You are on page 1of 209

மான்சி எனும் தேவதே

இரண்டாயிரத்து இரண்டாம் வருடம். நவம்பர் மாேம். ஒரு நல்ல மதைக்கால காதல


பபாழுது, குடகுமதலகாற்று ோலாட்டும் தகாவில் மாநகரான மதுதரயின் மத்ேியில்
இருக்கும் அழுக்கும் குப்தபகளும் நிதைந்ே பசன்ரல் மார்க்பகட்,.. போடர்ச்சியாக
பபய்ே இரண்டுநாள் மதையில் கனுக்கால் புதேயும் அளவுக்கு தசரும் சகேியும்
நிதைந்ேிருக்க,.. மனிே கைிவுகதள விட அேிகமாக நாற்ைமடிக்கும் காய்கைி கைிவுகள்
குவிந்து கிடக்கும் மார்க்பகட்,

மறுநாள் கார்த்ேிதக ேிருநாள் என்போல், தகயில் தபயுடன் பபண்கள் கால்கள்


புதேய புதேய நாற்ைத்ேின் முகச்சுளிப்புடன் காய்கைி வாங்கிக்பகாண்டு இருக்க,
மூட்தடத் தூக்கும் கூலித்போைிலாளர்கள் முதுகில் காய்கைி மூட்தடயுடன் அந்ே
சகேியில் லாவகமாக ஓடி ட்தரதசக்கிள்களிலும் தவன்களிலும் ஏற்ைிக்பகாண்டு
இருந்ேனர்.

முதுகில் சுமந்ே என்பது கிதலா பவங்காய மூட்தடதய தவனில் ஏற்ைிய சத்யன்,


ேதலயில் கட்டியிருந்ே சிவப்பு துண்தட அவிழ்த்து முகத்ேில் வலிந்ே வியர்தவதய
துதடத்துக்பகாண்தட பக்கத்ேில் வந்ே ேனது நண்பன் தவல்முருகதன பார்த்து “ தடய்
பராம்ப பசிக்குதுடா , அம்மாச்சி கதடயில நாலு இட்லிதய ேின்னுட்டு அப்புைமா
மிச்ச மூட்தடதய ஏத்துவாம்டா” என்று பசித்ே குரலில் தகட்டான்.

முருகனுக்கும் பசி வயிற்தை கிள்ள “ சரி வாடா சாப்புட்டு வந்துரலாம்” என்று


ேதலயில் அவிழ்த்ே துண்தட இடுப்பில் டவுசருக்கு தமதல கட்டிக்பகாண்டு,
மூட்தடதய தூக்க உேவும் பகாக்கிதய இடுப்பில் பசாருகிக்பகாண்டு, இருவரும்
அம்மாச்சி இட்லி கதடக்கு தபாய் சிறு மர ஸ்டூல்களில் அமர்ந்து இட்லிக்கு ஆர்டர்
பசய்துவிட்டு காத்ேிருந்ேனர்.

பூ விற்க்கும் பபண்கள் உேிரிப்பூக்கதள மடியில் கட்டிக்பகாண்டு, தகயில் இருந்ே


வாதை நாதர பமல்லிய நூலாக கிைித்து விரலில் சுற்ைிக்பகாண்டு இட்லிக்காக
காத்ேிருக்க, நீளமாக காது வளர்த்ேிருந்ே அம்மாச்சி மற்ைவர்கதள விட்டுவிட்டு
சத்யனுக்கும் முருகனுக்கும் ேட்டில் சுடச்சுட இட்லிதய தவத்து அேில் சாம்பார்
சட்னிதய ஊற்ைி முேலில் பகாடுக்க,
அதே கவனித்ே ஒருத்ேி “ஏத்ோ கிைவி நாங்கல்லாம் இம்புட்டு தநரமா இங்கன
என்னத்துக்கு உட்கார்ந்ேிருக்தகாம், நீ என்னடா இப்ப வந்ேவிகளுக்கு வச்சு
குடுக்குைவ, இளவட்டப்பயலுகன்னா உனக்கும் பகைக்கமாத்ோன் இருக்கு தபாலருக்கு”
என்று பகாஞ்சம் தகாபமாக ஆனால் நக்கலாக தகட்டாள்.

ேட்டில் இருந்ே இட்லிதய பிய்த்து சாம்பாரில் போட்ட சத்யன் அப்படிதய


நிறுத்ேிவிட்டு “தகாவிச்சுக்காே யக்கா காதலயிலருந்து ஆளுக்கு அறுவது மூட்தட
தூக்கியிருக்தகாம், இன்னும் பரண்டு தவன் தலாடு ஏத்ேனும், அதுக்குள்ள பசி வயித்ே
கிள்ளுது, அம்மாச்சிக்கு எங்கதள பத்ேி பேரியும் அோன் வந்ேதும் குடுத்துருச்சு,
தகாவிச்சுக்காேக்கா ” என்று சமாோனப்படுத்தும் குரலில் கூைிவிட்டு அவசர
அவசரமாக இட்லிதய சாம்பாருடன் குதைத்து அள்ளி சாப்பிட்டுவிட்டு மறுபடியும்
ேட்தட மறுபடியும் இட்லிக்காக நீட்டினான்.

சண்தடயிடும் நிதலயில் இருந்ே பூக்காரிக்தக அவனது பசி பரிோபத்தே


வரவதைக்க, “ சரி ேம்பி நீோ பமாேல்ல சாப்பிடு, நாங்க என்னத்ே பவட்டி முைிக்கப்
தபாதைாம், சாயங்காலம்ோன் பூ ஏவாரத்துக்கு தபாகனும்” என்று பசால்ல,..

சத்யன் அந்ே பபண்ணின் முகத்தே ஏைிட்டுப் பார்த்து புன்னதகத்து விட்டு


மறுபடியும் இட்லிதய அவசரமாக விழுங்கி எழுந்து தகவிட்டு டவுசரில் தகவிட்டு
ஒரு ஐந்து ரூபாதய எடுத்து கிைவியிடம் பகாடுத்துவிட்டு முருகனுடன் மூட்தட
தூக்க ஓடினான்.

சத்யன் மறுபடியும் முதுகில் மூட்தடதய சுமந்துபகாண்டு அந்ே நாற்ைபமடுத்ே


தசற்ைில் கால் புதேய ஓடி தவனில் ஏற்ைினான்

சத்யமூர்த்ேி என்ை சத்யன், இப்தபாது வயது இருபது, ஒரு ஏதைக்கு பிைந்ே மூத்ே
ஏதை வாரிசு, சிறுவயேிதலதய படிப்பு நன்ைாக வந்ோலும், இவனுதடய பேினாலாவது
வயேில் ேிடீபரன்று ஏற்ப்பட்ட ேகப்பனின் மரணம் இவனது வாழ்க்தக ேடத்தே
மாற்ைியதமத்ேது,

வட்தடவிட்டு
ீ பவளிதயைி பைக்கமில்லாே ோயாருக்காக இவன் குடும்ப சுதமதய
ேன் தோளில் ஏற்ைிக்பகாள்ள, அவனின் பத்ோம் வகுப்பு படிப்புக்கு ஏற்ப நிதலயாக
எந்ே தவதலயும் கிதடக்காமல் இந்ே நான்கு வருடமாக சுற்ைித்ேிரிந்து, இந்ே காய்கைி
மார்பகட்டில் தவதலக்கு தசர்ந்து ஐந்து மாேமாகிவிட்டது.

முேலில் சுதம தூக்குவது கடினமாக இருந்ோலும், தபாகப்தபாக பைகிவிட இப்தபாது


அந்ே மார்பகட்டில் சத்யதன பேரியாேவர்கள் கிதடயாது, பகபலல்லாம் மூட்தட
தூக்கிவிட்டு கிதடத்ே கூலியில் பாேிதய குடித்துவிட்டு இரவில் வட்டுக்கு
ீ தபாகும்
போைிளாலர்கள் மத்ேியில், ஒரு பீடி வாங்ககூட கூலிதய பசலவு பசய்யாமல் ேன்
ோயிடம் பகாடுத்துவிட்டு, அேிலிருந்து காதல உணவுக்கு காசு வாங்கி வரும்
சத்யதன நிதனத்து அவன் ோய்க்கு பராம்ப பபருதம,

சத்யனின் முேலாளியிடமும் அவனுக்கு நல்லபபயர் இருந்ேது.


இவனுக்கு பிைகு ஒரு ேம்பி விநாயகமூர்த்ேி, இவதனவிட படிப்பில் மந்ேம்
என்ைாலும் முட்டிதமாேி கல்லூரி படிப்தப போட்டிருந்ோன், அவனுக்கும் தசர்த்து
சத்யன் உதைத்ோன்,

அவனுதடய இளதமயும், அேற்தகற்ை உயரமும் வலிதமயும், கருகருபவன


அரும்பிய மீ தசயும், பவயிலில் ேிரிந்து நிைமாைிய மாநிைமும், பளிச்பசன்ை
முகபவட்டும், எப்தபாதும் சிரிக்கும் உேடுகளும், பார்பவர்கதள எளிேில் ஈர்க்கும்
சக்ேியுதடயது,

முதுகில் மூட்தடயுடன் முருகன் முன்தன பசல்ல, அடுத்ே மூட்தடதய பகாக்கி


தபாட்டு இழுத்து லாவகமாக முதுகில் ஏற்ைிக்பகாண்டு கதடயின் படியில் இைங்கி பூ
மார்பகட் பசல்லும் மாடியின் படியருதக சத்யன் வந்ேதபாதுோன் அந்ே சம்பவம்
நிகழ்ந்ேது.

காலில் ஹீல்ஸ் பசருப்புடன் சல்வார்கம்மீ ஸ்ல் பூ மார்க்பகட் இருக்கும் மாடியின்


படியில் இைங்கி வந்ே ஒரு இளம்பபண், கதடசி படியில் இருந்து இைங்கி ேதரயில்
கால் தவக்கவும் , ஏற்கனதவ தசறும் சகேியுமாக இருந்ே படியில் வாதையிதல
ஒன்று கிடக்க, அந்ே இதலயின் மீ து கால் தவத்ோள் அவள்,

சட்படன வாதைஇதல சருக்கிவிட, அய்தயா என்ை அலைலுடன் கிட்டத்ேட்ட


இரண்டடி தூரம் வதர சர்பரன்று வழுக்கியபடி முன்னால் பசன்ைவதள,சத்யன்
கவனித்து விட்டான், அய்தயா பபாட்டப்புள்ள கீ தை விழுந்துர தபாைா என்ை இரக்க
உணர்வில் இடக்தகயில் இருந்ே பகாக்கியால், மூட்தடதய வலுவாக
பற்ைிக்பகாண்டு, வலக்தகயால் ேன்தன தநாக்கி சருக்கியபடி வந்ேவதள கீ தை
விைாமல் சட்படன்று பற்ைி ேன்னுடன் இழுத்து ேன் தோளில் அவதள
சாய்த்துக்பகாண்டான்.

அவன் தோளில் விழுந்ே அந்ே பபண் ேன்தன நிோனப்படுத்ேிக் பகாண்டு நிமிரும்


வதர காத்ேிருந்ே சத்யன் முதுகில் இருந்ே மூட்தடதய பக்கத்து கதடயின்
ேிண்தணயில் இைக்கிவிட்டு, “ஏங்க ஜாக்கிரதேயா வரக்கூடாோ, நான் எட்டி
பிடிக்கதலன்னா என்ன ஆகியிருக்கும்” என்ைபடி ேிரும்பி அவதள பார்த்ேவன் அடுத்ே
வார்த்தே வராமல் பிரம்மிப்பால் வாயதடத்துப் தபானான்.

இவதளயா சற்றுமுன் என் தோள்களில் ோங்கிதனன், இப்படிப்பட்ட தபரைகிபயல்லாம்


நாட்டுல இருக்காங்களா என்ன, இவதளாட கலர் இதே எப்படி பசால்ைது
பவள்தளன்னா? இல்தல சந்ேன நிைம்னு பசால்லலாமா? இவதளாட கண்ணு ஏன்
இவ்வளவு பபரிசா அைகா இருக்கு, இந்ே கண்கதள பார்த்ேவங்களுக்கு மறுபடியும்
இவதள பார்க்காமல் இருக்கமுடியாதே?

நிமிடதநரத்ேில் அவள் அைதக பற்ைி சத்யன் மனேில் பல தகள்விகள் எை,. ேிரும்ப


ேிரும்ப பார்க்க தூண்டும் பகாள்தள அைதக பகாட்டி தவத்ேிருந்ே அந்ே
மேிமுகத்தே விட்டு கண்கதள அகற்ை முடியாமல் சத்யன் அவதளதய
பவைித்துக்பகாண்டிருந்ோன்.

அவள் அவதன நிமிர்ந்து பார்த்ோள். பலதபர் முன்னிதலயில் சருக்கி கீ தை


விழுந்ேிருப்தபாம் என்ை பயம் அவளின் கண்களில் இருந்து அகலாமல் அவதன
தநாக்கி “ பராம்ப நன்ைிங்க” என்று ஒற்தை வார்த்தே நன்ைி கூைிவிட்டு கூட வந்ே
இன்பனாரு பபண்ணுடன் ேிருப்பி தபானாள்.

சத்யனுக்கு அவளின் குரல் மறுபடியும் மறுபடியும் காேில் ஒலிக்க அங்தகதய


நின்றுபகாண்டு அவளின் நீண்ட பின்னல் அதசந்ோட அவள் தபாவதேதய
பார்த்துக்பகாண்டிருந்ோன்,

சிைிதுதூரம் தபானதும் அவள் நின்று இவதன ேிரும்பி பார்க்க அவதனயும்


அைியாமல் முகம் மலர பளிச்பசன்று அவதளப்பார்த்து புன்னதகத்ோன், அவள்
உடதன முகத்தே ேிருப்பிக்பகாண்டு தபாக, அவள் பின்னாதலதய ஓடி அவதள
சமாோனம் பசய்யதவண்டும் என்று தவகமாக எழுந்ே உணர்தவ மிகவும்
கஷ்டப்பட்டு அடக்கிய சத்யன் அவள் தபாகும் வதர பார்த்துவிட்டு பிைகு மறுபடியும்
மூட்தடதய தூக்கிக்பகாண்டு தவனில் ஏற்ைினான்,

அன்று முழுவதும் அந்ே அைகியின் ஞாபகம் அவன் மனதேவிட்டு விலகாமல் ஆட்சி


பசய்ய, ஒருவிே மந்ேநிதலயில் எல்லா தவதலகதளயும் பசய்ோன்,

அன்று மாதல கூலி வாங்க முேலாளியிடம் பசன்ைதபாது , ‘ முேலாளியின் சார்பில்


நாதள ேிருப்பரங்குன்ைத்ேில் அன்னோனம் நடப்போல் காதலயிதலதய தகாவிலுக்கு
வந்துவிடுமாறு முேலாளி பசால்ல, சரிபயன்று ேதலயதசத்து விட்டு வட்டுக்கு

கிளம்பினான்.

அவுட்தடார் ஏரியாவில் வட்டு


ீ வாடதக குதைவு என்போல் அவன் வடு
ீ மதுதரயின் *
ப் பகுேியான வண்டினரில் இருந்ேதுபுைநகர், அேிக குடியிருப்புகள் இல்லாே
பகுேியில் இருந்ேது.வட்டில்
ீ அம்மா ேம்பியுடன் இருந்ோன் சத்யன்.

வட்டில்
ீ அம்மா பவந்நீர் தவத்து பகாடுக்க அலுப்பு ேீரக் குளித்ேவன், அம்மா ேந்ே
உணதவ சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்துவிட்டான், கண்மூடி கற்பதனயில் அன்று
காதலயில் பார்த்ே அைகிதய மனேில் பகாண்டு வந்ேவன் அவளின் சுகமான
நிதனவிதலதய தூங்கிப்தபானான்.

அன்று இரவு சரியாக பேிபனான்று முப்பது மணிக்கு வைக்கம் தபால அவன் அம்மா
எழுப்பிவிட, எழுந்ே சத்யன் முகத்தே கழுவிக்பகாண்டு அப்பாவின் படத்ேின் முன்பு
சிைிதுதநரம் கண்மூடி நின்றுவிட்டு பவளிதயயிருந்ே தசக்கிதள எடுத்துக்பகாண்டு
மார்பகட்டுக்கு கிளம்பினான்.

ேினமும் அவன் கிளம்பும் தநரம் இதுோன், இந்ேதநரத்ேில்ோன் காய்கைி தலாடுகள்


வரும் என்போல் சத்யன் சரியாக பேிபனான்று இருபதுக்கு வட்டிலிருந்து

கிளம்பிவிடுவான்.

மார்க்பகட்டுக்குள் நுதைந்து தசக்கிதள நிறுத்ேி பூட்டிவிட்டு கதடக்கு தபாக, அங்தக


இருந்ே கணக்குப்பிள்தள சத்யா ஒரு வண்டி மட்டும் கூட இருந்து இைக்குதல "
மிச்ச வண்டி எல்லாம் இருக்கைனுங்க பார்த்துக்குவானுக, நீ தகாயிலுக்கு தபாய் அங்க
கூடமாட தவதலதயப் பாருதலஎன்று உத்ேரவிட " ,

"சரிங்க கணக்குஎன்ை சத்யன் சட்தடதயயும் தகலிதயயும் கைட்டி ஆணியில் "


மாட்டிவிட்டு துண்தட ேதலயில் கட்டிக்பகாண்டு, இடுப்பில் பகாக்கிதய
பசாருகியவாறு லாரியின் அருகில் ஓடி தவகமாக காய்கைி மூட்தடகதள இைக்க ,
கூட ஆட்கள் இருந்ேோல் சீ க்கிரதம இைக்கிவிட்டு தகாவிலுக்கு கிளம்பினான்
சத்யன்.

ட்தரதசக்கிளில் ஏற்ைப்பட்ட அன்னோனத்ேிற்கு தேதவயான வாதைஇதல


காய்கைிகளுடன் ேிருப்பரங்குன்ைம் தபானதபாது விடிந்துவிட்டது, சமுோயக்கூட
சத்ேிரத்ேில் சதமயலுக்கு தேதவயான உேவிகதள பசய்துவிட்டு, அப்தபாது அங்தக
வந்ே கணக்குப்பிள்தளயிடம் தகாவிலுக்கு தபாய் சாமிதய ேரிசனம் பசய்துவிட்டு
வருவோக பசால்லிவிட்டு தகாயிலுக்குள் நுதைந்ே சத்யன் நீண்ட வரிதசயில் நின்று
முருகதன ேரிசித்துவிட்டு வியர்தவ பசாட்ட பசாட்ட பவளிதய வந்ோன்.

தகாவிலின் பக்கவாட்டில் இருந்ே மதலயடிவாரத்ேின் பாதேயில் மதலயின் மீ து


ஏைினான், ேிருப்பரங்குன்ைம் வந்ோல் சாமி பார்த்துவிட்டு அந்ே சிக்கலான
மதலப்பாதேயில் ஏைி மதலதமல் இருக்கும் சிக்கந்ேர்பாஷா பள்ளிவாசலுக்கு
தபாவது சத்யனுக்கு பராம்ப பிடிக்கும்.

அன்றும் அப்படித்ோன் வியர்தவயில் நதனந்ே சட்தடதய கைட்டி தோள்மீ து


தபாட்டுக்பகாண்டு சரியான வைியில்லாே அந்ே பாதேயில் சத்யன் ஏைிக்பகாண்டு
இருந்ோன்.

மதலப்பாதேயில் கவனம் இருந்ோலும் தநற்றுப் பார்த்ே அைகிய முகம் மனம்


முழுவதும் நிதைந்ேிருக்க உேட்டில் புன்சிரிப்புடன் நடந்ேவன், ேன் பின்னால் யாதரா
ேன்தன உற்று பார்ப்பது தபால ஏதோ ஒரு உணர்வு தோன்ை நின்று சட்படன
ேிரும்பி பார்த்ோன்.

பார்த்ேவன் பார்த்ேபடி அப்படிதய நின்ைான், அவதளோன் தநற்று பார்த்ே அதே


அைகிோன், இன்று பட்டுப்பாவாதட ோவணியில் இருந்ோள், சத்யதனா தநற்று
தபாலதவ இன்றும் சட்தடயில்லாமல் இருந்ோன், அவளின் பார்தவயில் தலசான
பவட்கம் இருந்ோலும் அவனுதடய பவற்றுடம்தபதய தவத்ேகண் வாங்காமல்
பார்க்க,

சத்யன் அவசரமாக ேனது தோளில் கிடந்ே சட்தடதய எடுத்து அணிந்து பகாண்தட


அவதள பார்க்க , அவனுதடய பரபரப்பு அவளுக்கு சிரிப்தப ஏற்படுத்ே விரல்களால்
வாதய பபாத்ேிக்பகாண்டு சிரித்துவிட்டாள், அவளின் சிரிப்தப பார்த்ே சத்யன் ோனும்
பேிலுக்கு சிரித்துவிட்டு " என்னங்க தகாயிலுக்கு சாமி கும்பிட வந்ேீங்களா" என்று
சம்பிரோயமாக ஆனால் அசட்டுத்ேனமாக ஒரு தகள்விதய தகட்க..,

அவதளா " இல்தலங்க சினிமாவுக்கு வந்தேன்" என்ைாள் கிண்டலாக..,

சத்யன் சற்தை அசடு வைிய நின்றுவிட்டு, ச்தச தகட்டது ேப்தபா என்று எண்ணியபடி
மறுபடியும் ேிரும்பி மதலதயை ஆரம்பித்ோன்,
" என்ன தகாபமா, பின்ன தகாயிலுக்கு சாமி கும்பிட வராம சினிமா பாக்கவா
வருவாங்க" என்ைபடி அவன் பின்னாதலதய அவள் குரல் சமாோனமாக பசால்ல,

சத்யன் அவளின் உரிதமயான தபச்சில் வியந்து தபாய் நின்றுவிட்டான், அேற்க்குள்


அவனருகில் வந்ேவள் " நீங்க அடிக்கடி இந்ே மதலக்கு வருவங்களா,
ீ நான்
ேிருப்பரங்குன்ைம் வரும்தபாபேல்லாம் இந்ே மதலதயைம தபாகமாட்தடன்" என்று
பராம்ப நாள் பைகியவள் அவள் சரளமாக தபச, சத்யன்ோன் அவளுக்கு பேில் பசால்ல
ேடுமாைினான்.

அப்தபாது கீ தையிருந்து " ஏய் தேவி பகாஞ்சம் நில்லுடி நாங்களும் வந்துதைாம் "
என்று ஒரு பபண்ணின் குரல் தகட்க,....:

அவள் சத்யதன பார்த்துக்பகாண்தட " ம்ம் இங்கோன் இருக்தகன் சீ க்கிரமா வாங்க


அக்கா" என்று அந்ே பபண்ணுக்கு பேில் பசான்னாள், அவள் பார்தவ என் பபயர்
அதுோன் என்று அவனுக்கு பசால்லாமல் பசால்ல,

கீ தையிருந்து அந்ே பபண் ஏைி வருவது பேரிய, சத்யன் முகத்ேில் இருந்ே


ஏமாற்ைத்தே பார்த்ே தேவி ேதலகுனிந்து " ஒவ்பவாரு வாரமும் காதலயில பத்து
மணிக்கு இந்ே மதலக்கு வருதவன்" என்ை ேகவதல அவனுக்கு மட்டும் தகட்கும்படி
கிசுகிசுப்பான குரலில் கூைிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்து விட்டாள்.

அந்ே பபண் பநருங்கிவிட ,சத்யனும் அவசரமாக ேிரும்பி தமல் தநாக்கி ஏை


ஆரம்பித்ோன்.

" ஆண்தம எனும் யாதனதய....


" ஒரு நூலால் கட்டியிழுத்து....
" சாய்த்ேிடுவது காேல்!!!
" லட்சம் பகாலுசு சத்ேத்ேில்...
" அவளின் பகாலுதசக் கண்டுபிடிக்க...
" கற்பிப்பது காேல்!!!!
" மீ தச முதளத்ே குைந்தேதயப் தபால்...
" நமது இயல்தப போதலத்துவிட்டு...
" தேட தவப்பது காேல்!!
சத்யன் அேன்பிைகு அவதள ேிரும்பி பார்க்காமல் தவகமாக மதலதயைினான் ,
காரணம் தேவியுடன் தவறு ஒரு பபண் வந்து தசர்ந்து பகாண்டோல் இந்ே
பாராமுகம், மற்ைபடி அவதள மீ ண்டும் பார்க்கதவண்டும் என்ை உணர்தவ அடக்க
முடியாமல்ோன் மதலதயைினான்.

ேர்ஹாதவ அதடந்து பிரார்த்ேதன முடித்துக்பகாண்டு ஒரு பாதையின் மதைவில்


அமர்ந்ேதபாது அவனருதக இருந்ே மற்பைாரு பாதையில் வந்து தேவி அமர்ந்ோள்,
சத்யன் இதே எேிர்பார்க்கவில்தல, ேிதகப்புடன் எழுந்து நின்று அவளுக்கு பின்னால்
வந்ே பபண்தண தேடினான்.

ோவணியின் பின்புைத்தே தூக்கி விட்டு பாதையில் அமர்ந்ே தேவி “ அந்ே


அக்காவால ஏை முடியதல பாேிதலதய உட்கார்ந்துட்டாங்க, நீங்க உட்காருங்க” என்று
சிரிப்தப அடக்கிக்பகாண்டு பசால்ல,

சத்யன் அவதளவிட்டு சற்று விலகி அடுத்ே பாதையில் அமர்ந்ோன், அவளிடம்


நிதைய தபசதவண்டும் என்று மனசு ேவித்ோலும், தநற்று சந்ேித்ே அைிமுகமில்லாே
பபண்ணிடம் என்ன தபசுவது என்று குைப்பத்ேில் அமர்ந்ேிருந்ோன்.

“ என்ன எதுவுதம தபசமாட்தடங்கைீங்க, தநத்து மட்டும் நீங்க பிடிச்சு நிறுத்ேதலன்னா,


சறுக்கிகிட்தட என் வடுவதர
ீ தபாயிருப்தபன்,” என்று தேவி சிரிக்கும் முகமும், தேன்
சிந்தும் இேழ்களும் கதே தபசும் கண்களுமாக பசால்ல..,

அவள் தபச்சில் இருந்ே குறும்பு சத்யனுக்கு சிரிப்தப வரவதைக்க, வாய்விட்டு


சிரித்ோன், அவன் சிரிப்பதேதய பார்த்ேவள் “ உங்கப்தபர் என்ன?” என்ைாள்.

“ சத்யமூர்த்ேி , எல்லாரும் சத்யன்னு கூப்பிடுவாங்க” என பளிச்பசன்று பேில் பசான்ன


சத்யன், பவகு அருகில் அவள் அைதக ரசித்துக்பகாண்தட “ உங்க தபர் பவறும் தேவி
ோனா” என்று தகட்டான்.

“ ம்ம் பவறும் தேவிோன், உங்களுக்கு தவனும்னா ஏோவது கூட தசர்த்துகங்க, உங்க


தபர் நல்லாருக்கு” என்று தேவி நக்கலாக பசால்லவிட்டு சத்யன் என்று சத்ேம்
வராமல் பசால்லிப்பார்த்து பகாண்டாள்.

சத்யனுக்கு அவதள பார்த்து ஆச்சரியமாக இருந்ேது, பவகுநாட்களாக பைகியவள்


தபான்ை அவளது தபச்சு வியப்பாக இருந்ேது,
அவதனதய பார்த்துக்பகாண்டிருந்ே தேவி “அந்ே அக்காதவ கீ தை உட்கார வச்சுட்டு
வந்துருக்தகன், சீ க்கிரமா உங்கதளப்பத்ேி பசால்லுங்க, உங்க வயசு என்ன? என்ன
படிச்சுருக்கீ ங்க? உங்க வடு
ீ எங்கருக்கு?” என்று அடுத்ேடுத்து தகள்விகதள தகட்க..,

சத்யன் எந்ே தகள்விக்கும் பேில் பசால்லாமல் அவதளதய பார்த்ோன், அவனுதடய


இருபது வருட வாழ்க்தகயில் இன்றுோன் ேனிதமயில் ஒரு அைகான பபாண்ணுடன்
தபசிக்பகாண்டு இருக்கிைான்.

“ என்ன நீங்க தபசதவ மாட்தடங்கைீங்க, நான் மட்டும் தபசிகிட்டு இருக்தகன், நான்


தபசுைது பிடிக்கதலன்னா பசால்லிடுங்க நான் தபாதைன்” என்று சலிப்தபாடு தேவி
பசால்லவும்..,

“ இல்லங்க நீங்க தபசுைது பிடிக்குது ோன், ஆனா தநத்துோன் என்தனய பார்த்ேீங்க


அதுக்குள்ள என்கிட்ட இவ்வளவு தபசுைீங்க, நீங்க எப்பவுதம இப்படித்ோனா, இல்தல
என்கிட்ட மட்டும் இப்புடி தபசுைீங்களா,” என்று சத்யன் அவதள பத்ேி
பேரிந்துபகாள்ளும் ஆர்வத்ேில் தகட்டான்.

“ நான் எப்பவுதம இப்படித்ோன் சத்யன், எல்லார்கிட்டயும் சட்டுன்னு பைகிடுதவன்,


அேனாலதய என்தன எல்லாருக்கும் பராம்ப புடிக்கும், காதலஜ்ல கூட எனக்கு
நிதைய ப்ரண்ட்ஸ் இருக்காங்க” என்று படபடபவன்று தேவி அவனுக்கு பேில்
பசால்ல..,

“ ஓ நீங்க காதலஜ்ல படிக்கிைீங்களா” என்ை சத்யனின் குரலில் அளவுகடந்ே ஏமாற்ைம்


பவளிப்பதடயாக பேரிந்ேது, யாரிடமும் இந்ே மாேிரி தபசியேில்தல உங்ககிட்ட
மட்டும்ோன் இப்படி தபசுதைன் என்று தேவி பசால்லதவண்டும் என சத்யனின்
இளமனது எேிர்பார்த்ேது தபால அேனால் வந்ே ஏமாற்ைம் ோன் இது.

அவன் முகமும் குரலும் அவன் மனதே பசால்ல “ அட ஆமாங்க சும்மா டிகிரிக்காக


என்தன காதலஜ்ல தசர்த்து விட்டுருக்காங்க, மத்ேபடி எனக்கு படிப்பு அவ்வளவா
வராது” என்று அவதன சமாோனப்படுத்தும் தநாக்கில் அவள் பசால்கிைாள் என்று
சத்யனுக்கு நன்ைாக புரிந்ேது.

முகத்ேில் தலசான புன்னதகதய படரவிட்ட சத்யன், ேன்தனப்பற்ைியும் ேன்


குடும்பத்தே பற்ைியும் சுருக்கமாக அவளுக்கு பசால்லிவிட்டு “ நீங்க எங்கருக்கீ ங்க,
எந்ே காதலஜ்ல படிக்கிைீங்க” என்று அவதள விசாரித்ோன்.
தேவி துளிகூட ேயக்கமின்ைி “ உங்களுக்கு இருபது வயசுோனா ஆகுது, பார்த்ோ
அப்படி பேரியதல பராம்ப உயரமா பபரிய ஆள்மாேிரி இருக்கீ ங்க” என்று
ஆச்சிரியப்பட்டவள்..,

“ நான் தேவி, வயசு பேிபனட்டு முடிஞ்சு தபாச்சு, எனக்கு ஒரு அக்கா பரண்டு
அண்ணன், வடு
ீ தவதக ஆத்துக்கு அந்ேபக்கம் பசல்லூர்ல இருக்கு, அப்பா அண்ணன்
எல்லாருதம வட்டிக்கு ேவதனக்கு குடுத்து வாங்குைவங்க, ஆனா எனக்கு
அபேல்லாம் பிடிக்காது, என்னப் பண்ைதுன்னு பபாறுத்துகிட்டு இருக்தகன், எனக்கு
மட்டும் கல்யாணம் ஆயிட்டா எங்கம்மா வட்டுக்தக
ீ வரமாட்தடன் சத்யன்,
கீ ப்பாலத்துகிட்ட இருக்தக மீ னாட்சி காதலஜ் அங்கோன் படிக்கிதைன், நீங்க அந்ேபக்கம்
வருவங்களா?”
ீ என்று ேன்தனப்பற்ைி விரிவாக படபடபவன்று பசான்ன தேவி அவன்
ேன் காதலஜ் பக்கமாக வருவானா என்ை தகள்விக்கு பேிதல எேிர்பார்த்து அவன்
முகத்தே பார்த்ோள்.

“ அந்ே காதலஜ்லயா படிக்கிைீங்க, நான் தவதல முடிஞ்சு ேினமும் மூனு மணிக்கு


அந்ேபக்கம் ோன் தசக்கிளில் வட்டுக்கு
ீ தபாதவன்” என்று சத்யன் வியப்புடன் பேில்
பசான்னதும்,

தேவியின் முகம் பூவாய் மலர “ அப்படின்னா நாதளக்கு நாலு மணிக்கு வர்ைீங்களா


நான் பவயிட் பண்ணவா” என்று ஆர்வமாக தகட்டவளுக்கு என்ன பேில் பசால்வது
என்று புரியாமல் சத்யன் சில நிமிடங்கள் ேயங்கி ேதலகுனிய..,

“ உங்களுக்கு பிடிக்கதலன்னா வரதவண்டாம், ஆனா எனக்கு தநத்துதலருந்து


உங்கதள பார்க்கனும் தபசனும்னு பராம்ப ஆதசயா இருந்துச்சு அோன் தகட்தடன்”
என்று வருத்ேமாக தேவி பசான்னாள்.

ஒரு பபாண்தண வைியவந்து தகட்கும்தபாது அதே மறுப்பது ஆண்பிள்தளக்கு


அைகில்தல என்ைாலும், அவளது குடும்ப பின்னனியும், பபண்கள் கூட இடுப்பில்
அரிவாதள பசாருகிக்பகாண்டு பவட்டு குத்துக்கு அஞ்சாே அவளுதடய இனமும்
சத்யதன ேயங்க தவத்ேது, ேனது ோதயயும் ேம்பிதயயும் நிதனத்துப்பார்த்ோன்,
எதுஎப்படிதயா அவனுதடய இளமனது அந்ே புேிய காேதல குதூகலமாக
பகாண்டாடியது.

அடுத்ே கணம் மாற்று தயாசதனயின்ைி உடதன “ ம்ம் சரியா நாலு மணிக்கு


வர்தைன்ங்க ” என்று சந்தோஷமாக பசால்லவும், அவள் முகம் சந்தோஷத்ேில்
பஜாலித்ேதே பார்த்து ச்தச முேலிதலதய பசால்லியிருக்கலாதமா என்று ேன்தனதய
கடிந்துபகாண்டான்.

அதே சந்தோஷத்துடன் எழுந்ே தேவி “ சரி தநரமாச்சு நான் கிளம்புதைன், நீங்க


அப்புைமா வாங்க” என்று இரண்டடி நடந்ேவள் மறுபடியும் ேிரும்பி “ நீங்க இனிதம
என்தன வா தபான்னு கூப்பிடுங்க, இல்தலன்னா தேவின்னு கூப்பிடுங்க” என்று
அன்பாய் உத்ேரவிட்டுவிட்டு தபானாள்.

அவள் தபாய் பவகுதநரம் வதர அங்தகதய உட்கார்ந்ேிருந்ோன், அவனுக்கு


நடந்ேபேல்லாம் கனவுதபால இருந்ேது, ஒதர நாளில் இவ்வளவு மாற்ைமா?, இது
சரிோனா அவளுதடய அைகுக்கும் படிப்புக்கும் அந்ேஸ்துக்கும் நான்
ேகுேியானவனா? என்று ேன்தனத்ோதன தகள்வி தகட்டுக்பகாண்ட சத்யன் குனிந்து
ேனது உதடதய பார்த்ோன்.

தகாவிலுக்கு தபாகதவண்டும் என்பேற்காக இரவு வட்டிலிருந்து


ீ எடுத்து வந்ே பிரவுன்
கலர் தபன்ட் தபாட்டிருந்ோன், எல்லா தநரமும் தகலிதய கட்டுவோல், அவனிடம்
இருக்கும் ஒதரபயாரு நல்ல தபன்ட் இதுோன், சட்தடயும் பராம்ப பைசுோன்,
இதேபயல்லாம் பார்த்து அவளுக்கு என்தன எப்படி பிடித்ேது என்று சந்தேகமாக
இருந்ேது.

ஒருதவதள அவள் இயல்பாக தபசுவதே நான்ோன் ேப்பா புரிஞ்சுகிட்தடனா, என்று


மனம் குைம்பி ேவிக்க, நிச்சயம் அப்படித்ோன் இருக்கும், பின்தன இவ்வளவு அைகான
பபாண்ணு என்தன காேலிக்கவா பசய்யும், அபேல்லாம் ஒன்னும் இருக்காது, இது
சும்மாோன், என்று அைிவாளி மூதள அேிகப்பிரசங்கித்ேனமாக தயாசித்து அவன்
ேவிப்புக்கு எண்தண ஊற்ைியது.

ஆனால் அந்ேநிமிடதம காேலின் முேல் விதே அவதனயுமைியாமல் அவன் மனேில்


விழுந்துவிட்டது, அன்று முழுவதும் எங்தக பார்த்ோலும் தேவிோன் பேரிந்ோள், யார்
தபசினாலும் தேவியின் குரல்ோன் தகட்டது, தவறு எதுவுதம சிந்ேிக்கமுடியாமல்
பராம்பதவ கஷ்டப்பட்டு மறுநாள் நான்கு மணி எப்தபாது வரும் என்று காத்ேிருந்து,
சரியாக மூன்று மணிக்தக கல்லூரியின் அருகில் மதைவாக காத்ேிருந்ோன்.

அவனுக்கு எேிரில் வண்டி மாட்டுக்கு இரண்டு தபர் லாடம் அடித்துக்பகாண்டு இருக்க,


பக்கத்ேில் இருந்ே இரும்பு பட்டதரயின் சம்மட்டியடிக்கும் சத்ேமும், கல்லூரியின்
இடதுபுைமாக ஓடிக்பகாண்டிருக்கும் வாய்க்காலின் சாக்கதட நாத்ேமும், நிமிர்ந்து
பார்த்ோல் மதுதர தமம்பாலத்ேில் பசல்லும் வாகனங்களின் இதைச்சலும் என மாத்ேி
மாத்ேி அவன் கவனத்தே கவர்ந்ோலும், எதுவுதம மனேில் பேியவில்தல.

மணி மூன்று ஐம்பது ஆனது, சத்யனுக்கு பகாஞ்சம் பேட்டமாக இருக்க சட்தடயின்


காஜா பட்டியில் ஒளித்து தவத்ேிருந்ே பீடிதய எடுத்து பற்ை தவத்து இரண்டு
இழுப்பு இழுத்து புதகதய பக்கவாட்டில் ஊேியவனுக்கு பேட்டம் பகாஞ்சம் ேனிந்ேது
தபால இருந்ேது.

கல்லூரியில் இருந்து விேவிேமான உதடகளில் பபண்கள் பவளிதய வர அவ்வளவு


கூட்டத்ேிலும் அவன் கண்கள் தேவிதய தேடியது, அதோ அதோ தேவி என்று அவன்
மனம் ோவி குேிக்க, சத்யன் விரலிடுக்கில் இருந்ே பீடிதய கதடசியாக ஒரு இழுப்பு
இழுத்துவிட்டு கீ தைதபாட்டு காலால் பநருப்தப அதனத்ோன்.

தேவியும் அவதன பார்த்துவிட்டாள் ஆனால் எதுவுதம காட்டிக்பகாள்ளாமல் கூட


வந்ே பபண்களிடம் ஏதோ பசால்லிவிட்டு, கீ ழ்ப்பாலம் பசால்லும் வைியில் தவகமாக
நடக்கத் போடங்க, சத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்தல, அவள் பின்தன தபாகலாமா
இல்தல இப்படிதய ேிரும்பி விடுதவாமா, என்று தயாசித்ேபடி நின்ைவதன , அவன்
காேல் மனது ம் தபா அவள் பின்னால் என்று துரத்ே,

சத்யன் தசக்கிதள ேள்ளிக்பகாண்டு அவள் தபான ேிதசயில் நடந்ோன், அவனுக்கு


முன்னால் பசன்ை தேவி ஆற்தை ஒட்டிய ஒரு சரிவில் இைங்கி தமம்பாலத்ேின்
அடியில் இருக்கும் பபரிய சிமிண்ட் தூணின் பின்னால் மதைந்ோள்..

சத்யன் தசக்கிதள சரிவில் விட்டுவிட்டு அவனும் இைங்கி அவள் இருந்ே


தூண்னருகில் தபானான்.

மார்பில் புத்ேகங்கதள அதணத்துக்பகாண்டு அவனுக்காக காத்ேிருந்ே தேவி ஏன் "


என்ைவள் "இவ்வளவு தநரம் நான் வந்ேதும் என் பின்னாடிதய வரதவண்டியது ோதன
நான் வரும்தபாது நீங்க சிகபரட் ோதன " அருகில் நின்ை அவதன பநருங்கி
என்று தநரிதடயாக அேட்டி தகட்க "பிடிச்சீ ங்க,

சத்யன் மதைக்காமல் பசான்னான் என்று "பிடிச்தசன் சிகபரட் இல்தல பீடிோன் ",

சிலநிமிடங்கள் அவதன உற்று பார்த்ேவள், ேனது ஆள்காட்டி விரலால் அவன்


உேட்டில் வலிக்கும் படி பட்படன்று சுண்டியவள் இனிதமல் பீடி பிடிச்சு பாரு "
என்று எச்சரிக்தக பசய்ய "அப்புைமா இருக்கு உனக்கு தவடிக்தக …,
வலித்ே உேட்தட ேடவியபடி அவதள ஆச்சரியமாக பார்த்ோன் சத்யன்.

" நான் இைந்து தபாகமாட்தடன்..


" நான் காேலிக்கதவ மாட்தடன்..
" இந்ே இரண்டு வாசங்கதளயும்..
" உலகில் இன்ைிருக்கும்....
" எந்ே ஒரு மனிேனாலும்...
" உறுேியாகச் பசால்லமுடியாது!!!
" காேலில் விழுந்து கதரந்ே பின்பு...
" எந்ே உயிருக்கும் அதடயாளமில்தல!!
" காேல் ஒரு ஜனனம்....
" இது பிைந்தே ேீரும்!!
" காேல் ஒரு மரணம்...
" இது நிகழ்ந்தே ேீரும்!!

தேவி சுண்டிவிட்ட ேனது உேடுகதள விரலால் தேய்த்துக்பகாண்தட அவதள


ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்ோன் சத்யன், சந்ேித்து இரண்டு நாள் கூட முழுசா முடியதல
அதுக்குள்ள அவளின் பநருக்கமான அனுகுமுதையும், உரிதமயான தபச்சும்
அவனுக்கு வியப்பாக இருந்ேது,

அவதனதய பார்த்துக்பகாண்டிருந்ே தேவி “ என்னாச்சு அப்புடி பார்க்குை, இனிதமல்


பீடிபயல்லாம் பிடிக்ககூடாது சரியா” என்று தகட்க
சத்யனுக்குள் இருந்ே ேன்மானம் சட்படன்று ேதலதூக்க முகம் இறுக “ அதே ஏன்
நீங்க பசால்ைீங்க நான் பீடி பிடிப்தபன்” என்று பிடிவாேமாக பசான்னான்.

அவதன முதைத்து பார்த்ே தேவி “ சரி நான் கிளம்புதைன் தநரமாச்சு” என்று கீ தை


தவத்ேிருந்ே தபதய எடுத்துக்பகாண்டு கிளம்புவேற்காக அவள் ேிரும்ப..,

அய்தயா ேவைாக தபசிட்தடாதமா என்று நிதனத்ே சத்யன் “என்தன எதுக்கு இங்க


வரபசான்ன ீங்க இப்தபா கிளம்பைீங்க” என்று தபச்தச வளர்த்து அவதள நிறுத்ே
முயன்ைான்.
அவதன ேிரும்பி பார்த்து மறுபடியும் முதைத்ே தேவி “ என்ன பிராண்ட் பீடி
பிடிக்கிைீங்கன்னு பேரிஞ்சுக்கத்ோன் வரச்பசான்தனன்” என்று நக்கலாக கூை..,

அவளது தகாபம் சத்யனுக்கு புரிய “ இல்தலங்க எனக்கு இந்ே மாேிரிபயல்லாம் தபசி


பைக்கம் இல்ல, நான் தபசுை பமாே பபாண்ணு நீங்கோன், அதுவுமில்லாம யாராவது
பார்த்துட்டா என்ன பண்ைது, நானாவது தபயன் பரவாயில்தல, உங்கதள உங்க வட்டு

ஆளுங்க பார்த்ோ என்ன கேின்னு தயாசிங்க,” என்று பபாறுதமயாக தபசி அவளுக்கு
புரியதவக்க முயன்ைான்.

மறுபடியும் தபதய கீ தை தவத்ேவள், அவதன பநருங்கி நின்று “ இதோபார் எனக்கு


எதேயுதம மதைச்சு தபசத்பேரியாது, என்ன காரணதமா உன்தன எனக்கு
பிடிச்சிருக்கு, அதோட நானும் இந்ே மாேிரிபயல்லாம் தபசினேில்தல எனக்கும் இது
புதுசுோன், யாராவது பார்த்ோ பார்த்துட்டு தபாகட்டும், பபாண்ணு நாதன பயப்படதல நீ
ஏன் பயப்படுை,

" பமாேல்ல இந்ே வாங்க தபாங்கன்னு கூப்பிடுைே நிறுத்து, அப்புைமா ஏதோ ஸ்கூல்
டீச்சர் கிட்ட தபசுைமாேிரி தகதய கட்டிகிட்டு தபசாதே, இங்க யாராவது
பார்ப்பாங்கன்னு பயமா இருந்ோ பார்க்காே இடத்துக்கு கூட்டிட்டு தபா, நீ எங்க
கூப்பிட்டாலும் நான் வருதவன் புரியுோ” என்று தேவி விளக்கமாய் பசால்லி அேட்டி
தகட்க..,

அவளுதடய தவகத்தே பார்த்து சத்யனுக்கு வயிற்ைில் இனம்புரியாே கலவரம்


உண்டாக “இதுக்கு என்ன அர்த்ேம்” என்று பமாட்தடயாக தகட்டான்.
தேவியின் முகபாவதனயில் அவள் மறுபடியும் கடுப்பாகிவிட்டாள் என்று மட்டும்
புரிய, அவள் பேிலுக்காக காத்ேிருந்ோன் சத்யன்.

“ ஏய் என்னப்பா நீ சரியான டினப்தலட்டா இருக்க” என்ை தேவி குளிக்காமல்


வியர்தவ நாற்ைத்துடன் இருந்ே அந்ே கூலிக்காரதன இன்னும் சற்று பநருங்கி
சட்தட பட்டதன ேிருகியவாறு..,

“ எனக்கு உன்தன பராம்ப புடிச்சுருக்கு, உன்தன விரும்புதைன்னு பநதனக்கிதைன்,


எனக்கு எதே பத்ேியும் யாதர பத்ேியும் கவதலயில்தல, எனக்கு நீோன் தவனும்,
என்னடா பார்த்து பரண்டுநாள் ோதன ஆச்சு அதுக்குள்ள எப்படி லவ் வந்துச்சுன்னு
லூசுத்ேனமா தயாசிக்காே,

"அது அப்படித்ோன் ஒருத்ேதர பார்த்ேதுதம நமக்கு இவங்கோன்னு மனசு


பசால்லிரும், உன்தன பார்த்ேதும் என் மனசும் அப்புடித்ோன் பசால்லுச்சு, உனக்கு
நம்பிக்தக வரதலன்னா ஒன்னு பசய்யலாமா இப்படிதய பபரியார் பஸ்ஸ்டாண்ட்
தபாய் எோவது பஸ்தை புடிச்சு எங்கயாவது ஓடிப்தபாய் பரண்டு தபரும் கல்யாணம்
பண்ணிகிட்டு குடும்பம் நடத்துவமா?

"எது எப்படி இருந்ோலும் எனக்கு படிப்பு சுத்ேமா வரதல, வராே அதே புடிச்சுகிட்டு
மல்லுகட்டுைதேவிட, எனக்கு ஈசியா வர்ை இதே பண்ணுதவாமா? எனக்கும்
எங்கவட்டு
ீ ஆளுங்களுக்கு பிடிக்காே எதேயாவது பண்ணி அவங்க சுத்ேல்ல
விடனும்னு ஆதச என்ன பசால்ைீங்க எங்கயாவது ஓடிப்தபாயிரலாமா?” என்று அவள்
முடிப்பேற்குள் சத்யனுக்கு உடபலல்லாம் வியர்த்து கால்வைியாக வியர்தவ
வைிந்ேது.

மடித்து கட்டியிருந்ே தகலிதய அவிழ்த்து முகத்தேயும் கழுத்தேயும் துதடத்ேவன்


ேனது நடுக்கத்தே முடிந்ேவதர மதைத்துக்பகாண்டு “நான் கிளம்புதைன் தநரமாகுது”
என்று நகர..,

“ சரி நீ பராம்ப பயப்படுை அேனால இன்பனாரு நாதளக்கு ஓடிப்தபாைே பத்ேி


தபசுதவாம், ஆமா நீ எப்பவுதம காக்கி டவுசர்ோன் தபாடுவியா, இல்ல அன்னிக்கு
மார்க்பகட்லயும் காக்கி டவுசர்ோன் தபாட்டிருந்ே, அோன் தகட்தடன்” என்று
தபாகிைவதன நிறுத்ேி அவள் தபச்தச வளர்க்க..,

ம்ம் நம்மதள பத்ேி எல்லாத்தேயும் கவனிக்கிைா தபால “ பின்தன காய்கைி


மார்க்பகட்டில் தவதல பசய்ைவன் சஃபாரி சூட்டா தபாட்டுருப்பான்” என்று சத்யன்
நக்கலாக தகட்க..,

“ அய்தயா கருவாயனுக்கு உடதன தகாபம் வருோ, இந்ே டிரஸ்ல ோன் உன்தன


பார்த்து எனக்கு லவ் வந்துச்சு, எனக்கும் பவட்டி பந்ோ எல்லாம் பிடிக்காது, நான்
தபாட்டுருக்க எல்லாதம என் வட்டுல
ீ இருக்கிைவங்க ேிருப்த்ேிக்காக, ஆனா உன்கூட
வந்ே பிைகு நீ சாக்குதப குடுத்ோ கூட சுத்ேிக்குதவன், சரியா ” இன்னும் அவன்
சட்தட பட்டதன ேிருகிக்பகாண்தட ோன் தபசினாள்.

அவதள பார்க்க பார்க்க சத்யனுக்கு ஒருபுைம் வியப்பும் ஒருபுைம் பயமாகவும்


இருந்ேது, அவளது தவகம் அவதன நடுங்க தவத்ேது, அவளுக்கு என்ன பேில்
பசால்வது என்று புரியாமல் அவதளதய தவத்ே கண் வாங்காமல்
பார்த்துக்பகாண்டிருந்ோன்.
“ என்ன அப்புடி பார்க்குை, நான் ஓதகவா,” என்று தேவி கண்சிமிட்டி தகட்டாள்,...
சத்யனின் ேதல அவதனயும் அைியாமல் அதசந்து சம்மேம் பசான்னது, தேவி
அவன் வலதுதக விரலகதள பற்ை தலசாக நடுங்கிய விரல்கதள ஆறுேலாக ேன்
தககளுக்குள் தவத்து அடக்கிக்பகாண்டாள்.

“ என்னடா இவ இப்படிபயல்லாம் தபசுைாதளன்னு பயப்படாதே சத்யா, என்னால


உனக்கு ஒரு ஆபத்துன்னா என்னதவண்டுமானாலும் பசய்தவன் அந்ே ஆபத்து என்
வட்டு
ீ ஆளுங்களால வந்ோலும் சரி என் உயிதர பகாடுத்து உன்தன
காப்பாத்துதவன், நீ என்தன நம்புதை ோதன” என்று அவ்வளவு தநரம்
விதளயாட்டுத்ேனமாக தபசியவள், இப்தபாது கண்கலங்கி பமல்லிய குரலில்
தகட்டாள்.

அவள் தககளுக்குள் இருந்ே ேன் தகதய புரட்டி அவளின் வலதுதகதய பற்ைி ேன்
பநஞ்சில் தவத்ே சத்யன் “ நானும் ஒன்னும் தகாதை இல்தல தேவி, எனக்கு எது
நல்லது சரின்னு படுதோ அதே யாருக்கும் பயப்படாமல் பசய்தவன், இந்ே
உலகத்ேிதலதய நான் பயப்படும் ஒதர ஜீவன் என் அம்மாோன், மத்ேபடி எனக்கும்
பிடிச்சுருக்கு ” என்று ேன் வாயால் அவளுக்கு முேன்முதையாக மனதே ேிைந்து
ஆறுேல் பசான்னான்.

“அப்தபா பமாேல்ல மாமியாதரத்ோன் பார்க்கனும் தபாலருக்கு, சரி பசால்லு நான்


என்தனக்கு உன்வட்டுக்கு
ீ வரட்டும்” என்று சட்படன்று குறும்புத்ேனமாக தேவி
தகட்க..,

“அய்யய்தயா கடவுதள எல்லாம் குட்டிச்சுவராக்கிடுவ தபாலருக்கு, அம்மா ோதய


இவ்வளவு தவகம் ஆகாது பகாஞ்சம் பபாறுதம இரு எல்லாம் ஒழுங்கா
நடக்கதவண்டிய தநரத்ேில் நடக்கும் , நீ வட்டுக்கு
ீ தபா பபாைவு பார்க்கலாம்என்று "
கூைிவிட்டுவிலகியவதன..,

தகபிடித்து நிறுத்ேிய தேவி வருவங்க


ீ ோதன நாதளக்கு ", நான் இங்தகதய பவயிட்
பண்ணவா?" என்று பரிோபமாக தகட்க..,

மறுபடியும் அவளருதக வந்து சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு பநருக்கமாக நின்று ேன்


விரலால் அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி அவளுதடய கண்கதள பார்த்ேவாதை "
தைன் ோன்நிச்சயமா வருதவன் தேவி நானும் இதேபயல்லாம் விரும்பு, ஆனா இந்ே
தவகம்ோன் எதுவுதம நிதலக்காம தபாயிடுதமான்னு பயமா இருக்குஎன்ைவன் "
இன்னும் அேிகமாக பநருங்கி அவளின் மூச்சு காற்தை சுவாசித்ே வாறு..,

" நீ பராம்ப அைகா இருக்க தேவி, நான்ோன் உனக்கு பகாஞ்சம் கூட பபாருத்ேதம
இல்லாம இருக்தகன்என்ைான் ".

" யார் பசான்னது நமக்கு பபாருத்ேம் இல்தலன்னு, எப்பவுதம மார்பகட் வராே நான்
அன்னிக்கு மட்டும் ஏன் பூ வாங்க வரனும், வந்ேவ ஏன் சறுக்கி உன்தமல விைனும்,
எத்ேதனதயா வாட்டி தகாயிலுக்கு தபாயிருக்தகன் ஆனா அன்னிக்கு மட்டும் ஏன்
உங்கதள தகாயில்தல மறுபடியும் சந்ேிக்கனும், இபேல்லாம் சும்மா நடக்குமா சத்யா,
நாம பரண்டு தபரும் பபாருத்ேமானவங்கன்னு கடவுதள முடிவு பண்ணிட்டாரு
பேரியுமா? பரண்டு நாளா நான் தூங்காம எல்லாத்தேயும் நல்லா தயாசிச்சுட்தடன், நீ
எதேயுதம தயாசிக்க தவண்டாம் சரியாஎன்று அவள் குைந்தே " ேனமாக குமரிக்
குரலில் கூைியதே தகட்டு சத்யனுக்கு சிரிப்புோன் வந்ேது.

" சரி நான் எதேயுதம தயாசிக்கதல, நீதய எனக்கும் தசர்த்து தயாசிச்சு நான் என்ன
பசய்யனும்னு பசால்லுஎன்று சிரிப்புடன் சத்யன் பசால்லிவிட்டு ேனது விரதல "
அவளுதடய உேடு தநாக்கி எடுத்துச்பசன்ைவன், வண்ணான் ஒருவன் ஆற்ைில்
துதவத்து காயதவத்ே துணிகதள சுருட்டிக்பகான்தட அவர்கதள பார்பதே உணர்ந்து
பட்படன்று தகதய மடக்கிக்பகாண்டு விலகினான் .

" சரி நான் கிளம்புதைன்என்று கூைிவிட்டு வட்டுக்கு


ீ கிளம்ப ", தேவியும் அங்கிருந்து
கிளம்பினாள்.

“வார்த்தேகதள இல்லாே பமாைி எது பேரியுமா?


“அது காேலர்களின் கண்கள் தபசும் காேல் பமாைிோன்!

வட்டுக்கு
ீ வந்ே சத்யன் குளித்துவிட்டு அம்மா பகாடுத்ே சாப்பாட்தட யந்ேிரகேியில்
சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்ேவனுக்கு கலர்கலராக கனவுகள் வரவில்தல மனசுக்குள்
கலவரம்ோன் நடந்ேது.

இது சரியா ேவைா என்று எண்ணி குைம்பினான், அவனுதடய குடும்ப சூைல் எந்ே
முடிவும் எடுக்க முடியாமல் ேடுமாை தவத்ேது, அவன் குடும்ப வறுதம ஒருபுைம்
ேன்னுதடய எட்டாம் வகுப்பு படிப்பு பபரிய ேதடயாக இருந்ேது.
அவள்ோன் ஏதோ குைந்தேத்ேனமா தபசினால் நமக்கு எங்கதபாச்சு புத்ேி என்று
ேன்தனதய கடிந்து பகாண்டான், ஆனாலும் அவளுக்கு மட்டும்ோன் ஆதசயா என்ன
நானும்ோன் எனக்கும்ோன் அவதள பராம்ப பிடிச்சுருக்கு...

இரவின் பநடுதநரம் வதர சிந்ேதனயில் புரண்டவன் தூங்க ஆரம்பித்ே சில


பநாடிகளிதலதய அவன் அம்மா மார்க்பகட்க்கு தபாவேற்காக எழுப்பிவிட பாேி
தூக்கத்ேில் எழுந்ே சத்யன் மிகுந்ே தசார்வுடன் கதடக்கு கிளம்பினான்.

தசக்கிதள மிேித்ேபடி தேவிதய நிதனத்துக்பகாண்டு மதுதர பபரியாஸ்பத்ேிரிதய


ோண்டும்தபாது எேிதர வந்ே ஒரு தவன் இவன் தசக்கிளில் உராய, சத்யன்
ோறுமாைாக கீ தை விை இவன்மீ து ஏைதவண்டிய தவன் இவன் தசக்கிள் மீ து ஏைி
நிற்க்காமல் கடந்து பசன்ைது.

கீ தை கிடந்ே சத்யதன அங்கிருந்ே சிலர் தூக்கி நிறுத்ே, தசக்கிளின் மர்கார்டு


கிைித்ேோல் வலது முைங்காலில் ஆைமாக சதே கிைிக்கப்பட்டு இருந்து ரத்ேம் வைிய
பநற்ைி தககள் என உடலில் ஆங்காங்தக ரத்ேகாயங்கள் கூட்டத்ேினர் அவதன
தகத்ோங்கலாக அதைத்துச்பசன்று ராஜாஜி மருத்துவமதனயின் அவசரப்பிரிவில்
தசர்த்ேனர்.

அங்தக பவகு நிோனமாக சிகிச்தச பசய்ே நர்ஸ்கள் , சத்யனின் கால் காயத்ேிற்கு


வலிக்க வலிக்க பச்தசயாக சதேதய இழுத்துப்பிடித்து தேயல் தபாட்டனர்,
துடித்துதபாய் சிறுபிள்தள தபால் அழுே சத்யதன கிண்டல் பசய்ேனர்.

ரவுண்ட்ஸ் வந்ே டாக்டர் காயம் ஆைமாக இருப்போல் இரண்டு நாள் பபட்டில்


இருக்கதவண்டும் என்று பசால்லிவிட்டு தபாக, சத்யன் அம்மாவுக்கு எப்படி ேகவல்
பசால்வது என்று ேவித்ோன், அடி மனேில் இன்பனாரு ேவிப்பும் ஏற்பட்டது, அோவது
மாதலயில் தேவி வந்து காத்ேிருப்பாதள என்ை ேவிப்பு தநரமாக தநரமாக
அேிகரித்ேது.

அேிகாதலயில் வந்ே டாக்டரிடம் வட்டுக்கு


ீ ேகவல் பசால்லதவண்டும் பவளிதய
தபாய் வரலாமா என்று தகட்க, அேிசயமான அந்ே நல்ல டாக்டர் ேனது பமாதபலில்
தபசலாம் நம்பர் பசால்லுப்பா என்று தகட்டார்.

சத்யன் ோன் தவதல பசய்யும் கதடயின் நம்பர் பசால்ல, டாக்டர் டயல் பசய்து
அவனிடம் பகாடுத்ோர், கதட தபாதன எேிர்முதனயில் கணக்குப்பிள்தள எடுக்க,
தவதலக்கு வரும்தபாது விபத்து ஆன விவரத்தே பசான்ன சத்யன், ேனது
அம்மாவுக்கு ேகவல் பசால்லும்படி பசால்லிவிட்டு பமாதபதல டாக்டரிடம்
பகாடுத்ோன்.

அடுத்ே சில மணிதநரத்ேில் முருகனுடன் இவன் அம்மாவும் வந்ேனர், அம்மா


கண்ண ீர் விட்டு கேைவில்தல என்ைாலும் காயங்கதள கவனமுடன் பார்த்து
டாக்டரிடம் ஆதலாசதன தகட்டார், பிைகு மகதனவிட்டு நகராமல் பாதுகாப்புடன்
பார்த்துக்பகாண்டார்.

முருகன் சிைிதுதநரம் இருந்துவிட்டு கிளம்பினான், அவனிடம் தேவிக்கு ஏோவது


ேகவல் பசால்லலாம் என்று பார்த்ோல் அவன் அம்மா அங்தகதய இருக்கதவ
சத்யனால் முடியாமல் தபானது.

மாதல நாலு மணியானதும் இன்தனரம் தேவி பாலத்ேின் கீ தை வந்து


காத்ேிருப்பாதள, என்ை எண்ணம் மருந்து மாத்ேிதரகதள மீ ைி அவதன
தூங்கவிடாமல் பசய்ேது, தேவியின் தமல் உள்ள காேல் அவனுக்தக இப்தபாதுோன்
புரிந்ேது, புரிந்ே விஷயம் மனதே சந்தோஷப்படுத்ே அன்று இரவு கனவுகளுடன்
உைங்கினான்.

மறுநாள் காதல டாக்டரின் ரவுண்ட்ஸ் முடிந்ேவுடன், முருகன் வந்ோன், சத்யனிடம்


சிைிதுதநரம் தபசிக்பகாண்டு இருந்ே முருகன் .“ அம்மா நீங்க வட்டுக்கு
ீ தபாங்க நான்
இங்கதய இருந்து சாயங்காலம் சத்யதன டிச்சார்ஜ் பண்ணி கூட்டிட்டு வர்தைன், நீங்க
கிளம்புங்கம்மா” என்று சத்யனின் ோயாதர வற்புறுத்ேி வட்டுக்கு
ீ அனுப்பி தவத்ோன்.

சத்யனின் அம்மா வார்தட விட்டு பவளிதய தபான அடுத்ே நிமிடம் “ பகாஞ்சம்


இருடா சத்யா இதோ வர்தைன்” முருகன் அவசரமாக பவளிதய ஓடினான் மறுபடியும்
உள்தள வந்ேவனுடன் தேவியும் வந்ோள்.

தேவிதய பார்த்ேதும் துள்ளிகுேித்ே மனதே அடக்கியவாறு கட்டிலில் இருந்து


எழுந்து அமரவும் தேவி அவனருகில் வந்து கட்டிலில் பக்கத்ேில் அமரவும் சரியாக
இருந்ேது,

கட்டிலில் அமர்ந்ே தேவி எதுவும் தபசாமல் அவன் தககதள எடுத்து ேனது


தககளுடன் தசர்த்து இதணத்துக்பகாண்டு கண்கலங்க அவதனதய பார்த்துக்பகாண்டு
இருந்ோள் , சிைிதுதநரம் அங்தக வாய் தபச்சுக்கு தவதலயின்ைி கண்களால்
இருவரும் தபசிக்பகாள்ள,
கட்டிலின் ஓரத்ேில் அவளுதடய கல்லூரிக்கு எடுத்துச்பசல்லும் தபதய தவத்ே
முருகன் “ காதலயில மார்க்பகட்ல வந்து உன்தனய பத்ேி விசாரிச்சாங்க சத்யா,
அப்புைம் நான்ோன் பார்த்து தமட்டதர பசால்லி இங்க கூட்டிவந்தேன், அம்மா
இருந்ேோல பவளியதவ நின்னுகிட்டு இருந்ோங்க” என்று நடந்ேவற்தை விளக்கிச்
பசான்னான்.

சத்யன் எதுவும் தபசவில்தல அவதளதய பார்த்துக்பகாண்டு இருந்ோன், தேவி


கலங்கிய கண்களுடன் அவன் பநற்ைி காயத்தே வருடினாள், முைங்கால் கட்தட
போட்டுப்பார்த்ோள்.

பிைகு கண்ண ீருடன் “ பார்த்து கவனமா வரக்கூடாோ, தநத்தே நடந்ேிருக்கு இந்ே


அண்தண கிட்டயாவது காதலஜுக்கு பசால்லியனுப்பியிருக்கலாதம, உனக்கு
என்னாச்சுன்னு தநத்து பயந்துதபாய் அழுதுகிட்தடோன் வட்டுக்கு
ீ தபாதனன்
பேரியுமா?” என்று தநற்தைய நிதனவில் இன்று கண்ண ீர்விட்டாள்.

அவள் தகதய ஆறுேலாக வருடியவாறு “ எங்கருந்து பார்த்து வர்ைது, தநட் பூராவும்


தூங்கதல, தூக்கக்கலக்கத்துலதய தசக்கிள் பமேிச்தசன், தகாரிப்பாதளயம்
ேிருப்பத்துல தவன் வந்ேதே கவனிக்கதல, நல்லதவதளயா அந்ே தவன்காரன்
கவனமா இருந்ேோல நான் ேப்பிச்தசன், இல்தலன்னா தசக்கிளுக்கு பேிலா நான்
நசுங்கியிருப்தபன்” என்ை சத்யன் அவள் விரல்களின் பமன்தமதய ரசித்துக்பகாண்தட
கூை..,

“ ஏன் தநட்டு தூங்கதல, தூங்காமல் என்னப் பண்ண” தேவி அேட்டிக் தகட்க..,

அவள் விரல்கதள ேனது கன்னத்ேில் தவத்ே சத்யன் அவள் கண்கதளப் பார்த்து


பிைகு அவளின் பருத்ே ஈர உேடுகதள பார்த்து எச்சில் விழுங்கிக்பகாண்தட “
உன்தனதய பநதனச்சுக்கிட்டு இருந்தேன் அோன் தூக்கம் வரதல” என்ைவன் “ நீ
நல்லா தூங்குனயா” என்று ரகசியமாக தகட்டான்.

அவன் குரலும் பார்தவயும் முற்ைிலும் வித்ேியாசமாக இருக்க, புேிோய் வந்ே


பவட்கத்துடன் அவனிடமிருந்து ேன் விரல்கதள விடுவித்துக்பகாண்டு தலசாக
ேதலகுனிந்து “ம்ஹூம் பரண்டு நாளா தூங்கதவயில்தல” என்ைாள்.

அேற்குள் பக்கத்து பபட்டில் இருந்ேவரின் மதனவி சந்தேகப் பார்தவயுடன் “ யாரு


ேம்பி இந்ேப்புள்ள” என்று அருகில் வந்து தேவிதய உற்றுப்பார்த்து தகட்க..,
சத்யனும் தேவியும் அந்ே பபண்ணுக்கு என்ன பேில் பசால்வது என்று புரியாமல்
விைிக்க, முருகன் சட்படன்று சுோரித்து “ இந்ே புள்ள இவதனாட மாமா மக அக்கா,
இப்பத்ோன் விஷயம் பேரிஞ்சு கதடக்கு வந்துச்சு நான் கூட்டிட்டு வந்தேன், அவங்க
வட்டுல
ீ எல்லாரும் ஊருக்கு தபாயிருக்காங்கலாம்,” என்று சிறு விளக்கமாக பசான்ன
முருகன்.

“ சரிடா நீங்க பரண்டு தபரும் தபசிகிட்டு இருங்க நான் தபாய் பகாஞ்சம் பவளிய
சுத்ேிட்டு அப்புடிதய உனக்கு மத்ேியான சாப்பாடு வாங்கிட்டு வர்தைன்” என்று
கிளம்பினான்.

மறுபடியும் தேவியின் தகதயப் பற்ைி ேன் மார்பில் தவத்துக்பகாண்ட சத்யன் “


ஆமா நீ என்தனாட மாமா மகளா” என்று குறும்பு குரலில் தகட்க..,

சட்தடயின் மதைவில் அவன் மார்பில் இருந்ே சிறு தராமங்கதள வருடியவாறு “ நீ


எப்புடி தவனா வச்சுக்தகா, எனக்கு நீ அத்தே மகன்ோன், அேிலும் ஆதச அத்தே
மகன்” என்ைவள் “ ஆமா நீ சின்னப்தபயன் ோதன அதுக்குள்ள பநஞ்சுல இவ்வளவு
முடியிருக்கு, ோடி மீ தசபயல்லாம் கூட அேிகமா இருக்கு, உனக்கு இருபது
வயசுோதன ஆகுது” என்று தகனத்ேனமாக தகள்விதகட்டவதள பார்த்து சிரித்ே
சத்யன்.

“ஆமா மயிதர உரம் தபாட்டு வளர்க்குதைன், ஏய் இப்தபா இது பராம்ப முக்கியம்,
ஆமா நீ காதலஜுக்கு தபாகதலயா, உன்வட்டுக்கு
ீ பேரிஞ்சா என்னாகுைது”..,

“பேரிஞ்சா பேரியட்டும் அதேபத்ேி எனக்கு கவதலயில்தல, காதலஜுக்கு


தபானாலும் உன்தனதய பநதனச்சுகிட்டு எதுவுதம படிக்கப்தபாைேில்ல, அப்புைமா
எதுக்கு தபாகனும், காதலயில காதலஜ் தபாதைன்னு பசால்லிட்டு தநரா பசன்ட்ரல்
மார்க்பகட் தபாதனன், உன் தபதர பசால்லி விசாரிச்தசன், உடதன முருகன் அண்தண
வந்துச்சு, விவரத்தே பசால்லி இங்க கூட்டி வந்துச்சு, பஸ்ல வரும்தபாது
அழுதுகிட்தட வந்தேன் பேரியுமா” என்று தேவி பசான்னதும்..,

“ ஏன் தேவி உனக்கு பயமாதவ இல்தலயா, எல்லாத்தேயும் இவ்வளவு துணிச்சலா


பண்ை” என்று சத்யன் அவள் கண்கதள உற்றுப் பார்த்து தகட்டான்.

“ஏன் பயப்படனும், நான் என்ன ேப்பா பண்தைன், காேல் பண்ைது ேப்பான விஷயமா,
என் மனசு என்ன பசால்லதோ அதே பசய்தவன், யாருக்கும் எதுக்கும் பயப்பட
மாட்தடன், இன்பனான்னும் பசால்தைன் தகட்டுக்க, யாருக்காகவும் எதுக்காகவும்
உன்தன விட்டுக்குடுக்க மாட்தடன், ஏோவது ஏடாகூடமா பண்ணி என்தனய
ேட்டிக்கைிக்க பார்த்ே,, உன்தனயும் தபாட்டுத்ேள்ளிட்டு நானும் பசத்துப்தபாய்டுதவன்,
என் குடும்பம் மட்டுமில்ல நானும் தமாசமான பபாண்ணு ோன் , எவ்வளவு சீ க்கிரம்
முடியுதமா அவ்வளவு சீ க்கிரமா என்தன கல்யாணம் பண்ணிக்கிை வைியப்பாரு,
புரியுோ” என்று அதுவதர குதைவாக காேல் தபசியவள் சட்படன்று போனி மாைி
உறுேியான குரலில் சத்யதன எச்சரிக்தக பசய்ோள்.

சத்யன் எதுவும் பேில் பசால்லவில்தல, இந்ே சின்ன வயசுல இவ்வளவு


தவராக்கியமா தபசுைாதள என்று ஆச்சர்யபட்டு, ேன் அளவுகடந்ே காேல்
தவத்ேிருக்கும் இதுதபான்ைபோரு காேலி எத்ேதனப் தபருக்கு கிதடப்பாள் என்று
நிதனத்ோன்.

அவன் ஏோவது தபசுவான் என்று அவன் முகத்தேதய பார்த்துக்பகாண்டு இருந்ோள்


தேவி.

" சரி தேவி இவ்வளவு சின்ன வயசுலயா கல்யாணம் பண்ணிக்கிைது, இன்னும்


நாலஞ்சு வருஷம் தபாகட்டும் அப்புைமா பண்ணிக்குதவாம், அதுவதரக்கும் நீ நல்லா
படி , நானும் என் வட்டு
ீ பிரச்சதன எல்லாத்தேயும் முடிச்சுகிட்டு பகாஞ்சம் பணம்
தசர்த்துக்கிதைன், சரியா” என்று குைந்தேகளுக்கு பசால்வதுதபால் சத்யன் எடுத்து
பசான்னான்.

சட்படன்று முகம் இறுக “ என்ன விதளயாடுைியா, நாலு வருஷமா, இன்னும் நாலு


மாசம் கூட என்னால பவயிட் பண்ணமுடியாது, இப்ப என்ன உங்கப்பன் பபாட்ட
புள்தளகதளயா பபத்து உன் ேதலயில கட்டிட்டு தபாயிருக்காரு, இருக்குைது ஒரு
ேம்பி அவனும் காதலஜ்க்கு தபாைான் படிச்சுட்டு ஏோவது தவதலக்கு தபாகட்டும்,
அப்புைம் அத்தே மட்டும் ோதன, அத்தேகாரிய நான் பார்த்துக்கிதைன், இப்தபா நான்
படிச்சு என்னத்ே பண்ணப்தபாதைன், உன்கூட குடும்பம் நடத்ேி புள்ள பபத்துக்க இந்ே
படிப்பு தபாதும், இன்பனாரு முதை படின்னு பசால்லாே எரிச்சலா வருது, ஒரு
கருமமும் மண்தடயில ஏை மாட்தடங்குது, நாதன பரண்டு வருஷத்துக்கு
முன்னாடிதய உன்தனய பார்த்ேிருந்ோ, காதலஜாவது மண்ணாங்கட்டியாவதுன்னு
உன்தனய கல்யாணம் பண்ணி வருஷத்துக்கு ஒன்னுன்னு பரண்டு புள்ள பபத்துட்டு,
இன்தனரம் குடும்பக்கட்டுபாடு பண்ணியிருப்தபன்என்று எரிச்சலாக தபசியவள் ேன் "
ேிருப்பிப் பார்த்து மணிக்கட்தட..,
"ச்தச இந்ே முருகண்ணன் எங்க தபாச்சு பராம்ப தநரமாகுது உனக்கு சாப்பாடு
குடுக்கனுதமஎன்று தகாபக் குரலில் கூைிவிட்டு ", வார்டின் வாசதல பார்த்ோள்.

முருகன் வருவான் என்று பார்த்ேவள் அவன் வராேதே உணர்ந்து தமலும்


எரிச்சலாக முகத்தே தவத்துக்பகாண்டாள்.

சத்யனுக்கு அவள் தபச்சு பராம்ப குைப்பமாக இருந்ேது, இது சரியா ேவைா என்று
தயாசிப்பேற்கு கூட அவகாசம் ேரவில்தல அவள், எது எப்படியிருந்ோலும் இனிதமல்
ேன்னுதடய வருங்காலம் இவளுடன் ோன் என்று மட்டும் புரிந்ேது, தேவியின்
எேிர்பார்ப்பில்லாே முரட்டுத்ேனமான அன்பு அவனுக்கு பராம்ப பிடித்ேது, அவளால்
ோன் காேலிக்கப்படுகிதைாம் என்ை நிதனப்தப சுகமாக இருந்ேது.

தநரம் ஆகஆக வரும் வைிதய பார்த்ேவள் , ஏதோ நிதனத்துக்பகாண்டு ேனது


பநற்ைியில் ேட்டியவாறு ச்தச சாப்பாடு என்கிட்டதய இருக்கு மைந்து தபாய்ட்தடன் "
தபக்தக எடுத்து அேிலிருந்து ஒரு சாப்பாட்டு என்ைவள் குனிந்து ேனது " பாரு
கப்தபயும் ேண்ண ீர் பாட்டிதலயும் எடுத்ோள்.

அதே கட்டிலில் தவத்துவிட்டு தபாய் தககழுவிவிட்டு வந்ேவள் , கட்டிலில்


அவதன பார்த்ேவாறு அமர்ந்து கப்தப ேிைந்து முகர்ந்து பார்த்ோள் ம்ம் வாசதன "
தூக்குது, எங்காத்ோ ேக்காளி சாேமும் முட்தடயும் குடுத்துருக்கு," என்ைவள் அேில்
ஒரு கவளம் அள்ளி அவன் வாயருதக எடுத்துச் பசன்று என்று "ம் வாய ேிை "
அேட்ட ..,

அவசரமாக ேதலயாட்டி மறுத்ோன் சத்யன் நீ சாப்பிடு எனக்கு முருகன் வாங்கிட்டு "


வருவான், அதே நான் சாப்பிட்டுக்கிதைன்என்று மறுத்ேவதன பார்த்து தேவி "
முதைக்க, சத்யனின் வாய் ஆட்தடாதமட்டிக்காக ேிைந்து அவள் ேந்ே உணதவ
வாங்கிக்பகாண்டது,

தக நல்லாத்ோதன இருக்கு அப்புைம் ஏன் ஊட்டிவிடுைா என்று மனம் அவனிடம்


தகட்டாலும், அதே அவன் தேவியிடம் தகட்கவில்தல, அப்புைமா அதுக்கும் நீளமா
ஏோவது தபசுவா, ஏற்கனதவ அந்ே வார்தட அவர்கதள தவடிக்தக பார்த்ேது..,

தவகதவகமாக முட்தடதய போட்டு அவனுக்கு சாப்பாட்தட ஊட்டியவள் "


எங்காத்ோ பாரு இன்னிக்குன்னு பகாஞ்சூண்டு குடுத்ேிருுக்குஎன்று அவள் "
பசால்லவும் முருகன் சாப்பாட்டு கவருடன் வரவும் சரியாக இருந்ேது.
அவதன பார்த்ேதும் ஏன்ண்தண இவ்வளவு தலட்டு ", சரி அந்ே சாப்பாட்தட பிரிச்சு
இந்ே கப்புலதய தபாடுங்க இன்னும் பகாஞ்சம் சாப்பிடட்டும்என்று உத்ேரவிட ",
முருகன் ஆச்சிரியமாக சத்யதன பார்க்க,

அவன் பரிோபமாக தேவி பகாடுத்ே உணவுக்காக வாதயத் ேிைந்துபகாண்டு


இருந்ோன், முருகனுக்கு வந்ே சிரிப்தப அடக்கிக்பகாண்டு, பபாட்டலத்தே பிரித்து
தேவியின் கப்பில் தபாட்டு சாம்பாதர ஊற்ைினான்.

சிந்ோமல் சிேராமல் சத்யனுக்கு ஊட்டிய தேவி அதே கப்பில் தபாட்டு ோனும்


சாப்பிட்டாள், மிச்சமிருந்ே சாப்பாட்தட முருகன் சாப்பிட்டுவிட்டு, பிைகு வருவோக
கூைிவிட்டு பவளிதய தபாய்விட்டான்.

சத்யனுக்கு மாத்ேிதர பகாடுத்து விட்டு சரி தூங்கு நான் கீ தை உட்கார்ந்துகிதைன் "


என்ைவள் ேதரயில் அமர்ந்து கட்டிலில் இரண்டு தகதயயும் மடித்து "
தவத்துகுபகாண்டு அேில் ேன் முகத்தே பேித்து அவன் முகத்தேதய பார்க்க..,

" நீ கிளம்பு தேவி நான் டாக்டர் வந்ேதும் தகட்டுகிட்டு முருகன் கூட வட்டுக்கு

தபாதைன்என்று சத்யன் பசால்ல "..,

“நீ தூங்கு டாக்டர் வந்ேதும் தகட்டு நானும் உன்தன வட்டுல


ீ விட்டுட்டு அப்புைமா
தபாதைன், பயப்படாே உன் வட்டுக்கு
ீ முன்னாடிதய நான் இைங்கிருதவன் என்று "
தேவி உறுேியாக கூை..,

"அய்தயா தேவி தவண்டாம்மா,உங்க வட்டுக்கு


ீ பேரிஞ்சு ஏோவது சிக்கல் ஆயிட
தபாவுதுஎன சத்யன் கலவரமாக பசான்னான் ".

"அபேல்லாம் நான் பார்த்துக்கிதைன் நீ கவதலபடாம தூங்கு என்று அேட்டல் தபா "ட


, அேன்பிைகு சத்யன் எதுவும் தபசவில்தல , அவள் பக்கமாக ேிரும்பி படுத்ேவன்
அவளின் அைதக ரசித்ேபடி விைித்ேிருக்க..,

அவனின் தநர்ப்பார்தவதய ேவிர்த்ே தேவி என்று "என்ன தூக்கம் வரதலயா "


ரகசியமாக தகட்க..,

ம்ஹூம் என்று ேதலயதசத்ேவன், அவதளதய குறுகுறுபவன பார்த்து ேன் உேட்தட


நாவால் ேடவி உேடு குவித்து முேன்முேலாக ஒரு முத்ேம் தகட்க,... தேவியின்
முகம் பட்படன்று பவட்கத்ேில் சிவந்து தபானது.
" காேல் என்ை பூ விழுந்ோல்...........
" கல்கூட கதரந்துதபாகும்.........
" காேலுக்காக கண்ண ீர் சிந்தும்.....
" காேலிக்காக ேன்தனத்ோதன.....
" சிற்பமாக பசதுக்கிக்பகாள்ளும்!

அன்று மாதல நான்குமணி வதர சத்யன் தூங்கவும் இல்தல தேவியின் மீ ோன


பார்தவதயயும் விலக்கிக்பகாள்ளவும் இல்தல, தேவியும் கட்டிலில் சாய்ந்ேவாறு
அவதனதய பார்த்துக்பகாண்டிருக்க,

அப்தபாது அங்தக வந்ே நர்ஸ் “ ஏம்பா டாக்டர் ோன் உன்தன இன்னிக்கு வட்டுக்கு

தபாகச்பசால்லிட்டாதர, நீ கிளம்பு , இன்னும் ஐஞ்சுநாள் கைிச்சு வந்து தேயதல
பிரிச்சுக்க” என்று பசால்லவும் சத்யன் சரிங்க என்று நர்ஸ்க்கு பேில் பசால்லி
அனுப்பிவிட்டு..,

“ தேவி பவளிய முருகன் இருப்பான் அவனுக்கு பேரிஞ்ச ஒரு ஆட்தடா டிதரவர்


இங்தக இருக்கார் அவதராட ஆட்தடாதவ கூட்டிக்கிட்டு வரச்பசால்லு வட்டுக்கு

கிளம்பலாம்” என்று பசால்ல, தேவி உடதன எழுந்து பவளிதய தபானாள்.

அங்தக சுற்ைிக்பகாண்டு இருந்ே முருகனிடம் விஷயத்தே பசால்லி ஆட்தடா


எடுத்துவரச் பசால்லிவிட்டு மறுபடியும் மருத்துவமதன உள்தள, அேற்க்குள் சத்யன்
ேனது பபட்சீ ட் சாப்பாட்டு பாத்ேிரங்கள் எல்லாவற்தையும் எடுத்து தவத்துக்பகாண்டு
இருக்க...........

தவகமாக அவதன பநருங்கிய தேவி “ நான் வர்ைதுக்குள்ள அப்படிபயன்ன அவசரம்”


என்ைவாறு அவன் தகயிலிருந்ே பபட்சீ ட்தட பிடுங்கி மடித்து தபயில் தவத்ேவள்,
ஒருதகயில் தபதய எடுத்துக்பகாண்டு மறுதகதய அவதன தநாக்கி நீட்டினாள்.

“ நான் பமதுவா வர்தைன் நீ முன்னால தபா தேவி” என்று சத்யன் முைங்காதல


தலசாக மடித்து பநாண்டியபடி நடக்க, அவதன முதைத்து வாறு இன்னும் தகதய
நீட்டியபடி தேவி அங்தகதய நகராமல் நிற்க்க..,

அவதள சில விநாடிகள் பார்த்ே சத்யன், அவள் தகதய பிடித்து ேன்னருதக இழுத்து
அவள் தோளில் தகப்தபாட்டுக் பகாண்டு நடக்க, அந்ே மருத்துவமதனதய அவர்கதள
தவடிக்தக பார்த்ேது, இப்தபாது தேவிக்குத்ோன் சங்கடமாக இருந்ேது.

“ சும்மா சும்மா பயப்படுவ இப்ப மட்டும் யாராவது பார்த்துட்டு எங்க வட்டுல



பசால்லமாட்டாங்களா” என்று தேவி அவனிடம் ரகசியமாக தகட்க..,

“ தபாய் பசால்லட்டும், அப்படியாவது சீ க்கிரமா என்தன கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு


எங்கவட்டுக்கு
ீ வந்து தசருவ ோதன” என்று சத்யன் சத்ேமாக பசால்ல..,

“ ஸ்என்ன கருவாயா சவுண்டு பலமா இருக்கு ...., உன் மச்சானுங்க எல்லாம் இன்னும்
பகாதல மட்டும் ோன் பண்ணதல, மத்ே எல்லாம் பண்ணிட்டானுங்க,
ஒவ்பவாருத்ேன் தமலயும் நாலஞ்சு தகஸ் இருக்கு, அவங்கள ஜாமீ ன்ல எடுக்கத்ோன்
என்தன வக்கீ லுக்கு படிக்க தவக்க ட்தரப் பண்ைானுங்க, ஜாக்கிரதே ஆமா
பசால்லிட்தடன்” என்று பபாய்யாய் மிரட்டியபடி அவன் தகதயப்பிடித்துக் பகாண்டு
பவளிதய வந்ோள் தேவி..,

“என்தன காப்பாத்ே ோன் நீ இருக்கிதய அப்புைம் எனக்கு என்ன கவதல” என்ைவன்


துணிச்சலாக அவள் தோளில் இருந்ே தகதய அவள் இடுப்புக்கு இைக்கி
பற்ைிக்பகாள்ள,

“ அோதன பார்த்தேன், எடுங்க தகதய, யாராவது ேப்பா பநதனக்க தபாைாங்க ” என்ை


தேவி அவன் தகதய ேட்டிவிட,...

“ அபேல்லாம் ேப்பா பநதனக்க மாட்டாங்க, என் கால் இப்படி இருக்குைோல நீ ோங்கி


பிடிச்சு கூட்டிகிட்டு தபாைோோன் பநதனப்பாங்க பயப்படாே தேவி” என்ை பசான்ன
சத்யன் அேிகமாக காதல பநாண்டியபடி வர..,

அவன் முகத்தே நிமிர்ந்து பார்த்ே தேவி நக்கலாக சிரித்து “ பயமா? என்க்கா? நீ


பயப்படாம இருந்ோ சரி” என்ைவள் அவதன இன்னும் பநருங்கி நடந்ோள்.

இவர்கள் பவளிதய வந்ேதபாது , முருகன் ஆட்தடாதவாடு வந்து இவர்களின் அருகில்


வந்ோன், இருவரின் பநருக்கத்தே பார்த்து முருகன் சிரிக்க, .. அவதனப் பார்த்து தேவி
“ என்னங்கண்தண சிரிக்கிைீங்க” என்று தநரடியாக தகட்க ..,

“ இல்ல இந்ே நாலு தேயலுக்கு தபயன் என்னதமா காதல உதடஞ்சு கட்டு தபாட்டு
இருக்கிை மாேிரி சீ ன் தபாடுைான்” என்று கிண்டல் பசய்ேபடி அவள் தகயில் இருந்ே
தபதய வாங்கி ஆட்தடாவில் தவத்துவிட்டு “ ம் ஏைி உட்காரு சத்யா” என்ைவன்
தேவியிடம் ேிரும்பி “ என்னம்மா நீ இப்படிதய பஸ்ல கிளம்புைியா” என்று தகட்க..,

“ இல்லண்தண நானும் வர்தைன், இவரு வட்டுக்கு


ீ முன்னாடிதய இைங்கிக்கிதைன்,
இவதர இைக்கிவிட்டு வரும்தபாது மறுபடியும் ஆட்தடாவிதலதய என்தனய இங்க
பகாண்டு வந்துவிட்டுருங்க நான் பஸ் புடிச்சு தபாய்க்கிதைன்” என்ைவள் ஆட்தடாவில்
ஏைி சத்யன் பக்கத்ேில் அமர்ந்துபகாண்டாள்.

முருகன் குைப்பத்துடன் சத்யதன பார்க்க, சத்யன் “இந்ே புள்ள பசான்ன மாேிரிதய


இைக்கி விட்டுரு, ஒன்னும் பிரச்சதன இல்தல கிளம்பு முருகா” என்ைான்,

உடதன ஆட்தடா கிளம்ப, முருகன் டிதரவருடன் முன்னால் அமர்ந்துபகாண்டான்.

பகாஞ்சதூரம் தபானதும் சத்யன் தேவியின் தகதய எடுத்து ேனது பநஞ்சில்


தவத்துக்பகாண்டு அவள் தோள்மீ து சாய்ந்துபகாள்ள, தேவி கண்களில் காேல்
நிதைத்து அவன் ேதலதய தகாேிவிட்டாள் ,

ேன் பநஞ்சில் இருந்ே அவள் தகதய எடுத்து ேன் உேட்டில் தவத்து சத்யன்
சத்ேமில்லாமல் முத்ேமிட, தேவி முன்னால் இருப்பவர்கதள கண்ஜாதட பசய்து ேன்
தகதய உருவிக்பகாள்ள முயன்ைாள்.

சத்யன் விடாமல் உடும்புப் பிடிபிடித்து, மறுபடியும் ேன் பநஞ்சில்


பேித்துக்பகாண்டான், அவன் பார்தவ அவதள விழுங்கிக்பகாண்டு இருக்க, அவன்
விரல்கதளா அவளின் இடுப்தப வதளத்துப் பிடித்துக்பகாண்டிருந்ேது
தேவியின் பவட்கமும் கூச்சமும் அவனுக்கு புதுசாக இருக்க, ேன் பார்தவயால்
அவதள தமலும் சிவக்க தவத்ோன், ஜாதடயில் அவள் மடியில் படுத்துக்பகாள்ளவா
என்று தகட்க..,

அவள் உேட்தட கடித்து கண்கதள உருட்டி அவதன மிரட்டினாள், சத்யன் குறும்பாக


சிரித்து, பயமில்தல என்பதுதபால் உேட்தடப் பிதுக்கி காட்டினான்.

பகாஞ்சதநரத்ேில் சத்யன் வடு


ீ இருக்கும் பேரு வந்துவிட, ஆட்தடாதவ நிறுத்ேிய
முருகன் இைங்கி பகாண்டு, தேவிதயப் பார்க்க, அவதளா கலங்கிய கண்களுடன்
சத்யதன பார்த்ோள்.

அவள் கன்னத்ேில் வைிந்ே கண்ணதர


ீ ேனது விரலால் சுண்டிய சத்யன் “ ஏய்
இபேன்ன அழுதுகிட்டு இருக்க, நான் சீ க்கிரமா வந்துருதவன், நீ அைாம தபா தேவி”
என்று கண்களில் காேலும் குரலில் ஆறுேலுமாக சத்யன் பசால்ல..,

“ மறுபடியும் உங்கதள பார்க்க நாளாகுமா, அதுவதரக்கும் என்னால முடியாது” என்று


தேவி கலங்கிய குரலில் பசால்லும்தபாதே..,

“ அட இதுக்கு ஏன் ேங்கச்சி அழுவுை, எத்ேதன மணிக்கு கூட்டியாரனும்னு பசால்லு


நான் ஆட்தடாவுல கூட்டிகிட்டு வந்துர்தைன்” என்று ஆட்தடா டிதரவர் பசால்ல..,

“ அய்யய்தயா அபேல்லாம் தவண்டாம்ண்தண, பநேமும் ஆட்தடா வட்டுக்கு


ீ வந்ோ
எங்கம்மாவுக்கு சந்தேகம் வந்துரும்” என்று சத்யன் பயந்ே குரலில் பசான்னான்.

“ நான் ஏன்பா உன்வட்டுக்கு


ீ வரப்தபாதைன், கபரக்ட் தடமுக்கு நீ பமதுவா நடந்து
இந்ே இடத்துக்கு வந்துரு நான் வந்து கூட்டிட்டு தபாதைன், நானும் காேல் கல்யாணம்
பண்ணவன் ோன் ேம்பி, உங்க பரண்டு தபர் மனசும் புரியுது, ஏதோ என்னால முடிஞ்ச
உேவி, உன்னால முடிஞ்ச காதச குடு தபாதும்” என்று டிதரவர் பிரச்சதனக்கு ேீர்வு
பசான்னார்.

சத்யன் சம்மேமாக ேதலயதசக்க,.. தேவி அதர மனோக ஆட்தடாவில் இருந்து


இைங்கினாள், சத்யன் அவளின் தகதய எடுத்து ேன் கன்னத்ேில் தவத்து
அழுத்ேிவிட்டு தகதயவிட, ஆட்தடா சத்யன் வட்டுக்கு
ீ கிளம்பியது.

அேன்பிைகு ேினமும் மாதல மூன்ைதர மணிக்கு சத்யன் ஏோவது சாக்கு


பசால்லிவிட்டு வட்டிலிருந்து
ீ பவளிதய வர, அந்ேதநரத்ேில் சத்யன் அம்மாவும்
வட்டில்
ீ இருக்கமுடியாமல் தபானது, வருமானம் குதைந்து தபானோல் அருகிலிருந்ே
அச்சாபிஸ்ல் தநாட்டு தேக்கும் தவதலக்கு தபாக ஆரம்பித்ேோல் மாதல
ஆறுமணிக்கு ோன் வட்டுக்கு
ீ வந்ோர் சத்யனின் அம்மா.

சிலநாட்கள் ஆட்தடா டிதரவர் பாண்டியன் வந்து அதைத்து தபாவார், அவர் வராே


நாட்களில் முருகன் வந்து தசக்கிளில் சத்யதன உட்கார தவத்து கீ ழ்பாலம் அருதக
பகாண்டு தபாய்விடுவான்.

அேன்பிைகு தேவியும் சத்யனும் தபசுவார்கள் தபசுவார்கள், தபசிக்பகாண்தட


இருப்பார்கள், ஆனால் என்ன தபசிதனாம் என்று இருவருக்குதம பேரியாது, மதைவும்
ேனிதமயும் கிதடத்ோல் போட்டுக்பகாள்ளவும் முத்ேமிடவும் இருவரும்
கற்றுக்பகாண்டார்கள், ஆனால் எல்லாம் அவசரமாகதவ நடந்ேது.
இப்தபாபேல்லாம் சத்யனுக்கு பராம்ப தேரியம் வந்துவிட்டது, ேனது தேரியத்தே
தபச்சிலும் பசயலிலும் காட்டினான், அவனது துணிச்சல் தேவிக்கு பயத்தே
பகாடுத்ோலும், அவனுக்கு மறுப்தபதும் பசால்லமாட்டாள்.

சத்யனுக்கு தேவி ஒரு தேவதே, அவனுதடய அம்மாவுக்கு பிைகு அவனுக்கு தேவி


மட்டும்ோன் உலகம் என்ைானது, கால் சரியாகி சத்யன் தவதலக்கு தபாக
ஆரம்பித்ோன், அவன் அம்மா ேனது தசமிப்பில் புது தசக்கிள் வாங்கி பகாடுக்க,
சரியாக மூன்ைதர மணிக்கு வந்து கல்லூரியின் வாசலில் தேவிக்காக
காத்துகிடந்ோன்.

அவதன பார்த்ேதும் மலரும் தேவியின் முகம் அவளுதடய காேலின் அளதவ


பசால்லும், சத்யன் மீ து ேனது உயிதரதய தவத்ேிருந்ோள், அவனுக்கு சிறு ேதலவலி
என்ைாலும் ஒரு ோயாய் ேவித்து கண்ண ீர் விட்டாள், அவன் காேல் தபச்சு தபசினால்
ஒரு காேலியாக அவதன சீ ண்டி விதளயாடுவாள், அவன் அவர்களின் பிற்காலத்தே
பற்ைி தபசினால் ஒரு தோைியாக இருந்து முன்தனற்ைத்ேிற்க்கான வைிமுதைகதள
எடுத்து பசால்வாள்.

இந்ே சின்ன வயேில் அவளுக்கு இருக்கும் பபாதுஅைிவும், ேிைதமயும், சமதயாசிே


புத்ேியும், பிரச்சதனகளுக்கு ேீர்வு பசால்லும் விேமும், சத்யதன வியக்க தவக்கும்,
இவளுடன் உண்டான ேன்னுதடய எேிர்காலம் எப்படியிருக்கும் என்று கனவுகள் கான
ஆரம்பித்ோன்.

கல்லூரிக்கு நிதைய மட்டம் அடித்துவிட்டு, தகாயில்கள், சினிமா ேிதயட்டர், ராஜாஜி


பார்க், காந்ேி மினசியம், என்று சுற்ைினார்கள், அவர்களின் நல்லதநரதமா, இல்தல
பகட்டதநரதமா பேரிந்ேவர்கள் கண்ணில் அதுவதர மாட்டவில்தல,

தேவியின் தயாசதனப்படி காய்கைி கதடயில் இருந்து தவதலதய விட்டு நின்ைான்,


ஒரு மிகப்பபரிய தகரளா காயர்தபார்ட் எனும் கார்பபட் கதடயில் தவதலக்கு
தசர்ந்ோன், அந்ே தவதலயின் நுனுக்கங்கதள சீ க்கிரமாக கற்றுக்பகாண்டான்,
வருமானம் அேிகரித்ேது ேனது அம்மாதவ தவதலக்கு அனுப்பாமல் நிறுத்ேினான்.

தேங்காய் நார் கார்பபட்டின் ஓரம் பவல்பவட் துணியால் பார்டர் தேக்கும்


தவதலதய சீ க்கிரதம கற்றுக்பகாண்டு, பபரிய பபரிய நிறுவனங்களுக்கு பமாத்ேமாக
தபசி ேதரவிரிப்பு தபாட்டு அேன் அளவுக்கு ஏற்ைபடி பார்டர் தேத்துக் பகாடுத்ோன்,

முேலில் ேனியாக பசய்ே தவதலதய, பிைகு நாலுதபர் சம்பளத்துக்கு தவத்து


பசய்ோன், நல்ல வருமானம் வந்ேது, ேம்பிக்கும் அதே கதடயில் தவதலக்கு ஏற்பாடு
பசய்ோன், இருந்ே வட்தட
ீ காலி பசய்துவிட்டு சற்று பபரிய வட்டுக்கு

குடிபபயர்ந்ோன், பதைய விதலக்கு ஒரு யமாஹா தபக் வாங்கினான்.

சத்யன் இந்ே நாலு மாேத்ேில் வாழ்க்தகயிலும் காேலிலும் பராம்ப


முன்தனைியிருந்ோன் இதவ அத்ேதனயும் தேவியால் கிதடத்ே வாழ்வு என்று
உள்ளம் பூரித்ோன், தேவிோன் எல்லாமும் என்று ஆகிப்தபானான்.

தேவியின் படிப்பு முடிய இன்னும் சில மாேங்கதள எனும் நிதலயில், ஒருநாள் தேவி
சத்யனிடம் நாம சீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம் ", ஏன்னா என் படிப்பு
முடிஞ்சதும், என்தன தசலம் லா காதலஜ்ல தசர்க்கப்தபாைோ என் வட்டுல

தபசுைாங்க சத்யா, என்னால உன்தன விட்டுட்டு தபாகமுடியாதுஎன்று கண்ண ீருடன் "
பசால்ல..,

அவளுதடய கண்ணர்ீ சத்யதன கலங்க பசய்ோலும், குரலில் தேரியத்தே


வரவதைத்துக் பகாண்டு ஏய் தேவி இதுக்கு தபாய் அழுவுை ", இன்னும் பகாஞ்சம்
பணம் தசர்த்துகிட்டு, பிைகு கல்யாணம்ோன், அதுக்குள்ள உன் படிப்பும் முடிஞ்சுரும்,
எல்லாம் நான் பார்த்துக்கிதைன் தேரியமா இரு தேவிஎன்று சத்யன் ஆறுேல் "
பசான்னான்.

இது நடந்து நான்கு நாட்கள் கைித்து சத்யனின் அம்மா ேிருச்சூரில் இருக்கும் ேனது
சதகாேரி வட்டுக்கு
ீ கிளம்ப, அம்மாதவ ேனியாக அனுப்ப மனமில்லாே சத்யன், ேனது
ேம்பிதயயும் கூட அனுப்பி தவத்ோன்.

அன்று மாதல தேவியிடம் ேனது அம்மா ஊருக்கு தபாயிருக்கும் விஷயத்தே


பசால்லிவிட்டு நாலு நாதளக்கு தஹாட்டலில் ோன் சாப்பாடு என்று சலிப்புடன்
பசான்னான்.

அவதனதய சிைிதுதநரம் பார்த்ே தேவி நாதளக்கு எனக்கு காதலஜ்ல "


முக்கியமானது எதுவும் இல்தல, நான் தவனா உங்க வட்டுக்கு
ீ வந்து சதமயல்
பசய்து வச்சுட்டு வர்தைன், என்தன நாதளக்கு காதலயில கூட்டிட்டு தபாையா?"
என்று தகட்க..,

சிலநிமிடங்கள் தயாசித்ே சத்யன் சரி காதலயில பரடியா இரு நான் எட்டதரக்கு "
எல்லுாம் வந்து கூட்டிட்டு தபாதைன் என்ைான் ".
"அதுசரி யாராவது என்தன பார்த்துட்டு உங்கம்மா கிட்ட தபாட்டுக் குடுத்துட்டா,
என்ன பண்ைதுஎன்று தேவி குைப்பமாக தகட்க "..,

"அட நீதவை இப்தபா நாங்க தபாயிருக்க ஏரியா அேிகமா நடமாட்டம் இல்லாே


ஏரியா, எல்லாம் பணக்கார ஆளுங்க, பக்கத்து வட்டுல
ீ என்ன நடந்ோலும் பவளிய
வரமாட்டானுங்க, நீ பயப்படாே ன்னான்என்று சத்யன் தேரியம் பசா ".

மறுநாள் காதல தேவி புடதவ கட்டிக்பகாண்டு அவனுக்காக பாலத்துக்கு அடியில்


காத்ேிருக்க, சத்யன் ேனது தபக்கில் அவதள உட்கார தவத்துக்பகாண்டு யாருக்கும்
பேரியாமல் கூட்டிப்தபாகிதைன் என்று மதுதரயில் பாேிதய அவளுக்கு சுற்ைி
காண்பித்து ேனது வட்டுக்கு
ீ அதைத்துச்பசன்ைான்.

"அைதக ரசிப்பதும், அைகிதய ரசிப்பேற்கும்...


"என்ன வித்யாசம்?
"அைதக ரசிக்க காேல் இருந்ோல் மட்டும் தபாதும்!
"அைகிதய ரசிக்க பவறும் கண்கள் மட்டும் தபாதும்!
" பருவ மாற்ைம் வந்ோல் ஒரு பபண் பூப்பதடகிைாள்!
" ஒரு ஆதணா ேன்தன ஒரு பபண் பார்த்ேவுடன் ோன்..
" பருவ மாற்ைதம அதடகிைான்,,
" இதுவும் கூட ஒருவதகயில் காேல்ோன்!

சத்யன் தேவியுடன் தபக்தக வட்டருதக


ீ நிறுத்தும் தபாது பத்ேதரமணி
ஆகியிருந்ேது, பாக்பகட்டில் இருந்து வட்டு
ீ சாவிதய எடுத்து கேதவ ேிைந்து உள்தள
தபான சத்யன் ேிரும்பி நின்று பின்னால் வந்ே தேவிதய பார்த்து

“ பமாேபமாேல்ல வர்ை வலதுகாதல எடுத்து வச்சு வா தேவி” என்று சிரிப்புடன்


பசால்ல..,

“ ம்ஹூம் நான் மட்டும் ேனியா உள்ள வர்ைோ, நீயும் வா பரண்டுதபரும் தசர்ந்து


உள்ள தபாகலாம்” என்று கூப்பிட

சத்யன் சிரித்ேபடி மறுபடியும் பவளிதய வந்து தேவியுடன் தஜாடியாக உள்தள


வந்ோன்,

வட்தட
ீ சுத்ேி பார்த்ேபடி தேவி வர, “ தேவி பகாஞ்சம் இரு நான் பின் வைியா தபாய்
முன்னாடி வட்தட
ீ பூட்டிட்டு மறுபடியும் பின்னாடி வைிதய வர்தைன்” என்று சத்யன்
கூை

முகத்ேில் ேிதகப்புடன் “ ஏன்,.. ஏன் முன்னாடி பூட்டனும்” என்று தேவி அவசரமாக


தகட்க..,

அவள் ேிதகப்தப பார்த்து அருகில் வந்ே சத்யன் அவள் தகதய பிடித்து ேன்னருதக
இழுத்து “ ஏய் லூசு ஏன் இப்படி பயப்படுை, இந்ே பேருவுல அம்மாவுக்கு
பேரிஞ்சவங்க பரண்டு மூனுதபர் இருக்காங்க, கேவு ேிைந்து இருக்தகன்னு யாராவது
ேிடீர்னு வந்துட்டா என்னப் பண்ைது, அோன் முன்பக்க கேதவ பூட்டிட்டா பயம்
இல்லாம நாம சதமயல் பண்ணி சாப்பிட்டு தபாகலாம்” என்று அவதள அதணத்து
கண்கதள பார்த்ேபடி சத்யன் விளக்கம் பகாடுக்க
அவனுதடய வாய் தபச்தசவிட அவன் கண்கள் பசான்ன பசய்ேிக்கு தேவி
கட்டுப்பட்டு ேதலதய ஆட்டினாள்.

ேன் தககளில் இருந்ே தேவியின் உேடுகதள பநருங்கிய சத்யன், ஏதோ


நிதனத்துக்பகாண்டு, தவகமாக அவதள விட்டுவிட்டு பின்கேதவ ேிைந்து
தவத்துவிட்டு, பவளிதய தபாய் முன்கேதவ பூட்டிவிட்டு பின்வைியாக வந்ோன்
அவன் விட்டுச்பசன்ை இடத்ேில் தேவி இல்தல, சதமயலதையில் சத்ேம் தகட்க
அங்தக தபானான், அங்தக தேவி சதமயலுக்கு என்பனன்ன இருக்கிைது என்று
ஆராய்ந்து பகாண்டிருந்ோள்.

“ அம்மா ஊருக்கு தபாைோல எதுவுதம வாங்கி தவக்கதல தேவி , இருக்கிைே வச்சு


ஏோவது பசய்து சாப்பிடலாம்,” என்ைபடி அவதள பநருங்கிய சத்யன் “ என்ன தேவி
எதுவுதம தபசமாட்தடன்ங்குை” என்று பமல்லிய குரலில் தகட்க..,
தேவி எதுவுதம தபசாமல் பம்ப் ஸ்டவ்வில் காத்ேடிக்க ஆரம்பிக்க, சத்யன் இன்னும்
சற்று பநருங்கி நின்று “ குடு நான் காத்ேடிச்சு ேர்தைன்” என்று சத்யன் அவள்
தகதமல் ேன் தகதய தவக்க..,

தேவி பேட்டத்துடன் ேன்தகதய உருவிக்பகாண்டு, ேிரும்பி நின்றுக்பகாள்ள ....


பற்ைி ேன்பக்கம் அவளின் நடவடிக்தககள் வித்யாசமாக இருக்க அவள் தோதள
ேிருப்பிய சத்யன் அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி“ ஏய் என்னாச்சு தேவி ஏன் இவ்வளவு
பேட்டமா இருக்க” என்று தகட்க..,

அவன் கண்கதள பார்க்க முடியாமல் மறுபடியும் ேதலகவிழ்ந்ே தேவி “ இல்ல .......


ஒருமாேிரியா இருக்கு இந்ே மாேிரி பூட்டின வட்டுக்குள்ள
ீ நாம ேனியா இருக்கிைது”
என்று ேயங்கி ேயங்கி தபசும் ேன்னுதடய தேரியசாலி காேலிதய பார்த்து
சத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்ேது.

“ அப்தபா நீ என்தன நம்பதலயா தேவி” என்று மறுபடியும் அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி


சத்யன் தகட்க..,

அவன் வார்த்தேகள் அவள் மனதே போட்டிருக்க தவண்டும், அவசரமாக “ ச்தசச்தச


அப்படிபயல்லாம் இல்தல சத்யா, பகாஞ்சம் சங்கடமா இருந்துச்சு அவ்வளவுோன்”
என்ைவள் மறுபடியும் ஸ்டவ்தவ பற்ை தவக்கும் முயற்ச்சியில் இைங்கினாள்.

“ அரிசி எங்க இருக்குன்னு பார்த்து எடுத்து குடு சத்யா” என்ைவள் பவற்ைிகரமாக


ஸ்டவ்தவ பற்ைதவத்து விட்டு ஒரு பாத்ேிரத்ேில் ேண்ணர்ீ எடுத்து ஸ்டவ்வில்
தவத்துவிட்டு அரிசிக்காக ேிரும்ப, பின்னால் பநருக்கமாக நின்ை சத்யன் மீ து
தமாேிக்பகாண்டாள்.

ஒருதகயால் அவதள அதணத்ேபடி, அரிசி இருந்ே பாத்ேிரத்தே சதமயல் தமதட


மீ து தவத்துவிட்டு இருதககளாலும் அவதள அதணத்ே சத்யன் “ ஏன் தேவி
இவ்வளவு பேட்டமா இருக்க, உனக்கு பிடிக்கதலன்னா இங்கருந்து நாம தபாயிரலாம்”
என்று அவள் காதுகதள ேன் உேடுகளால் உரசியபடி சத்யன் தகட்க..,

அவன் தககளுக்குள் பநளிந்ேபடி “ இல்ல தபாகதவனாம், ஆனா சும்மா சும்மா நீ ஏன்


என் கிட்டத்துலதய வந்து நிக்கிை, அோன் எனக்கு ஒருமாேிரியா ஆவுது, நான்
சதமயல் பண்ை வதரக்கும் என்கிட்ட வராே” என்று அவன் பநஞ்சில் தகதவத்து
ேள்ளிவிட்டாள்.

அவள் ேள்ளியதவகத்ேில் இரண்டடி பின்னால் தபான சத்யன் அவள் உணர்வுகதள ..


புரிந்து“ சரி நான் உன்கிட்ட வரதல நீதய சதமயல் பண்ணு” என்ைவன் கூடத்துக்கு ..
டுத்துவந்து சதமயலதையின் மூதளயில் தபாட்டு தபாய் ஒரு தசதர எ
உட்கார்ந்துபகாண்டு எபேது எங்தக இருக்கிைது என்று பசால்ல..,

தேவி சாேம் பசய்து, காய்கைி இல்லாேோல் பவறும் பருப்பு மட்டும் தவகதவத்து


இைக்கி ோளித்து தவத்ோள், போட்டு பகாள்ள அப்பளம் பபாரிக்க எண்தணதய
காயதவத்ோள்.

அதையின் புழுக்கத்ேில் தேவிக்கு ஏகமாக வியர்தவ வைிய, பநற்ைிதய


புைங்தகயால் துதடத்ேபடி சதமயல் பசய்ோள் தூக்கி பசாருகிய புடதவயில்
இடுப்பில் வியர்தவ வைிய, அதே துதடக்க சத்யனின் தககள் பரபரத்ேது,
அவளுதடய பவண்தம நிைத்துக்கு, அடர் தராஸ் நிை புடதவ எடுப்பாக இருக்க,
ஒருமணிதநரமாக அவள் அைதக கண்களால் பருகிய சத்யன், ேன்தன
அடக்கிக்பகாள்ள பராம்பதவ சிரமப்பட்டான்.

காய்ந்ே எண்தணயில் அப்பளத்தே பபாரித்ேவள், ஸ்டவ்தவ நிறுத்ேிவிட்டு


பநற்ைியில் வைிந்ே வியர்தவதய துதடத்ேபடி ேிரும்ப, சத்யனின் குறுகுறுத்ே
பார்தவதய எேிர்பகாண்டவள் நிற்க்க ேன்தன மைந்து அப்படிதய ....,

இரண்தட எட்டில் அவதள அதடந்ே சத்யன், அவதள இழுத்து முரட்டுத்ேனமாக


அதணக்க, அவளுக்கும் அந்ே அதணப்பு தேதவபயன்பது தபால் ேன் தககளால்
அவன் பிடரிதய வதளத்ோள்.

“ கிட்ட வரமாட்தடன்னு பசான்ன, இப்தபா ஏன் வந்ே” என்று கிசுகிசுப்பாக தேவி


தகட்க..,

ஒரு தகயால் அவள் இடுப்தபயும் மறுதகயால் அவள் ேதலதயயும் பற்ைி


ேன்னுடன் அழுத்ேிய சத்யன் “ சதமயல் முடிக்கிை வதரக்கும்ோன் பசான்தனன்,
அோன் முடிஞ்சுதபாச்தச” என்ைவன் ேன் வலதுதகயில் அவதள சரித்து குனிந்து
அவள் கண்கதள பார்த்துக்பகாண்தட அவள் இேழ்கதள பநருங்கினான்.

ஏதோ ேன்தன விழுங்க வருவது தபால் விைிகதள விரித்ே தேவி


எேிர்ப்தபயில்லாமல் அவனுக்கு ேன் தேன் சிந்தும் இேழ்கதள பகாடுத்ோள்,...

ேன் தககளின் மீ து கிடந்ே அவள்மீ து கவிந்ே நிதலயில் அவளின் இேழ் தேதன


உைிஞ்ச முடியாே சத்யன், கவ்விய உேடுகதள விடாமல் அவதள நிமிர்த்ேியவன்
இரண்டு தகயாலும் அவள் பின்னந்ேதலதய பற்ைிக்பகாண்டு இேழ் தேதன உைிஞ்ச
ஆரம்பித்ோன்.

தேவி ேிணைினாலும் அவதன விட்டு விலகாமல் ேன் தககளால் அவன் முதுதக


வதளத்துக்பகாண்டாள்ஆக்கிய தசாறு ஆைிக்பகாண்டிருக்க ...., இருவரும் முத்ேத்ோல்
ேங்களின் பசிதய தபாக்கிக்பகாண்டு இருந்ேனர்.

ஒரு கட்டத்ேில் இருவருக்குதம மூச்சு ேிணை ஆரம்பிக்க விலக மனமில்லாமல்


ேங்களது உேடுகதள விலக்கிக்பகாண்டு ஒருவர் முகத்தே ஒருவர் பார்க்க,
தேவியின் இேதைாரம் வைிந்ே உமிழ்நீர் சத்யனுக்கு மறுபடியும் அதைப்பு விடுக்க,
சத்யன் ேன் நுனிநாக்கால் அந்ே உமிழ்நீதர நக்கிபயடுத்து, சப்புக்பகாட்டியபடி,
மீ ண்டும் அவள் இேழ்கதள கவ்வ தேவி பபாய்யாய் எேிர்த்ோள்.

சத்யன் அவள் இேழ்கதள சுதவத்ேபடி ேன் காலால் அவளின் வலதுகாலின்


முைங்கால் பின்புை மடிப்பில் ேட்டி மடக்க, தேவி பிடிமானமின்ைி சரிய, சத்யனும்
அவதள அதணத்ேபடி பவறும் ேதரயில் சரிந்ோன்.

பவறும் ேதரயில் இருவரது உடலும் பின்னிக்பகாள்ள, சத்யன் ேன் காலால் அவளின்


புடதவதய பமதுபமதுவாக உயர்த்ே, முேன்முதையாக தேவி ேன் பலகீ னமான
குரலில் “ தவனாம் சத்யா இது பராம்ப ேப்பு” என்று அவளுக்தக தகட்காே குரலில்
தவண்ட............

“ ம்ம் ம்ம் ...” என்று அவளுக்கு முனங்கலாக பேில் பசால்லியவாதை, ேனது


உணர்ச்சிகதள கட்டுப்படுத்ே முடியாே சத்யன் அவதள ேன் பசயல்களால்
ேன்வசப்படுத்ே முயன்ைான்,

அவளுதடய உணர்ச்சிகளும் பமல்ல ேதலதூக்க, “தவனாம் சத்யா, தவனாம் சத்யா”


என்ைவாதை பமல்ல பமல்ல ேன்னிதல மைந்து அவனுக்கு ஒத்துதைக்க
ஆரம்பித்ோள்,

சத்யனின் விரல்கள் அவதள வதணயாக


ீ மீ ட்ட, அவள் வதணயின்
ீ நாேமாக
பமல்லிய குரலில் முனங்கினாள், அந்ே குறுகலான சதமயலதையில் ஒரு
பசார்கத்ேின் ேிைப்பு விைா நடந்து பகாண்டிருந்ேது, தேவியின் பபண்தம அைகுகள்
சத்யதன பித்ேம் பகாள்ள பசய்ய, எது முேலில் எது அடுத்ேது என்று பராம்பதவ
ேடுமாைிப் தபானான் சத்யன்.

அவன் உணர்ச்சிகள் ேடுமாைினாலும் அவன் தககள் நிோனமாக பசயல் பட்டது,


அவனுக்கு பேரிந்ேதே பசய்ோன் பேரியாேதே அவளின் பபான்னுடல் அவனுக்கு
கற்றுத்ேந்ேது,

ஓ இவ்வளவு சுகமாஒரு ...இப்படியும் பசய்யலாமா ...இதுோன் பசார்க்கமா ....


....இவ்வளவு புதேயல்களா பபண்ணின் உடலில்

இப்படிதய இைந்ோல் என்ன, என்று அவன் நிதனத்ோன்இப்படிதய வாழ்நாள் ...


முழுவதும் இருந்ோல் என்ன என்று அவள் நிதனத்ோள்.

அங்தக எேிர்காலத்தே பற்ைி கவதலப்படாே இரண்டு இளம் உள்ளங்களும் ேங்கள்


உடலாலும் ஒன்று தசர்ந்து ேங்களின் காேதல வலுப்படுத்தும் முயற்சியில்
இருந்ேனர்...

அவர்களின் கூடலில் சுயநலமில்தலஎேிர் பாலரின் உடல் கூறுக ...தள


அைிந்துபகாண்டு அதடயத் துடித்ே அைியாதம ோன் இருந்ேது.

அவனுக்கு பபண் மீ ோன தமாகம் என்ைால் என்ன என்று புரிந்ேதுஅவளுக்கு ஒரு ...
...முடியும் என்று புரிந்ேது ஆணால் ேன்தன இப்படியும் ஆட்க்பகாள்ள

அவன் அவளின் பவற்றுடலில் பற்களால் பமன்தமயாக ேடம் பேிக்கஅவள் ...


அவனின் பவற்றுடம்பில் முதுகில் ேன் நகங்களால் முரட்டுத்ேனமாக தகாடு
கிைித்ோள்.

அவள் உடலின் ஒவ்பவாரு பகுேியிலும் பசார்க்கத்தே கண்ட சத்யனின் முட்டினான்,


தமாேினான், ேிணைி நிறுத்ேிவிட்டு துடிக்கும் அவள் பசவ்வாதை உடதல சிைிதுதநரம்
தவடிக்தக பார்த்ோன் மறுபடியும் மீ ...ண்டும் முயன்ைான்...

சாேி, பணம், படிப்பு, அந்ேஸ்து, எதேயும் சட்தடபசய்யாமல் இரண்டு உடல்களும்


ஒன்ைாய் கலக்க, ேன்னுதடய இருபது வயது வாலிப தவகத்தே காட்டி அவதள
ேிணை தவத்ோன் சத்யன்,

வாய்விட்டு கத்ேதவண்டும் தபால் இருந்ே உணர்தவ ேங்களுக்குள் அடக்கிய


இருவரும் அதே முக்கலும் முனங்கலுமாக பவளிப்படுத்ேினர்.

இருவரின் பமௌனப் தபாராட்டம் ஒரு முடிவுக்கு வர கதளத்துப் தபாய் பக்கம்


பக்கமாய் சரிந்ேனர்இருவரின் முகத்ேிலும் இளங்கன்று பயமைியாது என்பதுதபால ..
எதேதயா பேரிந்துபகாண்ட ஒரு சந்தோஷம் இருந்ேது ...எதேதயா சாேித்ே.

பக்கத்ேில் கிடந்ே ேனது உதடகதள எடுத்து ேன்மீ து தபாட்டுக்பகாண்ட தேவிதய


ேிரும்பி பார்த்ே சத்யன் அவதள பார்த்து காேலாய் புன்தனதக பசய்ய, அவனிடம்
ேன்தன இைந்துவிட்தடாதம என்று அவளிடம் கண்ணர்ீ இல்தல துக்கம் இல்தல
மாைாக பக்கவாட்டில் ேிரும்பி அவனுதடய பநற்ைியில் இேமாய் முத்ேமிட்டு
விலகினாள். அங்தக அைகான ஒரு புதுக்கவிதே உேயமானது.
தேவி பாத்ரூமிலிருந்து ேன் உதடகதள உடுத்ேிக்பகாண்டு வரும்தபாது சத்யன்
இடுப்பில் தகலியுடன் அதே தசரில் குைப்பமாக உட்கார்ந்ேிருந்ோன்.

அவதன பநருங்கிய தேவி தசரின் தகப்பிடியில் அமர்ந்து அவன் தோளில்


சாய்ந்ேவாறு அவன் ேதலமுடிதய ேன் விரலால் தகாேியவள் என்னாச்சு முகதம "
என்று குரலில் காேதல தேக்கி தகட்க "சரியில்தல..,

ேதலமுடிதய தகாேிய தககதள எடுத்து ேன் மார்பில் தவத்துக்பகாண்ட சத்யன் "


என்தன ேப்பா நிதனக்காே தேவி ஏதோபவாரு தவகத்ேில் இப்படிபயல்லாம்
மத்ேபடி நான் உன்தன ப்ளான் ..ஆகிதபாச்சுபண்ணிபயல்லாம் கூட்டி வரதல ..
என்று தமதல பசால்லமுடியாமல் அவள் முகத்தே "ேற்பசயலா ோன் இந்ே மாேிரி
பார்க்க..,

அவன் கண்கதள தநராக பார்த்ே தேவி டந்ேதுக்கு நீ அப்படின்னா இப்ப ந "


என்று ேீர்கமாக தகட்க "வருத்ேபடுைியா..,

அவள் வார்த்தேயின் அர்த்ேம் புரியாவிட்டாலும் அவசரமாக ேதலயாட்டிய படி "


இல்தல தேவி நான் வருத்ேபடதல நீ என்தன ேப்பா பநதனச்சுட்டிதயான்னு
என்று மறுபடியும் வார்த்தேதய முடிக்காமல் பாேியில் "பயமாயிருக்கு அோன்
விட்டுவிட்டு அவள் முகத்தே பார்த்ோன்.

" அப்தபா எந்ேிரி தபாய் முகம் கழுவிட்டு வா சாப்பிடலாம்,, பராம்ப பசிக்குது என்று "
சத்யன் அவள் முகத்தே .....அவள் எழுந்து அவன் தோள்கதள பற்ைி தூக்க
பார்த்துக்பகாண்தட எழுந்து பாத்ரூம் தபாய் முகம் கழுவிவிட்டு வந்ோன்.

வந்ேவதன இழுத்துப் பிடித்து ேதரயில் அமர்த்ேியவள் ேட்தட தவத்து அேில்


உணதவ பைிமாைதசாற்ைில் தகதவத்ேவன் நிமிர் ...ந்து அவதளப் பார்த்து நீயும் "
என்ைான் "சாப்பிடு இன்தனாரு ேட்தட எடுத்துட்டு வா.

" ஏன் உங்க ேட்டுலதய சாப்புட்டா ஒத்துக்கமாட்டியதலாஎன்று தேவி கிண்டலாக "


தகட்க..,

அவதள ஆச்சிரியமாக பார்த்ோன் சத்யன்,... இவ்வளவுக்கும் பிைகும் அவள் இயல்பாக


இருப்பதும் குறும்ப ..ுாக தபசுவதும் பராம்பதவ வியப்பாக இருந்ேது.
" என்ன அப்புடி பார்க்குை, என்னடா இவ எல்லாம் தபாச்தசன்னு கத்ேி கூப்பாடு
தபாடாம இவ்வளவு அதமேியா இருக்காதளன்னு ோதன பார்க்குை, இதோபாரு நீோன்
என் புருஷன்னு என் மனசுல பநதனச்சு பராம்ப நாளாச்சு, அேனால இப்ப நடந்ேதுக்கு
நான் அசிங்கப்படதல, என்தன பபாருத்ேவதரக்கும் என் புருஷனுக்குத் ோன்
என்தனய குடுத்துருக்தகன்,.. அதுக்காக என்தன மானங்பகட்டவன்னு பநதனச்சிைாே,
இப்தபா நடந்ேது நம்ம கல்யாணத்துக்கான உறுேிபமாைி,.. அப்போன சீ க்கிரம்
கல்யாணம் நடக்கும் .....,

"எனக்கு உன் பபாண்டாட்டியா வாைனும் அதுக்காக ோன் இதுக்கு சம்மேிச்தசன்,


இல்தலன்னா நீ என்தன போட்டுருக்க முடியுமா, இந்ேளவுக்கு விட்டுருப்தபன்னா
பநதனக்கிை, நீ என்தனாட புருஷன்ங்குை பநதனப்புலோன் விட்தடன், இல்தலன்னா
அருவாமதனதய எடுத்து ஒதர தபாடு தபாட்டுட்டு நானும் தபாய் தசர்ந்ேிருப்தபன் ...
நீ மட்டுமு எனக்கு கிதடக்கதலன்னா நான் என்ன பசய்தவன்னு எனக்தக பேரியது "
என்று பாேி மிரட்டலும் பாேி கண்ண ீருமாக தேவி பசால்ல பசால்ல சத்யனுக்கும்
கண்கலங்கியது.

சாப்பாட்டு ேட்தட ேள்ளி தவத்ேவன் , எேிரில் அமர்ந்ேிருந்ே தேவிதய பிடித்து


இழுத்து ேன்னுடன் பநருக்கி அதணத்ேவன் தே "வி என் தேவி இதுக்பகல்லாம் நான்
ேகுேியானவனா தேவி,.. நீ மட்டும் எனக்கு தபாதும் தேவி,.. இப்படிதய பசத்து
தபாகச்பசான்னா கூட பசத்துருதவன் தேவி தேவி தேவிஎன்று ேன் காேதல "
புலம்பி கண்ண ீரில் கதரத்ோன் சத்யன்.

" காேல் என்பது அஹிம்தச அல்ல"


" காேல் ஒரு ேீவிரவாேம்!!
" காேல் என்பது சரணாகேி அல்ல"
" காேல் என்பது ேன்தன உணருேல்!!
" காேல்- எேிலிருந்து? எதுவதர?
" காேல் அணுவின் துவக்கத்ேிலிருந்து...
" அஸ்ேியின் பிடிவதர!!
-------------------------------------------
" உணர்ச்சிகளின் உச்சம் வதரக்கும்....
" இன்பத்ேின் எல்தல வதரக்கும்...
" ோம்பத்ேியத்ேின் கதடசி வதரக்கும்....
" காேதல உணராமல் போட்டவர் யார்?
சத்யனின் இறுக்கமான அதணப்பில் இருந்ே தேவி, அவன் ேதலதய தகாேி “
அய்தயா என்னா இது பபாட்டப்புள்ள மாேிரி அழுதுகிட்டு இருக்க, ம்ம் இனிதமல்ோன்
நம்ம எேிர்காலத்தே பத்ேி பராம்ப கவனமா தயாசிக்கனும், வரப்தபாை
பிரச்சதனகதள சமாளிக்க ேயாரா இருக்கனும், சும்மா இப்படி பீல் பண்ணிகிட்டு
இருக்கக்கூடாது சரியா” என்று அவதன ஆறுேல் படுத்ேியவள், அவன் ேதலதய
நிமிர்த்ேி “ பசிக்குதுப்பா ” என்ைாள் பரிோபமாக ..

அவதள விட்டு உடதன விலகிய சத்யன், கண்தண துதடத்துக்பகாண்டு ேள்ளி


தவத்ேிருந்ே சாப்பாட்தட எடுத்து தகதய தகலியில் துதடத்துவிட்டு சாப்பாட்தட
பிதசந்து உருட்டி அவள் வாயருதக எடுத்துச்பசன்று “ ம் வாதயத் ேிை தேவி” என்று
காேலாய் பசால்ல..,

ேன் கண்களில் வைிந்ே கண்ணதர


ீ துதடக்காமல் பட்படன்று வாதயத் ேிைந்து
உணதவ வாங்கிக்பகாண்டாள், சத்யன் அவளுக்கு ஒரு வாய் ோனும் ஒரு வாய்
என்று மாற்ைி மாற்ைி சாப்பிட்டு முடித்து எழுந்து தபாய் தககழுவிவிட்டு வந்ோன்.

சத்யன் தேவிதய அதைத்துக்பகாண்டு அந்ே வட்டின்


ீ சிைிய ஹாலில் இருந்ோ
டிவிதய ஆன் பசய்துவிட்டு வந்து ேதரயில் அமர்ந்து அவள் மடியில் ேதலசாய்த்து
படுத்துக்பகாண்டான்,

தேவி டிவிதய பார்க்காமல் சத்யனின் ேதலதய தகாேியபடி “ சத்யா அடுத்து என்ன


பண்ணலாம்” என்று தகட்க

அவள் தகதய விலக்கிவிட்டு பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்ேவன் அவள் தகதய பற்ைி


இழுத்து ேன் பநஞ்சில் சாய்த்து “ ஓ பண்ணலாம், மறுபடியும் ஆரம்பிக்கலாமா பராம்ப
நிோனமா” என்று அசடு வைியும் முகத்துடன் தகட்க
உடதன முகம் மாைிய தேவி, ேனது தக முட்டிதய மடக்கி அவன் ேதலயில்
நறுக்பகன்று ஒரு பகாட்டு தவத்து “ ஏய் பபாைிக்கி என்தன பத்ேி என்னடா
பநதனச்சுகிட்டு இருக்க, ராஸ்கல் இப்படி அதலயுை” என்ைவள் தகாபமாக
முதைத்ோள்.

வலியில் முகம் சுைித்ேவாறு ேதலதய ேடவிய சத்யன் “ ஏன்டி அடிச்ச நீோதன


அடுத்து என்ன பசய்யலாம்னு தகட்ட, அோன் மறுபடியும் பசய்யலாம்னு பசான்தனன்”
என அப்பாவி தபால முகத்தே தவத்துக்பகாண்டு பசால்லவும்
மறுபடியும் தகதய மடக்கிபகாண்டு “நான் நம்ம எேிர்காலத்துக்கு என்ன
பண்ணலாம்னு தகட்டா, நீ இப்புடி அர்த்ேம் பண்ணிக்கிையா, உன்தனபயல்லாம்’ என்று
தேவி பநருங்கதவ, பின்னால் இரண்டடி நகர்ந்ே சத்யன் முகத்தே உம்பமன்று
தவத்துக்பகாண்டான்.

எதுவும் தபசாமல் சத்யன் ேதலகவிழ்ந்து பகாள்ள, “ஏய் இதோபாரு இப்தபா நான்


என்ன பசான்தனன்னு மூஞ்சிய தூக்கி வச்சுகிட்டு இருக்க” என்று தேவி தகட்க
சத்யன் பேில் தபசவில்தல.

சிைிதுதநரம் அங்தக அதமேி நிலவ, அவளிடம் அதசவு பேரிந்ோலும் சத்யன்


நிமிரவில்தல த்துபகாஞ்சதநரம் கைி ..“ சரி வா மறுபடியும் பண்ணு” என்று
தேவியின் குரல் இறுக்கமாக தகட்டதும், குரலின் வித்ேியாசம் உணர்ந்து சத்யன்
பட்படன்று நிமிர்ந்ோன்.

அங்தக தேவி ேனது மார்பு தசதலதய எடுத்து கீ தை தபாட்டுவிட்டு பவறும்


ரவிக்தகயுடன் அவன் முகத்தே உற்றுப் பார்த்துக்பகாண்டு உட்கார்ந்ேிருந்ோள்..
சத்யனுக்குள் ஏதோ புரள்வது தபால் இருக்க, சட்படன கீ தை கிடந்ே முந்ோதனதய
எடுத்து அவள் தோளில் தபாட்டு மார்தப மூடியவன், அதமேியாக அவள் மடியில்
மறுபடியும் படுத்துக்பகாண்டான்,

அேன்பிைகு இருவரும் அேிகம் தபசவில்தல, அவர்களின் காேல் மவுன பமாைி தபச,


அவள் விரல்கதளா இேமான ஸ்பரிசத்தே அைிமுகம் பசய்ேது, அவளின்
வருடல்களில் சத்யன் தூங்கிப்தபானான்.

மணி மூன்ைதர ஆனதும் தேவி சத்யதன எழுப்பினாள், தசாம்பலாய் விைித்ே சத்யன்,


அவள் முகத்தே பார்க்க “ தநரமாச்சு என்தன பகாண்டு தபாய் தகாரிப்பாதளயம்
பஸ்ஸ்டாப்பில் விடு நான் பஸ் ஏைி வட்டுக்கு
ீ தபாயிர்தைன்” என்ைதும்..,

சத்யன் எழுந்து தபாய் முகம் கழுவி தபன்ட் சர்ட் தபாட்டுக்பகாண்டு வர, தேவியும்
முகம் கழுவிவிட்டு, கதலந்துதபான புடதவதய சரியாக கட்டிக்பகாண்டிருந்ோள்,
சத்யன் கண்ணாடிதய பார்த்து ேதல சீ வியபடி அவதள ஓரக்கண்ணால் ரசிக்க..,

புடதவதய கட்டிக்பகாண்தட “ ஏய் ஏன் ேிருட்டுத்ேனமா பார்க்குை, எல்லாம் ோன்


உன்னுதுன்னு ஆயிருச்தச அப்புைமா என்ன ேிருட்டுத்ேனம்” என்று தேவி குரலில்
குறும்பு பகாப்புளிக்க தகட்க சத்யன் அசட்டுச் சிரிப்புடன் ேிரும்பி பகாண்டான் ....
அப்தபாது அவதன பின்புைமாக அதணத்ே தேவி “ இந்ே அப்பாவி மாேிரி ஆக்ட்
பண்ைது உனக்கு நல்லாதவ இல்தல, இயல்பா, வரமா,
ீ ராஜ்கிரண் மாேிரி நல்லா
டவுசர் பேரியுைது தபால தகலிதய தூக்கி கட்டிகிட்டு அசால்ட்டா நடந்து வர்ை
சத்யதன பிடிக்கும், இந்ே ேிருடதன பிடிக்காது” என்ைபடி அவன் வயிற்ைில்
தகப்தபாட்டு இறுக்கி அதணத்துக்பகாண்டாள்.

அவள் தகதயப்பிடித்து முன்னால் இழுத்ேவன், “ தவை என்னன்ன பிடிக்கதலன்னு


பசால்லு மாத்ேிக்கிதைன்” என்ைவன் அவளின் அகன்ை விைிகதள பார்த்துக்பகாண்தட
அவளின் தராஜா இேழ்கதள பநருங்கி கவ்வி தராஜாவில் தேனருந்தும் வண்டாக
மாைினான்.

பமல்ல பமல்ல அவன் தககளில் துவண்ட தேவி அவன் கழுத்ேில் தககதள


தபாட்டு வதளத்துக்பகாண்டு ேன் வாதய பிளந்து அவன் நாக்குக்கு வைிவிட,
சத்யனின் நாக்கு உள்தள புகுந்து எதேதயா தேடி துைாவி, எதுவும் கிதடக்காமல்
கதளத்து ோகத்துக்கு அவள் வாயில் சுரந்ே உமிழ்நீதர உைிஞ்சி எடுத்து ேனது
ோகத்தே ேனிக்க..,

அவளும் பேிலுக்கு அவனுதடய கீ ழுேட்தட கடித்து இழுத்து சப்பி உைிஞ்சினாள்,


சிைிதுதநரம் வதர இருவரும் ஒருவருபகாருவர் விட்டுக்பகாடுக்காமல் தபாட்டி
தபாட்டு முத்ே யுத்ேத்ேில் ஈடுபட, இருவருக்குதம இந்ே தபாராட்டம் புதுதமயாக
இருந்ேது, இருவரின் வாதயயும் எடுக்க மனமில்லாமல் ஒட்டிக்பகாண்ட உேடுகதள
விலக்க இஷ்டமில்லாமல், பின்னிக்பகாண்ட நாக்குகதள பிரிக்க விருப்பம் இன்ைி
முத்ேத்ேிதலதய ேங்கதள மூழ்கடித்து பகாண்டு இருந்ேனர்.

அதையில் இருந்ே கடிகாரம் நான்கு முதை ஒலித்து அவர்கதள கதலத்ேது,


பேட்டமாக விலகிய தேவி அவசரமாக வாதய துதடத்து புடதவதய சரிபசய்து
ேனது தபக்தக எடுத்துக்பகாண்டு கிளம்ப ேயராக,

சத்யன் குறும்பாய் பார்த்து ேிருப்ேியாக சிரித்ேபடி தோட்டத்து பக்கமாக தபாய்


பவளிக்கேதவ ேிைந்து உள்தள வந்து தேவிதய அதைத்துக்பகாண்டு கிளம்பினான்.

தேவிதய பஸ் நிறுத்ேத்ேில் இைக்கி விட்டு பஸ் வரும்வதரயில் காத்ேிருந்து


அவதள ஏற்ைிவிட்டான். பஸ்ைில் ஏைிய தேவியின் கண்களில் என்றுமில்லாே
ஏக்கம் குடிபகாண்டிருந்ேது, புேிோக ேிருமணம் ஆனவள் கணவதன பிரியும் ஏக்கம்
கண்களில் பேரிந்ேது.
சத்யன் கண்ணால் ஜாதட பசய்து அவதள அனுப்பிவிட்டு மறுபடியும் வட்டுக்கு

வந்ோன், கேதவ ேிைந்து உள்தள தபானவன் ேண்ணர்ீ குடிக்க சதமயலதைக்கு
தபானான், ேண்ண ீர் குடித்துவிட்டு ேிரும்பியவன் கண்களில் ேதரயில் சிேைிக்கிடந்ே
மல்லிதகப்பூக்கள் பேரிய, மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவற்தை ேிரட்டி தகயில்
எடுத்ோன்.

தேவியின் கூந்ேல் மல்லிதககள் ோன் அதவ, அவற்தை முகர்ந்து பார்த்ோன் அேில்


மல்லிதகயின் வாசம் வரவில்தல தேவியின் உடலில் இருந்து வந்ே அந்ே மயக்கும்
வாசதன ோன் வந்ேது.

நடந்ேதவகதள மனேில் பகாண்டு வந்ோன், அவன் உடல் சிலிர்த்ேது, எழுந்து வட்டில்



நடமாடியவனுக்கு எங்கு பார்த்ோலும் தேவி இருப்பது தபாலதவ இருந்ேது, கண்ணாடி
அருதகயிருந்ே சீ ப்பில் அவள் கூந்ேல் முடிகள் இருந்ேன அவற்தை தசகரித்து
சுருட்டி ேன் துணிகள் இருக்கும் பபட்டியில் அடியில் தவத்ோன்,

அவள் முகம் துதடத்ே டவதல எடுத்து ேன்முகத்தே மூடிக்பகாண்டு ேதரயில்


படுத்துவிட்டான், இனிதமல் அவள் இல்லாமல் ேன்னால் வாைமுடியாது என்பது
மட்டும் உறுேியாக பேரிந்ேது, அவள் படிப்பு முடிந்ேதும் அம்மாவிடம் பசால்லி
சீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கனும் என்று நிதனத்ோன்.

ஆனால் அவதளாட வட்டுல


ீ நிச்சயமாக இதுக்கு ஒத்துக்கமாட்டாங்க, அேனால
எல்லாத்துக்கும் ேயாராக இருக்கனும், உேவிக்கு தவனும்னா பாண்டியன் மாமாவும்
முருகனும் இருக்காங்க என்று நிதனத்ேவன், சரி பாண்டியன் கிட்ட பசால்லி
தவப்தபாம், அவர் வட்டுக்கு
ீ தபாயும் பராம்ப நாளாச்சு என்று எண்ணிக்பகாண்டு
உடதன பாண்டியன் வட்டுக்கு
ீ கிளம்பினான்.

இப்தபாது சத்யனுக்கும் பாண்டியனுக்கும் வயதே மீ ைிய ஒரு பநருக்கமான நட்பு


உருவாகியிருந்ேது, பாண்டியன் ஆந்ேிரா விஜயவாடாவில் டாக்ைி டிதரவராக
இருந்ேதபாது அங்தக கல்லூரியில் படித்துக்பகாண்டிருந்ே பரிமளா என்ை உயர்ந்ே
ஜாேிதய தசர்ந்ே பபண்தண காேலித்து அங்தக இருந்ே எேிர்ப்பு காரணமாக பசாந்ே
ஊர் விருோச்சலத்துக்கு வர, அங்தகயும் பாண்டியனின் பபற்தைார்கள்
ஏற்றுக்பகாள்ளாேோல் நண்பர்களின் உேவியால் ஆட்தடா வாங்கி மதுதரயில்
பிதைத்துக்பகாண்டு இருப்பவர்..,

பாண்டியனுக்கு பேிமூன்று வயேில் உேயகுமார் என்ை ஒருமகன், பேிபனாரு வயேில்


அம்மு என்ை ஒரு மகள், அம்மூதவ அைகாக பதடத்ே ஆண்டவன் கவனக்குதைவாக
வலது காதலவிட இடது காதல ஒரு அங்குலம் குதைவாக பதடத்துவிட்டான்,
பாண்டியன் பரிமளா ேம்பேிகளுக்கு மகளின் ஊனம் கண்ணதர
ீ வரவதைத்ோலும்,
அவளின் படிப்பும் அைிவும் சந்தோஷத்தே பகாடுத்ேது பாண்டியனின் வடு

மதுதரயில் தவதக ஆற்ைின் ஒரம் இருக்க சத்யன் ஷா ேிதயட்டரின் வைியாக
பாண்டியன் வட்டுக்கு
ீ தபானான்.

பரிமளா ோன் கேதவ ேிைந்ோள் சத்யதன பார்த்ேதும் முகம் வியப்பில் மலர “


என்னா ேம்பி இந்ேதநரத்ேில் வந்ேிருக்க கதடக்கு தபாகதலயா” என்று இவனிடம்
தபசிக்பகாண்தட என்று உள்தள பார்த்து குரல் "ஏங்க சத்யன் ேம்பி வந்ேிருக்கு "
பகாடுத்ோள்.

வட்டின்
ீ உள்தளயிருந்து வந்ே பாண்டியன் சத்யா இந்ே தநரத்துல என்னா "
வந்துருக்க, கதடக்கு தபாகதலயா என்ைவாரு தசரில் அமர்ந்து "சத்யனுக்கும் ஒரு
தசதர இழுத்து தபாட்டார்.

" இன்னிக்கு கதடக்கு தபாகதல லீவு தபாட்டுட்தடன்என்ைான் சத்யன் ".

" அம்மாவும் ஊருக்கு தபாயிருக்காங்க அப்புைம் லீவு தபாட்டுட்டு ஏோவது


சினிமாவுக்கு தபானியா சத்யாஎன்று பீடிதய பற்ை தவத்துக்பகாண்தட பாண்டியன் "
தகட்க,

" இல்ல மாமு தேவி வட்டுக்கு


ீ வர்தைன்னு பசால்லிச்சு அோன் கூட்டிட்டு தபாதனன் "
என்று சத்யன் மதைக்காமல் பமல்லிய குரலில் பசால்லவும் ,

" என்னது வட்டுக்கா.........கஎன்று


ீ பாண்டி ேிதகப்புடன் தகட் "

அவர் கண்கதள பார்பதே ேவிர்த்து ேதரதய பார்த்ேபடி ஆமா மாமு அதுோன் "
தசாைாக்குி தபாடுதைன்னு வந்துச்சுஎன்று ேயங்கி ேயங்கி தபசினான் சத்யன் ".

அவனது ேயக்கதம அவதன காட்டிக்பகாடுக்க, தமற்க்பகாண்டு எதேயும் கிளைாமல் "


" என்று பாண்டி சிரித்ேபடி தகட்டுவிட்டு "சரி தபாய் நல்லா ஆக்கி சாப்பிட்டீங்களா
என்று உள்தள பார்த்து குரல் பகாடுக்க "பரிமளா..,

" இதோ வந்துட்தடன்என்ைபடி பரிமளா தகயில் காபியுடன் வந்து சத்யனிடம் "


... நீட்டினாள்
"அய்தயா ஏன் அக்கா இப்தபா காபிபயல்லாம் தபாட்டீங்கஎன்று ேயங்கியபடி "
என்ைான் "பசங்கதள கானம் எங்கக்கா " யன்காபிதய தகயிபலடுத்ே சத்.

" பரண்டும் டினசனுக்கு தபாயிருக்குப்பா என்று "பரிமளா உள்தள தபாய்விட,

சத்யன் காபிதய குடித்துவிட்டு " என்ைதும் "மாமு உன்கிட்ட பகாஞ்சம் தபசனும் "
சட்தடதய மாட்டிக்பகாண்டு வர இருவரும் என்ை பாண்டியன் "சரி இரு வர்தைன்
ம் " ஆட்தடாவில் ஏைி பகாஞ்சம் ஒதுக்குப்புைமாக வந்ேதும் பவளிதய வந்ேனர்
என்று "பசால்லு என்ன விஷயம் தகட்க

சிைிதுதநரம் மவுனமாக இருந்ே சத்யன் சீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கனும் "


மாம்ஸ், இதுக்கு தமல நாளானா சரி வராது, அம்மாகிட்ட நீங்கோன் தபசனும், தேவி
படிப்பு முடிய இன்னும் ஒரு மாசம் ோன் இருக்கு அதுக்கு அப்புைம் ஒரு பரண்டு
நாள்லதய கல்யாணம் பண்ணிரலாம், நீங்க என்ன மாமா பசால்ைீங்கஎன்று சத்யன் "
கலங்கிய குரலில் தகட்டதும்..,

மறுபடியும் ஒரு பீடிதய பற்ைதவத்ே பாண்டி ைஇதுக்கு ஏன்டா கலங்கு ",


ஆந்ேிராவுல இருந்து அவ்வளவு பபரிய பணக்காரன் வட்டு
ீ பபாண்தணதய
ேமிைநாட்டுக்கு பகாண்டு வந்து குடும்பம் நடத்ேி பரண்டு புள்ளயும் பபத்துட்தடன்,
இதோ இங்தக இருக்கிைவதளயா தூக்க முடியாது, அந்ே புள்தளயும் ேயாரா
இருக்கும் தபாது நீ பயப்படாே , படிப்பு முடிஞ்ச மறுநாள் உனக்கும் தேவிக்கும்
ேிருப்பரங்குன்ைத்ேில் கல்யாணம், அதுக்கு பபாறுப்பு நானாச்சு, தடய் மாப்தள இந்ே
மாமன் இருக்கிைவதரக்கும் நீ எதுக்கும் பயப்படாதே தேரியமாயிருஎன்று "
பாண்டியன் ஆறுேலும் தேரியமும் பசால்ல..,

சத்யன் முகத்ேில் மலர்ச்சியுடன், உரிதமதயாடு பாண்டியன் பாக்பகட்டில் தகவிட்டு


ஒரு பீடிதய எடுத்து உேட்டில் தவத்துக்பகாண்டு பாண்டியன் பீடிதய வாங்கி அதே
பற்ை தவத்ோன்.

அேன்பிைகு சில தயாசதனகளும் அதே பசயல் படுத்தும் விேமும் பாண்டியன்


பசால்லிக்பகாண்தட தபாக சத்யன் கவனமாக தகட்டுக்பகாண்டான், பிளான்
தபாடுவேற்கும் அதே தகட்பேற்கும் பராம்ப சுலபமாக இருந்ேது.

" உலகத்தேதய ேிடுக்கிட தவத்ேது காேல்!!


" உலகத்தேதய பயப்படதவத்ேது காேல்!!
" உலகத்தேதய உயர்த்ேிட தவத்ேது காேல்!!
" உலகத்தேதய சிந்ேிக்க தவத்ேது காேல்!!
" உலக வதரபடத்ேில் இருக்கும்
அதனத்து நாட்டிலும் நிதைந்ேிருப்பது காேல்!!
" உலகத்ேின் எல்லா ேிதசயிலும்...
" ஓங்கி ஒலிப்பது காேலின் குரல்ோன்!!
" எஃகு மனிேதனயும் பஞ்சு பபாேியாக்குவது காேல்!!
" இந்ே காேலும் தவட்தகயும் ஒன்ைானால்....
" கண்முன் இருப்பது அதணத்தும் தூசாகத் பேரியும்!!

அேன்பிைகு இருவரும் சிைிதுதநரம் தபசிக்பகாண்டு இருந்துவிட்டு ஆட்தடாவில்


வட்டுக்கு
ீ வந்ேனர், அேற்க்குள் பரிமளா சதமயதல முடித்ேிருக்க, ேம்பேிகள்
சத்யதன வற்புறுத்ேி சாப்பிட தவத்ேனர்.

டினசனில் இருந்து பிள்தளகள் இருவரும் வர, உேயகுமார் அம்மூவின் தபதயயும்


தசர்த்து சுமந்து பகாண்டு வந்ோன், அவனுக்கு பின்னால் இடது கால் பாேத்தே
ேதரயில் ஊன்ைி, அளவு குதைந்ே வலதுகாலின் விரல்கதள ேதரயில் அழுத்ேி
குேிங்காதல உயர்த்ேியவாறு எக்கி எக்கி நடந்து வந்ோள் அம்மு, சிைியோக
பசய்யப்பட்ட அம்மன் சிதலப்தபால இருந்ோள் அம்மூ.
அவளின் குதைபாடு பராம்ப சிைியதுோன், ஆனால் அேனால் ஏற்பட்ட
ோழ்வுமனப்பான்தமயால் அம்மு யாரிடமும் அேிகமாக தபசமாட்டாள், அவள்
தபச்பசல்லாம் அம்மா அப்பா அண்ணன் இவர்களுடன் ோன், சத்யன் எப்தபாோவது
வட்டுக்கு
ீ வந்ோல் “நல்லாருக்கியா மாமா” என்பதோடு உள்தள தபாய்விடுவாள்.

சத்யதன பார்த்ேதும் உேயன் தபதய தபாட்டுவிட்டு ஓடி வந்து சத்யன் தோதள


கட்டிக்பகாண்டான் “ எப்ப மாமா வந்ே, தபக்ல ஒரு ரவுண்டு தபாய்ட்டு வரலாம்
மாமா வா” என்று அன்பு போல்தல பசய்ய,

“தடய் உேயா மாமாதவ விடு அவனுக்கு தநரமாகுது” என்று பாண்டியன் மகதன


அேட்டினார்.

“விடுங்க மாமா என்கிட்ட ோன தகட்கிைான்” என்ை சத்யன் அம்முவிடம் ேிரும்பி ‘’


என்ன அம்மு நீயும் வர்ைியா” என்று தகட்கம்ஹூம் என்று ேதலயதசத்து விட்டு ...
உள்தள தபாய்விட்டாள் அம்மு.
சத்யன் உேயதன தபக்கில் ஒரு ரவுண்டு அதைத்து பசன்று பிைகு இைக்கிவிட்டு
வட்டுக்கு
ீ கிளம்பினான்.

வட்டில்
ீ தபாய் படுத்ேவனுக்கு, பகலில் தேவியுடன் நடந்ே உைவு ஞாபகம்
வரவில்தல, மாைாக இப்படி நடந்ே பிைகு சீ க்கிரம் ேிருமணம் நடக்கதவண்டும்
என்பதே பற்ைிய சிந்ேதனகள் ோன் அேிகமாக இருந்ேது..

அேன்பிைகு சத்யன் மறுநாள் தேவிதய சந்ேித்ேதபாது, இருவரிடமும் முன்பு இருந்ே


அவசரமும் பார்தவ பைிமாற்ைமும் இல்தல, எதேதயா ேீவிரமாக சிந்ேிக்கும்
முகபாவதம இருந்ேது.

இருவரும் ேினமும் சந்ேித்ேனர் ஆனால் முன்புதபால் நிைலும் மதைவும் கிதடக்கும்


இடத்ேில் ஒதுங்கி பவட்டியாக கதேதபசி, பபாழுதே தபாக்கவில்தல, மாைாக
குதைவாக தபசி அேிகமாக புரிந்துபகாண்டனர்.

சத்யனுக்கு தேவி புேியவளாக பேரிந்ோள், அவளிடம் தபசும் விதளயாட்டு தபச்சு


தபாய், தேவிக்கும் ேிருமணம் நடக்க என்னபவல்லாம் பசய்யலாம், என்னபவல்லாம்
பசய்யக்கூடாது என்பேில் பேளிவாக இருந்ோன்
ஆனால் தேவியிடம் ஒரு பேட்டம் இருந்ேது, அேிகம் தபசாமல் மணிக்கணக்காக
சத்யன் தககதள பற்ைிக்பகாண்டு அமர்ந்ேிருப்பாள், அவன் கண்கதள பார்த்து கதே
தபசினாள்,

முன்பபல்லாம் சந்ேிக்கும் இடத்தே பசால்லி இருவரும் சந்ேித்து பகாள்வார்கள்,


இப்தபாது சத்யதன காத்ேிருந்து அவதள தபக்கில் ஏற்ைிக்பகாண்டு தபானான்,,
முன்பபல்லாம் எங்காவது பார்க் சினிமா என்று சுற்ைியவர்கள், இப்தபாது நிதைய
தகாயில்களுக்கு தபானார்கள், கண்மூடி பேய்வத்ேிடம் முதையிட்டார்கள்.
ஒவ்பவாரு நாளும் அவர்களின் பநருக்கம் அேிகமானது, முேலில் சந்ேித்ே
ேிருப்பரங்குன்ைம் மதலக்கு தபாய் எதுவுதம தபசாமல் மணிக்கணக்கில்
உட்கார்ந்ேிருந்ேனர்.

ேவறு பசய்துவிட்தடாதமா என்ை உறுத்ேல் இருவருக்கும் இல்தல, மாைாக பசய்ே


ேவதை நியாயப்படுத்தும் ேிருமணம் சரியாக நடக்கதவண்டுதம என்ை கவதலோன்
அேிகமாக இருந்ேது.
தேவிக்கு கல்லூரி முடிய இன்னும் இரண்டுநாள் இருக்க, சத்யன் அன்று மேியம் ஒரு
மணிக்கு தேவிதய சந்ேிக்க வந்ேதபாது “ நாம பரண்டு தபரும் விரகனூர் தடம்
தபாய்ட்டு பகாஞ்சதநரம் இருந்துட்டு வரலாம்” என்று தேவி ேதலகுனிந்ேவாறு
தகட்க..,

அவளின் ேதலகுனிவு சத்யனுக்கு வித்ேியாசமாக இருந்ோலும் அவளிடம் எதுவுதம


தகட்காமல் “ சரி வா தபாகலாம்” என்று தபக்கில் ஏற்ைிக்பகாண்டு விரகனூர் தடம்க்கு
அதைத்துச் பசன்ைான்.

அங்தகயிருந்ே மரநிைலில் இருவரும் அமர்ந்ேனர், “ என்னாச்சு தேவி ஏன் ஒரு


மாேிரியா இருக்க” என்று சத்யன் தகட்க,

ேதரயிலிருந்ே புற்கதள பிடுங்கி அதே சிறு சிறு துண்டுகளாக கிள்ளிபயைிந்ே தேவி


பவகுதநர அதமேிக்கு பிைகு அவன் முகத்தே நிமிர்ந்து பார்த்து “ நாம நாதளக்தக
ஏோவது தகாயில் வச்சு கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா” என்று பமல்லிய குரலில்
தகட்டாள்.

ேிடீபரன அவள் தகட்டதும் பகாஞ்சம் ேடுமாைிய சத்யன் “ ஏன் தேவி என்னாச்சு,


இன்னும் பத்துநாள் பபாருத்துக்க பாண்டி மாமாதவ அம்மாகிட்ட தபச
பசால்லிருக்தகன் அவர் தபசி அம்மாகிட்ட சம்மேம் வாங்கின பிைகு,
ேிருப்பரங்குன்ைம் தகாயில்ல கல்யாணத்தே பண்ணலாம்னு பாண்டி மாமா
பசால்லிருக்காரு” என்று சத்யன் பசால்ல,

மறுபடியும் அதமயாக இருந்ே தேவி “ அம்மா சம்மேிக்கதலன்னா என்ன பண்ைது”


என்று தகட்டாள்.

“கவதலப்படாதே அம்மா நிச்சயம் சம்மேிப்பாங்க, அவங்களுக்கு நான்னா பராம்ப


உசுரு, ஆமா நீ ஏன் ேிடீர்னு இவ்வளவு அவசரப்படுை ” என்ைான்.

அவன் முகத்தேதய உற்று பார்த்ே தேவி “அவசரப்பட தவண்டிய அவசியம்


ஏற்ப்பட்டு தபாச்சு, எனக்கு இந்ே மாசம் பீரியட்ஸ் வரதல” என்று பசால்ல..,

சிந்ேதனயுடன் ேனது புருவத்தே சுருக்கிய சத்யன் “ பீரியட்ைா அப்படின்னா என்ன”


என்று அவதள தகட்கமல் முதைத்து பார்த்ோள்அவள் பேில் பசால்லா ....

பகாஞ்சமாக சத்யனுக்கு ஏதோ புரிய “ தேவி” என்று ஆச்சர்யத்ேில் விைி விரித்து


வாய் பிளந்து அவதள பார்த்ோன்.

அவன் பார்தவதய ேவிர்த்து ேதலகுனிந்ே தேவி ஆமாம் என்பது தபால


ேதலயதசத்து “ பத்துநாள் தலட்டாயிருச்சு சத்யா, நானும் இன்னிக்கு வந்துரும்
நாதளக்கு வந்துரும்னு எேிர்பார்த்து இருந்தேன் வரதவயில்தல, இன்னிக்கு
காதலயில பல்விளக்கும் தபாது ஒதர வாந்ேி, எங்கம்மா என்னாடி ஏன்
வாந்ேிபயடுக்குதைன்னு தகட்டாங்க, நான் ஏதேதோ பசால்லி சமாளிச்தசன், ஆனா
இப்படிதய எத்ேதன நாதளக்கு மதைக்க முடியும் எனக்கு பயமாயிருக்கு சத்யா”
என்று கண்களில் பயத்துடன் குரலில் கலக்கத்துடன் தேவி கூைியதும்..,

சத்யனுக்கு ஒன்றுதம புரியாமல் ேதலயில் தகதவத்து பகாண்டு உட்கார்ந்து


விட்டான் , ேன்னுதடய காேலியின் வயிற்ைில் ேனது வாரிசு உருவாகியிருப்பதே
நிதனத்து சந்தோஷப்படுவோ, இல்தல அந்ே வாரிசு உருவாக்கியிருக்கும்
பநருக்கடிதய நிதனத்து கலங்குவோ என்று அவனுக்கு புரியவில்தல.

சிைிதுதநரம் அதமேியாக இருந்ேவன் பிைகு “ சரி நீ எதுக்கும் பயப்படாதே, பரண்டு


நாள்ல எல்லாத்துக்கும் ஏற்பாடு பண்ணிடலாம், நீ எதே நிதனச்சும் கலங்காதே”
என்று ஆறுேல் படுத்ேியவன், அவதள பநருங்கி அமர்ந்து அவள் தகதய பற்ைி “ ஏன்
தேவி இந்ே தநரத்ேில் இப்படி ஆயிருச்தசன்னு உனக்கு வருத்ேமா இருக்கா, இதே நீ
பவறுக்குைியா” என்று சுடிோருக்கு தமதல அவள் அடிவயிற்ைில் தகதவத்து தகட்க..,

அவன் தகதய அழுத்ேி பற்ைிக்பகாண்ட தேவி “ ஏய் என்ன இப்படி பசால்லிட்ட, இது
நம்மதளாடது, யாருக்காகவும் எதுக்காகவும், நான் இதே விட்டுக்பகாடுக்க மாட்தடன்,
இது எப்படிப்பட்ட காேதலாட உருவாச்சுன்னு பேரியும்ல அப்புைமா நீதய இப்படி ஒரு
தகள்விதய தகட்குைிதய” என்று கண்ண ீருடன் தேவி பசான்னாள்.

அவளுதடய பேிலில் முகம் மலர்ந்ே சத்யன் ல்லாத்தேயும் நான் சரி இனிதமல் எ "
பார்த்துக்கிதைன், நீ எதே பத்ேியும் கலங்காதே, வா தபாகலாம் தநரமாச்சுஎன்று "
அவனும் எழுந்து அவளுக்கும் தகபகாடுத்து எழுப்பினான்.

அவன் தகப்பற்ைி எழுந்ே தேவி அவன் முகத்ேில் இருந்ே சந்தோஷத்தே பார்த்து


அவளுக்கும் பயம் தபாய் பகாஞ்சம் பேளிவு வந்ேது, அவனுதடய தோளில்
சாய்ந்ேபடிதய ோன் பவளிதய வந்ோள்.

தபக்கில் ஏைி உட்கார்ந்ேவள் உரிதமதயாடு அவன் இடுப்பில் தகப்தபாட்டு


வதளத்துக்பகாண்டு ஆேரவாக அவன் முதுகில் சாய்ந்துபகாண்டாள்,
சத்யனுக்கு எங்தகா பைப்பது தபால இருந்ேது, இருபது வயேில் ேனக்கு அப்பா
ஸ்ோனத்தே பகாடுத்ே கடவுதள மனேில் கும்பிட்டான், சூழ்நிதலயின் அவசரம்
புரிந்து சீ க்கிரதம எல்லா ஏற்பாடுகதளயும் பசய்யதவண்டும் என்று நிதனத்ோன்.

தேவிதய தகாரிப்பாதளயம் பஸ் நிறுத்ேத்ேில் இைக்கி விட்டவன் அவள் இருந்ே


நிதலதமயில் அவதளவிட்டு தபாகதவ மனமின்ைி ேவித்ோன், தேவியும்
பற்ைியிருந்ே அவன் தககதள விடாமல் கலங்கிய கண்களுடன் ேவித்ோள்.

சத்யனுக்கு என்ன பசய்வது என்று தோன்ைாமல் நிற்க்க,... அந்ே வைியாக தபான ஒரு
மாருேிதவன் சிைிது ேயங்கி நின்று இருவதரயும் கவனித்து விட்டு தபானதே
இருவருதம அைியவில்தல.

தேவி பசல்லும் பஸ் வந்ேதும் அவதள தோதளத் ேட்டி ஆறுேல் படுத்ேிவிட்டு, பஸ்
ஏத்ேிவிட்டான்.

பஸ் தபான பிைகும் கூட சிைிதுதநரம் அங்தகதய நின்றுபகாண்டிருந்ேவன் பிைகு


கதடக்கு கிளம்பினான்.

மறுநாள் தேவிக்காக கல்லூரியின் வாசலில் காத்ேிருந்ே சத்யன் அவள் வராமல்


தபாகதவ, தேவியுடன் வரும் அவள் தோைியிடம் தேவிதய பற்ைி தகட்டான்.

" தேவி இன்னிக்கு காதலஜுக்கு வரதலங்க, இன்னிக்கு எக்ைாம் தவை இருந்துச்சு


ஆனாலும் வரதல என்னாச்சுன்னு பேரியதலஎன்று வருத்ேமான குரலில் அந்ே "
பபண் பசான்னதும்..,

சத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்தல, அவனுதடய இளவயது அடுத்ே கட்டத்தே பற்ைி


தயாசிக்கவில்தல, நாதள கதடசி எக்ைாமுக்கு கண்டிப்பா வருவா என்று
ேனக்குத்ோதன ஆறுேல் பசால்லிபகாண்டு கதடக்கு கிளம்பினான்.

அவன் கதடக்கு கிளம்பிய அதேதநரம் பாண்டியன் சத்யனின் வட்டில்


ீ அவன்
அம்மாவுடன் தபசிக்பகாண்டிருந்ோர்,, அவர் பசான்ன விஷயங்களின் பயங்கரம்
சத்யனின் அம்மா முகத்ேில் பேரிந்ேது.

" என்ன ேம்பி பசால்ைீங்க, இப்தபா என்னப் பண்ைது, எனக்கு ஒன்னுதம புரியதலதய "
என்று ேதலயிலடித்துக் பகாண்டு அை ஆரம்பித்ோர்.
"அய்தயா அம்மா அழுவுைதுக்கு இப்தபா தநரமில்தல, சத்யன் கதடயிதல இருந்து
வந்ேதும் நீங்க மூனுதபரும் உடதன ஊருக்கு கிளம்புங்க இங்தக சூழ்நிதல
சரியானதும் நாதன உங்களுக்கு தபான் பண்தைன், அதுவதரக்கும் அங்கதய இருங்க,
சத்யனுக்கு எந்ே விஷயமும் பேரியதவண்டாம், இளவயசு பின்னால் வர்ைதே பத்ேி
தயாசிக்காம எதேயாவது பசஞ்சுருவான், அவங்களுக்கு இதே பபாைப்பு அேனால
எதே இைந்ோலும் அது பபரிசா பேரியாது ஆனா நாம அப்படியில்தல சின்ன
இைப்பும் அேிக வலிதய ேரும், நீங்க ஊருக்கு தபானதும் பமாேல் தவதலயா
சத்யனுக்கு ஒரு பசல்தபான் வாங்கி குடுங்க நான் தபான் பண்தைன்என்று "
பாண்டியன் பேட்டமாக பசான்னார்.

அவர் பசான்னேின் முழு அர்த்ேமும் புரிய, ேன் மகனின் உயிர் முக்கியம் என்று
நிதனத்ே சத்யனின் அம்மா ஊருக்கு தபாவேற்கு தேதவயான துணிகதள எடுத்து
அடுக்கிக்பகாண்தட "கடவுள் மாேிரி வந்து விஷயத்தே பசான்ன ீங்க உங்களுக்கு யாரு
ேம்பி பசான்னதுஎன்று கண்ண ீருடன் தகட்க "..,

" அந்ே புள்ளதயாட அண்ணனுங்க சத்யதன தபாடச்பசால்லி பணம் பகாடுத்ே


ஆளுங்கல்ல ஒருத்ேன் எனக்கு பராம்ப பைக்கம், அவன்ோன் வந்து என்கிட்ட
பசான்னான், சத்யதன நாதளக்கு தநட்டு ஆத்து பாலத்துக்கு கீ ை வரும்தபாது
தபாட்டுத் ேள்ள பசால்லி ஒரு லட்சம் குடுத்ேிருக்கானுங்க தபால, என் சிதநகிேன்
வந்து பமாத்ே ேகவதலயும் பசால்லிட்டான், அம்மா ேயவுபசய்து சத்யன் கிட்ட
எதேயும் இப்தபா பசால்லதவண்டாம், அப்புைமா பசால்லிக்கலாம், பமாேல்ல அவன்
வர்ைதுக்குள்ள நான் கிளம்புதைன் என்ை பாண்ட "ுியன் அவசரமாக பவளிதயைினார்.

அன்று இரவு எட்டு மணிக்பகல்லாம் ேம்பியுடன் வந்ே சத்யன் அழுதுபகாண்டு


உட்கார்ந்ேிருந்ே அம்மாதவ பார்த்து பேட்டத்துடன் விசாரிக்க..,

மகனுக்காக வந்ே கண்ணதர


ீ மாற்ைி சத்யா உங்க சித்ேப்பாவுக்கு பராம்ப உடம்பு "
சரியில்தலயாம் உன் சித்ேி நமும பக்கத்து வட்டுக்கு
ீ தபான் பண்ணாஎன்று "
கூைிவிட்டு ஓபவன்று அை..,

ோயின் கண்ணதர
ீ பார்த்ேதும் அதனத்தும் மைந்து தபாய்விட சரி வாம்மா "
ட்டிக்பகாண்டு மூவரும் கிளம்பி விட்டனர்என்று வட்தட
ீ பூ " தபாகலாம்.

" பகாஞ்சம் இருப்பா பக்கத்து வட்டுல


ீ பசால்லிட்டு வந்துர்தைன்என்று பக்கத்து "
நாங்க ஊருக்கு தபாதைாம் அக்கா " வட்டு
ீ கேதவ ேட்டி பவளிதய வந்ே பபண்ணிடம்
யாராவது எங்கதள தேடி வந்ோ நாங்க வட்தட
ீ காலி பண்ணிகிட்டு தகரளாவுக்கு
என்று மகதன பாதுகாக்க முன்தயாசதனயாக "ட்டோ பசால்லுங்கக்காதபாய்
பசான்னாள் சத்யனின் அம்மா.

மூவரும் வால்பாதை வைியாக ேிருச்சூர் பசல்லும் தபருந்ேில் ஏைி அமர்ந்ேனர்,


சத்யனுக்கு தேவியிடம் ஒரு வார்த்தே கூட பசால்லாமல் தபாகிதைாதம என்று
உறுத்ேலாக இருந்ேது.

“எந்ேப் பபண் ஒருவதன...


" உடலால் - அதசவால் - சிரிப்பால்
" தபச்சால்- பார்தவயால்- உரசலால்..
" இவற்ைால் ோன்
" ஈர்த்து இழுத்து இம்சிக்க தவண்டும் என்பேில்தல!
" ஒன்றுதம பசய்யாமல்...
" எந்ே சலனமும் இல்லாமல்...
" எந்ே ஜாதடகளும் காட்டாமல்...
" எளிதமயான அைகுடன்..
" மவுனமாக தபானாதள தபாதும்..
" ஒரு ஆணின் மனம் கிடுகிடுபவன...
" பள்ளத்ோக்கில் விழுந்து...
" சிராய்ப்புகதளாடு சிகரம் ஏைி...
" கடல் கடந்து.. ேீயில் நடந்து..

" ேகித்து .. ேனிந்து .. சுகித்து..


" பவடித்து மாைிவிடும்!!!

தேவியின் வட்டில்
ீ தேவி அவள் அதையில் கட்டிலில் கவிழ்ந்து அழுதுபகாண்டு
இருக்க, அவள் கன்னங்கள் அதை வாங்கி சிவந்து கன்ைிப்தபாயிருந்ேது, கண்கள்
கண்ண ீர் சுரந்து பகாண்தட இருந்ேது.

அவளுதடய பபரியண்ணன் மதனவி தகயில் காபியுடன் “ தநத்துதலருந்து


ஒன்னுதம சாப்பிடதல இதேயாவது குடி, குடிச்சுட்டு உக்காந்து அழு யாரு
தவனாம்னு பசான்னா” என்று அேிகாரமாக பசால்ல..,
அப்தபாது உள்தள வந்ே தேவியின் அப்பா “ அந்ே நாதய விடு சாகட்டும், உலகத்துல
ஆம்பதளதய இல்லாே மாேிரி மார்க்பகட்ல மூட்தட தூக்குைவதனாட தபாய் கூட்டு
தசர்ந்ேிருக்கா பாரு, இது எவ்வளவு நாளா நடக்குதுன்னு பேரியதல, நம்ம
சாேிக்காரன் எவன் எவபனல்லாம் பாத்ோதனா,” என்று தமதல ஏதோ சத்யதன
தகவலமாக ேிட்டியபடி அவதள பநருங்க..,

பவடுக்பகன்று ேிரும்பிய தேவி “அப்பா என்தன என்ன தவனும்னாலும் ேிட்டு


சத்யதன ஏோவது ேிட்டின, அவ்வளவுோன் ஆமா” என்று ஆத்ேிரத்துடன் கத்ேினாள்.

“ஓ அவதன ேிட்டுனா உனக்கு வலிக்குமா, பமாேல்ல உன்தன ஒைிச்சு கட்டினா


எல்லாம் சரியாயிருக்கும் ” என்ைவர் தேவியின் முடிதய பகாத்ோக பற்ைிக்பகாண்டு
கன்னத்ேில் மாைி மாைி அதைய, தேவியின் அண்ணி அவதர ேடுக்க முயன்ைாள் .

தேவி சுருண்டு தபாய் கட்டிலில் விை “ அய்தயா விடுங்க மாமா பசத்து கித்து
தபாயிைப்தபாைா, பமாேல்ல அவதன காலி பண்ை வைியபாருங்க, அப்புைம் இவதள
இப்பதவ ஊருக்கு கூட்டிக்கிட்டு தபாயிரலாம்” என்று மாமனாருக்கு உத்ேரவிட்டாள்.

“ ம் சரி நீ இவளுக்கு தேதவயானதே எடுத்து தவ, நான் கிளம்புைதுக்கு ஏற்பாடு


பண்தைன், அதுக்குள்ள பயலுகளும் வந்துரட்டும்” என்று பசால்லிவிட்டு பவளிதய
தபானார்.

ஹாலின் மூதளயில் அமர்ந்து அழுதுபகாண்டிருந்ே மதனவிதயப் பார்த்து, “ நீ ஏன்டி


எளவு வட்டுல
ீ அழுவுைமாேிரி அழுவுை, எல்லாரும் ஊருக்குப் தபாதைாம் சீ க்கிரம்
கிளம்பு” என்று அேிகாரம் பசய்ேவதர பார்த்து..........

“ நம்மகிட்ட இல்லாே காசு பணமா, தேவிய அந்ே பயலுக்தக குடுத்துரலாம், ஏன்


இப்படி சாேி சாேின்னு பிடிவாேம் பண்ைீங்க, ” என்று தேவியின் அம்மா கண்ணர்ீ
விட..,

“வாதய மூடுடி எல்லாம் உன்னால் வந்ேது, பபாண்ணு எங்கப்தபாைா எப்ப வட்டுக்கு



வர்ைான்னு கவனிக்காம, இப்தபா பபாண்ண அவனுக்தக கூட்டிவிட பசால்ைியா,
மரியாதேயா ஊருக்கு தபாக ஏற்பாடு பசய் ” என்று மதனவிக்கு ஒரு
அதைவிட்டுவிட்டு பவளிதய தபானார்.

தேவியின் அன்று இரதவாடு இரவாக இரண்டு காரில் அதனவரும் பசாந்ே ஊர்


தசாைவந்ோனுக்கு கிளம்பினார்கள் , அதனவரும் ரகசியமாக ஏதோ தபசிக்பகாள்ள,
தேவிக்கு எதுவுதம பேரிவிக்கப்படவில்தல.

சத்யன் ேிருச்சூர் பசன்ை அதேதவதள தேவி தசாைவந்ோன்


அதைத்துச்பசல்லப்பட்டாள், அங்தக இருந்ே அவர்களின் பூர்வக
ீ வட்டுக்கு
ீ வந்ேவர்கள்,
தேவிதய ஒரு அதையில் தவத்து பூட்டிய அவள் அண்ணன்கள் இரண்டுதபரும்,
தேவிக்கு காவலாக அவளின் பபரிய அண்ணிதய தவத்துவிட்டு பவளிதய
தபானார்கள்.

தேவியின் பபரிய அண்ணிக்கும் பசாந்ே ஊர்ோன் அதேோன் என்போல் எல்தலாரும்


அங்தக கூடிப்தபசி, பபரிய அண்ணியின் ேம்பிக்கு தேவிதய கல்யாணம் பசய்து
பகாடுப்பது என்று முடிவு பசய்ேனர் , கல்யாணம் அேிகாதல ஊர் தகாவில்
தவத்துக்பகாள்ளலாம் என்று முடிவு பசய்ோர்கள்.

தபசிமுடித்து விட்டு அவர்களின் வட்டுக்கு


ீ வரும்தபாது இரவு மணி பனிபரண்டு
ஆகிவிட்டது, பபரியண்ணியிடம் விஷயத்தே பசால்ல, அவளுக்கு பராம்ப சந்தோஷம்,
பசாத்து பவளிதய தபாகாமல் அவள் வட்டுக்தக
ீ வருவது பராம்ப சந்தோஷமாக
இருந்ேது.

கேவில் காது தவத்து பவளிதய நடக்கும் உதரயாடதல தகட்ட தேவிக்கு, அடுத்து


என்ன பசய்வது என்று புரியவில்தல, கட்டிலில் வந்து அமர்ந்ோள், இந்ே வட்டில்

அவள் தபச்சு எடுபடாது என்பது மட்டுமல்ல, யாரும் உேவக்கூட வரமாட்டார்கள்
என்பது பேளிவாக புரிந்ேது.

பராம்ப நிோனமாக தயாசித்ோள் தேவி, சத்யன் போட்ட உடதல தவறு யாருதடய


விரல் நுனிக்கூட படவிடக்கூடாது என்பேில் மட்டும் உறுேியாக இருந்ோள், ேன்
வயிற்ைில் இருக்கும் சத்யனின் கருவுக்கு தவறு ஒருவன் அப்பாவாக கூடாது
என்பதே ேிடமாக எண்ணினாள்.

தேவிதய பபாருத்ேவதர சத்யன்ோன் எல்லாதம, அந்ே எல்லாதம இல்லாே


வாழ்க்தக ஒன்றுதமயில்தல, சத்யன் குைந்தே பிைந்ோல் சத்யனுக்கு மகனாக
பிைக்க தவண்டும், இல்தலதயல் என்னுடதன தசர்ந்து அைியதவண்டும் என்று மட்டும்
உறுேியாக இருந்ோள்.

ஆனால் சத்யனிடம் எப்படியாவது தபாய் தசர்ந்துவிட தவண்டும் என்பதும் புரிந்ேது,


சத்யனின் கரு ேன் வயிற்ைில் வளருவது பேரிந்ோல் இரதவாடு இரவாக ேன்தன
பகான்றுவிடுவார்கள் என்று கலங்கினாள்.

அந்ே அதைதய ஆராய்ந்ோள், அதையின் ஒருபக்கம் சாமி அலமாரி ஒன்று இருந்ேது,


அதே ேிைந்து பார்த்ோள்,, நிதைய சாமிப்படங்கள் மாட்டியிருக்க ஒரு சிைிய
மரப்பபட்டியில் மஞ்சள் துணியில் சாமிக்கு முடிந்து தவத்ேிருந்ே காணிக்தக பணம்
நிதைய இருந்ேது,

தேவி ஒரு காணிக்தக முடிச்தச அவிழ்த்து பார்த்ோள், உள்தள பேிபனாரு ரூபாய்


இருந்ேது, உடதன கடகடபவன சில முடிச்சுகதள அவிழ்த்து ேனது முந்ோதனயில்
முடிந்து பகாண்டாள்.

அன்று அேிகாதல மூன்று மணிக்கு ோன் இருந்ே கேதவ ேட்டினாள் தேவி,


பவளிதய இருந்து “ என்ன தவனும்” என்று தேவியின் அண்ணி தகட்க..,

“ அண்ணி வயிறு வலிக்குது தோட்டத்துக்கு தபாகனும் கேதவ ேிைங்க,” என்று


சிரமமாக குரல் பகாடுக்க அடுத்ே நிமிடம் கேவு ேிைக்கப்பட்டது ...

“ பரண்டு நாளாோன் ஒன்னுதம ேின்னதலதய அப்புைம் ஏன் வயிறு வலிக்குது


தோட்டத்துக்கு தபாகனும்னு பசால்ை” என்று நம்பாமல் தகட்டாள் அண்ணி
தேவி எதுவுதம தபசாமல் ேதலகுனிந்து நிற்க்க, “ சரி வா தபாகலாம்” என்று
பசால்லிவிட்டு அவதள அதைத்துக்பகாண்டு பவளிதய வந்ோள்.

வட்டு
ீ ஆண்களிடம் “ இவதள கம்மாய் கதரக்கு கூட்டிட்டு தபாய்ட்டு வர்தைன் நீங்க
ஆகதவண்டியதே பாருங்க” என்று பசால்லிவிட்டு தேவியுடன் கண்மாய்க்கு
தபானாள்.

கண்மாயின் கதரதயாரம் இருந்ே முள்ளு மரங்களுக்கு நடுதவ இருந்ே பாதேயில்


சிைிதுதூரம் நடந்ேவள் “ ம் இப்படிதய எங்கயாவது உட்காரு” என்று பசால்லிவிட்டு
சிைிதுதூரம் ேள்ளி இருந்ே மரத்ேின் பின்னால் தபாய் மதைந்ோள் பபரியண்ணி.

தேவி சுற்றுமுற்றும் பார்த்து உட்காருவது தபால் நடித்து, உட்கார்ந்ே நிதலயில்


கால்பகாலுதச கைட்டி அங்தகதய விட்டுவிட்டு பமதுவாக எழுந்து இருட்டுக்கு
கண்கதள பைக்கிக்பகாண்டு ஊருக்குள் பசல்லும் பாதேயின் எேிர் ேிதசயில் ஓட
ஆரம்பித்ோள்.

ேனது உடலின் பமாத்ே பலத்தேயும் ேன் கால்களுக்கு பகாடுத்து பின்னால் ேிரும்பி


பார்க்காமல் ஓடினாள் , அவள் அண்ணி கத்தும் குரல் பின்னால் தேய்ந்து மதைந்ேது,
தேவிக்கு பேரியும் ேனது பருத்ே உடதல தூக்கிக்பகாண்டு அண்ணியால் ஓடி
வரமுடியாது என்று..,

அந்ே பாதே முடியும் இடத்ேில் ரயில்தவ ேண்டவாளம் இருக்க ேண்டவாளத்ேின்


ஓரதம ஓடினாள் , சிைிது தநரத்ேில் தசாைவந்ோன் ரயில் நிதலயம் வர அங்தக
சிக்னலுக்காக மதுதர பசல்லும் ஏதோபவாரு ரயில் நிற்க்க, தேவி ேிைந்ேிருந்ே
கேவின் வைியாக ரயிலில் ஏைிவிட்டாள்.

அவள் ஏைிய சிைிது தநரத்ேில் ரயில் கிளம்பிவிட்டது, பபாழுது விடிய ரயில்


மதுதரதய அதடந்ேது, உடதன இைங்கிய தேவி ரயில்நிதலயத்தே விட்டு பவளிதய
வந்து, பவளிதய ஆட்தடா பிடித்து சத்யனின் வட்டு
ீ முகவரி பசான்னாள்.

ஆட்தடா சத்யனின் வட்தட


ீ அதடந்ே தபாது மணி ஏைாகிவிட்டது, ஆட்தடாவில்
இருந்து அவசரமாக இைங்கி சத்யன் வட்தடப்
ீ பார்க்க, வடு
ீ பூட்டியிருந்ேது, தேவியின்
கருவுற்ை வயிறு கலங்கி ேவிக்க,

பக்கத்து வட்டில்
ீ பவளிதய ேண்ண ீர் பேளித்து பகாண்டிருந்ே பபண்ணிடம்
விசாரித்ோள் “ அவங்க தநத்து தநட்தட வட்தட
ீ காலி பண்ணிட்டு தகரளாவுக்கு
தபாய்ட்டாங்கம்மா” என்று அந்ே பபண்மணி சத்யன் அம்மா பசான்னதே அச்சரம்
பிசகாமல் அப்படிதய பசான்னாள்.

அடுத்து என்ன பசய்வது எங்தக தபாவது என்று புரியாமல் நின்ைவதள ஆட்தடா


டிதரவரின் குரல் கதலத்ேது, “ ஏம்மா காசு குடுத்ோ நான் கிளம்புதவன்” என்று கூை..,

தேவி மறுபடியும் ஆட்தடாவில் ஏைினாள் “ அண்தண ஏோவது கதடகிட்ட நிறுத்துங்க


ஒரு தபப்பரும் தபனாவும் வாங்கனும்என்று பசான்னாள் ".

ஆட்தடா சிைிதுதூரத்ேில் இருந்ே கதடயறுதக நிறுத்ே , தேவி ஓடிப்தபாய் ஒரு


தபப்பரும் தபனாவும் ஒரு காக்கி கவரும் வாங்கினாள், அேில் கடகடபவன எதேதயா
எழுேியவள் மடித்து கவருக்குள் தபாட்டாள்.

"அண்தண பசன்ட்ரல் மார்க்பகட் தபாங்கஎன்று தேவி பசால்ல ", ஆட்தடா பசன்ட்ரல்


மார்க்பகட் தபானது, அங்தக முருகதன தேடினாள், அவன் ஏதோபவாரு லாரியில்
தலாடு இைக்குவோக கணக்குப்பிள்தள பசான்னார்.
இன்னும் பகாஞ்சதநரத்ேில் அவள் வட்டு
ீ ஆளுங்க வந்து மதுதரதயதய சல்லதடப்
தபாட்டு தேடுவார்கள் என்போல் ,முருகதன தேட முடியாது என்று நிதனத்து இந்ே "
ட்ட குடுத்து சத்யன் கிட்ட குடுக்கச்பசால்லுங்கவதர முருகன் அண்ணன் கிகஎன்று "
கவதர கணக்குப்பிள்தளயிடம் பகாடுத்ோள்.

பிைகு மறுபடியும் ஆட்தடாவில் ஏைி ேனது வட்டின்


ீ முகவரி பசால்லிவிட்டு
கண்ண ீருடன் இருக்தகயில் சாய்ந்துபகாண்டாள் ,

அவளுக்கு அவள் வட்டு


ீ ஆட்களின் மிரட்டலால் சத்யன் பயந்து ஊருக்கு
தபாய்விட்டோக தோன்ைினாலும், உள்மனேில் இல்தல என் சத்யன் அப்படிப்பட்டவன்
இல்தல என்ை எண்ணதம தமதலாங்கி இருந்ேது.

ஆட்தடா நின்று டிதரவர் ேிரும்பி குரல் பகாடுக்கவும் கண்ேிைந்ே தேவி ேன்னிடம்


இருந்ே பணத்ேில் ஆட்தடாவுக்கு பகாடுத்துவிட்டு பபரிய இரும்பு தகட்தட ேிைந்து
பகாண்டு உள்தள தபானாள்.

வடு
ீ பூட்டியிருந்ேது இன்னும் யாரும் வரவில்தல என்று பேரிய சிைிது ேயங்கி
அங்தகதய நின்ைாள், பிைகு வட்டின்
ீ பின்புைம் இருந்ே தோட்டத்துக்கு தபானாள்,
அப்தபாது கார் வந்து நிற்க்கும் ஓதச தகட்க ேிரும்பி பார்த்ோள்.

பமாத்ே குடும்பமும் வந்து காரில் வந்து இைங்கியது, கூடதவ ஊர் பசாந்ேங்கள்


சிலரும் வந்ேிருந்ோர்கள்,... தேவி அவசரமாக அங்தக இருந்ே பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து
கேதவ சாத்ேிக்பகாண்டாள்.

பாத்ரூமுக்குள் நுதைந்ே தேவிக்கு அேிகமாக வியர்த்து, உடல் நடுங்கியது, அவர்கள்


தகயில் ோன் கிதடத்ோல் ேன்னுதடய கேிபயன்னாகும் என்று நிதனத்து
கலங்கினாள்.

கண்ண ீரும் வியர்தவயும் ஒன்ைாக கலந்து அவள் மார்புச் தசதலதய நதனக்க,


வயிற்ைில் சத்யனின் கருவுடன் தவறு ஒருவனுக்கு பபாண்டாட்டியாவதே விட
உயிதர விடுவது தமல் என நிதனத்ோள்.

இன்னும் உருவமாகாமல் சதே துணுக்காக இருக்கும் ேன் வயிற்று கருதவ ேடவி


பார்த்து கண்ண ீர் விட்டாள், பிைகு கட்டியிருந்ே புடதவதய சரசரபவன உருவினாள்,
அதே மாட்ட இடம் தேடினாள், அவளுக்கு வசேியாக ேதலக்கு தமதல ஒரு
வதளயம் இருக்க,..
பாத்ரூமில் இருந்ே இரும்பு வாளிதய கவிழ்த்து அேில் ஏைினாள், தகயில் இருந்ே
புடதவதய பகாக்கியில் மாட்டினாள் , பிைகு அேன் மறுமுதனதய முடிந்து ேனது
கழுத்ேில் மாட்டினாள், சத்யதன மனேில் பகாண்டு வந்ோள்,

சத்யனது நிதனவில் முகம் மலர , பிைகு வாளியின் மீ ேிருந்ே கீ தை ோவினாள்,


கழுத்ேில் மாட்டிய சுருக்கு இறுக்கிப் பிடிக்க, கால்கள் துடித்து ேனது இன்னுயிதர
சத்யன் எனும் முட்டாளுக்காக விட்டாள்.

பூத்து குலுங்க தவண்டிய அவளுதடய காேல் வாழ்க்தக, அந்ே புடதவயின்


முடிச்சில் அந்ேரத்ேில் ஊசலாடியது.

"ஒரு ேனி மனிேனின் தமாக தவட்தகயால் ..


" இரு உயிர் தபானது"
" இங்தக கற்பு பஜயித்ோலும்..
" முதையற்ை காமம் தோற்ைது!!

சத்யனுக்கு அதர மனோகதவ இருந்ேது, தேவிதய முேல் நாள் பார்த்ேிருந்ோலாவது


நிம்மேியாக இருந்ேிருக்கும், இப்தபா ேிடீர்னு கிளம்புனதே அவளுக்கு எப்படி
பேரியப்படுத்துைது என்று தயாசித்ோன், சித்ேி வட்டுக்கு
ீ தபானதும் முருகனுக்கு
கதடக்கு தபான் பண்ணி தேவிதய பார்த்து ேகவல் பசால்ல பசால்லனும் என்று
மனதே ேிடப்படுத்ேிக்பகாண்டான்.

ேிருச்சூரில் இைங்கியதும் அவர்கள் பசல்லும் ஊருக்கு பஸ் ேயாராக இருக்க அேில்


ஏைியமர்ந்ோர்கள், பஸ்ைில் இருந்து இைங்கி ஆட்தடாவில் சித்ேி வட்டுக்கு
ீ தபாய்
இைங்கி தகட்தட ேிைந்து உள்தள தபானார்கள்.....

வட்டின்
ீ முன்பகுேியில் இருந்ே மிளகு பகாடிக்கும் தராஜா பசடிகளுக்கும் தபப்
மூலம் ேண்ணர்ீ விட்டுக்பகாண்டு இருந்ே சத்யனின் சித்ேப்பா ேயாளன், இவர்கதள
பார்த்ேதும் தபப்தப கீ தை தபாட்டுவிட்டு தவகமா வந்து “ வாங்கப்பா என்ன ேிடீர்னு
வந்ேிருக்கீ ங்க” என்று விசாரித்ேபடி சத்யனின் அம்மா தகயில் இருந்ே சூட்தகதை
வாங்கிக்பகாண்டு உள்தள தபானார்.

சத்யனுக்கு தபச்தச வரவில்தல, அவனுதடய அேிர்ச்சி முகத்ேில் பேரிந்ேது,


அவனுக்கு மட்டும் அேிர்ச்சியில்தல, அவன் ேம்பி விநாயமூர்த்ேிக்கும் ோன் பயங்கர
அேிர்ச்சியாக இருந்ேது.

இவருக்கு ோதன பராம்ப சீ ரியசாக இருக்கிைது என்று கிளம்பி வந்தோம், இங்தக


என்னடான்னா இவரு நல்லாத்ோதன இருக்காரு என்று நிதனத்து இருவரும்
ஒருதசர ேங்களின் ோதய ேிரும்பி பார்க்க, அவர் இவர்களின் பார்தவதய
ோங்காமல் ேதலகுனிந்து வட்டுக்குள்
ீ தபானார்.

ஏதோ நடந்ேிருக்கிைது என்று மட்டும் சத்யனுக்கு புரிய, வந்ே இடத்ேில் எந்ே


பிரச்சதனயும் தவண்டாம் என்று நிதனத்து தவறு எதுவும் தகட்காமல் வட்டுக்குள்

தபானான்.

சித்ேியிடம் தபசிக்பகாண்டு இருந்துவிட்டு காதல டிபன் முடித்ே பிைகு தோட்டத்ேில்


இருந்ே பலாமரத்ேின் அடியில் தபாய் அமர்ந்து அம்மாவின் பின்னாதலதய தபான
சத்யன், தககதள கட்டியபடி ேனது ோதய தநர்ப் பார்தவ பார்த்து “என்னம்மா
நடந்ேதுஏன் பபாய் பசால்லி கூட்டிட்டு வந்ேீங்க ..” என்று தகட்க..,

ஒரு நிமிடம் ேதலகுனிந்ே அம்மா பிைகு “ என் ேங்கச்சிய பார்க்கனும் தபால


இருந்ேது அேனால கிளம்பி வந்தேன், இது என்னதமா பபரிய குற்ைம் மாேிரி தகள்வி
தகட்குை” என்று எடுத்பேைிந்து தபசுவதுதபால நடித்ோலும் அவர் முகம் பிரச்சதன
தவறு என்று பசான்னது.

“ சரிம்மா சித்ேிதய பார்க்கனும்னு தோனுனா நீங்க வரதவண்டியதுோதன, எதுக்கு


அழுதுகிட்தட எங்கதளயும் கூட்டிகிட்டு அவசரமா கிளம்பி வரனும்” என்று சத்யன்
விடாமல் தகட்க..,

“ தடய் தபாடா என்னதமா பபரிய மனுஷன் மாேிரி தகள்வி தகட்கிை, ஆமாமா அய்யா
இப்தபா பபரியமனுஷன் ோன, அோன் பபரிய பபரிய தவதலபயல்லாம் பசய்ைாரு”
என்று பசான்ன அம்மாவுக்கு அவசரத்ேில் ோன் வார்த்தேதய விட்டுவிட்தடாம்
என்று புரிய தமற்பகாண்டு எதுவுதம தபசாமல் ேதலதய குனிந்து பகாண்டார்.

பட்படன்று சத்யனுக்கு விஷயம் புரிந்துதபானது, ஏதோ ஒரு அசட்டு துணிச்சல் வர “


ஓ எல்லாம் பேரிஞ்சு தபாச்சா, ஆமா நான் தேவிங்கை பபாண்தண ஆறு மாசமா
விரும்புதைன்,அவளத்ோன் கல்யாணம் பண்ணிக்கப்தபாதைன், அதுவும் இன்னும்
பரண்டு மூனு நாளில் எங்க கல்யாணம் நடக்கப்தபாகுது, பாண்டி மாமாதவ ோன்
உங்ககிட்ட தபசி சம்மேம் வாங்க பசான்தனன், வந்ோரா?” என்று பசால்லிவிட்டு
அம்மாதவ தகள்வியாக பார்த்ோன் சத்யன்.

“ஆமா வந்ோரு எல்லாம் பசான்னாரு, ஏன்டா மவதன உனக்கு உலகத்துல


பபாண்ணா இல்ல தபாயும் தபாயும் அந்ே சாேி பபாண்தணயா விரும்புவ, அந்ே
சாேியில பபாட்டச்சிகதள தகயில அரு வச்சிக்கிட்டு சுத்துவாளுக, சாேி கவுண்டனா
இருந்து கிட்டு அந்ே குடும்பத்ேிலயாடா பபாண்ணு கட்டுைது, ஏன்டா உனக்கு புத்ேி
இப்படி தபாச்சு, அப்படிபயன்னடா உனக்கு என்னடா வயசாச்சு,” என்று அம்மா
உச்சபட்ச பகாேிப்புடன் தபச..,

சத்யனுக்கும் ஆதவசம் வந்ேது “ அம்மா தேவி குடும்பம் தவனா அப்படியிருக்கலாம்,


ஆனா அவ பராம்ப நல்லவம்மா, என்தமல உயிதரதய வச்சிருக்கா, அவதளப் பார்த்ோ
உங்களுக்கு பராம்ப புடிக்கும்மா, காேதல பிரிக்க சாேிதய காரணம் பசால்லாேீங்க
அம்மா ” என்று சத்யன் கண்கலங்க வாேம் பசய்ய..,

அவனுதடய கலங்கிய கண்கதள பார்த்ேதும் பபற்ை வயிறு துடிக்க அவன் தககதள


பற்ைிக்பகாண்டு “ அய்யா சாமி அவ உன்தமல உயிதரதய வச்சிருக்கா சரிோன், ஆனா
அவதள உன் உயிர் தபாைதுக்கும் காரணமா இருக்க கூடாதுன்னுோய்யா உன்தனய
கூட்டிகிட்டு வந்தேன், அவ பராம்ப நல்லவளாதவ இருக்கட்டும் சாமி ஆனா எனக்கு
என் பிள்தளதயாட உயிருோதன முக்கியம்” என்று பசால்லியவாதை கண்கள்
கண்ணதர
ீ கரகரபவன சுரக்க மகனின் தோளில் சாய்ந்துபகாண்டார்.

விபரீேமாக ஏதோ நடந்ேிருப்பது புரிய “ அம்மா ேயவுபசய்து என்ன நடந்துச்சுன்னு


விவரமா பசால்லுங்கம்மா, யாராவது உங்கதள வந்து மிரட்டினாங்களா?” என்ைவதன
பார்த்ே அம்மா கண்ணில் வைிந்ே நீதர துதடத்துக்பகாண்டு,

பாண்டியன் வந்து பசான்ன விஷயங்கள் அத்ேதனதயயும் ஒன்றுவிடாமல்


பசால்லிவிட்டு மறுபடியும், பபாங்கிய கண்ணதர
ீ வடியவிட்டு “ அய்யா நமக்கு அந்ே
புள்ள தவனாம்ய்யா, சித்ேப்பாகிட்ட பசால்லி சீ க்கிரமாதவ நல்ல பபாண்ணா பார்த்து
உனக்கு நான் கல்யாணம் பண்ணி தவக்கிதைன் சாமி, அந்ே குடும்பத்தோட
சகவாசதம நமக்கு தவனாம்ய்யா” என்று பசால்லி முடிக்க......
பட்படன்று ேதரயில் மண்டியிட்ட சத்யன் முகத்தே மூடிக்பகாண்டு ஓபவன்று அை
ஆரம்பித்ோன்,
அம்மா பேைிப்தபாய் அருகில் வந்து “ அய்தயா அைாேடா தபாகப்தபாக எல்லாம்
சரியாயிடும், நீ இங்கதய சித்ேப்பா கிட்ட பசால்லி தவை தவதலத் தேடி
பபாதைச்சுக்கலாம்” என்று மகனுக்கு புத்ேிமேி என்ை பபயரில் எரிகின்ை ேீயில்
எண்தணதய ஊற்ைினார்கள்.

“ ேன் தோளில் இருந்ே அம்மாவின் தகதய உேைி எழுந்ேவன், அம்மா அதேப்பத்ேி


எல்லாம் பநதனச்சுக்கூட பார்க்காேீங்க, தேவி இல்லாமல் எனக்கு வாழ்க்தகதய
இல்தல, அதோட அவ இப்தபா கர்ப்பமா இருக்காம்மா, அய்தயா அவ வட்டுக்கு

பேரிஞ்சு தபாச்சா, இந்ே சமயத்துல தபாய் அவதள விட்டுவிட்டு என்தன மட்டும்
கூட்டிகிட்டு வந்துட்டீங்கதள ” என்று குமுைலுடன் பசான்னவதன அேிர்ச்சியுடன்
பார்த்ோர் அம்மா.

வளர்ந்ே குைந்தேயாக குமுைி கண்ணர்ீ விட்டவதனதய பார்த்ே அம்மா “ அய்தயா


இபேல்லாம் பாண்டி ேம்பி பசால்லதலதய சத்யா, அடக்கடவுதள இப்தபா அந்ே
புள்தளய என்ன சித்ரவதே பண்ைானுங்கதளா, அடப்பாவி நீயாவது பமாேல்லதய
விஷயத்தே என்கிட்ட பசால்லியிருக்கலாதம, ஏோவது ஏற்ப்பாடு பண்ணி
கல்யாணத்தே முடிச்சிருக்கலாதம” என்று கூைிவிட்டு அடுத்து என்ன பசய்வது என்று
புரியாமல் மகதனதய பார்த்ோர்.

“ சரி நீ அழுோ ஒரு தவதலயும் ஆகாது பமாேல்ல தபாய் முருகனுக்கு


இல்தலன்னா பாண்டிக்கு தபான் பண்ணி அந்ேப் பபாண்தண பார்க்க பசால்லு,
அப்புைமா நீ கிளம்பு கூட ேம்பியும் கூட்டிட்டு தபா, நம்ம வட்டுகிட்டதய
ீ தபாகாேீங்க
பாண்டி வட்டுல
ீ இல்தலன்னா முருகன் வட்டுலதயா
ீ ேங்குங்க, பராம்ப ஜாக்கிரதேடா
மகதன, முடிஞ்சா அந்ே புள்தளய கூட்டிகிட்டு இங்கதய வந்ேிரு குருவானரப்பன்
தகாயில் வச்சு கல்யாணத்தே முடிச்சுடலாம்” என்று எல்லா பிரச்சதனக்கும் ேீர்வு
மகனின் துக்கத்தே பகாஞ்சமாவது தபாக்க முயன்ைார் அம்மா.

ோயாரின் ஆறுேல் வார்த்தேகள் புத்துணர்ச்சிதய பகாடுக்க கண்கதள துதடத்துக்


பகாண்டு வட்டுக்குள்
ீ ஓடி தபாதன தகயிபலடுத்து காய்கைி கதடயின் நம்பதர
டயல் பசய்ோன்,, இரண்டு ரிங் தபானதும் கணக்குப்பிள்தள தபாதன எடுக்க, சத்யன்
பவகு அவசரமாக “ அண்தண நான் சத்யன் தபசுதைன் முருகன் இருக்கானா?” என்று
தகட்டான்.

“ இங்க இல்லப்பா தநட்டுோன் லாரில ஒட்டன்சத்ேிரம் மார்பகட் தபானான், அப்புைம்


சத்யா தேவின்னு ஒரு சின்ன வயசு பபாண்ணு வந்து ஒரு கவதர குடுத்து முருகன்
மூலமா உன்கிட்ட குடுக்க பசால்லுச்சுப்பா வந்து வாங்கிக்கிையா” என்று
கணக்குப்பிள்தள பசான்னதும்..,

சத்யன் பரபரப்பானான், அவன் குரலில் பேட்டம் வந்து ஒட்டிக்பகாண்டது “ அண்தண


அந்ே புள்ள எப்பண்தண வந்துச்சு” என்று ஆர்வமாக தகட்டான்.

“ இப்போன்ப்பா ஒரு மணிதநரம் இருக்கும் வந்துதபாய்” என்ைார் கணக்கு.

“சரிண்தண அந்ே கவர் உங்ககிட்தடதய இருக்கட்டும் நான் சாயங்காலம் வந்து


வாங்கிட்டு தபாதைன் வச்சிதைன் அண்தண ” என்று இதணப்தப துண்டித்து விட்டு
ேிரும்பியவன் முன்னால் குடும்பதம இருந்ேது.

“அம்மா இப்பத்ோன் மார்பகட்டுக்கு வந்து தபாயிருக்கா, கணக்குப்பிள்தள கிட்தட


ஏதோ கவர் குடுத்துட்டு தபாயிருக்காலாம்” என்று சத்யன் பசான்னதும்

“வட்தட
ீ விட்டு பவளிதய வந்து மார்பகட்டுக்கு வந்து தபாயிருக்கான்னா அவளுக்கு
எந்ே பிரச்சதனயும் இல்தலன்னு ோன் பநதனக்கிதைன்” என்று அம்மா பசான்ன
ஆறுேலில் சத்யனின் முகம் பேளிந்ேது.

“ஆமா இப்தபா சிரி இவ்வளவு தநரம் நீயும் அழுது என்தனயும் அை தவச்சுட்டு”


என்ை அம்மா சூட்தகதை ேிைந்து ஆயிரம் ரூபாய் பணத்தே எடுத்துவந்து
சத்யனிடம் பகாடுத்து “ சீ க்கிரமா கிளம்புடா தநரத்தே கடத்ோதே” என்று பசால்ல
சத்யன் சித்ேி குடும்பத்ேினரிடமும் அம்மாவிடமும் விதடபபற்று ேம்பியுடன்
கிளம்பினான்,

மதுதர பசல்லும் பஸ்ைில் ஏைியமர்ந்ேதும், ேம்பி இவனின் காேதல பற்ைி


விசாரிக்க, சத்யன் தேவிதய சந்ேத்ேில் இருந்து கதே கதேயாக பசான்னான், அவன்
பசால்லி முடிக்கும்தபாது மதுதர பபரியார் பஸ்ஸ்டாண்ட் வந்துவிட்டது.

மாதல ஆறு மணி, இருவரும் அவசரமாக இைங்கி ஒரு ஆட்தடா பிடித்து தநராக
மார்க்பகட்ோன் வந்ேனர், ஆட்தடாவுக்கு பணம் பகாடுத்துவிட்டு உள்தள தபாய்
கதடதய அதடய அேிசயமாக அங்தக முருகனும் பாண்டியனும் இருந்ேனர்
இருவதரயும் ஒன்ைாக பார்த்ேதும் சத்யனுக்கு அேிசயமாக இருந்ேது “ என்னா மாமா
இன்தனரம் ஸ்கூல் சவாரி தபாயிருப்பீங்கதள என்ன இங்க வந்துட்டீங்க” என்று
தகட்டான்.
பாண்டியன் அவசரமாக முகத்தே தவறு பக்கம் ேிருப்பி தகத்துண்டால் முகத்தே
அழுத்ேி துதடத்துக்பகாண்டு “ஸ்கூல் சவாரிக்கு தவை வண்டி அனுப்பிட்தடன், சும்மா
முருகதன பார்க்க வந்தேன், சரி நீ எப்புடி வந்ே” என்று பாண்டியன் தகட்க..,

“ தேவி ஏதோ கவர் குடுத்துட்டு தபானாலாம் அதே வாங்கிட்டு உங்க வட்டுக்கு


ீ ோன்
வரலாம்னு வந்தோம்” என்ை சத்யன் கதடக்குள் நுதைய முயல..,

“இரு சத்யா அந்ே கவதர நான் காதலயிலதய வந்து வாங்கிட்டு தபாயிட்தடன்,


வட்டுல
ீ ோன் இருக்கு நீ வா அங்க தபாய் படிக்கலாம் ” என்று பசால்லிவிட்டு
பாண்டியன் ேிரும்பி பார்க்காமல் மார்க்பகட்தட விட்டு பவளிதய நிறுத்ேியிருந்ே
ஆட்தடாதவ தநாக்கி தபானான்.

அவர் பின்னாதலதய வந்து ஆட்தடாவின் பின் சீ ட்டில் ேம்பியுடன் சத்யன்


ஏைிக்பகாள்ள, முருகன் முன்னால் உட்கார்ந்துபகாண்டான் பாண்டியன் ஆட்தடாதவ
கிளப்ப “என்ன மாமா குரல் ஒரு மாேிரியா இருக்கு, தவதளயாதவ தபாட்டுட்டியா”
என்ை சத்யன் அம்மாவுடன் நடந்ே வாக்குவாேத்தே ஒன்று விடாமல் பசான்னான்.

“அட தபா மாமா அவனுங்களுக்கு தபாய் பயந்து அம்மா கூட எங்கதள அனுப்பிட்ட,
அன்னிக்கு என்னதமா பசான்ன தடய் இந்ே மாமன் இருக்கிைவதர எதுக்கும்
பயப்படாதேன்னு, இப்ப என்னடான்னா நீங்க பயந்து அம்மாதவயும் பயமுறுத்ேி
இப்பப்பாரு அவசரமா அங்கருந்து ஓடி வந்தோம்” என்று சத்யன் கதேயளந்ே
படியிருந்ோன் சத்யன்.

பாண்டியனிடம் இருந்து எந்ே பேிலும் இல்தல, அடிக்கடி தோள்பட்தடயில் முகத்தே


துதடத்ேவாதை ஆட்தடாதவ ஓட்டிக்பகாண்டு இருந்ோர்.
ஆட்தடா தவறு வைியில் தபாவதே கவனித்ே சத்யன் “ என்னா மாம்ஸ் ஆட்தடா
தவை பக்கம் தபாகுது” என்று தகட்க..,

அவதனத் ேிருப்பிப் பார்த்ே முருகன் “ இந்ே பக்கம் எனக்கு பகாஞ்சம்


தவதலயிருக்கு என்தன இைக்கி விட்டுட்டு அப்புைமா நீங்க எல்லாரும் வட்டுக்கு

தபாங்க” என்ைான்.

“ சரிடா அதுக்தகன் மூஞ்சிய அழுவுை மாேிரி தவச்சுருக்க, மாமாவுக்கும் முகதம


சரியில்தல, என்ன மாமா அக்கா கூட சண்தடயா” என்ைான் சத்யன்.
அேற்க்கும் யாரும் பேில் பசால்லவில்தல “ வட்டுல
ீ தபாய் அக்கா தகயால
சாப்பிட்டு பமாேல்ல தேவி வட்டுக்கு
ீ தபாகனும் மாமா, ஒக்காலி அவனுங்களா
நாமளான்னு பார்க்கனும், தேவி தமஜர் பபாண்ணு மாமா அவ என்கூட வந்துட்டா
அவனுங்களால ஒன்னும் புடுங்க முடியாது, என்தனயதவ தபாட்டுத்ேள்ள பிளான்
தபாடுைானுங்களா பார்க்கலாம் மாம்ஸ் என்ன நடக்குதுன்னு, காதலயில அவளும்
நானும் ேிருச்சூருக்கு தபாதைாம், இன்னும் பரண்டு நாள்ல எனக்கும் அவளுக்கும்
கல்யாணம் நடக்கும், அதுக்கு நீயும் அக்காவும் புள்தளகதள கூட்டிகிட்டு வர்ைீங்க,
தடய் முருகா உனக்கும் ோன்டா பசால்தைன், நீ வரதலன்னா தேவி பராம்ப
படன்ஷன் ஆயிருவா, முருகண்தண முருகண்தணன்னு உன்தமல அவளுக்கு பராம்ப
பாசம்டா ” என்று ஆத்ேிரம் வராப்பு
ீ தகாபம் நட்பு என்று சத்யன் கலதவயாக
தபசிக்பகாண்தட தபானான் சத்யன் பசால்லிபகாண்டு வர..,

ஆட்தடா ஒரு இடத்ேில் நிற்க்க, முருகன் முேலில் இைங்கினான் பாண்டியன்


அவனிடம் ஏதோ காேில் பசால்ல, முருகன் சரிபயன்று ேதலயதசத்து விட்டு
எங்தகா ஓடினான்,

ஆட்தடாவில் இருந்து இைங்கிய சத்யன் தசாம்பல் முைித்ேபடி “ என்ன மாமு


ேத்ேதநரி சுடுகாட்டுல வந்து நிறுத்ேியிருக்க, முருகனுக்கு பேரிஞ்சவங்க யாராவது
இைந்துட்டாங்களா, ம்ஹும் எங்கப்பா பசத்ேப்ப இங்க வந்ேது அதுக்கப்புைம் நான்
யாதராட தகேத்துக்கும் வந்ேேில்தல” என்று பசான்னபடி பீடிக்காக பாண்டியனின்
பாக்பகட்தட ேடவினான் சத்யன்.

பமல்லிய இருட்டில் பாண்டியனின் கண்களில் இருந்து கண்ணர்ீ வைிய பேைிப்தபான


சத்யன் “ அய்தயா மாமா உனக்கு பேரிஞ்சவங்க ோன் இைந்துட்டாங்களா, யாரு மாமா
இைந்ேது, வா உள்ள தபாய் பார்க்கலாம்” என்று சத்யன் பாண்டியன் தகதய பற்ைி
இழுக்க..,

அப்தபாது முருகன் வந்து “ பாண்டியண்தண எல்லாம் முடிஞ்சு தபாச்சு, யாருதம


இல்ல எல்லாரும் தபாய்ட்டானுங்க” என்று பசால்ல, பாண்டியன் சத்யன் தகதய
பிடித்துக்பகாண்டு தவகமாக சுடுகாட்டின் உள்தள இழுத்து பசன்ைார்.

சத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்தல சுற்ைிலும் பார்த்ேபடி அவர் இழுத்ே இழுப்புக்கு


கூடதவ தபானான், மதுதரயின் மிகப்பபரிய மயானம் அது,, சுற்ைிலும் ஆங்காங்தக
சிதேயில் உயிரற்ை உடல்கள் எரிந்துபகாண்டிருக்க நான்தகந்து ஆட்கள் தகயில்
ேடியுடன் ேட்டித்ேட்டி எரியவிட்டுக்பகாண்டு இருந்ோர்கள், எரியாே சிதேயின் மீ து
சர்க்கதரதய அள்ளி வசினார்கள்,

சில சிதேகளின் முன்பு மட்டும், இன்று எரிந்துபகாண்டிருக்கும் உடலுக்காக நாதள


எரியப்தபாகும் உடல்கள் நின்று கேைிக்பகாண்டு இருந்ேனர், அவர்களுக்கு
பேரியவில்தல பிைப்பு எப்படி மனிேனுக்கு சாசுவேதமா அதேதபால் இைப்பும்
சாசுவேம் என்று, எல்லாம் பேரிந்ோல் கண்ணர்ீ விடமாட்டார்கள், நாம் பிைக்கும்
தபாதே இைக்கும் தேேியும் குைித்து தவக்கப்பட்டது என்று எத்ேதனப் தபர்
புரிந்துபகாள்கிைார்கள்?,

சத்யனுக்கு அழும் அவர்கதளப் பார்த்து பரிோபம் வந்ோலும், கூடதவ எரிச்சலும்


வந்ேது ‘ ஆமா உயிதராட இருக்கும் தபாது பபத்ேவங்களுக்கு ஒருதவதள தசாறு
தபாட ஐதகார்ட் வதர தபாய் தகஸ் தபாடுவானுங்க பசத்ே பிைகு, அய்தயா அம்மா,
அப்பா, ோத்ோ, பாட்டின்னு, உைவுமுதை பசால்லி அழுவானுங்க’ என்று மனதுக்குள்
எரிச்சல் பட்டப்படி பாண்டியனுடன் தபானான்.

இழுத்துப்தபான பாண்டியன் முருகன் தககாட்டிய ஒரு சிதேயின் அருதக பகாண்டு


தபாய் அவதன நிறுத்ேினார், முழுவதும் எரிந்ே நிதலயில் நடுதவ பநருப்பு
கனகனபவன்று பஜாலிக்க, சுற்ைிலும் சாம்பல் சரிந்து தபாயிருந்ேது, அருதக இரண்டு
மூங்கிலால் ஆன பாதட ஒன்று முரிந்து கிடந்ேது, அந்ே பாதடயில் ஒதரபயாரு
தராஜா மாதல மட்டும் இேழ்கதள உேிர்த்துவிட்டு பவறும் நாராகக்கிடந்ேது.

“ அடப்பாவிகளா பாதடதய கூட ஒழுங்கா கட்டி தூக்கிட்டு வரதல தபாலருக்கு


பிசுநாரிப்பயலுக, யாரு மாமா இது” என்று சத்யன் நிமிர்ந்து பார்த்து பாண்டியதனக்
தகட்க ,

அதுவதர அடக்கிக்பகாண்டு இருந்ே முருகன் ேதலயிலடித்துக்பகாண்டு மண்டியிட்டு


கத்ேி கேை, பாண்டியன் ேன் தோளில் இருந்ே துண்தட வாயில் அதடத்துக் குமுைி
கண்ண ீர் விட்டார், சத்யன் ேம்பி விநாயகம் ஒன்றும் புரியாமல் விைித்ோன்.

பாண்டியதன பநருங்கிய சத்யன் அவர் தோதளகதளப் பற்ைி “ தயாவ் மாமா


பசால்லிட்டு அழுவுங்கய்யா, யாரு இது, வட்டுல
ீ அக்கா,.. பிள்தளகள் எல்லாம்
நல்லாத்ோதன இருக்காங்க” என்று குரலில் பயத்துடன் தகட்க..,

அேற்க்குதமல் பபாறுக்க முடியாே பாண்டியன் எட்டி சத்யதன இழுத்து அதணத்து “


அடப்பாவி என் பபாண்டாட்டி புள்தளங்க எல்லாம் நல்லாத்ோன் இருக்காங்கடா,
இங்க எரிஞ்சு தபானது உன் பபாண்டாட்டியும் பிள்தளயும் ோன்டா, அய்தயா
கடவுதள” என்று சத்யதன அதணத்து கேைி கண்ண ீர் விட்டு அந்ே தசாகத்தே
பசான்னார்.

அவர் பசான்ன விஷயம் சத்யன் மூதளயில் ஏை சிலவிநாடிகள் ஆனது, ஏைிய


அடுத்ே நிமிடம் அவர் அதணத்ே அதே தவகத்ேில் வலுவாக அவதர
உேைித்ேள்ளினான், அவன் உேைிய தவகத்ேில் பாண்டியன் இரண்டடி பின்னால்
நகர்ந்து கீ தை விை முருகன் ஓடிவந்து அவதர ோங்கிக்பகாண்டான்.

சத்யனின் முகம் பரௌத்ேிரமாய் மாை “ தயாவ் என்னா நக்கலா, வட்டுக்கு


ீ தபாகலாம்
வாடான்னு இங்க கூட்டிவந்து இதேப்தபாய் என் பபாண்டாட்டி புள்ளன்னு பசால்ை,
அவோன் காதலயில கூட கதடக்கு வந்து தபாயிருக்கா, அவதளப் தபாய்
இந்ேமாேிரி பசால்லிட்டதய மாமா ச்தச தபாய்யா” என்று சலித்ேபடி சத்யன் முகத்தே
ேிருப்பிக்பகாண்டு தபாக..,

முருகன் ஆதவசத்துடன் சத்யதன பநருங்கி “ தடய் நில்லுடா அவதரப் தபாய் பிடிச்சு


ேள்ளிட்டு தபாை, அவரு காதலயிதலர்ந்து எப்படி அதலஞ்சாரு எவ்வளவு
அழுோருன்னு எனக்குத்ோன்டா பேரியும், காதலயில தேவி பசத்துப்தபானது
உண்தம, அவ வட்டு
ீ ஆளுங்க தபாலீஸ் தகஸ் ஆயிடும்னு உடதன பகாண்டு வந்து
எரிச்சுட்டு தபாய்ட்டானுங்க நீ என்னடான்னா பசால்ைதே நம்பமாட்தடங்குை **********,
காதலயிதலர்ந்து இங்கோன்டா இருக்தகாம், எல்லாத்தேயும் எங்க கண்ணால
பார்த்தோம், நம்ம தேவிோன்டா இது சத்யா” என்று முருகன் கேைியபடி அந்ேக்
பகாடுதமதய, அந்ே அவலத்தே ஓலமிட்டு பசான்னான்.

சத்யன் முருகதனதய உற்றுப் பார்த்ோன்,, முருகனின் வார்த்தேகள் மூதளயில்


உதரத்ோலும் மனது அதே ஏற்ைக்க மறுத்ேது, ஆோரமற்ை தகாபம் ஆதவசமாக வர
அவன் முகம் மூர்க்கமானது, கண்மூடித்ேனமான காேல் எதேயும் நம்ப மறுத்ேது,
கண்களில் கனல் பேரிக்க..,

“ ஏதலய் பவண்பணய் இதே என்ன நம்பச்பசால்ைியா, எனக்கு பேரியும்டா


தேவிதயாட குடும்பத்துக்கு பயந்து என்தனாட மனதச மாத்ே பசால்லி எங்கம்மா
பசால்லிருப்பாங்க, நீங்க பரண்டு தபரும் அதுக்கு ஒத்து ஊதுைீங்க, ஏதலய் தேவிதய
பத்ேி உனக்கு என்ன பேரியும், அவ சாகமாட்டா, எங்கதள எேிர்க்கிைவங்கதள அவப்
தபாட்டு ேள்ளிருவா, அவ்வளவு தேரியசாலி அவ, உனக்தக பேரியுதம முருகா
அவதளப் பத்ேி, தவனாம்டா முருகா விதளயாடாே” என்ைவன் ேிரும்பி நின்று எரிந்து
தபான சிதேதய பார்த்ோன்.
கவிழ்ந்து வரும் கும்மிருட்டில் ஆங்காங்தக எரியும் சிதேகள் பவளிச்சத்தே
ஏற்படுத்ேி பகாண்டிருக்க, சத்யன் சிதேயின் அருதக தபாய் உற்று பார்த்ோன், நடுதவ
இருந்ே பநருப்பும் அதனந்து தபாயிருந்ேது, ஒன்ைிரண்டு எலும்புகள் எரியாமல்
சாம்பலுடன் கலந்து இருந்ேது,

சத்யனுக்கு முதுகுத்ேண்டில் ஏதோ ஊர்வது தபால் சிலிர்க்க, நடப்பதே நம்ப மறுத்ே


அவன் “யப்பா என்னால இனிதம இங்க ஒரு நிமிஷம் இருக்கமுடியாது” என்ைவன்
ஏதோ பயங்கரம் அவதன துரத்துவது தபால ேதலபேைிக்க அங்கிருந்து ஓடினான்.

ஓடிப்தபாய் ஆட்தடாவில் ஏைியவன் முகத்தே இருதககளாலும் மூடிக்பகாண்டான்,


சாவு என்ை வார்த்தேதய அவதன கலங்க தவத்ேது, உடபலங்கும் வியர்தவ
ஆைாய்ப் பபருக, காதலயிலிருந்து சாப்பிடாே வயிறு ஓபவன்று இதரச்சலிட்டது.

புசுபுசுபவன்று மூச்சு சூடாய் பவளிதய வர 'அய்தயா அந்ே சாம்பல் குவியதல தபாய்


தேவி என்று பசால்கிைார்கதள இவனுங்களுக்கு தபத்ேியமா, அம்மா என்னால
பபாறுக்க முடியதலதய, எல்லாதம பபாய் இவனுங்க நாடகமாடுைானுங்க, என் தேவி
இருக்க, அவளுக்கு ஒன்னும் ஆகதல, தேவி இருக்கா, என் தேவிக்கு எதுவும்
ஆகதல,இதோ இருக்காஎன ேிரும்ப ேிரும்ப மனம் தேவியின் மரணத்தே பேிவு "
பசய்ய மறுத்து புைந்ேள்ளியது.

உள்ளம் குமுைியது போண்தடயின் வரட்சி நாவில் பேரிய, ஒட்டிக்பகாண்ட நாதவ


ஈரப்படுத்ேிக் பகாண்டு பவளிதய ேதலதய நீட்டிஎன்று உச்சத்ேில் "தடய் வாங்கடா "
அலைினான்.

சிைிதுதநரத்ேில் அதனவரும் வந்துவிட பாண்டியன் பின்னால் அமர்ந்து சத்யனின்


தோளில் தகதவக்க, சத்யன் பவடுக்பகன்று தகதய ேட்டிவிட்டான் இப்தபா "
வண்டிதய எடுக்கப்தபாைியா இல்ல நான் தவை ஆட்தடா பிடிச்சு வட்டுக்கு
ீ தபாகவா?"
என்று சத்யன் பயங்கரமாக கத்ே ....

பாண்டியன் தமற்பகாண்டு எதுவும் தபசாமல் ஆட்தடாதவ அவருதடய வட்டுக்கு



பசலுத்ேினார்.

" இதோ இவள் வாழும் காலம் முழுவதும்...


" சத்யனுக்கு ஆச்சர்யக்குைியாக இருந்ோள்...
" இைந்ே பிைகு சத்யனின் வாழ்க்தகக்கு......
" தகள்விக்குைியாக மாைிப்தபானாள்!!
" இயந்ேிர உலகின் நிரந்ேர தூக்கம் - மரணம்!!

சத்யதன அதைத்துக்பகாண்டு பாண்டியன் வட்டுக்குள்


ீ எல்தலாரும் நுதையும்தபாது
வாசலிதலதய நின்ைிருந்ே பரிமளா சத்யதன கண்டதும் கண்ண ீருடன் வந்து
தகதயப்பிடித்துக் “ என்னடா ேம்பி உனக்குப் தபாய் இப்படி விேிச்சுட்டாதன இந்ே
கடவுள்” என்று அவன் தககளில் முகத்தே தவத்துக்பகாண்டு கேைியழுோள்.

தகதய உேைிய சத்யன் “ அக்கா தவனாம், என்னக்கா நீயும் இப்படி பசால்ை தேவி
ஒன்னும் ஆகதல நல்லாருக்கா அக்கா, இன்னும் பகாஞ்சதநரத்ேில் தேவிதயாட நான்
வர்தைன், பமாேல்ல எனக்கு தசாத்தேப் தபாடுங்க பயங்கர பசி” என்ை சத்யன்
விடுவிடுபவன உள்தள தபாய் சதமயலதையின் வாசலில் சம்மணமிட்டு
அமர்ந்ேவன் “அடச்தச சுடுகாட்டுக்கு தபாய்ட்டு கால்கூட கழுவாம வந்துட்தடன்
ைாரிக்கா” என்று பரிமளாதவ பார்த்துபசால்லி விட்டு புைக்கதட தபானான்.

பரிமளா அளவுகடந்ே துக்கத்துடன் பாண்டியதன பார்க்க, அவர் கண்ண ீருடன்


இல்தல என்பதுதபால் ேதலயதசத்து உேட்டில் விரல் தவத்து எச்சரிக்தக பசய்து, “
அவனுக்கு தசாத்ே தபாடு மத்ேபேல்லாம் அப்பைம் தபசிக்கலாம்” என்ைார்.

தககால் கழுவிட்டு அவதன ேட்தட எடுத்துக்பகாண்டு வந்து அமர்ந்ே சத்யன் “


வாங்கக்கா தசாறு தபாடுங்க, பசங்க இன்னும் டினசனில் இருந்து வரதலயா,” என்று
ேட்தட ேிருப்பி தககளால் ோளம் தபாட்டான்.

அவதன யாருதம இப்படி பார்த்ேேில்தல, எப்தபாதும் ஒரு சிரிப்புடன் கூடிய


மரியாதே இருக்கும், பத்துமுதை வற்புறுத்ேினால் கூட சாப்பிட அமரமாட்டான்,
இப்தபாது அவனிடம் ஒரு பேட்டம் பேரிந்ேது, எதேதயா ஏற்றுபகாள்ளாமல் ேவிர்க்க
அவன் முயற்சி பசய்வது அத்ேதன தபருக்கும் புரிந்ேது, அவன் கண்களில் ஒரு
ேவிப்பு, தககளில் நடுக்கம், அந்ே நடுக்கத்தே மதைக்க ோளம் தபாட்டான், அடிக்கடி
எல்லாருதடய முகத்தேயும் பார்த்து பசயற்தகயாய் புன்னதகத்ோன், அவதன
பார்க்கதவ எல்லாருக்கும் பயமாக இருந்ேது .

பரிமளா எதுவும் தபசாமல் அவனிடமிருந்து ேட்தட வாங்கி ேதரயில் தவத்து


தசாற்தை அேில் தபாட்டு குைம்தப ஊற்ைினாள், சத்யன் சாேத்ேில் தகதவத்து
பிதசயவும், அவள் கண்ணர்ீ அவன் தகயில் விைவும் சரியாக இருந்ேது,
தசாற்தை அள்ளி வாயில் தவத்ே சத்யன் மறுபடியும் ேட்டில் தபாட்டுவிட்டு
பரிமளாவின் முகத்தே பார்த்து “ அக்கா தேவிக்கு எதுவும் ஆகதல ோன, நீங்க
பசால்லுங்க ” என்று குரல் நடுங்க தகட்க..,

அேற்க்கு தமல் பபாறுக்க முடியாே பரிமளா “ அய்தயா தேவி இல்லடா பாவி


உன்தன ஏமாத்ேிட்டாடா, ஏன்டா நம்ப மாட்தடங்குை, வாய்விட்டு அழுடா அழு,
இல்தலன்னா தபா தபா நீயும் சாவு, இப்படி இருக்கிைதே விட பசத்துப்தபா தபாடா ”
என்று ேதலயிலடித்துக் பகாண்டு கேை ஆரம்பிக்க,

தபதய கண்டது தபால் விேிர்த்துப் தபாய் பின்னால் நகர்ந்ே சத்யன் “ அக்கா தவனாம்
எதுவும் பசால்லாேீங்க” என்று சத்யன் காதுகதள பபாத்ேிக்பகாண்டு கத்ேினான்.

“ ஆமா பசால்லுதவன் தேவி பசத்துப்தபானா, நீயும் தபா எங்கதள பகால்லாதே” என்று


ேதரயில் மடிந்து அழுே பரிமளாதவ பாண்டியன் வந்து தூக்கி தோளில் சாய்க்க

பரிமளா அவதர உேைிவிட்டு எழுந்து சத்யனின் அருகில் வந்து அவன் சட்தட


காலதரப் பற்ைி முன்னால் இழுத்து “ இதோப்பாரு சத்யா உங்க மாமான்னா எனக்கு
உயிருன்னு உனக்கு பேரியும் ோதனடா, அந்ே மாமா தமல சத்ேியமா பசால்தைன்
தேவி பசத்துட்டா, தூக்குப் தபாட்டு பசத்துட்டா, பசத்துட்டாடா பாவி ” என்ைவள்
சத்யன் கன்னத்ேில் மாற்ைி மாற்ைி அதைந்ோள்.

பாண்டியன் அவள் தககதள ேடுக்க முயன்ைார், அேிர்ந்து தபாய் சத்யன்


பாண்டியனின் முகத்தே ஏைிட்டுப் பார்த்ோன், அவர் ஆமாம் என்று ேதலயதசக்க,
தசாற்தை பிதசந்ே தகதயாடு சுவற்ைில் சாய்ந்து பகாண்டான்.

அேன்பிைகு அவனிடம் தபச்தச இல்தல, சத்யன் ேம்பி விநாயகமுர்த்ேி, முருகன்,


பாண்டியன் என்று அதனவரும் சத்யதன சுற்ைி அமர்ந்துபகாண்டார்கள், பாண்டியன்
அவர் தகதய ஆறுேலாக ேட்டிக்பகாடுத்ோர், பரிமளா எழுந்து தபாய் ேண்ணர்ீ
எடுத்துவந்து சத்யனின் வாயருதக தவத்து “ பகாஞ்சம் ேண்ணி குடி சத்யா” என்று
பசால்ல சத்யன் வாதய ேிைக்கவில்தல.

டியுசன் விட்டு வந்ே பிள்தளகள், சத்யதன பார்த்ேதும் அருகில் வந்து அமர்ந்து


பகாண்டனர், அேிகமாக அவனிடம் தபச ேயங்கும் அம்மு சத்யனின் தகதயப்
பற்ைிக்பகாண்டு அதமேியாக அமர்ந்ேிருந்ோள், பிைகு “ சாப்பிடு மாமா” என்று
சாப்பாட்தட அவனருகில் எடுத்து தவத்ோள் அம்மு.
அவனிடம் எந்ே அதசவும் இல்தல, சிைிதுதநரம் அவதன ேனியாகவிடுமாறு
பாண்டியன் தசதக பசய்ய, அதனவரும் அவதனவிட்டு நகர்ந்ேனர், பிள்தளகளுக்கு
சாப்பாடு பகாடுத்து தூங்க தவத்ேபின், அதனவருக்கும் சாப்பாடு தபாட்டு தவத்ோள்
பரிமளா.

சத்யன் அதசயாமல் அப்படிதய அமர்ந்ேிருக்க, அவதன விட்டு சாப்பிட யாருக்கும்


மனமில்தல, விநாயகம் பவளிதய தபாய் சித்ேி வட்டுக்கு
ீ தபான் பசய்து ேகவல்
பசால்லிவிட்டு வந்ோன்.

அதனவருக்கும் உைக்கம் வந்து கண்கதள ேழுவ அதனவரும் இருந்ே


இடத்ேிதலதய உைங்க ஆரம்பித்ேனர், இரவு மணி இரண்தட எட்டியது, பாண்டியதன
வந்து உலுக்கி எழுப்பினான் சத்யன்.

ேிடுக்கிட்டு எழுந்து முகத்தே துதடத்ே பாண்டியன் “ என்ன சத்யா” என்று தகட்க..,


“மாமா என்தன அங்க கூட்டிட்டு தபாையா” என்ைான் சத்யன்.

“ எங்கப்பா”

“ அோன் மாமா ேத்ேதநரி சுடுகாட்டில் தேவிதய எரிச்சாங்கதள அங்தக” என்ை சத்யன்


குரலில் ஒரு பவறுதம எதேதயா தேடிப் தபாய் அதலந்து ேிரிந்து கதளத்துப் தபான
பவறுதம..,

“ இன்தனரத்துல தவனாம் சத்யா காதலயில தபாகலாம் படுத்து தூங்கு ” என்று


பாண்டியன் பசால்ல..,

சத்யன் எதுவும் தபசாமல் எழுந்து நின்றுபகாண்டு “ இல்தலன்னா நாதன தபாதைன்”


என்று பிடிவாேமாக பவளிதய தபாக கேதவ ேிைந்ோன்.

“இருடா இருடா நானும் வர்தைன்” என்று எழுந்ே பாண்டியன் முருகதனயும்


விநாயகத்தேயும் எழுப்பினார், பரிமளாவிடம் பசால்லிவிட்டு ஆட்தடாவில்
மறுபடியும் சுடுகாடு வந்ேனர்.

பாண்டியன் வாட்ச்தமனிடம் அனுமேி வாங்கிக்பகாண்டு இருக்க, அதனவருக்கும்


முன்னால் ஓடிய சத்யன் சரியாக தேவியின் சாம்பல் அருதக தபாய் நின்ைான்,
அதேச்சுற்ைி சுற்ைி வந்ேவன், ேிடீபரன தேவியின் சாம்பல் வலதுபுைம் சாம்பதல
கிளைினான்.
“அய்தயா என்னடா பண்ை” என்று தவகமாக பாண்டியன் ஓடி வர, சாம்பதல கிளைிய
சத்யன் எதேதயா தகயிபலடுத்துக் பகாண்டு நிமிர்ந்ோன், பாண்டியன் அருதக
வந்ேதும் தகதய விரித்துக் காட்டினான்.

அது ஒரு முருகன் டாலர் கருகி கறுத்துப் தபாயிருந்ோலும் உருகிவிடாமல்


உருப்படியாக இருந்ேது “ இது தபான வாரம் நானும் தேவியும் ேிருப்பரங்குன்ைம்
தபானப்ப வாங்குனது, நான்ோன் அவளுக்கு தசாத்ோங்தகயில கட்டிவிட்தடன் ,
எனக்கு கழுத்துல அவோன் கட்டிவிட்டா” என்று ேன் கழுத்ேில் இருந்ே முருகன்
டாலதர இழுத்து காண்பித்ோன்.

மறுபடியும் சாம்பல் அருகில் தபாய் மண்டியிட்டவன் “ அப்தபா இது தேவிோன்,


அோன் டாலர் இருக்குள்ள, ஆனா ஏன் மாமா பசத்துப்தபானா, பராம்ப தேரியமா
தபசுவாதள மாமா, அவதளாட அண்ணுங்க எனக்கு பேிலா இவதள
பகான்னுட்டாங்களா, இருக்கும் இருக்கும், இல்தலன்னா ஏோவது பண்ணிருப்பாங்க
இவ தராசக்காரி மாமா அோன் பசத்துட்டா, ஆனா என்தன ஏன் விட்டுட்டு தபானா”
என்று ஏதேதோ பிேற்ைியவதன பார்த்து விநாயகம் கண்ணர்ீ விட..,

“அழுவுைியா விநாயகம், அழு அழு, ஆனாக்க எனக்கு அழுதகதய வரமாட்தடங்குதுடா


இவோன் உன் அண்ணி,” என்று சாம்பதல அள்ளி அவனிடம் காட்டியவன் “ இப்தபா
பவறும் சாம்பல் விநாயகம்” என்று தபசினான் தபசினான் தபசிக்பகாண்தட
இருந்ோன்.

அவனுக்கு மனநிதல பாேித்துவிட்டதோ என்று பயந்துதபான பாண்டியன், அவதன


தோள் பற்ைி எழுப்பினான் “ சரி தேவிோன் தபாய்ட்டா, நீ ேதல முழுகனும்ல வா
வட்டுக்கு
ீ தபாகலாம்,” என்று ேயவாக தபசி அவதன இழுத்ோர்.

“ தவண்டாம் மாமா நான் இங்கதய இருக்தகன் “ என்று சத்யன் பிடிவாேம் பசய்ய


மூவருமாக தசர்ந்து அவதன அழுத்ேிப்பிடித்துக்பகாண்டு ஆட்தடாவிற்கு வந்ேனர்,
அவன் மனம்விட்டு அழுோல் சரியாகிவிடும் என்று நிதனத்ோர் பாண்டியன்.

ஆனால் சத்யன் அைதவயில்தல, போணபோணபவன்று தேவிதயப் பற்ைி


எதேயாவது தபசிக்பகாண்தட இருந்ோன், மறுநாள் வந்ே அவன் அம்மா மகனின்
நிதலதமதய பார்த்துக் கேைினார், இேற்பகல்லாம் காரணம் ோன்ோம் என்று
ேதலயிலடித்துக் பகாண்டார்.
அேன்பிைகு வந்ே நாட்களில் சத்யதன பிடித்து தவப்பது பபரும்பாடானது, விட்டால்
ஓடிப்தபாய் சுடுகாட்டில் நின்ைான், இல்தலபயன்ைால் தவதகயாற்ைின் கீ ழ்
பாலத்ேின் அருதக தேவிதய சந்ேிக்கும் இடத்ேில் இருப்பான், முருகனும்
பாண்டியனும் சத்யதன தேடுவதே தவதலயாக இருந்ேது,..

சத்யனுக்கு புத்ேி தபேலிக்க ஆரம்பித்து விட்டோக பயந்ோர்கள்,


எல்தலாருதம பாண்டியன் வட்டில்ோன்
ீ ேங்கியிருந்ேனர், தேவியின் குடும்பத்ோரால்
ஏோவது பிரச்சிதன வந்துவிடும் என்று பயந்துதபாய் பாண்டியன் அனுப்ப மறுத்ோர்.

தேவி இைந்ே பேிதனாராம் நாள் சத்யனுடன் ஒரு நாள் வாழ்ந்ேவள் என்ை


காரணத்ோல், தவதகயாற்ைில் ஐயதர தவத்து தேவிக்கு இறுேிகாரியம் பசய்ோர்
சத்யன் அம்மா, தேவியின் அஸ்ேிதய சத்யனின் தகயில் பகாடுத்து ஆற்ைில்
கதரத்து விட்டு ேதலமுழுகி ோலி கட்டாே மதனவிக்கு காரியம் பசய்ோன் சத்யன்.

சத்யதன பார்க்க வந்ே அவன் பபரியப்பா மகள் சத்யனின் உடன்பிைவாச் சதகாேரி,


பஜயந்ேி, ேனது தோளில் துக்கி வளர்த்ே ேனது ேம்பியின் அவல நிதலதய பார்த்து
கண்ண ீர் விட்டு சத்யதன ேன்னுடன் அதைத்துப் தபாவோகவும், அவதன நல்ல
மருத்துவரிடம் காட்டி சரிபசய்து அனுப்புவோக ேன்னுதடய ஊரான
ேிருவண்ணாமதல மாவட்டம் பபரணமல்லூர்க்கு அதைத்து வந்ோள்.

சத்யனின் குடும்பம் பகாஞ்சநாள் ேங்களுடதன இருக்கட்டும் என்று சத்யனின் சித்ேி


அவர்கதள ேிருச்சூர்க்கு அதைத்துப் தபாய் சத்யன் ேம்பி விநாயகத்துக்கு அவன்
சித்ேப்பா ேயாளன் ோன் தவதல பசய்ே அப்தபால்தலா டயர்சில் கதடநிதல
ஊைியனாக தவதல வாங்கி பகாடுத்ோர்.

சத்யதன அதைத்து வந்ே பஜயந்ேிக்கு சத்யதன பிடித்து தவப்பது பபரும்பாடாக


இருந்ேது அவளுதடய ஒதர மகன் பத்து வயது பகௌேமதன சத்யனுக்கு பராம்ப
பிடிக்கும் என்போல் அவதன தவத்து சத்யதன பிடித்துதவத்ோர்கள்.

ஒரு கட்டத்ேில் சத்யனின் நடவடிக்தககள் பயத்தே ஏற்ப்படுத்ே, அவதன தவலூர்,


அடுக்கம்பாதை பாகாயம் அரசு மனநல மருத்துவமதணயில் அனுமேிக்கப்பட்டான்,
பலவிேமான மருத்துவ பரிதசாேதனக்கு பிைகு கிட்டத்ேட்ட ஒருமாே காலம்
மருத்துவமதனயிதலதய இருந்ோன் சத்யன்.

மருந்தும் முதையான மருத்துவ ஆதலாசதனகளும் சத்யதன பகாஞ்சம்


பகாஞ்சமாக மீ ட்டது, தேவியின் பகாடுதமயான சாவு அவன் மனேில் பேிய
ஆரம்பித்ேது, அேன்பிைகு நடந்ேதவகதள நிதனத்து பார்க்க முடியவில்தல
அவனால்..,

பகபலல்லாம் மருத்துவமதன வளாகத்தே சுற்ைி வரும் சத்யன், இரவுதநரங்களில்


தேவிதய நிதனத்து கண்ண ீர் விட்டான், அவனுதடய இளவயதும் ஆதராக்கியமான
உடலும் அவதன சீ க்கிரதம மனதநாயின் பிடியிலிருந்து மீ ட்டது, சில வருடங்களுக்கு
மாத்ேிதரகதள போடரதவண்டும், எக்காரணத்தேக் பகாண்டும் தேவிதய சந்ேித்ே
இடங்களுக்கு சில வருடங்களுக்கு பசல்லக்கூடாது, என்ை நிபந்ேதனயுடன்
மருத்துவமதனயில் இருந்து பவளிதய வந்ோன் சத்யன்.

கிட்டத்ேட்ட ஒரு வருடம் ஓடிவிட்ட நிதலயில், சத்யனிடம் கட்டியிருந்ே உதட கூட


அவன் சதகாேரி வாங்கிக்பகாடுத்ேோக இருந்ேது, அவனுக்பகன்று
எதுவுதமசாத்ேியமில்லாே நிதலயில் தவதல தேட தவண்டிய அவசியம்
ஏற்ப்பட்டது .

அவதன பவளிதய தவதலக்கு அனுப்பிதவக்க விருப்பமில்லாே பஜயந்ேி ேனது


குடும்பத்ேினர் நடத்தும் லாரிகளில் க்ள ீனராக தவதலக்கு அனுப்பினாள் பல .
ஊர்களுக்கு சுற்றும் அந்ே தவதல சத்யனுக்கும் பிடித்துப்தபாக லாரி சம்மந்ேப்பட்ட
தேயும் ஈடுபாட்டுடன் கற்றுக்பகாண்டான்அதனத்.

மாத்ேிதரகதள விடாமல் சாப்பிட்டு பாகாயம் மனநல மருத்துவமதனக்கும் அடிக்கடி


தபாய் பரிதசாேதன பசய்துபகாண்டான்.

அவன் அம்மாவும் மதுதரக்தக வந்துவிடஅவன் ேம்பி விநாயகமும் ., அவர்களின்


பரம்பதர போைில் பைக்கதட தவத்து வாழ்க்தகயில் முன்தனை ஆரம்பித்ோன்,

அவனுதடய இருப்பத்ேிமூன்ைாவது வயேில் பஜயந்ேியின் கணவர் ஏழுமதலயின்


ஆதலாசதனப்படி ஒரு பதைய லாரிதய வாங்கி புதுபித்து டிதரவதர தவத்து
பஜயந்ேி டிராண்ஸ்தபார்ட் என்று ஆரம்பித்ோன்,

அவன் ேம்பி விநாயகம் இளவயேிதலதய ேன்னுடன் முன்பு தவதல பசய்ே ஒரு


பபண்தண காேலித்து ேிருமணம் பசய்துபகாண்டான்ேம்பியின் ேிருமணத்ேிற்கு .
கூட சத்யன் மதுதரக்கு தபாகவில்தல.

அடிக்கடி பாண்டியன் மட்டும் அவதன வந்து பார்த்துவிட்டு தபாவார், தேவியின்


நிதனவுகளில் இருந்து பவளிதய வரமுடியாே சத்யன் மது பானத்ேின் உேவிதய
நாடினான், சத்யனுக்கு குடிப்பைக்கம் போற்ைிக்பகாண்டது.

அந்ே தமாட்டார் போைில் அவனுக்கு தகபகாடுக்க அடுத்ே இரண்டு வருடங்களில்


நான்கு பதைய லாரிகள் தசட்டின் தபனான்ைில் வாங்கினான், லாரிகள் நன்ைாக ஓட
வருமானம் பபருகியதுஒருகட்டத்ேில் பத்து டயர் லாரிகள் பபருகி ஆறு டயர் .
தைந்ேதுலாரிகளின் மவுசு கு.

அடுத்ேடுத்து நஷ்டம் வரதவ லாரிகதள விற்ைான் சத்யன், பிைகு நண்பர்களின்


ஆதலாசதனயின் தபரில் பிரபல டூவலரின்
ீ டீலர்ஷிப் எடுத்து நடத்ேினான், அதுவும்
நல்ல லாபம் வந்ேது, சத்யன் தகதவத்ோல் அது பணமாகும் என்பதுதபால்
முன்தனைினான்.

எத்ேதன வந்ோலும் தேவியின் நிதனவுகதள அவனால் மைக்கமுடியவில்தல, இரவு


தநரங்களில் அவளின் நிதனவுகள் வாட்டி வதேத்ேதுசத்யன் இறுேியாக அேற்க்கும் .
ஒரு வைிகண்டுபிடித்ோன், அோவது தேவியுடன் கற்பதனயாக வாழ்வது என்று..,

அதேதபால் ஒரு இரவு கற்பதனயில் வாழ்ந்து பார்த்ோன், பராம்ப இேமாகவும்,


இன்பமாகவும் இருந்ேது, பசார்கதம ேன் அருகில் இருப்பது தபால உற்சாகமாக
இருந்ேது, தேவியின் நிதனவில் நிதைய கவிதேகள் புதனந்ோன், கதேகள்
எழுேினான், இப்படிதய வருடங்கள் கைிந்ேன, சத்யனுக்கு வயது முப்பது ஆனது.

அவனுதடய கனவு வாழ்க்தகயின் எேிபராலி நிகழ்காலத்ேில் பேரிந்ேது,


முன்தபவிட அேிகமாக போைில் முன்தனைினான் சத்யன்.

" எல்தலாருக்கும் தநற்தைய புன்னதக.........


" இன்தைய கண்ண ீர் என்பார்கள்!
" ஆனால் எனக்தகா தநற்தைய கண்ண ீர்....
" இன்தைய புன்னதகயாக மாைியது!
" காேலிதய இைந்ேவன் நான் ேனிதமயில்...
" என் காேலிதய கற்பதன பசய்து...
" தபசி மகிழ்வதே என்னபவன்று பசால்வது!
" தநற்தைய கண்ணர்ீ இன்தைய புன்னதக!
அேன்பிைகு சத்யனின் வாழ்க்தகயில் தோல்வி என்பதே இல்லாமல்
முன்தனைிக்பகாண்டு இருந்ோன், அவனுதடய முன்தனற்ைத்தே ோய் கண்டு
பூரித்ோர், சதகாேரி வாழ்த்ேினாள், சதகாேரன் பபருதமப்பட்டான், ஆனால்
முன்தனற்ைத்ேில் முகம் மலரு அவதன அதணத்து ேடவி ஆறுேல்படுத்ேி பகாஞ்சி
ரசிக்கத்ோன் ஆள் இல்தல,

பராம்பவும் பவறுதமயாக இருந்ேது சத்யனின் வாழ்க்தக, அந்ே பவறுதமதய


தபாக்க மது அவனுக்கு உேவியாக இருந்ேது, இவனுதடய மது பைக்கத்தே பஜயந்ேி
கண்டிக்க, அக்கா வட்டில்
ீ இருப்பது சத்யனுக்கு இதடஞ்சலாக இருந்ேது, ேனியாக
ேங்கிக்பகாள்ள முடிவு பசய்து சதகாேரிதய விட்டு பவளிதய வந்ோன்.

ேனது கதடயில் தவதல பசய்யும் பவளினர் பசங்க மூன்றுதபருடன் ேனியாக வடு



எடுத்து ேங்கினான், நாட்கள் பசல்ல பசல்ல பசாந்ேமாக வடு
ீ வாங்கி அங்தக
குடிபபயர்ந்ோன், ஐ படன் கார் வாங்கினான், வசேி பபருகியது, ஆனால் வாழ்வில்
வளமில்தல,

ஆனால் பஜயந்ேி அவதன விட்டு விலகவில்தல, சனி ஞாயிறுகளில் ேனது


மகனுடன் சத்யன் வட்டுக்கு
ீ வந்துவிடுவாள், மகன் பகௌேமுக்கு லீவு
விடும்தபாபேல்லாம் மாமதன பார்க்க வந்துவிடுவான்.சத்யனுக்கு ேனது அக்கா
மகனிடம் மிகுந்ே பாசம் இருந்ேது, எதேயும் அக்காவின் ஆதலாசதன படிதய
பசய்ோன் ...

பசாந்ேமாக வாங்கிய இவ்வளவு பபரிய வட்டில்


ீ விளக்தகற்ை ஒரு பபண்ணில்தல
என்று அம்மா சத்யன் வட்டுக்கு
ீ வரும்தபாபேல்லாம் புலம்பினார், ேம்பிக்கு
ேிருமணமாகி இரண்டு பிள்தளகள் இருக்கு இவனுக்கு ஏன் இன்னும் ேிருமணம்
நடக்கவில்தல என்று தகள்வி தகட்ட பசாந்ேகளுக்கு அம்மாவால் பேில் பசால்ல
முடியவில்தல.

சத்யனின் ேீவிரமான குடி பைக்கம் அவருக்கு அேிர்ச்சிதய ேர, பஜயந்ேியுடன் தசர்ந்து


அவசரஅவசரமாக சத்யனுக்கு ேிருமணத்ேிற்கு பபண் பார்க்க ஆரம்பித்ோர்கள், எந்ே
பபண்ணும் சத்யனுக்கு பபாருத்ேமாக இல்தல, ஒன்று ஜாேகம் பபாருந்ேவில்தல,
இல்தலபயன்ைால் அவனுதடய உயரத்துக்கு பபாருத்ேமாக இல்தல, எடுத்ே
முயற்ச்சி எல்லாம் தோல்வியில் முடிந்ேது.

சத்யனும் ேிருமணத்ேில் அேிகமாக விருப்பம் காட்டவில்தல, அவனுக்கு


மருத்துவரின் ஆதலாசதன இல்லாமல் ேிருமணம் பசய்ய விருப்பம் இல்தல,
காரணம் கனவில் தேவியுடன் சந்தோஷமாக வாழ்ந்து வரும் ேனக்கு நிஜத்ேில்
தேவி அல்லாே ஒரு பபண்தண ேிருமணம் பசய்துபகாண்டு ேிருப்ேியாக
ோம்பத்யத்ேில் ஈடுபட முடியுமா என்று பலத்ே சந்தேகம் இருந்ேது, இன்னும் ேனக்கு
மனநலம் சரியாகிவிட்டோ என்ை சந்தேகமும் சத்யனுக்கு இருந்ேது.

அதோடு அவன் ேிருமணதம பசய்துபகாள்ளாமல் ேனது ோயாதர பைிவாங்க


நிதனத்ோன், ேனது ேம்பியின் காேதல உடதன ஏற்றுக்பகாண்டு ேிருமணம்
நடத்ேிதவத்ே அம்மா, அன்று ஒதரபயாரு நிமிடம் தயாசித்து தேவிதயயும்
ேங்களுடன் அதைத்துச்பசன்ைிருந்ோல் ோன் தேவிதய இைந்ேிருக்கமாட்தடாம் என்று
உறுேியாக நம்பினான்.

சத்யனுக்கு பாண்டியன் மீ தும் மனக்குதை இருந்ேது, ேனது வாழ்க்தக


சூன்யமானேற்கு அவரும் ஒரு காரணம் என்று நம்பினான்,

பாண்டியனின் பபற்தைார் பரிமளாதவ ஏற்றுக்பகாண்டு பாண்டியன் குடும்பத்தே


பசாந்ே ஊரானா விருோச்சலத்துக்தக அதைத்துப்தபாய்விட்டார்கள், அங்தக ேனது
பசாந்ே கிராமத்ேில் பாண்டியன் முழுதநர விவசாயியாக மாைிவிட்டார், பூர்வக

நிலத்ேில் பசழுதமயாக விவசாயம் பசய்து இன்னும் நிலங்கதள வாங்கினார்,
ஆனால் தநரம் கிதடக்கும் தபாபேல்லாம் சத்யதன வந்து பார்க்க மட்டும்
ேவறுவேில்தல.

ேன் நிலத்ேில் விதளந்ேதே எடுத்துக்பகாண்டு அடிக்கடி சத்யதன பார்க்க வரும்


பாண்டியன் சத்யனுக்கு ேன்மீ து அவனுக்கு தகாபம் இருப்பதே உணர்ந்து “ சத்யா
நான் காேலிச்சப்ப எனக்கு என்தனாட காேல் ோன் பபரிசா பேரிஞ்சுது., ஆனா
கல்யாணமாகி பரண்டு பிள்தளகதள பபத்ேப் பிைகு, எனக்கு உன்தனாட காேல்
பபரிசா பேரியதல உன் உயிர்ோன் எனக்கு பபரிசா பேரிஞ்சுது, ஏன்னா உன்தன
பார்க்கும் தபாபேல்லாம் எனக்கு என் மகன் உேயா ோன் ஞாபகத்துக்கு வருவான், நீ
எனக்கு மூத்ே மகன் மாேிரிடா” என்று பலமுதை சத்யனுக்கு விளக்குவார்.

அந்ேதநரத்ேில் “ சரி விடு மாமா எனக்கு யார் தமலயும் தகாபமில்தல” என்று


அவருக்கு ஆறுேல் பசால்லி நன்ைாக கவனித்து அனுப்பினாலும், மறுபடியும் மனம்
போட்டாச்சிணுங்கியாக பதைய சம்பவங்களில் உைலும்.
சத்யன் அம்மாவுக்கு ேனது தபரன்கதள விட்டுவிட்டு வர மனமில்லா விட்டாலும்
எப்தபாோவது சத்யதன பார்க்க தவண்டும் என்று வரும் அம்மாவிடம் சத்யன் அேிக
அன்பு தவத்ேிருந்ோலும், குடித்துவிட்டு வரும் நாட்களில் அவதனயும் அைியாமல்
மனேில் இருப்பதே பகாட்டிவிடுவான்,

அேற்காக அம்மா பசால்லும் பாசத்ேின் அடிப்பதடயிலான காரணங்கதள நம்ப


மறுத்ோன், இேனால் மனசு சங்கடப்பட்டு கண்ணர்ீ விடும் அம்மா, ஒருமாேம்
சத்யனுடன் இருக்க வந்துவிட்டு, ஒதர வாரத்ேில் கிளம்பி விடுவார்கள்.

ஏதேதோ காரணங்கள் பசால்லி பபண் பார்பதே ேவிர்த்து வந்ே சத்யனுக்கு ஒரு


விபத்து நடந்ேது, ஒரு நாள் ேனது தபக்கில் ஒரு தவதளயாக காஞ்சிபுரம் பசன்ைவன்
வரும்தபாது அேிகமாக குடித்துவிட்டு தபக் ஓட்டி வந்ோன் வரும் வைியில்
முன்னால் பசன்ை மினி தவனில் தபக் தமாேி சத்யனு வலதுகால் எலும்பு முைிந்து
உதடந்து போங்கியது கால்,

மருத்துவமதனயில் அனுமேிக்கப்பட்டு அறுதவ சிகிச்தச பசய்து உதடந்ே காதல


இதணத்துக்பகாண்டு வட்டுக்கு
ீ வந்ோன், அேன்பிைகு ோன் அவன் எப்படிப்பட்ட ஒரு
சூன்யமான வாழ்க்தக வாழ்ந்துபகாண்டு இருக்கிைான் என்று புரிந்ேது, கிட்டத்ேட்ட
மூன்று மாேகாலம் நடக்கதவ முடியாே சூழ்நிதலயில் ேனது அன்ைாட
தேதவகளுக்கு கூட அடுத்ேவர் உேவிதய நாடதவண்டிய சூழ்நிதல,

அவன் ோயும் சதகாேரியும் அவதன சுத்ேம் பசய்யும்தபாது உடல் கூசி கண்ணர்ீ


விட்டான் ேன்தனப்பபற்ை அம்மா சிறு குைந்தேக்கு பசய்வதுதபால் இவனுக்கு
பணிவிதடகள் பசய்வது கண்டு மனம் குமுைினான், காயத்ோல் ஏற்பட்ட வலியும்,
மற்ைவர்களின் பணிவிதடயால் ஏற்ைப்பட்ட குற்ைவுணர்ச்சியும் சத்யதன பராம்பதவ
ேனிதமப்படுத்ேியது.

இவனது மனநிதலதய புரிந்துபகாண்ட அவனது நண்பர்கள் சத்யதன ோங்கள்


கவனித்துக் பகாள்வோகவும் நீங்கள் மதுதரக்கு தபாங்கள் என்று சத்யன்
அம்மாவிடம் வற்புறுத்ேி பசால்ல, பஜயந்ேியிடம் பசால்லிவிட்டு சத்யன் அம்மா
அதரமனதோடு மதுதரக்கு தபானார்கள்.

ேனது வாழ்க்தகயில் ஒரு பபண் எவ்வளவு அவசியம் என்பதே சத்யன் உணர


ஆரம்பித்ோன், மதனவி என்று ஒருத்ேி வாழ்க்தகயில் எவ்வளவு முக்கியம் என்று
புரிந்ேது, துன்பம் வரும்தபாது ோன் ேனக்பகாரு துதண அவசியம் தேதவ என்பதே
உணர்ந்ோன்.

மருத்துவரின் ஆதலாசதன தகட்டு நிச்சயம் ேிருமணம் பசய்துபகாள்ள தவண்டும்


என்ை உறுேி அவனுக்குள் எழுந்ேது, அேன்பிைகு எழுந்து நடமாட ஆரம்பித்ேதும் ,
அக்கா பஜயந்ேியிடம் ேனது ேிருமண ஆதசதய பசான்னான் சத்யன், அவனாகதவ
ேிருமணத்ேிற்கு தகட்டவுடன் பராம்ப சந்தோஷப்பட்ட பஜயந்ேி ேம்பிக்கு ேீவிரமாக
பபண் தேடினாள்.

ேிருமணத்ேிற்கு சத்யன் தபாட்ட கண்டிஷன் இரண்தட இரண்டுோன்,.. பபண் அேிகம்


படிக்காேவளாக இருக்கதவண்டும், அேற்கு காரணம் அவனுக்கு காலில் அடிபட்டு
வட்டில்
ீ இருந்ே நாட்களில் அவனுக்கு அைிமுகமான சில படித்ே பபண்களின்
நடவடிக்தககளால் மனம் பவறுத்து தபாயிருந்ே சத்யன், படித்ே பபண் ேனது
வாழ்க்தகயில் நுதைந்ோல் முேலில் ேனது குதைகதளத்ோன் சுட்டிக்காட்டுவாள்
என்ை பயம் ோன் சத்யன் படிக்காே கிராமத்துப் பபண்தண ேிருமணம் பசய்ய
முடிபவடுத்ோன்.

அடுத்ேது ேன்னுதடய நிதலதமதய பபண்ணிடம் அவதன பசால்லதவண்டும்,


இவனுதடய குதைகதள புரிந்துபகாண்டு சத்யதன ேிருமணம் பசய்துபகாள்ள அந்ே
பபண்ணுக்கு எந்ே ேயக்கமும் இல்தல என்று பேளிவாக பேரிந்ே பிைதக ேிருமணம்
நடக்க தவண்டும் என்று உறுேியாக இருந்ோன்.

அேன்பிைகு சத்யன் ேனது அக்காவுடன் பல பபண்கதள தபாய் பார்த்ோன்,


அத்ேதனயும் பல காரணங்களால் ேட்டிப்தபானது,

ஆனால் இரவு தநரங்களில் தேவியின் நிதனவில் வாழ்வதே மட்டும் சத்யன்


மாற்ைிக்பகாள்ள வில்தல, மாற்ைவும் முடியவில்தல, நாளதடவில் இதுவும் ஒருவிே
மனதநாய் ோன் என்பதே உணர்ந்ோன், இதேநிதல ேிருமணத்ேிற்கு பிைகும் நீடித்ோல்
அது நல்லேில்தல என்று புரிந்ேதுேிருமணத்ேிற்கு பிைகு மதனவிக்கு பசய்யும் .
துதராகம் என்று நிதனத்ோன்.

அம்மா, சதகாேரிக்கு பேரியாமல் மறுபடியும் பாகாயம் மனநல மருத்துவமதன


பசன்ை சத்யன் மருத்துவரிடம் ேனது நிதலதமதய பசான்னான்அவதன .
பலவருடமாக கவனித்து வரும் டாக்டர் என்போல் சத்யனின் நிதலதமதய சரிவர
புரிந்துபகாண்டார்.

பல பரிதசாேதனகளுக்கு பின்னர் சத்யன் ேிருப்ேிகரமான குடும்ப வாழ்க்தகக்கு


ேகுேியானவன் என்ைாலும், அவனுதடய மனேில் மதனவியாக இருக்கும் தேவிதய
விட்டுவிட்டு இன்தனாரு பபண்தண சத்யன் நாடதவண்டும் என்ைால், அேற்கு சில
பயிற்சிகதள பசான்ன டாக்டர் இரவில் மட்டும் எடுத்துக்பகாள்ளும் சில
மாத்ேிதரகதளயும் எழுேி பகாடுத்ோர்.

டாக்டர் பசான்னபடி ேன்னிடம் சிைியோக இருந்ே தேவியின் படத்தே பபரியோக்கி


பூதஜ அதையில் மாட்டினான், நல்லநாளில் தேவிதய பேய்வமாக நிதனத்து பூதஜ
பசய்ோன், ேினமும் ஆபிஸ்க்கு பசால்லும்தபாது அவள் படத்தே போட்டு
வணங்கிவிட்டுத்ோன் தபாவான், மனேில் காேலியாக மதனவியாக இருக்கும்
தேவிதய பேய்வமாக மாற்ைிக்பகாள்ள முயன்ைான், அேில் பவற்ைிபபற்ைானா என்று
அவனுக்கு இன்னும் புரியாே குைப்பமாகதவ இருந்ேது,.. இரவில் மாத்ேிதரகள்
எடுத்துக்பகாள்வோல் மது அருந்துவதே குதைத்ோன்,

மதுதரயில் இருந்ே விநாயகம் பசாந்ேமாக வடு


ீ வாங்கி கிரஹப்பிரதவசம்
தவத்துவிட்டு ேனது அண்ணதண அதைக்க வந்ோன், ேம்பியின் வளர்ச்சி சத்யனுக்கு
சந்தோஷத்தே பகாடுக்க, நிச்சயம் மதுதர வருவோக சத்யன் உறுேியளித்து
ேம்பிதய அனுப்பினான்.

கிரஹப்பிரதவசம் நடக்கும் நாளும் பநருங்க சத்யன் பஜயந்ேி குடும்பத்துடன் ேனது


காரில் மதுதரக்கு கிளம்பினான், விநாயகம் வாடதகக்கு இருந்ே வட்டில்
ீ ேங்க
சத்யன் மட்டும் தஹாட்டலில் ரூம் எடுத்து ேங்கினான், காரணம்’
கிரஹப்பிரதவசத்ேிற்கு வருகின்ை பசாந்ேங்களின் தகள்விகளில் இருந்தும்
பதையவற்தை ஞாபகப்படுத்தும் பரிோபமான பார்தவகளில் இருந்தும் ேப்பிக்கத்ோன்
இந்ே ஏற்பாடு,

பகலில் ேம்பி வட்டுக்கு


ீ தபாய் பபரியப்பா என்று ோவும் பிள்தளகளுடன்
விதளயாடினான், இரவில் தஹாட்டல் அதையில் வந்து பதைய நண்பர்களுடன்
சந்தோஷமாக குடித்து பபாழுதே தபாக்கினான்,

கிரஹப்பிரதவசத்ேிற்கு பாண்டியனுக்கும் அதைப்பு அனுப்பப்பட்டிருந்ேது,


விதசஷத்ேிற்கு வந்ே பாண்டியன் சத்யதன தஹாட்டல் அதையில் வந்து சந்ேித்ோர்,

முருகனுடன் உற்சாகமாக தபசி அவன் குடும்பத்தே பற்ைி விசாரித்து பகாண்டிருந்ே


சத்யன் அதையின் கேவு ேட்டப்படுவதே உணர்ந்து கேதவ ேிைந்ோன் , அதைக்கு
பவளிதய பாண்டியதன பார்த்ேதும் சத்யனுக்கு உற்சாகம் பபாங்க “ ஓய் மாமு” என்று
அதணத்துக்பகாண்டான்.

அவரின் தகதயப்பிடித்து உள்தள அதைத்து வந்ே சத்யன் “ என்னா மாமா


இப்பல்லாம் என்தன பார்க்க வர்ைதே இல்ல, பராம்ப பபரிய விவசாயி
ஆயிட்டீங்களா” என்று தகலி தபசியபடி அவதர தசாபாவில் உட்கார தவத்து “ அக்கா,
உேயா, அம்மு எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்க மாமா, அக்காதவயும் கூட்டிக்கிட்டு
வர்ைோதன மாமா” என்று சத்யன் சம்பிரோயமாக விசாரித்ோன்.

தசாபாவில் உட்கார்ந்ே பாண்டியன் “ எல்லாரும் நல்லாருக்காங்கப்பா, எங்க சத்ய


முன்ன மாேிரி விவசாயத்ேில் அவ்வளவா வருமானம் இல்தல, வரவுக்கும்
பசலவுக்கும் சரியா இருக்கு, உேயா தவை இஞ்சினியரிங் தமல் படிப்பு படிக்கிைான்,
நம்ம அம்மு இந்ே வருஷம் ோன் எம் எஸ் சி முடிச்சுது, இவங்க படிப்புக்கு பசலவு
பண்ணதவ எனக்கு சரியா இருக்குப்பா” என்று பாண்டியன் சலித்ேபடி தபசினார்.

அேன்பிைகு முருகன் சத்யன் பாண்டியன் மூவரும், நிதைய தபசியபடி, குடிக்க


ஆரம்பித்ேனர், பதைய கதேகள் நிதைய தபசினார்கள், ஆனால் பாண்டியனும்
முருகனும் பராம்ப கவனமாக தேவிதய பற்ைிய தபச்தச ேவிர்த்ேனர்....

பாண்டியனுதடய தபச்சில் அவர் பகாஞ்சம் கஷ்டத்ேில் இருக்கிைார் என்று


சத்யனுக்கு புரிந்ேது, ஆனால் ோன் உேவி பசய்ோல் அதே வாங்க மாட்டார்
என்பதும் சத்யனுக்கு பேரியும்.

“ ஏன் மாமா அம்மு படிப்பு முடிச்சிட்டு என்ன பண்ணைா?” என்ை தகள்வியுடன் குடும்ப
நிலவரத்தே அைிந்துபகாள்ள முயன்ைான்.

“ விருோச்சலத்துலதய ஒரு கான்பவன்ட் ஸ்கூலுக்கு டீச்சரா தபாகுது சத்யா, பவறும்


ஆயிரத்ேிஐநூறு குடுக்குைாங்க, தபாக வர பஸ் சார்தஜ சரியாப்தபாகுது, தவனாம்மா
அதலயாம வட்டுலதய
ீ இருன்னா தகட்கமாட்தடங்குது, படிச்சிட்டு என்னால வட்டுல

சும்மா இருக்க முடியாதுன்னு சட்டம் தபசுது, அவ குணம்ோன் உனக்கு பேரியுதம
சத்யா, அோன் சரி பபாழுதுதபாக்கா தபாய்ட்டு வரட்டும்னு அனுப்புதைன்”என்ைார்
பாண்டியன்.

“ சரி தபாகட்டும் மாமா, ஆனா மாற்றுத்ேிைனாளிகள் தவதல வாய்ப்பு அடிப்பதடயில்


பேிவு பண்ணி தவக்கதவண்டியது ோதன” என்று சத்யன் தகட்க..,

“ அட நீதவை அபேல்லாம் சீ னியாரிட்டி படிோன் தவதல கிதடக்கும், ஏற்கனதவ


பேிவு பண்ணவங்க லட்சக்கணக்கில் பவயிட் பண்ைாங்க, நம்ம அம்மூவுக்கு தவதல
கிதடக்க எப்படியும் அஞ்சாறு வருஷமாவது ஆகும், அதுவதரக்கும் இப்படிதய
எங்கயாவது தபாய்ட்டு வரட்டும், தவபைன்ன பண்ைது ” என்று சிகபரட்தட புதகத்ேபடி
பாண்டியன் விபரம் பசான்னார்.

நம்நாட்டின் தவதலயில்லாத் ேிண்டாட்டமும், இவ்வளவு மாற்றுத்ேிைனாளிகள்


தவதலக்காக காத்ேிருக்கிைார்கள் என்ை பசய்ேி சத்யனுக்கு வருத்ேத்தே அளித்ேது.

சிைிதுதநரம் தயாசதனயாக இருந்ே சத்யன், அவருக்கு எந்ே வதகயிலாவது உேவ


தவண்டும் என்ை எண்ணத்ேில் “ நீங்க பசால்ைது சரி மாமா, எதுக்கும் அம்முதவாட
சர்டிஃபிதகட்ஸ் எல்லாம் என் ஆபிஸ் அட்ரஸ்க்கு கூரியரில் அனுப்புங்க, அந்ே பக்கம்
நிதைய காதலஜ் இருக்கு அதுல ஒரு இஞ்ஜினியரிங் காதலஜ் கட்டும்தபாது நம்ம
லாரிங்க ோன் பரகுலரா சிமின்ட் ஓட்டுச்சு, அந்ே வதகயில அந்ே காதலஜ் நிறுவனர்
எனக்கும் பஜயந்ேி அக்கா வட்டுக்காரர்க்கும்
ீ பராம்ப பைக்கம், அடிக்கடி லயன்ஸ்
க்ளப்பில் பார்ப்தபன், அவர்கிட்ட அம்மூதவாட சர்டிஃபிதகட்ஸ் காட்டி ஏோவது
தவதலக்கு ஏற்பாடு பண்ணமுடியுமான்னு பார்கிதைன்” என்று சத்யன் பசான்னதும்.

“அய்தயா அவ்வளவு தூரத்ேில் எங்கப்பா தபாய் ேனியா ேங்கும்” என்று பாண்டியன்


கவதலயாக தகட்டார்.

" என்னா மாமா இப்படி பசால்லிட்டீங்க, அக்கா ேனியாத்ோன இருக்கு, பகௌேமும்


பசன்தனயில படிக்கிைான், மாமா வாரத்துல பரண்டு நாள்ோன் வட்டுக்கு
ீ வருவார்,
அக்கா கூட ேங்கட்டும், இல்தலன்னா அந்ே காதலஜ்ல படிக்கிை பபாண்ணுங்க பரண்டு
மூனு தபரா ேனியா வடு
ீ எடுத்து ேங்கியிருக்காங்க, அந்ே மாேிரி ஏோவது ஏற்பாடு
பசய்யலாம், நீங்க எதுக்கும் பயப்பட தவண்டாம் பமாேல்ல அவ சர்டிபிதகட்தட
எனக்கு அனுப்புங்க” என்று பாண்டியனுக்கு விளக்கமாக சத்யன் எடுத்து பசான்னதும்,
பாண்டியன் முகத்ேில் ேயக்கம் விலகி நிம்மேி பேரிந்ேது.

“ சரி சத்யா சீ க்கிரதம அனுப்பி தவக்கிதைன்” என்று சந்தோஷமாக கூைினார்


அேன்பிைகு கிரஹப்பிரதவசம் முடிந்ேதும் பாண்டியன் விருோச்சலம் கிளம்ப, சத்யன்
இன்னும் நாலு நாட்கள் மதுதரயில் இருந்து விட்டு அவன் ஊருக்கு வந்ோன்.

பயணக் கதளப்பு ேீர்ந்து மறுநாள் அவன் கதடக்கு தபாய் அவனது ஆபிஸ் ரூமில்
சாவகாசமாக அமர்ந்ேவதன அவன் பபயருக்கு கூரியர் வந்ேிருப்போக கதடப்
தபயன் வந்து பசால்ல, சத்யன் ேபாலில் தகபயழுத்ேிட்டு அதே வாங்கிக்
பகாண்டான்.

பாண்டியன் ோன் அனுப்பியிருந்ோர், சத்யன் அதைக்குள் வந்து ேனது இருக்தகயில்


அமர்ந்து கவதரப் பிரித்ோன், உள்தளயிருந்ே சர்ட்டிபிதகட்தட பவளிதய எடுத்துப்
பார்த்ேவனுக்கு ேிதகப்பாக இருந்ேது,

ேிதகப்புக்கு காரணம் அேில் பபயர் மான்சி என்று இருந்ேது, ஆனால் பாண்டியன்


மகளுதடயது ோன் என்று பேரிய, அப்தபா அம்முதவாட உண்தமயான பபயர்
மான்சியா? என்று ேனக்குத்ோதன தகட்டுக்பகாண்டான்.

ேனது பமாதபதல எடுத்து பாண்டியன் பமாதபலுக்கு கால் பசய்ோன், உடதன


எடுத்ே பாண்டியன் “ என்ன சத்யா அம்முதவாட சர்டிபிதகட் எல்லாம் வந்துருச்சா?”
என்று தகட்டார்.

அந்ே சர்டிபிதகட்டில் இருந்ே அம்முவின் பாஸ்தபார்ட் தசஸ் புதகப்படத்தே


பார்த்துக்பகாண்தட “ ம்ம் இப்போன் வந்துச்சு மாமா, ஆமா அம்முதவாட தபரு
மான்சியா? இவ்வளவு நாளா எனக்கு பேரியாது மாமா, நான் தபதர பவறும்
அம்முோன்னு பநதனச்சிக்கிட்டு இருந்தேன்” என்று சத்யன் பசால்ல..,

“ ஏம்ப்பா யாராவது பவறும் அம்முன்னு தபரு வப்பாங்களா? அது பசல்லமா நாங்க


கூப்புட வச்சது, கதடசில அந்ே தபதர பநலச்சு தபாச்சு, எங்களுக்தக மான்சி ோன் அவ
தபருன்னுைதே மைந்து தபாச்சு, ஆனா அவ காதலஜ்ல படிச்சப்ப யாருக்கும்
மான்சின்னு பசான்னாோன் பேரியும்” என்று பாண்டியன் மகளின் பபயர்
காரணத்துக்கு பபரிய விளக்கம் பகாடுக்க..,

“ சரி மாமா நான் தபாய் அவதர பார்த்ே பிைகு என்ன ேகவல்னு தபான் பண்தைன்”
என்று பசால்லிவிட்டு சத்யன் இதணப்தப துண்டித்ோன்.
ஒரளவுக்கு அவனுக்கு பேரிந்ே ஆங்கிலத்தே தவத்து அந்ே சான்ைிேழ்கதள படித்துப்
பார்த்ேவன், மறுபடியும் முேல் பக்கத்ேில் இருந்ே மான்சியின் படத்தே பார்த்ோன்,
ஏதனா அவனுக்கு அம்மு என்ை பபயர் சட்படன்று மதைந்து மான்சி என்ை பபயர்
மனேில் பேிந்ேது.

சத்யன் மான்சிதய கதடசியாக பார்த்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது, சிறு


வயேிதலதய மான்சி அைகு என்று பேரியும், ஆனால் முகம் இந்ேளவுக்கு மாறும்
என்று நிதனக்கவில்தல, அந்ே சிைிய படத்ேில் ேனது பபரிய கண்கதள விரித்துப்
பார்த்ேபடி புன்னதகத்ோள் மான்சி, சிைிதுதநரம் பார்த்ேவன் மறுபடியும் மடித்து
கவரில் தபாட்டு தமதஜ டிராயரில் தவத்ோன்.

ேனது படலிதபான் தடரிதய எடுத்து அந்ே கல்லூரி நிறுவனரின் பமாதபல் நம்பதர


தேடி எடுத்ோன், அவர் நம்பருக்கு தபான் பசய்ேவுடன் உடதன எடுத்ோர்.

" ஹதலா சார் நான் பஜயந்ேி தமாட்டார்ஸ் சத்யன் தபசுதைன்என்று சத்ய் ேன்தன "
அவருக்கு ஞாபகப்படுத்துமு தபாதே....

" ஹதலா சத்யன் எப்படி இருக்கீ ங்க, பார்த்து பராம்ப நாளாச்சு, உங்க மாமா எப்படி
இருக்கார்என்று நட்பாய் விசாரித்ோர் அவர் "..,

" எல்லாரும் நல்லாருக்தகாம் சார், உங்ககிட்ட ஒரு பஹல்ப் தவனும்என்று சத்யன் ".

" பசால்லுங்க சத்யன் என்ன பசய்யனும்என்ைார் ".

" எனக்கு பேரிஞ்சவதராட பபாண்ணுக்கு உங்க காதலஜ்ல ஏோவது ஜாப்க்கு ஏற்பாடு


பண்ணனும், அந்ே பபாண்தணாட சர்டிஃபிதகட்ஸ் எல்லாம் என்கிட்ட ோன் இருக்கு,
நீங்க பசான்னா நாதன தநர்லதய எடுத்துட்டு வர்தைன்என்று சத்யன் பசான்னதும் "..,

மறுதபச்சின்ைி எடுத்துட்டு வாங்க சத்யன் பார "ுக்கலாம்என்ைார் அந்ே மனிேர் "..,

அேன்பின் சம்பிரோய விசாரிப்புக்கு பிைகு நன்ைி பசால்லி சத்யன் இதணப்தப


துண்டித்ோன்.

மறுபடியும் தமதஜ டிராயதர ேிைந்து , மான்சியின் படத்தேதய சிைிதுதநரம்


பார்த்ோன்.

அன்று மாதல நான்கு மணிக்கு அவர் வரச்பசான்ன தநரத்ேிற்கு சற்று


முன்னோகதவ அந்ே கல்லூரிக்குப் தபாய் காத்ேிருந்ோன் சத்யன்.

கல்லூரி பினன் வந்து அவதன ஆபிஸ் ரூமுக்கு அதைத்துச் பசன்ைான்சத்யன் ..


உள்தள நுதைந்ேதுதம எழுந்து வரதவற்ைார் கல்லூரி நிறுவனர்.

சத்யன் அவர் காட்டிய இருக்தகயில் அமர்ந்து ேன்னிடம் இருந்ே மான்சியின்


சர்டிஃபிதகட் அடங்கிய கவதர அவரிடம் பகாடுத்ோன்.
ஒன்றுக்கு இரண்டுமுதையாக கவணமாக பார்த்ே கல்லூரி நிறுவனர் இந்ே "
பபாண்ணு மாற்றுத்ேிைனாளியா?" என்று தகட்டார்.

சிைிது ேயக்கத்ேிற்கு பிைகு ஆமாம் சார் ", காதலயிலதய பசால்ல மைந்துட்தடன் "
என்ைான் சத்யன்.

" பரவாயில்தல சத்யன், அேனால ஒன்னும் பிரச்சதன இல்தல, இன்னும்


பசால்லப்தபானா, என்கிட்ட இதுதபான்ைவர்களுக்கு ோன் முன்னுரிதம, ஆனா
பபாண்ணு வயசு பராம்ப கம்மியா இருக்கு அேனால பலக்சரர் மாேிரியான
தபாஸ்ட்டிங் தபாட முடியாது, தவனும்னா இவங்ககளுக்கு தலப் படக்ன ீசியனா
தபாடலாம், அதுோன் இவங்க படிப்பு சரியான தவதல, இவங்கதள மன்தட வந்து
தவதலயில ஜாயின்ட் பண்ணச்பசால்லுங்க என்று கல்லூரி நிறுவனர் கூைினார் ".

சத்யன் எழுந்து நின்று அவருக்கு தககூப்பி நன்ைி பசால்ல உடதன அவரும் ...
என்ன சத்யன் இது " எழுந்து கூப்பிய சத்யனின் தகதய பற்ைி ேடுத்து விலக்கி
அவங்க படிச்சிருக்காங்க அதுக்கு எங்ககிட்ட இருக்கிை தவதலதய ேர்தைாம், இதுல
நன்ைி எதுக்கு, அதுவும் நமக்குள்ளஎன்ைார் ".

அன்று மாதல வட்டுக்கு


ீ வந்ேதும் முேல் தவதலயாக பாண்டியனுக்குத்ோன் தபான்
பசய்ோன்,,, அவரும் அேற்காகதவ காத்ேிருந்ேது தபால உடதன எடுத்து என்ன "
சத்யா தவதலக்கு ஏற்பாடு ஆயிருச்சாஎன்று ஆர்வமாக தகட்டார் ".

சத்யனும் குரலில் என்றுமில்லாே உற்சாகத்துடன் பரடி பண்ணிட்தடன் மாமா ", நீங்க


மான்சிதய கூட்டிக்கிட்டு ஞாயித்துக்கிைதம காதலயிதலதய வட்டுக்கு
ீ வந்துடுங்க "
என்று சத்யன் பசான்னதும்..,

" என்னது மான்சியா?" என்று ஆச்சிரியமாக தகட்ட பாண்டியன் அம்முன்னு பசால்லு "
சத்யா, மான்சிங்கை தபதர எங்களுக்பகல்லாம் மைந்து தபாச்சுஎன்று பாண்டியன் "
சிரிப்புடன் பசால்ல..,

" இல்ல மாமா நீங்கல்லாம் எப்புடி தவனா கூப்பிடுங்க, நான் மான்சின்னு ோன்
கூப்பிடுதவன், சரி நீங்க எப்படி வரப்தபாைீங்கஎன் "று தகட்டான்.

" நாங்க சனிக்கிைதம மிட்தநட்ல முத்துநகர் எக்ஸ்பிரஸ்ல ேிண்டிவனம் வந்து


அங்தகருந்து பஸ்ல உன்தனாட ஊருக்கு வர்தைாம் சத்யாஎன்று பாண்டியன் "
பசான்னார் .
" பஸ்பைல்லாம் தவண்டாம் , நான் கார் எடுத்துக்கிட்டு ேிண்டிவனம் வந்து பவயிட்
பண்தைன்என்று கூைிவிட "ுடு பமாதபதல தவத்ோன்.

ஞாயிற்றுக்கிைதம காதல ஐந்து மணிக்தக எழுந்ே குளித்துவிட்டு, பவள்தள


முழுக்தகச் சட்தடயும், நீலநிைத்ேில் ஜீன்ைும் அணிந்து, காதர எடுத்துக்பகாண்டு
ேிண்டிவனம் தபாய் ரயில் வருவேற்காக காத்ேிருந்ோன்.

ரயில் வந்ேதும் எந்ே பபட்டியில் வருகிைார்கள் என்று பேரியாமல் தேடியவன், ஒரு


பபட்டியில் பாண்டியன் இைங்குவதே பார்த்ேதும் உற்சாகமாக அவதர தநாக்கி
தவகமாக தபானான் ,

அவருக்கு பின்னாதலதய பாண்டியனின் தோள்கதள பற்ைியவாறு மான்சியும்


இைங்கினாள், சத்யன் அவதள ஏபைடுத்துப் பார்த்ோன், பவளிர்மஞ்சள் சுடிோரில்
அப்தபாது ோன் பூத்ே தராஜா மலதரப் தபால இருந்ோள் மான்சி, சத்யன் "வா மான்சி"
என்று புன்னதகக்க..,

அவ்வளவு தநரம் ரயிலில் பயணம் பசய்ே கதளப்பு சிைிதுமின்ைி சத்யதன பார்த்து


பமல்லியோக புன்னதகத்ோள் மான்சி.

" பக்ேியும் காேலும் ஒன்று"


" இரண்டுதம கண்ணுக்கு பேரியாது!
" கண்ணாடியும் காேலும் ஒன்று"
" இரண்டுதம பிம்பத்தே மட்டுதம காட்டும்!
" அைகும் காேலும் ஒன்று"
" இரண்டுதம மனிேதன கர்வப்பட தவக்கும்!
" கடிகாரமும் காேலும் ஒன்று"
" இரண்டுதம ஒன்தைபயான்று துரத்ேிக்பகாண்தட இருக்கும்!!

சத்யதனப் பார்த்து புன்னதகத்ே மான்சி கீ தையிருந்ே பலேர் தபக்தக


எடுத்துக்பகாண்டு முன்தன தபானாள், அவசரமாக அவதள போடர்ந்ே சத்யன் “ குடு
மான்சி தபதய நான் எடுத்துகிட்டு வர்தைன்” என்ைான்.

நின்று அவதன ேிரும்பி பார்த்ே மான்சி “ பரவாயில்தல நாதன எடுத்துக்கிதைன்,


அவ்வளவா பவயிட் கிதடயாது” என்ைவள் குனிந்து சத்யனின் காதல பார்த்ோள் “
கால் இப்தபா சரியாயிடுச்சா, நல்லா நடக்க முடியுோ” என்று தகட்க..,

பவகுநாட்களுக்கு பிைகு ஒரு இளம்பபண்ணின் அக்கதையான விசாரிப்பு மனேில்


பவண்சாமரம் வச
ீ சட்படன்று பூத்ே புன்னதகயுடன் “ ம் சரியாயிடுச்சு இப்தபா ஸ்டிக்
இல்லாமதல நல்லா நடக்கிதைன்” என்று பேில் பசான்னான் சத்யன்.

“ ஆனா நதடதயாட ஸ்தடல் மாைிதபாச்சு,, பதைய மாேிரி நதட இல்தல” என்று


பசால்லிவிட்டு மான்சி முன்னால் தபாக, எக்கி எக்கி அவள் நடப்பதே ஒருசிலர்
பரிோபமாக பார்க்க சத்யனுக்கு எரிச்சலாக வந்ேது.

சத்யனும் பாண்டியனும் பின்னால் தபசிக்பகாண்தட வந்ேனர், பாண்டியனுடன்


தபசினாதன ஒைிய அவன் மனம் மான்சி கதடசியாக பசான்ன வார்த்தேகதளதய
அதசதபாட்ட படி வந்ேது ‘ மான்சி என்னன்னு பசான்னா நதடதயாட ஸ்தடல்
தபாச்சு, பதைய நதட இல்தல’ அப்படின்னா முன்னாடி நான் நடந்ேதே பார்த்து
ரசிச்சிருப்பாளா? ச்தசச்தச அப்தபா மான்சிக்கு பன்னிபரண்டு வயசுோதன இருக்கும்.,,
என்று தகள்வியும் அவதன பேிலும் அவதன என்று ரயில் நிதலயத்தே விட்டு
சத்யன் பவளிதய வந்ோன்.

பவளிதய ஓரமாய் நின்ை காரின் லாக்தக ரிதமாட்டால் விடுவித்து, பின்புைம்


டிக்கிதய ேிைந்து பாண்டியன் தகயில் இருந்ே பபட்டிதய வாங்கி தவத்ே சத்யன்
மான்சியிடம் தபக்தக வாங்க தகநீட்டினான், அவள் பகாடுத்ேவுடன் வாங்கி
தவத்துவிட்டு தடாதர மூடி பக்கவாட்டில் தபாய் கார் கேதவ ேிைந்துவிட்டான் ,
இருவரும் பின் சீ ட்டில் ஏைிக்பகாள்ள சத்யன் காதர கிளப்பினான்.

வட்டுக்கு
ீ உள்தள வந்ேதும் மான்சி வட்தட
ீ சுற்ைிலும் ேன் பார்தவதய
பசலுத்ேினாள், முன்புைம் இருந்ே அதையின் கேதவ ேிைந்ே சத்யன் “ மாமா பபட்டி
தபக்தக இங்க தவங்க, மான்சி இங்தக ேங்கட்டும், நீங்க என்தனாட ரூமுக்கு வாங்க”
என்ைவன்,

மான்சியிடம் ேிரும்பி “ மான்சி இங்க எந்ே ரூமிதலயும் அட்டாச்டு பாத்ரூம்


கிதடயாது, பின்னாடி தோட்டத்துல ோன் இரண்டு பாத்ரூம் இருக்கு, நான் தபாய்
ஹீட்டர் தபாடுதைன், நீ வந்து குளிச்சுக்தகா” என்ைவன் தோட்டத்து பக்கம் தபாய்
பாத்ரூமில் ஹீட்டர் தபாட்டுவிட்டு வந்ோன்.
மான்சி ேனது உதடகதள எடுத்துக்பகாண்டு வந்ோள், அேற்குள் சத்யனுடன்
இருக்கும் கதட தபயன் வர “ ேட்சிணா ஒரு பாக்பகட் பால் வாங்கிகிட்டு வா” என்று
அனுப்பி தவத்ோன்.

மான்சி குளித்துவிட்டு வரவும், சத்யன் காபிதபாட சதமயலதையில்


தபாராடிக்பகாண்டிருக்கும் காட்சிதய பார்த்துவிட்டு உள்தள வந்து “ ேள்ளுங்க நான்
தபாடுதைன்” என்று பசால்ல, சத்யன் மறுதபச்சின்ைி விலகி நின்ைான்.
மான்சி “எேேதன தபருக்கு காபி தவனும்” என்று தகட்க .“ நாலு தபருக்குோன்”
என்ைான் சத்யன்.

அளவாக ேண்ணர்ீ விட்டு பாதல காய்ச்சி மான்சி காபி தபாடும் அைதக ரசித்ேபடி
சத்யன் நின்ைிருக்க, சட்படன்று ேிரும்பி பார்த்ே மான்சி என்ன என்று புருவத்தே
உயர்த்ேி ஜாதடயில் தகட்க,

ஏோவது தபசிதய ஆகதவண்டும் என்ை உந்துேலில் “ என்தனாட பதைய நதட


ஸ்தடல் மாைிதபாச்சுன்னு பசான்னிதய, நான் எப்படி நடப்தபன்னு உனக்கு இன்னும்
ஞாபகம் இருக்கா” என்று தகட்டான்.

ஒரு நிமிடம் அவதனதய உற்றுப்பார்த்ே மான்சி “ நல்லா நடக்கிைவங்க எல்லாதராட


நதடயுதம என் ஞாபகத்ேில் இருக்கும், அவ்வளவு சீ க்கிரம் மைக்க மாட்தடன்” என்று
மான்சி பசால்லிவிட்டு கலந்து தவத்ேிருந்ே காபிதய டம்ளர்களில் ஊற்ைினாள்.

சத்யனுக்கு ஏன் இதே தகட்தடாம் என்ைாகிவிட்டது, இன்னும் இவள்


மாைதவயில்தல, சின்னப்பபாண்ணாக இருந்ேதபாது இருந்ே அதே
ோழ்வுமனப்பான்தம இன்னமும் அப்படிதய இருக்கிைது, இவதள எப்படி மாற்றுவது,
என்று சத்யனுக்கு புரியவில்தல,.. ஆனால் இவதள ஏன் நீ மாற்ைதவண்டும்? என்ை
தகள்வியும் மனேின் ஒரு மூதலயில் எைத்ோன் பசய்ேது.

மான்சி ஒரு டம்ளதர எடுத்து அவளிடம் நீட்ட,.. சத்யன் வாங்கிக்பகாண்டு பவளிதய


வந்ோன், அவன் பின்னாதலதய வந்ே மான்சி பாண்டியனுக்கும் ேட்சிணாவுக்கும் ஒரு
ஒரு டம்ளதர பகாடுத்ோள்.

“ மாமா நீயும் குளிச்சிட்டு கிளம்புங்க, இங்தக பக்கத்ேில் இருபது கிதலாமீ ட்டர்


போதலவில் ஒரு தபமஸ் தகாயில் இருக்கு, மான்சிதய கூட்டிக்கிட்டு தபாய்ட்டு
வரலாம்” என்ைான்.
பாண்டியன் ேயக்கமாக மான்சிதய பார்த்து “ என்ன அம்மு தபாய்ட்டு வரலாமா?”
என்று தகட்க..,

“ இல்லப்பா நான் வரதல நீங்க தவனா தபாய்ட்டு வாங்க” என்ைவள் காபி டம்ளருடன்
அவளுக்கு ஒதுக்கிய அதைக்குள் தபாய்விட்டாள்.

பாண்டியன் சத்யதனப் பார்த்து உேட்தட பிதுக்கி காட்டி ம்ஹூம் என்று


ேதலயதசக்க, இருங்க என்று அவருக்கு தகயதசத்து பேில் பசான்ன சத்யன், மான்சி
இருந்ே அதைக்குள் தபானான்.

கட்டிலில் அமர்ந்து காபி குடித்துக்பகாண்டிருந்ே மான்சி இவதனப் பார்த்து எழுந்து


நிற்க்க “ பரவாயில்தல உட்காரு மான்சி” என்ைவன் அங்கிருந்ே தசரில் அமர, மான்சி
நின்றுபகாண்டிருந்ோள் “ ஏன் மான்சி நான் பவளியாளா என்ன மரியாதே மனசுல
இருந்ோ தபாதும் ப்ள ீஸ் உட்காரு” என்ைான் சத்யன்.

மான்சி ேயக்கமாக கட்டிலின் நுனியில் அமர, உேடு வதர வந்ே புன்னதகதய


அடக்கிக்பகாண்டு “ இதோ பாரு மான்சி நீ தவதலக்கு தபாகப்தபாை காதலஜ் பராம்ப
பபரிசு, உன்தன தலப் படக்ன ீஷியனா தபாட்டுருக்காங்க, நீ தவதலதய பத்ேி
எதுவுதம பயப்பட தவண்டாம், எல்லாம் சீ க்கிரதம கத்துக்கலாம், அந்ே காதலஜ்
நிறுவனர் எனக்கு பராம்ப தவண்டியவர், அேனால உனக்கு எந்ே விேத்ேிலும்
பிரச்சதன இருக்காது” என்று பசால்லிபகாண்தட வந்ேவன் மான்சிதய நிமிர்ந்து
பார்த்ோன்.

“ ஆனா நீ அங்தகபயல்லாம் நல்லா கலகலப்பாக இருக்கனும், எதுக்பகடுத்ோலும்


பட்டுப் பட்டுனு பேில் பசால்லாதே, அடுத்ேவங்க என்ன பசால்ல வர்ைாங்கன்னு
புரிஞ்சுகிட்டு, நீ பேில் பசால்ை விஷயம் எதுவாயிருந்ோலும் தயாசிச்சு சின்ன
புன்னதகதயாடு பசால்லு, தகட்கிைவங்க மனசு சங்கடப்படாம இருக்கும்” என்று
சத்யன் அவளுக்கு எடுத்து பசான்னான்.

ேதலகுனிந்து தகயில் இருந்ே காலியான காபி டம்ளதர ஆராய்ச்சி பசய்ேபடி “ சரி”


என்று ஒரு வார்த்தேயில் பேில் பசான்னவள்,.. நிமிர்ந்து சத்யதன தநரடியாக பார்த்து
“ எனக்கு ேங்கைதுக்கு எங்தக ஏற்பாடு பண்ணிருக்கீ ங்க, இப்பதவ தபாகலாமா” என்று
தகட்டாள்.

முகத்ேில் அதை வாங்கியது தபால் நிமிர்ந்ே சத்யன் தசரில் இருந்து எழுந்து


கேவருகில் தபாய் நின்று அவதள ேிரும்பி பார்க்காமதல “ அதே காதலஜ்ல படிக்கிை
சீ னியர் பபாண்ணுங்க மூனுதபர் ேனியா வடு
ீ எடுத்து ேங்கியிருக்காங்க, அவங்ககூட
ேங்க ஏற்பாடு பண்ணியிருக்தகன், ஆனா இன்னிக்கு தபாகமுடியாது, நாதளக்கு
காதலஜ்ல இருந்து அவங்ககூட தநரா அங்க தபாயிரு, நான் ஈவினிங் உன்தனாட
பபட்டிதய எடுத்துட்டு வந்து குடுத்துர்தைன்” என்று பசால்லிவிட்டு அவதள
தகாவிலுக்கு கூப்பிடாமதல அதைதய விட்டு பவளிதய தபானான்.

பவளிதய வந்ே சத்யன் ேட்சிணாவிடம் பணம் பகாடுத்து டவுனில் ஒரு தஹாட்டல்


பபயர் பசால்லி அங்தக காதல உணவு வாங்கி வரச்பசால்லிவிட்டு பாண்டியன்
அருகில் தசாபாவில் அமர்ந்து மான்சி ேங்கும் விபரங்கதள பசான்னான்.

சிைிதுதநரம் அதையிலிருந்து பவளிதய வந்ே மான்சி சதமயலதையில் காபி


டம்ளதர தவத்துவிட்டு பவளிதய வந்து ேனது ஈரக்கூந்ேதல சுற்ைியிருந்ே டவதல
அவிழ்க்க, சட்படன்று சரிந்ே அவள் கூந்ேலின் நீளம் சத்யதன வியக்க தவத்ேது,
ஆபவன வாதய ேிைந்ேபடி மான்சியின் கூந்ேதலதய பார்த்துக்பகாண்டிருந்ோன்,
பாண்டியன் பசான்ன எதுவுதம அவன் காேில் விைவில்தல.

ஈரக்கூந்ேதல நுனியில் முடிந்ே மான்சி ஹாலிதலதய மணிகள் தவத்து


அதமக்கப்பட்டிருந்ே பூதஜ அதைதய பார்த்துவிட்டு அேன் கேதவத்ேிைந்ோள்,,
உள்தள தேவியின் படம் பபரியோக்கப்பட்டு மாதலயுடன் இருந்ேது, அந்ே
படத்தேதய சிைிதுதநரம் உற்றுப்பார்த்துவிட்டு போட்டு கும்பிட்டவள் அங்கிருந்ே
விபூேி கிண்ணத்ேில் இருந்து சிைிது எடுத்து பநற்ைியில் பூசிக்பகாண்டாள், சத்யதன
ேிரும்பிப்பார்த்து “ இபேல்லாம் யார் பண்ணுவாங்க” என்று பளபளபவன இருந்ே பூதஜ
சாமான்கதள காட்டி தகட்டாள்.

அபேல்லாம் வாராவாரம் பஜயந்ேி அக்கா வந்து சுத்ேம் பண்ணுவாங்க, மத்ேபடி வடு



பபருக்க, துதடக்க, பாத்ேிரம் கழுவ, எல்லாம் ஒரு வயசான பபரியம்மா வருவாங்க,
துணிபயல்லாம் வாஷிங்பமஷினில் தபாட்டுருதவன், அக்காவும் பகௌேமும் சனி
ஞாயிறு வரும்தபாது மட்டும் வட்டுல
ீ சாப்பாடு பசய்தவாம் மத்ேநாளில் தஹாட்டல்
சாப்பாடுோன்” என்று அவள் தகட்காே ேகவதல தசர்த்து சத்யன் பசான்னான்.

சத்யதன பார்த்துக்பகாண்தட பாண்டியன் பக்கத்ேில் தசாபாவில் அமர்ந்ே மான்சி “


ேினமும் உங்க காருக்கு எவ்வளவு பபட்தரால் தபாடுவங்கன்னு
ீ பசால்ல
மைந்துட்டீங்கதள” என்று சிரிக்காமல் பசால்ல..,

சில வினாடிகளுக்கு பிைதக அவள் பசான்னேன் அர்த்ேம் புரிய பநடுநாட்களுக்கு


பிைகு வயிற்தை பிடித்துக்பகாண்டு வாய்விட்டு சரித்ோன் சத்யன், அந்ே சிைிய
நதகச்சுதவயான தபச்சுக்கு அவ்வளவு அேிகமாக சிரிக்கதவண்டியது
இல்தலபயன்ைாலும் சத்யன் வைிய சிரித்ோன்.

அவன் சிரிப்பதேதய பமல்லிய புன்னதகதயாடு பார்த்ே மான்சி “தகாயிலுக்கு


தபாகனும்னு பசான்ன ீங்க எப்ப தபாகலாம்” என்ைாள்.

சத்யனின் சிரிப்பு சட்படன்று நின்றுதபாக வியப்புடன் அவதளப் பார்த்ோன், இவதள


புரிந்துபகாள்ளதவ முடியாது தபாலருக்தக, நான் வரதலன்னு பசான்னா, இப்தபா
என்னடான்னா எப்ப தபாகலாம்னு தகட்கிைா, என்று வியப்பாக சத்யன் பார்க்க..,

“ என்ன அப்படி பார்க்கிைீங்க, தகாயிலுக்கு தபாதைாம் ோதன” என்று மறுபடியும்


தகட்டாள் மான்சி.

" ம்ம் கண்டிப்பா தபாகலாம், இதோ இப்ப டிபன் வாங்கிட்டு வந்துருவான், வந்ேதும்
சாப்பிட்டு கிளம்புதவாம்என்று சத்யன் பசான்னதும் சரிபயன்று கூைிவிட்டு எழுந்து "
அதைக்குள் தபானாள் மான்சி.

ேட்சிணா உணவுடன் தபக்கில் வந்து இைங்கி வருவதே பார்த்ே சத்யன், மூடியிருந்ே


அதை கேதவ ேட்டி மான்சி டிபன் வந்ோச்சு சீ க்கிரம் சாப்பிட்டு தபாகனும் ", தகாயில்
பனிபரண்டு மணிக்பகல்லாம் மூடிடுவாங்க, அப்புைம் நாலு மணி வதரக்கும் பவயிட்
பண்ணனும்என்று குரல் பகாடுத்ேதும் "..,

" இதோ வர்தைன்என்று குரல் பகாடுத்ேபடி மான்சி அதை கேதவ ேிைந்து பவளிதய "
வந்ோள்.

பவளிதய வந்ே மான்சிதய பார்த்து வியந்துதபாய் நின்ைான் சத்யன், குளித்துவிட்டு


தபாட்டிருந்ே சுடிோதர கைட்டிவிட்டு புடதவக்கு மாைியிருந்ோள் மான்சி, இளம்
மாதுளம் முத்துக்களின் சிவப்பில், பட்டில் பார்டர் தவத்து தேக்கப்பட்டிருந்ே
புடதவக்கு தமட்சாக பட்டில் பார்டர் தவத்ே ரவிக்தகயும் அணிந்ேிருந்ோள்,

கழுத்ேில் பமல்லிய பசயின் ரவிக்தகக்குள் தபாய் மதைந்ேிருக்க, காேில் சிைிய


ஜிமிக்கியுடன் கூடிய தோடும், தகயில் சிவப்பு நிைத்ேில் கண்ணாடி வதளயலும்
தபாட்டிருந்ோள், சற்றுமுன் பூசிய விபூேி கீ ற்ைின் கீ தை சிவப்பு பபாட்டு
தவத்ேிருந்ோள், பசயற்தகயாக ேிருத்ேப்படாே புருவங்கள் வில்லாய்
வதளந்ேிருந்ேது,.. அடர்த்ேியான இதமகளுடன் விைித்ோமதர மலர்ந்ேிருந்ோள்,..
அைகின் மறுஉருவம் ோன் இவதளா என்று வியப்பில் சத்யன் அப்படிதய நின்ைான்.

மான்சிக்கு அவன் பார்தவ கூச்சத்தே ஏற்படுத்ே, ேதலகுனிந்து விலகி வந்து


தடனிங்தடபிளுக்கு பசன்ைாள், அங்தக ேட்சிணா உணவுகதள பிரித்து
தவத்துக்பகாண்டு இருந்ோன்,.. " ேள்ளுங்க நான் எடுத்து தவக்கிதைன்என்று "
த்து தவேபசால்லிவிட்டு மான்சி எல்லாவற்தையும் எடுுோள்.

ச்யன் வந்து அமர்ந்ேதும் மூவரும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு தகாவிலுக்கு


கிளம்பினார்கள்,.. மான்சி காரின் பின்னால் ஏைியதும், கார் கேதவ மூடிவிட்டு, ேனது
இருக்தகயில் அமர்ந்து காதர எடுத்ே சத்யன் பின்னால் ேிரும்பி ஏன் மான்சி நீ "
யாபகாலுசு தபாட்டுக்கதல?" என்று தகட்க..,

அதுவதரக்கும் முகத்ேில் இருந்ே சிரிப்பு சட்படன்று மதைய, " நான் எப்பவுதம


பகாலுசு தபாட்டுக்கமாட்தடன்என்று பட்படன்று பேில் பசான்னாள் மான்சி ".

அவள் பேில் அப்படித்ோன் இருக்கும் என்று னகித்ேிருந்ே சத்யன், இந்ேமுதை


விட்டுக்பகாடுக்காமல் காதர எடுத்து பமயின்தராடில் ேிருப்பியபடி ஏன் "
தபாட்டுகிட்டா என்ன, உனக்கு ஒன்னும் கால் சூம்பிப்தபாய் இல்தலதய, ஒரு
காதலவிட இன்பனாரு கால் அளவு கம்மி அேனால பகாலுசு தபாடலாதமஎன்று "
அவளுதடய ோழ்வுமனப்பான்தமதய குதைக்க முயன்ைான்,,

அேற்க்கு மான்சியிடமிருந்து எந்ே பேிலும் இல்தல,, சத்யன் பசான்னது பராம்ப சரி


என்று புரிந்ோலும் மகளின் தகாபத்துக்கு பயந்து பாண்டியன் வாதய ேிைக்காமல்
வந்ோர்.

தகாவிதல பநருங்கி காலியான இடத்ேில் காதர பார்க பசய்ே சத்யன், இைங்கி


மான்சிக்கு கேவு ேிைந்துவிட அவள் இைங்கினாள்,, சத்யன் தபச்சின் பாேிப்பு இன்னும்
அவள் முகத்ேில் பேரிந்ேது, ஆனாலும் சத்யன் எதுவும் பசால்லாமல் அர்ச்சதன
ேட்டு வாங்கிக்பகாண்டு தகாயிலின் உள்தள தபானார்கள்.

ேிருப்பேியின் பிரேிதய தபால இருந்ே பாண்டுரங்கன் ரகுமாயி சதமே


கர்ப்பக்கிரகத்தே மான்சி வியப்புடன் பார்க்க, அவள் முகத்ேில் சந்தோஷத்தே
பார்த்ேதும் சத்யனுக்கு அப்பாடா என்று இருந்ேது.

மான்சி கண்கதள மூடி மனமுருகி சுவாமிதய தவண்ட, பவகுநாட்களுக்குப் பிைகு


சத்யனும் கண்மூடி கடவுதள தவண்டினான்,, மான்சியின் ோழ்வுமனப்பான்தம தபாய்
அவள் எல்லாப்பபண்கதளயும் தபால இயல்பாக இருக்கதவண்டும் என்று
தவண்டினான்.

அந்ே ஊர் முழுக்க ஆங்காங்தக தகாயில்கள் இருக்க சத்யன் எல்லா தகாயிதலயும்


சுற்ைி காட்டினான்,, அந்ே தகாயிலின் தகாபுரம் வித்ேியாசமாக பார்த்து மான்சி
வியந்துதபாய் தகட்க,... வடநாட்டு முதைப்படி கட்டப்பட்ட தகாபுரம் என்று சத்யன்
பசான்னான்.

தகாயில் முழுவதும் சுற்ைிவிட்டு , கதளத்து தபானாலும் முகத்ேில் ஒரு


சந்தோஷமான ேிருப்த்ேியுடன் சத்யதனப் பார்த்து, " பராம்ப நன்ைி நீங்க கூட்டிட்டு
வரதலன்னா என்னால இதேபயல்லாம் பார்த்ேிருக்க முடியாதுஎன்று "
பசான்னவதள பார்த்து ஒரு புன்னதகதய ேந்துவிட்டு, காரில் ஏைினான்.

தகாயில் இருந்து ேிரும்பி வரும்தபாதுோன் சத்யனுக்கு ஒரு விஷயம் ஞாபகத்துக்கு


வந்ேது,.. அோவது மான்சி இதுவதரயில் சத்யதன மாமா என்று கூப்பிடதவ
இல்தல,, ஒரு ஒரு முதையும் எதேயாவது குைிப்பிட்டு பசான்னாதல ஒைிய மாமா
என்று கூப்பிடதவ இல்தல,.. சின்ன வயசுல வட்டுக்கு
ீ தபானா அேிகமாக
இல்தலபயன்ைாலும் என்ன மாமா எப்படியிருக்கீ ங்க "' என்று தகட்பாதள , இப்தபா
என்னாச்சு என்று தயாசித்ோன் சத்யன்.

" என் காேலி எப்படியிருக்க தவண்டும்?"


" அவள் இேயத்ேில் எப்தபாதும் இேமாக நானிருக்க தவண்டும் !

" அவள் விைிகள் எதே தநாக்கினாலும் அேில் நான் பேரிய தவண்டும்!


" அவள் உடலின் பமல்லிய நறுமணத்தே என் நாசிகள் மட்டுதம நுகர தவண்டும்!
" அவள் பகாலுசின் சத்ேத்தே எங்கிருந்ோலும் நான் கண்டுபிடிக்க தவண்டும்!
" அவள் எனது சிறுசிறு ேீண்டல்கதள விைிமூடி ரசிக்க தவண்டும்!
" அவள் எனது கண்கதள பார்த்து என் மனதே படிக்க தவண்டும்!
" அவள் ேதலகவிழ்ந்து நின்ைாலும் எனது பசயல்கதள உணர தவண்டும்!

தகாயிலில் இருந்து மூவரும் வடு


ீ ேிரும்பியதும் மேிய உணவு தடபிளில் ேயாராக
இருக்க, மான்சி சத்யதனயும் பாண்டியதனயும் சாப்பிட அதைத்ோள், இருவரும் பிைகு
சாப்பிடுவோக பசால்லிவிட்டு, சத்யனின் அதைக்குள் புகுந்துபகாள்ள, மான்சி
அவர்களுக்காக தடபிளில் காத்ேிருந்ோள்
கிட்டத்ேட்ட ஒரு மணிதநரம் கைித்து பவளிதய வந்ே சத்யன், தடபிளில் கவிழ்ந்ே
நிதலயில் மான்சி உைங்கியதே பார்த்ேதும் சத்யன் பேைிப்தபானான், தவகமாக
தடபிதள பநருங்கி மான்சியின் தோதளத் ேட்டி “ மான்சி” என்று எழுப்ப, உடதன
கண்விைித்ே மான்சி தோளில் இருந்ே சத்யனின் தகதய முதைப்புடன் பார்த்ோள்.

அவளின் முதைப்தப பார்த்ேதும் பட்படன்று தகதய எடுத்துக்பகாண்டான் “ இல்தல


உன்தன எழுப்பத்ோன் போட்தடன்” என்று சத்யன் சங்கடமாக பசால்ல,
அவனிடமிருந்து வந்ே விஸ்க்கியின் வாதட இருவரும் இவ்வளவு தநரம் என்ன
பசய்ோர்கள் என்று காட்டிக்பகாடுத்ேது.

மான்சியின் முகம் தமலும் தகாபமாக “ பரண்டுதபரும் இவ்வளவு தநரமா


குடிச்சுகிட்டு இருந்ேீங்களா, ஏதோ தபசிகிட்டு இருக்கீ ங்கன்னு பநதனச்சு நான்
பவயிட்ப் பண்தைன் ச்தச” என்று எழுந்து தோட்டத்து பக்கமாக ேிரும்பினாள்.

அவள் சாப்பிடாமல் தபாகிைாதள என்று சத்யன் தவகமாக அவளுக்கு முன்னால்


தபாய் எேிரில் நின்று “ ைாரி ைாரி மான்சி சரி மாமா பராம்ப நாள் கைிச்சு
வந்ேிருக்காதரன்னு சும்மா பகாஞ்சமாோன் குடிச்தசாம், ப்ள ீஸ் இதேப் தபாய் பபரிசு
பண்ணாதே மான்சி, வா சாப்பிடலாம்” என்று சத்யன் வற்புறுத்ேி கூப்பிட்டான்.

“இல்ல எனக்கு தூக்கம் வருது, நான் தபாதைன் நீங்க பரண்டு தபரும் சாப்பிடுங்க”
என்ைவள் பக்கவாட்டில் நகர்ந்து தோட்டத்ேில் இருந்ே பாத்ரூமுக்கு தபாய் கேதவ
சாத்ேிக்பகாண்டாள்.

சத்யனுக்கு என்ன பசய்வது என்று புரியவில்தல, ச்தச இவ இப்படி முரண்டு


பண்ணுவான்னு பேரிஞ்சிருந்ோ சரக்கடிக்கும் தவதலதய தநட்டு வச்சிருப்தபன்,
இவளுக்கு சிறுவயேில் இருந்ே ஈதகா பிரச்சதன பகாஞ்சம் கூட
மாைவில்தல,இவதள எப்படி மாத்துைது, ம்ஹூம் இவ ேிருந்ேதவ மாட்டா, ோனும்
வருந்ேி மத்ேவங்கதளயும் வருத்தும் இந்ே குணம் எப்பத்ோன் மாறுதமா, என்று
எண்ணியபடி பபருமூச்சு விட்டான் சத்யன்,

ஆனால் சத்யனுக்கு ஒன்று மட்டும் புரிந்ேது, நான் முகம் மாைினால், மனம்


வருந்ேினால் மான்சிக்கு பிடிக்கவில்தல என்று மட்டும் புரிந்ேது, தகாயிலுக்கு வர
சம்மேித்ே தபாதே இதே பேரிந்துபகாண்டான்.

பாத்ரூம் கேதவ ேிைந்துபகாண்டு மான்சி வருவதே பார்த்ேதும் தவகமாக


வைிமைித்து நின்ை சத்யன், “ இதோபார் மான்சி இப்தபா நீ சாப்பிட வரதலன்னா
நானும் சாப்பிட மாட்தடன்” என்ைவன் அதே தவகத்ேில் ேிரும்பி ேனது அதைகேதவ
ேிைந்து உள்தள தபாய் கட்டிலில் படுத்துவிட்டான்.

சிைிதுதநரத்ேில் அதை கேதவ ேட்டி“ வாங்க சாப்பிடலாம்” என்று மான்சியின் குரல்


தகட்டது.

சத்யனுக்கு ஏற்கனதவ பசி வயிற்தை கிள்ள, அேற்குதமல் பிகு பண்ணாமல் உடதன


வந்து தசரில் அமர்ந்ோன், அவனுக்கு முன்தப பாண்டியன் அங்தக ேதலகுனிந்து
அமர்ந்ேிருந்ோர்,...

அவதர பார்க்கதவ சத்யனுக்கு ஆச்சிரியமாக இருந்ேது, பத்து வருடங்களுக்கு முன்பு


மதுதரயில் பார்த்ே பாண்டியனுக்கும் இவருக்கும் எவ்வளவு வித்ேியாசம், ஒரு
சிகபரட் பிடிக்ககூட மகதள நிதனத்து பாண்டியன் பயப்படுவது சத்யனுக்கு
ஆச்சரியமாகோன் இருந்ேது, விஸ்கிதய கூட இரண்டு ரவுண்டுக்கு தமதல
தவண்டாம் என்று எழுந்துபகாண்டார்.

சத்யன் காதலயில் இருந்து மான்சியிடம் இன்பனாரு விஷயமும் கவனித்து


வந்ோன், அோவது ஒதர பார்தவயால் எேிராளிதய அடக்கும் ேிைதமதய பார்த்ோன்,
சில பபண்களுக்கு மட்டுதம உடலும் குரலும் நளினமாக இருந்ோலும், பார்தவயில்
மட்டும் ஒரு கம்பீரம் இருக்கும், அந்ே கம்பீரமான பார்தவ மான்சியிடம் இருந்ேது,

இது நல்லோ பகட்டோ என்று சத்யனுக்கு புரியவில்தல, ேன்தன பார்தவயால்


அவள் அடக்கிவிடுவாள் என்று சத்யன் நம்பவில்தல, ம்ஹும் எத்ேதன தபதர நாம
அேட்டி அடக்கியிருக்தகாம் நம்மதள இவ என்னப் பண்ணமுடியும் என்று
நிதனத்ோன்.

“ சாப்பாட்டுல தகதய வச்சுகிட்டு என்ன தயாசதன, ம் சாப்பிடுங்க” என்ை மான்சியின்


குரல்ோன் சத்யனின் சிந்ேதனதய கதளத்ேது.

சத்யன் அவதள நிமிர்ந்து பார்த்ோன், அதே பார்தவ, எேிராளிதய தநருக்கு தநராக


சந்ேிக்கும் தநர் பார்தவ, ஒரு மகாராணிதய தபால் உணர தவக்கும் பார்தவ, அந்ே
காலத்து மகாராணிகளுக்கும் வரப்பபண்களுக்கும்
ீ இப்படித்ோன் பார்தவ
இருந்ேிருக்கும் என்று எண்ணினான்.

ேன் முகத்தேதய சத்யன் பார்பதே உணர்ந்து புருவத்தே உயர்த்ேி கண்ணாதலதய


என்ன என்று மான்சி தகட்க ம்ஹூம் ஒன்றுமில்தல என்பதுதபால் ...
சாப்பிட ேதலயதசத்துவிட்டு அவசரமாகஆரம்பித்ோன்.

‘அட இப்பத்ோன் இவளால என்தன அடக்கமுடியாது என்று பசான்ன, இப்தபா


இவ்வளவு அவசரமா சாப்பிடுை’ என்று ஏளனம் மனதே ேண்ணர்ீ குடித்து
அடக்கினான் சத்யன்.

அன்றுமாதல அதைக்குள் தூங்கிக்பகாண்டிருந்ே சத்யதன, அதைக்கேதவத் ேட்டும்


ஓதச எழுப்ப, எரிச்சலாக கண்விைித்ோன், “யாரு” என்று அேட்டினான்.

“காபி தபாட்டாச்சு வாங்க” என்று மான்சியின் குரல் தகட்க,.... தபாதேயும் தூக்கமும்


கண்கதள ேிைக்கமுடியாமல் பசய்ய “ எனக்கு தவண்டாம் நான் தூங்கனும்” என்று
பசால்லிவிட்டு மறுபடியும் கண்கதள இறுக்கிக்பகாண்டான்,
“தடபிள்ல வச்சுகிட்டு பவயிட் பண்தைன் சீ க்கிரம் வாங்க” என்று மான்சியின் குரல்
மறுபடியும் தகட்டது.

கண்கள் மூடியிருந்ோலும் சத்யனின் காதுகள் ேிைந்து ோதன இருந்ேது, இப்தபா இவ


என்ன பசால்ைா ‘நீ வரதலன்னா நான் காபி குடிக்காம பவயிட் பண்ணுதவன்னா?
ச்தச என்று தகதய உேைியபடி எழுந்ோன் சத்யன்.

தபாட்டிருந்ே டீசர்தடயும், சாட்ஸ்தையும் சரி பசய்து பகாண்டு அதைதய விட்டு


பவளிதய வந்ே சத்யனின் முகத்துக்கு தநராக காபி டம்ளதர நீட்டினாள் மான்சி ...
அவள் விைிகதள பார்த்துக்பகாண்தட சத்யன் டம்ளதர வாங்கினான்.

அன்று மாதல சத்யன் எங்கும் பவளிதய தபாகவில்தல, கம்பினட்டதர கேிபயன்று


உட்கார்ந்ேிருப்பவன் அேிலும் அமராமல் பராம்ப நாள் கைித்து தசாபாவில் அமர்ந்து
டிவிதய பார்த்ோன், ஏன்னா மான்சியும் டிவி பார்த்ோதள அேனால்ோன்.

அன்று இரவு சத்யன் படுத்ேவுடன் வைக்கம் தபால் தேவி கனவில் வந்ோள்,


சிரித்ோள், போட்டாள், அதணத்ோள், முத்ேமிட்டாள், சீ ண்டி சண்தடயிட்டாள், பிைகு
கட்டியதணத்து சமாோனம் பசய்ோள், ேன் பமன்தமயான மார்பினால் அவனுதடய
முரட்டு பநஞ்சில் தமாேினாள், போட்டு போட்டு அவனது ஆண்தமதய
உசுப்தபத்ேினாள், உடலின் ஒவ்பவாரு அணுவிலும் இன்பம் இன்பம் இன்பம் மட்டுதம
மிச்சமிருந்ேது பிைகு அவதன அதணத்து தூங்கினாள்.

சிைிதுதநரத்ேில் மான்சி வந்ோள் சத்யதன ேனது பபரிய விைிகதள விரித்து உற்று


தநாக்கினாள், புருவம் உயர்த்ேி என்ன என்று தகட்டாள், பிைகு சாந்ேமான முகத்தோடு
கண்மூடி ஜாதடயில் சத்யதன தூங்கு என்று பசால்லிவிட்டு மதைந்ோள்,..

ேிடுக்பகன்று விைித்து எழுந்ோன் சத்யன், குபுகுபுபவன வியர்தவ உடபலங்கும் சுரக்க,


அருகில் இருந்ே டவலால் துதடத்துக்பகாண்டு கேதவ பார்த்ோன், மூடிய கேவு
மூடியபடிதய இருந்ேது,. அப்தபா வந்ேது கனவா? மான்சி என் கனவில் வந்ோளா?
சத்யனுக்கு நம்பதவ முடியவில்தல முேன்முேலாக தேவி அல்லாே ஒரு பபண்
சத்யனின் கனவில் வந்ேிருக்கிைாள்.

சத்யனுக்கு அேன்பிைகு தூக்கம் வரவில்தல, எழுந்து கம்பினட்டர் முன் அமர்ந்து,


ேனது உணர்வுகதள கருத்துக்களாக பேிவுபசய்ோன்,

மறுநாள் எட்டு மணிக்பகல்லாம் கிளம்பி மான்சிதயயும் பாண்டியதனயும்


அதைத்துக்பகாண்டு, காதலஜ்க்கு தபானான், அங்தக மான்சி தவதலயில் தசர்த்துவிட்டு
அவள் தலபுக்குள் தபாகும் வதர பார்த்துவிட்டு அேன்பிைகு ேனது ஆபிஸ்க்கு
கிளம்பினான்,

அன்று மாதல நாளு மணிக்கு பாண்டியனுடன் காதலஜ்க்கு தபாய் ேயாராக இருந்ே


மான்சிதய அதைத்துக்பகாண்டு, அவள் ேங்குவேற்கு ஏற்பாடு பசய்ேிருந்ே வட்டுக்கு

வந்ோர்கள் ,

காதர நிறுத்ேி மான்சி இைங்கியதும் அவள் பபட்டிதய எடுத்து பகாண்ட சத்யன்,


அவதள அதைத்துக்பகாண்டு உள்தள தபானான்அங்தக ேங்கியிருந்ே பபண்களிடம் .
சத்யன் மான்சிதய அைிமுகம் பசய்ே, ேனது கார்தட மான்சியிடம் பகாடுத்து
ஏோவது தேதவபயன்ைால் ேயங்காமல் தபான் பசய்யுமாறு கூைிவிட்டு சத்யன்
மான்சியிடம் ேதலயதசத்து விதடபபை, மான்சி கண்களால் விதடபகாடுத்ோள் .

அப்தபாதே பாண்டியனும் ஊருக்கு கிளம்பிவிட்டார், மகதள அடிக்கடி தபாய் பார்த்து


பகாள்ளுமாறு கண்கலங்கி பசால்லிவிட்டு கிளம்பினார், சத்யன் அவரிடம் மைக்காமல்
மான்சியின் பசல் நம்பதர வாங்கிக்பகாண்டான்.

பாண்டியதன பஸ் ஏத்ேிவிட்டு , ேனது வட்டுக்கு


ீ வந்ே சத்யனுக்கு, முேன்முதையாக
வட்டின்
ீ பவறுதம மனதே சுட்டது, இவ்வளவு நாட்களாக ேனிதமத் ேவத்தே
விருப்பத்தோடு இருந்ே சத்யனுக்கு, மான்சியின் ஒருநாள் வருதக அந்ே ேவத்தே
குதலத்து வசந்ேத்தே அைிமுகம் பசய்ேது.
மான்சி ேன் மனதுக்குள் சிம்மாசனமிட்டு அமர்ந்துவிட்டதே உணர்ந்ே சத்யனுக்கு
மான்சியின் மனதே புரிந்துபகாள்வது மிகக்கடினம் என்று எண்ணினான், எப்படியாவது
அவளுக்கு ேன்தன புரியதவக்க நிதனத்ோன்,

அதேசமயம் சத்யனின் மனேில் வைக்கம் தபால இன்பனாரு தகள்வியும் எழுந்ேது,


மான்சிதய ேன்னால் சந்தோஷமா வச்சுக்க முடியுமா? என்ை தகள்விோன் பபரியோக
எழுந்ேது.

அதேவிட பபரிய பிரச்சதனயாக மான்சியின் ோழ்வுமனப்பான்தம பபரியோக


இருந்ேது, அவள் மனம் இப்படி இருக்கும் தபாது , என்தன கல்யாணம்
பண்ணிக்கிைியா’ என்று தகட்டால், நம்முதடய ஊனத்ோல் ோன் இவபனல்லாம்
என்தன கல்யாணம் பண்ணிக்கிைியான்னு தகட்கிைான்,, என்று நிதனப்பாதளா என்று
பயமாக இருந்ேது.

ஏபனன்ைால் சத்யன் சம்மந்ேப்பட்ட சகலமான விஷயங்களும் நிச்சயம் மான்சிக்கு


பேரிஞ்சிருக்கும், தேவியுடனான காேல், அவதளாட மரணம், அேன்பிைகு ஒரு வருடம்
தபத்ேியமாக ஊர் சுற்ைியது, இன்னும் மருத்துவ பரிதசாேதனக்கு தபாய் வருவது.,
பத்ோக்குதைக்கு இந்ே குடி பைக்கம் தவை இவ்வளவும் பேரிஞ்ச பிைகு .
மான்சியிடம் ேிருமணம் பற்ைி தபசுவது அவளது ோழ்வுணர்ச்சிதய தூண்டுவது
தபால் ஆகிவிட கூடாது என்று நிதனத்ோன்.

அன்று இரவும் தேவிக்கு பிைகு மான்சி வந்ோள், கண்களால் தபசி மவுனமாக ஜாதட
பசய்து தூங்கச் பசால்லிவிட்டு தபானாள்,. பபாழுது விடிந்ேதும் சத்யனுக்கு புேிோய்
ஒரு பயம் வந்ேது எங்க தேவிதயப் தபால் மான்சியுடனும் ேன்னால் கனவில்ோன்
வாைமுடியுமா? என்ை பயம் வந்ேது.

மான்சியிடம் அடிக்கடி தபசி ேன்தனப் பற்ைிய நிதனவுகதள அவள் மனேில்


பேியதவக்க தவண்டும் என்று நிதனத்ோன் எட்டு மணியளவில் மான்சியின் ...
காத்ேிருந்ோன் நம்பருக்கு கால் பசய்துவிட்டு,.. சிைிதுதநரம் கைித்து எேிர் முதனயில்
எடுக்கப்பட்டு ஹதலா என்று மான்சியின் குரல் தகட்டது.

ஏதோ இப்தபாது ோன் முேன்முேலாக காேல் வயப்பட்டவன் தபால் ேடுமாைிய


சத்யனுக்கு எதுக்காக தபான் பண்ணங்க
ீ என்று அேட்டுவாதளா என்று பயமாகவும்
இருந்ேது, தேரியத்தே வரவதைத்துக் பகாண்டு "நான்ோன் சத்யன் தபசுதைன் "
என்ைான்.
" ம்ம் இந்ே நம்பர் உங்க கார்டுல பார்த்தேன், என்ன விஷயம் பசால்லுங்கஎன்ைாள் "
மான்சுி.

பராம்ப உஷாரானவ ோன் தபால என்று நிதனத்துக்பகாண்டு இல்ல புது இடம் "
நல்லா தூங்கினயா? கூட இருக்கிைவங்க நல்லா பைகுைாங்களான்னு தகட்கத்ோன்
கால் பண்தணன்என்று சத்யன் பசான்னதும் ".

" அபேல்லாம் ஒன்னும் பிரச்சதன இல்தல நல்லா தூங்கிதனன்,, கூட இருக்கிைவங்க


நல்லா பைகுைாங்க,, ஆனா நான் காதலஜ் ஸ்டாப், அவங்க ஸ்டூடண்ட் அப்படிங்க
எல்தலதய பமயின்தடன் பண்ைாங்கஎன்று மான்சி விளக்கமாக பசான்னாள் ".

யப்பா இவ்வளவு அேிகமா தபசிட்டாதள என்று நிதனத்து இப்தபா என்ன டிபன் "
பசய்ேிருக்காங்க, நீ ஏோவது பஹல்ப் பண்ணியா?" என்ைான்.

" இட்லி சட்னி பண்ணிருக்காங்க, என்தன எதுவுதம பசய்யவிடதல,, ஆமா ரூமுக்கு


எவ்வளவு அட்வான்ஸ் குடுத்ேீங்க, நாலாயிரம் குடுத்ேோ இந்ே பபாண்ணுங்க
பசால்ைாங்க, நீங்க ஏன் இதே பசால்லதல,, இப்தபா என்கிட்ட இரண்டாயிரம் இருக்கு
ஈவினிங் வந்து வாங்கிட்டு தபாங்கஎன்று மான்சி பசான்னாள் ", அவள் குரலில்
உண்தமதய மதைத்துவிட்டான் என்று இவன்மீ து குற்ைம்சாட்டும் கடுதம இருந்ேது.

சத்யனுக்கு என்ன பசால்வது என்று புரியவில்தல பகாஞ்சதநரம் மவுனமாக


இருந்ோன் , பிைகு அவள் ேனது பேிலுக்காக காத்ேிருக்கிைாள் என்று புரிந்து "
அபேல்லாம் எதுக்கு மான்சி, பிைகு வாங்கிக்கிதைன், இப்தபா தவண்டாம் நீ பசலவுக்கு
வச்சுக்கஎன்று பராம்ப குதைவாக தபசினான் ".

" எனக்கு பசலவுக்கு இருக்கு, நீங்க வரமுடியதலன்னா உங்க கதட எங்க இருக்கு
பசால்லுங்க ஈவினிங் நான் வந்து குடுத்துர்தைன்என்று பட்படன்று பேில் வந்ேது ".

இதுக்கு தமல சமாோனம் சரிவராது என்று புரிய இல்ல இல்ல நீ வரதவண்டாம் "
சத்யன் பசால்ல என்று "நாதன ஈவினிங் வந்து வாங்கிக்கிதைன்..,

" சரி வச்சிர்தைன், நான் காதலஜ்க்கு கிளம்பனும்என்று இவன் பேிதல "


எேிர்பார்க்காமதல இதணப்தப துண்டித்ோள் மான்சி.

சத்யன் மவுனமாகிவிட்ட ேன் தகயில் இருந்ே தபாதனதய பவைித்துப் பார்த்ோன்,


ச்தச ஏன் தபான் பண்தணாம் என்று எரிச்சலாக இருந்ேது அவளுதடய ஒதுக்கம் ....
சத்யனுக்க வலித்ேது, ஆனாலும் இேற்கு தமல் அவளிடம் எேிர்பார்பது அநாகரிகம்
என்று நிதனத்ோன்.

அன்று மாதல நான்கு மணிக்கு சத்யன் மான்சியிருந்ே வட்டுக்கு


ீ தபானதபாது ,
மான்சி இவதன எேிர்பார்த்ேது தபால பணத்துடன் வந்து நின்ைாள்,.. சத்யன்
மவுனமாக வாங்கிக்பகாண்டான்.

" மீ ேி இரண்டாயிரம் சம்பளம் வாங்கியதும் ேர்தைன் ...என்று மான்சி பசான்னதும் "


தகாபமாக நிமிர்ந்ோன் அவ்வளவு தநரம் மவுனமாக இருந்ே சத்யன்,

" பரவாயில்தல வட்டி தபாட்டு குதடன் வாங்கிக்கிதைன்என்ைான் ஆத்ேிரமாக "..,

" தகாபப்பட்டு பிரதயாஜனம் இல்தல,, எனக்கு அடுத்ேவங்க கிட்ட தகதயந்துவது


பிடிக்காது,, இந்ே தவதலக்கு நீங்க ஏற்பாடு பசய்ேதே எனக்கு உடன்பாடு இல்தல
பேரியுமா,, ஆனா அப்பா மனசு கஷ்டப்பட கூடாதுன்னு ோன் வந்தேன் என்று மான்சி "
படுபடன்று முகத்ேிலடித்ோற்தபால தபசியதும்.

தசரில் அமர்ந்ேிருந்ே சத்யன் எழுந்து அப்தபா நான் அடுத்ேவன் ",, மான்சி உனக்கு
ஊனம் காலில் இல்தல மனசுல ோன்,, அந்ே ஊனத்தே ஆண்டவனால ோன் சரி
பண்ணமுடியும்,, என்னால நிச்சயமா முடியாது,, நான் வர்தைன் என்று பசால்லிவிட்டு "
தவகமாக பவளிதயைி காதர எடுத்ோன்,, அவன் காதர எடுத்ே தவகத்ேில் கார்
குலுங்கியது.

" சுமக்க முடியாே சுதம எது?...


" சில சுதமகதள தோள்களில் சுமக்கிதைாம்!
" சில சுதமகதள தககளில் சுமக்கிதைாம்!
" ஒதரபயாரு சுதமதயத்ோன் இேயத்ேில் சுமக்கிதைாம்!
" கால் கட்தட விரல்கதள கட்டிய பிைகும்...
" சுடுகாடு வதர ஒட்டி வந்து உருக்கும் சுதம!
" அதுோன் காேல் சுதம!!
" இந்ே சுதமதய சுமக்கவும் முடியாது!!
" கீ தை இைக்கி தவக்கவும் முடியாது!!
அன்று மாதல வட்டுக்கு
ீ வந்ே சத்யனுக்கு மனசுக்குள் நிதைய குைப்பத்தோடு
உணதவக் கூட மறுத்துவிட்டு உதடதய மாற்ைிவிட்டு படுத்துக்பகாண்டான், அவன்
மனபமல்லாம் மான்சியின் வார்த்தேயிதலதய உைன்ைது,

அவளுக்கு விருப்பம் இல்லாே ஒன்தை வற்புறுத்துவது தபால் உணர்ந்ோன் சத்யன்,


அவள் தபச்சிலும் நடத்தேயிலும் துளிகூட காேல் இல்தலதயா என்று தோன்ைியது,
ோன்ோன் ேவைாக நிதனத்துக்பகாண்டு அவதள பநருங்குகிதைாம் என்று
வருத்ேமாக இருந்ேது சத்யனுக்கு,

இனிதமல் அவளிடம் உரிதம எடுத்துக்பகாண்டு தபசுவதும் பைகுவதும் ேனக்குத்ோன்


அவமானம் என்று நிதனத்ோன்,, அவதள அவள் தபாக்கிதலதய விட்டுவிட
தவண்டியதுோன், ஏோவது தேதவபயன்ைால் உேவுவதோடு நிறுத்ேிக்பகாள்ள
தவண்டும்,, ஆனால் அவள் எந்ே தேதவக்கும் ேன்தன அனுக மாட்டாள் என்றும்
எண்ணினான்,,

நீண்டநாட்களுக்கு பிைகு வந்ே வசந்ேம் புயலாக மாைிவிட்டது தபால் இருந்ேது,,


மனசுக்குள் ஒரு வலி ஏற்ப்பட்டது, பலமுதை பைகிய வலி என்ைாலும்கூட இப்தபாது
அேன் ோக்கம் அேிகமாக இருந்ேது,,

தேவி மட்டும் இருந்ேிருந்ோல் இப்படி காேதல யாரிடமும் யாசிக்கும் நிதல


வந்ேிருக்குமா என்று நிதனத்ோன், அவள் இருந்ே இடத்தே தவறு யாரும் வந்து
ஈடுகட்டுவேற்கு முடியாதுோன், ஆனால் அன்புக்காக ஏங்கும் என் மனதேயும், ஒரு
பபண்ணின் போடுதகக்காக ஏங்கும் உடதலயும் என்னோன் பசய்யமுடியும்?

மான்யின் வார்த்தேகள் அன்று தேவியின் இைப்தப அேிகமாக ஞாபகப்படுத்ேியது,


ேனது படுக்தகயின் அருகில் இருந்ே தேவியின் படத்தே எடுத்து பார்த்ோன், தேவி
இவதனதய உற்றுப் பார்ப்பதுதபால இருந்ேது, சத்யனுக்கு கண்கள் கலங்கியது,
தேவியின் படத்தே பநஞ்சில் தவத்து அழுத்ேிக்பகாண்டான்,,

சிைிதுதநரம் கண்மூடி படுத்ேிருந்ேவாறு இருந்ேவன், தேவியின் படத்தே எடுத்து


இருந்ே இடத்ேில் தவத்ோன்,, கண்களில் இருந்து வைிந்து கன்னத்ேில் தகாடாக
இைங்கியிருந்ே கண்ணதர
ீ சுண்டியவன் ச்தச என்ன வாழ்க்தக இது, எனக்கு மட்டும்
ஏன் இப்படிபயல்லாம் நடக்குது என்று நிதனத்ோன்.

பிைகு படுக்தகதய விட்டு எழுந்து பவளிதய வந்ேவன், ப்ரிட்ஜில் இருந்து ேண்ண ீர்
பாட்டிலும் ஒரு கண்ணாடி தகாப்தபதயயும் எடுத்துக்பகாண்டு,, டிவி பார்த்ே
ேட்சிணாவிடம் இரண்டு ஆம்தலட் தபாட்டு எடுத்து வருமாறு பசால்லிவிட்டு ேனது
அதைக்குள் நுதைந்ோன்,

கட்டிலுக்கு பக்கத்ேில் இருந்ே ட்ராதவ ேிைந்து பாேி காலியாகியிருந்ே விஸ்கி


பாட்டிதலயும் சிப்ஸ் பாக்பகட்தடயும் எடுத்ோன், நிோனமாக க்ளாசில் ஊற்ைி
ேண்ணதர
ீ கலந்ோன், ேட்சிணா ஆம்தலட் எடுத்துவந்து தவத்துவிட்டு தபானான்.
பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக விஸ்க்கிதய காலி பசய்ேவன், மறுபடியும் தேவியின்
படத்தே எடுத்து பநஞ்சில் தவத்துக்பகாண்டு கட்டிலில் குறுக்காக மல்லாந்து
விழுந்ோன், ஒருசில விநாடிகள் தேவிதய அதணத்து படுத்ேிருப்பது தபான்ை
உணர்வில் சுகமாக கண்கதள மூடிக்பகாண்டான்.

அவனது சந்தோஷத்தே ோங்காே அவனது பமாதபல் ஒலித்து கதலத்ேது, தேவியின்


படத்தே எடுத்து பக்கவாட்டில் தவத்துவிட்டு எழுந்து ேனது பமாதபதல எடுத்து
நம்பதரப் பார்த்ோன், மான்சியிடம் இருந்துோன், அடுத்ே நிமிடம் இவ்வளவு தநரம்
சிந்ேித்ே அத்ேதனயும் மைந்து,, மாற்று தயாசதன எதுவுமின்ைி ஆன் பசய்து காேில்
தவத்து “ பசால்லும்மா” என்ைான்.

எேிர் முதனயில் சிைிதுதநர மவுனத்ேிற்கு பிைகு “ என்ன பண்ைீங்க,, சாப்பிட்டீங்களா”


என்ைாள் மான்சி.

“ ரூம்ல இருக்தகன்,, இன்னும் சாப்பிடதல,, நீ சாப்பிட்டயா?” என்று சத்யன் குரலின்


ேடுமாற்ைத்தே மதைத்ேபடி தகட்டான்.

“மணி பத்ோகுதே இன்னுமா சாப்பிடதல,, ரூம்ல என்ன பண்ைீங்க?” என் மான்சி


தகட்டாள்.

இந்ே தநரடி தகள்விக்கு என்ன பேில் பசால்வது என்று சத்யனுக்கு புரியவில்தல,


கண்தண மூடி என்ன பசால்வது என்று தயாசித்துக்பகாண்டு இருக்கும்தபாதே....

“ரூம்ல உட்கார்ந்து ட்ரிங்க்ஸ் குடிக்கிைீங்களா?” என்று மான்சியின் அடுத்ே தகள்வி


வந்து விழுந்ேது.

தவறு வைியில்தல பசால்லித்ோன் ஆகதவண்டும் “ ம்ம் சும்மா பகாஞ்சம் ோன்,,


மனசு கஷ்டமா இருந்துச்சு அோன்....” என்று ேிக்கினான் சத்யன்.
“மனசு கஷ்டப்படும் படி என்ன நடந்ேது”

இதுக்கு என்ன பேில் பசால்வது,, உன் வார்த்தேகள் ஏற்படுத்ேிய காயம்ோன் என்று


எப்படி பசால்லுவது,, அேற்க்கும் ஏோவது பவடுக்பகன்று தபசிவிட்டால் என்ன
பண்ணுவது என்று சத்யன் தயாசிக்கும் தபாதே..,

“ இப்தபா முடிஞ்சுதுல்ல,, அப்புைபமன்ன தபாய் சாப்பிடுங்க,, தடனிங் தடபிளில்


உட்கார்ந்துட்டு எனக்கு கால் பண்ணுங்க” என்று பசால்லிவிட்டு மறுதபச்சின்ைி
இதணப்தப துண்டித்ோள்.

அன்று காதல தபாலதவ இப்தபாதும் பமாதபதல பவைித்துப் பார்த்ோன்,, இவதள


புரிஞ்சுக்கதவ முடியதலதய, பகாஞ்சதநரத்து பகாஞ்சதநரம் வார்த்தேகள்
மாைிக்கிட்தட இருக்தக,, எது எப்படிதயா நான் சாப்பிடனும்னு மட்டும் கவதலயிருக்கு
என்று நிதனத்ேவன் எழுந்து ேள்ளாடியபடிதய தடனிங் தடபிளில் அமர்ந்து
அவளுக்கு தபான் பசய்வேற்குள் டிஸ்பிதளயில் அவள் நம்பரும் போடர்ந்து
ரிங்தடானும் வந்ேது.

அவசரமாக ஆன் பசய்து “ தடபிளுக்கு வந்துட்தடன் மான்சி” என்ைான்.


“சரி ேட்சிணாமூர்த்ேி கிட்ட தபாதன பகாடுங்க” என்ைாள் மான்சி,.. அவள் தநற்றுகூட
ேட்சிணாதவ முழுப்பபயர் பசால்லி அதைத்ேது சத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்ேது,,

“தடய் ேட்சிணா” என்று சத்யன் கூப்பிட, உடதன வந்ோன் ேட்சிணா,.. அவனிடம்


தபாதன பகாடுத்ே சத்யன் ம் தபசு என்று ஜாதட பசய்துவிட்டு தடபிளில் கவிழ்ந்து
கண்கதள பசாருகிக்பகாண்டான்.

ேட்சிணா “சரிக்கா, இப்பதவ குடுக்கிதைன்,” என்று தபசும் குரல் தகட்டது.


......................................................

“ஆமா ப்தரடுதரஸ் ோன் வாங்கி வச்சுருக்தகன்,”


....................................................................

“ இல்லக்கா அவருோன் தவனாம்னு பசான்னாரு”


............................................................................

“ சரிக்கா இனிதமல் எப்படியாவது சாப்பிட தவக்கிதைன்,, என்று தபசிக்பகாண்தட


இருந்ோன்.
ேட்சிணாதவ தபான்லதய மிரட்டுைா தபாலருக்கு என்று நிதனத்து சிரிப்பு வந்ேது
சத்யனுக்கு,, உேட்டில் வைிந்ே சிரிப்புடன் பமதுவாக ேதலதய தூக்கிப்பார்த்ோன்.

“இங்கோன் இருக்காரு இதோ குடுக்கிதைன்” என்ை ேட்சிணா “ இந்ோங்கண்தண


உங்ககிட்ட தபசனுமாம்” என்று தபாதன சத்யனிடம் பகாடுத்ோன்.

“ பசால்லும்மா” என்ைான் சத்யன்.

“ ஏன் சாப்பாடு தவனாம்னு பசான்ன ீங்க,, குடிச்சுட்டு பவறும் வயித்தோட


படுக்கக்கூடாதுன்னு உங்களூக்கு பேரியாோ,, நீங்க என்ன சின்னப்பிள்தளயா,,
பமாேல்ல சாப்பிட்டு படுங்க,, நீங்க சாப்பிட்டு முடிச்சதும் மறுபடியும் கால் பண்ணி
ேட்சிணாமூர்த்ேி கிட்ட குடுங்க” என்ைவள் இவனுதடய பேிதல எேிர்பார்க்காமல்
காதல கட் பசய்ோள்.

சத்யனுக்கு தகயில் இருந்ே தபாதன சுவற்ைில் எரிந்து பநாருக்க தவண்டும் என்று


வந்ே ஆத்ேிரத்தே கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக்பகாண்டான்,, எேிர்ேரப்பு பேிதலக்கூட
தகட்காமல் தபாதன கட் பண்ைாதள என்னப் பபாண்ணு இவ,, என்னதமா
இவளுக்குத்ோன் என்தமல் பராம்ப அக்கதை மாேிரி தபான் பண்ணிட்டு பேிதல கூட
காதுல வாங்காமல் தலதன கட் பண்ைது என்று எரிச்சலாய் நிதனத்ோன் .

அவன் முன்னால் ேட்டு தவத்து அேில் ப்தரட்தரஸ் பாக்பகட்தட பிரித்து அள்ளி


தவத்ோன் ேட்சிணா, உணதவ விரல்களால் கிளைியபடி தபாதேதயாடு அவதன
நிமிர்ந்து பார்த்ே சத்யன், “ என்னடா பராம்ப மிரட்டுனாளா? ” என்று பமல்லிய
சிரிப்புடன் தகட்டான்.

“ மிரட்டல்லாம் இல்லண்தண அன்பாத்ோன் பசான்னாங்க,, அவரு தவனாம்னு


பசான்னா நீ அப்படிதய விடுைோ,, உன்தனாட கூடப்பிைந்ே அண்ணன் இதுமாேிரி
பட்டினியா இருந்ோ உனக்கு சாப்பாடு இைங்குமா,, இனிதமல் அதுதபால
பநதனச்சுகிட்டு அவதர சாப்பிட தவ,, இனிதமல் அவரு சாப்பிடதலன்னா எனக்கு
தபான் பண்ணுன்னு பசான்னாங்க” என்று ேட்சிணா பசால்ல..,

சத்யனுக்கு போண்தடதய அதடத்ேது ேண்ணதர


ீ எடுத்து குடித்ேவன்,, கலங்கிய
கண்கதள குனிந்து மதைத்துக்பகாண்டு “ சரி நீதபாய் டிவி பாரு நான் சாப்பிட்டு
கூப்பிடுதைன்” என்ைான் சத்யன்.

“சரிண்தண ஆனா நீங்க சாப்பிட்டதும் தபான் பண்ணி பசால்ல பசான்னாங்க”


என்ைவன் ஹாலுக்கு தபாய்விட்டான்.

என்னதவா மான்சி பக்கத்ேில் இருந்து முதைப்பது தபால உணதவ அதடக்க


அதடக்க அள்ளி விழுங்கிய சத்யன்,, ேள்ளாடிக்பகாண்தட எழுந்து தகதய
கழுவிவிட்டு ஹாலுக்கு வந்து ேனது பசல்லில் மான்சியின் நம்பதர அழுத்ேி ரிங்
தபானதும் ேட்சிணாவிடம் நீட்டினான்.

“ தமடத்துக்கு ேகவல் பசால்லிருடா” என்று பசால்லிவிட்டு அதைக்குள் தபானான்..,,


எப்படியும் அவ என்கிட்ட தபசமாட்டா அதுக்கு அவதன ேகவல் பசால்லட்டும்,, என்று
நிதனத்ேவனுக்கு அவள் ஏன் ேன்னிடம் மட்டும் அவ்வளவு முதைப்பாக தபசுைா
என்று மட்டும் புரியவில்தல,, என்னிடம் தபசுவேற்கு எது ேடுக்கிைது என்று
புரியாமல் குைம்பினான்.

சிைிதுதநரம் கைித்து ேட்சிணா பசல்தல எடுத்து வந்து பகாடுத்ோன்,, சிகபரட்தட


எடுத்து உேட்டில் தவத்து தலட்டதர தேடி எடுத்து பற்ை தவத்து ஒரு இழுப்பு
இழுத்ே சத்யன் “என்னடா தமடம் இப்தபா என்ன பசான்னாங்க” என்று தகட்டான்.

“ சாப்பிட்டாரான்னு தகட்டாங்க,, சாப்பிட்டாருன்னு பசான்னதும்,, சரி தூங்கிட்டாரான்னு


பாருன்னு பசால்லிட்டு குட்தநட் பசால்லி வச்சுட்டாங்க” என்று ேட்சிணா கூைியதும்,

சிகபரட்தட புதகத்து அதைபயங்கும் புதகமண்டலமாக்கிய படி “ஆமாடா அவளுக்கு


மண்ட கர்வம் அேிகம்டா,, என்கிட்ட தபசமாட்டா ஆனா பராம்ப அக்கதை உள்ளவ
மாேிரி விசாரிப்பா,, சரி நீ தபா நான் படுக்கிதைன்” என்று கம்பினட்டர் முன்பு சத்யன்
அமர ..,

ேட்சிணா ேயங்கி நின்ைான்,, அவதன ேிரும்பி பார்த்ே சத்யன் “ என்னடா ஏன் நிக்கிை”
என்று தகட்க..,

“அண்தண சிகரட்தட குடுங்க நான் பவளிய தபாட்டுர்தைன்,, நீங்க படுத்து தூங்குங்க


மணி பேிபனான்னு ஆகப்தபாகுது” என்று பசால்லிவிட்டு பிடிவாேமாக நின்ைான்.

சத்யனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்ேது,, இது புதுசு,, ேனது ேதலயிலடித்துக் பகாண்டு “


தடய் இபேல்லாம் பராம்ப ஓவர்டா” என்று பசான்னாலும் சிகரட்தட ேதரயில்
தேய்த்து அதனத்துவிட்டு ேட்சிணாவிடம் பகாடுத்ோன்,, “குப்தபயில தபாட்டுட்டு
நீயும் தபாய் தூங்கு,, டிவி பார்த்ே தபான் பண்ணி புது வார்டன் கிட்ட
பசால்லிடுதவன்” என்று பசால்லிவிட்டு சிரித்ோன்.

ேட்சிணாவும் சிரித்ோன்,, சத்யதன ஆச்சரியமாக பார்த்ோன்,, சத்யன் தஜாக்கடித்து


சிரிப்பது பராம்ப குதைவது அேனால் ேட்சிணாவின் சந்தோஷம் முகத்ேில் பேரிய
“குட்தநட் அண்தண தூங்குங்க” என்றுவிட்டு பவளிதய தபானான்.

சத்யன் கட்டிலில் கால் நீட்டி படுத்ோன்,, இந்ே இரண்டுநாளில் ஏற்ப்பட்ட மாற்ைங்கள்


மனதுக்கு இேமாக இருந்ேது, ஆனால் மான்சி ேரப்பில் மிகப்பபரிய தகள்விக்குைிோன்
பேரிந்ேது,, அது எப்தபாது நிமிர்ந்து மறுபடியும் வதளந்து ேனக்கு அதடப்பு குைியாக
மாறுதமா என்று ஏக்கமாக இருந்ேது.

அவளிடமிருந்து நல்லமுதையிலான அனுகுமுதை பார்த்ேபிைகு ோன் ேன்னுதடய


மனதே ேிைந்து தபசதவண்டும் என்று எண்ணினான் சத்யன்,, அதுவதரக்கும்
பபாறுதமயாக இருக்கனும் என்று நிதனத்ேபடி கண்கதள மூடினான்.

நாளாக நாளாக இது வைக்கமானது இரவில் சிலதநரங்களில் சத்யன் குடிதய


ஆரம்பிப்பேற்கு முன்தப மான்சியின் தபான் வந்துவிடும்,, இவனிடம் இரண்படாரு
வார்த்தேகள் தபசிவிட்டு ேட்சிணாவிடம் பகாடுக்க பசால்வாள்,, அவன் ேதலதய
ஆட்டி ஆட்டி தபசும்தபாதே இன்று அர்ச்சதன அேிகம்ோன் தபால என்று சத்யன்
சிரிப்பான்.

பிைகு பாட்டிதல போடக்கூட முடியாேபடி ‘ அண்தண ப்ள ீஸ்’ என்று ேட்சிணாவின்


பார்தவ பகஞ்சும்,, “ சரி தபாய் போதல சாப்பிட வர்தைன்” என்று சத்யன் எரிச்சலாக
பசான்னாலும் உடதன எழுந்து சாப்பிட தபாய் அமருவான்
ேன்னுதடய கதேபயல்லாம் பசால்லி ேன்தன பார்த்துக்பகாள்ளும் படி பாண்டியன்
ேன் மகளிடம் கூைியிருப்பாதரா என்ை சந்தேகம் சிலதநரங்களில் எழும்,, எது
எப்படிதயா வாழ்க்தக இப்தபாது சரியான பாதேயில் தபாவது தபால் இருக்கும்.

சிலநாட்களில் சத்யன் மாதல தவதலகளில் மான்சி இருக்கும் வட்டுக்கு


ீ தபாய்
பார்த்துவிட்டு வருவான்,, சிலநாட்களில் அவனுதடய முகம் பார்த்து தபசும் மான்சி
சிலநாட்களில் இலக்கற்று எங்காவது பார்த்து தபசுவாள்,, சத்யனுக்கு மான்சி புரியாே
புேிராகதவ இருந்ோள்.

அவளுதடய ஊனம்ோன் அவளுக்கு ேதடயா? அல்லது சத்யனின் முன்கதேயின்


பாேிப்பா என்று சத்யனுக்கு புரியாமல் ேவிப்பாக இருந்ேது,, மான்சி நாதள
எப்படியிருப்பாள்,, இல்தல இல்தல அடுத்ே நிமிடம் எப்படியிருப்பாள் என்றுகூட
சத்யனால் கணிக்க முடியவில்தல.

ஊரிலிருந்து வந்ே பஜயந்ேிதய அதைத்துக்பகாண்டு இரண்டு முதை மான்சி


வட்டுக்கு
ீ தபானான்,, மகள் இல்லாே பஜயந்ேிக்கு மான்சிதய பார்த்ேதும் பராம்ப
சந்தோஷம்,, மான்சியும் பஜயந்ேியிடம் ஆன்ட்டி என்று நன்ைாக ஒட்டிக்பகாண்டாள்,,
நம்மிடம் தபசாவிட்டாலும் அக்கா கூடயாவது நல்லா அன்பா இருக்காதள என்று
சத்யனுக்கு சந்தோஷமாக இருந்ேது.
பஜயந்ேியின் தபான் நம்பதர வாங்கிக்பகாண்டு இருவரும் மணிக்கணக்காக தபசி
அன்தப பைிமாைிக்பகாண்டார்கள்,,

ஒருமுதை மான்சி வட்டுக்கு


ீ சத்யன் தபானதபாது,, ஆயிரம் ரூபாதய எடுத்துவந்து
சத்யனிடம் பகாடுத்ோள்,, பணத்தேயும் அவள் முகத்தேயும் மாைி மாைி சத்யன்
பார்க்க,, மான்சி ேதலதய கவிழ்ந்து பகாண்டாள் “ கட்ன் எனக்கு பிடிக்காது” என்று
பசால்லிவிட்டு பணத்தே நீட்ட,, எதுவுதம தபசாமல் பணத்தே வாங்கிக்பகாண்டு
தவகமாக வட்டிலிருந்து
ீ பவளிதயைினான் சத்யன்.

அன்று இரவு சத்யன் சற்று தநரத்தோடு ேனது கச்தசரிதய ஆரம்பித்ோன்,, பாட்டில்


காலியாக காலியாக மான்சியின் மீ து ஆத்ேிரம் அேிகமானது,, அவதள புரிந்துபகாள்ள
முடியவில்தலதய என்ை ஆத்ேிரம்,, ேன்தன அவள் புரிந்து பகாள்ளவில்தலதய
என்ை ஆத்ேிரம்,, தேவி இல்தலதய, என்தன இப்படிபயல்லாம் ஏங்க வச்சுட்டு
தபாய்ட்டாதள என்று துக்கம் எல்லாம் தசர்ந்து சத்யனின் தபாதேதய அேிகமாக்க
அதையில் இருந்து காலி பாட்டிலுடன் பவளிதய வந்ோன்.

டிவி பார்த்துக்பகாண்டு இருந்ே ேட்சிணா இவனுதடய ேள்ளாட்டத்தே பார்த்து


ேிதகப்புடன் எழுந்து நின்ைான்.

“ ஏய் ேட்சிணா பாட்டில் காலி, நீ தபாய் ஒரு எம் சி வாங்கிகிட்டு வில்ஸ் ஒரு
பாக்பகட் வாங்கிட்டு வா” என்று ஒரு ஐநூறு ரூபாய் ோதள அவனிடம் நீட்டினான்.

“ அண்தண தவனாம்ண்தண, இப்பதவ பராம்ப அேிகமா குடிச்சிருக்கீ ங்க,, சாப்பிட்டு


தபாய் படுங்கண்தண,, அந்ேக்காவுக்கு பேரிஞ்சா என்தனத்ோன் ேிட்டுவாங்க” என்று
ேட்சிணா பகஞ்சி பசால்ல..,
மான்சிதய பற்ைி பசான்னதும் சத்யனின் ஆத்ேிரம் அேிகமானது,, “ தடய் பபரிய *****
மாேிரி தபசாே நான் பசான்னதே பசய்,, அக்காவாம் அக்கா,, யாருடா அக்கா, உனக்கு
அக்கா இவோன்” என்ை சத்யன் சாமி அலமாரிதய ேிைந்து உள்தளயிருந்ே தேவியின்
படத்தே எடுத்து ேட்சிணாவிடம் காட்டினான்.

பிைகு அந்ே படத்தே பநஞ்தசாடு அதணத்துக்பகாண்டு தசாபாவில் சரிந்ேவன் “ தேவி


என்னால முடியதல தேவி,, காேதல பிச்தசபயடுக்க வச்சுட்டதய தேவி,, தவனாம்
தேவி எனக்கு யாரும் தவனாம் நீ தபாதும்,, உன்கூட ஒருநாள் வாழ்ந்ேது தபாதும்,,
அதே நிதனச்தச நான் வாழ்ந்து முடிச்சிர்தைன் எனக்கு தவை எவளுதம தவனாம்”
என்று சத்யன் கண்களில் கண்ண ீரும்.,, வார்த்தேயில் சுயபச்சாோபமும்,, குரலில்
தபாதேயுமாக புலம்பிக்பகாண்டு கிடக்க...

அவனது பசல் ஒலித்ேது,, “ தடய் அவோன்டா அகம்பாவம் பிடிச்சவ,, அைகா


இருக்தகாம்னு ேிமிரு” என்ைபடி பசல்தல எடுத்து நம்பதர பார்த்ோன்,, மான்சியின்
நம்பர்ோன்,, உடதன காதல கட் பசய்ோன், மறுபடியும் அடிக்க மறுபடியும் சுவிட்ச்
ஆப் பசய்து தபாதன தசாபாவில் எரிந்ோன்.

அடுத்ேோக ேட்சிணாவின் பசல் அடித்ேது,, “ அவளா பாருடா,, அவளா இருந்ோ தபசாே


கட் பண்ணுடா” என்று சத்யன் இதரச்சல் தபாட்டான் எடுத்து பார்த்ே ேட்சிணா “
இல்லண்தண எங்க ஊர்ல இருந்து பண்ைாங்க” என்று பசால்லிவிட்டு பசல்தல
எடுத்துக்பகாண்டு தோட்டத்துக்கு தபானான்.
அவ்வளவு தபாதேயிலும் ேட்சிணா பபாய் பசால்கிைான் என்று சத்யனுக்கு புரிந்ேது,,

சிைிதுதநரம் கைித்து வந்ே ேட்சிணா “ அண்தண ப்ள ீஸ் வாங்க சாப்பிடலாம்,, இப்தபா
நீங்க சாப்பிடதலன்னா நானும் சாப்பிட மாட்தடன்” என்ைான் ,, மான்சி அன்று
பசான்ன அதே வார்த்தேகள் ,, ஆனால் இப்தபாதும் தவதல பசய்ேது.

“ நீ ஏன்டா பட்டினியா இருக்கனும்,, நீ ஏ ேம்பிடா,, இல்ல இல்ல அதுக்கும் தமல,, வா


பரண்டு தபருதம சாப்பிடுதவாம்,, யாருக்காகவும் நாம பட்டினியா இருக்கக்கூடாதுடா”
என்று தசாபாவில் இருந்து ேடுமாைிய படி எழுந்ேவதன ேட்சிணா வந்து ேனது
தோளில் ோங்கிபகாண்டு தடபிளுக்கு அதைத்துச் பசன்ைான்.

அேன்பிைகு சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு சத்யதன சமாோனம் பசய்து படுக்க


தவப்பேற்குள் ேட்சிணாவிற்கு சாப்பிட்டது ஜீரணம் ஆகிவிட்டது.
மறுநாள் காதல சத்யனுக்கு ேட்சிணாதவ பார்க்கதவ சங்கடமாக இருந்ேது,,
ஆபிஸ்க்கு கிளம்பியவன் ேட்சிணா அருகில் வந்து “ ைாரிடா தநட்டு பகாஞ்சம்
ஓவராயிடுச்சு,, பராம்ப போல்தல குடுத்துட்தடன் ” என்ைான் வருத்ேமாக

பளிச்பசன்று சிரித்ே ேட்சிணா “ விடுங்கண்தண பரவாயில்தல நீங்க ோதன,, ஆனா


அந்ேக்கா பராம்ப நல்லவங்க ோன்தன,, தநட்டு எனக்கு தபான் பண்ணி எப்படியாவது
அவதர சாப்பிட தவ ேட்சிணாமூர்த்ேின்னு அழுவுை மாேிரி பகஞ்சினாங்க” என்று
பசான்னான்,,... ‘ம்ம்’ என்று மட்டும் பசால்லிவிட்டு காரில் கிளம்பிவிட்டான் சத்யன்.

அன்று மாதல சரியாக நாலு மணிக்கு ஆபிைில் இருந்ே கம்பினட்டதர


தநாண்டிக்பகாண்டு இருந்ே சத்யதன பசல் ஒலித்து அதைத்ேது,, எடுத்து பார்த்ோன்,,
மான்சிோன் தபான் பசய்ேிருந்ோள்,

தபசலாமா தவண்டாமா என்று சத்யன் தயாசிக்கும் தபாதே அவனது விரல் அவன்


தபச்தச தகட்காது பச்தச பட்டதன அழுத்ேியது "ஹதலா " காேில் தவத்து ..
என்ைான் சத்யன் ேயக்கமாக,

" என்ன பண்ைீங்க,, பகாஞ்சம் என் வட்டுக்கு


ீ வர்ைீங்களா?" என்று மான்சி தகட்க..,

உடதன தபா காதர எடு என்று விரட்டிய மனதே சிரமப்பட்டு அடக்கியவாறு என்ன "
என்ைான் சத்யன் "பசால்லு விஷயம்.

எேிர் முதனயில் சிைிதுதநரம் அதமேியாக இருந்ேது பிைகு பராம்ப பிசியா "


என்று மான்சி பசான்னாள் "இருந்ோ வரதவண்டாம்.

காரியத்தே பகடுத்துட்டிதயடா முட்டாள் என்று ஏசிய மனதுக்கு சமாோனம்


பசான்னவாறு அவசரமாக இல்தல தவதல எே "ுுவும் இல்ல சும்மாோன்
இருக்தகன் இதோ வர்தைன்என்று சத்யன் கூை "..,

" சரி வாங்க பவயிட் பண்தைன்என்று பசால்லி கட் பசய்ோள் ".

என்னவாக இருக்கும் என்று குைம்பிய படிதய காதர எடுத்ோன்,, அடுத்ே இருபோவது


நிமிடத்ேில் மான்சியின் வட்டில்
ீ இருந்ோன் சத்யன்.

வாசலிதலதய காத்ேிருந்ோள் மான்சி,, இவதனப் பார்த்ேதும் வாங்க என்று


பசால்லிவிட்டு உள்தள தபானாள்,, ேிரும்பி வரும்தபாது தகயில் ஒரு தபக்குடன்
வந்ோள்.

எங்காவது ஊருக்கு தபாகிைாளா,, என்று சத்யன் தயாசிக்கும் தபாதே,, " ஒரு வாரம்
காதலஜ் லீவு என்கூட இருந்ே பபாண்ணுங்க எல்லாரும் அவங்க அவங்க வட்டுக்கு

கிளம்பி தபாய்ட்டாங்க,, நானும் ஊருக்கு தபாகலாம்னு பநதனச்தசன்,, இந்ே ஒரு
வாரத்ேில் ஊருக்கு தபாய் என்ன பண்ணப்தபாதைன்னு தபாகதல.,, இங்க ேனியா
இருக்கிைதே விட உங்க வட்டுக்கு
ீ வரலாம்னு கிளம்பிட்தடன்என்ைவள் "
ேிதகப்புடன் இருந்ே சத்யன் முகத்தே தநராக பார்த்து ேியாயிட்டீங்க என்ன அதம "
வரலாம் ோதன?" என்று தகட்க..,

ேிதகப்பு விலகிய சத்யன்,, சரியாகத்ோன் ேனது காேில் விழுந்ேோ என்ை


சந்தேகத்ேில் எங்தக என் வட்டுக்கா
ீ "?" என்ைான்.

" ஆமா உங்க வட்டுக்குத்ோன்,,


ீ பஜயந்ேி ஆன்ட்டிக்கு தபான் பண்தணன் அவங்கோன்
தபாகச்பசான்னாங்க,, அவங்களும் வர்தைன்னு பசால்லிருக்காங்க,, ம்ம் கிளம்புங்க "
என்று தகயில் பூட்டு சாவியுடன் ேயாராக நின்ைாள்.

ேிதகப்பு நீங்கி உற்சாகம் உள்தள குமிைியிட அதே பவளிதய காட்டாமல் இதோ வா "
என்று காதர தநாக்கி தவகமாக தபானான் சத்யன் "தபாகலாம்.

" உன்தன பலமுதை சந்ேித்ே தபாதும்"


" என்னால் உன் பமளனத்தே கதலக்க முடியவில்தல"
" அப்தபாதுோன் எனக்கு உேவிபசய்து உறுேிப்படுத்ேியது"
" என் தகதபசி நீ ஊதமயானவள் அல்ல என்று!!
****************************************************

" என் காேலி ஒரு மரபுக் கவிதே!


" அவளின் மவுனம் ஒரு நீளமான கவிதே!
" அவளின் மனது ஒரு ஆைமான கவிதே!
" அவளின் புன்னதக ஒரு புதுக் கவிதே!
" அவளின் அலட்சியம் ஒரு தசாக கவிதே!
" பமாத்ேத்ேில் அவள் ஒரு அைகான கவிதே!
சத்யனுடன் காரில் வரும்தபாது எதுவுதம தபசாமல் வந்ோள் மான்சி, சத்யன் மட்டும்
பின்னால் ேிரும்பி பார்ப்பதும் பிைகு ேனது ேதலக்கு தமல கண்ணாடிதய சரி பசய்து
அேன் வைியாக மான்சிதய அடிக்கடி பார்த்துக்பகாண்தட கதர ஓட்டினான்.

மான்சி சத்யன் பார்ப்பதே ேனது ஓரப்பார்தவயால் உணர்ந்ோலும் அவதன


ஏபைடுத்தும் பார்க்கவில்தல,, அவள் முகம் முழுவதும் சிந்ேதனயின் சாயல்
பேரிந்ேது,, அப்படி எதேத்ோன் இவ்வளவு ேீவிரமாக சிந்ேிக்கிைாதளா என்று சத்யன்
நிதனத்ோன்.

வடு
ீ வந்ேதும் சத்யன் காதர விட்டு இைங்கி மான்சிக்கு கார் கேதவ ேிைந்து விட,
அவள் தபக்தக எடுத்துக்பகாண்டு இைங்கி வட்டுக்குள்
ீ தபானாள்
அவள் வருதகக்காகதவ காத்ேிருந்ேது தபால ேட்சிணா ஓடி வந்து தபக்தக
வாங்கிக்பகாண்டு “ எப்படி அக்கா இருக்கீ ங்க” என்று புன்னதகயுடன் விசாரித்ோன்.

பின்னாடி வந்ே சத்யனுக்கு ஏதோ புரிவது தபால் இருந்ேது,, ஆக மான்சி வருவது


ேட்சிணாவுக்கு ஏற்கனதவ பேரிந்ேிருக்கிைது,, ‘ தடய் சத்யா என்னடா நடக்குது இங்தக’
என்று அவன் மனம் அவதன தகள்வி தகட்டது,, எனக்தக ஒன்னும் புரியதல என்று
சத்யன் முனங்கியபடி காதர ஓரம் நிறுத்ேிவிட்டு வட்டுக்குள்
ீ வந்ோன்.

ஹாலில் தசாபாவில் மான்சி எடுத்து வந்ே தப மட்டும் இருந்ேது மான்சிதய


காணவில்தல,, ேட்சிணாவின் குரல் சதமயலதையில் தகட்க,, என்ன நடக்கிைது
என்று சத்யன் சத்ேமில்லாமல் சமயலதைதய பநருங்கினான்.
மான்சி சுடிோரின் துப்பட்டாதவ மார்பின் மீ து ோவணியாக தபாட்டு அதே இடுப்பில்
முடிந்துக்பகாண்டு வாஷ்தபசினில் கிடந்ே பாத்ேிரங்கதள தவகமாக கழுவிக்பகாண்டு
இருக்க,, ேட்சிணா அவளுடன் தபசிக்பகாண்தட அடுப்பில் பாதல காய்ச்சி பகாண்டு
இருந்ோன்.

அதைக்குள் நுதைந்ே சத்யன் மான்சிதய பநருங்கி பாத்ேிரம் கழுவிய அவள் தகதய


பிடித்து “ வந்ேதும் இப்தபா யாரு உன்தன இபேல்லாம் பசய்யச்பசான்னது,,
காதலயில தவதலக்காரம்மா வந்து இபேல்லாம் பசய்வாங்க நீ வா” என்று பற்ைிய
தகதய இழுக்க..,

மான்சி ேனது தகதய பற்ைியிருந்ேதே பார்த்துவிட்டு அவன் முகத்தே பார்த்து


முதைக்க,, சத்யன் பட்படன்று தகதய எடுத்துவிட்டான் “ இல்ல நீ ஏன் இபேல்லாம்
பசய்யனும்” என்று வார்த்தேதய பமன்று விழுங்கினான் சத்யன்.
“ எனக்கு பேரியும் நீங்க தபாய் ஹால்ல உட்காருங்க நான் காபி எடுத்துட்டு வர்தைன்”
என்று கழுவும் பாத்ேிரத்ேில் கவனத்தே தவத்து சத்யனுக்கு பேில் பசான்னாள்
மான்சி.

முகத்தே உம்பமன்று தவத்துக்பகாண்டு பவளிதய வந்ே சத்யன் தோட்டத்து


பாத்ரூமில் முகம் கழுவிட்டு,, ேனது அதைக்குள் தபாய் தபாட்டிருந்ே அலுவலக
உதடதய கைட்டிவிட்டு ஷாட்ைும் தகயில்லாே பனியதன எடுத்து
தபாட்டுக்பகாண்டு பவளிதய வந்து தசாபாவில் அமர்ந்து டிவிதய ஆன் பசய்ோன்.

தகயில் காபியுடன் வந்ே மான்சி,, ஒரு டம்ளதர அவனிடம் பகாடுத்துவிட்டு,,


இன்பனான்தை அவள் எடுத்துக்பகாண்டு அதே தசாபாவில் அடுத்ே முதனயில்
அமர்ந்ோள்.

காபிதய உைிஞ்சியபடிதய மான்சிதய ஓரக்கண்ணால் பார்த்ே சத்யன் “ இபேல்லாம்


நீ ஏன் பண்ை மான்சி,, ஏோவது காரணம் இருக்கா?” என்று அக்கதையற்ை குரலில்
தகட்பதுதபால் தகட்க..,

ேிரும்பி அவதன தநராக பார்த்ே மான்சி “ பின்தன இந்ே ஒரு வாரத்துக்கு உங்க
வட்டுல
ீ ஓசியிலயா சாப்பிட முடியும்,, சாப்பிடுை சாப்பாடுக்கு ஏோவது தவதல
பசய்யனும்ல” என்று பட்படன்று பேில் வந்ேது.

ஏன்டா தகட்தடாம் என்று நிதனத்ே சத்யனுக்கு அேற்க்கு தமல் அந்ே காபி ஒரு
துளிகூட இைங்கவில்தல “ ஏய் ேட்சிணா இந்ோ எனக்கு காபி தவனாம்” என்று
சத்யன். ேட்சிணாவிடம் காபி டம்ளதர சத்யன் நீட்ட..,

சத்யதன பநருங்கிய ேட்சிணாதவ கண்பார்தவயால் ேடுத்ே மான்சி “ ஏன் தவனாம்,,


நான் பசான்னதுக்கு ோன் காபி பிடிக்கதலன்னா தகாபத்தே என்கிட்ட காமிங்க
காபிகிட்ட காட்டாேீங்க” என்று பசான்ன மான்சி அலட்சியமாக ேிரும்பி டிவிதய
பார்த்ோள்.

எரிச்சலுடன் காபிதய அவசரமாக குடித்துவிட்டு டம்ளதர டீபாயில் தவத்துவிட்டு


ேனது அதைக்குள் தபாய் சத்யன் கேதவ சாத்ேிக்பகாண்டு கம்பினட்டர் முன்பு
அமர்ந்ோன்.
சிைிதுதநரம் கைித்து கேதவ ேட்டிவிட்டு அதைக்குள் மான்சி வந்ோள்,, இேற்க்கு முன்
மான்சி சத்யன் அதைக்குள் வந்ேேில்தல,, சத்யன் அவதள ஆச்சரியமாக பார்க்க,,
அவள் அதைதய முழுவதுமாக பார்தவயிட்டாள்.

பிைகு அவனருகில் வந்து “ ேட்சிணா கிட்ட பகாஞ்சம் பணம் பகாடுத்ேனுப்புங்க,,


காய்கைி எல்லாம் வாங்கிட்டு வரட்டும் நான் இருக்கும் வதர வட்டுலதய
ீ சதமயல்
பண்தைன்” என்று பசால்லிவிட்டு அவன் பேிலுக்காக மான்சி காத்ேிருக்க............

“ அபேல்லாம் தவண்டாம் தஹாட்டல் வாங்கி சாப்பிட்டுக்கலாம்,, உனக்பகதுக்கு வன்



சிரமம்” என்று சத்யன் பசான்னான்.

அவதனதய பார்தவயால் ஊடுறுவிய மான்சி “ பணம் எங்க வச்சிருக்கீ ங்க


பசால்லுங்க நான் எடுத்துக்கிதைன்” என்ைாள் விடாப்பிடியாக,

அவளுதடய உரிதமயான தபச்சு சத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்ேது,, கடவுதள இவதள


புரிஞ்சுக்கதவ முடியதலதய, என்று நிதனத்ேபடி எழுந்து பைல்ப்பில் இருந்ே பர்தை
எடுத்து ஒரு ஐநூறு ரூபாதய எடுத்து பகாடுத்ோன்.

“ம்ஹூம் பத்ோது மளிதக சாமான்கள் கூட எதுவுதம இல்தல எல்லாதம


வாங்கனும்” என்று மான்சி பசால்ல..,

சத்யன் தகயில் இருந்ே பர்தை அவளிடம் பகாடுத்து “ தேதவயானதே நீதய


எடுத்துக்க” என்று கூைிவிட்டு மறுபடியும் கம்பினட்டர் முன் அமர்ந்துபகாண்டான்.

மான்சி அவன் பசயதல மறுக்கவில்தல,, மாைாக பர்தை ேிைந்து இன்னும் இரண்டு


தநாட்டுகதள எடுத்துக்பகாண்டு பர்தை அவன் எடுத்ே இடத்ேிதலதய தவத்துவிட்டு
பவளிதய தபானாள்.

பவளிதய ேட்சிணாவிடம் பபாருட்கதள வாங்க பசால்வதும்,, அவன் சரிக்கா என்று


பசால்வதும் சத்யன் காேில் விழுந்ேது,, அப்தபாது ோன் சத்யனுக்கு பஜயந்ேி
வருவோக மான்சி பசான்னது ஞாபகம் வர ேனது பசல்தல எடுத்து, பஜயந்ேியின்
நம்பருக்கு கால் பசய்ோன்.

நான்தகந்து ரிங்குகளுக்கு பிைகு எடுத்ே பஜயந்ேி “ பசால்லுடா ேம்பி” என்ைாள்.

“ என்ன இங்க வர்தைன்னு பசான்னியா அக்கா,, மான்சி பசான்னா, நீ வர்தைன்னு


அவளும் இங்க வந்துருக்கா, உன்தன இன்னும் காதணாம் அோன் தகட்கலாம்னு
தபான் பண்தணன்” என்று சத்யன் பசால்ல..

“ நான் நாதளக்கு சாயங்காலம் வர்தைன் சத்யா, மாமா இன்னும் டினட்டிக்கு


தபாகதல,, அவதர அனுப்பி வச்சுட்டு வர்தைன்,, மான்சிய பார்த்துக்க சத்யா” என்ைாள்
பஜயந்ேி.

“ நான் எங்க அவதள பார்த்துக்கைது,, அவ என்தன பார்த்துகிட்டா தபாோோ” என்று


சத்யன் கிண்டலாக பேில் பசான்னான்.

எேிர்முதனயில் சிைிதுதநர மவுனத்ேிற்கு பிைகு “ சத்யா மான்சி பராம்ப நல்லப்


பபாண்ணுடா,, எப்பவுதம தபான் பண்ணா உன்தன பத்ேிோன் விசாரிப்பா,, உன்தமல
பராம்ப அக்கதைடா,, உன்தன பத்ேி எல்லாத்தேயும் தகட்டு பேரிஞ்சுக்கனும்னு
அவளுக்கு ஆர்வம் ஜாஸ்ேி சத்யா” என்று பஜயந்ேி பசால்ல..,

சத்யனுக்கு இது புது ேகவல்,, மனது எக்காளமிட “ என்தன பத்ேி என்ன பசான்னக்கா”
என்று ஆர்வமாக தகட்டான்.

“ நான் எங்க பசான்தனன், அவளுக்கு உன்தனப் பத்ேி எல்லாதம பேரிஞ்சிருக்கு,


பாண்டியன் பசால்லிருப்பார் தபால,, அவளுக்கு பேரிஞ்ச விஷயத்தே என்கிட்ட
தகட்டு கண்பார்ம் பண்ணிக்குவா,, மத்ேபடி அவளுக்கு உன்தனப்பத்ேி எல்லாதம
பேரியும்” என்று பசால்லி முடிக்க...

“ சரிக்கா நீ நாதளக்கு வா, நான் வச்சிர்தைன்” என்று சத்யன் பசல்தல கட் பண்ணி
தவத்ே சத்யன் கேவருதக நிைலாட ேிரும்பி பார்த்ோன்,, மான்சி ோன் அவதனதய
பார்த்துக்பகாண்டு இருந்ோள்.

அவள் பார்தவயில் ஏதோபவாரு வித்ேியாசம் பேரிந்ேது, சத்யன் அதே


உற்றுப்பார்த்து உணருவேற்குள் ேதலகவிழ்ந்ே மான்சி “ உங்க ரூம் கசமுசான்னு
இருக்கு க்ள ீன் பண்ணட்டுமா?” என்று தகட்டாள்.

இவளுக்கு என் அதைதய க்ள ீன் பண்ணனுமா,, இல்தல என் அருகில் இருக்க
விரும்புகிைாளா,, என்று மனதுக்குள் தகள்வி தகட்ட சத்யன் எழுந்து அவதள
பநருங்கி நின்ைான்.
“என்ன மான்சி என்ன தவனும்,, உன் பார்தவயில் ஏதோபவாரு ேடுமாற்ைம்,
என்னம்மா என்னாச்சு” என்று சத்யன் குரலில் அன்தப குதைத்து தகட்க..,

அவதன நிமிர்ந்து பார்த்ே மான்சியின் பார்தவயில் வைக்கமான கம்பீரம் இல்தல


எதேதயா யாசிக்கும் பார்தவ “ எனக்கு ஒன்னுமில்ல,, நான் உங்க ரூதம க்ள ீன்
பண்ணவா?” என்று பார்தவயால் அவதன ேகர்த்ே வாறு மான்சி பமல்லிய குரலில்
தகட்டாள்.

சத்யன் மனேில் வாசதன மிகுந்ே பூக்கள் அடுத்ேடுத்து மலர்ந்து வாசதனதய பரப்ப,,


“ இப்தபா என்ன இந்ே ரூதமதய க்ள ீன் பண்ணனும் அவ்வளவு ோதன சரி வா
பண்ணலாம்” என்று சத்யன் அவள் தகதய பற்ைி உள்தள இழுத்ோன்.

முன்புதபால் போட்டேற்காக மான்சி முதைக்கவில்தல,, அவனுடன் அதைக்குள்


நுதைந்ேவள் சுற்ைிலும் பார்த்துவிட்டு சத்யனிடம் இருந்து தககதள
உருவிக்பகாண்டு, பரபரபவன்று தவதலதய ஆரம்பித்ோள்,, சத்யதனயும் சும்மா
விடவில்தல இதே ேிருப்புங்க, அதே இங்க தவங்க, இதே அங்தக தவங்க, என்று
ஏகப்பட்ட தவதல வாங்கினாள்.

அவன் உதடகள் இருந்ே அலமாரிதய ேிைந்து எல்லாவற்தையும் சரியாக


அடுக்கினாள்,, கட்டிதல ஜன்னதலாரமாக ேிருப்பி தபாட்டார்கள்,, புேிோக பமத்தே
விரிப்தப விரித்து ேதலயதன உதைகதள மாற்ைினாள்,, கட்டில் பக்கத்ேில் இருந்ே
தடபிதள க்ள ீன் பசய்து உள்தள இருந்ே காலி விஸ்கி பாட்டில்கதள சத்யதன
முதைத்ேபடி எடுத்து தபாட்டாள்,

சத்யன் அவள் பார்தவதய ேவிர்த்து, தவதலதய மும்முரமாக பசய்வது தபால


நடித்ோன்,, கம்பினட்டர் இருந்ே தடபிதள நகர்த்ேி ேிருப்பி தவத்து அதைதய சுத்ேம்
பசய்து முடித்ேதபாது ஒரு தகாணிப்தப நிதையும் அளவுக்கு குப்தப இருந்ேது,,
சத்யனுக்தக சங்கடமாக இருந்ேது,, இவ்வளவு குப்தபயா ேன் அதையில் இருந்ேது
என்று,,

சத்யன் அதை பளிச்பசன்று சுத்ேமாக அைகாக மாைிவிட்டது,, சத்யனுக்கு மனசுக்கு


சந்தோஷமாக இருந்ேது,, யப்பா எவ்வளவு சுறுசுறுப்பாக தவதல பசய்ைா என்று
மான்சிதய ஆச்சரியமாக பார்த்ோன்.

பநற்ைியில் வைிந்ே வியர்தவதய புைங்தகயால் துதடத்ேபடி அதைதய கூட்டியவள்


இவன் பார்தவதய உணர்ந்து நிமிர்ந்து பார்த்து புருவம் உயர்த்ேி என்னபவன்று
தகட்க,,

அவதள பநருங்கிய சத்யன் அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி பநற்ைியில் வைிந்ே


வியர்தவதய விரலால் வைித்து சுண்டிவிட்டு,, “ இன்னிக்கு நிதைய தவதல
பார்த்துட்ட இப்பதவ பராம்ப டயர்டாயிட்ட இதோட நீ சதமயல் பசய்யதவண்டாம்,,
ேட்சிணாவுக்கு தபான் பண்ணி இப்தபா தநட்டுக்கு மட்டும் தஹாட்டலில் வாங்கிட்டு
வரச்பசால்தைன்,, நாதளயிதலருந்து நீ சதமயல் பண்ணு சரியா” என்று அவளின்
கண்கதள பார்த்துக்பகாண்தட சத்யன் பசான்னான்.

அவளும் ேன்தன விழுங்கும் சத்யனின் கண்கதள பார்த்ேபடி சரிபயன்று


ேதலயாட்டினாள்,, அவள் பநற்ைியில் விழுந்ே கற்தை கூந்ேதல காதோரம் ஒதுக்கிய
சத்யன் அவள் அைதக பார்தவயால் விழுங்கியபடி “ மான்சி நீ பராம்ப
அைகாயிருக்க” என்று கிசுகிசுப்பாக பசால்ல,,

அதே தகட்ட மான்சியின் கண்கள் தமலும் பபரியோக விரிந்ேது,, நாசிகள் விதடக்க,


உேடுகள் துடிக்க சத்யதனதய பார்த்ோள்,, “ நிஜமாகதவ நீ பராம்ப பராம்ப அைகு
மான்சி, இந்ே கண்களும் மூக்கும் உேடும் பராம்ப கவர்ச்சியா இருக்கு” என்ை சத்யன்
அவள் மூக்கில் ஒட்டியிருந்ே தூசிதய ேன் விரலால் ேடவி எடுத்துவிட்டு, அவளின்
மவுனம் துணிச்சதலத் ேர பமதுவாக குனிந்து அவள் பநற்ைியில் ேன் உேடுகதள
தவத்து அழுத்ேினான்.

அதுவதர விைிகதள விரித்து அவதனதய பார்த்ே மான்சி அவன் பநற்ைியில் உேடு


பேித்ேதும் விைிகதள மூடிக்பகாண்டாள்,,அவளிடம் எேிர்ப்பில்லாமல் தபாகதவ
சத்யன் அடுத்ேோக அவளின் பளிங்கு கன்னத்ேில் முத்ேமிட்டான்,, மான்சியின்
ஈரமான இேழ்கள் உணர்ச்சியில் துடிக்க சத்யன் அந்ே சிவந்ே இேழ்கதள
பநருங்கினான்.

அவன் பிடியில் இருந்ே மான்சியின் உடல் துவண்டு அவன் தககளில் வைிய


ஆரம்பிக்க, அவள் இேழ்கதள பநருங்கிய சத்யன் ேன் உேட்தட நாக்கால் ேடவி
ஈரப்படுத்ேிக்பகாண்டு குனியவும் பவளிதய ேட்சிணா தகட்தட ேிைந்து தபக்தக
உள்தள ஏற்றும் சத்ேம் தகட்டது.

பவளிதய சத்ேம் தகட்டதும்,, அதுவதர துவண்டு வைிந்ே மான்சியின் உடலில்


சட்படன்று ஒரு விதரப்பு வரஅடுத்ே பநாடி சத்யதன உேைிவிட்டு அதைதயவிட்டு .
பவளிதயைினாள்.

" எல்லா உயிர்க்குள்ளும் பநருப்புண்டு!


" அது காேபலனும் பநருப்பு!
" இந்ே பநருப்பின்ைி உய்யாது உயிர்!
" பநருப்தப ஆதச!
" பநருப்தப பார்தவ!
" பநருப்தப காேல்!
" பநருப்பும் பநருப்பும் அதணத்துக்பகாண்டால்...
" பநருப்தப மிஞ்சும்!
" இந்ே பநருப்தப அதனக்க...
" இரு தஜாடி இேழ்களின் ஈரதம தபாதும்!

மான்சி சத்யதன உேைிவிட்டு அவசரமாக பவளிதயைிவிட , சத்யன் ேன் பநற்ைியில்


அடித்துக்பகாண்டு கட்டிலில் பபாத்பேன்று அமர்ந்ோன் ..“தபாச்சு எல்லாம் தபாச்சு
அவசரப்பட்டு காரியத்தே பகடுத்துட்தடன்,, தபக்தக தூக்கிகிட்டு கிளம்பப் தபாைா,,
அய்தயா நாதன எல்லாத்தேயும் பகடுத்து குட்டிச்சுவராக்கிட்தடதன’’ என்று சத்யன்
வாய்விட்டு புலம்பியவாதை கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்ோன்.

‘ஏற்கனதவ போட்டதுக்பகல்லாம் முதைப்பா, இப்தபா பசால்லதவ தவண்டாம்


நிச்சயம் கிளம்பப் தபாைா,, ச்தச எனக்கு அைிதவயில்தல,, என்று ேன் கன்னத்ேில்
ோதன அடித்துக்பகாண்டான்.

பவளிதய ேட்சிணாவின் தபச்சுகுரல் தகட்டது,, இன்னும் பகாஞ்சதநரத்ேில் ‘ அக்கா


தபாய்ட்டாங்க அண்தண,, என்று பசால்லப்தபாைான்,, என சத்யன் ேன் பசயலுக்காக
ேன்தனதய பவறுத்து பகாண்டு படுத்ேிருந்ோன்.

சிைிதுதநரத்ேில் கேதவ ேட்டிய ேட்சிணா “ அண்தண சாப்பிட வாங்க அக்கா பவயிட்


பண்ைாங்க,, என்று கூப்பிட,,...

ஆகா அப்தபா என் தேவதே வட்தடவிட்டு


ீ தபாகவில்தலயா, என்று மனம்
துள்ளிக்குேிக்கந்து பவளிதய வந்ோன்சத்யன் வாைி சுருட்டிக்பகாண்டு எழு ...

தடனிங் தடபிளில் மான்சி ஒரு தசரில் அமர்ந்து டம்ளர்களில் ேண்ணதர



ஊற்ைிக்பகாண்டு இருந்ோள்,, சத்யன் அவளுக்கு எேிதர தசரில் அமர்ந்ோன்,,

அவதன நிமிர்ந்து பார்த்ே மான்சி “ தபாய் தககால் முகபமல்லாம் கழுவிட்டு வாங்க,,


ரூதம நீங்களும் ோதன சுத்ேம் பண்ணங்க”
ீ என்று பசால்ல..,

மறுதபச்சின்ைி எழுந்து தபாய் ஒரு மினி குளியதல தபாட்டுவிட்டு வந்ோன் சத்யன்,,


டவலால் ேனது பவற்று மார்தப துதடத்ேபடி தசரில் அமர்ந்ோன்,, அவபனேிதர ேட்டு
தவத்து அேில் உப்புமாதவ அள்ளி தவத்ோள் மான்சி.

உப்புமாதவ பார்த்ேதும் சத்யன் முகம் தகாணியது அவனுக்கு உப்புமா சாப்பிடுவதே


விட பட்டினி கிடப்பது பராம்ப பிடிக்கும் “ தடய் ேட்சிணா என்னடா தஹாட்டல்ல
டிபன் எதுவும் வாங்கிட்டு வரதலயா?” என்று சத்யன் தபாட்ட கூச்சலில் ேட்சிணா
நடுங்கினாலும் மான்சி அதசயாமல் நின்ைாள்.

“ நீங்க தபான் பண்ணி பசான்னாோதன அவன் வாங்கிட்டு வருவான்,, எதுவுதம


பசால்லாம அவதன தபாய் தகாவிச்சுக்காேீங்க,, அவசரத்துக்கு உப்புமாோன் பண்ண
முடிஞ்சது,, உங்களுக்கு உப்புமா பிடிக்காதுன்னு பேரியும், அோன் பீன்ஸ் தகரட்
எல்லாம் தபாட்டு புலாவ் மாேிரி பண்ணிருக்தகன் பகாஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணி
சாப்பிடுங்க” என்று பபாறுதமயாக எடுத்து பசான்னபடி தேங்காய் சட்னிதய
கரண்டியில் எடுத்து ேட்டில் ஊற்ைினாள்.

அேற்க்கு தமல் எதுவும் தபசாமல் சத்யன் கடதமக்காக சாப்பிட ஆரம்பித்து,


மூன்ைாவது முதையாக தகட்டு வாங்கி சாப்பிட்டான்,, உப்புமா இவ்வளவு ருசியாக
கூட பசய்யமுடியும் என்பதே அவனுக்கு இப்தபாதுோன் பேரியும், விரதல வாயில்
தபாட்டு ஒட்டியிருந்ே உப்புமாதவ சப்பியவாதை தபாய் தககழுவிவிட்டு வந்ோன்.

மறுபடியும் தசரில் அமர்ந்ே சத்யன் “ உப்புமா சூப்பரா இருந்துச்சு மான்சி, நீ எப்படி


இபேல்லாம் கத்துக்கிட்ட?” என்று தகட்டான் .

ேனக்கு ஒரு ேட்டிலும் ேட்சிணாவுக்கு ஒரு ேட்டிலும் உப்புமாதவ பைிமாைிய மான்சி


ேதலகுனிந்ே வாதை “ ம் ஸ்கூலுக்கு தபாய் கத்துகிட்தடன்” என்று நக்கலாக பேில்
பசால்ல ,

“ என்ன மான்சி இப்படி பசால்ை” என்று சத்யன் வருத்ேமாக தகட்க..,


“ பின்ன இபேல்லாம் எங்கதபாய் கத்துக்கைது எல்லாதம ோனா வரனும் அோன்
பபாண்ணு” என்ைவள் உணவில் கவனமாக இருக்க,,, சத்யன் எழுந்து ஹாலுக்கு
தபானான்.

சாப்பிட்டு விட்டு வந்ே ேட்சிணா அவன் வைக்கமாக படுக்கும் தபார்ட்டிதகாவில்


படுக்தகதய விரித்து படுத்துக்பகாண்டான்.

சிைிதுதநரத்ேில் மான்சி தக துதடத்ேபடிதய வந்து “ உங்க ரூம்ல இருக்கிை புக்ஸ்ல


எோவது எடுத்துக்கவா?” என்ைாள்.

“ம் எடுத்துக்க மான்சி ஆனா என்கிட்ட சாண்டில்யன், அகிலன், கல்கி, இவங்க புக்ஸ்
ோன் இருக்கு, உனக்கு பிடிக்குமா?” என்று சத்யன் தகட்க..,

“எனக்கு சரித்ேிர நாவல்களும் பிடிக்கும்” என்ை மான்சி சத்யனின் அதைக்குள்


நுதைந்ோள்.

உடதன எழுந்ே சத்யன் எப்படியாவது நடந்ேேற்கு ஒரு ைாரியாவது அவளிடம்


பசால்லிைனும், இல்தலன்னா காதலயில கூட கிளம்பினாலும் கிளம்பிடுவா’ என்று
நிதனத்ே சத்யன் மான்சியின் பின்னாதலதய அதைக்குள் நுதைந்ோன்.
பைல்ப்பில் இருந்து புத்ேகங்கதள எடுத்து புரட்டிக்பகாண்டிருந்ே மான்சி சத்ேம்
தகட்டு ேிரும்பி சத்யதன பார்த்ோள்,, அவளின் முதைப்புக்கு பயந்து ேனது
பார்தவயால் பகஞ்சியபடி அவதள பநருங்கிய சத்யன் “ ஒன்னுமில்ல மான்சி,
அப்தபா நடந்ேதுக்கு ைாரி பசால்லலாம்னு வந்தேன் அவ்வளவு ோன்” என்ைவன்
கட்டிலில் உட்கார்ந்ோன்.

அவனுக்கு முதுகுகாட்டி தகயிலிருந்ே புத்ேகத்தே புரட்டியபடி, “ விடுங்க அதேப்பத்ேி


நான் மைந்துட்தடன்” என்ைாள் மான்சி.

“ இல்ல மான்சி உன் முகத்தே அவ்வளவு கிட்டத்ேில் பார்த்ேதும் என்னால


கன்ட்தரால் பண்ணிக்கமுடியதல, உன் அைகு என் மூதளதய பசயலிைக்க வச்சுருச்சு
அோன் அப்படி பண்ணிட்தடன்” என்று ேனது பசயலுக்கு விளக்கம் பசான்னான்
சத்யன்.

புத்ேகத்ேில் கவனமாக இருந்ே மான்சி “ ம்ம் புரியுது விடுங்க” என்ைாள் .


கட்டிலிருந்து எழுந்ே சத்யன் அவளருகில் பசன்று “ அேனால உனக்கு
தகாபமில்தலதய மான்சி நான் பராம்ப பயந்து தபாய்ட்தடன்” என்று பசால்ல .
“எதுக்கு பயந்ேீங்க” என்ைாள் மான்சி இன்னும் ேதல நிமிராமல்..,

“ நடந்ேதுக்கு தகாவப்பட்டு எங்க நீ வட்தடவிட்டு


ீ தபாயிடுவிதயான்னு ோன்
பயந்தேன்” என்ைவன் அவள் பின்னால் நின்று அவள் வாசதனதய நாசிகளில்
ஏற்ைியபடி “ அப்தபா உனக்கு தகாபம் இல்தல ோன மான்சி,, உன்கிட்ட ஒன்னு
தகட்கனும்” என்ைான்.

“என்ன தகளுங்க” என்ைாள் மான்சி.

“இல்ல நீ முன்னல்லாம் மாமான்னு கூப்பிடுவ இப்ப ஏன் கூப்பிடுைேில்தல” என்று


பமல்லிய குரலில் தகட்டான்.

“ இப்தபா கூப்பிடனும்னு தோனதல அேனால கூப்பிடதல” என பட்படன்று பேில்


வந்ேது மான்சியிடமிருந்து..,

எப்படி முகத்ேிலடிச்சாப் தபால பேில் பசால்ைாப் பாரு, சரியான மண்தடகர்வம்


பிடிச்சவ என்று மனதுக்குள் கறுவிய சத்யன் “ ஓ,... ஆனா ஏன் கூப்பிட தோணதல?”
என்ைான் விடாக்கண்டனாக..,

“ இதுக்பகல்லாம் காரணம் பசால்லிகிட்டு இருக்கமுடியாது, எனக்கு பிடிக்கதல


கூப்பிடதல” என்ைாள் புத்ேகத்தே பார்த்ேபடி..,

“அோவது என்தன பிடிக்கதல அேனால என்தன மாமான்னு கூப்பிட பிடிக்கதல


நான் பசால்ைது சரிோதன மான்சி” என்று வருத்ேமாக சத்யன் தகட்டான்.

இப்தபாது பட்படன்று நிமிர்ந்து அவன் முகத்தே பார்த்ே மான்சி “ நீங்கதள ஏோவது


கற்பதன பண்ணிகிட்டா அதுக்கு நான் பபாறுப்பில்தல” என்ைாள்.

“அப்தபா என்தன உனக்கு பிடிக்குமா?” என்று சத்யன் தகட்க..,

அவளிடமிருந்து எந்ே பேிலும் இல்தல, புத்ேகத்ேில் ஒரு வரிதய கூட


படிக்காமதலதய பமாத்ே பக்கங்கதளயும் புரட்டிக்பகாண்டு இருந்ோள்.

“ பசால்லு மான்சி என்தன உனக்கு பிடிக்குமா” என்று சத்யன் மறுபடியும் தகட்டான்.


சிைிதுதநரம் பக்கங்கதள புரட்டாமல் விரலுக்கு ஒய்வு பகாடுத்ே மான்சி “ ம்ம்” என்று
மட்டும் பசால்ல ,

“இதுக்கு என்ன அர்த்ேம் மான்சி, வாதய ேிைந்து பேில் பசால்லு என்தன எேனால.,
எப்தபாேிலிருந்து உனக்கு பிடிக்கும்” என்று சத்யன் விடாபிடியாக தகட்டான்.

விடமாட்டியா என்பதுதபால் நிமிர்ந்து அவதன பார்த்ே மான்சி “ ம்ம் உங்கதள


சின்னபுள்தளயா இருக்கும் தபாேிலிருந்தே பிடிக்கும், பபாண்டாட்டி பசத்ோ உடதன
தவை ஒரு மதனவிதய தேடும் உலகத்ேில், ஒருத்ேிதய காேலிச்சு அவள் இைந்து
பத்து வருஷம் ஆகியும் அவதளாட நிதனவிதலதய இருக்கும் உங்கதள
யாருக்குத்ோன் பிடிக்காது,, ஆனா அதுக்காக நான் எந்ே உரிதமயும் எடுத்துக்க
விரும்பதல” என்று அவள் மனதே ஓரளவு பேளிவாக மான்சி எடுத்துதரக்க,

“எந்ே உரிதமயும்னா என்ன மான்சி எனக்கு புரியதல” என்று சத்யன் மறுபடியும்


விளக்கம் தகட்டான்.

“ ஆமாம் நான் பசால்ைது சரிோதன உரிதம எடுத்துக்க எனக்கு என்ன


ேகுேியிருக்குது,, நான் ஒரு ஊனமுற்ைவள் ோதன,, உங்கதளாட இந்ே பநாண்டி
குேிதர தஜாடி தசரதவண்டாம்,, அது குடும்பம் என்ை சவாரிக்கு சரியா வராது”
என்ைாள் மான்சி படபடப்பாக ..,

அவள் தோள்கதள பற்ைி ேன் பக்கம் ேிருப்பிய சத்யன் “ நீ என்கிட்ட உரிதம


எடுத்துக்க ேதடயா இருக்குைது ,உன்தனாட ஊனமா? இல்தல என்தனாட முன்னால்
மனதநாயாளி என்ை நிதலதமயா? எனக்பகன்னதவா பரண்டாவதுோதன என்று
தோணுது” என்று சத்யன் விரக்ேியான குரலில் பசால்ல,

அவனுதடய வார்த்தேகளின் பாேிப்பு அவள் முகத்ேில் அப்பட்டமாக பேரிந்ேது,


அடுத்ே பநாடியில் விைிகள் குளமாகபுத்ேகத்தே பைல்ப்பில் தவத்துவிட்டு ., ேன்
தோளில் இருந்ே அவன் தககதள விலக்கிவிட்டு அதைதய விட்டு பவளிதயை
முயன்ைாள்.

ேனது வார்த்தேகள் அவள் மனதே ோக்கிவிட்டது என்று சத்யனுக்கு புரிய,


தபானவதள எட்டி பிடித்து இழுத்து ேன் பநஞ்சில் தபாட்டுக்பகாண்டான் சத்யன்.
பீைிட்டு வந்ே அழுதகயுடன் அவனிடமிருந்து ேிமிைியபடி “ என்தன விடுங்க நான்
தபாதைன், என் மனசுல என்ன இருக்குன்னு எனக்கு பேரியும்,, யாருக்கும் நான் அதே
விளக்கனும்னு அவசியமில்தல, விடுங்க பமாேல்ல” என்று அழுதகயினூதட
பசால்லியவாறு மான்சி ேிமிைினாள்.

ேிமிைியவதள சுலபமாக அடக்கியவாறு “ ஸ்இப்தபா நான் என்ன பசான்தனன்னு .........


இவ்வளவு அழுதக, ஆமா நான் தகட்டேில் என்ன ேப்பு, இதுவதரக்கும் நான் பார்த்ே
பபாண்ணுங்கள்ல என்தன பிடிச்சிருக்குன்னு பசான்னவ எல்லாம் என்தனாட பதைய
நிதலதமதய தகள்விப்பட்டதும் உடதன என்தன தவண்டாம்னு பசால்லிடுவாங்க,,
அதோட நீயும் இதுவதரக்கும் என்கிட்ட அனுசரதனயா நடந்துகிட்டு இருக்கியா?.
தநத்து கூட ஆயிரம் ரூபாதய எடுத்து நீட்டுை, அப்தபா என் மனசு எவ்வளவு
பாடுபட்டுச்சுன்னு எனக்குத்ோன் பேரியும், அேனாலோன் இப்படி பசான்தனன் ” என்று
சத்யன் ோன் பசான்னேற்கான விளக்கத்தே பசால்ல.

அவன் பநஞ்சில் இருந்ே மான்சியின் ேிமிைல் ஓய்ந்து தபாயிருக்க “


எல்லாப்பபண்களும் ஒதர மாேிரி இருக்கமாட்டாங்க , மனதச புரிஞ்சுக்கிட்டு
விரும்புைவங்களும் இருக்காங்க,, அது மாேிரி ஒரு நல்ல பபாண்ணு உங்களுக்கு
கண்டிப்பா அதமவாங்க,என்ைவள் கண்ண ீதர துதடத்துக்பகாண்டு..,

" யார்கிட்டயும் எதுவும் உேவி தகட்காேது என்தனாட குணம், வட்டுல


ீ கூட நான்
அப்படித்ோன், நீங்க எதுக்கும் எதுக்கும் முடிச்சு தபாடுைீங்க, உங்களுக்குன்னு ஒரு
நல்லவ நிச்சயம் பிைந்ேிருப்பா அவளுக்காக காத்ேிருங்க” என்று மான்சி பசான்னாள்,,
அவள் இதே பசால்லும்தபாது சத்யனின் பநஞ்தச வருடிக்பகாண்தட பசான்னாள்,
பசால்லுக்கும் பசயலுக்கும் சம்மந்ேதமயில்லாமல்.

ேன் பநஞ்சில் இருந்ே மான்சியின் ேதலமுடிதய விரல்களால் அதலந்ேவாறு,, “


அப்தபா நீ யாரு?” என்ைான் சத்யன்
அன்னாந்து அவன் முகத்தே பார்த்து “என்னது எனக்கு புரியதல என்று மான்சி
தகட்க..,

“ இல்ல எனக்குன்னு ஒருத்ேி நல்லவளா வர்ைவதரக்கும் காத்ேிருங்கனு பசால்ைிதய,


அப்தபா நீ என்ன பண்ணப்தபாை, நீ நல்லவ இல்லயா? ” என்று அவள் கண்கதள
பார்த்து சத்யன் தகட்டான்.

அவதனவிட்டு விலகி பமல்ல ேதலகுனிந்து “ எனக்கு உங்கதள பிடிக்கும் பராம்ப


பராம்ப பிடிக்கும், ஆனா நாம பரண்டு தபரும் தசர்ந்து வாைதவ முடியாது” என்று
கன்னங்களில் வைிந்ே கண்ண ீதர துதடத்ேபடிதய மான்சி கூைியதும்..,
மறுபடி அவதள இழுத்து வதளத்ே சத்யன் ஒற்தை விரலால் அவள் முகத்தே
நிமிர்த்ேி “ ஏன் நாம தசர்ந்து வாைமுடியாதுன்னு பசால்ை மான்சி” என்று தகட்டான்.

“ஆமா நாம வாைமுடியாது, மாத்ேி மாத்ேி ஏோவது பிரச்சதன ோன் வரும்” என்ைாள்
பமாட்தடயாக..,

ேன் தககளுக்குள் இருந்ேவதள முரட்டுத்ேனமாக பற்ைி குலுக்கியவன் “ ஏய் ேிரும்ப


ேிரும்ப அதேதய பசால்லாே ஏன் வாை முடியாது காரணத்தே பசால்லு” என்ைான்
தகாபமாக ..,

" ஆமா எப்படி வாை முடியும்,, என்தனாட ஊனத்துக்காக பரிோபப்பட்டு ோன் நீங்க
என்தன கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டீங்கன்னு நான் பநதனச்சு அழுதவன்,, நம்தமாட
மனநிதல சரியில்லாேோல் ோன் இப்படி ஒரு பநாண்டிய கல்யாணம்
பண்ணதவண்டியோ தபாச்சுன்னு நீங்க வாழ்நாள் பூராவும் அழுவங்க,,
ீ எதுக்கு இந்ே
ஒட்டாே நிதலதம, இதே விட விலகியிருந்து ரசிப்பதே தமல்என்று மான்சி "
கண்ண ீருடன் அவனுக்கு விளக்கம் பசான்னாள்.

சிைிதுதநரம் சத்யனிடம் எந்ே அதசவும் இல்தல,, பிைகு அவதள விலக்கி நிறுத்ேி


முகத்தே உற்றுப்பார்த்ோன் அப்தபா நான் தவை வைியில்லாமல் ோன் உன்தமல "
படுதைன்னு பநதனக்கிையாஆதசப்?" என்று அழுத்ேமாக தகட்டான்.

அய்தயா நான் அப்படி பசால்லதல,, நம்மதளாட நிதலதம சரியாயிருந்ோ ஏன்


இதுதபால ஒரு பநாண்டிதய கல்யாணம் பண்ணப்தபாதைாம்னு நீங்க ஒருநாள்
நிச்சயமா வருத்ேப்படுவங்க,,
ீ அப்தபா அதே தகட்டா என்னால ோங்க முடியாதுங்க "
உடல் குலுங்க அழுோள் என்று மான்சி

"ஏய் பமாேல்ல இந்ே அழுதகதய நிப்பாட்டு,, என்று அவள் தோள்கதள பற்ைி


உலுக்கியவன் என் பநஞ்சில் அப்படிபயாரு எண்ணதம சத்ேியமா கிதடயாது "
மான்சி,, உன் பதயாதடட்டாவில் உன்தனாட தபாட்தடாதவ பார்த்ேேில் இருந்து என்
மனசுக்குள்ள ஒரு ோக்கம் மான்சி, அது இந்ே ஒரு மாசத்ேில் படிப்படியாக வளர்ந்து
பபரிய விருட்சமாக மாைிருச்சு மான்சி, என் காேதல நான் எப்படி நிரூபிச்சா நீ
என்தன ஏத்துக்குவ மான்சி?" என்று சத்யன் தகட்ட அடுத்ே நிமிடம்..,

அவதன பார்த்து வாதய பிளந்ேபடி பார்த்து என்னது காேலா "?" என்று மான்சி
ேிதகப்தபாடு தகட்டாள்.
அவளுதடய இந்ே தோற்ைத்தே பார்த்ேதும் இவ்வளவு தநரம் இருந்ே இறுக்கம்
குதைந்து பின்தன இப்படி கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்டு நிக்கிைதம இது தபரு காேல் "
என்று சத்யன் குறும் "இல்லாம தவபைன்ன மான்சிபாக தகட்க..,

அப்தபாதுோன் ேனது நிதலதய உணர்ந்ேவள் தபால மான்சி அவசரமாக விலக


முயல "ஸ் இவ்வளவு தநரம் நல்லாத்ோதன இருந்துச்சு இப்ப மட்டும் என்னவாம் " ....
என்று அவள் காேில் கிசுகிசுப்பாக கூைிய சத்யன் அவதள இறுக்கி
அதணத்துக்பகாண்டான்.

மாதலயில் பகாடுக்காமல் விட்ட பாக்கிதய இப்தபாது பகாடுத்துவிடும் எண்ணத்ேில்


அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி அவள் எேிர்க்கும் முன் பட்படன்று அவளின் ஈர
இேழ்கதள கவ்விக்பகாண்டு ேன் வாய்க்குள் இழுத்து சப்ப, மான்சியின் உடல் அவன்
தககளில் வில்லாக வதளந்ேது,,

முேலில் ேனது இேழ்கதள விலக்க மறுத்ேவள் பிைகு அவனின் முத்ேத்ேில் மயங்கி


பகாஞ்சம் பகாஞ்சமாக ேனது இேழ்கதள விலக்கி அவன் நாக்குக்கு வைிவிட்டாள்,
பகாண்டாட்டமாய் நுதைந்ே சத்யனின் நாக்கு அவளின் வாய் முழுவதும் ேடவித்
ேடவி ருசித்ேது.

அவர்களின் உேடுகள் மட்டும் இதணந்து முத்ேமிட்டாலும், அேன் பரவசத்ேில் உடல்


முழுவதும் சிலிர்த்ேது, மான்சி அவனுக்கு தோோக அவன் உயரத்துக்கு எக்கி நின்று
ேதலதய பக்கவாட்டில் சாய்த்து நிற்க்க,

சத்யன் ஒருதகயால் அவளின் பமல்லிதடதயயும்., மறுதகயால் அவளின்


பின்னந்ேதலதயயும் ோங்கி ேனது முரட்டுத்ேனமான முத்ேத்தே அவளின்
பமல்லிய இேழ்களுக்கு வைங்கிக்பகாண்டு இருந்ோன்.

விலகதவண்டும் என்று அவளுக்கும் தோன்ைவில்தல, விலக்க தவண்டாம் என்று


அவனுக்கும் தோன்ைவில்தல, இருவரும் ேங்கள் காேலின் உறுேிதய முத்ேத்ோல்
புரிந்து பகாள்ள முயன்ைனர்.

" காேல்,, இது யாருக்கும் வரும்!


" யாரிடத்ேில் இருந்தும் வரும்!
" இவனுக்கும் இவளுக்கும்,, அல்லது...
" இப்படிப்பட்டவனுக்கும் இப்படிப்பட்டவளுக்குதம..
" காேல் வரதவண்டும் என்ை கட்டதள இருப்பின்...
" இன்று காேலிக்கும் எந்ே காேலருக்கும்...
" காேல் வர வாய்ப்தபயில்தல!
" காேலும் கவிதேயும் சிரிக்கும் பபாழுதேவிட...
" அழும்தபாது ோன் அைகாய் இருக்கிைது!!

சத்யன் மான்சிதய அழுத்ேமாக ோங்கி பிடித்ேிருந்ோலும், மான்சியின் உடல் அவன்


தககளில் வில்லாக வதளந்ேது,, சத்யன் அவளின் முகத்தே தககளில் ஏந்ேி
முத்ேத்ேின் அழுத்ேத்ேில் குனிந்துபகாண்தட தபாக, அவள் வதளந்து பகாண்தட
தபானாள்.

மான்சிக்கு கழுத்து வலித்ேது தபால,, தலசாக ேிமிைியபடி அவன் பநஞ்சில்


தகதவத்து மான்சி ேள்ள,, புரிந்துபகாண்ட சத்யன் ேன் உேடுகதள
விலக்கிக்பகாண்டு ேன்தகயில் வதளந்து கிடந்ே அவதள நிமிர்த்ேி இடுப்தபப் ..
பற்ைி உயதர தூக்கினான்,

ேனது ேதலக்கு தமதல மான்சிதய தூக்கியவன் அவளின் புடதவ மதைக்காே


பவற்று வயிற்ைில் ேன் முகத்தே தவத்து அழுத்ேி தேய்த்து “ மான்சி தம லவ்,,..
என்தன புரிஞ்சுக்தகா மான்சி ” என்று கிசுகிசுப்பாக பகாஞ்சினான்.

அவனது ேதலக்கு தமதல இருந்து பகாண்டு ேனது இருதககதளயும் அவனது இரு


தோள்களில் ஊன்ைிய மான்சி “ அய்தயா கீ தை விடுங்க,, எவ்வளவு உயரத்துல
தூக்குைது,, எனக்கு ேதல சுத்ேது ப்ள ீஸ் விடுங்க” என்று சத்யனிடம் பகஞ்சினாள்.

அவளின் வயிற்ைில் ேனது மூக்காலும் உேட்டாலும் நாக்காலும் தகாலம் வதரந்ே


சத்யன் “ம்ஹூம் விடமாட்தடன்,, நீ மாமா விடுங்க மாமான்னு பசால்லு விடுதைன்”
என்று சத்யன் பசால்லிபகாண்தட அவளின் போப்புளில் ேனது நாக்தக நுதைக்க,,

மான்சி சிலிர்த்துப் தபாய் கால்கதள உேைி “ ப்ள ீஸ் மாமா என்னால முடியதல
விடுங்க மாமா அய்தயாவ் ம்ஹூம்” என்று பிேற்ைி கூச்சத்ேில் பநளிந்து இைங்க
முயன்ைாள்.

பராம்ப பமதுவாக அவதள ேன்மீ து சரித்ேபடி இைக்கிய சத்யன், அவதள இறுக்கி


அதணத்து ,கண்களில் அளவுகடந்ே காேதலாடு “ இது இதுதபாதும் மான்சி, இந்ே ஒரு
மாசமா இந்ே வார்த்தேதய நீ பசால்லமாட்டியான்னு நான் பராம்ப ேவிச்சுப்
தபாதனன் மான்சி” என்ைவன் ேனது பநஞ்சில் இருந்ே அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேி
மறுபடியும் இேழ்களில் முத்ேமிட குனிந்ோன்.
இருவரின் அேரங்களுக்கும் நடுதவ ேனது தகதய குறுக்தக விட்ட மான்சி “ தபாதும்
மாமா பராம்ப தநரமாச்சு நான் என் ரூம்ல தபாய் படுக்குதைன்,, தபசதவண்டியதே
நாதளக்கு தபசலாம்,, நாம இன்னும் நிதைய தபசதவண்டியிருக்கு மாமா, இதுக்கு
தமல நான் உங்க ரூமுக்குள்ள இருந்ோ அது சரியில்தல,, ப்ள ீஸ் நான் தபாதைன்
மாமா” என்று மான்சி பகாஞ்சலாகவும் பகஞ்சலாகவும் சத்யனிடம் தவண்டினாள்.

ஆனால் அவள் வாய்ோன் தபாகிதைன் என்ைதே ேவிர உடல் சத்யதனாடு இன்னும்


அழுத்ேமாக ஒட்டிக்பகாண்டது,, அவளின் தபச்சும் பசயலும் சத்யனுக்கு ஒன்தை
மட்டும் அழுத்ேமாக உணர்த்ேியது,.... அது மான்சிக்கு சத்யன் புேியவனல்ல,, அவள்
அவனுதடய நிதனவுகதள பவகுநாட்களாக சுமந்துபகாண்டு இருக்கிைாள் என்று
மட்டும் புரிந்ேது,, ஆனால் எப்படி இது நடந்ேது என்று மட்டும் புரியவில்தல.

சத்யன் அவதள ேழுவிய கரங்கதள விலக்காமல்,, “ மான்சி எனக்கும் பேரியும்,,


கல்யாணத்துக்கு முன்னாடிதய தேவிகூட நான் பசய்ே ேவைால் அவள் என்ன
ஆனாள்,, நான் என்ன ஆதனன் எல்லாம் பேரியும்,, மறுபடியும் அந்ே ேப்தப
பண்ணமாட்தடன்,, நீ பயப்படாதே,, சும்மா பகாஞ்சதநரம் என்கூட இப்படிதய இரு
அதுதபாதும்,, ஏன்னா இந்ே ஒரு மாசமா உன் மனசுல என்ன இருக்குன்னு புரியாம
நான் ேவிச்ச ேவிப்பு இருக்தக,, பராம்ப கஷ்டம் மான்சி ” என்ை சத்யன் அவதள
அதணத்ேபடிதய கட்டிலில் அமர்ந்து,, மான்சிதய பக்கத்ேில் உட்கார தவத்து அவள்
சுோரிக்குமுன் அவள் மடியில் ேனது ேதலசாய்த்ோன்.

மான்சி அவன் ேதலதய விலக்கவில்தல,, ேன் வயிற்தைாடு அழுத்ேிக்பகாண்டு,, “


இப்ப மட்டும் என் மனசுல என்ன இருக்குன்னு உங்களுக்கு புரிஞ்சுதபாச்சா?,, நான்
எதுவுதம பசால்லதலதய அப்புைம் எப்படி உங்களுக்கு பேரியும்” என்ை மான்சி
குனிந்து அவன் காேின் நுனிதய ேனது உேட்டால் உரசியபடி தகட்க,

அவள் வயிற்ைின் உட்புைமாக ேிரும்பி படுத்து ேனது தககளால் அவள் இடுப்தப


வதளத்ே சத்யன் “ சரி நீ லவ்தவ பசால்லதல ஒத்துக்கிதைன்,, ஆனா இப்படி
வயசுப்தபயதனாட ேனி ரூம்ல உன் மடியில படுக்க வச்சு ேதலதய தகாேி
விடுைிதய இதுக்கு என்ன அர்த்ேம்?” என்று சத்யன் தகட்டான்.

ேன் விரல்களில் இருந்ே அவன் முடிதய பகாத்ோக பிடித்து இழுத்ே மான்சி “ ம்ம்
இதுக்கு அர்த்ேம்,, எனக்கு பிடிச்ச என் மாமாதவ என்தனாட மடியில படுக்க
வச்சிருக்தகன்னு அர்த்ேம் ,, இதோ பாருங்க மாமா நான் என் மனசு உங்களுக்கு
பேரியக்கூடாதுன்னு என்தன எவ்வளவு அடக்கி வச்சிருந்தேன், ஆனா நீங்க அதே
பவளிதய பகாண்டு வந்துட்டீங்க சரி ,,

" ஆனா அதுக்காக நாம பரண்டுதபரும் உடதன கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு தசர்ந்து


வாழ்ந்ேிட முடியாது,, பரண்டு தபரும் தபசி முடிவு பண்ண தவண்டிய விஷயங்கள்
இன்னும் எவ்வளதவா இருக்கு,, அபேல்லாம் எப்தபா எங்க தபசப்தபாதைாம்னு
முேல்ல முடிவு பண்ணுங்க,, இந்ே மாேிரி முத்ேம் குடுக்கைது,, காேலாக தபசைது
எல்லாம் நம்தமாட உணர்ச்சிகளுக்கு தவண்டுமானால் வடிகாலாக இருக்கலாம்,,
ஆனா கண்முன்தன இருக்கும் நம்தமாட பிரச்சதன அப்படிதயோன் இருக்கு,, அதே
எப்படி ேீர்கைதுன்னு தயாசிக்கனும்” என்று ேீர்க்கமாக மான்சி தபசிக்பகாண்தட தபாக ....
சத்யனிடம் எந்ே பேிலும் இல்தல

“ என்ன மாமா நான் பாட்டுக்கு தபசிகிட்தட இருக்தகன்,, நீங்க எதுவுதம தபசதல”


என்று மான்சி மறுபடியும் சத்யன் ேதல முடிதய பற்ைி உலுக்கி தகட்டாள்.

ஒரு பலத்ே பபருமூச்சுடன் அவள் மடியில் இருந்து எழுந்து அவள் பக்கத்ேில்


அமர்ந்ே சத்யன்,, அவள் தகதய எடுத்து ேன் தகக்குள் தவத்துக்பகாண்டு “ இல்ல
மான்சி நீ இவ்வளவு பமச்சூர்டா தபசுதவன்னு எேிர்பார்க்கதல,, நீ பசால்ைது பராம்ப
கபரக்ட்,, நாம பரண்டு தபரும் இன்னிக்தக பராம்ப பநருங்கிட்டாலும்,, இந்ே
முத்ேத்ோல் நம்தமாட வாழ்க்தகதய நிர்ணயம் பசய்யமுடியாது ,, நம்ம
பிரச்சதனகள் அப்படிதயோன் இருக்கு,, என்தனப்பற்ைி நீ இன்னும் நிதைய
பேரிஞ்சுக்கனும்,, அதேபயல்லாம் நான் பசான்ன பிைகு நீ என்ன நிதனக்கிதை என்று
பேரிஞ்ச பிைகுோன் நம்ம தமதரஜ் சரியா” என்று சத்யன் பசால்ல,,

தமதரஜ் என்று சத்யன் பசான்னதும்,, மான்சியின் முகம் குங்குமமாய் சிவந்ேது அந்ே


டினப்தலட் பவளிச்சத்ேில் பவகு அைகாக இருந்ேது,, சத்யன் எட்டி அவள் முகத்தே
ேனது கரங்களில் ஏந்ேி “ யப்பா பராம்ப அைகுடி நீ,, அப்படிதய கடிச்சு
வச்சிரலாமான்னு இருக்கு ” என்று பசான்னதும் தமலும் சிவந்ே முகத்தோடு “ச்சீ
தபாங்க” என்று பட்படன அவன் மடியில் கவிழ்ந்ோள்.

ேன் மடியில் விழுந்ே தேவதேயின் கூந்ேதல தகாேிய சத்யனின் கண்கள் ேிடீபரன


கலங்கியது ‘ எவ்வளவு பமன்தமயானவள் இவள்,, எந்ே துன்பமும் இவதள
ேீண்டாமல் பார்த்துக்கனும், முேலில் எனக்குள் இருக்கும் பிரச்சதனதய இவளிடம்
பசால்லிய பிைகுோன் எந்ேபவாரு முடிவும் எடுக்க தவண்டும்,, எனது இைப்புகள்
அதணத்தும் இவள் வந்ோல் எனக்கு கிதடக்கதவண்டும்,, அதுக்கு பமாேல்ல
என்தனாட பிரச்சதன சரியாகனும்’’ என்று தயாசித்ே சத்யன் கண்களில் இருந்து
வைிந்ே கண்ணதர
ீ கவனிக்கவில்தல,, அது அவன் கன்னங்களில் வைிந்து மடியில்
கவிழ்ந்து படுத்ேிருந்ே மான்சியின் காேில் துளியாக விழுந்ேது.

பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்ே மான்சி சத்யனின் கண்களில் இருந்து வைிந்ே கண்ணதர



பார்த்ேதும் பேைிப்தபாய் அவன் முகத்தே ேன்னருதக இழுத்ோள் “ என்னாச்சு மாமா,
ஏன் கண்ணர்ீ விடுைீங்க,, நான் எதுவும் ேப்பா பசால்லிட்தடனா,, அய்தயா மாமா நீங்க
அைதவ கூடாது” என்று அவன் கண்கதள துதடத்து ேன் மார்பில் அவன் முகத்தே
தவத்துக்பகாண்டாள்.

“ இல்ல மான்சி நீ எதுவும் ேவைா பசால்லதல,, எதேஎதேதயா பநதனச்தசன் அோன்


கண்ண ீர் வந்துருச்சு,, நீ எனக்கு கிதடச்சா பத்து வருஷமா இைந்ேபேல்லாம் எனக்கு
ேிரும்ப கிதடச்சுடும்னு தோனுச்சு அோன் பகாஞ்சம் பீல் பண்ணிட்தடன்” என்ைவன்
அவளிடமிருந்து விலகி அமர்ந்ோன்.

“ மான்சி நீ தபாய் படு நாதளக்கு காதலயில உன்தன ஒரு இடத்துக்கு கூட்டிப்


தபாதைன்,, அங்தக நிதைய ேனிதம கிதடக்கும் நாம தபசைதுக்கு ஏத்ே இடம் அங்க
தபாய் தபசுதவாம்,, இப்தபா தபாய் படு தநரமாச்சு ” என்ை சத்யன் கட்டிதலவிட்டு
எழுந்து அவதளயும் தகபகாடுத்து எழுப்பினான்,, அவதள தோதளாடு அதணத்து
கேவருதக தபாய் விட்டான்.

கேதவ பநருங்கி ேிைந்ே மான்சி ேிரும்பி சத்யதன பார்த்ோள்,, அவள் பார்தவயில்


சத்யன் இதுவதரயில் பார்த்ேைியாே ஏக்கமும் யாசிப்பும் இருந்ேது,, சத்யனுக்கு என்ன
பசால்வது என்று புரியாமல், புருவத்தே உயர்த்ேி “ என்னம்மா” என்று தகட்டான்.

கேதவ பிடித்துக்பகாண்டு நின்ைிருந்ேவள் ஒன்னுமில்தல என்பதுதபால்


ேதலயதசத்ோள்,, இரண்தட எட்டில் அவதள பநருங்கிய சத்யன் அவள் பற்ைி “என்ன
விஷயம் மான்சி என்னாச்சு பசால்லு” என்று தகட்க ..,

எதுவுதம பசால்லாமல் அவதனதய குறுகுறுபவன்று பார்த்ே மான்சி “ மாமா நீங்க


எனக்கு தவனும் மாமா என்தன கல்யாணம் பண்ணிக்குவங்க
ீ ோதன,, பநாண்டின்னு
தவனாம்னு பசால்ல மாட்டீங்கதள ” என்று கண்களில் வைிந்ே கண்ணதராடு

ஆதவசமாக அவதன இறுக்கி அதணத்ேவள் அதே ஆதவசத்தோடு அவன்
முகபமல்லாம் முத்ேமிட்டாள்.

அவளுதடய ஆதவசத்ேில் சத்யன் ஒரு நிமிடம் அசந்து தபானான்,, பிைகு அவதள


சமாோனப்படுத்தும் விேமாக அவள் முதுதக வருடி அவளின் ஆதவசத்தே
குதைத்ோன்,, எச்சில் பேரிக்க அவன் முகத்ேில் முத்ேமிட்டவள் அவன் உேட்தட
பநருங்கி ஒரு வினாடி ேயங்கி பிைகு அவனின் கீ ழுேட்தட ஆர்வமாக
கவ்விக்பகாண்டாள்.

சத்யனுக்கு இந்ே மான்சி பராம்ப புதுதமயாக இருந்ோள்,, இத்ேதன நாள்


பார்த்துவந்ே மான்சிக்கும் இவளுக்கும் துளிகூட சம்மந்ேதமயில்தல,, அவளிடம்
கண்டிப்பும் கைாரும் இருந்ேது,, இவளிடம் முழுக்க முழுக்க காேல் மட்டுதம
இருந்ேது, அந்ே காேதல அவள் பவளிப்படுத்ேிய விேம்ோன் சத்யதன
சந்தோஷத்ேில் ேிக்குமுக்காட தவத்ேது.

சத்யன் உணர்ச்சி தவகத்ேில் பற்ைியிருந்ே அவள் இடுப்தப அழுத்ேி பிதசய


ஆரம்பித்ோன்,, பமதுபமதுவாக அவனுக்குள் உைங்கிக்கிடந்ே உணர்ச்சிகள்
ேதலதூக்க,, அேன் பாேிப்பு அவனுதடய இடுப்புக்கு கீ தை இருந்ே அேிகப்படியான
விதரப்பில் பேரிந்ேது.

இேற்க்குதமல் இந்ேநிதல நீடித்ோல் ஆபத்து என்று புரிந்ே சத்யன்,, அவசரமாக


உேட்தட அவளிடமிருந்து பிடுங்கிக்பகாண்டு,, சுவற்ைின் பக்கமாக ேிரும்பி நின்று “
மான்சி பவளிதய தபா, ப்ள ீஸ் என்னால முடியதல சீ க்கிரமா தபாய்டு மான்சி” என்று
பலமற்ை குரலில் கிசுகிசுப்பாக கூைினான்.

மான்சிக்கு ஏதோ புரிந்ேிருக்க தவண்டும் க்ளுக்பகன்று அவள் வாய் பபாத்ேி சிரிக்கும்


சத்ேமும் அதே போடர்ந்து அவள் கேதவ ேிைந்து பவளிதயறுவதும் தகட்டது.

அவள் தபானதும் கட்டிலில் பபாத்பேன்று கவிழ்ந்து விழுந்ே சத்யன்,, தககளால்


பமத்தேதய குத்ேினான்,, “ ச்தச என்தனப்பற்ைி என்ன பநதனச்சிருப்பா” என்று
புலம்பியவன் “ அபேல்லாம் அவ ேப்பா பநதனக்க மாட்டா,, ஏன்னா அவளுக்கும் என்
நிதலதமோன்” என்று ேன்தனத்ோதன சமாோனம் பசய்துபகாண்டான்.

மான்சியின் கண்களில் பேரிந்ே காேலும் ஏக்கமும் சத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்ேது,,


அவளது வார்த்தேகள் காேில் ஒலித்ேது,, யப்பா எத்ேதன மாமா,, ஒருமுதை
மாமான்னு கூப்பிட மாட்டாளான்னு ஏங்கிதனன், ஆனா அவ எத்ேதன மாமான்னு
கூப்பிட்ட,, உண்தமயிதலதய இவள் தேவதேோன்,, என்று நிதனத்ே சத்யனுக்கு
அப்தபாதுோன் ஒரு விஷயம் புரிந்ேது.
இதுவதர தேவிதய நிதனத்ோல் மட்டுதம ஏற்படும் உணர்ச்சி பகாந்ேளிப்பு இப்தபாது
மான்சியிடமும் ஏற்ைப்பட்டுள்ளது,, ேனது விதரத்ே உறுப்தப தகயால்
போட்டுப்பார்த்ோன் இன்னும் விதரப்பு குதையவில்தல, இது எப்படி முடியும் என்று
அவதனதய தகள்விதகட்டு பகாண்டான்.

ஏபனன்ைால் ஒருமுதை ேனது நண்பர்களுடன் அவன் ஒக்தகனக்கல் தபாயிருந்ே


தபாது, அங்தகதய தஹாட்டலில் ரூபமடுத்து இரவு ேங்கினார்கள்,, அப்தபாது
நண்பர்கள் ஏற்பாடு பசய்ேிருந்ே பாலியல் போைில் பசய்யும் பபண்கதள ஆளுக்கு
ஒருத்ேியாக அதைத்துச்பசல்ல, சத்யனுக்கும் ஒருத்ேி அனுப்பப்பட்டாள்அவளிடம் ...
சத்யன் பட்ட அவமானம் இன்னும் கண்முன்தன நிைல் படமாக ஓடியது.

நாதள முேல் தவதலயாக மான்சியிடம் இதேபயல்லாம் பசால்லிவிடதவண்டும்


என்று நிதனத்துபடி படுத்துக்பகாண்டான் சத்யன்.

" அன்தப உன் உேடுகள் உச்சரித்ே...


" அந்ே ஒற்தை வார்த்தேயில் ோன்..
" என் உலகதம விடிந்ேது!
" இனிதமல் எனது விடியல்..
" உனது மடியில் ோன்!

மான்சியின் அதணப்பில் கிதடத்ே சுகத்தே மனேில் அதசதபாட்டபடிதய படுத்ே


சத்யனுதடய அன்ைாடப் பைக்கத்ேில் எந்ே மாற்ைமும் இல்லாமல் தேவி வந்து
அவனுதடய தபார்தவக்குள் படுத்துக்பகாண்டாள், எப்தபாதும் தேவிதய அதணத்ேபடி
சுகமாக உைங்கிப்தபாகும் சத்யன், அன்று பாேியில் ேிடுக்கிட்டு விைித்துக்பகாண்டான்.

தேவியின் ஞாபகங்களுக்காக இதுதபால ஒரு கற்பதன வாழ்வில் ஈடுபட்டது இன்று


ேன்னுதடய சுயத்தேதய போதலக்க தவண்டியிருக்கும் என்று சத்யன் இதுவதர
நிதனக்கவில்தல,, தேவியின் நிதனவுகதளாடு வாழ்வதே இன்பமாக நிதனத்ேது
எவ்வளவு ேவறு என்று சத்யனுக்கு புரிந்ேது,, தேவியின் மரணத்தே மைக்க நான்
தேர்ந்பேடுத்ே வைி பராம்ப ேவதைா என்று பராம்ப சங்கடப்பட்டான் சத்யன்,

தேவியின் மதைவு எங்தக ேன்னுதடய வாழ்க்தகதய ேின்றுவிட்டு தபாய்விடுதமா


என்ை பயத்ேில்ோன் இப்படி வைிதய சத்யன் தேர்ந்பேடுத்ேது,, அோவது அவளின்
மதைவு ஏற்ப்படுத்ேிய தசாகத்தே கற்பதனயில் சுகமாக்கிக் பகாண்டு இருந்ோன்,
அோவது பிரிவு எனும் நரகத்தே ேவிர்க்க,, கற்பதன எனும் பசார்கத்தே
தேர்ந்பேடுத்ோன் சத்யன்.

ஆனால் அந்ே நரகம்ோன் இன்று சத்யதன பிற்கால மணவாழ்க்தகக்கு பபரும்


பிரச்சதன ஆகிவிடுதமா என்று முேன்முதையாக பராம்ப பயந்ோன் சத்யன்,,
இப்தபாதும் அவன் மனம் தேவிதய மைக்க நிதனக்கவில்தல,, ஆனால் அேற்காக
தேர்ந்பேடுத்ே வைிமுதை எவ்வளவு ேவறு என்று இப்தபாது புரிந்ேது.

மான்சிதய கட்டியதணத்து முத்ேமிட்டு ,, அேனால் ஏற்ப்பட்ட உணர்ச்சிகளின்


உச்சத்தே மான்சியிடதம கனவில் புணர்ந்ேிருந்ோல் கூட ேப்பில்தல ஏபனன்ைால்
அது மான்சியுடன் அவன் வாைப்தபாகும் எேிர்கால ோம்பத்ேியத்ேின் ஒத்ேிதகயாக
இருந்ேிருக்கும்,, ஆனால் இவன் ஆண்தமயின் விதரப்தப அடக்கியது தேவி
எனும்தபாது சத்யனின் அடி வயிறு ேடேடத்ேது,

இத்ேதன நாட்களாக பசார்க்கமாக தோன்ைிய ஒன்று,, இன்று ேிக்குத்பேரியாே பபரும்


காடாக பேரிந்ேது,, இேிலிருந்து எப்படி பவளிதய வருவது என்று புரியாமல்
ேவித்ோன்,, ஒரு விதலமாேிடம் பட்ட அவமானம் மான்சியிடம் ஏற்ப்பட்டால்
அத்தோடு உயிதராடு வாழ்வேற்தக அர்த்ேமில்தல என்று கலங்கினான் சத்யன்.

தடபிளில் இருந்ே தேவியின் படத்தே எடுத்து பார்த்ோன்,, சத்யனுக்கு கண்ணர்ீ


முட்டிக்பகாண்டு வந்ேது, ேனது வாழ்க்தக பவறும் கண்ணர்ீ காவியமாகி
விடுதமாபவன்று பயம் வந்ேது,, ேனது இந்ே மனதநாய்க்கு என்ன தவத்ேியம்
பசய்வது என்று புரியவில்தல,,

தபசாமல் மான்சிதய என் வாழ்வில் இருந்து ஒதுக்கிவிட்டு, இப்படிதய


வாழ்ந்துவிடலாமா என்று கூட நிதனத்ோன்,, ஆனால் மான்சி கதடசியாக பசான்ன “
பநாண்டின்னு என்தன ஒதுக்கிடாதே மாமா” என்ை வார்த்தேகள் சத்யனின் காேில்
ஒலித்ேது,

“ அய்தயா கடவுதள, எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி, நான் தபத்ேியக்காரனாதவ ஊதர


சுத்ேிகிட்டு இருந்ேிருக்கலாதம, கடவுதள ஏன் இப்படிபயல்லாம் ” என்று சத்யன்
வாய்விட்டு அலைினான்.

அவன் கண்ணர்ீ வைிந்து தேவியின் படத்ேில் விழுந்ேது, சத்யன் ேனது தகயால்


படத்தே துதடத்ோன்,, தேவி புன்னதகயுடன் சத்யதன பார்த்து சிரித்ோள் “ தேவி
நீோன் எனக்கு வாை வைிபசால்லனும்,, என்னால இதே ோங்கமுடியதல தேவி,,
எனக்கு மான்சி தவனும் தேவி,, இனிதமல் அவ இல்லாம என்னால வாைமுடியாது
தேவி,, நாதன உலகம்னு பநதனச்சுகிட்டு இருக்குை அந்ே அப்பாவிதய என்னால
ஏமாத்ே முடியாது தேவி ” என்று சத்யன் தேவியிடம் தவண்டினான்.

கலங்கிய கண்களுடன் பநஞ்சில் தேவியின் படத்தே தவத்துக்பகாண்டு சத்யன்


உைங்க ஆரம்பிக்கும் தபாது பபாழுது விடிய ஆரம்பித்துவிட்டது,,

அன்று காதல தகயில் காபியுடன் மான்சிோன் அவதன எழுப்பினாள்,, தலசாக


மூடியிருந்ே கேதவ ேிைந்துபகாண்டு உள்தள வந்ேிருக்க தவண்டும் “ எழுந்ேிரு
மாமா மணி ஏைாகுது” என்று மான்சியின் குரல் தகட்ட அடுத்ே நிமிடம் கண்விைித்து
பார்த்ோன்.

மான்சி குளித்துவிட்டு ேதலயில் சுற்ைப்பட்ட டவதலாட இருந்ோள்,, அவள் நீண்ட


கூந்ேலின் ஈரம் அவளது தோள்களில் வைிந்து தபாட்டிருந்ே அரக்கு நிை ரவிக்தகதய
நதனத்ேிருந்ேது, முகத்ேில் எந்ேபவாரு ஒப்பதனயும் இல்லாமல் பவறும்
பநற்ைிப்பபாட்தடாடு இருந்ோள், எலுமிச்தச நிைத்ேில் அரக்கு நிை தராஜாக்கள்
வாரியிதைத்ே புடதவயில் தேவதேயாக நின்ை மான்சிதய பார்தவயால் பருகினான்
சத்யன்.

அவன் பார்தவ பவட்கத்தேபகாடுக்க “என்ன மாமா அப்படி பார்க்கிை இன்னிக்கு


எங்கதயா தபாய் தபசலாம்னு பசான்னிதய அோன் காதலயிலதய குளிச்சு
பரடியாயிட்தடன்’” என்று மான்சி பவட்கக் குரலில் பசால்ல.

இரவு நடந்ேதவகள் ஒன்தைாபடான்று தபாட்டி தபாட்டுக்பகாண்டு ஞாபக அடுக்கில்


வலம்வர “ ம்ம் தபாகலாம், கண்டிப்பா தபாய் தபசித்ோன் ஆகனும்” என்ை சத்யன்
அவளிடமிருந்து காபிதய வாங்கி தடபிளில் தவத்துவிட்டு “ நான் பல் தேய்ச்சிட்டு
காபிகுடிக்கிதைன்நீ தபாய் ேதலதய நல்லா காயதவ,, ஈரம் பசாட்டுது” என்று
அக்கதரயுடன் பசான்னான்.

சரிபயன்று ேதலயதசத்து மான்சி பவளிதய தபானாள்,, அவன் பசான்ன அந்ே ஒரு


வார்த்தே பகாடுத்ே சந்தோஷம் அவள் முகத்ேில் பேரிந்ேது,, இவதள ஏமாற்ை
முடியாது,, இவளுக்கு எடுத்துச்பசான்னால் புரிந்துபகாள்ளும் மனேிடம் இருக்குமா?,
எனது பிரச்சதனதய ேீர்க்க இவள் ஏோவது வைி பசால்வாளா? என்று சத்யனுக்கு
கவதலயாக இருந்ேது.
குளித்து காதல டிபன் சாப்பிட்டு இருவரும் காரில் கிளம்பும் தபாது மணி எட்டதர
ஆகியிருந்ேது,, சத்யன் மான்சிதய அதைத்துக்பகாண்டு ஒரு மதலயடிவாரத்துக்கு
தபானான்,, தராட்டி காதர நிறுத்ேிவிட்டு இைங்கி மான்சியுடன் மரங்கள் அடர்ந்ே
ேனிதமயான இடத்ேில் அமர்ந்து அவளுக்கும் தகபகாடுத்து இழுத்து ேன் பக்கத்ேில்
அமர தவத்ோன்.

சத்யதன உரசிக்பகாண்டு அமர்ந்ே மான்சி “ எங்கதயா கூட்டிப்தபாக தபாைீங்கன்னு


பநதனச்தசன்,, அப்புைம் பார்த்ோ இங்க வந்துருக்கீ ங்க” என்ைாள்.
ேன் தகயில் இருந்ே மான்சியின் காந்ேல் விரல்கதள நீவிய சத்யன் “ இந்ே ஊர்ல
ேனிதமயான இடம்னா அது இதுோன் மான்சி,, யார் போல்தலயும் இல்லாமல்
நிதைய தபசலாம்” என்ைான்.

“ சரி பசால்லுங்க என்ன தபசனும்,, எனக்கு பேரிஞ்சு தநத்து தநட்தட நாம


ஒருத்ேதரபயாருத்ேர் நல்லா புரிஞ்சுகிட்தடாம்னு பநதனக்கிதைன்,, இன்னும்
தபசைதுக்குஎன்ன இருக்கு மாமா” என்ை மான்சி அவன் வலதுதகதய எடுத்து அவன்
விரல்கதள ேன் விரல்கதளாடு தகார்த்துக் பகாண்டாள்.

சிைிதுதநரம் ேயங்கி எங்பகங்தகா இலக்கற்று பார்த்ே சத்யன், பிைகு ஒரு முடிவுக்கு


வந்ேவனாய்,, அவளிடமிருந்ே ேன் விரல்கதள வழுவில் உருவிக்பகாண்டு “ மான்சி
என்தன பத்ேி உனக்கு என்ன பேரியும்னு எனக்கு பேரியாது,, ஆனா நீ பேரிஞ்சுக்க
தவண்டியது இன்னும் நிதைய இருக்கு,, அபேல்லாம் உனக்கு பசால்லாம நான் தநத்து
உன்தன போட்டது ேப்புோன்,, ஆனா உணர்ச்சிகளுக்கு முன்னாடி யாருதம தூசுோன்,,
இன்னும் உன் மனசுல ஆதசதயயும் ஏக்கத்தேயும் உண்டாக்குைதுக்கு முன்னாடி
எல்லாத்தேயும் உன்கிட்ட பசால்லிர்தைன்” என்று சத்யன் பபாது மன்னிப்பு தகட்பவன்
தபால தபச................

“ மாமா பகாஞ்சம் இருங்க,,, இப்தபா நீங்க என்ன பசால்லப்தபாைீங்க,, நான் முன்னாடி


மனநிதல சரியில்லாம இருந்ேவன்னு ோதன,, அதுோன் எனக்தக பேரியுதம.,, பத்து
வருஷத்துக்கு முன்னாடி தேவி அக்காதவ தேடிகிட்டு ஆத்துல பாலத்துக்கு கீ தை
சுத்ேியதேயும்,, உங்கதள இழுத்துட்டு வந்து தகதய காதல கட்டி கார் வச்சு இந்ே
ஊருக்கு பஜயந்ேி அக்கா கூட்டிட்டு வந்ேதேயும், நான் என் கண்ணால
பார்த்ேிருக்தகன் மாமா,, அப்புைம் நீங்க மனநல மருத்துவமதனயில் இருந்ேது,
அப்புைமாபலவருஷமா மாத்ேிதர சாப்பிடுைது,, தேவியக்கா ஞாபகத்ேில் குடிப்பது
எல்லாதம எனக்கு பேரியும் மாமா,, நீங்க எதுவும் பசால்லதவண்டாம்” என்று மான்சி
பேளிவாக ேீர்கமாக தபசினாள்.
அவள் தபசும் வதர அவள் முகத்தேதய பார்த்ே சத்யன் “ இல்ல மான்சி
இபேல்லாத்தேயும் விட எனக்கு ஒரு பபரிய பிரச்சதன இருக்கு,, அதே
பசான்னாத்ோன் உனக்குபுரியும்” என்ைான்.

முகத்ேில் குைப்ப தரதககள் முடிச்சிட “ இன்னும் என்ன மாமா பிரச்சதன இருக்கு?”


என்ைாள் மான்சி.

அவளின் தநர்ப்பார்தவதய ேவிர்த்து ேதலகுனிந்ே சத்யன் “ மான்சி நான்


பசால்ைதே உன்னால எந்ேளவுக்கு புரிஞ்சுக்க முடியும்னு எனக்கு பேரியதல,, ஆனா
உனக்கு ஒரு ஆண் எப்படி இருப்பான் என்ன பசய்வான்னு பேரியுமா?” என்று தகட்க..,

இந்ே தகள்வியால் தமலும் குைம்பிய மான்சி “ விவரமா பேரியாது, ஓரளவுக்கு


பேரியும்” என்று அவளும் ேதலகுனிந்து பேில் பசான்னாள்.

“ அப்தபா சரி நான் பசால்ைதே தகளு,, தேவி இைந்ேதுக்கு அப்புைமா நான் அந்ே ஒரு
வருஷமா எப்படியிருந்தேன்னு எனக்தக பேரியாது,, ஆஸ்பிட்டல்ல இருந்து அக்கா
வட்டுக்கு
ீ வந்ேதும் தேவிதயாட நான் வாழ்ந்ே அந்ே ஒருநாள் நிதனவு எனக்கு
பராம்ப அேிகமா இருந்ேது,, அவகூட அன்னிக்கு நான் அவ்வளவு அன்தயான்யமா
இருந்தேன், எந்ே பக்கம் பார்த்ோலும் அதே ஞாபகம் எதே பசய்ோலும் அதே
ஞாபகம்னு பராம்ப கஷ்டப்பட்தடன்,, அந்ே கஷ்டத்துக்கு நாதன ஒரு வைி கண்டு
பிடிச்தசன்,, அோவது ேினமும் தேவி கூட கற்பதனயில் வாழுைதுன்னு முடிவு
பண்தணன், ஒருநாள் இரவு அவதளாட கற்பதனயில் வாழ்ந்து பார்த்தேன், அது
பசார்கத்தே விட எனக்கு சுகமா இருந்ேது” என்று பசான்ன சத்யன் நிறுத்ேிவிட்டு
மான்சிதய பார்த்ோன்.

“ இேிபலன்ன இருக்கு மாமா,, நம்ம துதணதய நிதனச்சு கற்பதனயில் வாழுைது


எல்லாரும் பண்ைதுோதன, இதுல குைப்பம் என்ன இருக்கு” என்று மான்சி புரியாமல்
தகட்க..,

“ மான்சி நீ பசால்ைது உயிதராட இருக்கிைவங்க கூட நாம தசர்ந்து வாழுை மாேிரி


கற்பதன பண்ைது, நான் பசத்துப்தபான தேவிகூட வாழ்ந்துகிட்டு இருக்தகன்,, முழுசா
பசான்னாத்ோன் உனக்கு புரியும்,, இப்தபா நான் ேினமும் தேவிதயாட ஒரு புருஷன்
பபாண்டாட்டியா ோம்பத்யம் நடத்துதைன்,, அோவது இைந்ேவள் கூட குடும்பம்
நடத்துதைன்,,கிட்டத்ேட்ட எட்டு வருஷமா இது நடக்குது,, தேவியுடன் வாழும்
ஒவ்பவாரு இரவும் எனக்கு பசார்கமா பேரிஞ்சது, ஆனா இப்தபா அதுதவ என்
வாழ்க்தகக்கு பபரிய பிரச்சதனயாருச்சு மான்சி” என்ை சத்யன் நிமிர்ந்து அவள்
முகத்தே சங்கடமாக பார்த்ோன்.

“ ம்ம் எதுவாயிருந்ோலும் பசால்லுங்க மாமா நான் புரிஞ்சுக்குதவன்” என்ைாள் மான்சி


அன்தபாடு.

அவள் தகதய எடுத்து ேன் தககளுக்குள்அடக்கிய சத்யன் “ மான்சி நான்


பசால்ைதே வச்சு என்தன ேவைா பநதனக்காதே,, என்தன பத்ேி எல்லாதம உனக்கு
பேரியனும்னு ோன் இதே பசால்தைன்,,பரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி என்
ப்ரண்ட்ஸ்ங்க கூட ஒக்தகனக்கல் தபாதனன் அங்தக தஹாட்டலில் ரூம் எடுத்து
பரண்டு நாள் ேங்கிதனாம், அன்னிக்கு தநட் என்கூட இருந்ே பசங்க எல்லாம்
என்ஜாய் பண்ண பபாண்ணுங்கதள அதரஞ்ச் பண்ணியிருந்ோனுங்க,, எனக்கும்
தசர்த்துோன்,, அந்ே பபாண்ணு என் ரூமுக்கு வந்ேப்ப நானும் பகாஞ்சம் தபாதேயில்
இருந்தேன் ,,

" ஆர்வத்தோட அந்ே பபாண்தண நான் போட்தடன் மான்சி,, ஆனா என் மனசில்
இருந்ே ஆர்வம் உடலில் இல்தல, எனக்கு அந்ே பபாண்ணுகூட பசக்ஸ் வச்சுக்கதவ
முடியதல, அோவது சுத்ேமா என்தனாட ஆண்தமக்கு எழுச்சிதய வரதல, அவளும்
என்னன்னதவா பண்ணி பார்த்ோ, என்னால கதடசி வதரக்கும் முடியதவயில்தல,,
அந்ே பபாண்ணு என்தன ேிட்டிட்டு தபாய்ட்டா” என்ைவன் ஒரு பபருமூச்சுடன் ‘’
மான்சி நான் பசால்ைது உனக்கு புரியுோ?” என்ைான்.

ேதலகுனிந்ேிருந்ே மான்சியிடமிருந்து “ம்ம் புரியுது” என்ை பேில் மட்டுதம வந்ேது.

" அதுோன் என்தனாட பிரச்சதனதய தேவி அல்லாே இன்பனாரு பபண்தண


என்னால ேிருப்ேி படுத்ே முடியாது மான்சி,, இப்தபா என்தனாட நிதலதம உனக்கு
பேளிவா புரியுதம,, இதுவும் ஒருவதக மனவியாேி ோன் மான்சி,, நான் அது நடந்து
அடுத்ே வாரதம மறுபடியும் பாகாயம் ஆஸ்பிட்டல் தபாய் எனக்கு ட்ரீட்பமண்ட்
பண்ை டாக்டர் கிட்ட நடந்ேது எல்லாம் பசான்தனன் மான்சிஎன்று சத்யன் பசால்ல "

" அதுக்கு டாகடர் என்ன பசான்னாரு என்று மான்சி ஆ "ர்வமாக தகட்டாள்.

அவளுதடய ஆர்வம் சத்யதன வாட்டி வதேத்ேது அவரும் நான் "


பசான்னார் மான்சி பசான்னதேத்ோன்,, இது ஒருவதகயான மனவியாேி ோன் நீங்க
ஒத்துதைச்சா சரி பண்ணலாம்னு பசான்னார்,, காேலியாகவும் மதனவியாகவும்
நிதனக்கின்ை தேவிதய பேய்வமாக நிதனக்கச் பசான்னார்,, சில தயாகாசனப்
பயிற்சிகதள பசால்லி பசய்யச்பசான்னார்,, நானும் பகாஞ்சநாளா இபேல்லாம்
பசய்தைன் மான்சி ஆனா எந்ே பலனும் இல்தல,, ேினமும் தேவிதய நிதனக்காமல்
என்னால தூங்கமுடியதல,, எங்தக இோதலதய மறுபடியும் நான் தபத்ேியமாகி
விடுதவதனா என்று பயமாயிருக்கு மான்சிஎன்ை சத்யன் கலங்கிய ே "னது கண்கதள
துதடத்துக்பகாண்டான்.

அவதனதய ேிதகப்தபாடு பார்த்ே மான்சிதய பார்த்து னம்மா அேிர்ச்சியா என் "


இருக்கா,, இன்னும் பசால்தைன் தகளு தநத்து தநட் உன் கூட அவ்வளவு
சந்தோஷமா கிஸ் பண்ணிட்டு தநட் உன் நிதனப்தபாடதய படுத்ே பகாஞ்சதநரத்ேில்
தேவிதயாடத் ோன் என்னால எல்லாதம பண்ண முடிஞ்சுது,, இதேநிதல நீடித்ோல்
அது உனக்கு நான் பசய்ை துதராகம் ோதன மான்சி,, அேனாலோன் நாம தபசி ஒரு
முடிவுக்கு வரனும்னு பசான்னது,,

" உன்தன எனக்கு பராம்ப பிடிக்கும் உன்தன உயிராய் விரும்புதைன் மான்சி,, ஆனா
இப்படி ஒரு பபாம்தம வாழ்க்தக வாழ்ந்து உன்தன கஷ்ட்டப்படுத்ே விரும்பதல,,
உனக்கு நான் தவண்டாம் மான்சி,, நீ தவை யாராவது நல்ல மனநிதலயில்
இருக்கிைவனா,, நல்லா படிச்சவனா பார்த்து தமதரஜ் பண்ணிக்தகாஎன்று சத்யன் "
பசால்லி முடித்துவிட்டு அவள் முகத்தேதய பார்க்க..,

மான்சி எதுவுதம தபசவில்தல,, ஆனால் அவள் முகத்ேில் குைப்பமும் இல்தல,,


பராம்ப பேளிவாக இருந்ேது தகதய ேதரயில் ஊன்ைி ேனது ஒற்தை காதல
அழுத்ேமாக பேித்து எழுந்ே மான்சி,, புடதவயின் பின்னால் இருந்ே தூசிதய
ேட்டிவிட்டு என்ைாள் "சரி வா மாமா வட்டுக்கு
ீ தபாகலாம் ".

அவளின் பேிதல எேிர்பார்த்து காத்ேிருந்ே சத்யன் என்ன மான்சி "எதுவுதம


பசால்லாம கிளம்பிட்ட,, என் விஷயத்ேில் உன்தனாட முடிவு என்ன அதே
பசால்லிட்டு கிளம்பு மான்சிஎன்ைான் ".

" என் முடிவுோதன அதே இன்னிக்கு சாயங்காலம் பசால்தைன்,, நீங்க என்தன


வட்டுல
ீ விட்டுட்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்புங்கஎன்று பசால்லிவிட்டு காதர தநாக்கி "
நடந்ோள்.

தவறு வைியின்ைி சத்யனும் அவள் பின்தனாடு நடந்துதபாய் காதர பநருங்கி


அவளுக்கு கேவு ேிைந்து விட்டு, அவள் அமர்ந்ேதும் இவனும் அமர்ந்து காதர
கிளப்பினான்.
பசல்லும் வைியில் சத்யன் மனது பலவாறு குைம்பியது 'ஒருபக்கம் மான்சி ேன்தன
தவண்டாம் என்று பசால்லக்கூடாது என்று கடவுதள தவண்டினான்,, இன்தனாரு
பக்கம் இந்ே நல்ல மனம் பதடத்ே அைகிக்கு நான் தவண்டாம் தவறு நல்ல
வாழ்க்தக அதமயட்டும் என்று கடவுதள தவண்டினான்...

அவளின் முடிவுக்காக மாதல வதர காத்ேிருக்க தவண்டும் என்பதே சத்யனுக்கு


பகாடுதமயாக இருந்ேது,,

மான்சிதய வட்டில்
ீ விட்டுவிட்டு ஆபிஸ்க்கு தபான சத்யனுக்கு,, ஒவ்பவாரு
பநாடியும் நகர்வது பகாடுதமயாக இருந்ேது,, மாதல எப்தபாது வரும் என்று
காத்ேிருந்து சரியாக ஐந்து மணி ஆனதும் உடதன கிளம்பி வட்டுக்கு
ீ வந்ோன்.

வட்டில்
ீ அவன் அக்கா பஜயந்ேி வந்ேிருந்ோள்,, மான்சி அவளிடம் உற்சாகமாக
தபசிக்பகாண்டு இருந்ோள்,, சத்யன் ேனது அக்காதவ நலம் விசாரித்து விட்டு
உதடமாற்ைிக் பகாண்டு வந்ோன்.

சத்யன் வந்ேதும் காபி எடுத்து வந்து பகாடுத்ோள்,, சத்யன் அவளுதடய பேிலுக்காக


ஏக்கத்துடன் அவள் முகத்தே பார்த்ோன்.

" ஏய் பபண்தண! உன் பசவியில் தகட்கிைோ?


" என் மனேின் பமௌனக்கேைல்கதள!.
" ஏய் பபண்தண! உன் கண்ணில் பேரிகிைோ?
" நீயில்லாது எனது உடல் இதளத்து துறும்பாவதே!
" ஏய் பபண்தண! உன் மனம் அைிகிைோ?
" உன்தன நிதனத்து உருவாகும் ஏக்கப்பபருமூச்சுகதள!
" ஏய் பபண்தண! உன் இேயத்ேிற்கு புரிகிைோ?
" உன் பார்தவபடாே என் ஜீவனின் மரண அவஸ்தேகதள!
" ஏய் பபண்தண! உன் அைிவு உணர்கிைோ?
" உன்னால் ஏங்கும் என் தேகத்ேின் உயிர் கசிவுகதள!

மான்சி பகாடுத்ே காபிதய உைிஞ்சியபடி ேனது தசாபாவில் அக்காவின் அருகில் *


அமர்ந்ே சத்யன்,, டிவிதய பார்ப்பதும் ஓரக்கண்ணால் மான்சிதய பார்ப்பதுமாக
இருந்ோன்,, ஒரு தவதள இவள் ‘’ எனது முடிதவ இன்று மாதல பசால்கிதைன், என்று
காதலயில் பசான்னதே மைந்துவிட்டாளா?,, இவ்வளவு அலட்சியமாக இருக்கிைாதள
என்று மனேில் எண்ணியபடி காபி குடித்து முடித்ோன்.

பஜயந்ேியிடம் சிைிது தநரம் குடும்ப விவகாரங்கதள பற்ைி தபசிக்பகாண்டு


இருந்ேவன்,, அடிக்பகாருேரம் மான்சிதய ேிரும்பிப் பார்த்ோன்,, அவள் இவதன
கவணிக்காேது தபால டிவிதய மும்முரமாக பார்த்துக்பகாண்டு இருக்க
எரிச்சலதடந்ே சத்யன் “ சரிக்கா எனக்கு பகாஞ்சம் முக்கியமான பமயில் பசக்
பண்ணணும் தநட் சாப்பாடு பரடியானதும் கூப்பிடுங்க” என்று பசால்லிவிட்டு எழுந்து
ேனது அதைகேதவ பநருங்கினான்.

“மாமா பகாஞ்சம் இருங்க” என்று மான்சியின் குரல் தகட்டதும் சத்யனின் கால்கள்


உடதன பிதரக்கடடித்து சடனாக ேிரும்பியது.

என்ன என்று ஆர்வத்தோடு சத்யன் மான்சிதய பார்க்க,, “ மாமா காதலயில


பேருவில் தராஜாச்பசடி வித்ோங்க நானும் கலர் கலரா அஞ்சு பசடி வாங்கி மாடியில்
பால்கனியில் வச்சுருக்தகன், உங்ககிட்ட தராஜாச்பசடிதய காட்டனும்னு
பநதனச்தசன்,, வர்ைீங்களா மாடிக்கு தபாகலாம்” என்று மான்சி சிறு புன்னதகயுடன்
தகட்க.

“ ஓ தபாகலாதம” என்று மறு தயாசதனயின்ைி சத்யன் ேிரும்ப,,

பஜயந்ேி டிவிதய பார்த்துக்பகாண்தட “ என்ன சத்ேி முக்கியமான பமயில் பசக்


பண்ணணும்னு பசான்ன,, தராஜாச்பசடி காதலயில பார்த்ோ தபாச்சு, இருக்கிை
தவதலதய பாருடா ”என்று பசான்னாள்.

சத்யன் அசடு வைிய அக்காதவ ஏைிட்டான்,, உேட்டில் வைிந்ே சிரிப்தப


அடக்கிக்பகாண்டு டிவியில் கவணமாக இருப்பதுதபால் காட்டிக்பகாண்ட பஜயந்ேி “
சரி அவ ஆதசதய ஏன் பகடுப்பாதனன், தபா தபாய் பார்த்துட்டு வா சத்ேி” என்று
பசால்ல,,

மான்சிக்கு முன்தன சத்யன் மாடிப்படிதய தநாக்கி ஓடினான் .


அவன் பின்னாதலதய வந்ே மான்சி,, ஏன் இப்படி ஓடி வர்ைீங்க பமதுவாத்ோன் வந்ோ
என்ன” என்ைபடி ஒரு ஒரு படிகளாக ஏைினாள்,,

அவளுக்கு முன்னால் படிகளில் இருந்ே சத்யன் ேிரும்பி “ ஏன் மான்சி படி ஏை


பராம்ப கஷ்டமா இருக்கா” என்று தகட்க,,
“அபேல்லாம் ஒன்னுமில்ல தபாங்க” என்ைவள் மாடிதய அதடந்ேதும் பால்கனிக்கு
தபாய் தராஜாச்பசடிதய காட்டி “ எப்படியிருக்கு மாமா,, எல்லாம் சூப்பர் கலர்ல்ல”
என்று தகட்டாள்.

உண்தமயிதலதய தராஜாச்பசடிகள் அைகாக இருந்ேது,, ஐந்து வண்ண


தராஜாச்பசடிகளில் சில பூக்கள் மலர்ந்தும்,, சில பூக்கள் பமாட்டாகவும் சிரித்ேன ,,
சிைிதுதநரம் பூக்கதள பார்த்து ரசித்ே சத்யன் பிைகு ேிரும்பி தகபிடி சுவற்ைில்
சாய்ந்துபகாண்டு “ பசடிதய பார்க்க மட்டும் நீ என்தன கூட்டிட்டு வரதலன்னு
பேரியும் மான்சி,, பசால்லு என்ன முடிவு பண்ணியிருக்க மான்சி” என்று தகட்டான்.

அவனருகில் வந்து நின்று அவதன ஏைிட்டுப் பார்த்ே மான்சி “ கபரக்ட்டா


கண்டுபிடிச்சுட்டீங்க,, ஆனா இதுக்காக பாராட்டுதவன்னு எல்லாம் எேிர்பார்க்காேீங்க
மாமா,, சரி நான் முடிவு பண்ணியிருப்தபன்னு நீங்க நிதனக்கிைீங்க மாமா ” என்று
குறும்புடன் கூைினாள்.

மங்கிவரும் மாதல தவதளயில் அவளின் முகத்ேில் பேரிந்ே அைகு சத்யதன


ேடுமாை பசய்ய “ என்ன முடிவு பண்ணிருப்ப,, மாமா எனக்கு எதுவுதம தவண்டாம்
உங்கதள பார்த்துக்கிட்தட உங்ககூட இந்ே வட்டுல
ீ ஒரு தவதலக்காரி மாேிரி
வாழ்ந்ோ தபாதும்னு டயலாக் பசால்லப் தபாை அது ோதன” என்று சத்யன்
விட்தடத்ேியாக பசால்ல ..,

அவன் முகத்தேதய உண்ணிப்பாக பார்த்ே மான்சி “ அபேப்படி மாமா இப்படி ஒரு


முடிவு நான் எடுப்தபன்னு பசால்ைீங்க, உங்க பகஸ் பராம்ப ேப்பு மாமா” என்று
தநரடியாக அவதன பார்த்து பசான்னாள்.

தகள்வியாய் அவதள பார்த்ே சத்யன் “ அப்படின்னா என்ன முடிவு பண்ணிருக்க”


என்று குைப்பமாக தகட்டான்.

“ என்னால எதுவுதம தவனாம்னு எல்லாம் இருக்கமுடியாது,, நான் என்ன சாமியாரா


எல்லாத்தேயும் அடக்கியாள, நானும் சராசரி பபாண்ணுோன், எனக்கு எல்லாதம
தவனும், அந்ேகாலத்து பபாண்ணுங்க மாேிரி ‘அய்தயா நாோன்னு நீங்கதள
சகலமும்னு, டயலாக் தபசிட்டு எல்லாத்தேயும் மைந்து மரத்துப்தபாய் என்னால வாை
முடியாது ” என்று மான்சி ேீர்கமாக பசால்ல..,

“ அப்படின்னா என்தன மைந்துட்டு தவை ஒருத்ேதன கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு


முடிவு பண்ணிருக்கியா?” என்ைான் சத்யன்,, இதே பசால்லும்தபாது அவன்
வார்த்தேகதள அவதன பவறுத்ோன்.

அவதன கடுதமயாக முதைத்து பார்த்ே மான்சி “ என்ன நக்கலா?, நான் ஒன்னும்


அப்படிப்பட்ட பபாண்ணு இல்தல,, தநத்து அப்படி ேடவித்ேடவி முத்ேம் குடுத்துட்டு
இன்னிக்கு தவை ஒருத்ேதன கட்டிக்கிையான்னு தகட்கிைீங்கதள உங்களுக்கு
பவட்கமா இல்தல,, உங்களுக்கு எப்படிதயா எனக்கு நீங்கோன் இனிதமல் புருஷன்”
என்ை மான்சி சத்யதன இன்னும் அேிகமாக ஒட்டி நின்ைாள்.

அந்ே அந்ேிமாதலயில் ேங்களின் கூட்தடத் தேடி வானில் பைந்ே பைதவகளுடன்


ோனும் பைப்பது தபால் உணர்ந்ே சத்யன், ேனது உற்சாகத்தே பவளிக்காட்டாமல் “
குைப்பாே மான்சி என்னன்னு பேளிவா பசால்லு” என்று தகட்டான்.

அவதன பநருங்கி உராய்ந்து பகாண்டு நின்ை மான்சி, அவன் தபாட்டிருந்ே டீசர்ட்டின்


தமல் இரண்டு பட்டன்கதள தகயால் ேிருகியபடி,, “ ஏன் மாமா உங்களுக்கு மட்டும்
பநஞ்சுல இவ்வளவு முடியிருக்கு” என்று சம்மந்ேமில்லாமல் தகட்டாள்.

பட்படன்று அவள் தகதய ேட்டிவிட்ட சத்யன் “ ஏய் நான் என்ன தகட்கிதைன் நீ


என்ன தபசுை ,, விதளயாடாே மான்சி இது பரண்டு தபதராட வாழ்க்தக
சம்மந்ேப்பட்டது” என்று சற்று தகாபமாக பசால்ல..,

“ அபேல்லாம் பட்டுன்னு எப்படி மாமா பசால்ைது,,, இப்படித்ோன் ஆரம்பிக்கனும்,,நீங்க


பமாேல்ல என் தகள்விக்கு பேில் பசால்லுங்க,, உங்களுக்கு மட்டும் பநஞ்சுல ஏன்
இவ்வளவு முடியிருக்கு” என்று சிறு குைந்தேதய தபால பிடிவாேமாக மறுபடியும்
தகட்க..,

இந்ே முதை சத்யனுக்கு தகாபம் வரவில்தல, சிரிப்புத்ோன் வந்ேது ேனது


சட்தடயின் பட்டதன ேிருகிய அவள் தககதள பற்ைிக்பகாண்டு “ ம்ம் னரியா
தபாட்டு வளர்த்தேன்,, நீ எவ்வளவு புத்ேிசாலின்னு பநதனச்தசன் நீ என்னடான்னா
இப்படி தகதனத்ேனமா தகள்வி தகட்கிை” என்ைான்.

“ ஓய் மாமா இது தகதனத்ேனமா,, தநத்து உங்கதள சட்தடயில்லாம பார்த்ேப்ப


எவ்வளவு முடியிருந்துச்சு அோன் தகட்தடன்,, சரி விடுங்க இப்ப என்ன உங்களுக்கு
என் முடிவு பேரியனும் அவ்வளவு ோதன,, சரி நான் தகட்கிைதுக்கு நீங்க பேில்
பசால்லுங்க,, இப்தபா என்தன கல்யாணம் பண்ணிக்க உங்களுக்கு எது ேதடயா
இருக்கு?” என்று தநரடியாக அவதன தகட்டாலும் அவள் விரல்கள் அவன்
சட்தடயின் பட்டதன ேிருகியபடிதய இருந்ேது.

சத்யனுக்கு அவளுதடய பநருக்கமான இந்ே நிதலயில் காதலயில் தபசியபேல்லாம்


மறுபடியும் ஞாபகத்துக்கு வரவில்தல,, சிைிதுதநரம் கண்மூடி,, காதலயில் பசான்ன
காரணங்கதள மனேில் பகாண்டு வந்ோன் சத்யன்.

பிைகு கண்கதள ேிைந்து “ ேதட எதுன்னா என்தனாட இன்தைய நிதலதமோன்,,


அோவது உன்தன என் மனசு விரும்பினாலும் உடல் உன்தன ஏத்துக்கதல,,
தேவிதயாட மட்டுதம நான் உைவுகதள கற்பதன பண்ணி வாழ்வோல் தவறு எந்ே
பபண்ணிடமும் உைவு பகாள்ள முடியாது இது ஒரு பபரிய பிரச்சதன மான்சி,,
அேனால என்தனவிட்டுட்டு தவை ஒருத்ேதன கல்யாணம் பண்ணிக்கச் பசான்தனன்”
என்று தவறு எங்தகா பார்த்ேபடி சத்யன் பசான்னான்.

எங்தக அவன் முகத்தே ேன் பக்கம் ேிருப்பிய மான்சி “ இது நம்ம வாழ்க்தக
பிரச்சதனன்னு பசால்லிட்டீங்க அேனால நானும் பவளிப்பதடயாதவ தகட்கிதைன்,,
தேவி அக்காவுக்கு பிைகு நீங்க இதுவதரக்கும் எத்ேதன பபாண்ணுங்கதளாட உைவு
வச்சுருப்பீங்க?” என்று மான்சி தகட்க..,

“என்ன மான்சி என்தன சந்தேகப்படுைியா” என்று சத்யன் தநரிதடயாக தகட்டான்.

“ அய்தயா மாமா உங்கதள சந்தேகப்படதல,, நான் தகட்டதுக்கு கபரக்டா பேில்


பசால்லுங்க, இதுவதரக்கும் எத்ேதன பபாண்ணுங்ககூட பசக்ஸ் பண்ணிருக்கீ ங்க
அதே பசால்லுங்க” என்று மான்சி அழுத்ேமாக தகட்டாள்.

மறுபடியும் அவள் அதேதய தகட்டதும் தகாபமான சத்யன் “ ஏன்டி காதலயிலோன்


அவ்வளவு பசான்தனன்ல,, இதுவதரக்கும் எவகூடயும் நான் படுத்ேேில்தல,,
ஒக்தகனக்கல் சம்பவம் மட்டும்ோன்,, ஆனா அதே எதுலயுதம தசர்க்கமுடியாது,
தோல்வியில் முடிந்ே ஒரு ேப்பு,, அவ்வளவுோன்” என்று எரிச்சலாக கூைினான்.

" அப்புைம் ஏன் மாமா என்னால எந்ே பபாண்தணயும் ேிருப்ேி படுத்ேமுடியாதுன்னு


நீங்கதள பநதனக்கிைீங்க,, எவகூடயும் படுக்காமதலதய இந்ே மாேிரி முடிவு பண்ணா
எப்படி மாமா,, அன்னிக்கு உங்கதளாட நிதலதமக்கு ஒரு வடிகாலா தேவியின்
உைதவ பயன்படுத்ேின ீங்க,,

"ஆனா இப்தபா இன்பனாரு பபண் மதனவியா உங்க வாழ்க்தகயில் வந்ோ நிச்சயமா


மாறுவங்க
ீ மாமா,, எனக்கு நம்பிக்தக இருக்கு,, அேனால நீங்க பயப்படாம
எங்கப்பாவுக்கு தபான் பண்ணி சீ க்கிரம் வரச்பசால்லுங்க” என்று மான்சி முடிக்க..,

அவதளதய பவைித்துப்பார்த்ே சத்யன் “ ஏன் மான்சி இதேபயல்லாம் நான்


தயாசிக்காமலா இருந்ேிருப்தபன்னு பநதனக்கிை?,, பல நாட்களா தயாசிச்சு எடுத்ே
முடிவுோன்,, உனக்கு ஒரு விஷயம் பசால்தைன் தகளு,, உனக்கு நான் எப்படிதயா
பேரியாது ஆனா எனக்கு நீ எனக்குள் ஒரு அங்கமாகிட்ட,, அப்படிப்பட்ட உன்தனதய
நான் இைக்க நிதனக்கிதைன்னா பிரச்சதனதயாட ேீவிரத்தே புரிஞ்சுக்தகா,, நீ
நல்லபடியா ஒருத்ேதர கல்யாணம் பண்ணி நல்லாரு மான்சி” என்று சத்யன்
அதடத்ே குரலில் கூை..,

சட்படன்று தகாபமான மான்சி “ ஏன் மாமா நீ மட்டும் தேவி கூட வாழ்ந்ேதே


பநதனச்சுக்கிட்டு இருப்ப,, நான் மட்டும் தநத்து உன்தனய கட்டிப்பிடிச்சு
முத்ேபமல்லாம் குடுத்துட்டு தவை ஒருத்ேதன கல்யாணம் பண்ணிக்கனுமா,, அது
மட்டும் நடக்கதவ நடக்காது,, எனக்கு நீோன் தவனும்,, பமாேல்ல என் காேதலச்
பசால்ல என் ஊனம் ஒரு ேதடயா இருந்ேது,,

" ஆனா இப்தபா என்னாலயும் இவ்வளவு கம்பீரமான ஆதண சலனப்படுத்ே


முடியும்னு பநதனக்கும் தபாது எனக்கு ேன்னம்பிக்தக வந்ேிருச்சு , எனக்கு நீோன்
தவனும் அதுவும் எல்லாதம தவனும்,, உன்னால என்கூட தசர்ந்து வாை முடியும்
மாமா மனதச தபாட்டு குைப்பிக்காே மாமா ” என்று மான்சி ேன் ேரப்தப பேளிவாக
பசால்லி விட்டாள்.

சத்யனுக்கு அவள் வார்த்தேகள் பராம்ப சந்தோஷமா இருந்ோலும்,, அவளுக்கு


இன்னும் புரியதவக்கும் கதடசி முயற்சியாக “ மான்சி ேிருமணத்ேிற்கு பிைகு
எதுவுதம நடக்காமல் ஒருவர் முகத்தே ஒருவர் பார்த்து கண்ண ீர் விட்டு,, கண்ட
டாக்டதரயும் தபாய் கன்சல்ட் பண்ணதவண்டிய நிதலதமதய தயாசிச்சுப்பாரு
மான்சி,, அதுவும் நீதவை எனக்கு எல்லாதம தவனும்னு பசால்ை,, அப்புைம் எதுவுதம
கிதடக்கதலன்னா அடுத்ே நாதள தகார்ட்டுல தபாய் நிப்ப தபாலருக்கு,, அதுக்குத்ோன்
பசால்தைன் எதுக்கு இந்ே ரிஸ்க் விலகிவிடலாம் மான்சி பகாஞ்சநாள் தவேதனயா
இருக்கும் பிைகு சரியாயிடும் ” என்று சத்யன் பவறுத்ே குரலில் பசான்னதும்..,

அவன் வார்த்தேகளின் வரியம்


ீ அவள் முகத்ேில் பேரிய “ அோவது தநத்து
அவ்வளவு நடந்ே பிைகு நான் இன்பனாருத்ேதன கல்யாணம் பண்ணிக்கனுமா? உங்க
மனசாட்சிதய போட்டு பசால்லுங்க,,
“தேவி இைந்ேதும் தபத்ேியமான நீங்க நான் இன்பனாருத்ேதன கல்யாணம்
பண்ணும்தபாது அதமேியா தவடிக்தக பார்த்து அட்சதே தூவுவங்களா?
ீ சரி அப்புைமா
நீங்க என்னாவங்க?
ீ சந்தோஷமா இருப்பீங்களா? .........

“ இல்ல இல்ல தேவி அளவுக்கு நான் உன்தன தநசிக்கதலன்னு உங்களால


பசால்லமுடியுமா? இந்ே முப்பத்தேந்து நாளுல உங்களின் ேவிப்தப ஒவ்பவாரு
நாளும் பார்த்துகிட்டுோன் இருக்தகன் மாமா, என்கிட்ட பபாய் பசால்லாேீங்க,,....

“ மாமா எனக்கு பசக்ஸ் தமல இருக்குை ஆதசயால எனக்கு எல்லாதம தவனும்னு


நான் பசால்லதல, என்தன கட்டிபிடிக்கும் ஆண் நீங்களா இருக்கனும்,, என்தன
முத்ேமிடும் ஆண் நீங்களா இருக்கனும், என்தனாட உடதல பசாந்ேமாக்குவதும்
நீங்களா இருக்கனும்,, பமாத்ேத்ேில் எனக்கு எல்லாதம உங்கதளாட நடக்கனும்னு
என்ை அர்த்ேத்ேில் பசான்தனதன ேவிர,, தவை எவன் கூடதயா இல்தல” என்று
மான்சி ஆதவசமாக தபச சத்யன் வாயதடத்துப் தபாய் அவதளதய பார்த்ோன்

“ என்ன மாமா அப்படி பார்க்கிை என்னடா அவ்வளவு ஏபைடுத்தும் நம்மல பார்க்காம


அடக்கமா இருந்ேவ இப்தபா இப்படி தபசுைாதளன்னா? எனக்கு ஒரு அனுமேி
தேதவப்பட்டுச்சு அது தநத்து தநட்தட எனக்கு கிதடச்சிருச்சு,, இனிதமல் நான்
எேற்காகவும் உங்கதள விட்டுக்பகாடுக்க ேயாராக இல்தல,, ............

“ இன்னும் பசால்லப்தபானா தேவிதயாட காேதல விட என்தனாட காேல் பராம்ப


வலுவானது,, எப்படின்னு பநதனக்கைீங்களா? தேவி உங்கதள பகாஞ்சநாளில் பார்த்து
பைகி பராம்ப சீ க்கிரத்ேிதலதய எல்லாதம முடிஞ்சுதபாச்சு,, ஆனா என் காேல்
அப்படியில்தல,, கிட்டத்ேட்ட பத்துவருஷமா நான் உங்கதள காேலிக்கிதைன்,,என்று
மான்சி பசான்னதும்,,.. சத்யன் அவதள ஆச்சரியத்தோடு பார்த்ோன்.

“ ஆமா மாமா உங்கதள சின்ன வயசுல பார்த்ேதுோனாலும் என் மனசுல உங்களின்


நிதனவுகள் அப்படிதய பேிஞ்சுதபாச்சு,, அப்பப்தபா எங்கப்பா உங்கதள பார்க்க
வருவாதர எப்படின்னு நிதனச்சீ ங்க , அவர் மைந்ோலும் நான்ோன் அவதர வற்புறுத்ேி
அனுப்புதவன்,, நீங்க தபான்ல அப்பா கூட தபசும்தபாபேல்லாம் ஸ்பீக்கதர ஆன்
பண்ணி உங்க குரதல தகட்டு ரசிப்தபன்,, இங்தக தவதலன்னதும் எவ்வளவு
ஆதசதயாட வந்தேன் பேரியுமா? உங்கதள ேினமும் பார்க்கலாம்னு
பநதனச்சுத்ோன்,, ஆனா என்தனாட ஊனம் எனக்கு பபரிய குதையா இருந்துச்சு,
தநத்து தநட்ல இருந்து அதுவும் கிதடயாது,, இப்தபா பசால்லுங்க என் லவ்
எவ்வளவு ஸ்ட்ராங்கானதுன்னு? இது ஒன்னும் விவரம் புரியாே டீதனஜ் காேல் இல்ல
மாமா,, பத்து வருஷத்து காேல்” என்று மான்சி கண்களில் கண்ண ீருடன் உேடுகள்
துடிக்க சத்யனிடம் ேன் மனதே முழுதமயாக எடுத்து பசான்னாள்.

ேன் எேிதர நின்ைவதளதய கண்பகாட்டாமல் பார்த்ே சத்யன் “ மான்சி” என்று ஒரு


சிறு கூச்சலுடன் அவதள வாரியதணத்துக் பகாண்டு, அவள் முகத்ேில் ேன்
உேடுகளால் முத்ேத்தே ோறுமாைாக வாரியிதைத்ோன், அந்ே முத்ேங்கள் எந்ே
இடபமன்று புரியாமல் அவள் முகத்ேில் எங்குபார்த்ோலும் ேனது ேடத்தே பேித்ேது.

அவனுதடய இறுகிய அதணப்பு மான்சிதய மூச்சுத்ேிணை தவத்ேது,, உடபலங்கும்


சுகமான ஒரு வலி பரவ ேன் பங்குக்கு அவளும் அவதன இறுக்கி
அதணத்துக்பகாண்டாள்.

மான்சியின் இடுப்தப வதளத்து தூக்கியவாதை ேிரும்பிய சத்யன் பின்புைம் இருந்ே


காம்பவுண்ட் சுவற்ைில் உட்கார தவத்ோன், பிைகு மறுபடியும் ேனது முத்ேமிடும்
தவதல சீ ராக போடர்ந்ோன்,, இப்தபாது ேடுமாற்ைம் இல்லாமல் பவகு நிோனமாக
முத்ேமிட்டான், அவளின் முகபமல்லாம் இவனுதடய எச்சில்ப்பட்டு நிலா
பவளிச்சத்ேில் மினுமினுத்ேது.

அவனின் ஒவ்பவாரு முத்ேத்தேயும் கண்மூடி ரசித்ே மான்சி, தகப்பிடி சுவற்ைில்


அமர்ந்து அவதன ேனது கால்களால் அவன் கால்கதள வதளத்துப் பிடித்து, ேன்
தககளால் சத்யனின் இடுப்தப வதளத்துக்பகாண்டாள், அவன் முத்ேத்ோல் அவள்
முகத்ேில் கவிதே எழுே, அவள் ேனது முகத்தே காகிேமாக்கி அவன் எழுதும் முத்ே
கவிதேக்கு பகாடுத்ோள்.

அவனின் உமிழ்நீரும் அவளின் இேழ்த்தேனும் ஒன்ைாக கலந்து புேியதோர் சுதவதய


இருவருக்கும் அைிமுகம் பசய்ேது,, அவள் ேனது பத்து வருட ோகத்தே அந்ே ஒர்
இரவில் ேீர்த்துக்பகாள்ள முயன்ைாள், அவன் வாயினுள் இருக்கும் ஈரத்தேபயல்லாம்
உைிஞ்சி எடுத்ோள்.

அந்ே ஈர இரவும் மங்கிய இருட்டும் அவர்கள் காேல் பசய்வதே பவளியுலகுக்கு


பேரியாமல் மதைத்ேது , இல்தலபயன்ைால் அந்ே ஊர் மக்கள் அதனவரும்
இலவசமாக ஒரு முத்ேக்காட்சிதய பார்த்து ரசித்ேிருப்பார்கள்.

ஒருகட்டத்ேில் இருவருதம கதலத்துப்தபானார்கள், இருவரின் பிடியும் பமல்ல ேளர


ஆரம்பித்ேது, மான்சி அவன் தோளில் முகத்தே சாய்த்துக்பகாள்ள, சத்யன் அவளின்
ேதல உச்சியில் ேன் ோதடதய தவத்து மூச்சுவாங்க இதளப்பாைினான்.
அவன் தோளில் சுகமாக சாய்ந்ேவாறு “ இவ்வளவு ஆதசதய மனசுல வச்சுகிட்டு
தவை ஒருத்ேதன கல்யாணம் பண்ணிக்கச் பசால்ைீங்கதள மாமா” என்று மான்சி
காேதலாடு தகட்க..,

அவள் கூந்ேதல விரலால் அதலந்ே சத்யன் “ எனக்கு தவை வைி பேரியதல மான்சி,
பசால்லிட்டு என் மனசு எவ்வளவு தவேதன பட்டுச்சு பேரியுமா?” என்ைான் சத்யன்.

“இந்ே பிரச்சதனதய நம்ம கல்யாணத்துக்கு பிைகு சரி பண்ணமுடியாதுன்னு


நிதனக்கிைீங்க மாமா,, இதுோன் உங்க பயம்னா, நான் அதுக்கும் ஒரு முடிதவ
தயாசிச்சு வச்சிருக்தகன் , கதடசியாத்ோன் அதே உங்ககிட்ட பசால்லனும்னு
பநதனச்தசன்,, இப்தபா பசால்தைன் மாமா” என்ைவள் அவனிடமிருந்து பகாஞ்சம்
விலகி அவபன தோள்கதள ேனது இரண்டு தகயாலும் பற்ைிக்பகாண்டு அவதனதய
பார்த்ோள்.

" என்ன முடிவு பசால்லு மான்சிஎன்று சத்யன் ஆர்வமும் குைப்பமுமாக தகட்டான் ".

பகாஞ்சம் ேயங்கிய மான்சி மாமா உங்க பயத்தே தபாக்க நாம ஏன் இல்ல "
கல்யாணத்துக்கு முன்னாடிதய முயற்ச்சி பண்ணி பார்க்கக்கூடாது? அோவது எது
இன்பனாரு பபாண்தணாட முடியாதுன்னு நீங்க பநதனக்கிைீங்கதளா அது முடியுமா
முடியாோன்னு நாம ஏன் முயற்ச்சி பசய்து பார்க்கக்கூடாது? உங்க மனசுல இருக்கிை
குற்ைவுணர்ச்சியும் தபாய்டும்ல,, இதுோன் நான் எடுத்ே முடிவு மாமா, நீங்க எப்தபா
எங்தகன்னு பசான்னா நான் அதுக்கு பரடி மாமா............ என்று மான்சி பசான்னதும் "

அவள் பசான்னேன் அர்த்ேம் புரிய சத்யனுக்கு சில நிமிடங்கள் ஆனது,, புரிந்ேதும்


அேிர்ந்து தபானான் டி பிடிச்சுருக்கு இந்ே ஏய் உனக்கு என்ன தபத்ேியமா "
மாேிரிபயல்லாம் தபசுை,, ஒரு பபாட்டச்சி தபசுை தபச்சாடி இது,, உன்கிட்ட இருந்து
இதே எேிர்பார்க்கதல மான்சி என்று சத்யன் அவள் தோள்கதள பற்ைி உலு "க்கி
பவறுப்புடன் பசான்னான்.

ேன்தன உலுக்கிய அவதனதய முதைத்ே மான்சி “ ஏன் நான் பசான்னதுல என்ன


ேப்பு இருக்கு ,, நல்லா தயாசிச்சு பாருங்க மாமா,, அோவது மூடிய கேவுக்கு பின்னாடி
பூேமா பிசாசான்னு பயந்து பயந்து அன்ைாடம் வாழுைதேவிட கேதவ ேிைந்து
பார்த்து அங்தக இருக்கிைது பூேமா இல்தல வரம் பகாடுக்கும் தேவதேயான்னு
கன்பார்ம் பண்ணிக்கலாம்னு பசால்தைன் மாமா,, இதோ பாருங்க இதே ஏன்
கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி நடக்கும் அசிங்கம்னு பநதனக்கிைீங்க, உங்க வியாேிக்கு
ஒரு தவத்ேியமா நிதனச்சு பாருங்க, எதேத் ேின்னா பித்ேம் பேளியும்னு இருக்கிைது
நம்தமாட நிதலதம, அதே ேின்னு வியாேிதய குணப்படுத்துைதே விட்டுட்டு
என்னதமா கதே தபசுைீங்க,, இப்தபா நீங்க தநாயாளி உங்களுக்கு மருந்து நான்,
என்தன சாப்பிட்டுத்ோன் பாருங்கதளன் தநாய் குணமாகுோ இல்தலயான்னு
பேரியும், பமாேல்ல மனதச பேளிவா வச்சு தயாசிங்க புரியும், முடியதலயா நீங்க
எதேயுதம தயாசிக்க தவண்டாம் உங்களுக்கும் தசர்த்து நான் தயாசிக்கிதைன். மாமா,,
தநரமாச்சு அக்கா தேடுவாங்க நான் தபாதைன் ” என்று தபசி முடித்ே மான்சி தகப்பிடி
சுவற்ைில் இருந்து கீ தை குேித்து ேனது வலது காதல இழுத்துக்பகாண்டு
மாடிப்படிகதள தநாக்கி தபானாள்.

தபாகும் அவதளதய அேிர்ச்சியுடன் பார்த்ோன் சத்யன்.

" உனக்காக காத்ேிருந்து காத்ேிருந்து..


" என் உயிர் பிரியுபமன்ைால்..
" அதேவிட எனக்கு தவைன்ன தவண்டும்..
" பசால் அன்தப!
" நான் விட்டமூச்சுக்கும்...
" நான் விடும்மூச்சுகுமான..
" இனி விடப்தபாகும் மூச்சுக்கும்..
" சுவாசதம நீோதன!
" எங்தக நீ பசன்ைாலும்,, உன்தனாடு
" ஓடிவரும் நிைலாக நானிருப்தபன்!
" என்பதே மட்டும் நீ நம்பிவிடு..
" அதுதபாதும் எனக்கு!

மான்சி இைங்கி தபாவதேதய கண்பகாட்டாமல் பார்த்ே சத்யனுக்கு அவளின்


வார்த்தேகள் ஒவ்பவான்றும் மறுபடி மறுபடி பசவிகளில் அதைந்ேது,, இவளுக்கு
என்ன ஆச்சு பராம்ப அடக்கமா,, அதமேியா நல்லாத்ோதன இருந்ோ,, இப்தபா
இவ்வளவு தபசுைாதள,, இந்ே புது பூகம்பத்தே எப்படி சமாளிப்பது என்று எண்ணிய
சத்யனுக்கு அந்ே இரவின் ஈரக்காற்ைிலும் பநற்ைியில் பபாடிப்பபாடியாக வியர்த்ேது.

ஆனால் இவள் இவ்வளவு தூரம் துணிந்து தபசக் காரணம் ேன்மீ து உள்ள அளவற்ை
காேல்ோன் என்று சத்யனுக்கு பேளிவாக புரிந்ேது,, ேன்தன இைக்கக்கூடாது
என்றுோன் அவள் இப்படிபயாரு முடிவு எடுத்துள்ளாள் என்று சத்யனுக்கு
விளங்கியது,,

சிலநிமிடம்கள் மான்சியின் தபச்சு முட்டாள்ேனமானது என்று நிதனத்ே சத்யன்,, இந்ே


தபச்சின் பின்னனி அளவற்ை மாசற்ை அவளது காேல் என்றுணர்ந்ேதும், அவன் மனம்
உற்சாகத்துடன் கூவியது.

எது எப்படியிருந்ோலும் மான்சி கருத்தே சத்யனால் ஏற்க்க முடியவில்தல,,


ேிருமணத்ேிற்கு முன்பு உைவு தவத்ேோல் தேவியின் உயிர் தபானது,, அதே ேவதை
மீ ண்டும் பசய்து மான்சிதயயும் இைக்கக்கூடாது என்று மட்டும் சத்யன் உறுேியாக
இருந்ோன்.

தேவியின் உயிர் பிரிந்ேேற்கு வயிற்ைில் உருவான ேன் குைந்தேயும் முக்கிய


காரணம்,, அது மட்டும் இல்தலபயன்ைால் அவள் நிச்சயம் உயிருடன் இருந்ேிருப்பாள்
என்று நிதனத்ே சத்யனின் மனேில் தேவிதய பற்ைிய சிந்ேதன வந்ேதுதம
மான்சிதய விலக்கதவண்டும் என்ை எண்ணமும் அேிகமானது.

மான்சி பசான்னது தபால் முயற்சி பசய்து மான்சியின் வாழ்க்தகயில் ரிஸ்க் எடுக்க


சத்யன் ேயாராக இல்தல , அேனால் மான்சியின் வாழ்க்தக தகள்வி குைியாகிவிட
கூடாது,, ேன்னால் முடிந்ோல் மான்சிதய மாற்ை தவண்டும் இல்தலபயன்ைால்
பாண்டியதன வரவதைத்து விஷயத்தே பசால்லிவிடதவண்டும்,, ேன்னுதடய மகள்
வாழ்க்தக வனாவதே
ீ எந்ே ேகப்பன் பார்த்துக்பகாண்டு சும்மா இருப்பான்,, நிச்சயம்
இந்ே பிரச்சதனக்கு அவதர முடிவுகட்டி விடுவார் என்று எண்ணியபடி படிகளில்
இைங்கினான் சத்யன்.

ஹாலில் அமர்ந்து பஜயந்ேியுடன் டிவி பார்த்துக்பகாண்டு இருந்ே மான்சி சத்யதன


பார்த்ேதும் “ வா மாமா சாப்பிடலாம் தநரமாகுது,, அக்காவும் நமக்காக பவயிட்
பண்ைாங்க” என்ைாள் முகத்தே பாவமாக தவத்துக்பகாண்டு ஒன்றுதம நடவாேது
தபால்...

சத்யன் மணிதய பார்த்ோன்,, எட்டதர ஆகியிருந்ேது,,இப்தபாது அதைக்குள் தபானால்


மறுபடியும் மறுபடியும் வந்து கேதவ ேட்டுவாள்,, அதேவிட உணதவ
முடித்துக்பகாண்தட உள்தள தபாய் கேதவ சாத்ேிக்பகாள்ளலாம் என்று சாப்பிட
தபாய் அமர்ந்ோன்.
அக்காவுடன் தபசிக்பகாண்தட சாப்பிட்டு முடித்ே சத்யன்,, ேனது அதைக்குள் வந்து
கேதவ சாத்ேிக்பகாண்டான்,, மான்சிதய பார்த்து பதுங்குவது தபான்ைபோரு எண்ணம்
அவனுக்குள் உருவானது.

அதைக்குள் வந்து கம்பினட்டரின் முன் அமர்ந்ோன் சத்யன் ,, பவகுதநரமாக ேனது


ஆர்வக்தகாளாதை கம்பினட்டரில் முயன்று பகாண்டிருந்ே சத்யன் கேவு ேிைந்து
மான்சி உள்தள வந்ேதே கவனிக்கவில்தல..,

அவன் முன்னால் தடபிளில் பால் டம்ளர் தவக்கப்பட,, ேிடுக்கிட்டு நிமிர்ந்ே சத்யன்


எேிரில் இருந்ே மான்சிதய பார்த்து “ நீ எப்ப உள்ள வந்ே, கேதவ கூட ேட்டாமல்
அப்படிதய வர்ை” என்று வரவதைத்ே எரிச்சலுடன் தகட்க,

“ இபேன்ன புதுசா இருக்கு , தநத்து தநட் கேதவ ேட்டிட்டா உள்ள வந்தேன்,, அதுவும்
எவ்வளவு தநரம் உள்ளதவ இருந்தேன்” என்று மான்சி குறும்பா கண் சிமிட்டி
பசால்ல..,

இவ தநத்து நடந்ேதே விடமாட்டா தபாலருக்தக என்று நிதனத்ேவாறு “ எனக்கு பால்


தவனாம் தநட்ல பால் குடிக்கும் பைக்கம் இல்தல,, பமாேல்ல எடுத்துட்டு தபா” என்று
சற்று தகாபத்தோடு சத்யன் பசான்னான்.

“ பரவாயில்தல இப்ப இருந்து பைகிக்கங்க” என்று அலட்சியமாக பசான்னவள்,,


தவகமாக ேிரும்பி சத்யன் படுக்தகயில் இருந்ே பதைய பபட்கவதர எடுத்து விட்டு
தவறு சலதவ பசய்ேதே தபாட ஆரம்பித்ோள்.

அவசரமாய் தசதர விட்டு எழுந்ே சத்யன் தவகமாக மான்சிதய பநருங்கி “ ஏய் ஏய்
இரு நீ ஏன் இந்ே தவதலபயல்லாம் பசய்ை, என் பபட்தட ேட்சிணா வந்து க்ள ீன்
பண்ணுவான்,, நீ பவளிதய தபா” என்று தகாபமாக அவள் தோள் பற்ைி கேவு பக்கம்
ேிருப்பினான் சத்யன்.

“ அபேல்லாம் இனிதமல் ேட்சிணா பசய்யமாட்டான்,, நான்ோன் பசய்தவன்” என்று


அலட்சியமாக கூைி அவதன அேிர தவத்து அவன் தகதய ேட்டி விட்டவள், சுருட்டி
கீ தை தபாட்டிருந்ே பபட்சீ ட்தட குனிந்து எடுத்துக்பகாண்டு “ பால குடிச்சுட்டு
தவதலயா தூங்குங்க சும்மா எப்பபார்த்ோலும் சிஸ்டம் முன்னாடி உட்கார்ந்துகிட்டு
இருக்கீ ங்க” என்று அேிகாரமாய் பசால்லிவிட்டு நகர்ோள்.

அவள் பசான்ன வார்த்தேகளால் பிரதம பிடித்து நின்ைிருந்ே சத்யன் சட்படன்று


சுோரித்து “ ஏய் மான்சி நில்லு ,, இப்தபா என்ன பசான்ன மறுபடியும் பசால்லு” என்று
அவதள பிடித்து நிறுத்ேினான்.

“ ம்இனிதமல் நீங்க சம்மந்ேப்பட்ட தவதலபயல்லாம் ேட்சிணா பண்ணமாட்டான் ..


நான்ோன் பண்ணுதவன்னு பசான்தனன்” என்று மான்சி நிறுத்ேி நிோனமாக
பசான்னாள்.

“ இதுக்கு என்ன அர்த்ேம் மான்சி” என்று சத்யன் அவதள உற்று தநாக்க.

“ என்ன தகள்வி தமல தகள்வி தகட்குைீங்கஎனக்கு தவதலயிருக்கு நான் தபாதைன் ..”


என்று மான்சி ேிரும்ப,,

“ ஏய் பேில் பசால்லிட்டு தபா” என்று சத்யன் அவதள பிடித்து இழுக்க,, ேனது
பலமற்ை ஒரு காதல ேதரயில் சரியாக ஊன்ைாே மான்சி சத்யன் இழுத்ே இழுப்பில்
பக்கவாட்டில் சரிய ஆரம்பித்ோள்.

சட்படன்று அவள் இடுப்பில் ஒரு தகயும் தோளில் ஒரு தகயுமாக சுற்ைிவதளத்து


அவதள ோங்கிய சத்யன், அவதள தூக்கி ேன்மீ து சாய்த்துக்பகாண்டு “ ைாரிம்மா
பகாஞ்சம் முரட்டுத்ேனமா இழுத்துட்தடன் ைாரி கண்ணம்மா” என்று சத்யன்
சமாோனம் பசய்ோலும் கீ தை விழுந்ேிருப்தபாதம என்ை பயத்ேில் மான்சியின் உடல்
நடுங்கியது.

சத்யனுக்கு சங்கடமாகிவிட , தமலும் அவதள இறுக்கி அதணத்து ேதலதய


முதுதக வருடி பகாடுத்து “ ஸ்ம ..........ுான்சி அோன் விைாம பிடிச்சுட்தடன்ல
அப்புைம என்ன, ரிலாக்ஸ் மான்சி” என்று ேனது ோதடதய அவள் உச்சியில் தவத்து
தேய்த்து ஆறுேல் கூைினான்.

இவனின் ஆறுேலான அதணப்பில் மான்சியின் நடுக்கம் குதை, அவன் பநஞ்சில்


அழுத்ேமாக ேனது முகத்தே அழுத்ேிக்பகாண்டாள்,, சத்யனும் அவதள விலக்காமல்
தமலும் இறுக்கியபடி “ சும்மா ேடுமாைி விைப்தபானதுக்கு தபாய் ஏன் மான்சி
இவ்வளவு நடுக்கம்? ” என்று தகட்டான்.

சிைிதுதநரம் முகத்தே அவன் மார்பில் உரசிய மான்சி “சாோரணமா இருக்கிைவங்க


கீ தை விழுந்ோ எல்லாரும் தகலி பண்ணி சிரிச்சுட்டு தபாய்டுவாங்க,, ஆனா
என்தனப்தபால ஊனமானவங்க கீ தை விழுந்ோ பரிோபம்ங்கை பபயரில் எங்க
மனதச தமலும் ரணமாக்கி எங்க ஊனத்தே அழுத்ேமாக மனசுல பேிய தவப்பாங்க,,
இதுதபால நான் ஸ்கூல் படிக்கும் தபாது நிதைய நடந்ேிருக்கு மாமா,, அேனால
எனக்கு கீ தை விைைமாேிரி இருந்ோ உடம்பபல்லாம் பயங்கரமா நடுங்கும்” என்று
மான்சி பமல்லிய குரலில் பசான்னாள்.

சத்யனுக்கு என்ன பசால்வது என்தை புரியவில்தல,, அவளின் வார்த்தேகள்


ஊனமுற்ை சமுோயத்ேின் ஒட்டுபமாத்ே பவளிப்பாடாகதவ தோன்ைியது,, மான்சியின்
மனேிலிருக்கும் வலிகதள சத்யனால் புரிந்துபகாள்ள முடிந்ேது,,
ஊனமுற்ைவர்களிடம் இரக்கம் காட்டுவதே விட ,, தோைதமயுடன் தபசினாதல
அவர்களின் வலி குதையுபமன்று சத்யன் புரிந்துபகாண்டான்.

அவளின் கவனத்தே ேிதசேிருப்பும் தநாக்கில் “ சரி இப்தபா என்னதமா இனிதம இந்ே


தவதலபயல்லாம் நான்ோன் பசய்தவன்னு பசான்னிதய அது எப்புடி முடியும், நீோன்
இன்னும் பரண்டு நாள்ல நீ ேங்கியிருக்குை வட்டுக்கு
ீ தபாய்டுவிதய” என்று பசான்ன
சத்யனின் குரலில் பமல்லிய தசாகம் .

“ நான் இங்தகருந்து தபாகப்தபாதைன்னு உங்களுக்கு யார் பசான்னது” என்ை மான்சி


நிோனமாக சத்யனின் மார்பு தராமங்கதள வருடியபடி தகட்டாள்.

ஒதரபயாரு நிமிடம் ோன் சத்யன் தயாசித்ோன்,, அடுத்ேநிமிடம் அவள் பசான்னேின்


முழு அர்த்ேமும் அவன் முகத்ேிலதைய “ ஏய் என்னடி பசால்ை?,, நீ அங்தக
தபாகதலயா?,, ஏன் தபாகதல என்னாச்சு?, இதேப்பத்ேி ஏன் பமாேல்லதய
பசால்லதல? ” என்று சரமாரியாக தகள்விகதள அடுக்கிய சத்யன் மான்சிதய
ேன்னிடம் இருந்து பிய்த்து எடுப்பது தபால இழுத்து ேள்ளி நிறுத்ேினான்.

அவன் முரட்டுத்ேனமாக இழுத்ேேில் ஏற்பட்ட வலியால் முகம் சுைித்ே மான்சி “


அதுக்கு ஏன் இப்படி பிச்சு எடுக்குைீங்க,, யப்பா சரியான முரடு” என்ைவள் எட்டி அவன்
இடுப்தப பிடித்து ேனது இரண்டு தககளாலும் வதளத்துப் பிடித்துக்பகாண்டாள்.

அவளின் பசந்ேனங்கள் அவன் பநஞ்சில் பஞ்சு பபாேிகளாய் அமுங்க, சத்யனுக்கு


பபறும் இம்தசயாக இருந்ேது “ ஏய் விடு மான்சி இபேன்ன சின்ன குைந்தே மாேிரி
பிடிவாேம்,, விடுன்னு பசால்தைன்ல” என்று சத்யன் ஈனஸ்வரத்ேில் முனங்கலாக
பசால்ல.

“ ம்ஹூம் நான் இப்படிதய இருந்துோன் பசால்லுதவன்,, தகட்க இஷ்டம்னா தகளுங்க


இல்தலன்னா விடுங்க” என்று மான்சி அவதன அதணத்ேபடிதய தபசினாள்.
இப்தபாது அவனுக்கும் அவதள விலக்க மனமில்தல,, அவள் ேனங்களின் உரசலால்
அவன் பநஞ்சு சூதடை,, “ மான்சி பவளிய அக்கா இருக்காங்க,, ஏோவது பநதனச்சுக்கப்
தபாைாங்க,, விடும்மா” என்று கிைக்கமாக சத்யன் பசால்ல ..........

“ அக்கா தூங்கிட்டாங்க இப்தபா ோன் ேதலவலிக்குதுன்னு பசான்னாங்க ..,, நான்ோன்


தேலம் தேய்ச்சு பிடிச்சு விட்டுட்டு வந்தேன்,, அேனால நீங்க பயப்படாேீங்க மாமா”
என்று கிசுகிசுப்பாக மான்சி கூைியதும்.

அேற்க்கு தமல் அவதள விலக்க சத்யன் எதுவும் சாக்குதபாக்கு பசால்லாமல் “ சரி நீ


காரணத்தே பசால்லு” என்ைான்.

“ ம் அந்ே பபாண்ணுங்க எல்லாரும் என்தன எப்பவுதம பரிோபமா பார்க்குைாங்க,, ஒரு


சின்ன தவதல பசய்ோ கூட ,, அய்தயா நீங்க அபேல்லாம் பசய்ைீங்கன்னு பிடுங்கி
வச்சுர்ைாங்க,, அவங்கல்லாம் எங்கயாவது கதடக்கு தபானா கூட என்தன கூட்டிட்டு
தபாகமாட்தடங்குைாங்க,, பாவம் உங்களால நடக்க முடியாதுன்னு பசால்லி என்தன
அவாய்ட் பண்ைாங்க மாமா,, அேனால இனிதமல் நான் இங்க இருந்தே காதலஜுக்கு
தபாதைன்,, ப்ள ீஸ் தவண்டாம்னு பசால்லாே மாமா” என்று அவன் பநஞ்சில் முகத்தே
தவத்துக்பகாண்டு மான்சி கண்ணர்ீ ேதும்பும் குரலில் பசான்னதும் .....

சத்யனால் எதுவுதம தபசமுடியவில்தல,, ஆறுேலாக அதணக்கிதைன் என்று அவதள


ேன் பங்குக்கு இறுக்கிக்பகாண்டவன்,, பவகுதநரம் வதர எதுவும் தபசவில்தல.

மான்சி அவனது அதணப்பில் உடல் வலித்ோலும் அதே காட்டிக்பகாள்ளாமல் அவன்


தமதலதய சுகமாக சாய்ந்து பகாண்டாள்.

அவள் மனது சத்யனுக்கு புரிந்ோலும் இபேல்லாம் சரியாக வருமா,, இவள் இங்தக


ேங்கினால் ஊர் என்ன தபசும் என்று கலக்கமாக இருந்ேது,, அதேப்பற்ைி அவளிடதம
தகட்டான் சத்யன்.

“ மான்சி நீ பசால்ைது எனக்கும் புரியுதுடா,, ஆனா இது வில்தலஜ், நான் ேனிக்கட்தட


என்கூட ஒதர வட்டுல
ீ நீயும் ேங்கினா,, பார்க்கைவங்க என்ன பசால்லுவாங்கன்னு
தயாசிச்சியா? அத்தோட நாதளக்கு நீ நல்லபடியா இன்தனாரு வட்டுல
ீ தபாய்
வாைனும் மான்சி,, அேனால இபேல்லாம் சரியா வராது மான்சி,, நீ அங்தகதய
அட்ஜஸ்ட் பண்ணிகிட்டு இருடா கண்ணம்மா” என்று சத்யன் சிறு குைந்தேகளுக்கு
பசால்வதுதபால மான்சிக்கு எடுத்து பசான்னான்.
அடுத்ே நிமிடம் ஆதவசத்துடன் மான்சி அவன் பநஞ்சில் தகதவத்து தகாபமாக
அவதன ேள்ள சத்யன் ேடுமாைி கட்டிலில் விழுந்ோன் ..,, விழுந்ேவன்
குைப்பத்தோடும் தகாபத்தோடும் மான்சிதய பார்த்ோன்.

“ இல்ல பேரியாமத்ோன் தகட்கிதைன்,... உங்களுக்கு மறுபடியும் தபத்ேியம்


பிடிச்சுருச்சா,, எப்பபார்த்ோலும் என்தன தவை எவனுக்காவது கல்யாணம் பண்ணி
தவக்கிைதுலதய இருக்கீ ங்க,, அதுவும் அதே கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்தட தவை பசால்ைீங்க,,
இது எப்படி இருக்கு பேரியுமா? உங்க பபாண்டாட்டிய தவை ஒருத்ேனுக்கு மறு
கல்யாணம் பண்ணி தவக்கிை மாேிரி இருக்கு,, இன்பனாருமுதை இந்ே மாேிரி
தபசின ீங்க அப்புைமா நான் பபால்லாேவளாயிருதவன்,”என்ைவள் வைிந்ே கண்ணதர

துதடத்துக் பகாண்டு.

“ பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி உங்க தேவி பராம்ப வரமான


ீ பபாண்ணுன்னு நீங்க
எங்க வட்டுக்கு
ீ வரும்தபாது அடிக்கடி பசால்வங்க,,
ீ தேவி மட்டும் வரமானவ
ீ இல்ல
நானும்ோன்,, அவளாவது நீங்க கிதடக்கமாட்டீங்கன்னு பசத்துப்தபான ,, ஆனா என்ன
பண்ணுதவன் பேரியுமா,, நான் சாகைதுக்கு முன்னாடி உங்கதளயும்
பகான்னுடுதவன்,,ச்தச என்ன மனுஷன்பா நீங்க என்ன பசான்னாலும் மண்தடயில
ஏைமாட்தடங்குது,” என்று வரமாக
ீ தபசி கண்கள் கலங்க சத்யனின் காலருதக
கட்டிலில் போப்பபன்று அமர்ந்ோள்.

மல்லாந்து விழுந்ே நிதலயிதலதய படுத்ேிருந்ே சத்யன் அேிர்ச்சியுடன் “ ஏய் மான்சி


என்னடி இப்படிபயல்லாம் தபசுை?” என்று ேிதகப்புடன் தகட்க.

“ பின்ன தவை எப்படி தபசுவாங்களாம்,, என்னடா வாயில்லா பூச்சியா இருக்காதள


இவதள சுலபமா ஏமாத்ேலாம்னு கனவு காணாதே மாமா,, என் காலுக்குத்ோன்
வலுவில்தல, ஆனா என் தக படு ஸ்ட்ராங்,, பார்க்குைியா ” என்று ேனது வலதுதக
முஷ்டிதய மடக்கி காட்டி மான்சி மிரட்டலாக பசான்னதும்.

சத்யனுக்கு சிரிப்பு ோங்கவில்தல,, ம்ம் என்னா வரமா


ீ தபசுைாப்பா என்று மனேில்
எண்ணியவாறு “என்னடி நான் சம்மேிக்கதலன்னா என்தன அடிப்பியா” என்று
குறும்பாக சத்யன் தகட்க..,

“ ஆமா பின்தன,, என்தன கட்டிக்க சம்மேிக்கதலன்னா நிச்சயம் அடி உதேோன்,,


என்னால முடியதலன்னா கூட ஆளவச்சு உங்கதள அடிச்சு தூக்கிட்டு வந்து என்
கழுத்துல ோலி கட்ட தவக்கதலன்னா நான் பாண்டியன் பபாண்ணு மான்சி இல்ல”
என்று மான்சி தகாபத்தோடு தபசினாள்.

அவளின் தபச்தச தகட்டு சத்யனுக்கு தமலும் தமலும் சிரிப்புோன் வந்ேது “ சரி


பாண்டியன் பபாண்ணு இல்தலன்னா பரவாயில்தல,, பரிமளாதவாட பபாண்ணுன்னு
வச்சுக்கலாம்” என்று சத்யன் நக்கல் பசய்ய..,

“ இதோ பாரு மாமா விதளயாடாதே,, இந்ே விஷயத்ேில் நான் பராம்ப மன


உறுேிதயாட இருக்தகன்,, நீ என்தன ஒன்னுதம பண்ணமுடியாது,, தபசமா என்தன
கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு குடும்பம் நடத்துை வைியப்பாருங்க” என்று விைிகதள
உருட்டி அவதன மிரட்டலாக பார்த்ோள் மான்சி .

ஒருக்களித்து படுத்து தகயால் ேதலதய ோங்கிய சத்யன் “ அதடய்யப்பா எனக்கு


பராம்ப பயமாயிருக்குடி,, என்று பயந்ேவன் தபால் நடித்து “ ம் இன்னும் எோவது
இருக்கா” என்று நக்கலாக தகட்டான்.

கட்டிதல விட்டு எழுந்து இடுப்பில் தககதள தவத்ேபடி நின்ை மான்சி “ இன்னும்


இருக்கு தகளுங்க,, நான் இனிதமல் இங்தக இருந்துோன் தவதலக்கு தபாதவன்,, இங்க
யார் என்ன பசான்னாலும் எனக்கு கவதலயில்தல,, உங்க அக்காகிட்ட காதலயில
வந்ேதுதம விஷயத்தே பசால்லிட்தடன், நான் ேங்கைதுக்கு அவங்களும் சம்மேம்
பசால்லிட்டாங்க, அக்கா எனக்கு துதணயா சனிக்கிைதம காதலயில வந்து
ேிங்கக்கிைதம காதலயில தபாைோ பசான்னாங்க, மத்ேபடி ேட்சிணா கூட
இருக்கிைோல பயமில்லாமல் இருக்க பசான்னாங்க, பேரு ேண்ணி பேளிக்கிை
ஆயாதவ தநட்டுக்கு என் கூட துதணக்கு படுத்துக்க பசான்னாங்க,, ஆனா நான்
இப்தபா உங்க அக்காகிட்ட தபாய் பசால்லப்தபாதைன்” என்று மான்சி மூச்சு வாங்க
நிறுத்ே ....

குைப்பமாக அவதள ஏைிட்ட சத்யன் “ அக்காகிட்ட என்ன பசால்லப்தபாை” என்று


அவசரமாக தகட்டான்.

“ ம் துதண எனக்கு தவண்டாம் அந்ே ஆயாதவ உங்க ேம்பிக்கு துதணயா வந்து


படுத்துக்க பசால்லுங்கன்னு பசால்லப்தபாதைன்” என்று மான்சி குறும்பாக பசால்ல..,

“ ஏய் என்ன நக்கலாடி” என்று சத்யன் படுக்தகயிலிருந்து தவகமாக எழுந்து


அமர்ந்ோன்.
இேழ்களில் தேங்கிய சிரிப்புடன் அவனருகில் வந்ே மான்சி, அவன் கால்களுக்கு
நடுதவ நின்று அவன் முகத்தே ேன் தககளில் ஏந்ேி பநற்ைியில் முத்ேமிட்டு “
அப்படி என்கூட ஒதர வட்டுல
ீ ேங்க உங்களுக்கு பயமாயிருந்ோ எங்கப்பாவுக்கு
தபான் பண்ணி சீ க்கிரமா வரச்பசால்லுங்க, அவரு வந்து நம்ம கல்யாண தேேிதய
முடிவு பண்ணட்டும்” என்ைவள் மறுபடியும் பநற்ைியில் முத்ேமிட்டு, இரண்டு
கன்னத்ேிலும் மாைி மாைி முத்ேமிட, சத்யன் எல்லாவற்தையும் மைந்து சுகமாக
கண்கதள மூடிக்பகாண்டு அவளின் அடுத்து முத்ேத்ேிற்காக ேனது உேடுகதள
பிளந்துபகாண்டு ேயாராக இருந்ோன்.

ஆனால் மான்சியின் இேழ்கள் அவனது உேடுகளில் பேியதவயில்தல, சத்யன்


சட்படன்று கண்கதள ேிைந்து பார்க்க,, அங்தக மான்சி இல்தல, அங்கிருந்து
தபாய்விட்டிருந்ோள்,, “அடிப்பாவி ஏமாத்ேிட்டாதள” என்று சத்யன் வாய்விட்டு
புலம்பியபடி கட்டிலில் விழுந்ோன்.

மான்சி முத்ேமிட்ட கன்னங்கதள ேடவிப் பார்த்ோன்,, இன்னும் அவளின் ஈரம்


இருந்ேது,, கன்னங்கதள ேடவிய விரல்கதள எடுத்து உேட்டில் தவத்து
முத்ேமிட்டுக்பகாண்டான்.

மான்சி தபசிய ஒவ்பவாரு வார்த்தேகளும் சத்யன் காேில் மறுபடியும் மறுபடியும்


ஒலித்ேது,, அவளது உறுேி அவதன வியக்க தவத்ேது,, இனிதமல் ேன்னுதடய
தபச்தச அவள் தகட்கமாட்டாள் என்று சத்யனுக்கு பேளிவாக புரிந்ேது,, அவளுதடய
தபச்சு சத்யனுக்கு சந்தோஷத்தே பகாடுத்ோலும் ேனது நிதல குைித்ே பயம் மனேின்
ஓரம் இருந்துபகாண்டு அவதன வாட்டி வதேத்ேது.

அேன்பிைகு சத்யனின் வாழ்க்தக முதைதய ேதலகீ ைாக மாைிப்தபானது,, காதலயில்


தகயில் காபியுடன் அவதன எழுப்பும் மான்சி அவனுக்கு பிடித்ே டிபனதன
பசய்துவிட்டு, ேட்சிணாவின் உேவியுடன் அவசரமாக மேிய உணதவயும் ேயார்
பசய்து சத்யன் ேட்சிணா இருவருக்கும் தகரியரில் தவத்து ேட்சிணாவிடம் பகாடுத்து
காரில் தவக்க பசால்லிவிட்டு, இவள் அவசரமா குளித்து சாப்பிட்டு மினி பஸ் ஏைி
காதலஜுக்கு தபாய்விடுவாள்.

ஒரு டிதரவதர வரச்பசால்லி காரில் தபாகுமாறு சத்யன் பசான்னதே மறுத்துவிட்டு


பஸ்ைில் தபாய்விடுவாள்,, மாதல நாலதரக்பகல்லாம் வட்டுக்கு
ீ வரும் மான்சி,
அவன் வருவேற்குள் காபி தபாட்டு ஏோவது டிபன் பசய்து ேயாராக இருப்பாள்.
சத்யன் வந்து முகம் கழுவி வரும்தபாது டவல் பகாடுப்பேில் இருந்து ,, காபி
பகாடுத்து இரவு டின்னருக்கு பைிமாறுவது வதர எல்லாதம மான்சியின் பபாறுப்பில்
நடந்ேது.

சத்யன் குளித்துவிட்டு வரும்தபாது ேட்சிணா இல்தல என்ைால் சத்யனிடம் இருந்து


டவதல பிடுங்கி எக்கி அவன் ேதலதய துவட்டி விடுவது,, பிைகு ேட்சிணா
கவனிக்காே சமயத்ேில் சத்யன் சாப்பிட்ட ேட்டில் அவளுக்கும் உணவு தவத்து
சாப்பிடுவது என்று அவ்வப்தபாது ேனது காேதல பசால்ல மான்சி மைக்கவில்தல.

மான்சி சத்யன் வட்டில்


ீ ேங்குவது பற்ைி பஜயந்ேி தபான் பசய்து பாண்டியனிடம்
பசால்லிவிட்டபடியால் எந்ே பிரச்சதனயும் இன்ைி அன்ைாட வாழ்க்தக சுகமாக
தபானது.

சத்யன் மட்டும் மனேில் ஓர் உறுத்ேலுடதனதய எல்லாவற்தையும் சுகமாக


அனுபவித்ோன்,, ஒருமுதையும் ேன்தன கடந்து பசல்லும்தபாது அழுத்ேமாக
உரசிவிட்டு பசல்லும் மான்சிதய ஒன்றுதம பசய்யமுடியாமல் ேவித்ோன்,, அவன்
ேவிப்புக்கு காரணம் இன்னுமும் வாழ்ந்து வரும் தேவியுடனான கனவு வாழ்க்தக
ோன், சத்யன் பயத்துக்கு காரணம்.

சில தநரங்களில் சுற்றுமுற்றும் பார்த்துவிட்டு எேிர்பாராே ேருனங்களில் மான்சி


ேரும் முத்ேங்களுக்காக சத்யன் ஏங்க ஆரம்பித்ோன் ,, அந்ே முத்ேம் பநற்ைியில்
கிதடக்கும் இல்தலபயன்ைால் கன்னத்ேில் கிதடக்கும், சத்யன் அைகாக ட்ரிம்மாக
டிரஸ் பசய்ேிருந்ோல் இடுப்பில் தகதவத்து அவன் அைதக ரசித்துவிட்டு ,,ேனது
இேழ்கதள சட்படன்று அவன் உேட்டில் தவத்து அழுத்ேி முத்ேமிட்டு சத்யன் அதே
உணரும் முன் பட்படன்று விலகி விடுவாள்.

அவளுடன் கைிக்கும் ஒவ்பவாரு நிமிடத்ேிற்கும் சத்யன் ஏங்க ஆரம்பித்ோன்,, ஆனால்


இப்தபாபேல்லாம் இரவில் சத்யன் படுக்தகதய மாற்ை மான்சி வருவேில்தல,,
ஒருநாள் சத்யன் அவதள இழுத்துதவத்து தகட்டதபாது ...

பவட்கத்ேில் ேதலகுனிந்ே மான்சி,, அவளுக்கு பிடித்ே விதளயாட்டான சத்யனின்


சட்தட பட்டதன பிய்த்து எடுக்கும் தவதலதய பசய்ேபடி ேயங்கி ேயங்கி ம் "
அதுவந்து எனக்கு பராம்ப இதுவா இருக்கு மாமா,, உங்க ரூமுக்குள்ள வந்ோ என்
தமதல எனக்தக நம்பிக்தக இல்தல மாமா,, அோன் உங்க ரூமுக்கு வர்ைேில்தல "
மாமா சீ க்கிரமா அப்பாவுக்கு தபான் " என்ைவள் அவதன ஏபைடுத்துப் பார்த்து
பண்ணி வரச்பசால்லு மாமா,, நாம சீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்என்று "
ஏக்கமாக தகட்டாள்.

சத்யனுக்கு மனேில் சந்தோஷம் முக்கால்வாசி நிைம்பி வைிந்ோலும்,, அந்ே கால்வாசி


பயத்தே உேைி எைிய முடியவில்தல,, அன்தபாடு மான்சி ேழுவிய சத்யன் மான்சி "
உன் முடிவில் எந்ே மாற்ைமும் இல்தலயா? கல்யாணத்துக்கு அப்புைமா வருத்ேப்பட
மாட்டிதய மான்சிஎன்று பமல்லிய குரலில் சத்யன் தகட்டான் ".

அவன் பநஞ்சில் வரும் அவளுக்கு பிடித்ேமான ஆண் வாசதனதய நுகர்ந்ேபடி "


மாமா என் முடிவில் எந்ே மாற்ைமும் இல்தல இல்ல,, கல்யாணத்துக்குப் பிைகு
உங்கதள இப்படி பயந்து பயந்து போடாமல் உரிதமதயாட பக்கத்துல நின்னா
அதுதவ எனக்கு தபாதும் மாமா,, உங்களுக்கு எப்ப என்கூட தசரனும்னு தோனுதோ
அப்தபா தசர்ந்து வாைலாம்என்று மான்சி ேனே "ுு நிதலப்பாட்தட உறுேியாக
பேரிவித்ோள்.

அவதள விலக்கி நிறுத்ேி பநற்ைியில் அழுத்ேி முத்ேமிட்ட சத்யன் எல்லாம் "


விேிவிட்ட வைிப்படி நடக்கட்டும் மான்சி,, என்னாலயும் இனிதமல் உன்தன விட்டுட்டு
இருக்கமுடியாது,, மாமாவுக்கு தபான் பண்தைன் இப்தபா சந்தோஷமா? என்
தேவதேக்கு" என்று சிரிப்புடன் சத்யன் தகட்க,

ம்ம் என்று ேதலயதசத்ே மான்சி ேனது சந்தோஷத்தே அவன் உேட்டில்


முத்ேமிட்டு பேரிவித்ோள்.

அன்று மாதல பாண்டியனுக்கு தபான் பசய்து,, காரணகாரியம் எதுவும் பசால்லாமல்


உடனடியாக கிளம்பி வருமாறு பசான்னான்.

" ஒவ்பவாரு முதையும் பற்ைாக்குதை....


" பட்பஜட் தபாடும் அரசாங்கத்தே தபாலதவ...
" உனது முத்ேமும் பற்ைாகுதையாகதவ இருக்கிைது!
" ஒவ்பவாரு முதையும் கனவில் நீதய முத்ேமிடுகிைாய்..
" நான் முத்ேமிடுவேற்க்குள் விடிந்து விடிகிைது!
" கனவில் மட்டும் அழுத்ேமாக ஆைமாக முத்ேமிடும் நீ ...
" விடிந்ேதும் என்தன பார்க்க பவட்கி ஓடிவிடுகிைாதய!
" ஒவ்பவாரு நாளும் என் கனவில் நீ முத்ேமிடுவது தபால்...
" நான் உன் கனவில் வந்து முத்ேமிடுகிதைனா அன்தப?

மறுநாள் தமல்மருவத்தூர் ரயில்நிதலயம் பசன்று பாண்டியதன அதைத்து வந்ோன்


சத்யன்,, காரில் கூட அவரிடம் எதேயுதம பசால்லவில்தல , வட்டுக்குள்

நுதைந்ேவதர மான்சி வரதவற்று தசாபாவில் அமர்த்ேிவிட்டு காபி எடுத்துவர
உள்தள தபாய்விட்டாள்,,

பாண்டியன் வட்டில்
ீ பேரிந்ே மாற்ைங்கதள ஆச்சரியமாக பார்த்ோர்,, அவர் அருதக
அமர்ந்ே சத்யன் ‘’என்ன மாமா அப்படி பார்க்கைீங்க எல்லாம் உங்க பபாண்தணாட
தவதலோன் ,, வட்தடதய
ீ மாத்ேிட்டா” என்ை சத்யனின் குரலில் பபருதம வைிந்ேது.

காபி எடுத்துவந்ே மான்சி அதே பாண்டியனிடம் பகாடுத்துவிட்டு சத்யன்


அருகிலிருந்ே தசாபாவின் தகப்பிடியில் உரிதமயாக அமர்ந்துபகாண்டாள்
பாண்டியன் வியப்புடன் மகதள பார்த்ோர்,, மான்சியின் முகத்ேில் முன்பிருந்ே
இறுக்கம் இல்தல, ஒரு நிம்மேி, சந்தோஷம், பலகாலமாக தேடியது கிதடத்ே ேிருப்ேி,
இதவபயல்லாம் தசர்ந்து அவள் முகத்ேில் ஒரு பபாலிதவ ஏற்ப்படுத்ேியிருந்ேது .

சத்யன் அருகில் உரிதமதயாடு அமர்ந்ேிருக்கும் மகதள பார்த்துவிட்டு சத்யன்


முகத்தே பார்த்ோர் பாண்டியன்.

அவர் பார்தவதய சந்ேிக்க சத்யனுக்கு சங்கடமாக இருந்ேது,, மான்சியின் தமல்


பமல்லிய தகாபம்கூட வந்ேது,, உட்கார இடமாயில்ல இங்தக வந்து உரசிகிட்டு
உட்கார்ந்து சங்கடப்படுத்துைாதள, என நிதனத்ேவன் அவதள அங்கிருந்து கிளப்பும்
தயாசதனயில் “ மான்சி எனக்கு ேண்ணி எடுத்துகிட்டு வா” என்ைான்
இவனுக்கு தமல் கில்லாடியான மான்சி “ ேட்சிணா அண்ணனுக்கு ேண்ணி எடுத்துட்டு
வா ” என்று உள்தள பார்த்து குரல் பகாடுத்ோள்,,

அடுத்ே நிமிடம் ேட்சிணா தகயில் ேண்ணர்ீ பாட்டிலுடன் வந்து சத்யனிடம்


பகாடுக்க,, அதே வாங்கி இல்லாே ோகத்துக்கு ேண்ணர்ீ குடித்ே சத்யன் “ ஏன்டா நீ
இன்னும் கதட சாவிதய எடுத்துகிட்டு கதடக்கு தபாகதலயா? தநத்து ஏகப்பட்ட
வண்டி சர்வஸ்க்கு
ீ வந்ேிருந்துச்தசடா? நீ இன்னும் இங்கதய இருக்க ” என்று சத்யன்
தகட்க..,
“ இல்லண்தண இன்னிக்கு உங்க மாமா வர்ைாரு, பகாஞ்சம் சாமான்கள் வாங்க
கதடக்பகல்லாம் தபாை தவதல இருக்குன்னு அக்கா பசான்னாங்க அேனால
மணிக்கு தபான் பண்ணி வரச்பசால்லி கதட சாவிதய அக்கா குடுத்ேனுப்பிட்டாங்க”
என்று ேட்சிணா விளக்கம் பகாடுத்ோன் .

மான்சியின் முன் தயாசதனயும் நிர்வாகத் ேிைதமயும் சத்யனுக்கு ஏற்கனதவ


பேரிந்ேிருந்ோலும், பபருதம பபாங்க அவதள பார்க்காமல் இருக்கமுடியவில்தல.

அவன் பார்தவ புரிந்து பவட்கமாக புன்னதகத்ே மான்சி “ ம்ம் அப்பா வந்து அதர
மணிதநரம் ஆச்சு பமாேல்ல விஷயத்தே பசால்லுங்க” என்று சத்யதன அேட்டினாள்.

“ என்ன சத்யா தமட்டர்” என்று பாண்டியன் தகட்க

“ நீ எழுந்து பமாேல்ல குளிச்சுட்டு டிபன் சாப்பிடு மாமா,, என்ன விஷயம்னு அப்புைமா


பசால்தைன்” என்று சத்யன் சமாளித்ோன் .

பட்படன்று அவன் பக்கத்ேில் இருந்து எழுந்ே மான்சி “ எங்கப்பா பத்து மணிக்குத்ோன்


சாப்பிடுவாரு உங்களுக்கு பேரியும் ோன அப்புைம் ஏன் இப்பதவ சாப்பிட பசால்ைீங்க,,
உங்களுக்கு பசால்ல தேரியம் இல்தலன்னா விடுங்க நாதன பசால்லிக்கிதைன்” என்று
சத்யதன பார்த்து முதைப்புடன் பபாரிந்து ேள்ளிய மான்சி பாண்டியன் எேிரில் வந்து
நின்ைாள்.

“ அப்பா என் ஜாேகத்தே எடுத்துட்டு வரச்பசால்லி தநத்து தபான் பண்தணதன


எடுத்துட்டு வந்ேிருக்கீ ங்களா?” என்ைாள்.

“ ம் எடுத்துட்டு வந்துருக்தகன் தபக்ல இருக்கு அம்மு” என்ைார் பாண்டியன் .

தவகமாக சத்யன் அதைக்குள் நுதைந்ே மான்சி சிைிதுதநரத்ேில் தகயில் ஒரு


தநாட்டுடன் வந்து அதே பாண்டியனிடம் நீட்டினாள் “ அப்பா இது சத்யா மாமாதவாட
ஜாேகம் இன்னும் பகாஞ்சதநரத்ேில பஜயந்ேி அக்காவும் அவங்க வட்டுகாரரும்

வருவாங்க நீங்களும் அவங்களும் தபாய் எங்க பரண்டு தபருக்கும் பபாருத்ேம்
பார்த்து பராம்ப சீ க்கிரமாகதவ ஒரு நல்லநாளா பார்த்து கல்யாணத்துக்கு தேேி
வச்சுட்டு வாங்க” என்று மான்சி மூச்சு வாங்க தவகதவகமாக பசால்லி முடித்ோள்.

பாண்டியன் முகத்ேில் சந்தோஷம் ோண்டவமாடியது,, இருந்ோலும் நம்பமுடியாமல்


சத்யதன பார்த்ோர், சத்யன் உேட்தட பிதுக்கி ேனது தோள்கதள குலுக்கினான்.
“ இந்ே ஒரு மாசமா இதுோன் மாமா என் நிதலதம,, இவ நில்லுன்னா நிக்கனும்
உட்காருன்னா உட்காரனும்,, மீ ைி ஏோவது பசஞ்தசன் காதே பிடிச்சு ேிருகிடுவா,,
இப்தபா நீங்க இன்னும் பரண்டு நாள் தலட்டா வந்ேிருந்ோ,, என்தன கடத்ேிக்கிட்டு
தபாய் கல்யாணதம பண்ணியிருப்பா மாமா,, அவ்வளவு தவகம்,, நானும் என்
நிதலதமதய எவ்வளதவா எடுத்துச்பசால்லி புரிய வச்சு பார்த்தேன் இவ் எதேயுதம
எடுத்துக்கைோ இல்தல,, ஒதர பிடிவாேமா நான்ோன் தவனும்னு பசால்ைா,,
நீங்களாவது பசால்லி புரியதவங்க மாமா” என்று சத்யன் பசான்னான்.

அதுவதர அவன் பசால்வதேதய கவனித்ே பாண்டியன் “ அம்முவுக்கு எல்லாம்


பேரியும் சத்யா நாம எதுவும் புத்ேி பசால்ல தவண்டியது இல்தல அவள் எடுக்கும்
முடிவு எப்பவுதம சரியாத்ோன் இருக்கும்,, எனக்தக குடும்ப விஷயத்ேில் நிதைய
புத்ேி பசால்லுவா சத்யா,, என்தனப்பபாறுத்ேவதர அம்மு எது பசான்னாலும் அது
சரிோன்,, என் மக மனசுல என்ன இருக்குன்னு எனக்கு பராம்ப நாளாகதவ பேரியும்,,
ஒவ்பவாருமுதையும் நீ எனக்கு தபான் பண்ணும்தபாது நான் அவதள
கவனிச்சுருக்தகன்,, நாதன இதேப்பத்ேி உன்கிட்ட தபசனும்னு பநதனச்தசன் ஆனா
குதைதயாட இருக்கிை மகதள உன் ேதலயில கட்டக்கூடாதுன்னு பநதனச்சு
அதமேியாயிருந்தேன்,, ஆனா இப்தபா அம்முதவாட குதை உனக்கு பபரிசா
பேரியதலதய சத்யா எதுவாயிருந்ோலும் பவளிப்பதடயா பசால்லு” என்று
பாண்டியன் உருக்கமாக தவண்டி தகட்டார்.

அவரின் தபச்சு சத்யனுக்கு தவேதனயாக இருந்ேது,, ேிரும்பி மான்சிதய பார்த்ோன்,,


அவள் சுவற்ைில் சாய்ந்து நின்று விைிகளில் துளிர்த்ே நீதர விரல்களால்
சுண்டிவிட்டாள்,

இனிதமலும் ஏோவது தபசி அப்பா மகள் இருவரின் உணர்ச்சிகதளாடு


விதளயாடக்கூடாது என நிதனத்ே சத்யன் உடதன தவறு எதே பற்ைியும்
சிந்ேிக்காமல் “ அட நீ தவை மாமா எப்தபா அவதள தபாட்தடாவுல பார்த்தேதனா
அப்ப இருந்து ப்ளாட் ஆயிட்தடன்,, இதுக்கு தமல நீங்களாச்சு உங்க மகளாச்சு,, காதர
இங்கதய விட்டுட்டு நான் தபக்ல ஆபிஸ் தபாதைன்,, எங்கக்கா வட்டுகாரருக்கு
ீ கார்
ஓட்டத்பேரியும் அேனால நீங்க எல்லாரும் தபாய் ஜாேகம் பார்த்துட்டு வாங்க” என்று
சத்யன் எழுந்துபகாண்டான்.

எழுந்ேவன் மான்சிதய பநருங்கி அவள் முகத்தே நிமிர்த்ேினான்,, அவள் விைிகளில்


நீர் ேிதரயிட்டு இருக்க ேன விரலால் அதே வைித்பேடுத்ே சத்யன் ,, பாண்டியன்
பக்கம் ேிரும்பி “ மாமா பகாஞ்சம் சீ க்கிரதம முகூர்த்ேம் இருக்கிை மாேிரி பாருங்க
மாமா என்தன தகட்டா இந்ே ஜாேகம் பார்க்கிை தவதலதய தவனாம்னு ோன்
பசால்லுதவன்,, ஆனா எங்கம்மா ஒத்துக்க மாட்டாங்க அதுக்காகத்ோன் இபேல்லாம்”
என்று கூைிவிட்டு மான்சியிடம் “ தமடம் வந்து டிபன் எடுத்து வச்சா நல்லாருக்கும்,,
இன்னிக்கு சீ க்கிரமா ஆபிஸ் தபாகனும் பகாஞ்சம் தவதலயிருக்கு” என்ைான்.

“ ைாரி ைாரி தடபிளுக்கு வாங்க டிபன் எடுத்து தவக்கிதைன்” என்று அவசரமாக


கிச்சதன தநாக்கி தபானாள் மான்சி.

அவள் தபானதும் பாண்டியதனப் பார்த்து “ மாமா இபேல்லாம் சரியா வருமா? மான்சி


பராம்ப நல்லவ மாமா அவளுக்கு என்னால எந்ே பிரச்சதனயும் வரக்கூடாதுன்னு
ோன் நான் எவ்வளதவா கட்டுப்படுத்ேி பார்த்தேன் ,, ம்ஹூம் முடியதல மாமா, அவ
காேலுக்கு முன்னாடி எல்லாதம தூசு மாேிரி பைந்து தபாயிருச்சு,, ஆனா
என்தனப்பத்ேி உங்களுக்கு எல்லாதம பேரியும்,, உங்ககிட்ட எதேயுதம நான்
மதைச்சேில்தல அேனால உங்க மகதளாட வாழ்க்தகதய முன்நிறுத்ேி தயாசிச்சு
முடிவு பண்ணுங்க மாமா” என்று பமல்லிய குரலில் ேதலகுனிந்து சத்யன்
பசான்னான்.
தசாபாவில் இருந்து எழுந்து சத்யன் அருதக வந்ே பாண்டியன் “ சரி மாப்தள
கல்யாணம் எங்க வக்கிைது இங்கயா? இல்ல மதுதரயிலயா? ஏன்னா மதுதரயிலோன்
ஏகப்பட்ட பசாந்ேக்காரங்க இருக்காங்க,, நான் தவை அங்க எல்லாருக்கும் ஏகப்பட்ட
பமாய் எழுேியிருக்தகன் எல்லாத்தேயும் வசூல் பண்ணனும்,, சரி சரி நீ பகளம்பு
மாப்தள நான் அம்மாகிட்ட தபான்தபாட்டு எல்லாத்தேயும் தபசி முடிவு
பண்ணிக்கிதைன்” என்று ேனது உறுேியிதன பாண்டியன் கூைினார்.

அவருதடய தநரடியான தபச்சும் தவறு எதேப்பற்ைியும் தயாசிக்க முடியாது என்ை


அவருதடய கூற்றும் பார்த்து சத்யனுக்கு சிரிப்பு வந்ேது “ மகளுக்கு தமல
இருக்கய்யா நீரும்,, சரி நடத்துங்க நடத்துங்க,, ஆனா ஒன்னு கல்யாணம் மட்டும் என்
விருப்பப்படி ோன் நடக்கும் சரியா மாமா” என்று சத்யன் பசால்லும்தபாதே “ டிபன்
எடுத்து வச்சுட்தடன்” என்ை மான்சியின் குரல் அவதன அதைத்ேது
பாண்டியனிடம் பார்தவயால் விதடபபற்று அவசரமாக தடபிளுக்கு ஓடினான்
சத்யன்,,

சாப்பிட்டு முடித்து தோட்டத்ேிற்கு தபாய் தககழுவிவிட்டு ேிரும்பியவன் முன்பு


டவதல நீட்டிய மான்சி “ இன்னிக்கு மேியம் சாப்பிட வட்டுக்கு
ீ வந்துருங்க மாமா
அப்பா , பஜயந்ேி அக்கா எல்லாரும் இருக்காங்கல்ல அோன் பசால்தைன் ” என்று
மான்சி பசால்ல..,

டவலில் தகதய துதடத்ேபடி “ ம்ம் வர்தைன் ” என்ை சத்யன் அப்தபாதுோன்


கவனித்ோன் ,, மான்சி புடதவயின் பகாசுவத்தே பகாத்ோக இடுப்பில்
பசாருகியிருக்க,, அவளின் பவண்பணய் இடுப்பில் துளித்துளியாய் வியர்தவ
பூத்ேிருந்ேது பராம்ப கவர்ச்சியாக இருக்க ,, சத்யன் அவதள பநருங்கி ோபத்தோடு
நிமிர்ந்து பார்த்ோன்.

அவன் பார்தவ புரிந்து “ மாமா அப்பா இருக்காரு ேயவுபசஞ்சு ஆபிஸ்க்கு


பகளம்புங்க” என்று எச்சரிக்கும் குரலில் கூைிவிட்டு இரண்டடி பின்னால் நகர்ந்ே
மான்சி ேடுமாைினாள்.

அவள் கீ தை சரியாமல் இடுப்பில் தகவிட்டு ோங்கிய சத்யன் அவதள ேன்னருதக


இழுத்து “ இந்ே ஒரு மாசமா உன் அைதக காட்டி என்தன மயக்கி வச்சுருக்கடி,,
ஆபிஸ் தபானா கூட தவை எதுவுதம தோன மாட்தடங்குது, உன் ஞாபகமும் இந்ே
பவண்பணய் மாேிரியான உடம்பும் ோன் ஞாபகம் வந்து இம்தச பண்ணுது” என்ைவன்
அவள் இடுப்தப பற்ைி வியர்தவதய துதடத்ோன்.

அவன் பிடியில் பநளிந்ேவாறு “ இவ்வளவு ஆதசய மனசுல வச்சுகிட்டு அப்புைம் ஏன்


மாமா தவஷம் தபாடுை,, சரி அப்பா குளிக்க வருவாறு நீ பகளம்பு மாமா ப்ள ீஸ் ”
என்று ஹாதல ஒரு பார்தவயும் சத்யதன ஒரு பார்தவயும் பார்த்து மான்சி
பகஞ்சினாள்.

“ சரி கண்தண மூடி ேிைக்குைதுக்குள்ள பட்டுன்னு ஒன்னு குடுத்துட்டு தபாயிடு


மான்சி” என்ை சத்யதன ஆச்சர்மாக பார்த்ோள் மான்சி ஒவ்பவாரு நாளும் மான்சி
பகாடுத்து சத்யன் வாங்கித்ோன் பைக்கம் இன்று தநர்மாைாக சத்யதன தகட்டான்.

எட்டி அவன் தோள் வைியாக ஹாதல பார்த்ே மான்சி பிைகு “ சரி மாமா
குடுக்கிதைன்,, ஆனா இன்னிதலர்ந்து எதுவுதம கிதடயாது,, கல்யாண தேேி முடிவு
பண்ணிட்டா நான் தவதலதய ரிதசன் பண்ணிட்டு அப்பா கூட விருோச்சலம்
தபாயிடுதவன்,, கல்யாணம் எப்பதவா அப்போன் வருதவன்” என்ை மான்சி சத்யன்
பசான்னதுதபாலதவ கண்மூடி ேிைப்பேற்குள் பட்படன்று அவன் வலது கன்னத்ேில்
முத்ேமிட்டு விலகினாள்.

சத்யனுக்கு இப்தபாது முத்ேம் ஞாபகம் வரவில்தல,, அவள் பசான்ன வார்த்தேகள்


ோன் பயமுறுத்ேியது,, அப்படின்னா அவ அப்பா கூடதவ தபாயிடுவாளா? இவள
பார்க்காம நான் எப்படி இருப்தபன், ேினமும் இவ முகத்துல ோதன விைிப்தபன்,,
இனிதமல் என்ன பண்ைது என்று சத்யன் கலவரமாய் சிந்ேிக்கும்தபாதே மான்சி
உள்தள தபாய்விட்டாள்.

தவகமாக அவள் பின்னால் ஓடிய சத்யன் கிச்சனுக்குள் நுதைந்து “ ஏய் மான்சி என்ன
இப்படி பசால்லிட்ட,, கல்யாணத்துக்கும் நீ இங்கதய இருக்கைதுக்கும் என்ன
சம்மந்ேம்,, நீ எங்கயுதம தபாககூடாது இங்கதய இரு மான்சி” என்று ேவிப்புடன் அவள்
தோள் பற்ைி பகஞ்சினான்.

அவனுதடய ேவிப்பு புரிந்ோலும் ேன்னால் ஒன்றும் பசய்யமுடியாே சூழ்நிதல


மான்சியின் முகத்ேில் பேரிய “ அபேல்லாம் முடியாது மாமா,, நல்லா தயாசிச்சு
பாருங்க உங்கம்மா என்தன பத்ேி என்ன நிதனப்பாங்க,, இப்தபா இங்க இருக்கைதே
பஜயந்ேி அக்கா பசான்னோல சம்மேிச்சாங்க இல்தலன்னா ஒத்துக்கிட்டு இருக்க
மாட்டாங்க,, இன்னும் பகாஞ்சநாள் ோதன,” என்று மான்சி பசான்னதும் அவதள
பரிோபமாக பார்த்ோன் .

மான்சிக்கு அவன் மனது புரிய,, பவட்கமாக ேதலகுனிந்து “ சீ க்கிரமா கல்யாண


தேேிதய முடிவு பண்ணுங்க எல்லாம் சரியாப்தபாய்டும் மாமா” என்று பசால்ல,,
பவட்கத்ோல் குங்கும நிைமான அவள் முகத்தே ரசித்ே சத்யன் அவதள பநருங்கி
இழுத்து அதணத்ோன்.

அப்தபாது பின்னால் பாண்டியனின் காலடிதயாதச தகட்க, பேட்டத்துடன் பட்படன்று


விலகினார்கள் இருவரும்,, மான்சி அடுப்பில் எதேதயா கிளறும் சாக்கில்
ேிரும்பிக்பகாள்ள,, சத்யனுக்கு ஒன்றும் புரியாமல் பாண்டியதன பார்த்து அசடு வைிய
சிரித்து தவத்ோன்.

பாண்டியனும் நிதலதமதய உணர்ந்து நிதலதமதய சுமூகமாக்கும் தநாக்கில் “ சரி


மாப்தள நீ பகளம்பு நான் ஜாேகம் பார்த்துட்டு உனக்கு தபான் பண்தைன்” என்ைார்.

சரி என்று ேதலயதசத்து பவளிதய தபான சத்யன் மறுபடியும் உள்தள வந்து


பாண்டியதன அதைத்து “ மாமா முகூர்த்ேம் இந்ே மாசத்துலதய இருக்கிை மாேிரி
பாருங்க” என்று பசால்ல ..,

“ இந்ே மாசத்துலதயவா எப்படி மாப்தள முடியும்,, இன்னும் இந்ே மாசத்துல


இருப்பத்ேி பரண்டு நாள்ோன் இருக்கு.,, அதுக்குள்ள கல்யாண சத்ேிரம் கிதடக்காதே
மாப்தள,, என்று பாண்டியன் கவதலயாக கூைினார்.

“ இல்ல மாமா நான் விமரிதசயா பண்ை மாேிரி இல்தல,, ஏோவது தகாயிலில்


கல்யாணத்தே முடிச்சுட்டு ரிஜிஸ்டர் ஆபிஸ்ல பேிவு பண்ணிரலாம்னு முடிவு
பண்ணியிருக்தகன்” என்று சத்யன் ேனது முடிதவ பசான்னான்.

“ என்ன சத்யா இப்புடி பசால்ை” என்று பாண்டியன் ேிதகப்புடன் தகட்க..,

“ இதுக்கும் ஒரு காரணம் இருக்கு மாமா,, விமர்தசயா கல்யாணம் பண்ணா,, என்தன


பேரிஞ்சவபனல்லாம் வந்து ‘ பாருடா இவனுக்பகல்லாம் கல்யாணம் ஆகுதுன்னு
மதைமுகமா நக்கல் தபசுவாங்க,, மான்சி பேரிஞ்சவங்க எல்லாம் பாவம் இந்ே
பபாண்ணு இப்பவாவது கல்யாணம் கூடுதேன்னு பரிோபப்படுவாங்க,, எங்க
பரண்டுதபதரயும் வாழ்த்துைவங்கதளவிட பார்த்து பரிோபப்படுைவங்க ோன் அேிகமா
இருப்பாங்க,, அதே நான் விரும்பதல மாமா,, எனக்கு பிரச்சதன இல்தல எதேயும்
ோங்கி பைக்கம் ஆயிருச்சு ஆனா மான்சிதய பார்த்து யாரும் பரிோபப்படுைதே நான்
விரும்பதல,, அேனால பரண்டு தபமிலிதயாட சிம்பிளாக ோன் தமதரஜ்” என்று சத்யன்
ேீர்மானமாக பசால்ல..,

மான்சிக்காக இவ்வளவு தயாசிக்கிைாதன,, பாண்டியன் சத்யதன அேிசயமாக


பார்க்கும்தபாதே “மாமா” என்ை பமல்லிய கூச்சலுடன் ஓடிவந்து அதணத்துக்பகாண்டு
மான்சி அவன் பநஞ்சில் ேனது முகத்தே தவத்துக்பகாண்டு அை ஆரம்பித்ோள்.

அவள் கூந்ேதல தகாேிய சத்யன் “ அைாே மான்சி என்னப் பண்ைது, நாம்தம மட்டும்
மத்ேவங்கல்ல இருந்து வித்யாசமா பதடச்சுட்டான் அந்ே ஆண்டவன்,, அேனால நம்ம
தமதரஜ்ம் வித்யாசமாதவ நடக்கட்டும்,, நீ அப்பாவுக்கு டிபன் எடுத்து தவ நான்
கிளம்புதைன்” என்று அவதள நிமிர்த்ேி கண்கதள துதடத்து பாண்டியனிடம்
ஒப்பதடத்து விட்டு சத்யன் பவளிதயைினான் .

அேன்பிைகு அதே மாேத்ேில் கதடசியாக இருந்ே முகூர்த்ேம் இருவரின்


ஜாேகத்ேிற்கும் பபாருத்ேமாக இருக்க அன்தை ேிருமணம் பசய்வது என்று
அதனவரும் தபசி முடிவுபசய்ேனர்.

மறுநாதள மதுதரயில் இருந்து கிளம்பி வந்ே சத்யனின் அம்மாவுக்கு மான்சியின்


அைதக பார்த்து பபருதம ோங்கவில்தல,, சத்யன் மான்சி இருவரின்
தஜாடிப்பபாருத்ேத்தே பார்த்து ஒரு மணிதநரத்துக்கு ஒருமுதை ேிருஷ்டி கைித்ோர்,,
மான்சியின் ஊனத்தே பற்ைி ஒரு வார்த்தே கூட அவர் தபசாேது அவதர மிகுந்ே
உயரத்ேில் தவத்ேது.

ஆனால் ேிருமணம் மதுதர மீ னாட்சி அம்மன் தகாவிலில் ோன் நடக்கதவண்டும்


என்பேில் அம்மா பிடிவாேமாக இருந்ோர், காரணம் தகட்டதபாது சத்யனுக்கு
ேிருமணம் தககூடினால் மீ னாட்சி அம்மன் தகாயிலில் தவப்போக ோன்
பிரார்த்ேதன பசய்ேிருப்போக பசான்னார் ...

சத்யனும் தவறு வைியின்ைி சம்மேித்ோன்,, ேம்பிக்கு தபான் பசய்து


ேிருமணத்ேிற்கான ஏற்ப்பாடுகதள எளிதமயாக பசய்யச்பசான்னான் சத்யன்.

அன்று இரவு ரயிலில் பாண்டியனும் மான்சியும் புைப்பட ேயாராக,, சத்யனுக்கு


ேன்னில் பாேிதய பிரிவது தபால பராம்ப கஷ்டமாக இருந்ேது “ மாமா டிக்பகட்
ரிசர்வ் பண்ணாம அன் ரிசர்வ்ல தபான உட்கார சீ ட் கிதடக்காது மாமா,, மான்சிக்கு
பராம்ப கஷ்டமா இருக்கும்,, அேனால இன்னும் இரண்டு நாள் கைிச்சு தபாங்க மாமா,,
நான் டிக்பகட் ரிசர்வ் பண்ணி ேர்தைன்” என்று சத்யன் எத்ேதனதயா சாக்கு
தபாக்குகள் பசால்லி பார்த்ோன்.

“ என்ன மாமா எனக்கு தபாயா ட்தரன்ல சீ ட் கிதடக்காது,, எங்கதள மாேிரி


இருக்கிைவங்களுக்கு என்தை ஒரு பபட்டியிருக்குதம அேில இடம் கிதடக்கும் மாமா,,
நீங்க கவதலப்படாேீங்க மாமா” என்று மான்சி சமாோனம் பசான்னாலும் அவதள
அந்ே பபட்டியில் அனுப்ப சத்யனுக்கு துளிகூட விருப்பம் இல்தல.

அன்று இரவு மான்சிதயயும் பாண்டியதனயும் அதைத்துக்பகாண்டு சத்யன் ோன்


ரயில்நிதலயம் தபானான்,, வைியில் காரில் “ தநரத்தோடு எழுந்ேிரிங்க, தவதலதயாடு
சாப்பிடுங்க, கபரக்ட்டான தடம்ல தூங்குங்க,, மான்சி ஆயிரம் அைிவுதரகள் கூை
எல்லாவற்றுக்கும் ம்ம் என்பதே ேவிர சத்யன் எந்ே பேிலும் பசால்லவில்தல,,

மான்சிதய ரயிலில் ஏற்ைியதும் இருவருக்குதம கண்ண ீர் முட்டிக்பகாண்டு வந்ேது,,


ரயில் ஜன்னலில் இருந்ே மான்சியின் விரல்கதள சத்யன் பற்ைிக்பகாண்டு கலங்க,,

“ச்சு இபேன்ன மாமா சின்ன குைந்தே மாேிரி கலங்கிகிட்டு,, இன்னும் பேிதனழு நாள்
ோதன மாமா” என்று மான்சி ஆறுேல் பசான்னாலும் அவதன பார்க்க முடியாமல்
உேட்தட கடித்து அழுதகதய அடக்கியவாறு ேதலதய குனிந்துபகாண்டாள்.

ரயில் கிளம்பிவிட சத்யன் கண்களில் கண்ணர்ீ ேிதரயிட தகயதசத்து


விதடபகாடுத்ோன்.
ஆனால் அந்ே பேிதனழு நாளும் மான்சி அருகில் இல்தலதய ேவிர,, தபானிதலதய
அவதன ஆட்டுவித்ோள், காதலயில் எழுப்புவேிலிருந்து இரவு கண் மூடும் வதர
எல்லாதம மான்சி பசால்படிோன் நடந்ேது,,

ஒரு பபண் ஆணின் வாழ்க்தகயில் எப்படி அங்கம்வகிக்கிக்கிைாள் என்று சத்யனுக்கு


பேள்ளத்பேளிவாக புரிந்ேது,, ேிருமண நாதள எண்ணி ேவிக்க ஆரம்பித்ோன் சத்யன் .

" இனிவரும் காலம் பூராவும்.. "


" நீ இல்லாமல் நான் வாழ்தவன் என்தைன் வராப்பாக!

" அடி தபத்ேியக்காரி!
" நீ என்தனப் பிரிந்ே தபாதுோன்..
" நான் என்தனதயப் புரிந்துபகாண்தடன்..
" என்னுள் இருக்கும் இடம் பேரியாது..
" மதைந்துகிடந்ே நீ...
" பிரியும்தபாது மட்டும் எப்படி..
" விஸ்வரூபம் எடுத்ோய்?
" உன் விரல் போட்ட நாட்கதள...
" விரல்விட்டு எண்ணுகிதைன்..
" நீ வருவோயில்தல!
" நிமிடம் கூட பசல்வோயில்தல!
" உன் அதைப்பிற்காக காத்ேிருந்து..
" கதளத்து தசார்ந்து விட்தடன்!
" இேயதமா கனத்து விட்டது!
" என் மூதளதயா பசயலிைந்து விட்டது!

" என் கண்கள் மட்டும் ஜீவதனாடு இருக்கிைது...


" உன்தன நிச்சயம் கண்டுவிடும் ஆதசயில்!!

ேிருமணநாளும் பநருங்கியது,, எேிர்காலத்ேில் மான்சியுடன் நடத்ேப்தபாகும்


ோம்பத்யம் எப்படி இருக்குதமா என்ை தகள்வி பூேகரமாக எழுந்ோலும்,, மனேில்
ஆயிரம் வண்ணக் கனவுகளுடன் சத்யன் ேனது காரில் மதுதர புைப்பட்டான்.
ேிருமணத்ேிற்கு முேல் நாதள மான்சி மதுதரக்கு அதைத்து வரப்பட்டு பேரிந்ேவர்
வட்டில்
ீ ேங்கதவக்கப்பட்டாள்,, மான்சியின் அம்மா பரிமளாவுக்கு சத்யன் ேனக்கு
மாப்பிள்தளயாக வந்ேேில் மிகுந்ே சந்தோஷம்.

ேிருமண ேினத்ேன்று காதலயில் சத்யன் ேம்பி வட்டிலிருந்து


ீ அதனவரும் ஒரு
தவனில் புைப்பட்டு மீ னாட்சி அம்மன் தகாயிதல வந்ேனர்,, மான்சியின்
குடும்பத்ோரும் இன்பனாரு தவனில் தகாயிலுக்கு வந்துவிட்டனர்.

ஆளாளுக்கு ஒரு தவதலதய பார்க்கு முகூர்த்ே தநரம் பநருங்கியது,, அன்று


ேிடமான முகூர்த்ேநாள் என்போல் தகாயிலின் குளத்தே சுற்ைிலும் ஏகப்பட்ட
ேிருமண தஜாடிகளும் அவர்களின் உைவுக்கூட்டமுமாக நிரம்பி வைிந்ேது ..

ேனது குடும்பத்ேினர் நடுதவ சத்யனின் கண்கள் மான்சிதய தேடியது,, ஒரு


மூதலயில் இரண்டு பபண்கள் ஒரு பபட்சீ ட்தட விரித்து மதைவாக பிடித்ேிருக்க
அேனுள் மான்சிக்கு கல்யாணப் பட்தட கட்டிவிட்டுக் பகாண்டு இருந்ேனர்
பரிமளாவும், சத்யன் ேம்பி மதனவியும்,,

சத்யனால் மான்சிதய பார்க்கமுடியவில்தல பபட்சீ ட் மதைவுக்கு கீ தை அவள்


கால்கள் மட்டும் பேரிந்ேது,, பகாலுசுகள் இல்லாே பவள்தள நிை கால்கள்,, அவள்
முேன்முேலாக ேன் வட்டுக்கு
ீ வந்ேதபாது என்று "ஏன் பகாலுசு தபாடதல நீ"
மான்சிதய தகட்டது சத்யனுக்கு ஞாபகம் வந்ேது.

இத்ேதன நாட்களாக ேனது வட்டில்


ீ இருந்ேவளுக்கு ஒரு பகாலுதசக் கூட
வாங்கித்ேரவில்தலதய என்று சத்யனின் மனம் உறுத்ேியது.

அப்தபாது அவனுக்கு பின்னால் இருந்து தடய் சத்யா இங்க " என்னடா பண்ைஎன்று "
ந்ேியின் குரல் உரத்து தகட்கபஜய,,,

சத்யா என்ை வார்த்தே மான்சியின் காேில் விை பட்படன்று பபட்சீ ட்தட விலக்கி
பவளிதய எட்டிப்பார்த்ோள்,, அதேசமயத்ேில் சத்யனும் அவதளப் பார்க்க,
நிமிடதநரத்ேில் விைிகதள விரித்து அவன் கம்பீரத்தே உள்வாங்கிய மான்சி
பவட்கமாய் சிரித்து ேதலதய உள்தள இழுத்துக்பகாண்டாள்.

அவ்வளவு கூட்டத்ேிலும் அவள் ேன்தன கவனித்து விட்டது சத்யனுக்கும் பராம்ப


சந்தோஷமாக இருந்ேது,, பஜயந்ேி மறுபடியும் வந்து அவதன தகதயப்பிடித்து
இழுத்துச்பசன்ை ஐயரின் முன்பு அமர தவத்ோள்.
சிைிதுதநரத்ேில் மான்சியும் விரித்து தவத்ேிருந்ே ஜமுக்காளத்ேில் அவனருகில் அமர
சுற்ைியிருந்ே சுற்ைமும் நட்பும் ஆரவாரத்தோடு தகயில் அட்சதேதயாடு காத்ேிருக்க,

ஐயர் மந்ேிரம் பசால்லசத்யனின் ோய் ோலிதய எடுத்து சத்யன் தகயில் பகாடுக்க .,


உணர்ச்சி பபருக்கில் பஜயந்ேி பரிமளா பாண்டியன் மூவரும் கண்கலங்க, சத்யன்
சுற்ைிலும் பபருமிேத்தோடு பார்த்துவிட்டு,, ோன் கட்டப்தபாகும் ோலிக்காக
ேதலகவிழ்ந்து அமர்ந்ேிருக்கும் மான்சியின் ேங்க கழுத்ேில் ோலிதய பூட்டினான்.

அடுத்ே நிமிடம் அட்சதே அவர்கள் மீ து வாரியிதைக்கப்பட்டதுபேரிந்ேவர்களும் ..


நண்பர்களும் சத்யனுக்கு தககுலுக்கி வாழ்த்துபசால்ல, சத்யன் பபருதமயுடன் ேன்
மதனவிதய பார்த்ோன்.

" புதுமணம் புரியும் பூமகதள, உன்


" ஓர விைிதயாரம் ஒதுங்கும் குறுநதகக்கு..
" விலங்கிட இனி தேதவயில்தல..!!
" பகட்டி தமளம் முைங்கும் நல்தவதள,
" பூதவலியிட்டு மதைத்ே மனதே நாதள
" பபான்ோலியிட்டு பதைசாற்று ..!!
" உதைதசரும் எங்கள் குலமகதள..
" வள்ளுவன் வகுத்ே வைியில்
"நல்லைம் தபணி இல்லைம் சிைக்க பசய்வாயாக....!!

சத்யன் மான்சி ேிருமணம் நல்லபடியாக முடிந்ேது,, சத்யன் ேம்பி விநாயகம்


தகாவிலுக்கு பவளிதய இருந்ே தஹாட்டலில் ஏற்பாடு பசய்யப்பட்டிருந்து கல்யாண
விருந்துக்காக வந்ேவர்கதள அதைத்துக்பகாண்டு தபானான்,

பஜயந்ேி மணமக்கதள அதைத்துக்பகாண்டு சிைப்பு ேரிசனம் மூலம் அம்மன்


சந்நிேிக்கு சாமி கும்பிட அதைத்து தபானாள்,, கூட்ட பநரிசலில் ேன் புது
மதனவிதய தகப்பற்ைி அதைத்துச்பசன்ை சத்யன் மான்சிதய ஒட்டி நின்று
அம்மதன ேரிசித்ோன்.

மான்சி சில நிமிடங்கதள சாமி கும்பிட்டாள், பிைகு அருகில் நின்ை ேனது கணவனின்
கம்பீரத்தே பவட்கமின்ைி ரசித்ோள்,, பக்கத்ேில் இருந்ே ஒரு சிலர் இவதள
கவனிப்பதே கூட மான்சி சட்தட பசய்யவில்தல, பநய்ேீபம் அவர்களின் முன்
வந்ேதபாது ோன் சத்யன் கண்ேிைந்ோன்.

இருவரும் ேரிசனம் முடிந்து பவளிதய வரும்தபாது பஜயந்ேி முன்னால் பசல்ல


இவர்கள் இருவரும் சற்று பின்ேங்கிதய வந்ேனர்,, மதுதரவரன்
ீ சிதலயருதக
வந்ேதபாது அந்ே ஆள் அரவமற்ை அதமேி மனதே வருட “ மாமா பகாஞ்சதநரம்
இங்க உட்கார்ந்துட்டு தபாகலாமா?” என்று மான்சி தகட்டதும் சரிபயன்று
ேதலயதசத்ே சத்யன்,, ேன் அக்காதவ அதைத்து “ நீ தபாக்கா நாங்க இதோ
வர்தைாம்” என்று பசான்னான்.

பஜயந்ேிக்கும் வந்ேவர்கள் எல்லாரும் சாப்பிட்டார்களா,, என்று கவனிக்கும் தவதல


இருந்ேோல் சரிபயன்று ேதலயதசத்து விட்டு உடதன தபாய்விட்டாள் .

ேதர சுத்ேமாக இருந்ே ஒரு இடத்ேில் சத்யன் அமர்ந்து,, மான்சியின் தகதய பிடித்து
இழுத்து அருகில் அமர்த்ேிக்பகாண்டான்,, பநயில்பாலிஷ் பூசப்பட்டிருந்ே அவள்
விரல்களில் அைதக வருடி ரசித்ேபடி “ ம் பநதனச்சதே சாேிச்சிட்ட,, இந்ே
கல்யாணம் தவனாம்னு பநதனச்சாலும்,, இன்னிக்கு இந்ே உலகத்துலதய அேிக
சந்தோஷமானவன் நான்ோன் மான்சி” என சத்யன் உணர்ச்சி பூர்வமாக தபசினான்.

பவட்கத்தோடு அவதன ஏைிட்ட மான்சி “ மனசுல உண்தமயான காேல் இருந்ோ


அது நிச்சயம் பஜயிக்கும் மாமா,, என் ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் நீங்க எனக்கு
கிதடப்பீங்க நிச்சயமா கிதடப்பீங்கன்னு மனசுக்குள்ள பஜபம் மாேிரி பசால்லிகிட்தட
இருப்தபன், அது பலிச்சது,, ஆமா அவ்வளவு தநரமா சாமிகிட்ட என்ன தவண்டின ீங்க?”
என்று மான்சி தகட்க..,

“தவபைன்ன தவண்டப்தபாதைன் மான்சி,, கல்யாணம் நல்லபடியா முடிஞ்சது,,


இனிதமல் அடுத்து நடக்கப்தபாைபேல்லாம் எந்ே பிரச்சதனயும் இல்லாம
நடக்கனும்னு ோன் தவண்டிதனன்,, ஆமா நீ என்ன தவண்டின மான்சி” என்று சத்யன்
தகட்டான்.

“ நாம்ளுது எல்லாம் ஒதரபயாரு தவண்டுேல் ோன்,, அடுத்ே வருஷம் இதே தநரம்


எங்க குைந்தேதயாட உன்தன பார்க்க வர்ை மாேிரி அருள் புரியனும் ோதய”
அவ்வளவுோன் படாபட்” என்று மான்சி கண்கதள சிமிட்டி சிரித்ோள்.
“ ம்ம் நீ எப்பவுதம பராம்ப பாஸ்ட் ோன் மான்சி,, ஆனா கடவுள் பராம்ப பாவம்டி
நமக்கு கல்யாணமும் பண்ணி வச்சுட்டு,, அடுத்ேோ விளக்குப் பிடிக்கிை தவதலக்கும்
அவதரதய கூப்பிடுதைாம் பாரு” என சத்யன் குறும்பாய் பசால்ல ..,

“அடச்தச என்ன மாமா இப்படிபயல்லாம் தபசுை” என்று மான்சி பவட்கமாய்


சினுங்கினாள்.

அவள் சினுங்கதல கண்பகாட்டாமல் ரசித்ே சத்யன் “ மான்சி மதுதரக்கு வந்ேேில்


இருந்து தேவியின் ஞாபங்கள் என்தன பராம்ப அரிக்குது,, இதே தகாயிலில் நானும்
அவளும் சுத்ோே இடமில்தல,, அந்ே குளத்து படிக்கட்டில் நானும் அவளும்
உட்காராே இடமில்தல மான்சி,, அவளுக்காகன்னு இருந்ே நான் இன்னிக்கு உன்தன
கல்யாணம் பண்ணிகிட்தடன், இப்தபா அவ ஆத்மா நம்மதள ஆசிர்வேிக்கும் ோதன
மான்சி,, ஏன்னா எனக்காக அவ உயிதரதய விட்டா ஆனா நான் இன்னிக்கு தவை
ஒரு பபாண்தண சந்தோஷமா கல்யாணம் பண்ணிகிட்தடன்,, இது என் அடி மனசுல
உறுத்துது,, மான்சி என் மனசு உனக்கு புரியுோ?” என்று சத்யன் தகட்க.

மான்சியிடம் இருந்து எந்ே பேிலும் இல்தல,, ேனது விரலில் இருந்ே


பநயில்பாலிதஷ நகத்ோல் சுரண்டியபடி ேதலகுனிந்து அமர்ந்ேிருந்ோள்.
சட்படன்று அவள் விரல்கதள பற்ைிய சத்யன் “ ஏய் மான்சி என்னாச்சு அதே ஏன்
சுரண்டின,, பாரு அசிங்கமா ஆயிருச்சு,, ஏன் மான்சி என்னாச்சு” என்று சத்யன்
தகட்டான்.

ேதலகுனிந்து ஒன்றுமில்தல என்று ேதலயதசத்ோள் மான்சி .


“ ஏன் மான்சி நான் தேவி பத்ேி தபசினது உனக்கு பிடிக்கதலயா?,, அவதள உனக்கு
தபாட்டியா நிதனக்கிையா? அவ இப்தபா உயிதராட இல்தல மான்சி,, நாதன
பநதனச்சாலும் அவ உன்கூட தபாட்டிக்கு வரமாட்டா மான்சி” என்று சத்யன் மாற்ைி
மாற்ைி தகள்வியும் பேிலுமாக மான்சியிடம் தகட்க
ேதரயில் தககதள ஊன்ைி பட்படன்று எழுந்ே மான்சி “ சரி நாம தபாகலாமா?
எல்லாரு நம்மதள தேடுவாங்க” என்ைவள் அவன் பேிதல எேிர்பார்க்கமல் முன்னால்
நடக்க ஆரம்பித்ோள் .

சத்யனுக்கு ஒன்றுதம புரியவில்தல ,, ஏன் எேற்காக எதுவுதம தபசாம தபாைா,, நான்


அப்படி எதுவும் ேவைாக பசால்லதலதய,, இபேல்லாம் இவளுக்கு பேரிஞ்ச விஷயம்
ோதன,, அப்புைம் ஏன் இந்ே பாராமுகம்,, என்று பலவாைாக குைம்பிய சத்யன் ேிரும்பி
பார்ப்பேற்க்குள் மான்சி இருபேடி முன்னால் தபாய்க்பகாண்டிருந்ோள்.
சத்யன் அவசரமாக எழுந்து அவள் பின்னால் தபாய் “நில்லு மான்சி” என்று குரல்
பகாடுத்ோன் .

உடதன நின்ை மான்சி ேிரும்பி அவதனப்பார்த்து பளிச்பசன்று புன்னதக பசய்ோள்,,


ஆனால் அந்ே புன்னதகயில் ஜீவதன இல்தல,, “ என்ன மாமா” என்று நின்று
சிரித்ேவதள குைப்பமாக உற்றுப் பார்த்ே சத்யன் “ ம்ஹூம் ஒன்னுமில்ல வா” என்று
அவளுடன் இதணந்து நடக்க ஆரம்பித்ோன்.
தகாவிலில் இருந்து பவளிதய வந்து இருவரும் தஹாட்டலில் சாப்பிடும் தபாதுகூட
இருவரும் அேிகமாக தபசிக்பகாள்ளவில்தல,, இருவரும் காரில் விநாயகம் வட்டுக்கு

வரும்தபாது மாதல மணி இரண்டாகிவிட்டது,, ஆரத்ேி சுற்ைி இருவரும் உள்தள
அதைத்து பசல்லப்பட்டனர் .

தபானதும் சத்யன் ேனது உதடகதள கதலந்து ஷாட்ஸ்க்கு மாைிவிட்டு, பஜயந்ேிதய


ேனியாக அதைத்ோன் “ அக்கா மான்சிக்கு தவை டிரஸ் மாத்ேி விடுங்க, அந்ே
பட்டுதசதலதய அவளால தூக்கிகிட்டு நடக்க முடியதல,, அப்புைம் இன்பனாரு
விஷயம்,, மற்ை சம்பிரோயங்கள் எல்லாம் அங்தக என் வட்டில்
ீ தபாய் வச்சுக்கலாம்,
இங்தக எதுவும் பசய்யதவண்டாம்,, நாதளக்கு விடியகாதலதய ஊருக்கு கிளம்பலாம்
அக்கா எல்லாத்தேயும் பரடியா எடுத்து வச்சுக்க ” என்று பசான்ன சத்யன்
அதைக்குள் தபாய் கட்டிலில் படுத்துக்பகாண்டான்.

அவன் பின்னாதலதய வந்ே பஜயந்ேி “ தடய் ேம்பி எல்லாம் சரிோன்,, நாதளக்கு


நீங்க பரண்டுதபரும் விருோச்சலம்ல மறுவடு
ீ தபாகனும் நீ பாட்டுக்கு நம்ம ஊருக்கு
வர்தைன்னு பசால்ை காதலயில தகாயில்ல வச்சு பாண்டியனும் பரிமளாவும்
அத்ேதன முதை பசால்லிட்டு தபானாங்கதள,, இப்தபா நீ இப்படி பசால்ைதய சத்ேி,,
இப்தபா அவங்களுக்கு என்ன பேில் பசால்ைதுடா” என்று பஜயந்ேி கவதலயாக
தகட்க ..,

சத்யனுக்கு அந்ே விஷயதம அப்தபாதுோன் ஞாபகம் வந்ேது,, ஆனால் அவனுக்கு


இருக்கும் மனநிதலயில் விருோச்சலம் தபாக விருப்பமில்தல,, எேற்க்கும்
மான்சியிடும் ஒரு வார்த்தே தகட்டுவிட்டு முடிபவடுப்பது நல்லது ‘ ோய் வட்டுக்கு

தபாகதவண்டும் என்ை ஆதச அவளுக்கு இருந்ே அது என்னால் ேதடபட தவண்டாம்,
என்று நிதனத்ே சத்யன் “ சரி இருக்கா மான்சிதய ஒரு வார்த்தே தகட்டுட்டு
பசால்தைன்” என்று கூைிவிட்டு எழுந்து மான்சிதய தேடிப்தபானான் .
வட்டின்
ீ பின்புைம் இருந்ே மாடிபடிக்கு கீ தை விநாயகத்ேின் பிள்தளகள் பபாம்தமகள்
தவத்து விதளயாடிக்பகாண்டிருக்க மான்சி அவர்களுடன் அமர்ந்துபஹலிகாப்டர்க்கு
கீ பகாடுத்து பைக்க விட்டுக்பகாண்டிருந்ோள்.

அவதளத் தேடி வந்ே சத்யன் தூரமாய் நின்று மான்சி பிள்தளகளுடன்


விதளயாடுவதே ரசித்ோன்,, மணப்பபண் அலங்காரம் கதலக்கப்பட்டு,, பிஸ்ோ
பச்தசயில் சாோரண காட்ட தசதலயும் ஒரு சில நதககள் மட்டும் அணிந்து
கழுத்ேில் புது ோலிகயிறு மின்ன, கூந்ேதல லூசாக பின்னலிட்டு அேில் சரமாக
மல்லிதகபூ சூடியிருந்ோள் .

பிள்தளகள் சத்யதன கவனித்துவிட்டு பபரியப்பா பபரியப்பா என்று கூச்சலிட,,


மான்சி சட்படன்று ேிரும்பி சத்யதன பார்த்ோள்,, ேன் கணவன் ேன்தன பார்தவயால்
விழுங்கிக்பகாண்டு இருப்பதேப் பார்த்து, பவட்கத்ோல் முகம் சிவக்க கண்ணால்
ஜாதட பசய்து என்ன என்று தகட்டாள் .

“ ம்ஹூம் ஒன்னுமில்ல சும்மா தபசலாம்னு வந்தேன்” என்ைான் சத்யன்.


பிள்தளகளின் கன்னத்ேில் ேட்டி இதோ வருவோக பசால்லிவிட்டு சத்யனிடம்
வந்ோள் “ என்ன தபசனும் பசால்லுங்க மாமா” என்று தகட்டாள்.

“ இல்ல நாதளக்கு விருோச்சலம் வரச்பசால்லி உங்கப்பா பசால்லிட்டு தபானார்,,


இன்னும் பகாஞ்சநாள் கைிச்சு தபாகலாம்னு நான் பநதனக்கிதைன்,, நீ என்ன பசால்ை
மான்சி?” என்று சத்யன் தகட்டான்.

மான்சி ஒரு நிமிடம் கூட தயாசிக்கவில்தல ,, “ இப்தபா விருோச்சலம்


தபாகதவண்டாம் பிைகு ஒருநாள் பார்க்கலாம்” என பட்படன்று பேில் பசான்னாள்.

மான்சிதய உற்றுப்பார்த்ே சத்யன் “ இதுக்கு ஏோவது காரணம் இருக்கா மான்சி”


என்ைான்.

அவன் பார்தவதய ேவிர்த்து “ பராம்ப முக்கிய காரணம் எதுவுமில்தல மாமா,,


நாம்தளாட கல்யாண வாழ்க்தக நம்ம வட்டுலோன்
ீ ஆரம்பிக்கனும் அதுல நான்
பராம்ப உறுேியா இருக்தகன்அேனால அப்பாவுக்கு தபான்தபாட்டு இப்தபா ..
வரமுடியாதுன்னுபசால்லிடுங்க” என்று மான்சி ேீர்மானமாக பசான்னாள்.
அவளுக்கு பேில் எதுவும் பசால்லாமல் சத்யன் அதமேியாக அவதளதய பார்த்ோன்,,
ஏதோபவாரு பிரச்சதனதய மான்சி மனேில் சுமந்துபகாண்டு இருக்கிைாள் என்பது
அவள் பார்தவயிதலதய பேரிந்ேது,,
இருந்ோலும் ேனது முடிவுக்கு அவளும் ஒத்துப்தபானதே எண்ணி சந்தோஷப்பட்டு “
சரிம்மா என் மாமானார்க்கு உடதன தபான் பண்ணி பசல்லிர்தைன்” என்ைான் சத்யன்
சிரிப்புடன்..,

அன்று இரவு உணவு முடிந்ேதும் ேனது பமாதபதல எடுத்து பாண்டியனுக்கு தபான்


பசய்ோன்,, எப்படிதயா அவருக்கு பசால்லி புரியதவத்ோன்,, இன்னும் சிைிதுநாள்
கைித்து விருோச்சலம் வர்தைாம் என்று பசால்ல,, பாண்டியனும் அதரமனோக
ஒத்துக்பகாண்டார்.

மறுநாள் அேிகாதல மூன்று மணிக்தக சத்யன் மான்சி, பஜயந்ேி அவள் கணவர்,


சத்யனின் அம்மா, என ஜந்து தபர் மட்டும் சத்யன் காரில் ஊருக்கு கிளம்பினார்கள்
காதல ஒன்பது மணிக்பகல்லாம் சத்யன் வட்டுக்கு
ீ வந்துவிட்டனர்.

வாசலிதலதய நிற்க்க தவத்து பஜயந்ேி இருவருக்கும் ஆரத்ேி சுற்ைி உள்தள


அதைத்து பசன்ைாள்,, அதனவரும் வைியில் காதல உணதவ சாப்பிட்டு விட்டோல்,,
மற்ைவர்கள் அவரவர் தவதலதய பார்க்க, மான்சி பூதஜயதையில்
விளக்தகற்ைினாள்,, சத்யனின் அம்மா இருவதரயும் தசர்ந்து கும்பிட பசான்னதும் ,
சத்யனும் மான்சியும் தஜாடியாக விழுந்து கும்பிட்டனர்.

சத்யன் சிைிதுதநர ஓய்வுக்குப் பின், மேிய உணதவ முடித்துக்பகாண்டு ஆபிஸ்க்கு


தபாய் வருவோ பசால்லிவிட்டு கிளம்பினான்,, வாசல் வதர வந்து வைியனுப்பிய
மான்சியிடம் கண்களால் விதடபபற்று கிளம்பினான் சத்யன்.

காரில் பசல்லும்தபாதும் ஆபிஸ்ல் இருக்கும் தபாதும் சத்யனுக்கு ஒதர


நிதனப்புோன்,, இந்ே ேிருமணம் சரியா என்ை தகள்விோன் பபரிோக எழுந்ேது,,
இன்தைய மான்சியிடம் நிதைய மாறுேல்கள் இருப்பது பேளிவாக பேரிந்ேது,,
அவ்வளவு பிடிவாேமாக நான்ோன் தவண்டும் என்று அத்ேதன பாயிண்டுகதள முன்
வச்சு கல்யாணம் பண்ணவ இப்தபா ஏன் அேிகமாக மவுனம் சாேிக்கிைாள் என்று
சத்யனுக்கு குைப்பமாக இருந்ேது.

ஆபிஸ்ல் எந்ே தவதலயிலும் மனம் ஒன்ைவில்தல,, மான்சி பற்ைிய சிந்ேதனகதள


மனதே ஆக்கிரமித்ேது,, சரியாக மணி ஐந்து ஆனதும் வட்டுக்கு
ீ கிளம்பிவிட்டான்,,

சத்யன் வட்டுக்குள்
ீ நுதைந்ேதபாது மான்சி ேனது நீண்ட கூந்ேதல பின்னாலாக
மாற்ைிக்பகாண்டு இருந்ோள்,, சத்யனுக்கு இருந்ே ஆர்வத்ேில் தவகமாக அவதள
பநருங்கி பின்புைமாக இடுப்தப வதளத்து அவதள இறுக்கி அதணத்து ேதரதய
விட்டு அதரயடி உயதர தூக்கினான்..

அவன் பிடியில் இருந்ே மான்சி “மாமா அத்தே அக்கா எல்லாம் கிச்சன்ல ோன்
இருக்காங்க விடுங்க,, வந்துட தபாைாங்க மாமா” என்று பமல்லிய குரலில் மான்சி
பகஞ்ச,,.... சத்யன் அவதள அதணத்து தூக்கியவாறு ேனது அதைக்குள் நுதைந்து
கேதவ பின்னங்காலால் உதேத்து சாத்ேிவிட்டு மான்சிதய கட்டிலில் கவிழ்த்து
தபாட்டு அப்படி அவள்மீ து அவனும் சரிந்ோன்.

அவளின் பிடரியில் ேன் உேட்தட தவத்து தேய்த்து “ மான்சி பராம்ப அைகா இருக்க
மான்சி” என்று பிேற்ைய சத்யன் கிதடத்ே இதடபவளியில் ேனது தகதய அவளின்
வயிற்ைில் விட்டு அழுத்ேமாக பிதசந்ே வாறு அடுத்ேடுத்து அவள் பின்கழுத்ேில்
முத்ேமிட்டான்.

விடுங்க மாமா,, விடுங்க மாமா,, என்று வாய் கூைினாலும் மான்சி ேனது வயிற்தை
எக்கி அவன் தகக்கு வைிவிட்டாள்,, சத்யன் ஒரு தகதய கீ ழ் தநாக்கி பசலுத்ேி
அவளின் புடதவதய விலக்கி உள்தள மான்சியின் அடி வயிற்தை வருடினான்,,
மறுதகதய தமதல தநாக்கி எடுத்துச்பசன்று ரவிக்தகக்கு தமல் அவளின்
பபாற்க்குடங்கதள தலசாக வருடினான்.

சத்யன் இதுவதரயில் ேீண்டாே இடங்கள் இதவ,,மூசசு முட்ட முட்ட முத்ேமிட்டு


விதளயாடியிருக்கிைார்கள்,, கட்டியதணத்துக் பகாண்டு கதேகள் பல
தபசியிருக்கிைார்கள்,, ஆனால் இதுதபால பநருக்கமாக ேீண்டியேில்தல, சத்யனுக்குள்
பநருப்பு பரவி உடம்பு சூதடைியது.

அவனுக்கு கீ தை கிடந்ே மான்சிக்கு உடல் குதைந்து அவன் பசயலுக்கு இடம்


பகாடுத்ோலும், ேிடீபரன்று அவள் உடம்பில் ஒரு விதரப்பு வந்ேது,, வயிற்தையும்
உடம்தபயும் இறுக்கு குறுக்கினாள்,, பிடிவாேமாக அவதன முன்தனை விடாமல்
ேடுத்ோள்,

அவள் உடல் விதரத்ே தபாதே சத்யன் அவதள உணர்ந்துபகாண்டான்,, “ என்னடா


என்னாச்சு ப்ரீயா இரு நான்ோதன மான்சி” என்று அவள் காேில் கிசுகிசுப்பாக
தகட்டான்.

“ இல்ல தவனாம் என்தன விடுங்க,, எனக்கு தவண்டாம்” என்ை மான்சி ேன் பலம்
முழுவதேயும் ேிரட்டி அவதன கீ தை சரிக்க முயன்ைாள்.

அவளின் முயற்சிதய புரிந்ே சத்யன்,, தமலும் அவதள வற்புறுத்ோமல் பக்கவாட்டில்


சரிந்து ேிரும்பி அவதள பார்த்ோன்,, மான்சியின் கண்கள் தலசாக கலங்கியிருக்க
கட்டிதலவிட்டு கீ தை இைங்கி கதலந்து கிடந்ே புடதவதய சரி பசய்துவிட்டு
அவதன நிமிர்ந்து பார்த்ோள்.

அவள் முகத்தே ேீர்கமாக பார்த்ே சத்யன் “ சரி நீ பவளிய தபா மான்சி நான்
அப்புைமா பவளிதய வர்தைன்” என்று பசால்லிவிட்டு ேிரும்பி படுத்துக்பகாண்டான்.

மான்சி கேதவ ேிைந்து பவளிதயறும் சத்ேம் தகட்க,, ேிரும்பி பார்த்ே சத்யன் எழுந்ே
ஜன்னலருதக தபாய் நின்றுபகாண்டு பாக்பகட்டில் இருந்து ஒரு சிகபரட்தட எடுத்து
உேட்டில் பபாருத்ேி பற்ை தவத்து புதகதய இழுத்து நுதரயீரதல அனுப்பி பிைகு
தயாசதனயுடன் ஜன்னலுக்கு பவளிதய ஊேினான்.
மான்சியின் பிரச்சதன எதுபவன்று சத்யனுக்கு புரியவில்தல,, ஆனால் அேன் ேீவிரம்
புரிந்ேது,, காரணம் தேவியாக இருக்கலாம் என்று அவன் அைிவு னகித்ேது,, ஆனால்
எல்லாம் பேரிந்து ோதன சம்மேித்ோள் அப்புைம் என்ன என்று ேவித்ோன் சத்யன்.

முடிந்ே சிகபரட்தட எடுத்து பவளியில் வசிய


ீ சத்யன் ேதலயில்
தகதவத்துக்பகாண்டு கட்டிலில் அமர்ந்ோன்,, ேனது ேிருமணம் ஒரு ேவைான
முடிதவா என்று ேிருமணமாகி மைாவது நாதள தயாசிக்க தவத்துவிட்டாதள என்று
நிதனத்ோன், என்னோன் ஆச்சு இவளுக்கு என்று ேனது பநற்ைியில் அதைந்து
பகாண்டான்.

சிைிதுதநரம் கைித்து கேதவ ேட்டிவிட்டு காபியுடன் உள்தள வந்ே மான்சி “ என்ன


மாமா இன்னும் டிரஸ் கூட மாத்ோம இருக்கீ ங்க” என்ைாள் இயல்பாக,, அவள் முகம்
பேளிவாக இருந்ேது.

இப்தபாது சத்யனுக்கு ேன்மீ தே சந்தேகம் வந்ேது,, ஒருதவதள பபண்தமயின்


இயல்பான கூச்சத்தே ேவைாக எண்ணிக்பகாண்தடதனா,, என்று தயாசித்ோன்,,
அவனும் இயல்பாகி “ தநட் டின்னருக்கு என்ன மான்சி பசய்ேிருக்க” என்று தகட்க ..,

அவனுக்கு மாற்று துணிதய எடுத்து கட்டிலின் மீ து தவத்ே மான்சி “ நான் எங்க


பசய்தேன்,, அத்தேயும் அக்காவும் உங்களுக்கு பிடிச்ச பூரியும் சன்னா மசாலாவும்
ேயிர் பவங்காயமும் பசய்ேிருக்காங்க,, நீங்க முகம் கழுவி டிரஸ் மாத்ேிகிட்டு வாங்க
சாப்பிடலாம்” என்று பசால்லிவிட்டு பவளிதய தபானாள்.
இரவு உணதவ ேனது அம்மாவுடன் அமர்ந்து தபசிக்பகாண்தட சாப்பிட்ட சத்யன்,,
சிைிதுதநரம் அமர்ந்து டிவி பார்த்ோன்,, பஜயந்ேியின் கணவருடன் ேனது போைிதல
பற்ைி சிைிதுதநரம் தபசிக்பகாண்டிருந்ோன், பிைகு பகௌேமுடன் தகரம்
விதளயாடினான், ஆனால் எேிலுதம மனம் ஒன்ைவில்தல, உள்ளுக்குள்
படபடபவன்று இேயம் அடித்துக்பகாண்டது.

சிைிதுதநரம் கைித்து பகௌேமும் அவன் அப்பாவும் அவர்கள் வட்டுக்கு


ீ தபக்கில்
கிளம்பிவிட்டனர்,, ேட்சிணாவும் அவர்களுடன் கிளம்பிவிட்டான்,, சத்யன் அம்மாவும்
பஜயந்ேியும் பவளி வராண்டாவில் வந்து படுக்தகதய விரித்து படுத்துக்பகாண்டு
கல்யாணத்ேிற்கு வந்ேவர் தபானவர்கள் பற்ைிய கதே தபசினர்,,

டிவியின் தசனல்கதள மாற்ைி மாற்ைி தவத்துக்பகாண்டு எேிலும் மனம் ஒன்ைாமல்


ஒருகட்டத்ேில் டிவி ஆப் பசய்துவிட்டு எழுந்துபகாண்ட சத்யன்,, ேனது அதைக்குள்
பசன்று கேதவ சாத்ேி ோளிட்டான்.

கேதவ மூடிவிட்டு ேிரும்பி பார்த்ோன் சத்யன்,, மான்சி புதுப்புடதவயில் ேதல


நிதைய மல்லிதக சூடி ஜன்னல் வைியாக பவளிதய இருட்தட பவைித்துக்பகாண்டு
இருந்ோள்,, கட்டிலின் அருதகயிருந்ே தடபிளில் ஒரு ேட்டில் பகாஞ்சம்
பைவதககளும் இனிப்பும் இருந்ேது, ஒரு ஜக்கில் பால் தவத்து அேன்மீ து ஒரு டம்ளர்
கவிழ்த்து தவக்கப்பட்டிருந்ேது.

சத்யன் ேிருமணம் எப்படி எளிதமயாக நடந்ேதோ, அதேவிட எளிதமயாக


சாந்ேிமுகூர்த்ேம் ஏற்பாடு பசய்யப்பட்டிருந்ேது,, ஓ இன்றுோன் முேலிரவா? என்று
மனேில் நிதனத்து உேட்டளவில் புன்னதகத்ே சத்யன், ஜன்னலருதக இருந்ே
மான்சிதய பநருங்கினான்.

அவளின் பின்புைமாக நின்று அவதள போடாமல் “ என்னாச்சு மான்சி, எவ்வளவு


தநரம் இப்படிதய நிப்ப, வா உட்காரு ” என்று அதைத்ோன்.

அவதன ேிரும்பி பார்த்ே மான்சி, உேட்தட எட்டாே சிரிப்புடன்,, “ம் சரி மாமா” என்று
பசால்லி கட்டிலின் ஒரு மூதலயில் அமர்ந்ோள்.

அடுத்ே மூதலயில் அமர்ந்ே சத்யன் “ ம் இப்தபா பசால்லு மான்சி உனக்கு என்ன


பிரச்சதன,, நான் ோலி கட்டும் தபாது சந்தோஷமா இருந்ே மான்சி இப்தபா இல்தல,,
இந்ே மான்சிக்கு நிதைய குைப்பம் இருக்கு,, பசால்லு என்ன குைப்பம்?” என்று சத்யன்
பேளிவாக தகட்டான்.

அவன் சுற்ைி வதளக்காமல் தநரடியாக தபசியது மான்சியின் மனதுக்கு நிம்மேிதய


ேந்ேிருக்கதவண்டும்,, நீளமாய் ஒரு மூச்பசடுத்து பவளிதய விட்டவள் “ குைப்பம்
எல்லாம் ஒன்னுமில்தல மாமா,, நான் பராம்ப பேளிவா இருக்தகன்” என்ைாள்

“ சரி அப்தபா நான்ோன் குைம்பியிருக்தகன் தபாலருக்கு,, பேளிவா என்ன முடிவு


பண்ணிருக்க?” என்ைான் இறுக்கமான குரலில் சத்யன்.

நிமிர்ந்து அமர்ந்ே மான்சி “ நமக்குள்ள இப்தபாதேக்கு இபேல்லாம் எதுவும்


தவண்டாம் மாமா,, இன்னும் நல்லா ஒருத்ேதரபயாருத்ேர் புரிஞ்சுகிட்டதுக்கு
அப்புைமா நாம ஒன்னா தசருவதுோன் நல்லது மாமா” என்று மான்சி நிோனமாக
பசால்ல.

“அப்தபா நாம இன்னும் ஒருத்ேதரபயாருத்ேர் நல்லா புரிஞ்சுக்கதலன்னு


பநதனக்கிையா மான்சி” என்ைான் சத்யன் அவதளவிட நிோனமாக..,

“ நான் பசால்ை புரிேல் தவை மாமா,, நான் இல்லாம உங்களுக்கு வாழ்க்தகதய


இல்தலன்னு ஒரு நிதலதம வரும்ல அதே பசான்தனன்” என்று மான்சி ேீர்கமாக
பசான்னாள்.,

“ இரு இரு எனக்கு ஒரு விஷயம் புரியதல மான்சி,, நாம பரண்டுதபரும்


ஒருத்ேதரபயாருத்ேர் விரும்பிதனாம்,, ஆனா நான் கல்யாணத்துக்கு சம்மேிக்கதல
அதுக்கு காரணம் என்தனாட ப்ராப்ளம்,, ஆனா நீ அபேல்லாம் மாைிடும்,, எல்லாம்
சரியாப்தபாயிடும்,, நீங்க இல்லாம எனக்கு வாழ்க்தகதய இல்தலன்னு பசான்ன,,
அப்புைம் பராம்ப பிடிவாேமா இருந்து என்தன கல்யாணம் பண்ணிகிட்ட,, இப்தபா
ேிடீர்னு என்னாச்சு இப்படி ஏன் தபசுை” என்று சத்யன் விளக்கம் தகட்டான்.

அவதனதய சிைிதுதநரம் உற்றுப்பார்த்ே மான்சி சரி மாமா நான் தகட்கிை தகள்விக்கு


பமாேல்ல பேில் பசால்லுங்க,, நான் உங்கதள விட்டுட்டு இருந்ே இந்ே இருபது
நாள்ல நீங்க என்தன பத்ேி எத்ேதன நாள் பநதனச்சீ ங்க?” என்று தகட்க ..,

“ என்ன மான்சி பேரிஞ்சிருந்தும் இப்படி தகட்கிை,, எப்பவுதம உன் பநதனப்புோன்,,


என்னில் பாேிதய பிரிஞ்ச மாேிரி பராம்ப பநாந்துட்தடன் மான்சி” என்று பேில்
பசான்னான் சத்யன் .
“ நான் தகட்டது தநட்ல மாமா” என்ைாள் மான்சி.

“ தநட்லயா?” என்று புருவம் சுருக்கிய சத்யன் “ எனக்கு புரியதல மான்சி” என்ைான்.

“ஆமா தநட்லோன் தகட்கிதைன்,, அதுவும் இங்தக யாதர பநதனச்சீ ங்க” என்று


கட்டிதல காட்டி தகட்டாள் மான்சி.

சத்யன் ேிதகப்புடன் அவதள பார்த்ோன் ,, “ என்ன மான்சி இபேல்லாம்,, உனக்கு


என்தனப்பத்ேி எல்லாம் பேரியும் ோதன, அபேல்லாம் பேரிஞ்சுோதன என்தன
கல்யாணம் பண்ணிகிட்ட” என்று தலசான தகாபத்துடன் சத்யன் தகட்டான்.

மான்சியின் முகத்ேிலும் தகாபம் வந்து அமர்ந்ேது “ சரி அதே விடுங்க,, இப்தபா


என்ன பண்ணப்தபாைீங்க ,, இன்னிக்கு நமக்கு பர்ஸ்ட்தநட்,, இப்தபா நாம என்ன
பண்ணனும்,, உங்கதளாட பதைய நிதலதம மாைிடுச்சா,, அோவது தேவி கூட நீங்க
வாழுைது இப்தபா மாைிடுச்சா மாமா” என்று மான்சி தகட்டதும் ..,

ேதலகுனிந்ே சத்யன் ,, “ இல்தல மான்சி,, மாைதவ இல்தல ” என்ைவன் பட்படன்று


நிமிர்ந்து “ ஆனா இதுனால உனக்கு என்ன பிரச்சதன,, தேவி இப்தபா இல்தல
மான்சி,, நானும் நீயும் என்ன பண்ணாலும் தபாட்டிக்கு வரமாட்டா,, மான்சி இைந்து
பேய்வமானவதள தபாய் உனக்கு தபாட்டியா பநதனக்கிைதய,,... ச்தச இதே நான்
உன்கிட்ட எேிர்பார்க்கதல மான்சி” என்று சத்யன் வருத்ேமாக பசால்ல..,

“ ம்ம் இதேதயத்ோன் நானு தகட்கிதைன் மாமா இைந்து பேய்வமானவளுக்கு நம்ம


பபட்ரூம்ல என்ன தவதல,, அவ இருக்கதவண்டியது பூதஜ ரூம்ல ோன்,, இது
என்தனாட பபட்ரூம் இதுல நானும் என் புருஷன் மட்டும்ோன் இருக்கனும்,, இங்தக
தவை யாருக்கும் இடமில்தல,, அது இைந்துதபான தேவியின் நிதனவுகளாக
இருந்ோலும் சரி இங்க வரக்கூடாது” என்று மான்சி படபடபவன்று பபாரிந்து
ேள்ளினாள்,

சத்யனுக்கு எதுதவா புரிவதுதபால் இருந்ேது,, “ஆனால் இபேல்லாம் ஏன் புதுசா


கிளப்புை மான்சி ஏற்க்கனதவ பேரிஞ்ச விஷயம் ோதன?” என்று சத்யன் முகத்தே
சுைித்துபடி தகட்டான்.

“ ஆமா பமாேல்லதய எல்லாதம பேரியும்ோன்,, அப்தபா காேல் என் கண்தண


மைச்சுது,, மாமாவுக்காக எதே தவனும்னாலும் பசய்யலாம்னு பநதனச்தசன்,, இப்தபா
என் புருஷன் மனசால கூட யாதரயும் பநதனக்ககூடாதுன்னு சுயநலமா தயாசிக்குது
என் மனசு,, காேதல உங்ககிட்ட யாசிச்ச எனக்கு ோம்பத்ேியத்தே தேவிகூட பங்கு
தபாட்டுக்க விருப்பம் இல்தல, எனக்கு மட்டும் தவனும் மாமா எல்லாதம தவனும் ”
என்று மான்சி கலங்கிய குரலில் தபச ..,

சத்யனுக்கு அவள் மனநிதல பேள்ளத்பேளிவாக புரிந்ேது,, “ நீ பசால்ைது எனக்கு


புரியுது மான்சி, ஆனா இதே விலகியிருந்து சாேிப்பதே விட அருகில் இருந்து
சிறுகச்சிறுக என்தன மாற்ைிக்பகாள்ள நீயும் ஒத்துதைக்கலாதம?” என்ைான்.

" இல்ல மாமா எனக்கு அந்ே தேரியம் இல்தல,, நீங்க என்தன நிதனச்சு என்கூட
படுக்குைீங்களா,, இல்ல தேவிதய பநதனச்சு என்கூட படுக்குைீங்களான்னு ஒவ்பவாரு
நிமிஷமும் சித்ரவதே படமுடியாது,, நான் தமாசமான சுயநலவாேிோன்,,
ஒத்துக்கிதைன், எனக்கு என் மாமா மட்டுதம தவனும்,, பத்து வருஷமா உங்கதளதய
மனசுல பநதனச்சு வாழ்ந்ே எனக்கு இது ஒன்னும் பபரியவிஷயமில்தல” என்று
மான்சி பசால்ல..,

“ஏன் மான்சி நான் மாைிட்தடன் என் மனசுல நீோன் இருக்கன்னு பபாய் பசால்லி
நான் உன்தன போடமுடியாதுன்னா பநதனக்கிை? ” என்று சத்யன் தகலியாக தகள்வி
தகட்டான் சத்யன்.

“ இல்ல மாமா உங்களால எனக்கு துதராகம் நிதனக்க முடியாது,, எனக்கு நம்பிக்தக


இருக்கு மாமா” என்று மான்சி ேீர்கமாக பசான்னாள்.

இருவரும் தபசிப்தபசிதய கதலத்து தபாய் ஒருவதரபயாருவர் பார்த்துக்பகாண்டு


அதமேியாக சிைிதுதநரம் இருந்ேனர்.

ேனது போண்தடதய சரி பசய்துபகாண்ட சத்யன் “ என் மனசு மாைாமதலதய


தபாய்ட்டா என்ன பண்ணுைது மான்சி” என்று கலக்கத்துடன் தகட்டான்.

“ ஏன் மாமா மாைாது,, தேவி மட்டும்ோன் உங்கள் வாழ்க்தகன்னு பநதனச்சீ ங்க


இப்தபா அந்ே இடத்ேில் நான் வந்து உட்கார்ந்துட்தடன்,, இப்தபா உங்ககூட கட்டிலில்
மட்டும் வாழும் தேவிதய மைக்க முடியாோ என்ன,, மாமா எனக்கு தேவியின் தமல
எந்ே வருத்ேதமா பபாைாதமதயா இல்தல,, ஆனா எனக்கு என் புருஷதன
யாருக்கூடயும் பங்குப்தபாட்டுக்க முடியாது,, அது பசத்துப்தபானவளா இருந்ோலும் சரி
அவ்வளவு ோன்” என்று ேீர்மானமாக தபசினாள் மான்சி.
சத்யன் பரிோபமாக மான்சிதய பார்த்து இபேல்லாம் தயாசிச்சுோன் நான் "
பசான்தனன் கல்யாணதம தவண்டாம்னு அத்ேதன முதை,, அன்னிக்கு எல்லாதம
சரின்னு தோன்ைிய ஒன்று இன்னிக்கு ேப்பா பேரியுோ மான்சி,, கல்யாணத்துக்கு
முன்னதய மருந்ோ உங்களுக்கு இருக்தகன்னு பசான்னிதய அபேல்லாம் சும்மாவா
மான்சிஎன்று சத்யன் விரக்த்ேியாக தகட்க " ..,

பமல்ல ேதலகுனிந்ே மான்சி அன்னிக்கு பசான்னபேல்லாம் உண்தம மாமா ",, நான்


தவஷம் தபாடதல,, ஆனா இப்தபா ஒரு மதனவி ஸ்ோனத்ேில் இருந்து தயாசிச்சா,,
என்தனாட சிந்ேதனகள் எல்லாதம பராம்ப சுயநலமாகத்ோன் இருக்கு மாமா,,
என்தன மன்னிச்சுடுங்கஎன்று மான்சி கண்கலங்க சத்யனிடம் மன்னிப்பு தகட்டாள் ".

" ஆமா இபேல்லாம் தநத்து தகாயிலில் தேவிதய பத்ேி நான் தபசிய பிைகு தயாசிச்சு
எடுத்ே முடிவா மான்சிஎன்று சத்யன் புருவங்கள் முடிச்சிட தக "ட்டான்.

" இல்ல மாமா நிச்சயமா இல்ல,, உங்கதள பிரிஞ்சு இருந்ே இந்ே இருபது நாள்ோன்
எனக்கு சிந்ேிக்கும் ேன்தமதய பகாடுத்துச்சு,, நல்லா தயாசிச்சு எடுத்ே முடிவு மாமா
இதுஎன்று மான்சி அவசரமாக பசான்னாள் ".

அேன்பிைகு சத்யன் எதுவுதம தபசவில்தல அதமேியாக ேதலகவிழ்ந்து


அமர்ந்ேிருந்ோன் ,,

மான்சி எழுந்து அவனருகில் வந்ோள்,, அவன் முகத்தே நிமிர்த்ேி பநற்ைியில்


முத்ேமிட்டாள்,, பிைகு இரண்டு கன்னத்ேிலும் முத்ேமிட்டாள் இதோ பாருங்க மாமா "
நாம பரண்டுதபரும் எப்பவும்தபால காேலர்கள் ோன் அப்படின்னு மனசுல
பநதனக்காம, இதோ இவோன் என் மதனவி, இவளுதடய உடலும் மனமும் எனக்கு
மட்டும் பசாந்ேம், இவதள அனுபவிக்கவும் ரசிக்கவும் எனக்கு முழு உரிதம
உண்டுன்னு மனசுக்குள்ள பசால்லிகிட்தட இருங்க,,

" மாமா இனிதமல் இதோ நான் இங்கோன் கீ ை படுத்துக்குதவன்,, என்தன பார்க்கிை


ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் இவ ஏன் கீ ை படுக்கனும்,, இவ இருக்க தவண்டிய இடம் என்
கட்டில் அல்லவான்னு பநதனச்சு கிட்தட இருங்க,, உங்க மான்சியின் உடல் எந்ே
இடத்ேில் அைகாயிருக்கும்,, அவதள எப்படி போட்டால் ரசிப்பாள்,, அவதள எப்படி
என்ன பண்ணனும்,, துணிகள் மூடிய என்தனாட உடல்பாகம் எல்லாம்
எப்படியிருக்கும்,, அதே எப்படி தகயாளுவது,, இப்படி உங்க சிந்ேதனகள் பமாத்ேமும்
மான்சி என்ை உங்க உரிதமயுள்ள பபாண்டாட்டிதய சுத்ேிதய வர்ை மாேிரி
பார்த்துக்கங்க மாமா,, நிச்சயம் தேவிதய மைந்து என்தன நிதனப்பீங்கஎன்று மான்சி "
ஒரு குைந்தேக்கு பசால்வதுதபால் சத்யனுக்கு பசான்னாள் .

அவளின் ஒவ்பவாரு வார்த்தேயும் சத்யனின் உண்தம நிதலதய பதைசாற்ை


அவனுக்கு குமுைிக்பகாண்டு வந்ேது என்று அவதள இறுக "மான்சி "
அதணத்துக்பகாண்டு கேைிவிட்டான் சத்யன்.

ேன் மார்பில் இருந்ே சத்யனின் ேதலதய வருடியபடி தவண்டாம் மாமா "


அைாேீங்க,, எல்லாம் சரியாயிடும் நாமளும் குடும்பம் குைந்தேன்னு சீ க்கிரதம
வாழுதவாம் மாமா எனக்கு நம்பிக்தக இருக்கு மாமாமான்சியும் என்று கூைிவிட்டு "
கண்ண ீர் விட..,

அவதள நிமிர்ந்து பார்த்ே சத்யன் இபேல்லாம் நடக்குமா மான்சி ",, நான் மாறுதவனா "
என்று கவதலயாய் தகட்டான்.

" நிச்சயமா மாறுவங்க


ீ மாமா,, நீங்க மாைதலனாலும் இதோ இதுக்கு ஒரு சக்ேி
உண்டு அது நிச்சயமா உங்கதள மாத்தும் மாமாேில் இருந்ே புது என்று ேனது கழுத் "
சத்யனிடம் காட்டினாள் மான்சி மஞ்சள் கயிதை இழுத்து.

சிைிதுதநரம் இருவரும் அதணத்ேபடி ேங்களின் பிற்காலத்தே பற்ைி கண்ண ீருடன்


சிந்ேித்ேனர் ,,

பிைகு அவன் பிடியிலிருந்து விலகிய மான்சி நீ படுத்துக்தகா மாமா ",, நான் கீ ை


படுத்துக்கிதைன்லிவிட்டு மான்சி ேயாராக கீ தை தபாட்டு தவத்ேிருந்ே என்று பசால் "
பபட்சீ ட்தட ேதரயில் விரித்து ஒரு ேதலயதனதய அேில் தபாட்டு
படுத்துக்பகாண்டாள் .

அப்படிதய கட்டிலில் சரிந்ே சத்யன், ஒருக்களித்து படுத்து மான்சியின் அதமேியான


எைில் பபாங்கும் முகத்தேதய பார்த்ோன்,, ' இந்ே சிைிய வயேில் இவளுக்கு எவ்வளவு
அைிவுபூர்வமான சிந்ேதனகள்,, என்று சத்யனுக்கு வியப்பாக இருந்ேது,,

ேனது முேலிரவு ஏமாற்ைத்ேில் முடிந்ேேில் வருத்ேம் இருந்ோலும்,, ேீர்மானமாக


தபசிய மான்சிதய நிதனத்து பபருதமயாக இருந்ேது சத்யனுக்கு
என்னுதடய இன்தைய நிதல நிச்சயம் ஒருநாள் மாறும்,, அன்று இதோ என்
மதனவி மான்சிதய அதணத்துக்பகாண்டு ோம்பத்ேியத்ேில் கதளத்துப்தபாய்
உைங்குதவன், என்ை நம்பிக்தக சத்யன் மனேில் அன்று இரதவ தவரூன்ைியது .
"என் மனேில் பஞ்சு பபாேிகளாய்...
"குவித்து தவத்ேிருக்கும் நிதனவுகதள...
" கற்பதனயான கனவு மூட்தடகதள....
" ஏராளமான விளங்கப்படாே விதேகதள...
" புதேக்கப்பட தவண்டிய நாள் எப்தபாது?
" இனி என்று வருதமா?
" மஞ்சத்ேில் புரண்டு...
" மலர்கதளாடு குதைந்து...
" மங்தகயவதள பகாஞ்சி...
" என் பஜன்மம் பூரணமதடய
" ஒரு முேல்இரவு!!!!!

சத்யன் மான்சிதய பார்த்துக்பகாண்தட உைங்கிப்தபானான்,, காதலயில் கண்


விைித்ேதபாது மான்சி ோன் எேிர் நின்ைாள்,, புது பபாைிவுடன் அைகு ஓவியமாக
நின்ைவதள பார்த்து கண்சிமிட்டிய சத்யன் “ இந்ே சீ ன் அப்படிதய சினிமாவுல வர்ை
மாேிரிதய இருக்குல்ல,, ஏன் பசால்தைன்னா,, பர்ஸ்ட்தநட் முடிஞ்ச மறுநாள்
காதலயில ஹீதராயின் இப்படித்ோன் ஹீதராவ எழுப்புவா மான்சி” என்று சத்யன்
கிண்டல் தபச .......

பவட்கமாய் சிரித்து,, பிைகு பபாய்யான முதைப்புடன் சத்யன் ேதலயில் குட்டிய


மான்சி “ என்ன நக்கலா,, அய்தயா பாவம் தநட்படல்லாம் புள்ள தேம்பி தேம்பி
அழுதுச்தசன்னு பரிோபப்பட்டு காதலயில் பிரஷா ஒரு ேரிசனம் குடுக்கலாம்னு
வந்ோ சினிமா ஹீதராயின் கூடயா கம்தபர் பண்ைீங்க உங்கதள...........” என்று
பசல்லமாக அேட்டிய வாறு சத்யனின் கதலந்ே ேதலமுடிதய தமலும் கதலத்ோள்.

ேனது ேதலதய கதலத்ே மான்சியின் விரல்கதள பற்ைிய சத்யன் அந்ே காந்ேல்


விரல்கதள ேன் உேட்டில் தவத்து அழுத்ேி முத்ேமிட்டு “ மான்சி தநட் நீ பசான்னது
எல்லாம் பராம்ப சரி,, கணவன் மதனவிக்கு இதடதய யாரும் வரக்கூடாதுன்னு நீ
நிதனக்கிைது கபரக்ட்,, முேல்ல ஒரு காேலியா தபசின,, இப்தபா ஒரு மதனவியா
தபசுை,, தகட்க பராம்ப சந்தோஷமாத்ோன் இருக்கு,, ஆனா அதே இப்படி என்
பக்கத்துல படுத்துக்கிட்டு கூட தபாராடலாம்,, நீ ேதரயில படுத்து நான் தமல
படுத்துக்க எனக்கு சங்கடமா இருக்கு மான்சி,, நீ என் பக்கத்துல படுக்கைோல உன்
பக்கம் பலவனமா
ீ ஆயிரும்னு நீ பநதனச்சா தவண்டாம் நீ கீ ைதய படுத்துக்க,, என்
மான்சி நான் பசால்ைது சரிோன?” என்று சத்யன் தகள்வியாக அவதள பார்க்க...........

அவதன முதைத்ே மான்சி “ அப்படி என்ன என் பக்கம் பலவனமாயிடும்னு



பசால்ைீங்க,, அபேல்லாம் நான் பராம்ப ேிடமா இருப்தபன்” என்று மான்சி பநஞ்தச
நிமிர்த்ேி வராப்பாக
ீ பசான்னாள் .

நிமிர்த்ேி காட்டி அவளின் ோமதர பமாட்டுகதளதய பவைித்ே சத்யன்,, “ ம்ம் சூப்பர்”


என்று உேட்தட ஈரப்படுத்ேிக் பகாண்டு பசால்ல..,

அவன் ேதலமுடிதய தகாேியவாறு எேிதலா கவணமாக இருந்ே மான்சி “ என்ன


சூப்பர்,, நான் பசான்னோ” என்று தகட்க..,

“ நீ பசான்னதுக்கு பசய்ேதய அது சூப்பர்” என்று சத்யன் கண்களில் குறும்பு மின்ன


அவளின் நிமிர்ந்ே ேனங்கதள பார்த்து பசான்னான்.

அவன் எதே பசால்கிைான் என்று புரிய “ ஏய் ச்சீ பார்தவதய பாரு ேிருடன் மாேிரி”
என்று அவன் ேதலயில் ேட்டியவள் பவட்கத்துடன் சட்படன்று ேிரும்பி அவனுக்கு
முதுகு காட்டி நின்றுபகாண்டாள்.

“ அய்தயா அேிகாதலயிலதய ராஜதகாபுரத்தோட ேரிசனம் பார்த்ோ பராம்ப


நல்லதுன்னு பபரியவங்க பசால்வாங்க,, நீ என்னடான்னா இப்படி ேிரும்பி
நின்னுகிட்டதய மான்சி” என்ைவன் அவளின் முதுகில் ேன் கன்னத்தே தவத்து
அவதள இடுப்தபாடு வதளத்து ேன் மடியில் அமர்த்ேிக்பகாண்டான்.

" மான்சி எவ்வளவு அைகுடி நீ ,, அப்படிதய பார்த்துக்கிட்தட இருக்கலாம் தபால


அைகு,, இப்தபாோன் பூத்ே புது பூ பனி துளிதய ோங்கி ேதலயதசத்து சிரிக்குதம
அந்ே மாேிரி அைகு மான்சி நீ ,, புதுசா பிைந்ே குைந்தே முேன்முதையா அதோட
அம்மாதவ பார்த்து சிரிக்குதம அதுதபால அைகு மான்சி நீ ,, புதுசா ஒரு கவிதே
புத்ேகம் வாங்கி அதே பிரித்து படிக்கும் தபாது வருதம ஒரு பரவசம் அதுதபால
மான்சி நீ ,,

" கடும் தகாதடயில ஆற்ைங்கதர ஓரம் இருக்கும் ஆலமரத்ேில் ஊஞ்சல் கட்டி


ஆடும்தபாது மனபசல்லாம் ஒரு இனிதமயான உணர்வு வரும்பாரு அதுதபால
நிதனத்து பார்ப்பேற்தக பராம்ப இனிதமயானவள் மான்சி நீ ,, ஒரு ஆற்ைங்கதர,,
அேன் ஓரம் ஒரு ேனிதமயான தோப்பு,, அங்தக நீயும் நானும் கூடதவ நிதைய சிட்டு
குருவிகள்,, அங்தக நாம காேல் பண்ைதே பார்த்து அந்ே குருவிங்க எல்லாம்
பபாைாதம படனும் மான்சி,, என் அைகிய கவிதேதய நீ தபாதும்டி எனக்கு தவை
எதுவுதம தவண்டாம்” என்று சத்யன் காேலாய் பிேற்ைி அவதள அதணத்து பிடரியில்
முத்ேமிட்டான் .

ேனது வயிற்ைில் இருந்ே சத்யனின் விரல்கதளாடு ேனது விரல்கதள


பிண்ணிக்பகான்ட மான்சி “ என்னாச்சு மாமா உங்களுக்கு,, காலங்கார்த்ோதலதய
இப்படி உளைீங்க” என்று தகலியாய் தகட்டாள்.

“ ம்ம் நான் உளர்தைனா,, பசால்லுவடி பசால்லுவ,, லவ்தவ எவ்வளவு பீல் பண்ணி


பசால்லிகிட்டு இருக்தகன்,, இரு இரு உன்தன” என்ை சத்யன் ேன் தகக்குள்
இருந்ேவதள அப்படிதய ேிருப்பி ஒரு குைந்தேதயப் தபால் ஏந்ேிக்பகாண்டான்.

அவன் கண்கதள பார்த்ே மான்சி அேில் பேரிந்ே காேதலயும் ோபத்தேயும் பார்த்து


நாணத்துடன் விடு"மாமா தவதலயிருக்குஎன்று கண்கதள மூடிக்பகாண்டாள் ",,
அவள் வாய்ோன் விடு மாமா என்று, இேழ்கதளா அவன் முத்ேமிடுவானா என்று
ஏங்கி துடித்ேது.

சத்யனுக்கு அவளின் அந்ே அேிகாதல அைகு பித்ேம் பகாள்ள பசய்ேது,, சத்யன்


குனிந்து பநற்ைியில் முத்ேமிட்டான், சத்யன் தகயில் இருந்ே அவள் உடல் தலசாக
துடித்து விதரத்ேது,
சத்யன் அவளின் மலர் விைிகளில் மாைிமாைி முத்ேமிட்டான், விதரத்ே அவள் உடல்
சூடானது,,
அவளின் பளிங்கு கன்னங்களில் முத்ேமிட்டான், துடித்ே அவளின் ஈர உேடுகள்
சட்படன்று பிளந்துபகாண்டு உள்தள இருந்ே பவண்முத்துப் பற்கள் பளிச்பசன்று
பேரிந்ேது,,
சத்யன் குனிந்து அவளின் கீ ழுேட்தட கவ்விக்பகாண்தட ஒருதகதய அவளின்
ேதலக்கு அடியில் விட்டு ேன் முகத்துக்கு தநராக அவதள உயர்த்ேி
பிடித்துக்பகாண்டான்,, இப்தபாது முத்ேமிட சரியாக இருந்ேது,, இவன்
குனியதவண்டிேில்தல.

மான்சி அைகாக இேழ்கதள பிளந்துபகாடுக்க,, சத்யனின் ேனது உேடுகளால் காற்று


புகக்கூட இடமின்ைி அவள் வாதய அதடத்துக்பகாண்டான்,, இன்னும் ோன்
வாதயக்கூட பகாப்புளிக்க வில்தல என்ை நிதனப்பு சத்யனுக்கு பராம்ப
தலட்டாகத்ோன் வந்ேது, ஆனாலும் இந்ே முத்ே சுதவதய பாேியில் விட்டுவிட்டு
தபாகவும் மனமில்தல,,

ஆனால் மான்சி இவதனவிட தவகமாக இருந்ோள்,, ேனது இரண்டு தககளாலும்


அவன் கழுத்தே சுற்ைி வதளத்துப்பிடித்து,, அவன் வாய்க்குள் ேனது இரு
இேழ்கதளயும் பசலுத்ேி பூட்டிக்பகாண்டாள்,, சத்யதன நிதனத்ோலும் விலக
முடியாேளவுக்கு அவளின் தவகமிருந்ேது.

அேன்பிைகு சத்யனிடம் பின்வாங்கல் இல்தல,, பராம்ப தவகமாகவும் ஆர்வமாகவும்


அவளின் இேழ்த் தேதன ரசித்து உைிஞ்சினான்,, மான்சியின் உடல் வாசதனயும்,
அவளின் ஈர இேழ்களின் வாசதனயும் தபாட்டி தபாட்டுக்பகாண்டு சத்யதன
மயக்கியது,, ஒதர தநரத்ேில் இருவரும் மாற்ைிமாற்ைி உைிஞ்சுவதும் பிைகு
மாத்ேிமாத்ேி பச் பச்பசன்று ஈரமாக முத்ேமிடுவதுமாக பராம்ப ஆர்வமாக சத்ேமிட்டு
முத்ேமிட்டு பகாண்டனர் இருவரும்..,

மான்சிதய பார்க்க பார்க்க சத்யனுக்தகா அந்ே காதலயிலும் தமாகத்ேீ மிக


தமாசமாக பற்ைிக்பகாண்டது,, காேலியாக இருந்ேதபாது முத்ேமிட இருந்ே பயமும்
ேயக்கமும் இப்தபாது இல்தல,, இவள் என் மதனவி,, இதோ என் தகயில்
கிடக்கிைாள்,, இந்ே பூவுடல் பமாத்ேம் எனக்கு பசாந்ேமானது என்ை நிதனப்தப
அவதன தமலும் கிளர்ந்பேை பசய்ேது.

ேன் தகயில் கிடந்ே மான்சிதய படுக்தகயில் பூதவப்தபால் கிடத்ேிவிட்டு,,


கட்டிதலவிட்டு இைங்கி கேதவ மூடிவிட்டு வந்து மீ ண்டும் கட்டிலில் அமர்ந்து
குனிந்து அவளின் பாேங்கதள தகயிபலடுத்து அவற்ைில் ேன் உேடுகதள பேித்ோன்,
பிைகு அவள் பாேங்கதள ேனது மடியில் தவத்துக்பகாண்டு பமதுவாக அவளின்
புடதவதய முைங்கால் வதர உயர்த்ேினான் சத்யன்.

மான்சியின் கால்கள் ேந்ேங்கதள தபால பவண்தமயாகவும்,, பவறும் பூக்கதள


பகாண்டு பசய்ேது தபால் பமன்தமயாகவும் இருந்ேது,, சிறுசிறு பசந்நிை முடிகள்
அைகுக்கு அைகு தசர்ேது, சத்யனின் ஆர்வமும் ோபமும் அேிகரிக்க சட்படன்று
குனிந்து அவள் முைங்காலில் முத்ேமிட்டு ேனது நாவால் ஈரமாய் வருடிவிட்டான்.

மான்சியின் உடல் சிலிர்த்ேதே சத்யனின் நாக்கும் உேடுகளும் உணர்ந்ே


அதேதவதளயில் மான்சி ேனது கால்கதள சட்படன்று இழுத்துக்பகாண்டாள்,,
முகத்ேில் ஏமாற்ைத்துடன் சத்யன் அவதள நிமிர்ந்து பார்க்க,, மான்சியின் விைிகள்
கலங்கி கண்ண ீர் குளமாக தேங்கியிருந்ேது .

ேிதகத்துப் தபான சத்யன் அவள்மீ து படர்ந்ே வாதை தமதலைி அவள் முகத்ேருதக


குனிந்து “ என்னடா கண்ணம்மா என்னாச்சு,, ேிடீர்னு கண் கலங்கியிருக்கு” என்று
கவதலயாக தகட்டான்.

முகத்தே பக்கவாட்டில் ேிருப்பிய மான்சி “ எனக்கு எல்லாதம புடிச்சிருக்கு மாமா,,


ஆனா இதே லவ்தவாட நாம பரண்டுதபரும் தநட்ல ஒன்னு தசரனும் மாமா,,
அதுோன் உண்தமயான ோம்பத்ேியம்,, அதுக்கு எத்ேதன நாள் ஆனாலும் பவயிட்
பண்ணலாம் மாமா ப்ள ீஸ் எனக்காக” என்று மான்சியின் குரல் பகஞ்சியது .

சத்யன் எதுவுதம தபசவில்தல அவளுக்கு பக்கவாட்டில் சரிந்து படுக்தகயில்


விழுந்ேவன் அதமேியாக இருக்க,, அவன் பக்கமாக ேிரும்பி படுத்ே மான்சி ேனது
விரல்களால் அவன் பநற்ைிதய வருடியவாறு “ இல்ல எனக்கு இப்பதவ தவனும்னு
நீங்க பசான்னா,, அதே என்னால ேடுக்கமுடியாது மாமா,, ஏன்னா என் உடம்பு என்
தபச்தச தகட்காது,, இனி எதுவாயிருந்ோலும் உங்கள் விருப்பம்,, ஆனா நம்ம மனசும்
உடலும் ஒதர மாேிரி சங்கமிக்கனும் மாமா” என்று மான்சி பசால்லச்பசால்ல சத்யன்
ேனது கண்கதள மூடிக்பகாண்டான்.

மான்சி குனிந்து ஆேரவாக அவன் பநத்ேியில் முத்ேமிட்டு “ மாமா நான் தபாகவா?


உங்களுக்கு என் தமல் தகாபம் இல்தலதய” என்று அவனிடம் தகட்க
சத்யன் கண்கதள மூடியவாதை “ ம் தபா” என்ைான்.

ஆனால் மான்சி தபாகவில்தல,, ஒரு காதல அவன்தமல் மடித்துப் தபாட்டு,


ஒருதகயால் அவன் கழுத்தே சுற்ைி அவன் காேருதக சரிந்து “ மாமா தநட்டு நான்
வந்தேனா,, ஒரு நிமிஷமாவது என்தன நிதனச்சீ ங்களா மாமா ” என்று ரகசியக்
குரலில் தகட்க..,

அவள் அதணத்ே சத்யனின் உடல் சட்படன்று விதரக்க,, எதேதயா பார்த்து


பயந்ேவன் தபால கண்கதள இறுக்கி மூடிக்பகாண்டு “ இல்தல மான்சி நீ
வரதவயில்தல” என்று ேதலதய இப்படியும் அப்படியும் அதசத்து ேனது துக்கத்தே
பவளிப்படுத்ேினான்.

மான்சி சிைிதுதநரம் எதுவுதம தபசவில்தல,, அதமேியாக அவன் ேதலதய ேன்


கழுத்ேடியில் தவத்து அதணத்ேவள் “ பரவாயில்தல மாமா விடுங்க ஒருநாள்ல
எப்படி மாற்ைம் வரும்,, நான் காத்ேிருக்தகன் மாமா “ என்று அவதன ஆறுேல்
படுத்ேிய மான்சி படுக்தகயிலிருந்து எழுந்து அமர்ந்ோள்.

சத்யன் இன்னும் கண்கதள ேிைக்கவில்தல,, அவன் கண்களின் ஓரம் தலசாக ஈரம்


இருந்ேது, அவன் கால்கதளப் பற்ைி இழுத்ே மான்சி “ அய்தயா ராசா பீல் பண்ணது
தபாதும் பமாேல்ல தபாய் பல்ல விளக்குங்க,, இதோட எனக்கு கிஸ் தவை
குடுத்துட்டீங்க,, அய்தயா கடவுதள இேனால எனக்கு என்ன ஆகப்தபாகுதோ
பேரியதலதய” என்று குறும்பாக மான்சி தபசி அவதன இயல்புக்கு பகாண்டு வர
முயன்ைாள்.

நாம் இப்படியிருந்து தமலும் அவதள சங்கடத்ேிற்கு உள்ளாக்க தவண்டாம் என்று


நிதனத்ே சத்யன் கண்விைித்து அவதளப்பார்த்து தலசாக புன்னதக பசய்து “
அபேல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது,, நீ தபா நான் அப்புைமா வர்தைன்” என்று பசான்னான்.

“ அய்தயா தடம் என்னாச்சு பாருங்க ஏைதர ஆகுது,, நான் உள்ள வந்து கிட்டத்ேட்ட
நாற்பது நிமிஷம் ஆகுது,, பவளிய அத்தேயும் அக்காவும் என்ன பநதனப்பாங்கதளா..,
பேரியதல,, நீங்க வாங்க மாமா பல் தேய்ச்சுட்டு காபி குடிக்கலாம்” என்று மான்சி
அவன் தகதய பற்ைி இழுத்ோள்.

“ சரிசரி வர்தைன் இரு” என்று எழுந்து அமர்ந்ே சத்யன் மான்சிதய கிட்தட


வரச்பசால்லி தசதக பசய்து அவளின் ரவிக்தகக்கு பவளிதய வந்ேிருந்ே கறுப்பு நிை
உள்ளாதடயின் பட்தடதய உள்தள ேள்ளி விலகியிருந்ே புடதவதய சரிபசய்து,
பிைகு கதலந்து கிடந்ே கூந்ேதல சுருட்டி காதோரம் ஒதுக்கிவிட்டான்,, பின்னர் அவள்
தோதளப்பற்ைி ேள்ளி நிறுத்ேி எல்லாம் சரியாயிருக்கிைோ என்று பார்த்ோன்.

“ம் இப்தபா ஓதக,, வா தபாகலாம்” என்று பவளிதய தபாக கேதவ ேிைந்ேவன் தகதய
பற்ைிய மான்சி ....

“ மாமா உங்ககிட்ட ஒரு விஷயம் பசால்ல நிதனச்தசன் மைந்தே தபாச்சு,, அத்தே


வட்டு
ீ தவதல பசய்ய எல்லாத்துக்கும் ஒரு அம்மாதவ வரச்பசால்லியிருக்காங்க,,
இத்தோட எனக்கு சதமயல் பசய்ை தவதல மட்டும்ோன்,, அேனால இனிதமல்
உங்கதள கவனிச்சுக்கை தவதல எல்லாம் என்தனாடது” என்று மான்சி பசால்ல ..,

சத்யன் புருவம் சுருக்கி “ கவனிச்சுகைதுன்னா எப்படி எனக்கு புரியதல மான்சி”


என்ைான்.
" ம் அோவது உங்களுக்கு முதுகு தேய்ச்சு குளிக்க தவக்கிைதுல இருந்து,, டிரஸ்
எடுத்து தவப்பது, டிபன் சாப்பாடு காபி, அப்புைம் தநட் இந்ே ரூம் க்ள ீன் பண்ணி,
ேதலயதன உதை மாத்துைது வதரக்கும் இனிதமல் எல்லாதம நான்ோன்
பசய்தவன்,, ம் அதோட உங்களுக்கு கால் வலிச்சா பிடிச்சு விடுைது, ேதல வலிச்சா
தேலம் தேய்ச்சு அழுத்ேி விடுைதுன்னு எல்லாதம நான்ோன் பண்ணுதவன்” என்று
மான்சி காேில் போங்கும் ஜிமிக்கிகள் ஆட தகதய ஆட்டி ஆட்டி தபச,, சத்யன்
அவதளதய உற்றுப்பார்த்ோன்.

அவளின் ஒவ்பவாரு வார்த்தேயின் அர்த்ேமும் சத்யனுக்கு பேளிவாக புரிந்ேது,,


அோவது நான் உன் பபாண்டாட்டி என்பதே என் மனசுல அழுத்ேமாக பேிய
தவக்கும் அடுத்ே முயற்சியின் போடக்கம் ோன் இது என்று சத்யனுக்கு பேளிவாக
புரிந்ேது.

“ சரிங்க தமடம் இனிதமல் நீங்க உட்காரச் பசான்னா உட்கார்ந்து,, எழுந்ேிருக்க


பசான்னா எழுந்ேிருக்கிதைன் தபாதுமா,, இப்தபா வா தபாகலாம்” என்று அவள்
இடுப்பில் தகப்தபாட்டு வதளத்துக்பகாண்டு பவளிதய வந்ோன் சத்யன்.

அம்மா மற்றும் பஜயந்ேி முன்பு மான்சி கூச்சத்ேில் பநளிந்ோள்,, இருந்ோலும் சத்யன்


விடவில்தல அவதள இழுத்துக்பகாண்தட தோட்டத்துக்கு தபாய் “ நான் பல்
தேய்ச்சுட்டு வர்ைதுக்குள்ள பவந்நீர் கலந்து பரடி பண்ணி தவ மான்சி” என்று
பசால்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் நுதைந்ோன் .

அேன்பிைகு வந்ே நாட்களில் மான்சி பசான்னது தபாலதவ நடந்துபகாண்டாள்,


அவளின் கவனம் முழுவதும் சத்யன்ோன் இருந்ோன்,, அவனுதடய தேதவகதள
பார்த்து பார்த்து கவனித்ோள்,, அவன் முகம் தலசாக வாடியிருந்ோலும் துடித்து
தபாய்விடுவாள்,, இதேபயல்லாம் ஏற்கனதவ இவள் பசய்ே தவதலகள்ோன்
என்ைாலும் சிலவற்ைில் ஒரு அன்தயான்யம், கணவன் மதனவி என்ை பிதணப்பின்
பநருக்கம் இருந்ேது .

அவன் குளிக்கும் தபாது இவளும் உள்தள நுதைந்து அவனுக்கு ேன் பார்தவயால்


ேீமூட்டிக் பகாண்தட உடம்பு தேய்க்கிதைன் என்று அவதன ேடவித்ேடவி உசுப்தபத்ேி
அவன் அதணக்க வரும்தபாது “ சரி நான் டிபன் பரடி பண்தைன் நீங்க சீ க்கிரமா
குளிச்சுட்டு வாங்க மாமா” என்று பாத்ரூமில் இருந்து பவளிதய வந்துவிடுவாள் .

ஆபிஸ்க்கு சத்யன் கிளம்பி பவளிதய வரும்முன் அவன் சட்தட காலதர பகாத்ோகப்


பற்ைி இழுத்து அழுத்ேமாய் உேட்டு முத்ேம் பகாடுத்து அனுப்புவாள்,, வட்டில்

யாருமில்லாே தநரத்ேில் அவதன அதணத்ேது மாேிரி பநருங்கி உட்கார்ந்து டிவி
பார்ப்பாள்.

இப்தபாபேல்லாம் ேனக்கு என்ன தேதவபயன்று சத்யனுக்கு மைந்து கூட தபாய்


விட்டது, அந்ேளவுக்கு அவதன பார்த்துக்பகாண்ட மான்சி சில நாட்கள் கைித்து
ஒருபடி முன்தனைி குளித்துவிட்டு வந்ோல் அவன் அதையில் அவதன
சட்தடபசய்யாமல் இயல்பாக உதடகதள மாற்ை ஆரம்பித்ோள்.

சத்யன் அதேபயல்லாம் கவனித்து பநருங்கினான் என்ைால் நாசுக்காக அவதன


ேவிர்த்து விடுவாள்,, இரவு தநரங்களில் சத்யனுக்கு முன்தப புடதவதய கதலந்து
தநட்டிதய ேதலவைியாக மாட்டிக்பகாண்டு அவனிடம் வந்து “ பின்னாடி
சுருட்டிக்கிட்டு இருக்குதபால அதே எடுத்து விடுங்க மாமா” என்று அவன்
ஆண்தமக்கு தசாேதன தவத்ோள்.

சத்யன் அதே சரிபசய்து விட்டு அவதள தசர்த்து அதணத்ோன் என்ைால்,, பமல்லிய


புன்னதகதயாடு “ அய்தயா எனக்கு தூக்கம் வருது மாமா” என்று அவதன விலக்கி
விட்டு ேதரயில் படுத்துக்பகாள்வாள்.

சில நாட்கள் கைித்து அம்மாவும் மதுதரக்கு கிளம்பி விட,, அவர்களது பநருக்கம்


சற்று அேிகமானது,, ஆனால் மவுனமான பநருக்கம்,, ஒருவர் முகத்தே ஒருவர்
தநரடியாக பார்த்துக்பகாள்ளாமல் உடல்கதள உரசிக்பகாள்ள விட்டார்கள், அேனால்
மூளும் பநருப்தப அதணக்க இருவருதம தேரியமில்லாமல் மவுனம் காத்ேனர் .

சத்யனுக்கு நாளுக்கு நாள் அவள்மீ ோன ஏக்கம் அேிகமானது,, ஆபிஸ் வடு


ீ எங்தக
இருந்ோலும் மான்சியின் ஞாபகங்கள்ோன் அவதன வதேத்ேது, இப்தபாபேல்லாம்
அவள் சட்டு பவளிப்பதடயாக காட்ட ஆரம்பித்ேிருந்ே உடல் பாகங்கள் சத்யதன
பித்ேனாக்கியது .

இரவில் தூக்கம் வராமல் ேவித்ோன்,, அவனுக்கு எல்லாம் மைந்ேது தேவிதய மைக்க


தவத்ேது மான்சியின் அைகும் அன்பும்,, தேவியுடன் நடக்கும் காமப் தபாராட்டத்தே
மான்சியின் காேல் பவன்ைது,, பூதஜயதையில் மாட்டியிருக்கும் தேவியின் படத்தே
போட்டு கும்பிடும் தபாது மட்டுதம தேவியின் ஞாபங்கள் மனதே அழுத்தும்,,

இனி மான்சிதய விட்டு விலகியிருப்பது கடினம் என்ை நிதலயில் கடந்ே இரண்டு


நாட்களாக அவளிடம் ேனது மாற்ைத்தே பசால்லிவிட தவண்டும் என்று சத்யன்
எண்ணிக்பகாண்டு பநருங்கும் தபாபேல்லாம், மான்சி ேன்தன நம்புவாளா,, பவறும்
பசக்ஸ்க்கு மட்டும் அவதள அனுகுவோக ேவைாக நிதனப்பாதளா என்ை அச்சம்
சத்யதன வாட்டியது .

இப்தபாபேல்லாம் அவர்களுக்குள் ஒரு மவுன யுத்ேம் நடந்ேது,, இருவருக்கும் நடுதவ


இருந்ே கனமான ேிதர தேய்ந்து பமல்லியோக மாைிவிட்டது,, இருவரும் தசர்ந்து
மூச்தச இழுத்து ஊேினாதல கிைிந்து வைிவிடும் அளவிற்கு மிக பமல்லிய
ேிதரோன் இருந்ேது,, ஆனால் அந்ே ேிதரதய யார் முேலில் கிைிப்பது என்ை ேயக்கம்
இருவரிடமும் இருந்ேது.

அன்று இரவும் அப்படித்ோன்,, மான்சி பால் எடுத்து வந்து பகாடுத்ே பிைகு ேனது
புடதவதய கதலந்துவிட்டு தநட்டிதய மாட்டிக்பகாண்டு ேதரயில் விரித்ேிருந்ே
படுக்தகயில் படுத்துக்பகாண்டாள்,, சத்யன் ேன் தகயில் இருந்ே புத்ேகத்ேில் கவனம்
தபாகாமல் ேவித்ேபடி ஓரக்கண்ணால் அவதளதய பார்த்ோன்.

சிைிதுதநரத்ேில் மான்சி உைங்கிவிட சத்யன் கட்டில் சம்மணமிட்டு அமர்ந்து


அவதளதய பவைித்ோன், ேனது தககதள மார்புக்கு குறுக்தக கட்டிக்பகாண்டு மான்சி
உைங்கியோல் அவளின் பசந்ேனங்கள் தமல் தநாக்கி பிதுங்கி இருந்ேது,, வலது
காதல நீட்டியும் இடதுகாதல மடக்கியும் மான்சி உைங்க,, முைங்கால் வதர
உயர்ந்ேிருந்ே தநட்டி அவளின் கால் அைதக பவளிச்சமிட்டுக் காட்டியது.

பபாறுக்க முடியவில்தல சத்யனால் பட்படன்று படுக்தகயில் இருந்து எழுந்து


அவளின் காலருதக மண்டியிட்டு அமர்ந்ோன்,, முைங்கால் வதர உயர்ந்ே தநட்டிதய
தமலும் உயர்த்ேினான், மான்சியின் பசவ்வாதை போதடகள் இரவு விளக்கின்
ஒளியில் மின்னியது.

சத்யன் குனிந்து அவளின் வலது போதடயில் ேனது உேட்தட பேித்து முத்ேமிட,,


இயல்பான பபண்தம சட்படன்று விைித்துக்பகாள்ள மான்சி ேடாபலன்று எழுந்து
அமர்ந்ோள்,, ேன்னருதக மண்டியிட்டு அமர்ந்ேிருந்ே சத்யதன பார்த்ேதும் அவளுக்கு
விஷயம் புரிந்ேிருக்க தவண்டும் என்று மட்டும் தகட்டுவிட்டு "என்ன மாமா "
ேதலதய குனிந்துபகாண்டாள்.

அந்ே ஒரு வார்த்தேக்காகதவ இத்ேதன நாளாக காத்ேிருந்ேவன் தபால சத்யன் "


மான்சி நீ தவனும் மான்சி,, என்னால உன்தன பார்த்துக்கிட்தட தநட்ல
தூங்கமுடியதல,, பராம்ப ேவிப்பா இருக்கு மான்சி,, நான் தநட்ல தூங்கி மூனு
நாளாச்சு,, இப்பல்லாம் எனக்கு தவபைந்ே ஞாபகமும் வரதல மான்சி நீ நீோன்
தவனும், இதுக்குதமல என்னால ோங்கமுடியாது மான்சிஎன்று புலம்பி ேீர்த்ே "
முயன்ைான் தய இழுத்து அதணக்கசத்யன் சட்படன எட்டி மான்சி.

அவன் அதணத்ே மறுநிமிடம் “ மாமா என்ன இது விடுங்க மாமா ப்ள ீஸ் விடுங்க”
என்று அவதன உேைி விலக்கினாள் மான்சி .

அவள் ேன்தன உேைியதும் தகாபம் வர சத்யன் “ என்ன மான்சி இன்னும் நீ என்தன


நம்பதலயா?” என்று தகட்டான் .

அவன் தகாபத்தே கண்டு பயந்து ேதலகுனிந்ே மான்சி “ நம்புைது நம்பாேது இல்தல


இப்தபா விஷயம்,, இன்னிக்கு தவண்டாம் மாமா தபாய் படுங்க ப்ள ீஸ்” என்று
பகஞ்சினாள்.

“ அோன் ஏன் தவண்டாம்” என்று சத்யன் பிடிவாேமாக தகட்க..,

"ம் அது அப்படித்ோன் மாமா இன்னும் பரண்டு நாதளக்கு எதுவுதம தவண்டாம்,, இந்ே
மூனு நாளும் நான் பவளிய ோன் படுத்ேிருக்கனும்,, ஆனா எனக்கு ேனியா படுக்க
பயமா இருந்ேோல இங்க வந்து படுத்துக்கிட்தடன்,, ைாரி மாமா” என்று மான்சி
ேிக்கித்ேிணைி பசால்லவும்..,

மான்சியின் நிதலதம சத்யனுக்கு புரிய, ேனது துரேிர்ஷ்டத்தே எண்ணி அய்தயா


என்று ேதலயில் அடித்துக்பகாள்ள தவண்டும் என்ை உணர்தவ கஷ்டப்பட்டு
அடக்கிக்பகாண்ட சத்யன் “ ைாரி மான்சி ேப்பா பநதனக்காதே,, எனக்கு இப்படின்னு
பேரியாது ைாரி,, நீ படுத்துக்தகா மான்சி” என்று பசால்லிவிட்டு ேனது படுக்தகயில்
போப்பபன்று கவிழ்ந்து விழுந்ோன் சத்யன்.

அேன்பிைகு அவன் உணர்ச்சிகதள கட்டுக்குள் பகாண்டு வந்து, அவன் எப்தபாது


உைங்கினான் என்று அவனுக்தக பேரியாது,, காதலயில் எழுந்ேதபாது பபாழுது
நன்ைாக விடிந்துவிட்டது.

மான்சி வந்து எழுப்பவில்தலதய என்று நிதனத்ே வாறு அவசரமாக எழுந்து


பவளிதய வந்ோன் சத்யன் ,, பவளிதய ஹாலில் பரிமளாவும் பாண்டியனும்,,
பாண்டியனுதடய அம்மாவும் தசாபாவில் அமர்ந்து காபி குடித்துக்பகாண்டு
இருந்ேனர்.
அவர்கதள பார்த்து அேிசயித்ே சத்யன் பாண்டியன் அருகில் தபாய் அமர்ந்து “ என்ன
மாமா பசால்லாம பகால்லாம வந்துருக்கீ ங்க,, தபான் பண்ணி ஒரு வார்த்தே
பசால்லியிருந்ோ ஸ்தடஷனுக்கு கார் எடுத்துகிட்டு வந்ேிருப்தபதன” என்று சத்யன்
தகட்க..,

“ இல்ல மாப்தள அம்மா அம்முதவ பார்க்கனும்னு பராம்ப பிடிவாேமா இருந்ோங்க


அோன் தநத்து அவசரமா கிளம்பி வந்தோம்,, அதோட மூனாவது மாசத்துக்கு
மான்சிக்கு சில சம்பிரோயங்கதள பசய்யனும் அேனாலயும் வந்தோம் மாப்தள”
என்று பாண்டியன் பசால்ல..,

“என்ன சம்பிரோயம் மாமா” என்று சத்யன் குைப்பமாக தகட்டான்.

“ அது தவபைான்னும் இல்ல மாப்தள,, கல்யாணம் ஆகி மூனா மாசம் எங்க வட்டுக்கு

கூட்டிப்தபாய் ோலி கயிறு மாத்ேி தபாடுைது ஒரு சம்பிரோயம்,, பபாண்ணுங்க
வாழ்க்தகயில பராம்ப முக்கியமானதும் கூட ,, அோன் நாங்கதள வந்து அம்மூதவ
தகதயாட கூட்டிப்தபாகலாம்னு வந்தோம்” என்று பாண்டியன் முடிக்க..,

“ ஓ அப்படியா” என்ைவன் “ சரி பகாஞ்சம் இருங்க மாமா நான் குளிச்சுட்டு வர்தைன்”


என்று பசால்லிவிட்டு எழுந்து தபானான் சத்யன்.
பின்னாதலதய டவல் எடுத்துக்பகாண்டு வந்ே மான்சிதய பார்த்து “ என்ன மான்சி
அவங்க கூட கிளம்ப தபாைியா” என்று தகட்டான் சத்யன்.

“ ஆமா மாமா நான் தபாகதலன்னா பாட்டி சும்மா விடாது ேிட்டும்,, பாட்டிக்கு


சம்பிரோயங்கள் பராம்ப முக்கியம்,, அேனால இன்னிக்கு தநட் ட்தரனுக்கு
கிளம்புதைன் மாமா” என்று மான்சி ேயங்கி ேயங்கி பசான்னாள்.

அவதளதய பார்த்ே சத்யன் “ சரி கிளம்பு மான்சி,, பகாஞ்ச நாள் கைிச்சு எனக்கு தடம்
இருந்ோ வர்தைன்” என்று பசால்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து பகாண்டான்.

அன்று மாதல சத்யன் வட்டுக்கு


ீ வந்ே தபாது மான்சி ேனது பபற்தைாருடன் புைப்பட
ேயாராக இருக்க,, சத்யன் எதுவும் தபசாமல் மனேில் சூழ்ந்ே பவறுதமதய மதைத்து
அவர்கதள காரில் ஏற்ைிச்பசன்று ரயில்நிதலயத்ேில் வைியனுப்பி விட்டுட்டு
வந்ோன்.

வட்டுக்கு
ீ வந்து படுக்தகயில் விழுந்ேவனுக்கு தூக்கதம வரவில்தல,, மான்சி
இல்லாே வடு
ீ நரகமாக.., காட்சியளித்ேது,, நடு இரவில் மின்சாரம் நின்று தபாய்விட,
ேதலயதனதய எடுத்துக்பகாண்டு பமாட்தட மாடியில் தபாய் படுத்ோன் சத்யன்.

வானில் காய்ந்ே பவுர்ணமி நிலவின் அைதக ரசிக்க முயன்ைான் சத்யன் அங்தக


நிலவுக்கு பேிலாக மான்சியின் எைில் பகாஞ்சும் மேிமுகம் ோன் பேரிந்ேது.

" ஏய் நிலதவ ..


" காேலாகி கசிந்துருகி சருகாய் உேிர்ந்து,,
" அவதள யாதுமாகி நிற்கின்தைதன"
" அவளிடம் இதேச்பசால்வாயா?
" என்தன மட்டுதம
" இேயத்ேில் பகாண்ட என்னவள்...
" ேன்தன எனக்காகத்...
" ேயங்காது ேர வந்ேவள்!
" என் இேயச்சிதையில் அவளின்..
" நிதனவின்ைி தவைில்தல..
" அவளிடம் இதேச்பசால்வாயா?"

ேனது காேல் மதனவிதய நிதனத்து,, பால்நிலவுடன் காேல்கதே தபசிய சத்யன்


அன்று தூங்க பவகுதநரம் ஆனது, ேனிதமயும் இரவும் நிலவும் அவனின் விரகத்தே
அேிகப்படுத்ே, மான்சிதய நிதனத்து அவள் உடலின் மன்மே எைில் வதளவுகதள
நிதனத்து பராம்பதவ ேவித்து துடித்ோன் சத்யன்.

அேிகாதல பைதவயினங்களில் கூவலில் கண்விைித்ே சத்யன் எழுந்து


அமரும்தபாதே ஒரு முடிவுடன் எழுந்து அமர்ந்ோன்,, இனிதமல் மான்சி இல்லாமல்
ேன்னால் வாைமுடியாது என்பது பேளிவாக புரிய உடதன தபாய் அவதள அதைத்து
வரதவண்டும் என்று எண்ணியபடி பாதய சுருட்டிக்பகாண்டு மாடியில் இருந்து
இைங்கினான்.

மான்சிதய அதைத்து வரதவண்டும் என்ை நிதனப்பு வந்ேதுதம அவன் முகத்ேில்


சந்தோஷம் ோனாக வந்து ஒட்டிக்பகாள்ள, முகத்ேில் என்றுமில்லாே பேளிவும்,,
உேட்டில் நிைந்ேரமாகி விட்ட சிரிப்புடனும்,, பமல்லியோக விசிலடித்ேபடிதய ேனது
தவதலகதள முடித்துக்பகாண்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்பினான் சத்யன்.

அன்று முழுவதும் சந்தோஷமாக ஆபிைில் பகல் பபாழுதே தபாக்கியவன்,, அன்று


மாதல நாதள பசய்யதவண்டிய தவதலகதள பற்ைிய ேகவல்கதள
கணக்குப்பிள்தளயிடம் விபரமாக பசால்லிவிட்டு ஆறு மணிக்கு ஆபிைிலிருந்து
கிளம்பியவன்,, வைியில் இருந்ே ஒரு நதகக்கதடயில் நுதைந்து மான்சிக்கு நிதைய
சலங்தககள் தவத்ே அைகான பவள்ளி பகாலுசு ஒன்தை வாங்கிக்பகாண்டு
வட்டுக்கு
ீ வந்ோன் .

அவசரமாய் குளித்து தவறு உதட மாற்ைிக்பகாண்டு ேன்தன முகத்தே


கண்ணாடியில் பார்த்ோன், அந்ே முகத்ேில் இருந்ே காேதல பார்த்து அவனுக்தக
பவட்கமாக இருந்ேது,, ஒரு தபக்தக எடுத்து ேனக்கு மாற்றுதட ஒரு பசட் எடுத்து
தவத்துக்பகாண்டான்.

அன்று மாதல ஒரு மணிக்கு மான்சி தபான் பசய்து அவன் என்ன சாப்பிட்டான்
என்ை விபரம் தகட்டதபாது கூட சத்யன் ோன் விருோச்சலம் வரும் ேகவதல
மான்சியிடம் பசால்லவில்தல,, மான்சி ோன் வருவதே எேிர்பார்த்ேிருக்க கூடாது
என்று நிதனத்ோன்,,

ஆனால் அவளுதடய தபச்சில் அவளுக்கும் பிரிவின் ோக்கம் அேிகமாகதவ


பேரிந்ேது,, ஒவ்பவாரு வார்த்தேக்கும் அேிக இதடபவளிவிட்டு தபசியவள், தபசி
வார்த்தேதய மறுபடியும் தபசினாள்,, இறுேியில் தபாதன தவக்கும் முன் இருந்ே
பபரும் ேயக்கம் அவளின் மனதே பவளிச்சம் தபாட்டு காட்ட,, சத்யன் மனேில்
உற்சாகம் பிய்த்துக்பகாண்டது.

ஏழு மணிக்கு உேட்டில் சிரிப்புடன் கார் சாவிதய விரலில் சுைற்ைியபடி பவளிதய


வந்ே சத்யன்,, ேட்சிணாவிடம் ேகவல் பசால்லிவிட்டு காரில் ஏைி கிளம்பினான்
சத்யன் ,, அவன் மனதே தபாலதவ காரும் உற்ச்சாகத்துடன் சீ ைிப்பாய்ந்ேது சரியாக
பேிதனாரு மணிக்கு விருோச்சலத்தே கடந்து தசத்ேியாத்தோப்பு பசல்லும்
சாதலயில் இருந்து பிரிந்ே சிறு சாதலயில் பசன்று பாண்டியனின் வடு
ீ இருக்கும்
கிராமத்தே அதடந்ோன் சத்யன்.

சத்யன் காதர அேிக சத்ேமில்லாமல் நிறுத்ேி விட்டு இைங்கினான்,, இேற்க்கு முன்


மூன்று முதை பாண்டியதன பார்க்க சத்யன் வந்ேிருக்கிைான் என்போல், வட்தட

சுலபமாக கண்டு பிடித்து வந்துவிட்டான்,

பாண்டியனின் வடு
ீ இரண்டு பக்கமும் பபரிய ேிண்தணகள் பகாண்ட பதைய
காலத்து ஓட்டு வடு,,
ீ வாசற்படியில் ஏைிய சத்யன் ேிண்தணயில் படுத்ேிருந்ே
பாண்டியன் சத்ேம் தகட்டு விைித்துக் பகாண்டு சத்யதன பார்த்ோர்.

அந்ே தநரத்ேில் அவதன எேிர்பார்க்காே பாண்டியன் சிறு ேிதகப்புடன் “ என்ன


மாப்தள இந்ே தநரத்ேில் வந்துருக்கீ ங்க” என்ைபடி எழுந்து தோளில் இருந்ே துண்டால்
ேனது முகத்தே துதடத்துக்பகாண்டு கேதவ ேிைந்ோர்.

சத்யனுக்கு என்ன பேில் பசால்வது என்று புரியாமல் தலசாக அசடு வைிய


நின்ைிருந்ோன்,, அவன் முகத்ேிலிருந்து பாண்டியனுக்கு என்ன புரிந்ேதோ,, கேதவ
ேிைந்து உள்தள தபாகும்தபாதே “ மான்சி கூடத்தே ஒட்டி இருக்குை ரூம்ல தூங்குைா
மாப்தள,, நீ ஏோவது சாப்பிடுையா,, உங்கக்காதவ எழுப்பவா என்று தகட்க” என்று
தகட்க..,

“ இல்ல மாமா வரும்தபாதே விழுப்புரத்ேில் ஓட்டலில் சாப்பிட்டுட்தடன்,, எனக்கு


எதுவும் தவனாம்,, பாவம் தூங்குைவங்கதள எழுப்பாேீங்க” என்ைபடி அவர்
பின்னாடிதய வந்ோன்,,

கூடத்ேில் ஒரு ஓரமாய் பாய்விரித்து பரிமளா படுத்ேிருக்க, அவளுக்கு அருதக


பாண்டியனின் அம்மாவும் படுத்ேிருந்ோர்,, அவர்களுக்கு எேிர் ேிதசயில் இருந்ே
கேதவ பாண்டியன் தககாட்ட,, சத்யன் அவதரப்பார்த்து ேதலயதசத்து விட்டு அந்ே
கேதவ தநாக்கி தபாக,, பாண்டியன் சத்ேமில்லாமல் பவளிதயைி மறுபடியும்
ேிண்தணயில் படுத்துக்பகாண்டார்.

கேதவ ேிைந்து உள்தள பசன்ைான் சத்யன்,, அந்ே அதையில் இருந்ே பமல்லிய இரவு
விளக்கின் பவளிச்சம் அந்ே அதையில் இருப்பதே பேளிவாக்கியது ,, அந்ே
அதையில் கிடந்ே பதைய காலத்து மரக்கட்டிலில் மான்சி ஒயிலாக படுத்ேிருந்ோள்,,

சத்யன் ேன் தகயில் இருந்ே தபக்தக ஒரு ஓரமாக தவத்துவிட்டு அவளருதக வந்து
மார்புக்கு குறுக்தக தகக்கட்டி அவள் தூங்கும் அைதக ரசித்ோன்
வலது காதல நீட்டி இடதுகாதல மடக்கி பக்கத்ேில் இருந்ே ேதலயதன
மீ துதபாட்டுக்பகாண்டு,, தோளில் கிடந்ே முந்ோதனதய எடுத்து மார்புக்கு குறுக்தக
சுற்ைியபடி இரண்டு தகதயயும் மடக்கி கழுத்துக்கு கீ தை முட்டு பகாடுத்து
படுத்ேிருக்க, அவள் வலதுதக மடக்கியிருந்ே இதடபவளியில் அவளின் வலது
மார்பின் பபரும்பகுேி பிதுங்கி வைிந்ேது,

சத்யன் எச்சில் விழுங்கியபடி அவளின் அைதக பார்த்து அசந்து தபாய்


நின்ைிருந்ோன்,, அவன் பார்க்கும்தபாதே மான்சி புரண்டு மல்லாந்து படுக்க, அவளின்
மார்புக்கு குறுக்தக கிடந்ே முந்ோதன பவகுவாக விலகி அவளின்
பபாற்க்குடங்களின் அைதக பவளிச்சமிட்டுக் காட்ட, சத்யன் உடம்பில் சூடு
சுறுசுறுபவன ஏை,, ஏதோ ஜுரம் வந்ேது தபால் அடிவயிறு ேடேடக்க,, தபாட்டுருந்ே
தபன்ட்டுக்குள் ரசாயன மாற்ைங்கள் நிகை, அேன் பாேிப்பு அவனின் ஆண்தமயின்
விதரப்பில் பேரிந்ேது.

சத்யனால் அேற்க்கு தமல் ோக்குபிடிக்க முடியாமல்,, அவசரமாக ேனது சட்தடதய


கைட்டி வசிபயைிந்ோன்,
ீ இடுப்பில் இருந்ே பபல்ட்தட அவிழ்த்து எைிந்ேவன்,,
அப்படிதய அவளின் கால் பக்கமாக சரிந்து கட்டிலில் படுத்து ேனது தபன்ட்
பாக்பகட்டில் தகவிட்டு அேிலிருந்ே பகாலுசுகதள எடுத்ோன்,,
மான்சி கட்டியிருந்ே புடதவ அேிகமாக சுருண்டு கனுக்காலுக்கு தமதலைி அவனுக்கு
வசேியாக இருக்க,, ஒரு ஒரு பகாலுசாக சத்ேமில்லாமல் மிக ஜாக்கிரதேயாக
மாட்டினான், பிைகு இரண்டு கால்கதளயும் தசர்த்து மாற்ைி மாற்ைி முத்ேமிட்டான்.

அவ்வளவு தநரம் அசந்து தூங்கியவள்,, அவன் உேடுகள் அவள் கால்கதள


போட்டதும் சட்படன்று விைித்துக்பகாண்டு பட்படன்று எழுந்து அமர்ந்ோள்,, சத்யதன
அந்ே தநரத்ேில் எேிர்பார்க்காேோல் அேிர்ச்சியுடன் விைித்ேவள், ோன் காண்பது
கனதவா என்று ேன் தகதய கிள்ளி பார்த்துக்பகாண்டாள்.

அவளின் காலருகில் தகயில் ேதலதய ோங்கி ஒருக்களித்து படுத்ேிருந்ே சத்யன்,


மான்சி அவள் தகயில் கிள்ளி பார்த்து வாய்விட்டு சிரித்து “ ஏய் கனவில்தல மான்சி
நிஜமாகதவ உன் மாமா ோன்,, இரு நான் நிறுபிக்கிதைன் ” என்று கூைி எட்டி அவளின்
தகதய பற்ைி ேன்மீ து இழுத்து சரித்ோன்.

அவள் கழுத்தே சுற்ைி வதளத்து ேன் முகத்தோடு அவள் முகத்தே தவத்து


இதைத்து அவள் முகம் முழுவதும் ேனது உேடுகளால் ஈரமாக தகாலம் வதரந்ோன்,,
அவனின் எச்சில் ஈரம் பட்டு அவள் முகம் பளபளக்க,, மான்சி சுகமாக கண்கதள
மூடிக்பகாண்டாள்.

சத்யன் ேன் மார்பில் கிடந்ே பூங்பகாத்தே எப்படி தகயாளுவது என்று புரியாமல்


ேடுமாைி முத்ேத்தே ேிைவுதகாலாக பகாண்டு அவளின் கட்டைகு உடதல ேிைந்ோன்,
அவள் மார்பில் போற்ைிக்பகாண்டிருந்ே முந்ோதன முற்ைிலும் விலகி சரிந்து
விழுந்ேது,, அவளின் சதேப்பற்ைான மார்பு கலசங்கங்கள் அவனின் பவற்று மார்பில்
அழுந்ேி பக்கவாட்டில் பிதுங்கியது.
இப்தபாது சத்யன் அவளின் உேடுகதள கவ்வி தேனருந்ேிக் பகாண்டு இருந்ோன்,,
அவன் அருந்ே அருந்ே அவளின் இேழ்கள் தேதன சுரந்ேது,, மான்சி அவனின்
உைிஞ்சலில் ேன்தன மைந்து வாதய பிளந்து பகாடுத்ோள்,, சத்யனின் நாக்கு அவள்
நாக்தகாடு உைவாட,, அவனுதடய கீ ழுேடு மான்சிக்கு கிதடக்க,, அவளும் அதே
விடாமல் ேனது பற்களால் கவ்விக்பகாண்டாள்.

அவன் உேட்தட விடாமல் இழுத்து சப்பிய மான்சியின் ஆர்வத்தே பார்த்து


சந்தோஷமான சத்யன்,, அவளுக்கு வசேியாக ேனது உேட்தட இன்னும் அேிகமாக
பிதுக்கி அவள் வாய்க்குள் ேள்ளினான்,, மான்சியின் அந்ே ஆதவசமான முத்ேம்
அவளின் உணர்ச்சிதயாட்டத்தே பசால்ல,, சத்யன் அவதள அதணத்ேவாறு எழுந்து
அமர்ந்ோன்.

சத்யன் கால்கதள விரித்து நீட்டியிருக்க,, அவனின் கால்களுக்கு நடுதவ மான்சி


மண்டியிட்டு அமர்ந்ேிருந்ோள்,, சத்யன் அவள் கவ்வியிருந்ே உேடுகதள
விடுவிக்காமதலதய அவதளாடு அப்படிதய படுக்தகயில் சரிந்ோன்,, மான்சி கீ தை
கிடக்க அவள் மீ து சரிந்ே சத்யன் பவடுக்பகன்று அவளிடமிருந்து ேனது உேடுகதள
பிடுங்கிக்பகாண்டான்.

அதுவதர கண்மூடி ரசித்து அவனின் முரட்டு உேடுகதள சுதவத்ே மான்சி,, அவன்


உேடுகதள பிடுங்கி பகாண்டதும், ேனது விைி மலர்த்ேி ஏமாற்ைத்துடன் அவன்
முகத்தே பார்த்ோள், அவள்மீ து அழுத்ேமாக அவள்மீ து படர்ந்ே சத்யன் சிரிப்புடன்
அவள் உேட்டில் அழுத்ேி முத்ேமிட்டு “ எவ்வளவு தநரமா கிஸ் பண்ணிகிட்தட
இருக்கிைது,, அடுத்ே கட்டத்துக்கு தபாகதவண்டாமா?” என்று காேதலாடு தகட்க
மான்சி பவட்கமாக ேன் தககளால் முகத்தே மூடிக்பகாண்டாள்,, மூடிய தககளில்
முத்ேமிட்ட சத்யன் சற்று சரிந்து அவளின் பவண்பஞ்சு மார்பில் ேனது முகத்தே
புதேத்து இப்படியும் அப்படியுமாக உரசி அவளுக்கு தமலும் சூதடற்ைிய சத்யன்,,
அவளின் இடுப்பு சதேதய பற்ைியிருந்ே ேனது வலது தகதய தமதல எடுத்து வந்து
அவளின் இடது மார்பில் தவத்து அேன் பமண்தமதய பரிதசாேிப்பவன் தபால
தலசாக அழுத்ேினான்.

சட்படன்று மான்சியின் உடலில் ஒரு சிலிர்ப்பு வந்து அடங்கியது, ேன் மார்பில்


இருந்ே அவன் தகதய ேட்டிவிட்டவள், பவட்கம் சுமந்ே முகத்தோடு கண்கதள
மூடிக்பகாள்ள,,

சத்யன் இப்தபாது இறுக்கமாக பற்ைி அழுத்ேமாக பிதசய, மான்சியின் உேடுகள்


சட்படன்று பிளந்து பகாண்டு “ ஸ் மா...க் மா ..“ என்று ஒரு சுகமான முனங்கல்
பவளிப்பட, உற்ச்சாகமான சத்யன் ேனது இடது தகதயயும் தமதல எடுத்து வந்து
அவளின் இன்தனாரு மார்தபயும் அழுத்ேமாக பற்ைிக்பகாள்ள, மான்சியின் உடல்
பவடுக்பகன்று உேைி சிலிர்த்ேது.

ேனது இடுப்தப வதளத்து அவனுக்கு ேனது மார்புகதள வாட்டமாக


தூக்கிக்பகாடுக்க,, சத்யன் இப்தபாது அவளின் மார்தப கனியதவக்கும் முயற்சிதய
தகவிட்டு விட்டு அவளின் ரவிக்தகதய அவிழ்க்கும் முயற்சியில் ஈடுப்பட்டான்,
அதர மயக்கத்ேில் இருப்பவள் தபால கண்மூடியிருந்ே மான்சி அவன் அடுத்து என்ன
பசய்கிைான் என்பதே உணர்ந்து சிறு முனங்கலாய் “ தவனாம் மாமா” என்று
பசான்னாதள ேவிர அவளின் குரல் அவதன ேடுக்கும் சக்ேிதய
இைந்துவிட்டிருந்ேது .

அவள் ரவிக்தகயின் ஊக்குகதள ஒவ்பவான்ைாக விடுவித்து இரண்டு பக்கமும்


ேள்ளினான்,, ரவிக்தகயின் கட்டுபாட்டில் இருந்து விடுபட்ட அவளின் பகாழுத்து
கனத்ே மார்புகதள ேனது கட்டுப்பாட்டில் தவக்க முடியாே அவளின் உள்ளாதட
பாேி மார்தப பவளிதய ேள்ளி சத்யனின் ஆண்தமக்கு தமலும் தசாேதன தவத்ேது.

சத்யன் அதேயும் எடுத்துவிட்டு அந்ே அற்புே அைதக ஆதடயில்லாமல் பார்க்கும்


ஆதசயில் அவளின் முதுகுக்கு அடியில் தகவிட்டு அவதள தலசாக உயர்த்ேி
அடியில் இரண்டு தகதயயும் நுதைத்து உள்ளாதடயின் ஊக்தக விடுவிக்க
முயன்ைான்,, அவனால் முடியாமல் ேடுமாைினான் .

அவனது ேடுமாற்ைத்தே கண்டு ரசித்ே மான்சி பார்த்ேதும் “ ஏய் எனக்குத்ோன்


பேரியதலதய நீ பஹல்ப் பண்ணக்கூடாோ மான்சி ப்ள ீஸ்” என்று சத்யன் ோபத்துடன்
தகட்க..,

“ம்ஹூம்” என்று கண்கதள மூடிக்பகாண்டாள் மான்சி, “ சரி விடு என்னால முடியாோ


என்ன” என்ை சத்யன் அவதள தூக்கி புரட்டினான் ,, அவதள ேன்தனாடு தசர்த்து
அதணத்ே சத்யன், அவளின் தோள் வைியாக எக்கி அவளின் முதுதக பார்த்து
உள்ளாதடயின் ஊக்தக எப்படி விடுப்பது என்று பார்த்து அதே விடுவித்து அவளின்
தோள் வைியாக கைட்டி தூரமாக வசிபயைிந்ோன்
ீ .

ேனது நிர்வாண மார்புகதள சத்யன் காணமுடியாே வாறு அவதன தசர்த்து


அதணத்ே மான்சிதய புரட்டி மல்லாத்ேிய சத்யன் ,, பகாட்டி கிடந்ே அந்ே பகாள்தள
அைதக கண்பகாட்டாமல் ரசித்ோன்.

அவன் கண்களால் ேனது மார்பு கனிகதள விழுங்குவதே கண்ட மான்சி, தககளால்


ேனது ேனங்கதள மூட முயன்ைாள்,, அவளால் கால்வாசி ேனங்கதள கூட
மூடமுடியவில்தல, அவளது முயற்சிதய ேனது தககளால் ேடுத்ே சத்யன்,,
பார்தவயால் விழுங்கிய அவளின் கனத்ே கலசங்கதள ேனது வாயால் விழுங்கும்
முயற்சியாக முேலில் வலது மார்தப ேனது வாயால் கவ்வி வாய்க்குள் அதடக்க
முயன்ைான் .

அவளின் மார்பில் கால் வாசி கூட விழுங்க அவன் வாய் பகாள்ளவில்தல,, ேனது
வாதய இவ்வளவு சிைியோக பதடத்ே ஆண்டவதன மனதுக்குள் சபித்ேபடி கிதடத்ே
கால் வாசிதய சப்பியும் உைிஞ்சியும் கடித்து இழுத்தும் ேனது இஷ்டத்துக்கு மாற்ைி
மாற்ைி விதளயாடினான் சத்யன்.

அவளின் மார்பு காற்ைதடத்ே ேதலயதனதய தபால பமன்தமயாகவும் ேிடமாகவும்


இருந்ேது, சத்யனின் விரல் பட்டாதல சிவக்கக் கூடிய அவளின் மார்பு கலசங்களில்
இப்தபாது இவன் பற்கள் நிதைய ேடங்கதள ஏற்படுத்ேியது,, சத்யனின் உணர்ச்சிகதள
வடிக்க வார்த்தேகதள இல்தல என்பது தபால் அவன் உடல் பகாந்ேளித்ேது .

மான்சியின் சிைிய காம்புகள் இவனிடம் படாேபாடுபட்டு விதரத்து நிமிர்ந்து அளவில்


சற்று பபரியோகியது, அது சத்யனுக்கு உைிஞ்சி இழுக்க இன்னும் வசேியாக தபானது,,
சத்யனின் உேடுகளும் தககளும் மான்சிதய புழுவாய் துடிக்க தவத்ேது,,
படுக்தகயில் உடல் பேியாமல் ோறுமாைாக பநளித்து வதளத்ே மான்சிதய இழுத்து
பிடித்து வாய் கதளத்து தபாகும்வதர சுதவத்ோன் சத்யன்

மான்சி மார்புகள் சிவந்து கனிந்து விட பமன்தமயான அவளின் மார்பில் ேதல


தவத்து படுத்ே சத்யனின் ேதலமுடிதய ேனது விரல்களால் தகாேிய மான்சியின்
பசயலில் அவளின் ஒத்துதைப்பு பேரிந்ேது,,

அவளின் மார்பில் இருந்து முகத்தே எடுத்து அவதள நிமிர்ந்து பார்த்ே சத்யன்,,


அவள் வலது மார்பின் காம்தப பற்ைி விரலிடுக்கில் தவத்து ேிருகியபடி “ இது
சூப்பரா இருக்கு மான்சி,, இவ்வளவு பபரிச எப்புடித்ோன் அந்ே சின்ன ஜாக்பகட்டில்
வச்சு அதடச்சதயா பேரியதல” என்று குறும்பாக பசால்லிவிட்டு மாற்ைி மாற்ைி
மார்பில் முத்ேமிட்டான்.
அவனின் தபன்ட்டுக்குள் முட்டிதமாேி ேவித்ே அவனுதடய ஆண்தமக்கு ேீனி
தபாடதவண்டும் என்பது புரிய,, மான்சியின் மீ ேிருந்து இைங்கிய சத்யன், ேனது தபன்ட்
பகாக்கிதய அவிழ்த்து தபன்ட்தட கால் வைியாக நழுவவிட்டு பவறும்
உள்ளாதடயுடன் மான்சியின் அருகில் படுத்ோன்.

மான்சி ேனது தககளால் முகத்தே இறுக்கி மூடிக்பகாண்டு ேனது பவட்கத்தே


காட்டினாள்,, அவளருகில் படுத்ே சத்யன் அவளின் இடுப்தப ேடவி பாவாதடயின்
முடிச்தச கண்டுபிடித்து அேன் சுருக்தக விடுவித்து, பமதுவாக கீ தை இைக்கினான் ,,
மான்சி அவன் தகதய இறுக்கமாக பற்ைிக்பகாண்டு ேவிப்புடன் “ தவனாம் மாமா
அது இருக்கட்டும்” என்று கிசுகிசுப்பாக பசான்னாள்.

அவள் இடுப்புக்கு கீ தை தகவிட்டு அவதள உயர்த்ேியவாறு “ இது மட்டும் ஏன்


மான்சி,, தவண்டாம் எடுத்துடலாம்” என்று அவளின் காலின் வைியாக
உருவிபயடுத்ோன்,, பவட்கம் ோளாே மான்சி ேனது தகயால் ேனது பபண்தமதய
பபட்டகத்தே மூடிக்பகாள்ள,,

எழுந்து அமர்ந்ே சத்யன் வலுக்கட்டாயமாக அவளின் தகதய விலக்கிவிட்டு அந்ே


மன்மே தமட்டின் அைதக கண்கதள அகல விரித்து சத்யன் ரசிக்க,, கூச்சத்துடன்
மான்சி போதடகதள தசர்த்து தவத்துக்பகாள்ள, சத்யன் அவளின் போதடகதள
விரித்து பிடித்து அேன் மத்ேியில் இருந்ே அைகிய பமல்லிய தராமங்கள் படர்ந்ே
தமட்டில் அழுத்ேமாய் ஒரு முத்ேம் தவக்க,, “ அய்தயா மாமா” என்று மான்சி
பமல்லியோக கூச்சலிட்டாள் .

அடுத்ேடுத்து பல முத்ேங்கதள பேித்ே சத்யன், ேனது இடுப்பில் இருந்ே கதடசி


ஆதடதயயும் அவிழ்த்துவிட்டு அவளுக்கு தமதல படர்ந்ோன், முழுவிதரப்தப
எட்டியிருந்ே அவனது ஆண்தம அவளது போதடகளுக்கு நடுதவ ேஞ்சமதடய,,
அேன் வரியத்தேயும்
ீ விதரப்தபயும் கண்டு மான்சியின் முகத்ேில் பமல்லிய பயம்
படர்ந்ேது.

அவளின் முகத்ேில் அவள் மனதே படித்ே சத்யன்,, அவள் காேருதக குனிந்து "
பயப்படாதே மான்சி,, உனக்கு வலிக்காமல் ட்தரப் பண்தைன்என்ைவன் பசான்னவன் "
அவசரத்ேில் ேனது இருப்பிடத்தே அைிய துடித்ே ேனது ேனது இடுப்தப உயர்த்ேி
முறுக்கிய ஆண்தமதய அவளின் பபண்தம வாசலில் தவத்ோன்.

மான்சி கண்களில் பயமும் உேடுகளில் துடிப்புமாக அவன் முகத்தேதய பார்க்க,,


தேரியமாக இரு பயப்படாதே என்பது தபால் ேனது கண்கதள மூடி ேிைந்து
அவளுக்கு ஆறுேலளித்ே சத்யன்,, ேனது விரலால் அவள் ஈரமான பபண்தமதய
ேடவி பபண்தமயின் வாசதல கண்டுபிடித்து ேனது ஆண்தமயின் நுனிதய தவத்து
அழுத்ேினான்.

மான்சியின் முகத்ேில் இருந்ே பயம் இப்தபாது அேிகரிக்க, போதடகதள இறுக்கி


தவக்க முயன்ைாள்,, ேனது போதடகளால் அவதள ேடுத்ே விரித்ே சத்யன் ேனது
இடுப்தப தவகமாக ஓங்கி அழுத்ே,, பாேிவதர உள்தள பசன்று எங்தகா
முட்டிக்பகாண்டு நின்ைது அவனது உறுப்பு.

சத்யன் நிமிர்ந்து மான்சிதய பார்த்ோன் ,, அவள் பயத்ேில் கண்கதள இறுக்கி


மூடிக்பகாண்டு ேனது தகயால் சத்யனின் இடுப்தப வதளத்து பிடித்ேிருந்ோள்,,
அவள் அசந்ே தநரம் பார்த்து ேனது ஆண்தமதய அேிரடியாக அடித்து இைக்கினான்
சத்யன்,, ேடுத்ே ேிதரதய கிைித்துக்பகாண்டு அத்துமீ ைி உள்தள நுதைந்ே சத்யனின்
ஆணுறுப்பு ேனது ேடத்தே அவளின் பபண்தமயில் பேித்ேது.

அவள் மீ து படுத்து வலி ோங்காமல் அலைிய மான்சிதய இறுக்கி அதணத்ே "


என்று கூைிவிட்டு "க்கும் அப்புைம் சரியாயிடும்ைாரிம்மா பகாஞ்சதநரம் ோன் வலி
பமதுவாக ேனேுு இடுப்தப அதசக்க,, ஏற்கனதவ நீர்விட்டு ஈரமாக இருந்ே அவளின்
பபண்தம இவனுக்கு சிரமமாக வைிவிட்டது.

ேனது ோம்பத்ேியத்ேின் ஒரு பகுேியான கூடதல ,, பமதுவாக ஆரம்பித்ே சத்யன்,,


இருக்க இருக்க ஆைமாகவும் தவகமாகவும் ேனது தவதலதய ேதடயின்ைி
போடர்ந்ோன்.

" ப்ள ீஸ் மாமா பமதுவா பண்ணுங்க என்று மான்சியின் உேடுகள் பகஞ்சினாலும் ",,
அவனின் ஆண்தம ோக்குேதல அவள் பவகுவாக ரசிக்கிைாள் என்பது பேளிவாக
அவள் முகத்ேில் பேரிந்ேது,, ேனது கீ ழுேட்தட பற்களால் அழுத்ேி கடித்துக்பகாண்ட
மான்சி சத்யனுக்கு வசேியாக ேனது இடுப்தப உயர்த்ேி பகாடுத்ோள்.

இவனது தவகத்ேில் அேிர்ந்து குலுங்கிய மான்சியின்,, பபாற்குடங்கதள இரண்டு


தகயாலும் பற்ைிக்பகாண்டு ேனது தவதலதய ேீவிரமாக போடர்ந்ே சத்யனால்
பவகுதநரம் ோக்குபிடிக்க முடியவில்தல.

அவளின் பபண்தமக்குள் சீ ைி துடித்து ேடித்ே சத்யனின் உறுப்பு பவடித்து ேனது


ஆண்தம ரசத்தே அவளின் கருவதரயின் வாசதல பிளந்து கடந்து உள்தள தபாய்
பகாட்டியது,, பபாங்கி வைிந்ே அவனின் ஆண்தமயின் துடிப்தப நன்ைாக உணர்ந்ே
மான்சி அவன் முதுதக ேடவி ஆறுேல் படுத்ேினாள்.

அவளின் பபண்தமதய துதளத்து ேனது உயிர் விதேதய நட்ட கதளப்பில் அவள்


பக்கத்ேில் சரிந்ே சத்யன் மான்சி பார்த்து ேிருப்ேியாக புன்னதகக்க,, அவள் காேலாய்
அவதன அதணத்துக்பகாண்டாள்.

" இருவர் இதணயும் முேல் உைவு"


" என் பக்கத்ேில் அைகான மதனவி"
" என் கண்ணுக்குள் பவப்பம்"
" அவளின் உடலில் ஒரு ேகிப்பு"
" இருவரின் கரத்ேிலும் பேற்ைம் நடுக்கம்"
" உணர்சிகதள இளதம உந்ேி ேள்ளும்"
" இங்தக ேீண்டும் ேீண்டலில் பேைித்து விழுவது"
" கூச்சம் - அச்சம் - நாணம்"
" இன்னும் இன்னும் தவண்டும்"
" பநருக்கமாய் இளம் மதனவி"
" இளதமயின் அடங்காே பகாேிப்பு"
" இேழ்களில் தேடலின் துடிப்பு "
" உடல்களில் உரிதமயின் உந்துேல்"
" இங்தக ேீண்டும் ேீண்டலில் பவடித்து வழ்வது"

" பவட்கமும் - மூர்க்கமும்"
" உணர்ச்சியான இந்ே தபாராட்டத்ேில்"
" பவற்ைி யாருக்கு என்ை உண்தம"
" இதுவதர கண்டுபிடிக்கப்படாே ஒன்று!!!

பராம்ப அவசரமாக இன்பத்ேின் உச்சத்தே போட்ட இருவரும் ஒருவதரபயாருவர்


பார்த்து பவட்கமாகவும் ேிருப்ேியாகவும் புன்னதக பசய்ேபடி பநருங்கி
படுத்துக்பகாண்டனர்,, மான்சி ேனது இடது காதல தூக்கி அவன் கால்மீ து
உரிதமயுடன் தபாட்டுக்பகாண்டு,, இடதுதகயால் அவன் இடுப்தப சுற்ைி வதளத்து
ேன்தனாடு பநருக்கிக் பகாண்டாள்,,

மான்சியின் கூந்ேலில் இருந்ே கசங்கிய மல்லிதகயின் வாசமும் ,, காமத்ேின்


உச்சத்தே போட சத்யன் உதைத்ே கடும் உதைப்பால் வந்ே வியர்தவயின்
வாதடயும் தசர்ந்து அந்ே சிைிய அதையில் பரவியிருக்க,, இதுோன் ோம்பத்ேியத்ேின்
வாசதனதயா என்று சத்யன் எண்ணினான் .

சத்யனின் முரட்டு உடதல மான்சி ேனது கட்டுப்பாட்டில் பகாண்டு வருவது தபால்


காலாலும் தககளாலும் சுற்ைி வதளக்க,, சத்யனுக்கும் அவளுக்குள் அடங்கிவிடும்
ஆதசயில் முடிந்ேவதர அவதள பநருங்கி இறுக்கினான், இருவருக்கும் இதடதய
நூலளவு கூட இதடபவளி இல்லாேபடி பார்த்துக்பகாண்டனர்

இருவரும் ஒரு தபார்தவக்குள் பிதணந்து கிடந்ேனர், இருவரின் மார்புகள் வதர


மூடியிருந்ே தபார்தவதய மீ ைிக்பகாண்டு மான்சியின் அைகு மார்புகள் பவளிதய
ேிமிைிக்பகாண்டு பேரிந்ேது,, சத்யன் ேனது விரல்களால் அந்ே சதே குவியதல
வருடினான்,,

அவளின் மார்பு கலசங்கதள பார்ப்பேற்கும் சுதவப்பேற்கும் சத்யனுக்கு அலுக்கதவ


இல்தல,, மான்சியின் உடல் அைகானது என்று சத்யனுக்கு பேரியும், ஆனால்
அவளின் பபாற்கலசங்களின் அைகும் அளவும் அவதன பிரம்மிக்க தவத்ேது,,
இவளின் சிற்ைிதட எப்படி இந்ே கனத்தே சுமக்கிைது என்ை சந்தேகம் வந்ேது
சத்யனுக்கு........

அவளின் மார்தப மூடியிருந்ே தபார்தவதய கீ தை இைக்கி, கிதடத்ே பவளிச்சத்ேில்


அவளின் அைகு தகாபுரத்தே பார்த்ோன்,, பவண்மேிதய ஒத்து இருந்ே அவளின்
ேனங்களுக்கு பிரம்மதன அைகான ேிருஷ்டிப்பபாட்தட நடுவில் தவத்ேது தபால
கருதமயான வட்டமும் வயலட் நிை காம்புகளும் சத்யனின் உணர்ச்சிகதள
மறுபடியும் கிளைிவிட்டது.

ஒரு தகயால் அவளின் மார்பில் ஒன்தை பற்ைினான்,, ம்ஹூம் முடியவில்தல, பிைகு


இரண்டு தகயாலும் பற்ைி அேன் சுற்ைளதவ கணித்ே சத்யன் அடி மார்பில் தகதய
தவத்து ேனங்கதள தூக்கி எதடதயயும் கணித்ே சத்யன் “ ஸ் யப்பா எவ்வளவு
பபரிசுடி எப்படித்ோன் இதே சுமக்குைதயா” என்று குறும்பாக கூைிவிட்டு, தகயில்
இருந்ே பஞ்சு குவியலுக்கு அழுத்ேமாக முத்ேம் பேித்ோன்

மான்சிதய நிதனத்து சத்யனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்ேது,, இவளுக்கு இவ்வளவு


ஆதசயா என்று வியந்ேவன், அதே அவளிடதம தகட்டான் “ ஏன் மான்சி என்தமல
இவ்வளவு ஆதசதய வச்சுகிட்டு எப்படி உன்னால இத்ேதன நாளா இவ்வளவு
கட்டுபாட்தடாட இருக்க முடிஞ்சுது” என்று கண்கள் அகல வியந்ேவதன பார்த்து............

“ அதுக்காக நான் பட்ட சிரமம் பகாஞ்ச நஞ்சமில்தல மாமா,, இன்னிக்கு நீங்க வரதல
நாதளக்கு காதலயில நான் கிளம்பி நம்ம வட்டுக்கு
ீ வந்ேிருப்தபன்,, அதுவும் நான்
இங்தக வர்ைதுக்கு முேல் நாள் தநட் நீங்க என்கிட்ட வந்து தபசினதுக்கப்புைம்
என்னால ஒன்னுதம முடியதல மாமா,, மறுநாள் அப்பா வந்து என்தன கூட்டிட்டு
வந்ேதும் சரி இதுவும் நல்லதுக்குத்ோன்னு பநதனச்சு கிளம்பி வந்துட்தடன்,, ஆனா
இங்க வந்ேதும்ோன் எனக்கு உங்கதளாட பிரிவு எவ்வளவு வலிக்கும்னு புரிஞ்சது,,
இனிதமல் உங்கதளவிட்டு ஒருநாள் கூட பிரியமாட்தடன், எங்க தபானாலும் பரண்டு
தபரும் தசர்ந்தே தபாகலாம் மாமா, என்தன எங்கயும் ேனியா அனுப்பாேீங்க மாமா ”
என்ை ேன் மனதே ேிைந்ே மான்சி அவன் கழுத்தே வதளத்து ேன் மார்தபாடு
அழுத்ேிக்பகாண்டாள்.

அவளின் வார்த்தேகளும் அதணப்பும் சத்யதன பசார்கத்ேின் வாசதல கள்ளச்சாவி


தபாட்டு ேிைந்து உள்தள அனுப்ப,, ேன் முகம் இருந்ே இடத்ேின் பமண்தமதயயும்
வாசதனதயயும் ரசித்ேபடி “ மான்சி இப்தபா என் மனமும் உடலும் பராம்ப
பேளிவாகிருச்சுன்னு நம்புையா மான்சி” என்று தகட்டான்.

ேன் மார்புகளுக்கு மத்ேியில் தமயங்பகாண்டிருந்ே அவன் முகத்தே ேதலதய பற்ைி


உயர்த்ேிய மான்சி “ அது பேரியாமலா இவ்வளவு தூரம் உங்கதள அனுமேிச்தசன்,,
அன்னிக்கு தநட்தட நம்ம வட்டுலதய
ீ எனக்கு உங்க மனசு புரிஞ்சு தபாச்சு மாமா,
இப்தபா என்கூட படுத்ேிருக்கிைது தேவிதயாட காேலன் இல்தல,, மான்சிதயாட
புருஷன் சத்யமூர்த்ேி,, இனிதமல் நம்ம குலபேய்வமா தேவிதய நிதனக்கனும் மாமா
அதுதபாதும்” என்று சத்யனுக்கு பேளிவாக எடுத்துச் பசான்னாள் மான்சி .

அவளின் புரிேல் சத்யனுக்கு பராம்ப சந்தோஷமாக இருந்ேது,, இதுதபால் அைகும்


அைிவும் நிதைந்ே மதனவி எத்ேதன தபருக்கு கிதடப்பார்கள்,, கணவனின் முகம்
பார்த்து பசயல்படும் மதனவியாக பஜாலித்ே மான்சிதய கண்பகாட்டாமல் பார்த்ோன்
சத்யன் .

அவன் பார்தவ புரிந்து சிரித்ே மான்சி,, தபார்த்ேியிருந்ே பபட்சீ ட்தட மார்தபாடு


தசர்த்து பிடித்ேவாறு எழுந்து அமர்ந்ோள், சத்யன் ஒருக்களித்து படுத்ேிருக்க மான்சி
அவனுக்கு பக்கத்ேில் அமர்ந்ேிருக்க,, அவளின் மார்புகதள மட்டுதம மதைத்ேிருந்ேது
தபார்தவ பின்புைம் முதுகு பமாத்ேமும் நிர்வாணமாக பேரிய, இடுப்புக்கு கீ தை இரு
பிருஷ்டங்களுக்கு நடுதவ இருந்ே பள்ளத்ோக்கு வதர அவளின் பின்புை நிர்வாணம்
எைிலாய் விதளந்து பநளிந்து சத்யதன பவைிதயற்ைியது.

எழுந்து அமர்ந்ேிருந்ேவதள இடுப்தப சுற்ைி வதளத்ே சத்யன் அவதள இழுத்து


ேன்மீ து தபாட்டுக்பகாண்டு கால்களால் அவதள சுற்ைி வதளத்ோன்,, ஏற்கனதவ மறு
எழுச்சிதய அதடந்ேிருந்ே அவன் உறுப்பு மான்சியின் உடதல போட்டதும் தமலும்
விதரத்து சூட்டுதகாதல தபால ேகித்ேது .

அவனின் விதரப்தப ேனது அடி வயிற்ைில் உணர்ந்ே மான்சி சங்கடமாக பநளிந்து “


விடுங்க மாமா டிரஸ் தபாட்டுக்குதைன்,, பராம்ப ஒரு மாேிரியா இருக்கு” என்று
பவட்கமாய் கூை..,

“ என்னது டிரைாஅது எதுக்கு வனா


ீ ....,, எப்படியிருந்ோலும் மறுபடியும் அவுக்கனும்,,
அேனால இப்படிதய இரு மான்சி,, நான் மட்டும் என்ன டிரஸ் தபாட்டுகிட்டா
இருக்தகன்” என்று குறும்பாக கூைி சத்யன் மான்சிதய தூக்கி சரியான பபாசிஷனில்
ேன்மீ து பபாருத்ேிக்பகாண்டான்.

இப்தபாது அவனின் விதரத்ே உறுப்பு அவளின் பபண்தமதய உரசி மறு


அதடக்கலம் தகட்க,, மான்சி அவன் கழுத்தே இறுக்கமாக கட்டிக்பகாண்டு “ ஒரு
மாேிரியா இருக்கு மாமா என்தன கீ தை விடுங்க” என்று கிசுகிசுப்பாக கூைினாலும்
ேனது கால்கதள சற்தை விரித்து அதலந்து பகாண்டிருந்ே அவனின் பசங்தகாலுக்கு
வைிவிடஅது கிதடத்ே இதடபவளியில் புகுந்து பபண்தம வாசலில் வந்து முட்டி ...
நின்ைது.

அவதள அதணத்ேிருந்ே சத்யன் “ மான்சி தலசா இடுப்தப தூக்கி அதுக்கு வைிவிட்டு


உள்ள அனுப்பு” என்று ரகசியமாக பசால்ல ..,

“ம்ஹூம்” என்ை மான்சி தமலும் அவதன இறுக்கிக்பகாண்டாள்.

“ ஏய் ப்ள ீஸ் மான்சி இதுக்கு தமல நான் ோங்க மாட்தடன், தலசா இடுப்தப மட்டும்
தூக்கி உள்தள விடு, அப்புைம் பமதுவா நீதய மூவ் பண்ணு மான்சி பராம்ப
நல்லாருக்கும்,, என்று கிைக்கமாக கூைினான்.

“ ச்சீ ச்சீ நானா பண்ணனும்,, ம்ஹூம் முடியதவ முடியாது” என்று ேன் காதுகளில்
போங்கிய ஜிமிக்கிகள் ஆட தவகமாக ேதலயதசத்து மறுத்ே மான்சி ேனது
பபண்தமதய போட்டு ேடவி இேமளித்ே அவனது உறுப்தப ேனது இடுப்தப
அதசத்து போதடயிடுக்கில் ேள்ளி போதடகளால் இறுக்கிப்பிடித்து பகாள்ள .............
புேிோக எழுந்ே வித்ேியாசமான உணர்ச்சியில் ேவித்துப் தபான சத்யன் “ அய்தயா
மான்சி பகால்லாேடி” என்று வாய்விட்டு அரற்ைிய வாறு அவளின் இடுப்தபப் பற்ைி
உயர்த்ேி பிடித்து “ ம் உள்ள விடு மான்சி,, ப்ள ீஸ் முடியதலடி” என்று அவள்
கண்கதள பார்த்து ஏக்கமாக கூை..

அவதனதய சிலவினாடிகள் பார்த்ே மான்சி ,, குனிந்து அவன் பநற்ைியில் முத்ேமிட்டு


அவன் காேருகில் ேனது இேழ்கதள தவத்து “ எனக்கு உன்தன பராம்ப பராம்ப
புடிக்கும் மாமா ,, நீங்க என்ன பசான்னாலும் நான் பசய்தவன்,, இப்தபா என்ன மாமா
பண்ணனும், எனக்கு எதுவும் பேரியாது,, நீங்க பசால்லுங்க நான் அதுதபால பண்தைன்”
என்று பமல்லிய குரலில் பசான்னாள்.

அந்ே ஏகாந்ே நிதலயிலும் மான்சியின் வார்த்தேகள் சத்யனின் போண்தடதய


அதடத்ேது,, இவளுக்கு ஏன் என்தமல இவ்வளவு காேலும் ஆதசயும்,, அப்படி
என்னோன் இவளுக்கு நான் பசய்தேன்,, இதுதபான்ை உண்தம காேலும், இப்படிபயாரு
நிதைவான அைகான ோம்பத்ேியமும் ேனக்கு கிதடக்குமா என்று ஏங்கிய நாட்கதள
மனேில் எண்ணினான் சத்யன் .

அவன் உடலும் மனமும் மான்சியின் அருகாதமதய நிதனத்து மகிழ்ந்ேது,, அதே


ேனது அதணப்பில் காட்டிய சத்யன் அவள் இடுப்தப உயர்த்ேியதும் அவர்களின்
இதடதய தகவிட்டு ேனது உறுப்தப பிடித்து அவளின் பபண்தம வாசலுக்கு
அருகில் தவத்துவிட்டு “ ம் இடுப்தப அழுத்து மான்சி” என்று ரகசியமாக பசால்ல..,

மறுகணம் மான்சியின் இடுப்பு சட்படன்று அழுத்ே,, இருவரின் அடிவயிறும் தமாேிய


அடுத்ே வினாடி சத்யனின் விதரத்து நிமிர்ந்ே நரம்புகள் புதடத்ே உறுப்பு சரக்பகன்று
அவளுக்குள் தபாய் அதடக்கலமானது, “ ஆவ்” என்ை கூச்சலுடன் மான்சி சத்யதன
இறுக்கி அதணத்துக்பகாண்டு அவன்மீ து படுத்துக்பகாண்டாள்.
சத்யனுக்கும் இது புதுசா இருந்ேது, மான்சியின் முதுதக வருடி ஆறுேல்படுத்ேி “
பமதுவா இடுப்தப அதசச்சு மூவ் பண்ணு மான்சி” என்று அடுத்து
பசய்யதவண்டியதே அவளுக்கு பசான்னான்.

அவன் மார்பில் ேனது பூப்பந்துகதள அமுக்கி, அேன் அளதவ விரிவுபடுத்ேிய மான்சி


“ ம்ஹூம் முடியதல மாமா,, எனக்கு ஒரு மாேிரியா இருக்கு,, இபேல்லாம்
இப்படிக்கூட பசய்வாங்களா” என்று அவனிடம் சந்தேகம் தகட்டாள் .

“ ம் பசய்யலாம் மான்சி,, இன்னும்கூட இேில் நிதை முதைகள் இருக்கு ,, ஆனா


அபேல்லாம் தபாகப்தபாக கத்துக்கலாம்,, இப்தபா இது மட்டும்,, ப்ள ீஸ் எனக்காக
பண்ணு மான்சி” என்று அவளிடம் சத்யன் பகஞ்சினான் .

சற்று தநரம் அதமேியாக அவன்மீ து கிடந்ே மான்சி பமதுவாக ேனது இடுப்தப


அதசத்து அவன் ஆதசதய நிதைதவற்ை ஆரம்பித்ோள்,, சத்யனுக்கு பசார்கத்தே
போட்டு போட்டு வருவதுதபால இருந்ேது,, சத்யனின் கண்கள் அதர பார்தவயாக
பசாருகிக்பகாள்ள,, உேடுகதள பிளந்துபகாண்டது , புசுபுசுபவன்று மூச்சுவிட்ட படி
மான்சி ேனது அதசதவ தவகப்படுத்ேினாள்.

அவளுக்கு இதணயாக சத்யன் ேனது இடுப்தப உயர்த்ேி அவளின் பபண்தமதய


தமாே,, இருவரும் ஒதர ோளகேியில் இயங்கினர்,, சற்று தநரத்ேில் மான்சியின் உடல்
வில்லாக வதளய மூச்சு ோறுமாைாக சூடாக வர,, “ மாமா,, மாமா,, மாமா” என்று
வாய்விட்டு அலைி துடித்து இறுேியில் உச்சத்ேின் உணர்ச்சிதய மான்சியால் ோங்க
முடியாமல் சட்படன்று அவன் உறுப்பிலிருந்து ேன்து பபண்தமதய
உருவிக்பகாண்டு அவன்மீ து இருந்து பக்கவாட்டில் சரிந்து விழுந்ோள்,,

அவள் முகமும், அவள் விைிகளில் வைிந்ே நீரும் அவளின் நிதலதய சத்யனுக்கு


விளக்க,, சட்படன்று புரண்டு அவதள அதணத்து “ ச்சு ஒன்னுமில்லடா கண்ணம்மா,,
பயப்படாதே இந்ே மாேிரிோன் இருக்கும்,, ஆனா நல்லாருந்துச்சா இல்தலயா? ” என்று
காேலாய் தகட்டான்.

ேனது தககளால் அவன் முகத்தே ஏந்ேிய மான்சி “ என்னன்னு பசால்லத் பேரியதல


மாமா,, என் உயிதர யாதரா அப்படிதய பவளிதய உருவி எடுக்கிை மாேிரி இருந்ேது,,
அப்படிதய ஓன்னு கத்ேி அைனும் தபால இருந்துச்சு,, உங்கதள கட்டிப்பிடிச்சுக்கிட்தட
பசத்துடனும் தபால தோனுச்சு,, இனிதமல் இதுமாேிரி தவனாம் மாமா என்னால
ோங்கமுடியதல” என்று கண்ண ீரும் காேலுமாக ேனது முேல் உச்சத்ேின்
உணர்ச்சிதய விவரித்ே மான்சிதய பார்த்து சத்யனுக்கு சந்தோஷமாக இருந்ேது.

ேன்னால் ஒரு பபண்தண ேிருப்ேியாக உைவு பகாள்ள முடியுமா? என்று ஏங்கி


ேவித்ே நிதல மாைி, ேன் மதனவிதய உச்சத்ோல் கண்ண ீர் விட தவக்கவும்
ேன்னால் முடியும் என்பது சத்யனுக்கு பராம்ப சந்தோஷமா இருந்ேது.

உடதன அவளின் தமதலைிய சத்யன் “ இது தபாதும்டி எனக்கு,, இந்ே மாேிரி


சந்தோஷத்தே ஒரு பபாண்ணுக்கு என்னாலயும் ேரமுடியும் என்பதே நிரூபிச்ச நீ
என் வாழ்க்தகயில் வந்ே என் அைகு தேவதே மான்சி” என்று உணர்ச்சி தவகத்ேில்
கண்கலங்க சத்யன் தபச.........

இப்தபாது மான்சி அவதன போட்டு ேடவி “ நீ ஆம்பிதள சூரன் மாமா,, ம்ம் நீங்க
தவனா பாருங்க இன்னும் பத்து மாசத்ேில் உங்களுக்கு நான் பரட்தட புள்தளங்க
பபத்து ேரதலன்னா என்தன என்னான்னு தகளுங்க ,, என்று குறும்பாக கூைி ஆறுேல்
படுத்ேினாள்.

அவளின் தபச்சு ேந்ே கற்பதன மிகுந்ே சுகத்தே ேர,, இன்னும் பத்து மாேத்ேில்
உண்தமயாகதவ இரட்தட பிள்தளகதள பபற்றுவிடும் முயற்ச்சியில் ேீவிரமாக
சத்யன் இைங்கினான்.

அவளின் இருபுைமும் தகனன்ைி மிக நிோனமாக அவளின் முகத்தே


பார்த்துக்பகாண்தட இயங்கிய சத்யதன பார்த்து பவட்கமாய் சிரித்ே மான்சி அவனின்
இரண்டு தோளிலும் தகதவத்து ேன்மீ து இழுக்க,, சத்யன் தலசாக வதளந்து அவளின்
அைகு கலசங்களில் ஒன்தை கவ்வி சுதவத்ேபடி ேனது இயக்கத்ேின் தவகத்தே
கூட்டினான்.

மான்சியின் முகத்ேில் முழுதமயான நிதைவு,, ேனது கணவனின் ஆண்தமயின்


பசயல்பாடுகளில் இருந்ே தவகமும் ஆைமும் அவதள அேிர பசய்ோலும்,, அவனுக்கு
சதளக்காமல் ஈடுபகாடுத்ோள்,, அவன் தலசாக கதளத்து தசார்வது தபால இருந்ோல்
அவனுக்கு பிடித்ே ேனது ேனங்களில் ஒன்தை அவன் வாய்க்குள் ேினித்து சுதவக்க
பகாடுத்து ேன் மார்பின் மீ தே படுக்க தவத்து அவன் ேதலதய தகாேிவிடுவாள்.

சத்யன் மறுபடியும் உற்சாகத்துடன் இயங்க ஆரம்பித்ேதும்,, கிைக்கமாக விைிமூடி


ேனது முனங்கலால் அவதன தமலும் உற்சாகப்படுத்துவாள்,, அந்ே ஒதர இரவில்
இருவரும் காமத்ேில் பல வித்தேகதள கற்றுக்பகாண்டனர்,, கதலத்து தசார்ந்து
தபாகும் ேனது இதணதய எப்படி ேிருப்ேி பசய்து எழுப்ப தவண்டும் என்ை வித்தே
இருவருக்குதம பேரிந்துவிட்டோல்,, இருவருதம விடியவிடிய சலிக்காமல்
புணர்ச்சியில் ஈடுப்பட்டனர்.

கடந்ே ஆறு மணிதநரமாக ஆதடயின்ைி இப்படி கிடக்கிதைாதம என்ை அச்சம் கூச்சம்


விடுத்து இருவரும் ஒருவருக்பகாருவர் ஆதடயானார்கள்,, அவள் கழுத்ேில் அவன்
கட்டிய ோலி மட்டுதம மிச்சமிருக்க,, அதேபயடுத்து அவளின் கனத்ே மார்புகளின்
பிளவுக்குள் தபாட்டு அவளின் நிர்வாண உடதல சத்யன் அணுவணுவாக ரசித்ோன்.
அவள் காலில் இருந்ே சத்யன் அணிவித்ே பகாலுசுகளும்,, தககளில் இருந்ே
கண்ணாடி வதளயல்களும் விடியவிடிய சத்ேம் எழுப்பி அவர்களின் ோம்பத்ய
கவிதேக்கு இதசயானது,...

சத்யனின் முரட்டு தமாேலில் அவளது பபண்தம அேிர்ந்து துடித்ோலும்,, அவள்


முகத்ேில் பேரிந்ே வலி கலந்ே சந்தோஷம்,, சத்யனின் ஆண்தமக்கு சான்ைாக
இருந்ேது,, அந்ே ஈர இரவில் எத்ேதன முதை ேனது உயிர்நீதர அவளுக்குள்
விதேத்தோம் என்ை எண்ணிக்தகதய மைந்து சத்யன் அவதள அதணத்துக்பகாண்டு
கிடந்ோன்.

ஜன்னல் வைியாக சூரிய கேிர்கள் அதைக்குள் வரும்வதரக்கும் விைித்ேிருந்ே சத்யன்


அவள் மீ ேிருந்து சரிந்து இைங்கி அவதள அதணத்ேபடிதய படுக்க,, அவள் சற்று கீ தை
சரிந்து அவன் மார்பில் முகத்தே தவத்துக்பகாண்டு உைங்க ஆரம்பித்ோள்,, ஆனால்
சத்யனுக்கு உைக்கம் வரவில்தல,, ேன் மார்பில் முகத்தே தவத்துக்பகாண்டு
உைங்கும் மதனவியின் முகத்தே பார்த்துக்பகாண்டு விைித்தே கிடந்ோன் .

சற்றுதநரத்ேில் சத்யன் பமதுவாக அவதள விலக்கிவிட்டு எழுந்து அமர்ந்து,, சூரிய


கேிர்களின் பவளிச்சத்ேில் அவளின் பபான்னுடதல பார்த்ோன்,, அவளின் உடல்
முழுவதும் இவனின் ேடங்கள்,, நிதைய இடங்களில் சிவந்து கன்ைி தபாயிருந்ேது,,
சிவந்ேிருந்ே இடங்களில் இேமாக முத்ேமிட்டான்,, அவள் உடல்ோன்
கதளத்துப்தபாயிருந்ேதே ேவிர தூங்கும் அவள் முகத்ேில் அப்படிபயாரு சந்தோஷம்,,
எதேதயா பஜயித்ே நிதைவு பேரிந்ேது.

சத்யன் அமர்ந்ே நிதலயில் அவள் முதுகில் தகவிட்டு தூங்கும் அவதள


வாரிபயடுத்து ேன்மீ து சாத்ேிக்பகாண்டான்,, அதசவில் கண்விைித்ே மான்சி “
என்னாச்சு தூக்கம் வரதலயா,, இன்னும் தவனுமா மாமா ” என்று பமதுவாக தகட்க..,

சத்யனுக்கு என்ன பசால்வது என்தை புரியவில்தல,, இவ்வளவு தநரம்


ஒத்துதைத்ோலும் ேனது தூக்கத்தே நிதனக்காமல் “ இன்னும் தவனுமா” என்று
தகட்கும் இதுதபான்ை இதண யாருக்கு கிதடக்கும்,, இவளுக்காகத்ோன் இத்ேதன
காலமாக கடவுள் என்தன காத்ேிருக்க தவத்ோரா,, என் தேவதே இவளுக்காக
சாவின் நுனியில் கூட காத்ேிருக்கலாதம,, என்று எண்ணினான் சத்யன்.

அதணத்ேிருந்ே அவளிடம் “ தபாதும்டா கண்மணி,, இத்ேதன நாள் இைந்ேதே


எல்லாம் சரிகட்ட ஏதோபவாரு ஆர்வத்துலோன் இத்ேதன வாட்டி இப்படி
பண்ணிட்தடன்,, இதுக்கு தமல இந்ே மாேிரி உன்தன கஷ்டப்படுத்ே மாட்தடன்,,
இப்தபா விடிஞ்சு பராம்ப தநரம் ஆச்சு இதுக்கு தமலயும் நாம ரூமுக்குள்தளதய
இருந்ோ நல்லாருக்காது,, அேனால எழுந்துதபாய் குளிச்சுட்டு ஏோவது சாப்பிட்டு
வந்து தூங்கலாம் மான்சி” என்று சத்யன் பசான்ன அடுத்ே வினாடி சுறுசுறுப்பான
மான்சி.

“அய்தயா உங்களுக்கு பசிக்குோ மாமா” என்ைபடி தவகமாக கட்டிலில் இருந்து


இைங்கி,, ேனது உதடகதள அள்ளி ேனது நிர்வாணத்தே அதரகுதையாக
மதைத்துக்பகாள்ள,,

“ ஏய் மான்சி எனக்கு பசிபயல்லாம் ஒன்னுமில்தல,, பவளிதய ஏோவது


பநதனப்பாங்க அேனாலோன் பசான்தனன்” என்ைவன் அவள் ேன்பனேிரில் நாசுக்காக
உதட மாற்றும் அைதக ரசித்ேபடி பசான்னான்.

“ ஆனாலும் இன்னும் உங்களுக்கு காபி கூட குடுக்கதலதய” என்று சங்கடப்பட்ட படி


மான்சி ேனது உதடகதள அணிந்து முடிக்கவும் பவளிதயயிருந்து “ அம்மூ அம்மூ”
என்ை பரமளாவின் குரல் தகட்கவும் சரியாக இருந்ேது.

“ இதோ வர்தைன்ம்மா” என்று பேில் பகாடுத்ே மான்சி,, ஓரமாக இருந்ே சத்யன்


எடுத்துவந்ே தபக்தக எடுத்து அேிலிருந்து அவனது சாட்ஸ் ஒன்தை எடுத்து
அவனிடம் பகாடுத்து “ இதே தபாட்டுகிட்டு பவளிதய வாங்க” என்ைவள் அவசரமாக
கேதவ தநாக்கி தபானாள்.

அவள் நதட முற்ைிலும் வித்ேியாசமாக இருக்க “ மான்சி பகாஞ்சம் இரு” என்று


அவதள நிறுத்ேிய சத்யன் பநருங்கி வந்து “ என்ன மான்சி பராம்ப ஏோவது பபயினா
இருக்கா,, நடக்கதவ பராம்ப கஷ்டப்படுைிதய ைாரிம்மா” என்று வருத்ேமாக கூை..,

சட்படன்று அவன் வாதய பபாத்ேிய மான்சி “ அய்தயா அபேல்லாம் ஒன்னுமில்ல


மாமா,, அது வந்துசுத்ேம் பண்ணாம நடக்கைோல உங்களுக்கு அப்படி பேரியுது ...........,,
எனக்கு வலிபயல்லாம் எதுவுதம இல்தல” என்ைவள் அவன் முகத்தே பநருங்கி..,

“ உங்களுக்கு ஒரு உண்தமதய பசால்லவா,, நான் பபண்ணாக பிைந்ேதே இந்ே


இரவுக்காகத்ோன் தபால இருக்கு மாமா,, அந்ேளவுக்கு உங்ககூட இருந்ே ஒவ்பவாரு
பநாடிதயயும் ரசிச்சு அனுபவிச்தசன் மாமா” காேருகில் மிக ரகசியமாக கூைினாள்.

சத்யனுக்கு அவளின் வார்த்தேகள் ஜிவ்பவன்று தபாதேதயற்ை அவதள ேன்தனாடு


தசர்த்ேதணக்க முயன்ைான்,, அவன் தகதய விலக்கிய மான்சி “ அய்தயா சாமி
இப்தபா ஆதள விடுங்க இல்தலன்னா இன்னும் பகாஞ்சதநரத்ேில் எங்க பாட்டி வந்து
கேதவ ேட்டுவாங்க” என்று கூைியபடி தவகமாக அதைதயவிட்டு பவளிதயைினாள்.

சரித்ேபடி கட்டிலில் வந்து அமர்ந்ே சத்யனின் மனது மிகுந்ே உற்ச்சாகத்துடன்


இருந்ேது,, இந்ே நிமிடதம மரணம் வந்து ேன்தன மடிதயந்ேினாலும் சந்தோஷமாக
மரணத்தே வரதவற்ப்பான்,, அந்ேளவுக்கு சந்தோஷத்ேின் உச்சியில் இருந்ோன்
சத்யன் .

சிைிதுதநரம் கட்டிலில் கண்மூடி படுத்து இரவு நடந்ே ேனது ோம்பத்ேியத்ேின்


அரங்தகற்ைத்தே மனேில் பகாண்டு வந்து ரசித்ோன்,, பிைகு இரவு உதைத்ே
உதைப்பின் ோக்குேல் அவன் வயிற்ைில் பசியாக பேரிய,, பமதுவாக அதைவிட்டு
பவளிதய வந்ோன்.

கூடத்ேில் அமர்ந்து பாண்டியன் தேங்காதய உரித்துக்பகாண்டு இருக்க,,


சதமயலதையில் இருந்து உணவு வதககளின் வாசதன கேம்பமாக வந்ேது,,

சத்யதன பார்த்ே பாண்டியன் “ மாப்தள தோட்டத்துல பவந்நீர் காயுது சீ க்கிரமா


குளிச்சிட்டு வா மாப்தள சாப்பிடலாம்” என்று பசால்ல,,
அவதர பார்க்க பவட்கப்பட்ட சத்யன்,, ேதல கவிழ்ந்து சரிபயன்று பசால்லிவிட்டு
தோட்டத்துக்கு தபானான்.

அங்தக மான்சி குளித்துவிட்டு கூந்ேலில் சுற்ைிய துண்டுடன் எேிதர வந்ோள்,,


அடர்த்ேியான நீல நிைத்ேில் புடதவயும் ரவிக்தகயும் அணிந்ேிருந்ோள்,, அந்ே கருநீல
புடதவ அவளின் சிவந்ே நிைத்தே தமலும் எடுப்பாக காட்டியது,,

எந்ேவிேமான ஒப்பதனயும் இல்லாது ேங்கநிை பதுதமயாக பஜாலித்ே மான்சிதய


தநாக்கி சத்யன் தவகமாக அடிபயடுத்து தவக்க,, அவன் எேற்க்காக வருகிைான் என்று
புரிந்ே மான்சி,, சட்படன்று இரண்டடி பின்னால் நகர்ந்து “ மாமா பாட்டி இங்தகோன்
இருக்காங்க” என்று ரகசியமாக கூைி கண்ணால் ஜாதட காட்டினாள்.

பாத்ரூமுக்கு பக்கத்ேில் இருந்ே பபரிய தகாட்தட அடுப்பில் ேீமூட்டி பவந்நீர்


காயதவத்து பகாண்டு இருந்ோர் பாட்டி.

சத்யன் ஏமாற்ைத்துடன் மான்சிதய பார்க்க,, அவள் கண்சிமிட்டி சிரித்துவிட்டு


பாத்ரூமுக்குள் நுதைந்து அவனுக்கு குளிப்பத்ேற்காக ேயார் பசய்ோள்,, அவள்
பின்னாதலதய வந்ே சத்யன் அவதள பின்புைமாக அதணத்து “ மான்சி அங்தக
பாதைன் நம்மதள மாேிரிதய பரண்டு காேல் பைதவகள்” என்று கூை..,

மான்சி அவன் காட்டிய இடத்ேில் பார்த்ோள்,, பாத்ரூம் பக்கமாக வதளந்ேிருந்ே


இலந்தே மரத்ேின் ஒரு கிதளயில் பல வண்ணத்ேில் இைக்தககதள பகாண்ட
இரண்டு காேல் பைதவகள் ேங்களின் காேதல பார்தவயால் பைிமாைிக்பகாண்டு
இருந்ேன,,

மான்சியின் பின் கழுத்ேில் வைிந்ே ஈரத்தே ேனது நாவினால் வைித்து உைிஞ்சிய


சத்யன்,, " மான்சி நாமலும் எப்பவுதம இந்ே காேல் பைதவகள் தபால காேதலாட
வாழ்ந்து காேதலாடு இைந்துதபாகனும் என்று உணர்ச்சிதயாடு கூைினான் ".

அவன் தககளுக்குள் ேிரும்பிய மான்சி அவதன அதணத்துக்பகாண்டு ஆமாம் "


என்ைாள் "மாமா,, அடுத்ேகணதம அவள் இடுப்தப பற்ைி சத்யன் உயதர தூக்க,, " மாமா
பாட்டி பாட்டிஎன்ை மான்சியின் குரதல பபாருட்படுத்ோது அவளின் ஆலிதல "
வயிற்ைில் முகம் புதேத்ோன்.
அவன் அவதள பமன்தமயாக அதணத்ோலும்,, அவன் அணிவித்ே அவளின்
கால்களில் இருந்ே பகாலுசுகளின் சத்ேம் மிக வன்தமயாக ஒலித்ேது.

" என் காேல் மதனவியின் அைகு.....


" அவளின் நிைம் இளம்பபான் மஞ்சள்!
" அவளின் இேழ்கள் தராஜாவின் தேன்!
" அவளின் கன்னம் பவண்புைாவின் பமன்தம!
" அவளின் கழுத்து ேந்ேத்ேின் வதளவு!
" அவளின் ேனங்கள் முயலின் துள்ளல்!
" அவளின் இதட பவங்கலக் குடம்!
" அவளின் கால்கள் பளிங்குக் கதடசல்!
" அவளின் வாசம் கற்பக விருட்சம்!
" அவளின் குரல் வதணயின்
ீ நாேம்!
" அவளின் முத்ேம் என் உணர்ச்சிகளின் சாவி!
" இதவயதனத்தும் தசர்ந்ேவள்ோன்..
" என் காேல் தேவதே!

முற்றும்

You might also like