Европска уметност XIX век -

Неокласицизам
https://www.google.com/search?q=youtube+muzej+luvr&oq=youtube+muzej+luvr&aqs
https://www.google.com/search?q=youtube+spomenici+vo+Pariz&oq=youtube
Карактеристики

 Големата Француската буржоаска револуција во 1789 година го бележи историскиот

пресврт и доаѓањето на буржоазијата на власт.
 Настојувањето кон едноставноста довело до враќање на уметноста кон антиката, со
што се појавил нов правец познат како Класицизам или Неокласицизам.
 Бидејќи ренесансата претставува прва преродба на антиката, неокласицизмот
претставува обид за втора, па оттаму тие се многу блиски.
 Неокласицизмот се развива низ цела Европа, а особено во Франција и Германија.
Архитектура

 Археолошките ископувања во античките градови Херкуланум и Помпеја 1748 година

придонеле за оживување на античките форми.
 Архитектите воодушевени од археолошките ископувања ги копираат античките
храмови, превземаат градежни и декоративни елементи од нив и градат триумфални
порти и градби по пример на објектите од грчко – римскиот свет.
Антички грчки
градби
Антички
римски градби
Црква Мадлен во Париз,изградена по
пример на Зевсов храм во Атина
Пантеон, по пример на римскиот и Дом на
инвалиди во Париз
Триумфална капија во Париз
Брандербушка порта во Берлин, по пример на
пропилеи во атинскиот Акропол
Миланска скала
Британски музеј
Англиски парламент во Лондон
– Вестминстерска палата
Капитол во Вашингтон
Скулптура

 Скулптурата била под влијание на античкиот период и при нејзината изработка се

тежнеело кон идеална убавина, по примерот на старогрчките и римските скулптури.
 Јасна и чиста форма, со нагласена пластичност, студии правени по антички
скулптури наместо по живи модели.
 Желба за статичност, без индивидуалност.
Паолина Боргезе како Венера, од Антонио
Канова
Наполеон како Јупитер, од Антонио Канова
Купидон и Психе, Тезеј и Кентаур од
Антонио Канова
Сликарство

 Во Неокласицизмот доминира сликарството кое било инспирирано од античките

скулптури.
 Статичност, прецизност, “замрзнати” движења во претставување на античките теми,
но во затворен “сценски” простор што асоцира на театар.
Жак Луј Давид - Грабнување на
Сабињанките
Жак Луј Давид – Сократовата смрт
Жак Луј Давид – Заклетвата на Хорациите
Жак Луј Давид – Крунисување на Наполеон
Жак Луј Давид – Мадам Рекамје
Жак Луј Давид – Мртвиот Мара
Жак Огист Доминик – Енгр
- Извор и Капачка
Жак Огист Доминик – Енгр
- “сликање со боја е како украс без значење, ако
нешто е добро нацртано секогаш добро обоено “
Жак Огист Доминик – Енгр
- Големата одалиска
Жак Огист Доминик – Енгр
– Турска бања
Жак Огист Доминик – Енгр
- Наполеон на престол
Жак Огист Доминик – Енгр
- портрет на Бертен и мадам Сенон