VAVILON - Ime mu je izvedeno od reči „bab-ili”(vrata bogova).

Drevni grad leži u današnjem

gradu Hilah, u centru Babela, u Iraku, oko 83 km južno od Bagdada, glavnog grada Iraka.

Vavilon je dugo ležao zakopan ispod debelih nanosa pustinjskog peska, da bi ga arheolozi
pronašli u 19 veku. Arheološko nalazište se sastoji od centralnog dela, srednjeg dela unutar
gradskih zidina i spoljnog dela koji ih okružuje.

Ispred zidina grada pronađena je statua Lava od bazalta iz doba Nabukodonosora 605-562 p.n.e
(postolje je renovirano a statua je originalna samo sređena)

Temelje Kapije boginje Ištar otkrio je čuveni nemački arheolog Robert Koldevej 1899. godine.
Kapija i Procesijski put su rekonstruisani u Pergamon muzeju u Berlinu od materijala koji je
iskopan u periodu od 1902. do 1914. godine. Rad na rekonstrukciji je dovršen tridesetih godina XX
veka. Iskopan deo Kapije boginje Ištar se i danas nalazi u Pergamon muzeju u Berlinu.

Kapija boginje Ištar (boginja ljubavi, rata i plodnosti) sagrađena je oko 575. godine pre nove ere po
naređenju kralja Nabukodonosora II na severnoj strani grada Vavilona. To je bila osma kapija i
glavni ulaz u grad, koji je bio opasan sa dvostrukim zidinama dugim 20 kilometara. Kroz nju je,
inače, vodio Procesijski put, sve do glavnog hrama, posvećenog Marduku – vrhovnom bogu
vavilonskog panteona.

Originalna kapija je bila dvostruka, i dvaput većih dimenzija od sadašnje replike u Iraku, dok je u
berlinskom Pergamskom muzeju rekonstruisan samo njen manji, frontalni deo.

Kapija boginje Ištar je sagrađena od intenzivno plavih emajliranih opeka koje daju fasadi sjaj
dragulja. Pokrivanje emajliranom opekom trebalo je da omogući večno trajanje Kapije. Kapija je
ukrašena plitkim reljefima sa likovima bikova i zmajeva, i kompositnim bićem koje predstavlja
samu boginju Ištar. Plitki reljefi zmajeva i bikova simbolišu bogove Marduka i Adada. Opeke
kraljevskoplave boje okružuju jarko obojene žute i braon bikove i zmajeve. Bikovi i zmajevi
izgledaju kao da lebde nad plavom pozadinom.

Krov i vrata Kapije su napravljeni od kedrovine. Kroz vrata je prolazio Procesijski put, obeležen
zidovima dekorisanim plitkim reljefima lavova koji su oblikovani u glaziranim žutim pločicama. Njih
ima oko 120 i ravnomerno su raspoređeni na zidovima.

Za vreme vladavine Sadama Huseina 80-ih godina 20. veka urađena je delimična rekonstrukcija
centralnona dela ali je zbog korišćenja jeftinih modernih materijala oštetila originalne ostatke
ruševina. Ispod drevnih ruševina su sagrađene garaže i restorani radi privlačenja što većeg broja
turista

Takođe, posle invazije predvođene američkim snagama 2003, Vavilon je pretvoren u vojnu bazu i
naneta je velika šteta nalazištu. Preko nalazišta su prolazila oklopna vozila, sletali avioni i
skadištilo se gorivo. Veruje se da su mnoge građevine od arheološkog značaja završile kao
materijal za džakove sa peskom, postavljene oko vojne baze.

Drevni ostaci Vavilona predloženi su da budu uvršteni u svetsku kulturnu baštinu pod zaštitom
UNESCO-a.
1909
Rusevine Etamenanskog hrama (vavionske kule)