Mini rast - Royal Dutch Shell

Në mars të vitit 1995, gjigandi shumëkombësh britanik i naftës, Royal Dutch Shell, njoftoi
synimin e vet për të ndryshuar rrënjësisht matricën organizative shumë gjatë të admiruar (shih,
për shembull, Financial Times, 30 mars 1995). Për arsye historike, Shell kishte zhvilluar një
strukturë të bazuar në kompanitë operative të përcaktuara gjeografikisht. Këto kompani
operative kishin drejtues që përfaqësonin njësi kombëtare ose rajonale, sektorë biznesi (ose
ndarje) dhe funksione të tilla si financa. Brenda kësaj matricë tre-dimensionale, individë të
fuqishëm ishin në gjendje të ndikojnë në politikat e organizatës në nivel rajonal dhe një
burokraci e konsiderueshme u kërkohej që të 'mbikqyrin' matricën dhe për të bashkërenduar
vendimet midis elemente të ndryshme të strukturës.

Të ballafaquar me konkurrencën në rritje globale dhe presionin e aksionarëve për përmirësim

Shell vendosi të ristrukturojë organizatën duke adresuar problemet e mbingarkesës dhe
burokracisë dhe duke eliminuar shumë prej objekteve rajonale përmes të cilave kompania
kishte ardhur për të drejtuar perandorinë e saj në mbarë botën. Plani i tij përfshinte formimin e
grupit rreth pesë organizatave të biznesit që mbulonin aktivitetet e saj kryesore (eksplorimi dhe
prodhimi, rafinimi dhe marketingu, etj.), me secilën kompani operuese që raportonte dhe
merrte objektivat strategjike nga cilado nga pesë organizatat që mbulonin aktivitetet e saj. Një
sistem i ri i komisioneve të biznesit iu dha përgjegjësia për vendimet strategjike dhe investuese
brenda organizatave të ndryshme, edhe pse autoriteti ekzekutiv mbështetej te kompanitë
operuese.
Përmes kësaj marrëveshje Shell shpresonte të ruante ndjeshmërinë ndaj nevojave të tregut lokal
që tradicionalisht kishte qenë pjesë e besimit të saj organizativ. Në një përpjekje të mëtejshme
për të përmirësuar performancën e kompanisë, Shell tregoi më shumë ristrukturim është i
nevojshëm (shih, për shembull, Guardian, 15 dhjetor 1998). Një pjesë e planit të saj për
riorganizimin e saj për shekullin e 21 përfshiu ristrukturimin shtesë të strukturës së saj të
menaxhimit, larg vendimmarrjes me bazë komisioni dhe drejt një sistemi të bazuar në drejtuesit
kryesorë të stilit amerikan. Më pas, në tetor të vitit 2004, kompania njoftoi bashkimin e dy
elementeve të saj - Royal Dutch dhe Shell Transport and Trading - në një kompani të vetme,
që do të njihet si Royal Dutch Shell plc. Subjekti i ri përbëhet nga një Bord Ekzekutiv, një Bord
Mbikëqyrës, një Bordi Menaxhimi dhe një Bord të Drejtorëve për Transportin Shell. Anëtarët
e Komiteti Ekzekutiv janë gjithashtu anëtarë të dy bordeve të fundit.