Zdravstveno veleuilite

Studij fizioterapije
Mlinarska 38
Zagreb

SEMINARSKI RAD
FIZIOTERAPIJSKA PROCJENA RUNI ZGLOB I AKA

Izradile: Lucija Krito, Josipa Luki,

Mentor: Darko Milaevi

Lucia Ljevar, Lucija Mahalec

ZAGREB, 2015.

SADRAJ:
1. UVOD...................................................................................................................3
1.1 KOSTI AKE..................................................................................................3
1.2 ZGLOBOVI AKE.........................................................................................4
1.3 MIII AKE.................................................................................................5
2. SUBJEKTIVNI PREGLED KAO DIO PROCJENE............................................6
3. OBJEKTIVNI PREGLED KAO DIO PROCJENE; OPSERVACIJA,
PALPACIJA..........................................................................................................6
3.1 OPSERVACIJA...............................................................................................6
3.2 PALPACIJA....................................................................................................7
4. OBJEKTIVNI PREGLED; PREGLED MJERNIH POSTUPAKA I
TESTOVA.............................................................................................................7
4.1 GONIOMETRIJA...........................................................................................8
4.2 MIINI MANUALNI TEST.........................................................................8
4.3 SPECIFINI TESTOVI..................................................................................8
4.4 PROCJENA FUNKCIONALNIH AKTIVNOSTI I AKTIVNOSTI
SVAKODNEVNOG IVOTA..............................................................................9
4.5 ANTROPOMETRIJA ....................................................................................9
4.6 DINAMOMETRIJA .......................................................................................9
5. ANALIZA, GLAVNI PROBLEMI I CILJEVI ....................................................9
6. ZAKLJUAK .....................................................................................................10
7. LITERATURA....................................................................................................11

1. UVOD
aka ima izvrnu i osjetnu funkciju. Specijalizirana i kompleksa anatomija ake izraava obje
funkcije koje su temeljne u ovjekovoj komunikaciji s okolinom. aka je izvanredno mobilna i
prilagodljiva, sposobna je prilagoditi se obliku predmeta koji hvata ili istrauje. To je mogue
zahvaljujui jedinstvenoj arhitekturi ake i runog zgloba koji se sastoje od 27 kostiju, 36 zglobova,

19 intrinzinih i oko 19 ekstrinzinih miia. Za funkciju ake iznimno su vani bezbolnost i

normalan opseg pokreta. Taj opseg pokreta, ukljuujui i pokrete u zglobovima izmeu
proksimalnog i distalnog reda kostiju ruja (mediokarpalni zglob), iznosi 80 za fleksiju i 90 za
ekstenziju. Opseg je ulnarne devijacije oko 35, a radijalne devijacije oko 25. Za funkciju ake
posebno su vani palani zglobovi u kojima treba razlikovati fleksiju, ekstenziju, adukciju i
abdukciju palca od opozicije ili rotacije prve metakarpalne kosti. Taj pokret palca najvaniji je za
hvatanje predmeta. (1)
1.1. Kosti ake - ossa manus
Kosti ake dijele se na carpus (zapee), metacarpus (sredopee) i phalanges/ ossa digitorum
(lanci prstiju). Kosti zapea ine osam kostiju nepravilnog oblika poredanih u proksimalni i
distalni red od kojih svaki ima po etiri kosti. Poevi od proksimalnog reda s lateralne strane
najprije nailazimo na os scaphoideum (unasta kost), zatim os lunatum (polumjeseasta) i os
triquetrum (trokutasta) kojoj je s palmarne strane prikljuena os pisiforme (grakasta). Distalni red s
lateralne strane poinje s os trapezium (trapezna), os trapezoideum (trapezoidna), os capitatum
(glaviasta) i os hamatum (kukasta). Os triquetrum, scaphoideum i pisiforme su nekad podijeljene
na dva dijela to moe navesti na pomisao da se dogodio prijelom. Takoer kosti zapea mogu i
srasti, najee os lunatum i triquetrum, ali mogu postojati i akcesorne kosti izmeu osnovnih kostiju
zapea. Os scaphoideum se od kostiju carpusa najee lomi i zbog loe opskrbe krvi moze doi
do pseudoartroze (pojava lanog zgloba u sluaju da ti prijelomi ne srastu) ili nekroze
(odumiranja). Na palmarnoj strani je izmeu os hamatum, triquetrum, pisiforme, scaphoideum i
trapezuim razapet retinaculum mm. flexorum (sveza miia fleksora). Canalis carpi, karpalni kanal
je prostor izmeu kostiju zapea i sveza miia fleksora te kroz njega prolazi nervus medianus i
tetive miia fleksora. Sindrom karpalnog kanala bolno je stanje, a nastaje zbog kompresije nervusa
medianusa radi smanjenog prostora ili poveanog sadraaja u kanalu. Uzroci tome mogu biti
razliiti: stres, konzumiranje nekih lijekova (poput diuretika), bolest (tumor, hematoloka,
endokrina), a pojaana upotreba zgloba ake pojaava rizik od nastanka. Tako najee obolijevaju
osobe koje viesatno borave za raunalom pa se moe smatrati i profesionalnim oboljenjem. Ossa
metacarpi, kosti sredopea ima 5 i proksimalno su uzglobljene s kostima zapea i meusobno, a
distalno s lancima prstiju. S dorzalne strane blago su koveksne i imaju trokutaste povrine dok su s
palmarne konkavnije. Na njima mogu nastati pseudoepifize koje se od pravih epifiza razlikuju po
tome to su kotanim djeliem spojene s dijafizom. Ossa digitorum manus, kosti prstiju ruke ini

ukupno 14 i zovu se jo i phalanges (lanci). Na palcu (pollex) postoje samo phalanx proximalis i
phalanx distalis. Ostali prsti: digitus minimus, anularis, medius i index imaju tri lanka - phalanx
proximalis, medialis i distalis. lanci prstiju na svom proksimalnom dijelu imaju osnovicu (basis
phalangis), tijelo (corpus) i na distalnom kraju je glava (caput). Proksimalan lanak na svojoj
osnovici ima zglobnu povrinu (facies articularis) koja je blago ovalno konkavna i njome se
uzglobljuje s metakarpalnim kostima. Baza medijalnog lanka ima greben koji se prilagoava glavi
proksimalnog - isto vrijedi i za glavu medijalnog i bazu distalnog lanka. Distalni lanak s palmarne
strane distalnog kraja ima hrapavost (tuberositas phalangis distalis) za koju se veu tetive m. flexor
digitorum profundus (duboki mii pregiba prstiju). (4, 5)

1.2.Zglobovi ake - articulationes manus

Articulatio radiocarpalis tvore radius i discus articularis te proksimalni red carpusa. Jajolik je
(articulatio ellipsoidea) pa ima 2 stupnja slobode i vie osi. Kretnje koje se izvode u njemu su
fleksija, ekstenzija, radijalna i ulnarna abdukcija i cirkumdukcija. Articulationes mediocarpea su
zglobovi meu distalnim i proksimalnim redom carpusa. Ti su zglobovi ravni (articulatio plana), ima
2 stupnja slobode i mogue su kretnje klizanja. Articulationes intercarpales su zglobovi meu
kostima proksimalnoga, tj. distalnoga reda carpusa. Takoer su ravni i pokretljiviji su u
proksimalnom redu. Articulationes carpometacarpales ubrajamo u amfiartroze osim zgloba palca
koji je sedlasti. Amfiartroze su stegnuti zglobovi koji omoguuju neznatno pomicanje. Ti su
zglobovi dobro

uvreni svezama, ligg. carpometacarpea palmaris et dorsalia. Articulatio

carpometacarpalis pollicis je zglob palca i ubrajamo ga u sedlaste zglobove (articulatio sellaris) pa je

vieosni i ima dva stupnja slobode. U njemu su mogue kretnje cirkumdukcije, abdukcije, adukcije,
opozicije i repozicije. Articulationes intermetacarpales su pukotinasti zglobovi ojaani ligg.
metacarpea palmaris, dorsalis i interossea. Articulatio metacarpophalangeae su zglobovi meu
bazama proksimalnih lanaka prstiju i glavica metakarpalnih kostiju. Ubrajamo ih u kuglaste
zglobove (articulatio sphaeroidea) koji imaju tri stupnja slobode i tri osi. Kretnje su ograniene ligg.
collateralia, palmaria i vezivnom hrskavicom. Mogue su kretnje fleksije, ekstenzije, radijalne i
ulnarne abdukcije. Zbog nategnutosti tih sveza u fleksiji nije mogue ostvariti abdukciju. Pasivno se
moe uiniti rotacija do 50 stupnjeva. Articulationes interphalangeae su zglobovi meu lancima
prstiju i spadaju u kutne zglobove (articulatio ginglymus) koji imaju samo jedan stupanj slobode i
mogue su samo fleksija i ekstenzija. Takoer su uvreni svezama. (4, 5)

1.3. Miii ake musculi manus

aku i runi zglob pokreu ekstrinzini miii koji polaze sa podlaktice te intrinzini miii s
polazitem i hvatitem na aci. Miie ake dijelimo na miie palca (thenar), miie u sredini ake,
te miie malog prsta (hypothenar). Thenar obuhvaa etiri miia: m. abductor pollicis brevis koji
vri abdukciju i opoziciju palca, m. opponens pollicis koji postavlja palac nasuprot ostalim prstima,
m. flexor pollicis brevis koji flektira prvu falangu palca, te m. adductor pollicis koji aducira i oponira
palac. Miije u sredini ake ini jedanaest malih miia koji tvore tri skupine: mm. lumbricales
(etiri miia koji flektiraju prvu falangu, a ekstendiraju drugu i treu falange od drugog do petog
prsta), mm. interossei palmares (tri miia koji aduciraju drugi, etvrti i peti prst), te mm. interossei
dorsales ( etiri miia koji abduciraju drugi, etvrti i peti prst te). Treba napomenuti kako mm.
interossei palmares te mm. interossei dorsales takoer flektiraju prvu falangu, a ekstendiraju drugu i
treu falangu od drugog do petog prsta. Hypothenar ine etiri miia: m. palmaris brevis, m.
abductor digiti minimi koji abducira mali prst, m. opponenes digiti minimi koji oponira peti prst, te
m. flexor digiti minimi brevis koji flektira prvu falangu petog prsta. Fleksiju druge i tree falange od
drugog do petog prsta rade m. flexor digitorum superficialis i m. flexor digitorum profundus, a
ekstenziju prve falange rade m. extensor digitorum communis, m. extensor indicis proprius i m.
extensor digiti quinti. Palmarnu fleksiju izvode m. flexor carpi radialis i m. flexor carpi ulnaris uz
sinergiste m. flexor digitorum superficialisi profundus te m.palmaris longus. Dorzalnu fleksiju
izvode m. extensor carpi radialis longus, m. extensor carpi radialis brevis i m. extensor radialis
ulnaris uz sinergiste m. extensor digitorum communis, m. extensor indicis proprius, m. extensor
digiti minimi i m. abductor pollicis longus. Ako se istovremeno kontrahiraju radijalni fleksori i
ekstenzori dolazi do pokreta radijalne devijacije, dok zajednika kontrakcija ulnarnog fleksora i
ekstenzora uvjetuje pokret ulnarne devijacije. (2, 4, 5)

2. SUBJEKTIVNI PREGLED KAO DIO PROCJENE

Jedna od prvih stvari koju fizioterapeut vri pri primitku pacijenta je njegov subjektivni
pregled. U subjektivni pregled spadaju sve informacije dobivene od pacijenta, a koje su relevantne
za njegovo trenutno stanje. Vri se kao strukturirani intervju, a kao pomo mogu se koristiti i dodatni
upitnici i testovi. Na poetku je potrebno uzeti pacijentove ope podatke: ime, prezime, dob, spol i

zanimanje. Najei simptomi i tegobe koje nam mogu navesti pacijenti s problemom u aci i
runom zglobu su: bol u runome zglobu, slabost ake, trnci, grevi, utrnulost, smanjen osjet
(hipoestezija), gubitak osjeta (anestezija), nemogunost noenja predmeta, ogranieni opseg pokreta
u samome zglobu ili prstima. Simptomi mogu biti prisutni stalno, ili se javljati povremeno, u
odreenom dobu dana, nakon fizikog napora ili bez ikakvih inilaca. Potrebno je da pacijent opie
vrstu (grevita, tupa, otra, area, probadajua) i stupanj boli prema VAS skali brojevima od 1 do
10. Fizioterapeut na karti tijela u fizioterapeutskom kartonu oznauje mjesto trenutnih simptoma i
jainu boli. Pacijent takoer treba donijeti raniju dokumentaciju ako je ve imao problema sa akom
ili susret s fizioterapijom ake ili nekog drugog dijela tijela ije bi oteenje bilo povezano sa
sadanjim stanjem. Jako je vano navesti koristi li kakve medikamente jer oni mogu znaajno
utjecati na plan i program fizioterapije te obiteljsku anamnezu ako je tko u obitelji imao slinih
problema. Pacijent nam takoer opisuje svoje radne i slobodne aktivnosti te sprjeava li ga njegovo
sadanje stanje u njihovom obavljanju i u kolikoj mjeri. (6)

3. OBJEKTIVNI PREGLED KAO DIO PROCJENE; OPSERVACIJA, PALPACIJA

Objektivni pregled podrazumijeva opservaciju, tj. promatranje i palpaciju, mjerne potupke i
testove za aku i runi zglob. Najei problemi su prijelomi, reumatska oboljenja i oteenja ivaca.
3.1 Opservacija
Opservira se anteriorno i posteriorno ima li kakvih promjena na mekim tkivima, zglobovima
ili kostima u njihovoj funkcionalnosti (opseg pokreta, nemogunost izvoenja, bol i sl.). Oite
deformacije se vide promatranjem relaksirane ake. Mogu se uoiti promjene na koi: temperatura,
oiljci, promjena boje, izgled noktiju, edemi, suhoa ili vlanoa. to se tie zglobova gledamo
opseg pokreta i krajnje osjete (vrst, mekan, tvrd). Na interfalangealnim zglobovima mogu postojati
vorii (Heberdenovi na DIP i Buchardovi na PIP zglobovima). Kada je rije o tonusu miia moe
doi do hipertrofije ili hipotrofije odnosno njihovih krajnosti: spazma ili atrofije. (3)
3.2 Palpacija
Palpacija je metoda klinikog pregleda ije se informacije dobivaju dodirom pacijenta. Izvodi
se vrhovima prstiju, a ponekad i cijelom rukom pri emu se ulom dodira odreuje temperatura,
stanje povrinskih i dubinskih struktura: edemi, otekline, tonus muskulatre, promjene pokretljivosti i

teksture tkiva, osjetljivost zglobova, tremor, pulsiranje. Pored miia i njihovih tetiva u podruju
ake moemo palpirati odreene kotane strukture kao to su: glavica ulne, stiloidni nastavak ulne,
tuberculum radijusa, stiloidni nastavak radijusa, os capitatum, os trapezium, os lunatum, os
pisiforme i os trapezoideum. (3) Najee promjene na aci koje moemo uoiti palpacijom i
opservacijom su:
1. Reumatoidni artritis - bolest koja se javlja kao upala zgloba, moemo primjetiti odebljale
zglobove i reumatiodne vorie. (1)
2. Frakture - aka i prsti su izloeni raznim optereenjima u profesionalnom radu, svakodnevnim
aktivnostim i poslovima pa su prijelomi i najgnjeenja vrlo este ozljede. Pri prvom pregledu
trebamo obratiti pozornost na otekline, hematome i stabilnost zgloba. (1)
3. Sindrom karpalnog kanala - predstavlja skup znakova i simptoma koji su rezultat kompresije
sredinjeg ivca n. medianusa. Oteenje n. medianusa u distalnom dijelu podlaktice uzrokuje
kljenut svih miia ake koje ivac inervira, posebno opozicija i abdukcija ake, nastaje atrofija
jagodice palca. Manifestira se nemogunou dranja boce ili ae jer je hvatanje palcem nemogue
te nastaje tzv. majmunska aka. Oteenje u nadlaktici ili u lakatnom zglobu (proksimalnom dijelu)
uzrokuje slabost pronacije podlaktice i fleksije ake, a pri pokuaju fleksije prstiju flektiraju se samo
IV. i mali prst, djelomino srednji prst, a kaiprst i palac ostaju nepokretni i nastaje tzv. aka
propovjednika. (7)

4. OBJEKTIVNI PREGLED; PREGLED MJERNIH POSTUPAKA I TESTOVA

Fizioterapeut u odnosu na funkcionalnu dijagnozu i opservaciju odreuje koje testove i
mjerenja e upotrijebiti u svrhu praenja rezultata fizioterapije. Kod pacijenata sa problemom u aci i
runom zglobu kao dio procjene najee se radi: antropometrija, procjena zglobne funkcije,
procjena miine funkcije, procjena integriteta ivanog sustava, i procjena boli.
4.1 Goniometrija
Zglobna funkcija procjenjuje se mjerenjem opsega pokreta u zglobu odnosno goniometrijom.
Opseg pokreta mjeri se instrumentom koji se naziva goniometar ili kutomjerom. Opseg pokreta
fleksije u runome zglobu je 0-80, ekstenzije 0-70, ulnarne devijacije 0-30 i radijalne devijacije 0-

20. Mjere se takoer abdukcija i adukcija prstiju, fleksija i hiperekstenzija metakarpofalangealnih

zglobova prstiju, fleksija i ekstenzija proksimalnih interfalangealnih zglobova, fleksija i ekstenzija
distalnih interfalangealnih zglobova, fleksija i ekstenzija karpometakarpalnog zgloba palca (0-70),
abdukcija i adukcija palca, opozicija palca, fleksija i hiperekstenzija metakarpofalangealnog zgloba
palca te fleksija i ekstenzija interfalangealnog zgloba palca. Kako bi se dobro izmjerio opseg pokreta
potrebno je da pacijent bude u primjerenom poloaju, da se stabilizira proksimalni segment i
ispravno postavi goniometar ili kutomjer. (3)
4.2 Miini manualni test
Miina funkcija mjeri se miinim manualnim testom (MMT-om), a vrednuje se ocjenama
od 0 do 5. Za ocjenu pacijent 3 radi pokret svladavajui silu teu, za 4 protiv manjeg, a za 5 protiv
jaeg otpora. Za ocjenu 2 djelomino napravi pokret, za ocjenu 1 nema pokreta ali fizioterapeut
moe palpirati kontrakciju i za 0 nema ni kontrakcije ni pokreta. Mjeri se snaga miia koji rade sve
pokrete u kojima se mjeri i opseg pokreta. (3)
4.3 Specifini testovi
Neki od specifinih testova su provokacijski testovi za sindrom carpalnog kanala. Najpoznatiji
je Phanelov znak kod kojeg fleksija runog zgloba uzrokuje pritisak na sredinji ivac izmeu iroke
etvrtaste sveze i tetiva pregibaa prstiju te to uzrokuje parestezije u inervacijskom podruju
sredinjeg ivca. Test se radi tako da pacijent poloi svoje laktove na stol, podlaktice su mu okomite
na povrinu stola te pusti da runi zglob doe u fleksiju pod utjecajem sile gravitacije. Test se smatra
pozitivnim ukoliko se parestezije pojave za manje od 60 sekundi. Pacijenti sa uznapredovalim
sindromom esto e primijetiti parestezije i za manje od 20 sekundi. Tinelov znak drugi je
provokacijski test koji se esto koristi za procjenu sindroma karpalnog kanala. Lagano lupkanje
odnosno perkusija iznad sredinjeg ivca preko iroke etvrtaste sveze izaziva parestezije u
podruju inervacije i daje pozitivan rezultat testa. (1)
4.4 Procjena funkcionalnih aktivnosti i aktivnosti dnevnog ivota
Za procjenu aktivnosti dnevnog ivota najee se koriste upitnici, a jedan od najpoznatijih je
Stanford Health Assessment Questionnaire. U njemu je 15 pitanja koja ispituju specifinu funkciju
ake i ocjenjuju ih na ljestvici od 0 do 3. Funkcionalne aktivnosti mogu se ispitati na 2 naina:
kvantitativno broji se koliko zadataka pacijent moe izvesti u odreenom vremenu te kvalitativno

 ocjenjuje se kvaliteta pokreta. Najpoznatiji testovi za procjenu funkciju ake su Jebson Hand
Function Test i The ONeill Hand Function Test. (1)
4.5 Antropometrija
Antropometrija je objektivna metoda kojom mjerimo obujam i duljinu ekstremiteta u pitanju.
Mjerenje duljine moe biti veoma vaan podatak u fizioterapijskoj procjeni kod ozljede ake, a
posebno kod dislokacija, kod smetnji rasta, nakon amputacija i drugih sluajeva kada promjena
duljine segmenta uzrokuje smetnje pri pokretu i hvatu. Duljinu mjerimo metrom kojeg postavljamo
uz kou od jedne do druge antropometrijske toke (fiksne ili virtualne) koje su tono oznaene
dermatografom. Mjerenje se ponavlja tri puta te se uzima srednja vrijednost. (2)
4.6 Dinamometrija
Dinamometrija je objektivna metoda kojom mjerimo snagu hvatova ake. Za mjerenje grubih
hvatova koristimo dinamometar, a za mjerenje preciznih hvatova koristimo pin-metar. Svaku ruku
testiramo tri puta te izraunavamo srednju vrijednost. Izmeu svakog mjerenja ruka se odmara jednu
minutu. Razlika snage od 5 do 10% izmeu dominantne i nedominantne ruke je normalna. (3)

5. ANALIZA, GLAVNI PROBLEMI I CILJEVI

Analiziramo glavna podruja koja nisu u okviru normalnog statusa po zavretku subjektivnog
i objektivnog pregleda. Potrebno je identificirati oteenja koja su najvei uzrok funkcionalnog
deficita i na koje moemo utjecati te stvaramo plan terapije. (8) Glavni problemi ljudi koji imaju
bolesti i oteenja ake su nemogunost potpunog obavljanja svakodnevnih aktivnosti poput
hranjenja (prinoenje lice, ae), oblaenja (otkopavanje, zakopavanje) obavljanja osobne
higijene (pranje zubiju, minkanje) i kuanskih poslova (pranje prozora, peglanje). Na samom
poetku fizioterapije pacijent i fizioterapeut zajedno postavljaju kratkorone i dugorone ciljeve te
sukladno njima vremenske periode u kojima ih ele postii. Kratkoroni ciljevi kod pacijenata s
problemom u aci najee su: smanjenje bolova, edema, upala... Dugoroni ciljevi mogu biti:
poveanje opsega pokreta, poveanje snage miia, participacija u svakodnevnom ivotu odnosno
mogunost samostalnog i potpunog obavljanja svakodnevnih aktivnosti.
Strukture i funkcije

Aktivnost

Participacija

Fleksija ake u runom

zglobu
Ekstenzija ake u runom
zglobu
Radijalna devijacija ake u
runom zglobu
Ulnarna devijacija ake u
runom zglobu

isti pokret fleksije i

ekstenzije uz otpor

Pranje zubi, listanje knjige

aka u proniranom/
supiniranom poloaju,
pokreti ulnarne i radijalne
devijacije uz otpor

mahanje u znak pozdrava,

pranje prozora

Opzicija palca u
karpometakarpalnom
zglobu

hvatanje predmeta
preciznim hvatom

ivanje, otkljuavanje
vrata, stavljanje zaina u
hranu, pisanje

6. ZAKLJUAK
Fizioterapijskom procjenom ustanovljujemo anatomsku grau ake, njene funkcije te
odreena oteenja i stupnjeve oteenja. Takoer stvaramo plan te kratkorone i dugorone ciljeve.
Bitan su razgovor s pacijentom te razni testovi i mjerenja koje provodimo prije, tijekom i pri
zavretku terapije kako bi imali toan uvid u pacijentov oporavak kroz terapiju. aka je segment
kompleksne grae veoma vaan za funkcioniranje ovjeka u svim aktivnostima svakodnevnog
ivota pa je fizioterapijska procjena kao poetak fizioterapijskog procesa neophodna za povratak
pacijenta samostalnom izvravanju svakodnevnih aktivnosti. (3)

7. LITERATURA
1. Marko Peina i suradnici, Ortopedija, Naklada Ljevak, Zagreb, 2002.
2. Marija Majki, Klinika Kineziometrija, Zagreb, 1991.
3. Nastavni materijali za vjebe iz kolegija fizioterapijska procjena, 2. semestar
preddiplomskog strunog studija fizioterapije, Zagreb, 2006.
4. Werner Platzer, Priruni anatomski atlas - Sustav organa za pokretanje, Medicinska naklada,
Zagrebm 2011.
10

5. Predrag Keros i suradnici, Temelji anatomije ovjeka, Medicinska biblioteka, Zagreb, 1999.
6. Lukrecija Jaku, Nastavni materijali iz fizioterapijske procjene (prezentacija)
7. Boko Barac i suradnici, Neurologija, Zagreb, 1992.
8. Ivana Crnkovi, Fizioterapijska procjena (prezentacija)

11