அவனாசிப் பத்து

வற் றாத ப ாய் கை வளநாடு ைண்டு மகைமமலிருந்த குமரா

உற் றார் எனை்கு ஒரும ரு மிை் கை உகமயாள் தனை் குமைமன
முத்தாகைதந்து அடிமயகன யாளும் முருமைசன் என்றனரமச
வித்தார மாை மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

ஆைாை முண்மைான் மைனாகி வந்து அடியார் தமை்கும் உதவி

ாலூர(ை் ) உண்டு ைனிவாய் திறந்து யனஞ் பசழுத்கத மறமவன்
மாைான வள் ளி தகனநாடி வந்து வடிவாகி நின்ற குமரா
மமைான பவற் றி மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

திருவாசை் மதாறும் அருள் மவ தமமாத சிவனஞ் பசழுத்கதமறமவன்a

முருமைசபரன்று அறியார் தமை் கு முதைாகி நின்றகுமரா
குருநாத சுவாமி குறமாது நாதர் குமமரச(ர்) என்ற ப ாருமள
மறவாமை் பவற் றி மயிை் மீதிமைறி வரமமணு பமன்றனருமை!

உதிரந் திரண்டு னியீர லுண்டு உருவாசை் மதடிவருமுன்

ததிம ா பைழுந்த திருமமனி நாதர் ைகைவீடு தந்து மருள் வாய்
முதிரஞ் சிறந்த வயை் வீறு பசங் கை வடிமவை் எடுத்தகுமரா
யதிராய் நைந்து மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

மண்ணாடு மீசன் மைனாகர யுந்தன் மகைவீடு தந்து மருள் வாய்

வண்டூரை் ாயும் வயலூரிை் பசங் கை வடிமவை் எடுத்தகுமரா
நன்றாை வந்து அடிமயகன யாண்டு நை் வீடு தந்தகுைமன
பைாண்ைாடி பவற் றி மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

நீ ைஞ் சிறந்த குறமாது வள் ளி நின் ாைம் கவத்தகுமரா

ைாைபனழுந்து பவகுபூகச பசய் து ையிறுபமடுத்து வருமுன்
மவலும் பிடித்து அடியார் தமை்கு வீராதி வீரருைமன
சாை ் ரிந்து மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

தகைைை்ை நூலின் நிழை் ம ாை நின்று தடுமாறி பநாந்து அடிமயன்

நிகைபைை்டு யானும் புவிமீதிை் நின்று பநடுமூச் பசறிய விதிமயா
அகைபதாை்ை பசங் கை வடிமவற் ைைம் ா அடிமயகன ஆளுமுருைா
மகைமயறி மமவுமயிை் மீ திமைறி வரமவ ணுபமன்றனருமை!
 வண்டுண்டு பூவிை் மதுவூரிை் ாயும் வயலூரிை் பசங் கை வடிமவை்
ைண்பைான்று பசாை் லித் திரிவார்ைள் வாசை் ைைபனன்று மைை்ைவிதிமயா
வண்டூறு பூவிலிதழ் மமவும் வள் ளி பதய் வா கனை்குைந்த மவைா
நன்பறன்று பசாை் லி மயிை் மீ திமைறி வரமவ ணுபமன்ற னருமை!

விைதூத மராடி வரும் ம ாது உம் கம பவகுவாை நம் பிமனமன

குறமாது வள் ளியிைமாை கவத்து மயிமைறி வந்தகுமரா
திைமாைச் மசாகை மகைமீ திை் வாழும் திருமாை் தமை் குமருைா!
வைமா ன ழநி வடிமவை் நாதா வர மவணு பமன்றனருமை!

ஓங் ைார சை்தி உகம ாை் குடித்து உ மதச முகரத்த ரமன!

பூங் ைா வனத்திை் இதழ் மமவும் வள் ளி புஜமீ திருந்தகுைமன
ஆங் ைார சூரர் கைவீடு மசார வடிமவை் விடுத்த பூ ா
ாங் ைான பவற் றி மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

ஆறாறு மாறு வயதான ம ாது அடிமயன் நிகனத்த டியாை்

மவமறது சிந்கத நிகனயாம லுந்தன் ஆசாரசங் ைமருள் வாய்
அசுமரசர் ம ாை யமதூத பரன்கனத் பதாை்மைாை ைை்ை வருமுன்
மாறாது மதாகை மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

கையார உன்கனத் பதாழுமதத்த மனது ை மைது சற் றுமறிமயன்

அய் யா உனை் கு ஆளாகும் ம ாது அடியார் தமை்கும் எளிமயன்
ப ாய் யான ைாயம் அறமவ ஒடுங் ை உயிர்பைாண்டு ம ாைவருமுன்
கவயாளி யாை மயிை் மீ திமைறி வரமவணு பமன்றனருமை!

ஏமதது பஜன்ம பமடுத்மதமனா முந்தி யிந்த ் பிற ் பிைறிமயன்

மாதாபி தாநீ மாயன் தனை்கு மருைா குறத்திை ணவா
ைாமதாடு ைண்கண யிருளாை மூடி உயிர்பைாண்டு ம ாைவருமுன்
வாதாடி நின்று மயிை் மீ திமைறி வரமவணும் பமன்றனருமை!