ΚΟΤΣΑΤΟΣ ΤΗΣ ΤΣΑΜΠΟΥΝΑΣ – Αποκρηάτικος σκοπός
(Απεράθου Νάξου) - ΤΑΜΠΟΥΡΑΣ
ΔΙ ΠΑ ΝΗ ΠΑ
Η τσαμπούνα μου θυμίζει - εποχή που δεν γυρίζει.
ΔΙ ΠΑ ΝΗ ΠΑ
εποχή που δεν γυρίζει – η τσαμπούνα μου θυμίζει.
Έλα-έλα
Έλα έλα μετά μένα - να περνάς χαριτωμένα.
έλα έλα μετά μένα - κι ας τη μάνα που σε γέννα.
Έλα έλα πέρδικά μου, - στ’ αγκαλάκια τα δικά μου.
Έλα με τον ταχυδρόμο, - που ‘ναι γρήγορος στο δρόμο.
Έλα με το γεια σου γεια σου, - με το σείσμα της ποδιάς σου.
Έλα με το τάλε τάλε, - τα καφέ σου ρούχα βάλε.
Έλα με το τάλι τάλι - στη δική μου την αγκάλη.
Έλα να ‘σαι, να ‘μαι, να ‘σαι, - να σου στρώνω να κοιμάσαι.
Έλα να ‘μαστε τα δυο μας - να περνούμε τον καιρό μας.
Έλα να ‘μαστε τα δύο - σαν παιδάκια στο σχολείο.
Έλα να ‘μαστε πουλάκια - να πετούμε στα κλαράκια.
Ερωτικά διάφορα
Έρωτα, π’ ανάθεμά σε, - τυραννάς και δε λυπάσαι.
Θα παλέψω με το Χάρο - κι αν νικήσω θα σε πάρω.
Όσον είναι το λεμόνι - έχω πόνο και με λιώνει.
Όσον είναι το νεράντζι, - έχω πόνο και με σφάζει.
Όσον είν’ το πορτοκάλι - έχω στην καρδιά μου ζάλη.
Μήλο μου και μανταρίνι - κείνο πού 'παμε θα γίνει.
Δυόσμε μου και κατιφέ μου, - δε σ' αλησμονώ ποτέ μου.
Δυόσμε μου τρίκλωνε δυόσμε, - ψεύτικε ντουνιά και κόσμε.
Μες στη πλάτσα του χωριού να-'μουν ν' ακούω την τσαμπούνα
Θυμίζεις μου αποκριά - χρόνια που κάνανε φτερά.
Πάμε στα τουμπάκια πού ‘ν’ α - πόψα λώλα η τσαμπούνα.
από εκπομπή «Ελλήνων Δρώμενα» της Απειράνθου
Κάθα δεκαπέντε συνα - ντιούμαι με τα μάτια κείνα.
Δεκαπέντε μέρες έχω να σε δω και δεν αντέχω.
Τα ματάκια σου τα καστα - νά συμμαζωμένα βάστα.
Ώχου πώς μ' αρέσει τω μα - τιώ' σου το ωραίο χρώμα.
Δεν μπορεί κανείς παλιά συ - μπάθεια να την ξεχάσει.
Στην κρεβαταριά που φαίνω - ό,τι κάνεις το μαθαίνω.
Πες της μάνας σου να μη με - βρίζει κι ό,τι θέλει ας είμαι.
Και η μάνα μου α' δε σε - θέλει μη στεναχωριέσαι.
Είναι η καρδιά μου κι η κα – ρδιά σου όλη μας η προίκα.
Βάρτο βάρτο βάρτο βάρτο - το κλειδί στην πόρτα να ‘ρτω.
Συλλογή Νίκου Γράψα
Μέσα στης ζωής την τρικυ - μία πλέω σαν καΐκι
μ’ ένα καϊκάκι ταξι - δεύω μα δε θα βαστάξει.
Μες στα μάτια της να ταξι - δεύουν άλλοι δεν είν’ άξιοι.
Ήρθες κι έφερές μου τον Α - πρίλη μέσα στο χειμώνα.
Που ‘βαλεν αρχή και λιώνει - η καρδιά μου σαν το χιόνι.
Ήρθες κι ήφερές μου φως μου - όλες τις χαρές του κόσμου.
Κάτι που δεν πρόκειται να - σβήσει νοιώθω πια για σένα
Σφυρίζω μια σφυρίζω δυο, - δεν μπροβαίνεις να σε δω.
Μάνα μου μια, μάνα μου δυο, - δεν ξανακάνεις τέτοιο γιο.
Τριανταφυλλάκι μου του Μα’ η α - γάπη σου με τυραννά.
Δε νταγιαντώ δυο πράματα, - φτώχεια και γεροντάματα. Δε νταγιαντώ, δε νταγιαντώ, - τον εδικό σου χωρισμό.
Δε νταγιαντώ, δε νταγιαντώ, - να λείπεις να μη σε θωρώ. Είναι της Νάξου ο ανθός η - ξακουστή Απείρανθος