sa gitnay may pusong mapulang-mapula; itoy kasimputi ng aking panata, itoy kasindugo ng aking pagsinta. MAY lunti pang lasong ditoy nakakabit, kulay ng pag-asat aking pananalig; ang laman ng diwat kumakabang dibdib ay nakalimbag ding mga gintong titik. AKING isinulat ang iyong pangalang singyumit sintamis ng iyong kariktan; nilagdaan ko rin ng aking palayaw na nasa bigkas mo kung may kabuluhan. PARANG puso ko rin huwag kang mamangha itoy hindi biro, itoy hindi daya; ang inaasam ko ay puso ring sutla, sa pag-asang yaoy puso mong dakila. Sa araw ng puso nasa kalendaryo pusong pulang sutla ay para sa iyo; alin pa ang langit kapag nanagano sa rosas mong labit dibdib na mabango. Sa masayang araw at hanging maaya, ang sinugong pusoy sasaiyong ganda; itoy magsasabing sa tuwa at dusa, ang Valentine koy ikaw walang iba!