Professional Documents
Culture Documents
சிறிதுதநைம் மான்சி
அவனிடம் மன்றாடினாள் ,த யிலிருந் ெத ாட்டைங் கதள
எடுெ்துக்தகாடுெ்துஅவனிடம் தகஞ் சினாள் ,அவன்அதெவாங் காம
ை் அைட்ெமாய் ெதைதய சிலு ் பிக் தகாண்டு த ானான், மான்சி
கம் பிகளுக்குஅ ் ாை் த ாகும் அவதனதய ைிொ மாக
ாை்ெ்ொள் , பிறகு தொக துதமயாக தவளிதய த ானாள்
அவதள ் ாை்ெ்ெதும் ெெ்யனுக்கு “நை் ைதொை் வீதண தெய் து
அதெ நைங் தகட புழுதியிை் எறிவதுண்தடா... தொை் ைடி
சிவெக்தி” என்ற ாைதியாைின் ாடை் வைிகள் ொன்
ஞா கெ்திற் கு வந் ெது.
மான்சி த ாய் விட, அன்று வீட்டுக்கு த ாகும் வதை முகுந் ென்
என்ன தகட்டான், மான்சி எெற் காக மன்றாடினாள் என்று
குழ ் ெ்துடதனதய த ானான்.
வீட்டுக்கு ் த ானதும் வழக் கம் த ாை எை் ைாதம மறந் து த ாக
முட்டமுட்ட குடிெ்துவிட்டு இடு ் பு தவட்டி அவிழ் ந் து கிடக்க
வாெ ் டியிை் மை் ைாந் திருந் ெ அ ் தன ் ாை்ெ்ெதும் குடும்
நிைவைம் முகெ்திை் அதறய மான்சியும் முகுந் ெனும் மதறந் து
த ானாை்கள் , வாெற் டியிை் ஏறாமை் அ ் டிதய நின்று கீதழ
கிடந் ெ அ ் ா மூை்ெ்திதய தவறிெ்ொன்.
“அண்ணா இன்னிக்கு மெ்தியானம் தைண்டு மணிக்கு வந் து
விழுந் ொருண்ணா இன்னும் எழுந் திருக்கதை, உள் ள இழுெ்துட்டு ்
த ாகைாம் னு ாை்ெ்ொ அருதணயும் இன்னும் காதணாம் ,
நீ யாவது ஒரு தக பிடி உள் ள தூக்கிட்டு ் த ாய் த ாடைாம் ” என்று
ெங் தக ாக்கியைட்சுமி கூற
“ம் வா ாகி” என்றவன் குனிந் து மூை்ெ்தியின் தவட்டிதய ஒதுக்கி
ெைி தெய் து விட்டு காதை பிடிெ்து தூக்க... ாக்யா அ ் ாவின்
இைண்டு தொள் கதளயும் ற் றி தூக்கிக்தகாண்டு வீட்டுக்குள்
த ாய் சிறிய ஹாலின் ஒரு மூதளயிை் மூை்ெ்திதய
கிடெ்தினாை்கள்
ெெ்யன் யூனி ாை்தம மாற் ற க்கவாட்டிை் இருந் ெ அதறக்குள்
நுதழந் ெ டி “ ாகி அம் மாதவ எங் க காதணாம் ?” என்று தகட்க..
“இன்னிக்கு தெவ் வாயக்கிழதமை.. ைாகுகாைெ்திை் துை்தக
அம் மனுக்கு விளக்கு ் த ாடனும் ,
நான் தகாயிலுக்கு த ாககூடாதுன்னு அம் மா விளக்கு ் த ாட
த ாயிருக்காங் க அண்ணா, இ ் த ா வை் தநைம் ொன்” என்றவள்
ெெ்யனுக்கு காபி எடுெ்துவை கிெ்ெனுக்குள் நுதழந் ொள் ..
ெெ்யன், ாக்கியைட்சுமி, அருண், என்ற இந் ெ மூன்று
ைெ்தினங் கதள குடிகாைனுடன் வாழ் ந் து த ற் தறடுெ்ெவள் ொன்
ெற் றுதநைெ்திை் பூத தெய் ய ் ட்டு ாை் காய் ெ்ெ ் ட்டது, ாை்
ஒரு ெங் கிை் ஊற் றி குழந் தெயின் வாயிை் சிை தொட்டுக் விட்ட
ைமா “ ெெ்யா உங் க குைதெய் வம் எது ் ா, குழந் தெக்கு முெை் ை
நம் ம குைதெய் வம் த தைெ்ொன் தவக்கனும் ” என்று தகட்க ..
ெெ்யன் மான்சிதய தநை் ் ாை்தவயாக ாை்ெ்ொன்,, மான்சி
தமை் ை ெதைகுனிந் து மடியிை் இருந் ெ குழந் தெயின் வாயிை்
வழிந் ெ ாதை துதடெ்ெ டி “ தகட்கிறாங் கதள தொை் லுங் கதளன்”
என்றாள் மிகமிக தமை் லிய குைலிை் ..
ெெ்யன் முகெ்திை் பூைி ் பு கைந் ெ சிைி ் பு “ திருெ்ெணி
முருகன்ொன் அக்கா எங் க குைதெய் வம் ” என்றான் உைெ்ெ குைலிை்
“அ ் த ா முருகன் த தை வெ்சுடைாம் , நை் ை ் த ைா தொை் லுங் க
தெைக்ட் ண்ணி தவக்கைாம் ” என்ற ைமா எை் தைாருக்கும்
டம் ளைிை் ாதை ஊற் றி தகாடுெ்ொள்
ஆளாளுக்கு மாற் றி மாற் றி முருகனின் அெ்ெதன ்
த யை்கதளயும் தொன்னாை்கள் , இறுதியாக ெெ்யன் “ கதிைவன்னு
தவக்கைாம் ” என்று தொை் ை ம் இந் ெ ் த ரு நை் ைாருக்கு
இதெதய வெ்சிடைாம் ” என்றாள்
குழந் தெக்கு த யை் தவெ்து தொட்டிலிை் த ாட்டுவிட்டு,
ெற் றுதநைெ்திை் அதனவரும் கீதழ ொ ் பிட வந் ெனை் “ நான்
இ ் ொன் வீட்டுை ொ ் பிட்டு வந் தென், நீ ங் க எை் ைாரும்
ொ ் பிடுங் க” என்று ெெ்யன் தொை் ை...
தடனிங் தடபிளிை் அமை்ந்ெ மான்சி ட்தடன்று எழுந் துதகாண்டு
“அக்கா காதையிை காபியும் பிைட்டும் ொ ் பிட்டதெ எனக்கு ஒரு
மாதிைியா இருக் கு அெனாை நான் பிறகு ொ ் பிடுதறன் ஸாைி
அக்கா” என்று கூறிவிட்டு ஹாலுக் கு வந் து விட்டாள்
ைமா, அைவிந் ெதனயும் வற் புறுெ்தி ொ ் பிட அமை தவெ்து
மூவரும் ொ ் பிட, மான்சி குழந் தெதய தூக்கிக்தகாண்டு
மாடிக்கு ் த ானாள் , அவள் பின்னாதைதய த ான ெெ்யன்
வீட்டுக்குள் நுதழந் ெதும் “ ஏன் ொ ் பிடாம வந் ெ” என்று
வருெ்ெமாக தகட்க..
புதிொய் கட்டியிருந் ெ புடதவ தொட்டிலிை் குழந் தெதய
டுக்கதவெ்து தமதுவாக ஆட்டிய டி “ அொன் சியிை் ைன்னு
தொன்தனதன” என்றாள் ..
“இை் ை இது த ாய் , சி இை் ைாெவ ஏன் தடனிங் தெை்ை
உட்காை்ந்ெ? ொ ் பிடனும் னு உட்காை்ந்துட்டு ஏன் எழுந் து வந் ெ,
நான் ொ ் ாடு தவனாம் னு தொன்னொை ொதன?” என்று ெெ்யன்
தகட்க
அவள் வந் ெதும் ஒரு டம் ளதை அவளிடம் நீ ட்டிவிட்டு, அங் கிருந் ெ
பிளாஸ்டிக் தெைிை் அமை்ந்ெவன் “ குடிெ்சு ் ாை்ெ்து காபி
எ ் டியிருக்குன்னு தொை் லு மான்சி ?” என்றான்
“ம் க்கும் நான் த ாட்ட காபிதய நீ ங் க குடிக்காம தூங் குவீங் க,
நீ ங் க த ாட்டதெ மட்டும் நான் குடிக்கனுமா?” என்று மான்சி
த ாய் யான தகா ெ்தொடு தொை் ை
“நான்ொன் அலு ் புை தூங் கிட்தடன், நீ எழு ் பி குடுக்கதவண்டியது
ொதன? இ ் த ா இந் ெ காபிதய குடிக்கதைன்னா அ ் புறம் நான்
குடிக்க தவக்க தவண்டியிருக்கும் , எ ் புடி வெதி? ” என்று ெெ்யன்
தகலியாக தொன்னதும் .. மான்சி தமை் லிய புன்னதகயுடன்
காபிதய ருகினாள்
“எ ் டி ஐயாதவாட காபி தடஸ்ட்?” என்று ெெ்யன் தகட்க
அவன் தகலிக்கு ஏொவது திை் தகாடுக்க தவண்டுதம என்ற
தவகெ்திை் “ ம் ம் நை் ைாெ்ொன் இருக்கு... ஐயாவுக்கு வை ் த ாற
அம் மா தைாம் தகாடுெ்து வெ்ெவங் க” என்று மான்சி தொை் ை...
கதடசிெ் துளிகதள உறிஞ் சிக்தகாண்டிருந் ெ ெெ்யன் அவள்
வாை்ெ்தெகளின் அை்ெ்ெம் புைிந் து “என்ன தொன்ன?” என்று
தகா மாக தகட்க...
“ம் உங் களுக்கு வை ் த ாற த ாண்டாட்டி தைாம் தகாடுெ்து
வெ்ெவன்னு தொன்தனன்” என்றாள் அழுெ்ெம் திருெ்ெமாக..
ெட்தடன்று வந் து ஒட்டிக் தகாண்ட தகா ெ்தொடு “ெைி நான்
கிளம் புதறன்” என்று எழுந் ெவன் தவகமாக ெனது ஷூதவ
மாட்டினான்..
ெனது வாை்ெ்தெ அவதன சீண்டி விட்டுவிட்டது என்று மான்சி
புைிந் து தகாண்டு, அவதன ெமாொனம் தெய் யும் தநாக்கிை்
அவதன தநருங் கி “ கதிருக்கு ெடு ் பூசி த ாடனும் எங் க
த ாடுறதுன்னு விொைிெ்சு தொை் றீங் களா?” என்று தகட்க..
“ம் ம் ” என்று டி ஷூ தைதெ இழுெ்து கட்டினான்
ஓதகா ொருக்கு இவ் வளவு தகா ம் வருமா? என்று
எண்ணிக்தகாண்டு “ஏொவது அவெைம் னு உங் ககூட த ெனும் னா
என்ன ண்றது? ” என்று மான்சி தமதுவாக தகட்டாள்
நம் ாமை் தவற யாதை நம் புவது?’ என்று ொதன தகள் வியும்
திலுமாகி சிறிது தநைம் அமை்ந்திருந் ெவள் , பின்னை் எழுந் து
கெதவ ொெ்தி ொளிட்டு டியூ ் தைட்தட அதனெ்து இைவு
விளக்தக த ாட்டுவிட்டு குழந் தெயின் அருதக டுெ்துக்
தகாண்டாள்
ெெ்யனுக்கு உறக்கதம வைவிை் தை, புைண்டு புைண்டு டுெ்ொன்,
ெனக்கு பிடிெ்ெவள் தகக்கு அருதக டுெ்திருக்க இங் தக இவன்
விைெம் கா ் து கடுதமயாக இருந் ெது, அதிலும் வந் ெதிை் இருந் து
இருவரும் நிதறய தொட்டுக்தகாண்டும் அதணெ்துக்தகாண்டும்
இருந் துவிட்டு இ ் த ாது ெனிெ்ெனிதய டு ் து என் து
ெெ்யனுக்கு கஷ்டமாக இருந் ெது,
முென்முெைாக ஒரு த ண்ணின் அதண ் த உணை்ந்ெ அவன்
உடை் அவனுக்தக எதிைியானது, அவள் இதடயிை் முெ்ெமிட்ட
உெடுகள் ஒரு முெ்ெெ்தொடு முடிந் துவிட்டதெ என்று வருந் தியது,
குழந் தெக்கு ாை் தகாடுக்கும் த ாது க்கவாட்டிை் ாை்ெ்ெ அந் ெ
ெதெ பிதுங் கை் இ ் த ாது ஞா கெ்துக்கு வந் து இம் சிெ்ெது
முென்முதறயாக ஒரு த ண்தணெ்தெடி அவன் ஆண்தம விழிெ்து
எழுந் ெது, கட்டு ் டுெ்ெ முடியாமை் கவிழ் ந் து டுெ்ொன்,
ெதையிை் அவன் புதட ் பு அழுந் தியதும் வலிதயடுக்க, ெ்தெ என்ன
அவஸ்தெ என்று மறு டியும் மை் ைாந் து டுெ்ொன், தகலிதய
உயை்ெ்திக்தகாண்டு அவனது ஆண்தம குன்றுத ாை் எழுந் து
நிற் க, ட்டிதய அவிழ் ெ்து விட்டாை் இெமாய் இருக்கும் என்று
தொன்ற.. உறங் கும் மான்சிதய திரும் பி ாை்ெ்துவிட்டு
தகலிக்குள் தகவிட்டு ட்டிதய உருவி எடுெ்து ெதையதணக்கு
கீதழ மதறெ்து தவெ்ொன்
இ ் த ாது ெனது தகலிதய எக்கி ் ாை்ெ்ொன், இடு ் பிை் இருந் து
அதையடிக்கு எழும் பி கூடாைமாக இருந் ெது, இதெை் ைாம்
ெெ்யனுக்கு புதுசு, ஒரு த ண்ணுக்காக ொன் இவ் வளவு அவஸ்தெ
டுகிதறாம் என்ற நிதன ் பு அவதன ெங் கட ் டுெ்தினாலும் ,
அதிலிருந் து மீளமுடியாமை் ெவிெ்ொன்
இன்று தூக்கம் வை ் த ாவதிை் தை என்று நன்றாக ் புைிய, எழுந் து
ெட்தடதய கழட்டி விட்டு கெதவ திறந் துதகாண்டு தவளிதய ்
த ானான், சிை் தைன்ற காற் று முகெ்திை் தமாெ மதழ வருதமா
என்று வானெ்தெ ் ாை்ெ்ொன், முகெ்திை் விழுந் ெது தூைை் ,
ெற் றுதநைம் நின்று ாை்ெ்ொன் தூைை் அதிகமாக கெதவ தவகமாக
திறந் துதகாண்டு உள் தள வந் ொன்
தைடி
ண்ணிதவ”என்றவன்உடதனத ன்ட்தடமாட்டிக்தகாண்டுகிளம்
பினான்
கெவு வதை த ானவன் மறு டியும் ஓடிவந் து ... குழந் தெக்கு
வுடை் த ாட்டுக் தகாண்டிருந் ெ மான்சியின் முகெ்தெ ் ற் றிெ்
திரு ் பி கன்னெ்திை் அழுெ்ெமாக ஒரு முெ்ெெ்தெ திெ்துவிட்டு
விைக நிதனெ்ெவனின் ெட்தடயின் காைதை தகாெ்ொக ் ற் றி
ென்னருதக இழுெ்ெ மான்சி அவன் உெட்தட கவ் வி உள் தள
இழுெ்து உறிஞ் சி ஒரு அழகான முெ்ெெ்தெ வழங் கி முெ்ெமிட்ட
அதெ தவகெ்திை் அவதன விைக்கி “ ம் ம் கிளம் புங் க” என்றாள்
அவள் ெனது உெட்தட கவ் வியதுதம அவள் முன் மண்டியிட்ட
ெெ்யன், எழுந் திருக்க முடியாமை் கண்களிை் காெலுடன் அவதள
ஆெ்ெைியமாக ாை்க்க , “ அது மட்டும் ொன தவனாம் னு
தொன்தனன், அதுக்தகன்னதவா புதுொ ாை்க்குற
விருந் ொளிக்கிட்ட த சுற மாதிைி த சுறீங் க, நாை்மைா இருங் க,
மனசு தொனுறதெ த சுங் க” என்று மான்சி கூற...
ெெ்யன் அவள் முகெ்தெ ென் தககளிை் ஏந் தி ென்னருதக
இழுெ்ொன், அவன் தநஞ் சிை் தகதவெ்து ெள் ளிய மான்சி “
இன்னிக்கு தீை்ந்து த ாகுமா என்ன? த ாங் க த ாங் க த ாய்
தவதைதய முடிெ்சிட்டு வாங் க, என் உெடுகள் இங் கொன்
இருக்கும் ,, அருண் காை் ண்ணி தைாம் தநைமாெ்சு” என்று கூற..
ெெ்யன் சிறு சிைி ் புடன் அவளிடமிருந் து விைகி எழுந் து தவளிதய
த ானான்
அவன் த ான சிறிதுதநைெ்திை் மாடிக்கு வந் ெ ைமா மான்சியிடம்
எதுவும் த ொமை் முதறெ்ெவாறு சுவற் றிை் ொய் ந் து நிற் க்க,
அவள் முகெ்தெ ் ாை்ெ்ெதுதம துதை எை் ைாவற் தறயும்
தொை் லிவிட்டாை் என்று மான்சிக்கு புைிந் துத ானது, கண்களிை்
தெங் கிய நீ ருடன் மன்னி ் புக் தகட்கும் ாை்தவயிை் ைமாதவ
மான்சி ாை்க்க..
சிறிதுதநைம் முதறெ்துக் தகாண்டு இருந் ெ ைமா தகாஞ் ெம்
தகாஞ் ெமாக முகம் கனிந் து கண்கள் குளமாக “ஏன்டி எை் ைாரும்
தெை்ந்து என்தனய முட்டாளாக்கிட்டீங் கதள?” என்று வருெ்ெமாக
தகட்க..
தகயிை் இருந் ெ குழந் தெதய ெதையிை் விட்டுவிட்டு ெட்தடன்று
ைமாவின் அருதக வந் து தககதள ் ற் றிக்தகாண்டு “ அக்கா
உங் கதள முட்டாளாக்க ஒருநாளும் நாங் க நிதனக்கதை,
உங் களுக்கு நாங் க தகாடுெ்ெ மைியாதெ அக்கா இது, உண்தம
தெைிஞ் ொ நீ ங் க என்தன ஏெ்துக்க மாட்டீங் க என்ற யம் ொன்
உணை்ெசி
் கள் தகாந் ெளிக்கும் த ாது விைகி எழுந் ெ மதனவிதய
எண்ணி ஆெ்திைம் தமலிட “ஆமாடி நீ இ ் டி தகாயிை் தகாயிைா
சுெ்து, நான் டாஸ்மாை்க் கதடயா ாை்ெ்து த ாய் குடும் ம்
நடெ்துதறன்” என்றவை் எழுந் து ொந் திக்கு தநைாக நின்று “ ஏன்டி
உனக்கு என்ன வயொெ்சு? நாற் ெ்ெஞ் சு இருக்குமா? எனக்கு வயசு
நாற் ெ்தொன் து, ஆனா நீ யும் நானும் தெை்ந்து எெ்ெதன
வருஷமாெ்சு? இந் ெ வீடு கட்டும் த ாது விட்டு ் த ான உறவு,
கிட்டெ்ெட்ட ெ்து வருஷம் ஆக ் த ாகுது, அ ் புறம்
என்தனக்காவது ஒருநாள் னு இருந் துெ்சு, வீட்டுக்காக வாங் குன
கடதன அதடக்க கஷ்ட ் ட்டொை தவனாம் னு ெவிை்ெ்ெ?
அதுக்க ் புறம் புள் தளக த ருொயிட்டாங் கன்னு தவனாம் னு
தொன்ன? அ ் புறம் தகாஞ் ெம் குடிெ்ெ நான் த ைிய
குடிகாைனாதனன், அதொட சுெ்ெமா நின்னுத ாெ்சு, ஏன்டி நான்
குடிகாைன் ஆனதெ உன்னாை ொன், புருஷன் குடிக்கக்கூடாதுன்னு
தகாயிை் தகாயிைா சுெ்துனிதய.. ஒருநாளாவது எனக்கு ் பிடிெ்ெ
மாதிைி நடந் து என்தன திருெ்தி உன் தகக்குள் ள வெ்சுக்கனும் னு
தநதனெ்சியா?, என்னாையும் அந் ெ ழக்கெ்திதைருந் து தவளிய
வை முடியதை, ெங் க ெங் கன்னு தொை் றிதய ெங் க இருக்குற
வீட்டுை எை் ைாம் எவனும் த ாண்டாட்டிக் கூட டுக்குறதெ
இை் தையா? ஏன் உன் அ ் ன் நம் ம ெெ்யன் த ாறந் ெ ் அவனும்
ஒரு த ாண்தண த ெ்துக்கிட்டாதன? அம் து வயசு எதுவுதம
தவனாம் னு ஒதுக்குற வயொடி?” என்று தகாதி ் புடன் உைக்க
கெ்தியவை் ொந் திதய தநருங் கி அவள் தொள் கதள ் ற் றி “
ஏன்டி என்தனய அவ் வளவு காெலிெ்சு த ாைாடி கை் யாணம்
ண்ணிக்கிட்டு இ ் ஏன்டி இ ் டி ஒதுங் கி ் த ாய் ட்ட?” என்று
வருெ்ெமாக தகட்க
அவை் தகட்ட தகள் விகள் அெ்ெதனயும் உண்தம, ொந் தியின்
கண்களிை் கண்ணீை் வழிய “ எனக்கு அந் ெ வாெதனதய
புடிக்கதை, அதொட நீ ங் க கிட்ட வந் ொ எனக்கு அருவரு ் ா
இருந் துெ்சு, தமாெை் ை உங் ககிட்ட நிதறயமுதற தொன்தனன்
நீ ங் க அதெ ெட்தடதய ண்ணதை, அொன் தகாயிை் , ெங் கன்னு
ொக்கு தொை் லி நாதன ஒதுங் கிட்தடன்” என்று குைை் கம் ம ொந் தி
நீ ங் களும் தகாஞ் ெம் தொை் லுங் க அக்கா” என்று ெயங் கிெ் ெயங் கி
தொை் லிமுடிக்கு முன்தன..
“வதளயை் ொன் வாங் கியாெ்தெ ெெ்யா? நீ யும் அ ் ாவும்
ெ்திைிதக வெ்சிட்டு வந் தீங் கதள அன்தனக்குெ் ொன் காதையிை
நானும் மான்சியும் ொன் அருணுக்கு த ான் ண்ணி
ாக்யாதவாட தக அளவு அவகிட்ட தகட்கெ் தொை் லி, அ ் புறம்
நான் ழக்கமா வாங் குற நதக கதடயிை த ாய் ஆை்டை்
ண்ணிட்டு வந் துட்தடாம் , அறு ெ்ெஞ் ொயிைம் கட்டியாெ்சு,
இன்னும் மு ் ெ்திதைண்டாயிைம் நாதளக்கு கட்டிட்டு வதளயதை
வாங் கிட்டு வை தவண்டியது ொன், அந் ெ மு ் ெ்திதைண்டாயிைம்
கூட தைடியா இருக்குன்னு தொன்னாதள? ஏன் மான்சி உன்கிட்ட
தொை் ைதையா? நீ ொதன ணம் குடுெ்ெனுபினொ நான்
தநதனெ்தென்?” என்று குழ ் மா ைமா தொை் லிக் தகாண்தட
த ாக....
திக்தகன்று அதிை்ந்ெ ெெ்யன் “ நான் ணம் குடுக்கதைதய?”
என்றவன் திரும் பி ‘ஏது ணம் ?” என்று மான்சியிடம்
ாை்தவயாதைதய தகட்டான்
‘அய் தயா இந் ெக்கா இ ் த ாய் இ ் டி தொை் லி
மாட்டிவிட்டுட்டாங் கதள?’ என்று கைவைெ்துடன் ெெ்யதன
ாை்ெ்ெவள் , அவன் ாை்தவயிை் இருந் ெ தநரு ் பு சுட்டுவிடுதமா
என்று யந் ெவள் த ாை அவெைமா அைவிந் ென் அருதக த ாய்
நின்று தகாண்டாள் ..
அவள் ாை்தவ ‘ஏொவது தொை் தைண்ணா?’ என் துத ாை்
அைவிந் ெதன தகஞ் சியது..
‘நீ அதமதியா இரு நான் த சிக்கிதறன்’ என்று ாை்தவயாதைதய
அவளுக்கு திை் தொன்ன அைவிந் ென் “ெெ்யா நான் ொன்
ணெ்துக்கு ஏற் ாடு ண்தணன், உன்கிட்ட தொை் ை
மறந் துட்தடன்” என்று நிதைதமதய ெமாளிக்க...
ெெ்யன் அைவிந் ென் தொன்னதெதய காதிை் வாங் கவிை் தை,
அவன் ாை்தவ மான்சிதய விட்டு இம் மி கூட அதெயாமை்
அ ் டிதய இருக் க,, மான்சி தமதுவாக அவனருதக வந் து அமை்ந்து
அவன் தககதள ் ற் றிக்தகாண்டாள்
ற் றிய அவள் தகதய அழுெ்ெமாக ற் றிக்தகாண்டு “ம் தொை் லு
ஏது ணம் ?” என்றான் குைலிை் கடுதம ஏறியிருந் ெது...
மான்சி விழிகளிை் தெங் கிய நீ ை் விழட்டுமா? தவண்டாமா? என்று
ெளும் பி ெெ்ெளிெ்ெது “நான் கம் த னியிை தவதை ாை்க்கும்
த ாது மாொமாெம் வாங் குற ெம் ளெ்துை அங் கதய ஒரு அக்கா
கிட்ட ஒரு ைட்ெ ரூ ா ஏைெ்சீட்டு நாற் து மாெமா கட்டிதனன், நான்
“என்ன இது மான்சி? என்ன நடந் துெ்சுன்னு தொை் லும் மா?” என்று
மான்சியின் தொள் ் ற் றி உலுக்க..
மான்சியாை் எதெயுதம தொை் ைமுடியாமை் “ எை் ைாம் என் விதி
அெ்தெ ” என்று ெதையிைடிெ்துக் தகாண்டு கெறினாள் ...
மூை்ெ்தி குழ ் ெ்துடன் மதனவிதய தநருங் கி “ ெெ்யன் ொன்
ஏதொ பிைெ்ெதன ண்ணிருக்கான்னு தநதனக்கிதறன், நீ உள் ள
கூட்டிட்டு ் த ாய் விொைி ொந் தி” என்று தொை் ை.. ெைிதயன்று
ெதையதெெ்ெ ொந் தி மான்சிதய அதழெ்துக் தகாண்டு
டுக்தகயதறக்குள் நுதழந் ொள் ...
டுக்தக விைி ் பு கதைந் துத ாய் கிடக்க அதெ ஒரு ாை்தவ ்
ாை்ெ்ெ டி “என்னாெ்சு மான்சி?” என்று அன் ாக தகட்டாள்
சிை நாட்களாக தொழிகள் த ாை் ழகினாலும் உறவிை் மாமியாை்
எனும் த ாது எ ் டி அவளிடம் நடந் ெவற் தறக் கூறுவாள் மான்சி,,
எதெயும் தொை் ை முடியாமை் தகவிய டிதய இருந் ொள்
“இதொ ாை் மான்சி ெெ்யன் ொதன இ ் டி அடிெ்ெது?” என்றாள்
ொந் தி..
ஆமாம் என்று ெதையதெெ்ெ மான்சி அவன் அடிக் க
காைணமாயிருந் ெ ெனது தீ வாை்ெ்தெகதள எண்ணி மீண்டும்
குமுறி கண்ணீை் விட்டாள் ,
ைாமு ஏற் ாடு தெய் திருந் ெ தவன் வந் ெதும் அதனவரும் ஏறி
தவனிை் அமை ெெ்யன் மான்சியின் அருகிை் அமை மறுெ்து
கதிைவதன மடியிை் தவெ்துக் தகாண்டு ெனியாக ஒரு
இருக்தகயிை் அமை்ந்து தகாண்டான்
மான்சி மன்னி ் த தவண்டி ாை்க்கும் த ாதெை் ைாம் அவன்
முகம் உணை்ெசி
் யற் று எங் தகா தவறிெ்ெது, மான்சிக்குெ்ொன்
ாவம் கண்ணீதை கட்டு ் டுெ்துவது கடினமாக இருந் ெது
ை் துைக்குவாய் ...
காெ்திருந் ொை்
நிமிஷங் கள் வருஷதமன் ாய் ...
வந் துவிட்டாை்
வருஷங் கள் நிமிஷதமன் ாய் ...
காக்தககூட உன்தன
கவனிக்காது
ஆனாை் ...
இந் ெ உைகதம
உன்தன கவனி ் ொய்
உணை்வாய் ...
வயிற் றுக்கும்
தொண்தடக்கமாய்
உருவமிை் ைா
உருண்தடதயான்று
உருளக் காண் ாய் ...
இந் ெ வானம்
இந் ெ அந் தி
இந் ெ பூமி
இந் ெ பூக்கள்
எை் ைாம்
காெதை கவுைவிக்கும்
ஏற் ாடுகள்
என் ாய்
காெலிெ்து ் ாை்!
இருெயம் அடிக்கடி
இடம் மாறிெ் துடிக்கும் ...
நிெ ் ெ அதைவைிதெகளிை்
உனது குைை் மட்டும்
ஒலி ை ் ாகும் ...
உன் நைம் த நாதணற் றி
உனக்குள் தள
அம் புவிடும் ...
காெலின்
திதைெ்சீதைதயக்
காமம் கிழிக்கும் ...
ஹாை்தமான்கள்
தநை் நதியாய் ்
த ருக்தகடுக்கும்
உெடுகள் மட்டும்
ெகாைாவாகும் ...
ொகங் கள் ெமுெ்திைமாகும் ...
பிறகு
கண்ணீைெ
் ் துளிக்குள்
ெமுெ்திைம் அடங் கும் ...
காெலிெ்து ் ாை்!
சின்ன சின்ன ைிசுகளிை்
சிலிை்க்க முடியுதம...
அெற் காகதவனும்
புைன்கதள வருெ்தி ்
புது ் பிக்க முடியுதம...
அெற் காகதவனும் ...
ஆண் என்ற தொை் லுக்கும்
த ண் என்ற தொை் லுக்கும்
அகைாதியிை் ஏறாெ
அை்ெ்ெம் விளங் குதம..
அெற் காகதவனும் ...
வாழ் ந் துதகாண்தட
ொகவும் முடியுதம
தெெ்துக் தகாண்தட
வாழவும் முடியுதம...
அெற் காக தவணும் ...
காெலிெ்து ் ாை்!
-தவைமுெ்து
முற் றும்