Stixoi Rembetikwn Tragoudiwn

1. Ζηλιάρα 49.
Θέλω µαστούρης να γινω

2. Ο Νίκος ο Τρελάκιας 50. Ο Μάρκος ο ντερβίσης
3. Ένα βράδυ που βρέχε 51. Συναχης
4. Ντροπιασµένος στη ζωή 52. Όλο µε κοιτούνε
5. Βλάµισσα 53. Χαρµάνης είµαι απ το πρωί
6. Το κόλπο του Αµερικάνου 54. Ο ντερβίσης
7. Να βγούµε και να 55. Ώρες µε θρέφει ο λουλάς
µπερµπαντέψουµε 56. Ματσάκια πεντοχίλιαρα
8. ∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα 57. Είµαι αλανιάρης
9. Παραπονιούνται οι µάγκες µας 58. Η πληµµύρα
10. Παλάτια χρυσοστόλιστα 59. Πεντάµορφη
11. Σε γελάσανε 60. Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς
12. Να γιατί περνώ 61. Άνοιξε, άνοιξε.
13. Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε 62. Αν πάθεις και καµιά ζηµιά.
πηγαίνω 63. Αλήτη µ' είπες µια βραδιά
14. Ναζιάρα 64. Αϊδινίτικο
15. Ήµουνα µάγκας µια φορά 65. Αεροπλάνο θα πάρω
16. Λέου λέου 66. Γυφτοπούλα στο χαµάµ.
17. Το κουτσαβάκη 67. Γλυκοβραδιάζει κι ο ντουνιάς
18. Τα ζηλιάρικά σου µάτια 68. Γιοβάν Τσαούς.
19. Στα σίδερα µε βάλανε 69. Γιατί µε ξύπνησες πρωί
20. Όταν δώ τα δυό σου µάτια 70. Γεντί Κουλέ
21. Η ξενιτιά 71. Βάλε µε στην αγκαλιά σου
22. Κρασοπίνω 72. Από λίγο-λίγο.
23. Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά 73. Αρχόντισσα
24. Ο Μάρκος ο πολυτεχνίτης 74. Αραµπάς περνά
25. Μικρός αρρεβωνιάστηκα 75. Αχάριστη
26. Καντονε Σταύρο 76. Θα σου φύγω µε καιρό.
27. Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια 77. Θα πάω εκεί στην Αραπιά
28. Αντιλαλούν οι φυλακές 78. Θα κάνω ντου βρε πονηρή.
29. Φραγκοσυριανη 79. Ήσουνα ξυπόλητη
30. Ισοβίτης 80. Ήρθε ο χειµώνας.
31. Στο Φάληρο που πλένεσαι 81. Η πεντάµορφη
32. Τα µπλε σου παραθύρια 82. ∆υο µάγκες µες στη φυλακή
33. Μ έκανες και χώρισα 83. Εργάτης τιµηµένος
34. Κάθε βράδυ θα σε περιµένω 84. Εγώ µάγκας φαινόµουνα
35. Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά 85. Η Ελένη η ζωντοχήρα.
36. Μπουζούκι µου διπλοχορδο 86. Ο καϊξής
37. Όσοι έχουνε πολλά λεφτά 87. Ξανθιά µικρούλα
38. Χρόνια στον Περσία 88. Μικράκι µου.
39. Tι πάθος ατελείωτο 89. Μη µου λες γιατί ξεχνάω
40. Χαράµατα η ώρα τρεις 90. Κάτω στα λεµονάδικα.
41. Καραντουζενι 91. Κάνε λιγάκι υποµονή
42. Τώρα την καλοκαιριά 92. Θα σπάσω κούπες.
43. Πάλι τραγούδι θα σου πω 93. Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη
44. Μάγκικο µελαχρινό 94. Θέλω στα µπουζούκια να µε
45. ∆εν τόνε θέλω µάνα µου πας
46. Τα µατόκλαδα σου λάµπουν 95. Και γιατί δε µας το λες.
47. Τα δυο σου χέρια πήρανε 96. Πέντε Έλληνες στον Άδη.
48. Ο κουµπάρος ο ψαράς 97. Παραπονιάρικο µου
http://www.angelfire.com/folk/rempetiko 1/2
98. Ο µπακαράς
99. Ούζο όταν πιεις.
100. Όταν καπνίζει ο λουλάς
101. Όµορφη πειραιώτισσα.
102. Ό, τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ.
103. Ο ψαράς
104. Ο πασατέµπος.
105. Πάλιωσε το σακάκι µου
106. Τι θέλεις τώρα και ρωτάς
107. Τα παιδιά της γειτονιάς σου.
108. Στρώσε µου να κοιµηθώ
109. Στην Καλαµπάκα µια βραδιά
110. Πέφτεις σε λάθη
111. Σαν απόκληρος γυρίζω
112. Σαλταδόρος
113. Πώς θα περάσει η βραδιά.
114. Πριν το χάραµα
115. Πίνω και µεθώ
116. Σαν µαγεµένο το µυαλό µου
117. Χωρίσαµε ένα δειλινό
118. Φυσάει ο µπάτης
119. Το χρήµα δεν το λογαριάζω.
120. Το φτωχοµπούζουκο.
121. Τι σε µέλει εσένα
122. Το καπηλειό
123. Τι σου λέει η µάνα σου για
µένα.
124. Τι σήµερα, τι αύριο, τι τώρα.
125. Το κοµπολογάκι
126. Αποβραδίς ξεκίνησα
127. ∆εν θέλω τα µατάκια σου.
128. ∆εν σε θέλω πια.
129. ∆ηµητρούλα µου.
130. Είπα να σβήσω τα παλιά.
131. Ελενίτσα µου
132. Η γάτα.
133. Η γκαρσόνα
134. Θέλω θα γίνω µπουφετζής
135. Χαρικλάκι
136. Φαληριώτισσα
137. Σβήσε το φως να κοιµηθούµε.
138. Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί
139. Μπαξέ-Τσιφλίκι
140. Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια.
141. Μες στης πόλης το χαµάµ
142. Καραπιπερίµ
143. ∆ε µε πόνεσε κανείς.
144. Παµεινόντας
145. πειραιώτισσα
Ζηλιάρα
Είσαι πολλή ζηλιάρα

Μικρή σκερτσόζα παραπονιάρα
Όταν θα µε δεις αρχίζεις
Που πηγαίνω να ρωτάς
Γκρινιάζεις και δεν σταµατάς
Πες µου γιατί θυµώνεις

Τι σου χω κάνει και µε µαλώνεις
Βάσανα πολλά µου βάνεις
Στην καρδούλα µου όταν λες
Ότι δεν σ’αγαπω και κλαις
Ζηλιάρα σ’ αγαπάω
Να ξέρεις κάτι εγώ πονάω
Πάντα µες στην αγκαλιά µου
Θα σαι συ ζηλιάρα µου
Μικρή παραπονιάρα µου.
Ο Νίκος ο Τρελάκιας
Τον ξέρεται µωρέ παιδιά

Τον Νίκο τον Τρελάκια
Παιδί τζιµάνη µάγκες µου
Μα κάνει καβγαδάκια
Το κούφιο και η δίκοπη

Είναι η συντροφιά
Γι' αυτό δεν πάει µάγκες µου
Ποτέ κανείς κοντά του
Οι γκόµινες τον ξέρουνε

Κι όλοι οι νταβατζήδες
Για γούστο του τσακώνετε
Με όλους τους νταήδες
Την κάπα του την κρέµασε

Εδώ και λίγα χρόνια
Γι αυτό και τόνε βγάλανε
Τρελάκια τα κορόιδα
Ένα βράδυ που βρέχε

Που βρέχε µονότονα
Έφυγες αγάπη µου
Ποιος σε πήρε να ξερά

Και να τόνε σκότωνα
Που βρέχε µονότονα

Μέχρι το ξηµέρωµα
Έφυγες αγάπη µου
Αχ αυτός ο άτιµος
Ήθελε µαχαίρωµα
Μέχρι το ξηµέρωµα
Ντροπιασµένος στη ζωή
∆εν την πρόσεχα τα βράδια που γυρνούσε

Στο φτωχικό µου το σπιτάκι τη τρελή
Ήταν γυναίκα που η κακούργο και πουλούσε
Το κορµί της σ’ άλλον η µπαµπέσα η πονηρή
∆εν µπορούσα να βαστάξω σαν την είδα

Αγκαλιασµένη µ’ εναν άλλον στη γωνιά
Μες στην ταβέρνα µπαίνω σαν τη νυχτερίδα
Και µες στην τρέλα µου την πλήγωσα βαριά
Ντροπιασµένος στη ζωή για µια µπεµπέκα

Που µου χε τάξει αγάπη αιώνια και χαρά
Γραφτό µου ήταν να την κάνω εγώ γυναίκα
Να µε τυραννά και να µε σέρνει στα στενά
Βλάµισσα
Μέρες και νύχτες περπατώ αµάν αµάν

Μέσα στη ∆ραπετσώνα
Για µια σουλτάνα βλάµισσα αµάν αµάν
Πεντάµορφη κοκόνα
Μου χει ποτίσει την καρδιά αµάν αµάν

Με πίκρες και φαρµάκι
Γι’ αυτό το ρίχνω στο κρασί αµάν αµάν
Να φύγει το µεράκι
Ως ποτέ πες µου βλάµισσα αµάν αµάν

∆εν είναι αµαρτία
Να λιώνω εγώ για σένανε αµάν αµάν
Και να σαι συ η αιτία
Έλα γλυκεία µου βλάµισσα

Να γίνουµε ζευγάρι
Κι οι µάγκες θα µας έχουνε αµάν αµάν
Το µόνο τους καµάρι
Το κόλπο του Αµερικάνου
Όταν µε δεις και το φορώ

Στραβά βρε το καπέλο
Να ξέρεις πως επέτυχε
Το κόλπο όπου θέλω
Τρεις µέρες βασανίζοµαι

Με τον αµερικάνο
Για να του στήσω µηχανή
το κόλπο να του κάνω
µε τάλιρα τον έµπλεξα

στο πόκερ στη πασιέτσα
κι όλο το χτένι δούλευα
στη ζούλα κι η σκαλέτα
στον άσσο τρία µου λεγε

και δέκα στο πεντάρι
και πάντα τσέρτσος έβγαινε
όπου κι αν µε ποντάρει
µα το κορόιδο δάνεισε
τον τύλιξα στα ζαριά
εκεί του τα καθάρισα
όλα του τα δολάρια
Να βγούµε και να µπερµπαντέψουµε
Πάµε απόψε για σεργιάνι

Για ξεφάντωµα τρελό
Να πιούµε και να µπερµπαντέψουµε
Και προς το χάραµα να επιστρέψουµε
Μέσα στη γλυκιά ροµάντζα

Φεύγω για ακροθαλασσιά
Καθώς ο µπάτης θα χαϊδεύει τα µαλάκια σου
Τα χείλι µου θα σµίγουν στα χειλάκια σου
Πάνω στο γλυκό µεθύσι

Τραγουδάκια θα µου λες
Τέτοια ζωή ζηλεύω κι όχι άλλη µάνα µου
Και µες στην τρελά µου σκορπώ τα φράγκα µου
∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα
Τι θες εσύ µε εµέ να µπλέξεις

∆εν βρήκες άλλον να διαλέξεις

Μη µου λες πως µ’ αγαπάς
Συ ‘σαι µια κυρία φίνα

Με δυο βίλες στην Αθήνα
Τι γυρεύεις από µένα

Και ποιος είµαι µη ρωτάς
Μη µου λες πως µ’ αγαπάς
∆εν σου ταιριάζω εγώ το ξέρεις

Λοιπόν γιατί να υποφέρεις

Κοίταξε αλλού να πας
Τι γυρεύεις από µένα
Και ποιος είµαι µη ρωτάς
Παραπονιούνται οι µάγκες µας
Παραπονιούνται οι µάγκες µας κι αριστοκράτες όλοι

Που δεν τους φέρνουνε να πιουν µαυράκι από την Πόλη
Έλα βρε µάγκα µου να πιεις από τον άργιλε µας

Που χουµε πολιτικό µαυράκι στον τεκέ µας
Ν’ ακούσεις τον Γιοβαν Τσαούς που παίζει µπουζουκάκι

Και µε τις όµορφες πενιές ανάβει το τσιµπούκι
Και χανουµάκια έµορφα θα µας τόνε πατάνε

Και τσίκα µαύρη έξυπνη και τσίλιες να φυλάνε
Γλυκείες πενιές θα ακούγανε να χάσουν το µυαλό τους

Πλούσιοι βιοµήχανοι να κάµουν τον Σταύρο τους
Και αυτοί θα διατάζανε κάνε και µας τσιµπούκι

Μάγκες να µαστουριάζουµε να ακούσουµε µπουζούκι
Και όλα τα ανφάν γκατέ µες στον τεκέ θα κάτσουν

Μπουζούκι για να ακούσουνε και για να µαστουριάσουν
Γι αυτό σε λίγο βρε παιδιά σε τούτη εδώ τη φύση

Όλος ο κόσµος κι αν χαθεί θα βρίσκεται χασίσι
Παλάτια χρυσοστόλιστα
Παλάτια χρυσοστόλιστα χαρέµια µε διαµάντια

θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα µάτια.
Σαν άγγελος µου φαίνεσαι στο θρόνο καθισµένη

ζαλίζοµαι σαν σε κοιτώ µικρή µου παντρεµένη.
Ότι ζητήσεις θα το βρεις µικρή µου παντρεµένη

δε θα σου λείπει τίποτα θα ζεις ευτυχισµένη.
θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα µάτια

παλάτια χρυσοστόλιστα χαρέµια µε διαµάντια.
Σε γελάσανε
Κατάλαβα την γνώµη σου και τι καπνό φουµάρεις

το δόλιο πορτοφόλι µου κοιτάς να µου το πάρεις
Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου

δε σε σπούδασε καλά ο δάσκαλος σου
∆εν τα λυπάµαι τα λεφτά ούτε και µε πονούνε

να ξέρεις ότι τα χαλώ εκεί που µ' αγαπούνε.
Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου

δε σε σπούδασε καλά ο δάσκαλος σου
το ξέρω είσαι πονηρή γι αυτό σε συµβουλεύω

κι αν κάτσεις λίγο φρόνιµα εγώ θα σε λατρεύω
∆εν έµαθες τα δίχτυα σου µικρή µου να τ' απλώνεις

νοµίζεις τον καθένανε µπορείς να τον γαντζώνεις.
Να γιατί περνώ
Να γιατί γυρνώ µες στην Αθήνα

να γιατί πάντα τα κοπανώ
Γιατί έχω εγώ µεράκι
έχω µέσα µου σαράκι
για µια όµορφη κοπέλα π' αγαπώ.
Βρ' αµάν αµάν!
Γι' αυτήν εγώ θα τρελαθώ!
Να γιατί περνώ απ' τη γειτονιά σου

να γιατί σε παίρνω απ' το κοντό!
Γιατί µ' έκανες µικράκι
κι έχω το διπλό φαρµάκι
για µια νύχτα που σε γνώρισα κι εγώ.
Ζαλίστηκα πια δε βαστώ!

Να γιατί γυρίζω µε τ' αµάξι
να γιατί σιγά σιγά περνώ!
Για ένα σου γλυκό φιλάκι
για να φύγει το φαρµάκι
γιατί' εσένα κοπελιά µου αγαπώ.
Σ' το ξαναλέγω σ' αγαπώ!
Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω
Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω

κι όλοι τριγύρω σε κοιτάζουνε στα µάτια
να µην τολµήσεις να προσέξεις µην τυχόν παρεκτραπείς
γιατί να ξέρεις πως θα παρεξηγηθείς
∆ε θα την πάθω όπως την έχουν πάθει όλοι

γιατί οι γυναίκες όλες είσαστε διάβολοι
που µας τα κάνατε όλα ρόιδο στην πεζή µας τη ζωή
δε θα µε γράψεις για κορόιδο την αυγή
Μη σου πέρασα από το νου πως σε ζηλεύω

και πως µπορείς εσύ να µ' έχεις για ρεζέρβα
απλώς σον κάνω θεωρία µην τυχόν παρεκτραπείς
γιατί να ξέρεις πως θα παρεξηγηθείς
Ναζιάρα
Ναζιάρα µ΄ έχεις µπλέξει

Μ’ αυτή τη πονηριά
Κι έξυπνα µου χεις κλέψει
Μικρή µου την καρδιά
Τυλίχτηκα σαν ψάρι

Στο δίχτυ σου κουκλί
Και µου ΄χεις πια για πάντα
Σκλαβώσει τη ζωή
Ναζιάρα µου τσαχπίνα

Κουκλίτσα µου χρυσή
Η µόνη µου λαχτάρα
Κι ο κόσµος είσαι συ
Ήµουνα µάγκας µια φορά
Ήµουνα µάγκας µια φορά

Με φλέβα αριστοκράτη
Τώρα θα γίνω δάσκαλος
Σαν τον σοφό Σωκράτη
Ο Πάρις θα γινόµουνα
Να έκλεβα την Ελένη
Ν΄ άφηνα τον Μενέλαο
Με την καρδιά καµένη
Ήθελα να ήµουν Ηρακλής

Όταν σε πρωτοείδα
Να σου σοβά την κεφαλή
Σαν την λερναία Ύδρα
Τι άλλο θέλεις να γενώ

Για να µε αγαπήσεις
Εσύ µε το κεφάλι σου
Το Ξέρξη θα ζητήσεις
Λέου λέου
∆ε µου λέτε δε µου λέτε

Το χασίσι που πουλιέται
Όρε το πουλούν οι δερβισάδες
Στους απάνω µαχαλάδες
Τη νταµιρα την νταµίρα

Μου την έµαθε µια χήρα
Όρε µ’ έκανε και αλανιάρη
Χασικλή και µπουρδελιάρη
Από κάτω από τ΄ αµπέλι

Φίλησα µια παντρεµένη
Όρε και φουµέρνω το χασίσι
Κι είµαι τυφλά στο µεθύσι
Λέου λεου λεου λεου

Ντενεκές του πετρελαίου
Ωχ και φουµέρνω το χασίσι
Κι είµαι τύφλα στο µεθύσι
Πέντε ποντικοί βαρβάτοι

Μας χάλασαν το κρεβάτι
όρε κι άλλοι τρεις µαστουρωµένοι
Μας το έτρωσαν οι καηµένοι
Το κουτσαβάκη
Βρε µάγκα το µαχαίρι σου

Για να το κουσουµάρεις
Πρέπει να έχεις την ψυχή φιγουρατζή
Καρδιά για να το βγάλεις
Αλλού να πας φιγουρατζή

Να κάνεις τη φιγούρα
Γιατί και εγώ φουµάρισα φιγουρατζή
Και χω τρελή µαστούρα
Στο πα να κάτσεις φρόνιµα

Γιατί θα σε τσακίσω
Θα ρθώ µε το κουµπούρι µου φιγουρατζή
Και θα σε ξεφτιλίσω
Σε µένα δεν περνάν αυτά

Και κρύψε το σπαθί σου
Γιατί µαστούρης θα γινώ φιγουρατζή
Και θα ρθω στο τσαρδί σου
Τα ζηλιάρικά σου µάτια
Τα ζηλιάρικα σου µάτια

Μ ‘έχουν ξετρελάνει
∆εν λογάριασα παλάτια
Σκλάβο µ’ έχουν κάνει
Μαραζώνω σαν το κεράκι λιώνω

Με παιδεύεις γιατί δεν µ΄ αγαπας
Σε αγάπησα στα αλήθεια

Και για σένα κλαίγω
Έχω φλόγα µες στα στήθια
Άκου που στο λέω
Η µατιά σου
Η άστατη καρδιά σου
Μου χουν πάρει το δόλιο µου µυαλό
Είναι κρίµα να µ΄ αφηνης

µόνος µου να λιώνω
Μαύρη συντροφιά µου δίνεις
µονάχα τον πόνο
Σε λατρεύω σε χαϊδεύω
µη κακιώνεις γιατί θα τρελαθώ
Στα σίδερα µε βάλανε
Στα σιδερά µε βάλανε

Για τα γλυκά σου µάτια
Το βλάµη που γουστάριζες βρε αµάν αµάν
Τον έκανα κοµµάτια
Φωτιά µεγάλη µ΄ αναψες

Βρε άπιστη γυναίκα
Μόλις θα βγω απ΄τα σίδερα βρε αµάν αµάν
Θα σφάξω κι άλλους δέκα
Γιατί σε θέλω σπλάχνο µου

Ολοτελώς δικιά µου
Κι αλίµονο βρε βάσανο βρε αµάν αµάν
Σ΄ όποιον βρεθεί µπροστά µου
Τους τοίχους βρε της φυλακής

Σιδερά στο κορµί µου
Χάραξα την καρδούλα σου βρε αµάν αµάν
Ασίκικο πούλι µου
Όταν δω τα δυο σου µάτια
Ραντεβού σαν περιµένω

Και µ΄ αργήσεις βαριεστώ
Κι όταν δω τα δυο σου µάτια
Όλα φως µου τα ξεχνώ
Πείσµατα να µην µου κάνεις

Άπονη κακία µικρή
Γιατί µ΄ αυτα σου τα ναζάκια
Με κατάντησες µπεκρή
Μέρα νύχτα στις ταβέρνες

Ξενυχτάω και µεθώ
Για τα δυο σου τα µατάκια
Μόρτισσα θα τρελαθώ
Η ξενιτιά
Ξενιτεµένος κι έρηµος στη ξενιτιά γυρίζω

Τις πίκρες και τα βάσανα µπροστά µου αντικρίζω
Πόσες φορές βρε µάνα µου θυµήθηκα εσένα

Απ΄ τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα
Για να ξεχάσω µανά µου πίνω το εκατοστάρι

Το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι
Είναι καηµός µανούλα µου είναι µεγάλος πόνος

Εγώ µέσα στη ξενιτιά να τριγυρνάω µόνος
Κρασοπίνω
Το κρασί δεν µε µεθάει όσο και να πιω

Κράσο πίνω κι είµαι εντάξει
Το πρωί σαν ξεκινήσω πίνω µιαν οκά
Κι άλλη µια το µεσηµέρι θέλω τακτικά
Τέσσερις µισές το βράδυ θέλω για να πιω
Να ρθω να σου πω ζηλιάρα πόσο σ’ αγαπώ
∆εν ειν΄ πολύ όχι δεν ειν΄ πολύ

Κάνω κέφι και γλεντάω σαν το πουλί
Τα κορόιδα που δεν ξέρουν να γλεντήσουνε

Θενε µε τους λουκουµάδες να γλεντήσουνε
Και στο δρόµο σαν µε δούνε µε πειράζουνε
Κράσο ο ένας κράσο ο άλλος µου φωνάζουνε
Μα εγώ θα πίνω κράσο κούκλα µου χρυσή
∆εν φοβούβε για να σκάσω από το κρασί
∆εν ειν΄ πολύ όχι δεν ειν΄ πολύ

Κάνω κέφι και γλεντάω σαν το πουλί
Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά
Όλοι οι ρεµπέτες του ντουνιά

Εµένα µ’ αγαπούνε
Μόλις θα µ’ αντικρίσουνε
Θυσία θα γενούνε
Κι όσοι δεν µε γνωρίζουνε

Τώρα θα µε γνωρίσουν
Εγώ κάνω την τσάρκα µου
Κι ας µε καλαµπουρίζουν
Εγώ φτωχός γεννήθηκα

Στον κόσµο έχω γυρίσει
Μέσα απ’ τα φύλλα της καρδιάς
Εγώ ‘χω µαρτυρήσει
Όλοι οι κουτσαβάκηδες
Που ζούνε στο κουρµπέτι
Κι αυτοί µες την καρδούλα τους
Έχουν µεγάλο ντέρτι
Ο Μάρκος ο πολυτεχνίτης
Όλες τις τέχνες που ‘κανα ακουστέ που τις λέω

Τις γράφω και σαν θυµηθώ µου ρχέται για να κλαίω
Όλες τις τέχνες που κανες µα µια δεν έχεις κάνει
Εµένα που µ’ αγάπησες δεν µου βαλες στεφάνι
Μες το κλωστήριο µ’ είχανε κι έκανα πακετάκια

Νήµα και κουτσες φέρνανε σε µε τα κοριτσάκια
Νήµα και κουτσες φέρνανε σε εσε τα κοριτσάκια
Εµένα δεν λογάριαζες που έπινα φαρµάκια
∆εν µ’ άρεσε αυτ’ η δουλειά ζηλεύω κάποια άλλη

Και ψυχογιός εγένηκα σ’ ένα χοντρο µπακάλη
Και ψυχογιός εγένηκες σ’ ένα χοντρο µπάκαλη
Γιατί είχε κόρη έµορφη κι η προίκα της µεγάλη
Τρεις µέρες έκατσα εκεί κι ήθελα για να στρίψω

Εφηµερίδες να πουλώ στους δρόµους να γυρίζω
Εφηµερίδες κι αν πουλάς στους δρόµους κι αν γυρίζεις
Την έχεις την µπακάλαινα κι εµένα φοβερίζεις
Το βράδυ το κασέλι µου το τσάκωνα στα χέρια

Μονό που δεν κουβάλησα τ’ αϊ Γιωργιού ξεφτέρια
Λούστρος και αν εγίνηκες αλήτης κι αλανιάρης
Πρέπει να το συλλογιστείς εµέ δεν µε τουµπάρεις
Μικρός αρρεβωνιάστηκα
Μικρός αρρεβωνιάστηκα κορόιδο που πιάστηκα

Και πήρα µια µπεµπέκα µαγκιόρα για γυναίκα
Στο γάµο µάγκα να σουνα

Να δεις Καλαµπαλίκι
Σαν να µουνα υπόδικος και περιµένω δίκη
Και βγήκε η απόφαση

Πως είµαι παντρεµένος
Να κουβαλώ καθηµερνώς σαν γάιδαρος στρωµένος
Επήρα τη γυναίκα µου

Παίρνω το µπουγιουρντί µου
Τα σέα µου τα µέα µου
Και βουρ για το τσαρδί µου
Την άλλη µέρα ξύπνησα

Τότε να δεις µεράκια
Αφού δεν είχαµε ψιλή
Κι αυτή ήθελε χαδάκια
Να φύγω και να κουνηθώ

∆εν µ’ άφηνε απ’ το σπίτι
Κι ένα χαλκά ‘πο σίδερο
Μου πέρασε στη µύτη
Παίρνω ένα ξύλο από οξιά

Κι απάνω της το σπάω
Της δίνω ξύλο αλύπητο
Φεύγω κι ακόµα πάω
Κάντονε Σταύρο
Κάντονε Σταύρο κάντονε

Βαλτού φωτιά και καφ’τονε
∆ώσε του Νίκου του τρελού

Του µάστορα του ξυλουργού
Τραβά βρε Γιάννη αραµπατζή

Που σαι µαγκιόρος τεκετζής
∆ώσε του Νικολάκη µας

Να βγάλει το µεράκι µας
Τζούρα δώσε του µπάτη µας

Του µόρτη του µπερµπάντη µας
Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια
Μαύρα µάτια µαύρα φρύδια µαύρα κατσαρά µαλλιά

Άσπρο πρόσωπο σαν κρίνο και στο µάγουλο ελιά
Τέτοια οµορφιά ποτέ µου αχ τσαχπίνα µου γλυκιά

∆εν τη έχω απαντήσει µεσ’ σε τούτο το ντουνιά
Μαυροµάτα µου για σένα κατάντησα τρελός

Θα πεθάνω δεν αντέχω έχω γίνει φθισικός
Πόνους έχω εγώ κρυµµένους µες’ τα φύλλα της καρδιάς

Με τα µαγικά σου µάτια όταν φως µου µε κοιτάς
Αντιλαλούν οι φύλακες
Αντιλαλούν οι φύλακες
Τ’ Ανάπλι και ο Γεντί Κουλές
Αντιλαλούν τα σήµαντρα
Συγγρού και παραπήγµατα
Αν είσαι µάνα και πονείς

Έλα µια µέρα να µε δεις
Έλα πριν µε δικάσουνε

Κλάψε να µ’ απαλλάξουνε
Φραγκοσυριανή
Μια φούντωση µια φλόγα έχω µέσα στη καρδιά

Λες και µαγιά µου χεις κάνει φραγκοσυριανή γλυκιά
Θα ρθω να σε ανταµώσω κάτω στην ακρογιαλιά

Θα θελα να µε χορτάσεις όλο χάδια και φιλιά
Θα σε πάρω να γυρίσω Φοίνικα Παρακοπή

Γαλισά και ντελαγκράτσια και ας µου ρθει συγκοπή
Στο Πατέλι στο Νιχώρι φίνα στην αληθινή

Και στο Πισκο πιο ροµάντζα γλυκιά µου φραγκοσυριανή
Ισοβίτης
Στη φυλακή µε κλείσανε ισόβια για σένα

Τέτοιο µεγάλωνε καηµό επότισες εµένα
Εσύ ‘σαι αιτία του κακού για να µε τυραννούνε
Οι πίκρες και τα βάσανα να µε στριφογυρνούνε
Τώρα θα κάνω έφεση µήπως µε βγάλουν όξω

Κακούργο δολοφόνησα για να σε πετσοκόψω
Να σου χυνά πετρέλαιο κι υστέρα να σε κάψω
Και µες το ξεροπήγαδο να πα να σε πετάξω
Εφτά φορές ισόβια τότες να µε δικάσουν

Και στη κρεµάλα τ’ Άναπλιου εκεί να µε κρεµάσουν
Όλους ένορκους δικαστές του πλάνεψε η οµορφιά σου
Και µε δικάζουν ισόβια για να γενεί η καρδιά σου
Με τη ραδιουργία σου µπουζούριασα το χίτη

Χωρίς να θέλω µ’ έκανες να γίνω ισοβίτης
Τέτοια µεγάλη εκδίκηση να την εξεµπουκάρω
Όπως τον Έκτορα ο Αχιλλεύς τον έσουρνε στο καρό
Στο Φάληρο που πλένεσαι
Στο Φάληρο που πλένεσαι

Περιστεράκι γένεσαι
Σε είδα χθες µε το µαγιό

Για σου τσαχπίνα µου Μαριώ
Στης θάλασσας την αµµουδιά

Με άλλον ήσουν αγκαλιά
Και µένα ούτε µια µατιά

∆εν µου ‘ριξες σκληρή καρδιά
Τα µπλε σου παραθύρια
Περνούσα και σ’ αντίκριζα ψηλά στα παραθύρια

Και τότες πια καµάρωνα τα δυο σου µαύρα φρύδια
Επήγες σ’ άλλη γειτονιά και γω τρελός γυρίζω

Με παίρνει το παράπονο κι ανώφελα δακρύζω
Που να ζητήσω να σε βρω στη γη στην οικουµένη

Σαν έφυγες και µ’ άφησες µε την καρδιά καµένη
Ξενοίκιασε το σπίτι σου και έλα στη γειτονιά σου

Όπως και πριν να σε θωρώ απ’ τα παράθυρα σου
Μ έκανες και χώρισα
Μ’ έκανες και χώρισα και εσύ σουν η αιτία

Και τώρα µένω µες τους πέντε δρόµους
Πολύ µε αγανάκτησες σε τέτοια απελπισία

∆εν θέλω για να βλέπω πια ανθρώπους
Μόνος µου µέσα στα βουνά

Θέλω να πάω να κατοικήσω
Να χω τα αγρίµια συντροφιά
Βρε άτιµη µονάχος µου να ζήσω
Βαριέστησα µε σένανε την ώρα που ‘χω µπλέξει

Αρνήθηκα τη µανά µου για σένα
Και άνθρωπος δεν βρέθηκε για µένανε να τρέξει
Να µάθει το τι µου ‘χεις καµωµένα
Ορφάνεψα από µικρός

συ βρέθηκες µπροστά µου
∆εν ήξερα πως έτρεφα
κακούργα φίδι µέσ’ την αγκαλιά µου
Κάθε βράδυ θα σε περιµένω
Κάθε βράδυ θα σε περιµένω

Κι όπου θέλω εγώ θα σε πηγαίνω
Θέλω από σε να µ’ αγαπήσεις
Τη φλόγα της καρδιάς σου να µου σβήσεις
Γιατί θες µικρό να αναστενάζω

Μάγκικα βρισιές να σ’ αραδιάζω
Μια που λες πως είσαι από τον Περαία
Να ξηγιέσαι όµορφα κι ωραία
Κι αφού λες πως είσ’ απ’ την Αθήνα
Να ξηγιέσαι µόρτικα και φίνα
Κάθε βράδυ ραντεβού µαζί σου

Κι όλο σένα θα αγαπώ πουλί µου
Έλα πάψε πια να µε παιδεύεις
Κι από µένα έχεις ότι γυρεύεις
Άφησε µικρό µου τα γινάτια

Πάψε πια που µε έκανες κοµµάτια
Γιάνε µου κυρά µου την καρδιά µου
Να µου σβήσεις φως µου το σεβντά µου
Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά
Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά

Και πες µου την αλήθεια
Θα γιάνει τάχα ο καηµός
Που έχω µες στα στήθια
Πες µου ο πόνος της καρδιάς

Θα γιατρευτεί λιγάκι
Η θα χαθούν τα νιάτα µου
Απ’ το πολύ φαρµάκι
Πες µου τσιγγάνα και φλουριά

Εγώ θα σε γεµίσω
Την κόρη που µ’ αρνήθηκε
Αν την ξαναποκτήσω
Μπουζούκι µου διπλόχορδο
Μπουζούκι µου διπλόχορδο µπουζούκι µου καηµένο

Μονάχα συ παρηγορείς κάθε φαρµακωµένο
Το ντέρτι που χω στη καρδιά το ξέρεις και λυπάσαι

Πριν αν µε κάψεις άπιστη ποιος ήµουν το θυµάσαι
Τώρα µε αποστρέφονται µε λένε αλανιάρη

Τι θέλω τέτοια πια ζωή ο χάρος να µε πάρει
Μπουζούκι µου διπλόχορδο εσύ µονάχα µένεις

Την κάθε δύσκολη στιγµή να µου τινε γλυκαίνεις
Όσοι έχουνε πολλά λεφτά
Όσοι έχουνε πολλά λεφτά

Να ξέρα τι τα κάνουν
Άραγε σαν πεθάνουνε βρε αµάν αµάν
Μαζί τους θα τα πάρουν
Εγώ ψιλή στη τσέπη µου

Ποτές δεν αποτάζω
Κι όλα τα ντέρτια µου περνούν βρε αµάν αµάν
Μόνο σα µαστουριάζω
Αφού στον άλλο το ντουνιά

Λεφτά δεν τα περνάνε
Τα’ χουν και τα θυµιάζουνε βρε αµάν αµάν
∆εν ξέρουν να τα φάνε
Χρόνια στον Περαία
Χρόνια µες την Τρούµπα µαγκίτης κι αλανιάρης

Ρώτησε να µάθεις κι υστέρα να µε πάρεις
Είµαι παιδάκι έξυπνο παίζω και µπουζουκάκι

Όλος ο κόσµος µ’ αγαπά γιατί είµαι συριανάκι
Στη πιάτσα που µεγάλωσα όλοι µ’ εχουν θαυµάσει

Γιατί είµαι µάγκας κι έξυπνος και σ’ όλα µου εντάξει
Οι µάγκες µε προσέχουνε κι όλοι µε λογαριάζουν

Όταν µε βλέπουν κι έρχοµαι µαζί µου νταλκαδιάζουν
Τι πάθος ατελείωτο
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό µου

Όλοι να θέλουν τη ζωή και εγώ το θάνατο µου
Απελπίστηκα µανούλα µου να υποφέρω

Κουράστηκα µες στη ζωή το χάρο να γυρεύω
Όσο ‘ναι η νύχτα σκοτεινή έτσι ‘ναι κι η καρδιά µου

Και σαν την σιγανή βροχή τρέχουν τα δάκρυα µου
Θα πα να εύρω µια σπηλιά µε πέτρες και µε χώµα

Και κι θα αφήσω κοκάλα ζωή ψυχή και σώµα
Χαράµατα η ώρα τρεις
Χαράµατα η ώρα τρεις θα ρθω να σε ξυπνήσω

Κρυφά ‘πο την µάνα σου να σε χαρώ να ρθεις να σου µιλήσω
∆ε θα µας δει άλλος κανείς µόνο το φεγγαράκι

Έβγα στο παραθύρι σου να σε χαρώ για να σε δω λιγάκι
Τη µυστική αγάπη µας µην τείνε φανερώσεις

Ο’τι και να σου κάνουνε να σε χαρώ να µην τείνε προδώσεις
Καραντουζένι
Έπρεπε να ερχόσουνα µάγκα µες στον τεκέ µας

Ν’ άκουγες τον µπαγλαµά και τις διπλοπενιές µας
Να κάτσεις να φχαριστηθείς ν’ ακούσεις και λιγάκι

Και τις πενιές που άκουγες από το µπουζουκάκι
Ν’ ακούσεις και το αραπλί και το καραντουζένι

Και σε λιγάκι θα ‘λεγες ο οργίλες να γενεί
Τώρα την καλοκαίρια
Τώρα την καλοκαίρια µικρό µου

Φεύγεις απ’ το σπίτι το δικό µου
Έννοια σου και θα το µετανιώσεις
Σαν το κεράκι αλανιάρα µου θα λιώσεις
Φεύγεις και µ’ αφήνεις µονάχος µου

Κι έχω την κατακραυγή του κόσµου
Γουστάρισες να µου την αµολήσεις
Με άλλονε να πας να βρεις να ζήσεις
Φεύγεις και µ’ αφήνεις λυπηµένο

∆εν πόνεσες για µένα τον καηµένο
Ζήσαµε µαζί τρία χρονάκια
Μ’ άφησες µε δυο µικρά παιδάκια
Πάλι τραγούδι θα σου πω
Πάλι τραγούδι θα σου πω

Απ’ την καρδιά βγαλµένο
Για σένανε χρονάκια δυο ναζιάρα µου
Μ’ έχεις φαρµακωµένο
Είµαι παιδάκι µάλαµα

Παιδί από τα φίνα
Το λέει όλος ο ντουνιάς ναζιάρα µου
Πειραιάς και Αθήνα
Μα συ τρελή δε µ’ αγαπάς
Με διώχνεις και µε βρίζεις
Και τα ολογλυκά φιλία ναζιάρα µου
Σ’ άλλονε τα χαρίζεις
Και µένα µάνα µ’ έκανε

Σαν όλους τον καηµένο
Πως βρέθηκα µήπως θαρρείς βρε µανά µου
Στους δρόµους πεταµένος.
Μάγκικο µελαχρινό
Κάνω την τσάρκα µου περνώ για σε µικρό µελαχρινό

Από τη γειτονία σου
Για τα γλυκά τα µάτια σου
Και για την εµορφία σου
Νόστιµο µικρό τρελό µου
Μάγκικο µελαχρινό µου
Γιατί δεν βγαίνεις να σε δω

Που ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ
Κρυφά από τη µαµά σου
Μελαχρινό µε τρέλανες
Με τη γλυκεία µάτια σου
Μάγκικο τρελό µικρό µου
Κορµί µελαχρινό µου
Ένα γλυκό φιλάκι σου

Βγάλε απ’ το στοµατάκι σου
Μη θες να µε παιδεύεις
Εσύ για µένα είσαι γιατρός
Εσύ θα µε γιατρέψεις
Νόστιµο µικρό τρελό µου
Μάγκικο µελαχρινό µου
∆εν τόνε θέλω µάνα µου
∆εν τόνε θέλω µάνα µου ότι και να µου κάνεις

Θα πάρω εκείνον π’ αγαπώ στον Άδη να µε βάλεις
Έχω µεράκι έχω νταλκά έχω σεβντά και πόνο

Με την πληγή που µ’ άνοιξες µέρα και νύχτα λιώνω
∆εν θέλω αυτόν που θες εσύ µάνα µου να µου δώσεις
Θα πάρω εκείνον π’ αγαπώ κι εσύ ας µε σκοτώσεις
Σου το πα µια σου το πα δυο θα πα να βρω το χάρο

Θα προτιµήσω θάνατο κι αυτόν δε θα τον πάρω
Τα µατόκλαδα σου λάµπουν
Τα µατόκλαδα σου λάµπουν βρε

Σαν τα λούλουδα του κάµπου
Τα µατόκλαδα σου γέρνεις βρε

Νου και λογισµό µου παίρνεις
Τα µατάκια σου αδελφούλα βρε

Μου ραγίζουν την καρδούλα
Τα µατάκια σου να βγούνε βρε

Σαν και µένα δεν θα βρούνε
Τα δυο σου χέρια πήρανε
Τα δυο σου χέρια πήρανε

Βεργούλες και µε δείρανε
Με έκαψαν τα φρυδάκια σου

Και τα γλυκά µατάκια σου
Έλα µαζί µικρούλα µου

Να γιάνεις την καρδούλα µου
Παλάτια θα σου χτίσω εγώ

Να σ’ έχω µέσα Μαριγώ
Ο κουµπάρος ο ψαράς
Ερχοµέ κρυφά τη µάντρα

Και σε βρίσκω µ’ άλλον άντρα
Άντρα µη µου θυµώνεις
Κι άδικα µη µε πεισµώνεις
Πες µη γρήγορα πριν φύγει

Ποιος την πόρτα µας ανοίγει
Έτσι να µε κάψει ο χάρος
Ειν’ ο Γιάννης ο κουµπάρος
Ο ψαράς τι θέλει τώρα

Και κατέβηκε στη χώρα
Μου φέρε δυο µπαρµπουνάκια
Και δυο ολόπαχα λαβράκια
Πες µου τι µου µαγειρεύει

Τέτοια ώρα τι γυρεύει
Άντρα µου µη µου γκρινιάζεις
Και κακό στο νου µη βάζεις
Θέλω µαστούρης να γινώ
Θέλω µαστούρης να γινώ

να’ ρθω να µαι µαζί σου
γιατί εσένα αγαπώ
κι όχι την αδερφή σου
µπαγασηδές τ’ αδέρφια σου

για µένα δεν τους νοιάζει
µε κλείσανε στη φυλακή
κι έχω γι’ αυτούς µαράζι
στη στρίγγλα τη µανούλα σου

που οταν µε δει µε βρίζει
της εύχοµαι στα γερατειά
σα σκύλα να γαβγίζει
Ο Μάρκος ο ντερβίσης
Εσένα και τον άντρα σου θε να σε στραπατσάρω

Και µέσα από το σπίτι του θε να ρθω να σε πάρω
Θυµήσου που σε σούρωσα σε µια ροµάντζα φίνα

Και πίσω σα γυρίζουµε πουλεύεις στην Αθήνα
Τώρα σε βλέπω µ’ άλλονε και γω κάνω σαρµάρκο

Γιατί ταιριάζει τ’ όνοµα για να σε λένε Μάρκο
Μάρκος τσαχπίνης σεβνταλής ντερβίσης ντερµπεντέρης

Όπου στον κόσµο στο ντουνιά άλλο δεν έχει ταίρι.
Συνάχης
Συναχωµένος µου ρχεσαι αµάν αµάν µουρµούρη µου από πέρα

Και µες τα χέρια σου κρατάς συνάχι µου µια δίκοπη µαχαίρα
Με ποιον τα χεις συναχη µου αµάν αµάν και πας να καθαρίσεις

Την ηθική σου θίξανε συνάχη µου και πας να εγκληµατήσεις
Κοιτά καλά συναχη µου που πάντα ξεσπαθώνεις

Και κει π’ ανακατεύεσαι συναχη µου µπέσα ποτέ µη δώσεις
Ας το µπουλασιλίκι σου αµάν αµάν και πάψε το συνάχι

Και δεν ανακατεύουµε σε ότι κι αν σου λάχει
Συναχωµένος µου ρχεσαι αµάν αµάν µάγκα µου από πέρα

Και µες τα χέρια σου κρατάς συναχη µου µια δίκοπη µαχαίρα
Όλο µε κοιτούνε
Οπού µπαίνω µε κοιτούνε

Κι όπου κάτσω µε κερνούνε
Στον τεκέ και στην ταβέρνα
Νταλκαδιάζονται µε µένα
Κάτσε Μάρκο µου φωνάζουν

Η στα µάτια µε κοιτάζουν
Κι όσοι έχουνε σεβντάδες
Εγώ τους βάζω σε νταλκάδες
Βάζω το κεφάλι κάτω

Το ποτήρι µου γεµάτο
Ναργιλές κρασί και µπύρα
Γεια σου Μάρκο από τη Σύρα
Κι έτσι όλοι πια µου λένε

Μερικούς κάνω και κλαίνε
Σα χτυπούν διπλοπενιές
Που ραΐζουνε καρδιές
Χαρµάνης είµαι απ το πρωί
Χαρµάνης είµαι απ’ το πρωί

Πάω για να φουµάρω
Μες στον τεκέ του Μιχαλιού
Που’χει το φίνο µαύρο
Θα’ρθω να µαστουρωθώ
Να σπάσω νταλκαδάκι
Να φύγει η κάψα απ’την καρδιά
Κι όλο µου το φαρµάκι
Τέτοια ζωή που έκανα

Κι αυτή θα ξανακάνω
Σ’αυτο τον ψεύτικο ντουνιά
Ντερβίσης θα ‘αποθάνω
Θα προτιµήσω θάνατο
Το µαύρο δεν τ’ αφήνω
Κι όταν καπνίζει ο οργίλες
Την τζούρα µου θα πίνω
Ο ντερβίσης
Ντερβίση µου να ερχόσουνα

µια ώρα στο τσαρσί µας
να έβλεπες τους φίλους µας
που ειν’ όλοι δικοί µας
και µια φορά συ θ’άκουγες

µε φίνους µπαγλαµάδες
τσιµπούκια που τα πίνουνε
να τρίζουν οι λουλάδες
µπουζούκι που θα παίζουνε

µε ανοιχτό ντουζένι
τη βόλτα που θα έπαιρνες
εσύ καραντουζένι
και φιλικό θα κάνουµε

και συ καλός ντερβίσης
µόνο ο χάρος ο σκληρός
αυτός θα µας χωρίσει
µα εγώ δεν είµαι ποιητής

τραγούδια να ταιριάζω
και µου τα φέρνει ο οργίλες
και τα κατασκευάζω
Ώρες µε θρέφει ο λουλάς
Ώρες µε θρέφει ο λουλάς

Κι ώρες αδυνατάω
Ώρες µε ρίχνει σε νταλκά
Κι ανθρώπου δεν µιλάω
Γυρίζει ο νους µου εδώ και κει

Κι όλος ο λογισµός µου
Κι αισθάνοµαι πως µια στιγµή
Θα έρθει ο θάνατος µου
∆ε θα µπορέσω ούτε στιγµή

Ποτές να τα ξεχάσω
Στον κόσµο που γεννήθηκα ποτές να ησυχάσω
Ρεµπελεµένη µου ζωή

Πάψε πια για τα µένα
Τι σου κανα και µου κανες
Τα µάτια βουρκωµένα
Ματσάκια πεντοχίλιαρα
Ματσάκια πεντοχίλιαρα
Θες για να την περάσεις
Κι όταν καλά καλά σκεφτείς
Βρε τα µυαλά θα χάσεις
Στην αγορά όταν θα πας

Βαστά πουγκί µεγάλο
Κι αν είσαι ο δόλιος φουκαράς
Τραβά από δρόµο άλλο
Το πρόβληµα δεν λύνεται

Κι γκρίνια πάντα αρχίζει
Σαν η γυναίκα ανθίζετε
Πως το πουγκί στραγγίζει
Μόνο κανένας µπάρµπας σου

Μπορεί να σ’ αβαντζάρει
Τα τσεκ απ’ την Αµερική
Σε βγάζουν παλικάρι
Είµαι αλανιάρης
Είµαι αλανιάρης στους δρόµους και γυρίζω

Και απ’ την πολλή µαστούρα µου κανέναν δεν γνωρίζω
Κι’ απ την πολλή τη σούρα µου το νου µου δεν ορίζω
Είµαι αλανιάρης στους δρόµους τριγυρίζω
Τσοντάρισε αδερφούλα µου να πιούµε τσιµπουκάκι

Μαζί να µαστουριάσουµε ν’ ακούσω µπουζουκάκι
Καντόνε δερβισόµαγκα τον άργιλε να τρίζει

Και µε φωτιές του θυµαριού να πιω και να σφυρίζει
Μαστούρια όταν γίνουµε µέσα εις τον τεκέ µας

Όλοι εσένα αγαπούν περήφανε άργιλε µας
Είµαι αλανιάρης στους δρόµους και γυρίζω

Και απ’ την πολλή µαστούρα µου κανένα δεν γνωρίζω
Κι’ απ την πολλή τη σούρα µου το νου µου δεν ορίζω
Είµαι αλανιάρης στους δρόµους τριγυρίζω
Η πληµµύρα
Με τη χθεσινή πληµµύρα
Όρη και βουνά επήρα
Είδα µάνα να φωνάζει βρε
Και βαριά να αναστενάζει
Το µωρό το µικρό το παιδί µου

Σώσε µου το και παρ’ τη ζωή µου
Έπεσα για να το σώσω

Κόντεψα να µη γλιτώσω
Με παρέσυρε το ρέµα
Μάνα µου δεν είναι ψέµα
Μες το ρέµα κολυµπούσα

Να σώσω δεν µπορούσα
Μόλις βγήκα στη στεριά

∆υο παιδιά και µια γριά
Σ’ ένα δέντρο ανεβασµένοι

Εγλυτωσαν οι καηµένοι
Περιστέρι και µοσχάτο

Τα καν’ όλα άνω κάτω
Καµίνια και άγια Σοφία

Τα πνίξε όλα η πληµµύρα
Η πεντάµορφη
Σιγά σιγά φίλε µου τα’ αµάξι

Έφτασε η πεντάµορφη
Τις καρδιές να κάψει
Σε εξοχικό ήρθε να γλεντήσει

Και σαν ρεµπέτισσα
Μια βραδιά να ζήσει
Ροµαντικό στέκι αν ξέρεις πάµε

Τέτοιες νύχτες όµορφες
Πρέπει να γλεντάµε
Ψεύτικος ντουνιάς
Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς

Και ψεύτικη η ζωή µας
Αφού στη µαύρη γη θα µπει
Μια µέρα το κορµί µας
Όσοι και αν έχουνε λεφτά

Τίποτα δεν αξίζουν
Θα έρθει µια ξαφνική στιγµή
Σαν το κερί να σβήσουν
Αυτή την ψεύτικη ζωή

Πρέπει να την χαρούµε
Πρέπει να την γλεντήσουµε
Όπως και να την βρούµε
Το χρήµα και την εµορφία

Ο χάρος τα µαραίνει
Σ’ αυτό τον ψεύτικο ντουνιά
Μόνο η κακία µένει
Άνοιξε άνοιξε
Το παράθυρο κλεισµένο
σφαλισµένο σκοτεινό
Για ποιό λόγο δεν τ ανοίγεις
πεισµατάρα να σε ιδώ
Άνοιξε άνοιξε γιατί δεν αντέχω

Φτάνει π ι α φτάνει πια να µε τυραννάς
Ξεροστάλιασα στ' αγιάζι

ώρες να σου τραγουδώ
Η καρδιά µου φλόγες βγάζει
µα δε βγαίνεις να σε ιδώ
Άνοιξε άνοιξε
Αν πάθεις και καµιά ζηµιά
Απόψε το µπουζούκι σου

θα στο µαλαµατώσω
ρίξε την πιο γλυκιά πενιά
κι αν πάθεις και καµιά ζηµιά
Τσιτσάνη µου
εγώ θα στην πληρώσω
Απ της γυναίκας το νταλκά

να φύγω να γλιτώσω
Παίξε να βρω παρηγοριά
κι αν πάθεις και καµιά ζηµιά
Απόψε µε τον πόνο µου

καρδούλες θα µατώσω
Για τη σκληρή της την καρδιά
αν κάνω και καµιά ζηµιά
Αλήτη µ είπες µια βραδιά
Αλήτη µ είπες µια βραδιά

χωρίς καµιά αιτία
Μα του αλήτη η καρδία
σου κρατάει κακία
θα έρθει καιρός όµως µικρή

να το µετανοήσεις
Για του αλήτη την καρδιά
θα κλάψεις θα δακρύσεις
Αλήτη µ είπες µα εγώ

χωρίς να σε µισήσω
γελώ ακόµα κι αν πονώ
για να µη σε λυπήσω
Αϊδινίτικο
Άιντε τα µαλλιά σου τα πλεγµένα

τρέλαναν πολλούς και Μένα
Άιντε τα µαλλιά σου ριχτά πίσω

να σε ιδώ να σ αγαπήσω
Άιντε τα µαλλιά σου που ανεµίζουν
την καρδούλα µου ραΐζουν
Άιντε τα µαλλιά σου κι η ελιά σου

Άιντε µ έφεραν στη γειτονιά σου
Άιντε µαυροµάτα µου κυρά µου
έλα γιάνε την καρδιά µου
Αερόπλανο θα πάρω
Εγώ φεύγω και σ αφήνω µια για πάντα βρε αλανιάρη

Στην Αµερική θα πάω κάποιον για να βρω
Και µαζί του πια θα µείνω που µε θέλει να µε πάρει
µε δολάρια θα µεθάω κι όλο θα γλεντώ
πάψε τα παλιογινάτια πεισµατάρα µου

να χαρείς τα δυο σου µάτια παιχνιδιάρα µου
Ξέρει ς τι καπνό φουµάρω και για σένα πως µπορώ
αεροπλάνο να πάρω να ρθω πάλι να σε βρω
Και µ αεροπλάνο να έρθεις κι όσο γρήγορα κι αν φτάσεις

στο πα και στο ξαναλέγω πως δεν σ αγαπώ
Μόρτη µου κακό θα πάθεις κι απ τη ζήλια σου θα σκάσεις
στην Αµερική θα πάω για να παντρευτώ
Βρε µη µου πατάς τον κάλο πεισµατάρα µου

θα τα µπλέξεις δίχως άλλο παιχνιδιάρα µου
Και µη µου γλιστράς σαν χέλι αφού ξέρεις πως µπορώ
µε την κάµα µου στο χέρι να έρθω πάλι να σε βρω
∆ε φοβούµαι βρε µαγκίτη και θα φύγω απ την Αθήνα

στην Αµερική θα πάω πώς να σου το ειπώ
Μέσα στον ουρανοξύστη θα περνάω όλο φίνα
µε ουίσκι θα µεθάω κι όλο θα γλεντώ
Μάθε πως απ την Αθήνα πεισµατάρα µου

δεν µπορείς να κάνεις βήµα παιχνιδιάρα µου
Και πως δεν ψηφώ τον Χάρο κι αν µου φύγεις πως µπορώ
αεροπλάνο να πάρω να έρθω πάλι να σε βρω
Γυφτοπούλα στο χαµάµ
Γυφτοπούλα στο χαµάµ

κι εγώ πληρώνω Ντιρταµάν
όσα όσα τα πλερώνω
να σε βλέπω Ντιρταµάν
Για να µπεις να κάνεις µπάνιο
να µην πέσω κι αποθάνω
τσίµπιρίµπι γιαλα
Όταν βάνεις το τσεµπέρι

το λελούδι στο αυτί
τα τσιγάρα µες στο χέρι
και στα κέντρα περπατείς
Να χαρείς την εµορφιά σου
το φουστάνι το µακρύ
τ αψηλό σου το τακούνι
περπατάς και τρέµει η γη
Γυφτοπούλα µου γλυκιά

µου χεις κλέψει την καρδιά
µωρ µ έκανες να τρελαθώ
γιατί φως µου σ αγαπώ
Να χαρείς την εµορφιά σου
την ποδιά σου τη χρυσή
αχ ξεκάλτσωτη γυρίζεις γυφτοπούλα µου εσύ
∆εν µπορώ να καταλάβω

Τούρκα αν είσαι για Ρωµιά
για Εγγλέζα για Φραντσέζα
κι έχε ι ς τόση εµορφιά
Όταν βάνεις το παπάκι µε τη φούντα τη χρυσή
τρέµει ο ουρανός να πέσει µε τ αστέρια του µαζί
Γλυκοβραδιαζει κι ο ντουνιάς
Γλυκοβραδιαζει κι ο ντουνιάς
αµέριµνος γλεντάει
την ώρα που ο χάροντας
την πόρτα µου χτυπάει
Φίλοι αδέλφια συγγενείς

κάνουν για να µε σώσουν
µα µπρος στο θάνατο σκορπούν
τρέχουν για να γλιτώσουν
Απελπισµένος κι άδικα
βοήθεια γυρεύω
Μονάχος µε το χάροντα
ανέλπιστα παλεύω
Γιοβάν Τσαούς
Το µπουζούκι µου κρατάω

το ζεϊµπέκικο βαρώ
Εµπρός φίλοι σηκωθείτε
και αρχίστε το χορό
Ο Γιοβάν Τσαούς βαράει

το µπουζούκι του γλυκά
κι η κιθάρα ακολουθάει
το ζεϊµπέκικο σιγά
Φέρε καπελά ρετσίνα

στου Τσαούση την υγειά
για να παίξει το µπουζούκι
να χορέψουν τα παιδιά
Γιατί µε ξύπνησες πρωί
Γιατί µε ξύπνησες πρωί

µέσα στον ύπνο τον βαρύ
Γιατί την πόρτα µου χτυπάς
τι θέλεις τώρα τι ζητάς ω ω ω
∆εν θέλω πια να µ αγαπάς
Να µε γελάς κουράστηκα
βαριά σε καταράστηκα
Απ τη ζωή µου πέρασες
µε τσάκισες µε γέρασες ω ω ω
Με τσάκισες µε γέρασες
Στον ύπνο είχα βυθιστεί

και όλα είχαν ξεχαστεί
Γιατί την πόρτα µου χτυπάς
πρωί πρωί και µε ξυπνάς ω ω ω
∆εν θέλω πια να µ αγαπάς
Γεντι Κουλέ
Πέντε χρόνια δικασµένος µέσα στο Γεντι Κουλέ

Από το πολύ σεκλέτι το ρΐξά στον ναργιλέ
Φυσά ρουφά τράβα τόνε πατά τόνε κι άναφτόνε

Φύλα τσίλιες για τους βλάχους κείνους τους δεσµοφυλάκους
Κι άλλα τόσα ξεχασµένος από σένανε καλέ

για παρηγοριά οι µάγκες µου πατούσαν ναργιλέ
Φύσα ρουφά τράβα τόνε
Τώρα που χω ξεµπουκάρει µέσα απ το Γεντι Κουλέ

γέµωσε τον ναργιλέ µας να φουµάρουµε καλέ
Φύσα ρουφά τράβα τόνε

Φύλα τσίλιες για τ αλάνι έρχονται δυο πολισµάνοι
Βάλε µε στην αγκαλιά σου

βάλε µε στην αγκαλιά σου
βάλε µε στην αγκαλιά σου
για να κοιµηθώ κοντά σου
για να κοιµηθώ κοντά σου
Βάλε µε φως µου βάλε µε
και πριν να φέξει βγάλε µε
Μη φοβάσαι τη µαµά σου

βάλε µε στην κάµαρα σου
Μη φοβάσαι τη µαµά σου βάλε µε στην κάµαρα σου
Βάλε µε φως µου βάλε µε και πριν να φέξει βγάλε µε
Βάλε µ από το πορτί σου

βάλε µ από το πορτί σου
βάλε µ από το πορτί σου για να κοιµηθώ µαζί σου
Βάλε µ από το πορτί σου για να κοιµηθώ µαζί σου
Βάλε µε φως µου βάλε µε και πριν να φέξει βγάλε µε
Βάλε µ από το ντουβάρι

βάλε µ από το ντουβάρι
βάλε µ από το ντουβάρι µη µας πάρουνε χαµπάρι
Βάλε µ από το ντουβάρι µη µας πάρουνε χαµπάρι
Βάλε µε φως µου βάλε µε κι από τη µάντρα βγάλε µε
Από λιγο λιγο
Εµένα δεν µε µέλει

κι αν αγαπάς αλλού
Φοβούµαι µη σου πάρουν
τη γνώµη και το νου
Και από λίγο λίγο λίγο και από λίγο λίγο

και από λίγο λίγο λίγο γίνεται πολύ
Τα µάτια σου τα µαύρα

σαν µε κοιτάζουνε
Χαµήλωσε τα φως µου
γιατί µε σφάζουνε
Και από λίγο λίγο λίγο
Εσύ µ αυτή τη γνώµη

κι εγώ µ αυτό το νου
Να δούµε ποιος θα πέσει
στα χέρια τ αλλουνού
Και από λίγο λίγο λίγο
Αρχόντισσα
Κουράστηκα για να σε αποκτήσω

αρχόντισσα µου µάγισσα τρελή
Σαν θαλασσοδαρµένος µες στο κύµα
παρηγοριά ζητούσα ο δόλιος στη ζωή
Πόσες καρδούλες έχουν µαραζώσει

και ξέχασαν για πάντα τη ζωή
Μπροστά στ αρχοντικά σου τα στολίδια
σκλαβώθηκαν για σένα ξένοι και Ρωµιοί
Αρχόντισσα τα µαγικά σου µάτια

τα ζήλεψαν τα έκλαψαν πολλοί
Φανταστικά σκεφτόµουνα παλάτια
µα εσύ µε γέµισες µαρτυρά στη ζωή
Αραµπάς περνά
Αραµπάς περνά κι η σατράπισσα

που αγάπησα είναι µέσα
αγκαλιάζεται
κι ούτε νοιάζεται η µπαµπέσα
Αραµπάς περνά µε την βλάµισσα

που χαράµισα την ζωή µου
µε ρεστάρισε
στραπατσάρισε το τσαρδί µου
Αραµπάς περνά ωχ µανούλα µου

η καρδούλα µου πώς χτυπάει
η σατράπισσα
που αγάπησα µ άλλον πάει
Αραµπάς περνά
Αχάριστη
∆εν ρώτησες τόσον καιρό για µένα

πώς πέρασα τρελή στην ξενιτιά
Σ αγάπησα δυστύχησα για σενα
και σέρνοµαι κακούργο µακριά
Τα βάσανα µου µ έριξαν στα ξένα

και µ έχουν της ζωής κατάδικο
Αχάριστη δεν πόνεσες για µένα
κι αυτό το βρίσκω να ναι Άδικο
Μου είπανε πως ζεις ευτυχισµένη

θεότρελη στα πλούτη κολυµπάς
Μα µια κατάρα πάντα θα σε δέρνει
του προδοµένου ο πόνος της καρδιάς
Θα σου φύγω µε καιρό
θα σου φύγω µε καιρό

και δικό σου δεν θα είµαι πια παιχνίδι
Στο χω πει από καιρό
να σ αντέξω δεν µπορώ
µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι
Στο χω πει από καιρό

να σ αντέξω δεν µπορώ
µες στα χέρια σου να γίνοµαι σκουπίδι
Κι αν µου κάνεις το βαρύ

θα ρθει η µέρα που πια δε θα µου γουστάρεις
Τώρα κάνεις το βαρύ
µα θα ψάχνεις µε κερί
µες στα κέντρα και τα µπαρ να µε τρακάρεις
θα τ αλλάξω το βιολί
θα ρεφάρω κι όπως πριν θα µαι στην πένα
θα τ αλλάξω το βιολί
και θα ντρέποµαι πολύ
να πονώ για µιά γυναίκα σαν κι εσένα
Θα πάω εκεί στην Αραπιά
θα πάω εκεί στην Αραπιά γιατί µ έχουν µιλήσει

για µια µεγάλη µάγισσα τα µάγια να µου λύσει
Και θα της πω τα βάσανα αυτά π έχω τραβήξει

και τα σηµάδια της τρελής σε µια φωτιά να ρίξει
Ν ανάψουνε και να καούν πως έκαψαν και µένα

τα µάγια να της πιάσουνε να σέρνεται στα ξένα
Θα κάνω ντου βρε πονηρή
θα κάνω ντου βρε πονηρή στα στέκια που αράζεις

Κι αν σε τρακάρω πουθενά µ αυτό τον άνθρωπο ξανά
να ξέρεις δε τη βγάζεις
Καθάρισε την θέση σου µ αυτή σου την κατάσταση

πριν κάνω επανάσταση
Τον τελευταίο τον καιρό µου τα χεις κάνει ρόιδο

∆υότρεις µου την καρφώσανε
πως πάλι σε τσακώσανε
µε κείνο το κορόιδο
Καθάρισε την θέση σου
θα κάνω ντου για να σε βρω Αθήνα και Περαία

Κι αν θα σε κάνω τσακωτή
να ξέρεις η βραδιά σου αυτή
θα ναι η τελευταία
Καθάρισε την θέση σου
Ήσουνα ξυπόλητη
Ήσουνα τι ήσουνα µια παξιµαδοκλέφτρα

Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σούρτα φερτά
Ήσουνα ξυπόλητη και γύρναγες στους δρόµους

Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις ιπποκόµους
Ήσουνα ξυπόλητη και µάζευες τους σπόρους

και τώρα που σε πήρα εγώ ζητάς αεροπόρους
Ήσουνα ξυπόλητη και µάζευες κοσάρια

Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις κατοστάρικα
Ήσουνα στην αγορά και µάζευες ραδίκια

Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σκουλαρίκια
Έριξα τα ζάρια µου κι έφερα έξη πέντε

και τους µπάτσους στη γωνιά τους πάει πέντε πέντε
Πενήντα χρόνια φυλακή τιµώρησα το χάρο

να σαι πάντα ελεύθερη µαζί σου να γουστάρω
Ήρθε ο χειµώνας
Ήρθ ο χειµώνας κι ο κοσµάκης τα χει χάσει

και παλτουδιά καινούργια τρέχει ν αγοράσει
Μα το δικό µου κι αν επάλιοσε παλτό
φράγκο δεν δίνω κι ούτε νοιάζοµαι γι αυτό
Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο

θα την περνώ στην αγκαλιά σου µεγαλείο
Κι όταν το τζάκι µένει σπίτι µας σβηστό
θα µε θερµαίνει το φιλί σου το ζεστό
Κι αν δεν ανάβουµε κουκλίτσα µου µαγκάλι

θα µαι ζεστός µες την δική σου την αγκάλη
Το πιο θερµό καλοριφέρ είν τα φιλιά
σαν θα κοιµόµαστε κουκλίτσα µου αγκαλιά
Κι έτσι δεν θα χουµε ανάγκη από φώτα

θα την περνάµε µια χαρά ζωη και κότα
Και θα κοιµόµαστε κι οι δυο απ τις εννιά
να µη µας πιάνει ξεροβόρι παγωνιά
Η πεντάµορφη
Σιγά σιγά
φίλε µου τ αµάξι
Έφτασ η πεντάµορφη
τις καρδίες να κάψει
Σε εξοχικό
ήρθε να γλεντήσει
και σα ρεµπέτισσα
µιά βραδιά να ζήσει
Ροµαντικό
στέκι αν ξέρεις πάµε
Τέτοιες νύχτες όµορφες
πρέπει να γλεντάµε
∆υο µάγκες µες στη φυλακή
∆υο µάγκες µες στη φυλακή

τα βαλαν µε το διευθυντή
Τον αέρα να του πάρουν
κι ότι θέλουν για να κάνουν
Βάρα µάγκα το µπουζούκι

κι άσε το µαστουρουλούκι
θέλω η πενιά να κλαίει
και το ντέρτι σου να λέει
Κι απ τα σίδερα σα βγω
µάγκα θα σου ξηγηθώ
θε να ψήσω τη µικρούλα
να στα κουβαλάει ούλα
θα σου στείλω και µαυράκι

µέσα απ του Καραϊσκάκη
Πρόσεξε µη την τσιµπήσουν
και στη σήµανση µας κλείσουν
θα σου στείλω στ όνοµα σου

τέλια για το µπαγλαµά σου
Μη µιλάς και κάνε µόκο
θα σου ξηγηθώ µπαγιόκο
Εργάτης τιµηµένος
Εκατό δραχµές την ώρα παίρνω τζιβαέρι µου

Πες της µάνας σου πως θέλω βρε αµάν αµάν ωχ
να σε κάνω ταίρι µου
Πες της µάνας σου πως θέλω βρε αµάν αµάν ωχ
να σε κάνω ταίρι µου
θα σου χτίσω ένα σπίτι γύρω µε σκαλώµατα

Ν ανεβαίνεις να µου κάνεις βρε αµάν αµάν ωχ
σκέρτσα και καµώµατα
θα σου τηγανίζω ψάρια και παντζάρια σκορδαλιά
θα περνούµε όλα τα βράδια βρε αµάν αµάν ωχ
µε ρετσίνα και βιολιά
Τώρα µε το ένα ρε θα σου πάρω καναπέ
Χάρη θέλω από σένα βρε αµάν αµάν ωχ
πες κουκλάκι µου το ναι
Εγώ µάγκας φαινόµουνα
Εγώ µάγκας φαινόµουνα να γίνω από µικράκι

Μ αρέσανε τα έξυπνα κι έµαθα µπουζουκάκι
Μ αρέσανε τα έξυπνα κι έµαθα µπουζουκάκι
Εγώ µάγκας φαινόµουνα να γίνω από µικράκι
Αντί σχολείο πήγαινα µες στου Καραϊσκάκη

κι έπινα διάφορα ποτά να µάθω µπουζουκάκι
Οι συγγενείς µου λέγανε να το απαρατήσω

αυτό το παλιοµπούζουκο για θα τους ξεφτιλίσω
Εγώ όµως δεν το άφηνα να φύγει από κοντά µου

το όµορφο µπουζούκι µου που το χα συντροφιά µου
Η Ελένη η ζωντοχήρα
Η Ελένη η ζωντοχήρα
βρε τι έχει η κακοµοίρα
Ένα γέρο άντρα έχει
κι η καηµένη δεν αντέχει
Κάθε µέρα αναστενάζει

κι απ το στόµα φλόγες βγάζει
Νέα είµαι δεν ταιριάζει
γέρος να µε αγκαλιάζει
Εξεπόρτισε και λέει

τι να κάνω κι όλο κλαίει
Ο µπακάλης τη λυπάται
κάθε βράδυ τη θυµάται
Κι ο µανάβης σαν περνάει

στέκει την παρηγοράει
Έτσι το θελε η µοίρα
Ελένη να σαι Ζωντοχήρα
Σαν τ ακούει το µπαρµπεράκι

να και τρέχει µε µεράκι
Έλα δω βρε Ελενάκι
να σου σβήσω το φαρµάκι
Το µαθέ το χασαπάκι
τηνε στέλνει ένα αρνάκι
Ψήσε το µε το σπανάκι
γιατί θα ρθω το βραδάκι
Ο καϊξής
Γκελ γκελ καΐξή

γιαβάς γιαβάς
Μες στης πόλης τ ακρογιάλι
µες στη σιγαλιά
Μες στου χαρεµιού τη λίµνη
Γκελ γκελ καΐξή
Να κλέψω την
ΓκιουζέλΧανούµ
Σκλάβα µέσα στο κελί της
κλαίει και θρηνεί
Και ζητάει τη λευτεριά της
Γκελ γκελ καϊξή
Ξανθιά µικρούλα
τις άλλες τα µπλεξά και γω

µε µια ξανθιά µικρούλα
που έχει µια έξυπνα
είναι και µοδιστρούλα
που έχει µάτια έξυπνα
είναι και Μοδιστρούλα
Είναι τώρα λίγος καιρός

όπου την αγαπάω
και µου ρχεταί µα το θεό
στη µάνα της να πάω
και µου ρχεται µα το θεό
στη µάνα της να πάω
Και να της πω τα µυστικά

που έχω στην καρδιά µου
ότι η κόρη σου καλέ
θα γίνει πια δικιά µου
ότι η κόρη σου καλέ θα γίνει πια δικιά µου
Μικράκι µου
Φίλα µε στο στόµα δε βαστώ

∆ώσ µου ένα φιλάκι πεταχτό
Σε αγάπησα µικράκι µου πολύ κουκλάκι µου
Χάθηκα στο λάγνο σου φιλί
Σε αγάπησα µικράκι µου πολύ κουκλάκι µου

Φως µου δε µου άφησες πνοή
Τι κακό τι απονιά
που χεις για µένα φως µου µέσα στην καρδιά
Στο σεβντά σου µ έριξες για να πονώ κουκλάκι µου

Ντέρτι µου βαλες παντοτινό
Αχ αυτή η θολή σου η µατιά

µ άναψε µικράκι µου φωτιά
Μου φαρµάκωσε τη δόλια µου ζωή κουκλάκι µου
Φως µου δε µου άφησε πνοή
Τι κακό τι απονιά
Στο σεβντά σου µ έριξες
Μη µου λες γιατί ξεχνάω
Μη µου λες γιατί ξεχνάω

κι απ το σπίτι δεν περνάω
∆εν σε θέλω πια να ξέρεις πια δεν σ αγαπώ
Άλλη θέλει η καρδιά µου κι άλληνε πονώ
Όταν σου λεγα µε πόνο χάνοµαι για σένα λιώνω

Έριχνες τα µάτια σου µικρή µου χαµηλά
Κοίταζες να πάρεις κάποιου άλλου τα φιλιά
Ήσουνα ξελογιασµένη και µε άλλονε µπλεγµένη

Τώρα πια δεν σε λυπάµαι κι ούτε σε πονώ
Την καρδιά µου θα την κάνω πέτρα σαν βουνό
∆εν µε µέλει κι αν θα πάθεις θα πόνεσε ι ς γι α να µάθεις

Κι αν µε άλλον αγαπήσεις να µην το ξεχνάς
θα σ αφήσει και εκείνος πάλι θα πονάς
Κάτω στα λεµοναδικα
Κάτω στα λε κάτω στα λε κάτω στα λεµονάδικα

Κάτω στα λεµονάδικα γίνηκε φασαρία
∆υο λαχανάδες πιάσανε που κάναν την κυρία
Τα σίδερα τα σίδερα τα σίδερα τους φόρεσαν

Τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε
κι αν δε βρεθούν τα λάχανα το ξύλο που θα φάνε
Κυρ αστυνο κυρ αστυνο κυρ αστυνόµε µη βαράς

Κυρ αστυνόµε µη βαράς γιατί και συ το ξέρεις
πως η δούλειά µας είν αυτή και ρέφα µη γυρεύεις
Εµείς τρώµε βρε εµείς τρώµε εµείς τρώµε τα λάχανα

Εµείς τρώµε τα λάχανα τσιµπούµε τις παντόφλες
για να µας βλέπουν τακτικά της φυλακής οι πόρτες
∆ε µας φοβί δε µας φοβί δε µας φοβίζει ο θάνατος

∆ε µας φοβίζει ο θάνατος µον µας τροµάζει η πείνα
γι αυτό τσιµπούµε λάχανα και την περνάµε φίνα
Κάνε λιγάκι υποµονή
Μην απελπίζεσαι και δεν θ αργήσει

κοντά σου να ρθει µία χαραυγή
Καινούργια αγάπη να σου ζητήσει
Κάνε λιγάκι υποµονή
∆ίωξε τα σύννεφα απ την καρδία σου

και µες στο κλάµα µη ξαγρυπνάς
Τι κι αν δεν βρίσκεται στην αγκαλιά σου
θα ρθει µια µέρα µην το ξεχνάς
Γλυκοχαράµατα θα σε ξυπνήσει
κι ο ερωτάς σας θ αναστηθεί
Καινούργια αγάπη θα ξαναζήσεις
κάνε λιγάκι υποµονή
Θα σπάσω κούπες
Εχθές το βράδυ είδα στ όνειρό µου

πως είχες τα µαλλάκια σου ριγµένα στο λαιµό µου
Αµάν αµάν αµάν γιάνι γιόρουµ µπεν
Αµάν αµάν αµάν σέβι γιορουµ σεν
Α α τσιφτετέλι αµάν αµάν γιαλελελι
θα σπάσω κούπες για τα λόγια που πες

και ποτηράκια για τα πικρά λογάκια
Αµάν αµάν αµάν γιάνι γιόρουµ µπεν
Αµάν αµάν αµάν σέβι γιόρουµ σεν
Α α τσιφτετέλι αµάν αµάν γιαλελέλι
Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη
Κάθε βράδυ πάντα λυπηµένη

κάθε βράδυ βαθιά συλλογισµένη
Πες µου τι σου είπανε για µένα
και τα µάτια σου είναι πάντα βουρκωµένα
Κάτι κρύβεις µέσα στην καρδία σου

το διαβάζω το βλέπω στη µατιά σου
Μήπως µε βαρέθηκες να φύγω
µη µε κάνεις να πεθαίνω λίγο λίγο
Μη δακρύζεις πάψε πλέον φτάνει

Ξέρεις πόσα για σένα έχω κάνει
Ξέρεις πως υπάρχει αντιζηλία
Μην ακούς ποτέ την ψεύτρα κοινωνία
Θέλω στα µπουζούκια να µε πας
θέλω στα µπουζούκια απόψε να µε πας

για δικό µου κέφι τα φράγκα να σκορπάς
Κι όταν χορέψω παλαµάκια να χτυπάς
αν µ αγαπάς αν µ αγαπάς
Είµαι σαν και σένα µποέµισσα κι εγώ

κι ότι να µου κάνεις µπουζούκια νοσταλγώ
Γιατί είσαι µάγκας σε παντρεύτηκα κι εγώ
στ οµολογώ στ οµολογώ
Κι όταν θα γυρνούµε στο σπίτι την αυγή

να µε αγκαλιάσεις µ αγάπη και στοργή
Μες στα φιλιά σου ο καηµός µου να πνίγει
και όπου βγει και όπου βγει
Και γιατί δε µας το λες
της θάλασσας βαστώ κακιά αµάν αµάν

του παποριού αµάχη
που πήρε την αγάπη µου αµάν αµάν
και τηνε χαίρονται άλλοι
Και γιατί δεν µας το λες

και γιατί δεν µας το λες
και γιατί δεν µας το λες
τον πόνο που χεις κι όλο κλαις
Και γιατί δε µ άνοιξες

και γιατί δε µ άνοιξες
και γιατί δε µ άνοιξες
παρά το τζάµι σφάλισες
Πανάθεµα την τη στιγµή κορίτσι µου

πανάθεµά την ώρα
όπου σε πρωτογνώρισα µικρούλα
µου σε τούτη δω την χώρα
Και γιατί δεν µας το λες
Πέντε Έλληνες στον Άδη
Πέντε Έλληνες στον Άδη αντάµωσαν ένα βράδυ

Και το γλέντι αρχινάνε κι όλα γύρω τους τα σπανέ
Με µπουζούκια µπαγλαµάδες τρέλαναν τους σατανάδες

Κι από κέφι ζαλισµένοι χόρευαν οι κολασµένοι
Στο ρωµαίικο τραγούδι κάηκε το πελεκούδι

Κι όλοι φώναζαν αράδα να µας ζήσει η Ελλάδα
Παραπονιάρικο µου
Ο τι κι αν έχεις στην καρδιά να µου το λες µικρό µου

Κι όχι να κάθεσαι να κλαις παραπονιάρικό µου
Και αν σε πλήγωσα ενώ µε τον εγωισµό µου

Συµπάθησέ µε και µην κλαις παραπονιάρικό µου
Απόψε θα ρθω να στο πω πως σ αγαπώ µικρό µου

Και µην κρυφοστενάζεις πια παραπονιάρικό µου
Ο µπακαράς
Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ το µπακαρά

Να γλεντήσω µε ζουρνάδες θέλω και βιολιά
µε ζουρνάδες µε νταούλια και καλό κρασί βρ αµάν
κι όµορφες κοπέλες θέλω να ζωή χρυσή
Αααααµάν
ΚΧ όµορφες κοπέλες θέλω να γλεντώ µαζί
µια Αθηναία µια Σµυρνιά και µια Συριανή βρ αµάν
θέλω κι απ την Πόλη να χω µια Ταταυλιανή
Τις ταβέρνες όλες βόλτα θα τις πάρω και θα βγω

και θ αρχίσω σαν και πρώτα πάλι να µεθώ
µε ζουρνάδες
Αααααµάν
Πήρα δεκαοκτώ χιλιάδες απ το µπακαρά

και θα δουν οι χουβαρντάδες γλέντι µια φορά
µε ζουρνάδες
Αααααµάν
Είµαι πρεζάκιας
Από το βράδυ ως το πρωί

µε πρέζα στέκω στη ζωή
και όλο τον κόσµο κατακτώ
την άσπρη σκόνη σαν ρουφώ
Όλος ο κόσµος είναι κτήµα µου

σαν έχω πρέζα και ρουφάω
κι οι πολισµάνοι όταν θα µε δουν
µελάνι αµολάω
Σαν µαστουρωθείς γίνεσαι ευθύς

βασιλιάς δικτάτορας θεός και κοσµοκράτορας
Πρέζα όταν πιεις ρε θα ευφρανθείς
κι όλα πια στον κόσµο ρόδινα θε να τα δεις
∆ική µου είναι η Ελλάς

που στην κατάντια της γελάς
Της λείπει το να της ποδάρι
βρε και το παίξανε στο ζάρι
Εγώ θα είµαι ρε δικτάτορας

κι ο κόσµος στάχτη αν θα γίνει
Ο ένας θα µ ανάβει το λουλά
κι ο άλλος θα τον σβήνει
Σαν µαστουρωθείς
Όταν καπνίζει ο λουλάς
Όταν καπνίζει ο λουλάς

εσύ δεν πρέπει να µιλάς
Κοίταξε τριγύρω οι µάγκες κάνουν όλοι κάνουν τουµπεκί
Κοίταξε τριγύρω οι µάγκες κάνουν όλοι κάνουν τουµπεκί
Άκου που παίζει ο µπαγλαµάς

και πάτα ναργιλέ γι α µας
Σα θα γίνουµε µαστούρια θαµαστέ πολύ προσεκτικοί
Σα θα γίνουµε µαστούρια θαµαστέ πολύ προσεκτικοί
Κανένα µάτι µη µας δει

και µας µπλοκάρουν δηλαδή
Να µη µας βρούνε καµιάν αιτία και µας πάνε όλους φυλακή
Να µη µας βρούνε καµιάν αιτία και µας πάνε όλους φυλακή
Όµορφη πειραιώτισσα
όµορφη πειραιωτισσα όµορφη πειραιώτισσα όµορφη

πειραιωτισσα και Χατζηκυριακιοτισσα
Με τρέλαναν τα κάλλη σου

και τ όµορφο κεφάλι σου
Στα µάτια µου στ ορκίζοµαι
στα µάτια µου στ ορκίζοµαι
στα µάτια µου στ ορκίζοµαι
στα δύο πως χωρίζοµαι
Στα κοφτερά λεπίδια σου

στα µάτια και στα φρύδια σου
οµορφη πειραιώτισσα
όµορφη πειραιώτισσα
όµορφη πειραιώτισσα
και της καρδιάς µου αρχόντισσα
θα πάρω στράτες να σε βρω

να δεις το πόσο σ αγαπώ
Ό τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ
β τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ
και µπρος στην πόρτα σου περνώ
σου λέω λόγια µαγικά
µε το µπουζούκι µου γλυκά
Σου λέω λόγια µαγικά
µε το µπουζούκι µου γλυκά
Κλαίω µε δάκρυα και καηµό

κι ένα πικρό αναστεναγµό
Πως πάντα λιώνω και πονώ
για σε µικρό µελαχρινό
Έχουν σωπάσει τα πουλιά

και στης νυχτιάς τη σιγαλιά
σου φέρνει ο άνεµος γλυκά
τα λόγια µου τα µαγικά
Ο ψαράς
Γιατί δε µε θες κυρά µου

επειδή είµαι ψαράς
Κι είµαι λίγο αλανιάρης
σαν ψαράς και σαν βαρκάρης
και θαρρείς ότι µε µένα
δεν θα την περνάς καλά
Έχω µια µικρούλα βάρκα

µε κουπιά και µε πανί
και ψαρεύω κάθε βράδυ
µόνος µε το παραγάδι
και τα ψάρια που θα πιάσω
τα πουλώ στην αγορά
Κι αν ξυπόλητος γυρίζω
µη µε βλέπεις και γελάς
Τη γυναίκα που θα έχω
ξέρω να την επροσέχω
και τα κέφια της να κάνω
µην κοιτάς που είµαι ψαράς
Ο πασατεµπος
Αυτά που λες εγώ τ ακούω βερεσέ

Τα παραµύθια σου τ ανθίστηκα πια τώρα
και το κατάλαβα πως ήµουνα για σε
ο πασατεµπος σου για να περνά η ώρα
Κάθε σου φίληµα το βρίσκω πια πικρό

και τον καηµό µου δεν µπορείς να τον γλυκάνεις
Μαζί µου έρχεσαι µπαµπέσικο µικρό
γιατί γυρεύεις κόγξες σ άλλονε να κάνε ι ς
Φύγε λοιπόν αφού το θες αλλού να πας

κι ασ τις µουρµούρες και τις κλάψες και τις τρίχες
κι όταν θα σµίξεις µε το µάγκα π αγαπάς
να µην του πεις ότι για πασατέµπο µ είχες
Πάλιωσε το σακάκι µου
Πάλιωσε το σακάκι µου

θα σβήσω απ το µεράκι µου
Και καηµό και καηµό έχω µεγάλο
∆εν µπορώ δεν µπορώ να πάρω άλλο
Τόσα κοστούµια χάρισα

µα τώρα που ρεστάρισα
φίλος δε φίλος δε µε πλησιάζει
Τα παλιo τα παλιόρουχα κοιτάζει
Ντυµένο σε προσέχουνε
κι από κοντά σου τρέχουνε
Σαν παλιό σαν παλιώσουν πέρα ως πέρα
δεν σου λέ δεν σου λένε καληµέρα
Τι θέλεις τώρα και ρωτάς
Τι θέλεις τώρα και ρωτάς τα βράδια πού γυρνάω

σε ξέχασα δεν σε πονώ και άλλη αγαπάω
Και άλλη αγαπάω
Πολλές φορές δεν σου λεγα τι κάνεις να προσέχεις

γιατί τα δυο µατάκια σου µε δάκρυα θα βρέχε ι ς
Με δάκρυα θα βρέχεις
Μα εσύ ήθελες να αγαπάς πολλούς και να κοιτάζεις

Μα τώρα δε µε µέλει πια αν κλαις κι αναστενάζεις
Αν κλαις κι αναστενάζεις
∆εν θέλω ούτε να σε δω πολλά µου έχεις κάνει

και η καρδιά µου αν πονά η άλλη θα την γιάνει
Η άλλη θα την γιάνει
Τα παιδιά της γειτονιάς σου
Σαν σουρώνω πέφτω κάτω και λασπώνοµαι

Βάζω µπρος τα δυο µου χέρια και σηκώνοµαι
Τα παιδιά της γειτονιάς σου µε πειράζουνε

Πάλι µεθυσµένος είσαι µου φωνάζουνε
Τα παιδιά της γειτονίας σου τα µπαγάσικα

θα τα πιάσω να τα δείρω να ναι χάσικα
Όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα

Φέρτε κι ένα χασισακι που τ ορέχτηκα
Στρώσε µου να κοιµηθώ
Πήρα τη στράτα κι έρχοµαι

µες τη βροχή και βρέχοµαι
Στα σκαλοπάτια σου εγώ σφυρίζω
άνοιξε µέσα για να µπω
και στρώσε µου να κοιµηθώ
Να µε στεγνώσεις µε φιλιά
µες τη θερµή σου αγκαλιά
και µη µ αφήσεις πια να ξαναφύγω
Κοντά σου πάρε µε να ρθω
Κανένα µάτι δε θα δει

πετάς σαν πρώτα το κλειδί
Κι έχεις το λόγο µου γλυκιά µ αγάπη
στιγµή δε θα σ απαρνηθώ
Στην Καλαµπάκα µια βραδιά
Στην Καλαµπάκα µια βραδιά

θα πάω να µεθύσω
γιατί µε κόπο ι α τρελή ξανθιά έχω σεβντά
θέλω να της µιλήσω
γιατί µε κάποια τρελή ξανθιά έχω σεβντά
θέλω να της µιλήσω
Στους βράχους στα Μετέωρα

τα δροσερά βραδάκια
το ραντεβού θα δίνουµε τρελή ξανθιά
θ αλλάζουµε φιλάκια
Πολλά τραγούδια θα σου πω

γιατί πολύ µ αρέσεις
Καλαµπακιώτισσα µικρή τρελή ξανθιά
πρέπει να µε προσέξεις
Πέφτεις σε λάθη
Πέφτεις σε λάθη τι έχεις πάθει

και κάθε µέρα βρίζεις και γελάς
Με πικραίνεις σαν ξένο µε κοιτάς
και στο ρέµα µε τραβάς
∆εν είσαι εκείνη που είχα γνωρίσει

κι ήτανε σφάλµα να σε παντρευτώ
Με προδίνεις και πρέπει να σε βρει
τιµωρία σοβαρή
Έχεις αλλάξει και µ έχεις κάψει

την προσβολή σου δε θα τη δεχτώ
∆ε σ αντέχω κυρά µου δε βαστώ
και το δρόµο µου τραβώ
Σαν απόκληρος γυρίζω
Σαν απόκληρος γυρίζω

στην κακούργα ξενιτιά
περιπλανώµενος δυστυχισµένος
µακριά απ της µάνας µου την αγκαλιά
Κλαίνε τα πουλιά γι αέρα

και τα δέντρα για νερό
Κλαίω µανούλα µου κι εγώ για σένα
που έχω χρόνια για να σε δω
Χάρε πάρε την ψυχή µου

ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η µαύρη µοίρα
µες στη ζωή µου να µη χαρώ
Σαλταδόρος
Ζηλεύουνε δεν θέλουνε ντυµένο να µε δούνε

Μπατίρη θέλουν να µε δουν για να φχαριστηθούνε
θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα θα τους πάρω
Μα εγώ πάντα βολεύοµαι

γιατί τηνε σαλτάρω σε κάνα αµάξι Γερµανού
και πάντα τη ρεφάρω
Βενζίνες και πετρέλαια εµείς τα κυνηγάµε

γιατί έχουνε πολλά λεφτά και φίνα την περνάµε
Οι Γερµανοί µας κυνηγούν µα εµείς δεν τους ακούµε

Εµείς θα τη σαλτάρουµε ώσπου να σκοτωθούµε
Πώς θα περάσει η βραδιά
Πώς θα περάσει η βραδιά

και πώς θα ησυχάσω
που σκέφτοµαι εσένανε
µην τύχει και σε χάσω
Πολλές γυναίκες γνώρισα

εσένα σε φοβάµαι
να µη σε ξεµυαλίσουνε
γι αυτό και δε κοιµάµαι
να µη σε ξεµυαλίσουνε
γι αυτό και δε κοιµάµαι
Η αγωνία µου αυτή

µε λιώνει και µε δέρνει
να ξηµερώσει ήθελα
γιατί ύπνος δε µε παίρνει
να ξηµερώσει ήθελα
γιατί ύπνος δε µε παίρνει
Πριν το χάραµα
Πριν το χάραµα µονάχος εξεκίνησα

Αχ και στο πρώτο µας το στέκι την αυγούλα γύρισα
Πριν ακόµα σβήσουν τ άστρα εξεπόρτισα

Αχ να ξαναβρώ τα δυο χείλη που ποτέ δεν χόρτασα
Αν και άλλη µ είχε µπλέξει µε καµώµατα

Αχ σ αγαπώ κι ήρθα κοντά σου πριν τα ξηµερώµατα
Πίνω και µεθώ
Πίνω και µεθώ ωχ αµάν

µέρα νύχτα τραγουδώ ωχ αµάν
Μέρα νύχτα τραγουδώ
Και το ντέρτι µου ωχ αµάν

στο µπουζούκι µου ξεχνώ
Και το ντέρτι µου ωχ αµάν
στο µπουζούκι µου ξεχνώ
Γίνηκα µπεκρής ωχ αµάν

µπελαλής και µερακλής ωχ αµάν
Μπελαλής και µερακλής
Γιατί όλο λες ωχ αµάν
κούκλα µου πως δε µε θες
Τα µατάκια σου ωχ αµάν

και τα κορδελάκια σου ωχ αµάν
Και τα κορδελάκια σου
Με τουµπάρανε ωχ αµάν
πώς µε κογιονάρανε
Πώς µου τα φερες ωχ αµάν

και µου την κατάφερες ωχ αµάν
Και µου την κατάφερες
Πώς µου το σκασες ωχ αµάν
µ ένα µάγκα το στριψες
Σαν µαγεµένο το µυαλό µου
Σαν µαγεµένο το µυαλό µου φτερουγίζει

Η κάθε σκέψη µου κοντά σου τριγυρίζει
∆εν ησυχάζω και στον ύπνο που κοιµάµαι
Εσένα πάντα αρχοντοπούλα µου θυµάµαι
Μες στης ταβέρνας τη γωνιά για σε τα πίνω

Για την αγάπη σου ποτάµια δάκρυα χύνω
Λυπήσου µε µικρή και µη µ αφήνεις µόνο
Αφού το ξέρεις πως για σένα µαραζώνω
Αχ παιχνιδιάρα πάψε τώρα τα γινάτια

και µη µου κάνεις την καρδούλα µου κοµµάτια
Με µια µατιά σου σαν µου ρίξεις αργολιώνω
Κοντά σου ξέρεις πως ξεχνάω κάθε πόνο
Χωρίσαµε ένα δειλινό
Χαρίσαµε ένα δειλινό

µε δάκρυα στα µάτια
Η αγάπη µας ήταν γραφτό
να γίνει δυο κοµµάτια
Πονώ σαν συλλογίζοµαι

τα όµορφα τα βράδια
που µου δινες γλυκά γλυκά
όρκους φιλιά και Χάδια
Με µια λαχτάρα καρτερώ

και πόνο στην καρδιά µου
Ίσως γυρίσεις γρήγορα
ξανά στην αγκαλιά µου
Φυσάει ο µπάτης
Εφουντάρισε η βαρκούλα στην ακρογιαλιά

τώρα γλέντι αγκαλίτσες χάδια και φιλιά
Φυσάει ο µπάτης φυσάει τ αγέρι
τρελό µικρό µου δικό µου ταίρι
Τρελό µικρό µου δικό µου ταίρι
φυσάει ο µπάτης φυσάει τ αγέρι
Με φιλάκια τούτα κείνα και καλή καρδιά

Αγαπούλες και ροµάντζα φύκια κι αµµουδιά
Τώρα θάλασσες και πεύκο τρέλες και φιλιά

και του έρωτα κορίτσια στην ακρογιαλιά
Το χρήµα δεν το λογαριάζω
Το χρήµα δεν το λογαριάζω

τα δυο σου µάτια σαν κοιτάζω
∆υο µαύρα µάτια σαν κι αυτά
αχ δεν τα βρίσκω µε λεφτά
Βλέπεις εντάξει σου ξηγιέµαι

πως σε λατρεύω δεν τ αρνιέµαι
Είσαι η λαχτάρα µου η χρυσή
γιατί δεν λες το ναι και συ
Έλα να σµίξουµε µικρό µου

κι όταν σε νιώθω στο πλευρό µου
∆εν θα σ αλλάζω µε καµιά
κι ας µου χαρίζουν το ντουνιά
Το φτωχοµπούζουκο
Με το φτωχοµπούζουκο µου
τραγουδάω τον καηµό µου
Να ξεχάσω µια γυναίκα δεν µπορώ
Από τότε που χει φύγει
το µεράκι µου µε πνίγει
και το δάκρυ µου κυλάει σαν νερό
Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση
∆ε θα ξαναγυρίσει
Το φτωχό µου µπουζουκάκι

το χτυπάω µε µεράκι και του λέω πώς κατάντησα για δες
Με κοιτάει λυπηµένο µα τι φταίει το καηµένο
που του σπάω κάθε τόσο τις χορδές
Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση
∆ε θα ξαναγυρίσει
Το µπουζούκι µου κρατάω και µε πόνο το ρωτάω

Μπουζουκάκι τι να κάνω πες κι εσύ
Και µου λέει πως θα ζήσεις
θα βρεις άλλη θ αγαπήσεις
και τον πόνο σου να ρίξεις στο κρασί
Με άφησε µονάχο µου σ αυτή τη ζήση ∆ε θα ξαναγυρίσει
Τι σε µέλει εσένα
Τι σε µέλει εσένα κι αν γυρνώ

µ έναν άλλο τώρα π αγαπώ
πέντε χρόνια συ µε τυραννάς
δεν µε στεφανώνεις µε γελάς
Μια γυναίκα πες πως πέρασε

χάδια και φιλιά σε κέρασε
Κάποια µέρα θα µε θυµηθείς
όταν στη ζωή θα κουραστείς
Κάποιος άλλος αν µε παντρευτεί

η καρδούλα σου θα µατωθεί
Τότε πλέον µόνος θα γυρνάς
στο µεθύσι εµένα θα ζητάς
Το καπηλειό
Η νύχτα είναι παγερή

και σιγοψιχαλίζει
Κι απ την απέναντι γωνιά
το καπηλειό το καπηλειό φωτίζει
Κι ένας απένταρος µπεκρής

έξω απ το ταβερνάκι
συλλογισµένος κάθεται
στο χαµηλό στο χαµηλό πορτάκι
θέλει να µπει κι αυτός εκεί

να κάτσει και να πίνει
µα είναι φτωχό το καπηλειό
και βερεσέ και βερεσέ δε δίνει
Τι σου λέει η µάνα σου για µένα
τί σου λέει η µάνα σου για µένα

κι όλο µε κοιτάς µε µάτια δακρυσµένα
θέλει µ άλλονε να κουβεντιάζεις

και εµένα πια να µε ξεχάσεις
και εµένα θέλει πια να µε ξεχάσεις
Ο τι θέλει αυτή δε θα µου κάνει

Αν δεν µετανιώσει πες της θα πεθάνει
θα την κάνω εγώ να αναστενάζει

να πονεί να κλαίει και να φωνάζει
να πονεί να κλαίει και να αναστενάζει
Έννοια σου και δεν θα µου γλιτώσει

Όλα τα σπασµένα αυτή θα τα πληρώσει
∆εν θα της περάσει µη φοβάσαι
Πάντα µες στην αγκαλιά µου θα σαι
Πάντα µες στην αγκαλιά µου συ θ ε να σαι
Τι σήµερα τι αύριο τι τώρα

ας καθαρίσουµε µια ώρα αρχύτερα
Του χωρισµού µας έφτασε η ώρα
Μπορεί και για τους δυο να ναι καλύτερα
ας καθαρίσουµε µια ώρα αρχιτερα

κι αν περιµένουµε τι θα κερδίσουµε
Αφού η γκρίνια ξέσπασε σαν µπόρα
στον δρόµο αυτό κι οι δυο θα δυστυχήσουµε
Κι αν περιµένουµε τι θα κερδίσουµε

αφού δε γίνεται µαζί να ζήσουµε
Κι αφού µας πήρε πια η κατηφόρα
καλύτερα από τώρα να χωρίσουµε
Αφού δε γίνεται µαζί να ζήσουµε
Το κοµπολογάκι
Φτωχό κοµπολογάκι µου

σε είχα το µεράκι µου
Συ µου πε συ µου πέρναγες την ώρα
Πες µου τι πες µου τι θα γίνω τώρα
Σ ε αγαπούσα αληθινά
δε σ είχα δώσει πουθενά
Όµορφο όµορφο κοµπολογάκι
µου διωχνες µου διωχνες κάθε µεράκι
Κι αν έχασα τη γκόµενα
πάψανε τα (µπεντόµενα)
τώρα έ τώρα έχασα και σένα
γράψε αλί γράψε αλίµονο σε µένα
Σε άλλα χέρια κι αν βρεθείς

πάλι εµέ θα θυµηθείς
Πού να βρω πού να βρω να σ αγοράσω
για να µη για να µη σε ξαναχάσω
Αποβραδίς ξεκίνησα
Αποβραδίς ξεκίνησα
µ' έναν παλτό µου φίλο
για το Χατζηκυριάκει.ο
και. για τον άγιο Νείλο
Που 'χει ρετσίνα δροσερή

και. όµορφα κορίτσια
µόνο που σε παιδεύουνε
µε νάζια και. καπρίτσια
Έχει. και. µιά µελαχροινή

που είναι όλο νάζι.
πρώτα µε κέρναγε φιλιά
και. τώρα δε τη νοιάζει
Και. κάθε βράδυ καρτερώ

στο δρόµο να περάσει.
κι. αν δεν την κλέψω µια βραδυά
ο κόσµος θα χαλάσει.
∆εν θέλω τα µατάκια σου.
∆εν θέλω τα µατάκια σου

για µένανε να κλαίνε
Να µε αφήσεις ήσυχο
κι. εγώ ας τυραννιέµαι.
Στους φίλους µου πας και. τους λες

τι. θες και. τους κουράζεις
Αφού σου το 'πα καθαρά
µαζί. µου δεν ταιριάζεις
Κοίταξε άλλονε να βρεις

και. την καρδιά να δώσεις
Αφού για µένα έσβησες
το µέλλον σου να σώσεις
∆εν σε θέλω πια.
Από τα πολλά που µου 'χεις καµωµένα

δεν σε θέλω π τ α δεν σε θέλω πια
Τα σωθικά µου τάχεις φαγωµένα
δεν σε θέλω π ι. α δεν σε θέλω πια
∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια

δεν ποθώ τα ολόγλυκά σου µάτια
Παίζω και. γελώ άλλην αγαπώ
µάθε το άλλη µια πως δεν σε θέλω πια
Με φοβερίζεις πως δεν µπορείς να ζήσεις

δεν σε θέλω πιά δεν σε θέλω πιά
Πώς θα βρεις άλλον είπες να αγάπησεις
δεν σε θέλω πια δεν σε θέλω πιά
∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια...
Αλλού να βρεις τα νάζια σου να κάνεις

Το ίδιο το 'χω κι. αν ζήσεις κι. αν πεθάνεις
∆εν µ' αρέσουν πλέον τα γινάτια...
∆ηµητρούλα µου.
∆ηµητρούλα µου θέλω απόψε να µεθύσω

και. µε σένανε µερακλού µου να γλεντήσω
Έλα πάµε στην Αθήνα παιχνιδιάρα µου
που 'χει. γλέντι και. ρετσίνα σκανταλιάρα µου
θα σου πάρω λατέρνα κάνε κέφι. και. κερνά

Τα ναζάκια σου άσ' τα µε τη γάµπα σου σπάσ' τα
κι. όλα εγώ τα σπασµένα τα πληρώνω για σένα
∆ηµητρούλα µου πιες ένα κρασάκι ακόµα

Βαν' το κούκλα µου το ποτήρι σου στο στόµα
Πιες ακόµη µιά ρετσίνα να µεθύσουµε
και. το βράδυ βρε τσαχπίνα να γλεντήσουµε
∆ηµητρούλα µου γειά σου

πάρτα όλα δικά σου
Τα ναζάκια σου άσ' τα. ..
Ταβερνιάρη µου φέρε µας το κοκκινέλι

Η αγάπη µου τον καρσιλαµά χορεύει.
Κούνησε µου το λιγάκι το κορµάκι σου
Χτύπησε µου τίκι.-τίκι.-τακ το τακουνάκι. σου
θα σου πάρω λατέρνα...
Είπα να σβήσω τα παλιά.
Είπα να σβήσω τα παλιά

να κλείσω τα δεφτέρια
και. σαν δυο φίλοι καρδιακοί
να δώσουµε τα χέρια
Πάνω στην κρύα σου καρδιά

χωρίς καιρό να χάσω
έριξα πάλι. µια ζαριά
κι. έφερα δύο κι. άσσο
Οπου φυσάει ο βοριάς

σε παίρνει και. σε πάει.
Είσαι γυναίκα µιας βραδιάς
που ψεύτικα αγαπάει.
Ελενίτσα µου
Τα µατάκι α σου τα δυο

8εν τα βλέπω κι. αρρωστώ
Σαν τα βλέπω µε τρελαίνουν
και. στον Άδη µε πηγαίνουν
αµάν αµάν ώπλες

κούκλα µου κουκλίτσα µου
Συ µ' έχεις τρελάνει.
Ελενίτσα µου
Με τα φρύδια τα σµιχτά
τα χειλάκια σου ανοικτά
µου 'χεις κάψει την καρδιά µου
και. πονούν τα σωθικά µου
Έλα αµάν αµάν...
Έλα να σε παντρευτώ
Ελενάκι. ζηλευτό
Άλλη µια φορά στο λέγω
µ' έκανες λωλό και. κλαίγω
Έλα αµάν αµάν...
Η γάτα.
"Έδιωξα και. γω µιά γάτα

που 'χε γαλανά τα µατ. ι. α
Σαν κοιµόµουνα την νύχτα
µου 'χωνε βαθιά τα νύχια
Σαν κοιµόµουνα την νύχτα
µου 'χωνε βαθιά τα νύχια
Τόσους µήνες που την είχα

µου ξηγιότανε στην τρίχα
Τώρα έγινε από σόι.
και. τα ψάρια δεν τα τρώει.
Η γκαρσόνα
Η πιο καλή γκαρσόνα είµαι γω

γιατί µε τέχνη όλους τους κερνώ
κι. αυτοί µου λένε µάνα µ' τι. 'σαι. συ
γλυκιά γκαρσόνα φέρε µας κρασί
Στα πεταχτά µοιράζω τις µισές

στο πιάτο κι. ο µεζές
µαρίδα και. τυρί!
τότε κι. αυτοί µου δίνουν πουρµπουάρ
τους λέγω ορεβουάρ
και. φεύγουνε στουπί
Πουλάω κρασί οκάδες µε µεζέ

χωρίς ποτέ να δίνω βερεσέ
κι. όταν αρχίσω τις γλυκές µατιές
µεθάνε τότε όλοι. τρεις φορές
Στα πεταχτά...
Κι. όταν µου πει. κανείς πως µ' αγαπά
πληρώνει. τρεις φορές τη µιαν οκά
Του βάζω µέσα στο κρασί νερό
και. τον ταράζω στο λογαριασµό
Στα πεταχτά...
Θέλω να γίνω µπουφετζης
θέλω να γίνω µπουφετζης

σε τούρκικους µπουφέδες
Να 'ρχονται. οι. χανούµισσες
µε δίχως φερετζέδες
Πήγα και. γω κάποια βραδιά

και. µπήκα στα µεράκια
Γνώρισα τρεις χανούµισσες
τρία σωστά κουκλάκια
Μπουκάρω µέσα στον τεκέ

βλέπω τρία µεράκια
Τρείς κοπελίτσες πεταχτές
να πίνουν τσιγαράκια
Η µια ρουφά τον ναργιλέ

κι. η άλλη το τσιµπούκι
κι. η τρίτη η µικρότερη
τρελή στο µαστουρλούκι.
Η µια παίζει τον µπαγλαµά

κι. η άλλη το µπουζούκι
κι. η τρίτη η µικρότερη
γυρεύει να φουµάρει.
Χαρικλάκι
Χθες το βράδυ Χαρικλάκι

είχες βγάλει τ' οργανάκι
και γλεντούσες µ' ένα αλάνι
κάτω στο Πασαλιµάνι
Φιλάκια ναζάκια
άντε Χαρικλακι µου πώς µε γέλασες
άντε γεια σου µου την έσκασες
Μες στη µπύρα όταν µπήκες

αχ µανούλα µου τι γλύκες
µε φωνόγραφο κατ πλάκες
νταλκαδάκι µε τους µάγκες
Ζηλεύω κατ κλαίγω

Αχ βρε Χαρικλακι µου πώς µε γέλασες
άντε γεια σου µου την έσκασες
Το πρωί για τη Γλυφάδα

κούκλα µου αυτοκινητάδα
Κολυµπάς σα πάπια χήνα
κατ το στρίβεις στην Αθήνα
Φαληριώτισσα
Σουρωµένος θα 'ρθω πάλι.

στην παλτά µας γειτονιά
να σου παίξω µπουζουκάκι.
µ' όµορφη διπλοπενιά
Να σου παίξω µπουζουκάκι.
µ' όµορφη δτπλοπενιά
σουρωµένος θα 'ρθω πάλι.
στην παλιά µας γειτονιά
θα 'ρθω για να σε ξυπνήσω

Φαληριώτισσα γλυκιά
Με µπουζούκι. µε κιθάρα
και. µε φίνο µπαγλαµά
Με µπουζούκι... .
Κι. αν τυχόν και. δεν ξυπνήσεις

και. µ' αρχίσει.ς τα παλιά
θα µου τη ραγίσεις πάλι.
την καηµένη µου καρδιά
θα µου τη ραγίσεις...
Κι. όταν παίζει το µπουζούκι

δώσε βάση στην πενιά
για να θυµηθείς τα πρώτα
φαληριώτισσα γλυκιά
Για να θυµηθείς...
Σβήσε το φως να κοιµηθούµε.
Άσε µε στη βαθιά σκοτούρα

και. µη µ' αρχίζεις τη µουρµούρα
ίνόφ' το γαζί µην το τραβούµε
Σβήσε το φως να κοσµηθούµε
Μου 'χεις ζαλίσει το κεφάλι.

Άσε τη γκρίνια τη µεγάλη
Σαν ξηµερώσει θα τα πούµε
Έλα γλυκά και. φίλησε µε

Σβήσε το φως κι. αγκάλιασε µε
Με γκρίνιες άκρη δε θα βρούµε
Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί
Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαµί

Αργά σαν σουρουπώνει"
Κι. όταν θα πει. το µπιρ Αλλάχ µπίρ Αλλάχ
το στήθος µου µατώνει!
Κι. όταν θα πει. το µπιρ Αλλάχ µπίρ Αλλάχ
το στήθος µου µατώνει.
Τέτοια στιγµή σε γνώρισα

στα µακρινά τα ξένα
Κι. όταν ακούω µπιρ Αλλάχ µπιρ Αλλάχ
ο νους µου πάει. σε σένα
Στα βάθη της Ανατολής

στη µαύρη ερηµιά µου
Όταν ακούω το µπιρ Αλλάχ µπτρ Αλλάχ
µατώνει η καρδιά µου
Μπαξέ-Τσιφλίκι
Πάµε τσάρκα πέρα στο Μπαξέ-Τσιφλίκι.

κούκλα µου γλυκιά απ' τη θεσσαλονίκη
Στου Νικάκη τη βαρκούλα γλυκιά µου Μαριγούλα
να σου παίξω φίνο µπαγλαµά
Πάµε τσάρκα πέρα στο Καραµπουρνάκι.

να τα πιούµε µιά βραδυά στο Καλαµάκι.
κι. από 'κει. στο Μπεχτσυνάρι. σε φίνο ακρογιάλι.
να σου παίξω φίνο µπαγλαµά
Πάµε τσάρκα στην Ακρόπολη στη Βάρνα

κι. από 'κει. στα κούτσουρα στου ∆αλαµάγκα
Μαριγώ θα σε τρελάνει ν' ακούσεις τον Τσιτσάνη
να σου παίξει φίνο µπαγλαµά
Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια.
Από πιτσαρικά σε λέγανε µπαµπέσα

κι. έλαχε σε σένα να δώσω λίγη µπέσα
Μου 'φαγες όλα τα δαχτυλίδια
και. κοιµάµαι. τώρα τώρα στα σανίδια
Ο τι. και. αν είχα προτού να σε γνωρίσω

όλα στα 'χω δώσει για να σ' ευχαριστήσω
Κι. ύστερα από τόσα δαχτυλίδια
µ' έχεις και. κοιµάµαι κοιµάµαι στα σανίδια
Μπράβο σου τ' αξίζεις που µ' έχε ι ς καταφέρει

και. πόσο αντέχω ακόµα ένας θεός το ξέρει.
∆εν µε νοιάζει για τα δαχτυλίδια
µόνο που κοιµάµαι. κοιµάµαι στα σανίδια
Μες στης πόλης το χαµάµ
Μες στης πόλης το χαµάµ ένα χαρέµι κολυµπά

Αραπάκια το φυλάνε στον Αλή Πασά το πάνε
∆ιατάζει τη φρουρά του να το φέρουνε µπροστά του

να το βάλει να χορέψει και. µπουζούκι να του παίξει.
Έτσι. την περνάνε όλοι. οι. πασάδες στο ντουνιά

µε χορό και. µε τραγούδι. µ' αγκαλιές και. µε φιλιά
Στην Περσία το χασίσι. το πουλάν µε την οκά

Στην Αθήνα δεν το βρίσκεις ούτε και. για µυρουδιά
Καραττιπερίµ
Μες της πόλης τα' στενά '

µια χανούµισσα γλυκιά
µου 'χει πάρει την καρδιά
Αχ Καραπί-περίµ πτπερίµ Γπερΐµ
Αχ Καραπί-περίµ αµάν έσµερ σεκερίµ
θα 'ρθω απόψε να σε κλέψω δεν αντέχω πια
κι. ας µε τουφεκίσουνε µες στη γειτονιά
Αχ Καραπί-περίµ πιπερίΐµ πιπερτίµ
Έσµερ σεκερΐµ σεκερίµ σεκερίµ
άσε πια τα πλούτη και. τον Ιµπραήµ
Για τα µάτια της τα δυο

υποφέρω και. πονώ
σκλάβος της θε να γίνω
Αχ Καραπί-περίµ...
Μια βαρκούλα για τους δυο

µας προσµένει στο γιαλό
χανουµάκι µου γλυκό
Αχ Καραπί-περίµ...
∆ε µε πόνεσε κανείς.
Καρδία µου καηµένη

πώς βαστάς και. δε ραγίζεις
στον ψεύτη ντουνιά
τόση απονιά που αντικρύζεις
Ησυχία και. χαρά µέσα στη ζωή δεν έχω νιωσεΐ

και. µια αγάπη ακόµα που 'χα πιστέψει µ' έχει. πληγώσει.
∆ε µε πόνεσε κανείς
∆ε µε πόνεσε κανείς
ούτε στιγµή µες στη ζωή µου
Μες στους δρόµους ξαφνικά
κόπο τ ο πρωί θα βγει. η ψυχή µου
Καρδιά µου καηµένη...
Η δική µου η καρδιά µοιάζει σαν αυγή συννεφιασµένη

Απ' το µίσος του κόσµου κι. από αγάπη είναι καµένη
∆ε µε πόνεσε κανείς... Καρδιά µου καηµένη...
Επαµεινόντας
Ξανά το παραµύθι σου

το ρίχνεις από σπόντα
Παράτησε τα πονηρά
ρε µάγκα παµεινοντα
Άσε τα κόλπα πονηρέ

και σε καταλαβαίνω
Προτού την κάνεις την λαδιά
στο νόηµα σου µπαίνω
Τι θέλεις το κορίτσι µου

Κι όλο το φέρνεις βόλτα
Σαν θα ξανάρθεις σπίτι µου
θα βρεις κλειστή την πόρτα
Πειραιώτισσα
Απ την ώρα στο λιµάνι που σε µπάνισα

Την καρδούλα µου κυρά µου την αφάνισα
Σαν και σεν άλλη γυναίκα δεν εγνώρισα

Στην αγάπη πιο πλανεύτρα και πιο γόησσα
Πειραιώτισσα το έχεις µες το αίµα σου

Να τρελαίνονται οι άντρες µ’ ένα βλέµµα σου

Stixoi Rembetikwn Tragoudiwn

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Stixoi Rembetikwn Tragoudiwn

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

1. Ζηλιάρα 49.

Θέλω µαστούρης να γινω

Είσαι πολλή ζηλιάρα

Πες µου γιατί θυµώνεις

Τον ξέρεται µωρέ παιδιά

Το κούφιο και η δίκοπη

Οι γκόµινες τον ξέρουνε

Την κάπα του την κρέµασε

Ένα βράδυ που βρέχε

Ποιος σε πήρε να ξερά

Ένα βράδυ που βρέχε

∆εν την πρόσεχα τα βράδια που γυρνούσε

∆εν µπορούσα να βαστάξω σαν την είδα

Ντροπιασµένος στη ζωή για µια µπεµπέκα

Μέρες και νύχτες περπατώ αµάν αµάν

Μου χει ποτίσει την καρδιά αµάν αµάν

Ως ποτέ πες µου βλάµισσα αµάν αµάν

Έλα γλυκεία µου βλάµισσα

Όταν µε δεις και το φορώ

Τρεις µέρες βασανίζοµαι

µε τάλιρα τον έµπλεξα

στον άσσο τρία µου λεγε

Πάµε απόψε για σεργιάνι

Μέσα στη γλυκιά ροµάντζα

Πάνω στο γλυκό µεθύσι

Τι θες εσύ µε εµέ να µπλέξεις

∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα

Συ ‘σαι µια κυρία φίνα

Τι γυρεύεις από µένα

∆εν σου ταιριάζω εγώ το ξέρεις

∆εν ταιριάζω εγώ µε σένα

Παραπονιούνται οι µάγκες µας κι αριστοκράτες όλοι

Έλα βρε µάγκα µου να πιεις από τον άργιλε µας

Ν’ ακούσεις τον Γιοβαν Τσαούς που παίζει µπουζουκάκι

Και χανουµάκια έµορφα θα µας τόνε πατάνε

Γλυκείες πενιές θα ακούγανε να χάσουν το µυαλό τους

Και αυτοί θα διατάζανε κάνε και µας τσιµπούκι

Και όλα τα ανφάν γκατέ µες στον τεκέ θα κάτσουν

Γι αυτό σε λίγο βρε παιδιά σε τούτη εδώ τη φύση

Παλάτια χρυσοστόλιστα χαρέµια µε διαµάντια

Σαν άγγελος µου φαίνεσαι στο θρόνο καθισµένη

Ότι ζητήσεις θα το βρεις µικρή µου παντρεµένη

θα χτίσω και θα κάθεσαι να σε κοιτώ στα µάτια

Κατάλαβα την γνώµη σου και τι καπνό φουµάρεις

Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου

∆εν τα λυπάµαι τα λεφτά ούτε και µε πονούνε

Σε γελάσανε µη χάνεις τον καιρό σου

το ξέρω είσαι πονηρή γι αυτό σε συµβουλεύω

∆εν έµαθες τα δίχτυα σου µικρή µου να τ' απλώνεις

Να γιατί γυρνώ µες στην Αθήνα

Να γιατί περνώ απ' τη γειτονιά σου

Ζαλίστηκα πια δε βαστώ!

Όταν τα βράδια µες στα κέντρα σε πηγαίνω

∆ε θα την πάθω όπως την έχουν πάθει όλοι

Μη σου πέρασα από το νου πως σε ζηλεύω

Ναζιάρα µ΄ έχεις µπλέξει

Τυλίχτηκα σαν ψάρι

Ναζιάρα µου τσαχπίνα

Ήµουνα µάγκας µια φορά

Ήθελα να ήµουν Ηρακλής

Τι άλλο θέλεις να γενώ

∆ε µου λέτε δε µου λέτε

Τη νταµιρα την νταµίρα