in seven days part 1 ************** Who said that imposible kang mainlove sa isang tao within just 7days.

Mali, dahil if that person will give you reason for you to love them, nothing is impossible, tulad na lang ng kwento ko. ************** MY NAME IS EURENICA JASMINE FUENTES OR EJAY..Yan ako, isang typical college student sa isang not so typical university dito malapit sa amin. Sad to say but yes, malapit lang sa amin, mga 20 steps lang ay nasa amin na so ang ending, hindi ako makagala dahil updated ang Mamu ko sa happenings sa school. "Ejay, ano pa ba ginagawa mo? Bumaba ka na nga diyan at kakain na, abay hindi komo malapit ka sa school eh babagal bagal ka na diyan!aba.. Hindi tamang gawain yan bumaba ka na diyan at masamang pinaghihintay ang pagkain!"same old line sa isip ko, eto talagang Mamu ko, hindi man lang umiba ng linya. "Opo, ayan na po! Nagaayos lang ng gamit!"napapakamot ang ulo ko. Tuwing umagaa, ganyan ang eksena sa amin, gigising si Mamu ng maaga, at saka kami bubwisiting magkakapatid pati si Papu na kakauwi lang mula sa duty nya sa planta ay nagigising dahil sa pagbubunganga nya. Kung hindi ko lang mahal tong ina ko, matagal ko na tong sinapalan ng papel sa bibig. Bumaba na ako dala ang tuwalya kong hello kitty, nakakatawa mang isipin perop kahit 17 na ako at magdedebut na ay Hello kitty collector pa rin ako. Kasalanan ng Mamu ko yun kasi sya umimplewensya sa akin. "EJay, kumain ka muna bago maligo, inumin mo yang gatas mo, tas wag na wag nyo kakalimutang inumin yung vitamins nyo, oy ikaw Erin, akala mo hindi ko alam na nagskip ka ng isang inom, sa susunod na magskip ka siguradong wala kang pangload sa akin"natatawa talaga ako sa mamu ko sa tuwing pinananakot nya sa sumunod sa aking si Erin ang pagloload. "Mamu naman, nakalimutan ko lang..paloadan mo pa din ako ah, maexpired na ako bukas, baka magtampo si Bianca ko sa akin pag diko sya natawagan"paglalambing ni Erin o Euan Martin sa Mamu namin. Umikot ng limang ikot ata ang mata ng Mamu ko sa pagyayakap sa kanya ng kapatid ko, weakness kasi ni Mamu yun, ang lambing ng mga kapatid kong lalaki, natatakot kasi sya na baka isang araw ay ni I Love you ay hindi sya masabihan ng mga ito. "Mamu, nagpapauto ka na naman diyan kay Erin, alam nyo bang dalawa ang girlfriend nyan sa school!"pambubuko ko sa kapatid ko. Abot abot naman ang senyas sa akin nito na wag maingay. Ayaw kasi ni Mamu ng ganon. Biglang kumawala si Mamu sa kapatid ko at pinanlakihan ito ng mata. "Erin! Ilang beses ko bang sinabi sayo na wag na wag manloloko ng mga girls! Baka nakakalimutan mo, babae si Emz at ang ate mo.. Gugustuhin mo ba na sila maloko din?"si Mamu talaga uber O.A

After ng almusal with matching sermon, naligo na ako bago pa ako maunahan ni Emz, batang yon, 1st Year High School pero kung makaligo 1hour ata sa banyo. Matapos makapagbihis at lahat lahat na ay nagready na ako for school, gusto ko pa sana magpataan ng oras at maaga pa pero kaysa naman si Mamu ang marinig ko, papasok na lang ako. *********** -------------------Message To: ~ Baby ~ Babe, dito na me sa sch, gym ka ba? ---------------------Text ko sa boyfriend kong si Kiron, 2 nights na kaming hindi nagkakausap since magaway kami last friday dahil doon sa katext nya na nameet daw sa facebook. Fresh na fresh pa sa memories ko ang araw na yun. [Flashback] We are having our usual meryenda sa Mimi's Snack house ng magring ang cellphone nya, at dahil malapit sa akin yung phone nakita ko na .. B ? CALLING... "Sinong B?" sabi ko sabay kuha sa phone at sagot pero bago pa man ako makapaghello ay hinila nya sa akin to at saka ako inismiran. "Napakaano mo, bakit sasagutin mo?"and to my suprise, for the first time sa loob ng 1year and 5months naming magsteady, noon lang nya ako sinigawan because of that B?. "Sino ba yan at nagkakaganyan ka? Dati rati naman ako talaga sumasagot ng phonecalls mo ah" naiinis ko ng sita kay Kiron. Para naman sya natauhan with his behaviour, from a very shocked and guilty face, bigla syang nagyuko. Sya yun, dahil ako, umakyat ata ang dugo sa paa ko with his fucking reaction dahil sa B with heart na yun. "Who is she?"napaenglish tuloy ako ng di oras. "Wala to, friend ko lang, nameet ko lang sa facebook..." "And you gave her you number and now she is calling? At ang susyal ng name nya sa fb mo, with heart pa samanyalang ako all caps na EJAY lang name ko sa phonebook mo!"seriously, i was so pissed that time. "Ano ka ba naman Ejay, pangalan lang pagtatalunan pa ba natin, binisness nya lang sa akin yung number nya na ganun na, sinave ko lang kaya diko na napalitan, o ano happy?"now im really freaking mad. "Ay sorry naman, sorry ah kiron ah, i Just happened to be your girlfriend na sobrang nagtataka na bakit ganyan ang reaksyon mo sa pagkakasagot ko dahil sa tawag ng B with heart na yan! A friend whom

you just met sa Facebook but it seems like you are more concerned to her reaction pag girlfriend mo ang nakasagot sa tawag nya!"nakakahiya man pero i was really raising my voice that time. "Can you lower down you voice, you are making a scene" "No I will not, hanggat hindi mo sinasabi sa akin kung anong meron sa inyo ng B with heart na yan!" Nailing na lang si Kiron at tumayo, sabay kalampag sa mesa at saka ako tinitigan. "Wala! Wala! Wala.. Happy?"at saka sya umalis. Bwiset na yun, basta basta na lang ako iniwan, at hindi pa nya binayaran ang bill. Napatigil ako sa pagbabaliktanaw ng may bumato sa akin ng papel. "Ay Puch.."nilingon ko at nakita ko dun si Abby, hindi po sya girl kung hindi lalaki, Abby, short for Abraham. "NapakaKSP mo talagang impakto ka noh!"galaiting galaiti kong sita sa kanya. Napapakamot syang ngingiti ngiti sa akin, isang irap naman ang sa kanya ay pinukol ko. "Sorry Eurenika.." napakamot na sabi ni Abby. Nagpanting ang tenga ko sa Pangalang narinig ko. "Ilang ulit ko bang sasabihin sayo na wag na wag mo akong tatawaging Eurenika!" Napakamot na naman si Abby sa ulo, naiiling naman ako sa inakto nya, pasaway talaga tong lalaking to, sya nga pala si Abraham Custodio, kababata ko, mula ata nursery magkaklase na kami, isa syA sa mga tambay ng skate park sa bayan, mahaba ang buhok, di nagaayos at parang hindi naliligo, malayong malayo kay Kiron na laging mabango at laging mukhang bagong ligo. Sa pagkukumpara ko na yun ay naalala ko na naman si Kiron. Hindi pa rin sya nagrereply. Kaya naman naisipan kong tawagan na sya. Ilang beses na akong tumatawag, and guess what, wlang response. So I decided to call their landline number thinking na baka nasa bahay pa sya at tulog. Pero syempre, sa phoneboot ang gagamitin ko at wala akong pantawag sa landline. Mga tatlong ring ang narinig ko bago may tuluyang sumagot. "Hello"ang mommy ni Kiron. "Hello po tita Aifa, si Ejay po ito, pwede po ba kay Kiron.." "Ejay..? nung friday pa nga di umuuwi yang bata na yan, ang sabi lang may pupuntahan, nagaalala na nga ako eh, dimo ba alam kung nasan sya?" Nanginginig ang kalamnan kong sumagot na. "Hindi po, nung friday pa po kami hindi naguusap.."nasabi ko na lang at saka ako nagpaalam na. Paano nagawa sa akin ito ni Kiron, hindi man lang sya nagpaalam, usually kahit pa sabihin mong hindi kami okay, nagpapaalam sya dahil ayaw nya ako magalala.

Nanghihinang napaupo ako, hindi ko namalayan na inalalayan na pala ako ni Abby. "Anong problema Eurenika?"sa sobrang sama ng loob ko, hindi ko na pinansin na tinawag pala ako ni Abby sa buong pangalan. Wala sa loob na napatayo ako at saka ako parang lutang na lumakad papuntang classroom namin. Alam ko at nararamdaman kong alalang alala si Abby sa akin, pero gaya ng dati, dadaanin na lang nya sa pagtahimik.u ************************ Buong klase ata ay tulala ako, ni hindi ko na nga napansin ang mga kaibigan ko. Kabisado kasi nila pag ganto mood ko. Kaya automatic, tetext sila kay Mamu na may tatapusin kami kaya di na ako makakauwi for lunch, pag brokenhearted kasi ako mas affected si Mamu. Ilang beses na nga ba aking nabrokenhearted na buong pamilya ko eh dinamayan ako. -- FIRST HEARTBREAK -Nagngangangawa akong umuwi non sa amin, I think Grade 5 ako non, at ang dahilan, dahil ikakasal na ang P.E teacher ko na si Sir Zapata, daig ko pa non ang hindi sinipot sa kasal ng groom. "MAMUUUUUUU! PAPUUUUUUUU! SI SIR, HUHUHUHUH, SI SIR ZAPATA KOO!"iyak ko non sa may gate pa lang kaya naman ang kuya Eden ko non na nagbabasketball lang sa tapat ay humahangos na pumunta sa akin. "Bebe bakit?"tawag nya sa akin yun hanggang ngayon dahil sya lang naman ang baby sitter ko noong akoy bata pa, 5years ang tanda nya sa akin. "KUYAAA.. SI SIRRRR"yakap ko sa aking knight and shining brother. "Inano ka? Inano ka? Hayop na yon!"o.a ang reaksyon ni kuya, pano ba namang hindi magiging oa, eh pamilya kami ng o.a. "IKAKASAL NAAA SYAAAAA! IKAKASAL NA SYA KAY MISS CENTENO!"kung akala nyong pagtatawanan ako ng kapatid kong lalaki sa sentimyento ko. Pwes mali, dahil may affected pa sila sa akin. "Tahan na Bebe, tahan na.. Yaan mo na, may mas gwapo pa naman don sa sir mo na yon eh, halika sa loob at kausapin natin sila Mamu."panguuto ni kuya Eden ko. At sa loob, ay kanya kanyang panguuto sa akin ang buong pamilya ko, nandoong sayawan ako ni Emz na bata pa noon, kasama si Erin, si Kuya Eden naman ang singer at ang papu ko, bibili ng ice cream para paganin ang loob ko. Pero si mamu ko na talagang pinakaaffected pa sa akin ay tatawag sa school namin at magrereklamo sa pagkabroken hearted ng anak nya. "Mam, sa susunod po na may mga balitang ganyan, kung pwede naman sana, wag na ianunsyo sa buong school, akala nyo lang walang apektado pero meron, kita nyo ngayon yung anak ko, iyak ng iyak.. Ano ba naman yan! You shpuld not just be responsible with their mentality, dapat sa

emotions din!"hay, ang sarap talaga ng gantong pamilya, naitatama ang mali. Samut saring heartbreaks, pero nandyan pa rin sila to support me, kaya loves na loves ko sila. Nagbago lang ang lahat ng ligawan na ako ni Kiron Balmaceda, ang aming President sa Music Org na sinalihan ko, buong 4th year nya akong niligawan, with my parents consent syempre and before ako gumraduate ay sinagot ko na sya(kinunsulta ko pa sa mamu ko) Everything was so perfect, sobrang inlababu ang lola nyo, pano ba naman, bukod sa kamukha sya ng crush kong si Yael ng spongecola at sobrang ganda ng boses nya, ay napakabait, sweet, galang, god fearing nya ding boyfriend. Swerte ko kasi I found a perfect first boyfriend and how i wish sya na yung last. Kaso Talagang nothing is permanent in this world except change, and ganon na nga ang nangyari, after namin magcelebrate ni Kiron ng aming first year anniversary ay nagbago na sya, bakit? Dahil hindi ko binigay sa kanya ang isang bagay na sobrang tintreasure ko, my Virginity. And dahil doon, nagiba na yung treatment nya, hindi ako makareklamo sa Family ko dahil patay sya for sure and i dont what it to happen dahil sobrang love ko sya. Sa mga super friends ko na lang ko shinare. Nakalimutan ko tuloy ipakilala sila, si Misha, ang aking kikay friend Na may dugong arabo, kaya ang tawag ko sa kanya. "5'6" hahahaha. Sumunod si Doray or Dorris, ang babaeng bakla kung tawagin namin, babaeng bakla kasi bukod sa para syang baklang babae magsalita eh mukha talaga syang bading. Sunod si Trixy, sya ang pinakamahinhin sa amin pero sya naman ang pinakabarubal dahil sa katakawan. At si Belinda or Belle, ang aming pambato pagdating sa kagandahan, pero tinatago na pag patalinuhan. Hindi nila masyado gusto si Kiron dahil naamoy daw nila na may something ito, madalas ko pa nga sila biruin na madalas naman kako maligo si Kiron. Lahat sila ayaw kay Kiron maliban kay Belle na kaclose ni Kiron. "Yan na nga ba ang sinasabi ko sa boyfriend mo Ejay eh, naku naku, ewan ko ba diyan"syempre, unang una magrereact si Misha na presidente ata ng haters ni Kiron. "Tsk tsk, imagine, panong hindi man lang sya nagpaalam sayo? Hindi man lang ba nya alam na magaalala ka! Ha?"bulalas ni Doris na halos maulanan ako ng laway nya. "Ano ba naman kayo guys, so talagang dapat may "You're so stupid Ejay expression?"tanong ko na lang sa kanila. Nagkatinginan si Doris at Misha at saka ako tinabihan, nasa bench kami that time. Niyakap nila ako na parang nagsosorry sa inakto nila. "Buti pa wag na natin pagusapan ito, girl lapit na debut mo.. nakaset

na lahat, practice na lang kulang"iba ni Doris sa usapan at saka luminga linga na parang may hinahanap. "Sinong hinahanap mo?"tanong ni Trixy na nagsosolo sa isang malaking burger. "Si Belle hindi na naman pumasok, adek talaga yung babae na yun, kung makaabsent parang kay talino"naiiling na sabi ni Doris. "Ay, may kinahuhumalingan na naman yung lalaki, sabi ni Karl nagout of town daw"si Karl ang FB ni Misha, "FEELING BOYFRIEND" "Na naman, naku sino na naman kaya yang lalaki na yan"naiiling na lang na sabi ni Doris, napansin ko na parang medyo nailang si Trixy sa usapan. "Trixy, bakit..?" "Ay, wala Ejay, may naalala lang ako.."sagot nya at saka ito nagpatuloy sa pagkain. Hindi ko na pinansin si Trixy, paano ba naman, dumaan si Abby at natawag na naman ang pansin ko, kasama kasi ang mga kabarkada nyang kapwa nya skater boy. "Yan talagang si Abraham na yan, hayyy, hindi na nagbago..wirdo pa rin"narinig kong sabi ni Misha. Napatingin muli ako kay Abby, napansin ko na panay ang tingin nya sa akin, alam ko ang ibig sabihin ng tingin na yun, gusto nya masiguro kung okay ako. *************** Umuwi akong malalim pa rin ang iniisip, naabutan ko si Mamu na kausap sa phone si Kuya Eden ko, nasa, IT specialist ito sa Singapore. "Miss na miss na kita anak? Kumakain ka ba mabuti dyan ha Edenario?"narinig ko na naman ang mabahong pangalan ng kuya ko. Napansin ni Mamu na nandoon na ako, sumenyas naman ako na gusto ko makausap si Kuya. Binigay sa akin ni Mamu ang phone. Matagal tagal din kaming nagkwentuhan ng kuya ko bago ko ibalik kay Mama ang telepono. Dumiretso ako sa kwarto pagkatapos at doon ko naabutan ang sandamakmak na kalat ni Emz. "EMZ! EMZ!" "Bakit,?" napapakamot na sabi ni Emz na galing sa kwarto nila mamu, malamang nagcocomputer na naman ito. "Anong bakit? Baka naman po pwedeng ligpitin nyo yung mga kalat sa kwarto at hindi lang po kayo ang nagkukwarto doon!"neat freak kasi ako, nahihighblood ako pag nakakakita ng kalat. Agad namang tumalima si Emz, subukan nyang magreklamo at hanggang bukas ko syang tatalakan. Unti unti na atang pinapamana sa akin ni Mamu ang kanyang special skills, ang MAGBUNGANGA.

Imbes na sa kwarto magpunta ay dumiretso ako sa kwarto nila Mamu para magcomp, dun kasi nila pinalagay dahil bukod sa may aircon don, magiging minimal pa ang pag-gamit namin dahil bantay sarado si Mamu. Nakalog in pa ang Facebook ni Emz ng makita ko, dali dali ko tong nilog out. "Emz, log out ko muna yung Fb mo ah"sigaw ko sa kapatid ko. Hindi ko na hinintay ang sagot nya, dahil bago pa man ako magsabi ay nalog out ko na, naglog in kaagad ako. Habang nagFB ay naisipan kong subukang tawagan muli ang number ni Kiron. "Shit! Nasan na kaya yun, bakit Cannot be reach pa din"naasar kong sabi at saka ko hinarap ang FB ko at nagpost ng sa aking wall. BWISET NA ARAW.. Kiron Balmaceda, napakagaling mo talaga! Gigil na gigil na type ko, tinag ko talaga sya para siguradong mababasa nya. Saktong pagkapost ko ay nagring ang cellphone ko, naexcite ako sagutin sa pagakalang si Kiron yun pero hindi, si Abby lang pala. "Oh hello!" "Eure.." "Pwede ba Abby, walang buuan ng pangalan! Ano bang kailangan mo?"tanong ko pero may idea na ako sa pagtawag nya, to check kung okay lang ako. "Okay ka lang ba?"narinig kong hiyang hiyang tanong nya. "Ok naman"matipid kong sagot. "Pwede kang lumabas?" "At bakit?" "May bibigay lang ako sayo"pagkasabi non ni Abby ay nawala na sya sa linya. "EJAY! EJAY! NANDITO SA LABAS SI ABBY, TAWAG KA!"Malakas na tawag ni Mamu, naiiling na lang akong naglog out at saka lumabas. Pagpunta ko sa may gate ay nakita ko dun si Abby na parang hindi mapakali, nasa likod nya ang mga kamay at pabalik pabalik ang lakad. "HOY ABRAHAM! BAKIT BA?"sita ko sa kanya. Napatingin lang sa akin si Abby at ngumiti saka napakamot, nilapitan ko sya at tinanong" Bakit ayaw mo pumasok" "May bibigay lang ako sayo.." "Ano yun?" Inilabas ni Abby mula sa likod nya ang isang napakacute na tuta. "Wowwww! Ang cute..!!"sabi ko at saka mabilis kong kinuha ito sa kanya. Isang puting puppy ang bigay ni Abby, diko napansin na nakasmile na pala ako noon at hindi ko rin napansin na nakaabang na pala ang camera ni Abby.

CLICK! "Nice smile!"wika nito at saka mabilis na sumibat na parang nagakaw ng kung ano, nailing ako at napangiti, sanay na ako sa kalokohan ni Abby kaya hindi ko na ito pinansin. "Wow ang cute namang tuta nyan"bati ni Mamu na nasa likod ko na pala. "Bigay ni Abby Ma.." "Napakabait talaga nyang Kababata mo na yun, nga pala pupunta akong grocery, ikaw na bahala sa bahay, magsaing ka na maya maya, paubos na pala stock ko."sabi ni Mamu at saka lumabas ng gate. "Ma, bili mo tong si Milk ng pagkain nya, saka ng pwede nyang tulugan ah"bilin ko sa Mamu ko. "Milk pinangalan mo?" "Opo, kasi kulay white sya.. "nakangiti kong sagot. "Wow, ang taba talaga ng utak ng anak ko, lalim ng pinaghugutan mo"nangaalaskang sabi ng aking Mamu. ************ Pagpasok ko sa room ay nakita kong nakapamewang si Doris at Misha sa harapan ni Trixy, si Trixy naman ay umiiyak. "O bakit?" Napalingon sila sa akin at kitang kita ko ang ekpresyon sa mukha nila na parang gulat na gulat sa pagdating ko. "Anong meron?"tanong ko muli. "EJay.. Ahh.. Eh.."si Misha. "Bakit? Anong problema?" Bago pa man nakasagot ang dalawa ay natawag ng aking pansin ang usapan ng mga kaklase kong lalaki. "TANGNA KA! PANO MO NAKUHA TO?"sabi ng isa. "PINADALA SA AKIN NI KIRON.." Sa pangalang narinig ay napalapit ako dito bigla. "Ano yan?"kitang kita ko sa reaksyon nila na parang nakakaita ng multo. "EJAY.. Nandyan ka na pala, "si Troy yon, ang notorious pasaway ng block namin. "Ano yang tinitingnan nyo?"usyoso ko. "Galing kay Kiron.?" "Wala to, wala to, wala talaga to Ejay"sabi ni Troy sabay lagay sa likod nya ng cellphone, sakto namang nandoon pala si Abby, kinuha nya sa likod ni Troy ang Cellphone. "Pare, akin na yan"nabiglang sabi ni Troy pero sadyang mas matangkad

si Abby kay Troy kaya naman ng itaas nito ang cellphone ay di nya ito maabot. Tumuntong ako sa upuan malapit kay Abby at saka ko kinuha ang cellphone ni Troy mula sa kanya at doon ko ito tiningnan. "Ejay, wag mo na tingnan yan"narinig kong sabi ni Misha, mas lalo akong nacurious sa inakto nila kaya tiningnan ko ang cellphone, nasa Video ito, pinlay ko ito at pinanood. At doon ay napanood ko ang eksenang talaga namang nagpahina sa mga tuhod ko, isang lalaki ang nakikipaghalikan sa isang babae na wala man lang damit. Pero hindi yun ang nakatawag sa aking pansin, kundi ang dalawang taong bida sa video. Ang aking kaibigang si Belle at ang Boyfriend kong si Kiron, hindi ko na tinapos ang panonood dahil mas malaswa pa ang mga susunod na eksena. Muntikan na aking matumba sa upuang tinutuntungan ko, buti na lang ay nandon si Abby at inalalayan ako. "Dapat kasi di ka na nakialam"narinig kong sita ni Mishka kay Abby. Akala ko ay tatameme lang ang aking kababata pero ibang Abby ang narinig ko ng tagpong iyon. "AT ANO? HAHAYAAN NYO NA LANG NA WALANG KAALAM ALAM SI EJAY SA KALOKOHAN NG BOYFIREND NYA AT NG KAIBIGAN NYO? HAHAYAAN NYO NA LANG NA MAGMUKHA SYANG TANGA SAMANTALANG ANG BUONG SCHOOL AY PINAGPIPYESTAHAN NA YAN?!"galit si Abby noon. Nararamdaman ko ang lungkot at inis nya. Para akong lutang ng mga sandaling iyon, dali dali akong lumabas ng room. Pano nagawa sa akin yon ni Kiron, and of all people ay si Belle pa.. Si belle na kaibigan nya. part 2 Ang Nakaraan.. Ako si Ejay, isang simpleng estudyanye lang na ang tanging nasa isip ay magaan ang aking buhay, masayang pamilya, tapat na kaibigan at mapagmahal na boyfriend pero isang video scandal. At sa video na yung ay bida ang aking kaibigan na si Belle at ang aking boyfriend na si Kiron. ********?*********** "OH MY GOSH, grabe naman.. Diba yung girlfriend ni Kiron kaibigan yung babae, kawawa naman" "TSK. TSK. Kung ako ang Gf ni Kiron, mahihiya na akong pumasok, imagine, nagsesex ang boyfriend ko at kaibigan ko, at may video pa." "Ang Tanga naman ni Ejay, hindi man lang nahalata" "Bwiset na Belle yan, she is such a Slut."

Sari saring komento ang aking naririnig, yung iba, nakikisimpatya, yung iba, malakas makaasar, at yung iba ay sadyang mahihilig lang kaya patok ang video. Pero sa akin ng panahon na yun ay halo halong emosyon ang aking nadarama, inis na inis ako sa sarili ko dahil sa katangahan ko, but I also pity myself dahil sa nangyari, i feel so betrayed, lalo na kay Belle, I thought she is a very good friend pero dahil sa nangyari, pinatunayan lang nya na hindi. Hindi ko tuloy maiwasang tuusin si Belle, First year college, first Sem pa lang ay magkaibigan na kami, at halos lahat ata ng assignment ko kinokopya na nya, kahit sa mga recitation, nakatulong ako, with her projects, at kung ano ano pang may kinalaman sa academic kung saan sya mahina, tinutor ko pa sya. Hindi ko napansin na nasa CR na pala ako, dire diretso ako sa isa sa cubicle doon at doon binuhos ko na lahat ng sakit na nadarama ko. For the first time sa buhay ko, naranasan ko ang totoong heartbreak, mas masakit pa sa pagpapakasal ng teacher ko noong grade 5 , mas masakit pa sa pangiisnob sa akin ng Crush ko nung Highschool, sa pagkakatiwalag ng paborito kong love team, ibang iba ang nadarama ko non sa nadarama ko ngayon. "Trixy! Kita mo na ang ginawa mo, kung noon pa lang sinabi mo na sa amin to, hindi na sana umabot pa sa ganto"boses ni Misha yun, sa loob loob ko pero mas pinili kong wag na magsalita. "Misha naman, alam mo naman si Belle, ang maipilit, ilang beses ko na rin sya pinigilan, pero matigas ang ulo nya, wag ko na daw ipaalam kay Ejay na may something sa kanila ni Kiron"sa narinig kong iyon ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na padabog na binubuksan ang pintuan ng cubicle, kitang kita ko sa mukha nila ang pagkabigla at pagkaputla. "KAILAN PA?"yun ang unang unang salita na lumabas sa aking bibig. "Ejay.."si Misha. "Kailan nyo pa ako ginagawang mukhang tanga!"sa pagkakataong ito ay talaga namang nagtataas na ako ng boses. "Ejay, Im sorry.."namanhid na ata that time ang pandinig ko kaya diko man lang naabsorb ang mga sinabi ni Trixy. Mas doble ang nararamdaman kong pagtaraydor this time. Unang unaang panloloko ng boyfriend ko kasama ang kaibigan ko, at eto, isang kaibigan ko na matagal na pa lang alam ang nangyayari ay hindi man lang nagabalang ipaalam sa akin. "Ayoko lang na masaktan ka Ejay"si Trixy na naman. "At sa tingin mo hindi ako nasasaktan ngayon" shocks, hindi ako makapaniwalang gumagamit ako ng linyang pangpelikula. At syempre, dahil pangpelikula ang mga lines ko, sinabayan ko na rin yun ng walk out. Paglabas na paglabas ko ng banyo ay nakita kong nandoon si Abby at

nakatitig sa akin. "Eure.."hindi pa natapos ni Abby ang mga sasabihin nya dahil agad agad akong yumakap sa kanya, para akong batang humagulgol sa balikat ni Abby, pati ata sipon ko ay naipahid ko na sa damit nya. I feel so secured with Abby's arms. "Tahan na Eurenika, tahan na.."ewan ko kung anong meron ang salitang iyon ni Abby at mas napalakas ang pagiyak ko. ***********?************ Hindi ko malaman kung paano ako uuwi sa amin ng ganon ang mata ko, magang maga at halos hindi ko na maidilat sa kakaiyak. Si Abby naman noon na may klase pa ay sinamahan na lang ako umuwi. "Dito na lang ako Abby, bumalik ka na ng school at may klase ka pa, kaya ko na" "Baka makita ni Tita Elisa yang mata mo.."pareho kami ng concern, pag nalaman ni Mamu ang lahat ng ito, patay na, world war 4, 5, 6, 7 hanggang 100.. Pagpasok ko ng pinto ay nakita ko si Mamu na busy sa pagluluto ng mga order, meron kasi kaming catering service. Katulong nya ang Tita ko na kalevel ng bunganga ni Mamu. "Ejay! O ang aga mo ah, wala ka bang pasok?"si Mamu. "Masama pakiramdam ko Ma,"walang gana kong sagot. "Bakit? Anong nararamdaman mo?"panic kaagad ni Mamu. Bago pa man makalapit si Mamu ay inunahan ko na sya. "Wala to Ma, 1st day ko ngayon kaya ganto"palusot ko para hindi nya ako malapitan, at ng hindi nya makita ang mga mata ko. Dahil kabisado ni Mamu pag may period ako at alam nya na sobra ko talaga to iniinda, hindi na sya nagsalita pa. Dire diretso ako sa kwarto namin ni Emz, mabuti na lang ay nasa school siYa at malaya akong makakaiyak. Pero bago pa man, binuksan ko yung MP4 ni Emz na nakaconnect sa speakers, para umiyak man ako ay hindi marinig ni Mamu. Pagkatapos kong patugtugin ay agad akong sumubsob sa Hello Kitty king Unan at doon ay binuhos lahat ng aking nararamdaman. Is it broken, Can we work it out.. As soon as the.. Para namang tiniming ang kanta sa mood ko that time, si Emz talaga mga pangemong Kanta. Nasa gitna ako ng pagmumuni muni ng makarinig ako ng katok mula sa pinto. "Idyiy! Idyiy!" si Ate Lena, ang aming kasambahay, bale linis ng bahay, maghugas ng pinggan,pamamalantsa, at tulong lang kay Mamu sa Cater ang trabaho nya, si Mamu kasi ang nagluluto para sa amin at naglalaba ng damit namin dahil gusto nyang masiguro na masarap ang

makakain namin at malinis at mabango ang susuot namin, at sa mga kwarto kwarto naman ay kanya kanya kaming linis ng kwarto. Kaya sa totoo lang ay hindi masyadong hirap sa amin si Ate Lena, tama naman ang sweldo nya, malaki pa nga dahil nagkakatip sya pag may service sila Mama. "Ano po yon ate?"sagot ko, bigla akong kinabahan dahil baka makita ni ate Lena ang namamagang mata ko, madaldal pa naman to. "Si Ati Ilesa pinabegay iring gamut daw sa saket na posun mu"magulong salita ni ate Lena, pero sanay na kami dito. "Ah ganon ba, pakisabi kay Mamu mamaya ko na iinumin pagkakain ko, baka kasi sikmurain ako"palusot ko, alam kong sooner or later malalaman din ni Mamu ang nangyari and Im sure, hindi ako tatantanan non kaya nilulubos lubos ko lang ang pagiisa ko. ************?**************** Napahimbing ang tulog ko, alas sais na ng gabi ng tingnan ko yung orasan na hello kitty syempre) Salamin kaagad ang hinarap ko at napa "TSK" ako ng makita kong wala ng natira sa mata ko kakaiyak. "Patay, pag nakita to ni Mamu"agad kong kinuha yung concealer sa make up kit ko at pinilit itago ang pamamaga ng mata ko pero sadyang naniningkit pa rin ito. Nang hindi makuha sa concealer ay kinuha ko ang hello kitty kong tuwalya at naghanda papasok ng banyo pero pagbukas na pagbukas ko ng pinto ay nandoon si Emz at titig na titig sa mata ko. "Ate, bakit ganyan ang mata mo? Umiyak ka ba?"malakas nyang sabi kaya agad kong tinakpan ang bibig nya. "Sige isigaw mo pa at siguradong susungalngalin kita.."banta ko sa kanya habang takip takip ko bibig nya. Tiningnan lang nya ako at umiiling na parang nangangahulugang 'hindi na' kaya binitiwan ko ang bibig nya, pero kasabay ng pagalis ng kamay ko sa bibig nya ay sabay karipas din ng takbo nya at.. "MAMU SI ATE, NAMAMAGA ANG MATA, UMIYAK ATAAAAA!"huli na ang lahat dahil sakto namang papanik ang mama ko nun kaya dinig na dinig nya ang lahat. ***********?**************** "MAGTAPAT KA EJAY! BAKIT KA UMIIYAK? ANONG PROBLEMA"kasalukuyan kaming nasa kwarto ni Mamu non kasama si Papu, pinalabas nila si Emz. Tahimik lang ako at hindi kumikibo, ayaw kong magsalita dahil unang una, masakit pa sa akin ang mga pangyayari kaya diko pa kayang ikwento pangalawa, tiyak malaking gulo ito. Malaking malaki, sa mulat pa lang ng mata ni Mamu habang para akong kriminal na iniinterrogate. "Eurenica, magsalita ka!"si Papu na ang nagsalita, nasesense ko na naman ang usual mood ni Papu, galit ito tiyak, ayaw na ayaw kasi nito nasasaktan ang kahit isa sa aming magkakapatid.

Magsisimula na talaga akong umiyak non ng marinig ko ang tarantang tarantang sigaw ni Erin. "MA! PA! NASAAN KAYO? MA? PA!"at kasunod non ay ang biglang pagbukas ng pinto. Niluwa ang hingal na hingal na si Erin, dala dala nito ang cellphone na bago sa paningin ko, at sigurado akong hindi kanya. "Ano ka ba naman Erin, ilang ulit ko bang sasabihin na bago pumasok sa..."hindi na naituloy ni Mamu ang sasabihin ng itapat ni Erin dito ang cellphone, halos makita ko na ang tonsilitis ni Mamu sa pagkakanganga nya. Malakas ang pakiramdam ko na ang video na yun ang parehong video na nagpanganga din sa kin ng ganong kalaki. "PUTANGN*NG LALAKI YAN"gulat na gulat kami dahil kinalabog ni Papu ko ang cabinet. Napapanood din pala nya. Eto na nga ba ang sinasabi ko, si Papu pa lang yan, ayoko ng iimagine ang Kay Mamu. Sa puntong iyon ay naiyak na talaga ako, si Erin na madalas kong kaasaran ay dali dali akong nilapitan at tinabihan. "Tahan na ate, tahan na.."kasunod noon ay napatingin sa akin ang Mamu at Papu ko at saka sabay sabay nila akong niyakap. Ang sarap ng pakiramdam na kahit masakit ang pinagdadaanan ko that time ay feel na feel ko ang pagmamahal sa akin ng pamilya ko. ************?**************** Ilang araw akong hindi pumasok sa school, si Mamu naman ay nagpunta doon at kinausap ang mga teachers ko para ipagpaalam na hindi ako makakapasok ng ilang araw. Hindi na gumawa pa si Mamu ng eksena dahil sa pakiusap ko at syempre, sabi kasi ni Papu. Balita ko din na kinick out na si Kiron at Belle sa school, nalaman ko from Trixy na inamin ang lahat ng alam nya para lang magkasundo sundo kami, 5months ago pa pala na may something si Belle at Kiron, simula ng tanggihan ko si Kiron to have sex with him. Nakwento ko kasi kila Belle about that incident at diko naman akalain na magiging dahilan pa pala yun para magkaidea si Belle na akitin si Kiron. On the second thought, talaga lang kayang naakit lang si Kiron o sadyang Mali*og sya. Hindi ako iniwan ng mga friends ko at ng family ko, join force sila sa pagpapasaya sa akin but still, it hurts. "Ejay, kailan ka papasok?"tanong sa akin ni Misha Sabado ng hapon habang nagmemeryenda kami ng special sandwich na gawa ng Mamu ko. "Hmmmm, ewan ko, parang.. Parang gusto ko ng lumipat ng school" "Whaattt? Bakla naman.. Wala namang ganyanan.."akala ko nabuga sa akin ni Dorris ang iniinom nyang mango juice ng mga sandaling iyon. "Ejay, alam naming nasaktan ka, pero... Pero diba dapat.."napayuko na lang si Trixy at hindi na tinuloy ang sasabihin. "Dapat maging matapang ako? Alam ko naman yun, pero halos sa school na yun na kami bumuo ng memories ni Kiron, every part ng school na yun will remind me of Kiron and worst, pati memories ni Belle."sabi ko sabay kagat sa sandwich, bwisit na pagkabrokenhearted to, tumatakaw

ako. "Pero you can make new memories naman with us, saka makakakilala ka pa ng iba, beshie naman, wag mo nama kami iwan because of that stupid Kiron."si Misha. Hindi ako nagbigay ng tapos na sagot sa mga kaibigan ko, sa totoo lang napagusapan na namin ito ng parents ko at pumayag naman sila, basta daw pumasok ako kahit ilang araw lang and kung talagang hindi ko kaya ay papayagan nila ako lumipat. "Anyway sis, alam mo bang hindi na rin pumapasok si Abraham, yun bang stalker mo.."singit ni Misha sa usapan. "Si weirdo? Hahahahah" banat ni Dorris sabay tawa nilang tatlo. Ewan ko ba kung bakit may isang bahagi ng puso ko ang tila sinundot sa narinig na balita,'ano kaya nangyari don' sa isip ko. ************?**************** As my parents wish, pumasok ako, but as I expect, masakit talaga, pagpasok ko pa lang, sa mga tinginan ng mga estudyante na para bang sinasabing "Yan o, yan yung tangang girl friend at kaibigan nung nasa scandal" at mas tumindi yun ng pagpasok ko sa room ay kanya kanya silang lapitan sa akin at kanya kanyang tanong, "eJay, okay ka lang" "girl, kamusta ka na" "Ejay, bugbugin na namin?"sa lahat ng comment, sa sinabing yun ako ni Troy medyo napatingin na para bang gusto kong sagutin na "Bugbog lang? Si Kiron lang? Pwede pati si Belle?"pero hindi na ako nagsalita. Natapos ang unang klase ko na lutang ang isip ko, ay isa pa nabobother din ako sa mga mayat mayang sumisilip sa room namin at tinitingnan ako. Mula first subject hanggang sa huling subject ko na nasa 4th floor pa may ganon. Shit! Hindi ko kaya to. Pagkatapos na pagkatapos ng klase ay nagpaalam na kaagad ako sa mga kabarkada ko, usually, tumatambay pa kami pero iba na ngayon, hindi na sila nagreklamo pa at hinayaan na lang ako. Habang naglalakad sa corrigdor ay nakasalubong ko ang mga kabarkada ni Abby, pero wala si Abby, gusto ko sana magtanong pero pinagalitan ko ang sarili ko, bakit ko naman hahanapin yung tukmol na yun eh bwisit nga yun, bigla ko tuloy naalala kung pano nya ako pinagtanggol nung nalaman ko ang kalaokohan ni Kiron. *************?************** "EJAAAAYYYYYYYYY!"salubong sa akin ng lumba lumba kong pinsan na si Ate Tere, anak sya ng tita ko na kapatid ni Mamu na katulong nya sa pagcacater, kaedad sya ng kuya Eden ko. "ATE TERE!"nasuprise din akong makita sya dahil kasama sya ni Kuya sa singapore. Niyakap nya ako ng mahigpit na halos mapipi ng ang katawan ko. Pinagbihis lang nya ako sandali at niyakag na nya ako papuntang Mall na malapit, pumayag naman ako kahit sa totoo lang wala ako sa mood.

Kwentuhan, tawanan, at umaatikabong kainan ang ginawa namin. Halos nakalimutan ko nga ang dinadamdam ko ng mga sandaling iyon pero sandali lang yun dahil isang tanawin ang talaga namang mas dumurog sa puso ko. "Ejay okay ka lang?"tanong nI Ate Tere ng mapansin na tulala ako, natanaw ko kasi si Kiron at Belle na sweet na sweet na naglalakad pasalubong sa amin, ang mga walanghiya, kung makapagHHWW ay parang walang sinaktan, iiwas na sana ako ng daan para hindi na makita ni ate Tere ang dalawa at tiyak na gulo dahil pareho sila nitong kilala and Im sure alam nya ang nangyari pero huli na, nakita na sila! PATAY! Malayo pa lang ay nakapamewang na si ate Tere. "WELL WELL WELL! LOOK WHOS HERE, HINDI KO AKALAIN NA MAKAKAKASALUBONG AKO DITO NG MALILIB*G NA AHAS SA MALL"as in sinisigaw nya yun kaya talagang pinagtitinginan sya(sa laki ba naman nyang yon) Napayuko si Bell ng makita ako at si Kiron naman, hindi iyon ang expression na ineexpect ko sa kanya, dahil imbes na guilty look eh "make her stop look" ang nabasa ko. "Ate Tere, uwi na tayo.."bulong ko kay ate Tere. "NO, ANG SAYA SAYA NG ARAW EJAY, IMAGINE OF ALL PLACES, DITO PA NATIN SA MALL NA TO MAKAKASALUBONG ANG MAHILIG MONG BOYFRIEND AT ANG MAKATI MONG KAIBIGAN NA ANG PINANGKAMOT EH ANG BOYFRIEND MO!"she is really shouting it out loud. "Ejay, ayoko ng gulo"si Kiron yun, shocks, I miss his voice. "AYAW MO NG GULO? AYAW MO PALA NG GULO AH"galit na galit na sabi ni Ate Tere at saka hinablot bigla ang buhok ni Belle at walang nagawa si Kiron ng ipagwagwagan ito ng 5'6 kong pinsan na may vital stat na 40-40-40. Maski ako walang nagawa, natulala ako, sa isip isip ko, pamangkin nga ito ni Mamu, pero sisiw ito kung nandito si Mamu. "MGA KAPATID, ANG BABAE PONG ITO AY MALANDI, NAKIKIPAGSEX PO SYA SA BOYFRIEND NG KAIBIGAN NYA AT NAGKALAT PA NG VIDEO, WALA PO ITONG KWENTA!"gigil na gigil si Ate Tere sa halos matanggalan na ng anit na si Belle. "ANO BA EJAY, TELL HER TO STOP? WALA NA TAYO, ANO PA BANG HABOL MO?!"para akong nabingi sa mga sinabing iyon ni Kiron, next thing I know ay isang malakas na sampal ang binigay ko sa kanya. "Para yan sa Mamu at Papu ko na ilang gabing hindi pinatulog ng dahil sa pananakit nyo sa akin!" Sinundan ko pa yun ng isa pang sampal. "Para sa mga kapatid kong hindi nakagala with their friends dahil sa pagiintindi sa akin" At isa pang sampal.. "Para yan sa mga kaibigan ko na hindi ko pinakinggan noon na gago ka pala, at eto.."sa huli ay isang malakas na suntok ang pinakawalan ko

sa ilong nya. "PARA YAN SA MGA MATA KO NA ILANG ARAW KANG INIYAKAN DAHIL SA PANANAKIT NYO SA AKIN"sa huling salita ko ay pigil na pigil na ang luha ko kaya di ko napigilang pumiyok. "Ate tara na.."aya ko sa pinsan ko na nashock din dahil sa ginawa ko. Binitawan nito si Belle na umiiyak sa sahig at gulo gulo ang buhok, agad tong sinaklolohan ni Kiron, agad ko silang tinalikuran pero bago yun ay nagsalita pa ako. "At pwede ba Kiron, sa susunod na makakasalubong nyo ako, kayo na lang ang umiwas, kasi hindi ko na kaya ang sakit eh.."at saka ako umalis. Narinig ko pa ang mga side comment ng mga nakasaksi sa eksenang yon, "Ayan kasi napakalandi.." ************?**************** Pakiramdam ko ay isang mabigat na bagay na nakadagan sa puso ko ang nawala after ng eksena sa Mall, kinwento ko yun sa mga kaibigan ko at tuwang tuwa naman sila. "Dapat nginudngod sya ng ate mo, or dapat dinala mo yung baseball bat ng Kuya mo saka mo hinataw sa tutut nya"natatawang sabi ni Misha. Nangiti na lang ako at saka luminga linga, at isang tao ang nakita kong nagpabilis nagpatayo sa akin. "ABBY!"sigaw ko ng makita ko ang isang lalaking mahaba ang buhok at nakatalikod, agad ko tong nilapitan at kinalabit pero pagharap nito. "YESS?"isang baklang ewan pala at hindi si Abby, napabagsak ang balikat ko at napabalik sa inuupuan ko. Pagkaupong pagkaupo ko ay hindi na nagsalita ang mga kaibigan ko, maya maya pa ay may pamilyar akong boses na narinig. "Hinahanap mo ako Eurenika?" Napalingon ako at doon nakita ko ang nakangiting si Abby na ibang iba na ang itsura, maikli na ang buhok nito, clean cut na at hindi na mahaba, hindi na rin ito rugged manamit at isa pa ay mukha na syang malinis. "ABBY!" *************?***************

part 3 ***********?************* Ang nakaraan: Sinong magaakala na mapupunta lang sa wala ang relasyon namin ni Kiron, at mauuwi lang sa pagiging mortal enemy ang friendship namin ni

Belle. Painful, Yes, but medyo relieving na din nung nakita ko kung pano sya binugbog ni Ate Tere. At isang bagay pa, ang nakakaaliw na pagdating ng bagong si Abby. ************?*************** "Abby?"tawag ko muli dahil hindi ako sigurado sa aking nakikita, paano naman, ang dating long jair at gusgusing si Abby noon ay neat na neat na ngayon at clean cut na ang buhok. "Ako nga Eure.."diko na pinatapos pa si Abby sa sasabihin at agad ko nang tinikom ang bibig nya. "Pwede ba Abraham! Walang buuan ng pangalan.."kunwa kunwariang galit kong sabi. "Ano naman ang drama mo Abraham at nagpamakeover ka?"si Misha. "Infairness.. Bagay! At.. "at saka umikot ikot pa si Misha kay Abby na wari bay sinisipat "At may itsura ka pala?"prangka nitong sabi. "MISHA!"saway ko sa kaibigan ko at saka ko ito kinurot. "Eh talaga naman eh, diba girls.. Nagmukha syang tao.."dagdag pa ni Misha. "SHUT UP MISHA!"ulit ko at saka ako bumaling kay Abby. Nakangiti pa rin sya at di inalintana ang pambubwiset ni Misha. "Eurenika.. May sasabihin sana ako sayo.. "biglang seryosong sabi nito. "Ngayon na ba?"lutang kong tanong. "Hindi Ejay, sa isang linggo daw, sa isang linggo.."pambabara ni Dorris. "Ngayon sana.. "napakamot sa ulong sabi ng nahihiyang si Abby, kahit iba na ang itsura nya ay hindi pa rin nya maalis sa kanya ang ganong mannerism. Ang pagkakamot sa ulo pag nahihiya. "Ano yon..?"tanong ko. "Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa, at ayoko na ring patagalin.. EURENIKA JASMIN FUENTES"medyo malakas na sabi nya sa parteng pangalan ko.. "Ngayong wala na kayo ni Kiron, pwede ba kitang ligawan?"nakabibiglang tanong nya dahil muntik ng maibuga ni Trixy ang iniinom nya that time. "WHAAATTTT!"si Misha kaagad ang unang nagreact. "JOKE BA TO?"second the motion pa ni Dorris. Ako naman ay parang napause sa kinatatayuan ko, alam ko naman na eversince may pagtatangi sa akin si Abby, sabihin nyo ng makapal ang mukha ko pero totoo naman. Pero never pumasok sa isip ko na magsasabi sya sa akin ng ganto in front of my friends na lagi syang binubully dahil sa pagiging weirdo nya. "Abby? Okay ka lang?"nasabi ko na lang at saka ko sinalat ang noo nya para masigurong wala syang sakit. Hinawakan ni Abby ang kamay ko na pinansalat ko sa noo nya. "PLEASE"ani nya. "Abby.. Ano ka ba? Kung joke to, di sya funny..alam mo namang

kakabreak lang namin ni Kiron, pano mo naman naisip na magpapaligaw ako kaagad Abby at saka isa pa.."nilagay ni Abby ang hintuturo sa aking labi dahilan para mapahinto ako sa pagsasalita. "GIVE ME SEVEN DAYS EURENIKA, SEVEN DAYS.. AND SURELY, YOU WILL NEVER REGRET SAYING YES.. "sabi nya. "KAPAL! Feeling mo naman mapapasagot mo si Ejay ng isang linggo lang? Eh maangas pala tong mokong na to.."react kaagad ni Misha. "Seven days para tuluyan mo na syang kalimutan at ako naman ang pansinin mo.."tuloy pa rin ni Abby sa kabila ng mga sinabi ni Misha. "ABAT TALAGANG.."si Misha. "Just say Yes.. At bukas na bukas din ay sisimulan ko na ang panliligaw.."wika pa ni Abby. Ako naman ay napatulala sa mga sinabi nito, lalo na ng kinuha nito ang kamay ko at tinapat sa dibdib nYa. "Alam ko na alam mong sincere ako sa intentions ko diba?"ani nya. Para akong nahipnotismo that time, bakit.. Dahil bigla na lang lumabas sa bibig ko ang salitang.. "YES?" "EJAYYY!"react ng mga kabarkada ko,pagkatapos non ay binitiwan ni Abby ang kamay ko. "You'll never regret this.."maikli nyang sabi saka mabilis na tumakbo palayo. Hindi ko alam na kahit hinahampas hampas na ako ng mga kaibigan ko eh hindi ko pa rin sila ininda, nanatili akong nakatulala gang makauwi ako sa amin. *************?**************** DAY 1 "EJAY! GISING NA! TANGHALI NA!"sigaw ni Mamu, napabalikwas naman ako ng bangon at tiningnan ang orasan. 6:30 pa lang, at 9 pa ang klase ko. Naiiling na kinuha ko na lang ang cp ko sa ilalim ng unan ko at isang text mula kay Abby ang natanggap ko. ----------------------Morning Princess, oo, princess, dahil today, i'll treat you like one.. -----------------------Napasapo ako sa ulo ko ng maalala ko ang kagagahang pinasok ko. "Seryoso kaya talaga sya?"natanong ko na lang sa sarili ko at saka naiiling na bumangon at kinuha ang tuwalya ko. Pagbukas na pagbukas ko ng pintuan ay nagulat ako sa sumalubong sa akin. Red carpet na may mga white petals nakakalat. "Kasal ba ito?"natatawang sabi ko na lang. At saka bumabang takang taka dahil sa nasaksihan. Pagdating ko sa kusina ay muntik na akong mapahiyaw sa mas panibagong supresang bumungad sa akin. Imbes na si

Mamung naghahadali at nagbubunganga sa mga kapatid ko ang bumungad sa akin ay ang pamilya ko maliban kay Mamu mga nakatulala at tila naguguluhan sa mga nangyayari. Paano ba naman ay ayos na ayos ang mesa at may nagsisilbi pa sa aming nakapustura pa. Agad nga akong sinalubong ng isang parang waiter at sinamahan sa aking upuan. "Ejay, anong meron?"tanong ng Papu ko na takang taka din. Napakibitbalikat na lang ako at nagumpisang kumain. Si Mamu ko ay tila tuwang tuwa pa sa nangyayari. "Anak, para kang prinsesa.."bulalas nya at naalala ko tuloy bigla ang sabi text ni Abby. Eto na ba yun, sa isip isip ko. Ang OA naman. Pagkatapos kong kumain ay diretso ako sa banyo kung saan ay pagpasok ko ay puro petals din ng roses ang nandoon. Habang nagshoshower ay napaisip ako sa mga pangyayari. "I have to stop this.."kausap ko sa sarili ko. "Kung araw araw ganto, maloloka ako.." pagkatapos maligo ay kinuha ko ang cellphone at tinawagan si Abby, pero bigo ako macontact sya dahil naka-off ang cellphone nya. "Anak ng.. " "Ejay, kumain ka na..sarap ng breakfast natin.. "aya ni Mamu, na mukhang sya lang ang kaisa isang alam ang nangyayari bukod sa akin. Wala akong nagawa kung hindi maupo doon at kumain. Hindi naman ako mapakali dahilaN abot abot ang serve sa amin ng mga waiter na nandoon. Matapos kumain ay naghanda na ako para pumasok, pagkabihis ay agad akong nanghingi ng baon kay Mamu at nagpaalam. "Mamu, Papu, alis na po ako" sabay halik sa pisngi nila, golden rule kasi sa bahay na mapababae o mapalalaki ay hahalik kay Mamu at Papu bago umalis. At syempre, idea yon ng praning kong ina. Pagkalabas ko ng bahay ay tumambad sa akin ang nakangiting si Abby na kakamot kamot pa, infairness, ang laki talaga ng ginwapo ni Abby sa new look nya, mas gwapo pa sya kay Kiron sa totoo lang, para namang may kung anong kumurot sa puso ko ng maalala si Kiron. "Good Morning Princess Eurenika,"bati nito. "HOY ABRAHAM, ANONG KALOKOHAN ITONG PINAG-GAGAGWA MO!"sita ko kaagad sa kanya ng makaget over na ako sa kagwapuhan nya. "Eto na ang simula ng 7 days na hinihingi ko sa iyo Eurenika,"sabi nito. "Susmaryosep ka naman Abby, kung ganyan ang style mo, abay mamumulubi ka..baka ako pa sisihin ng Mommy mo sa pagkaubos ng pera nyo.."sabi ko na nakapamewang. "Wag ka magaalala, alam naman to ni Mommy, suportado nya ako.. At saka Eurenika.." "EJAY!"putok ko sa pagbanggit na naman nya ng pangalan ko.

"You deserve all of this.. Kulang pa yan, simula pa lang yan.."pagkasabi noon ay saka ito mabilis na sumibat, pero bago pa sya tuluyang makalayo ay lumingon sya at saka kumindat sa akin. Hindi ko alam kung nanginginig ako noon sa inis or sadyang kinilig lang ako sa ginawi nya. *************?**************** "OH MY GOSH! REALLY? HE DID ALL OF THAT!"oa na oa na reaksyon ni Misha ng ikwento ko ang naganap kaninang umaga. "HABA NG HAIR.."sabat pa ni Dorris. "Ay naku tumigil nga kayo, namonmoblema na nga ako.. Baka kasi sa susunod nyan, gigising na lang ako na ultimo papuntang cr ay bubuhatin pa ako.."ani ko habang nakapangalumbaba sa desk ko. "Hay naku Ejay, eh bakit kasi dimo tapatin si Abby na hindi mo gusto yung ginagawa nya"nakapamewang na sabi ni Misha. "Ang tanong Mish, ayaw nga ba ni Ejay?"nakakalokong ngiting sabi ni Dorris. "Hay naku ewan ko sa inyo!"irap ko sa kanila. "Bakit kasi dimo muna bigyan ng chance si Abby Ejay, malay mo makatulong sya sa paghilom ng sugat sa puso mo"si Trixie. "Masyadong mabait si Abby para gawin ko lang panakip butas sa demonyong Kiron na yon"sagot ko. "Its not what I mean.. Ang ibig kong sabihin, hayaan mo muna ang sarili mo maging masaya.."sabi pa ni Trixie. "Tama si Trix, this is your chance para mabawi lahat ng iniyak mo Kay Kiron. Just go with the Flow.. Malay mo, after 7 days, effective naman diba"dagdag pa ni Dorris. Hindi na ako kumibo, bagkus ay tumanaw lang ako sa malayo at inisip ang sinabi ng mga kaibigan ko. Buong period ng klase ata akong tulala kaya naman madalas akong batuhin ng papel ng mga kaibigan ko. Nang magbreaktime na ay inaya ako sa mga canteen nila Misha pero di na ako sumama, bagkos ay nagpaiwan ako at tinapos ang assignment ko para sa next subject ko. Abalang abala ako sa pag-gawa ng assigment ko ng may isang estudyante ang pumasok sa room namin at may dalang pagkain. Inilagay nya sa ibabaw ng desk ko ang pagkaing dala at bago ko pa man matanong kung saan galing yon ay sumibat na ito. Burger, fries at coke float ng mcdo iyon, tiningnan ko ang plastic ay doon ay may nakita akong sulat kaya agad agad kong binuksan iyon. ~ Eurenika, Wag kang papagutom.. :D Abby ~

Hindi ko alam kung bakit pero napangiti ako ng simpleng sulat na yon. "lokong yon, may tinatago pa lang sweetness sa katawan"nasabi ko na lang at saka kinain ko ang pagkaing padala nya. **************?*************** Lumipas ang araw na yon na talaga namang nagiwan sa akin ng ngiti, bukod kasi sa meryenda na pinadala nya sa akin, nakatanggap din pala ang mga kaibigan ko, at nung lunch, ay delivery from Jollibee naman ang dumating para sa lunch naming apat. At syempre may note iyon na nagsasabing kumain ako ng madami. Paguwi ko ay diretso ako kay Milk,yung tutang bigay nya sa akin, napansin ko na may pulang ribbon na nakatali sa leeg nito at sa ribbon ay may nakatali namang maliit na box at card. Una kong binuksan ang card. ~ Eurenika, Hi, alam ko di kita makukuha sa material things, but let me still give you this gift, di bilang parte ng panliligaw ko kung hindi isang pasasalamat sa pagdating mo sa buhay ko. Isuot mo ito sa ikapitong araw ng panliligaw ko kung nagtagumpay ako. At kung hindi naman ay malugod kong tatanggapin. ~ Abby Napakunot ang noo ko at saka ko binuksan ang maliit na kahon at doon tumambad sa akin ang isang kwintas na may pendant na may initial na E at A. "Ano yan?"muntik na akong masubsub sa biglang sulpot ni Mamu. "Ah eh.."huli na bago ko maideny kung ano ang hawak ko dahil kinuha na mismo ni Mamu ang kwintas. Napangiti si Mamu at napatingin sa akin. "Wow.. Talagang si Abby kinakarir ang panliligaw sa yo.."nasabi nya. "Ma!"reklamo ko at saka ko kinuha ang kwintas sa kanya. "Gusto ko si Abby kesa kay Kiron, eversince naman diko feel yang si Kiron, alam mo yan.."nagulat ako sa mga sinabi ni Mamu, alam ko na ayaw talaga nya kay Kiron pero dahil gusto nya ako maging masaya ay pinagbigyan nya ako. "Ma, natatakot na ako.."pagtatapat ko kay Mamu. "Bakit ka natatakot? Kailan ka ba sinaktan ni Abby Ejay?"sa sinabi ni Mamung iyon at napabaliktanaw ako sa aking kabataan. [Flashback] "Ejay sumbungera! Sumbungera!"tukso sa akin ng mga bully sa school namin, madalas kasi nila ako pagtripan kaya madalas ko din sila sumbong kay Mamu. "Eh ano naman! Bad kasi kayo!"nakapamewang kong sabi sabay ikot ng mata ko pairap, 6 years old pa lang ako noon ay maldita na talaga ako. "Sumbong ka ng sumbong, mukha kayong tumbong.."sabi ng isa kong kaklase.

"Eh kayo naman mukhang galunggong! Beh" hindi ko alam kung talagang pikon sila o mas malakas lang talaga akong mangasar dahil pagkasabi ko ng punchline ko ay kanya kanya silang kuhanan ng bato. Huli na bago ko sila mabantaan na susumbong ko sila dahil kanya kanya na silang bato, agad naman akong umupo at yumuko para matakpan ang mukha ko, pero laking pagtataka ko dahil walang batong tumama sa akin, pagtingala ko ay nakita ko ang isang batang nakaharang sa akin. "Bakit kayo nagbabatuhan!"narinig ko na lang na sabi ng teacher namin, para namang mga kriminal na nasukol ang mga bwiset kong kaklase. "Eurenika okay ka lang?"narinig kong sabi ng bata. Nakita ko na may sugat sya sa braso at sa may mukha. "Masakit ba?"inosenteng tanong ko. Umiling lang sya at ngumiti. "Anong pangalan mo?" "Abraham, or Abby.."sagot nya sabay pahid sa dumudugong tama ng bato sa kanyang mukha. "O my god abraham, nagdudugo sugat mo.. Halika sa Clinic.."tarantang sabi ng teacher ko sabay kuha kay Abby. Matagal ko na pala syang kaklase pero diko sya napapansin. Eversince makilala ko si Abby ay hindi na talaga nya ako hinayaang masaktan. As much as possible, sya ang magpapasan nun para sa akin. Tulad nung grade 6 ako, nang minsang magcamping ang boyscout at girlscout kung saan pareho kaming myembro, dahil sa katigasan ng ulo ko ay nagyayabang akong lumayo sa camping site namin, at ang ending, nagkandaligaw ligaw ako. Nun ko yata nang naramdaman ang salitang takot dahil dapithapon na non and anytime maaring dumilim at magisa lang ako. Nagtatakbo ako sa takot dahil may kung anong kaluskos akong narinig, nadkandadapa tuloy ako at doon ay nagumpisa na akong ngumawa dahil nagkasugat ako ng malaki sa tuhod. "Eurenika, bakit ka umiiyak? Tahan na.."narinig ko na lang na sabi ni Abby, bigla akong nabuhayan ng loob ng mga sandaling iyon. "Abby.. "umiiyak kong tawag sa kanya at saka ko kinwento ang nangyari, sinabi nya na sinundan nya pala ako, inalalayan nya ako pero sadyang masakit ang pagkakadapa ko kaya di ako makalakad, mas lalo tuloy akong napaiyak. "Ssshhhh.. Wag ka umiyak, "sabi nya at saka tumalungko ng patalikod sa akin, pinapapasan nya ako sa likod nya. Medyo nagaalinlangan pa ako. "Sige na, baka gabihin tayo dito.."pagkarinig ko non ay pumasan na ako kaagad sa kanya. Kahit matangkad sa akin si Abby ay alam kong mabigat ako at nahihirapan sya pero di nya pinahalata yon, ilang saglit lang ay nakabalik na kami sa Camp. Napagalitan ako ng mga teachers pero sinalo lahat yun ni Abby at sinabing sya ang nagaya sa akin. Ilan lang yun sa mga ginawa nya para sa akin, lagi nya ako pinoprotektahan na parang isang mamahalin na bagay. "Ejay... Bakit nga ba naging malayo ka kay Abby sa kabila ng pagiging mabait nya sayo.."naputol ang pagrereminisce ko sa tanong ni Mamu. Bakit nga ba, tanong ko sa sarili ko, siguro simula ng mabarkada ako kila Misha, hindi naman sa masama silang impluwensya, madalas kasi

nila pagtawanan si Abby dahil sa pagiging weirdo nito, nailang tuloy ako makipaglapit sa kanya. Kibit balikat na lang ang sinagot ko kay Mamu, pumanik na ako sa kwarto at nagbihis. Saka ako dumiretso sa kwarto nila Mamu para magfacebook. Pagkabukas ko ng account ko ay bumungad kaagad sa notification ko ang isang tag mula sa isang page. And guess what kung ano yung name ng page. "EURENIKA JASMIN FUENTES IS ONE TOUGH WOMAN" Agad kong pinuntahan ang page na may 300 likes na, nilike ko yun at nagpost sa wall. "Anong kalokohan to, sinong admin nito?" Nakatatlong refresh ako at nakuha ko din ang sagot ko. "AKO PO.. ABBY.." Naiiling na umalis ako sa page na yun at naglog out, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihiya pero sa totoo lang, natuwa ako sa nakalagay na isa akong tough woman. Nang makarecover ako ay naglog in ako muli, pero ang kaninang pagkatuwa ay napalitang ng galit, ngayon na lang ulit ako nakapagfacebook at hindi na ako nakapagtanggal ng mga dapat tanggalin sa friends list ko pati ang relationship ko. Kaya naman nauupdate pa din ako sa status nila. "Belle De Guia@Kiron Balmaceda Daddythanks for tha flowers and chocolates, labsyu.. Happy 3rd monthsary, Daddy." Ang hitad, ang kapal nya, sigaw ng isip ko, 3rd monthsarry.. 3months na pala nila ako niloloko. Kahit galit na ako ay diko pa rin naiwasang kalkalin ang status nya. At mas masakit pa ang aking natuklasan. Kiron Balmaceda@Belle De Guia, Mommy, kaya natin to, wala na ako pakialam sa kanya, di nya tayo mapipigilan. Love na love ko kayo ng magiging baby natin. Para aking tinarakan ng kung anong matalim sa puso ko, buntis si Belle, at si Kiron ang ama. Nang mga sandaling iyon ay tila nabura lahat ng sinimulan ni Abby. Umiiyak akong tumakbo sa kwarto ko na hindi pa nalalogout ang Account ko at padabog kong sinara ang pinto, kapagdakas lahat ng makita ko ay pinaghahagis ko. "I HATE YOU KIRON! PAANO MO NAGAWA SA AKIN TOH! ANG TANGA TANGA KO! ANG TANGA TANGA KOO! NAPAKAWALANGHIYA NYOOO!"sigaw ko. Sunod na sunod na katok ang narinig ko sa kwarto. "Ejay! Anak.. Ano nangyayari sayo? Anak?"si Mamu, banaag na banaag sa boses nya ang pagaalala.

"MA! PAANO NILA NAGAWA SA AKIN TO.. TATLONG BUWAN NA PALA NILA AKO NILOLOKO.. MA, TAPOS MAGKAKAANAK NA SILA... MA..."at ang sumunod na pangyayari ay hindi ko na alam dahil nagcollapse na ako. ****************************** part 4 **************?*************** Sobrang sakit, yun na lang ata ang tanging salita na alam ng puso ko ngayon, kun g nasaktan ako the time na nalaman ko na may relasyon sila Kiron at Belle and I didnt expect na may mas masakit na revelation pa pala bukod dito. Bukod sa 3mont hs na pala nila akong niloloko, I found out na buntis din pala si Belle. ****************************** "Ejay.. Anak.."si Mamu yun, unti unti kong dinilat ang mga mata ko and nakita ko ng nandoon si Mamu, she looks so worried. "Ma.." "Anak, mabuti naman gising ka na, ano ka ba naman, tinakot mo ako.. Bakit ang ta gal mong walang malay.. Kanina nagpanic ako kaya dinala na kita sa hospital.."th e usual thing, ang pagiging O.A ni Mamu, kilala na ata kami dito sa hospital na malapit sa amin dahil konting masakit lang sa amin ay dinideretso kaagad kami ni Mamu. "Ma.. Bakit dinala nyo pa ako dito.."nanlalatang sabi ko at saka ko nilibot ang paningin ko sa silid na yun sa hospital. Napapalibutan ito ng mga pink hello kit ty balloons. Siguro kung iba ang sitwasyon, para na ako ngayong batang nagwawow sa tuwa dahil sa mga nakikita, pero di hamak na mas matindi ang epekto ng sugat sa puso ko. Napansin ni Mamu na nakatingin ako sa mga balloons kaya naman ngumiti ito at hin imas ako sa ulo. "Si Prince Charming mo ang nagpadala nyan.."ngiting sambit nito. Hindi ko na kailangang tanungin pa kung sinong prince charming iyon dahil sigura do naman ako kung sinong tinutukoy ni Mamu. "Abby..! Nandyan ka na pala.."napalingon ako kay Mamu ng tawagin nya ang bagong dating, napatingin ako kay Abby, nginitian nya ako at ganon din ako sa kanya, ew an ko kung anong meron kay Abby at automatic na napangiti ako, para bang may som ething sa kanya na nagaassure sa akin na "smile ang everything will be fine" "Eurenika.. Kamusta ka na? "dama ko sa dinig nya ang pagaalala, pero imbes na su magot ay ngumiti lang ako parang wala lang na tumingin sa paligid. "Thanks sa mga balloons.. Ang ganda.."napansin ko na mas lumuwang ang ngiti nya at wari ba'y natuwa sya sa sinabi ko. "Mabuti naman at nagustuhan mo.."sabi nya at pagkatapos ay biglang napawi ang ng iti sa mga labi nya. "Akala ko kasi.."Pambibiting sabi nya. "Akala mo kasi..?" "Akala ko kasi Eurenika na wala namang naitutulong lahat ng ginagawa ko sayo par

a kalimutan sya.."hindi ko alam kung masasaktan or maguguilty ako sa mga sinabi ni Abby, pero may isang bahagi sa puso ko na nahabag kay Abby. "Eurenika, naguumpisa pa lang ako.. At kung pagkatapos ng lahat ng ito ay balewa la pa rin at dimo pa rin magawang kalimutan si Kiron.. Wala akong magagawa kundi .."putol na naman sa sinasabi nya at saka tumalikod. "Kundi ano Abby?"usisa ko. "Wala akong magagawa kung hindi ang sumuko, at pagkatapos ay ilayo Na lang si Ki ron kay Belle at ibalik sya sayo.."pahayag ni Abby, hindi ko alam pero tuluyan n g bumigay ang puso ko sa sinabi nyang iyon. Napaluha ako at wari bay batang napa galitan. "Im sorry.. Im sorry.. Pero diko talaga mapigil masaktan.."tangis ko at saka ko naramdamang niyakap ako ni Mamu. "Tahan na Ejay, dimo kasalanan.. "pangaalo ni Mamu. Isang kamay rin ang naramdaman ko sa kamay ko, alam kong si Abby yon. "Hayaan mong tanggalin ko ang sakit na nararamdaman mo.."narinig kong sabi nya a t saka nya binitiwan ang kamay ko at umalis. Narinig ko na lamang na bumukas at sumara ang pinto. ******************************* Nang gabi ring iyon ay nailabas na ako sa hospital, sundo sundo pa kami ni Papa ng sasakyan nya kahit kay lapit lapit lang naman ng hospital sa amin. Pagdating sa bahay ay tahimik sila lahat, maging ang makulit na si Erin at Emz. Maging si Papu ay tahimik na dumiretso sa ref para maghanap ng makakain. Si Mamu naman ay dumiretso sa kwarto ko at inayos ito. "Nagugutom ka ba anak?"tanong sa akin ni Papu. "Pagluluto kitang nilaga." "Hindi po ako gutom Pa.."maikling sagot ko. "Ate.. juice gusto mo pagtimpla kita?"si Emz naman, sabay lapit sa akin at yakap . "Okay lang ako.." Si papu naman ay lumapit din sa akin at niyakap kaming magkapatid. "Mga anak ko, sana hindi na lang kayo naglakihan.. Sana mga bata pa rin kayo.. A tleast non, pag umiiyak kayo, Jollibee lang katapat nyo, ngayon, diko na alam ku ng papano kayo patatahanin eh.."pahayag ni Papu na banaag ang kalungkutan sa bos es nito. Gumanti ako ng yakap kay Papu at hinilig ang ulo ko sa balikat nyA. "Sana pa, nadadaan na lang lahat sa Jollibee.." Isang singhot ang narinig ko sa gilid na kinabigla ko, napalingon ako sa pinangg alingan noon at doon ay nakita kong si Erin ay humahagulgol. "O bakit ka umiiyak?" "Naiinis ako sa sarili ko eh.."tanong ko. "Kasi eto na nga ata yung sinasabi ni Mamu kahihinatnan pag nag-girlfriend ako n g sabay sabay, ayan tingnan mo, ikaw ang binabalikan, ikaw ang nasasaktan.."hind

i ko alam kung matatawa ako dahil umiiyak si Erin na binata na at campus crush p a sa school nila dahil broken hearted ang ate nya o matatouch dahil ramdam na ra mdam ko kung gaano ako kamahal ng mga kapatid ko. "Halika nga dito.."aya ko sa kanya na sumali sa group hug namin nila Papu. Hindi naman ito nagdalawang isip sa paglapit sa amin at nakiyakap din, si Mamu naman na kalalabas lang ng kwarto ay sumama rin sa amin. Kahit papano ay nabawasan ang sakit dahil sa pagmamahal ng pamilya ko. ******************************* DAY 2 Tanghali na ay nakatanga pa rin ako sa harap ng lamesa at nakatitig sa sinangag, at hotdog na ulam namin nung umaga na yun. "ANAK OK KA NA BA TALAGA?"si Mamu, pang 103 times na ata nya tinatanong iyon at tango lang ang sinasagot ko. "Papasok na po ako Mamu.."sabi ko na lang. "Hindi mo naman kailangan pumasok anak..." "Kailangan Mamu, may long quiz kami.. "sabi ko na lang at saka ako pumasok sa ba nyo para maligo. Pagkatapos magayos ng sarili ay nagpaalam na ako kila Mamu, wala si Papu noon at pangumaga ang pasok nya sa Plantang pinagtatrabahuhan kung saan ay supervisor s ya. Mabagal na mabagal ang aking ginawang paglalakad sa school, madaming bumati sa a kin pero hindi tulad ng nakaugalian kong babatiin ko din sila, isang tipid lang ang sinasagot ko sa kanila. Papasok na ako ng gate ng school ng ngitian ako ng aming guard sabay bigay ng is ang lobong may design na smiley. "Poryu"sabi nito sabay abot sa akin ng lobo, napakunot ang noo ko. "Ah eh, bakit po?"takang tanong ko pero nagkibit balikat lang ito. Takang taka ako nagpatuloy sa paglalakad, ang sumunod kong nakasalubong ay ang a ming janitor na si Mang Teban na nakangiti din at binigay sa akin ang isa na nam ang lobong may design na smiley. "Ejay, "masayang bati nya. Nangiti nadin ako dahil bukod sa pagkakangiti ni Mang Teban na abot abot ang ngi ti kahit walang ngipin ay natawa din ako dahil sa isip ko tiyak gimik na naman n i Abby itong palobo lobo na ito. Sa paglalakad ko pa ay ilan pa ang nagbigay sa akin ng lobo, ang aming librarian na matandang dalaga, ang school mate kong pilay na si Harold at ang huli ay ang mismong dean naming si Dean Argos. Bago makarating ng room ay sangkatutak na lobo ang dala ko. "Ejay!!"tawag sa akin ni Misha. "Balita k nahospi.."hindi na nito naituloy ang s asabihin ng makita ang dala kong mga lobo. "Teka.. Nagtitinda ka bang lobo.."nat

awa tuloy ako sa sinabi nito. "Bibili ka ba?"nasagot ko na lang sabay ngiti. "Mukhang okay ka na ah, "nasabi ni Misha. Napangiti naman ako sa sinabi ni Misha na yun. Pero isang bahagi ng utak ko ang nagtatanong sa sarili kong. "okay nga ba ako?" Mabilis na lumipas ang maghapon, wala akong paramdam na nakuha mula kay Abby. Hi nanap ko sya sa may cafeteria pero wala sya. Gusto ko sana magpasalamat sa mga b alloons, alam ko namang pakana nya yon. "Ejay.. Lingon ka ng lingon diyan,"sita ni Dorris sa akin saka sya luminga linga rin. Inirapan ko lang ito at nagpatuloy sa pagkain pero pasimple pa rin akong l uminga linga. "Hmmm, hinahanap mo si Abby noh.."tukso sa akin ni Misha ng mahuli ang pasimple kong pagtingin tingin sa may cafeteria. "Pwede ba Mish.."asar na sita ko sa luka luka kong kaibigan. Well, totoo naman a ng sinasabi nila, hinahanap ko si Abby, kanina pa kasi nya ito hindi nakikita. M aya maya ay nakita kong papasok ang mga kaibigan ni Abby, bahagya akong napatayo at hindi nakaligtas sa mga kaibigan ko ang ginawa kong yon. "HAHAHAHA! Masyado ka namang pahalata girl.."nangingising sabi ni Doray. Inirapa n ko lang ito at nagpatuloy sa pagkain. Kahit gustong gusto kong lingunin muli a y hindi ko na ginawa. Mayamaya ay di rin ako nakatiis, tumingin ako sa mga kaibigan ni Abby pero wala sya doon. "Nasaan kaya yon"bulong ko pero dahil mga tengang kawali ang mga tsismosang kaib igan ko ay nadinig nila iyon. "Asus, sabi na e, hinahanap mo si Abraham e."si Misha iyon. "Pwede ba, gusto ko lang magthank you dun sa mga balloons."irap ko na naman sa k anila. "Asus, kunwari pa, sya nga pla Sis, nabalitaan mo na ba?"si Trixy yon. "Ang alin?" "Yung kIla Kiron at Belle." "TRIXY!"halos sabay pa sila Misha at Doray. Napatingin ako sa kanila at nakita k ong parehong nanlalaki ang mga mata nila. "Come on guys, ayoko na magsikreto pa kay Ejay,"sagot ni Trixy. "Kung tungkol yan sa pagbubuntis ni Belle, well, alam ko na.. "malungkot kong sa bi, ng mga sandaling iyon ay napawi sa akin ang mga ngiti na dulot ng mga smiley balloons na natanggap ko kaninang umaga. Bumalik sa puso ko ang sakit na dulot ng balitang iyon. I feel so stupid. "Girl.. Okay ka lang?"napatingin ako kay Doray at nagpilit ngumiti. "Doray, kung jowa mo si Benj at nalaman mong may relasyon sila ni Misha at bunti s ito, magiging okay ka lang?"pambabara ko.

"Syempre hindi kasi mas maganda ako kay Misha tas yon ang binuntis nya e may mat ris din naman ako.."natawa na lang ako sa sagot ni Doray. "Hindi kasi halata sis"pangaasar ni Misha. "Pakyu!"tumawa na lang kami kahit na may halong kaplastikan yung sa akin. Sana n ga ganon kadali lang iaabsorb lahat ng nangyayari. After naming maglunch ay sabay sabay kaming pumasok magkakaibigan, ganto kami ka solid, sabay sabay kaming kumuha ng iisang course. One for all, All for one ang drama namin. "OH MY GOD!"si Misha iyon, nauna silang pumasok sa room samantalang ako ay nahuh uli. Pagpasok ko ay napatanga din ako sa nakita, punong puno ng pink na flowers ang c lassroom, may mga pink na lobo din. "Grabe! Ganto ba kayaman si Abby?"bulaslas ni Doray. Saka ako napaisip, sa totoo lang, wala talaga ako masyadong alam kay Abraham or Abby, hindi ko nga alam ang background ng family nya. Ang alam ko lang si Abby a ng aking Hero. Amp, ang korni. "So walang klase?"bungad sa akin ng classmate kong si Troy. Nagkibit balikat na lang ako. Napatingin ako sa may board at may nakaset up don na ginagamit namin s a aming power point presentation. "Hmmm,"narinig kong sabi ni Mish. "Iplay nyo na! May video yan.."saad ng isa kong kaklase. At yun nga,may isang na gplay. Sa video ay lumabas si Abby, nakaupo ito sa isang sofa, puti ang background ni A bby. Sa itsura ni Abby ay parang puyat ito. Nangingitim kasi ang ilalim ng mga m ata nito.. "Hi Eurenika"bati nya. "Nagustuhan mo ba? Ginawa ko to kasi iniisip ko na baka s akaling mapangiti ka ng mga bagay na gustong gusto mo, tulad ng pink, favorite c olor mo yan dba? Nagtataka ka siguro kung bakit yung mga tao kaninang umaga ang nagbigay sayo ng smiley balloons, gusto ko lang iparealize sayo na kahit masakit ang puso mo, there's always a reason for you to smile, si Manong Janitor, pito ang anak nya at dahil pagiging masipag nya sa pagaaral kahit mahirap, apat na sa mga anak nya ang graduate ng college, isang teacher, isang Accountant, isa nama n Chef sa barko at yung isa Nurse sa Canada. Nagtatrabaho na lang sya dahil ito ang nagpapasaya sa kanya. Sa kabila ng hirap ng buhay at bumangon sya at ngumiti . Si Manong guard, Namatayan ng anak sa isang aksidente sa school nila, paano ma y nakapasok na nagaamok, pero imbes na magmukmok ay iba ang ginawa nya, nagtrain sya as security guard at eto nagpadestino sa isang school, yung mga hindi daw n agawa ng security guard na yon para sa anak nya ay gagawin nya sa iba, babantaya n nya mabuti ang mga estudyante dito. Imbes na malungkot ay tumulong sa iba ng m ay ngiti. Yung Librarian, oo single pa rin sya, choice nga daw nya ayon sa kanya pero hindi daw ibig sabihin nito ay magisa sya, hindi porket may mga lalaking r umeject sa kanya ay manrereject na rin sya ng iba, lima ang pinagaaral nya at si nusuportahan, anak ng may anak, gusto nya kahit papano ay may magawa syang mabut i para sa iba. Si Harold, pilay pero wag ka, sikat ang mga artwork nya. Si Dean, may sakit pero imbes na humiga ay eto sya hindi tayo iniiwan. Alam mo ba kung b akit sila ang pinagbigay ko sayo eurenika? Dahil sila kahit mabigat ang pinagdaa nan nila ay hindi mo maalis sa kanila ang ngiti, ngiti ng pagasa, pagasa na may bukas pa, hindi man ako ang maging reason ng pagngiti mo ngayong araw, sana man

lang sila maging dahilan para ngumiti ka. Smile Eurenika, may bukas pa.. Diba ng a theres always a rainbow after the rain.."naputol na doon ang video. Shet! Sa isip ko, hindi ko alam kung saang parte ako matatawa. Sa mga tsismis na nalaman ko tungkol sa mga tao sa eskwelahan na binunyag nya, or sa mga kaklase ko na naiyak at mukhang tinamaan ng sinabi ni Abby or sa effort, sa simple ay ma li sa bonggang effort na ito para lang ngumiti ako, omg, nangingiti na ako. CLICK CLICK CLICK. Sunod sunod na flash ang sumambulat sa mukha ko, kinukunan ako ng mga classmate ko. "Uy para saan yan?"takang tanong ko. "Sabi kasi ni Abby kunan ka namin pag success ang pagpapangiti nya sayo e.."sago t ng isa kong kaklse. "AAAYYYYYYYY"tunog na parang natatouch na si Mish aT Doray. "Pag ganto ng gantong ksweet si Abby lagi, baka ako ang mapasagot nya. Swear!"na kasmile na sabi ni Trixy. ******************************* "O saan galing yan?"tanong ni Mamu ng makita nya ang mga bitbit naming bulaklak na bigay ni Abby. Sinamahan kasi ako ng mga kaibigan ko para iuwi to. "Titigil na kasi kami sa pagaaral tita at magbebenta na lang kami ng bulaklak."n akatawang sabi ni Doray. "Hmm hulaan ko? Kay Abby noh.. Nakakatuwa naman.. Ang sweet talaga nya..kasing s weet na pinadala nya dito.."parang kinikilig pang sabi ni Mamu. "Anong pinadala?"tanong ko, bago pa sumagot si Mamu ay sumilip si Erin sa pinto. "ayun! Nandyan na si ate, pwede ng kainin yung mga chocolates.."tuwang tuwang pa rang sabi nito. "CHOCOLATES?"tanong ko. "Oo galing kay Abby.."si Mamu ang sumagot. "Ay sus, para ka namang di nakakakain ng chocolates Erin kung makareact ka.."nak ataas nakilay na sabi ko. "Anak! Tingnan mo kasi ng malaman mo kung bakit ganyan kaexcite ang kapatid mo.. "sabi ni Mamu sabay pasok sa loob. Sumunod naman ako kaagad at sabau sabay kami ng mga kaibigan ko na napa "OH MY G AWD" joke.. Napanganga lang kami dahil sa dami ng chocolates sa may lamesa ng ku sina namin, at take note hindi lang basta basta chocolates ito, imported chocola tes.. Nakabukod bukod ito sa malalaking container na hello kitty ang designs, may tobl erone, kisses, cadbury, kitkat, hershey, m & m at kung ano ano pang chocolates. Nakapaikot ito sa isang lamesang bilog kung saan may tila fountain ng chocolates doon. "ATTACKKKKKKKKKK!"sigaw ng mga kabarkada ko kasunod ng mga kapatid ko at oo ang

Papu ko kasama rin sa pagattack. Nagring bigla ang cellphone ko, sakto si Abby ang tumatawag. "Hello!" "Hello Eurenika, nagustuhan mo ba?"tanong nito. "Tatlong bagay Abby! Tatlong bagay ang pwede mangyari sa pamilya ko, una, ang su gurin kami ng sangkaterbang langgam pag nagkataon, pangalawa, ang sabay sabay ka ming mabungi at pangatlo at mas malala, ang diabetesin kami"natatawa kong sabi k ay Abby. "Kasi sweets will make you smile daw kaya ayon diba sweet ang chocolate.."sagot ni Abby. "Ay mabuti na lang pala at hindi mo pinadala yung komedyanteng si Chokoleit.."wi ka ko at saka ako ngumiti. "SAY CHEEEEEESSSSSS!"nadinig ko na lang sabay kuha sa akin ng picture ni Mamu. " O ayan Abby, nagsmile sya at nakuhanan ko"sigaw ni Mamu na pinaparinig kay Abby. Natawa na lang ako at nangiti. "Salamat Abby.. Salamat.. " "Kulang pa yan Eurenika, kulang pa yan, 2nd day pa lang ito.."sagot ni Abby. ******************************** DAY 3 "OKAY ONE TWO THREE FOUR, ONE TWO THREE FOUR, EVERYBODY, TURN AROUND!" 3hours na kaming nagrerehearse para sa Cotillion para 18th birthday ko,dapat ay hindi ko na talaga itutuloy ang party dahil sa mga nangyari pero dahil nakaayos na ang la hat ay nahiya naman ako sa mga magulang ko lalo nat pati gown ko ay todong ineff ortan nila. Hello Kitty magiging Tema ng aking Debut, kahit pa todo ayaw ang coordinator ay wala syang nagawa dahil ako ang may birthday at hindi sya. Hindi kami kayamanan pero dahil sadyang pinagipunan ito nila Mamu at Papu dagdag pa ang tulong ni Kuy a Eden ko ay naging bongga ang pagpeprepare para sa aking debut. 5days na lang a y debut ko na, medyo madalian ang naging preparation katulad na lang ng sa invit ation, pinabago ko kasi yon at si Kiron pa ang escort at last dance ko doon tapo s kasali pa sa 18th candles ko si Belle. Bitter na kung bitter pero hello, hindi naman ako masokista para hayaan pa rin yung dalawa na yon maging bahagi ng isa sa pinakaimportanteng event ng buhay ko. Si Erin ang ginawa kong escort, tungkol naman ay matangkad sya sa akin kaya hindi na kaso kung matanda ako dito. Eto an g mga 18 chorva para sa debut ko. 18 pink tulips.. 18 pink hello kitty balloons.. 18 pink treasure (gusto ko sana lagyan ng worth 500 pero pinagbawalan ako ni Mam u) 18 songs - yung event coordinator ang nagsuggest nito dahil nalaman nyang amaze na amaze ako sa mga artistang nagbibirthday sa tv, yung habang kumakanta ang cel ebrant ay magugulat sila bigla dahil biglang kakanta yung suprise guest nila "ku no"kahit alam kong nagkita kita naman sila back stage. Pinakiusap ko sa coordinator na sana sanay talagang kumanta ang mga kukunin nya dahil ayokong umulan sa mismong araw ng debut ko.

Cute na cute ako sa invitation na kami mismo ni Mish ang may idea. Key chain sya na hello kitty, may nakasabit ditong maliit na papel kung saan nakalagay lahat ng info about my debut,ayoko nung invitation na pati programs ay kasama. Korni. Si Doray at Trixy naman ang may idea sa souvenir, ayoko kasi ng idea ng coordina tor ng picture ko na nakalagay sa isang hello kitt figurine ang gagawing souveni r, hello naman, hindi naman ako kagandahan para idisplay ang mukha ko sa may bah ay ng may bahay. So ang ginawa namin nila Trixy at Dora ay icompile lahat ng mga video ng kanta ng ginawan ko ng cover, ayun instant album Ko na sya. Mapapakina bangan pa. "Oy Ejay, pagod ka na ba?"tanong ni ate Tera na kasama sa rehearsal, si nito ang coordinator, silang dalawa ang maghohost, kain kain nito alaking chocolate, tama kayo isa yon sa chocolates na bigay ni Abby, iyon ni Mamu para ipamudmod sa mga participants sa Cotillion, hindi mauubos ang lahat ng iyon eh di ishare na lang. Wala naman problema n ang mahalaga daw ngumiti ako. kaibigan ka ang isang m dinala kasi naman namin kay Abby yo

Speaking of Abby, alas dos na ng hapon pero wala pang paepek ang manliligaw kong galante. "EJAY!"tawag muli ni ate Tere sabay tulay sa akin, promise muntik na akong mahul og sa kinauupuan ko non. "ANO YON ATE?"gulat kong tanong. "Sabi ko pagod ka na ba? Magpapasama sana ako sayo sa Mall para bumili ng isusuo t ko sa Debut mo.."sabi nya, nang marinig ko ang mall ay para akong kinabahan, M all with ate Tere, mukhang hindi magandang idea, fresh na fresh pa kasi sa memor y ko ang ginawa nyang pambubugbog kay Belle nung makita namin to sa Mall. Parang nabasa ni ate Tera ang nasa isip ko. "Dont worry Ejay, di ko na uulitin y ung ginawa ko noon.. Dedma na lang pag nakita ko sila ulet.." Ngumiti na lang ako. "Okay.." ******************************* "ATE TERE, ang tagal tagal naman, wala ka pa bang napipiling dyan?"tanong ko, is ang oras na ata kami mahigit sa pwesto na iyon mga pabango, pero wala pa rin sya ng napipili. "Sandali na lang.."sagot nito na napansin kong palinga linga. "Ate, sabihin mo nga sa akin ang totoo.. May kaeyeball ka ba?"diretsong tanong k o, kanina ko pa napapansin ito na palinga linga at paganda ng paganda. "Pag nagpapaganda may kaeyeball kaagad.. Di pwedeng gusto lang maging maganda sa tv?" "Ngayon bumavice ganda ka naman? Anong sa TV? Anong meron?"luminga linga ako at napansin kong may malaking screen sa stage ng event center. May artista kaya? Ka ya todo paganda tong baboy kong pinsan. Maya maya ay may nagsalita. "CALLING THE ATTENTION OF EVERYONE.."narinig kong sabi ng medyo pamilyar na tini g. Napansin kong nagtigilan ang mga tao sa paligid at nabaling ang atensyon sa stag e.

"Ay nasa tv ako.."narinig kong sabi ng isa sa mga tao don. Nang tumingin ako sa malaking screen sa stage ay nakita kong nandon nga sya. Naku mukhang may artista nga. Teka parang alam ko na tong palabas na to ah, eto yata yung Happy Yipee Ye hey kung saan walang kaalam alam ang mga tao na live sila tas biglang may mukha na lalabas sa screen tapos lalabas si John Prats at pati ang mga sexy na dancers . Eto ba yon? Teka.. Diba wala na yong portion na yon. Di nagclick. "I MET THIS GIRL WHEN I WAS IN PRE SCHOOL, SHE IS VERY PRETTY AND SMART.."nagsal ita ang muli ang tinig. "Kaya naagaw nya ang atensyon ko at mula ng makilala ko sya ay pinangako ko na sa sarili ko na she will be my princess and I will be her knight, ipagtatanggol ko sya, naalala ko pa nung pagbabatuhin sya ng mga kaklas e namin.."teka parang pamilyar yung story ah. "Ay sino sya?" narinig kong sabi ng nasa paligid. "Miss diba ikaw yon?"kalabit sa akin ng isa sa mga tao don. "Ang alin?"usisa ko at saka ko nakita ang sarili ko sa malaking screen sa stage. Shocks! Ako nga yon, ang pangit ko sa tv. Biglang tumugtog ang isang pamilyar na kanta ni Bruno Mars. Shet nandito si Brun o Mars? Hindi si John Prats. Pero hindi, isang lalaking pamilyar ang lumabas, na kapoli itong white at nakamaong na pants. suot pa ang trademark na sumbrero ni B runo Mars. Si Abby...! Shocks! Buti na lang masikip ang panty kong suot that time. Ang gwap o nya! Oh her eyes, her eyes Make the stars look like they re not shining Her hair, her hair Falls perfectly without her trying She s so beautiful And I tell her every day Yeah I know, I know When I compliment her She wont believe me And its so, its so Sad to think she don t see what I see But every time she asks me do I look okay I say.. When I see your face There s not a thing that I would change Cause you re amazing Just the way you are And when you smile, The whole world stops and stares for awhile

Cause girl you re amazing Just the way you are Her nails, her nails I could kiss them all day if she d let me Lakas na tilian sa loob ng Mall lalo na si Ate Tera na may halo pang yugyog sa a kin. Maya maya ay pumokus ang camera dito at sinundan ang baba nito. May hinahan ap ito at maya maya ay nakita na nya, jaran! Ako.. Tilian na naman ang mga tao d on lalo na ng dalin ako ni Abby sa stage. Shet talaga. At madami pang shet. Naka kahiya. Her laugh, her laugh She hates but I think its so sexy She s so beautiful And I tell her every day Oh you know, you know, you know Id never ask you to change If perfect is what you re searching for Then just stay the same So don t even bother asking If you look okay You know I say.. When I see your face There s not a thing that I would change Cause you re amazing Just the way you are And when you smile, The whole world stops and stares for awhile Cause girl you re amazing Just the way you are The way you are The way you are Girl you re amazing Just the way you are When I see your face There s not a thing that I would change Cause you re amazing Just the way you are And when you smile, The whole world stops and stares for awhile Cause girl you re amazing

Just the way you are Damang dama ko ang kantang iyon at sa totoo lang kinikilig ako. Shet. "Abby.. Ikaw talaga.. Hindi mo naman sinabi may gantong effect pala.. Di ako pre pared, sana nakapagblush on man lang ako.."biro ko kay Abby. Humarap ito sa akin at may kinuha sa bulsa. "Ejay! Smile.."anya, ngumiti na lang ako at nagpeace sign pa. "Kita mo yan"pagpa pakita nya sa akin ng kuha nya. "Oo. Ang pangit, pacute.."biro ko pa. "Hindi.. Hindi pangit.. Hindi mo kailangan na blush on or kahit anong pampaganda Eurenika, kasi smile pa lang ang meron ka ang ganda ganda mo na.." Kinikilig na talaga ako. Swear. Ano ba to. ******************************* Part 5 ******************************* Si Abby, shet. Ayan na naman yang shet na yan. Hindi ko alam kung paano ko ipapa liwanag ang nararamdaman ko ngayon. Im so overwhelmed. I feel so special. Specia l more than anyone else. Deserve ko ba ito lahat. I dont know pero isa lang masa sabi. Masaya ako sa ginagawa nya not because of the attention Im always getting, masaya ako kasi may isang Abby sa buhay ko. ******************************** "Marunong ka pa lang kumanta, I didnt know that.."paenglish english ko pang sabi , pademure ako kuno. Ngumiti lang si Abby, bwiset na to, pangiti ngiti pa ng ganon na parang nawawala ang mata, hindi ba nya alam na kinikilig ako. I hate him. "Salamat ah. You really made my day.."simple pero pacute kong sabi, hindi ko mai ntindihan ang sarili ko, dati rati padaskol daskol kong sagutin to pero ngayon. Omg. Nagpapacute ako with matching ipit ng hair sa tenga. "YOU DESERVE IT.."matipid nyang sabi. "Bakit nga pala wala ka sa school kahapon? May pavideo video ka pang nalalaman a h.."natanong ko na lang dahil hindi ako mapakali sa mga tingin nya. "Ahmm.. Wala lang.." "Nasaan na si Ate Tere?"palinga linga kong tanong at saka ko sya napansin sa isa ng sulok na may kausap na boylet. Landi talaga non. "Eurenika halika kumain muna tayo. "aya sa akin ni Abby. Sa Food Court namin nai sip kumain, naubusan na siguro si Abby ng pera kaya dito lang ang afford nya. Pinaupo nya ako sa isa sa bakanteng lamesa doon at nagpaalam na oorder lang daw. Dali dali akong nagtext kay Misha upang ikwento ang nangyari.

KILIG MUCH GIRL! All caps talaga? Ganun talaga. Shocks. Shet kamo! Hahaha! Kinimkim siguro ni Abby ang kasweetan na yan noh! Korak! Geh chat na lang tayo later. GORA! Ilang saglit pa ay bumalik na si Abby at may dalang malaking stufftoys ng hello kitty. "Wow! Hello Kitty! Danda.. !"parang bata kong sabi. "Baka kasi may mga pagkakataon na wala ako dyan sa tabi mo para pasayahin ka kay a eto, si Hello Kitty Abby."pinindot ni Abby ang ilong nito at nagulat pa ako ng magsalita to. "Ngingiti na yan. Ngitngiti na yan."paulit ulit na sabi nito. "Ang cute!" "Parang ikaw.." *blush* Kinilig ako sa sinabing iyon ni Abby. "Teka kala ko ba kakain tayo?"naalala kong itanong. "Oo nga.. Hintay ka lang.."sabi nito at saka naupo. Maya maya ay may dumating na ang pagkain namin. Akala ko matatapos na don ang supresa pero hindi pa pala dah il sa kalagitnaan ng pagkain namin ay napansin kong nagiba sya ng damit. Nakatsh irt na lang ito, may nakasulat sa tshirt nito pero hindi ko napansin. Hindi ko n a lang pinansin pero hanggang matapos kami kumain ay may lumapit sa amin at may dalang ballpen. Sinulatan nya ang tshirt ni Abby. "Oy! Bakit nanunulat ka?"pero ngumiti lang ito at pinagpatuloy ang ginawa. Bago kami umalis ay lima pa ang lumapit at ganun din ang ginawa. Habang naglalakad kami ay napansin kong nangingiti ang mga kasalubong namin at p agkalampas namin sa kanila ay bigla silang babalik para pumirma sa damit ni Abby . "Anong meron?"naguguluhan kong tanong. Lahat ng nakaksalubong namin ay ganun ang ginagawa. Hindi ko na kaya to, huminto na ako sa paglalakad at hinarap sya. Pero bago pa man ako makapagsalita ay bumungad na sa akin ang nakaprint sa tshir t na suot nya. IM WITH THE PRETTIEST GIRL IN TOWN. Napanganga na lang ako, nakita ko na yung mga nsa likod nya ay may binabasa din. Nang tingnan ko to ay nakalagay naman ang salitang

SIGN MY SHIRT IF YOU AGREE.. Hinarap ko si Abby pero nakangiti lang sya at nahihiya. "Abby.. Bakit mo ginagawa sa akin to..? Why am I so special to you?"ang kapal ko ng magdrama that moment pero hindi ko na mapigilan. Feeling ko sasabog na ako sa kagalakan. "Hindi mo ba gusto Eurenika?"para naman akong naguilty sa sinabing iyon ni Abby. "Gusto.. Gustong gusto.. Gusto ko lang malaman kung bakit ganto ko sa akin? Lagi kita sinusungitan, lagi kitang binabara, dinededma. Bakit Abby?"pero imbes na s agutin ako ni Abby ay hinawakan nya ang kamay ko at hinila palabas ng mall. Dinala nya ako sa may parking lot sa harap ng Mall at tinuro sa akin ang isa sa electronic billboard na naroon. "1minute lang to, basahin mo mabuti"narinig kong sabi sa akin ni Abby. Tumingin ako dito, nung una ay puro produkto lang sa am ang pinapakita pero ilan g saglit pa ay larawan ko na ang nakita ko, at sa larawan ay may nakalagay na mg a salita na all caps pa at parang bold ang font. "MAHAL KITA EURENIKA! OBVIOUS BA?" Napangiti na lang ako dahil kulang na lang ipamukha sa akin ng nakalagay na yon na tanga ka ba? Hindi ba obvious? Bakit kailangan pang itanong. Naramdaman ko na lang na hawak hawak ni Abby ang mga kamay ko. "EURENIKA JASMIN FUENTES, alam ko kulang ang mga gimik na to para mahalin mo ako ng parang pagmamahal mo kay Kiron pero sana sapat na to para mawala yung sakit dyan sa puso mo. "hindi ko alam kung anong meron sa salita na iyon ni Abby dahil para nitong hinaplos ang puso ko. Pakiramdam ko hinele nya ako. "ABBY.."nasabi ko na lang, napatingin sya sa akin at nagaabang. "Ah eh.. Saan mo nakukuha yung pera mo para sa mga to" ang tanga mo Ejay! Bakit yan ang tinanong mo, usig ko sa isip ko. Ngumiti si Abby na parang hindi man lang naoffend sa sinabi ko. "hindi na importante yon, basta wala akong pakialam kung ganong pera ang maubos ko makita lang kitang nakangiti.."sabi nya. "Pero alam mo ba na yung ginastos mo dyan, sa mga balloons, flowers, chocolates, at dito sa billboard, alam mo bang madaming bata ang pwedeng mapakain nyan.. Hi ndi sa hindi ko appreciated yung mga ginagawa mo ah pero Abby, kung pag-ngiti ko lang ang gusto mong makita pwede mo namang hilingin sa akin yon, pwede mo naman g sabihin na ngiti naman o.." ewan ko kung saan nanggaling ang mga sinabi ko, di ko nga alam kung totoong nanghihinayang ako sa pera, pero isa lang ang sigurado ako, yung huling part na sinabi ko, totoo. Hindi na kumibo si Abby ng mga sandaling iyon, hindi pagtatampo ang nakita ko ku ng hindi pagiisip ng malalim. "Anong iniisip mo?"di ko nakatiis na itanong. "Wala.."ngiti nyang sabi "Halika ihatid na kita, nauna na ata si Ate Tere eh.."w ika nya. Dahil malapit lang naman talaga ang Mall sa amin ay pinili kong maglakad na lang

kahit iniinsist pa ni Abby na magtaxi kami. Habang nasa daan ay napansin kong tahimik lang si Abby. "Abraham! Ayoko ng tahimik. Magsalita ka nga!"iritable kong sabi. "Ano naman ang sasabihin ko?Hindi kasi ako sanay ng ganto e.." "Hindi sanay na alin?" "Na magkasabay tayong naglalakad at hindi mo ako nilalayasan."pakiramdam ko ng s inabi ko yon ay binuhusan ako ng isang timbang letters na umiispell sa salitang "G U I L T Y". "Hindi mo ba napapansin Eurenika, matagal na tayong magkakilala pero wala ka man lang alam sa akin ni konti? Kasi lagi kang iwas.."sa puntong iyon ay talagang n aguilty na ako, aaminin ko, talagang lagi akong bwiset sa kanya noon, ayoko syan g nagsasalita, ayoko syang manamit, ayoko na lagi nya akong pinoprotektahan, ayo ko! Umiwas ako sa kanya dahil nagpakaweird sya, umiwas ako sa kanya dahil ayokon g pagtawanan ako nila Misha pag nalaman nilang kilala ko sya. Isa sya sa mga out cast sa school at para sa akin nakakahiya maging kaclose nya. Sa kabila ng mga p agiging hero ko nya sa akin ay ganon pa rin ang ginawa ko. "Diba nga Abraham Custodio lang ang pagkakakilala mo sa akin, ang iyong kababata , classmate mula pre school, ni hindi mo nga alam ang birthday ko pangalan ng pa rents ko.." "Tama na Tama na, gets ko na.. Sorry ah, alam ko kasalanan ko, dahil lang sa nap abilang ka sa weird groups ay inetchepwera ko na yung mga nagawa mo para sa akin .." "Wala kang kasalanan, choice kong mapabilang sa outcast! Wala kasi akong tiwala sa ibang tao..baka gamitin lang nila ako tulad ng mga lalaking nanloloko sa Momm y ko.." "Abby.."nasabi ko sa kanya. "Ang mommy ko ay si Felicia Custodio,may ari ng mall na pinanggalingan sa atin, kung kaya lahat ng ginastos ko sayo walang bayad yon kasi si Mommy ang may ari n oon, tatlo kaming magkakapatid at ako ang bunso, ang ate ko ay isang film direct or, kung pamilyar ka kay Lene Custodio sya yon. Magdalene ang totoo nyang pangal an, ang sumunod sa kanya ay si Kuya Mon or Solomon, may ari sya ng isang restaur ant, yung CUSTODIO's, hindi lang halata sa akin ayoko magpadala sa kung anong me ron ang pamilya ko, gusto ako pagaralin ni Mommy sa ibang bansa pero ayoko, mula ng makilala kita ay tinatak ko na sa isip ko na kung saan ka magaaral ay doon d in ako magaaral. Pero magiging mahirap para sa akin yon kung magiging sunod ako sa luho, ayokong lapitan lang ako ng ilan dahil sa kung anong meron ako at sa ku ng anong itsura ko, kaya mas pinili ko ang style ng pagiging weird. Ayoko magaya kay Mommy, ilang lalaki na ang nanloko sa kanya, pineperahan sya, ayoko."tila i sang bukas na libro sa akin si Abby ng mga sandaling iyon. "Nasaan ang Daddy mo?" "Nasa Heaven.. Patay na sya, 8 years old pa lang ako ng mamatay sya."napansin ko ang lungkot sa mga mata ni Abby kung kaya iniba ko na lang ang usapan. "So yung mall na yon ang kinabubuhay nyo.."usisa ko. "Sort of.. Yung mga kita kasi ng ibang business ni Mommy nakadiretso na sa pera namin sa banko, may kanya kanya kasi kaming account magkakapatid, yung sa akin h

indi ko pa nagagalaw kasi wala naman ako pag-gagamitan eh." "Naks, big time ka pala, anyway masaya ako at nagopen ka sa akin pero sana naman wag papasok sa isip mo na gagamitin kita ah.."natatawa kong sabi. "Syempre hinde.. Kilala kita, kung ako hindi mo kilala ako naman kilalang kilala kita.." "Sige nga kung kilala mo ako magkwento ka tungkol sa sarili ko.."natatawa kong s abi. "EURENIKA JASMIN ROQUE FUENTES or Ejay, ANAK NI ELISA AT EDUARDO FUENTES, Kapati d ni Edenario, Euan Martin at Emerald, sila ang may ari ng E. Fuentes Catering s ervices, ang papa naman nya ay Supervisor sa isang Manufacturing company. Bukod doon ay nagtitinda rin ng alahas ang Mommy nya. Ang kuya naman nya ay isang IT s pecialist sa singapore. Ang favorite color ni Ejay ay si Pink, Hello Kitty items collector din sya. Favorite nya si Bruno Mars at si Mariah Carey, Favorite Movi e A walk to remember at Moulin Rouge, Favorite song of all time Looking through the eyes of love at syempre lahat ng kanta ni Bruno Mars."natatawa ako sa mga al am ni Abby. Pero keri lang masyado naman kasi talagang obvious na eto ang mga fa vorite ko. "Bakit mo paborito ang Looking Through the eyes of Love kasi ideal song mo to sa kasal mo.." "O sya o sya tama na.. Panalo ka na.. Alam mo na lahat.. Ikaw na the best ka eh. . " Natapos ang kwentuhan namin at saktong nasa bahay na kami. Napansin kong bukas n a bukas ang mga ilaw. "Si Mamu talaga, akala ko ba magtipid sa kuryente"kuripot kasi ang nanay ko mati pid sa lahat, asukal, kape, gatas, ulitmo vetsin,lahat may dahilan sya, masama d aw sa health kuno. "Tara sa loob Abby, kain ka muna.."aya ko sa kanya. "Huwag na.. Sige, busog pa ako, kailangan ko na ding umuwi.."paalam ni Abby saka umalis na. Nagwave na lang ako sa kanya. Pagbungad ko sa sala ay nandoon ang aking kuya Eden. "KUYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!"sigaw ko sabay takbo dito at yakap. "Bebe ko nasasakal ako.."natatawang sabi ng kuya ko. Grabe miss na miss ko sya. Nasa ganon akong pwesto ng mapansin kong may isang babaeng diko kilala ang nakam asid sa amin. Nabitiw ako kay kuya ay nakataas ang kilay na sinipat sya. "Ah eh Ejay.."narinig kong nagaalinlangang sabi ng kuya Eden ko, sa tono nya ay parang kinakabahan sya. Saka ko lamang napansin na si Mamu at si Ems ay nandoon din at malungkot. Sa isip ko bakit malungkot sila eh dumating si Kuya. Si Papu n aman ay naiiling lang. "Anong problema?"taas ng kilay kong sabi. "Ah Ejay.. Si Bella nga pala.."parang nagpanting ang tenga ko sa pangalan. 'Bell a.. Belle..' syet magkahawig. "Fiancee ko.." Para akong nakuryente na di ko malaman sa narinig ko. Fiancee? So mapapangasawa. Ang kuya Eden ko? Ikakasal na, Ikakasal na ang Bet kuya ko. Oh No. "I told you ganyan ang magiging reaksyon nya.."narinig kong sabi ni Erin.

"ERIN!"saway ni Mamu sa kapatid ko. "Hi Ejay.."this time, ang FIANCEE naman ni Kuya ang nagsasalita. "Nice meeting y ou.." Tumungin lang ako dito. Isang pilit na ngiti ang binigay ko. At saka ako tulalan g dire diretso sa hagdan papanik ng kwarto. "Bebe.."humawak pa si Kuya sa braso ko. "Okay lang ako.. Okay lang.." + DAY 4 "Ano ka ba naman Ejay, ang laki laki mo na isip bata ka pa rin, ano naman kung m agasawa ang kuya mo! Eh 28 or 27 na ata yon. Ibig sabihin tamang edad para sa pa gaasawa."minsan iniisip ko kung kaibigan ko talaga tong mga kaibigan ko, hindi n a sumangayon sa akin, sabagay ganon ang true friends, sasabihin sayo kung ano ta laga ang Mali mo. Maaga ako pumasok that day, hindi na nga ako nagbreakfast. Ayo ko muna kausapin kahit isa sa kanila. Buti na lang maagang pumasok si Misha kaya kinwento ko kaagad sa kanya ang nangyari. "Eh Misha naman, ibang sitwasyon to, hindi ko naman hinahadlangan ang pagpapakas al ni kuya, nagkataon lang na hindi ito ang tamang moment para sa akin na iabsor b lahat ng to. Gets mo?"gusto kong maintindihan nila ako. Gusto kong maintindiha n nila na kakabreak lang namin ng boyfriend ko at eto sasabihin nila sa aking ik akasal na ang kuya ko. O.A man pero ganon talaga. Pamilya kami ng O.A eh. "Ano ka ba naman Ejay, hanggang ngayon ba hindi ka pa nakakamove on dyan kay Kir on, wake up, kung hanggang ngayon ay magmumukmok ka dahil sa kanya aba hindi ka makakamove on! Nangyari na ang nangyari kaya MOVE ON" that was a bad move for Mi sha, tamang tama yung sinabi nya pero sa nararamdaman ko that time, nasaling nya ang lahat ng dapat masaling sa emotions ko. "Move on? MisHa Move on? Mag2weeks pa lang since magbreak kami ni Kiron, ay mali , wala pa nga kaming formal break uo kung tutuusin pero understood na yon dahil sa punyetang mga sex video na yan wala na! At ang masaklap pa, its Belle! My fri end! Ang kamakalawa lang, kamakalawa! Nalaman ko na bukod sa matagal na nila ako ng niloloko ay buntis pa pala sila si Belle, kamakalawa lang yon, ilang days bef ore my 18th birthday tapos your expecting me to move on kaagad?"for the first ti me sa buhay ko ay naging madrama ako ng ganto. Nakatingin lang sa akin si Misha na parang nakain ang dila. "Akala ko kasi, sa mga ginagawa ni Abby ay nakamove on ka na.."malungkot ang tin ig ni Misha. Sa narinig kong iyon ay para akong bombang sumabog, napaupo na lang ako sa isa sa armchair at dumukdok saka ako nagiiyak. "Akala ko rin.. Akala ko rin.. Akala ko makakalimutan ko na sya.. Akala ko dahil napapangiti ako ni Abby okay na, pero hindi pa rin, hindi pa rin Mish, ang saki t sakit pa rin.. Ang sakit sakit pa rin.."patuloy umaagos ang luha ko, malalakas na hikbi ang pinakawalan ko, wala akong pakialam kung may makarinig. "KIROONN.. KIROOONN"iyak ko. "Tahan na.."naramdaman ko na lang ang kamay ni Mish sa balikat ko. "ABBY!"narini g kong wika nya, napataas ang ulo ko at doon ko nakita sa may pinto ang nakatana w sa aking si Abby. Punong puno ng sakit ang kanyang mga mata. Naiyak na lang ako at nailing. "Im sorry.. Im so sorry.."at saka ako patuloy na

umiyak at dumukdok. Maya maya ay naramdaman ko na naman ang mga kamay sa likod k o kasunod noon ay ang tinig ni Abby. "Okay lang yan Eurenika.. Okay lang yan.. Huwag ka na umiyak.. Akong bahala sayo kaya huwag ka ng umiyak.."mas lalo akong naiyak sa sinabi ni Abby, after ng lah at ng to, nandito pa rin sya at pinapatahan ako. + "Saan ba tayo pupunta?"usisa ko kay Abby, matapos ang 3 subjects ko ay ginulat n a lang nya ako at biglang hinila. "Ang tagal ng klase mo.."ngiting sabi nya. "Kanina ka pa dyan?"nagulat kong tanong. "Medyo.. Siguro mula ng dumating si Mr. Tanud.."eh first subject ko yun ah. Naal ala ko kanina hanggat hindi ako umiiyak ay hindi sya umalis sa tabi ko, dumating na lang si Mr. Tanud kaya ito lumabas ng room. "saan ba kasi tayo pupunta?"tanong ko muli, pero hindi pa rin ito sumagot, sa ma y gate kami dumiretso kung saan may naghihintay ng magandang kotse. Nakita kong may isang lalaing nakabarong ang nagbukas sa ami nito. "Pasok na"alalay sa akin ni Abby, first time ko makasakay sa gantong kagandang s asakyan. Sanay kasi ako sa Vesta ni Papu. Sa byahe ay tahimik lang si Abby, ako naman ay nakatanaw lang sa labas. Akala ko titigil na si Abby sa pagpapasaya sa akin pero mukhang patuloy pa din. Naguilty tuloy ako. Mayamaya pa ay huminto na ang sasakyan sa isang malaking bahay na may malawak na bakuran. "Welcome to our house"shet papakilala nya ako sa parents nya. tinakpan nya ang m ga mata ko at inalalayan ako. "one two three.. Suprise"pagtanggal ng kamay nya ay nakita kong madaming bata sa paligid, naglalaro, kumakain, may dalang laruan. "Ano to.." "Diba nanghihinayang ka sa mga ginagastos ko sayo? Sabi mo madaming batang mapap akain yon kaya eto pinakain ko na nga lang ang mga bata"sineryoso nya yon, pero kahit di ko naman minimean yung sinasabi ko natuwa pa rin ako dahil nakikita ko kung gaano kasaya ang mga bata. Masayang masaya ang mga batang nandoon, mahigit 200 bata siguro ang nandoon, kas yang kasya sila sa malaking bakuran nila Abby. Spaguettie, 2 pcs Fried Chicken, Isang malaking Hotdog at Ham sandwich ang laman ng bawat plato ng mga bata, pwer a pa ang tigiisang slice ng cake at unlimited ica cream, unlimited scramble ang nandoon, may mga regalo din sila, tig iisang paper bag na may lamang isang pares ng damit at pangibaba na may kasamang sapatos at laruan, may paBag pa na may la man namang school supplies. Pwera pa ang napanalunan nila sa mga contest kung sa an namimigay ng groceries. Napagalaman ko din mula sa isang nagaasikaso dun na b ago pa man kami dumating ay nagkaroon ng libreng check up para sa mga bata, bini gyan din sila ng gamot at vitamins, arrozcaldo daw ang inagahan ng mga bata. Ang mga bata daw na ito ay pakalat kalat sa daan. Yung iba naman ay mga tiga squatt era area at kanilang inimbita. Pinaliguan pa daw nila ang mga ito at binihisan. Sobrang amaze ako, at sobrang natouch ako sa ginawang to ni Abby, sa lahat ng su

presa nya ay dito ako pinakanasiyahan. Ayon pa sa staff na nandoon ay hanggang g abi ang mga bata dito, may barbieQ party pa daw kasi. May Magic show, clown, may intermission number din para sa mga bata, ang ilang b ata naman ay maY kanya kanyang handog para kay Abby, kantahan, sayawan at ibat i bang palaro. Nakalimutan ko na kung bakit ako umiiyak kanina. Maya maya ay pumanik si Abby hawak ang Mic. "Kids, huwag kayo sa akin magpasalamat, dahil hindi ako ang nakaisip nito, kung hindi si Ate Ejay nyo sabay turo sa akin.."lahat ng mata ng mga bata ay nakahara p sa akin at sabay sabay nagwika. "SALAMAT ATE EJAY!"sigaw nila. Napangiti ako at parang maiiyak sa sobrang touch. Alam ko hindi ako an gumastos para sa mga to pero natutuwa pa din ako na kahit isang araw naranasan ng mga batang ito ang gantong klaseng kasiyahan. "Dahil love kayo ni ate Ejay, kakantahan kayo ng ate Ejay nyo.."wow kakanta daw ako,hehe. TEKA! KAKANTA AKO? Napatingin ako bigla kay Abby, nakatingin sya sa akin. Wala na akong nagawa kung hindi ang tumayo dahil nagpalakpakan na ang mga bata. "Anong kakantahin ko?"tanong ko kay Abby.pero nagkibit balikat lang ito. Ano nam an kaya ang kakantahin ko sa gantong klaseng event. Isang bata ang naispatan ko sa audience, kamukha sya nung nasa palabas, yung si Miracle Boy. Tama yun na lan g ang kakantahin ko. Acapela na kung Acapela. Huwag damdamin.. Ang kasawian.. May bukas pa, sa iyong buhayyy.. Sisikat din, ang iyong araw Ang landas mo ay magiilaw.. Damang dama ko ang awit, habang kumakanta ay napansin ko na ang ilan sa mga bata ay tahimik na nanonood pero ang batang kamukha ni Santino ay napansin kong umii yak. "Ang iyong pagdaramdam, Idalangin mo sa Maykapal, Na sa puso mo ay mawala ng lubusan.." Sa pagkanta ko ay napansin kong sumasabay sa akin ang mga bata kaya naman lalo k o silang enengganyo, tinapat ko sa kanila ang Mic. Sa Daigdig, ang buhay ay ganyan, Mayroong ligaya at lumbay.. Maghintay at may nakalaang bukas.. Sabay sabay naming kinanta ang parte ng chorus, natingin ako sa batang kamkuha n i Santino at napansin kong hindi sya sumasabay, umiiyak sya, napatingin sya sa a kin at nginitian ko sya, pero nagiwas sya ng tingin. Nang matapos ang kanta ay hinanap ko ang batang ito at nakita ko tong kasama ang isang batang babae na kaedad nyang umiiyak, mga walong taon siguro sila. Lalapit na sana ako ng may lumapit na grupo ng mga kabataan. "Hoy! Ibigay nyo sa akin yung binigay sa inyo mamaya ah!"sigang sabi nung isang batang kamukha ni Bentong, abat kay bata bata pa may attitude na, lalapit na san

a ako ng makita kong hinila nung isang bata ang bag nung babae pero mas nabigla ako ng itulak ng batang kamukha ni Santino si Bentong. "Ang yabang mo ah! Akala mo kung sino ka! Bakit mo kukunin yung regalo ni Ella s ayo ba yon?"ani ng bata. Pero hindi natinig ang mga bata, yung dalawang kasama n i Bentong hinawakan si Santino. Teka napanood ko na ito ah. Tong mga batang to t alaga. Lalapit na talaga ako dahil susuntukin na si Santino pero.. "Kids, bakit kayo nagaaway?"si Abby. "Kuya Abby sila Nonoy po kasi kinukuha yung mga bigay nyo.."sumbong ni Ella. "Totoo ba yon?"pero imbes na sumagot ang mga bata ay sumibat ang mga to. Napansi n kong si Santino ay tumabi ulit kay Ella at parang pinatahan ito. Si Abby naman ay umupo sa harap nila at parehong ginulo ang buhok. "Abby.."tawag ko sa kanya. Lumingon sya sa akin ay ngumiti. Lumapit ako at naupo sa tabi ni Santino. "Hi, anong name nyo.."malambing kong wika pero hindi sila sumagot. "Siya si James at eto naman si Ella, magkaibigan sila.."si Abby na ang sumagot, siguro para hindi ako mapahiya. "Ah.."pinagmasdan ko ang dalawang bata. Umiiyak pa rin si Ella. "Tahan na Ella, hayaan mo hindi ka na nila masasaktan, akong bahala sayo, ako ti gapagtanggol mo.."napatingin ako kay Abby ng narinig ko yon, nakatanaw lang sya sa mga bata, seryoso ang mukha. "Punta na kayo don, magstart na yung raffle natin. Malay nyo manalo kayo.."napat ingin ang dalawang bata kay Abby at napangiti saka nagmamadaling bumalik sa kump on ng mga bata. "Bakit kaya umiiyak si James kanina nung kumakanta ako.."natanong ko. "May sakit si James, may leukemia sya.. Mahirap lang ang pamilya nya kaya hindi na sya napagamot, kalat na ang cancer cells sa katawan nya, nalulungkot sya kasi kapag daw namatay sya wala ng titingin kay Ella..wala ng magaalaga dito, minama ltrato kasi si Ella ng tiyahin nya, si James ang tigapagtanggol nila."kwento ni Abby, napahawak ako sa bibig ko at unti unting pumatak ang luha ko. Kaya pala, s a isip ko. "Etong batang to, mas inaalala ang maiiwan nya kaysa yung pagkamatay nya. Samant alang ako, mas iniintindi ko ang sakit ng puso ko kaysa kaligayahan ng kapatid k o."tumapat sa akin si Abby at pinisil ako sa pisngi. "Ejay smile.."pero patuloy pa din akong umiyak. "O akala ko ba pag sinabi kong s mile, magsmile ka?" Napatingin ako kay Abby at ngumiti. "O ayan.." Hinawakan nya ang kamay ko at inaya sa mga bata. Nagulat man ako pero hinayaan k o na lang syang gawin yon. Natapos ang araw na yon, sila James ang nakakuha ng grand prize sa raffle, 50 th ousand pesos, pero binigay nya ito kay Ella. Hinatid sila ng staff para walang m angyari masama at hindi mawala ang pera pero bago sila umalis ay nagbbq party si

la. Alas nuebe na ata ako nakauwi sa amin, naabutan ko pa si Kuya Eden na nakagayak kasama ang Fiancee nya. "Saan kayo pupunta?"takang tanong ko. Sila Mamu at Papu ay nakamasid lang. "Tutuloy na muna kami sa hotel ni Bella hanggang di pa ikaw nakakabirthday, kasi after non babalik din kami ng Singapore."malungkot na sabi ni Kuya Eden. "At sino namang may sabi sa inyong pwede akong umalis?"mataray ko pang sabi, mga walanghiyang to, pagmumukhain pa akong kontrabida. Hahaha. Napatingin sa akin si Kuya na parang nagulat. "Walang aalis kung hindi walang party, tumigil ka nga kuya, alam kong pamilya ta yo ng O,A pero wala sa lahi natin ang pangbest actor..hala balik ang gamit.."nap ansin ko ang mga ngiti na biglang sumulpot sa labi ni Kuya Eden. Maging sa nobya nitong si Bella. "Oy ikaw Bella Swan.. "biro ko. "Huwag mong sasaktan ang kuya ko ah, masakit man abunot ang nanay namin.."natatawa kong sabi, bigla akong binato ni Mamu ng throw pillow. "Oo naman.. Hinding hindi.. Love na Love ko ata yan.."ngiting sabi ni Bella or s hould I say ate Belle. "Abay dapat lang.. Dapat mas mahal mo sya sa akin, ako naglalaba ng brief nyan, naglilinis ng tutuli nyan, nagtatanggal ng balakubak.." "BEBE!"isang malakas na tawanan ang naging kaman ng bahay namin. Ang sarap ng feeling, pakiramdam ko noon isa akong bagong Ejay, ang daming reali zation. Salamat kay Abby. Nakahiga na ako noon sa kwarto, naisipan kong magtext kay Abby. ~ To: Abraham Uy thanks ah. Sobrang Happy ko today! ~ Nyeks, walang reply, sabi ko, saka ko narealize na kakasend ko pa lang, ako na e xcited. Pero lumipas ang 5mins, 10mins, 15mins hanggang makatulog na ako at magi sing kinabukasan kung saan hinagilap ko kaagad ang cellphone ko expecting a text from Abby, ewan ko ba kung anong meron at bigla akong naatat sa text ni Abby. Pero wala, imbes na si Abby ay mula sa hindi kilalang number ang natanggap kong text. ~ From: 0922xxxxxxx Ejay, pwede ba tayo magusap bukas before ka pumasok ng school sa Mang Domengs. A gahan mo. Kiron. +

Chapter 6 by. ARiAN ******************************* Hindi ko alam kung anong magic meron si Abby at tila isang pitik lang nya ay nab ura lahat ng sakit sa puso ko. Hindi lang nya ako napapasaya, natuturuan nya pa ako ng mga bagay bagay sa buhay. Pero bakit kung kailan unti unti na ako nagmomo ve on ay saka naman eeksena si Kiron. ******************************** DAY 5 Mga 30 minutes na akong nasa labas ng Mang Domengs ay hindi pa rin ako pumapasok . Para akong maiihi na pabalik balik. Hindi ko alam kung bakit pa ako nagpunta d ito. Kanina pagkagising ko after kung matanggap ang text ni Kiron ay mahigit 30 minutes din siguro ako nakatulala. Kung hindi pa ako kalampagin ni Mamu ay hindi ako babangon. Hindi ko na nakuhang magalmusal. Dali dali akong nagpunta ng Mang Domeng's. Madaming tumatakbo sa isip ko habang papunta dito. Anong sasabihan nya, makikipa gbalikan ba sya? Anong isasagot ko? Masaya na ako. Or nagaassume lang ako, baka mamaya bibigyan ako ng invitation sa kasal nila ni Bell or worst kukunin akong b ride's maid. Oh no! Manggugulo ako sa kasal pag nagkataon. Kailangan ko ng tapusin ang kapraningan kong ito. Kailangan ko na syang makausap . Dahan dahan akong pumasok sa pinto ng Mang Domeng's, eto ang madalas naming ka inan ni Kiron nung kami pa, oo kuripot lang sya kaya dito lang nya ako madala. Agad hinagilap ng mata ko si Kiron at sa isang sulok ay nakita ko sya, seryoso a t tanaw ng tanaw sa kanyang relo. My gosh, ang gwapo gwapo pa rin nya pero mukha syang haggard. Lumapit ako sa kanya ng may pagaaalinlangan. Hindi ko maipaliwan ag ang nararamdaman ko, bakit up to now naeexcite pa rin ako. Mahal ko pa rin ba sya or normal feelings lang ito ng isang babaeng iniwan at ngayon lang makakaus ap ang mangiiwan. Paglapit ko sa kanya ay naupo ako sa tapat nya at pinilit kong maging pormal. "Kamusta?"ang kapal talaga ng mukha nya, after nya ako gaguhin ang tatanong nya kamusta, feeling nya 10 years ago lang yung nangyari. "Okay lang.."ako naman si urat, okay lang ang sagot. "Bakit mo ba ako gustong makausap?"direkta ko agad sa kanya. "Ahm gusto ko lang sana humingi ng kapatawaran sayo.." Hindi ako kumibo, napatawad ko na nga ba sya. Magsasalita na sana ako ulit pero nagsalita muli si Kiron. "Kaya sana naman tigilan mo na kami ni Belle.."tigilan lang pala eh, WHAT! anong pinagsasasabi nya. "IM SORRY?"napaenglish tuloy ako ng di oras. "Kung talagang hindi tayo para sa isat isa Ejay, hindi tayo kaya naman wag mo ng ipilit ang sarili mo sa akin, magkakaanak na kami at pag naging 18 na sya magpa

pakasal na kami so wala ka ng magagawa para mapaghiwalay na kami dahil hindi man gyayari yon." Pakiramdam ko ng mga sandaling iyon ay literal na dinidikdik ang puso ko at ang emosyon ko ay unti unti ng sasabog. Pero pinigilan ko, ayaw ko ng umiyak dahil s a kanya. "Pinapunta mo ako dito para sabihin yan?"natanong ko na lang. "Oo, bakit? Akala mo ba makikipagbalikan ako sa yo? nabanggit kasi sa akin ni Be lle na madalas mo pa din daw syang itext at mura murahin, takutin kayo ng mga ka ibigan mo pati ang Mamu mo, ganyan ka ba talaga kadesperado Ejay, alam mo bang n atatakot sya at baka makaapekto yun sa pinagbubuntis nya, ganyan ka ba talaga ka desperado, gusto mo mamatay ang anak namin dahil sa sama ng loob na binibigay mo sa kanya."para akong namanhid ng mga pagkakataon na yon, ang dami kong gustong sabihin. Pero parang nakain ko ang mga dila ko. Kitang kita ko kung paano ako panlakihan ng mata ni Kiron, kulang na lang ay mur ahin nya ako. Hindi ko napansin na pumapatak na pala ang luha ko. Umaagos, kusan g nagreact ang sarili ko sa mga pangyayari. Akala ko ay kahit konting habag ay m agkakaroon sya pero hindi. "Pwede ba Ejay, wag mo daanin sa iyak na para bang ikaw ang biktima dito.."dito na ako di nakapagtimpi. "Bakit Kiron? Sino ba ang biktima dito? Ikaw? Si Belle? At ano.. ako ang kontrab ida na pumipigil sa lovestory nyo? Exgirlfriend na gumagawa ng kagaguhan para ma agaw ulit ikaw? Ganoon ang tingin nyo sa akin? Bakit Kiron, sino ba ang naiwan? Sino ba ang pinagmukhang tanga? Sino ba ang walang kamalay malay na pinagtataksi lan na pala sya ng boyfriend nya at ng kaibigan nya? Sino ba? Ako diba? Pero ako pa din ang masama?.. Sino ba dito ang napahiya sa school dahil sa sex video na kumalat ng boyfriend ko AT ng kaibigan ko? Ako diba? Pero ano ako pa din ang kon trabida?"ang haba ng litanya ko pero hindi pa ako tapos, alam kong medyo malakas naang boses ko. "pwede ba Ejay wag lang magiskandalo dito.."saway ni Kiron. "Hindi! Hindi mo pa ako mapipigilan, madami pa akong sasabihin at hindi mo ako m apipigil!"this time sumisigaw na talaga ako. "EJAY!"ani Kiron. "You are my first love, ikaw Kiron, binigay ko lahat ng pagmamahal, pagaalaga, p agintindi, at pagtatanggol sa mga kaibigan ko dahil ayaw sayo, lahat lahat willi ng ko ibigay sayo, as a matter of fact, minsan naiisip ko din to give you my vir ginity. Pero bakit parang kulang Kiron? Bakit parang kulang pa din sayo?"umaagos ang luha sa aking mga mata."After ng break up at encounter natin sa Mall may na rinig ka ba sa akin Kiron? Wala.. Nanahimik ako, even after ko malaman about Bel le's pregnancy wala kayo ni isa mang narinig sa akin, habang kayo masayang masay ang nagcecelebrate sa pagiging parents to be nyo ako nasa hospital suffering fro m this fucking heart ache! And I was starting to move on Kiron, little by little ay pinagaaralan ko, unti unti ko na natatanggap na we cant be together tapos et o ka pagsasalitaan ako ng kung ano ano na parang ako pa talaga may atraso sa iny o ni Belle?"kinuha ko ang panyo at pinahiran ang mga mata ko saka ako tumayo. "Alam mo Kiron, hindi tipo ng nanay ko ang manakot lang through words, alam mo y an! Dahil sa sobrang sakit na binigay nyo sa aking dalawa kayang kaya nya kayong patayin without saying na gagawin nya yon, hindi mo alam how hurt my mother is dahil sa ginawa mo sa akin pero pinakiusapan ko sya na wag ka na sitahin, dahil kahit sinaktan mo ako, gusto pa rin kitang protektahan.. At ang mga kaibigan ko,

they are not the type na sinasabi mong magtetext para manakot, because for them that is bullshit kaya hindi ko alam kung saan nakukuha ni Belle ang mga pinagsa sasabi nya, baka naghahallucinate na naman! Kaya utang na loob lang Kiron"tining nan ko si Kiron sa mga mata nya. "Tell Belle na kung gagawa sya ng kwento, galin gan naman nya, hindi yung pati sa pagsisinungaling hindi nya magamit ng maayos y ung utak nya!" Pagkasabi ko ng punchline ko ay umalis ako, umaagos ang luha ko, wala akong paki alam kung madaming makakita pero kailangan kong iiyak lahat to. "Ang kapal ng mukha nya! Ang kapal ng mukha nila!"sigaw ko habang tumatakbo kung saan at walang pakialam kung saan madala ng paa ko. Para namang nakikidalamhati ang ulan sa akin dahil ang minsanangn pagambon ay nasundan ng malakas na pagpat ak nito pero hindi ako tumigil, sinabayan ko ng takbo ang mabilis na paglakas ni to. Corny na kung corny pero kailangan kong ibuhos lahat ng sama ng loob ko. Sa isang abandonadong park ako dinala ng aking mga paa. Malayo sa kabihasnan at dit o ay buong lakas kong sinigaw ang laman ng puso ko. "ANG KAPAL NG MUKHA MO KIRON! ANG KAPAL NG MUKHA MO! ANG KAPAL NG MUKHA NYONG SA KTAN AKO! BAKIT PAULIT ULIT NYO AKONG SINASAKTAN!! BAKIT! ANONG KASALANAN KO SA INYO! ANOOO!"malakas kong sigaw at saka ako napaupo sa isang kinakalawang na ben ch doon at dahan dahan napahiga habang umiiyak. "Bakit nyo ako sinaktan.. Bakit. ."patuloy kong pagiyak. Patuloy pa din ang pagbuhos ng ulan pero wala akong paki alam, maya maya ay di ko napansin na parang may bumuhat sa akin pero hindi ko na nalaman kung sino to dahil tuluyan na akong nawalan ng malay. + Nagising na lang ako dahil sa mainit nabagay na dumadampi sa mukha ko, at pamaya maya ay sa mga braso ko, narinig ko din ang tinig ng isang pamilyar na boses. "Manang, ilapag nyo na lang dyan ang sopas, ako na bahala dito, ako ng magpapaka in sa kanya.."kasunod noon ay ang tunog ng pagsara ng pinto. Unti unti kong dinilat ang aking mga mata at bumungad sa akin ay walang iba kung hindi si Abby. Nakangiti sya pero sa mata nya ay batid mo ang sobra nyang pagaa lala. "Abby.."tawag ko sa kanya at saka ako napabalikwas ng bangon. "Anong nangyari?"i nikot ko ang paningin ko sa lugar kung nasaan ako, hindi iyon ang silid ko. "Nas aan ako?"sunod kong napansin ang suot kong damit, iba na. "Nasaan ang damit ko? Sino nagpalit ng damit ko? Ikaw?"sunod sunod kong tanong. "Anong ginawa mo sa ak in Abraham?"at saka ko hinampas ng unan si Abby. "Teka teka.. Eurenika!"pigil nya. "Hindi mo na ba matandaan ang nangyari sayo ka ninang umaga?"Kung hindi pa itanong ni Abby ay hindi ko maaalala ang tungkol sa naging paguusap namin ni Kiron kaninang umaga. "Sorry Eurenika a at kinuha ang ka kumutsara ng at sinubo yon. nahuli ako.."napatingin ako kay Abby sa sinabing iyon, tumayo sy mangkok na may sopas at ang kutsara. "Kumain ka muna"anito at sa konti saka ito sinubo sa akin,para naman akong tanga na ngumanga Tahimik lang kami habang sinusubuan nya ako.

"ayoko na Abby.. "awat ko sa kanya at saka nya ako pinainom ng mainit na gatas. "Anong oras na?"tanong ko pagkainom ko ng gatas. "Ala una na ng hapon.."sagot ni Abby at saka muling kinuha ang twalya at binanla wan sa dala nyang palanggana na may mainit na tubig. "Naku, may klase pa ako! Baka hinahanap na ako nila Mamu! At saka nila Misha.."n

atarantang sabi ko ng marinig ko ang oras at saka ako nagtangkang bumangon. "Wag ka na bumangon, mamahinga ka na, nakausap ko na si Tita Elisa, sabi ko kasa ma kita, pati sila Misha.."ani Abby at saka lumapit sa akin at kinuha ang braso ko at pinunasan. "Wala ka naman sakit pero naniguro na ako pinatingnan kita kani na sa doctor, sinabi na lang nya na mayat maya kang punasan ng mainit na tubig. Maya maya maligo ka na, papahanda ko na kay Manang, binili na lang kitang damit para may maisuot.." "Alam ba nila Mamu ang nangyari? Kung paano mo ako nakita?"putol ko sa mga sinas abi ni Abby, napatingin lang sya sa akin at umiling. "Alam ko kasi magiging reaksyon ni tita at alam kong ayaw mo ng magalala sila ka ya nga dito na lang kita dinala sa bahay" "Paano mo ako nakita Abby?"usisa ko sa kanya. "Tuwing umaga kasi Eurenika, sinisiguro kong nakakapasok ka ng maayos sa school, kaya nakaugalian ko ng ihatid ka ng hindi mo alam, nakita ko na papunta kang Ma ng Domeng's. Hinintay kita sa labas at nagulat na lang ako umiiyak ka palabas, s inundan agad kita, hindi kita agad malapitan kasi gusto muna kita magisa pero nu ng makita kong hindi ka gumagalaw, nagpanic na ako kaya lumapit na ako at binuha t kita."kwento ni Abby. Napatingin ako kay Abby, pinagmamasdan ko sya habang pinupunasan nya ang mga bra so ko, kitang kita sa mga mata nya ang pagmamahal para sa akin, na para bang sin asabing aalagaan nya ako. Nang matapos sya ay tumayo na sya. "Ilalabas ko lang tong palanggana,check ko na rin kung nakapagluto na si Manang at ng makapaglunch ka na.."paalam nito, lalabas na sana ito pero tinawag ko sya. "Abby.." "Bakit?" "Gusto kong mapalayo sa kanila.. Kay Kiron, kay Belle.. Kahit ngayong araw lang. . Pwede mo ba akong samahan?"hindi ko alam kung anong mga nasabi ko, pero si Abb y, imbes na magtanong ay isang ngiti lang ang binigay sa akin. + The next thing I remember ay nagbihis kami at umalis na, nirequest ko kay Abby n a magcommute lang kami at pumayag naman sya, jacket, at bag lang ang dala namin. Sa bus papuntang Batanggas kami sumakay, sabi ni Abby ay pupuntahan daw namin an g dating nagalaaga sa kanya. Hindi ko alam kung ilang oras ang naging byahe, bastat ang alam ko ay nakatulog akong nakahilig sa balikat nya. Pakiramdam ko safe na safe ako sa mga balikat ni Abby. "Eurenika, nandito na tayo.."gising sa akin ni Abby, agad akong dumilat at pupun gas pungas na tumayo. "Nasan Nasaan? Halika na?"wala sa sarili kong sabi, natawa lang si Abby sa ginaw a ko. Mula bus terminal ay sumakay kaming jeep at pagbaba namin ng jeep ay sumakay pa kaming tricycle. Malayo pa lang ay tanaw ko na ang dagat. Magaalasingko na noon kaya naman ang ganda pagmasdan ng dagat. Maya maya pa ay bumaba na kami. Isang b

ahay malapit sa dagat ang pinuntaha namin. "ABBY! IKAW BA YAN? ABBY! BABY KO!"tuwang tuwang salubong ng isang may edad na b abae at may katabaan, napipi ata si Abby sa pagkakayakap nito. "Nanay Tessie, eto po si Eurenika, Eurenika si Nanay Tessie, sya ang nagalaga sa akin mula ng maliit pa ako.."pagpapakilala sa amin ni Abby. "Ejay na lang po.."pagpapaikli ko sa pangalan ko, napansin kong tiningnan ako ng matanand at pagkatapos ay kay Abby. "Huwag nyong sabihing nagtanan kayo?"nakataas ang kilay nitong sabi. "Nanay Tessie hindi po, hindi po pangtanan si Eurenika, ang tipo nya ay yung hin aharap sa dambana at pinapakilala sa magulang.."nakangiting sagot ni Abby. Infai rness, napasmile ako doon at napatingin kay Abby. Aligagang aligaga ang nanay Tessie ni Abby, agad agad kaming pinamalengke at pin ahuli ng ano mang mahuhuli ang asawa. Sinigang na hipon, Inihaw na bangus, prito ng tilapya na may mangga, kamatis at sibuyas ang palaman. Mayroon pang pakwan at saging. Maghapon akong walang nakain bukod sa sopas kaya naman madami ako nakai n, nakakatuwa kasi sa dahon kami ng saging kumain. Nakataas pa ang paa ko. For t he first time ay naranasan ko ito. Matapos ang hapunan ay naglakad kami ni Abby sa may tabing dagat. "Ang saya naman dito, tahimik.. Parang walang problema.."wika ko. "Tama, dati pangarap kong dito magpagawa ng bahay ay dito na tumira..."kwento ni Abby. "dati? Bakit? Ngayon hindi na?"hindi ako sinagot ni Abby bagkos ay naupo lang it o sa may buhangin at tahimik na nagmasid. "Alam mo Eurenika, tuwing nandito ako, pakiramdam ko ang sarap sarap mabuhay.." Tahimik na pinagmamasdan ko lang si Abby habang nakapikit at tila sumasagap ng s ariwang hangin. Pinagmasdan ko maigi ang mukha nya, hindi ko maintindihan kung b akit pero parang may nagbago sa itsura ni Abby, bukod syempre sa style ng buhok nya pero parang may nagiba. Habang pinagmamasdan ko sya ay bigla akong nakadama ng hindi ko maipaliwanag na pangamba. Napahawak ako sa dibdib ko at napatingin s a akin si Abby. "May problema ba Ejay?"tanong nya pero imbes na sumagot ako ay humilig ako sa ba likat nya. "Dito ka lang Abby, dito ka lang, alam kong kasakiman pero please, dito ka lang. ."pahayag ko. Humabol din kami ng gabing iyon para sa last trip pamanila, pareho kaming tulog ni Abby buong byahe, bago umuwi ay hinatid pa nya ako sa Amin. Doon ko pa lang n aalala na hindi pala ako nakapagpaalam, bigla akong kinabahan dahil siguradong p atay ako kay Mamu. Pagpasok ko ay tahimik ang buong kabahayan. Dahan dahan akong pumanik sa hagdan pero isang boses ang narinig ko. "Ejay anak halika lang.."nagulat pa ako ng marinig ko ang tinig ni Papu. "Papu.. Sorry po.."

"No need anak, tinawagan kami ni Abby at nagpaalam na isasama ka,may tiwala kami sa kanya kaya pumayag kami."wika ni Papu. Lumapit ako kay Papu at napansin kong umiinom sya. "Papu, bakit ka umiinom? May problema ba?"usisa ko. "Ano ka ba anak, hindi lahat ng umiinom may problema.."sagot ni Papu. Nga naman. "Eh bakit kayo umiinom?"tanong ko muli. "Pampaantok.." "Gabi gabi mo ba ginagawa yan?" "Minsan lang kapag hindi makatulog.." "Ah.. Papu pwede magtanong?" "Ano yon?" "Gaano mo kamahal si Mamu?" "Well.. Nakikita mo ba tong kandila na to.."tanong nya. "Opo, anong meron, bakit nga pala may kandila?"tanong ko. "I love you're mother more than the Candle love the darkness.."matalinghagang pa hayag ni Papu. "Paano nyo naman nasabi Papu na love ng candle ang darkness.. "tanong ko muli. "Dahil ang candle is useless kapag walang darkness, sa darkness lang sya nagkaka silbi.. "sagot ni Papu. "So you mean may silbi ka lang kapag nandyan si Mamu?" "not really, sabihin na nating para akong kandila, nang mameet nya ang darkness saka pa lang nya narealize kung gaano sya kahalaga." Napangiti ako sa paliwanag ni Papu. "Mabuti naman napangiti na rin kita, nahihiya na kasi ako puro na lang si Abby a ng gumagawa noon.."biro ni Papu. "Papu.. Ang love ba ay pangmatagalang process? I mean.." "Depende sa tao yan Hija, di naman kasi sinabi sa batas na dapat matagal ang pro cess para mahalin mo ang isang tao.. Choice natin yan.. Di komo ikaw nakamove on na at sila hindi pa masama ka na, dahil walang timeline ang pagibig, hindi naka saad dyan na kapag heartbroken ka isang buwan kang magmumukmok,"paliwanag ni Pap u, hindi talaga ako makapaniwala na naguusap kami ni Papu tungkol sa love. "Eh Papu, posible bang mapamahal ang isang tao ss loob ng 7days.."nabigla din ak o sa tanong ko pero natanong ko na kaya wala ng bawian. "Why not.. kung iyong taong iyon ay binibigyan ka ng madaming dahilan para mahal in sya bakit hindi?"ngiti na lang ang sinagot ko, naggoodnight na ako kay Papu a t pumanik na. Naglinis lang ako ng katawan at nagpalit ng pantulog saka ako nahi ga at ilang saglit lang. Knock out.

Pakiramdam ko ay sandali pa lang akong natutulog ay bigla na lang akong nakarini g ng kalabog at sigawan. "ERIN! EDEN! PUMASOK NA KAYO DITO!"si Mamu yon. Agad agad akong napabalikwas ng bangon, tinignan ko ang orasan, alas dos pa lang ng madaling araw. Si Emz ay nag ising din. "Ate anong nangyari?"tanong nito. "Hindi ko din alam eh,"dali dali na kaming bumaba upang tingnan ang mga nangyaya ri. Sa Sala ay nadatnan ko si Papu na galit na galit at hawak hawak ni Mamu, sam antalang si Bella ay nasa pintuan at kung may anong pinapanood. "EDEN TAMA NA YAN!"sigaw ni Bella, agad agad akong tumakbo palabas at nagulat ak o ng makita ang mga pangyayari. Si Eden at Erin binubugbog si Kiron. "KUYA! ERIN!" +

Chapter 7 BY. ARiAN ******************************** Nang makausap ko si Kiron ay sobrang nasaktan talaga ako sa mga sinabi nya. I wa s really lost after that conversation buti na lang laging nandyan si Abby, nakaa bang at nagbabantay. Pero talagang si Kiron ay babalik at babalik sa buhay ko.. ******************************** "Ang kapal ng mukha mong magpakita pa dito!"sigaw ni Kuya Eden na galit na galit saka ito binigyan ng malakas na suntok, napahawak ako sa bibig ko at napasigaw. "KUYA! TAMA NA!"saka ko tinakbo ang dalawa kong kapatid. Inawat ko agad si Erin na pinagsisisipa pa ang nakahigang si Kiron. Si Bella naman ay tinakbo si Kuya E den at inawat din. "Ejay.."narinig kong tawag ni Kiron, duguan na ang mukha nya, mukhang napuruhan sya ng dalawa kong kapatid. "Ano bang ginagawa mo dito Kiron!"inis na tanong ko dito. "Gusto lang sana kita makausap.."anito. "Nagusap na tayo kanina diba? Hindi pa ba sapat yung mga sinabi mo para saktan a ko?" "Im sorry.. Im sorry for being such a fool.. Napakatanga ko para magpaloko kay B elle.."wika ni Kiron habang umiiyak. "Anong ibig mong sabihin?"nagulat kong tanong. "Ginago lang nya ako, pinaikot, she is not really pregnant, gusto lang talaga ny a ako makuha, kanina pagkagaling ko mula sa paguusap natin ay dumiretso ako sa b ahay nila and I heard her talking to her mother, nagagalit sa kanya ang Mama nya

dahil nagpapanggap syang buntis..3months na nya akong niloloko.. Oo inaamin ko meron nangyari sa amin before pero that was an accident, nilasing nya ako at nan gyari na ang dapat mangyari,after noon sinabi nyang buntis sya, wala akong magaw a.. Im sorry Ejay, Im such a fool.."for the first time ay nakita kong umiiyak si Kiron at hindi ko alam ang mararamdaman ko. "ERIN! EDEN!"narinig kong sigaw ni Mamu mula sa loob ng bahay namin. "Ganyan ba ang tinuro ko sa inyo! Ang mambugbog! Pumasok kayo dito at hayaan nyong magusap si Ejay at Kiron!" Papasok na ang mga kapatid ko pero nagsalita ako. "No Mamu, wala po kaming paguusapan ni Kiron.."ani ko at saka ako humarap kay Ki ron. "Poor you at nagpauto ko, so ano? Gusto mo patawarin kita? Makipagbalikan s ayo? Bago pa mabuntis Kuno si Belle ay may kumalat ng video, bago pa yun ay im s ure matagal na kayong nagsesex.. So hindi ko mahanapan ng justice ang mga paliwa nag mo.. Okay na ako Kiron, yung pagiyak ko sayo kanina, huli na yon dahil okay na ako, hinding hindi mo na ako masasaktan.. Kung kapatawaran ang hinihingi mo, okay pinapatawad na kita.. Pero hanggang doon na lang yon.. Umalis ka na Kiron.. Wala ka na dapat pang sabihin dahil okay na ako.. Kung inaakala mong magkakanda rapa ako sayo dahil sinabi mo yan, pwes hindi.. Okay na ako, kaya umalis ka na.. "ang daming "okay na ako" pagkasabi ko noon ay pumasok na ako sa bahay namin ng walang lingon lingon. Tama ba yung ginawa ko? Pero yun ang nasa isip ko, wala na talaga, ng makita ko si Kiron ay wala na ang sakit. Wala na akong pakialam. + DAY 6 "so excited ka na ba para sa DEBUT mo bukas?"usisa sa akin ni Misha, kaslukuyan kaming gaganapan ng event para sa aming final rehearsal. "Yeah, "matipid kong sagot. "HUWAW NAMEN.. Feel na feel ko ang excitement mo ah, todo na ba yan?" "Excited naman talaga ako e, may iniisip lang ako.."nakapangalumbaba kong sabi. "Huhulaan ko, hindi yan Ano.. Sino yan noh.."nakataas na kilay at nakapamewang p ang sabi ni Misha. Inirapan ko lang ito at saka tumingin sa mga nagrerehearse. "Gusto kasi sana maging part si Abby ng debut ko.."ewan ko kung ano ang nasa isi p ko at bigla kong pinoblema ang pagsali ni Abby sa program ng debut ko. "Eh Yun lang pala eemote emote ka pa dyan!"pagkasabi ni Misha noon ay pakendeng kendeng pa tong pumunta kay ate Tere at nakita kong may binulong dito. Pagkabulo ng ay napatingin lang sa akin si ate Tere at ngumiti saka ito tumango kay Misha. Paglapit sa akin ni Misha ay nakataas ang kilay kong tinanong ito. "Anong kalokohan yon Bumbay?"sita ko kaagad dito. "Well. Ginawan ko na ng paraan ang sentimyento mo.. So ang mabuti pa tawagan mo na si Abby at papuntahin mo na dito, sya na kamo ang magiging escort mo, dali na at baka bukas maligaw yon sa mga gagawin nya.."napanganga na lang ako kay Misha .

"Gaga ka talaga, eh paano kung ayaw naman nya at saka..." "Ejay! As if naman na kaya kang tanggihan ni Abby noh? Duh.. "kung sabagay ay ma y katwiran si Misha. Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang number ni Abby per o cannot be reach. "Cannot be reach eh"nakasimangot kong sabi. "Hala! Puntahan na lang natin sa kanila."pagkasabi non ni Misha ay di na ako nak asagot at hinatak na nya ako, mabuti na lang at natangay ko pa ang bag ko. Ilang minuto lang ay narating na namin ang kila Abby sakay ang scooter ni Misha( bumbay nga) mabuti na lang at along the village lang ang sa kanila at pwede nami ng motorin lang. "Magdoorbell ka na.."utos sa akin ni Misha pero bago ko pa man din nagawa ay gin awa na nya. "Ikaw na kaya.. Ikaw na.."minsan talaga sablay tong kaibigan ko na to. Nakailang doorbell na kami ay wala pa ring lumalabas, nagiingay na nga si Misha ay wala pa ring lumalabas. "Ejay ah, baka naman mamaya hindi naman ito yung bahay nila Abby!"naiirita ng sa bi ni Misha at saka naupo sa tapat ng gate ng bahay nila Abby. "Hayaan mo na kasi, baka wala dyan, okay lang naman kahit hindi sya ang makapart ner ko, okay lang na si Erin na lang.."sabi ko kahit alam kong bakas sa boses ko na labag ito sa loob ko. "Kung bakit naman kasi Ejay ngayon ka pa nagemote ng ganyan, eh kung nun pa sana naisipan mong isama si Abby eh di sana.."biglang napatigil si Misha at nagdudud ang tumingin sa akin at saka tumayo at namewang with matching duro duro pa. "EUR ENIKA JASMIN FUENTES, magtapat ka nga sa akin, eto yung totohanan lang ah.. May feelings ka na ba kay Abraham?"muntikan ng umabot ng anit ni Misha ang kilay nya sa sobrang taas. Napatahimik ako, hindi dahil nahihiya akong sumagot, talaga lang hindi ko alam a ng isasagot, napaupo ako sa kaninang inuupuan ni Misha, tinabihan naman ako nito . "Ano hindi ka na nakasagot dyan, ang simple simple ng isasagot mo dyan e, yes or no lang.."tama sya, simpleng sagot lang naman e, pero bakit hindi ako makasagot . "Hindi ko alam.."tanging nasabi ko. "Hindi mo alam? Asus, paanong hindi mo alam eh feelings mo yan hindi naman sa ak in.."pagtataray nito. "Hindi mo kasi naiintindihan eh!"naiirita kong sagot sa nakakairita kong kaibiga n. "Pwes paintindi mo sa akin.." "Napakabait ni Abby, sobra sobra.. Lahat na ata ng pagpapasaya ginawa nya sa aki n at wala na akong mahihiling pa.." "Yun naman pala eh.."

"Pero Mish, ayokong magkamali, ayokong magmadali kasi baka mamaya hindi naman ta laga feelings to para sa kanya, baka mamaya nagiging rebound ko lang sya dahil h eart broken pa ako kay Kiron, at hindi deserve ni Abby ang maging rebound lang.. "lately nagiging madrama ang mga dialogue ko, nakakakilabot lalo nat nakahello k itty pa akong headband. Hindi kumibo si Misha, bagkos ay ngumiti lang sya at tinapik ako sa balikat. "Alam mo, hindi mo na ako kailangang sagutin kasi obvious naman ang sagot.." "Huh? Ano bang sinasabi mo?"ang gulo kausap nitong bumbay na to. "You like him Ejay, sa ngayon ay hindi mo pa alam sa sarili mo, pero yung mga ta o sa paligid mo, mapapansin dahil sa attitude mo towards him.." Napaisip ako ng malalim, at sa sobrang lalim ay hindi na ako makaahon. Pinakiram daman ko ang sarili ko at pinikit. Inisip ko si Kiron, pero imbes na pain tulad ng dapat kong mafefeel dahil sa mga nagawa nya ay blanko lang, as in parang wala lang sya sa akin, he is just Kiron, nothing more, nothing less, at pagkatapos n oon ay inisip ko si Abby, isang Abby na nakasmile, isang Abby na mahal ako, at d oon ay hindi ko maiwasang mapasmile. "Anong nginingiti ngiti mo dyan?"usisa ni Misha. "Tama ka.." "Tama na ano?"asus, ang bilis namang makalimot nito. "I like him.. I like Abby.. A lot!"pagtatapat ko. My gosh, hindi ako makapaniwal a sa mga nasabi ko, oo gusto ko sya, hindi pa man din tapos ang seven days pero eto ako nahulog na. + Hapon na ay wala pa ring Abby na nagpaparamdam, hindi ako mapakali dahil hindi a ko sanay na hindi ko sya nakikita or should I say ngayong sigurado na ako sa naf efeel ko ay gusto ko na sya makita. "Ejay may naghahanap sayo.."tawag sa akin ng isa sa mga staff ng event coordinat or ko, nandoon pa rin ako sa venue that time at pinopolish ang mga dapat ipolish para sa aking big day bukas. Napatayo naman ako, sa pagaakalang si Abby to, tin adtad ko na kasi sya ng text after namin manggaling sa kanila ni Mish. Agad kong nilabas ang sinasabing bisita ko pero hindi si Abby yon, walang iba ku ng hindi si Kiron, again, bakas pa rin sa mukha nya ang pasa na dulot ng pagkaka bugbog nila kuya, pero hindi na ito dumudugo. "Ano na naman Kiron?"irita kong tanong. "Gusto kitang makausap Ejay.."sabi nito. "Wala na tayo dapat pagusapan"pagkasabi ko noon ay tumalikod na ako. "Tungkol ito kay Abby"para namang pumalakpak ang tenga ko ng marinig ang pangala ng Abby. Nilingon ko sya at kinunutan ng noo. "Hinihintay mo sya diba? Pwes Ejay wala ka ng hihintayin dahil hindi na sya pupu nta.."

"Anong pinagsasasabi mo Kiron! Huwag mo akong ginagagago!" "He want you to have this.."sabay abot nito sa akin ng isang sulat. "Binigay nya sa akin yan kaninang umaga, pinuntahan nya ako, at sabi nya puntahan kita.." Naguguluhan kong kinuha ang sulat kay Kiron at binuklat at saka ko ito tahimik n a binasa. ~ Dear Eurenika.. Ngayon ang ika-6th day ng panliligaw ko sayo, alam ko sa dami ng nagawa ko para sayo ay kulang pa din lalo nat hindi ito ang kailangan mo kung hindi si Kiron, t hats why Im bringing him back to you, ayoko kasing nakikita kang umiiyak at if K iron is the only person that will make you happy, Im willing to give way.. 6th d ay and nangako ako na I will make you happy in 7 days so ano pa man ang mangyari tutuparin ko yon. But for now, mas maigi pa siguro na dumistansya ako sayo para hindi ka na maguluhan. - the boy who loves you so much, ABBY. Bullshit! Napakabullshit mo! Ang tanga tanga mo Abraham! Bakit ka nagcoconclude without asking me kung ano ba talaga! Hindi ko na napansin na napapaluha na ako. Naramdaman ko na lang na lumapit sa akin si Kiron. "Ejay, tahan na, mas mainam na to, masasaktan ka lang.."bigla ako napatingin kay Kiron na tila mabangis na leon. "Ano bang alam mo Kiron! Eh ang alam mo lang naman ay saktan ako! Ako? Sasaktan ni Abby, Im sorry pero he is not like you kaya imposibleng mangyari yon.. Kung a ko sayo aalis na ako kasi para sabihin ko sayo, maling mali si Abby, hindi ikaw ang kailangan ko.."pagkasabi ko noon ay tuluyan na akong tumalikod at lumuha. Paano nya nagawa sa akin to, and of all day ay sa mismong bisperas pa ng birthda y ko. Ano bang iniisip nya. Hindi ko na mapigil ang sarili ko kaya naman tumakbo ako sa Cr at doon binuhos ang sama ng loob ko. "Ejay.."narinig kong tawag ni Misha. Pero hagulgol lang ang sinagot ko. "Ejay! w hats wrong?"alalang tanong nito at saka sapilitang binuksan ang pinto. Nakahalum pasay ako sa sahig ng cr, oo, sa sahig ng cr at nakatalungko sa may toilet. "Ejay! Ano bang problema!"panic nito at saka ako dinamayan. Pero hindi ako sumag ot, umiyak lang ako ng umiyak. Nakita nya ang hawak kong sulat at binasa. "Ano bang iniisip nya Mish! Pahuhulugin nya ako sa kanya tapos para na lang nya akong laruang ibabalik kay Kiron!"tahimik lang si Misha, niyakap nya ako at tula d koy sumalampak din sya sa sahig. + Hating gabi na ay hindi pa rin ako dalawin ng antok. Magdamag akong nakatulala a t tahimik na lumuluha, hindi ko kasi pwedeng lakasan at baka marinig ni Emz. Pag kagaling ko sa Rehearsal ay hindi na ako nagdinner, mabuti at kasama ko si Misha kaya sya na lang ang nagdahilan kay Mamu. Para akong tangang umiiyak habang nakapasak sa tenga ko ang headset at nakikinig sa tugtuging There For me ni Mariah Carey. Nasa kalagitnaan ako ng chorus ng biglang may magtext. ---

From: Abby Eurenika, pwede ka ba lumabas, gusto sana kita makausap. Dito ako labas nyo. ---Bigla ako napatayo at nagmamadaling tinungo ang bintana, sumilip ako at nakita k o nga syang nandoon at nakasandal sa may gate namin. Agad kong inayos ang sarili ko, naglagay ako ng madaming powder sa mukha upang matakpan ang namamaga kong m ata dahil sa kakaiyak. Pinony ko rin ang buhok ko at saka ako naglagay ng cologn e. Dahan dahan akong lumabas ng kwarto at dahan dahang bumaba ng hagdan, siguradong tulog na sila Mamu dahil maaga pang gigising yon at may aasikasuhin. Paglabas k o ng pinto ay dahan dahan akong lumapit sa may gate. Kinakabahan ako, for the fi rst time kasi ay magkikita kami after ko aminin at makasigurado sa sarili ko na gusto ko nga sya. "Abby"tawag ko sa kanya. "Gabi na ah.." Nilingon lang nya ako, binuksan ko ang gate at nilabas ko sya. "Doon tayo"turo ko sa kanya sa upuan sa may basketball court sa tapat namin. Nag patiuna ako at sumunod sya. Nauna akong naupo. "Upo ka"aya ko sa kanya saka ko tinuro ang pwesto sa tabi ko. Umupo naman sya pe ro may distansya. Ilang minuto lang kaming ganon at hindi nagsasalita. Pero maya maya ay binasag na nito ang katahimikan. "Umiyak ka daw.."sabi nya. "Paano mo nalaman?"tanong ko pero nakayuko ako at nakatingin sa Hello Kitty kong tsinelas.. "Sinabi sa akin ni Kiron.. Nagagalit sya sa akin.."napatingin ako sa kanya at na pansin ko na seryoso sya, para syang galit na hindi ko maintindihan. Napansin ko din na para syang namumutla at namamayat. "Ano ba nama kasi ang naisipan mo at"itatanong ko sana ang tungkol sa sulat pero pinigil nya kaagad ako. "Eurenika, alam mo, may mga bagay sa mundo na hindi permanente, pwedeng ngayon m asaya ka, pwedeng bukas malungkot ka na, pwedeng ngayon wala ka problema pwedeng bukas meron na, pwedeng ngayon buhay ka at pwede ring bukas hindi na.. Kaya dap at handa tayo.." "So sinasanay mo ako na wala ka.."sarkastiko kong tanong. "Maaari.." "Ganun na lang ba yon? Pagkatapos mo akong sanayin na palagi kang nandyan para p asayahin ako eh bigla bigla eto ka naman sasanayin akong wala ka! Pinaglalaruan mo ba ako Abby?"may tono na ng galit sa boses ko. Hindi nagsalita si Abby. Isang nakabibinging katahimikan na naman ang namagitan sa amin. "Eurenika, kung alam mo lang kung gaano ko kagusto alagaan ka habang buhay, pasa yahin ka, mahalin ka, pero.." "Pero ano, ano Abby? Ipagpipilitan mo na naman ulit sa akin si Kiron, si Kiron n a nanakit sa akin? Talaga bang gusto mo ulit ako masaktan Abby?"hindi nagsalita

si Abby. Ilang minutong wala ni isa man sa amin ang nagsalita, pero isang singot ang kina gulat ko at napatingin ako kay Abby, nagpapahid sya ng luha, umiiyak sya. "Abby.."bigla na lang syang tumayo at naglakad palayo pero tumigil din panandali . "Bigo ako Eurenika, bigong bigo, Mukhang hindi ko matutupad ang seven days ko.." "Bukas hinintayin kita sa birthday ko."putol ko sa ano pa mang sasabihin nya. "Ejay.. " "Hihintayin kita.."pagkatapos ko sabihin nun ay tumalikod na ako, hindi ko na ka yang pigilin pa ang mga luha ko. Pagkatalikod ko ay nagsalita muli sya. "Hindi ko maipapangako, bukas pupunta na ka kaming states ni Mommy, maaring ito na ang huli nating paguusap Ejay, hindi ko alam kung makakapunta pa ako sa Debut mo.."parang gumuho ang mundo ko sa narinig, nilingon ko sya pero nakatakbo na s ya palayo. Hindi ka pwedeng umalis, sigaw ng utak ko, hindi pwede Abby! Hindi pwede.. "Hindi ko pa nasasabing Gusto kita.."at kusa na namang pumatak ang luha sa mga m ata ko. +

Chapter 8 By. ARiAN ************************************** Inaamin ko, gusto ko na si Abby, at dahil sa kanya ay tuluyan ko ng nakalimutan lahat ng pananakit na ginawa sa akin ni Kiron. Pero bakit kung kailan inamin ko na sa sarili ko ang totoong nadarama ko ay saka pa nya ako tinutulak palayo. ************************************a* + DAY 7 "Happy Birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday! Happy Birthday, h appy birthday to you!"nagising na lang ako sa kantang iyon, paggising ko ay naka ngiting bumungad sa akin ang Buo kong pamilya. Isang pilit na ngiti ang binigay ko sa kanila, ayokong ipahalata sa kanila ang l agay ng aking puso. "Bakit ganyan ang mata mo? Umiyak ka ba?"usisa ni Mamu, ang nanay ko talaga daig pa si detective Conan. "Hindi Mamu, hindi ako nakatulog sa sobrang excitement.."pagsisinungaling ko wit h matching smile pa. "Asus, excited na sya..ang anak ko 18 na.."si Papu naman ang drama, well saan pa ba ako magmamana. "Ejay, may sasabihin kami sayo ni ate Bella mo"nakangiting sabi ni Kuya Eden.

"Ano yon?" "Magiging tita ka na!"napangiti ako sa magandang balita, kahit papaano ay nalimo t panandali ko ang pait na dulot nag paguusap namin ni Abby kagabi. "WOW! Magiging tita na ako!"excited kong sabi at saka ko niyakap si Kuya Eden. P ati na rin si Ate Bella. "Napakagandang birthday gift naman nito"sabi ko kay Kuya. "Eh di hindi ka na bab alik nyan sa Singapore?"usisa ko. "Next Month ay magpapakasal na kami ni Ate Bella mo, then saka ako babalik ng Si ngapore, and next year after nya manganak ang church wedding." "Ayyyy, nakakatuwa naman, magiging lola na si Mamu"nasabi ko. "Hoy hoy! Wag na wag nyo ako matatawag na lola kung hindi lulunurin ko sa timba ang anak nyo"pananakot ni Mamu. "Eh ano naman gusto mong itawag sayo ng apo natin"tanong ni Papu. "MamuBels!"nakapamewang na sabi ni malandi kong ina. "At sa akin?"si Papu. "Papuber!"Malakas na tawanan kami, nagyakap yakap kami, mabuti na lamang ay may ganto akong pamilya, kahit papano ay mababawasan ang sakit na nadarama ko. Kanya kanya na kaming ligo pagkatapos magalmusal, sabay sabay kasi kaming nagsim ba,at saka kami dumiretso sa fastfood kung saan kami madalas kumain. Nang matapo s ang family bonding namin ay kanya kanya kaming alis para sa pagaasikaso sa deb ut ko. + "Girl, ngingiti ka naman"bati sa akin ni Mish, kasalukuyan na akong minemakeupan , ilang sandali na lang ay maguumpisa na ang aking debut. Ngumiti lang ako sa aking kaibigan, saka ko kinuha ang cellphone ko at tinext si Abby. ----To: Abby Hihintayin kita. Pumunta ka man o hindi, maghihintay pa rin ak. :) -----Kanina ko pa tinetext si Abby pero wala pa rin syang reply, sa totoo lang ay naw awalan na ako ng pagasa na pupunta sya. Pinilit ko na lang pasayahin ang sarili ko. Para sa mga taong pinipilit pasayahin ang araw na ito. Matapos akong ayusan ay hindi muna ako pinagdamit, kinunan pa ako ng picture, me dyo ang akward kasi para akong ikakasal. Simple lang ang naging ayos ko, kinulot lang ang buhok ko at hinalf moon. Hiniling ko kasi sa nagaayos na ayokong magin g oa ang ayos ko sa debut ko, baka kasi mapagkamalan akong kurtina sa mismong de but ko. Dahil Hello Kitty ang tema ay nilagyan ako maliit na ribbon na pink sa b uhok.

Kulay pink ang aking gown,patube ito at ang skirt nito ay paballoon. Ang print n g tela sa pinakaskirt ay puro ribbon samantalang ang pinaKatube naman ay plain l ang. Feeling ko isa akong prinsesa. Kulang na lang korona. At dahil maarte ako g usto kong umeksena ng grand entrance. Ayoko kasi ng usual entrance ng mga nagdedebut, yung bababa ng hagdan baka kasi mamaya maapakan ko yung gown ko mahulog pa ako, ayokong magaagaw eksena. Sakay n g malaking float kung saan dinesenyuhan ng mga pink na lobo ay dumaan kami sa ma y tabing pond ng paggaganapan ng aaking birthday. Eto ang tinatawag na buwis buh ay entrance dahil habang sakay ako nito ay gumegewang gewang pa ito paminsan min san. Maikli lang naman ang distansya ng pinanggalingan ko at ng tatawiran ko kaya atayo lang akong kakaway kaway ng makita ko ang mga tao. Feel na feel ko ang ta ni Mariah Carey na Butterfly at syempre para mas bongga ay may burrterfly agang kasama, napaisip tuloy ako bigla, kung magkano nagastos nila Mamu para Debut ko na ito. nak kan tal sa

"Ladies and Gentlemen, let us all welcome our Debutant, Miss Eurenika Jasmin Fue ntes, lets give her a round of applause"narinig kong sabi ng Emcee. Sa may dadaungan ng sinasakyan ko ay nakaabang na ang gwapong gwapo kong kapatid na si Erin, bagay na bagay sa kanya ang suit na suot nya, sa maniwala kayo o hi ndi ay nakaneck tie syang hello kitty, ang laki laki ng smile nya, hindi ako mak apaniwala na highschool pa lang ito, matangakad kasi, napangiti na lang ako, kam ukha kasi ni Erin si Kim Bum, kaya siguro madami napapaiyak na babae ito. Pagdat ing sa may mini port ay inalalayan ako ng mga nandoon at ng nakababa na ako ay k umapit ako kay Erin, pero inalalayan lang nya ako dahil hinayaan nya lang akong maglakaD sa carpet papunta sa harapan. Habang naglalakad ako ay naririnig kong m ay short introduction pa tungkol sa akin. "She is Eurenika Jasmin Fuentes, Ejay to those who are close to Eldest daughter of Ms. Elisa and Eduardo Fuentes. she is now in in college, she is a member of their School glee club, she also iolin, she loves Mariah Carey and Bruno Mars and she also loves her, She is the her second year play piano and v Hello Kitty."

Nang makarating ako sa harapan ay umupo ako sa parang trono sa gitna, nandoon na si Erin, saan kaya dumaan yon. Nagsimula ang program matapos magsikain lahat ng bisita, sa isang dasal na pinamunuan ng aking Lola, nanay ni Mamu, medyo mataga l nga lang ang part na ito dahil may kasama pang speech. Matapos ang dasal ay na gspeech si Papu. "Salamat po sa lahat ng nakadalo ng espesyal na araw ng anak ko, salamat sa isan g taong gumastos ng lahat ng ito. "napatingin ako kay Papu sa sinabi nyang iyon, pero binawi ko din at inisip kong baka si Kuya yon "sana magkita kita tayo ulit sa debut naman ng bunso ko. Alam nyo, talagang gusto kong maging espesyal ang a raw na ito para sa aking panganay na babae. Ito na lang siguro ang magagawa nami n ng pamilya nya para maibsan ang lungkot ng kanyang puso, sana Ejay ay mapasaya ka ng gabing ito."nginitian ko lang si Papu, gustong gusto ko ng umiyak pero na tanaw ko si ate Tere na parang papatayin ako kakasenyas na wag akong iiyak. Matapos ang speech ay sinimulan na ang cotillion, ang gandang pagmasdan ng mga k asali sa cotillion, nakapink silang cocktail dress at para parehong nakaheadband na may malaking ribbon, ayoko kasi ng usual cotillion na nakagown. Ang mga lala ki naman ay pink din na longsleeve at mga necktie nila syempre si Hello Kitty. N akacap din sila na parang kay Bruno Mars na kulay white. At ako syempre, sasayaw din ako, kaso hindi si Erin ang partner ko, yung nagchoreograph. Nang matapos ang mahabang cotillion ay sinumulan na ang program. Ang 18 tulips, first dance ko ang aking kuya Eden tapos ay si Erin at yung iba mga classmate ko

na at kaibigan ko nung HS at syempre ang huli ang Papu ko. Sumunod naman ang 18 Hello kitty Balloons, syempre kasama ang tatlo ko na lang na bestfriends. Nang matapos na ang 18 Hello Kitty Balloons ay ang 18 tresures naman, sinuguro kong m ayayaman ang napili ko para dito. May nagregalo sa akin ng bags, yung isa book, hindi ko alam kung bakit di naman ako palabasa, yung isa kong ninang na mayaman Ipad ang regalo, favorite talaga ako nun at saka balita ko ex ni Papu yon. Yung tita ko galing ibang bansa ay isang set ng whitegold na alahas ang bigay, yung b estfriend naman ni Mamu na ninang ko din gift check sa boracay for two, yung iba halos pare pareho na lang, damit, pabango, bags, pero keri lang mukha namang ma mahalin, pero ang pinakafavorite ko sa lahat ay ang regalo sa akin ng teacher ko nung Elem, bukod kasi sa kaclose ko pa rin sya ay nabalitaan kong may asawa sya ng seaman kaya kinuha ko. Napakapriceless ng regalo nya, bukod sa digicam na reg alo nya ay isang cd na pinacompile daw nya sa anak nya. Mga pictures daw. Pinapl ay namin yun sa wide screen na nandoon. At The Beginning ni Anastacia ang backgr ound ng movie, mga pictures ko yun mula preschool sa school at yung iba siguro h iniram kay Mamu. Napangiti na lang ako dahil halos lahat ng class picture ko ay nandoon si Abby, hindi ko alam kung bakit may parang laging may nakatarak sa pus o ko kapag naaalala ko si Abby. Sa dulo ng movie ay may isang lumang video ding kasama. Mga bata pa kami nun,vinivideo ako ni teacher habang kumakanta nung kant a ni Annie. Sa gitna ng pagkanta ko ay may isang batang umentra at inasar ako, i yak ako ng iyak habang sinasabing "ginulo nya concert ko"bata pa lang ako ay amb isyosa na ako. Yung nanggulong bata may biglang sumuntok. Narinig ko pang sinabi nung teacher. "Abraham, bakit mo sinuntok si Kiron"napanganga ako at napatulala , si Kiron pala yung madalas magpaiyak sa akin noon, hindi ko kasi maalala na na ging classmate ko pala sya. Sumagot si Abby kay teacher na umiiyak din. "Wala pw ede magpaiyak kay Eurenika, susuntok ko teacher pag nipaiyak nila si Eurenika, l ab ko sya eh" Dinig na dinig kong napaayy ang mga nanonood, nakita kong reaksyon ni Mamu, umii yak sya, bakit kaya? Kasi sobrang natouch sya. Napatingin ulit ako sa video, pin upunasan ni Abby ang luha ko ng polo nya. Eversince talaga, Pinapaiyak na ako ni Kiron at eversince din nandun si Abby para patahanin ko. Malakas na palakpakan ang binigay ng mga bisita ko. Sumunod na ang 18 songs mula sa aking 18 suprise guest. Nung una ay yung pitong kagroup ko sa glee club sa s chool ang kumanta, puro favorita songs ko kinanta nila, syempre mga kanta ni Mar iah at Bruno mars. Sumunod na kumanta ay yung mga kamaganak kong kumakanta din, magaganda rin naman ang kanta nila, mga lima siguro sila, o diba ang pamilya kam i ng talented. Bago sumalang ang susunod na kakanta ay nagsalita ang emcee. "Ang mga susunod po ng kakanta ay handog ng isa sa ating sponsor na ginawang posible ang Party na it o, imagine walang ginastos ang parents ni Ejay, ang bongga diba!"napanganga ako at napatingin sa parents ko, nakangiti lang sila, takang taka ako pero nawala iy on ng biglang isang pamilyar na tao sa screen ang lumitaw. "Hi Ejay, 18th birthday mo daw, pinakiusapan ako ng kapatid ni Direk Lene para b atiin ka at handugan ka ng isang awit." SHEEETTT SI YENGGGGGG CONSTANTINO! Kinan ta nya yung Hawak kamay. Para akong tangang nagsisisigaw dahil sa sobrang tuwa. Sumunod na bumati sa screen ay si Christian Bautista,Beautiful Girls, then ang p angatlo ay si Nina Na kinanta ang Favorite nyang Looking through the eyes of lov e, overwhelmed na overwhelmed na sya pero hindi pa pala tapos dahil narinig na l ang nyang nagsigawan ang mga kabataan sa bandang likuran, may paeffect pang usok usok at nang marinig ko ang intro ng kanta ay napatayo ako sa kinauupuan ko ng makilala ang bandang kumakanta doon. "YAELLLLLLLLLLLLLLLL!"narinig kong sigaw ni Trixy na super fan ng spongecola. Tama ba tong nakikita ko, hindi ko alam kung matutuwa ako or maiinis sa presence nila, kamukha kasi ni Kiron si Yael. Closer you and I ang kinakanta nila. Kilig

na kilig ang lahat at ako ay ewan diko alam ang mafefeel, lumapit sa akin si Ya el at hinawakan ang kamay ko at pinatayo. Inalalayan ako papunta sa kinakantahan nila. Inabutan nya ako ng mic at pinasabay ako sa kanya. Tilian ang mga bisita ko. Ang mga kaibigan ko ay nagwawala at panay picture sa amin. Nang matapos ang kanta ay nagsalita si Yael. "Happy Birthday Ejay, the song we just sung is requested by the person who invit ed us here, Abby, and we hope you like it"saka nya ako bineso. Inalalayan nya ak o pabalik ng inuupuan ko kanina at ng pabalik na sya sa banda nya ay parang hayo k sa lalaking sinunggaban siya ng mga sira ulo kong kabarkada. "Ejay, alam namin na hindi ka pa makagetover sa mga suprises mo, pero we still h ave more, etong pang 17th songs mo ay kahit ako hindi makapaniwala, it was recor der earlier thru skype, Ejay, panoorin mo mabuti ang video na to." Tumingin ak sa wide screen, nung una ay napakunot ako dahil sa isang kwarto lang ito at ang video ay parang sa net lang, kacheap nga e, pero nung makita ko ang nasa kwarto na yun. Muntik na akong matumba sa kinauupuan ko. "Hey Ejay, Happy 18th birthday, One of my friends in Philippines requested me a song for you, and here it goes"maniwala kayo o sa hindi ay kinakantahan ako ni B RUNO MARS lang naman, kahit wala ang presence nya ay ibang klaseng birthday pa r in ang alayan nya ng kanya. It will rain ang kinanta nya, kahit pa paputol putol ay wala akong pakialam. Shet! Shet! "Lupet ni Abby, close kay Bruno Mars"natawa ako sa sinabi ni Erin. "Baka sa susu nod live naman na nandito si Mariah" Nang matapos ang video ay masasakit ang lalamunan namin nila Misha sigurado kaka sigaw. Ako naman ay hindi maalis ang ngiti sa aking labi. Sunod sunod na flash a ng sumilaw sa akin, napatingin ako sa kumukuha at nandoon ang isang magandang ba bae, may dala itong professional Camera. Lumapit sya sa akin, may kasama syang i sa pang gwapong lalaki. "Happy Birthday Ejay, Sana nagustuhan mo yung mga suprises sayo ni Abby, by the way, Im Lene, Magdalene Custodio, Abby's sister, and this is Kuya Mon, Our Older brother"pagpapakilala nila. "Hi Ejay, Im Solomon Custodio, pero Kuya Mon na lang and ate Lene na lang sa kan ya, sana nagustuhan mo din yung food na pinrepare namin, si Abby mismo ang nagbi gay sa akin ng menu para sa ihahanda, puro daw favorite mo yan" Napanganga na lang ulit ako, hay, oo madalas akong ngumanga sa chapter na to, bu ong akala ko sa Catering namin ito, kaya pala ang super susyal ng ambiance, May fountain effect pa, well, hindi ko sinasabing hindi susyal ang catering namin pe ro ibang klase talaga to, parang 5 star hotel ang settings, waiter pa lang ulam na. Kaya pala tong si Mamu sitting pretty lang, wala naman palang alalahanin. "Salamat po, Sobrang saya ko po, sana nandito rin si Abby para makita nya kung g aano ako kasaya."para akong pipiyok ng anumang oras ng Sabihin ko ang pangalan n i Abby. "Kung nandito man si Abby, Im sure, magiging masaya sya."sabi ni ate Lene. "Bali k na kami dun sa table, may last song ka pa ata" "Tama, dahil Ejay, Etong last song mo ay mula sa taong walang ibang hinangad kun g hindi ang makita kang masaya, we may not have him here live pero sana ang kant a nya ay mamahay sa iyong puso."si ate Tere ang nagsasalita. Sa wide screen ay pinakita ang mga pictures ko, alam ko ang pictures na to, eto

yung mga picture na nangingiti ako sa mga ginagawa ni Abby. Napangiti ako habang pinapakinggan ang background music na to. May naggigitara, parang live ang gita ra pero alam kong recorded lang yon. The Strands in Your eyes, That color them wonderful, Stop me and steal my breath, And emeralds from mountains, Thrust toward the sky, Never revealing their depth, Tell me, That we belong together, Dress it up, with the trappings of love, Ill be captivated, Ill hang from your lip, Instead of the gallows Of heartache, That hang from above. I'll I'll I'll I'll Be be be be you crying shoulder, love suicide, better when I'm older the greatest fan of your life.

Rain falls, angry on the tin roof, As we lie awake in my bed, You're my survival, You're my living proof My love is alive, not dead Tell me, That we belong together, Dress it up, with the trappings of love, Ill be captivated, Ill hang from your lip, Instead of the gallows Of heartache, That hang from above. I'll I'll I'll I'll Be be be be you crying shoulder, love suicide, better when I'm older the greatest fan of your life.

I've been dropped out, burned up, fought my way back from the death. Tuned in, Turned on, remembered the things that you said. I'll I'll I'll I'll Be be be be you crying shoulder, love suicide, better when I'm older the greatest fan of your life.

Si Abby yon, alam kong si Abby yon, sya yon, at pakiramdam ko hindi basta basta recorded yung kanta, habang kinakanta nya yon ay nakatingin lang ako sa mga pict ures na nasa wide screen, ang iba doon ay nung nagpaparty sya para sa mga bata, lahat ng ginagawa ko ay may kuha, meron ding kuha sa mall nung kinantahan nya ak o dun, pati nung naglalakad kami suot yung shirt na pinipirmahan ng mga tao. Mer on ding kuha nung nakatingin ako sa electronic billboard, para akong nakalipad s a ulap ng mga sandaling iyon. "Wow, there you go, Ejay's 18 song, let us all give Ejay a round of applause"sab i ng emcee, "Ngayon naman ay hihipan na ni Ejay ang candle sa kanyang cake.

Pinasok na ang aking Cake, isang malaking cake ito na syempre, hello kitty ang d esign, sa gitna ay nandoon si Hello Kitt kung saan hawak nya ang isang bulaklak na may kandila sa gitna. "Everybody, let us all sing"sigaw ng emcee. "HAPPY BIRTHDAT TO YOU"nagkakantahan ang mga bisita ko. Nang matapos ang kanta ay lumapit ako sa Cake. Lord, alam ko pong nasa akin na ang lahat, masayang Pamilya, totoong kaibigan, a t malusog na pangangatawan, may isa lang akong hihilingin, sana po wag nyo pabab ayaan si Abby, eto na lang po ang maigaganti ko sa lahat ng ginawa nyang ito. Pagkatapos kong hingin iyon ay hinipan ko ang kandila at kasabay ng pagihip ko a y ang pagsindi bigla ng fireworks sa kabilang banda ng lake kung saan ako nangga ling kanina sakay ng float. Palakpakan na naman ang mga bisita. Nang matapos ang firework ay nagsalita ang emcee. "Ngayon naman po ay hingan nat in ng konting speech ang ating birthday celebrant na kay haba haba ng hair."pumu nta ako sa may Mic, nasa stand to kaya diko na kailangang hawakan. "Sa daming magandang nangyari ngayong gabi ay hindi ko na alam kung ano pang sas abihin ko, unang una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa mga taong nandito, lal ong lalo na sa mga espesyal ng taong naging bahagi nito, sa mga Mamu at Papu ko na walang sawa kaming minamahal magkakapatid, sa kuya ko sa napakagandang regalo ng hatid kaninang umaga, kay Erin na na nandito para escortan ako at kay Emz na matyagang tumulong sa pagayos ng mga souvenirs ko. Mahal na mahal ko kayo, gusto ko din magpasalamat sa tatlong bestfriends ko, Misha, Dorris, at Trixy, the bes t kayo, sa lahat nang nandito, sa lahat ng supresa salamat, at gusto ko din magp asalamat sa taong naging daan upang maging posible ang napakaenggrandeng birthda y celebration na ito, ang taong ito ang nagturo sa akin na madaming dahilan para ngumiti, ang taong ito na ang tanging hangad lang ay ang kaligayahan ko. Abby, alam ko nandito ka, hindi mo ako maloloko, alam kong kinakantahan mo ako ng live kanina, gusto ko lang malaman mo totoong pinasaya mo ako, Salamat! Salamat dahi l pumunta ka, hindi noon mapapantayan ng lahat ng artistang bumati sa akin ang k asiyahan ko dahil nandito ka, thank you for making my day complete."kahit pa sen yas ng senyas na si Ate Tere na pigilin ko ang iyak ay diko naiwasan ang pagtulo ng aking mga luha. Napatingin ako sa mga nandoon, sa mga kaibigan ko na magkakaakbay na nagiiyakan, sa pamilya ko na umiiyak din, sa aking pagtingin sa kanila ay may isang pamilya r na taong nahagip ng aking mata pero bigla din naman nagtago, hindi ako maaring magkamali, sya yon. "ABBY!"nagulat pa ang mga nandoon ng bigla akong tumakbo, hahabulin ko sya, kail angan ko syang makausap. Nakarating na ako sa may parking area at doon nakita ko sya. "ABBY!"tumigil sya ng marinig ang tawag ko, humarap sya at nakita kong umiiyak s ya. "Bakit ka ba lumalayo!"sigaw ko sa kanya. "ANO BANG PROBLEMA MO!" "EURENIKA, kailangan kong lumayo, kailangan.."anya. "NO! Hindi, hindi kailangan, nagtagumpay ka, nagtagumpay ka Abby"pagkasabi ko nu n ay hinawi ko ang buhok ko para makita nya ang kwintas na suot ko. Iyon yung kw intas na iniwan nya kay Milk. "In seven days, in Just seven days, you make forge t him and you make me like you.." Tiningnan nya lang ako ng punong puno ng pait sa mga mata.

"Im sorry, pero its useless, kailangan ko ng lumayo,eto na ang huli nating pagki kita"tumalikod si Abby pero nagsalita pa ako. "GANON NA LANG YON? HA! IIWAN MO DIN AKO! HA ABBY! IIWAN MO DIN AKO!"sumisigaw n a ako at wala akong pakialam kahit nakakahiya. Pero nagpatuloy lang sya sa pagla lakad. Napaupo ako sa kinatatayuan ko at saka ako yumuko at nagiiyak, bakit nya ito nagawa sa akin, ang sakit sakit,tumingin ulit ako sa kanya pero napatayo ako ng makitang bigla syang natumba at tila hinimatay. "ABBY!!"

[9] BY ARIAN

"NO! Hindi, hindi kailangan, nagtagumpay ka, nagtagumpay ka Abby"pagkasabi ko nu n ay hinawi ko ang buhok ko para makita nya ang kwintas na suot ko. Iyon yung kw intas na iniwan nya kay Milk. "In seven days, in Just seven days, you make forge t him and you make me like you.." Tiningnan nya lang ako ng punong puno ng pait sa mga mata. "Im sorry, pero its useless, kailangan ko ng lumayo,eto na ang huli nating pagki kita"tumalikod si Abby pero nagsalita pa ako. "GANON NA LANG YON? HA! IIWAN MO DIN AKO! HA ABBY! IIWAN MO DIN AKO!"sumisigaw n a ako at wala akong pakialam kahit nakakahiya. Pero nagpatuloy lang sya sa pagla lakad. Napaupo ako sa kinatatayuan ko at saka ako yumuko at nagiiyak, bakit nya ito nagawa sa akin, ang sakit sakit,tumingin ulit ako sa kanya pero napatayo ako ng makitang bigla syang natumba at tila hinimatay. "ABBY!!"

--------------

[9]

ABBY's POV + Unti unti kong minulat ang mga mata ko and as usual, nasa isang kwarto ko ng isa ng hospital. Sanay na ako sa mga ganitong eksena. Ilang ulit na ba akong nagisin g sa hospital after I fainted. Nilibot ko ang aking mata sa paligid, walang tao maliban sa babaeng nakadukdok sa kama ko at natutulog. Babae! Napatingin ulit ak o and to my suprise, ang babaeng natutulog ay walang iba kung hindi si Eurenika. Ang aking si Eurenika. She looks so tired and exhausted. Anong ginagawa nya dit o? Does she know? Hindi pwede! Hindi pwedeng alam nya.

Biglang bumukas ang pintuan ng silid na yon at pumasok ang aking ina kasama ang kanyang secretary. Nakasuot na ito ng kanyang corporate attire, malamang papasok ito ng opisina. Magsasalita na sana ito ng sumenyas ako na huwag maingay. "She's sleeping."tumango lang si Mommy at lumapit sa akin. "How are you?"tanong nya. "Sakto lang. Ganoon pa rin."simpleng sagot ko. Tumango lang sya at tumingin sa n atutulog na si Eurenika. "Kagabi pa sya nandito, hindi na natapos yung party nya dahil sinugod ka dito sa Hospital."I felt so guilty ng narinig ko yon, I ruined her party. "Alam ba nya?"kinakabahan kong tanong. "Hindi. Sabi naman sa kanya na stress ka lang nitong nakakaraang araw."ani Mommy at saka hinipo ako sa ulo. "Kailangan mo na talagang pumunta ng states para mag pagamot, baka sakaling may chance pa." "I'm okay. Tanggap ko ng wala." "Why are you doing this to us Abby? We need you." "Mommy, lets just accept the truth, ayoko ng umasa, 3 years na akong umasa pero wala pa rin."she's crying again. "Ma'am you'll be late for youR meeting"tawag pansin sa kanya ng kanyang personal secretary. Pinahid ni Mommy ang kanyang mga luha at saka ako hinawakan sa mukha . "Mommy will be back later with ate and kuya, magpahinga ka mabuti, si Yaya bumil i lang ng food para kay Ejay, hindi pa kasi sya kumakain."napatingin ako kay Eur enika sa sinabing iyon ni Mommy. "Hihintayin ka daw muna nyang magising, Paano a nak, I'll see you later."at saka nya ako hinalikan sa noo. Ngumiti lang ako at t umango sa kanya at pagkatapos ay nagmamadali na syang lumabas. I am so used with it kaya hindi na ako naghinanakit pa na umalis sya, bata pa la ng ako Mommy's been like that, palaging busy sa trabaho at palagi akong inaasa k ay Yaya. Naputol ang pagmumuni muni ka ng gumalaw si Eurenika, GoD! What will I tell her? Siguradong madami syang tanong. Sa huli ay mas pinili kong pumikit at magpanggap na tulog. "Abby..tsk, tulog ka pa din? Tagal naman nyan. Puyat? Puyat? Kung bakit naman ka si pinapabayaan mo ang sarili mo eh, kaya pala ang payat payat mo. Nakakainis ka , alaga ka ng alaga sa akin pero sarili mo hindi mo inaalagaan. Problema mo!"tha ts Eurenika, so tactless, pero alam mo may laman ang sinasabi. Naramdaman ko na lang na hinawakan nya ang kamay ko. Damn, it felt so right, thi s is what I need, her warmth. "Gumising ka na Abraham, madami pa tayong paguusapan! Madami pa ako kailangan is umbat sayo! Alam mo bang sinira mo ang party ko, tapos pinapunta mo pa ang spong ecola, ano yon pangasar? Alam mo namang kamukha yon ni Kiron eh. Nakakainis ka t alaga! Hanggang kailan mo ba ipagduduldulan sa akin yon."she's holding my hands with hers, maya maya pa ay naramdaman ko na lang na nilagay nya ang kamay ko sa pisngi nya. "Hindi mo rin ba gets Abby? Kailangan ko pa bang ispell out sayo isa isa, Hindi si Kiron ang kailangan ko, ikaw Abby.. Ikaw ang kailangan ko.."i fel t something wet in my hands, Oh No, she is crying again, pinaiiyak ko na naman s

ya. Gustong gusto ko ng dumilat para patahanin sya pero naduwag ako, naduwag ako sa maaring maging paguusap namin so I decided to just keep my eyes shut. "Ejay."si Yaya yon. "Po?" "Bumili ako ng pagkain, kumain ka na hija, kagabi pa walang laman ang sikmura mo ." "Mamaya na po pagkagising ni Abby." "Naku, eh tanghali na kung magising yan sige ka baka mastress na naman yan pag n alamang hindi ka pa kumakain."si Yaya talaga, alam na alam kung ano ang mga dapa t sabihin. Hindi ko na narinig pang magsalita si Eurenika, siguro kumain na sya. "Bakit mo pinagmamasdan ng ganyan si Abby.?"narinig kong tanong ni Yaya, bigla t uloy akong naconscious dahil sa ideya na nakatitig sya sa akin. "Manang, sigurado po ba kayo ng stress lang talaga si Abby? Kasi parang iba yung itsura nya eh."mahabang katahimikan, anong ang isasagot mo Yaya! "Kumain ka na lang hija at huwag mo na pakaintindihin ang itsura ni Abby"cool, i niba nya ang usapan but knowing Eurenika, hindi pwede sa kanya yon. "Nagtataka lang talaga ako, dapat siguro suriin sya mabuti ng doctor!"sabi ko na eh, si Eurenika pa. "Alam mo ba kung bakit Eurenika madalas itawag sayo ni Abby kahit ayaw mo."wew, where did that topic came from? Si yaya tala oh, lakas sumegway. "Bakit po?" "Dahil yun ang gusto mong itawag nya sayo nung bata pa kayo, nakalimutan mo na?" Ang tagal na noon ah, naaalala pa ni yaya. "Hindi ko po matandaan, pero nakakatuwa naman po kung ganoon."sa puntong iyon ay dinilat ko na ang mga mata ko, baka kung ano pa ang maikwento ni Yaya pag nagka taon. "O gising na si Abby!"bulalas ni Yaya. "Abby!"bakas sa mukha ni Eurenika ang labis na kasiyahan. "Buti naman gising ka na!"ngumiti lang ako sa kanya at sumulyap kay Yaya. "Gutom na ako Ya." "Naku eto at binili kita ng pagkain. Kain na anak. O yan Ejay ah gising na si Ab by siguro naman kakain ka na."tumango lang si Ejay at saka ngumiti. Sabay kaming nagkainan tatlo, tahimik lang si Eurenika na wari bay nakikiramdam. Pagkatapos naming kumain ay tinawag ni Yaya ang doctor upang ibalita na nagisin g na ako. Medyo nagaalangan pa ako dahil ayokong makipagusap dito ng nandoon si Eurenika. Mabuti na lamang at tinawagan ito ng mamu nya at pinauuwi na ng malama ng nagising na ako. "Doc, ano po bang lagay ko? Nadadalas po ata ang pagkawala ko ng malay. Dahil po ba ito sa sakit ko?"tanong ka ng mapagisa kami ni Dr. Milano. "To tell you honestly, you're getting worst, nasusugpo na ng white blood cells a

ng mga red blood cells mo kaya naman madalas ka mahilo at mahimatay, isa itong i ndikasyon na ang mga gamot na iniinom mo is no longer useful." "Anong ibig nyong sabihin Doc?" "Abraham, kailangan mo magundergo ng bone marrow transplant. Asap!" "Masisiguro po ba noon ang tuluyan kong paggaling?"tanong ko, ilang beses na sa aking inoffer ang bone marrow transplant at iisa lagi ang tanong ko, kung gagali ng ako after nito. Hindi nakapagsalita si Dr. Milano at alam ko kung bakit, dahil iisa at iisa lang ang isasagot nya sa akin. Hindi masisiguro. "Hindi diba? Alam kong hindi, it will prolonged my life but it doesnt mean na ga galing ako. Hindi nyo na kailangang itago sa akin Doc, alam kong kalat na kalat na ang cancer cells sa katawan ko so please wag nyo ako bigyan ng false hope." "Anak."nandoon si Yaya at umiiyak, madalas sya ang kasama ko sa mga gantong pagu usap, at tulad ng isang tunay na ina ay labis labis din ang sakit na nadarama ny a. "Pero maaring kapag nasagawa na ang operasyon magkaroon ng chance, Abby, aren't you willing to take the risk para mabuhay?"ani ng Doctor. "I am! I am willing to take all the risk mabuhay lang, makasama ko lang ang mga mahal ko, pero Doc, hindi nyo ba alam na the more na nakikita nila akong nasasak tan ay mas nasasaktan sila, at the more na nabigiyan sila ng hope ay mas lumalak i ang chance na mas masaktan sila lalo na kung hindi naman ako gagaling." "Abraham, ayaw mong magpachemo, ayaw mong magpaopera, paano ka gagaling nyan!"ga lit na sita ni Yaya. "Hindi na ako gagaling!"sigaw at emosyonal kong sabi. "Alam ko yon, ganito rin a ng nangyari kay Daddy, 3 years kaming umasa na gagaling sya pero hindi pa rin, n agpachemo sya, nagpaopera pero namatay pa rin sya! Don't You know how miserable my mother is ng mga panahon na yon. She felt betrayed, at ayokong maramdaman uli t ni Mommy yon Yaya! She suffered so much when my father died at ayokong ibigay sa kanya ang parehong sakit na naranasan nya noon!" "Paano si Ejay? Paano sya? Sana man lang lumaban ka kahit para sa kanya."sa sina bing iyon ni Yaya ay tila isa akon kandilang unti unting naupos. Si Eurenika, pa ano sya? Paano nya matatanggap lahat ng ito. Naramdaman ko na lang na unti untin g pumatak ang luha ko, napatingin ako kay Yaya at umiling ng paulit ulit. "Hindi ko alam.. Hindi ko alam.."niyakap ako ni Yaya at sabay kaming umiyak sa n aging kinahinatnan ko. + Ilang araw lang ang nakalipas ay nakalabas din ako ng hospital, at si Eurenika a y hindi nagmintis ng pagdalaw sa akin, bago pumasok ng school at pagkagaling sa school. Madalas ay hinihiram nya ako ng notes sa mga kaklase ko at saka nya ako nirereview tungkol dito. Mas nadadalas ito ay mas bumibigat ang loob ko. Mas nag iging mahirap para sa akin ang lumayo. Nasa garden ako noon ng dumating sya at may dalang sopas na gawa ng mamu nya. Na kangiti sya sa aking bumati and I cant help myself to smile back. Pero pilit kon g pinawi yon at sumeryoso ng tingin sa kanya. "Eurenika, eto na ang huling pagpunta mo dito."nasabi ko.

"Ha? Bakit?" "You are just making it hard for us." "Anong ibig mong sabihin?" "Next week ay tuloy na tuloy na ang pagpunta namin ng state ni Mommy."totoo yon, napagpasyahan ko na doon na lang manatili at hintayin ang kamatayan ko, pero si Mommy pumayag at umaasa na may mga doctor doon na pwedeng tumulong sa akin. "Next week pa pala eh, bakit ngayon na ang last?"batid ko ang pagbabago ng tono ng boses nya, alam kong pinasasaya lang nya ang sarili. "Kahit na! Ayoko ng pupunta ka dito!"yun ang pakiramdam kong tamang salitang dap at kong sabihin. "Anong sinasabi mo? Galit ka ba sa akin?"no! Hindi ako pwedeng magalit sayo! God knows how much I love you, pero kailangan kitang paniwalain na galit ako. "BASTA!"sabi ko na lang. "Eh bakit nga?" "Basta! Pag sinabi kong basta! Basta! Ayoko na kitang makita! Napakaingay mo!" "Abby.." "Mula ngayon hindi ka na pwedeng pumunta dito."pagkasabi ko noon ay tumayo na ak o at pumasok ng bahay. + EJAY's POV Bakit? Anong problema Abby? Paulit ulit kong tanong, bakit nya ako pinagtutulaka n palayo, ano bang nangyayari? Matagal na syang nakapasok ng lumapit sa akin ang Yaya nya. "Ejay mabuti pa umuwi ka na." "Pero Yaya." "Sige na." Tumango na lang ako at tumayo, saka mabigat ang katawang tinungo ko ang gate at lumabas. Hindi ko alam kung anong nangyari, may problema ba sa akin? May dumi ba ang mukha ko? Pangit ba suot ko? Anong problema sa akin? + "O ano Ejay, kamusta na si Abby?"tanong ni Mamu na kasalukuyan noong tinatanggal an si Papu ng puting buhok. "Mukha namang okay sya."matamlay kong sagot. "O bakit parang matamlay ka?"usisa ni Papu. "Wala po, pagod lang"at saka ako dumiretso sa itaas at pagdating sa kwarto at na higa kaagad ako. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ko si Abby, buti na lan

g pareho kaming sun. "Hello" "Abby." "Bakit?" "Anong problema?" "Wala" "Bakit bakit bigla mo akong pinagtutulakan palayo?" "Dahil.. Nagsasawa na akong kasama ka" "Ha, bakit?" "Basta"at pinatayan na nya ako ng cellphone, sinubukan ko syang tawagan ulit per o cannot be reach na. Naiinis na hinagis ko sa kam ang cellphone. "Anong problema mo!"at saka ako dali daling pumunta sa kwarto nila Mamu para mag computer sana pero ginagamit ito ni Ate Bella. Pakiramdam ko pasan ko ang daigdi g, bakit ayaw akong pansinin ni abby? Dahil ba masyado akong maarte? Bumalik ako sa kwarto namin ni Emz at nahiga, pagdakay kinuha ko muli ang cellph one ko at sinubukan kong tawagan si Abby. Pero patay pa rin ito. "EJAY!"tawag ni Mamu sa akin, dali dali akong bumaba upang tingnan kung bakit. N agulat pa ako ng makitang nandoon si Misha at Dorris. "Tara sa Mall."ngumiti lang ako bilang pagsangayon. "Bihis lang ako." Wala naman kaming partikular na ginawa sa Mall, nagikot ikot lang kami, nagWOF, nagwindow shopping, kumain ng ice cream at nangokray ng mga dumadaan. Hindi ko a lam kung bakit pero sa buong oras na nagiikot kami ay tila lutang ako at iniisip ang ginagawang pagiwas ni Abby. "Guys, tara kila Abby"bigla ko na lang nasabi. "Anong naisipan mo at bigla kang nagaya doon?"tanong ni Misha. "Aalis na kasi sya next week gusto ko lang makasama pa sya ng matagal."sagot ko. Walang nagawa ang dalawa kung hindi samahan ako, sumakay kami ng taxi at nagpaha tid dito. Ilang minuto lang ay nasa tapat na kami ng bahay. Sarado lahat ng ilaw . "Wala atang tao."ani Dorris. "Baka nga, tara uwi na lang tayo."aya ko sa dalawa pero lalakad na sana kami ng biglang lumabas ang yaya ni Abby sa gate. "O Ejay, gabi na, bakit nandito pa kayo?" "Gusto ko po sana makausap si Abby eh."wika ko, napansin ko ang pagkalungkot ng mukha nya, umiling sya at pumasok muli sa loob.

"Sandali lang itatanong ko kung gusto ka nya makausap."at saka ito tuluyang puma sok. "O bakit may ganoong eksena pa?"taas kilay na tanong ni Misha. "Haleree, syempre gusto ka makausap ni Abbu, no need to ask."maya maya pa ay bumalik na ang yaya ni Abby, malungkot ito at tila nahuhulaan ko na kung bakit. "Ejay, ayaw ka nya makausap, huwag na huwag ka na daw babalik."pagkasabi noon ng yaya nito ay pinagsarahan sya ng gate. Napanganga na lang ako at hindi makapaniwala. "Ano bang problema mo Abraham!"nap asigaw ako sa sobrang inis ko. "Hoy Ejay, huwag ka magiskandalo dito!"awat sa akin ni Misha, pero hindi ako pap ayag, kailangan kong isigaw ang nasa isip ko. "Ganito na lang ba to? Pagkatapos mo akong paasahin, pagkatapos mong sabihin mah al mo ako, na hindi mo ako sasaktan, bigla bigla ka na magbabago? Anong kagagauh an to! Gumaganti ka na sa mga pangiisnab ko sayo dati! Ano to Abby! Trip lang ba !"sigaw ko, wala akong pakialam kahit mareklamoo. "Okay! Nasasaktan na ako, naka ganti ka na, kaya pwede ba.."pahina ng pahina ang bose ko kasabay ngppatka luha ko. "Kaya pwede ba Abaraham, tigilan mo ito! Tigilan mo na to.."naramdaman ko na lang na niyakap i Misha at Dorris. Iniyak ko lahat ng mailuluha ko, sobrang big at ng dibdib ko to the point na gusto kong magwala at magsisigaw. "Ejay, tara na umui na tayo."aya sa akin ni Misha. "Ayoko. Hindi ako uuwi, hindi ako uuwi hanggat hindi nya ako kinakausap."desidid o kong pahayag. "Pero Ejay.."Ssi Dorris. "Sinabi ng hindi ako uuwi eh! Kung gusto nyong umuwi, umuwi kayo! Dito lang ako. "bulyaw ko sa mga kaibigan ko, nagkatinginan lang ang dalawa at nagpasyang umali s. Napaupo ako may harap ng gate nila at doon ay niyakap ko ang nakabaluktot kong m ga tuhod at saka ako dumukdok. Natinag na lang ako ng may umilaw sa aking kotse sabay busina. Nasisilaw na napatingin ako dito. Mula sa kotse ay may isang babae ng bumaba. "Ejay?"tinitigan ko ito mabuti at nakilala ko ang babae, ang Mommy ni Abby. "Ano ng ginagawa mo dito sa labas?"tanong nya at saka sya tumabi sa akin at alalang a lala, napatingin na lang ako dito at parang batang nagsusumbong na napadukdok sa hita nya. "Bakit ayaw nya akong kausapin? Bakit po? Ano po bang ginawa ko?"panangis ko, na tamdaman ko na lang na hinahagod nito ang likod ko. "Ejay. Madami lang iniisip si Abby ngayon, lets give him some space, hayaan mo k akausapin ko sya, for the meantime, mas maganda siguro kung uuwi ka na, hindi sa pinagtatabuyan kita pero ito ang makakabuti." + ABBY'S POV I was peeking at my window making sure na hindi nya ako makikita, nandoon pa rin sya at umiiyak. Kausap ni Mommy.

"Abby, wala ka ba talang balak kausapin si Ejay, kawawa naman sya."ani Yaya. "Mas kawawa sya kapag mas pinalapit ko pa sya sa akin dahil mas masasaktan lang sya kapag namatay ako." "Hindi ka mamamatay anak. Hindi papayagan ng diyos na mangyari yon. Tumawag ka l ang sa kanya. Pakikinggan ka nya." "PWES, pakisabi naman sa kanya Yaya, pagalingin nya ako, pagalingin nya ako ngay on na!" "ABBY.." Hindi ko na pinansin si Yaya, dire diretso ako sa silid ko at nagtalukbong ng ku mot at nahiga. At saka ko binuhos ang saloobin ko. "I AM SORRY EURENIKA! I AM SORRY, MAHAL NA MAHAL KITA! MaHAL NA MAHAL KITA! PATA WARIN MO AKO."naramdaman ko na lang na may pumasok sa kwarto ko, alam kong si Mo mmy ito. "Anak, pinahatid ko na si Eurenika sa kanila."anya. "Alam mo magang maga na ang mata nya kakaiyak. Sigurado ka bang ayaw mo syang kausapin."mas pinili kong huwa g ng magsalita. "Bakit ba pinapahirapan mo ang sarili mo ng ganito Abby, talaga bang wala na ako ng halaga sayo, eto ako pinaglalaban na mabuhay ka pero ayaw mo namang makipagco operate."sa puntong iyon ay tinanggal ko ang talukbong ng kumot at saka ako umup o. "Kapag nagpaopera ako, walang kasiguruhan na gagaling ako, aasa ka lang ng aasa pagtapos mamamatay din ako at magdurusa ka na naman katulad ng pagdurusa mo ng m amatay si Daddy." "Wala akong pakialam! Kung yun na lang tanging panghahawakan ko para makasama ka bakit hindi? Kung ang umasa na lang na baka may chance na mabuhay ka pa ang mag agawa ko, why not.. Kahit walang kasiguruhan basta makasama lang kita ng mas mat agal, basta mapahaba ko lang ang buhay mo patuloy akong aasa. Im willing to take all the risk.. Kahit sa huli masaktan ako atleast alam ko sa sarili ko na lumab an ako.."punong puno ng emosyon na sabi ni Mommy. Napatingin na lang ako sa kany a at pinipigil ang nagbabadya ko na namang mga luha. Hinawakan nya ako sa pisngi at tinitigan dahilan para tuluyan na akong bumigay. "Mommy, ayoko pang mamatay.. Ayoko pang mamatay, ayoko pang mamatay Mommy.."nais ambulat ng aking puso, isang mahigpit na yakap ang binigay sa akin ni Mommy at s abay naming iniyakan ang aking kapalaran. + TO BE CONTINUED..

-----

Chapter 10 ABBY'S POV "Bakit ba ang tahi tahimik nyo lahat?"tanong ko sa Mommy ko at sa dalawa kong ka patid while having breakfast. "Hindi pa ako patay so cheer up"pilit kong pagpapa saya sa kanila. "Tama si Abby, Lene, Mon.. You eat your breakfast na. Ngayong araw ay walang aal is ng bahay, we'll spend the whole day with Abby" I can sense that my mom is try ing to be cheerful pero halata pa rin ang pain sa pagsasalita nya. Imbes na makisabay ako sa kalungkutan nila ay pilit ko na lang pinasaya ang ambi ance. Nakipagkwentuhan ako sa kanila at nagreminisce ng mga madalas naming gawin nung bata pa kami. We are laughing pero deep inside my heart alam kong may mali . Isang nakabibinging katahimikan ang bigla naming pinagsaluhan, then narinig ko n a lang na biglang umiyak si ate Lene. "I'm sorry"she apologized. "I can't be strong like you Mommy, alam ko hindi dapa t namin pinapakita kay Abby na ganito kami pero hindi ko kaya, I can't afford to lose my brother." Napatigil ako, hindi ko alam ang iisipin, hindi ko alam ang sasabihin. Pangaapat ng babae si ate na napapaiyak ko, una si Eurenika, then si Yaya, si Mommy tapos ngayon si ate. I'm such a jerk. Tumayo si kuya Mon at lumapit kay ate Lene saka nya ito inakbayan. "Huwag ka na umiyak Lene, everything will be alright, hindi tayo papayag na mawa la si Abby."Tumingin sa akin si Kuya at ngumiti, I smiled back tapos tumayo ako at lumapit din kay ate. "Ano ka ba ate, nakakalimutan mo na ata, malakas tong kapatid mo, hindi ako bast a basta susuko."tumayo si ate at saka ako niyakap ng mahigpit, and naramdaman ko na lang na nakayakap din sa amin si Mommy. Ayoko ng ganitong feeling, lalo akong mahihirapang umalis kung ganto sila ng gan to. + Buong araw kaming nagbonding ng pamilya ko, nagpunta kami ng mall tapos sa amuse ment park tapos swimming sa bahay. Foodtrip din kami, kung ano ano ang kinain na min. Pakiramdam ko tuloy mamamatay na talaga ako sa sobrang kabusugan. Doon kami nagdinner sa Custodio's, Kuya Mon cooked something special for us. Nag ulat pa ako dahil karamihan sa mga costumer ni kuya that night ay pawang mga kak ilala ko. "May piano ka na pala"sabi ko kay kuya ng mapansin kong may piano sa harapan ng restaurant. "Syempre, yan ang dinayo ng mga tao dito tonight."nakangiting wika ni kuya, hind i ko alam kung ako lang pero I feel so strange. Feeling ko they're up to somethi ng. Tahimik kaming kumain ng may narinig akong nagsalita sa mic na isang pamilyar na

boses. "Goodevening everyone, tonight ay gusto kong magalay ng isang kanta para sa isan g napakabuting kaibigan, he was about to leave one week from now pero hindi ko m an lang nasusuklian pa lahat ng ginawa nya sa para sa akin noong mga panahon na down na down ako because of broken heart. In seven days, nagawa kong makalaimuta n na my heart is bleeding. He made me see the light in the darkness, and tonight , karapat dapat lang na alayan ko sya ng isang kanta for everything na ginawa ny a para sa akin. Kulang pa ito compare sa mga yon. Abraham, alam kong aalis ka na , pero hindi ako papayag na basta basta ka na lang umalis. Give me this seven da ys, and I'll do anything for you to like me again." Napatanga ako sa speech ni Eurenika na yon, she is so beautiful in her pink dres s, naupo sya sa harap ng piano at nagsimulang tumugtog. I can feel the heart of her music. Eurenika, If you only knew, wala ka pang ginagawa ay gusto na kita. W ala ka pang sinasabi ay mahal na kita. Oohhhh Magtatagpo rin tayo, Magkaiba man ng mundo, Magkalayo man ngayon, Marami mang hadlang, Her voice is like an angel, pakiramdam ko ang boses nyang ito ay tumatagos bawat himaymay ng pagktao ko. Eurenika is indeed my medicine that I wouldn't be afrai d to drink, my injection that I wouldnt mind to have, may greatest pain that I w ould trade for anything just to have. She is my soul, my voice, my heart.. My li fe.. My Eurenika, my everything. Magtatagpo rin tayo, Alam ko ako'y lumisan Hindi din kita iniwan Kahit kailan, At hahagkan kita, Nang walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan Na walang hanggan.. At yayakapin kita.. Nang walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan Na walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan.. Hindi ko namalayan na sa sobrang dala ko sa kanta nya ay unti unti na pala akong nakalapit sa kanya, feel na feel nya ang kanta at hindi man lang nya napansin n a nakatabi na ako parehong upuang inuupuan nya. Her eyes are close,and yet, she' s still so beautiful. Hindi na, hindi na.. bumuhos man ang ulan.. Hindi na, hindi na.. Magpakailan man.. At yayakapin kita.. Nang walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan Na walang hanggan..

Bumuhos man ang ulan.. Kitang kita ko sa mga mata nya ang gulat ng bigla kong kantahin ang parte na yon ng kanta, she was stunned pero sandali lang, she smiled at pagkatapos ay magkas abay kaming kumanta. At yayakapin kita.. Nang walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan Na walang hanggan.. Bumuhos man ang ulan.. I was staring at her habang patuloy syang tumutugtog ng piano, napapikit ako at dinamdam ang huling bahagi ng kanta na yon. Bumuhos man ang ulan.... Isang malakas na palakpakan ang pumukaw sa akin, napadilat ako at nagulat pa ako na makita kong titig na titig sya sa akin, at ang mas nakapagpagulat pa sa akin ay ng bigla nya akong siilin ng halik. + Hindi ako makapaniwala na nandito ako sa bench sa isang park katabi ang pinakapa pangarap kong babae. We used to do this when we are still kids, pero ang pinagka iba lang ngayon, mas mahal ko sya ngayon kaysa dati. "Masaya ka ba?"tanong ko sa kanya. "Syempre, ikaw?" "Masayang masayang masayang masaya.." "Paano yan, sa makalawa aalis ka na, wala pa nga tayong one week nagbabdonding A s couple eh." Kinuha ko ang kamay nya at hinagkan, pagkatapos ay tiningan ko sya sa mga mata. "Babalik ako, kailangan lang talagang pumunta ako doon, pero promise, babalik ak o." "Naniniwala naman ako, mamimiss lang talaga kita.."humilig sya sa mga balikat ko at ako naman ay umakbay sa kanya. "Mahal na mahal kita.." Ngayon, mas may dahilan na ako para lumaban, para sa pamilya ko, at para kay Eur enika. "So totoo nga pala ang balita,"nagulat kami pareho ng marinig namin ang boses na yon. "Anong ginagawa mo dito Kiron!"galit na sita ni Eurenika sa kanya. "Abby, akala ko ba napagusapan na natin to, akala ko ba mahal mo sya, bakit mo g inagawa to!"natahimik na lang ako, I didnt expect na magiging bala pa ni Kiron a ng minsang paglapit ko sa kanya para balikan si Eurenika. "Anong sinasabi mo?"

"Bakit hindi mo tanungin ang boyfriend mo" "Abby, anong sinasabi ni Kiron"hindi ako makatingin ng diretso kay Eurenika. Hin di ako makapaniwala na kailan lang ay masayang masaya kami pero ngayon ay bigla na lang ganito na naman. This is the moment na talagang pinakakinatatakutan ko. "Tell her Abby! Tell her!"sigaw ni Kiron. "Ano ba talaga to? Tell me Abby, ano bang nangyayari? Mayroon ka bang hindi sina sabi sa akin?" "I'm sick"napapikit na lang ako pagkatapos kong sabihin yon. "You're sick? Eh di umuwi na tayo.." "May cancer sya Ejay! He is dying!" "What? Anong kalokohan yang sinasabi mo? Abby, ano bang pinagsasasabi nyo." "Kaya ako pupuntang America para magpagamot, malala na ang cancer ko Eurenika, k aya ako madalas manghina at kaya ako nahimatay nung birthday mo dahil may sakit ako." "Nagbibiro ka lang diba?"she asked. "I wish I am.."at bigla na lang tumulo ang mga luha ko. "I'm dying, and the only chance na humaba pa ang buhay ko at makasama ka ng matagal ay ang magpaopera sa America." "at aalis ka na wala man lang balak sabihin sa akin ang totoo?"nanguusig na tano ng nya. "I'm sorry.." "Sorry? Yun lang yon? Pagkatapos mo akong paasahin, malalaman ko na lang na mama matay ka na at iiwan mo rin ako? Pinaglalaruan mo ba talaga ako???"galit na gali t na wika nya. "I'm sorry.. I'm so sorry, hindi ko gustong pagmukhain kang tanga.." "PERO GINAGAWA MO PA RIN, pinagmumukha mo akong tanga Abby! Lagi mo na lang akon g pinagmumukhang tanga.." Sinubukan kong hawakan sya sa dalawa nyang braso at tangkaing yakapin sya pero u miwas sya, tinulak tulak nya ako sa dibdib at saka umiiyak na napaupo. "Sana hindi mo na lang ako pinaibig sayo, "umiiyak na wika nya. Umupo din ako at humarap sa kanya, hinawakan ko ang kamay nya at hinalikan. "Bakit mo ako ginaganito Abby! Paulit ulit mo akong sinasaktan! At mas masakit p a ito kaysa sa ginawa ni Kiron!"bigla nyang binawi ang kamay nya at saka tumayo pagdakay tumakbo palayo. Naiwan akong umiiyak na nakaupo sa sahig. "Dapat hindi mo na lang sya pinaasa."si Kiron. "At ano? Hayaan ko na lang syang magdusa dahil sa katrantaduhan mo?"galit kong s agot sa kanya. "A broken heart is easy to mend, but a dead heart is so hard to revive."makahulu

gang pahayag ni Kiron. + EJAY'S POV "Buong araw ka ng nagkululong sa kwarto Ejay ah, hindi ka kumakain, ayaw mong ma kipagusap, baka naman ikaw na ang magkasakit nyan"nagaalalang wika ni Mamu ng ma datnan nya akong tulalang nakaupo sa kama ko. "Ejay, nagaalala na kami sayo, baka naman mauna ka pa kay Abby nyan sa ginagawa mo" "Sana nga Mamu, sana ganon na lang nga, sana mamatay na lang ako, para hindi na nasasaktong bwiset na puso ko!"at saka ko kinabog ng kinabog ang dibdib ko sa ga lit. "Itigil mo nga yan! Ano bang nangyayari sayo? Ano bang problema mo?"galit na rin si Mamu. "Akala mo na ikaw lang ang nasasaktan sa mga nangyayari ngayon? Ejay! Nasasaktan din kami dahil nasasaktan ka!" Napatingin ako kay Mamu, and I feel so guilty dahil sa sinabi nya, yumakap sya s a akin at naiyak ako lalo dahil sa ginawa nya. "Bakit lagi na lang akong nasasaktan? Bakit ang sakit sakit Mamu, mas masakit pa sa ginawa ni Kiron."para akong batang nagsusumbong. "Anak, natural lang na masaktan ka, nagmamahal ka eh.. Parte na ng pagmamahal an g masaktan.." "Ang sakit sakit, ang sakit sakit.." "Magdamag na si Abby sa labas, wala ka ba talagang balak kausapin sya,? Umiling ako, ayoko, ayoko talaga, It will be more painful kung makikita ko pa sy a ulit. "Sana hindi ko na lang sya minahal." "Hindi natuturuan ang puso, hindi yan isang switch na pag inoff mo wala na, at p ag gusto mo ulit, ioon mo na lang." Hindi na ako kumibo, bagkos ay patuloy pa rin ang ginawa kong pagiyak. + "Nasaan sila Mamu?"tanong ko kay Erin nang madatnan ko na sya lang ang nasa sala at gumagawa ng project. "Si kuya Eden, nagpacheck up kasama si ate Bella, si Emz, may practice, si Papu nasa work tas si Mamu namalengke."sagot nya na hindi man lang tumitingin sa akin . "Sabi nga pala ni Mamu, kainin mo yung nasa mesa, kasi daw sa oras na dumating sya at hindi ka pa kumakain kakalbuhin ka nya." Tindi talaga ng nanay ko, sadista. Pero kahit papaano nakaramdam na rin ako ng g utom kaya tinungo ko yung mesa. May tinolang manok don tas tocino. Kumuha ako ng kanin paglatapos kumain na ako. "Ano ba yang ginagawa mo?"

"Eh naghahanap ako ng mga picture ko nung bata ako, eh nakita ko tong mga kaek e kan ni Mamu, yung mga unang ginawa ba natin nung pre school." "Si Mamu talaga, daming arte." "Tingnan mo oh, mayroon ka pa ditong love letter, kay bata bata mo kerengkeng ka na," "Anong love letter naman yan, pakita nga"tumayo ako at saka kinuha ko kay Erin y ung sulat. Dir Abaham I ? you Eurenika "Uyyy, para kay Abby ba yan dati? Akalain mong dati mo pa pala sya mahal"napatig il ako sa sinabi ni Erin, hindi ko maalala ang mga panahon na yon dahil bata pa ako pero nung makita ko ang sulat na ito, naalala ng puso ko. Noon pa man, bago pa man ang seven days na yon, bago ko pa maging boyfriend si Kiron, mahal ko na si Abby. Inilapit ko ang kapirasong papel na yon sa puso ko. "Mahal ko si Abby dati pa." "Hindi ka nya pinaasa nung niligawan ka nya, bale kasi dati mo pa sya mahal so.. " "Ang tanga tanga ko! All this time inisip ko na sya ang may higit na pagmamahal sa akin pero hindi pala, he is just here"sabay turo ko sa dibdib ko. "Noon pa ma n nandito lang sya pero hindi ko binigyan ng pansin, and now its too late.." Napaiyak na naman ako dahil sa realization ko na ito. Napayakap sa akin si Erin. "Its never too late ate. Puntahan mo sya, mas kailangan ka nya ngayon, kung nasa saktan ka dahil mamamatay na sya, mas nasasaktan si Abby dahil maiiwan ka nya ma gisa." Tama! Napabitiw ako sa kapatid ko at saka pinahid ang luha ko. "Kailangan ko syang makausap.."dali dali akong pumunta sa kwarto at nagbihis, wa lang pang limang minuto ay nakagayak na ako. Mabilis akong pumara ng taxi at nag pahatid sa bahay nila Abby. Pagdating ko doon ay naabutan ko ang yaya nya na sinasara ang gate. "Yaya! Nasaan po si Abby? Kailangan ko syang makausap."tarantang tarantang sabi ko. "Ejay, bakit ngayon ka lang, kaaalis lang nila, eto ngat isasara ko na ang gate. ." hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nito dahil bigla bigla akong tumakbo. T ama, tumakbo lang, balak kong habulin ang sasakyan, hindi ko alam kung ano ang p umapasok sa isip ko at kung ano ano kagagahan ang ginagawa ko. Natanaw ko pa ang sasakyan nila, at kahit alam kong imposible akong makahabol ay tumakbo pa rin ako ng tumakbo. "ABBY!!!!"humihingal akong napahinto. Malayo na, wala na talaga. Napaupo ako sa

gitna ng kalsada at umiyak. Iniwan na ako ni Abby. "Bakit ka sa gitna ng kalsada umiiyak Eurenika?"napatingala ako ng marinig ko an g boses na yon. "Abby?"nandoon sya at nakangiti habang nakapamulsa. Umupo din sya at hinawi nya ang buhok ko na nakatakip sa mukha ko, pagkatapos ay kinuha nya ang panyo nya mu la sa bulsa at pinunasan ang luha ko. "Anong iniiyak iyak mo dyan? Diba sabi ko naman sayo babalik ako."aniya habang p atuloy pa rin sa pagpahid ng mga luha ko. Wala na akong nasabi, bagkos ay umiyak na lang ako ng umiyak. "Subukan mo lang na hindi bumalik, lagot ka sa akin! Wag na wag kang mamatay kun g hindi papatayin kita!" Ngumiti lang sya at tumayo. Tumayo na rin ako dahil nakakahiya na ang sitwasyon ko. "Abby"tawag ko sa kanya. "Bakit?"imbes na magsalita ay kinuha ko ang kamay nya at may nilagay na papel di to. "Ano ito?" "When you feel like giving up, basahin mo lang to, it will remind you na may isa ng batang babae noon na sumulat ng love letter para sa isang batang lalaki na la gi syang pinagtatanggol. Its so stupid of the girl dahil hindi nya nagawang ibig ay agad ito sa kanyang hero pero tulad nga ng sabi nila, it better late than nev er." "I'll keep this in my heart." +

Chapter 11 + FELY's POV Abby is full of hope habang kausap namin ang doctor. Kung dati ay ayaw nyang mag pagamot, ngayon ay nararamdaman ko na determinado na sya and he is willing to fi ght. "So, is there any chance that I'll be treated?"tanong ni Abby agad sa Doctor ora s na pumasok ito ng silid nya. Katatapos lang nya magunder go ng ibat ibang test . "Mrs. Custodio, will it be okay if I'll talk to you first in private?"baling sa akin ng americanong doctor. "Sure"tumayo ako pero tumingin muna ako sa takang takang si Abby. "I'll be back" "Ano nangyayari Ma? Why does it have to be a private talk. Hindi ba pwedeng idis cuss yan with my presence."punong puno ng takang wika nya.

"Don't worry, sasabihin ko din naman sayo kung ano ang mapaguusapan."nakangiting pagkukumbinsi ko sa kanya. Tumango lang sya at pagkatapos ay bumalik na sa paki kipagchat kay Ejay. Kasalukuyan kasi syang naglalaptop nun. Dumiretso ako sa opisina ng Doctor kung saan ako itinuro ng nurse. Nang pumasok ako ay seryoso syang nakatingin sa papel na hawak. "Doctor Richards?"tawag pansin ko sa Doctor, saka ako naupo sa upuan sa harap ng table nya. "Is there a problem with my son?" "I'll be honest with you Fely, Abby's condition is not good. The medicine he's b een taking is no longer effective." "I knew that already, the doctor in the philippines already told us about that, thats why we went here for another treatment."nanginginig kong wika. "But the problems is, his body is so weak to take any possible treatment or oper ation." "I doubt it, my son is a strong boy."pagtutol ko sa sinasabi nya. "You don't understand. He is not strong Fely, he is just showing you that he is but he is not." Napatigil ako sa sinabing iyon ng doctor, posible kaya? Posible kayang naglalaka s lakasan lang si Abby pag kaharap kami. Pinagpatuloy ni Dr. Richards ang paliwa nag, ayon sa kanya ay masyado ng mahina ang katawan ni Abby para sa isang operas yon, and worst 60-40 lang ang chance na makakarecover sya dahil masyado ng huli ang naging desisyon nila para sa pagpapaopera. Maari kasing hindi tanggapin ng k atawan nito ang bone marrow transplant at baka masama ang maging epekto nito pag nagkataon. Nanghihina akong lumabas sa opisina ng Doctor. Hindi ko alam kung papaano ito sa sabihin sa anak ko lalo na ngayong nabuhayan na ulit sya ng pag-asa. I was about to enter his ng pinto at doon nasilip is so in pain pero wala ganun, siguro kaya ayaw room when I heard him crying. Unti unti kong binuksan a ko na hawak hawak nya ang bandang tagiliran nya. My son ako magawa. Napakasakit para sa akin ang panoorin syang nya sa aming ipakita ang ganitong klaseng eksena.

Sinara ko muli ang pinto at hindi na muna pumasok. Mas mabuti na magisa muna sya para mainda nya ang sakit kaysa naman kapag nandoon kami ay tinitiis nya ang na raramdaman nya. Napapikit lang ako habang nakasandal sa pintuan ng silid nya, ayokong umiyak per o unti unti na akong pinanghihinaan ng loob. Hindi ko kaya na mawala si Abby, fo r God sake, he is only nineteen at madami pa syang pangarap. Hindi ko tuloy maiw asang alalahanin ang yumao nyang ama. "Ron, bakit sa dami dami mong ipapamana sa anak mo yung sakit mo pa."i cried. + ABBY'S POV "Mommy, anong sabi ng Doctor?"IVe been asking her about that kahapon pa pero lag i nyang iniiba ang sagot, madalas ay nagkukunwari syang abala. "Ahm anak kumain ka--"

"ANO ANG SABI NG DOCTOR MOMMY?"naubos na ang pasensya ko. Malakas ang kutob ko n a may tinatago sya and I'm sure about yun sa kalagayan ko. Napatigil sya at tumalikod sa akin, she is crying, alam ko. "Walang kasiguruhan na magiging matagumpay ang operation, its 60-40, baka daw ka si hindi tanggapin ng katawan mo ang bone marrow na ilalagay sayo." FUCK, i thought. I knew it, sabi ko na. Napapikit ako sa sobrang upset ko at hin di ko napigilan ang sarili ko na kabigin ang mga nakapatong sa mesa sa gilid ng kama ko. "ABBY!"sigaw ni Mommy ng magumpisa na akong mawala. Nandoong tanggaling ko ang d extrous ko at pati ang nakakabit sa ilong ko. "Abby itigil mo yan, hindi na ibig sabihin non hindi ka na gagaling!"inaawat ako ni Mommy, umiiyak syang yumakap sa akin. "Hindi na ako gagaling! Hindi na ako gagaling!"Hinawakan ako ni Mommy sa pisngi at tinitigan mabuti. "Gagaling ka Abby, gagaling ka, I'll do anything para gumaling ka.." "Hindi ako pwedeng mamatay Mommy, nangako ako kay Eurenika na babalik ako. Hindi ako pwedeng mamatay."nasa ganun kaming eksena ng biglang pumasok ang Doctor ko kasama ang ilang nurse. Bigla akong bumangon at lumapit sa kanya saka ko sya pinitsarahan. "I CANNOT DIE! I DONT WANNA DIE, PAGALINGIN MO AKO!! PAGALINGIN MO AKOOO! AYOKO PA MAMATAY!"naramdaman ko na lang na biglang may tinurok sa akin ang nurse. Unti unti akong nanghina. "Ma, ayoko pa mamatay.."at bigla na lang ako nanghina at nakatulog. + EJAY'S POV Six months na ang nakalipas mula ng umalis si Abby, one week after nyang umalis ay constant pa ang communication pero bigla bigla na lang hindi sya nagparamdam. No calls, no text or even email. Bwiset na yon, namatay ng walang pasabi. No! H indi sya pwedeng mamatay, nangako sya na babalik sya. "EJAY!"tawag sa akin ni Mamu, "Nakaharap ka na naman sa computer, baka gusto mon g kumain!"si Mamu talaga oh, nageemote ako eh. "Nandyan na Mamu,"pagbaba ko ay ako na lang pala ang hinihintay, sorry naman. Lu tang lang. Tumabi ako kay ate Belle na that day ay magwawalong buwan na ang tyan . "Hi pamangkin, kainan na naman"hinawakan ko ang tyan ni Ate Bella. Mula ng bum alik si kuya Eden sa Sinagpore ay naging malapit na kami lalo ni Ate Belle, magk akatabi kami nila Emz sa kwarto. "Wow, sarap ng ulam! Sinigang na hipon, nung nagBatangas kami ni Abby mas malala king hipon dito yung kinain namin"napatigil ako ng maalala ko si Abby. bwiset, m iss ko na talaga sya. "Wala ka na ba talaga balita kay Abby Ejay?"tanong ni Mamu, umiling lang ako at nagsandok ng pagkain.

"Baka naman nagasawa na hindi kaya? Baka gumaling na tapos nainlove dun sa nurse na nagaalaga sa kanya."pinukol ko ng masamang tingin si Erin, si Mamu naman ay isang malakas na batok ang binigay dito. "Awts. Baka lang naman" "Baka naman nagpapagaling lang, lets look at the brighter side."si Ate Bella. Hindi na ako kumibo, bagkos ay nagpatuloy lang ako sa pagkain. Sa loob ng 6 mont hs, ganito ang madalas topic sa bahay. Ang biglang hindi pagpaparamdam ni Abby. Sabi nila Mamu baka daw malala na, ang sabi naman nila Misha, patay na. O diba n aman napakaoptimistic nila. Walang preno nilang sinasabi yun sa harap ko. Pero a ko, deep inside my heart alam kong buhay pa si Abby. Kahit hindi sya nagpaparamd am, panghahawakan ko yung pangako nya na babalik sya para sa akin. "Ejay, diba ngayon yung Audition mo sa singing contest sa TV? Yung Singing Darli ng ba yon?"tanong ni Emz sa akin. "SINGING SWEETHEART!"pagtatama ko sa kapatid ko na napansin ko na nagdadalaga na . "Pareho ding term of endearment yun noh!"talaga namang kakaiba ang logic nitong si Emerald. "Ate galingan mo sa audition mo para makasali ka sa contest, malay mo mapanood k a ni Abby sa ibang bansa at marealize nyang ikaw pala ang mahal nya at hindi yun g nurse na nakatuluyan nya"panunudyo ni Erin, kaya ayun, isang batok na naman an g nakuha kay Mamu. Napatigil na ako sa pagkain, naisip ko, sana may iba na nga lang sya. Okay lang, basta alam kong buhay sya. Nasaan ka na Abby? Ano ng nangyari sa'yo? + "EEEEEEEEEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHH"halos mabasag ang mga eardrums namin maganak sa l akas ng kanya kanya naming sigawan ng makatanggap ako ng sulat mula sa Singing S weetheart. It was indicated in the letter na I passed the audition and I will be one of the contestant. "Manang mana talaga sa akin ang anak ko!"proud na proud na sabi ni Papu. Nakaonl ine kami nun sa Skype at binalita din aking super proud na kuya na super sayaw m o when she learned na masasali ang kanyang magandang kapatid sa isang contest sa tv. "Naku naku, anong sa'yo. Sa akin nagmana ang anak ko noh" eto na naman sila, nag tatalo kung kanino ako nagmana kahit pareho naman silang boses palaka. Actually, doon ako sa aking Lola nagmana (Father side) Theatre singer kaya yon at nadayo pa sa ibang bansa bilang opera singer. "So does it mean makikita mo na si Luis Montano! Ang gwapo gwapo nung host na yo n!!!" si Emz talaga, mahilig sa artista, eh basta ako BRUNO MARS pa din ako. "Excited na ako para sa'yo Ejay, sana mapanood ka ni Abby para lalo syang lumaka s." Napangiti ako sa sinabi ni ate Bella at saka ko sya niyakap. "Sana nga." sana nga Abby, para sa'yo ang laban na to! MANNY PACQUIAO AKO BA TO? +

"I Turn to you.. "matapos ang huling linya na yun ay isang matamis na ngiti ang binigay ko sa Audience, nagulat pa ako ng malakas silang magpalakpakan, at ang i ba naman sa kanila ay standing ovation pa. Ganito ba ako kagaling?? "THANK YOU EURENIKA for that wonderful performance," wika ng host na pabalik na ng stage. "Judges, anong masasabi nyo sa performance ni Eurenika? Unang nagcomment si Jaya, napatingin ako sa mata nya at medyo napakunot ang noo ko dahil umiiyak sya. Oh no! Sa sobrang pangit naiyak sya. "EUrenika, alam mo tuwing kakanta ka na lang, hindi ko maiwasang matouch. Kahit anong kantahin mo damang dama ko, its full of soul. I think mayroon na tayong So ul Princess." wew! Prinsesa ng kaluluwa, I amusingly thought. Matapos magsalita ng dalawa pang judges na puro magaganda ang sinabi ay nagsalita muli Ang host. "Once again Eurenika, you made us all feel you, kaya nga masasabi ko you really deserve to be on the top 5.."sunod na sinabi nya ay tungkol na sa texting. Isang laglagan na lang at pasok na ako sa Finals. Masyadong naging madugo para sa aki n ang contest na to. From top 20 eto at nasa top5 na ako and hopefull makapasok sa Sweet4. I guess malakas ang signal ko kay God dahil pangalan ko ang unang unang tinawag na pasok sa top 4. Kitang kita ko na nagtatatalon sila Mamu sa audience. Napapaikit ako at napatingin sa itaas, 'Thank you Lord' i whispered. 'Para sa'yo to Abby'.. Masyadong mabilis ang naging pangyayari, ang dating si Ejay ay isa ng singer sa TV. At eto nga at pasok na ako sa Finals. Ano kayang magandang kanta ang maging piece ko. "AWTS!"isang lalaking may gitara ang muntik ng basagin ang mukha ko dahil nagmam adali itong maglakas at nakaharang ang gitara sa daan. "SORRY NAMAN AH!" nagpari nig na nga ako pero waepek, dire diretso pa rin ang lalaki, sayang gwapo pa man din. Gusto ko pa sanang Sitahin ang lalaki pero biglang may nagtext sa akin. FROM: MishaPot'skie EJAY! ABBY IS BACK. Go to his house ASAP. Feeling ko ay nagliwanag ang buo kong paligid pagkabasa ko sa text na yon ni Mis ha. Pero teka, bakit mas una pa syang nakaalam. After ng ilang press conference at ilang tv guestings para sa Promotion ng aming Final Night ay nagpahatid na ag ad ako kay Papu sa bahay nila Abby. Hindi na ako nagabalang usisain pa si Misha kung bakit updated sya kay Abby samantalang ako hindi. "Paano, iwan na kita?"tanong ni Papu habang pababa ako ng sasakyan. "Okay po. Taxi na lang ako pauwi." pagkaalis ni Papu ay kinakabahan akong nagdoo rbell sa gate nila. Sa wakas Abraham! Umuwi ka na, tinupad mo ang pangako mo, bumalik ka nga para sa akin. Ang Yaya ni Abby ang nagbukas ng gate, handang handa na ang smile ko para igreet sya pero something is wrong. Bakit ang lungkot nya? At ang mata nya, parang nam amaga. Umiyak ba sya? Or natuwa lang din siguro sya at nakabalik na si Abby. Ayy yy.. Tears of Joy siguro.

"Hi Yaya, nasaan po si Abby?"masayang tanong ko sa kanya. "Pasok ka Ejay." sabi ko papasok ako eh. Pagpasok ko ng bahay, nandun sa sala ang mga kapatid at ang Mommy ni Abby, bakit puro sila mukhang serious. Nagawi ang tingin ko sa isa pang part ng sala at nan don si Misha, Dorris at Trixy. "Bakit nandito kayo??"ang sama ko noh? Feeling ko bahay ko kung makatanong. "I called them Ejay to come here, at para masabihan ka din nila na nandito na si Abby."it's Abby's mom who answered. "Nasaan po si Abby??" "Nasa taas sya nagpapahinga, kanina ka pa nya hinihintay."napatango na lang ako kay Tita Fely. "Pwede ko po ba syang makita??" "Sure, pumanik ka na lang sa room nya, pero Ejay may ipapakiusap sana ako sa'yo kung maaari."lumapit sa akin ang mommy ni Abby. "Sure, anything po." "Kung pwede sana, wag na wag kang magpapakita ng kahinaan kay Abby, please give him strenght. Hindi kasi namin maibigay sa kanya yun eh."naguguluhan man ako per o tumango na lang ako. Hindi na ako nagaksaya pa ng oras, nagmamadali akong pumanik ng hagdan papapunta sa kwarto ni Abby. Nang nasa tapat na ako ng silid nya ay kumatok ako. "ABBY"tawag ko sa kanya. "Eurenika is that you?"narinig kong tanong nya. "ENGKS. MALI, "pabiro kong sagot at saka ko pinihit ang door knob. Pagbukas na p agbukas ko ay bumungad agad sa akin ang kama kung saan nakahiga si Abby. Hindi ko na nagawa pang isara ang pinto ng makita ko sya. Sobrang payat nya at h umpak na ang mga pisngi nya. Sobrang putla nya, at ang lalim ng mata nya. Ang da ti nyang mapupula at masasayang labi ay namumutla na at punong puNo ng pait. Nak asuot din sya ng bonet, marahil dahil nalalagas na din to. "Abby--"Dahan dahan akong lumapit sa nakangiting si Abby. Pinigil ko ang sarili ko na huwag umiyak or magpakita man lang ng kahinaan dahil pinangako ko ito sa M ommy nya, pero parang hindi ko kaya. "Eurenika, I'm so glad you came." "Ikaw ah, napunta ka lang sa America dalas mo ng magenglish"biro ko sa kanya to lighten the scene. Ngumiti lang sya. Oh how I miss those smile. "Maupo ka" wala na ako makitang upuan kaya sa mismong kama nya ako naupo. "Kamusta ka na? Balita ko sikat ka na." "Ikaw ang kamusta? Kamusta naman ang mga sexy at magagandang nurse sa America."b iro ko pa, kahit pakiramdam ko ay may kung anong nakabara sa lalamunan ko.

"Eurenika, kahit maghubad sa harap ko, ikaw at ikaw lang din ang nakikita ko sa kanila." "So you mean parang nakita mo na rin akong nakahubad sa harap mo"isang mahinang tawa ang narinig ko mula sa kanya. Ako naman ay pinilit mapagaan ang sitwasyon. Kinwentuhan ko sya ng mga events na nangyari sa buhay ko sa ilang buwang wala sy a. Puro masasaya ang pinili kong ikwento at nakakatuwang napapangiti ko sya. "Abby, bakit ang tagal mong hindi nagparamdam"hindi ko na mapigilang itanong. Pe ro imbes na sumagot ay hinawakan nya ang kamay ko. "Eurenika, bumalik ako para sa'yo." "Dapat lang! Nangako ka kaya.." "Pero may isang pangako akong hindi matutupad." "At ano naman yon??"ang hirap, the more na nakikita ko at nakakausap ng matagal si Abby ay parang gusto ng bumigay ng puso ko anumang oras. "You made me promise na hindi ako mamamatay, pero-- hindi ko na ata matutupad yo n"mas pinili kong makinig na lang kaysa may sabihin pa. Alam ko kasi na sa oras na magsalita ako ay hindi ko na mapipigilang lumuha. "Nang pumunta ako ng America, baon ko ang pag-asa na gagaling din ako. Kailangan eh, para mabalikan kita.. Pero sa sobrang katigasan ng ulo ko noon, lumala yung sakit ko. Hindi na nakuha ng gamot at hindi na rin nakuha ng operasyon. Ang pla no ko sana magstay na lang sa America hangggang sa mamatay ako, pero tuwing napa panood kita sa tv na kumakanta, pakiramdam ko pinapauwi mo na ako, so I decided to go back here gor you." Wala akong masabi, ang sakit sakit na ng dibdib ko pero still, ngumiti lang ako sa kanya. "Eurenika?" "Alam mo talaga namang ganyan ang buhay, may nahuhuli may nauuna, ang nakakabwis et lang, kung sino pang mabuti sila pa matagal ang buhay samantalang yung mababa it kinukuha agad." "Eure--" "So dahil mabait ka, kukunin ko na nya agad, paano ba yan, mauuna ka sa akin, pa kireserve na lang ako ng slot sa langit ah."tumayo na ako sa pagkakaupo ko, pero bigla nya akong hinawakan sa kamay. "I'm sorry." "Sorry ka dyan! Wala tayong magagawa kung iyon ang kalooban ng dyos, just be tha nkful na kahit sa sandaling panahon naging malapit ulit tayo sa isa't isa."tumal ikod na ako at binitiwan nta ang kamay ko. "..pero baka naman pwede Abby, wag na lang muna.."tumulo na ang luha ko sa punto ng iyon pero mabilis ko tong pinunasan at saka nakangiting humarap kay Abby. "Ba ka pwede lang naman" "Sinubukan ko Eurenika, kung alam mo lang.. Pero hindi ko na talaga kaya.."This time ay si Abby na ang hindi napigilan ang pagluha.

Ngumiti lang ulit ako sa kanya at lumabas na ng kwarto nya, pero imbes na umiyak ay bumaba na ako saka ako nagmamadaling nagpaalam at umalis kila Abby. "EJAY!"narinig kong habol ni Misha at saka nya ako hinila sa braso. "Ano bang nangyayari sa'yo??" "Anong nangyayari sa akin?"pinilit kong magpakatatag sa harap ni Misha. "Ayun, I just found out na anytime mamamatay na si Abby. Yun lang naman Misha." "Ejay. Ngayon ka kailangan ka ni abby, bakit ka aalis?" "DAHIL HINDI KO NA KAYA! HINDI KO NA KAYANG MAGPANGGAP NA MALAKAS AKO!"para akon g wala sa sarili na nagpalakad lakad ng pabalik balik, nandoong hawakan ko ang n oo ko or ang bibig ko at saka ako uupo na pasquat. "Kailangang gumawa ako ng paraan, kailangang manalo ako sa contest, para yung ma papanalunan ko gagamitin ko pampagamot kay Abby, I'm sure nagkamali lang yung mg a tangang doctor sa America! They are all stupid!"nakita kong umiiyak na si Mish a palapit sa akin at saka nya ako niyakap. "Ejay. They've been into so many options at iisa lang ang sinasabi nila. Hindi n a magtatagal si Abby."nang narinig ko yon ay inalis ko si Misha sa pagkakayakap sa akin. "NO! ANO NAMANG ALAM NILA? EH PURO SILA FACTS AND SCIENCE, HINDI SILA DYOS! Hind i sila pwedeng magdecide kung kailan mamamatay si Abby or hindi dahil hindi nama n sila Diyos! Doctor lang sila! Mga tanga at useless na doctor!"up to now ay hin di ko pa rin magawang umiyak. "Sa Europe! Nanggaling na ba sila doon? Sa China? Baka mas magaling ang doctor d on, kailangan nilang puntahan yon, madami pwedeng option, madami! MADAMI!"isang malakas na sampal ang biglang binigay sa akin ng umiiyak na si Misha. "EJAY TAMA NA! TANGGAPIN MO NG WALA NG PAG-ASA SI ABBY!"parang isang bomba iyong paulit ulit na sumasabog sa utak ko, and at this point ay hindi ko na kinaya an g pagtitimpi. Natagpuan ko na lamang ang sarili kong napaluhod sa kalsada. "Hindi sya pwedeng mamatay Mish,"parang bata kong sabi. "Paano na ako??" Lumapit sa akin si Mish at umupo sa tabi ko saka ako hinawakan sa balikat. "Ejay .." "HINDI SYA PWEDENG MAMATAY MISHA! HINDI PWEDEEEE, EEEEHHHHHHH! HINDI PWEDEEEEE!" halos mamaos ako sa lakas ng naging sigaw ko, awang awa sa akin si Misha kaya ni yakap nya ako ng mahigpit. "Hindi sya pwedeng mamatay, hindi ko pa nasasabing mahal na mahal ko sya.." +

The Heartbreaking Finale +

ELISA'S POV Lahat na ata ng alam kong makakabuti para sa anak ko ginawa ko. Lahat ng magpapa saya sa kanila ibinigay ko. Lahat lahat dahil mahal ko sila. Sa bawat masayang k aganapan sa kanila sinisiguro kong nandoon ako. Maging sa mapapait ay nandoon ak o. Lahat na ata ng hirap na pwedeng mapagdaanan ng isang ina sa kanilang anak na pagdaanan ko na. Ang kaba ko ng tutuliin pa lang si Eden hanggang sa galit ko sa first girlfriend nya dahil binreyk sya, ang pakikipagaway ko sa mga batang kumu ha ng text ni Erin hanggang sa pagmamakaawa ko sa principal nila na wag syang id rop ng makabasag sya ng bintana sa school. Ang pagsugod ko sa school ni Emz nung grade 1 sya dahil imbes na prinsesa eh bulaklak ang naging role nya sa play nil a hanggang sa makipagsabunutan ako sa Nanay ng kaklase nya na dinuro duro sya. A ng paninisi ko sa school administrator dahil kumalat ang balitang pagpapakasal n g crush na teacher ni Ejay hanggang sa pagnanasa kong patayin si Kiron dahil sa panloloko nya dito. Pero bakit lahat yon hindi pa rin sapat para maging matatag ako sa mga darating pang problema nila. Eto ang palihim akong umiiyak habang nagluluto ng tanghalian nila. Awang awa kasi ako sa anak ko na ilang gabi ng tumatangis dahil sa maarin g pamamaalam ni Abby. Kung sana pwede na lang ilipat sa akin lahat ng sakit na n araramdaman nya, ginawa ko na maprotektahan ko lang sya. "Darling umiiyak ka ba?"puna sa akin ng asawa kong si Eddie na kalalabas lang ng banyo. Dali dali kong pinunasan ang mata ko ng suot kong apron. "Ako? Hindi.. Bakit naman ako iiyak?"pagsisinungaling ko. "Pwede ba Elsa, hindi ka pwedeng magkaila sa akin na umiiyak ka, ayan at pulang pula ang ilong mo" "Pwede ba walang pakialamanan, eh sa nakakaiyak yung pinapanood ko sa tV eh" "At bakit ka naman naiiyak sa Showtime?"napatingin ako sa tv, kasalukuyang nagsu super bass si Vice Ganda at wala talang maniniwalang dito sa eksena na ito ako n aiyak. "Bakit kasi ayaw mo pang aminin sa akin" "Amining ano?" "Na naaawa ka kay Ejay" "Hindi ako naaawa" "Pero naiiyak ka dahil sa nangyayari sa kanya" tumahimik lang ako at hindi na sy a sinagot."Sumagot ka!" "OO! OO NA! Naiiyak na ako kasi nasasaktan ang anak ko? Ano masaya ka na?" Napat ulala si Eddie sa akin at saka ako niyakap. "Nasasaktan din naman ako dahil naghihirap ang loob ni Ejay, pero hindi natin sy a matutulungan kung tayo ang unang panghihinaan ng loob." Tama siya, pero anong magagawa ko? Buong buhay ng pagiging ina ko, wala ako iban g ginawa kung hindi ang ilayo sila sa mga pwedeng makasakit sa kanila. Pero ngay on, ano naman laban ko sa kamatayan? "Bigyan natin ng lakas si Ejay. Elisa.." Napatingin na lang ako sa asawa ko, bakas sa mata nya ang kalungkutan pero pinip

ilit pa rin nyang ngumiti para palakasin ang loob ko. "Paano pag namatay si Abby? Makakaya kaya nya?" "Wag naman sana pero kung sakali man, tutulungan natin sya makabangon" Yumakap n a ako sa asawa ko at tahimik na lumuha. + EJAY'S POV "OO! OO NA! Naiiyak na ako kasi nasasaktan ang anak ko? Ano masaya ka na?" Pabab a ako noon upang magCR ng marinig ko si Mamu. "Nasasaktan din naman ako dahil naghihirap ang loob ni Ejay, pero hindi natin sy a matutulungan kung tayo ang unang panghihinaan ng loob." "Bigyan natin ng lakas si Ejay. Elisa.." "Paano pag namatay si Abby? Makakaya kaya nya?" "Wag naman sana pero kung sakali man, tutulungan natin sya makabangon" Sumilip ako at nakita ko silang magkayakap at parehong lumuluha. Feeling ko tulo y ang sama sama ko. Bakit ba patuloy kong binibigyan ng pasakit ang mga magulang ko. "Mamu, Papu.."agaw ko sa atensyon nila. "Ejay!" parang nagulat pa si Mamu ng nakita ako at bumitiw ng yakap kay Papu. "Sorry po" "Sorry para saan anak" tanong ni Papu saka lumapit sa akin at inakbyan ako. "Kasi pati kayo nasasaktan--" "SSSSHHHHH.. "pigil ni Papu sa ano mang sasabihin ko. "Normal sa amin yon, magul ang po kami. Hindi mo kailangang ihingi ng paumanhin ang isang bagay na boluntar yo naming nararamdaman." "Anak. Magkakasama tayo dito, ikaw, kami ng Papu mo at ang mga kapatid mo pati n a rin ang mga kaibigan mo. Magkasama tayong magdadasal para maging maayos si Abb y." Sa sinabing iyong ng mga magulang ko at awtomatiko akong napayakap kay Papu, si Mamu naman ay yumakap din sa akin. "Pipilitin ko pong maging malakas para sa inyo."nasabi ko na lang. Masakit daw para sa mga magulang na nakikitang nahihirapan or nasasaktan ang mga anak nila, pero mas masakit pala sa katulad kong anak na nakikita ang mga magul ang kong nasasaktan dahil nasasaktan ako. + ABBY'S POV Here she goes again, my Eurenika. Buhat ng bumalik ako from the States ay wala n a syang palya sa pagdalaw sa akin. After ng rehearsals nya at mga mall tour para

sa promotion ng Finals ng Singing Sweetheart kung saan sya kabilang ay didirets o na sya dito. She'll try to cook something for me tulad ng sopas or lugaw, well the taste, tolerable naman, pwedeng pwede para sa katulad kong may sakit. Ngayong araw, present na naman sya, eto at nagpapaturo sa akin ng mga Take Home test nya. She's been very busy since the contest started kaya madami syang namim iss na exam. Good thing na pinapayagan syang kumuha ng mga special exams kahit n a hindi sya allowed sa school namin. Habang gamit nya ang laptop ko ay pinagmasdan ko sya mabuti. Parang araw araw pa ganda sya ng paganda sa paningin ko. Gumaganda lang ba talaga sya o sinusulit na lang ng mata ko ang pagappreciate sa ganda nya. Ang sarap nya pagmasdan, she never shows me any pain dahil sa kalagayan ko. Unli ke noong unang kita namin mula ng umuwi ako sa America. She cannot hide her pain noong magkausap kami, kahit pa sinusubukan nyang magpakatatag. I even saw her t ears that she tried hiding for me. Pero ngayon, wala na, ang gaan gaan nyang kas ama, the usual Eurenika I know. Pakiramdam ko tuloy lumalakas ako. Alam ko wala na ako pagasa, pero seeing her like this make me feels like may cha nce pa kahit alam kong imposible na. May taning na ako, yun ang pinagtapat sa ak in ng Doctor. Hindi na kasi kakayanin ng operasyon ang sakit ko at pag pinilit 6 0-40 lang ang chance of survival. Pwede pa akong maComa. Samakatuwid, hindi ko n a makikita si Eurenika. My Angel, my Love and my Everything. "Abby, two days from now na ang Grand Finals so magiging super busy na ako baka hindi na ako makadalaw dito, pero iiwan ko sa'yo yung ticket, wag ka ng paimoprt ante ah, baka magpalate ka pa. May reserved seats sa inyo nila Mamu. At saka wag mo ako masyadong titigan baka matunaw ako at hindi makakanta" Nangiti na lang ako, tapos na pala sya paggamit ng laptop. Nakatingin sya sa aki n at natatawa. "EUrenika, May ibabalik nga pala ako sa'yo" "Huh? Eh wala naman akong naibibigay sa'yo compare sa mga nagawa mo for me" Kinuha ko mula sa ilalim ng unan ko ang love letter na binigay nya sa akin befor e ako pumuntang America. Iniabot ko sa kanya ito. "Binabalik ko na, Hindi ko na kakailanganin yan. Sobrang naging hirap ng nakaraa ng anim na buwan sa akin but through this letter, lumaban ako. Bakit? Kasi yung mga nakalagay dyan, I want to hear it straight from The girl who wrote it." inab ot ko sa kanya ang papel na luma na, kinuha nya iyon sa akin at saka ako nginiti an. Those smile, so priceless. Lumapit sya sa akin at naupo sa gilid ko, then she he ld my right hand, oh it's so perfect. "Abby," "Oh?" "I LOVE YOU.." "ha?" "Ang sabi ko I love you.. Alam ko simple lang, walang paepek tulad ng mga ginawa mo sa akin pero--"

Hindi ko na sya pinatapos, I just found myself kissing her. My God, mahal nya ak o. Tama ba ako? Mabilis lang ang halik na yon. "Simple, but it means a lot. Walang panama sa lahat ng mga nagawa ko sa'yo"wika ko sa kanya na tulala pa din sa ginawa ko. Galit ba sya? Hindi sya nagsasalita. "Eurenika? Galit ka ba? I'm so sor--" Hindi ko na natapos ang mga sasabihin ko dahil sya naman ang biglang humalik sa akin. And this time, mas matagal kaysa sa ginawa ko sa kanya. Hindi ko maexplain ang mararamdaman ko,while her kissing me, pakiramdam ko nagfl ashback lahat sa akin. All the good and happy memories I had with her. Those mem ories that I will cherish forever. Pakiramdam ko ay pinahaba ng halik na yon ang buhay ko. After the kiss ay nakatingin lang sya sa akin, ako naman tahimik lang. "Abraham Custodio, Can I be you girlfriend?" I didn't see that coming. Tama ba y ung naririnig ko? After the kiss ay bigla gusto nya maging girlfriend ko sya. Is she crazy? Im dying.. "I know what you're thinking Abby, so cut that thoughts. I want to be your girlf riend, because I want to feel how it takes to be the best man I've ever known's girl." "Well.."tameme ako. "Silence means yes"nakangiti na nyang sabi. "Hindi naman kita mareject kasi baka magalit ang fans mo sa akin" I joked. "Tama! At saka pabor sayo yon, boyfriend ka ng susunod na singing sweetheart." Isang masayang tawanan lang ang pinagsaluhan namin pagkatapos noon, at saka kami nagyakap. Life is indeed beautiful, how I wish it will last. While hugging each other, bigla ko na namang naramdaman ang isang pamilyar na sa kit. No, not now, not with her presence, please. I don't want her to see me suff ering. Pero no one hears me, hindi ko na kinaya ang mga sumunod ng pangyayari dahil pur o sakit na lang ang nararamdaman ko. Napabitiw ako sa kanya at kasunod noon ay i sang malakas na sigaw. Hindi ko alam kung biglang nanlabo ang paningin ko pero naaninag ko paNg pumasok si Mommy. "Ma-- ilabas nyo si Eure- aaaaaaarrggghh" At wala na akong ibang maalala kung hi ndi puro sakit. + EJAY'S POV Anong nangyayari? Kanina ang saya saya namin pero bakit bigla ngayon ay namimili pit na sya sa sakit, nakahawak sya sa may tyan. "AAAAARRGHHHHHHHHHHH! MAAAAAAAA!"hirap na hirap sya, nakikita ko yon sa kanya, a ng kaninang nakangiti nyang labi ngayon ay punong punOng puno ng pait.

Biglang bumukas ang pinto at worried na worried na pumasok ang ina ni Abby. "ABBY!! ANAK!"tawag nya dito. "Ma-- ilabas nyo si Eure- aaaaaaarrggghh" Paulit ulit na umeecho sa tenga ko ang sigaw nya na yon. Nakamasid lang ako sa p agkataranta ni tita Fely at ng nurse, samantalang ako ay nakatayo lang doon at t ulala, hindi ko na napansin na tumutulo ang luha ko. "Abby! Abby!"naiiyak kong sabi. "Manong Celso, yung kotse! Mon! Yung kapatid moo" tita Fely is being hysterical. Umiiyak lang ako sa isang sulok while crying. "Abby.. Abby.." Pumasok si Kuya Mon sa kwarto ni Abby kasunod si Ate Lene. Binuhat nya agad si A bby at nagmamadaling lumabas. Ako naman ay dali daling sumunod. Sumama ako sa kanila papuntang hospital, habang nasa byahe ay hawak hawak ko lan g ang mga kamay nya. "Abby, naririnig mo ba si Mommy? Don't die please. Not now, I'm not yet ready."s i Tita Fely yon while holding Abby's other hand. Pagdating sa hospital ay sya agad ang pinrioritize, ihiniga agad sya sa stretche r at dinala sa ER. "Abby.." tawag ko sa kanya matapos isara ang pinto sa ER. Bakit ganito? Bakit ga nito? This is really bullshit. ABRAHAM CUSTODIO WAG MO AKO IIWAN! PLEASE. Hindi ko na maalala ang mga sumunod na nangyari, natagpuan ko na lang ang sarili kong naglalakad papunta sa chapel ng hospital. Nakita ko si Tita Fely na lumala kad ng paluhod sa altar. Napahawak na lang ako sa bibig ko at saka lumapit sa ka nya. "Tita"tawag ko sa kanya, tumingin sya sa akin at nakita ko ag magang maga nyang mata. "Ejay, lumuhod ka, let's pray for Abby's fast recovery. Dali, gayahin mo,para gu maling sya." "Tita--" "He promise me na gagaling sya, kasi alam nyang hindi ko kakayanin pag nawala sy a." Lumuhod ako sa tabi nya pero imbes na magdasal ay niyakap ko sya ng mahigpit. "Hindi pwedeng mamatay ang anak ko Ejay, mahal na mahal ko sya, mahal na mahal k o si Abby. Hindi syang pwedeng mawala.. Hindi pwede.." Lord, alam ko hindi ako naging mabuting tao, madami akong reklamo sa buhay, mada mot sa mga kapatid ko at minsan palasagot sa Mamu ko. Pero lord, baka naman pwed eng ibalato nyo na sa akin si Abby. Pagbayarin nyo na lang po ako sa ibang paraa n pero wag po si Abby. Please.. Please po..

Napapagod na akong umiyak pero kahit gaano ata kadaming luha ang iiyak ko, balew ala. Niyakap ko na lang ng mahigpit si Tita Fely, eto man lang magawa ko for Abby. + Nagkamalay na si Abby, thats good news. I was in Araneta rehearsing para Finals ng tumawag sa akin si Tita Fely, she even gave Abby the phone para magkausap kam i. "Abraham, bukas na ang Grand Finals namin, be there. I'll win, I promise I'll wi n, para sayo." "I'll be there no matter what" Iyon na ang naging huling paguusap namin, masyado na ako nagin busy sa sunod sun od na gusetings at iba pa, at eto nga, ang gabing pinakahihintay ko. I was weari ng Ate Lene's designed gown. It was a pink gown na pavenus cut na may silver acc ent. Nakapusod lang ang straight kong buhok. I want to be simple tonight. Hindi ako ang star kung hindi si Abby. Nakatingin lang ako sa harap ng salamin trying no to shed a tear. I won't ruin m y make up, baka pumangit ako sa paningin ni Abby. + ABBY'S LAST POV Madaming tao, at nakakatuwang karamihan sa kanila ay puro fans ni Eurenika. Syem pre, magaling sya eh, she deserves it. "Abby are you sure na kaya mo?"si Mommy talaga, ang kulit kulit. Pang6th times n a nya tinanong sa akin yon. "Mommy, dont worry. Hindi naman ako magsasayaw. Manonood lang ako." Hinang hina na ako sa pagkakataong ito, medyo blur na ang paningin ko. Kaya hind i ko na makitang mabuti ang mga nangyayari. "Mommy, alam mo bang ang swerte swerte ko na ikaw ang Mommy ko." "At maswerte din ako at anak kita.." "Can you promise me something.." "Ano naman yon?" "Kapag nawala ako, pwede mo bang mahalin din si Eurenika na katulad ng pagmamaha l mo sa akin?" "Hindi ka mawawala" "Ma, lets face it. Mahina na ako, and Im too tired.." "Abby Please..." "Ipangako mo Mommy" "Abby naman"

"Mommy, ipangako mo.." Natahimik sya at hinawakan ang kamay ko. "I promise.." Nangiti na lang ako sa sinabi nyang iyon, pati sa pagngiti ay hirap na ako. Paki ramdam ko ay mga cancer cellS na lang ang nasa sistema ko. Kailangang ipunin ko ang lakas ko para may ibigay akong ngiti mamaya kay Eurenika. Ang girlfriend ko. Isa isang sumalang ang mga contestant matapos ang ilang intermission number. Si Eurenika ang huling tinawag. Hindi ko man nakikita ay naririnig ko naman ang mga sinasabi sa VTR nya at ag huli niyang sinabi ang pinakatumatak sa akiN. "Gusto kong manalo hindi para sa pera at kasikatan. Gusto kong manalo para sa ta ong walang sawang nagbibigay ngiti sa labi ko,yung pera at fame, bonus na lang y on." "LADIES AND GENTLEMEN, Our last but not the lease Singing Sweetheart Finalist, t o sing Say You'll Never Go, let's all welcome, to sing Say You'll never go, EURE NIKA FUENTES" "Ma, sabihin mo sa akin kung ano ang suot nya, sabihin mo sa akin ang itsura nya , tell me when to smile para alam nyang masaya ako sa ginagawa nya."Bulong ko ka y Mommy. "She is very pretty in her pink gown made by your ate Lene." "She's always pretty kahit ano pang isuot nya, pero I'm sure she's even more lov elier dahil ate ko ang gumawa ng suot nya." "Indeed." Narinig kong nagumpisa ng tumugtog ang mga banda, kasunod noon ay ang malamyos n a tinig ni Eurenika. How can I make it through the day Without you You have been so much a part of me (and if you'll go) I'll never know what to do How can I carry on my way The memories When all that is left is the pain of my history Why should I live my life today I cannot live out on my own And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone "Mommy, anong ginagawa nya?"tanong ko muli. "She is singing with all her heart, full of emotion"sagot naman ni Mommy. Ang ganda ng boses niya, parang mga anghel na nagsisiawit para sa akin at para b ang winewelcome ako kung nasaan sila. Say Say Say For you'll you'll you'll we can never never never still go go out my way go go on

And make it through Just say you'll never go Say you'll never go away How can I make my dreams come true Without you You were the one who gave love to me(And don't you know) You are my fantasy I cannot live out on my own (I can't do anything at all) And just forget the love you've always shown And accept the fate of my condition Please don't ever go For I cannot live my life alone "Mommy, ano naman ang giNagawa nya ngayon" "She is singing her heart now for you, she is staring at you and smiling. Smile Abby, Smile for her." Muli ay inipon ko ang lahat ng lakas ko para sa isang ngiti. I smiled. My last s mile. Say Say Say For And Say you'll never go you'll never go you'll never go we can still go make it through you'll never go out my way on Just say you'll never go away

(Instrumental) Say Say Say For And Say you'll never go you'll never go you'll never go we can still go make it through you'll never go out my way on Just say you'll never go away

Eurenika, I cannot.. I can no longer stay, I need to go. I'm sorry but I have to . I tried my best pero hanggang dito na lang ako. Tears fall from my eyes, kasabay ng pagtatapos ng kanta ay ang tuluan ko ng pags uko. "M-Ma.." "Ano yon?" "I love you." "I love you too." "Can you promise me one more thing?" "A-ano yon?" umiiyak sya, alam ko umiiyak sya. "Kapag umalis na ako, don't make it hard for all of you. Spend more time with at e Lene and Kuya Mon, pumunta ka sa magandang lugar. Kayong lahat. Yung parang pa radise..Yung parang pupuntahan ko.." "Abby.."

"Dont cry. Please dont cry.." pagod na ako, konting oras na lang iaannounce na a ng winners, kaya ko pa bang umabot hanggang doon. Narinig ko na lang na nagbigay ng mga comments ang judges, syempre, puro magagan da ang feedback nila. Kung pwede ko lang hilahin ang oras ginawa ko na para awarding na, kailangan maa butan ko yon.. At sa wakas, matapos ang ilang commercials Ay oras na ng announcements, alam ko mananalo na sya, konti na lang, konting konti na lang. Ang kanina kong blurred na pangingin ay tuluyan na ngayong nagdilim. Wala na ako ng maaninag kahit ano. Oras na, oras na Eurenika.. "aND OUR NEW SINGING SWEETHEART IS.... EURENIKA FUENTESSSSSSSSSSSS" You win.. You win Eurenika, thank you dahil nanalo ka para sa akin. I guess this is goodbye... + EJAY'S POV Announcing of winners na, nakakakaba, kailangan manalo ako, kailangan manalo ako para sa'yo Abby. Nagawi ang tingin ko sa pwesto nya, tahimik lang syang nakamas id, katabi nya ang Mommy nya. Pero teka, bakit umiiyak si Tita Fely. Is there something wrong? Binaling ko muli ang tingin kay Abby, mukha na syang hinang hina pero may ngiti pa rin sya sa labi. "AND OUR NEW SINGING SWEETHEART IS.... EURENIKA FUENTESSSSSSSSSSSS" Nagulat ako ng biglang tawagin ang pangalan ko, mas nagulat ako sa dami ng taong natuwa para sa akin. Hiyawan, sigawan. Binigyan ako ng bulaklak at trophy, pagkatapos ay inalalayan ako sa may unahang bahagi ng stage at maya maya ay bigla itong tumaas. Umuulan pa ng confetti, ang saya, ang sarap sa pakinggan lalo na ang sigawan ng mga tao. "Thank you Lord.."hiyaw ko.. "Nanalo ako Abby!" Pagbaling ko sa kanya ay nakita kong imbes na ang tuwang tuwang sila Mamu ang ma bubungaran ko ay pawang mga nagkakagulo ito. Hinagilap ko ng tingin ang rason ng pagkakagulo nila. Unti unting pinanghinaan ng lakas ang tuhod ko ng makita ko ang nakaupo at nakap ikit na si Abby. Natutulog lang sya tama? Nakakaantok naman kasi talaga. Pero bakit nagiiyakan si la? Ano bang problema? Pilit akong naghanap ng sagot, at nakasalubong ng tingin ko ang mga malungkot na Mata ni Papu. Tiningnan nya ako at saka umiling sa akin. Hindi.. Hindi.. Huwag ngayon.. Huwag ngayon..

"ABBBYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!" + "ABBY" . . . . . . "ABBY!" . . . . . . ."ABBY!" . . . . . . "Ikaw talaga, kanina pa kita hinahanap, kung saan saan ka nagpupunta. Uuwi na ta yo magdidilim na." . . . . . . . . "Anong tinitingin tingin mo dyan?" . . . . . . . "ABBY!!" . . . . . . . . "Tita Ejay, bakit po magkapangalan kami ng ni Tito Abby?"tanong sa akin ng liman g taong gulang kong pamangkin. Anak ni Kuya Eden at Ate Bella. "Ayaw mo noon, you are named after the most loving man I've known."nakangiti kon g sagot sa kanya. "Pero magagaya din ba ako sa kanya? Nakalibing sa ilalim ng lupa?"inosente nyang tanong.

"Ofcourse not. Unang una, hindi sya nakalibing sa ilalim ng lupa, kasama nya si Papa Jesus saan man sya nandoon. At pangalawa, hindi ka matutulad sa kanya dahil hindi ako papayag na iwan pa ako ng isang Abby" Ngumiti lang sa akin si Edel Abraham Fuentes, at saka humawak sa kamay ko. "Hindi kita iiwan tita, loves kita eh. Saka gusto ko kasama kita para may tita a kong singer" "Naku, nambola pa ang pamangkin ko, oh sya tara na at bibili na tayo ng ice crea m" "YEHEY!!!" Bago kami umalis sa Memorial park ay ngumiti ako sa harap ng lapida ni Abby. "Abby, uwi na kami. Pasensya ka na ngayon lang ako ulit ngayon lang ako nakadala w. Alam mo naman artista na ang girlfriend mo, pagawa gawa na ng MTV sa ibang ba nsa. Paano, balik na lang ulit ako next week. I love you.." at saka ako tumaliko d at inakay si Abby paalis. THE END EPILOGUE: SPICES OF YOUR LIFE Magazine (Interview with Eurenika Jasmin) "How touching naman your story? Pwedeng pangMMK ah. So you mean Abby is been you r inspiration?"tanong ng editor ng Spices of your life na si Vianne. "He is. Kung ano ako ngayon, dahil sa kanya yon." "May I know naman kung nasaan na tong lalaki na to." "Right Here.."sabay turo ko sa bahagi kung nasaan ang puso ko. "In my heart" +<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>3</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>