1. Saborna crkva Franc Janke 1837.

, ,
. .

, ,
1717. 1739. . ,
, , ,
1739. , 1763. .
, 1795.
. , 16. 1830.
,

, ,
15. 1837. ,
: , .

,
().
.

1837. 1840. ,
1841. 1845. . , ,
, ,
19. ,
,
.

, .

. 45
19,6 . :

, ( 10 19,6 ) ,
, , .

, ( 27 19,6 )
.
252 , 650 850 .

, 9 .

-
, , ,
, .
.

2. Nikolajevska Crkva Zemun 1745.

Pravoslavna bogomolja ija je gradnja otpoela 1745. godine, na temeljima srpske bogomolje koja potie iz 16
veka. Crkva se nalazi u starom istorijskom jezgru Zemuna ispod srednjovekovne tvrave Gardo. Graena je
u baroknom stilu, kao jednobrodna graevina sa dvospratnim zvonikom. Crkva ima sve tipine odlike
baroknih hramova podizanih uSremu u 18. veku.
 3. Kula na Gardou Naselje gardo (Zemun) 5. Avgust 1896.

Kula na Gardou je jedna od 4 Milenijumske kule koje su Maarske vlasti podigle na granicama svog carsta u
ast Janou Hunjadiju (srp. Janko Sibinjanin), velikom junaku, borcu protiv Turaka i njihovog prisustva na
Balkanu. Gradnja kule, visine 36m, je zavrena 5 Avgusta 1896. a nakon 15 dana bilo je njeno sveano
otvaranje. Danas, nakon restauracije, kula je ponovo otvorena za posetice kojima je na raspolaganju atelje i
galerija ubrilo, kao i izlazak na vidikovac kule sa koga se prua velianstven pogled na Zemun i okolinu.

4. Soliteri na Zemunskom Keju 70ih godina prolog veka

Opta pria ...

5. Hotel Jugoslavija Novi Beograd/Zemun - Lavoslav Horvat, Milorad Pantovi, Vladeta

Maksimovi and academic Ivan Anti 1969.

Hotel Yugoslavia in Belgrade is one of the oldest luxurious Serbian hotels located in the Novi
Beograd municipality. According to the original concept, the hotel was to be named Belgrade.
Famous architects Mladen Kauzlari, Lavoslav Horvat and Kazimir Ostrogovi, followers of the Zagreb
school of modernism won the first prize at the original tender in 1947. Distinguished creators and
builders, architects Milorad Pantovi, Vladeta Maksimovi and academic Ivan Anti took part in
designing of the hotel and the interior. It was opened in 1969 as one of the biggest hotels in the
region. It was used as an accommodation for celebrities and high officials visiting Belgrade. During
the 1999 NATO bombings of Yugoslavia, the hotel was hit by two missiles, damaging the west wing.
Part of the hotel was owned by Arkan, and had been used as a barracks for his paramilitary forces.
One wing reopened on 9 February 2008 as the Grand Casino Beograd.

6. SC 11. April Novi Beograd 1979.

SRC 11. April poeo je sa radom 20. decembra 1979. godine Povrina objekta je 15.000 m2, 11.000m2
obuhvataju sportski tereni. Nalazi se u neposrednoj blizini studentskog grada, na teritoriji Optine Novi
Beograd. Namenjen je preteno rekreativnom sportu. Jedini je objekat sa otvorenim bazenima na teritoriji
Novog Beograda.

7. Studentski Grad Novi Beograd 1949-1955

Studentski Grad or colloquially Studenjak (Serbian Cyrillic: or ) is an urban

neighborhood of Belgrade, the capital of Serbia. It is located in Belgrade's municipality of Novi Beograd. It
is the largest dormitory in Belgrade, originally constructed to accommodate nearly 5,000 students. Studentski
Grad is located in Novi Beograd's Block 34 (and some smaller parts of Block 4), bounded by the neighborhoods
of Beanijska Kosa on the west and Fontana on the east. The area is encircled by the streets of Toin
bunar and Narodnih heroja, Zoran Djindji Boulevard and the Belgrade-Zagreb highway (or the Boulevard
of Arsenije arnojevi). Studentski Grad, as its name points out (Serbian for student city) is actually
the University of Belgrade's student residence. It was constructed in period 1949-1955 and a massive and
long reconstruction was conducted 1985-1997 after which Studentski Grad gained its present appearance.

8. Crkva Sv.Dimitrija Novi Beograd Mihajlo Mitrovi 1998.

 9. Toplana na Novom Beogradu

10. Most na Adi 2002. 2012. Viktor Markelj and Peter Gabrijeli.

The Ada Bridge (Serbian: / Most na Adi) or alternatively Sava Bridge is a cable-stayed
bridge over the Sava river in Belgrade, Serbia. The bridge crosses the tip of Ada Ciganlija island,
connecting the municipalities of ukarica and New Belgrade. The bridge pylon is located on the tip of
the island, which has been reinforced with large amounts of concrete and has been slightly enlarged
to provide stronger foundations. Construction began in 2008, and the bridge opened on 1 January
2012. The competition for the preliminary design of the bridge was held in 2004. Twelve companies
submitted bids, with the winning design by the Slovenian company Ponting. The bridge designers
were the architects Viktor Markelj and Peter Gabrijeli.[5] The winning conceptual design was
unanimously selected by the jury which was chaired by Nikola Hajdin, President of the Serbian
Academy of Sciences and Arts and the architect of theNew Railroad Bridge.[6] The Belgrade
Association of Architects also endorsed the project, assessing it as contemporary and relevant to the
future skyline of Belgrade. The bridge is a cable-stayed design with a single pylon. The foundation for
the pylon is a circular diaphragm wall with 113 bored piles. The main span is constructed from 8,600
tons of bridge construction steel (grade S355J2+N), supported by 80 stay cables, and is
counterbalanced by a post-tensioned, reinforced concrete back span of 200 m (660 ft). The approach
towards New Belgrade is constructed as a 388m post-tensioned, reinforced concrete side span as
continuous beam box girder with a similar arrangement of deck as the back span. Component parts of
the deck were manufactured in China and delivered in transportable units on a sea and river-route
via Rotterdam through the RhineMainDanube Canal to the pre-assembly yard next to the
construction site at Mala Ciganlija in Belgrade. The stay cables used to support the bridge deck have a
maximum length of approximately 373 m (1,224 ft), and in total 1280 tons of high grade steel is used
for the 80 cables with up to 91 strands.[8]

The bridge is designed to significantly reduce traffic passing through the city centre and the
older Gazela Bridge. It is planned to be part of the future Belgrade Inner City Semi-Ring Road. It will
have three road lanes and a tram (light rail) track in each direction.

11. Ue oping Centar erardo Sanela 2009.

UE Shopping Center je najvei oping centar u Srbiji i regionu.

pozicioniran na mestu spajanja starog i Novog Beograda, podjednako je blizu centru grada kao i novom
poslovnom centru prestonice, Na est nivoa i 50.000 kvadratnih metara komercijalnog prostora

12. Savski Most 1942.

Savski most je najmanji most koji slui za putni saobraaj u Beogradu. Pored putnog saobraaja
preko njega prelaze i tramvaji. Most je dugaak oko 430m dok je raspon izmeu dva glavna stuba
157m. Most ima po jednu traku za drumska vozila koje u isto vreme koriste i tramvaji. Most je
sagraen za vreme okupacije tokom 1942. godine, jer je tada jedini most preko reke Save (most kralja
Aleksandra) bio sruen. Most je od miniranja, od strane nemakih nacista, 20. oktobra 1944. godine
spasio beogradski uitelj Miladin Zari.[1][2] Tramvajske ine na mostu su postavljene 1984. u sklopu
izgradnje tramvajske pruge do Bloka 45 na Novom Beogradu. Most je vie puta obnavljan. Poslednja
rekonstrukcija je zapoela 13. oktobra 2007, a drumski saobraaj je preko njega obnovljen 31.
marta 2008. iako rekonstrukcija nije potpuno zavrena (stubovi i odreeni radovi na elinoj
konstrukciji koji mogu da se obavljaju dok je most u funkciji)[4]. Tokom rekonstrukcije 2007/2008,
kolovozne trake na samom mostu, ali i njegovim prilazima su proirene kako bi se poveala protonost
saobraaja i postavljeno je dekorativno osvetljenje. Prema procenama, nakon ove rekonstrukcije,
kapacitet mosta e biti udvostruen na oko 30.000 vozila dnevno.

13. Ministarstvo Vosake i Mornarice - Viljem Vasilij Fjodorovi Baumgarten 1924.-1928.

KRAJEM DRUGE DECENIJE 20. VEKA U BEOGRADU JE ZA POTREBE MINISTARSTVA VOJSKE I MORNARICE
KRALJEVINE SHS, PODIGNUTO REPREZENTATIVNO ZDANJE GENERALTABA. OSAM DECENIJA NAKON
IZGRADNJE, POTEEN DEVASTACIJE TOKOM DRUGOG SVETSKOG RATA ALI I RAZARANJA U NOVIJOJ ISTORIJI
SRPSKE PRESTONICE, OVAJ OBJEKAT DO DANAS NIJE PRESTAO DA DOMINIRA KNEEVOM ULICOM KAO
JEDAN OD AUTENTINIH PRIMERA ARHITEKTURE RUSKIH GRADITELJA U BEOGRADU.

14. Palata Beograd Branko Pei 1969.-1974.

,
. 101 24 .
1969. 1974. ,
, .
20.
.
, ,
, .
.
, 2007. .
. ,
, ,
.
.
.
.

15. NBS na Slavij - 2006.

Zgrada Narodne banke koja se nalazi prekoputa graena je jo od kraja odamdesetih godina kao luksuzna
zgrada centralne banke SFRJ. Zavrena je i predata na upotrebu Narodnoj banci Srbije tek 2006. godine. U
pitanju je ogromno stakleno zdanje povrine 53.000 kvadrata u koje je uloeno je 134 miliona amerikih dolara.
Ova zgrada ima etiri podzemne etae gde se nalaze trezori i 11 spratova.

16. Slavija (trg D. Tucovia)

M, , , ,
, . 1,5
( ), 177 .
130 , 110 . ,
, . 1880-
, .
,

( ). ,
1910. , . ,
, ,
. 1947.
,
19. 20. . ,
. 1962. ,
1989. . 24. 1989.
. 2000-
.
.
: , , .

. ,
.
,
, ,
. ,
.

17. Hram Svetog Save Aleksandar Deroko 1930.

Hram svetog Save je najvei srpski pravoslavni hram, najvei pravoslavni hram na Balkanu i jedna od
najveih pravoslavnih crkava na svetu. On se nalazi u istonom delu Svetosavskog trga, na
optini Vraar, uBeogradu. Podignut je na mestu za koje se smatra da je Sinan paa 1595. godine
spalio moti svetog Save, osnivaa Srpske pravoslavne crkve. Izgradnja crkve je finansirana
dobrovoljnim prilozima i ubiranjem novca putem doplatnih potanskih maraka.. Nedaleko od hrama je
parohijski dom, a tu e se nalaziti i predviena zgrada patrijarije. Ovaj spomen-hram predstavlja
organski deo savremene ivopisne silueteBeograda, inei jedno od njegovih glavnih obeleja. Hram
se nalazi na kraju beogradske linije Kalemegdan - Trg Republike - Terazije - Beograanka - hram
svetog Save. Izgraen je u srpsko-vizantijskom stilu, sa etiri zvonika visoka 44 m. Visina
vrha kupole iznosi 70 m, dok je glavni pozlaeni krst visok jo 12 m, to vrhu hrama daje ukupnu
visinu od 82 m, a nadmorsku visinu od 134 m (64 m iznad nivoa reke Save). Zbog toga ova crkva
zauzima istaknuto mesto na beogradskom horizontu i vidljiva je sa svih prilaza gradu.

Hram zauzima povrinu od 3.500 kvadratnih metara u prizemlju, uz dodatnih 1.500 m na tri galerije
na prvom nivou. Postoji jo i galerija od 120 m na drugom nivou, na kome se nalazi i spoljanji
vidikovac koji se prostire oko cele kupole. Hram se u pravcu istok-zapad protee 91 m, a u pravcu
sever-jug 81 m. Kupole su ukraene sa osamnaest pozlaenih krstova u tri veliine, dok se
u zvonicima nalazi 49 zvona iz austrijske zvonolivnice Grassmayr.[1]

Crkva moe da primi 10.000 vernika, a na zapadnu horsku galeriju moe da stane 800 horista. Ispod
poda hrama je izgraena riznica i kripta svetog Save, kao i grobna crkva svetog kneza Lazara, ukupne
povrine oko 1.800 m.

Hram je obloen belim mermerom i granitom, u emu je sudelovao i slovenaki Marmor Hotavlje.
ivopisanje, koje tek prestoji, bie uraeno u tehnici mozaika. Predvieno je da se u glavnoj kupoli
nalazi ogroman mozaik Hrista Pantokratora.
Izgradnja hrama je tekla veoma sporo. Hram je jo u izgradnji, koja se finansira sa dobrotvornim
prilozima.

Godine 1895, tri stotine godina nakon spaljivanja motiju svetog Save, u Beogradu je
osnovano Drutvo za podizanje hrama svetog Save na Vraaru, iji je cilj bio da se na mestu
spaljivanja motiju podigne hram. Omanja crkva koja je podignuta na mestu budueg hrama je kasnije
pomerena da bi izgradnja hrama mogla da otpone. 1905. godine se raspisuje javni konkurs za izradu
projekta; svih pet prispelih radova je odbaeno kao nedovoljno dobro.

Izbijanje Prvog balkanskog rata 1912. godine, kao i Drugi balkanski i Prvi svetski rat koji su sledili,
zaustavili su sve aktivnosti na izgradnji hrama. Nakon rata, 1919. godine, Drutvo je ponovo
ustanovljeno. Nov konkurs je raspisan 1926; ovog puta su stigla 22 projekta. Premda prva i trea
nagrada nisu dodeljene, arhitektonsko reenje arhitekte Bogdana Nestorovia, koje je osvojilo drugu
nagradu, proglaeno je za najuspenije. Odbor za izgradnju hrama je 1930. poverio izradu projekta
arhitekti Nestoroviu, kao i arhitekti Aleksandru Deroku, uz saradnju inenjera Vojislava Zaine.

etrdeset godina nakon poetne zamisli, i 340 godina nakon spaljivanja motiju svetog Save,
izgradnja hrama je konano zapoela 15. septembra 1935. godine, kada je patrijarh Varnava izvrio
osveenje temelja. Kada su radovi poodmakli, patrijarh Gavrilo je 10. maja 1939. godine sveano
osvetio temelje, i u oltaru, uz kamen temeljac, poloio povelju. Dalja izgradnja bila je
prekinuta napadom Nemake na Jugoslaviju, 6. aprila 1941. Od poetka graevinskih radova do
nemake okupacije, izgraeni su temelji hrama i podignuti su zidovi visine 7 i 11 m.

Nemaka okupaciona vojska je koristila prostor unutar nedovrenog hrama kao parkiralite, a 1944. su
ga za istu svrhu koristili partizani i Crvena armija. Kasnije su razna preduzea koristila prostor
kao magacin. Drutvo za izgradnju hrama je prestalo da postoji.

Patrijarh German dolazi na elo Srpske pravoslavne crkve 1958. godine i obnavlja ideju o podizanju
hrama. Nakon 88 ponovljenih molbi - i isto toliko odbijanja - dozvola za nastavak gradnje je dobijena u
leto 1984. i od republike i od gradske vlasti. Profesor Branko Pei, koji je imenovan za novog
arhitektu hrama, prepravio je prvobitni projekat da bi se bolje iskoristili novi materijali i graevinske
tehnike.

Patrijarh German je 30. aprila 1985. godine, u prisustvu svih srpskih arhijereja, ponovo osvetio hram,
poloivi povelju o nastavku radova u novim istorijskim prilikama. 12. maja 1985. patrijarh, 20
episkopa i brojno svetenstvo su sluili sveanu Liturgiju, kojoj je u unutranjosti zidina hrama
prisustvovalo oko 12.000 vernika, dok je u porti bilo jo oko 80.000 ljudi. Izgradnja je ponovo
otpoela 12. avgusta 1985. Zidovi su podignuti do pune visine od 40 m. Akt o odobrenju nastavka
gradnje potpisao je tadanji predsednik predsednitva Srbije Duan krebi, koji je u znak zahvalnosti
od Srpske pravoslavne crkve dobio orden Svetog Save, 2007. godine.[2]

Najvee postignue je bilo podizanje centralne kupole teke 4.000 tona. Ona je bila napravljena na
zemlji, a zatim je, zajedno sa pokrivaem od bakarnog lima i velikim pozlaenim krstom visokim 12
metara i tekim 4 tone, podignuta i postavljena na zidove. Podizanje, koje je trajalo 40 dana, zavreno
je 26. juna 1989. godine.

Gradnja eksterijera je zavrena 2004. godine. Postavljena su zvona i prozori, a fasada je takoe
zavrena. Radovi na unutranjoj dekoraciji tek su poeli.

18. Tamajdanski Park - Vraar

amajdan Park colloquially Tamajdan or simply just Ta, is a public park and the surrounding urban
neighborhood of Belgrade, the capital of Serbia. It is located in Belgrade's municipality of Vraar. In 2010-2011
the entire park saw its largest reconstruction since its creation in 1958. Tamajdan begins 600 meters southeast
of Belgrade's designated center, Terazije, covering the extreme south-west corner of the Palilula municipality,
bordering the municipalities of Vraar on the south and Stari Grad on the west. In a narrower sense, Tamajdan
occupies the area bounded by the streets of Takovska on the north-west, Ilije Garaanina on the
northeast, Beogradska on the southeast and Bulevar kralja Aleksandra. The majority of the area is occupied by
the park itself (central, east, west) while the northern and extreme western sections are urbanised. In wider
sense, it occupies the additional area to the north (between Ilije Garaanina and 27. marta streets) and east
(between Beogradska and Karnedijeva streets) The latter is also known as Little Tamajdan. Tamajdan is
bordered by the neighborhoods of Palilula on the northeast, while it extends into the neighborhoods of Vukov
Spomenik, Krunski Venac and Nikola Pai Square on the east, south and west, respectively.

19. Crkva Svetog Marka 1931.-1940. Petar i Branko Krsti

Crkva Svetog Marka u Beogradu je srpska pravoslavna crkva smetena na Tamajdanu.Graena je

od 1931. do 1940. godine u neposrednoj blizini stare crkve iz 1835. godine, prema planovima
arhitekata Petra i Branka Krstia. Oblikovana je u duhu arhitekture srpsko-vizantijskog stila. Po optem
graditeljskom reenju, arhitektonskim formama i polihromiji fasada, ovaj hram je najsrodniji
manastiru Graanici. Opremanje i ukraavanje hrama jo nije zavreno.

U junom delu naosa nalazi se sarkofag sa kostima cara Duana, koje su prenesene iz njegove zadubine
manastira sv. Arhanela kod Prizrena. Na severnoj strani je grobnica od belog mermera u kojoj su sahranjeni
zemni ostaci patrijarha Germana oria. Poslednji kralj iz dinastije Obrenovia kralj Aleksandar Obrenovi i
njegova ena Draga Main su sahranjeni u kripti crkve. U crkvi se uva jedna od najbogatijih zbirki srpskih
ikona18. i 19. veka.

Na mestu gde se nalazi dananja crkva svetog Marka na Tamajdanu, 1830. godine, proitan
je sultanov hatierif o priznavanju autonomije Srbiji unutar turske carevine. Na istom mestu stajala je stara
crkva koju je podigao knez Milo, te na taj nain obeleio to istorijsko mesto. Stara crkva je unitena
u bombardovanju Beeograda 1941. godine, ostaci su uklonjeni 1942. godine.

20. Stadion Ta Majdan 1954.

Stadion Tamajdan je stadion sa vie namena u Beogradu, a nalazi se u sastavu SRC Tamajdan. Gradnja je
poela 1952., a sveano je otvoren 24. januara 1954. godine, a izgraen je na mestu nekadanjeg
kamenoloma, po kome je i dobio ime: od turskih rei ta (kamen) i majdan (kop, rudnik). Kapacitet stadiona je
10.000 mesta, a u sklopu njega postoje dve sale i teretana, najvie se koristi za mali fudbal, odbojku, koarku,
rukomet, kao i za razne koncerte i kulturno-zabavne manifestacije.[1]

Stadion se u zimskim mesecima od 1953. do 1977. (do otvaranja ledene dvorane Pionir 1978) najvie koristio
za hokej na ledu, pa je tu 1954., 1955. i 1957. odrano prvenstvo Jugoslavije u hokeju na ledu (turnirski
sistem), a bio je domai teren za beogradske klubove Partizan, Crvenu zvezdu, OHK Beograd, Tamajdan i
Avalu. [2]

Meu prvim takmienjima odranim na stadionu je i Evropsko prvenstvo za koarkaice 1954. godine.
Stadion je bio domain prvog Svetskog prvenstva u rukometu za ene 1957., kada je Jugoslavija osvojila
bronzu, a na njemu je reprezentacija Jugoslavije igrala meeve Dejvis kupa 1956. Odrani su i neki veoma
zanimljivi dogaaji, kao to je panska korida, automobilska fudbalska utakmica sa velikom loptom, koju su
utirale fie i jo nekoliko drugih.[3]
Stadion je bio u veoma loem stanju, jer godinama u njega nije ulagano.[4] Tako da je 28. septembra 2011.
poela njegova kompletna rekonstrukcija, a zavretak radova se oekuje 2014. godine. Trokovi obnove iznose
oko 647 miliona dinara, a stadion e nakon rekonstrukcije moi da primi 10.500 gledalaca.[5]

21. Hotel Metropol Dragia Braovan 1957.

Hotel Metropol Palace, formerly known as Hotel Metropol, is one of Belgrade's architectural monuments. It
opened in 1957 on Bulevar Kralja Aleksandra, the longest street in the urban part of the city, designed by
Serbian architect Dragia Braovan.

The hotel is located near the center of Belgrade (district of Palilula), overlooking the Tamajdan park, close to
the University of Law, the Church of St. Mark, the Vukov Spomenik area and the Slavija Square. The
center of Belgrade including the pedestrian Knez Mihailova street, the Kalemegdan park-
fortress and Skadarlija the old-style bohemian area of Belgrade, are all easily reachable by public
transportation or taxi/private car - 10 to 15 minutes in average traffic conditions.

In 2002 a major fire broke out at the hotel, completely destroying the two last floors. The remaining of the
hotel remained opened nevertheless for the following years. The hotel closed down in 2007 for throughout
renovations and opened its doors again in June 2012 as a premium 5 stars venue. In Autumn 2012 it officially
joined the Starwood hotels chain, under the Luxury Collection brand-category.

The newly renovated hotel will significantly improve the hospitality infrastructure of the city of Belgrade,
offering unique facilities that will enable Belgrade to attract important international events. The complete cost
of the restoration, including the purchasing price was approx. 70 million EUR, ranking it as one of the largest
foreign direct investments in Serbia. The hotel has had many famous guests throughout its history such
as Habib Bourguiba, Gamal Abdel Nasser,Che Guevara, Louis Armstrong, Kirk Douglas, Igor
Stravinsky, Elizabeth Taylor, Sophia Loren, Jack Nicholson, Jawaharlal Nehru, Neil Armstrong, Buzz
Aldrin, Vittorio De Sica, Gina Lollobrigida, Tigran Petrosian, Mikhail Tal, Boris Spassky, Bobby Fischer,
and others.

22. Stadion Crvene Zvezde 1963.

The first football stadium in this location was opened on 24 April 1927. It was the stadium of SK Jugoslavija.
It consisted of a 30,000 capacity stadium with grass pitch, athletic track, training facility and club house. SK
Jugoslavija played its matches on the stadium until the end of the Second World War when the club was
disbanded by the new Yugoslav authorities. The ground was signed over to the newly founded club Red Star
Belgrade. After three years of construction, the new stadium was ready to be unveiled. The official opening
took place on 1 September 1963 with the Yugoslav First League match against NK Rijeka (2:1). That day,
some 55,000 spectators came through 9 entrance gates of 5 meters width each into the still unfinished stands.
The very first visitor to the stadium is known to be Laza Petrovi, a peasant from the Loznica vicinity. This fiery
Red Star fan arrived to the new stadium early in the morning and took his place in the eastern stand. He took
out cheese and a bannock from his bag, then ate his breakfast while he waited patiently until the late
afternoon for the game to start.

23. Stadion Partizana 1949.

Stadion Partizana je fudbalski i atletski stadion u Beogradu koji je u vlasnitvu FK Partizan. Stadion je
dugo vremena nosio ime Stadion JNA. Od polovine 1950ih pa do 1987. na stadionu su se svakog 25.
maja odravale parade za Dan mladosti. Stadion je zvanino otvoren 9. oktobra 1949. utakmicom
izmeu Jugoslavije i Francuske. Stadion Partizana je imao kapacitet od 62.000 gledalaca pre nego to
je UEFA usvojila nova pravila o bezbednosti. Renoviran je tokom 1998. i sada ima 32.710 mesta.
Igralite ima dimenzije 105 x 70 m, tribine imaju 30 redova sedita i postoji 30 ulaza za gledaoce.
Najvia taka stadiona je na visini od 21 m, a najudaljenija mesta gledalita su na rastojanju od 236 m
po duini (sever-jug) i 150 m po irini (istok-zapad).

24. TV Pink Aleksandar Spaji 2001.

Sve osobenosti Pink International Company materijalizovane su i pretoene u formu izgradnjom

zgrade ove medijske kue. Ona je nedvosmisleno pretoila smisao medija u oblik svojom
arhitekturom, iskazavi njihovu tehnoloku sloenost i tenju savrenstvu, ne ostavljajui, pritom,
nikoga ravnodunim.
Koncept arhitekte Aleksandra Spajia pretpostavlja ovo zdanje kao poslovni i proizvodni mehanizam u
funkcionalnom i oblikovnom smislu. Tehnoloki proces evoluira po vertikali zdanja, pritom se granajui
horizontalno: proizvodnja je smetena pod zemljom, priprema i obrada u prizemlju, a logistika na
spratovima.
Ideja je bila da spolja i iznutra objekat jasno govori da je re o medijskoj kui. Od ulaza u centralni hol,
preko transparentnih unutranjih fasada, neobinog panoramskog lifta, pa do sagledive proizvodnje
postavljene u sreditu objekta, sve je u neprekinutoj vizuelnoj komunikaciji koja iskazuje dinamian
karakter medija.
Zgrada je bila eksponat Oktobarskog salona arhitekture 2001. i uesnik Venecijanskog bijenala gde je
nagraena kao moralni pobednik

25. Topiderski Park

Geographically, Topider covers a much larger area than what people generally refer to as Topider today. The
eastern slopes of Topidersko Brdo ("Topider Hill") begin already at the Mostarska Petlja and the highway.
The neighborhood of Senjak is located on the western, and Dedinje on the right side. This is where the street
of Topiderski Venac and the roundabout of Topiderska zvezda ("Topider star") are located. The southern
slopes of the hill extends into the valley of the Topiderska reka, a tributary to the Savariver. This is the area
identified with the term Topider. Topider Park begins five kilometers south of downtown Belgrade and
extends west, east and south into the old Topider woods which itself extend west into the park-wood
of Koutnjak. In the upper parts, Koutnjak and Topider forests grow together, while in the lower parts they
are divided by the Topiderska reka and a railway passing through the river valley (both Koutnjak and Topider
have their own, separate train stations). In the extreme north-west Topider extends into the neighborhood
of Careva uprija and in the south-east into Lisiji Potok. It also borders the neighborhood of Kanarevo
Brdo in this section.

26. Miloev Konak 1831. majstori

1831. ,
,
.
, ( 160 ).

, 1831-
1834. .
 .
, - ,
.
, , . (18151839),
, (18581860)
14. 1860.
, - , 1929.

150- (1954),

( 1804. 1839).
, 1963.

2013. 198.
.[1]

27. VMA Josip Osojnik i Slobodan Nikoli 1982.

Smetena na Banjikom visu, zgrada VMA predstavlja jedan od arhitektonskih simbola Beograda. Graena je
prema idejnom projektu pukovnika diplomiranog inenjera arhitekture Josipa Osojnika i diplomiranog inenjera
arhitekture Slobodana Nikolia, koji su za svoje delo, nakon konkursa raspisanog 1973. godine, dobili nagradu
"22. decembar". Objekat je gradila graevinska radna organizacija "Ratko Mitrovi" po tzv. sistemu
inenjeringa, uz angaovanje 48 radnih organizacija iz cele tadanje Jugoslavije. Zgrada VMA je useljena i poela
sa radom 01.01.1982. godine.

Kompleks VMA prostire se na povrini od 21 hektara, a sama zgrada na 180.000 kvadratnih metara. Podeljena
je u vie od 60 tehniko-tehnolokih celina, sa oko 6.000 prostorija.

Zgrada je izuzetno dinaminog oblika, ali veoma svedene forme, inovativne za beogradsku arhitekturu
sedamdesetih godina prolog veka. Glavni smetajni deo je podeljen na dva dela (u osnovi ima oblik pola krsta
koji je na uglovima zaobljen) i izdignut je na stubove. Kao takav ostavlja utisak lebdee, kolosalne strukture koja
pleni svojom masivnou. Fasadom dominiraju horizontale u vidu traka (jasan odnos puno - prazno) koje
ublaavaju visinu objekta i njen gabarit.

28. Pet Solitera Aleksandar Stjepanovi, Slobodan Drinjakovi i Branislav Karadi; 70ih

' ' ,
.

, : '
,
'

'' 4 12 ,
25 . .
5,
 29. Istona Kapija Beograda (Konjarnik kapija) -
1976.

, . ( ).
,
. 1929.
.

-
.
. .
1973. 1976. .[1] 1976. . .

3 , 85 , 28 [1][2]
.
190 .[2] 1 450 , 2 530 3
400 1400 . 3
6 4 27 .
2004. ,
. 2008. .

30. Crkva Sv. Petka (Kalemegdan) 1417.

, , 1867. .
1937. .
, 1980-83. .
.
. 1417.
. 1521. .
1641. .
.

, .
. ,
,
1937. .
1914 1915. .

31. Bogorodina Crkva Ruica (Kalemegdan) posle 1867.

,
-. ,
1521. . 18.
,, 1867-69.
.

.

. , ,
. ,
.

.

, 11. 1925. .
, :

1914-1918.


. .
. , ,
, ... .

. ,
.
..

.

. ,
.
1937.

, ,

19 944.

32. SSahat Kula (K

Kalemegdan) 1740.-1789.

-
. ,


. .

174
40.


,
1789 9. ,

.

( 2003.
2 ) 20..
.
,
,
.

33. SSC 25. Maj/M

Milan Gale Mu
ukatirovi Ivvan Anti 197
73.

Ideja o izggradnji sportsskog centra na

astala je jo 19961. godine.

Prvi temeelji su podignu

uti jednu dece
eniju kasnije, 11972. godine.

Ulaganjem m pre svega Skuptine

S opttine Stari gradd, te znaajnim
m dobrovoljnim radnim dopprinosom vie e hiljada
omladinaaca, sportski centar je izgra
en za 11 messeci i 12 danaa. Njegov proje ektant je akaddemik Iva Anti (1923
2005), prrofessor Arhiteektonskog fakkulteta ija virrtuoznost je svvrstala Centarr meu najlepe objekte u naoj
n
zemlji.

Centar zaa sport i rekreaciju "25.maj"" je sveano ootvorio tadan

nji predsednik republike, Jo sip Broz Tito, 22.
novembrra 1973. godin ne.
Centar je otvoren sa prevashodnom namenom da deci i omladini efikasno pomogne u njihovom razvoju kroz
razne oblike fizike kulture.

Godine 1978. Centar "25. maj" se udruuje sa Centrom za odmor i rekreaciju "Stari grad". Sportski centar 17.
marta 2006. godine postaje javno preduzee optine Stari grad i dobija novo ime: JP Sportsko rekreativno
poslovni centar "Milan Gale Mukatirovi".

Godine 2011. Sportsko-rekreativni centar "Milan Gale Mukatirovi" je detaljno rekonstruisan. Moe se rei da
MGM danas spada meu najsavremenije sportske centre u Srbiji.

34. Kula Neboja oko 1460.

.
.
. ,
.

, .
[1][2][3]
" "
( " "
).

,
.
, ,
, .
.
, XVII .
(
), .
. (
) 22m.
.
. XVIII
,
.

. 1460. .
.
1521.
. ,
, . ,
.
.
.

24. 06.
1798. . , 1800.
 .
.[4][5]
.[4][5] .
1964. , ,
.

XXI
.
2009. 2010. ,
, ,
.

35. Beogradska tvrava (Kalemegdan) poetkom I veka !!! ZASEBNO PREDAVANJE !!!

.
1. ,
(II ), (VI XII ),
(XIII XV ) / (XVII XVIII ).
-
. 125,5 m
.[1]
. : ,
. :

- ,
.

- ,
.

, ,
.
(Via Militaris) (Via
Egnatia) . ,

.

,
.
. ,
.

6. 11.
. . .
[2]
, II ,
. 560m
350m
. IV .
395. , 441.
 . 471. , 498.
.

535.
I (527-565).
.
. VIII , .

,
IX .
( )
,

.
2012. .[3]

()
,
16. a 878.
VIII (852-889).

, , XI
(1018).
, .

1071. , 1127. ,

. (11431180)
, ,
1151. 1165,
135 m 60 m, .

1183. 1184. XV
1284. . ( 1276
1282, 12821316), (12821321),
1319. . ,
(. ). (13311355) (1371
1389) , .

(13871437) 1403.
(13891427) .
, 1397.
1403. 1407.
(1405),
. 1427. ,
 1405. (
). :

( 1405)

( 1407)
1407. 1427. :

,
, :

1440. II (14211451)

1456. II (14511481) 1453.

1521. I (15201566)
(1529) (1526).

,
.

1688.
.
1696. .

.
, .

1717. 1723. 1736.

.
1739. ,
( )
( ) . 1740.
.
,
,
.
 1789. , 1791.
.

1807.
1813. .
(1839-1842, 1860-1868) 19. a 1867.
. , 1869.
.

, .
,
20. 1944. , 1946.
.

6. 11. -

II -

441.

535. - I

VIII -

XII - I

1316-1319. - ( )

1403-1407. -

1427.

XV -

1688-1696. -

1690. -

1717-1736. -

1739.

XVIII -

1869.

1946.

441.

471.
489.

VIII -

1112. ,

1183-1184. -

1284.

1319.

1403.

1427.

1440. II

1456. II

1521. I

1688.

1690. -

1717.

1739. ,

1789.

1791.

1807.

1813.

1867.

1914-1918. -

XX -

1941-1944. -

19441946. -

, ,
. :

 ,
. , :

,
.

()

, .

.

.

36. Pobednik - 1928.

.
, .
 1912.
1918. .

.
. ,
.
1912. .

.
, ,
. .
. 1913. ,
.
I, .
, .
.

.
, , ,
-,
, , , .

,
. ,
, ,
.
, ( ).
,
. ,
.
, 14. 1789.
.
,
,
, .
, , ,
. , , ,
, - ,
,
.

1928. ,
1912. 1918. .
5.000 .
.

37. Vojni muzej na Klemegdanu 1924.

,
, , ,
.
1924. 1956.
.
.

38. Brankov Most MAN + D.Dragojevi, dipl.in.gradj. 1956.

Brankov most (Most bratstva i jedinstva) premoava reku Savu i spaja Novi Beograd sa centrom Beograda.
Brankov most je po obimu saobraaja drugi most po vanosti u Beogradu (posle Gazele).

Most kralja Aleksandra

Godine 1930. raspisan je javni konkurs za izgradnju drumskog mosta preko reke Save u Beogradu, a posao je
ustupljen inostranoj firmi iz Oberhauzena. Do tada je preko Save u Beogradu postojao samo elezniki most
sagraen jo 1884. godine. Poto je poloaj mosta definisan u pristaninoj zoni, a da bi se omoguilo
nesmetano okretanje brodova zahtevan je uslov da se reka Sava premosti jednim otvorom od 250m, s tim da
visina plovnog gabarita ispod mosta bude 12m. Graenje je poelo jula 1930. godine, a most je puten u
saobraaj decembra 1934. godine. Ukupna duina mosta iznosila je 474m (7.7+75,0+261,0+75,0+9,0+47,0 -
poev od novobeogradske strane). Glavna mostovska konstrukcija, raspona 75+261+75m izvedena je kao visei
most po ugledu na visei most preko reke Rajne u Kelnu. Ovaj most nazvan most kralja Aleksandra je poruen u
ratnim razaranjima (Drugi svetski rat), te je sluio relativno kratko.

Most preko Save u produetku Brankove ulice

Na stubovima i oporcima starog viseeg mosta - koji su u znatnoj meri diktirali i omoguili novo reenje u
pogledu konstruktivnog sistema, 1956. godine puten je u saobraaj novi drumski most.

Mostovska konstrukcija je ureena u koprodukciji jugoslovenskih preduzea sa firmom MAN iz tadanje SR

Nemake u periodu 19531956. godine. Nosea konstrukcija je pun kontinualni nosa raspona 75+261+75m,
sa kolovozom na gornjem pojasu irine 12m sa dve peake staze po 3m. Na ovom mostu prvi put kod nas je
primenjena savremena kolovozna tabla u vidu ortotropne ploe, kao i to da je ovaj most sa glavnim rasponom
od 261m svojevremeno drao rekord u svetu za ovakav kontinualni sistem. Petnaest godina nakon putanja u
saobraaj, kapacitet mosta je procenjen kao nedovoljan, usled naglog razvoja Beograda na levoj obali Save, te
je doneta odluka o njegovom proirenju. Razraena je koncepcija rekonstrukcije koja bi najmanje ometala
saobraaj tokom izvoenja radova. Postojei (stari) most sa kolovozom irine 12m i sa dve peake staze irine
po 3m, po demontai nizvodne peake staze, rekonstruisan je za kolovoz sa tri istosmerne trake ukupne irine
10,5m, i ostavljena je uzvodna peaka staza irine 2,8m, a deo nje je iskorien za smetaj kandelabra za
osvetljenje mosta. Kolovoz za drugi smer iz pravca Brankove ulice irine 10,5m sa dve zatitne trake od po 0,7m
i nizvodnom peakom stazom irine 2,25m, postavljan je na novoj mostovskoj konstrukciji tako da leita
srednjih oslonaca koriste postojee fundamente. Nova nizvodna konstrukcija je kontinualni nosa preko tri
polja raspona 81,5+261+81,5m. U poprenom preseku konstrukcija je sanduastog preseka.Most u dananjem
obliku je zavren 1979[1]. Most u proseku dnevno pree oko 90.000 vozila.[2]

Sa beogradske strane mosta postavljen je i biciklistiki lift 2006.

Most se tokom perioda socijalizma zvanino zvao Most bratstva i jedinstva, ali ovaj naziv se nikada nije ustalio.
Beograani su ovaj most ponekad zvali Savski most ili most u Brankovoj ulici jer se preko njega ulazi ulicu
nazvanu po pesniku Branku Radieviu.
Sadanji naziv je dobio po Brankovoj ulici, iji nastavak predstavlja, a ne po piscu Branku opiu, koji je izvrio
samoubistvo skoivi sa njega. Most je i inae poznat po velikom broju samoubistava koja se izvre ili pokuaju
sa njega. Svake godine oko 40 ljudi rei da izvri samoubistvo skoivi sa Brankovog mosta.

39. Konak Knjeginje Ljubice Hadi Nikola ivkovi 1829.-1831.

, 8.
.
1829-1831. -
, 19. .
, - ,
. 19.
. , . -
,
. , ,
,
. ,
, .
, .
, - , ,
. ,
.
, .
, , ,
.
19. ,
.
, , .
- ,
.

40. Spomenik Knezu Mihailu 1882.

, 1882. ,
.
,
. .
(1823.-1868.) 1839. 1842. 1860. 1868. .
I
1842. , -.

, , 1860. .
, ,
.
, , , ,
1867. . 1868.
. 19. ,
.
 ,
.
1873. . 17 , .

(Enrico Pazzi).
1819. . .
. ,
. .
1865. (Santa Croce).
, .
1874. , 1878. ,
.
. ,
.
1879. (Ferdinand von
Mueller). .
6. (18.) 1882. ,[2] , .[3]
, .[4]
, .
, ,
. ,
XIX .
, , .[5]

: , .
, ,
. .

. ,
,
1867. , , , , .
, : " . III.
". ( ) ,
. XIX

. ,
, - .
, ,
, .

,
. , ,

. ,
, ,
.

,
( , . , . 14/79).

1986. , 1995. .
 41. Narodno Pozorite Aleksandar Bugarski 1869.

,
. 1868. , , ,
1869. . , ,
.
. 1868.
. ,
, .
12. 1868.
, ,
. .
15. .

.
,
-.

29. , .
.
. 17. 1868.

6500 .[1] 18.
, .
,
.[1]

, . 10. ( )
, .
, ,
.

1869. , 30.
-
. ,
.[2]

: (18321881),
(18391912), - (18401924), (18451893),
(18591930), (18611931), (18621935) .

42. Narodni Muzej 1903.

, ,
. [1] 1952. .
, 1903. ,
, . ,
 ,
1889. . 1930. ,
. . , ,
- 19641966.
, , ,
.
.
.
,
,
. .
,
. .
,
.
19. 20.,
- .

43. Trg Rpublike 1866.

- (1866)
(1869). -, 18. , (
) .
. (),
. -
. (1806)
, .
, .

-,
. 30 .
6/18. 1882.[1] ,[2]
. ,
, , .
1903. ( ).
, ,
( ).
"Riunione", , 1930. .

, ,
.
6. 1941. . (
)

1944. ( ).
, ,
( ), -, , .
 44. Ruski Car Petar Popovi 1922.-1926.

, 7 29,
.[1]

1922. 1926. ,
.
,
,
.
: ,
. " "
.
" "
"".

45. Knez Mihajlova ulica Emilijan Josimovi 1867.

,
,
70- XIX .
, , .
XIX .
, 1867. ,
.
. 1870.
.

, 1869. , .
1945. 1970. ,
.

, 1889. ,
. , 1937. ,
.

, 70- XIX ,
. ,
. :

, 1870.
. - ,
.

, 1869. , -
,
.
 , 1869. .
.

, 19231924. , 1912. ,
, . : ,
; ;
, , .

, 1889. , .
, .

, 1912. .

, 1835. .

, 1870. , 1920.

, 1926. . !!! za domai !!!

46. Ulica Obiliev Venac

Obiliev venac (en serbe cyrillique : ), est une rue de Belgrade, la capitale de la Serbie, situe
dans la municipalit urbaine de Stari grad. Obiliev venac nat au carrefour des rues Cara Lazara, Carice Milice
et ure Jakia. Elle s'oriente vers le sud-ouest et croise Topliin Venac (sur sa droite) et la rue Zmaj Jovina (sur
sa gauche). Elle s'oriente ensuite brutalement vers le nord-ouest et aboutit dans les rues Kneza Mihaila et sur
la place de la Rpublique (Trg Republike)

47. Palata Albanija i . e

[1] . ,
. ,
1938. . 1939.[2] .
. ,
.

13 , 53
8.000 m. .
1860. , . 19.
, ,
. ,
, . 20. ,
,
, . ,
. , ,
, ,
. ,
, ,
, . ,
, , , [2]:
 ,

(
),
,

.
,
,
,
, ,
, ,
,
. , ;

( 19
929.)
[3]
17. 1936.
.

,


,
.
,
.. , ::
, , , , ,
,
,
.[4]
.[2]

14. 1938.
,

28. , 6.

.

84 ,
..[5]

16. 1938. 1939. .[6]

20.

:: , ,

,
,
, - ..[7]

1944.

, -

.
,
[8]
. 20.
1944. ,
. 1983,
.

48. TTerazije prvva polovina 19

9. Veka

. 19. ; 11840-
,
, ,,
,
,


. , ,

, ;

, . .
: ,, (
), , ,
.

.

,
.
 19. , ,
. 1860.
. , 1911.
, , 1976.
19111912. , .
, ,
.

19. 20. ;
, . ,
, 1870.
. 1948.
6. 1896. .
, 1860. , 1918.
. , 1920. , .
1922. , ,
. , 1906 .

1936, , .
1938. . 1921. ,
19. ,
. ,
, .
1941. .
1947. ,
, .

2012. 30' 20. .

49. Hotel Moskva - 1905.-1908.

,
. .
. 1905. ,
14. 1908. . ,
, .
. ,
,
.
.
1905. ,
. , .[1]

1905. . 82
30 , 30 ,
10 . 2,2 .
1906. .
. .
.
.[2]
 , .[3]
-. . 14.
1908. , I
. 17. 1908.
. , , ,
,
. ,
, .

2013. , .

50. Hotel Balkan 1936.

Tradicija hotela Balkan duga je vek ipo. Izgraen je oko 1860. godine, kada u beogradskoj arhitekturi vlada
romantizam, u vreme kada na Terazijama nije bilo znaajnijih graevina, osim njega. Ime vlasnika nije poznato,
ali se zna da ga je projektovao uveni beogradski arhitekta, inenjer Andrija Vukovi.

Najstariji podaci o hotelu potiu iz 1876. godine, kada je u Beograd doao da bi ratovao s Turcima, poznati
Garibaldinac, Italijan Duzepe Barbanti - Brodano. Stigavi u Beograd, nije mogao da nadje prenoite. Posle
dueg lutanja najzad ga je dobio u hotelu Balkan, i ostavio je zapis : "Ime je velianstveno i spoljanjost zgrade
odgovara mu!". Tokom svog boravka svakoga dana u kafani hotela, za stolom, napolju pod drveem, pio bi
odlinu tursku kafu, kakve nije bilo u Italiji i Austriji.
Iz iste godine potie i najstariji sauvani fotografski snimak hotela, ruskog ratnog reportera I.V. Gromana, koji je
takodje doao u Srbiju zbog rata sa Turcima.

U Vodiu Beograda iz 1896. godine, hotel Balkan zaveden je kao hotel treeg reda, pogodan za sve stalee, sa
12 soba, ija je cena bila 2-6 dinara.

Ipak, stari hotel je dotrajao, pa tadanji vlasnik doneo odluku da ga porui i sagradi novi. U prolee 1935.
godine, stara zgrada je sruena i na njenom mestu izdigao se hotel koji i danas stoji i gostima sa svih strana
pria svoju istoriju dugu 70 godina.

51. Tri lista duvana 1882.

- .18
1882. ,
.

. ,
.
,
.
. .
1928.
.
. , 14. 1883. , , 300
m. 20. ,
,
, . 1989. .

52. Glavna pota Josip Piman/Vasilij Mihajlovi Androsov 1934. 1938.

Na mestu prizemnih tronih kua, uglavnom duana polovne robe, izgraena je 1934-1938. zgrada Glavne
pote. (tedionice). Prvobitni projekat je delo Josipa Pimana koji je dobio prvu nagradu na javnom konkursu,
ali u toku gradnje zahtevane su izmene, pa je zgrada dobila ovakvu kamenu fasadu, po projektu Vasilija
Mihajlovia Androsova.

Palata Glavne pote je markantno zdanje, jedno od retkih, koje ima etiri fasade i etiri dekorisana ulaza.
Unutranjost je raskona, dve alter sale za potanske poslove ureene su kao dvorske sale. Na galeriji je
prikazana istorija novca naroda, koji ine Jugoslaviju.

Izloeni su medaljonirani novci kralja Uroa I, cara Duana, kneza Lazara, despota ura Brankovia, kralja
Nikole, kralja Tvrtka i drugih znamenitih linosti. Palata je zidana u vreme kraljevine, dovrena 1938. godine,
konkurs je raspisan 1930. Izgled zgrade lini je izbor kralja Aleksandra Karaorevia, vladara koji je ukinuo
demokratski sistem vladavine. Umetniki, kao pticu rairenih krila. Glavni ulaz prema Skuptini uvuen je kako
bi se jo vie stvorio utisak lakoe leta. dral. Zagrebaki par arhitekata Piman i Baranji, konkursna ifra PiB,
ostavio je najjai utisak na respektabilni iri u kojem je sedeo jedan Joe Plenik, Slovenac, evropsko ime u
arhitekturi, Momir Korunovi, srpski Gaudi i Branko Tanazevi, otac srpsko - vizantijskog stila. Kralj Aleksandar
je ipak eleo da izmeni projekat i pozvao omiljenog arhitektu Krasnova, efa odseka za monumentalnu gradnju,
koji je predloio iskusnog arhitektu Vasilija Mihajlovia Androsova. Kralj je hteo da Androsov uozbilji
Pimanov projekat.

Zadatak Androsova bio je da kroz vrsto zdanje palate Glavne pote iskae monolitnost kraljeve vladavine i da
ukameni jednu balkansku diktaturu. Uradio je to zanatski korektno, a Krasnov mu je pomogao da monolit
fasade bude barem malo razigran. Krasnovljevom rukom su raeni crtei za masivne fenjere. Preuzeta je
zakrivljenost Pimanovog projekta, ali je gabarit zgrade izgubio lakou. Josip Piman je teko primio vesti i ovo
mu nije bio prvi poraz. On je pobeivao na konkursima, ali do izvoenja njegovih dela nije dolazilo. Za ivota
mu je izvedena samo tramvajska stanica na Jelaievom trgu u Zagrebu, a nekoliko sati nakon smrti odobrena je
i realizacija njegovog velikog projekta Narodnog doma u Rijeci. Danas je to hotel Neboder, inae, prvi soliter u
Hrvatskoj.

53. Dom narodne skuptine Republike Srbije Jovan Ilki 1907.

. ,
; 23. 2006.
.

1907. I ,
.

no
, , ,
[1] [2] ( [3] ),
. 1907. 1936. ,
 20. ,
g .

, (
), ,
.
, .
[4],
,
1830. ,

. 1892.
[5] (18491923),
[6],
. ,
, ,
(18571917),
, 1901. .
,
, ,
, . ,
, ,
1892. .
, ,

. ,1903.
, ,
, .

27. 1907.
, ,
.
, , .
.

. ,
, .
1917. , ,
,
. , 1920.
1926. .
1934. ,
.
[7] (18641939).
,
, ,
.
.
18. 1936.
, .
, 20. 1936,
.
 , ,
, ,
. ,
, .
,
ogromne , .
,


. , ,
.
,
, .
.

, 1937. .
.
1956. ,
( ),
, -
.[8] , 1939.
, .
,
, .
, ,
, ,
.
. , ,
,
. ,
, 200, , , 400 .
, , . ,
, ,
.
,
,
.
,
.
. ,
1937.
.
,
. ,

. , , ,
1984. .

54. Skadarska ulica

 ( ).
20.000 .

, 500 , .
, 19. 20. .
, , , . ""
. ,
" " ( ,
1966.) 1872. , , .

( ) .
, , , .
, .
: ,
, ...

, , .
, .

,
,
,
!

" "

, ,
20. .
.
, , ..., Le Petit Piaf
,
.
Travelling Actor.

. ,
.

, ,
, , . ,
, . (
) , .

55. Beli Dvor Aleksandar orevi 1934.-1936.

, 135 .

1936. , .
.
 (. ). ,
, .

1934. , I
( II,
), .
, ,
.

, , .
, .

II , ,
II
.

, 1945. ,
,
. (1997 2000),
, , .
,
1999. . ,
- , -
24. 1999. .

, II .
, .

, ,
, , I .

, XV.

56. Avalski Toranj 1965. + 2010.

1965, 29.
1999. ,
21. 2010

1959-1960. , 1961. 1964. ,

1965. . 202,87 .
, . -
,
,
, , .
.

4.000 .
60 , 25 ,
. 1965.
 .
.

118 m, 1970. .

, , 1,4
,
. 29. 1999. 37-
.

11. 2001.
.

439 .
17,80+24,40+17,81 m 4,20 m.
136,650 m 67,920 m,
204,570 m.

-4,000 m
6,007,302,00 m.
1,20 m . 12,40 m.
. 17,100 19,100
2.000 m.

19,100 m . 19,100 35.000 m

.
. 7,00 m.
15 cm 1,040 m 102,780 m
.

( 102,93 m) ( 106,98
m). ( 115,38 m), 50 ( 119,20
m), , ( 122,64 m)
.

1,50 m.
67 .

57. Studentski dom Kralj Aleksandar I 1927.-1928. Gregorij Pavlovi Kovaljevski

Studentski dom kralj Aleksandar I u Beogradu se nalazi u Bulevaru kralja Aleksandra 75 i ima
status spomenika kulture. [1]
Studentski dom kralj Aleksandar I je sagraen 1927-1928. godine, prema projektu ruskog arhitekte
Georgija Pavlovia Kovaljevskog, za studente Beogradskog univerziteta. Glavna fasada istaknuta
ulaznom stepeninom partijom i balkonom prvog sprata okrenuta je ka raskrsnici Ulice 27. marta i
Bulevara kralja Aleksandra. Koncipiran je kao slobodnostojei objekat razuene osnove trapezoidnog
oblika koji u silueti ostvaruje masivnu kubusnu formu.

Fasade su podeonim vencem ralanjene na prizemlje i tri sprata, sa nizom ritmino rasporeenih
prozorskih otvora. Prisutna gradacija na fasadama od zone prizemlja ka poslednjem spratu, ostvarena
je primenom dekorativne plastike izvedene u tradiciji akademizma, to doprinosi reprezentativnosti
objekta.
Zgrada studentskog doma predstavlja tipian primer arhitekture Beograda u periodu izmeu dva rata,
koji je otvorio mogunost da se monumentalnim i raskonim akademskim arhitektonskim reenjem na
najbolji nain materijalizuje i prezentuje nova drutvena stvarnost. Znaajan urbanistiki poloaj u
formiranju gradskog centra, specifina namena odrana do danas, arhitektonski koncept koji svedoi o
umeu jednog iz grupe ruskih arhitekata koji su u posleratno doba uticali na formiranje Beograda kao
jedne od evropskih metropola, znaajno doprinose njegovim arhitektonsko-urbanistikim i kulturno-
istorijskim vrednostima.

58. Vukov Spomenik ore Jovanovi 1937.

U parku, na uglu Ruzveltove ulice i Bulevara kralja Aleksandra, bronza 300 cm, ukupna visina 725 cm.
Podigla ga Beogradska optina 1937.

59. Zgrada Tehnikih Fakulteta Nikole Nestorovia i Branka Tanazevia 1925.-1931.

Zgrada Tehnikog fakulteta u Beogradu se nalazi u Bulevaru kralja Aleksandra 73 i ima status spomenika
kulture.[1]

Zgrada Tehnikog fakulteta je graena u periodu od 1925. do 1931. godine, prema projektu arhitekata Nikole
Nestorovia i Branka Tanazevia. Posle Drugog svetskog rata, prema projektu arhitekte Mihaila
Radovanovia, dozidan je trei sprat. Prvobitna namena i danas je sauvana, u zgradi su smetena tri fakulteta
iz oblasti tehnikih nauka i to je prva namenski zidana zgrada za smetaj tehnikih fakulteta.[2]
Zgrada je izvedena kao slobodnostojea graevina, monumentalnih je dimenzija, veoma razuene osnove sa
etiri unutranja dvorita. Najvea panja posveena je glavnoj fasadi, gde dominira centralni rizalit sa
monumentalnim stepenitem koje vodi do trodelnog ulaza. Skulpture i reljefnu plastiku na proelju fasade radili
su akademski vajari Ilija Kolarevi i Ivan Luev, dok je autor ornamentalne plastike u vetakom
kamenu Bedrih Zeleni. Zgrada Tehnikog fakulteta ima znaajne arhitektonsko-stilske i urbanistike vrednosti
kao jedno od najznaajnijih dela dvojice poznatih autora, izrazit primer akademskog metoda u oblikovanju i
jedan od najistaknutijih objekata univerzitetskog kompleksa.

U ovoj zgradi sada su smeteni: ETF,GTF,ATF

60. Zgrada Vlade Republike Srbije Nikolaj Krasnov 1926.-1928.

Zgrada Vlade Republike Srbije nalazi se u srcu prestonice, na uglu Nemanjine i Kneza Miloa, i predstavlja
prvo javno zdanje podignuto u Beogradu za potrebe dravne uprave. Sagraena je kao palata Ministarstva
finansija Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca izmeu 1926. i 1928. godine.

Izuzetnim ostvarenjem u oblasti javne arhitekture, Nikolaj Krasnov spada meu najznaajnije graditelje
Beograda izmeu dva rata, kad je projektovao i realizovao niz javnih graevina, meu kojima su, pored zdanja
Vlade Srbije, Ministarstvo spoljnih poslova Srbije i Arhiv Srbije. Zgrada je koncipirana u vidu zatvorenog
kvadratnog bloka nepravilnog oblika s unutranjim dvoritem i reprezentativnim fasadama. Izostanak
uobiajenih dravnih znamenja nadoknaen je postavljanjem simboline bronzane statue na vrhu kupole, rad
vajara ora Jovanovia. U centralnom delu na prvom spratu smetena je sala u kojoj se odravaju sednice
Vlade, autentinog izgleda sa ouvanom drvenom lamperijom, lusterima i aplikama na zidovima iz perioda
izgradnje.U protokolarne svrhe koristi se manji broj salona. Zdanje u kome je smetena Vlada Republike Srbije
predstavlja antologijsko delo meuratne arhitekture koje odslikava ambiciozne potrebe naruioca da novu
dravu reprezentuju snanim arhitektonskim jezikom.

61. Gazela Milan uri 1966.-1970.

Gazela je najprometniji beogradski most iznad reke Save. Dnevno preko njega pree vie od 165.000
vozila iako je most projektovan za oko 40.000.[1] Graen je od 1966. do 1970. kao deo gradskog auto-
puta i auto-puta Bratstvo i jedinstvo koji je trebalo da povee ondanje republike SFRJ -
Makedoniju, Srbiju, Hrvatsku i Sloveniju. Rekonstrukcija mosta je trajala u vie faza 2010-2012.
Godine

Most je kombinacija grede i oluka, dugaak 332 m, a irok 27,5 m. Ukupna irina kolovoza je 21,8m
(po tri trake u oba smera, irine 10m sa razdvojnicom od 1,5m). Delom duine mosta postoje i dve
peake staze irine po tri metra.

Gazela se iznad Save izdie 22,8m tokom srednjeg vodostaja.

Glavni projektant Gazele je bio profesor Graevinskog fakulteta Milan uri.[1] Ime mu je dao ore
Lazarevi, predsednik konkursne komisije za gradnju mosta, on je rekao ovaj most je preskoio Savu
kao gazela u skoku.

Televizija Beograd je direktno prenosila ispitivanje nosivosti mosta.

Gradnju mosta je izvelo preduzee Mostogradnja iz Beograda, u sradanji sa preduzeem Goa iz

Smederevske Palanke.

Most je otvoren 4. decembra 1970. u prisustvu Josipa Broza Tita i Branka Peia.

Most je projektovan za prelazak oko 40000 vozila dnevno, a njim sada prolazi oko 165000 vozila
dnevno.

Kao verovatna posledica neodravanja mosta poslednjih 40 godina, 29. januara 2010. je zbog
pukotine na glavnom nosau mosta dolo do deliminog preusmeravanja teretnog saobraaja na
druge mostove, za vozila preko tri tone.[3] Nareena je sanacija u trajanju 15 dana.

62. Ada Ciganlija

.
.

, ,
100.000 [1] 300.000 .[2][3]
.

, , 4 km
, , .
, , ,
, .

()
( ),
 .
, 1821. , .
1967. ,
, 4,2 km, 200 m, 4-6 m.
300.000 .
, , 800 .

, .
, .
.

63. Blok 62/63

62 .

, , .

( ), ,
.

62 45, 73, 89, 94, 95, 610, 7, 9 13.

2009. .

64. Arena Vlada Slavica 1991.-2007.

,[2] ,
, , , .

1991. , 1. 2007. .
- . [3]
70 [3]. , .
.

48.000 m, .[3]. 20.000

25.000 [4]. 68 ,
768 , 38 [5].

, , , ,
, , , , ,
.

4.800 [3],
.

65. Zemunski Kej

.
.
 ,
.

, .
.

, . 1967.
, ( 1981. 2006. ).
2007. ,
,
. 2010. ,
2012.
, ,
- .[1]

. , ,
, ,

.

3.649 ,
2002. .
, .
, , ,
1999. , .
2007. .
, .