PAGTATAPAT

(Lope K. Santos)

Ibig kong kung ikaw ay may iniisip

sa ulo mo'y ako ang buong masilid;
Ibig kong kung iyang mata'y tumititig
sa balintataw mo ako'y mapadikit;
Ibig kong tuwi mong bubukhin ang bibig
ang labi ko'y siyang lumasap ng tamis;
Ibig kong sa bawat pagtibok ng dibdib
bulong ng dibdib ko ang iyong marinig.

Hangad kong kung ikaw'y siyang nag-uutos

akung-ako lamang ang makasusunod;
Hangad kong sa iyong mga bungang-tulog
kaluluwa ko lang ang makapupulot;
Hangad kong sa harap ng iyong alindog
ay diwa ko lamang ang makaluluhod;
Hangad kong sa altar ng iyong pag-irog
kamanyang ko lamang ang naisusuob.

Nasa kong kung ikaw'y may tinik sa puso

dini sa puso ko maunang tumimo;
Nasa kong ang iyong tampo't panibugho'y
maluoy sa halik ng aking pagsuyo;
Nasa kong ang bawat hiling mong mabigo
ay mabayaran ko ng libong pangako;
Nasa kong sa bawat luha mong tumulo
ay mga labi ko ang gamiting panyo.

Nais kong sa aklat ng aking pagsinta

ang ngalan ng lumbay ay huwag mabasa;
Nais kong sa mukha ng ating ligaya
batik man ng hapis ay walang makita;
Nais kong ang linis ng ating panata'y
huwag marungisan ng munting balisa;
Nais kong sa buhay ng ating pag-asa'y
walang makatagpong anino ng dusa.

Mithi kong sa lantang bulaklak ng nasa'y

hamog ng halik mo ang magpapasariwa;
Mithi kong sa minsang pagsikat ng tala
ay wala nang ulap na makagambala;
Mithi kong ang tibay ng minsanang sumpa'y
mabaon ko hanggang tabunan ng lupa;
Mithi kong kung ako'y mabalik sa wala
ay sa walang yao'y huwag kang mawala
Pakikidigma (1929)
by Jose Corazon de Jesus
Ang buhay ay isang pakikidigmang walang katapusan.
Huwag kang uurong, lalalim ang sugat,
Ngunit naubos na ang dugong tatagas;
Ang sugat man naman kung buka’t bukadkad,
Tila humihingang bibig ng bulaklak.
Walang bagay ditong hindi natitiis
Pag lagi nang apdo ang iyong sinisid;
Ang pait na ito’y ngiging matamis,
Kumakaraniwan sa may ditang bibig.
Kung ikaw’y natalo o kaya’y nadapa,
Magbangon kang muli saka makidigma;
At lalong mabuti ang mukhang may gatla
Ng lahat ng iyong tinitiis na taga.
Huwag mong naisin ang maging bulak ka,
Iyan ay maputing dudumi pagdaka;
Habang ikaw’y bato sa isang kalsada,
Ang pison at gulong, kaibigan mo na.
Ikaw’y makidigma sa laot ng buhay
At walang bayaning nasindak sa laban;
Kung saan ka lalong mayong kahinaan,
Doon mo dukutin ang iyong tagumpay.