SAKSI

I.
Ikaw nga'y dapat kong mahalin nang labis
at ukulang tanggi ngg aking pagibig,
pagka't natunayang ikaw'y isang langgit
na di dadalawin ngg mgga pangganib.

II.
Nananalig akong napakadalisay
ngg iyong pag-ibig sa ating suyuan,
kaya't ang puso ko'y nagpapakatibay
hanggang sa sumapit ang dakilang araw.

III.
Pagaaralan ko, hanggang makakaya
na ikaw'y malagak sa tuwa't ginhawa,
pagiinggatan kong huwag kang magdusa
kung na sa sa akin ang iyong ligaya.

IV.
Kaya't aking irog: Ikaw'y pumanatag;
at kung sakali mang tayo'y mabagabag
ay huwag magtak sa Sangmaliwanag
pagka't ang langgit ma'y nagaalapaap..!