Thot Zoti i madhruar n Kuran:Ather, prse kur (dikujt) i vjen (shpirti) n gryk para syve tuaj, ndrkoh q Ne jemi

m afr atij se ju, por ju nuk e vini re. (Vakia 83)

M pas, Zoti i madhruar prmend kategorit e njerzve gjat vdekjes. Kshtu, nse ai (n agoni) sht nga ata q jan t afrt (me Allahun), do t ket prehje, knaqsi dhe dhunti t Xhenetit. E, nse sht nga njerzit e s djathts, ai do t prshndetet: Paqe pr ty nga njerzit e s djathts. (Vakia 88-91)

Njerzit e t djathts, sht nj term q simbolizon ata q e kan adhuruar dhe i kan respektuar urdhrat e Allahut t madhruar. Ndrkoh q njerzit e t majts jan ata q i shkelin urdhrat e Zotit. Po ti o vlla dhe o motr, nga cila an keni vendosur t pozicionoheni? Do t jeni me njerzit e t djathts apo t majts?

Nse zgjedh q t jesh nga njerzit e s djathts, ather paqeja e Zotit dhe e melekve do t t shoqroj n do stacion. Kur t vendosesh n varr, do t t shoqroj paqja e dy melekve, Munker dhe Nekir. Pas tyre do t jen veprat e tua t ndershme ato q t shoqrojn me paqe dhe t mira, deri Ditn e Kijametit. N nj hadith t gjat, Profeti a.s rrfen at q i ndodh besimtarit nga asti kur i merret shpirti dhe derisa t qetsohet prfundimisht n jetn e varrit

Thot Profeti a.s: Me t vrtet, besimtari q sht duke u Thot Zoti i madhruar n Kuran, larguar nga kjo bot dhe duke iu afruar bots tjetr, q sht rreth ktij fakti: t cilve engjjt ua n momentet e vdekjes, i vijn marrin shpirtrat, duke qen t melek me rroba t bardha e pastr. U thon atyre: Shptimi me fytyr t bardh q u qoft mbi ju! Hyni n Xhenet, si shklqen si t jet diell dhe i shprblim pr veprat q keni kryer! ulen afr.

(Nahl 32) Dhe i del shpirti ashtu si rrjedh pika e ujit mbi siprfaqen e gots. M pas e marrin shpirtin e tij melekt e tjer dhe e ngjisin n qiell. Gjat rrugs do pyesin melekt q banojn n qiell: I Me vete kan qefin dhe parfume nga xhenneti. M pas kujt sht ky shpirt me ket arom t kndshme? sht i filanit, birit t i vjen meleku i vdekjes, i ulet tek koka dhe i thot: O shpirt filanit -do prgjigjen melekt, duke i mir, dil nga ky trup i mir n prmendur emrat m t mir, me t knaqsin e Zotit tnd! cilt e thrrisnin n dynja.

Ndrkoh, melek t tjer q e njohin, do i thon:Zoti t shprbleft me t mira. T shumta kan qen tubimet e tua duke prkujtuar Zotin. T shpeshta kan qen vizitat tona, ndrkoh q i luteshe dhe i faleshe Zotit t madhruar. Kshtu do t vazhdojn deri sa t ngjitn ne qiellin e shtat, ku do tu thrras Zoti duke u thn: Shkruajini veprat e robit Tim, tek veprat e njerzve t mir. T shkruhet emri yt bashk me emrat e njerzve t mir, do t thot t shkruhet prbri emrave t profetve, dshmorve dhe njerzve t ndershm. Kjo do t thot q ti tashm je caktuar q do jesh banor i xhenetit. Dhe kthejeni n tok, pasi nga toka i krijova, n tok do i kthej, dhe nga toka do ti ringjall prsri. Ather e kthejn n varr, ku do e pyesin dy melek: Kush sht Zoti yt? Kush sht feja jote? Kush sht profeti yt?

N fakt duken pyetje t thjeshta, por kjo sht nse Zoti, feja dhe profeti kan qen n zemrn tnde. Nse n zemrn tnde kan qen qejfet e ksaj bote, vshtir tu prgjigjesh atyre Besimtari do t prgjigjet: Zoti im sht Allahu, feja ime sht Islami dhe profeti im sht Muhamedi. Ather do dgjohet nj z nga lart: Robi Im tha t vrtetn, prandaj ia shtroni varrin me shtresat e xhennetit dhe i hapni nj dritare ku t shikoj vendin e tij n xhennet. Sa bukur! Varri, q sa i frikshm na duket, sht vendknaqsie pr besimtart e vrtet.

sht njsoj sikur shikon n televizor gjra t bukura dhe dshiron q ti jetosh edhe ti. Kurse n varr do t shikosh vendin tnd ne xhennet, shikon kopshte dhe lumenj, shikon shtpit e tua prej floriri dhe diamanti, shikon familjen tnde q t pret. Mrekulli! Pr at q e ka pasur frik varrin kur ishte gjall dhe ka punuar pun t mira, nuk ka pse t friksohet nga vdekja.

Ndrsa, ai q nuk e ka pasur frik dhe ka punuar pun t kqija, ai ka pse ta ket frik vdekjen. M pas i vjen nj burr me rroba t bardha dhe fytyr t bukur, t cilin e pyet: Kush je ti, pasi nga fytyra ngjan sikur je njeri i mir? Un jam puna jote e mir do ti prgjigjet. M pas do filloj ti lutet Zotit, duke thn: O Zot! Shpejtoje kiametin, q t takohem me familjen dhe fmijt.

Kurse kur njeriut t keq i vjen koha t ndahet nga kjo bot dhe t shkoj n botn tjetr, i vijn melek me fytyr t zez dhe rroba t zeza. Me vete kan qefin e parfume prej zjarri dhe i ulen afr. M pas i vjen meleku i vdekjes, i ulet tek koka dhe i thot: O ti shpirt i keq! Dil nga ky trup i keq, n zemrimin dhe dnimin e Zotit. Dhe i del shpirti n mnyrn m t dhimbshme. M pas e marrin melekt e tjer dhe ngjiten me t n qiell.

Por dyert e qiellit nuk u hapen, ashtu si thot ZOTI n Kuran: Kuran: "Ata t cilt i prgnjeshtruan argumentet tona dhe u treguan mendjemdhenj ndaj tyre, nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk hyjn n xhennet ashtu si nuk hyn deveja n vrimn e gjilprs." (Araf 40)

Do pyesin melekt e qiellit: Shpirti i kujt sht ky me kt arom t keqe? sht shpirti i filanit, birit t filanit- do prgjigjen melekt e filanittjer, duke e quajtur me emrat m talls me t cilt e thrritnin n dynja. Ather do t dgjohet nj z q vjen nga Zoti:

Shkruajini veprat e robit Tim n veprat e njerzve t kqinj dhe kthejeni n tok, pasi nga toka i krijova, n tok i kthej dhe nga toka do ti ringjall prsri.

Ather, e zbresin n varr, ku i vijn dy melek, t cilt do e pyesin: Kush sht Zoti yt?, Kush sht feja jote? dhe Kush sht profeti yt? Prgjigja e tij do t jet: Nuk e di, nuk e di!

Dgjoja njerzit t thonin dhe thoja edhe un si ata. Ather, do t thrras nj z nga lart: Nuk u prgjigj robi Im, prandaj ia shtroni varrin me shtresa zjarri dhe i hapni nj der, ku t shikoj vendin e tij n zjarr, nga ku ndjen t nxehtit e tij.

M pas i vjen nj njeri me rroba t zeza dhe me fytyr t shmtuar, i cili i thot: Un jam puna jote e poshtr. Ather fillon dhe lutet: O Zot, mos e bj kiametin!

Ky hadith pyet secilin prej nesh se cili jemi prej ktyre t dyve. Gjithashtu, na tregon se far do t punosh do t korrsh.

N fund, ju prshndesim me prshndetjen islame: Paqja e Zotit qoft mbi ju!