WARTOŚCI ISTOTNE W ŚWIECIE DOROSŁYCH I

W ŚWIECIE DZIECI NA PODSTAWIE „MAŁEGO

KSIĘCIA” ANTOINE DE SAINT-EXUPEREGO.

Zofia Sugajska -klasa 8a

ŚWIAT DZIECI-CZYLI MÓJ ŚWIAT
1.Świat dzieci (reprezentuje Mały Książę):
 Jest pełen wyobraźni, a ich fantazja nie ma granic,
 Jest bajecznie kolorowy i panuje w nim przyjaźń,
 Żyją w zgodzie z ludźmi i innymi wymyślonymi stworzeniami,
Świadczą o tym fragmenty książki:
„Po obejrzeniu obrazka wiele myślałem o życiu dżungli. Pod wpływem tych myśli udało mi się za pomocą
kredki stworzyć mój pierwszy rysunek…”.

„Mój obrazek nie przedstawiał kapelusza. To był wąż boa, który trawił słonia. Narysowałem następnie przekrój
węża,
aby dorośli mogli zrozumieć. Im zawsze trzeba tłumaczyć…”.

„I pogrążył się w rozmyślaniach. Następnie wyją z kieszeni baranka i zaczął uważnie przyglądać się swemu
skarbowi…”.
ŚWIAT DOROSŁYCH-PILOT,NARRATOR
1.Świat dorosłych różni się znacznie od świata dzieci.
2. Pilot-narrator stał się dorosłym człowiekiem, który zapomniał o swoim dzieciństwie. Przypomniało mu o nim
dopiero spotkanie z Małym Księciem.
Dorośli ludzie:
 Żyją w ciągłym pośpiechem i nie mają na nic czasu,
 Zajmują się tylko pracą i zarabianiem pieniędzy rezygnując ze swoich pasji,
 Są bezmyślni i bezwolni, a ich życiem kierują złe nałogi,
 Ich świat jest skomplikowany i bezbarwny,
 Często są samotni.
Świadczą o tym fragmenty:
„Dorośli poradzili mi, abym porzucił rysowanie węży zamkniętych oraz otwartych i abym się raczej zajął geografią,
historią, arytmetyką i gramatyką, W ten sposób, mają lat sześć, porzuciłem wspaniałą karierę malarską…”.

„Wobec tego nie rozmawiałem ani o wężach boa, ani o lasach dziewiczych, ani o gwiazdach. Starałem się być na
poziomie mego rozmówcy. Rozmawiałem o brydżu, golfie, polityce i krawatach. A dorosły był zadowolony, że poznał
tak rozsądnego człowieka…”.

„W ten sposób, nie znajdując z nikim wspólnego języka, prowadziłem samotne życie aż do momentu przymusowego
lądowania na Saharze…”.
 Podobieństwa świata dziecka do świata dorosłych
1. Ludzie dorośli mają dużo cech wspólnych z dziećmi, bo przecież sami byli
kiedyś dziećmi i coś z tego jeszcze w nich tkwi dlatego dorośli lubią
czasem powspominać czasy dzieciństwa. Wymyślają różne gry i zabawy dla dzieci,
próbują sprawić najmłodszym przyjemność.

2. Powrót dorosłego do wspomnień z czasów dzieciństwa jest zawsze możliwy.

Przykładem tego może być spotkanie Małego Księcia na pustyni z pilotem, który w
niego uwierzył, chociaż był dorosły.

Uważam, że każdy dorosły powinien zachować sobie coś z dziecka.

Dziękuję za uwagę