Professional Documents
Culture Documents
ெத்யமூர்த்தி என்ை ெத்யன், இப்கபாது வயது இருபது, ஒரு ஏழைக்கு பிைந்த மூத்த
ஏழை வாரிசு, ெிறுவயதிகலகய படிப்பு நன்ைாக வந்தாலும், இவனுழடய பதினாலாவது
வயதில் திடீபரன்று ஏற்ப்பட்ட தகப்பனின் மரணம் இவனது வாழ்க்ழக தடத்ழத
மாற்ைியழமத்தது,
வட்ழடவிட்டு
ீ பவளிகயைி பைக்கமில்லாத தாயாருக்காக இவன் குடும்ப சுழமழய தன்
கதாளில் ஏற்ைிக்பகாள்ள, அவனின் பத்தாம் வகுப்பு படிப்புக்கு ஏற்ப நிழலயாக எந்த
கவழலயும் கிழடக்காமல் இந்த நான்கு வருடமாக சுற்ைித்திரிந்து, இந்த காய்கைி
மார்பகட்டில் கவழலக்கு கெர்ந்து ஐந்து மாதமாகிவிட்டது
வட்டில்
ீ அம்மா பவந்நீர் ழவத்து பகாடுக்க அலுப்பு தீரக் குளித்தவன், அம்மா தந்த
உணழவ ொப்பிட்டுவிட்டு படுத்துவிட்டான், கண்மூடி கற்பழனயில் அன்று காழலயில்
பார்த்த அைகிழய மனதில் பகாண்டு வந்தவன் அவளின் சுகமான நிழனவிகலகய
தூங்கிப்கபானான்
அன்று இரவு ெரியாக பதிபனான்று முப்பது மணிக்கு வைக்கம் கபால அவன் அம்மா
எழுப்பிவிட, எழுந்த ெத்யன் முகத்ழத கழுவிக்பகாண்டு அப்பாவின் படத்தின் முன்பு
ெிைிதுகநரம் கண்மூடி நின்றுவிட்டு பவளிகயயிருந்த ழெக்கிழள எடுத்துக்பகாண்டு
மார்பகட்டுக்கு கிளம்பினான்
தினமும் அவன் கிளம்பும் கநரம் இதுதான், இந்தகநரத்தில்தான் காய்கைி கலாடுகள்
வரும் என்பதால் ெத்யன் ெரியாக பதிபனான்று இருபதுக்கு வட்டிலிருந்து
ீ
கிளம்பிவிடுவான்
ெத்யன் ெற்கை அெடு வைிய நின்றுவிட்டு, ச்கெ ககட்டது தப்கபா என்று எண்ணியபடி
மறுபடியும் திரும்பி மழலகயை ஆரம்பித்தான்,
" என்ன ககாபமா, பின்ன ககாயிலுக்கு ொமி கும்பிட வராம ெினிமா பாக்கவா
வருவாங்க" என்ைபடி அவன் பின்னாகலகய அவள் குரல் ெமாதானமாக பொல்ல,
அப்கபாது கீ கையிருந்து " ஏய் கதவி பகாஞ்ெம் நில்லுடி நாங்களும் வந்துகைாம் " என்று
ஒரு பபண்ணின் குரல் ககட்க,....:
கீ கையிருந்து அந்த பபண் ஏைி வருவது பதரிய, ெத்யன் முகத்தில் இருந்த ஏமாற்ைத்ழத
பார்த்த கதவி தழலகுனிந்து " ஒவ்பவாரு வாரமும் காழலயில பத்து மணிக்கு இந்த
மழலக்கு வருகவன்" என்ை தகவழல அவனுக்கு மட்டும் ககட்கும்படி கிசுகிசுப்பான
குரலில் கூைிவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்து விட்டாள்
“ நான் கதவி, வயசு பதிபனட்டு முடிஞ்சு கபாச்சு, எனக்கு ஒரு அக்கா பரண்டு
அண்ணன், வடு
ீ ழவழக ஆத்துக்கு அந்தபக்கம் பெல்லூர்ல இருக்கு, அப்பா அண்ணன்
எல்லாருகம வட்டிக்கு தவழனக்கு குடுத்து வாங்குைவங்க, ஆனா எனக்கு அபதல்லாம்
பிடிக்காது, என்னப் பண்ைதுன்னு பபாறுத்துகிட்டு இருக்ககன், எனக்கு மட்டும்
கல்யாணம் ஆயிட்டா எங்கம்மா வட்டுக்கக
ீ வரமாட்கடன் ெத்யன், கீ ப்பாலத்துகிட்ட
இருக்கக மீ னாட்ெி காகலஜ் அங்கதான் படிக்கிகைன், நீங்க அந்தபக்கம் வருவங்களா?”
ீ
என்று தன்ழனப்பற்ைி விரிவாக படபடபவன்று பொன்ன கதவி அவன் தன் காகலஜ்
பக்கமாக வருவானா என்ை ககள்விக்கு பதிழல எதிர்பார்த்து அவன் முகத்ழத
பார்த்தாள்
" பமாதல்ல இந்த வாங்க கபாங்கன்னு கூப்பிடுைத நிறுத்து, அப்புைமா ஏகதா ஸ்கூல்
டீச்ெர் கிட்ட கபசுைமாதிரி ழகழய கட்டிகிட்டு கபொகத, இங்க யாராவது
பார்ப்பாங்கன்னு பயமா இருந்தா பார்க்காத இடத்துக்கு கூட்டிட்டு கபா, நீ எங்க
கூப்பிட்டாலும் நான் வருகவன் புரியுதா” என்று கதவி விளக்கமாய் பொல்லி அதட்டி
ககட்க
"எது எப்படி இருந்தாலும் எனக்கு படிப்பு சுத்தமா வரழல, வராத அழத புடிச்சுகிட்டு
மல்லுகட்டுைழதவிட, எனக்கு ஈெியா வர்ை இழத பண்ணுகவாமா? எனக்கும் எங்கவட்டு
ீ
ஆளுங்களுக்கு பிடிக்காத எழதயாவது பண்ணி அவங்க சுத்தல்ல விடனும்னு ஆழெ
என்ன பொல்ைீங்க எங்கயாவது ஓடிப்கபாயிரலாமா?” என்று அவள் முடிப்பதற்குள்
ெத்யனுக்கு உடபலல்லாம் வியர்த்து கால்வைியாக வியர்ழவ வைிந்தது
அவள் ழககளுக்குள் இருந்த தன் ழகழய புரட்டி அவளின் வலதுழகழய பற்ைி தன்
பநஞ்ெில் ழவத்த ெத்யன் “ நானும் ஒன்னும் ககாழை இல்ழல கதவி, எனக்கு எது
நல்லது ெரின்னு படுகதா அழத யாருக்கும் பயப்படாமல் பெய்கவன், இந்த
உலகத்திகலகய நான் பயப்படும் ஒகர ஜீவன் என் அம்மாதான், மத்தபடி எனக்கும்
பிடிச்சுருக்கு ” என்று தன் வாயால் அவளுக்கு முதன்முழையாக மனழத திைந்து
ஆறுதல் பொன்னான்
" நீ பராம்ப அைகா இருக்க கதவி, நான்தான் உனக்கு பகாஞ்ெம் கூட பபாருத்தகம
இல்லாம இருக்ககன்" என்ைான்
" யார் பொன்னது நமக்கு பபாருத்தம் இல்கலன்னு, எப்பவுகம மார்பகட் வராத நான்
அன்னிக்கு மட்டும் ஏன் பூ வாங்க வரனும், வந்தவ ஏன் ெறுக்கி உன்கமல விைனும்,
எத்தழனகயா வாட்டி ககாயிலுக்கு கபாயிருக்ககன் ஆனா அன்னிக்கு மட்டும் ஏன்
உங்கழள ககாயில்கல மறுபடியும் ெந்திக்கனும், இபதல்லாம் சும்மா நடக்குமா ெத்யா,
நாம பரண்டு கபரும் பபாருத்தமானவங்கன்னு கடவுகள முடிவு பண்ணிட்டாரு
பதரியுமா? பரண்டு நாளா நான் தூங்காம எல்லாத்ழதயும் நல்லா கயாெிச்சுட்கடன், நீ
எழதயுகம கயாெிக்க கவண்டாம் ெரியா" என்று அவள் குைந்ழத தனமாக குமரிக்
குரலில் கூைியழத ககட்டு ெத்யனுக்கு ெிரிப்புதான் வந்தது
" ெரி நான் எழதயுகம கயாெிக்கழல, நீகய எனக்கும் கெர்த்து கயாெிச்சு நான் என்ன
பெய்யனும்னு பொல்லு" என்று ெிரிப்புடன் ெத்யன் பொல்லிவிட்டு தனது விரழல
அவளுழடய உதடு கநாக்கி எடுத்துச்பென்ைவன், வண்ணான் ஒருவன் ஆற்ைில்
துழவத்து காயழவத்த துணிகழள சுருட்டிக்பகான்கட அவர்கழள பார்பழத உணர்ந்து
பட்படன்று ழகழய மடக்கிக்பகாண்டு விலகினான்
வட்டுக்கு
ீ வந்த ெத்யன் குளித்துவிட்டு அம்மா பகாடுத்த ொப்பாட்ழட யந்திரகதியில்
ொப்பிட்டுவிட்டு படுத்தவனுக்கு கலர்கலராக கனவுகள் வரவில்ழல மனசுக்குள்
கலவரம்தான் நடந்தது
இது ெரியா தவைா என்று எண்ணி குைம்பினான், அவனுழடய குடும்ப சூைல் எந்த
முடிவும் எடுக்க முடியாமல் தடுமாை ழவத்தது, அவன் குடும்ப வறுழம ஒருபுைம்
தன்னுழடய எட்டாம் வகுப்பு படிப்பு பபரிய தழடயாக இருந்தது
ெத்யன் தான் கவழல பெய்யும் கழடயின் நம்பர் பொல்ல, டாக்டர் டயல் பெய்து
அவனிடம் பகாடுத்தார், கழட கபாழன எதிர்முழனயில் கணக்குப்பிள்ழள எடுக்க,
கவழலக்கு வரும்கபாது விபத்து ஆன விவரத்ழத பொன்ன ெத்யன், தனது அம்மாவுக்கு
தகவல் பொல்லும்படி பொல்லிவிட்டு பமாழபழல டாக்டரிடம் பகாடுத்தான்
அடுத்த ெில மணிகநரத்தில் முருகனுடன் இவன் அம்மாவும் வந்தனர், அம்மா கண்ண ீர்
விட்டு கதைவில்ழல என்ைாலும் காயங்கழள கவனமுடன் பார்த்து டாக்டரிடம்
ஆகலாெழன ககட்டார், பிைகு மகழனவிட்டு நகராமல் பாதுகாப்புடன்
பார்த்துக்பகாண்டார்
ெத்யனின் அம்மா வார்ழட விட்டு பவளிகய கபான அடுத்த நிமிடம் “ பகாஞ்ெம் இருடா
ெத்யா இகதா வர்கைன்” முருகன் அவெரமாக பவளிகய ஓடினான் மறுபடியும் உள்கள
வந்தவனுடன் கதவியும் வந்தாள்
பிைகு கண்ணருடன்
ீ “ பார்த்து கவனமா வரக்கூடாதா, கநத்கத நடந்திருக்கு இந்த
அண்கண கிட்டயாவது காகலஜுக்கு பொல்லியனுப்பியிருக்கலாகம, உனக்கு
என்னாச்சுன்னு கநத்து பயந்துகபாய் அழுதுகிட்கடதான் வட்டுக்கு
ீ கபாகனன் பதரியுமா?”
என்று கநற்ழைய நிழனவில் இன்று கண்ணர்விட்டாள்
ீ
அவள் விரல்கழள தனது கன்னத்தில் ழவத்த ெத்யன் அவள் கண்கழளப் பார்த்து பிைகு
அவளின் பருத்த ஈர உதடுகழள பார்த்து எச்ெில் விழுங்கிக்பகாண்கட “ உன்ழனகய
பநழனச்சுக்கிட்டு இருந்கதன் அதான் தூக்கம் வரழல” என்ைவன் “ நீ நல்லா
தூங்குனயா” என்று ரகெியமாக ககட்டான்
“ஆமா மயிழர உரம் கபாட்டு வளர்க்குகைன், ஏய் இப்கபா இது பராம்ப முக்கியம், ஆமா
நீ காகலஜுக்கு கபாகழலயா, உன்வட்டுக்கு
ீ பதரிஞ்ொ என்னாகுைது”
“ஏன் பயப்படனும், நான் என்ன தப்பா பண்கைன், காதல் பண்ைது தப்பான விஷயமா,
என் மனசு என்ன பொல்லகதா அழத பெய்கவன், யாருக்கும் எதுக்கும் பயப்பட
மாட்கடன், இன்பனான்னும் பொல்கைன் ககட்டுக்க, யாருக்காகவும் எதுக்காகவும்
உன்ழன விட்டுக்குடுக்க மாட்கடன், ஏதாவது ஏடாகூடமா பண்ணி என்ழனய
தட்டிக்கைிக்க பார்த்த,, உன்ழனயும் கபாட்டுத்தள்ளிட்டு நானும் பெத்துப்கபாய்டுகவன்,
என் குடும்பம் மட்டுமில்ல நானும் கமாெமான பபாண்ணு தான் , எவ்வளவு ெீ க்கிரம்
முடியுகமா அவ்வளவு ெீ க்கிரமா என்ழன கல்யாணம் பண்ணிக்கிை வைியப்பாரு,
புரியுதா” என்று அதுவழர குழைவாக காதல் கபெியவள் ெட்படன்று பதானி மாைி
உறுதியான குரலில் ெத்யழன எச்ெரிக்ழக பெய்தாள்
ெத்யன் எதுவும் பதில் பொல்லவில்ழல, இந்த ெின்ன வயசுல இவ்வளவு
ழவராக்கியமா கபசுைாகள என்று ஆச்ெர்யபட்டு, தன் அளவுகடந்த காதல்
ழவத்திருக்கும் இதுகபான்ைபதாரு காதலி எத்தழனப் கபருக்கு கிழடப்பாள் என்று
நிழனத்தான்
" ெரி கதவி இவ்வளவு ெின்ன வயசுலயா கல்யாணம் பண்ணிக்கிைது, இன்னும் நாலஞ்சு
வருஷம் கபாகட்டும் அப்புைமா பண்ணிக்குகவாம், அதுவழரக்கும் நீ நல்லா படி ,
நானும் என் வட்டு
ீ பிரச்ெழன எல்லாத்ழதயும் முடிச்சுகிட்டு பகாஞ்ெம் பணம்
கெர்த்துக்கிகைன், ெரியா” என்று குைந்ழதகளுக்கு பொல்வதுகபால் ெத்யன் எடுத்து
பொன்னான்
ெத்யனுக்கு அவள் கபச்சு பராம்ப குைப்பமாக இருந்தது, இது ெரியா தவைா என்று
கயாெிப்பதற்கு கூட அவகாெம் தரவில்ழல அவள், எது எப்படியிருந்தாலும் இனிகமல்
தன்னுழடய வருங்காலம் இவளுடன் தான் என்று மட்டும் புரிந்தது, கதவியின்
எதிர்பார்ப்பில்லாத முரட்டுத்தனமான அன்பு அவனுக்கு பராம்ப பிடித்தது, அவளால்
தான் காதலிக்கப்படுகிகைாம் என்ை நிழனப்கப சுகமாக இருந்தது
கநரம் ஆகஆக வரும் வைிழய பார்த்தவள் , ஏகதா நிழனத்துக்பகாண்டு தனது
பநற்ைியில் தட்டியவாறு " ச்கெ ொப்பாடு என்கிட்டகய இருக்கு மைந்து கபாய்ட்கடன்
பாரு " என்ைவள் குனிந்து தனது கபக்ழக எடுத்து அதிலிருந்து ஒரு ொப்பாட்டு
கப்ழபயும் தண்ணர்ீ பாட்டிழலயும் எடுத்தாள்
அவழன பார்த்ததும் " ஏன்ண்கண இவ்வளவு கலட்டு, ெரி அந்த ொப்பாட்ழட பிரிச்சு
இந்த கப்புலகய கபாடுங்க இன்னும் பகாஞ்ெம் ொப்பிடட்டும்" என்று உத்தரவிட,
முருகன் ஆச்ெிரியமாக ெத்யழன பார்க்க,
" நீ கிளம்பு கதவி நான் டாக்டர் வந்ததும் ககட்டுகிட்டு முருகன் கூட வட்டுக்கு
ீ
கபாகைன்" என்று ெத்யன் பொல்ல
அவழள ெில விநாடிகள் பார்த்த ெத்யன், அவள் ழகழய பிடித்து தன்னருகக இழுத்து
அவள் கதாளில் ழகப்கபாட்டுக் பகாண்டு நடக்க, அந்த மருத்துவமழனகய அவர்கழள
கவடிக்ழக பார்த்தது, இப்கபாது கதவிக்குத்தான் ெங்கடமாக இருந்தது
“ ஸ்.... என்ன கருவாயா ெவுண்டு பலமா இருக்கு, உன் மச்ொனுங்க எல்லாம் இன்னும்
பகாழல மட்டும் தான் பண்ணழல, மத்த எல்லாம் பண்ணிட்டானுங்க, ஒவ்பவாருத்தன்
கமலயும் நாலஞ்சு ககஸ் இருக்கு, அவழஞல ஜாமீ ன்ல எடுக்கத்தான் என்ழன
வக்கீ லுக்கு படிக்க ழவக்க ட்ழரப் பண்ைானுங்க, ஜாக்கிரழத ஆமா பொல்லிட்கடன்”
என்று பபாய்யாய் மிரட்டியபடி அவன் ழகழயப்பிடித்துக் பகாண்டு பவளிகய வந்தாள்
கதவி
“ இல்ல இந்த நாலு ழதயலுக்கு ழபயன் என்னகமா காகல உழடஞ்சு கட்டு கபாட்டு
இருக்கிை மாதிரி ெீ ன் கபாடுைான்” என்று கிண்டல் பெய்தபடி அவள் ழகயில் இருந்த
ழபழய வாங்கி ஆட்கடாவில் ழவத்துவிட்டு “ ம் ஏைி உட்காரு ெத்யா” என்ைவன்
கதவியிடம் திரும்பி “ என்னம்மா நீ இப்படிகய பஸ்ல கிளம்புைியா” என்று ககட்க
அவள் கன்னத்தில் வைிந்த கண்ண ீழர தனது விரலால் சுண்டிய ெத்யன் “ ஏய் இபதன்ன
அழுதுகிட்டு இருக்க, நான் ெீ க்கிரமா வந்துருகவன், நீ அைாம கபா கதவி” என்று
கண்களில் காதலும் குரலில் ஆறுதலுமாக ெத்யன் பொல்ல
கதவியின் படிப்பு முடிய இன்னும் ெில மாதங்ககள எனும் நிழலயில், ஒருநாள் கதவி
ெத்யனிடம் " நாம ெீ க்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம், ஏன்னா என் படிப்பு
முடிஞ்ெதும், என்ழன கெலம் லா காகலஜ்ல கெர்க்கப்கபாைதா என் வட்டுல
ீ கபசுைாங்க
ெத்யா, என்னால உன்ழன விட்டுட்டு கபாகமுடியாது" என்று கண்ண ீருடன் பொல்ல
ெிலநிமிடங்கள் கயாெித்த ெத்யன் " ெரி காழலயில பரடியா இரு நான் எட்டழரக்கு
எல்லாம் வந்து கூட்டிட்டு கபாகைன் " என்ைான்
"அட நீகவை இப்கபா நாங்க கபாயிருக்க ஏரியா அதிகமா நடமாட்டம் இல்லாத ஏரியா,
எல்லாம் பணக்கார ஆளுங்க, பக்கத்து வட்டுல
ீ என்ன நடந்தாலும் பவளிய
வரமாட்டானுங்க, நீ பயப்படாத " என்று ெத்யன் ழதரியம் பொன்னான்
"என்ன வித்யாெம்?
வட்ழட
ீ சுத்தி பார்த்தபடி கதவி வர, “ கதவி பகாஞ்ெம் இரு நான் பின் வைியா கபாய்
முன்னாடி வட்ழட
ீ பூட்டிட்டு மறுபடியும் பின்னாடி வைிகய வர்கைன்” என்று ெத்யன்
கூை
அவள் திழகப்ழப பார்த்து அருகில் வந்த ெத்யன் அவள் ழகழய பிடித்து தன்னருகக
இழுத்து “ ஏய் லூசு ஏன் இப்படி பயப்படுை, இந்த பதருவுல அம்மாவுக்கு பதரிஞ்ெவங்க
பரண்டு மூனுகபர் இருக்காங்க, கதவு திைந்து இருக்ககன்னு யாராவது திடீர்னு
வந்துட்டா என்னப் பண்ைது, அதான் முன்பக்க கதழவ பூட்டிட்டா பயம் இல்லாம நாம
ெழமயல் பண்ணி ொப்பிட்டு கபாகலாம்” என்று அவழள அழணத்த கண்கழள
பார்த்தபடி ெத்யன் விளக்கம் பகாடுக்க
அவனுழடய வாய் கபச்ழெவிட அவன் கண்கள் பொன்ன பெய்திக்கு கதவி கட்டுப்பட்டு
தழலழய ஆட்டினாள்
“ கிட்ட வரமாட்கடன்னு பொன்ன, இப்கபா ஏன் வந்த” என்று கிசுகிசுப்பாக கதவி ககட்க
அவனுக்கு பபண் மீ தான கமாகம் என்ைால் என்ன என்று புரிந்தது... அவளுக்கு ஒரு
ஆணால் தன்ழன இப்படியும் ஆட்க்பகாள்ள முடியும் என்று புரிந்தது...
" அப்கபா எந்திரி கபாய் முகம் கழுவிட்டு வா ொப்பிடலாம்,, பராம்ப பெிக்குது " என்று
அவள் எழுந்து அவன் கதாள்கழள பற்ைி தூக்க..... ெத்யன் அவள் முகத்ழத
பார்த்துக்பகாண்கட எழுந்து பாத்ரூம் கபாய் முகம் கழுவிவிட்டு வந்தான்
ெத்யன் எழுந்து கபாய் முகம் கழுவி கபன்ட் ெர்ட் கபாட்டுக்பகாண்டு வர, கதவியும்
முகம் கழுவிவிட்டு, கழலந்துகபான புடழவழய ெரியாக கட்டிக்பகாண்டிருந்தாள்,
ெத்யன் கண்ணாடிழய பார்த்து தழல ெீ வியபடி அவழள ஓரக்கண்ணால் ரெிக்க
புடழவழய கட்டிக்பகாண்கட “ ஏய் ஏன் திருட்டுத்தனமா பார்க்குை, எல்லாம் தான்
உன்னுதுன்னு ஆயிருச்கெ அப்புைமா என்ன திருட்டுத்தனம்” என்று கதவி குரலில்
குறும்பு பகாப்புளிக்க ககட்க ... ெத்யன் அெட்டுச் ெிரிப்புடன் திரும்பி பகாண்டான்
பமல்ல பமல்ல அவன் ழககளில் துவண்ட கதவி அவன் கழுத்தில் ழககழள கபாட்டு
வழளத்துக்பகாண்டு தன் வாழய பிளந்து அவன் நாக்குக்கு வைிவிட, ெத்யனின் நாக்கு
உள்கள புகுந்து எழதகயா கதடி துைாவி, எதுவும் கிழடக்காமல் கழளத்து தாகத்துக்கு
அவள் வாயில் சுரந்த உமிழ்நீழர உைிஞ்ெி எடுத்து தனது தாகத்ழத தனிக்க
பரிமளா தான் கதழவ திைந்தாள் ெத்யழன பார்த்ததும் முகம் வியப்பில் மலர “ என்னா
தம்பி இந்தகநரத்தில் வந்திருக்க கழடக்கு கபாகழலயா” என்று இவனிடம்
கபெிக்பகாண்கட " ஏங்க ெத்யன் தம்பி வந்திருக்கு" என்று உள்கள பார்த்து குரல்
பகாடுத்தாள்
வட்டின்
ீ உள்களயிருந்து வந்த பாண்டியன் " என்னா ெத்யா இந்த கநரத்துல வந்துருக்க,
கழடக்கு கபாகழலயா" என்ைவாரு கெரில் அமர்ந்து ெத்யனுக்கும் ஒரு கெழர இழுத்து
கபாட்டார்
அவர் கண்கழள பார்பழத தவிர்த்து தழரழய பார்த்தபடி " ஆமா மாமு அதுதான்
கொைாக்கி கபாடுகைன்னு வந்துச்சு" என்று தயங்கி தயங்கி கபெினான் ெத்யன்
" அய்கயா ஏன் அக்கா இப்கபா காபிபயல்லாம் கபாட்டீங்க" என்று தயங்கியபடி காபிழய
ழகயிபலடுத்த ெத்யன் " எங்கக்கா பெங்கழள கானம்" என்ைான்
மறுபடியும் ஒரு பீடிழய பற்ைழவத்த பாண்டி " இதுக்கு ஏன்டா கலங்குை, ஆந்திராவுல
இருந்து அவ்வளவு பபரிய பணக்காரன் வட்டு
ீ பபாண்ழணகய தமிைநாட்டுக்கு பகாண்டு
வந்து குடும்பம் நடத்தி பரண்டு புள்ளயும் பபத்துட்கடன், இகதா இங்கக
இருக்கிைவழளயா தூக்க முடியாது, அந்த புள்ழளயும் தயாரா இருக்கும் கபாது நீ
பயப்படாத , படிப்பு முடிஞ்ெ மறுநாள் உனக்கும் கதவிக்கும் திருப்பரங்குன்ைத்தில்
கல்யாணம், அதுக்கு பபாறுப்பு நானாச்சு, கடய் மாப்கள இந்த மாமன்
இருக்கிைவழரக்கும் நீ எதுக்கும் பயப்படாகத ழதரியமாயிரு" என்று பாண்டியன்
ஆறுதலும் ழதரியமும் பொல்ல
வட்டில்
ீ கபாய் படுத்தவனுக்கு, பகலில் கதவியுடன் நடந்த உைவு ஞாபகம் வரவில்ழல,
மாைாக இப்படி நடந்த பிைகு ெீ க்கிரம் திருமணம் நடக்ககவண்டும் என்பழத பற்ைிய
ெிந்தழனகள் தான் அதிகமாக இருந்தது..
கதவிக்கு கல்லூரி முடிய இன்னும் இரண்டுநாள் இருக்க, ெத்யன் அன்று மதியம் ஒரு
மணிக்கு கதவிழய ெந்திக்க வந்தகபாது “ நாம பரண்டு கபரும் விரகனூர் கடம்
கபாய்ட்டு பகாஞ்ெகநரம் இருந்துட்டு வரலாம்” என்று கதவி தழலகுனிந்தவாறு ககட்க
அவளின் தழலகுனிவு ெத்யனுக்கு வித்தியாெமாக இருந்தாலும் அவளிடம் எதுவுகம
ககட்காமல் “ ெரி வா கபாகலாம்” என்று ழபக்கில் ஏற்ைிக்பகாண்டு விரகனூர் கடம்க்கு
அழைத்துச் பென்ைான்
பகாஞ்ெமாக ெத்யனுக்கு ஏகதா புரிய “ கதவி” என்று ஆச்ெர்யத்தில் விைி விரித்து வாய்
பிளந்து அவழள பார்த்தான்
அவன் ழகழய அழுத்தி பற்ைிக்பகாண்ட கதவி “ ஏய் என்ன இப்படி பொல்லிட்ட, இது
நம்மகளாடது, யாருக்காகவும் எதுக்காகவும், நான் இழத விட்டுக்பகாடுக்க மாட்கடன்,
இது எப்படிப்பட்ட காதகலாட உருவாச்சுன்னு பதரியும்ல அப்புைமா நீகய இப்படி ஒரு
ககள்விழய ககட்குைிகய” என்று கண்ண ீருடன் கதவி பொன்னாள்
அவளுழடய பதிலில் முகம் மலர்ந்த ெத்யன் " ெரி இனிகமல் எல்லாத்ழதயும் நான்
பார்த்துக்கிகைன், நீ எழத பத்தியும் கலங்காகத, வா கபாகலாம் கநரமாச்சு" என்று
அவனும் எழுந்து அவளுக்கும் ழகபகாடுத்து எழுப்பினான்
கதவி பெல்லும் பஸ் வந்ததும் அவழள கதாழளத் தட்டி ஆறுதல் படுத்திவிட்டு, பஸ்
ஏத்திவிட்டான்
" என்ன தம்பி பொல்ைீங்க, இப்கபா என்னப் பண்ைது, எனக்கு ஒன்னுகம புரியழலகய"
என்று தழலயிலடித்துக் பகாண்டு அை ஆரம்பித்தார்
மகனுக்காக வந்த கண்ண ீழர மாற்ைி " ெத்யா உங்க ெித்தப்பாவுக்கு பராம்ப உடம்பு
ெரியில்ழலயாம் உன் ெித்தி நம்ம பக்கத்து வட்டுக்கு
ீ கபான் பண்ணா" என்று கூைிவிட்டு
ஓபவன்று அை
தாயின் கண்ணழர
ீ பார்த்ததும் அழணத்தும் மைந்து கபாய்விட " ெரி வாம்மா
கபாகலாம் " என்று வட்ழட
ீ பூட்டிக்பகாண்டு மூவரும் கிளம்பி விட்டனர்
கதவியின் வட்டில்
ீ கதவி அவள் அழையில் கட்டிலில் கவிழ்ந்து கதவி அழுதுபகாண்டு
இருக்க, அவள் கன்னங்கள் அழை வாங்கி ெிவந்து கன்ைிப்கபாயிருந்தது, கண்கள்
கண்ண ீர் சுரந்து பகாண்கட இருந்தது
அப்கபாது உள்கள வந்த கதவியின் அப்பா “ அந்த நாழய விடு ொகட்டும், உலகத்துல
ஆம்பழளகய இல்லாத மாதிரி மார்க்பகட்ல மூட்ழட தூக்குைவகனாட கபாய் கூட்டு
கெர்ந்திருக்கா பாரு, இது எவ்வளவு நாளா நடக்குதுன்னு பதரியழல, நம்ம ொதிக்காரன்
எவன் எவபனல்லாம் பாத்தாகனா,” என்று கமகல ஏகதா ெத்யழன ககவலமாக
திட்டியபடி அவழள பநருங்க
கதவி சுருண்டு கபாய் கட்டிலில் விை “ அய்கயா விடுங்க மாமா பெத்து கித்து
கபாயிைப்கபாைா, பமாதல்ல அவழன காலி பண்ை வைியபாருங்க, அப்புைம் இவழள
இப்பகவ ஊருக்கு கூட்டிக்கிட்டு கபாயிரலாம்” என்று மாமனாருக்கு உத்தரவிட்டாள்
“ நம்மகிட்ட இல்லாத காசு பணமா, கதவிய அந்த பயலுக்கக குடுத்துரலாம், ஏன் இப்படி
ொதி ொதின்னு பிடிவாதம் பண்ைீங்க, ” என்று கதவியின் அம்மா கண்ண ீர் விட
அன்று அதிகாழல மூன்று மணிக்கு தான் இருந்த கதழவ தட்டினாள் கதவி, பவளிகய
இருந்து “ என்ன கவனும்” என்று கதவியின் அண்ணி ககட்க
வட்டு
ீ ஆண்களிடம் “ இவழள கம்மாய் கழரக்கு கூட்டிட்டு கபாய்ட்டு வர்கைன் நீங்க
ஆககவண்டியழத பாருங்க” என்று பொல்லிவிட்டு கதவியுடன் கண்மாய்க்கு கபானாள்
பக்கத்து வட்டில்
ீ பவளிகய தண்ண ீர் பதளித்து பகாண்டிருந்த பபண்ணிடம் விொரித்தாள்
“ அவங்க கநத்து ழநட்கட வட்ழட
ீ காலி பண்ணிட்டு ககரளாவுக்கு கபாய்ட்டாங்கம்மா”
என்று அந்த பபண்மணி ெத்யன் அம்மா பொன்னழத அச்ெரம் பிெகாமல் அப்படிகய
பொன்னாள்
வடு
ீ பூட்டியிருந்தது இன்னும் யாரும் வரவில்ழல என்று பதரிய ெிைிது தயங்கி
அங்கககய நின்ைாள், பிைகு வட்டின்
ீ பின்புைம் இருந்த கதாட்டத்துக்கு கபானாள்,
அப்கபாது கார் வந்து நிற்க்கும் ஓழெ ககட்க திரும்பி பார்த்தாள்
பமாத்த குடும்பமும் வந்து காரில் வந்து இைங்கியது, கூடகவ ஊர் பொந்தங்கள் ெிலரும்
வந்திருந்தார்கள்,... கதவி அவெரமாக அங்கக இருந்த பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து கதழவ
ொத்திக்பகாண்டாள்
வட்டின்
ீ முன்பகுதியில் இருந்த மிளகு பகாடிக்கும் கராஜா பெடிகளுக்கும் ழபப் மூலம்
தண்ண ீர் விட்டுக்பகாண்டு இருந்த ெத்யனின் ெித்தப்பா தயாளன், இவர்கழள பார்த்ததும்
ழபப்ழப கீ கை கபாட்டுவிட்டு கவகமா வந்து “ வாங்கப்பா என்ன திடீர்னு வந்திருக்கீ ங்க”
என்று விொரித்தபடி ெத்யனின் அம்மா ழகயில் இருந்த சூட்ககழை வாங்கிக்பகாண்டு
உள்கள கபானார்
ஒரு நிமிடம் தழலகுனிந்த அம்மா பிைகு “ என் தங்கச்ெிய பார்க்கனும் கபால இருந்தது
அதனால கிளம்பி வந்கதன், இது என்னகமா பபரிய குற்ைம் மாதிரி ககள்வி ககட்குை”
என்று எடுத்பதைிந்து கபசுவதுகபால நடித்தாலும் அவர் முகம் பிரச்ெழன கவறு என்று
பொன்னது
“ கடய் கபாடா என்னகமா பபரிய மனுஷன் மாதிரி ககள்வி ககட்கிை, ஆமாமா அய்யா
இப்கபா பபரியமனுஷன் தான, அதான் பபரிய பபரிய கவழலபயல்லாம் பெய்ைாரு”
என்று பொன்ன அம்மாவுக்கு அவெரத்தில் தான் வார்த்ழதழய விட்டுவிட்கடாம் என்று
புரிய கமற்பகாண்டு எதுவுகம கபொமல் தழலழய குனிந்து பகாண்டார்
“வட்ழட
ீ விட்டு பவளிகய வந்து மார்பகட்டுக்கு வந்து கபாயிருக்கான்னா அவளுக்கு
எந்த பிரச்ெழனயும் இல்கலன்னு தான் பநழனக்கிகைன்” என்று அம்மா பொன்ன
ஆறுதலில் ெத்யனின் முகம் பதளிந்தது
“ஆமா இப்கபா ெிரி இவ்வளவு கநரம் நீயும் அழுது என்ழனயும் அை ழவச்சுட்டு” என்ை
அம்மா சூட்ககழை திைந்து ஆயிரம் ரூபாய் பணத்ழத எடுத்துவந்து ெத்யனிடம்
பகாடுத்து “ ெீ க்கிரமா கிளம்புடா கநரத்ழத கடத்தாகத” என்று பொல்ல
ெத்யன் ெித்தி குடும்பத்தினரிடமும் அம்மாவிடமும் விழடபபற்று தம்பியுடன்
கிளம்பினான்,
மாழல ஆறு மணி, இருவரும் அவெரமாக இைங்கி ஒரு ஆட்கடா பிடித்து கநராக
மார்க்பகட்தான் வந்தனர், ஆட்கடாவுக்கு பணம் பகாடுத்துவிட்டு உள்கள கபாய்
கழடழய அழடய அதிெயமாக அங்கக முருகனும் பாண்டியனும் இருந்தனர்
இருவழரயும் ஒன்ைாக பார்த்ததும் ெத்யனுக்கு அதிெயமாக இருந்தது “ என்னா மாமா
இன்கனரம் ஸ்கூல் ெவாரி கபாயிருப்பீங்ககள என்ன இங்க வந்துட்டீங்க” என்று
ககட்டான்
“அட கபா மாமா அவனுங்களுக்கு கபாய் பயந்து அம்மா கூட எங்கழள அனுப்பிட்ட,
அன்னிக்கு என்னகமா பொன்ன கடய் இந்த மாமன் இருக்கிைவழர எதுக்கும்
பயப்படாகதன்னு, இப்ப என்னடான்னா நீங்க பயந்து அம்மாழவயும் பயமுறுத்தி
இப்பப்பாரு அவெரமா அங்கருந்து ஓடி வந்கதாம்” என்று ெத்யன் கழதயளந்த
படியிருந்தான் ெத்யன்
பாண்டியனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்ழல, அடிக்கடி கதாள்பட்ழடயில் முகத்ழத
துழடத்தவாகை ஆட்கடாழவ ஓட்டிக்பகாண்டு இருந்தார்
ஆட்கடா கவறு வைியில் கபாவழத கவனித்த ெத்யன் “ என்னா மாம்ஸ் ஆட்கடா கவை
பக்கம் கபாகுது” என்று ககட்க
ழகழய உதைிய ெத்யன் “ அக்கா கவனாம், என்னக்கா நீயும் இப்படி பொல்ை கதவி
ஒன்னும் ஆகழல நல்லாருக்கா அக்கா, இன்னும் பகாஞ்ெகநரத்தில் கதவிகயாட நான்
வர்கைன், பமாதல்ல எனக்கு கொத்ழதப் கபாடுங்க பயங்கர பெி” என்ை ெத்யன்
விடுவிடுபவன உள்கள கபாய் ெழமயலழையின் வாெலில் ெம்மணமிட்டு அமர்ந்தவன்
“அடச்கெ சுடுகாட்டுக்கு கபாய்ட்டு கால்கூட கழுவாம வந்துட்கடன் ைாரிக்கா” என்று
பரிமளாழவ பார்த்துபொல்லி விட்டு புைக்கழட கபானான்
அதற்க்கு கமல் பபாறுக்க முடியாத பரிமளா “ அய்கயா கதவி இல்லடா பாவி உன்ழன
ஏமாத்திட்டாடா, ஏன்டா நம்ப மாட்கடங்குை, வாய்விட்டு அழுடா அழு, இல்கலன்னா
கபா கபா நீயும் ொவு, இப்படி இருக்கிைழத விட பெத்துப்கபா கபாடா ” என்று
தழலயிலடித்துக் பகாண்டு கதை ஆரம்பிக்க,
கபழய கண்டது கபால் விதிர்த்துப் கபாய் பின்னால் நகர்ந்த ெத்யன் “ அக்கா கவனாம்
எதுவும் பொல்லாதீங்க” என்று ெத்யன் காதுகழள பபாத்திக்பகாண்டு கத்தினான்
“ எங்கப்பா”
“அய்கயா என்னடா பண்ை” என்று கவகமாக பாண்டியன் ஓடி வர, ொம்பழல கிளைிய
ெத்யன் எழதகயா ழகயிபலடுத்துக் பகாண்டு நிமிர்ந்தான், பாண்டியன் அருகக வந்ததும்
ழகழய விரித்துக் காட்டினான்
அது ஒரு முருகன் டாலர் கருகி கறுத்துப் கபாயிருந்தாலும் உருகிவிடாமல்
உருப்படியாக இருந்தது “ இது கபான வாரம் நானும் கதவியும் திருப்பரங்குன்ைம்
கபானப்ப வாங்குனது, நான்தான் அவளுக்கு கொத்தாங்ழகயில கட்டிவிட்கடன் , எனக்கு
கழுத்துல அவதான் கட்டிவிட்டா” என்று தன் கழுத்தில் இருந்த முருகன் டாலழர
இழுத்து கான்பித்தான்
அவன் தாயும் ெககாதரியும் அவழன சுத்தம் பெய்யும்கபாது உடல் கூெி கண்ண ீர்
விட்டான் தன்ழனப்பபற்ை அம்மா ெிறு குைந்ழதக்கு பெய்வதுகபால் இவனுக்கு
பணிவிழடகள் பெய்வது கண்டு மனம் குமுைினான், காயத்தால் ஏற்பட்ட வலியும்,
மற்ைவர்களின் பணிவிழடயால் ஏற்ைப்பட்ட குற்ைவுணர்ச்ெியும் ெத்யழன பராம்பகவ
தனிழமப்படுத்தியது
“ ஏன் மாமா அம்மு படிப்பு முடிச்ெிட்டு என்ன பண்ணைா?” என்ை ககள்வியுடன் குடும்ப
நிலவரத்ழத அைிந்துபகாள்ள முயன்ைான்
பயணக் கழளப்பு தீர்ந்து மறுநாள் அவன் கழடக்கு கபாய் அவனது ஆபிஸ் ரூமில்
ொவகாெமாக அமர்ந்தவழன அவன் பபயருக்கு கூரியர் வந்திருப்பதாக கழடப் ழபயன்
வந்து பொல்ல, ெத்யன் தபாலில் ழகபயழுத்திட்டு அழத வாங்கிக் பகாண்டான்
“ ெரி மாமா நான் கபாய் அவழர பார்த்த பிைகு என்ன தகவல்னு கபான் பண்கைன்”
என்று பொல்லிவிட்டு ெத்யன் இழணப்ழப துண்டித்தான்
ஒரளவுக்கு அவனுக்கு பதரிந்த ஆங்கிலத்ழத ழவத்து அந்த ொன்ைிதழ்கழள படித்துப்
பார்த்தவன், மறுபடியும் முதல் பக்கத்தில் இருந்த மான்ெியின் படத்ழத பார்த்தான்,
ஏகனா அவனுக்கு அம்மு என்ை பபயர் ெட்படன்று மழைந்து மான்ெி என்ை பபயர்
மனதில் பதிந்தது
ெத்யன் மான்ெிழய கழடெியாக பார்த்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது, ெிறு
வயதிகலகய மான்ெி அைகு என்று பதரியும், ஆனால் முகம் இந்தளவுக்கு மாறும் என்று
நிழனக்கவில்ழல, அந்த ெிைிய படத்தில் தனது பபரிய கண்கழள விரித்துப் பார்த்தபடி
புன்னழகத்தாள் மான்ெி, ெிைிதுகநரம் பார்த்தவன் மறுபடியும் மடித்து கவரில் கபாட்டு
கமழஜ டிராயரில் ழவத்தான்
" ஹகலா ொர் நான் பஜயந்தி கமாட்டார்ஸ் ெத்யன் கபசுகைன்" என்று ெத்ய் தன்ழன
அவருக்கு ஞாபகப்படுத்தும் கபாகத....
" ஹகலா ெத்யன் எப்படி இருக்கீ ங்க, பார்த்து பராம்ப நாளாச்சு, உங்க மாமா எப்படி
இருக்கார்" என்று நட்பாய் விொரித்தார் அவர்
" எல்லாரும் நல்லாருக்ககாம் ொர், உங்ககிட்ட ஒரு பஹல்ப் கவனும்" என்று ெத்யன்
ெத்யன் எழுந்து நின்று அவருக்கு ழககூப்பி நன்ைி பொல்ல ... உடகன அவரும் எழுந்து
கூப்பிய ெத்யனின் ழகழய பற்ைி தடுத்து விலக்கி " என்ன ெத்யன் இது அவங்க
படிச்ெிருக்காங்க அதுக்கு எங்ககிட்ட இருக்கிை கவழலழய தர்கைாம், இதுல நன்ைி
எதுக்கு, அதுவும் நமக்குள்ள" என்ைார்
" என்னது மான்ெியா?" என்று ஆச்ெிரியமாக ககட்ட பாண்டியன் " அம்முன்னு பொல்லு
ெத்யா, மான்ெிங்கை கபகர எங்களுக்பகல்லாம் மைந்து கபாச்சு" என்று பாண்டியன்
ெிரிப்புடன் பொல்ல
" இல்ல மாமா நீங்கல்லாம் எப்புடி கவனா கூப்பிடுங்க, நான் மான்ெின்னு தான்
கூப்பிடுகவன், ெரி நீங்க எப்படி வரப்கபாைீங்க" என்று ககட்டான்
வட்டுக்கு
ீ உள்கள வந்ததும் மான்ெி வட்ழட
ீ சுற்ைிலும் தன் பார்ழவழய பெலுத்தினாள்,
முன்புைம் இருந்த அழையின் கதழவ திைந்த ெத்யன் “ மாமா பபட்டி கபக்ழக இங்க
ழவங்க, மான்ெி இங்கக தங்கட்டும், நீங்க என்கனாட ரூமுக்கு வாங்க” என்ைவன்,
அளவாக தண்ண ீர் விட்டு பாழல காய்ச்ெி மான்ெி காபி கபாடும் அைழக ரெித்தபடி
ெத்யன் நின்ைிருக்க, ெட்படன்று திரும்பி பார்த்த மான்ெி என்ன என்று புருவத்ழத
உயர்த்தி ஜாழடயில் ககட்க,
" ம்ம் கண்டிப்பா கபாகலாம், இகதா இப்ப டிபன் வாங்கிட்டு வந்துருவான், வந்ததும்
ொப்பிட்டு கிளம்புகவாம்" என்று ெத்யன் பொன்னதும் ெரிபயன்று கூைிவிட்டு எழுந்து
அழைக்குள் கபானாள் மான்ெி
" இகதா வர்கைன்" என்று குரல் பகாடுத்தபடி மான்ெி அழை கதழவ திைந்து பவளிகய
வந்தாள்
அதுவழரக்கும் முகத்தில் இருந்த ெிரிப்பு ெட்படன்று மழைய, " நான் எப்பவுகம பகாலுசு
கபாட்டுக்கமாட்கடன்" என்று பட்படன்று பதில் பொன்னாள் மான்ெி
" அவள் உடலின் பமல்லிய நறுமணத்ழத என் நாெிகள் மட்டுகம நுகர கவண்டும்!
“இல்ல எனக்கு தூக்கம் வருது, நான் கபாகைன் நீங்க பரண்டு கபரும் ொப்பிடுங்க”
என்ைவள் பக்கவாட்டில் நகர்ந்து கதாட்டத்தில் இருந்த பாத்ரூமுக்கு கபாய் கதழவ
ொத்திக்பகாண்டாள்
அன்று இரவு ெத்யன் படுத்தவுடன் வைக்கம் கபால் கதவி கனவில் வந்தாள், ெிரித்தாள்,
பதாட்டாள், அழணத்தாள், முத்தமிட்டாள், ெீ ண்டி ெண்ழடயிட்டாள், பிைகு
கட்டியழணத்து ெமாதானம் பெய்தாள், தன் பமன்ழமயான மார்பினால் அவனுழடய
முரட்டு பநஞ்ெில் கமாதினாள், பதாட்டு பதாட்டு அவனது ஆண்ழமழய
உசுப்கபத்தினாள், உடலின் ஒவ்பவாரு அணுவிலும் இன்பம் இன்பம் இன்பம் மட்டுகம
மிச்ெமிருந்தது பிைகு அவழன அழணத்து தூங்கினாள்
அன்று இரவும் கதவிக்கு பிைகு மான்ெி வந்தாள், கண்களால் கபெி மவுனமாக ஜாழட
பெய்து தூங்கச் பொல்லிவிட்டு கபானாள்,. பபாழுது விடிந்ததும் ெத்யனுக்கு புதிதாய்
ஒரு பயம் வந்தது எங்க கதவிழயப் கபால் மான்ெியுடனும் தன்னால் கனவில்தான்
வாைமுடியுமா? என்ை பயம் வந்தது
" ம்ம் இந்த நம்பர் உங்க கார்டுல பார்த்கதன், என்ன விஷயம் பொல்லுங்க" என்ைாள்
மான்ெி
பராம்ப உஷாரானவ தான் கபால என்று நிழனத்துக்பகாண்டு " இல்ல புது இடம் நல்லா
தூங்கினயா? கூட இருக்கிைவங்க நல்லா பைகுைாங்களான்னு ககட்கத்தான் கால்
பண்கணன்" என்று ெத்யன் பொன்னதும்
யப்பா இவ்வளவு அதிகமா கபெிட்டாகள என்று நிழனத்து " இப்கபா என்ன டிபன்
பெய்திருக்காங்க, நீ ஏதாவது பஹல்ப் பண்ணியா?" என்ைான்
" எனக்கு பெலவுக்கு இருக்கு, நீங்க வரமுடியழலன்னா உங்க கழட எங்க இருக்கு
பொல்லுங்க ஈவினிங் நான் வந்து குடுத்துர்கைன்" என்று பட்படன்று பதில் வந்தது
இதுக்கு கமல ெமாதானம் ெரிவராது என்று புரிய " இல்ல இல்ல நீ வரகவண்டாம்
நாகன ஈவினிங் வந்து வாங்கிக்கிகைன்" என்று ெத்யன் பொல்ல
கெரில் அமர்ந்திருந்த ெத்யன் எழுந்து " அப்கபா நான் அடுத்தவன்,, மான்ெி உனக்கு
ஊனம் காலில் இல்ழல மனசுல தான்,, அந்த ஊனத்ழத ஆண்டவனால தான் ெரி
பண்ணமுடியும்,, என்னால நிச்ெயமா முடியாது,, நான் வர்கைன்" என்று பொல்லிவிட்டு
கவகமாக பவளிகயைி காழர எடுத்தான்,, அவன் காழர எடுத்த கவகத்தில் கார்
குலுங்கியது
“ ஏய் தட்ெிணா பாட்டில் காலி, நீ கபாய் ஒரு எம் ெி வாங்கிகிட்டு வில்ஸ் ஒரு
பாக்பகட் வாங்கிட்டு வா” என்று ஒரு ஐநூறு ரூபாய் தாழள அவனிடம் நீட்டினான்
“ அண்கண கவனாம்ண்கண, இப்பகவ பராம்ப அதிகமா குடிச்ெிருக்கீ ங்க,, ொப்பிட்டு
கபாய் படுங்கண்கண,, அந்தக்காவுக்கு பதரிஞ்ொ என்ழனத்தான் திட்டுவாங்க” என்று
தட்ெிணா பகஞ்ெி பொல்ல
ெிைிதுகநரம் கைித்து வந்த தட்ெிணா “ அண்கண ப்ள ீஸ் வாங்க ொப்பிடலாம்,, இப்கபா
நீங்க ொப்பிடழலன்னா நானும் ொப்பிட மாட்கடன்” என்ைான் ,, மான்ெி அன்று பொன்ன
அகத வார்த்ழதகள் ,, ஆனால் இப்கபாதும் கவழல பெய்தது
உடகன கபா காழர எடு என்று விரட்டிய மனழத ெிரமப்பட்டு அடக்கியவாறு " என்ன
விஷயம் பொல்லு" என்ைான் ெத்யன்
எதிர் முழனயில் ெிைிதுகநரம் அழமதியாக இருந்தது பிைகு " பராம்ப பிெியா இருந்தா
வரகவண்டாம்" என்று மான்ெி பொன்னாள்
****************************************************
வடு
ீ வந்ததும் ெத்யன் காழர விட்டு இைங்கி மான்ெிக்கு கார் கதழவ திைந்து விட,
அவள் கபக்ழக எடுத்துக்பகாண்டு இைங்கி வட்டுக்குள்
ீ கபானாள்
அவள் வருழகக்காககவ காத்திருந்தது கபால தட்ெிணா ஓடி வந்து கபக்ழக
வாங்கிக்பகாண்டு “ எப்படி அக்கா இருக்கீ ங்க” என்று புன்னழகயுடன் விொரித்தான்
திரும்பி அவழன கநராக பார்த்த மான்ெி “ பின்கன இந்த ஒரு வாரத்துக்கு உங்க
வட்டுல
ீ ஓெியிலயா ொப்பிட முடியும்,, ொப்பிடுை ொப்பாடுக்கு ஏதாவது கவழல
பெய்யனும்ல” என்று பட்படன்று பதில் வந்தது
ஏன்டா ககட்கடாம் என்று நிழனத்த ெத்யனுக்கு அதற்க்கு கமல் அந்த காபி ஒரு
துளிகூட இைங்கவில்ழல “ ஏய் தட்ெிணா இந்தா எனக்கு காபி கவனாம்” என்று ெத்யன்
தட்ெிணாவிடம் காபி டம்ளழர ெத்யன் நீட்ட
ெத்யனுக்கு இது புது தகவல்,, மனது எக்காளமிட “ என்ழன பத்தி என்ன பொன்னக்கா”
என்று ஆர்வமாக ககட்டான்
“ ெரிக்கா நீ நாழளக்கு வா, நான் வச்ெிர்கைன்” என்று ெத்யன் பெல்ழல கட் பண்ணி
ழவத்த ெத்யன் கதவருகக நிைலாட திரும்பி பார்த்தான்,, மான்ெி தான் அவழனகய
பார்த்துக்பகாண்டு இருந்தாள்
இவளுக்கு என் அழைழய க்ள ீன் பண்ணனுமா,, இல்ழல என் அருகில் இருக்க
விரும்புகிைாளா,, என்று மனதுக்குள் ககள்வி ககட்ட ெத்யன் எழுந்து அவழள பநருங்கி
நின்ைான்
“ம் எடுத்துக்க மான்ெி ஆனா என்கிட்ட ொண்டில்யன், அகிலன், கல்கி, இவங்க புக்ஸ்
தான் இருக்கு, உனக்கு பிடிக்குமா?” என்று ெத்யன் ககட்க
“எனக்கு ெரித்திர நாவல்களும் பிடிக்கும்” என்ை மான்ெி ெத்யனின் அழைக்குள்
நுழைந்தாள்
“இதுக்கு என்ன அர்த்தம் மான்ெி, வாழய திைந்து பதில் பொல்லு என்ழன எதனால.,
எப்கபாதிலிருந்து உனக்கு பிடிக்கும்” என்று ெத்யன் விடாபிடியாக ககட்டான்
அவள் கதாள்கழள பற்ைி தன் பக்கம் திருப்பிய ெத்யன் “ நீ என்கிட்ட உரிழம எடுத்துக்க
தழடயா இருக்குைது ,உன்கனாட ஊனமா? இல்ழல என்கனாட முன்னால் மனகநாயாளி
என்ை நிழலழமயா? எனக்பகன்னகவா பரண்டாவதுதாகன என்று கதாணுது” என்று
ெத்யன் விரக்தியான குரலில் பொல்ல
“ஆமா நாம வாைமுடியாது, மாத்தி மாத்தி ஏதாவது பிரச்ெழன தான் வரும்” என்ைாள்
பமாட்ழடயாக
" ஆமா எப்படி வாை முடியும்,, என்கனாட ஊனத்துக்காக பரிதாபப்பட்டு தான் நீங்க
என்ழன கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டீங்கன்னு நான் பநழனச்சு அழுகவன்,, நம்கமாட
மனநிழல ெரியில்லாததால் தான் இப்படி ஒரு பநாண்டிய கல்யாணம்
பண்ணகவண்டியதா கபாச்சுன்னு நீங்க வாழ்நாள் பூராவும் அழுவங்க,,
ீ எதுக்கு இந்த
ஒட்டாத நிழலழம, இழத விட விலகியிருந்து ரெிப்பகத கமல்" என்று மான்ெி
கண்ண ீருடன் அவனுக்கு விளக்கம் பொன்னாள்
அவழன பார்த்து வாழய பிளந்தபடி பார்த்து " என்னது காதலா?" என்று மான்ெி
திழகப்கபாடு ககட்டாள்
மான்ெி ெிலிர்த்துப் கபாய் கால்கழள உதைி “ ப்ள ீஸ் மாமா என்னால முடியழல
விடுங்க மாமா அய்கயாவ் ம்ஹூம்” என்று பிதற்ைி கூச்ெத்தில் பநளிந்து இைங்க
முயன்ைாள்
தன் விரல்களில் இருந்த அவன் முடிழய பகாத்தாக பிடித்து இழுத்த மான்ெி “ ம்ம்
இதுக்கு அர்த்தம்,, எனக்கு பிடிச்ெ என் மாமாழவ என்கனாட மடியில படுக்க
வச்ெிருக்ககன்னு அர்த்தம் ,, இகதா பாருங்க மாமா நான் என் மனசு உங்களுக்கு
பதரியக்கூடாதுன்னு என்ழன எவ்வளவு அடக்கி வச்ெிருந்கதன், ஆனா நீங்க அழத
பவளிகய பகாண்டு வந்துட்டீங்க ெரி ,,
“ என்ன மாமா நான் பாட்டுக்கு கபெிகிட்கட இருக்ககன்,, நீங்க எதுவுகம கபெழல” என்று
மான்ெி மறுபடியும் ெத்யன் தழல முடிழய பற்ைி உலுக்கி ககட்டாள்
ஒரு பலத்த பபருமூச்சுடன் அவள் மடியில் இருந்து எழுந்து அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்த
ெத்யன்,, அவள் ழகழய எடுத்து தன் ழகக்குள் ழவத்துக்பகாண்டு “ இல்ல மான்ெி நீ
இவ்வளவு பமச்சூர்டா கபசுகவன்னு எதிர்பார்க்கழல,, நீ பொல்ைது பராம்ப கபரக்ட்,,
நாம பரண்டு கபரும் இன்னிக்கக பராம்ப பநருங்கிட்டாலும்,, இந்த முத்தத்தால்
நம்கமாட வாழ்க்ழகழய நிர்ணயம் பெய்யமுடியாது ,, நம்ம பிரச்ெழனகள்
அப்படிகயதான் இருக்கு,, என்ழனப்பற்ைி நீ இன்னும் நிழைய பதரிஞ்சுக்கனும்,,
அழதபயல்லாம் நான் பொன்ன பிைகு நீ என்ன நிழனக்கிகை என்று பதரிஞ்ெ பிைகுதான்
நம்ம கமகரஜ் ெரியா” என்று ெத்யன் பொல்ல,,
குளித்து காழல டிபன் ொப்பிட்டு இருவரும் காரில் கிளம்பும் கபாது மணி எட்டழர
ஆகியிருந்தது,, ெத்யன் மான்ெிழய அழைத்துக்பகாண்டு ஒரு மழலயடிவாரத்துக்கு
கபானான்,, கராட்டி காழர நிறுத்திவிட்டு இைங்கி மான்ெியுடன் மரங்கள் அடர்ந்த
தனிழமயான இடத்தில் அமர்ந்து அவளுக்கும் ழகபகாடுத்து இழுத்து தன் பக்கத்தில்
அமர ழவத்தான்
“ அப்கபா ெரி நான் பொல்ைழத ககளு,, கதவி இைந்ததுக்கு அப்புைமா நான் அந்த ஒரு
வருஷமா எப்படியிருந்கதன்னு எனக்கக பதரியாது,, ஆஸ்பிட்டல்ல இருந்து அக்கா
வட்டுக்கு
ீ வந்ததும் கதவிகயாட நான் வாழ்ந்த அந்த ஒருநாள் நிழனவு எனக்கு பராம்ப
அதிகமா இருந்தது,, அவகூட அன்னிக்கு நான் அவ்வளவு அன்கயான்யமா இருந்கதன்,
எந்த பக்கம் பார்த்தாலும் அகத ஞாபகம் எழத பெய்தாலும் அகத ஞாபகம்னு பராம்ப
கஷ்டப்பட்கடன்,, அந்த கஷ்டத்துக்கு நாகன ஒரு வைி கண்டு பிடிச்கென்,, அதாவது
தினமும் கதவி கூட கற்பழனயில் வாழுைதுன்னு முடிவு பண்கணன், ஒருநாள் இரவு
அவகளாட கற்பழனயில் வாழ்ந்து பார்த்கதன், அது பொர்கத்ழத விட எனக்கு சுகமா
இருந்தது” என்று பொன்ன ெத்யன் நிறுத்திவிட்டு மான்ெிழய பார்த்தான்
" ஆர்வத்கதாட அந்த பபாண்ழண நான் பதாட்கடன் மான்ெி,, ஆனா என் மனெில்
இருந்த ஆர்வம் உடலில் இல்ழல, எனக்கு அந்த பபாண்ணுகூட பெக்ஸ் வச்சுக்ககவ
முடியழல, அதாவது சுத்தமா என்கனாட ஆண்ழமக்கு எழுச்ெிகய வரழல, அவளும்
என்னன்னகவா பண்ணி பார்த்தா, என்னால கழடெி வழரக்கும் முடியகவயில்ழல,,
அந்த பபாண்ணு என்ழன திட்டிட்டு கபாய்ட்டா” என்ைவன் ஒரு பபருமூச்சுடன் ‘’ மான்ெி
நான் பொல்ைது உனக்கு புரியுதா?” என்ைான்
" அதுக்கு டாகடர் என்ன பொன்னாரு " என்று மான்ெி ஆர்வமாக ககட்டாள்
அவளின் பதிழல எதிர்பார்த்து காத்திருந்த ெத்யன் " என்ன மான்ெி எதுவுகம பொல்லாம
கிளம்பிட்ட,, என் விஷயத்தில் உன்கனாட முடிவு என்ன அழத பொல்லிட்டு கிளம்பு
மான்ெி" என்ைான்
" என் முடிவுதாகன அழத இன்னிக்கு ொயங்காலம் பொல்கைன்,, நீங்க என்ழன வட்டுல
ீ
விட்டுட்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்புங்க" என்று பொல்லிவிட்டு காழர கநாக்கி நடந்தாள்
மான்ெிழய வட்டில்
ீ விட்டுவிட்டு ஆபிஸ்க்கு கபான ெத்யனுக்கு,, ஒவ்பவாரு பநாடியும்
நகர்வது பகாடுழமயாக இருந்தது,, மாழல எப்கபாது வரும் என்று காத்திருந்து ெரியாக
ஐந்து மணி ஆனதும் உடகன கிளம்பி வட்டுக்கு
ீ வந்தான்
வட்டில்
ீ அவன் அக்கா பஜயந்தி வந்திருந்தாள்,, மான்ெி அவளிடம் உற்ொகமாக
கபெிக்பகாண்டு இருந்தாள்,, ெத்யன் தனது அக்காழவ நலம் விொரித்து விட்டு
உழடமாற்ைிக் பகாண்டு வந்தான்
ெத்யன் வந்ததும் காபி எடுத்து வந்து பகாடுத்தாள்,, ெத்யன் அவளுழடய பதிலுக்காக
ஏக்கத்துடன் அவள் முகத்ழத பார்த்தான்
அவளுக்கு முன்னால் படிகளில் இருந்த ெத்யன் திரும்பி “ ஏன் மான்ெி படி ஏை பராம்ப
கஷ்டமா இருக்கா” என்று ககட்க,,
எங்கக அவன் முகத்ழத தன் பக்கம் திருப்பிய மான்ெி “ இது நம்ம வாழ்க்ழக
பிரச்ெழனன்னு பொல்லிட்டீங்க அதனால நானும் பவளிப்பழடயாகவ ககட்கிகைன்,,
கதவி அக்காவுக்கு பிைகு நீங்க இதுவழரக்கும் எத்தழன பபாண்ணுங்ககளாட உைவு
வச்சுருப்பீங்க?” என்று மான்ெி ககட்க
தன் எதிகர நின்ைவழளகய கண்பகாட்டாமல் பார்த்த ெத்யன் “ மான்ெி” என்று ஒரு ெிறு
கூச்ெலுடன் அவழள வாரியழணத்துக் பகாண்டு, அவள் முகத்தில் தன் உதடுகளால்
முத்தத்ழத தாறுமாைாக வாரியிழைத்தான், அந்த முத்தங்கள் எந்த இடபமன்று
புரியாமல் அவள் முகத்தில் எங்குபார்த்தாலும் தனது தடத்ழத பதித்தது
அவள் கூந்தழல விரலால் அழலந்த ெத்யன் “ எனக்கு கவை வைி பதரியழல மான்ெி,
பொல்லிட்டு என் மனசு எவ்வளவு கவதழன பட்டுச்சு பதரியுமா?” என்ைான் ெத்யன்
" என்ன முடிவு பொல்லு மான்ெி" என்று ெத்யன் ஆர்வமும் குைப்பமுமாக ககட்டான்
பகாஞ்ெம் தயங்கிய மான்ெி " இல்ல மாமா உங்க பயத்ழத கபாக்க நாம ஏன்
கல்யாணத்துக்கு முன்னாடிகய முயற்ச்ெி பண்ணி பார்க்கக்கூடாது? அதாவது எது
இன்பனாரு பபாண்கணாட முடியாதுன்னு நீங்க பநழனக்கிைீங்ககளா அது முடியுமா
முடியாதான்னு நாம ஏன் முயற்ச்ெி பெய்து பார்க்கக்கூடாது? உங்க மனசுல இருக்கிை
குற்ைவுணர்ச்ெியும் கபாய்டும்ல,, இதுதான் நான் எடுத்த முடிவு மாமா, நீங்க எப்கபா
எங்ககன்னு பொன்னா நான் அதுக்கு பரடி மாமா" என்று மான்ெி பொன்னதும் ............
ஆனால் இவள் இவ்வளவு தூரம் துணிந்து கபெக் காரணம் தன்மீ து உள்ள அளவற்ை
காதல்தான் என்று ெத்யனுக்கு பதளிவாக புரிந்தது,, தன்ழன இைக்கக்கூடாது என்றுதான்
அவள் இப்படிபயாரு முடிவு எடுத்துள்ளாள் என்று ெத்யனுக்கு விளங்கியது,,
“ இபதன்ன புதுொ இருக்கு , கநத்து ழநட் கதழவ தட்டிட்டா உள்ள வந்கதன்,, அதுவும்
எவ்வளவு கநரம் உள்ளகவ இருந்கதன்” என்று மான்ெி குறும்பா கண் ெிமிட்டி பொல்ல
அவெரமாய் கெழர விட்டு எழுந்த ெத்யன் கவகமாக மான்ெிழய பநருங்கி “ ஏய் ஏய்
இரு நீ ஏன் இந்த கவழலபயல்லாம் பெய்ை, என் பபட்ழட தட்ெிணா வந்து க்ள ீன்
பண்ணுவான்,, நீ பவளிகய கபா” என்று ககாபமாக அவள் கதாள் பற்ைி கதவு பக்கம்
திருப்பினான் ெத்யன்
“ அபதல்லாம் இனிகமல் தட்ெிணா பெய்யமாட்டான்,, நான்தான் பெய்கவன்” என்று
அலட்ெியமாக கூைி அவழன அதிர ழவத்து அவன் ழகழய தட்டி விட்டவள், சுருட்டி
கீ கை கபாட்டிருந்த பபட்ெீ ட்ழட குனிந்து எடுத்துக்பகாண்டு “ பால குடிச்சுட்டு கவழலயா
தூங்குங்க சும்மா எப்பபார்த்தாலும் ெிஸ்டம் முன்னாடி உட்கார்ந்துகிட்டு இருக்கீ ங்க”
என்று அதிகாரமாய் பொல்லிவிட்டு நகர்தாள்
“ ஏய் பதில் பொல்லிட்டு கபா” என்று ெத்யன் அவழள பிடித்து இழுக்க,, தனது பலமற்ை
ஒரு காழல தழரயில் ெரியாக ஊன்ைாத மான்ெி ெத்யன் இழுத்த இழுப்பில்
பக்கவாட்டில் ெரிய ஆரம்பித்தாள்
ெத்யன் வந்து முகம் கழுவி வரும்கபாது டவல் பகாடுப்பதில் இருந்து ,, காபி பகாடுத்து
இரவு டின்னருக்கு பைிமாறுவது வழர எல்லாகம மான்ெியின் பபாறுப்பில் நடந்தது
அவன் பநஞ்ெில் வரும் அவளுக்கு பிடித்தமான ஆண் வாெழனழய நுகர்ந்தபடி " இல்ல
மாமா என் முடிவில் எந்த மாற்ைமும் இல்ழல,, கல்யாணத்துக்குப் பிைகு உங்கழள
இப்படி பயந்து பயந்து பதாடாமல் உரிழமகயாட பக்கத்துல நின்னா அதுகவ எனக்கு
கபாதும் மாமா,, உங்களுக்கு எப்ப என்கூட கெரனும்னு கதானுகதா அப்கபா கெர்ந்து
வாைலாம்" என்று மான்ெி தனது நிழலப்பாட்ழட உறுதியாக பதரிவித்தாள்
அவன் பார்ழவ புரிந்து பவட்கமாக புன்னழகத்த மான்ெி “ ம்ம் அப்பா வந்து அழர
மணிகநரம் ஆச்சு பமாதல்ல விஷயத்ழத பொல்லுங்க” என்று ெத்யழன அதட்டினாள்
எட்டி அவன் கதாள் வைியாக ஹாழல பார்த்த மான்ெி பிைகு “ ெரி மாமா குடுக்கிகைன்,,
ஆனா இன்னிகலர்ந்து எதுவுகம கிழடயாது,, கல்யாண கததி முடிவு பண்ணிட்டா நான்
கவழலழய ரிழென் பண்ணிட்டு அப்பா கூட விருதாச்ெலம் கபாயிடுகவன்,, கல்யாணம்
எப்பகவா அப்பதான் வருகவன்” என்ை மான்ெி ெத்யன் பொன்னதுகபாலகவ கண்மூடி
திைப்பதற்குள் பட்படன்று அவன் வலது கன்னத்தில் முத்தமிட்டு விலகினாள்
கவகமாக அவள் பின்னால் ஓடிய ெத்யன் கிச்ெனுக்குள் நுழைந்து “ ஏய் மான்ெி என்ன
இப்படி பொல்லிட்ட,, கல்யாணத்துக்கும் நீ இங்ககய இருக்கைதுக்கும் என்ன ெம்மந்தம்,,
நீ எங்கயுகம கபாககூடாது இங்ககய இரு மான்ெி” என்று தவிப்புடன் அவள் கதாள் பற்ைி
பகஞ்ெினான்
அவள் கூந்தழல ககாதிய ெத்யன் “ அைாத மான்ெி என்னப் பண்ைது, நாம்ழம மட்டும்
மத்தவங்கல்ல இருந்து வித்யாெமா பழடச்சுட்டான் அந்த ஆண்டவன்,, அதனால நம்ம
கமகரஜ்ம் வித்யாெமாகவ நடக்கட்டும்,, நீ அப்பாவுக்கு டிபன் எடுத்து ழவ நான்
கிளம்புகைன்” என்று அவழள நிமிர்த்தி கண்கழள துழடத்து பாண்டியனிடம்
ஒப்பழடத்து விட்டு ெத்யன் பவளிகயைினான்
அதன்பிைகு அகத மாதத்தில் கழடெியாக இருந்த முகூர்த்தம் இருவரின் ஜாதகத்திற்கும்
பபாருத்தமாக இருக்க அன்கை திருமணம் பெய்வது என்று அழனவரும் கபெி
முடிவுபெய்தனர்
" நீ வருவதாயில்ழல!
" நிமிடம் கூட பெல்வதாயில்ழல!
அப்கபாது அவனுக்கு பின்னால் இருந்து " கடய் ெத்யா இங்க என்னடா பண்ை" என்று
பஜயந்தியின் குரல் உரத்து ககட்க,,,
ெத்யா என்ை வார்த்ழத மான்ெியின் காதில் விை பட்படன்று பபட்ெீ ட்ழட விலக்கி
பவளிகய எட்டிப்பார்த்தாள்,, அகதெமயத்தில் ெத்யனும் அவழளப் பார்க்க,
நிமிடகநரத்தில் விைிகழள விரித்து அவன் கம்பீரத்ழத உள்வாங்கிய மான்ெி
பவட்கமாய் ெிரித்து தழலழய உள்கள இழுத்துக்பகாண்டாள்
ஐயர் மந்திரம் பொல்ல. ெத்யனின் தாய் தாலிழய எடுத்து ெத்யன் ழகயில் பகாடுக்க,
உணர்ச்ெி பபருக்கில் பஜயந்தி பரிமளா பாண்டியன் மூவரும் கண்கலங்க, ெத்யன்
சுற்ைிலும் பபருமிதத்கதாடு பார்த்துவிட்டு,, தான் கட்டப்கபாகும் தாலிக்காக
தழலகவிழ்ந்து அமர்ந்திருக்கும் மான்ெியின் தங்க கழுத்தில் தாலிழய பூட்டினான்
மான்ெி ெில நிமிடங்ககள ொமி கும்பிட்டாள், பிைகு அருகில் நின்ை தனது கணவனின்
கம்பீரத்ழத பவட்கமின்ைி ரெித்தாள்,, பக்கத்தில் இருந்த ஒரு ெிலர் இவழள
கவனிப்பழத கூட மான்ெி ெட்ழட பெய்யவில்ழல, பநய்தீபம் அவர்களின் முன்
வந்தகபாது தான் ெத்யன் கண்திைந்தான்
தழர சுத்தமாக இருந்த ஒரு இடத்தில் ெத்யன் அமர்ந்து,, மான்ெியின் ழகழய பிடித்து
இழுத்து அருகில் அமர்த்திக்பகாண்டான்,, பநயில்பாலிஷ் பூெப்பட்டிருந்த அவள்
விரல்களில் அைழக வருடி ரெித்தபடி “ ம் பநழனச்ெழத ொதிச்ெிட்ட,, இந்த கல்யாணம்
கவனாம்னு பநழனச்ொலும்,, இன்னிக்கு இந்த உலகத்துலகய அதிக ெந்கதாஷமானவன்
நான்தான் மான்ெி” என ெத்யன் உணர்ச்ெி பூர்வமாக கபெினான்
பவட்கத்கதாடு அவழன ஏைிட்ட மான்ெி “ மனசுல உண்ழமயான காதல் இருந்தா அது
நிச்ெயம் பஜயிக்கும் மாமா,, என் ஒவ்பவாரு நிமிஷமும் நீங்க எனக்கு கிழடப்பீங்க
நிச்ெயமா கிழடப்பீங்கன்னு மனசுக்குள்ள பஜபம் மாதிரி பொல்லிகிட்கட இருப்கபன்,
அது பலிச்ெது,, ஆமா அவ்வளவு கநரமா ொமிகிட்ட என்ன கவண்டின ீங்க?” என்று
மான்ெி ககட்க
“ ம்ம் நீ எப்பவுகம பராம்ப பாஸ்ட் தான் மான்ெி,, ஆனா கடவுள் பராம்ப பாவம்டி
நமக்கு கல்யாணமும் பண்ணி வச்சுட்டு,, அடுத்ததா விளக்குப் பிடிக்கிை கவழலக்கும்
அவழரகய கூப்பிடுகைாம் பாரு” என ெத்யன் குறும்பாய் பொல்ல
ெத்யன் அவெரமாக எழுந்து அவள் பின்னால் கபாய் “நில்லு மான்ெி” என்று குரல்
பகாடுத்தான்
அவன் பின்னாகலகய வந்த பஜயந்தி “ கடய் தம்பி எல்லாம் ெரிதான்,, நாழளக்கு நீங்க
பரண்டுகபரும் விருதாச்ெலம்ல மறுவடு
ீ கபாகனும் நீ பாட்டுக்கு நம்ம ஊருக்கு
வர்கைன்னு பொல்ை காழலயில ககாயில்ல வச்சு பாண்டியனும் பரிமளாவும் அத்தழன
முழை பொல்லிட்டு கபானாங்ககள,, இப்கபா நீ இப்படி பொல்ைகய ெத்தி,, இப்கபா
அவங்களுக்கு என்ன பதில் பொல்ைதுடா” என்று பஜயந்தி கவழலயாக ககட்க
ெத்யனுக்கு அந்த விஷயகம அப்கபாதுதான் ஞாபகம் வந்தது,, ஆனால் அவனுக்கு
இருக்கும் மனநிழலயில் விருதாச்ெலம் கபாக விருப்பமில்ழல,, எதற்க்கும்
மான்ெியிடும் ஒரு வார்த்ழத ககட்டுவிட்டு முடிபவடுப்பது நல்லது ‘ தாய் வட்டுக்கு
ீ
கபாககவண்டும் என்ை ஆழெ அவளுக்கு இருந்த அது என்னால் தழடபட கவண்டாம்,
என்று நிழனத்த ெத்யன் “ ெரி இருக்கா மான்ெிழய ஒரு வார்த்ழத ககட்டுட்டு
பொல்கைன்” என்று கூைிவிட்டு எழுந்து மான்ெிழய கதடிப்கபானான்
வட்டின்
ீ பின்புைம் இருந்த மாடிபடிக்கு கீ கை விநாயகத்தின் பிள்ழளகள் பபாம்ழமகள்
ழவத்து விழளயாடிக்பகாண்டிருக்க மான்ெி அவர்களுடன் அமர்ந்துபஹலிகாப்டர்க்கு கீ
பகாடுத்து பைக்க விட்டுக்பகாண்டிருந்தாள்
ெத்யன் வட்டுக்குள்
ீ நுழைந்தகபாது மான்ெி தனது நீண்ட கூந்தழல பின்னாலாக
மாற்ைிக்பகாண்டு இருந்தாள்,, ெத்யனுக்கு இருந்த ஆர்வத்தில் கவகமாக அவழள
பநருங்கி பின்புைமாக இடுப்ழப வழளத்து அவழள இறுக்கி அழணத்து தழரழய
விட்டு அழரயடி உயகர தூக்கினான்..
அவன் பிடியில் இருந்த மான்ெி “மாமா அத்ழத அக்கா எல்லாம் கிச்ென்ல தான்
இருக்காங்க விடுங்க,, வந்துட கபாைாங்க மாமா” என்று பமல்லிய குரலில் மான்ெி
பகஞ்ெ,,.... ெத்யன் அவழள அழணத்து தூக்கியவாறு தனது அழைக்குள் நுழைந்து
கதழவ பின்னங்காலால் உழதத்து ொத்திவிட்டு மான்ெிழய கட்டிலில் கவிழ்த்து
கபாட்டு அப்படி அவள்மீ து அவனும் ெரிந்தான்
அவளின் பிடரியில் தன் உதட்ழட ழவத்து கதய்த்து “ மான்ெி பராம்ப அைகா இருக்க
மான்ெி” என்று பிதற்ைய ெத்யன் கிழடத்த இழடபவளியில் தனது ழகழய அவளின்
வயிற்ைில் விட்டு அழுத்தமாக பிழெந்த வாறு அடுத்தடுத்து அவள் பின்கழுத்தில்
முத்தமிட்டான்
விடுங்க மாமா,, விடுங்க மாமா,, என்று வாய் கூைினாலும் மான்ெி தனது வயிற்ழை
எக்கி அவன் ழகக்கு வைிவிட்டாள்,, ெத்யன் ஒரு ழகழய கீ ழ் கநாக்கி பெலுத்தி
அவளின் புடழவழய விலக்கி உள்கள மான்ெியின் அடி வயிற்ழை வருடினான்,,
மறுழகழய கமகல கநாக்கி எடுத்துச்பென்று ரவிக்ழகக்கு கமல் அவளின்
பபாற்க்குடங்கழள கலொக வருடினான்
அவள் முகத்ழத தீர்கமாக பார்த்த ெத்யன் “ ெரி நீ பவளிய கபா மான்ெி நான் அப்புைமா
பவளிகய வர்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு திரும்பி படுத்துக்பகாண்டான்
மான்ெி கதழவ திைந்து பவளிகயறும் ெத்தம் ககட்க,, திரும்பி பார்த்த ெத்யன் எழுந்த
ஜன்னலருகக கபாய் நின்றுபகாண்டு பாக்பகட்டில் இருந்து ஒரு ெிகபரட்ழட எடுத்து
உதட்டில் பபாருத்தி பற்ை ழவத்து புழகழய இழுத்து நுழரயீரழல அனுப்பி பிைகு
கயாெழனயுடன் ஜன்னலுக்கு பவளிகய ஊதினான்
மான்ெியின் பிரச்ெழன எதுபவன்று ெத்யனுக்கு புரியவில்ழல,, ஆனால் அதன் தீவிரம்
புரிந்தது,, காரணம் கதவியாக இருக்கலாம் என்று அவன் அைிவு யூகித்தது,, ஆனால்
எல்லாம் பதரிந்து தாகன ெம்மதித்தாள் அப்புைம் என்ன என்று தவித்தான் ெத்யன்
அவழன திரும்பி பார்த்த மான்ெி, உதட்ழட எட்டாத ெிரிப்புடன்,, “ம் ெரி மாமா” என்று
பொல்லி கட்டிலின் ஒரு மூழலயில் அமர்ந்தாள்
மான்ெியின் முகத்திலும் ககாபம் வந்து அமர்ந்தது “ ெரி அழத விடுங்க,, இப்கபா என்ன
பண்ணப்கபாைீங்க ,, இன்னிக்கு நமக்கு பர்ஸ்ட்ழநட்,, இப்கபா நாம என்ன பண்ணனும்,,
உங்ககளாட பழைய நிழலழம மாைிடுச்ொ,, அதாவது கதவி கூட நீங்க வாழுைது
இப்கபா மாைிடுச்ொ மாமா” என்று மான்ெி ககட்டதும்
" இல்ல மாமா எனக்கு அந்த ழதரியம் இல்ழல,, நீங்க என்ழன நிழனச்சு என்கூட
படுக்குைீங்களா,, இல்ல கதவிழய பநழனச்சு என்கூட படுக்குைீங்களான்னு ஒவ்பவாரு
நிமிஷமும் ெித்ரவழத படமுடியாது,, நான் கமாெமான சுயநலவாதிதான்,, ஒத்துக்கிகைன்,
எனக்கு என் மாமா மட்டுகம கவனும்,, பத்து வருஷமா உங்கழளகய மனசுல
பநழனச்சு வாழ்ந்த எனக்கு இது ஒன்னும் பபரியவிஷயமில்ழல” என்று மான்ெி
பொல்ல
“ஏன் மான்ெி நான் மாைிட்கடன் என் மனசுல நீதான் இருக்கன்னு பபாய் பொல்லி நான்
உன்ழன பதாடமுடியாதுன்னா பநழனக்கிை? ” என்று ெத்யன் ககலியாக ககள்வி
ககட்டான் ெத்யன்
" ஆமா இபதல்லாம் கநத்து ககாயிலில் கதவிழய பத்தி நான் கபெிய பிைகு கயாெிச்சு
எடுத்த முடிவா மான்ெி" என்று ெத்யன் புருவங்கள் முடிச்ெிட ககட்டான்
" இல்ல மாமா நிச்ெயமா இல்ல,, உங்கழள பிரிஞ்சு இருந்த இந்த இருபது நாள்தான்
எனக்கு ெிந்திக்கும் தன்ழமழய பகாடுத்துச்சு,, நல்லா கயாெிச்சு எடுத்த முடிவு மாமா
இது" என்று மான்ெி அவெரமாக பொன்னாள்
அவழள நிமிர்ந்து பார்த்த ெத்யன் " இபதல்லாம் நடக்குமா மான்ெி,, நான் மாறுகவனா"
என்று கவழலயாய் ககட்டான்
அவன் எழத பொல்கிைான் என்று புரிய “ ஏய் ச்ெீ பார்ழவழய பாரு திருடன் மாதிரி”
என்று அவன் தழலயில் தட்டியவள் பவட்கத்துடன் ெட்படன்று திரும்பி அவனுக்கு
முதுகு காட்டி நின்றுபகாண்டாள்
“ம் இப்கபா ஓகக,, வா கபாகலாம்” என்று பவளிகய கபாக கதழவ திைந்தவன் ழகழய
பற்ைிய மான்ெி ....
ெில நாட்கள் கைித்து அம்மாவும் மதுழரக்கு கிளம்பி விட,, அவர்களது பநருக்கம் ெற்று
அதிகமானது,, ஆனால் மவுனமான பநருக்கம்,, ஒருவர் முகத்ழத ஒருவர் கநரடியாக
பார்த்துக்பகாள்ளாமல் உடல்கழள உரெிக்பகாள்ள விட்டார்கள், அதனால் மூளும்
பநருப்ழப அழணக்க இருவருகம ழதரியமில்லாமல் மவுனம் காத்தனர்
அன்று இரவும் அப்படித்தான்,, மான்ெி பால் எடுத்து வந்து பகாடுத்த பிைகு தனது
புடழவழய கழலந்துவிட்டு ழநட்டிழய மாட்டிக்பகாண்டு தழரயில் விரித்திருந்த
படுக்ழகயில் படுத்துக்பகாண்டாள்,, ெத்யன் தன் ழகயில் இருந்த புத்தகத்தில் கவனம்
கபாகாமல் தவித்தபடி ஓரக்கண்ணால் அவழளகய பார்த்தான்
அவன் அழணத்த மறுநிமிடம் “ மாமா என்ன இது விடுங்க மாமா ப்ள ீஸ் விடுங்க”
என்று அவழன உதைி விலக்கினாள் மான்ெி
"ம் அது அப்படித்தான் மாமா இன்னும் பரண்டு நாழளக்கு எதுவுகம கவண்டாம்,, இந்த
மூனு நாளும் நான் பவளிய தான் படுத்திருக்கனும்,, ஆனா எனக்கு தனியா படுக்க
பயமா இருந்ததால இங்க வந்து படுத்துக்கிட்கடன்,, ைாரி மாமா” என்று மான்ெி
திக்கித்திணைி பொல்லவும்
“ அது கவபைான்னும் இல்ல மாப்கள,, கல்யாணம் ஆகி மூனா மாெம் எங்க வட்டுக்கு
ீ
கூட்டிப்கபாய் தாலி கயிறு மாத்தி கபாடுைது ஒரு ெம்பிரதாயம்,, பபாண்ணுங்க
வாழ்க்ழகயில பராம்ப முக்கியமானதும் கூட ,, அதான் நாங்ககள வந்து அம்மூழவ
ழககயாட கூட்டிப்கபாகலாம்னு வந்கதாம்” என்று பாண்டியன் முடிக்க
அவழளகய பார்த்த ெத்யன் “ ெரி கிளம்பு மான்ெி,, பகாஞ்ெ நாள் கைிச்சு எனக்கு ழடம்
இருந்தா வர்கைன்” என்று பொல்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து பகாண்டான்
அன்று மாழல ெத்யன் வட்டுக்கு
ீ வந்த கபாது மான்ெி தனது பபற்கைாருடன் புைப்பட
தயாராக இருக்க,, ெத்யன் எதுவும் கபொமல் மனதில் சூழ்ந்த பவறுழமழய மழைத்து
அவர்கழள காரில் ஏற்ைிச்பென்று ரயில்நிழலயத்தில் வைியனுப்பி விட்டுட்டு வந்தான்
வட்டுக்கு
ீ வந்து படுக்ழகயில் விழுந்தவனுக்கு தூக்ககம வரவில்ழல,, மான்ெி இல்லாத
வடு
ீ நரகமாக காட்ெியளித்தது,, நடு இரவில் மின்ொரம் நின்று கபாய்விட,
தழலயழனழய எடுத்துக்பகாண்டு பமாட்ழட மாடியில் கபாய் படுத்தான் ெத்யன்
அன்று மாழல ஒரு மணிக்கு மான்ெி கபான் பெய்து அவன் என்ன ொப்பிட்டான் என்ை
விபரம் ககட்டகபாது கூட ெத்யன் தான் விருதாச்ெலம் வரும் தகவழல மான்ெியிடம்
பொல்லவில்ழல,, மான்ெி தான் வருவழத எதிர்பார்த்திருக்க கூடாது என்று
நிழனத்தான்,,
ஏழு மணிக்கு உதட்டில் ெிரிப்புடன் கார் ொவிழய விரலில் சுைற்ைியபடி பவளிகய வந்த
ெத்யன்,, தட்ெிணாவிடம் தகவல் பொல்லிவிட்டு காரில் ஏைி கிளம்பினான் ெத்யன் ,,
அவன் மனழத கபாலகவ காரும் உற்ச்ொகத்துடன் ெீ ைிப்பாய்ந்தது ெரியாக பதிகனாரு
மணிக்கு விருதாச்ெலத்ழத கடந்து கெத்தியாத்கதாப்பு பெல்லும் ொழலயில் இருந்து
பிரிந்த ெிறு ொழலயில் பென்று பாண்டியனின் வடு
ீ இருக்கும் கிராமத்ழத அழடந்தான்
ெத்யன்
பாண்டியனின் வடு
ீ இரண்டு பக்கமும் பபரிய திண்ழணகள் பகாண்ட பழைய காலத்து
ஓட்டு வடு,,
ீ வாெற்படியில் ஏைிய ெத்யன் திண்ழணயில் படுத்திருந்த பாண்டியன் ெத்தம்
ககட்டு விைித்துக் பகாண்டு ெத்யழன பார்த்தார்
கதழவ திைந்து உள்கள பென்ைான் ெத்யன்,, அந்த அழையில் இருந்த பமல்லிய இரவு
விளக்கின் பவளிச்ெம் அந்த அழையில் இருப்பழத பதளிவாக்கியது ,, அந்த அழையில்
கிடந்த பழைய காலத்து மரக்கட்டிலில் மான்ெி ஒயிலாக படுத்திருந்தாள்,,
ெத்யன் தன் ழகயில் இருந்த கபக்ழக ஒரு ஓரமாக ழவத்துவிட்டு அவளருகக வந்து
மார்புக்கு குறுக்கக ழகக்கட்டி அவள் தூங்கும் அைழக ரெித்தான்
வலது காழல நீட்டி இடதுகாழல மடக்கி பக்கத்தில் இருந்த தழலயழன
மீ துகபாட்டுக்பகாண்டு,, கதாளில் கிடந்த முந்தாழனழய எடுத்து மார்புக்கு குறுக்கக
சுற்ைியபடி இரண்டு ழகழயயும் மடக்கி கழுத்துக்கு கீ கை முட்டு பகாடுத்து படுத்திருக்க,
அவள் வலதுழக மடக்கியிருந்த இழடபவளியில் அவளின் வலது மார்பின் பபரும்பகுதி
பிதுங்கி வைிந்தது,
அவள் கழுத்ழத சுற்ைி வழளத்து தன் முகத்கதாடு அவள் முகத்ழத ழவத்து இழைத்து
அவள் முகம் முழுவதும் தனது உதடுகளால் ஈரமாக ககாலம் வழரந்தான்,, அவனின்
எச்ெில் ஈரம் பட்டு அவள் முகம் பளபளக்க,, மான்ெி சுகமாக கண்கழள
மூடிக்பகாண்டாள்
ெட்படன்று மான்ெியின் உடலில் ஒரு ெிலிர்ப்பு வந்து அடங்கியது, தன் மார்பில் இருந்த
அவன் ழகழய தட்டிவிட்டவள், பவட்கம் சுமந்த முகத்கதாடு கண்கழள மூடிக்பகாள்ள,,
ெத்யன் இப்கபாது இறுக்கமாக பற்ைி அழுத்தமாக பிழெய, மான்ெியின் உதடுகள்
ெட்படன்று பிளந்து பகாண்டு “ ஸ் .. க் மா...மா “ என்று ஒரு சுகமான முனங்கல்
பவளிப்பட, உற்ச்ொகமான ெத்யன் தனது இடது ழகழயயும் கமகல எடுத்து வந்து
அவளின் இன்கனாரு மார்ழபயும் அழுத்தமாக பற்ைிக்பகாள்ள, மான்ெியின் உடல்
பவடுக்பகன்று உதைி ெிலிர்த்தது
அவளின் மார்பில் கால் வாெி கூட விழுங்க அவன் வாய் பகாள்ளவில்ழல,, தனது
வாழய இவ்வளவு ெிைியதாக பழடத்த ஆண்டவழன மனதுக்குள் ெபித்தபடி கிழடத்த
கால் வாெிழய ெப்பியும் உைிஞ்ெியும் கடித்து இழுத்தும் தனது இஷ்டத்துக்கு மாற்ைி
மாற்ைி விழளயாடினான் ெத்யன்
அவளின் மார்பில் இருந்து முகத்ழத எடுத்து அவழள நிமிர்ந்து பார்த்த ெத்யன்,, அவள்
வலது மார்பின் காம்ழப பற்ைி விரலிடுக்கில் ழவத்து திருகியபடி “ இது சூப்பரா இருக்கு
மான்ெி,, இவ்வளவு பபரிெ எப்புடித்தான் அந்த ெின்ன ஜாக்பகட்டில் வச்சு அழடச்ெகயா
பதரியழல” என்று குறும்பாக பொல்லிவிட்டு மாற்ைி மாற்ைி மார்பில் முத்தமிட்டான்
அவளின் முகத்தில் அவள் மனழத படித்த ெத்யன்,, அவள் காதருகக குனிந்து "
பயப்படாகத மான்ெி,, உனக்கு வலிக்காமல் ட்ழரப் பண்கைன்" என்ைவன் பொன்னவன்
தனது இடுப்ழப உயர்த்தி அவெரத்தில் தனது இருப்பிடத்ழத அைிய துடித்த தனது
முறுக்கிய ஆண்ழமழய அவளின் பபண்ழம வாெலில் ழவத்தான்
" ப்ள ீஸ் மாமா பமதுவா பண்ணுங்க" என்று மான்ெியின் உதடுகள் பகஞ்ெினாலும் ,,
அவனின் ஆண்ழம தாக்குதழல அவள் பவகுவாக ரெிக்கிைாள் என்பது பதளிவாக
அவள் முகத்தில் பதரிந்தது,, தனது கீ ழுதட்ழட பற்களால் அழுத்தி கடித்துக்பகாண்ட
மான்ெி ெத்யனுக்கு வெதியாக தனது இடுப்ழப உயர்த்தி பகாடுத்தாள்
அவன் பார்ழவ புரிந்து ெிரித்த மான்ெி,, கபார்த்தியிருந்த பபட்ெீ ட்ழட மார்கபாடு கெர்த்து
பிடித்தவாறு எழுந்து அமர்ந்தாள், ெத்யன் ஒருக்களித்து படுத்திருக்க மான்ெி அவனுக்கு
பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்க,, அவளின் மார்புகழள மட்டுகம மழைத்திருந்தது கபார்ழவ
பின்புைம் முதுகு பமாத்தமும் நிர்வாணமாக பதரிய, இடுப்புக்கு கீ கை இரு
பிருஷ்டங்களுக்கு நடுகவ இருந்த பள்ளத்தாக்கு வழர அவளின் பின்புை நிர்வாணம்
எைிலாய் விழளந்து பநளிந்து ெத்யழன பவைிகயற்ைியது
“ ஏய் ப்ள ீஸ் மான்ெி இதுக்கு கமல நான் தாங்க மாட்கடன், கலொ இடுப்ழப மட்டும்
தூக்கி உள்கள விடு, அப்புைம் பமதுவா நீகய மூவ் பண்ணு மான்ெி பராம்ப
நல்லாருக்கும்,, என்று கிைக்கமாக கூைினான்
“ ச்ெீ ச்ெீ நானா பண்ணனும்,, ம்ஹூம் முடியகவ முடியாது” என்று தன் காதுகளில்
பதாங்கிய ஜிமிக்கிகள் ஆட கவகமாக தழலயழெத்து மறுத்த மான்ெி தனது
பபண்ழமழய பதாட்டு தடவி இதமளித்த அவனது உறுப்ழப தனது இடுப்ழப அழெத்து
பதாழடயிடுக்கில் தள்ளி பதாழடகளால் இறுக்கிப்பிடித்து பகாள்ள .............
தன்னால் ஒரு பபண்ழண திருப்தியாக உைவு பகாள்ள முடியுமா? என்று ஏங்கி தவித்த
நிழல மாைி, தன் மழனவிழய உச்ெத்தால் கண்ணர்ீ விட ழவக்கவும் தன்னால்
முடியும் என்பது ெத்யனுக்கு பராம்ப ெந்கதாஷமா இருந்தது
இப்கபாது மான்ெி அவழன பதாட்டு தடவி “ நீ ஆம்பிழள சூரன் மாமா,, ம்ம் நீங்க
கவனா பாருங்க இன்னும் பத்து மாெத்தில் உங்களுக்கு நான் பரட்ழட புள்ழளங்க
பபத்து தரகலன்னா என்ழன என்னான்னு ககளுங்க ,, என்று குறும்பாக கூைி ஆறுதல்
படுத்தினாள்
அவளின் கபச்சு தந்த கற்பழன மிகுந்த சுகத்ழத தர,, இன்னும் பத்து மாதத்தில்
உண்ழமயாககவ இரட்ழட பிள்ழளகழள பபற்றுவிடும் முயற்ச்ெியில் தீவிரமாக
ெத்யன் இைங்கினான்
அவளின் இருபுைமும் ழகயூன்ைி மிக நிதானமாக அவளின் முகத்ழத
பார்த்துக்பகாண்கட இயங்கிய ெத்யழன பார்த்து பவட்கமாய் ெிரித்த மான்ெி அவனின்
இரண்டு கதாளிலும் ழகழவத்து தன்மீ து இழுக்க,, ெத்யன் கலொக வழளந்து அவளின்
அைகு கலெங்களில் ஒன்ழை கவ்வி சுழவத்தபடி தனது இயக்கத்தின் கவகத்ழத
கூட்டினான்