τριτόκλιτα σιγμόληκτα επίθετα, ανώμαλα επίθετα, αναφορικές αντωνυμίες,

δευτερεύουσες εναντιωματικές και παραχωρητικές προτάσεις

’Ανάγκη δ´ ἐν τῷ μεταξὺ διαλαβεῖν, καὶ πρὸ τοῦ τὰ τοῖσδε πεπραγμένα τοῖς

ἀνδράσιν δηλοῦν καὶ τοὺς ἔξω τοῦ γένους πρὸς τὸν τάφον ἠκολουθηκότας πρὸς

εὔνοιαν παρακαλέσαι. Καὶ γὰρ εἰ μὲν εἰς χρημάτων δαπάνην ἤ τιν´ ἄλλην θεωρίαν

ἱππικῶν ἢ γυμνικῶν ἄθλων ἐτάχθην κοσμῆσαι τὸν τάφον, ὅσῳπερ ἂν

προθυμότερον καὶ ἀφειδέστερον ταῦτα παρεσκευάσμην, τοσούτῳ μᾶλλον ἂν

προσήκοντ´ ἔδοξα πεποιηκέναι· λόγῳ δ´ ἐπαινέσαι τούτους τοὺς ἄνδρας αἱρεθείς,

ἂν μὴ τοὺς ἀκούοντας συμβουλομένους λάβω, φοβοῦμαι μὴ τῇ προθυμίᾳ

τοὐναντίον οὗ δεῖ ποιήσω. ‘Ο μὲν γὰρ πλοῦτος καὶ τὸ τάχος καὶ ἡ ἰσχὺς καὶ ὅς´

ἄλλα τούτοις ὅμοια, αυτάρκεις ἔχει τὰς ὀνήσεις τοῖς κεκτημένοις, καὶ κρατοῦσιν ἐν

αὐτοῖς, οἷς ἂν παρῇ, κἂν μηδεὶς τῶν ἄλλων βούληται· ἡ δὲ τῶν λόγων πειθὼ τῆς

τῶν ἀκουόντων εὐνοίας προσδεῖται, καὶ μετὰ ταύτης μέν, κἂν μετρίως ῥηθῇ, δόξαν

ἤνεγκε καὶ χάριν προσποιεῖ, ἄνευ δὲ ταύτης, κἂν ὑπερβάλῃ τῷ λέγειν καλῶς,

προσέστη τοῖς ἀκούουσιν.

Δημοσθένους Επιτάφιος 13-14

Λεξιλογικά
διαλαμβάνω: χωρίζω, σταματώ
τάφος: ταφή, κηδεία, εκφορά
θεωρία: παρακολούθηση, εξέταση
ἆθλος: αγώνισμα, μόχθος
ἀφειδέστερον: σπάταλα, γενναιόδωρα
προσήκοντα: τα πρέποντα, τα αρμόζοντα, τα καθήκοντα
συμβουλομένους: του ρ. συμβούλομαι: συμφωνώ, συγκατατίθεμαι
ἡ ὄνησις: η ωφέλεια, η χρησιμότητα, το κέρδος
κρατέω-ῶ: είμαι ισχυρός
παρῇ: του ρ. πάρειμι
προσδέομαι: χρειάζομαι
προσποιέω-ῶ: προσθέτω, προσάπτω
προσέστη: του ρ. προσίσταμαι: δυσαρεστώ, προσβάλλω
 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ 16

1. αυτάρκεις: Να αναγνωριστεί γραμματικά και να κλιθεί στο ίδιο γένος και

στους δύο αριθμούς.

2. διαλαβεῖν, ἠκολουθηκότας, αἱρεθείς: να γίνει χρονική αντικατάσταση.

3. ἐτάχθην, ἔχει, προσδεῖται, ἤνεγκε, προσέστη: να γίνει εγκλιτική

αντικατάσταση και να γραφούν οι ονοματικοί τύποι στο χρόνο που
βρίσκονται.

4. Να γραφεί ο τύπος που ζητείται:

αἱρεθείς: αιτιατική και κλητική ενικού
πειθὼ : γενική ενικού
ἀνδράσιν : δοτική και κλητική ενικού
ἄθλων : δοτική ενικού
ἰσχὺς : αιτιατική ενικού και δοτική πληθυντικού
γένους: γενική και δοτική πληθυντικού
προθυμίᾳ: ονομαστική και δοτική πληθυντικού
δόξαν: γενική ενικού και δοτική πληθυντικού
τὰς ὀνήσεις : κλητική ενικού και δοτική πληθυντικού

5. τοῖσδε, ὅσῳπερ, τοσούτῳ, μηδεὶς, ταύτης: Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις

στο γένος που βρίσκονται και στους δύο αριθμούς.

6. προθυμότερον, ἀφειδέστερον, ὅμοια: α. να γραφούν τα παραθετικά β. να

γραφούν οι πλάγιες πτώσεις στο συγκριτικό βαθμό στο αρσενικό γένος. γ. να
γραφούν τα παραθετικά παραγόμενων επιρρημάτων

7. Να μετατραπούν οι υποθετικοί λόγοι του κειμένου στο είδος της απλής

σκέψης του λέγοντος.