Τριμηνιαία Εφημερίδα των απανταχού Καπιωτών

Αριθμός Φύλλου 02 - Χρόνος Α’ - Μάϊος - Ιούνιος - Ιούλιος 2009

E ditorial
Διεύθυνση: Νεστάνης 6, 12132, Περιστέρι

Ήμουν περίπου δεκαεφτά χρονών με διαφορετικά όνειρα και διαφορε-

τικά κίνητρα. Θα μου πείτε πώς γίνεται αυτό; Θα σας εξηγήσω.
Παραμύθι
Το όνειρο μου ήταν να περάσω σε κάποιο πανεπιστήμιο όπως άλλωστε σκέφτεται
κάθε νέος και νέα της εποχής μας. με λυπημένο τέλος,
Το όνειρο αυτό δεν το βίωνα όμως μόνο ως προσπάθεια μελλοντικής επαγγελμα-
τικής αποκατάστασης. Στην πραγματικότητα ήθελα να φύγω από το χωριό και να
η ιστορία ενός
ζήσω το όνειρό μου στην πόλη. Τη μεγάλη πόλη. Στην Αθήνα.
Έτσι και έγινε. Πέρασα τις Πανελλήνιες εξετάσεις, έγινα φοιτητής, αλλά κυρίως ζού-
μετανάστη
σα στην Αθήνα, στους ρυθμούς της, γνώριζα ανθρώπους, ζούσα την ένταση. Γενί – Λι-
Μένω εδώ. 15 περίπου χρόνια. Εδώ παντρεύτηκα και έκανα μια υπέροχη οικογέ- μάνι Κάπης
νεια.
Εργάζομαι κατά μέσο όρο 12 ώρες την ημέρα για να ζει η οικογένεια μου καλά. – Λέσβος
Κάθε Αύγουστο κατεβαίνω στο χωριό μας μαζί με την οικογένεια για να ξεκουρα- Παρασκευή 8
στούμε και να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας. Εκεί στην ηρεμία του χωριού μας, βγαί-
νει το άγχος και η κούραση όλης της χρονιάς. Αυγούστου
Αυτές τις στιγμές ηρεμίας τόσο εγώ όσο και πολλοί ‘’Αθηναίοι’’ που ζουν τους 11 2008
μήνες του χρόνου μακριά από το χωριό εκφραζόμαστε με λόγια του τύπου, ‘’τι καλά
που περνάτε εσείς εδώ στο χωρίο’’, ‘’πόσο τυχεροί είσαστε’’, ‘’αχ να μπορούσαμε και Ώρα 21:00
εμείς να ζήσουμε μόνιμα εδώ’’, ‘’τι ποιότητα ζωής είναι αυτή’’, ‘’πόσο άτυχοι είμαστε (…. Περίπου
που φύγαμε από το χωριό’’… και πολλές ακόμη μεγαλόστομες εκφράσεις.

Αυτά τα κλισέ ποτέ δεν με αντιπροσώπευαν. Γιατί είναι ωραία να είσαι έξω από τον
χορό και να διδάσκεις πόσο εύκολο είναι να χορεύεις.
Φυσικά η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς στο χωριό μας, στην καθημερινότητα των
συγχωριανών και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Δεν ήθελα όμως να το «παί-
ζω» σοφός, γιατί δεν είμαι. Άλλα είναι τα προβλήματα της πόλης, άλλα του χωριού
μας, άλλες οι συνθήκες, άλλες οι προτεραιότητες.
Αν βρεθείς το χειμώνα στο χωριό και πρέπει να ξυπνάς στις πέντε το πρωί και μέσα
στο κρύο να πηγαίνεις να φροντίσεις τα ζώα, στη συνέχεια να πηγαίνεις στα κτή-
ματα για να μαζέψεις τις ελιές και να σε χτυπάει ο βοριάς και το αγιάζι, να δουλεύ-
εις στην οικοδομή, στα περιβόλια η να είσαι ψαράς. Να επιστρέφεις κατάκοπός το
απόγευμα να κάνεις τις δουλειές τους σπιτιού και οι μόνες επιλογές για διασκέδαση
να είναι ένα από τα τέσσερα καφενεία η το μπαράκι του χωριού.
Και την επόμενη μέρα μία από τα ίδια.
Άραγε όλοι εμείς που «δήθεν» ζηλεύουμε του συγχωριανούς που ζουν μόνιμα στο
χωριό και καταριόμαστε τη ζωή της πόλης θα μπορούσαμε να δουλεύουμε κάτω
από αυτές τις συνθήκες, με αυτά τα εισοδήματα, με όλα αυτά τα προβλήματα;
Θα μπορούσαμε να διασκεδάζουμε μόνο με τα πανηγύρια, ή θα κάναμε καθημερι-
νά 90 χλμ για να φτάσουμε στην πόλη της Μυτιλήνης και να έχουμε ακόμη περισσό-
τερες επιλογές ;;
Δεν νομίζω. Και να σας το λέμε μη μας πιστεύετε.
Αυτά που μόλις περιέγραψα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αισθάνθηκα την υποχρέωση και την ανάγκη να αποκαταστήσω την αλήθεια και
ειδικά αυτή τη στιγμή που πάρα πολλοί συγχωριανοί αναρωτιούνται τι ακριβώς
θέλουμε και πώς εμείς οι «εκτός των τειχών», δίνουμε τόσο εύκολα λύσεις στα προ-
βλήματα της καθημερινότητας τους.
Είναι εύκολο να διδάσκεις πώς θα αντιμετωπίσεις μία δύσκολη κατάσταση και πολύ
δύσκολο να ζεις το πρόβλημα.
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Παραδοχή πρώτη: Έχουμε ως κοινό παρανομαστή
την αγάπη μας για το χωριό, κάτι που είναι αδιαπραγμάτευτο και αναμφισβήτητο
τόσο για μας που ζούμε μακριά, όσο και για σας που ζείτε την καθημερινότητά σας
T
)
α πιο όμορφα χρώματα αγκαλιάζουν την
θάλασσα … ενώνονται μ αυτά του ουρανού
……
Ο καθένας μας απολαμβάνει την μαγεία που
εκπέμπει ο τόπος αυτός…….
….. η μέρα σβήνει και μια όμορφη Αυ-
γουστιάτικη νύχτα ξεκινά !!!!
Ξαφνικά… τα πρόσωπα όλων επισκι-
άστηκαν…ένα τσούρμο ταλαιπωρημένων μετανα-
στών διανύουν το μικρό μας παράδεισο. Σκέψεις και
σιγή…όχι όμως όπως την προηγούμενη που γαλή-
νευε...την ψυχή.
Ο καθένας από μας έχει τις απόψεις του…αλλά τι νό-
ημα έχει για εκείνους…?
Ξεκινούν από την πατρίδα τους χωρίς αποσκευές,
κουβαλώντας μόνο φωτογραφίες αγαπημένων προ-
σώπων και κάποιο κειμήλιο που πολλές φορές θα
χάσουν στην διαδρομή ή θα αναγκαστούν να πουλή-
σουν. Αναζητούν μια καλύτερη ζωή, μια ευκαιρία που
νομίζουν ότι η Ευρώπη θα τους δώσει. Ονειρεύονται
να ξαναστήσουν την ζωή τους σε έναν τόπο πιο ειρη-
νικό και πιο φιλόξενο από τον δικό τους. Μήνες μετά,
η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει: Θα βρεθούν σε
μια βάρκα, φοβισμένοι και στοιβαγμένοι ο ένας πάνω
στον άλλο. Παραμένουν αποφασιστικοί, παρά τα χι-

+
στο χωριό μας. συνέχεια στη σελίδα 2
Παραδοχή δεύτερη: Και εσείς θέλετε καλύτερη ποιότητα ζωής και περισσότερες επι-
λογές και εμείς θέλουμε να έχουμε και την επιλογή να ζήσουμε μόνιμα στο χωριό.
Άρα ο στόχος είναι κοινός. Η αγάπη μας για το χωριό κοινή. Τα όνειρα και οι φιλο- πολλά ακόμη
δοξίες κοινά και το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι το μέλλον μας είναι κοινό. νέα,
Ξέρετε, όταν είσαι μακριά από ένα πρόβλημα, μπορεί βεβαίως να μη το βιώνεις, να
μην επηρεάζει τη ζωή σου στις απλές εκφράσεις της, αλλά από την άλλη μεριά είσαι πληροφορίες
λιγότερο φορτισμένος και βλέπεις τα πράγματα από μια άλλη, ίσως λίγο πιο αντικει-
μενική ματιά και μπορεί να γίνεις ωφέλιμος για εκείνους που θα σε ακούσουν. ΘΕΜΑΤΑ ΤΕΥΧΟΥΣ και Αφλουγή
Κάποιες φορές άκουσα το «εμείς» και το «εσείς».
Αγαπητοί συχωριανοί μου, δεν υπάρχουν αυτές οι διαχωριστικές γραμμές.
Όλοι εμείς είμαστε. Με κοινές καταβολές, με μανάδες, πατεράδες, γιαγιάδες, παπού- ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
δες που ποτέ δεν θεώρησαν ότι οι νέες γενιές ξεχώρισαν από τον ιστό του χωριού Τα νέα του Πρότυπο χωριό Νίκος Σηφουνάκης
και απομακρύνθηκαν.
Ας ενώσουμε τις φωνές μας. Ας ενώσουμε τις καρδιές μας.
χωριού και του Παράδειγμα 8-9
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί και είναι βέβαιο ότι στο τέλος όλοι θα βγούμε κερδι- συλλόγου προς μίμιση ΑΦΙΕΡΩΜΑ
σμένοι.
4-7 10 Ιγνάτιος Αλεξίου
Βαγγέλης Χαραλάμπους
Πρόεδρος Συλλόγου
11

συνέχεια από τη σελίδα 1.
λιόμετρα που έχουν αναγκαστεί να διανύσουν
-πολλές φορές περπατώντας, παρά την πείνα,
παρά τα κύματα που έρχονται καταπάνω τους,
παρά τις δυσκολίες.
Αν η ιστορία αυτή θυμίζει κινηματογραφικό
σενάριο ή μακρινή αφήγηση για κάποιους
από μας, για 11.000 περσινούς «επισκέπτες»
της Λέσβου, είναι η ιστορία της ζωής τους.
Έντεκα χιλιάδες άνθρωποι κατόρθωσαν να δι-
ασχίσουν λαθραία τα λίγα ναυτικά μίλια που
χωρίζουν το νησί από τα τουρκικά παράλια,
πιστεύοντας πως τα βάσανά τους θα φτάσουν
σε ένα τέλος. Αυτός ο εξωφρενικός αριθμός
παράνομων μεταναστών έφτασε στην Λέσβο
μέσα στο 2008, αριθμός διπλάσιος από την
αντίστοιχη καταγραφή για το 2007 και δεκα-
πλάσιος από τους αντίστοιχους αριθμούς του
2003.
Αν έφτασαν όλοι; 181 σύντροφοι τους χάθη-
καν στα νερά του Αιγαίου ή ορθότερα, τόσοι
καταγράφηκαν από το σύνολο των ελληνικών
ΜΜΕ και τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Όσοι δεν τα κατάφεραν, θα ταφούν. Δεν έχουν
πια όνομα. Μόνο η εθνικότητα τους, ένας αύ-
ξων αριθμός και η ημερομηνία περισυλλογής
του πτώματος θα σημειωθούν πάνω στο επι-
τύμβιο ξύλο. «Αφγανός Ν. 3, 18-8-08», «Πα-
κιστανός Ν. 5, 25-11-08», αυτό είναι πια το
όνομα τους για τον άλλο κόσμο. Οι «τυχεροί»,
αυτοί που ξεγέλασαν την μοίρα τους για λίγο
ακόμα, θα πρέπει να στριμωχτούν στο Κέντρο
Κράτησης Παγανής. Εκατό άτομα θα στοιβα-
χτούν σε κάθε δωμάτιο, περιμένοντας να δουν
τί θα τους ξημερώσει η επόμενη μέρα, και μετά
από αυτήν η επόμενη…
Οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα» έχουν ήδη νίψει τας
χείρας, καθώς όπως υποστηρίζουν δεν μπο-
ρούν να προσφέρουν βοήθεια και στοιχειώδη
υγειονομική περίθαλψη όταν τα κάγκελα τους
εμποδίζουν να εισέλθουν στον χώρο όπου
Ταυτότητα
Τριμηνιαία έκδοση συλλόγου
Καπιωτών Αθήνας
Νεστάνης 6, 12132, Περιστέρι
Ιδιοκτησία
Σύλλογος Καπιωτών Αθήνας
Εκδότης
Βαγγέλης Χαραλάμπους
(Πρόεδρος)
Αρχισυντάκτης
Νίκος Ηλίας
(Αντιπρόεδρος)
Επιμέλεια ύλης
Άννα Αντώνογλου (Μέλος)
Συντακτική επιτροπή
Γιάννης Δελημιχαήλ (Ταμίας)
Σοφία Κυριάκογλου (Γραμματέας)
Μιχάλης Κανδαράς,
Ισμήνη Κυριαζοπούλου, (Μέλος)
Νίκος Χατζηγιαννάκης,
Ματίνα Παπαδέα
Δημιουργικό
Κωνσταντοπούλου Ιωάννα
Αλληλογραφία, εμβάσματα, επιταγές
Νεστάνης 6, Περιστέρι, 2108250128-9
Κείμενα που αποστέλλονται στην εφημερίδα,
δημοσιευμένα ή μη, δεν επιστρέφονται. Ανώνυμα
κείμενα ΔΕΝ δημοσιεύονται

βρίσκονται οι μετανάστες. Οι αστυνομικοί κα- Ενισχύστε
ταγγέλλουν ότι το 40% των συναδέλφων τους
ασχολείται με τους πρόσφυγες. Οι λιμενικοί οικονομικά
αγνοούν την στάση που θέλει να κρατήσει το την έκδοση
ελληνικό κράτος και η Ε.Ε. όσον αφορά το θέμα
της λαθρομετανάστευσης. Την ίδια ώρα που οι της εφημερίδας μας
φορείς αναρωτιούνται για το «τι μέλλει γενέ- ΄Κάπης Δρώμενα.
σθαι», οι αρρώστιες και η βρωμιά θερίζουν
τους «ενοίκους» του Κέντρου. Οι γιατροί στο Περιμένουμε
Νοσοκομείο της Μυτιλήνης δεν είναι αρκετοί την οικονομική σας
για να καλύψουν τις ανάγκες τόσο του νησιού ενίσχυση
όσο και του μικρού «χωριού» των μεταναστών.
Οι απεργίες πείνας και οι αγανακτισμένες φω- με οποιαδήποτε
νές όλο και εντείνονται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μορφή (εμβάσματα,
μέσω του αρμόδιου Επιτρόπου κ. Μπαρρό
έχει επανειλημμένως προβεί σε συστάσεις για επιταγές
την άμεση βελτίωση των συνθηκών διαβίω- ή διαφημιστικές
σης των μεταναστών στο κέντρο κράτησης της
Μυτιλήνης, ενώ δεν έχει αποκλείσει την περί- καταχωρήσεις). 
πτωση συγχρηματοδότησης από κοινοτικούς Στηριζόμαστε
πόρους, για την κατασκευή ενός κέντρου υπο- την δική σας υποστήριξη.
δοχής μεταναστών στην Μυτιλήνη.
Το θέμα όμως, δεν είναι τι λέμε όλοι εμείς και
ο καθένας από εμάς ξεχωριστά, αλλά αν τελι- ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΛΑΒΟΣ
κά ακούει κανείς. Μέχρι το Κέντρο Κράτησης ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ WELLNESS CLUB
να μετατραπεί σε Κέντρο Υποδοχής, ο δρόμος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΟΥΝΔΡΗΣ ( ΚΑΦΕ-
είναι πολύ μεγάλος. Ως τότε, χιλιάδες άνθρω- ΝΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ποι θα βλέπουν το νησί μας ως το μονοπάτι ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΥ-
για την δική τους Γη της Επαγγελίας. Ως τότε, ΛΙΑΝΟΥ
εκατοντάδες από αυτούς θα θυσιάζονται στα
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΚΟΥΤΖΑΜΑΝΗΣ (
νερά του Αιγαίου ως άλλες Ιφιγένειες. Η Μη
Κυβερνητική Οργάνωση «Praksis» ανακοινώσε ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ΕΝΩΣΗ Γ. ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΛΕ-
στα μέσα Μαρτίου την δημιουργία ενός «προ-
στατευόμενου» διαμερίσματος για οικογένειες ΣΒΟΥ
ΕΠΟΜ
μεταναστών στη Μυτιλήνη. Είναι ένα μικρό
βήμα, που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
ΖΗΝΟΒΙΑ ΖΑΧΑΡΗ - ΖΑΧΑΡΟΠΛΑ-
αυτού του φαινομένου που τόσο ανθρώπινο
πόνο και δυστυχία προκαλεί. ΣΤΕΙΟ ΔΩΔΩΝΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Της Άννας Αντώνογλου (Μέλος του Δ.Σ. του Συλ- ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΙΡΜΙΡΟΓΛΟΥ - ΕΡΙ-
λόγου) ΚΑ ΕΠΕ
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ ΚΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ (
Ο σύλλογος Καπιωτών ο Αη Γιώργης και το Δ.Σ. ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ευχαριστεί όλους όσους μας στήριξαν με την προ- ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΜΙΧΑΗΛ
σφορά τους για την λαχειοφόρο αγορά της χοροε- ΚΑΠΑΝΤΑΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ( ΣΥΝΤΕ-
σπερίδας μας . Η προσφορά αυτή για τον σύλλογο ΧΝΙΚΗ )
είναι ουσιαστική καθώς υποστηρίζει το έργο και την ΚΟΜΒΟΥΤΗΣ ΑΙΜΙΛΙΟΣ ( ΕΙΔΗ
δράση του . ΡΟΥΧΙΣΜΟΥ )
ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ FREEMOTION ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ -
AEGEAN AIRLINES ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ
AMICI ΜΗΝΑΣ ΗΛΙΑΣ
ARTIST ΜΙΜΟΖΑ
BENETTON ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ - ΕΤΑΙΡΕΙΑ
BLUE STAR FERRIES VENUS
BODY ACTION ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΗ ΖΑΦΕΙ-
BODY TALK ΡΙΟΥ
BOUTIQUE LONDON ΝΤΙΛΙ ΝΤΙΛΙ - ΜΑΤΙΝΑ ΠΑΠΑΔΕΑ
EMES CORNERS ΟΝ LINE SALES - ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑ-
FOOTLOOK ΟΣ
HELLENIC SEAWAYS ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ / ΧΑ-
NEL LINES ΡΑΛΜΠΟΥΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΣΟΥΠΕΡ
OMNISPORT - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΚΕΤ ΚΑΠΗΣ
OMSA ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ (
PUMA HELLAS ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
RICCARDO FERRI ΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ROSES ΣΑΛΙΝΤΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ-ΚΑΦΕ
SHELL HELIX ΜΠΑΡ ΚΛΑΣΣΙΚΟ
TOP FASHION ΤΣΕΣΜΕΤΖΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ( ΚΑΦΕ-
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΚΑΠΗΣ ΝΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ HOMESTORES ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΩΝ Α.Ε
ΑΞΙΩΤΟΥ ΕΥΘΑΛΕΙΑ - ΕΙΔΗ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΑΣ ΥΦΑΣΜΑ COMOseta
ΑΡΜΕΝΑΚΗ ΕΥΘΑΛΕΙΑ - ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ ΦΟΥΡΟΥΛΗ
ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΥΡΙΑΚΟΓΛΟΥ ΧΑΤΖΕΛΛΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΒΟΥΝΙΟΖΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ( ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΤΗΣ ( ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΚΑΠΗΣ )
ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΧΡ. - ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΡ. ( ΒΕΝΖΙ-
ΝΑΔΙΚΟ )

Η ΕΦΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΟ
ΜΕΛΛΟΝ
Του Νίκου Χατζηγιαννάκη
Είναι αλήθεια ότι αρκετές φορές στο παρελθόν ρίχτηκε η ιδέα
της έκδοσης εφημερίδας από το σύλλογο μας. Πάντα όμως
σκάλωνε η υλοποίηση σε επιφυλάξεις και αναστολές όλων
μας. Που να βρεθεί διαθέσιμος χρόνος, πώς να αποκτήσουμε
την τεχνογνωσία, ποιοι να φορτωθούν τις ευθύνες, που να
βρεθούν οικονομικοί πόροι, πώς να οργανωθεί η διανομή,
ποιος να αναλάβει την επιλογή και επιμέλεια της ύλης κλπ.
Χρειάστηκε να βρεθούν μαζί μερικοί νέοι και μονομιάς ξεπερά-
στηκαν όλα τα εμπόδια.
Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Η νεολαία, με την
ορμή, τη φλόγα και τον οίστρο της δεν διστάζει να πειραματίζεται,
να ριψοκινδυνεύει, να δοκιμάζει το “αδύνατο”, να σαρώνει στο δι-
άβα της κάθε αντιξοότητα.
Παράλληλα στέκεται μακριά από υπολογισμούς και ιδιοτέλει-
ες, από «κολλήματα» και αναχρονισμούς ,αμόλυντη και καθαρή,
με οδηγό της αγνά συναισθήματα και ευγενικές ιδέες, έτοιμη να
υπηρετήσει κοινωνικές αξίες, πνευματικούς στόχους, κοινές επιδι-
ώξεις.
΄Οσο για μας τους μεγάλους, τους πολυπράγμονες ,τους “σώ-
φρονες και λογικούς”, αντί να κουνάμε συχνά στους νέους το δά-
χτυλο, αντί να τους επιτιμούμε και να τους κρίνουμε αυστηρά , ας
σταθούμε απέναντι τους με σεβασμό και εμπιστοσύνη.
Κι ας το παραδεχτούμε επιτέλους με ειλικρίνεια. Πολλοί από
μας κουραστήκαμε, παραιτηθήκαμε, μαγαριστήκαμε, ψευτοβολευ-
τήκαμε. Κλειστήκαμε στο καβούκι μας. Μας απορρόφησε η καθη-
μερινότητα. Στερέψαμε από έμπνευση και φαντασία. Γίναμε πα-
θητικοί θεατές στο έργο της ίδιας της ζωή μας. Κάναμε το ατομικό
συμφέρον μοναδικό κανόνα.
Είμαστε μάλλον οι τελευταίοι που δικαιούμαστε να παριστάνου-
με τους τιμητές.
Γιατί παραδίδουμε στα παιδιά μας μια κοινωνία θρυμματισμένη,
χωρίς πυξίδα και μπούσουλα, μια κοινωνία που περισσεύει η υπο-
κρισία, ο κυνισμός και η επιθετικότητα.
Γιατί εμείς, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, στηρίξαμε την όποια
ευημερία της γενιάς μας στα έτοιμα και στα δανεικά και τώρα στέλ-
νουμε το λογαριασμό στα παιδιά μας, φορτώνοντας τα χρέη, ανα-
σφάλεια και αβεβαιότητα. Κι όμως ακόμα και τώρα κάνουμε πως
δεν το καταλαβαίνουμε.
Όπως δε θελήσαμε ή δε μπορέσαμε να καταλάβουμε και τον
περασμένο Δεκέμβριο, που η νεολαία μας με ηχηρό και “αυθάδη”
τρόπο προσπάθησε να ταρακουνήσει τον κόσμο των μεγάλων, με
άναρθρες κραυγές ίσως γεμάτες όμως θυμό και απόγνωση.
Και συνεχίσαμε οι περισσότεροι από μας βυθισμένοι πιο πολύ
στους αναπαυτικούς καναπέδες μας απέναντι στην αποχαυνωτική
τηλεόραση, αποστρέφοντας το πρόσωπο και το μυαλό απ’ οτιδή-
ποτε θα μπορούσε να ταράξει την ησυχία, τις βεβαιότητες και αυ-
ταπάτες μας.
Με το συμπάθιο, φίλτατοι της γενιάς μου, αλλά είναι καιρός ν’
αρχίσουμε να αποσυρόμαστε απ’ το προσκήνιο, όσοι δεν έχουμε τα
κότσια να αναμετρηθούμε με τις προκλήσεις της εποχής μας .
Να παραδώσουμε τη σκυτάλη στους νέους ,να εμπιστευτούμε
τη φρεσκάδα και το καθαρό μυαλό τους, να τους δώσουμε ζωτικό
χώρο να ανασάνουν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν, να κα-
ταξιωθούν.
Και να τους στηρίξουμε με την πείρα μας
Όπως θα στηρίξουμε με κάθε τρόπο τους νέους του χωριού μας
στο εγχείρημα έκδοσης της εφημερίδας μας
Απόψεις
Εκείνος* Του Τάκη Χατζηαναγνώστου
…….Ένα τέτοιο μυθικό πρόσωπο ήταν κι Εκείνος, που έσβησε πριν αρ-
κετά χρόνια, κι η μνήμη του μένει ακόμα και σήμερα να πλανάται σαν
αερικό πάνω απ’ τις θύμησες όσων των γνώρισαν.
Εκείνος ! Πρέπει να το πω απ’ την πρώτη στιγμή : ήταν η πιο κυριαρχική
μορφή του σπιτιού μας. Ένα ίσιο κορμί, ένα ίσιο μάτι, μια ίσια ψυχή. Δε
μιλούσε άσκημα σε κανέναν ποτέ, γιατί δεν μπορούσε να υπάρξει για
Εκείνον ποτέ αφορμή να μιλήσει άσκημα σε κανέναν. Αυτό ανάγκαζε κι
εμάς όλους ν’ ακολουθούμε τη γραμμή Του, να μπαίνουμε στην ευθεία
Του. Θέλαμε δε θέλαμε, γινόμασταν καλοί, δίχως ελαττώματα, δίχως
παραλογισμούς . Κι η μητέρα μας. Και τα παιδιά. Όλος ο κόσμος. Αυτή η
καλοσύνη γέμιζε αγιοσύνη όλο το σπίτι μας. Κι αυτή η αγιοσύνη ήταν το
στοιχείο της παρουσίας Του, μια παρουσία που την ένιωθες παντού, σε
κάθε κάμαρα, σε κάθε έπιπλο, στις σκάλες, μες στον αέρα.
Δεν είχε πολλά λόγια, όπως δεν ήξερε και πολλά γράμματα. Αλλά τι ση-
μασία έχει ; Όσα έμαθε φτάναν και περισσεύαν για να εδραιώνουν κάθε
μέρα και με μεγαλύτερη σταθερότητα την ακεραιότητά του μέσα στο μι-
κρό μας ανθρώπινο σύμπαν. Τον θαυμάζαμε. Δεν το επιδίωκε. Όλα έρ-
χονταν μόνα τους : κι ο θαυμασμός, κι η αγάπη των άλλων, κι η ανάγκη
να είμαστε μπροστά Του πάντα ειλικρινείς, κι η βαθιά μας επιθυμία να
είμαστε έτοιμοι σε κάθε στιγμή να Του προσφέρουμε το παν.
Φρόντιζε να ζει στο περιθώριο. Πόσο όμως ήταν πάντα μες στην καρδιά
των γεγονότων, και των πράξεών μας, και των ονείρων μας, και των
αγωνιών μας ! Και πόσο μας συμπαραστεκόταν με τον τρόπο Του, με
τον καλό και ήρεμό Του λόγο, ακόμα και με τις σιωπές Του ! Τα μάτια
Του είχαν εκείνο το θαμπό φως της αγαθότητας και της καλοσύνης, που
δεν αστράφτει, δε φεγγοβλολά, έρχεται μόνο κοντά σου διακριτικά, σου
πιάνει μόλις το χέρι, ρωτά βουβά τι έχεις, αν θέλεις τίποτα, αν μπορεί να
σε βοηθήσει σε κάτι.
Το μεγάλο Του μέτωπο είχε μια μόνιμη θλίψη. Λέγαμε πως θα ήταν απ’
τα τυραννισμένα παιδικά του χρόνια εκεί, στο πετραδερό χωριό του,
όταν ο ήλιος βασίλευε πίσω απ’ το γυμνό τους βουνό αμέσως μετά το
απομεσήμερο. Ήταν δεκατέσσερα παιδιά στην οικογένειά Του, κι Εκεί-
νος ήταν ο μικρότερος, και βέβαια ο τελευταίος που ξενιτεύτηκε, ενώ τ’
άλλα Του αδέλφια είχαν κιόλας σκορπίσει από δω κι από κει, στην πρω-
τεύουσα της επαρχίας, ή ακόμα πιο μακριά, στα ξένα, στην Ανατολή, στη
Δύση, για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Για Εκείνον ήταν γραμ-
μένο να υπηρετήσει πρώτα πιστά, ως το πικρό τέλος τους, τους γονείς
Του και τις απάντρευτες αδελφές Του, κι ύστερα να δει τον εαυτό του.
Και δεν ήταν, βέβαια, μια ανθούσα οικογένεια, όπως άλλωστε οι περισ-
σότερες κάθε ελληνικού χωριού. Οι βροχές, και το χιόνι, κι η ερημιά των
χωραφιών, και το λιγοστό ψωμί, κι η στενότητα του ορίζοντα, έσκαβαν
ως πολύ βαθιά την ψυχή των ανθρώπων της φτωχής γης. Προπάντων
την παιδική ψυχή.
Σπάνια μας μιλούσε γι’ αυτά τα χρόνια** Όποτε το έκανε όμως, τα μά-
τια Του υγραίνονταν, ενώ απ’ το πρόσωπό Του περνούσε φευγαλέα η
σκιά μιας παραπονεμένης μελαγχολίας. Ύστερα αναστέναζε διακριτικά
πάλι. Ήξερε ότι η ζωή είχε επιφυλάξει στους ανθρώπους και χειρότε-
ρες ιστορίες. Έλεγε συχνά : «μη βλέπετε μόνο μπροστά σας∙ κοιτάτε και
πίσω σας, να δείτε τι δράμα που είναι ο κόσμος∙ κάνετε το σταυρό σας
κι ευχαριστείτε το Θεό για όσα σας έδωσε.»
Μπορεί η θέση του να ήταν παραπλήσια με τη μοιρολατρική υποταγή.
Ωστόσο ήταν και μια σοφία ξεκινημένη απ’ τη θεμελιακή παραδοχή ότι ο
άνθρωπος είναι ένα πλάσμα αδύναμο, προορισμένο να ζει αναγκαστικά
μέσα στις συνθήκες που άλλες δυνάμεις διαμόρφωσαν, αυτές που συν-
θέτουν τα πλαίσια της μοίρας μας, έξω απ’ τα οποία δεν μπορούμε να
βγούμε σε καμιά περίπτωση, δρώντας δήθεν με δικούς μας κανόνες και
δική μας αποκλειστικά παντιέρα, απαλλοτριωμένοι και ελεύθεροι. «Βέ-
βαια, μέσα σ’ έναν τέτοιο κόσμο, οι άλλοι σε βλέπουν από φυσικού τους
εχθρικά. Το ζήτημα είναι να καταφέρεις εσύ, παρά ταύτα, να μην πάψεις
να εφαρμόζεις το σωστό, ενώ ταυτόχρονα να αποβάλλεις από μέσα
σου κάθε εχθρότητα που μπορεί να πληγώσει τον συνάνθρωπό σου.»
Τον ξαναφέρνω μπροστά μου όπως τον είδα την τελευταία φορά : ήρε-
μο, γαλήνιο, μεγάλο τόσο, που να καλύπτει όλη μου την παιδική ζωή, και
την εφηβεία μου, και τη νιότη μου, και τα χρόνια του άντρα με τα γκρίζα
μαλλιά. Είχε ένα αδιόρατο χαμόγελο στα χείλια. Αυτά τα χείλια έμοιαζαν
να ψιθυρίζουν : «Την πίστην τετήρηκα, τον νόμον τετέλεκα…» Ήταν συ-
μπυκνωμένη η ίδια η σοφία του κόσμου, φτιαγμένη απ’ τον πηλό της
γης, προς την οποία επέστρεφε –εκείνον το Νοέμβριο του 1960.
Λοιπόν η μνήμη είναι σαν ένα σμάρι πουλιά του Θεού, περνούν μπρο-
στά απ’ το παραθύρι σου, σε παίρνουν στα φτερά τους, και μπορούν να
σε φέρουν ως πέρα απ’ τον ορίζοντα, για να ξαναδείς το ανεπανάληπτο
όραμα, που υπήρξε :
Ε κ ε ί ν ο ς ! Ο πατέρας.
*Απόσπασμα, που αναφέρεται στον πατέρα του συγγραφέα κυρ-Στρα-
τή Χατζηαναγνώστου, γραμμένο το 1960.
**Πρόκειται για τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.Πρόκειται για
τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.
Τ.Χ.

Τα NEWS
νέα του Συλλόγου
Τα νέα μας

Εθελοντική εργασία για το χωριό μας

Ο πρόεδρος του
τοπικού συμβου-
λίου Κώστας Χα-
τζέλης, ο Αντιδή-
μαρχος Λευτέρης
Κουτζαμάνης σε
συνεργασία με
τους νέους του
χωριού μας: Πα-
ναγιώτη και Κώστα
Αξιώτη, Γιάννη και
Θέμη Δελημιχαήλ,
Λευτέρης Γιαννακού,Αναστάσιος Ζεϊμπέκη, Κων-
σταντίνο Βροντάκη, οι οποίοι βοήθησαν εθελοντι-
κά για την ανάπλαση και συντήρηση του γηπέδου
Μπάσκετ του χωριού μας. Επιπλέον ο πρόεδρος
του τοπικού Συμβουλίου, ο Αντιδήμαρχος σε συ-
νεργασία με τον Ζαχαρία Κραλλίδη καθάρισαν το
νεκροταφείο του χωριού και τον κήπο της Εκκλη-
σίας της Παναγίας
Συγκέντρωση των μελών του
Αγροτικού Συνεταιρισμού Κάπης
Σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκε
στο καφενείο του Δημ Βουντρή συγκέντρωση των
μελών του Αγροτικού μας Συνεταιρισμού με βασι-
κό θέμα το μέλλον του. Στη συγκέντρωση τέθηκαν
πολλά θέματα προς συζήτηση ενώ δεν έλειψαν και
οι εντάσεις.
Πολιτιστικές εκδηλώσεις το καλοκαίρι στο χωριό.
Ο Σύλλογός μας έχει ως στόχο να πραγματοποιήσει το Καλοκαίρι στους χώρους του Πολιτιστικού – Πνευματικού μας κέντρου πολιτιστικές
εκδηλώσεις που θα περιλαμβάνουν θεατρικές και μουσικές βραδιές καθώς επίσης και βραδιές τέχνης. Στόχος τους συλλόγου μας είναι να μην
αφήσει παραπονεμένους και τους μικρούς σε ηλικία συγχωριανούς για τους οποίους ετοιμάζει πολλές εκπλήξεις.
Ήδη έχει προγραμματιστεί για την Δευτέρα 10 Αυγούστου η θεατρική παράσταση των Ρήγα – Αποστόλου ‘’Μπαμπάδες με ρούμι’’ από το
θεατρικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολυχνιατών Αθήνας
Ο Γιάννης Παγίδας συνεχίζει την προσφορά του, Πετυχημένος ο χορός του συλλόγου μας.
στο Χωριό και το Σύλλογο μας Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε ο χορός του Συλλόγου μας
Ο Συγχωριανός μας κύριος Γιάννης Παγίδας έδωσε λύση σ’ένα πολύ την Παρασκευή 13 Μαρτίου στο ρεμπατάδικο ‘’ΚΑΡΑΒΑΝΙ’’. Περισ-
σημαντικό πρόβλημα που δεν είναι άλλο από την επίπλωση του Πο- σότεροι από 200 Συγχωριανοί και Συγχωριανές μας διασκέδασαν με
λιτιστικού μας κέντρου, δωρίζοντας το ποσό των 10.000 ευρώ για το την ψυχή τους και χόρεψαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
σκοπό αυτό. Με το ποσό αυτό θα αγοραστούν έπιπλα και βιβλιοθή- Την Χοροεσπερίδα του Συλλόγου μας τίμησαν με την παρουσία τους
κες για το αναγνωστήριο του πολιτιστικού μας κέντρου. ο Πρόεδρος της ΟΛΣΑ κος Χριστόδουλος Τσακιρέλλης και ο Πρόε-
Δεν έχουμε λόγια να ευχαριστήσουμε τον κύριο Γιάννη που δεν άφη- δρος του Συλλόγου Σκαμιωτών Αθήνας κος Γιώργος Ευαγγέλου.
σε παραπονεμένο ούτε το Σύλλογό μας προσφέροντας οικονομική Ευχαριστούμε θερμά όλους τους Δωροθέτες που βοήθησαν σημαντι-
ενίσχυση για την εφημερίδα μας , το ποσό των 500 ευρώ. κά στην επιτυχία της εκδήλωσης.


 Επιμέλεια Βαγγέλης Χαραλάμπους

Εξαιρετική η παρουσία του Δήμου Μανταμάδου

στην έκθεση Λαϊκή Τέχνη και Πολιτισμός.
Κέρδισε τις εντυπώσεις με την παρουσία του στην Έκθεση Λαϊκή Τέ-
χνη και Πολιτισμός που πραγματοποιήθηκε στις 20-22 Μαρτίου στο
Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ο Δήμος Μανταμάδου.
Το περίπτερο του Δήμου ήταν εντυπωσιακό και οι επισκέπτες είχαν
μια μοναδική ευκαιρία να θαυμάσουν τα πανέμορφα κεραμικά αλλά
και να φτιάξουν τα δικά τους υπο την καθοδήγηση του κου Κουβδή

Τιμήθηκε η Επέτειος της 25ης Μαρτίου

Με την καθιερωμένη παρέλαση και απαγγελία ποιημάτων εορτά-
στηκε στο χωριό μας η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1925. Οι εορτα-
στικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την Δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγί-
ου Γεωργίου, ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και στην συνέχεια
πραγματοποιήθηκε μαθητική παρέλαση και απαγγελία ποιημάτων
από μαθητές και μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κάπης. Οι εορ-
ταστικές εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με παραδοσιακούς χορούς
και τραγούδια.

Νέος Σύλλογος στο χωριό μας

Ένας νέος Σύλλογος ιδρύθηκε από τους ερασιτέχνες ψαράδες του
χωριού μας με σκοπό να συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανάπλαση
του λιμανιού του χωριού μας. Καλή επιτυχία στο έργο τους

Επισκεφτείτε το site του Συλλόγου μας www.kapilesvos.gr δείτε τα νέα μας, φωτογραφίες απο
WWW το χωριό μας, το χωριό μας απο τον Δορυφόρο αλλα και τα πλοία που ταξιδεύουν στο Αιγαίο σε
πραγματικό χρόνο. Δείτε το πλοίο που σας ενδιαφέρει που ακριβώς βρίσκεται και την πορεία του.

Επισκεφτείτε το site της εφημερίδας μας www.kapilesvos.info ενημερωθείτε, παρακολουθείστε videos

WWW , δείτε το φωτογραφικο μας υλικο και και κάντε..αφλουγή


Τα NEWS
νέα του Συλλόγου
Τα νέα μας

Ζητούνται συνεργάτες
Ασφαλιστικοί
- - ΤΕ Δ/σης Μονάδων Υγείας 1 θέση
Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι
Για το γραφείο παραγωγής Μυτιλήνης
Πληροφορίες
Κος Κουτζαμάνης Γιώργος
210 9986 600 και 6944773392
Γίνεται πραγματικότητα
το Κέντρο Υγείας Μανταμάδου
Επιτέλους γίνεται πραγματικότητα ένα όνειρο πολλών χρόνων που δεν είναι άλλο από την
δημιουργία κέντρου υγείας στο Δήμο μας.
Πριν από ένα περίπου μήνα δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η Κοινή
Υπουργική απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Υγείας, με την οποία συ-
στήνεται το Κέντρο Υγείας Μανταμάδου Λέσβου. Στην περιοχή ευθύνης του, θα υπάγονται
τα Περιφερειακά και Επισκέψιμα Ιατρεία Μανταμάδου, Μηθύμνης, Θερμής και οι περιοχές
του Δήμου Μυτιλήνης Παναγιούδας, Παμφίλων, Αφάλωνα και Μόριας.
Το νέο Κέντρο Υγείας θα λειτουργήσει σε κτίριο που έχει παραχωρηθεί για το σκοπό αυτό
από τον Δήμο Μανταμάδου Για κτιριολογικά και εξοπλισμό θα δαπανηθούν 750.000 ευρώ,
από πιστώσεις του ΠΕΠ Βορείου Αιγαίου και του ΕΣΠΑ. για την Δημιουργία Κέντρου Υγείας
Μανταμάδου.
Το Κέντρο Υγείας θα στελεχωθεί με:
ΙΑΤΡΟΥΣ
- Γενικής ‘ Ιατρικής ή Παθολογίας 4 θέσεις
- Παιδιατρικής 1 θέση
- Παθολογίας 1 θέση
- Μικροβιολογίας 1 θέση
- Ακτινοδιαγνωστικής 1 θέση
- Οδοντιατρικής 1 θέση
ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
- ΤΕ Νοσηλευτικής 4 θέσεις ΤΕ Μαιών 1 θέση
- ΤΕ Επισκεπτών Υγείας και
- ΤΕ Φυσιοθεραπείας από 1 θέση
- ΤΕ Ιατρικών Εργαστηρίων 2 θέσεις ήελλείψει αυτών ΔΕ Παρασκευαστών
ΤΕ Ραδιολογίας ‘ Ακτινολογίας 2 θέσεις ή ελλέιψει αυτών ΔΕ Χειριστών Εμφανιστών
ΤΕ Πληροφορικής, ΤΕ Εποπτών Δημόσιας Υγείας και ΔΕ Διοκητικών Γραμματεών από μία
θέση.
ΔΕ βοηθών Νοσηλευτών 4 θέσεις
ΔΕ Τεχνικού 1 θέση
ΔΕ Πληρωμάτων Ασθενοφόρου 6 θέσεις
ΥΕ Επιμελητών 3 θέσεις
ΥΕ Καθαριστών 4 θέσεις
Οι παραπάνω θέσεις θα προκηρυχθούν αμέσως μετά τη δημοσίευση της παραπάνω από-
φασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεων, με προϋπολογισθείσα ετήσια δαπάνη 1.000.000
ευρώ.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ   και τους κατοίκους του χωριού,
ΔΙΩΡΟΦΗ  ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΟΙΚΙΑ
ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΤΗΛ.  2253093522, 6944173992

Συνάντηση
του Δημάρχου
Μανταμάδου
με το Δ.Σ του Συλλόγου μας
Σε πολύ καλό κλίμα πραγματοποιήθηκε συ-
νάντηση του Δημάρχου Μανταμάδου κυρίου
Στέφανου Αποστόλου με το Δ.Σ του Συλλό-
γου μας, όπου συζητήθηκαν τα προβλήματα
του χωριού και προτάσεις για την ανάπτυξη
του τόπου μας.
Όλα τα μέλη του Συλλόγου μας έθεσαν προς
συζήτηση τα θέματα που απασχολούν το
χωριό και ο Δήμαρχος έδωσε απαντήσεις
στα ερωτήματα που του τέθηκαν.
Ο Σύλλογος μας
ενισχύει τη Δράση του
Ακόμη πιο
δυναμικά
συνεχίσει ο Σύλλογός μας την ουσιαστική προ-
σπάθεια για την ανάπτυξη του χωριού μας.
• Ξεκίνησε ουσιαστικό διάλογο με το Δήμαρχο
• Θα χρηματοδοτήσει εξ’ ολοκλήρου την αντι-
κατάσταση των παραθύρων στην εκκλησία της
Παναγιάς.
• Προγραμματίζει πολιτιστικές εκδηλώσεις στο
χωριό μας το καλοκαίρι.
 ++
+Αναπλάθεται +
η Πλατεία
του Χωριού μας
και η
Παιδική Χαρά.

Ξεκίνησε η Ανάπλαση της Πλατείας του Χωριού μας καθώς

επίσης και της Παιδικής Χαράς. Στην Πλατεία φτιάχνεται
το πλακόστρωτο, ξηλώθηκαν τα κάγκελα και την θέση τους
παίρνει ένα τοιχίο με παραδοσιακή πέτρα. Ενώ στην παιδι- Κατασκευή Γηπέδου 5Χ5 στο χωριό.
κή χαρά θα μπει συνθετικός χλοοτάπητας και θα αντικατα- Σε λίγες ημέρες το χωριό μας θα ξεκινήσουν τα έργα για την κατασκευή
σταθούν τα όργανα. γηπέδου ποδοσφαίρου 5Χ5. Το γήπεδο θα κατασκευαστεί στην δι-
Παρόλο που πρόκειται για ένα σημαντικό έργο, δυστυχώς ασταύρωση του χωριού και σίγουρα θα δώσει επιπλέον δυνατότητες
πολλές από τις πέτρες του πλακόστρωτου της πλατείας θα στους νέους για άθληση και ψυχαγωγία.
αντικατασταθούν με άλλες πέτρες διαφορετικού χρώμα-
τος από αυτές που υπάρχουν ήδη. Η νέες πέτρες θα είναι
κόκκινου χρώματος (Μιστεγνών), ενώ οι υπάρχουσες είναι
γκρι (πέτρα Κάπης)
Τι γίνεται Τελειωμό δεν έχει το Πνευματικό
–Πολιτιστικό κέντρο του χωριού
επιτέλους με το μας. Ο Δήμος δεν έχει καταφέρει
έως σήμερα να εξασφαλίσει την

<
Νέα έργα υποδομής για το χωριό Πολιτιστικό εκταμίευση των χρημάτων από
μας Κέντρο
το Υπουργείο Πολιτισμού, που
Ο Δήμος προχώρησε στην Φω- οφείλει στον εργολάβο ώστε να
ταγώγηση του δρόμου από το παραδώσει το έργο.
Ιατρείο προς το Βενζινάδικο και Υπό κανονικές συνθήκες θα
το νέο Δημοτικό Σχολείο. Στην έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το
ανάπλαση γεφυριού έργο τόσο κατασκευαστικά όσο
στην είσοδο του χωρι- και από πλευράς εξοπλισμού και
ού. επίπλωσης.
Επιπλέον ο Δήμος προ- Συγχαρητήρια στ Πρέπει ο Δήμος να πιέσει ασφυ-
ους
χώρησε και στο γκρέμι- γονείς κτικά προς όλες τις κατευθύνσεις
σμα ενός σπιτιού που ώστε να σταματήσει η κοροϊδία
Η Δήμητρα Χατζη
βρίσκεται πίσω από γιαννάκη και ο Σύ
ζυγος της και ο εμπαιγμός και να προχω-
Γιάννης απέκτησαν
το σπίτι της Ανθής Αν- ένα υγιέστατο ρήσει άμεσα στο σχεδιασμό και
δρέου προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος και να διευκολυνθεί η κοριτσάκι
τη μελέτη διαμόρφωσης των
κυκλοφορία των αυτοκινήτων από και προς την εκκλησία του Ο Βαγγέλης και η εσωτερικών χώρων του πολιτι-
Όλγα Χαραλάμπου
Αγίου Γεωργίου απέκτησαν ένα υγ ς
ιέστατο κοριτσάκι στικού μας κέντρου προκειμένου
Τέλος, έγινε δεντροφύτευση του δασυλλίου της εκκλησίας του να λειτουργήσει.
Ο Απόστολος και η
Αγίου Γεωργίου και φυτέφτήκαν ροδοδάφνες στον περιφε- Ελένη Τσεσμετζή
απέκτησαν ένα υγ
ρειακό δρόμο πάνω από το χωριό ιέστατο κο-

¸
ριτσάκι

Σε κατα
σκευή
π Parkin
O Δήμο ροχωράει g
Ολοκληρώθηκε η κατασκευή του δου απ
ς προχ
ώρησε
ο Δ ήμος
έ σ τη
νέου Δημοτικού ν
με σκοπ αντι από το κο ν αγορά οικο
ό την δη ιν πέ
ρου στά μιουργία οτικό κατάστ -
σχολείου Κάπης – Κλειούς Επιπλέο
θμευση
ς αυτοκ κ α ι λειτο η μα
Ολοκληρώθηκε η κατασκευή του νέου Δημοτικού Σχολεί- ν ο Δή ινήτων. υργία χώ-
ουργήσ μο
ει νέο p ς προσπάθησ
ου που θα φιλοξενήσει τους μαθητές από την Κάπη και την ριό. Η arking σ ε
κα την θέσ να δημι-
Κλειώ. Ουσιαστικά εκκρεμεί η έγκριση για το ασφαλτικό και η έγκριση τασκευή δεν π η Ταμπ
ακα-
ς ρο
έγκριση κονδυλίων για την αγορά εξοπλισμού. την ασφ κονδυλίου από χώρησε λόγω
αλτόστρ την Νο μη
ωση το μ
Αν όλα πάνε βάση προγραμματισμού, το νέο Δημοτικό Σχο- υ χώρο αρχία για
υ.
λείο θα λειτουργήσει τον Σεπτέμβριο.

Οικονομικές Ενισχύσεις
στην εφημερίδα μας
-Γιάννης Παγίδας 500 ευρώ
-Δίκτυο Εμπορικών Εκθέσεων
Μιχάλης Μακαρίου 50 ευρώ


συνέντευξη
Με αφορμή την παρουσίαση του νέου Βιβλίου, επισκεφτήκαμε
και πήραμε συνέντευξη από τον Βουλευτή του Νομού μας, Νίκο
Σηφουνάκη. Στο βιβλίο μεταξύ άλλων παρουσιάζεται – αναλύ-
εται η έκθεση που εκπόνησε  ως Ευρωβουλευτής την περίοδο
2004-2007 και η οποία εγκρίθηκε από την Κοινοβουλευτική
Επιτροπή Πολιτισμού και ψηφίσθηκε ομόφωνα από την ολο-
μέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Με
αφετηρία την ιδιαιτερότητα και τη μοναδικότητα του ελληνι-
κού τοπίου των νησιών και της υπαίθρου, αναλύει τις αλλαγές
– τις περισσότερες φορές μη αναστρέψιμες – που επέφερε η
ανεξέλεγκτη δράση του ανθρώπου. Ερμηνεύεται το φαινόμε-
νο της υπερδόμησης και οι καταστροφικές επιδράσεις που έχει
στη μικροκλίμακα του νησιωτικού χώρου.
Κύριε Σηφουνάκη, είναι γνωστή η ευαισθησία σας σε θέματα
προστασίας του περιβάλλοντος. Πιστεύετε ότι οι πρωτοβουλίες
της ΕΕ είναι προς την σωστή κατεύθυνση και αν ναι εφαρμόζο-
νται στην Ελλάδα στην οποία εμείς οι Έλληνες δεν φημιζόμαστε
και τόσο για τις προσπάθειές μας σ’ αυτόν τον τομέα.
Η Ευρώπη έχει πρωταγωνιστήσει στη λήψη μέτρων για την αντι-
μετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ενώ πρόσφατα ανακοίνωσε ένα
επίσης πρωτοποριακό πακέτο πολιτικών για την ενέργεια και το κλί-
μα και μονομερή περαιτέρω δέσμευση μείωσης των εκπομπών.
Βέβαια, ακόμα και στην Ευρώπη, τα συντηρητικά κόμματα όχι μόνο
δεν προστάτευσαν και δε ρύθμισαν τη διαχείριση του περιβάλλο-
ντος, αλλά αντίθετα τη παραχώρησαν ανεξέλεγκτα σε συγκεκριμένα
συμφέροντα, ή στην καλύτερη περίπτωση σε μη ελεγχόμενες δυνά-
μεις της αγοράς.
Η Ελλάδα φυσικά τα τελευταία χρόνια δεν αποτέλεσε εξαίρεση αυ-
τών των εξελίξεων. Στη σημερινή κρίση πρέπει να προτάσσουμε ένα
νέο αναπτυξιακό πρότυπο, την πράσινη ανάπτυξη, που με σεβασμό
στο περιβάλλον , επαναφέρει τις ανάγκες του ανθρώπου στο επίκε-

ΝΙΚΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ Νομού Λέσβου
τ. Υπουργός
ντρο της προσοχής και της πολιτικής μας.
Είναι ανάγκη να κάνουμε όλοι μαζί το αποφασιστικό βήμα προς την
κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης, όχι μόνο για μας, αλλά για το
καλό των παιδιών μας.
Έχετε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παι-
δείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αναπτύξατε αξιόλο-
γη δράση στην κατεύθυνση της προστασίας της αρχιτεκτονι-
κής μας κληρονομιάς. Πόσο αυτή η κληρονομιά «πληγώνεται»
στην πατρίδα μας;
Η χώρα μας εξακολουθεί να διατηρεί την αίγλη που της δίνει η
ιστορία της. Δυστυχώς στις μέρες μας αρκούμαστε σ’ αυτήν και
μόνο. Η εικόνα μας όμως δεν είναι η πρέπουσα όσον αφορά τις τω-
ρινές μας συμπεριφορές. Πληγώνουμε την Ελλάδα όταν υστερούμε
στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, όταν δεν είμαστε ανταγωνιστικοί,
όταν δεν παράγουμε.
Η ιστορία μας, που ταυτίζεται με την έννοια του πολιτισμού που
δημιουργήσαμε ανά τους αιώνες είναι η κολώνα πάνω στην οποία
πρέπει να οικοδομήσουμε το μέλλον. Όμως όταν π.χ. η είσοδος και
ο περιβάλλον χώρος σε αρχαιολογικούς χώρους είναι σκουπιδότο-
πος πολιορκημένος από ανατολίτικα παζάρια γύρω – γύρω, όταν
αυτοί οι ιεροί χώροι και το κάποτε υπέροχο φυσικό περιβάλλον
τους πολιορκούνται από αυθαίρετες τριτοκοσμικές κατασκευές, γι-
ατί να περιμένουμε άραγε τη βελτίωση της εικόνας μας;
Υπάρχουν και στις μέρες μας υπεύθυνοι και ευαίσθητοι πολίτες που
δρουν και αγωνίζονται για την προστασία και ανάδειξη των ιστορι-
κοπολιτικών μας καταβολών.
Και στις μέρες μας Έλληνες δημιουργοί σε όλες τις μορφές του πολι-
τισμού διαπρέπουν ανά την υφήλιο. Πολιτισμός – Τουρισμός ας το
κατανοήσουμε, είναι πλέον συμβαδίζουσες έννοιες.
Επιβάλλεται να ενοποιηθούν τα εθνικά και τα Ευρωπαϊκά οικονομι-
κά προγράμματα στους τομείς του πολιτισμού - τουρισμού.
Η ύπαιθρος και τα νησιά μας σε πολλές περιπτώσεις δομούνται
άναρχα και ακαλαίσθητα χάνοντας την παραδοσιακή τους εικό-
να στο βωμό πρόχειρων λύσεων χαμηλού κόστους κατασκευ-
ής των διαφόρων οικοδομημάτων. Η νομοθεσία είναι επαρκής
στην προκειμένη περίπτωση ώστε να αποθαρρύνονται εκείνοι
που επιχειρούν να «τραυματίσουν» και το περιβάλλον και την
αισθητική μας;
Την περίοδο 2000-2004, με την ψήφιση του νόμου 3201/03 για
την απόσυρση κτηρίων μη συμβατών με την ανθρώπινη κλίμακα
δώσαμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην προστασία του τοπίου των νη-
σιών και των αξιόλογων αρχιτεκτονικά οικισμών του Αιγαίου, αλλά
και στην αποκατάσταση του προκλητικά αλλοιωμένου τοπίου από
ανάρμοστες κατασκευές των δεκαετιών του ’60 και του ’70. Έτσι
δρομολογήθηκε ουσιαστικά η «απόσυρση κτιρίων» μη συμβατών
με την ανθρώπινη κλίμακα και το μέτρο που διακρίνει την αρχιτε-
κτονική του Αιγαίου.
Δυστυχώς, την αυτονόητη αυτή αναγκαιότητα φαίνεται πως δεν
κατανοεί η σημερινή Κυβέρνηση και οι ηγεσίες του τ. Υπουργείου
Αιγαίου, που αδιάφορες παρακολουθούν την αλλοίωση της φυ-
σιογνωμίας των νησιών. Εγκατέλειψαν και υπονόμευσαν το δημι-
ουργηθέν θεσμικό πλαίσιο, υποθηκεύοντας την τουριστική προο-
πτική των νησιών, την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη τους. Και
φυσικά η αδιαφορία και η τσαπατσουλιά τους δεν παρουσιάζεται
μόνο σε αυτό το Νόμο.
Δυστυχώς καθημερινά υπονομεύονται. Δεν υπάρχει η προβλεπόμε-
νη εποπτεία και με την αλλοίωση των Σ.Χ.Ο.Π καταστρατηγείται η
φιλοσοφία τους. Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει συνέχεια στην
 στον Βαγγέλη Χαραλάμπους

παραγωγή θεσμικού έργου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση
της αυθαίρετης δόμησης και κατά συνέπεια την καταστροφή του
Αιγαιοπελαγίτικου τοπίου.
Ερώτηση: Πέραν από νομοθετικές ρυθμίσεις που όλοι ξέρου-
με πως πολλές φορές έστω με την ανοχή των αρμοδίων κατα-
στρατηγούνται, πώς πιστεύετε ότι τα χωριά μας θα ξαναγίνουν
το ίδιο ανθρώπινα, έτσι όπως τα έζησαν οι γονείς και οι παπ-
πούδες μας, μη παραβλέποντας ωστόσο την εξέλιξη και τους
σύγχρονους τρόπους ζωής;
Ευτυχώς, χάρις στην εγκατάλειψη και όχι σε κάποιο σχεδιασμό της
Πολιτείας, ως επι το πλείστον τα μικρά χωριά και ιδιαίτερα αυτά
που δεν βρίσκονται κοντά σε τουριστικούς προορισμούς, είναι ακό-
μη όμορφα και ανθρώπινα. Το πρόβλημα είναι η εγκατάλειψή τους
απ τους νέους, οι οποίοι μη βρίσκοντας δουλειά συνωστίζονται στα
αστικά κέντρα και τα χωριά έχουν πια τη γνώριμη ειδυλλιακή μορφή
τους μόνο τις μέρες του Πάσχα και του Δεκαπενταύγουστου! Άρα
λοιπόν η λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», που σύμφωνα με το πρό-
γραμμα του ΠΑΣΟΚ αποτελεί «εργαλείο» παρέμβασης για να ανα-
τραπούν με ποιοτικά αποτελέσματα οι σημερινές δυσπραγίες και
η εγκατάλειψη της υπαίθρου χώρας, είναι θαρρώ η μοναδική μας
ελπίδα.
Και μιας και έχετε αποδείξει ότι σας ενδιαφέρει η τοπική αγρο-
τουριστική ανάπτυξη, πώς θα χαρακτηρίζατε τις προσπάθειες
που γίνονται προς αυτή την κατεύθυνση στη ιδιαίτερη πατρίδα
μας; Τι θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους οι συμπατριώτες μας;
Κατ αρχήν θεωρώ ότι το φυσικό και το δομημένο(όπως το θεσμο-
θετήσαμε, νομίζω το προστατεύσαμε και το αναδείξαμε) περιβάλ-
λον στο νησί της Λέσβου, περισσότερο ίσως από οποιοδήποτε άλλο
μέρος της Ελλάδας, αποτελεί ένα απολύτως κατάλληλο υπόβρα-
θρο για να «περπατήσουν» αγροτοτουριστικές δραστηριότητες.
Οι μέχρι τώρα εκδηλωθείσες δράσεις, που ξεκίνησαν με τον πρω-
τοπόρο γυναικείο συνεταιρισμό της Πέτρας, και συνεχίστηκαν με
τους γυναικείους συνεταιρισμούς των άλλων χωριών αλλά και με
δημιουργία τουριστικών καταλυμμάτων μέσω προγραμμάτων
της Ε.Ε. (π.χ. LEADER) είναι κατά τη γνώμη μου επιτυχείς αλλά δεν
φτάνουν!
Εκείνο που πρέπει να προσεχθεί στη Λέσβο είναι η εκμετάλλευση
των μοναδικών της, υψηλής ποιότητας προιόντων δηλαδή του
ελαιολάδου και των τυροκομικών. Χρειάζονται γενναίες απο-
φάσεις που θα υποστηρίξουν τους δύο αυτούς κλάδους, που
σήμερα κατά τη γνώμη μου βρίσκονται σε παρακμή. Για πα-
ράδειγμα το να χαρακτηρισθεί όλο το νησί ως ενιαίος χώρος
βιοκαλλιέργειας αυτό θα ανέβαζε τα παραγόμενα προιόντα,
με την λογική βέβαια ότι θα προσπαθήσουμε για καινούργιες
ανάλογες αγορές.
Αναφέρετε στο βιβλίο σας ότι η μεγαλύτερη εγγύηση για το
μέλλον της Ευρώπης είναι οι ίδιοι οι λαοί της. Υπάρχει ενότητα
στις αντιλήψεις των λαών των διαφόρων χωρών που απαρτί-
ζουν την Ευρώπη, ή ακόμα έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε
στην ταυτότητα απόψεων και στον συγκερασμό των αντιθέσε-
ων, δεδομένων και των εθνικών γνωρισμάτων κάθε λαού;
Πράγματι , οι ίδιοι οι λαοί , οι ίδιοι οι πολίτες της Ευρώπης είναι η
εγγύηση για το μέλλον της , γιατί αυτοί αποτελούν τον κινητήριο μο-
χλό, την ραχοκοκαλιά, αυτής της μοναδικής και όχι πάντα ανέφελης
πορείας, συνεύρεσης, κοινών κατακτήσεων διαφορετικών εθνοτι-
κών, πολιτισμικών συνόλων .
Να μην ξεχνάμε ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες που σήμερα πορεύονται
από κοινού στην Ε.Ε και οι λαοί τους, βρέθηκαν ακόμα και στο πρό-
σφατο παρελθόν αντιμέτωποι σε πραγματικά πεδία μαχών. Υπήρ-
ξαν σφοδρές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις. Όμως κατακτή-
θηκε, ιδιαίτερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μια ωριμότητα, μια
κουλτούρα κοινής συμβίωσης που θα ήταν σε όφελος όλων και θα
οδηγούσε σε περαιτέρω κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Ήταν μια δύσκολη υπόθεση να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο συ-
νύπαρξης και συνεργασίας. Ήδη έχει δημιουργηθεί ένα στέρεο
υπόβαθρο μιας κουλτούρας συνεννόησης, διαπραγματεύσεων,
αλλά και σύνθεσης των αντιθέσεων, το οποίο διευκολύνει να βρί-
σκονται οι ισορροπίες ακόμα και στα πιο δύσκολα και ακανθώδη
θέματα. Κανείς βέβαια δεν επιθυμεί ούτε την εξαφάνιση των ιδιαί-
τερων πολιτισμικών, εθνοτικών ή και θρησκευτικών γνωρισμάτων
κάθε λαού. Αντίθετα η ίδια η Ευρωπαϊκή κουλτούρα στηρίζεται στις
διαφορετικότητες, στον σεβασμό τους, αλλά και στην συνύπαρξη
τους, προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο να προχωρήσει
μπροστά .

Γνωρίζετε την ΚΑΠΗ και τις σημαντικές δράσεις που γίνο-

νται σε τοπικό επίπεδο προκειμένου το χωριό μας να δια-
τηρήσει το τοπικό του χρώμα, τις παραδόσεις και γενικά
την τοπική του φυσιογνωμία. Τι θα θέλατε να μας επιση-
μάνετε αλλά και να προτείνετε έτσι ώστε η προσπάθεια
αυτή να συνεχιστεί και να διευρυνθεί;
Πράγματι η Κάπη έχει κρατηθεί ως οικισμός φυσικού και
δομημένου κάλλους, είναι ένα απ τα ωραιότερα χωριά της
Λέσβου και ένα απ τα χαρακτηριστικά μπαλκόνια της Μεσο-
γείου. Το ζητούμενο είναι πως το χωριό αυτό θα μπορεί να
συμμετέχει στην «πίττα» και άλλων παραγωγικών δραστη-
ριοτήτων, (πέρα απ την ελαιοκομία και την κτηνοτροφία)
όπως δηλαδή τον Τουρισμό, ώστε να υπάρξουν δράσεις
που θα δώσουν δουλειές για να θα κρατηθεί ο πληθυ-
σμός. Υπάρχουν νομίζω προοπτικές οι οποίες μπορεί να
δώσουν αποτελέσματα αν υπάρξει βούληση της Πολιτεί-
ας και αξιοποίηση των ευρωπαικών προγραμμάτων.


Θέμα
ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ Πρόκειται για έναν απομα-
κρυσμένο ορεινό χωριό που
κατάφερε μετά από συστημα-
τική προσπάθεια, όχι μόνο να
σταθεί
όρθιο, αλλά να γίνει πρότυ-
πο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη
ανατροπή που έρχεται από την
Ανάβρα του νομού Μαγνησί-
ας.
Στις δυτικές πλαγιές της Όθρυος,
σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από
την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους
κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες
ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την
πλούσια Ελβετία. Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα,
αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν
και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε
μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.
Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσο-
δα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα
κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα
αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που
θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυ-
μναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα
ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το
περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.
Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δη-
μοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο),
δωρεά στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια
στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!
Ποιο είναι άραγε το μυστικό της επι-
τυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή
κατάφερε το «θαύμα»;
Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές
της δεκαετίας του ‘90, όταν τα ηνία της
κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκα-
λάς, ένας άνθρωπος που άφησε την
Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και
να προσφέρειστη γενέτειρά του. Με ένα
διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοι-
νοτάρχης της Ανάβρας.
Η κατάσταση που συνάντησε ήταν
απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα
πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο
χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το
χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε
έπνιγε.
«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων,
για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και
σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοι-
πους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος
που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτη-
νοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρό-
εδρος της κοινότητας. «Ίσως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού,
αφού η σύνταξη που παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό
του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».
Βάσεις ανάπτυξης
Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογι-
κής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση
από τη ΔΗΩ.
Έτσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της
βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημα-
ντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρή-
ματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.
Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί
ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεό-
ντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κα-
τάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή
έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή
10
Μαθήματα χρηστής Διακυβέρνησης
προς άπαντες πολιτικούς.
τούς έπεισε.
Επιμέλεια κειμένων Δημήτρης Κουτζαμάνης
Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊό-
ντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παρα-
γωγής. Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος.
Ήθελε έσοδα δικά της. Έτσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το
έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο
την ισπανική εταιρία Gamesa.
Έσοδα
Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του
χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρό-
νο. Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού
εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα
εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.
Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσου-
καλά. Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του
οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο μισό της
αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.
Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο
«Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα,
ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη δι-
άρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία
παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελά-
δια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα
τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέ-
λουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή
τον Αλμυρό», λέει Νίκη Μηλιώνη.
Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη
παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλ-
λου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε
στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους
9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε
σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβα-
ρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα
που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις
δάσκαλοι).
Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης εί-
ναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική
ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφε-
νείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟ-
ΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την
προαγωγή στην Α’ Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του
χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας
λένε.
Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή
πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακό-
σμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από
τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπότα-
μου του Πηνειού).
Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας, όπου οι νοικοκυραί-
οι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια
περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που
αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Άλλη μια ευκαιρία
για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδη-
λώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολι-
κό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.
Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμε-
νη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό
1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το
ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».
Ένας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χω-
ριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρό-
μους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με
το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρ-
μανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση
βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).
Πληροφορίες
http://en.wikipedia.org/wiki/Anavra
http://www.anavra-goura.gr/index.php
http://www.podilates.gr/node/3306

αφιέρω
Ιγνάτιος Αλεξίου
Επιμέλεια Γιάννης Δελημιχαήλ ταμίας Συλλόγου
Ο Ιγνάτιος Αλεξίου γεννήθηκε στο χωριό μας
το 1957 και από μικρός άρχισε να γράφει έμ-
μετρα τις σκέψεις του.
Το 1986 εμφανίζετε και επίσημα στις εκδό-
σεις με το « 56 ποιητικές φωνές από την Λέ-
σβο » συμμετέχοντας με 6 ποιήματα του.
Ακολουθεί η συμμετοχή του στην Ιταλική ποι-
ητική ανθολογία Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές,
και συνεχίζει με πολλούς εκδοτικούς οίκους
(Ιωλκός , Αστερίας , Βιβλιοφαγία ,Ιδμων ,Πι-
τσιλός κ.α.) με εξ ολοκλήρου δικά του ποιητι-
κά και λογοτεχνικά βιβλία όπως :
*Η αγάπη βρίσκεται κει που το φως είναι
απλότης
*Μέσα απ΄ το φως
*Φωτεινή πράξη
*Οι ουρανοί ανοίγουν
*Ο κόσμος έχει μια φορά
*Ότι κράτησα
*Οι φωνές
*Ματιές στην τέχνη
*Ζωή και πάλι
*Απολογία εν λευκώ
Έχει συγγράψει φιλοσοφικά δοκίμια και κρι-
τικές μελέτες μεγάλων ποιητών .
Ξεχωρίζει η ιστορική μελέτη του για την Λέ-
σβο της εποχής της επανάστασης κατά των
Τούρκων το 1821.
μα
«Ιδού ο υιός σου,ιδού ο άνθρωπος»
Από τη Ρίτσα Βογιατζή – Κουρή, Φιλόλογο-Σύμβουλο ψυχικής υγείας
Η προσωπική μας μυθολογία είναι γεμάτη
κακούς και καλούς αγγέλους και δαίμονες.
Κι εμείς ανάμεσα τους, μαθαίνουμε να χειρι-
ζόμαστε με επιτυχία την εικόνα που πρόκει-
ται να χρησιμοποιήσουμε σε συγκεκριμένες
περιστάσεις, γινόμαστε δεξιοτέχνες στην
προσποίηση και την προβολή των εικόνων
μας.
Είμαστε αυτό που είμαστε, επειδή αυτό πι-
στεύουμε για τον εαυτό μας, ολόκληρη η
πραγματικότητα μας είναι δικό μας δημι-
ούργημα.
Όταν γεννιόμαστε το «δέρμα» μας είναι κα-
θαρό, αλλά σε ηλικία τριών ή τεσσάρων
χρόνων περίπου, αρχίζουν να εμφανίζονται
οι πρώτες πληγές. Οι πληγές μας όμως είναι
στο νου μας και είναι μολυσμένες με συναι-
σθηματικό δηλητήριο. Η ασθένεια εκδηλώ-
νεται με φόβο, θυμό, μίσος, θλίψη, φθόνο
και υποκρισία. Το αποτέλεσμα: να υποφέ-
ρουμε.
Όταν ο φόβος παίρνει μεγάλες διαστάσεις,
ο λογικός νους αρχίζει να εξασθενεί και δεν
μπορεί πια να αντέξει όλες αυτές τις πληγές
με το δηλητήριο τους:
ψυχική διαταραχή
Ο τρόπος που σχετιζόμαστε μεταξύ μας, εί-
ναι τόσο επώδυνος συναισθηματικά, ώστε
θυμώνουμε, ζηλεύουμε, φθονούμε, θλιβό-
μαστε. Ακόμα και αν πούμε «Σ’ αγαπώ» εί-
ναι τρομακτικό. Ωστόσο, εξακολουθούμε να
Του έχουν απονεμηθεί τιμητικά
διπλώματα από:
*Την Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών
*Τον Όμιλο Φίλων Κλασσικού Αθλητισμού
«Η ΟΛΥΜΠΙΑΣ»
*Το Περιοδικό «ΝΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ»
*Τον Όμιλο Επιστημόνων Β.Α. Προαστείων
*Το «ΣΑΡΑΚΗΝΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ» .
*Ο κόσμος έχει μια φορά την κατεύθυνση της
αρετής που μόνο αυτή σε βγάζει στο κατώφλι
του Φωτός.
Αφησέ με
Αφησέ με νάρθω τρυφερά [να σε πάρω.
Αφησέ με απλά και μόνο να σε νιώσω.
Αφησέ με χάρη στο ζητώ, παρακαλώ.
Μη νομίζεις πως η καρδιά στέρεψε.
Εμείς ίσως πάμε να στερέψουμε.
Γι’αυτό αφησέ την καρδιά σου
Να προσφέρει, για νάχει να δεχτεί.
Γι’αυτό αφησέ την δικιά μου
Να μπορέσει για να σου προσφέρει.
Δώσε την ευχή σου μες τη τόλμη.
Δώσε την αγάπη μόνο με χάρη.
Άφησε ό,τι είναι να γίνει
Να γίνει μόνο με την καρδιά σου.
Άγησε την καρδιά σου ξέγνοιαστα
Να κάνει ό,τι αυτή θελήσει.
Ιγνάτιος Αλεξίου (Λέσβος & Αθήνα)
(Από την Ερωτική Ανθολογία Θ. Τρούπη)
δημιουργούμε σχέσεις, να παντρευόμαστε και
να κάνουμε παιδιά. Έτσι γεννιέται η ανάγκη να
είμαστε αποδεκτοί.
Τα νεαρά ζευγάρια ενώπιον της απεικόνισης
του Θεού, ενώπιον της οικογένειας και των
φίλων τους, δίνουν πλήθος υποσχέσεις: να
ζήσουν μαζί μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος,
με αγάπη και αλληλοσεβασμό, να συμπαρα-
στέκονται ο ένας στον άλλον στις εύκολες και
στις δύσκολες στιγμές.
Το εκπληκτικό είναι ότι τις πιστεύουν πραγ-
ματικά. Ωστόσο, μετά τον γάμο – μια εβδομά-
δα, ένα μήνα, ένα χρόνο- καμία από αυτές τις
υποσχέσεις δεν έχει τηρηθεί. Αντίθετα, διεξά-
γεται ένας πόλεμος για την απόκτηση ελέγχου
που θα αναδείξει ποιος θα χειραγωγήσει ποι-
όν. Μπορούμε να δούμε το πώς πληγώνουν ο
ένας τον άλλον σιγά – σιγά.
Τότε που είναι η ευτυχία; Ευτυχισμένοι γι-
νόμαστε, μόνο όταν η ευτυχία πηγάζει από
μέσα μας. Όταν καταστήσουμε κάποιον άλλον
υπεύθυνο για την ευτυχία μας, η ευτυχία κα-
ταστρέφεται, γιατί ο άλλος δεν μπορεί να έχει
αυτή την ευθύνη, δεν μπορεί ποτέ να ξέρει τι
έχει ο άλλος στο νου του. Όσο κι αν αγαπάμε
κάποιον δεν θα μπορέσουμε ποτέ να γίνουμε
αυτό που θέλει.
Στο μονοπάτι του φόβου αγαπάμε κάποιον αν
μας αφήσει να τον ελέγχουμε, αν είναι καλός
μαζί μας, αν ταιριάζει στην εικόνα που έχουμε
φτιάξει γι’ αυτόν. Κι επειδή δεν είναι, τον κρί-
νουμε και τον βρίσκουμε ένοχο.
Στο μονοπάτι της αγάπης δεν υπάρχουν «αν».
Δεν υπάρχουν όροι. Αγαπάμε τον άλλον όπως
είναι και είναι ελεύθερος να είναι ο εαυτός
του. Δεν έχουμε το δικαίωμα να αλλάξουμε
κανένα και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας
αλλάξει.
Θέλουμε να αλλάξουμε τον άλλον για να βο-
λευτούμε εμείς, να καλύψουμε τις ανάγκες
μας. Έτσι, κυνηγάμε την αγάπη. Αισθανόμαστε
ότι τη χρειαζόμαστε, επειδή πιστεύουμε πως
δεν έχουμε αγάπη, επειδή δεν αγαπάμε τον
εαυτό μας.
Κυνηγάμε το Θεό, αλλά ο Θεός βρίσκεται μέσα
μας. Μπορούμε να δείξουμε κατανόηση για το
σύντροφο μας και να του δώσουμε το χώρο
που χρειάζεται. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι μόνο
για το δικό μας μισό της σχέσης. Μπορούμε
να επιτρέψουμε στο σύντροφο μας να αντιμε-
τωπίσει το δικό του προσωπικό μισό.
Η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας, αντα-
νακλάται στις σχέσεις μας με τους άλλους.
Η αγάπη για τον εαυτό μας, η αγάπη για τον
άνθρωπο είναι η καλύτερη απόδειξη για την
ύπαρξη του Θεού.
Για όλους μας υπάρχει η αγάπη, η ευτυχία, ο
Θεός.
11
Απόψεις
«Μια εικόνα χίλιες λέξεις»
Αναμνήσεις από το παρελθόν, από όμορφες στιγμές, τότε που άκμαζε
το λεγόμενο «γειτονιό», δηλαδή η αγνή επικοινωνία μεταξύ μας, η
κατάθεση απόψεων και σκέψεων, η εμπιστοσύνη, η εχεμύθεια.
Δεν θέλω να πιστεύω πως όλα αυτά χάθηκαν από εμάς, τους ανθρώ-
πους του χωριού μας, τους Καπιώτες. Γιατί όλοι μας με το πέρασμα
των χρόνων, από τους προγόνους μας μέχρι σήμερα, έχουμε αποδείξει
πως έχουμε ευαισθησίες, διακρινόμαστε για την ποιότητα της ψυχής
μας και αυτό το έχουμε αποδείξει με τη συμπαράσταση στους συ-
νανθρώπους μας, σε συγχωριανούς και μη, στις καλές και δύσκολες
στιγμές που τους προκύπτουν.
Δυστυχώς, όμως, και τα γεγονότα μάς το αποδεικνύουν, πως η εξέλιξη,
η τηλεόραση μπήκε σαν εισβολέας στα σπίτια μας, έκλεψε από την
καθημερινότητά μας τις απλές, όμορφες και ξέγνοιαστες ώρες της
επικοινωνίας μας. Ώρες που ήταν γεμάτες με ανέκδοτα, γέλια αλλά και
δουλειά, όπως «το φτιάξιμο της παραδοσιακής μανέστρας».
Με τη Μαριάνθη τη Χότζαινα, χαρακτηριστική για τη θεϊκή μορφή
και τη ζεστή αγκαλιά της, τη Φροσύνη Σπανού με το αστείρευτο γέλιο
της, τη Ζηνοβία Ζαφειρίου με την καλοσυνάτη μικρόσωμη φιγούρα
και τη ζεστή φιλοξενία της, τη Λεμόνη, που ήταν ο συντονιστής της
συζήτησης, και την Άννα την κόρη της Χότζαινας, που είχε γυρίσει από
την Αφρική, είχε δει πως φτιάχνουν την παραδοσιακή μανέστρα και
ήξερε λίγο περισσότερα από τις άλλες, αποτελούσαν λοιπόν την τέλεια
παρέα. Τόσο τέλεια που δεν κουραζόσουν να τις ακούς και να κάθεσαι
μαζί τους ώρες ατελείωτες να τις βλέπεις να δουλεύουν τα χέρια τους
σαν μηχανή και πέφτοντας βροχή οι κόκκοι της ζύμης συναγωνίζονταν
η μια την άλλη ποια θα γεμίσει πρώτη το ταψί.
Η Ζηνοβία Ζαφειρίου δε ετοίμαζε παράλληλα το κέρασμα –για λίγη
ώρα ξεκούρασης– το γλυκό του κουταλιού, τον μυτζηθρένιο ζεστό
χαλβά συνοδευόμενα από το καφεδάκι. Και η φοβερή Ευφροσύνη
έβλεπε (προέβλεπε) όπως έλεγε «τα μελούμενα» στο φλιτζάνι. Ήταν η
τεχνίτρα ξέρετε... Μέσα στο μικρό φλιτζάνι που είχε στα χέρια της ατένι-
ζε το μέλλον δίνοντας ελπίδες, χρήματα, αγάπη και παρηγοριά.
Ήταν μια γυναικεία παρέα που δεν κουραζόσουν να ακούς και να συ-
γκρατείς έμπειρες σκέψεις, συλλογισμούς και ώριμες συμβουλές. Γιατί,
όπως καταλαβαίνετε, ήταν μερικές δεκάδες χρόνια μεγαλύτερες…
Είχαν τελειώσει το μεγάλο σχολείο της ζωής, αντιμετωπίζοντας πολλές
δυσκολίες, φτάνοντας όμως πάντα αλώβητες στο τέρμα. Έτσι λοιπόν
γινόταν τότε, εκείνα τα γλυκά χρόνια, το φτιάξιμο της παραδοσιακής
μανέστρας.
Επομένως, καλή η εξέλιξη της τεχνολογίας, όμως να μην αφήσουμε να
αφανίσει τις σχέσεις μας και την ποιότητα της ψυχής μας κλείνοντάς
τη σε ένα τυποποιημένο πακέτο κριθαράκι που βρίσκεται εκτεθειμένο
στα ράφια των σούπερ μάρκετ και στο μπακάλικο του χωριού μας. Και
χαίρομαι που μαθαίνω πως και σήμερα υπάρχουν ακόμα λίγα σπίτια
που δεν άφησαν τον οδοστρωτήρα της εξέλιξης να τα ακουμπήσει και
συνεχίζουν την παράδοση, που τόσο νοσταλγώ και επιθυμώ να την
ξαναζήσω... Ας κρατήσουμε όσο μπορούμε την ποιότητα και την πα-
ράδοση, που μαζί με αυτή θα συνεχίσουν να υπάρχουν η συντροφικό-
τητα και η ανθρώπινη επικοινωνία της κάθε γειτονιάς του αγαπημένου
μας χωριού, της Κάπης.
Της Ισμήνης Κυριαζοπούλου (μέλος του Συλλόγου)
12
Ηχόχρωμα…
Οικογένεια Ζαχαρήδων
Ζαχαρήδες ή Παναγιωτέλια : Μουσική κομπανία, ίσως η αρχαιότε-
ρη που δραστηριοποιήθηκε στη Κάπη. Αν σκεφτώ, λέει ότι η κυρία
Ζηνοβία Ζαχαρή- Αϊβαλιώτη, ότι η γιαγιά μου που πέθανε το 1957,
98 ετών, λογικά είχε κάποια χρόνια διαφορά με τον παππού μου,
τότε το 1875,στα 25 του δηλαδή, ο παππούς πρέπει να ήταν ήδη
ενεργός μουσικός.
Η ορχήστρα αποτελούνταν από τον από τον Παναγιώτη Ζαχαρή,
πρωτότοκο υιό της οικογένειας (απ’ αυτόν προέκυψε και η ονομα-
σία Παναγιωτέλια ) , ο οποίος έπαιζε βιολί , τον Μιχάλη Ζαχαρή , στο
λαούτο και τον Δημήτριο Ζαχαρή , τον μικρότερο από τα 3 αδέρ-
φια , δεξιοτέχνη στο κλαρίνο. Εκτός από τον βασικό κορμό , τους
Ζαχαρήδες συχνά τους συνόδευαν και άλλα μέλη. Κάποιος Κανά-
ρης ,οργανοπαίχτης από την Συκαμιά και ένας πέμπτος ( άγνωστο
το όνομα του ) από την Αγία Παρασκευή. Αργότερα μάλιστα , όταν
προστέθηκε στην κομπανία και ο υιός του Δημητρίου , Γεώργιος,
που έπαιζε σαντούρι και νταούλι ,το σχήμα ενίσχυε μερικές φορές
παίζοντας τρομπόνι, και ο Γεώργιος Βαρελτζής ( από άλλη οικογέ-
νεια οργανοπαιχτών της Κάπης) .
Τα Παναγιωτέλια που πέρα από την ιδιότητα τους ως μουσικοί , να
αναφέρουμε εδώ ότι ήταν παράλληλα και αγρότες , δούλευαν συ-
νεχώς μαζί . ΜΕ τη μουσική και τα τραγούδια τους , διασκέδαζαν
του κατοίκους της Κάπης ( τους έλληνες κυρίως, αφού το χωριό
βρισκόταν ακόμα υπό την Τούρκικη κατοχή) και της Λέσβου γενικό-
τερα , σε οποιαδήποτε στιγμή χαράς και γλεντιού.
Η φήμη τους μάλιστα είχε εξαπλωθεί μέχρι τα Μικρασιατικά πα-
ράλια και τα βάθη της Μ. Ασίας, όπου οικογένειες Ελλήνων, αλλά
Οι Ζαχαρήδες σε πανηγύρι του χωριού, το 1920.
Βαρελτζής Γιώργος - τρομπόνι, Ζαχαρής Παναγιώτης – βιολί , Ζαχαρής Γιώργος – σαντούρι
, Ζαχαρής Δημήτρης - κλαρίνο.
και Τούρκων που ζούσαν εκεί τους προσκαλούσαν, μέσω τον Κο-
ντραμπατζήδων, μεταφορέων που έφταναν στο Γενί Λιμάνι, μεγά-
λο εμπορικό κέντρο της περιοχής, το οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες
πρέπει να διέθετε δικό του Λιμεναρχείο, όπως λέει ο Δ. Κανταρας
(εγγονός του Παναγιώτη Ζαχαρή).
Οι Ζαχαρήδες , από την Μ. Ασία, όπου πηγαινοέρχονταν με βάρκα
, έφερναν ένα σωρό καλούδια και “ζηλεπιπίδια” ,σταφίδες , μπι-
σκότα , καραμέλες, σοκολάτες , υφάσματα και ταυτόχρονα γινόταν
αγγελιοφόροι του πολιτισμού που είχε αναπτυχθεί την εποχή εκείνη
στην περιοχή αυτή.
“ Πολλά τα μπερεκέτια στην Τουρκιά ” έλεγαν. Καμιά φορά όμως ,
ιδιαίτερα όταν οι σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων ήταν ιδιαίτερα τε-
ταμένες , το επάγγελμα τους αποδεικνυόταν ιδιαίτερα δύσκολο και
επικίνδυνο. Κάποτε ,λέει ο Δ. Κανδαράς , συνελήφθησαν από τους
τουρκικές αρχές και τους ελευθέρωσε κάποιος Τούρκος που έτυχε
να έχει φιλοξενηθεί από τον παππού μου στην Κάπη.
Αναμφισβήτητα λοιπόν και σύμφωνα με όλα τα παραπάνω , η συμ-
βολή των ανθρώπων αυτών στη διαμόρφωση και διάδοση της
μουσικής παράδοσης του τόπου είναι μεγάλη και ανεκτίμητη. Αυτοί
, επίσης , είναι ουσιαστικά που πρώτοι στην Κάπη (σύμφωνα με τα
στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα), ενώθηκαν συντεχνιακά και
με το ρεπερτόριο τους,καρσιλαμάδες, συρτούς κυρίως , αλλά και
άλλους τοπικούς ήχους της εποχής και τη δράση τους συντέλεσαν
στην επέκταση της τέχνης της μουσικής στο χωριό.
Της Σοφίας Κυριακόγλου (γραμματέας Συλλόγου)
 Aναμνήσεις από το χωριό

Από αριστερα προς τα δεξιά:

Δημήτριος Ανδρέου, Ευστράτιος
Ζαφειρίου, Μιχάλης, Μιχάλης Πα-
πουτσής, Παναγιώτης Σταυρινός,
Γεώργιος Γεωργαλάς

Από αριστερα προς τα δεξιά:

Αλέκος Ψάρος, Δημήτριος Ζα-
φειρίου, Αριστείδης Δελημιχαήλ,
Ευστράτιος Παπαδόπουλος, Ευ-
στράτιος Καπάνταης, Δημήτρης
Κεληγιάννης, Παράσχος Ανδρέου

13
Ήθη - Έθιμα
«Αναδρομή στα έθιμα της Λαμπρής»
Κάθε που ακούω
την καμπάνα για
το «Χαιρετισμό»,
η καρδιά μου
χτυπά παράξε-
να. Παράξενα,
γιατί θύμησες
παλιές και πολ-
λές τριγυρνούν
στο μυαλό μου.
Θύμησες που με
οδηγούν, πού
αλλού, στο μικρό αγαπημένο χωριό
μου στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 αρ-
χές δεκαετίας του ’70. Τότε που τρέχαμε
με το βιβλιαράκι της «Σύνοψης» στο
χέρι για να παρακολουθήσουμε τους
«Χαιρετισμούς» και να πούμε μετά το
«Άσπιλε».
Η μεγάλη μας χαρά όμως και η αγωνία
ήταν η αναμονή του «Πάσχα» (τ΄ς Λαμπρής)
για το χωριό μας.
«Σάββατο του Λαζάρου» τα αγόρια των
μεγάλων τάξεων του Δημοτικού με το δά-
σκαλό μας, το Γιώργο, κατέβαιναν στα χω-
ράφια για να κόψουν «τις Βάγιες» και να
τις φέρουν στην αυλή της εκκλησίας. Εκεί
φτιάχνονταν μεγάλα και ψηλά «δεμάτια»
που τα στόλιζαν με χρωματιστά κορδελά-
κια και μαζί με το «Σταυρό» που έφτιαχναν
οι μαραγκοί για τους καινουριοπαντρεμέ-
νους, τις έβαζαν μέσα στην εκκλησία για
την «Κυριακή
του Βαγιού».
Το «Βαγιό» όλοι
καλοντυμένοι
να ΄μαστε στον
Άη Γιώργη με
αγωνία για το
ποια ομάδα
θa χε tη μεγα-
λύτερη «Βά-
για». Μετά την εκκλησία όλες οι «Βάγιες»
περνοδιάβαιναν το χωριό. Σε κάθε σπίτι
αντηχούσε:
«Σήμερον έρχεται ο Χριστός του κόσμου ο
Δεσπότης και εις τη παουσίαν του χαίρεται
η ανθρωπότης …»
Οι νοικοκυρές έδιναν χρήματα, αλλά οι
περισσότερες αυγά που τα φύλαγαν μέσα
σε ψάθινα καλαθάκια τα αγόρια της πα-
ρέας. Στο τέλος αν θυμάμαι καλά γινόταν
η μοιρασιά των αυγών.
Και μετά η «Μεγάλη Βδομάδα».
Κάθε βράδυ μόλις χτυπούσε η καμπάνα
παίρναμε τη «Σύνοψη», το άσπρο κεράκι
μας το μαλακό (αλληνής σε σχήμα ποτηρι-
ού, αλληνής σε σχήμα σταυρού ή κάποιο
άλλο) και τρέχαμε στην εκκλησία. Η χαρά
μας ήταν να ανέβουμε επάνω στο γυναι-
κωνίτη.
Τα πρωινά, κυρίως Μεγάλης Τρίτης – Με-
γάλης Τετάρτης, οι φούρνοι «του Κατράνη,
του Ρομάντσου, του Θεολόγου» έψηναν
συνέχεια «τις κουλούρες της Λαμπρής».
Η μυρουδιά από τις Κουλούρες να σου
τρυπά το στομάχι, αλλά η απαγόρευση
– απαγόρευση. «Κουλούρα θα φάμε μετά
την Ανάσταση». Κι όλο περιμέναμε την
«Ανάσταση» κι όλο αυτή αργούσε, γιατί
πριν είχαμε πολλά να κάνουμε. Όμως η
προσμονή και η αναμονή μεγάλη.
Και να η «η Μεγάλη Πέμπτη». Δουλειές
από το πρωί. Να μαζέψουμε πρώτα πρώ-
14
τα φυλλαράκια από τους κήπους για να
κάνουμε τα σχέδια στα κόκκινα τ΄ αυγά.
Να φάμε, να κοιμηθούμε λίγο και νωρίς
το απόγευμα, όπως και τις προηγούμενες
μέρες στην εκκλησία για τις πρόβες «των
Εγκωμίων».
Το βράδυ όλοι στην εκκλησία, όλο το
χωριό ακόμα κι ο μπαμπάς μου γιατί τα
καφενεία έκλειναν. Έβγαινε ο «Χριστός»
μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα του
Αγίου Γεωργίου, μες στο φως το κεριών.
Αλλά αυτό που μου έχει μείνει ανεξίτηλο,
είναι το ξημέρωμα του «Χριστού» με τις
γιαγιάδες να ερίζουν για το πού θα βάλει
η καθεμιά το καντηλάκι της.
Το πρωί «της Μεγάλης Παρασκευής»
αλλά και της «Μεγάλης Πέμπτης», τα κο-
ρίτσια με τα
πανεράκια μας
φέρναμε βιολέ-
τες, πασχαλιές,
γαρίφαλα και
λίγα τριαντά-
φυλλα για να
στολίσουμε τον
«Επιτάφιο».
Άλλα κορίτσια πάλι μάζευαν μαργαρίτες
και «αβαγιανό» που θα περιτριγύριζαν
τον «Επιτάφιο».
Τέλειωναν οι «Ώρες», το απόγευμα πάλι
πρόβα και το βράδυ πανέτοιμοι για τον
«Επιτάφιο». Μετά τα «Εγκώμια» όλοι μαζί
κάναμε την περιφορά του «Επιταφίου» σε
όλο το χωριό από τον «Άη Γιώργη» έως
την «Παναγία». Και να οι μεγάλες γυναί-
κες να θυμιατίζουν και η μυρωδιά του
θυμιάματος μαζί με τις ψαλμωδίες να
δημιουργούν μια απίστευτη κατανυκτική
ατμόσφαιρα.
Μετά την εκκλησία αφού παίρναμε λου-
λούδι για το καλό, όσοι προλάβαιναν λα-
μπάδα του «Επιταφίου», γιατί ήταν καλό
έλεγε η μαμά μου να την ανάβεις σε δυνα-
τή βροχή για να σε προστατέψει από την
πλημμύρα.
Το απόγευμα του «Μεγάλου Σαββάτου»
οι νοικοκυρές παραγέμιζαν «το αρνί της
Λαμπρής» με ρύζι μπαχαρικά και τα συ-
κωτάκια του, το τύλιγαν σε λαδόκολλες
και αφού το έβαζαν σε ταψί ή πήλινη λε-
κάνη το πήγαιναν στο φούρνο όπου θα
ψηνόταν όλη νύχτα μέχρι το μεσημέρι
«της Δευτερανάστασης».
Το βράδυ του «Μεγάλου Σαββάτου» με
τη λαμπάδα μας, ένα κόκκινο αυγό στην
τσέπη και μια κουλούρα, πηγαίναμε στην
εκκλησία και αφού «Αναστήναμε» και
ακούγαμε όλη τη λειτουργία, γυρίζαμε
στο σπίτι όπου μας περίμενε η σούπα από
το βραστό. Το πρωί του «Πάσχα» όλοι
με τα καινούργια ρούχα πηγαίναμε στη
«Δευτερανάσταση», γυρίζαμε τις εικόνες
σε όλο το χωριό και το μεσημέρι παίρ-
ναμε λαχταριστό μοσχομυριστό το αρνί
από το φούρνο. Την εβδομάδα μετά το
«Πάσχα» αρχίζαμε τις κούνιες και τις λει-
τουργίας στον «Αη Δημήτρη», την «Αγία
Παρασκευή» και την «Παναγία».
Νομίζω έγραψα πολλά, αλλά πολλές και
τρυφερές είναι και οι αναμνήσεις των
παιδικών και εφηβικών μου χρόνων στο
αγαπημένο μου χωριό την «Κάπη».
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΒΑΝΗ - ΓΕΩΡΓΑΛΑ
Των Βαΐων
Το Βαγιοσάββατο, δηλαδή την παραμονή του Λα-
ζάρου έκαναν τα « Λαζαρέλια». Ήταν ζυμάρι με
σταφίδες που το έπλαθαν μέσα σε ταψί και του
έδιναν σχήμα ανθρώπου, έτσι παρίσταναν τον
Λάζαρο. Το ζυμάρι το έκαναν με μυρωδικά, αλεύ-
ρι, ζάχαρη και λάδι, για να’ ναι νόστιμο.
Την παραμονή του Λαζάρου οι νεόνυμφοι φέρνουν
βάγιες « δάφνες» και τα παιδιά του σχολείου φτιά-
χνουν δυο μεγάλα δεμάτια με αυτές, μάκρος τέτοιο
που να μπορούν να τις σηκώσουν στην σειρά 10 με
15 παιδιά. Επάνω, τις στολίζουν με κομμάτια από
πανιά και κορδέλες, δηλαδή κουρέλια , τα λεγόμενα
“Bαλάδια”, που παίρνουν από της μοδίστρες και τους
ράφτες του χωριού. Φτιάχνουν, επίσης, ξύλινους
μικρούς σταυρούς με τον Χρίστο σταυρωμένο στο
μέσον, και τους τοποθετούν πάνω στη βάγια να εκ-
κλησιαστούν. Την ημέρα των Βαΐων τους δίνουν στα
νιόπαντρα ζευγάρια.
Aνήμερα των Βαΐων, ο παπάς διαβάζει τις Βάγιες στο
προαύλιο της εκκλησιάς, μετά τη λειτουργία. Κατόπιν
τις βάγιες τις ψέλνουν τα ίδια τα παιδιά που στη συ-
νέχεια τις περιφέρουν με τη σειρά σε όλα τα σπίτια
του χωριού, όπου τους φιλοδωρούνε με λεφτά, ενώ
σ΄ ένα καλάθι μαζεύουν και αυγά για το Πάσχα. Κατά
τη διάρκεια της περιφοράς τραγουδάνε το παρακάτω
τραγούδι που είναι αποκλειστικά του χωριού. Το συ-
νέθεσαν και το μελοποίησαν, πριν από πολλά χρόνια
3 μορφωμένοι άνθρωποι του χωριού.
Σήμερον έρχεται ο Χριστός, του κόσμου ο δεσπότης
και εις την παρουσίαν του, χαρά η ανθρωπότης.
Εχθές με πλήθος μαθητών ήρθε εις Βιθανίαν,
επιθυμούσε και ήθελε Λαζάρου την φιλίαν.
Πλήν φίλος του ο Λάζαρος ήτο αποθαμένος
και προ τεσσάρων ημερών εν μνήματι θαμμένος.
Η Μάρθα κλαίει θλιβερά, Μαρία δε στενάζει,
οι μαθητές εξίστανται και ο λαός θαυμάζει.
- Διδάσκαλε του λέγουσι, αν ήθελες προφτάσει,
τον φίλο σου αγαπητό, δεν ήθελες τον χάσει.
- Μην κλαίτε, μην πιστεύετε δεν ειν ΄ αποθαμένος,
ύπνος τον εκυρίευσε, εν μνήματι θαμμένος.
Βλέποντας, δε, ο κύριος τον κοπετόν και θρήνον,
προστάζει να του δείξουνε Λαζάρου το μνημείον.
Και ευθύς φωνάζει δυνατά «Λάζαρε δεύρο έξω
και ως παντοδύναμος θεός, τον Άδη θα εμπαίξω».
Εξάφνης δε ο Λάζαρος βγήκε ενδεδυμένος,
κατάχλωμος και πενιχρός, κατακιτρινισμένος.
Ευθύς νερό εζήτησαν να παύσει την πικρίαν
της γλώσσας και του σώματος και την μελαγχολία.
Τον ερωτούσι να ειπή εκείνα όπου είδε
και εκείνα που που εθώρησε στον Άδη όπου πήγε.
- Είδα πολλά, δεν δύναμαι όλα να τα εκφράσω,
με στόμα και με την καρδιά να σας τα περιγράψω.
Βλέποντας τα γενόμενα οι άλλοι εν τω άμα,
επίστευσον εις τον Χρίστόν ανθρώποι εν τω θαύμα.
Οι δολεροί και οι φθονεροί, μόνον οι Φαρισαίοι,
ζητούν να τον φονεύσουνε, οι άνομοι Εβραίοι.
Και άλλοι από τον φθόνο τους ζητάνε να τον δέσουν,
με τη συκοφαντίαν των ζητούν να τον φονεύσουν .
Σήμερον πάλι έρχεται από την Βιθανίαν,
εις τα Ιεροσόλυμα ομού με συνοδείαν,
Καθήμενος εις εν μικρόν πουλάριον της όνου,
και άγγελοι ενόμισον ότι ειν’ επί το θρόνου.
Βαΐων κλάδων έστρωναν, χιτώνας εις τον ρύστην,
τον ποιητήν του ουρανού και εις της γης τον κτίστην.
Όλοι δε να πιστεύσουμε εν πλήρη μετανοίαν,
Τα πάθη να τιμήσωμεν και τας επτά τας θείας. ( 7 εβδομά-
δες της Σαρακοστής)
Της Ζηνοβίας Ζαχαρή - Αϊβαλιώτου
Διαφημιστείτε στην Εφημερίδα Κά-
πης Δρώμενα. 
Επικοινωνήστε στα τηλέφωνα
2108250128 και 2108250129 και εμείς
θα φροντίσουμε τα υπόλοιπα!
 Στην παραλία με ασφάλεια
Της Ζηνοβίας Κυριαζοπούλου
Καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, παραλία. Στην
Ελλάδα κάθε καλοκαίρι το σκηνικό για όλους
εμάς που ζούμε εδώ, είναι το ίδιο, ξεχυνόμα-
στε μαζί με τα παιδιά μας στις πανέμορφες
παραλίες με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ…
Κουβαδάκια, παιχνίδια, βατραχοπέδιλα, μά-
σκες, μαγιό, μπάλες και πολλά άλλα που δη-
μιουργούν μια χαρούμενη ατμόσφαιρα όλο
κέφι και χαρά.
Η παραμονή μας όμως στην παραλία εγκυμο-
νεί και κινδύνους
που δεν πρέπει να
αμελούμε εξαιτίας
των ατυχημάτων
που μπορεί να
συμβούν. Ακο-
λουθώντας απλές
αλλά σημαντικές
συμβουλές μπο-
ρείτε να βοηθήσε-
τε τα παιδιά σας
να παίζουν άφοβα
και να κολυμπούν
με ασφάλεια στην
θάλασσα.
Πότε νιώθουμε
ασφαλείς στη θά-
λασσα με τα παιδιά μας;
Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν πως τα παιδιά τους μπο-
ρούν να κολυμπήσουν άφοβα από πολύ μικρή ηλικία. Τα
παιδιά σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημί-
ας Παιδιατρικής από τεσσάρων ετών και πάνω μπορούν να
κολυμπούν. Μέχρι τεσσάρων δεν είναι έτοιμα να κάνουν κο-
λύμβηση και όταν παρακολουθούν μαθήματα από βρέφη τα
κάνουν μαζί με τους γονείς (baby swimming). Αυτή η εξοικείω-
ση του παιδιού με το νερό ενισχύει τη προσωπικότητα του και
δυναμώνει το ανοσοποιητικό, το καρδιαγγειακό και οστεομυ-
ϊκό του σύστημα. Χωρίς ειδική εκπαίδευση τα παιδιά κάνουν
υποτυπώδη κολυμβητικές κινήσεις πλατσουρίζοντας χωρίς να
είναι πραγματικό κολύμπι. Ο κατάλληλος λοιπόν χρόνος εξαρ-
τάται από την ωρίμανση του νευρομυϊκού συστήματος και την
ανάπτυξη κινητικών δεξιοτήτων, κάτι που γίνεται από τα τέσ-
σερα και πάνω. Εμείς οι γονείς δεν πρέπει να εφησυχάζουμε
ακόμη και αν έχει συμμετάσχει σε τέτοιου είδους μαθήματα.
Συνεχής επαγρύπνηση
Βασικός κανόνας: Ποτέ δεν αφήνουμε τα μικρά παιδιά μόνα
τους, ούτε καν να τα αφήνουμε να τα επιβλέπουν μεγαλύτε-
ρα παιδιά. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο κοντά του
θα πρέπει να βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής έτσι ώστε
αν οποιαδήποτε στιγμή συμβεί κάτι να μπορέσουμε να το πι-
άσουμε. Τα μεγαλύτερα παιδιά που γνωρίζουν κολύμπι τα
αφήνουμε με περισσότερες ελευθερίες κινήσεων χωρίς αυτό
να σημαίνει ότι δεν τα παρακολουθούμε συνεχώς. Τα αφή-
νουμε να παίζουν και όταν δεν θέλουμε να είμαστε μαζί τους,
θέτουμε όρια στις κινήσεις τους μέσα στη θάλασσα, σε σημεία
που πατώνουν και βρισκόμαστε κοντά.
Φαγάκι…. γιοκ
Τα παιδιά πηγαίνουν για κολύμπι όταν έχουν περάσει 3 ώρες
μετά από ένα πλήρες γεύμα (π.χ. γεύμα με κρέας) και 1 ώρα
μετά από ένα ελαφρύ γεύμα (π.χ. σάντουιτς, χυμός). Υπάρχει
σοβαρός κίνδυνος να γίνει εισρόφηση του θαλάσσιου νερού
στους πνεύμονες αν η διαδικασία της πέψης δεν έχει τελειώσει.
Γι’ αυτό μη δίνετε στα παιδιά φρούτα ή φαγητά που χωνεύο-
νται δύσκολα όταν είστε στη θάλασσα.
Ήλιος με «δόντια»
Μπορεί ο ήλιος να είναι λαμπερός και ευχάριστος η ακτινοβο-
λία του όμως είναι διαρκώς παρούσα τις ώρες που βρισκόμα-
στε στη παραλία και δυστυχώς δεν είναι ο φύλακας άγγελός
μας. Να επιλέγονται αντηλιακά ειδικά για τα παιδιά ανθεκτι-
κά στο νερό και στον ιδρώτα. Ο δείκτης προστασίας να είναι
μεγάλος, όχι όμως πολύ υψηλός γιατί τα χημικά φίλτρα που
περιέχει μπορεί να επηρεάζουν το δέρμα του παιδιού. Να χρη-
σιμοποιείτε φυσικά φίλτρα, όπως οξείδιο του ψευδαργύρου
διοξείδιο του τιτανίου, με δείκτη προστασίας (SPF) 20-40.
Η εφαρμογή του αντηλιακού να γίνεται 15΄- 30΄λεπτά πριν από
την έκθεση στον ήλιο και να δημιουργείτε ένα παχύ λευκό
στρώμα στα σημεία επάλειψης. Το αντηλιακό να το ανανεώ-
νετε κάθε 2 ώρες μετά το μπάνιο στην θάλασσα αλλά και στην
παιδική χαρά, στη βόλτα και σε όλες τις υπαίθριες δραστηριό-
τητες που κάνετε τώρα το καλοκαίρι. Επιβάλετε στα παιδιά να
φορούν καπέλο, να βρίσκονται κάτω από ομπρέλα και για τα
μικρότερα όταν βρίσκονται στην άμμο να φορούν t-shirt.
Πάμε παραλία;
Οι καλύτερες ώρες που θα πρέπει να βρισκόμαστε στην παρα-
λία είναι μέχρι τις 11 το πρωί και μετά τις 4 το απόγευμα. Να
ξέρετε πως τις ώρες 11 – 16 η υπεριώδης ακτινοβολία διαπερ-
νά ακόμη και τις ομπρέλες και τα δέντρα, έστω και αν υπάρχει
συννεφιά.
Επιλέγοντας την παραλία
Ρωτήστε ντόπιους για τις ιδιαιτερότητες της κάθε παραλίας
ώστε να καταλήξετε στην πιο ασφαλή και προσβάσιμη,
Ελέγξτε πόσο βαθιά είναι τα νερά,
Φροντίστε να επιλέξετε παραλίες οργανωμένες που διαθέτουν
έμπειρο ναυαγοσώστη και κατάλληλες υποδομές
Καλό είναι να έχετε μαζί σας ένα μικρό κουτί πρώτων βοηθει-
ών, γιατί με τα μικρά παιδιά… ποτέ δεν ξέρεις.
Αποφύγετε παραλίες όπου υπάρχουν βράχια, είναι επικίνδυνες
και τα παιδιά δεν μπορούν να παίξουν
Μην αφήνετε τα παιδιά να κολυμπούν μόνα τους όταν υπάρ-
χουν κύματα, γιατί παραμονεύει ο κίνδυνος πνιγμού.
μην επιλέγετε παραλίες που αγκυροβολούν σκάφη ή περνάνε
αρκετά συχνά τζετ σκι.
Κουλούρα και μπρατσάκια….
Στις πολύ μικρές ηλικίες είναι υποχρεωτικό όταν δεν γνωρίζουν
κολύμπι τα παιδιά να φορούν σωσίβιο κάθε είδους π.χ. μπρα-
τσάκια, κουλούρα, ή βατραχοπέδιλα για τα μεγαλύτερα παιδιά.
Όμως δεν πρέπει να επαναπαύεστε γιατί ένα ελαφρύ αεράκι
μπορεί να τα παρασύρει προς τα μέσα και έτσι να δημιουρ-
γηθεί πανικός. Η καλύτερη επιλογή σωσιβίου είναι το γιλέκο
και μπορείτε να το προμηθευτείτε σε καταστήματα με αθλητικά
είδη. Φυσικά απαραίτητη προϋπόθεση όταν μπαίνουν τα παι-
διά σε βάρκα ή ιστιοπλοϊκό να φορούν σωσίβιο
Πρώτες βοήθειες…
Σε περίπτωση που το παιδί σας καταπιεί αρκετή ποσότητα
νερού ή χάσει τις αισθήσεις του, ξαπλώστε το στην άμμο και
αναζητήστε τον ναυαγοσώστη στην παραλία ή καλέστε άμεσα
βοήθεια. Βάλτε το πρόσωπό σας κοντά στη μύτη του παιδιού
και προσπαθήστε να δείτε αν αναπνέει. Στη περίπτωση που
αναπνέει γυρίστε το στο πλάι και περιμένετε να συνέλθει, εάν
δεν αναπνέει, τότε βάζετε το ένα σας χέρι στο μέσο του στέρ-
νου κάτω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζουν οι θηλές
και κάνετε 30 μαλάξεις μετρώντας ως εξής: «και 1, και 2, και
3… και 30». Κάθε 30 μαλάξεις κάνετε δύο τεχνητές αναπνο-
ές: Ανασηκώνετε το πιγούνι του παιδιού, κλείνετε τη μύτη του
και ανοίγετε το στόμα του. Εισπνέετε βαθιά και εκπνέετε στο
στόμα του. Στη διάρκεια ενός λεπτού πρέπει να επαναλάβετε
τρεις φορές αυτή τη διαδικασία. Σταματάτε μόνο αν το παιδί
συνέλθει ή έρθει η βοήθεια.
Τυλίξτε το παιδί με στεγνές πετσέτες για να προλάβετε την υπο-
θερμία. Το νερό της θάλασσας είναι κρύο ακόμη και το καλο-
καίρι και η εξάτμιση του νερού από το δέρμα του παιδιού θα
ρίξει την θερμοκρασία του σώματος.
Στο παιδί που έγινε έγκαιρα καρδιοαναπνευστική ανάνηψη
έχει 5πλάσια πιθανότητα να μην παρουσιάσει επιπλοκές ύστε-
ρα από ένα παρ’ ολίγο πνιγμό.
Παρόλα αυτά μην τρομάζετε, αν τηρήσετε τις συμβουλές που
σας δίνουμε τίποτα δεν θα χαλάσει τις οικογενειακές διακοπές
που περιμένετε και προσπαθείτε από καιρό να οργανώσετε.
Απολαύστε τις και θα δείτε πως οι διακοπές ενώνουν την οικο-
γένεια και την κάνουν πιο δυνατή από ποτέ.
πλαίσιο
Μαθήματα καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης που μπορείτε να
παρακολουθήσετε:
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Δ/ση Νοσηλευτικής – Υπηρεσία Αγωγής Υγεία
Τηλ.: 210 8227438
Σωματείο «ΠΝΟΗ» - Φίλοι Εντατικής θεραπείας παιδιού
Τηλ.: 210 7486801-2
15
 ιωτοπουλά μου, αφλουγίστρ
τούλες και Καπ α it’s back
Καπιω
T ο ξέρω ότι σας έλειψα περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους που γράφουν σε αυτή την εφημερίδα•Πίστευα ότι για να μεγαλώσει η στήλη
μου θα έπρεπε να κάνω τα γλυκά μάτια στον Αρχισυντάκτη. •Όμως δεν χρειάστηκε, διότι χάρη στην αγάπη σας, ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους…στο πάθος σας
για αφλουγή…πήρα μεγαλύτερη στήλη.
Χαμός έγινε λέει στο χωριό με την στήλη μου•Αν και μερικοί θίχτηκαν…. •Γιατί καλέ, τι σας έκανα?? Εγώ μόνο την αλήθεια λέω!!•Τώρα αν
σε κάποιους δεν αρέσουν αυτά που γράφω, να μην με διαβάζουν η καλύτερα να σκίσουν το οπισθόφυλλο. •Εξάλλου γι αυτό με βαλαν πίσω, πίσω!! Σε όποιον δεν αρέσω με
σκίζει…
Και να ξέρεις εσύ που λες ότι δεν πρόκειται να εκτιμήσουμε τίποτα και καμιά βοήθεια…ότι εμείς δεν ξεχνάμε όσους αξίζουν. •Η ουσία είναι ότι η εφημερίδα άρεσε σε όλους
σχεδόν…και να σημειωθεί ότι μοιράστηκε όχι μόνο στο χωριό (πόρτα, πόρτα) από τον Μιχάλη Κανδαρά, αλλά και σε όλους τους Καπιώτες και Καπιώτισσες σε όλα τα μήκη και
πλάτη της γης.
•Η δράση μας λατρευτά μου πατριωτάκια έχει πολιτιστική διάσταση.•Και μιας και αναφέρθηκα στον πολιτισμό, δεν μου λες καλέ και αγαπητέ μου Δήμαρχε, τι θα γίνει επιτέ-
λους με το πολιτιστικό κέντρο του χωριού μας ??? •Θα βρεθούν τα χρήματα για να παραδοθεί στους κατοίκους του χωριού για χρήση • Ή θα αρχίσει η φθορά του πριν καν
ανοίξει επίσημα •Κάτι πρέπει να γίνει Δήμαρχε. Είναι αδιανόητο να μην μπορεί να ολοκληρωθεί το έργο λες και είναι το γεφύρι της Άρτας•Που ολομερής το χτίζανε και το βράδυ
γκρεμιζόταν… •Και αν δεν κάνω λάθος Δήμαρχε δεν υπάρχει ούτε μελέτη για τον εξοπλισμό και την επίπλωση•Φαίνεται ότι θα κάνουμε εκδηλώσεις μεταφέροντας τις καρέκλες
του Δημοτικού σχολείου•Μην αφήνεις τον καιρό να περνάει διότι είναι εις βάρος μας •Ευχαριστούμε και τον Γιάννη Παγίδα που πρόσφερε 500 ευρώ για την ενίσχυση της εφη-
μερίδας μας και 10.000 ευρώ για την αγορά εξοπλισμού του πνευματικού μας κέντρου•Και ευτυχώς αγαπητέ μου Γιάννη που έδωσες και χρήματα για την εφημερίδα διότι εγώ
αμείβομαι πολύ ακριβά και δεν θα είχαν να με πληρώσουν•Και τί θα κάνατε μετά χωρίς εμένα… θα ήταν η εφημερίδα άνοστη…
•Θα έλειπε και το αλάτι και το πιπέρι…•Σαν να λέμε ουρανός χωρίς ήλιο και φεγγάρι….
Όταν αρχίζω να μιλώ για μένα παρασύρομαι….και ξεχνώ την αφλουγή!!! •Ε ρε γλέντι στο χορό του Συλλόγου μας, όλοι τραγουδούσαν και χόρευαν μέχρι τις πρώτες πρωινές
ώρες.•Εκεί ήταν και πολλοί νέοι και νέες του χωριού μας, κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα.
Και η λαχειοφόρος αγορά μας πήγε τέλεια και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους τους δωροθέτες από το χωριό και την Αθήνα. •Προεδράρα σε ευχαριστούμε που
μάζεψες όλα τα δώρα από το χωριό, τα συσκέυασες και μας τα έστειλες με το πλοίο στον Πειραιά.
Τετ τα τετ συνάντηση του Δημάρχου Μανταμάδου με το Δ.Σ του Συλλόγου μας έγινε στην Αθήνα.•Ο Δήμαρχος, μας ενημέρωσε για όλα τα δρομολογούμενα έργα, για τα προ-
βλήματα που προσπαθεί να λύσει και τέντωσε τα αυτάκια του για ν’ ακούσει τις προτάσεις μας.
Εμείς γλυκιέ μας Δημαρχούλη να ξέρεις ότι θα είμαστε δίπλα σου όσο κάνεις έργα ουσιαστικά για το χωριό και το δήμο μας.
Και μιας και μιλάμε για έργα, θα θελα Δήμαρχε και εσύ Πρόεδρε να λύσετε το θέμα με το δρόμο στο Γενι Λιμάνι. •Θα μου πείτε ποιο δρόμο απ όλους?? •Δυο πόρτες έχει η
ζωη….•Και τους δύο. Και αυτόν που κατεβαίνει από το χωριό στο Λιμάνι αλλά και αυτόν που περνάει μέσα από την παραλία και πάει στα χωράφια. •Δεν είναι δυνατόν να σηκώ-
νονται οι λουόμενοι για να περνούν τα αυτοκίνητα •Γενικότερα πρέπει να σκεφτόμαστε Συλλογικά για το καλό όλων μας•Πρέπει όλοι να αλλάξουμε και τότε κάτι θα αλλάξει στο
χωρίο μας•Πρέπει να διατηρήσουμε τον παραδοσιακό χαρακτήρα του χωριού•Αν και μετά τη κόκκινη πλατεία της Μόσχας αποκτήσαμε και εμείς κόκκινη πλατεία….•Και πρέπει
να αναβαθμίζουμε τις τουριστικές υπηρεσίες.•Έγιναν κάποια καταπληκτικά ενοικιαζόμενα δωμάτια που μπορούν να φιλοξενήσουν και τον πιο απαιτητικό ένοικο. •Που θα φάει
όμως το μεσημέρι που όλα τα καφενεία είναι κλειστά???•Κι όταν έρθει το βράδυ, μήπως θα ήταν το λογικό να φάει μόνο τοπικά προϊόντα??•Και το λάδι, θα πρέπει απαραιτήτως
να είναι ντόπιο!!•Και όλα τα προϊόντα προκειμένου να ενισχυθεί η τοπική οικονομία να τα αγοράζουν από τους επαγγελματίες του χωριού. •Διότι μόνο έτσι θα μείνουν ικανοποι-
ημένοι και οι ντόπιοι και οι ξένοι.•Οι ξένοι επισκέπτες διότι θα γευτούν και θα απολαύσουν εξαιρετική τοπική κουζίνα•Οι ντόπιοι διότι πέρα από την απόλαυση του φαγητού, θα

πωλούν τα προϊόντα που παράγουν και θα διατηρούνται και οι τιμές σε πολύ καλά επίπεδα. •Έχουμε πανέμορφο χωριό.
Αν βελτιώσουμε και τις παρεχόμενες υπηρεσίες είναι βέβαιο πως θα πετύχουμε•Χρειάζεται βέβαια και στενή συνεργασία μεταξύ μας. Και ιδέες προς υλοποίηση•Το καλοκαίρι
πλησιάζει και είναι μια καλή ευκαιρία για την ανάπτυξη του τόπου μας. Μην χάνουμε χρόνο. .•Δεν πάνε όμως καλά τα πράγματα τελευταία στο χωριό μας•Διότι

•
από μικρό Παρίσι γίναμε μικρό Σικάγο… •Βλέπετε είχαμε πολλά κρούσματα διαρρήξεων τον τελευταίο καιρό•Γιατί φτάσαμε σε τέτοιο σημείο βρε λατρεμένα μου πατριωτά-
κια •Πάνε οι καιροί που αφήναμε στην πόρτα το κλειδί…… ‘’Βάλε στην πόρτα το κλειδί…θέλω για σένα ως το πρωί εγώ να λιώνω…….’’ Πάντως πρέπει να το δούμε πολύ
σοβαρά αυτό το φαινόμενο που παρατηρείται στο χωριό μας. •Πολλές φορές η απελπισία οδηγεί ανθρώπους σε ακραίες συμπεριφορές. •Ας χαλαρώσουμε λοιπόν λιγάκι και
εσείς που είστε οι υπαίτιοι των διαρρήξεων βρείτε σας παρακαλώ άλλους τρόπους να κερδίσετε χρήματα•Υπάρχουν όμως και πολύ θετικές δράσεις, για να μην λέμε μόνο τα
στραβά•Τα καλά μου τα αγοράκια από το χωριό βοήθησαν αφιλοκερδώς για την συντήρηση του γηπέδου μπάσκετ•Αχ πόσο σας λάτρεψε η αφλουγίστρα με αυτό που κάνατε!!!
•Σας στέλνω πολλά φιλάκια •Και προτρέπω τόσο εσάς όσο και τους υπόλοιπους νέους και νέες του χωριού να το διαφημίζουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν και να προ-
τρέπουν τους φίλους και φίλες τους από τα άλλα χωριά να έρχονται στο χωριό μας να διασκεδάσουν •Και ειδικά τώρα που ανοίγει και άλλο μπαράκι•Εξάλλου είμαστε ακριβώς
στο κέντρο του Δήμου. Όλα τα χωριά είναι γύρω από εμάς
•Θα μπορούσαμε με καλό φαγητό και καλή βραδινή ζωή να γίνουμε το επίκεντρο του Δήμου….• Μην χάνετε καιρό λατρεμένα μου νιάτα….
καλέστε όλο τον κόσμο στο χωριό•Και έχω και ακόμη μια ιδέα… •Τι λέτε να αναβιώσουμε τις βόλτες στο κεντρικό δρόμο του χωριού..???•Το γνωστό σε όλους νυφοπάζαρο!!!•Τι
λέτε…το κάνουμε???•Επίσης λέω να αναβιώσουμε και άλλα έθιμα για να έρθει περισσότερος κόσμος στο χωριό μας•Και να φροντίζεται λατρεμένα μου νιάτα να αυξάνεστε και
να πληθύνεστε•Όπως η κόρη του Νίκου Χατζηγιαννάκη, Δήμητρα που απέκτησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι, ακριβώς την ίδια ημέρα με τη Γυναίκα του Προέδρου του Συλλόγου
μας, Όλγα που απέκτησε επίσης ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Κοριτσάκι απέκτησε και η Σύζυγος του Τσεσμετζή Αποστόλη.•Θα θέλαμε να ευχηθούμε στους γονείς και συγγενείς
να τους ζήσουν και να βρουν γαμπρούς από το χωριό…. Θα θελα επίσης να υπενθυμίσω στο Δήμαρχο μας να βάλει σε προτεραιότητα το θέμα του δικτύου ύδρευσης•Δεν θα
σταματήσω δημαρχούλη μου να σε έχω στην μπρίζα γι’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα•Δεν θα ησυχάσει ούτε στιγμή η αφλουγίστα αν δεν δει να τοποθετούνται νέοι σωλήνες
ύδρευσης
•Πρέπει να πίνουμε καθαρό νερό Δήμαρχε… Η υγεία μας πάνω από όλα•Μπράβο σου μεγάλο για την επιτυχία της ίδρυσης
του κέντρου υγείας στο Δήμο μας•Αλλά ελπίζω να μην υπάρχουν αφορμές να έχει πολύ δουλειά•Και να κάνεις αγαπημένε μου Δημαρχούλη τις απαιτούμενες ενέργειες να αξιο-
ποιηθεί καλύτερα ο θρησκευτικός τουρισμός που έρχεται στο Ταξιάρχη (μεγάλη η χάρη του) •Έρχονται που έρχονται.. τόσες χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο• Φροντίστε
να ανεβαίνουν και στα υπόλοιπα χωριά•Είναι σίγουρο ότι θα τους αρέσει πάρα πολύ και θα ηρεμήσουν ακόμη περισσότερο.•Σε όλο τον κόσμο αξιοποιούν στο μέγιστο βαθμό
τον θρησκευτικό τουρισμό για την ανάπτυξη πολύ μεγαλύτερων περιοχών •Εμείς γιατί δεν το κάνουμε??? •Υπάρχει κάποιο πρόβλημα που δεν γνωρίζω•Πες μου ένα λόγο δή-
μαρχε που έρχονται ανάβουν το κεράκι του και αμέσως φεύγουν•Υπάρχει κάποιος που να μην θέλει οι επισκέπτες να πάνε και αλλού εκτός από το μοναστήρι??? •Οι μισοί από
όλους τους πιστούς που έρχονται, να επισκεφτούν τα χωριά του Δήμου Σωθήκαμε•Σας παρακαλώ αγαπημένοι μου πρόεδροι όλων των χωριών πιέστε και εσείς προς αυτή την
κατεύθυνση •Και μην το θεωρήσει κανείς εκμετάλλευση, διότι μόνο ως κοινωνικό έργο μπορεί να χαρακτηριστεί. •Αυτό που χρειάζεται είναι στενή συνεργασία του Δημάρχου,
των Ιερέων, των Προέδρων και των ταξιδιωτικών πρακτορείων. •Και τότε να δείτε πόσο γρήγορα θα κερδίσουμε το χαμένο έδαφος και θα πάψουμε να είμαστε τόσο πίσω στην
Ανάπτυξη σε σχέση με άλλους Δήμους
Και εσείς κύριοι των συνεταιρισμών να τα βρείτε μεταξύ σας και να φτιάξετε προς διάθεση τοπικά προϊόντα•Έχουμε τόσα μοναδικά και υπέροχα προϊόντα στο τόπο μας•Αν όλοι
ενωθούμε και συνεργαστούμε. . θα τα παράγουμε, θα τα συσκευάζουμε και μετά θα τα πουλάμε.
Θα μου πείτε εύκολο δεν είναι. Δεν είναι όμως και ακατόρθωτο. •Καλά, σκεφτείτε την αφλουγίστρα να φτιάχνει τυρί… •Μαλάμω με την φούρια σου, βάρα τα κουμπούρια σου…
βάρα τα κουμπούρια σου πανάθεμα την φούρια σου…•Αχ πιείτε ένα ουζάκι….όχι για μένα, για την φουκαριάρα τη μάνα μου που έχει αρθριτικά•Και ρίξτε και ένα καρσιλαμά….
•Χαμογελάστε και δείτε τη ζωή αλλιώς… •Ερωτευτείτε και αγαπήστε όπως κάνουν και οι νέοι του χωριού μας•Και ειδικά αυτός που ταλαιπωρεί μια ψυχή..
Να το πάρεις το κορίτσι.. να το πάρεις μην το παιδεύεις!!! •Όλη γειτονιά φωνάζει να το πάρεις, το κορίτσι να το πάρεις…•Άσε που και στην Αθήνα είχαμε έρωτα Συγχωριανού
προς Συγχωριανή αλλά δυστυχώς χωρίς ανταπόκριση•Της τραγουδούσε…. έλα να πάμε στο νησί η μάνα σου εγώ και εσύ•Αν ολοκληρωθεί πατριωτάκια μου αυτό το προξενιό,
θα έχουμε νέο επεισόδιο και μάλιστα το καλύτερο του γνωστού σήριαλ 7 θανάσιμες πεθερές.

Μην κλαίτε και μην στεναχωριέστε, Σύντομα θα είμαι και πάλι κοντά σας
Ως τότε πολλά φιλάκια
Είμαι η αφλουγιστρα και μόλις τελείωσα!!!