Kalagayan ng kultura sa Pilipinas

Ang imperyalismong pangkultura ng U.S. ay malakas at pursigidong nila-abanan ng mga

makabayan at progresibong pwersa na tumatangan sa pangkalahatang linya ng pambansa-

demokratikong rebolusyon at nanana-agan para sa isang pambansa, syentipiko at pangmasang

kultura. Ibinibilang ko ang aking sarili sa pwersang ito. Hindi naman sa pagmamalaki, nakilala

ako bilang tagapagpahayag ng pwersang ito mula pa noong 1959 nang gradwadong istudyante pa

ako at lektyurer sa Unibersidad ng Pilipinas.

Ang kasalukuyang pambansa-demokratikong rebolusyon ay maituturing na pagpapatuloy

ng di natapos na rebolusyong Pilipino ng 1896. Isa itong kilusang magkukumpleto sa pakikibaka

para sa pambansang pagpapalaya at demokrasya laban sa dominasyong dayuhan at pyudal.

Binigo na ng U.S. ang pakikibakang ito mula pa noong umpisa ng kasalukuyang siglo.

Mailalarawang bagong tipo ang isinasagawa ngayong pambansa-demokratikong

rebolusyon. Ang makauring pamumuno ay nalipat sa uring manggagawa mula sa burgesyang

liberal na papausbong noong panahon ng lumang demokratikong rebolusyon ng 1896. Nasa ubod

ng rebolusyonar-yong kilusan ang mga kadre na ginagabayan ng Marxismo-Leninismo,

samantalang ang nasa ubod ng rebolusyong Pilipino ng 1896 ay mga kadreng ginagabayan ng

anti-kolonyal na ideolohiyang liberal-burgis.

Hayaan ninyong gamitin ko ang isyu ng lenggwahe bilang halimbawa. Gina-gamit ng

mga Dutch ang Ingles bilang pangunahin nilang lenggwaheng internasyunal dahil obhetibong ito

ang pangunahing lenggwahe sa mga usaping internasyunal. Pero sa loob ng Netherlands at sa

mga mamamayang Dutch, ang wikang Dutch ay laganap at nangingibabaw sa alinmang dayu-

hang wika sa lahat ng larangan ng aktibidad. Sa kaso ng isang neokolonya tulad ng Pilipinas, ang
wikang Ingles, sa katunayan, ay nangingibabaw sa pormal na kinikilalang wikang pambansa at

nagiging behikulo ng mga ideya, saloobin, at panlasa na nagpapailalim sa sambayanan sa

kapangyarihan ng United States.(KRISIS NG KULTURANG PILIPINO, 2007)

Kalagayan ng Kulturang sa ibang bansa.

Ang kulturang Tsino ay nagbigay ng mabigat na diin sa pangangalaga sa pamilya. Ang

mga Intsik ay naniniwala na ang pangangalaga sa kanilang mga pamilya ay isang kontribusyon

sa kapakanan ng civic, dahil ang mga malulusog na pamilya ay humantong sa isang malusog na

lipunan. Ang paniniwalang ito ay batay sa mga halaga ng Confucian, na nagpapahiwatig ng

paggalang sa magulang, o paggalang sa pamilya. Ang konsepto ng paggalang sa kababaihan sa

pagsamba ay sinanay sa mga batang Intsik mula sa isang napakabata edad. Sa ibang salita, ang

mga relasyon sa pamilya ay ang batayan para sa organisasyong panlipunan at asal ng Intsik. (Kien

Lee,2003)

Kamakailang natatakot ng mga imigranteng Tsino na ang kanilang mga anak o ang

susunod na henerasyon ay mawawalan ng ugnayan sa kanilang kultura. Samakatuwid, ginagawa

nila ang kanilang makakaya upang turuan ang kanilang mga anak kung paano magsalita at

magsulat ng Mandarin. Ang pagnanais na ito ay humantong sa paglikha ng maraming mga

paaralan ng Tsino sa mga lugar na may malalaking populasyon ng mga Tsino na imigrante. Kung

minsan, ang mga paaralang ito ay may sariling mga gusali; sa iba pang mga oras, sila ay

isinasagawa sa mga katapusan ng linggo sa isang pampublikong paaralan. Ang mga paaralang ito

ay maaaring maglaro ng isang mahalagang papel sa pag-abot sa komunidad ng Intsik. (Kien

Lee,2003)
 Ang mga alipin ng mga Aprikano, na "pinasampalatayanan" ng kanilang mga may-ari ng

Europa, ay gumagamit ng espirituwal na simbolismo upang ipangaral ang kalayaan at upang

bigyan ang kanilang mga tao ng pag-asa at lakas. Bilang resulta, sa kulturang Aprikano

Amerikano, ang mga relihiyosong institusyon, lalo na Kristiyano (hal., Ang African Methodist

Episcopal church), ay gumana bilang mga samahan ng samahan, mga pwersang pampulitika, at

mga sentro ng edukasyon. (Kien Lee,2003)

Ang espirituwalidad, lalo na ang Kristiyanismo, ay nagbibigay ng isang epektibong tulay

sa mga Aprikanong Amerikano, Latinos, at European Amerikano. Ang Allied Communities of

Tarrant (ACT) sa Fort Worth, Texas, ay isang halimbawa ng paggamit ng espirituwalidad upang

maisaayos ang isang koalisyon sa mga lider mula sa tatlong komunidad na ito. Ang mga ministro

ng African American Baptist, European American Lutheran at mga Disipulo ng mga ministro ni

Cristo, gayundin ang mga Latino at European American Catholic na mga pari na konektado sa

isa't isa sa pamamagitan ng kanilang mga espirituwal na interes ay nagpasya na magtrabaho sa

iba't ibang mga linya ng lahi upang mapabuti ang kalidad ng buhay para sa kanilang mga

miyembro . Sa tulong ng Mga Sertipikasyon ng mga Sentrong Pang-industriya (IAF), sinikap

nilang kilalanin ang kanilang mga pagkatao, mga pagkakaiba - lalo na may kaugnayan sa lahi -

kapangyarihan, at mga ari-arian. Sa kalaunan, itinatag nila ang ACT at kinuha ang isyu ng

reporma sa paaralan, na nagsisimula sa komunidad ng African American. (Kien Lee,2003)