περίθαλψη δύο χιλιάδων Μεσολογγιτών που
σώθηκαν από την Έξοδο. Η Μαντώ πρόσφερε στον Αγώνα 700.000 γρόσια. Το 1826
έδωσε να εκποιηθούν τα κοσμήματά της και να διατεθούν προς περίθαλψη δύο
χιλιάδων Μεσολογγιτών που σώθηκαν από την Έξοδο.
Μαντώ Μαυρογένους
 Προς τιμήν της στο παρελθόν είχε κοπεί νόμισμα δύο δραχμών με τη μορφή
της. Σήμερα, για να τιμηθεί η συνεισφορά της, ένα άγαλμά της έχει στηθεί στο
παλιό λιμάνι, στη μέση της πλατείας Μαντώς, που οι ξένοι την ονομάζουν
Πλατεία των Ταξί.
Μαριγώ Ζαραφοπούλα

 Η Μαριγώ Ζαραφοπούλα γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη και μυήθηκε στη

Φιλική Εταιρεία στις αρχές του 1821. Στην Πελοπόννησο, χρησιμοποιήθηκε
από τους Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη ως κατάσκοπος εντός της Τριπολιτσάς
και του Ναυπλίου.Τα επόμενα χρόνια, χρηματοδότησε την εκστρατεία του
Φαβιέρου στην Κάρυστο καθώς και την αντίστοιχη του Χατζημιχαηλ Νταλιάνη
στην Κρήτη.
 Την προσφορά της Ζαραφοπούλας στην επανάσταση, πιστοποίησαν με σχετικά
έγγραφα αρκετοί σημαντικοί οπλαρχηγο
 Διονύσιος Σολωμός
 Ο Διονύσιος Σολωμός ήταν Έλληνας ποιητής πιο πολύ γνωστός
για τη συγγραφή του ποιήματος «Ύμνος εις την ελευθερίαν », οι
πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο εθνικός ύμνος της
Ελλάδας και ύστερα της Κύπρου. Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
είναι ένα από τα κορυφαία ποιητικά συνθέματα του Διονύσιου
Σολωμού που φαίνεται ότι τον απασχόλησε στο μεγαλύτερο
διάστημα της ζωής του,καθώς και ένα από τα πιο σημαντικά
έργα της ελληνικής ποίησης.
 Με τα ποιήματά του ενθάρρυνε τους Έλληνες αγωνιστές να
συνεχίσουν να μάχονται και να μην το βάλουν κάτω.
 Στην επανάσταση υπήρχαν αυτοί που χτυπούσαν με τα όπλα
και αυτοί που χτυπούσαν με τα κείμενα και τα ποιήματά τους .
Ένας από αυτούς ήταν και ο Διονύσιος Σολωμός
ΤΕΛΟΣ