You are on page 1of 63

ΣΤ3 6ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ 2021

6ο Δ. ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ
6ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ

2020 – 2021
Αγαπημένα μας παιδιά,

Καλωσορίσατε στον Κύκλο του Μονόκερου!

«Ο Κύκλος του Μονόκερου», είναι η πιο συναρπαστική λέσχη που υπάρχει


στον κόσμο! Την δημιούργησε η καλλιτεχνική υπεύθυνη της παιδικής και
εφηβικής σκηνής του Εθνικού Θεάτρου Σοφία Βγενοπούλου και μας κάλεσε να
συμμετέχουμε. Ανοίξαμε την πόρτα της λέσχης και μπήκαμε στο μαγικό της
κόσμο, στον κόσμο των ιστοριών και του θεάτρου.
Ο συγγραφέας Γιώργος Παναγιωτάκης έγραψε την αρχή της ιστορίας.
Ξεκινήσαμε, διαβάζοντας δυνατά - όλοι μαζί στην τάξη – το γράμμα που έφτασε
στα χέρια μας. Στο τέλος της επιστολής, υπήρχε η «πρόκληση» που έβαλε η
κυρία Μονόκερος, δηλαδή η Αργυράννα. Έπρεπε να περάσουμε την πρόκληση,
να καταγράψουμε την πορεία μας, να την στείλουμε πίσω. για να συνεχίσουμε.
Για χάρη της Λέσχης του Μονόκερου, γράψαμε τις ιστορίες μας! Ιστορίες
που είχαν – για μας - ένα ξεχωριστό νόημα ή μάθημα για όλους μας, και που
για χάρη τους άξιζε να γίνουμε «παραμυθάδες» και να τις μεταφέρουμε στον
κόσμο - αρχίζοντας από τον δικό μας κύκλο, τον κύκλο που φτιάξαμε παρέα.
Τις βάλαμε σε ένα καλαθάκι, τράβηξε ο καθένας μας από μία και την διάβασε
στην τάξη σαν να ήταν η πολυτιμότερη ιστορία του κόσμου. Τις συγκεντρώσαμε
όλες και σας τις παρουσιάζουμε!
Ιούνιος 2021! Εδώ, φαινομενικά, τελειώνει η ιστορία που φτιάξαμε μαζί.
Όμως οι ιστορίες δε σταματούν να υπάρχουν όταν κλείνουμε το βιβλίο ή
τελειώνουμε το σχολείο. Συνεχίζουν να υπάρχουν στην καρδιά μας. Ας τις
κρατήσουμε μέσα μας και … θα ξαναβρεθούμε!
Μέχρι τότε συνεχίζουμε με φαντασία και αγάπη!

Ελένη Κουνέλη
Διευθύντρια 6ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου
Το πρώτο γράμμα
από την κα Μονόκερο, ξεκινά έτσι:

Αγαπημένε φίλε,
αγαπημένη φίλη…
Ένα Τεστ Θετικό στην Αγάπη
Πάνε εννέα μήνες κιόλας από τότε που ξεκινήσαμε, σε πρωτόγνωρες νέες συνθήκες, να
αναρωτιόμαστε τι θα αφηγηθούμε στους αγαπημένους μικρούς θεατές μας και στις οικογένειές
τους. Θα πούμε αυτό που λέμε πάντα στο θέατρο: μια ιστορία. Όμως ποια; Και πώς; Και τι
νόημα θα έχει μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, όπου σχεδόν κάθε κανονικότητα και
βεβαιότητα έχει διαταραχτεί, τόσες καθημερινές χαρές έχουν προσωρινά χαθεί; Τι θέλουμε να
μοιραστούμε μαζί σας;
Ο Θωμάς της ιστορίας μας και η παρέα του ζουν μια ζωή περίπου σαν τη δική μας, μέχρι τη
στιγμή που αυτή θα αλλάξει ξαφνικά, βίαια και με κόστος, όπως και η δική μας πρόσφατα.
Όμως πολύ πιο σημαντικό από τα ίδια τα γεγονότα της ζωής μας, είναι το νόημα που τους
δίνουμε. Και αυτά που ανακαλύπτουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας την ώρα
κάθε μάχης που δίνουμε. Μάχες για να μεγαλώσουμε, για να αγαπήσουμε αληθινά, για να μας
αγαπήσουν γι’ αυτό που είμαστε, για να αντέξουμε την απώλεια, για να προσαρμοστούμε τελικά
σε νέες συνθήκες, για να επιβιώσουμε.
Φτάνουν σ’ εμάς ιστορίες που διέσχισαν σύνορα, ταξίδεψαν στον χρόνο, ένωσαν πολιτισμούς,
παρηγόρησαν γενιές και γενιές μικρών και μεγάλων. Όμως, κάθε φορά που ξαναλέμε μια
ιστορία στο θέατρο, την ξαναγράφουμε με το δικό μας περίγραμμα, τις δικές μας
υπογραμμίσεις, το δικό μας φως, ντύνουμε με το δικό μας ρούχο τις λύπες και τις σκληρές
αλήθειες, και αυτό το δικό μας νέο αφήγημα ίσως μας βοηθήσει να νιώσουμε λιγότερο
ανίσχυροι απέναντι στη δική μας, ξεχωριστή νέα συνθήκη που μας περιβάλλει. Το θέατρο έχει
αυτή τη δύναμη: Να αποκαλύψει στον άνθρωπο τον άνθρωπο και να του δώσει τη δυνατότητα
να ξαναγράψει την ιστορία, τη δική του και του κόσμου όλου.
Ενώσαμε τις φωνές μας με τη φωνή του Θωμά, της γιαγιάς, του Μάνου, της Λούνα, της
μητέρας, του πατέρα, του Στρατή, του Φάνη, του Βίκτωρα, της Στέλλας, του ταχυδρόμου, με
τις φωνές αγοριών και κοριτσιών από πάντα κι από παντού, που έζησαν με αδυναμίες και
αγωνίες, με πόλεμο, με φόβο, αλλά και με ελπίδα, δύναμη, φόρα για τη ζωή, και κυρίως με
αγάπη. Μέσα σε καραντίνα, με απαγόρευση κυκλοφορίας, με μάσκες όχι θεατρικές, μα
ιατρικές, με ομαδικά τεστ κάθε Πέμπτη, με αναβολή ή ματαίωση ονείρων καθημερινών, με
ορίζοντα αβέβαιο και θολό, κάπως έτσι συνεχίσαμε το έργο μας, με πείσμα και πάθος, γιατί
πιστεύουμε στις ιστορίες. Πιστεύουμε στους μονόκερους, και όχι μόνος σε αυτούς, αλλά και
στην ειρήνη, στη συνεργασία, στην ομαδικότητα, και κυρίως στην αγάπη.
Σοφία Βγενοπούλου
Υπεύθυνη Εθνικού Νέων
Δεκέμβριος 2020
Γεια σας παιδιά,
Παράξενοι καιροί αυτοί που ζούμε. Φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς μένετε σπίτι όλη την
ημέρα, τα σχολεία σας μπορεί να είναι κλειστά, να μην μπορείτε να βγείτε έξω να δείτε φίλους
και να κάνετε ό,τι θέλετε, και κάνετε μαθήματα μέσω τηλεκπαίδευσης στο σπίτι. Μια
διαφορετική ζωή. Για λίγο. Δεν είναι εύκολο, αλλά έτσι πρέπει να γίνει, να βοηθήσουμε όλοι
να τελειώσει μια και καλή όλο αυτό. Και θα τελειώσει. Σίγουρα θα τελειώσει.
Η ανάγνωση ιστοριών μπορεί να βοηθήσει. Αν χωθούμε μέσα σε ένα βιβλίο, η ώρα περνάει
χωρίς να το καταλάβουμε. Τα βιβλία είναι το ιδανικό αντίδοτο στην πλήξη. Μπορείτε με τα
βιβλία να δραπετεύσετε! Μπορείτε να ταξιδέψετε στον κόσμο, να ταξιδέψετε στον χρόνο, να
ζήσετε τις ζωές άλλων, να γίνετε αυτοί που θέλετε να είστε, να πάτε όπου σας αρέσει.
Δοκιμάστε να διαβάσετε ένα βιβλίο την εβδομάδα, έναν διαφορετικό συγγραφέα κάθε
εβδομάδα.
Και το να γράφουμε ιστορίες ή ποιήματα μπορεί επίσης να βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τη
ζωή που ζούμε. Γράψτε ό,τι θέλετε σε ένα φύλλο χαρτί, ή και στο πληκτρολόγιο. Ή κρατήστε
καθημερινά ημερολόγιο με όσα ζείτε, τις καλές και τις κακές στιγμές, τις λυπητερές αλλά και
τις στιγμές που διασκεδάζετε, τις σκέψεις σας για όσους σας λείπουν, πώς νιώθετε για όσους
είναι κοντά σας και τι είναι αυτό που περισσότερο επιθυμείτε.
Ή γίνετε κάποιοι άλλοι και γράψτε ένα φανταστικό ημερολόγιο. Ή ένα ποίημα ή μια
ιστορία. Το γράψιμο βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει γύρω μας, βοηθάει να τα
καταφέρουμε μέχρι να βγούμε στην απέναντι πλευρά.
Και τα λέω αυτά, γιατί κι εγώ ακριβώς αυτό κάνω. Διαβάζω, γράφω, ονειρεύομαι ιστορίες
μέσα στο μυαλό μου. Όπως και ο δικός σας, έτσι και ο δικός μου κόσμος έχει αλλάξει φοβερά.
Οι παραστάσεις, οι εκδηλώσεις για τα έργα μου έχουν όλες ακυρωθεί. Και φυσικά αυτό
σημαίνει πως όσοι δούλευαν γι’ αυτά δεν έχουν πια δουλειά. Και αυτό είναι δύσκολο, πολύ
δύσκολο.
Και ακούστε. Να προσέχετε τον εαυτό σας και τους ανθρώπους σας, να κρατάτε επαφή με
όσους αγαπάτε και δεν μπορείτε να συναντήσετε. Να πλένετε τα χέρια σας! Και να τραγουδάτε!
Τραγουδήστε στο μπάνιο, στο ντους, στο παράθυρο, στο skype, στο youtube. Βρείτε το γέλιο
σας με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι θα βρουν και αυτοί μαζί σας το γέλιο. Τραγουδήστε,
και όλος ο κόσμος θα τραγουδήσει μαζί σας.
Συνεχίστε να τραγουδάτε, να είστε καλά και μείνετε δυνατοί.
Με πολλή αγάπη,
Μάικλ Μορπούργκο
Όπως εγώ έχω κάποιες πολύτιμες ιστορίες, είμαι σίγουρη ότι
έχετε κι εσείς. Θέλετε να τις μοιραστείτε με τους συμμαθητές σας
και, γιατί όχι και με μένα; Μπορεί να είναι μικρές ή μεγαλύτερες,
παράξενες ή απολύτως συνηθισμένες, προσωπικές δικές σας ή
κάποιου άλλου που την μοιράστηκε μαζί σας… Αυτό που έχει
σημασία είναι να είναι πολύτιμες για εσάς! Ιστορίες που μέσα σας
ξέρετε ότι έχουν ένα ξεχωριστό μήνυμα, ένα ξεχωριστό νόημα ή
μάθημα για όλους μας, και που για χάρη τους αξίζει να γίνετε κι
εσείς «παραμυθάδες» και να τις μεταφέρετε στον κόσμο -
αρχίζοντας από τον δικό μας κύκλο, τον κύκλο που τώρα ξεκινάμε
να φτιάξουμε παρέα.
Γράψτε τις ιστορίες σας και βάλτε τις όλες μαζί σε ένα καλάθι.
Και μετά, το κάθε παιδί θα διαλέξει μια ιστορία στην τύχη και θα
την πάρει μαζί του να την διαβάσει και να ανακαλύψει τους
θησαυρούς της. Γιατί κάθε ιστορία έχει κρυμμένους θησαυρούς!
Την ημέρα που θα συμφωνήσετε, θα πρέπει να διαβάσετε δυνατά
όλες τις ιστορίες στην τάξη. Κανείς δεν θα ξέρει ποιος ή ποια
έγραψε την κάθε ιστορία. Θα ξέρει όμως ότι είναι πολύτιμη για
τον/τη συγγραφέα της, άρα θα πρέπει να την τιμήσει: Να τη
διαβάσει όσο πιο όμορφα μπορεί για να τη μεταφέρει στον
υπόλοιπο κόσμο. Αν θέλετε χρησιμοποιείστε και μουσική! Ή
κάποια μάσκα, ή φορέστε κάτι ιδιαίτερο, ή… οτιδήποτε
σκεφτείτε… Μουσική πάντως οπωσδήποτε!!!!!
Αυτά για την ώρα.
Ανυπομονώ να έχω νέα σας!
Με αγάπη,
Αργυράννα
Αγαπημένη μας Αργυράννα,

Διαβάσαμε την ιστορία σου και μας άρεσε πολύ! Είδαμε τη


θεατρική παράσταση, διαβάσαμε, μιλήσαμε και γράψαμε τις δικές
μας πολύτιμες ιστορίες. «Είναι μικρές ή μεγαλύτερες, παράξενες
ή απολύτως συνηθισμένες, προσωπικές δικές μας ή κάποιου άλλου
που την μοιράστηκε μαζί μας… Αυτό που έχει σημασία είναι ότι
είναι πολύτιμες για εμάς! Ιστορίες που μέσα μας ξέρουμε ότι έχουν
ένα ξεχωριστό μήνυμα, ένα ξεχωριστό νόημα ή μάθημα για όλους
μας, και που για χάρη τους αξίζει να γίνουμε κι εμείς
«παραμυθάδες» και να τις μεταφέρουμε στον κόσμο -αρχίζοντας
από τον δικό μας κύκλο, τον κύκλο που ξεκινήσαμε να φτιάξουμε
παρέα.
Βάλαμε τις ιστορίες μας σε ένα καλάθι και τις διαβάσαμε δυνατά,
όσο πιο όμορφα μπορέσαμε. Φτιάξαμε τη λίστα των αγαπημένων
μας βιβλίων μας. Μιλήσαμε για τον τύπο, πήραμε συνεντεύξεις (με
κλειστά σχολεία και τόσες απαγορεύσεις ήταν δύσκολο) και η
εφημερίδα τις δημοσίευσε σε έκτακτη έκδοση. Φτιάξαμε αφίσες
για τα αγαπημένα μας βιβλία. Κάναμε ραδιοφωνική εκπομπή.
Μαζέψαμε, εδώ, τις ιστορίες που γράψαμε. Θέλουμε να τις
μοιραστούμε και με άλλους. Ελπίζουμε να σου αρέσουν.
Ανυπομονούμε για τη συνέχεια της δικιάς σου ιστορίας!

Με αγάπη,
Ο Κύκλος του Μονόκερου (ΣΤ3)
Συνάντηση με τον συγγραφέα Γιώργο Παναγιωτάκη
,

The ring of oblivion


,

The ring of oblivion


,

, The ring of oblivion

,
Γεια σας παιδιά,
Παράξενοι καιροί αυτοί που ζούμε. Φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς μένετε σπίτι όλη
την ημέρα, τα σχολεία σας μπορεί να είναι κλειστά, να μην μπορείτε να βγείτε έξω να
δείτε φίλους και να κάνετε ό,τι θέλετε, και κάνετε μαθήματα μέσω τηλεκπαίδευσης στο
σπίτι. Μια διαφορετική ζωή. Για λίγο. Δεν είναι εύκολο, αλλά έτσι πρέπει να γίνει, να
βοηθήσουμε όλοι να τελειώσει μια και καλή όλο αυτό. Και θα τελειώσει. Σίγουρα θα
τελειώσει.
Η ανάγνωση ιστοριών μπορεί να βοηθήσει. Αν χωθούμε μέσα σε ένα βιβλίο, η ώρα
περνάει χωρίς να το καταλάβουμε. Τα βιβλία είναι το ιδανικό αντίδοτο στην πλήξη.
Μπορείτε με τα βιβλία να δραπετεύσετε! Μπορείτε να ταξιδέψετε στον κόσμο, να
ταξιδέψετε στον χρόνο, να ζήσετε τις ζωές άλλων, να γίνετε αυτοί που θέλετε να είστε,
να πάτε όπου σας αρέσει. Δοκιμάστε να διαβάσετε ένα βιβλίο την εβδομάδα, έναν
διαφορετικό συγγραφέα κάθε εβδομάδα.
Και το να γράφουμε ιστορίες ή ποιήματα μπορεί επίσης να βοηθήσει να
αντιμετωπίσουμε τη ζωή που ζούμε. Γράψτε ό,τι θέλετε σε ένα φύλλο χαρτί, ή και στο
πληκτρολόγιο. Ή κρατήστε καθημερινά ημερολόγιο με όσα ζείτε, τις καλές και τις κακές
στιγμές, τις λυπητερές αλλά και τις στιγμές που διασκεδάζετε, τις σκέψεις σας για όσους
σας λείπουν, πώς νιώθετε για όσους είναι κοντά σας και τι είναι αυτό που περισσότερο
επιθυμείτε.
Ή γίνετε κάποιοι άλλοι και γράψτε ένα φανταστικό ημερολόγιο. Ή ένα ποίημα ή μια
ιστορία. Το γράψιμο βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει γύρω μας, βοηθάει
να τα καταφέρουμε μέχρι να βγούμε στην απέναντι πλευρά.
Και τα λέω αυτά, γιατί κι εγώ ακριβώς αυτό κάνω. Διαβάζω, γράφω, ονειρεύομαι
ιστορίες μέσα στο μυαλό μου. Όπως και ο δικός σας, έτσι και ο δικός μου κόσμος έχει
αλλάξει φοβερά. Οι παραστάσεις, οι εκδηλώσεις για τα έργα μου έχουν όλες ακυρωθεί.
Και φυσικά αυτό σημαίνει πως όσοι δούλευαν γι’ αυτά δεν έχουν πια δουλειά. Και αυτό
είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο.
Και ακούστε. Να προσέχετε τον εαυτό σας και τους ανθρώπους σας, να κρατάτε
επαφή με όσους αγαπάτε και δεν μπορείτε να συναντήσετε. Να πλένετε τα χέρια σας!
Και να τραγουδάτε! Τραγουδήστε στο μπάνιο, στο ντους, στο παράθυρο, στο skype, στο
youtube. Βρείτε το γέλιο σας με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι θα βρουν και αυτοί
μαζί σας το γέλιο. Τραγουδήστε, και όλος ο κόσμος θα τραγουδήσει μαζί σας.
Συνεχίστε να τραγουδάτε, να είστε καλά και μείνετε δυνατοί.
Με πολλή αγάπη,
Μάικλ Μορπούργκο
Αγαπημένα μας παιδιά,
Σαν αντίδοτο στα δύσκολα που ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι στη
λογοτεχνία, στο θέατρο, στον πολιτισμό. Ένα ταξίδι στον κόσμο.
Διαβάσαμε βιβλία, ιστορίες, ιστορία και ταξιδέψαμε με τον μονόκερο.
Και…γράψαμε! Γράψαμε ημερολόγιο, γράψαμε ιστορίες, βρεθήκαμε σε διλήμματα
και δώσαμε απαντήσεις. Φτιάξαμε αφίσες, κάναμε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές
εκπομπές και γίναμε μέρος της ιστορίας. Γίναμε μέρος της ιστορίας και
ονειρευτήκαμε, οραματιστήκαμε. Βρήκαμε τις αντιστάσεις μας και τη δύναμή μας.
Διαβάσαμε τις ιστορίες που έγραψαν οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές μας.

Τις διάβασαν και οι δάσκαλοι και οι δασκάλες μας. Και σας άρεσε και μας άρεσε πολύ!
“Ο Κύκλος του Μονόκερου”- Ιστορίες μαθητών
Και παρακολουθήσαμε -διαδικτυακά- την παράσταση. Και συνομιλήσαμε με τον
συγγραφέα Γιώργο Παναγιωτάκη για την Αργυράννα και με την Καλλιτεχνική
υπεύθυνη του Μικρού Εθνικού Σοφία Βγενοπούλου για την παράσταση. Βρεθήκαμε
και με τα παιδιά των άλλων σχολείων που συμμετείχαν στη δράση. Κι έτσι όλοι μαζί
φτιάξαμε τον Κύκλο του Μονόκερου!
Συνεχίζουμε να τραγουδάμε και να ονειρευόμαστε!
Με πολλή αγάπη,
Ελένη Κουνέλη, Ευγενία Παπανικολάου, Δήμητρα Μπότσα, Λάμπρος
Τσακριλής, Κωνσταντίνος Χριστόπουλος, Μελίνα Αγάπη Αραβανή,
Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, Σοφία Κουσάβελου, Αγγελική Βάλαρη, Κατερίνα
Σπανού και Κατερίνα Τουμπέκη.

You might also like