Professional Documents
Culture Documents
ในประเทศไทย (สําหรับผูใหญ)
จัดพิมพ
สมาคมอุรเวชชแหงประเทศไทย
ประธาน
ศาสตราจารยนายแพทยวิศิษฎ อุดมพาณิชย
บรรณาธิการและเลขานุการ
ศาสตราจารยแพทยหญิงสุมาลี เกียรติบุญศรี
สาสนจากนายกสมาคม
ปอดอั ก เสบชุ ม ชน (community-acquired pneumonia, CAP) เป น ป ญ หาสาธารณสุ ข ที่ สํ า คั ญ ของประเทศ
เพราะพบไดบอยเปน 1 ใน 5 อันดับแรกของโรคที่ตองเฝาระวัง และเปนสาเหตุของการเสียชีวิตมากที่สดุ ในบรรดาโรคทีต่ อ ง
เฝาระวังทั้งหมด
ปอดอักเสบชุมชนมีลักษณะทางคลินิกที่หลากหลายมาก เนื่องจาก
- เชื้อที่เปนสาเหตุ มีหลายชนิดมาก
- มีความแตกตางของชนิดของเชื้อกอโรคที่สําคัญในแตละทองถิ่น
- เชื้อกอโรคชนิดเดียวกันอาจกอโรคที่มีอาการและความรุนแรงของโรคที่แตกตางกันไดมาก สุขภาพ
พื้นฐานของผูปวย อาจนําใหลักษณะทางคลินิกการตอบสนองตอการรักษา และการพยากรณโรค
ของปอดอักเสบชุมชนใหผูปวยแตละคนแตกตางกัน
เชนนี้ จึงเปนการยากที่จะกําหนดแนวทางการวินิจฉัยและรักษาโรคปอดอักเสบชุมชน ที่จะสามารถนําไปใชทั่วไป
ไดอยางมีประสิทธิภาพ
สมาคมอุรเวชชแหงประเทศไทย ไดตระหนักถึงความสําคัญ ของโรคปอดอักเสบชุมชนและมีความคิดวาหาก
สามารถกําหนดแนวทางการวินิจฉัยและรักษาที่มีประสิทธิภาพและเหมาะสมกับประเทศไทยได ก็จะชวยใหลดการสืบคนที่
ไมกอประโยชน ลดการใชยาปฏิชีวนะที่ฟุมเฟอย และลดความจําเปนที่ตองนอนโรงพยาบาล ลดการครองเตียง ตลอดจน
ลดความเจ็บปวย และลดอันตรายจากโรคปอดอักเสบชุมชนลงได
ทางสมาคมฯ จึงไดระดมความคิดเห็น และขอมูลเรื่องปอดอักเสบชุมชนจากแพทยผูเชี่ยวชาญโรคระบบการ
หายใจทั้งในประเทศและตางประเทศ แลวรวบรวมจัดประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการหลายครั้ง จนกลั่นกรองมาเปนแนวทาง
การรักษาในเชิงปฏิบัติที่เหมาะสมสําเร็จลงไดในที่สุด โดยผสานขอมูลของไทยเขากับมาตรฐานสากล
แนวทางการรักษาโรคปอดอักเสบชุมชนที่ทางสมาคมอุรเวชชฯ ไดจัดทําขึ้นนี้ ไดกําหนดเกณฑการวินิจฉัย เกณฑ
การตัดสินใจวาจะใหการรักษาแบบผูปวยนอก หรือจะรับไวรักษาในโรงพยาบาล การจําแนกกลุมผูปวย การสืบคนเพื่อ
วินิจฉัยสาเหตุ การรักษา โดยกลาวถึงการเลือกยาปฏิชีวนะที่เหมาะสม ระยะเวลาที่เหมาะสมในการใหยา การปฏิบัติเมื่อผู
ปวยไมตอบสนองตอการรักษา และการจําหนายผูปวยจากโรงพยาบาลเมื่อการรักษาไดผล
ทางสมาคมฯ มั่นใจวาแนวทางการรักษานี้จะมีสวนชวยเสริมมาตรฐานการรักษาปอดอักเสบชุมชนใหไดผลขึ้น
และสิ้นเปลืองนอยลง อันจะเปนการชวยลดปญหาทางสาธารณสุขของประเทศไดสวนหนึ่ง
เปนที่แนนอนวาแนวทางการรักษาใดๆ อาจตองมีการปรับเปลี่ยนดัดแปลง ใหเหมาะสมกับแตละทองถิ่น หรือ
สถานะ แตการปรับเปลี่ยน หรือดัดแปลงใด ๆ ควรตองมีขอมูลหรือเหตุผลที่ดีมาสนับสนุน และเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงแลว
ก็ควรมีการติดตามผลวาการเปลี่ยนแปลงนั้น นํามาซึ่งการดูแลรักษาผูปวยที่ไดผลดีกวาเดิมจริง
สมาคมอุรเวชชฯ ยินดีที่จะรับฟงคําวิจารณ , ความเห็น, ขอมูลเพิ่มเติมหรือผลจากการนําแนวทางการรักษานี้ไป
ปฏิบัตจิ ากแพทยทุกทาน และพรอมที่จะทําการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง หรือแมแตรางแนวทางการรักษาขึ้นใหมหากมีขอมูล
ใหมที่สําคัญ
ศาสตราจารยนายแพทยวิศิษฎ อุดมพาณิชย
นายกสมาคมอุรเวชชแหงประเทศไทย
2
แนวทางการรักษาโรคปอดอักเสบชุมชนในประเทศไทย
( สําหรับผูใหญ )
Thai Guidelines for the Management of Adults with
Community–acquired Pneumonia
3
Diagnosis of Community–acquired Pneumonia
1. New pulmonary infiltration
2. Acute onset (duration £ 2 weeks)
3. Symptoms and signs of LRI (3 in 5)
Fever
Cough, ± productive sputum
Dyspnea
Pleuritic chest pain
Consolidation or crackles on P.E.
ตารางที่ 1
4
ป วยอาการหนั ก ที่ ต อ งนอนไอซี ยู อาจพบสาเหตุ อักเสบชุมชนในประเทศไทยจึงยังมีไมมาก การใช
การติ ด เชื้ อ จาก Pseudomonas aeruginosa ได ยาในกลุม Penicillin ในขนาดที่สูงกวาปรกติ ก็ยัง
ถึง 10-15% สามารถใหผลการรักษาที่ดี
ปญหาเชื้อ S. pneumoniae ดื้อยา (drug การศึ ก ษาในผู ป วยจํ านวนมากพบว า ผู
resistant Streptococcus pneumoniae, DRSP) ป ว ยที่ มี ภ าวะหรื อ ป จ จั ย แปร (modifiers) ร ว ม
มีบทบาทสําคัญมากขึ้นเรื่อยๆ ในหลายๆ ประเทศ ดวยบางประการ จะมีความเสี่ยงตอการเกิดปอด
ทั่ ว โลก ในประเทศไทย ผลเพาะเชื้ อ จากห อ ง อักเสบชุม ชนจากเชื้อเฉพาะเจาะจงบางชนิ ด ใน
ปฏิ บั ติ ก ารพบ DRSP ได ถึ ง 40-60% ส ว นใหญ อั ต ราที่ สู ง กว าผู ป วยทั่ วๆไป เช น DRSP, enteric
เปนเชื้อที่เพาะไดจากผูปวยเด็ก และมี MIC นอย gram negative bacteria แ ล ะ P. aeruginosa
ก ว า 2 mg/ml (intermediate resistant) ดั ง นั้ น เปนตน (ตารางที่ 2)
ป ญ หา DRSP ต อการเลื อ กยาในการรั ก ษาปอด
ตารางที่ 2
5
การตัดสินใจรับผูปวยไวรักษาในโรงพยาบาล ไรก็ตามยังมีผูป วยจํานวนหนึ่งที่มีป จ จัยเสี่ยงต อ
(decision for hospitalization) การเกิดภาวะแทรกซอนและมีอัตราตายสูง ผูปวย
ผลการศึกษาผูปวยจํานวนมาก ความรูใน กลุ ม นี้ควรจะไดรับไวรักษาโรงพยาบาลแต เนิ่ น ๆ
การประเมิ น ผู ป ว ย ความก า วหน า เกี่ ย วกั บ ยา พร อ มการดู แ ลและติ ด ตามอย า งใกล ชิ ด ป จ จั ย
ปฏิชีวนะ ตลอดจนการใชยาอยางรอบคอบ ทําให สําคัญๆ เหลานี้ไดแก (ตารางที่ 3)
ผู ป ว ยโรคปอดอั ก เสบชุ ม ชนจํ า นวนไม น อ ย
สามารถรักษาใหหายขาดไดแบบผูปวยนอก อยาง
ตารางที่ 3
6
· ผูปวยอายุมากกวา 65 ป /min, temperature < 35oC ห รื อ >
· ผู ป ว ย มี โ ร ค ป ร ะ จํ า ตั ว เดิ ม เช น 40oC
malignancy, chronic renal failure, · การตรวจทางหองปฏิบัติการ พบ PaO2 <
congestive heart failure, chronic liver 60 mmHg (SpO2< 90%) Arterial pH
disease, cerebrovascular disease, < 7.35, pleural effusion, Hct < 30 %
COPD นอกจากนั้นเปนที่ยอมรับกันวา ผูปวยใน
· การตรวจร า งกายพบผู ป ว ยซึ ม หายใจ (inpatient) ที่ มี อ าการหนั ก มากหรื อ มี เกณฑ
ห อ บ > 30 ค รั้ ง /น า ที systolic blood เสี่ยงตอการเสียชีวิต ควรจะรับไวรักษาในหอ
pressure < 90 mmHg, pulse > 125 อภิบาลผูปวยหนัก หรือไอซียู จึงจะไดผลการ
รักษาที่ดีที่สุด ไดแก (ตารางที4่ )
ตารางที่ 4
7
· วั ด ความอิ่ ม ตั ว ของออกซิ เจนปลายนิ้ ว รักษาในไอซี ยู แต เนิ่ น ๆ โดยที่ ยั ง ไม จํ าเป น ต อ งมี
(oxygen saturation, SpO2) ได น อ ยกว า เกณฑหลักหรือเกณฑรองดังกลาว
90 % แม จ ะให ด มออกซิ เจนตามความ การจําแนกกลุมผูปวย (patient stratification)
เหมาะสมแลวก็ตาม เพื่ อ ประโยชน แ ละความสะดวกง า ยใน
โดยทั่ วไปยืดถื อวา ผู ป วยที่ มี เกณฑ ห ลั ก การดู แ ลรั ก ษาโรค ผู ป วยโรคปอดอั ก เสบชุ ม ชน
อยางนอย 1 ขอ หรือมีเกณฑรองอยางนอย 2 ขอ สามารถจําแนกไดเปนกลุมผูปวยยอย 4 กลุม โดย
เป นผูป วยที่สมควรรับไวรักษาในไอซียู อยางไรก็ ยึดหลักตามสถานที่ที่ผูปวยใชในการรักษาโรค วา
ตาม เกณฑการตัดสินใจรับผูปวยไวรักษาในไอซียู เปนผูปวยนอกหรือผูปวยในมีหรือไมมีอัตราเสี่ยง
ยังขึ้นอยูกั บดุลยพิ นิจของแพทยผูรักษาและกาย ตอการติดเชื้อดื้อยา หรือ การติดเชื้อกรัมลบ โดย
ภาพของสถานพยาบาลนั้นๆ ในสถานพยาบาลซึ่ง เฉพาะอยางยิ่ง P. aeruginosa เป นต น ผู ป วยทั้ ง
หอผู ป วยทั่ ว ไปมี บุ ค ลากร หรื อ เครื่องมื อ ที่ จํ า กั ด 4 กลุมยอยไดแก (ตารางที่ 5)
อาจต อ งรั บ ผู ป วยที่ ค าดว า อาการจะหนั ก นั้ น ไว
ตารางที่ 5
กลุ ม ที่ 1 ผู ป วยนอก ไม มี โรคปอดเรื้อรังหรือโรค กลุ ม ที่ 3 ผู ป ว ยใน ที่ ไ ม ต อ งนอนไอซี ยู หรื อ มี
หัวใจ และไมมีปจจัยแปร (modifiers) รวมดวย อ า ก า ร ห นั ก ป า น ก ล า ง (mild to moderate
กลุมที่ 2 ผูปวยนอก ที่มีโรคปอดเรื้อรังหรือโรคหัว illness) โดยแบงกลุมยอยเปน
ใจรวมดวย โดยอาจมีหรือไมมีปจจัยแปรรวมดวย a. ไม มี โรคปอดเรื้ อ รั ง โรคหั ว ใจ หรื อ
ก็ได ปจจัยแปรรวมดวย
8
b. มีโรคปอดเรื้อรัง โรคหัวใจ และอาจมี สืบคนนอยกวาผูปวยที่อาการหนักกวา ตารางที่ 6-
ปจจัยแปรรวมดวย 7 สรุปการสืบคนที่จําเป นและควรจะทําในผูปวย
กลุม ที่ 4 ผูปวยในที่ ตองนอนไอซียู หรือมีอาการ แตละกลุม ผูปวยในกลุม 1 ซึ่งไมมีปจจัยเสี่ยงใด
หนัก (severe illness) แบงเปนกลุมยอยดังนี้ เล ย ก ารต รวจ complete blood count (CBC)
a. ผู ป วยที่ ไ ม มี ป จ จั ย เสี่ ย งต อ การติ ด เพิ่มเติมจากการถายภาพรังสีปอดก็มักจะเพียงพอ
เชื้อ P. aeruginosa ในขณะที่ผูปวยกลุม 2 ซึ่งมีโรคปอดเรื้อรังหรือหัว
b. ผูป ว ยที่ มี ป จ จั ย เสี่ ย งต อการติ ด เชื้ อ ใจ และมี ป จ จั ย เสี่ ย ง ควรได รั บ การตรวจ blood
P. aeruginosa chemistry และวั ด oxygen saturation เพิ่ ม เติ ม
เพื่อชวยตัดสินใจวาผูปวยจําเปนตองรักษาแบบผู
การสืบคนเพื่อนําไปสูการวินิจฉัยสาเหตุของ ปวยในหรือไม สวนผูป วยกลุม 3 และ 4 ซึ่งเป น ผู
โรคปอดอักเสบชุมชน ป วยใน และมี อ าการหนั ก กว า จํ า เป น ต องได รั บ
(Diagnostic investigation in community- การสื บ ค น ครบครัน และเพิ่ ม เติ ม จากผู ป วยนอก
acquired pneumonia ) เชน การเพาะเชื้อจากเลือด การตรวจเสมหะหรือ
การวิ นิ จ ฉั ย ปอดอั ก เสบชุ ม ชน นอกจาก
การตรวจสารคัดหลั่งตางๆ เชน น้ําจากชองเยื่อหุม
อาศัยประวัติ ตรวจรางกายและการเปลี่ยนแปลง
ปอด เปนตน นอกจากนั้นผูปวยบางราย อาจตอง
ของภาพรังสีปอดแลว ผูปวยสวนใหญจําเปนตอง
ไดรับการตรวจพิเศษเพิ่มเติม ถาผูปวยนั้นมีอาการ
ได รั บ การสื บ ค น (investigation) เพิ่ ม เติ ม เพื่ อให
ที่ น า สงสั ย หรื อ มี ข อ บ ง ชี้ ท างคลิ นิ ก เช น ตรวจ
ไดมาซึ่งชนิดของเชื้อที่เปนตัวกอโรคตลอดจนนํ า
เสมหะหาเชื้ อ โรค เจาะเลื อ ดหา anti HIV หรื อ
ไปสูการเฝาระวัง ปองกัน และรักษาอยางเหมาะ
ต รวจ melioidosis antibody ใน ก รณี ที่ ผู ป วย
สมในกรณี ที่ อ าจมี ภ าวะแทรกซ อ นเกิ ดร ว มด วย
พํานักอยูในถิ่นฐานที่มีโรคชุกตามระบาดวิทยา
หลักทั่วไปคือผูปวยที่อาการไมหนัก มักจะตองการ
9
Diagnostic Investigation in CAP
Group 3-4 Inpatient CXR
Mild to moderate CAP CBC
Severe CAP Elect, LFT, BUN, BS
SpO2/ABG
Hemoculture x 2
Thoracentesis
Melioidosis antibody*
Anti-HIV*
Sputum AFB stain*
* When clinically suspected
ตารางที่ 7
ดั ง ที่ ก ล า วข า งต น เชื้ อ ที่ เ ป น สาเหตุ ข อง เช น เดี ย วกั บ การตรวจย อ มเสมหะ การ
ปอดอีกเสบชุมชนในผูปวยนอกมักจะจํากัด อยูใน แปลผลเพาะเชื้ อจากเสมหะมั ก จะมี ค วามยุงยาก
วงแคบ (S. pneumoniae, atypical pathogens, และสับสนไมนอย โดยเฉพาะถาเสมหะนั้นขึ้นเชื้อ
viruses) การตรวจยอมเสมหะในผูปวยนอกจึงไม มากกวา 1 ชนิด ในทางปฏิบัติ ควรแปลผลเพาะเชื้อ
คอยมีความจําเปน ในกรณีผูปวยอาการหนักกวา ร ว มกั บ ผลการตรวจย อ มเสมหะเสมอ โดยเชื้ อ ที่
และตองรับไวรักษาในโรงพยาบาล แม เชื้อที่เป น เพาะไดควรจะมีลักษณะคลายหรือเขาไดกับเชื้อที่
สาเหตุ ข องปอดอั กเสบจะมี ห ลากหลายมากขึ้ น ยอมไดจากเสมหะดวย มิฉะนั้น เชื้อที่เพาะไดจะไม
รวมทั้งเชื้อ S. pneumoniae ที่ดื้อยา และเชื้อกรัม คอยมีน้ําหนักในการวินิจฉัยมากนัก ยกเวนในกรณี
ลบ ประโยชน ที่ได จ ากการตรวจยอมเสมหะ เพื่ อ ที่เชื้อที่ เพาะขึ้นนั้นเปนเชื้อที่ไมพบในเสมหะทั่วไป
ให ไ ด เชื้ อ ที่ นํ า ไปสู ก ารวิ นิ จ ฉั ย สาเหตุ ข องปอด หรื อ เป น เชื้ อ ในถิ่ น ระบาด เช น B. pseudomallei
อักเสบนั้นยังเปนที่ถกเถียงกัน เพราะบอยครั้งเชื้อ เปนตน
ที่ยอมพบในเสมหะมิไดเปนเชื้อที่มาจากทางเดิน การตรวจทางซีโรโลยี (serology) เพื่ อ ใช
หายใจส วนล า ง และไม ต รงกั บ ผลเพาะเชื้ อ จาก ในการวินิจฉั ยสาเหตุของปอดอักเสบชุมชน (โดย
เลือด อยางไรก็ตามผลการตรวจยอมเสมหะจะมี เฉพาะอยางยิ่ง atypical pneumonia) นั้น นับวาไม
น้ําหนักมากขึ้น ถาทําการตรวจซ้ําหลายๆ ครั้งแลว มีความจําเปน เนื่องจากคาใชจายในการตรวจแพง
ยังพบเชื้อชนิดเดียวกันนอกจากนั้นการตรวจยอม ผูตรวจตองมีความชํานาญเปนพิเศษ และยังไดผล
เสมหะยั ง มี ป ระโยชน ใ นการคั ด กรอง (screen) ช า ไม ทั น ต อ การตั ด สิ น ใจรั ก ษา ในทางปฏิ บั ติ ผู
เชื้อคราวๆ เพื่อไมใหผูรักษาพลาดเชื้อที่ไมไดคาด รักษามักจะใหการวินิจฉัยโรคกลุมนี้ไดจากอาการ
คิดไป แสดงทางคลิ นิก ผลการตรวจเลื อดทั่ วไปและการ
10
ตอบสนองต อยาที่ รักษามากกว า ดั งนั้ น การตรวจ เนื่องจาก atypical pathogens มีบทบาท
serology จึงมั ก ใช ในกรณี ที่ ต องการศึ กษาระบาด สําคัญ มากขึ้น และเป น สาเหตุ ของปอดอักเสบที่
วิทยาของโรค หรือ ใชเฉพาะในผู ป วยบางรายที่ มี พบบอยทั้งในผูปวยนอกและผูปวยใน ยาในกลุม
ปญหาการวินิจฉัยจริงๆ (เช น erythromycin, roxithromycin, clarithomy-
cin, azithromycin ) จึงมีที่ใชอยางกวางขวางในผู
แ น ว ท า งก า ร รั ก ษ า ป อ ด อั ก เส บ ชุ ม ช น ปวยทุกกลุม (Gr 1 – Gr 4a) ยกเวนกลุมผูปวยใน
(Treatment guidelines for community- ไอซี ยู ที่ มี ป จจั ย เสี่ ย ง และมี โอกาสติ ดเชื้อจาก P.
acquired pneumonia) aeruginosa สู ง (Gr 4b) อย า งไรก็ ต ามพึ ง ระวั ง
ก . ห ลั ก ก ารใช ย าป ฏิ ชี วน ะ (principles of และหลีกเลี่ยงการใช doxycycline เปนยาเดี่ยวใน
antimicrobial therapy)
การรักษาโรคในผูปวยกลุมที่ 1 ถาผูปวยรายนั้นมี
ทันทีที่ผูปวยไดรับการวินิจฉัยวาเปนปอด
โอกาสติดเชื้อจาก S. pneumoniae สูง
อักเสบ ผูปวยควรไดรับการรักษาดวยยาปฏิชีวนะ
ยาในกลุ ม fluoroquinolones เป น ยาอี ก
อยางเร็วที่สุด หลักฐานการศึกษาพบวาการเริ่มยา
กลุมที่มีบทบาทมาก ในการรักษาโรคปอดอักเสบ
ปฏิ ชี ว นะภายใน 8 ชั่ ว โมง หลั ง ผู ป ว ยมาถึ ง โรง
ชุมชนไดผลเปนที่นาพึงพอใจ เนื่องจากใหยาทาง
พยาบาลจะสามารถลดอั ต ราตายของผู ป ว ยได
ปากได แ ละให ร ะดั บ ยาในเนื้ อปอดและเสมหะที่
นอกจากนั้นควรเลือกใชยาปฏิชีวนะที่มีฤทธิ์ครอบ
คอนขางสูง โดยมีที่ใชในผูปวยแทบทุกกลุม (Gr 2
คลุมเฉพาะเชื้อที่สงสัยในผูปวยแตละรายใหมากที่
– Gr 4b, ตารางที่ 9-11) ยกเว น ผู ป ว ยในกลุ ม 1
สุด (narrow spectrum antibiotics) และพยายาม
ซึ่งอาจไมคอยมีความจําเปน เนื่องจากอุบัติการณ
หลี ก เลี่ ย งการใช ย าปฏิ ชี ว นะในลั ก ษณะแบบ
ของ DRSP ยั ง มี น อ ย ข อ ควรสั ง เกตอี ก ประการ
เหวี่ยงแห ในกรณี ที่ไมสามารถคาดเดาเชื้อที่เป น
หนึ่ ง คื อ ยา fluoroquinolones ที่ ใ ช ใ นการรั ก ษา
สาเหตุ ไ ด ควรใช ย าปฏิ ชี ว นะตามแนวทางการ
ปอดอั ก เสบชุ ม ชนควรจะเป น ยารุน ใหม (newer
รักษาที่แนะนํา (guidelines) ซึ่งสังเคราะหมาจาก
generation fluoroquinolones) ซึ่ ง มี ฤ ทธิ์ ต อ ต า น
หลักฐานศึกษาทางระบาดวิทยาของทองถิ่นนั้นๆ
ทั้ ง atypical pathogens แ ล ะ S. pneumoniae
(ร ว ม DRSP) เ ช น levofloxacin, gatifloxacin
ข . ก า ร เ ลื อ ก ย า ป ฏิ ชี ว น ะ (choices of
antibiotics) และ moxifloxacin เป น ต น ยาเหล า นี้ แ ม บ าง
การตัดสินใจเลือกชนิดของยาปฏิชีวนะจะ ขนานจะมีคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาที่แตกตางกัน
งาย และชัดเจนขึ้ นเมื่ อคํ านึ ง ถึงเชื้อที่ เป น สาเหตุ ก็ยังไมปรากฏหลักฐานการศึกษาที่บงชี้วาขนาน
ของปอดอักเสบที่พบบอยในผูปวยแตละกลุม ตา ใด ใหผลการรักษาทางคลินิกที่เหนือกวากัน สวน
รางที่ 8-11 สรุปยาปฏิชีวนะที่ควรจะเลือกใชในผู ยา fluoroquinolones รุ น เก า ciprofloxacin อาจ
ปวยแตละกลุมโดยอิงหลักฐานการศึกษาถึงเชื้อที่ มีที่ใชรวมกับยาตัวอื่นในการรักษาโรคปอดอักเสบ
เปนไปไดในผูปวยกลุมนั้นๆ
11
ถ า ส ง สั ย ผู ป ว ย นั้ น มี ก า ร ติ ด เชื้ อ จ า ก P. ทั้งรุนที่มีฤทธิ์ตอเชื้อกรัมบวกเปนหลัก รุนที่มีฤทธิ์
aeruginosa (Gr 4b, ตารางที่ 13) ตอเชื้อกรัมลบเปนหลัก หรือรุนที่มีฤทธิ์ตอทั้งกรัม
ยาในกลุม aminoglycoside ไมคอยมีบท บวกและกรัมลบ การเลือกใชชนิดของ b-lactam
บาทในการรักษาโรคปอดอักเสบชุมชนแมจะเปน จึงควรใชอยางเจาะจงมากที่สุด และสงวนยาที่มี
การติดเชื้อจาก enteric gram negative bacteria ฤทธิ์กวางสําหรับผู ปวยหนั กเท านั้น นอกจากนั้ น
ก็ตาม เนื่องจากใหระดับยาในเนื้อปอดและเสมหะ b-lactam รุ น ห ลั ง ๆ เ ช น cefotaxime,
ค อ นข า งต่ํ า อย า งไรก็ ต ามอาจใช aminoglyco- ceftriaxone ยังมีบทบาทสําคัญในการรักษาปอด
side รวมกั บ ยากลุ ม อื่ น ในการรักษาปอดอั ก เสบ อั ก เสบจากการติ ด เชื้ อ DRSP อย างไรก็ ต าม ข อ
จาก เชื้ อ P. aeruginosa (Gr 4b, ต ารางที่ 13) มู ล DRSP ในประเทศไทยบ ง ชี้ ว า การดื้ อ ยาของ
โดยเฉพาะเมื่อสงสั ยวาเชื้อนั้ นดื้อยาหลายขนาน เชื้อสวนใหญ ยังมิใชเปนการดื้อยาระดับสูง (high
(multi-drug resistant strain) resistance) ดังนั้นการรักษาดวย penicillin ขนาด
ยาในกลุม b-lactam นับเปนยากลุมหลัก สู ง amoxycillin/clavulanate ห รื อ ampicillin/
อีกกลุ ม ในการรักษาโรคปอดอั ก เสบชุ ม ชน เนื่ อ ง sulbactam ก็มักจะเพียงพอและไดผลดี ยกเวนใน
จากให ร ะดั บ ยาในปอดที่ เ พี ย งพ อ และด ว ย รายที่มีการติดเชื้อรุนแรง เชน มีการอักเสบของเยื่อ
วิวัฒนาการและการพัฒนาที่มีประวัติยาวนาน จึง หุมสมองรวมดวย จึงสมควรให ceftriaxone หรือ
มียากลุม b-lactam หลายรุนใหแพทยไดเลือกใช cefotaxime แตเนิ่นๆ
12
ตารางที่ 9 Choices of Antibiotics
Gr 2. Outpatient, with cardio-pulm dis, ± modifying factors
Organisms Therapy
S. pneumoniae Oral beta lactam
C. pneumoniae (high dose amoxycilln, amoxycillin/clavulanate
M. Pneumoniae ampicillin/sulbactam, cefuroxime)
Viruses + macrolides (or doxycycline)
H. Influenzae or
Enteric gm neg Anti-S.pneumo fluoroquinolone
13
ตารางที่ 12 Choices of Antibiotics
Gr 4a. Inpatient, ICU admitted, no risks for P. aeruginosa
Organisms Therapy
S. pneumoniae (±DRSP) Intravenous beta-lactam
C. pneumoniae (cefotaxime, ceftriaxone)
M. pneumoniae + IV macrolides
Viruses or
H. Influenzae Intravenous beta lactam
B. Pseudomallei (cefotaxime, ceftriaxone)
Enteric gm neg + IV anti-S.pneumo fluroquinolone
Anaerobes or
S. aureus IV ceftazidime ± cotrimoxazole*
* Only when B. pseudomallei is suspected
ค . ระย ะเว ล า ที่ เห ม า ะ ส ม ใน ก า ร ให ย า เป น สาเหตุ เช น การติ ด เชื้ อ S. pneumoniae จะ
(duration of antibiotics therapy) ใช เ วลาเฉลี่ ย 7-10 วั น ในขณะที่ ก ารติ ด เชื้ อ C.
ระยะเวลาที่ เหมาะสมของการให ยาในผู pneumoniae แ ล ะ M. pneumoniae ใช เว ล า
ปวยโรคปอดอักเสบชุมชนไมแนนอน โดยทั่วไปจะ เฉลี่ ย 10-14 วัน เป นต น นอกจากนั้ น ระยะเวลา
เฉลี่ยประมาณ 7-14 วัน ทั้งนี้อยูกับชนิดของเชื้อที่ ของการให ยายังขึ้นอยูกับสถานะภาพของผูป วย
14
และความรุนแรงของโรค โดยทั่วไประยะเวลาการ แปลงยาปฏิ ชี ว นะใน 72 ชั่ ว โมงแรกของการ
ให ย ามั ก จะต อ งยาวขึ้ น ในผู ป วยที่ มี ภ าวะแทรก รักษา ถาปราศจากหลักฐานที่บงชี้วา เชื้อดื้อ
ซอน อาการหนัก หรือมีโรคเรื้อรังรวมอยูดวย ยาหรือการวินิจฉัยโรคผิด
เมื่อศึกษารวบรวมปจจัยหรือสาเหตุที่ทํา
ง. การตอบสนองต อ การรั ก ษา (response to ให ผู ป วยตอบสนองช า หรื อ ไม ต อบสนองต อ การ
therapy) รักษา มักจะพบปจจัยตอไปนี้
หลั ง ให ก ารรักษาด วยยาปฏิ ชี ว นะผู ป ว ย 1. การเลื อ กยาปฏิ ชี ว นะที่ ไ ม เหมาะสม
โรคปอดอักเสบชุมชนอาจใหการตอบสนอง ได 3 (inadequate antibiotics selection)
รูปแบบ คือ 2. เป น การติ ดเชื้อที่ ไม พ บบ อย (unusual
1. กลุมผูป วยที่ตอบสนองตอการรักษาดี pathogen) เ ช น Leptospira spp., Nocardia
ตั้งแต ระยะแรก ๆ (early clinical response) โดย spp., Histoplasma spp. เป น ต น หรื อ เป น เชื้ อ ที่
ทั่วไปผูปวยมักจะมีอาการแสดงทางคลินิกที่คงที่ พ บ บ อ ย เ ฉ พ า ะ ถิ่ น เ ช น Burkholderia
หรือดีขึ้นภายใน 24-48 ชั่วโมง เริ่มการรักษา ตาม pseudomallei, Rickettsia tsutsugamushi
มาดวยการเปลี่ยนแปลงของภาพรังสีปอด และผล เปนตน
เลื อดในทางที่ ดีขึ้ นในวันถั ด ๆ มา ผูป วยนอนโรง 3. เกิ ด ภาวะแทรกซ อ นของปอดอั ก เสบ
พยาบาลที่มีการตอบสนองเชนนี้ควรจะไดรับการ (complications of pneumonia) เช น ห น อ งใน
เปลี่ ย นยาจากชนิ ด ฉี ด เป น ชนิ ด กิ น โดยเร็ ว ที่ สุ ด ชองเยื่อหุมปอด หนองในชองเยื่อหุมหัวใจ เยื่อหุม
และเตรียมจําหนายผูปวยจากโรงพยาบาล สมองอักเสบ ขออักเสบ ลิ้นหัวใจอักเสบ เปนตน
2. กลุมผูปวยที่ไมการตอบสนองในทางที่ 4. เป น การติ ด เชื้ อ วิ นิ จ ฉั ย ได เฉพาะการ
ดีขึ้น หลังการรักษาผานไป 72 ชั่วโมง ตรวจพิ เศษเทานั้น เชน จากการสองกลองหลอด
3. กลุ ม ผู ป วยที่ มี อ าการทรุ ด ลงหลั ง เริ่ ม ลม (bronchoscopy ) ได แ ก เ ชื้ อ Pneumocystis
การรักษา 24-48 ชั่วโมง carinii เชื้อราบางชนิด ตลอดจนเชื้อวัณโรคที่ซอน
ผู ป ว ยในกลุ ม 2 และ 3 ควรจะได รับ การ เรนในผูปวยบางราย
ประเมิ น ใหม เกี่ ย วกั บ การวิ นิ จ ฉั ยโรค เชื้ อ ที่ เป น 5. มิใชเปนโรคปอดอักเสบจากการติดเชื้อ
สาเหตุ ภาวะแทรกซอนที่เกิดรวมกับปอดอักเสบ (noninfectious illness) เ ช น ม ะ เ ร็ ง ป อ ด ,
ตลอดจนป จ จั ย สุ ข ภาพ ของผู ป ว ยเอง (host pulmonary hemorrhage, hypersensitivity
factors) อย า งไรก็ ต าม แม ให ก ารรักษาด วยยาที่ pneumonitis, acute interstitial pneumonia
ถู ก ต อ ง ผู ป ว ยบางรายก็ อ าจมี อ าการทรุ ด ลงใน เปนตน
ระยะแรกได ดั ง นั้ น ความรอบรูถึ ง การดํ า เนิ น โรค
บางชนิดจึงจําเปนอยางยิ่ง ในทางปฏิบัติทั่วไป ผู จ. การเปลี่ ย นยาปฏิ ชี ว นะจากชนิ ด ฉี ด เป น
ปวยปอดอักเสบชุมชนไมควรจะมีการเปลี่ยน ชนิดกิน (switch to oral therapy)
15
ผู ป วยป อด อั ก เส บ ชุ ม ชนที่ ได รั บ ย า ฉี ด เป น ยากิ น โดยไม จํ าเป นต อ งเฝ า รอดู ผ ลตอบ
ปฏิ ชี ว นะชนิ ด ฉี ด สามารถปรั บ เปลี่ ย นเป น ยา สนองของยากิ น หรื อ การเปลี่ ย นแปลงของภาพ
ปฏิชีวนะชนิดกินไดทันทีที่มีเหตุบงชี้วาผูปวยมีการ รั ง สี ป อดในโรงพยาบาลก อ น ในทางตรงข า ม
ตอบสนองตอการรักษาดีขึ้น ปจจัยบงชี้สําคัญ ได แพทยควรนัดผูป วยเพื่อติดตามอาการ ตลอดจน
แก การเปลี่ยนแปลงของภาพรังสีปอดแบบผูปวยนอก
· ผูปวยมีอาการเหนื่อยและไอนอยลง เปนระยะๆ จนกวาโรคจะหาย อยางไรก็ตาม ยังมี
· ไขลงเปนเวลาอยางนอย 8 ชั่วโมง ผูปวยบางจําพวกที่อาจตองนอนโรงพยาบาลต อ
· ไม มี อ าการคลื่ น ไส อ าเจี ย น สามารถรั บ อีกระยะหนึ่ง แมวาจะสามารถเปลี่ยนยาปฏิชีวนะ
ประทานอาหารและยาทางปากได เปนชนิดกินทางปากไดแลวก็ตาม ไดแก ผูปวยสูง
· ผลตรวจ CBC พบว า จํ า นวนเม็ ด เลื อ ด อายุ ที่ มี โรคเรื้อรังประจําตั ว หรือ ผู ป วยที่ มี ภ าวะ
ขาวมีแนวโนมลดลงหรือเปลี่ยนแปลงใน แทรกซอนของปอดอักเสบรวมดวย
ทางที่ดีขึ้น
การฉี ด วั ค ซี น ในผู ป ว ยกลุ ม เสี่ ย งต อ การเกิ ด
การเปลี่ ย นยาเป น ชนิ ด กิ น นี้ สามารถ
ป อ ด อั ก เ ส บ ชุ ม ช น (vaccination
กระทํ าได ห ลั ง การรักษาเพี ย งไม กี่ วั น โดยที่ ไ ม จํ า recommendations for the patient at risk for
เป น ต อ งรอดู ก ารเปลี่ ย นแปลงของภาพรังสี ปอด community-acquired pneumonia)
ก อน ยาที่ เลื อ กกิ น ทางปาก ควรเป น กลุ ม ยาที่ มี วัคซีนที่ไดรับการพิจารณาวามีผลในการ
ฤทธิ์ครอบคลุมเชื้อไดใกลเคียงกับยาที่ใชฉีด ไมทํา ลดอัตราการเกิดปอดอักเสบชุมชนในตางประเทศ
ใหเกิดอาการคลื่นไสอาเจียนและสามารถดูดซึมได คื อ influenza vaccine แ ล ะ pneumococcal
ดีทางกระเพาะอาหารและลําไส แม วายากินทาง vaccine ผลการศึ ก ษาในประเทศไทยพ บว า
ปากจะให ระดั บ ยาในเลื อดที่ ต่ํ ากวายาชนิ ด ฉี ด ก็ influenza vaccine อาจมี ป ระโยชน ใ นผู ป ว ยสู ง
ตาม ผลการรักษามั กจะอยูในเกณฑ ดี ไม แพ ก าร อายุ ( > 65ป ) และมีโรคปอดเรื้อรัง ในการชวยลด
รักษาโดยยาชนิดฉีด อั ต ราการเกิ ด ปอดอั ก เสบ ส ว น pneumococcal
vaccine นั้ น ยั ง ไม มี ก ารศึ กษาถึ ง ขอดีหรือขอเสี ย
ฉ . ก ารจํ า ห น ายผู ป วยจาก โรงพ ยาบ าล ในประชาชนไทย
(Hospital discharge)
แพทยผูรักษาสามารถจําหนายผูปวยปอด
อักเสบชุมชนกลับบานไดทันทีที่สามารถเปลี่ยนยา
16
เอกสารอางอิง
1. American Thoracic Society. Guidelines for the management of adults with community–
acquired pneumonia. Am J Respir Crit Care med 2001; 16: 1730–1754.
2. The Infectious Disease Society of America. Practice guidelines for the management of
community–acquired pneumonia in adults. CID 2000; 31: 347–382.
3. ERS task force report. Guidelines for management of adult community–acquired lower
respiratory tract infection. Eur Respir J 1998; 11: 986 – 991.
4. สมาคมอุรเวชชแหงประเทศไทย ขอสรุปจากการประชุมเชิงปฏิบัติการ The 6th Boehringer
Ingelheim annual respiratory workshop on community–acquired pneumonia ณ โรงแรม
ดุสิตรีสอรท พัทยา วันที่ 12 มกราคม 2544.
5. Marrie T J community – acquired pneumonia : epidemiology, etiology, treatment. Infect
Dis Clinic North America 1998; 12: 723–740.
6. Liebrman D, Schlaeffer F, Boldur I, et al. Multiple pathogens in adult patients admitted
with community–acquired pneumonia: a one year prospective study of 346 consecutive
patients. Thorax 1996; 51; 179–184.
7. อนันต วัฒนธรรม. โรคปอดบวมที่เกิดในชุมชน : อุรเวชช 2001; 2000: 39–57.
8. สุมาลี เกียรติบุญศรี, ชาญ เกียรติบุญศรี, ชายชาญ โพธิรัตน, ยิ่งศักดิ์ ศุภนิตยานนท ปอดอักเสบ
ชุมชนในกรุงเทพมหานครและเชียงใหม : รายงานผูปวย 73 ราย (unpublished data)
9. นันทา มาระเนตร, พูนทรัพย วงศสุรเกียรติ,์ กิตติพงศ มณีโชติสุวรรณ และ คณะฯ. ประสิทธิผลและ
ประสิทธิภาพของการใหวัคซีนปองกันโรคไขหวัดใหญในผูปวยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง (unpublished
data)
17
คณะกรรมการราง
แนวทางการรักษา
โรคปอดอักเสบชุมชนในประเทศไทย
(สําหรับผูใหญ)
ประธาน : นพ. วิศิษฏ อุดมพาณิชย โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ
18