Ο πτυχιούχος

Του Γιάννη
Ποταμιάνου

Ο πτυχιούχος
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ζωή γεμάτη προσμονές

Στα τρένα, στους σταθμούς αναμονές
Δωμάτια στα υπόγεια
Φαΐ στα καπηλειά
Ανάλαφρος ανέβαινες
Σκαλί - σκαλί
τη σκάλα της εκπαίδευσης
Στον μάρσιπο του μυαλού σου
κουβαλώντας
Γνώσεις και προσόντα
Ιδανικά και όνειρα

Ξεχύθηκες στις αρένες της ζωής

Αδέξιος νεοσσός
Κουνώντας το πτυχίο σου
και τα φτερά σου
Και η καρδιά σου μια αηδονοφωλιά
Να κελαηδάει αισιοδοξία

Όμως οι πόρτες που χτύπησες

ήταν κλειστές
Καμιά δεν άνοιξε για σένα
Την περηφάνια σου εκποίησες
Σε υποκλίσεις
Σε στημένους διαγωνισμούς
Και σε κομματικά γραφεία
Για να μετράς χαμένα όνειρα, κι ελπίδες
Ελπίζοντας σε μια άνοιξη
Τ’ όνειρο της καρδιάς ν’ ανθίσει

Σφυρίζοντας το τρένο πέρασε

Κι εσύ ακόμα περιμένεις
Ξύπνα, άσε τα όνειρα
Άνεργε επιστήμονα
με τα ψαλιδισμένα σου φτερά
Κράτα ψηλά τη δάδα της απελπισίας
Μην αρνηθείς το χρέος σου
Άναψε το μπουρλότο
στην ναυαρχίδα της αδικίας

Τα μάτια σου χειμωνιάτικα

μαύρα σύννεφα, ας βροντήξουν
Με αστραπές και καταιγίδες
Τα δάκρυά σου ας φουσκώσουν
τα ποτάμια, να ξεχειλίσουν
Για να πνιγούν οι κάμποι
Να γίνει η άνοιξη πιο γόνιμη
Τα καλοκαίρια καρποφόρα
 23 Ιουλίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος