Professional Documents
Culture Documents
Υπάρχουν καλικάτζαροι;
Ας υποθέσουμε ότι εγώ πιστεύω στους καλικάντζαρους. Θα γελάσουν μερικοί,
αλλά πριν τελειώσουν θα πρέπει να μου αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν. Εγώ
ισχυρίζομαι ότι τους είδα και όχι μόνο, η λαογραφία είναι γεμάτη ιστορίες.
Μπορεί κάποιος να αποδείξει ότι δεν τους είδα και ότι όλες οι ιστορίες είναι
παραμύθια. Ότι και να πείτε, εγώ θα ισχυρίζομαι ότι τους είδα και υπάρχουν,
εκτός αν αποδείξετε ότι δεν τους είδα εγώ και τόσοι άλλοι.
Βλέπεται ότι είναι αδύνατο να αποδείξεις ότι κάτι δεν υπάρχει. Όσο γελοίο και
αν σας φαίνεται. Αν πείτε δεν υπάρχουν καλικάτζαροι, χωρίς απόδειξη,
τότε είστε δογματικοί.
( Η Τσαγιέρα του Ράσελ (Russell's Teapot) ) (The Dragon In My Garage by
Carl Sagan)
Τότε έρχονται κάποιοι που έχουν μελετήσει τον δισδιάστατο κόσμο των σκιών,
με ένα βουνό περγαμηνές, υψώνουν το επιβλητικό παράστημα και το
φουσκωμένο εγώ τους και με την αρίστη λογική τους λένε: “Εμείς ότι
βλέπουμε το περιγράφουμε με τις ιδιότητες του και λέμε αυτή είναι η
πραγματικότητα. Εσείς αναφέρεστε σε κάτι άυλο που δεν βλέπουμε, σε μια
σφαίρα που περιβάλει τα πραγματικά ομοιώματα μας. Δεν μπορείτε να
απαντήσετε σε όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται από αυτή τη
φαντασία, άρα κάνετε λάθος και ορθά σας χαρακτηρίζουμε
φαντασιόπληκτους!”
+∞ – ∞ = 0 ;;;
Λένε μια κβαντική ανωμαλία γέννησε το σύμπαν, όμως είναι τόσες πολλές οι
συμπτώσεις που προβληματίζουν. Όταν ξεκίνησε το μηδέν να εκδηλώνεται,
εμφανίστηκαν τόσα συν όσα και πλην ώστε να κάνουν πάλι μηδέν (ή γνωστή
αντίθεση). Δηλαδή η ύλη και ή αντιύλη ήταν ισοδύναμες, τότε θα έπρεπε να
υπήρχε πλήρης εξουδετέρωση. Όμως λένε από απλή σύμπτωση παρέμεινε
ένα ελάχιστο ποσό ύλης που δεν εξουδετερώθηκε που έφτιαξε το Σύμπαν.
Η διάρκεια της ζωής του πυρήνα αυτού, καθορίζεται από τις «ασθενείς
πυρηνικές δυνάμεις». Αν οι ασθενείς πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο
ισχυρότερες δεν θα μπορούσε να σχηματιστεί βηρύλλιο, ούτε άνθρακας, διότι
θα είχε διασπαστεί αμέσως μόλις θα είχε δημιουργηθεί.
Αν οι ασθενείς πυρηνικές δυνάμεις ήταν λίγο ασθενέστερες, όλα τα άτομα
ηλίου θα δημιουργούσαν βηρύλλιο, οπότε δεν θα υπήρχαν ελεύθερα άτομα
ηλίου για να δημιουργήσουν άνθρακα, δεν θα υπήρχε άνθρακας, δεν θα
υπήρχε ζωή.
Οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις
Και οι ηλεκτρομαγνητικές όμως δυνάμεις, που καθορίζουν τη δημιουργία των
μορίων και των κυττάρων, είναι με θαυμαστό τρόπο ρυθμισμένες.
Αν ήταν ασθενέστερες, δεν θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τα ηλεκτρόνια
γύρω από τους πυρήνες. Τα άτομα θα ήταν αδύνατο να σχηματιστούν. Θα
υπήρχαν μόνο πυρήνες και ηλεκτρόνια, όχι σταθερά μόρια, όχι κύτταρα, όχι
ζωή.
Αν ήταν ισχυρότερες, τα ηλεκτρόνια θα είχαν δεσμευτεί απόλυτα από τους
πυρήνες τους. Δεν θα μπορούσαν τότε να γίνουν οι χημικοί δεσμοί, που
προϋποθέτουν αποβολή και πρόσληψη ηλεκτρονίων, δεν θα υπήρχαν
χημικές αντιδράσεις, ούτε πιο πολύπλοκα μόρια. Το νερό επίσης θα ήταν
πάντα στερεό.
(Βλέπε: Υπάρχει θεος;)
Υλοποίηση αποϋλοποίηση
Γνωρίζουμε ότι υφίσταται αποϋλοποίηση σύμφωνα με τον τύπο E=mc2 Αλλά
αν δύο άυλα φωτόνια συγκρουστούν στην θέση τους εμφανίζονται στοιχειώδη
σωματίδια της ύλης, που έχουν μάζα! Χάνεται ενέργεια και εμφανίζεται ύλη!
«Αν η αναλογία του φωτός προς την ύλη ήταν μεγαλύτερη, το φως θα
υπερίσχυε και δεν θα επέτρεπε στην ύλη να δημιουργήσει τοπικά
συγκεντρώσεις, που θα εξελισσόντουσαν σε γαλαξίες και αστέρες. Η πίεση
της ακτινοβολίας θα διέλυε τη συμπαγή ύλη.
Αν η αναλογία του φωτός προς την ύλη ήταν μικρότερη, το φως δεν θα
μπορούσε να συγκρατήσει τη δημιουργία πυρήνων τα πρώτα λεπτά του
σύμπαντος. Όλη η ύλη του σύμπαντος θα είχε μετατραπεί σε βαριά στοιχεία,
και δεν θα υπήρχε υδρογόνο, ούτε ήλιος, ούτε ζωή.
Ένα βίντεο με τον Μ Δανέζη και το Στρ. Θεοδοσίου Υπάρχει θεός; Μια
επιστημονική προσέγγιση
Επειδή το επίπεδο του ισημερινού της Γης βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτό
του ουράνιου ισημερινού, τα δύο επίπεδα σχηματίζουν με το επίπεδο της
γήινης τροχιάς, γωνία 23½°. Αυτή η γωνία λέγεται λόξωση της εκλειπτικής.
Εάν ο άξονας της Γης ήταν κάθετος προς το επίπεδο της τροχιάς της Γης, τότε
η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας θα ήταν πάντοτε ίση. Οι εποχές δεν θα
υπήρχαν, θα υπήρχαν μόνιμα πάγοι στο μεγαλύτερο μέρος της γης, το
ευνοϊκό μέρος ύπαρξης ζωής θα είχε περιοριστεί μόνο σε δύο μικρές ζώνες.
Όσο μεγαλώνει η λόξωση, τόσο αυξάνει ο κύκλος φωτός στους πόλους και
συνεπώς στον αντίθετο πόλο μειώνεται το φως, με αύξηση των πάγων σε
μεγαλύτερο μέρος της Γής.
Η Σελήνη έχει βρεθεί πολύ μακριά απ' τη Γη. Οι αποστάσεις, με βάση τις
οποίες ένας δορυφόρος περιστρέφεται γύρω από έναν πρωτεύοντα πλανήτη,
έχουν να κάνουν και με την απόσταση ασφαλείας, που κρατάει ο δορυφόρος
από τον πλανήτη για να μην καταστραφεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις, οι
οποίες αναπτύσσονται εξ' αιτίας της βαρυτικής έλξης, που ασκείται μεταξύ
των σωμάτων. Η απόσταση αυτή είναι γνωστή σαν «όριο του Ρος». Το όριο
του Ρος για τo δίδυμο Γη-Σελήνη είναι 18.261 χιλιόμετρα. Αν η Σελήνη
πλησιάσει ή περάσει αυτή την απόσταση, θα διαλυθεί από
τις παλιρροιακές δυνάμεις της Γης. Η Σελήνη όμως, βρίσκεται σε μέση
απόσταση...384.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δηλαδή 21 φορές μακριά από το
όριο του Ρος της Γης, (!) όταν οι πλησιέστεροι δορυφόροι των άλλων
πλανητών βρίσκονται 1,5 φορά μακριά από το όριο του Ρος του κάθε
πλανήτη.
Αυτό είναι η γη, μια όαση ζωής, ένας παράδεισος μέσα στο απέραντο
αφιλόξενο διάστημα. Είναι δύσκολο αν όχι απίθανο να συντρέχουν όλες οι
παραπάνω συμπτώσεις ώστε να υπάρχει κάτι παρόμοιο. (Δεν θα πρέπει
λοιπόν να εκπλήσσει η διατύπωση της άποψης ότι δεν υπάρχουν άλλοι
πλανήτες ακριβώς σαν τη Γη, αφού η πιθανότητα 1 στα 10158 ισοδυναμεί
μαθηματικά με έναν αριθμό εξαιρετικά μικρό, κάτι δηλαδή το οποίο πρακτικά
είναι αδύνατο. Πόσο σπάνια είναι η Γη μας;)
Ο άνθρωπος, τα ζώα, το πιο μικρό κύτταρο
Ζωή, χωρίς τη λήψη τροφής, είναι αδύνατη. Για να δούμε πως γίνεται αυτό.
Δόντια, σάλιο, στοματική κοιλότητα, μηχανισμοί μάσησης, θαυμάσιο ξεκίνημα
για τη σωστή διάσπαση της τροφής. Η επιγλωττίδα κλείνει, η τροφή δεν πάει
στους πνεύμονες, αλλά στο στομάχι. Εκκρίνονται τα κατάλληλα υγρά, το
υδροχλωρικό οξύ σκοτώνει μικροοργανισμούς, διασπά την τροφή, την
εμποδίζει να σαπίσει. Ο πυλωρός (η είσοδος για τα έντερα) μένει κλειστός,
μέχρι να του δοθεί εντολή να ανοίξει, γιατί τότε μόνο η τροφή είναι κατάλληλη
να προχωρήσει στην επόμενη φάση της απορρόφησης! Χολή, παγκρεατικό
υγρό, εντερικές εκκρίσεις αναμιγνύονται με την τροφή, και γίνεται εφικτή η
αφομοίωση. Το υλικό που απορροφήθηκε καταλήγει στο συκώτι,
αποχωρίζεται η ουρία, συμβαίνουν διαδικασίες που χρειάζονται βιβλία για να
περιγραφούν.
Αν μου έλεγαν να φτιάξω μια μεγάλη επιφάνια σε ένα όσο το δυνατό μικρό,
χώρο πριν μάθω πως τυχαία έλυσε το πρόβλημα η μη διαθέτουσα λογική
φύση, θα έλεγα ίσως ανοησίες.
Οι πνεύμονες έχουν αναπνευστική επιφάνεια εβδομήντα περίπου
τετραγωνικών μέτρων μέσα σε μισό τετραγωνικό. Πως γίνεται; Με τις
κυψελίδες, που φτάνουν τα 300 εκατομμύρια, και έχουν σφαιρικό σχήμα. Εκεί
γίνεται διαπίδυση, όπου το φλεβικό αίμα παίρνει οξυγόνο και αποβάλλει
διοξείδιο του άνθρακα.
Το σχήμα εξασφαλίζει την τεράστια επιφάνεια επαφής, που είναι απαραίτητη
για το είδος αυτό των φυσικών και χημικών κατεργασιών.
Το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο εξαιρετική δημιουργία, που δεκάδες τόμοι της
ιατρικής καταφέρνουν να περιγράψουν μόνο ένα μέρος και μόνο ορισμένες
λειτουργίες. Η σκέψη, τα αισθήματα, η κρίση, η συνείδηση, η δυνατότητα
σχεδιασμού, οι νοητικές δυνατότητες σύλληψης και επεξεργασίας, οι αόρατες
εντολές που δίδονται, ποιος ξέρει από πού, για να κινήσουμε τους μυώνες
είναι αδύνατο να ερμηνευτούν κάτω από οποιοδήποτε ανθρώπινο
μικροσκόπιο.
Αν αναφερθώ μόνο στο μάτι το οποίο η άλογη φύση δημιούργησε και ειδικά
για το πιο τέλειο μάτι, του αετού. Ο ίδιος ο Δαρβίνος ομολόγησε:
Πλήρες απόσπασμα του Δαρβίνου μπορεί να βρεθεί εδώ
“Να υποτεθεί ότι μάτι θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί από τη φυσική
επιλογή , φαίνεται,
να μπορώ ελεύθερα να ομολογήσω ότι είναι παράλογο στο μέγιστο
δυνατό βαθμό”
Η κόρη του ματιού ενός αετού είναι πολύ πιο μεγάλη από την κόρη του
ανθρώπινου ματιού και του επιτρέπει να βλέπει τις εικόνες των διαφόρων
αντικειμένων πολύ πιο καθαρά. Επιπλέον, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι
πιο πυκνός από τον ανθρώπινο κι έχει παραπάνω από ένα εκατομμύριο
φωτοευαίσθητα κύτταρα σε κάθε 1/600 του τετραγωνικού εκατοστού. Σε
σύγκριση με την όραση του ανθρώπου, η όραση του αετού είναι 5 φορές πιο
ισχυρή. Αν υποθέσουμε ότι εμείς οι άνθρωποι είχαμε την όραση του αετού, θα
μπορούσαμε να διαβάσουμε τους τίτλους μιας … εφημερίδας, από απόσταση
30 μέτρων!!!
Το θαύμα της ζωής. Από ένα κύτταρο με την γονιμοποίηση, κατά αντιστοιχία
έγινε η γονιμοποίηση του σύμπαντος, παράγεται το δεύτερο και με
γεωμετρική πρόοδο τα άλλα κύτταρα, αναπτύσσεται το έμβρυο και όταν είναι
έτοιμο, βγαίνει από την μήτρα. Αρχίζει η αστρική εποχή. Ένας κόσμος έχει
γεννηθεί. Καμία διαφορά από την γέννηση του σύμπαντος.
Το DNA ένα άλλο από τα άπειρα θαύματα του σύμπαντος, με τις τέσσερις
βάσεις-νουκλεοτίδια A, G, C και Τ αποθηκεύει δισεκατομμύρια πληροφορίες
για την ζωή. Δεκάδες επιστήμες ασχολούνται με κάτι που δεν το βλέπει ο
φυσικός οφθαλμός και φυσικά ακόμη είναι άγνωστο.
(Περιγραφή της δομής του DNA. Σελ.114)
Να μιλήσουμε για το κύτταρο τη πιο απλή μορφή της ζωής, όχι δεν τολμώ.
Καλλίτερα διαβάστε ( Κυτταρική Βιολογία μελέτη 264 σελίδων του κυττάρου
που κατά τους εξελικτικούς έγινε τυχαία! ή στην 164 σελίδων Κυτταρική
βιολογία του Σαρρή Παναγιώτη),
Στο άρθρο μου 9 Επιστημονικά γεγονότα αποδεικνύουν ότι η "θεωρία της
εξέλιξης" είναι λάθος αναφέρω:
Αν για την νοημοσύνη μας, το ποιο απλό συστατικό της ζωής το
κύτταρο, φαίνεται δυσνόητο, τότε η κορωνίδα της δημιουργίας ο
άνθρωπος στην ολότητα του είναι αδύνατον να κατανοηθεί.
Γιατί υπάρχει πόνος αδικία …
Η βασική αναφορά και το μεγάλο παράπονο πολλών ανθρώπων είναι οι
αδικίες, ο πόνος, ο θάνατος αθώων και μη, η δυστυχία και πολλά άλλα κακά.
Δικαιολογημένα λένε που είναι ο τέλειος και ο πανάγαθος Θεός. Εδώ λείπει η
ολοκληρωμένη προοπτική του χρόνου και όχι μόνο, και δικαιολογημένα ο
μελετητής εκφράζει την απορία του για το πανάγαθο και το τέλειο. Στα άρθρα
μου (Ο υπερδιαστατικός νόμος του Κάρμα μέσα από αναδρομές ζωών ,
Θεραπεία της παχυσαρκίας με αναδρομές σε άλλες ζωές) αναφέρω την οπτική
τριών ζωών από το παρελθόν ως το παρόν. Βλέπουμε ότι μια δολοφονία ή
ένας βίαιος θάνατος, δεν είναι τυχαίος, είναι μέσα στους νόμους του
σύμπαντος. Μια προέκταση της αρχής διατήρησης της ενέργειας ή απλά, μου
πήρες κάτι, θα πρέπει να πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα ή με κάτι ανάλογο. Με
μόλις τρεις ζωές ανακαλύπτομε μια νομοτέλεια που εκπλήσσει. Αν βλέπαμε
τις ζωές σε όλον τον χρόνο, από τότε που δημιουργήθηκε έως το τέλος του,
αν υπάρξει, φανταστείτε την αρμονία που θα βλέπαμε.
Μια πεινασμένη λέαινα παραφυλάει ένα κοπάδι από ζέβρες. Τινάζεται και
αρχίζει το κυνήγι, ένα μικρό ξεμένει, το αρπάζει το δαγκώνει στο λαιμό και
εκείνο εγκαταλείπει τη σύντομη ζωή του. Αρχίζει να το σέρνει, τρέχουν τα
μικρά της και αρχίζουν να τρώνε. Μια ζωή χάθηκε, κάποιες ζωές συνεχίζουν
να υπάρχουν. Αδυσώπητοι νόμοι, ενός αδυσώπητου Θεού;;;
Μέσα από έρευνες στο πνευματικό πεδίο πολλών ερευνητών και δικές μου
διαπιστώσεις, βρίσκουμε υποκείμενα που έχουν προσυμφωνήσει στο
πνευματικό πεδίο να υποστούν αυτή την βία, για συνειδητοποίηση της
ομαδικής ψυχής καταστάσεων που θα την οδηγήσουν στη στόχο της.
Δίχως την προστατευτική ασπίδα που δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο της Γης,
η ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας θα ήταν πολύ πιο δύσκολη, εάν όχι
αδύνατη.
Η βαρυτική έλξη της σελήνης, και οι τεκτονικές πλάκες με την βοήθεια του
νερού, ενεργοποιούν το κράμα του σιδήρου στον πυρήνα, διατηρώντας τη
θερμοκρασία και το μαγνητικό πεδίο προστατεύοντας τη Γη. Δεδομένου όμως
ότι το μαγνητικό πεδίο λειτουργεί ως ασπίδα που προστατεύει τη Γη από
επικίνδυνα σωματίδια του Ήλιου και της κοσμικής ακτινοβολίας, η απώλειά
του θα μπορούσε θεωρητικά να αυξήσει τη συχνότητα των καρκίνων στον
άνθρωπο και πολλά άλλα είδη.
Το 1983 οι θεωρητικοί Don Page και William Wootters πρότεινε ότι η κβαντική
διεμπλοκή θα μπορούσε να δώσει λύση στο "πρόβλημα του χρόνου" του
Wheeler-DeWitt . Έδειξαν ότι ένα ζεύγος διαπλεγμένων σωματιδίων είναι ένα
είδος ρολογιού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση της αλλαγής.
Το αποτέλεσμα εξαρτάτε από το είδος της παρατήρησης. Αν η παρατήρηση
γίνει εκτός σύμπαντος χρησιμοποιώντας ένα εξωτερικό ρολόι, τα
σωματίδια φαίνονται αμετάβλητα, σαν ο χρόνος να μη υπήρχε σε αυτή
τη παρατήρηση. (Βλέπε: Κβαντική και φιλοσοφική θεώρηση του χρόνου).
Γιατί ο θεός αφήνει το κακό και δεν το τιμωρεί; Ο Θεός δεν επεμβαίνει, είναι
αντίθετο με την ελευθερία, έχει θέσει τους σοφούς νόμους του
σύμπαντος τους οποίους πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε για να
έχομε τη βοήθεια που θέλουμε. Πχ το κακό που φέρνει πόνο δημιουργεί
μια εστίαση σκέψης προς αποφυγή, δημιουργεί το κατάλληλο μορφογενετικό
πεδίο και έρχεται η εξέλιξη. ( Βλέπε: Τα μορφογενετικά πεδία ο κρίκος στη
θεωρία του Δαρβίνου ). Στη συνέχεια ο νόμος του κάρμα έρχεται να κάνει
αντιληπτό σε αυτόν που έκανε το κακό ότι είναι λάθος (Βλέπε: Ο
υπερδιαστατικός νόμος του Κάρμα μέσα από αναδρομές ζωών ).
Όταν λένε είναι πανάγαθος, είναι με τον τρόπο του. Μέσα από την βίωση της
αντίθεσης ένα αθάνατο όν βαδίζει στην τελειότητα χωρίς ποτέ να την φτάνει.
Τώρα τα μεγέθη τις τελειότητας, του απείρου της γνώσης όχι παγγνωσίας κλ,
είναι ασύλληπτα σε μέγεθος για τον φυσικό νου μας. (Βλέπε: Το στοίχημα
περί θεού).
Ο Θεός τρελλάθηκε;;;
Το φως είναι κύμα και όταν το παρατηρούμε είναι σωματίδιο που διαδίδεται
ευθύγραμμα.
Η ύλη των γαλαξιών δεν αρκεί για να συγκρατήσει τα εξωτερικά σμήνη. Εκεί
έρχεται η σκοτεινή ύλη, το 85% του σύμπαντος, μιας παραλλαγής πιονίων,
αναπληρώνεται η έλλειψη μάζας και οι γαλαξίες δεν διαλύονται.
Το Σύμπαν πιστεύεται ότι περιέχει 100 δισ. έως ένα τρισ. γαλαξίες, ο
συνολικός αριθμός άστρων εκτοξεύεται στο 3x1023. Οι γαλαξίες στα άκρα του
σύμπαντος τρέχουν με ταχύτητα 284.000 χλμ/δευτ. Η ταχύτητα αυτή
πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός που υποτίθεται ότι είναι μια συμπαντική
σταθερά. Υποπτεύονται ότι υπάρχουν γαλαξίες που κινούνται με ταχύτητα
μεγαλύτερη από αυτή του φωτός. Αυτό φυσικά δεν αποδεικνύεται διότι είναι
αδύνατο να μετρηθεί. Αντί λόγω της βαρυτικής έλξης να συστέλλεται το
σύμπαν, διαστέλλεται λόγω της σκοτεινής ενέργειας, η οποία αντί να έλκει
απωθεί, αντιβαρύτητα, (ότι δεν αντιλαμβανόμαστε είναι σκοτεινό).
Το σύμπαν κατά τον Edouard Lemaitre ξεκίνησε από μια σημειακή ιδιομορφία
και όχι από ένα ρεβίθι υπερσυμπικνωμένης ύλης όπως πίστευαν. Το σύμπαν
γεννήθηκε από μια πολυδιάστατη λευκή οπή. Ο Lee Smolin διατύπωσε την
άποψη ότι οι μελανές οπές μεγάλης μάζας, μέσω του λώρου Einstein –
Rosen, καταλήγουν σε λευκές οπές που θα δημιουργήσουν νέα Σύμπαντα.
Έτσι το σύμπαν μας είναι ένα από τα άπειρα σύμπαντα ενός
υπερσύμπαντος. (Από μετριοπαθείς ερευνητές αναφέρεται ότι υπάρχουν
τουλάχιστο 10.000 σύμπαντα). Το υπερσύμπαν απλώς υπάρχει άχρονο
μεταβαλλόμενο, άπειρο, συνεπώς μη μετρήσιμο, (δίχως όρια πρόταση του
Hawking-Hartl).
Αν το σύμπαν μας έχει το Θεό του τότε τα άλλα σύμπαντα έχουν άλλο Θεό;
Άρα υπάρχει ο Θεός των Θεών, ο Θεός του υπερσύμπαντος. Μήπως όπως ο
άνθρωπος αγωνίζεται για την Θέωση, το ίδιο συμβαίνει με τους Θεούς των
συμπάντων. (Πάνω που είχα εξοικειωθεί με την ασημαντότητά μου στο
σύμπαν μας, η σκέψη του πολυσύμπαντος με εκμηδένισε). Ποιος Θεός είναι
καλλίτερος; Στο άπειρο δεν υπάρχει σύγκριση, έστω και αν φαίνεται ότι
το ένα άπειρο περιέχει το άλλο. Η ύπαρξη μιας άπειρης ολοκληρωμένης
πολλαπλότητας είναι αδύνατη. Συνεπώς ο υπερθεός είναι εν δυνάμει.
Υπάρχει πληθώρα άυλων μεγεθών στη φύση των οποίων γνωρίζομαι τις
ιδιότητες αλλά ποτέ δεν τα έχομε δει, ούτε μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί είναι
έτσι και όχι αλλιώς, και συμπεραίνομαι την ύπαρξη τους. Όταν μιλήσεις για
ένα άυλο αίτιο του σύμπαντος, ας το ονομάσουμε Θεό, του οποίου
βλέπεις τα προηγούμενα αποτελέσματα και πολύ περισσότερα, δεν είναι
αποδεκτό και χαρακτηρίζεσαι αιρετικός επιστήμων.
Το εύπλαστο σύμπαν
Γενικά μια όμορφη σκέψη, είτε την πάρουμε απέξω, είτε την δημιουργήσουμε
εμείς, επηρεάζει τη ψυχική και την σωματική υγεία του σώματος προς το
καλύτερο.
Στο (Εννιά Απίθανες Ιστορίες Σύμπτωσης ) είδαμε πως μια εστιασμένη σκέψη
προκαλεί την προσέλκυση γεγονότων σύμπτωσης.
Η σκέψη μπορεί να επηρεάσει το σύμπαν στα πλαίσια του σώματος μας και
με τηλεπαθητική επίδραση τα σώματα των άλλων, εκτός σπανίων ειδικών
περιπτώσεων (Θαυμάτων, δημιουργία βροχής κλ.) (Βλέπε: Πραγματικότητα
και σκεπτοχωροχρόνος ).
Το σύμπαν έγινε από μια άπειρη σε μέγεθος σκεπτοενέργεια και επηρεάζεται
από την μηδαμινή ανθρώπινη σε μικρομεγέθη. Το σύμπαν δηλαδή ο θεός
είναι ότι υπάρχει.
Αν εστιάσετε την σκέψη σας στη ύπαρξη, ο Θεός υπάρχει. Αν εστιάσετε την
σκέψη σας στη μη ύπαρξη, ο Θεός δεν υπάρχει.
Δεν χρειάζεται να διαφωνείται, και οι δύο συμφωνείται, απλώς βλέπεται
διαφορετική πλευρά του Θεού, (Bλέπε: Δεν μπορεί να υπάρχει η πλήρης
γνώση).