Ngiti

Ang oras ay tila huminto

Nang muling magtagpo sa kanto.
Ang aking nakitay parang litrato
Na ang ngiti ay hindi totoo.

Kay rami nang nagbago

Nang tayo ay nagkalayo
Kay rami na ring naglaho
Tulad ng ngiti sa labi ko.

Mga alaalay muling bumalik

Ang pusoy naging sabik
Ngunit wala man lang naiimik
Na kahit isang titik.

Sandali akong nainggit

Sa iyong payong na bitbit
Naalala ang mahigpit kong kapit
Sa kamay mong kumakawalang pilit.

Kasabay ng iyong yapak

Ang ulan na pumapatak
Puso koy hindi nagalak
Tila ikaw ay itinutulak

Bakit nga ba akoy umasa

Na ang tulad moy lilingon pa?
Nakakalungkot lang talaga
Na ako ngayoy mag-isa na.

Mag-isa na lumalakad
At pilit na naghahangad
Na may makakadaupang palad
Na sasabay sa aking lumakad.

Sasabay at hindi mang-iiwan

Kahit pa sa ilalim ng bwan
Kung saan walang kasiguraduhan
Kung ano ang aming pagdadaanan.

Di sana tulad ng ating pinagdaanan

Na walang kinahinatnan
At wala ring pinatunguhan
kundi paghihiwalayan.

Paghihiwalayang nagdulot ng sakit

Na ayaw ko nang maulit.
Tama na ang aking sinapit
Sa ating pagsasamang mapait.
 Mapait kaya dapat nang limutin.
Ibaon at 'di na dapat ungkatin.
Akin na lamang hihintayin
Ang lalaking akoy iibigin.

Ang oras ay hindi na dapat huminto

Kapag tayoy muling magtagpo sa kanto.
Nais kong makita ay isang litrato
Ng lalaking ang ngiti ay totoo.