ΣΑΝ ΕΝΑ ΑΧΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

ΠΟΙΗΜΑ Χρήστος Κ. Λορέντζος

Σύνθηµα δίνει Ανεπαίσθητος τριγµός Κι ύστερα, Θόρυβος σφυγµών Που επιταχύνονται. Ανασηκώνεσαι Και ψάχνεις σαστισµένος Τον ορίζοντα των µυστικών, Για να µαντέψεις ποιό δεν άντεξε Και δόλια σ’ απαρνήθηκε. Κι ύστερα, τίποτα! Σα να ‘κλεισε σφιχτά Τα µάτια η αγάπη Και σκοτείνιασε, Χάνονται όλα.

Σα φιλµ ασπρόµαυρο, Που πριν το έργο τελειώσει καίγεται, Κι αφού, για λίγο, φως γεννήσει, Σκοτεινιάζει την οθόνη. Έτσι ακριβώς Ραγίζουν οι καρδιές Και χάνονται όλα, Χωρίς προµήνυµα. Σαν τα τραγούδια Που δε γράψαµε ποτέ. Σαν ένα αχνό φεγγάρι, Που κοιτάει κατάµατα Έναν ήλιο το ξηµέρωµα.