[Note : Alam nyo ba kung anong ibig sabihin ng title ng "afgitmolfm"? Natural hin di!

:))) Ayun, malalaman nyo na lang sya sa huli. Isa to sa mga favorite stories ko.. NGAYON! Wala lang, share! :P Tska hindi ulit ito akin. Sige Vote and Comme nt na lang, kung gusto nyo. ] Chapter 1: He's a very mysterious guy. Mailap siya sa mga tao. He keeps hiding something fr om us. Tahimik lang siya. Parang may sariling mundo na ginagalawan. Para bang wala lang sa kanya 'yung nasa paligid niya. Hindi siya ngumingiti. Blank lang lagi ang expression niya. Hindi siya mukhang nagagalit, nalulungkot or natutuwa. Just plain blank. And it' s kinda...weird. "napapadalas 'yang pagtitig mo kay Art ah?" Natauhan ako sa pagsalita ni Nate. T inignan ko lang siya habang naglalakad kami. "crush mo nu?" "err. Over my dead beautiful and hot body" "ha? Ano 'yun Ianne? May sinasabi ka? mahina signal dito! Tek *creek* wa *creek* la *creek* ak *creek* aray!" binatukan ko siya. Nantitrip na naman kasi e. amp. "ang epal mo talaga" "atleast gwapo" tinataas taas pa niya 'yung kilay niya. As if totoo. "owkei. Kaw na" inirapan ko lang siya. "ako na gwapo?" tinignan niya ako ng malapitan. Bata talaga oh. "ha? Ano 'yun Nate? May sinasabi ka? mahina signal dito!" sabay tawa ko ng malak as. Nagpout lang siya nun. Ginaya ko pa kasi pati accent and everything niya. Ka la niya siya lang marunong mantrip ha. "ang GG mo" baklita ang putek. Nang iirap! "aba. Cute naman" ngumiti ako ng nakakaloko. 'yung killer smile ba. teka. Saan nang galing 'yung shades? Haha. "agh!" tinakpan niya mukha ko ng kamay niya. "can't resist the cuteness, argh!" oha oha. OA lang 'yaan. "sira ka talaga" tumawa lang kaming dalawa nun hanggang sa marating na namin 'yu ng classroom. Kakatapos lang kasi namin mag lunch nun. After bumalik ng classroom, we parted our ways. As if sobrang layo, nasa harap k o lang siya nakaupo. Hihihihi. Chemistry at Geometry. 'pag pinagsama, sabog ang utak. Pero don't worry. There's always a solution for every problem. Matulog. And tenen! The problem of yours i s solved! Kaya two hours din akong natulog nun. 'yan ang masasabi kong solve! Inayos ko na mga gamit ko para makapunta na sa sobrang layong locker area. Sa ka bilang ibayo pa kasi ng mundo lockers namin e. "ei Ianne, balikan kita dito. Pinapatawag ako ni ma'am" tumango lang ako then he kissed my cheeks. Gulat kayo nu? Hindi niyo man tanungin, at hindi ko naman pinagmamayabang pero p

arang ganun na nga. Kakasagot ko lang kay Nate kahapon. HAHAHAH. Teka. Kinikilig ako ee >___< Oh-kay. Back to the story bago sumabog ako sa kilig. Sinuot ko na ang back pack ko at dinala na ang mga books at notebooks ko. Nagsim ula na akong maglakbay papuntang locker area ng biglang... BOINK BOINK BOINK BOINK BOINK BOINK BOINK BOINK *sound epeks inspired by my beloved tots aka kaycee aka prettychq18* Ang mga books koooooooooooooooooo~ ai.. teka. Kulang. Ang mga books at notebooks kooooooooooooooo~ Napatingin ako sa bumunggo sa akin. Tinignan lang niya ako sa mata. I felt somet hing beat. Tae. Puso ko pala 'yun. Hahaha *hi sabaw! Kaway kaway* "hey you! Do you know me!?!" *hoi pindot my poo~ * aba. Walang imik. Dinaanan la ng niya ako matapos niya akong tignan. Tae. What do I expect? Eh si Art 'yun. The emotionless guy. Chapter 2: Feast day ng klase namin ngayong araw. Alam niyo ba 'yun? 'yun 'yung araw na ice celebrate ng isang section 'yung death or birth day ng isang Saint. Catholic sch ool kasi kami e. alam niyo na... mabait ako. Sino saint namin? Aba. Sino pa ba? Di ko alam e. wala akong pakielam dun. Haha. Ngayong araw, wala kaming gagawin kundi ang kumain, magdaldalan, magsaya. Walang klase at walang chemistry at geometry! Yehey!! Nakaupo lang ako ngayon. Kasama ko si... Nate. Syempre. Di na 'to mahiwalay sa a kin e. namimis ako kagad. Hihihi "alam mo" nakatingin lang ako sa kanya. "hindi pa. ano 'yun?" "dapat close na pala tayo nung fieldtrip natin sa enchanted kingdom nun" hindi p a kasi kami close nung fieldtrip namin. Pagkatapos nun dun lang kami naging clos e. "oh bakit?" tinignan ko lang siya with a weird look. "para nung nakasakay tayo sa space shuttle..." nagpause siya. "ano nga?" may pasuspense pang nalalaman e. "...ihuhulog kita!" sabay tawa niya ng malakas. Binatukan ko naman din siya ng m alakas kaya fair lang. "ang sama mo!" nagpout lang ako. "ai.. hindi pa naman ako tapos e. may kasunod pa 'yun" ngumiti lang siya sa akin . "ano?" "para 'pag nahulog ka. ako sasalo sa'yo" biglang nanahimik ang buong paligid. Na

patingin ako sa mga kaklase naming nakatingin sa amin nang biglang... "AYIEEEEE. SOBRANG CHEESY!!" tawanan sila nun. Mga adik na kaklase. "amp ka talaga" kunwari hindi natutuwa pero ang totoo niyan. KINIKILIG AKOO~ hah a. Tae Gusto niyo ba malaman ang nakaraan namin ni Nate? Sa gusto niyo at sa gusto niyo . Ikukwento ko pa din. Ganito kasi 'yan... **Flashback** "yo!" napatingin ako sa nag'yo sa akin. Kaklase ko palang si Nate. Ang epal na s i Nate. "oi. Bakit ka nakatulala sa akin? Crush mo ako nu?" nanlaki mata ko sa sinabi niya. "ang lamig ah.. grabe. Giniginaw ako. nag iisnow na ba?" nag act naman ako na pa rang giniginaw talaga. Naghanap pa nga ako ng jacket e. haha "oh? Kelan pa nagsnow dito?" umupo siya sa tabi ko nun. Wala kasing teacher kaya walang ginagawa. "ewan ko sa'yo" ang adik niya makipag usap. Parang abnormal e. "alam mo Ianne. Kung gusto mo ako, papayagan naman kitang manligaw e" tinaasan k o siya ng kilay nun. "'wag ka nang mahiya sa akin. 'di naman kita babasterin e. pero magpapakipot muna ako. ilang minutes ba gusto mo bago kita sagutin?" "nababaliw ka na ba?" tumawa ako nun. Ang lakas talaga ng trip nito. "ikaw naman e. 'wag ka na mahiya sa akin. Ang tatanungin mo lang naman sa akin a y 'Nate, pwede bang manligaw?' ganun lang!" pagmamayabang niyang sabi. Epal tala ga oh. "ayoko nga. Eww ka. umalis ka nga dito" tumawa ako ng malakas. Nagpout lang siya nun. "ayaw mong tanungin sa akin 'yun?" umiling lang ako. with matching dila pa. "aya w mo talaga?" "ang kulit mo" kinuha ko 'yung notebook ko at nagsulat na lang ng kung anu-ano. Para lang hindi na siya tignan. "ako na nga lang" tumayo siya nun. "ha?" napatingin ako sa kanya. E ang tangkad pa naman niya, buset. Super taas ul o ako a. nanakit 'yung leeg ko. Haha Yumuko ako nun kasi biglang lumuhod si Nate sa harap ko. Eh di ba nga, tinitigna n ko siya. I just gave him a weird look. "Ianne, pwede bang manligaw?" **End of Flashback** and that was the start of our love story 2 minutes ago este 2 weeks ago. :] Chapter 3:

Kanina pa ako dito sa classroom mag isa. Ang dilim na nga dito e! hinihintay ko kasi si Nate, may gagawin lang daw siya. Hanggang ngayon, uwian na namin wala pa din siya. Amp. Asan na ba 'yun? Natatakot na ako ee. Nakaupo lang ako sa upuan ko ng biglang... AWOOOOOOOOOOOOO. Napatayo ako bigla at nagulo ko ang mga upuan. Nagmadali akong tumakbo sa may pi ntuan ng... BLACK OUT. Oh shet. Baket nagdilim?! Sisigaw na ba ako o hindi? May nagtakip ng mga mata ko ! O hindeeee. Sisigaw ba ako? pero teka.. ang bango naman ng nasa likod ko. Ang sarap singhutin. Haha. "s-sino ka?" "sshh" 'yun pa lang. alam ko na.. alam ko nang.. HINDI KO SIYA KILALA!! Omg. Par ang nilagyan niya ako ng panyo sa mga mata tapos tinakpan niya 'yung bibig ko ka ya di ako makapag salita. Pinapalakad lang niya ako. KINIKIDNAP NA BA AKO? Ilang minuto ng paglakad lakad at ilang dapa at subsob ko sa sahig. Bigla akong pinatigil ng naghahawak sa akin. Wala pa namang nawawala na body parts ko at hin di naman ako minamanyak as of now. Tinanggal ang piring ko at OMG. Am I in heaven? Ansakit sa mataaa~ anliwanag. Am p. May kumalabit sa akin. Napatingin ako sa likod. "Nate?" ngumiti lang siya sa akin. "ikaw pala 'yun!" tumawa ako. hindi ko kasi n akilala 'yung boses niya! "amp, di mo ba ako kilala?" nag pout na naman siya. Hinawakan ko na lang kamay n iya sabay sabi: "akala ko kasi gwapong kidnapper e. gwapong asawa ko pala" ayieee. Ang cheesy ko . HAHA. BOOG. Sinampal niya ako. napahawak ako sa kanang pisngi ko. "why... why... bakit mo ako ginaganito!?" nabatukan naman ako ni Nate ng wala sa oras. Ampupu. Ang sakit nun ah. "sira ka talaga. dampi lang 'yun e. OA mo talaga" hinawakan niya 'yung kamay ko. Parang kinabahan naman ako na ewan. Bigla kasi siyang sumeryoso e. "bakit?" tinignan ko lang siya na nakatingin sa baba. Nasa rooftop kasi kami. An g nasa baba, sementeryo. Kaya pag bumagsak ka, ayun. Libre ang libing. Haha. "tingin ka"

Napatingin naman ako sa baba nun. Nakita ko ang 'yung mga lapida, naka form na p aheart shape! Hinawakan ng mahigpit ni Nate 'yung kamay ko. "sabi ko dati nung bata pa ako, papakita ko 'yang mga lapidang 'yan sa taong pin aka mamahal ko..." medyo kinilabutan ako ng bahagya kasi mag nonovember na pero parang ang...sweet. "parang narinig ko na 'yang linyang 'yan" tinignan ko siya na nakatingin din sa akin na nakangiting aso. Napaisip ako ng kaunti. AHA. "gung gung pyo! Ikaw ba 'y an!?" tumawa kaming dalawa nun. "ang galing ah" nag apir kami nun. Adik talaga 'tong lalakeng 'to kahit kelan. " pero seryoso ako" tinignan ko lang siya nun. "san?" lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Tinignan niya ako ng s eryoso sa mata at sinabing... "ikaw lang Ianne, ang dadalhin ko dito. Mamatay man ako at makasama d'yan sa lib ingan na 'yan. Ikaw pa din talaga. Pangako" sa mga salitang 'yun. Kinilabutan ak o sa sobrang kilig. Chapter 4: Nasa sm kami ngayon ni Nate. Celebrating our 3rd monthsary... JOKE. 3rd weeksary palang pala. Excited lang ako. haha. Naglalakad lakad lang kami. Ang weird nga ng feeling ko e. unang una, ANG DAMING TAO. Grabe. Uber crowded men, 'ya know?! My skin is being touched by so many pe ople who are bunggoing me. Gahd. Second of all, ang bilis maglakad ni Nate. I fe el so nakakaladkad e. and third of all... para nang falls 'yung kamay ko. Kanina pa kasing 11am hawak ni Nate kamay ko. E 3pm na po ngayon! Gahd naman, 'yung ka may ko e. nagpoproduce ng napaka raming sweat, ayaw pa din niyang bitawan. Haha Sa wakas, tumigil na din kami sa paglalakad. Nasa tapat kami ng CR. Ewan ko ba, mga 2 minutes na kaming nasa tapat ng cr e. "Ianne" napatingin ako sa kanya. "ayoko mang bitawan ang kamay mo. Pero ihing ihi na kasi ako e! kung pwede lang dalhin na kita sa loob pero baka Makita mo ang dapat na hindi Makita. Teka lang ah!" kumaripas naman siya papasok sa cr nun. Napapasok nga ako ng kaunti sa cr n g boys paano ayaw pa bumitaw. After ilang minutes, sumalubong sa akin ang nakasmile na si Nate. Hahawakan niya dapat ang kamay ko pero nilayo ko. "eww ka. maghugas ka nga. Kadiri ka ah" nagsad face siya sabay pasok ng cr. Ang kulit e nu. Parang bata. Lumabas ulit siya sabay hawak sa kamay ko. Tae, di na ako nakailag ah. Ang bilis e. tinignan ko siya ng masama. Aba, bigla ba naman akong dinilaan. "kala mo ah! Akin lang 'tong kamay na 'to!" sabay kiss sa kamay ko. Ai.. ai... k inikilig ako. haha. Nagsimula na ulit kaming maglakad. Tumigil siya sa harap ng unisilver. Pumasok k ami sa loob.

"welcome, ma'am sir" nakangiting sabi nung sales lady. Tae 'yung ngiti e, parang kakainin na si Nate. "ano po kailangan niyo?" ai.. tae tae tae. Anong klaseng tingin 'yan babae ka!? arf! Parang ang sarap kagatin ng mata ah. Luluwa na sa harap ni Nate. Amp! "ano, couple ring po sana" "ai, girlfriend mo?" nakatingin sa akin 'yung babae. Tinaasan ko siya ng kilay k o. As in sobrang taas, kasing taas ng kisame. "obvious?" tinaas ni Nate 'yung kamay niya na hawak kamay ko. HAH! In your face! Malanding sales lady ka ah! "ow, ano nga ulit kailangan niyo?" naaasar talaga ako sa pagmumukha ng babaeng ' to. Parang mali pagkakatabas ng mukha e. "ang bingi ah, couple ring nga e" hindi ako nagagalit. Promise. Ok pa naman ang blood pressure ko e. di pa ako high blood. Tumango lang 'yung babae. Sabay IRAP SA AKIN! Nako ah, pag ako.. pag ako talaga. Ai nako. Ilang minutes din kaming pinaghintay nung malanding sales lady. After long long years and decades. Bumalik siya with 1 couple ring. 'yung isa, mas malaki sa isa . Napatitig ako. ang ganda kasi e, kumikinang siya! So shiny! Ang design niya, simpleng singsing lang siya. Walang bato pero may mga nakaukit na maliliit na asterisk, na parang nag niningning. Ang gandaaaaaaaa~ "ui Ianne, baka malusaw 'yung singsing ah. Naglalaway ka pa" tinignan ko si Nate , pinagtatawanan na naman ako. ampupu nito ah. "magkano ba?" tinignan ni Nate 'y ung malanding sales lady. "15oo ang isa, pero dahil gwapo ka naman, 3ooo 'yung dalawa" nagkatinginan kami ni Nate nun. Teka.. parang.. 15oo + 15oo = 3ooo? "kalokohan mo ate ah" sabay tawa naman ni malanding sales lady. Amputek ka. buse t "ano? Bibilin niyo ba? Masyado kasing naeexpose e, baka madumihan" arte nito! "tara na Nate, ang mahal" paalis na sana ako ng bigla niya akong hilahin pabalik . Nabunggo ko pa nga siya e. "eto, 3oo1, keep the change" naglabas ng tatlong libo at piso si Nate galing bul sa niya at binigay dun kay sales lady. "wow, ang galante mo mag tip ah, teka. Ibabalot ko lang" "'wag na" napatingin kami ni sales lady kay Nate. "oh" binigay sa akin ni Nate ' yung mas malaking singsing. "lagay mo na sa daliri ko" napanganga naman ako ng k aunti dun. "bilis" aba, demanding! Inilagay ko naman 'yung singsing sa daliri niya. Tuwang tuwa naman 'tong si Nate , amp. Bata talaga oh.

Naglakad na kami palabas ng unisilver. Ilang lakad pa kami nun at napag desisyun an na naming umuwi. Syempre, hatid niya ako. gabi na kasi e. baka marape siya. "Ianne" napatigil ako nang sabihin niya 'yung pangalan ko. Wrong timing e, tapat pa ng simbahan gustong tumambay. May kinuha si Nate sa bulsa niya, 'yung singsing. Hinawakan ni Nate 'yung kamay ko sabay halik sa kamay ko. "mawawala lang pagmamahal ko sa'yo pag nasira 'tong singsing na 'to. Mahal na ma hal kita Ianne" isinuot niya 'yung singsing sa daliri ko. Kiniss naman niya ako sa cheeks sabay bulong nang: "pari na lang kulang at mga magulang natin, akin ka na" Chapter 5: Kanina ko pa tinititigan 'tong singsing. Gusto ko na ngang lusawin e. Gahd. I fe el like in heaven. Alam mo ba 'yun. 'yung pagkasabi niya na pari at magulang na lang namin 'yung kulang... parang. I feel so loved. Antaeeee~ kinikilig akoo~ "bakit mahal mo si Nate?" Bumalik ako sa katinuan ko nang tanungin sa akin ng kaklase ko 'yan. Talaga nama n oh, mga chismosa. "bakit mahal ko si Nate?" napaisip din ako sa tanong na 'yan. Bakit ko siya maha l? Kasi ano.. kasi... "kasi..." biglang nagsilapitan mga mukha ng kaklase ko sa akin. Talking about ch ismosa talaga. Haha "kasi ano... sweet siya" oo, tama. Ang sweet kasi niya e. nilalanggam na nga 'yu n e. "ano pa?" "ano pa?" para akong nasa hot seat e. nag iinit na pwet ko dito. "kasi.. mabait. Gentleman. Galante. 'yung ganun. Basta..." "AYIEEEEEEEEE" synchronize nilang sinabi 'yan. Mga walangya. Kaya sila humiyaw p aano, dumating na si Nate. "tska tignan niyo naman oh" pinaupo ko sa tabi ko si Nate. "gwapo, di ba?" teka, parang nagsinungaling ata ako. "bakit? Ano meron sa kagwapuhan ko?" "HA!? ANO 'YUN NATE!? MAY SINASABI KA?!" nagsitawanan mga kaklase ko nun. "adik mo Ianne, binabara si Nate e. ganyan ba talaga kayo ka sweet?" tumawa lang ako nun. Bakit nga ba ang weird namin, nagbabarahan. "eh ikaw Nate, ano ba nagustuhan mo kay Ianne?" napatingin ako kay Nate. Hindi k o din kasi alam kung bakit niya ako niligawan nun. Weird. "ano.. nakakahiya e" kinamot niya ulo niya. Shet. May kuto ba siya!? haha "ano nga!?" mga chismosa nga naman. Gagawin ang lahat, para sa chismis. Nakating

in lang ako sa kanila. Hinihintay 'yung sagot ni Nate. "kasi..." "kasi...?" nagsilapitan na naman mga mukha ng kaklase namin sa amin. Kulang na l ang, magpalit na 'yung mga mukha namin e. "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "mabait siya" "SHET YOU AH" tinaasan ko siya ng kilay. Buset e. parang sirang plangka. "hindi pa kasi ako tapos e, teka lang" huminahon muna ako. "mabait siya... aray!" binatukan ko na siya nun. Pinaulit ulit ba naman na mabai t ako e. ang epal talaga oh. "teka lang kasi!" "oh ano nga?" "tska, siya kasi si Ianne e" napa'huh' naman ako sa sinabi niya. What's with me? "ano meron kay Ianne?" "alam ko kasing si Ianne lang... 'yung taong mamahalin ko" Sa tingin ko, sa asuk al pinaglihi 'to. don't you think? Chapter 6: "Ianne, si Nate?" Marami rami na din ang nagtanong sa akin ng tanong na 'yan. 3 days na kasi ang n akakaraan simula nang hindi pagpasok ni Nate sa school. I have no idea kung ano ba ang nangyayari sa kanya ngayon. hindi ko siya macontact at hindi niya ako kin ocontact. And to tell everybody the truth... I'm fvcking worried about him. Asan na ba si Nate? Ugh. Hindi ko alam kung ano ba mararamdaman ko. magagalit ba

o malulungkot. I feel like crying. Ewan. Nakakainis naman kasi e. Last text ko na 'to talaga. Last na 'to! At kapag hindi pa siya magreply, wala n a akong magagawa. mensahe na ibibigay kay: <3.NateKo Ui, tae ka. Asan kba? Dami nang naka2mis sau d2.. pati na ako >___< 1 minute. 2 minutes. 3 minutes. 4 minutes. 5... 1o... 6o minutes? Bakit ba ang b ilis nang oras? parang feeling ko nag iinit na mukha ko. nagblink ako, once. Twi ce. Lumabo paningin ko kasi... My eyes were filled with tears. Ayoko man umiyak pero parang hindi ko mapigilang hindi umiyak. Nasa CR lang ako ngayon, hindi na ako pumasok sa susunod na subj namin. Hinihintay ko text niya p ero wala talaga. Ano na ba nangyayari sa kanya? Namimiss ko na siya. Pinunasan ko muna 'yung luha at naghilamos. I need to freshen up para hindi nila mahalata na umiyak ako-or should I say naluha. Papalabas na sana ako ng CR nang bigla akong nakarinig ng boses. MUMU!? Hindi, b abae... na parang... nagcoconfess? "Maniwala ka na kasi sa akin" hindi ako tumitingin pero sa tingin ko, parang umi iyak na 'yung may ari ng boses. "bakit ba ayaw mong tanggapin pagmamahal ko sa'yo?" eh? gara naman nun. Uso ba ' yan dito sa 'Pinas? Babae 'yung nag coconfess. Err. "Art..." nanlaki mata ko nang tawagin ng boses nung babae 'yung pangalan ni Art. Napatingin tuloy ako ng wala sa oras at nakita ko ang isang cute na babae na ka sama si...Art. What's with them? "paano mo nasabing mahal mo nga ako, ha?" kinabahan ako bigla sa pagsalita niya. ngayon ko lang kasi narinig 'yung boses niya e. parang ang cold...gininaw naman ako bigla. Haha. "alam ko kasi sa sarili ko 'yun, I know that i'm already inlove with you" parang naawa naman ako bigla dun sa babae. para kasing ano e. nagmamakaawa siya? magan da na sana siya, parang desperada nga lang. "prove to me" still, napaka cold ng boses niya. 'yung parang walang emosyon. Mah inahon pero parang.. walang kahit na emosyon sa boses. "i'll do anything" ngumiti 'yung cute na babae. "kung mahal mo nga ako" nakasilip lang ako sa kanila. 'yung babae 'yung parang k aharap ko tapos si Art 'yung nakatalikod sa akin. "ano?" "have sex with me" napapalo ako bigla sa pintuan nang marinig ko 'yun. Tumakbo a ko papunta sa 3rd cubicle. SHET! Kinakabahan ako. haha. Nashock naman kasi ako d un e. hello? What's with that. HAHAHA. Naghintay muna ako ng ilang minutes. Pagbukas ko ng pintuan sa cubicle ko. ayun, wala namang tao. Pag labas ko ng CR...

"FAAAAAAAAAAKSYEEEEEEEET" nashock ako ng uber super duper mega hyper supermarket ng bonggang bongga. Ikaw ba naman e nu, kaharap mo si Art. Kakashock! Amp. "uh.. ano.. uh.." binalik ko ang naubos kong poise sa pagsigaw ko ng faksyet. Tu mayo ako ng maayos. "baket?" "'wag kang maniniwala sa mga nakikita mo, lalo na sa mga naririnig mo" with that , naglakad na siya palayo. Huh? Ano ibig niyang sabihin dun? Chapter 7: Ang weird ni Art. 'yan ang pinaka best way para madescribe siya. Pag pasok ko ng classroom. Biglang lumapit sa akin 'yung kaklase ko. "Ianne, may balita ka na ba kay Nate?" sus. Si Nate, amp. Hanggang ngayon wala p a din siya. Nakakainis na. "wala pa" umupo ako nun. Ngayong araw, ayoko munang isipin si Nate. I want my mi nd to be full of thoughts para kahit isang araw lang, mapahinga ang isip ko kaka isip kay Nate. "sabi ni Mea, nakita daw niya si Nate kahapon sa caf.com" napatingin ako sa kakla se ko. kahapon sa caf.com? bakit siya pupunta dun? At bakit siya pupunta dun pero hindi siya pumapasok? Nag cucutting ba siya? "sure kang si Nate 'yun?" "oo daw. Eh di ba glass window 'yun. nakita ni Nate na nakatingin si Mea. Parang nagtatago daw" nagtatago? Bakit siya magtatago? What's with him? "sa tingin mo ba andun siya ngayon?" "'yun ang hindi ko alam" umalis na 'yung kaklase ko kasi dumating na 'yung teach er namin. Napaisip ako. what if kung pumunta ako ng caf.com? e sandaling byahe lang naman ' yun mula dito sa school namin. I wanna ask everything. Uwian. Nagmamadali akong pumuntang locker area para ilagay na mga books ko. nung nasa l ocker area na ako... Nakita ko si Art. Kabog ng dibdib. Parang nanlamig 'yung pawis ko ng Makita ko siya sa harap ng lo cker niya na nagbabasa ng parang letter? Nakastationary kasi e. nagulat ako ng b igla siyang tumingin sa akin. Napatingin ako sa ibang direksyon tapos nagmadalin g ilagay sa locker ko 'yung mga gamit. Hindi ko na siya tinignan pa nun. Ayoko n ang tignan pa 'yun. baka mamaya, ano pa mangyari e. Nung nasa tapat na ako ng caf.com. wala akong makitang Nate. Kaya pumasok ako sa loob, hinanap si Nate. Malaki kasi 'tong caf.com. may kainan at may computeran. N ung pumunta ako sa computeran, bigla akong napaupo sa upuan.

SI NATE BA NAKITA KO? Tinignan ko ng mabuti. Si Nate nga! tinignan ko kung ano ginagawa niya sa comput er, no. teka. Hindi siya nagcocomputer. Nakatabi lang siya dun sa isang babae, w hich is nagcocomputer. Unang tanong ko sa isip ko. Magkasama ba sila? Nalaman ko na lang na magkasama nga sila nung biglang tumayo si Nate. Parang nag bbye siya dun sa babae. at pucha. NAGBESO PA! agh. Ayoko mang magalit. Ayoko mang magselos pero oo, NAGSESELOS AKO! nagtago muna ak o, pagkaalis ni Nate. Umalis na din ako ng caf.com. Ang weird, ang weird talaga ng feeling ko. parang dinudurog 'yung puso ko habang nasa jeep. Hanggang pag uwi. Ang sakit sa damdamin. Ang bigat sa puso... Teka. Parang baliktad? Masakit sa puso at mabigat sa damdamin pala. HAHAHA. Dirediretso ako sa kwarto at humiga. DING DONG dantes. haha 'yung cellphone ko? (lol, ganda ng ringtone e. haha) DING DONG DING DONG DING DONG DING DONG Pagtingin ko sa screen, isa lang ang nakita ko. <3.NateKo Calling... Accept Reject

Bigla akong kinabahan. Napatitig sa cellphone ng isang minuto. Hanggang napagdes isyunan kong... "h-hello?" hindi ko alam kung ano ang mafifeel ko. kinakabahan ako kahit wala na mang dapat ikakaba. "mahal kita" TOOTs TOOTs TOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTs Naluha ako ng hindi ko alam. Nakatapat pa din 'yung cellphone ko sa tenga ko. An o ba talaga ang mararamdaman ko? ang gulo mo Nate, sobra. Chapter 8: Monthsary na namin bukas. Pero hindi ako pumasok ngayon. Para kasing nalulungkot talaga ako sa mga pangyay ari e. buong araw lang akong nagmukmok sa bahay. Kumain ng kumain. Nagcomputer m agdamag. Kinabukasan.

Pumasok ako. hindi naman sa nag eexpect ako pero gusto ko Makita siya ngayon. Gu sto ko Makita ang Nate ng buhay ko. Namimiss ko na siya, kahit na nasaktan ako d ahil sa kahapon ng kahapon. Pagpasok ko ng classroom, unang hinanap ng mga mata ko si Nate. Pag observe ko s a paligid, wala. Wala akong nakitang Nate. Oh well, don't lose hope. May recess pa naman. Baka half day? Recess... Lunch. Ni hindi na ako nakakain kakahintay sa kanya. Wala pa din. Ano na bang mangyayari? Magkakahiwalay ba kami na walang closure? Ayoko, ayaw. Paran g hindi ko kaya 'yun. Uwian, naisipan kong pumunta ng caf.com. incase na baka andun siya ngayon. Pagpas ok ko sa caf.com. unang tumambad sa akin ang mukha ng isang babae na nagcocompute r, kasama ang isang lalaki na kamukha ni Nate. No.. hindi kamukha, kundi si Nate talaga 'yun. Nagtatawanan pa sila nun, nasa harap lang nila ako. hindi nila ako nakikita kasi busy na busy sila sa harap ng computer. Pumunta ako sa likod ni Nate nang hindi niya nahahalata. Bago ko pa Makita 'yung ginagawa nila sa computer.. "Ianne!?" parang gulat na gulat siya ng Makita niya ako. tinaasan ko lang siya n g kilay. Pati 'yung babae, napatayo bigla. "Happy Monthsary" ngumiti ako sa kanilang dalawa. Tinignan ko ng masama si Nate, pati na din 'yung babae. Lumakas tibok ng puso ko, nanlamig 'yung buong katawan ko at nanghihina. "thank you" naglakad ako palayo. Paexit ng caf. Hindi ko alam pero ayun, tumutulo na naman 'yung pesteng luha ko. Pilit kong pinipigilan pero pilit siyang lumala bas sa mga mata ko. Napaupo ako sa harap ng caf, sa kalsada. Wala na akong pakielam kahit na maraming nakakakita sa akin. Wala na akong pakie lam kahit na nakakahiya na. wala akong pakielam kahit na nakikita ako ng maramin g tao na parang gusgusing bata na naiwan ng nanay kaya umiiyak. Ang gusto ko lang ngayon, ilabas lahat. Ilabas lahat ng"ai bastos" napatayo ako ng hatakin ako ni Nate patayo. Umiiyak pa din ako, nanl alabo na nga mata ko dahil sa iyak. Nahihirapan na din ako huminga. Tinignan ko mukha niya pero malabo nga dahil sa mga luha ko. "ano bang ginagawa mo Ianne, 'wag kang umiyak. Nasasaktan ako" niyakap niya ako ng mahigpit. Umiiyak pa din ako, nanghihina buong katawan. Gusto ko man siya itu lak pero hindi ko kayang galawin 'yung katawan ko. "nakakainis ka" iyak lang ako ng iyak. Gulong gulo na ako, ano na ba gagawin ko? Ha Nate, ano na ba? "b-baket? Tahan ka na, please" kumalas ako sa pagkakayakap niya kahit hinang hin a na ako. "ANONG BAKET? HINDI MO BA ALAM, HALOS 1 WEEK KANG HINDI PUMASOK SA SCHOOL WITHOU T EVEN TELLING ME WHERE ARE YOU OR WHAT'S GOING ON?! TAPOS MARIRINIG KO NA LANG SA KAKLASE NATIN NA DITO KA SA CAF.COM PUMUPUNTA. AND THEN, MAKIKITA KONG KASAMA MO 'YUNG BABAENG 'YUN!? WHAT ARE YOU SAYING NA 'BAKET' HA!? HINDI MO BA RAMDAM, MISS NA MISS NA KITA. ALAM MO BA 'YUN? AT NGAYONG 1ST MONTHSARY NATIN, HINDI KA MAN LANG PUMASOK PARA BATIIN AKO. ANO NA BA NANGYAYARI HA NATE? GUSTO MO NA BANG TUMIGIL NA LANG TAYO?" tinanggal ko 'yung singsing na binigay niya sa akin. "at

etong singsing na 'to, binabalik ko na sa'yo! Ibigay mo na lang d'yan sa babae mo!" binigay ko sa kanya 'yung singsing. Bigla naman siyang tumawa. "Ianne" tinignan ko lang siya ng masama. "ano ka ba naman..." tawa siya ng tawa. As if may nakakatawa sa nangyayari sa amin. Nakakainis. He's not taking everyth ing seriously. "tumahan ka na nga, before I explain everything" so ayun, ako naman si uto uto a y pinilit ang sarili na tumahan. After ilang minutes, tumigil na din ako sa pag iyak. Humihikbi na lang pero kaunti na lang. "ok, first of all. Nag absent ako ng 3 days dahil pumunta kami ni papa sa bicol for some business. Hindi ako nakapagtext sa'yo nun kasi naiwan ko ang cellphone ko dito sa Manila. Second, 'yang babaeng 'yan ay pinsan ko na isang programmer. Si ate Aika 'yang babaeng 'yan. 3rd of all, kaya nag absent ako ng dalawang araw at laging andito sa caf.com dahil nagpapagawa ako ng website kay Ate Aika." Napa nganga ako ng kaunti sa sinabi niya. Napatingin ako sa sinasabi ni Nate na ate A ika, nakangiti lang siya na nagwave pa ng kamay. "at ano ka ba Ianne, hindi mo b a tinitignan 'yung cellphone mo?" Bigla akong napaisip. 'yung cellphone ko? Simula kahapon lowbat 'yun e. "b-baket?" "I was calling you kahapon. To meet me here at 6pm. Kasi sabi ni ate Aika, mases ettle na 'yung website ng 5.3o. eh pumunta ka ba naman dito ng 3.oo e" "ha?" "regalo ko sana sa'yo 'yung website natin. Ako gumawa ng lahat ng designs dun. S i ate Aika lang ang naglagay ng mga gusto ko... ano? Ok na ba 'yun?" nanliit ako sa kahihiyan ng marinig ko 'yung paliwanag niya. "hindi nga?" niyakap na naman niya ako tapos tumawa. "sira ka talaga, iiyak iyak ka ng wala namang dahilan. Ikaw talaga oh" pinisil n iya 'yung pisngi ko. "ang cute cute mo talaga, para kang bata" ginulo niya 'yung buhok ko sabay ngiti niya. Napangiti na din naman ako. "amp ka naman kasi ee" natatawa ako sa kahihiyang nangyari sa akin ngayon. Nakak aasar talaga! I was making conclusions with out even thinking, gahd. "so ano, uwi na tayo sa bahay natin. Este, sa bahay mo. 6pm, buksan mo website n atin, ha?" kiniss niya ako sa cheeks. "ai, makalimutan ko pa" sinuot niya 'yung singsing sa daliri ko. "'wag mong tatanggalin 'yan, kakatayin kita! Sige ka" "ai, teka, may nalimutan pala ako sa loob, d'yan ka lang! ayokong mawala ka" gin ulo na naman niya buhok ko. Habang naghihintay. Nakita kong papunta sa direksyon ko ang isang lalaki. Isang pamilyar ang mukha. Si Art? Bago pa man siya pumasok sa shop, tumigil siya sa gilid ko. "bago ka maniwala, alamin mo muna" pumasok siya sa loob pagkatapos niyang sabihi n 'yun. Dumating naman si Nate. "o, tara na" Umuwi na kami, este ako pala. Naghintay muna ako ng ilang oras at binuksan ang w ebsite namin ni Nate. Sa dinami dami ng nakalagay 'dun. Isa lang ang nag caught ng attention ko.

PINDOT! <<poo? ikaw ba 'yun? Siguro nga, tama si Art. Even though he's kinda weird. The words he's saying mak es sense. So much sense. Chapter 9: Naatasan 'yung section namin na magpalipas ng isang gabi sa school. Aayusin kasi namin 'yung gymnasium for an event para sa mga alumni. So here we are, in the g ym para mag overnight. 7.3opm at hindi pa din kami kumakain, busy kasi kaming lahat. Sa laki ba naman n g gym namin e, at dedesignan pa namin 'to. "Ianne, pakuha naman nung mga paint sa THE room isama mo si Nate kung gusto mo" tumango lang ako nun at hinawakan si Nate sa kamay sabay labas ng gym. "grabe, ang lamig naman dito" tinignan ko lang si Nate habang naglalakad kami pa puntang THE room. Nasa kabilang ibayo pa kasi 'yun, sa field kami dumaan kasi gr ade school building 'yung isa pang pwedeng daanan which is sarado na. ang tangin g nagbibigay ng ilaw sa buong field ay ang guard house. Which is malayo sa amin, kaya medyo madilim na talaga. "Ianne, natatakot ako" natawa ako sa sinabi niya. kalalaking tao natatakot e nu. "bakit ka naman matatakot?" nakangiti kong sabi, malapit lapit na kami sa THE ro om. "Natatakot ako, baka mawala ka e. akin na kamay mo" kinuha niya kamay ko at nilo ck ang fingers niya sa fingers ko. para talaga tong bata napapangiti ako ng wala sa oras e, amp. Nung nasa THE room kami, pagkabukas na pagkabukas ni Nate ng ilaw. "AHHHHHHHH!!!!" napatingin ako sa labas ng makarinig kami ng napaka lakas na sig aw ng batang lalaki. biglang lumamig pakiramdam ko at napapisil ako sa kamay ni Nate. "ano 'yun?" tinignan lang niya ako na parang sinasabi na hindi daw niya alam. Bi gla akong kinilabutan na ewan. "bilisan na lang natin, baka nahulog lang kaklase natin" binilisan na namin 'yun g pagkuha ng mga paint. Nauna ako lumabas ng THE room tapos pinatay na ni Nate ' yung ilaw. TOINK TOINK *again, inspired kay tots. Haha* Napatingin ako sa loob ng THE room na madilim, may gumulong na bola palabas. Tum aas lahat ng balahibo ko sa katawan. "saan galing 'yung bola?" napatingin din si Nate dun sa bola nang ituro ko tapos tumingin sa akin na parang nagtataka. "anong bola?" SHET. Nagsitaasan 'yung balahibo ko. as in lahat ng pwedeng tumaas na balahibo ay tumaas na. "h-ha? Hindi mo ba nakikita?" nanlaki mata ko. umiling lang siya. OH HINDE. "w-wala, tara na nga!" nagmadali akong lumakad paalis ng building. Hindi ko alam

, parang natatakot ako na ewan na hindi ko alam. Oh my gahd. Bakit hindi niya na kita 'yung bola? Bakit hindi niya narinig? Ano ba 'yan... Nung nasa kalagitnaan na kami ng field, napatingin ako sa building kung nasaan ' yung THE room. Nagulat ako nang Makita ko 'yung bola na tumatalbog! Tumaas balah ibo ko, wala namang nagpapatalbog pero bakit ganun? "Nate, nakikita mo ba 'yun?!" tinuro ko 'yung bola. Napatingin naman siya. "saan?" "'yung bola, ayun. 'yung bola. Tumatalbog mag isa!" ginulo ni Nate 'yung buhok k o tapos ngumiti. "imagination mo e nu, itigil mo na nga panonood ng mga horror. Naniniwala ka na e" naglakad na kami palayo. Bago pa man kami pumasok ng gym, naghuling sulyap ak o sa may THE room. Kinilabutan ako bigla nang... MAY NAKITA AKONG BATANG KUMAKAWAY HAWAK HAWAK 'YUNG BOLA! Napakapit ako ng napaka higpit kay Nate. Pagpasok namin, para akong natatakot na ewan. Ano ba nakita ko? imagination ko nga lang ba 'yun o totoo? Estudyante ba 'yun o ano? MULTO BA 'YUN!? "ei guys, may nahulog ba dito?" tanong ni Nate habang nilalapag 'yung mga paint. Busy na busy mga kaklase ko na parang walang nakakarinig sa kanya. "oi" pinigilan niya 'yung isa kong kaklase na naglalakad. "may nahulog ba kanina dito tapos sumigaw?" tinignan ng kaklase namin si Nate na parang nagtataka. "wala naman" bigla akong kinilabutan. Baka.. baka... nagkatinginan kami ni Nate. Baka 'yung bata 'yung narinig ko!? "Nate..." parang gusto ko nang umiyak sa sobrang takot. Hinawakan ni Nate 'yung kamay ko habang ako naman ay nakayakap sa braso niya. "natatakot na ako" Ngumiti lang siya nun. Na parang wala lang tapos umupo lang kaming dalawa. "guys, dinner na" nagsimula na kaming magsikainan. Para kaming nagpipicnic. Naka bilog kaming lahat habang kumakain ng niluto ng mommy ng kaklase ko na malapit l ang sa school nakatira. "alam niyo ba" napatingin kami sa president ng klase namin. Ang seryoso ng mukh a niya. "alam niyo bang, may kasama tayo dito" nagsitayuan mga balahibo ko. napakapit na naman ako sa braso ni Nate. "at to tell everybody the truth, hindi siya kaklase natin" humigpit 'yung yakap ko sa braso ni Nate. "e ano? Janitor" tumawa sila, pero ako. hindi natatawa. Gahd. "Ianne, bakit namumutla ka?" tinignan ako ni Nate. Takot na takot na talaga ako sa mga pangyayari. "Ianne" tumingin ako sa president namin. "he's at your back" OH MAY GAHD! nagsitayuan mga balahibo ko at napapikit, para na akong tuko sa sob rang higpit ng kapit ko kay Nate.

"wala namang tao sa likod ni Ianne ah" nakapikit pa din ako pero naririnig ko pa din 'yung mga boses nila, at ang lakas ng kabog ng dibdib ko. "tao siya dati, pero kaluluwa na siya ngayon" parang ang daming nagcomment at ew an. Parang niyakap ako ni Nate, pagdilat ko. parang natatakot 'yung iba kong kak lase. "may third eye ako, at nakikita ko 'yung bata sa likod ni Ianne, begging for som e help" "ayoko na Nate..." tinignan lang ako ni Nate na parang nag aalala ng sobra. "ano ba? Hindi na kasi nakikipag lokohan e" medyo tumaas na boses ni Nate nun, I can sense na naiinis na siya. Tumayo 'yung president namin. "i'm not joking around. John Michael Cruz jr. ang pangalan niya" Kumunot 'yung noo ni Nate tapos tumaas 'yung isang kilay niya. "ano ka? teacher kaya natin 'yun" "no, he's the son of our teacher" tumaas balahibo ko ng sabihin niya 'yun. May a nak ba si sir? I thought single man siya? "Siya ang anak ni sir Michael. 6 years old pa lang siya nang namatay siya dito s a school. Sa likod siya ng school nakalibing, hindi niyo ba alam 'yung storyang 'yun? Last year lang nangyari 'yun ah" umiling 'yung mga kaklase ko. Ako, nakati ngin lang sa president namin. Ang lamig ng paligid, hindi na talaga ako komporta ble. "Naglalaro siya ng bola dati doon sa building ng mga supplies natin. Like THE ro om, computer lab, science at 'yung iba pa. gabi na nun at nagtatrabaho pa si sir Michael. Hindi alam ng mga guard, may pumasok na magnanakaw at pumunta sa build ing na 'yun. Eh di ba andun nga 'yung bata? Nakita ng magnanakaw si John at hini la papuntang THE room, doon siya pinagtataga at pinatay. Nawawala na 'yung bola na nilalaro niya nung gabing 'yun. Hindi alam kung nasaan, o baka kinuha na nung magnanakaw. At dahil sa binuksan niyo 'yung ilaw kanina sa THE room, nagulo na naman daw siya" tumaas balahibo ko. kinikilabutan. nilalamig. "ikaw kasi e!! pinapunta niyo pa kami dun" mangiyak ngiyak na ako sa sobrang tak ot nun. Parang naramdaman ko 'yung lamig sa balikat ko. "tulungan mo ako" OMG. Author's Note : alam niyo bang kinikilabutan at tumataas balahibo ko habang tinatype ang update ko? kaya nga feel na feel ko 'yung takot ni Ianne e, at tska kaya ang daming nak alagay na tumaas 'yung balahibo. gahd. HAHA. Chapter 1o: Ang sabi ni president, puntahan ko daw si Sir Michael. Alamin ang tungkol kay Jo hn at 'yung mga pangyayari. Para din may clue ako kung nasaan 'yung laruang bola ni John-para matahimik na 'yung kaluluwa niya. Tutal, malapit lang bahay nila Sir Michael sa school, pumunta ako pagkagising ko kinabukasan. Hindi ko na inabala si Nate, pagod kasi 'yun kakabantay sa akin. N

atatakot kasi ako e. HAHAHA TEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEKTAAAAAAAAAAAAAAAAAAKTOOOOOOOOOOOOOK *doorbell 'yan* "hm?" bumungad sa akin ang antok na antok na mukha ni sir. Kinukusot pa 'yung ma ta. "sir mike, pwedeng pumasok?" parang natauhan siya ng magsalita ako. pinapasok na man niya ako. "oh, bakit ang aga mo naman ata?" kinabahan ako sa sasabihin ko. Paano kung itan ggi niya? Paano kung hindi naman pala niya anak 'yun? Paano kung jinojoke time l ang ako ng president namin? "uhm, sir..." he gave me a look na parang sinasabi na 'ano?' "may asawa ba kayo?" parang nagulat siya na ewan sa tinanong ko. Kinabahan ako l alo. "uh e.. pwede naman pong hindi niyo na lang sagutin, aalis na lang po ako" aalis na sana ako nang... "meron" napatingin ako kay sir nun na seryoso 'yung mukha. "actually, she died. Last year" nakikita mong lungkot 'yung namumuong aura niya. "i'm sorry sir" tumingin siya sa akin tapos ngumiti. "ok lang" kinilabutan ako sa pagngiti niyang 'yun. Idk why pero something's weir d. "m-may.. m-may anak po ba kayo?" "yea, he's a junior. John Michael Cruz jr, ako ang senior" omg. Kinilabutan na n aman ako. totoo kaya...? "but he died, last year din" OMG "i'm sorry. Dalawa-" "don't be sorry, gusto ko din naman 'yun e" tumaas balahibo ko ng sabihin ni sir 'yun. "a-ano pong-" "I killed that kid" nanlaki mata ko, parang natakot ako bigla. Hindi dahil sa mu lto, kundi dahil sa sinasabi ni sir. "siya may kasalanan kung bakit namatay 'yun g asawa ko. Dahil sa pesteng bola niya, na hinabol ng asawa ko. HINDI SIYA MAMAM ATAY! Sinisisi ko 'yung batang 'yun sa lahat. ang kapalit ng buhay ay buhay din, kaya kinuha ko 'yung buhay niya kapalit ng buhay ng asawa ko na kinuha niya" tu mawa siya nun. Is he in drugs? "siguro nabalitaan mo na 'yung pagpatay sa batang 'yun ng magnanakaw. Ako lang a ng nagsabi na magnanakaw 'yung pumatay para hugas kamay ako. AKO talaga ang puma tay sa batang 'yun, sinunog ko pati 'yung bolang 'yun. 'yung pesteng bola na 'yu n!" "uh... salamat sa info?" tumayo na ako nun at aalis na sana nang... "anong info 'yang pinagsasasabi mo?" takot na talaga ako. pramis! >___< "ngayong alam mo na ang lahat, hindi naman pwedeng makaalis ka ng pamamahay ko na gumaga law pa di ba?" nanlaki mata ko sa sinabi niya. Bigla siyang naglabas ng kutsilyo . OMG.

"uh, sir. 'wag naman po sir. 'di ko naman po pagsasabi ee" umaatras ako ng umaat ras. "ANO KA!?" bigla niya akong sinunggaban sabay saksak sa binti ko. Nadampian din ako ng kutsilyo sa pisngi ko. Nakakita ako ng maraming dugo. Nakita kong nanggagaling sa binti ko 'yung umaago s na dugo. Kumikirot na 'yung binti ko, pati na din 'yung pisngi ko. Katapusan ko na ba 'to? Mamamatay na ba talaga ako? magmumulto na din ba ako!? Parang nagbiblur na 'yung paningin ko. Lumalayo ako pero lumalapit si sir. Pleas e naman, nanghihina na ako. hindi ko na kayang gumalaw... "Ianne!?" tumingin ako sa may pintuan, hindi man malinaw. Alam ko nang si... "Nate..." 'yun. BLACKOUT. Chapter 11: Pagdilat ng mata ko. Una kong nakita si Nate na nakaupo sa isang upuan sa isang coffee shop, maybe waiting for someone. Nakangiti akong lumapit sa kanya, susurpresahin sana siya ng bigla akong nakakit a ng babaeng nakangiting palapit sa kanya. Ngumiti din si Nate dun sa babae, tapos pinaupo niya dun sa kabilang upuan. Sino 'yung babaeng 'yun? "NATE!" sigaw ko. pero hindi pa din siya lumilingon. Lumapit ako sa kanya at hin awakan 'yung balikat niya. pero laking gulat ko, bigla na lang siyang tumagos! Napatingin ako sa mga kamay ko. parang see through na 'yung kamay ko. unang nais ip ko. Am I dead? Napatingin ako dun sa babae. Siya 'yung cute na babae na nagtapat kay Art nun ah ? Tinignan ko si Nate, parang masayang masaya na kausap 'yung babae. Hindi ko namalayan, tumutulo na 'yung luha ko mula sa mga mata ko. patay na ba t alaga ako? bakit ganun? bakit... bakit...masaya si Nate sa piling ng ibang babae ? Pumikit ako ng matagal. Baka kasi panaginip lang ang lahat. Pag dilat ko, nasa roof top na ako ng school namin. Magkasama si Nate, at 'yung babae na nagtapat kay Art nun. "ikaw lang, ang dadalhin ko dito. Mamatay man ako at makasama d'yan sa libingan na 'yan. Ikaw pa din talaga. Pangako" Teka, 'yun 'yung sinabi sa akin ni Nate ah? Ewan ko pero... nasasaktan ako ngayon. parang tinutusok ng mga turnilyo at pako 'yug puso ko. "I love you"

Umiyak na ako ng tuluyan nun. Ano na ba nangyayari? Bakit? Bakit nagkakaganyan ' yung kwento ko? ano ba...Nate, please! "Ianne?" "Nate..." "Ianne!" "Nate..." "IANNE!" napadilat ako sa sigaw na 'yun. parang pagod na pagod 'yung katawan ko at pawis na pawis. Malabo 'yung mata ko nun pero unti-unting luminaw. Nakita ko si Nate na parang nag aalala. Panaginip lang pala. "Nate?" Bigla akong niyakap ni Nate ng mahigpit. At sa yakap na 'yun, I felt saf e. "Ianne, nag aalala ako ng sobra sa'yo. Buti nagising ka na" parang humihikbi siy a nun. Nung lumayo siya sa pagkakayakap sa akin, pinunasan niya 'yung mata niya. is he crying? "umiiyak ka ba?" sa piligid ko, alam kong nasa ospital na ako. "hindi nu!" pero humihikbi siya nun. Obvious. "naluha lang" napangiti ako ng sa bihin niya 'yun. adik talaga 'tong lalakeng 'to. "anong nangyari sa mukha mo?" Napansin ko kasing may galos 'yung mukha niya. "ah eto?" hinawakan niya 'yung galos niya. "dahil kay Sir 'to buset nga e. ginal usan niya 'yung pinaka mamahal kong mukha" "ano na nga pala nangyari kay Sir?" "nasa mental siya ngayon. ginagamot dun or what. Basta. Kung hindi siguro ako pu munta nun, baka wala na akong maabutan na gumagalaw sa'yo. nakakainis nga 'yun e . muntikan na niyang patayin 'yung pinaka mamahal kong Ianne. tsk" ngumiti na na man ako sa sinabi niya. para talagang bata e. "sabi nga pala ng doctor, mga 2 we eks ka dito. 'yung sugat mo kasi sa binti, ang lalim daw. Baka 1 month kang hind i makakalakad" Nanlaki mata ko sa sinabi niyang 'yun. ako? 1 month na hindi makakalakad!? Hindi pwede 'yun!! "Nate, hindi 'yun pwede!" umupo ako nun at nagpumilit na tumayo. Pero pinipigila n niya ako. bigla niya akong binatukan tapos binuhat niya ako sa likod. Piggy ba ck ride ba. "'wag kang magulo, habang hindi ka pa nakakalakad. Hayaan mong ako ang maging mg a paa mo" ngumiti siya nun, ako nakahawak lang sa kanya ng mabuti. Sinubsob ko ' yung mukha ko sa likod niya. naiiyak na naman ako. "thank you" garalgal kong sinabi. "basta magtiwala ka lang sa akin, kahit kailan, hindi kita iiwanang mag isa" Chapter 12:

2 weeks. 2 weeks din akong nasa ospital. Maayos naman na 'yung pakiramdam ko. Me dyo makirot lang talaga 'yung binti ko. at may hiwa din kasi ako sa pisngi. Dahil sa wala si mama at papa sa bahay, wala kaming katulong at ayoko namang mai wan sa bahay kasama ang kuya ko na baka mamaya siya pa dahilan ng pagkamatay ko, uuwi muna ako sa bahay nila Nate. Mag lilive in na kami. JOKE. Sabi kasi ni Nate e, nagpupumilit na dun na lang mu na ako ng 1 month. Aalagaan naman daw niya ako. kaya pumayag naman sila Mama kas i pumayag din mga magulang ni Nate. Ayun, maya maya, susunduin na ako ng parents ni Nate. But ngayon, wala pa din sila. Traffic daw kasi. Kaya magkasama kami ni Nate ngay on. Parehas lang kaming nakaupo sa higaan. Walang magawa kasi pagod siya kakaayo s ng mga gamit ko. Pumunta kasi siya ng bahay para kunin 'yung mga damit and eve rything ko, para daw diretso na sa bahay nila. Hinawakan niya 'yung kamay ko ng mahigpit. Ngumiti lang ako nun. "Ianne?" tinignan ko siya na nakatingin din sa akin, seryosong tingin. "hmm?" "may tanong ako" "ano?" kinabahan ako sa bigla niyang sabi ng may tanong siya. Idk why. "nakakahiya e, pero..." ohkei. Suspense. "gwapo ba ako? ARAY!" nabatukan ko tulo y siya ng wala sa oras. naman oh, ang epal. HAHA. Watta tanong kasi e. "ano ba namang tanong 'yan" kinurot ko 'yung pisngi niya. "ee, naman e. gusto ko lang malaman. Amp" nagpout siya. Ayan na naman ang pout n a 'yan, di na matanggal sa mukha niya. tsk. Tinakpan ko 'yung mukha niya gamit ' yung isa kong kamay na hindi niya hawak. "ayan Nate! Ang gwapo gwapo mo naaa~" inakbayan niya ako bigla tapos parang nilo ck niya ako. 'yung parang sa wrestling. HAHA. "amp 'to" tumigil siya nun, nakaakbay pa din siya. Kung kanina, tumatawa siya, n gayon seryoso na 'yung mukha niya. tinignan lang niya ako nun, tapos lumunok. Na kita ko kasi adams apple niya na gumalaw. HAHA "uh, Ianne" tinignan ko lang siya nun na parang sinasabi ko na 'ano' habang naka ngiti. "may tanong ako sa'yo" "gwapo ka na, oo na. napipilitan ako" tumawa ako nun, pero napatigil din ako ng hindi ko naramdaman na tumawa din si Nate. Anong problema nito? "Ianne..." bumilis tibok ng puso ko ng banggitin na naman niya 'yung pangalan ko . "pwede bang..." tinaas ko lang 'yung kilay ko. "pwede bang... halikan kita" DUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUGDUG *kay peach_xvision ng 548 heartbeats naman 'to inspired* Nanlaki mata ko sa tanong niya. kinabahan ako tapos nanlamig pa. hindi ko alam k ung anong sasagutin ko. teka.. ANO BANG DAPAT ISAGOT!?

"n-ngay-on n-na?" rinig na rinig ko 'yung lakas ng tibok ng puso ko. as if 'yun na lang ang tanging tunog na pwedeng marinig sa kwarto na 'to. Unti-unti nang lumapit 'yung mukha ni Nate sa akin. Hindi ko alam kung anong gag awin ko kaya napatitig lang ako sa kanya, sa mga mata niya na unti-unting sumasa ra pati sa mga labi niyang...unti-unting lumalapit sa mga labi ko. Dugdug. Dugdug. Ito na ba ang first kiss ko? Napapikit na din ako sa pwedeng mangyari, kinakabahan at walang maramdaman kundi panlalamig. BOOGSH. Napadilat ako at napatingin kaagad sa may pintuan. Naramdaman kong dumampi 'yung labi ni Nate sa pisngi ko. "Nate?" napalayo si Nate sa akin nun, nawala 'yung kaba ko pero nanlalamig pa di n ako ng sobra. "ma?" nanlaki mata ko nang ngumiti 'yung mama ni Nate. 'yung ngiting...nang aasa r. "naiistorbo ko ba ang mag irog?" lumapit siya sa amin, tapos pumasok na din 'yun g papa ni Nate. "anak, may laman na ba 'yan?" tinuro niya 'yung tyan ko gamit 'yung labi niya. a mp! "wala po nu!" agh. Nakakahiya naman oh. ampupu. "agh, nakakahiya" bulong ni Nate bago siya bumaba ng kama. Umalis na kami sa osp ital nun. Habang nasa kotse, kaming dalawa ni Nate 'yung nasa may likod. Hindi niya ako pi napansin, nakatingin lang siya nun sa labas. Parang ang awkward tuloy. Antae. Nung nasa loob na ako ng kwarto na tutuluyan ko muna, naiwan kami ni Nate nun. S iya kasi 'yung nag ayos ng gamit para sa akin. "Nate..." lumapit siya sa akin nun tapos hinawakan 'yung dalawang kamay ko. naka upo kaming dalawa. Nakatitig siya sa mga mata ko. "i'm sorry Ianne, nakakahiya pero... nasasabik na ako sa'yo. Sorry talaga" Kinis s niya ako sa cheeks sabay takbo palabas ng kwarto. Kulit talaga nun oh. Chapter 13: Pag gising ko. Una kong hinanap 'yung mahal ko, si Nate. Asan na 'yung ugok na 'yun? pupunta ako ng cr e! HAHAHA. "N-" nabigla ako ng biglang pumasok si Nate sa kwarto. "kailangan mo ako?" ai ang galing ah. narinig ba niya 'yung sinasabi ko sa utak? So ayun, binuhat niya ako. naka piggy back ride pa din tapos binaba niya ako sa may cr. Kaya ko naman na 'yun, magaling ako e

After kong matapos, dinala naman niya ako sa sofa. Tapat ng tv. Nanonood lang ak o ng tv nun, hindi kasi ako masyadong pinapansin ni Nate. At hindi ko alam kung bakit. Nandun lang siya sa kusina. Wala 'yung parents niya. so kaming dalawa lang 'yung andito. Gusto ko sana magkaroon ng quality time kaming dalawa pero parang ano e. parang. ..wala. Hindi ko alam pero I have a feeling na iniiwasan niya ako. iniiwasan niy a ako Makita, mahawakan or makausap. Nalulungkot tuloy ako. "Nate?" kahit hindi man ako tumingin, alam kong pabalik balik siyang naglalakad sa likod ng sofa. Kahit hindi ko man nakikita, nararamdaman ko naman. "b-baket?" tinignan ko siya na parang nahihiya na ewan. Para bang hindi kami mag kakilala. Weird. "upo ka nga dito" tinapik ko 'yung upuan sa tabi ko. tumingin siya sa akin, sa u puan tapos sa akin ulit. "uh... teka" tumakbo siya papuntang kusina. What's up with him? Bakit nagkakagan un siya? After ilang minutes, mga 3o minutes. Bumalik na naman siya tapos umupo sa dulo ng sofa. Malayo sa akin. Tinignan ko siya ng nagtataka. Ano ba problema nito? "Nate?" unti-unti siyang tumingin sa akin tapos ngumiti tapos tumingin ulit sa t v. Iniiwasan nga niya ako. "lapit ka nga sa akin" parang nagulat naman siya na ewan sa sinabi ko. anong nak akagulat sa sinabi ko? nag scoop siya pero siguro mga 1 inch lang. paulit ulit ' yun hanggang sa 1 meter na lang 'yung layo namin sa isa't isa. Hahawakan ko sana siya sa braso pero bigla niyang tinaas 'yung kamay niya. paran g nag inat pa. "ay... grabe. Gusto ko magstretching!" tumayo siya nun. Dadaanan dapat niya ako sa harapan ko pero bigla ko siyang hinawakan sa braso niya. parang nagulat siya nun. Tinignan niya 'yung braso niya tapos 'yung kamay ko papunta sa mukha ko. ti naasan ko siya ng kilay. "umupo ka nga!" hinatak ko siya paupo. With my full force kaya muntikan na siyan g maout of balance. "ano bang problema?" hindi siya makatingin sa akin nun. Napakamot siya sa ulo. "w-wala naman" tumawa siya "baket?" tinaasan ko na naman siya ng kilay. "sinong niloko mo, ano ba kasi. Bakit mo ba ako iniiwasan?" tumingin siya sa aki n tapos tinawanan ako, tumingin siya ulit sa tv. "sinong nagsabing iniiwasan kita?" kinakausap niya ako pero nakatingin siya sa t v. What the heck. "ano ba?" hinawakan ko 'yung mukha niya tapos hinarap ko sa akin. Para naman siy ang napaso na umiwas. "what's with you?" tinignan ko siya sa mata niya na parang ang daming gustong sabihin.

"wala" "'wag ka ngang sinungaling, sabihin mo na kasi" humarap siya sa akin. Pati na di n 'yung katawan niya nakaharap na sa akin. Hinawakan niya ako sa magkabilang bal ikat ko. "gusto mo ba talaga malaman?" "oo" huminga siya ng malalim. Para bang hirap na hirap sa sasabihin. "Parang hindi ko na kayang pigilan sarili ko Ianne" tumingin siya sa mga mata ko tapos bumaba 'yung tingin niya hanggang sa mga labi ko. lumunok na naman siya. "gustong gusto na kitang halikan" napangiti ako sa sinabi niya. ilang days na di n 'to ah. 'di pa din natatapos 'yung need niya? HAHA "baket kasi kailangan mo pang pigilan?" nanlaki mata niya sa sinabi ko. nakangit i lang ako nun. "If you want, kiss me...now" nakatitig lang siya sa akin nun, na ng marealize ko na palapit ng palapit 'yung mukha niya sa akin at unti-unting pu mikit 'yung mata niya. Pinikit ko na din 'yung mata ko. and after some time... I felt his lips touched my lips. SHINGSHINGSHINGSHING *wala lang, 1st kiss e. need ng bgm. Haha* Naramdaman ko 'yung bilis ng kabog ng dibdib ko. Parang may mga paruparo sa loob ng tyan ko. Nanghihina buong katawan ko. Naramdam ko 'yung tunay na pagmamahal. Grabe. Pagkatapos ng kiss at pagdilat ko. nakatingin sa akin si Nate ng nakangiti. "salamat. mahal na mahal kita Ianne, sobra" kiniss niya ako ulit sa lips. Ngumit i lang ako. Now I know, what first kiss really means Chapter 14: Parang abnormal na ewan si Nate. Hingi ng hingi ng kiss, amputek nga e. nagkakag erms na lips ko. Hello. Haha Mag 2 weeks na din ako dito sa bahay nila Nate. At isa sa mga gusto ko ay ang pa g turo sa akin ni Nate ng mga pinag aaralan sa school. Bali, siya 'yung house te acher ko. "oh, ready ka na ba?" tumango lang ako nun. Nilagay na niya 'yung mga books at n otebooks sa lamesa. Nagsusulat din kasi siya ng notes para sa akin, you know nam an.. kailangang maghabol. "math 'to ah" inilabas niya 'yung math notebook niya tapos nagsulat. Nang ipakit a niya sa akin, parang nawalan ako ng gana mag aral. 9x-7i < 3(3x-7u) ? Ansaket sa ulo. Tinignan ko lang 'yung equation e.

"ano 'yan?" ngumiti siya ng nakakaloko. Eh di siya na magaling sa math. Hmp. "Ianne naman e, sasagutan 'yan" tinaasan ko siya ng kilay. Tinitignan lang siya. "NOOoooo~" tatakbo sana ako pero napaisip ako. shonga ko talaga, paano ako tatak bo e di nga pala ako nakakalakad ngayon. Antae naman nun. Haha "sira ka talaga" sabay batok sa akin. Ang sama niya talaga e nu. "bilis na, gani to kasi 'yan..." tinignan ko mukha niya na seryoso tapos nagsusulat sa notebook. "nine x minus seven I is less than three x minus seven u times three" nahilo nam an daw ako sa sinabi niya. Ang haba e. "ang gagawin mo muna, ididistribute mo 'y ung three sa three x minus seven u. pag tinimes mo 'yan, magiging nine x minus t wenty one u na 'yan" sinulat niya 'yung sinasabi niya. Napapanganga naman ako, a ng talino e. 9x-7i < 9x-21u "aalisin mo 'yung nine x in both sides, kaya ididivide natin ang both sides sa n egative nine x" "eh, bakit kailangan alisin-" "makinig ka na lang, 'wag ka na magtanong" nagulat naman ako. parang ewan 'tong lalaking 'to ah. "yes sir!" "so eto na nga, macacancel na 'yun kasi negative tska positive. Magiging negativ e seven I is less than negative twenty one u" -7i < -21u "para matira 'yung I sa kabila, kailangan nating idivide both sides sa negative seven, bali ang magiging sagot dito. I is less than three u" tumingin siya sa ak in tapos ngumiti. i < 3u "gets mo ba?" napakamot ako sa ulo. "hindi e, ang bilis mo kasi" tumawa ako nun, wala na kasi akong nagets sa sinabi niya. Ayoko pa naman sa mga math. "ano ba Ianne, ang dali dali lang n'yan e. o ano na sagot mo?" ha? Ano daw? Anon g sagot? "uh..." napaisip ako ng wala sa oras. "I is less than three u?" "mali!!" napakamot ulit ako sa ulo. Ano bang sagot dito!?!? "e ano??" "bahala ka, 'pag yan 'di mo nasagot, ikikiss kita. Bahala ka d'yan. Hanggang thr ee tries lang!" ai, ang daya naman nun! "uh..." "ENGK!! Mali 'yung uh!!" andaya!

"ang daya! Di naman 'yun 'yung sagot ko ah!" "ENGK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" nanlaki mata ko. Ang daya ni Nate! Ang daya!!! Tinitigan ko ng mabuti 'yung notebook with the solution. Ano nga ba ang sagot di to? Ano? 9x-7i < 3(3x-7u) 9x-7i < 9x-21u -7i < -21u i < 3u AHA! "I heart you too" ngumiti ako sa kanya nun tapos napatingin siya sa akin ng naka ngiti din. Bigla niya akong kiniss sa lips! "ang daya! Mali ba 'yun!?" "hindi, tamang tama nga e. gusto lang talaga kita ikiss. I love you" ngumiti siy a na parang bata. Aww. Ang cute :3 I <3 Nate Chapter 15: Dumating si Nate sa kwarto ng topless. As in, wala siyang t-shirt. Naka cargo sh orts lang siya. Gahd. Parang nag init na ewan 'yung mukha ko ng Makita ko siya. Umiwas na lang nga ako ng tingin. Para kasing nakakailang e. "b-baket?" sabi ko ng nakatingin sa may bintana. Nakita ko naman sa pinaka gilid ng mata ko na umupo siya sa tabi ko. "wala lang, magpapalamig muna" humiga siya sa kama na inuupuan namin. 'yung hini higaan ko pansamantala. "ah, ganun" nakaupo lang ako nun tapos tumingin naman ako sa may pintuan. Para l ang hindi siya Makita. Silence. Naiilang talaga ako. wala kasi siyang t-shirt e. ngayon ko lang nakita 'yung kat awan niya. agh. Hindi naman sa manyak akong babae, umiinit lang 'yung mukha ko. ang weird. "may problema?" naramdaman kong hinawakan niya 'yung kamay ko. nagulat nga ako e , pero di ko naman pinahalata. Bigla siyang umupo mula sa pagkakahiga. Nakatingi n lang siya sa akin nun. "w-wala" ayan na naman, nakikita ko na naman 'yung katawan niyaa~ Ayokong tumigin, ayokong tumingin! -___O teka. Bakit nakabukas 'yung isang mata? Nagulat ako ng hawakan niya ng kanang kamay niya 'yung pisngi ko tapos hinarap s a kanya. Nilapit niya 'yung mukha ko sa mukha niya at nagdampi na naman 'yung mg a labi namin. Nanlaki mata ko pero nakapikit siya nun, after ilang seconds parang gumalaw siya at nag iba 'yung pwesto hanggang sa naghahalikan na kami. as in... nag ssway ba

'yun? Basta, ganun. Para akong kinabahan na ewan, 'yung puso ko parang sinusuntok tapos 'yung tyan k o parang may rollercoaster sa loob. Ewan ko. parang may mali pero parang nakakatuwa na ewan 'yung feeling. Habang na ghahalikan kami, napapikit na din ako nun. Para akong abnormal na nasasarapan. M anyak na ba ako? Ilang araw din, este seconds ang nakaraan, nagiging aggressive si Nate. Nagugulo na 'yung buhok ko tapos hinahawakan na din niya 'yung bewang at likod ko nang.. . "aray!" napahiwalay ako sa kanya. Kinagat niya labi ko! napahawak ako sa labi ko na sumasakit. "s-sorry!" hinawakan niya 'yung labi ko na parang tinitignan niya kung may namam aga or what. "hindi ko sinasadya" kinagat din niya 'yung lower lip niya. parang nagsisisi ba. "masyado na ata akong nagiging aggressive" kinakabahan ako. pero masaya na natut uwa 'yung feeling ko. ang weird ko naman!! "uh, ok lang" ngumiti ako nun. Ok lang naman talaga e. nasasayahan din naman ako . HAHA. Lol "mahal na mahal talaga kita Ianne, grabe" He kissed me again. Hindi na siya aggr essive, we were already kissing passionately. parang kaming sumasayaw sa pamamag itan ng paghahalikan. Namalayan ko na lang, napahiga na ako sa kama, nakapatong siya sa akin. Naghahal ikan pa din kami nun. Hinahawakan niya 'yung mukha ko, tapos 'yung bewang ko, bu hok... Habang naghahalikan, nawala 'yung mga labi niya sa mga labi ko. kiniss niya ako sa cheeks, tapos pababa ng pababa ng naramdaman ko na lang na hinahalikan na niy a 'yung leeg ko! kinabahan ako bigla. Parang tama na mali 'yung ginagawa namin. Naramdaman ko din na sinisipsip niya 'yung leeg ko. teka, tama ba 'yun? HAHA. Si nisipsip. Watta word. Pero nagulat ako ng hawakan niya 'yung bewang ko at tinataas 'yung t-shirt ko na maluwang. Bumilis tibok ng puso ko, hindi na ako masyadong makahinga. Hinawakan ko 'yung kamay niya na tinataas t-shirt ko. kiniss niya ako ulit sa lips, betwe en kisses. "'wag Nate..." Tumigil siya sa paghalik sa akin tapos nagkatinginan kami sa mata. Nakapatong pa din siya pero 'yung dalawa niyang braso parang nakasuporta sa magkabilang gilid ko. Kiniss niya ako sa lips tapos sa noo. Sabay nagwhisper siya ng "thank you" Umupo siya nun tapos umupo na din ako. natawa ako kasi kinaltukan niya 'yung sar ili niya. "muntik na, tae. Buti pinigilan mo ako. dapat magpapalamig ako e, mag iinit pala ako dito. tsk" tumawa lang ako nun. Tawa ng tawa. Nakakatawa naman ka si expression niya e "sensya na, di na 'yun mauulit promise" tinaas pa niya 'yung kanang kamay niya n a parang nagpapanatang makabayan

Tumango lang ako nun. Kiniss niya ako sa cheeks tapos tumayo. "happy monthsary" ngumiti siya tapos umalis na ng kwarto. Monthsary pala namin? Chapter 16: Pag alis ni Nate, napatingin ako sa salamin. Nalukot 'yung damit ko, 'yung buhok ko parang inalon ng dagat, pawis na pawis ak o. at ang pinaka nakakagulat sa lahat, may kagat ako ng bampira sa leeg ko. HAHA . Joke, may chikinini ako Mukha akong haggard. : | Nag ayos muna ako ng sarili ko at medyo nakakalakad naman na ako. naligo.. magbi bihis na dapat ako ng biglang bumukas 'yung pintuan! "Ianne-" nagkatinginan kaming dalawa. Nakatingin lang ako sa mata niya habang na katingin siya sa mata ko. nakatwalya lang ako, hindi ko alam kung anong gagawin ko. para akong naparalyze. Bigla niyang sinara 'yung pintuan. "sorry" Huminga ako ng malalim. Nagbihis na ako ng pambahay tapos iika ikang lumabas ng kwarto. Nagulat naman ako ng nakaupo sa gilid ng pintuan si Nate. Tumayo siya tapos nag smile sa akin. "bakit andyan ka?" "hinihintay ka" tinulungan niya akong pumunta sa sofa. Nanood lang kami ng tv nu n. Pag napapatingin nga ako kay Nate, iiwas siya ng tingin sa akin. Ang kulit ng a e, parang bata. "bakit?" tumawa ng pilit si Nate. "a-anong bakit?" tinaasan ko lang siya ng kilay. "HAHAHA. Ano kasi... sorry kani na" kinamot niya 'yung ulo niya. "tska..." hinawakan niya 'yung right side ng leeg ko. "sorry dito" haha, tae. 'y ung chikinini. Ngumiti ako sa kanya nun sabay lapit ko sa leeg niya. "o-oi. B-bakit?" parang natatakot siya sa akin na lumalayo. "anong bakit? At hindi ako tumatanggap ng sorry. Dapat fair tayo" so ayun, haban g nagpapaka bampira ako. tawa ng tawa si Nate. May kiliti daw kasi siya. Pagkata pos ko, nagpout siya. "hala, parehas na tayong may chikinini! Paano ako papasok ng school bukas!" tawa ako ng tawa sa kanya. "ikaw nauna eh" nag behlat ako sa kanya. Tawa ako ng tawa habang siya hinahawaka n 'yung leeg niya. kala niya siya lang nakakagawa nun, KALA LANG NIYA 'YUN! haha

ha. Nagulat ako bigla niya akong kiniss sa cheeks. Napatingin ako sa kanya. Nagbehla t din! "kala mo, sige nga. gumanti ka nga sa akin" tinuro niya 'yung right cheek niya n a parang sinasabi na ikiss ko daw. Adik talaga oh, nung lumalapit na ako sa kany a. 'yung ngiti niya abot kilay. Nang malapit na 'yung labi ko sa pisngi niya, bi gla kong kinurot 'yung pisngi niya! "araaaaaaaaaaaay!!!!" ng tinanggal ko 'yung pagkakakurot ko sa kanya. Hinimas ni ya 'yung pisngi niya. "ang sakit!" tumawa lang ako nun. "o ayan, nakaganti na ako" tawa pa din ako ng tawa. Masama tingin sa niya sa aki n. Para bang may binabalak. Aba'y. kiniss na naman ako sa cheeks! Kinurot ko nam an siya ulit. Paulit ulit 'yun. ilang beses niya ako kiniss sa pisngi tapos ilang beses ko na din siya kinukurot. Natatawa nga ako e, namumula at namamaga na 'yung pisngi niy a. "hindi ka ba nasasaktan?" tawa ako ng tawa habang sinasabi ko 'yan. "nasasaktan" kiniss na naman niya ako sa cheeks. "eh bakit paulit ulit ka" kinurot ko na naman siya. Napasigaw na naman siya ng a ray. "eh syempre, Makiss lang kita, kahit kurutin mo buong pagkatao ko, ok lang" saba y kiss sa akin sa lips. Sweet Chapter 17: Nagkukulitan lang kami ni Nate dito sa sala nila. Wala kasing magawa e. two days na lang pala, papasok na din ako. I can walk!! "ui, pustiso ka ba?" ngumiti ako sa tanong niya. Alam ko na kasi 'yun e. "bakit? Kasi you can't smile with out me?" tawa ako ng tawa kasi mukha siyang na dismaya nung sinabi ko 'yun. Napaisip naman siya. "eh, centrum ka ba?" nakangiti niyang tanong. "kasi I complete your life?" nagpout siya. Nabara ko na naman siya. Haha "eto, alarm clock ka ba?" "ah! ginising ko kasi 'yung natutulog mong puso!" tawa na naman ako ng tawa. Ewa n, natatawa talaga ako e "bakit ba alam mo lahat?" nagtatampo na 'yan. Hihi "magaling kasi ako!" "ah sige, eto. May alam ka bang good bank?" huh? "good bank?" "oo" "bakit?"

"kasi I want to save all my love for you" tawa kaming dalawa nun. Di ko malaman kung ano ba irereact ko e. korni na sweet. Haha. After ilang seconds, tumahimik siya. "hindi ka ba nabibingi?" "bakit?" "kanina pa kasi sinisigaw ng puso ko pangalan mo e" tinulak ko siya ng pabiro. A dik kasi e, nagchicheesy line. "'wag ka na nga dito tumira!" nashock naman ako, parang ang serious e. "bakit??" hinawakan niya 'yung dibdib niya sabay ngiti. "para dito ka na lang sa puso ko tumira" tumawa na naman ako. ano ba 'yan, di na naubusan ng banat. "oi Ianne!" natauhan ako ng sigawan niya ako. "bakit?" parang natataranta na siya nun. "'yung ano-" naghahanap hanap siya. "'yung susi? Asan na?" "anong susi?" tinaas taas na niya 'yung mga unan, "'yung susi nga!" parang natataranta na talaga siya sa paghahanap. "para saan?" kinabahan ako, ano bang susi? "para sa puso mo" sabay ngiti. Binatukan ko siya, akala ko pa naman kung anong s usi na 'yun. Amp. "anong course kukunin mo?" banat pa din ba 'to? "uh, di ko pa alam e. ikaw?" "BSFIL major in Y" "ano 'yun?" "BS Falling In Love Major in You" kinurot ko siya sa cheeks. Naman e, kinikilig na ako! hahaha "matinong tanong" naging seryoso 'yung mukha niya. "ano ang tanging bagay na hin di magbabago?" "ano?" "tinatanong pa ba 'yun? Eh di pagmamahal ni Nate kay Ianne" ow... <3 Chapter 19: Habang naglalakad sa mall with Nate hhwwpsspwoks. Oh? di niyo alam meaning n'yan no? Holding Hands While Walking Pa Sway Sway Pa With Our Killer Smile. OHA! Hanga ka na naman, ako lang nakaisip n'yan. HAHA.

So ayun, habang nag hhwwpsspwoks kami. BZZT BZZT BZZT *tyan ko 'yan, kala niyo cp no? haha* "Nate, gutom na ako" sabi ko habang hawak hawak ko 'yung tyan ko na nag vavibrat e. "sige tara, kain na tayo" so ayun, hanap hanap kami ng pwedeng makainan ng mag c aught ng attention namin ang kaguluhan na nagaganap sa gilid ng Greenwich. Puro mga babae na nagtitilian tapos 'yung iba parang may mga nagpipicture pa. May artista kaya? "tara, dito na lang tayo" kahit na ayaw ni Nate sa Greenwich, pinilit ko siya pa ra lang makapag usi ako. Pumasok muna kami sa loob tapos nag order na si Nate ha bang ako nakatingin pa din sa labas. May artista kaya? Lalaki? Na gwapo? Hmm... "miss" tumingin sa akin 'yung babae sa cashier. "may artista ba dun?" tinuro ko 'yung part na parang pinagkakaguluhan ng mga babae. "nako, wala ho. Bagong staff ng Greenwich pinagkakaguluhan nila, may promo kasi kami ngayon" may pinakitang leaflet sa akin 'yung cashier. Isang maliit na poster na may nakalagay na BUY 2 family size and get a free kiss from one of our staff. Your pizza, your choice of staff, your happiness! Get yo ur free kiss now! "pwede pala 'to?" medyo natatawa kong sinabi. Kinuha sa akin ni Nate 'yung leafl et tapos natawa din siya. "ang weird naman ng promo niyo" "atleast, mabenta" ngumiti siya bago pa man kami umalis. Oo nga e, mabenta nga. sino kaya 'yung bagong staff nila? curious ako. baka nga gwapo. HAHAHA Hindi naman sa naghahanap ako ng ibang lalake. Gusto ko lang Makita kung may mas gagwapo pa kay Nate. 'yun lang naman ang gusto kong malaman e. pramis Pagkatapos namin kumain ng pizza, pinilit ko si Nate na pumunta sa may gilid ng Greenwich kung saan nagsisitilian 'yung mga babae. nakisingit pa ako and everyth ing nang makakita ako ng gwapong lalaki na nakacap, uniform ng greenwhich, at na kasalamin sa mata. 'yung pang pormang salamin na pang geek. Napatitig ako sa kanya, at nang tumingin sa akin 'yung lalaking pinagkakaguluhan ng mga babae. Nagulat ako. Bakit? Kasi... "oi Ianne, si Art ba 'yun?" tinignan ko si Nate na nasa tabi ko na pala na nakat ingin sa akin tapos tumingin dun sa lalaki. "si Art ba 'yun?" naulit ko 'yung tinanong sa akin ni Nate sabay tingin ulit dun sa lalake. I analyzed everything then poof! Si Art nga! "bakit siya nagtatrabaho sa greenwhich?" parang nag gesture si Nate sa katawan n iya na hindi niya alam. Weird. Bakit nagtatrabaho si Art? Working student? Pero bakit?

Nagulat naman kaming dalawa nang biglang may kumapit sa braso ni Nate. "kuya, staff ka ba dito?" aysos. Gusto din makahalik kay Nate oh. selos ako n'ya n. Chapter 2o: Kinakabahan ako. feeling ko first day of classes ko ngayon kahit hindi naman tal aga. Excited ako na ewan, ano kaya mangyayari sa akin ngayong babalik na ako sa school? Pagbaba ko ng jeep, may nakita akong lalaking nakatayo sa may gate. Kahit na mal ayo, alam kong kaschoolmate ko siya dahil suot niya ang uniform ng school for bo ys. Paglapit ko... Si Art pala 'yun. Habang naglalakad ako papasok, hindi man lang siya tumingin sa akin. I was looki ng at him in the corner of my eye, para akong invisible na naglakad. Hindi man l ang siya tumingin kahit o.5 second lang. Papasok pa lang ako sa classroom, para na akong artista na pinagkaguluhan ng mga kaklase ko. "anong nangyari sa'yo?" "bakit hindi ka pumasok ng 1 month?" "bakit ngayon ka lang?" "saan ka galing?" "namiss ka namin ah" "what happen to you?" Hindi ko alam kung anong tanong ba ang una kong sasagutin. Bago pa man ako makap agsalita, may humawak ng balikat ko. nagsilayuan mga kaklase ko. paglingon ko. "tawag ka ng principal" Si Art. Tok tok tok tok *putstefs* Tanging ang tunog ng paglalakad lamang namin ni Art ang naririnig kong ingay hab ang naglalakad papuntang principal's office. Nauuna siya sa akin maglakad, hindi man lang niya ako lingunin or what. Nakalagay lang 'yung mga kamay niya sa magk abilang bulsa ng pants niya. Pagpasok namin ng principal's office, nakita ko 'yung principal na nakaupo sa up uan. Pinaupo kami nung assistant sa magkabilang upuan malapit sa principal. After ilang minutes ng pagkakaupo namin dun... "Ianne?" "po?" napalunok ako. first time kasi akong mapatawag dito sa principal's office e. wala naman akong ginagawang masama. "i'm really sorry for the damage that one of my faculty members caused you" HA? Ano daw? NOSEBLEED! "ok lang po 'yun" nakangiti kong sabi. Parang nacoconcious naman ako. nakatingin

kasi si Art sa akin. Amp. "pero, pakiusap ko sana. 'wag mo nang ipagkalat na si Sir Michael ang may kagaga wan ng lahat. Malalagyan kasi ng maruming dignindad ang school natin kung kumala t man ito, pwede bang isikreto na lang natin ito?" tumango lang ako. "salamat, at dahil 2 weeks na lang at examination week na, andito si Art para t ulungan kang makapagcope up sa mga lessons" "e sir, tinuturuan naman po ako ng kaibigan ko" ng boyfriend ko. "iba pa din kung siya ang magtuturo sa'yo" tumingin ako kay Art na nakatingin sa akin. With a plain blank face. "ngayong 2 weeks, pagbibigyan ko kayong pumunta ng library hanggang 7pm. Pero ka yong dalawa lang, ang ibang estudyante ay hanggang 6pm lang. naiintidihan niyo b a ako?" "pero-" tumango si Art. "good. Ikaw na ang bahala kay Ianne, ha Art" tinignan ako ni Art. Kinabahan ako. Oh my Gahd. Paano ako tuturuan ng isang taong laging expression ang :|? Chapter 21: Tahimik akong naglalakad papuntang classroom. parang ayoko. No wait. ayoko talag a na turuan ako ni Art. Ang weird kayaa~ Paglapit ko sa classroom namin, nagsisilabasan 'yung mga kaklase ko. Hinanap ng mata ko si Nate pero hindi ko siya Makita. "ei, si Nate?" nag gesture lang 'yung kaklase ko na hindi daw niya alam. Asan na kaya 'yung ugok na 'yun? Pumila kami para pumunta ng gym, may program daw sabi nila. Kaya ayun, habang na glalakad hanggang nasa gym na kami, hinahanap ko pa din si Nate. Asan na ba kasi 'yung pesteng 'yun. Amp. Nagsimula ang program, nabagot at inantok na ako at lahat lahat, wala pa din si Nate ko. Agh. Namimiss ko na siya oh. :/ Nung malapit na matapos 'yung program... "Let's all give a round of applause to burning thunder!" Kahit hindi ko alam kung sino man ang mga 'yun, pumalakpak na din ako. kahit na nababagot na ako kasi medyo-medyo buong araw lang naman kami dito sa gym. Nagsilabasan ang mga lalaking nakamaskara, 'yung parang sa Jabbawockeez. Nag ayo s sila ng mga gagamitin nilang instruments. Nagtataka nga ako kasi 'yung lead si nger ata nila-hawak kasi ang mic, eh nakatingin sa akin. "this song is for my life" nagsigawan ang mga kababaihan. Bakit? Tae, ang gwapo kasi ng boses. Hello!? HAHA. Tumugtog na sila... then kumanta na. Looking in your eyes, I see a paradise.

This world that I found is too good to be true. Standing here beside you Nacoconcious naman talaga ako kasi nakatingin sa akin 'yung singer. Hindi naman sa nagfifeeling ako pero nakikita ko kasi 'yung mata niya, malapit lang kasi ako sa stage nakaupo. want so much to give you this love in my heart that I'm feeling for you. Let them say we're crazy. I don't care about that. Put your hand in my hand, baby, don't ever look back. Let the world around us just fall apart. Baby, we can make it if we're heart to heart. Naging wild naman ang mga kaschoolmate ko. Parang sikat na banda 'yung tumutugto g sa harap kahit hindi naman talaga kilala. Ang kukulit nga e. And we can build this thing together, stand in stone forever, nothing's gonna stop us now. And if this world runs out of lovers we'll still have each other. Nothing's gonna stop us, nothing's gonna stop us now. Teka, parang alam ko 'yang kantang 'yan? Parang... hindi naman ata rock 'yan? I'm so glad I found you I'm not gonna lose you whatever it takes to stay here with you. Take it too the good times, see it through the bad times. Whatever it takes is what I'm gonna do. Let them say we're crazy. What do they know? Put your arms around me, baby, don't ever let go. Let the world around us just fall apart. Baby, we can make it if we're heart to heart. Naiinlove ako sa boses ah, ano baaa~ Nang matapos 'yung kanta. Super nagpalakpakan 'yung mga tao. Lalo na 'yung mga g irls, ang sakit na sa tenga nung mga tili nila. Err. Fangirls ba? Lumapit 'yung mc sa lead vocalist. "wow! That was a very HOT performance!" lalong nagtilian ang mga people. Pati mg a bakla e nakitili na din sa mga babae. Join force. "looks like the band is gaining so much fans" tumingin 'yung mc sa mga nagtitili an na mga babae at mga bakla. "any last words for them?" "you are my life, and welcome back" kinabahan ako. tumingin kasi sa akin 'yung v ocalist. Tinanggal niya 'yung maskara niya. "Ianne" then gave me a sweet smile and mouthed the phrase 'I love you' aw, ang s weet talaga oh. Chapter 22: Kinilig ako ng bongga sa pag welcome sa akin ni Nate. Kasi ano, wala. Nakakakili g naman di ba? tska, may banda pala siya. Hindi ko alam...

"ano, ok ba?" nagsmile sa akin si Nate. 'yung parang ganito . Oo, may shades tal aga. HAHA "ikaw na..." nagsmile back din ako. naglalakad kami papuntang classroom para kun in 'yung mga gamit para umuwi na din. "asan kapalit nun?" tumigil siya sa paglalakad, pati ako napatigil. "kapalit?" nginuso niya 'yung labi niya tapos tinuturo pa ng hintuturo niya. hum ihingi ng kiss, amp. "sira ka, PDA. Amp" naglakad na ako ulit pero hinatak niya kamay ko. "sige na, hindi tayo aalis dito hangga't walang..." nginuso na naman niya labi n iya. "please" agh, ano bang gagawin ko??? "mamaya na lang" nagsimula akong maglakad pero hawak niya ng mahigpit 'yung kama y ko. "please?" "ayaw, hindi ako aalis dito. Bahala ka" ang tigas talaga ng ulo. Grabe. "mapPDA tayo~" nag pout na ako. para hindi niya maresist. HAHA. "mabilis lang naman e, pleaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaase" aba. Di effective p outing powers ko. So ano na nga ba ang ginawa ko? lumapit ako sa kanya sabay kiss sa labi niya, pe ro mabilis lang 'yun. mga o.ooooooooooooooooooooooooooooooo5 second lang. Ngumiti siya ng nakakaloko nung tinignan ko siya tapos hinawakan niya kamay ko. nakalock 'yung kamay niya sa kamay ko. kiniss niya ako sa cheeks. Kiniss din niy a 'yung kamay ko na hawak niya. "sabi na e, di mo ako mahihindian" ngumiti na naman siya ng abot langit. Tae kas i e, ang init init tapos nasa gitna kami ng ground. Tapos ayaw umalis, di baaa~ Pagdating namin ng classroom, wala nang tao, tapos 'yung bag ko at bag na lang n i Nate 'yung natitira dun sa loob. Ang dilim pa, putek. Nagmadali akong kunin 'yung bag ko tapos lalabas na sana ako dahil takot ako sa dilim ng... itulak sa pader at halikan ako ni Nate. Nashock ako. Ang higpit ng hawak niya sa magkabilang balikat ko. nanlalaki mata ko habang si Nate, nakapikit. He was moving his lips while i'm standing still. H indi ako makagalaw, hindi ako makarespond. May naramdaman ako, 'yung dila niya p umasok sa bibig ko. Hindi ako masyadong makahinga, as in para akong kinukuhanan ng hangin. Sobrang l akas ng heartbeat ko at sobrang nanghihina 'yung tuhod ko. kung hindi lang hawak ni Nate 'yung balikat ko, siguro bumagsak na ako. Nalulunod ako, nalulunod ako sa halik niya. sa bawat dampi ng labi niya sa labi ko, sa bawat dampi ng dila niya sa bibig/labi ko. nafifeel ko na mahal talaga ni ya ako. na mahal na mahal talaga niya ako. I was feeling the moment, napapikit n a ako and was already responding to Nate's kiss nang... poink poink

*may tao! * Napadilat ako bigla at napatingin sa pintuan. Napaupo si Nate sa upuan dahil sa natulak ko siya sa sobrang gulat ko. "pagkatapos niyo d'yan" tumingin siya sa akin, kay Nate tapos sa akin ulit. "pum unta ka na lang ng library" pagkasabi niya nun, sinarado niya 'yung pintuan. Napanganga ako. lalong kinabahan. Nakita ni Art! "tae 'yun ah, epal" tumingin ako kay Nate. Hindi ata satisfied ang loko. Chapter 23: Nagkatinginan lang kami ni Nate. Pinagpapawisan ako, tae. Kumukuha na din ako ng hangin para hingahan. Para bang may after shock na nangyari sa amin. Dead silence. "anong meron sa library?" tumayo si Nate tapos sinuot niya 'yung back pack niya. "mag aaral ako, 2 weeks daw akong tuturuan ni Art" sinuot ko na din 'yung back p ack ko. "ah, para makacope up ka sa lessons?" umalis na kami ng classroom. Dala niya 'yu ng mga libro ko na dadalin ko sa library which is sa kabilang building pa. "yup, nagtataka nga ako e. bakit siya pa. pwede naman 'yung valedictorian natin. Tska... hindi naman siya star section. Hetero lang din naman siya" "hindi mo ba alam?" napatingin ako kay nate. "anong hindi ko alam?" "siya dapat valedictorian natin. Ayaw lang daw niya" tumaas isa kong kilay. "di nga? pwede ba 'yun" "ewan, 'yun ang alam ko. gifted child daw 'yun e" tahimik lang kaming naglalakad papuntang kabilang building. Nung malapit na kami sa library. "ano? Hintayin kita sa library o sa gate na lang?" "'wag na, uwi ka na lang. pasundo na lang ako kay kuya. thanks" binigay niya sa akin 'yung mga libro ko tapos kiniss niya ako lips. Smack lang, ano ba kayo. HAH A. Nag CR na muna ako bago pa man ako pumunta ng library. "nagkiss talaga sila?" nanlaki mata ko, nasa loob ako ng isa sa mga cubicle ng m arinig ko 'yung boses na 'yan. "oo nga, hindi lang smack. Fk siya, as in French kiss. With matching tongue" "di nga? silang dalawa? Ginawa 'yun? gahd. Paano mo nalaman?" "ai naghahalikan kaya sila kanina sa classroom. Open na open kasi 'yung pintuan ng classroom nila. kaya nakita ko" "really?!"

"yea. Dapat vivideohan or pipicturan ko. aba, bigla ba naman akong nashock. Kinu ha sa akin ni Art 'yung cellphone ko" si Art? "really? Si Art? Ano sabi sa'yo?" "wala, he just gave me his famous blank look then dropped my cellphone! Tumalbog pa ng dalawang beses dahil dun sa taas ng pagkakabagsak, gahd talaga. Buti hind i nasira" Art saved us? "tara na nga, may makarinig pa sa atin" tae ah. may makarinig, e rinig na rinig ko nga kayo. Amp! Nung naramdaman ko na nakaalis na 'yung nag uusap. Lumabas na din ako ng cr tapo s dumiretso na sa library. Dapat pala magpasalamat ako kay Art e. Pagpasok ko, nakayuko lang si Art sa isang table dun sa dulo. Tulog mode. 'yung ganun ba. Lumapit ako sa kanya, nilagay 'yung bag ko sa tabi ko tapos umupo sa tapat niya. Nilapag ko sa table ko 'yung mga books ko. pero siya, hindi pa din gising. Kinalabit ko siya tapos inangat niya 'yung ulo niya, tinignan ako tapos umupo na talaga. Kinuha niya 'yung ballpen niya sa bulsa ng polo niya tapos kinuha 'yung Notebook ko sa chemistry. Nagsulat lang siya nun without even telling a single word. So habang nagsusulat siya, nagdrawing naman ako. ano ba~ artistic ako e. HAHA After ilang minutes, binigay niya sa akin 'yung Chemistry notebook ko. "'wag mo nang dadalin 'yang mga libro mo, magdala ka na lang ng notebook. Hindi natin kailangan 'yan" tumango lang ako tapos nilayo ko 'yung mga libro ko sa tap at ko. "eto na lahat ng pinag aralan natin the past month. Basahin mo na lang 'yan" tap os yumuko na naman siya, tulog mode na naman. tae talaga, parang walang pakielam ah. Tinignan ko 'yung notebook with his writings. Pagkakita ko pa lang nun, kumunot na 'yung noo ko. SHET. Anong kalokohan 'to? Taeee~ "uhm, Art?" inangat niya 'yung ulo niya tapos tumingin sa akin with his blank fa ce. "hindi mo ba magets?" kinamot ko 'yung ulo ko. "e tae naman kasi e no. anong klaseng sulat 'to ha? Ako ba pinaglololoko mo? Mic roscopic ata 'tong sulat mo. Dapat sinabi mo na magdala ako ng microscope di ba? " kinuha niya sa akin 'yung notebook tapos tinignan 'yung notes. "Solubility..." obviously. Inisa isa niyang diniscuss ang lahat ng nakasulat sa notebook. Grabe, ang tyaga. Ni wala na akong naintindihan. Tska... paano niya na laman 'yun? "paano mo nalaman 'yan lahat?" "pinag aralan" wow. Watta answer di ba? tamang tama! "nakabisado mo lahat?"

"photographic memory" photographic memory? tumayo siya tapos nilagay 'yung kamay niya sa magkabilang bulsa ng pants niya. "ay, oo nga pala" sabi ko habang nagliligpit ng gamit ko. "thank you kanina ah, niligtas mo kami" tumingin lang siya sa akin with his cold look tapos naglakad n a papuntang exit. Tae ah, ang friendly. "gising na, tapos na kami" napatalikod ako ng wala sa oras ng marinig ko 'yung s inabi ni Art. Si Nate? kanina pa naghihintay dito? at alam ni Art? Chapter 25: Saturday. Pahinga sa pag aaral. Pahinga sa school. Pahinga sa pag iisip kung sino ba talag a si Art. Oo nga pala, di ba nag tatrabaho si Art sa greenwhich. Tinanong ko sa kanya 'yun . at ang tanging sagot lang niya sa akin ay: "pakielam mo?" Oh di ba. napaka friendly na sagot. napaka close namin. ang galing ano? Ang weird talaga ng lalakeng 'yun. minsan parang ang bait, minsan ang sama ng au ra pero laging wala sa mood. May problema ata 'yun sa utak e, pero ang talino ni ya. super. Hindi na nga siya nag aaral, alam pa din niya 'yung mga lessons. So anyways... Pauwi na kami ni Nate galing sm. Date kasi kami e. HAHA. Echos. Bumili kasi kami ng mga regalo for the Christmas party. So ayun... Habang naglalakad papuntang sakayan ng jeep. Nakaramdam ako ng may tumulo. Tinig nan ko si Nate baka tumatalsik lang 'yung laway niya pero hindi e. Nashock naman ako ng tanggalin ni Nate 'yung t-shirt niya [may sando naman siya] tapos nilagay sa ulo ko. "baka mabasa ka" sabay hatak sa akin papuntang waiting shed. Napatingin ako kay Nate. Hano ba 'yan. Ang payat talaga nitong lokong 'to. Ang s exy. Grabe~ haha. "nabasa ka na" kinuha ko 'yung panyo ko tapos ginamit ko pang tuyo sa kanya. Bas a na kasi 'yung buhok niya tapos 'yung braso pati sando niya habang ako tuyo dah il sa t-shirt niya. "ok lang buti hindi ka nabasa" ngumiti lang ako nun. Tumingin ako sa harap, ang lakas na nung ulan. Walang mga tao sa paligid, siguro bumalik sa sm. Habang nag hihintay ng oras. napatingin kami ni Nate sa isang lalaki na naka all black and all fitted. Fitted black t-shirt, super duper skinny jeans, black chu cks, naka geeky glasses pa tapos eyeliner na tumutulo sa pisngi niya. Umupo siya sa may side namin. Sabay sabing: "I love the rain, because no one notices when I cry"

Emo. Napatingin naman ako dun sa isang lalaki na palapit dun sa emo. Fitted clothes d in siya, 'yun nga lang. nakamohok 'yung buhok niya tapos color red. As in... kit ang kita ang pagkared. Then naka black din siya with many accessories na bungo. Nakalipstick pa na black. Ang err, then nakasando at glossy pants. Nakatsinelas din. Tapso 'yung tenga niya, no space for new earrings kasi punong puno na then tumayo siya sa harap ng emo with a rock and roll sign at sinabi: "ako din! Hindi halatang umiihi ako sa pantalon! Yeah, rock and roll!" Punk. Lumapit naman sa dalawa 'yung lalaking napaka laki 'yung t-shirt na parang hirap na hirap siyang dalhin. Nakacap tapos ang laki ng bling bling na nakasabit sa l eeg niya. baston pants tapos naka tsinelas. Haggard look. "uhm, guys. 'wag niyo akong iwan. Help me naman, ang bigat ng damit ko e!" Hiphop. TAWA TAYO. Hahaha. Ang kulit nila e. magkakaibigan, magkakaiba 'yung styles nila . astig. Hindi ko nga napigilang tumawa sa kanila. Ang cute nila tignan, antae. Naglakad sila palayo sa amin. Nauuna 'yung hiphop tapos hawak hawak nung dalawa 'yung damit niya. tulong tulong e. haha "ang kulit nila ah" tumawa din si Nate. Pagnakita niyo talaga 'yung itsura. Naka katawa. HAHA. "Ianne, may tanong ako" tinignan ko siya tapos seryoso mukha. "ano?" "kaya mo bang bilangin lahat ng tao sa isang kwarto ng mabilisan? 'yung kunwari, papasok ka sa isang room tapos alam mo na kaagad kung ilan 'yung tao. Kaya mo ' yun?" tumawa naman ako. watta question. "hindi. Bakit? Kaya mo ba 'yun?" "oo naman!" yabang nito ah. "o sige nga, ilan tao dito?" "isa" tinaasan ko siya ng kilay. "ako ba pinag lololoko mo?" ngumiti siya sa akin. "hindi ah, tanong mo sa akin bakit isa" "o bakit?" "syempre, ikaw lang naman nakikita ng mga mata ko e" Sabay ng pagngiti niya ang pagtila ng ulan. Grabe. He really brightens my world. :] Chapter 26: Tik tik tik

Tanging ang ballpen ko lang na nilalaro ko ang maririnig sa library. 1 hour na d in ako na nakaganito. Bakit? Hanggang ngayon kasi, wala pa din si Art. E si Nate pinauwi kaagad ng nanay niya pero babalikan din ako mamaya. Ang boring! Tae, ang tagal ni Art! Asan na ba 'yun!? Nagdecide ako na pumunta ng locker area. Tutal, lagi ko namang nakikita 'yun dun . Baka andun siya di ba? So ayun, lakad papuntang locker area. Grabe, grabeng exercise 'to ah. infairness . Ang layo kasi e. amp. Kabilang building pa ulit. Amp! Habang papalapit ako ng papalapit sa locker area. Lalong lumalakas 'yung naririn ig kong paghampas ng mga pintuan ng lockers. Parang may nang gugulo sa mga locke rs e. pagdating ko sa area, sumilip muna ako. O.o <--'yan ang tanging reaksyon ko sa nakita ko. Kilala niyo pa ba 'yung nagtapat kay Art? 'yung nakita ko sa panaginip ko? isa s iya sa dahilan sa pag ingay ng mga lockers. At sino kasama niya? si Art! What are they doing? 'yan ba tanong niyo? well... They are torridly kissing each other. Nakasandal 'yung babae sa lockers habang hawak hawak 'yung buhok ni Art. Then si Art naman, 'yung isang kamay nakasandal sa mga lockers. Hindi ko alam kung ano ba ang irereact ko. kailangan ko bang manatili dito at ma nood o umalis na lang at kunwaring walang nakita? Hindi ko naimagine na maghahalikan silang dalawa. 'yung mata ko, hanggang ngayon nanlalaki pa din. Ano ba 'yan.... Tumalikod na ako. parang hindi ko na matake na panoorin sila na kulang na lang e maghubad na sila ng uniform. Tumigil 'yung pagkalampag ng mga lockers. Gusto ko sanang tumingin pero baka Makita ako ni Art. Nakakarinig ako ng mga footsteps na papalapit sa kinaroroonan ko. shet. Tatakbo na sana ako nang... "Ianne" napatayo ako sa gulat. Kinakabahan ako ng sobra sobra. As in 'yung puso ko parang gusto ng tumakbo para iligtas ang buhay. So ayun, nagpakita na ako. pagtingin ko, malapit na sa akin si Art tapos 'yung b abae andun sa pwestong huling nakita ko. inaayos niya 'yung uniform niya. si Art naman, 'yung dalawang butones ng polo niya nakabukas. Nakaexpose ang skin, err. "Napadaan lang ako, 'di ko naman sinasadya na maki-" Napatigil ako ng bigla siya ng magsalita. "Irene" nakita ko 'yung babae na napatayo ng tuwid. Si Art nakatingin lang sa ak in, nakatalikod siya dun sa babae. "umalis ka na" naglakad papuntang kabilang di reksyon 'yung Irene. Lumapit sa akin si Art. Hinawakan niya 'yung mukha ko. nilalapit niya 'yung labi ko sa labi niya. kinakabahan ako. nanghihina tapos pinagpapawisan. he was about to kiss me pero tinulak ko siya kaagad. "a-ano bang p-problema mo?" garalgal kong sinabi. Kinakabahan ako, sobra.

Tinignan lang niya ako with a blank look. 'yung kamay niya nakabaon lang sa magk abilang bulsa ng pants niya. "lagi kang istorbo" nanigas ako sa sinabi niya. oo nga nu. nung nag confess 'yung Irene na 'yun pati ngayon. tae, bakit ba kasi lag i na lang ee. Naglakad na siya tapos nilagpasan ako. nakatayo lang ako habang tinitignan siya palayo sa akin. "oi. mag aaral ka pa" sabi niya habang patuloy sa paglalakad. parang wala lang e. weird talaga. :/ Chapter 27: Bukas, Christmas party na namin. Oo. Kakatapos lang ng examination week namin. M asyado bang nag fast forward? Medyo, gahol na kasi sa oras. echos. Haha. So what happened to Art? Ayun, wala. Tapos na niya akong turuan with my studies e. tapos na din ang 3rd periodical exam namin. Bukas, Christmas party pagkatapos nun, Christmas break ng 2 weeks and a half. Ang balik namin sa school 2nd week ng January at matatapos na din 'yung junior year namin! Yehey! Nasa mall ako ngayon. mag isa. Hindi ko na muna inistorbo si Nate, baka busy e. Bzzt bzzt bzzt *miss this sound epek? Haha* Agh. Nagugutom na naman ako. so ayun, dahil sa gutom ako. unang restaurant na Ma kita ko, dun na ako. at ang unang nakita ko ay Jollibee kaya naman sa Greenwich ako which is katabi ng Jo'bee. HAHA. Naalala ko bigla si Art. Walang magugulong babae. so ayun, pumasok ako sa loob a t umorder na nang makakakain. Habang hinihintay 'yung pizza ko, nakita ko si Art na naglilinis, as in nagmamap. Napatingin siya sa akin kaya bigla akong napatingin sa lamesa ng wala sa oras. n akakatakot. HAHA. So ayun, nung binigay 'yung pizza, tinignan ko 'yung waiter... Si Art. Ngumiti ako pero parang wala lang sa kanya. Agh ah. 'di man lang ako ngitian din . Ay oo nga pala. Emotionless nga pala 'yun. Natapos na ako kumain at umalis na sa Greenwich. Hahanap naman na ako ngayon ng ireregalo ko kay Nate. Habang naglalakad. Napatingin ako ng wala sa oras sa isang antique store. Oo, as tig SM sa amin e, may antique story. Pagpasok ko, unang tumambad sa akin 'yung d alawang necklace. Naalala ko tuloy bigla 'yung susi sa puso ko na sabi ni Nate. Bagay na bagay dito. So nagdecide na ako na ito na lang ang bilin ko. ang ganda ganda kasi talaga. An g cute tignan kung magkasama kami tapos parehas naming suot suot 'tong necklace na 'to. Parang soulmate 'yung itsura. HAHA. Kinabukasan. Christmas party na. eh di sobrang saya. Grabeng lakas ng music tapos ang daming buraot sa pagkain. Eto na siguro pinaka masayang Christmas party. Pagkatapos ng program, natira kami ni Nate na magkatabi. Kumakain kasi 'yung iba naming kaklas

e. Nilabas ko 'yung necklace pero di ko pa din pinapakita sa kanya. "Nate, naaalala mo pa ba nung hinahanap mo 'yung susi para sa puso ko?" napangit i siya sa sinabi ko. "o baket?" binigay ko sa kanya 'yung necklace na may susi. 'yung kapartner nung isang necklace na may puso. "woah, susi nga!" hinawakan niya 'yung susi tapos tinignan. Sinuot ko 'yung neck lace na puso. "ayan na 'yung susi para sa puso ko, ikaw lang ang tanging meron n'yan" ipinakit a ko naman sa kanya 'yung necklace ko. "ang sweet naman ng Ianne ko" ngumiti siya sabay kiss sa akin sa cheeks. HAH! Akala niya siya lang sweet ah... :] Chapter 28: Nag Christmas break na at ngayon nga, Pasko na. sobrang bored na ako sa bahay. a t sobrang miss ko na din si Nate. Naaalala ko lagi siya lalo na kapag tumitingin ako sa singsing na binigay niya sa akin at sa necklace kong puso na siya ang na g mamay ari ng susi. You're my hunny bun, sugar plum, pumpy upmy upmy upmkin. You're my sweetie pie. You're my cuppy cake,gumdrop,shyummkums pure, The apple of my eye! And I love you so, and I want you to know that I'll always be right here. And I love to sing this song to you Because you are so dear! I love you Ianne ko, sagutin mo call ko. Pleeeeeeeeeaaaaaaaase. Nagmadali akong kunin 'yung cellphone ko. Ang cute ng ringtone ko di ba? Hindi n a dingdong. Kumanta kasi si Nate e, tapos nirecord niya sabay ginawang call aler t sa sarili niyang number. Ang cute di ba? "Hello?" nakangiti kong bati. Namimiss ko na kasi siya, sobra! Pero... Walang sumasagot. :| "Hello?" sabi ko ulit, pero wala pa din. Wah!? Bakit 'di nagsasalita si Nate!? "h-" "Ianne?!" sigaw ng nasa kabilang linya, pero sure akong hindi si Nate 'yun. "s-sino 'to? Si Nate?" Kinabahan ako bigla. Hindi ko alam kung bakit. "pins *creek*" "ano?" "pinsan *creek* niya *creek* 'to" lalo akong kinabahan. Bakit ako tatawagan ng p

insan ni Nate sa cellphone niya? "a-ano.. b-bakit ka tumawag?" pinagpapawisan ako kahit na sobrang lamig. Natatak ot ako. bakit ganun. "Si Nate kasi..." malungkot 'yung tono ng boses niya. Agh. Tae, parang naluluha na naman ako! Paskong pasko e. "ano nangyari? Asan siya? Pakausap mo ako sa kanya!" oo, alam ko parang ang OA p ero natatakot ako. ano ba nangyari sa kanya? Asan siya? Please naman, hindi ako mapakali... "Si *singhot sipon* Nate... *singhot sipon*" humihikbi siya? SHET. "anong nangyari?! Tae, asan ka ba!? Asan siya?!" napatayo na ako sa sobrang pagh ahalo halo ng emosyon ko. Naiiyak na ako, hindi ko na alam kung ano bang gagawin ko. Nakakainis, ano ba nangyari kay Nate? Parang ayoko marinig pero gusto ko, a no ba.... Natatakot ako. baka may mangyaring masama sa kanya... "Kasi... kakatae lan~ *DUG POINK TAK TOK DING DONG TING!* sira ka! *PSHH* h-hell o?" Napaupo ako sa narinig kong boses. Si Nate. "ui, sensya na dun sa pinsan ko. Galing kasing bundok e, ngayon lang nakarinig n g boses ng magandang babae" tumawa siya nun, pati ako tumawa na din at nakahinga na ng malalim. "akala ko kung ano na nangyari sa'yo, amp pinsan mo" tumawa siya tapos parang ma y narinig din akong tawa sa background niya. "topak kasi 'yun e. nga pala... Merry Christmas. merry Christmas ianne! 'wag ka ngang maingay d'yan!" tawa ako ng tawa. Ang kulit e. "Merry Christmas din sa'yo. Pati sa pinsan mo" napapangiti ako kahit na wala nam ang dahilan. Amp, nababaliw na naman ako. HAHA. "nga pala" "yea?" "I love you. Hayip! Ang cheesy!" natatawa ako. tumatawa kasi 'yung pinsan niya s a background, ang epal e. HAHA. "I less than three you" I <3 U. "Nate less than three Ianne" at dun na nacut 'yung conversation namin. Aww. Merry Christmas to us. Nate <3 Ianne... :] Chapter 29: Super excited ako ngayon. baket? Kasi may date kami ni Nate for our monthsary :3 at new year date na din. HAHA. Alam niyo na ba kung kelan monthsary namin? Kung kelan ko siya sinagot? Well... SECRET KO NA 'yun! HAHAHA So ayun, nagprepare na ako. nanlalamig 'yung kamay at paa ko, tapos kinakabahan. Namimiss ko na kasi siya tska sobrang excited na talaga akong Makita siya. Supe r. When I was about to live the house, biglang nagring 'yung telepono namin.

So ako naman, nagmadaling sagutin, amp naman kasi e. nagmamadali ako e. "hello?" "Ianne?" si nate? "o, Nate, paalis na ako" "ano kasi e. di na tayo tuloy" nanlaki mata ko. parang gusto ko umiyak na ayaw k o. umupo ako sa upuan. Para akong may after shock. "ui, Ianne, sorry. Wala kasing magbabantay ng bahay pati 'yung dalawang pinsan k o na bata. Kami lang ni Cloud nandito, may new year trip kasi sila mama pati par ents ni Cloud sa Japan, sorry talaga" hindi ko na alam gagawin ko. parang may na matay na hindi mo malaman. Agh. Nakakainis. Pero syempre, hindi naman ako dapat maging selfish. Bilang isang girlfriend na understanding, kailangan ko siyang iunderstand... "Ianne?" ...kahit mahirap. "Ok lang, kailangan ko din namang bantayan 'yung bahay. Wala sila kuya e" nakang iti kong sabi kahit na hindi nakikita ni Nate. Kahit hindi totoo. Kahit fake. "sorry, Happy monthsar- papuntahin mo na lang si Ianne dito!" siguro, pinsan niy a 'yung nagsalita. Para akong nabuhayan ng loob. bakit nga ba hindi na lang ako pumunta dun? "aray! *PSSH* Ianne! Cloud 'to, sunduin ka namin, hoi! 'di ako marunong magdrive ! Ako marunong! O Ianne, hintayin mo kami ah, bye" TOOTs TOOTs TOOTs Antae, bastusin ah. 'di man lang ako hinintay mag paalam din. HAHA. Naexcite nam an ako sa pagsundo nila sa akin. Gustong gustong gusto ko na talaga Makita si Na te, pramis! "TAO PO!!!! IANNE! BUKSAN MO ANG PINTO!!" nabigla ako kasi ang lakas ng sigaw ta pos ang lakas din ng pagkatok. Nung malapit na ako sa pintuan. "tae ka, 'wag ka nga. nakakahiya sa mga kapit bahay nila!" si Nate. "IANN-" bigla kong binuksan 'yung pintuan bago pa matapos sa pagsigaw 'yung pins an ni Nate. Tumambad sa akin si Nate na nakahawak sa batok niya at si Cloud-strife. HA!? Si Cloudstrife!? Teka ngaaa~ "ikaw si Cloud?" nakaturo lang ako sa kamukha ni cloudstrife na lalaki na katabi ni Nate. "yo!" nagsalute pa siya na ewan tapos ngumiti. SHET. Kamukha niya si Cloudstrife ! Mukha siyang Japanese, tae. Ang gwapo! O.o Quote OOOOOOOPPPPSSS, teka muna [art angel?]: Hindi porke't nagwapuhan ako kay Cloud e siya na ang gusto ko, TEAM NATE pa din ako!!

Napanganga naman ako ng kaunti, tae. Tae tae. Ang gwapo kasi talaga. Tapos may k ulay pa 'yung buhok, parang si cloudstrife talaga! "Nako Ianne, nagseselos na ako" napatingin ako kay Nate na nagpout. Ang cute tal aga nito. Lumapit ako kay Nate tapos kiniss ko sa lips, smack lang naman. "SHET. My eyes!!" nagtakip ng mata si Cloud. "sige, lampungan muna kayo. Baka ma paandar pa nila Mira at Leigh 'yung kotse" tumakbo siya papunta ng kotse sabay p asok sa loob. "sorry ah abnormal talaga 'yun e" ngumiti lang ako tapos hinug niya ako. "I missed you so much" humigpit 'yung yakap niya. aww, I feel i'm so protected. Super. :> "namiss din kita" sabay kiss ko sa cheeks niya. sinubsob niya 'yung ulo niya sa shoulders ko na sobrang hirap para sa akin kasi napatingkayad ako. matangkad nga kasi si Nate. "namiss ko amoy mo, namiss ko yakap mo, namiss kita. Sobra!" napapasmile naman a ko. parang mag 2weeks lang kaming di nagkita sobrang miss na niya ako. paano pa kaya pag 3 or 1 month? Or a year? Nako, baka mamatay na kaming dalawa. "namiss ko si Nate" hinug niya ako ng mas mahigpit pa. "hoi! May bukas pa, tara na sa home!" napatingin kami kay Cloud na parang madali ng madali na. Nagulat ako ng biglang lumuhod si Nate tapos nilahad 'yung kanang kamay sa akin sabay sabi nang: "tara na prinsesa ko, naghihintay na ang tsuper natin" napangiti ako tapos hinaw akan 'yung kamay niya. "oo na prinsipe ko" tumayo siya tapos para ko siyang escort habang naglalakad pa baba at papunta ng kotse. The start of the day was great. So ano kaya mangyayari before the year ends? Chapter 3o: Pagpasok namin sa likod ng kotse, nasa driver's seat si Cloud tapos may dalawang batang babae na magkamukha sa tabi niya. Napatitig ako sa dalawa na nagkukulita n sa harap, tae. Ang cute! Nagdrive na si Cloud. Nakatingin pa din ako sa feeling ko ay kambal. "si Leigh 'yan" tinuro sa akin ni Nate 'yung batang nasa may bintana. "'yung isa naman, si Mira" nagtataka ako kung paano niya nalaman. Magkamukha kasi e, alam niyo 'yun. as in super magkamukha, pati damit. "sure ka?" nagtataka kong tanong. "hindi" natawa naman ako bigla pati si Cloud. Adik! Hindi pala sure sabi ng sabi . HAHA. "leigh, mira... come here" nag unahan na lumapit 'yung dalawa sa amin. Ang kukul it! Grabe! Haha.

Napansin ko na kahawig ng mata nila 'yung mata ni Cloud. Napapatingin tuloy ako sa salamin para Makita mata ni Cloud. Napalayo ako sa tingin ng bigla siyang ngu miti sa pagtingin ko. "Si Leigh 'yung may nunal sa ibaba ng kanang mata niya. si Mira naman 'yung may nunal sa taas ng kaliwang mata niya" napatingin naman ako dun sa dalawa, may nun al nga sila sa may mata, taas baba at kaliwa kanan. ANG GALING! Kabisado ni Clou d! "ai, siya pala si Leigh" tinuro ni Nate si Leigh tapos ako natatawa kasi para si yang bata na nagtataka kung sino 'yung bata. HAHA. "ilang taon na sila?" tanong ko. "tanong mo sila" Tinignan ko silang dalawa tapos nagsmile sila. "ilang taon na kayo?" tawa lang s ila ng tawa. Ay, nice talking ah. "English speaking 'yang mga 'yan" ow.. sabi ko nga. HAHA "how old are you two?" "FOOOOOOOOOOUUUUUUUURRRR" wah! Tae! Ang cute! Sabay pa sila! Tae tae tae! Haha. Nang gigigil ako. sobra! Tae, kasi naman e. ang cute talaga nila! agh. "ang cute nila Nate! Grabe! Ang sarap gawing keychain!" tumawa si Nate sa sinabi ko. Tumigil 'yung kotse tapos tumingin sa amin si Cloud. "Cute 'yang mga 'yan, syemp re. Mana sa kuya e" tinaasan ko siya ng kilay tapos tumingin ako kay Nate. "nasa lahi niyo ba talaga ang aircon?" tumawa silang dalawa tapos nag apir. Amp, bagay na magpinsan. Grabe. So ayun, pumasok na kami sa bahay nila Nate. Grabe. I missed the place. Namiss k o 'yung hinihigaan ko, malambot kasi e. super. Tapos namiss ko 'yung lugar. At n aalala ko din kung saan naganap ang first kiss namin. Haha Nagkanya kanyang business na sila. 'yung kambal naglalaro sa labas tapos si Clou d, ewan ko kung anong ginagawa nun. Lumipas ang oras, sobrang saya ko sa mga pangyayari. Nakakatuwang kausap si Clou d, parang pinsan ko na din siya e. medyo magkaugali sila ni Nate. Parehas na air con. HAHA. Tapos sla Cloud pala, galing Japan. Umuwi sila dito sa Pilipinas para magbakasyon pero hanggang next year pa daw sila dito. Kaya magaling si Cloud sa tagalog kasi lagi pala siyang nagbabakasyon dito. At kaya din sila close ni Nat e ko. oh ayan, ang dami kong nalaman di ba? Gabi na, dun na ako kumain. Mga 11.3o na na ngayon e. tumawag ako sa amin na hin di na muna ako uuwi, dito muna ako mag stay. Pumayag naman sila kasi may tiwala naman sila kay Nate. Haha. "alam mo" tumingin ako kay Nate nun. Kaming dalawa na lang 'yung gising. Nakaupo lang kami sa sofa habang magkahawak 'yung kamay namin. "hindi pa e, ano?" "ang ganda mo" ngumiti ako sa sinabi niya. "sobra" kiniss niya ako sa cheeks. Ay

iee. Ano ba 'yan. Kilig. "alam mo..." ako naman ngayon. "oo, alam ko gwapo ako. sobra" tinulak ko naman 'yung mukha niya. tae e, yabang. HAHA. Tumingin ako sa orasan. 11:59pm. "Ianne" napatingin ako kay Nate. Palapit ng palapit mukha niya sa akin hanggang sa nagkadikit na naman 'yung mga labi namin. Napapikit ako nun, tahimik. Sobrang tahimik sabay bulong niya nang: "Happy Monthsary, I love you" Tumingin ulit ako sa orasan. 12:ooam Ako naman ang humalik sa kanya sa lips, smack lang sabay bulong ko sa kanya nang : "Happy New Year, I love you" Nagulat kami ni Nate ng biglang nagbukas 'yung ilaw. "hayip, ang cheezzzzy!" tae, tawa ng tawa si Cloud! >__< Chapter 31: Bukas tapos na ang Christmas Vacation. Amp, nakakatamad pa pumasok e. pero kaila ngan, syempre. Para maging 4th year na at para grumaduate. Tsk. Nagring ang mahiwagang telepono. "hello?" Nakarinig ako ng tawa. Sino na naman 'to? "hello?" si nate? "oi Ianne!" ah, si Cloud. "oh, baket ka tumawag?" akala ko pa naman si Nate. Kakasad. "wala lang! namis kita e" sabay tawa "anong ginagawa mo?" napataas kilay ko. "adik, tumawag ka ba sa akin para lang tanungin 'yan? Asan si nate?" alam ko nam ang si Nate talaga ang gusto akong makausap e. "wala e, umalis kasama mga kapatid ko" "ah..." "wala kasi akong magawa, kaya tumawag ako. ok lang ba?" tumawa naman ako. "sira, ok lang. syempre" Long pause. "may tanong ako" ewan ko kung bakit ako kinabahan. O dahil lang sa, ang gwapo ng boses niya? HAHA.

"ano?" "girlfriend ka naman ng pinsan ko di ba?" tumawa ako. "dipende kung sinong pinsan mo" tawa ulit ako. "baket?" "I wanna call you insan. La lang, gusto ko lang maging close tayo" insan? HAHA. "insan? Ok. sige, sabi mo e" "yey, thank you insan" HAHA. Ang kulit. Parang bata na ang gwapo ng boses. Tae, sana boses na lang siya. Haha. "bata" aww. Namiss ko tuloy si Nate. Isip bata. HAHA "may sasabihin ako sa'yo insan" "ano?" "uh... nakakahiya e" "ano nga?" "mamaya..." "weh?" "'wag mo sasabihin kay Nate" "o sige" "promise?" "promise..." kinabahan ako. ewan ko kung bakit. DUGDUG. DUGDUG. "uhm... Watashi ga watashi no youni kangae ru Ianne" BUSY. Ha? Ano daw!? Bastos. Binaba kagad 'yung phone. Amp. Chapter 32: Watashi ga watashi no youni kangae ru Ianne? BUSET. Nakakatanga naman 'yun! NOSEBLOOD! Tae. Isang malaking... NOSEBLOOD. Pumasok ako na gulong gulo pa din ang utak. Pak. Ano ibig sabihin nun? Tae, naus o pa kasi 'yung Japanese e! "Nate..." "'wag mo sasabihin kay Nate" Tae, di ko naman sasabihin e! 'wag ka nga! "ai sorr y, kala ko sasabihin mo" epal naman ni Cloud sa isip ko. HAHA. "o bakit?" tumingin siya sa akin kasi kumokopya siya ng assignment sa kaklase na min.

"ano 'yung Watashi ga watashi no youni kangae ru?" napangiti siya. Ewan ko kung bakit. "hindi mo alam 'yun?" umiling lang ako. "ano ba 'yun?" umupo ako sa tabi niya. nakatayo lang kasi ako e. "secret..." ai! Epal! HAHA. Hindi siguro alam.. epal talaga. Tsk. Kala ko malala man ko na e. Bumalik ako sa upuan ko at nag isip. Ano ba ibig sabihin nun? Sinulat ko sa note book ko 'yung word tapos nag isip. Baka code 'to? Hindi e, naririnig ko 'to min san e. pero ano 'to? "I think I like you?" napatingin naman ako sa kaklase ko na nagsalita. Hindi ko naman kinakausap pero nagsasalita. Baliw. nakatingin siya sa papel ko tapos tum ingin sa akin. "I think I like you?" ewan ko kung gusto ba niya ako o 'yun 'yung meaning nung w ord. "bakit mo nilagay d'yan niponggo ng I think I like you?" aha! So I think I like you pala 'yun? pero bakit... si Cloud? May gusto sa akin?! Teka. Parang... MALI ATA 'YON!? Pinsan niya si Nate ah!? tapos.. agh. Ang gara naman nun! Recess. Hindi pa din ako makapag isip ng maayos. Bakit.. ganun? ano ba problema ni Cloud !? Mukhang gusto lang niya ako pag isipin e! which is already happening to me. T ae... bakit kasi ganun!? "Ianne, ok ka lang ba?" napatingin ako kay Nate. "hindi ka pa kumakain ah" tinig nan ko 'yung pagkain ko. hindi pa din nagagalaw. "may problema ba?" ano ba? sasabihin ko ba kay Nate? Pero paano kung pinag titri pan lang ako ni Cloud? Malakas pa naman trip nun. E paano kung totoo at mag away sila? Teka nga. ang feelingera ko ata. HAHA. "uhm... Nate" sasabihin ko ba? "ano?" "may kaibigan ako. tapos may boyfriend siya. Then nagbalik bayan 'yung pinsan nu ng boyfriend niya. tapos sina-" "ako ba 'yan?" kinabahan ako sa sinabi niya. tumawa ako ng pilit. gusto ko sana sabihin, PAANO MO NALAMAN!? hehe. "sira. Hindi no! HAHA. So ayun nga, 'yung pinsan nung bf ni friend, parang nagco nfess kay friend na parang gusto niya si friend. Kung ikaw si bf, anong mararamd aman mo pag nalaman mo?" oh di ba, hindi naman halata di ba? Napatigil siya sa pag inom ng itanong ko 'yun. nag isip siya ng malalim. Ano kay a mararamdaman niya? "magagalit. Tae pala 'yung pinsan e. dapat pigilan niya 'yun kasi pinsan niya bf nung friend mo. At dapat 'yung friend mo layuan na 'yung pinsan kasi baka madev elop pa. kawawa naman 'yung bf di ba?" napangiti lang ako sa sagot niya.

Hindi pa naman ako sure e! HAHAHA. Ano ka ba Ianne, pinag titripan ka lang ni Cl oud no! 'wag ka nga! HAHA. Tae talaga oh. Uwian. "punta ka sa amin" kinabahan ako. pag pumunta ako sa kanila, makikita ko si Clou d. "b-baket?" nagpout siya. Ay.. ayan na naman e. "ayaw mo ba?" "kiss na lang, pagod ako ngayon e" please... pumayag ka. "sige nga. kiss mo ako 1oo times" napangiti ako sa sinabi niya. bata talaga oh. Kiniss ko siya sa lips pero sandali lang. smack lang. "ayan, 1oo times" tumawa a ko tapos nag pout na naman siya. "sige na, next time na lang" hinug ko siya. Sana umepekto panlalambing ko. ayaw ko kasi muna Makita si Cloud. Natatakot ako. >__< "sige na nga" kiniss niya ako sa ulo. "next time ah" Bahay. Mag isa lang ako sa ngayon. si Kuya, always late umuwi. 'wag nang magtaka. Sila mama business meeting siguro. So nanood na lang ako ng tv. Nickelodeon! Ang palabas? SPONGE BOB SQUARE PANTS! Weeee~ kahit na pambata 'to, naaaliw pa din ako dito. Ang cute kasi nila e. lalo na si Patrick kahit na tatanga tanga. HAHA. KATOK KATOK KATOK *naubusan ako ng sound epeks. Haha.* Binuksan ko muna 'yung ilaw. Nakapatay kasi lahat e. para mafeel ko sila spongeb ob. HAHA. Pagbukas ko ng pintuan, para akong kinuhanan ng puso. Kinabahan ako. "yo!" si Cloud. :| "u-ui" nakangiti ako pero ang gusto kong gawin ay isara ang pintuan. Pumasok siy a sa loob tapos umupo sa sofa. "b-bakit ka andito?" sinara ko 'yung pintuan. Nakatayo lang ako sa may pintuan. Natatakot akong lumapit. Hindi naman siya multo o monster. Lalo nang hindi siya mukhang ganon. Gwapo nga siya e. kaya lang nga, natatakot ako. PLEASE TAKE NOTE: girlfriend ako ni Nate n a pinsan ni Cloud. Exclamation point. "wala" tumayo siya. Lalo akong kinabahan nang lumapit siya sa akin. "masama ba?" para akong nacorner kahit na wala namang corner. Weird. Tumawa ako. kahit na wa la namang nakakatawa habang lumalayo kahit na wala namang lalayuan kasi pader na nasa likod ko. "ah..." oh my God. Please save me. Natetempt ako. JOKE! HAHAHAHA. Nilapit niya 'yung mukha niya sa mukha ko. e matangkad siya kaya medyo nakayuko siya. 'yung kamay niya nakasandal sa pader na sinasandalan ko.

"umiiwas ka ba?" tumawa ako ng malakas. Umiiwas ako sa mga tingin niya pero para siyang eye catcher na hinuhuli 'yung tingin ko. nakikita ko 'yung maganda niyan g mata. Tae. Natotomboy ako sa mata niya. "h-hindi no. s-sira ka. Bakit na-naman ako iiwas sa'yo! Adik!" tawa ako ng tawa. Abnormal. Ako ata adik e. "malay ko. kasi siguro alam mo nang..." lumapit siya sa tenga ko. "...gusto kita " kinilabutan ako sa sinabi niya. tumingin na naman siya sa mga mata ko. "adik. Lakas ng trip mo talaga insan! HAHAHAHAHA" pinalo ko pa siya sa balikat n 'yan. "hindi ako nagbibiro" kinabahan ako. tae. Para siyang nang aakit! Tae. Naaakit a kooo~ JOKE.

"sira. Pinsan mo kaya si Nate" tumaas kilay niya. "and so?" "girlfriend ako ni Nate" "so?" "mali 'yun" tae. Ang feeling ko. pinag titripan ka lang n'yan Ianne! Abnormal 'y an tandaan mo! Tumawa siya. Adik. Ayan. Adik nga. abnormal na adik. Amp. Lumapit ulit siya sa akin at bigla niya akong hinalikan! OO. Hinalikan niya ako! at hindi lang sa cheeks kundi sa labi! Tae! Hinalikan niya ako sa lips! Kinabah an ako. ano ba 'tong nangyayari! "gusto talaga kita Ianne" dumaplis labi niya sa cheeks ko sabay alis niya ng bah ay. SHET. Anong gagawin ko? O.O Chapter 33: Pinapunta kaming mga 3rd years sa auditorium. Nung hinawakan ni Nate 'yung kamay ko palabas ng classroom, kinabahan ako. Guilt is killing me. "batchmates" nagsiayusan kami ng upo at tumingin sa nagsasalita. Ang 3rd year re presentative kasama ang school activity coordinator namin. "alam niyo naman na February na ang foundation week natin. At foundation week me ans a lot of activities and fund racing... kaya naman, naisip namin ni ma'am Soq uilla na gamitin natin ang isang PLAY for fund racing" different reactions was m ade. Umingay tuloy. "3rd years" si ma'am na ang nagsalita. "can you cooperate? Caf na kasi ang naisip ng 4th years, horror house naman ang sa 2nd years at mini event ang sa 1st year s. So naisip namin na play na lang for the 3rd years. At para na din mapasaya ni nyo ang pipiliin niyo charity. Manonood din kasi sila" sa nakikita ko, may mga g usto at may mga ayaw. "so here's the two stories na pinagpipilian namin ni ma'am. The 1st one is Canta

rella. Western ang mga damit at pang mayayaman. "Kaito was inlove with Miku to the point he wanted her all by himself. He though t the love was only one-sided so he planned on poisoning Miku to take her life a nd/or to rape her to make her completely his. "Before their meal time, he put to her drink the poison drug called Cantarella w hich can make you fall asleep within 4 hours and fake dead since they had no det ectable pulse, just like in Romeo and Juliet. "When Miku passed out, Kaito was about to rape her but then, his childhood memor ies flashed with Miku being sweet and kind to him. He cried because he realizes that everything he did was a mistake. Then Miku opened her eyes and said 'Please capture me' to Kaito. Kaito was shocked because he thought he already killed he r. She sat up and pushes Kaito down then Kaito sat up and kissed Miku in the lip s. And that was the end of the 1st story" nagsipalkpakan kami. ang cute ng story kaya lang ang tragic. HAHA. "the second story is entitled The Demon and the Maiden. Makalumang damit naman ' to ng mga Japanese. "A maiden which is blind entered the wood and was lost. She stumbled into the de mon's house in the middle of the forest which she don't know and don't see. The demon was a kindhearted-demon but the townspeople didn't know that. He let her c ome in to his house. They had a merrily night. The maiden talked about the villa ge and the people, that was the first time the demon understands the heart of a man. "The maiden told him she'll come again. But the demon told her not to but the ma iden's only reply is a smile. "After that night, the maiden would always wait for the demon's voice to call he r in the entrance of the woods. It would always happen in the next day and so on . They became friends. "The maiden talked about a man which is the demon in the woods to the villagers and told her that it's not a man, it's a demon. Without the maiden's notice, the villagers went to the demon's house in the middle of the forest and told him to promise not to see the maiden anymore and to never come back. "So the demon met with the maiden the very next day and bid his last goodbye. Th e maiden and the demon cried as he walked far away from the maiden, remembering their memories. "as the years go by, the maiden's eyes were cured and thought of searching the d emon and hear his voice again. At the entrance of the woods, a voice said 'can y ou hear me?' the maiden was shocked to hear a familiar voice, turned around and saw the demon sitting behind her." Aww. Nakakatouch naman 'yun! "so guys, ano ang gusto niyong play natin?" Chapter 34: "we've decided. The demon and the maiden ang gagawin nating play" Nagpalakpakan sila. Ako? wala naman akong pakielam d'yan e. ang ginawa ko lang n aman sa ganyan namin dati, taga palakpak. Taga hiyaw. HAHA. "First things first. Sino ang gaganap na demon at maiden?" tumingin sa amin 'yun g representative na si Nikki. 'yung parang namimili na di mo malaman. Kinabahan ako ng biglang tumigil sa akin/sa amin/kay nate 'yung mata niya. Napatingin ako

sa likod ko na nakangiti sa akin. "aha! The sweetest couple" nagsitingingan halos lahat ng kabatch namin sa amin n i Nate. Napatingin ako kay Nate na bagong gising (natutulog kasi). "a-ano 'yun? bakit nakatingin silang lahat sa atin?" Umayos ng upo si Nate kasi kanina nakapatong 'yung ulo niya sa balikat ko. "Nate, Ianne?" napatingin ulit ako kay Nikki na nakangiti sa aming dalawa. Nagka ntyawan mga kaklase ko at ng mga kaibigan namin. HA!? Hindi. Ayoko >___< "ano 'yun?" hindi ko masagot si nate dahil sobrang kinakabahan ako. Lumapit sa amin si Nikki at ma'am Soquilla. Pinatayo kami tapos nagpalakpakan 'y ung mga kabatchmate ko. "ayoko Nikki" parang nagmamakaawa na ako sa pagkakasabi ko n'yan. "Ianne ija, for the charity?" WAH!! Napatingin ako kay Nate na nakikipag apir ku ng kani-kanino. ABA! Ok na sa kanya!? Amp! "e ma'am..." nagpout pa ako ng kaunti para maawa sa akin. "look. Ok na kay Nate, ikaw na lang ang kailangan" tinignan ko 'yung buong audit orium na nakatingin sa amin na nakangiti. Nanlalamig kamay ko, nanginginig 'yung binti ko tapos ang lakas ng tibok ng puso ko. grabe. "sige Ianne, pag isipan mo" pinaupo kami ni Nate sa may back stage ng auditorium . Hinawakan ni Nate 'yung kamay ko. ang init ng palad niya. "you think about it, ok?" ngumiti sa akin si Nate. Kung tutuusin, kung kami man ang magkakasama. Ok na din sa akin. Hindi na dyahe at hindi na kailangan makipag kaibigan kasi nga kami na. close naman na kami at kahit kiss ok lang sa akin gawin pag siya kasama ko. the thing is. Natatakot ako sa crowd. Natatakot ako na baka ijudge nila ako habang umaarte. And i'm not good in memori zing lines. :/ 1 and a half month na lang ang practices and stuff. "Class nila Joyce and Sarah ang sa background. I want it to be realistic. Kung p wede, Village, forest, entrance of the woods at 'yung bahay nung demon. Again, I WANT IT TO BE REALISTIC. For the props and dresses/costumes, class nila Roxanne , and Irene. Makalumang Japanese ang style. Mga kimono and such. The class of Na te would be the villagers. The actors and the extras. Ok?" narinig kong sinabi ' yan ni Nikki. Humigpit hawak sa akin ni Nate. "kung.. ikaw na lang kaya?" sabi ko sa kanya without looking at him. Hinawakan n iya 'yung mukha ko at inihrap sa kanya, then looked at each other's eyes. "I won't be the demon if you're not my maiden" napayuko ako sa sinabi niya. for the charity. For Nate. For our batch. Si Nate naman 'yun e. di ba? "Ok, fine. I'll be you're maiden and you'll be my demon" Nagulat kami ng pumalak pak si Nikki. "great! then the preparation of the play is about to begin"

Chapter 35: Sinukatan 'yung mga kaklase ko at kaming dalawa ni Nate ng mga taga section nila Roxanne for costumes and props. Pati nga 'yung mga daliri ni Nate sinukatan for the long nails of the demon. Super busy. Napaka busy ng batch namin ngayon. Halos 'yung iba hindi na magkanda uga uga sa pagdesign ng Auditorium para sa play namin. Super design and everythi ng. "Ianne, kung gutom ka na, mauna ka nang kumain" ngumiti lang ako tapos tinignan si Nate na hindi pa din tapos sa pagpapasukat. "sige, hihintayin ko na lang si Nate" tumingin sa akin si Nate na parang nag aal ala. "Mauna ka na. ayokong nagugutom ka" tumango na lang ako at bumaba na papuntang c anteen. 'yung fast food kasi, pinasara ng mga 4th year kasi dinidesignan nila fo r their caf. Tapos 'yung gym saradong sarado with matching DO NOT CROSS THIS LINE dahil siguro sa mini event na gagawin nung 1st year. Eto ang masaya, pinasara b a naman ng 2nd years 'yung hallway nila. 'yun daw kasi ang gagawin nilang horror house, ayan tuloy. Super nakakapagod pumunta pa sa kabilang ibayo ng earth para lang makababa. Natutuwa ako sa mga nakikita ko. Mga batang nag eenjoy habang nagtatrabaho. Naka katuwa talaga Sa dami ng taong nagmamadali sa mga bagay bagay. May nakita akong lalaking nakah iga sa isa sa mga benches sa ground. Nung lumapit ako... Si Art. Walangyang lalake 'to. Natutulog samantalang halos lahat ng taga dito nagtatraba ho for foundation week. Grabe ah. :/ Nanigas ako bigla ng dumilat si Art at tumingin sa akin. As is straight to my ey es. "b-bakit ka andito lang? 'wag ka matulog. Ang dami pang gagawin oh" tinignan lan g niya ako tapos umupo. Hindi pa din ako makaalis sa kinatatayuan ko. Feeling ko ginlue niya ako dito. "wala naman akong dapat gawin. Kaya na nila 'yun" tumayo siya tapos nilagay 'yun g dalawang kamay niya sa magkabilang bulsa ng school pants niya at naglakad na p alayo sa akin. "u-ui t-teka! Saan ka pupunta?" tumigil siya sa paglalakad tapos humarap sa akin . Naglakad siya papunta sa kinatatayuan ko. Tumigil siya nung nasa gilid na niya ako. Nagulat ako nang bigla niyang pinatong 'yung kamay niya sa ulo ko. Ang init ng p alad niya. "sa clinic, istorbo ka kasi e, maiden" medyo binigatan niya 'yung kamay niya tap os inalis na niya sa ulo ko then naglakad papuntang clinic. Tae 'yun, amp. Uwian. Super busy. Nakakapagod din magkabisado ng script. Infairness. HAHA.

Pupunta na ako ng bahay nila Nate. Sabi niya kasi, eto na daw 'yung next time na sinabi ko dati. 'yung pinilit ko na 'wag muna dahil kay Cloud tapos pupunta pal a ng bahay namin si Cloud. Ang galing 'di ba? Nung nasa may pintuan na kami ng bahay nila Nate. Nakarinig kami ng tawanan. Imp osibleng 'yung kambal e. hindi siya pambata. Pagbukas ni Nate ng pintuan nila, n apatigil 'yung tawanan. Si Cloud, may kasamang babae. "yo! Ianne!" tumayo si Cloud tapos lumapit sa akin. Naiwan 'yung babae sa sofa. "pre, remember her?" nag apir si Nate at Cloud tapos tumingin si Cloud sa dalawa nang nakangiti. Nakita kong nagkatinginan 'yung dalawa tapos nagsmile 'yung babae. Tumayo siya s abay lapit sa amin. 'yung damit niya, nakawhite t-shirt na sobrang nipis kasi so brang bakat na yung bra niya na pink. Tapos na micromini shorts. talking about m odern maria clara "hello" she said tapos inalok 'yung kamay niya para makipagshake hands. Inabot k o naman 'yun. "Ia-" "Ianne, I know. Lemaris. Nate's childhood friend" She smiled sweetly. Hawak niya pa din 'yung kamay ko. Nagkatinginan kami. "nice to meet you" ngumiti ako sa kanya. "VERY nice to meet you too" teka, did she just smirked? Chapter 36: Napataas 'yung kilay ko nang Makita ko 'yung smirk niya. angelic nga mukha 'yung ugali naman parang spoiled na ewan. Binitawan niya 'yung kamay ko tapos pinahid 'yung kamay niya sa t-shirt ni Cloud, nagulat pa nga si Cloud e. Lalong tumaas 'yung kilay ko. Tumingin siya kay Nate na nasa tabi ko. Biglang nag enlighten 'yung mukha niya s abay yakap sa braso ni Nate. Napausog naman ako kasi bigla siyang gumitgit sa gi tna namin. Napahawak naman ako kay Cloud para hindi ma out of balance. ARGH! "Nate!!" pssh. What ever! "ui, Lem" Nakangiting sabi ni Nate. O sige! Eh di kayo na! "I missed you!" niyakap naman na ni Lemaris si Nate. Tumingin ako kay Cloud tapo s ngumiti lang siya. "uh-" tumingin sa akin si Nate. "aalis na ako. next ti-" Tumingin sa akin si lemaris pero nakayakap pa din kay Nate. "good. You go na. bye" nagsmile siya. PUCHA KA. Maldita! "hatid na ki-" "aww Nate" paawa effect. Tae, sarap sabunutan ah. "iiwan mo ako? pero 2 months l ang ako dito mag sstay. Ayaw mo ba akong itour?" LECHE! Sipain kita pabalik sa i nyo e! buset.

Tinignan ko si Lem na nakangiti sa akin. Tae, sarap sipain ng mukha e. "pero-" tumingin sa akin si Nate. Tumango lang ako tapos ngumiti. "ako na lang maghahatid sa kanya" nagulat ako ng tulak ako ni Cloud palabas ng b ahay nila Nate. "shet" narinig kong binulong ni Cloud. "baket?" tanong ko sa kanya habang naglalakad pababa ng stairs. May stairs kasi 'yung bahay nila Nate papuntang bahay nila. "'yung kotse. Nandun sa carwash. Pupuntahan ko lan-" umakma na siyang tatakbo pe ro pinigilan ko siya. "sasama na ako" So ayun, napilitan akong maglakad. Ok lang, exercise din 'yun. HAHA. Habang nagl alakad, hindi ko mapigilang isipin si Lemaris. Bakit ganun, angelic naman 'yung mukha. Para namang spoiled. And she's close to Nate. Too close. "sino 'yun? 'yung lemaris?" "ah, childhood friend ni Nate" parang napapangiti siya pero pinipigilan niya. "s elos ka no?" "sira!" hindi ako selos. Naiinis lang ako sa inaakto niya. agh. "taga Sta. Maria Bulacan 'yun. Last year ko nga lang siya nakilala e. 2nd year p a lang siya ngayon. so siguro, 14 years old? Mga ganun" 2nd year lang siya!? I t hought kabatch lang namin. Ugali kasi e. > "ow..." "sabi nga niya, naging sila daw ni Nate" napatingin ako kay Cloud. "pero ewan ko , sabi niya lang 'yun. e mukhang crush niya si Nate. Malay mo gawa gawa lang niy a 'yun para maipagmalaki sa iba" tumawa si Cloud nun. Tae naman 'yung babaeng 'y un. desperada! "ganun?" tumigil na kami sa paglalakad. Andito na kasi kami sa carwash. Hinintay na muna namin 'yung mga naglilinis. Hindi pa daw kasi tapos. So ayun, pagkatapos. Sumakay na kami sa loob. si Cloud syempre sa driver's seat tapos ako naman sa front seat sa tabi niya. Tahimik lang kami. walang nagsasalita kaya medyo ang awkward. Nung nasa tapat na kami ng bahay ko. Bababa na sana ako ng bigla niyang hinawakan 'yung kamay ko a t sinabing"don't worry. Handa akong agawin ka kay Nate 'pag inagaw ni Lemaris si Nate sa'y o. Para quits lang di ba?" Chapter 37: 2 weeks na din kaming nagpapractice for the play. Unti-unti na din nabubuo 'yung mga props. Pati 'yung mga damit next week na daw makukuha. Naeexcite tuloy ako. Dahil 2 weeks na kaming nagpapractice. 2 weeks na din akong iritang irita kay Le m. Baket? Kasi...

Una. FEELING NIYA SILA NI NATE. 'alam niyo 'yun? ako 'yung girlfriend pero siya nakahawak sa kamay ni Nate. Mabu ti nga laging nandun si Cloud para paghiwalayin 'yung dalawa. Pangalawa. FEELING BABY. 'one time, kumain kami sa Max. aba! Nagpahimay pa ng chicken! E hello! 2nd year high school siya, hindi pre-school! Pangatlo. KULANG LAGI SA TELA DAMIT NIYA. 't-shirt nga pantaas niya pero sobrang nakikita 'yung rainbow niyang bra! Tae, e veryday iba-iba 'yung kulay ng bra. Tsk. Tapos 'yung shorts naman, paikli ng pai kli everyday. One time nga nung pumunta kami ng ice cream store, 'yung shorts ni ya! parang panty na! Pang-apat. PACUTE. 'super duper pacute niya to the max! lagi siyang nag ssmile pag nakatingin sa ka nya si Nate. Tapos laging nakasmile na pacute. Feeling niya pinipicturan siya ka ya pacute. Kulang nalang mag peace sign siya habang naglalakad e. At pang-lima. SPOILED. Super spoiled niya! mahiwalay lang sa kanya si Nate magpapacute na. tapos nadula s lang siya masakit na daw 'yung pwet niya. laging may sumasakit sa kanya. Head ache, stomach ache, foot ache, hand ache, napupuwing lagi'yung mata. ANTAE KAYA! Kulang na lang magkaroon siya ng hair ache! Amp. HINDI AKO GALIT. I'M JUST TELLING MY OBSERVATION. Nakakabuset di ba? pababy siya. Nakakainis. May kamay at paa naman siya pero bak it kailangan pa niya si Nate di ba!? argh. "Nate..." sa pagtawag ko ng pangalan niya. gusto ko sabihin sa kanya na nakakaas ar na. na nabubuset na talaga ako. ako ang girlfriend ah! "sorry..." nakikita ko sa mga mata niya na malungkot siya. "she needs me. May sa kit kasi siya. Hyperventilation" napataas kilay ko. and so kung may hyperventila tion siya!? Ugh! "sige, ok lang" nakangiti kong sabi bago ako umalis. Ok lang? oo, sinabi kong ok lang kasi ayaw ko namang mag away kami ni Nate nang dahil lang sa sakit ni Lemaris. 2 months lang naman siya e. 1 and a half month n a lang ang hinihintay ko para mawala na siya sa storya ko. pero ang wish ko lang talaga... Mag hyperventilate sana siya 3 times a day! Buset. HAHA Sunday. SHET! Makakasama ko na naman si Lemaris! Antaeee~ Magsisimba kasi kami sa may simbahan namin. Dapat, kami lang ni Nate ang magsisi mba pero sabi ni Nate 'WALA DAW KASAMA SI LEMARIS!' putek siya! Urgh! So ayun, no choice naman. ako 'tong bida kaya dapat ako 'tong tatanga tanga na p apayag at magpapakabait. LECHE!

"peace be with you Nate!" kiniss ni Lemaris sa cheeks si Nate. Ako naman napatin gin sa kanya na nakangiti sa akin. Problema mo!? Away ba gusto mo!? Tae ka, bubu nutin ko lahat ng buhok mo sa katawan gamit tweezers e! Tumingin ako kay Nate tapos nakatingin pala siya sa akin. "peace" nagulat ako ka si kiniss niya ako sa lips! HAHAHA! Tumingin ako kay Lem na nasa kabilang side tapos umirap sa akin! IN YOUR FACE! Nung nasa labas na kami. Nag CR muna si Nate. Kaya eto ako, kasama ang little mi ss fairy ng bayan. "bakit ka ba nandito?" Napatingin naman ako kay Lemaris. Ang kapal ah! "kasi andito ako, bakit ka nandito?" "Nate told me so" OH-KEI!!!!!! Ang sarap niyang pasakan ng bomba sa bibig! "sa susunod na magsisimba ka, 'wag ka magsuot na parang panty at bra na lang, re spect to God naman" tumaas naman kilay niya sa akin. "whatever, I won't argue with a fool" "then stop arguing with your effin self! Masama 'yan, baka mapagkamalan kang bal iw e!" nanlaki mata niya. nagulat ako ng bigla siyang naglumpasay sa sahig. TAE. Anong ginagawa niya!? PLAYING DEAD!? Good girl! Never wake up na! "LEMARIS!" nagulat ako ng tumalsik ako kasi binuggo ako ni Nate. Hinawakan niya si Lemaris na nahimatay kunwari. "-" wala pa ngang sinasabi naputol na kaagad. tss. tumingin sa akin si Nate na b uhat buhat na ngayon si Lem. "ano ba Ianne!? Sabi naman sa'yo may sakit 'to e!" O.O Nagulat ako. sobrang nagulat. Tumakbo siya palayo sa akin buhat buhat si Lemaris . Habang nakatayo. Napatingin ako sa paligid na nakatingin lahat ng tao sa akin. B inilisan ko 'yung lakad ko papunta sa bahay. And the moment I stepped inside our house... Bakit Nate? Bakit... Chapter 38: Nagulat ako. sobrang nagulat ako sa nangyari nung Sunday. Hanggang ngayon na Wed nesday na, may aftershock pa din ako. First time. First time akong sinigawan ni Nate. First time kong nakita na parang nagalit si Nate sa akin. At first time, first time na parang pinagpalit na niya ako sa iba. BUSET NA FIRST TIME 'YAN! Nauso pa kasi e!

Binuksan ko ang cellphone ko after halos 4 days na pagkapatay nito. Inoff ko kas i cellphone ko simula nung pag iyak ko nung nasa bahay na ako. BZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZT!!! *hingal hingal* BZZZZZZ ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZT!!! *hingal hingal* BZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZT!!! *hingal hingal* Tae, nagwawala cellphone ko! [haha! ] Pagkakita ko sa screen, 187 messages and 143 miscalls. Una ko munang tinignan 'yung miscalls. Galing kay Nate lahat. Nung tinignan ko ' yung messages. Wala namang text ni Nate, puro sa mga kaklase ko lang. Binuksan ko 'yung computer at nag bukas ng lahat ng social site na meron ako. Pa gkabukas ko ng facebook ko, super daming wall post ng mga kaklase ko na sinasabi kung ano na ba nangyari sa akin and such. Pagkabukas ko ng ym. BUZZ!!! Quote Lemaris21 is typing a message. [totoong ym niya 'yan ] Lemaris!? Lemaris21: hey b!tch I <3 U: hey b i tcher! =)) Lemaris21: watevs. 8-| I <3 U: Lemaris21: yak! :-& lesbo! Lemaris21: Eww :-& :-& :-& I <3 U: > : D < HAHA. Ang sarap asarin nito ah. nakakatuwa nawala 'yung lungkot ko. Lemaris21: luk at ur pic. Lemaris21: eww Lemaris21: d bagay! :-& ASAR 'TO AH! picture kaya namin ni Nate 'to. Tinignan ko naman 'yung picture niya. aba! I <3 U: OMG! :-O I <3 U: look at ur effin pic! I <3 U: bold ba yan!? X_X @-) I <3 U: nku! :-O /:) I <3 U: banned ka sa mtrcb :-S Lemaris21: :-| I <3 U: :-| din Lemaris21: wala kang mgwa sa layf mu I <3 U: luk hus talking #-o Lemaris21: ugh, ur nonsense! Lemaris21: d q lam pnu ka ngusthan ni nate Lemaris21: kumpara naman sa akin Lemaris21: duh, bumababa ang taste niya I <3 U: nung ikw pinili niya? :-/

I <3 U: oo nga e =)) Lemaris21: my god ianne Aba aba aba! Walang galang kay God! I <3 U: dapat capital letter ang ginagamit kapag God. Tandaan Lemaris21: ktnxbye Quote Lemaris21 has signed out. (1/22/2009 3:18 PM) I <3 U: :-O 8-} :-h Bastusing bata. Nag off bigla! Or nag invi? BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! I <3 U: BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!! BUZZ!!!

'yung iba tinype ko na lang. bawal kasi magbuzz ng consecutive e. HAHA effort Lemaris21: wtf! Wats ur problem!?! I <3 U: la lang namiss kita e > : D < Quote Lemaris21 is typing a message. I <3 U: loser!! L-) Sabay click ko sa sign out. HAHA. Kung siya bastusin, ako din bastusin. HAHA Gahd. Sa conversation na 'yun, lumuwag 'yung pakiramdam ko. papasok na nga ako b ukas. Thanks to lemaris! Chapter 39: "IIIIIAAAAANNNNNEEEEE!!!!!" 'yan ang salubong sa akin ng mga kaklase ko at ni Nikki. "ARAY!" awts! Binatukan ako ni Nikki. Amp. "walangya ka Ianne! Bakit 3 days kang absent!? Alam mo bang sobrang kulang pag n awala ka? Ikaw pa naman ang Maiden! Eto namang si Nate, hindi kami kinikibo kung nasaan ka! Saan ka ba nagsuot ha!? Kainis ka talaga, baka matalo tayo ng ibang year. Nako talaga Ianne! 'yung mga props andito na, 'yung kimonos mo andito na d in, isusukat na lang sa'yo pati 'yung sandals and stuff. NAKO talaga Ianne! Blah blah blah blah..." HAHA. Napapangiti na lang ako habang sinesermunan ako ni Nik

ki. Para kasi siyang nanay ko. Habang sinesermunan ako ni Nikki. Napatingin ako kay Nate na nakaupo at nakatali kod sa akin. Hindi ko maiwasang malungkot. Tumayo siya tapos humarap sa akin. Nagkatinginan kami. Nakita ko 'yung mga mata niya na parang bangag. Tapos ang laki pa ng eyebags niya, nagpupuyat kaya siya? Yumuko siya nun tapos naglakad papunta sa akin. Kinabahan ako. akala ko pupunta siya sa akin pero nilagpasan niya ako. lumingon ako tapos nakita kong sinusukat na sa kanya 'yung damit niya. "HOY IANNE!" muntikan na akong mahulog sa pagkakaupo ko. "nakikinig ka ba sa aki n!?" ngumiti na lang ako sa kanya. Nagpractice lang kami ng nagpractice. Sobrang nahihirapan din ako sa pagpapracti ce dahil hindi ako pinapansin ni Nate. Para kaming strangers. NO. mas malala pa sa strangers. Hangin. Para kaming mga hangin sa ginagawa naming mag snob sa isa't isa. Ang hirap. Sobr a. "ANO BA 'YAN! Break nga muna!" naputol 'yung usap scene nung demon at maiden sa bahay ng demon nung sinigaw 'yan ni Nikki. Lumapit sa amin si Nikki. "ano ba nangyayari sa inyo!? Nawala na 'yung passion n iyo sa isa't isa. Nawala ang chemistry! What's going on?! Eto na pinaka huling b reak natin ah. i'll give everybody an hour!" umalis na si Nikki na parang galit na galit. Tumayo na ako agad before magkaroon ng contact with him. Ayoko na munang madapli san ng balat niya 'yung balat ko. ayoko pa. Naglakad ako papuntang canteen para kumain. Tapos pumunta ako ng classroom para kunin 'yung bag ko. Pagdating ko ng classroom, wala 'yung bag ko. So pumunta ako ng locker area kahit na lalong lumayo talaga dahil sa mga 2nd yea rs. Pagkadating ko ng locker area. Nagulat ako sa nakita ko. Si Art na nakaharap sa bukas niyang locker at may hawa k hawak na mga papel. Nagtaasan 'yung balahibo ko nung tumingin siya sa akin wit h his blank eyes and face. Crinumple niya 'yung mga papel tapos shinoot sa basurahan. Ang galing nga e, hal os lahat nashoot. Kinabahan naman ako ng bigla siyang tumingin sa akin tapos nag lakad papalapit sa akin. Nakatayo pa din ako ng tuwid, hindi kumikibo. Nilagpasa n lang niya ako. Weird. May nakita akong nakaipit na papel sa pintuan ng locker ni Art. Si ako naman, da hil chismosa. Kinuha ko. wow ah. mabango siya... Quote A,

Hi Art or should I say A! I missed you so much! I'mma go there to see you soon! I just don't know when. I really wanna see you na. They said you looked so hands ome yet weird, idk! Missed me? HA-HA! See you soon A! Bye. Muah! ~Xiara or should I say X Tae. O.o OMG! "hindi mo dapat 'yan binabasa" nagulat ako nang biglang nagsalita si Art sa liko d ko. napalingon ako sa kanya na nakatingin sa akin. He's inches away from me. "ah!" tumawa ako "hindi ko naman sina-sadya e-e" tumawa ulit ako tapos binigay k o sa kanya 'yung letter. Kinuha naman niya tapos nilukot niya sabay hagis sa tra shcan. Wow. 3 points shot! "s-sorry" naglakad na siya palayo. Tae. Kinabahan ako dun ah. akala ko susuntuki n niya ako or what. Ai grabe. Nung wala na siya sa paningin ko. Pumunta na ako ng locker ko para kunin 'yung b ag ko. isasara ko na sana 'yung pintuan ng biglang may yumakap sa akin from my b ack. "i-i'm s-so-rry" Nate? Lumakas kabog ng dibdib ko. nanghihina 'yung katawan ko. "I'm sorry Ianne. I'm very sorry. Patawarin mo ako. sorry" Naluha ako nang may m aramdaman ako na tubig na tumulo sa braso ko. He's crying. "patawarin mo ako Ianne" humarap ako sa kanya. Umiiyak nga siya. Kinuha ko 'yung panyo ko tapos pinahid muna sa tumulong luha ko tapos pinahid ko sa kanya para mawala 'yung luha niya. "'wag kang umiyak, please?" nawala 'yung galit at lungkot na naramdaman ko. Para ng inagos lahat ng pagtulo ng luha ko. Nagsmile ako sa kanya. Yakap yakap pa din niya ako. "i'm sorry" then he kissed me in my lips. "I love you" Bulong niya sa akin sabay yakap ng mahigpit. Napasmile na lang ako. Hindi talaga ako matitiis nito Chapter 4o: Bati na kami. Namiss ko din 'yung hawak niya. 'yung yakap niya. 'yung halik niya. 'yung ngiti niya sa akin. Kahit na 3 days lang 'yun. asar naman kasi 'tong Lemaris e. papans in. "sino ba talaga 'yang si Lemaris?" tanong ko habang nilalaro niya 'yung kamay ko . 1 week na lang pala, play na namin. At 1 week na lang, aalis na si lem "to tell you the truth. Oo, naging kami" tinignan ko 'yung kamay namin. Tumigil siya sa paglalaro ng kamay ko. "kelan?" tinignan ko siya pero nakatingin lang siya sa lapag.

"I was grade six back then. Grade five naman siya. And it was just a deal" "deal?" tumingin na siya sa akin sa mga mata ko. "Deal lang namin ng mga kaibigan namin. Pustahan ba? I never loved her" ow... "e bakit... super ka magcare sa kanya?" "Nung nakuha ko na 'yung gusto kong gameboy. Nakipagbreak ako sa kanya. That poi nt, bigla siyang nahimatay. Natakot ako, akala ko napatay ko siya nun. On that d ay, I promised to myself that I will always be there for her" Ok sige. STOP. Madrama na. "ah, ok sige. I understand" ngumiti siya sa akin nun. "GUYS, practice na!" Bahay nila Nate. Pumunta kami dun. Wala si Lemaris. Thank goodness. Umupo ako sa sofa. Si Nate ka si umalis muna, bumili ng icecream. Movie marathon kasi kami e. "yo" napalingon ako sa likod. Si Cloud. Lumapit siya sa akin sabay upo sa sofa a t kinuha 'yung remote. Ai tae tae! Nilipat 'yung channel! Spongebob e! "oi ano ba!" kinuha ko sa kanya 'yung remote tapos binalik sa Nickelodeon tuming in siya sa akin ng masama. Pati ako tumingin sa kanya ng masama. "bata" bleh! haha. I win "bakit parang ang saya saya mo?" tinignan ko siya with matching taas kilay. "syempre di ako malungkot" tama naman di ba? "pilosopo" "pilosopa. Babae ako e" tumaas 'yung kilay niya. aba. Ako lang may karapatan mag taas ng kilay. "adik. Si Lemaris?" mapang asar niyang sabi. "malay ko, baka nasa kabaong na niya" tumawa kaming dalawa nun. "Lemaris galis 'yun e. pabayaan mo na. 1 week na lang aalis na din 'yun. paepal e" tawa kami ng tawa. Lemaris Galis. HAHAHA. Nice one cloud. "oo nga. excited na nga ako e" nag akma naman ako na parang excited talaga. "Sana ganyan ka na lang lagi. I like it when your happy" ngumiti siya sa akin ak o naman natameme. Lumapit siya sa akin. Lalong lumapit. Oh hinde. 'wag wag wag! Tama na 'yan Cloud ! STOOOOOOOOOOOOOOO"Ianne! Eto na 'yung ice cream!" Napalingon ako sa may pintuan. Na out of balanc

e si Cloud sa akin, parehas kaming nahulog sa sofa. Nakapatong siya sa akin. Agh . Awkward position mehn. Tumingin ako kay Cloud na parang natutulog. Tumingin ako kay Nate para Makita 'yung reaction niya. O.O Lumapit sa amin si Nate. Mabilis 'yung pagkaresponse niya. inalalayan niya si Cl oud umupo sa sofa. Nakapikit pa din si Cloud, tapos parang hinihingal. "'tol, bakit ka lumabas ng kwarto mo?!" hinawakan ko 'yung noo niya. Shet. sobra ng init! May trangkaso si Cloud Chapter 41: Abnormal si Cloud. Super abnormal talaga siya. Lumabas ng kwarto 'yun pala may sakit. Ano ba 'yan, baka mahawa pa ako ng virus niya e. Pero akala ko talaga... hahalikan niya ako ulit. Taenes naman 'yun. watta mind I anne. Watta mind. Nakaupo ako ngayon sa upuan sa tapat ng kama ni Cloud. Bantayan ko daw muna 'to sabi ni Nate. Bibili lang daw siya ng gamot. Nakakainis. Ano ako? Bantay? Amp. Napatingin ako sa kanya ng bigla siyang gumalaw. Hingal na hingal pa rin siya, p arang pagod na pagod. Lumapit ako sa kanya. Pawis na pawis pero may aircon naman. abnormal talaga 'to. Dahil sa wala akong magawa, umalis na muna ako ng kwarto niya. hindi naman sigu ro aalis 'yun, nanghihina e. Pumunta ako ng kusina at naghanap ng soup sa ref nila. ah, nido soup na lang par a masarap at mainit sa sikmura. Habang naghahalo, nagulat ako ng biglang may yumakap sa akin. Napatigil ako. amp , si Nate talaga ang hilig mangyakap sa likod. Paglingon ko ng kaunti. "Cloud!?" Natulak ko siya ng bahagya kaya natumba siya. "s-sorry" inalalayan ko siya at pinaupo sa upuan kahit na sobrang bigat niya. Namumula siya, tapos nanlalamig na mainit 'yung katawan. "bakit ka ba kasi umalis dun? Amp" tae, para akong nanay na nanenermon ng bata n a hindi nakikinig. "a-ayoko..." ayaw mo? "ayaw mo ang?" "D-dito... *hinga* k-k *hinga* ka lang *hinga*" abnormal talaga 'to. Para siyang anime na pacute. Effective naman ang cuteness. HAHA. "oo Cloud, dito lang ako" ngumiti ako sa kanya kahit na hindi naman niya siguro nakikita kasi nga nakapikit siya.

Pinagpatuloy ko 'yung paghahalo sa soup hanggang sa maging ok na 'yung itsura. N ilagay ko sa bowl 'yung soup. Aish. Sobrang init. Umupo ako sa tabi niya tapos pinakain siya kahit ang hirap gawin 'yun. after 3oo years, natapos na din akong pakainin siya. Inalalayan ko siya pabalik ng kwarto niya. at infairness ah, para kaming lasing kasi pagewang gewang kami. tae. ANG BIGAT KASI E! Pagkahiga ko sa kanya sa kama niya bigla niyang hinawakan 'yung kamay ko. ang in it ng palad niya. "d-dito ka l-lang" ngumiti ako sa kanya. "may kailangan ka pa ba para gumaling?" hawak hawak pa din niya kamay ko. nagulat ako ng binukas niya 'yung mga mata niya. nakatingin siya sa akin. 'yung mata niya parang namumula na adik. Bigla niya akong hinila kaya napapatong ako s a kanya. "ikaw... Ianne, kailangan kita" Tapos niyakap niya ako ng mahigpit Chapter 42: Masyado na akong naguguluhan kay Cloud, hindi ko alam kung kikiligin ba ako o ma iinis. Alam naman niyang girlfriend ako ni Nate e, pero bakit niya ginagawa 'yun . amp. Bukas na 'yung play namin. Excited ako na kinakabahan. Super mixed emotions. Sab i kasi ni Nikki, halos lahat daw ng school body, bumili ng ticket tapos may outs iders pa daw na manonood. Gahd. Hindi ko ata carry 'yun ah. Last practice na namin 'to. Ok na ang lahat, set na. kulang na lang ay 'yung aud ience. "Si Cloud, abnormal na naman" si Cloud... tsk. "bakit?" "nung umalis ka biglang naging hyper. Nanaginip daw kasi siya tapos ayun, gumali ng kaagad" "wow. Good to hear that, nga pala" "hm?" "may... nililigawan ba si Cloud ngayon?" napangiti siya. "bakit? Mag aapply ka sa kanya?" "oo sana e" tumawa ako tapos nag pout si Nate. "oh di magsama kayo" Niyakap ko naman siya nun. "selos naman 'yung isa d'yan" "hindi ako selos" "woosh. Ikaw ba 'yun?" "eh sino ba kausap mo? 'yung pader?" tumingin ako sa pader.

"hoi ikaw pader! Selos ka ah!" tumawa lang kaming dalawa nun. Namiss ko din' ton g asaran namin. So ayun, resume na ang practice. Nahahaggard na ako, si Nikki kasi paulit ulit u lit ulit ulit ng cut. May mali daw kasi, hindi daw matama. Ai ewan ko sa'yo Nikk i. HAHA. 1 month ang nakaraan pero parang ang tagal na. ang daming nangyari sa amin niton g January. Pero hanggang ngayon matibay pa din. Nakakatuwa Kinabukasan. Eto na. eto na ang hinihintay naming lahat na 3rd years. Ang play. Umaga pa lang , nagsiayusan na kami. nilagyan pa nga ako ng bandage sa mata para daw kunwari b ulag talaga, pero nakakakita pa din ako. medyo Malabo nga lang. 1 hour na lang. 1 hour na lang ang hinihintay namin bago mag umpisa ang play. Pa gtingin ko sa audience. Ang daming tao! Super dami. Hindi ko ineexpect na ganito kadami. Bigla akong kinabahan tapos nanlamig 'yung kamay at paa ko. Nagulat ako ng hawakan ni Nate 'yung kamay ko. crossed fingers. "kaya natin 'to" tapos hinalikan niya 'yung kamay ko na nanlalamig. Chapter 43: 3o minutes na lang. super kinakabahan pa din ako kahit na hawak hawak ko kamay n i Nate. Siya, cool lang 'yun itsura. "Nate! Si Nate asan!?" napatingin kaming dalawa sa kaklase namin na tinatawag si Nate. "baket?" tumayo kaming dalawa ni Nate. Hawak pa din 'yung kamay ng isa't-isa. "emergency daw" iniabot ng kaklase namin 'yung cellphone ni Nate. Emergency? Sin agot ni Nate 'yung tawag. "hello?" nakatingin lang ako kay Nate, nakatingin din siya sa akin. "ha?! Asan po siya?!" sinong siya? "oo sige. Papunta na po ako. thank you" "a-ano 'yun?" kinabahan ako sa mangyayari. I have a bad feeling. "si Lemaris, naospital" si Lemaris... na naman. "kailangan niya ako" tatakbo na sana siya pero mukhang nalimutan niyang hawak hawak ko kamay niya. "ui Ianne, kailangan ako ni Lemaris ngayon" para akong naiiyak na ewan. Para ako ng nasasaktan kahit hindi. Ang gulo ng nararamdaman ko. "pero kailangan din kita..." naging malungkot 'yung mukha niya. ako, naluluha na . "i'm sorry, mas kailangan niya ako ngayon" binitawan niya 'yung kamay ko sabay t akbo palabas ng auditorium. "Nate..." Pinipigilan ko. pinipigilan ko pagbagsak ng luha ko sa mga mata ko. Pi nipigilan ko 'yung sakit na nararamdaman ko. Pinipigilan ko kasi ayaw kong mabas

a 'yung bandage na nakabalot sa mata ko. "ASAN SI NATE!?" "umalis siya, emergency e" "HUWALANGYANG EMERGENCY 'YAN! HINDI BA ALAM NG PUTEK NA EMERGENCY NA 'YAN NA SI NATE ANG BIDA NATIN!? FCK! PAANO TAYO MAKAKAHANAP NG DEMON WITH LESS THAN 3O MIN UTES!? FCK! THIS IS A DISASTER! MY LORD, TAKE ME WITH YOU!!" "Nikki... ayoko na" hinawakan ako ni Nikki sa magkabilang balikat ko. She looked at me. Eye to eye. kahit na Malabo dahil sa bandage na unti-unti nang nababasa. "please Ianne, tatagan mo sarili mo. 'wag kang iiyak. Masasayang 'yung bandage. Please... makakahanap tayo ng ibang demon" parang lalong gusto ko umiyak dahil s a sinabi niyang makakahanap tayo ng ibang demon. It's not about the role. It's not about the story. It's not about the demon. It' s not about the maiden. It's not about the play. It's not about the demon and th e maiden. This is all about Nate and Ianne. Tuluyan na akong umiyak. Wala na akong pakielam kung tinitignan na ako ng lahat. Wala na akong pakielam sa pesteng bandage na 'to. Nakakainis. Nakakaasar. Nagso rry siya pero parang ganun pa din. Mas malala lang 'to. She needs him. But I need him too. Pero pinili niya 'yung pesteng Lemaris na 'yu n over me. NAKAKAINIS. NAKAKAASAR. And at the same time, NAKAKAIYAK. NAKAKALUNGK OT. Pinili niya ang ex niya over his girlfriend. Pinili niya 'yung sinabi niyang hin di naman daw niya mahal over sa taong sinabi niyang mahal na mahal niya. pero ba kit ganun, parang baliktad? Nagkakagulo na dito sa backstage habang ako nakaupo. Para akong bangag na hindi na maintindihan 'yung sinasabi nila. Wala na akong magets. Wala na akong maintin dihan. "Go Ianne!! Go Ianne! Kaya mo 'yan!" napatingin ako sa audiences. Si Cloud nasa front seat. Buti pa siya na hindi ko naman boyfriend hindi ako iniiwan. Buti pa siya di ba? Nagulat ako ng may humawak ng balikat ko. paglingon ko... Si Art. "Let me be your demon for this play, maiden" Chapter 44: Nagulat ako. as in literal na nagulat dahil napanganga at nanlaki pa mata ko. he 's gonna play the demon? Is this story kidding me?! E si Art? Duh, wala ngang kaexpre expression 'yan e. Joke ba 'yun!? at paano naman napapayag 'yan? Nakakagulat di ba? "o c'mon! bihisan na si Art! 1o minutes na lang ang natitira!" hinawakan ko si N ikki. "teka, e di ba tinangay ni Nate 'yung damit para sa demon?"

"h-ha? A-ai! Oo nga pala! Buti n-na lang may spare tayo!" sabay talikod sa akin. Napataas naman kilay ko dun. Weird. Teka! 1o minutes na lang ah! paano niya makakabisado 'yung script!? Quote "paano mo nalaman 'yan lahat?" "pinag aralan" "nakabisado mo lahat?" "photographic memory" Ah tama. Photographic memory. O sige, siya na may ganon. Inayusan na din ako ng mga mag aayos sa akin. Pinalitan 'yung bandage kasi nga n abasa dahil sa pesteng luha. Niretouch and everything. "3rd year presents a play entitled... THE DEMON AND THE MAIDEN" pumalakpak 'yung mga tao. "Long long ago..." kinuwento na nung boses 'yung intro. "ikaw na Ianne!" pagkalabas ko sa stage. "Ianne!!!! Ang ganda mo!" ok... si Cloud 'yun. haha. Don't be distracted. Tumakbo ako sa forest. 'yun kasi ang kailangan. Pumunta ako dun sa pintuan ng ba hay ng demon. "hello? Is anybody there?" binuksan ni Art 'yung pintuan with a blank look. "fck. Art, nagulat ka! Nagulat ka!" bulong ni Nikki. Eto namang si Art, wala pa din. "please come in" pumasok ako sa loob. "Art, expression!" bulong na malakas ni Nikki. Pero parang hindi nakikinig si Ar t. "What are you doing in the woods this late?" "uh.. I was lost. And I can't see a thing" So ayun, sa script, magkukwento ako tungkol sa village. 'yung mga bata at matata nda dun. 'yung ganun. "oh, by the way... why are you living here? At the woods, all by yourself?" "people are scared of me" "why?" nagulat ako ng nakita kong naging malungkot siya. "I-I don't know..." yumuko siya sa pagkakasabi nun.

"very nice expression Art! Very nice!" "But for me, I don't think you're scary" ngumiti ako nun kasi dapat ngingiti tal aga ako. "art, ngumiti kaaaaaaa~" nagwawala na si Nikki sa pagbulong. NAGULAT naman ako ng bigla akong nakakita ng konting ngiti sa labi niya. OMG. Is this for real!? "The demon and the maiden had a merely night. And that night, the demon understa nd what is a man's heart. But the night has come to an end" nasa may pintuan na kami nito. "it's very nice to meet you, i'll come again" "No, you can't come! It's dangerous!" ngumiti lang ako nun. "At the very next day..." Nasa entrance ako ng woods naghihintay. "the maiden would always wait at the entrance of the woods. Waiting for the demo ns call" "Maiden... can you hear me?" lumingon ako sa pinaroroonan ni Art tapos ngumiti. "The two would always meet at the entrance of the woods. Until one day..." Nandito na 'yung mga villagers. 'yung mga kaklase ko. "There's a nice man living in the woods..." "No!" "There's no man in the woods!" "yea! It's not a man!" "it's a demon!" "The villagers planned to go to the woods to warn the demon not to see the maide n again. But... the maiden don't know a single thing" Tumakbo 'yung mga villagers sa woods papuntang bahay ng demon. Pinagbabato nila ng bato 'yung pintuan. "come out demon!" "you bastard!" lumabas si Art na expressionless. "art! Matakot ka!" pero wala pa din. Gara. HAHA "don't ever come see the maiden!" "leave this woods" "and never come back!"

"the next day..." Nagkita kami ni Art nito. "i'm sorry. I need to leave this place" "but why?" "I-I just need to" "please don't leave me" "I need to" Nate... naluha ako sa sinabi niyang I need to. Tae. Naalala ko si Na te. "nate..." sht. Bakit ko nasabi pangalan niya!? "goodbye" nagulat ako ng hawakan niya 'yung kamay ko tapos hinalikan. Wala naman sa script 'yan ah! "you take care of yourself" tapos lumayo na siya at nagkahiw alay 'yung kamay namin. Umiyak na lang ako dun. Malabas ko man 'to hindi naman obvious. Ang sakit kasi n g ginawa ni Nate. Ang sakit. Tae. "The demon left the village. The demon left the woods. And the demon left the ma iden... crying" putek. Napatingin ako sa audience. 'yung iba teary eyed na tapos 'yung iba tulo sipon n a. nakakatuwa at nafifeel nila 'yung story. "The years passed. The maiden's eyes were cured" tinanggal na nila 'yung bandage sa mata ko. nasa backstage ako ngayon. "with cured eyes, she wants to see the demon, and hear his voice once again" lum abas na ako sa stage. Wala na akong bandage nun. Naglalakad ako sa woods nun. Ta pos nung malapit na ako sa bahay ng demon. "Hey Maiden, can you hear me?" "The maiden, for so many years heard that voice again. For so many years she wai ted. She can now see..." lumingon ako sa likod at nakaupo si Art dun. Nag act ak o na gulat na masaya. "or should I say, can you see me, Maiden?" "demon..." bulong ko kasi dapat daw may ganun. Biglang nagsara 'yung curtains tapos nagpalakpakan 'yung mga tao. "and that was the end of our play" lalong lumakas 'yung palakpakan. Nakakatuwa, nakakarelief. Sobra. Parang lahat ng pinaghirapan namin within a month naging ok . nakakatuwa talaga. Si Nate na lang kulang, buo na kaligayahan ko. Pero asan ba siya ngayon? nasa Le maris niyang Galis! Chapter 45: Nakangiting lumapit sa akin si Cloud sa backstage. Halos lahat ng babae dun, nak atingin kay Cloud. Pati na din mga binabae, at ibang lalake.

Kamukha kasi ni Cloudstrife e. "ang galing mo kanina!" niyakap ako ni Cloud. Napatingkayad nga ako kasi matangk ad din si Cloud at sobrang higpit ng yakap niya. "thanks" napangiti ako dun. Para kasi siyang number one fan ko. "si Nate?" si Nate!? Ewan ko dun! Tae. "nandun sa di niya maiwanang lemaris" may halong pag aalala sa mukha ni Cloud sa sinabi ko. "sabi na e" "ok lang 'yun. magsama sila" bitter na kung bitter. Pero bahala na sila! Magsama sila, 'yan ang gusto nila di ba? eh di go! I don't care!! Pero nasasaktan ka. LOL!!!!!!! Ewan ko sa'yo Ianne! "tara, libre kita sa labas" "bakit?" "for a job well done" "sige, magbibihis lang ako" tumango lang siya nun tapos umupo sa isang upuan. Na gmadali akong pumunta sa cr, pagkatapos ko magbihis sa cubicle... "ano ba 'yan! 1o, ooo nga naipon natin sa play, kinuha naman 'yung 2,5oo!" si Ni ki? "bakit?" "si Art! Nagpumilit fansclub niya na si Art ang gumanap bilang demon, tapos eto namang si art, walang awa! Kinuha 'yung 2,5oo! Nawala tuloy si nate" "eh, asan ba si Nate?" "andun, buti na lang talaga may isa pang mangyayari. Kundi, hai nako! sana mabaw i naten ung 2,5oo!" narinig kong lumabas na silang dalawa. Si Art? Gumanap na demon for 2,5oo? And si Nate? Andito? What the pak!? Paglabas ko ng cr. Pumunta ako ng backstage. Nakita ko na pinapalibutan ng babae si Cloud. "number mo na, please" sabi ng isa kong kabatch. "alright. Here's my number. I can flirt to all of you, but my heart is dedicated for only one, ok?" [nakita ko na 'tong line na 'to sa isang story, di ko lang a lam kung saan. E nasa isip ko na din 'to kaya 'yun. baka sabihin niyo ginagaya k o. peace!! ] tumingin sa akin si Cloud tapos ngumiti. "sino naman 'yun?" sabi pa ng isa kong kabatch. "oh, Ianne" napatingin sa akin lahat ng nakapalibot kay Cloud. Parang masama 'yu

ng tingin. ANONG GINAWA KO!? "tara na!" hinawakan ni Cloud kamay ko sabay takbo palabas ng backstage. "oi, bakit tayo tumatakbo?" hanggang ngayon kinakaladkad pa din niya ako. ang la ki kasi nitong auditorium e. "nagmamadali!" nakangiti niyang sabi. "bake-" at parang nasagot na 'yung tanong ko bago ko pa matapos tanungin. Tumigi l si Cloud sa paglalakad, hawak hawak pa din ni Cloud kamay ko. hindi ko alam ku ng ano ba ang irereact ko... "Ianne" Chapter 46: Naglakad ako ng mabilis, ako naman ngayon ang kumakaladkad kay Cloud. Lumabas ka mi ng auditorium pero nagulat ako ng nasa harap ko na siya. "please..." umiiwas ako sa kanya pero para kaming nagpapatintero sa ginagawa niy a. "ano ba? umalis ka nga" hindi ako nakatingin sa kanya. Ayokong tumingin sa mata niya. not now. "'wag ka munang umalis" para siyang nagmamakaawa sa tono niya. pero ayoko talaga ng tumingin sa mata niya. ayoko, baka kasi... manghina ako. Hinigpitan ko pagkakahawak ko sa kamay ni Cloud. "umalis ka sa harap ko. aalis kami ni Cloud, for a job well done on the play" ma hinahon 'yung pagkakasabi ko pero I make sure he hears the word play. "'wag muna, please. I need you" tumingin ako sa kanya. Sa mga mata niya. parang umagos sa dugo ko ang galit at suklam. "YOU NEED ME?! Oh c'mon. i'm sorry, but Cloud needs me more!" tinulak ko siya ka ya napaatras siya. Naglakad na ako ng mabilis pero hinawakan niya 'yung kamay ko . "sino ba ang boyfriend mo?!" tumaas na ng bahagya 'yung tono ng boses niya. "BAKET!? Sino ba ang girlfriend mo!?" tinaas ko na din 'yung boses ko. mas mataa s sa kanya. "ikaw, ano ka ba..." huminahon 'yung pagsasalita niya. "ako? really? Di ko ramdam" inalis ko pagkakahawak niya sa kamay ko. "hind-kasi-a-ano ba" nag akma na akong maglakad pero hinawakan niya ulit ako. "ano ba Nate! Nabubuset na ako ah! tigilan mo nga ako!" hinila niya ako kaya nap alapit ako sa kanya. "'tol naman" tumingin ako kay Cloud na ngayon ay nagsalita na. "ano!?" "look. Ayaw ka na muna niyang makasama"

"tae ka Cloud. Ikaw ang nagplano nang lahat tapos kukunin mo siya!?" anong pinag sasasabi niyo!? "eh sa ayaw ka nga muna niyang Makita e!" hinila ako ni Cloud kaya napiglas pagk akahawak ni Nate sa akin. "ANO BA CLOUD!? Girlfriend ko 'yan e!" "hindi porke't girlfriend mo, sa'yo na siya!" "MAY GUSTO KA BA KAY IANNE!?" "oo! Matagal na akong may gusto sa kanya! Baket? May Lemaris ka naman na di ba? bakit hindi mo siya puntahan ngayon!?" nakita kong kumunot noo ni Nate. Kinabaha n ako sa mangyayari. "pinsan kita... tapos may gusto ka sa girlfriend ko?" lumapit ng kaunti si Nate sa kinatatayuan namin ni Cloud. "baket!? Meron na ba sa 1o commandments na bawal 'yun? nahalikan ko na 'to! Baka gusto mong ulitin ko!?" nagulat ako ng bigla akong halikan ni Cloud sa labi ko. "P*T*NG *N* MO CLOUD!" sinuntok ni Nate si Cloud kaya napahiga siya sa sahig. An g bilis ng pangyayari. Hindi ko na namalayan... umiiyak na ako. Ngayon ko lang nakita 'yung mukha niya na sobrang galit. Ngayon ko lang narinig 'yung boses niya na sobrang galit. Ngayon ko lang narinig na nagmura siya. At da hil sa galit siya. "t*ng'n*. ang bakla mo talaga. Susuntukin mo ako ng hindi ako ready, hinahalikan ko pa si Ianne e" nagulat ako ng ilagay ni nate 'yung paa niya with sapatos sa mukha ni Cloud. "pinsan pa man din kita..." "BAKET!? Eh di halikan mo din si Lemaris! Para fair di ba? siya naman pinipili m o kesa kay Ianne di ba!? alam mo bang nahihirapan na 'yang si Ianne dahil sa kak aLemaris mo. P*t*ng *n*! manhid ka ba!?" nagulat ako. umiiyak pa ako. nanghihina ako. di ko mapigilan 'yung sarili ko. ano na bang nangyayari... Lumapit sa akin si Nate tapos hinawakan 'yung mukha ko. Hindi ako tumitingin sa kanya pero pinipilit niya akong tumingin sa mata niya. "I'm sorry" pinapahiran niya 'yung tulo ng luha ko pero hindi pa din natatapos ' yung pagtulo nito. He was about to kissed my forehead when... "It's too late to apologize man" sinuntok ni Cloud si Nate kaya si Nate naman 'y ung napahiga sa sahig. Omg. Hinawakan ako ni Cloud sa kamay at hinila na ako paalis. Narinig naming nagbukas 'yung pintuan. "'wag nga kayong maingay" tapos sinara ulit. Tumingin ako kay Nate na umupo sa sahig at pinahid 'yung kamay niya sa labi niya kasi nagdudugo. "Cloud!" tumigil si Cloud. Ako, nakatingin pa din kay Nate pero si Cloud hindi l umingon.

"ang talino mo" bakit Matalino? Anong Matalino? Ha!? "ako pa" bulong niya tapos naglakad na kami palayo kay Nate. Anong..nangyayari? Chapter 47: This is the weirdest day ever. Parang punong puno ng pangyayari 'tong araw na 't o. When it comes to Nate, Cloud and even Art. Ang gara, what's with this day? Tahimik lang kami ni Cloud. Walang nagsasalita, naglalakad lang kami ng walang i mik. Pero hawak pa din niya 'yung kamay ko-which is kinda uncomfortable. Tinatanggal ko 'yung kamay ko nang... "please, even just for this day... let me hold your hand" hinigpitan niya 'yung hawak sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya. Nagulat ako, bigla siyang nagsalita. Hindi man lang siy a tumingin sa akin or huminto sa paglalakad. Tss. Ano pa nga ba magagawa ko? "uhm, saan ba tayo pupunta?" "kung saan tayo dadalhin ng kalsada" WEH? may ganon? "hindi nga?" huminto siya tapos tumingin sa akin. "sa bahay niyo na lang" at hindi ko alam kung bakit, napapayag ako at nasa bahay na namin kami. it's... awkward. "anong gagawin natin dito?" umupo siya sa sofa tapos binuksan 'yung tv. Naglipat lipat ng channel tapos tinapik 'yung tabi niya. "dito ka" para naman akong ewan na sumunod sa kanya at umupo sa tabi niya. agh. Ano bang nangyayari sa akin? Di kaya... gusto ko na si Cloud? Dugdug. Dugdug. 'wag naman Ianne! Magtigil ka nga, hello! Boyfriend mo si Nate, pinsan siya ni C loud. Magmumukha kang cheap! Ewan, feeling ko nga cheap na ako e. TAE. Bakit ba ang gulo na nang buhay ko nga yon? nung 2nd year naman wala namang gulo na nangyayari ah? tae! Lumapit sa akin si Cloud. Hinawakan niya 'yung pisngi ko at hinalikan ako. Pipig las na sana ako pero para siyang si Nate. Nilulunod ako sa bawat paghalik. Sa ba wat pag galaw. Sa bawat segundo. gahd. feeling ko hinahalikan ako ni Cloudstrife. haha Sa sobrang panghihina, napasandal ako sa patungan ng kamay ng sofa namin, sumasa kit na 'yung leeg ko kasi hindi siya kumportable then he slightly dragged me dow n at nakahiga na ako sa sofa. He-on top of me-kissing me gently, passionately. Para talaga siyang si Nate. Even better :> But... this is not right. This is totally wrong. I feel like a whore. A b.tch. A n assh.le. A flirt and a cheap girl. Lahat na nang pwedeng matawag sa babaeng ka ladkarin. Parang wala na akong pinagkaiba sa mga babaeng 'yun. This is wrong. I'm kissing my boyfriend's cousin. MALING MALI.

Tinulak ko si Cloud pero lalo lang dumiin 'yung halik niya sa akin. Lalo akong n alunod. Lalo akong nasasarapan. AGH. Hindi na ako masyadong makahinga. He's still kissing me and i'm still responding . Para akong tanga. Malaking tanga. Sa ginagawa ko, ako na pinaka tangang tao. Mahal ko si Nate pero parang niloloko ko siya sa ginagawa ko ngayon. Mas pinili man niya si Lemaris nung play, siya pa din ang boyfriend ko. and this should not happen. Parang inipon ko lahat ng lakas ko at tinulak ulit si Cloud. Napaatras siya pero hinalikan niya ako ulit. Lalo akong nanghihina. Sh.t. Hindi ko napansin, tumutulo na luha ko sa kaliwang mata ko. Biglang tumigil si C loud sa paghalik sa akin. He looked at me na parang may guilt sa mga mata. Pinap atigil niya 'yung pagtulo ng luha ko gamit 'yung kamay niya. "Can you please... please change your status from in a relationship to single, a nd then date me? I'm already inlove with you Ianne" Teary eyed si Cloud? Chapter 48: Facebook ba 'to? change your status. Haha. 1 week nang nakakaraan simula nang sabihin 'yun ni Cloud. Wala pa din akong conn ection sa kanila. As in sa kanilang lahat kasi sumama na muna ako kanila mama sa Cebu. Ayoko munang umisip ng problema, ayoko muna. Nahihirapan kasi ako. bata pa ako p unong puno na ako ng problema. Nakakainis 'yun di ba? I need to relax. I need to forget all about them. Wala naman sigurong masama kung magpakasingle ako for a week without any boys ar ound me, right? Wala naman sigurong masama kung magapakasaya naman ako, paminsan minsan. Hindi ako pumasok the whole foundation week. Nakakatamad kasi. tska ayoko munan g Makita 'yung mga taong involve sa problema ko. lalo na si Nate at Cloud. E mal amang, sila lang naman ang involved. HAHA. Sa 1 week na wala ako, halos every minute nagtetext sa akin si Nate. Tinatanong kung ano na nangyari sa akin, asan ako, sorry and I love you. Mga ganun. Natutuw a naman ako kasi parang he really care. Buset lang talaga 'yung Lemaris na 'yun! Umuwi na kami ng bahay namin at feeling ko narefresh ako. HAH. Ano ako? mozilla firefox? Pagpasok ko sa school, chill lang. walang arte, ordinary day lang 'to. Pagpasok ko ng classroom. Dugdug. Dugdug. Napaatras ako pero kailangang pumasok. Gusto kong umalis pero syempre kailangan mag-aral. Para niya akong hinuhuli sa titig niya. naiilang ako. sobra. Pumunta kami ng gym kasi daw may program. Pero nagulat ako nang Makita ko ang bu rning thunder sa stage. Tumingin siya sa akin tapos ngumiti. 'yung ngiti niya, 'yung namimiss ko ng sobr

a. 'yung mga titig niya. shet. Humihina na naman ako. "Ang programang ito ay panandalian lamang. Nagrequest lang sa amin ang isang est udyante para tumugtog ng isang kanta, para sa kanyang buhay" Nate...? "This song is for my life, for my love, for my Ianne..." Kinabahan ako. Nagsipal akpakan 'yung mga tao. Dugdug. Dugdug. Tumugtog na sila. Nagsisimula na 'yung instrumental. Tumingin sa akin si Nate. K inakalabit ako ng mga kaklase ko. ang sweet daw kasi. Inaayos ko ang iyong isipan ngunit di ka nakikinig Lahat na nang bagay ay aking ginawa Ngunit wala pa rin Ilang beses ko bang sasabihin na wala nang kwentang nakaraan Pero iyong pinipilit Sumabay 'yung mga iba kong kaschoolmate sa pagkanta ng kanta niya. Ikaw lang, ang nais kong makasama Wala na akong gusto pang balikan Kahit ako'y papiliin ikaw ay umasang gusto kong makapiling... talaga lang Nate? Ako lang ba talaga? Asar ka. Naiiyak ako. Lagi na lang tayong nag aaway Kahit di dapat pag awayan Tuwing ika'y lumuluha Ako'y nasasaktan pag nakikita kang ganyan Sige lang.. Tahan na, dahil mahal na mahal kita Ikaw lang kasi, maniwala ka... Ah.... Paniwalain mo ako Nate. Mahal na mahal din naman kita e. Ikaw lang ang nais kong makasama Wala na akong gusto pang balikan Kahit ako'y papiliin ikaw ay umasang Gusto kong makapiling Pero bakit ganyan? Tayo ay napaglalaruan, Siguro nga'y sadyang ganyan Ah.... OMG. Ikaw lang ang nais kong makasama Wala na akong gusto pang balikan Kahit ako'y papiliin ikaw ay umasang Gusto ko makapiling...

"Ianne, lumuluha ka ba?" bigla kong pinunasan 'yung pisngi ko. pinipigil 'yung p agtulo ng luha ko. Tumingin ako kay Nate na nakatingin sa akin. Nag liptalk siya ng 'sorry' dahil i nstrumental. Ibibigay ko ang lahat... Pati na rin ang 'yong pangarap Sasamahan kita, kahit saan Kahit saan... Ikaw lang, ang nais kong makama Wala na akong gusto pang balikan Kahit ako'y papiliin ikaw ay umasang Gusto kong makapiling... "thanks to everyone for singing the song with me! This song was supposed to be s ung in front of you in the auditorium by me, acoustic but then 'that' incident c ame up. I'm really sorry for what happened, i'll explain everything later, if yo u let me. Mahal na mahal kita Ianne" Chapter 49: Pumunta ako sa backstage ng gym. Sabi kasi ni Niki, go for it daw. HAHA. Lol. So ayun, pumunta ako sa backstage. Nakita ko sila na parang nag uusap usap. Dahan dahan akong lumapit kay Nate. Nung nakita na niya ako, bigla siyang napata yo sa pagkakaupo niya tapos bigla akong niyakap. Nang mahigpit. "I'm sorry" hinigpitan niya lalo 'yung yakap niya sa akin. "naman 'tol, PDA! Bawal 'yan!" napangiti lang ako nun tapos lumabas na 'yung mga kabanda niya. kami na lang ang natitira dito. Humiwalay ako sa pagkakayakap sa kanya. Ampf. Namiss ko din 'yung yakap niya. ha ha :> tumaas na ang kilay ko at nagsungit mode na. "explain" tumawa si Nate nun tapos kiniss niya ako sa cheeks. "ok... So eto 'yan. Nagkaroon ng problema sa part ng demon, sa part ko. dapat. K alahati kasi ng population ng mga 1st-2nd at 4th year na babae, gusto eh si Art daw 'yung gumanap" "teka. Bakit di mo sinabi sa akin?" "akala ko kasi hindi 'yun matutuloy. So ayun, kinausap ni Niki si Art kung pwede ba siya na gumanap na demon, hindi daw kasi manonood 'yung mga babaeng 'yun at syempre, mawawala 'yung kita natin for the fund. Sabi ni Art, papayag siya pero ibibigay sa kanya 'yung 5o% ng kita. Eh syempre, super malulugi tayo dun kaya tu mawad sila hanggang sa 2,5oo na lang ang ibibigay sa kanya. So solved na 'yun, b umili na ng ticket 'yung mga babae" "and then?" "nung the day na, magrerefund daw 'yung mga babaeng gusto si art ang demon. Nire refund 'yung pera nila kasi nakita daw nila ako na nakademon costume. Nagpanic s ila-" "teka. Bakit parang hindi ko alam 'yung pangyayaring 'yan?"

"ewan ko? o tapos 3o minutes na lang. 'yung tumawag sa akin na emergency, si Clo ud 'yun" "si Cloud?" "oo, sabi niya, 'wag na daw ako magdemon. Sabihin ko daw sa'yo na naospital si L emaris. Para maging demon si Art at para hindi na marefund 'yung pera nung mga b abae. umoo na lang ako. so hindi talaga dahil kay Lemaris kaya umalis ako" "tapos?" sayang lang pala luha ko "tapos ang plano ni Cloud, kumanta daw ako. so 'yung kinanta ko kanina, 'yun dap at ikakanta ko. for you... at para din mabalik 'yung 2,5oo na binigay kay Art. B ut fck Cloud. Hindi ko akalain na may gusto siya sa'yo. Tae. Ang talino niya. Bi nigyan pa niya ako ng pasa sa mukha" tinignan ko naman 'yung mukha niya. may pas a nga... hinawakan ko 'yung pasa niya. parang umaray pa siya nun. Pero 1 week ago na 'to ah? bakit parang hindi pa din magaling? "Bakit parang hindi pa magaling?" "kahapon lang 'to" nanlaki mata ko. "ha? Bakit?" "nagsuntukan kami kahapon." "bakit?!" "ang hirap hindi magpansinan kapag nasa iisang bahay ka. Lalo na't parang best f riend mo na 'yung tao. Ang hirap nang walang kibuan, ang kulit pa nila leigh at mira. Kaya ayun, para mawala lahat ng galit namin sa isa't isa. Nagsuntukan na l ang kami. pero mas napuruhan siya, marami siyang kasalanan sa akin e" tumawa siy a. Baliw talaga 'to. "ok na kayo?" "oo. Ikaw ah. nakipaghalikan ka pa sa kanya nung araw na 'yun" nanigas ako sa si nabi niya. omg. Sinabi 'yun ni Cloud!? Tae. Ang daldal! "ha? Ah e..." nagulat ako ng kiniss niya ako sa lips. "ok lang. alam ko namang nalilito ka na nun e. tska.. ako naman mahal mo e. di b a? napag usapan na din namin 'to ni Cloud-na offlimits siya sa'yo lalo na sa mga kisses. Alam mo naman sa japan e, nasanay na siya dun. At alam na niya ngayon n a akin ka lang talaga" ngumiti siya. "I love you" kiniss ko siya sa lips. "I love you din" then he kissed me sa lips. After hundreds of years... Well, we just kissed each other passionately in the backstage of the gym THE END... OF OUR THIRD YEAR LIFE! :)):)):))

Chapter 5o: "tara, labas tayo" nagulat ako nun kasi ang aga aga, pumunta ng bahay namin tapos nag aya lumabas. Ako naman, kahit medyo antok pa, inayos ko na sarili ko after 15 minutes. Ayun. Nagtataka ako kung bakit sobrang aga e nagmamadali siyang gumala. I mean-5 am? H ello? Wala pang gagalaan nang ganitong oras. Naglalakad lang kami. medyo napapagod na nga ako kasi 3o minutes na kaming nagla lakad. "bakit ba ang aga aga mo?" tumigil siya sa paglalakad tapos hinawakan 'yung kama y ko. "gusto ko kasi buong araw kitang makasama ngayon" sows. Para namang di kami nags asama. "adik ka ba? lagi naman tayong magkasama e" ngumiti siya. "para may ibaon ako" ibaon? "ha?" naglakad na siya ulit. Ang gulo nitong lalakeng 'to. Amp. Ilang hours kaming nag ikot. Oo, nag ikot lang kami sa subdivision namin. Ewan k o ba sa lalakeng 'to. Minsan ngingiti ng wala namang kangitingiti tapos minsan m agiging seryoso. Weird. "tara, kain tayo" pumunta kami sa favorite namin. Ang Mcdo. Inorder niya ang usu al kong kinakain. Spaghetti + medium fries + coke float + oreo hot fugde layered twist Siya naman. ang favorite niyang orderin dito. Crispy chicken fillet + 2 large fries + coke float + vanilla sundae + mcflurry Oo alam ko. ang konti ng order namin. Diet kasi kami e Nung nakaorder na kami, dapat. Sa pagkain, galit galit na kami. pero ngayon, par ang ako lang ang galit sa kanya kasi wala siyang ibang ginawa kundi ang titigan ako habang kumakain. "bakit?" hindi kasi ako kumportable kapag may tumitingin sa akin habang lumalamo n. Haha "wala. Gusto lang kitang tignan" "ano ako? view?" "oo, isang magandang view" wee. Ngumiti lang ako nun. Kakain na dapat ako ulit n ang nakita ko na hindi pa din niya kinakain 'yung fries niya or hindi man lang s iya uminom ng coke float. Pati 'yung ice cream niya, nalulusaw na. "ayaw mo ba n'yan? Ako na lang kakain" HAHA. Ano akala niyo? Nag aalala ako kung bakit siya hindi kumakain? Haha Natawa lang si Nate nun tapos nagsimula nang kumain. Ang bagal ng oras. pero sul it naman kasi si Nate naman 'yung kasama ko.

Buong magdamag kaming nagkulitan. Abnormal talaga siya. Haha. Nakakatuwa kasi ma tagal na din kaming hindi nagkukulitan ng ganito. "picture tayo!" eh di ako, pose naman ako kaagad. Haha. Nagulat ako ng pagkaflash nung camera, bigla akong hinalikan ni Nate sa lips. Ti nignan niya sa digicam 'yung itsura. Tinignan ko din, blurred. "ang panget" Nagulat ako ng bigla siyang lumapit sa babae tapos parang nakipag usap. Ngumiti silang dalawa tapos binigay niya 'yung camera dun sa babae. nagpapicture pa! hah a. "say cheese" Hinawakan ako ni Nate sa bewang tapos hinalikan na naman niya ako. pero hindi gu magalaw. Medyo matagal nga lang. "ok na" nag thank you lang si Nate tapos tinignan namin 'yung picture. Ang cute ng pagkakakuha. Parang 'yung ganitong kuha, makikita sa mga movies. Nakakatuwa. "kinikilig talaga ako 'pag hinahalikan kita, sana di ko makalimutan 'yung feelin g" ha? Anong di makalimutan? Chapter 51: Nagtataka talaga ako. buong hapon hanggang mag gabi na ay hindi niya pa din sina sagot tanong ko kung bakit ganun. aalis ba siya? Kung aalis siya, saan siya pupu nta? 'wag mo sabihing... "iiwan mo ba ako?" parang nagulat siya sa sinabi kong 'yun. tumigil siya sa pagl alakad. Tumahimik 'yung paligid namin, parang ang spotlight ng stage ay ako at s iya. Iiwan ba niya ako? Isipin ko lang 'yun. para nang gigiba 'yung mundo ko. not again, please. I don't wanna have that feeling again. Ngumiti siya nun tapos hinawakan magkabilang balikat ko. 'yung pagngiti niyang ' yun, parang nag enlighten 'yung paligid, para siyang anghel na ngumiti. "Ianne, nasa puso natin ang isa't isa. Kaya bakit mo nasabing iiwan kita?" ngumi ti lang ako sa sinabi niyang 'yun. parang masaya ako pero may lungkot. Naglakad na siya nun. Hawak hawak 'yung kamay ko. "weh. si Lemaris nga e..." NANGONGONSENSYA AKO. hahaha. Tumigil siya sa paglalakad tapos tumingin sa akin. "si Cloud naman talaga 'yung tumawag e" "bakit? Si Cloud din ba 'yung nahimatay sa labas ng simbahan?" napakamot siya sa batok niya. HAHA. Ano ka ngayon Nate. Lumapit siya sa akin tapos kiniss 'yung right cheek ko. "sorry na" sabay pacute sa akin. Aysus!

"'wag ka ngang gumanyan..." tinignan lang niya ako. still. Nagpapacute. "effecti ve e" kiniss ko naman siya sa right cheek niya. O sige, tama na. masyado na kayong kinikilig sa amin e. HAHA. "tara" hinigpitan niya hawak niya sa kamay ko tapos sumakay kami sa taxi. Hindi ko alam kung saan kami pupunta, pero masaya akong kasama ko siya at hawak hawak niya kamay ko. I feel safe. Super :> Tumigil 'yung taxi. Naia airport? Pagkalabas namin ng taxi. Nagtataka ako. bakit kami pupuntang airport? "may susunduin ba tayo?" tumingin siya sa akin tapos dumiretso lang sa paglalaka d. Hinarangan kami ng guard. Tapos may pinakita si Nate tapos pinapasok na kami. an o ba? bakit kami nandito? Kinabahan ako. ewan ko pero habang naglalakad kami, para akong nawawala sa saril i. "Nate" tumigil ako sa paglalakad kaya napatigil din siya sa paglalakad. Hawak ha wak kasi niya 'yung kamay ko. "ano bang ginagawa natin dito? May susunduin ba tayo dito?" lumapit siya sa akin tapos niyakap ako, nang mahigpit. Para akong clueless sa mga bagay na nangyayari sa akin. Pero parang may clue na ako sa pwedeng mangyari. Dahil sa naisip ko, na malamang ay 'yun nga ang mangyayari-naluha ako. hindi ko mapigilan 'yung pagtulo ng luha ko kaya patuloy lang siyang tumutulo. Malamang. Haha. "Ianne, please. 'wag ka umiyak" pinupunasan niya 'yung pisngi ko na may luha. "aalis ka?" nakita kong lumungkot 'yung mukha niya. Shet. "mamimiss kita" niyakap niya ako ulit ng mahigpit. OMG. Aalis si Nate!? Si Nate aalis!? Hindi nga niya ako iniwan emotionally but physically? OMG. "weh..." lalo akong umiyak. Iyak na lang ako ng iyak. Pinapatahan niya ako pero parang walang talab 'yung pagpapatahan niya sa akin. "'wag ka umiyak. Baka 'di ko kayanin na umalis" tuluyan na akong humagulgol. Ayo ko. Ayokong umalis siya. Nakakainis naman oh. Sinuntok ko siya ng mahina sa dibdib niya. "tae ka Nate. Tae ka. Bakit mo ako iiwan!?" suntok lang ako ng suntok sa kanya h abang nanghihina ako, ng sobra. "2 months lang naman 'yun e, I promise I'll always keep in touch with you" niyak ap niya ako ng mahigpit-mahigpit na mahigpit. Iyak lang ako ng iyak. Parang wala akong ibang magawa kundi ang umiyak na lang. tae. Nakakainis naman.

"Nate naman e" "please... tama na" "tae ka naman no. ako pa naghatid sa'yo dito sa airport. Paano ako makakauwi n'y an? Napaka gentleman mo talaga" tumawa ako habang umiiyak nun. Natawa din siya s a sinabi ko. "hahatid ka ng driver ko" "may driver kayo?" medyo tumatahan na ako nito. "oo, ngayon lang" tumingin siya sa likod ko kaya napatingin din ako sa likod at nakita ko si Cloud na nakangiting lumapit sa amin. "lol ka 'tol, kelan pa ako naging driver?" tumawa lang silang dalawa nun. "Ianne, mamimiss kita. Sobra" "ikaw din. Mamimiss kita. Sobra sobra din" "mamimiss ko lalo mga halik mo" "pabaon ko sa'yo" hinalikan ko siya labi niya. "awts! Tae tae tae. Nagseselos ako!" napangiti ako nun kaya napahiwalay ako kay Nate. "i'll miss you" magkatinginan lang kami sa mga mata namin. Mamimiss ko siya. Sup er. "I lo-" "FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALOO CHENES. I REPEAT FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALO O CHENES PLEASE PROCEED TO CHORVA. Thank you" [sensya na. hindi ko kasi alam 'yu ng sinasabi e. kunwari na lang tinatawag na 'yung flight nila Nate] "ang epal talaga oh. I love you Ianne. Hintayin mo ako ah. 'pag balik ko gusto k o ako pa din laman niyan" tinuro niya 'yung puso ko. "oo, ikaw din. 'wag ka magbago ah! I love you" kiniss niya ako sa lips. Smack la ng. tapos lumapit siya kay Cloud. "'tol, ikaw na bahala sa Ianne ko. offlimits 'yan pare, 'pag ako may nalaman na ginawa mo sa kanya... magteteleport ako papunta sa bahay para patayin ka. ok?" t umawa lang si Cloud nun pati si Nate. Ako din medyo napangiti. "i'll miss you too 'tol" tinapik ni Cloud 'yung balikat ni Nate na nangingiti pa din. Lumapit sa akin si Nate tapos niyakap ako ng mahigpit. "FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALOO CHENES. I REPEAT FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALO O CHENES PLEASE PROCEED TO CHORVA. Thank you" "tsk. Killjoy talaga oh" kiniss niya ako sa lips. "bye" naglakad na siya papasok ng kung ano man tawag dun. Masaya ako kasi uuwi s iya pero naluha pa din ako kasi aalis siya. 2 months? Mawawala siya ng 2 months? Paano ako within 2 months?

"tara na Ianne, akin ka na lan-este... Tara. Hahatid na kita sa inyo. 6am na ng umaga oh" we spent a day with each other. Pero... it's still not enough. 2 month s? ugh. I'll miss him. Chapter 52: One week na ang nakakaraan. Para akong ewan na super naghihintay sa message niya . or kahit hindi man sa message, basta. namimiss ko na kasi si Nate. Sobra. Sobr a sobra po. "oi Ianne, ok ka lang?" bumalik ako sa earth galing mars sa pagkalabit sa akin n i Cloud. Nasa bahay nila ako, naglalaro kami ng ps2. kainis nga e, andito nga ak o sa bahay nila nate, wala naman siya dito. "ok lang" ngumiti na lang ako nun. "weh?" hinawakan niya 'yung mukha ko tapos iniharap sa kanya. "bakit?" tinignan lang niya ako sa mata. Tapos lumapit siya ng lumapit. Napapiki t ako. kinakabahan. 'wag mo sabihing"ui 'wag ka magulo. Pilik mata mo oh" may kinuha siya sa may mata ko. napadilat ako dun. Tae. Bakit naman ineexpect ko na halikan niya ako? duh! Tumingin ako sa hawak niya. tapos parang diniinan niya. bigla siyang nagsmile sa akin tapos tumingin sa akin. "mag wish ka" mag wish? Sige na nga. kahit medyo childish. Ang wish ko... sana... maging kami na talaga ni Nate. Forever. "tapos na" tinignan niya ako na parang iniisip niya kung ano ba 'yung winish ko. chismoso talaga. Haha "taas o baba?" taas o baba? Ah, baka kung saan didikit 'yung pilikmata? "baba" nung pinaghiwalay niya 'yung hinlalaki niya tska hintuturo. Una kong tini gnan 'yung baba. Pero"sa taas" sa taas kumapit 'yung pilikmata ko. tae. Nalungkot ako bigla. Bakit ga nun? bakit sa taas? Ibig sabihin"alam mo. 'wag ka maniwala sa mga ganito, joke joke lang 'to no" tumingin ako sa kanya na nakangiti pa. amp. Siya nagpasimuno e. sapakin ko siya e. "ikaw nga nagpasimuno nito e" "ano ba wish mo?" nakangiting aso. Ampupu. "secret" Nagsm kaming dalawa. Wala lang, para malibang. Habang naglalakad, ako na ang nac oconcious para kay Cloud. Ano ba, ang daming nakatitig-nakatingin-nakangiti grab e. Nacoconcious ako for him. Bigla akong nakaramdam ng pagcr kaya naman ayun, nagcr nga ako. pagkalabas ko, n akita ko si Cloud from afar. Ai malamang di ba, mukha kasi siyang anime. Haha.

Nakita ko siya na parang may kausap na babae na familiar sa akin. Hindi ko alam kung saan ko siya nakita eh. pero familiar. Nung lumapit na ako sa kanila... "umalis ka na nga dito" iritang sabi ni Cloud. Nag aaway ba sila? "hindi ako aalis dito hangga't di ka nagsosorry!" nakita ko 'yung babae na may h awak na baso na mukhang nahulog sa lapag. "bakit ako magsosorry? Eh ikaw 'tong nakaharang sa daan" "eh-" "ano nangyari?" tumingin sa akin si Cloud tapos lumapit siya. "eto kasing babaeng 'to, ang kulit kulit" tumingin sa akin 'yung babae. familiar talaga e. "OMG. Ianne?" hmm... "kilala mo 'yang babaeng 'yan?" "ewan ko sa'yo!" ngumiti sa akin 'yung babae. "uh?" nagkatinginan kami ni Cloud. Familiar siya pero hindi ko siya kilala. >___ ___< "ako'to! Si Erin! batchmate tayo!" oh? Chapter 53: Nag iinit paligid ko. para akong pinagpapawisan sa nararamdaman ko. hindi ako ma pakali. Tae, para akong pinagpapawisan ng todo todo. Hindi ko na macarry ang kai nitan. Para akong napapaso. Pagdilat ko ng mata ko. Fck. napaupo ako sa higaan ko. shet. Nasusunog bahay namin! Hindi ko alam kung anong gagawin ko. kung anong dadalhin ko. sila mama? Sila papa? Si kuya? Asan sila?! Tumayo ako kahit na napapaso ako sa mga apoy na nakakakalat. Kinuha ko kaagad 'y ung cellphone ko tapos lumabas ako ng kwarto. Nagpapanic na ako. wala akong mada anan! Shet shet shet. Anong gagawin ko! Nauubo na din ako dahil sa usok. Tae. Anong gagawin ko!? tatawag na lang ako! Sino tatawag ko? si nate? Gaga. Nasa ibang bansa siya. Si...si... CLOUD! Nagcall ako sa kanya. Nagmamadali na ako. nagpapanic na ako. inuubo pa ako. fck. Anong gagawin ko!? Cloud sagutin mo na.. bilis bilis. Napapaso na ako dito. "the number you dialed is not yet in service. JOKE. Basta busy tinatawagan mo ok ? bye" [sensya ulit. Di ko kabisado e. haha] SHEEEEEET. Ano ba gagawin ko!? Tumakbo ako pababa kahit na sobrang napapaso na 'yung paa ko. feeling ko nga nas usunog na 'yung balat ko e. hindi ko Makita 'yung pintuan. Super mausok tska par ang nanghihina ako.

Please Lord, katapusan ko na ba 'to? BLACK OUT Pagdilat ko ng mata ko para akong nasilaw sa sobrang liwanag. "gising ka na!" nakaramdam ako ng yakap. Medyo nahihilo pa kasi ako at medyo blu rred paningin ko. "tae Ianne, hindi ko alam gagawin ko pag nawala ka" si Nate? "Nate?" lumiwanag paningin ko. si Nate nga! Napatingin muna ako sa paligid. para kaming nasa isang garden na walang bahay. p uro halaman lang at mga puno. nasaan kami? "Ianne..." ngumiti siya sa akin. Naluha ako. ewan ko. namimiss ko na kasi talaga siya. Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit habang naiiyak. "miss na miss na kita" humiwalay siya sa pagkakayakap ko tapos pinahid 'yung kam ay niya sa pisngi ko. para mawala 'yung mga luha ko. kiniss niya ako sa noo. Biglang humangin ng malakas. tumingin si Nate sa paligid sabay tumayo. "kailagan ko nang umalis" napatayo din ako nun tapos tinignan siya. "b-bakit? Saan ka pupunta?" "basta" maglalakad na sana siya palayo pero hinawakan ko 'yung kamay niya. "saan ka pupunta?" "'wag mo ngang hawakan kamay ko" napabitaw ako sa kamay niya. nagulat ako. bakit niya sinasabi 'yun? Lumakas ulit 'yung hangin. tinatangay ng hangin 'yung buhok ko. a-anong nangyaya ri? "p-" tumingin siya sa akin. 'yung mukha niya, parang nagbago. 'yung aura niya.. parang hindi na siya. "hindi na kita kailangan" parang isang pana na tumama sa puso ko 'yung sinabi ni ya. no, hindi siya si cupid. Kasi kung si cupid 'yun, masarap ang feeling. Ngayo n, para akong-pinapatay. "b-bakit? Nate..." umiiyak na naman ako ngayon. pero parang ang hirap isink in s a akin ang sinabi niyang"hindi na kita mahal" tuluyan na siyang tumalikod sa akin at naglakad na palayo. anong...nangyayari? Chapter 54: "Ianne? Ianne?!" Nagising ako sa pagtawag sa pangalan ko. ang lakas ng tibok ng puso ko, pinagpap awisan ako tapos parang pagod na pagod ako na hinihingal. Nakita ko si Cloud sa harap ko. bigla ko siyang niyakap tapos umiyak. Kinabahan ako sa nakita ko. sa narinig ko.

Panaginip lang pala. Iyak lang ako ng iyak. Ewan ko, siguro nagulat si Cloud sa pagyakap ko sa kanya kasi hindi ako nagsasalita. Natatakot ako. natatakot ako na mawala si Nate sa ak in. Pangalawang beses na ako nagkakaroon ng panaginip na maghihiwalay kami. baki t ganun... "Ok ka lang ba?" magkayakap pa din kaming dalawa. Nanghihina 'yung katawan ko. a no na bang nangyayari sa buhay ko. "k-kasi..." iyak pa din ako ng iyak. Para akong bata na baliw. Iniiyakan ko 'yun g panaginip ko? wth. "tahan na..." parang tinatap niya 'yung likod ko. umiiyak pa din ako naalala ko 'yung mukha ni Nate nung sinabi niyang hindi na niya ako kailangan. Parang-totoo . "sorry hindi kita mapatahan... alam kong siya lang naman makakapagpatahan sa'yo e" iyak pa din ako ng iyak. Parang hindi ko napapasin pagpapatahan sa akin ni Cl oud. Nakakaasar 'tong sarili ko. Para kasing totoo e. "s-sorry" pinipigil ko 'yung pag iyak ko pero hindi pa din kaya. "shh.." ilang minutes nang nakakaraan. Dun lang ako tumahan ng kaunti. Kumalas si Cloud sa pagkakayakap sa akin tapos binigyan ako ng tubig. Ininom ko naman 'yun. bigla akong nahilo kaya humiga ako ulit. Nasa ospital pala ako. "b-bakit ako nasa ospital?" tumingin sa akin si Cloud tapos parang nalungkot 'yu ng itsura niya. "3 days ka nang natutulog. Hindi mo naaalala nangyari sa'yo?" 3 days!? Naaalala nangyari sa akin? 'yung kay... "wala akong maalala" "nasunog bahay niyo" nanlaki mata ko. oo, naaalala ko na. I thought that was a d ream. Totoo pala 'yun. "h-ha? Paano? Sila mama? Si kuya? Asan sila?" nagpapanic na ako. kinakabahan. "pumunta sila ng Cebu. Iniiwan ka nila sa tita mo kasi gagraduate ka pa daw" "HA!? Iniwan nila ako at pumunta sila ng Cebu!?" nanlaki mata ko. parang natawa naman si Cloud sa akin. "pupunta dito tita mo. Kung pwede nga lang sa bahay ka na lang namin tumira e. p ero sabi nila tita mas makakabuti daw kung sa tita mo ikaw titira" bumagal pagti bok ng puso ko. ako na ba talaga pinaka malas sa mundo? Una.. si Nate. Ngayon, ' yung bahay. Agh. "ano ba 'yan..." para akong pinagsukluban ng lababo at inidoro. Nakakainis. "siguro eto ang makakabuti sa'yo ngayon..." may binigay sa akin si Cloud na cell phone.

"sa akin na lang?" napangiti siya sa sinabi kong 'yun. "sira, tawag 'yan..." nilapit ko sa tenga ko 'yung cellphone at muntikan ko nang mabitawan 'yung hawak hawak ko... "hello? Ianne? Hello?" lumakas pagtibok ng puso ko. "Nate..." at tumulo na naman 'yung luha ko. Chapter 55: "IANNE!" ang lakas ng pagkakasigaw niya kaya nilayo ko ng kaunti 'yung cellphone . "miss na miss na miss na kita!" tumutulo lang 'yung luha ko habang pinapakinggan 'yung boses niya. I really missed him. "ui Ianne? Ok ka lang ba? kamusta na pakiramdam mo? Maayos ka na ba d'yan?" nami miss ko na talaga siya. Hindi ko mapigilang hindi umiyak lalo na't narinig ko ul it 'yung boses niya. "hello?" "Nate... a-ayos lang ako" sabi ko between sobs. "ui... umiiyak ka ba?" pinunasan ko 'yung luha ko tapos nagsmile. Kahit na hindi naman niya nakikita. "namiss lang kita" tumawa siya sa kabilang linya. Abnormal. "akala ko kung ano na nangyari sa'yo e" Silence. "oo nga pala. Nasaan ka?" "nasa Japan" "anong ginagawa mo d'yan?" "ewan ko ba. epal kasi ng tatay ko e" "ah..." "ano nga pala. May ginagawa ba sa'yo si Cloud?" napatingin ako kay Cloud na nano nood ng tv. Napangiti na naman ako. "wala. Parang kuya" "good. Nate- UI IANNE. ALIS NA AKO. I LOVE YOU. BYE" nagulat ako nang bigla niya ng ibaba 'yung telepono. Bakit siya nagmamadali kaagad? Lumapit sa akin si Cloud tapos kinuha na 'yung cellphone. "oh ano? Ok na ba 'yun?" ngumiti lang ako sa kanya nun. "thank you" kinabahan ako ng bigla siyang lumapit sa akin tapos... tapos hinalik an ako-

Sa noo. Oh! kayo naman ngayon nag expect! Hahaha Lumapit siya sa tenga ko tapos bumulong. "ang hirap magpigil..." napatingin ako sa kanya ng nakangiti pero seryoso tapos umalis siya ng kwarto. Saan pupunta 'yun? Chapter 56: 1 week na akong nandito. Pero lalabas na din ako mamaya kasama tita ko. kinakaba han ako, ayokong lumipat ng bahay. Tapos hindi pa naman kami masyadong close ng tita ko. ai nako po. Single lang naman si tita, 25 years old pa lang naman siya. Pero masyado siyang busy kaya nahihiya ako. ampupu. "tara na" So ayun, nagdrive na si tita papunta sa bahay nila. nung pumasok kami sa isang s ubdivision, parang-hindi naman dito bahay ni tita. Pagkababa namin pumasok kami sa loob. "uh, tita, bago 'tong bahay niyo?" "ah hindi. Apartment ko 'to, pinauupahan ko. dahil wala naman ngayon 'yung nakat ira dito, ikaw muna titira. Magulo pa kasi bahay ko e. ok lang ba?" nakangiti ak ong tumango sa kanya. Alangan naman magreklamo ako di ba. nakakahiya naman. pero teka... WALA AKONG GAMIT. "eto na 'yung susi ng lahat ng pintuan dito sa bahay. Ikaw na lang bahala umalam kung saang susi 'yang mga 'yan. Di ko din kasi kabisado e" tumawa si tita nun. Bata pa talaga siya e. :> "tara, samahan mo ako sa megamall, ipagshoshoping kita" At pumunta na nga kami ng mall para mamili. Binilan ako ng dalawang set ng mga d amit ni tita. Pati 'yung uniform ko, nagpatahi din kami. tapos mga sapatos, bag, pati nga accessories binilan ako. Ai teka nga. 'yung cellphone ko!? "uh tita, alam niyo po ba kung nasaan cellphone ko?" tumingin sa akin si tita na parang nag iisip pa. "tara, bumili na lang tayo" sabay hila niya ako sa globe center. Ipapapostpaid d aw niya ako. ewan ko kung matutuwa ba ako o hindi. Hindi ba ako matutuwa kasi na wala lahat ng contacts ko o matutuwa ba ako dahil ang ganda ng bago kong cellpho ne? Ang tanging alam ko lang na number ay 'yung kay Nate. Kabisado ko 'yun e. pero d uh, paano ko siya makocontact e nasa ibang bansa siya. Pero eto akong si makulit , sinave pa din 'yung cellphone number niya.

Hindi ko sinasadyang napindot 'yung call button ng cellphone. Calling <3.NateKo... RING RING *ubusan ng sound epeks * Nanlaki mata ko kasi nagring, tapos parang dinecline 'yung call. Gamit pa ba ni Nate 'yung number niya? eh nasa Japan siya di ba? kung hindi naman niya gamit, n a kay Cloud? Pero kung na kay Cloud 'yung simcardBakit dinecline 'yung call? Chapter 57: Bilisan natin ang storya. mag isa lang ako sa bahay, kaya naman pero ang hirap. Pero ok lang kasi lahat ng babayarin si tita nagbabayad tapos may allowance ako at may hinihire si tita na katulong everyday. Pasukan na naman. ang bilis ng panahon. 4th year highschool na ako! Excited na akong pumasok. Kasi baka nandun na din si Nate. Wala nga akong connec tion sa kanila ngayon di ba, wala 'yung cp ko. I mean 'yung dati. Pagpasok ko sa classroom ko, humanap ako ng mukhang familiar. Andun naman 'yung iba kong kaklase. hinanap ko 'yung mukhang gustong gusto ko nang MakitaWala si Nate. "Ianne, dito!" napatingin ako sa may likod at nakita ko si Erin na nakangiti sa akin. Kaklase ko pala siya. Nakangiti akong lumapit sa kanya at umupo. "ui, musta?" "eto, maganda pa din. Si Nate?" ow. Si Nate... "hindi ko nga alam e" parang nagulat si Erin sa sinabi kong hindi ko alam. Nakak abv naman oh. "pero-" napatingin ako sa kanya tapos biglang pumasok 'yung teacher namin. Dahil first day ngayon, walang masyadong ginagawa. Puro orientation lang. nakaka antok nga e. sabi din ni sir, may isa daw kaming kaklaseng absent. Ayaw naman sa bihin, abnormal. Haha. Nagpatuloy lang ang daloy sa school. Nagdaan ang First week of classes. Absent p a din 'yung isa naming kaklase at wala pa din si Nate. Siya kaya 'yung kaklase n amin? "asan 'yung panget mong kasama nun?" napatingin ako kay Erin ng sabihin niya 'yu n. "sino?" as far as I know, wala naman akong kasamang panget. "'yung ano. Sino ba 'yun... 'yung mukhang anime" si Cloud? "si Cloud? gwapo nga nun e" tapos nag akma naman siyang nasusuka. Ai, abnormal! Haha. "yak yak yak yak! 'yun? gwapo? Ano ka ba Ianne, bulag?" tumawa siya nun.

"wooh. Bakit naiinis ka sa kanya?" nakangiti kong sabi. "ang yabang yabang. Tapos hindi gentleman. Kaasar kaya 'yun..." napangiti ako la lo nung tumingin siya sa akin na parang sinasabi ang 'ano' dahil sa ngiti kong m apang asar. "the more you hate the more you love" naglakad ako palayo sa kanya. "yuck! Over my dead beautiful and sexy body no" tapos naglakad siya ng mabilis p ara maabutan ako. "sige Erin, sabi mo e. Cloud pala ah..." parang nakita kong nagblush siya nung s inabi kong Cloud pala. "eww naman no! Ulap? Sinong tanga ang magkakaroon ng pangalan na Ulap? Err" nata tawa ako sa reactions niya e. parang galit na galit pero nagblush "o bakit nagbblush ka?" napahinto siya nun. "ano ka ba, may nausong blush on, alam mo 'yun?" natawa na lang ako nun. Nakakat awa e. defensive! "sige na. sabi mo e" Nagulat ako ng biglang nag iba ng way si Erin. Eh parehas lang kami ng way papun tang bahay. Pag tingin ko sa harap. "yo" umiwas siya dahil andito si Cloud? Something is going on :> Chapter 58: Nagbonding kami ni Cloud. Wala namang pasok ngayon e. sabado. Haha. Naisip ko si Erin. Bakit kaya ganun... "ui, close kayo ni Erin?" tumingin sa akin si Cloud na parang nagtataka. "Erin?" "yea. 'yung nakaaway mo sa mall" "hindi. Bakit?" "kaklase ko siya e" "nako! bakit kaklase mo 'yung malditang 'yun?!" lol. Parehas sila ni Erin e. hah aha. "aba. Malay ko po" napatuloy na lang kami sa paglalaro ng ps2. nakipag laro din kami kanila mira at leigh. "si ano..." lumungkot na naman 'yung aura ng paligid ko. hindi ako nakatingin ka y Cloud pero alam kong nakatingin siya sa akin. "ewan ko... sorry" pinipigilan kong umiyak. Kaya ko naman e, 2 months nga nakaya ko e. 1 week lang naman, sus. Kaya ko pa 'yan... tska di ba baka mamaya-and'yan na pala siya sa likod ko. full of suprises 'yun e. haha. "haha. Ok lang" tumawa ako kahit na may halong lungkot 'yung pagtawang 'yun. hai st. Eto na naman, nalulungkot na naman ako dahil kay Nate. Amp. "tara, mag sm na lang tayo" so ayun, nag sm na nga kami. ang una naming pinuntah

an ay ang Greenwich. Gutom kasi. Haha. Bigla kong naalala si Art. Bakit parang-h indi ko siya nakikita. "uh, miss" tinawag ko 'yung isang waitress. "yes ma'am?" "'yung ano po. 'yung isa niyong staff dito na ano..." tinignan lang ako ng nagta taka nung babae. "ano po 'yun ma'am?" "'yung tahimik po. Tapos-" "ah! 'yung gwapong staff namin na bata? Si Art Felix? Wala e. dalawang buwan na siyang wala dito" "ah, sige po. Thank you" nakangiti siyang umalis nun. Napatingin ako kay Cloud n a parang nagtataka. "sino 'yun?" "wala. Kabatch ko" "bakit mo hinahanap?" "wala lang" tumingin sa akin si Cloud na nakataas pa 'yung kilay. Amp. Wala nga e... "punta tayo moa bukas" Sunday? "sige. Pero sasama ko si Erin, ok lang?" nag isip kuno pa siya nun. "basta 'wag siya haharang sa landas ko e" tinext ko kaagad si Erin, pumayag nama n siya. Hindi ko muna pinaalam na si Cloud kasama ko. baka kasi magwala e. hahah a. Kinabukasan. Nag aayos na ako para sa moa nang biglang may kumatok sa pintuan. P agbukas ko. Nashock ako. ang ganda nung babae. parang sosyalin pero nakasandong puti lang si ya, skinny jeans tapos high heels, nakashades na pang artista... ang ganda pa ng buhok. Straight na brown na hanggang bewang. Ang ganda pa ng kutis niya, tae. M ukha siyang artista. Tinanggal niya 'yung shades niya. aww. Ang ganda ng mata niya. "Is A here?" A? sino si A? Chapter 59: A? sinong A? pero bakit ganun, parang-pamilyar 'yun. "A?" pumasok 'yung babae sa bahay ko tapos umupo sa sofa. "who are you? A's maid?" napataas naman ang kilay ko. trespassing na nga siya, p ara siyang baliw na sabi ng sabi ng A tas iinsultuhin niya ako?! maid? Ako?! muk ha ba akong maid!? "but you're too pretty to be a maid, so who are you?" napangiti naman ako dun. B inabawi ko na sinabi ko. ang bait bait pala niya.

"Ianne" nagshake hands kaming dalawa. Nung nahawakan ko 'yung kamay niya, ang la mbot tapos ang dulas. Ang ganda talaga ng kutis niya, parang porselana. "who's A?" nagtataka naman 'yung itsura niya ng tanungin ko kung sino si A. Nashock ako ng biglang nagvibrate cp ko once...twice. Erin Ianne! Wer kna!? La aqng mgwa d2..wlang tao na matino Ulap Ianne tulungan mo ako! minamassacre na ako nung kaibgn mo! T_T Magrereply na sana ako ng biglang kunin nung babae 'yung cellphone ko. "It's rude to use cellphone while talking to someone" nilapag niya cellphone ko sa lamesa na malapit sa kanya. "sorry" amp. Sosyalin. Ang hirap makibagay. Haha. "ok lang" LANG!? nagtatagalog?! "Pilipino ka?" ngumiti lang siya tapos tumango. Woah. Ang gandang Pilipino niya! "but I have Spanish, Mexican and Brazilian blood" ow. Kaya pala. Para siyang hal o-halo. Haha. "btw Ianne, I'm Xiara. X for short" so ayun, nagkwentuhan na lang tuloy kami. ma bait siya. Nalaman ko na 2 years older siya sa akin. Bali 2nd year college na siya pero sa America siya nag aaral. Nandun na kasi buong pamilya niya. Mayaman sila, at part time model siya. Obviously naman sa poise niya. ang ganda e. Si A pala ang kababata niya na nakatira daw dito sa tinitirahan ko. siguro siya 'yung nakatira dito sa bahay. Ang sabi daw kasi sa kanya ng family nitong si A, ngayon daw babalik si A sa bahay. So this means-saan ako titira?! "uhm, sino po ba si A?" "A? he's like a little brother to me" ngumiti siya nun. Isa pang information. La laki pala si A. haha. "pwede ko pon-" napahinto ako ng hawakan niya 'yung balikat ko. "please, no po. I'm still young you know" "sorry" nagkangitian lang kaming dalawa. Bakit ganun, ang bait niya. amp. Napatingin kaming dalawa sa pintuan ng bigla 'tong magbukas. Nanlaki ang mga mat a ko. "A!" biglang tumayo si X tapos yumakap kay-siya si A?! Chapter 6o: SI ART!? Nanlalaki pa din mata ko habang nagsasalita si X at si Art ay nakatingin sa kany a.

"bakit andito ka?" sabi ni Art kay X. nagpout si X tapos kiniss niya sa cheek si Art. "Hey, didn't you missed me? I wrote a letter for you, did you received it?" so s iya pala 'yung X na nagsulat nung letter na nabasa ko? nanigas ako ng biglang tu mingin sa akin si Art. OMG. Nakakatakot. "umalis ka muna, next time na tayo mag usap" "oh. oh-kay. Ianne, nice meeting you" nakangiti siyang lumabas. Ngumiti din ako pero nawala 'yung ngiting 'yun nung lumapit sa akin si Art at tinitigan ako with his emotionless eyes. "anong ginagawa mo dito?" kinakabahan ako. hindi ko alam kung anong gagawin ko. bv si tita! Hindi man lang niya sinabi na dito pala nakatira si Art! Eh duh, mal ay ba ni tita na kilala ko si Art. Geez. Ianne, nababaliw ka na. amp. "ah eh..." ngumiti ako kahit na sobrang kinakabahan ako. tumayo ako tapos pupunt a sanang kusina nang hawakan ni Art 'yung braso ko. "bakit ka nandito?" tinignan niya ako with emotionless face pero alam kong nanli lisik 'yung mata niya. nakakatakot. "tita ko may ari nito, tapos dito muna niya ako pinatira kasi nasunog bahay nami n. Sorry" natatakot ako sa kanya. Mommy. >______< Binitawan niya ako tapos naglakad malapit sa pintuan sabay binuksan. "umalis ka dito" nanlaki mata ko. "bakit ako aalis dito!?" tinignan niya ako na parang naaasar na 'yung itsura per o hindi napapakita. "bahay ko 'to. Binabayaran ko 'to kaya umalis ka na" nanlaki mata ko. grabe nama n 'yun! walang patawad ah. grabe. "pero-tatawagan ko si tita. Please. 'wag mo muna akong paalisin dito. Wala akong titirahan. Please..." para akong aso na nagmamakaawa sa amo para 'wag pabayaan. "tawagan mo na. ngayon na" ang lakas ng pagbagsak ng pagsara niya sa pintuan. Na papikit nga ako sa lakas e. Nag pass through lang siya sa akin tapos pumunta ng kusina. Nakakatakot. Nagmadali akong kunin 'yung cellphone ko at dinayal 'yung number ni tita. "Please try again later" [ganyan na lang. di ko talaga kabisado. Haha] FCK. Bakit ganun!? Ilang beses kong tinry na tawagan si tita. Palakad lakad na nga ako kung saan sa an. Hindi ako mapakali. BAKIT GANUN!? nakaoff ba cellphone niya!?

Habang tumatawag. Nagulat ako ng biglang may kumuha ng cellphone ko sa kamay ko. paglingon ko, hawak hawak na ni Art 'yung cellphone ko. "'wag ka na tumawag. Dito ka muna pero tandaan mo-'wag kang haharang sa dinadaan an ko" bigla niyang hinagis 'yung phone ko sa akin. Muntikan pang malaglag! Amp naman. Sa dinami dami ng lalake, bakit si Art pa!? Chapter 61: Lugmok na lugmok ako ngayon. 3am gising na gising na ako kasi ginising ako ni Art. magluto daw ako ng agahan niya. pak di ba. ano ako?! katulong. Tapos eto pa, siya natulog sa kama habang a ko sa sofa. Napaka gentleman. Kaasar. Pumasok ako ng school ng yamot na yamot. Monday morning pa man din sira na kaaga d araw ko. how come pa kaya sa susunod? Bago pa ako umalis. Ang higpit ng hawak niya sa braso ko para lang sabihin 'to: "ayokong may makaalam na sa bahay ko ikaw nakatira" Eh duh!? As if naman pagkalat ko. hindi 'yun great privilege para pagkalat ko sa madlang people na magkasama kami sa bahay. I mean-ERR. Umupo ako sa tabi ni Erin na kumukopya ng assignment. Tumingin siya sa akin tapo s tumigil siya sa pagsusulat. "may kasalanan ka sa akin" ay shet! Ngayon ko lang naalala! Hindi ako sumipot sa moa! "ai sht. Sorry!" tumingin siya sa akin with her maldita look. "sorry? Alam mo bang ang hirap makasama 'yung anime jerk na 'yun!? nakakaasar si ya! Hindi gentleman tapos bungangero kalalaking tao. He's really a jerk! Tapos n ung sa-" Napatigil siya sa pagmamaldita. Parang may naalala bigla. "sa?" something is up. "wala. Nvm. Napapatawad na kita" biglang bumalik sa pag kopya ng assignment si E rin. Aba!? May something ah. "anong nangyari!?" kinalabit ko siya pero hindi siya tumitingin sa akin. "busy ako. mamaya na" WEH. parang kani-kanina lang Ganado siya mag maldita tapos ngayon busy? May nangyari kaya sa kanila ni Cloud? Hmm... "Oi Erin, umamin ka nga sa akin. May nangyari sa inyo ni Cloud nu?" napatingin s iya sa akin tapos bigla siyang nagblush! "wala! As if" umirap siya nun tapos kumopya ulit ng sagot. "bakit nagbblush ka?" tumingin siya sa akin ng dahan dahan na parang natatakot. "ano ba Ianne. Blush on" tinignan ko siya with my taas kilay. "what??"

"wala. Kumopya ka na lang d'yan" nako ah. blush on ng blush on e hindi naman siy a nagbblush on. At isa pa, hindi nga siya malapitan ng make up tapos blush on!? Hmm.. "IANNE IANNE! SI NATE BUMALIK NA!" automatic na lumingon ako sa may pintuan ng m arinig ko 'yun. lumakas kabog ng dibdib ko. Nagkatinginan kaming dalawa tapos ngumiti siya sa akin. OMG. Nate's back. Chapter 62: Tuwang tuwa ako ng Makita ko siya ulit. Agad agad akong lumapit sa kanya tapos n iyakap siya. Wala na akong pakielam kahit na maraming nakatingin. Wala nang maka kapag pigil sa akin ngayon. "Namiss kita" para akong naiiyak. Halo halong emosyon 'yung nararamdaman ko ngay on. una: masaya kasi bumalik na siya pangalawa: malungkot kasi bakit ngayon lang at pangatlo: pagtataka. Bakit? Kasi"bakit nagpakalbo ka!?" tumawa siya nun habang ako nakatingin sa ulo niya. ang g ara! Bagay naman sa kanya pero mas bagay sa kanya 'yung buhok niya dati! Amp. Hi ndi naman siya skin head, semi kalbo lang pero kahit na! "wala. New hair do" niyakap niya ako tapos kiniss ako sa noo. "I missed you" wah! Gusto ko na umiyak! Namiss ko 'yung kiss niya sa noo ko. nam iss ko 'yung boses niya. namiss ko 'yung yakap niya. namiss ko 'yung mukha niya. namiss ko"excuse me" kumalas kami sa pagkakayakap namin ni Nate sa isa't isa nang biglang dumaan sa may pintuan si Art tapos pumasok sa classroom ko. WAIT. "kaklase kita!?" tumingin sa akin si Art na emotionless pa din tapos naglakad na papasok. NAGRING ANG BELL *tuluyang nawala ang sfx. Haha* "recess Ianne. Miss na miss na kita. I wanna have a day with you. Hindi kasi tay o magkaklase eh. maya na lang ah" kiniss niya ako sa cheeks sabay umalis na at p umasok sa classroom nila. medyo malayo classroom nila e. may pagitan na isang se ction classroom namin sa classroom nila. badtrip. Nung nilingon ko 'yung classroom namin, 'yung iba nakatingin sa akin pero karami han, nakatingin kay Art. Tae. Kaklase pala namin 'yun. siya pala 'yung 1 week ab sent sa amin. Bv. "Nice, bumalik na si Nate" nakangiting sabi sa akin ni Erin pagkaupo ko sa upuan . "oo nga e" nakangiti ko ding sabi. Amp. Para akong nasa cloud nine nung nakita k o siya ulit. Parang ilang kilo ng taba nawala sa akin at gumaan pakiramdam ko. n akakatuwa. "Ianne" bulong sa akin ni Erin habang nagdidiscuss teacher namin.

"bakit?" "tignan mo si Art" napatingin naman ako sa likod. Nakita ko si Art na natutulog. As in, nakayuko siya. Bakit ganun!? pinagbibigyan lang siya nung teacher? "Art, kindly explain this" inangat ni Art 'yung ulo niya tapos tumingin sa teach er namin. Dahan dahan siyang tumayo. Oo, dahan dahan talaga. Parang slow mo. Nun g nakatayo na siya bigla siyang nagsalita ng foreign language! JOKE. Inexplain n iya 'yung pinapaexplain ni ma'am na hindi ko maintindihan! Tumingin ako sa paligid, lahat ng tao nakikinig sa kanya tapos nung tumingin ako kay ma'am parang hangang hanga siya. Natapos na siyang mag explain kaya umupo na siya tapos natulog ulit. "class, let's give Art a round of applause. That was a very very good explanatio n. You're even better than me" nagpalakpakan 'yung mga kaklase ko. pati si Erin pumapalakpak tska 'yung teacher namin. Tanging ako at si Art lang ang hindi pumapalakpak. Grabe. Nashock ako. "ang talino ni Art nu?" GRABE. Hindi ko akalain na ganyan talaga siya katalino. Chapter 63: Super excited na ako sa recess. Wala nga akong ibang ginawa kundi tanungin 'yun g kaklase ko kung anong oras na. nabubuset na nga sa akin e, pinahiram na tuloy niya sa akin 'yung relos niya. Gustong gusto ko na talaga mag recess. Para bang mananalo ako ng lotto pag reces s na. kainis. 5 minutes na lang e. ang tagal tagal. Buset naman kasi 'tong teacher namin. Salita ng salita e wala namang nakikinig s a kanya. Halos karamihan sa likod natutulog starring Art Felix Go at mga kampon kamponan niya. Eto namang si Erin sa tabi ko, nagddrawing lang ng anime. Ako? an ong ginagawa ko? Nakatitig sa relos. 1 minute na lang. O.o TIK TIK TIK *6o TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK TIK TOK seconds*

"time na" napatingin sa akin si Erin. Tapos tinignan 'yung relos na hawak hawak ko. "galing ah, sakto" tumingin ako sa kanya ng nakangiting aso. "excited lang" tapos tumawa kaming dalawa. Tumingin ako sa orasan. HEY. ONE MINUTE NG OVER TIME SI MA'AM! "sht. Overtime na si ma'am ng 1 minute!" tumawa sa akin si Erin. Nagtaas siya ng kamay tapos tinawag siya ni ma'am. "ma'am. Overtime na daw po kayo ng 1 minute" natawa naman 'yung mga kaklase ko s a sinabi ni Erin. Tapos si ma'am e parang naasar na di mo malaman. Umupo si Erin tapos tumingin sa akin na tumatawa. "o ayan, sinabi ko na" tawa pa din siya ng tawa ako medyo natatawa. Napatingin a

ko sa relos. HALA. 2 minutes na! Napatingin ako sa labas. Hala. Naglalabasan na 'yung ibang section. Lalo tuloy a kong nagmamadaling umalis nung nakita ko si Nate na tumapat sa may pintuan tapos tumingin sa akin. Ngumiti siya ng Makita niya ako. nagulat ako ng bigla akong nagtaas ng kamay. As in, hindi 'yun intention. Tinawag ako ni ma'am, sht. Bakit ako nagtaas ng kamay ? "uh, ma'am. May I go out?" tumango siya tapos bingay ko 'yung relos sa kaklase k o sabay takbo palabas ng classroom. Hindi pa ako nakapag paalam kay Erin. Bv. Niyakap ko agad si Nate ng mahigpit. Namiss ko na kasi siya kaagad e. Nagmamadal i akong hilahin siya palayo sa classroom namin. "oh teka. Hindi ka ba-" ngumiti ako sa kanya nun tapos bumaba na kami ng hagdana n. "hindi na. kasama na kita e" pagkatapak na pagkatapak ko sa last step e bigla ak ong nagulat kasi kiniss ako ni Nate sa kaliwang pisngi ko. Napatingin ako sa kan ya tapos ngumiti siya sa akin. Hinawakan niya 'yung kamay ko. Crossed fingers. Kiniss niya kamay ko tapos ngumi ti ulit. "bakit ka ba ngiti ng ngiti?" napapangiti tuloy ako ng wala sa oras e. "eh syempre, namiss ko 'to no" tinulak ko siya ng kaunti. Baka Makita niyang kin ikilig ako e. HAHA. Kumain na kami tapos umakyat na kaagad. Pumasok kami sa classroom namin, dun mun a siya habang wala pa si Erin. "ang hirap pala nito no" sabi niya habang nilalaro 'yung kamay ko. "'yung?" tumingin ako sa kanya pero siya nakatingin lang sa kamay kong nilalaro niya. "'yung ganito. Umalis ako ng 2 months, 1 week akong hindi nakapasok tapos hindi pala tayo magkaklase. Para akong pinapatay bawat segundo" binatukan ko siya. "ang oa mo naman" tumawa ako nun tapos siya tumingin sa akin. "no joke. Tignan mo, pinapantal na ako" kinamot niya 'yung braso niya na parang pinapantal nga. "hala! Allergic ka!" "oo nga. Allergic akong mahiwalay sa'yo e" aww. Namiss ko pagiging sweet niya Chapter 64: "kamusta ka na?" Napahinto ako sa paglalakad ng tanungin niya 'yun. Paikot ikot kasi kami sa camp us. Naglalakad lakad, kunwari luneta. Nagpapagabi lang. :> "ok lang" naglakad na ulit ako, sinabayan 'yung paglalakad niya. "kay A-k-kanila Auntie mo ba ikaw nakatira?" tumingin ako sa kanya. parang pare

has kaming kinabahan sa sinabi niya. Kasi parang natahimik siya na ewan. Ako, ki nabahan kasi-akala ko alam niya. Kinamot niya 'yung batok niya. Natatawa nga ako, wala siyang buhok. Hindi naman sa wala talaga siyang buhok. Meron naman kaya lang kasi. HAHAHA. Wala. Basta. "ah, oo" ngumiti ako sa kanya kahit na medyo pilit. Natatakot akong malaman niya ng nagsisinungaling ako. natatakot ako. "sa bahay ka niya nakatira?" tumingin siya sa akin. Napalunok ako. "oo...?" kinakabahan ako. sobrang kinakabahan. Tapos pinagpapawisan ako ng malam ig. Para akong natatae. "bakit parang hindi ka sure?" napalunok ulit ako. feeling ko mauubos laway ko ka kalunok ko. "sure kaya ako" tumawa ako kahit na hindi naman nakakatawa 'yung sinabi niya at sinabi ko. Siguro to ease the tension. Sobra kasi pag kabog ng dibdib ko. Feelin g ko nakapatay ako ng tao at iniimbistigahan ako ng isang pulis. "tara" hinawakan niya kamay ko tapos hinila ako palabas. Bigla akong kinabahan u lit. "s-san tayo pupunta?" tumingin siya sa akin tapos ngumiti. "sa bago niyong bahay" tinigil ko siya sa paglalakad. Kahit na mahirap itigil 'y un. "ha?!" tumingin siya sa akin na parang nagtataka. OMG. Anong gagawin ko!? "bakit?" "k-kasi ano. Magulo. Super gulo nung bahay namin ngayon. Next time na lang, pwed e?" tinignan lang niya ako. kinakabahan ako. 'yung titig niya kasi e. parang sin asabi na 'may something' "sige" sabay kiss niya sa akin sa pisngi ko. "akin na muna Id mo" tinignan with my kilay raised up. "Id ko?" kinapa ko sa bulsa ko kung andun pero wala. Tapos hinanap ko sa bag ko"pipicturan ko lang" sht, wala 'yung ID ko!? Asan 'yu"Ianne, pahiram id, nasa bag na 'yung akin e. pang ruler lang" NA KAY ERIN! "hala. Na kay Erin 'yung Id ko!" "bakit?" "ginawa niyang ruler" natawa naman si Nate sa sinabi ko. Amp. Pinagtawanan ako. "paano na 'yan, hindi ako makakapasok bukas" pumara siya ng jeep tapos sumakay k ami. "pupunta tayo sa kanila" So ayun, nag emergency visit kami sa bahay nila Erin para kunin 'yung Id ko. But

i na lang kakaturo lang niya sa akin nung Wednesday 'yung bahay nila. Buti na la ng. KATOK KATOK *sfx 'yan* "sure ka bang d'yan sila nakatira?" tumango lang ako. KATOK KATO*naputol * Nanlaki mata naming dalawa ni Nate sa nakita namin. "Cloud?!" Chapter 65: Teka teka. Tama nga ba napuntahan namin? "Nate? Nasa bahay niyo ba tayo?" umiling siya. Bakit. bakit...ganun? Si Cloud nagbukas ng pintuan ng bahay nila Erin? BAKIT GANUN!? May mali ata. Mal ing mali. "yo" tinulak ko si Cloud kaya napaatras siya tapos pumasok ako sa loob. Pag paso k ko, hindi naman bahay nila Nate 'to. So bakit andito si Cloud? "Bakit andito ka?" umupo si Cloud dun sa isa sa mga upuan sa tapat ng tv tapos h inawakan 'yung remote. "hinihintay si Erin, ang tagal niya e" napataas 'yung kanang kilay ko. Anong hin ihintay si Erin? Anong matagal? Anong nangyayari!? "bakit mo hinihint-" "sabi na e" napatingin ako sa may hagdanan kung saan ko narinig 'yung boses. Bos es ni Erin, naka t-shirt tska maong pants tapos nakachucks. Pababa siya ng hagda n. "wow" napatingin ako kay Cloud na napatayo ng sabihin niya 'yung wow. Ano bang n angyayari!? "ERIN! Tara dito!" lumapit ako sa kanya pagkababa na pagkababa niya ng hagdanan. "baket?" "bv ka. bakit andito si Cloud?" tumingin kaming dalawa kay Cloud na kausap si Na te. "eh.. nag aaya mag stroll?" binatukan ko siya pero mahina lang naman. "whaaat?" "bv. Sabi mo ayaw mo kay Cloud tas ngayon? Tapos ngayon...?" hinawakn ni Erin 'y ung batok niya. "eh..." parang hindi siya makapag paliwanag nung tinanong ko sa kanya 'yun. "anong nangyari sa inyo kahapon?" napangiti siya na ewan nung tanungin ko 'yun. "ok fine. The more you hate the more you love nga. Happy?" pinalo ko siya sa bra

so niya pero mahina syempre. "amp! Kaya pala ah. Ano ba nangyari?" "ano k-" nagulat ako ng bigla akong hawakan ni Nate sa braso. "tara na. 'wag na natin silang istorbohin" hinila niya ako hanggang makalabas ka mi. "ano ba 'yan Nate, nag uusap pa kami e" "they need privacy" naglakad na kami ulit papuntang sakayan. "oh?" "oo. Parang tayo, kailangan ng privacy" binatukan ko siya nun. Amp e. nangsesedu ce. waha "ai ano ba naman 'yan. 'yung id ko!" sasakay na sana kami. Buti na lang naalala ko. Kaya pala kami pumunta ng bahay nila Erin para sa id ko! Amp. So ayun, bumalik kami kanila Erin. Infairness ah, napapagod na ako. hindi ko ala m pero hindi na ako kumatok at dirediretso na ako sa pagbukas ng pintuan. Hindi naman kasi nakalock. At ako'y nashock ng sobra sobra sa nakita ko. Medyo natawa din si Nate ng kaunti . NAGHAHALIKAN SILA CLOUD AT ERIN! Si Erin nakaharap sa pintuan habang si Cloud nakaharap sa may kusina. Dumilat si Erin tapos parang nakita niya ako at dapat hihiwalay kay Cloud pero pinigilan k o with hand language. Nilip-sync ko kung nasaan id ko. tinuro niya 'yung bag niya na nasa lamesa malap it sa pintuan. Nung nakuha ko na 'yung id ko, nag thank you ako ng mahina tapos tumango siya ng kaunti-o dahil 'yun sa movement? HAHA. Nagulat ako ng biglang sumigaw si Nate. "Nice 'tol!" tapos sinara kaagad 'yung pintuan. Hinawakan niya ako sa kamay tapo s hinila niya ako sabay takbo. Bv. Hinihingal na nga ako e. "grabe talaga si Cloud" tumawa kaming dalawa nun. Medyo pagod na nga. Pumunta ka mi sa kabilang kanto kasi dun 'yung bahay k-ni Art. "dito na lang ah" hinawakan ko 'yung dalawang kamay niya tapos nilagay ko kamay niya sa magkabilang pisngi ko. "namiss kita...ng sobra" ngumiti siya sa akin kaya ngumiti ulit ako. "namiss din kita...ng sobra sobra" lumapit siya sa akin. Kinabahan ako bigla. Da pat hindi na ako kinakabahan e. kasi sanay naman na ako pero sobrang kinakabahan ako lalo na nung pinikit niya 'yung mata niya at unti-unting lumalapit 'yung la bi niya sa labi ko. Nanghihina ako. kinakabahan tapos nanginginig. Habang papalapit siya ng papalapi t sa akin, pinikit ko na din mata ko. Lalong lumakas pagtibok ng puso ko. Dumamp i labi niya sa labi ko.

Nagkaroon ng space shuttle sa loob ng tyan ko. Ilang months ko lang siya hindi n ahalikan. Feeling ko... First kiss ulit namin 'to. :> Chapter 66: Ako na lang ang naglakad papuntang bahay ni Art. Ayoko munang malaman ni Nate. A yoko munang may makaalam. Ayokong may makaalam. Binuksan ko 'yung pintuan. Mukhang wala pa si Art kasi sobrang dilim sa loob. Bi nuksan ko 'yung ilaw at tamad na tamad na binuksan ang pintuaOMG. Tama ba 'tong nakikita ko!? Si Art at si-X?! omg. Sinara ko agad 'yung pintuan. Naghahalikan si X at Art. Na ghahalikan sila! Amp naman kasi e. nagkamali ako ng pintuan! Agad agad akong pumasok sa tunay kon g kwarto tapos nagbihis. Habang nagbibihis, naiimagine ko 'yung halikan ni Art a t X. ang...wild Pag bukas ko ng pintuan para makapagluto na. napatitig ako sa pintuan ng kwarto ni Art. Ano na kayang ginagawa nila dun? Pumunta ako ng kusina para kumuha ng pagkain at dumiretso sa sala para manood ha bang kumakain. Habang masayang nanonood, nakakarinig ako ng ingay. Parang bangga kung saan saan. Napatingin ako sa may pintuan ni Art, sila kaya gumagawa nung i ngay na 'yun? Habang kumakain at nanonood. Naiistorbo ako. kasi naman, ang ingay talaga. Ano b a, gumagawa na ba sila ng baby dun at ang ingay ingay nila? Hindi ba nila alam n a may tao pang nakatira dito? Hello! Nang matapos ako kumain, hindi pa din natatapos 'yung ingay sa may . Nacurious ako. halikan pa din ba ginagawa nila? Nilagay ko 'yung may lababo. Nilakasan ko 'yung volume ng tv para mapansin nila na ng tv. lumapit ako sa may pintuan ni Art at nagulat ako sa narinig "Mahal kita Xiara..." si Art 'yun ah. Si Art, nagmamahal? "I don't know. This is all wrong" ano bang ginagawa niyo!? "please..." sa boses na 'yun. Parang hindi siya 'yung Art na una kong nakilala. Nagkaroon ng emosyon sa blangko niyang boses. Nagmamakaawa. "A, you're like my brother. Younger brother" "pero mahal kita... pwede namang-" "i'm getting married" nanlaki mata ko sa narinig ko. Ikakasal na si X? woah. "pero-" "I don't really know what got into my mind right now. I'm sorry" nakarinig ako n g parang ingay. Parang may nabangga. "umalis ka na dito" kwarto ni Art pinggan ko sa nanonood ako ko.

"i'm sor-" lumayo ako sa pintuan. Para kasing lumapit 'yung boses ni X sa may pi ntuan. "umalis ka na dito!" "Art..." "'wag mo akong hawakan. Umalis ka na dito" nakarinig ako ng pagpihit ng doorknob . Agad agad kong binuksan 'yung pintuan ng"oh, hey Ianne" dahan dahan akong tumingin kay X. kinakabahan. Nakangiti siya sa akin kaya napangiti din ako. nagulat ako ng itulak ni Art si X palabas ng kwart o niya. "ano pang ginagawa mo dito?" blangko niyang sinabi kay X. 'yung itsura ni Art, n akatopless tapos nakapantalon. Naglakad papunta sa akin si X na parang malungkot 'yung mukha. "I gotta go" tina pik niya 'yung balikat ko with a smile on her face. Ngumiti din ako sa kanya tap os umalis na siya. "ikaw" napatingin ako kay Art na nasa tapat pa din ng pintuan niya. "'wag ka na magluto, aalis ako" eh di umalis ka ang sama ng ugali niya. Mahal niya si X per o anong ginawa niya? BV. :| Halos lahat ng characters dito naghahalikan ngayong araw. Chapter 67: Pagtingin ko sa orasan sa tabi ko.

1o:25am na! OMG. Super duper late na ako! bakit hindi ako ginising ni Art!? Napatayo agad ak o tapos binuksan 'yung pintuan ng kwarto ni Art. Walang tao. Asan si Art!? "aalis ako" Ai sht! Umalis nga pala siya! Ano ba 'yan. Bakit hindi pa din siya bumabalik? An o ba 'yan. 4th year pa lang tapos bulakbol na. ano ba 'yan... TOK TOK TOK *may tao* Agad agad akong pumunta sa may pintuan. Buti naman at umuwi na si Art! Ai grabe. "A-" "Ianne" "Nate? Anon-paano-anong ginagawa mo dito? At paano mo nalaman na dito ako nakati ra?" ngumiti lang siya sa akin. Nakauniform siya. "good morning" kiniss niya ako sa lips tapos pumasok sa loob. "nasaan tita mo?"

"ha? Ah-wala e. umalis na" umupo siya sa upuan malapit sa akin. "ganun? Bakit hindi ka pumasok?" "w-wala kasing gumising sa akin tapos inayos ko pa 'tong bahay. Pagod kasi tita ko kahapon e" tumango tango lang siya sa explanation ko. Sana maniwala. "asan 'yung kwarto mo?" tumayo siya tapos biglang binuksan 'yung kwarto ni Art. "'wag! Sa ano ko 'yan..." "sa tita mo?" tumango ako. "bakit ganun, amoy...lalake?" OMG. Amoy lalake!? "ha? Ah... ewan ko? Baka dumating boyfriend niya?" WAH!? Tae. Single lang pala t ita ko! Omg! "boyfriend?" tumango lang ako ng nakangiti. Omg. Ano ba 'yan...napapasabak ako d ito. "eh, dito 'yung kwarto ko" hinila ko siya tapos pumasok kami sa kwarto ko. Tumin gin siya sa paligid tapos umupo sa higaan ko. "anong ginagawa mo dito? Tska bakit nakauniform ka?" pinaupo niya ako sa tabi ni ya kaya umupo ako. "pagpasok ko sabi nung Erin hindi ka daw pumasok, tumakas na lang ako" "nagcutting ka!?" ngumiti siya tapos kinurot 'yung pisngi ko. "gusto ko kasi may quality time tayo" lumapit siya sa akin tapos bigla niya akon g hinalikan. He kissed me passionately. Tinulak niya ako kaya napahiga kami sa k ama. TUG Napatigil si Nate sa paghalik sa akin. Napatingin siya sa may pintuan. Omg. Baka umuwi na si Art! "ano 'yun?" tatayo sana siya pero bigla ko siyang hinila kaya napadagan siya sa akin. Ugh. Ang bigat. "wala. Baka daga lang" hinalikan ko siya pero biglang may tumunog ulit. "daga? Parang hindi e?" tumayo siya tapos umupo ako at hinawakan 'yung kamay niy a. Tumingin siya sa akin tapos tumayo ako. hinalikan ko siya, diniinan ko para h indi siya makapag concentrate sa tunog. Nakarinig ako ng parang pagpasok sa pintuan ng kwarto ni Art. Pumasok na siya sa kwarto niya. Humiwalay sa akin si Nate tapos tumingin sa akin. "namiss ko talaga 'to ng sobra" Nakita kong bumukas 'yung pintuan ko. Titingin na sana si Nate sa may pintuan pe ro bigla ko siyang tinulak sa kama tapos hinalikan ko siya kaagad. Nakahiga siya sa kama ko while nakapatong ako sa kanya. ganung posisyon. "t-teka" tinulak niya ako ng mahina tapos tumingin siya sa may pinto. Tumingin d in ako sa tinitignan niya. "baket?"

"para kasing...may tao?" tinignan ko siya na kunwari nagtataka ako. lagot. Paano ko paaalisin si Nate dito!? :| Chapter 68: Hinila ko si Nate palabas ng kwarto ko. Tumingin ako sa pintuan ng kwarto ni Art , medyo nakabukas. wala siya dun! "alis ka na muna" hinila ko siya papuntang sala. "per-" "bukas na lang" kiniss ko siya sa lips tapos binuksan ko na 'yung pinto. "bye" t inulak ko na lang ng malakas 'yung pintuan. Awts. Sorry Nate. "bakit mo siya pinapasok dito?" nagulat ako ng biglang nagsalita si Art. Napatin gin ako sa kanya na parang kakaligo niya lang kasi nakatwalya 'yung lower body n iya tapos topless at basa 'yung buhok. "kasi ano-" lumapit siya sa akin tapos kinorner niya ako ng kamay niya. Napasand al ako sa pintuan tapos 'yung kamay niya nakapatong dun. Tumingin siya sa akin n g malapitan. "bakit.siya.nandito.sa.bahay.ko" he gave emphasize to each and every word. Nakak akot. "k-kasi.. hindi ko naman alam na alam niya 'tong bahay na 'to. Hindi ko sinabi s a kanya" natatakot talaga ako sa kanya. para kasi siyang matanda kung mag isip k ahit na 4th year high school pa lang siya. Umalis na lang siya bigla sa harap ko at pumasok na sa kwarto niya. Bakit ganun, minsan ang weird niya pero kadalasan...ang weird niya. MAY NAGTEXT *at tuluyang nawala ang sfx* Ulap. kita tayo, pls? so ayun. Nag ayos na ako at nakipagkita na ako kay Cloud 1 hour after niyang mag text. Eh syempre, 1 hour ako mag prepare e. bakit ba. Pumunta na lang muna ako sa bahay nila. Wala dun si Nate siguro pumasok na siya ulit sa school. Adik kasi 'yun e, nag cucutting pa. Kumatok ako sa pinto. Biglang binuksan ni Cloud 'yung pintuan after one knock ta pos bigla akong niyakap ng mahigpit. "oh bakit?" natatawa kong sabi sa kanya. "sorry. Sorry" nagtataka naman si ako. bakit siya nagsosorry sa akin? "bakit?" "hindi ko alam kung anong ginagawa ko. Kailangan kitang kalimutan. Kinakailangan kitang kalimutan kaya ginamit k-" nag umpisa siyang humikbi. Umiiyak si Cloud? "Cloud, 'wag ka umiyak" pinapat ko 'yung likod niya. 'yung parang pinapatahan ko siya.

"sorry. Hindi ko na alam gagawin ko. Si Erin.. ginamit ko siya. Hindi ko sinasad ya. Kailangan lang talaga kitang kalimutan" iyak siya ng iyak. Pati tuloy ako na iiyak na din. pero...nahihiya ako. nasa may labas pa din kami ng bahay nila at n akabukas pa din pintuan nila. Inaya ko muna siyang pumasok sa loon at umupo ng sofa. "sorry Ianne" namamaga 'yung mata niya habang tumutulo 'yung luha niya. Para siy ang bata na cloudstrife. Ang cute :> "ano ba nangyari sa inyo nun?" medyo tumahan na siya pero 'yung mata niya namumu la. "sa?" kinukusot niya 'yung mata niya. tae. Ang cute talaga. "sa moa?" "k-kasi ano. Natrap kaming dalawa sa elevator. Mga 3 hours. Nilalagnat na ako nu n... akala ko.. akala ko ikaw siya kaya-" huminga siya ng malalim. "kaya?" nakatingin lang ako sa kanya. "hinalikan ko siya" tumulo na naman 'yung luha niya. "shh.. 'wag ka na nga umiyak. Para 'tong bakla" napangiti siya nun tapos siningh ot 'yung sipon niya. watta term. "hindi ko sinasadya. Hindi ko na alam gagawin ko. dapat pala umuwi na lang ako n g japan para walang problema. Nakakainis. Ano na bang gagawin ko" niyakap ulit n iya ako. feeling ko may kasalanan siya. Bakit ganun? "b-ba-" "Ianne. May nangyari sa amin kagabi! Anong gagawin ko!?" WHAAAAAAAT!? Chapter 69: Nanlalaki mata ko hanggang ngayon, hindi ako makaget over kahit na 2 days ng nak akaraan 'yung pag uusap namin ni Cloud. Omg. What happened? Absent si Erin...hin di ko alam kung bakit. Isang beses lang naman 'yun di ba? baka wala namang nabuo dun. Pero-paano pag me ron!? Agh. Ano na bang nangyayari sa storyang 'to!? It's a disaster! "Ianne, ok ka lang?" napatingin ako kay Nate na parang nag aalala sa akin. Dinik it niya 'yung likod ng palad niya sa noo, pisngi at leeg ko. "wala ka namang lagnat pero bakit namumutla ka?" Ang dami kasing problema e. "wala. Baka-" hinarap niya ako sa kanya tapos tinignan niya ako sa mga mata. "anong problema?" natatakot ako sa mata niya. natatakot ako na baka sabihin ko ' yung totoong problema. Umiwas ako ng tingin tapos naglakad na. "wala nga" hinawakan niya 'yung kamay ko para pigilan ako sa paglalakad.

"ano ba kasi problema? Bakit ayaw mong sabihin sa akin? Makikinig naman ako sa'y o e" "wala nga kasi! Kapag ba sinabi ko sa'yo mawawala lahat 'yun?! hindi naman di ba !? just leave me alone! Kailangan ko lang mapag isa!" nagulat ako sa sinabi kong 'yun. tinignan niya lang ako tapos bumitaw sa kamay ko. "fine. Pumunta ka na lang sa akin kapag kailangan mo na ako" tumalikod siya sa a kin sabay alis. OMG. Ano ba 'tong pinagsasasabi ko?! nagalit sa akin si Nate. Omg. Ano ba 'tong nangyayari sa akin. Umuwi ako ng bahay ng mag isa. Lugmok at yamot. Nakita ko si Art na nanonood ng tv pero parang wala akong pakielam sa kanya kaya pumasok na lang ako ng kwarto k o. Dirediretso akong humiga sa kama at dun ko nilabas lahat ng problema ko-sa pag i yak. Naiinis ako sa sarili ko. lagi na lang akong umiiyak. Nagiging mahina na ako. da ti naman hindi ako ganito, pero ano na ngayon? isa akong malaking iyakin. BUSET. Napapagod na ako sa buhay ko. hindi nga siya paulit ulit pero pahirap ng pahirap 'yung mga nangyayari. Para akong tinotorture. This sory should be the ha ppiest story. Pero bakit ganito na nangyayari sa akin. Bakit?! Iyak lang ako ng iyak ngayon. siguro nga eto na 'yung magiging solution ko sa pr oblema ko. pag iyak hanggang sa maubos na luha ko. iiyak na lang ako hanggang sa makatulog ako. hanggang sa"Hindi lang ikaw may problema" napatingin ako kay Art na nasa may pintuan, nakat ingin sa akin. Pinahid ko 'yung kamay ko sa mata ko para mawala 'yung mga luha na tumutulo. "nagugutom na ako" sinara niya 'yung pintuan. Hindi lang ako may problema. Tama nga naman...di ba? Chapter 7o: Nahihiya akong lumapit kay Nate. Isang araw nang nakalipas 'yun pero nahihiya ta laga ako ng sobra. Si Erin hanggang ngayon hindi pa din pumapasok. Ano na kaya n angyari sa kanya. Bago mag recess, nakita ko si Nate na nagpass by sa tapat ng classroom namin. Ki nabahan ako. kinakabahan ako kapag nakikita ko siya. Gusto ko mag sorry, gusto k o aminin na nagkamali ako pero natatakot ako na baka hindi niya ako kausapin. Nagkakasalubong kami nung lunch time. Kahit sa library nakakasalubong ko siya. T initignan niya ako pero hindi ko magawang tignan siya sa mata. Nahihiya ako. sob ra akong nahihiya sa pag sigaw ko sa kanya. Siya na nga 'tong gustong tumulong s a akin, ako pa 'tong umayaw at sinigawan siya. Nung iwian, lugmok na lugmok ako. inayos ko na muna 'yung gamit ko sa upuan ko p ara ilagay sa locker ko. pag labas ko ng classroom. Nagulat ako ng bigla akong h awakan ni Nate sa braso ko. kinabahan ako. "mag usap tayo" nakatingin siya sa akin ng seryoso. As in seryosong seryoso.

"i-ilalagay ko lang 'to sa locker ko" kinuha niya bigla 'yung mga gamit ko tapos naunang maglakad papuntang locker area. Walang nagsasalita sa isa sa amin. Nagl alakad lang kami papuntang locker area. Siya nauuna kesa sa akin. Nung nasa locker area na kami. nakita ko si Art na nasa tapat ng locker niya na maraming hawak na papel. Lahat 'yun nilukot niya sabay tapon sa basurahan. Paran g 'yung dati lang? Tumingin siya sa akin na may matalim na mata pero blangkong expression. Naglakad siya papunta sa kinatatayuan ko. Hindi niya ako tinignan, dirediretso lang siya sa paglalakad. "bakit madalas kang tumingin kay Art?" napatingin ako kay Nate na kakatapos lang ilagay sa locker ko 'yung mga gamit ko. "may gusto ka ba sa kanya?" "ha? Wala. Bakit naman ako magkakagusto sa kanya" lumapit siya sa akin. "kasi mas gwapo siya sa akin?" natawa naman ako sa sinabi niya. "sira. Ikaw kaya pinaka gwapo para sa akin" ngumiti siya sa sinabi ko. "magaling ka na din mambola ah" ginulo niya 'yung buhok ko. "mana ako sa'yo e" nakangiti kong sabi. "mabuti naman" tumawa kaming dalawa. Hinawakan niya kamay ko at nagsimula na kam ing maglakad. Medyo nakakahiya kasi tinititigan kami ng iba naming kaschoolmate. Gusto ko na magsorry sa kanya pero hindi ko alam kung paano ako magsosorry. Kina kabahan ako. kasi naman e, maling mali ginawa ko. dapat mahinahon lang ako. hind i 'yung sumigaw pa ako. hindi nga lang naman kasi talaga ako ang may problema e. "sorry nga pala" tumigil siya sa paglalakad kaya napatigil din ako. niyakap niya ako ng mahigpit tapos kiniss ako sa ulo. "'yan lang naman hinihintay ko e. sorry din" niyakap ko din siya. Parang feel na feel ko pagyakap niya ngayon. parang kahit na matulog ako sa yakap niya, ok lan g. ang sarap sa feeling. Paalis na kami ng school ng biglang may nakabunggo si Nate na babae. nung pagtin gala. 'yung Irene. "s-sorry" ngumiti lang si Nate na parang sinasabi na ok lang. umalis na si Irene tapos tumingin kaming dalawa ni Nate kay Irene. "ang ganda ni Irene no?" napataas kilay ko sa sinabi niya. "maganda?" "oo, pero ikaw pinaka maganda sa lahat" ganon? Chapter 71: Halos 3 weeks ng hindi pumapasok si Erin. Masyado na talaga akong nag aalala kay a naisipan kong puntahan siya sa bahay nila. Nung malapit na ako sa bahay nila. may natatanaw akong tao na nakaupo sa may gat e ng bahay nila Erin. Tumingin sa akin 'yung taong 'yun tapos yumuko ulit.

Familiar na familiar sa akin 'yung taong 'yun. Malayo pa lang. alam ko na kung sino 'yung epal na 'yun. "bakit nandito ka?" tumingin siya sa akin na may malungkot na mukha. "wala na sila dito" tinignan ko siya na parang nagtataka. Tumingin ako sa bahay nila. para namang walang pinag bago. "anong wala na sila?" huminga ng malalim si Cloud. "nalaman ng mama niya nangyari sa amin. Hindi ko akalain na may surveillance cam era sila sa lahat ng kwarto. Pinagalitan ng todo si Erin sa nangyari sa amin. Ti nawagan niya ako nun habang umiiyak. Itatanan ko na dapat siya pero..." "pero?" "naunahan ako ng mama niya. pumunta na sila ng Baguio. Kanikanina lang daw" "HA!? Pumunta sila ng Baguio!?" tumango lang siya tapos yumuko na ulit. Nafifeel ko 'yung kalungkutan niya. para siyang pinagbagsakan ng kisame at lamesa. Nakak aawa. hinimas. Omg. Watta word. Hinimas ko 'yung likod niya kasi namumuo na naman 'yun g luha niya sa mata. Iiyak na naman siya. Ano ba 'yan Cloud... "o tama na" gusto ko makaisip ng paraan kung paano siya tulungan. Siguro kahit h indi man niya aminin, mahal na din niya si Erin. Di ba? "gusto ko siya puntahan. Pananagutan ko ginawa ko sa kanya. Kung pwede, magpapak asal na ako sa kanya" tumingin siya sa akin na parang determinadong determindo s a sinasabi niya. "bata pa si Erin, ikaw kasi gurang na" napangiti siya sa sinabi ko sabay tayo. "tara" tumayo din ako. pinagpag ko 'yung pantalon ko tapos nagsimula na kaming m aglakad. "saan tayo pupunta?" "hahanapin ko kung saan sila nakatira" Determinado talaga si Cloud. Bakit? Pumunta na siya ng Baguio. Nakakatuwa kasi pananagutan niya si Erin kahit na hindi pa naman sure na nabuo t alaga dun sa t'yan ni Erin. Sana ganyan na lang lahat ng lalaki. Kapag nagkamali lasing man o hindi, may lak as ng loob panagutan 'yung isang babae. grabe talaga. Saludo ako. saludong saludo ako. Goodluck sa'yo. Cloud

Chapter 72: Natatawa ako kay Nate. Pinoproblema kung nasaan daw si Cloud. Hindi kasi niya al am. Sabi kasi ni Cloud, ako lang dapat makaalam. Eh di hindi ko sinasabi kahit k anino. "hindi kaya kinidnap si Cloud!?" natatawa ako sa sinasabi niya. puro kasi imposi ble. "bakit naman siya kikidnapin?" "eh kasi. Baka akala nila action figure na nawawala. Baka ganun!?" tawa na talag a ako ng tawa kahit seryoso siya. Amp naman kasi eh. natatawa talaga ako. "tawa ka ng tawa. Seryosong bagay 'to Ianne" tumigil ako sa pagtawa ko. ano ba ' yun, naluluha ako sa pagtawa e. "fine fine. Eh paanong hindi nakakatawa. May letter siya sa'yo tapos kidnap? Nat e naman e" kinamot niya batok niya. parang sinasabi niya na 'oo nga nu?' Anong nakasulat sa letter? Ganito: Quote 'tol, Aalis ako. 'wag mo akong hanapin kasi hindi mo ako mahahanap. Maghahanap lang ako ng chix. Alagaan mo 'yung dalawa kong kapatid. Papatayin kita pag nangayaya t 'yan. Uuwi din ako bago ako bumalik ng Japan. Alagaan mo si Ianne ah. 'wag mo na paiyakin. Baka gusto mong agawin ko na talaga siya sa'yo. Hahaha. Joke! Sige 'tol. Tandaan mong nasa puso mo lang ako at nasa puso ko si Ianne. JOKE. Sige 't ol. Ingatan niyo sarili niyo. -Cloud.pogi TAWA NAMAN TAYO. Puro kalokohan 'yung nasa letter. Lalo naman 'yung sa pinaka huli ng letter. Purong kalokohan. HAHA. Joke. 2 months na nakakaraan simula ng 1st day of classes. 2 months na nga lang pala. Anniversary na namin ni Nate! Wooh! Magsaya tayo! Pero nakakainis nga. kasi nagi ging busy na si Nate. Humahaba na din pala 'yung buhok niya. ang cute nga e. Sumali siya sa varsity ng volleyball boys. Ewan ko ba sa kanya. Kaya ayun, hindi na kami masyadong nakakapag usap ng matagal. 1 month kasi sila ngayong binubugb og sa practice. As in buong araw silang nag papractice. 24/7 nasa school sila. Y ea. Parang nagdodorm na muna silang players sa dorm ng school. Kung dati, kapag nagkakasalubong kami. may quality time pa kami. ngayon wala na masyado. As in parang 'pag nagkasalubong kami. "Ianne" titingin ako kay Nate na kasama 'yung mga kateam mates niya. lalapit siy a sa akin tapos kikiss niya ako sa cheeks. "I miss you" tapos tatakbo na siya palayo kasi tinatawag na siya ng mga kateam n iya. nakakainis kaya 'yun. nawawala na 'yung quality time namin. Nangangayayat n a nga siya e. gusto ko na talaga siyang alagaan.

Pero dahil nga bulprisa ngayon. wala din si Art! Yehey. Bakit? Kasi halos lahat ng subject siya pinansabak. Nakakatuwa nga kasi 1 month ding wala siya sa bahay. Wee. "Ianne!" may binigay sa akin 'yung kabanda ni Nate na papel. "survey lang. sagutan mo ah? thanks!" sabay takbo paalis. Tinignan ko 'yung nasa papel. Nakasulat ang isang malaking: ANONG AYAW MO SA ISANG BOYFRIEND? Survey 'to? Chapter 73: Anong ayaw ko sa isang boyfriend? Ano ba 'tong survey na 'to. Pang adik lang e. Pero napaisip din ako. nakaupo lang ako ngayon sa upuan ng study table ko at tin ititigan 'tong papel na 'to. Ano nga ba ayaw ko sa isang boyfriend? Nakakatuwa k asi lahat ng gusto ko na kay Nate na. so ano ang ayaw ko? Siguro... One: naninigarilyo. Hmm. Ok lang sa akin 'yung umiinom pero ayoko 'yung naninigarilyo. Masama kasi ' yun sa health tska nakakainis 'yung amoy ng usok. Two: sinungaling. Oo tama. Ayoko sa mga sinungaling na boyfriend. 'yung may ebidensya na ayaw pa d ing umamin sa kasalanan. Buti na lang hindi ganun si Nate. Three: hindi namamansin. Syempre! Meron bang girlfriend ang may gusto nun? Syempre gusto ng isang girlfri end na ang boyfriend niya ay namamansin :> Kung may piercing kaya? Kaya lang si Cloud may piercing pero bagay naman sa kany a. Kung may kulay buhok e mas gusto ko nga 'yun e. ano pa kaya... Four: mabilis maimpluwensyahan. Tulad nung sa isa sa mga kaibigan ko. 'yung boyfriend niya naimpluwensyahan ng k aibigan kaya ayun. Nakipag break sa kanya. Tapos parang mas pinipili pa ng boyfr iend niya 'yung mga barkada kesa sa kanya. Naaawa nga ako sa kanya habang kinukw ento niya sa akin 'yun e. mangiyak ngiyak na siya nun. Ayoko ng ganun. gusto ko akin lang boyfriend ko. ayokong halos buong buhay niya nasa kaibigan niya siya. Ok lang 'yung minsan pero kapag mas parang pinipili na niya kaibigan niya kesa sa akin. Aba! Buti na lang si Nate. Parang ako lang talaga :> Five: may ibang babae. 'yan ang last. 'yan kasi pinaka ayoko. Nakakaasar 'yung ganyan. Parang 'yung nap anood ko sa music video ng isang jdorama. 'yung babae nakita niya 'yung boyfrien d niya na may kahalikang ibang babae. bv 'yun!

May nilagay ako sa likod. Isang malaking: ANONG GUSTO MO SA ISANG BOYFRIEND? At nilagyan ko ng mas malaking: SI NATHANIEL JIRO MANIO Chapter 74: Nagkaroon kami ngayon ng bonding time ni Nate. Inexcuse muna siya sa practice ni la at dumiretso naman siya sa bahay k-ni Art na tinitirahan ko. Wala naman si Ar t kaya ok lang na pumunta siya. "may kanta ako para sa'yo" umupo siya sa tabi ko tapos tumingin sa akin ng nakas mile. "ano?" "your call by secondhand serenade" "bakit?" lumunok siya ng tanungin ko 'yun. "cause I was born to tell you I love you, and I am torn to do what I have to, to make you mine, Stay with me tonight" aww. Napasmile ako. kinanta pa niya 'yung lyrics ng your call. Nakakakilig. Kailangang sumagot. "alam mo bang may kanta din ako sa'yo?" umakbay siya sa akin tapos nilapit niya ako sa kanya. Parang nakayakap siya sa akin na isang kamay lang gamit. "ano?" "upside down ng 6cyclemind" napangiti siyang nagtataka sa sinabi ko. "bakit naman?" prinepare ko sarili ko. kakanta din kasi ako. HAHA "You're turning me on, you turn me around, you turn my whole world upside down" kiniss niya ako bigla sa lips. Tumingin ako sa mata niya na parang kumikislap ki slap effect pa. "ang sweet naman. meron pa akong kanta para sa'yo" "ano?" "I can wait forever ng simple plan. Alam mo kung bakit?" umiling ako tapos ngumi ti na naman siya. "You look so beautiful today, when you're sitting there it's hard for me to look away. So I try to find the words that I could say. I know distance doesn't matt er but you feel so far away. And I can't lie, every time I leave my heart turns gray. And I wanna come back home to see your face. And I 'Cuz I just can't take it Another day without you with me. Is like a blade that cuts right through me. And I can wait I can wait forever. When you call my heart stops beating. When you'r e gone, it won't stop bleeding. I can wait I can wait forever" HAHA. Ano ba 'yan ! Kinikilig talaga ako

"eto pa isang kanta para sa'yo" hinawakan ko 'yung kamay niya tapos parang tinat anong niya kung anong kanta 'yung tinutukoy ko. "You make me so hot, make me wanna drop. You're so ridiculous, I can barely stop . I can hardly breathe, you make me wanna scream. You're so fabulous, you're so good to me, baby baby. You're so good to me, baby baby" tawa ako ng tawa pagkata pos kong kantahin 'yun. siya naman natatawa din. "anong kanta 'yun?" "hot ni Avril Lavigne" tawa pa din ako ng tawa. Para kasing ang maniac na ewan n ung lyrics. HAHA "eto naman. last na 'to" "ano?" "There's only one thing. Two do. Three words. Four you. I love you" kiniss niya ako sa lips ng sabihin niya 'yung I love you. "1,2,3,4 ng plain white t's 'yun" ngumiti siya. Hinug ko siya ng mahigpit. Napan giti siya sa pag yakap ko sa kanya. "alam mo Nate..." tumingin siya sa akin. "hindi pa. ano?" natawa ako ng kaunti nun pero sumeryoso ako ulit. "Nate. Ikaw na ata ibig sabihin sa akin ng pagmamahal" nakangiti kong sinabi 'yu n sa kanya. Tinignan ko 'yung mukha niya. ngumiti siya sa akin tapos binrush niy a 'yung kamay niya sa buhok ko. kiniss niya ako sa noo tapos pinatong 'yung ulo niya sa ulo ko na nakapatong sa balikat niya. "ata..." napatingin ako sa kanya. Bumulong siya pero hindi ko masyadong narinig. At sa mukha niyang 'yun...parang may bahid ng kalungkutan. Chapter 75: Nagtataka ako kung bakit parang nalungkot siya nung sinabi ko sa kanya na siya n a ata ibig sabihin ng pagmamahal sa akin. Bakit nalungkot siya? Anong-meron? Nasa sala lang ako ngayon. sabado ngayon kaya wala akong ginagawa. Si Nate naman back to practice na naman siya. Wala akong magawa. Nakahiga lang ako sa sofa at nakatingin sa taas. Sa kisame, b inibilang kung ilang langgam na ba ang dumadaan sa taas. Nakakabored. Wala akong magawa. Gusto ko umalis pero tinatamad ako. Napatingin ako sa pintuan ng biglang may kumatok. Nakakatamad man, tumayo ako at binuksan ang pintuan. Hindi ko ineexpect na si X ang makikita ko. "Hey! Ianne!" niyakap niya ako bigla. As usual, 'yung itsura niya. parang artist a na sosyalin. Walang pinagbago. "X, bakit ka napadalaw?" kumalas na siya sa pagkakayakap sa akin tapos tinaggal 'yung shades niya. nagsmile siya sa akin. "i'm just gonna bid goodbye to you..." ngumiti siya pero parang may lungkot sa m ukha niya. sa mata niya, sa labi niya. "saan ka pupunta?" umupo kaming dalawa sa sofa. "going back to America" nakangiti niyang sinabi 'yun. pero alam ko. sobrang alam

ko na nalulungkot siya. "p-pero-" "where's Art?" napatingin ako sa kwarto niya. oo nga pala! Nasa school siya. "uh... kasali kasi siya sa bulprisa e. nasa school siya" naguilty naman ako kasi lalong lumungkot 'yung mukha niya kahit na glowing itsura niya. "oh... then just tell him i'm gonna leave" sinuot na niya 'yung bag niya tapos t umayo na. sinuot na din niya 'yung shades niya at naglalakad na papuntang pintua n. Ano ba pwede kong gawin? Para sumaya si Art. Si X. Ano ba pwede kong gawin para tulungan si Art? Para mabago 'ung emotionless niyang itsura. Think. Think. "wait X" tumayo ako sa kinauupuan ko. napahinto siya sa paglalakad nun. Lumapit ako sa kanya tapos hinila siya palabas. "hey. Wait. Where are we going?" nagpara ako ng tricycle. Pinasakay siya sa loob . "kay Art" Pagkababa na pagkababa namin sa tricycle. Kinapa ko bulsa ko. 'yung isa pa. ung isa pa. O SH.T. wala akong dalang pera! "i'll pay for it" napatingin ako kay X na binayaran 'yung tricycle driver. Aw. A no ba 'yun, nakakahiya naman sa kanya. Ngumiti na lang ako sa kanya at nag thank you. Kahiya talaga. Bv. Nang mag pass through kami sa gate, nakita ko 'yung guard na nakatitig kay X. na kakatawa, ang ganda kasi ni X e. nakakaloko 'yung ganda. May mga nakikita akong mga varsities from different sports na umaaligid aligid s a campus. May mga basketball players. Tennis, badminton at volleyball pero-wala ang nate ko. Nahihiya nga ako kasi habang naglalakad kami papuntang library kung saan nag rer eview mga sasabak sa bulprisa e nakatingin sa amin ang mga mata ng tao. Mapababa e man o lalake. 'yung iba parang humahanga sa ganda ni X, 'yung iba parang humah anga sa poise ni X at 'yung iba. Humahanga sa akin. Sa sobrang haba ng paglalakad namin papuntang kabilang ibayo, e nakarating na di n kami sa library. Nung sumilip ako, nakita ko si Art na natutulog. Oo, natutulo g. Hindi siya nagbabasa or what. Hmp. Siya na Matalino. Inaya ko si X para pumasok ng library. Nung malapit na kami kay Art. "anong ginagawa mo dito?" nagulat ako ng bigla siyang magsalita pero nakapikit s iya. ANO SIYA!? MAY SUPER POWERS!? "Art, I-I-I ju-just..." dumilat si Art at tumingin ng diretso kay X. matalim na tingin, 'yung may pagkabitter na tingin kahit na 'yung mukha niya e hindi pinapa kita na bitter siya. Ang galing. Ang galing niya magtago. "uh, alis na muna ako ah" iniwan ko silang dalawa sa library.

Nasa hagdanan ako ng may bumunggo sa akin. Nagulat ako kasi si Nate 'yung nakabu nggo sa akin. "Na-" "Nate Catch!" humarap si Nate sa part ko at nagulat na lang ako ng biglang may l umipad na bola mula sa likod ko papunta kay Nate. Tumingin ako sa likod ko at na kita ko 'yung kateam mate niya sa volleyball. "oi, Ianne. Andito ka pala!" nakangiting sinabi sa akin ng kateam mate ni Nate. Ngumiti lang ako nun. "ui sige ah, practice pa kami e" tumakbo na siya papunta s a field. Nawala si Nate sa kanina niyang kinatatayuan. Bakit ganun. parang-hindi niya ako nakita? Chapter 76: Umuwi ako na nagtataka pa din. Bakit ganun, hindi niya ba ako nakita? Hindi ba n iya nakita ang prssence ko? Ang mukha ko? Katawan or buhok? Baka naman hindi lang talaga niya ako napansin. Siguro nung pagtingin niya sa si de ko e nakatingin siya sa bolang hinagis papunta sa kanya. siguro.. siguro...hi ndi niya lang ako nakita. Nagulat ako ng biglang may kumatok sa pintuan. Nang buksan ko 'yung pintuan para makita ko kung sino 'yung kumatok. Nagulat ako. nashock ako. hindi ko inaakala na nandito na siya. Hindi ko inaakal a na makikita ko siya dito. Right now. Bakit. Bakit andito siya? "yo" nagbabalik na si Cloud. Nakangiti siyang pumasok sa loob tapos umupo sa upuan. Ako, nagtataka pa din. ba kit nandito siya at paano niya nalaman na dito na ako nakatira? "kamusta?" umupo siya sa sofa at tumingin sa akin ng nakangiti. Feel at home ah. "feel at home tayo ah, paano mo nalaman na nandito ako?" nag evil grin siya. "stalker ako e" tumawa siya nun. Pati ako natawa, eh di siya na stalker. Nagkaroon ng total silence. Hindi ko alam kung ioopen ko ba 'yung tungkol kay Er in o hindi. Binuksan niya 'yung tv tapos nilipat sa Nickelodeon. Tamang tama, Sp ongebob Squarepants. Wala pa ding nag sasalita sa isa sa amin. Medyo awkward nga kasi ang gara. Sobra ng tahimik. Tanging ang boses lang ni Spongebob at Patrick ang naririnig ko. Quote "Patrick, I don't think wambo is a real word" "c'mon, you know. I wambo, you wambo, he, she me wambo. Wambo, wamboing" "asdgkjrehtbkzfhstwyrotsldfuwrhfgmsdbf" "wambology, the study of wambo, it's first grade spongebob" "Patrick, i'm sorry I doubted you" Natatawa ako sa pinagsasasabi ni Patrick. Wambology?! Hello. The study of wambo?

HAHAHA. Napatingin ako kay Cloud na seryosong seryoso 'yung mukha. Nakatingin s iya sa tv pero nakatulala lang siya. Nakikita sa mukha niya 'yung problema, at 'yung ilaw na nagrereflect galing sa t v. Nakakatawa pinapanood namin pero para siyang si Art na walang emosyon sa mukh a. Pero sa mga mata niya na nakatagilid, nafifeel ko 'yung kalungkutan. "ano ba nangyari?" napatingin siya sa akin na parang nagulat siya na nagsalita a ko. na parang natauhan siya galing sa daydreaming niya. "anong nangyari?" tinaasan ko siya ng kilay. Alam kong alam niya kung ano 'yung tinatanong ko pero nag mamaang maangan pa. "si Erin, ano nangyari?" tumingin siya sa tv screen. "manood na lang tayo" tinignan ko siya ng nagtataka. Anong problema? Ang tagal n iyang nawala ibig sabihin matagal silang magkasama ni Erin. Di ba? "weh..." tumingin siya sa akin na may matalas na mata. "ewan ko sa kanya, wala na akong pakielam sa babaeng 'yun" woah!? Chapter 77: Nagulat ako. hindi ko ineexpect na ganun 'yung isasagot niya sa akin. Ang weird lang. Parang last time na nagkita kami, all he want is to see Erin and now? Wala na si yang pakielam. Anong meron dun? Gusto ko sanang tanungin sa kanya kung anong nangyari pero parang may pwersang p umipigil sa akin sa pagtanong. Parang galit siya na malungkot na ewan. "uh.. Cloud?" tumingin siya sa akin. 'yung tingin niyang 'yun, matalas na tingin na parang papatay. "bakit?" 'yung boses niya, malalim na parang hindi siya. Galit talaga siya kaya medyo natakot ako. "uh-gusto mo Juice?" Tanging 'yan na lamang ang nasabi ko. Ilang araw na ding lumilipas. Parang nahihirapan na akong iapproach si Cloud. Fe eling ko, hindi na kami magkakilala. Ang weird talaga. Nasa SM ako ngayon para bumili ng ribbon para sa project. Bago pa man ako nakapa sok ng national bookstore e parang may familiar akong nakasalubong. Napalingon a ko at tama nga ang hinala ko. Si Erin 'yung nakita ko, na may kapda na lalaki! Bumalik na siya galing sa Bagui o? Tumakbo ako palapit kay Erin at sa kasama niyang lalaki na parang tuko kung maka hawak kay Erin. Nung nasa harap na nila ako, tinignan ko silang dalawa. Napatingin sa akin si Er in na parang nagulat. "I-Ianne?" nakatingin lang ako sa paghawak sa kanya nung lalaki. Nilayo naman ni Erin 'yung sarili niya sa lalakeng 'yun.

"Erin. Long time no see, sino 'yan?" sabi ko na parang tinatanong ko na 'bakit k asama mo 'yan?' "uh... eto nga pala si Kyrke. Babes, si Ianne, friend ko" "Hi, Kyrke nga pala" ngumiti 'yung lalaki tapos iniabot niya 'yung kamay niya na parang gusto makipag shake hands pero tinignan ko lang' yung kamay niya. Hindi ko gusto tabas ng mukha nito, nakakairita. "ano mo ba 'yan?" sa pag sabi ko ng ''yan' parang gamit lang 'yung tinutukoy ko. Ang sama ko "boyfriend ko 'to" nakangiting sabi ni Erin. "Kelan pa 'yan?" "last month..." medyo napayuko si Erin sa sinabi niyang last month. "paano-" "sige Ianne, nagmamadali kasi kami e. bye" hinatak na niya 'yung Kyrke niya pala yo sa akin. Kaya ba naging ganun si Cloud dahil dun? Kaya ba nagalit si Cloud? Kaya ba bigla ng nag iba ihip ng hangin kay Cloud? Dahil ba saPinagpalit na siya ni Erin sa Kyrke na 'yun? Chapter 78: Nalungkot ako para kay Cloud. Feeling ko pinagtaksilan din ako ni Erin kahit hin di naman talaga. Ang gara kasi e. akala ko ba... Ano nangyari kay Erin? Nagayuma or what? Pero ayoko munang problemahin 'yun. Kaya na ni Cloud 'yun, lalaki siya at kakaya nin niya 'yun. Magkasama kami ni Nate ngayon. Nagdate kami after ilang weeks na naging busy siy a sa varsity thing niya. Nung umoorder siya ng pagkain namin. Nakita kong nasa lamesa lang 'yung cellphon e niya kaya kinuha ko na muna. Pagtingin ko sa wallpaper niya, hindi na 'yung pi cture namin. Medyo nadismaya ako nun, pinagpalit niya wallpaper namin sa isang green na cute frog? My ghad. HAHA. Nung tinignan ko 'yung contacts, kinilig ako. bakit? Kasi number ko pinaka una. Ang pangalan ko dun. aaaaa.<3 sinong hindi kikiligin dun di ba? Ako pinaka una tapos may heart shape pa. ang s weet talaga nitong boyfriend ko. Amp. Nabigla ako ng biglang nagvibrate cellphone niya. Patuloy lang ang vibration ng mapagtanto ko na call pala 'yon at hindi text.

Medyo tumingin ako kay nate na nakapila sa sobrang habang pila, mukhang 3o minut es pa siya dun. Nung titignan ko kung sino 'yung tumatawag. 1 missed call BV. Binaba. Hindi man lang ako hinintay sagutin. Nung titignan ko kung sino 'yung nag miss call. Bigla namang tumawag kaya napa a ccept ko kaagad! "Nate?" boses ng babae? "wala si Nate e, umoorder ng pagkain. Sino 'to?" TOOT TOOT TOOT TOOT. Bastos talaga. Binaba kaagad 'yung phone. Bv. Dahil sa curious ako kung sino 'yun. Titignan ko sana 'yung missed calls kaya la ng napunta ako sa inbox. Bv kasi 'tong cellphone niya e. wala sa America Medyo nagulat lang ako kasi napupuno ng messages ng nagngangalang Grace ang inbo x ni Nate. Viniew ko 'yung ibang messages pero ang nagcaught talaga ng attention ko ang... Grace .,cge..ingts pu,mua.. Napataas ang kilay ko dun. anong mua pinagsasasabi nito? Sino ba 'tong Grace na 'to? Viniew ko 'yung sent items pero mukhang binura lahat ni Nate 'yun. Nagvibrate ul it 'yung cellphone ni Nate. Hindi na siya call, message na lang. Grace .,cnu sumagot ng kol? To Grace Hi, Ianne nga pla. La pa si Nate e Grace .,ianne? To Grace Yea. Kaano-ano ka ni Nate? Nung nagvibrate 'yung cellphone ni Nate. Nagulat ako kasi biglang may kumuha ng cellphone. Si Nate. "bakit mo pinapakielaman cellphone ko?" umupo siya sa harap ko tapos nilapag 'yu ng tray na may pagkain. "sino si Grace?" nakataas ang kilay ko ng sabihin ko sa kanya 'yun. "wala, barkada ko lang" lalo akong nagtaka. Barkada tapos may 'mua'?

ang sweet naman n'yang barkada Chapter 79: Grace. Sinong Grace ba 'yun? Pumunta si Nate sa bahay namin para mag bonding kami. Next week kasi mawawala na silang mga varsity dahil nga laban na. Umalis saglit si Nate at nagpunta sa CR. Sa pagpunta niya ng cr, nagkaroon ako ng chance para tignan 'yung messages sa in box niya. "Nakakatuwang pagtripan 'yang si Grace e" napatingin ako kay Nate na naglalakad palapit sa akin. "bakit?" umupo siya sa tabi ko tapos binuksan 'yung tv. "sinabihan ko siya na napapamahal na ako sa kanya, bumibigay naman" tumawa siya nun. Tumawa din ako ng kaunti pero-hindi ako natutuwa. Para siyang tanga. Sinasabi na niya kasalanan niya sa akin. Umaamin na siya kahi t hindi pa siya nahuhuli. grabe. Viniew ko 'yung sent items ni Nate. Nakita ko ang kaisa isang message dun. To Grace Wag ka nga ganyan, napapamahal na ako sau e Viniew ko naman 'yung messages sa inbox ni Nate. Grace .,adk ca,naiinluv na acu sau ee Binigay ko 'yung cellphone kay Nate. "gusto kong makilala si Grace" "ha? Bakit?" "gusto ko lang. barkada mo siya di ba? Gusto ko makilala lahat ng barkada mo. Pa puntahin mo siya dito. Pakilala mo ako sa kanya" "pero-" "ngayon na" mahinahon kong sinabi 'yun pero alam niya sigurong naiinis na ako. To Grace Punta ka dito, may papakilala ako Grace .,sino? "sabihin mo, papakilala mo akong girlfriend mo" To Grace Basta, punta ka na "sabihin mo sabi e!"

"barkada ko nga lang 'to. Ano ba Ianne" "barkada? Kung barkada eh di pakilala mo ako sa kanya!" "next time na lang daw. Busy siya" "eh di itext mo na ipapakilala mo akong girlfriend mo" "busy nga daw kasi siya" tinaasan ko siya ng kilay. "o sige, akin na number ni Grace. Makikipag kaibigan lang ako sa kanya" "eto na nga, itetext ko na" "akin na nga 'yung number" "'wag na!" "AKIN NA NGA SABI E!" "bahala ka nga d'yan!" bigla na lang siyang tumayo at lumabas ng bahay. Lumipas ang isang araw. Monday. Nagkita kami ni Nate. Hinatak ko siya para hindi siya makawala sa akin. Gusto ko talaga malaman kung sino 'yung Grace na 'yun. "text mo si Grace, gusto ko siya makilala" "ang kulit mo Ianne..." "gusto mo bang mag break tayo!?" oo, medyo desedido na ako sa sinabi kong 'yun. Napakamot siya ng batok sabay kuha sa cellphone niya. Nagtext siya kay Grace na pumunta ng school namin. Nagtext ng bakit. "sabihin mo ipapakilala mo ako" Tinext niya na may ipapakilala siya. "sabihin mo. Girlfriend mo ipapakilala mo" "ok na 'yan" "sabihin mo nga sabi e" tinignan ko siya sa mga mata. Tumingin siya sa akin na p arang sinasabi niya na 'I give up' To Grace Punta ka d2, pa2kla2 ko girlfriend ko Ilang minutes ang nagdaan pero wala pa ding reply 'yung Grace, good, eh di nagsa wa siya. Hinawakan 'ko yung t-shirt niya, nilapit ko 'yung mukha ko sa mukha niya. "andito na nga ako hindi ka pa nakuntento, 'yan na ba natututunan mo sa kavarsit y mo?" kiniss ko siya sa lips tapos tinulak ko siya at pumasok na sa loob ng cla ssroom. Sa panahon ngayon, kailangan na maging matapang. Di ba? Chapter 8o:

Mali pala ako sa sinabi kong sa panahon ngayon, kailangan matapang. Bakit? Ngayo n kasi... Aalis na si Cloud. Babalik na siya ng Japan at wala akong ideya kung kelan ang balik niya. Sabi niy a medyo matatagalan kasi may aayusin daw siya sa Japan. Nakakainis lang... Mamimiss ko kasi siya. Naiiyak tuloy ako. "oh, iyakin ka talaga" pinipigilan ni Cloud 'yung pagtulo ng luha ko. Pinupunasa n niya 'yung pisngi ko gamit 'yung hinlalaki niya. "kasi naman e. iiwan mo na ako" kinukusot ko 'yung mata ko. Nanlalabo na kasi sa luha na namumuo. Nakakainis naman kasi e. kung kelan malapit na siya sa akin, d un pa siya aalis. Kaasar. "ikaw naman. Parang ako lang laging nasa tabi mo ah?" nakangiti niyang sinabi 'y un pero alam kong nalulungkot din siya. Nasa airport na nga pala kami. Ilang second"FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALOO CHENES. I REPEAT FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALO O CHENES PLEASE PROCEED TO CHORVA. Thank you" [namiss niyo ba 'to? ] Bastos. Biglang nagsalita. "o, paano? Aalis na ako" niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit. "babalik ka ah?" tumingin kami sa mata ng isa't isa. Ngumiti siya pero Malabo da hil nga sa pagluha ko. "promise mo sa akin, bukas na huling pag iyak mo ah... ayokong nasasaktan ka" na gtaka naman ako dun sa sinabi niya. Kumalas na siya sa pagkakayakap naming dalaw a. "bu-" "FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALOO CHENES. I REPEAT FLIGHT CHUVA ECKLAVOO CHURVALO O CHENES PLEASE PROCEED TO CHORVA. Thank you" "bye" kiniss niya ako sa noo at umalis na. Anong ibig niyang sabihin na bukas huling pag iyak ko? Bakit ako iiyak bukas? Te ars of joy? Dahil anniversary na namin ni Nate? Ganun? Weir"ianne!" nagulat ako ng biglang may humawak ng balikat ko mula sa likod. Pagling on ko, napayakap ako bigla. Si Erin... "bakit ngayon ka lang? nakaalis na si Cloud!" magkayakap pa din kami tapos humiw alay na kami sa isa't isa. Nakangiti lang siya sa akin ng may ilabas siya na par ang... "passport!?" tumango tango lang siya ng nakangiti. "OMG" nanlaki mata ko. 'wag mo sabihing... "kung nasundan niya ako sa Baguio, hindi malayong masundan ko siya sa Japan" nak

angiti pa din siya nun. Ako naman e parang tanga na tuwang tuwa at nagtatatalon talon. "pero... paano na si Kyrke?" natawa siya sa sinabi ko. "wala, props lang 'yun. Pagselosin si Cloud. Atleast ngayon alam ko na ako na ma hal niya at hindi na ikaw" nakangiti pa din siya ng sinasabi niya 'yun. Nahawa n aman ako sa ngiti niya at ang ngiti ko, abot na sa kisame. "ang galing mo!" nagulat ako ng bigla niya akong niyakap ng mahigpit. "thanks. Mamimiss kita ng sobra. Promise" niyakap ko siya pabalik, kasing higpit ng pagyakap niya sa akin. Naluluha na naman ako. "ate, ate" napatingin kami sa batang kumalabit kay Erin. "baket?" "tinatawag po kayo nung lalake dun, ang tagal niyo daw" may tinuro 'yung bata at laking gulat ko ng si Cloud ang nakita ko. "OMG. He's waiting. Hindi na pala kailangan maghanap!" nagbeso kami ni Erin bago siya pumunta sa kinatatayuan ni Cloud. They both waved at me tapos umalis na sila. Ang sweet. Hindi ko tuloy alam kung kanino ako masusweetan e. kay cloud, kay erin o sa kanilang dalawa. BV. Sila na siguro ang pinaka masayang tao ngayong araw... Kami kaya ni Nate ang magiging pinaka masayang tao bukas sa anniversary namin? Chapter 81: Ang ganda ng gising ko ngayon, sana hanggang pagtulog ko, maganda pa din. Pumasok ako ng school na masayang masaya. Hindi dahil sa excited na ako makita s i Nate pero 'yun na nga. Parang ang point ko lang sa pagpasok ko ngayon ay ang m akita si Nate at icelebrate ang pinaka masayang araw para sa aming dalawa. Pagpasok ko, pumunta ako ng section ni Nate pero hindi ko siya masight. Hmm... b aka late lang? Nagsimula ang klase. Ayun, parang ewan ako na super duper excited. Lagi nga akon g nagsiCR at sumisilip sa section ni Nate at tinigtignan ko kung andun na ba siy a. Inabot ng recess. Pinatawag ko siya sa kaklase niya pero isa lang ang sinabi ng kaklase niya. "absent ata siya e" Nalungkot ako bigla nun. Bakit ngayon pa? bakit ngayong araw pa? bakit ngayon pa ng anniversary namin siya mag aabsent? Ano ba 'to? Lokohan? Pumasok ako ng classroom na yamot na yamot. Uupo pa lang ako ng bigla akong napa tayo sa naisip ko. Tanong ko kaya sa mga kabanda niya?

Naglibot ako sa buong campus para lang magtanong sa mga kabanda ni Nate. Pero is a lang ang sinabi nila... "ilang weeks na nga naming hindi nakakasama sa practice 'yun e" Hinanap ko din mga kavarsity niya pero wala sila. Imposible namang wala pa sila dito kasi si Art kakauwi lang tska tapos na din ang bulprisa. Baka gumawa sila ng sariling holiday? Mangiyak ngiyak akong bumalik ng classroom namin pero naisip ko na... Si Nate 'yun e. Malamang lamang, may iniisip 'yun. May iniisip na magandang anniversary gift par a sa akin. Siguro nagpagawa pa ng life size na picture naming dalawa. T-shirt na punong puno ng pictures namin or better yet-role playing ng sarili naming story a. Bigla akong nabuhayan ng loob. Masurpresa nga pala si Nate, so baka inaayos na n iya surpresa niya sa akin. Naexcite naman ako nun. Dumating ang lunch. Gustong gusto ko ng makalabas ng campus, baka pagtapak ko sa labas ng gate e biglang may mag fireworks. Kinikilig naman ako sa mga iniisip k o. Baka kaya wala mga kavarsity niya kasi kinokontsaba niya. Siguro may mga plac ards. 'yung para sa ibang stories. Pumunta ako ng locker area. Pag bukas ko ng locker ko, nagulat ako. may nakadiki t na isang malaking papel sa may pintuan ng locker ko. Quote DATING CLASSROOM, 7:18pm Sabi na e, may surprise talaga siya sa akin. Mabilis ang daloy ng oras. Hinintay ko ang 7pm, nag stay lang ako sa school. Wal a nang estudyante sa campus, ako na lang ata. Pero marami namang umaaligid na mg a personnels. Nung hinawakan ko 'yung doorknob ng pintuan ng dating room namin. Nagbalik lahat ng memories sa akin. Etong classroom na 'to ang nakasaksi ng halo s karamihan ng memories namin ni Nate. Etong classroom na 'to ang pinaka memorab le para sa aming dalawa. Ang classroom na 'to ang pinaka mamahal kong room. Pagpasok ko sa loob. Sobrang dilim, at tanging nakikita ko na lang ay ang silhou ette ng isang lalaki na nakaupo sa teacher's chair sa may blackboard. Si Nate. :> Chapter 82: "Happy Anniversary!" Tumayo siya sa pagkakaupo niya. Lumapit ako sa kanya. niyakap siya ng mahigpit a t kiniss sa lips. "I love you" nakita ko siyang ngumiti kahit na madilim na, pero 'yung ngiti niya

, iba sa mga ngiti niya dati. May something different, something with his eyes. hindi ko magets 'yung emosyon. Umupo kami sa pinaka malapit na upuan sa may teacher's table. Hinawakan niya 'yu ng kamay ko. nakatingin lang ako sa kamay namin na magkahawak kahit na madilim n a. Ang tahimik ng paligid. Tanging 'yung tibok ng puso ko ang naririnig ko. hindi s iya nagsasalita, hindi din ako nagsasalita. Parang wala akong masabi ngayon. I f eel something weird. Huminga ng malalim si Nate. "lakad tayo" hinila niya ako patayo hanggang sa naglakad kami paalis ng school. Hindi siya nakauniform, simpleng polo shirt na shades of green lang suot niya, m edyo skinny jeans na black at nakarubber shoes siya. Nakakatuwa tignan kasi kahi t na simple lang itsura niya, obvious na naghanda. Nagpabango pa! :> Hinawakan niya 'yung kamay ko habang naglalakad kami. napansin ko na suot suot n iya 'yung singsing na binili niya nung bago pa lang kaming couples. Bumalik tulo y 'yung mga masasayang alaala na kasama ko siya. Kinikilig tuloy ako. Habang naglalakad, napansin ko na parang may iniisip siyang malalim. May nakita ako na nagtitinda ng kwek kwek, favorite street food namin. "tara Nate, kain tayo ng kwek kwek!" bumili si Nate ng 2o pieces, tig sampo kami . sabi sa inyo favorite namin 'to e. nilagyan niya ng sobrang daming sauce na ma tamis. Tawa nga ako ng tawa kasi sabi nung nagtitinda: "nahiya pa kayo, uwi niyo na 'yung sauce" Parang adik lang e no. Ang kulit namin kumain. Nagsusubuan kami ng kwek kwek and stuff. Nakakatuwa 'yun g feeling na pwedeng mag goof around kasama siya. Nung natapos kaming kumain, na glakad na ulit kami. May natatanaw kaming taong nakaupo sa tapat ng isang lamesa. Grabe 'yung ilaw sa lamesa niya, sobrang liwanag. Nung malapit na kami, matandang babae na parang muslim dahil sa tagong tago 'yun g mukha niya 'yung nakaupo dun. Nagtaka ako kasi may bolang crystal at mga barah a sa lamesa. Ngumiti siya ng nakita niyang nakatingin ako sa kanya. Parang may pwersang nagtu lak sa akin para huminto at umupo sa upuan sa may lamesa. Nagulat nga din si Nat e nung naupo ako. "Gusto mo bang malaman ang iyong kapalaran?" nakangiting sabi nung matanda. Kahi t na nakangiti siya nun, kinilabutan buong katawan ko. ang lakas pa ng ihip ng h angin, mga 8 na siguro ngayon. "akin na ang 'yong palad" kahit natatakot ako, hinayaan kong hawakan niya 'yung kamay ko. tinignan niya 'yung palad ko tapos parang may hinawakan na ewan. "maganda ang magiging buhay mo paglaki mo. Pero marami kang pagdadaanang pagsubo k ngayong taon na 'to. Mag ingat ka sa mga taong mamahalin at pagkakatiwalaan mo . May darating, may mawawala. Masyadong maraming emosyon ngayong taon, mag ingat ka" kinilabutan ako sa mga sinasabi niya. feeling ko natatakot ako kahit na wal

a namang natatakot. Pinapili niya ako ng tatlong baraha. Nung nakapili na ako, tinabi niya 'yung dec k of cards niya. binuksan niya 'yung isang baraha. Ang weird ng drawing, hindi k o gets. "ang buhay mo ay parang sugal. Binabayaran ang isang tao para sa'yo" binuksan ni ya 'yung pangalawa. "paglaho ng isa ang tanging paraan para mawala ang problema" binuksan niya 'yung huli. "pag ibig ang dahilan ng lahat. Magkakagulo at aayos ang buhay mo dahil sa iyong pagmamahal. mag ingat ka sa iyong mga desisyon iha. Kailangan mong isipin ang l ahat ng bagay. Ang kahulugan ng iyong pagmamahal ay mag iiba dahil sa desisyon n a pipiliin" kinabahan ako sa sinabi niya. "ikaw, hindi ka ba interesado sa kapalaran mo?" nakatingin 'yung matanda kay Nat e. Napatingin din ako sa kanya na nakatayo sa tabi ko. "hindi, hindi ko kailangan 'yan. Alam ko kapalaran ko" hinila ako patayo ni Nate . Nagulat ako ng biglang nagsalita 'yung matanda. "Hindi lahat ng bagay tinatakasan. Tumakbo ka man ng tumakbo, magtago ka man ng magtago, mahuhuli ka pa din. 'wag mong lokohin ang sarili mo at ng taong nagmama hal sa'yo. 'wag mong ituloy ang binabalak mo dahil masasaktan mo lang siya. Hind i mo kailangan itago sa lahat ang iyong kahinaan, tutulungan ka niya. iibahin mo ang kapalaran mo kung gagawin mo man ang iyong binabalak ngayon. iibahin mo ang daloy ng buhay niyo, guguluhin mo ang maayos, sisirain mo ang buo. Iibahin mo a ng pananaw niya...ang kahulugan na binigay mo ay mawawala dahil sa gagawin mo." hinila ako ni Nate palayo. "Nathaniel, 'yang binabalak mo, sa tingin mo ba makakabuti 'yan! Lalo na sakanya !?" kinilabutan ako ng bigkasin nung matanda 'yung pangalan ni Nate. Kinikilabut an ako habang papalayo dun sa matanda. A-anong... ibig sabihin nun. Tumingin ako kay Nate na parang takot na takot at pinagpapawisan. Tahimik lang k ami hanggang ihatid niya ako sa tapat ng pintuan ng bahay ni Art na tinitirahan ko. "Nate-" kikiss ko sana siya sa lips para mag goodbye pero umiwas siya. Tumingin siya sa mga ko saglit at naglakad patalikod. Unti-unting naghiwalay kamay namin. Medyo malayo na siya ng sabihin niya ang mga katagang: "break na tayo Ianne" Akala ko kaming dalawa na ang pinaka masayang tao sa buong mundo ngayong araw. Pagdilat ng mga mata ko. napaluha ako habang nakahiga sa kama ko... Akala ko, panaginip lang ang lahat. hindi pala. Chapter 83: Wala akong iniisip ngayon pero parang may sariling utak mga mata ko at kusa siya ng lumuluha. Hindi ko ginugustong umiyak pero parang mata ko na ang nagdesisyon para sa akin.

Ang bigat ng feeling ko. halos di ako makatulog sa pag iisip ng sinabi ni Nate k anina-este kagabi. Tinititigan ko lang 'yung phone ko simula kaninang mga 12am. Tinitignan ko kung tatawag ba siya or magtetext at sinasabing "yari ka" ang weird nga e. hanggang n gayon hindi pa din niya tinetext 'yun. Lumipas ang tatlong oras. 5am na, dapat papasok ako pero parang may pwersang pin ipigilan akong tumayo at kumilos. Buong magdamag akong nakatitig sa cellphone ko na hindi naman nagvibrate kahit isang beses. Pagod na pagod ako pero parang ayaw pa din matulog ng buong katawan ko. gusto ko nang matulog pero parang may sariling buhay 'yung katawan ko at ayaw ako patulu gin. Binuksan ni Art 'yung pintuan ng kwarto ko at nagkatinginan kami. feeling ko nah awa ako sa pagiging emotionless niya. nagkatitigan lang kami tapos sinara na niy a 'yung pintuan. Nakarinig ako ng ilang ingay, ganyan ba magprepare si Art para sa school? Ganyan kaingay? Buti na lang pala nauuna ako lagi sa kanya. Ilang oras ang lumipas. Nawala ang ingay at may pwersang nagpatayo sa akin mula sa aking pagkakahiga-gutom na ako. Naglakad ako papuntang kusina para makapagluto ng kakainin ko pero laking gulat ko ng may nakahanda sa lamesa at may papel pa na nakakabit sa may ref, ang gara pa ng papel. Parang taghirap. Quote Home made soup, para sa mga taong may sakit...sa puso. Napangiti ako. hindi ko alam kung matutuwa ba ako, matatawa o magugulat. Si Art? Nilutuan ako ng soup? Wow ah. Napatingin naman ako sa basurahan at lalo akong natawa sa nakita ko. home made s oup pala ah. bakit kaya may balat ng oriental nido soup dito. Nagkataon lang? ha ha. Ang kulit lang e. Sinimulan ko ng kainin 'yung soup na home made daw. Tama naman e, sa bahay niya ginawa 'yung paghalo at pag init ng soup. Tama nga naman, home made soup nga. Parang gumaan ng kaunti 'yung pakiramdam ko. natatawa talaga ako, feeling ko hin di si Art 'yung kasama ko sa bahay. Parang ang sweet kasi e. parang si...Nate. Naluha ako sa naalala ko. bakit kailangan ko pang alalahanin 'yun di ba? ang wei rd lang e. hindi lang naman siya lalaki, di ba? di ba? Hindi ako pumasok ngayon kaya napagdesisyunan ko na pumunta na lang ng sm. Para magkaroon ako ng excuse para maging masaya, kahit papaano. Habang naglalakad, may nabunggo akong bata. Dumating 'yung parang ate niya. "baby, ok ka lang? ui sorry ah" ngumiti lang ako sa kanya. Napatitig ako sa bata , tapos sa kanya, sa bata ulit. Bakit ganun, parang magkamukha silang dalawa mas yado? Hindi kaya magnanay sila? HALA. ang bata pa naman ng itsura nung babae.

"sorry talaga" ngumingiti lang ako ng biglang may nagsalita. "anong nangyari?" unti-unti akong napatingin sa taong nag mamay ari ng boses na sobrang familiar sa akin. Si Nate... Nagkatitigan kaming dalawa. Para akong nalulunod sa mga titig niya ng bigla siya ng umiwas ng tingin at tumingin dun sa bata. "nabangga kasi si baby e...sorry talaga" kinabahan ako sa nakikita ko. parang ka age ko na babae, si Nate at baby? "ah...sino siya?" nabigla ako ng tanungin ni Nate kung sino ako dun sa babae. Parang nasaktan ako sa sinabi niyang 'yun pero parang hindi. Ang alam ko lang ng ayon ay nasasaktan ako dahil sa nakikita ko, at sa sinabi niyang sino ako. lahat ng memories namin at lahat lahat parang nawala na lang bigla. Mas mabilis pa sa bula ang pagwala. Hindi ko alam feeling ko, galit ba o lungkot. sino siya Nate. Ano bang nangyayari? Bakit... namumuo na naman 'yung mga luha ko sa mata ko. gusto kong pigilan pero parang ba bagsak n"Ianne" pagkalingon na pagkalingon ko sa likod para tignan kung sino 'yung tumaw ag sa pangalan ko, tumulo na ang luha ko. "andyan ka lang pala, tara na. marami pa tayong gagawin" hinawakan ako ni Art sa kamay at hinila ako palayo kanila Nate. Hindi ko na mapigilan at kumapit na ako ng mahigpit sa braso ni Art at dun umiyak ng umiyak habang naglalakad. "Ang sakit Art...ang sakit" iyak lang ako ng iyak. Habang hinahayaan lang ako ni Art na basain 'yung uniform niya dahil sa mga luha ko. nanginginig na 'yung mga tuhod ko at parang hindi ko na kayang tumayo o maglakad pa. "sige lang, iyak lang. wala siya dito" lalo akong naiyak dahil sa pagkakataong ' to. Wala na talaga si Nate sa akin. sabihin niyo sa akin. sabihin niyong panaginip lang ang lahat ng 'to. Chapter 84 To HIM Kita tayo sa locker area sa lunch, ok? pls reply Late na talaga ako sa sobrang tagal ng paghihintay ko. papasok na dapat ako pero maghalf day na lang siguro ako, late na kasi ako kakahintay ng text niya. at ay oko pa din kasing pumasok. Pumasok ako ng t nagkatitigan yo lang ako sa ssroom nila na recess at nung nadaan ako sa may classroom nila, nakita ko siya a kami. para akong nalock sa mga titig niya sa oras na 'yun. nakata labas ng classroom nila habang nakatingin sa kanya sa loob ng cla nakaupo sa upuan niya.

Nawala lang 'yung titigan namin ng biglang may lumapit sa kanya babae at hinihil

a siya. Naglakad na ako papuntang classroom namin. Pagpasok ko ng room, ang daming nakatingin sa akin. 'yung iba parang nagtataka, 'yung iba parang ang lungkot ng mukha. Anong nangyari? Nakita ko si Art, ayun. Natutulog sa pwesto niya. walang teachers ngayon. ewan k o kung bakit. Ang bilis ng oras. lunch na. nagmadali akong pumunta sa mga lockers para magkita kami ni Nate. Naghintay ako ng naghintay. Nawawala na 'yung ibang tao pero siya di pa din dumadating. Bumalik ko ng classroom kasi time na din. Nag go out ako sa peer teacher namin tapos pinatawag ko si Nate sa classroom nila. Lumabas si Nate na parang si Art kung maglakad at blangko ang mukha. Nakalagay l ang 'yung dalawa niyang kamay sa bulsa ng pants niya. Kinakabahan ako. bumilis din tibok ng puso ko ng nakatayo na siya sa harap ko at nakatingin sa akin with a bored look. "a-akin na kamay mo?" nanginginig 'yung boses ko, kinakabahan ako. "bakit?" "b-basta" "ayoko nga. ano ba 'yun?" "may bibigay ako" "ano nga 'yun?" pwersahan kong hinawakan 'yung kanang braso niya para malabas ni ya 'yung kamay niya pero inilabas na niya 'yung kaliwang kamay niya. tinanggal k o 'yung singsing na binigay niya sa akin dati. "oh" binigay ko sa kamay niya 'yung singsing pero sinara ko agad 'yung kamay niy a tapos tinulak ko na siya palayo. Nagmadali akong pumasok sa loob ng classroom namin. Pagkaupo na pagkaupo ko sa upuan ko. naiyak ako. Ang gara ng feeling. Ganun pala 'yun, parang binigay ko na 'yung puso ko sa kanya. Nung pagkabalik ko sa kanya nung singsing, parang sobrang labag sa puso ko. parang nung binigay ko 'yung sin gsing, nawala na talaga pag asa na maging kami pa ulit. Ang gara ng feeling. Dumating ang uwian at nagmamadali na ako para umuwi. Nasa may labas na ako ng ca mpus ng biglang may tumawag ng pangalan ko. paglingon ko, bigla akong kinabahan. nakita ko si Nate na nakatayo sa harap ko at nakatingin sa akin. Hawak hawak 'y ung singsing na binigay ko sa kanya. Nagulat ako ng itapon niya sa harap ko 'yung singsing. "sa'yong sa'yo na 'yan. Ibalik mo na lahat 'wag lang 'yan. Naiirita ako. naaalal a kita d'yan" naglakad na siya palayo sa akin. Napatingin ako sa lupa kung saan nandun 'yung singsing. Nalungkot ako bigla, kuk unin ko ba o hindi? Kapag kinuha ko ibig sabihin mahal ko pa din siya, pero kapa g hindi ko kinuha, ibig sabihin hindi ko na siya mahal. Pero...mahal ko siya. Kukunin ko na sana 'yung singsing ng biglang may batang kumuha ng singsing at tu makbo palayo. Nagulat ako pero tumakbo ako para habulin 'yung bata.

"hoy bata! Akin na 'yan!" naiiyak na ako sa pagod at sa lungkot. 'yung singsing. 'yun na lang 'yun memory ko kay Nate tapos kukunin pa? takbo ako ng takbo, para ng feeling ko nga lilipad na ako any moment. Parang hindi ko na nafifeel 'yung p aa ko. TOINK Ang bilis ng mga pangyayari. Nahablot ko na 'yung bata pero bigla akong nataliso d at straight ang face ko sa lupa. Umupo ako at tinignan 'yung sumasakit kong pa lad at tuhod...sht. Nagkasugat pa ako. Tuluyan na akong umiyak. Umiiyak ako dahil sa sakit ng sugat ko. umiiyak ako dah il sa sobrang pagod. Umiiyak ako kasi umaasa pa din ako. umiiyak ako dahil wala na sa akin 'yung singsing. Umiiyak ako kasi hanggang ngayon...nasasaktan pa din ako. Iyak lang ako ng iyak at nakaupo lang sa sahig kahit na ang dumi dumi at ang dam ing taong naglalakad. Parang ang gusto ko na lang, tapakan nila ako at mamatay n a ako. ayoko na, nakakatamad na mabuhay. "oh" Tumingin ako sa taas kung saan nanggagaling 'yung boses. Nagulat ako ng Makita k o si Art na hawak hawak 'yung singsing ko at binibigay sa akin. "eto kailangan mo di ba? oh, nakuha ko na. tumigil ka na sa pag iyak" sinuot niy a sa daliri ko 'yung singsing tapos tinulungan niya akong tumayo. "tignan mo, may sugat ka na nga sa puso, pati sa katawan mo meron na din" inalal ayan niya akong maglakad kasi sobrang sakit ng sugat ko sa tuhod ko. ang sakit k asi talaga. "Art..." tumingin siya sa akin habang naglalakad kami. malapit na nga pala kami sa bahay. "thank you ah, sa pagtulong mo" nakangiti kong sabi. Pero siya, nakatingin sa ak in with his emotionless face. "'yun naman ang role ko dito e, ang palitan siya" napatingin ako kay Art with na nlalaki mata. Pero nakatingin lang siya sa dinadaanan namin. Role ni Art ang palitan si....siya? Chapter 85: Ang weird ni Art. Hindi naman sa sinasabi ko na ngayon lang naging weird si Art kasi kahit dati pa , sobrang weird na niya. Ang weird lang, parang...bumait siya? Oo, bumait siya t apos parang nagkaroon siya ng care. And it's weird cause...si Art 'yun e. So anong meron? Isa pang nakakapagtaka, minsan ang bait niya, sobrang bait pero minsan, ang sama sama ng ugali niya. Naaasar na nga ako e, hindi ko magets ugali niya. Ang hirap timplahin. Mag isa lang ako sa bahay ngayon, kanina pa kasing umaga umalis si Art sa bahay. Ewan ko dun kung saan siya pumunta. Nung mga gabi na, as in gabi na. nagsawa na

akong maghintay sa kanya dahil 11pm na at inaantok na ako. Humiga ako sa kama ko at ipipikit ko pa lang mata ko nang... TUGSH Napadilat ako ng biglang pumasok ng kwarto ko si Nate na sobrang pula. Napaupo a ko dahil bigla niyang hinila 'yung buhok ko. ang sakit. "Art ang sakit" patuloy lang siya sa paghila ng buhok ko hanggang sa makatayo na ako, nakainom siya. Amoy alak siya. "Ano bang problema, ha!?" nagulat ako ng itulak niya ako sa may pintuan. Ang lak as ng pagkakatulak niya kaya napaupo ako sa sobrang sakit ng likod ko na tumama sa pinto. Hinawakan na naman niya 'yung buhok ko at hinatak ako patayo. "nakakaasar ka alam mo ba 'yun?!" naiyak na ako sa sobrang sakit ng paghatak niy a sa buhok ko. feeling ko matatanggal na 'yung anit ko sa paghawak niya. Hinawak an naman niya 'yung leeg ko na tipong sasakalin niya ako. "gustong gusto na kitang patayin, nahihirapan ako sa'yo!" parang nawala saglit ' yung sakit na nararamdaman ko physically ng makita kong yumuko si Art at may tum ulo na mga luha galing sa mata niya. Si Art...umiiyak? Pinatong niya sa pintuan na sinasandalan ko 'yung dalawa niyang kamay sa magkabi lang gilid ko at tumingin sa akin...habang umiiyak. "pero ano bang magagawa ko!? ano ba magagawa ko!? kahit anong galit ko sa'yo, ma hal pa din kita" nanlaki mata ko. napatigil 'yung tibok ng puso ko ng dalawang S egundo at parang may mga maliliit na ipis sa tyan ko na lumilipad. "a-ano-" I was cut off by my words when... He kissed me. Sa sobrang gulat, natulak ko siya ng sobrang lakas. "a-ano ba Art, ano bang nangyayari sa'yo?" habang tinitignan ko siya na hirap na hirap tumayo sa kama ko. naaalala ko 'yung... Halik niya. Agh. Nagmadali akong buksan 'yung pintuan pero bigla akong hinatak pababa ni Art kaya napahiga ako sa lapag. Pumatong siya sa akin at sobrang higpit ng pagkakah awak niya sa dalawa kong braso. Nahihilo na ako sa nangyayari. Ang sakit ng katawan ko, ang sakit ng anit ko, an g sakit ng ulo ko, umiiyak ako at naguguluhan ako sa nangyayari. Lumapit siya sa mukha ko at hinalikan niya ako with full force. Nasasaktan na ak o, physically and emotionally. Pumipiglas ako pero ang lakas niya, hindi ko siya mapigilan. Iyak na lang ako ng iyak, hindi ko na alam gagawin ko. nanghihina na din katawan ko, tumingin lang ako sa kanya na hinahalikan pa din ako. I feel so numb, ang s akit na ng hawak niya sa braso ko pero parang wala na akong nararamdaman.

Tumigil siya at napatingin sa akin. Nagkatitigan kami at nakikita ko sa mukha ni ya ang sobrang lungkot. Hinatak niya ako paupo at bigla niya akong niyakap ng ma higpit. "I'm sorry, sobrang mahal lang talaga kita. ayokong iwan mo ako ng dahil sa Romu lo Guial na 'yan, mahal na mahal kita Xiara Jamie Garcia" Hindi ko tuloy alam ang mararamdaman ko... galit ba o awa? Chapter 86: Biglang bumigat katawan ni Art kaya napatumba kaming dalawa. Nakatulog siya at s obrang bigat niya. Hirap na hirap akong nilagay siya sa higaan ko para pahigain. Nung nakahiga na s iya, nakatitig lang ako sa kanya. Parang pagod na pagod siya, ang lakas ng paghinga niya, tapos 'yung pawis niya, ang laki ng mga patak. Kung sa iba kapag natutulog, parang ang payapa ng mukha, sa kanya... parang ang daming problema. Tatayo na sana ako ng biglang hawakan ni Art kamay ko. pagtingin ko sa kanya, na kapikit pa din siya at hinihingal. "dito ka lang..." parang nainis naman ako bigla. "ano ba Art, hindi ak-" "Ianne..." dumilat siya at nagkatinginan kami sa mga mata. Kinabahan ako bigla. Ang weird ng feeling ko, parang nanununtok 'yung puso ko. m agkatitigan pa din kami, parang may mga ipis na nagsisiliparan sa t'yan ko. "a-a..." pinipilit kong alisin 'yung pagkakahawak niya sa kamay ko pero ang higp it ng hawak niya. "Art... hindi ako si Xiara. I'm sorry" tinanggal niya 'yung pagkakahawak niya sa kamay ko. muntikan na siyang matumba ng tumayo siya pero nakayanan niyang tumay o ng mag isa. Hinawakan niya magkabilang balikat ko at tumingin sa mga mata ko, kinakabahan pa din ako. "I'm sorry... sa ginawa ko kanina. Sorr-" bigla na lang siyang natumba ulit. Habang tinititigan ko mukha niya, parang nawala lahat ng galit ko. feeling ko an g bait bait niya. Nahahawa na 'yung nararamdaman ko kay Art...it's getting weird . "Goodnight...Art" Pinagsisisihan ko na ata 'yung pagsabi ko na ang bait bait niya. HINDI PALA. Alam niyo kung bakit? Well, nag cutting lang naman kami at pumunta kami ng SM. A gh. Ang dami ko na ngang hahabuling lessons e. siya kasi hindi nahihirapan...siy a na matalino. Hmp. "kuya, kuya!" napatigil kami sa paglalakad ng may babaeng parang kasing age ata namin or mas matanda sa amin ng konti ang lumapit kay Art.

"di ba ikaw 'yung nagtatrabaho sa Greenwich? Bakit ka nag resign? Sayang naman.. . balik ka na dun" si Art? Nagresign sa Greenwich? Kelan pa? "umalis ka na nga dito" napatingin ako ng masama kay Art. Ang taray naman nito! Amp. "waaah. Lalo kang gumagwapo!" lumayo 'yung babae sa amin na parang kilig na kili g sa sinabi ni Art. NAKAKAKILIG NA BA 'YON!? Pinaalis nga siya tapos.. wah. Ang gara. Ano na bang nangyayari sa mundo ngayon!? "ano naman nangyari sa'yo?" natauhan ako ng biglang magsalita si Art. Hindi na l ang ako umimik at naglakad na lang kami ulit. Matagal na din akong nagtataka kung bakit nagtatrabaho siya sa Greenwich. I mean , 3rd year pa lang kami nagtatrabaho na siya. Mga 15 pa lang kami nun, pwede ban g magtrabaho na ganun 'yung age? "bakit ka nga ba..." tumingin siya sa akin na parang nananakot. "...nagtatrabaho " mahina lang pagkakasabi ko kasi natakot ako bigla sa tingin niya sa akin. "pansin mo ba, mag isa lang ako sa bahay" ai. Ang taray talaga e no. sensya nama n po. "eh, bakit ka nag resign sa Greenwich?" tumigil siya sa paglalakad at lumapit sa akin, hinawakan niya 'yung pisngi ko na parang hinahaplos. Nangilabot ako ng sabihin niya ang: "dahil sa'yo" Chapter 87: Pagod na pagod ako pag uwi namin at talaga namang natuyo na laway ko dahil walan g nagsalita sa amin pagkatapos niyang sabihin 'yung 'dahil sa'yo' na 'yun. Nagtaka naman ako bigla, hindi ko alam kung ano na bang nangyayari. Tska ang wei rd di ba, ano naman ang connection ko sa pag resign niya sa Greenwich? Tska baki t parang hindi naman siya nauubusan ng pera e wala na pala siyang trabaho? Weird . Pumasok kaming dalawa sa school kinabukasan, at laking gulat ko ng sumabay siya sa akin kaya naman pagpasok namin ng school. Halos lahat ng mga mata ay nasa ami n. Naiilang tuloy ako, hindi ko alam kung saan ba ako titingin. Kainis. Pag akyat n amin, nakasalubong namin ang taong ayoko munang makita sa ngayon, ang taong miss ko na pero dapat hindi. Si Nate na kasama si...Irene? Nagkatitigan kami ni Nate, pagtingin ko kay Irene, ngumiti siya sa akin. Para na mang tinulak ng konti ni Nate si Irene para bilisan 'yung paglalakad at nafeel k o din ang tulak ni Art na sobrang lakas kaya muntikan na akong masubsob. "a-ano ba?!" lumingon ako sa likod kung saan andun si Art na nakatingin sa akin with a bored look. "gusto mo pa kasing masaktan..." narealize ko na lang na parang nagselos ako kay Nate at Irene. Bakit parang bigla silang naging close, nililigawan ba ni Nate s i Irene? "ang ganda ni Irene no?"

Parang nang aasar ang utak ko ng bigla kong maalala 'yung sinabi sa akin ni Nate na ang ganda ni Irene. Hindi kaya...hindi kaya"'wag mo na isipin 'yan, tara na" inakbayan ako ni Art para maglakad na. pagpaso k namin ng classroom, nakatingin sa amin halos lahat ng kaklase ko. nagtataka si guro kung bakit kami magkasama, kahit man ako e, nagtataka. Umupo ako sa upuan ko at nagulat ako ng biglang umupo sa tabi ko si Art. Anong n angyayari dito? "ei, d'yan si Alex" tumingin siya sa akin with his famous blank look. "ako na muna uupo dito, pwede?" ewan ko pero parang nagmakaawa siya sa akin at f eeling ko naging cute siya panandalian. Tumango na lang ako. weird. Magkatabi nga kami pero parang wala din naman. Natutulog lang naman siya e. nung science time, pinapapunta kami ng teacher namin sa physics lab para sa experime nt. Nag sialisan na mga kaklase ko pero ako andito pa din dahil sobrang hirap gi singin ni Art. Iiwanan ko na dapat siya ng biglang... "Ianne" paglingon ko, nanlaki mata ko ng magdampi mga labi namin sa isa't isa. H indi ako makagalaw, para akong naparalisado sa ginawa niyang 'yun. Automatic na lumakas kabog ng dibdib ko at nanghihina katawan ko. Nararamdaman ko ang first kiss ko. Natauhan na lang ako ng humiwalay siya sa pagkakahalik sa akin at tumingin sa mg a mata ko. parang naaakit ako sa mga mata niya, sa mga tingin niya na walang emo syon pero meron. Hindi ako makapagsalita, nakalock ang tingin ko sa mga mata niya na hindi pa din inaalis ang tingin sa akin. Pinahiran niya 'yung pisngi ko at dun ko lang namal ayan na lumuluha na pala ako. "naaalala mo siya?" nalungkot ako at tuluyan ng umiyak. Oo, naaalala ko nga siya . Habang magkadikit labi namin ni Art... Si Nate. Si Nate ang nasa isip ko. siya ang nasa isip ko na humalik sa akin. Nah ihirapan ako. sobra. "siya ang first love ko Art..." tinakpan ko 'yung mata ko with both hands, yumuk o at umiyak ng umiyak. Inalis ni Art 'yung kamay ko sa mukha ko at tinignan ako sa mga mata. "pero...siya ba ang true love mo?" gusto ko...sana. Chapter 89: "come to my birthday party ok?" Bigla bigla na lang sumusulpot si Chris. Nag iimbita para sa birthday party niya sa Saturday. Pool party kasi 'yun e, parang ayokong sumama. "sumama ka, sasama ako" napaka diktador talaga niya. Sobra, parang dapat sa laha t ng bagay siya 'yung nasusunod.

"ayoko nga kasi" hinawakan niya ako sa braso. "bakit ayaw mo? Kasi andun sila?" sila, oo. Kasama daw silang dalawa. Si Nate at Irene. "hindi" "andito naman ako, di kita pababayaan" NAKAKAINIS. Baket ba ako pumayag!? Bakit ako pumayag sa sinabi ni Art!? Dahil ba siya na gagawa ng homeworks ko? oo, 'yun nga ang dahilan. Sumama daw ako at iga gawa niya ako ng homeworks. Hai grabe. "hey! Ianne, Art, come in" parang bangag na si Chris. Grineet niya kami na nanga ngamoy alak na at may akbay pang babae. Fourth year pa din ba 'to? Pumasok kami sa loob ng resort at sobrang ingay. Napatigil naman ako sa paglalak ad ng makita ko siya. Makita ko siya na kasama siya. Masakit pa din kahit one we ek na. masakit pa din na makita silang dalawa. Ang makita si Nate at Irene na magkasama. Nabigla naman ako ng hawakan ako ni Art sa kamay, as in crossed fingers. Naaptin gin ako sa kamay namin na magkahawak at tumingin sa kanya na nakatingin sa harap . "sabi ko sa'yo, hindi kita pababayaan" natouch naman ako sa sinabi niya. Feeling ko i'm so blessed dahil kasama ko si Art ngayon na hindi ako pababayaan. Habang naglalakad kami, ang daming mata na nakatingin sa amin. Parang may spotli ght na sumusunod sa amin dahil sa mga tingin ng tao. Kinabahan naman ako bigla n g tumingin sa amin si Nate at Irene. Nawala mga ngiti nila sa labi at parang nastar struck sa aming dalawa ni Art. Tu mayo si Nate at parang nagwwalk out, sinundan siya ni Irene. "in his face?" napatingin ako kay Art na nagsalita, tumingin siya sa akin at ngu miti na naman siya na parang may binabalak. "not yet" SPIN THE BOTTLE. 'yan ang laging nilalaro sa mga birthday party na ganito, lalo na kapag may inum an. Konti na lang kaming nandito sa resort. 'yung iba kasi nagsimula ng mag uwia n dahil nalalasing na sila. Nakainom si Art pero alam kong hindi pa siya lasing kasi 'yung itsura niya. Alam ko kapag lasing na siya o hindi, dahil nga dun sa nangyari dati. Si Nate, mukhang lasing na. namumula na siya, pati na din si Irene. Ako na lang ata ang matino, di kasi ako umiinom e. Pinaikot 'yung boto at tumigil sa tapat ni Art. "truth or dare?" "truth" "sino si Ianne sa'yo?" nagulat naman ako sa tanong na 'yun. Napatingin ako kay N ate na parang nakikinig ng mabuti, tumingin ako kay Art na seryoso ang mukha.

"taong di ko pababayaan" siya naman ang nag ikot at tumigil sa tapat ni Irene. "truth or dare?" tanong ni Art kay Irene. "dare" "halikan mo ako" nanlaki mata ko sa narinig ko. napatingin ako sa ibang tao na n asa bilog at parang nagulat din, lalo na si Irene. "ayoko. Sorry..." ininom niya 'yung isang baso ng alcohol kasi 'yun 'yung parusa kapag di mo ginawa or sinagot ng tama 'yung pinapadare or truth sa'yo Si Irene naman ang nag ikot ng bote at napunta sa isa kong kaklase nung 3rd year . Nagtuloy ang laro. Hindi pa din tumitigil sa tapat ko at sa tapat ni Nate. "Ianne ikaw na! truth or dare?" kinabahan naman ako. ano pipiliin ko? truth or d are? Pag truth sigurong tungkol kay Nate 'yung itatanong nila, pero paano kapag dare? "dare" "sige, halikan mo nga 'yung taong pinaka mahalaga sa'yo dito" nanlaki mata ko sa dare sa akin. Bakit parang ang grabe naman ng dare sa akin. Ang daya. Nag ikot mata ko at tumigil ito ng kusa kay Nate. Siya ba? Siya ba pinaka mahala ga sa akin? Napatingin ako sa tabi ko at nakita ko si Art. SI ART. "sorry Art" kiniss ko siya sa cheeks at parang nagulat siya sa ginawa ko kasi na paupo siya ng tuwid at tumingin sa akin na parang sinasabi ang 'anong ginagawa m o?' Nagtilian 'yung mga babae. Parang kinikilig na ewan, 'yung iba naman napatingin kay Nate para malaman kung ano 'yung reaksyon sa ginawa ko. pagtingin ko, parang wala lang. Ako naman ang nagpaikot ng bote at talaga namang minamalas ako dahil tumigil 'yu ng bote sa tapat ko! "ang swerte mo Ianne, truth or dare? Ai, bawal na dare. Truth na lang. Ianne, ma hal mo pa ba si Nate?" nagulat ako sa tinanong. Mahal ko pa ba siya? Mahal ko pa ba siya? OO? HINDI? SIGURO? EWAN? Oo? Oo... OO ang sagot ko. Kinuha ko agad 'yung baso ng alcohol at ininum ng diretso. "ang KJ!" medyo nahihilo na ako, lumalabo na din 'yung paningin ko. hindi kasi a ko sanay uminom at ngayon lang ako uminom ng alcohol ever. Ganito pala ang feeli ng, ang init. Naghiyawan sila at nagkantyawan. Hindi ko na magets nangyayari sa paligid ko, um iikot na din 'yung paningin ko. "eto na kabayaran sa paghalik mo sa pisngi ko" boses na lang ni Art ang naintind ihan ko at parang lumapit siya sa akin.

Naramdaman ko na lang... Nagdikit ang mga labi namin. "in his face situation" BLACK OUT. "Gomenasai, Ianne" huh? Sino 'yun!? Chapter 9o: Pagdilat ng mga mata ko, nasa bahay na ako. "buti naman gising ka na" napatingin ako sa right side ng kwarto kung saan nang gagaling 'yung boses ni Art. "ikaw ba 'yung..." "'yung?" "nag 'gomenasai'?" tinignan niya ako ng nagtataka. Parang hindi alam kung ano 'y ung pinag sasasabi ko. umiling na lang ako para sabihin na wala lang 'yun. Uupo na sana ako ng biglang sumakit ng sobra 'yung ulo ko, nahihilo pa ako. "aray" napahawak ako sa ulo ko na sumasakit at napahiga ako kaagad. Sobrang saki t ng ulo ko, parang iniipit ng dalawang screw sa magkabila. Sobrang sakit. Lumapit kaagad sa akin si Art at inalalayan ako. "may hangover ka pa, pahinga ka lang" tumingin siya sa mga mata ko, nagkatitigan kami. Medyo nailang ako kasi nakatitig talaga siya sa akin kaya naman tumingin ako sa ibang direksyon. "b-bakit ba?" sabi ko habang kinakabahan at nakatingin sa ibang direksyon. "ano?" "b-bakit...ang bait mo sa akin?" natotouch na kasi ako sobra. Parang bigla siyan g bumait. Nagkaroon ako ng kasakasama kahit na nawala si Nate sa akin. "kailangan mo kasi ako..." tumayo siya sa pagkakaupo niya. "you think I need you?" nakatingin na ako sa kanya nun. Pinihit na niya 'yung do or knob at binuksan 'yung pintuan. "I don't think, I KNOW" napangiti ako sa sinabi niyang 'yun. Aalis na sana siya ng bigla ko siyang tawagin. Tumingin siya sa akin na mukhang ready na ready ng l umabas ng kwarto. "thank you" nakangiti kong sabi. Bigla siyang umalis at sinara 'yung pintuan. Parang nagulat siya sa sinabi kong thank you. What's with him? Being weird again? Kinabukasan. May lumapit sa akin na kabatch namin. Si jake, he was smiling habang naglalakad papunta sa akin.

"akala ko 'pag wala na kayo ni Nate, pwede na ako. mukhang nagmove on ka kaagad at ang infamous Art naman ngayon" hindi ko alam kung insulto ba 'yun o complimen t. Pero parang nakakainis 'yung tono ng pananalita niya. Hindi ko siya pinansin at tumuloy lang ako sa paglalakad. Napansin ko naman na hindi nakasunod sa akin si Art at paglingon ko, nagulat ako ng nakaupo na sa lapag si Jake at mukhang duguan 'yung ilong. Lumapit sa akin s i Art tapos inakbayan ako para palakarin. Hindi ko maiwasang tumingin sa likod at tignan si Jake na nakatingin sa amin na parang galit na galit. "sinuntok mo siya?" tanong ko sa kanya. medyo nakatingala ako kasi matangkad siy a tapos ang lapit namin sa isa't isa. Nakaakbay nga kasi siya. "sinuntok ko nga ba siya?" napataas kilay ko nun. "bakit?" tumingin siya sa akin. "bakit nga ba?" naiirita na ako sa mga sagot niya. Tinanggal ko 'yung kamay niya ng nakaakbay sa akin. "'wag mo sagutin mga tanong ko ng tanong din" Pinatigil niya ako sa paglalakad at hinawakan niya 'yung mukha ko. kinabahan na naman ako. nakita ko mga labi niya, NO. ayoko... ayokong halikan niya ako ulit. Palapit siya ng palapit sa akin. Lumalayo ako pero hawak niya mukha ko, napapiki t ako at naghihintay na lang ng mangyayari ng... "kailangan mo kasi ako" napadilat ako. nauna na siyang maglakad sa akin. Wait. Was I expecting for a kiss? Chapter 92: Hanggang ngayon, pinag iisipan ko pa din kung ano nga ba nararamdaman ko. Humiga ako sa kama at niyakap ng mahigpit 'yung unan ko. iniisip ko. iniisip ko. ano nga ba ang nararamdaman ko. Akala ko ba matutulungan ako ng ramdam kita? Mas lalo lang ata niya ako pinaisip kung ano nararamdaman ko e. kainis naman. Naghuhugas ako ng pinggan ng marealize ko na may kulang. Tinignan ko 'yung kamay ko, 'yung kanang kamay ko. may kulang sa kamay ko, sa mga daliri ko. di ba dapa t may kumikintab na nakasuot sa daliri ko? pero bakit... Nawawala 'yung singsing?! Napahanap ako ng wala sa oras sa kusina. Halos magulo na buong kusina sa paghaha nap ko. asan 'yung singsing!? O.o "anong ginagawa mo?" napatigil ako sa paghahanap ng makita ko siya na nakatayo s a may pintuan. "kasi... nakita mo ba 'yung..."

"'yung?" lumapit siya sa may ref at kumuha ng tubig. "'yung singsing..." napayuko ako. nakakahiya kasi. I'm moving on but i'm looking for something that won't let me move on. Ang gara. "bakit? Nawawala?" tumingin ako sa kanya na nakaupo sa upuan sa tapat ko. nakati ngin lang sa akin. Tumango ako. Tumayo siya kaagad at hinila ako palabas ng bahay. Hinila lang niya ako hanggang sa tumigil kami sa may garahe ng bahay niya. Tinaas niya 'yung parang harang at nashock naman ako kasi may motor pala siya. Sinakay niya ako ng walang pakundangan sa motor at sumakay na din siya sa likod ko. syempre, siya nagmaneho, malamang. Hindi naman ako marunong mag motor. Wala akong ideya kung saan kami pupunta. Nakakailang pa kasi para siyang nakayak ap sa akin, nasa likod ko kasi siya, para akong bata na nakasay sa motor. Ganun. Ang bilis ng pagpapatakbo niya at di ko namalayan, nasa SM na pala kami. Pagkaba ba na pagkababa niya sa motor. "wala kang tsinelas?" KAMUSTA NAMAN 'YON! Ngayon lang niya narealize!? "ngayon mo lang narealize!?" medyo nag iinit na ulo ko nun. Masyado kasing nagma madali e, 'yung tsinelas ko nasa kwarto ko. "ano ba gagawin natin dito? Gabi na oh, umuwi na tayo" parang natigilan siya at nag isip. "hindi, tara" nanlaki naman mata ko ng buhatin niya ako sa likod niya. Piggy rid e back. "ibaba mo ako!" pinapalo palo ko 'yung likod niya habang naglalakad siya. "oi ano ba. Nakakahiya!" galaw pa din ako ng galaw, kumakalas sa pagkakabuhat ni ya sa akin. Nakakahiya. Nakatingin sa amin 'yung mga tao! Naglalakad lang siya na parang namamasyal sa buwan. Super casual, parang walang nagtitinginan na mga tao sa amin. Ang slow mag lakad, nakakahiya! "Art naman..." hindi niya ako pinapansin. Feeling ko umaakyat na lahat ng dugo k o sa kahihiyan. Para kasi akong bata na buhat buhat ng tatay sa isang park. Wala pa akong tsinelas. Yinuko ko na lang 'yung mukha ko sa may balikat niya para makaiwas sa tingin ng mga taong matalas ang tingin sa aming dalawa. Isang salita lang ang naiisip ko habang nakapikit at nakayuko. NAKAKAHIYA. Nakakahiya. nakakahiya. Nakaka-

"andito na tayo" binaba niya ako sa harap ng unisilver. 'yung unisilver kung saa n bumili si Nate ng singsing para sa akin. "ano-" without saying a word, hinatak niya ako papasok at lumapit sa isang sales lady. Saleslady na familiar sa akin. AHA! Siya 'yung nag entertain sa amin ni Nate last year! Ngumiti siya ng makita ako, o dahil kay Art? 'di kasi ako sure kung sino tinitig nan niya e. ako ba o si Art, may pagka banlag kasi. HAHA. "pinaka mahal na singsing" napatingin ako kay Art with my nanlalaki na mata. "oi, anong pinaka mahal na singsing!?" hindi niya ako pinapansin, nakatingin lan g siya sa kawalan. "sir, eto po oh" pinakita nung saleslady 'yung parang couple ring na sobrang gan da. As in, ang ganda ganda. Silver siya na may mga bato, sobrang kumikintab. Nak akatuwang tignan. "bakit dalawa?" "ai, akala ko-" "hindi sige. Magkano 'yang dalawa?" "ang isang diamond eternity ring in Platinum ay 18,ooo. Bali kung dalawa 'yun... " "36k" nanlaki mata ko. 36 thousand!? Dalawang singsing, 36k na!? pang tuition na 'yun ah? "ang bilis ah. So ano sir?" hindi ko alam kung saan ako titingin. Kay Art, sa sa leslady o sa singsing. Shet. Inaakit ako. "sige, 'yung dalawa" "ANO!?" hindi ako pinapansin ni Art, binigay niya 'yung parang credit card ni ya at kinuha na niya 'yung dalawang singsing. Lumapit siya sa akin na parang aakmaing yakapin ako. naramdaman kong hinawakan n iya 'yung kamay ko. kinabahan ako at parang hindi ako makahinga. Unti unti niyan g nilalagay 'yung singsing sa daliri ko habang binubulong sa akin ang mga salita ng... "kalimutan mo na siya, andito na ako" Saktong pagkasuot niya ng singsing sa daliri ko ay dumampi mga labi niya sa pisn gi ko. DUGDUG. DUGDUG. [548 heartbeats! :))] Chapter 93: Parang nagtanim ng bomba 'yung labi ni Art sa pisngi ko. Hinawakan ko 'yung part na hinalikan niya. Parang ang init ng pakiramdam, parang nararamdaman ko pa din 'yung halik niya sa pisngi ko. Napatitig naman ako sa singsing na binigay niya. Ang sobrang mahal na singsing a

t sobrang makintab. Grabe, para niya akong inaakit sa kakintaban niya. Sobrang n agniningning. Nakakatuwang tignan. Napaisip naman ako kung bakit. Bakit niya ako binili ng ganito kamahal na singsi ng. TOK TOK TOK TOK Bumukas 'yung pinto at nagpakita ang isang Art na may hawak na kwintas. Inabot n iya sa akin 'yung kwintas na nakalagay 'yung isang singsing na katulad nung sa a kin. "ano 'to?" nakatingin ako sa kanya habang hawak hawak ko 'yung kwintas. "isuot mo sa akin..." sumunod naman ako at sinuot sa kanya 'yung singsing. "b-bakit ba... bakit mo ako binili ng singsing?" umupo siya sa tabi ko. hinawaka n niya 'yung kamay ko at tinignan 'yung singsing. "eto unang pagkakataon na bumili ako ng singsing para sa isang babae" parang ino bserbahan niya ng maigi 'yung singsing. "bagay sa'yo" kinabahan naman ako sa sinabi niya. Nakakainis 'tong nararamdaman ko. lagi na lang akong kinakabahan kapag kasama siya. Naiilang ako. Nilapit niya 'yung kamay ko sa mukha niya at nagulat ako ng halikan niya 'yung k amay ko. "ganito pala ang feeling..." "ng ano?" tumayo siya bigla. "wala" umalis siya ng kwarto at iniwan akong parang may after shock sa nangyari. Anong nangyayari kay Art? Anong nanyari sa Art na nakilala ko dati? Anong nangya ri sa Art na emotionless? Anong nangyari sa Art na masungit? Anong nangyari? Bakit biglang nag iba? Dumating ang Monday at sobrang busy na ng mga tao dahil mag Christmas Party na k ami next week. Ako, nakaupo lang sa desk habang nagsusulat ng mga notes. "ai ang ganda naman ng singsing mo!" umupo sa tabi ko 'yung kaklase kong babae a t hinawakan 'yung singsing. "ang ganda! Kaya lang parang familiar. Nakita ko na 'to somewhere. Sino nagbigay ? Ang mahal siguro nito" hindi ako makapag salita. "uh... wala. Basta" "nako ah! Yieee. Pahiram nga pala salamin" binigay ko sa kanya 'yung salamin at nagtaka naman ako sa reaksyon niya. Ewan ko ba kung nagpopose siya sa harap ng s alamin, natatakot siya sa nagrereflect sa salamin or what. Tumingin siya sa kamay ko tapos tumingin ulit sa salamin. Paulit ulit niyang gin awa 'yun hanggang sa nakakita ako ng ngiti sa mga labi niya. "oh eto na salamin. Thanks!" tumayo siya kaagad na parang ang saya saya niya. Wh at's with her?

Pagkaalis ng kaklase ko, nagulat ako ng umupo si Art sa tabi ko. medyo kinabahan pa ako nun kasi-agh. Ewan ko ba. Nagkunwari na lang ako na nagsusulat ng notes at hindi ko siya ganun napansin. N agulat ako ng hawakan niya 'yung kamay ko, as in crossed fingers kami. "a-anong ginagawa mo?" nauutal kong sabi. Sovbrang lumakas pagkabog ng dibdib ko . para ngang hindi ako mapakali e. "gusto ko lang hawakan kamay mo" Chapter 94: Naisipan kong magcomputer at pumunta sa website ng school namin. Pagload ng site , nagulat ako kasi may nakita akong school forum. As in, forum ng mga estudyante ? Ang galing! Umaasenso na school namin! Moderators: (dulcetsnicker, reesegrey) Clinick ko 'yung school forum tapos talk about it then pagkaload na pagkaload nu ng page, may pumukaw ng atensyon ko. ang thread na nagngangalang... THE BREAK UP posted by .L. 1746 replies 25977 views kinabahan ako bigla. Parang may something dun sa title. Pagkaclick ko ng link na 'yun, ang bilis at lalo akong kinabahan sa nabasa ko. .L. Sweet, loving, caring, unpredictable... Any cheesy word may come up to describe Ianne and Nate-a famous couple in our school broke up a few days ago Many students were shocked about what happened. No one knows what came to them that ended into the break up. An engaging couple suddenly became strangers resentful of each other. So what happen? Who broke up with whom? What was the reason? Interesting? Let's talk about THE BREAK UP. Reply #1386: danicarose12 I want Ianne, I want Art, I want Nate Ewan ko. ok lang sa akin na kay Art na siya pero... NAG GGIRLFRIEND BA SI ART!? Reply #1387: princessneon I hate Nate! :| Reply #15o9: jhang01 I don't hate Nate but I dislike him na. Reply #1516: Maqi Babae ako kaya kampi ako kay Nate-este kay Ianne. Sana magreply siya or sila para malaman natin ang tunay na nangyari.

Reply #1517: fair_quinn Ipupusta ko buhok ko! Mahal pa din ni Ianne at Nate ang isa't isa! Reply #1581: shinigami08 Siguro nga mahal nila isa't isa. Maybe wala talagang 3rd party and all? Maybe complicated lang talaga mga nangyayari sa kanila. Reply #1587: regiereg Ang weird lang e. famous couple sila pero walang nakakaalam kung bakit sila nagb reak. Famous people but mysterious lives. HAHA Reply #1688: yancadx_23 @Ianne If ever nababasa mo 'to. Explain naman po. Reply #1745: angelic_cupid Nate is like my boyfriend. Unpredictable guy. Super. Hindi ko alam kung ano ba ang mafifeel ko. kung matutuwa, malulungkot or what. Clinick ko ang reply button at nagsimulang magtype. Ianne nga pala. I don't wanna talk about this. No third parties and all. Hindi kami ni Art and I don't know if Nate and Irene is together. Thanks nga pala at halos lahat kayo nasa panig ko but I don't really need that. Hindi ko kailangan ng kakampi kasi wala naman talaga akong kaaway. About sa tanong niyo: Oo, mahal ko pa din si Nate, mahal na mahal ko pa din siya. At sobrang miss ko n a siya. @NATE: If ever you're reading this. I love you so much and I want you to be mine again. Posting... BLACK OUT. "woah!?" nagulat ako kasi biglang pinatay ni Art 'yung avr. "ano ba Art! Hindi mo ba nakikitang nagcocomputer ako? bakit mo pinatay 'yung av r!?"

Lumapit siya sa akin at hinarap niya ako sa kanya. "simple lang..." tumayo siya at umupo sa upuan pero kaharap ko pa din siya. He l ooked at me with his plain blank boring look. "nagseselos ako" Chapter 95: Christmas Party. I should be in our school playing games, eating delicious foods and exchanging g ifts but i'm here stuck with Art. OO! Hindi ako nakapunta ng Christmas party dahil kay Art. Nakakairita lang e. an o dahilan? Kasi ang dahilan niya... "nagseselos ako kay Nate" Yea. Ewan ko kung anong connect ng pagpunta ko sa Christmas Party sa pagseselos niya kay Nate. Hindi naman ako tanga para hindi mahalata ang mga bagay bagay. Pero parang ang g ara naman kung gusto nga talaga niya ako pero mahal niya si X. what the heck di ba? "saan ba tayo pupunta?" kanina pa kasi kami nakasakay sa motor niya. Ayaw niya k asi magsalita simula ng hilahin niya ako at pasakayin sa motor niya. Thank God m ay tsinelas na ako. HAHA. Nagtaka naman ako kung bakit sa isang bahay na parang mansion na nag ngangalang F.A. Generation kami tumigil. Sobrang laki ng bahay, nakakamangha. Hinila niya a ko papasok ng napaka laking gate, at nagulat ako sa dami ng mga batang naglalaro sa parang playground. "ano 'to?" hinila niya ako papunta sa may entrance at nagdoorbell. Pagbukas ng p intuan, may isang magandang babae na nasa mid 3o's ang nakatayo sa harap namin. Ngumiti siya at pinapasok kami. Pag pasok namin sa bahay. SOBRANG LAKI! Grabe. Nakakamangha 'yung kalakihan nito . Ang weird lang, napupuno ng mga bata 'yung loob. Takbo dun takbo dito, weird p ero ang cute nila! "mabuti naman nakabisita ka dito Art, namimiss ka na ng mga bata dito. Si Xiara nga pala, kamusta na siya?" ang ganda naman ng boses nitong babaeng 'to. "bumalik na sa ibang bansa, sorry ngayon lang ako nakabisita. Andito ba si Art?" napatingin naman ako with super taas kilay, anong pinagsasasabi niya!? Hinahana p ba niya sarili niya!? "oo, andun siya sa pinaka taas. He's waiting for you" tumango lang si Art tapos ngumiti 'yung babae sabay hatak sa akin ni Art. Bago pa man kami nakaalis ng tul uyan sa 1st floor, may nakita akong nagcaught ng attention ko. Hindi ko alam kung imagination ko ba 'yun o hindi pero may nakita akong picture ng dalawang bata. Isang kamukha ni Art at isang kamukha ni Xiara.

Hingal na hingal ako pagkaakyat namin sa taas. Paano ba naman, umakyat kami sa h agdanan, 4th floor. FOURTH FLOOR!! Amp! Naglakad kami ng dahan dahan at dahan dahan din niyang binuksan 'yung nag iisang pintuan sa 4th floor. Bago pa man mabuksan ng todo 'yung pintuan"kuya!" medyo nabigla ako ng may maliit na bata ang yumakap kay Art. Nakakatuwa lang e, hanggang waist line lang kasi ni Art 'yung bata. "namiss kita kuya" napapatulala naman ako dahil sobrang cute nung bata na nakaya kap kay Art ngayon. Umiiyak nga siya e, parang lalong naging cute. "ako din" napatingin ako kay Art at nashock naman ako ng sobra sobra ng nakita k o siyang naka :) OO! Nakangiti siya! OMG!!! Si Art? Nakangiti? OMG talaga. Grabeee~ Anong ginawa nung bata at paano niya napangiti si Art? Feeling ko nananaginip ak o! "anong tinitingin tingin mo d'yan?" bumalik naman ako sa mundo ng nakita kong na katingin silang dalawa sa akin. "ah, wala" pumasok kami sa loob ng kwarto. Umupo ako sa may upuan sa tapat ng ka ma habang umupo naman si Art at 'yung bata sa tapat ko. "sino 'yan kuya?" tinuro ako nung bata, ngumiti na lang ako sa kanya. "Si Ianne 'yan. Bago mong ate" bumaba 'yung bata sa kinauupuan niya at lumapit s a akin. Hinawakan ng maliliit niyang mga kamay 'yung hita ko. "ate ba kita? Mabait ka ba?" WAAAAAAAAAAAAH! Ang cute niya! O.o Sinama ni Art si Art liit sa playground. Umupo lang ako sa swing habang nanonood sa kanilang dalawa. Ang cute nilang dalawa. Lumapit sa akin si Art liit ng tawa ng tawa at hinila ako para tumayo. "habulan tayo!" so no choice naman ako. naghabulan kami. Naiilang ako kasi nakik ita kong nakangiti si Art. Hindi ako sanay. Para akong tumitingin sa isang Mona Lisa na may kilay. Nagulat na lang ako ng lumapit at kumapit sa akin si Art liit at lalo naman akon g nagulat ng tumakbo papalapit sa akin si Art. Ang bilis ng mga pangyayari, napa higa ako sa sobrang lakas ng impact. Tawa ng tawa si Art liit, pati ako natawa n a din pero ang ikinagulat ko sa lahatTumawa si Art. oo. as in ganito--> =)) =)) as in Laugh Out Loud!

napatigil ako sa pagtawa ko at napatitig sa kanya habang tumatawa siya. Nakakabi gla lang kasi hindi ko pa siya nakikitang tumatawa. Ganun pala ang pagtawa niya. Ganun pala 'yung tono ng tawa niya. Lalaking lalaki pero malumanay at parang mahinahon na tawa. Nakakatuwa kasi nawawala na 'yung m ga mata niya kasi lalong sumisingkit.

Sa itsura niya, parang ang tagal na niyang hindi tumawa. Parang natutuwa siya ka si tumatawa siya ngayon, nakakatuwa siyang tumawa. Parang ang laking fulfillment ang makita si Art na tumatawa at masaya. Tumigil siya sa pagtawa at dun ko lang narealize na magkalapit na mga mukha nami n. "bakit?" ngumiti ako at parang nangingiyak dahil sa nakita ko. ang laking fulfil lment talaga nito. "masaya ka na" Umupo siya at tumingin sa taas. Pumikit siya at tumingin sa akin na nakahiga pa din dito sa damuhan. "siguro nga" sabay ngiti. OMG ART. Ikaw ba 'yan? Chapter 96: Naisipan ni Art-este namin na magstay muna sa F.A.Generation. Medyo gabi na din kasi kaya matutulog na muna kami dito. 11pm na. Napatulog na ni Art si Art liit. Inaya ko si Art na lumabas muna, magpa hangin. Maganda din kasi ang view sa labas, malaprobinsya at ang daming puno, an g sarap pa tapakan ng mga damo dun tapos ang ganda ng stars sa taas. "Art..." tumingin siya sa akin habang nakahiga kaming dalawa sa damuhan. Parang hinintay lang niya ako ituloy 'yung sasabihin ko. "may tatanong lang ako sa'yo, 'wag ka sana magagalit" ngumiti siya. Parang may k umalabit sa t'yan ko ng makita ko na naman 'yung ngiti niya na parang walang pro blema. Na parang walang iniisip. "a-ano.. kasi. Bakit... bakit nung ano. Nung... sa play..." hindi ako makatingin sa kanya. Medyo naiilang kasi ako, naalala ko kasi dati nung una ko siyang naki tang ngumiti. Dun sa the demon and the maiden. Nung sinabihan ko siya na hindi s iya nakakatakot. "ngumiti ako nun?" napatingin ako sa kanya na nakatingin sa akin. Bumlis tibok n g puso ko, tumingin ako sa ulit sa mga bituin. "oo?" tumingin ako sa kanya sa dulo ng mga mata ko. Nakangiti na naman siya. Ano ba 'yan, pangiti ngiti na lang siya ngayon ah. "para kasing..." parang nag aalinlangan pa siyang sabihin sa akin 'yung dapat na sasabihin niya. "ewan, may pwersa kasing tumulak sa akin para ngumiti. Nun ko lang kasi ulit nar amdaman na... hindi pala ako nakakatakot" sabay tawa niya. Natatawa ako, tumataw a kasi siya e. ang gara lang, hindi pa din ako sanay. "anong ibig sabihin na hindi ka pala nakakatakot?" umupo siya sa may damuhan sa tabi ko. "baket interesado kang malaman?" "wala lang" nakangiti ako sa kanya nun. Habang nag uusap kami ngayon, parang nap aka close namin. Sobrang close. "napatay ko kasi pinaka importanteng tao sa buhay ko" nanlaki mata ko.

"ano?" "napatay ko nanay ko sabi ng tatay ko. Kinasuklaman ako ng tatay ko at turing ni ya sa akin demonyo. Grabeng pasakit naramdaman ko nun. Lagi akong umiiyak at lag i na lang akong malungkot. Kumampi pa ang photographic memory ko sa tatay ko. Hi ndi ko malimutan lahat ng pasakit na ginawa ng tatay ko sa akin. Muntikan pa ako ng mamatay nun. 4 years old ako nun. 2 years akong nagtyaga sa lahat ng sakit. N ung 6 years old ako, natuwa ako ng mamatay 'yung tatay ko sa harap ko. Binaril s iya, kinatuwa ko 'yun talaga kasi sa wakas, tapos na lahat. Pero dahil sa photog raphic memory ko, lagi kong naaalala 'yung nangyari sa tatay ko. Para akong hina habol ng memorya ko. Ginawang orphanage ang bahay namin at ito 'yun, F. A. Gener ation" nagulat ako dahil sa sobrang dami ng sinabi ni Art. Parang nakakagulat dahil sob rang dami ng sinabi nya. Nalungkot ako at naawa sa kanya. Naaawa dahil sa nangya ri sa kanya, parang gusto ko na nga din umiyak. Kung ako 'yun, hindi ko makakaya 'yung ganung sitwasyon. "eh.. bahay niyo 'to?" "oo. Ako unang ampon ng F. A. Generation dahil nga bahay namin 'to. 'yung babae kanina, tita ko 'yun. Dumami mga bata dito sa F. A. G., pero wala akong kinausap ni isang bata kasi natatakot ako na matakot sila sa akin. Hindi ako nagpapakita ng kahit na anong emosyon kasi ayokong may makaalam na mahina akong tao. Kinaya ko 'yun hanggang maging 1o years old ako. Dun dumating sa buhay ko si Xiara" "at siya unang taong nag approach sa'yo?" tumango siya. Tumingin siya sa akin pe ro hindi ko maaninag mukha niya dahil sa sobrang dilim na ng paligid. "nalaman ko na may kwenta pa pala buhay ko dahil sa kanya. Siya nagturo sa akin kung paano ulit magsaya. Kung paano ulit mabuhay, kung paano ulit maging bata. M aging normal na tao" "kaya pala minahal mo siya" "15 years old siya ng ampunin siya ng mag asawang amerikano. Dahil dun, gumuho u lit mundo ko, nawalan ulit ako ng dahilan maging masaya. Nawala si Xiara sa buha y ko dahil dun. Nag 14 years old ako ng maisipan ko na mag aral sa school natin ngayon. Para tulungan ko sarili ko na maging normal, pero hindi ko kaya. Hindi k o naramdaman ang pagmamahal na gusto kong makuha, hindi ko naramdaman 'yung kasi yahan na gusto ko makuha. Aalis na sana ako pero nung naging demon ako sa play. Nakita kita. Nakita ko na may pag asa pa ako. Na kaya ko pa ding maging masaya d ahil andyan ka pa" "pero bakit ako?" "ikaw kasi nag iisa na kinausap ako na hindi ako gusto, na kinausap ako na walan g hinihinging kapalit" "ganun?" "oo" nakaramdam ako ng tubig na pumatak sa kamay ko. Nagulat ako dahil galing pa la 'yun sa mga mata niya. Napaupo ako kaagad at tinignan siya na pinupunasan 'yu ng luha niya. "Nakakah-" Niyakap ko siya.

Siguro nagulat siya sa ginawa ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa susunod pero niyakap ko siya at hinayaang umiyak. Parang ang gusto ko ngayon, ako muna maging dahilan ng kasiyahan niya. Ako muna ang bahala sa kanya. Ako muna ang mag aalaga sa kanya. Ako muna. KULOG KULOG napatingin ako sa taas at pumatak sa pisngi ko ang kauna unahang patak ng ulan n ung gabing 'yun. Malungkot ang langit. Kasing lungkot ni Art ngayon. Chapter 97: He changed. Art changed, for the better... I guess. Napapansin ko kasi sa kanya na pala ngiti na siya sa akin. As in 'yung parang ma bait na ngiti at hindi tulad ng ngiti niya dati na parang laging may masamang bi nabalak. Parang nawala din 'yung black aura sa paligid niya. Mukhang naging approachable at nagkaroon na ng emosyon 'yung mukha niyang laging :| ang makikita dati. Napatingin ako sa kanya habang naghuhugas siya ng pinggan. Feelin ko talaga para ng hindi siya si Art na nakilala ko dati na parang wala lang sa mundo. 'yung par ang design lang. "tinitingin tingin mo d'yan?" pero kahit na nagbago na siya. MASUNGIT PA DIN SIYA! :| Dumating ang Monday. "kayo ba ni Art?" karamihan ng mga nakakasalubong ko pagpasok ko, 'yan ang tinatanong. Syempre lag ing hindi ang sagot ko kasi hindi naman talaga kami. Pero ano bang naisip nila a t 'yan ang tinatanong sa akin? Pagpasok ko ng room, parang pinagkakaguluhan ng mga tao ang isang bagay sa may l ikod. Nilagay ko 'yung bag ko at naupo. Naghihintay ako ng oras ng nagsilapitan ang mga tao sa paligid ko at isinama nila si Art at pinatabi sa akin. "so tell us, what's with the ring kung hindi nga talaga kayo?" "oo nga, parehas na parehas" "parang couple ring!" "no! More like an engagement ring!" "Ianne and Art? Mind to explain?" napalunok ako ng wala sa oras sa mga panahong ito. Para akong nasa hot seat kahi t malamig naman ang inuupuan ko. Tumingin ako kay Art na parang naiirita na din

ang mukha. "kung sasabihin ko ba ang totoo lalayo na kayo?" nagsilapitan ang mga mukha ng m ga tao kay Art. Ako napatingin sa kanya. Nakatingin siya sa akin na parang sinas abi niya na ako ang bahala. Tumayo siya at hinatak ako patayo din. Nag atrasan 'yung mga kaklase ko at naghi hintay ng sagot. "so ano na Art?" nakita kong huminga ng malalim si Art at ready ng magsalita. "WALA KAYONG MGA PAKIALAM SA AMIN!!!" hinatak ako ni Art at kinaladkad niya ako palayo sa classroom. "ui saan t-tayo pupunta?!" halos tumatakbo na din siya habang kinakaladkad niya ako. Umalis kami ng building namin. Naglakad na siya ng medyo mabagal pero hawak hawak pa din niya 'yung kamay ko. Halos wala ng estudyante sa grounds dahil mag sisimula na din 'yung klase. Kaya naman nagtataka ako kay Art kung bakit niya ako sinama dito e magsisimula na nga ang klase. Naglakad kami hanggang sa makarating kami sa isang part ng school na prohibited ang mga estudyante. Isang part ng school na hindi ko pa nakikita. "bawal tayo dito" hinigpitan niya hawak sa kamay ko ng maramdaman niya na umatra s ako ng kaunti. "masarap gawin ang bawal" hinatak niya ako at pagpasok namin sa parang maliit na kweba. SHT. Ang ganda! Parang ang laking garden nito at puno ng mga puno sa paligid. Sobrang hangin at ang ganda ng paligid. Parang nasa probinsya lang kami. Parang wala kami sa schoo l. "dito ako madalas, kapag naiirita na ako sa mga tao sa school" umupo siya sa dam uhan. Ang sarap ng simoy ng hangin. Nakakatuwang mag day dreaming. Pero parang f amiliar 'tong lugar na 'to... "anong iniisip mo d'yan?" kumabog ng malakas 'yung dibdib ko. OMG. Sabi na e. familiar nga 'to. "ui Ianne?" napaupo ako sa tabi ni Art. Tumingin ako sa paligid. Tama. Eto nga 'yun. "eto nga 'yun..." "ha?" napatingin ako kay Art at parang nagulat siya sa nakita niya. Oo, lumuha na naman ako. Lumuluha na naman ako dahil nakita ko na naman 'tong lu gar na 'to. Itong lugar na 'to... "sa panaginip ko"

Chapter 98: "tungkol na naman ba sa kanya?" naiiyak na naman ako. Naiiyak na naman ako dahil sa kababawan ko. Naiiyak na nam an ako dahil hindi na ako makapag move on. Naiiyak na naman ako dahil naaalala k o na naman siya. Naiiyak na naman ako dahil sa kanya. Lumapit sa akin si Art ng sobrang lapit ay niyakap ako ng mahigpit. Niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit habang umiiyak ako. Para akong bata. Ba tang tanga. Batang nawawala at si Art naman ang nakakita sa batang tanga na nawa wala. "shh... 'wag ka na umiyak" yakap yakap pa din ako ni Art ng mahigpit. Iyak pa di n ako ng iyak. Naiinis na ako sa sarili ko. Bakit ba hindi ko magawang mag move on? Bakit ba hindi ko magawang iba na lang mahalin ko? Bakit ba hindi ko magawan g makalimutan si Nate? kasi mahal ko siya. Siya ang first love ko. Siya din ang tinuturing kong true love. Siya ang lahat s a akin. Pero bakit ba nagkakaganito. Bakit? Ilang minuto din ang nakalipas at tumahan na ako sa pag iyak. Tumigil ako sa pag iyak pero hindi pa din tumitigil 'tong puso ko sa pagsakit. Tuwing siya na ang pinag uusapan. "Ianne..." tumayo ako para umalis na pero hinawakan ako ni Art sa kamay. Tumingi n ako sa kanya na nakatingin din sa akin. Parang may awa sa mga mata niya. Awang hindi ko maintindihan kung bakit ganun. "bakit?" matagal din kaming nagkatitigan. Halos 'yung hangin na lang ang maririn ig sa katahimikan namin. "Gusto ko sa pasko, masaya ka na...ulit" umalis na ako at hindi ko na siya inint indi. Iniwan ko siyang nakaupo dun. Siguro nga it's not the time para makipag us ap kahit kanino. Ang gusto ko lang kasi ngayon, kausapin ang taong nagbibigay ng sakit sa akin. Kausapin ang taong hindi ko makalimutan. Kausapin ang taong nagp apatibok pa din ng puso ko. Kausapin si Nate. Pumunta ako ng room ni Nate pero wala siya dun. Wala na akong balak mag stay sa classroom dahil completion of requirements na lang naman ngayon before mag Chris tmas break. Napagdesisyunan ko na lang na umuwi. Nawawalan na din kasi ako ng gana pumasok. Pagkauwi ko, naisipan kong pumunta sa bahay nila Nate. Ano na kaya itsura nun? I lang months na din akong hindi nakakapunta dun. Malayo pa lang, natatanaw ko na ang bahay nila Nate. Naiiyak ako pero pinipigila n ko. Habang papalapit ako ng papalapit, lalong bumibigat 'yung loob ko. Lalo ak ong naiiyak, hindi ko na masyadong mapigilan kaya naman may tumulo na luha sa ma ta ko. Nagulat ako. Kinabahan ako ng sobra ng may nag over take na lalake sa akin. Oo, Si Nate 'yung nasa likod ko kanina na ngayon ay nasa harap ko na. Hindi niya ako pinansin, hindi niya ako pinapansin at parang hindi niya talaga ako pinapansin. Naluluha na naman ako dahil ngayon ko lang ulit nakita ang likod ni Nate ng mal

apitan. "Nate..." tinakpan ko kaagad 'yung bibig ko. Nagulat ako sa sinabi ko. Kainis, b akit ko ba nasabi 'yung pangalan niya. Napatigil ako sa paglalakad ng tumigil siya sa paglalakad. Ilang minuto din kami ng ganun, ni hindi siya lumilingon sa akin. "ano kailangan mo?" gininaw ako sa boses niya. Ang lamig. Sobrang lamig ng boses niya. Para siyang nagtatanong sa isang bata na pulubi. Hindi ako nagsasalita. Pinili kong maging tahimik dahil ayokong marinig niya ang garalgal kong boses dahil sa pagpigil ko sa pag iyak ko. Mahirap pala ang ganit o. Mahirap pala mahalin ang taong nawala sa'yo. "hindi ka ba sasagot?" hindi pa din ako nagsasalita. Hindi pa din siya lumilingo n sa akin. Naiiyak na talaga ako. Pinipigil ko pero nagsisimula ng magsilabasan 'yung luha ko. "ano ba Ianne?" paglingon na paglingon niya. Dun ako nagbreak down. Dun ako umiy ak ng tuluyan. "m-miss n-n-na kita" iyak ako ng iyak sa harap niya. Napaupo ako sa kalsada dahi l sobrang nanghihina na din 'yung tuhod ko. Nanghihina na ang lahat ng sa akin. Nanghihina na din pati puso ko. "sorry. Hindi ko mapigilan sarili ko. Miss na miss lang kita. Miss na miss na ki ta. Sobra" sabi ko between sobs. Ngayon ko lang nasabi lahat ng gusto ko sabihin . Gusto ko ng ibuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko. Siya at ako lang nam an ako makakaintindi ng lahat. "gusto ko talaga malaman..." tumingin ako sa kanya na nakatayo lang at nakatingi n sa akin. "bakit?" sa bakit na 'yun, dun ko malalaman ang lahat lahat. Sa isang tanong lan g, dun ko malalaman kung bakit nga ba naging ganito. Kung bakit nagkaganito. "sagutin mo ako please" hinawakan ko 'yung pants niya. Para akong nagmamakaawang pusa. Nakakahiya man, ginagawa ko pa din dahil hindi ko na mapigilan ang sarili ko. "'wag mo nga ako hawakan. Para ka ng tanga" hinawakan ko ng mahigpit 'yung pants niya. "please..." "hindi na kita mahal. Umalis ka na nga dito. Naiirita ako pag nakikita kita. Ali s na" nilayo niya sa akin sarili niya habang ako iyak ng iyak. "ano bang gusto mo Nate? Ano ba?" "ang magalit ka sa akin" "hindi ko magagawa 'yun. Mahal kita..." "hindi kita mahal" nilakasan ko ang sarili ko at tumayo ako kahit na nanghihina na talaga ako. "sabihin mo sa harap ko. Sabihin mo ng nakatingin sa mga mata ko. Maniniwala na ako" tumingin siya sa mga mata ko. May galit sa mga mata niya. Parang ayaw na ni

ya ako makita pa. Nakakatakot, "t.ngn. Naman oh. 'wag ka ngang makulit. Hindi na nga kita mahal!" tinulak niya ako at pumasok na siya sa bahay nila. Iniwan niya ako sa labas ng bahay nila na umiiyak. Umiiyak habang nakaupo sa kalsada nila. Gusto ko na lang humiga at hintayin ang kotse na magiging dahilan ng kamatayan k o. Pero wala akong nakitang kotse. Isang kamay ang nakita ko. Isang kamay na nag aa lok ng tulong. Hinawakan ko 'yung kamay na 'yun. Hinawakan ko 'yung kamay na tumutulong lagi sa akin. Hinawakan ko ulit 'yun dahil gusto kong siya ang tumulong sa akin. Pinatigil niya ako sa pag iyak. Naging matyaga siya sa paghihintay sa akin para makarelax. Ilang luha na din ang nawala sa akin sa araw na 'to. Maraming luha ng dahil lang sa iisang lalake. "tama na. Umuwi na tayo" oo, tama na nga. Sa pag uwi ko ngayon. Gusto ko mangyari ang dapat na mangyari. Gusto ko mawala na siya sa isip ko. Gusto ko mawala na siya sa puso ko. Gagawin ko lahat para mawala na siya sa akin. Gagawin ko. Kakayanin ko 'to. Dahil simula ngayon. Hindi na ako iiyak dahil lang sa kanya. Chapter 99: 3 weeks later... buhay pa din ako. Nagawa kong hindi umiyak for 3 weeks. At masasabi kong nag iim prove na ako, lumalakas na ang loob at matatag na ang sarili ko. I'm currently moving on and I think, ilang weeks na lang. Wala na ang lahat ng s akit. At sa 3 weeks na 'yun, nararamdaman ko ang care sa akin ni Art. Parang binibigya n niya ako ng lahat ng atensyon na kinakailangan ko ngayon. i'm really thankful for having Art by my side. Pasukan na ulit the day after tomorrow. Ang bilis ng oras. Natapos na ang Christ mas at New Year. This year, i'm gonna make a new start. This year, i'll be the new Ianne. And this year. I'll seek for revenge. MUAHAHAHAHAHAHAHA joke! Maliligo na muna ako before I end my day. Pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan ng cr.

OMFG. Napatigil siya sa ginagawa niya. Nagkatinginan kaming dalawa. Nanlalaki mga mata ko habang siya ay gulat na gulat ng makita ako na nakatingin sa kanya. Nastock ang mga mata namin sa isa't isa. Lumakas kabog ng dibdib ko ng makita ko na hawa k niya ang bagay na hindi dapat pangalanan. Sinking in sa kokote... "WAAAAAAAAAAAAH!!!" sinara ko kaagad 'yung pintuan at tinakpan ko ang dalawang m ata ko. OMG. OMG. OMG. Nakita ko. Nakita ko. SH.T. Baket pa kasi sa dinami dami ng pwedeng makita, bakit 'yun pa!? OMG!! nanghihina akong tumakbo papuntang kwarto ko. "ano ba 'yan!!!!!" kinatok katok ko 'yung ulo ko para mawala na sa isipan ko kun g ano man ang nakita ko. Ang tanga naman kasi e! Bakit kasi hindi maglock ng pin tuan! Hindi naman kasi ako kumatok. Pero kahit na di ba, kung matalino ka, dapat nilolock mo pintuan kapag may ginagawa kang dapat ay sa private. UGH. Watta scene! Bigla na namang nag pop up sa utak ko 'yung nakita ko. Nag init mukha ko. Umaapo y 'yung katawan ko sa kainitan na nararamdaman ko. Sht. Ano ba 'to.. last na naa alala kong ganito nararamdaman ko nung... nung naghalikan kami ni Nate? OMG. napaatras ako ng wala sa oras ng makaramdam ako ng pag hawak sa balikat ko. Pagl ingon ko, nag init na naman ng sobra 'yung mukha ko ng makita ko si Art na naka topless. Nakatwalya lang siya para takpan 'yung bagay na dapat hindi pangalanan. Nagpop na naman sa utak ko ang nakita ko. Ugh! Bakit pa kasi nakita ko pa 'yun e ! Leche. "oh? Nakita mo lang pinaka tatago ko natutulala ka na d'yan" napatingin ako sa m ukha niya na parang mapula pula pa at parang kakashower lang. Napababa naman ng kaunti 'yung tingin ko at nabighani naman ako sa katawan niya. Ang sexy pala niy WAIT. Bakit ko 'to iniisip!? "s-sira. Wala akong nakita" tumingin ako sa kabilang side para hindi ko na siya makita. Nag iinit pa din 'yung mukha ko. Feeling ko magkakalagnat ako sa sobrang init. "talaga? Eh bakit..." nararamdaman kong papalapit siya sa akin kaya naman umatra s ako ng kaunti. Pero hindi ko inakalang malapit na siya sa akin kaya nahawakan niya 'yung pisngi ko. Napaatras ako lalo kaya naman nahulog ako sa kama. Tumawa siya. Tumawa siya ng malakas pagkabagsak ko sa lapag. Ang saket T___T "'wag ka kasing umatras ng umatras" tawa pa din siya ng tawa. Inalok niya sa aki

n 'yung kamay niya pero hindi ko tinanggap. Sinubukan kong tumayo pero hindi ko makayang tumayo. "ikaw na nga tinutulungan e" labag man sa kalooban kong kunin ang kamay niya, ki nuha ko na din 'to para makatayo na ako. Pagkatayo ko, napalapit ako sa katawan niya. Napaatras ako dahil nag init na naman 'yung katawan ko. Ano ba kasi 'tong nararamdaman ko. Tumingin ako sa lapag. "thanks..." nabigla ako ng kaunti ng hawakan niya 'yung chin ko at itinaas para mag eye to eye kami. Lumakas kabog ng dibdib ko ng lumapit siya sa pisngi ko. "gusto mo bang tulungan ako?" napalunok ako sa sinabi niya. Parang inaakit niya ako sa tono ng boses niya. "a-anong tulong?" lumayo ako ng kaunti pero mukhang napansin niya at nilapit niy a ako lalo sa kanya gamit 'yung kaliwang braso niya. Para na kaming magkayakap a t sobrang lapit na namin sa isa't isa. Nararamdaman ko na 'yung tabs-este abs ni ya. "alisin 'to" ramdam ko pa din 'yung init ng mukha ko. Napatingin naman ako sa tw alya niya na nakapulupot sa bewang niya. 'yan ba gusto niyang alisin? AI TAKTE KA IANNE. Ano ba 'yang pinag iisip mo?! "a-alisin ang?" nangilabot ako ng dumampi ang labi niya sa tenga ko. Napaiwas ak o ng kaunti pero nilapit niya pa din 'yung labi niya sa tenga ko. "ka-L-an ko" halos parang hangin na lang ang narinig ko sa binulong niya. Napata lbog ang puso ko ng yumuko si Art at hinalikan 'yung leeg ko. Nag init buong kat awan ko, lumakas kabog ng dibdib ko at nanghihina na naman ang katawan ko. "t-tek-" nakaramdam ako ng mainit na parang malapot na tubig sa leeg ko. WTH. Om g. La-la-la-laway ni Art 'yun! Tumingin sa akin si Art kasama ang mapupungay niyang mga mata. Inaakit ba talaga niya ako or what? Kasi kung oo, feeling konaaakit na ako. Hinalikan niya ako sa pisngi tapos tumingin ulit sa akin. Hindi ako makapag sali ta, hindi ako makalayo, hindi ko magalaw katawan ko. "ano? Gusto mo bang..." hinalikan naman niya ako sa kabilang pisngi ko. "tulungan ako" nanghihina ako lalo. Tanging ang paghawak na lang ni Art sa bewan g ko ang dahilan kaya nakakatayo pa din ako. Nilapit niya mukha niya sa mukha ko . Magkadikit na ang mga noo namin. "silence means yes... so i'll take that as a yes" and with that. Hinalikan na niya ako sa labi ko. PSHAW PSHEW PSHIW PSHOW PSHUW yehey! bumalik ang sfx! parang may fireworks akong narinig sa puso ko ng magdampi labi namin sa isa't is a.

Ewan ko ba kung ano ang nangyayari sa akin. Dapat lumalayo na ako sa kanya ngayo n. Dapat nasuntok ko na siya ngayon. Pero hindi. Hindi ko ginawa 'yun dahil sa i sang bagay. Mahirap man aminin pero totoo... nasasarapan ako. Tae. Manyak na ba ako?! Dumiin 'yung paghalik niya sa akin. Habang naghahalikan, naramdaman ko na lang n a nakahiga na ako sa kama ko habang nakapatong sa akin ang isang Art na ang tang ing saplot lang ay ang twalya na nakapulupot sa bewang niya. Unti-unti akong nawawala sa mundo at parang napupunta ako sa disney land. Parang ang saya ng feeling, ang sarap sa pakiramdam. Aminin ko man o hindi, magaling n ga talaga siya. Para niya akong inaalagaan sa bawat halik na nakukuha ko galing sa kanya. Hindi ako nasasaktan, I feel so safe. Pinagpapawisan na ako ng sobra. Wala pa din kaming tigil sa paghahalikan ng tang galin niya mga labi niya sa labi ko. Parang hinabol pa siya ng mga labi ko at ay aw pakawalan. Hinaplos niya 'yung pisngi ko at sinimulang halikan 'yung leeg ko. Napapikit ako at pinapakiramdaman ang bawat natatamo kong halik galing sa kanya. Ang sarap sa feeling, ang saya, parang nakakaadik. Ang gulo ng ulo niya. Nakikiliti ako sa buhok niya na tumatama sa pisngi, leeg a t dibdib ko. Naramdaman kong hinawakan niya ng mahigpit 'yung bewang ko. Inakyat niya ako kaya napaupo ako, nakapatong ako sa magkabila niyang hita. Patuloy lang ang paghalik niya sa leeg ko. Nanghihina talaga ako ng lubusan at n ag iinit ng sobra buong katawan ko. Hinalikan niya ako ulit sa labi. Para kaming nagtatalo at nag aaway gamit ang mga labi namin. Naramdaman ko ang dila niya na gumagawa ng way para pumasok sa bibig ko. Halos malunok ko na ang bawat laway n a pinoproduce ni Art. Nakapulupot ako sa kanya, parang ayaw ng mahiwalay ng katawan ko sa katawan niya . Halos maipit na nga 'yung hinaharap ko dahil sa sobrang lapit namin sa isa't i sa. Naghahalikan lang kami ng may maramdaman akong gumalaw sa inuupuan ko. Dun ko la ng narealize na nakaupo ako sa kanya at 'yung naramdaman ko ay ang pagtaas ng ka nyang bagay na hindi pwedeng pangalanan. 'wag mo sabihing... NALILIBUGAN NA SIYA?! medyo napatigil ako dun pero lalong lumalim 'yung paghalik niya sa akin. Kung sa halik nila nate at cloud ay parang nalulunod ako. Ngayon, LUNOD na ako. Lunod n a lunod na ako sa mga halik niya, nahihirapan na din akong huminga sa mga oras n a ito. "ianne..." narinig kong binulong ni Art ang pangalan ko. Napatingin ako sa kanya pero nakapikit lang siya. A-anong... Nagulat ako ng tinataas na niya 'yung t-shirt na suot suot ko. Hinawakan ko 'yun g kamay niya para pigilan siya pero hindi siya nagpaawat.

Tuluyang nawala ang t-shirt ko. Hindi ko na pinansin 'yun dahil sa totoo lang. N asasarapan talaga ako. Inihiga niya ako at hinalikan niya ako sa leeg, unti unting bumababa sa dibdib k o. Sa pagitan ng tooot ko at sa may t'yan ko. Niyakap niya ako at naramdaman kon g tinatanggal niya 'yung kawit ng bra ko. Napadilat ako nun at napaupo. Tumingi n siya sa akin na parang lasing ang mukha. Natakot ako bigla. Lumapit siya sa akin at parang uhaw na uhaw sa halik ko. Medyo tinulak ko siya n un at kinabit 'yung kawit ng bra ko sa likod. Umupo sa harap ko si Art at pumikit. Parang may inisip na kung ano. "FCK" dumilat siya at tinignan ako. Nawala 'yung parang mukha niyang lasing. Nag ing matino ulit ang sarili niya. "fck..." tumayo siya at kinuha 'yung t-shirt na inihagis niya kanina. Umupo siya sa tabi ko at parang ngayon lang niya narealize na nakabra na lang ako. Ibiniga y niya sa akin 'yung t-shirt. "tss. Sorry" kinakabahan pa ako nun. Hawak hawak ko lang 'yung t-shirt at ginami t ko 'yun para takpan ang dapat takpan. Lumapit siya sa akin, napapikit ako nun. Akala ko hahalikan na naman niya ako pero naramdaman ko dumampi ang labi niya s a noo ko. "sorry Ianne. Sorry" tumayo na siya at inayos ang sarili. Hinigpitan niya 'yung twalya niya para hindi mawala. "sorry talaga. Buti napigilan ko" tumingin siya sa akin. Tumingin siya sa akin w ith sincereness in his eyes. "magluluto na ako ng hapunan natin. Maligo ka na, para mawala lahat ng iniwan ko sa katawan mo" laway niya 'yun tumango na lang ako at umalis na siya sa kwarto. Parang nahiya ako bigla sa kany a pagkatapos ng nangyari. Kinakabahan pa din ako hanggang ngayon. Pumunta na ako ng banyo. Habang nagshoshower, naaalala ko ang lahat ng nangyayar i. Nagfflashback ang mga nangyari sa amin. Nag init na naman 'yung mukha ko. Habang iniisip ang mga nangyari. Hindi ko na namalayan na nakangiti na ako. Hind i ko talaga maitatanggi... nagustuhan ko talaga 'yung nangyari. Chapter 1oo: TIK TOK TIK TOK TIK TOK ilang minuto na din kaming ganito. Kumakain na kami ng hapunan ngayon, walang na gsasalita ni isa sa amin. NAKAKAILANG. Sobrang nakakailang 'yung sitwasyon ngayon. Hindi din kasi maalis sa isip ko 'yu ng nangyari kanina kahit na mga isang oras na ding nakaraan 'yun. "uhm.." napatingin ako sa kanya na parang nahihiya ding tumingin sa akin at mags alita. Tinignan ko lang siya ng kaunti na parang hinihintay siyang ipagpatuloy '

yung sinasabi. "g-gusto mo ba 'to?" tinuro niya 'yung nag iisang chicken sa plato. Para makaiwa s na din ng tingin, humindi na lang ako at tinignan 'yung sarili kong plato. Ang hirap din pala ng ganito. Kumain kasama ang taong muntikan mo ng maka ano. A t take note pa na hindi naman kami or wala namang something between us kahit na mutual understanding or what. Ang weird lang. Narinig kong inurong niya 'yung upuan niya kaya napatingin ako sa kanya na tumat ayo na. Binilisan ko na din 'yung pagkain ko para makaalis na din dito. Toka niya ngayon kaya naman siya ang maghuhugas ng pinggan. Nakatayo na siya sa tapat ng lababo ng ilagay ko 'yung plato ko. BZZRT napalayo ako ng kaunti ng parang nakaramdam ako ng kuryente na dumaloy sa braso ko nung nagtama braso namin. Tumingin lang siya sa akin na parang wala lang haba ng ako e parang kinabahan ng todo. B-bakit parang may kuryente? Nagmadali na akong umalis dun bago pa ako magcollapse dahil sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Pagpasok ko sa kwarto ko, hinawakan ko 'yung braso kong parang kinuryente nung nadikit sa braso ni Art. Anong nangyayari sa akin? Mga 12am na ng mapagdesisyunan ko nang matulog. Paikot ikot ako sa kama, hindi a ko makatulog. >___< tinignan ko 'yung oras, 12.31am na. Hanggang ngayon gising pa din ako. KREEEEEEEEEEEEEEK napapikit ako ng wala sa oras ng narinig kong bumukas pintuan ng kwarto ko. Gust o ko sanang tumingin pero 'wag na. Baka mamaya multo pala 'yun. HAHA. Naririnig kong naglalakad siya palapit sa akin. Lumakas kaboog ng dibdib ko. Nar amdaman kong umupo siya sa kama ko at parang nag lean sa akin. Nararamdaman ko ' yung hangin na iniexhale niya. "nararamdaman ko na naman 'to. Ang hirap. Gusto ko nang tumigil..." nagtaka ako sa binilong niyang 'yun. Parang may kalungkutan sa boses niya. Nakaramdam ako ng halik sa noo ko. "goodnight Ianne" dumilat ako at napatingin sa may pintuan. Kakalabas lang ni Art ng kwarto ko. Ano 'yung sinabi niya. Bakit ganun sinabi niya? Pasukan... nagtataka ako ng wala si Art sa classroom. Hindi kami sabay pumasok kasi nagkaka ilangan pa din kami pero alam kong nauna siya sa aking pumasok. Asan kaya siya?

Cutting? "si Art?" tanong ko sa kaklase ko. Nagkibit balikat lang siya. Medyo nag alala n aman ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito, as if may care ak o kay Art. Lumabas ako ng room at tinatangkang hanapin si Art. Pumunta ako ng locker area pero wala siya dun. Pumunta ako ng library pero wala din siya. Bigla kong naisip 'yung favorite place niya. Baka andun siya? Mga 3 meters na lang ang layo ko sa lugar na 'yun ng makarinig ako ng boses ng l alaki. "-na nga e" 'yan na lang ang narinig ko sa sinabi nung lalaki. Lumalapit ako ng makasipa ako ng maliit na bato. Tumigil 'yung bato sa may harap ng pasukan dun s a favorite place ni Art. "baket? binab-ano!?" tumigil silang dalawa. Naging tahimik sila. "may tao" kinabahan ako kaagad. Hala, baka teacher pala 'tong dalawang 'to. "paano mo nasabi?" "walang maliit na bato dun kanina, tara" naririnig kong papalapit na sila sa aki n kaya nagmadali akong tumakbo at nagtago sa pinaka malapit na taguan. Sumisilip ako pero wala akong matanaw. Kinakabahan pa din ako kasi baka mahuli nila ako k ung sino man sila. "'tong maliit na batong 'to. Wala naman dito 'to kanina. alam ko nandun 'to" par ang naging familiar sa akin 'yung boses. "kinakabisado ba dapat lahat ng bagay sa paligid?" bumilis tibok ng puso ko. Ala m ko kung kaninong boses 'yun. Napasilip ako dahil sa nangangati na akong malaman kung sino 'yung dalawang 'yun . Nanlaki mata ko ng makita ko sila. Silang dalawa na magkasama. Nagulat ako ng napatingin siya sa direksyon ko. Nagtago ako kaagad pero alam kon g nakatingin siya sa akin nun. Nakatingin siya sa mga mata ko bago ako nakapagta go. Bakit. Bakit ganun. Bakit magkasama si Art at Nate? Chapter 1o1: Pag uwi ko, nasa bahay na si Art. Naalala ko na naman kanina, bakit ba kasi sila magkasama ni Nate? Nagbihis na ako at lahat lahat. pumunta ako ng kusina kasi ako ang toka sa paglu luto. Habang hinuhugasan ko mga pinag gamitan ko, nagulat ako ng may humawak ng mukha ko. iniharap ni Art 'yung mukha ko sa mukha niya. Tinignan niya ako sa mata, med yo kinabahan ako.

"b-bakit?" nakatingin lang siya sa akin. Tumititig siya sa mga mata ko. nakakail ang. "asan ka kanina?" nilayo niya 'yung mukha niya sa akin. "nasa school" "hindi. Nung nasa-'yung wala ako sa room, nasaan ka nun?" naalala ko na naman 'y ung nakita ko silang dalawa. "nasa..." sasabihin ko ba? "room" umiwas ako ng tingin sa kanya. binuksan ko 'yung ref para makaiwas. "oh? Nasa room ka lang nun?" sinara niya 'yung ref at pinilit n'yang tumingin ak o sa kanya. "o-oo" hinawakan niya ulit 'yung mukha ko at tinignan ako sa mata. "nakita ko 'yang mga matang 'yan... hindi ako-" DING DONG *dantes* Napatingin kaming dalawa sa pintuan. "t-teka. May tao" nagmadali akong binuksan 'yung pintuan. Nagulat ako sa nakita ko. "kuya?" ngumiti siya sa akin at niyakap ko siya ng mahigpit. Ilang months ko na din siyang hindi nakikita! "OMG! Baket ka nandito?" natutuwa ako kasi namiss ko talaga siya kahit na di kam i ganun kaclose. "hindi mo ba ako papapasukin?" pinapasok ko siya at pinaupo sa sofa. Napatingin si kuya sa may kusina. Napatingin din ako kung saan nakatayo lang si Art. "uh..." tumingin sa akin si kuya na parang sinasabi na 'sino 'yan, bakit andito 'yan at bakit lalake 'yan' "Art nga pala" lumapit si Art at iniabot kamay niya. Nakatingin lang si kuya sa kamay ni Art. Napatingin ako kay Art na parang naasar tapos nilagay na lang 'yun g kamay niya sa bulsa niya. "uh.. ano. Bakit ka nga pala napunta dito?" umupo ako sa tabi ni kuya. "uuwi na tayo, ayusin mo na mga gamit mo. Babalik na tayo sa bahay natin" "HA!?" napatingin ako kay Art. Nagtaka ako. bakit parang sobrang nagulat siya? Chapter 1o2: It's been a week since I left Art's house. And it's been a week since napapansin kong parang nilalayuan ako ni Art. Tinatangka ko siyang kausapin pero iniiwasan niya ako. obvious na iniiwasan niya ako. ang gara. Somehow, namiss ko si Art. Namiss ko 'yung kulitan namin sa bahay niya. namiss k ong magluto para sa kanya. Namiss ko 'yung kwarto ko dun. Namiss ko din 'yung ha

...ha...harutan namin. Next next week na 'yung retreat namin. Buong 4th year ang kasama, required din k asi 'yun para makagraduate. 'yun ang sabi nila. Naghahabol ako ng lecture ngayon kaya naman naiwan na akong mag isa dito sa room . Kailangan ko na kasi 'tong mapasa kay ma'am para wala na akong aasikasuhin, pa ra enjoy sa retreat. TUGS TUGS Napatingin ako sa may bandang pintuan kung saan nang galing 'yung ingay. Nakita ko si Art na nakatayo at parang nagulat kasi nagkita kami. "uh.. ano. May kukunin lang ako" ngumiti lang ako at bumalik na ako sa pagsusula t ko. hindi ko na siya masyadong inintindi dahil last page na din 'to at makakau wi na ako. TOINK TOINK Nabitawan ko 'yung ballpen ko when he hugged me from behind. DUGDUG. DUGDUG. Nanlaki mata ko sa naramdaman ko. Ang lakas ng pagtibok ng puso ko. hindi ko ala m kung ano bang irereact ko sa ginawa niya. Para akong nastun or finreeze. "a-a..." "hayaan mo muna akong mayakap ka" nararamdaman ko 'yung mahina niyang paghinga s a leeg ko. Kinakabahan pa din ako. "tiniis ko sarili ko. Pero hindi ko kaya" para akong napalisado na walang imik h abang siya naman ay yakap yakap ako. "1 week lang pero hindi ko nakaya. Ianne, I missed you" napangiti ako nun, hinaw akan ko 'yung kamay niya at nilayo muna sa akin. Tumayo ako at humarap sa kanya. Kitang kita sa kanya na malungkot nga siya. Ewan ko kung anong pwersa ang tumulak sa akin pero niyakap ko siya. Niyakap ko siya. Mahigpit na mahigpit. "nagalit ako nun. nagalit ako sa sarili ko kung bakit ko hinayaan na umalis ka n g bahay. Hindi na ako sanay na mag isa Ianne. Naging parte ka na ng buhay ko sa bahay. Parang nawalan ako ng ganang umuwi dahil wala na akong madadatnang Ianne na nakangiti sa akin" Ang sarap pakinggan 'yun. ang sarap pakinggan na kahit paano, meron palang care sa'yo ang isang tao na tulad ni Art. Feeling ko ang swerte ko kasi... "miss na miss na kita Ianne" Namimiss ako ng taong... "miss na din kita Art"

...namimiss ko din. Chapter 1o3: "MAY NAMATAY!!" Natataranta mga tao dahil sa may sumigaw na may namatay daw. "joke lang. nahimatay lang pala" Nagsitakbuhan ang mga chismosa't chismoso sa lugar kung saan nahimatay 'yung est udyante. This past few days, madaming nagiging kaso na ganyan. Maraming nahihima tay, ewan ko kung bakit. May lumalaganap atang virus e. haha. Joke. Nakaupo lang ako nun at nakatingin lang sa kanila na nagkakagulo at pinagchichis misan 'yung nahimatay na estudyante. "Library tayo?" kung napaghahalataan niyo na din, close na ulit kami ni Art. At parang lalo kaming nagiging close as the days passed by. Nakakatuwa nga kasi ang daming nagugulat sa pagbabago lalo ni Art. Mas lalo siyang naging approachable. Well, thanks to me! Nagpalamig lang kami sa library nun. Wala din kasing klase dahil malapit na nga ang retreat namin. Nagpeprepare 'yung mga teachers. Pag labas namin ng library, parang bigla akong nahilo kaya napatigil ako sa pagl alakad at parang babagsak. Napahawak sa balikat ko si Art kasi mas nauuna akong maglakad sa kanya, nasa likod ko lang siya. "ok ka lang?" tumayo ako ng tuwid tapos tumingin ako kay Art at ngumiti. Naglala kad kami nun pabalik sa classroom ng makaramdam ako ng hilo. Tumingin ako kay Ar t pero ang blurred niya, para ding nagdidilim 'yung paningin ko. Patuloy akong naglakad. Parang gusto ko ng bumagsak pero ayoko. Humawak ako sa t -shirt ng tao sa harap ko na sa tingin ko naman ay si Art. "ianne?" nakadilat ako pero wala akong Makita, puro itim lang. Humigpit 'yung ka pit ko. Feeling ko babagsak na ako any moment. "IANNE!" BLACKOUT. Dinilat ko 'yung mata ko ng may hangin na umihip sa pisngi ko. Malabo pa paningi n ko pero alam kong lalaki 'yung nakatingin sa akin. "ok ka na ba?" nanlaki mata ko ng si Nate ang makita ko na nakatingin sa akin. "N-Nate?!" napaupo ako ng wala sa oras. B-bakit nandito si Nate!? DUGDUG. DUGDUG. Ang gara ng feeling ko. Sobrang bigat ng feeling ko. bakit. Bakit siya nasa hara p ko? ang weird ng feeling. Si Nate. Nasa harap ko, with a smile on his face. BAKIT? "Ia-"

TSHHH *sound epek ng napaso* Nilayo ko kaagad 'yung kamay ko ng magdampi 'yung kamay namin. Para akong napaso , ewan. Parang sobra sa lamig o sobra sa init 'yung naramdaman ko. "b-bakit ka nandito?" iniiwas ko 'yung tingin ko sa kanya. "hindi mo ba naaalala? Ako 'yung hinawakan mo. Ako nagdala sa'yo dito. Hindi mo ba alam?" naalala ko bigla na may hinawakan ako. Pero akala ko si Art 'yun. "uh...sige. thanks" tumayo na ako. Ayoko nang magstay pa sa isang kwarto na siya ang kasama ko. "Ianne" hinawakan niya 'yung kamay ko. Nagkatinginan kami. Ayoko na. DUGDUG. DUGDUG. Hinatak niya ako palapit sa kanya. Ayoko na isa lang. DUGDUG. DUGDUG. Niyakap niya ako ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. Ayoko na isa lang gawin niya... DUGDUG. DUGDUG. "i miss you" Mahalin ko na naman siya. DUGDU*naputol. Haha. * BOOGSH!! *pintuang bumukas* "IANNE!" Chapter 1o4: "Art!" Nagulat ako ng natulak ko ng malakas si Nate, muntikan na siyang mapaupo sa pagt ulak kong 'yun. Hindi ko alam ang irereact ko. tumingin ako kay Art na hindi mabasa 'yung mukha na nakatingin sa amin. Tumingin naman ako kay Nate na nagulat sa pagkakatulak ko sa kanya. "sorry... hindi ko sinasadyang umepal" tumayo ng maayos si Art at tumalikod sa a min. Nagsimula siyang maglakad palabas. Napatingin ako sa kanilang dalawa, pasal it salit. Nakatayo lang ako, napapatulala. Naguguluhan kung anong gagawin ko.

TIK TOK TIK "pero kailangan" agad agad akong hinatak ni Art at biglang hinalikan. Nanlaki mata ko, parang panandaliang nawala 'yung kaluluwa ko sa katawan ko. nap atulala ako, napatayo na lang at walang magawa. Naiinis ako. naiinis ako kung bakit hanggang ngayon, hindi ko pa din tinutulak s i Art. Naiinis ako kasi nakita ng dalawang mata ni Nate 'yung nangyayari. At nai inis ako...naiinis ako. Pinikit ko 'yung mga mata ko. tumutulo ng tumutulo 'yung luha ko. 'yun na lang a ng tanging nagagawa ko sa mga panahong ito. Ang hina ko. TOOG *pagsara ng pintuan* Humiwalay sa akin Art. Napadilat ako at wala na si Nate sa loob ng kwarto. SAMPAL Hinawakan niya 'yung pisngi na sinampal ko. "NAKAKABWISIT KA!" iyak ako ng iyak. Nakatulala lang si Art, parang nagulat sa p agsampal ko sa kanya. "nakakainis ka! nakakabwisit ka. ganyan ka ba talaga ha Art?! Ganyan ka ba talag a? Lahat ng babae hinahalikan mo? Lahat ng babae pinag lalaruan mo. Bwisit! Hind i ako laruan Art, tao ako at may damdamin ako. hindi lahat ng babae hinahalikan! Ayoko na sa'yo, ayoko na sa'yo! NAKAKAINIS KA!" iyak ako ng iyak habang naglala bas ako ng sama ng loob. Feeling ko napahiya ako sa harap ng mga tao nung hinali kan ako ni Art sa harap ni Nate. Feeling ko ang baba na ng dignidad ko. feeling ko naubusan na ako ng mukhang maiiharap kay Nate. Hinawakan ako ni Art sa braso at pinapatigil ako sa pagwawala. Sa pagsuntok ng k atawan niya. Naiinis ako sa kanya. naiinis ako! "ano ba Ianne! Hindi 'yun yon" umiiyak pa din ako. "g-gusto lang talaga kitang halikan..." napatigil ako sa pagwawala ko. napatingi n ako sa kanya na nakayuko. "ngayon ko lang naisip, na kailangang halikan mo lang ang taong importante sa'yo . Sa puntong 'to, ayokong mawala ka sa akin. Ayokong makuha ka ni Nate sa akin. Nagseselos ako, nagseselos ako sa kanya kasi siya pa din mahal mo. Gusto ko, ika w lang ang halikan ko. gusto ko, ikaw lang ang kayakap ko. gusto ko... ikaw lang . gusto ko, sa akin ka lang Ianne" bumitaw siya sa pagkakahawak sa braso ko at p inatong niya 'yung dalawang kamay niya sa magkabilang balikat ko. "Ianne, maniwala ka. ikaw lang ang gusto ko" Chapter 1o5: "Ianne, maniwala ka. ikaw lang ang gusto ko" Naiinis na ako. naiinis ako. gulong gulo na ako. paulit ulit na lang 'yung sinab i ni Art. Parang paulit ulit na pinamumukha sa akin na nasasaktan si Art dahil s a katangahan ko. parang paulit ulit na sinasabing totoo nga ang sinasabi ni Art.

PERO HINDI KASI E. Naguguluhan ako. Naguguluhan na 'yung isip ko. Naguguluhan pati puso ko. "-awin ko lahat" para akong may narinig na familiar na boses. Boses ng babae. Pu punta kasi ako ng rooftop para magpahangin. Gusto kong makapag isip ng maayos, t ahimik kasi sa rooftop. Hindi ko naman akalain na may tao pala kay"Art. Please" parang automatic na nakinig 'yung tenga ko sa narinig na pangalan. "ang kulit mo" nandito lang ako sa may malaking pader. Nakikinig lang ako. alam ko, alam kong boses 'yun ni Art. Pero... "gagawin ko lahat lahat. bumalik ka lang sa akin ulit. Please" sino 'yung babae? "ayoko nga sabi e" "kahit gamitin mo na katawan ko. gawin mo akong s*x slave kung gusto mo. Maging sa akin ka lang ulit" nagulat ako. s*x slave? Ganun na ba talaga siya kadesperad a kay Art? "alam mo, kung sinabi 'yan sa akin dati. Pumayag na ako. pero ngayon, mukhang Ma labo" "bakit!? Ano ba problema? Give me one reason para hindi na kita kulitin" "I'M ALREADY IN LOVE WITH SOMEONE ELSE!" DUGDUG. DUGDUG. Bakit. Bakit ang lakas ng tibok ng puso ko. "ikaw? Inlove!? Kanino?" DUGDUG. DUGDUG. "OMG. You're inlove with Ianne?" napahawak ako sa bibig ko. sa-sa-sa akin? Sumil ip ako kung sino ba 'yung babaeng 'yun nang"Ianne!" napatigil ako. para akong nastuck sa kinatatayuan ko habang nakatingin silang dalawa sa akin. Si Art at si Irene. "I-a...sorry" tumalikod agad ako. "Teka-" Tumakbo ako ng mabilis pababa ng hagdanan. Hindi. Hindi 'to pwede. Ayoko nito. A yoko ng ganitong pangyayari. Pero teka. "Ianne, teka lang!" napatingin ako sa likod, hinahabol niya ako. Tumakbo lang ako ng tumakbo ng wala ng direksyon. Paikot ikot na ako sa ground f loor, no. ayokong mahabol niya ako. ayokong magpaliwanag siya sa akin. Ayokong m

arinig 'yung boses niya. Ayoko. Ayoko pa. Ayoko muna. Hindi pa ako handNapapikit ako ng makaramdam ako ng pag gulong ng katawan ko. pero hindi lang ako ang gumulong, pagdilat ng mata ko, nakita ko si Art. Yakap yakap ako ni Art. DUGDUG. DUGDUG. "b-b-bitawan mo ako!" tinulak ko siya at tumayo ako kaagad. Napatingin ako sa pa ligid, nakatingin halos lahat ng nasa lugar na 'to sa amin. Yumuko ako at aalis na sana ng nakaramdam ako ng paghawak sa kamay ko. "bakit mo ba ako tinatakbuhan!?" hindi ko siya pinansin. Hinahatak ko lang 'yung kamay ko para makaalis na dito. "ano ba Ianne?!" tumingin ako sa kanya. "'bitawan mo ako!" nag akma akong tumakbo pero ang lakas ng pagkakahatak sa akin ni Art kaya bumagsak ako sa kanya na nakaupo sa lapag. Napatingin ako sa taas kung saan nakatingin 'yung mga tao. DUGDUG. DUGDUG. Pati na din si Nate. DUGDUG. DUGDUG. Nakatingin sa amin. "a-ano ba!" gusto ko ng umalis dito. Gusto ko ng mawala dito. *SHOCKS* [reaksyon ng mga nanonood ] Niyakap niya ako. Niyakap niya ako ng mahigpit. Niyakap niya ako ng mahigpit sa harap ng mga tao. Niyakap niya ako ng mahigpit sa harap ng mga tao at sa harap ni Nate. Niyakap ako ni Art ng mahigpit sa harap ng mga tao at sa harap ni Nate. DUGDUG. DUGDUG. Ang hirap. Ang hirap ng yakap ka ng taong nagmamahal sa'yo sa harap ng taong mah al mo. "Gusto kita Ianne. Gustong gusto kita" "tara na Nate!"

Halo halo. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Chapter 1o7: Buhay pa ba kayo? Excited na ako. bakit? Kasi aalis na kami bukas para sa retreat ng buong 4th yea r sa tagaytay. Pero hanggang ngayon, wala pa din akong room mate. Sabi kasi dala wang estudyante sa bawat kwarto. Nung tinanong ko mga kaklase kong babae, lahat sila may katabi na. Kung andito lang sana si Erin e. "Hey Ianne!" napatingin ako sa likod. Hindi ko inaasahan 'yung tatawag sa akin. Hindi ko aakalaing kakausapin niya ako. "Irene..." "tatanungin ko lang. May katabi ka na ba sa retreat? Dapat kasi si Nate, e hindi pwede ang girl at boy, baka daw kasi maging tatlo kami. So naisipan ko na ikaw na lang, ano? Pwede ba tayong roommate?" parang nairita ako. kailangan bang sabi hin na sila dapat magkatabi ni Nate? Tska akala ko ba gusto niya maging s*x slav e siya ni Art? Ang weird din nitong babaeng 'to. Pero ang sagot ko? HIND"sige" OMG. Ano 'tong sinabi ko. bakit sige!? Sira ka ba Ianne, si Irene gusto mong roo m mate!? Hello!!! Ano ba 'yan, close ba kayo? Hindi naman di ba!? Ugh! "yehey! Thanks! Sana maging close tayo! Ciao!" Retreat house. "tara na Ianne!" hinatak ako papasok ni Irene sa kwarto namin. Ang laki ng kwart o, may sariling banyo tapos isang double deck. Nilagay ko 'yung bag ko sa lamesa na katapat ng kama namin at uupo na sana ako sa kama ng bigla akong tinulak ni Irene. "uh. Pwede bang dito na lang ako? Ayoko kasi sa heights e, pwede?" E KUNG IHULOG KAYA KITA SA BINTANA!? "sige" inakyat ko 'yung bag ko at inayos ko na sa taas 'yung mga damit ko at 'yu ng unan. Ok naman sa akin 'yung kwarto, ang ayaw ko lang. SI IRENE! >:| Hindi ko inaakala na na 3 days ako dito. 3 days na kasama si Irene. Para siyang spoiled na parang gusto masunod lahat ng gusto. 2nd day pa lang namin ngayon. "may tanong ako sa'yo" nakahiga lang ako sa kama ko nun. Siya nasa baba.

"ano?" sabi ko naman pero nakatingin lang ako sa kisame. "kayo!?" parang naalarma ako sa tanong niya. "ha? Nino?" "di nga!?" naguguluhan ako sa kanya. "ano? Nino ba?" ang gara, bakit ganun. "OMG! Anong nangyari? Naglabas ba siya sa-" "ha?" napatingin ako sa baba at para akong napahiya sa nakita ko. Nakikipag usap pala sa cellphone si Irene. Ngiting ngiti si Irene at nung nakita ako na nakati ngin sa kanya e parang sumimangot. "teka" nilayo niya sa tenga niya 'yung cellphone niya at tinakpan 'yung mouth pi ece. "bakit?" para akong natauhan. Nakatingin pala ako sa kanya. "wala" bumalik na lang ako sa pwesto ko. Nakakainis. Naiinis talaga ko sa kanya, parang gusto ko na ngang lumipat ng kwarto e. Parang ok na sa akin kahit mag is a na lang ako. KREEK KREEK Napatingin ako sa pintuan. Natahimik din si Irene kakasalita ng bumungad sa amin si Art sa pintuan. Tumingin siya kay Irene kasi nakita ko sa mata niya na nakat ingin sa babang part ng kama tapos biglang tumingala at tumingin sa akin. Ngumiti siya, napangiti tuloy ako ng wala sa oras. "libot tayo?" bumaba ako ng kama. Tumingin ako kay Irene na nakatingin lang sa a min na parang shock na shock at hawak hawak pa din 'yung cellphone niya. Minsan, naiisip ko na savior ko nga talaga si Art. "uh, libot lang kami" pinalabas ko na si Art ng kwarto at bago pa man ako makala bas... "WAIT!" napatigil ako sa pagsara ng pintuan. "don't leave me here. I'm scared. Baka kainin ako ng monsters!" nagdikit 'yung d alawa kong kilay. PUNYEMAS. SANA NGA KAININ KA NA NG MONSTER!!! Chapter 1o9: No one talked about what happened. 3rd day na namin 'to sa tagaytay. Hindi ko na din masyadong pinapansin si Irene, pinapansin ko na lang siya kapag nangungulit siya or kapag kinakausap niya ako. Nakakainis kasi 'yung nangyari. Para akong sinaksak sa harap. at masasabi kong masakit talaga 'yun. "Ianne" napatingin ako sa tumawag sa akin. Siya, nakakainis siya. At ayoko na di

n makita mukha niya. Nagmadali akong naglakad pero nararamdaman ko na sumusunod siya sa akin. Naisipan kong pumasok ng cr ng girls, syempre sure naman akong hin di siya makakapasok dun pero... i was wrong. "b-bakit ka nandito!?" Nagulat 'yung mga kabatch kong babae na maliligo pa lang, 'yung iba nakabalot la ng ng twalya. Nakatayo lang ako, para akong nanigas. "cr 'to ng mga babae, umalis ka na nga dito" hinawakan niya 'yung braso ko ng ma higpit at tumingin sa akin ng seryoso 'yung mata. "hindi ako aalis dito hangga't di tayo nag uusap" no choice na ako, nakakahiya n aman kung gumawa kami ng commotion dito. Hinatak ko 'yung braso ko para hindi na niya hawakan tapos lumabas ako ng cr. Naglakad lang ako ng naglakad, alam kong sinusundan niya lang ako. tumigil ako s a paglalakad nung dumating kami sa harap ng kwarto namin ni Irene. "so ano?" kinamot niya 'yung batok niya bago siya nagsalita. "tungkol kahapo-" "what? Wala akong pinagsabihan sa nangyaring 'yun. don't worry" "hindi 'yun. mali kasi.. hindi kasi-" "anong mali dun? Wala naman di ba, kung nagmamahal... bakit kailangan pang-" "ano ba! Makinig ka nga sa akin!" napatigil ako sa pagsasalita nun. Tumingin lan g ako sa kanya with my kilay na nakataas. "i'm sorry..." "don't be. Wala kang kasalanan" "'yung nakita mo, hindi 'yun 'yung-" "bakit ka ba nag eexplain!?" oo, naiinis na ako dahil sa pag explain niya. I don 't really care. Pero kung sasabihin pa niya 'yung explanation niya... Baka magkacare ako. at ayokong mangyari 'yun. "you don't need to explain anything. I don't care Nate. Matagal nang wala 'to so ... what's the big deal?" yumuko siya. Parang nasaktan din ako ng bahagya sa sin abi ko. pero ano nga ba kailangan kong gawin? Syempre magpakatatag. Di ba? "hindi kasi, makinig ka sa akin Ianne, hindi kam-" KREEK KREEK Napatingin kami ni Nate sa pintuan ng kwarto namin ni Irene. Pero bago ko pa man makita kung bakit nagbukas 'yung pintuan. He suddenly pulled me closer and kissed me. Nanlaki mga mata ko. Hinalikan ako ni Nate.

Hinalikan ako ni Nate sa lips. DUGDUG. DUGDUG. "OMG. NATE!?" bigla kong tinulak si Nate at napatingin kay Irene na parang gulat na gulat. Pinahid ko 'yung kamay ko sa labi ko, hindi ko na alam kung anong gag awin ko. Hindi ko na alam kung anong una kong iisipin. "I-i'm sor-" lumapit sa akin si Irene sabay. PAK! "Irene!" Napahawak ako sa pisngi ko na ngayon ay nag iinit at sumasakit. Hinawakan ni Nate 'yung dalawang braso ni Irene, na parang pinapatigil sa pagwaw ala. "HOW DARE YOU IANNE! Tinuring kitang kaibigan, tapos susulutin mo sa akin si Nat e!? HOW DARE YOU! Ganyan ka na ba talaga kadesperada para kunin siya? Ex ka na l ang, so bakit kailangan mo pang makiepal!" nakatingin lang ako sa kanya, kay Nat e tapos sa kanya ulit. Ewan, hindi ko na alam kung ano na ba iisipin ko. hindi ko alam kung ano na ba g agawin ko. "UGH. I HATE YOU IANNE! ANG FLIRT MO!" hinatak ni Nate si Irene. "tara na!" Nakatingin lang ako sa kanila habang naglalakad sila palayo sa akin. Tumingin ako sa baba, nakahawak pa din sa pisngi kong nananakit pa din hanggang ngayon. Pagtingin ko kanila Nate, nakatingin siya sa akin. Nakatingin siya sa akin na pa rang nagsosorry 'yung itsura. Napahawak ako sa labi ko, hinalikan niya ako. Para bang ang tagal ng hinahanap n g mga labi ko 'yung mga labi niya. Para bangDUGDUG. DUGDUG. Bakit. bakit ganito nararamdaman ko... Chapter 11o: Buti na lang 3rd day na namin 'yun at pinauwi na kami. Hindi ako pumasok kinabuk asan, too much drama na kasi 'yung naramdaman ko sa 3 days na retreat. Nakakastr ess. Nanonood lang ako ngayon ng spongebob square pants habang nakahiga sa sofa at ha wak hawak 'yung remote control. Nakakatawa nga pinapanood ko e, 'yung episode na ginawang babaeng si Patrick. Na ging si patricia siya tapos nagkagusto sa kanya si mr. crabs tska si squidward. HAHA. Hindi ko lang maimagine e. masagwa. x_x Natapos ang spongebob at bored na bored pa din ako. nilipat ko sa myx 'yung chan nel, kalagitnaan na ng bagong kanta ng paramore. That love never lasts And we've got to find other ways

To make it alone Or keep a straight face "Ianne!" napatingin ako sa taas, galing kasi dun 'yung boses. "po!?" hindi ako galit, HAHA. "tumawag ako sa jshkadkjah baka dumating na~" ano daw!? Hindi ko masyadong marin ig! Badtrip naman kasi e, kung may gustong sabihin. Bumaba, hindi 'yung nakikipag si gawan. Na no choice ako at umakyat na ako. pumasok ako sa kwarto nila mama. "ano 'yun ma?" "tumawag ako-" DINGDONG*dantes* "o ayan na, eto pera. Kunin mo na" tumango na lang ako. ang tamad talaga ni mama , nanonood lang naman ng bolt. Oo, bolt. 'yung aso na artista tapos nawala. May pagkaisip ano kasi si mama e, isip baby. HAHA Nagmadali akong bumaba. Ang kulit kasi e, doorbell ng doorbell! Di makapag hinta y. Binukas ko 'yung pintuan. At nagulat ako sa nakita ko... "Art?" napatingin ako sa hawak hawak niya, sa uniform na suot suot niya at sa mo tor na nasa likod niya. "Greenwich? Nagtatrabaho ka ulit sa Greenwich?" di ba, di ba nag quit na siya du n? "oo e" ngumiti lang siya sa akin nun tapos binigay sa akin 'yung pizza. Bibigay ko na sana 'yung pera para pambayad pero bigla siyang umatras. Napatingin ako sa kanya ng nakataas ang kilay ko. "ui, 'yung bayad?" tumakbo siya papunta sa motor niya, motor sa pandeliver ng pi zza. "sige ok lang, goodnight sa'yo at sa family mo!" para akong natigilan. "hoi! Bakit ka nakatayo d'yan? Tabi, dadaan ako" bumalik na lang ako sa loob ng nagsalita si kuya para pumasok sa bahay. Kinabukasan. Gusto ko sanang magthank you kay Art pero wala, wala siya dito sa classroom. Bak it siya nag aabsent? Ngayong English, wala kaming teacher pero may pinapagawa sa amin. Isang essay na kalahati daw ng exam namin. Essay na may title na "after 1o years" kung ano daw ba ang gusto namin after 1o years. Nakatitig lang ako sa papel ko nun nang makarinig ako ng pagbukas ng pintuan. Na patingin ako sa may blackboard at nakita ko si Art na papalapit sa akin. "hindi ko na talaga kaya, Ianne, 1 month! Bigyan mo ako ng 1 month, 'pag ayaw mo . Ayaw mo pero sige na, 1 month lang. ok lang, kahit rebound na muna ako. ok lan g, ok lang sa aking masaktan" nanlaki mata ko, parang out of no where 'yung tano ng. napatingin ako sa paligid, nakatingin lahat ng kaklase namin sa amin.

"a-anong-" "gusto talaga kita Ianne, please. Give me a month to make you believe i'm sincer e" bumilis tibok ng puso ko. nakatingin lahat ng kaklase namin sa amin. Nakaupo ako sa upuan ko. nakalean sa akin si Art. Nakatungkod 'yung naginginig niyang ka may sa desk ng upuan ko. nakatingin siya sa akin. Nakatingin siya sa akin. Anong gagawin ko? anong isasagot ko? lahat sila, lahat sila naghihintay ng isasagot ko. "uh..." sobrang tahimik ng classroom, parang may teacher na sobrang strict. Para ng natutulog kaming lahat sa sobrang tahimik. "pakiusap" lumakas kabog ng dibdib ko. parang pinapalo ng drumstick 'yung puso k o. "Art..." nakatingin lang ako sa mata niya. Sa mata niyang hindi umaalis sa panin gin ko. "oo na" napangiti siya sa binulong ko, pati ako napangiti. "AYIEE~" at dito nagtatapos ang katahimikan ng lahat. Tama ba 'tong desisyon ko? Chapter 111: "sa Sunday, 1oam sharp" Hindi ko alam, bigla na lang sinigaw ni Art 'yun nung Friday ng uwian sabay tuma kbo. Hindi ko alam kung pupunta ba ako o hindi. Pero...umoo na din ako. Tumingin ako sa salamin at tinignan ko sarili ko na kakagising lang. Pupunta ba ako O hindi? "Ianne, may bisita ka!" napatingin ako sa orasan. 9:28am pa lang? Sinong ewan an g bibisita sa akin ng ganito kaaga? Agad kong kinuha 'yung suklay ko at nagsukla y na lang pababa. Pagkababa ko. "a-art?" lumingon siya para tignan ako. tumayo siya tapos ngumiti sa akin. Para akong nagulat ako. "b-bakit nandito ka?" "sinusundo ka" napatigil ako. "ako nga po pala si Art Felix Go" iniabot niya 'yung kamay niya kay mama. "at gusto kong ligawan si Ianne" napanganga kaming dalawa ni mama. As in napanga nga talaga ng literal. A-anong.. bakit kailangan pa niyang gawin 'yun?

"uh, akyat muna ako!" nagmadali akong umakyat at pumuntang kwarto. Bakit, bakit ganun. kailangan pa niyang sabihin 'yun kay mama? BAKET!? No choice na ako. sumama na ako kay Art. "n-nagugutom ka na ba?" napatingin ako sa kanya na parang uneasy 'yung itsura ng mukha. "uh..." "pinaghanda kita nito!" nagulat ako ng bigla niyang binigay sa akin ang isang pa per bag. "a-ano 'to?" kinuha ko 'yung laman ng paper bag at nagulat ako kasi mga pagkain siya. At hindi lang siya basta pagkain, mukhang mamahaling mga pagkain. "p-pinagluto kita. Ok lang ba?" napatingin ako sa kanya na nakayuko at parang hi yang hiya. Parang hindi siya 'yung Art na nakilala ko. Kumuha ako ng isa sa mga niluto niya tapos tinikman ko. "woah. Ang sarap!" napangiti ako sa sobrang sarap. Ang sarap. Ang sarap sarap ta laga! May kakaibang lasa na parang ewan. Tapos nalulusaw sa bibig. Ang sarap! "ngumiti ka ulit" napatingin ako sa kanya na nakatingin sa akin at parang tuwang tuwa. "anong..." "nakakatuwang... Makita ka ulit ngumiti ng ganyan" bigla siyang tumawa. Natulala lang ako sa kanya. Tumingin siya sa mga mata ko tapos... "gusto kong lagi kang ganyan" para akong nahulog sa mga tingin niya. At ngayon k o lang narealize... Ang ganda pala ng mga mata niya. Chapter 112 "bakit ba ang hirap nito!" Naiinis na ako dito sa drums na 'to. Lagi na lang akong nafafail! "hindi ka kasi marunong" parang napataas naman ang kilay ko sa sinabi niyang 'yu n. "bakit? Magaling ka ba? yabang nito" tumawa siya na parang nang aasar tapos kinu ha sa akin 'yung drumstick. "watch and learn" tumingin lang ako sa kanya ng nakapamewang. Hinulog na niya 'y ung token at nagsimula ng maglaro. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. PERFECT. OH DI SIYA NA MAGALING! HMP. "kita mo?" binigay niya sa akin 'yung drumsticks na nagmamayabang pa.

"kailangan ko lang ng practice!" tinutok ko 'yung isang drumstick sa mukha niya. "at tatalunin kita" tumawa ako ng malakas sabay hulog ng token. Laro ako ng laro , fail naman ng fail pero ok lang, libre naman 'yung tokens e. HAHAHA "waah! Nakatapos ako ng kanta!" ang saya! Ang saya saya ko! nagtatatalon pa ako sa sobrang saya. Nakakatuwa! "ewan ko ba..." napatigil ako sa pagsaya nang umeksena ng salita si Art. "natutuwa ako" natatawa na naman siya. Nababaliw ba talaga 'to? "natutuwa akong ganyan ka kasaya" para akong nakarealize ng isang bagay... Simula nung nagbreak kami ni Nate, parang lagi na lang akong malungkot. Minsan n a lang akong sumaya at kung sumaya man, sandali lang. Ngayon lang. Feeling ko, ang saya saya ko. sobrang saya ko. ngayon lang ulit ako nakaramdam n g ganito kasayang pakiramdam. Ang ginhawa sa pakiramdam. Ang gara lang. Hindi ko kasi ineexpect na makakasama ko sa ganito si Art. Si Art na kilala bilang... The emotionless guy. "oh" inalok ko sa kanya 'yung cola na binili ko. Tinignan lang niya ako tapos 'y ung hawak ko na cola tapos sa akin ulit. "hindi ka ba nauuhaw? Libre ko sa'yo to" para siyang nashock na ewan at biglang hinablot sa akin 'yung cola. Kinimkim niya 'yun at parang dinadasalan pa. natata wa ako, ano kayang nasa isip ni Art ngayon? "hindi mo ba... iinumin 'yan?" niyakap niya 'yung cola na binigay ko. "ayoko. Masyado 'tong mahalaga para inumin ko, eto pinaka unang binigay mo sa ak in." napanganga naman ako sa sinabi niya. Anong pinagsasasabi nito? "uh, Art. Bakit, bakit mo ba ako nagustuhan?" Napatingin siya sa akin na parang nagulat na nahihiya. Bigla naman akong kinabahan. "k-kasi... parang nung dati lang. ayaw mo sa akin, ang sungit sungit mo sa akin. Para bang galit ka. 'yung ganun..." sumeryoso 'yung mukha niya. "hindi lahat ng tao parehas. Hindi ako katulad ninyo ni Nate na sinasabi 'yung g ustong sabihin. May ibang tao na tinatago 'yung gustong sabihin. 'yung sinasabi 'yung kabaliktaran ng gustong sabihin. Kung sa tingin mo ayaw kita... ang totoo nun, kabaliktaran nun ang nararamdaman ko. kung akala mong ayaw kita, ang totoo n'yan. Gusto talaga kita" napatigil ako sa mga sinasabi niya. "a-ano?" "'wag mo na paulit sa akin! Nakakahiya na!" bigla na lang siyang tumayo at nagla

kad. Parang ngayon ko lang masasabi na... Kilala ko na talaga si Art Chapter 113: Simula nung araw na 'yun. Lagi na lang niya akong pinagbabaunan ng lunch. Ang sweet kaya lang kasi, nahihi ya na ako sa mga kaklase namin. "o-ok lang naman ako. 'wag mo na ako-" biglang nalungkot 'yung aura niya. "bakit? Ayaw mo ba sa luto ko? Hindi ba masarap? Panget ba sa panlasa mo?" nagul at ako sa sinabi niya. "ha? H-hindi! Ano.. kasi. Naaabala ka pa. Tska ang sarap kaya ng mga luto mo!" s abay tawa ko para hindi na siya malungkot. "ok lang sa akin" kinamot niya 'yung batok niya. "gusto kong pinagluluto kita, kaya kumain ka na! bilis!" binigay niya sa akin 'y ung lunchbox. Napasigh na lang ako, matigas talaga ulo niya e no. Tinikman ko na 'yung niluto niya para sa akin. "masarap ba?" napangiti ako kasi ang sarap! "oo!" Nakatingin lang siya sa akin. Bigla akong kinabahan kasi tutok na tutok si ya sa akin. Simula nung sinabi niyang gusto niya ako, parang nahiya siya sa akin na ewan. Pero... pag nakikita ko 'yung mata niya. Parang ang saya saya niya. Super nag iba na talaga si Art. 'yung galaw niya. 'yung tingin niya. 'yung pakikipag usap niya. Parang... Parang sinasabi niya na 'Gusto talaga kita'. Hindi ko alam pero parang ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong feeling. Ngayon lang ako ulit nakaramdam ng ganitong feeling. 'yung parang may nag aalala sa'yo. 'yung parang may nag aalaga sa'yo. 'yung parang... may nagmamahal sa'yo. Si Art. Si Art na nga ba? "AH!" nadulas ako! amp. Nagulat ako sa nakita kong kamay sa harap ko. Kamay ni Art, 'yung kamay na lagi na lang akong inaalagaan. 'yung kamay na laging ako ang hawak. 'yung kamay na la gi akong nililigtas. "ok ka lang?" kinuha ko 'yung kamay niya para makatayo ako. siya na lang. siya n a lang lagi 'yung nagliligtas sa akin.

"Nate teka!" napatingin ako sa likod. Biglang lumakas kabog ng dibdib ko. nakati ngin siya sa amin, nagulat ako sa pag layo ko sa kamay ni Art. Nagulat ako sa sa rili kong reaksyon. Nagulat ako sa reaksyon na ginawa ng kamay ko. Napatingin ak o kay Art na nakayuko. "s-sor-" "ganun pala 'yun Ianne..." hindi ko sinasadya. Hindi ko sinasadya. Hindi ko alam 'yung ginawa kong 'yun. "ayaw mong makita ni Nate na hawak ko kamay mo. Ganun ba?" hindi.. hindi sa ganu n. Hindi... "sige, aalis na muna ako" tumalikod na siya sa akin at naglakad na palayo. Hindi ko sinasadya. Nasaktan ko si Art dahil sa katangahan ko. Chapter 114: hindi pumasok si Art sa iba pa naming klase. Nakokonsensya ako ng todo kaya mina buti kong puntahan siya sa bahay niya. Nakatayo lang ako sa harap ng bahay niya. wala pa siya sa bahay, wala naman na a kong susi nito kaya hindi ako makapasok. PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK *raindrops* Sh.t. umulan pa! Wala akong payong kaya ilang Segundo lang ang nakaraan, sobrang basa na ako. mag 7 na, wala pa din si Art. Asan kaya siya? Bakit hindi pa siya umuuwi? "a-anong-" lumakas kabog ng dibdib ko. nagulat ako, nasa harap ko na siya at par ang nagulat. "sorry!" nahihirapan na akong dumilat dahil sa sobrang lakas ng ulan pero kailan gan kong gawin 'to. "sorry Art! Hindi ko alam. Hindi ko sinasadya. Sorry sa ginawa ko kanina. Sorry talaga! Ang bait mo sa akin pero 'yun 'yung naging kapalit. Sorry, sorry talaga. Patawarin mo sana ako. hindi ko alam 'yung ginawa kong 'yun. nung narealize ko na nagalit ka sa akin, bigla akong nalungkot. Bigla akong nakonsensya sa ginawa ko. nang dahil sa'yo, sumasaya na ako. tapos 'tong puso ko, unti unti na ding tu mitibok ulit. Ikaw lang Art, ikaw lang kailangan ko para sumaya ulit ako" Naiiyak na ako. hindi ko na alam 'yung sinasabi ko. basta nagsalita na lang ako. wala na akong maintindihan sa lahat ng bagay. Basta ang alam ko. Kailangan ko siya. Kailangan ko si Art. Kailangan ko si Art para sumaya ako. Kailangan ko si Art para sumaya ulit ako.

Iyak na lang ako ng iyak. Sinasabayan ng pag iyak ko 'yung pag buhos ng ulan. PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK "nung nagalit ka, nagsisi ako. at narealize ko na... gusto ko, nasa tabi lang ki ta. Gusto ko nasa akin ka lang" PLOCK PLOCK PLOCK PLOCK Nagulat ako ng makaramdam ako ng pagyakap. Mahigpit na mahigpit na pagyakap. Yak ap na tipong hindi ako bibitawan. 'yung yakap na hindi ako kayang saktan. 'yung yakap na galing kay Art. PLOCK PLOCK PLOCK "pinapatawad na kita Ianne" para akong napapatunganga sa nangyayari. PLOCK PLOCK "kung masaya kang nasa tabi mo ako. Pangako ko sa'yo, hindi na ako aalis kahit k ailan" ayoko na matapos 'to. Ayoko nang matapos 'tong gabing 'to. Gusto ko, gani to na lang kami. Gusto ko, ganito na lang siya. Gusto ko, ganito na lang ako. PLOCK 'yung pagyakap niya sa akin, parang ayoko na ding matapos. Chapter 115: Pinagmasdan ko 'yung buong paligid. Hindi ko maipagkakaila na sobrang namiss kon g tumira dito. 'yung sala, 'yung kitchen, 'yung kwarto ko dito. Pagpasok ko ng kwarto ko dito, napangiti ako. Napangiti ako sa nakita ko, parang walang pinagbago. Nawala lang 'yung mga damit pero ganun pa din. Wala pa ding b inago si Art. "ui..." napatingin ako sa likod. Nakita ko si Art na nagtutuyo ng buhok at...nak atopless. Feeling ko nag init 'yung mukha ko. "ah. e..." umiwas kaagad ako ng tingin sa kanya. "oh" napatingin ako sa gilid at nakita ko ang twalya na hawak hawak niya. "maligo ka na muna" para akong robot na unti unting lumingon para Makita si Art. "oh 'wag ka matakot. Wala akong gagawing masama" bigla siyang ngumiti. Para nama n akong ewan na kinuha 'yung twalya at naligo na. Si Art. Nag iba na talaga. Simula nung una ko siyang nakita hanggang ngayon, sob ra na ang pagbabago niya. Dahil ba kay X? Dahil kay Irene? O dahil sa akin? Hindi ko mapaliwanag 'yung nararamdaman ko. parang ang saya saya ko kahit na wal a naman akong dapat ikasaya. Parang natutuwa ako kahit walang nakakatuwa. Hindi ko alam, para akong nirerefresh nitong shower. Pagkatapos ko magtuyo ng katawan at magtwalya. Ngayon ko lang narealize...

WALA PALA AKONG DAMIT! Binuksan ko 'yung pintuan at nakita ko na naghihintay si Art dun sa may labas ng kwarto ko. "uh, Art?" napatingin sa akin si Art at bigla siyang umiwas ng tingin. "a-ano?" nakatingin lang siya sa kabilang direksyon. "kasi... Wala akong damit" bigla siyang tumakbo papuntang kwarto niya. nakarinig ako ng ingay na parang may hinahanap. After ilang minutes, lumabas si Art at bi nigay sa akin 'yung mga damit...ko sabay tingin ulit sa kabilang direksyon. "ayan, suotin mo. Naiwan mo kasi 'yan nung umalis ka. Tinago ko incase of emerge ncy" emergency? Natawa naman ako. "sige, salamat" pumasok na ako sa loob ng cr at nagbihis na ako. ang galing, kum pleto talaga. Natouch naman ako ng bahagya dun. Talagang tinago niya 'yung damit ko for emergency use. Tahimik kaming kumain. Siya na daw ang maghuhugas pero sabi ko, tutulungan ko si ya. Habang naghuhugas ng pinggan, napansin ko na panay ang ngiti ni Art. "bakit?" para siyang natauhan ng magsalita ako. nakatingin lang siya sa akin na parang nagtataka kung bakit ako nag bakit. "bakit ka ngumingiti?" nagtataka talaga ako. nababaliw na ba 'tong si Art? "wala" napangiti na naman siya tapos bumalik ulit sa paghuhugas. Ano kaya nasa i sip niya? "nge? Ano nga? Bahala ka nga d'yan!" kunwari nagtampo mode ako at paalis na sana ako sa tabi niya ng bigla siyang tumawa ng malakas. Napalingon ako sa kanya wit h my eyebrow na nakataas. "hindi na, eto na. Nakakatuwa kasi e. Parang kulang na lang dito sa bahay na 'to , mga bata" ewan ko ah, pero gets ko ba 'yun o hindi? Parang ang gulo. "ano?" "wala..." maglalakad na sana ulit ako palayo ng bigla niya akong pigilan. Napati ngin ako sa kanya na may maamong mukha tapos nakangiti pa. "hindi mo ba pansin, para na tayong mag asawa" parang umakyat lahat ng dugo sa u lo ko. Nag iinit 'yung buong mukha ko at 'yung puso ko? Ang bilis ng tibok. Chapter 116: "A-Art!" Hindi ko alam kung anong gagawin ko. bigla na lang bumagsak sa akin si Art. Hira p na hirap akong hinila siya para pahigain sa sofa. Hinihingal siya at parang hi rap na hirap huminga. Dinikit ko 'yung palad ko sa noo niya, at ang init niya. Biglang dumilat 'yung mata niya. "Art!" tumingin siya sa akin na parang tinatanong kung anong nangyari.

"eh. nahimatay ka. Siguro kasi nabasa ka ng ulan?" napatingin siya sa hawak kong twalya tapos tumingin siya sa katawan niya. "WAH!? ANONG GINAGAWA MO!?!" natatawa ako sa reaksyon niya, pinupunasan ko kasi siya ng twalya na may katamtaman na tubig. "inaalagaan ka" kinabahan ako sa sinabi ko. Napatigil din siya sa sinabi kong 'y un. Biglang nagkaroon ng katahimikan, ng awkward silence. Hindi ko alam pero bigla na lang akong umalis at dumiretso sa kusina. Tuminign t ingin ako hanggang sa nakita ko 'yung Nido Oriental. Napangiti ako kasi 'yan 'yu ng soup na ginawa niya para sa akin nung super broken hearted pa ako kay Nate. Kinuha ko 'yun at nagluto ako. sabi kasi ng karamihan, nakakagaan daw sa pakiram dam 'yung mainit na soup sa mga may sakit. Bumalik ako sa living room at nakita ko siyang nakatingin lang sa kisame at para ng may malalim na iniisip. Tumingin siya sa akin at napangiti na naman ako. luma pit ako sa kanya at pinaupo siya. "kumain ka muna, para sa mga may sakit" tinignan niya 'yung bowl at napangiti si ya. Siguro narealize niya na 'yun 'yung niluto niya para sa akin dati. Nakatingi n lang ako sa kanya habang kumakain siya. "ngayon lang ulit..." nagtaka ako ng bigla na lang siya nagsalita. Nakatingin la ng ako sa kanya, hinihintay kung ano pa ang sasabihin niya. "...ako nakaramdam..." ilang Segundo ang nakaraan. "...ng pag aalaga" tumingin siya sa akin. Kahit na alam ko na kung ano 'yung nak araan niya, parang may pwersa pa ding nagsabi sa akin na magtanong. "ngayon lang...ulit?" "Si Xiara, siya pinaka unang tao ang nagluto para sa akin. Bata pa lang kami nun pero pinilit niyang magluto ng Nido Soup para sa akin. At nung araw na 'yun, ma y sakit din ako. Inalagaan niya ako. inalagaan niya ako ng mabuti, para siyang n anay ko, ate ko, kapatid ko at best friend ko. Nung nawala siya, wala nang nag a laga pa sa akin. Ako na tumayo sa sarili kong mga paa. Kaya ngayon, hindi ko ala m. Hindi ko alam na ganito pa din pala ang feeling ng maalagaan" Parang gusto kong maiyak. Alam mo 'yung problemang hindi mo problema pero kapag narinig mo, malulungkot ka na lang at maiiyak sa sobrang awa. 'yun, 'yun ang nar aramdaman ko ngayon. Mukha nga siyang independent na tao, mukha nga siyang lalaking lalaki, malakas n ga siya, matalino nga siya, pero ang totoo, para lang siyang batang walang muwan g. 'yung expression niya na emotionless, parang bata lang na nagpapakatatag at i niisip niya na kaya niyang mag isa. Na kaya niya na walang tulong ng iba. Niyakap ko siya. Niyakap ko siya ng mahigpit kasi ito na lang 'yung tanging alam ko para paalam s a kanya na... "pangako ko sa'yo Art, simula na talaga ngayon. Gagawin ko na lahat, lahat lahat para mapakita ko sa'yo na importante ka sa akin. Aalagaan kita. Gagawan kita ng Nido Soup kung gusto mo. Andito lang ako, ipapakita ko sa'yo na andito lang ako , para sa'yo"

Andito na talaga ako, Niyakap niya ako pabalik. Para sa kanya... "Salamat, Ianne" Pangako. Chapter 117: Quote text Isinulat ni Marcelino Santos III Sabi nila... Masarap magkaroon ng bestfriend. May taong poprotekta sa'yo. May taong magpapasa ya sa'yo. Pero handa mo bang itaya ang pagkakaibigan? Para sa hinahangad mong pa gmamahalan. Ito ang kwento para sa inyo. Ako si princess. Grade three pa lang ako. Palagi ko nang kaklase si Ivan. Pati s a highschool, hanggang ngayong college. Magkaibigan kasi mga magulang namin. Kaya kung nasaan ako, nandun rin siya. Isang araw... "bakit sumali ka sa fraternity?" "wala lang. Gusto ko lang" "alam mo bang delikado 'yan?" "alam ko 'tong pinapasok ko" Matapos ang araw na 'yun, hindi ko na siya nakikita sa school. Hindi na rin siya nagtetext. Kamusta na kaya siya? Pinuntahan ko siya sa bahay nila, pero hindi ko siya naabutan. Namimiss ko na 'y ung bestfriend ko. namimiss ko na si Ivan. Ang lalaking...lihim kong minamahal. Lumipas ang mga araw. Madalang na siyang pumapasok. Minsan kinausap ko siya, per o parang iniiwasan niya ako. "ano bang nangyayari sa'yo Ivan?" "wala" "meron kang hindi sinasabi sa akin" "wala akong dapat sabihin" "anong wala? Bakit palagi kang absent? Bakit palagi kang umiiwas? Bakit hindi ka nagrereply sa text ko?" bigla siyang umalis palayo sa akin. Hinabol ko siya. "Ivan, ano ba talaga nangyari sa'yo?" humarap siya sa akin, at nagsalita: "bakit mo ba ako pinapakielaman? Ano ba kita?"

Natahimik ako sa sinabi niya. Ano ba niya ako? Isa lamang akong hamak na bestfri end. Hanggang dun na lang 'yun. Umalis siya at hindi na nagpakita. Hindi na rin ako nagtext. Hindi na rin ako pu mupunta sa kanila. Makalipas ang dalawang linggo... May natanggap akong balita. Nasa ospital daw si Ivan. Malubha ang lagay. Agad ak ong sumugod sa ospital. Pero pagdating ko, wala na siya. Namatay si Ivan sa hazing. Halos namatay na rin ang puso ko. Parang ayaw ko na ring mabuhay. Iba 'tong nara ramdaman ko eh. Mahal ko siya pero huli na. Mahal ko siya pero wala na. Niyakap ako ng mama niya at iniabot sa akin ang cellphone ni Ivan. "Princess, Iha. Basahin mo" Pare. Huwag niyong galawin ang bestfriend ko. ginawa ko naman ang sinabi niyo di ba? nilayuan ko na siya. Basta huwag niyo lang gagalawin si Princess... Mahal ko 'yun eh. TULO LUHA. TULO UHOG. Waaaah. T______T "Ano ba Ivan, nakakainis ka" nakakaiyak naman 'tong storyang 'to. Ano ba! nakaka iyak talaga, I wanna die na sa sobrang kalungkutan. "Sinong Ivan?" napalingon ako sa likod na nakatingin na din sa screen ng monitor . "pinagpapalit mo na ako?" nakataas 'yung isa niyang kilay na parang nagtataka ka si kakatapos lang nung youtube na pinapanood ko. Napataas din 'yung isa kong kil ay at nagtataka kung ano pinagsasasabi niya. "bakit gising ka pa?" tanong ko sa kanya habang kinlose ko na 'yung video at nag hanap pa ng iba pang mapapanood. "bakit ikaw, gising ka pa?" clinick ko 'yung Upuan na title at pinause ko muna p ara makapagload na muna. "'wag mong sagutin tanong ko ng tanong din. Tska wala naman akong sakit. Ikaw me ron, kaya kailangan mo nang matulog" tinignan ko 'yung screen. Kalahati pa lang 'yung nagloload. "bakit, exempted ba mga walang sakit sa pagtulog? 3:1oam na. So sino nga si Ivan ?" ang chismoso e no. "wala, sa pinapanood ko 'yun. Bakit ganun no. Kung kelan huli na lahat, dun mo m alalaman na mahal ka pala nung tao. Nakakainis lang. Sinayang 'yung oras. Kahit na mag bestfriends pa. sayang talaga, kung kelan namatay na 'yung isa dun lang m anghihinayang"

"ang pangit naman kasi kung manghihinayang ka sa una di ba?" ngumiti siya sa sin abi niyang 'yun. Pero hindi ko nagets. "eh?" "ewan. Kasi storya lang naman 'yan eh. hindi 'yan totoo. Sinasabi ko sa'yo Ianne , mas maganda ang reality kesa sa ganyang storya" "paano mo nalaman?" nagulat ako ng bigla niya akong niyakap mula sa likod. hindi ako makakibo, ang init ng katawan niya. nararamdaman ko din 'yung init ng hinin ga niya. "parang ganito...di ba?" Chapter 118: Feeling ko babagsak na ako any moment. Super inaantok pa kasi ako pero pumasok p a din ako. Dapat pala hindi na lang ako pumasok, si Art kasi e. Mapilit. Dirediretso ako sa desk ko at yumuko. Pinikit ko 'yung mata ko at hinanap ang co mfortable spot para makatulog na. 4:3o na ako natulog. 6 ang pasok namin. So ano gusto niyong gawin ko? talagang i naantok pa talaga ako. Zzzzzzzzzzzzzzzzzz... Zzzzzzzzzzzzzzz... Zzzzzzzzzzzz... Zzzzzzzzz... Zzzzzzz... Zzzz... Zz... Z... "IANNE!" bigla akong napaupo ng maayos. Kahit hilong hilo pa ako, pinilit kong i dilat 'yung mata ko at nakita ko ang teacher namin na parang galit na galit na n akatingin sa akin. "kung masama pakiramdam mo, mag clinic ka. Hindi 'yung natutulog ka" napatingin ako sa katabi ko na si Art na natutulog. Napataas naman 'yung kilay ko. "pero ma'am, natutulog din?" tinuro ko si Art tapos tumingin siya kay Art na nat utulog din. "matalino siya" AMP! FAVORITISM! Pinilit ko na lang magising kahit babagsak bagsak na 'yung ulo ko sa sobrang ant ok. Nung recess, natulog na lang ako magdamag. Parang wala na nga akong masyadon g nakita ngayong araw. Tanging teacher ko lang na sumaway sa akin at si Art na g umising sa akin at kasama ko papasok ng school.

Dumating ang uwian at dirediretso na ako pauwi at natulog. Super puyat kasi tala ga ako. Kinabukasan, may energy na ako at masaya akong pumasok ng school pero na sa pintuan pa lang ako ng classroom, parang may mali. Bigla silang tumahimik at tumingin lahat sa akin. Hindi ko alam pero parang biglang bumigat 'yung pakiramdam ko pagpasok ko. As in habang naglalakad ako papuntang upuan ko, nakatingin silang lahat sa akin. A-anong nangyari? Pagkaupo ko sa upuan ko. napatingin ako sa blackboard. Para akong nastock at para akong nawala sa sarili ko ng makita ko 'yung nakalaga y sa blackboard. Parang ang tagal nag sink in sa akin kung ano 'yung nakasulat. "IANNE ISN'T VIRGIN ANYMORE" "NAKIPAGKANT*T*N NA 'YAN SA MGA KANTO BOYS" "SHE'S A MAJOR FLIRT" "MAY ANAK NA SIYA!" "THEY ALREADY HAD SEX, IANNE AND ART" "INAGAW NA NIYA LAHAT NG LALAKI!" "SHE DOESN'T DESERVE NATE AND ART!" "ANTI-IANNE KAMI!" "BLAH BLAH BLAH" Tumingin ako sa paligid, nung napatingin ako sa mga kaklase ko. 'yung iba, umiwa s ng tingin. 'yung iba, nagchichismisan habang nakatingin sa akin. Tumayo ako at dahan dahan akong lumapit sa blackboard. Kinuha ko 'yung eraser at binura 'yung mga nakasulat. Tahimik lang 'yung mga kaklase ko, parang pinapanood nila ako ha bang binubura 'yung mga nakasulat. Nagulat na lang ako ng biglang may kumuha ng pambura sa akin. Nakita ko si Art n a punong puno ng chalk dust 'yung uniform niya at binura ng mabilis 'yung nakasu lat sa blackboard. Nung natapos siya, humarap siya sa mga kaklase namin at bigla ng sinipa 'yung teacher's table. "SINO MAY GAWA NITO!? MALAMAN KO LANG KUNG SINO MAY GAWA NITO MAPAPATAY KO! 'WAG NA 'WAG NIYONG GAGALAWIN SI IANNE, AKO MAKAKAHARAP NIYO. TANDAAN NIYO 'YAN" nak atingin lang ako kay Art na galit na galit. "Art at Ianne" napatingin ako sa may pintuan, 'yung adviser namin. "Sa office, ngayon na" hinawakan ni Art 'yung kamay ko at hinila ako palabas. Da hil sa kabilang building pa 'yung office, nadaanan namin 'yung mga classroom, na katingin sa amin halos lahat ng mga kabatch namin. Nakita ko din na parang sinul atan din 'yung ibang blackboard na katulad sa classroom namin pero burado na, ba ka binura ni Art kaya puno siya ng chalk dust. Parang naiiyak na ako kahit wala namang dapat iiyak. Bakit ganun, bakit parang a ng bilis. Parang kahapon wala namang ganitong nangyari, bakit ngayon? bakit... b akit nangyayari 'to?

"'wag mo na silang pansinin. Alam mo naman 'yung totoo e. di ba?" hinigpitan niy a 'yung hawak sa kamay ko. Nasa office na kami. Chapter 119: Pagpasok namin ng office, nakita ko sila Irene at Nate sa loob at 'yung discipli ne coordinator namin. Umupo kaming dalawa ni Art sa upuan, hawak hawak pa din ni ya 'yung kamay ko. "at dahil kumpleto na kayo..." hindi ko alam kung bakit kami nandito. Wala akong ideya kung bakit nga ba talaga kami pinapunta dito. "no. I don't have anything to do with this! Please, wala akong ginagawang masama " napatingin kaming lahat kay Irene na parang nag hysterical, ano pinagsasasabi niya? "hindi ako ang gumawa nun!" "sigurado ka?" napatingin naman ako kay Art na parang imbestigador kung makapagt anong. Ano ba pinag uusapan nila? "are you accusing me!?" napataas naman ang kilay ko ng biglang tumawa si Art ng malakas. "chalk dust? Sa kamay mo?" napatingin kami sa kamay niya. "c-chalk d-d-ust?" chalk dust? Chalk dust? 'yung mga nakasulat sa black board? "ano ba. I didn't do anything! Nate, pag tanggol mo ako!" "excuse me, pero ano pinag sasasab-" "alam mo Irene. Bisto ko na" "what are you talking about?" "masyado kang guilty. Alam mo ba kung ano pinag uusapan natin dito? Nakisakay la ng naman ako e, umamin ka sa sarili mong kasalanan Irene. Nakikita mo 'yang slee ves mo? May chalk dust na kulay pink, which is pinangsulat sa kabilang section" nanlaki mata ko habang nakatingin sa kanilang dalawa. "w-what-" "So bakit Irene, bakit ka natatakot?" tumayo siya tapos lumapit kay Art. "ano ba pinag sasasabi mo?" tumayo din si Art. Super magkalapit na sila. "ikaw ba 'yung nagsulat sa blackboard ng mga kabatch natin!?" umatras si Irene n a parang takot na takot. "a-ano ba~" "tatanungin kita ulit. Ikaw ba?" tumingin si Irene kay ma'am. "ma'am. Do something!" parang natauhan naman si ma'am. "a-ano bang nangyari?" tumingin si Art kay ma'am na seryoso 'yung mukha. "may nag sulat sa lahat ng blackboard ng mga fourth years about Ianne. And I thi

nk someone's guilty about it" "i'm not guilty!" biglang tumawa si Art at umupo uulit sa tabi ko. tumingin lang si Irene kay Art with nakataas na kilay at parang asar na asar na. "I don't want to talk about it anymore" nagcrosslegs pa si Art nun at tumingin s a akin sabay ngiti. "wtf. Inaakusahan mo ako sa gawaing hindi ako ang gumawa. At lalake ka, babae ak o. wala ka bang galang sa akin!?" ngumisi si Art. "galang? Galang ba Irene? Gusto mo bang mawala galang ng lahat ng tao sa sasabih in ko?" "don't you dare!" umatras si Irene pero may upuan na nakaharang kaya bigla siyan g tumumba. "Irene!" "Ahh!" Anong... kalokohan 'to? Nakakatawa. HAHAHAHAHA. Chapter 12o: ilang days na ang nakalipas mula nung nangyari 'yung aksidente kay Irene. Hindi naman na kumalat 'yung balitang 'yun pero ang weird lang kasi, naospital siya? Hindi naman sa against talaga ako sa kanya which is true kaya lang kasi. Nalalag ka lang maoospital ka na? At wala si Nate? Ok, masyado akong affected. And so kung wala si Nate? Kahit gumawa sila ng baby nila sa ospital, I don't care. Nga ba? weh? korni mo Ianne, magtino ka nga! HAHA "Lagi ka na lang tulala" napatingin ako kay Art na nagsalita. Hindi siya nakatin gin sa akin pero parang nakadirekta 'yung sinabi niya. "bakit? Ano ba iniisip mo?" hawak niya 'yung kamay ko, habang naglalakad kami sa sm. Holding hands kami, pero...wala pang kami. Hindi ako nagsalita, tuloy tuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa Makita ko a ng poster na... ONE MORE CHANCE CINEMA 4 OMG. One more chance, one more chance! HALA! gusto ko 'to panoorin! Pero teka... "gusto mo manood n'yan?" kasama ko nga pala si Art. As if naman magustuhan niya 'yung ganyang klaseng movie. "ha? Hindi no" nagsimula na lang akong maglakad at napahinto ako sa narinig ko. "dalawang ticket sa one more chance" napalingon ako sa likod at nakita ko si Art na nakatayo sa harap ng parang counter at kinukuha 'yung dalawang ticket na bin

ila niya. Para naman akong nashock at hanggang ngayon, may after shock pa din. Si Art? Bum ili ng one more chance na ticket? Para manood sa sinehan?? "t-teka. Bakit. Di ba ayaw mo sa mga ganya-" kinamot niya 'yung batok niya tapos parang namula ng kaunti 'yung mukha niya. "gusto mo panoorin di ba? Kahit na alam kong corny 'yan, manonood pa din akong k asama kita" Napahawak ako sa dibdib ko at napangiti. Lumakas na naman 'yung kabog ng dibdib ko. Kahit na nandito na kami sa loob ng sinehan, malakas pa din 'yung kabog ng d ibdib ko. Kinakabahan ako, kahit na lagi kaming magkasama. Kinakabahan pa din ak o. Nagsimula na 'yung palabas. Dirediretso na din 'yung pagkain ko popcorn na binil i niya. Natatawa nga ako kasi parang wala talaga siyang pakielam dun sa movie. P arang tumambay lang siya dito sa sinehan. Bigla siyang humarap sa akin. Nagulat ako kaya nasubo ko sa kanya 'yung popcorn na dapat kakainin ko. Nagulat siya sa ginawa ko pero tumawa lang ako. Ang cute k asi niya tignan kahit madilim! Habang patagal ng patagal 'yung movie, napapansin ko na hindi na mapakali si Art . Parang hindi siya makakatagal ng ganun lang. Siguro talagang bored na bored na siya at pinagtitiisan na lang niya 'to. Napansin ko lang, 'yung kanay kamay niya. laging nandun lang sa patungan ng bras o. 'yung parang may hinihintay. natatawa ako. at hindi ako manhid, hinihintay ni ya na hawakan ko 'yung kamay niya. Pinatong ko 'yung kaliwang kamay ko sa patungan kung saan nakapatong 'yung braso ni Art. Wala pang isang minuto, hinawakan na niya 'yung kamay ko. napangiti ako , ewan ko ba. bakit ko pa ba 'to pinapatagal. Bakit kailangan pa maghintay ng on e month e alam ko na din sa sarili ko na... Gusto ko na si Art. Nagkatinginan kaming dalawa. Bumilis tibok ng puso ko nung nakita ko 'yung mata niya na kumikislap na nakatingin sa akin. Napangiti ako nun at narealize ko na l ang na papalapit... ...ng papalapit... ...ng papalapit... ...ang ending ng One More Chance. Hindi pa din ako tumatayo. Parang wala nga akong naintindihan sa movie. Ang daya ! Refund!! Nakatayo lang siya habang hinihintay niya ako. napangiti ako sa gagaw in ko. Tumayo ako at lumapit sa kanya. Magkatinginan kami ngayon. kinakabahan ako ngayo n pero hindi na 'to dapat ipagpaliban pa. "Oo na Art, tayo na" kiniss ko siya sa right cheek niya at naglakad na lang ako ng mabilis. Hindi ko na tinignan 'yung reaksyon niya at dirediretso na ako pabab a. Bubuksan ko na sana 'yung pintuan palabas ng...

"YES!!!!!!!!!!" Napahinto ako. Nakarinig ako ng parang may papalapit sa akin at nagulat ako ng bigla akong yaka pin ni Art ng sobrang higpit. May ngiti sa mga labi niya at parang ang saya saya niya. "thank you, thank you Ianne!" sabay kiss niya sa akin sa lips. Parehas kaming na bigla sa ginawa niya. "s-sorry..." napangiti ako at nilapit ko 'yung mukha niya sa mukha ko sabay hali k sa labi niya. Kami na. kami na talaga. Kami na ni Art Felix Go. Chapter 122: Sobrang busy na ng buwan na 'to. Dito na kasi 'yung completion ng requirements, pagpapasa ng kung anu-anong papel, pag kumpleto ng lecture sa notebook at kung a nu-ano pang special project. Tapos na mag exam kaming mga seniors at mga star section. Halos wala na kaming g inagawa kundi ang pagkopya ng mga notes. Tulad ko. Masaya ako ngayon, ginaganahan ako magsulat ng lectures ko kasi nasa tabi ko si Art, tinutulungan ako. ewan ko nga eh, andaya niya. lagi naman siyang tulog, wal a siyang notes pero pinapabayaan lang siya ng mga teachers. Ang daya talaga. Lumipas ang ilang oras at nag uwian na. kaunti na lang ang natitira sa classroom at isa na ako dun. "Ianne, Art, aalis na kami. ok lang kayo d'yan?" tumango ako kahit hindi ko tini gnan 'yung mga kaklase ko. "dapat bukas dalawa pa din kayo ah! bawal mag addition" tumawa sila. Napangiti a ko nun, pero nung umalis na sila, tumahimik na ulit. Kailangan ko na kasi talaga 'to matapos. Maarte pa naman 'yung teacher namin. Kami na lang ni Art nandito sa room. "matagal pa ba 'yan?" tumango lang ako. Sa boses ni Art, parang inip na inip na siya. Palakad lakad nga siya sa classroom eh. "alis ka na lang..." sinasabi ko 'yan pero hindi ako nakatingin sa kanya. Tutok na tutok kasi ako sa ginagawa ko. Nakaramdam ako ng parang init sa may likod ko, at hindi nga ako nagkakamali. Nasa likod ko na siya. "tapos iiwan kita dito? 'wag na lang no" lumuhod siya sa likod ko para tignan ku ng ano 'yung ginagawa ko. Masyado kasi siyang matangkad eh. "tignan mo 'yang sulat mo, arabic 'yung font" napatingin ako sa kanya with my ey es na nanlilisik. "ang kapal" tumawa siya ng malakas tapos kiniss ako sa lips, pero smack lang. na pangiti ako nun tapos nagsulat ulit ako. ilang words na lang kasi matatapos na k aya binibilisan ko na ng sobra 'yung sulat ko. Nung nakatapos na ako, lumapit sa harap ko si Art. Nakatayo lang siya sa harap k

o. Nahihirapan tuloy ako kasi nakatingin ako sa kanya at todo tingala ako. "bakit?" lumapit siya sa akin pero hindi ganun kalapit. Magkatinginan lang kami. Bigla na lang niya akong kiniss sa lips ulit. "nakakainis!" naglalakad na kami nito sa hallway. "bakit?" "naadik na ako sa halik mo. Paano na 'yan?" nakakatuwa 'yung expression ng mukha niya, parang hindi na malaman 'yung gagawin eh. "di ba pag naadik iniiwasan 'yung kinaaadikan?" nakangiti kong sinabi sa kanya. "nevermind, magpapakaadik na lang ako" tumawa kaming dalawa nun. habang tumatawa , nakaramdam ako ng something. Something na dapat na ilabas. Sht, naiihi ako. "ui teka, cr lang ako" tumango lang si Art at naghintay lang siya sa may corrid or ng 2nd floor. Pumasok ako ng cr at agad na umihi. Pag labas ko, nagulat ako s a nakita ko. Si Nate, nakatayo sa harap ko at nakatingin sa akin. Nakatingin lang ako sa kanya. Para akong nacapture ng mga mata niya. 'yung mata niya kasi, parang... parang... 'yung mata ng minahal ko. I came to my senses, na glakad na ako paalis ng cr pero bigla niya akong niyakap. Niyakap niya ako ng ma higpit na mahigpit. "i'm sorry..." nararamdaman kaya niya? Nararamdaman kaya niya 'yung tibok ng pus o ko. Humiwalay siya sa pagkakayakap niya sa akin mula sa likod at iniharap ako sa kan ya. Napatingin na naman ako sa mga mata niya, parang...totoo. pinatong niya 'yun g dalawang kamay niya sa magkabilang balikat ko. "mahal kita Ianne, i'm sorry sa ginawa ko. Hindi ko na kaya..." nateary eyed ako ng makita kong bumagsak ang mga luha ni Nate. Nakita ko 'yung mga mata niya na parang nagmamakaawa sa akin na patawarin ko siya. "tayo na lang Ianne. Tayo na lang ulit. Tayo naman talaga eh" tumulo 'yung luha ko pero pinunasan ko kaagad. Pinipilit ko ang sarili ko na 'wag umiyak, sana mak isama 'yung mata ko. "mahal na mahal kita" naramdaman ko na papalapit ng papalapit 'yung mukha niya. Kung matino kang babae, sasampalin mo siya pero kung ikaw ako, ewan. Siguro wala kang magagawa? Siguro dahil naguguluhan ka? Dumampi 'yung labi niya sa labi ko. Tuluyan na umagos 'yung luha ko sa mga mata ko. Tinulak ko siya, parehas na kami ngayon na umiiyak. "kami na ni Art" paalis na sana ako ng bigla niyang hawakan 'yung kamay ko. "mahal mo ba siya?" natigilan ako sa tinanong niya. Napatingin ako sa kanya na p arang punong puno siya ng determinasyon. Umupo ako sa sahig at umiyak na lang ng umiyak. "bakit ba Nate, bakit kung kailangan malapit na mawala, babalik ka pa? bakit kai langan mo pa akong saktan. Bakit ganun Nate? BAKET!?" iyak lang ako ng iyak. Niy akap niya ako sabay halik sa noo ko.

"hindi ko sinasadya. I'm sorry. Mahal na mahal lang talaga kita, please. Patawar in mo na ako" Nakarinig ako ng yapak ng sapatos. Napatingin ako sa may pintuan at nakita ko si Art na nakatingin sa akin, sa amin, sa aming dalawa ni Nate. "Art..." napatingin din si Nate sa may pintuan. Nakatingin lang siya sa amin na parang hindi alam 'yung gagawin. "tang'na" umalis si Art. Gusto ko siyang habulin, gusto kong magpaliwanag pero b akit hindi ko magawa? Dahil ba sa lalaking nasa harap ko ngayon? Dahil ba nagbab alik na siya? Ganun lang 'yun? Umiyak na lang ako. May mas gugulo pa ba dito? Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Chapter 123: Pagkapasok ko kinabukasan, parang tinusok ako ng milyun-milyong aspile sa katawa n. Umupo na lang ako ng maayos. Tumingin ako sa upuan sa tabi ko, hindi siya umu po sa tabi ko. Nandun siya ulit sa likod, dun sa pwesto niya dati, natutulog. Gusto ko siyang kausapin pero hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Gusto kong magkabati kami kahit na hindi ko alam kung paano kami magkakabati. Gusto k o maging ayos na ang lahat ulit, pero paano? Paano ko uumpisahan? "guys, gym daw tayo" Nagsialisan na 'yung iba kong classmates. Inayos ko muna 'yung gamit ko, napatin gin ako sa likod. Natutulog pa din si Art. Siguro eto na 'yung chance para kausa pin siya. Tumayo ako at lumapit sa kanya. Nakayuko lang siya. Kinakabahan ako, natatakot a ko na baka hindi niya ako pansinin. Natatakot ako na baka wala lang ulit ako sa kanya. "uhm, Art?" pinatong ko 'yung kamay ko sa balikat niya tapos ginalaw siya para g umising. Umupo siya ng maayos. nakatingin lang siya sa blackboard, lalo akong kinabahan. "pupunta kasi n-" hindi pa ako natatapos sa pagsasalita, bigla na lang siyang tu mayo. Nilagay niya 'yung kamay niya sa magkabilang bulsa ng pants niya at naglak ad na, nilagpasan ako. 'yung mga mata niya, parang wala ng sinasabing emosyon. 'yung mukha niya, parang nawalan ng buhay. 'yung aura niya, parang bumalik ulit sa dati. Napangiti ako. Pero ang totoo n'yan, umaapaw na naman 'yung luha ko sa mata. Pinahid ko muna 'yung kamay ko sa mata ko para mawala 'yung umaapaw na luha. Ngu miti na lang ulit ako at pumunta ng gym mag isa. Pinilit ko muna ang sarili ko na 'wag umiyak, tama na ang drama sa school. Ginaw

a ang school para mag aral, hindi para umiyak lang. Akala ko, sa pag gising ko sa kanyang 'yun, aayos na ang lahat. Akala ko magkaka patawaran na kami. Akala ko magiging ok na ulit kami. Pero, akala ko lang 'yun. Isang maling akala. Pagdating ko sa bahay, nagbihis na ako at nanood na lang ng spongebob. Nakakataw a 'yung scene pero parang lutang 'yung isip ko. "Ianne" napatingin ako kay mama. Lumapit siya sa akin tapos parang pinahid niya 'yung hinlalaki niya at pinakita niya sa akin. Tulo ng luha ko. Fck. Eto na naman ako. "mag ayos ka muna, may bisita ka" nakangiti siyang umalis ng kwarto ko. Siguro a lam niyang nalulungkot ako pero hinayaan na lang niya ako. Pumunta muna ako ng c r at naghilamos. Medyo namamaga na din kasi 'yung mata ko, kahapon kasi tska kan ina eh. Pagbaba ko, nagtaka ako kasi wala namang tao sa sala. Pumunta ako sa kitchen at tinawag si mama. "ma asan?" "nasa labas" napataas 'yung kilay ko. Bisita tapos nasa labas? Lagi namang pinap apasok ni mama mga bisita namin ah, bakit nasa labas? Pagbukas ko ng pintuan, biglang bumilis tibok ng puso ko. Para na din akong nang hihina. "hello" Chapter 124: "p-pasok ka" Napaka unexpected. Sa lahat ng tao na pupunta ng bahay namin. Sa dinadami dami n g mga kaibigan ko. Sa dinami dami ng mga nagmamahal sa akin. (echos) bakit siya pa? Siya pa ang nasa harap ko? Siya pa ang nakatayo sa labas ng bahay namin. "hindi sige, nakakahiya naman kanila tita eh" nagkamot lang siya ng batok na par ang nahihiya nga. At nagkamali man kayo o hindi. Siya nga. Si Nate. Nakaupo lang kami sa may labas ng gate. Nakatingin lang ako sa bahay na katapat ng bahay namin. Ang ganda kasi talaga, mansion. Ilang minuto na din kami dito ni Nate. Walang nagsasalita. Nakakailang na din 'y ung katahimikan. Parang, namiss ko 'yung mga memories naming dalawa. 'yung kakul itan, 'yung kasweetan, 'yung singsing, 'yung...pagmamahal. "Ianne..." atlast. Tumingin ako sa kanya. Hindi ko na masyadong Makita 'yung muk ha niya kasi medyo madilim na, 8pm na kasi. "dun sa nangyari sa cr..." hinawakan niya 'yung kamay ko. Ang init pa din ng pal

ad niya. lumapit siya sa akin ng kaunti at tumingin sa mata ko. "totoo lahat 'yun" inilagay niya 'yung hawak niyang kamay ko sa may dibdib niya. nararamdaman ko 'yung mabilis na tibok ng puso niya. "nararamdaman mo ba?" nakatingin lang ako sa kanya habang pinapakiramdaman 'yung tibok ng puso niya. "'yung tibok ng puso ko dati, para sa'yo 'yun. Nung nagbreak tayo, para sa'yo pa din. At 'yung tinitibok ngayon, ikaw pa din. Hindi ako tumigil na mahalin ka Ia nne" parang gusto ko na malusaw. Parang gusto na ng puso ko malusaw at tumibok u lit sa kanya. Pero... mali eh. Kinuha ko kaagad 'yung kamay ko. Nakatingin lang siya sa akin, napatingin ulit a ko sa bahay na tapat ko lang. Iniisip ko... Totoo ba? Totoo ba 'yung sinasabi niya? KREEK KREEEEEEK *tumigil na motor* Napatingin ako sa direksyon ng ingay at napatayo ako sa gulat. "A-art!" mabilis na lumapit si Art pero nilagpasan lang niya ako. "pare" tatayo pa lang si Nate... "ANG KAPAL DIN NAMAN NG APOG MO EH NO!?" BOOG *suntok* CLING CLENG CLANG CLUNG CLONG *natamaan 'yung gate nila Ianne* "Art!" hinawakan ko siya pero hindi siya nagpaawat. Sinuntok suntok lang niya si Nate kahit na nakalupasay na si Nate sa lapag. Bigla namang sinipa ni Nate si Art kaya tumalsik si Art. Tumayo kaagad si Nate a t biglang sinuntok si Art sa pisngi. "akala mo ba maaawa ako sa'yo!?" sinuntok ulit ni Art si Nate ng malakas sa tyan at nagulat ako sa nakita ko. Dugo. Dugo galing sa bibig ni Nate. Pinipigilan ko sila sa pagsasapakan pero masyado silang malakas. Tama ba 'to? Wo rth it ba na pag awayan nila ako? ako nga ba talaga ang pinag aawayan nila? Hindi ko namalayan, tumulo na 'yung luha ko. "tumigil na kayo!" sigaw ko. Tulo lang ng tulo 'yung luha ko. Nakakainis. Hindi 'to oras para umiyak! "please, tumigil na kayo. Art, Nate... tumigil na kayo..."

Napatigil silang dalawa at tumingin sa akin na patuloy ang pag patak ng luha sa mata. "I-ianne..." Niyakap ako ni Art ng mahigpit. "Hoy Art!" nagulat ako ng bigla na lang akong hatakin ni Nate. "tapos na usapan natin kaya umalis ka na! wala ka ng silbi sa akin. 'wag ka ng m akiepal!" naguluhan ako sa sinabi niya. "wala na akong pakielam sa pera mo Nate! Kahit anong gawin mo, hindi na magbabag o 'tong desisyon ko. tumigil na ako, lumayo ka. Kaya pwede ba!?" "the deal is off! Ayoko na! ayoko na! hindi ko kaya na mawala sa akin si Ianne!" "g*go! Matagal ng wala 'yung deal na 'yun! totoo na 'to Nate, gusto ko si Ianne! " "eh tarant-" "teka!" napahinto sila sa pagsigaw ko ulit. "a-anong... pinagsasasabi niyo?" "'yan! 'yang Nate na 'yan! Akala niya mabibili niya lahat ng bagay sa pera niya! Hindi porke't mayaman kaya na niyang bilhin pagmamahal mo!" "hindi ko binibili pagmamahal ni Ianne dahil sa una pa lang, ako na ang mahal ni ya! Serbisyo mo ang binili ko Art" "para ano!? Para lokohin si Ianne? Binili mo ang serbisyo ko para paibigin si Ia nne dahil nakipag break ka?! Ganun ba 'yun!?" "a-anong pinag bili?" "Binayaran ako ng lalakeng 'yan para lokohin ka. Binarayan niya ako para paibigi n ka. Alam mo bang siya ang may kagagawan ng pag sunog ng bahay niyo? Siya ang n agsunog sa bahay niyo! At siya din ang pumilit sa mga magulang mo na sa Cebu na muna sila tumira! Binayaran din niya 'yung tita mo para patirahin sa apartment n a tinitirahan ko. Pero ano? Pinagawa niya kaagad 'yung bahay niyo nung tumigil a ko. Pinagawa niya kaagad at gumawa siya ng paraan para magkahiwalay tayo. Pero I anne... gusto kita. Mahal kita... Mahal na kita..." ang lakas ng kabog ng puso k o. sobrang bilis. ngayon lang. ngayon ko lang narinig ang salitang 'yun galing s a kanya. "baket!? Ikaw din naman ang nagprisinta sa sarili mo di ba? Ikaw ang kumausap sa akin. Ikaw ang gagong mukhang pera na gagawin lahat para lang magkaroon ng swel do na malaki!" "Art, totoo ba?" tumingin sa akin si Art na parang nagmamakaawa at parang naiiya k na. "dati 'yun Ianne, matagal na 'yun. Mahalaga 'yung ngayon, 'yung mahal kita" Niloko ako. Niloko niya ako. Niloko nila ako.

"ikaw Nate! Hindi porke't may sa-" PAAAAAAAAAK *isang malutong na sampal* Naluluha na naman ako. nakahawak siya sa pisngi niya na sinampal ko. Halos lahat na ng galit at inis ko, ibinuhos ko na sa sampal na 'yun. "ang kapal mo Art! Nakakainis ka! Ako? katumbas ng pera? Pinagkatiwalaan kita Ar t! Akala ko nagbago ka dahil sa akin, pero hindi Art. NAGBAGO KA! NAGBAGO KA DAH IL SA LECHUGAS NA PERA NA 'YAN!" "pero Ianne..." "ANONG PERO? SA TINGIN MO PAGKATAPOS NG GABING 'TO MANINIWALA PA AKO SA PINAGSAS ASABI MO?! ILANG BUWAN MO AKONG NILOKO ART! ILANG BUWAN AKONG NAGPALOKO SA'YO! A NG SAKIT NUN!" tinapat ko 'yung kamay ko sa dibdib ko. "ETO OH. ETO NA NGA BINIBIGAY KO SA'YO TAPOS 'YAN PA ANG ISUSUKLI MO!? ANG GALIN G MO. NAPAKA GALING MO. ISA KANG KAHANGA HANGANG ARTISTA! NAPAKA HUSAY. SO ANO? MERON PA BANG NAKALAGAY D'YAN SA PESTE MONG SCRIPT!? ISANG I LOVE YOU PA ULIT!? GANUN!? TEKA NGA, ART NGA BA TALAGA 'YANG PANGALAN MO O KASAMA LANG 'YAN SA CHAR ACTERS NA GINAWA NG WRITER? NAISIP NG DIREKTOR? NG MGA PRODUCER!?! ART NAMAN, AN O AKALA MO SA BUHAY KO?! TELENOVELA!? KOREANOVELA!? PWES HINDI ART, TANDAAN MO. TOTOO 'TO, TOTOONG TAO AKO. AT TANDAAN MO, NASASAKTAN 'TO" tinuro ko kung saan n akalagay 'yung puso ko. "ang sakit malaman na niloloko mo lang ako..." tulo lang ng tulo 'yung luha ko. nahihirapan na din akong huminga dahil sa sipon. "...kung kelan, mahal na kita" "i-i'm so-" lalapit sana siya pero bigla ko siyang tinulak. "'wag kang lalapit sa akin! Umalis ka na dito! Hindi kita kailangan dito!" nakar amdam ako ng yakap sa likod ko. Tinulak ko kaagad si Nate. "isa ka pa!" PAAAAAAAAAK *isang malutong na sampal, for the second time around* "b-bakit..." "AH SO SA TINGIN MO MATUTUWA AKO NA BINABAYARAN MO LANG PALA SIYA PARA PAIBIGIN AKO? ANO AKALA MO SA AKIN? LARUAN?! AYOKO NA NATE! 'WAG KA NA UMASA, KAHIT AKO P A ANG ITIBOK NG LAHAT NG PULSO MO, AYOKO NA. TAMA NA 'YUNG SAKIT NA PINARAMDAM M O SA AKIN. NAPAKA SAKIT NA, PLEASE LANG 'WAG MO NA DAGDAGAN PA! TIGILAN MO NA AK O!" Tinulak ko sila palayo sa gate namin. "TIGILAN NIYO NA AKO! UMALIS NA KAYO SA HARAP KO. AYOKO NG MAKITA KAYONG DALAWA! HINDI KO KAYO KAILANGAN! UMALIS NA KAYO! WALA NA KAYONG PUWANG SA BUHAY KO!" tu makbo ako papasok ng gate. Bubuksan ko pa lang 'yung pintuan pero bigla na lang 'tong bumakas. Bumungad sa akin si mama na may lungkot sa mukha niya. Ayoko man at nahihiya man ako gawin. Wala din akong pagpipilian, siya na siguro 'yung taong makakatulong sa akin ngayon.

"mama, ayoko na. hindi ko na kaya" Niyakap ako ni mama at tuluyan na akong umiyak. Chapter 125: Iyak lang ako ng iyak kay mama. Hindi pa natatapos ang isang araw, marami na kaagad ang nangyari. Parang napuno ako ng impormasyon tungkol sa panloloko sa akin ng dalawang inakala kong mahal a ko. Ang galing. Ang galing nilang magpanggap. "ma, bakit ganun? ang sakit, ang sakit sakit na" hinigpitan ko 'yung yakap ko sa unan ko. "bata ka pa Ianne..." hinamas niya 'yung buhok ko. 'yung mukha niya, parang nalu lungkot at pilit na ngumingiti na lang. "kung bata ako, bakit nararamdaman ko na 'yung ganitong sakit?" "kasi anak, nagmahal ka..." ganun ba 'yun? Kapag nagmahal ka kailangan makaramda m ka din ng sakit? Kahit na pinapatay ka na sa sobrang sakit? "ayoko na ma. Ang hirap ng ganito. Nahihirapan ako ng ganito. Ang gara lang kasi dati ang saya saya ko naman. Wala naman akong problema, pero nung sinabak ko 't ong pakikipag relasyon. Sobrang hirap..." "dapat talaga hindi kita pinayagan" napatingin ako sa may pintuan ng kwarto ko. Papalapit sa amin si papa, umupo siya sa gilid ng kama ko. "Pa..." lumapit ako kay papa tapos umiyak ulit. Ang tagal ko na siyang hindi nay ayakap ng ganito. Lagi kasi siyang busy, pati si mama. Lagi na lang silang busy. Ngayon ko lang sila nakasama ng ganito. "Ianne, tahan na. Ayokong umiiyak prinsesa ko" "eh kasi papa, bakit ganun! Nakakainis! Nakakainis 'yung mga lalake. Wala na sil ang ginawa kundi manloko ng babae" "ehem. Hindi lahat" napangiti ako nun. ang defensive kasi eh. "Ianne, siguro ganyan talaga ang mararamdaman sa umpisa. Pero syempre pag lumaon na, mawawala na din 'yan" humiwalay na ako kay papa at umupo na lang sa tabi ni lang dalawa. "hindi ganun kadali ang proseso pero alam kong kaya mo naman. May mga kaibigan k ang laging nasa tabi mo. Andyan sila sab, kaycee, erin, xiara, keila, madd, star , alena. Marami pa ang mga kaibigan mo, hindi ka nila iiwan anak" "oh, ano nangyayari sa panget kong kapatid?" napalingon kaming tatlo at nakita n aman si kuya na papalapit sa amin. Pinatong niya 'yung kamay niya sa ulo ko at i nilapit niya 'yung mukha niya sa mukha ko. "ano nangyayari sa'yo? Tignan mo mukha mo, panget na nga lalo pang pumapanget. N amamaga oh! Super pula ka" ang sarap niyang bangasan pero hindi ko magawa. Wala akong energy para sapakin man siya o suntukin. Nakakaasar pa 'yung mukha niya, p arang nang aasar talaga.

Ang ikinagulat ko, bigla siyang ngumiti sa akin na maamo. Ilang years ko nang hi ndi nakikita 'yung ngiti niyang 'yun. "tahan na bunso" nilabas niya 'yung ngipin niyang bulok bulok-este maputi. Napan giti ako sa sinabi niya. It's been 14 years since sinabihan niya ako ng bunso. "ang gusto ko, ako lang nagpapaiyak sa'yong lalake! Babangasan kita ulit 'pag um iyak ka pa sa ibang lalake!" ginulo niya 'yung maganda kong buhok. Tumawa siya n un pati sila mama at papa, tumawa na din tuloy ako. Medyo gumaan na 'yung loob ko. Siguro ngayon, kailangan ko na maging matapang. Alam ko namang hindi ako pababayaan ng mga kaibigan ko... ...lalo na ng pamilya ko. Chapter 126: Pumasok ako ng school na parang walang nangyari. Kailangan ko tatagan 'yung sarili ko. kailangan ipaglaban ko sarili ko. malaki n a ako, kaya ko na ang sarili ko. Pagdating ko ng classroom, umupo ako kaagad ng upuan ko at nag ayos na. ilang mi nuto ang nakaraan, nakita ko si Art. Uupo na sana siya sa tabi ko pero nilagay k o kaagad 'yung bag ko sa upuan. "may nakaupo" pinatong ko na lang din 'yung ulo ko sa desk at kunwari natutulog ako pero nakaramdam ako ng may gumagalaw. Pag tingin ko, siniksik pa din niya 'y ung sarili niya sa upuan. "may nakaupo nga sabi eh" "oo nga, ako nga 'yung nakaupo" pinantaasan ko siya ng kilay. Kinuha ko 'yung ba g ko at nilayo na lang 'yung upuan ko sa kanya. Buong araw lang kami sa classroom. Hindi kasi kami pwede gumamit ng gym para mak apag practice kasi nandun 'yung mga basketball players. Kaya andito lang kami at super bored na ako. Nagdecide akong umalis muna ng classroom at gumala sa campus. Mamimiss ko din 'tong school namin. Ang daming nangyari na naging witness ng sch ool ko na 'to. Masaya, malungkot, nakakatakot at kung anu ano pa. nakakalungkot din pala 'yung feeling na iiwan mo na 'yung pangalawang bahay mo. 'yung alma mat ter mo. Hindi ko napansin, nasa rooftop na pala ako. Ang hangin talaga dito sa taas, tap os ang peaceful pa ng ambiance. Tumingin ako sa baba, nakita ko 'yung mga puntod na nagfoform ng heart shape. Ga nun pa din 'yung itsura niya. walang pinag babago, ang nakakapag taka lang, may space talaga siya sa gitna. May hinihintay ba 'yang libangan na 'yan? Napag desisyunan ko ng bumalik sa classroom. Tahimik na 'yung hallway kasi kanin a pa uwian. Pero hindi pa ako nakakalapit sa classroom, nakarinig ako ng nag gig itara at kumakanta.

Para kang asukal, sing tamis mo magmahal Para kang pintura, buhay ko ikaw ang nagpinta Hinanap ko sa iba't ibang classroom, napatingin ako sa classroom. Kaninong boses 'yun? Para kang unan, pinapainit mo ang aking t'yan Para kang kumot, na yumayakap sa tuwing ako'y nalulungkot bakit parang ngayon ko lang narinig 'yung boses na 'yan. Kaya't wag magtataka kung bakit ayaw kitang mawala... Kung hindi man tayo hanggang dulo wag mong kalimutan Pero napaka pamilyar. Nandito lang ako laging umaalalay di ako lalayo Dahil ang tanging panalangin ko ay ikaw Sumilip ako sa loob ng classroom. Di bale, maghapon pang umulan, basta't ikaw ang sasandalan Liwanag ng lumulubog na araw, kay sarap pagmasdan Bumilis tibok ng puso ko pagkakita pa lang ng likod nung taong 'yun. Lalo na kapag nasisinagan ang 'yong mukha 'yung payat na likod niya. Ayoko ng magsawa, hinding hindi magsasawa sa'yo 'yung buhok na gulo gulo pero bagay pa din sa kanya. Kaya't wag magtataka kung bakit ayaw kitang mawala... 'yung pag upo niya sa desk ng upuan niya. Kung hindi man tayo hanggang dulo wag mong kalimutan Kahit na alam niyang anymoment, pwede siyang mahulog. Nandito lang ako laging umaalalay di ako lalayo Nakaupo lang siya dun na parang wala siyang ibang pinapansin kundi 'yung pag gig itara at pag kanta niya. Dahil ang tanging panalangin ko ay ikaw Nararamdaman ko 'yung pinapahiwatig niya sa kanta niya. punong puno ng emosyon, ng pagmamahal. Bahala na, ayoko munang magsalita Ang sabi niya hindi siya marunong kumanta, pero bakit? Bakit ganun? Hayaan na muna natin ang daloy ng tadhana Nawawala 'yung galit ko sa kanya dahil sa boses niya.

Kung hindi man tayo hanggang dulo wag mong kalimutan Tahimik lang ako. hindi ako kumikibo, baka tumigil siya. Parang gusto ko siya ya kapin at sabihin na mahal ko siya, pero...masakit kasi eh. Nandito lang ako laging umaalalay di ako lalayo Humina 'yung pagkanta n'ya. Parang naririnig ko din na humihikbi siya. Bumagal ' yung pag sstrum niya sa gitara. Dahil ang tanging panalangin ko ay...ikaw Natapos 'yung kanta, nakita ko na parang kinusot niya 'yung mata niya. itinaas n iya 'yung polo niya, pinahid niya sa mukha niya. Umiiyak ba si Art? "i'm sorry" sinabi niya between sobs. Parang hinihingal pa siya sa pag hinga nun . Parang, umiiyak siya? Hindi, humahagulgol siya ng walang sounds. Gustong gusto ko na siyang yakapin. Gustong gusto ko na siya kausapin. Gustong g usto ko na siya patawarin. Pero bakit hindi ko magawa? Dahil sa pride, dahil sa sakit na dinulot niya sa akin. Ano nga ba? Ano nga ba pipiliin ko? Huminga ako ng malalim. Tinanggal ko 'yung awa ko sa nararamdaman ko. Tinanggal ko muna 'yung nararamdaman ko para sa kanya, diretso ako sa may tabi niya at kin uha ko kaagad 'yung bag ko. Paalis na sana ako ng bigla niya akong hawakan sa braso. Ayokong tumingin sa kan ya. Ayokong mawala 'yung galit ko sa kanya. Ayokong mahalin ko siya ng sobra sob ra. "i'm sorry..." hindi na ako mapakali. Umiiyak siya. Umiiyak siya. Ayokong tignan , ayokong tignan. "mahal na mahal kita..." nanghihina na naman ako. Ianne, please. Magpakatatag ka . 'wag kang titingin sa kanya. 'wag kang maaawa. Tandaan mo, sinaktan ka niya. "Ianne" tumakbo na lang ako para mabitawan na niya ako Nahihirapan akong magalit sa kanya. Bakit kasi nagkaganito pa kung kelan... Mahal ko na talaga siya. Chapter 127: Graduation day. Hinihintay ng bawat senior students. Ang araw kung kelan aalis na kami sa high school. Ang araw kung kelan aalis na kami sa pangalawa naming tahana. Ang araw kung napagdesisyunan ko na kung kelan ko aalisin sa buhay ko ang dalawa ng 'yun. Nagsimula na 'yung graduation namin. Paminsan minsan, napapatingin ako kay Art. 'yung mukha niya, parang ang lungkot ng itsura. Gusto ko na siyang kausapin. Nah

ihirapan na ako. Kapansin pansin naman na sa lahat ng mga lalake, may isang wala. May isang upuan na bakante, kung sino 'yun. Si Nate. Natapos ang graduation namin. Hindi naman ako naiiyak, nalulungkot lang ako na i iwan ko din 'yung school ko. nandito pa din kami sa gym, nagpipiture taking and all. "IAAAAAAAAAAAAAAANNEEEEE!" napalingon ako sa tumawag sa akin. Parang tumalon 'yu ng puso ko ng Makita ko ang babaeng akala ko hindi ko makikita ngayon. ang babae ng umalis para samahan ang taong mahal niya. "ERRRRRRRRRRRRRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNN!!!" tumakbo ako palapit sa kanya at n iyakap siya ng mahigpit. "OMG OMG OMG! I MISSED YOU!!" tatalon talon pa kami. grabe, sobrang tuwa ko. "bakit nandito ka!?" "AYAW MO!?" bumitaw siya sa pagyayakapan namin tapos nakapamewang. "hindi, nakakabigla lang kasi!" natatawa ako. Nag iba kasi siya, gumanda 'yung k utis ng balat niya tapos 'yung buhok niya, color brown na. "EH KASI. SI ULAP KO, NAGBREAK NA KAMI. LECHE 'YUN. AYAW KO NA MAKITA 'YUN!" nan laki mata ko. "hindi nga!?" "JOKE LANG! ULAP KO!" napatingin ako sa lugar kung saan nakatingin si Erin. May nakita ako sa hindi ganun kalayuan ang isang matangkad na lalaki, nakashades, ma tipuno 'yung katawan at... "color black na buhok mo!?" natatawa ako! kulay itim na buhok ni Cloud! Grabe, n agbago na siya! "oyea. Missed me?" nakangiti si Cloud nun. Niyakap ko siya kaagad ng mahigpit na mahigpit. Agh. Namiss ko 'tong lalaking 'to. "NAGSESELOS NA AKOOOOO~" kumalas na kami sa pagyayakap. Natatawa ako. Namiss ko silang dalawa. Sobrang miss na miss ko na. Grabe. Ilang beses ko na bang sinabi ang saliting miss? HAHAHA. "pot ko naman eh" inakbayan ni Cloud si Erin. Oh di sila na, sila na ang close. Sila na ang sweet. Sila na nga magkakatuluyan. "KAMUSTA NA NGA PALA? HOW'S NATE?" nawala 'yung ngiti ko sa mukha ko. "uhm, ano kasi" parang nagtaka si Erin. "OMG. YOU REALLY B-ARAY!" "ay, sorry! Napahigpit" natatawa si Cloud nun tapos pinalo palo ni Erin sa t'yan si Cloud. Nakangiti na lang ako habang nanonood sa kanila maglambingan/magsakitan. Hindi k

o alam kung itong pagngiti ko ay totoo o nakangiti lang ako para mag panggap na masaya pa din ako. "Ianne" napatingin ako sa kaliwa. DUGDUG. DUGDUG. "pwede bang...kausapin ko muna siya?" tumingin ako kanila Erin. Parang nagulat s i Erin na kakausapin ako ni Art. "OH SURE, WHY NOT CHOCONUT EVERY NOT IS A NUT" huh? "sige, tara na pot ko" naglakad na sila palayo sa amin ni Art. "ano na naman ba Art? Ano na namang kasinungalingan 'yang sasabihin mo sa akin? Sorry wala akong pera ngayon. Hindi kita mababayaran sa pagiging sweet mo sa aki n dati. Siguro gawin mo na lang na utang, babayaran ko na lang next time" Dirediretso kong sinabi. Ayoko na munang tignan ng maiigi 'yung mata niya. 'yung mukha niya. Natatakot ako. Aalis na sana ako pero bigla niyang hinawakan ng mah igpit 'yung braso ko. "Ianne, makinig ka sa akin. 'yung binayad sa akin ni Nate, binalik ko na sa kany a dati pa. Kaya ko tinanggap 'yung trabaho na 'yun dahil kinakailangan ko ng per a para makasunod ako kay Xiara. Pero nung minahal kita, nalimutan ko si Xiara. T umigil na ako at bumalik na ako sa greenwich para magtrabaho at at the same time , mahalin ka, ng walang halong bayad" hinawakan niya 'yung mukha ko at itinapat sa mukha niya. "tumingin ka sa mga mata ko" nag alinlangan pa akong tumingin nun, pero ilang mi nuto din, pinagdesisyunan ko na tumingin na lang ako sa kanya. "mahal kita Ianne, mahal na mahal kita. Pinalitan mo si Xiara sa puso ko. Hinilo m mo 'yung sugat dito. Pinalitan mo ang ibig sabihin ng pag ibig sa bukabularyo ko" gusto kong maniwala. Gusto ko na bumigay. Pero...pero. "tapos ka na ba?" nakatingin lang ako sa mata niya at nakatingin lang siya sa mg a mata ko. "wala na akong pakielam Art. Wala na talaga akong pakielam. Siguro sa 2 weeks na 'yun, naging bato na ako. ayoko na masaktan, ayoko na maranasan 'yung sakit na naranasan ko. so please, pwede, lubayan mo na ako" inalis ko 'yung pagkakahawak niya sa braso ko. aalis na ulit sana ako pero hinawakan niya 'yung kamay ko. "mahal mo ba ako?" "hindi" bumitaw siya sa pagkakahawak sa akin. KASINUNGALINGAN. Dirediretso akong lumabas ng gym at hinanap 'yung kotse namin. Ang sabi ko sa sa rili ko, hindi ako iiyak sa graduation. Pero ano 'to, ano 'tong pumapatak galing sa mata ko? "Hey, Ianne!" napalingon ako. Si X. "what's the matter, omg. why are you crying?" niyakap agad ako ni X. eto nga, et o nga ang kailangan ko ngayon. karamay.

"Si Art, Si Art X" umiyak na lang ako ng umiyak. "why? do you love him?" "yes" KATOTOHANAN. Chapter 128: Walang kumausap sa akin nung nasa loob kami ng kotse pauwi. Tanging nag iingay lang sa loob ng kotse ay si Cloud at Erin. Ang bigat ng pakiramdam ko pagpasok sa loob ng bahay. agad agad akong pumasok ng kwarto ko at nahiga. Grabe, ang sama talaga ng pakiramdam ko. nakatingin lang a ko sa kisame ko, parang akong naghihintay. Naghihintay sa wala. Nakakainis. Nakakainis na pride 'to. TOK TOK TOK Binalot ko kaagad sa sarili ko 'yung kumot. Nag panggap akong tulog pero narinig ko na nagbukas 'yung pintuan. Nakarinig ako ng footsteps papalapit sa akin at n aupo 'yung taong 'yun sa may gilid ng kama ko. "Ianne..." Si Cloud. "ang tagal na nating di nagkikita ah. Natupad mo ba, 'yung sabi ko sa'yo bago ak o umalis?" Quote "promise mo sa akin, bukas na huling pag iyak mo ah... ayokong nasasaktan ka" "alam mo ba?" inilayo ko 'yung kumot ko sa mukha ko. Magkatinginan lang kaming d alawa nun. "sorry" yumuko siya na parang naguilty sa mga pinag gagagawa niya. "alam mong mangyayari 'yun? ha Cloud?!" umupo ako nun. parang feeling ko gusto k o sumabog sa sobrang galit. "i'm-" "so alam mo nga!?" tinaasan ko na siya ng kilay. Wala na akong pakielam kung lum apit man dito si mama at papa. Wala akong pakielam kahit na marinig ako ng mga k apit bahay namin. Ang gusto ko. Malaman ko 'yung totoo. "bakit? Bakit kailangan niyo akong lokohin lahat?" pinipigilan kong tumulo 'yung luha ko. hindi 'to luha ng lungkot, luha 'to ng sakit. Luha ng galit. "hindi kasi-" "anong hindi kasi!?" tumayo si Cloud.

"'wag kang aalis habang kinakausap pa kita!" tumingin siya sa akin na parang wal ang magawa kundi ang tumigil at tignan lang ako. "ano? Sagutin mo tanong ko!? bakit kailangan niyo ako lokohin?" "hindi mo kasi alam!" "anong hindi ko alam?!" "lahat" tumulo na 'yung luha ko. hindi ko na kinayanan ang lahat. "lahat? Sa tingin mo paano ko malalaman ang lahat kung hindi mo sinasabi sa akin ?" "i'm sorry Ianne. This is not the right time" tumayo ako nun at hinawakan kaagad 'yung damit niya. "anong right time?! Ano ba gusto mong right time?! Kelan ba 'yung right time na 'yun!" sinuntok suntok ko siya sa katawan niya. "alam mo ba kung gaano kasakit 'tong nararamdaman ko Cloud. ALAM MO BA? para na din akong patay na pinipilit na lang mabuhay" umiyak ako ng umiyak habang sinusu ntok siya ng sinusuntok. Gusto ko na ilabas lahat ng galit ko. lahat ng sakit na nararamdaman ko. lahat n g lungkot na bumabalot sa akin. Lahat, gusto ko ilabas lahat. Gusto ko na...mawa la. "IANNE!" hinawakan ako ni Erin. Gusto ko pang suntukin si Cloud pero nanghihina na ako. "IANNE, PLEASE. IPAHINGA MO NA SARILI MO. IPAHINGA MO NA 'YUNG PUSO MO. PLEASE.. ." niyakap ako ni Erin. Niyakap ko din siya, nahihirapan na ako. naguguluhan pa din ako. Kelan ba? Kelan ba 'yung right time? Chapter 129: 2 years later... College. Wala na akong communication kanila Art at Nate. Pero pinuntahan ko si A rt, pero sabi ni tita, umalis na daw dun sa apartment. And now, I have no idea where he is. Namimiss ko na siya. I'm still not over him. Ang laki ng pagsisisi ko, nakakaini s. Lagi na lang, lagi na lang mali 'yung pinipili kong choice. "Ianne, tara na! TGIF!!" hinatak na lang nila ako papunta sa hindi ko alam kung saan. Ganito kasi ang college life, kapag Friday, parang nakawala ang mga estudy ante sa kulungan. BZZT BZZT *hindi 'yan gutom* Napatingin ako sa cellphone ko. unknown number. +63927*******

Ur ian ryt? Plz mit me ryt now @ coffee bean trinoma. Its an emergency. Mit u de r tnx Parang may pwersa ang tumulak sa akin para maniwala sa nagtext. Hindi ko alam pe ro parang may malalaman ako kapag pumunta ako dun. "guys, hindi muna ako makakasama" nalungkot 'yung mga mukha nila. "ANG KJ~" "important. Sorry" "sige na, go Ianne. Run, run like a wind!" napangiti ako nun tapos nag bbye na i sa isa sa kanila. Binilisan ko 'yung pagtakbo ko. Nag aabang na ako ng taxi papuntang trinoma. Nagpara ako ng taxi pero may lalaki ng lumapit din dun sa taxi. "t-teka-" hinawakan na kaagad niya 'yung bukasan ng pintuan. Tumingin siya sa ak in at muntikan ko na malaglag 'yung puso ko. "Art!?" bigla niyang sinara 'yung pintuan. Hindi na siya tumingin pa ulit sa aki n pero alam ko, alam kong si Art 'yun. alam kong nakita niya ako. Pero bakit, ba kit ganun. Parang hindi niya ako napansin? Si Art nga ba 'yun? Siya nga ba 'yun? "miss, miss" napatingin ako sa kaliwa. "tatawid ka ba? nakaharang ka eh" bumalik ulit ako sa sarili ko. Umatras ako at tumayo na lang. Baka naman, imahinasyon ko lang 'yun? Nasa trinoma na ako nun. Kinakabahan ako habang papalapit ng papalapit sa coffee bean. "IANNE!" napalingon ako, si Irene? "Irene?" parang hiningal at parang tumakbo pa ata siya sa isang marathon. "ako 'yung nagtext sa'yo" hinawakan niya 'yung makabilang balikat ko at tumingin ng diretso sa mata ko. ang seryoso ng mukha niya kaya bigla akong kinabahan. "Please Ianne, Kailangan ka niya ngayon. Ikaw lang ang makakatulong sa kanya" na gtataka na ako sa mga pinagsasasabi niya. Hinatak na lang niya ako and the next thing I knew, nandito na kami sa st. luke's hospital. "tara Ianne, bilisan natin!" nagtataka ako kung saan kami pupunta at kung sino a ng pupuntahan namin. "andito na tayo, please Ianne. 'wag mo siyang pababayaan" binukas niya 'yung pin tuan ng kwarto at napaluha ako ng wala sa oras. sa luha kong 'yun, parang pati galit ko kay Nate ay inagos na din. Bakit?

Bakit nakahiga d'yan si Nate? Chapter 13o: Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Para akong namamalikmata at para akong nananaganip. "Ianne Iha" lumapit sa akin 'yung mama ni Nate habang nakatayo lang ako sa may p intuan at hindi makagalaw ng mabuti. "totoo...ba 'to?" nakita kong unti unting gumalaw 'yung ulo niya at nakita ko 'y ung mukha niyang parang hirap na hirap na. 'yung mga mata niya, nakatingin sa ak in. Kinilabutan ako. "OMG. Totoo ba 'to?!" patuloy na tumulo ang luha ko. Hinawakan ako sa braso ng m ama ni Nate at lumabas kami. "tita, si Nate... bakit?" para akong ewan na hindi masyadong makapag salita. "May cancer si Nate Ianne, kaya pumunta kami ng Japan nun para makapag kimo siya " nanlaki 'yung mata ko. Si Nate? May cancer? "Please, pakiusap ko lang sa'yo. 'wag kang iiyak sa harap niya. ayokong mawalan siya ng pag asa" parang gusto ko na ubusin 'yung luha ko sa naririnig ko ngayon. Pumasok ako kaagad sa loob at lumapit kay Nate. Tumingin siya sa akin, tulo ng t ulo 'yung luha ko. "ANO BANG PROBLEMA MO NATE? BAKIT HINDI MO SINABI SA AKIN? MATAGAL NA PALA 'TO.. . bakit ngayon ko lang nalaman?" iyak ako ng iyak nun. para na akong bata na kah it pigilan 'yung iyak eh hindi magawa. Hinawakan niya 'yung kamay ko. "ayoko kasing...masaktan ka" lalo akong napaiyak sa sinabi niya. Ngayon mismo, p arang gusto ko siyang sipain, tadyakan, sikmuraan, sampalin. Pero paano ko nga b a magagawa 'yun? Paano ko magagawa sa taong ganyan ang kalagayan. "SIRA KA BA! Ano akala mo sa akin ngayon!? Hindi nasasaktan! Nakakainis ka Nate" hinigpitan niya 'yung hawak niya sa kamay ko. "ang selfish selfish mo" iyak ako ng iyak. Oo, nakakainis na talaga ang mahinang ako. nakakainis na 'yung iyaking ako. May naramdaman ako na parang matigas sa kamay niya. pagkakita ko. sh.t. "'yung singsing mo" ngumiti siya sa akin nun tapos parang may kinuha siya sa may drawer at inilagay niya 'yung kinuha niya sa palad ko. lalo akong naiyak dahil 'yun 'yung singsing ko. 'yung nawalang singsing na binigay niya sa akin. "hindi ako tumigil na mahalin ka" lalo lang akong umiyak. Buong akala ko nun, na wala na ang lahat. Buong akala ko nun, ayaw na niya sa akin. Ang akala ko nun, p inaglalaruan lang talaga niya ako, pero ngayong andito kaming dalawa. Nawala lah at ng akala kong 'yun. "alam mo bang sinaktan mo ako Nate? Ng dahil d'yan sa kaselfish-an mo, sobra mo akong nasaktan" tumingin siya sa kisame tapos sa mga mata ko. "nawalan ako ng pag asa nun. Akala ko, makakayanan ko na mawala ka sa akin dahil alam ko namang mamamatay din ako. Ayokong masaktan ka dahil sa pagkamatay ko. A

yokong hindi ka na ulit magmahal dahil sa pagkawala ko. Gusto ko maramdaman mo n a may ibang tao pa. Kaya ko nagawa 'yun, kaya ko nagawang bayaran si Art" medyo tumahan na ako. "matatanggap ko naman eh" "hindi ko mapapatawad sarili ko pag nasaktan kita pag namatay ako. Ang gusto ko, masaya ka. Ang gusto ko, pag namatay ako. babantayan kitang masaya" "'wag ka nga magsabi n'yan!" "'yung kay Irene. Nalaman niya na may sakit ako. binlackmail niya ako nun pero e wan ko ngayon kung bakit magkaibigan pa din kami hanggang ngayon" "Nate..." "asan si Art?" nagulat ako sa tanong niya. yumuko lang ako nun. "i'm sorry" biglang pumatak 'yung luha ko mula sa kaliwa kong mata pero pinigila n ko na 'yung mga sumunod. Pinilit kong ngumiti at tumingin sa kanya. "mula ngayon, palagi na lang akong nandito sa tabi mo hanggang gumaling ka" "hindi na ako gagaling" "gagaling ka, tandaan mo 'yan" Chapter 131: nagsimula na akong tumulong kay Nate. Masaya pero ang hirap. Ang hirap hindi mawalan ng pag asa kapag nagsusuka siya ng dugo. Kapag bigla big la na lang siyang manginginig. Ang hirap din ng matutulog siya at ang hirap na n iyang gisingin. Parang feeling ko. Any moment, kukunin na siya. "Ianne..." napalingon ako sa kanya. Nakaupo siya sa kama niya ngayon. Medyo sumi sigla na din kasi siya. "bakit?" "naaalala mo ba 'yung sementeryo na tanaw sa rooftop ng school?" tumango lang ak o nun. Ngumiti siya at parang may iniisip na ewan. "sabihin mo kay mama, 'pag namatay ako. Dun ako sa gitna ng papusong mga lapida ilibing" kinilabutan ako sa sinabi niya. "please naman Nate, 'wag ka magsalita n'yan" sumimangot ako nun tapos bigla siya ng tumawa. "incase lang. para ready na" tumawa lang siya nun. nakitawa na din ako kahit hin di naman talaga dapat pinagtatawanan ang ganung bagay. Laging ganito ang sched ko. sa umaga school, sa hapon hanggang gabi, ospital. Na kakapagod talaga siya, physically, mentally at emotionally.

Ang hirap makitang nahihirapan si Nate kahit na pilit niyang nilalabanan 'yung s akit niya. ang hirap panoorin na kahit na masigla siya, meron pa din siyang saki t. Ang gara, wala akong magawa kundi ang umupo at maging and'yan lagi para sa ka nya. "IANNE IANNE!" nasa bahay na ako ngayon, nag aaral para sa exam ng pumasok sa lo ob ng kwarto ko si Erin. "oh bakit?" "OMG OMG OMG. SI ART!" napatingin ako sa kanya. Parang ang saya saya ng itsura n iya ngayon. At oo, hinahanap ko nga siya. Hinahanap ko kung nasaan na ngayon si Art Felix Go . F.A. Generation Pumasok ako sa loob. ang daming bata, lahat sila puro naglalaro. Pumunta ako dun sa parang counter, nakangiti sa akin 'yung tita ni Art. "uhm, andito po ba si Art?" tumango siya. Bigla akong kinabahan nun. Si Art, nan dito sa F.A. Generation? Andito siya? Makikita ko siya ulit!? Dumiretso ako sa tinuro sa akin ng tita ni Art na kwarto. Pagbukas ko ng pintuan , wala siya dun. Hindi na ako nagtanong sa tita niya para hindi maabala, nilibot ko na lng ang buong F.A.Generation. pero wala, wala akong makita. "Art, asan ka ba?" umupo ako sa may swing nun habang nakatingin sa mga batang na gtatakbuhan at sa isang lalaking kamukha ni... "ART!" napatayo kaagad ako. Kinabahan ako at parang nanghihina pero naeexcite.na miss ko siya. Namiss ko 'tong lalakeng 'to. Tumakbo ako at lumapit sa likod niya. "Art" lumingin siya. Ngumiti ako nun, 'yung mukha niya. 'yung mukha niyang 'yan. Sobrang namiss ko 'yan. "nami-" "sino ka?" parang nahulog ang lahat ng pwedeng mahulog sa akin nun. tumalikod na siya sa akin at nakipag laro na sa ibang bata. Anong sino ako Art? Anong sino ako? Ako 'to, si Ianne. Nagbabalik na ako. Chapter 132: Naluha ako. Eto na naman. nararamdaman ko na naman 'yung sakit. 'yung sakit na parang hindi ka kilala ng taong mahal mo. Bakit ganun? Masyado ba siyang galit sa akin? Masyado ba niyang dinamdam 'yung sinabi ko sa k anya nung graduation? Pero andito na ako eh, bakit ganun?

"Art" hinakawan ko siya sa braso. Tumingin siya sa akin at parang nagtataka siya kung bakit ko siya hinawakan. "sino ka ba?" parang isa isa akong tinutusok sa bawat tanong niyang sino ba ako. Pinipigilan ko 'yung pagluha ko. Ngumiti ako nun. "sira, ano ka ba. 2 years lang 'yung nakaraan eh. Ianne 'to" parang nagtataka si ya sa mga sinasabi ko. "Ianne?" gusto ko na siyang yugyugin. Bakit ganun. Parang hindi na siya si Art. Parang hindi na siya 'yung lalakeng nakilala ko nun? Hindi na siya 'yung art na nakilala ko nun. Hindi na siya 'yung Art na minamahal ko. "hindi mo ba ako natatandaan?" "sorry, wala akong kilalang Ianne" umalis na siya sa harap ko nun. ANO BANG PROB LEMA!? ANO BANG PROBLEMA MO ART!? "Ay miss. Ano po ba ang kailangan niyo kay Art?" napalingon ako sa matandang bab ae na mukhang care taker. "ka-kaibigan ko po kasi siya" ngumiti siya sa akin nun at inalalayan niya ako pa punta sa parang living room. "alam mo bang may photographic memory 'yang batang 'yan?" nakangiti lang siyang nagsasalita. Tumango lang ako nun. "naaksidente si Art nung graduation nila sa school. Ang sabi, sa sobrang depress ion. Nabagok ang ulo niya at sinabi ng doctor ay nagkaroon siya ng temporary amn esia. Babalik ang alaala niya pero mawawala ang photographic memory niya at mawa wala ang ibang alaala niya" nanlaki mga mata ko. "si Art po? May temporary amnesia?" "oo Iha" parang automatic akong tumayo nun at pumunta sa may garden nila. hinana p ko si Art at niyakap ko siya. "oi ano ba. 'wag mo akong yakapin" umiiyak na naman ako. ang hirap pala ng ganit o. Paano kung nawala na amnesia niya pero hindi pa din niya ako maalala? Ang tan ga mo kasi Ianne, ang tanga tanga mo. Isa kang malaking tanga. "I'm sorry Art" nakayakap lang ako sa kanya. Wala na akong pakielam kahit na pum iglas siya ng pumiglas sa yakap ko. "i'm sorry, sana hindi ka na magalit sa akin" pinunasan ko 'yung luha ko at luma yo na sa kanya. Paano nga ba kung hindi na niya ako maalala? Ano na nga ba mangyayari sa akin? Bakit ba ganito nangyayari sa buhay ko? Chapter 133: click for bgm - Di Lang Ikaw - Juris Fernandez *dahil isa akong dakilang gaya gaya sa mga telenobela, mag babackground music di n ako*

[mga may dot-dot sa huli yung lyrics ..Pansin mo ba ang pagbabago.. Ang hirap pala ng ganito. ..Di matitigan ang iyong mga mata.. Pinupuntahan ang isa sa hospital, ang isa naman sa bahay ampunan. ..Tila hindi na nananabik.. Ganito ba talaga ang magmahal? ..Sa 'yong yakap at halik.. Sobrang sakit? ..Sana'y malaman mo.. 3 years later naman... ..Hindi sinasadya.. Ang sabi ng doktor, anyday daw, pwede na mabalik 'yung alaala ni Art. Kinakabaha n ako baka kasi anytime, bigla na lang niyang maalala ang lahat at ako hindi. Ay oko, kung kelan ok na ang lahat, kung kelan masaya na lahat. Ayokong sirain 'yun ng alaala niya. ..Kung ang nais ko ay maging malaya.. Ayoko. ..Di lang ikaw.. Ayokong mawala na sa akin si Art. ..Di lang ikaw ang nahihirapan.. Pero kahit anong gawin ko. Kailangan ko pa ding pumunta ng hospital. Andun si Na te para hintayin ako. andun si Nate para mahalin ako. Hindi ko alam, nakokonsens ya ako sa ginagawa ko. Sobrang nakokonsensya talaga ako. ..Damdamin ko rin ay naguguluhan.. July 18, 2010 ..Di lang ikaw.. "Mahal na mahal kita" ngumiti lang ako sa kanya nun. Naguguluhan na ako sa saril i ko. Kahit simpleng mahal din kita hindi ko na magawa. Siguro wala na nga 'yung mahal. Kaya lang siguro ako nandito dahil sa...awa. ..Di lang ikaw ang nababahala.. "nakakatawa ako no" tumawa siya na parang sarcastic na tawa. ..Bulong ng isip, 'wag kang pakawalan.. "ewan ko ba. Natatangahan na din ako sa sarili ko eh. Sobrang pinagsisishan ko '

yung pagbayad kay Art nun. ang tanga ko. walang hiya ako, dapat hindi ko na gina wa 'yun. T*ngin* talaga. Duwag kasi ako eh. Dapat sinabi ko na lang sa'yo noon p a. Hindi 'yung dinaan ko pa sa ibang lalake. Kaya ayan ano ang napala ko?" ..Ngunit puso ko ay kailangan kang iwan.. "Nate..." ..Pansin mo ba ang nararamdaman.. "ayun, nakuha na ni Art 'yang pagmamahal mo" nalungkot ako bigla sa pinagsasasab i niya. ..Di na tayo magkaintindihan.. "NAPAKA LAKI KONG TANGA. NAIINIS NA AKO SA SARILI KO. GUSTO KO NA LANG MAMATAY E H" tumutulo na 'yung luha niya. Ano ba nangyayari sa akin. Ano bang nagyayari sa 'yo Ianne. ..Tila hindi na maibabalik.. "ano bang..." tumingin siya sa mga mata ko. Gusto ko umiwas pero hindi ko magawa . ..Tamis ng yakap at halik.. "bakit Ianne? Mahal mo ba ako? Mahal mo pa rin ba ako? Hanggang ngayon?!" natigi lan ako. Parang huminto 'yung oras ko nun. nakatingin lang sa akin 'yung mga mat a niyang lumuluha. ..Maaring tama ka.. "o sige, 'wag mo na lang sabihin. Alam ko namang naaawa ka na lang sa akin kaya ka nandito. Alam ko naman eh. Alam ko din na nagkatemporary amnesia si Art. Alam ko din kung bakit minsan hindi ka nakakapunta dito dahil pumupunta ka kay Art. HAH. Ako may kasalan nito eh. Ako pala ang t*ngin*ng bobo na nagtulak sa'yo para hindi na ako mahalin. ANG TANGA KO GUSTO KO NA MAMATAY" tulo lang ng tulo 'yung luha niya. Hindi na ako makapag salita. Bakit ba lahat ng bagay komplikado? Bak it lahat ginagawang komplikado ang buhay? ..Lumalamig ang pagsinta.. "'yung singsing na binigay ko sa'yo, naiwan mo dito nung umalis ka nung una kang dumating dito. Nung araw pa lang na 'yun, naramdaman ko na wala na ako para sa' yo. Pero eto ako nagpapakatanga at umaasa na mahal ako ng babaeng pinaka mamahal hanggang sa mawala na 'tong walang kwenta kong buhay" hinawakan niya ako sa kam ay. ..Sana'y malaman mong 'di ko sinasadya.. "ganito pala 'yung nararamdaman mo dati. Ang sakit, ang sakit sakit. Para akong unti unting pinapatay sa sobrang sakit. Mas masakit pa kesa sa cancer and i'm so rry. pero alam mo Ianne, 3 years ko din 'tong pinag isipan" huminga siya ng mala lim. ..Di lang ikaw.. "alam kong napaka makasarili ko. alam ko naman na nahihirapan ka ng tiisin ako. kaya ngayon, ok na. alam ko na. naaccept ko na na hindi na Nate ang tinitibok ng pusong 'yan. Ayokong nakikitang malungkot ka. Gusto kitang sumaya bago pa man a

ko mawala" nakatingin lang ako sa kanya. ..Di lang ikaw ang nahihirapan.. "a-anong?" ..Damdamin ko rin ay naguguluhan.. "umalis ka na dito Ianne. Hindi na kita kailangan" parang tumigil 'yung tibok ng puso ko nung sinabi niya 'yun. ..Di lang ikaw.. "pero Nate..." ..Di lang ikaw ang nababahala.. "NURSE! NURSE! NURSE!" napaatras ako sa pagsigaw niya. Nagsidatingan 'yung mga n urse sa loob ng kwarto. Nagulat ako ng itulak ako ni Nate. ..Bulong ng isip, 'wag kang pakawalan.. "ALISIN NIYO 'YANG BABAENG 'YAN SA HARAP KO! 'WAG NA 'WAG NIYO NG PAPASUKIN 'YAN DITO SA KWARTO KO" hinawakan ako ng mga nurse. ..Ngunit puso ko ay kailangan kang iwan.. "Nate... ano ba 'tong ginagawa mo" umiiyak na naman ako. nakikita ko lang na tum utulo 'yung luha niya sa kaliwang mata niya. ..Di hahayaang habang buhay kang saktan.. "NURSE! PAALISIN NIYO NA 'YAN!" tinutulak na nila ako palabas. ..Di sasayangin ang iyong panahon.. "NATE, please..." tumingin siya sa akin tapos ngumiti habang patuloy na pumapata k mga luha niya sa mata. ..Ikaw ay magiging masaya.. "gusto kong...l u m i g a y a k a p a r a...mamahinga na ako" ..Sa yakap at sa piling ng iba.. Umiyak lang ako ng umiyak. ..Di lang ikaw.. "please, papasukin niyo ako. please" ..Di lang ikaw ang nahihirapan.. "sorry miss. Sabi ng pasyente ayaw daw niya. baka makasama sa kundisyon niya kap ag pinilit natin ang ayaw niya" humagulgol na ako sa labas ng kwarto niya. niloc k na nila 'yung pintuan nun. ..Damdamin ko rin ay naguguluhan.. Katok ako ng katok pero parang walang naririnig si Nate. Bakit kailangan niyang

gawin 'yun? ..Di lang ikaw.. BZZT BZZT **text** tita Art --Ianne! Pnta kna d2 sa F.A. ryt now Tumingin ako kay Nate sa may glass window ng pintuan at sa cellphone ko. Di lang ikaw ang nababahala Sino nga ba ang pipiliin ko? Si Art o si Nate? Si Nate o si Art? Art o Nate? Nate o Art? Bulong ng isip, 'wag kang pakawalan N o A? A o N? A. Ngunit puso ko ay kailangan kang iwan Art. Tumakbo ako pababa at nagpara kaagad ng taxi. "saan tayo ma'am?" "sa F.A. Generation po. Pakibilisan" ilang minuto ang nakaraan at nakadating na kami sa F.A. Generation. Binigyan ko siya ng 5oo tapos bumaba na ng sasakyan. "ma'am 'yung sukli!" tumatakbo na ako papasok nun kaya sumigaw na lang ako ng ke ep the change. Kamuntikan na akong matalisod and everything pero buti na lang at hindi. "andito na po ako! ano pong nangyari?" sabi ko habang hinihingal ako. Pag tingin ko sa pwesto nila, nakaupo si Art nun at parang natutulog. Nakabenda 'yung uppe r part ng ulo niya at andun 'yung doctor niya na tinatanggal 'yung benda. "i'm sure, maaalala na niya 'yung nakaraan niya" napangiti ako nun. Tinanggal na niya 'yung benda at lumapit sa akin. "pagkagising niya, marahil ay maaalala ka na niya iha" nakangiti niyang sabi. Ng umiti din ako nun at parang guminhawa 'yung puso ko. "thank you po doc" umalis na 'yung doctor at umupo ako sa tabi ni Art na natutul og. Hinakawan ko 'yung kamay niya at tumingin sa mukha niyang maamo. "Art, malapit na. malapit mo na akong makilala" nagulat ako ng unti unting gumag

alaw 'yung mata niya at unti unti niyang binuksan. Tumingin siya sa paligid at t umingin siya sa tita niya. "tita" napangiti ako nun, naalala na niya. Naaalala na niya lahat! Tumingin siya sa akin at ngumiti ako sa kanya. "welcome ba-" napatigil ako ng bigla niyang kunin 'yung kamay niya sa pagkakahaw ak ko. "SINO KA!?" "A-Art..." umiiyak na naman ako. Parang gusto ko ng gumuho na parang building na walang kwenta. Chapter 134: "Iha..." iyak lang ako ng iyak. Hinawakan ako ng tita ni Art sa likod at parang pinapatahan ako. Bigo. Bigo na naman. "bakit po ganun?" umupo siya sa tabi ko at pinapatahan ko. Gusto ko tumigil sa p ag iyak pero ayaw. Ayaw ng mata ko tumigil, ayaw ng puso ko tumigil, pati utak k o. "iha, baka sa susunod pa niya maaalala" pinainom nila ako ng tubig. Nakakainis, nakatingin lang sa akin si Art na parang walang nangyayari, na parang wala lang sa kanya na kinalimutan na niya ako ng tuluyan. "o sige po, aalis na po ako" tumayo na ako nun at nagpaalam na sa kanila. Ayoko na tumingin kay Art, ayoko na. Medyo naiiyak pa ako pero ok na ako. Naglalakad na ako palabas ng pintuan ng makarinig ako ng pagtawag sa isang panga lan na matagal ng hindi binabanggit. Ang pangalan na walang masyadong nakakaalam . Ang tunay kong pangalan. "Janine" Napatigil ako nung narinig kong boses ni Art ang tumawag sa akin ng pangalan kon g 'yun. Nakakapanibago. "Anne" nakarinig ako ng footsteps na papalapit sa akin. Paglingon ko. "Santos" nagulat na lang ako ng biglang... Dumampi ang labi niya sa labi ko. SHING SHING SHING SHING *o yea, I miss this bgm * Naiiyak ako habang magkadakit mga labi namin. Naiiyak ako dahil sa tuwa, oo, tuw ang tuwa ako sa nangyayari. Tuwang tuwa ako na after ilang years ng paghihintay, eto ang mangyayari. Naghiwalay na ang mga labi naman. tulo ng tulo 'yung luha ko. ang saya ko, napak a saya ko. hinawakan niya 'yung pisngi ko at pinahid 'yung luha na lumabalabas s a mata ko. "i'm sorry sa nangyari dat-" napatigil ako ng hawakan niya 'yung kamay ko at big

la siyang lumuhod sa harap ko. parang may kinuha siya sa bulsa niya at nagulat a ko ng makita ko 'yung singsing na nawawala. 'yung singsing. 'yung singsing na binigay niya sa akin dati! "Will you be the meaning of love for me?" napaiyak ako lalo habang nakangiti ako . para akong baliw. Para akong tanga. Umiiyak ako habang nakangiti sa sobrang sa ya. Sa sobra sobrang saya. "it's my pleasure, Art Felix Go" KRING KRING KRING KRING KRING Kinuha ko 'yung cellphone ko. may tumatawag na unknown number sa akin? "hello?" "IANNE! MOMMY 'TO NI NATE" "bakit po?" "wala na siya " OMG. -xxxPagdilat ng mga mata ko. Tumingin ako sa paligid. Mga lapida, mga puno, mapayapa ng simoy ng hangin. Tumingin ako sa taas, nakita ko ang rooftop ng school ko nun g high school pa lang ako. "Ianne" napalingon ako at nakita ko siyang nakatayo sa likod ko. Napangiti ako n g makita ko siya ulit. Parang ang saya at ang gaan ng pakiramdam ko. "bakit ka nandito?" "gusto ko lang malaman mo na..." lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa magkab ilang balikat ko. "...maligaya akong..." unti unti niyang nilapit 'yung mukha niya sa akin. Ipinik it ko 'yung mata ko. "...masaya ka ngayon" nakaramdam ako na parang pinaypayan ako ng napaka lamig na hangin sa mukha ko. Pag dilat ko, nawala na siya sa harap ko. "tandaan mo...mahal na mahal kita Ianne" napangiti ako ng ibulong niya sa tenga ko 'yan. Tuminingin ako sa baba. Ngayon ko lang nakita ang mga lapidang nagfoform ng papu so sa malapitan. Nakatayo ako sa tabi ng isang lapida sa gitna ng pusong 'yun. NATHANIEL JIRO MANIO January 6, 1987 - July 18, 2o1o "he loved and was loved" Rest In Peace Pumatak ang luha ko sa mata ko. Masaya ako at the same time ay malungkot. Nakara mdam ako na parang may bagay sa palad ko, pagtingin ko. 'yung singsing na biniga y niya sa akin. Inilagay ko 'yung singsing sa puntod niya katabi ng kandila. Siguro nga, it's time. It's time to let go.

Pumikit ako at pinakiramdam ang hangin. "salamat, Nate" Pag dilat ko. "HAPPY BIRTHDAY IANNE!" napaupo ako sa kama ng may ibigay sa akin na box si Art. "ano 'to?" nakangiti kong tinanong. "basura 'yan. Papatapon ko sa'yo" tumawa siya nun tapos tinuro niya 'yung card s a may ibabaw. HAPPY BIRTHDAY. MAHAL NA MAHAL KITA. I KNOW MASUSURPRISE KA SA REGALO KO Tumingin ako sa kanya na nakangiting aso pa din. Lumapit ako sa mukha niya at ki niss siya sa lips. "buksan mo na" sinunod ko naman siya at binuksan na 'yung regalo niya at laking gulat ko kung ano ang nasa box. "did you like it?" "OMG ART. Pinapublish mo 'yung story aka diary ko!" natatawa kong sabi. Tumawa l ang din siya nun tapos hinug niya ako. "ang sweet mo talaga" kiniss ko siya ulit sa lips. "pero Ianne..." tumingin ako sa kanya. Para siyang nagtataka na hindi mo malaman . "ano ba ibig sabihin ng title?" tumawa ako sa tanong niya. "ng afgitmolfm?" "oo, hindi ko kasi magets" lalo akong natawa nun. "alam mo ba kung ano 'yun?" "hindi nga. kaya nga ako nagtatanong eh. ano ba 'yun?"

"Art Felix Go Is The Meaning Of Love For Me" Epilogue: Maraming meaning ng love. Ayon sa pagreresearch ko sa dictionary. Eto daw yun: Quote love [luv] verb (past and past participle loved, present participle loving, 3rd person prese nt singular loves) 1. transitive and intransitive verb feel tender affection for somebody: to feel tender affection for somebody such as a close relative or friend, or for someth ing such as a place, an ideal, or an animal 2. transitive and intransitive verb feel desire for somebody: to feel romantic and sexual desire and longing for somebody noun (plural loves) 1. passionate attraction and desire: a passionate feeling of romantic desire an d sexual attraction 2. very strong affection: an intense feeling of tender affection and compassion Young children need unconditional love. 3. romantic affair: a romantic affair, possibly sexual 4. somebody much loved: somebody who is loved romantically or sexually He was her first real love. 5. strong liking: a strong liking for or pleasure gained from something his love of music Kung tutuusin, wala naman talagang meaning ang pagmamahal. marami lang talagang nagbibigay ng meaning nito. Tulad ng mga ito: Quote Love is like an eternal flame, Once it is lit, it will continue to burn for all time. Love isn't blind, it just only sees what matters. Love is a moment that lasts forever... True love never leaves the heart, so if you dont love me now, you didnt love me then. Pero ano nga ba ang true meaning ng love? Dati akala ko ang love undefined. 'yun g tipong hindi nabibigyan ng meaning. Pero sabi nga ng isa ko pang naresearch:

You will know the real meaning of love when you fall in love. Tama, tama 'to. You will know the real meaning of love when you fall in love. Sa bawat buhay, may dumadaan na saya at sakit. Sa storya ko, nakaramdam ako ng say a, lungkot, sakit. Halo halong emosyon ang naramdaman ko habang patuloy na dumad aloy ang buhay ko. Sa pag ibig, hindi lahat masaya. Hindi natin mababago na kapag umibig ka, kailan gan mo ding masaktan. Hindi sa lahat ng bagay, nakakatuwa. Kailangan, maramdaman mo ang sakit para malaman mo na nagmamahal ka na talaga. Hindi din tama ang pag iisip ng bagay na hindi mo naman alam. Don't take sides. Hindi mo alam ang bawat storya ng bawat isa kaya hindi mo kailangan maging judge mental. Kailangan mong alamin kung ano ba talaga ang nangyari bago mo malaman an g tama o mali. Ilang years ko ding napag isip isip kung ano nga ba ang meaning ng love para sa akin. Pwede din kasi akong gumaya sa iba na gumawa ng sarili quotes tungkol sa l ove, pero hindi. Hindi nadadaan sa quotes ang pag-ibig. Love moves in mysterious ways. Minsan kailangan mo na lang magpadala sa agos ng buhay mo para malaman mo kung paano nga ba gumalaw ang pagmamahal. At ngayong na gpaagos ako sa buhay ko, nalaman ko na ang tunay na meaning ng love para sa akin ay Art Felix Go. Ikaw? Ano meaning ng love para sa'yo?

-Janine Anne "Ianne" Santos-Go now signing off. BYE! AFGITMOLFM by .L. [af-jit-mol-ef-em]