Ο Δημοσθένης στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο νόμος, τον οποίο

έχει προτείνει για ψήφιση ο Τιμοκράτης, είναι ασύμφορος και

επιζήμιος, απαριθμεί ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο ορθός νόμος.

Ὡς τοίνυν οὐδ’ ἐπιτήδειον νόμον ὑμῖν οὐδὲ συμφέροντ’ εἰσενήνοχεν, τοῦτ’ ἤδη

πειράσομαι νυνὶ δεικνύειν. οἶμαι δὴ πάντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι, δεῖν τὸν ὀρθῶς

ἔχοντα νόμον καὶ συνοίσειν μέλλοντα τῷ πλήθει πρῶτον μὲν ἁπλῶς καὶ

πᾶσι γνωρίμως γεγράφθαι, καὶ μὴ τῷ μὲν εἶναι ταυτὶ περὶ αὐτοῦ νομίζειν, τῷ δὲ

ταυτί. ‘Έπειτ’ εἶναι δυνατὰς τὰς πράξεις ἃς δεῖ γίγνεσθαι διὰ τοῦ νόμου· εἰ γὰρ αὖ

καλῶς μὲν ἔχοι, μὴ δυνατὸν δέ τι φράζοι, εὐχῆς, οὐ νόμου διαπράτ-

τοιτ’ ἂν ἔργον. Πρὸς δὲ τούτοις μηδενὶ τῶν ἀδικούντων φαίνεσθαι μηδεμίαν

διδόντα ῥᾳστώνην. εἰ γὰρ δημοτικόν τις ὑπείληφεν τὸ πράους εἶναι τοὺς νόμους,

τίσιν τούτοις προσεξεταζέτω, κἄνπερ ὀρθῶς βούληται σκοπεῖν, εὑρήσει τοῖς

κρίνεσθαι μέλλουσιν, οὐ τοῖς ἐξεληλεγμένοις· ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἄδηλον εἴ τις ἔστ’

ἀδίκως διαβεβλημένος, τοῖς δ’ οὐδὲ λόγος λείπεται τὸ μὴ οὐ πονηροῖς εἶναι. Τούτων

τοίνυν ὧν διεξελήλυθ’ ἐγὼ νῦν οὐδ’ ὁτιοῦν οὗτος ἔχων ὁ νόμος φανήσεται,

τἀναντία δ’ ἑξῆς πάντα. πολλαχόθεν μὲν οὖν ἄν τις ἔχοι τοῦτο διδάσκειν, μάλιστα

δὲ τὸν νόμον αὐτὸν ὃν τέθηκε διεξιών.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΙΜΟΚΡΑΤΟΥΣ 68-70

 ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ : Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο ορθός νόμος;

1. εἰσενήνοχεν, δεικνύειν, πειράσομαι, ὑπείληφεν, προσεξεταζέτω, εὑρήσει, ἐξεληλεγμένοις,

λείπεται, διεξελήλυθα: Να γίνει χρονική αντικατάσταση.

2. ὁμολογῆσαι, μέλλοντα, νομίζειν, φράζοι, σκοπεῖν, κρίνεσθαι, φαίνεσθαι: Να γραφεί το β΄

πληθυντικό Ευκτικής Μέλλοντα και β΄ενικό Οριστικής Αορίστου.

3. διδόντα, τέθηκε διεξιών: Να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση στο γ΄ πληθυντικό πρόσωπο στον
Ενεστώτα.

4. πλήθει, πᾶσι, τῷ, διεξιών, μηδενὶ, τίσιν, μέλλουσιν, πράξεις:Να γραφεί η γενική ενικού και η
πληθυντικού.

5. ὀρθῶς, γνωρίμως, δυνατὰς, καλῶς, πονηροῖς: Να γραφούν τα παραθετικά.

6. Στην παρακάτω πρόταση να μετατραπεί ο ευθύς σε πλάγιο λόγο με εξάρτηση «Δημοσθένης

λέγει…»

« εἰ γὰρ αὖ καλῶς μὲν ἔχοι, μὴ δυνατὸν δέ τι φράζοι, εὐχῆς, οὐ νόμου διαπράττοιτ’ ἂν

ἔργον.»

7. Στις παρακάτω πρότασεις να μετατραπεί ο πλάγιος σε ευθύ λόγο:

« Ὡς τοίνυν οὐδ’ ἐπιτήδειον νόμον ὑμῖν οὐδὲ συμφέροντα εἰσενήνοχεν, τοῦτ’ ἤδη
πειράσομαι νυνὶ δεικνύειν.»

«οἶμαι δὴ πάντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι,»

8. Να μετατραπούν οι παρακάτω μετοχές σε δευτερεύουσες προτάσεις:

συμφέροντα ,τῶν ἀδικούντων, ἔχων, τοῖς ἐξεληλεγμένοις.

9. Να μετατραπούν οι παρακάτω προτάσεις σε μετοχές:

« Ὡς τοίνυν οὐδ’ ἐπιτήδειον νόμον ὑμῖν οὐδὲ συμφέροντα εἰσενήνοχεν,»

«εἰ γὰρ αὖ καλῶς μὲν ἔχοι,»

«εἰ γὰρ δημοτικόν τις ὑπείληφεν τὸ πράους εἶναι τοὺς νόμους»

«ὧν διεξελήλυθ’ ἐγὼ νῦν»

10. πολλαχόθεν μὲν οὖν ἄν τις ἔχοι τοῦτο διδάσκειν, μάλιστα δὲ τὸν νόμον αὐτὸν ὃν τέθηκε
διεξιών.: Να βρεθεί ο λανθάνων υποθετικός λόγος και να αναγνωρισθεί