SAMOREGULACIJA UENJA

Samoregulacija se definira kao proces koji

pojedincu omoguuje da upravlja svojim
aktivnostima usmjerenim nekim ciljevima tijekom
vremena i kroz okolnosti ili kontekste koji se
mijenjaju.
Samousmjeravajui proces kojim uenici
transformiraju svoje mentalne sposobnosti u
vjetine uenja.
Uenici koji koriste samoregulirano uenje
praktiki pouavaju sami sebe uz minimalnu
pomo i nadgledanje.
Regulacija stoga podrazumijeva promjenu
ponaanja, misli, afekata, a takoer i promjenu
panje.
Do sredine 80- tih godina prolog stoljea
psihologijom obrazovanja dominirali kognitivni
modeli.
Kognitivne modele zamijenili su socijalno-
kognitivni pristupi uenju: Zimmerman i Pintrich
A 90-tih godina javljaju se noviji modeli pisanja
Socijalno-kongitivni modeli samoreguliranog
uenja karakteristike
1. Uenici su aktivni sudionici procesa uenja
2. Postojanje nekog oblika cilja, standarda ili
kriterija
3. Mogunost kontrole
4. Aktivnosti samoregulacije su medijatori izmeu
osobnih i kontekstualnih karakteristika i
aktualnog postignua ili izvedbe.
ZIMMERMANOV MODEL SAMOREGULIRANOG
UENJA PODJELA NA FAZE
1. FAZA PRIJE SAMOG UENJA postavljanje
ciljeva uenja, planiranje uenja,
samodjelotvornost, ciljna orijentacija, intriznini
interes
2. FAZA UENJA odravanje panje,
samopouavanje,samonadgledanje
3. FAZA NAKON UENJA - samovrednovanje,
atribucije, vlastite reakcije i prilagoavanje
daljnjih akcija