Πρός τήν Ἐκκλησιαστικήν ἐφηµερίδα

«ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»
Κάνιγγος 10
ΑΘΗΝΑ

Ἅγιον Ὄρος 1η /14η Ἀπριλίου 2011

Κύριε διευθυντά,

Ἀπό ΠΟΝΟΝ :
∆ι’ ὅσα, ἀφ’ ἑνός µέν κακόδοξα, ἀφ’ἑτέρου δέ
συκοφαντικά τοῦ µακαριστοῦ Ὁσίου Γέροντος Παϊσίου
ἐγράφησαν καί γράφονται,
καί κατόπιν ΕΠΙΜΟΝΟΥ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ πολλῶν
Πατέρων καί ἀδελφῶν, καί δεδοµένων α) τῆς δηλώσεως τοῦ
«Ο.Τ.» κατόπιν διαµαρτυρίας τῶν ἀναγνωστῶν ὅτι θά
δηµοσιεύῃ κάθε ἄποψιν ἐπί τοῦ θέµατος καί β) τῶν
παρακλήσεων-προκλήσεων τοῦ π. Βασ. Βολουδάκη
δι’ἀπάντησιν, ἐθεωρήσαµεν ὑποχρέωσίν µας νά καταγράψωµε
καί νά σᾶς ἀποστείλωµεν πρός δηµοσίευσιν τά κατωτέρω.

Ἀλήθεια καί πλάνες γιά τό 666 καί τά συναφῆ ζητήµατα

Εἰσαγωγικά: Τό φάσκιωµα τῶν γνωστικῶν

Μέ µεγάλο πόνο βλέποµε τόν τελευταῖο καιρό νά ὑποστηρίζωνται γραπτῶς καί προφορικῶς διάφορες
συµβιβαστικές-κατά τό ἐπιεικέστερον-θέσεις, ὅσον ἀφορᾷ τά ζητήµατα τά σχετιζόµενα µέ τόν Ἀντίχριστον, τό 666, τό
χάραγµα καί τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» (στό ἑξῆς : «Κ.τ.Π» ).

Τό κακόν εἶναι ὅτι, ἀντί, τοὐλάχιστον, ἐν ταπεινώσει καί εἰλικρινείᾳ νά ὁµολογῆται ἡ ἀδυναµία καί τό πνεῦµα δειλίας
ὠς γεννητόρων τῶν ἐν λόγῳ θέσεων, προβάλλονται αὐτές ὡς ἀποκύηµα ὑψηλῆς θεολογίας.
Πρόκειται γιά τό «φάσκιωµα τῶν σηµερινῶν γνωστικῶν», κατά τόν µακαριστόν ὅσιον Γέροντα Παΐσιον, καί γιά τήν
«πτῶσιν µας, πού τήν ἀνάγοµε εἰς θεολογίαν», ὅπως εὔστοχα εἶχε παρατηρήσει σέ ἄλλην περίπτωσιν ὁ µακαριστός π.
Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Καί τό χείριστον εἶναι ὅτι ἡ προβολή τῶν θέσεων αὐτῶν δέν γίνεται µέ κάποιαν -ἔστω – συστολήν, ἀλλά µέ ἔπαρσιν
καί γαυρίαµα ἔναντι τῶν ὀρθοφρονούντων, ὡς δῆθεν ἀφελῶν καί «ἀσθενῶν τῆ πίστει»!
Ὅσον άφορᾷ τό περιεχόµενόν τους, ἀρχίζουν-οἱ ἠπιώτερες θέσεις- ἀπό τήν ...ἀθωοποίησιν τῆς ἀποδοχῆς τῶν
ταυτοτήτων µέ τό ἀντίχριστον σύµβολον (666) καί φθάνουν µέχρι ἀδιαφορίας ἀκόµη καί γι’ αὐτό τοῦτο τό Χάραγµα
(τονίζοντας µονοµερῶς καί ἀφελῶς µόνον τό «ἐσωτερικόν χάραγµα» -ἁµαρτίαν), καί µέχρι τελείας περιφρονήσεως
τῆς ἐπαχθοῦς σηµασίας τοῦ 666 καί µέχρι ἀπορρίψεως τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας περί Ἀντιχρίστου ὡς
συγκεκριµένου προσώπου, καί τέλος, µέχρι καί ὑποτιµήσεως καί αὐτοῦ τούτου τοῦ θεοπνεύστου βιβλίου τῆς
Ἀποκαλύψεως !
Τό πνεῦµα πού κυριαρχεῖ στίς θέσεις αὐτές καί στά «ἐπιχειρήµατα» τους εἶναι ὁ ὀρθολογισµός (ἀκριβέστερα,
ἡ σοφιστεία καί ὁ προσωπικός αὐθαίρετος παραλογισµός) καί ἡ παντελής ἔλλειψις τῆς πνευµατικῆς ἐκείνης
εὐαισθησίας, τήν ὁποίαν συναντᾶµε στούς λόγους καί στούς βίους τῶν Ἁγίων µας, καί ἰδιαιτέρως τῶν Μαρτύρων τῆς
πίστεως.
Τέλος στά κείµενα αὐτά συνήθεις εἶναι, ὡς µέθοδοι, οἱ παραποιήσεις καί ἡ λογοκρισία σέ λόγους Ἁγίων ἤ
συγχρόνων Γερόντων, ἀλλά καί τά ἀσύστολα ψεύδη, εἴτε λόγῳ εὐφαντάστου διανοίας, εἴτε καί συνειδητά, κατά
ἀποµίµησιν Γκαιµπελικῶν µεθόδων.
Α. Ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας

Θεωροῦµε κατ’ ἀρχάς ἀναγκαῖον νά ὑπενθυµίσωµε ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος ὁµοφώνως, διά τῆς ὑπ’ ἀριθµ.
2641/1998 βαρυσηµάντου Ἐγκυκλίου της ἔλαβε σαφῆ, τελεσίδικον καί ὀρθοτοµοῦσαν τόν λόγον τῆς ἀληθείας
ἀπόφασιν ἐπί τῶν συναφῶν θεµάτων. Τήν ἀπόφασιν ἐδηµοσίευσεν στό ἐπίσηµον δελτίον της (περιοδικόν
Ἐκκλησία ) καί ἀπέστειλε πρός ἀνάγνωσιν πρός ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς. Ἐδῶ παραθέτοµεν µόνον τό κυρίως ἡµᾶς
ἐνδιαφέρον ἐν προκειµένῳ σηµεῖον τῆς Ἐγκυκλίου, τό ἀναφερόµενον, δηλαδή, στίς ταυτότητες µέ 666 :
 ...Β. 2. Ἐάν ἑποµένως καί ἐφ’ὅσον οἱ νέες ταυτότητες µέλλουν νά χρησιµοποιήσουν σάν κωδικό ἀριθµό
ἀναγνώσεως τους ἀπό ἠλεκτρονικά µηχανήµατα τό δυσώνυµο καί ἀπαράδεκτο ἀριθµό 666, τότε ἡ Ἱερά Σύνοδος
θεωροῦσα ὅτι παραβιάζεται ἡ θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, συνιστᾶ στούς πιστούς νά µή δεχθοῦν τίς
νέες ταυτότητες.

Ὀλίγον δέ προγενεστέρως, ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τῆς ὑπ’ἀριθµ. 2626/1997 Ἐγκυκλίου της εἶχεν ἀπειλήσει ὅτι, σέ
περίπτωσιν ἐµµονῆς τῆς Πολιτείας, θά µετεβάλλετο

«ἕν τµῆµα τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, ἄν µή ὁλόκληρος, σέ ἀντιρρησίες συνειδήσεως».

Θά πρέπῃ νά ἐπισηµανθῇ ὅτι τά ἀνωτέρω δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς µίαν Συνοδικήν ἀπόφανσιν, ἀλλά τήν
καθολικήν πίστιν καί συνείδησιν τοῦ πληρώµατος - ἐκτός φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων- τῆς τοπικῆς µας (καί ὄχι µόνον)
Ἐκκλησίας.

Αὐτό καταδεικνύεται ἀναντιρρήτως ἀπό τίς πλεῖστες παροµοίου περιεχοµένου συλλογικές καί προσωπικές ἀντιδράσεις
τῆς περιόδου ἐκείνης ὑπό Ἱεραρχῶν, Ἱερῶν Μονῶν, Κληρικῶν, Καθηγητῶν Πανεπιστηµίου κ. ἄ. Ἐνδεικτικῶς
ὑπογραµµίζοµε [1]

1. Τήν ἐπιστολήν τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης πρός τήν Ἑλληνικήν Κυβέρνησιν (22-3-
93). Σ’ αὐτήν µεταξύ ἄλλων, προειδοποιεῖ :
...2. Ὁ ἀριθµός τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς κωδικός τοιοῦτος διά τάς µαγνητικάς ταυτότητας θεωρεῖται παντελῶς
ἀπαράδεκτος. ( «Ἡ ἀλήθεια» σελ.12).
Ἡ αὐτή Ἱερά Σύνοδος, διά τῆς ὑπ’ ἀριθµ. 100 / 11-8-97 µεταγενεστέρας Ἐγκυκλίου της, καλεῖ µάλιστα ὅλους
τούς Ὀρθοδόξους Κρῆτες σέ συνεχῆ ἐπαγρύπνηση καί ἑτοιµότητα γιά πρωτοβουλίες καί νόµιµες ἀγωνιστικές
κινητοποιήσεις. (Συµπληρωµατικόν δίφυλλον τεῦχος τοῦ Ἐν συνειδήσει σελ. 2).
Ἐν προκειµένῳ πρέπει νά εἰπωθῇ ὅτι δηµιουργεῖ βαθυτάτην θλίψιν καί εὔλογα ἐρωτηµατικά ἡ πρόσφατος
συµβιβαστική δήλωσις τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, ἡ ἔχουσα σαφῶς ἀλλότριον
πνεῦµα.

2. Ἀρκετές ἀνακοινώσεις τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἐξ αὐτῶν παραθέτοµε τό ἀκόλουθο ἀπόσπασµα τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς
Ε∆ΙΣ ( Ἔκτακτος ∆ιπλῆ Ἱερά Σύναξις) Αὐγούστου 1988 :
Προειδοποιεῖ ἀκόµη ἡ Ἱερά Κοινότης ὅτι οἱ Ἁγιορεῖται Μοναχοί δέν θά δεχθοῦν νά παραλάβουν τίς νέες
ταυτότητες, ἐφ’ ὅσον διαπιστωθῆ ὅτι φέρουν τό 666.

3. Τό ὁµολογιακόν ἐκεῖνο κείµενον τό φέρον 123 ὑπογραφάς (Καθηγουµένων Ἱερῶν Μονῶν καί Ἡσυχαστηρίων-
ἀνδρῲων καί γυναικείων-, λοιπῶν ἀξιολόγων κληρικῶν, ἐξ ὧν ἀρκετοί νῦν Μητροπολῖται, καί Καθηγητῶν
Πανεπιστηµίου) τό ἀποσταλέν πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέροµεν τινάς τῶν
ὑπογραψάντων :
- Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ
- Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Παν. Ἀθηνῶν
- Πρωτ.Σαράντης Σαράντος, Ὑποδιευθυντής Ριζαρείου Ἐκκλ.Σχολῆς.
- Ἀρχιµ. Τιµόθεος Σακκᾶς, Καθηγουµ. Ἱ.Μ. Παρακλήτου Ἀττικῆς.
- Ἀρχιµ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Καθηγουµ.[νῦν προηγούµενος] Ἱ.Μ. Μεγ. Μετεώρου.
- Ἀρχιµ. Θεόκλητος Μπόλκας, Καθηγουγ. Ἱ.Μ. ἁγ. Ἀρσενίου Χαλκιδικῆς.
- Ἀρχιµ. Κύριλλος Γεραντώνης, Καθηγουµ. Ἱ.Μ. Ὁσ. ∆αυΐδ Χαλκίδος.
- Ἀρχιµ. Παῦλος Ἰωάννου (νῦν Μητροπολίτης Σισανίου καί Σιατίστης).
- Ἀρχιµ. Νεκτάριος Ντόβας (νῦν Μητροπολίτης Κερκύρας).
- Ἀρχιµ. Χρυσόστοµος Σκλήφας (νῦν Μητροπολίτης Πατρῶν)
-Ἀρχιµ. Χρυσόστοµος Τριανταφύλλου( νῦν Μητροπολίτης Χαλκίδος).
-Ἀρχιµ. ∆αµασκηνός Καζανάκης (νῦν τιτ. Μητροπολίτης Βελεστίνου).
- Μον. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, δρ. Θεολογίας
-∆ηµήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής Θεολ. Σχολῆς ΑΠΘ.
- Σπυρίδων Κοντογιάννης, Καθηγητής Παν. Ἀθηνῶν.
- Κων. Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήµων.

Ἀντιγράφοµε ἐκφραστικώτατον ἀπόσπασµά τοῦ κειµένου αὐτοῦ, πού διατυπώνεται µέ τόν πιό κατηγορηµατικόν
τρόπον (Θερµῶς δέ παρακαλοῦµε νά τό ἀναδηµοσιεύσετε ὁλόκληρον µαζί µέ τάς ὑπογραφάς σέ προσεχές φύλλο):
 Ἡ ἀποδοχή ἐκ µέρους τῶν πιστῶν ταυτότητος, πιστοποιητικοῦ δηλαδή τῆς προσωπικότητός τους, πού θά φέρει
τόν ἀριθµό τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως κι ἄν ἀπεικονίζεται αὐτός, ἀποτελεῖ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καί προσχώρηση στήν
παράταξη τοῦ Σατανᾶ. ( Ἐν συνειδήσει σελ. 20)

4. Παροµοίου περιεχοµένου ἀπόσπασµα ἀπό τό ἐκτενέστατο καί λίαν κατατοπιστικό κείµενον τῶν Ἱ. Μονῶν τῶν
Ἁγίων Μετεώρων :
Ἡ χρήση τοῦ ἀριθµοῦ 666 στίς νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἀποτελεῖ τό τελευταῖο βῆµα πρίν τό χάραγµα στό
χέρι ἤ στό µέτωπο. Γι’αὐτό καί ἡ παραλαβή τους ἀπό τούς Χριστιανούς σηµαίνει ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ, πολιτογράφηση
στήν παράταξη τοῦ Σατανᾶ καί πνευµατικό θάνατο. ( Ἡ ἀλήθεια σελ. 29-30).

5. ∆ύο ἀποσπάσµατα ἀπό τό κείµενον-καταπέλτη ὑπό τόν τίτλον : «Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ Ε.Κ.Α.Μ.» τοῦ µακαριστοῦ
Γέροντος Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου.
Ἄν λοιπόν πράγµατι εἰς τά νέα δελτία ταυτότητος ἔχῃ ἀποτυπωθῇ ἔστω καί ὑποψία τῆς µορφῆς τοῦ Βεελζεβούλ,
ἀσφαλῶς οἱ πιστοί ὄχι µόνον δέν θά παραλάβουν τά δ ι α β ο λ ο δ ε λ τ ί α αὐτά, ἀλλά οὔτε κἄν θά τά ἐγγίσουν!
Τό αὐτό θά συµβῇ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθµό 666. Ἐάν µέν ὁ ἀριθµός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες, ὡς
σχετιζόµενος µέ τόν ἀντίχριστον, θά ἦτο ἀδιανόητον νά φέρωµεν ἐπάνω µας τά σύµβολα τοῦ ἀντιχρίστου ! Ἀλλά καί ἐάν
ὁ ἀριθµός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίµως, δηλαδή ὡς σύµβολον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλ’ ἀπλῶς ὡς ἕνας ἀριθµός µεταξύ τὼν
πολλῶν... καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν µας εὐαισθησίαν µέ τήν χρῆσιν ἐνός
ὐπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθµοῦ, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα. ∆ΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ ![2]
...Τέλος λόγου : Ἐάν τά διαδιδόµενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν, ἐµφανῶς ἤ ἀφανῶς,
εἴτε τήν µορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθµόν 666 εἴτε ὅ, τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικόν σύµβολον, ἤ ἀκόµη καί ἄν
θά ἔχουν µόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ., ἄνευ προηγουµένης νοµοθετικῆς διασφαλίσεως τῶν δηµοκρατικῶν δικαιωµάτων καί
ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου, θά εἴπωµεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί µυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα αὐτά δελτία, ὁ, τιδήποτε καί ἄν
πρόκειται νά ἀντιµετωπίσωµεν... «Ἀκουέτω ταῦτα καί Βασιλεύς (= Κυβέρνησις)!». ( Ἡ ἀλήθεια σελ. 43-44).

6. Ἀπόσπασµα ἀπό τό ἄρθρον : « Εἴµεθα ἕτοιµοι διά θυσίας;» τοῦ µακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης
Αὐγουστίνου :
Τό συµπέρασµα εἶναι · ὅταν ἴδωµεν νά µᾶς καλοῦν διά χάραξιν ἐπί τῆς δεξιᾶς χειρός καί ἐπί τοῦ µετώπου, ἦλθε
πλέον ἡ ὥρα τῆς πραγµατοποιήσεως τῆς προφητείας. Φρονοῦµεν ὅµως, ὅτι ἡ ἀντίστασις δέν πρέπει νά προβληθῇ εἰς τό
τελευταῖον ἐκεῖνο στάδιον, διότι τότε θά εἶναι ἀργά. ∆ιά τοῦτο ὀρθῶς οἱ πιστοί, αἰσθανόµενοι τόν κίνδυνον πλησιάζοντα,
ἤρχισαν νά ἀντιδροῦν ἀπό ἐτῶν ἤδη....Ποῦ εὑρισκόµεθα τώρα; Μετά τήν ψήφισιν τοῦ νόµου διά τήν προστασίαν–
δῆθεν- τοῦ ἀτόµου ἀπό τήν ἐπεξεργασίαν τῶν προσωπικῶν δεδοµένων καί µετά τήν κύρωσιν τῆς Συνθήκης Σενγκεν τί
µένει; Αἱ νέαι ταυτότητες µέ τό 666. Καί πάλιν οἱ πιστοί θά ἀντισταθοῦν καί θά ἀγωνισθοῦν. Ἀπό τοῦ 1993 ἤδη ἡ Ἱερά
Σύνοδος εἶπε νά µή λάβουν οἱ ὀρθόδοξοι τάς νέας ταυτότητας, ἀνενέωσε δέ τήν ὁδηγίαν αὐτήν καί µέ τήν πρόσφατον
Συνοδικήν Ἐγκύκλιον. Εἰς τοῦτο συµφωνεῖ καί ὅλο τό Ἅγιον Ὄρος. Ἀγωνίζονται ἐπίσης, καί µάλιστα ἐντονώτερον ἡµῶν,
οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί πού ἀκολουθοῦν τό παλαιόν ἡµερολόγιον, συµπλέοµεν δέ µετ’ αὐτῶν εἰς τόν ἀγῶνα τοῦτον.
Ἔγκυροι τέλος φωναί χαρισµατούχων γερόντων, ὡς τοῦ π. Παϊσίου, καί ἀπό τό ὑπερπέραν ἀκόµη φωνάζουν νά
φυλαχθῶµεν ἀπό τό «χάραγµα» τοῦ ἀντιχρίστου ( Χριστιανική Σπίθα , Ἰούλ. 97, ἀρ. Φυλ. 543 καί Ἡ ἀλήθεια
σελ. 50-51 ).

7. Ἀπόσπασµα συνεντεύξεως τοῦ µακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου (ὄντος τότε Μητροπολίτου

∆ηµητριάδος) :
Ἔχει ἐπισήµως, ἀπό ἁρµόδια ἑλληνικά χείλη, ὁµολογηθῆ ὅτι στίς νέες ταυτότητες ὁ δυσώνυµος ἀριθµός 666 θά
ἀποτελῆ τό «κλειδί» γιά τήν ἀνάγνωση ἀπό τά εἰδικά µηχανήµατα ἀφανῶν στοιχείων πού αὐτές θά περιέχουν. Οἱ
ἁρµόδιοι πρέπει νά προβληµατισθοῦν ἐµπρός στήν ἐπιχειρούµενη ἀπό ἄγνωστη κατεύθυνση ὑποχρεωτική ὑποταγή ὅλων
τῶν Εὐρωπαίων στό σύστηµα τοῦ ἀριθµοῦ αὐτοῦ. Ἄσχετα µέ τό τί πιστεύει ὁ καθένας γιά τό 666, σηµασία ἔχει πώς δέν
πρόκειται γιά ἕναν τυχαῖο ἀριθµό. Καί καλῶς οἱ πιστοί ἐκδηλώνουν ἀποτροπιασµό πρός αὐτόν. ( Ἡ ἀλήθεια σελ.
54-55).

8. Ἀπόσπασµα ἀπό τό λίαν διευκρινιστικό θεολογικά καί συγχρόνως ὁµολογιακό κείµενον «Ἠλεκτρονικές ταυτότητες.
Ὥρα γιά ὁµολογία ἤ ἄρνησι» τοῦ σεβαστοῦ Καθηγουµένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου π. Γεωργίου :
Θέλουν λοιπόν νά µᾶς ἐπιβάλουν τό 666, καί µάλιστα σέ ἔγγραφο ἀπολύτως προσωπικό µας πού τό φέρουµε
πάντα µαζί µας, ὅπως εἶναι τό δελτίο ταυτότητός µας.
Λέγουν µερικοί ἀφελῶς ὅτι τό 666 τῆς ταυτότητος ἤ καί τό πιθανολογούµενο χάραγµα στό χέρι ἤ στό µέτωπο δέν
µποροῦν νά µᾶς ἀφαιρέσουν τήν ἀνεξίτηλη σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ πού ἐλάβαµε µέ τό Ἅγιο Βάπτισµα καί τό Ἅγιο Χρῖσµα.
 Πράγµατι δέν µποροῦν νά µᾶς τήν ἀφαιρέσουν, ὅταν βιαίως µᾶς τά ἐπιβάλουν, δηλαδή ὅταν µᾶς δέσουν καί µᾶς
σφραγίσουν, ἤ προσαρτήσουν ἐπάνω µας τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Ὅταν ὅµως µέ τήν θέλησί µας τά ἀποδεχθοῦµε,
τότε βεβαίως θά ἀποστῇ ἀπό ἐµᾶς ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ὡµολογήσαµε τόνΧριστό καί διότι ἀπό δειλία ἤ συµφέρον
ἤ ἀδιαφορία ἤ καί ἀπό πνευµατική ὀλιγωρία δεχθήκαµε τό σύµβολο τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ὅσοι λέγουν στόν εὐσεβῆ λαό «δέν πειράζει τό 666, πάρετε τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες», δέν σκέπτονται τί
εὐθύνη ἀναλαµβάνουν. ∆έν προβληµατίζονται µήπως ἔχουν λάθος καί ἔτσι γίνουν ἠθικοί αὐτουργοί ἀποστασίας τῶν
Χριστιανῶν.
∆έν θά δεχθοῦµε ἠλεκτρονική ταυτότητα, διότι θεωροῦµε ὅτι ἐξευτελίζει τά πρόσωπά µας. Πῶς θά φέρουµε µαζί
µας ἕνα ἔγγραφο πού θά γράφῃ πλῆθος πληροφοριῶν γιά µᾶς, πού θά µποροῦν νά διαβάσουν Ἕλληνες καί ξένοι, ἐκτός
ἀπό ἐµᾶς, καί µάλιστα πού θά µποροῦν ἀπό ἐπιτηδείους νά διαστραφοῦν εἰς βάρος µας; Καί ἀκόµη διότι, ἐάν περιέχῃ τό
666, θά τό θεωρήσουµε ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ. Κανείς δέν ἐπιτρέπεται νά διακινδυνεύῃ τήν σωτηρία του ( Ἡ
ἀλήθεια σελ. 86-87).

9. Ἀπόσπασµα συνεντεύξεως τοῦ σεβαστοῦ καί γνωστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ :

Ἡ χρήση τοῦ ἀριθµοῦ 666 στό νέο σύστηµα (ἀναπόφευκτη κατά τούς εἰδικούς) προσδίδει πραγµατικές διαστάσεις
στά τεκταινόµενα. ∆ιότι δέν εἴµεθα ἔτσι µόνον ἐµεῖς οἱ Χριστιανοί, πού γνωρίζουµε τή σηµασία τοῦ ἀριθµοῦ
αὐτοῦ(πρβλ. σχετική µελέτη, πλήν ἄλλων, τοῦ καθηγητοῦ-ἀκαδηµαϊκοῦ κ. Μάρκου Σιώτου), ἀλλά καί ὅσοι τόν
χρησιµοποιοῦν στό ἠλεκτρονικό σύστηµά τους! ∆έν γνωρίζω δέ πῶς µπορεῖ Χριστιανός νά ἀντιπαρέρχεται ἐν ἠρεµίᾳ µιά
τέτοια ἐνέργεια. Ἐδῶ ἀκριβῶς, ὅµως, εἶναι πού φαίνεται ἡ πλάνη κάποιων «θεολόγων» καί µάλιστα «µητροπολιτῶν»,
πού ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ ἀριθµός 666 ἤ τό «χάραγµα» εἶναι κάτι τό «ἐσωτερικό», πού ἀφορᾶ µόνο στό φρόνηµα τοῦ
Χριστιανοῦ καί στήν ἐσωτερική διάθεσή του( Ἐν συνειδήσει σελ. 10).

10. Ἀποσπάσµατα ἀπό τό ἄρθρον τοῦ σεβαστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου καί ὁµοτίµου καθηγητοῦ τοῦ Α.Π.Θ. π.
Θεοδώρου Ζήση : «Οἱ προβληµατισµοί τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων» καί δή ἀπό τήν τελευταίαν ἑνότητά του: «Στήν
ὑπηρεσία τοῦ Ἀντιχρίστου».
Καί ἐρχόµαστε σύντοµα στόν περίφηµο ἀριθµό 666, ὁ ὁποῖος σύµφωνα µέ τήν Ἀποκάλυψη εἶναι ὁ ἀριθµός τοῦ
Ἀντιχρίστου. Εἶναι ἐντυπωσιακή ἡ ἐπαλήθευση στίς ἡµέρες µας τῆς προφητείας αὐτῆς τοῦ ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ
Ἰωάννου...
Ὅσες καθησυχαστικές ἑρµηνεῖες καί ἄν προσπαθοῦν νά δώσουν φωτισµένοι θεολόγοι, ἀρχιερεῖς καί λαϊκοί,
γιά τό ἐσωτερικό σφράγισµα τῶν πιστῶν, τό ὁποῖο δῆθεν κανείς δέν µπορεῖ νά ἀφαιρέσει µέ ἐξωτερικά σφραγίσµατα,
κανένας δέν µπορεῖ νά παρακάµψει τήν ἐκπληκτική ἀκρίβεια τῆς ἐπαλήθευσης αὐτῆς τῆς προφητείας, ὅπως ἐπίσης καί
τή διάκριση µεταξύ αὐτῶν πού σφραγίζονται ἀπό τόν ἄγγελο τοῦ Θεοῦ καί αὐτῶν πού σφραγίζονται µέ τό χάραγµα τοῦ
Ἀντιχρίστου. ∆έν µπορεῖ κανείς νά ἀνήκει καί στούς σφραγισµένους ἀπό τό Θεό καί στούς σφραγισµένους ἀπό τόν
Ἀντίχριστο. Ἄς διαλέξουν καί ἄς ὁµολογήσουν ποῦ θέλουν νά ἀνήκουν οἱ ἐκλεκτοί αὐτοί, πού σίγουρα βρίσκονται σέ
πλάνη, καί ἄς µήν παραπλανοῦν τούς ἁπλοϊκούς πιστούς» ( Ἐν συνειδήσει , σελ. 12).

11. Τήν σχετικήν διδασκαλίαν τοῦ µακαριστοῦ ὁσίου Γέροντος Παϊσίου, στήν ὁποίαν θά ἀναφερθοῦµε ἰδιαιτέρως
στήν ἑποµένην ἑνότητα.
Θά ἦταν δυνατόν νά παρατεθοῦν πολλά ἀκόµη, ἀλλά νοµίζοµε ὅτι τά ἀνωτέρω εἶναι ὑπερεπαρκῆ διά νά
καταδείξουν ἀναµφισβήτητα ὅτι ἡ Ἐκκλησία ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΘΕΣΙΝ, τόσον διά τοῦ θεσµικοῦ της ὀργάνου, ὅσον καί
διά τῆς καθολικῆς ἀποδοχῆς τοῦ πληρώµατος. Καί ἀναντίρρητα σέ θέµατα πίστεως-ὡς τό παρόν-δέν χωροῦν
µεταβολές, παραλλαγές, πολυφωνίες, διαφορετικότητες, συµβιβασµοί κ.τ.τ., ὅσες πιέσεις καί ἐάν ἐξασκοῦνται, ὅσα
ἀνταλλάγµατα καί ἐάν προσφέρωνται...
Γι’ αὐτό καί ἡ Ἱερά Σύνοδος καί στό πρόσφατο ἀνακοινωθέν της (17-11-2010) εὑρίσκεται σέ πλήρη ταυτότητα
µέ τήν πρό 12ετίας Ἐγκύκλιό της, διακηρύττουσα καί πάλιν :
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὑποχρεωµένη νά διαφυλάττει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου καί νά ὑπερασπίζεται τήν
ἀκεραιότητα τῆς πίστεως. Γι’ αὐτό:
α) Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» δέν πρέπει νά περιέχει κατ΄οὐδένα τρόπο, ἐµφανῆ ἤ ἀφανῆ, τόν ἀριθµό 666.
β) Ἐπίσης κατ’ οὐδένα τρόπο πρέπει µέ αὐτή νά παραβιάζονται οἱ προσωπικές ἐλευθερίες.
Πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν νά προβάλλεται ὁ ἰσχυρισµός (εἰς τήν ἀπάντησιν τοῦ Ο.Τ. στίς διαµαρτυρίες
ἀναγνωστῶν) ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει λάβει θέσιν καί ὅτι θά ἀναµένωµε τήν θέσιν της γιά νά τοποθετηθοῦµε; ( ! )[3].
Ἴσως προχείρως δοθῆ ὡς ἀπάντησις ἡ δήλωσις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅτι «ἀναµένει τό καταρτιζόµενο σχέδιο ἀπό
τίς ἁρµόδιες Ὑπηρεσίες γιά τήν ἔκδοση τῆς Κάρτας γιά νά τοποθετηθεῖ ὑπευθύνως». Ὅµως :
α) Ὅπως κατεδείχθη ἀνωτέρω, ἡ θεολογική τοποθέτησις - ἤτοι : τό ἀπαράδεκτον τῆς ὑπάρξεως τοῦ 666 στήν
«Κ.τ.Π.», ὅπως καί τό ἀπαράδεκτον τῆς παραβιάσεως µέ αὐτήν τήν Κάρτα τῶν προσωπικῶν ἐλευθεριῶν- πού συνιστᾷ
καί τό πρωτεῦον ἔργον τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει ἤδη ὁλοκληρωθῆ.
 β) Τό ἀποµένον-ἤτοι ἡ ἐξέτασις τῆς «Κ.τ.Π» διά τήν ἐξακρίβωσιν τῶν ἀνωτέρω(ὕπαρξις 666 καί παραβίασις
ἐλευθερίας) – εἶναι οὐσιαστικῶς ἁρµοδιότης τῶν εἰδικῶν ἐπιστηµόνων πού ἔχουν ὁρισθῆ διά τόν σκοπόν αὐτόν, ἡ δέ
ἐπισφράγισις τῶν πορισµάτων τους ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου συνιστᾷ δευτερεῦον ἔργον αὐτῆς.
γ) Ὅπως θά δειχθῆ σέ ἑποµένην ἑνότητα, ὑπάρχουν πολλές ἐνδείξεις πού ἐγγίζουν τά ὅρια τῆς ἀποδείξεως, ὅτι
τά προαναφερόµενα ἀπαράδεκτα θά ὑπάρχουν στήν «Κ.τ.Π», τῆς ὁποίας τό ὑπό τῶν κρατικῶν Ὑπηρεσιῶν ὑποσχεθέν
καί ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου ἀναµενόµενον σχέδιον ἔχει πρό πολλοῦ ἤδη δοθῆ πρός δηµοσίαν διαβούλευσιν.
δ) Τό κυριώτερον : Τά περί ὧν ὁ λόγος κακόδοξα δηµοσιευόµενα κείµενα σχεδόν καθόλου δέν ἀσχολοῦνται
µέ ὅσα ἀναµένονται νά ἐξακριβωθοῦν ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου –µᾶλλον τά θεωροῦν δεδοµένα. Αὐτό, τό ὁποῖο
ἀπορρίπτουν ἀλλά καί εἰρωνεύονται, εἶναι ἡ θεολογική τοποθέτησις ( ἡ ὁποία ὡς, ἐλέχθη, ἔχει ὁλοκληρωθῆ )
περιγελώντας µέ ἔπαρσιν καί περιφρόνησιν πάντας τούς ἀποδεχοµένους αὐτήν.

Β. Ἡ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Παϊσίου

∆έν θά ἐπεκταθοῦµε πολύ ἐπ’ αὐτῆς, διότι στούς περισσοτέρους εἶναι γνωστή, καί λόγῳ τῆς κυκλοφορήσεως
σέ ἑκατοντάδας χιλιάδων τοῦ γνωστοῦ κειµένου του «Σηµεῖα τῶν καιρῶν», ὅπως ἐπίσης καί τῶν
ἀποµαγνητοφωνηµένων ἀποσπασµάτων σχετικῆς συνοµιλίας του, ἀλλά καί λόγῳ τῆς καταγραφῆς τῶν θέσεών του
στά αὐθεντικά βιβλία πού ἀναφέρονται στόν Βίο ἤ τούς λόγους του. Ἐπιγραµµατικῶς µόνον ἀναφέροµεν ὅτι ὁ
µακαριστός Γέρων :
1ον. Τόνιζε ἀπερίφραστα ὅτι ὁ δεχόµενος τό 666 στό σῶµα του, δέχεται τήν σφραγῖδα (χάραγµα) τοῦ
Ἀντιχρίστου καί ὅτι µέ τήν ἐνέργειά του αὐτήν ἀρνεῖται τό «Ἅγιο Σφράγισµα τοῦ Χριστοῦ πού τοῦ δόθηκε στό Ἅγιο
Βάπτισµα», ἀποδιώκει ἀπό µέσα του «τήν θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ»-ἔστω καί ἄν αὐταπατώµενος µπορεῖ νά
ἰσχυρίζεται «ὅτι ἔχει µέσα του τόν Χριστό»- , καί ἀπογυµνώνεται ἀπό «τήν δύναµη τοῦ Τιµίου Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου
Συµβόλου» καθιστώντας την ἀνενεργόν δι’ἑαυτόν.
2ον . Ἀλλά καί στήν ταυτότητά µας θεωροῦσε ἀδιανόητη τήν ὕπαρξιν τοῦ δαιµονικοῦ συµβόλου. Τήν τοιαύτην
ἀποδοχήν της ἐχαρακτήριζεν ὡς «εἰσαγωγήν στό σφράγισµα» καί ἄρνησιν· καθ’ὅσον δέν πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό
ἔγγραφον, ἀλλά γιά τό κυρίως προσωπικόν µας ἔγγραφο, πού ταυτιζόµαστε δι’αὐτοῦ καί πού ἡ ὑπογραφή µας σ΄αὐτό
δηλώνει τήν ἀποδοχή µας.
3ον Ἀναιροῦσε ὅλες τίς «γνωστικές» σοφιστικές ἑρµηνεῖες καί τίς «Ἰησουΐτικες» συµβιβαστικές µεθόδους,
χρησιµοποιώντας ἁγιογραφικά καί πατερικά ἐπιχειρήµατα καί παραδείγµατα ἁγίων Μαρτύρων. Καί
4ον Παρηγοροῦσε καί ἀνεπτέρωνε τό ὁµολογιακό καί µαρτυρικό φρόνηµα, ὄχι µόνον ἀναφερόµενος στήν
τελικήν νίκην τοῦ Ἀρνίου καί τήν ἐξόντωσιν τοῦ Θηρίου, ἀλλά καί βεβαιώνοντας ὅτι καί κατά τήν ἀντίχριστη σκλαβιά
(3,5 χρόνια) θά δοθῆ ἄφθονος ἡ θεία συναντίληψις πρός ὅσους δέν ὑποκύψουν, ἐνῷ, ἀντιθέτως, ὅσοι δεχθοῦν τό
σφράγισµα, θά ὑποφέρουν καί ψυχικῶς, ἀλλά καί σωµατικῶς, παρά τίς ψευδεῖς ἐπαγγελίες, πού θά τούς ἔχουν δοθῆ
ἀπό τόν Ἀντίχριστο ἤ τά ὄργανά του περί δῆθεν ἐξυπηρετήσεως καί ἀσφαλείας.
Στήν διδασκαλίαν τοῦ µακαριστοῦ Γέροντος εἶναι ἐµφανέστατος ὁ φωτισµός τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, πού
κινοῦσε τήν χεῖρα καί τήν γλῶσσα του. Γι’αὐτό καί ταυτίζεται ἀπόλυτα µέ τήν διαχρονική διδασκαλία καί ζωή τῆς
Ἐκκλησίας καί ἰδίως µέ τήν ἁγίαν εὐαισθησίαν τῶν Ἁγίων Μαρτύρων. Γι’αὐτό καί «πληροφόρησε» καί «πληροφορεῖ»
ἀνενδοίαστα τίς καρδιές τῶν πιστῶν. Γι’ αὐτό συνετέλεσε τά µέγιστα στήν ἀπλανῆ τοποθέτησιν τῆς Ἐκκλησίας ἐπί
τοῦ θἐµατος. Γι’ αὐτό καί πολεµήθηκε καί συκοφαντήθηκε ὑπερβαλλόντως ἀπό ὅσους εἴτε ἐξ ἰδιοτελείας, εἴτε ἐξ
ἐγωϊσµοῦ καί ὀρθολογισµοῦ - στοιχοῦντες τῇ ἰδίᾳ κρίσει («ἑρµηνεύοντας µέ τό µυαλό τους» κατά τόν Γέροντα)-
ὑπεστήριξαν πεπλανηµένες ἀπόψεις. Ψευδόµενοι ἀσυστόλως, εἶπαν καί ἔγραψαν, λένε καί γράφουν :
α) Ὅτι, δῆθεν, παρεποιήθη ἀπό ἄλλους τό χειρόγραφό του καί ὅτι, δῆθεν, γραφολόγος ἀµφεσβήτησε τόν
γραφικόν του χαρακτῆρα! Παρ’ ὅλον πού πλεῖστοι γνωρίζοµε ὅτι ὁ ἴδιος τό εἶχε γράψει-πέραν ἀπό τό ἐµφανέστατο
τοῦ γραφικοῦ του χαρακτῆρος- ὁ ἴδιος, προβλέποντας τήν κακοήθειαν µερικῶν, εἶχε δώσει ἐντολήν νά διαδοθῆ
φωτοτυπικά καί ὄχι δι’ἐκτυπώσεως καί ὁ ἴδιος τό µοίραζε σέ πολλούς.
β) Ὅτι δῆθεν τόν παρέσυραν ἄλλοι, καί αὐτός ἀπό ἀφέλεια καί ἄγνοια ἐπείσθη! Ἀλλά µόνον κάποιος πού δέν
εἶχε γνωρίσει καθόλου τόν Γέροντα θά µποροῦσε νά ἰσχυρισθῆ κατι τέτοιο!
γ) Ὅτι δῆθεν ἀργότερα µετάνοιωσε καί ἄλλαξε τοποθέτησιν. Παρ’ὅλον πού ὑπάρχει ἡ κασέτα µέ τήν
σχετικήν συνοµιλίαν του περί τό τέλος τῆς ζωῆς του, µέ τίς ἴδιες θέσεις καί σέ αὐστηρότερο µάλιστα ὕφος!
δ) Ὅτι δῆθεν δέν εἶχε γιά τίς θέσεις του αὐτές βεβαιότητα «περί τοῦ ἐν αὐτῷ λαλοῦντος Χριστοῦ» καί ὅτι γι’
αὐτό προέτρεπε σέ τυφλήν –δῆθεν ἀπροϋπόθετα-ὑπακοήν σέ ὅ, τι πεῖ ἡ Ἐκκλησία.
Καί τά λένε καί τά γράφουν αὐτά, ἐνῷ γνωρίζουν, ἀφ’ ἐνός µέν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία καί τό 1998 καί πρόσφατα
ἀποδέχθηκε καί ἐπεσφράγισε τίς πεφωτισµένες θέσεις του, ἀφ’ ἑτέρου, ὅτι ὁ µακαριστός Πατήρ τίς ὑπεστήριζε µέ
αὐστηρότητα, ὁµιλώντας µέ ἐντονώτατο τρόπο κατά τῶν διαφόρων «γνωστικῶν»-καί φηµισµένων πνευµατικῶν καί
ἐπισκόπων-πού «φάσκιωναν» τά πνευµατικά τους παιδιά, ἐκ τρίτου δέ ὅτι ἦτο ἡ µοναδική φορά στήν ζωήν του, πού
εἶχε δώσει ἐντολήν γιά φωτοτυπική ( µέ τά ὀρθογραφικά του λάθη) διάδοσιν χειρογράφου του!
 Ἀλλ’ ὅσον καί ἐάν συκοφάντησαν καί συκοφαντοῦν «πρός κέντρα λακτίζουν».
Ὁ Γέροντας καί ἠ διδασκαλία του πολεµούµενοι ἀστράφτουν περισσότερο καί φωτίζουν καί στηρίζουν ὅσους µέ
καθαρή καί ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη ἀγαποῦν τόν Χριστόν. Μόνον ὅσοι ζητοῦν φίλαυτα τό βόλεµά τους εὑρίσκουν ἔρεισµα
στίς συκοφαντίες, γιά νά δικαιολογήσουν τήν πτῶσιν τους καί νά κατασιγάσουν τήν διαµαρτυροµένην συνείδησίν
τους. Μόνον οἱ βλαµµένοι βλάπτονται, ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας.

Γ. Ἐνδείξεις περί τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη

Ἴσως αὐτή ἡ ἑνότης διαφεύγει ἀπό τόν κύριο στόχο τοῦ παρόντος ἄρθρου, πού εἶναι βασικά τό νά καταδειχθῇ
τό ἀπαράδεκτον τῆς ἀποδοχῆς τοῦ 666, καί περί τοῦ ὁποίου, ὡς ἤδη ἀνεφέρθη, ἐλήφθη –καί δέν ἀναµένεται-ἄλλη
Ἐκκλησιαστική τοποθέτησις. Ἐν τούτοις, παρεµπι-πτόντως, θά γραφοῦν καί ὀλίγα σχετικά µέ ὑπάρχουσες ἐνδείξεις
περί τῆς «Κ.τ.Π.».
1. Στήν ἐπιστολήν τοῦ σεβαστοῦ π. Σαράντη πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τούς λοιπούς Μητροπολίτας περί τῆς
«Κ.τ.Π.» ἀναφέρονται ἀρκετές µαρτυρίες πολιτικῶν καί δηµοσιογράφων, στίς ὁποῖες ὁµολογοῦν ἀπεριφράστως-
µερικοί µάλιστα µέ ἰταµότητα καί περιφρόνησιν πρός τούς πιστούς-ὅτι ὄντως θά ὑπάρχῃ ὁ ἀριθµός 666 στίς
ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Θά προσθέσωµε ἐδῶ µίαν πληροφορίαν πού ἐλάβαµε ἀπό ἀξιόπιστον σεβαστόν κληρικόν :
Προσφάτως ἁρµόδιος διά τό θέµα ὑπουργός µέ ἔκδηλον ἀπορίαν ἐρώτησε Μητροπολίτην :
- Τί σᾶς πειράζει τό 666 στήν «Κ.τ.Π.»;
Καί ὁ Μητροπολίτης εὔστοχα τοῦ ἀπήντησε ἀφήνοντάς τον ἄναυδον:
- Ἐσεῖς θά δεχόσαστε νά εἶχε τήν σβάστικα ;
2. Ὁπως καταδεικνύει στήν πρός τόν ἁρµόδιον ὑπουργόν ἐπιστολή του ὁ καθηγητής Α.Π.Θ. κ. Τσελεγγίδης
(δηµοσιεύθηκε σέ πρωτοσέλιδο τοῦ «Ο.Τ.») τόσον τό ἀναρτηθέν κείµενον πρός δηµοσίαν διαβούλευσιν, ὅσον καί οἱ
ὑπόλοιπες σχετικές δηλώσεις τῶν ἁρµοδίων διακρίνονται ἀπό ἀοριστίαν, ἀσάφειαν, ἀντιφάσεις καί σύγχυσιν. Αὐτό
ἀνάγκασε καί τήν Ἱ. Σύνοδον νά προβῇ σέ νεωτέραν ἀνακοίνωσίν της( 8-12-2010) καταγγέλοντας τά ἀνωτέρω,
παρουσιάζοντας τήν πραγµατικήν ὕποπτον στάσιν τῆς Κυβερνήσεως-ἐν ἀντιθέσει πρός τήν εὔπιστον καθησυχαστικήν
πληροφορίαν τῆς προηγουµένης ἀνακοινώσεώς της (17-11-2010) ὅτι δῆθεν ἡ Κυβέρνησις συµφωνεῖ µέ τίς προτάσεις
τῆς Ἐκκλησίας καί θά τίς λάβῃ ὑπ’ ὄψιν της-καί δηλώνοντας τήν ἐπιφύλαξίν της ἐπί τοῦ θέµατος.
3. Τό σκοτεινόν καί ὕποπτον τοῦ πράγµατος ἀποκαλύπτεται καί ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι τό «κλειδί» ἀναγνώσεως
τοῦ τσίπ θά εἶναι κρυπτογραφηµένον, σέ σηµεῖον πού καί ὁ κάτοχος τῆς Κάρτας-ἀκόµη καί ἠλεκτρονικός νά εἶναι-νά
ἀγνοῇ τά στοιχεῖα πού θά περιέχῃ.
4. Ἡ ὑποψία µας ἐπιτείνεται ἔτι, λόγῳ τῆς δυνατότητος ἐπαναπρογραµµατισµοῦ τοῦ τσίπ. Ἔτσι, ἀκόµη καί
ἐάν γιά διπλωµατικούς λόγους δέν τεθῇ ἐξ ἀρχῆς τό 666, θά εἶναι εὔκολον νά προστεθῇ ἀνά πᾶσαν στιγµήν.
5. Τέλος τό ὅτι θά ὑπάρξῃ κατάφωρος παραβίασις τῆς θεοσδότου προσωπικῆς ἐλευθερίας µας ἔχει καταδειχθῇ
ὑπό πολλῶν, κατά τρόπον µή ἐπιδεχόµενον ἀµφισβήτησιν, Αὐτή (ἡ παραβίασις) ἀποτελεῖ τόν δεύτερον λόγον
ἀντιδράσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων, ἀκόµη καί ἀθέων, πού δέν εὐαισθητοποιοῦνται στόν πρῶτον
λόγον (ὕπαρξιν τοῦ 666).

∆. Ἡ περίπτωσις τοῦ π. Β. Βολουδάκη

Ἀναφερόµεθα δι’ ὀλίγων εἰδικῶς στόν π. Βασίλειον (στό ἐξῆς : π. Β.),

α) ἐπειδή, ἀντιτιθέµενος στήν πίστιν τῆς Ἐκκλησίας καί ἀντιµετωπίζοντας µέ ἔπαρσιν καί περιφρόνησιν τούς
πειθοµένους σ’ αὐτήν, θεωρεῖ ἑαυτόν Ἄτλαντα βαστάζοντα καί ὑπερασπιζόµενον τήν ἀθωότητα τοῦ 666 καί

β) ἐπειδή αὐτός πλέον πάντων ἐσυκοφάντησε –καί συνεχίζει νά συκοφαντῇ-τόν µακαριστόν ἅγιον Γέροντα Παΐσιον
1. Κατ΄ ἀρχάς ὁ ἰσχυρισµός τοῦ π. Β. («Ο.Τ.» ἀρ. φυλ. 1867) ὅτι «γράφει ἐπί µίαν εἰκοσιπενταετία...χωρίς νά
ἔχῃ ἀναιρέσει κανείς οὔτε λέξη ἀπό τά γραφέντα» (µάλιστα ἡ φράση εἶναι τονισµένη µέ ἔντονους µαύρους
χαρακτῆρες) δέν ἀληθεύει. Πιστεύοµε ὅτι δέν ἀγνοεῖ ὅτι στό ἴδιο φύλλο πού γράφει τά ἀνωτέρω ὑπάρχει τό 1ο µέρος
ἀπαντήσεως πού ἀναιρεῖ...ἀρκετές λέξεις τῶν γραφέντων του. Καί, ὁπωσδήποτε, δέν θά ἔχῃ λησµονήσει σωρείαν
ἀναιρέσεων πού εἶχε δεχθῇ τόσον τό 1986, ὅσον καί τό 1996-1997, ὅταν εἶχε δηµοσιεύσει τά ἀπαράδεκτα κείµενά
του. Θά ἀλήθευε κάπως, ἐάν ἔλεγε ὅτι στόν «Ο.Τ.» ἔχουν δηµοσιευθῆ ὀλίγες σχετικές ἀναιρέσεις, ἐν συγκρίσει µέ τό
πλῆθος πού τοῦ ἀπεστάλησαν. Καί θά ἀλήθευε πλήρως, ἐάν ἔλεγε (φυσικά δέν τό γνωρίζει σ’ ὅλο του τό µέγεθος,
ἀλλ’ ἀσφαλῶς τό ὑποθέτει) ὅτι ἐν συγκρίσει µέ τό πλῆθος πού εἶχαν καταγραφῆ, ἔχουν δηµοσιευθῆ στόν «Ο.Τ.»
ἐλάχιστες, λόγῳ δηλώσεως τῆς ἐφηµερίδος (προφανῶς τῇ εἰσηγήσει τοῦ π. Β.) ὅτι σταµατάει ὁ διάλογος ἐν τῇ γενέσει
του. Ἀρκετοί πατέρες εἴχαµε ἤδη ἑτοιµάσει ἀναιρέσεις, ὅταν ἀναγνώσαµε τό τελεσίγραφον τοῦ «Ο.Τ.»[4].
Ἐδῶ- ἀφοῦ τόσον πολύ τό ἐπιθυµεῖ ὁ π. Β. - πρόχειρα καί ἐπιγραµµατικά θά ἐπισηµάνωµε ὀλίγα ἐκ τῶν σοβαροτέρων
ὀλισθηµάτων του, ἐπί τῇ βάσει µερικῶν παλαιῶν σηµειώσεών µας ἐκ τῶν κειµένων του, καθώς καί µιᾶς φωτοτυπίας
παλαιοτέρου ἄρθρου του, τά ὁποῖα ἐπί τοῦ παρόντος ἔχοµε στά χέρια µας[5] :
α) Τήν διαφορετικήν καί ἀντιφατικήν ἑκάστοτε τοποθέτησίν του ἔναντι τοῦ 666· ἄλλοτε µέν θεωροῦντος αὐτό
ὡς παντελῶς ἀθῶον καί ἄλλοτε ὡς δαιµονικόν σύµβολον τό ὁποῖον θά πολεµήσῃ ! ( ἐννοεῖται πάντοτε κατά τήν
συµβολικήν του χρῆσιν καί ὄχι κατά τήν χρῆσιν του ὡς αὔξοντος ἀριθµοῦ, τήν ὁποίαν καί αὐτήν ἐνίοτε συγχυτικῶς
παρεισάγει καί ἡ ὁποία ἀσφαλῶς καί εἶναι ἀθώα).
β) Τήν διά κολοβώσεως φοβεράν διαστροφήν τοῦ χωρίου τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου (βιβλ. Ε, ΧΧΧ, 1), ὥστε νά
«κατοχυρώσῃ» δι’αὐτοῦ τά διαµετρικῶς ἀντίθετα ὅσων ὁ Ἅγιος ὑποστηρίζει!!!
γ) Τἠν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχήν τοῦ Χαράγµατος ὡς δῆθεν µόνον ἐσωτερικοῦ (σατανόσχηµης
προσωπικότητος)! Φαίνεται πώς θεωρεῖ ὅτι οἱ ἔµποροι καί οἱ µπακάληδες (ἤ οἱ ταµειακές τους µηχανές) θά ἔχουν
διορατικόν χάρισµα ὥστε νά ἀναγνωρίζουν τούς «ἐσωτερικῶς χαραγµένους-σατανοσχήµους» καί νά παρέχουν µόνον
σ’ αὐτούς τήν δυνατότητα νά ἀγοράζουν καί νά πωλοῦν κατά τό Ἀποκ ιγ΄16-18!
δ) Τήν σοφιστικήν ἑρµηνείαν τῶν περί εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῆ ἀντιθέσει
πρός τήν ἑρµηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόµου, τά ἀποφασισθέντα ὑπό τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου, τούς
βίους τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί γενικώτερον τήν Ἐκκλησιαστικήν µας Ἱστορίαν.
ε) Τά ἀσύστολα ψεύδη - 100% ἀνυπόστατα- περί δῆθεν πιέσεως ἐπί τοῦ µακαριστοῦ Γέροντος Παϊσίου ( ὑπό
ἑνός δῆθεν θεολόγου-µοναχοῦ, εὑρισκοµένου νῦν στόν κόσµον) νά ἀποδεχθῇ τίς θέσεις του, περί δῆθεν ἀποδοχῆς
αὐτῶν ὑπό τοῦ Γέροντος λόγῳ ἁπλότητος καί περί δῆθεν ἀλλαγῆς τοποθετήσεώς του περί τά τέλη τῆς ζωῆς του!!!
στ) Τήν περί τοῦ µακαριστοῦ πατρός Ἐπιφανίου παραποίησιν, λογοκρισίαν, ὑποτίµησιν καί κάποιον
ἀνυπόστατο ἰσχυρισµό ( περί δῆθεν παραγγελίας τοῦ π. Ἐπιφανίου πρός τόν Γέροντα Παΐσιον µέσῳ τοῦ ἰατροῦ Ἰ.
Τσ.)! Ὑπογραµµίζουµε τίς λέξεις, διότι ἡ κάθε µία ἀναφέρεται σέ ξεχωριστήν ἐνέργειαν τοῦ π. Β.
ζ) Τήν ἀνήκουστον πρότασιν, ὅπως ἐν ἐνδείᾳ ὕδατος χρησιµοποιηθοῦν τά οὖρα ὡς ὕδωρ πρός ἐπιτέλεσιν
Ἁγιασµοῦ!!! Ἀκόµη καί ὁ Σεβ. Νικοπόλεως Μελέτιος, ὁ ἐν πολλοῖς συµφωνῶν µέ τόν π. Β. χαρακτηρίζει
ἀπεριφράστως τήν ἀνωτέρω πρότασιν ὡς ἱεροσυλίαν!

2. Τά ὅσα περί κυβερνώντων, πολιτικῆς κ.λ.π. ἀναφέρει ὁ π. Β. σέ πρόσφατα ἄρθρα του, ἑρµηνεύθησαν ὑπό πολλῶν
ὡς προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ κόµµατος τοῦ υἱοῦ του, τό ὁποῖον καί θεωρεῖ ὡς τό µοναδικόν χριστιανικόν κόµµα. ∆έν θά
ἐκφύγωµεν τοῦ θέµατός µας, παρασυρόµενοι σέ συζήτησιν διά τελείως διαφορετικόν ζἠτηµα. Ἁπλῶς θά θέλαµε νά
ἐκφράσωµε τήν βεβαιότητά µας ὅτι ἐάν τό κόµµα αὐτό ἀσπάζεται τίς ἀπόψεις τοῦ π. Β. περί 666 κ.τ.τ., τότε τό κόµµα
αὐτό καθίσταται τό πλέον ἐπικίνδυνον καί ἀντίχριστον, καθόσον, λόγῳ τοῦ χριστιανικοῦ του µανδύου, δύναται
εὐκολώτερον τῶν ἄλλων κοµµάτων «διά τῆς χρηστολογίας καί εὐλογίας» καί τῆς σοφιστικῆς «θεολογίας» νά
«ἐξαπατήσῃ τάς καρδίας τῶν ἀκάκων» καί νά τούς παρασύρῃ ὄχι µόνον στήν ἀποδοχήν ταυτότητος µέ 666, ἀλλά καί
στήν ἀποδοχήν τοῦ Χαράγµατος τοῦ Ἀντιχρίστου· τοὐτέστιν, στήν πρόσκαιρον ἐπίγειον, ἀλλά καί στήν αἰώνιον,
τελείαν καταστροφήν τους.
Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης

- Ἱεροµόναχος Ἀρσένιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου «Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου-Παναγούδα» (Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).
-Μοναχός Ἡσαΐας, Ἱ.Κελλίον «Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου-Παναγούδα» (Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).

Προσυπογράφουν καί οἱ Ἁγιορεῖται Πατέρες:

Γαβριήλ Μοναχός, Γέρων τοῦ Ἱ.Κελλίου Ὁσίου Χριστοδούλου,)Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).
Γέρων Ἱλαρίων Μοναχός, Ξηροκάλυβο πλησίον Ἀρσανᾶ Ἱ. Μ. Κωνσταµονίτου.
Ἱεροµόναχος Γαβριήλ, Ἱ.Καλύβη Παναγίας Γοργοϋπηκόου (Ἱ.Μ.Παντοκράτορος).
Γέρων Εὐστράτιος Ἱεροµόναχος, Ἱ.Μ. Μεγ. Λαύρας.
Μοναχός Ἀρτέµιος Λαυριώτης.
Γέρων Σαββας Λαυριώτης.
Μοναχός Γερόντιος Λαυριώτης.
Μοναχός Παΐσιος Λαυριώτης.
Μοναχός Χερουβείµ, Κάθισµα Ἁγ. Ἰωάννου Κουκουζέλους, (Ἱ.Μ. Μεγ. Λαύρας).
Ἱεροµόναχος Χαρίτων, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Θ. Ἀναλήψεως, (Ἱ.Μ. Βατοπεδίου).
Μοναχός Εὐφρόσυνος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Τιµίου Προδρόµου,(Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου), µετά τῆς συνοδείας.
Ἱεροµόναχος Παχώµιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Ἁγίων Πάντων (Ἱ.Μ. Παντοκράτορος).
Μοναχός Νικόδηµος Καρεώτης, Συνταξιοῦχος Ἐκπαιδευτικός-Χηµικός.
Μοναχός ∆οσίθεος, Κάθισµα Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου.
Μοναχός Ἰσαάκ, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, (Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα).
 Μοναχός Σπυρίδων, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Ἁγ. Νικολάου,(Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός, Ἱ. Σκήτη Ἁγ. Παντελεήµονος, (Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).
Μοναχός Ἀρσένιος, Ἱ.Σκήτη Ἁγ. Παντελεήµονος(Ἱ.Μ. Κουτλουµουσίου).
Μοναχός Συµεών, Καψάλα Ἁγ. Ὄρους.
Μοναχός Κοσµᾶς, Καρυές Ἁγ. Ὄρους.
Μοναχός Παΐσιος, Ἅγιον Ὄρος.

Οἱ ἀνωτέρω ὑπογραφές κατατίθενται ἁπλῶς ἐνδεικτικῶς. Περιωριστήκαµε σ’αὐτές-πέραν τῶν πρακτικῶν

δυσκολιῶν καί τῆς συνεπαγοµένης καθυστερήσεως-κυρίως διότι θεωρήσαµε περιττήν τήν περαιτέρω συλλογήν, τήν
στιγµήν, πού ὡς προεγράφη, τό Ἅγιον Ὄρος ὁµοφώνως καί ἐπανειληµµένως διά τῶν θεσµικῶν ὀργάνων του (Ἱ.
Κονότητος καί Ε.∆.Ι.Σ.) ἔχει σαφῶς δηλώσει τήν ἀντίθεσίν του καί τήν ἄρνησιν παραλαβῆς ἠλεκτρονικῶν
ταυτοτήτων, πού θά φέρουν τό 666 καί θά παραβιάζουν τήν θεόσδοτον προσωπικήν ἐλευθερίαν µας.

[1] Ὅλα σχεδόν τά κείµενα, στά ὁποῖα θά γίνῃ ἀναφορά κατωτέρω, εὑρίσκονται στό : Ἡ ἀλήθεια γιά τίς ἠλεκτρονικές
ταυτότητες καί τήν Συνθήκη Σένγκεν (Συλλογή ἐγγράφων καί κειµένων) Ἔκδοση Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσµου “Ἅγιος
Κοσµᾶς ὁ Αἰτωλός”, Θεσσαλονίκη, (στό ἑξῆς : «Ἡ ἀλήθεια»). Ἐπίσης ἀρκετά ἐξ αὐτῶν εὑρίσκονται στήν ἔκτακτη
ἔκδοση τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου «Ἐν συνειδήσει», Ἅγια Μετέωρα, Αὔγουστος 1997(στό ἑξῆς : “Ἐν
συνειδήσει”). Προτείνοµεν, ὡς λίαν ἐπωφελῆ, τήν ἀναδηµοσίευσιν στόν «Ο.Τ.» ἀρκετῶν ἐξ αὐτῶν, ἰδίως ὅσων θά
ἐπισηµάνωµε κατωτέρω.
[2] Θέσις τήν ὁποίαν λογοκρίνει ὁ π. Βασ. Βολουδάκης, παρουσιάζοντας ψευδῶς ὅτι δῆθεν ὁ π. Ἐπιφάνιος συµφωνεῖ
µαζί του.
[3] Εἶναι λυπηρόν καί δηµιουργεῖ εὔλογον ἀπορίαν τό γεγονός ὅτι Ἱεράρχης σέ ὁµιλία του –καί µάλιστα ἀπό τόν
σταθµόν τῆς Ἐκκλησίας- ἐπετέθη κατά τῶν ἀγωνιζοµένων κατά τῆς «Κ.τ.Π.» ὡς δῆθεν ὑπερηφάνως προτρεχόντων
τῆς Ἐκκλησίας, ἐτόλµησε δέ νά χαρακτηρίςῃ τήν ὁµολογία τους ὡς «δαιµονικές φωνές»! Καί ὅµως οἱ ἀγωνιζόµενοι-
καί δή ὁ σεβαστός π. Σαράντης, τόν ὁποῖον φαίνεται ὅτι κυρίως ὑπονοεῖ- κινοῦνται καί οὐσιαστικῶς ἐντός τῶν
πλαισίων τῆς θέσεως τῆς Ἐκκλησίας, ὑπερµαχοῦντες αὐτῆς, ἀλλά καί τυπικῶς λαµβάνοντες προηγουµένως διά πᾶσαν
σχεδόν ἐνέργειά τους ἐπισκοπικήν εὐλογίαν.
[4] Ἐνῷ εἴχαµε ὡλοκληρώσει τήν παροῦσαν, Ἁγιορείτης ἀδελφός µᾶς ἀπέστειλε τήν ὑπό τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου
Ἰωάννου Φωτοπούλου εὐστοχωτάτην ἀναίρεσιν ὑπό τόν τίτλον : «Μέ τό “ἀρνίον” ἤ µέ τό “θηρίον”» τοῦ κακοδόξου
κειµένου «Σύ εἶ ὁ ἐρχόµενος...»(“Ο.Τ.” 14-1-11) τοῦ π. Β.
[5] Ἐάν ὑποσχεθῆτε ὅτι θά τήν δηµοσιεύσετε, θά ἑτοιµάσωµε πληρεστέραν καί λεπτοµερεστέραν ἀναίρεσιν, ἀφοῦ
προµηθευθοῦµε τό σχετικόν βιβλίον τοῦ π. Β. Μόνον, σᾶς παρακαλοῦµε, ἐάν ὑπάρχῃ περιορισµός στήν ἔκτασιν τῆς
ἀναιρέσεως, νά µᾶς ἐνηµερώσετε ἐκ τῶν προτέρων, ὥστε νά µή χρησιµοποιηθῇ ὡς λόγος µή δηµοσιεύσεως ἐκ τῶν
ὑστέρων, ἀφοῦ δηλαδή ἔχοµεν ὑποβληθῇ στόν κόπον.