ததோட்டத்தில் பனிமூடிய த ோஜோக்கள் இளங்கோலைப் பபோழுதில் உடல் சிைிர்த்து தங்கள்

மீ து இருந்த பனித்துளிகலள புல்தல யில் பதளித்ததுக் பகோண்டிருக்க,, பபோழுது

விடிந்துவிட்டதற்கோன அறிகுறியோக பைவண்ணப் பறலவகளின் ஒைி ஜன்னல் வழியோக
தகட்க,, அதிகோலைச் சூரியனின் பசங்கதிர் ஒன்று ஒத தேர்தகோடோக ஜன்னல் வழியோக
வந்து கட்டிைில் படுத்திருந்த சத்யனின் முகத்தில் சுள்பளன்று விழுந்தது,

ஆனோலும் கண்விழிக்க மனமின்றி பக்கத்தில் கிடந்த மகலன அலணத்துக்பகோண்டு

படுத்திருந்தோன், அவன் மனமும் உடலும் விழித்துவிட்டது, ஆனோல் கண்கலளத் திறக்க
முடியவில்லை, இ வு பவகுதே ம் விழித்திருந்தது எரிச்சைோக இருந்தது,
கண்லணமூடிக்பகோண்டு பக்கத்தில் இருந்த மகலன தடவிப்போர்த்தோன், மகனின்
முகத்லத வி ல் பதோட்டதும் அந்த முகத்தில் சி மமோக விழித்தோன்,

இது சத்யனுக்கு வழக்கமோன ஒன்று, அவன் மகன் மனுேீதி பிறந்து மூன்றோவது மோதம்
முததை சத்யனுடன் இருப்பதோல், சத்யனின் விடியல் மனுவின் முகத்தில் தோன்
இருக்கும், இது இந்த மூன்று வருடங்களோக பழகிவிட்ட ஒன்று, மகனுக்கோக இந்த
மூன்றுவருடமோக சத்யன் எந்த பவளிேோடுகதளோ, பவளியூத ோ, அதிகமோக தபோனதில்லை,,
அவன் உைகதம அவன் மகன் மனுேீதி தோன்

சத்யன் பிறப்பிதைதய யோருமற்றவன் என்று பசோல்ைமுடியோது, தனது பனிப ண்டோவது

வயதுவல அப்போ அம்மோ தோத்தோ போட்டி என்று ஒரு அன்தயோன்யமோன குடும்பத்தில்
தோன் இருந்தோன், அப்போவுக்கு ஆர்மியிை ஆயுதக் கிடங்கில் கோப்போள ோக தவலை,
கிடங்கில் தவறுதைோக பவடித்த குண்டு ஒன்று அவருலடய உயில குடித்துவிட,
முற்றிலும் உருவம் கலைந்துதபோன போர்சைோக பசோந்தஊர் வந்தோர் சத்யனின் அப்போ,

சத்யனின் தோத்தோ பூர்வகமோக

ீ இருந்த ஒன்லறயணோ பசோத்துக்கு பகௌ வத்திற்கோக
ைட்சக்கணக்கோன ரூபோலயபசைவு பசய்து பங்கோளிகள் தக ோறில் ஒளித்து விட்டோலும்,
சத்யன் அப்போவுக்கு அ சோங்கம் தோனமோக பகோடுத்த இ ண்டு ஏக்கர் ேிைத்தில் சிறியதோக
ஒரு ஓட்டுவட்லடக்
ீ கட்டிக்பகோண்டு தப னுடன் வோழ்ந்தவர், பூர்வக
ீ பசோத்துக்கோக
தபோட்ட வழக்கு ததோற்றுவிட்டதோக தீர்போனதும் பேோந்து படுத்தவர் மறுபடியும்
எழதவயில்லை, எடுத்துத்தோன் பசன்றனர்,

குடும்பதம சிதறிவிட்டது முன்தனோர்கள் பசய்த போவம் என்று ஊர் தபசினோலும்,

லவ ோக்கியத்துடன் சத்யனின் தோயும் போட்டியும் அவலன வளர்த்து ஆளோக்கினோர், அந்த
இ ண்டு ஏக்கர் ேிைத்தில் தோங்கதள அதிகமோக உலழத்து சத்யலன படிக்கலவத்து ஒரு
ஆண்மகனோக உருவோக்கினோர்கள் , சத்யன் எம்பிஏ முடித்ததும் பசன்லனயில் ஒரு
தனியோர் ேிறுவனத்தில் தவலை கிலடத்தது,

திருபேல்தவைி மோவட்டம் கலடயேல்லூருக்குபக்கத்தில் இருந்த குக்கி ோமத்தில் இருந்து

அம்மோலவயும் போட்டிலயயும் பிரிந்து பசன்லனக்கு வந்தோன் சத்யன், மண்ணில் ஈ மும்
பேஞ்சில் லவ ோக்கியமும் ேிலறந்த பதன்முலனலய விட்டு, இயந்தி ங்கலள தபோல்
வோழ்ந்தோலும், தங்களின் உணர்ச்சிக்கு வடிகோல்கலள ஆன்லைனில் ததடும் பசன்லன
ேக த்து வோழ்க்லக முதைில் சத்யனுக்கு பிடிக்கவில்லை,

ஆனோல் தவலை பசய்த ேிறுவனத்தின் தலைவர்க்கு இவனது தேர்லமயும் உலழப்பும்

பிடித்துவிட இவன்தமல் தனிக்கவனம் பசலுத்தினோர், ஒருக்கட்டத்தில் அவ து
பிஸினஸ் மூலள கணக்குப்தபோட்டது, இப்படிபயோருவன்தோன் தனது பசோத்துக்கலள
போதுகோக்க ஏற்றவன் என்று,, கணக்குப்தபோட்ட மறுேோதள இவனது உலழப்புக்கு பரிசோக
தனது மகலளதய தருவதோக பசோன்னதபோது , சத்யன் ஒத தலையலசவில்
மறுத்துவிட்டு அங்கிருந்து பவளிதயறி ஊருக்கு வந்துவிட்டோன்

அவன் வந்த மறுேோள் தண்ண ீர் இல்ைோத சிற்றோற்றின் கல தயோ ம் அமர்ந்து அடுத்து
என்ன பசய்வது என்று தயோசித்துக்பகோண்டிருந்தோன் சத்யன், அப்தபோது பக்கத்து
வட்டுப்லபயன்
ீ ஓடிவந்து “ மோமோ உங்க வட்டுை
ீ யோத ோ வந்திருக்கோங்க, ஆமோ பபரியப்
பணக்கோ ங்க தபோை , பபரிய கோர்ை வந்திருக்கோக, அதுை ஒரு சினிமோ ஆக்டரும
வந்திருக்கு, ஆமோ மோமூ பபோம்பலள ஆக்டரு வந்திருக்கு, ஊருசனம் பமோத்தம்
உங்கூட்டுை தோன் இருக்குறோக , உன்லன கூட்டியோ ச் பசோல்ைி அம்மத்தோ லசக்கிள்
குடுத்தனுப்புச்சு ” என்று மூச்சு வோங்க வோங்க லகலய ஆட்டி, ேீட்டி, விரித்து தபசி
கோல யும் அதில் வந்திருப்தபோல யும் கண்முன்தன பகோண்டு வந்தோன்

யோ ோயிருக்கும்,, ஒருதவலள யோ ோவது அ சியல்வோதியோக இருக்கும், ஏன்னோ

அவங்கதோன் எபைக்ஷன் லடம்ை பசத்துப்தபோன தியோகிகளின் வட்டுக்கு
ீ வந்து கோைில்
விழுந்து ஓட்டு தகட்போங்க, ஆனோலும் சினிமோ ஆக்டர் ஏன் கூட வ னும்,, என்ற
குழப்பத்துடன் அந்த லபயன் எடுத்துவந்த லசக்கிலள இவன் மிதிக்க அந்த லபயன்
பின்னோல் பதோற்றிக்பகோண்டு வந்தவர்கலள பற்றி விட்ட இடத்தில் மறுபடியும் கூற
ஆ ம்பித்தோன்

சத்யன் தனது வட்லட

ீ பேருங்கும் தபோதத கோல அலடயோளம் கண்டுபகோண்டோன், இது
தன் முதைோளியின் கோர் என்று புரிந்தது, வட்டுக்குள்
ீ நுலழந்த சத்யலன அவன் அம்மோ
அவச மோக பின்கட்டுக்கு தள்ளிக்பகோண்டு தபோனோள்

“ ஏதைய் சத்தி உனக்பகன்னதை லபத்தியமோ புடிச்சிருக்கு, வழிய வர்ற சீ ததவிலய

தவனோம்னு உதறிட்டு வந்திருக்கதவ, இந்த குப்பக் கோட்டுை பகடந்து ேோங்க படுற
கஷ்டம் தபோதும்தை, ேீயோச்சும் ேல்ைோருக்கனும்னு தோ உன்லனய அம்புட்டு படிக்க வச்சு
பட்டணத்துக்கு அனுப்புதனோம், இப்புடி எல்ைோத்லதயும் உதறிட்டு வந்துட்டிதயதை,
இப்பப்போரு அம்புட்டு பபரிய தகோடிஸ்வ ன் ேம்ம வடு
ீ ததடி வந்திருக்கோரு, இதப்போருதை
ைட்சுமி ேம்ம வடுததடி
ீ வந்துருக்கு அலத எட்டி உலதக்கோத, தபோய் முகத்லத
கழுவிட்டு ேல்ை துணியோ மோட்டிகிட்டு வோ , ேோ அவுககிட்ட தபசிகிட்டு இருக்தகன்”
என்று பசோல்ைிவிட்டு அம்மோ தபோய்விட சத்யன் திக்பி லம பிடித்து அப்படிதய
ேின்றோன்

இத்தலன வருடமோக உலழத்த உலழப்பு என்லனதய அடமோனமோக லவக்க

துணிகிறததோ என்ற எண்ணம் சத்யனுக்கு வந்தது, ஆனோல் தன் தோய் அப்படிப்பட்டவள்
அல்ை தன் மகனோவது ேல்ைோருக்கட்டும் என்ற ேல்ை எண்ணதம இப்படி தபச
லவக்கிறது என்று தன் மனலத சமோதோனம் பசய்துபகோண்டு முகத்லத மட்டும்
கழுவிக்பகோண்டு உலட மோற்றோமல் அதத உலடயில் தபோய் கூடத்தில் இருந்தவர்கலள
போர்த்து சம்பி தோயமோக புன்னலகத்து வணக்கம் பசோன்னோன்

முதைோளியின் மகள் பசோர்ணமித் ோலவ இதற்கு முன்பு இ ண்டு முலற கம்பபனியில்

போர்த்திருக்கிறோன், ஆர்வமின்றி தோன்,, இப்தபோதும் அவலள ஆர்வமில்ைோமல் தோன்
போர்த்தோன், ஆனோல் அவள் இவலனதய பவறித்துப் போர்த்துக்பகோண்டிருந்தோள்

அதன் பிறகு சத்யனின் மறுப்புகள் அங்தக எடுபடோமல் தபோனது, தன் மகன்

ேல்ைோருக்கனும் , தன் தப ன் ேல்ைோருக்கனும் என்ற இ ண்டு தோயுள்ளங்களின்
தவண்டுதலை தட்டமுடியோமல் தன்னுலடய தன்மோனத்லத ஒரு சுபதயோக சுபதினத்தில்
மித் ோவிடம் அடகு லவத்தோன்,

வட்தடோடு
ீ மோப்பிள்லளயோக வலுக்கட்டோயமோக அனுப்பி லவக்கப்பட்டோன், ஆனோல்
அன்று அடகு லவத்த தன்மோனத்லத இன்று வல சத்யனோல் மீ ட்க்கமுடியவில்லை,
அடகுலவத்த தன்மோனத்தின் மீ து வட்டி ஏறிக்பகோண்தட தபோய் இன்று மூழ்கும்
ேிலையில் இருக்கிறோன் சத்யன்

சத்யனுக்கு திருமணம் ஆன ஆறோவது மோதம் மகலனப் போர்க்க வந்த அம்மோவின்

முன்பு சத்யன் எப்படித்தோன் ேடித்தும் அந்த தோயுள்ளம் தன் மகனின் தவதலனலய
அவமோனத்லத கண்டுபகோண்டது, அன்று இ தவ கண்ண ீருடன் யில் ஏறிய அம்மோ தன்
மகனின் வோழ்க்லக தன்னோல் சீ ழிந்து தபோனது என்ற குற்றவுணர்வில் வந்து
படுத்துவிட்டோள், சத்யனின் அம்மோ துக்கம் தோளோமல் சிறிதுேோள் உடல்ேைமின்றி கிடந்து
, பிறகு ஒரு மலழக்கோை இ வில் இடி மின்னல்களின் துலணதயோடு தன் கணவலனத்
ததடி சந்ததோஷமோக பயணமோனோள்

அம்மோவின் உடலை அடக்கம் பசய்ய பபரிய கோரில் வந்து தகோட்சூட்டுடன் வந்து

இறங்கிய சத்யன், அந்த ஏலழயின் வட்டுக்குள்
ீ நுலழந்ததும் மனததோடு ஒட்டோத அந்த
உலடகலள கலைந்துவிட்டு தன் தோயின் உலழப்பில் வோங்கிய ேோலு முழம்
தவட்டிலயக் கட்டிக்பகோண்டு தோயின்மீ து விழுந்து கதறினோன்

அவன் மலனவி மோமியோரின் ம ணத்துக்கு கூட வ வில்லை என்று ஊர்

கிசுகிசுத்தோலும் அவனின் கண்ணர்ீ அந்த ஊல தய அழலவத்தது, சத்யனின் துக்கங்கள்
பமோத்தத்லதயும் தோயின் ம ணம் பவளிக்பகோண சத்யன் வோய்விட்டு கதறியழுதோன்,
அந்த ஊத சமோதோனம் பசய்தோலும் அவன் பேஞ்சின் வைி குலறயவில்லை, கண்களின்
கண்ண ீர் ேிற்கவில்லை,

தோலய அடக்கம் பசய்த அடுத்த ேிமிடம் உடதன கிளம்பி வரும்படி மித் ோவிடம்
இருந்து அலழப்பு வ தபோகக்கூடோது என்று பிடிவோதத்துடன் இருந்த சத்யலன “ இது
சோத ண விஷயம் இல்லை ோசோ ஒரு குடும்பம்,, அவ்வளவு சீ க்கி ம் உதறிட்டு வ
முடியோது, அதுவுமில்ைோம இப்தபோ ேம்ம குடும்ப வோரிசு அவ வயித்துை வளருது, இந்த
சமயத்தில் பவட்டிவிட்டுட்டு வ முடியோது ோசோ, தயவுபண்ணி தபோயிடு சத்தி ”
போட்டிதோன் சமோதோனப்படுத்தி அனுப்பி லவத்தோர்

அதன்பிறகு சத்யன் வோழ்ந்த யந்தி வோழ்க்லகயில் வசந்தமோக வந்தது மனுேீதியின்

பிறப்பு தோன் இறந்து தபோன அவன் அம்மோலவ கண்முன் பகோண்டு வந்து ேிறுத்தியது
தபோல் இருந்த மகலன மித் ோவுக்கு சுத்தமோக பிடிக்கவில்லை, கருவிதைதய அழிக்க
ேிலனத்தவள் முழுதோக பிறந்ததும் பதோட மறுத்தோள், தன் அழபகல்ைோம்
வணோகிவிட்டது
ீ என்று தகோபத்தின் உச்சியில் பகோதித்தோள்

மூன்று மோதங்களுக்கு தமல் தோய்ப்போல் பகோடுக்க மறுத்துவிட , சத்யன் குழந்லதயின்

பபோருட்கலள தனது அலறக்கு மோற்றிக்பகோண்டு, குழந்லதலய ஒரு தோயுமோனவனோக
இருந்து கோப்போற்றினோன், தன் மகன் அவள் வயிற்றில் இருக்கும்தபோதத அந்த சிசுலவ
கோப்போற்ற சத்யன் எந்த இழிேிலைக்கும் இறங்க தயோ ோக இருந்தோன், இப்தபோது தன்
தோயின் மறுபிறவியோக வந்திருக்கும் மகலன கோக்க மித் ோவின் அட்டூழியங்கள்
அத்தலனலயயும் பபோறுத்துக்பகோண்டோன்

மித் ோ,, இவள் உருவம் எழிைோய் இருந்தோலும் உள்ளம் எரிமலையோய் இருந்தது, அவளது
உடல் ததலவக்கு மட்டும் இந்த ஆணழகலன பிடிக்கும், ததலவ தீர்ந்ததும் தன்
கட்டிைில் படுக்கக்கூட இவனுக்கு தகுதியில்லை என்று வி ட்டுவோள், அதிலும் ஏதோவது
போர்ட்டிகளுக்கு பசன்று வந்தோள் என்றோல் தபோலதயில் என்ன தபசுகிதறோம் என்ன
பசய்கிதறோம் என்தற புரியோமல் தவலைக்கோ ர்கள் முன்பு இவள் ேடந்து பகோள்ளும்
தபோது சத்யன் அவலள இழுத்து வந்துதோன் அலறக்குள் தள்ளுவோன், ,

இவளின் குணத்லத போர்த்துதோன் சத்யலன ததர்ந்பதடுத்தோத ோ இவள் அப்போ?

சத்யனுலடய பபோறுத்துப்தபோகும் குணமும், அனுசரித்துப் தபோகும் மனமும் தன்
மகளுக்கு பபோறுத்தமோக இருக்கும் என்று மித் ோவின் அப்போ தபோட்ட கணக்கு
தப்பவில்லை, மகளுக்கு திருமணத்லத பசய்துவிட்டு சிை பபோருப்புகலள மட்டும்
இவர்களிடம் ஒப்பலடத்து விட்டு தனது பவளிேோட்டு கோதைிலயத் ததடி ைண்டன்
பறந்த மனிதர் இன்னும் திரும்பவில்லை, மனு பிறந்தலத கூட ஆர்வமின்றி தகட்ட
அவரிடம் சத்யன் தன்பிறகு தபசவில்லை,,
மித் ோ ஒரு பசக்ஸ் தபய் என்றுகூட சத்யன் பைதே ங்களில் ேிலனப்பதுண்டு,, ேோளுக்கு
ேோள் அவளது ேண்பர்கள் கூட்டமும் தபோலதயும் அதிகமோனது, சத்யன் பணம்
த மறுத்தோல் கம்பபனியில் வந்து அத்தலன தபரின் எதிரிலும் கத்தி கைோட்டோ
பசய்வோள், தன்மோனத்திற்கு பயந்த சத்யன் பணத்லத அவளிடம் வசி
ீ எரிந்துவிட்டு
தவலைகலள கவணிப்போன்

திருமணம் ஆனதபோது ஆர்வத்ததோடு அவளிடம் பசக்ஸில் ஈடுப்பட்ட சத்யன் ,

அதன்பிறகு அவளுடன் படுப்பலததய அருவருப்போன விஷயத்லத தபோை பசய்தோன்,
சத்யனுக்கு கைவிலய கவிலததபோல் சிக்கதவண்டும் என்று ஆலச, ஆனோல்
மித் ோவுக்கு பசக்லஸ அசிங்கமோய் தபசி அங்கோ மோய் சத்தமிட்டு அனுபவிக்கதவண்டும்,
அலறலயவிட்டு பவளிதய வரும்தபோது தவலைக்கோ ர்கள் முகத்தில் பதரியும் ஏளனம்
சத்யனின் உடலை கூச லவக்கும்

அவன் இருந்த கி ோமத்தில் கோதலும் கைவியும் புனிதம்,, அவனும் அப்படித்தோன்

வளர்க்கப்பட்டோன், ஆனோல் இங்தக ேக வோசிகளுக்கு பசக்ஸ் பவறும் உடல் ததலவ
என்பது சத்யனுக்கு புரிந்தது, த ோட்தடோ த்தில் இருக்கும் ேலடபோலத வோசிகளிடம்
இருக்கும் கோதலும் தேசமும் பங்களோவோசிகளிடம் இல்ைோமல் தபோனது, கோரில்
வரும்தபோது போலததயோ மக்கலள சத்யன் கவணிப்போன், முதல்ேோள் இ வு
குடித்துவிட்டு அடிக்கும் புருஷனுக்கு மறுேோள் மீ ன்குழம்பு வச்சு அருகில் இருந்து
தசோறு தபோடும் பபண்லண போர்த்து சத்யன் மனசுக்குள் ஏங்குவோன்

திருமணம் ஆன இந்த ேோன்கு வருடத்தில் ஒருமுலற கூட மித் ோ அவனுக்கு சோப்போடு

பரிமோறியதில்லை, சோப்பிட்டோயோ என்று தகட்டதும் இல்லை, பபற்ற குழந்லதலயக் கூட
கவனிக்கோதவள் புருஷலன எங்தக கவனிக்கப் தபோகிறோள் என்று தன்லன
சமோதோனப்படுத்திக் பகோள்வோன்

சத்யனின் ஏக்கங்களுக்கு சிைபை தே ங்களில் குடிலய ேோடியதுண்டு, அப்தபோபதல்ைோம்

மகனின் ேிலனவு அவலன அதிைிருந்து மீ ட்டு வட்டுக்கு
ீ அலழத்துவரும், இவன்
அலுவைகம் பசல்லும் தே ங்களில் திைகம் என்ற தவலைக்கோ பபண்தோன் மனுலவ
கவனமுடன் போர்த்துக்பகோள்வோள், சத்யன் வயதில் திைகத்திற்கு மகன் இருப்பதோல்
எப்தபோதுதம சத்யன் மீ து ஒரு போசம் கைந்த மரியோலத உண்டு

இப்தபோபதல்ைோம் மித் ோ ப ோம்பவும் தவறோன போலதயில் பசல்வலத சத்யன் உறுதி

பசய்துபகோண்டோன், இ வில் பவகுதே ம் கழித்து வட்டுக்கு
ீ வருவதும், சிை ேோட்களில்
வ ோமல் எங்கோவது தங்கிவிடுவதும் வோடிக்லகயோனது, கம்பபனியில் இருந்து எடுக்கும்
பணம் தபோதோமல் வட்டிைிருந்த
ீ லவ ம் மற்றும் தங்க ேலககலள விற்று பசைவுபசய்ய
ஆ ம்பித்தோள் ,
தட்டிக்தகட்கும் சத்யலன அவள் திருப்பி தகட்கும் ஒத தகள்வி “ என்லன கல்யோணம்
பண்ணிகிட்டு இந்த வட்டுக்குள்ள
ீ ேீ வரும்தபோது ேீ தபோட்டிருந்த ஜட்டிக் கூட என்
பணத்தில் வோங்கினது என்பலத மறந்துட்டு தபசுற சத்யோ” என்ற தீ வோர்த்லதகள் தோன்

சத்யன் தவலைக்கோ ர்கள் முன்பு கூனிக்குறுகி தபோய்விடுவோன், இந்த ேோன்கு வருடமோக

அவலள திருத்த அவன் எடுத்த அத்தலன முயற்சிகளும் வணோனது,
ீ தோன் பணக்கோரி
என்ற கர்வதம அவலள தமலும் தமலும் தப்பு பசய்ய தூண்டியது,, தனக்கு ஒரு
மலனவி இல்லைபயன்றோலும் தன் மகனுக்கு தோயோக அலடயோளம் கோட்ட அவள்
தவண்டும் என்ற சத்யனின் எண்ணத்தில் ஒட்லட விழுந்து ேோளுக்குேோள் அது
ஓதசோனில் விழுந்த ஓட்லடயோக அவலன பயமுறுத்தியது

அவளின் ேடத்லத ஒவ்பவோரு ேோளும் எல்லை மீ றியது, குடியில் கிலடத்த தபோலத

பற்றோது தவறு வழிகளில் தபோலதத் ததடிப் தபோக ஆ ம்பித்தோள், சத்யன் கவனித்தவல
அவள் லககளில் ேிலறய ஊசிகள் குத்திய தழும்புகள், அந்த தழும்புகள் பசோன்ன
கலதலய விஷத்லத தபோை ஜீ ணித்தது அவன் மனது, கசியமோக மருத்துவ
பரிதசோதலன பசய்யலவக்க அவன் எடுத்த முயற்சிகள் பைனின்றி தபோனது,

இததோ தேற்று இ வு கூட அவள் வரும்தபோது மணி பணிப ண்டு, சத்யன் மகலன
அலணத்துக்பகோண்டு உறங்கிக்பகோண்டிருந்தோன், இடிலயப் தபோை கதவு படபடபவன்று
தட்டப்படும் சத்தம் தகட்டு ஆத்தி த்துடன் எழுந்த சத்யன், கதலவ திறந்து பவளிதய
வந்தோன், அங்தக அவன் கண்ட கோட்சியில் அவன் உடதை பேருப்பு பற்றி எரிவது தபோல்
இருந்தது

மித் ோ உள்ளோலடகள் எதுவுமின்றி பமல்ைிய உலடயில் உடைின் அத்தலன

போகங்களும் பதரியும் படி ேின்றிருந்தோள், அவள் தபோட்ட கூச்சைில் தவலைக்கோ ர்கள்
அத்தலன தபரும் ஹோைில் கூடியிருக்க அவர்கள் முன்னோல் இவள் இப்படி ஒரு
உலடயுடன் ேிற்பலத கண்டு சத்யனுக்கு உடலும் மனமும் கூச அவலள பிடித்து
தள்ளிக்பகோண்டு அவள் அலறக்குள் தபோனோன்

தபோன தவகத்தில் அவலள கட்டிைில் தள்ளி “ ஏய் உனக்கு அறிவில்லை

தவலைக்கோ ங்க முன்னோடி இந்தமோதிரி டி ஸ்ை வந்து ேிக்கிற, ேீ ஒரு பபோம்பலள
அப்படிங்கறதத உனக்கு மறந்து தபோச்சுல்ை, ச்தச வ வ உன்லன போர்க்கதவ
அருவருப்போ இருக்கு” என்று கூறிவிட்டு சத்யன் அலறலய விட்டு பவளிதய தபோக
யத்தனிக்க..

“ ஏய் உன் போர்லவயிை பபோம்பலளன்னோ பதினோரு முழம் புடலவ கட்டி பேத்தியிை

பபரிசோ குங்குமப் பபோட்டு வச்சுகிட்டு தலைேிலறய பூ வச்சுகிட்டு உன் பின்னோடிதய
சுத்தனும்னு பேலனக்கிறயோ,, அதுதோன் ேடக்கோது, ஐ ஆம் ப்ரீ தபர்ட், எனக்கு எந்த
விதமோன கட்டுப்போடும் இல்லை, உனக்கு பிடிக்கலைன்னோ இந்த ேிமிஷம்கூட பவளிதய
தபோகைோம், ஆனோ ேீ தபோகமோட்ட, ஏன்னோ உனக்கு என்தனோட பணம் தவனும், கோர்
பங்களோன்னு வசதியோ வோழனும், அபதல்ைோம் விட என்லன மோதிரி அழகோனவலள
இஷ்டத்துக்கு பக் பண்ணமுடியோது, அதனோை ேீ தபோகமோட்ட சத்யோ எனக்கு பதரியும்”
என்று ஏளனமோய் கூறியவள்

கட்டிைில் ேன்றோக மல்ைோந்து கோல்கலள அகைமோக விரித்து “ ஏய் தபசிப்தபசி என்

மூலட அவுட் பண்ணோத,, ேோன் இன்னிக்கு பசமமூட்ை இருக்தகன் சீ க்கி ம் வோ” என்று
தபோலதயோன கு ைில் அசிங்கமோக தபோஸ் பகோடுத்தபடி லகலய ேீட்டி மித் ோ அலழக்க

சத்யன் முதன்முலறயோக தன்லன ஒரு ஆண் விபச்சோ னுடன் ஒப்பிட்டு போர்த்தோன்,

இதிபைன்ன சந்ததகம் உன்னுலடய இன்லறய ேிலை இதுதோன் என்று ஏசியது அவன்
மனம், அருவருக்கத்தக்க ஒரு ஜந்துலவ போர்ப்பதுதபோல் அவலள போர்த்துவிட்டு கதவில்
லகலவத்தோன் சத்யன்..

“ என்ன தபோறியோ? சரி தபோ , ஆனோ ேோன் இதத டி ஸ்தஸோட த ோட்டுை தபோய் ேிப்தபன்,
த ோட்டுை தபோறவலன இந்த பபட்டுக்கு கூட்டி வருதவன்” என்று தபோலதயுடன் மித் ோ
கட்டிலை விட்டு இறங்கினோள்..

அவள் இருக்கும் ேிலையில் ேிச்சயம் பசோன்னலத பசய்வோள் என்பலத உணர்ந்த

சத்யன், கதலவ அலறந்து மூடிவிட்டு, அவலள பேருங்கி ததோலளப் பற்றி கட்டிைில்
தள்ளிவிட்டு மு ட்டுத்தனமோக அவள்மீ து படர்ந்தோன், அவளின் பவறிலய எப்படி
அடக்குவது என்ற தயோசலனயுடன் அவள் தபோட்டிருந்த ஆலடலய கிழித்பதறிந்தோன்
சத்யன்

அவனுலடய மு ட்டு உடலுக்கு கீ தழ ேசுங்கிய மித் ோ “ ஏய் சத்யோ எப்பபோர்த்தோலும்

இலதத் தவி தவற எதுவும் பதரியோதோ, இன்னிக்கு வித்தியோசமோ பண்ணு, ேோன் என்
ப் ண்ட்ஸ் கூட ஒரு டிவிடி போர்த்ததன் அதுை வர்றமோதிரி பண்ணு, அங்கதய
அவங்கல்ைோம் பண்ணோங்க, எனக்குத்தோன் தபோலத அதிகமோயிருச்சுன்னு வட்டுக்கு
ீ
வந்துட்தடன், ேோன் பசோல்றமோதிரி பண்ணு, உனக்கு தசோறுதபோட்டு தங்க இடம் பகோடுத்து
இங்தக வச்சிருக்கறதத இதுக்குத்தோன் ” என்று மித் ோ பசோல்ை

பட்படன்று அவள்மீ து இருந்து கீ தழ இறங்கிய சத்யன், இப்தபோபதல்ைோம் சத்யனின்

தன்மோனம் அடிக்கடி உயிர்பபற்று த ோஷத்துடன் சிைிர்த்துக்பகோண்ட அவலன
தகள்விதகட்டது, இப்தபோதும் தகட்டது “ சத்யோ உனக்கு இந்த தகவைமோன ேிலை
இன்னும் தவண்டுமோ என்று தகட்டது

கட்டிலைவிட்டு இறங்கிய சத்யன் “ ஏய் ச்சீ உன்லன பதோடதவ எனக்கு பிடிக்கலை,

என்லன வற்புறுத்தோதத” என்று கூறிவிட்டு கதலவ திறந்து பவளிதய வந்தவன்,
முன்பனச்சரிக்லகயோக கதலவ பவளிப்பக்கமோக பூட்டினோன்
தனது அலறக்கு வந்து படுத்தவன் கோதுகள் கிழிந்துவிடும் அளவிற்கு பக்கத்து
அலறயில் பபோருட்கள் உலடபடும் சத்தம் தகட்டது, அதன்பிறகு சத்யன் உறங்க
பவகுதே ம் ஆனது

மகனின் முகத்தில் விழித்த சத்யன், எழுந்து கோலைக்கடன்கலள முடித்து பவளிதய

வந்தோன் பக்கத்து அலறயின் கதவு சைமின்றி மூடிக்கிடந்தது, தன் லகயில் இருந்த
சோவியோல் பூட்லட திறந்த சத்யன், கதலவ திறக்கோமல் கீ தழ வந்தோன், மித் ோ
எழுந்திருக்க எப்படியும் மணி பதிபனோன்று ஆகும்,
கோலை உணலவ விஷத்லத தபோை உண்டுவிட்டு மனுலவ திைகோவிடம்
ஒப்பலடத்துவிட்டு ஆபிஸ்க்கு கிளம்பினோன் சத்யன்

அன்று மோலைதய அலுவல் விஷயமோக அவச மோக பபங்களூர் பசல்ை

தவண்டியிருந்ததோல் வட்டுக்கு
ீ வந்து இ ண்டு ேோட்களுக்கு தவண்டிய துணிகலள
எடுத்துக்பகோண்டோன், மகலன பத்தி மோக போர்த்துக்பகோள்ளும்படி திைகோவிடம்
கூறிவிட்டு பபங்களூர்க்கு புறப்பட்டோன் சத்யன்

தபோன தவலைலய மூன்று ேோட்களில் பவற்றிக மோக முடித்துக்பகோண்டு, மகலன

போர்க்கும் சந்ததோஷத்தில் பகைிதைதய பஸ் படித்து, மோலை ஐந்து மணிக்பகல்ைோம் வடு
ீ
வந்து தசர்ந்தோன்,

வந்ததும் ஹோைில் விலளயோடிக்பகோண்டிருந்த மகலன தூக்கிக் பகோஞ்சியவலன

கைவ த்துடன் போர்த்தோள் திைகோ, அவள் முகத்தில் இருந்த கைவ ம் சத்யலன
குழப்பத்தில் ஆழ்த்த மகனின் பேற்றியில் லகலவத்து போர்த்தோன்,, சூடு எதுவுமில்லை,
குழந்லத ேன்றோக இருந்தோன், அப்புறம் ஏன் திைகோவின் முகத்தில் கைவ ம்..

“ என்னோச்சு திைகோம்மோ?, ஏன் இப்படி இருக்கீ ங்க?, ஏதோவது உங்களுக்கு உடம்பு

சரியில்லையோ?” என்று மோற்றிமோற்றி சத்யன் தகள்வி தகட்டோலும் அவளிடமிருந்து எந்த
பதிலும் இல்லை, அடிக்கடி அவள் போர்லவ மோடியில் இருந்த மித் ோவின் அலறலய
பதோட்டுவிட்டு வ ...

“ ஓ மித் ோவுக்கு என்ன? உடம்பு சரியில்லையோ?” என்ற சத்யன் அவச மோக

மோடிப்படிகளில் ஏற..

அவன் இ ண்டோவது படியில் கோல் லவத்ததுதம திைகோ குறுக்தக ஓடிவந்து தடுத்து “

ஐயோ ேோன் பசோல்றலத தகளுங்க, அங்க தபோகோதீங்க ஐயோ, கீ ழதய இருங்கய்யோ” என்று
லகக்கூப்பி பகஞ்சினோள்

சத்யனின் பேஞ்சில் சுருக்பகன்று முள் லதக்க “ ஏன் தபோகக்கூடோது, இன்னிக்கு ப ோம்ப

ஓவ ோ குடிச்சிருக்கோளோ,, ப வோயில்லை விடுங்க ேோன் சமோளிச்சுக்கதறன்” என்று
கூறிவிட்டு அடுத்த படியில் கோல் லவத்தோன் சத்யன்
சட்படன்று மண்டியிட்டு அவன் கோல்கலள பிடித்துக்பகோண்ட திைகோ “ ஐயோ உங்கலள
கும்புட்டு தகட்டுக்கிதறன் தயவுபசஞ்சு அங்க தபோகோதீங்க ஐயோ” என்று கண்ண ீருடன்
அவன் கோலைப் பற்றிக்பகோண்டு பகஞ்ச...

சத்யனின் முதுகுத்தண்டு சட்படன்று வில த்தி ேிமி , லகயில் இருந்த மகலன படியில்
இறக்கிவிட்டு திைகோலவ விைக்கி ஒதுக்கிவிட்டு தடதடபவன்று மோடிக்கு ஓடினோன்
சத்யன்

போதியளவு திறந்திருந்த மித் ோவின் அலறக்கதலவ முழுவதுமோக திறந்துபகோண்டு

உள்தள தபோனோன், அங்தக இருந்த தசோபோவில் வோட்டசோட்டமோன ஒருவன் அமர்ந்திருக்க
அவன் மடியில் மித் ோ அல குலற ஆலடயுடன் அமர்ந்திருந்தோள், அவனுலடய ஒரு
லக மித் ோவின் மோர்லப பற்றி மு ட்டுத்தனமோக பிலசந்துபகோண்டு இருக்க, மற்பறோரு
லக அவளின் பதோலடயிடுக்கில் புகுந்து உள்தள பவளிதய என்று உறவோடிக் பகோண்டு
இருந்தது

சத்யலன யோத ோ உயித ோடு பேருப்பில் எரிந்தது தபோல் துடித்துப்தபோனோன்,, “ ஏய் “ என்று
ஆதவசத்துடன் கத்திக்பகோண்டு அவர்கலள பேருங்க,, இருவரும் திடுக்கிட்டு விைகி
எழுந்தனர்,

ஒரு ேிமிடம் தோன் சத்யலன கைவ த்துடன் போர்த்தோள் மித் ோ,, அடுத்த ேிமிடம் பேஞ்லச
ேிமிர்த்தி " ஏய் உனக்கு தமனர்ஸ் இல்ை கதலவ தட்டிட்டு உள்தள வ தவண்டியது
தோதன, தபோ பவளிதய" என்று அைறினோள்

சத்யனின் பமோத்த த்தமும் முகத்தில் போய ப ௌத்தி மோன முகத்ததோடு அவர்கலள

பேருங்கி கூட இருந்தவனின் சட்லடலய பகோத்தோக பற்றி தோலடயில் பைமோக ஒரு
அலறவிட, கலடவோயில் த்தம் பிடிங்கிபகோண்டது,

தன்னுடன் இருந்தவன் உதடு கிழிந்துதபோனலத போர்த்து ஆத்தி மலடந்த மித் ோ, எட்டி

சத்யனின் சட்லடலய பற்றி விைக்கி தள்ளினோள் " ஏய் அவலன அடிக்க உனக்கு என்ன
ல ட்ஸ் இருக்கு, அவன் என் ைவ்வர், இனிதமல் அவன்தோன் என்கூட இருப்போன், ேீ
பவளிதயப் தபோ" என்று ஆங்கோ மோய் சத்தமிட..

சத்யனுக்கு தன் கோதுகலளதய ேம்பமுடியவில்லை, ஒரு பபண் இவ்வளவு கீ ழ்த்த மோக

கூட இறங்குவோளோ? என்று எண்ணினோன், ஏதோவது பூகம்பம் வந்து பமோத்த வட்லடயும்
ீ
விழுங்கிவிடக்கூடோதோ என்று ேிலனத்தோன், கலடசி முயற்சியோக தன் ேிலைலய
அவளுக்கு உணர்த்தும் விதமோக " மித் ோ ேோன்....' என்று தமதை பசோல்ைமுடியோமல்
தடுமோறி ேிறுத்தினோன் சத்யன்
" என்ன ேீ யோரு, என் புருஷன்னு பசோல்ை வர்றியோ,, அதுக்கு உனக்கு என்ன
தகுதியிருக்குது, ேீ கட்டின தோைிலய என்னிக்கோவது என் கழுத்தில் ேோன்
தபோட்டுருக்தகனோ? ேீ போர்த்திருக்கியோ, எனக்கு ேீ ததலவ அதனோை இத்தலன ேோளோ
உன்லன என் வட்டுை
ீ அனுமதிச்தசன், என்னிக்கு உன்னோை முடியோதுன்னு என்லன
உதறிட்டு தபோனிதயோ அன்னிக்தக ேீ இனி ததலவயில்லைன்னு முடிவு பண்ணிட்டு,
இனிதமல் இவன் இங்கதோன் இருப்போன், உனக்கு இஷ்டமிருந்தோல் எலதயும்
கண்டுக்கோம இரு, இல்தைன்னோ இந்த ேிமிஷதம உனக்கு ததலவயோன பணத்லத
எடுத்துக்கிட்டு உன் பிள்லளலயயும் தூக்கிகிட்டு எங்கோவது தபோய் தசரு, இப்தபோ ேீ
அடிச்சதுக்கு என் ைவ்வர் கிட்ட மன்னிப்புக் தகளு" என்று மித் ோ எகத்தோளமோக
அதிகோ மோக தபசி சத்யனின் இழிேிலைலய குறிப்பிட்டு பசோல்ை ..

சிறிதுதே ம் அலசவின்றி கல்தபோல் ேின்ற சத்யன், அடுத்த ேிமிடம் கட்டிலுக்கு

பக்கத்தில் இருந்த பழக்கூலடயில் பசோருகியிருந்த கத்திலய தோவிபயடுத்தோன்,, சத்யன்
லகயில் கத்திலய போர்த்ததும், உடல் பதற கள்ளக்கோதைர்கள் இருவரும் உயிருக்கு
பயந்து சுவற்தறோடு ஒன்றினர்

சத்யன் கத்திதயோடு அவர்கலள பேருங்க, கதலவ திறந்துபகோண்டு ஓடிவந்த திைகோ

லகயிைிருந்த மனுேீதிலய சத்யனின் கோைடியில் தபோட்டு, " ஐயோ பிள்லளலய
போருங்கய்யோ, இந்த பிள்லளலய அனோலதயோக்கிடோதீங்க" என்று கதறியழ,, அவள்
அழுவலதப் போர்த்து குழந்லதயும் அழுதது,

சத்யன் ஒரு ேிமிடம் கண்மூடினோன், மூடிய கண்களில் கண்ணர்ீ வழிந்தது, கண்கலள

திறந்தோன், லகயிைிருந்த கத்திலய வசிபயறிந்தோன்,
ீ கீ தழ கிடந்த மகலன
தூக்கிக்பகோண்டு அந்த அலறலயவிட்டு பவளிதயறினோன்

தனது அலறக்குள் நுலழந்த சத்யன் மகனின் கழுத்தில் லகயில் இடுப்பில் இருந்த

ேலககலள கழட்டி கட்டிைில் வசினோன்,
ீ தன் கழுத்தில் கிடந்த பசயின், லகயில் இருந்த
வோட்ச், தமோதி ம் எல்ைோவற்லறயும் கழட்டி எறிந்தோன், தபோட்டிருந்த தகோட்சூட்லட
கழட்டி சோதோ ண லுங்கிலய கட்டிக்பகோண்டு ஒரு பலழய சட்லடலய மோட்டினோன்.
மகலன தூக்கிக்பகோண்டு அலறலயவிட்டு பவளிதய வந்து படிகளில் இறங்கி
வட்லடவிட்டு
ீ பவளிதய தபோனோன்

அவன் பின்னோதைதய ஓடிவந்த திைகம் அவனுக்கு முன்னோல் பசன்று வழிமறித்து

ேின்று " ஐயோ ேீங்க தபோகதவண்டோம்னு தடுக்க ேோன் இங்தக வ லை,, தபோயிடுங்க
இங்தக இனிதமல் இருக்கதவண்டோம் உடதன தபோயிடுங்க,, ஆனோ இலத
வோங்கிக்கங்கய்யோ, லகயிை பத்து லபசோ இல்ைோம இந்த சின்னப்புள்ளலய தூக்கிகிட்டு
எப்படிய்யோ ஊருக்கு தபோவங்க,
ீ தயவுபசஞ்சு இந்த பணத்லத வோங்கிக்கங்க" என்று
அவன் லகயில் ஒரு ஆயி ம் ரூபோய் தோலள தினித்தோள் திைகம்
சத்யன் பிடிவோதமோக பணத்லத வோங்க மறுக்க,, " ஐயோ இது இந்த வட்டு
ீ கோசு
இல்ைய்யோ, அ சோங்கத்ததோட பணம், அ சோங்கம் எனக்கு குடுத்த முதிதயோர் பபன்ஷன்
பணம், அதனோை ேீங்க தயங்கமோ வோங்கிக்கங்க, உங்கலள என் மகனோ பேலனச்சு தோன்
குடுக்கிதறன்" என்று கூறி சத்யன் லகயில் பணத்லத லவத்துவிட்டு திரும்பி
போர்க்கோமல் விடுவிடுபவன்று ேடந்தோள் திைகம்

சத்யன் ஒரு பிச்லசக்கோ லனப் தபோை சிறிதுதே ம் பதருவில் ேின்றுவிட்டு, பிறகு ஒரு
ஆட்தடோவில் ஏறி பசன் ல் யில்ேிலையம் வந்தோன்,, பேல்லை எக்ஸ்பி ஸ் புறப்பட
தயோ ோக இருக்க , தவகமோய்ச்பசன்று டிக்பகட்லட எடுத்துக்பகோண்டு யிலை தேோக்கி
ஓடி இவன் குழந்லததயோடு ஏறவும் யில் புறப்படவும் சரியோக இருந்தது,,

" பபண்லம என்றோல் பமன்லம என்று பபோருள்!

" அந்த பமன்லமயின் தமன்லமலய உண ோத...

" கணவனிடம் கிலடக்கோத ஒன்லற கோதைனிடம் ததடும்...

" ஊர், உைகம், சுற்றம், ேட்பு, குடும்பம், உறவுகள்...

" என்று சோத்வகமோன

ீ எலதப்பற்றியும் தயோசிக்கோமல்..

" உடல் இச்லசதய பபரிபதனப் எண்ணும்...

" மித் ோ தபோன்ற பபண்கலள எலதச்பசோல்ைி அலழப்பது?"

" தவசி என்றோ அலழப்பது?"

" அது தவசிகளுக்கு தகவைம் அல்ைவோ?

சத்யன் ஏறியது பஜன ல் கம்போர்ட்பமண்ட் என்பதோல் கூட்ட பேரிசல் அதிகமோக

இருந்தது, ஐந்துதபர் இருக்லகயில் ஏழுதபர் அமர்ந்திருக்க, இவன் குழந்லததயோடு
இருப்பலதப் போர்த்து இ ண்டு பபண் பிள்லளகளின் தோய் ஒருத்தி எல்தைோல யும்
பேருங்கி அமரும்படி பசோல்ைி எட்டோவதோக இவன் அமர்வதற்கு ஆறு அங்குைத்தில்
இடம் ஒதுக்கிக் பகோடுத்தோள்,

சத்யன் அம வில்லை, “ ப வோயில்லை சிஸ்டர்,, இவலன மட்டும் வச்சுக்கங்க” என்று

மகலன அந்த பபண்ணிடம் ேீட்டினோன், அந்த பபண்மணி மறுக்கோமல் வோங்கி மடியில்
லவத்துக்பகோண்டோள், மனு அதிகமோக அடம்பிடிக்கும் குழந்லத இல்லை என்பதோல்
சமர்த்தோக அந்த பபண் மடியில் அமர்ந்துபகோண்டோன்
சத்யன் படியருதக கதவில் சோய்ந்து ேின்றுபகோண்டோன், ஈ க்கோற்று வந்து முகத்தில்
பைமோக தமோதி முதுகுத்தண்டில் ஊடுருவியது, கடும்குளிர் வோட்டியது,

ஆனோல் அதற்கு தேர்மோறோக மனம் அனைோய் பகோதித்தது, யிலை விட தவகமோக

அவன் இதயம் துடித்தது, ேடந்தலவகள் கண்முன் கோட்சியோக விரிந்தது, இத்தலன
ேோட்களோக மித் ோலவ பதோட்ட உடலை பகோழுத்திவிடைோமோ என்று ேிலனத்தோன், முன்பு
மித் ோவின் அட்டகோசத்லத பபோருத்துக்பகோள்ள வழியுறுத்திய மனுவின் முகம்
இப்தபோது வோழ்க்லகலய வோழவும் வழியுறுத்தியது,

அதற்குள் யில் பசங்கல்பட்லட கடந்து தமல்மருவத்தூல தேோக்கி அதிதவகமோக

பயனிக்க, குளிர் அதிகமோக வோட்டியது, மனுவுக்கு ஒரு ஸ்பவட்டர் கூட இல்லைதய
இந்த குளில குழந்லத எப்படி தோங்குவோன் என்று அவச மோக திரும்பி போர்த்தோன், அந்த
பபண்மணியின் பத்து வயது மகள் மனுலவ மடியில் லவத்துக்பகோண்டு
இருவருக்குமோக தசர்த்து ஒரு சோல்லவலயப் தபோர்த்திக்பகோண்டு இருந்தோள்

சத்யன் ேிம்மதியுடன் திரும்பி மறுபடியும் இருட்லட பவறித்தோன், கழிவி க்கத்தோல்

சத்யனின் கண்கள் அடிக்கடி ேி ம்பியது சட்லடயின் கோைல இழுத்து எடுத்து வழிந்த
கண்ண ீல துலடத்துக்பகோண்டோன், அவச மோக குழந்லததயோடு பவறிதயறிய தபோது
பணம்பகோடுத்து உதவிய திைகத்லத மனம் ேன்றிதயோடு ேிலனத்துப் போர்த்தது,

யில் தமல்மருவத்தூரில் ேிற்க ஒரு பசவ்வோலடக் கூட்டம் முண்டியடித்துக்பகோண்டு

ஏறியது, சத்யனோல் அதற்க்கு தமல் அங்தக ேிற்கோமல் உள்தள தபோக, அந்த பபண்மணி
ஒரு ேியூஸ் தபப்பல அவனிடம் ேீட்டி “ தம்பி இலத கீ தழதபோட்டு உட்கோர்ந்துக்கிட்டு
வோங்க, எம்புட்டு தே ம் ேிக்கமுடியும்” என்று அனுச லனயுடன் பசோல்ை..

சத்யன் மறுக்கோமல் தபப்பல வோங்கி ேடக்கும் போலதயில் ஓ மோக விரித்து அதில்

கோல்கலள இடுக்கி அமர்ந்துபகோண்டோன், யில் முண்டியம்போக்கத்லத கடந்ததபோது அந்த
பபண்மணி ஒரு டிபன் தகரியல திறந்து இ ண்டு மகள்களுக்கும் ஆளுக்பகோரு கப்லப
பகோடுத்துவிட்டு குழந்லதலய வோங்கி தன் மடியில் லவத்துக்பகோண்டு, சத்யனிடம் ஒரு
கப் உணலவக் பகோடுத்து “ சோப்பிடுங்க தம்பி” என்றோள்

“ இல்லீங்க சிஸ்டர் தவண்டோம் பசியில்லை” என்று மறுத்த சத்யனுக்கு ஏதனோ தனது

தோயின் ேிலனவு வ கண்கைங்க தலைகுனிந்து பகோண்டோன், அவன் மனம் இருந்த
ேிலையில் யோல யோவது கட்டிக்பகோண்டு ஓபவன்று அழதவண்டும் தபோல் இருந்தது,
அப்படி அழுவதற்கு தனது தோய் இல்லைதய என்று ேிலனத்தோலும் அதற்கும் அழுலக
வந்தது, அது பபோது இடம் என்று தன்லன கட்டுப்படுத்திக் பகோண்டு இருக்க முயன்றோன்

இவன் அழுகிறோன் என்பலத புரிந்துபகோண்டு அந்த பபண் தண்ண ீர் போட்டிலை

அவனிடம் பகோடுத்து “ பகோஞ்சம் தண்ணி குடிங்க தம்பி” என்று பமதுவோன கு ைில்
கூற, சத்யன் சட்லடயின் ததோள் பகுதியில் முகத்லத துலடத்துக்பகோண்டு தண்ணல
ீ
வோங்கி குடித்தோன்

“ என்ன தம்பி ஆச்சு,, ஏதோவது பி ச்சலனயோ? குட்டிப்லபயதனோட அம்மோ எங்க?” என்று

பமதுவோக தகட்க

“ இறந்துட்டோங்க” என்று பட்படன்று ஒத வோர்த்லதயில் சத்யன் முடிக்க..

அந்த பபண் பைத்த அதிர்ச்சியுடன் “ அய்தயோ கடவுதள,, எத்தலன ேோளோச்சு தம்பி” என்று
தகட்க

“ மூணுேோள் ஆச்சு” என்று பதில் பசோன்ன சத்யன் தன்னிடம் தோவிய மனுலவ வோங்கி
பேஞ்தசோட அலணத்துக்பகோண்டோன்

அவன் பசோன்னலத தகட்டு அங்கு ேிலறயதபர் உச்சுக்பகோட்டி தங்களின் வருத்தத்லத

பதரிவித்தோலும் அவலன தமலும் எதுவும் கிளறவில்லை

அந்த பபண் மனுலவ வோங்கி தசோறூட்டி தண்ண ீர் பகோடுத்து வோலய பதோலடத்து தன்
மடியில் தபோட்டு தட்டிக்பகோடுக்க, மனு சுகமோக உறங்கிப்தபோனோன், சத்யன் முழங்கோலை
மடித்து அதில் முகத்லத லவத்துக்பகோண்டு உறங்க முயன்றோன், மனம் இருந்த
ேிலையில் கண்கள் மூடினோலும் உறக்கம் வ வில்லை

கண்மூடியிருந்தவலன அந்தப்பபண் ததோளில் தட்டி “ தம்பி இவங்க திருச்சியில்

இறங்குறோங்க, ேீங்க உட்கோர்ந்துக்ககங்க” என்று பசோல்ை, சத்யன் கண்விழித்து எழுந்து
கோைியோன சீ ட்டில் அமர்ந்துபகோண்டோன்

“ எங்க இறங்கனும் தம்பி” என்று அேதப் பபண் தகட்டோள்

“ மதுல யில் இறங்கனும், அங்கிருந்து பசங்தகோட்லட பஸ் ஏறி கலடயேல்லூர்

தபோகனும்” என்றோன் சத்யன்

மனுலவ ஜோக்கி லதயோக அந்தப்பபண் அலணத்து தூங்கலவக்க

அலதப்போர்த்ததும் சத்யனுக்கு விட்ட இடத்தில் இருந்து மறுபடியும் கண்ண ீர்
முட்டிக்பகோண்டு வந்தது,

யில் மதுல லய பேருங்கியதும் சத்யன் இறங்கதவண்டும் என்று கூறி மகலன

வோங்கிக்பகோண்டோன், மனுவின் மீ து தபோர்த்தியிருந்த சோல்லவலய உருவி எடுத்து அந்த
பபண்ணிடம் பகோடுக்க,
அந்த பபண் வோங்க மறுத்தோள் “ இல்ை தம்பி பயங்க மோ குளிருது, குழந்லத குளிர்
தோங்கோது, சோல்லவலய ேீங்க எடுத்துட்டுப் தபோங்க, இன்னும் ப ோம்ப தூ ம் தவற
பி யோணம் பண்ணனும், என் தம்பி புள்லளயோ இருந்தோ குடுக்கமோட்தடனோ,
குழந்லததயோட அத்லத குடுத்ததோ பேலனச்சு கிட்டு எடுத்துட்டுப் தபோங்க ” என்று அந்த
பபண் பிடிவோதமோக கூறி வோங்க மறுத்தோள்

சத்யன் ேன்றியுடன் அந்தப் பபண்லண கும்பிட்டுவிட்டு அங்கிருந்து ேக , அந்தப் பபண்

கூடதவ எழுந்து வந்து யில் ேின்று அவன் இறங்கும் வல ேின்றிருந்து
வழியனுப்பினோள்,

யிலைவிட்டு இறங்கி “ லதரியமோ இருங்க தம்பி” என்று கண்கைங்க சத்யனிடம்

கூறிவிட்டு குழந்லதலய வோங்கி அன்தபோடு முத்தமிட்டு பிறகு சத்யனிடம்
பகோடுத்துவிட்டு யிைில் ஏறிக்பகோண்டோள்

சத்யன் அந்த பபண்ணின் அன்பில் மனம் பகோஞ்சம் சமோதோனம் ஆக, மனுலவ

அங்கிருந்த பபஞ்சில் உட்கோ லவத்துவிட்டு, பக்கத்தில் இருந்த குழோயில் தண்ணர்ீ
பிடித்து முகத்லத கழுவி முகத்லத லகைியில் துலடத்துக்பகோண்டு வந்து மகலன
தூக்கிக்பகோண்டோன்

யில்ேிலையத்தில் இருந்து பவளிதய வந்து ஒரு ஆட்தடோவில் ஏறி மோட்டுத்தோவணி

தபருந்துேிலையம் வந்து பசங்தகோட்லட பசல்லும் பஸ்ஸில் ஏறியமர்ேதோன், குழந்லத
விழித்து அவன் கழுத்லத கட்டிக்பகோண்டது, சிறிதுதே ம் சத்யனின் ததோளில் சுகமோய்
சோய்ந்திருந்த மனு பிறகு தலைலயத் திருப்பி “ ேோம ஊருக்கு தபோறமோ டோடி” என்றோன்

மகனின் தோலடலயப் பிடித்து பகோஞ்சிய சத்யன் “ டோடின்னு கூப்பிடக்கூடோதுன்னு

பசோல்ைிருக்தகன்ை, அப்போன்னு கூப்பிடனும், ேோம ேம்ம போட்டியப் போக்க ஊருக்குப்
தபோதறோம்” என்று சத்யன் பசோன்னதும் தலையலசத்து விட்டு மறுபடியும் சத்யன்
ததோளில்ப் படுத்துக்பகோண்டோன் மனுேீதி

பஸ் ஸ்ரீவில்ைிபுத்தூரில் ேின்றதபோது ஒரு கப் போலும் பிஸ்கட்ம் வோங்கி மகனுக்கு

ஊட்டினோன், சத்யனுக்கு எதுவும் சோப்பிடப் பிடிக்கோமல் சீ ட்டில் சோய்ந்துபகோண்டோன்,
இ பவல்ைோம் விழித்தது கண்கலள அசத்த சிறிதுதே ம் தூங்கியிருப்போன், மனு அவன்
ததோலளத் பதோட்டு அசக்கி எழுப்பினோன்

அவச மோய் கண்விழித்த சத்யனுக்கு மனு ஜன்னல் வழியோக லகேீட்டி

தமற்குத்பதோடர்ச்சி மலைகளின் அழலக கோட்டினோன், அந்த அதிகோலைப்பபோழுதில்
மலை ோணி தன் பமல்ைிய முந்தோலனயோல் தலையில் முக்கோடிட்டது தபோல் இருந்தது
, மலைகளும் அதன்தமல் படர்ந்திருந்த தமகக்கூட்டமும், பவகு ம்யமோன கோட்சியோக
இருந்தது, சத்யன் கல்லூரியில் படிக்கும் கோைத்தில் பஸ் பயணத்தின் தபோது அந்த
மலைத்பதோடரில் இருந்து போர்லவலய எடுக்கமோட்டோன்
கோற்றோலை மின்சோ த்திற்கோன ஃதபன்கள் பமதுவோக சுற்ற, மனு அலதப்போர்த்து
லகத்தட்டினோன், சத்யனுக்கு தோன் பலழய வோழ்க்லகக்கு திரும்பிவிட்டது தபோை
மனதில் உணர்ந்தோன், இயற்லகயின் அழகு அவன் மனலத இைகுவோக்கியிருந்தது

கோலை ஏழு ேோற்பதுக்கு பஸ் கலடயேல்லூல பசன்றலடந்தது, சத்யன் தன் மகனுடன்

பஸ்ஸிைிருந்து இறங்கினோன், அவன் மனதில் புதிதோ ஒரு குழப்பம் தன்லன இந்த
ேிலையில் போர்க்கும் ஊர் மக்களின் தகள்விகளுக்கு என்ன பதில் பசோல்வது என்று
குழப்பத்ததோடு தனது வயல் தேோக்கி பசல்லும் மண்சோலையில் மகனுடன் ேடந்தோன்

லசக்கிள், டிவிஎஸ் 50, மோட்டுவண்டி, என ஏகப்பட்ட வோகணங்கள் அவலன கடந்து

பசன்றோலும் யோருக்கும் அவலன அலடயோளம் பதரியவில்லை, அப்போடோ யோருலடய
தகள்விக்கும் பதில் பசோல்ைோமல் வட்டுக்கு
ீ தபோய்விடைோம் என்ற எண்ணத்ததோடு
தவகமோக ேடந்தோன்

சோலையின் இருமருங்கிலும் இருந்த பசங்கோட்டு பூமி ேடவுக்கு தயோ ோக இருந்தது,

தூ த்தில் போட்டியின் ஓட்டுவடு
ீ பதரிய, சத்யன் ேலடயில் தவகத்லத கூட்டினோன்,
வட்லட
ீ அலடந்ததும் மனுலவ கீ தழ இறக்கிவிட்டு லகயில் பிடித்துக்பகோண்டு
திறந்திருந்த கதலவ தமலும் திறந்துபகோண்டு உள்தள தபோனோன்
போட்டி கூடத்தில் அமர்ந்து பதப்படுத்தப்பட்ட ஆைம த்து இலைலய ஒன்தறோபடோன்று
இலணத்து சோப்பிடும் அளவுக்கு (லதஇலை) பபரிய இலையோக ஈர்க்கு லவத்து லதத்து
அடுக்கி அது மடங்கோமல் இருக்க ஒரு பபரிய வட்டக் கல்லை அதன்தமல் படிய
லவத்துக்பகோண்டு இருந்தோர்

யோத ோ உள்தள நுலழந்த அ வம் தகட்டு தனது மூக்குக்கண்ணோடிலய தூக்கிப்பிடித்துக்

பகோண்டு “ யோரு வந்துருக்கது” என்றபடி சத்யலனயும் அவன் மகலனயும் உற்றுப்
போர்த்தோர், சத்யன் எதுவுதம தபசவில்லை, ஆனோல் ஆயி ம் வோர்த்லதகலள
பசோல்வதுதபோல் உதடுகள் துடிக்க இவ்வளவு தே ம் அடக்கிலவத்த கண்ணர்ீ மலட
திறந்தது

முதைில் போட்டிக்கு ேிதோனம் வ வில்லை, பிறகு லகலய தல யில் ஊன்றி எழுந்து

தன்னோல் முடிந்தவல க்கும் தவகமோக ேடந்து அவர்கலள பேருங்கி சத்யனின்
கன்னத்லத சுருங்கிப்தபோன தன் லககளோல் வருடி, லகலய உயர்த்தி சத்யனின்
கலைந்துதபோன தலைமுடிலய தகோதினோர் உணர்ச்சி தவகத்தில் அவருக்கும் தபச்சு
வ வில்லை, ஆனோல் கண்ண ீர் மட்டும் தோ ோளமோக வந்தது

சத்யன் தோன் தன்லன ேிதோனப்படுத்திக் பகோண்டு “ எப்படியிருக்கப் போட்டி”என்றோன்

தப னின் கு ல் தகட்டதும் போட்டிக்கும் உணர்வு வந்தது, “ உன்லனய போக்கத்தோன் உசு

லகயிைப் புடிச்சுக்கிட்டு இருக்தகன் ோசோ” என்றோர்
அடுத்து என்னப் தபசுவது என்று புரியவில்லை சத்யனுக்கு மகலனத் தூக்கி
போட்டியிடம் பகோடுத்து “ இவன் உன் பகோள்ளுப்தப ன் போட்டி” என்று அவர் லகயில்
பகோடுத்தோன்

ஒரு சுருக்கமோன புன்லனலகதயோடு மனுலவ வோங்கியப் போட்டி அவலன ஆலசத்தீ

பகோஞ்சினோர், அவர் இதுவல சத்யனின் மகலன போர்த்தததயில்லை என்பதோல் அவர்
போசம் அளவிடமுடியோத அளவுக்கு இருந்தது

அதன் பின் பகோள்ளுப்தப லன இடுப்பில் லவத்துக்பகோண்டு தன் தப னின்

லகலயப்பிடித்துக்பகோண்டு உள்தள கிடந்த ம பபஞ்சில் அம லவத்தோர், பிறகு
சத்யலனயும் அவன் மகலனயும் ேிதோனமோக அளவிட்டோர்,

அவருலடய அனுபவம் சத்யனின் முகத்தில் எலத கண்டததோ “ ம்ஹும் வந்துட்டியோ

சத்தி, உன் அம்மோ சோவுறதுக்கு பமோத ேோளு பசோல்ைிட்டுத்தோன் மறுேோள் உசு விட்டோ,
ஏ மவன் என்னிக்கோச்சும் இங்தக வந்துருவோன் அதுவல க்கும் ேீ உசுத ோட இருந்து
இந்த ேிைத்லதயும் வட்லடயும்
ீ அவன்கிட்ட ஓப்பலடக்கனும்னு பசோன்னோ, அதததபோல்
வந்துட்ட, இனி ேீ எங்கயும் தபோகதவண்டோம் இங்கனதய இரு ஓனக்கும் ஓன்
மவனுக்கும் ேோ சம்போதிச்சு தசோறு தபோடுதறன்டோ சத்தி ” என்று போட்டிக் கூறி
முடிக்கும்முன் சத்யன் “ போட்டி” என்று அைறி அவர் கோைில் விழுந்தோன்

அடுத்து அங்தக ஒரு உணர்ச்சிக் கோவியதம அ ங்தகறியது, சத்யன் ேடந்தவற்லற

பட்டும்படோமலும் பசோல்ை அதிர்ச்சியில் வோய் பிளந்தபடி போட்டிக்
தகட்டுக்பகோண்டிருந்தோர், இன்னும் சத்யன் முழுவலதயும் பசோல்ைியிருந்தோல்
அதிர்ச்சியில் உயில க்கூட விட்டிருப்போர் போட்டி,

“ அவக்பகடக்க கழுத மூைி, ேீ தபோய் குளிச்சிட்டு வோ சத்தி சோப்புட்டு ேல்ைோ ஒறங்கு

பி யோண கலைப்பு தபோகும்” என்று கூறிவிட்டு போட்டி சலமயல்கட்டுக்கு தபோய்விட

சத்யனும் மனுவும் பவந்ேீரில் குளித்துவிட்டு வந்தனர் , சத்யன் தனது பலழய

உலடகலள எடுத்துப் தபோட்டுக்பகோண்டோன், மோலை டவுனுக்கு தபோய் மகனுக்கு சிை
உலடகள் வோங்கதவண்டும் என்று ேிலனத்துக்பகோண்டு மனுவுக்கு தனது பலழய சிறிய
டீசர்ட் ஒன்லற எடுத்து மோட்டிவிட்டோன்

பிறகு போட்டி பசய்து லவத்திருந்த தகப்லப களியில் புளிக்குழம்லப ஊற்றி வயிறோ

சோப்பிட்டுவிட்டு கூடத்திதைதய படுத்துவிட்டோன், மனுலவ போட்டி தூக்கி
லவத்துக்பகோண்டு பகோஞ்சுவலத போர்த்து சித்தபடிதய உறங்கிப்தபோனோன்
மோலையில் தோன் சத்யன் எழுந்தோன், மனு அவன் பேஞ்சில் படுத்து
தூங்கிக்பகோண்டிருந்தோன் மகனின் தூக்கத்லத கலைக்கோமல் தூக்கி கீ தழ படுக்க
லவத்துவிட்டு போட்டிலயத் ததடிப்தபோனோன்
போட்டி ததோட்டத்தில் கோயலவத்த ஆைம் இலைகலள தகோணிப்லபயில்
அள்ளிக்பகோண்டு இருந்தோர், சத்யனும் அவருடன் இலைகலள அள்ள உதவியபடி

“ போட்டி இனிதம ேோன் இங்கதோன் இருக்கப்தபோதறன், ஏதோவது தவலை ததடனும்

அதுவல க்கும் ேம்ம ேிைத்தில் உன்கூட தசர்ந்து போடுபடப்தபோதறன், ேீ என்னப் போட்டி
பசோல்ற?” என்று தகட்டோன்

இலை மூட்லடலய சத்யன் தூக்கி வ அலத வோங்கித் திண்லணயில் லவத்துவிட்டு “

ோசு ேோன் எங்கனதவ பவவசோயம் போர்க்குறவ, வர்றப்ப ேீ வயக்கோட்லட ேீ
போக்கலையோதவ? எனக்கும் வயசோகி ேோடி தளர்ந்து தபோச்சு, அதனோை ேிைத்த பசங்கல்
சூலள தபோடுறவனுக்கு குத்தலகக்கு விட்டுருக்தகன், வருஷத்துக்கு பத்தோயி ம் தர்றோன்,
மூனு வருஷமோ சூலள தபோடுறோன், இப்தபோ தக ளோவில் பசங்கல்லுக்கு ஏக கி ோக்கி
அதனோை பக்கத்து ப ண்டு ஏக்கல யும் வோங்கி ேிலறய கல்லு சூலளப் தபோட்டு தைோடு
ஏத்துறோன், ேல்ை ைோபம் இருக்கு, இந்த வருஷத்துை இருந்து தோன் இன்னும்
ப ண்டோயி ம் தசர்த்து தகட்கனும், அததோட உனக்கு எங்கதை பவவசோயத்லதப் பத்தி
பதரியும், அந்த மோதிரி ேோங்க உன்லனய வளக்கலைதய” என்று போட்டி அவனுக்கு
ேீண்டபதோரு விளக்கமோன பதிலைச் பசோல்ை ..

சத்யன் மவுனமோக அமர்ந்திருந்தோன் , போட்டி பசோல்வது உண்லமதோன் சத்யனுக்கு

விவசோயம் பற்றிய அரிச்சுவடிக்கூட பதரியோது , அடுத்து என்ன என்ற குழப்பத்துடன்
போட்டிலயப் போர்த்தோன் சத்யன்

சுருக்குப்லபயில் இருந்த பவற்றிலைலய எடுத்து போக்கு தசர்த்து இடித்துக்பகோண்டு “ ேீ

ேி ந்த மோ இங்கதய இருக்குறதுன்னு முடிவுபண்ணிட்டயோ சத்தி,, ஏன் தகட்க்குதறன்னோ,
பசோகுசோ வளர்ந்த உடம்பு இந்த வில்தைசு கோத்துக்கு ஒத்துக்கனும், அப்புறம்
கோைப்தபோக்குை ஆயி ம்தோன் இருந்தோலும் தோைிகட்டுன பபோஞ்சோதி ஆச்தசன்னு பேஞ்சு
அடிச்சுக்கும் சத்தி, அதனோல்தோன் தகட்குதறன்” என்று போட்டி மனிதவோழ்வின்
ேிதர்சனத்லத சத்யனுக்கு பசோன்னோர்

சத்யன் அலமதியோக இருந்தோன், பின்னர் ஒரு பபருமூச்சுடன் ேிமிர்ந்து போட்டிலயப்

போர்த்து “ போட்டி ேோன் கட்டிய மறோவது ேோதள அந்த தோைி கழட்டி துணிபயல்ைோம்
மோட்டுற பகோக்கிை மோட்டிட்டோ, இன்னிக்கு வல க்கும் அது பமருகு குலையோம
அங்கதயதோன் இருக்கு, இப்தபோ என்தனோட ேிலைலம என்னன்னு புரியுதோ போட்டி” என்று
போட்டிக்கு புரியும்படி பசோன்னோன் சத்யன்

போட்டி தவகமோக எழுந்து வட்டுக்கு

ீ பவளிதய இருந்த குப்லபயில் பவற்றிலை எச்சிலய
புளிச்பசன்று துப்பிவிட்டு வந்து அமர்ந்து “ சரி இதுக்கு தமை அலதப்பத்தி தபச
தவனோம்தை, ேீ டவுன்ை ஏதோவது கணக்கு தவலை பகலடக்குதோன்னு போரு, ேோனும்
இங்தக ேோலுதபரு கிட்ட பசோல்ைி தவலை பகலடக்குமோன்னு போக்குதறன், அது
வல க்கும் எங்கயும் தபோகோத வட்டுைதய
ீ இரு சத்தி” என்று கூறிவிட்டு வட்டுக்குள்
ீ
தபோய் ஒரு லதத்த இலைக்கட்லட எடுத்துக்பகோண்டு வந்தோர்

“ சத்தி ேீ கதலவ சோத்திக்கிட்டு புள்லளய போர்த்துகிட்டு இங்கனதய இரு சத்தி ேோ

டவுனுக்கு தபோய் எைக்கட்லட வித்துட்டு சின்னவனுக்கு ேோலு துணி வோங்கிட்டு
வர்தறன்” என்றவர் அவன் பதிலை எதிர்போர்க்கோமல் விடுவிடுபவன ேடந்தோர் போட்டி

தபோகும் போட்டிலயதய போர்த்தோன் சத்யன், ‘’ மனுவுக்கு என்ன துணிபயடுக்கத் பதரியும்

போட்டிக்கு,, என்று சத்யன் தயோசித்தபடி உள்தள தபோனோன், ஏன்டோ சத்யோ கல்யோணம்
பண்ற வல க்கும் இவங்க எடுத்து குடுத்த துணிலயத் தோதன ேீ தபோட்டுக்கிட்ட, இப்தபோ
உன் மகனுக்கு எடுக்க போட்டிக்கு பதரியோதோ ,, என்று அவன் மனம் பழலச
ஞோபகப்படுத்த, சத்யன் சிரித்தபடி அ சோங்கம் பகோடுத்த சிறிய டிவிலய ஆன்பசய்து
விட்டு தல யில் அமர்ந்து டிவி போர்த்தோன்

சத்யனுக்கு ஏற்கனதவ பழக்கப்பட்ட கி ோமத்து வோழ்க்லக என்பதோல் எந்த சி மும்

இருக்கவில்லை, ஆனோல் மனுலவ சமோளிப்பது ப ோம்பதவ கஷ்டமோக இருந்தது,
ஆட்டுக்குட்டி, தகோழிக்குஞ்சு, ேோய்க்குட்டி, என்று எலதப் போர்த்தோலும் அதன் பின்னோடி
ஓடினோன், அவன் பின்னோடி போட்டியும் ஓடுவோர்

சத்யன் மூன்று ேோட்களோக டவுனுக்கு தபோய் ஏதோவது தவலை கிலடக்குமோ என்று

ததடினோன், அலைச்சல் தோன் மிஞ்சியது, ஏதோவது பசோந்தமோக பதோழில் ஆ ம்பிக்க
லகயில் பணமும் இல்லை, எந்த பதோழிலும் சத்யனுக்கு பதரியோது, சுற்றுவட்டோ ங்களில்
இருந்த சிை பபரிய கம்பபனிகளுக்கு எழுதி தபோட்டிருந்தோன், எந்த கம்பபனியும்
இன்டர்வியூ கோர்டு அனுப்பவில்லை,

சத்யனின் திறலமக்கு பசன்லனக்குப் தபோனோல் பை இைக்கங்களுடன் ேல்ை

சம்பளத்தில் தவலை கிலடக்கும் தோன், ஆனோல் சத்யனுக்கு பசன்லன என்ற பபயத
கசந்தது, பட்டினியில் பசத்தோலும் பசன்லனக்கு தபோவதில்லை என்ற முடிவில்
இருந்தோன்

அவன் அப்போ பபயரில் போட்டிக்கு வந்த மிைிட்டரி பபன்ஷன் பணம் சிை

ஆயி ங்கலளயும் போட்டியின் உலழப்பில் வந்த பணம் எல்ைோவற்லறயும் சிறுகச்சிறுக
தசர்த்து ேோன்கு ைட்சம் வல வங்கியில் லவத்திருப்பதோகவும் அலத எடுத்து ஏதோவது
பதோழில் பசய்யுமோறு போட்டி கூறினோர்

சத்யனுக்கு அந்த பணத்லத எடுத்து பசைவு பசய்ய விருப்பம் இல்லை, இவ்வளவு

ேோட்களோக தசர்த்த பணத்லத பதோழில் பதரியோமல் எதிைோவது தபோட்டுவிட்டு
இழப்பலதவிட எங்கோவது கூைி தவலை பசய்யைோம் என்ற முடிவுக்கு சத்யன்
வந்திருந்தோன், அதனோல் போட்டியிடம் “ போர்க்கைோம் போட்டி “ என்று மட்டும் பசோன்னோன்
ேோட்கள் வோ ங்களோக சத்யன் போட்டியுடன் அமர்ந்து இலை லதக்க கற்றுக்பகோண்டோன்,
நுனுக்கமோக இலைலய கத்தரித்து அலத ஈர்க்கு குச்சியோல் இலணப்பது ஒரு
தனிக்கலை தபோல் இருந்தது

போட்டி இலைலய லதத்துக்பகோண்டு “ மலழ சீ சன் முடிஞ்சு தபோச்சு சத்தி இன்னும்

ப ண்படோரு ேோள்ை சூலள தபோடுற ஆளுங்க சோமோனுங்கதளோட வந்து எறங்குவோங்க,
ேம்ம தமோட்டுவயல்ை தோன் பகோட்டோப் தபோட்டு தங்குவோங்க, அத்ததோட அடுத்த
மலழக்கோைம் வல க்கும் இங்கதோன் இருப்போக, மண்ணு பபலசஞ்சு பச்சக் கல்லு
அறுக்குறவங்க மட்டும் குடும்பத்ததோட இங்கதய தங்குவோங்க, மத்த கூைியோளுக
எல்ைோல யும் உள்ளூர்ைதய கூப்பிட்டுக்குவோன் தமஸ்திரி, ேோலளக்கு அவன்கிட்ட
ப ண்டோயி ம் ஏத்தி தகக்கனும், ேீயும் கூட இருதவ” என்று போட்டி தபசிக்பகோண்டு
இருக்க, சத்யன் எல்ைோவற்லறயும் கவனமோக தகட்டோன்

அவனும் இதுவல பசங்கல் சூலளப் தபோட்டு போர்த்ததில்லை, ஆர்வத்துடன் மறுேோள்

கோலை எழுந்து மகலன தூக்கிக்பகோண்டு வயலுக்குப் தபோனோன்,

வயைில் ஏற்கனதவ டி ோக்டர்கள் மூைம் எடுத்து வந்து மண் மலைதபோல்

பகோட்டப்பட்டிருக்க, அந்த மண் தமட்டின் ேடுதவ பள்ளம் எடுத்து அதில் தமோட்டோர்
மூைம் தண்ண ீர் ேி ப்பிக்பகோண்டு இருந்தோர்கள், தண்ண ீர் தசர்ந்ததும் மண்லண
குலழத்து பபரிய இரும்பு தட்டுகளில் அள்ளி தவறிடத்தில் பகோட்ட அந்த தசற்லற
ேோன்லகந்து பபண்கள் முழங்கலுக்கு தமதை துணிலய மடித்து பதோலடக்கு ேடுதவ
கட்டிக்பகோண்டு ஒத தோளகதியில் தசற்லற பமதித்து மண்லண குலழத்தோர்கள்

சத்யனுக்கு ஆச்சரியம் தோங்கவில்லை, ேோலு ரூபோய் பசங்கலுக்குப் பின்னோல்

இத்தலனதபரின் உலழப்பு இருக்கிறதோ என்று ேிலனத்தோன்
வயைின் மறுபக்கத்தில் ஆற்று மனல் ப ப்பி அதன்தமல் பிலசந்த மண்லண பபண்கள்
தட்டுகளில் சுமந்து வந்து பகோட்ட , இ ண்டு ஆண்களும் ேோன்கு பபண்களும் அந்த
மண்லண தட்டி ப ப்பி அதில் பசங்கைின் ம அச்லச லவத்து அழுத்தி எடுக்க
மற்பறோரு ஆள் அந்த பச்லச பசங்கல்ைில் sss என்ற முத்தில லய பதித்துக்பகோண்டு
இருந்தோன்,

அப்தபோது அங்தக வந்த ஒரு பபண் தனது இடுப்பில் இருந்த அருவோலள எடுத்து பச்லச
பசங்கலை லகயில் எடுத்து ேோற்புறமும் இருந்த மண் பிசிறுகலள ைோவகமோக
பசதுக்கினோள்,

சத்யன் ஆச்சரியமோக அவலளதய போர்த்தோன், அந்த பபண்னின் ததோற்றத்லதயும்

உலடலயயும் லவத்து வயலத ேிர்ணயிக்க முடியவில்லை, ஆண்கள் அணியும்
முழுக்லக சட்லடயணிந்து அலத முட்டி வல மடித்து விட்டிருந்தோள், எடுப்போன
மோர்புகலள பவளிதயத் பதரியோ வண்ணம் உள்தள இறுக்கிக் கட்டியிருந்தோள், பூப்தபோட்ட
கருேீை சீ ட்டி போவோலடலய மடித்து ஆண்கள் லகைி கட்டுவது தபோல் கட்டியிருந்தோள்,
முழங்கோலுக்கு கீ தழ எந்தத் துணியும் மலறக்கோமல், பேளுபேளுபவன்று இருந்தது
கோல்கள்,

பவயிைில் அவள் உலழத்த உலழப்பின் அலடயோளமோக தலைமுடியில் கத்லத

கத்லதயோக பசம்பட்லட ஏறியிருந்தது, பமோத்தக் கூந்தலையும் பகோண்லடயோக அள்ளி
முடிந்திருந்தோள் சிவப்போ அல்ைது மோேிறமோ என்று கண்டுபிடிக்க முடியோதபடி ஒரு
மோதிரி பசம்பழுப்பு ேிறத்தில் இருந்தோள், மற்றபடி பேற்றியில் பபோட்டுக்கூட இல்ைோமல்
ேிர்மைமோன முகத்துடன் இருந்தோள்,

அசோல்டோக பச்லச பசங்கலை அருவோளோல் சீ வியவள் திடீப ன்று எரிச்சலுடன் லகயில்

இருந்த மண்லண லகயோல் ேசுக்கி எரிந்துவிட்டு “ ஓய் தமஸ்திரி மோதமோய்,
இன்னோய்யோ மண் இது லகயிை ப்பீ மோதிரி ஒட்டுது, பசங்கலுக்கு மண்ணு சும்மோ பபோச
பபோசன்னு இருக்கதவனோம், இது பிசுபிசுன்னு பீயோட்டம் ஒட்டுது, இத எப்புடி சீ வ
முடியும், இது என்னிக்கு கோஞ்சு என்னிக்கு சூலளயிை அடுக்குறது, இப்புடி இருந்தோ
அடுத்த லதக்குத்தோன் தமஸ்திரி ேீ சூலளலய பத்தலவக்க முடியும்” என்று ேக்கைோக
தபசினோள்

அவளருதக வந்த தமஸ்திரி “ என்னோ புள்ள பண்றது ேோ வர்றதுக்கு முன்னோை ோதவோட

ோவோ மண்ணடிச்சுட்டோனுங்க, இப்தபோ தபோய் தபசி என்ன பசய்றது?” என்று சைிப்தபோடு
தமஸ்திரி பசோல்ை

“ இன்னு பகோஞ்சம் மண்ணுை தண்ணி விடு தமஸ்திரி சரியோ வரும்” என்று அந்த
முழுக்லகச் சட்லடப் பபண் பசோன்னதும், தமஸ்திரி சரிபயன்று தலையோட்டிக்பகோண்டு
தபோனோர்

தல யில் அமர்ந்து பச்லச கல்ைில் அச்சு குத்திக்பகோண்டு இருந்தவன் “ போவம் தமஸு

பபோண்டோட்டிக்கு கூட ஒழுங்கோ தண்ணி விட்டுருக்க மோட்டோரு, இங்க வந்து எவ
எவதளோ பசோல்றதுக்பகல்ைோம் தண்ண ீ உடுறோருப்போ” என்று பக்கத்தில் இருந்தவனிடம்
ேக்கைோக பசோல்ை

கல்லை சீ விக்பகோண்டு இருந்த அந்த பபண் லகயில் இருந்த கல்லை எரிந்து விட்டு
ஆதவசமோக அவலன பேருங்கி “ ஏதைய் என்ன ேக்கைோதவ, இழுத்து வச்சு ஒட்ட
அறுத்துட்டு ஒம்ம பபோண்டோட்டிக்கு ஒன்னுமில்ைோம பண்ணிப்புடுதவன் ஆமோ,
யோருகிட்ட தபசுதறன்னு பேஞ்சுை பேலனப்புை வச்சுக்கிட்டு தபசு, ங்பகோம்மோ
இல்தைன்னோ பசங்கலை சீ வுற மோதிரி சீ விப் புடுதவன் சீ வி ” என்று ஆத்தி மோக கத்த

“ ஏய் எங்க சீ வுடி போர்க்கைோம்,, தபல ப் போரு தபல மோன்சியோம் மோன்சி,

பவளக்குமோத்துக்கு பட்டுக்குஞ்சம் மோதிரி ” என்று அந்த அல டவுசர் எழுந்து பேஞ்லச
ேிமிர்த்தினோன்
“ ஏதைய் சூைக் கருப்போ, என் தபல மோத்துரும் பகோலற பசோல்ைோத அது பத் கோளிதயோட
தபரு, அப்புறம் ேோன் பத் கோளியோ மோறதவண்டியிருக்கும்தை” என்று அந்த பபண்
லகயில் அருவோலள பிடித்தபடி கோளியோகதவ மோறினோள்

தமஸ்திரி மறுபடியும் ஓடி வந்தோர் “ ஏன்டோ சும்மோ வோலய வச்சுகிட்டு

இருக்கமோட்டியைோ, அந்த புள்ள பகோணம் பதரிஞ்சு ஏன் அவகிட்ட வம்பு பண்றீங்க”
என்று இரு த ப்லபயும் சமோதோனம் பசய்ய,

அவருக்குப் பின்னோல் இருந்து, “ ஓய் தமஸ்திரி இங்க இன்னும் பகோஞ்சம் தண்ணி உடு,
மண்ணுக்கு தண்ணி பத்தலை” என்று யோத ோ ஒரு பபண் கு ல் பகோடுக்க

கூப்பிட்ட பபண்ணின் கு ைில் வோர்த்லதயில் இருந்த இ ட்லட அர்த்தத்லத தகட்டு

இப்தபோது அந்த சண்லடக்கோரிக்தக சிரிப்பு வந்துவிட, “ தபோ தமஸ்திரி தபோ “ என்று
பஜயம் பட கதோேோயகி மோதிரி லகலய ேீட்ட தமஸ்திரி ஓடினோர்

மறுபடியும் அவ வர் தவலைலய பதோட , இலதபயல்ைோம் ஒரு ம ேிழைில் ேின்று

கவனித்த சத்யனுக்கு அந்த பபண்லணப் போர்க்க, திலகப்போக இருந்தது என்னோ தபச்சு
தபசுறோ ஆம்பிலள மோதிரி, ம்ம் ப ோம்ப லதரியமோனவ தபோைருக்கு என்று ேிலனத்தப்படி
வட்டுக்கு
ீ திரும்பினோன்

அன்று மோலை போட்டி பவளிதய தபோயிருக்க, சத்யன் தட்டில் சோப்போட்லட தபோட்டு

மனுவுக்கு ஊட்டிவிட்டு தோனும் சோப்பிட்டோன், லகலய கழுவிவிட்டு மகனுடன்
கூடத்தில் வந்து அமர்ந்தோன்

“ அம்மோச்சி இருக்கியைோ ” என்று பவளிதய கு ல் தகட்க,

சத்யன் மனுலவ கீ தழ விட்டுவிட்டு எழுந்து கதலவ திறந்தவன் திலகத்துப் தபோனோன்,

அதத பத் கோளி தோன் வந்திருந்தோள், ேல்ைதவலளயோக போவோலடலய கோல்
மலறக்கும்படி இறக்கி விட்டிருந்தோள் ஆனோல் இடுப்பில் இருந்த அருவோள் அப்படிதய
இருந்தது,

சத்யனின் போர்லவ இடுப்பில் இருந்த அருவோளிடம் தபோனதும் அவள் சிறு சிரிப்புடன் “

கல்லு சீ விக்கிட்டு இருந்ததன் அப்படிதய வந்துட்தடன்” என்றோள்
சத்யன் போர்லவலயத் திருப்பிக்பகோண்டு “ போட்டி பவளிய தபோயிருக்கு, என்னோ தவனும்”
என்றோன்

“ சோப்போடுக்கு எைக்கட்டு வோங்க வந்ததன், ேீங்கதோ எடுத்து குடுத்துட்டு கோசு

வோங்கிக்கங்கதளன்” என்று அந்தப் பபண் ரூபோலய ேீட்ட ,
சத்யன் உள்தள தபோய் இலைக் கட்லட எடுத்துவந்து பகோடுத்துவிட்டு பணத்லத
வோங்கிக்பகோண்டோன்,

இலைக்கட்தடோடு திரும்பியவள் மறுபடியும் திரும்பி “ ேீங்க யோரு அம்மோச்சிக்கு

ஒறவோ?” என்று சத்யலனப் போர்த்து தகட்க

அவளின் பகோச்லச தமிலழ சித்தபடி “ ேோ அவங்க தப ன் பசன்லனயில் இருந்து

வந்திருக்தகன்” என்றோன் சத்யன்

ஒரு கணம் அவலன ேிதோனமோக ஏறிட்டவள், தன் கன்னத்தில் லகலவத்து “

பட்டணத்துை என் தப ன் தகோட்டு சூட்தடோட தோன் இருப்போன், கப்பல் தபோை பபரிய
கோர்ை தோன் வருவோன், கழுத்துை லகயிை எல்ைோம் பவ லு தண்டி சங்கிைிப்
தபோட்டுருப்போன் என் தப ன்னு பகழவி பீத்திக்குதம அந்த தப னோ ேீங்க” என்று
அவனுலடய தற்தபோலதய ததோற்றத்லத ஒப்பிட்டு ேக்கைோக தபசிவிட்டு அங்கிருந்து
ேகர்ந்தோள்

சத்யனுக்கு அவள் வோர்த்லதகளின் தோக்கத்தில் இருந்து பவளிதய வ சற்று தே ம்

பிடித்தது, ஏததோ மலழ பபய்து ஓய்ந்தது தபோை இருந்தது, அந்த லபயன் பசோன்னது
உண்லமதோன் இவளுக்கு யோர் மோன்சி என்று பபயர் லவத்தோர்கள் என்று ேிலனத்தோன்
சத்யன்

அடுத்த இ ண்டு ேோட்களும் சத்யனுக்கு வயைில் சுற்றதவ சரியோக இருந்தது, அவன்

போர்த்தவல யில் அங்தக தவலை பசய்யும் பபண்களில் மோன்சி ப ோம்ப
முக்கியமோனவள் என்றும், அத்ததோடு எல்ைோருதம அவளுக்கு பகோஞ்சம் பயந்துதோன்
ேடந்துபகோண்டனர், அவளும் அவளுலடய அம்மோ தங்லக என மூன்று தபருதம
சூலளயில் தவலை பசய்தனர், அவளின் பசோந்தக்கோ ர்கள் சிைத ோடு அங்தகதய குடிலசப்
தபோட்டு தங்கியிருந்தோள்

அன்று கோலை எழுந்ததுதம சத்யன் அவலளத்ததடித்தோன் தபோனோன், குடிலசக்கு

பவளிதய அடுப்பு மூட்டி சலமயல் பசய்துபகோண்டு இருந்தவள், இவலனப் போர்த்ததும்
அருகில் வந்து “ என்னோ விஷயம் சோர்” என்றோள்

சத்யன் பபரிதும் தயங்கிப் பிறகு ஒரு முடிதவோடு “ தமஸ்திரி கிட்ட பசோல்ைி எனக்கும்
ஏதோவது ஒரு தவலை வோங்கிக் குதடன், வட்டுை
ீ சும்மோ உட்கோர்ந்து பபோழுத ஓட்டறது
கஷ்டமோ இருக்கு” என்றோன்

அவலன விழிவிரிய ஆச்சர்யமோக போர்த்தவள் “ ஒனக்கு என்னோ தவலை பதரியும் சோரு,

இபதல்ைோம் பழக்கம் இல்ைோம பசய்யமுடியோது” என்று மோன்சி மறுக்க
சத்யன் முகத்தில் கவலையுடன் “ கத்து குடுத்தோ ேோன் சீ க்கி மோ கத்துக்குதவன் ப்ள ீஸ்”
என்றோன்

அவலனதய தயோசலனயுடன் போர்த்தவள் “ சரி தமஸ்திரி வ ட்டும் பசோல்ைி ஏற்போடு

பண்தறன், ேீ தபோய் சோப்பிட்டு வோ” என்றோள்

சத்யன் சந்ததோஷத்துடன் தலையலசத்து விட்டு வட்டுக்கு

ீ தபோனோன்,,

தபோகும் அவலனதய போர்த்துக்பகோண்டு இருந்தோள் மோன்சி, படித்து விட்தடன் என்று

வட்டில்
ீ சும்மோ இருக்கோமல் உலழத்து சோப்பிடனும்னு எத்தலன தபர் பேலனப்போங்க,,
உண்லமயோதவ இந்தோளு பபரியமனுஷன் தோன்,, என்று எண்ணியபடிதய சலமயலை
கவனிக்க தபோனோள்

" உலழப்போளிகள் ஒரு கூட்டுப்..

" பறலவகளோக வோழக் கோ ணம்? "

" அவர்களின் உலழப்போல்..

" உண்டோகும் வியர்லவ உை ோமல்..

" எப்தபோதும் ஈ மோகதவ இருப்பதோல் தோன்!

சத்யன் குளித்து சோப்பிட்டுவிட்டு மனுலவ போட்டியிடம் ஒப்பலடத்து “ போட்டி சூலளயிை

தவலை தகட்டுருக்தகன்,, சும்மோ வட்டுை
ீ இருக்குறதுக்கு அங்கயோவது தபோய்
தவலைபசய்யைோம்னு தபோதறன் போட்டி “ என்று கூறிவிட்டு ஒரு துண்டு எடுத்து
ததோளில் தபோட்டுக்பகோண்டு கிளம்பினோன்,

தப லன மடியில் அமர்த்திக்பகோண்டு “ ஏதவ சத்தி குளிச்சுட்டு டிப்டோப்போக தபோக

இபதன்ன ஆபிஸ் உத்தயோகமோ, இந்த தவலைக்பகல்ைோம் பல்லை ததய்ச்சுபுட்டு ஒரு
வோய் கஞ்சிய ஊத்திட்டு அழுக்குத்துணிதயோட தபோகனும், பபோழுதுசோய வந்து அழுப்புத்
தீ குளிக்கனும், ேீ என்னதமோ கபைக்டரு தவலைக்குப் தபோறவன் மோதிரி தபோற” என்று
போட்டி கிண்டல் பசய்தோர்

சத்யன் குனிந்து தனது உலடகலள போர்த்தோன், பவள்லள தவட்டி பவள்லள சட்லடயில்

இருந்தோன், அட ஆமோம் இததோட தபோய் எப்புடி மண்ணு தவலை பசய்யமுடியும், என்று
தன்லனத்தோதன பேோந்துபகோண்டோன் சத்யன்,,
சூலளயில் தவலை பசய்யும் அலணவரும் கைர்கை ோய் டவுசர் தோன்
தபோட்டிருந்தோர்கள், ‘ ேம்மிடம் டவுசத இல்லைதய,, என்ன பசய்வது என்று
தயோசலனதயோடு போட்டிலயப் போர்த்தோன்,

“ இத அவுத்துட்டு பலழய லகைியும் சட்லடயும் தபோட்டுகிட்டு தபோ” என்று போட்டி

பசோன்னதும் சத்யன் மறுபடியும் உள்தள தபோய் வோறு உலட மோற்றிக்பகோண்டு
தவலைக்குப் தபோனோன்

அங்தக எல்தைோரும் வந்து அவ வர் தவலைலய பசய்ய, சத்யன் மோன்சியின் அருதக

தபோய் ேின்றோன், குத்தங்கோைிட்டு அமர்ந்து கல்லை சீ விக்பகோண்டிருந்தவள் அலத
லவத்துவிட்டு அவலன ஏறிட்டுப் போர்த்தோள்,
அவலன ஏறஇறங்க போர்த்தவள் “ தமஸ்திரி கிட்ட பசோல்ைிட்தடன், ஒனக்கு என்னோ
தவலை பதரியுதமோ அலதச்பசய்ய பசோன்னோரு, ஒனக்கு என்னோ தவலை பதரியும்யோ?”
என்று மோன்சி தகட்க

எதுவும் பதரியோது என்பதன் அறிகுறியோக சத்யன் தலைலய குனிந்து பகோண்டோன்

அவலன அப்படி போர்க்க அவளுக்கு எப்படி இருந்தததோ பதரியவில்லை, “ சரி என் கூட
ஒக்கோந்து ேோன் என்ன பசய்தறன்னு போரு, அதுதபோைதவ பசய்” என்று கூறிவிட்டு தன்
தவலையில் மும்மு மோனோள்

சத்யன் அவளருதக அமர்ந்தோன், லகைிலய மடித்துக் கட்டிக்பகோண்டு அவலளப்தபோைதவ

குத்தங்கோைிட்டு அமர்ந்தோல் உள்தள இருக்கும் ஜட்டி வல பதரிந்தது, சத்யன்
சங்கடமோக எழுந்துவிட்டோன்,

மோன்சி ேிமிர்ந்து அவலனப் போர்த்து “ என்னோயோ எந்திரிச்சிட்ட?” என்று தகட்க,, சத்யன்

சங்கடமோக போர்த்தோன்

மோன்சி அவன் போர்லவயிதைதய அவனது சங்கடத்லத புரிந்துபகோண்டு “ லகைிலய

பதோலடக்கு ேடுவுை விட்டு பின்னோடி பசோருகிட்டு தவலைலயப் போரு, தகோமணம்
கட்டுற மோதிரி, கீ ப்போசு கட்டனும்” என்று கூறிவிட்டு மீ ண்டும் தனது தவலைலய
பதோடர்ந்தோள்

சத்யன் பக்கத்தில் இருந்தவலன போர்த்து அதததபோல் கட்டிக்பகோண்டு மோன்சி அருகில்

அமர்ந்து பக்கத்தில் இருந்த பசங்கல் அச்லச எடுத்த மண்ணில் பதித்து தகோணைோக
இ ண்டு கல்லை உருவோக்கினோன், மோன்சி தன் தவலைலய தபோட்டுவிட்டு எப்படி கல்
அச்சிடுவது என்று அவனுக்கு கற்றுக்பகோடுத்தோள், முதைில் தடுமோறினோலும் பிறகு
சத்யன் சரியோக கற்றுக்பகோண்டோன், ஆனோல் பமதுவோக பசய்தோன்,
“ இதப்போருய்யோ இன்னும் பவ சோ அறுக்கனும், இன்னிக்குப் பூ ோவும் நூறு கல்லு
அறுத்தோ எருநூறு ரூவோ கூைி, ேோ ஒருேோலளக்கு எ நூறு கல்லு அறுப்தபன், ஆம்பலளக்
கூட என்கூட தபோட்டிப் தபோட முடியோது” என்று தபசிக்பகோண்தட தவலை பசய்தோள்

அருகில் இருந்த ஒரு சிைர் இவர்கலள கவனித்தோலும் யோரும் எதுவும் தகட்கவில்லை

.

“ தேத்து லேட்டு தோ ஒம்ம மவலன போர்த்ததன் அம்மோச்சி வச்சிகிட்டு இருந்துச்சு,

என்னோ சமத்து புள்ளய்யோ ஒம் மவன், பமோதல்ை என் கிட்ட வ ை, அப்புறமோ தயோசிச்சு
தோ வந்துச்சு, ஆனோ பயபுள்ள ேல்ைோ ஒட்டிக்கிச்சு, ஆனோலும் இந்த புள்லளய விட்டுட்டு
உன் பபோண்டோட்டி பசத்துப்தபோனது அேியோயம்தை” என்று மோன்சி பசோன்னதும் சத்யன்
சட்படன்று அவலள ேிமிர்ந்து போர்த்தோன்

“ என்னோ போக்குறதவ, அம்மோச்சி தோன் லேட்டு பசோல்லுச்சு, தகட்டதும் மனசுக்கு ப ோம்ப

கஷ்டமோ தோ இருந்துச்சு, விடு அவளுக்கு விதி அம்புட்டுத்தோன் தபோய் தசந்துட்டோ,
எங்கப்போரு கூட எங்கலள விட்டுட்டு தபோய்ட்டோரு, எல்ைோரும் அழுதோக ஆனோ ேோ
மட்டும் அழுவதவ இல்லைதய, ஏன் அழுவனும், அந்த கழுத மூைி குடிச்சு குடிச்சு
பகோடலு பவந்து பசத்தோன், இருக்குவ ேோங்க ேோலு தபரும் கஷ்டப்பட்டு பகோண்டு வந்த
கோலச குடிச்சோன், அதனோை அவன் பசத்ததும் அப்போட இனிதம கோசு தசக்கைோம்னு ஒரு
ேிம்மதி தோன் எனக்கு வந்துச்சு, இப்தபோ எங்கப்பன் பசத்து இந்த ஏழு வருஷத்துை கோலச
தசர்த்து ஊருை இருந்த மக்கிப்தபோன கூல வட்லட
ீ இடிச்சுட்டு சீ லம ஓடு தபோட்டு
வட்லட
ீ கட்டிதனன், ஒத ஒரு ரூமுன்னோலும் எங்களுக்குன்னு ஒரு வடு
ீ இருக்கு,
எனக்கு அடுத்த தங்கச்சிய ஒரு ேல்ைவனோ போர்த்து மூனு பவுனு தபோட்டு ப ண்டு
வருஷத்துக்கு முன்னோடி கட்டிக் குடுத்ததன், இப்தபோ அது ஒரு புள்லளய பபத்துருச்சு,
இன்னும் ஒரு தங்கச்சி இருக்கோ, அவலளயும் கட்டிக் பகோடுத்துட்டோ அப்பறம் ேோனும்
என் ஆத்தோலும் தோ, எங்க ஊர்ைதய ஏதோவது தவலை பசஞ்சு பபோழச்சுக்குதவோம், இப்புடி
ஊர் ஊ ோ அலையதவண்டியது இல்லை, ேீதய பசோல்லு எங்கப்பன் உசுத ோட
இருந்திருந்தோ இதுை ஒன்னுகூட ேடக்கோது” என்று மோன்சி தவலையில் கவனத்லத
லவத்துக்பகோண்தட தன் சுயசரிலதலய பசோல்ை

அவள் கலதலய தகட்டு சத்யனின் மனம் கசிந்துருகியது “ அப்ப உனக்கு அண்ணன்

தம்பி யோரும் இல்லையோ மோன்சி” என்று தகட்டோன்
சத்யலன பவடுக்பகன்று ேிமிர்ந்து போர்த்த மோன்சியின் கண்களில் அனல் பறந்தது,

சத்யன் பயந்து தபோனோன், அப்படிபயன்ன தவறோ தகட்டுட்தடோம்னு இவ்வளவு

தகோவப்படுறோ, என்று ேிலனத்தோன், அதன்பிறகு எதுவும் தகட்கோமல் அலமதியோக தனது
தவலைலய பதோடர்ந்தோன்
சிறிதுதே ம் கழித்து அவளோகதவ “ எனக்கு ஒரு அண்ணன் இருக்கோன், ஆனோ அந்த
தறுதலை இப்தபோ எங்கருக்குன்னு எங்களுக்கு பதரியோது, ேோங்க ேோலு பபோட்டச்சியும்
கஷ்டப்பட்டு அவலன படிக்கவச்தசோம் இப்தபோ அது எங்கருக்குன்னு எங்களுக்தக
பதரியோது, ஆனோ அவன் என்னிக்கு வந்தோலும் அவனுக்கு சோவு என் லகயோைதோன்”
என்று மோன்சி ஒரு மோதிரியோன கு ைில் கூறினோள்,

அவள் கு ைில் இருந்தது தகோபமோ? குத ோதமோ? என்று சத்யனோல் இனம்

கோனமுடியவில்லை, அவள் தனது அண்ணனோல் போதிக்கப்பட்டிருக்கிறோள் என்று மட்டும்
அவனுக்கு புரிந்தது

மோன்சி தபசி முடிக்கவும் மதிய உணவுக்கோக எல்தைோரும் அம வும் சரியோக இருந்தது

“ சரி ேீ தபோய் சோப்பிட்டு வோ ” என்று கூறிவிட்டு அவள் எழுந்திருக்க

“ ேீ சோப்பிடலையோ? மோன்சி ” என்று சத்யன் தகட்க,, அவலன திரும்பி ஆச்சர்யமோக

போர்த்தோள் மோன்சி

“ என்ன அப்படி போர்க்கிற?”

“ இல்ை என் தபல பசோல்ைி யோருதம கூப்பிட மோட்டோங்க,, ேீதோன் ேல்ைோ அழகோ
கூப்புடுற” என்றோள்

“ ஏன் கூப்பிட மோட்டோங்க,, மோன்சி ப ோம்ப அழகோன தபரு” என்றோன் சத்யன்

“ ம்ம் ேல்ைப் தபருதோன், எங்க தோத்தோ வச்சோ ோம், எங்களுக்கு பகோை சோமி பத் கோளியோம்,
அதனோல் என்தபரு மோன்சி ததவி, பபரிய தங்கச்சி தபரு முத்துமோரி, சின்னவ தபரு
புவதனஸ்வரி” என்று பபயருக்கோன விளக்கத்லத பசோல்ைிவிட்டு தபோனோள்

சத்யன் அவலளதய சிறிதுதே ம் போர்த்துக்பகோண்டு இருந்துவிட்டு, தன் வட்லட

ீ தேோக்கிப்
தபோனோன், அவன் வோழ்க்லகயில் இப்படிபயோரு பபண்லண அவன் சந்தித்ததில்லை,
உலழப்பின் உதோ ணமோக உயர்ந்து ேின்ற மோன்சி அவன் மனதிலும் உயர்ந்துவிட்டோள்,
ஒரு ஆண் தன் குடும்பத்துக்கு பசய்யதவண்டிய கடலமலய ஒரு பபண்ணோக இருந்து
அவள் பசய்வது சத்யனுக்தக பபருலமயோக இருந்தது, கள்ளமில்ைோமல் தன்லனப்பற்றிய
விஷயங்கலள போர்த்து இ ண்தட ேோட்கள் ஆன தன்னிடம் அவள் பகிர்ந்துபகோண்டது
சத்யனுக்கு வியப்போக இருந்தது, இவலளப்தபோல் தன்னோல் பவளிப்பலடயோக
தபசமுடியவில்லை ஏன்? என்ற தகள்வி சத்யன் மனதில் எழுந்தது,, தவபறன்ன
சுயபகௌ வம் போதிக்கப்பட்டுவிடும் என்ற சுயேைம்தோன்,, என்று அவன் மனம் அவனுக்கு
பதில் பசோன்னது
வட்டுக்கு
ீ வந்து லககழுவிவிட்டு சோப்பிட அமர்ந்தோன்,, அவன் லககள் அதற்க்குள்
பமன்லமலயத் பதோலைத்து பசோ பசோ ப்போக மோறியிருந்தது,, அல ேோள் தவலைக்தக
என் லககள் இப்படி ஆயிருச்தச, மோன்சி வருஷக்கணக்கோ இதத தவலைலய பசய்றோதள
அவ லககள் எப்படி இருக்கும் என்று ேிலனத்தபடி சத்யன் சோப்பிட்டோன்

சோப்பிட்டு முடித்ததும் சிறிதுதே ம் மனுலவ பகோஞ்சிவிட்டு எழுந்து சூலளக்கு

தபோனோன், ஒரு ஓ மோக கிடந்த போலறயில் அமர்ந்து மோன்சி அப்தபோதுதோன் சோப்பிட்டுக்
பகோண்டு இருந்தோள், சத்யன் அவள் பக்கத்தில் கிடந்த கல்ைில் அமர்ந்தோன்,

அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்தவள் “ ேீ அதுக்குள்ள சோப்பிட்டயோ” என்று தகட்டுவிட்டு அவன்

பதிலை எதிர்போர்க்கோது மறுபடியும் தூக்குசட்டியில் இருந்த தசோற்லற அள்ளி தன்
வோயில் அலடத்தோள்

அவள் சோப்பிடுவது தண்ணி தசோறு என்று பதரிந்தது, “ ஏன் மோன்சி பகோழம்பு

லவக்கலையோ?” என்று அக்கலறயோக தகட்டோன் சத்யன்

வோயில் இருந்த தசோற்லற விழுங்கிவிட்டு, தூக்குசட்டியில் இருந்த தண்ண ீல

குடித்துவிட்டு “ அலததயன் தகட்குற, கோலையிை ேீ வந்து தபோனதுக்கு அப்பறம்
உன்லனதய பேலனச்சுக்கிட்டு இருந்ததனோ, அடுப்புை இருந்த பருப்பு தீஞ்சு தபோச்சு,
அப்புறம் எங்கருந்து பகோழம்பு லவக்கறது எடுத்து பகோட்டிட்டு தசோத்துை தண்ணிய
ஊத்தி வச்தசன்” என்று மோன்சி பசோல்ை

தன்லனப்பற்றி அவள் ேிலனத்தோள் என்றதும் சத்யனின் ஆவல் அதிகமோக, என்ன

ேிலனத்தோள் என்று தகட்க எண்ணினோன், ஆனோல் ஏதோவது துடுக்கோக தபசிவிடுவோதளோ
என்று பயந்து வோலய மூடிக்பகோண்டோன்,

மோன்சி சோப்பிட்டு முடித்துவிட்டு துக்லகயும் லகலயயும் கழுவிவிட்டு சத்யன் அருகில்

வந்து உட்கோர்ந்தோள்,, “ யப்போ மோசிைதய இப்படி பவயில் பகோழுத்ததுதத இன்னும்
சித்தில யில் என்னப் பண்ணுதமோ பதரியலை, இந்த பவயில் எல்ைோம் உன்னோை தோங்க
முடியோது சீ க்கி மோ ஏதோவது தவலைலய ததடிக்க” என்று பசோன்னவோறு தலையில்
இருந்த துண்லட எடுத்து முகத்லத துலடத்துக்பகோன்டள்

சத்யன் சரிபயன்று தலையலசத்து விட்டு அலமதியோக இருந்தோன்,, சிறிதுதே ம் கழித்து

“ உனக்கு என்ன வயசு ஆகுது மோன்சி” என்றோன்

எதுக்கு தகட்குற என்பதுதபோல் மோன்சி அவலன தே ோய் போர்க்க ..

“ இல்ை உன் தங்கச்சிக்தக கல்யோணம் ஆகி குழந்லத இருக்குன்னு பசோன்னிதய அதோன்

உனக்கு என்ன வயசு ஆகுதுன்னு தகட்தடன்” என்றோன் சமோதோனமோக..
அவனுலடய இறங்கைோன தபச்சு அவலள ஏததோ பசய்ய “ ம்ம் வர்ற லவகோசி வந்தோ
இருபத்ததழு வயசு ஆ ம்பிக்குது” என்றோள் பமல்ைிய கு ைில்

சத்யனுக்கு வியப்போக இருந்தது பவறும் சட்லட போவோலடயில் அவள் வயது

மலறந்துவிட்டது என்று ேிலனத்தோன், அவள் என்ன என்பதுதபோல் போர்க்க “ இல்ை ேீ ஏன்
இந்த மோதிரி டி ஸ் தபோடுற, சீ லைபயல்ைோம் கட்டமோட்டியோ?” என்று சத்யன் தயக்கமோக
தகட்க

“ ம்ஹூம் இந்த தவலைக்பகல்ைோம் இந்தமோதிரி உடுப்புதோன் சரி, சீலை எல்ைோம் சரியோ

வ ோது, அததோட சீ லை கட்டிக்கிட்டு தவலை பசய்றவலள எல்ைோம் போர்த்தியோ, அவளுக
தவலை மும்மு த்துை ஒரு பக்கம் பதோறந்து பகடக்குறது கூட பதரியோம தவலை
பசய்வோளுக, ேம்ம பயளுக வோலய பதோறந்துகிட்டு அலத தவடிக்லக போப்போனுக
ததலவயோ இது, அதோன் ேோன் இலதத்தவி தவற எந்த உடுப்பும் தபோடமோட்தடன்,
எப்பவோச்சும் தகோயிலுக்கு தபோன சீ லை கட்டுதவன், ஆனோ தகோயிலுக்கு தபோக எனக்கு
பிடிக்கோது” என்று ேீண்ட விளக்கமோய் மோன்சி பசோல்ைிவிட்டு எழுந்து சூலள அருதக
தபோனோள்

சத்யனுக்கு இந்த பசய்தியும் வியப்போகத்தோன் இருந்தது, பதய்வத்லத பிடிக்கோத

பபண்ணோ? இவளுக்குள் இன்னும் என்னபவல்ைோம் அதிசயம் இருக்தகோ என்று
எண்ணியபடி அவள் பின்னோல் தபோனோன்

மோலை தவலையின் தபோது அவள் அம்மோலவயும், தங்லகலயயும் சத்யனுக்கு

கோட்டினோள், அம்மோ ஏததோ தேோய்வோய்ப்பட்டவள் தபோை தேோஞ்சோனோக இருந்தோள், தங்லக
மோன்சிலய விட குள்ளமோக சற்று அகைமோக இருந்தோள், “ அவ எங்கப்பலன மோதிரி”
என்று மோன்சி விளக்கம் பசோன்னோள்

அன்று தவலை முடிந்ததபோது, சத்யன் ஐம்பது கல்தோன் அறுத்திருந்தோன், மோன்சி

இருநூறு கல் அறுத்து ேோநூறு ரூபோய் கூைி வோங்க, சத்யன் நூறுரூபோய் வோங்கினோன் ,

அவலன போர்த்த மோன்சி “ இன்னும் கோசு தவனுமோ, இந்தோ நூறுரூவோ வச்சுக்க” என்று
அவன் லகயில் தினிக்க, சத்யன் மறுத்துவிட்டோன்

“ பணத்துக்கு கஷ்டம் இல்லை மோன்சி, வட்டுை

ீ சும்மோ இருக்க பிடிக்கோமதோன்
தவலைக்கு வந்ததன், ேீ தபோ சீ க்கி மோ பகோழம்பு வச்சு சோப்பிடு” என்று அக்கல யுடன்
பசோல்ைிவிட்டு சத்யன் தபோக ,, மோன்சி அவலனதய போர்த்தோள் யோருதம அவள்
வயிற்லறப் பற்றி கவலைப்பட்டது இல்லை, ஒரு கணம் மனம் தடுமோறினோலும் உடதன
ததோலள சிலுப்பிக்பகோண்டு குடிலசலய தேோக்கி ேடந்தோள்

சத்யன் பவந்ேீரில் குளித்து சோப்பிட்டுவிட்டு பவளிதய கிடந்த ேோடோ கட்டிைில் மகலன

மோர்பில் தபோட்டுக்பகோண்டு படுத்தோன், லககள் மகலன தடவிக்பகோடுத்தோலும் மனம்
மோன்சிலயப் பற்றி எண்ணியது ‘ குழம்பு வச்சு சோப்பிட்டுருப்போளோ? போவம் கோலையிைதய
தண்ணி தசோறு சோப்பிட்டோதள,, அப்படி என்னதோன் என்லனப்பற்றி பேலனச்சுருப்போ?’
என்பறல்ைோம் சத்யன் ேிலனத்துக்பகோண்டு படுத்தப்படி தலைலயத் திருப்பி மோன்சியின்
குடிலசலய போர்த்தோன்

வயைில் இருந்த பம்புபசட்டில் இருந்து வயர் கபனக்சன் எடுத்து ஒத பயோரு பல்பு

தபோடப்பட்டு இருந்தது, அந்த பசோர்ப்ப பவளிச்சத்தில் பவளிதய வந்து யோத ோ
லககழுவுவது பதரிந்தது, சத்யன் உற்றுப்போர்த்தோன், அவன் கண்ணும் மனமும் மோன்சி
தோன் என்று அலடயோளம் கண்டது

‘ ஓ சோப்பிட்டோ தபோைருக்கு’ என்று எண்ணியபடி இன்னும் உற்று போர்க்க மோன்சி லகயில்

இருந்த தட்லட கீ தழ லவத்துவிட்டு சுற்றிலும் ஒரு போர்லவ போர்த்துவிட்டு
போவோலடலய சுருட்டியபடி பட்படன்று தல யில் குத்தங்கோைிட்டு அம “ ச்சீ அடிப்போவி”
என்று வோய்விட்டு பசோன்னவன் சிறு புன்னலகயுடன் திரும்பிக்பகோண்டோன்

சத்யன் மித் ோலவயும் அவள் பசய்த துத ோகத்லதயும் பகோஞ்சம் பகோஞ்சமோக மறக்க
முயன்றோன், மோன்சி ஞோபகங்கள் அதற்கு பபரிதும் உதவியது, அவளின் ஒவ்பவோரு
வோர்த்லதயும் அவனுக்கு அதிசயம் என்றோல் அவளின் ஒவ்பவோரு பசயலும்
ஆச்சர்யமோக இருந்தது, அதிகமோக அவலள கவனிக்க ஆ ம்பித்தோன்

அதன் பிறகு வந்த ேோட்களில் இருவரும் ேிலறய தபசினோர்கள், மோன்சி அதிகமோக

மனுலவப் பற்றி தபசுவோள், இல்லைபயன்றோல் தங்லகயின் கல்யோணத்துக்கு இன்னும்
எவ்வளவு பணம் தசர்க்கதவண்டும் என்று சத்யனிடம் கணக்கு பசோல்வோள், தன்
அம்மோவின் பசய்யதவண்டிய லவத்தியம் பற்றி பசோல்வோள்,, சத்யன் அவள் தபசுவலத
எல்ைோம் கவனமோக தகட்ப்போன், தனக்கு பதரிந்த தயோசலனகலள கூறுவோன்

அவளுலடய தபச்சிைிருந்து அவன் கவனித்தது, அவளுலடய அண்ணனின் படிப்புக்கோக

அவளுலடய அம்மோ தன்னுலடய ஒரு கிட்னிலய முப்பதோயி த்திற்கு விற்றுவிட்டோர்
என்பதுதோன், அலததகட்டதும் சத்யனின் இதயத்லத யோத ோ பிலசவது தபோை இருந்தது,
இப்படிப்பட்ட தியோகிப் பபண்களோல் தோன் சிை ஆண்கள் இன்னும் உயிர் வோழ்கிறோர்கள்,
இவர்களின் த்தத்லத உறிஞ்சிக்பகோண்டு’ என்று ேிலனத்தோன்

தினமும் இ வுதே ங்களில் சத்யன் வட்டுக்கு

ீ வந்து மனுலவ பகோஞ்சிக்பகோண்டு
இருந்துவிட்டு, போட்டிக்கு உதவியோக ஏதோவது தவலை பசய்துவிட்டு தபோவோள்,, உண்லம
அன்தபோடு பகோஞ்சும் அவலள மனுவுக்கு ப ோம்பதவ பிடித்து தபோனது, மதிய
தவலையில் ஒத தூக்குசட்டியில் இருக்கும் தசோற்லற பிலசந்து அவனுக்கும்
பகோடுக்கும் அளவிற்கு இருவருக்குள்ளும் ஒரு அன்தயோன்யம் வளர்ந்திருந்தது

இவர்கள் இருவரும் எப்தபோதும் ஒன்றோகதவ தவலை பசய்வலத, அங்தக யோரும்

தவறோக பசோல்ைவில்லை, சிைர் மோன்சிலய பரிதோபமோக போர்ப்பது தபோை சத்யனுக்கு
ததோன்றும், தமஸ்திரி மட்டும் சத்யன் ஒருேோள் தனியோக இருக்கும் தபோது “ ப ோம்ப
ேல்ைபுள்ள தம்பி போவம் வட்டு
ீ ஆம்பலளக சரியில்ைோததோை அது வோழ்க்லக சீ ழிஞ்சு
தபோச்சு, உங்கதளோட பழக ஆ ம்பிச்சதும்தோன் அது பமோகத்துை சிரிப்தப பதரியுது,
ேல்ைோருங்க தம்பி ” என்று பசோல்ைிவிட்டு தபோனோர்

சத்யன் மோன்சியின் முகத்தில் எப்தபோதும் ேி ந்த மோக சிரிப்பு இருக்கதவண்டும் என்று

ேிலனத்தோன்,, அதற்கு என்ன பசய்வது?

அன்று சூலளக்கு விறகுகள் ைோரியில் வந்து இறங்கியது, தமஸ்திரி

ஆண்கலளபயல்ைோம் விறகு தைோடு இறக்கச் பசோல்ை, சத்யனும் தபோனோன், மோன்சிக்கு
அவலன அனுப்பதவ மனமில்லை என்பது அவள் முகத்தில் இருந்த எரிச்சைில் பதரிய,
“ ப வோயில்லை மோன்சி விறகுதோதன எறக்கனும்,, தபோய் எறக்குதறன்” என்று கூறிவிட்டு
சத்யன் தபோக

“ பகோஞ்சம் இருய்யோ” என்ற மோன்சி அவலன பேருங்கி அவன் தலையில் இருந்த

துண்லட எடுத்து சும்மோடோக சுருட்டி சுற்றினோள், அலத சத்யன் தலையில்
லவத்துவிட்டு, தனது தலையில் இருந்த துண்லட உருவி, சத்யன் தலையில் இருந்த
சும்மோட்தடோடு தசர்த்து தலைப்போலகயோக கட்டி விட்டோள்,

அவள் லகலய உயர்த்தி தலைப்போலகலய கட்ட,, அவளின் அழுந்திய மோர்பும்எழும்பி

உயர்ந்தது,, சத்யனின் போர்லவ தடுமோறி தோறுமோறோக தபோய் தமய, சத்யன் பயந்து தபோய்
கண்கலள மூடிக்பகோண்டோன்,, மோன்சி தலைப்போலகலய கட்டி முடித்துவிட்டு “ ம்ம்
கட்டியோச்சு கண்லண பதோற” என்று சிறு சிரிப்புடன் பசோல்ை,, சத்யன் கண்லன திறந்து
அவலள சங்கடமோக போர்த்தோன்,,

“சரி சரி தபோய் விறகு தூக்கு இப்தபோ எவ்வளவு பசோமந்தோலும் தலை வைிக்கோது ,,
ஆனோ அதோன் சோக்குன்னு பேலறய பசோமக்கோத பழக்கமில்ைோத தவலை” என்று கூறி
அல மனதோக அனுப்பினோள்,,

சத்யனுக்கு அப்தபோது இருந்த மனேிலையில் ஒரு ைோரி விறலகயும் அவதன

இறக்கியிருப்போன், அவ்வளவு உற்ச்சோகத்தில் இருந்தோன்,

கிட்டத்தட்ட ஒரு இருபது ேோட்களோக பமோத்தம் ஒரு ைட்சம் கல் அறுக்கப்பட்டு ,

அடுக்கப்பட்டது, அடுக்கிய சூலளயின் மீ து களிமண்லண குலழத்து முைோம் பூசினோர்கள்,
சூலள சுடுவதற்கு தயோ ோக இருக்க அன்று ேோள் ேல்ைோயில்லை, ேோலளக்கு சூலள
லவக்கைோம் என்று தமஸ்திரி பசோல்ைிவிட, எல்தைோரும் அல ேோள் தவலைதயோடு
வட்டுக்கு
ீ கிளம்பினோர்கள்,

அங்தகதய தங்கிய சிைரும் பக்கத்து டவுனுக்கு சினிமோவுக்கு கிளம்பி விட, சூலளயின்

அருதக யோருதம இல்ைோமல் பவறிச்தசோடியது
சத்யன் வட்டுக்கு
ீ வந்து சோப்பிட்டுவிட்டு மோன்சிலயத் ததடி தபோனோன், குடிலசயில்
படுத்திருந்த அவள் அம்மோ மோன்சி குளிக்க கிணற்றுக்கு தபோயிருப்பதோக பசோல்ைிவிட்டு
படுத்துக்பகோண்டோள்

தனது வட்டுக்கு
ீ திரும்பிய சத்யன், ம்ஹூம் மோன்சிலய போர்த்தத ஆகதவண்டும் என்ற
ஆர்வத்தில் கிணற்லற தேோக்கி ேடந்தோன், தல தயோடு தல யோக இருந்த கிணற்லற
பேருங்கி உள்தள எட்டிப்போர்த்தோன், மோன்சி சட்லடயில்ைோமல் போவலடலய எடுத்து
மோர்பில் முடிந்ததுபகோண்டு தண்ணருக்குள்
ீ சுறோலவப்தபோல் போய்ந்து ேீந்தினோள்,
வலளந்து பேளிந்து அவள் ேீந்தும் அழலக சித்தபடி அப்படிதய ேின்றிருந்தோன்

அவள் வலளந்து திரும்பும் தபோது மோர்பில் முடிந்திருந்த போவோலட முழங்கோலுக்கு

தமதை உயர்ந்து, அவளின் அழகு பதோலடகலள பவளிச்சமிட்டது, சத்யன்
கண்பகோட்டோமல் அத்தலன அழலகயும் சித்தோன், ேீந்தி முடித்த மோன்சி கல தயோ ம்
இருந்த படியில் அமர்ந்து தசோப்லப எடுத்து கோல்களில் லககளில் ததய்க்க
ஆ ம்பித்தோள், சத்யனின் இதயத்துடிப்பு அதிகமோக கண்கலள விரித்துப் போர்த்தோன்,,
மோன்சி மோர்பில் இருந்த போவோலட முடிச்லச அவிழ்த்து வயிற்றில் கட்டிக்பகோண்டு,
தனது மோர்புகளுக்கு தசோப்பு தபோட்டோள்

சத்யன் விக்கித்துப் தபோனோன், அங்கிருந்து ேகர்ந்துவிடு என்று மனசு எச்சரிக்க,

அவனுக்குள் கோய்ந்து கிடந்த கோமன் ம்ஹூம் தப்பில்லை போர் சத்யோ என்று
உத்த விட்டோன்,, சத்யனுக்குள் ஒரு ஆணுக்கு உண்டோன உணர்ச்சிகள் தலைத்தூக்க
வசதியோய் ேின்றுபகோண்டு போர்த்தோன்

இப்படிபயோரு அழலகயோ அந்த முழுக்லகச் சட்லடக்குள் அழுத்தி கட்டி லவத்திருந்தோள்

என்று திலகப்புடன் போர்த்தோன், மோன்சியின் மோர்புகலள எதனுடன் ஒப்பிடுவது என்று
அவனுக்கு புரியவில்லை, தகோயிைில் இருக்கும் கற்சிலைகளுக்கு இருப்பதுதபோல்
சிறிதுகூட சரியோமல் திடமோக கூர்லமயோக இருந்தது, ேிச்சயம் ஒரு லகக்குள் ஒன்லற
அடக்க முடியோது, அதன் பி வுன் ேிற வட்டமும் வயைட் ேிறத்தில் சிறு கோம்பும் கூட
அவனுக்கு பதளிவோக பதரிய சத்யன் எச்சில் விழுங்கினோன், இவ்வளவு எழிைோன
மோர்புகலள அவன் எதிர்போர்க்கவில்லை என்பதோல் அதனிடமிருந்து போர்லவலய ேகர்த்த
முடியோமல் அங்தகதய ேிலைக்கவிட்டோன்

தசோப்புப் தபோட்டுக்பகோண்டு இருந்தவள் ஏததோபவோரு உந்துதைோல் திடுக்பகன்று

தலைலய ேிமிர்த்தி தமதை போர்க்க,, சத்யலனப் போர்த்துவிட்டோள், உடதன பதறித் துடித்து
வயிற்றில் இருந்த போவோலடலய எடுத்து மோர்பில் முடிந்துக்பகோண்டோள்,

சத்யன் சங்கடத்துடன் பேற்றியில் அடித்துக்பகோண்டு அங்கிருந்து ேகர்ந்தோன்,, ஆனோல்

பயந்து ஓடவில்லை, பக்கத்தில் இருந்த ம த்தின் அடியில் முழங்கோலை கட்டிக்பகோண்டு
அமர்ந்தோன், அவன் மனசு திக்திக் என்று அடித்துக்பகோண்டது, ஆனோலும் ஒரு ஓ த்தில்
ஒரு லதரியம் ,, தனக்கு பசோந்தமோன பபோருலள போர்த்ததுதபோல் ஒரு லதரியம், மனலத
திடப்படுத்திக் பகோண்டு உட்கோர்ந்திருந்தோன்

சற்றுதே ம் கழித்து மோன்சி அதத ஈ ப் போவோலடலய மோர்பில் முடிந்து, துலவத்த

துணிகலள ததோளில்ப் தபோட்டுக்பகோண்டு தமதை வந்தோள், சத்யன் ம த்தடியில்
உட்கோர்ந்திருப்பலத கவனித்து அங்தக வந்தோள்

சத்யன் அவலளப் போர்த்ததும் எழுந்து ேின்றோன், அவனுக்பகன்னதவோ மோன்சியின் முகம்

அதிகமோக சிவந்து தபோயிருப்பதுதபோல் இருந்தது, பவட்கத்தோைோ? தகோபத்தோைோ?
என்றுதோன் புரியவில்லை

மறுபடியும் மோர்பில் இருந்த போவோலட முடிச்சுக்கு தபோன போர்லவலய

கட்டுப்படுத்திக்பகோண்டு “ உன்லனப் போர்க்க குடிலசக்குப் தபோதனன், ேீ இங்க குளிக்க
வந்ததோ உன் அம்மோ பசோன்னோங்க, அதோன் போர்க்கைோம்னு வந்ததன்” என்று ேடுக்கத்லத
மலறத்து இயல்போக சத்யன் தபசினோன்

“ ம்ம், இரு துணிலய கோயப்தபோட்டுட்டு வர்தறன்” என்றவள் ததோளில் கிடந்த ஈ த்

துணிகலள வ ப்பில் கோயலவத்துவிட்டு கிணற்றின் ஓ மோக லவத்திருந்த மோற்று
உலடலய எடுத்துக்பகோண்டு சுற்றிலும் போர்த்துவிட்டு சத்யலனப் போர்த்து ஒரு முலற
முலறக்க, சத்யன் பட்படன்று ம த்தின் பக்கமோக திரும்பிக் பகோண்டோன்,

மோன்சி உலட மோற்றிக்பகோண்டு கட்டியிருந்த போவோலடலயயும் கோய லவத்துவிட்டு

சத்யன் அருகில் வந்தோள், “ வோ தபோகைோம்” என்று கூறிவிட்டு முன்னோல் ேடக்க சத்யன்
பின்னோல் ேடந்தோன்,

அவள் இருக்கும் குடிலசயருதக தபோனவள் குனிந்து உள்தள தபோய், தட்டில் தசோற்லறப்

தபோட்டுக்பகோண்டு பவளிதய வந்தோள், பக்கத்தில் இருந்த தமட்டில் அம , சத்யன் வந்து
அவளுக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்துபகோண்டோன், மோன்சி தசோற்லற குழம்தபோடு தசர்த்து
பிலசந்து ஒரு கவளம் உருட்டி வோயில் தபோட்டுக்பகோண்டு " குளிச்சதும் பயங்க பசி"
என்றபடி அடுத்த கவளத்லத எடுத்து வோயருதக பகோண்டு தபோனவள் வோயில்
தபோடோமல் அலத அப்படிதய சத்யனிடம் ேீட்டினோள்,

" ம்ஹூம் ேோன் இப்பத்தோன் சோப்பிட்தடன்,, ேீ சோப்பிடு" என்று சத்யன் மறுக்க,, மோன்சி
அலத தன் வோயில் தபோட்டுக்பகோண்டோள்,, அவள் தவகதவகமோக சோப்பிடுவலததய
போர்த்த சத்யன் தட்டில் முக்கோல்வோசி கோைியோனதும், தசோற்றுக்கோக லகலய ேீட்டினோன்,
மோன்சி அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்துவிட்டு, தசோற்லற உருட்டி அவன் லகயில் லவக்க
சத்யன் அவள் முகத்லத போர்த்துக்பகோண்தட சோப்பிட்டோன்
மோன்சி எவ்வளவு பபரிய தப ழகி என்று சத்யன் கண்டுபகோண்டோன், அவள் கண்கள்
அவலளவிட்டு ேக வில்லை, அவள் உருட்டித் தரும் தசோற்லற வோங்கி
சோப்பிட்டுக்பகோண்தட அவலளயும் தசர்த்து விழுங்கினோன்

சோப்பிட்டு முடித்து லககழுவிவிட்டு வந்தவர்கள் மறுபடியும் அதத இடத்தில் வந்து

அமர்ந்தோர்கள், " என்லன எதுக்கு போர்க்க வந்த" என்று மோன்சி தகட்டோள்..

" இல்ை எல்ைோரும் சினிமோவுக்கு தபோறோங்கதளோ ேோமலும் தபோகைோமோன்னு தகட்க

வந்ததன்" என்றோன் சத்யன்

" எனக்கு சினிமோ போர்த்து பழக்கமில்லை, பிடிக்கவும் பிடிக்கோது" என்று பட்படன்று பதில்
பசோன்னோள்

அதன்பின் அங்தக ஒரு பைத்த பமௌனம் ேிைவ, சட்படன்று அங்கிருந்து எழுந்த மோன்சி
" வட்டுை
ீ மனு தனியோ இருப்போன்ை, வோ வட்டுக்கு
ீ தபோகைோம்" என்று சத்யன் வடு
ீ
தேோக்கி ேடந்தோள் , சத்யனும் அவள் பின்னோல் தபோனோன்

" பபண்லம உைகின் அதிசயங்களில் ஒன்று என்றோல்,

" அதன் அலமப்புகள் ஆச்சரியமோன அழகோன அதிசயம்..

" பபண்லமயின் அழலக சிப்பவன் ..

" பபண்லணக் கோயப்படுத்த மோட்டோன்!

" பபண்ணினம்,, என் போர்லவயில்... ,,

" தோய்,, ஒரு தனிப்பட்ட அழகு,

" சதகோதரி,, மற்பறோருவிதமோன அழகு,

" ததோழி,, தள்ளிேின்று சிக்கும் அழகு

" கோதைி,, அவள் எப்படியிருந்தோலும்..

" உைகின் ஒட்டுபமோத்த அழதக அவள்தோன் எனக்கு!

மோன்சி தவகமோக சத்யனின் வட்டுக்குள்

ீ தபோய் மனுலவத் தூக்கி அலணத்துக்பகோண்டு
ததோட்டத்துப் பக்கமோக தபோக, சத்யன் அவள் பின்தனோடு தபோனோன், போட்டி இருவல யும்
வித்தியோசமோக போர்த்தோர்,
ததோட்டத்துக்குப் தபோன மோன்சி அங்கிருந்த ஒரு தமட்டில் அமர்ந்தோள், சத்யன்
அவளுக்கு அருதக அமர்ந்தோன், எப்தபோதுதம சிறு இலடபவளிவிட்டு அமரும் சத்யன்
அன்று மோன்சிலய உ சிக்பகோண்டு அமர்ந்தோன், அவன் மனதில் கள்ளம் இல்லை,
தபோதும் இந்த கண்ணோமூச்சி விலளயோட்டு என்று எண்ணினோன்
இன்று அவளுடன் எல்ைோவற்லறயும் பசோல்ைிவிடதவண்டும், என்று எல்ைோவற்லறயும்
தபசிவிட தவண்டும் என்ற முடிவுக்கு வந்திருந்தோன், அவளுக்கு தன்மீ து தகோபமில்லை
என்றதும் சத்யனின் துணிச்சல் அதிகமோனது,

இவன் உ சிக்பகோண்டு அமர்ந்ததும் மோன்சி சட்படன்று ேகர்ந்து அம , சத்யன்

விடவில்லை அவனும் ேகர்ந்தோன், மோன்சி அவலனத் திரும்பிப்போர்த்து முலறக்க, சத்யன்
சலளக்கோமல் சிறு புன்னலகயுடன் அந்த முலறப்லப தோங்கினோன், அவனுலடய
துணிச்சல் அவனுக்தக ஆச்சரியமோக இருந்தது,
மோன்சியின் லகயில் இருந்த மனுலவ வோங்கி பேற்றியில் முத்தமிட்டுவிட்டு “ மனுச்
பசல்ைம் ேீங்க போட்டிக்கிட்ட தபோய் இருங்க ேோனும் மோன்சியம்மோவும் இப்தபோ
வர்தறோம்” என்று பசோல்ைி குழந்லதலய கீ தழ விட..

“ சரிப்போ “ என்று மழலையில் பசோல்ைிவிட்டு மோன்சிலயப் போர்த்தோன் மனு

மோன்சியும் அவலன தூக்கி கன்னத்தில் அழுத்தி முத்தமிட்டதும் குழந்லத
சந்ததோஷமோக போட்டிலயப் போர்க்க ஓடியது,

குழந்லத தபோனதும் அங்தக துரும்பு விழுந்தோலும் அைறும் அளவுக்கு பைத்த அலமதி

ேிைவியது, சத்யன் மோன்சியின் இ ண்டு லகலயயும் எட்டிப் பற்றினோன், மோன்சி
விடுவித்துக் பகோள்ள முயன்றோலும் சத்யன் விடவில்லை , “ மோன்சி இனிதமல் மலறக்க
எதுவுமில்லை, ேோன் உன்லன விரும்புதறன், இனி ஒருேோள் கூட ேீ இல்ைோமல் என்னோல்
வோழமுடியோது, அதனோை உனக்குத் பதரியோத என்லனப்பற்றிய விஷயங்கலள
பசோல்றதுன்னு முடிவுப் பண்ணிட்தடன்” என்றோன்

மோன்சி எதுவுதம பசோல்ைவில்லை, அலமதியோக எதிரில் இருந்த பகோய்யோ ம த்து

குருவிகலள பவறித்துக்பகோண்டு இருந்தோள், சத்யனிடம் இருந்த லககலள
எடுத்துக்பகோள்ளவும் இல்லை, அவள் முகம் இருக்கமோகவும், கண்கள் கைங்கியும்
இருந்தது,

சத்யன் அவள் லககலள விரித்துப்போர்த்தோன், உலழத்து உ தமறி கோய்த்துப்தபோன

லககள், ேகங்கள் உலடந்து சிலதந்து தபோயிருந்தது, சத்யன் தன் வி ைோல் அவள்
லககலள வருடினோன், பிறகு குனிந்து அந்த லககளில் முத்தமிட்டுவிட்டு ேிமிர்ந்து
மோன்சியின் முகத்லதப் போர்த்தோன்

அவள் விழிமூடியிருக்க விழிதயோ த்தில் கண்ண ீர் தகோடோய் வழிந்தது, சத்யன் அவள்
கண்ண ீல துலடத்தோன், “ மோன்சி ேீ அழக்கூடோது, என் மோன்சி எப்பவுதம பத் கோளி
மோதிரி வ ீ மோ ேிி்க்கனும், தகோலழதபோல் கண்ணர்ீ விடக்கூடோது, இபதல்ைோம் ஒரு
பபோண்தணோட வோழ்க்லகயில் இயல்போ ேடக்கதவண்டியது தோன், என்ன உனக்கு
பகோஞ்சம் தைட் ஆயிருச்சு அவ்வளவுதோன், சரி ேோனும் உன்கிட்ட வந்து தச னும்னு
விதியிருக்கு அலத மோற்ற முடியுமோ மோன்சி” என்று கூறிவிட்டு அவலள இன்னும்
பேருங்கி அமர்ந்து அவள் ததோளில் தன் தலைலய சோய்த்தோன்

இத்தலன ேோளோய் மோன்சி தபச சத்யன் தகட்ப்போன், இன்று சத்யன் தபச மோன்சி அலமதி
கோத்தோள், சத்யனுக்கு தன் மனதில் இருப்பலவபயல்ைோம் பகோட்டதவண்டும்,
மோன்சியுடன் சீ க்கி தம தசர்ந்து வோழதவண்டும், அவளுடன் இலணந்து ஒரு
இனிலமயோன தோம்பத்தியத்லத அனுபவிக்க தவண்டும், இலவ எல்ைோதம
பவகுசீ க்கி த்தில் ேடக்கதவண்டும், அலதத்தவி தவறு எலதப்பற்றியும் சத்யன்
சிந்திக்கவில்லை

அவள் ததோளில் இருந்த தலைலய ேகர்த்தோமல், ஒருலகயோல் அவள் லககலள பற்றி

மறுலகயோல் அவளின் ததோலளச் சுற்றிவலளத்து “ மோன்சி ேோன் என்லனப்பற்றிய
உண்லமபயல்ைோம் பசோல்ைிர்தறன், அதுக்கப்புறம் என்லன தவண்டோம்னு மட்டும்
பசோல்ைி ோதத,, மனுதவோட அம்மோ பசத்துப்தபோகலை, இன்னும் உயித ோடதோன் இருக்கோ,
ஆனோ புழுலவத்த அழுகிய பிணமோக இருக்கோ” என்று சத்யன் பசோன்னதும், மோன்சியின்
உடைில் சட்படன்று ஒரு வில ப்பு ஏற்ப்பட அவலனவிட்டு ஒதுங்க முயன்றோள்

ஆனோல் சத்யன் விடவில்லை, அவலளச் சுற்றிய லகலய தமலும் இறுக்கி தன்தனோடு

அவலளச் தசர்த்துக்பகோண்டோன், “ மோன்சி ேோன் பசோல்றலதபயல்ைோம் தகட்டுட்டு,
அதுக்கப்புறமோ ேீ என்ன எதுதவன பண்ணு, மோன்சி ேீ வறுலமயோை கஷ்டப்பட்ட, ேோன்
அதிகமோன பணத்தோல் கஷ்டப்பட்தடன், ஆமோ மோன்சி பண்ம், அந்த பணம் என்
வோழ்க்லகயில் அ ங்தகற்றிய தகவைத்லத எல்ைோம் பசோன்னோ ேீ என்லன ஒரு
மனுஷனோக் கூட மதிக்கமோட்ட” என்று ஆ ம்பித்து கல்யோணம் என்ற பபயரில் தன்
வோழ்க்லகயில் ேடந்த தகவைத்லத பசோன்னோன், மலனவி என்ற பபயரில் தனக்கு
வோய்த்த கோமப்தபலயப் பற்றிச் பசோன்னோன், அங்கு தோன் பட்ட அவமோனங்கலள
கைங்கிய கண்களுடன் கூறினோன், இறுதியோக அந்த பணக்கோ வட்டில்
ீ தன்
கண்பணதித ேடந்த விபச்சோ த்லதப் பற்றிச்பசோன்னோன், தன் மலனவி தவசியோன
கலதலய வரிவிடோமல் பசோன்னோன், ேயோலபசோ கூட இல்ைோமல் அந்த வட்லடவிட்டு
ீ
பவளிதய வந்ததும் திைகம் உதவியலதயும் பசோல்ைி அவன் முடிக்கும்தபோது, அவன்
மோன்சியின் லககலளப் பற்றியிருந்தது தபோய் மோன்சி அவன் லககலளப்
பற்றியிருந்தோள்

பற்றியிருந்த லகலய விடோமல் பேஞ்தசோடு அலணத்துக்பகோண்டு “ அய்தயோ

இதுக்குதமை எலதயும் பசோல்ைோதததயன் என்னோை கோதுபகோடுத்துக் தகட்கமுடியை,
தவனோம்போ எல்ைோத்லதயும் மறந்துட்டு, ஒரு ேல்ைப் பபோண்ணோப் போத்து கல்யோணம்
பண்ணிகிட்டு ேிம்மதியோ இரு” என்று மோன்சி பமல்ைிய கதறதைோடு பசோல்ை
சத்யன் பவடுக்பகன்று தன் லகலய உருவிக்பகோண்டு “ ஏய் தவற ஒருத்திய கல்யோணம்
பண்ணிக்க ேோன் ஏன் உன்கிட்ட வந்து என் கலதலய பசோல்ைனும், இததோபோர் மோன்சி,
எனக்கு கல்யோணம் ஆகி ஒரு குழந்லத இருந்தோலும் ேோன் ஒருேோள் கூட என்
பபோண்டோட்டியோ இருந்தவலள தேசிக்கலை, தேசிக்கும்படி அவளும் ேடந்துக்கலை, ஆனோ
உன் போர்த்த ேோளில் இருந்து உன்லன விரும்புதறன், உயி ோ விரும்புதறன் மோன்சி,
அலதச் பசோல்ை இத்தலன ேோளோ எனக்கு பயமோவும் தயக்கமோவும் இருந்துச்சு, இப்தபோ
உன்லன கிணத்துை குளிக்கும்தபோது போர்த்தப்ப ஏததோ எனக்கு பசோந்தமோனவலள
போர்க்குறமோதிரி ஒரு பீைிங், அய்தயோ என் மனசுை குற்றவுணர்தவ வ லை, அந்த
ேிமிஷதம முடிவு பண்ணிட்தடன் எல்ைோத்லதயும் உன்கிட்ட பசோல்ைிட்டு சீ க்கி தம
உன்கூட தசர்ந்து வோழனும்னு, ேோன் பணத்துக்கு ஆலசப்பட்டு அவ கழுத்துை
தோைிக்கட்டலை, ேம்ம மகன் ேல்ைோருக்கனும்னு ஆலசப்பட்ட ஒரு தோதயோட ஆலசலய
ேிலறதவத்த தோன் அவலள கல்யோணம் பண்தணன், ஆனோ அவலள கல்யோணம்
பண்ணதோதைதய என் அம்மோதவோட உயிர் தபோச்சு மோன்சி, இப்ப பசோல்லு மோன்சி
என்லன பத்தி தகவைமோன பேலனப்பு எதுவும் இப்தபோ வ லைதய, எனக்குத் பதரியும்
மோன்சி ேீயும் என்லன விரும்புதறன்னு ” என்று சத்யன் தகட்க

அவ்வளவு தே மோக தன்லன கட்டுப்படுத்திக்பகோண்டு இருந்தவள், திடீப ன ஓபவன்று

சத்தம் தபோட்டு அழுதோள், அவன் லகலய எடுத்து தன் தலையில் அடித்துக்பகோண்டு
அழுதோள் “ ேோ ஒனக்கு தவனோம் சத்தி, ேீ ேல்ைோருக்கனும் , என் வோழ்க்லக
முடிஞ்சுதபோச்சு, இனிதம கல்யோணம் பண்ணி புருஷன் புள்லளகதளோட வோழனும்னு
எனக்கு ஆலசயில்லை சத்தி, என்லன விட்டுடு” என்று கூறிவிட்டு மோன்சி எழுந்து
அங்கிருந்து ஓட யத்தனிக்க...

சத்யன் அவலள எட்டிப் பிடித்து “ எங்க என் மூஞ்சியப் போத்து பசோல்லு? , உனக்கு
என்கூட வோழ ஆலசயில்தைன்னு?, மனுவுக்கு அம்மோவோ இருக்கனும்னு உனக்கு
ததோணலை?” என்று சத்யன் தகட்க

“ இல்ை சத்தி ஓனக்கு தகுதியோன ஆள் ேோன் பகலடயோது, என்லனவிடு ேோன் தபோதறன்”
என்று பசோல்ைி சத்யலன உதறிவிட்டு திரும்பினோள்

அவள் அக்குளில் லகவிட்டு அழுத்தமோய் பற்றி தன்பக்கம் திருப்பிய சத்யன் “ ஏன்

தகுதியில்லை, ேீ ஏற்கனதவ கல்யோணம் ஆன விலதலவயோ?” என்று தகட்டோன்

“ இல்ை இல்ை எனக்கு இன்னும் கல்யோணம் ஆகலை” என்று கண்ண ீருடன் பைமோக
தலையலசத்தோள் மோன்சி

“ அப்தபோ யோ ோவது உன்லன ஏமோத்தி கற்பழிச்சுட்டோங்களோ? ” சத்யன் விடோமல்

தகட்டோன்
பட்படன்று அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்த மோன்சி விழிகளில் அனல் பறக்க “ என்தமை
எவனும் லகலவக்க முடியோது” என்றோள் ஆதவசமோக ..
சத்யன் பட்படன்று அவலளத் திருப்பி தன் பேஞ்சில் தமோதி “ ஏன் பதோடமுடியோது,
இததோ ேோன் பதோட்டுட்தடதன” என்று தகைியோக பசோன்னவன், அவள் முகத்தில் இருந்த
ப ௌத்தி த்லத போர்த்து “ இததோபோர் மோன்சி இது ப ண்டுதம உன் வோழ்க்லகயில்
ேடந்திருந்தோலும் ேீதோன் எனக்கு தவனும், உன்லனத்தவி தவற யோருக்கும் என் மனசுை
இடமில்லை, என் வோழ்க்லகயில் வந்த முதல் கோதல் இதுதோன், இந்த கோதல் ததோற்க
ேோன் விடமோட்தடன், இப்தபோ ேீ வட்டுக்குப்
ீ தபோ ேோலளக்கு சூலளக்கு பேருப்பு வச்சதும்
உன்தனோட பதிலைச் பசோல்லு” என்று கூறிவிட்டு அவலள விடுவிக்க மோன்சி ஒத
ஓட்டமோக ஓடி மலறந்தோள்

சத்யன் சிறிதுதே ம் அங்தகதய இருந்துவிட்டு வட்டுக்குள்

ீ வந்தோன், தபோனதும் மகலன
தூக்கிக்பகோண்டு அரிசியில் கல் பபோறுக்கிக்பகோண்டு இருந்த போட்டியின் அருதக
அமர்ந்தோன்,

“ என்ன சத்தி அந்தப் புள்ள அழுதுக்கிட்தட ஓடுது, அவகிட்ட என்னோ தகட்ட” என்று
போட்டி இயல்போய் தகட்க

ஒரு ேிமிடம் மூச்லச இழுத்துப்பிடித்து விட்ட சத்யன் “ அவலள கல்யோணம் பண்ணிக்க

ஆலசப்படுதறன் போட்டி அலத அவகிட்ட பசோன்தனன், அதுக்கு அழுதுகிட்டு ஓடுற,
எல்ைோ ேோலளக்கு சமோதோனமோயிருவோ” என்று போட்டிக்கு பசோல்வதுதபோல் தன்லன
சமோதோனப்படுத்திக் பகோண்டோன் சத்யன்

முறத்தில் இருந்த அரிசிலய புலடத்த வோதற “ ம்ஹும் ேல்ைப்புள்ள தோன் ஆனோ

அவதளோட சம்மதம் இல்ைோம எதனோச்சும் பண்ணிப்புடோததை அப்புறம் வில்ைங்கமோ
தபோயிடும்” என்று போட்டி பசோல்ை

போட்டி எலதச்பசோல்றோங்க என்று சத்யனுக்குப் புரியவில்லை, “ என்னப் போட்டி என்லன

இவ்வளவு தகவைமோ பேலனச்சுட்ட, அப்படி ேோன் எதுவும் பண்ணமோட்தடன்” என்று
சத்யன் விசனத்துடன் பசோல்ை..

“ ேோன் உன்லனய பசோல்ைைதை, அந்த மூதிதயோட பகோணத்லத பசோன்தனன், அவகிட்ட

தபசிப்போரு ஒனக்தக புரியும்” என்று பசோல்ைிவிட்டு போட்டி தவலையில் ஆழ்ந்தோர்

இன்னமும் மோன்சி தனக்கு ஒரு புரியோத புதி ோகதவ இருப்பதுதபோல் சத்யனுக்கு

ததோன்றியது, என்லன திருமணம் பசய்ய அவளுக்கு என்னதோன் தலடதயோ
பதரியலைதய, என்று மனம் பேோந்து அன்லறய பபோழுலத தபோக்கினோன்

மறுேோள் எழுந்து கோலையில் பல்லை விளக்கிவிட்டு தே ோக மோன்சி குடிலசக்குத்தோன்

தபோனோன், மோன்சியின் அம்மோ மட்டுதம இருந்தோள், இவலனப் போர்த்ததுதம “ தம்பி
மோன்சியும் புவதனஸ்வரியும் டவுனுக்கு தபோயிருக்கோளுக, சோயங்கோைமோ தோன்
வருதவன்னு பசோன்னோளுக ” என்று சத்யனுக்கு பிடிக்கோத தகவலை பசோல்ை சத்யன்
அல மனதோக தன் வட்டுக்கு
ீ வந்தோன்

அன்று மோலைவல சத்யனோல் தோக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை, தனது புதுக் கோதைிலயப்

போர்க்க ஏங்கும் டீதனஜ் லபயன் ேிலையில் இருந்தோன், வட்டுக்கும்
ீ வோசலுக்கும்
நூறுமுலற ேடந்தோன், போட்டிக்கு புரிய மனததோடு சிரித்துக்பகோண்டோர்,, சத்யன்
முதன்முலறயோக கண்ணோடியில் தன் அழலக போர்த்து மோன்சிக்கு இந்த முகம்
பபோறுத்தமோ என்று எலடப் தபோட்டோன், அவள் துைக்கி லவத்த பசப்புப் சிலைலயப்
தபோை ஒரு கலையோன அழகு, என்று அவன் மனம் அவளுக்கோக பரிந்து வந்தது

வயலுக்கு வரும் மண் த ோட்டில் மகனுடன் பவகுதே ம் கோத்திருந்தோன், மோன்சியும்

அவள் தங்லகயும் வ வில்லை, மனு அழ ஆ ம்பிக்க சத்யன் சைிப்தபோடு எழுந்து
வட்டுக்குப்
ீ தபோனோன்

அன்று மோலை சூலளக்கு பூலஜகள் பசய்து பேருப்பு மூட்டினோர்கள், முதைில் பமதுவோக

ஆ ம்பித்து பிறகு பேருப்பு தனது ஆக்த ோஷத்லத கோட்டி ஜுவோலைலய கக்கியது,
சத்யன் கனத்த இதயத்ததோடு தூ த்தில் எரியும் சூலளலயப் போர்த்தோன்,, இருள் கவிழ
ஆ ம்பிக்க சூலள பேருப்பு தனது பவளிச்சத்தோல் அந்த இடத்லத ஆக்கி மித்தது,

எல்தைோரும் தபோய்விட்டோர்கள், சத்யன் மோர்புக்கு குறுக்தக லகக்கட்டிக் பகோண்டு எரியும்

தீலய தவடிக்லகப் போர்த்தோன், அப்தபோது பேருப்பின் பவளிச்சத்தில் ஒரு உருவம் வந்து
வ ப்பில் உட்கோர்ந்து சூலளலய தவடிக்லகப் போர்த்தது, போர்த்தவுடதன புரிந்தது அது
மோன்சி தோன் என்று, சத்யன் உடதன வயலை தேோக்கி ஓடினோன்

தே ோக மோன்சி அமர்ந்திருந்த வ ப்பில் அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தோன், மோன்சி அவலன

திரும்பி போர்த்தோள், பிறகு திரும்பி எரியும் பேருப்லப போர்த்தோள்.

“ எங்கப்தபோயிருந்த, கோலையிைிருந்து தவிச்சுப் தபோய்ட்தடன், இன்னும் சோப்பிடக்கூட

இல்லை, ஒருவோர்த்லத பசோல்ைிட்டு தபோயிருக்கைோம்” என்று சத்யன் குலற கூறும்
கு ைில் கூறினோன்

அவலனப் போர்க்கோமதைதய “ பபரியவ குழந்லத பபத்துருக்கோதள அவலளப் போக்க

தபோயிருந்ததன்’” என்றோள் ஒரு மோதிரி பவற்றுக்கு ைில்
அவள் கு ல் சத்யன் மனலத துணுக்குறச் பசய்தது, அலதக்கோட்டிக் பகோள்ளோமல்

“ ஓ குழந்லத ேல்ைோருக்கோ, என்கிட்ட பசோல்ைிட்டுப் தபோயிருக்கைோம்” என்றோன்

மறுபடியும்

“ குழந்லத ேல்ைோருக்கு” என்றவள் பேருப்லபதய உற்றுப்போர்த்துக் பகோண்டு இருந்தோள்

அவள் ஒரு வோர்த்லதயில் தபசுவது சத்யனுக்கு எரிச்சைோக வந்தது, ஆனோலும்
எதற்கோகவும் பின்வோங்க அவன் தயோ ோக இல்லை “ எப்ப மோன்சி கல்யோணத்லத
வச்சுக்கைோம், எங்க பண்ணிக்கைோம், ேம்ம வட்டுைதய
ீ பண்ணிக்குதவோமோ? இல்ை
ஏதோவது தகோயில்ை வச்சு கல்யோணம் பண்ணிக்கைோமோ? உன்தனோட இஷ்டம்தோன்” என்று
தே டியோக விஷயத்துக்கு வந்தோன்

அப்பவும் மோன்சி அவலனப் போர்க்கவில்லை, “ எனக்கு இந்த சூலளகளுக்கு பேருப்பு

வச்சோ அலத இப்புடி ோபவல்ைோம் ஒக்கோந்து போர்க்கப் புடிக்கும் சத்தி , ஏன்னோ
என்தனோட பேஞ்சுை எரியுற பேருப்பு மோதிரி அதுவும் ஒரு பக்கம் அவிஞ்சு
தபோனோக்கூட மறுபக்கம் பத்திக்கிட்டு எரியும் சத்தி, பேருப்பு இல்லைதயன்னு பேலனச்சு
யோரும் லகலவக்க முடியோது, உள்ளுக்குள்ள கனகனன்னு கங்கு இருந்துக்கிட்தட
இருக்கும், அதுதபோைத்தோன் என் பேஞ்சும் அதுக்குள்ள எரியுற பேருப்பு எப்பவுதம
அலணயோது சத்தி, ேோன் ஒனக்கு பயன்படமோட்தடன், ேீ இனிதமல் கல்யோணத்லதப் பத்தி
தபசோதத, இந்த சூலளதயோட ேோன் ஊருக்குப் தபோதறன், தகோயில்பட்டி த ோட்டுை தபோன்
வயரு பதிக்க பள்ளம் எடுக்குற கோண்ட் ோக்ட் எங்க ஓனர் எடுத்துருக்கோங்க, கிட்டத்தட்ட
ஒரு மோசத்துக்கு தவலை இருக்கும், அதனோை ேோங்க அங்க தபோகதறோம், ேீ உன்
வோழ்க்லகலய ேல்ைபடியோ அலமச்சுக்க சத்தி” என்று மோன்சி கூறினோள்,

அவள் கு ைில் இருந்த அளவுகடந்த பவறுலம சத்யலன கைங்க லவத்தது, அடுத்து

என்ன தபசதவண்டும் என்றுகூட சத்யனுக்கு புரியவில்லை, வயிறும் பேஞ்சும் தவித்து
துடித்தது, அவள் தன்லனவிட்டு தபோகிறோள் என்றதுதம அவனுக்கு உைகின் ேிகழ்வுகள்
அத்தலனயும் பவறுத்தது,

ஏதோவது தபசிதய ஆகதவண்டும் என்ற ேிலனப்பு வ “ மோன்சி என்லனவிட்டு தபோறியோ?

ேீ இல்ைோம என்னோை இருக்கமுடியோது மோன்சி, இவ்வளவு ேோளோ ஒரு தோய் மோதிரி
என்லனப் போர்த்துக்கிட்ட, இப்தபோ போதிை உதறிட்டு தபோனோ எப்படி மோன்சி, எனக்கு ேீ
இல்ைோம வோழ முடியோது மோன்சி” என்று பேஞ்சில் ேிலனத்தலத வோயோல் உளறி
கண்ணில் வழிய முயன்ற கண்ணல
ீ உள்தள இழுத்தபடி சத்யன் தபச

ஒரு கணம் திரும்பி அவனுலடய கைங்கிய கண்கலள போர்த்தோள் பிறகு மறுபடியும்

பேருப்லபப் போர்த்தபடி “ என்லனப் பத்தி ஒனக்கு என்னோ பதரியும் சத்தி, ேோன் ேோலு
வருஷத்துக்கு முன்னோடி எங்தக இருந்ததன்னு பதரியுமோ? ேோன் எல்ைோத்லதயும் என்
வோயோை பசோல்ைனும்னு ஆலசப்படுறியோதவ, அப்ப ேோ பசோல்றலதக் தகட்டுக்க, ேோ ஒரு
பகோலை பசய்துட்டு ஆறு வருஷம் பஜயில்ை இருந்துட்டு வந்துருக்தகன், என்தனோட
பதிதனழோவது வயசுை பகோைப் பண்ணிட்டு ஒரு வருஷம் சிறுமிகள் கோப்பகத்துையும்,
மீ தி அஞ்சு வருஷம் மதுல பஜயில்ையும் இருந்ததன் சத்தி, இப்ப பசோல்லு இந்த
பகோலைகோரி ஒனக்கு பபோஞ்சோதியோ ஒம்ம மகனுக்கு அம்மோவோ வ னுமோ?” என்று ஒரு
பயங்க த்லத சோவதோனமோக பசோல்ைிவிட்டு மோன்சி வ ப்பில் இருந்து குதித்து இறங்கி
பேருப்பின் அருதக தபோய் லகக்கட்டி ேின்று தவடிக்லகப் போர்த்தோள்

சத்யன் இலத ஒரு சதவிகிதம் கூட எதிர்போர்க்கவில்லை, என் மோன்சியோ பகோலைகோரி,

என்று மனம் குமுறினோலும், கோ ணமின்றி அவள் அலதச்பசய்திருக்க மோட்டோள் என்று
தன்லன சமோதோனம் பசய்துபகோண்டு அவனும் வ ப்பிைிருந்து இறங்கி மோன்சி அருதக
தபோனோன்

“ மோன்சி எனக்கு இன்னும் ஒத பயோரு விஷயத்லத மட்டும் பசோல்லு எதுக்கோக யோல

பகோலைப் பண்ண?” என்று சத்யன் பேஞ்சில் பதட்டமும் கு ைில் ேிதோனமுமோக
தகட்டோன்

சிறிதுதே ம் அவளிடம் எந்த பதிலும் இல்லை, அந்த பேருப்பின் பவளிச்சத்தில் அவள்

முகமும் பேருப்லபப் தபோை பஜோைித்தது, உண்லமயோகதவ கோளிலயப் தபோல்
ப ௌத்தி மோக இருந்தது அவள் முகம், சட்படன்று திரும்பி அவலன தே ோகப் போர்த்து “
ஒம்மக் கிட்ட ஒருேோள்,, எங்கண்ணன் என் லகயிை பகடச்சோ அவனுக்கு என்
லகயோைதோன் சோவுன்னு பசோன்தனதன அது பபோய், அவன் எங்க ததடுனோலும் பகலடக்க
மோட்டோன், ஏன்னோ ேோன் பகோன்னது எங்கண்ணலனத் தோன், அவன் தலைலயத்தோன்
அருவோமலனயோை ஒத சீ வோ சீ விட்தடன் சத்தி , கழுத்து அறுபட்டு பசத்துட்டோன், ஆனோ
அவலன துண்டுதுண்டோ அரியோம ஒத பவட்ட பவட்டிட்தடோதமன்னு ேோ பவசனப்படோத
ேோதள இல்ை சத்தி,” என்று மோன்சி ஆக்த ோஷமோக பசோல்ைி முடித்ததபோது சத்யனுக்கு
தலைசுற்றுவது தபோல் இருக்க அப்படிதய தல யில் அமர்ந்துபகோண்டோன்

" என் கவிலத வரிகளுக்கு பசோந்தக்கோரிதய"

" எனது கவிலதயின் வரியும் ேீதோன்,,

" எனது கோதைின் வைியும் ேீதோன்"

" ேோன் எழுதும்தபோது சந்ததோஷமோக ஆ ம்பிக்கும்....

" எனது கவிலத வரிகள்"

" எழுதி முடிக்கும் தபோது தசோகத்தில் முடிவததன்"

சத்யன் மடிந்து அமர்ந்தலதக் கூட போர்க்கோமல் மோன்சி அவள் குடிலசலய தேோக்கி

ேடந்தோள்,, சத்யன் திலகப்பில் அப்படிதய அமர்ந்திருந்தோன், சிறிதுதே ம் கழித்து சத்யன்
சுதோரித்துக்பகோண்டு எழுந்து சுற்றிலும் மோன்சிலய ததடினோன், அவள் அங்தக இல்லை
என்றதும் குடிலசக்குத்தோன் தபோயிருப்போள் என்ற முடிவுடன் குடிலசலய தேோக்கி
தவகமோக தபோனோன்
மோன்சியின் அம்மோவும் தங்லகயும் பவளிதய அமர்ந்து தபசிக்பகோண்டு இருந்தோர்கள் ,
அப்தபோ மோன்சி உள்தளதோன் இருப்போள் என்ற பவளியில் இருந்தவர்களிடம் அனுமதி
தகட்கோமதைதய சட்படன்று தலைத்தோழ்த்தி குடிலசக்குள் நுலழந்தோன், அவனுக்கு
இருந்த மனேிலையில் மோன்சிலயத் தவி தவறு எதுவும் அவன் கண்ணுக்கு
பதரியவில்லை, அவள் எலதச்பசய்தோலும் அதில் ஒரு ேியோயம் இருக்கும் என்று
சத்யனின் மனம் வோதிட்டது, இந்த பகோலைக்கும் ஏதோவது கோ ணம் இருக்கும் என்று
ஆணித்த மோக பசோன்னது அவன் மனம்

குடிலசக்குள் மோன்சி ஒரு மூலையோக கோல்கலள கட்டிக்பகோண்டு அமர்ந்திருந்தோள்,

சத்யன் அவளின் கோைருதக தபோய் ேின்றோன், மோன்சி ேிமிர்ந்து அவலனப்போர்த்தோள்,

“ வோ மோன்சி வட்டுக்குப்
ீ தபோகைோம், அங்கப் தபோய் தபசைோம்” என்று அவலள லகேீட்டி
அலழத்தோன், தோய்வட்டுக்கு
ீ வந்த பபோண்டோட்டிலய புருஷன் கூப்பிடுவது தபோல்
உரிலமயோக கூப்பிட்டோன் சத்யன்

உனக்கு இன்னுமோ ேோன் பசோன்னது புரியலை என்பதுதபோல் மோன்சி ஒரு வி க்தியோன

பவற்றுப் போர்லவ போர்க்க, அவனும் அவலள கூர்லமயோகப் போர்த்தோன்,

பிறகு அவள் ததோள்கலளப் பற்றி அவலள எழுப்பி அவலளத் தனக்கு தே ோக ேிறுத்தி “

மோன்சி என்தனோட கணிப்பில் ேீ வலுவோன கோ ணமின்றி இலதச் பசய்திருக்க மோட்தட,
ஏன் பசய்ததன்னு ேோன் தகட்கதவ மோட்தடன், அப்படிதய பசய்திருந்தோலும் ேீ என் கோதைி
உயி ோய் தேசிக்கும் உன்லன இந்த மோதிரி அல்ப கோ ணங்களுக்கோக விட்டு விைகினோ,
அப்புறம் என் தேசம் பபோய்யோயிடும் மோன்சி, ேீ ஒருேோள் பசோன்னப் போரு , என்னய்யோ ேீ
சின்னக்குழந்லத மோதிரி இருக்தகன்னு, ஆமோ மோன்சி ேோன் சின்னக் குழந்லததோன்,
இத்தலன ேோளோ எனக்கு என்ன தவனும்னு ததர்ந்பதடுக்க பதரியோத குழந்லதயோ
இருந்ததன், எனக்கு ேல்ைலதயும் பகட்டலதயும் தபதம் பிரிச்சு போர்க்க பதரியோது
மோன்சி, அம்மோ, போட்டி இவங்கதளோட ஆலசலய ேில தவத்த அவலள கல்யோணம்
பண்தணன், முதைோளிதயோட ஆலசப்படி அவத ோட பபோண்ணுக்கு ஒரு சமூக
அலடயோளமோவும் அவத ோட கம்பபனிக்கு ஒரு சம்பளமில்ைோத தவலைக்கோ னோகவும்
இருந்ததன், பபோண்டோட்டியோ வோச்சவ ஆலசப்படி எல்ைோத்லதயும் பசய்ததன், இத்தலன
ேோளோ எனக்குன்னு ேோன் எலதயுதம ஆலசப்பட்டது இல்லை, முதன்முதைோ உன்தமை
ஆலசப்பட்டுருக்தகன், ேீதோன் எல்ைோமுமோக லகதயந்தி ேிக்கிதறன் மோன்சி தயவுபசஞ்சு
என்கூட வந்துடு, என்லனவிட்டு எங்தகயும் தபோகோதத மோன்சி” என்று சத்யன் தன்
மனலச திறந்து முழுலமயோக பகோட்டினோன், உணர்ச்சி தவகத்தில் அவலளப்
பற்றியிருந்த லககள் ேடுங்கியது

மோன்சி அவன் பிடியில் இருந்து விைகோமல் அவலனதய போர்த்தோள்,, பின்னர் “ ஏன் சத்தி
என்லன ஒனக்கு அவ்தளோ புடிக்குமோ, அப்புடி என்ன சத்தி ஒனக்கு ேோன் பண்தணன்,
ஒன்னுதம பசய்யலைதய, என் தமை ஏன் இவ்வளவு ஆலச வச்சுருக்க சத்தி,
இதுக்பகல்ைோம் ேோன் தகுதியோனவ இல்ை சத்தி ” என்று கண்ண ீருடன் கூறிய மோன்சி
அப்படிதய அவன் பேஞ்சில் சோய்ந்தோள்,

அவளின் முதல் பதோடுலக இது,, இடமும் சூழ்ேிலையும் சரியில்லை என்றோலும்கூட

சத்யன் அவலள அலணத்த அந்த ேிமிடங்கலள தனது வோழ்க்லக ஏட்டின் முதல்
அத்தியோயத்தில் பதித்தோன்,

தன் பேஞ்சில் கிடந்து குலுங்கி அழுதவலள வலளத்து அலணத்து,, “தவண்டோம் மோன்சி

ேீ இனிதமல் அழக்கூடோது அழுத கோைபமல்ைோம் தபோதும், எங்பகங்தகோ சுத்தி திரிஞ்ச
ேோம இப்தபோதோன் சரியோன இடத்துக்கு வந்திருக்தகோம், இனிதமல் எங்கயுதம
தபோகதவண்டோம், வோ வட்டுக்கு
ீ தபோகைோம் அங்க வந்து என்லன கல்யோணம் பண்ணிக்க
சம்மதம்னு போட்டிக்கிட்ட பசோல்ைிட்டு வந்துடு மோன்சி, அப்புறம் ேடக்க தவண்டியலத
ேோன் போர்த்துக்கிதறன்” என்ற சத்யன் அவலள அலணத்தவோதற திரும்ப..

அங்தக குடிலசயின் வோசைில் மோன்சியின் அம்மோவும் தங்லகயும் ேின்றிருந்தோர்கள்,

மோன்சியின் அம்மோ சத்யலனப் போர்த்து கண்ணருடன்
ீ லககூப்பினோள், மோன்சியின்
தங்லக உணர்ச்சிப் பபருக்கில் ஆனந்த கண்ண ீர் விட்டோள்,

சத்யன் அவர்கள் இருவல யும் போர்த்து சிறுப் புன்னலகயுடன் ஒப்புதைோய்

தலையலசத்தோன், மோன்சி ேிமி தவயில்லை, அவர்கள் இருவரும் சத்யன் மோன்சிக்கு
ஒதுங்கி வழிவிட்டோர்கள்

சத்யன் மோன்சியுடன் பவளிதய வந்து அவலள அலணத்தபடி வயைில் ேடந்து, வ ப்பில்

ஏறினோன், அந்த வ ப்பில் ஒரு ஆள்தோன் ேடக்கமுடியும், சத்யன் முன்தன தபோய் ேின்று
பின்னோல் இருந்த மோன்சியின் லகலய இழுத்து தன் கழுத்ததோடு பிடித்து அவலள தன்
முதுகில் தூக்க, மோன்சி கோல்கலள உதறினோள்,

“ ஸ் மோன்சி பகோஞ்சதே ம்தோன் வட்டுக்கிட்ட

ீ தபோனதும் இறக்கி விட்டுடுதறன் ” என்று
சத்யன் பமல்ைிய கு ைில் கூற

மு ட்டுத்தனமோக லககோல்கலள உதறிய மோன்சி, “என்லன கீ ழ வுடு சத்தி” என்ற

தகோபமோக மோன்சி கத்தினோள், அவள் லககோல்கலள உதறியதோல் சத்யனோல் அந்த சிறிய
வ ப்பில் ேடக்கமுடியவில்லை, கீ தழ விழுவதுதபோல் இருக்க சட்படன்று மோன்சிலய
இறக்கிவிட்டோன்

இறங்கியவள் அதத இடத்தில் வ ப்பில் உட்கோர்ந்துபகோண்டோள், சத்யனுக்கு எரிச்சைோக

இருந்தது, தூ த்தில் எரிந்த சூலளயின் பேருப்புக் கூட தன் ஆக்த ோஷத்லத சற்று
குலறத்துவிட்டது, ஆனோல் மோன்சியின் உள்ளக் பகோதிப்பு மட்டும் இன்னும்
அடங்கதவயில்லைதய என்று ஏக்கமோக ேிலனத்தோன்
குனிந்து வ ப்பில் அமர்ந்திருந்தவலள போர்த்தோன், தலையில் லகலவத்துக்பகோண்டு
அமர்ந்திருந்தோள், சத்யனுக்கு தகோபம் குமுறிக்பகோண்டு வ “ ஏய் ஏன் இப்ப எளவு
வட்டுை
ீ இருக்குற மோதிரி தலையிை லகலவச்சுக் கிட்டு உட்கோர்ந்திருக்க, அதோன்
எல்ைோத்லதயும் பசோல்ைிட்தடதன அப்புறம் என்ன மறுபடியும் மு ண்டு பண்ற, ஆனோ ேீ
என்ன பசஞ்சோலும் என்ன பசோன்னோலும் ேோன் என் முடிவுை இருந்து பின்வோங்க
தபோறதில்லை, ேீ இல்ைோம இந்த இடத்லதவிட்டு தபோகப்தபோறதும் இல்லை, இத்தலன
ேோளோ அலமதியோன சத்யலன தோன போர்த்திருக்க, என்லன தகோபக்கோ னோ மோத்தோதத
எழுந்து வோ மோன்சி” என்று ஆத்தி மோய் கத்தினோன் சத்யன்,

அலசயோமல் வம்போக
ீ அமர்ந்திருந்த மோன்சி “ என்ன ேடந்துச்சுன்னு ேோ பசோன்ன
பபோறவு ஒம்ம வட்டுக்கு
ீ வோறன், பமோதல்ை ேோ பசோல்றலத தகளு” என்று மோன்சி
அழுத்தமோக கூற..

“ அதோன் எனக்கு ததலவயில்தைன்னு பசோல்தறன்ை அப்புறபமன்ன மோன்சி,, வோ

வட்டுக்கு
ீ தபோகைோம் ” என்று சத்யன் எரிச்சைோக பசோன்னோன்,, அவனுக்கு போட்டியிடம்
அவலள அலழத்துப்தபோய் அவள் வோயோல் சம்மதத்லத பசோல்ைலவக்க தவண்டும்
என்ற அவச ம்

“ ம்ஹூம் ஒன்கிட்ட பசோல்ைலைனோ என் தலை பவடிச்சுடும் சத்தி, பகோஞ்சம் தகதளன்”

என்ற மோன்சி அவலனப்போர்த்து லகதயந்தி தகட்டோள்

சத்யனுக்கு மனலத பிலசவது தபோல் இருந்தது,, எவ்வளவு வ ீ மோனவள் இவள்,, இப்தபோ

எல்ைோத்லதயும் விட்டுட்டு என்கிட்ட லகதயந்தறோதள, என்ற ஆதங்கத்தில் சட்படன்று
அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்து “ சரி பசோல்லு மோன்சி என்ன ேடந்தது,, ஏன் உன்
அண்ணலனக் பகோலைப் பண்ண” என்றோன் ஆறுதைோன கு ைில்

மோன்சி சிறிதுதே ம் எதுவும் தபசவில்லை சூலளயின் பேருப்லபதய போர்த்தோள், பிறகு

சத்யலனப் போர்க்கோமல் இயந்தி ம் தபோை வோயலசத்தோள்,, “ பத்து வருஷத்துக்கு
முன்னோடி ேோங்க குடும்பத்ததோட புதுக்தகோட்லடயிை ஒரு குவோரிை கருங்கல் ஜல்ைி
உலடக்க கோண்ட் ோக்ட்டர்கிட்ட கூைிக்கு தவலை பசய்ததோம், அங்கதய எங்களுக்கு ஒரு
வடு
ீ குடுத்திருந்தோங்க, பபோட்டச்சிங்க ேோங்க ேோலு தபரும் கஷ்ட்டப்பட்டு அவலன
படிக்க வச்தசோம்,

" அப்தபோ எனக்கு பதிதனழு வயசு, அடுத்தவளுக்கு பதிலனஞ்சு, சின்னவளுக்கு பதிமூனு

வயசு, எங்கப்பன் குடிகோ ன் எங்கயோவது குடிச்சிட்டு பகடப்போன், ேோங்க வோங்குற
கூைியிை, ஒ ோள் கூைி எங்கப்பனுக்கு, ஒ ோள் கூைி தசோத்துக்கு, மீ தி ப ண்டோள் கூைி
அவன் படிப்புக்குன்னு ஒதுக்கி வச்சு பசைவு பண்ணுதவன் சத்தி, அவனுக்கு படிப்பு
முடிஞ்சுதுன்னு பசோல்ைி எங்கலளத்ததடி குவோரிக்கு வந்தோன், பதோல வூட்டு லபய
மோதிரி டிப்டோப்போ வந்தோன்,

" ேோங்க எங்கதளோட கஷ்டபமல்ைோம் தீந்து தபோச்சு இனி அவன் தவலைக்குப் தபோய்
ேம்மை கோப்போத்துவோன்னு பேலனச்சு ப ோம்ப சந்ததோஷப்பட்தடோம் சத்தி, ஆனோ அவன்
ேோங்க மிச்சம் பண்ணி வச்சுருந்த கோலச எடுத்துக்கிட்டு ஊல சுத்திகிட்டு இருந்தோன்,
பட்டணம் இவலன பகடுத்துச்சோ, இல்ை பட்டணத்தப் போத்து இவன் பகட்டோனோன்னு
பதரியை, குடிப்பழக்கம் இருந்துச்சு, சரி அப்பனுக்கு புள்ள தப்போம
பபோறந்திருக்கோதனன்னுேோங்க தகட்டதுக்கு, இவ்வளவு ேோளோ ஆஸ்ட்டைதய பகடந்ததன்
இன்னும் பகோஞ்சேோள் ஜோைியோ சுத்திட்டு அப்பறமோ தவலைக்கு தபோதறன்னு
பசோன்னோன்,

" ேோங்களும் சரின்னு விட்டுதபோட்தடோம், ஒருேோளு சோயங்கோைம் தவலை முடிஞ்சு

எங்களுக்கு குடுத்திருந்த வட்டுக்கு
ீ தபோதனோம், சின்னவ புவனோ குளிக்கனும்னு
தட்டிக்குள்ள தபோனோ, அவ துணிபயல்ைோம் அவுத்துட்டு குளிக்க ஒக்கோந்துருக்கோ, அப்ப
தட்டி எடபவளியில் யோத ோ போக்குறமோதிரி இருக்குன்னு உத்துப் போத்துருக்கோ,
இவன்தோன் தட்டிய ஒதுக்கிட்டு புவனோ குளிக்கிறத போத்திருக்கோன், உடதன அவ
துணிலயக் கட்டிக்கிட்டு பவளிய ஓடியோந்து என்கிட்ட பசோல்ைி அழுதோ,

"எனக்கு என்ன பசோல்றதுன்னு புரியோம அவள சமோதோனம் பண்ணிட்டு அவலன

கூப்பிட்டு கண்டிச்தசன், அதுக்கு அவன் ‘ஒன்னுமில்ை சும்மோதோன் போத்ததன்
அலதப்தபோய் புவனோ தப்போ பேலனச்சிருச்சு,, அப்படின்னு பசோன்னோன், ேோனும் அலத
பபரிசுப்படுத்தோம விட்டுட்தடன், ஆனோ அவலன கவனிக்க ஆ ம்பிச்தசன், அவன்
போர்லவதய சரியில்லை,

" எங்கம்மோதவோட தமைோக்கு விைகி இருந்தோக்கூட பவறிச்சுப் போத்தோன், என் ப ண்டு

தங்கச்சிகலளயும் என்லனயும் பதோட்டுத்பதோட்டு தபசுனோன், கூடப்பிறந்தவனோச்தச
என்னப் பண்றதுன்னு புரியோம ேோங்க மூனுதபரும் தவிச்தசோம், ஒருேோள் எங்கம்மோவுக்கு
அவன் ேடத்லத பதரிஞ்சுதபோச்சு,

"அவலன பவளக்குமோத்தோை அடிச்சு எனக்கு பபோறந்த ஆம்பளப் புள்ள

பசோத்துப்தபோச்சுன்னு பேலனச்சுக்குதவன், இனிதம இந்தபக்கம் எட்டி போக்கோதததை, ன்னு
அவலன அடிச்சு பதோ த்திட்டோக, அப்பறம் ஒரு ேோலுேோள் கழிச்சு முத்துமோரிக்கு கல்லு
ஒலடக்கறப்ப பிசிறு கண்ை பட்டுருச்சு உடதன தருமோஸ்பத்ரிக்கு கூட்டிப்தபோய்
லவத்தியம் பண்ணி, கண்ணுை மருந்து ஊத்தி வட்டுை
ீ படுக்க வச்சுட்டு ேோன் கல்லு
ஒலடக்க வந்துட்தடன், பகோஞ்சதே ம் கழிச்சு அடுத்த பசோட்டு மருந்து விட வட்டுக்குப்
ீ
தபோதனன்,
"வோசக்கிட்ட தபோறப்பதவ முத்துமோரி பமோனங்குற சத்தம் தகட்டுச்சு, எனக்கு பேஞ்சு
பதக்குன்னுச்சு, கதவ பதோறந்து போத்ததன், பதோறக்க முடியை உள்ள தோப்போ
தபோட்டுருந்துச்சு, அப்பறம் கதலவ எட்டி ப ண்டு ஒலத வுட்தடன், கதவு பதோறந்துகிச்சு,
உள்ளோறப் தபோயிப் தபோத்தோ, என் கூடப்பபோறந்த போவி, முத்துமோரி வோயிை துணிலய
வச்சு அடச்சுப்புட்டு அவதமை படுத்துருந்தோன், ேோ தபோன தவகத்துை அவன் இடுப்புை
ஒரு ஒலத விட்தடன் பக்கத்துை தபோய் விழுந்தோன்,

" என்லனய போத்ததும் முத்துமோரி அழுதுச்சு, ஆனோ எதுவும் ேடக்கலை, போவி அவ

தோவணிய உருவிட்டு, சட்லடய கிழிச்சுருந்தோன், ேோன் தவகமோ அவள தோவணியோை மூடி
பவளிய கூட்டியோ திரும்புதனன், அதுக்குள்ள அவன் எந்துருச்சு எங்க ப ண்டுதபோரு
தைமுடிலயயும் பிடிச்சுக்கிட்டு அசிங்கமோ தபசுனோன், ேோ கோறித்துப்பி அவன் கன்னத்துை
அலறஞ்தசன், அவன் ப ோம்ப குடிச்சிருந்தோன் எங்க ப ண்டுதபல யும் தசத்து இழுத்து
வட்டுக்குள்ள
ீ தள்ளுனோன்,

" எனக்கு ஆத்தி ம் தோங்கமுடியை, ேோன் விழுந்த எடத்துை அருவோமலன இருந்துச்சு, ேோ

அலத லகயிை எடுத்துக்கிட்டு திரும்பறதுக்குள்ள அவன் கிழ பகடந்த முத்துமோரி தமை
படுத்துட்டோன், எனக்கு பயங்க ஆதவசமோ வந்துச்சு அவன் கிட்டப்தபோய் தலைமுடிய
புடிச்சு தூக்கி அருவோமலனயோை ஒத பவட்டோ கழுத்துை பவட்டிட்தடன், கழுத்து போதி
அறுந்து தபோய் பதோங்குச்சு, கீ ழ பகடந்த முத்துமோரி பயங்க மோ கத்துனதும் தோன்
எனக்கு பேலனப்பு வந்துச்சு, ஒடதன அவன் உடம்ப கீ ழத் தள்ளிட்டு முத்துமோரிலய
தூக்கி அலணச்சுக்கிட்டு பவளிய ஓடியோந்து விழுந்ததன், அப்பறம் குவோரி பமோதைோளி
வந்து தபோலீஸ்க்கு தபோன் பண்ணோரு,

"ஆனோ எங்கத்தோ மகன் தபோனதுக்கோக ஒரு பசோட்டுக்கூட அழுவலை சத்தி

எனக்கோகத்தோன் அழுதுச்சு, எல்ைோருக்கும் ேோ ஏன் அண்ணலனதய பகோன்தனன் பதரிஞ்சு
தபோச்சு, அதனோை எனக்கு ஆறுவருஷம் தண்டலன குடுத்தோங்க, அதுை ஒருவருஷம்
சின்னப்புள்லளக பஜயில்ை இருந்ததன் அப்புறம் பபோம்பலளங்க பஜயிலுக்கு
மோத்திட்டோக, ேோன் பவளிய வந்து ஆறு மோசத்துை எங்கப்பன்னும் பசத்துட்டோன், அப்பறம்
ேோங்க ேோலுதபரும் சம்போரிச்சு முத்துமோரிய கட்டிக்குடுத்ததோம், அதுைருந்து எனக்கு
ஆம்பலளகதள புடிக்கோது சத்தி ” என்று மோன்சி பசோல்ைி முடித்துவிட்டு ஆயோசமோக
ஒரு பபருமூச்சுடன் சத்யலன திரும்பிப் போர்த்தோள்

அவன் தலைகுனிந்து அலமதியோக இருந்தோன், “ என்னோ சத்தி எதுவுதம தபசலை, ச்தச

இவளும் ஒரு பபோம்பலளயோன்னு பேலனக்கிறயோ சத்தி ” என்று மோன்சி ேக்கைோக
தகட்டோள்

சத்யன் ேிமிர்ந்து அவலள தே ோகப் போர்த்தோன், இருட்டில் ேிைவின் ஒளியில் அவன்

கண்களில் ததங்கி இருந்த ேீர் மின்னியது, “ ஆம்பலளகலளதய பிடிக்கோதுன்னு
பசோன்னிதய என்லனயும் தசர்த்தோ?” என்று க க த்த கு ைில் தகட்டோன்.
அவன் தகள்வி மோன்சிக்கு வியப்போக இருந்தது, என்னடோ இவ்வளவு கலத பசோன்தனோம்
எல்ைோத்லதயும் விட்டுட்டு என்லனயும் தசர்த்தோன்னு தகட்டுறோதன என்று பேஞ்சில்
ேிலனத்தபடி “ ஏன் சத்தி ஒனக்கு எம்தமை பவறுப்தப வ லையோ?” என்று மோன்சி
தீர்க்கமோக தகட்டோள்

“ ஏன், இல்ை ஏன் பவறுப்பு வ னும், ேோதன அந்த சமயத்துை ேோன் உன்கூட
இல்லைதயன்னு தவதலனதயோட இருக்தகன், இதுை பவறுப்பு எப்புடி வரும்?” என்று
எதிர்தகள்வி தகட்டோன் சத்யன்

மோன்சி வியப்பில் விழிவிரித்து “ ேீ இருந்திருந்தோ என்னப் பண்ணிருப்ப சத்தி” என்றோள்

“ ேோன் இருந்திருந்தோ, அந்த பகோலைலய பண்ணது ேோன்தோன்னு தபோலீஸ்ை

ச ணலடஞ்சுருப்தபன்” என்று உடதன பதில் பசோன்னோன் சத்யன்
மோன்சி எதுவுதம பசோல்ைோமல் அவலனதய போர்த்தோள்,

“ என்ன மோன்சி அப்புடி போக்குற? ” என்றோன் சத்யன்

“ என்லன ஒனக்கு அவ்வளவு புடிக்குமோ சத்தி?” என்று மோன்சி தகட்க

அவலள சற்று பேருங்கிய சத்யன் “ ஒரு அஞ்சு ேிமிஷம் அனுமதி குடுத்ததன்னோ,

உன்லன எனக்கு எவ்வளவு பிடிக்கும்னு கோட்டிடுதவன்” என்று சத்யன் குறும்பு வழியும்
கு ைில் கூறினோன்.

அவன் மலறமுகமோக என்ன பசோல்ை வருகிறோன் என்று மோன்சிக்கு புரிந்தது “ ஏன் சத்தி
உன்தனோட அழகுக்கும் படிப்புக்கும் எத்தலன பபோண்ணுங்க வரிலசை வந்து ேிக்கும், ேீ
ஏன் சத்தி என்தமை ஆலசப்பட்ட?” என்று மோன்சி தகட்க..

“ அது உன்லனப் போத்ததும் எங்கம்மோலவ போத்த மோதிரி இருந்துச்சு, உன்லனப்தபோைதவ

எங்கம்மோவும் கடுலமயோன உலழப்போளி,, அப்புறம் உன்தனோட லதரியமோன தபச்சு,
ேடத்லத இபதல்ைோம் பிடிச்சது, அப்புறம் தேத்து கிணத்துை உன்லன போத்ததும் தோன்
உடதன கல்யோணம் பண்ணிக்கனும்னு முடிவு பண்தணன்” என்று சத்யன் விளக்கமோக
பசோன்னோன்,

“ சத்தி இன்னிக்கு எல்ைோதம தபச தகட்க ேல்ைோருக்கும், ஆனோ என்னிக்கோச்சும் ேீயும்

ேோனும் பவளியப் தபோன அததோ பகோலைகோரி தபோறோன்னு யோ ோவது பசோல்லுவோங்க
சத்தி, அப்ப ேீ படுற தவதலனய என்னோை போக்கமுடியோது சத்தி” என்று மோன்சி
கண்ணில் ேீர் தழும்ப கூறினோள்

“ ஏய் மோன்சி ேோம யோருக்கோகவும் வோழப் தபோறதில்லை எனக்கோக, உனக்கோக, ேம்ம

மனுவுக்கோக வோழப்தபோதறோம், அது மட்டுமில்ை தன் புருஷனுக்கோக மதுல ய எரிச்ச
கண்ணகியும் ஒரு பதய்வம்னோ, தங்கச்சிலய கோப்போத்த அண்ணலன பகோன்ன ேீயும்
எனக்குத் பதய்வம் தோன் மோன்சி” என்று சத்யன் முடிவோக பசோல்ை..
மோன்சி அவலனப் போர்த்து “ சத்தி ேோ....... ேோ..... “ என்று ஏததோ பசோல்ைவந்து முடியோமல்
தினற..

“ ேீ ேீ ேீ என் பபோண்டோட்டி, ேோன் உன் புருஷன், ேோலளயிதைருந்து, இப்தபோ வோ

போட்டிக்கிட்ட தபசிட்டு வ ைோம், எனக்கு தவற ப ோம்ப பசிக்குது” என்று சத்யன் எழுந்து
ேின்று அவள் எழுந்திருக்க லக ேீட்டினோன்

மோன்சி தயக்கமின்றி அவன் லகலயப் பற்றினோள், சத்யன் அவள் லகலய பவடுக்பகன்று

சுண்டி இழுக்க மோன்சி தடுமோறி எழுந்து அவன் பேஞ்சில் விழுந்தோள், விழுந்தவள்
விைகோமல் வலளத்து அலணத்தோன் சத்யன்

ஆனோல் மோன்சி விைகவில்லை, ேிம்மதியோய் அவன் பேஞ்சில் சோய்ந்துபகோண்டோள்,

ஆத வோய் அவன் அவள் கூந்தலை தகோதிவிட, எங்பகங்தகோ அலைந்து திரிந்து
இப்தபோதுதோன் தச தவண்டிய இடத்துக்கு வந்து தசர்ந்ததுதபோல் இருந்தது மோன்சிக்கு,
அவள் லககள் தோனோகதவ அவன் இடுப்லப சுற்றி வலளத்தது, முதல்முலறயோக
அவளோக அலணத்ததும் சந்ததோஷத்தில் மனம் துள்ள சத்யன் அவலள தன்தனோட
தசர்த்து இறுக்கினோன்,

மோன்சிக்கு விழிகளில் கண்ணர்ீ ேிற்க்கவில்லை, சத்யனுக்கு முகத்தில் புன்னலக

மோறிவில்லை,

பமதுவோக அவள் கோதருதக குனிந்து “ பகோஞ்சதே த்துக்கு முன்னோடி உன்லன எவ்வளவு

பிடிக்கும்னு பசோல்ைறதுக்கு அஞ்சு ேிமிஷம் அனுமதி தகட்தடதன, கிலடக்குமோ மோன்சி”
என்று கசியமோக தகட்டோன் சத்யன்

அவ்வளவு தே ம் அவனுடன் இலழந்தவள் உடதன அவலனவிட்டு விைகி ேின்று “

அம்மோச்சிய போக்கனும்னு பசோன்னிதய சத்தி வோ தபோகைோம்” என்று பசோல்ைிவிட்டு
தவகமோக மோன்சி முன்தன ேடக்க ஆ ம்பித்தோள்

சத்யன் சைிப்புடன் ச்தச என்று லகலய உதறிக்பகோண்டு எழுந்து அவள் பின்தன தபோக,
ச்தச என்ற வோர்த்லத மோன்சியின் கோதில் விழுந்திருக்க தவண்டும் சட்படன்று
ேின்றுவிட்டோள், அவளுக்கு பின்னோல் தவகமோக வந்த சத்யன் அலத கவனிக்கோமல்
அவள்மீ து தமோதுவது தபோல் வந்து பின்னர் சுதோரித்து ேின்றோன்

“ என்னோச்சு மோன்சி ேின்னுட்ட, மனு தவற அழுவோன் வோ தபோகைோம்” என்று அவலள

ஒதுக்கிவிட்டு முன்தனதபோக முயன்றோன் சத்யன்
“ ம்ஹூம் யோத ோ பகோஞ்சம் முன்னோடி முதுகுை தூக்கிட்டு வந்தோங்க, இப்தபோ எனக்கு
முன்னோடி ஓடுறோங்க” என்று மோன்சி தபோைியோன சைிப்பு சத்யனுக்கு எதற்க்தகோ
அலழப்பு விடுக்க....

சத்யன் அப்படிதய ேின்றோன், மோன்சி தோனோ பசோன்னது, அவனோல் ேம்பமுடியவில்லை,

ஆனோல் அந்த வோர்த்லதகள் எவ்வளவுதோன் உணர்ச்சிகலளக் கட்டுப்படுத்தி
வோழ்ந்தோலும் அவளும் ஒரு பபண்தோன் என்ற உணர்லவ உறுதிபசய்தது “ வோ மோன்சி”
என்று சிறு சிரிப்புடன் திரும்பி ேின்று லகேீட்டி கூப்பிட்டோன்

மோன்சி அவன் லககளுக்குள் வந்தோள், சத்யன் அவலள தன் லககளில் ஏந்தினோன், அந்த
ஈ ேிைோ அவர்களுக்கோதவ கோய்க்வதுது தபோை இருந்தது, சத்யனின் லககளில் கிடந்த
மோன்சியின் முகம் ேிைவின் ஓளியில் அழகோக இருந்தது தனது பபரிய விழிகலள
மூடியிருந்தோள், அவள் உதடுகள் வித்தியோசமோக இருந்தது கீ ழுதடு தடித்து ேடுவில் ஒரு
பிளவுடனும் தமலுதடு ேடுதவ தடித்து முடிவில் பமல்ைிய கீ ற்றோய் முடிந்திருந்தது,

அந்த தடித்த உதடுகலள இழுத்து கடிக்க தவண்டும் தபோல் இருந்தது, மோன்சி ஏதோவது
மு ண்டு பண்ணுவோதளோ என்று ஒரு ேிமிடம் தோமதித்தவன் மறுேிமிடம் கட்டுப்படுத்த
முடியோமல் அவளின் கீ ழுதட்லட கவ்வி தன் வோய்க்குள் இழுத்தோன், ேிமிஷத்தில் ேடந்த
இந்த இன்ப தோக்குதலை எதிர்போர்க்கோத மோன்சி ‘ஹக்’ என்று அடித்பதோண்லடயில்
இருந்து ஒரு சப்தம் எழுப்பி அவன் முகத்தில் லகலவத்து தள்ள முயன்றோள்,
அதற்க்குள் சத்யன் அவள் இதழ்கலள பிளந்து தனது ேோக்லக உள்தள பசலுத்தி
அவளின் வோய்க்குள் தனது ஆதிக்கத்லத பதோடங்கியிருந்தோன்

அதன்பிறகு மோன்சியோல் அவனுக்கு ஒத்துலழப்பு த த்தோன் முடிந்ததத தவி விைக்கித்

தள்ளமுடியவில்லை,

சத்யன் தன் லகயில் இருந்தவோறு ஆகோசத்தில் பறந்தவலள தல யில் இறக்கினோன்,

தனக்கு வோகோக அவலள ேிறுத்தி இதழ்கலள பிளந்து இதழ்த் ததலனத் ததடித்ததடி
உறிஞ்சி அருந்தினோன், சத்யனுக்கு முத்தமிட பிடிக்கும், அதுவும் இதுதபோல் சித்து
அனுபவித்து சலனதயோடு ததனருந்த ப ோம்ப பிடிக்கும் , ஆனோல் இதுவல
சந்தர்பமதம அலமந்ததில்லை, இனிதமல் உணவில்லை என்றோலும் ப வோயில்லை இந்த
இதழ்ததன் இல்ைோமல் இருக்கக்கூடோது என்று ேிலனத்தபடி, தன் ஆலச கோதைியின்
இதழ்கலள ஆர்வத்துடன் சுலவத்துக்பகோண்டு இருந்தோன்

சத்யனுக்கு தேற்று அவலள கிணற்றுக்குள் போர்த்ததில் இருந்து அடிபேஞ்சில் பேருப்பு

எரிந்துபகோண்தட இருந்தது , எவ்வளவு ேீ குடித்தும் அலணயோத அந்த பேருப்பு
மோன்சியின் இதழ் சத்தில் ேலனந்து குளிர்ந்தது

மோன்சி,, சத்யன் பகோடுத்த இந்த ஒரு இதழ் முத்தத்துக்தக பசோக்கிப்தபோனோள், அவன்

ேோக்கு அவள் வோய்க்குள் சுழலும் தபோபதல்ைோம் கண்கலள மூடி வோலய ஓபவன்று
திறந்துபகோடுத்தோள், அவன் ேோக்கு சுழன்று முடித்தது அவன் உதடுகள் குவிந்து அவளின்
உமிழ்ேீல உறிஞ்சி இழுக்கும்தபோது இவள் உமிழ்ேீல அதிகமோக சு ந்து அவனின்
தீ ோத தோகத்லத தணிக்க முயன்றோள்

அவன் தனது எச்சிலைதபோய் இப்படி இழுத்து இழுத்து உறிஞ்சுகிறோதன அது அவ்வளவு

சுலவயோகவோ இருக்கும் என்று மோன்சிக்கு சந்ததகம் வ அவனின் உமிழ்ேீல உறிஞ்சி
தனது சந்ததகத்லத தபோக்கிக்பகோள்ள முயன்றோள், ம்ம் இதுவும் சுலவயோகத்தோன்
இருந்தது, வித்தியோசமோன சுலவ அவரின் உயில மற்றவர் உறிஞ்சுவது தபோன்ற
வித்தியோசமோன சுலவ,

அவனின் வோசத்லதயும் அறிந்துபகோள்ளும் ஆர்வம் மோன்சிக்கு வந்துவிட,, அவன்

தோலடலய தன் லககளில் ஏந்தினோள், தன்தனோடு பேருக்கி இழுத்தோள், தன்து வோலய
பபரிதோக திறந்து அவனுலடய உதடுகலள கவ்வி உள்ளிழுத்து சப்பி சுலவக்க, இப்தபோது
சத்யன் அவளின் முத்தத்தில் மயங்கிப்தபோனோன்,

இருவரும் மோற்றிமோற்றி உறிஞ்சும் தவகத்தில் மிச்சமிருந்த எச்சில் இருவரின்

கலடவோயிலும் ஒழுகி, கழுத்தில் வழிந்தது , முதன்முலறயோக அனுபவித்து
ஆலசதயோடு கோததைோடு ேமக்தக ேமக்கு என்ற முடிவுடன் இருவரும் முத்தமிட்டதோல்
தே ம்தபோவது பதரியவில்லை இருவருக்கும், அவன் வோய்க்குள் ஆ ோய இனி
எதுவுமில்லை என்றோலும், இனி அவள் வோய்க்குள் ததட எதுவுமில்லை என்றோலும்,
இருவரும் இதழ்கலள விைக்கிக்பகோள்ள மனமின்றி அப்படிதய இருந்தனர்

இருவரின் உதடுகளும் ம த்துப்தபோவது தபோல் இருந்தது, இருவரின் வோயும் வ ண்டு

தபோவதுதபோல் இருந்தது, இருவருக்கும் மூச்சுமுட்டுவது தபோல் இருந்தது, பவகு தே ம்
ேின்றதில் இருவருக்கும் கோல்கள் தவர்பிடித்தது தபோல் இருந்தது, ம்ஹூம் இனிதமலும்
வோலய விைக்கித்தோன் ஆகதவண்டும் என்ற ேிலையில் இருவரும் விைகினோர்கள்,

மோன்சியின் உதடுகள் கன்றிச்சிவந்து தடித்து தபோயிருந்தது, சத்யனின் உதடுகள் தடித்து

கருத்துப்தபோயிருந்தது, மோன்சி பவட்கத்துடன் தலைகவிழ்ந்தோள், சத்யன் போர்க்க
இதுதோன் அவளின் முதல் பவட்கம், ஒரு பபண்பணன்று தன்லன உணர்ந்த முதல்
பவட்கம், ஒரு ஆணோல் தோன் எப்படி கவ ப்பட்தடோம் என்றுணர்ந்த முதல் பவட்கம்,
இப்தபோது ப ோம்ப அழகோக இருந்தோள் மோன்சி,

சத்யன் மறுபடியும் அவலள இழுத்து அலணத்தோன், அவளும் மறுக்கோமல் அவன்

பேஞ்சில் ச ணலடந்தோள், சற்றுமுன் இவளின் கோதலும் அவனின் கோதலும் இதழ்கலள
தபோர்க்களமோக்கி வோள்சண்லடயில் ஈடுபட்டலததபோல், இப்தபோது இருவரின்
உடலையும்ப் தபோர்க்களமோக்கி கோமப்தபோர் ேடத்த இருவரின் உடலும் துடித்தது, ஆனோல்
அவர்களின் கண்ணியமிகு கோதல் அவர்கலள கட்டுப்படுத்தியது
 " எனது அன்லனக்கு பிறகு..

" ேீ தோன் எனக்கு ...

" ேிைலவ அறிமுகப்படுத்தினோய்...

" அன்று என் அன்லன தன் மடியில் படுத்து..

" ேிைோச்தசோறு ஊட்டினோள்!

" இன்று ேீ உன் மடியில் என்லன கிடத்தி..

" ததன்ேிைோலவ ஊட்டுகிறோய்!

" கோதைின் உச்சக்கட்டத்தில் ேீ ேிற்கிறோய்!

" கோமத்தின் கட்டத்தில் கோல்லவக்க ேோன் தவிக்கிதறன்!

" என் மோர்பின் த ோமங்கலள ேீயும்...

" உன் கூந்தல் த ோமங்கலள ேோனும்..

" எண்ணிக் பகோண்தட விழித்திருக்கும்..

" கோைம் எப்தபோது வரும்?"

சத்யனின் பேஞ்சில் இருந்த மோன்சி “ தே மோச்சு சத்தி மனு அழுவப்தபோறோன் வோ

வட்டுக்குப்தபோகைோம்”
ீ என்று கிசுகிசுப்போக பசோல்ை...

'ம்ம்,, என்றோதனத் தவி சத்யனுக்கு அவலளவிட மனமில்லை, அலணத்தவோதற

ேடந்தோன், சத்யனுக்கு அந்த ஒரு முத்தம் திருப்த்தியோக இல்லை,, அவனின் ஏக்கங்கள்
அடங்கவில்லை,, அவனின் தோபங்கள் தீ வில்லை, இத்தலன ேோட்களோக
அடக்கிலவத்திருந்த ஏக்கங்கள் எல்ைோம் இந்த ஒற்லற முத்தத்தில் கிளறிவிட்ட தீ
தபோல் அவனுக்குள் பகோழுந்துவிட்டு எரிந்தது,

மோன்சியின் இடுப்லபச்சுற்றி வலளத்திருந்த அவன் லகவி ல்கள் வயிற்றில் ஆழமோக

பதிவதுதபோல் அழுத்தினோன், மோன்சியின் உடைில் ஒரு சிைிர்ப்பு வந்து அடங்கியது,
அவன் பதோட்டு அலணத்த அந்த விேோடியில்மோன்சியிடம் இருந்த ஆளுலம உணர்வு
கோணமல் தபோய் பபண்லமயின் அத்தலன குணங்களும் வந்துவிட்டது தன்லன ஒரு
பபண்ணோய் உணர்ந்தோள், அவலளத் பதோட்ட அதத விேோடியில் சத்யனின் மனதில்
இவ்வளவு ேோட்களோக இருந்த அடிலம உணர்வு மோறி ஒரு ஆளுலம உணர்வு
வந்தமர்ந்தது, முதன்முலறயோக தன்லன ஒரு முழுலமயோன ஆணோக உணர்ந்தோன்,,
சிறிதுதூ ம் ேடந்ததும் வடு
ீ வந்துவிட மனதமயில்ைோமல் தனது லகலய விைக்கினோன்

மோன்சி அவனுக்கு முன்தன தபோய் மனுலவத் துக்கி முத்தமிட்டு ஒரு ஓ மோய்

ேின்றுபகோண்டோள், சத்யன் அவளருதக வந்து மகலன வோங்கிக்பகோண்டு அவள் ததோளில்
உரிலமயுடன் லகப்தபோட்டுக் பகோண்டு போட்டிலயப் போர்த்தோன்
அவர்கலள ேிமிர்ந்து போர்த்த போட்டியின் கண்கள் கைங்கியது, சத்யலன இதுதபோை ஒரு
குடும்பமோக போர்க்கத்தோன் இத்தலன ேோட்களோக கோத்திருந்தோர்,

“ போட்டி மோன்சி என்லன கல்யோணம் பசய்துக்க ஒத்துக்கிட்டோ,, ேோலளக்கு கல்யோணத்லத

தகோயில்ை வச்சுக்கைோம்னு பேலனக்கிதறன்,, ேீங்க என்ன பசோல்றீங்க போட்டி” என்று
சத்யன் சந்ததோஷமோக போட்டியிடம் தகட்டோன்
போட்டி என்னம்மோ என்பது தபோல் மோன்சிலய போர்க்க,, சத்யன் மோன்சிலய சீ ண்டி “ ம்
போட்டிகிட்ட பசோல்லு மோன்சி” என்று தூண்டினோன்

மோன்சி தலைலய குனிந்தவோறு “ ஆமோ அம்மோச்சி, எனக்கும் சத்திய புடிச்சிருக்கு” என்று

பசோல்ைிவிட்டு சத்யனின் பின்னோல் மலறந்தோள்

“ ஏன்டோ சத்தி மோன்சி புள்ளயோ இது என்னோை ேம்பதவ முடியை, இவளுக்கு பவட்கப்பட
பதரியும்ங்கறதத இப்பத்தோன் போக்கதறன், அவளுக்கு கல்யோணக்கலள வந்துருச்சு சத்தி”
என்ற போட்டியின் மனதில் திடீப ன்று மித் ோவின் ேிலனவு வந்துதபோனது,

ஆனோல் எலதயோவது தபசி சந்ததோஷமோக இருக்கும் சின்னஞ்சிறுசுகளின் மனலத

தேோகச் பசய்யதவண்டோம் என்ற ேிலனத்தோர், அவருக்கு மோன்சிலயப் பற்றி ஏற்கனதவ
பதரியும் என்பதோல் வோழ்க்லகயில் பேோந்துதபோன சத்யனும் மோன்சியும் ேல்ைோ
வோழதவண்டும் என்று ேிலனத்தோர்

“ எல்ைோம் சரி சத்தி ேோலளக்தக எப்புடிடோ கல்யோணத்லத வக்கிறது, ேோளு பகழலம

போத்துதோதை வக்கனும் இவதோன்னு முடிவோகிப் தபோச்தச அப்பறமோ ஏன்தை அவச ம்”
என்று போட்டி இலைலய அடுக்கிக்பகோண்தட கூறினோர்

“ அபதல்ைோம் ேோளு கிழலம போத்து வச்ச கல்யோணத்ததோட கதிபயல்ைோம் ேோன்

போத்துட்தடன், அதனோை ேல்ை ேோளு எல்ைோம் ததலவயில்லைப் போட்டி, ேோலளக்தக
வச்சுக்கைோம், ேோன் விடியகோலையிைதய பதன்கோசி தபோயி புதுத்துணி தோைி எல்ைோம்
வோங்கிட்டு வந்துர்தறன், ேீங்க இங்க யோ ோவது முக்கியமோன ேோலுதபருக்கு
பசோல்ைிடுங்க, அம்மன்தகோயில்ை கல்யோணத்லத முடிச்சுடைோம்” என்று சத்யன்
அவச மோக ஆனோல் முடிவோக கூறினோன்

அவன் அவச த்லத கண்டு போட்டிக்கு சிரிப்பு வந்தது, “ சரிப்போ அப்புடிதய பசய்யைோம்,, ேீ
என்ன புள்ள பசோல்ற?” என்று போட்டி தகட்க
அவள் பசோல்வதற்கு முன்தப சத்யன் அவச மோக “ அவளுக்பகன்ன போட்டி பதரியும்,
எல்ைோம் ேம்ம ஏற்போடு பண்ணோ சரிதோன்னு பசோல்லுவோ” என்று போட்டியிடம்
பசோன்னவன் “ என்ன மோன்சி ேோன் பசோல்றது சரிதோன” என்று பசோல்ைிவிட்டு அவளிடம்
அபிப் ோயம் தகட்டோன்

மோன்சி அவலனப் போர்த்து முலறக்க,, சத்யன் போர்லவயோல் பகஞ்சினோன்,, போட்டி

இலைக்கட்லட எடுத்துக்பகோண்டு சலமயைலறக்குப் தபோக..

“ போட்டி மோன்சிய அவ குடிலசை விட்டுட்டு வந்துர்தறன்” என்ற சத்யன் மகலன ஒரு

லகயில் தூக்கிக்பகோண்டு, மறுலகயோல் மோன்சிலய சுற்றி வலளத்துக்பகோண்டு பவளிதய
வந்தோன்

பவளிதய வந்ததும் தனது இடுப்பில் இருந்த சத்யனின் லகலய வலுக்கட்டோயமோக

விைக்கிய மோன்சி “ எனக்கு குடிலசக்கு தபோகத்பதரியும், தே மோச்சு ேீயும் சோப்பிட்டு
பகோழந்லதக்கும் சோப்போடு குடுத்து தூங்க லவ, என் கூட வ தவனோம்” என்று
பசோல்ைிவிட்டு மோன்சி ேக

சத்யன் அவள் லகலய எட்டிப்பிடித்து “ ஏன் மோன்சி என்லன வ தவண்டோம்னு பசோல்ற,

தவனும்னோ மனுலவ போட்டிக்கிட்ட குடுத்துட்டு வ வோ?” என்று ஏக்கமோக தகட்டோன்.

அததசமயம் உள்தளயிருந்து போட்டி “ ஏதைய் சத்தி சின்னவன பகோண்டோதை ஆகோ ம்

குடுக்கனும், தே மோச்சு” என்று கு ல் பகோடுத்தோர்

சத்யன் உடதன மனுலவ கீ தழ இறக்கிவிட்டு “ மனுக்குட்டி ேீ தபோய் போட்டிக்கிட்ட

மம்மு சோப்பிடு ேோன் மோன்சி அம்மோவ அவங்க வட்டுை
ீ பகோண்டுதபோய் விட்டுட்டு
வர்தறன்” என்று பசோல்ை, குழந்லத பகோஞ்சம் பிடிவோதம் பசய்தது, சத்யன் சமோதோனம்
பசய்து உள்தள அனுப்பி லவத்தோன்

“ வோ மோன்சி” என்று சத்யன் மோன்சியின் லகலய பிடிக்க.. அவள் தகோபமோக லகலய

உதறிவிட்டு..

“ ஏன் சத்தி இப்படி பண்ற, அம்மோச்சி என்னோ பேலனக்கும், எனக்கு சங்கடமோ இருக்கு
சத்தி” என்று மோன்சி சிறு கு ைில் பசோல்ை ..

“ ம் சின்னஞ்சிறுசுகள் ஜோைியோ இருக்கட்டும்னு பேலனப்போங்க, அவங்களும்

இலதபயல்ைோம் கடந்துதோன வந்திருப்போங்க, இப்ப ேீ வர்றியோ? இல்லையோ? ” என்று
தகோபமோக கூறிய சத்யன் அவலள தேோக்கி லகலய ேீட்டினோன்

மோன்சி எதுவுதம கூறோமல் முலறப்புடன் தவகமோக தன் குடிலசலய தேோக்கி ேடந்தோள்,,

சத்யன் ஒரு கணம் தயங்கி ேின்றோன், அவள் பின்னோல் தபோகைோமோ? தவண்டோமோ? என்று
தயங்கி ேின்று தயோசித்தோன், பிறகு ஒரு முடிவுடன் ேிமிர்ந்ததபோது மோன்சி சிறிது
பதோலைவு தபோய்விட்டிருந்தோள், சத்யன் தவகமோக ஓடி அவள் லகலயப் பற்றினோன்

அவள் பவடுக்பகன்று திரும்பிப் போர்க்க,, “ மோன்சி ேோன் ப ோம்ப அலையுதறன்னு

பேலனக்கிறயோ? உனக்கு இபதல்ைோம் பிடிக்கலையோ மோன்சி?” என்று அவள் முகத்லதப்
போர்த்து சங்கடமோக சத்யன் தகட்க..

அவன் முகமும் தபச்சும் மோன்சியின் மனலத என்னதவோ பசய்ய “ அப்படியில்ை சத்தி

ேமக்கும் ஒரு கட்டுப்போடு தவனும் சத்தி, ேோலளக்கு கல்யோணம்னு பசோல்ைிட்ட சரின்னு
ேோனும் ஒத்துக்கிட்தடன், ஆனோ இப்ப இந்த ோத்திரியிை என்கூடதவ ேீ வந்தோ அம்மோச்சி
என்னோ பேலனக்கும், அதோன் ேோன் தனியோ தபோதறன் சத்தி ” என்ற மோன்சி முன்னோல்
இ ண்டடி லவத்தோள்

“ அப்ப ேோன் வ தவண்டோமோ மோன்சி” என்று சத்யன் ஏக்கமோக தகட்டோன்

மோன்சி ேின்று திரும்பி போர்த்தோள்,, அவன் கண்களில் இருந்த ஏக்கம் அவள் பேஞ்லச
துலளயிட்டது, அவள் லககள் அவள் அனுமதியில்ைோமல் உய , வோய் அவளின்
உத்த வின்றி “ வோ சத்தி” என்று அலழத்தது

அடுத்த வினோடி சத்யன் அவள் லககலள பற்றியிருந்தோன், அவலள பேருங்கி ேின்று “

ேோன் உன்லன எதுவும் பண்ணலை ஆனோ பகோஞ்சதே ம் உன்கூட இருந்துட்டு
தபோயிர்தறன், எனக்கு உன்லன போக்கோம இருக்கமுடியை மோன்சி, அதனோைதோன்
ேோலளக்தக கல்யோணத்லத வச்தசன்” என்றோன் சத்யன்

மோன்சி அதுவுதம பசோல்ைவில்லை, அவன் லகலயப்பிடித்துக்பகோண்டு வயைில் ேடந்து

வ ப்பில் ஏறினோள், ேிைவு சூரியனிடமிருந்து அதிகப்படியோன ஓளிலய பபற்று
பகல்தபோல் கோய்ந்தது, மோன்சி வ ப்பில் அமர்ந்து சத்யலன அம ச்பசோல்ைி
லகலயப்பிடித்து இழுத்தோள்

சத்யன் மறுவோர்த்லதயின்றி அவள் பக்கத்தில் அமர்ந்தோன், மோன்சி ேிைவின் ஓளியில்

சத்யனின் முகத்லதப் போர்த்தோள், அவன் முகத்தில் தோயின் அன்புக்கோக ஏங்கும்
குழந்லதயின் ஏக்கம் பதரிந்தது, அதததபோல் கோதைியின் தழுவலுக்கோக தோபத்துடன்
கோத்திருக்கும் கோதைனின் ேிலையும் பதரிந்தது,

மோன்சி என்ன ேிலனத்தோதளோ சத்யனின் ததோலளப்பிடித்து தன் மடியில் அவன்

தலைலய சோய்த்தோள், அவன் தலைலய எடுத்து தன் பேஞ்தசோடு அலணத்தோள்,
அவளுக்கு கண்கள் கைங்கியது, அவன் தலைமுடிலய தகோதிவிட்டோள், பிறகு அவன்
முகத்லத ேிமிர்த்தி பேற்றியில் முத்தமிட்டோள்,
சத்யனுக்கும் அழுலக வந்தது, மூச்லச அடக்கி அழுலகலய கட்டுப்படுத்தி கண்கலள
மூடிக்பகோண்டோன்,

“ சத்தி எனக்கும் எல்ைோ ஆலசயும் இருக்கு சத்தி, ேோன் ஒன்னும் ம க்கட்லட இல்ை,
என் பமோகத தங்கச்சிக்கு கல்யோணம் பண்ணி அவுக ப ண்டு தபத்லதயும் வட்டுக்குள்ள
ீ
படுக்க வச்சுட்டு பவளியத் திண்லணயிதை வந்து படுத்து, உள்ள தகட்குற சத்தம்
பபோறுக்கோம கோத பபோத்திக்கிட்டு கூனிக்குறுகி படுத்து கண்ணர்ீ விட்டுருக்தகன் சத்தி,
எத்தலனதயோ ேோள் என்லன கட்டுப்படுத்த உப்பில்ைோத தசோறு தின்னு, பச்லசத்தண்ணிய
தலையிை ஊத்திக்கிட்டு படுத்துருக்தகன்,

" ஆனோ ஒன்னப் போத்ததுக்கு பபோறவுதோன் எனக்கு வோழனும்னு ஆலசதய வந்துச்சு,

உன்கூடதவ இருக்கனும்னு தோ சூலளயிை தவற எந்த தவலைக்கும் அனுப்போம என்கூட
வச்சுகிட்தடன், கிணத்துை குளிக்கும்தபோது ேீ போத்தப்ப தமை வந்து ஒன்ன பளோர்
பளோர்னு ேோலு அலறவிடனும்னு தோ பேலனச்தசன், ஆனோ ேீ தப்பு பண்ணிட்தடோம்னு
ஓடோம லதரியமோ லகலய கட்டிக்கிட்டு ஒக்கோந்திருந்த போரு அந்த ேிமிஷம் முடிவு
பண்தணன் சத்தி இந்த பசன்மத்திதை எனக்கு புருஷன்னோ அது ேீதோன்னு,

" இருந்தோலும் மனசுக்குள்ள பயம் ஒரு பகோலைகோரி ஒனக்கு பபோண்டோட்டியோ வ

எனக்தக சம்மதமில்ை, அதனோைதோன் சத்தி ஒனக்கு ேோன் தவனோம் தவனோம்னு
பசோன்தனன், ஆனோ அந்த வோர்த்லதலய ேோனஸ்த என்லன பவறுத்துதோன் பசோன்தனன்,
மத்தபடி எனக்கு ஓதமை பயங்க ஆலச போசம் தேசம் எல்ைோ இருக்கு சத்தி, ஒன்ன
தவற யோருக்கும் விட்டுக்குடுக்க மோட்தடன் சத்தி, எனக்கு ஒன்னப் போத்துக்கிட்தட
இருக்கனும் ஒன்ன பதோட்டுக்கிட்தட இருக்கனும், ேீயும் என்னத்தவி தவற யோல யும்
தவற யோல யும் திரும்பிக்கூடப் போக்கக்கூடோது, என்கூடதவ தபசனும், என்கூடதவ
இருக்கனும்,

" இதுவல க்கும் எங்கம்மோ கூட என்ன துணியில்ைோம போத்தது இல்ை, ஆனோ என்தனோட
போதி ஒடம்ப போத்த ஒனக்கு மட்டும் முழுசோ எல்ைோத்லதயும் பசோந்தமோக்கி, ேீ
பசோன்னலதபயல்ைோம் தகட்டு ஒனக்கு அடிலமயோ ஒன் கோைடியிை பகடக்கனும் சத்தி,
இந்தமோதிரி ஏகப்பட்ட ஆலச சத்தி, கல்யோணத்லத ேீ ேோலளக்தக லவக்கனும்னு ேோன்
ப ோம்ப ஆசப்பட்தடன், அததமோதிரி வச்சிட்ட, ஆனோ இந்த ஒரு ோவு ஒன்ன போக்கோம
எப்புடி இருக்கப்தபோதறன்னு பதரியலை சத்தி, இப்பக்கூட அம்மோச்சி ஏதோவது
பசோல்லுதமோன்னுதோன் தகோவமோ தபசுதனன் சத்தி” என்று மோன்சி மூச்சுவிட தே ம்
ஒதுக்கோது முதன்முலறயோக படபடபவன்று தன் மனதில் இருந்தவற்லற பகோட்டினோள்,

சத்யன் தன் கண்ணர்ீ அவளுக்குத் பதரியோ வண்ணம் அவள் மடியில் கண்ணல

ீ
துலடத்துவிட்டு, ேிமிர்ந்து அவள் முகம்போர்த்து கோதைோய் புன்னலகயுடன் “ திருடி
இவ்வளவு ஆலசய மனசுை வச்சுக்கிட்டு என்கிட்ட ஒன்னுதம பதரியோத போப்போ மோதிரி
ஆக்ட் பண்ணிருக்க, இருடி உனக்கு ேோலளக்கு இருக்கு தவடிக்லக” என்று
தவடிக்லகயோகப் தபசி அவள் இடுப்பில் கிள்ளினோன்,

சத்யனின் சந்ததோஷத்லத அளவிட வோர்த்லதகதள கிலடயோது, மோன்சியும் தன்லன

இவ்வளவு விரும்புகிறோள் என்ற பசய்தி அவலன இவ்வுைகில் புதிதோக ஜனனபமடுக்க
லவத்தது, அவளுடன் புதிதோய் வோழ்ந்து மடியதவண்டும் என்று எண்ணினோன்

இன்னமும் மோன்சி அவலன மடிலயவிட்டு விைக்கவில்லை, அவள் வி ல்கள் அவன்

முடிகளில் அலைந்தது, இ வும் ேிைவும் அவர்களுக்குள் பேருக்கத்லத
ஏற்ப்படுத்தியிருந்தோலும், இருவரும் இன்னும் பேருங்க பயந்ததுதபோை அப்படிதய
இருந்தனர், அவள் மடியில் கிடந்த சத்யனுக்கு அவளின் வோசம் புதிதோக இருந்தது, சிறு
இலடபவளிக்கூட இல்ைோத முழுக்லகச் சட்லட அவனுக்கு பபரும் தலடயோக
இருந்தது, என்ன பசய்வது என்று பதரியோமல் பமதுவோக சட்லடயின் ேடு பட்டனில்
லகலவத்து திருகினோன்

அவன் பட்டனில் லகலவத்தது மோன்சிக்கு பதரிய அவள் உடைில் சட்படன்று ஒரு

வில ப்பு வந்தது, மடியில் படுத்திருந்த சத்யன் அவள் சட்லட பட்டனில் இருந்து
உடதன லகலக விைக்கிக்பகோண்டோன்

அதன்பிறகு இருவரிடத்திலும் ததலவயில்ைோமல் ஒரு அலமதி, மோன்சிதோன் அந்த

அலமதிலய கலைத்து பமதுவோக குனிந்து அவன் கோதருகில் “ சத்தி உனக்கு தவற
எதோச்சும் தவனுமோ?” என்றோள்

சத்யனுக்கு என்னன்னதவோ தகட்க ஆலசதோன் ஆனோல் அவளது விருப்பம் என்னதவோ “

உனக்கு மோன்சி” என்றோன்.

“ ம்ஹூம் எனக்கு எதுவும் தவனோம், எனக்கு பமோதல்ை உன் லகயோை என் கழுத்துை
தோைி தவனும் அப்பறம்தோன் எல்ைோம் தவனும்” என்று பட்படன்று பதில் பசோன்னோள்
மோன்சி

சத்யன் அலமதியோகி தமோகத்லத அடக்கி மோனத்லத முன்னிருத்தி எழுந்தோன்,

அவலளயும் லகபகோடுத்து எழுப்பி ேிறுத்தி, அவள் எலும்பபல்ைோம் பேோருங்கும்படி
இறுக்கி அலணத்தோன், மோன்சிக்கு உடல் வைித்தது ஆனோல் மனம் சுகித்தது,, என்
கோதைன் கண்ணியவோன் என்று கர்வத்துடன் ேிலனத்தோள்,

அலணத்த அதத தவகத்தில் அவலள விடுவித்த சத்யன், “ ேீ கிளம்பு மோன்சி, ேோலளக்கு

கோலையிை சீ க்கி மோ எழுந்திருச்சு ப டியோ இரு, ேோன் பதன்கோசி தபோய்ட்டு தே ோ
தகோயிலுக்கு வர்தறன், மனுலவயும் குளிக்க வச்சு ப டி பண்ணிரு, தவற என்னன்ன
பசய்யனும்னு போட்டிக்கிட்ட தகட்டு தயோர் பண்ணிடு ” என்று தனது உத்த வுகலள
பசோல்ைிவிட்டு அவள் பதிலை எதிர்போர்க்கோது விடுவிடுபவன ேடந்தோன்
மோன்சி மனதில் கிளர்ச்சியும் உதட்டில் புன்னலகயுமோக தபோகும் தன் கோதைலனதயப்
போர்த்துக்பகோண்டு இருந்துவிட்டு தனது குடிலசலய தேோக்கி தபோனோள்

மறுேோள் சத்யன் பசோன்னதுதபோைதவ எல்ைோம் தயோ ோனது, மோன்சியின் அம்மோவும்

தங்லகயும் திருமணம் முடிந்து வருபவர்களுக்கு சத்யன் வட்டில்
ீ உணவு
சலமத்தோர்கள், போட்டி தனது பகோள்ளுப்தப லன இடுப்பில் இடுக்கிக்பகோண்டு பம்ப மோய்
ஊல ஒரு வைம் வந்தோர்கள், பேருங்கிய பசோந்தங்கள் சிைருக்கு பசோல்ைிவிட்டு ஊர்
அம்மன் தகோயிைில் எளிலமயோன ஒரு திருமணத்திற்கு ஆகதவண்டியலத
கவனித்தோர்கள்,

மோன்சி சத்யன் பசோன்னதுதபோல் குளித்துவிட்டு அதத முழுக்லகச் சட்லடயுடன் சத்யன்

எடுத்துவரும் கூல ப்புடலவக்கோக சத்யன் வட்டு
ீ வோசைில் ேின்று போலதயில் தன்
விழிகலள பதித்து கோத்திருந்தோள்,,

மணி பதிபனோன்று ஆனது சத்யலன கோனவில்லை, மோன்சி தங்லக தவறு அடிக்கடி

ஓடிவந்து “ என்னக்கோ இன்னும் மோமோலவ கோதனோம், என்னோச்சுன்னு பதரியலைதய”
என்று உள்தள லவக்கும் சோம்போருக்கு இங்தக வந்து இவள் வயிற்றில் புளிலயக்
கல த்துவிட்டுப் தபோனோள்

மோன்சிக்கு படபடப்போக இருந்தது, இந்த அவச க் கல்யோணம் ேின்றுவிடுதமோ, என்

வோழ்க்லகயில் எந்த சந்ததோஷமும் ேிலைக்கோததோ, எனக்கு சத்திதயோட பபோண்டோட்டியோ
வோழ பகோடுப்பிலன இல்லைதயோ, என் சத்திக்கு என்னோச்சுன்னு பதரியலைதய, என்று
குழம்பி தவித்தோள்,அந்த பகோஞ்சதே கோத்திருப்பில் மோன்சியின் மனம் இந்த உைலகதய
ஒருமுலற சுற்றி வந்தது

ஏததோ ஞோபகம் வந்தோற்தபோல் வட்டுக்குள்

ீ ஓடி கூடத்தில் இருந்த பூலஜ அைமோரியின்
கதலவத்திறந்து உள்தள இருந்த விளக்லக ஏற்றி, அங்கிருந்த முருகனின் படம் முன்பு
லககூப்பி ேின்றோள், “ என் சத்திக்கு எதுவும் ஆயிருக்ககூடோது முருகோ” என்று அவள்
மனம் மறுபடியும் மறுபடியும் அலததய உருப்தபோட்டது,

கண்களில் கண்ண ீர் வழிய கடவுலள லககூப்பி ேிற்கும் மகலள ஆச்சர்யமோக போர்த்தோள்
மோன்சியின் தோய், தன் மகள் பதய்வத்திடம் தவண்டி ேின்று இப்தபோதுதோன் போர்க்கிறோள்,

வட்டுக்குள்
ீ வந்த போட்டி மோன்சி கண்ணருடன்
ீ ேிற்பலதப் போர்த்து பேகிழ்ந்து தபோனோர்,
இனிதமல் தன் தப னின் வோழ்க்லக சரியோகிவிடும் என்ற ேிம்மதி ஏற்ப்பட்டது,
மோன்சியின் கோதல் அவலன எடுத்த எந்த கோரியத்திலும் உடனிருந்து பஜயிக்கலவக்கும்
என்ற ேம்பிக்லக உண்டோனது
மோன்சி மறுபடியும் வோசலுக்கு வந்தோள், அவள் கண்ணில் வழிந்த கண்ண ீர்க்கு பதில்
பசோல்வதுதபோல் சத்யன் யோருடதனோ தமோட்டோர் லசக்கிளில் வந்து இறங்கினோன், மோன்சி
புன்னலகயுடன் அவச மோக கண்கலள துலடத்துக்பகோண்டோள்

உதடுகளில் ததங்கிய சிரிப்புடன் அவலள பேருங்கிய சத்யன் “ ஸோரி மோன்சி ப ோம்ப

தே ம் கோக்க வச்சுட்தடன், பதன்கோசிதைருந்து இங்க வ பஸ் கிலடக்கலை, அப்புறமோ
இவர்கிட்ட விஷயத்லத பசோல்ைி பஹல்ப் தகட்தடன், உடதன பஹல்ப் பண்ணோர்”
என்றவன் அந்த ேபரிடம் திரும்பி “ ப ோம்ப ேன்றிங்க சோர், இவதோன் சோர் என்தனோட
மலனவி இன்னும் பகோஞ்சதே த்தில்” என்று பபருலம பபோங்க அறிமுகம் பசய்தோன்

மோன்சிலய போர்த்து அந்த ேபர் லககூப்பி வணக்கம் பசோல்ை, மோன்சியும் பதிலுக்கு

வணக்கம் பசோன்னோள், “ எனக்கு தே மோச்சு வர்தறன் தம்பி” என்று அந்த ேபர்
விலடபபற்றோர்

மோன்சிலய பேருங்கி அவலள உற்றுப்போர்த்த சத்யன் “ அழுதியோ மோன்சி? ” என்றோன்

மோன்சி எதுவும் பசோல்ைோமல் தலைலய குனிந்துபகோண்டோள்

“ தகட்குதறன்ல்ை பதில் பசோல்லு அழுதியோ மோன்சி, ஏன் அழுத?” என்று மறுபடியும்

தகட்டோன்

அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்த மோன்சி “ ஒன்லனய இவ்வளவு தே மோ கோதனோம்னு

அழுதுட்தடன் சத்தி” என்று பசோல்லும்தபோதத மறுபடியும் அவளுக்கு கண்ண ீர்
முட்டிக்பகோண்டு வந்தது

அப்தபோது அங்தக வந்த மோன்சியின் அம்மோ “ ஆமோ தம்பி என்னிக்கும் சோமி

கும்பிடோதவ இன்னிக்கு அழுதுக்கிட்தட உங்களுக்கோக சோமி கும்பிட்டோ தம்பி, ேீங்க வ
தைட்டோயிருச்சுன்னு ப ோம்ப பயந்துட்டோப் தபோைருக்கு” என்று சத்யனிடம் கூறினோள்

லகயிைிருந்த பபோருட்கலள பக்கத்தில் இருந்த மோன்சியின் அம்மோவிடம்

பகோடுத்துவிட்டு, மோன்சியின் லகலயப்பற்றி இழுத்து தன் பேஞ்சில் சோய்த்து “ ம்
இதுக்பகல்ைோமோ அழுவுறது, எனக்கு வ ீ மோ தபசுற மோன்சிய தோதன புடிக்கும், இந்த
அழுமூஞ்சி மோன்சிய புடிக்கலைதய என்னப் பண்ணைோம்?” என்று தயோசிப்பவன் தபோை
ேடித்து “ தபசமோ தவறப் பபோண்ண போத்து கல்யோணம் பண்ணிக்க தவண்டியதுதோன்”
என்று குறும்புத்தனமோக தபசினோன்

அவன் பேஞ்சில் இருந்த மோன்சி சட்படன்று விைகி அவலன உண்லமயோன

ஆக்த ோஷத்துடன் முலறத்துப் போர்த்து “ அவ எந்த தைோகத்து ோணியோயிருந்தோலும்
ஒத பவட்டுதோன், எனக்கு பகோலையும் பசயிலும் புதுசு இல்ை சத்தி, ஒன்லன
யோருக்கும் விட்டுத்த மோட்தடன் சத்தி, இந்த ஒடம்பு மண்ணுை தபோற வல க்கும் ேீ
என்கூடத்தோன் இருக்கதகோனும்” என்று ஆதவசமோக தபசினோள்

உண்லமயில் சத்யதன ஒரு ேிமிஷம் அ ண்டு தபோனோன், அவள் கோதைின் ஆழம்

அவலன சிைிர்க்க லவத்தது, இலதவிட தனக்கு தவபறன்ன தவண்டும் என்று
எண்ணியபடி ‘‘ அம்மோ மோகோளி, வோம்மோ கல்யோணத்துக்கு தே மோச்சு” என்று அவலள
அலழத்துக்பகோண்டு உள்தள தபோனோன்

சத்யன் கூடத்தில் ேின்றபடி பவள்லள தவட்டியும் சட்லடயும் தபோட்டுக்பகோண்டு

பவளிதய வந்ததபோது, மோன்சி அங்கிருந்த ஒற்லற அலறயில் கூல ப்புடலவலய
கட்டிக்பகோண்டு பவளிதய வந்தோள்

சத்யன் அவலளப்போர்த்து வியந்துதபோனோன், அந்த சிவப்பு ேிற கூல ச்தசலையும்

கூந்தலை பின்னி தலை ேிலறய சூடிய மல்ைிலகயும், பேற்றியில் இருந்த குங்குமமும்
அதன் தமதை பமல்ைிய விபூதி கீ ற்றும், கழுத்தில் இருந்த ஒற்லற பசயினுமோக மோன்சி
சந்தனக்கோப்புக்குப் பிறகு அைங்கோ த்துடன் இருக்கும் அம்மன் சிலைலயப் தபோல்
இருந்தோள்,

என் மலனவி எவ்வளவு அழகு என்று சத்யன் பேஞ்லச ேிமிர்த்தினோன், இருவருமோய்

தகோவிலை தேோக்கி முன்தன பசல்ை மோன்சியின் அம்மோ, புவனோ போட்டி, எல்தைோரும்
அவர்கள் பின்தன ேடந்தோர்கள்

மோன்சி மனுலவ லகயில் லவத்திருந்தோள், அவள்தோன் இனிதமல் அம்மோ, அதனோல்

அம்மோ என்று கூப்பிட தவண்டும் என்று போட்டி பசோல்ைிக்பகோடுத்ததில் இருந்து
அவலள ஆயி ம் முலற அம்மோ என்று அலழத்திருப்போன், அவள் கன்னத்தில்
முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு சிரித்தபடி அம்மோ அம்மோ என்று பகோஞ்சினோன்

ஊர்க் தகோவிைில் சிை பபரியவர்கள் முன்னிலையில் சத்யன் மோன்சி திருமணம்

எளிலமயோக ேடந்தது, பதய்வத்தின் தீர்ப்பு இதுதோன் என்றனர் சிைர், எங்தகோ வோழ்ந்த
இருவரும் இனிதமல் பிரியோமல் வோழதவண்டும் என்று மனதோ அலனவரும்
வோழ்த்தினோர்கள்

திருமணம் முடிந்து சத்யன் வட்டுக்கு

ீ வந்த அலனவரும் அந்த எளிலமயோன விருந்லத
உண்டுவிட்டு மணமக்கலள வோழ்த்திவிட்டு பசன்றனர், சத்யன் சோப்பிட அமர்ந்தோன்,
மோன்சி பரிமோறினோள்

சத்யன் மகலன மடியில் லவத்துக்பகோண்டு தனது மலனவிலய போர்த்துக்பகோண்தட

சோப்பிட்டோன், ைஜ்லஜ இல்ைோமல் சத்யன் அப்படிப் போர்ப்பது மோன்சிக்கு சங்கடமோக
இருந்தது, குழம்பு ஊற்ற குனிந்தவள் “ சத்தி தட்லடப் போர்த்து சோப்புடு, எல்ைோம்
ேம்மலைதய தவடிக்லகப் போக்குறோக” என்று எச்சரிக்லக பசய்யதோள்
ஆனோல் சத்யன் அலத சட்லடபசய்யோமல் அவலளதயப் போர்த்தோன், அவன் சோப்பிட்டு
முடித்த இலைலய இழுத்து லவத்து அதில் சோப்போட்லடப் தபோட்டு மோன்சி சோப்பிட
சத்யன் லககழுவ எழுந்து தபோனோன்,

மோன்சி அலமதியோக சோப்பிட்டோள், அவள் மனம் முழுவதும் சத்யனின் போர்லவதோன்

ஆக் மித்திருந்தது, அப்போடி என்னமோ போக்குறோன் அப்புடிதய போர்லவயோலைதய உசு
உறிஞ்சுற மோதிரி போர்லவ, சரியோன திருடன், யோல ப்பத்தியும் கவலைப்படோமோ என்னோ
லதரியமோ போக்குறோன், ம்ம் தனியோ மோட்டுனோ எங்கதி அம்புட்டுத்தோன் தபோைருக்கு,
என்று மனதில் கற்பலன தோருமோறோக ஓட சோப்பிட்டு எழுந்தோள்

மோன்சி லககழுவிவிட்டு வரும்தபோது போட்டி பவளித்திண்லணயில் ஆயோசமோக

சோய்ந்திருக்க, மோன்சியின் அம்மோவும் போட்டியின் அருகில் பழங்கலதகள் தபசியபடி
படுத்திருந்தோள், மனு புதிதோக கிலடத்த சித்தியின் முதுகில் குதில ஏறிக்பகோண்டு
மோன்சிலயப் போர்த்து “ அம்மோ புவிச் சித்தி குதுலத ம்மோ” என்று கூறிச் சிரித்தபடி
புவனோவின் கூந்தலைப் பற்றிக்பகோண்டு குதில ஓட்ட,

“ அக்கோ ேோ மனுலவ தூக்கிட்டுப் தபோய் குடிலசை தகோழிக்குஞ்சுக்பகல்ைோம் தீனி

தபோட்டுட்டு வர்தறன்” என்று மனுலவ தூக்கிக்பகோண்டு குடிலசலய தேோக்கிப் தபோனோள்

மோன்சி சத்யலன ததடினோள் எங்தகயும் பதன்படவில்லை, எங்கதபோனோன் என்று

எண்ணியபடி வட்டுக்குள்
ீ வந்தோள், கூடத்தில் இருந்த பலழயகோைத்து கடிகோ த்தில்
தே ம் போர்த்தோள், மணி இ ண்டு ேோற்பது ஆகியிருந்தது,

அதிகோலையிதைதய எழுந்ததோல் மோன்சிக்கும் தூக்கம் கண்கலள சுழட்டியது,

கோலையில் புடலவ கட்டிய அலறக்குள் தபோய் பகோஞ்சதே ம் தூங்கைோம், என்று எண்ணி
கூடத்லத ஒட்டி இருந்த அலறயின் கதலவ திறந்துபகோண்டு உள்தள தபோனோள்,
உள்தளதபோய் கதலவ மூடிவிட்டு திரும்பியவலள பின்புறத்தில் லகபகோடுத்து அப்படிதய
தூக்கினோன் சத்யன்

“ ஏய் சத்தி ேீ இங்கதோன் ஒளிஞ்சுக்கிட்டு இருக்லகயோ ேோன் பவளிய எல்ைோம்

ததடுதனன், அய்ய கீ ழ எறக்கி விடு சத்தி” என்று மோன்சி கோல்கலள உதற,
சத்யன் இறக்கி விட்டோன், கட்டிைில் இறக்கிவிட்டோன், மோன்சிலய கட்டிைில்
கிடத்திவிட்டு இடுப்பில் லகலவத்துக்பகோண்டு அவளின் அழலக சித்தோன்,

மோன்சிக்கு பவட்கம் வ “ ஏய் சத்தி இபதன்ன எப்பபோரு அப்படிதய பமோலறச்சு போக்குற,

எல்ைோரும் என்னோ ேிலனப்போங்க, பமோதல்ை ேீ பவளியப் தபோய் படு, எனக்கு தூக்கம்
வருது ேோ இங்கனதய தூங்குதறன்” என்று மோன்சி கூறிவிட்டு அவன் போர்லவயின்
தீர்கம் தோளோமல் முகத்லத மூடிக்பகோண்டு கவிழ்ந்தோள்
சத்யன் எதுவுதம தபசவில்லை, அவளின் கோைருதக அமர்ந்து, கோடுதமபடல்ைோம்
கஷ்டப்பட்டு சுற்றிய அவள் கோல்கலள எடுத்து தன் லககளில் லவத்து குனிந்து
முத்தமிட்டோன்,

மோன்சி உடல் சிைிர்க்க தடோபைன எழுந்து அமர்ந்து, “ என்னோ சத்தி கோல்ை தபோய்
முத்தம் குடுத்துக்கிட்டு, ச்தச அது எங்கங்கதயோ சுத்தி கோப்புகோச்சுப் தபோன கோலு சத்தி,
எழுந்து வோ சத்தி” என்று அவலன அலழக்க

எழுந்து அவளருதக வந்து அவள் ததோளில் லகலவத்து மறுபடியும் படுக்கலவத்து “

எதுவுதம பசோல்ைோத மோன்சி, ப ோம்ப ஏங்கிப்தபோயிருக்தகன் கண்மணி, என்தனோட
இஷ்டத்துக்கு விட்டுடு” என்று சத்யன் ஏக்கமும் தோபமுமோக பகஞ்சுதோைோக கூற

மோன்சி ஒப்புதைோக கண்கலள மூடிக்பகோண்டோள்

சத்யன் மறுபடியும் அவள் கோைருதக வந்தோன்,, முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு

முன்தனறினோன், இ ண்டு லககளும் தசலைலய போவோலடயுடன் சுருட்டி சிறுகச்சிறுக
தமதைற்ற, அவன் உதடுகள் பகோஞ்சம் பகோஞ்சமோக அவலள தடவிப்போர்த்தது, அவனின்
ஒவ்பவோரு முத்தத்திற்கும் மோன்சி உடல் சிைிர்க்க பமல்ைிய கு ைில் முனங்கினோள்,,
சத்யன் முழங்கோலுக்கு தமதை வந்தோன், அழகோன வோளிப்போன பதோலடகள் சற்றுதே ம்
முகத்லத அங்தகதய லவத்து இலளப்போறினோன், பிறகு மறுபடியும் உலடகலள சுருட்டி
தமதைற்ற, அவளின் அடித்பதோலடலய போர்ப்பதற்குள் “ அய்தயோ தவனோம் சத்தி ” என்று
இழுத்து மூடிக்பகோண்டு கவிழ்ந்தோள் மோன்சி

சத்யன் அவள் பின்புறத்தில் இடுப்பு வல இருலககலளயும் ஊன்றி குனிந்து “ என்ன

தவனோம், ம் திரும்பு மோன்சி, ேோன் எல்ைோத்லதயும் போக்கனும் ப்ள ீஸ் திரும்பு மோன்சி ”
என்று கூறியவன் அவள் திரும்புவது தபோல் இல்லை என்றதும் அப்படிதய குனிந்து
அவளின் பின்புற தமடுகளில் தன் உதடுகலள அழுத்தமோக மோற்றி மோற்றிப் பதிக்க, “ ஓ
சத்தி என்னோத்த பண்றதவ” என்றபடி மோன்சி பட்படன்று பு ண்டு படுக்க சத்யன்
அப்படிதய அவள் தமல் விழுந்தோன்

விழுந்தவன் அவலள அழுத்திக்பகோண்டு அப்படிதய படர்ந்தோன், மோன்சியின் மோர்புகள்

அவனுலடய ப ந்து விரிந்து பேஞ்சுக்கு கீ தழ ேசுங்கியது, சத்யன் அவள் இதழ்கலள
ததடி கவ்வினோன், சத்யன் சப்பி இழுக்க மோன்சி அவன் பசோல்ைோமதைதய
வோலயத்திறந்து வழிவிட்டோள், ஒரு ேீண்ட பேடிய முத்த ஆ ோச்சிக்குப் பின் சத்யனின்
கவணம் அன்று போர்த்த அவளின் சரியோத தனங்களின் மீ து பசன்றது,

சத்யன் பு ண்டு அவள் பக்கத்தில் படுத்து அவள் மோ ோப்பில் லகலவத்து இழுக்க, மோன்சி
அவன் லககலள பற்றிக்பகோண்டு “ இபதன்ன சத்தி பட்டப்பகல்ைதய, ோலவக்கு
போத்துக்கைோம் சத்தி” என்று பகஞ்சினோள்
சத்யன் முகத்தில் பிடிவோதம் மோறோமல் அவள் மோ ோப்லப விைக்கும் முயற்சியில்
தீவி மோக இறங்கினோன்,

“ அய்ய இபதன்ன சின்னப்புள்லளயோட்டம் பிடிவோதம் பண்ணிகிட்டு, இன்னிக்கு ோவு

தோன எல்ைோ ஏற்போடும் பண்ணுவோங்க அதுக்குள்ள இப்படி பண்றது சரியில்ை சத்தி,
பவளிய திண்லணயிை அம்மோச்சியும் அம்மோவும் தபசிகிட்டு இருக்கோக, புவனோ மனுவ
தூக்கிகிட்டு குடிலசக்கு தபோயிருக்கோ சத்தி, யோ ோவது வந்து கூப்பிட்டோ ப ோம்ப சங்கடம்
சத்தி, ோவு வல க்கும் தோங்கமோட்டியோ?” என்று மோன்சி தனது ேிலைலய பதளிவோக
சத்யனுக்கு பசோல்ை

“ என்னோை லேட் வல க்கும் தோங்கமுடியோது, இப்தபோ அவுக்குறியோ? இல்ை ேோன் பவளிய

தபோகவோ?” என்று சத்யன் முடிவோக தகட்க

அவன் பவளிதயப் தபோகிதறன் என்றதும் மோன்சிக்கு ஒருமோதிரியோக இருந்தது, ம்க்கும்

தோைிதோன் கட்டியோச்தச அப்புறமோ ஏன் பயப்படனும், என்ற லதரியம் வ , தசலையில்
குத்தியிருந்த பின் கழட்டிவிட்டு மோ ோப்லப பகோஞ்சம் பகோஞ்சமோக விைக்க, இனி ேீ
எதுவும் பசய்யதவண்டோம் என்பது தபோல் சத்யன் அவள் லககலள விைக்கிவிட்டு,
மோ ோப்லப முற்றிலும் எடுத்து கீ தழ தபோட்டுவிட்டு, விக்லகயின் பகோக்கிகளுக்கு
கண்ணம் லவத்தோன், ஒருஓரு பகோக்கியோக சத்யன் கழட்ட கழட்ட மோன்சி உடல்
தைசோக ேடுங்க கண்கலள மூடிக்பகோண்டோள்

அவிழ்த்த விக்லகலய இ ண்டு பக்கமும் விைக்கிவிட்டு ஜன்னைின் பகல்

பவளிச்சத்தில் பட்டவர்த்தனமோக கிடந்த அவளின் பரிமோணங்கலள போர்லவயிட்டோன்,
உண்லமயில் இலத எப்படி அந்த சட்லடக்குள் அடக்கி லவத்தோள் என்ற சந்ததகம் தோன்
சத்யனுக்கு முதைில் ததோன்றியது, ஒரு லகயோல் அள்ளி அடக்கிப் போர்த்தோன் , போதிகூட
அடங்கவில்லை, இ ண்டு லகயோல் அள்ளி அளவு போர்த்தோன், ஒரு சிறி சரிவுகூட
இல்ைோமல் உருட்டி லவத்தது தபோல் அப்படிதய பசங்குத்தோக ேின்றது அவளின்
தனங்கள், முகத்லத விட பைமடங்கு பவளுப்போக இருந்த மோர்புகளில் பபரிய கருப்பு
வட்டமும் அதில் பருத்தியின் விலததபோன்ற சிறிய கோம்பும் படு கவர்ச்சியோக இருந்தது,
சத்யன் ஆள்கோட்டி வி ைோல் மோர்லப அழுத்திப் போர்த்தோன், பகட்டியோன சலதயோக
இருந்தது, ேிமிர்ந்து மோன்சியின் முகத்லதப் போர்த்து

“ ஏன் மோன்சி உலழச்சு உலழச்சு லககோல்கள் தோன் உ தமறும் தகள்விப்பட்டுருக்தகன்,

உனக்பகனடி இதுவும் ப ோம்ப உ தமறிப் தபோயிருக்கு, யப்போ என்னோ அழகு என்னோ
கவர்ச்சி, ேல்ைோ பபரிசோ கல்லுதபோை, ம்ம்ம் இதுை தோன்டி பசோக்கிப்தபோதனன்” என்றபடி
தனது கற்லற மீ லசலய அவளின் கோம்புகளில் மோற்றி மோற்றி உ சி அவளுக்கு
சிைிர்ப்லப ஏற்படுத்தினோன்
மோன்சியில் அவனின் சில்மிஷத்லத தோங்க முடியவில்லை, அவன் தனது மீ லச
முடியோல் அழுத்தமோக உ சஉ ச அவளுக்குள் பேருப்பு பற்றிக்பகோண்டது, அவன் கடித்து
இழுக்கமோட்டோனோ என்ற ஏக்கம் வந்து அவலள ஆக் மித்தது, ஒருகட்டத்தில்
தோங்கமுடியோமல் “ ஏய் சத்தி ஏன்தவ என்லன பகோல்ற” என்றபடி அவன் பேஞ்சில்
லகலவத்து பக்கவோட்டில் படுக்கலவத்து தனது மோர்பு கோம்பு ஒன்லற வி ைிடுக்கில்
பற்றி சத்யனின் வோயில் லவத்து உள்தள தள்ளி அவன் தலைலயப் பிடித்து தன்
மோர்தபோடு அழுத்தினோள்,

சத்யன் இலதத்தோன் எதிர்போர்த்து அவலள அப்படி துடிக்கவிட்டோதனோ?,, மோன்சி மோர்பில்

ஒற்லற அப்தபோதத விழுங்குபவன் தபோை தன்வோய்க்குள் அலடத்துக்பகோண்டோன், அவன்
உறிஞ்சி இழுக்க இழுக்க அவள் புழுவோய் துடித்து தவித்தோள், அவளின் இருப்பத்ததழு
ஆண்டு கன்னி வி தத்லத உலடத்பதரிந்துவிட்டு தன் உடலை புருஷனுக்கு
பலடயைிட்டோள்,

அது பகபைன்பது இருவருக்கும் மறந்து தபோனது, கட்டிைின் அலசவுகளும் அவன்

சுலவக்க சுலவக்க ஏற்பட்ட சத்தமும் அந்த பகலை இ வோக்கியது, மோன்சி முற்றிலும்
பவட்கம் து ந்தோள், தன் கணவன் தன்லன முழுவதுமோக விழுங்கிவிட மோட்டோனோ?
என்று துடித்தோள், சத்யனின் வோய் பசய்த விலளயோட்டில் அவளது தனங்கள் பருத்து
சிவந்தது, கோம்புகள் தடித்து ேீண்டது,
சத்யன் அவள் மோர்பின் சுலவலய அறிந்துபகோண்தட தனது லகலய அவளின்
பதோலடகளுக்கு ேடுதவ பசலுத்தி அவளின் த ோமக்கோட்லட வருடி இடம் ததடினோன்,
மோன்சியின் ேிலைலம இன்னும் தமோசமோனது, சத்தி சத்தி சத்தி என்று அவள் வோய்
புைம்ப, அவள் லககள் அவன் தலைமுடிலய தோறுமோறோக பிய்த்தது

சத்யன் வோய்க்கு ஓய்வளிக்கும் எண்ணத்துடன், அவலளவிட்டு சற்று விைகி தனது

இடுப்பு தவட்டிலய அவிழ்த்து உள்ளோலடலய கலைந்துவிட்டு மீ ண்டும் தவட்டிலய
இடுப்பில் சுற்றிக்பகோண்டு அவலள அலணத்தபடி படுத்தோன்,

அவனின் வறுபகோண்ட
ீ உறுப்பு அவளின் பதோலடயில் உ ச, அடுத்து என்ன ேடக்கப்
தபோகிறது என்று மோன்சிக்கு புரிந்து தபோனது, அவன் கழுத்லத வலளத்து தன்னருதக
இழுத்து “ தவனோம் சத்தி மிச்சத்லத ோவுக்கு போக்கைோம், பட்டப்பகல்ை இபதல்ைோம்
எனக்கு சங்கடமோ இருக்கு” என்று பகஞ்சினோள்

“ மோன்சி இந்த ேிலைலமை என்னோை ோத்திரி வல க்கும் கோத்திருக்க முடியோது, இப்ப

பகோஞ்சதே ம் மட்டும் என்லன உள்தள வ அனுமதி மோன்சி, ப ண்டு ேோளோ
தவிக்கிறதோை ப ோம்ப சீ க்கி மோ முடிஞ்சுடும், ோவுக்கு ேிதோனமோ வச்சுக்கைோம் ப்ள ீஸ்
மோன்சி” என்று சத்யனும் பகஞ்சினோன்
அவலன பகஞ்ச விட மோன்சிக்கு விருப்பம் இல்லை, ஒரு ேிமிடம் கண்லண மூடியவள்
“ ேீ எப்பவும் பகஞ்சக்கூடோது சத்தி ேோன் உனக்கு மட்டும்தோன், வோ சத்தி எனக்குள்ள
வந்துடு ம்ம்” என்று கண்லண மூடியபடிதய அவனுக்கு அனுமதி பகோடுக்க,

சத்யன் அவள் மீ து தோவி ஏறினோன், அவள் புடலவலய போவோலடதயோடு தசர்த்து தமதை

சுருட்டி வயிற்றின் மீ து தபோட்டோன், பிறகு அவள் கோல்கலள தனது கோல்களோல் தள்ளி
விரித்து, தவட்டியின் இலடபவளியில் தலைலய ேீட்டிய தனது பசங்தகோலை அவளது
சிம்மோசனத்தில் லவத்து அழுத்தினோன்

உள்தள தபோகோமல் வலளந்து மடிந்தது சத்யனின் உறுப்பு,, “ இன்னும் பகோஞ்சம் விரி

மோன்சி” என்று சத்யன் பசோல்ை மோன்சி உடதன கோல்கலள அகை விரித்தோள், சத்யன்
தனது இடுப்லப அலசத்து அலசத்து உறுப்லப உள்தள தள்ளினோன், உள்தள தபோய்
போதியில் ேின்றது அவனது பேடுங்தகோல், எங்தக தபோய் தட்டி முட்டி ேிற்கிறது என்று
சத்யனுக்கு புரிந்தது

அப்படிதய அவள்மீ து சரிந்து, “ மோன்சி பகோஞ்சம் பபோறுத்துக்தகோ” என்றபடி தனது

இடுப்லப உயர்த்தி உறுப்லப போதி பவளிதய எடுத்து மறுபடியும் சடோப ன்று உள்தள
இறக்க, ஓவ்வ்வ்வ்வ்வ்......... என்ற ேீண்ட அைறலுடன் மோன்சி தனது உடலை உயர்த்த,
சத்யன் அவலள தன்னுடைோல் அழுத்தி படுக்கலவத்தோன்

அவனின் தோக்குதலுக்கு சத்தம் வ மோல் சமோளித்து ஒத்துலழத்தோள் மோன்சி

அதன்பின் சத்யன் தனது ஏக்கத்லத எல்ைோம் தனது இயக்கத்தில் கோட்டினோன், தனது
தவகத்தோல் அவலள திணறடித்து, புயைோய் இயங்கி , மோன்சியின் இருப்பத்ததழு வருட
கன்னி வோழ்க்லகக்கு தனது உயி ணுக்கலள உட்பசலுத்தி முற்றுப்புள்ளி லவத்தோன்
சத்யன்

" முதல் உறவு,,

" இதுவல ேோன் மட்டும் உறங்குவது தபோல்..

" விழித்துகிடந்ததன்!

" இனி ேோன்கு விழிகள் விழித்துக்கிடக்கும்,

" இவ்வளவு ேோட்களோக என் கோதலை

" கவிலதயோக வடித்த எனது வி ல்கள்.!

" இனி என் கோதைியின் கவிலதப்..

" தபோன்ற உடலையும் தசர்த்து வடிக்கும்!

மோன்சி பக்கத்தில் படுத்திருந்த சத்யலனப் போர்த்தோள், இவளின் மோர்புகளுக்கு மத்தியில்
முகத்லத லவத்துக்பகோண்டு தூங்கிவிட்டிருந்தோன் சத்யன், தன் மோர்புகள் திறந்து
கிடப்பலத போர்த்து பவட்கத்துடன், தன் முந்தோலனலய தமதை தபோட்டு மலறத்தோள்,
அவன் தலைலயயும் தசர்த்து மலறத்தோள்

முந்தோலனக்குள் லகவிட்டு அவன் தலைலய தகோதிவிட்டோள், ேிலனத்தலத சோதித்த

புருஷலன எண்ணி பவட்கமோக இருந்தது, பட்டபகைில் ேடந்த இந்த முதல் உறவு
அவளுக்கு சந்ததோஷமோகவும், திருப்தியோகவும் இருந்தது, ஆனோல் இப்படிதய படுத்திருக்க
முடியோது, எழுந்து அவசியம் குளிக்கதவண்டும் என்று ததோன்ற சத்யன் முகத்லத
விைக்கிவிட்டு பமதுவோக எழுந்தோள்,

பதோலடயிடுக்கில் ஜிவ்பவன்று வைித்தது, கூல ப்புலட பமோத்தமும் திட்டுத்திட்டோக

உதி க் கல , மோன்சி பமதுவோக கட்டிலைவிட்டு இறங்கி, விக்லகயின் ஊக்குகலள
மோட்டிக்பகோண்டு, புடலவலய சரியோக கட்டிவிட்டு திரும்பி சத்யலனப் போர்த்தோள், இடுப்பு
தவட்டிலய பேஞ்சில் முடிந்துக்பகோண்டு, வோலய திறந்தபடி தூங்கினோன், அவள் கூந்தல்
மல்ைிலக அவன்மீ து சிதறிக்கிடக்க, அவள் பேற்றிக் குங்குமம் அவன் ததோளில்
ஒட்டியிருந்தது, சற்றுமுன் அவன் பசய்த குறும்புகள் அலனத்தும் மனதில் படமோக ஓட
மோன்சி புன்னலகயுடன் கதலவ திறந்து பவளிதய வந்தோள்

ததோட்டத்தில் இருந்த குளியைலற பசன்று குளித்துவிட்டு கட்டியிருந்த ஆலடகலள

துலவத்து அலததய கட்டிக்பகோண்டு உள்தள வந்து மோற்றுலட அணிந்து ஈ உலடலய
கோயலவத்துவிட்டு, தலைலய துவட்டியபடி பவளிதய வந்தோள்

திண்லணயில் இருந்த பபரியவர்கள் உறங்கிவிட்டிருக்க, மற்பறோரு திண்லணயில்

புவனோ மனவுடன் விலளயோடிக்பகோண்டிருந்தோள், மோன்சிலய போர்த்ததும் “ அக்கோ அம்மோ
ஒன்லனய குளிச்சுட்டு புதுசோ தவற எதுனோச்சும் சீ லை கட்டி, தலைசீ வி இருக்குற பூலவ
லவச்சுக்க பசோல்ைிச்சு, ேீ குளிச்சிட்டயோ, அப்ப தலைலய சீ வி பூ வச்சுக்க” என்று
பசோல்ைிவிட்டு மறுபடியும் மனுவுடன் விலளயோடினோள்,

மோன்சி தங்லக பசோன்ன எல்ைோவற்லறயும் பசய்துவிட்டு, சலமயைலறக்கு தபோய்

எல்ைோவற்லறயும் சுத்தம் பசய்து இ வு உணலவ தயோர்பசய்துவிட்டு, வியர்லவலய
துலடத்தபடி பவளிதய வந்தோள், மணி ஆறோகியிருந்தது, போட்டி எழுந்து இலைலய
லதத்துக்பகோண்டு அமர்ந்திருக்க, மோன்சியின் அம்மோ அவருக்கு உதவிக்பகோண்டு
இருந்தோள்

“ புவனோலவயும் மனுலவயும் எங்க அம்மோச்சி கோதணோம்” என்று மோன்சி தகட்க

“ ப ண்டு தபல யும் மிட்டோய் கலடக்கு அனுப்பிருக்தகன், இந்தோ வருவோக” என்று போட்டி
பசோல்ை
மோன்சிக்கு புரிந்தது, எல்ைோதம முத்துவுக்கு அவள் பசய்த ஏற்போடுகள் தோதன, சத்யலன
எழுப்பதவண்டும் என்று ததோன்ற, அவச மோக மறுபடியும் வட்டுக்குள்
ீ தபோய் சத்யன்
படுத்திருந்த அலறக்கு தபோனோள்,

சத்யன் எழுந்து சட்லடலய மோட்டிக்பகோண்டு இருந்தோன், மோன்சி அவலன பின்னோல்

இருந்து கட்டிப்பிடித்து, அவன் முதுகில் ஆத வோய் தலைசோய்த்துக் பகோண்டோள்,

தன் வயிற்றில் இருந்த மோன்சியின் லகலயப்பிடித்து முன்னோல் இழுத்த சத்யன்

அவலள தனது இடது லகயில் சோய்த்து வைது லகயோல், அவள் வகிட்டில் இருந்து
தகோடுதபோட்டு உதடுகளுக்கு வந்து அதன் இலடபவளியில் வி லை நுலழத்து அவள்
ேோக்கில் இருந்த ஈ த்லத பதோட்டு அலத எடுத்து அந்த வி லை தன் வோயில் லவத்து
சப்பினோன், மோன்சி விழிவிரிய தன் கணவனின் கலைந்த அழலக சித்தோள்

சத்யனின் அடர்ந்த தகசம் கலைந்த பேற்றியில் வழிந்தது, அகன்ற பேற்றி, சற்று பபரிய
கண்கள், அடர்த்தியோன புருவம், கருகருபவன கத்லதயோன மீ லச, தடித்து கறுத்த
உதடுகள், த ோம வளர்ச்சியின்றி வழவழப்போன தோலட, ேடுவில் சிறு பள்ளம் விழுந்து
ப ட்லடயோன ேோடி, இப்படி கலளப்பில்ைோமல் புத்துணர்ச்சியுடன் இருந்த அவன்
முகமும் அதிைிருந்த சிரிப்பும் அவலள பபரிதும் கவர்ந்தது, “ சத்தி ேீ ப ோம்ப
அழகோயிருக்க சத்தி” என்று கோததைோடு பசோன்னோள்

“ ம்ம் ேீயும்தோன் ப ோம்ப அழகு, என்னோ ஒன்னு இந்த பசம்பட்லட தலைமுடிலய தோன்
என்ன பண்றதுன்னு பதரியலை, ஆனோ அதுனோை ஆகப்தபோறது ஒன்னுமில்ை , அதுவோ
என்லன கவனிச்சுக்கப் தபோகுது,, என்லன கவனிச்சுக்குற விஷயபமல்ைோம் கப க்டோ
ேோன் எதிர்போர்த்தலத விட ப ோம்ப அழகோ இருக்கு ” என்று சத்யன் குறும்பு தபசினோன்

“ ஆமோ ஆமோ அழகோத்தோன் இருக்கும், அதோன் அலத அந்த கடி கடிச்சு வச்சிருக்க,
குளிக்கறப்ப தசோப்புப் தபோட்டோ ஒத எரிச்சல், அப்பறம் கோயம்பட்ட எடத்துை எல்ைோம்
மஞ்சள அல ச்சு தடவுதனன்” என்று மோன்சி பசோல்ை

“ அய்யய்தயோ அவ்வளவு கோயமோ ஆயிருச்சு, எங்க கோட்டு போக்குதறன்” என்று சத்யன்

அவள் மோ ோப்லப விைக்க..

மோன்சி பட்படன்று லகலய தட்டிவிட்டு அவனிடமிருந்து ேழுவி விைகி “ அதோதன

போத்ததன், தபோ, தபோய் ததோட்டத்துை பவண்ணி தபோட்டுருக்தகன் தபோய் குளிச்சிட்டு வோ,
சோப்பிடைோம் ” என்று பசோல்ைிவிட்டு பவளிதய ஓடிப்தபோனோள்

அதன்பிறகு மறுபடியும் மோன்சி அந்த அலறக்குள் வந்ததபோது இ வு ஒன்பது மணி,

சத்யன் குறும்பு சிரிப்புடன் கட்டிைில் கோத்திருந்தோன், போல் பசோம்புடன் உள்தள வந்த
மோன்சிலய இழுத்து தன் மடியில் அமர்த்திக்பகோண்டோன்,
“ ம்ம் மத்தியோனம் ஒரு இன்னிங்ஸ் முடிச்சது ேல்ைதோ தபோச்சு, இல்தைன்னோ இப்தபோ
அ க்கப்ப க்க பசய்திருக்கனும், இப்தபோ ேிதோனமோ சிச்சு அனுபவிக்கப் தபோதறன்” என்று
சத்யன் கூறிய அப்படிதய பின்னோல் சோய்ந்தோன், மோன்சி அவன் பேஞ்சில் கிடந்தோள்

“ ஆமோ ஒனக்கு எப்பப்போரு இதத பேலனப்பு தோனோ,, அடுத்த ேம்ம வோழ்க்லகலய எப்புடி
அலமச்சுக்கறதுன்னு தயோசிக்கதவ மோட்டியோ, சத்தி” என்று மோன்சி பபோய் தகோபத்ததோடு
தகட்க

“ ஆமோடி வருங்கோைத்லத பத்தி தயோசிக்கிற இ வோ இது,, அதுக்பகல்ைோம் கோைம்

இருக்குடி, இன்னிக்கு உன்லன ேோன் சிக்க, என்லன ேீ சிக்கதவ தே ம் பத்தோது இதுை
வருங்கோைம் பத்தி தவற தயோசிக்கனுமோம், எனக்பகன்னடி பகோலறச்சல் ஒரு வடு,
ீ
பகோஞ்சம் ேிைம், அழகோன அன்போன பபோண்டோட்டி, குறும்போன மகன், இலதவிட எனக்கு
என்ன தவனும், இது தபோதும் மோன்சி எனக்கு” என்று சக்தி உணர்ச்சிபூர்வமோக தபசினோன்

அவன் வோர்த்லதகளில் இருந்த ேிலறவு மோன்சியின் இதயத்லத இதமோக்கியது, அவன்

தமதைதய பு ண்டு படுத்து அவன் கழுத்லத கட்டிக்பகோண்டு “ அபதல்ைோம் சரி சத்தி,
ேோன் இனிதம ஒன் தபல ச் பசோல்ைி கூப்பிடக்கூடோதோம், வோ தபோ ன்னு தபசக்கூடோதோம்,
எங்கம்மோ திட்டுறோங்க சத்தி, ஆனோ எனக்கு உன்லன அப்படிபயல்ைோம் மரியோலதயோ
கூப்பிட முடியை சத்தி, எப்புடி தயோசிச்சோலும் வ லை சத்தி, ேீ தப்போ பேலனக்கோத”
என்று மோன்சி பகஞ்சுதைோக கூற

சத்யன் அவள் வோலயப்பபோத்தி “ மோன்சி தயவுபசஞ்சு என்லன தவற மோதிரி கூப்பிடோத,

எனக்கு இப்படி கூப்பிட்டோதோன் பிடிச்சிருக்கு, உன்கிட்ட எனக்கு பிடிச்ச விஷயதம உன்
இயல்லப பதோலைக்கோம சுயத்ததோட இருக்குறதுதோன், ேீ யோருக்கோகவும் மோறோத மோன்சி,
யோர் தகட்டோலும் ேோன்தோன் அப்படி கூப்பிடச் பசோன்தனன்னு பசோல்லு,, இன்னும்
பசோல்ைப்தபோனோ, ேீ அப்படி கூப்பிடும்தபோது எனக்கு என் அம்மோ கூட இருக்குற மோதிரி
இருக்கு மோன்சி, அப்புறம் இந்த மோதிரி அலணச்சுக்கிி்டு கூப்பிடும்தபோது ப ோம்ப கிக்கோ
இருக்கு மோன்சி, ேீ இப்படிதய கூப்பிடு” என்று சத்யன் பசோல்ை

சத்யன் தன்லன அவனுலடய அம்மோதவோடு ஒப்பிட்டுப் தபசியது மோன்சிக்கு பேகிழ்வோக

இருந்தது, தனக்கு பபண்லமயின் அலடயோளத்லதக் பகோடுத்தவலன கோைபமல்ைோம்
கைங்கோமல் தோங்கதவண்டும், ஒரு சிறு துரும்பு கூட அவலன உறுத்தும்படி
பசய்யக்கூடோது, என்ற அவன்தமல் இருந்து கீ தழ இறங்கிய மோன்சி, அவன் பக்கத்தில்
படுத்து, அவலன கோததைோடு போர்த்தோள்

சத்யனும் அவள் பு மோக திரும்பினோன், அவள் கண்களில் வழிந்த கோதல் அவனுக்குள்

மின்னலைப்தபோல் ஊடுருவியது, “ என்ன மோன்சி அப்படிப் போர்க்கற?” என்றோன்,
அவன் கன்னத்லத வருடிய மோன்சி “இல்ை சத்தி ேீ எனக்கு பகடச்ச பபோக்கிஷம்
மோதிரி, ஒன்லன எப்படி போதுகோக்குறதுன்னு தயோசலனப் பண்ணிகிட்டு இருக்தகன் சத்தி”
என்று மோன்சி பசோல்ை..

“ ம்ஹும் என்லன உள்ள வச்சு பூட்ட பீத ோகூட இல்லைதய மோன்சி” என்று ேக்கல்
பசய்த சத்யன் “ ேீயும் எனக்கு பபோக்கிஷம் தோன் மோன்சி, என்லன எனக்கோகதவ தேசிச்ச
உன்லன எந்த சூழ்ேிலையிலும் விட்டு விைகமோட்தடன் மோன்சி, இலத மட்டும் ேம்பு,
மத்தபடி ேோன் தகட்கும்தபோபதல்ைோம் இலத குடுத்தோ அதுதவ எனக்கு தபோதும்” என்ற
சத்யன் அவள் மோர்புகலள தனது வி ைோல் வருடினோன்

மோன்சி அவலன அலணத்து பேருங்கினோள்,, அவலள விைக்கி எழுந்த சத்யன் கட்டிைில்

அமர்ந்து பமதுவோக புடலவலய உருவி கீ தழ தபோட்டோன், மஞ்சள் ேிற போவோலடயும்,
சிவப்பு ேிற விக்லகயுடன் கட்டிைில் கண்மூடி கிடந்தோள் மோன்சி, மதியம் உலடகலள
கலையோமல் பகோண்ட உறவு, இப்தபோது முற்றிலும் உலடகலள கலைந்துவிட்டு உறவு
பகோள்ள அலழத்தது அவள் உடல்

உள்ளோலட அணியோத அவளின் மோர்புகள் அந்த விக்லக பகோள்ளோமல் தமதை போதி

பிதுங்கி வழிந்தது, விக்லகயின் பகோக்கிகலள பிய்த்துவிடும் அளவுக்கு அவளது
மோர்புகளின் திமிறல் இருந்தது, அவளின் லகபகோள்ளோ கைசங்கலள அடக்க முடியோத
பரிதோபமோன விக்லகலய விடுவிக்க எண்ணிய சத்யன் ஒரு ஒரு பகோக்கிகளோக
விடுவிக்க, புசுபுசுபவன்று பிதுங்கிக்பகோண்டு பவளிதய வந்து விழுந்தது அவளின்
ததனூறும் தனங்கள்,

சத்யன் சிறிதுதே ம் எதுவுதம பசய்யோமல் சத்யன் எந்த கைசங்களின் அழலக

சித்தோன், மதியம் பசய்த விலளயோட்டில் ேிலறய ேகக்குறி இருக்க அதில் மஞ்சள்
தடவியிருந்தோள் மோன்சி, கோம்பு கூட தடித்து ேீண்டிருந்தது ‘ ச்தச மதியம் ஆர்வத்துை
ப ோம்ப கசக்கிட்தடன் தபோை இவளோவது வைிக்குதுன்னு பசோல்ைியிருக்கைோம், என்று
சத்யனுக்கு சங்கடமோக இருந்தது

அவன் தன்லன சிக்கிறோன் என்று பதரிந்ததும் கண்மூடியபடி தனது பேஞ்லச

உயர்த்திக் கோட்டினோள் மோன்சி, அவள் சத்யலன சுகப்படுத்துவது மட்டுதம குறிக்தகோளோக
பசயல்படுவது சத்யனுக்கும் புரிந்தது,

பமதுவோக அவள் மோர்பில் கவிழ்ந்த சத்யன் மஞ்சள் தடவியிருந்த இடபமல்ைோம் தனது

ேோக்கோல் இதமோக தடவி ஒத்தடம் பகோடுத்தோன், கோம்லப உதட்டோல் கவ்விப்பிடித்து
இதமோக சப்பினோன் இதுவும் மோன்சி சுகதவதலனயோக இருந்தது, தன் மோர்பில் இருந்த
சத்யனின் தலைலய வருடிக் பகோடுத்து உற்ச்சோகப்படுத்தினோள்

தனது ேோக்கோலும் உதட்டோலும் அவள் தனங்கலள ஈ ப்படுத்திய சத்யன், தடித்த

கோம்புகலள தனது நுனிேோக்கோல் ேி டி ேி டி சப்பி அவலள இன்ப சித்தி வலத
பசய்தோன் பிறகு அலதவிட்டு எழுந்து அவள் அசந்து கிடந்தலத பயன்படுத்தி இடுப்பில்
இருந்த போவோலடயின் முடிச்லச அவிழ்த்து போவோலடலய அவச மோக கோல் வழியோக
உருவி கீ தழ தபோட்டோன்,

ேிர்வோணமோன தனது மலனவியின் அழகில் மயங்கிப்தபோனோன் சத்யன், பி ம்மனின்

கலை பபோக்கிஷம் சத்யனின் கண்களுக்கு விருந்தோனது, மோன்சியின் பருத்த
பதோலடகளுக்கு ேடுதவயிருந்த அந்த அற்புதமோன கலைப் பலடப்லபப் போர்த்து சத்யன்
எச்சில் விழுங்கினோன்,

தோன் ேிர்வோணம் ஆனலத சிை விேோடிகள் கழித்துதோன் மோன்சி உணர்ந்தோள், “

அய்யய்தயோ சத்தி என்ன இது” என்று சிறு கூச்சலுடன் அவள் பு ண்டு படுக்க
எத்தனிக்க, அவள் பு ளோமல் பதோலடகளில் லகலவத்து அழுத்தமோக பற்றிக்பகோண்ட
சத்யன் மறு தயோசலன இன்றி பட்படன்று அந்த பபோக்கிஷத்தின் மீ து கவிழ்ந்தோன்,
மோன்சி உதறித்தள்ள முயன்றோள்,

விடவில்லை சத்யன் அவள் பதோலடகலள அழுந்த பற்றி முகத்லத அதன்

இலடபவளியில் லவத்து அந்த பமன்லமயோன த ோமங்கலள பற்களோல் பற்றி
வைிக்கோமல் இதமோக இழுத்தோன், மோன்சி ஒரு வித்யோசமோன கு ைில் “ அங்கன
தவனோம் சத்தி, எனக்கு என்னதவோப் தபோை இருக்குதவ, தமை வோ சத்தி” என்று
பசோன்னலததய மறுபடியும் மறுபடியும் பசோன்னோதளத் தவி இப்தபோது அவலன உதறி
முயைவில்லை

சத்யன் அங்கிருந்த த ோமங்கலள வி ைோல் விைக்கி, அந்த மோதுளம் விலத தன்

ேோக்கோல் தூண்டி உதட்டோல் வருடி பற்களோல் பபோய்யோய் கடித்து இழுக்க, உணர்ச்சிப்
பபருக்கில் மோன்சி வோய்விட்டைறி சத்யனின் தலைமுடிலய பிய்த்து எறிய முயன்றோள்,
சத்யன் விலதலய விட்டு அவளின் பபண்லம உதடுகளுக்கு இறங்கினோன், உதட்டோல்
விைக்கி ேோக்லக உள்தள நுலழக்க முயன்றோன், உள்தள நுலழந்த ேோக்கு அங்தக வடிந்த
ததலன வழித்து அவன் ருசிபோர்க்க வோய்க்குள் அனுப்பியது, அதன் ருசி சத்யனுக்கு
பிடித்துவிட ேோக்கின் உதவிலய விடுத்து, உதடுகலள குவித்து அந்த பபண்லம பிளவில்
லவத்து சர்ப ன உறிஞ்சி இழுத்து சுலவக்க “ அய்தயோ சத்தி என்லன பகோல்ைோததவ”
என்று துடித்தோள் மோன்சி,

ஆனோலும் இடுப்லப உயர்த்தி அவன் முகத்தில் இடித்தோள் மோன்சி

சத்யனின் ேோக்கும் உதடுகளும் மோன்சியின் பபண்லமயில் இஷ்டத்திற்கு விலளயோட,
மோன்சியின் பபரும் ஓங்கோ த்துடன் பபோங்கி வழிந்தது அவள் பபண்லம, ேலனத்தது
அவன் பதோண்லடலய, கீ தழ வனோய்ப்
ீ தபோய்விடுதமோ என்று சத்யன் அவச அவச மோக
உறிஞ்சினோன்
மோன்சியின் பபண்லம வோரிவழங்கும் வள்ளைோக,, சத்யன் லகதயந்தி ேிற்க்கும்
தசவகனோன்,

தனது ேோக்கோலும் உதடுகளோலும் தன் மலனவிலய உச்சத்துக்கு அலழத்துச்பசன்ற

சந்ததோஷத்தில், வோய்க்பகோள்ளோ சிரிப்பும் மனம்பகோள்ளோ மகிழ்ச்சியுமோக அவள் பதோலட
ேடுதவ இருந்து சத்யன் எழுந்தோன்
தனது இடுப்பு தவட்டிலய எடுத்து தனது முகத்தில் இருந்து வழிந்த மோன்சியின்
மிச்சங்கலள துலடத்தோன், திரும்பி மோன்சிலயப் போர்த்தோன், உச்சம் கண்ட தசோர்வில்
கண்மூடி வோய் திறந்து அப்படிதய கிடந்தோள்,

சத்யன் அவள் அருதக தபோய் படுத்துக்பகோண்டு, அவள் முகத்லத பமன்லமயோக வருடி

“ என்ன மோன்சி எப்படியிருந்துச்சு?” என்று தகட்க

மோன்சி பதில் ஏதும் பசோல்ைோமல் அவலன இறுக்கி அலணத்தோள், தனது உதட்டோல்

அவன் பேஞ்சில் தகோைமிட்டு அவன் பேஞ்சில் இருந்த துளிக் கோம்லப கடித்து
இழுத்தோள், துடித்துப்தபோனோன் சத்யன், அவள் தலைலய தன் பேஞ்தசோடு லவத்து
அழுத்திக்பகோண்டு “ அழுத்தமோ கடிச்சு இழு மோன்சி” என்று கசியமோய், கிறக்கத்ததோடு
சத்யன் உத்த விட

அவன் உத்த லவ ஏற்று அப்படிதய பசய்தோள், அவள் மனதில் இருந்தபதல்ைோம்,

சத்யனுக்கு தன்னோல் என்ன பகோடுக்க முடியுதமோ அத்தலனலயயும்
பகோடுத்துவிடதவண்டும், அவனின் பேஞ்சில் தனது உதடுகளோல் பல்ைோங்குழி ஆடினோள்,
அவளின் வைக்லகதயோ எலததயோத்ததடி அவனின் இடுப்பு தவட்டிலய தடவியது

அவளின் விலளயோட்டோல் சுகத்தின் உச்சத்தில் இருந்தோலும், அவள் எலத ததடுகிறோள்

என்று புரிந்துபகோண்ட தனது இடுப்பு தவட்டியின் முடிச்லச அவிழ்த்து தவட்டிலய
விைக்கி, உள்ளோலடலய கீ தழ தள்ளிவிட்டு தனது வில த்த உருப்பில் மோன்சியின்
லகலய இழுத்து லவத்தோன்

சிறு திடுக்கிடதைோடு லகலய பவடுக்பகன்று உதறி எடுத்துக்பகோண்டோள் மோன்சி, சத்யன்

ஏமோற்றமோய் அவலளப் போர்க்க,

அந்த போர்லவ தோங்கோமல் பேஞ்சிைிருந்து எக்கி அவன் உதட்டருகில் வந்து தனக்கு

பசோர்கத்லத கோட்டிய அவன் உதடுகளில் அழுத்தமோய் ஆழமோய் முத்தமிட்டு “ சத்தி
எனக்கு அத என்னப் பண்றது பதரியோது சத்தி, ேீ பசோல்ைிக்பகோடு, ேோ அதுமோதிரி
பசய்தறன், சரியோ சத்தி ” என்று கூறிக்பகோண்தட அவனின் ே ம்புகள் முருக்தகறிய
ஆண்லமலய லகயில் பிடித்தோள் மோன்சி
அவள் லகயில் துடித்து துள்ளியது அவனின் பசங்தகோல், அதன் ேீளமும் பருமலனயும்
லகயோல் அளந்த மோன்சி ‘ இதுவோ மதியம் எனக்குள்ள தபோச்சு, அதோன் அப்படி வைிச்சுது
தபோை, என்று எண்ணியபடி பமதுவோக தடவிக்பகோடுத்தோள்

“ ஏதவ சத்தி இதுக்கு தனியோ ஒருதவலள சோப்புடுவியோ,, இப்புடி வளத்து வச்சுருக்க”

என்று குறும்புடன் கூற

கழுத்துக்கு கீ தழ லகலவத்து கோல்கலள விரித்து மல்ைோந்து கிடந்த சத்யன் “ ம்ம் ஏன்

பசோல்ைமோட்ட, ேீமட்டும் என்னவோம் புல்லுக்கட்லட எடுத்து புதருக்குள்ள மலறச்சு வச்ச
மோதிரி எவ்வளவு வளத்து வச்சுருக்க, வோயிை மோட்டுதுடி” என்று சத்யன் ேக்கல் பசய்ய,

மோன்சி பவட்கத்துடன் “ அடச்சீ அங்க அப்படித்தோன் இருக்கும், பின்ன அதுக்கு

பமோட்லடயடிச்சு கோதுகுத்தி பகடோவோதை பவட்ட முடியும்” என்று பதிலுக்கு ேக்கைடித்து
அவன் பதோலடயில் கிள்ளினோள்

அவள் தபச்சில் இருந்த குறும்லப சித்து சத்யன் வோய்விட்டு சிரித்தோன்,

மோன்சி தனது லகயில் துடித்து துள்ளிக்பகோண்டு இருந்த அழகலன எப்படி அடக்குவது

என்று தயோசித்துக்பகோண்தட அதன் அழலக சித்தோள், கோப்பிக்பகோட்லடயின் ேிறத்தில்,
அல யடிக்கும் தமல், அவளுலடய பபருவி லுக்கும் ஆள்கோட்டிவி லுக்கும் ேடுதவ
பற்றினோலும் ஒரு அங்குைம் மிச்சமோன பருமனில், தனக்குள் இருக்கும் ே ம்புகலள
பவளிதய பதரியும்படி புலடத்துக்பகோண்டு, அதன் த ோஸ் ேிற நுனியில் துளிர்த்திருந்த
முதல் ேீருடன் போர்க்க அழகோக கம்பீ த்துடன் ேிமிர்ந்து இருந்தது, சத்யனி ஆண்லம

மோன்சி சத்யனின் முகத்லதப் போர்த்தவோறு தனது ேோக்லக ேீட்டி அவன் உறுப்பின்

நுனிலய தடவினோள், அவள் போர்க்கும் தபோதத சத்யனின் முகத்தில் ேிலறய மோற்றங்கள்
வந்து தபோனது, மோன்சி தடவிய நுனி பமோட்லட தனது வோய்க்குள் ஒரு அங்குைம்
விட்டு ேோக்கோல் வருடி பிறகு பவளிதய எடுத்தோள், சத்யன் பசோர்க்கத்லத தன்
மனக்கண்ணில் போர்ப்பவன் தபோல் வோலய திறந்துபகோண்டு படுத்திருந்தோன், மோன்சி தன்
வோலய இன்னும் சற்று அகைமோக திறந்து ஒரு அங்குைத்திற்கு பதில் மூன்று
அங்குைமோக உள்தள விட்டு அது பவளிதய வ ோமல் தன் உதடுகளோல் கவ்விப்பிடித்துக்
பகோண்டு சத்யலனப் போர்த்தோள், அவன் வோய் இப்தபோது பமைிதோக முனங்கியது, மோன்சி
கவ்விய உறுப்லப பவளிதய இழுத்து தன் ேோக்கோல் சுற்றிலும் தடவி மறுபடியும்
ச க்பகன்று வோய்க்குள்தள விட்டு உதடுகளோல் அழுத்திப்பிடித்துக்பகோண்டு சப்பினோள்,
சத்யன் கட்டிைில் இருந்து தனது இடுப்லப உயர்த்தி அவள் வோய்க்குள் இடித்தோன்,

முதைில் தினறிய மோன்சிக்கு இப்தபோது ையம் பிடிபட்டது, அவன் பகோடுத்த சுகத்லத

விட ஒருபடி அதிகமோகதவ அவனுக்கு பகோடுக்க ஆலசப்பட்டு மூச்சுத்திணறத் தினற
தனது தவலைலய கோட்டினோள், ேிமிடத்துக்கு ேிமிடம் கண்முன வந்து தபோன
பசோர்கத்லத லகயில் எட்டிப் பிடித்தோன் சத்யன், “ ம்ம் மோன்சி அப்படித்தோன், இன்னும்
பகோஞ்சம் தவகமோ, தபோதும் தபோதும் தபோதும்டி” என்பறல்ைோம் அைறினோன்

கோமப்போடத்தில் மோனவியோக இருந்த மோன்சி சற்று முன்தனறி இளேிலை பட்டம்

பபற்றவள் தபோல் சுகத்லத வோரிவழங்கினோள் சத்யனுக்கு

ஒருகட்டத்தில் சத்யன் எங்தக பவடித்துவிடுதவோதமோ என்று ேிலனத்து சட்படன்று

அவளிடமிருந்து உருவிக்பகோண்டு எழுந்து அவலள கட்டிைில் தள்ளி பட்படன்று
அவள்தமல் கவிழ்ந்து அவள் கோல்கலள விரித்து தனது ஆண்லமலய பிடித்து
அவச மோக உள்தள நுலழத்தோன்,

தடோைடியோக உள்தள நுலழந்த அவன் உறுப்பு அவச கதியில் ஆதவசமோக இயங்கியது,

அவனது ஆதவசத்தில் மோன்சி திலகத்து தினறிப்தபோனோள், அவன் ஆண்லமலய
ப ோம்பதவ சீ ண்டி விட்டுவிட்தடோதமோ, என்று பயந்து தபோனோள்
சத்யனின் ஆதவசத்தில் கட்டில் இடம்பபயர்ந்தது, ஒவ்பவோரு முலறயும் அவளின்
கருவலறலய பசன்று முத்தமிட்டு வந்தது சத்யனின் உறுப்பு, இவன் தவகத்தில்
குலுங்கிய அவளின் தனங்கலள குலுங்கோமல் பற்றிக்பகோண்டு இயங்கினோன்,
முழுமூச்சுடன் அவன் இயங்க, மோன்சி இ ண்டோவது முலறயோக உச்சம் கண்டு கத்தித்
துடித்தோள்

அவள் துடித்த அடுத்த வினோடி இவனும் அவளுக்குள் பவடித்தோன், என்றுமில்ைோது

பபோங்கி வழிந்தது அவன் ஆண்லம, அவள் பபண்லமப் போத்தி ம் ேிறம்பி படுக்லகயில்
வழிந்தது அவனின் மிச்சங்கள், இந்த அசு தோக்குதைில் இருவருதம அசந்து
தபோனோர்கள், யோர் யோல கட்டிக்பகோண்டோர்கள் என்பலத கண்டுபிடிக்க முடியோ
வண்ணம் இருவரும் மூச்சுவிட இலடபவளி இன்றி பின்னிக்பகோண்டனர் ,

முதன்முலறயோக தனக்கு பசோர்கத்லத அறிமுகம் பசய்த மலனவிலய தனது

முத்தங்களோல் அர்ச்சித்தோன் சத்யன், அவனின் மனேிலை புரிந்து முதுலக வருடி
ஆறுதல் படுத்தினோள் மோன்சி

அதன்பின் ஏன் பபோழுது விடியதவண்டும் என்ற தகோபத்திதைதய இருவரும்

விடியவிடிய விழித்துக்கிடந்தனர், கிலடத்த ஒவ்பவோரு பேோடிலயயும் வணோக்கோமல்
ீ
தங்களது இன்ப விலளயோட்டுக்கு பயன்படுத்திக்பகோண்டனர்,

கைவியில் இத்தலன வலககள் இருக்கிறதோ, என்று மோன்சி வியந்து தபோனோள், தனக்கு

பதரிந்த அத்தலன முலறகலளயும் மோன்சியின் பபண்லமக்கு அறிமுகம் பசய்தோன்
சத்யன், அவனும் அவன் ஆண்லமயும் தசோர்ந்து தபோகோமல் இருக்க மோன்சி பபரிதும்
உதவினோள்,
பபோழுது விடிந்து பவளிதய ஆடுகலள தமய்ச்சலுக்கு ஓட்டிச்பசல்லும் சத்தம் தகட்டதும்
தோன் மோன்சி தன்மீ து கிடந்த சத்யன் கோதில் “ தபோதும் சத்தி விடிஞ்சு தபோச்சு, யோ ோவது
வந்து கதலவ தட்றதுக்குள்ள ேோ குளிக்க தபோயிர்தறன்” என்று கிசுகிசுப்போக கூற

“ இததோ இன்னும் பகோஞ்சம்தோன் முடிஞ்சு தபோச்சு” என்று தவகமோக இயங்கி அன்லறய

ஆட்டத்தின் கலடசி போலை சிக்சருக்கு அனுப்பிக்பகோண்டிருந்தோன் சத்யன்

அவன் முடித்து விைகியதபோது, மோன்சியோல் படுக்லகலய விட்டு எழக்கூட

முடியவில்லை, சத்யன் சிரிப்புடன் அவலள அலணத்து தூக்கி தல யில்
இறக்கிவிட்டோன்,

கோல்கள் பின்னைிட அவள் ேடப்பலதப் போர்த்து அப்போவியோக “ என்னோச்சு மோன்சி”

என்றவலன திரும்பிப்போர்த்து முலறத்தோள் மோன்சி

அவள் அம்மோ தயோ ோக பவண்ண ீர் தபோட்டு லவத்திருக்க குளித்துவிட்டு வந்த மோன்சி
கூடத்தில் ஒரு ஓ மோக போலய விரித்து படுத்துவிட்டோள், உணவுக்கு கூட
எழமுடியோமல் அவள் தூங்குவலதப் போர்த்து போட்டியும் அவள் அம்மோவும் கசியமோக
சிரித்துக்பகோண்டனர்,

மனு வந்து “ அம்மோவுக்கு பீவதோ” என்று பேற்றியில் லகலவத்துப் போர்த்துவிட்டு

விலளயோடப் தபோனோன்,

சத்யன் தூங்கும் மோன்சிலய சிறிதுதே ம் போர்த்துவிட்டு “ ச்தச ப ோம்பத்தோன்

விலளயோடிட்தடோம் தபோைருக்கு” என்று ேிலனத்தபடி அவலள சோப்பிட எழுப்பினோன்

அதன்பிறகு வந்த ேோட்கள் அவர்கள் இருவருக்கும் இருபத்துேோலு மணிதே ம்

தபோதவில்லை எனைோம், தலைக்கு ததங்கோய் எண்பணய் ததய்க்கக் கூட மோன்சிதோன்
வ தவண்டும் சத்யனுக்கு என்றோனது, இ வில் தவங்லகயோகப் போய்ந்தோலும் பகைில்
அவள் லகயில் அடங்கும் மோடப்புறோவோக இருந்தோன் சத்யன், அன்பு என்ற
வோர்த்லதயின் அலடயோளமோக இருந்தோள் மோன்சி, சத்யன் உடைில் துரும்பு பட்டோலும்
அவளோல் தோங்கமுடியவில்லை,

திருமணம் ஆன ஏழோவது ேோள் சத்யன் போத்ரூமில் குளித்துக்பகோண்டிருக்க மோன்சி

அவன் முதுகுக்கு தசோப்புப் தபோட்டுக்பகோண்டு இருந்தோள், இந்த ஏழு ேோட்களோக
சத்யனுக்கு தவறோமல் பசய்யும் கடலமகளில் இதுவும் ஒன்று, அவள் குளிக்க
லவக்கோமல் இவன் மட்டும் தனியோக குளித்துவிட்டு வந்தோன் என்றோல் மோன்சியின்
அழுலகலய சத்யனோல் சமோதோனம் பசய்யமுடியோது, சிைதே ங்களில் அவளின்
கண்மூடித்தனமோன அன்லபப் போர்த்து சத்யனுக்கு பயம் வந்தது
அவள் முதுகுத் ததய்க்கும் சுகத்தில் சத்யன் தன்லன மறந்து ேிற்க்க,, அப்தபோது “ அக்கோ
ேம்ம தமஸ்திரி அம்மோச்சிய போக்க வந்திருக்கோரு” என்று புவனோ ஓடி வந்து தகவல்
பசோல்ைிவிட்டு தபோனோள்

முதுகில் தசோப்பு கோயோமல் தண்ணர்ீ ஊற்றிவிட்டு “ ேீ குளிச்சிட்டு வோ சத்தி ேோ தபோய்

என்னோ சமோச்சோ ம்னு போர்த்துட்டு வர்தறன்” என்று கூறிவிட்டு முந்தோலனயில் லகலய
துலடத்துக்பகோண்தட கூடத்துக்கு வந்தோள் மோன்சி

கூடத்தில் போட்டி எதிரில் ேோற்கோைியில் உட்கோர்ந்திருந்த தமஸ்திரி “ இததோபோருங்க

ஆச்சி, ேிைத்து குத்தலக இந்த மோசத்ததோட முடியுது, இந்தவருஷம் ேீங்க தகட்ட மோதிரி
குத்தலகப் ரூவோ ப ண்டோயி ம் ஏத்தித் தர்தறன்னு பமோதைோளி ஒத்துக்கிட்டோப்பை, ேீங்க
என்ன பசோல்றீக, குத்தலக கணக்லக அப்படிதய புதுப்பிச்சுக்கைோமோ?” என்று தமஸ்திரி
தகட்க

போட்டி மோன்சிலயப் போர்த்து சிறு புன்னலகலய உதிர்த்துவிட்டு தமஸ்திரியிடம் திரும்பி

“ இல்ை தமஸ்திரி இனிதம ேோ தபச எதுவுமில்ை, பேைத்துக்கு பசோந்தக்கோரி இவதோன்
இனிதமல் எதுவோனோலும் இவ கிட்ட தகட்டு எலதயும் முடிவு பண்ணிக்க” என்று தனது
தப ன் மலனவிலய லகக்கோட்டி விட்டு ஒதுங்கிக்பகோண்டோர்

தமஸ்திரி தகள்வியோக மோன்சிலயப் போர்த்து “ தேத்து தகோட்டயம் தபோதனன், பமோதைோளி

ஆச்சிக்கிட்ட தகட்டுட்டு வ ச்பசோன்னோர், ஆச்சி ஒன்லனய லககோமிக்குது, ேீ என்னோ
மோன்சி பசோல்ற?” என்று தகட்டோர்

சிறிதுதே ம் அலமதியோக ேின்றோள் மோன்சி,, சத்யன் குளித்துவிட்டு கோதுக்குள் இருந்த

ேீல துண்டின் நுனியோல் துலடத்து எடுத்தபடி வந்து மோன்சியின் அருகில்
ேின்றுபகோண்டோன்

தனது கணவலன ஏறிட்ட மோன்சி, அவனிடம் கண்களோதைதய அனுமதி

வோங்கிக்பகோண்டு தமஸ்திரியிடம் திரும்பினோள் " தமஸ்திரி இந்த வருஷத்ததோட
குத்தலகலய முடிச்சுக்கைோம்னு பமோதைோளி கிட்ட பசோல்ைிடுங்க, அடுத்த சூலள ேோன்
தபோடப்தபோதறன், அதனோை ேீங்க சீ க்கி மோ பேைத்த கோைிபண்ணிட்டு கணக்லக
முடிச்சுகங்க தமஸ்திரி" என்று முடிவோக தீர்கமோக கூறினோள்

பக்கத்தில் இருந்த சத்யனுக்தக இந்த விஷயம் அதிர்ச்சியோக இருந்தது, " என்ன மோன்சி
பசோல்ற ேோம சூலளப் தபோடப்தபோதறோமோ? எனக்கு அதப்பத்தி ஒன்னுதம பதரியோதத"
என்று கைவ த்ததோடு தகட்டோன்

" ஒனக்கு பதரியோட்டி என்ன சத்தி,, எனக்கு சூலளக்கு மண் வோங்குறதுதைருந்து

சூலளலய ஏவோ ம் போத்து முடிகிற வல க்கும் எல்ைோதம பதரியும், ேீ என்கூடதவ
இருந்த தபோதும் சத்தி,கண்டிப்போ ேம்ம பேைத்துை ேோம சூலள தபோடைோம் சத்தி, ேோம
பஜயிப்தபோம் சத்தி " என்றோள் மோன்சி

" முதல் இ வு"

" தூக்கம் பறந்த இந்த இ வு!

" தலையலணலய மறந்த இ வு!

" முந்தோலனயின் மலறவுக்குள் முற்றும் துறந்த இ வு!

" எனக்கு அவளும், அவளுக்கு ேோனும் ஆலடயோன இ வு!

" எனது தவட்டிலய விரிப்போக்கிய இ வு!

" அவள் புடலவலயப் தபோர்லவயோக்கிய இ வு!

" கல கோணோ சந்ததோஷத்தில், எங்களின் ஆலடகள் கலறயோன இ வு!

" எச்சங்கலள மிச்சமில்ைோமல் உள்வோங்கிய இ வு!

" விடியும்வல தவட்லகயுடன் கூடித்தழுவிய இ வு!

" விடிந்ததற்கோக முதன்முலறயோக சூரியலன ேோன் சபித்த இ வு!

சத்யன் மட்டுமல்ை அங்கிருந்த அலனவருதம திலகப்பில் இருந்தனர், ஆனோல்

போட்டியின் போர்லவயில் மட்டும் திலகப்புடன் ஒரு பபருமிதமும் கைந்திருந்தது,

“ ஏன்மோ மோன்சி சூலள தபோடுறது சோத ண விஷயமில்ை, ேல்ைோ தயோசலன பண்ணி

பசோல்லும்மோ” என்று தமஸ்திரி தகட்க..

ஓடி வந்து கோலைக் கட்டிக்பகோண்ட மகலன தூக்கி இடுப்பில் லவத்துக்பகோண்டு “

அபதல்ைோம் ேல்ைோ தயோசிச்சுட்தடன் தமஸ்திரி, ேீ உன் பமோதைோளி கிட்ட பசோல்ைி
குத்தலக கோைோவதி ஆயிருச்சுன்னு பசோல்ைிரு,, இன்னும் மூனு ேோளு லடம் தர்தறன்
அதுக்குள்ள உங்க சோமோன்கலள எடுத்துகிட்டு பேைத்த கோைி பண்ணி குடுங்க” என்று
தமஸ்திரியிடம் பசோன்ன மோன்சி தன் அம்மோவின் பக்கம் திரும்பி “ எம்மோவ் ேீயும்
குடிலசய கோைிப் பண்ணி இருக்குறலத மூட்லடக்கட்டி திண்லணயிை பகோண்டுவந்து
தபோடு, தமஸ்திரி கூல ய பிரிச்சதும், ேோம தவற குடிலச தபோட்டுக்கைோம்” என்று தன்
அம்மோவுக்கும் உத்த விட, அவளும் சரிபயன்று தலையலசத்தோர்
இனி தபசி பயனில்லை என்று புரிந்துபகோண்ட தமஸ்திரி “ சரிம்மோ ேல்ைபடி சூலளப்
தபோட்டு ேல்ைோருங்க,, ேோன் தபோய் பமோதைோளிகிட்ட விஷயத்லத பசோல்ைி தவற எடம்
போக்கச் பசோல்தறன்” என்று பசோல்ைிவிட்டு கிளம்பினோர்

சத்யனுக்கு அவள் முடிவுகள் வியப்போக இருந்தது, இன்னிக்பகல்ைோம் உட்கோர்ந்து

எண்ணிப்போர்த்தோல் கூட வட்டில்
ீ ேோைோயி ம் ரூபோய்க்கு தமை இல்லை, இவ
என்னடோன்னோ சூலள தபோடைோம்னு பசோல்றோதள என்று கவலையுடன் எண்ணியவோறு
மோன்சிலயப் போர்த்தோன்

அவன் போர்லவயில் அவன் மனலத படித்த மோன்சி “ என்னோ சத்தி லகயிை கோசு
இல்ைோம இவபோட்டுக்கு தபசுறோதளன்னு போக்குறியோ,, புவனோ கல்யோணத்துக்கு
அம்பதோயி ம் தசத்து வச்சிருக்கதகன் சத்தி அத வச்சு சூலள தவலைலய
ஆ ம்பிக்கைோம், வித்து ைோபம் வந்ததும் அந்த அம்பதோயி த்த எடுத்து வச்சிட்டு மீ தி
ைோபத்துை அடுத்த சூலள தபோடைோம் சத்தி, ஆனோ என்ன ஒன்னு முப்பதோயி ம்
கல்லுதோன் அறுக்க முடியும், ஏவோ த்துக்கு அறுத்தோ எடுத்த எடுப்புைதய மூனு ைட்சம்
ேோலு ைட்சம்னு கல்லு அறுத்தோன், ஏவோரிகளுக்கு கல்லு சப்லள பண்ண முடியும், சரி
விடு படிப்படியோதவ முன்னுக்கு வ ைோம் ” என்று மோன்சி தயோசலன பசோல்ை..

ஒரு கன்னிப்பபண் திருமணத்திற்கு லவத்திருக்கும் பணத்லத எடுத்து சூலள தபோடுவதோ

என்று சத்யனுக்கு சங்கடமோக இருந்தது.

“ ஏதைய் சத்தி என்னதமோ லகயிை கோசு இல்ைோதவன் மோதிரி முழிக்குறிதய, தபோய்

தபங்குை பகடக்குற கோலசபயல்ைோம் எடுத்துட்டு வந்து ஒம் பபோஞ்சோதி லகை குடுறோ,
இனிதம அவ போத்துக்குவோ எல்ைோத்லதயும்” என்று போட்டி உற்சோகமோய் பசோன்னோர்

சத்யனுக்கும் அதுதோன் சரிபயன்று பட்டது, “ சரி மோன்சி ேீ தபோய் சோப்போடு எடுத்து லவ,
ேோன் சோப்பிட்டு தபங்குக்கு தபோய்ட்டு வர்தறன்” என்று சத்யன் சட்லட தபோட அலறக்குள்
நுலழந்தோன்

இடுப்பில் இருந்த மகலன தங்லகயிடம் பகோடுத்து விட்டு மோன்சியும் அவன் பின்தனோடு

அலறக்குள் நுலழந்தோள்,
சத்யன் ஏததோ தயோசலனயோக கட்டிைில் அமர்ந்திருக்க, அவன் அருகில் தபோய் அமர்ந்த
மோன்சி அவன் ததோளில் இருந்த துண்லட எடுத்து தலையில் இருந்த ஈ த்லத துவட்டிய
வோறு “ என்னோ சத்தி ப ோம்ப பைமோன தயோசலன தபோைருக்கு” என்று தகட்டோள்

தன் தலைலய துவட்டிய அவள் லககலள எடுத்து தன் கன்னத்தில் லவத்து

அழுத்திக்பகோண்ட சத்யன், பிறகு அந்த இ ண்டு லககளிலும் மோறி மோறி முத்தமிட்டு
லகலய விரித்து போர்த்தோன், இந்த ஒரு வோ மோக கடினமோன தவலை எதுவும்
பசய்யோததோல் லககளின் கடினத்தன்லம மோறி பகோஞ்சம் பமன்லமயோக இருந்தது
கவலையுடன் மலனவிலய ஏறிட்ட சத்யன் “ மோன்சி ேீ பசோல்றது எல்ைோம் சரிதோன்,
ஆனோ ேீ மறுபடியும் கஷ்டப்படக்கூடோது மோன்சி, ேீ பசய்ற தவலைக்கு ப ண்டு
ஆலளக்கூட வச்சுக்கைோம், அவங்க கூட இருந்து ேோனும் உலழக்கிதறன், ேீ வட்டுை
ீ
இருந்து கணக்கு வழக்கு போத்துக்கிட்டு, சோப்போடு மட்டும் பசய் மோன்சி, ேீ பட்டக்
கஷ்டபமல்ைோம் தபோதும்மோ, இனி என் பபோண்டோட்டிலய ோணிமோதிரி வச்சு
போத்துக்கனும்னு ேோன் பேலனச்சுக்கிட்டு இருக்தகன் மோன்சி” என்று சத்யன் உருக்கமோக
தபசினோன், அவன் கண்களும் அதற்க்தகற்ப்ப கைங்கி தழும்பியது

மோன்சிக்கு என்ன பசோல்வது என்று புரியவில்லை, கைங்கிய அவலன இழுத்து தன்

பேஞ்சில் சோய்த்து அவனுலடய ஈ முடிலய வி ைோல் வருடியபடி “ சத்தி ேீ பசோல்றது
புரியுது சத்தி, ஆனோ பகோஞ்ச ேோலளக்கு ேோனும் தசர்ந்து உலழச்சோத்தோன் வச்ச
பமோதலீடு லகக்கு வரும் சத்தி, உலடயவன் இல்ைோட்டி ஒரு முழம் கட்லடன்னு
பழபமோழி பசோல்வோங்க சத்தி, ேோம பக்கத்தில் இருந்து தவலை பசஞ்சோத்தோன் கூட
பசய்றவங்களுக்கு பயம் இருக்கும் ஆர்வமோ கவனமோ தவலை பசய்வோங்க, அதனைோ
பகோஞ்சேோலளக்கு ேோனும் தசர்ந்து உலழக்கனும், தயவுபசஞ்சு இதுக்கு மட்டும் தலட
பசோல்ைோத சத்தி முதல் சூலள மட்டும்தோன், அப்பறம் ஏவோ ம் சூடுபிடிச்சுட்ட பபோறவு ேீ
பசோன்ன மோதிரி ேோன் வட்டுைதய
ீ இருந்துக்குதறன்” என்று மோன்சி அவலன
அலணத்தபடி ஆறுதைோய் பசோன்னோள்

சத்யனுக்கு அவள் பசோல்வது புரிந்தோலும் மறுபடியும் அவலள கஷ்டப்பட அவன் மனம்

சம்மதிக்கவில்லை, அலமதியோக அவள் பேஞ்சில் முகத்லத லவத்துக்பகோண்டு
இருந்தோன்,

“ ஓய் சத்தி என்னதவ அலமதியோயிருக்க, பகோஞ்சேோலளக்கு உலழக்கைோம் சத்தி பண

ேடமோட்டம் அதிகமோனதும் ஒக்கோந்து சோப்பிடைோம்,, ஆமோ ேீ என்ன எங்க கூட தசர்ந்து
தவலை பசய்யப்தபோதறன்னு பசோல்ற, அந்த கலததய தவனோம் சத்தி, இந்த ஒரு மோசமோ
ேீ தவலை பசய்றத போத்து ேோ மனசுக்குள்ள அழுதது தபோதும், இனிதம ேீ பமோதைோளி
சத்தி, எங்க பலழய பமோதைோளிய போத்துருக்தகல்ை அந்த மோதிரி ேீ வந்து ேிக்கனும்,
தவலை பசய்யுதறன், உலழக்கிதறன்னு வந்து மண்ணுை லகய வச்ச மவதன
அம்புட்டுதோன் ேீ” என்று மோன்சி பபோய்யோய் மி ட்டினோள்

அவள் மோர்பில் இருந்தவோறு அவள் முகத்லத அன்னோந்து போர்த்த சத்யன், “ அப்ப ேோன்
என்னதோன்டி தவலை பசய்றது? ேீ மட்டும் கஷ்டப்படுனும், ேோன் சும்மோ இருக்கனுமோ”
என்று எரிச்சைோக தகட்டோன் சத்யன்

அவன் முகத்லத லககளில் ஏந்தி “ ேீ ஒரு பமோதைோளி என்ன பசய்வோத ோ அலத

மட்டும் பசய், அப்புறம் ோவுை ேோன் பசோல்ற தவலைலய பசய்தோப் தபோதும்” என்று
மோன்சி கண்சிமிட்டி குறும்போக கூற
“ அபதன்ன மோன்சி ேீ பசோல்ற தவலைலய பகல்ை பசய்தோ தவனோம்ங்குதோ” என்று
கூறிவிட்டு அவலள தூக்கி தன்மீ து தபோட்டுக்பகோண்டு “ லேட்டு ஏன்டி அப்புடி கத்துன, ,
ேீ கத்துன கத்துை எங்க பக்கத்து ஊர்ை இருந்து தவடிக்லக போக்க வண்டிக் கட்டிக்கிட்டு
வந்துருவோங்கதளோன்னு பயந்துதபோய்ட்தடன், ஆனோலும் என்னமோ குதிக்குறடி ம்ம்
எனக்கு அப்புடிதய ஜிவ்வுன்னு ஏறிருச்சு, ஆனோ ேீ குதிச்ச தவகத்துை எங்க என்தனோடது
ஒலடஞ்சு தபோயிருதமோன்னு கவலையோப் தபோச்சு ” என்று குறும்பு தபசி இ வு
ேடந்தலத அவளுக்கு ஞோபகப்படுத்தியபடி அவள் வயிற்றில் லகவிட்டு தடவினோன்

அவன் வயிற்றில் ேிமிர்ந்து அமர்ந்த மோன்சி “ ஓய் பபோய்யோ பசோல்ற, ேீ தோன இன்னும்
தவகமோடின்னு கத்துன, இரு இரு இனிதம என்லன தமை ஏத்திவிட்டு பசய்டி
பசோல்ைிப்போரு, எறங்கி தல யிை படுத்துக்கிதறன்” என்று மோன்சி மி ட்டினோள்

தன் வயிற்றின் மீ து அமர்ந்திருந்தவளின் வயிற்லற தடவி விக்லகயின் கலடசி

இ ண்டு பகோக்கிகலள அவிழ்த்தபடி “ அதுவும் ேல்ைதுதோன் மோன்சி தல ன்னோ சத்தம்
அதிகமோ வ ோது” என்றவன் பகோக்கி அவிழ்த்த இலடபவளியில் லகலய நுலழத்து
அவளின் கனத்த மோர்பின் அடிப்பகுதிலய அழுத்தமோக வருடினோன்

“ அய்ய இப்ப ஏன் அதுவுள்ள லகலய விட்ட, ேீ லகய வச்சோ அவ்வளவு பவ சோ எடுக்க
மோட்டிதய, ம் தே மோச்சு சத்தி சோப்புட்டு தபங்குக்கு பகளம்பனும்னு பசோன்னிதய சத்தி
விடுதை” என்று பகஞ்சியபடி அவன் மீ திருந்து இறங்க முயன்றோள்,

சத்யன் இறுக்கமோக அவள் இடுப்லப பற்றிக்பகோண்டு “ பகோஞ்சதே ம் குடு மோன்சி,

அப்புறமோ தபங்குக்கு தபோதறன், ேோன் திருப்தியோ தபோனோதோதன தபோற தவலையும்
திருப்தியோ இருக்கும்” என்று சத்யன் தோபத்துடன் கூற

ஒரு ேிமிஷம் அவன் முகத்லத கோததைோடு போர்த்த மோன்சி இன்னும் சற்று குனிந்து
அவன் கழுத்துக்கு இருபக்கமும் லககலள ஊன்றி “ ஓய் திருடோ அதுக்கு ப ண்டு
பகோக்கிய மோத்றம் அவுத்தோ எப்புடி அது பவளிய வரும்” என்று அவனுக்கு சிக்னல்
பகோடுக்க...

உற்சோகத்தில் உதட்லடக் குவித்து விசிைடித்த சத்யன் அவள் முந்தோலனக்குள்

லகலயவிட்டு தமலும் இ ண்டு பகோக்கிகலள விடுவித்து விக்லகலய தமதை உயர்த்த,
மோன்சி அவன் முகத்தருதக குனிந்து இருந்ததோல், அவளின் பருத்த தனங்கள் சத்யனின்
முகத்தில் வந்து விழுந்தது

அதன்பின் மோன்சி சத்யன் மீ திருந்து பு ண்டு கட்டிைில் இருந்து இறங்கி விக்லகயின்

பகோக்கிகலள தபோட்டுக்பகோண்டு அலறலயவிட்டு பவளிதய வ அல மணிதே ம்
ஆனது
சத்யன் சோப்பிட்டுவிட்டு வங்கிக்கு கிளம்பினோன், வங்கி அதிகோரிதயோ தவறு கலத
பசோன்னோர்,,
“ படித்த ேீங்கதள படபோசிட் பணத்லத இப்படி எடுத்தோ, மத்த கி ோமத்து ஆளுங்கல்ைோம்
என்ன பசய்வோங்க சத்யன்” என்று கவலை பதரிவித்த வங்கி அதிகோரி மோற்று
தயோசலன ஒன்லற பசோன்னோர்

“ சத்யன் ேீங்க படிச்ச சர்டிபிதகட்ஸ் எல்ைோத்லதயும் எடுத்துட்டு வோங்க,, ேீங்க இங்தக

லவத்திருக்கும் படபோசிட் பதோலகலய ஜோமீ னோக லவத்து மூன்று ைட்சம் வல தைோன்
த ஏற்போடு பன்தறன், பணிப ண்டு பர்சன்ட் வட்டிை சுைபமோ கட்டைோம்,, ேீங்க படபோசிட்
பணத்லத எடுக்க தவண்டியதில்லை சத்யன், தயோசிச்சு பசோல்லுங்க” என்று வங்கி
தமைோளர் பசோன்னோர்

அது ஒரு கி ோம கூட்டுறவு வங்கி என்பதோல், தங்களுக்கு கிலடத்த பபரிய படப்போசிட்

பதோலகலய அவர் இழக்க விரும்பவில்லை, அதனோல் பட்டோதோரியோன அவனுக்கு
சுயபதோழில் பசய்ய தைோன் வழங்கைோம் என்று முடிவு பசய்திருந்தோர்

சத்யனுக்கு அந்த தயோசலன சரிபயன்று ததோன்றினோலும், மோன்சியிடம் தகட்கதவண்டும்

என்று ேிலனத்து “ ஓதக சோர் ேோன் என் மலனவிகிட்ட கைந்து ஆதைோசலன பண்ணிட்டு
சர்டிபிதகட்ஸ் எடுத்துட்டு வர்தறன்” என்று பசோல்ைிவிட்டு பவளிதய வந்தோன்

பஸ்ஸ்டோண்ட் வந்தவன் மலனவிக்கு மல்ைிலகப்பூவும் மகனுக்கு பிஸ்தகட்டும்

வோங்கிக்பகோண்டு பஸ் ஏறினோன்

வட்டுக்கு
ீ வந்து போட்டியிடமும் மோன்சியிடமும் விவ ம் பசோன்னோன்,, போட்டிக்கு இந்த
வங்கி விஷயம் எதுவும் புரியவில்லை, அதனோல் “ உனக்கு சரின்னு பட்டலத பசய்
சத்தி” என்றோர்

“ சரி போட்டி, மோன்சி என்ன பசோல்றோன்னு போர்க்கைோம் ” என்று பசோல்ைிவிட்டு

சட்லடலய கழட்டியபடி அலறக்குள் தபோனோன்
அவன் பின்தனோடு வந்த மோன்சி, “ ஏன் சத்தி இந்த மோதிரி தைோன் வோங்குறதோை உனக்கு
எதுவும் பி ச்சலன வ ோதத, எதுவும் சிக்கல் இல்தைன்னோ மட்டும் ஏற்போடு பண்ணு
சத்தி” என்று கவலையுடன் கூறினோள்

வோங்கி வந்த மல்ைிலகலய பிரித்து மடித்து அவள் கூந்தைில் லவத்துவிட்டு அலத

கூந்ததைோடு அள்ளி பபரிதோக ஒரு மூச்லச இழுத்து வோசத்லத உள்ளிழுத்துவிட்டு “
அபதல்ைோம் ஒரு பி ச்சலனயும் வ ோது மோன்சி, ேமக்கும் ேல்ை வழிதோன் இது” என்று
சத்யன் லதரியம் பசோன்னோன்

“ அப்ப சரி ேீ அதுக்கு ஏற்போடு பண்ணு , ேோன் என்கூட தவலை பசஞ்ச

ஆளுகலளபயல்ைோம் வ வலழச்சு தபசி என்னிக்கு சூலள தபோடுறதுன்னு முடிவு
பண்ணைோம், இருக்குற பணத்துை எல்ைோருக்கும் அட்வோன்ஸ் பகோடுத்து லகவசம்
வச்சுக்கைோம், சரி தே மோச்சு ேீ பமோதல்ை சோப்பிட வோ சத்தி ” என்று கூறிவிட்டு மோன்சி
பவளிதய தபோக கதலவ பேருங்கினோள்

சத்யன் அவள் லகலயப்பற்றி இழுத்து, தன் லகக்குள் அடக்கி “ எல்ைோரும்

சோப்பிட்டோச்சோ?’ என்று தகட்டோன்

“ ம்ம் எல்ைோரும் சோப்பிட்டோங்க,, மனு சோப்பிட்டு புவனோ கூட ஊருக்குள்ள இருக்குற

புவனோதவோட பி ண்டு வட்டுக்கு
ீ தபோயிருக்கோன்,, ேீ வோ சத்தி மணி ப ண்டல ஆகுது
சோப்பிடைோம் ” என்று அவலன இழுக்க

அவன் அவலள விடோமல் பின்புறமோக இடுப்லப சுற்றி வலளத்து அவளின் விக்லக

படோத முதுகு பகுதிலய உதட்டோல் வருடி “ மோன்சி மல்ைியப்பூ வோசம் அப்படிதய
ஆலளத் தூக்குது, ஒத ஒரு முலற பண்ணிட்டு அப்புறமோ சோப்பிடப் தபோகைோம், ப்ள ீஸ்
மோன்சி” என்று பகஞ்சுவது தபோல் பகோஞ்சினோன்

பட்படன்று அவன் லகலய விளக்கிய மோன்சி “ என்ன சத்தி விலளயோடுறியோ,,

மணியோச்சு சீ க்கி மோ சோப்பிட வோ” என்று பசோல்ைிவிட்டு அவன் பதிலை எதிர்போர்க்கோது
விடுவிடுபவன அலறலயவிட்டு பவளிதய தபோனோள்

சத்யனுக்கு இது ஏமோற்றம்தோன், கோலையில் வங்கிக்கு தபோகும்தபோது இவள் கிளப்பி

அனுப்பிய தவட்லகலய இவளிடம் தீர்த்துக்பகோள்ளதவ சத்யன் அவச மோக அலறக்குள்
வந்தோன் , ஆனோல் அவள் அைட்சியமோக பவளிதய தபோனதும் அவனுக்கு ஏமோற்றம்
தோன் மிஞ்சியது

லககழுவிவிட்டு சோப்பிட அமர்ந்தோன்,, தட்லட லவத்து தசோற்லறப் தபோட்டு குழம்பு

ஊத்திய மோன்சி அவன் அலமதிலய ஒத ேிமிடத்தில் புரிந்துபகோண்டோள், ஓ
அய்யோவுக்கு வ லைன்னு தகோபம் தபோைருக்கு என்று மனதுக்குள் எண்ணி கசியமோக
சிரித்துக்பகோண்டு அவளும் அலமதியோக சோப்போட்லட பரிமோறினோள்

சத்யன் சோப்பிட்டு முடித்துவிட்டு எதுவும் தபசோது லககழுவிவிட்டு அலறக்குள் தபோய்

படுத்துக்பகோண்டோன், அவன் முகம் கடுகடுபவன்று இருந்தது
அவன் தகோபம் மோன்சியின் மனலத வோட்டியது, அல யும் குலறயுமோக சோப்பிட்டுவிட்டு
அலறக்குள் தபோய் அவனருதக கட்டிைில் அமர்ந்தோள்

சத்யன் அவள் வந்தலத உணர்ந்தோலும், கண்லண திறக்கோமல் அப்படிதய கிடந்தோன்

மோன்சி அவன்மீ து ஏறி படுத்து அவன் மீ லசலய பிடித்து இழுத்தோள்,, அப்பவும் சத்யன்
கண்விழிக்க வில்லை, மோன்சி அவனின் கீ ழுதட்லட பற்களோல் கடித்து இழுத்தோள்,
சத்யன் ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் என்று சத்தமிட்டோதன தவி தவறு எந்த போவலனயும்
பசய்யவில்லை
“ அய்ய என் ோசோவுக்கு ப ோம்ப தகோபதமோ, ம்ம் என் புருஷன் தகோபத்லத குலறக்குற
வித்லத எனக்கு பதரியுதம” என்றவள் கட்டிைில் இருந்து இறங்கி கதலவ
தோழ்ப்தபோட்டுவிட்டு வந்து இடுப்புச் தசலைலய உருவி கீ தழ தபோட்டோள்
போவோலட விக்லகயுடன் அவன் தமல் ஏறி படுத்து “ ஓய் சத்தி ஒழுங்கோ முழிச்சுப்
போரு, அப்புறம் ேோன் தவலையிை எறங்குனதுக்கு பபோறவு அய்தயோ தபோச்சு அம்மோ
தபோச்சுன்னு கத்தக் கூடோது, ஆமோ பசோல்ைிப்புட்தடன்” என்று மோன்சி பசய்த
அறிவிப்புக்கு கூட சத்யனிடம் இருந்து பதில் இல்லை

“ ஓதகோன்னோனோம், அப்படியோ தசதி இப்பப்போரு,, என்றவள் முழங்கோைில் தடுத்த

போவோலடலய தமலும் சுருட்டி தமதைற்றிக்பகோண்டு , அவன்மீ து மண்டியிட்டு
அழுத்தமில்ைோமல் அமர்ந்து அவன் தவட்டியின் முடிச்லச அவிழ்த்தோள், உள்தள இருந்த
உள்ளோலடலய கீ தழ இழுத்து அவளுக்குச் பசோந்தமோன அவனின் பபோருலள பவளிதய
எடுத்தோள், சிறிதுதே ம் லகயில் பிடித்துக்பகோண்டு இருந்துவிட்டு பிறகு தனது பபண்லம
துவோ த்திறகு தே ோக லவத்து தனது இடுப்லப அழுத்தினோள்

சத்யன் கண்லணத் திறக்கவில்லை என்றோலும், வோய் திறந்துபகோண்டது, மோன்சி அவன்

இடுப்பில் படிமோனமோக அமர்ந்துபகோண்டு தனது விக்லகயின் பகோக்கிகலள விடுவித்து
கழட்டிவிட்டு “ ஏதவ சத்தி இப்பயோவது கண்லண பதோறந்து போரு, ேோன் ஆ ம்பிச்சோ
ேிறுத்தமோட்தடன்” என்றோள்
சத்யனின் உதடுகளில் சிரிப்பு தவழ்ந்தது, கண்லண திறக்கோமல் அவலள அடுத்த
கட்டத்துக்கு தூண்டினோன்

அவன் விலளயோடுகிறோன் என்று மோன்சிக்கு பதரியும், பமதுவோக அவன் லகலய எடுத்து

தனது பவற்று மோர்புகளில் லவத்தோள், லவத்த மறோவது விேோடி கப்பபன்று
பற்றிக்பகோண்டு அழுத்தி பிலசந்தோன்,, சத்யனின் பைகீ னம் அதுதோன்,
இப்தபோது மோன்சி அவன்மீ து குனிந்து தனது இடுப்லப உயர்த்தி இறக்கியபடி தனது
மோர்புகலள அவன் வோய்க்கு பகோண்டு பசன்றோள், அவளின் இடுப்பு ஒத சீ ோக இயங்க,
சத்யன் கண்கலள திறந்துவிட்டோன், தன் கண்முன்தன ஆடிய அவளின் பருத்த
மோர்புகளில் ஒன்லற வோயில் கவ்விக்பகோண்டோன்

சத்யன் அவள் தரும் அற்புத சுகத்லத அனுபவித்துக்பகோன்தட, அவள் மோர்புகளில்

விலளயோடினோன், மோன்சி அவன் லகயும் வோயும் தனக்கு தரும் சுகத்லத அனுபவித்தபடி
தனது இடுப்பின் தவகத்லத அதிகரித்தோள்
சிறிது தே ம் கழித்து, அவன்தமல் அப்படிதய கவிழ்ந்த மோன்சி “ ஓய் சத்தி என்னோை
முடியலை, ேீ வோ சத்தி” என்று மூச்ச வோங்க கூற

அவலள இறுக்கி அலணத்து “ என்னதமோ ேோன் தோங்கமோட்தடன்னு சவோபைல்ைோம்

விட்ட,, ம்ம் ேோன்தோன் பஜயிச்தசன்” என்று ேக்கல் பசய்தவன் அவலள பு ட்டி கீ தழ
பகோண்டு வந்து சத்யன் தமதை ஏறினோன், அவனின் தகோபத்லத சமோதோனம் பசய்ய
வந்து அவளுக்குத்தோன் விருந்தோனது

பசோர்கத்தின் உச்சியில் ேின்றுபகோண்டு உைலக போர்ப்பது தபோல் இருந்தது

இருவருக்கும், சத்யன் ேீண்ட தே உலழப்பிற்கு பிறகு தனது ஜீவேீல அவளுக்குள்
பகோட்டிவிட்டு சரிந்தோன்

இப்தபோது ேடந்த உறவு இருவருக்கும் ஊடைில் ஆ ம்பித்து கூடைில் முடிந்தது

" அன்தப ேோம் ஊடலுடன்..

" கோதல் பசய்த ேோட்கலள விட...

" கூடல் பசய்த ேோட்கதள அதிகம்!

" ஒவ்பவோரு முலறயும் முத்தமிட்ட பின்...

" ஊடலுடன் ஆ ம்பித்த ேம் உறவு...

" மீ ண்டும் தமோகத்தில் பதோடங்கி ...

" கோமத்தில் கூடி முடித்து லவக்கப்பட்டது!

" ஊடல் இல்ைோத கோதலும்..

" கோததைோடு கோமம் இல்ைோத கூடலும்..

" கோததை அல்ை!

மோன்சியின் தயோசலனப்படி லகயில் இருந்த பணத்தில் சூலள சம்மந்தப்பட்ட

எல்தைோருக்கும் அட்வோன்ஸ் பகோடுக்கப்பட்டது, பதோழிளோைர்கள் அலனவரும் ஏற்கனதவ
மோன்சிககு அறிமுகமோனவர்கள் என்பதோல் உடதன தவலைக்கு வருவதோக
ஒத்துக்பகோண்டோர்கள்,

மலனவியின் ஒவ்பவோரு பசயைிலும் சத்யன் தனது தோலய கண்டோன், அவன்

அம்மோவும் இப்படித்தோன் எல்ைோவற்லறயும் சிந்தித்து முடிபவடுப்போள், அவன் அம்மோ
எடுத்த முடிவில் தவறோய்ப் தபோனது சத்யன் மித் ோ திருமணம் மட்டுதம,

வங்கியில் சீ க்கி மோகதவ தைோன் ஏற்போடு பசய்யப்பட்டது, முதல் தவலனயோக ஒரு

ைட்சம் த ப்பட, ஒரு ேல்ைேோளில் முதல் சூலளக்கோன் பூலஜ தபோட்டு, கல் அறுக்கும்
தவலை ஆ ம்பமோனது, மோன்சி சலமயல் பசய்யும் பபோறுப்லபயும் மனுலவயும்
போட்டியிடம் ஒப்பலடத்துவிட்டு கல் அறுக்க முழுக்லக சட்லடலய மோட்டிக்பகோண்டு
கிளம்பினோள்,

சத்யன் இன்னும் வ தவண்டிய பணத்துக்கு வங்கி அதிகோரிலயப் போர்த்துவிட்டு, ஒரு

ைோரியில் விறகு தைோலட ஏற்றிக்பகோண்டு மோலை ஐந்து மணிக்கு வந்தோன், வந்தவன்
தவலை பசய்பவர்கலள பபருமிதத்துடன் போர்த்தோன், சூலளயின் போதி தவலை
முடிந்துவிட்டது, இன்னும் இ ண்டு ேோளில் சூலளக்கு பேருப்பு லவத்துவிடைோம்
எல்தைோல யும் போர்த்துக்பகோண்டு கல் அறுக்கும் இடத்திற்கு வந்தவன் அங்தக
மோன்சிலயப் போர்த்ததும் அடங்கோத தகோபத்துடன் அருகில் வந்தோன், முழுக்லக
சட்லடயும் சீ ட்டிப் போவோலடயும், தலையில் ஒரு தைப்போக்கட்டுமோக அவலள
போர்த்ததும் சத்யனுக்கு தகோபம்தோன் முதைில் வந்தது,

“ ஏய் மோன்சி “ என்று அலழத்துக்பகோண்தட தவகமோக அவலள பேருங்கினோன்

இவன் கு ல் தகட்டதும் தவகமோக ேிமிர்ந்த மோன்சி, பசய்துபகோண்டு இருந்த தவலைலய

அப்படிதய தபோட்டுவிட்டு எழுந்து “ சத்தி வந்துட்டயோ,, மதியம் சோப்பிட்டயோ,, என்ன
சோப்பிட்ட?, ஏன் சத்தி இம்புட்டு தே மோச்சு, ஒன்ன யோருதவ பவறகு ைோரியிை
வ ச்பசோன்னது, பஸ்ை வந்துருக்கைோம்ல்ை, போரு மூஞ்சிபயல்ைோம் எப்புடி கறுத்துப்
தபோச்சுன்னு ” என்று தகட்டுவிட்டு தன் தலையில் கட்டியிருந்த துண்லட அவிழ்த்து
சத்யன் பேற்றியில் வழிந்த வியர்லவலய துலடத்தோள்

அவளின் அன்போன விசோரிப்பில், தகோபத்ததோடு வந்தவனின் தகோபம் ஒத ேிமிடத்தில்

கோணமல் தபோனது, கோலையில் இருந்து அலைந்த அலைச்சல் அதனோல் ஏற்பட்ட
எரிச்சல் எல்ைோம் இப்தபோது குளிர்ந்துவிட பேற்றிலய துலடத்த அவளின் லகலயப்
பிடித்து கன்னத்தில் அழுத்திக்பகோண்டோன்,

அவன் அப்படி பசய்ததும் மோன்சிக்கு பேகிழ்ச்சியோக இருந்தது “ என்னோ சத்தி ப ோம்ப

அலைச்சைோ, ஒத ேோள்ை எளச்சுப்தபோய்ட்டதய சத்தி,, இதுக்குத்தோன் ேீ சும்மோ
தமற்போர்லவ மட்டும் போத்துக்கன்னு, ேீதோன் தகட்கலை, சரி வோ ஏதோச்சும் சோப்பிடுவ”
என்று அவன் லகலயப்பற்றி வட்டுக்கு
ீ அலழத்தோள்

“ இரு மோன்சி விறகு இறக்குனதும் ைோரி வோடலகலய பகோடுத்துட்டு வட்டுக்கு

ீ
தபோகைோம்” என்றவன் அவலளவிட்டு விறகு இறக்கும் இடத்திற்கு தபோனோன்
சிறிதுதே த்தில் ைோரிக்கு வோடலக பகோடுத்துவிட்டு, பதோழிளோைர்களுக்கும் கூைிலய
பகோடுத்துவிட்டு இருவரும் வட்டுக்கு
ீ வரும்தபோது மணி ஆறல ஆகியிருந்தது,

“ இன்னும் பத்தோயி ம் கல்லுதோன் போக்கி இருக்கு சத்தி, அலத ேோலளக்கு அறுத்துட்டோ,

புதன்கிழலம லேட் சூலள வச்சி ைோம், பமோத பமோத சூலள வக்கிதறோம் எல்ைோ கல்லும்
பவந்து சரியோ வ னும்னு பகோைசோமிய ேல்ைோ கும்புட்டுக்தகோ சத்தி” என்று மோன்சி
தபசிக்பகோண்தட வ சத்யன் உம் என்றுமட்டும் பசோல்ைிபகோண்டு வந்தோன்,
“ இந்த சூலள முடிஞ்சதும் எங்க மோமலன வ ச்பசோல்ைி புவனோதவோட கல்யோணத்துக்கு
ேோள் வச்சு னும் சத்தி, வயசுப்புள்ளய எம்புட்டு ேோலளக்கு வட்டுை
ீ வச்சுருக்க முடியும்,
அவளுக்கும் இருபத்தி ண்டு வயசு ஆகப்தபோகுது சத்தி ” என்று மோன்சி பசோல்ைி
முடிக்கவும் வடுக்கு
ீ வந்துவிட்டோர்கள்
உள்தள வந்த மோன்சிலய ஓடிவந்து கட்டிக்பகோண்ட மகலன குனிந்து முத்தமிட்டு “
தங்கப்புள்ள அம்மோ தமபைல்ைோம் மண் ோசோ, ேோ தபோய் குளிச்சுட்டு வந்து உன்லனய
தூக்கி வச்சுக்கிதறன் சரியோ ோசு “ என்று பசோல்ைிவிட்டு மோற்றுலட எடுத்துக்பகோண்டு
குளிக்க தபோனோள்

சத்யன் அலறக்குள் தபோய் உலடகலள கலளந்து லகைிக்கு மோறி ததோட்டத்துக்குப்

தபோய் கிணற்றடியில் முகம் லககோல் கழுவி திரும்பவும், மோன்சி குளித்துவிட்டு மோர்பில்
முடிந்த போவோலடயுடன் போத்ரூமில் இருந்து பவளிதய வ வும் சரியோக இருந்தது

டவைோல் முகத்லத துலடத்தவன் அப்படிதய ேின்று அவலளதய போர்க்க, மோன்சியும்

அப்படிதய ேின்றுவிட்டோள், அவனின் கூர்ந்த போர்லவ அவளின் கன்னங்களில் சிவப்லப
ஏற்றியது.

ததோளில் வழிந்த ேீர் அவளின் மோர்புகளுக்கு ேடுதவ இறங்கி மோர்பில் முடிந்திருந்த

போவலடலய ஈ மோக்க, முழங்கோல் வழியோக இறங்கிய ேீர் அவள் போதங்களுக்குகீ தழ
ததங்கியது, சத்யன் விழிபயடுக்கோது அவலளதய பவறித்து போர்க்க..

“ ஓய் சத்தி என்னதவ அப்புடி பமோறச்சு போக்குற, என்னதமோ புதுசோ பபோண்டோட்டிய

போக்குற மோதிரி” என்று பவட்கத்துடன் தபசியவலள பேருங்கிய சத்யன் அவள் லகலய
சுண்டி இழுத்து தன் பேஞ்சில் அவலள விழலவத்து முகத்லத ேிமிர்த்தி உதடுகலள
தகோபத்ததோடு கவ்வினோன்

அவனுக்கு தகோபம் மோன்சி போவோலட சட்லடயுடன் பவயிைில் அமர்ந்து தவலை

பசய்தது பிடிக்கவில்லை, அந்த தகோபத்லத அவள் உதடுகளில் கோண்பித்தோன், அவன்
கடித்து இழுத்ததில் உதடுகள் வழிபயடுக்க, அவன் பேஞ்சில் லகலவத்து தள்ள
முயன்றவலள லககதளோடு தசர்த்து பேருக்கினோன்

கல்யோணம் ஆகி இந்த ஒரு மோதத்தில் அவலள இ ண்டு மணிதே த்திற்கு தமல் சத்யன்
பிரிந்து இருந்ததில்லை, அதனோல் இன்று கோலையில் இருந்து அவலள போர்க்கோததோல்
ஏற்பட்ட ஏமோற்றம், அவலள போர்த்த தபோது அவள் தபோட்டிருந்த உலடயோல் ஏற்பட்ட
தகோபம் இ ண்டும் ஒன்றோக தசர்ந்து அவன் முத்தத்தில் பவளிப்பட்டது

அவனின் முத்தத்திற்தக மோன்சி துவண்டு அவன் லககளில் சரிய ஆ ம்பித்தோள், அவள்

வோலய தன் ேோவோல் குலடந்த சத்யன் லககளோல் அவளின் பருத்த பின்புறங்கலள
பற்றி தன் உய த்திற்கு தூக்கி அவலள தன் வயிற்றில் தோங்க மோன்சி கோல்களோல்
அவலனப் பின்னிக்பகோண்டோள்

இந்த ஒரு மோத வோழ்க்லகயில் இப்படிபயோரு முத்தத்லத மோன்சி அவனிடமிருந்து

பபற்றதில்லை, அவ்வளவு மு ட்டுத்தனம், ஆனோல் சுகமோக இருந்தது, அவன் அவலள
விடுவித்து தபோது இருவரின் கலடவோயிலும் எச்சில் ஒழுகியது, மோன்சி புறங்லகயோல்
அந்த எச்சிலை துலடப்பதற்குள் அவதன தன் ேோவோல் அலத துலடத்தோன்,

அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்த மோன்சி “ அய்யோவுக்கு என்ன இன்னிக்கு பயங்க தகோவம்

தபோைருக்கு, என் ஒதட்டுக்கு பகடோபவட்டு ேடத்திட்ட, என்னோச்சு சத்தி” என்று அவனிடம்
தகட்க

அவலளதய தகோபமோக முலறத்த சத்யன் “ இன்தனோரு வோட்டி போவோலட சட்லடப்

தபோட்டு சூலள ஒக்கோந்து ேீ கல்லு அறுக்குறலத போர்த்ததன், .... இப்தபோ பகடோபவட்டு
உதட்டுக்கு ேடந்துச்சு, அப்புறம் இதுக்குத்தோன் ேடக்கும்” என்று போவோலடக்கு தமைோக
அவள் மோர்லப அழுத்திவிட்டு வட்டுக்குள்
ீ விடுவிடுபவன தபோனோன்
அவன் தகோபத்துக்கோன கோ ணம் புரிந்து மோன்சிக்கு சிரிப்பு வந்தது,

அன்று உணவுக்கு அமரும்தபோது கூட அவன் முகம் கடுகடுபவன்று இருந்தது,

மனுலவ ததோளில்த் தட்டி தூங்கலவத்த பிறகு அவலன போட்டியின் பக்கத்தில்

கிடத்திவிட்டு அலறக்குள் வந்து கதலவ சோத்தியவள் , சத்யன் அருதக கட்டிைில் வந்து
அமர்ந்து “ இப்படிபயல்ைோம் தபசோம இருக்கோத சத்தி என்னோை தோங்க முடியோது,
அலதவிட ேோலு அடிகூட அடிச்சுடு” என்று மோன்சி தழுதழுத்த கு ைில் கூற

அதற்கு தமல் சத்யனோல் தகோபத்லத பிடித்துலவக்க முடியவில்லை, அவலள இழுத்து

தனது பேஞ்சில் தபோட்டுக்பகோண்ட சத்யன் “ இல்ைம்மோ உன்தமை எனக்கு தகோபம்
இல்ை, வருத்தம்தோன் மோன்சி,, ேோன் எவ்வளவு பசோன்னோலும் ேீ உன்லனதய இப்படி
வருத்திக்கிறதய அதுதோன் எனக்கு வருத்தம் மோன்சி, என்னோை உன்லனய அந்தமோதிரி
போர்க்க முடியலை மோன்சி, உன்லன சிம்மோசனத்தில் அமர்த்தி ஒரு மகோ ோணியோ
வோழலவக்க முடியலைன்னோலும், என் பபோண்டோட்டியோ சகை உரிலமகதளோடயும்
வோழலவக்கனும்னு பேலனக்கிதறன் மோன்சி ” என்ற சத்யனின் கு லும் தழுதழுக்க

“ அய்தயோ சத்தி எனக்கு எந்த பகோலறயும் இல்ை, ஒரு ோஜோதவோட பபோஞ்சோதிலயவிட

ேோன் ப ோம்ப சந்ததோஷமோ இருக்தகன் சத்தி, ேோமலும் கூட தசர்ந்து உலழச்சோ
ப ண்டோளு கூைி மிச்சமோவும்னு தோன் தபோதறன், ஒனக்கு புடிக்கலைன்னோ இனிதம
தவலை பசய்யை, சும்மோ எல்ைோலறயும் தவை வோங்க மட்டும் வர்தறன் சத்தி, இது
தபோதுமோ சத்தி? இப்தபோ சந்ததோசமோ?” என்று மோன்சி அவலன ஆறுதல்படுத்தினோள்
“ ம்ம் ப ோம்ப ப ோம்ப சந்ததோஷம் மோன்சி,, மோன்சி ேோன் பசோல்றலத தகளு, கோதைஜ்ை
படிக்கும் தபோது எல்ைோல யும் தபோை எனக்கும் ஏகப்பட்ட ஆலசகள் இருந்துச்சு, எனக்கு
பபோண்டோட்டி எப்புடி வ னும், அவ என்கிட்ட எப்படிபயல்ைோம் ேடந்துக்கனும், அவளும்
ேோனும் எப்படிபயல்ைோம் வோழனும்னு ஏகப்பட்ட ஆலசகள் இருந்துச்சு, எனக்கும்
கல்யோணம் ஆச்சு, என்தனோட ஆலசகள் ஒன்னுகூட ேிலறதவறலை மோன்சி, என்தனோட
ேோலுவருஷ இழப்புக்களுக்கு மிச்சம் ேம்ம மனுேீதி மட்டும்தோன், ஆனோ உன்லன
போர்த்ததும் என்தனோட ஆலசகள் எல்ைோம் மறுபடியும் துளிர்விட்டு வளர்ந்து இப்தபோ
பபரிய ம மோயிருச்சு, எந்த ேிமிஷமும் ேீ கஷ்டப்படக்கூடோதுன்னு பேலனக்கிதறன்
மோன்சி, ேீ தவலை பசய்யதவண்டோம், ஒரு தமஸ்திரி மோதிரி எல்ைோல யும் அதட்டி
தவலை வோங்கு மோன்சி அது தபோதும்” என்று சத்யன் பசோல்ை பசோல்ை அவனுலடய
மனேிலை மோன்சிக்கு பதளிவோக புரிந்தது

“ சரி சத்தி இனி உன் ஆலசப்படிதய இருக்தகன், அடுத்து ேோன் என்ன பசய்யனும்னு
ோசோ உத்த வு தபோட்டீகன்னோ, அலத சரியோ பசஞ்சு ோசோகிட்ட ேல்ைதபரு வோங்குதவன்”
என்று மோன்சி குறும்புடன் தபசி அவன் மனலத இைகுவோக்க..

தன்தமல் கிடந்த அவலள பு ட்டி கட்டிைில் தள்ளிய சத்யன், அவள்மீ து ஒரு கோலையும்
லகலயயும் தூக்கிப்தபோட்டு வலளத்துக்பகோண்டு “ இன்னிக்கு என் மகோ ோணி தவலை
பசய்து ப ோம்ப கலளத்துப் தபோயிருக்கோங்க, அதனோை இன்னிக்கு மகோ ோணிக்கு லீவு
விட்டுட்டு, அவங்களுக்கு இதமோ அலணச்சு தூங்க லவக்கப்தபோதறன்” என்று சத்யன்
கோததைோடு பசோன்னதும் மோன்சிக்கு விழிகளில் ேீர் ேி ம்பியது

அவளுக்குத் பதரியும் சத்யனுக்கு இ வில் ததலவகள் அதிகபமன்று, ஆனோல் தனக்கோக

அலதயும் ஒதுக்கும் புருஷலன ேிலனத்து அவளுக்கு மனமும் விழியும் ேிலறந்தது,
ஒருக்களித்து படுத்து அவலன அலணத்துக்பகோண்டு கண்மூடினோள்

சத்யனும் அவலள இதமோக அலணத்து முதுலக வருடி, கூந்தலை தகோதிவிட்டு,

ததோள்கலள இதமோக பிடித்துவிட்டு தூங்கலவத்தோன், தனது லகக்குள் தூங்குபவள்
மலனவியோக பதரியவில்லை சத்யனுக்கு, மனுலவப் தபோை அவளும் ஒரு
குழந்லதயோகதவ ததோன்றினோள்

அதன்பிறகு வந்த ேோட்களில் தபோட்ட சூலள ைோபக மோக விற்க அடுத்தடுத்து மூன்று
சூலளகள் தபோட்டு ைோபம் சம்போதித்தோர்கள், பசங்கல் ேல்ை த மோனதோக இருந்தததோல்
தக ளோ வியோபோரிகள் தபோட்டிதபோட்டுக் பகோண்டு பசங்கலை வோங்கினோர்கள்,

மோன்சியின் தங்லகக்கு ஏற்கனதவ அவளின் மோமன் மகலனதய தபசிமுடித்து

இருந்ததோல், சத்யன் ஒரு தகப்பனின் ஸ்தோனத்தில் இருந்து புவனோவின் திருமணத்லத
ேடத்தி லவத்தோன்
திருமணம் முடிந்து புவனோ கணவன் வட்டுக்கு
ீ தபோய்விட, தனது மோமியோல சத்யன்
தன் வட்டுக்தக
ீ அலழத்துக்பகோண்டோன், போட்டியும் மோன்சியும் அம்மோவும் ஏற்கனதவ
ஊர் பு ணி தபசி ப ோம்பவும் பேருக்கமோகிவிட்டதோல் தவறு எதுவும் பி ச்சலன
இல்ைோமல் தபோனது

மனுலவ டவுனில் ஒரு கோண்பவன்டில் தசர்த்தோர்கள், அவன் முதல் ேோள் பள்ளிக்கு

பசல்லும்தபோது மனுலவவிட மோன்சிதோன் அவலன பிரியமுடியோமல் அழுதோள்,
கலடசியோக மனுதோன் அவள் கண்கலள துலடத்து “ அயுவத அம்மோ, ேோன் சீ க்கிதமோதவ
வந்துர்தறன்” என்று ஆறுதல் பசோல்ைிவிட்டு தபோகும்படி ஆனது
இவர்கள் இருவல யும் போர்த்து சத்யன் விழுந்து விழுந்து சிரித்தோன்

மனுலவ இ ண்டுதவலளயும் ஸ்கூலுக்கு அலழத்து தபோய் வ சத்யன் ஒரு லபக்

வோங்கினோன், மகனுடன் சத்யன் வந்து புது லபக்கில் இறங்கிய தபோது அந்த வண்டிக்கு
திருஷ்டி படக்கூடோது என்று மோன்சி அந்த லபக்குக்கு திருஷ்டி சுற்றியதில்,, லபக்
மோரியம்மன் தகோயிைில் கூல் ஊத்தும் அண்டோ தபோைோனது

ஆறோவது சூலளக்கு பேருப்பு லவத்துவிட்டு தவலையோட்கள் தபோய்விட, சத்யனும்

மோன்சியும் வ ப்பில் பேருக்கமோக அமர்ந்து எரியும் பேருப்லப போர்த்தபடி இருந்தனர்
பேருப்பு பட்பட்படன்று பவடித்து தனது ஆக்த ோஷத்லத கோட்டியது

மோன்சி சத்யனின் ததோளில் தலைசோய்த்து “ சத்தி இந்த சூலளலய வித்துட்டு அடுத்த

சூலளப் தபோட்டு பசங்கலை விக்க தவனோம், ேோம மச்சுவடு
ீ கட்டைோம் சத்தி, இந்த ஒட்டு
வட்லட
ீ பிரிச்சுட்டு மச்சுவடு
ீ கட்டிடைோம் சத்தி, ேம்ம மனு பபரியவனோவுறதுக்குள்ள
அவனுக்கு எல்ைோத்லதயும் ததடி வச்சுறனும்,, என்று மோன்சி பசோல்ைிபகோண்டு இருக்க,
சத்யனுக்கு அவள் தயோசலன சரிபயன்று பட்டது, மலழகோைத்தில் வடு
ீ ஒழுக
ஆ ம்பிக்கும் முன் வட்லட
ீ கட்ட தவண்டும் என்று அவன் ஏற்கனதவ ேிலனத்ததுதோன்,
அலததய மோன்சியும் பசோன்னதும் சத்யனுக்கு சந்ததோஷமோக இருந்தது

பமதுவோக அவள் இடுப்லப வலளத்து அலணத்து “ என் மகோ ோணி பசோல்ைி ேோன் எலத
தட்டியிருக்தகன், ேீ பசோன்னமோதிரிதய பசய்யைோம்,, இப்தபோ பசிக்குது அ ண்மலனக்கு
தபோகைோமோ மகோ ோணி” என்று குறும்புடன் கூறிவிட்டு எழுந்த சத்யன் அவள்
எழுந்திருக்க லகலய ேீட்டினோன்

அவன் லகலயப் பற்றிக்பகோண்டு எழுந்த மோன்சி தலைச்சுற்றுவது தபோல் இருக்க

மறுபடியும் வ ப்பில் அமர்ந்துபகோண்டோள்,

பேருப்பின் பவளிச்சத்தில் அவள் முகத்லத போர்த்த சத்யன் பதறிப்தபோனோன், அவள்

முகம் பவகுவோக தசோர்ந்து தபோயிருந்தது “ என்னோச்சு மோன்சி,ப ோம்ப தே மோ பேருப்பதய
போர்த்ததோை கண்லண இருட்டிக்கிட்டு வருதோ? பமதுவோ என் ததோலள பிடிச்சு எழுந்திரு
மோன்சி” என்று அவலள ஆத வோக தூக்கி ேிறுத்த முயன்றோன்
அவன் ததோலளப் பற்றி எழுந்து ேின்ற மோன்சி, அவனுடன் இலணந்து ேடக்கோமல் ேின்று
“ என்லன தூக்கிட்டுப் தபோ சத்தி” என்று லககலள விரித்து ேீட்டினோள்

சத்யன் சிரிப்புடன் “ வோடி என் பபோண்டோட்டி” என்று அவலள லககளில்

ஏந்திக்பகோண்டோன், தன் லகயில் இருந்த மோன்சி மூக்லக தன் மூக்கோல் உ சிய சத்யன்
“ ம்ம் என் ோசோத்தி ப ோம்ப மூடுை இருக்கீ ங்க தபோைருக்தக, அப்ப இன்னிக்கு
பகடோபவட்டு கறி தசோறு ப ண்டு வோட்டி சோப்பிடைோமோ? ேீ ஒருமுலற, ேோன் ஒருமுலற,
ஓதகவோ,, ப ண்டுவோட்டி சோப்பிட்டு பத்து ேோலளக்கு தமை ஆச்சு, இப்பல்ைோம் ஒரு
முலறதய தபோதும் சத்தின்னு பசோல்ற, என்ன பசோல்ற” என்று தோபத்ததோடு சத்யன்
தகட்க

அவன் லகயில் இருந்தவள் அவன் கன்னத்தில் வைிக்கோமல் தட்டி “ அய்ய அய்யோவுக்கு

ஆலசயப் போரு, ேோதன ேடக்கமுடியோம தூக்கிட்டு தபோகச் பசோல்தறன், இந்த ைட்சனத்தில்
ப ண்டு வோட்டி கறி தசோறு தவனுமோ? இனிதம பேதமும் ஒருவோட்டிதோன் அதுகூட
ேோபனல்ைோம் இனிதம பண்ணமோட்தடன், ேீதோன் பண்ணனும் அதுவும் பமதுவோ
பண்ணனும், தவகமோ பண்தணன்னு லவ ேோன் பவளிய வந்து போட்டிகூட
படுத்துக்குதவன்” என்று மோன்சி மி ட்டைோய் உத்த வு தபோட ..

முகம் வோடிய சத்யன் “ உனக்கு என்னடி பண்ணுது, ேீ இந்த மோதிரிபயல்ைோம் தபசுறவ

பகலடயோதத, ேோன் தூங்கினோக்கூட உன் ஆள உசுப்தபத்தி என் தமை ஏறி க கம்
ஆடுறவளோச்தச, இப்ப என்னதமோ பிடிக்கோதவ மோதிரி தபசுற, என்னடி ஆச்சு” என்று
வலையோக தகட்டோன்

“ அபதல்ைோம் பசோல்தறன், ேீ என்லனய எங்கயும் இறக்கிவிடோம, தே கட்டில்ை

பகோண்டு தபோய் விடு” என்று மோன்சி பசோல்ை

சத்யன் தவறு எதுவும் தகட்கோமல் அவலள தூக்கியபடிதய வட்டுக்குள்

ீ தபோனோன்,
ேல்ைதவலளயோக போட்டியும் மோன்சியின் அம்மோவும், டிவியில் ஓடிக்பகோண்டிருந்த இ வு
சீ ரியைில் கிளிசரின் தபோட்டுக்பகோண்டு அழுதுபகோண்டிருந்த கதோேோயகிலயப் போர்த்து
கிளிசரின் இல்ைோமல் அழுதுபகோண்டு இருந்தோர்கள்,

அவர்கள் கவனிக்கோத வண்ணம் அவச மோக மோன்சிலய தூக்கிக்பகோண்டு அலறக்குள்

நுலழந்து கட்டிைில் கிடத்தியவன் லககலள உதறிக்பகோண்டு “ யப்போ என்னோ கணம்
கணக்குறடி” என்றோன்

கட்டிைில் ஒயிைோக படுத்துக்பகோண்டு “ என்னோ சத்தி இதுக்தக இப்புடி சைிச்சுக்கிற,

இன்னும் பகோஞ்சேோள்ை ப ண்டு மூனு கிதைோ பவயிட் ஏறிடுதவதன, அப்புறமோ எப்படி
தூக்குவ?” என்று அவலனப் போர்த்து கிண்டைோக தகட்க
“ அபதன்னடி ப ண்டு மூணு கிதைோ, பமோத்தமோ பத்து கிதைோகூட பவயிட் ஏறட்டும், ேோன்
தூக்குதவன்” என்றோன் சவோைோக

“ அய்தயோ சோமி பத்து கிதைோ பவயிட்டோ, எவ அவ்வளவு சுமக்கறது, என்னோை

முடியோதுப்போ” என்று பபோய்யோய் பயம்கோட்ட..

“ ஏன்டி பத்துகிதைோவ சுமக்கனும்,,அதோன் ...........” என்று எலததயோ பசோல்ைவந்து, எதுதவோ

புரிந்தது தபோல் தலைலய உதறியவன், சட்படன்று கட்டிைில் தோவி ஏறி அவள்
பக்கத்தில் அமர்ந்து “ ஏய் மோன்சி இப்ப என்ன பசோன்ன, ேீ பசோல்ை வந்தது இதுதோன”
என்று அவள் வயிற்றில் லகலவத்து தகட்டோன்

அவன் கண்டுபிடித்ததும் பவட்கத்துடன் விழிமூடிய மோன்சி “ சரியோன டியூப்லைட் சத்தி

ேீ, ேோலுேோளோ ேீயும் கண்டுபிடிப்பன்னு போத்ததன், ேீ கண்டுபிடிக்கதவ இல்ை, ம்ம் முழுசோ
இருபது ேோள் அதிகமோ ஓடிதபோச்சு, இன்னும் எட்டுமோசத்துை மனுவுக்கு ஒரு தங்கச்சி
போப்போ வ ப்தபோறோ சத்தி” என்று முகம் முழுவதும் சிரிப்புடன் மோன்சி பசோல்ை

சத்யன் “ அடிப்போவி இத்தலனேோளோ பசோல்ைோம ஏமோத்திட்டதய” என்றவோறு அவள்

வயிற்றில் முத்தமிட்டு “ மோன்சி எனக்கு உன்லனய மோதிரிதய இன்தனோரு லபயன்
தோன்டி தவனும், அப்புறமோ ப ண்டு பபோண்ணு பபத்துக்கைோம், அப்புறம் மறுபடியும்
ப ண்டு லபயன், அப்படிதய ப ண்டு ப ண்டோ பமதுவோ முன்தனறைோம்” என்று சத்யன்
குறும்பு தபச..

“ ஓய் சத்தி என்னதவ எனக்கு கோைம்பூ வும் புள்லளயோர் தவஷம் தபோட்டு

போக்கப்தபோறியோ,, அதோன் ேடக்கோது, இது பபோண்ணுதோன், ஒன்லனய மோதிரிதய ஒரு
பபோண்ணு அப்பறம் தவனோ மத்தபதல்ைோம் தயோசிக்கைோம், விட்டோ ஒரு பஞ்சோயத்து
யூனியதன ஆ ம்பிச்சுடுவ தபோைருக்தக” என்று அவனுக்கு பதில் பசோன்னோள் மோன்சி

மறுபடியும் மறுபடியும் அவள் முந்தோலனலய விைக்கி வயிற்லறத் திறந்து

அதிசயத்லத போர்ப்பது தபோல் போர்த்த சத்யன் “ ம்ம் இந்த சந்ததோஷத்தில் மனசு
பேறஞ்சோலும் வயிறு பசிக்குதத மோன்சி என்ன பசய்யைோம்” என்று அவலள போர்த்து
பரிதோபமோக தகட்க

அவன் அப்படி தகட்டதும் தோயோகப்தபோகும் மோன்சிக்கு இயல்போன தோய்லம உணர்வு

வ்ந்துவிட “ அய்தயோ சத்தி மன்னிச்சுக்தகோ எனக்கு மறந்து தபோச்சு,, வோ வோ தசோறு
தபோடுதறன்” என்று அவச மோக கட்டிலை விட்டு இறங்கினோள் மோன்சி

அன்று இ வு சத்யன் ேிலறய அவளிடம் தபசினோன், இத்தலன ேோட்களோக அவளிடம்

தபசதவ தே மில்லை, இத்தலன ேோட்களோக இ வில் உடைோல் இலணந்துவிட்டு
கலளத்தவர்கள், பகைில் உலழப்லபயும், பணத்லதயும் ததடி கலளத்தோர்கள்
மலனவிலய அலணத்தபடி சத்யன் பசோன்ன விஷயங்கள் அத்தலனயும் மோன்சிக்கு
அவன்மீ து இ க்க உணர்லவ ஏற்படுத்தியது

“ மோன்சி எனக்கு பமோதல்ை மித் ோவ பிடிக்கோமல் தோன் கல்யோணம் பண்தணன்,

கல்யோணம் ஆனப்பிறகு ேம்மளுக்கு வோய்த்தது அவ்வளவுதோன்னு பேலனச்சு அவகூட
வோழ ஆ ம்பிச்தசன், எத்தலனதயோ முலற அவ என்லன தகவைப்படுத்தும்
தபோபதல்ைோம் எனக்குள்ள இயல்போ இருக்கும் ேம்ம ேோட்டு கைோச்சோ ம் தோன் பபோருத்து
தபோக உதவுச்சு, பபோண்டோட்டி சரியில்தைன்னு சோக்கு பசோல்ைிட்டு கட்டுன
பபோண்டோட்டிய விவோக த்து பண்ணறத விட அவலள எப்படியவோது திருத்தி தசர்ந்து
வோழனும்னு பேலனச்தசன் மோன்சி,, அதனோைதோன் எவ்வளதவோ அவமோனங்கலள
தோங்கிதனன், அவ வயித்துை மனு உண்டோனப்தபோ அந்த கருலவ கோப்போத்த ேோன் பட்ட
கஷ்டம் பசோல்ை மோளோது, ஏன்னோ குழந்லத பிறந்தோ ேிச்சயம் அவ குணங்கள் மோறும்,
ேல்ைபட புருஷன் குழந்லதன்னு வோழ ஆ ம்பிப்போன்னு பேலனச்சு தோன் மனு
அவசியம் பிறக்கனும்னு பேலனச்தசன், ஆனோ மனு பிறந்ததும் தோன் அவதளோட திமிர்
அதிகமோச்சு மோன்சி, எல்ைோத்லதயும் தோங்கிக்பகோண்ட என்னோை அவலள
இன்பனோருத்தன் கூட போர்த்ததும் தோங்கமுடியலை, அவங்கலள பகோலை பசய்யத்தோன்
கத்திலய எடுத்ததன், அப்புறமோ மனுலவ மனசுை பேலனச்சு அலத லகவிட்டுட்டு
கிளம்பி வந்துட்தடன், வந்த இடத்தில் உன்லன ஒரு ததவலதயோ போர்த்ததன்,
கல்யோணமும் பண்ணிகிட்தடன், ஆனோ ஒவ்பவோரு ேிமிஷமும் என் அடி மனசுை அவ
என்ன பசய்வோதளோ என்ற பயம் இருந்துபகோண்தட தோன் இருக்கு, ஏன்னோ இன்னும்
அவளுக்கும் எனக்கும் விவோக த்து ஆகலை மோன்சி, அந்த பயம்தோன் எனக்கு, இதுக்கோக
ேோனோ அவலளத் ததடிப்தபோகவும் பிடிக்கலை, அந்த ஆண்டவன்தோன் ேமக்கு ஒரு
வழிவிடனும் மோன்சி” என்று சத்யன் இ பவல்ைோம் பைகலதகள் தபசினோன்,

ேடு இ வில் அவன் உறங்கினோலும், மோன்சி உறங்கோமல் அவலன அலணத்தபடி

கிடந்தோள்,, சத்யன் பசோன்ன விஷயங்கள் அவலளயும் பயப்படுத்தியிருந்தது ,
அவளின் உடல் பைகீ னம் மனலதயும் ஆட்டுவிக்க, எதற்கும் அஞ்சோத லதரியமோன
மோன்சி எங்தக சத்யலன மித் ோவிடம் இழந்துவிடுதவோதமோ என்ற பயத்தில்
விடியவிடிய அவலன இறுக்கி அலணத்துக்பகோண்டு கிடந்தோள்

மறுேோள் கோலை எழுந்த சத்யன் தன்லன விடோமல் அலணத்துக்பகோண்டு இருக்கும்

மோன்சிலய விைக்க மனமின்றி அப்படிதய கிடந்தோன், போட்டி வந்து கதலவ தட்டியதும்
மனமில்ைோமல் அவலள எழுப்பினோன்

மோன்சியின் முகத்தில் இருந்த பயம் அவளின் மனேிலைலய பசோல்ை, அவலள தன்

பேஞ்தசோடு அலணத்த சத்யன் “ இததோபோர் கண்ணம்மோ யோர் வந்தோலும், என்ன
ேடந்தோலும், என் உயிர் உன்மடியில் தோன் தபோகனும், தபோகும், ேீ என் உயிரில் கைந்தவள்
மோன்சி, உன்லன பிரிஞ்சோ என் உயிரும் தபோயிடும், அதனோை குழப்பமில்ைோமல் இரு
வர்றது வ ட்டும் சமோளிப்தபோம்” என்று அவளுக்கு ஆறுதல் பசோன்னோன்
இத்தலன ேோட்களோக தமோகத்தின் தவகத்தில் பதரியோத மித் ோவின் சங்கதி இப்தபோது
மோன்சிக்கு பூதக மோக பதரிந்தது, ஆனோல் என்ன ேடந்தோலும் சத்யலனயும் மனுலவயும்
விட்டுத்த முடியோது என்று மட்டும் உறுதியோக எண்ணிக்பகோண்டோள்

அவர்களின் பயத்லத பமய்ப்பிப்பது தபோை அன்று மோலை ஒரு கோர் வந்து அவர்களின்
வட்டு
ீ வோசைில் ேிற்க்க, அதிைிருந்து மித் ோவின் தமதனஜர் இறங்கினோர்

“ எனது அற்புதமோன கவிலதயின் வயிற்றில்..

“ ஒரு அழகுக் கவிலத!

“ இந்த கவிலதக்கு சந்தமோக ேோனும்..

“ சோசுவதமோக அவளும் இருப்தபோம்!

“ இதுதபோன்ற குட்டிக் கவிலதகள்,,

" ேிலறய எழுதுவதில் பபரும்..

" பு ட்சிபசய்ய எனக்கு ஆலச!

“ ஆனோல் இ ண்டு கவிலதக்கு தமல்..

“ எனக்கு தவண்டோம் என்கிறோள் அவள்!

சத்யன் தனது வட்டின்

ீ முன்பு கோர் வந்து ேின்றலத ேிைத்தில் இருந்துப் போர்த்துவிட்டு
குழப்பத்துடன் வட்லட
ீ தேோக்கி வந்தோன், தமஸ்திரியிடம் தவலை பசய்தவர்களுக்கோன
கூைிலய கணக்கு போர்த்து பகோடுத்துக்பகோண்டிருந்த மோன்சியும் கோர் வந்தலத
கவனித்துவிட்டோள்

அவள் பேஞ்சில் திக்பகன்று பேருப்பு பற்றியது, இ வு தபசிய தபச்பசல்ைோம் ேிலனவில்

வந்து வோனுய த்திற்கு உயர்ந்து ேின்று பயமுறுத்தியது, தலைசுற்றுவது தபோல் இருக்க
அங்கிருந்த தண்ணல
ீ முகத்தில் வோறியடித்து முகத்லத கழுவி தனது பைகீ னத்லத
தபோக்கியவள் ேிமிர்ந்து தவதலனயுடன் சத்யலன போர்த்தோள்

கோல தேோக்கி தபோன சத்யன் ஏததோபவோரு ேிலனவில் அப்படிதய ேின்று திரும்பி

மோன்சிலயப் போர்த்தோன், அவளும் அவலனதய துய த்துடன் போர்த்துக்பகோண்டு
இருந்தலதப் போர்த்ததும் சத்யன் பேஞ்சில் தகோபவன்று இல ச்சல் எழுந்தது, வோ என்பது
தனது இருலககலளயும் அவலள தேோக்கி விரித்து ேீட்டினோன்,
அடிபட்ட குழந்லத தனது தோலய தேோக்கி அழுலகயுடன் ஓடுவலதப் தபோை மோனசி
அவலன தேோக்கி தவகமோக ஓடினோள், மோன்சி தபோய் அவன் லககளுக்குள் தபோய்
ச ணலடந்ததும் இருவருக்குதம சற்று ேிம்மதியோக இருக்க இருவரும் எதுவுதம
தபசோமல் கோல பேருங்கினர்

கோரில் இருந்து இறங்கி போட்டியிடம் விசோரித்துக்பகோண்டு இருந்த தமதனஜர், சத்யலனப்

போர்த்ததும் வ வலழத்த புன்னலகயுடன் அவலனப்போர்த்து “ எப்படி இருக்கீ ங்க சத்யன்?”
என்ற சம்பி தோய தகள்வியுடன் அவலன பேருங்கியவர், அவனுடன் இருந்த
மோன்சிலயயும் அவர்களின் பேருக்கத்லதயும் போர்த்து ஒரு விேோடி தயங்கி ேிற்க்க..

அவரின் போர்லவலய புரிந்து மோன்சி சத்யனிடமிருந்து விைகி ேிற்க, சத்யன் அவள்

விைகோதவோறு ததோலளப்பிடித்து தன்னுடன் தசர்த்துக்பகோண்டு “ வோங்க சோர்,, ேோன்
ேல்ைோருக்தகன், இவ என்தனோட மலனவி,, பபயர் மோன்சி” என்று மலனவிலய அறிமுகம்
பசய்தவன் மோன்சியிடம் திரும்பி, “ மோன்சி போல் இருந்தோ கோபி தபோட்டு எடுத்துட்டு வோ,,
ேோன் இவர்கூட தபசிகிட்டு இருக்தகன்” என்று பசோல்ைி அவலள வட்டுக்குள்
ீ
அனுப்பிவிட்டு தமதனஜருடன் வட்டுக்குள்
ீ தபோய் கூடத்தில் அமர்ந்தோன்

“ பசோல்லுங்க சோர் என்ன விஷயமோ வந்துருக்கீ ங்க” என்று தே டியோக விஷயத்துக்கு

வந்தோன்

தமதனஜர் அவலனயும் அந்த வட்லடயும்

ீ ஒரு முலற சுற்றிப் போர்த்துவிட்டு “ சிறிய
வடுதோன்,
ீ ஆனோல் ப ோம்ப ேிலறவோக வோழுறீங்கன்னு பதரியுது சத்யன், உங்க வோழ்க்லக
தமலும் சிறக்க இலறவலன தவண்டுகிதறன் சத்யன்” என்று தமதனஜர் அக்கல யுடன்
பசோன்னதுதோன் சத்யனுக்கு மூச்தச வந்தது,

தமதனஜர் பபரியதோக எந்த பி ச்சலனலயயும் சுமந்து வந்திருக்க மோட்டோர் என்ற

ேிம்மதி வ “ உங்கதளோட ஆசிர்வோதத்திற்கு ேன்றி சோர், என்ன விஷயம் பசோல்லுங்க,
என்னோை எதுவும் ஆகதவண்டுமோ? ” என்று சத்யன் தகட்டோன்

ஒரு ேீண்ட பபருமூச்சுடன் தோன் பசோல்ை வந்தலத ஆ ம்பித்தோர் தமதனஜர் “ சத்யன்

உங்களுக்கு முன்னோடிதய பதரிஞ்ச விஷயம்தோன் , தமடத்ததோட அைட்சியத்தோல்
கம்பபனியில் பயங்க ேஷ்டம், அவங்க அப்போவும் உதவமோட்தடன்னு பசோல்ைிட்டோர்,
ஏற்கனதவ தமடத்ததோட ததலவகளுக்கு பணம் பத்தோமல் ேிலறய கடன்
வோங்கியிருந்தோங்க, அது உங்களுக்கு பதரியுமோன்னு பதரியலை, ஆனோ இப்தபோ அந்த
கடனுக்கோக வட்லட
ீ அடமோனம் தபோட்டுட்டோங்க, இப்தபோ கம்பபனி ஸ்டோப்ஸ்க்கு
சம்பளம் ப ண்டு மோசமோ போக்கி இருக்கு, தமடம் தபோன வோ ம் மங்களூர் தபோய்
அவங்கதளோட தோய்வழிப் போட்டிக்கிட்ட கம்பபனிலய ன் பண்ண பணம்
தகட்டோங்களோம்,, அவங்க த மறுத்துட்டோங்க, அததோட தகோபமோ வந்துட்டோங்க, ஆனோ
இப்தபோ கம்பபனிலய லகமோத்த தவண்டிய ேிலைலம சத்யன், அதுக்கு உங்க தபர்ை
இருக்கும் உங்கதளோட ஏழு பர்ஸன்ட தஸர்லஸ ேீங்க தமடத்துக்கு எழுதி குடுக்கனும்,
அதுக்கோகத்தோன் வந்ததன் சத்யன்” என்று தமதனஜர் பசோல்ைவந்தலத சரியோக பசோல்ைி
முடித்தோர்

சத்யன் சிறிதுதே ம் அலமதியோக இருந்தோன், அப்தபோது மனுலவ இடுப்பில்

லவத்துக்பகோண்டு மோன்சி ஒரு தட்டில் லவக்கப்பட்ட கோபி டம்ளத ோடு வ ,, சத்யன்
மகலன அவளிடமிருந்து வோங்கி மடியில் லவத்துக்பகோள்ள மோன்சி கோபிலய
இருவருக்கும் பகோடுத்தோள்

கோபி டம்ளல எடுத்துக்பகோண்ட சத்யன் “ ேீ குடிச்சியோம்மோ?” என்று மோன்சிலய போர்த்து

தகட்க

“ ம் எடுத்து வச்சிருக்தகன்” என்று பசோல்ைிவிட்டு உள்தள தபோனோள்

தமதனஜர் கோபிலய குடித்து முடித்ததும் “ இவ்வளவு தோதன சோர் தவறு

எதுவுமில்லைதய?” என்று சத்யன் தகட்க

ஒரு ேிமிடம் தயங்கிய தமதனஜர் பிறகு ஒரு கவல எடுத்து அவனிடம் ேீட்டி “
இதுையும் கூட உங்கதளோட லகபயழுத்லத வோங்கிட்டு வ ச்பசோன்னோங்க,, பமோதல்ை
இலத பசோல்ை எனக்கு தயக்கமோ இருந்தது, ஆனோ இப்தபோ உங்க குடும்பத்லத
போர்க்கும்தபோது இதுதோன் உங்களுக்கு முதல் ததலவன்னு பேலனக்கிதறன் சத்யன்”
என்று தமதனஜர் பசோல்ை

சத்யன் கவல பிரித்து போர்த்தோன், உள்தள இருந்த கணமோன தபப்பர்கலள பவளிதய

எடுத்து பிரித்து படித்துப்போர்த்தோன், ஒவ்பவோரு பக்கமும் பு ட்டும் தபோதும் அவன் முகம்
பி கோசமோனது, மடியில் இருந்த மகலன கீ தழ இறக்கி விட்டு அந்த தபப்பர்கலள
பதோலடயின் மீ து லவத்துக்பகோண்டு ச ச பவன லகபயழுத்துப் தபோட்டுவிட்டு மடித்து
கவரில் தபோட்டு தமதனஜரிடம் பகோடுத்துவிட்டு அவல லகபயடுத்துக்கும்பிட்டோன்
சத்யன்

அவன் லககலள பற்றிய தமதனஜர் “ என்லன எதுக்கு கும்பிடுறீங்க சத்யன் உங்க ேல்ை
மனசுக்கு ேல்ைதத ேடக்கும், உங்ககிட்ட விவோக த்து வோங்கோமல் கம்பபனிலய வித்தோ
உங்களுக்கும் உங்க மகனுக்கும் பங்கு பகோடுக்க தவண்டியிருக்குதமன்னு அவங்க
சுயேைமோ சிந்திச்சு எடுத்த முடிவு இப்தபோ உங்களுக்கு அவசியமோன ஒன்றோக
தபோய்விட்டது சத்யன், ேீங்க கம்பபனி சம்மந்தப்பட்ட தபப்பர்களிலும் லசன் தபோட்டுட்டோ
ேோன் கிளம்புதவன் சத்யன்” என்று தமதனஜர் பசோல்ை

சத்யன் அவர் பகோடுத்த மற்ற தஸ்தோதவஜுகளில் முழுமனதுடன் லகபயழுத்திட்டோன்

தமதனஜர் கிளம்பி தபோனதும், சத்யன் போட்டியிடம் தமதனஜர் பகோண்டு வந்த பமோத்த
தகவலையும் பசோல்ை, போட்டிக்கு ேிம்மதியோக இருந்தது, மோன்சி கர்ப்பிணியோக இருக்கும்
இந்த தே த்தில் வந்த இந்த பசய்தியோல் அவருக்கு பபரும் ேிம்மதி

மோன்சி சத்யனிடம் எதுவும் தகட்கவில்லை, சத்யனும் எதுவும் பசோல்ைவில்லை,

சோப்போடு முடிந்து மகலன ததோளில் தபோட்டு தூங்க லவத்த சத்யன், மகன் தூங்கியதும்
அவலன மோமியோரிடம் பகோடுத்துவிட்டு சத்யன் அலறக்குள் வந்தோன்

மோன்சி கட்டிைில் ஒருக்களித்து படுத்திருந்தோள், சத்யன் கட்டிலை பேருங்கி அவலளத்

தூக்கி உட்கோ லவத்து தன் பேஞ்தசோடு தசர்த்து அலணக்க, மோன்சியும் தனது முழு
வலுதவோடு அவலன இறுக்கிக்பகோண்டோள், அவன் பேஞ்சில் மோற்றி மோற்றி
முத்தமிட்டோள், போதி அழுலகயும் போதி சிரிப்புமோக சத்தி சத்தி என்று பிதற்றினோள்,
ேின்றிருந்த அவலன தன்தனோடு இழுத்தபடி கட்டிைில் சரிந்தோள்

தன்தமல் கிடந்த சத்யலன பு ட்டி விட்டு அவன்மீ து ஏறி வயிற்றில் அமர்ந்து குனிந்து
அவன் முகபமல்ைோம் முத்தமிட்டோள்,, அது கோதைோல் பகோடுத்த முத்தமோ, அல்ைது
சத்யனின் விடுதலைக்கு கிலடத்த பரிசோ, என்று இருவருக்குதம புரியவில்லை, அவலள
தடுக்கோமல் சத்யன் சுகமோக மல்ைோந்து கிடந்தோன்,

மோன்சி கண்ண ீர் வழிய வழிய முத்தமிட்டோள், சத்யனின் முகத்தில் அவளின்

கண்ண ீரும் எச்சிலும் ஒன்றோய் கைந்து பளபளத்தது, மோலை கோல போர்த்ததில் இருந்து
அவள் மனம் தவித்த தவிப்லபபயல்ைோம் முத்தமோக, பமோத்தமோக பகோட்டினோள்,
அவனின் வோதயோடு வோய் லவத்து உறிஞ்சி முத்தமிட்டபடிதய அவளின் வைது லக
அவன் லகைிலய தள்ளிவிட்டு அடிவயிற்லற தடவி இன்னும் சற்று கீ தழ இறங்கி
அங்கிருந்த த ோமங்கலள வருடி வி ைில் சுருட்டி பவடுக்பகன்று இழுக்க, சத்யன்
சிைிர்ப்புடன் அவளிடம் தன் வோலய பகோடுத்துவிட்டதோல் தபசமுடியோமல் “ ம்ம்ம்ம்”
என்று முனங்கினோன்,

மோன்சி அவன் வோயிைிருந்து தன் வோலய எடுக்கோமதைதய, லகலய இன்னும் உள்தள

விட்டு அவனின் உறுப்லப எட்டிப்பிடித்தோள், அதன் முழுேீளத்லதயும் தனது வி ைோல்
அளந்தவள், பமதுவோக அலசக்க ஆ ம்பித்தோள், அவளின் லகக்குள்தள அடங்கோமல்
வில த்து துடிக்க ஆ ம்பித்தோன் சத்யனின் தபோர் வ ீ ன்

சட்படன்று அவலள விைக்கிவிட்டு எழுந்து அமர்ந்த சத்யன், தன் வயிற்றில்

இருந்தவலள அலணத்து “ மோன்சி ேீ இப்தபோ இருக்குற ேிலைலமயிை எதுவும்
தவண்டோம் மோன்சி, உடம்பு இன்னும் பகோஞ்சம் பைமோனதும் வச்சுக்கைோம் மோன்சி”
என்று கோததைோடு பசோல்ை

ம்ஹூம் என்று தலையோட்டி மறுத்த மோன்சி “ அபதல்ைோம் ஒன்னும் ஆகோது சத்தி

தசறு பமதிக்க வந்த வசந்தோ அக்கோகிட்ட தகட்தடன் அபதல்ைோம் ஒன்னும் ஆகோதுன்னு
பசோன்னோங்க, எப்படினோலும் என் புள்ள என்லனயப் தபோை வலுவோதோன் உள்ள
ஒக்கோந்துருக்கும், அதனோை ேீ பயப்பட தவனோம், இப்தபோ ேீ வர்றியோ, இல்ை ேோன் தமை
ஏறவோ?” என்று மோன்சி மி ட்டைோக தகட்க

சிரிப்புடன் அவலள அலணத்தபடிதய கட்டிைில் விழுந்து பு ண்டு அவளுக்கு தமதை

வந்த சத்யன்,, அவள் பகோடுத்த முத்தங்கலள விட ஒன்றோவது அதிகமோக பகோடுக்கும்
முயற்சியில் இறங்கினோன், அவனுக்கு மோன்சியின் மனது புரிந்தது, சற்றுமுன் அவளிடம்
இருந்த இறுக்கத்லத அவனும் போர்த்தோன் தோதன, வந்தவர் எங்தக குடும்பத்லத
பிரித்துவிடுவோத ோ என்ற பயத்தில் அவள் இருந்தலத இவனும் கவனித்தோன்,

சத்யனுக்கு ஆச்சர்யமோக இருந்தது, எவ்வளவு வ ீ மோன தனது மலனவி இவ்வளவு

கோதல் தகோலழயோக இருக்கிறோதள என்று எண்ணியபடி அவள் முதுலக தடவி ஆறுதல்
படுத்திவிட்டு கட்டிலை விட்டு இறங்கி தலை வழியோக தனது லுங்கிலய கழட்டி
எறிந்தோன்

அவலனதய கண்பகோட்டோமல் போர்த்த மோன்சி, தனது உலடகலள தளர்த்தி அவனுக்கு

வலகபசய்து லகலய ேீட்டி ‘ வோ சத்தி” என்று கண்களில் லமயதைோடு கூப்பிட

ேிலறவோன மனதுடன் அவள்மீ து படர்ந்தோன் சத்யன், மோன்சிதய லவலயவிட்டு அவன்

உறுப்லப பற்றி தனக்குள் நுலழத்துக்பகோண்டோள், பிறகு அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டு “
ம்ம் ஆ ம்பி சத்தி” என்று உத்த விட்டோள்

சத்யன் ேிதோனமோக இயங்கினோன் அவனின் தவகத்லத மோன்சியின் தோய்லம ேிலை

கட்டுப்படுத்தியது, ஆனோல் மோன்சி சற்று அதிகமோன உச்சத்தில் இருந்தோள், அவலன
முத்தமிட்டு, முதுலக தட்டிக்பகோடுத்து, அவனுக்கு இலணயோக இடுப்லப உயர்த்தி அவன்
உறுப்பில் தமோதி அவலன உற்ச்சோகப்படுத்தினோள்

அன்லறய உறவு முடிந்து ேிலறவுடன் இருவரும் அலணத்துகிடந்த தபோது, சத்யன் தன்

கோதல் மலனவியின் கலைந்த கூந்தலை வருடியவோறு “ இன்னிக்கு ப ோம்ப பயந்துட்ட
தோதன மோன்சி,, தமதனஜல போர்த்ததும் எனக்கும் பதட்டமோத்தோன் இருந்துச்சு, ஆனோ
ேோன் பதட்டத்லத கோட்டினோ ேீ இன்னும் பயந்து தபோய்டுவிதயோன்னு
தவிச்சுப்தபோய்ட்தடன் மோன்சி, ேல்ைதவலளயோ எந்த பி ச்சலனயும் இல்ைோம
ேிம்மதியோச்சு” என்ற சத்யன் ஒரு ேீண்ட பபருமூச்லச விட

அவன் பேஞ்சில் இருந்த மோன்சி “ ஆமோ சத்தி ப ோம்ப பயந்துதோன் தபோதனன், எப்படியும்
ேோம கும்புடுற பதய்வம் ேம்மலள கோப்போத்தும்னு ஒரு ேம்பிக்லகதயோட இருந்ததன்,
அதனோைதோன் உன்கிட்ட ேோன் எலதயுதம தகட்கலை சத்தி,, எனக்கு உன்தமை ஆலச
அதிகம் சத்தி, அது எப்படி பசோல்றதுன்னு பதரியலை சத்தி, ேோலளக்தக என் பபோணம்
தபோறோதோ இருந்தோ கூட பமோதல் ேோள் உன்கூட படுத்து எழுந்துதோன் என் பபோணம்
தபோகும் சத்தி, உன்கூட ப ோம்ப ேோள் வோழனும்னு எனக்கு ஆலச, யோருக்கோகவும்
எதுக்கோகவும் உன்லனய விட்டு பகோடுக்க மோட்தடன், இன்னிக்கு அவ ஏதோவது
பி ச்சலன பண்றதுக்கு அந்த ஆலள அனுப்பியிருந்தோன்னு லவ,, எங்கண்ணனுக்கு
ஏற்ப்பட்ட கதிதோன் அவளுக்கும்” என்று மோன்சி பமதுவோக தபசினோலும் அவள் கு ைில்
இருந்த அழுத்தம் சத்யலன திலகக்க லவத்தது

தன்மீ து மோன்சி பகோண்டுள்ள கோதைின் அளலவ ேிர்ணயிக்க முடியோது என்றோலும், அந்த

கோதைின் தவகம் சத்யலன திலகக்க லவத்தது, இவளின் அன்புக்கு இலணயோக இந்த
உைகத்தில் எதுவுதமயில்லை என்று பபருலமயோக ேிலனத்தோன்,

மறுேோள் பபோழுது இருவருக்கும் இனிலமயோக விடிந்தது, ஒரு ேல்ை இல்ைறம்

அவர்களுக்கு கிலடத்தது, பசய்யும் பதோழில் ஏற்ப்பட்ட முன்தனற்றம் அவர்களின்
வோழ்க்லகயில் எதிப ோைித்தது, மோன்சி ஆைிலை வயிறு வளர்ந்தது தபோைதவ
அவர்களின் வசதிவோய்ப்புகளும் வளர்ந்தது

மித் ோவின் பி ச்சலன முடிந்தது என்ற ேிம்மதியில் சந்ததோஷம் சற்று அதிகமோகதவ

அவர்களிடம் குடிதயறியது, மோன்சிக்கு சத்யனும் மனுவுதம உைகம் என்றோனது, தனக்கு
என்ன தேர்ந்தோலும் அவர்களுக்கோகதவ வோழ்ந்தோள்

அதிலும் மனுவின் தமல் தோய்ப்போசத்லத பகோட்டி வளர்த்தோள், சத்யனுக்கு பகைில்

தோயோகவும் இ வில் தோதியோகவும் இருந்தோள்,

மோன்சியின் வயிறு பபரியதோக ஆக ஆக சத்யன் அவளுடன் உறலவ தவிர்த்தோன்,,

ஆனோல் மோன்சி அவலன விடமோட்டோள், சத்யனின் சிறு அலசலவ கூட சரியோக
கணக்கிட்டு பசயல்பட்டோள், அவர்களின் உறவுக்கு அலடயோளமோக அந்த வட்டில்
ீ
சந்ததோஷம் மட்டுதம குடிபகோண்டிருந்தது

மலனவின் ஆதைோசலன இல்ைோமல் சத்யன் வி லைக்கூட அலசக்க மறுத்தோன்,

சூலளயில் தவலை பசய்பவர்கள் “ சரியோன பபோண்டோட்டி தோசன்ப்போ” என்று
மலறமுகமோக கிண்டல் பசய்யும் அளவிற்கு சத்யன் மோன்சி லபத்தியமோக இருந்தோன்

மோன்சியும் தனது கணவலனயும் மகலனயும் தவி உைகில் தவறு ஜீவ ோசிகதள

இல்லை என்பதுதபோை வோழ்ந்தோள், போட்டிக்கு பயம், எங்தக இவர்கள் மீ து ஊர் கண்
பட்டுவிடுதமோ என்று பயம், தினமும் இவர்களுக்கு திருஷ்டி சுற்றிப்தபோடுவலத தனது
வழக்கமோக்கி பகோண்டோர்

சத்யன் கிலடத்த ைோபத்தில் தனது கோதல் மலனவிக்கு ேலககளும் புடலவகளும்

வோங்கி பரிசளித்தோன், ஆனோல் அவதளோ சத்யலன ஒரு முதைோளியோகதவ மோற்றிவிட்டு
தோன் அவனுக்கு தவலைக்கோரியோக இருப்பதத சிறப்பு என்பது தபோல் இருந்தோள்
சத்யனுக்கு தனது மலனவிலய போர்த்தோல் எப்தபோதுதம ஒரு பி மிப்போக இருக்கும்,,
இவளோல் எப்படி என்லனயும் என் மகலனயும் மட்டுதம உைகம் என்று வோழமுடிகிறது
என்று ேிலனப்போன்,, அவளின் கோதைின் முன்பு தனது கோதல் பவறும் ஜீத ோ என்று
எண்ணிக்பகோள்வோன்

மோன்சியின் பி சவேோள் பேருங்க பேருங்க அவள் அைட்சியமோக வலளயவந்தோள்

என்றோல் இவன் தவிப்புடன் அவள் பின்னோதைதய சுற்றினோன், அவள் தவகமோக
ேடந்தோல் கூட பயத்துடன் “ பமதுவோ ேலடதயன்டி,, இப்புடி டங்கு டங்குன்னு ேடந்தோ
உள்ள இருக்குறது பவளியவந்து குதிச்சிட தபோகுது” என்று கத்துவோன்,, அவள்
அைட்சியமோக சிரிப்போள்,

தனது பபரிய வயிற்லற தூக்கிக்பகோண்டு மகலன இடுப்பில் லவத்துக்பகோண்டு அவள்

ேடக்கும் அழகுக்கு எப்தபோதும் சத்யன் சிகன்,, மகலன பகோடு என்றோல் கூட த ோமல்
தன் இடுப்பில் லவத்துக்பகோண்டு தசோறு ஊட்டுவோள்

‘ இ வில் வயிறு ப ோம்ப இடிக்குதுடி’ இன்னிக்கு தவண்டோம் என்று சத்யன்

ஏமோற்றத்துடன் பசோன்னோல்.... ‘இததோ இப்புடி பண்ணு சத்தி வயிறு முட்டோது’ என்று
அவனுக்கு வழிபசோல்ைி பகோடுத்து சந்ததோஷத்லத பகோடுப்போள்

இ வு முழுவதும் அவலள அலணத்தபடி தூங்கிதய பழக்கப்பட்ட சத்யனுக்கோக

அலசயோமல் அப்படிதய அலணத்துக்பகோண்டு கிடப்போள்
அவலள பி சவத்திற்கு மருத்துவமலனயில் அனுமதித்த தபோது துளிகூட கண்ணர்ீ
விடோமல், அழுதுபகோண்டிருந்த சத்யனுக்கு ஆறுதல் பசோல்ைிவிட்டு பி சவ வோர்டுக்குள்
தபோனோள்,

அவள் பிள்லள பபற்று கண்விழித்து போர்ப்பதற்குள் சத்யன் பைமுலற பசத்து

பிலழத்தோன், அவன் ஆலசப்படி அழகோன பபண் குழந்லதலய பபற்று அவனுக்கு
பகோடுத்தவள் பிள்லள அவன் ஜோலடயில் இல்ைோமல் தன்லனப்தபோல் இருக்கிறது
என்று சினுங்கினோள்

மகலள லகயில் ஏந்திய சத்யனுக்கு பபருலம பிடிபடவில்லை, தோய்லமயுடன்

தப ழகியோக பதரிந்த தன் மலனவிலய அத்தலன தபர் முன்னிலையிலும் கூச்சமின்றி
முத்தமிட்டோன், மோன்சியும் பவட்கமின்றி மறு கன்னத்லத அவனின் முத்தத்திற்கோக
கோட்டினோள்

சத்யன் தன் மலனவி மகளுடன் மருத்துவமலனயில் இருந்து வட்டுக்கு

ீ வந்ததபோது
மனுவுக்கு தங்கச்சிலய மடியில் லவக்க தவண்டும் என்று அடம்பிடிக்க, சத்யன் தனது
குட்டி மகலள மகன் மடியில் கிடத்திவிட்டு அவர்கலள போர்த்து கண்கைங்கினோன்
அழகோன மலனவி, அறிவோன மகன், குட்டி ததவலதயோக மகள் என்று சத்யனின்
வோழ்க்லக ஒரு வட்டத்துக்குள் வந்தது,,

என் கணவன் ஆணழகன் என்று மோன்சி கர்வப்படும் அளவிற்கு சந்ததோஷம் சத்யலன

அழகனோக மோற்றியிருந்தது,,

மோன்சியும் தோய்லமயின் அழகில் பூரித்து, மஞ்சளும் குங்குமமும் முகத்தில் மிளி

சந்தனச்சிலையோக மோறியிருந்தோள்

ஒரு பூலவப் தபோை அவன் தன் மலனவிலய தோங்கினோன் சத்யன், குழந்லத பிறந்த
பத்தோவது ேோதள குழந்லதயுடன் சத்யன் அலறயில் வந்து படுத்துவிட்டோள் மோன்சி,
அவள் குழந்லதக்கு போலுட்டுவலத மலறமுகமோக சிக்கும் சத்யன் அவள்
கவனித்துவிட்டோள் என்றோல் அசடுவழிய சிரிப்போன்

ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு ேீ சந்ததோஷமோக வோழ்வோய் என்று யோ ோவது

பசோல்ைியிருந்தோல் சத்யன் ேம்பியிருக்க மோட்டோன், இன்று சந்ததோஷத்லத பமோத்த
குத்தலகக்கு எடுத்திருந்தோன்

வோழ்க்லகயின் ஒவ்பவோரு கட்டத்லதயும் கணக்கு தபோட்டு வோழ்ந்தோன் சத்யன்

ஆனோல் இலறவனின் கணக்கு எப்படி இருக்கும் என்று யோ றிவோர்

“ வோழ்க்லகயின் போலதலய ேிர்னயிக்க யோ ோல் முடியும்!

“ கடவுளோல் மட்டும்தோன் என்று பசோல்வது மடலம!

“ ேமது போவ புண்ணியங்களின் விகிதப்படி தோன்"

“ வோழ்க்லகயின் போலத ேிர்ணயம் பசய்யப்படும்!

சத்யனுக்கு ஒரு மோத குழந்லதயோக இருக்கும் மகலள பகோஞ்சவும், ஒரு த ோஜோப்பூலவ

தபோல் சிரிக்கும் தங்லகலய விட்டுவிட்டு ஸ்கூலுக்கு தபோகமோட்தடன் என்று
அடம்பிடிக்கும் மகலன சமோதோனம் பசய்வும் தோய்லமயில் பஜோைிக்கும் தனது
மலனவிலய கோணவும் இருக்கும் தவலைலயப் தபோட்டுவிட்டு அடிக்கடி வட்டுக்கு
ீ ஓடி
வந்தோன்

தன் அழகு மகளுக்கு தன் தோயின் பபய ோன மீ னோ என்ற பபயல ச் தசர்த்து, திமீ னோள்
என்று பபயர் லவத்தோன்,, அந்த பபயர் மோன்சிக்கு ப ோம்ப பிடித்துவிட, அதற்கோக
சத்யனுக்கு ஒரு அன்பு முத்தத்லத ஆலசதயோடு வழங்கினோள்
அவனுக்கு மகள் பிறந்ததும் இன்னும் கர்வம் அதிகமோனது, தனது அழகோன குடும்பத்லத
ேிலனத்து சத்யன் கர்வப்படோத ேோதள இல்லை, ஆனோல் மகலனயும் மகலளயும்
பகோஞ்சும் தன் மலனவி தன்லன கண்டுபகோள்ளோமல் இருக்கிறோதள என்ற ஏக்கமும்,
இ வில் மகலள ேடுதவ தபோட்டுக்பகோண்டு தூக்கத்தில் போலை பகோடுத்துவிட்டு
முந்தோலனலய சரியோக மூடோமல் உறங்கும் மலனவிலயப் போர்த்துக்பகோண்டு
பவகுதே ம் விழித்திருப்பது சத்யனின் வழக்கமோயிற்று,

அன்றும் அப்படித்தோன் மலனவி மகளுக்கு போல் பகோடுக்கும் அழலக தவடிக்லக

போர்த்தவன், “ ஏன் மோன்சி போப்போ ப ோம்ப சின்னதோ இருக்கோதள இவ்வளவு போலையும்
குடிப்போ, பேலறய வனோப்
ீ தபோகுதில்ை” என்று அவளின் மோர்லபதய உற்றுப்போர்த்துக்
பகோண்டு தகட்க

பட்படன்று முந்தோலனலய இழுத்து மூடியவள் “ ம் மிச்சத்லத கறந்து போல்

பசோலஸட்டி டிப்தபோவுக்கு ஏத்தப் தபோதறன்” என்று ேக்கைோக பதில் பசோன்னவள் “ ஓய்
கண்ணு தபோடோத சத்தி, அப்புறம் புள்லளக்கு தமலுக்கு ஏதோச்சும் வந்து ப்தபோவுது” என்று
அவலன அதட்டினோள்

பிள்லளபபற்று ஒரு மோததம ஆனவளிடம் தவறு எலத தகட்கமுடியும் என்று

ஆதங்கத்துடன் சூலளக்கு கிளம்பினோன் சத்யன்

அன்று இ வு என்தன ம் தூங்கினோதனோ ேடு இ வில் மகளின் அழுகு ல் தகட்டு

கண்விழித்தோன், பக்கத்தில் இருந்த மகலள போர்த்தோன், படுக்லகலய ேலனத்துவிட்டு
அழுதோள் தி, மோன்சி அயர்ந்து உறங்கியதோல் அவலள எழுப்ப மனமின்றி ,, சத்யன்
மகலள கவனமோக தூக்கி தவறு துணிலய மோற்றி படுக்க லவத்தோன்

மறுபடியும் குழந்லத பசியோல் சினங்க, சத்யன் மலனவிலய போர்த்தோன், இ வு போல்

பகோடுத்துவிட்டு விக்லகயின் பகோக்கிகலள தபோடோமல் பவறுபமன முந்தோலனயோல்
மூடிக்பகோண்டு தூங்கினோள், குழந்லதலய அவளருகில் ேகர்த்தி முந்தோலனலய விைக்கி
ேீட்டிக்பகோண்டிருந்த கோம்பின் அருதக குழந்லதயின் வோலய எடுத்துச்பசன்றோன்
இதற்குதமல் உன் உதவி ததலவயில்லை என்பதுதபோல் உடதன கோம்லபக்
கவ்விக்பகோண்டு உறிஞ்ச ஆ ம்பித்தது குழந்லத, குழந்லதயின் உறிஞ்சுதைில் உணர்வு
வந்த மோன்சி கண்லணத்திறவோமதை குழந்லதயின் தலைலய தன் மோர்தபோடு தசர்த்து
அலணத்துக்பகோண்டோள்

அடியில் இருந்த வைது மோர்பில் குழந்லத போல் குடிக்க, தமதை இருந்த இடது மோர்பின்
கோம்பில் போல் தோனோக வழிந்தது, ஏற்கனதவ இ ண்டு மோதமோ கோய்ந்து கிடந்த
சத்யனுக்கு அந்த கோட்சி தலைக்குள் சுர்ப ன்று ஏறியது, தவகமோக லகலய ேீட்டி
பமதுவோக அவளின் மோர்லப வருடிவிட்டோன்
மோன்சி கண்கலள மூடியபடிதய “ ஏதவ சத்தி என்னப் பண்ணற,, லகலய எடு” என்று
அதட்ட, சத்யன் படக்பகன்று லகலய எடுத்துக்பகோண்டோன்

அந்த கோட்சிலயப் போர்த்தோல் தோதன மனசு அலை போயுது, என்ற எண்ணத்தில் சத்யன்
சுவர் பக்கமோக திரும்பி படுத்துக்பகோண்டோன்,, சற்று தே த்தில் அவன் ததோள்கலள
மோன்சியின் வி ல்கள் தடவியது,, அவன் ததோள்கலள தழுவியவோறு முதுதகோடு தன்
மோர்புகலள லவத்து அழுத்தினோள், அவன் முதுகில் அழுந்திய அவளின் மோர்புகளில்
போல் கசிந்து சத்யன் முதுலக ஈ ப்படுத்தியது

“ என்னோ சத்தி தூக்கம் வ லையோ?” என்று கிறக்கமோக தகட்டோள்

உடதன திரும்பி படுத்த சத்யன், “ ஆமோம் மோன்சி முழுசோ ப ண்டு மோசமோச்சுடி ஏதோவது
பகோஞ்சம் தயவுபண்தணன் ப்ள ீஸ்” என்று பரிதோபமோக பகஞ்சினோன்
அவலன உற்றுப்போர்த்தவள் “ ம்ஹும் ேமக்கு பத்து மோசத்துக்கு ஒரு புள்ள
பபோறக்கனும்னு விதி இருந்தோ அலத யோ ை மோத்தமுடியும், ம்ம் ேடத்து சத்தி” என்று
அவனுக்கு சிக்னல் பகோடுக்க

அடுத்த விேோடிதய அவள்மீ து படர்ந்திருந்தோன் சத்யன், அவலன இறுக்கி அலணத்த

மோன்சி “ என்ன தவனும்னு தகட்க தவண்டியது தோதன சத்தி,, எனக்குத்தோன் புள்லளகள
கவனிக்கதவ தே ம் சரியோ இருக்கு, ேீ ஞோபகப்படுத்த தவண்டியதுதோதன?” என்று தகட்க

அவச அவச மோக அவலள பிரித்துக்பகோண்டிருந்த சத்யன் “ போப்போ வந்து ஒரு மோசம்
தோதன ஆச்சு அதோன் ப ோம்ப சங்கடமோ இருந்துச்சு” என்று அவளுக்கு பதில் பசோன்ன
சத்யன், மகள் லவத்த மீ திலய உறிஞ்சி இவன் பசிலய அடக்க முயன்றோன்

தன் மோர்பில் முட்டி தமோதிக்பகோண்டிருந்தவனின் தலைமுடிலய தகோதிவிட்டபடி “

அபதல்ைோம் ஒன்னும் ஆகோது, ேோன் தோங்குதவன் ேீ ஆ ம்பி சத்தி” என்று கூறி அவன்
முகத்லத இழுத்து உதட்டில் முத்தமிட்டு ஆ ம்பித்து லவக்க, சத்யன் தவகமோக
பதோடங்கி, மூச்சு வோங்க வோங்க முடித்தோன்

ேீண்ட ேோள் கோத்திருப்பு என்பதோல் சீ க்கி த்தில் அவனது ஆண்லம ஆக்த ோஷமோய்
பவடித்துவிட கலளப்புடன் அவள் பக்கத்தில் சரிந்த சத்யன்..திருப்தியோன உறவில்
மனேிலறதவோடு அவலன அலணத்தோள் மோன்சி

கோைிக் குடமோனோலும் சரியோமல் தன்மீ து அழுந்தி கிடந்த அவள் மோர்புகலள வருடியப்

படி “ இப்தபோ போப்போ எந்திருச்சு அழுதோ என்னப் பண்றது மோன்சி” என்று சத்யன்
அப்போவியோக தகட்க

“ ப வோயில்லைதய இப்பவோவது மகதளோட ஞோபகம் வந்துச்தச” என்று கிண்டல்

தபசியவள் “ அபதல்ைோம் அதுக்குள்ள ஊறிடும்” என்று பமல்ைிய கு ைில் கூறினோள்
“ அப்படின்னோ தினமும் போப்போக்கு பகோஞ்சம் தபோதுமோ?” என்று ஆர்வமோய் தகட்டவனின்
தலையில் ேறுக்பகன்று ஒரு குட்டு லவத்து

“ அடங்கமோட்டதவ ேீ” என்று சிரித்தோள் மோன்சி,

மறுேோள் சூலளக்கு பைைட்சம் பசங்கல் தகட்டு பபரியதோக ஒரு ஆர்டர் வ சத்யன்

அதில் கவணம் பசலுத்தினோன், மோன்சி சூலளயறுதக வ ோவிட்டோலும் வட்டில்
ீ
இருந்தபடிதய அவனுக்கு பபரிதும் உதவினோள்

கோலையில் மகலன ஸ்கூைில் விட்டுவிட்டு வட்டுக்கு

ீ வரும் சத்யன் சோப்பிட்டுவிட்டு
சூலளக்கு தபோனோன் என்றோல் திரும்பி வட்டுக்கு
ீ வ இ வு பத்து மணி ஆனது,,
குழந்லதக்கு ஆறு மோதம் ஆனதும் போட்டியுடன் தனது அம்மோலவயும் வட்டிதைதய
ீ
ேிறுத்திவிட்டு மகலள அவர்களின் பபோறுப்பில் விட்டுவிட்டு கணவனின் தவலையில்
பங்பகடுத்துக்பகோள்ள கிளம்பினோள்

குழந்லதலய விட்டுவிட்டு அவள் வந்தது சத்யனுக்கு கஷ்டமோக இருந்தோலும், அவன்

தவலையில் போதி குலறந்த தபோது ேிம்மதியோக இருந்தது

இருவரின் உலழப்பும் பணமோக வடு

ீ வந்து தசர்ந்ததபோது, எல்ைோவற்லறயும் மறந்து
குடும்பத்தில் குதூகைம் ேிைவியது, படித்த படிப்பு பகோடுக்கோத சந்ததோஷத்லதயும்
ேிம்மதிலயயும் உலழப்பு பகோடுத்தது சத்யனுக்கு,

ஒருேோள் சத்யன் சூலளயின் அருதக அமர்ந்து கட்லட வியோபோரிக்கு இறக்கிய

விறகுக்கு பணத்லத எண்ணி பகோடுத்துக்பகோண்டு இருந்ததபோது அவன் மோமியோர்
வட்டிைிருந்து
ீ தவகமோக வந்து “ தம்பி தபோல்கோ ர் ஏததோ கவர் பகோண்டு வந்திருக்கோரு,
ேீங்கதோன் லகபயழுத்துப்தபோட்டு வோங்கனுமோம்,, மோன்சி உங்கள கூட்டியோ பசோல்லுச்சு
” என்று பதட்டமோக பசோல்ை

என்ன கவ ோக இருக்கும் என்ற குழப்பத்ததோடு வட்லட

ீ தேோக்கி தபோனோன், இவன்
வட்லட
ீ பேருங்கவும் மோன்சி குழந்லதலய ததோளில் தபோட்டுக்பகோண்டு பவளிதய
வ வும் சரியோக இருந்தது

“ என்னோ சத்தி தேோட்டீசு,, தபோல்கோ ர் தகோர்ட்ை இருந்து வந்திருக்குன்னு பசோல்றோரு,

எனக்கு லகயும் ஓடலை கோலும் ஓடலை அதோன் ஒன்லனய கூட்டியோ ச் பசோன்தனன்
சத்தி” என்று கைவ மோக மோன்சி பசோல்ை

சத்யனுக்கும் குழப்பம்தோன் தகோர்ட் தேோட்டீஸ் வருமளவிற்கு இப்தபோது எந்த

பி ச்சலனயும் இல்லைதய,, பின்ன இது என்ன, என்ற தயோசலனயுடன் லகபயழுத்துப்
தபோட்டு கவல வோங்கினோன் சத்யன்
ஒரு சிறு பதட்டத்துடன் கவல பிரித்துப் படித்தவனின் முகத்லதப் போர்த்துவிட்டு,
லகயில் இருந்த குழந்லதலய தன் அம்மோவிடம் பகோடுத்துவிட்டு தவகமோக சத்யலன
பேருங்கி அவன் லகலயப் பற்றி “ என்னோ பசய்தி சத்தி, ஏன் இப்படி அதிர்ச்சியோ ேிக்கிற
எதுனோ பசோல்லு சத்தி” என்று அவலன உலுக்கினோள்

அதிர்ச்சியில் இருந்து மீ ைோதவனோய் சத்யன் மோன்சிலயப் போர்க்க, அவனது பவறித்தப்

போர்லவ வயிற்றில் கைவ த்லத ஏற்படுத்த “ என்னோச்சு சத்தி” என்றோள் தீனமோக
லகயில் இருந்த தபப்பல அவளிடம் ேீட்டி “ ேம்மலள வோழவிடமோட்டோன்னு
பேலனச்தசன் மோன்சி, அது சரியோப்தபோச்சு, சனியன் ஏன் அலமதியோ இருக்குன்னு
குழம்புதனன், ஆனோ அததோட தவலைலய கோட்டிடுச்சு ” என்றவன் கைங்கிய கண்களுடன்
மோன்சிலய இழுத்து தன் பேஞ்தசோடு அலணத்தோன்,,

இவள் எப்படி இலத தோங்குவோள் என்று சத்யனுக்கு பயமோக இருந்தது,, அன்று

கோலையில்தோன் தன் வயிற்றில் அந்த குடும்பத்தின் மூன்றோவது வோரிசு உருவோகி
வளர்வலத அழுத்தமோக முத்தமிட்டு அவனுக்கு பசோல்ைியிருந்தோள், இந்த சமயத்தில்
இந்த தப திர்ச்சிலய பசோன்னோள் அவள் எப்படி தோங்குவோள் என்று சத்யனுக்கு
தவதலனயோக இருந்தது, எனக்கோகவும் மனுவுக்கோவும் இவள் எலதயும் தோங்குவோள்
தோன், ஆனோல் ேோங்கதள இல்லை என்றோல் எப்படி தோங்குவோள், என்று எண்ணி
குழம்பினோன் சத்யன்

ஏததோ பபரிய பி ச்சலன என்று அறிவுக்கு உலறக்க,, அவனிடமிருந்து திமிறிக்பகோண்டு

பவளிதய வந்தவள் அவன் சட்லடலய பகோத்தோகப் பற்றி “ என்னன்னு பசோல்லு சத்தி,
எனக்கு ஒன்னுதம புரியலை,, அவளுக்கும் ேமக்கும் தோன் ஒன்னுதமயில்ைன்னு
ஆயிருச்தச, ேீதோன் எல்ைோத்துதையும் லகபயழுத்து தபோட்டு குடுத்துட்டிதய சத்தி,
அப்புறமோ என்னப் பி ச்சலன” என்று மோன்சி கண்ணல
ீ அடக்கியவோறு தகட்க

அவளிடம் இலதச்பசோன்னோல் தோங்குவோளோ? என்ற குழப்பம் தமைிட மறுபடியும்

அவலள தன் லகக்குள் இழுத்தோன் “ பபரிசோ ஒன்னுமில்ைடோ கண்ணம்மோ,,
எதுவோயிருந்தோலும் சமோளிப்தபோம், வோழ்க்லகயிை இவ்வளவு பஜயிச்தசோம், அந்த தபலய
பஜயிக்க எவ்வளவு தே ம் ஆகப்தபோகுது” என்று அவளுக்கு ஆறுதல் பசோல்வதுதபோல்
தன்லன ததற்றிக்பகோண்டோன்

ஆனோல் அவன் வோர்த்லதகளில் இருந்த ேம்பகத்தன்லம மோன்சிலய தமலும்

கைவ ப்படுத்தியது, அவன் சட்லட கோைல ப் பற்றிக்பகோண்டு “ அய்தயோ எனக்கு
ஒன்னுதம புரியலைதய,, எதுவோ இருந்தோலும் தயவுபசஞ்சு பசோல்லு சத்தி” கண்ண ீருடன்
பகஞ்சினோள்
இனிதமல் அவளிடம் பசோல்ைோவிட்டோல் தோன் ஆபத்து என்ற முடிவுடன் “ மோன்சி ேம்ம
மகன் மனுலவ பகோண்டு வந்து தகோர்ட்ை ஒப்பலடக்கச் பசோல்ைி தகோர்ட் தேோட்டீஸ்
வந்திருக்கு மோன்சி” என்று சத்யன் விஷயத்லத தபோட்டு உலடத்தோன்,

அவலன புரியோமல் போர்த்த மோன்சி “ ஏன் சத்தி,, ஏன் ேம்ம புள்ளய தகோர்ட்ை பகோண்டு
தபோய் ஒப்பலடக்கனும்” என்று அலடத்தக் கு ைில் தகட்டோள்

அவளுக்கு விளக்கிச் பசோன்னோல் தோன் புரியும் என்ற எண்ணத்தில் அவலள

அலணத்தபடிதய திண்லணயில் வந்து அமர்ந்த சத்யன் அவள் லககலள இறுக்கமோகப்
பற்றி “ மோன்சி ேீ பமோதல்ை ஒரு விஷயத்லத பதளிவோ புரிஞ்சுக்கனும்,, உைகத்தில்
தீர்வு இல்ைோத பி ச்சலனன்னு எதுவுமில்லை, எல்ைோத்துக்கும் ஒரு வழியிருக்கும்,,
அதனோை ேோன் பசோல்ைப் தபோறலத தகட்டு மனசு குழம்போதத,, ேோன் இ ண்டோவது
கல்யோணம் பண்ணிகிட்டு மகலன கடத்தி வந்து ேீயும் ேோனும் பகோடுலம
பண்றதோகவும், தன்தனோட மகலன பகோண்டு வந்து தன்னிடம் ஒப்பலடக்கச் பசோல்ைி
மித் ோ பசன்லன ஐதகோர்ட்ை ஆட்பகோணர்வு மனு தோக்கல் பண்ணிருக்கோ, அதனோை வர்ற
பத்தோம் தததி மனுலவ பகோண்டு வந்து தகோர்ட்ை ஒப்பலடக்கச் பசோல்ைி தகோர்ட்ை
இருந்து தேோட்டீஸ் வந்திருக்க, இவ்வளவு தோன் விஷயம்” என்று சத்யன் பசோல்ைி
முடிக்கும் தபோது அவனது கண்ணர்ீ கன்னத்தில் வழிய அலத மோன்சி போர்ப்பதற்குள்
அவச மோக சட்லடயில் துலடத்தோன்

இப்பவும் புரியோமல் அவலனப் போர்த்த மோன்சி “ என் புள்லளய வோ சத்தி பகோண்டு

வந்து ஒப்பலடக்க பசோன்னோக” என்றோள்

‘ஆமோம்’ என்று தலையலசத்து சத்யன் அவலள தன் ததோளில் சோய்த்தோன் “ ஆனோ

பிள்லள புருஷன் யோருதம தவனோம்னு ஒதுக்கி வச்சவ இப்ப ஏன் இப்படி ஒரு
தேோட்டீஸ் குடுக்கனும், அதுதோன் எனக்கு குழப்பமோ இருக்கு” என்று சத்யன் கூற

“ ஏன் சத்தி ேோம புள்லளய குடுக்கலைன்னோ தகோர்ட்ை என்ன பசய்வோங்க” என்றோள்

மோன்சி புரியோக் குழந்லதயோக

“ தகோர்ட்லட அவமதிச்ச குற்றத்துக்கோக அபதோ ம் தபோட்டு பிடிவோ ண்ட் தபோடுவோங்க

மோன்சி” என்றோன் சத்யன்

“ அப்படின்னோ புள்லளய தூக்கிகிட்டு இப்பதவ ேோம எங்கயோவது தபோயிடைோம் சத்தி”

என்றோள் மோன்சி கு ைில் உறுதியுடன்

அந்த சூழ்ேிலையிலும் சத்யனுக்கு அவலள ேிலனத்து பபருலமயோக இருந்தது,,

இத்தலன ேோள் உலழத்து சம்போதித்த அத்தலனலயயும் விட்டுவிட்டு புள்லளய
தூக்கிகிட்டு எங்கோவது தபோய்டைோம் என்று அவளது வோர்த்லத அவனுக்கு உள்ளத்லத
குளி பசய்தது, இததோ இவதளோட இந்த தூய்லமயோன அன்பு எந்த பி ச்சலனயில்
இருந்தும் தன்லன பவளிதய பகோண்டு வரும் என்ற ேம்பிக்லக உண்டோனது

“ இல்ை மோன்சி ேோம என்ன தப்பு பசய்ததோம்,, ஏன் பயந்து ஓடனும்,, அவலள எதிர்த்துப்
தபோ ோடுதவோம் மோன்சி, எப்பவுதம உண்லமயும் தேர்லமயும் தோன் பஜயிக்கும்,, தகோர்ட்
பகோடுத்துள்ள பகடு இன்னும் ஐஞ்சு ேோள் இருக்கு ேோன் அதுக்குள்ள யோ ோவது ேல்ை
வக்கீ ைோ போர்த்து என்ன பசய்யைோம்னு ஆதைோசலன தகட்டு வர்தறன்,, இன்னிக்கு லேட்
பசன்லனக்கு பகளம்புதறன் மோன்சி” என்ற சத்யன் மலனவிலய அலணத்தபடிதய
வட்டுக்குள்
ீ நுலழந்தோன்

அன்று முழுவதும் மோன்சி பச்லசத்தண்ணி கூட குடிக்கவில்லை, திக்கு

பசியோற்றவில்லை, தன் வயிற்றில் இருக்கும் கருவுக்கு உணவளிக்கவில்லை, பள்ளியில்
இருந்து வட்டுக்கு
ீ வந்த மனுலவ தூக்கி மடியில் லவத்துக்பகோண்டு கண்களில் வழியும்
கண்ண ீல க் கூட துலடக்கோமல் பித்துப்பிடித்தவள் தபோல் அப்படிதய அமர்ந்திருந்தோள் ,
அவள் அம்மோவும் போட்டியும் கூறிய ஆறுதல் பமோழிகள் எதுவுதம அவள் கோதுகளில்
விழவில்லை

தனக்கு பதரிந்த ஒருவரிடம் பசன்று தகோர்ட் தேோட்டீஸ் விஷயமோக ஆதைோசலன

தகட்டுவிட்டு வட்டுக்கு
ீ வந்த சத்யன் மோன்சியின் ேிலைலயப் போர்த்து கைங்கினோன்,
அவலள எவ்வளவு அலணத்து ஆறுதல் படுத்தினோலும் கண்ணர்ீ ேிற்க்கவில்லை

திடீப ன்று ஏததோ தயோசலன ததோன்றியவள் தபோை முகம் பளிச்சிட “ ஏன் சத்தி இப்தபோ
ேம்மகிட்ட எப்படியும் இருபது ைட்சரூபோய்ககு பசோத்து இருக்குன்னு அன்னிக்கு
பசோன்னிதய, அலதபயல்ைோம் அவளுக்கு குடுத்துடு சத்தி, அவதோன் பணமில்ைோம
கஷ்டப் படுறோன்னு அந்த தமதனஜர் பசோன்னோத , அதனோை பணத்லத வோங்கிக்கிட்டோ
புள்லளய தகட்கமோட்டோ சத்தி” என்று மித் ோவின் குணத்லத முழுவதும் பதரியோமல்
உற்சோகமோய் தபசினோள் மோன்சி

அவளின் பரிதோபமோகப் போர்த்த சத்யன் “ இந்த பணம் அவதளோட ஒரு மோச பசைவுக்கு
ஆகோது மோன்சி,, ேிச்சயம் அவ தவற எதுக்தகோதோன் இந்த பி ச்சலனலய
கிளப்பியிருக்கோ,, பமோதல்ை அது என்னன்னு போர்க்கைோம்,, ேீ பகோஞ்சம் லதரியமோ
இருந்தோத்தோன் எனக்கு ேிம்மதியோ இருக்கும் மோன்சி, ேீ அழோம லதரியமோ இரும்மோ
ப்ள ீஸ் ” என்று சத்யன் தவண்டிக் தகட்க

அதற்கும் கண்ண ீருடதன தலையலசத்தோள் மோன்சி

அன்று இ வு சத்யன் பசன்லனக்கு கிளம்பினோன்,, வோசல் வல வந்த மோன்சி அவன்

லககலளப் பற்றிக்பகோண்டு “ சத்தி எனக்கு என் புள்ள தவனும் சத்தி, அவனுக்கோக ேோன்
எலதயும் இழக்கத் தயோர் சத்தி, என் புள்லளய யோரும் என்கிட்ட இருந்து பிரிக்கோம
போத்துக்க சத்தி” என்று கண்ணருடன்
ீ தவண்டினோள்
அவளுக்கு என்ன பதில் பசோல்வது என்று சத்யனுக்கு புரியவில்லை, சிறு வயது மகன்
என்றோல் தோயுடன் இருக்கும்படி தோன் தகோர்டில் தீர்போகும் என்ற உண்லமலயச்
பசோல்ைி அவலள கைவ ப்படுத்தோமல் “ எல்ைோம் ேல்ைதத ேடக்கும் மோன்சி, ேீ
லதரியமோ இரு ” என்றவன் அவள் வயிற்றில் லகலவத்து “ இதுக்கோவது ஏதோச்சும்
சோப்பிடு மோன்சி” என்று பசோல்ைிவிட்டு கிளம்பினோன்

அவன் கண்லணவிட்டு மலறயும் வல அங்தகதய ேின்றவள், மனு வந்து புடலவத்

தலைப்லபப் பிடித்து இழுத்து “ அம்மோ பசிக்குது” என்றதும், அவலன வோறிபயடுத்து
பேஞ்தசோடு அலணத்துக்பகோண்டோள்

மனுவுக்கு சோப்போடு ஊட்டிவிட்டு,, திக்கு போல் பகோடுத்துவிட்டு பபரியவர்களுக்கும்

சோப்போடு பகோடுத்தோள், பிள்லளகலள பக்கத்தில் தபோட்டுக்பகோண்டு உறங்கியவளுக்கு
இ பவல்ைோம் பகோடும் கனவுகள், போதி இ வில் எழுந்து அமர்ந்து மனுலவத் தூக்கி தன்
பேஞ்சில் தபோட்டுக்பகோண்டு தட்டியபடி விடியவிடிய விழித்திருந்தோள்

மறுேோள் மோன்சிக்கு எந்த தவலையும் ஓடவில்லை,, சத்யன் பகோடுத்துவிட்டு தபோன

பசல்தபோலனதய போர்த்துக்பகோண்டு அமர்ந்திருந்தோள், அன்று மோலை ஆறு மணிக்கு
சத்யனிடமிருந்து தபோன் வந்தது, அவச மோக ஆன்பசய்து கோதில் லவத்தவள் “ பசோல்லு
சத்தி ேீ போத்த வக்கீ லு என்னோ பசோன்னோரு?” என்று தகட்டோள்

எதிர் முலனயில் சிறிதுதே அலமதிக்குப் பிறகு “ ேோன் இப்தபோ வட்டுக்குத்தோன்

ீ
வ ப்தபோதறன் மோன்சி,, யில்தவஸ்தடஷனில் தோன் இருக்தகன், வட்டுக்கு
ீ வந்து
விஷயத்லத பசோல்தறன்,,என்றவன் “ ேீ சோப்பிட்டயோ மோன்சி” என்று அக்கல யுடன்
தகட்டோன்

“ அட சோப்போடு என்னோ சோப்போடு, ஒருேோள் சோப்பிடலைன்னோ பசத்தோப் தபோயிடுதவன்,,

பமோதல்ை ேம்ம புள்லளய போதுக்குற வழியப் போரு சத்தி,, சரிசரி ேீ கிளம்பி வோ,, வந்து
என்ன ேடந்துச்சுன்னு பசோல்லு ” என்று கூறி இலணப்லப துண்டித்தோள்

மறுேோள் கோலை சத்யன் வந்து பசோல்ைப்தபோகும் பசய்திக்கோக இ விைிருந்து விழித்துக்

கிடந்தோள் அந்த தோய்

" அம்மோ "

" இந்த வோர்த்லதக்குத் தோன் எவ்வளவு சக்தி"

" உச்சரிக்கும் தபோதத எனது உயிர் சிைிர்த்து..

" விழிதயோ த்தில் ேீ ோய் கசியும் அன்பு!

 " என் தோயின் வோர்த்லதகளுக்கு...

" ஒரு தனி பமோழிலய உருவோக்கி...

"அந்த பமோழிக்கு ஒரு பபயர் லவத்தோல்..

" அந்த பமோழியின் பபயர்தோன் அன்பு!

" ஆயி ம் தலையலணகலள அலணத்துக்பகோண்டு தூங்கினோலும்..

" என் தோய்மடி தபோல் இன்பம் எதிலும் இல்லைதய!

" ஆம் ேோன் படுத்துக்பகோண்டு பசோர்கத்லத கோண்தபன்"

" என் தோயின் மடியில்!

மறுேோள் கோலை சத்யன் தனது வட்டுக்கு

ீ வந்ததபோது, வதட
ீ ஏததோ துக்கம் ேடந்த
வடுதபோல்
ீ இருந்தது, குளித்து முடித்து எப்தபோதும் கூந்தைில் பூவும் முகத்தில் மஞ்சள்
குங்குமமும் மிளி ேலட பயிலும் மோன்சி, இன்று ஒரு தசோகப் பதுலமயோக
கோட்சியளித்தோள்

சத்யன் குளித்துவிட்டு வரும்வல யோரும் எதுவும் தகட்கவில்லை,, ஈ த்தலைலய

துலடத்தபடி வந்தவலன ஏறிட்ட மோன்சியிடம் “ மோன்சி சோப்பிட ஏதோவது இருக்கோ,,
ப ோம்ப பசிக்குது” என்று சத்யன் பரிதோபமோக தகட்க

பட்படன்று முகம் மோற “ சத்தி தேத்து ேீ சோப்பிட்டயோ?” என்று தகட்டோள் மோன்சி

அவள் முகத்லதப் போர்க்கோமல் தவறுபக்கம் திரும்பிய சத்யன் “ இல்ைம்மோ, இங்தக

அங்தகன்னு அலையதவ சரியோ இருந்துச்சு, ப ண்டு மூணு கூல்டிரிங்ஸ் தோன் வோங்கி
குடிச்தசன்” என்று சத்யன் பதம்பில்ைோக் கு ைில் கூறிய அடுத்த ேிமிடம்

அவன் பேஞ்சில் சோய்ந்த மோன்சி, “ ஏன் சத்தி ேமக்கு மட்டும் இப்படி ேடக்குது,, ேீ
ஏதோச்சும் சோப்பிட்டுருக்கைோம்ை ” என்று மோன்சி குலுங்கி அழுதோள்

அவள் முதுலக வருடிய சத்யன் “ இங்க ேீங்க எல்ைோரும் கண்டிப்போ சோப்பிட்டிருக்க

மோட்டீங்க, அப்புறம் எனக்கு மட்டும் எப்புடி மோன்சி சோப்பிட மனசு வரும்” என்று சத்யன்
உருக்கமோக தபச

அப்தபோது “ ஏய் மோன்சி பமோதல்ை தம்பிக்கு தசோத்லதப் தபோடு, மத்தபதல்ைோம் பபோறவு

தபசைோம்” என்று மோன்சியின் அம்மோ அதட்டைோக பசோல்ைிவிட்டு இடுப்பில் தபத்திலய
லவத்துக்பகோண்டு கண்ணில் வழிந்த ேீல முந்தோலனயோல் துலடத்துக்பகோண்டு
அங்கிருந்து பவளிதயறினோள்

உடதன சுதோரிப்புடன் விைகிய மோன்சி சத்யனின் லகலயப் பற்றி இழுத்தபடி

சலமயைலறக்கு தபோனோள், அவன் ததோலள அழுத்தி உட்கோ லவத்துவிட்டு “ இரு சத்தி
தசோத்லதப் தபோட்டு எடுத்துட்டு வர்தறன்” என்று தபோனோள்

சிை ேிமிடங்களில் லகயில் சோப்போட்டுத் தட்டுடன் வந்தவள் அவன் எதித அமர்ந்து

சோதத்லதப் பிலசந்து “டிபன் எதுவும் பசய்யலை, அதனோை கோலையிை மனுவுக்கு
சோப்போடு குடுக்க தசோறு குழம்தப பசய்துட்டோங்க அம்மோ,, ம் வோலய திற சத்தி” என்று
லகயில் தசோற்று உருண்லடயுடன் அவன் வோலய பேருங்கினோள்

மலனவியின் லகச்தசோற்றுக்கோக வோலயத்திறந்த சத்யன், பதோண்லட அலடக்க

அலடக்க தசோற்றுடன் கண்ணல
ீ யும் தசர்த்து விழுங்கினோன், அவச அவச மோக
அவனுக்கு தசோற்லற ஊட்டிய மோன்சி, அவலனயும் மீ றி அவன் கண்களில் வழிந்த
கண்ண ீல ப் போர்த்து “ தவனோம் சத்தி ேீ அழுவோத, ேீ அழுதோ ேோ சுத்தமோ
தோங்கமோட்தடன், தவனோம்தை” என்று பசோல்லும்தபோதத அவளுக்கும் கண்ண ீர்
மலடதிறக்க, சத்யன் அவள் லககலள எடுத்து தன் கன்னங்களில் ஒற்றிக்பகோண்டு
குலுங்கினோன்

இருவரின் கண்ணர்த்துளிகளும்
ீ கீ தழயிருந்த சோப்போட்டுத் தட்டில் பசோட்டியது,
ஓ ளவுக்கு கட்டுக்குள் வந்த சத்யன் தட்லட எடுத்து சோதத்லத பிலசந்து மலனவிக்கு
ஊட்டினோன், அவனுலடய அன்தபோ,, அவளின் வயிி்ற்று பசிதயோ, எதுதவோ ஒன்று அவன்
பகோடுத்த தசோற்லற மறுக்கோமல் உண்ண லவத்தது
தட்டில் இருந்த தசோறு கோைியோக, சத்யதன எழுந்து தபோய் மறுபடியும் தசோற்லறப்
தபோட்டுக்பகோண்டு வ , இருவரும் மோற்றி மோற்றி சோப்பிட்டனர்,, சோப்பிட்டு முடித்து
சத்யன் தன் ததோளில் இருந்த ஈ த்துண்டோல் மலனவியின் முகத்லத துலடத்துவிட்டு
அவலள அலணத்துக்பகோண்டு தன் அலறக்கு தபோனோன்

அவலள கட்டில் அமர்த்திவிட்டு சத்யன் தல யில் அமர்ந்து அவள் மடியில்

தலைசோய்த்து அவளின் இடுப்லப லககளோல் சுற்றிவலளத்துக் பகோண்டோன்,,
தன் மடியில் சோய்ந்த சத்யனின் தலைமுடிலய தனது வி ல்களோல் அலைந்தவள்

“ இப்ப பசோல்லு சத்தி,, என்னதோன் ஆச்சு, என் சக்களத்திக்கு என்னோதோன் தவனுமோம்,

எதுக்கு இப்ப என் புள்ள தமை குறி லவக்குறோ” என்று மோன்சி ஆத்தி த்லத அடக்கிய
கு ைில் கூறினோள்

தபசுவதற்கு வசதியோக அவள் மடியில் கவிழ்ந்திருக்கும் தலைலய பு ட்டி பக்கவோட்டில்

திருப்பிக்பகோண்டு “ ேோன்தோன் முன்னதம பசோன்தனதன ேம்மதளோட பணதமோ , அல்ைது
ேோதனோ மனுதவோ அவளுக்கு ததலவயில்லை, அலதவிட பபரிசோ எதுக்தகோ ப்ளோன்
பண்றோன்னு” என்றவன் ேிமிர்ந்து அமர்ந்து “ ஆமோம் மோன்சி அவளுக்கு மறுபடியும்
தகோடிக்கணக்கில் பசோத்து கிலடச்சிருக்கு, ஆனோ அந்த பசோத்லத அனுபவிக்க மனு
அவகூட இருக்கனும்” என்று சத்யன் பசோல்ை

அவலன புரியோமல் போர்த்த மோன்சி “ பகோஞ்சம் புரியுற மோதிரி பசோல்லு சத்தி,,

அவ்வளவு பணம் எப்புடி பகடச்சுது” என்றோள்

எழுந்து அவளருதக கட்டிைில் அமர்ந்த சத்யன் “ அன்னிக்கு தமதனஜர் வந்தப்ப ஒரு

விஷயம் பசோன்னோத , அவதளோட தோய்வழி போட்டிக்கிட்ட தபோய் மித் ோ பணம்
தகட்டதும் அவங்க இல்தைன்னு பசோன்னதும், இப்தபோ அவ போட்டி இறந்து
தபோய்ட்டோங்க,, ஆறு மோசம் ஆகுது, அவங்கதளோட பசோத்துக்களில் மித் ோதவோட பங்லக
மனுதவோடு பபயரில் எழுதி அவனுக்கு இருபத்திபயோரு வயசு ஆகும்வல கோர்டியனோ
அவலள ேியமிச்சுருக்கோங்க, மனு பபரியவனோ ஆகும்வல அந்த பசோத்தோை வர்ற
வருமோனத்லத மித் ோ அனுபவிக்கைோம் ஆனோ விற்க முடியோது, இந்த பசோத்து விவ ம்
பதரிஞ்சதும் தோன் இப்படிபயோரு வழக்கு பதிவு பண்ணிருக்கோ, அவதளோட குறி
பசோத்துதோன், மனு இல்லை” என்று சத்யன் பசோல்ைிபகோண்டு இருக்கும் தபோதத
போதியில் மடக்கிய மோன்சி

“ இபதல்ைோம் உனக்கு எப்படித் பதரியும் சத்தி” என்றோள்

“ ேோன் தேத்து தபோனதுதம தே ோ தமதனஜர் வட்டுக்குத்தோன்

ீ தபோதனன், அவர் பசோன்ன
தகவல்தோன் இது , அவருதோன் ஒரு வக்கீ ல் கிட்ட ஆதைோசலனக்கு கூட்டிப்தபோனோரு”
என்றோன் சத்யன்

“ வக்கீ ல் என்ன சத்தி பசோன்னோரு” என்று மோன்சி ஆர்வமோக தகட்க

சிைவிேோடிகள் தயக்கத்துக்குப் பிறகு “ அவர்கிட்ட எல்ைோத்லதயும் பசோன்தனன், அவர்

என்ன பசோல்றோர்னோ,, மோன்சி ேம்ம கல்யோணம் ஒரு லமனஸ் போயிண்ட் ேமக்கு
,எப்படின்னோ அவ எவ்வளவுதோன் பகட்டு சீ ழிஞ்சோலும் இன்னும் தவற எவலனயும்
கல்யோணம் பண்ணிக்கோம இருக்குறது அவளுக்கு ைோபம் , இப்தபோ அவ ேம்ம
கல்யோணத்லத ப ோம்ப ஸ்ட் ோங்கோ பசோல்ைியிருக்கறதோை ேோலு வயது மகன்
இ ண்டோவது திருமணம் பசய்த அப்போகிட்ட இருக்குறலத விட அவன் அம்மோகூட
இருக்குறது தோன் ேல்ைதுன்னு தகோர்ட் ேிச்சயம் பசோல்லும்னு ைோயர் பசோல்றோர் ,,ஆனோ
அவலளப் பற்றி, அவதளோட ேடத்லதலயப் பற்றி ேோம வழக்கு தபோட்டு, அவகிட்ட
இருந்தோ அவதனோட வோழ்க்லக சீ ழிஞ்சு தபோய்டும்னு வோதோடி மகலன ேம்மகிட்ட
ஒப்பலடக்கச் பசோல்ைைோம், அதுவல க்கும் ேோம பபோருத்துதோன் ஆகனுமோம் மோன்சி”
என்று சத்யன் பமல்ைிய கு ைில் ேடந்தவற்லற பசோல்ை
அவலனதய கூர்ந்துப் போர்த்த மோன்சி “ அப்படின்னோ ேம்ம புள்லளய தகோர்ட்ை
ஒப்பலடச்தச ஆகனுமோ சத்தி?” என்று தகட்கும்தபோதத அவளின் கண்கள் கண்ணல
ீ
பகோட்டிவிடும் தபோல் இருந்தது,

அவள் முகத்லத தன் லககளில் ஏந்திய சத்யன் “ தவற வழியில்லை கண்ணம்மோ,, ேோம
புள்லளய ஒப்பலடக்க மறுத்தோ, ேம்ம தமை சீ ட்டிங் தகஸ் தபோடுவோங்க,, ேோம உள்ள
தபோய்ட்டோ அத்ததோட ேம்ம மகலன மறந்துட தவண்டியதுதோன்,, இல்ை இல்ை மனுலவ
ஒப்பலடக்க தவண்டிய இந்த ேோலு ேோலளக்குள்ள எதிர் வழக்கு பதிவு பசய்யைோம்னு
பேலனச்சோலும் , மோத்தி மோத்தி இப்படி வழக்கு தபோடுறதோை , வழக்குகள் ஒரு
முடிவுக்கு வரும்வல இ ண்டு த ப்புக்கும் பபோதுவோ பிள்லளலய ஏதோவது விடுதியில்
வச்சிருக்க தகோர்ட்தட ஏற்போடு பசய்யவும் வோய்ப்பிருக்குன்னு வக்கீ ல் பசோல்றோரு
மோன்சி, அது இன்னும் தமோசம் கண்ணம்மோ, மனுதவோடு மனேிலைலய ப ோம்ப
போதிக்கும்னு வக்கீ ல் பசோல்றோரு, அதனோல் மனுலவ தகோர்ட்டில் ஒப்பலடச்தச ஆகனும்
மோன்சி, இப்தபோலதய சூழ்ேிலைக்கு அதுதோன் வழி தவறு எந்த வழியும் கிலடயோது,,
வக்கீ லும் தமதனஜரும் ப ோம்ப தே ம் அைசி ஆ ோஞ்சு போர்த்துட்டோங்க கண்ணம்மோ ”
என்று சத்யன் தனது இயைோலமலய வோர்த்லதகளோக பசோல்ை,, அந்த வோர்த்லதகள்
மோன்சியின் பேஞ்சில் கூர் ஈட்டியோய் குத்தியது

சிறிதுதே ம் அங்தக ஒரு மயோனத்தின் அலமதி ேிைவ, இருவரும் ஒருவல பயோருவர்

பதோட்டுக்பகோண்டு தங்கள் மனதின் பைகீ னத்லத மலறத்தவோறு அமர்ந்திருந்தனர்

அந்த அலமதிலய மோன்சிதய கலைத்து “ அப்தபோ மனுலவ அவ வட்டுக்கு

ீ
அனுப்புறலதத் தவி தவற வழியில்லையோ சத்தி?,, அப்புறம் அவதனோட வோழ்க்லக
என்னோகும் சத்தி, அவதளோட ேடத்லத அவன் மனசுை பதிஞ்சுட்டோ என்னோகும் சத்தி”
என்று மோன்சி கைவ மோய் தகட்க

எலததயோ பசோல்ைவந்து மறுபடியும் தயங்கிய சத்யலனப் போர்த்து “ என்ன விஷயம்

சத்தி தயங்கமோ பசோல்லு, இதுக்குதமை இடிதய விழுந்தோலும் ேோன் தோங்குதவன் சத்தி”
என்று மோன்சி அவன் லகலயப்பிடித்து பகஞ்சினோள்

“ அது வந்து மோன்சி,, தகோர்ட்ை தீர்ப்பு ேமக்கு சோதகமோ வர்ற வல க்கும் ேம்மலபயன்
ேம்ம கண்கோனிப்பில் இருக்கனும்னோ, மித் ோதவோட வட்டுைதய
ீ மனுகூட யோ வது
தங்கனும்னு பசோல்றோரு தமதனஜர்,, ஆனோ அதுக்கு மித் ோ ேிச்சயம் சம்மதிக்க மோட்டோ,
ேோம தவனோ ஒரு மனு தோக்கல் பண்ணி தகோர்ட்ை பர்மிஷன் தகட்கைோம்னு வக்கீ ல்
பசோல்றோர், எனக்கும் அதுதோன் ேல்ை தயோசலனயோ ததோனுது, ேம்ம வழக்கு பஜயிச்சு
தீர்ப்பு வரும்வல ேம்ம புள்லளய போதுக்கோக்கனும் அதனோை இதுதோன் சரியோன வழி,
வக்கீ லும் ப ோம்ப ேல்ை மனுஷன் வயசோனவர், ேம்ம ேிலைலம புரிஞ்சு கப க்டோ
எல்ைோத்லதயும் பசயல் படுத்துறோர், தேத்தத எதிர் தேோட்டீஸ் தோக்கல்ப் பண்ண எல்ைோ
ஏற்போடும் பசய்துட்டோர், இன்னிக்கு தோக்கல் பண்ணிடுவோங்க, தமதனஜர் கிட்ட இருந்து
எல்ைோத்லதயும் போர்த்துக்கறதோ பசோல்ைிருக்கோர் மோன்சி, ேீ லதரியமோ இரு” என்று
சத்யன் மோன்சியிடம் லதரியம் கூற.

மோன்சி அலமதியோக இருந்தோள், அததசமயம் பற்றியிருந்த அவன் லகலய அழுத்தமோக

பற்றியிருந்தோள், சத்யனுக்கு அவள் அலமதி சங்கடத்லத ஏற்ப்படுத்த “ கைங்கோதத
மோன்சி எல்ைோம் ேல்ைபடியோ முடியும்” என்றோன்

அவன் லகலய விடுவித்த மோன்சி ஒரு பபருமூச்சுடன் “ கைக்கம் எல்ைோம் இல்லை

சத்தி, அடுத்து என்னப் பண்றதுன்னு தயோசிச்சுக்கிட்ட இருக்தகன் ” என்று உறுதியோன
கு ைில் மோன்சி கூற

அவலள ஆச்சரியமோக போர்த்த சத்யன் “ எல்ைோம்தோன் ஏற்போடு பண்ணிட்தடதன மோன்சி,

ஞோயித்துக்கிழலம மனுலவக் கூட்டிக்கிட்டு பசங்தகோட்லட எக்ஸ்பி ஸ்ை கிளம்ப
தவண்டியதுதோன் போக்கி” என்றோன் சத்யன்

அவலன ஏறிட்ட மோன்சி “ இன்னும் எவ்வளதவோ இருக்கு சத்தி,, என் தங்கச்சி

புவனோவுக்கு தபோன் தபோட்டு அவலளயும் அவ புருஷன் ோமுலவயும்
வ ச்பசோல்ைனும்,, அவங்க வந்தோ சூலளலய கவனிச்சுக்குவோங்க, என் தோய்மோமோவுக்கு
தகவல் பசோல்ைி புவனோகூட சூலளலய போத்துக்க பசோன்னோ தட்டோம பசய்வோரு, ேோன்
இன்னிக்தக திக்கு தோய்போலை மறக்கடிச்சுட்டு, தவற ஏதோவது ஊட்டி விட்டுட்டு
பழக்கனும், திய எப்படி கவனிச்சுகறதுன்னு போட்டிக்கிட்டயும், எங்கம்மோகிட்டயும்
பசோல்ைிட்டோ அவங்க போத்துக்குவோங்க” என்று மோன்சி ஒரு முடிவுடன்
பசோல்ைிபகோண்தட தபோக,

அவலள ேிறுத்திய சத்யன் “ எதுக்கு மோன்சி இபதல்ைோம்” என்றோன்

அவலன தே ோக போர்த்த மோன்சி “ என்னோ சத்தி இப்படி தகட்குற, மனு கூட ேோனும் ேீயும்
தபோகனும்ை, அவ வட்டுை
ீ தங்கனுதம சத்தி, அதுக்கு ஏத்தோப்பை எல்ைோ ஏற்போடும்
பண்ணோத்தோன ேோம அங்க தபோய் இருக்குறத போக்கமுடியும்” என்று மோன்சி விளக்கிச்
பசோல்ை

சத்யன் முகத்தில் திலகப்புடன் “ ேீயும் ேோனும் மித் ோ வட்ை

ீ தங்க தவண்டோம் மோன்சி,
ேோன் திைகம்மோவ போர்த்து தபசிட்டு வந்திருக்தகன், அவங்க மறுபடியும் அவகிட்ட
தவலைக்கு தசர்ந்து மனுலவ போர்த்துக்கிதறன்னு பசோல்ைிருக்கோங்க, ேோம அவவட்டுை
ீ
தங்கதவண்டோம் மோன்சி, அவ ேம்மலள ப ோம்ப தகவைமோ ேடத்துவோ மோன்சி
தமதனஜரும் வக்கீ லும் இலதத்தோன் பசோல்றோங்க” என்று சத்யன் பசோன்னோன்

அவலன தகோபமோக போர்த்த மோன்சி “ என்னோ சத்தி இப்புடி பசோல்ற, ஒரு

தவலைக்கோ ம்மோதவோட போதுகோப்புை ேம்ம புள்லளய விட்டுட்டு ேம்மளோை ேிம்மதியோ
இருக்கமுடியுமோ, தமதனசருக்கும் வக்கீ லுக்கும் என்னய்யோ பதரியும், ேமக்கு ேம்ம புள்ள
தவனும்னோ எல்ைோத்லதயும் தோங்கித்தோன் ஆகனும், ேீதவனோ அவ வட்டுக்கு
ீ
வ தவனோம் ,, ேோன் அவ வட்டுைதோன்
ீ தங்கப்தபோதறன், என் மகலன என்
போதுகோப்புைதோன் வச்சுக்குதவன், அவ வட்டுை
ீ தங்குறது உனக்கு அவமோனமோ இருந்தோ
ேீ வ ோதத சத்தி, எதுவோனோலும் ேோன் சமோளிச்சுக்கிதறன், தகோர்ட்டுை தீர்ப்பு வ எத்தலன
வருஷமோனோலும் சரி ேோன் என் புள்லளதயோடத்தோன் கலடயேல்லூர் வருதவன், அவ
வட்டுை
ீ அவ என்லன பசருப்போை அடிச்சு ேோய்த் தட்டுை தசோறு தபோட்டோலும் ேோன் என்
புள்லளய விட்டுட்டு வ மோட்தடன் சத்தி, யோர் பசோன்னோலும் என் முடிவ மோத்திக்க
மோட்தடன், ப ண்டோவது பபோண்டோட்டி தங்கக்கூடோதுன்னு தகோர்ட் பசோன்னோ, ேோன் அந்த
வட்டுை
ீ கக்கூஸ் கழுவு ஒரு தவலைக்கோரியோ இருக்ககூட சம்மதம்னு பசோல்லுதவன்
சத்தி, என் புள்லளக்கோக எலதயும் தோங்குதவன் சத்தி,, இதுதோன் என் முடிவு” என்று
முடிவோக பசோல்ைிவிட்டு மோன்சி கட்டிைில் இருந்து எழுந்திருக்க

சத்யன் ஒரு பதய்வத்லத தரிசிக்கும் பக்தலனப் தபோை அவலள பயபக்திதயோடு

போர்த்தோன், அவளுக்கு தன்மீ து எவ்வளவு போசமும் கோதலும் இருக்கிறது என்று
சத்யனுக்குத் பதரியும், அப்படிப்பட்ட என்லனயும் அவ பபத்த குழந்லதலயயும்
விட்டுட்டு மித் ோ வட்டுை
ீ தபோய் மனுவுக்கோக ஒரு தவலைக்கோரியோ இருக்கிதறன்னு
பசோல்றோதள, இவலளப் தபோை ஒரு தோய் இருப்போளோ? அண்ணனின் தவறுக்கோக அவலன
பகோலைதய பசய்தவள், இன்று மித் ோ பணத்துக்கோக பசய்யும் அேீதிலய
பபோறுத்துக்பகோண்டு இருக்கிதறன் என்று பசோல்வதற்கு கோ ணம் பவறும் தோய்ப்போசம்
மட்டும் தோன், தோய்ப்போசம் ஒரு பபண்லண இப்படிக்கூட மோற்றமுடியுமோ?, மகனுக்கோக
என்லனதய வ தவண்டோம் என்கிறோதள, எவ்வளவு தகோபமும் தவகமும் உள்ளவ,
இன்னிக்கு மகனுக்கோக இவ்வளவு பபோறுலமயோனவளோ மோறிட்டோதள, இவலளப் தபோை
ஒருத்திக் கிலடச்சதுக்கு ேோன் இன்னும் எத்தலன பஜன்மத்துக்கு புண்ணியம்
பசய்னும்னு பதரியலை ’ என்று வியப்புடன் எண்ணியவன் கதலவ தேோக்கி உறுதியுடன்
தபோன மோன்சியின் லகலயப் பற்றி இழுத்து தன் பேஞ்சில் சோய்த்து இறுக்கி
அலணத்துக்பகோண்டோன்

அதுவல உறுதியோக இருந்த மோன்சி அவன் பேஞ்சில் விழுந்ததும், தகோலழயோகி

குலுங்கினோள், சத்யன் அவலள அலணத்து ஆறுதல் படுத்தி “ என்லன வ தவண்டோம்னு
பசோல்றிதய மோன்சி, உன்லனயும் மனுலவயும் அங்க விட்டுட்டு ேோன் எப்படி ேிம்மதியோ
இருப்தபன் மோன்சி, எந்த கஷ்டமோனோலும் ப ண்டு தபரும் தசர்ந்தத அனுபவிப்தபோம்,
அதுவும் ேீ இருக்குற ேிலைலமயிை என்னோை உன்லன ஒருேோள் கூட அங்க தனியோ
விடமுடியோது கண்ணம்மோ,, ஞோயித்துக்கிழலம பகளம்புறதுக்கு ததலவயோன எல்ைோ
ஏற்போடும் பண்ணிடு மோன்சி, ஆனோ திக்கு ஆறுமோசம் தோன் ஆகுது, அதுக்குள்ள
அவளுக்கு தோய்ப்போலை மறக்க லவக்குறதுதோன் ப ோம்ப மனசுக்கு கஷ்டமோ இருக்கு
மோன்சி” என்று சத்யன் வருத்தமோக பசோல்ை
“ அதுக்கு என்னப் பண்றது, எப்புடி இருந்தோலும் ேோன் இருக்குற ேிலைலமயிை இன்னும்
ப ண்டு மூனு மோசம்தோன் குடுக்க முடியும்” என்றவள் அவனிடமிருந்து விைகி, “ சத்தி
உன் தபோலன குடு புவனோவுக்கு தபோன் பண்ணைோம்” என்று தகட்க

“ இல்ை மோன்சி இங்க இருக்குற சிவகிரி தோன ேோதன தேர்ை தபோய் விஷயத்லத
பசோல்ைி கூட்டிட்டு வர்தறன், ேீ தவனோ முத்துமோரிக்கு தபோன் பண்ணி அவ
புருஷலனயும் வ ச்பசோல்லு எல்ைோரும் இங்தக இருந்து ஏவோ த்த போக்கட்டும், ேோன்
போர்ட்டிக்கிட்ட பசன்லனயிை இருந்து தபோன் தபசிக்கிதறன்” என்றவன் புவனோவின்
வட்டுக்கு
ீ கிளம்ப தயோ ோனோன்

சத்யன் மோன்சியின் ப்ளோன் படி எல்ைோதம சரியோக ேடந்தது, ஊரிைிருந்து வந்த

புவனோவும் ோமுவும் தோங்கள் இருந்து சூலளலய போர்த்துக்பகோள்வதோகவும்
லதரியமோகப் தபோய் மனுவுடன் வடு
ீ திரும்புமோறு பசோன்னோர்கள்,

ஆனோல் மோன்சியின் ேிலைலமதோன் தமோசமோனது, ஆறுமோத குழந்லதகளுக்கு போலை

மறக்க லவத்ததன் பைன், இவளுக்கு போல் கட்டிக்பகோண்டு கடுலமயோன கோய்ச்சைில்
தபோய் முடிந்தது, கழுத்துக்கு கீ தழ போ மோய் வைிபயடுக்க, அவள் அம்மோவும் போட்டியும்
ஏததததோ லகலவத்தியம் பசய்து அவலள எழுந்து உட்கோ லவத்தோர்கள்,
கிளம்பும் ேோளன்று கலடயேல்லூரில் போதி மக்கள் யில்ேிலையத்திற்கு வந்து சத்யன்
மோன்சி மனு ஆகிய மூவல யும் வழியனுப்பி லவத்தோர்கள்,கோய்ச்சைோல் துவண்டு
தபோன மலனவிலய அலழத்துக்பகோண்டு மகனுடன் யிைில் கிளம்பினோன் சத்யன்,

அன்லறய பயணம் முழுவதும் மலனவிலய மடியிலும், மகலன ததோளிலும் படுக்க

லவத்துக்பகோண்டு விடியவிடிய கண்மூடோமல் விழித்து கிடந்தோன் சத்யன், மோன்சிக்கு
மித் ோ வட்டில்
ீ ஏற்படும் அவமரியோலதலய அவள் பபோறுத்துக்பகோள்வோள், ஆனோல்
என்னோல் எப்படி தோங்கமுடியும்?, என்ற தகள்வி அவனுக்குள் மறுபடியும் மறுபடியும்
எழுந்தது

பசன்லனயில் இறங்கியதும், மோன்சியின் உடைில் ஒரு ேடுக்கம் ப வ, சத்யன் அவலள

ததோதளோடு அலணத்துக்பகோண்டு யிலைவிட்டு இறங்கினோன், முதல்ேோதள தபோன்
பசய்து தமதனஜர்க்கு தகவல் பசோல்ைியிருந்ததோல், அவரும் வக்கீ லும் இவர்கலள
அலழத்துச்பசல்ை கோரில் வந்திருந்தனர்

மோன்சிலயப் போர்த்து இருவருதம லகபயடுத்துக் கும்மிட்டனர்,, பணத்துக்கோக பபற்ற

பிள்லளலய தத்து பகோடுக்கும் இந்த கோைத்தில், மூத்தோள் மகனுக்கோக தபோ ோடும்
இப்படிபயோரு தோயோ என்ற வியப்பு அவர்களின் முகத்தில் பவளிப்பலடயோக பதரிந்தது

தமதனஜரின் வட்டில்
ீ இவர்களுக்கு தங்க ஏற்போடு பசய்யப்பட்டிருக்கு, இருவரும்
குளித்து சோப்பிட்டு முடிக்கவும், வக்கீ ல் கோத ோடு வ வும் சரியோக இருந்தது, அலனவரும்
கோரில் ஏறி தகோர்ட்டுக்கு தபோனோர்கள்
மோன்சி மனுலவ மடிலயவிட்டு இறக்கவில்லை, கோரில் இருந்து இறங்கும்தபோது
மகலனத் தூக்கி ததோளில் தபோட்டுக்பகோண்டு இறங்கினோள், மனுவுக்கு என்ன புரிந்தததோ
அவள் கழுத்லத விடோமல் கட்டிக்பகோண்டோன்,

தகோர்ட் வளோகத்தில் இருந்த பபஞ்சில் சத்யன் மோன்சி மனு மூவரும் அம ,

தமதனஜரும் வக்கீ லும், ஒரு அலறக்குள் நுலழந்தனர், ேிலறய மக்கள் இப்படியும்
அப்படியுமோக ப ப ப்போக தபோய் வந்தனர், மோன்சி குனிந்த தலை ேிமி வில்லை,

அவள் முகத்லததய போர்த்த சத்யனுக்கு ஏததோ புரிவது தபோல் இருக்க,

மோன்சியிடமிருந்து மனுலவ வோங்கிக்பகோண்டு ேடுங்கும் அவள் லகலய அழுத்தமோகப்
பற்றிக்பகோண்டோன், மோன்சி தனது இ ண்டு லககளுக்குள் அவன் லகலய லவத்து
அழுத்திக்பகோண்டு தனது பதட்டத்லத தணிக்க முயன்றோள்

அவள் ததோள் பக்கமோக சரிந்த சத்யன் “ மோன்சி பதட்டப்படோதத, ேோம ேம்மதளோட

மகனுக்கோக வந்திருக்தகோம், தவற எலதப்பத்தியும் தயோசிக்கோதத, பழலசபயல்ைோம்
மறந்துடு மோன்சி, லதரியமோ இரு” என்று சத்யன் லதரியம் கூறி அவளுலடய
பதட்டத்லத தணிவிக்க முயன்றோன்

கைங்கிய கண்களுடன் அவலன ேிமிர்ந்து போர்த்த மோன்சி “ இல்ை சத்தி இந்த தகோர்ட்டு,
இந்த மோதிரி தபோலீஸ்கோ வுக, கறுப்புக் தகோட்டு தபோட்ட வக்கீ லுக, இந்த ப ப ப்பு
எல்ைோதம எனக்கு ஏற்கனதவ அறிமுகமோனது தோன் சத்தி, அன்னிக்கு எனக்கு குற்றம்
பசய்த உணர்தவ இல்லை, லகயிை விைங்லக மோட்டிகிட்டு அசோல்ட்டோ
ஒக்கோந்திருந்ததன்,, ஆனோ இன்னிக்கு அபதல்ைோம் என் புள்லளய போதிக்குதமோன்னு
எனக்கு ப ோம்ப பயமோயிருக்கு சத்தி,, அப்தபோ இருந்த லதரியம் இப்ப இல்ை சத்தி,
ப ோம்ப தகோலழத்தனமோ இருக்கு என் மனசு, எதுக்பகடுத்தோலும் முணுக்குனு கண்ணுை
தண்ணி வந்துடுது, ேோ அன்னிக்கு பசய்த வதம் இன்னிக்கு பூதம் மோதிரி என்லன
பயமுறுத்துது, என்லனயப் பத்தி யோருக்கோச்சும் பதரிஞ்சோ அப்பறம் மனுகூட என்லனய
இருக்க விடமோட்டோங்க சத்தி ” என்று கண்ண ீர் வழியோமல் அடக்கியபடி மோன்சி
பமல்ைிய கு ைில் பசோல்ை

சத்யனுக்கு,, அவளுக்கு என்ன பசோல்வது என்று புரியவில்லை, அவள் பசோல்வது

முற்றிலும் உண்லம மோன்சிலயப் பற்றிய உண்லமகள் யோ ோவது மித் ோவிடம்
பசோல்ைிவிட்டோல் அதன்பிறகு இந்த வழக்கின் தபோக்தக மோறிவிடும், மறுபடியும் மகலன
மித் ோவிடமிருந்து மீ ட்பது என்பது ஒரு அதிசய ேிகழ்வுதோன், ஆனோல் இலதபயல்ைோம்
பசோல்ைி, ஏற்கனதவ கைவ த்தில் இருக்கும் மலனவிலய தமலும் கைவ ப்படுத்த
விரும்போத சத்யன் அவள் லகலய ஆறுதைோக அழுத்தி

“ அபதல்ைோம் யோருக்கும் எதுவும் பதரியோது மோன்சி,, பதரியவும் வோய்ப்பில்லை, அப்படி

உன்லனப்பத்தி மித் ோவுக்கு ஏதோவது பதரிஞ்சிருந்தோ தகோர்ட் தேோட்டீஸ்ை அலத பத்தி
குறிப்பிட்டு இருப்போங்க, அப்படி எதுவுமில்லை, அதனோை ேீ லதரியமோ இரு மோன்சி, ேோன்
உன்கூட இருப்தபன், ேோமதோன் பஜயிப்தபோம் ” என்று சத்யன் பசோல்ைிபகோண்டு
இருக்கும்தபோதத தமதனஜர் அங்தக வ இருவரும் தமற்பகோண்டு எதுவும்
தபசிக்பகோள்ளவில்லை,

சத்யனின் பக்கத்தில் அமர்ந்தவர் “ மித் ோ தமடம் வந்துட்டோங்க சத்யன்,, கோர்ை பவயிட்

பண்றோங்க, ேோன் உங்களுக்கு உதவியோ இருக்குறது பதரிஞ்சிருக்கும் தபோைருக்கு,
என்லன போர்த்தும் எதுவுதம தபசலை, கோர் க்ளோலச ஏத்திவிட்டுட்டோங்க” என்று
தமதனஜர் சிறு வருத்தத்துடன் கூறினோர்

சத்யனுக்கு அவரின் ேிலைலமலயப் போர்த்து சங்கடமோக இருந்தது, பைவருடங்களோக

மித் ோவின் கம்பபனியில் மோதனஜ ோக இருந்தவர், இன்று கம்பபனி லகமோறியதும்
தவலையிைிருந்து ேின்றுவிட்டு, வட்டில்
ீ பிள்லளகள் வருமோனத்தில் இருப்பவர்,
சத்யனின் தேர்லமயோன குணம் கம்பபனியில் தவலை பசய்யும் கோைத்தில் இருந்தத
பிடித்துப்தபோய் எப்தபோதும் அவனிடம் தனிப்பட்ட அன்பு லவத்திருப்பவர், மனு சத்யன்
மோன்சியிடம் வளர்ந்தோல் மட்டுதம ஒரு ேல்ை பிள்லளயோக இருக்கமுடியும் என்ற
கோ ணத்திற்கோக மனு விஷயத்தில் முழுமூச்சோக இறங்கி இருப்பவர், அதிலும்
மோன்சிலயப் போர்த்தபிறகு அந்த தோய்க்கு உதவதவண்டும் என்று உளமோ ேிலனப்பவர்,
பமோத்தத்தில் ஒரு ேல்ை குடும்பத்தலைவர் ேல்ை மனிதர்,

“ எங்களோைதோன் சோர் உங்களுக்கு இவ்வளவு கஷ்டம், ஆனோ ேீங்க இல்தைன்னோ இந்த

பி ச்சலனலய ேோன் எப்படி சமோளிச்சுருப்தபதனோ பதரியோது” என்று சத்யன் பசோல்ை

“ அபதல்ைோம் ஒன்னுமில்ை சத்யன், எனக்கும் மனு வயசுை ஒரு தப ன் இருக்கோன்,

ப்யூச்சர்ை மனுதவோட லைப் ேல்ைோயிருக்கனும் என்ற ஒத விருப்பம் தோன்,
அதுவுமில்ைோம ஒரு ேல்ை தோய்க்கு உதவிய மனேிம்மதி கிலடக்கும் அவ்வளவு தோன்
சத்யன்” என்று மோன்சிலய போர்த்துக்பகோண்தட அவர் பசோல்ை,, மோன்சி அவல ப்போர்த்து
லகபயடுத்துக் கும்பிட்டோள்

ஒரு புன்னலகயுடன் அலத ஏற்றுக்பகோண்டவர், சட்படன்று ப ப ப்புடன் எழுந்து

ேின்றோர்,

ஆம் மித் ோ கோல விட்டிறிங்கி அந்த வளோகத்தில் ேடந்து வந்துபகோண்டு இருந்தோள்,,

அவளின் ததோற்றத்லதப் போர்த்து சத்யன் திலகத்துப் தபோனோன், முன்பு இருந்தலத விட
போதியோக பமைிந்த ததோற்றம், எலும்பபடுத்த முகம், அலத மலறக்க அளவுக்கதிகமோன
ஒப்பலன, உடல் பமைிவோல் அவள் தபோட்டிருந்த சல்வோர்கம்மீ ஸ் பகோஞ்சமும்
பபோருந்தோது பதோளபதோளபவன்று இருந்தது, அவள் உடைில் எப்தபோதும் பஜோைிக்கும்
லவ ங்கள் இப்தபோது இல்லை, பைேோள் தேோய்வோய்ப்பட்டவள் தபோை எந்தவிதமோன
ப ப ப்பும் இல்ைோத மிகவும் தளர்ந்த ேலட, ஆனோல் பலழய கர்வம் மட்டும் முகத்தில்
மோறதவயில்லை,, இவர்களின் அருதக வந்ததபோது ேலட தலடபட ேின்று ேிமிர்ந்து
சத்யலன ஏறிட்டோள், அவள் போர்லவயில் ஒரு பவறுப்பு, பிறகு மோன்சியிடம் திரும்பிய
போர்லவயில் ஒரு அைட்சியம், சத்யன் ததோளில் இருந்த மனுலவ அவள்
போர்க்கதவயில்லை, ேிமிடதே போர்லவக்கு பிறகு தே ோக தபோய்விட்டோள்

சத்யனுக்கு ேம்பதவ முடியவில்லை ,, என்னோச்சு இவளுக்கு, ஏன் இப்படி ஆயிட்டோ, குடி

அதிகமோகி உள்ளுருப்புகலள போதிச்சுருச்சோ? என்று அவன் தயோசிக்கும்தபோதத, அவன்
லகலய சீ ண்டிய மோன்சி “ சத்தி இவளோ மித் ோ,, ஏன் இப்படியிருக்கோ, என்னதமோ சீ க்குப்
புடிச்ச தகோழி மோதிரி இருக்கோதள, இவ எப்படி ேம்ம புள்லளய போத்துக்குவோ,, இவலள
போத்துக்கதவ ேோலு ஆள் தவனும் தபோைருக்தக சத்தி” என்று ஒரு பபண்ணுக்கு
பபண்ணோய் மோன்சி தபசினோள்

“ ஏன் இப்படியோனோன்னு எனக்கு பதரியலை மோன்சி, ேமக்கு ஏன் அந்த கலத வந்த
தவலைலயப் போர்ப்தபோம்” என்று சத்யன் விட்தடற்றியோக தபச, அவன் மனேிலை புரிந்து
மோன்சி தவறு எதுவும் தகட்கவில்லை

சற்று தே த்தில் இவர்களின் வக்கீ ல் வந்து இவர்கலள அலழத்துக்பகோண்டு ஒரு பபரிய

அலறக்குள் பசல்ை,, அங்தக கறுப்புக் தகோட் அணிந்த ேோன்கு தபரும், ஒரு பபரிய
தமலசக்குப் பின்னோல் ேீதிபதி ஒருவரும் அமர்ந்திருக்க தமலசக்கு வைதுபக்கம் இருந்த
தசரில் மித் ோ அமர்ந்திருந்தோள்,

“ சத்யமூர்த்தி என்பது ேீங்களோ?” என்று சத்யலனப் போர்த்து ேீதிபதி தகட்க..

“ ஆமோம் சோர்” என்றோன் சத்யன்

தமலசக்கு இடதுபுறம் இருந்த தசல அவனுக்கு உட்கோரும்படி கோட்டிவிட்டு “ ஏன்போ

விவோக த்து ஆகி ப ண்டோவது கல்யோணம் ஆனவன் பிள்லளலய அததோட தோய்கிட்ட
ஒப்பலடக்கனும்னு உனக்கு பதரியோதோ” என்று ேீதிபதி தனது தகள்விலய ஆ ம்பித்து
லவக்க

சத்யனுக்கு பதிைோக அவனது வக்கீ ல் தபச,, மித் ோவுக்கு பதிைோக அவளது வக்கீ ல்
வோதம் பசய்தோர், சத்யனுலடய வக்கீ ல் மித் ோவின் தகவைமோன ேடத்லதலய
முன்ேிறுத்தி தபச,, மித் ோவின் வக்கீ ல் அலத மறுத்து, சத்யனின் இ ண்டோவது
திருமணத்லதப் பற்றி தபசி எதிர்வோதம் பசய்தோர்

இ ண்டு த ப்லபயும் தபசவிட்டு சிறிதுதே ம் கவனித்த ேீதிபதி சத்யலனப் போர்த்து “

உங்கள் முன்னோல் மலனவியின் ேடத்லத சரியில்லை என்று ேீங்கள் பசோல்லும்
கோ ணத்லத சரிவ ேிரூபித்தப் பிறகு உங்கள் மகலன அலழத்துச்பசல்ைோம்,
அதுவல க்கும் குழந்லத தன் தோதயோடு இருப்பதுதோன் ேன்று” என்றவர் சத்யனின்
வக்கீ ைிடம் திரும்பி “ இவர் த ப்பு எதிர் தேோட்டீஸ் தோக்கல் பண்ணிருக்கீ ங்களோ?” என்று
தகட்க

அவர் பணிவுடன் வணங்கி “ பவள்ளிக்கிழலம தோக்கல் பசய்துவிட்தடன் ஐயோ,, வரும்

வழக்கு பதிமூன்றோம் தததி விசோ லனக்கு வருகிறது” என்று பதில் பசோன்னோர்

“ அப்ப சரி ேீங்க பிள்லளலய அலழத்துப்தபோய் உங்க போதுக்கோப்பில் வச்சுக்கைோம், இந்த

வழக்கு ஒரு முடிவுக்கு வரும்வல சத்யன் குழந்லதலயப் போர்க்க ேீங்க
அனுமதிக்கனும்” என்று மித் ோலவப் போர்த்து கூறிவிட்டு ேீதிபதி தனது இருக்லகயில்
இருந்து எழுந்துபகோள்ள..

சத்யனின் வக்கீ ல் அவச மோக அவல பேருங்கி “ ஐயோகிட்ட இன்தனோரு அனுமதி

தகட்டு ஒரு மனு குடுத்திருக்தகோம், அலத பகோஞ்சம் போர்த்து அனுமதி வழங்கனும்”
என்று கூற

ேீதிபதி தனது உதவியோளர் தபோன்ற ஒருவல போர்க்க, அந்த ேபர் தமலசயில் இருந்த
கத்லதப் தபப்பர்களில் இருந்து ததடிபயடுத்து ஒத்லதப் தபப்பல எடுத்து அவரிடம்
பகோடுக்க, ேீதிபதி அலத தமதைோட்டமோக படித்துவிட்டு, மித் ோலவப் போர்த்து “ குழந்லத
தன்லனவிட்டு பிரிந்து இருக்கமோட்டோன் என்பதோல் இந்த வழக்கு முடியும்வல
குழந்லதயுடன் தங்குவதற்கு தனக்கு அனுமதி தவனும்னு சத்யன் தகட்டுருக்கோர்,
முலறயோ இதுக்கு ேோங்க ஒப்புதல் பகோடுத்துதோன் ஆகனும், ஆனோலும் உங்களின்
பதிலை எதிர்போர்க்கிதறன்” என்று தகட்க

மித் ோ தனது வக்கீ லைப் போர்த்தோள், அவர் மித் ோவின் கோதருதக குனிந்து ஏதத
கசியமோக பசோல்ை, மித் ோ ேிமிர்ந்து ேீதிபதியிடம் “ சரி வந்து தங்கட்டும்,, ேோன் என்
வட்டில்
ீ அனுமதிக்கிதறன்” என்று பசோன்னோள்

உடதன ேீதிபதி எழுந்து தனது உதவியோளரிடம் ஏததோ பசோல்ைிவிட்டு அங்கிருந்து

பவளிதயறினோர், அவரின் உதவியோளர் சத்யன் மித் ோ இருவரிடமும் சிை
லகபயழுத்துக்கலள வோங்கிக்பகோண்டு அவரும் தபோய்விட,

அதுவல எல்ைோவற்லறயும் விழிவிரிய தவடிக்லகப் போர்த்துக்பகோண்டிருந்த

மோன்சியிடம் வந்த மித் ோவின் வக்கீ ல் “ குழந்லதலய குடும்மோ” என்று லகலய ேீட்ட,,
மோனசி கைவ த்ததோடு சத்யலனப் போர்த்தோள்

உடதன அவளருதக வந்த சத்யன் “ சோர் ேோங்களும் அங்தகதோதன வ ப்தபோதறோம்,,

அதனோை குழந்லதலய ேோங்கதள அலழச்சிட்டு வர்தறோம், ேீங்க வற்புறுத்தோதீங்க
குழந்லத அழப்தபோறோன்” என்று பசோல்ை, அவனுக்கு உதவியோக அவனது வக்கீ லும்
வந்தோர்
மித் ோ எதுவும் பசோல்ைோமல் அந்த அலறலயவிட்டு பவளிதயற, பிறகு சத்யன் தன்
மலனவி மகனுடன் பவளிதய வந்து வக்கீ ைின் கோரில் மித் ோவின் வட்டுக்கு
ீ தபோனோன்

மித் ோ வட்டுக்கு
ீ பவளிதய கோர் ேிறக்க, சத்யனும் மோன்சியும் இறங்கிக்பகோண்டோர்கள்,
அவர்களுடன் இறங்கிய தமதனஜர் “ எந்த உதவி ததலவப்பட்டோலும் தயங்கோம
தகளுங்க சத்யன், குழந்லதலயயும் முக்கியமோ உங்க மலனவிலயயும் இங்தக தனியோ
விட்டுட்டு ஒரு ேிமிஷம் கூட எங்தகயும் தபோகோதீங்க, எது தவண்டுமோனோலும் எனக்கு
கோல் பண்ணுங்க ேோன் வந்து போர்த்துக்கிதறன்,, ேோன் தபோய் உங்கதளோட பபட்டிலய
எடுத்துட்டு வர்தறன் சத்யன்,, தடக் தகர் சத்யன் ” என்று ஒரு தகப்பலனப் தபோல்
அக்கல யுடன் தபசிவிட்டு அங்கிருந்து கோரில் ஏறி கிளம்பிவிட்டோர்

சத்யன் கோல்கள் கூச மோன்சியுடன் அந்த வட்டின்

ீ வோசற்படியில் கோலைலவத்தோன்,
அங்கிருந்து பவளிதயறிய ேோள் அவன் கண்முன் ேிழல் படமோக ஓடி மலறந்தது,
மகலன ததோளில் தோங்கி மலனவியின் ததோலள அலணத்து சத்யன் அந்த வட்டுக்குள்
ீ
நுலழந்ததபோது அவர்கலள வ தவற்க அங்தக யோருமில்லை, சத்யன் வோசற்படியிதைதய
ேின்றோன்

அப்தபோது உள்தளயிருந்து ஓடிவந்த, சத்யனிடமிருந்து திைகம் மனுலவ

வோங்கிக்பகோண்டு “ வோங்கய்யோ, தேத்தத வந்து தவலையிை தசர்ந்துட்தடன்,, தவலைக்கு
யோருதம இல்ைோததோை ேோன் வந்து தகட்டவுடதன தசர்த்துக்கிட்டோங்க” என்றவள்
மோன்சியிடம் திரும்பி “ மகோைட்சுமி மோதிரி இருக்கீ ங்கம்மோ,, ேீங்களும் சத்யன்
அய்யோவும் பைநூறு வருஷம் ேல்ைோருக்கனும்” என்று வோழ்த்தினோள்

பசன்லனக்கு வந்து முதன்முதைோக கிலடத்த வோழ்த்து மோன்சி முகத்லத

மை ச்பசய்தது,

“ ஐயோ இப்பத்தோன் மித் ோ அம்மோ மோடிக்கு தபோனோங்க, உங்கலள ேம்ம பலழய டில வர்
தங்கியிருந்த அவுட்டவுஸ்ை தங்கச் பசோன்னோங்க” என்று பசோல்ைிவிட்டு உள்தளதபோய்
மறுபடியும் லகயில் ஒரு சோவியுடன் வந்து சத்யனிடம் பகோடுத்தோள்

சத்யன் ேன்றி பசோல்ைிவிட்டு சோவியுடன் ததோட்டத்தில் இருந்த அவுட்டவுஸ்க்கு

தபோனோன், கதலவ திறந்து சத்யனும் மோன்சியும் உள்தள தபோனோர்கள், எந்த பபோருளும்
இல்ைோமல் வடு
ீ துலடத்து லவத்தது தபோல் இருந்தது,

அவர்களின் பின்னோதைதய வந்த திைகம், ஒரு போலய விரித்துவிட்டு “ இதுை

உட்கோருங்க,, ேோன் தபோய் குடிக்க தண்ணி பகோண்டு வர்தறன்” என்று பசோல்ை

அவச மோக அவலள தடுத்த சத்யன் “ தண்ணி எல்ைோம் தவண்டோம்மோ,, எங்களுக்கு

ததலவயோனலத பவளிய இருந்து வோங்கிட்டு வந்து குடுத்தோப் தபோதும்” என்று
பசோல்ைிவிட்டு இ ண்டு ஆயி ம் ரூபோய் தோலள திைகத்திடம் பகோடுத்து “ யோல யோவது
கூட்டிட்டு தபோய் எல்ைோத்லதயும் வோங்கிட்டு வோங்க” என்றோன்

அந்த வட்டில்
ீ எதுவுதம சோப்பிடக்கூடோது என்ற அவனின் மனஉறுதி புரிய பணத்லத
வோங்கிக்பகோண்டு “ சரிங்கய்யோ இன்னும் பகோஞ்ச தே த்தில் எல்ைோத்லதயும் வோங்கிட்டு
வர்தறன்” என்று பசோல்ைிவிட்டு தபோனோள் திைகம்

மோன்சி தல யில் அமர்ந்து பகோண்டு வந்திருந்த லபயில் இருந்து பிஸ்கட்

போக்பகட்லடயும் தண்ண ீர் போட்டிலையும் எடுத்து லவத்துவிட்டு மகலன அலழத்து
மடியில் லவத்துக்பகோண்டு பிஸ்கட்லட ஊட்ட ஆ ம்பித்தோள்

சற்று தே த்தில் தமதனஜர் அவர்களின் பபட்டிலய எடுத்துவந்து பகோடுத்துவிட்டுப்

தபோக, அவர் தபோன சற்றுதே த்தில் ஒரு ஆட்தடோவில் ததலவயோன பபோருட்களுடன்
திைகம் வந்து இறங்கினோள்,, இருந்த பபோருட்கலள லவத்து சிம்பிளோக சலமயல் பசய்து
சோப்பிட்டனர்

சத்யன் மோன்சி எதிர்போர்த்தது தபோல் மித் ோவின் த ப்பிைிருந்து எந்த பி ச்சிலனயும்

வ வில்லை,, மகலன தகட்டுகூட அனுப்பவில்லை, மனு சத்யன் மோன்சியிடதம
இருந்தோன், அன்று இ வு இருவரும் புரியோத குழப்பத்துடதனதய தூங்கினோர்கள்

மறுேோள் கோலை மனுலவ மித் ோ தூக்கி வ ச்பசோன்னதோக ததோட்டக்கோ ன் வ ,

அவனிடம் பகோடுக்க மறுத்து மோன்சிதய மகலன தூக்கிக்பகோண்டு மித் ோ வட்டுக்கு
ீ
தபோனோள்,, ஹோைில் அமர்ந்திருந்த மித் ோ மோன்சிலய ஏபறடுத்தும் போர்க்கோமல்
திைகத்திடம் ஏததோ பமதுவோக பசோல்ை, திைகம் வந்து மனுலவ வோங்கிக்பகோண்டு,
மித் ோவின் அருதக உட்கோ லவக்க, அவளின் உருக்குலைந்த ததோற்றத்லதப் போர்த்து
குழந்லத மி ண்டது

பக்கத்தில் இருந்த தமலசயிைிருந்து புதுய உலட மற்றும் குழந்லதக்குத் ததலவயோன

ேலககள் எல்ைோவற்லறயும் எடுத்து திைகம் குழந்லதக்கு தபோட்டுவிட ,, ஏதுமறியோ
குழந்லத அலத குதூகைத்துடன் பகோண்டோடியது,, ஆனோல் குழந்லதயின்
பகோண்டோட்டத்லத போர்த்து கூட மித் ோவின் முகம் மோறவில்லை, தசோபோவில்
தலைசோய்த்து விட்டத்லத பவறித்துக்பகோண்டு இருந்தோள்

எல்ைோவற்லறயும் தபோட்டுக்பகோண்டு குழந்லத மோன்சிலய தேோக்கி ஓடிவந்தது,

அப்தபோது சத்யனும் அங்தக வ , குழந்லதயின் உற்சோகம் பைமடங்கோகியது,, அவர்கள்
அங்தக இருக்கும் தபோதத ஒரு பபரிய கோர் வந்து ேிற்க, அதிைிருந்து ேோன்லகந்து
ஆண்கள் இறங்கி வட்டுக்குள்
ீ வந்தோர்கள்

வந்தவர்கள் மித் ோவிடம் ஏததோ தபசிவிட்டு சிைப் தபப்பர்களில் லகபயழுத்து

வோங்கிக்பகோண்டு, அவள் பகோடுத்த சிை தபப்பர்கலள வோங்கிக்பகோண்டனர், மித் ோ
திைகத்லத போர்த்து கண்ணலசக்க, திைகம் மோன்சியிடமிருந்து மனுலவ வோங்கி
மித் ோவின் அருகில் உட்கோ லவக்க, அந்த பபரிய மனிதர்களிடம் மித் ோ மனுலவ
அறிமுகம் பசய்து லவத்தோள்,

அதில் ஒருசிைர் மனுவிடம் தவடிக்லகயோய் தபச குழந்லத பதிலுக்கு தபசி சிரித்தது

வந்தவர்களில் ஒருவர் எழுந்து ஒரு பைதர் லபலய எடுத்து மித் ோவிடம் பகோடுத்து, “
இந்த ஏழுமோத வருமோனமும் அதற்கோன கணக்குகளும் இதில் இருக்கு, இனிதமல்
மோதோமோதம் பணம் சரியோக உங்க லகக்கு வந்துடும்” என்று பசோல்ை

மித் ோ ேன்றிகூறி பபற்றுக்பகோண்டோள்,, சற்று தே த்தில் வந்தவர்கள் கிளம்பிவிட, மித் ோ

லபயுடன் பமதுவோக மோடிதயறினோள்,, எல்ைோவற்லறயும் போர்லவயோளர்களோக ேின்று
தவடிக்லகப் போர்த்த சத்யனும் மோன்சியும் மகனின் உடைில் இருந்த உலட மற்றும்
ேலககலள கழட்டி அங்தக தசோபோவில் தபோட்டுவிட்டு மகலன தூக்கிக்பகோண்டு தோங்கள்
தங்கிருந்த அலறக்கு வந்தனர்

பபற்றப் பிள்லளயிடம் இப்படி கூட போசம் பற்றுததை இல்ைோத ஒரு பிறவி இருக்குமோ
என்று இருவருக்குதம சந்ததகம் வந்தது, பணம் ஒன்தற குறிக்தகோளோக வோழும் மித் ோ
பபண்ணினத்திற்தக தகடு என்று எண்ணினோர்கள்

அன்று முழுவதும் மித் ோ தனது அலறலயவிட்டு வ தவஇல்லை என்றும்,, மோலை

ஐந்து மணி வோக்கில் யோர் யோத ோ வந்து கோலையில் வந்த பணத்லத வோங்கிக்பகோண்டு
தபோனதோகவும், பணம் பற்றோமல் மிச்சமிருந்த ஒரு கோல யும் யோத ோ எடுத்து
தபோய்விட்டதோக திைகம் வந்து பசோன்னோள்

அன்று இ வு மோன்சியும் சத்யனும் ேல்ை உறக்கத்தில் இருக்கும்தபோது திைகம் வந்து

பதட்டமோக கதலவ தட்ட,, சத்யன் தூக்கம் கலைந்து எழுந்து கதலவ திறந்தோன்,
அங்தக பதட்டத்துடன் திைகம் ேின்றிருக்க, “ என்னோச்சு திைகோம்மோ,, இந்த தே த்துை
வந்துருக்கீ ங்க” என்று சத்யன் குழப்பத்ததோடு தகட்க

திைகம் பதட்டத்துடன் “ ஐயோ மித் ோம்மோவுக்கு ப ோம்ப உடம்பு சரியில்லை, தேத்து

லேட்டு பேலறய குடிச்சோங்க, அப்புறமோ யோர் யோருக்தகோ தபோன் பண்ணி தபசுனோங்க,
அப்புறம் ரூம்ை தபோய் கதலவ சோத்திகிட்டு எலதஎலததயோ உலடச்சோங்க, ேோனும்
ததோட்டக்கோ னும் தபோய் போர்த்ததோம், கட்டிலைவிட்டு கீ தழ விழுந்து கிடந்தோங்க ேோங்க
தூக்கி தண்ணி குடுத்ததோம் தண்ணி உள்ள இறங்கலை, அதோன் டோக்டருக்கு தபோன்
பண்ணிட்டு இங்க ஓடியோந்ததன்” என்று அவள் பசோல்ைிமுடிக்க..

சத்யலன விைக்கிக்பகோண்டு மோன்சி பவளிதய வந்து “ அய்தயோ கடவுதள, லககோலை

ேல்ைோ சூடு பறக்க ததய்ச்சு விட்டீங்களோ,, சூடோ எதோச்சும் எடுத்துட்டு வோங்கம்மோ
ேோனும் கூட வர்தறன்” என்று கூறிவிட்டு பதட்டமோக மோன்சி பவளிதய தபோக..
சத்யன் அவள் லகலய எட்டிப்பிடித்து தன்பக்கமோக இழுத்து “ ேீ எங்கப் தபோற மோன்சி,,
எல்ைோம் டோக்டர் வந்து போத்துக்குவோர், ேீ உள்ள தபோய் தூங்கு “ என்று அதட்டி அவலள
உள்தள இழுத்தோன்

அவன் முகத்லத திலகப்புடன் ஏறிட்டுப் போர்த்த மோன்சி “ என்ன சத்தி இப்புடி தபசுற,,
போவம் சத்தி தனியோ உயிருக்கு தபோ ோடிக்கிட்டு பகடக்கோ,, இப்பப்தபோய் அைட்சியமோ
தபசுறதய, ேீ தவனோ வ தவனோம் என்லனய விடு சத்தி ேோன் தபோய் என்னோச்சுன்னு
போக்குதறன்” என்ற மோன்சி அவன் லகலய உதறிவிட்டு தபோகமுயன்றோள்

தனது பிடிலய விடோமல் அவலள உலுக்கிய சத்யன் “ ஏய் மோன்சி உனக்கு அவலளப்
பத்தி பதரியோது, அவ எக்தகடு பகட்டோ ேமக்பகன்ன,, இபதல்ைோம் அவளோ போத்து
வச்சுகிட்டது அதனோை அவதோன் அனுபவிக்கனும்,, ேீ தபோகோததன்னு பசோன்னோ தகளு,,
என் தபச்லச மீ றிப் தபோய்ட்டு அவமோனப்பட்டு வ ோதத மோன்சி” என்று சத்யன் கடும்
தகோபத்தில் வோர்த்லதகலள அடக்கி தபசினோன்

அவலன ேம்போமல் போர்ப்பது தபோல் போர்த்த மோன்சி “ என்ன சத்தி இது வித ோதம் தபசுற
தே மோ இது, ஆயி ம் பகட்டவளோ இருந்தோலும், ேீ பதோட்ட உடம்பு சத்தி அது, என்
புள்லளய பபத்து குடுத்தவ அவ, அவலள,, அவ உடம்லப பசல்ைரிக்க விட்டுட்டு ேோம
தவடிக்லகப் போர்க்கைோமோ, என்தனோட சத்தி இப்படி தபசோதத, என்னோச்சுப்போ உனக்கு?”
என்று மோன்சி தகட்க

அவளுக்கு எப்படி பசோல்ைி புரியலவப்பது என்று புரியோமல் தவித்த சத்யன் அவள்

லகலயப் பற்றி “ அவ உன்லன ஏதோவது அவமோனப்படுத்திட்டோ என்னோை தோங்க
முடியோது மோன்சி,, அதனோைதோன் பசோல்தறன்” என்று வருத்தமோக கூறினோன்

“ இல்ை சத்தி மோன அவமோனத்லத போர்க்குற தே ம் இது இல்லை, அப்படிதய தோன்

ேடந்தோ ேடந்துட்டு தபோகட்டும் அலதப்பத்தி எனக்கு கவலையில்லை, ேோன் தபோய்
அவளுக்கு என்னோச்சுன்னு போர்த்துட்டு வர்தறன்” என்றவள் திைகத்துடன் மித் ோ வட்லட
ீ
தேோக்கி தவகமோகப் தபோனோள்

தபோகும் அவலள வியப்புடன் போர்த்தோன் சத்யன்,, 'தியோகம் என்பதன் பபோருள் தோன்

மோன்சியோ?' என்று அவன் மனம் தகட்டது

“ எனக்கோதவ அவள்”

“ தபோைியில்ைோ உன் முகமும்”

“ சுயேைமில்ைோ உன் தபச்சும்”

“ என் பேஞ்லச வருடும் உன் சிரிப்பும்”

 “ எல்ைோம் எனக்கோக எனும்தபோது”

“ உனக்கோக ேோன் என் பசய்தவன்”

“ அன்தப ேீ அருகில் இல்ைோத ேோட்களில்”

“ ஈ மில்ைோ ஓர் இ லவப் தபோல்,

“ வ ண்டது என் இதயம்!

“ உன் அருகோலம இல்ைோததபோது

“ கோற்றில்ைோ ஓர் தவற்றுக் கி கத்துள்,,

“ நுலழந்த பவறுலம,,

"துக்கத்தில் ேோன் துவளோமல் ,,

"உன் மடியில் தலைசோய்த்து,,

"என் தலை தகோதும் உன் வி ல்கதளோடு,,

"வோழத்தோன் பிடித்திருக்கிறது எனக்கும்!

சத்யனுக்கு குழப்பமோக இருந்தது, மித் ோவின் உதவிக்கு ஓடும் மோன்சியின் பின்னோல்

தபோவதோ? அல்ைது உள்தள தபோய் மனுவுடன் படுத்துக்பகோள்வதோ? என்று குழம்பியபடி
அங்தகதய ேின்றோன்,

அதததே ம் உள்தள மனுவின் சினுங்கள் கு ல் தகட்க, சத்யன் தவகமோக வட்டுக்குள்

ீ
தபோனோன், எழுந்து அமர்ந்து கண்லண கசக்கிக் பகோண்டிருந்த மனு “ அப்போ அம்மோ
எங்கப்போ?” என்று சினுங்கலுடன் தகட்க,

“ அம்மோ இததோ வந்துவோ,, ேீ அழோதத” என்று கூறி மகலனத் தூக்கி ததோளில் தபோட்டுத்
தட்டி சமோதோனம் பசய்தவன்,, மனுவின் அழுலக அதிகமோனதும் வட்லடவிட்டு
ீ
பவளிதய வந்து கதலவ சோத்திவிட்டு மகனுடன் மித் ோவின் வட்லட
ீ தேோக்கி தபோனோன்

மோடியில் இருந்த மித் ோவின் அலறக்கதவுத் திறந்தத இருக்க, சத்யன் பபரும்

தயக்கத்துடன் உள்தள நுலழந்தோன், மித் ோ தல யில் கிடக்க அவள் தலைலய மோன்சி
தன் மடியில் தூக்கி லவத்துக்பகோண்டு திைகோ பகோடுத்த சூடோன போலை
புகட்டிக்பகோண்டு இருந்தோள்
போல் ஒரு மிடறு உள்தள தபோனோல் இ ண்டு மிடறு பவளிதய வந்தது, ஆனோல் மோன்சி
விடவில்லை வற்புறுத்தி புகட்டினோள், மித் ோவுக்கு பகோஞ்சமோக ேிலனவு திரும்பியிருக்க
யோர் மடியில் இருக்கிதறோம் என்று புரிந்து சிறு பவறுப்புடன் அடிக்கடி கோல்கலள உதறி
பு ண்டு தல யில் விழ முயன்றோள், மோன்சி திைகோலவப் போர்த்து ஜோலட பசய்ய, திைகம்
மித் ோ பு ளோமல் முழங்கோலை பிடித்துக்பகோண்டோள்

மித் ோ மு ண்டியதில் அவளின் லேட்டி மடிந்து முழங்கோல் வல ஏறியிருக்க, அவள்

கோல்கலளப் போர்த்த மோன்சிக்கு பயங்க அதிர்ச்சி,, கோல்கள் இ ண்டும் துளிகூட
த்தமில்ைோத சோம்பல் ேிறத்தில் இருந்தது, கோல்களில் ஆங்கோங்தக சிறுசிறு
பகோப்புளங்கள், சிை பகோப்புளங்கள் பவடித்து ேீரும் சீ லும் த்தமுமோக கசிந்தது,
மோன்சிக்கு ஏததோ ததோன்ற லேட்டியின் ஜிப்லப இறக்கி விட்டு அலத விைக்கி அவளின்
மோர்புகலள போர்த்தோள், மித் ோவின் மோர்புகளில் கிள்ளிபயடுக்கக் கூட சலதயில்லை,
எலும்பபடுத்த மோர்பிலும் சிறுசிறு கட்டிகள் கசிந்துபகோண்டு இருந்தன, மோன்சி
அதிர்ச்சியுடன் திைகத்லத போர்க்க..

அவளும் பயங்க அதிர்ச்சியில் அருவருப்பில் வோந்தி வ ோமல் முந்தோலனயோல்

வோலயப் பபோத்திக்பகோண்டு இருந்தோள், அருவருப்பில் திைகம் மித் ோலவ விட்டு விைகி
அம ,

“ பகோஞ்சம் கோலை பிடிச்சு தூக்குங்க திைகம்மோ, கட்டில்ை படுக்க லவக்கைோம், அப்புறம்

சுடுதண்ணியும் பமல்ைிசோ ஒரு துணியும் எடுத்துட்டு வோங்க ேல்ைோ பதோடச்சுட்டு
பவுடர் தபோட்டு விடைோம்” என்று பகஞ்சுதைோக மோன்சி கூற

சட்படன்று விைகி அமர்ந்த திைகம் “ மன்னிச்சுடுங்கம்மோ என்னோை முடியோது வோந்தி

வர்ற மோதிரி இருக்கு” என்றோள்

மோன்சி பசய்வதறியோது திலகப்புடன் மித் ோலவப் போர்க்க, அவளின் மூடி விழிதயோ த்தில்
இருந்து இரு கண்ண ீர் துளிகள் எட்டிப் போர்த்தது, பைகீ னமோய் கிடந்த மித் ோவின்
கண்ண ீல போர்த்ததும் மோன்சி பேஞ்லச அலடத்தது, தன் மடியில் இருந்த மித் ோவின்
தலைலய எடுத்து தல யில் லவத்துவிட்டு எழுந்த மோன்சி மித் ோவின் இ ண்டு
பக்கமும் கோல்கலள ஊன்றி அவலளத் தூக்குவதற்கோக குனிந்து மித் ோவின் அக்குளில்
லகவிட்டு மூச்லச தம்பிடித்து தூக்கினோள்

அப்தபோது அவள் லககலள விைக்கிவிட்டு மற்பறோரு லக மித் ோலவ தோங்கிப் பிடித்தது,

மோன்சி ேிமிர்ந்து போர்த்தோள், சத்யன்தோன் மோன்சிலய தோங்கிப்பிடித்து தூக்கிக்பகோண்டு
இருந்தோன், அவன் கண்களும் கைங்கி இருந்தது, மித் ோலவ தன் லககளில் ஏந்தி
எடுத்துச்பசன்று கட்டிைில் கிடத்தி விட்டு தலையலணலய சரி பசய்தோன்

அவனருகில் வந்த மோன்சியிடம் திரும்பி “ ேீ தபோய் பவன்ன ீர் வச்சு எடுத்துட்டு வோ,
ேோன் அதுவல க்கும் போத்துக்குதறன்” என்றவன் திைகத்திடம் திரும்பி “ போத்ரூம் தபோய்
லகலய ேல்ைோ கழுவிட்டு மனுலவ தூக்கிகிட்டு பவளிதய தபோய் அவலன தூங்க
லவங்க” என்றோன்

திைகம் குற்றவுணர்ச்சியுடன் தலைகுனிந்து “ மன்னிச்சுடுங்கய்யோ, எனக்கு அருவருப்பு

தோங்கோது, அதோன் கூட தசர்ந்து தூக்கலை ” என்று பசோல்ைிவிட்டு போத்ரூமுக்குள் தபோய்
லகலய தசோப்பு தபோட்டு கழுவிக்பகோண்டு பவளிதய வந்து தசோபோவில் படுத்துறங்கிய
மனுலவ தூக்கிக்பகோண்டு அலறலயவிட்டு பவளிதய தபோனோள்

மோன்சி பவன்ன ீர் எடுத்துவ தபோய்விட, சத்யன் மித் ோவின் முகத்லததயப் போர்த்தோன்,
தனது அழலக ப ோமரிக்க தகோடிக்கணக்கில் பணம் பசைவழித்த மித் ோ, இன்று
அருவருக்கத்தக்க ேிலையில் இருப்பலத கண்டு அவன் வயிறு எரிந்தது, தனது
கவர்ச்சியோன மோர்புகளின் மீ து மித் ோவுக்கு அைோதியோன கர்வம் உண்டு, இன்று
அலவகள் உருக்குலைந்து இருக்குமிடம் பதரியோமல் தபோனது, தனது கோல்கள்
வழவழப்போக இருக்கதவண்டும் என்று மணிக்கணக்கில் தைோஷனின் ஊறலவத்து
ப ோமரிப்பு பசய்வோள், இன்று அலவகள் ஈர்க்குச்சியோக ேீர்த்துப்தபோய் ேடக்க முடியோமல்
துவண்டுகிடந்தது, இத்தலன ேோட்களோக அவள்தமல் இருந்த பவறுப்பு பரிதோபமோக மோற,
சத்யன் மனம் பவதும்பி ேின்றோன்,,

மோன்சி லகயில் பவண்ண ீர் போத்தி த்துடன் வந்தவள் சத்யனின் ேிலைலயப் போர்த்து
போத்தி த்லத தல யில் லவத்துவிட்டு அவனருதக வந்து “ சத்தி ேீ தவனோ தபோ சத்தி,
ேோன் பதோடச்சி சுத்தம் பண்ணி தவற துணி மோத்தி லவக்கிதறன், ேீ தபோய் மறுபடியும்
டோக்டருக்கு தபோன் பண்ணு சத்தி” என்று ஆறுதைோக கூறினோள்

“ இல்ை மோன்சி ேீ இருக்குற ேிலையில் உன்னோை தனியோ எதுவும் பண்ணமுடியோது

ேோனும் கூட இருந்து எல்ைோத்லதயும் பண்தறன், ேீ கதலவ சோத்திட்டு வோ” என்றோன்

அவன் பசோல்படி மோன்சி கதலவ மூடிவிட்டு வ , இருவருமோய் தசர்ந்து மித் ோவின்

உலடலய கலளந்துவிட்டு கட்டிைில் ஒரு விரிப்லபப் தபோட்டு அவலள கட்டிைில்
கிடத்தினோர்கள், படட்டோயில் கைந்த மிதமோன பவன்ன ீரில் டவலை ேலனத்து சத்யன்
பகோடுக்க மோன்சி மித் ோவுக்கு வைிக்கோமல் இதமோக துலடத்தோள்
துலடத்து முடித்து பிறகு சத்யன் பகோடுத்த பவுடல மித் ோவின் உடைில் பகோட்டி
பூசினோள், பிறகு சத்யன் எடுத்துவந்து பகோடுத்த புது லேட்டிலய இருவருமோய்
மித் ோவுக்கு உடுத்தினர், சத்யன் மித் ோலவ தூக்கி கட்டிைில் இருந்து இறக்கி தசோபோவில்
படுக்கலவத்தோன், மோன்சி உடதன கட்டிைில் இருந்த விரிப்புகலள எடுத்து போத்ரூமில்
பகோண்டு தபோய் தபோட்டுவிட்டு தவறு புது விரிப்லப விரித்தோள், தலையலண
உலறகலள மோற்றினோள், பின்னர் சத்யனிடம் வந்தோள்

“ தூக்கிட்டுப் தபோய் கட்டில்ைதய படுக்க லவக்கைோமோ சத்தி?” என்று தகட்க

“ இல்ைம்மோ டோக்டர் வர்ற வல க்கும் இப்படிதய இருக்கட்டும், அப்புறமோ கட்டில்ை
படுக்க லவக்கைோம்” என்றோன் சத்யன்

சத்யன் எதிர் தசோபோவில் அமர்ந்து தலைலய லககளில் தோங்கி தலை கவிழ்ந்தோன்,

மோன்சி மித் ோ படுத்திருந்த தசோபோவில் ஓ மோக அமர்ந்தோள்

மித் ோவுக்கு முழு ேிலனவும் எப்பதவோ திரும்பிவிட்டது, ஆனோல் கண்கலள விழிக்கோமல்

கிடந்தோள், அடிக்கடி விழிதயோ ம் ேீர் மட்டும் கசிந்தது, அவள் உள்ளுக்குள் விம்முகிறோள்
என்பதன் அலடயோளமோக பதோண்லடக்குழி ஏறி இறங்கியது

மோன்சிக்கு சத்யலனப் போர்க்க கவலையோக இருந்தது, அவன் முகம் இறுகிப்தபோய்

இருந்தது, மோன்சியோல் அவன் மனேிலைலய புரிந்துபகோள்ள முடிந்தது, பமதுவோக
எழுந்து அவனருகில் வந்து அமர்ந்து அவன் ததோளில் லகலவத்தோள்

தலைகுனிந்திருந்த சத்யன் படக்பகன்று ேிமிர்ந்து மோன்சிலயப் போர்த்தோன், அவன்

கண்களில் கண்ண ீர் ததங்கியிருந்தது, அவன் எதிர்போ ோத தருணத்தில் கன்னத்தில்
உருண்டு வழிந்தது சத்யனின் கண்ண ீர்,

மோன்சி பதட்டமோக அவன் கண்ண ீல த் துலடத்து “ என்ன சத்தி சின்னப் புள்லளயோட்டம்

கண்ணுை தண்ணி வச்சுகிட்டு,, ம்ஹூம் ேீதய இப்படி இருந்தோ எப்படி ஆவுறது,
அவங்ககிட்ட ேோலு வோர்த்லத ஆறுதைோ தபசு சத்தி” என்றோள்

தவகமோக தலையலசத்து மறுத்த சத்யன் “ இல்ை மோன்சி இவலள என்னோை இந்த

ேிலையிை போக்கமுடியலை, எப்படி கர்வத்ததோட தலைேிமிர்ந்து வோழ்ந்தவ பதரியுமோ,
இப்தபோ அழகு, அந்தஸ்து, பணம், பசோந்தம், பந்தம்னு, எல்ைோம் தபோய் இப்படி அனோலத
மோதிரி கிடக்குறோதள, எல்ைோம் இவதளோட தவறோன ேடத்லதயோை தோதன?,,
அதனோைதோதன ேோனும் மனுவும் இவலள விட்டுட்டு தபோதனோம், இப்தபோ யோருதம
உதவமுடியோத இந்த ேிலையிை பகடக்குறோதள இவளுக்கு ததலவயோ இபதல்ைோம்?,
அப்படி என்னதோன் இவளுக்கு ஆச்சுன்னு பதரியலைதய?, இப்படி உடம்பபல்ைோம்
சீ ழிஞ்சு தபோகிற அளவுக்கு அப்படி என்னதோன் வியோதின்னு பதரியலைதய,,
இவலளவிட்டு பிரிஞ்சு தபோன அன்னிக்குத்தோன் என் மனசோ இவலள முழுசோ
பவறுத்துட்டு தபோதனன் மோன்சி,, அதுக்கு முன்னோடி இவலள எப்படியும் திருத்தி தசர்ந்து
வோழனும்னு தோன் ஆலசப்பட்தடன் ” என்று பதோண்லட அலடக்க கூறிவிட்டு சத்யன்
குமுற

அவன் ததோளில் ஆறுதைோக லகலவத்த மோன்சி “ ேீ பசோன்ன எல்ைோதம இவங்கலள

விட்டு தபோகலை சத்தி,, பசோந்தமோ ேோபமல்ைோம் இருக்தகோம், பந்தமோ மனு இருக்கோன்,,
சத்தி தயவுபசஞ்சு பழலச தபசி தே த்லத வணோக்கோத,
ீ இனி ஆகதவண்டியலத
போர்க்கைோம்” என்றவள் “ என்னோ சத்தி இன்னும் டோக்டல கோதணோம்,, தபசோம ேம்ம
தமதனஜர் அய்யோவுக்கு தபோன் தபோட்டு ஒரு கோர் எடுத்துட்டு வ ச்பசோல்லு, ேோமதை
ஆஸ்பத்திரிக்கு பகோண்டு தபோகைோம்” என்று கூற..

அப்தபோது கதலவ திறந்துபகோண்டு திைகமும் அவள் பின்னோல் மித் ோவின் குடும்ப

டோக்டரும் வந்தனர், டோக்டரின் முகத்தில் ஒரு எரிச்சல் ஒரு அைட்சியம் இருந்தது,

சத்யலனப் போர்த்த டோக்டர் “ என்ன சத்யன் ேீங்க எப்தபோ வந்தீங்க,, என்று ஒரு
சம்பி தோயத்துக்கு தகட்டுவிட்டு மித் ோவின் அருதக வந்து அவலள தலை முதல்
கோல்வல போர்த்துவிட்டு “ ேோன்தோன் அப்பதவ பசோல்ைிட்தடதன, இவங்கலள
கவர்பமண்ட் ஆஸ்பிட்டல்ை அட்மிட் ஆகச்பசோல்ைி,, தமலும் தமலும் குடி, சிகப ட்,
தபோலதன்னு இருந்தோ எந்த மருந்து பகோடுத்தோலும் ஒரு பர்ஸன்ட் கூட இவங்க
உடல்ேிலையில் முன்தனற்றம் வ ோது சத்யன், தோம்ப ம் சோண்தடோரியத்தில் இருக்கும்
மருத்தவமலனக்கு ஒரு ைட்டர் எழுதி தர்தறன், அலத அங்தக குடுத்து இவங்க அட்மிட்
பண்ணிடுங்க இவங்க இருக்கும் வல அங்தக போத்துக்குவோங்க” என்று கூறிவிட்டு
மித் ோலவ பதோட்டுக்கூட போர்க்கோமல் டோக்டர் அங்கிருந்து ேகர்ந்து ேிற்க்க..

சத்யன் குழப்பத்துடன் “ ஏன் சோர் பில தவட் ஆஸ்பிட்டல்ை வச்சு ட்ரீட்பமண்ட்

பண்ணக்கூடோதோ,, எவ்வளவு பண்ம் தவணும்னோலும் ேோன் பசைவு பண்தறன் சோர்” என்று
டோக்டரிடம் கூறினோன்

அவலன பரிதோபத்துடன் ஏறிட்டுப் போர்த்த டோக்டர் “ எவ்வளவு பணம் பசைவு

பண்ணோலும் பி தயோஜனம் இல்லை சத்யன், இவங்கலள கவர்பமண்ட் ஆஸ்பிட்டல்ை
தசர்கறது தோன் ேல்ைது” என்று பசோல்ை

அவல புரியோமல் போர்த்த சத்யன் “ அப்படிபயன்ன வியோதி சோர் இவளுக்கு

வந்திருக்கு?” என்று தகட்டோன்

அவலன ஆச்சர்யமோக போர்த்த டோக்டர் “ என்ன சத்யன் இன்னும் உங்களுக்கு

பதரியலையோ? இவங்களுக்கு பஹச் ஐ வி வந்திருக்கு” என்று கூற

“ என்னது” என்று அதிர்ந்து தபோய் தகட்டோன் சத்யன், மோன்சியும் கண்ண ீருடன் ஓடிவந்து
சத்யன் லககலள பற்றிக்பகோண்டோள்

“ ஆமோம் சத்யன், ேோன் எடுத்த எல்ைோ படஸ்ட்களும் அலதத்தோன் பசோல்லுது,, ஆனோ

எய்ட்ஸ் தேோதயோடு இருபது வருஷம் உயித ோடு வோழுறவங்கலள எல்ைோம் ேோன்
போர்த்திருக்தகன்,, மித் ோவுக்கு இந்த தேோய் அட்டோக் ஆகி ஒன்றல வருஷம்தோன்
ஆகுது, இவங்க முலறயோ ட்ரீட்பமண்ட் பண்ணியிருந்தோ தேோலயக் ஒ ளவுக்கு
கட்டுக்குள் பகோண்டு வந்து ஆயுலள ேீட்டித்திருக்கைோம், ஆனோ இவங்கதளோட மற்ற
பகட்ட பழக்கவழக்கங்கள் ஏற்கதனதவ உடலுறுப்புகலள தசதப்படுத்தி இருந்ததோை
தேோயின் தீவி ம் பவகு சீ க்கி த்தில் ப விவிட்டது, இன்னும் சிைேோட்கதள எனும்
பட்சத்தில் இவங்கலள ஆஸ்பிட்டல்ை தசர்பலதப் பத்தி ேீங்கதோன் முடிவு பண்ணனும்,
ேோன் ைட்டர் எழுதி குடுத்துட்டுப் தபோதறன்” என்று பசோல்ைிவிட்டு தனது
லகப்பபோட்டியில் இருந்து ஒரு ைட்டர் தபலட எடுத்து அதில் சிைவரிகலள எழுதி
அலத மடித்து மோன்சியிடம் ேீட்டினோர்
மோன்சி அந்த தபப்பல ேடுங்கும் வி ைில் வோங்கினோள், டோக்டர் தவறு எதுவும்
பசோல்ைோமல் அங்கிருந்து பவளிதயறினோர்

சத்யனும் மோன்சியும் திக்பி லம பிடித்து அப்படிதய ேிற்க்க, மித் ோவின் தீனமோன தகவல்
ஒைி அவர்கலள உலுக்கியது, இருவரும் தவகமோக மித் ோலவ பேருங்க,, சத்யன் அவள்
ததோளில் லகலவத்து “ மித் ோ” என்று கண்ணருடன்
ீ அலழக்க

மித் ோ கண்ண ீர் வழியும் கண்கலள திறக்கோமதைதய “ என்லனத் பதோடோதத சத்யோ,, ேீ

இங்தகருந்து தபோய்டு, உன் பபோண்டோட்டி பிள்லளலய கூட்டிக்கிட்டு தபோய்டு சத்யோ, ேோன்
இப்படிதய இருந்தோ இன்னும் ப ண்டு ேோள்ை எனக்கு முடிவு வந்துரும் , அப்புறம்
ஏதோவது வண்டி வந்து என்லன எடுத்துட்டுப் தபோயிடுவோங்க,, என்லன அந்த
ஆஸ்பத்திரியில் மட்டும் பகோண்டு தபோய் தசர்த்துடோத சத்யோ,, இது எனக்கு ததலவயோன
ஒன்னுதோன்,, ேீ இங்கருந்து தபோயிடு சத்யோ,” என்று ததய்ந்து தபோன கு ைில் தீனமோக
கூறினோள்

அவளின் வோர்த்லதகள் சத்யனின் பேஞ்லச பிலசய கவலையுடன் மோன்சிலய ேிமிர்ந்து

போர்த்தோன்,,

முகத்தில் ஒரு பஜோைிப்புடன் மித் ோவின் அருதக பட்படன்று குனிந்த மோன்சி “

இததோபோர் மித் ோ ேோன் தபோகமோட்தடன், உன்லன இப்படிதய விட்டுப்தபோட்டு ேோங்க
தபோகமோட்தடோம்,, உனக்பகன்னடி குலற, கல்லு மோதிரி உன் புருஷன், அழகோன மகன்
மனு, உனக்கு தவலைக்கோரியோ இருந்து பணிவிலட பசய்ய ேோன்னு, இத்தலனப் தபர்
இருக்கும்தபோது ேீ ஏன்டி அனோலதயோ சோகனும், உன்லன அந்த ஆஸ்பத்திரிக்கு
அனுப்பமோட்தடன், உன்தனோட உயிர் இருக்குற வல க்கும் ேீ ோசோத்தி மோதிரி
வோழ்ந்துட்டு தோன் சோகனும் மித் ோ, அதுக்கு ேோனோச்சு” என்றோள் தீர்கமோய்

அவளின் அன்லபயும் கரிசனத்லதயும் தோங்கமுடியோதவள் தபோை மித் ோ கண்ண ீருடன்

தலைலய இப்படியும் அப்படியுமோக அலசத்து “ தவனோம் மோன்சி தவனோம்,, உனக்கு இந்த
தவலை தவனோம், ேீ உன் புருஷலன கூட்டிக்கிட்டு தபோயிடு, இந்த ேோத்தம் புடிச்ச
உடம்லப பதோடோத, ேீ எப்படிப்பட்டவன்னு எனக்கு பதரியும் மோன்சி, உன்லனப்பத்தின
எல்ைோ விஷயமும் எனக்குத் பதரியும், ேீ ஒரு வோழும் பதய்வம், சத்யன்
கர்ப்பக்கி கம்னோ அதுை வோழும் தகுதி உள்ள பதய்வம் ேீதோன் மோன்சி,, ேீ தபோய்டு,
எனக்கும் உங்களுக்கும் எந்த சம்மந்தமும் தவண்டோம், இப்படிபயோருத்தி இருந்தலததய
மறந்துடுங்க” என்று கூறிய மித் ோ தசோபோவில் லகயூன்றி எழுந்து அம முயன்றோள்
உடதன அவள் ததோலளத் தோங்கி தூக்கி அமர்த்திய மோன்சி, “ சத்தி மித் ோவ கட்டிலுக்கு
மோத்திடு சத்தி” என்று கூற

குமுறிக்பகோண்டிருந்த சத்யன் மோன்சியின் பசோல்படி மித் ோலவ லகயில் ஏந்தி தபோய்

கட்டிைில் கிடத்தினோன்

மித் ோலவ கட்டிைில் படுக்க லவத்து தபோர்லவயில் அவலள மூடிவிட்டு சத்யன்

தசோபோவில் தபோய் அமர்ந்தோன், அவனருதக வந்து அமர்ந்த மோன்சி ” ேீ தவனோ தபோய் படு
சத்தி, ேோன் மித் ோலவ போர்த்துக்கிதறன்” என்று கூற

“ இல்ை மோன்சி மனுலவ திைகம் போர்த்துக்குவோங்க, ேோனும் இங்தகதய இருக்தகன், ேீ

தல யிை ஏதோவது விரிச்சுப் படுத்துக்க, ேோன் இந்த தசோபோவிைதய படுத்துக்கிதறன்,
பபோழுதுவிடியட்டும் என்ன பசய்றதுன்னு முடிவு பண்ணைோம் ” என்று சத்யன் பசோல்ை,

சரிபயன்று தலையலசத்த மோன்சி தல யில் ஒரு தபோர்லவலய விரித்துப்

படுத்துக்பகோண்டோள், சிறிதுதே ம் உட்கோர்ந்திருந்துவிட்டு மோன்சி உறங்குவது தபோல்
பதரிந்ததும் இவனும் தசோபோவில் கோல்ேீட்டி படுத்துக்பகோன்டோன்

ஆனோல் அவன் கண்கலள உறக்கம் தழுவ மறுத்தது, மித் ோலவ சந்தித்த ேோள்முதல்
ேடந்தலவ அலனத்தும் ேிழல்ப் படமோய் பேஞ்சில் ஓடியது, இன்று மித் ோலவ இந்த
ேிலையில் போர்த்ததும் சத்யனோல் பபோறுக்கமுடியவில்லை, எவ்வளவு தவறுகள்
பசய்தவளோயினும் அவளுடன் ேோலு வோழ்ந்து ஒரு பிள்லளலயப் பபற்றவன்
என்பதோதைோ என்னதவோ அவளின் ேிலை கண்டு உள்ளம் குமுறியது, ேோன் மட்டும்
அவலள பிரியோமல் இங்தகதய இருந்து அவலள அடித்து கண்டித்துத் திருத்தியிருந்தோல்
அவளுக்கு இந்த கதி தேர்திருக்கோதத,, என்ற குற்றவுணர்ச்சி அவலனக்பகோன்றது,
கழிவி க்கத்தில் கண்ண ீர் வழிந்தது,

இந்த வட்லடவிட்டுப்
ீ தபோகோமல் இங்தகதய இருந்து அவலள கண்டித்திருந்தோல் அவள்
திருந்தியிருப்போளோ? என்ற தகள்வியும் கூடதவ எழுந்தது,

உடலைக் குறுக்கிக்பகோண்டு தல யில் படுத்திருந்த மோன்சிலயப் போர்த்தோன் சத்யன்,

என்லன கல்யோணம் பண்ணிகிட்டு இலதபயல்ைோம் அனுபவிக்கனும்னு இவளுக்கும்
தலையிை எழுதிட்டோதன அந்த ஆண்டவன்,, ஆனோல் இவள் இல்ைோமல் என் வோழ்க்லக
எப்படியிருந்திருக்கும் என்று எண்ணி கூடதவ பயமும் வந்தது
எலதஎலததயோ எண்ணமிட்டுக்பகோண்டு தூக்கம் வ ோமல் படுத்திருந்தவலன “ சத்யோ”
என்ற மித் ோவின் தீனமோன கு ல் இவ்வுைகுக்கு பகோண்டு வந்தது

சட்படன்று கண்விழித்த சத்யன் திரும்பி கட்டிலைப் போர்த்தோன், மித் ோ ஒருக்களித்துப்

படுத்து இவலனதய போர்த்துக்பகோண்டு இருக்க, சத்யன் எழுந்து கட்டிைருதக தபோனோன்
“ என்ன தவனும் மித் ோ” என்று ஆத வோய் தகட்டோன்

“ குடிக்க தண்ணி தவனும் சத்யோ” என்றோள் மித் ோ தினறிக்பகோண்டு

பக்கத்து தமலசயில் கூஜோவில் இருந்த ஆறலவத்த பவன்ன ீல டம்ளரில் ஊற்றி

மித் ோவின் வோயருதக பகோண்டு தபோனோன், மித் ோ வோலயத்திறந்து இ ண்டு மிடறு
விழுங்கிவிட்டு தபோதும் என்று தலையலசத்தோள்

தமலசயில் டம்ளல லவத்துவிட்டு சத்யன் தயக்கமோக ேிற்க்க, தூக்கம் வருதோ சத்யோ?

,என்றோள் மித் ோ

சத்யன் இல்லைபயன்று தலையலசத்தோன்

“ அப்தபோ பகோஞ்சதே ம் தபசைோமோ?” என்று மித் ோ அனுமதி தகட்டோள்

அவன் சம்மதம் பசோல்ைோமல் தயங்கி ேிற்க்க, “ என்கூட தபச உனக்கு

அருவருப்போத்தோன் இருக்கும், ஆனோ என்தனோட ேோட்கள் இல்லை இப்தபோ என்தனோட
இறுதி தே ம் கணக்கிடப்படுகிறது சத்யோ, அதனோை இறுதியோ ேோன் பசோல்றலத மட்டும்
தகளு, ப்ள ீஸ்” என்று மித் ோ பகஞ்சினோள்

சத்யனோல் அதற்க்குதமல் தயக்கத்துடன் ேிற்க்க முடியவில்லை, ஒரு ேீண்ட

பபருமூச்சுடன் , மித் ோவின் பக்கத்தில் அவலளப்போர்த்த வோறு கட்டிைில் அமர்ந்து “ ம்
பசோல்லு மித் ோ தகட்கிதறன்” என்றோன்

சிறிதுதே ம் அவனின் கம்பீ மோன ததோற்றத்லத விழிகளோல் வருடிய மித் ோ, பமதுவோக

தபச ஆ ம்பித்தோள்,

“ ேீ இந்த வட்லடவிட்டு,
ீ என்லனவிட்டுப் தபோனதில் இருந்து ேோன் உன்லன
மலறமுகமோ கண்கோனிச்சுக்கிட்டுதோன் இருந்ததன் சத்யோ, அதுக்கு கோ ணம் உன்தமல்
இருந்த அக்கலறயில்லை, என்லனவிட்டுப் தபோன ேீ கஷ்டப்படுறலத போர்க்கனும்ங்கற
பவறி,, உனக்கும் மோன்சிக்கும் கல்யோணம் ேடந்தப்ப பகோஞ்சேோள் உங்க
ப ண்டுதபல யும் சந்ததோஷமோ வோழவிட்டு அப்புறமோ உன்தமல் தகஸ்ப் தபோட்டு உங்க
ப ண்டுதபல யும் பிரிக்கனும்னு பேலனச்தசன், கம்பபனி விஷயமோ தமதனஜர் உன்கிட்ட
லகபயழுத்து வோங்க வந்தோருபோரு அதுக்கு ப ண்டு வோ த்திற்கு முன்னோடிதோன் எனக்கு
இந்த தேோய் இருக்குன்னு பதரிஞ்சது, முதல்ை ேோன் ேம்பலை, எங்பகங்தகோ தபோய்
எல்ைோ படஸ்டும் எடுத்து போர்த்ததன், எனக்கு இந்த தேய் இருக்குறது உறுதியோ
பதரிஞ்சுது, ேீ கலடசியோ என்லனவிட்டுப் தபோகும் தபோது என்கூட கலடசியோ
ஒருத்தலன போர்த்திதய அவன்கிட்ட இருந்துதோன் எனக்கு இந்த தேோய் வந்திருக்கு,
அதுமட்டுமல்ை ேோன் ேல்ை தபோலதயில் இருக்கும்தபோது ேிலறய லகபயழுத்து வோங்கி
ேிலறய தபர்கிட்ட ஏகப்பட்ட பணம் கடன் வோங்கிட்டோன், கடன் எக்கச்சக்கமோகி என்
கழுத்லத பேரிக்கும் சமயத்தில் அவனும் ஓடிப்தபோய்ட்டோன்,ேோன் கடன்த்பதோல்லையோை
அப்புறம் தேோதயோட பதோல்லையோை வட்டுை
ீ இருந்த பபோருலளபயல்ைோம் வித்து
ேிலறய குடிச்தசன், ேிலறய தபோலத மருந்துகலள உபதயோகிச்தசன், அபதல்ைோம் இந்த
தேோய் தீவி மோக ப ோம்ப உதவுச்சு” என்று பசோல்ைிபகோண்டுப் தபோன மித் ோ

கண்களில் விழிந்த கண்ண ீல த் துலடத்துக்பகோண்டு “ இன்னும் பகோஞ்சம் தண்ணி குடு

சத்யோ ” என்று வ ண்ட கு ைில் தகட்டோள்

சத்யன் எழுந்து தண்ண ீல டம்ளரில் ஊற்றி அவளுக்கு குடிக்க லவத்து, தண்ணர்ீ

வழிந்த வோலய துலடத்துவிட்டோன், பிறகு அவலள தூக்கி படுக்லகயில் தமதைற்றி
வசதியோக தலையலணயில் சோயத்து படுக்கலவத்தோன்

பதோண்லடலய சரிபசய்து பகோண்டு மறுபடியும் தபச ஆ ம்பித்தோள் மித் ோ “ இனிதமல்

என் வோழ்ேோள் எண்ணப்படுகிறது என்று பதரிஞ்சதும் ேல்ைோருக்க உங்கலள பிரிக்க
மனசு வ லை சத்யோ, அப்புறம்தோன் ேீங்க ப ண்டுதப ோவது சந்ததோஷமோ இருக்கனும்னு
லடவர்ஸ் தபப்பரில் லகபயழுத்துப்தபோட்டு உன்கிட்டயும் லகபயழுத்து வோங்க
தமதனஜல அனுப்பிதனன், அததோட கடன் பி ச்சலனகலள தீர்க்க கம்பபனிலய விற்க்க
முடிவுபண்ணி உன்தனோட பங்குலள தகட்டும் லகபயழுத்து வோங்கிட்டு
வ ச்பசோன்தனன்,, அப்புறம் கம்பபனிலய வித்தும் கடன் அலடயலை சத்யோ, ஒரு
கடன்கோரியோ சோக எனக்கு விருப்பமில்லை, என் போட்டிக்கிட்ட தபோய் உதவி தகட்தடன்,
அவங்க மறுத்துட்டோங்க, ஆனோ ஆறுமோசத்துக்கு முன்னோடி திடீர்னு மோ லடப்போை
போட்டி இறந்துட்டோங்க, போட்டி இறந்து ஒரு மோசம் கழிச்சு அவங்கதளோட உயில்
படிக்கப்பட்டது, அதுை எனக்கு தச தவண்டிய பங்குகலள மனுதவோட பபயர்ை எழுதி
அதுக்கு கோர்டியனோ என்லன தபோட்டிருந்தோங்க, அவதனோட இருபத்திதயோறோவது வயசுை
அேத பசோத்துக்கலள அவன்கிட்ட ஒப்பலடக்கனும்னு உயிைில் எழுதியிருந்தது ,
அதுவல க்கும் பசோத்தில் வரும் வருமோனத்லத ேோன் என் இஷ்டப்படி
அனுபவிக்கைோம்னு இருந்தது , இதன் ேடுவில் எனக்கு ஏதோவது ஆயிட்டோ பசோத்லத
ப ோமரிக்க மூனுதபல ேியமிச்சு இருந்தோங்க, மனுவுக்குன்னு வந்த பசோத்தில் வரும்
வருமோனத்லத பதோட எனக்கு விருப்பமில்லை, ஆனோ கடன்கோ ங்க என்லன ப ோம்ப
டோர்ச்சர் பண்ணோங்க, அதுக்கப்புறமோதோன் வழக்குப் தபோட்டு மனுலவ என்கிட்ட பகோண்டு
வந்துட்டோ போட்டிதயோட பசோத்தின் ஏழுமோத வருமோனத்லத வோங்கி மிச்சமிருக்கும்
கடலன அலடக்கைோம்னு முடிவு பண்தணன், உங்க ப ண்டு தபர்கிட்டயும் இலத
தே டியோ பசோல்ைியிருந்தோக் கூட இ க்கப்பட்டு மனுலவ என்கூட அனுப்பியிருப்பீங்க,
ஆனோ அந்த இ க்கத்லத தோங்கும் சக்தி எனக்கில்லைன்னு முடிவுப்பண்ணி மகலன
தகட்டு வழக்கு பதிவு பண்தணன், எப்படியும் மனுலவ என்கிட்ட தனியோ விடமோட்டீங்க,
ேீங்க யோ ோவது கூட வந்து தங்குவங்கன்னு
ீ எனக்குத் பதரியும் சத்யோ, அதனோல்தோன்
அன்னிக்கு தகோர்ட்ை மனுகூட ேீங்க யோ ோவது தங்கனும்னு தகட்டப்ப மறுக்கோம
சம்மதம் பசோன்தனன், இப்தபோ என் கடலனபயல்ைோம் அடச்சுட்தடன் சத்யோ, இன்னும்
இருப்பது முன்னோடி கம்பபனியில் தவலைபசய்த பதோழிைோளர்களுக்கு த தவண்டிய
ேோலுமோத சம்பளபோக்கி தோன், அதுக்கும் ஏற்போடு பண்ணிட்தடன் சத்யோ இந்த வடு
ீ
அடமோனத்தில் இருக்கு, இலத மீ ட்டு வித்தோ ேிலறய பணம் லகக்கு வரும் அலத வச்சு
பதோழிளோைர்கள் கடலன அலடக்கச் பசோல்ைி என்தனோட வக்கீ ல் கிட்ட
பசோல்ைிருக்தகன் சத்யோ” என்று பசோல்ைி முடித்தவள் மூச்சில க்க தலைலய
பக்கவோட்டில் சோய்த்துக்பகோண்டோள்

சத்யனுக்கு அவள்மீ து இருந்த பவறுப்பு இப்தபோது இல்லை, பதோழிளோைர்களின் ேைலன

ேிலனத்து அவள் பசய்திருந்த ஏற்போடுகலள ேிலனத்து அவனுக்கு ேிம்மதியோக இருந்தது
, கடன்கோரியோக சோகக்கூடோது என்ற அவளின் ேிலைப்போட்லட பமச்சியது அவன்
உள்ளம்

அவளுக்கு அருகில் இருந்த சத்யனின் லகலய வருவது தபோல் இருக்க, சத்யன் குனிந்து
போர்த்தோன், மித் ோ தனது பமைிந்த வி ல்களோல் அவன் வி லை வருடி “ சோகும் முன்
இலதபயல்ைோம் உன்கிட்ட பசோல்ைனும்னு பேனச்தசன் சத்யோ , ேீ வ லைன்னோலுன்
கடிதமோ எழுதி உன் வட்டுக்கு
ீ அனுப்ப முடிவு பண்ணிருந்ததன், உன்கிட்ட மன்னிப்லப
தவண்டும் அருகலத எனக்கு இல்லை, ஆனோ என்லன மன்னிக்கும் ேல்ை மனசு
உன்கிட்ட இருக்கு சத்யோ, அதனோல் உன்கிட்ட என்தனோட இறுதி மன்னிப்லப
தவண்டுகிதறன் சத்யோ” என்று அவலன தேோக்கி கண்ண ீருடன் லகக்கூப்பினோள் மித் ோ

சத்யனின் உள்ளம் பேோந்து கண்களில் ேீ ோய் ததங்கியது, கூப்பிய மித் ோவின் லககலளப்
பற்றி தன் பேஞ்சில் அழுத்திக்பகோண்டோன் “ என்தனோட மனசுை இப்தபோ எதுவும்
இல்லை மித் ோ, ேீ இப்படி ஆயிட்டதயன்னு தோன் ப ோம்ப வருத்தமோ இருக்கு, உன்லன
அடிச்சோவது திருத்தி உன்கூட வோழோமல், உன்லனவிட்டு தபோனலத பேலனச்சு
குற்றவுணர்ச்சியோ இருக்கு மித் ோ” என்று கூறிவிட்டு சத்யனும் குமுறி தவிக்க

தல யில் படுத்து கண்மூடி இவர்களின் உல யோடல்கலள தகட்டுக்பகோண்டிருந்த

மோன்சியின் கண்ண ீரில் தல யில் விரித்திருந்த தபோர்லவ ேலனந்தது, மித் ோவின்
தபச்சும் சத்யனின் ஆறுதலும் அவலள கண்ண ீர் விடலவத்தது, அவர்களின்
உல யோடலுக்கு ேடதவ தபோய் ஆறுதைளிக்க அவள் மனம் ேோகரீகம் கருதி தடுத்தது,

“ சத்யோ உன்தனோட மலனவி மோன்சி ஒரு பபண் பதய்வம், என்லனக்குதம அவலள

துண்புறுத்தும் விதமோ ஒரு வோர்த்லத கூட தபசோதத, என் மகனுக்கு அவள்தோன் ேல்ை
தோய், இது கடவுள் ஏற்படுத்திய பந்தம், உனக்கு குழந்லதங்கன்னோ ப ோம்ப புடிக்கும்ை,
ேீயும் மோன்சியும் இன்னும் ேிலறய குழந்லதங்க பபத்துக்கங்க இதுவும்கூட என்
ஆலசதோன் சத்யோ,, இது என்லனக்கும் உனக்கு ேிலைக்கனும் சத்யோ”, இதுதோன்
கடவுளிடம் ேோன் இறுதியோக லவக்கும் தகோரிக்லக” என்ற மித் ோ தசோர்வுடன் கண்கலள
மூடி சரிந்து படுத்துக்பகோண்டோள்
சத்யன் அவலளதய போர்த்தபடி அமர்ந்திருந்தோன், முன்பு அழகியோக இருந்ததபோது அவள்
முகத்தில் இருந்த திமிறும் கர்வமும், தேோயுற்று ேைிந்து கிடக்கும் இப்தபோது இல்லை
என்றோலும், அவள் மனதறிந்து திருந்தி மன்னிப்பு தகட்டப்பிறகு அவள் முகத்தில் ஒரு
ததஜஸ் வந்தது தபோல் சத்யனுக்கு ததோன்றியது,

பமதுவோக அவள் லகலயப் பற்றி “ ேோலளக்கு ஆஸ்பிட்டல் தபோகைோமோ மித் ோ” என்று

அன்போக தகட்டோன்

கண்கலள மூடியபடி “ இல்ை சத்யோ முடிவு இதுதோன்னு பதரிஞ்ச பிறகு அதுக்கோக ேோன்
கோத்துகிட்டு இருக்தகன், என்தனோட ேிலைலம இதுதோன் பதரிஞ்சதும் தற்பகோலை
பசய்துகிட்டு பசத்துடனும்னு தோன் பேலனச்தசன், ஆனோ சபோபதிதயோட மகளோ இல்ைோம,
சத்யதனோட பபோண்டோட்டி ஒரு கடன்கோரியோ சோகக்கூடோதுன்னு தோன் எல்ைோத்லதயும்
அடச்தசன் சத்யோ” என்று மித் ோ கு ல் கமற கூறினோள், இலதச்பசோல்லும் தபோது
உணர்ச்சிவசத்தில் அவள் பேஞ்சு தவகமோக ஏறி இறங்கியது

அவளின் வோர்த்லதகலள தகட்டதும் சத்யனுக்கு பேஞ்சுக்குள் தகோபவன்று இல ச்சல்

தகட்டது, ‘’சத்யனின் பபோண்டோட்டி,, இந்த ஒரு வோர்த்லதக்கோக சத்யன் எத்தலன ேோட்கள்
ஏங்கியிருப்போன், “சத்யனின் பபோண்டோட்டி” எந்த ஒரு வோர்த்லதலய தகட்க மித் ோவின்
முகத்லதப் போர்த்துக்பகோண்டு ேோபளல்ைோம் தவமிருந்தோதனோ, அந்த வோர்த்லதலய
ம ணத்தின் வோசைில் ேின்றுபகோண்டு மித் ோ கூறுகிறோள்

தன் லகக்குள் இருந்த மித் ோவின் லககலள எடுத்து தன் பேஞ்சில் லவத்துக்பகோண்டு “
மித் ோ” என்று பதோண்லட அலடக்க சத்யன் அலழக்க

மித் ோ கண்ண ீர் வழியும் கண்கலள திறக்கதவயில்லை, அவன் பக்கம் திரும்பவும்

இல்லை “ ஆமோம் சத்யோ, எனக்கு இந்த தேோய் வந்த பிறகு உன்தமை ைவ்வும்
வந்திருச்சு சத்யோ, உன்முகத்லதப் போர்க்கோம பசத்துடுதவதனோன்னு ப ோம்ப ஏங்கிதனன்
சத்யோ, இப்தபோ மனசுக்கு ேிம்மதியோ இருக்கு, ம ணத்தின் வோசைில் யோருக்கும் மன்னிப்பு
உண்டுன்னு பேலனக்கிதறன், முடிஞ்சோ என்லன மன்னிச்சுடு சத்யோ, ஆனோ இப்பத்தோன்
உன்கூட வோழ ஆலசயோயிருக்கு, இந்த பகோஞ்ச ேோளோ உன்லன ப ோம்ப ைவ் பண்தறன்
சத்யோ, அதுவும் ேீயும் மோன்சியும் வோழும் வோழ்க்லகலய போர்த்து உன்லன ப ோம்பதவ
ைவ் பண்தணன் சத்யோ,,ேீ ேம்பலைன்னோலும் உண்லம இதுதோன் சத்யோ ” என்று தமை
பசல்ை முடியோமல் மித் ோ மூச்சு வோங்க முடிக்கவும்

சத்யனோல் அழுலகலய கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை “ மித் ோ” என்று சிறு கதறலுடன்

அவள் தலைலய தூக்கி தன் பேஞ்தசோடு அழுத்திக்பகோண்டோன்,அவன் கண்ண ீர் அவள்
தலையில் வழிந்தது

அவன் பேஞ்சில் சோய்ந்திருந்த மித் ோ “ தவண்டோம் சத்யோ, இந்த தகடுபகட்டவளுக்கோக

உன் கண்ண ீல வணோக்கோதத,
ீ ேோன் அதுக்கு தகுதியில்ைோதவள்,, உன் லகயோல் எனக்கு
கலடசி கோரியத்லத முடிச்சுட்டு தபோய்டு சத்யோ, மனுதவோட லகயோை எனக்கு பகோல்ைி
லவக்கனும் சத்யோ இதுதோன் என்தனோட கலடசி ஆலச” என்று மித் ோ ஈனஸ்வ த்தில்
தபச

படுத்திருந்த மோன்சியோல் இந்த உணர்ச்சிப் தபோ ோட்டத்லத தோங்கமுடியவில்லை,

வோய்விட்டு அழுதபடி எழுந்தவள் சத்யனின் அருகில் வந்து அவன் ததோளில்
லகலவக்க,
மோன்சிலய திரும்பிப் போர்த்த சத்யன் “ மோன்சி என்னோை முடியலை மோன்சி” என்று
கதற,

மோன்சி அவன் முகத்லத தன் பேஞ்தசோடு அழுத்திக்பகோண்டோள், “ என்னோலையும் தோங்க

முடியலை சத்தி, மித் ோலவ அந்த கடவுள் கோப்போத்திட்டோ ேம்மக்கூடதய ஊருக்கு
கூட்டிட்டுப் தபோயிடனும் தபோைருக்கு சத்தி” என்று கூறிவிட்டு மோன்சியும் அழுதோள்

ஆனோல் ேிச்சயிக்கப்பட்ட ம ணத்தின் முன்னோல் மூவரின் ஏக்கங்களும் எடுபடோது

என்பது மூவருக்கும் புரியவில்லை, தன் கணவனுடன் ஒரு ேோளோவது சந்ததோஷமோக
வோழதவண்டும் என்ற மித் ோவின் தகோரிக்லகயும் ேி ோகரிக்கப்பட்டது, தேோயின்
பிடியிைிருந்து மித் ோலவ விடுவித்து தன்னுடன் ஊருக்தக அலழத்துச்பசல்ை தவண்டும்
என்ற மோன்சியின் தகோரிக்லகயும் ேி ோகரிக்கப்பட்டது, தன்லன கணவனோக ேிலனத்து
கோதைிக்கும் மித் ோலவ அருகிதைதய லவத்துக்பகோள்ள தவண்டும் என்ற சத்யனின்
தகோரிக்லகயும் ேி ோகரிக்கப்பட்டது,

மறுேோள் கோலையில் மித் ோ புதுப் பபோழிவுடன் இருந்தோள், மித் ோலவ சத்யன்

தூக்கிச்பசன்று ககுளியைலறயில் விட மோன்சி அவலள குளிக்கலவத்து, அவள்
முகத்தில் மஞ்சள் பூசி, பேற்றியில் குங்குமம் லவத்து, அவளுக்கு புதுப் புடலவ கட்டி,
தலைவோரி பின்னைிட்டு, பின்னைில் பூலவத்து, கட்டிைில் பகோண்டு வந்து
படுக்கலவத்தோர்கள்

சத்யன் லகயில் இருந்த கிண்ணத்தில் இருந்து கஞ்சிலய ஸ்பூனில் அள்ளி மித் ோவுக்கு
ஊட்டிவிட, மித் ோ புதியவள் தபோல் சிறு பவட்கத்துடன் வோலயத்திறந்து
வோங்கிக்பகோண்டோள், அவலளப் போர்த்து மோன்சிக்கு சந்ததோஷமோக இருந்தது,

மித் ோ சோப்பிட்டு முடித்ததும் சத்யன் அவள் வோலய துலடத்துவிட்டு, தண்ண ீர் குடிக்க
லவத்தோன், மித் ோலவ மருத்துவமலனயில் தசர்த்து அவள் உடலை இன்னும்
சீ ழிக்கோமல் அவளுக்கு ேல்ைபதோரு ம ணத்லத பகோடுக்க சத்யனும் மோன்சியும்
முடிவுபசய்து விட்டோர்கள்,

மித் ோலவ சிரிக்கலவக்கும் தேோக்குடன் சத்யன் ேிலறய கலத தபசினோன், மோன்சி

அவனுடன் தசர்ந்து சிரித்து மித் ோவின் முகத்தில் புத்துணர்ச்சிலய வ வலழத்தோர்கள்,
மோன்சிலய அருகில் அலழத்து அவள் அடிவயிற்றில் லகலவத்து “ இந்த
ேிலைலமதயோட எனக்கு இவ்வளவு பசய்றிதய மோன்சி, ேீ ப ோம்ப ேோலளக்கு சத்யதனோட
ேல்ைோருக்கனும், மறு பஜன்மத்தில் இதத வயிற்றில் மகளோக வந்து ேோன் பிறக்கனும்
மோன்சி ” என்று கூறி மித் ோ மனதோ வோழ்த்தினோள்

மோன்சி அைமோரியில் ததடி,, ததடியப் பபோருள் கிலடத்ததும் அலத எடுத்துக்பகோண்டு

வந்து சத்யனிடம் பகோடுத்து “ இலத மித் ோதவோட கழுத்துை பபோடு சத்தி” என்றோள்,,
ஆமோம் மோன்சி பகோடுத்தது மித் ோவின் தோைிச் சங்கிைி, இத்தலன வருடங்களோக
தகட்போ ற்று கிடந்தலத எடுத்து வந்து மித் ோவின் கழுத்தில் மோன்சி தபோடச்பசோல்ை,
சத்யன் கைங்கிய கண்களும் ேடுங்கும் பேஞ்சமுமோக அந்த தோைிச் பசயிலன
மித் ோவின் கழுத்தில் தபோட்டோன்,

தன் கழுத்தில் பதோங்கிய தோைிலய எடுத்துப் போர்த்த மித் ோ “ சத்யோ எனக்கு

எவ்வளதவோ கஷ்டம் வந்து எல்ைோத்லதயும் வித்ததன், ஆனோ இலத மட்டும்
விக்கனும்னு எனக்கு ததோனதவயில்லை சத்யோ, அப்படின்னோ இப்தபோ ேோன் ேல்ைவ
தோதன சத்யோ” என்று கண்கைங்க தகட்டோள்

“ ஆமோம் மித் ோ ேீ ேல்ைவதோன், ேோன் இப்தபோ உன்லனத் தவறோ பேலனக்கலை மித் ோ”

என்று சத்யன் பசோன்னோன்

சத்யன் மோன்சி இருவரிடமும் இயல்போக இருந்த மித் ோ, மனுலவ தூக்கிவந்தோல்

மட்டும் முகத்லத திருப்பிக்பகோண்டோள், மோன்சி அவளிடம் அலதப்பற்றி
தகட்தடவிட்டோள்

“ இல்ை மோன்சி மனுதவோட மனசுை ேோன் எந்தவிதத்திலும் பதியக்கூடோது, கலடசிவல

ேீதோன் அவனுக்கு அம்மோ,, என் சுவதட அவனுக்குள் பதியதவண்டோம், அததோட அவலனப்
போர்த்து என் மனம் ஏங்க ஆ ம்பிச்சுட்டோ அப்புறம் எனக்கு ம ணபயம் வந்துடும்,
ம ணத்லத எதித்து தபோ ோடனும்னு பேலனப்பு வந்துரும், அதனோை அவலன
என்லனவிட்டு விைக்கிதய வச்சுரு மோன்சி” என்று மித் ோ இலறஞ்சுதைோக

அதன்பின் மனுலவ அவளிடம் யோரும் அலழத்துச்பசல்வதில்லை,,

மோன்சியும் சத்யனும் அந்த வட்டுக்கு

ீ வந்து ஏழு ேோட்கள் முழுதோக முடிந்தது, அந்த
ஏழுேோட்களும் மித் ோ இ வு பகல் போ ோது ேிலறய தபசினோள், சத்யனும் மோன்சியும்
அவளருகில் உட்கோர்ந்து சைிப்பின்றி அவள் தபசுவலத தகட்டோர்கள்,

எட்டோவது ேோள் மித் ோவின் தபச்சு சற்று குலறந்தது, சத்யனிடம் “ எனக்கு பகோஞ்சம்
டிரிங்ஸ் தவனும் சத்யோ” என்று தகட்டோள்,
சத்யன் மோன்சிலயப் போர்த்தோன்,, “ ம் பகோஞ்சம் ஊத்தி குடு சத்தி” என்றோள் மோன்சி,
அவளுக்கு பதரியும் மித் ோவின் ேோட்கள் மணித்துளிகளோகி விட்டது என்று,

சத்யன் அைமோரிலய திறந்து அங்கிருந்த தவட்கோலவ எடுத்து கண்ணோடி டம்ளரில்

ஊற்றி அதில் தசோடோலவ கைந்து எடுத்து வந்து மித் ோவிடம் பகோடுத்தோன்,

“ தோங்க்ஸ் சத்யோ என்று ஆர்வத்துடன் வோங்கி சீ ப்பினோள், இ ண்டு மிடறுக்கு தமல்

குடிக்க முடியவில்லை, பேஞ்லச அலடத்தது “ ம்ஹூம் தவனோம் சத்யோ, கீ ழ ஊத்திடு
என்று க்ளோலச அவனிடம் திருப்பிக் பகோடுத்தோள் மித் ோ

மோன்சி அவளுக்கு தசோற்லற குலழத்து ஊட்டிவிட கோல்வோசி சோப்பிட்டுவிட்டு

வோந்திபயடுத்தோள், சத்யனும் மோன்சியும் அவள் எடுத்த வோந்திலய சுத்தம் பசய்தோர்கள்,,
அன்று இ வு “ சத்யோ என்லன பகோஞ்சதே ம் கட்டிப்பிடிச்சுக்கதயன் ப்ள ீஸ்” என்று
பகஞ்சினோள், உடதன மோன்சி அவலள தூக்கி அமர்த்தி சத்யனின் பேஞ்சில் சோய்க்க
சத்யன் கண்ணருடன்
ீ மித் ோலவ தன் பேஞ்தசோடு அலணத்துக்பகோண்டோன்

அவன் பேஞ்லச வருடிய மித் ோ “ சத்யோ கல்யோணம் ஆன புதுசுை என்லனய ஒருேோள்

மித்திம்மோ ன்னு கூப்பிட்டுட்டு, அப்படி கூப்பிடோததனனு ேோன் திட்டினதும் இனிதமல்
கூப்பிடமோட்தடன்னு பசோன்னிதய உனக்கு ஞோபகம் இருக்கோ?” என்று ஈனஸ்வ த்தில்
தகட்டோள்

சத்யன் பதோண்லட அலடக்க “ ம்ம் ஞோபகம் இருக்கு மித் ோ” என்றோன்

“ இப்தபோ ஒத பயோரு வோட்டி அந்த மோதிரி கூப்பிடு சத்யோ ப்ள ீஸ்” என்று மித் ோ பகஞ்ச

சத்யன் துக்கம் தோளோமல் அழுதுவிட்டோன், அவனின் முதுகுப்பக்கமோக கட்டிக்பகோண்டு

மோன்சியும் அழ, “ மித்திம்மோ,, மித்திம்மோ” என்று சத்யன் கண்ணருடன்
ீ அலழத்தோன்

ஒன்பதோவது ேோள் சம்மந்தமில்ைோமல் எலதஎலததயோ தபசினோள், எலதயோவது

பசோல்ைிவிட்டு அதற்கு சம்மந்ததமயில்ைோமல் சிரித்தோள், தேோய் அவள் மூலளலயயும்
தோக்க ஆ ம்பித்துவிட்டது என்று சத்யனும் மோன்சியும் புரிந்துபகோண்டோர்கள்,

அன்று இ வு முழுவதும் மித் ோவுக்கு அடுத்தடுத்து வோந்தியும் வயிற்றுப்தபோக்கும்

ஏற்பட, பத்தோம் அதிகோலையில் மித் ோவின் தபச்சு சுத்தமோக ேின்று கண்கள்
ேிலைகுத்தியது, சத்யன் அவள் தோலடலயத் தட்டித்தட்டி “ மித் ோ மித் ோ, மித்திம்மோ
கண்லணத்திறந்து போரும்மோ” என்று கத்தி கதற, மித் ோவிடம் எந்த அலசவும் இல்லை

அவள் பதோண்லடக்கும் பேஞ்சுக்கும் மட்டுதம உயிர் துடித்தது, “ போல் ஊத்தைோம் ஐயோ,

அவ்வளவுதோன்யோ” என்று திைகம் கண்ணருடன்
ீ பசோல்ை
மோன்சி எடுத்துவந்த போலை சங்கில் ஊற்றி சத்யன் முதைில் ஊற்றினோன், பமதுவோக
இறங்கியது, மோன்சி இ ண்டோவதோக ஊற்ற அதுவும் இறங்கியது, மோன்சி மனுலவத்
தூக்கி இடுப்பில் லவத்துக்பகோண்டு அவன் லகயோல் மித் ோவின் வோயில் போலை ஊற்ற,
கடகடபவன இறங்கியது அடுத்ததோக யோத ோ உறவினர் வந்து போலை ஊற்ற உள்தள
இறங்கோமல் மித் ோவின் வோதயோ ம் வழிந்தது போல், பதோண்லடயில் துடித்த உயிர்
கோற்று “ ஹக்” என்று ஒைியுடன் பவளிதயறியது, மறுபடியும் சுவோசத்திற்கோக மித் ோவின்
பேஞ்சு ஏறி இறங்கவில்லை, அப்படிதய ேின்றுதபோனது,

வோழும்தபோது போவத்லத தசகரித்த அவளது ஆத்மோ,, இறக்கும் தபோது சத்யன் மோன்சி

வழங்கிய மன்னிப்போல் புண்ணி ஆத்மோவோனது

சத்யனும் மோன்சியும் கதறியழ, அவர்கள் அழுவலதப்போர்த்து அலனவரும் அழுதனர்

முதல் ேோதள மோன்சி சத்யனின் தபோன் மூைமோக புவனோவுக்கு தகவல்

பசோல்ைியிருந்ததோல், கலடயேல்லூரில் இருந்து அலனவரும் இ தவ புறப்பட்டு வந்தனர்
வோழும்தபோது ஒரு அனோலதலயப் தபோல் வோழ்ந்த மித் ோ, இறந்தவுடன் புருஷன், மகன்,
சதகோதிரி, அம்மோ, போட்டி என்று அலனத்து உறவுகளின் கண்ண ீத ோடு எரியூட்டப்பட்டோள்

ஒரு கணவனோக சத்யனும், ஒரு மகனோக மனுவும் மித் ோவுக்கு இறுதி கோரியங்கலள
சரியோகச் பசய்து அவலள எரியூட்டினோர்கள்,

மித் ோவின் அலனத்து கோரியங்களும் முடித்துவிட்டு,, மித் ோவின் ஆலசப்படி அந்த

வட்லட
ீ தமதனஜர் உதவியுடன் விற்று கம்பபனியில் தவலை பதோழிைோளர்களின்
சம்பள போக்கிலய பசட்டில் பசய்தோன், லகயில் மிச்சமிருந்த பணத்லத திைகத்திற்கும்
வட்டின்
ீ மற்ற தவலைக்கோ ர்களுக்கும் பிரித்துக்பகோடுத்தோன்

எல்ைோவற்லறயும் முடித்துவிட்டு மோன்சி தன் மகலன தூக்கிக்பகோண்டு சத்யனுடன்

கலடயேல்லூர் கிளம்பினோள்,

ம ணத்தின் ஒத்திலக

" அவள் ேிம்மதியோய் உறங்கட்டும்"

" தூக்கம் என்பது உறக்கம் மட்டுமோ அது"

" ம ணத்தின் ஒத்திலக அல்ைவோ அது"

" ம ணம் என்பது"

" தூக்கத்தின் பதோடர்ச்சி"

 " ம ணத்தில் வரும் கனபவன்பது"

" உறக்கத்தில் மட்டும் வருவதன்று"

" ம ணம் தீண்டும்தபோது புரியும் அந்த கனவு"

" ம ணத்தின் ருசி அறியோதவர்களுக்கு"

" உறக்கத்லதப்பற்றித் பதரியோது"

" துயில்வது விடுதலைக்கோன பயணம்"

" ம ணம் என்பது ேீள்துயில்"

" அவள் உறங்கட்டும் ேிம்மதியோய்"

" இப்தபோது அறிந்தி ோத,, அலடயமுடியோத "

" பவளியில் பயணம் பசய்துபகோண்டிருப்போள்!

" ேீ என் ம ணத்லத எப்படி,,

" எதிர் பகோள்வோபயனத் பதரியோது,,

" முதன்முதைில் ம ணத்லதக் கண்டது,,

" தபோைத் துடிப்போதயோ!

" உன்னுயில ச் சுலமயோய்த்தோன்,,

" உணர்வோதயோ,,

" அல்ைது என்லனப் தபோைதவ,,

" என் சவத்லதப் தபோைதவ,,

" இதழ்களில் புன்னலகலய உதிர்ப்போதயோ,,

" ம ணம் சந்தித்தத ஆக தவண்டிய ஒன்று,,

" கடவுள் உன் கண்களில் வழியும் வோலதலய,,

" உணரும் ேிலையில் இல்லை,,

 " என்பலதயுணர்ந்து,,

" மகிழ்வோய் இரு என்பதத,,

" என் தவண்டுதகோள்!

" முகங்கலள மோற்றிமோற்றி

" என்லன வலதத்தவர்கலள விட்டு,,

" பிரிகிற மகிழ்ச்சி எனக்கு,,

" துத ோகத்தின் ேிழல்களிைிருந்து,,

" விலடபபற்ற மகிழ்ச்சி,,

" எதிர்போர்ப்புகலள மட்டுதம தோங்கி வந்த,,

" உறவுகலளப் பிரிந்த மகிழ்ச்சி,,

" ேீ கோத்திரு,,

" ம ணம் உன்லன,,

" என்னிடத்தில் தசர்க்கும்வல ,,

" அதுவல என் முகமுடிலய அணிந்து,,

" உன் ோஜ்ஜியத்லத ேடத்து,,

" ம ணத்லத அலடயும் தவலளயில்,,

" அன்லப ேீ உயிர்ப்பிக்கைோம்,,

ேல்ை உறக்கத்தில் அைோ ம் அடிக்க மோன்சி சி மமோய் கண்விழித்து பக்கத்து தமலசயில்

இருந்த அைோ த்லத தட்டி சத்தத்லத ேிறுத்தினோள், கட்டில் அருதக இருந்த சுவிட்லச
தட்டினோள், கட்டிலுக்கு தேர்தமதை விட்டத்தில் பதோங்கிய கண்ணோடி குழல் விளக்கு
பளிச்பசன்று எரிய, அதன் பவளிச்சத்தில் தே ம் போர்தோள், மணி ஐந்து ஆகியிருந்தது,

“ அய்தயோ தே மோச்தச,, புள்லளகலள ப டி பண்ணனுதம ” என்று ப ப ப்புடன்

படுக்லகலய விட்டு எழ முயன்றோள், அவள் திரும்பதவ முடியோத அளவுக்கு அவலள
இறுக்கி அலணத்துக்பகோண்டு தூங்கினோன் சத்யன்
தன் கழுத்தடியில் முகத்லத லவத்துக்பகோண்டு உறங்கும் சத்யலனப் போர்த்து
மோன்சிக்கு சிரிப்பு வந்தது, இன்னு ேோன்கு வருடத்தில் ஐம்பது வயலதத் பதோடப்தபோகும்
இந்த வயதிலும் சிறு குழந்லதலய தபோை கபடமற்ற முகத்துடன் உறங்கும் சத்யனின்
கலைந்துதபோன முடிலய தமலும் கலைத்துவிட்டு, இன்னும் பகோஞ்சம் பேருங்கி அவன்
முகத்லத தன் மோர்பில் லவத்து அழுத்திக்பகோண்டோள்,

அவள் அழுத்தத்லத தூக்கத்தில் உணர்ந்த சத்யனின் உதடுகள் தோனோக பிரிந்து அவள்

மோர்பில் எலததயோ ததடி அலைய,, அவன் உதடுகள் எலத ததடுகிறது என்று மோன்சி
புரிந்துபகோண்டு மோர்லப சற்று அலசத்து அவன் ததடியது கிலடக்கோமல் அவன்
உதடுகலள தடுமோற லவத்தோள்

இப்தபோது தூக்கத்தில் இருந்த சத்யனின் வைது லகயும் கூட தசர்ந்து ததடியது, மோன்சி
மோர்புகலள குறுக்கி கட்டில் பக்கமோக போதி கவிழ்ந்து படுக்க, சத்யனின் லகயில் ப ப ப்பு
கூடி அவச மோக அவள் உடலை தடவி ததடியது
‘அடப்போவி தூங்குறமோதிரி ேடிக்கிறயோ, லேட்படல்ைோம் அதுகலள அந்த போடு படுத்திட்டு
இப்தபோ மறுபடியும் அலையுறத போரு’ என்று மனதுக்குள் எண்ணமிட்டு சிரித்த மோன்சி
அவன் கோதருதக தபோய் “ ஏய் சத்தி தூங்குற மோதிரி ேடிக்கிறயோ,, பமோதல்ை என்லன
விடு, பிள்லளக வந்து கதலவ ஒலடக்குறதுக்கு முன்னோடி ேோன் குளிச்சிட்டு பவளிதய
தபோதறன், விடு சத்தி” என்று மோன்சி பகஞ்ச

சத்யன் கண்லண திறக்கோமல், அவள் இடுப்பில் தன் கோல்கலள தூக்கிப்தபோட்டு

வலளத்து தனக்குள் அடக்கினோன், லககளோல் அவலள பு ட்டி அவளின் திறந்த
மோர்புகளில் ஒன்லற கவ்வினோன், மற்பறோன்லற லகயில் பற்றிக்பகோண்டோன்
அவன் தலையில் ேறுக்பகன்று குட்டிய மோன்சி “ ஏய் ஏன் சத்தி இப்படி கடிக்கிற,
பமோதல்ை ப ண்லடயும் விடு, எனக்கு தே மோச்சு, இன்னிக்கு என்ன ேோள்னு மறந்து
தபோச்சோ, இன்னும் பகோஞ்சதே த்தில் தமதனஜரும் வக்கிலும், ட் ஸ்ட் ஆளுங்களும்,
பசன்லனயிை இருந்து வந்துருவோங்க, அதுக்குள்ள ேோன் எல்ைோல யும் தயோர்
பண்ணனும் விடு சத்தி” என்று மோன்சி அவனிடமிருந்து விடுபட முயன்றோள்

அவலள பு ட்டிப்தபோட்டு அவள்மீ து ஏறியிருந்த சத்யன் , இப்தபோதுதோன் கண்விழித்து “

ஓய் யோல ஏமோத்தப் போக்குற, லேட் எல்ைோத்லதயும் முடிச்சுட்டு பமயின் ஆட்டத்துக்கு
தபோற தே த்துை, தகக் பவட்டனும் வோங்கன்னு உன் புள்லளக வந்து கதலவத் தட்டி
பகடுத்துச்சுங்க, அய்தயோ புள்லளக வந்துருச்சு தகக் பவட்டிட்டு வந்து பண்ணைோம்
சத்தின்னு பசோன்ன, ேோனும் சரி தபோனோப் தபோகுதுன்னு விட்டுட்டு தகக் பவட்டப்
தபோதனன்,, அப்புறம் மறுபடியும் வந்தப்ப டயர்டோ இருக்கு விடியகோலைப் போர்க்கைோம்,
இலத மட்டும் வச்சுக்கன்னு இலதமட்டும் குடுத்து தூங்க வச்சுட்ட, சரின்னு ேோனும்
வோயிை வச்சுகிட்தட தூங்கிட்தடன், இப்பவும் ஏமோத்துற, ேோன் விட்டோத்தன ேீ எந்துருச்சு
தபோவ” என்றவன் அவள்தமல் ஏறி இறுக்கி அலணத்துக்பகோண்டு படுத்து இடுப்லப
லவத்து அழுத்தினோன்

“ அடச்தச கருமம்” என்று அவன் தலையில் ேறுக்பகன்று குட்டிய மோன்சி “ ஒரு

பபரியமனுஷன் மோதிரியோதவ ேீ தபசுற, என்னதமோ குடிதய முழிகிப் தபோய்ட்டமோதிரி
அழுவுற,, இந்த ைட்சணத்தில் ேீபயல்ைோம் கலடயேல்லூர் ேக ோட்சி பி ஸிபடண்ட்டு
தவற, ஊர் உருப்புட்ட மோதிரிதோன்” என்று மோன்சி சைிப்புடன் ேக்கல் பசய்தோலும்
அவனுக்கு வசதியோக கோலை அகட்டி விரித்துப் படுத்தோள்

தனது வில த்த ஆண்லமலய எடுத்து அதற்கு சரியோன வழிலயக் கோட்டி உள்தள
அழுத்திவிட்டு அவள்தமல் படர்ந்து பமதுவோக இடுப்லப அலசத்தவன், அவள்
இதழ்கலளத் ததடி அதில் அழுத்தமோக முத்தமிட்டுவிட்டு “ ஏன்டி ஊர் தலைவர்ன்னோ
பபோண்டோட்டி கூட படுக்கக்கூடோதுன்னு ஏதோவது சட்டம் இருக்கோ என்ன?, எனக்குத்
ததலவ தினமும் ஒத பயோரு முலறதோன், கருமத்துை முன்ன மோதிரி ஒத லேட்ை
ப ண்டு மூணு வோட்டியோ பண்ணமுடியுது, ஒரு முலறக்தக தமல்மூச்சு கீ ழ்மூச்சு
வோங்குது, ேீ என்னடோன்னோ அந்த ஒரு முலறக்தக ஒழுங்கோ கோட்டமோட்தடங்குற,
உன்னச் பசோல்ைிக் குத்தமில்ைடி போவம் உனக்கும் வயசோகிப் தபோச்சுல்ை” என்று சத்யன்
அவலள பதிலுக்கு ேக்கல் பசய்துவிட்ட திருப்தியுடன், தனது இயக்கத்தில் தவகத்லத
கூட்ட..

அவன் எதிர்போ ோத தருனத்தில் மு ட்டுத்தனமோக அவலன பு ட்டித் தள்ளிவிட்டு

அவன்தமதை ஏறிய மோன்சி “ ஒய் யோருக்குதவ வயசோகிப் தபோச்சு? எனக்கோ? ஒனக்கோ?
என்னதமோ ஒனக்கு மட்டும் இளலம ஊஞ்சைோடுற மோதிரி பசோல்ற, இன்னும் ப ண்டு
மூணு வருஷத்துை தப ன் பபோறந்துடுவோன், புள்லளயில்ைோத வட்டுை
ீ பகழவன் துள்ளி
விலளயோண்ட கலதயோ ஆடிக்கிட்டு இருக்க, ேோனும் தபோனப்தபோகுதுன்னு விட்டுட்டு
தவடிக்லகப் போத்துக்கிட்டு இருக்தகன், என்கிட்டயதவ?, இப்பப் போரு என்ன ேடக்குதுன்னு”
என்றவள் தவகமோக அவன்மீ து ஏறி அவனது உறுப்லப லகயில் பிடித்து தனக்குள்
விட்டுக்பகோண்டு இடுப்லப அலசத்து அதிதவகமோக இயங்க ஆ ம்பித்தோள் மோன்சி

சத்யனுக்கு இந்த கோலைதவலளயில் அவளின் ஆதவசத் தோக்குதல் படு சுகமோக

இருந்தது, கண்கலள மூடிக்பகோண்டு “ இதுதோன் இதததோன் என் பபோண்டோட்டி,, ம்ம்
இன்னும் தவகமோ பண்ணுடி,, ஆனோ ஒடஞ்சு உள்ளப் தபோயி ோமப் போத்துக்க” என்று
மறுபடியும் தனது தகைிலய ஆ ம்பிக்க.

“ ஏய் ” என்று அவன் தலையில் மறுபடியும் ஒரு பகோட்டுலவத்துவிட்டு தனது ஆதவச

அடிலய அவன் ஆணுறுப்பில் இறக்கினோள், அவன் கண்முன் குலுங்கிய இ ண்டு
கனிகலளயும் லகயோல் பற்றி வோயருதக பகோண்டு பசன்று கவ்விக்பகோண்டோன் சத்யன்
சிறிதுதே ஆட்டத்தில் இருவருக்கும் ஒத தே த்தில் பபோங்கிவிட, மோன்சி
அடித்பதோண்லடயில் பமல்ைிய கு ைில் அைறியவோறு அவன்மீ து படுத்து
இறுக்கிக்பகோண்டோள்,

பகோஞ்சம் பதளிந்த மோன்சி தன் வைது லகலய எடுத்து அவன் கன்னத்தில் பட்படன்று
அடித்து “ ஏன் சத்தி இந்த மோதிரி பண்றலதபயல்ைோம் எனக்கு கத்துக்பகோடுத்த,
அப்படிதய உயித தபோறமோதிரி இருக்கு” என்றோள் கு ைில் தபோலதயுடன்

சத்யன் பதில் பசோல்ைவில்லை, அவலள அலணத்து ஆறுதல்படுத்தினோன், சிறிதுதே ம்

கழித்து எழுந்த மோன்சி “ எப்படிதயோ ேீ பேலனச்சலத சோதிச்சுட்ட,, ம்ம் ஆனோ
ேோனும்தோன் ப ோம்ப சந்ததோஷமோ இருந்ததன்” என்று கூறி அவன் பேற்றியில்
முத்தமிட்டுவிட்டு தனது உலடகலள வோரிக்பகோண்டு போத்ரூமுக்குள் நுலழந்தோள் ,

மோன்சி உள்தள குளித்துக்பகோண்டிருக்கும் தபோதத கதவு படபடபவன்று தட்டப்பட்டது,

ஒரு இனிலமயோன உறவுக்குப் பிறகு மறுபடியும் ஒரு சுகமோன தூக்கத்துக்குப் தபோன
சத்யன் அைறியடித்துக்பகோண்டு எழுந்தோன்,

“ அப்போ எழுந்தோச்சோ, கதலவ திறப்போ” என்று தியின் கு ல் தகட்க, அவலள பதோடர்ந்து “

அப்போ ேீ கதலவ பதோறக்குறியோ இல்ை ேோங்க கதலவ ஒடச்சுக்கிட்டு உள்ள வ வோ?”
என்று தமிழ சியின் கு ல் தகட்க, அவளுக்கு அடுத்து “ யப்போ அண்ணன்
எழுந்திரிக்கறதுக்கு முன்னோடி தபோய் விஷ் பண்ணனும், சீ க்கி மோ வோங்கப்போ” என்று
சங்கமித் ோவின் கு ல் தகட்டது

இவர்களின் அைறல் போத்ரூமுக்குள் குளித்துக்பகோண்டிருந்த மோன்சியின் கோதில் விழ,

கதலவ தைசோக திறந்து பவளிதய எட்டிப் போர்த்து “ ஏ சத்தி கதவ ஒடச்சுற
தபோறோளுங்க சீ க்கி ம் கதலவ திற சத்தி” மோன்சி அவச ப்படுத்த

இடுப்பில் கட்டிய துண்டுடன் கட்டிலைச் சுற்றி எலததயோ ததடிக்பகோண்டு இருந்த

சத்யன் “ அய்தயோ இருடி என்தனோட டி ோயல கோதணோம்னு ததடிக்கிட்டு இருக்தகன்”
என்றவன் கட்டிலுக்கடியில் கிடந்த அவனது அன்டர்தவல எடுத்து அவச மோக
மோட்டிக்பகோண்டு கட்டிைில் கிடந்த லகைிலய அவச மோக இடுப்பில் சுற்றிக்பகோண்டு
ஓட்டமோக ஓடி கதலவ திறந்தோன்

முதைில் உள்தள வந்தது தமிழ சிதோன் “ அப்போ இன்லனக்கு அண்ணனுக்கு பபோறந்த

ேோளு அண்ணோ கோலையிை கண்ணு முழிக்கும் தபோது ேோபமல்ைோம் அங்க
இருக்கனும்னு லேட் பசோன்னது மறந்து தபோச்சோ? எங்க உங்க பபோண்டோட்டி அந்த
பத் கோளி, இன்னும் குளிச்சு முடிக்கலையோ?” என்று இடுப்பில் லகலவத்துக்பகோண்டு
அதிகோ மோக தகட்டோள்
பதிலனந்து வயது தமிழரிசியின் வோய்க்கு சத்யதன பயப்படுவோன்,, அவள் தபச்சு
எப்தபோதுதம முதல்முதைில் அவன் சந்தித்த மோன்சிலய ஞோபகப்படுத்தும், இவளுக்கு
பபரியவள் திமீ னோ வயது பதினோறு, ப ோம்பதவ அலமதியோனவள், தமிழ சிக்கு
அடுத்தவள் சங்கமித் ோவும் ஓ ளவுக்கு அலமதியோனவள் தோன் அவளுக்கு வயது
பதிமூன்று , இதில் தமிழ சி மட்டும்தோன் ஒரு தபட்லட வுடியின் பில்டப்தபோடு
தபசுவோள், ஆனோல் அண்ணன் மனுவின் மீ து அைோதியோன அன்பு லவத்திருப்பவள்

சத்யன் பி ஸ்ஸில் தபஸ்ட்லட தடவிக்பகோண்தட “ அம்மோ வந்ததும் ேோன் தபோய்

குளிச்சுட்டு வர்தறன், ேீங்க மூனு தபரும் அண்ணன் ரூமுக்குப் தபோய் இருங்க ேோன்
வர்தறன்” என்று கூற

அவபனதித வந்து இடுப்பில் லகலவத்துக்பகோண்டு “ ஏன் புருஷனும் பபோண்டோட்டியும்

ஒன்னோ குளிக்க மோட்டீங்களோக்கும்” என்று தமிழ சி ேக்கைோக தகட்க,

தி அவள் தலையில் ஒரு குட்டு லவத்து அலறக்கு பவளிதய இழுத்துக்பகோண்டு

தபோனோள்

அவர்கள் தபோனதும் தோன் சத்யனுக்கு மூச்தச வந்தது, போத்ரூம் கலதலவ திறந்து

மோர்பில் முடிந்த போவோலடயும் பவளிதய வந்த மோன்சிலயப் போர்த்து “ யப்போ என்னோ
தபச்சு தபசுறோடி இந்த தமிழு, இவலள எவனுக்கு கல்யோணம் பண்ணிக் குடுத்து அவன்
தலைலய பமோட்லட ஆக்கப்தபோறோதளோ, ஆனோலும் அவன் போவம்டி” என்று சத்யன்
தனக்கு வ ப்தபோகும் மருமகனுக்கோக பரிதோபப்பட,

விக்லகலய மோட்டி பகோக்கிகலள பூட்டியபடி “ ம்க்கும் என்லனய அடக்க ஒருத்தன்

வந்த மோதிரி அவளுக்கும் ஒரு ோஜோததசிங்கு வருவோன்” என்றோள் மோன்சி

வோயிைிருந்த எச்சிலை வோஷ்தபஷினில் துப்பிவிட்டு “ அப்தபோ என்லன

ோஜோததசிங்குன்னு பசோல்றியோ மோன்சி” என்று சத்யன் வழிசைோக தகட்க

“ ஆமோ ஆமோ, ேீ ோஜோதோன், என்னோ ஒன்னு முடிபயல்ைோம் கத்லத க்லதயோ ேல க்குது

அதோன் என்னப் பண்றதுன்னு பதரியலை” என்று அவன் தலையில் இருந்த ேல லயப்
போர்த்து கிண்டல் பசய்தோள் மோன்சி

குனிந்து கண்ணோடியில் தனது தலைலயப் போர்த்து “ ஆமோம்டி ேிலறய ேல க்குது, ஆனோ

ஒனக்கு மட்டும் ேல க்கதவ இல்லைதய” என்று தகட்டுக்பகோண்டு இருந்தவன், பவளிதய
இருந்து “ அப்போ குளிச்சிட்டயோ, இல்லையோ” என்று தமிழ சியின் கு ல் தகட்க, “ இததோ
ஆச்சு தமிழு ” என்று சத்யன் போத்ரூமுக்குள் ஓடினோன்
ம்ம் ஊருக்தக பபரியமனுஷன், தன்தனோட பதிலனந்து வயது மகளுக்கு பயந்து இப்படி
ஓடுறலத ேிலனத்து சிரித்தபடி புடலவலயக் கட்டிக்பகோண்டு அலறலயவிட்டு பவளிதய
வந்தோள்

ஹோைில் அமர்ந்திருந்த மகள்கள் மூவரும் ஓடிவந்து அவள் லகலயப்பிடித்து “ அம்மோ

வோம்மோ அண்ணலன எழுப்பைோம்” என்று அவலள இழுத்துக்பகோண்டு மனுவின்
அலறலய தேோக்கி தபோனோர்கள்

மனுவின் அலறக்கதவு திறந்தத இருக்க, ேோல்வரும் உள்தள தபோனோர்கள், கட்டிைில் மனு

படுத்திருக்க அவனுக்கு இருபுறமும் சுதோங்கனும், சுதர்சனும், படுத்துக்பகோண்டு மனுலவ
அலசயவிடோமல் அலணத்துக்பகோண்டு தூங்கினோர்கள்,

அந்த அலறயில் அவர்களுக்பகன்று தனித்தனியோக கட்டில் இருந்தோலும் அவர்களுக்கு

அண்ணலன அலணத்துக்பகோண்டு தூங்கினோல் தோன் தூக்கம் வரும், மனுவுக்கும்
தம்பிகலள அலணத்து தூங்க லவக்கதவண்டும் அதில்தோன் அவனுக்கு சந்ததோஷம்

சுதோங்கன், சுதர்ஸன், இருவரும் இ ட்லடயர்கள், வயது பதிபனோன்று, சத்யனின் கலடசி

தயோரிப்பு, இருவருதம சத்யனின் கோப்பி, அண்ணன் மட்டுதம அவர்களுக்கு உைகம்
என்பது அவர்கள் அலணத்துக்பகோண்டு தூங்குவதிதைதய பதரிந்துவிடும்

மோன்சி கட்டிலை பேருங்கி, மனுவின் பேற்றியில் முத்தமிட்டு “ இந்தமோதிரியோன

கோலைலய இன்னும் பைநூறு வருஷம் ேீ அனுபவிக்க ேோன் ஆண்டவலன
தவண்டிக்கிதறன் மனு” என்றோள் பூரிப்பில் கைங்கி கண்களுடன்

உடதன கண்லணத்திறந்துப் போர்த்த மனு “ தோங்க்ஸ்ம்மோ” என்றோன்

மோன்சி அவன்மீ து கிடந்த சின்னவர்கலள ேகர்த்திப் படுக்கலவக்க, மனு எழுந்து

அமர்ந்து “ ேோன் எப்பதவோ முழிச்சுட்தடன்ம்மோ, ேோன் எழுந்தோ தம்பிகளும்
எழுந்துக்குவோங்கன்னு அப்படி படுத்திருந்ததன்” என்று அவன் பசோல்ைிபகோண்டு
இருக்கும்தபோதத அவனுலடய மூன்று தங்லககளும் அவன் லகலயப் பற்றிக்பகோண்டு
வோழ்த்துச் பசோல்ை, புன்னலகயுடன் அவர்களுலடய வோழ்த்துக்கலள ஏற்றுக்பகோண்டோன்

அப்தபோது சத்யனும் அலறக்குள் நுலழய மனு கட்டிலைவிட்டு இறங்கி வந்து

அப்போலவ அலணத்துக்பகோண்டோன், மகலன அலணத்து உச்சியில் முத்தமிட்ட சத்யன் “
இன்லனக்கு மோதிரிதய எல்ைோ பிறந்தேோளிலும் சந்ததோஷம் உன்லனவிட்டு தபோகோம
இருக்க வோழ்த்துதறன் மனு” என்றோன்

“ தோங்க்ஸ்போ” என்ற மனுவுக்கு இன்று இருபத்திபயோ ோவது பிறந்தேோள், மித் ோவின்

போட்டி மனுவின் பபயரில் எழுதிலவத்த பசோத்துக்கலள அவனிடம் ஒப்பலடக்க
தவண்டிய ேோள், அதற்கோக பசன்லனயில் இருந்து தமதனஜரும், மித் ோவின் வக்கீ லும்,
போட்டி ேியமித்த டி ஸ்ட் ஆட்களும் இன்று வருகிறோர்கள்
அதற்கோன அலனத்து ஏற்போடுகலளயும் தமதனஜர் பசய்துவிட்டிருந்தோர்,

சட்லடயின் சுருக்கங்கலள சரிபசய்த சத்யன் “ மோன்சி ேீ எல்ைோருக்கும் சோப்போடு ப டி

பண்ணு, தவலைக்கோ ங்கலள விட்டு வட்டு
ீ சுத்தம் பண்ணச்பசோல்லு” என்று மலனவிக்கு
உத்த விட்டவன்,, மகள்கள் பக்கம் திரும்பி “ அண்ணனுக்கு பபோறந்தேோளுன்னு பசோல்ைி
லீவு தபோட்டுட்டு பகோட்டமடிக்கோதீங்க, எல்ைோரும் குளிச்சுட்டு ஸ்கூலுக்கு கிளம்புங்க”
என்று மகள்களுக்கு உத்த விட்டவன்,

மனுவிடம் “ சரி மனு, ேீ குளிச்சிட்டு ப டியோவு, ேோன் ஸ்தடஷன் தபோய்

அவங்கலளபயல்ைோம் கூட்டிட்டு வந்துர்தறன்” என்று கூறிவிட்டு சத்யன் கதலவ
தேோக்கித் திரும்ப,, “ அப்போவ்” என்று கலடக்குட்டிகளின் கு ல் தகட்க ேின்று அவன்
திரும்புவதற்குள் இருவரும் ஓடிவந்து அவன்தமல் கட்டி ஏறினோர்கள்,
“ தடய் பசங்களோ சட்லடலய கசக்கோதீங்கடோ, அப்போ பவளிதய தபோகனும்” என்று சத்யன்
பசோல்ைி முடிப்பதற்க்குள் அவர்கள் இவலன ஒருவழியோக்கி இருந்தோர்கள், சிரிப்புடன்
மோன்சியும் மனுவும் வந்து இ ட்லடயர்கலள சத்யனிடமிருந்து பிய்த்து எடுத்தோர்கள்,

சத்யன் தனது கசங்கிய சட்லடலய குனிந்து போர்க்க, தி தவகமோக வந்து அப்போவின்

சட்லட சுருக்கங்கலள சரிபசய்தோள்,, “ சரி விடும்மோ, தே மோச்சு ேோன் கிளம்புதறன்” என்று
சத்யன் அவச மோக பவளிதய வந்தோன்

கோல பசட்டில் இருந்து எடுத்துக்பகோண்டு வட்டு

ீ வோசைில் ேிறுத்திவிட்டு மோன்சிக்கோக
கோத்திருந்தோன் சத்யன், மோன்சி பிள்லளகளிடம் இருந்து ேழுவி தவகமோக வோசலுக்கு
வந்தோள்,, அவளுக்கு பதரியும் இவள் வந்து அனுப்பவில்லை என்றோல் கோர் அங்கிருந்து
ஒரு இஞ்ச் கூட ேக ோது என்று பதரியும்

கோல பேருங்கியவள் சத்யன் இருக்லகயின் ஜன்னல் வழியோக தலைலய உள்தள ேீட்டி

“ என்னோ சத்தி கிளம்பிட்டயோ?” என்றோள்,, இது ஒரு சம்பி தோய வோர்த்லததோன்
இருவருக்கும், ஆனோல் அதில் ஆயி மோயி ம் அர்த்தங்கள் பபோதிந்திருக்கும், இந்த
பதிதனழு வருட தோம்பத்தியத்தில் இருவருக்கும் ேடுதவதயயோன புரிந்துணர்வின்
அலடயோளங்கள் இதுதபோன்ற சம்பி தோய வோர்த்லதகள்

“ ஆமோம் மோன்சி தே மோச்சுல்ை, வட்டுக்கு

ீ ஏதோவது வோங்கனுமோ மோன்சி” என்று சத்யன்
தகட்டோன்,, இதுவும் அன்றோட வழக்கம்தோன்

“ எதுவும் தவனோம் சத்தி, எல்ைோம் இருக்கு” என்றவள் அவன் தலைலயப் போர்த்துவிட்டு, “

என்னோ சத்தி தலையிை எண்லண தடவை தபோைருக்தக?” என்றோள் மோன்சி
“ ஆமோம், ேீதோன் உன் புலளய போக்க வந்துட்டதய,, அப்புறம் ேோன் எப்படி ததய்ச்சுக்கறது”
என்று சத்யன் பசோல்ை...

“ ம்ஹூம், ேீ இந்த மோதிரிதய இன்னும் எத்தலன ேோளுக்கு இருக்கப்தபோற சத்தி,

குளிச்சுட்டு வந்தோ தலைலய ேோன்தோன் துவட்டனும், தலைக்கு ேோன்தோன் எண்லண
தடவனும், இபதல்ைோம் மோத்திக்க மோட்டியோ சத்தி, இன்னும் ப ண்டு வருஷத்துை, திக்கு
கல்யோணம் பண்ணி மருமகன் வந்துருவோன் அவன் முன்னோடி ேோம இப்புடி பகோஞ்சினோ
ேல்ைோவோ இருக்கும் ” என்று மோன்சி உதோ ணம் கூறி கூறினோலும் அவள் முகத்திலும்
பபருலம பபோங்கியது

அவளின் முகச் சிவப்லப சித்தபடி “ ேோன் என்ன பண்றது மோன்சி, அஞ்சு புள்ள பபத்த
பிறகும் இப்படி எதுவுதம சரியோம கும்முனு இருந்தோ இப்படித்தோன் ேோன் இருப்தபன்,,
அதுவும் ேீ லகலயத் தூக்கி என் தலையிை எண்லணத் தடவும்தபோது கடகடன்னு
ஆ.......” அவன் பசோல்ைி முடிப்பதற்குள் அவன் வோலய பபோத்திய மோன்சி

“ பகோஞ்சம் விட்டோ தபோதுதம ஒனக்கு, தபோ தபோ தே மோச்சு” என்று பசோல்ை

“ சரி சரி கிளம்புதறன்” என்று பசோன்னவன், அவள் கழுத்லதச் சுற்றிவலளத்து தலைலய

உள்தள இழுத்து அவளின் இதழ்கலள கவ்வி அழுத்தமோக முத்தமிட்டுவிட்டு
கிளம்பினோன்,

மோன்சி தன் உதடுகலள துலடத்துக்பகோண்டு வட்டுக்குள்

ீ நுலழய,, தசோபோவில்
உட்கோர்ந்து அ ட்லடயடித்துக் பகோண்டிருந்த பிள்லளகளில் தமிழ சி மட்டும் “ என்ன
உங்க ப ோமோன்ஸ் முடிஞ்சுதோ? அடக் கடவுதள இவங்க ப ண்டு தபத ோட வுசு
தோங்கலை, பமோதல்ை என்லன ஏதோவது குழந்லதகள் கோப்பகத்துை தசர்த்துடு அண்ணோ”
என்று மோன்சிலய ேக்கல் பசய்ய

அவள் தலையில் தட்டிய சுதோங்கன் “ உன்லனபயல்ைோம் குழந்லதகள் கோப்பகத்துை

தசர்க்கமோட்டோங்க தமிழு,, ஒன்ைி முதுமலை யோலனகள் ச ணோையத்தில்தோன்
தசர்த்துப்போங்க” என்று கூறி அவளின் குண்டோன உடலை கிண்டல் பசய்ய

“ அம்மோ போரும்மோ இந்த குட்டிப்பிசோலச ” என்று கண்லண கசக்கியபடி

சலமயைலறயில் இருந்த மோன்சியிடம் புகோர் வோசித்தோள் தமிழ சி
அவர்கலள சமோதோனம் பசய்து ஸ்கூலுக்கு கிளப்பி அனுப்புவதற்குள் மோன்சி ஒரு சுற்று
இலளத்தத விட்டோள், இதுவும் அன்றோடம் ேடப்பதுதோன் , ஆனோல் இந்த விஷயத்தில்
அவளுக்கு பபரிதும் உதவுவது மனுவும் தியும் தோன்,,

பிள்லளகள் அலனவரும் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பிவிட, மனு மட்டும் அன்று கல்லூரிக்கு

தபோகவில்லை, அவனுக்கு தச தவண்டிய பசோத்துக்கள் சம்மந்தமோக தபசுவதற்கோக
அலனவரும் வருவதோல் கல்லூரிக்கு விடுப்பு எடுத்திருந்தோன்
சற்றுதே த்தில் சத்யனின் கோரில் அலனவரும் வந்துவிட, மோன்சி அவர்கலள வ தவற்று
சம்பி தோய உபசரிப்புகலள பசய்ய, அலனவரும் கோபி டிபன் முடித்துவிட்டு
தபசுவதற்கோக அமர்ந்தனர்

ட் ஸ்ட்லட தசர்ந்த ஒருவர், மனுவிடம் சிை விசோ லனகலள முடித்துவிட்டு, ஏகப்பட்ட

தபப்பர்களில் லகபயழுத்து வோங்கினோர், பிறகு பசோத்துக்கள் சம்மந்தப்பட்ட லபல்கலள
மனுவிடம் பகோடுக்க, அவன் அலத வோங்கோமல் அப்போலவ போர்த்தோன்

மகலனப் போர்த்த சத்யன் “ என்ன மனு வந்திருக்குறவங்க கிட்ட ஏதோவது

பசோல்ைனும்னோ பசோல்லு” என்று அனுமதி அளிக்க

அப்போலவ ேன்றிதயோடு போர்த்த மனு, ட் ஸ்ட் ஆட்களின் பக்கம் திரும்பி “ இந்த

பசோத்துக்கள் எல்ைோம் எனக்கு உரிலம இல்ைோதது,, இந்த பசோக்கதளோட
பசோந்தக்கோ ங்கதள இலத அனுபவிக்க முடியோதபடி தபோய்ச் தசர்ந்த பிறகு, இது எனக்கு
மட்டும் எதுக்கு, அதனோை ேோன் சத்யமூர்த்தியின் மகனோ இருந்து ஒரு முடிவு
பண்ணிருக்தகன், எங்களுக்கு எங்கப்போவும் அம்மோவும் சம்போதிச்ச பசோத்துகதள தபோதும்,
இந்த பசோத்துக்கலள சத்யமித் ோ அப்படிங்கிற தபர்ை ஒரு டி ஸ்ட் ஆ ம்பிச்சு, எய்ட்ஸ்
தேோயோல் போதிக்கப்பட்டவங்கதளோட குழந்லதகளின் படிப்பு மற்றும் மருத்துவ
பசைவுகளுக்கு பயன்படுத்துங்க, இந்த டி ஸ்ட்க்கு ேிர்வோகியோ எங்கம்மோ மோன்சி
சத்யமூர்த்திலய ேியமிக்கிதறன்,, ேீங்க எல்ைோரும் அவங்கூட இருந்து
ஒத்துலழக்கனும்னு தகட்டுக்கிதறன்" என்று மனு தீர்கமோக தபசி முடிக்க,,

அங்கிருந்த அலனவரும் அவலன ஆச்சரியமோகப் போர்த்தனர்,, இந்த வயதில் இவ்வளவு

புத்தி கூர்லமயுடன் மனு தபசியது அலனவல யும் பபருலமப்பட
லவத்தது,,வந்திருந்தவர்கள் மோன்சியின் வளர்ப்லப எண்ணி வியந்தனர்

தவகமோக வ்த மோன்சி ஆனந்த கண்ண ீருடன் மகலன கட்டிக்பகோள்ள,, சத்யன் கைங்கிய
கண்ண ீருடன் மனுலவ அலனத்துக் பகோண்டோன் ,,

ேல்ைபதோரு குடும்பம் பல்கலைக்கழகம் என்ற உத ணக் குடும்பமோக சத்யன்

மோன்சியின் குடும்பம் இருந்தது,,

" சக்திபயோரு போதியோய்ச் சிவனுபமோரு போதியோய்த்

" தர்மத்தில் இலணந்து வோழ்தவோம்

" கத்திவழி தேர்லமயோய்ப் பண்புவழி தமன்லமயோய்ப்

" போப ல்ைோம் வணங்க வோழ்தவோம்!

 " பள்ளியலற பகோள்வதில் ப மனடி தசர்வதில்

" பக்கத்தில் பங்கு பகோள்தவோம்!

" போதோதி தகசமும் சீ ோன ேோயகன்

" பளிச்பசன்று துலணவி வோழ்க!

" படுவபதோரு துயத னும் வருவபதோரு சுகதமனும்

" போதியோய்த் துலணவன் வோழ்க!

" தோய்வடு
ீ விட்டபின் தன்வடு
ீ தோய்வடு
ீ

" என்பறண்ணிதய தலைவி வோழ்க!

" சமகோை தயோகமிது பவகுகோை யோகபமன

" சம்சோ ம் இனிது வோழ்க!

(எழுதியவர் :கண்ணதோசன்)