Professional Documents
Culture Documents
Δυαδικό σύστημα
Παράδειγμα
1
Μετατροπή από το δεκαδικό στο δυαδικό σύστημα
Έστω ότι έχουμε τον αριθμό 1310, όπως στο αρχικό παράδειγμα.
Γράφουμε τις δυνάμεις του 2, μέχρι να προκύψει αριθμός μικρότερος ή ίσος
από τον ζητούμενο αριθμό, οπότε σταματάμε.
20=1
21=2
22=4
23=8
13
-23 x1
5
-22 x1
1
-21 x0
1
-20 x1
0
1
Πρόσθεση δυαδικών αριθμών
0+0=0
0+1=1
1+0=1
1 + 1 = 0 και 1 το κρατούμενο
1 + 1 + 1 = 1 και 1 το κρατούμενο
(121) 01111001
(107) 01101011 +
(228) 11100100
Όπου η πρόσθεση αρχίζει όπως και στο δεκαδικό από τα δεξιά, δηλ. από την
λιγότερο σημαντική θέση.
0-0=0
1-0=1
1-1=0
0 - 1 = 1 και 1 το δανειζόμενο
(121) 01111001
1
(107) 01101011 -
(014) 00001110
Όπου η αφαίρεση αρχίζει όπως και στο δεκαδικό από τα δεξιά, δηλ. από την
λιγότερο σημαντική θέση.
Συμπλήρωμα ως προς 1
Συμπλήρωμα ως προς 2
1
αντιστρέφουμε όπως στο συμπλήρωμα ως προς 1:
1111 1000
και τελικά προσθέτουμε το 1:
1111 1001
00000111
10000111
Φυσικός αριθμός
1
μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ορίσουν μια διάταξη ("είναι η 3η
μεγαλύτερη πόλη στη χώρα"). Οι ιδιότητες των φυσικών αριθμών που
σχετίζονται με τη διαιρεσιμότητα, όπως είναι η κατανομή των πρώτων
αριθμών, μελετώνται στη θεωρία αριθμών. Προβλήματα σχετικά με την
απαρίθμηση μελετώνται στη συνδυαστική.
1
Αντίθετα όταν γίνεται χρήση του συμβόλου , για τον ορισμό του
συνόλου των φυσικών αριθμών με το 0 (μηδέν), χρησιμοποιούμε τα σύμβολα
Αξιώματα Πεάνο
1
για την αρχή της καλής διάταξης, η οποία είναι άμεσα συνυφασμένη με τη
Μαθηματική επαγωγή ή τέλεια επαγωγή.
1.
2.
1
3.
4.
5.
1.
2.
1.
2.
Συνολοθεωρητική προσέγγιση
Έτσι έχουμε:
1
Όπου όπως έχουμε αναφέρει παραπάνω το "0" είναι ένα κενό σύνολο
, ενώ το "1" ένα σύνολο που εμπεριέχει το κενό σύνολο "0". Το επόμενο
σύνολο "2" εμπεριέχει το προηγούμενο σύνολο "1" το περιεχόμενο του οποίου
είναι το κενό σύνολο "0" κ.τ.λ.
Συναρτησιακή προσέγγιση
1
Ακέραιος αριθμός
Αλγεβρικές Ιδιότητες
Πρόσθεση Πολλαπλασιασμός
σύνολο
κλειστό ως προς
τις πράξεις
1
αντιμεταθετι
κή ιδιότητα
προσεταιρι
στική ιδιότητα
ουδέτερο
στοιχείο
αντίθετο
δεν υπάρχει
στοιχείο
επιμεριστικ
ή ιδιότητα
Διάταξη
Κατασκευή
1
Το σύνολο των κλάσεων ισοδυναμίας ορίζει τους φυσικούς
αριθμούς . Την κλάση ισοδυναμίας του ζεύγους (a,b) τη συμβολίζουμε με
[(a,b)] ή a − b. Έτσι στην κλάση ισοδυναμίας π.χ. του 0 ανήκουν τα μεταξύ
τους ισοδύναμα ζεύγη (1,1), (2,2),... .
Ένας ακέραιος αριθμός (a,b) είναι θετικός, όταν a > b, αρνητικός όταν
a < b και 0 όταν a = b. Κάθε ακέραιος είναι ισοδύναμος με έναν της μορφής
(n,0), (0,n) ή (0,0), ο οποίος διαλεγεται συνήθως και ως αντιπρόσωπος της
αντίστοιχης κλάσης.
Πληθάριθμος
Ρητός αριθμός
1
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Αριθμητική
Δύο ρητοί αριθμοί και λέμε ότι είναι ίσοι και γράφουμε αν και
μόνο αν αδ = βγ
1
Ο πολλαπλασιασμός δύο ρητών ορίζεται ως ακολούθως:
Ιδιότητες
Αλγεβρικές ιδιότητες
Τοπολογικές ιδιότητες
1
• Επίσης είναι εύκολο να αποδείξει κανείς ότι και μεταξύ δύο
οποιονδήποτε ρητών αριθμών μπορεί να βρεθεί τουλάχιστον ένας άλλος
ρητός αριθμός και κατά συνέπεια άπειροι σε πλήθος ρητοί.
Θεωρητική Κατασκευή
πηλίκο
1
Πραγματικός αριθμός
1
o Για όλα τα x και y στο , x + y = y + x και xy = yx.
Κατασκευή
• Τομές Dedekind:
1
Οι τομές Dedekind είναι άνω φραγμένα ανοιχτά υποσύνολα του . Για
• Ακολουθίες Κωσύ
1
Η ευθεία των πραγματικών αριθμών δεν διακόπτεται και πουθενά δεν
έχει κενά. Αντίστοιχα, το σύνολο των πραγματικών αριθμών είναι τόσο πυκνό
που πάντα μεταξύ δύο πραγματικών αριθμών, όσο μικρή απόσταση κι αν
έχουν μεταξύ τους, θα υπάρχει τουλάχιστον ακόμη ένας.
Πληθάριθμος
Τοπολογικές ιδιότητες
1
Μιγαδικός αριθμός
Ιστορικό
1
μπορεί να περιλαμβάνουν τετραγωνικές ρίζες αρνητικών αριθμών, ακόμα κι
όταν η ρίζα είναι πραγματικός αριθμός. Το γεγονός αυτό οδήγησε τελικά στο
θεμελιώδες θεώρημα της άλγεβρας, που δείχνει ότι στους μιγαδικούς
αριθμούς είναι πάντοτε δυνατόν να βρεθούν λύσεις σε πολυωνυμικές
εξισώσεις.
Ορισμοί
• Re(z)=a
• Im(z)=b
Δύο μιγαδικοί αριθμοί, z1=x1+iy1 και z2=x2+iy2, είναι ίσοι μεταξύ τους αν
και μόνο αν τα πραγματικά τους μέρη και τα φανταστικά τους μέρη είναι
μεταξύ τους ίσα. Δηλαδή, αν x1=x2 και y1=y2.
1
Πιο αυστηρα, οι μιγαδικοί αρίθμοί ορίζονται ως το σώμα
με και
προσθετική πράξη
πολλαπλασιαστική πράξη
={(a,0):a }
Μιγαδικό επίπεδο
1
Ένας μιγαδικός z=a+bi παριστάνεται και με το διάνυσμα με αρχή το
κέντρο των αξόνων και πέρας το σημείο (a,b).
διάνυσμα , που έχει αρχή το κέντρο Ο των αξόνων και τέλος το σημείο
Μ(a,b).
Συζυγής μιγαδικός
1
•
• για z μη μηδενικό.
Τριγωνομετρική μορφή
1
στο διάστημα [0, 2π], και συμβολίζεται με Arg(z). Οπότε κάθε άλλο
όρισμα του z, διαφέρει κατά 2kπ από το Arg(z), όπου k ακέραιος.
• Ισχύει ότι:
• όπου:
Εκθετική μορφή
• και
1
Θεμελιώδες θεώρημα άλγεβρας
Ιστορική αναδρομή
Η πρώτη αναφορά στην ουσία του θεωρήματος έγινε από τον Peter
Rothe (Petrus Roth) στο βιβλίο του Arithmetica Philosophica (1608), όπου
σημείωνε ότι κάθε πολυωνυμική εξίσωση βαθμού n (με πραγματικούς
συντελεστές) μπορεί να έχει n λύσεις. Έπειτα, ο Albert Girard, στο βιβλίο του
L'invention nouvelle en l'Algèbre του 1629, ισχυρίστηκε ότι κάθε πολυωνυμική
εξίσωση βαθμού n έχει n λύσεις, χωρίς όμως να δηλώνει ότι χρειάζεται να
είναι πραγματικοί αριθμοί.
Προσπάθειες για την απόδειξη του θεωρήματος έγιναν και από άλλους
μαθηματικούς, όπως οι Όιλερ (1749), Λαγκράνζ (1772), και Λαπλάς (1795).
Όλες αυτές οι προσπάθειες βασιζόντουσαν ουσιαστικά στον ισχυρισμό του
Girard. Για την ακρίβεια, δεχόντουσαν την ύπαρξη αυτών των λύσεων οπότε
1
προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι οι λύσεις είχαν τη μορφή a + bi για
κάποιους πραγματικούς a και b.
Στα τέλη του 18ου αιώνα εμφανίστηκαν δύο νέες και καλύτερες
απόπειρες απόδειξης του θεωρήματος. Η πρώτη ήταν του James Wood,
δημοσιεύθηκε το 1798 και ήταν κυρίως αλγεβρική, αλλά αγνοήθηκε εντελώς
μια και είχε κενά. Αντίθετα, πιο γνωστή έγινε η δεύτερη απόπειρα απόδειξης,
που ήταν γεωμετρική και δημοσιεύθηκε ένα χρόνο αργότερα, το 1799, από το
Γερμανό μαθηματικό Carl Friedrich Gauss. Και πάλι, όμως, η απόδειξη δεν
ήταν πλήρης.
Αποδείξεις
υποσύνολα φυσικών
1
Ιδιότητες
Πολλαπλασιασμός
Διαίρεση
Πρώτος αριθμός
Το μηδέν και το ένα δεν είναι πρώτοι αριθμοί. Το μηδέν συχνά δεν
θεωρείται ούτε φυσικός.
2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41, 43, 47, 53, 59, 61,
67, 71, 73, 79, 83, 89, 97, ...
1
Ο αριθμός 2 είναι ο μόνος άρτιος (ζυγός) πρώτος αριθμός. Όλοι οι
άλλοι πρώτοι είναι περιττοί (μονοί).
Πλήθος πρώτων
αυτός ο αριθμός δεν διαιρείται με κανένα πρώτο και αυτό είναι άτοπο
ΟΕΔ.
Εύρεση πρώτων
1
Κόσκινο του Ερατοσθένη
των πρώτων μικρότερων ίσων του (αν ένας αριθμός Ν δεν έχει διαιρέτες
Απλός 2
1
Απλός 3
Απλός 4
243.112.609 − 1.
1
Ιδιότητες πρώτων
Ανοικτά ερωτήματα
1
Πρώτος Μερσέν
Τέλειος αριθμός
Για n = 2: 21(22 − 1) = 6
Για n = 3: 22(23 − 1) = 28
1
Παρατηρώντας ότι τα n στον παραπάνω τύπο είναι πρώτοι αριθμοί, ο
Ευκλείδης απέδειξε ότι ο τύπος 2n−1(2n − 1) δίνει έναν άρτιο τέλειο αριθμό όταν
το 2n − 1 είναι πρώτος.
Δύο χιλιάδες χρόνια μετά τον Ευκλείδη, ο Όιλερ (Euler) απέδειξε ότι ο
τύπος 2n−1(2n − 1) μας δίνει όλους τους άρτιους τέλειους αριθμούς. Το
αποτέλεσμα αυτό είναι γνωστό σαν Θεώρημα Ευκλείδη-Όιλερ.
1
• Στην παραπάνω παραγοντοποίηση, ο k είναι τουλάχιστον 8, και
ο k είναι τουλάχιστον 11 αν το 3 δεν διαιρεί το N (Nielsen 2006).
υποσύνολα πραγματικών
Άρρητος αριθμός
1
Ιστορικό
Η πρώτη ένδειξη για τη γνώση των άρρητων αριθμών ξεκινά από τον
Ίππασο[1], έναν Πυθαγόρειο που πιθανόν να τους ανακάλυψε όπως
προσπαθούσε να αναγνωρίσει τις πλευρές του πενταγράμμου [2]. Οι
Πυθαγόρειοι πίστευαν ότι ο λόγος δύο οποιωνδήποτε μεγεθών μπορεί να
εκφραστεί ως λόγος δυο φυσικών αριθμών. Στην πεποίθηση αυτή είχαν
στηρίξει όλη τη κοσμοθεωρία τους και προσπαθούσαν να επιλύσουν
προβλήματα απο τον πραγματικό κόσμο. Η πρώτη κρίση στα Μαθηματικά
εμφανιστηκε όταν, σύμφωνα με την παραδοση, ο Ίππασος ο Μεταπόντιος
(450 π.Χ.) αποκάλυψε τον άρρητο.
θεωρία συνόλων
Πληθάριθμος
Σύγκριση πληθάριθμων
1
είναι ισοδύναμα, αυτό συμβολίζεται με . Τη διαδικασία
αυτής της αντιστοίχισης χρησιμοποιούμε ουσιαστικά κάθε φορά που μετράμε
τα στοιχεία ενός συνόλου, αφού σε κάθε στοιχείο αντιστοιχούμε έναν αριθμό
τον οποίο λέμε ή έχουμε στο μυαλό μας.
Αριθμήσιμο σύνολο
Υπεραριθμήσιμο σύνολο
1
Τριαδικό σύστημα αρίθμησης
Πίνακας σύγκρισης
Τριαδι 1 1 1 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1
1 2
κός 0 1 2 0 1 2 00 01 02 10 11 12 20
Δυαδι 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1
1
κός 0 1 00 01 10 11 000 001 010 011 100 101 110 111
Δεκαδ 1 1 1 1 1 1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
ικός 0 1 2 3 4 5
Δεκαε
1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
ξαδικός
1
Για παράδειγμα, ο δεκαδικός αριθμός (79)10 (79, βάση 10)
απεικονίζεται στο δεκαεξαδικό σαν (4F)16 (4F, βάση 16), δηλαδή:
Χρήση
Η αρχική χρήση του ήταν στους υπολογιστές, μιας και είναι εύκολη η
μεταφορά ενός αριθμού από το δυαδικό, δηλαδή την γλώσσα μηχανής. Η
μετατροπή ενός δυαδικού αριθμού στο δεκαεξαδικό σύστημα είναι εύκολη
υπόθεση αρκεί να σκεφτούμε ότι κάθε δεκαεξαδικός αριθμός αποτελείται από
έναν 4ψήφιο δυαδικό πχ το 7 = 0111 και το F = 1111 (βλέπε πίνακα).
Ο πίνακας ASCII είναι ένας πίνακας που αποτελείται από δυο 16δικούς
αριθμούς που αντιπροσωπεύουν τα Αγγλικά στοιχεία και όχι μόνο.
Η πιο κοινή μετάφραση είναι του κενού (%20) που δεν επιτρέπεται σαν
ονομασία (URL).
1
υπολογιστών. Η κύρια χρησιμότητά τους είναι να συμπτύσσουν ομάδες από
bits (κάθε bit αναπαριστά ένα δυαδικό ψηφίο). Για παράδειγμα, δύο
δεκαεξαδικά ψηφία μπορούν να κωδικοποιήσουν μια ψηφιολέξη (byte), δηλ.
μια σειρά από 8 bits.
1
Πολλαπλασιασμός από χειρόγραφο του Ευτόχιου. Αριστερά: αρχαίο
Ελληνικό σύστημα, Δεξιά: σημερινή γραφή.
Ακέραιοι αριθμοί
Σε ελληνικά νομίσματα της εποχής του 19ου- αρχών 20ου αιώνα, αντί
για το σύμβολο (´), έχει χρησιμοποιηθεί και το θαυμαστικό, π.χ. Α!
Έτσι έχουμε
• α΄ β΄ γ΄ δ΄ ε΄ ϛ΄ ζ΄ η΄ θ΄ τους αριθμούς 1 2 3 4 5 6 7 8 9
αντίστοιχα
Παραδείγματα
1
• Ο αριθμός 153 γραφόταν «ρνγ΄» ή «ρνγ».
Παραδείγματα
Συνοπτικά
Μυριάδες
Παράδειγμα
Μερικές φορές συναντάμε δύο τελείες πάνω από έναν αριθμό που
συμβολίζει την λέξη «μυριάδες». Π.χ. ¨ρ είναι 100 μυριάδες. Διπλά διαλυτικά,
το ένα πάνω στο άλλο και πάνω από το γράμμα σημαίνουν δέκα μυριάδες
μυριάδες, δηλαδή ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000).
1
Κλάσματα
Παραδείγματα
Αλγόριθμος
1
τα δεξιά (όπως και οι λέξεις της Αρμενικής γλώσσας). Αν και η σειρά με την
οποία γράφονται δεν παίζει ρόλο στο αποτέλεσμα, καθώς αυτό προκύπτει με
πρόσθεση, τα ψηφία κατά σύμβαση γράφονται με φθίνουσα αριθμητική αξία.
Παραδείγματα
• ՍԴ = 2000 + 4 = 2004
• ՃԻ = 100 + 20 = 120
• Ծ = 50
μαθηματικές σταθερές
Αριθμός π
1
Τα πρώτα 50 δεκαδικά ψηφία του π είναι:
3,14159 26535 89793 23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510
Ιδιότητες
Όταν η διάμετρος
του κύκλου είναι 1, η περιφέρειά του είναι ίση με π.
1
κανόνα και διαβήτη, ένα τετράγωνο με εμβαδόν ίσο προς το εμβαδόν
δοσμένου κύκλου.
1
Η σελίδα του Stu's μεταγλωττίζει μια λίστα από μεγάλους αριθμούς
(πάνω από 1 δισ. ή 1.073.741.824).
Χρυσή τομή
Μαθηματικός τύπος
1
Ιδιότητες
1
Ιστορία
Αριθμός e (μαθηματικά)
Ορισμοί
Με όριο
1
Ο e είναι το όριο της ακολουθίας καθώς το n
προσεγγίζει το άπειρο.
1
Με εμβαδό υπερβολής f(t) = 1 / t
Αν θέσουμε παίρνουμε
Η τελευταία σχέση είναι γνωστή ως εξίσωση του Όυλερ και είναι μία
από τις σημαντικότερες στην φιλοσοφία των Μαθηματικών. Συνδέει τους
με την μονάδα και το μηδέν, χρησιμοποιώντας πρόσθεση, πολλαπλασιασμό
και ύψωση σε δύναμη! Πέρα από την φιλοσοφία, η σχέση αυτή μας έδωσε και
κάτι παραπάνω. Χρησιμοποιήθηκε στην απόδειξη ότι ο π είναι υπερβατικός,
1
δηλαδή ότι δεν αποτελεί λύση κάποιας πολυωνυμικής εξίσωσης. Τέτοιος
αριθμός είναι και ο e.
Η εξίσωση του Όυλερ όμως μας δίνει ένα τέτοιο αποτέλεσμα για τον αριθμό iπ
άρα και για τον π. Συνεπώς ο π είναι υπερβατικός. Αυτό έδωσε τέλος στις
προσπάθειες τετραγωνισμού του κύκλου, αφού αποδεικνύει ότι είναι
αδύνατος.
Τριγωνομετρική συνάρτηση
1
Οι τριγωνομετρικοί αριθμοί και τριγωνομετρία
Σχήμα 1
Ένα ορθογώνιο τρίγωνο έχει δύο κάθετες μεταξύ τους πλευρές και μια
υποτείνουσα. Οι κάθετες είναι αυτές που σχηματίζουν μεταξύ τους ορθή
γωνία, ενώ η υποτείνουσα είναι η τρίτη πλευρά που σχηματίζει οξείες γωνίες
με τις υπόλοιπες δύο πλευρές. Στο Σχήμα 1, οι κάθετες είναι οι πλευρές c και
b, ενώ η υποτείνουσα είναι η a.
Εφαπτομένη
1
Σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο ορίζεται ως εφαπτομένη της γωνίας θ του
τριγώνου το πηλίκο της απέναντι πλευράς διά την προσκείμενη πλευρά.
Συμβολίζεται με εφθ, στα ελληνικά ή tanθ διεθνώς. Η εφαπτομένη, όπως έχει
οριστεί εδώ, μπορεί να πάρει οποιαδήποτε τιμή μεγαλύτερη του μηδενός.
Ημίτονο
Συνημίτονο
Συνεφαπτομένη
1
• Τέμνουσα(sec): Το κλάσμα 1/cosθ.
Τριγωνομετρικός κύκλος
1
μεταβλητή οποιονδήποτε πραγματικό αριθμό και όχι υποχρεωτικά γωνία. Γι'
αυτό η ανεξάρτητη μεταβλητή των τριγωνομετρικών συναρτήσεων ονομάζεται
φάση.
• tanθ=sinθ/cosθ
• cotθ=cosθ/sinθ
• secθ=1/cosθ
• cscθ=1/sinθ
1
• Η εφαπτομένη ισούται με την τεταγμένη της τομής της
μεταβλητής πλευράς με τον άξονα των εφαπτομένων. Ο άξονας αυτός
προκύπτει από τη μετατόπιση του άξονα y'y κατά μία μονάδα στον άξονα x'x.
Εφάπτεται στο μοναδιαίο κύκλο στο σημείο (1,0).
1
sin5=sin(5rad). Από τη μελέτη τους ως συναρτήσεις προκύπτουν τα
παρακάτω:
Ημίτονο
Συνημίτονο
1
Πεδίο ορισμού της συνάρτησης συνημίτονο είναι οι πραγματικοί
αριθμοί. Σύνολο τιμών είναι το σύνολο [-1,1], ενώ η συνάρτηση δεν είναι ένα
προς ένα, ως περιοδική, με περίοδο Τ=2π. Είναι παραγωγίσιμη με (cosx)'=-
sinx. Σε διάστημα μιας περιόδου (θεωρείται το διάστημα [0,2π) ως
αντιπροσωπευτικό) η συνάρτηση συνημίτονο είναι γνήσια φθινουσα και κοίλη
στο [0,π/2], γνήσια φθίνουσα και κυρτή στο [π/2,π], γνήσια αύξουσα και κυρτή
στο [π,3π/2], γνήσια αύξουσα και κοίλη στο [3π/2,2π). Παρουσιάζει μέγιστο
την τιμή 1 στο 0, ελάχιστο την τιμή -1 στο π και δύο σημεία καμπής, ένα στο
π/2 και ένα στο 3π/2.
Εφαπτομένη
1
Η γραφική παράσταση της συνάρτησης της εφαπτομένης φαίνεται
παρακάτω. (προσοχή η γωνία μετριέται σε μοίρες!)
Συνεφαπτομένη
Τέμνουσα
1
Πεδίο ορισμού της συνάρτησης τέμνουσα είναι οι πραγματικοί αριθμοί,
εξαιρουμένων αυτών που μηδενίζουν τη συνάρτηση συνημίτονο, δηλαδή των
αριθμών της μορφής x=κπ+π/2, όπου κ ακέραιος αριθμός. Σύνολο τιμών είναι
το σύνολο των πραγματικών αριθμών εξαιρουμένου του τμήματος (-1,1), ενώ
η συνάρτηση δεν είναι ένα προς ένα, ως περιοδική, με περίοδο Τ=2π. Είναι
παραγωγίσιμη με (secx)'=sinx/cos2x=tanx/cosx. Σε διάστημα μιας περιόδου
(θεωρείται το διάστημα (-π/2,π/2)U(π/2,3π/2) ως αντιπροσωπευτικό) η
συνάρτηση τέμνουσα είναι γνήσια φθίνουσα και κυρτή στο (-π/2,0], γνήσια
αύξουσα και κυρτή στο [0,π/2), γνήσια αύξουσα και κοίλη στο (π/2,π], γνήσια
φθίνουσα και κοίλη στο [π,3π/2). Παρουσιάζει τοπικό ελάχιστο με τιμή 1 στο
0, τοπικό μέγιστο με τιμή -1 στο π και κατακόρυφες ασύμπτωτες τις ευθείες
y=π/2, y=3π/2.
Συντέμνουσα
Αρμονική συνάρτηση
1
Οι συναρτήσεις ημίτονο και συνημίτονο είναι οι ίδιες συναρτήσεις, η μία
είναι αποτέλεσμα της μετατόπισης της άλλης.
1
Αντίστροφες τριγωνομετρικές συναρτήσεις
Πεδίο ορισμού του τόξου ημιτόνου είναι το [-1,1]. Σύνολο τιμών είναι το
σύνολο [-π/2,π/2], ενώ η συνάρτηση είναι ένα προς ένα, ως αντίστροφη. Είναι
1
παραγωγίσιμη με .Η συνάρτηση τόξο ημιτόνου
είναι γνήσια αύξουσα και κοίλη στο [-1,0], γνήσια αύξουσα και κυρτή στο [0,1].
Παρουσιάζει μέγιστο την τιμή π/2 στο 1, ελάχιστο την τιμή -π/2 στο -1 και
σημείο καμπής στο 0.
• Υπερβολικό ημίτονο
• Υπερβολικό συνημίτονο
• Υπερβολική εφαπτομένη
1
• Υπερβολική συνεφαπτομένη
• Υπερβολική τέμνουσα
• υπερβολική συντέμνουσα
1
• cos2x+sin2x=1 Συνδέουν τα ημίτονα και τα συνημίτονα στις
απλές τριγωνομετρικές συναρτήσεις. Το σημείο (cos2x,sin2x) ανήκει σε κύκλο
ακτίνας 1. Είναι ο μοναδιαίος κύκλος.
1
Η δημιουργία της γραφικής παράστασης του ημιτόνου. Χρησιμοποιείται
ο ακόμη πιο γενικευμένος ορισμός με το μιγαδικό εψιλοτικό μετασχηματισμό.
• eix=cosx+isinx
• eiπ+1=0
• sinx=(eix-e-ix)/2i
• cosx==(eix+e-ix)/2