საქართველო და

ევროკავშრი
საქართველო-ევროკავშირის ურთიერთობები საქართველოს
დამოუკიდებლობის მოპოვებიდან, 1992 წლიდანვე იწყება.
ევროკავშირსა და საქართველოს შორის თანამშრომლობა წლების
განმავლობაში სულ უფრო მეტად იზრდებოდა. ორმხრივი
ურთიერთობები უფრო ინტენსიური 2003 წლიდან ხდება, როცა
საქართველო აქტიურად იწყებს პოლიტიკური და ეკონომიკური
რეფორმების გატარებას. ამ ურთიერთობებში სრულიად ახალი ეტაპი
კი 2014 წლის 27 ივნისიდან იწყება, როდესაც ასოცირების შესახებ
შეთანხმებას მოეწერა ხელი. საქართველო აქტიურად აგრძელებს
ევროკავშირთან ინტეგრაციის პროცესს და ამ პროცესის შესაბამისად
სახელმწიფოებრივ განვითარებას.
პოლიტიკური ურთიერთობები

2014 წლის ივნისში ევროკავშირმა და საქართველომ ხელი მოაწერეს  

ასოცირების შესახებ შეთანხმებას (AA), რომელიც ძალაში 2016 წლის 1 ივლისს შევიდა. ეს
შეთანხმება, 
ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი სავაჭრო სივრცის შესახებ შეთანხმებასთან (
DCFTA) ერთად, საფუძველს უყრის საქართველოს ევროკავშირთან შორსმიმავალ
პოლიტიკურ და ეკონომიკურ ინტეგრაციას. ასოცირების შესახებ შეთანხმების (AA)
ინსტიტუციონალური ჩარჩო აყალიბებს ორგანოებს, როგორიცაა ასოცირების საბჭო მისი
გამოყენების საზედამხედველოდ, ასოციაციის დღის წესრიგი კი მისი
განხორციელებისთვის საჭირო პრიორიტეტებს განსაზღვრავს.
გარდა ამისა, ევროკავშირი მტკიცედ ერთგული რჩება თავისი პოლიტიკისა
საერთაშორისოდ აღიარებულ საზღვრებში საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის
მხარდაჭერად, ისევე როგორც კვლავ ჩართულია აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის
თვითგამოცხადებული რეგიონების საკითხებში, გრძელვადიანი კონფლიქტის მოგვარების
პროცესის მხარდასაჭერად. 2008 წლიდან ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია
 ადმინისტრაციული საზღვრების მახლობლად მუშაობს.
თავად ასოცირების შესახებ შეთანხმება წარმოადგენს 
ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის (ENP) შედეგს, ევროკავშირის
საგარეო პოლიტიკის მნიშვნელოვან ნაწილს, რომელშიც საქართველო
16 პარტნიორი ქვეყნიდან ერთერთია. იგი გაფართოებული 
ევროკავშირისა და მისი მეზობლების კეთილდღეობას, სტაბილურობას
და უსაფრთხოებას აძლიერებს. 2009 წელს დაიწყო 
ევროკავშირის აღმოსავლეთ პარტნიორობის პროგრამა (EaP),
რომელმაც საქართველო მოიცვა და რომელიც აფართოებს
თანამშრომლობას და ასევე ხაზს უსვამს რეგიონის მნიშვნელობას. ისევე
როგორც მხარდამჭერი რეფორმები, EaP მუშაობს მოქალაქეთა უფრო
მეტი მობილურობისა და ძლიერი ურთიერთთანამშრომლობის
მიმართულებით რიგ სექტორებში, როგორიცაა ტრანსპორტი,
ენერგოსექტორი და გარემოს დაცვა.
გარდა ამისა, ევროკავშირი მტკიცედ ერთგული რჩება თავისი
პოლიტიკისა საერთაშორისოდ აღიარებულ საზღვრებში
საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის მხარდაჭერად,
ისევე როგორც კვლავ ჩართულია აფხაზეთის და სამხრეთ
ოსეთის თვითგამოცხადებული რეგიონების საკითხებში,
გრძელვადიანი კონფლიქტის მოგვარების პროცესის
მხარდასაჭერად. 2008 წლიდან 
ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია ადმინისტრაციული
საზღვრების მახლობლად მუშაობს.
ეკონომიკური და სავაჭრო ურთიერთობები

ევროკავშირი მხარს უჭერს საქართველოს მისი ეკონომიკური

პოტენციალის განვითარებაში საერთაშორისო თანამშრომლობის
მეშვეობით. ეს მოიცავს ევროკავშირის საკანონმდელო
სტანდარტებთან თანხვედრაში დახმარებას.
2014 წლის 27 ივნისს ევროკავშირსა და საქართველოს შორის ხელი
მოეწერა შეთანხმებას ასოცირების შესახებ, ღრმა და
ყოვლისმომცველი თავისუფალი ვაჭრობის სივრცის (DCFTA)
ჩათვლით.   თავისუფალი ვაჭრობის შესახებ ეს შეთანხმება
განსაკუთრებული ტიპის შეთანხმებად არის მიჩნეული, რადგან მას
აქვს ევროკავშირის შიდა ბაზარში ინტეგრირების ამბიციური ამოცანა.
DCFTA ასოცირების შეთანხმების მთავარი ღერძია და საქართველოს
ეკონომიკის მოდერნიზებასა და დივერსიფიცირებას ეხმარება
DCFTA აღრმავებს საქართველოს ეკონომიკურ კავშირებს
ევროკავშირთან და მოიცავს ისეთ საკითხებს, როგორიცაა
სახელმწიფო შესყიდვები, საერთო საბაჟო წესები, სურსათის
ტექნიკური და სანიტარული სტანდარტები, ინტელექტუალური
საკუთრების საკითხები და კონკურენციის წესები.
ევროკავშირი ხელს უწყობს მთავრობას ქვეყნის საექსპორტო
პოტენციალის გაზრდასა და კონკურენტუნარიანობის
მხარდაჭერაში ხარისხის მართვის სისტემების და ხარისხის
ინფრასტრუქტურის სისტემების ჩამოყალიბების გზით, რითაც
სტანდარტებთან შესაბამისობას უზრუნველყოფს.
ვიზის ლიბერალიზაცია

საქართველო-ევროკავშირის ასოცირების შესახებ შეთანხმების შესაბამის

ნაწილში მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს მოქალაქეთა მობილურობის
ხელშეწყობას, მათ შორის -შესაბამის ეტაპზე უვიზო რეჟიმის შემოღებას.
უნდა აღინიშნოს, რომ სავიზო რეჟიმის ლიბერალიზაცია ევროკავშირთან
თანამშრომლობის ფარგლებში დამოუკიდებელი პროცესია და
საქართველო-ევროკავშირის სავიზო დიალოგის ფორმატში
მიმდინარეობს. ევროკავშირთან უვიზო რეჟიმის მიღწევის ერთ-ერთ
მთავარ წინაპირობას წარმოადგენს სავიზო რეჟიმის ლიბერალიზაციის
სამოქმედო გეგმის ეფექტიანი შესრულება. საქართველოსა და
ევროკავშირს შორის უვიზო მიმოსვლის პერსპექტივა 
აღმოსავლეთ პარტნიორობის ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტი, ხალხთა
შორის კონტაქტების გააქტიურების ძირითადი ინსტრუმენტი და
ევროკავშირთან შემდგომი დაახლოების ეფექტიანი საშუალებაა.
რას ნიშნავს უვიზო რეჟიმი?

უვიზო რეჟიმი გულისხმობს თავისუფალ გადაადგილებას შენგენის ზონის

ტერიტორიაზე,  რომელიც მოიცავს ევროკავშირის 22  წევრ  ქვეყანას,
ევროკავშირის 4 არაწევრ ქვეყანას და შენგენის 4 კანდიდატ ქვეყანას:
 
წევრი ქვეყნები:  ავსტრია, ბელგია, გერმანია, დანია, ესპანეთი, ესტონეთი,
იტალია, ლატვია, ლიტვა, ლუქსემბურგი, მალტა, ნიდერლანდები,
პოლონეთი, პორტუგალია, საბერძნეთი, საფრანგეთი, სლოვენია,
სლოვაკეთი, უნგრეთი, ფინეთი, შვედეთი, ჩეხეთი;
 
არაწევრი ქვეყნები: ისლანდია, ლიხტენშტეინი, ნორვეგია და შვეიცარია;
 
კანდიდატი ქვეყნები: ბულგარეთი, კვიპროსი, რუმინეთი, ხორვატია.
უვიზო რეჟიმი შესაძლებლობას აძლევს საქართველოს მოქალაქეებს ბიომეტრიული
პასპორტის ქონის შემთხვევაში, ვიზის გარეშე განახორციელონ მხოლოდ
მოკლევადიანი ვიზიტები. მოკლევადიანი ვიზიტი გულისხმობს 90 დღეს ნებისმიერი 180
დღის განმავლობაში. ევროკავშირის/შენგენის ქვეყნებში 90 დღის პერიოდით ყოფნის
შემდეგ საქართველოს მოქალაქემ უნდა დატოვოს ამ ქვეყნის ტერიტორია. 
ევროკავშირის/შენგენის სივრცეში მომდევნო შესვლა შესაძლებელია მომდევნო 90
დღის (ჯამში 180 დღე) პერიოდის გასვლის შემდეგ. მოკლევადიანი ვიზიტი
შესაძლებელია სხვადასხვა მიზნით: ტურისტული, ოჯახის წევრების/ახლობლების
მონახულება, ბიზნესშეხვედრები, მოკლევადიანი სასწავლო და გაცვლითი
პროგრამები/ტრენინგი, კურსები, კულტურულ ან სამეცნიერო ღონისძიებებში
მონაწილეობა, მკურნალობა და სხვა. ნებისმიერი ასეთი ვიზიტის ხანგრძლივობა არ
უნდა აღემატებოდეს 90 დღეს. უვიზო რეჟიმი არ შეეხება შენგენის ზონაში გრძელვადიან
ვიზიტებს განათლების მიღების, მუშაობის ან სხვა მიზნით. ხანგრძლივი პერიოდით
დარჩენის სურვილის შემთხვევაში, საქართველოს მოქალაქეებმა ვიზის მისაღებად
საქართველოში აკრედიტებულ შესაბამისი ქვეყნის საკონსულოს უნდა მიმართონ