You are on page 1of 14

UNIDAD 8

TEXTO ALFA Ο ΜΥΘΟΣ


ὁ Θησεὺς καὶ οἱ ἑταῖροι ἀφικνοῦνται εἰς τὴν Κρήτην

ὁ Μίνως οἰκεῖ ἐν τῇ Κρήτῃ. ὁ δὲ ἐστι βασιλεὺς τῆς νήσου . ἐν τῇ τοῦ Μίνωος οἰκίᾳ ἐστίν

λαβύρινθος. ἐκεῖ δ᾿ οἰκεῖ ὁ Μινώταυρος, θὴριον δεινόν, ἥμισυ ἄνθρωπος, ἥμισυ ταῦρος. τὸ θηρίον

ἐσθίει ἀνθρώπους. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πέμπουσι αὑτῷ κατ᾿ ἔτος ἑπτά τε Ἀθηναίους νεανίας καὶ

ἑπτὰ παρθένους καὶ ὁ δὲ βασιλεύς παρέχει αὐτοὺς Μινωταύρῳ. ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις βασιλεύει

ὁ Αἰγεύς. ἔστι δὲ αὐτῷ παῖς τις ὀνόματι Θησεύς. ὁ δὲ , ἐπεὶ πρῶτον ἡβᾷ, τοὺς ἑταίρους οἰκτίρει

καὶ βούλεται βοηθεῖν αὐτοῖς. τῷ πατρὶ αὐτοῦ λέγει “πάππα φίλε , βούλομαι σῴζειν τοὺς ἑταίρους

μου. πέμπε με μετὰ τῶν ἑταίρων πρὸς τὴν Κρήτην”. ὁ δ᾿ Αἰγεὺς μάλιστα φοβεῖται ἀλλ᾿ ὅμως

πείθεται αὐτῷ . ὁ οὖν Θησεὺς εἰς τὴν ναῦν εἰσβαίνει μετὰ τῶν ἑταίρων καὶ πλεῖ πρὸς τὴν Κρήτην.

ἐπεὶ εἰς τὴν νῆσον ἀφικνοῦνται, ὅ τε βασιλεὺς καὶ ἡ βασίλεια καὶ ἡ θυγάτηρ αὐτῶν,
UNIDAD 8

ὀνόματι Ἀριάδνη, δέχονται αὐτοὺς καὶ ἄγουσι πρὸς τὴν Κνωσσόν , τὴν τοῦ Μίνωος πόλιν , καὶ

φυλάττουσιν αὐτούς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ. ἡ δ᾿ Ἀριάδνη, ἐπεὶ πρῶτον ὁρᾷ τὸν Θησέα, ἐρᾷ αὐτοῦ

καὶ βούλεται σῴζειν αὐτόν. ἐπεὶ οὖν γίγνεται ἡ νύξ, σπεύδει πρὸς τὸ δεσμωτήριον καὶ τὸν Θησέα

καλεῖ καὶ, “σίγα, ὦ Θησεῦ”, φησίν. “ ἐγώ, Ἀριάδνη, πάρειμι. ἐρῶ σοῦ καὶ βούλομαι σῴζειν σε.

παρέχω σοι τοῦτο τὸ ξίφος καὶ τοῦτο τὸ λίνον. μὴ φοβοῦ , ἀλλὰ ἀνδρείως εἴσβαινε

εἰς τὸν λαβύρινθον καὶ ἀπόκτεινε τὸν Μινώταυρον. ἐπειτα δὲ ἐκφευγε καὶ σπεῦδε πρὸς τὴν ναῦν,

ἐγὼ πρὸς τῇ νηῒ μένω , βούλομαι γὰρ ἀπὸ τῆς Κρήτης ἀποφεύγειν . ἡ δὲ ταχέως ἀπέρχεται

πρὸς τὴν πόλιν. ὁ δὲ Θησεὺς μάλα μὲν θαυμάζει.

TEXTO BETA Ο ΜΥΘΟΣ


ὁ Θησεὺς οὐ φοβεῖται ἀλλὰ ἀνδρείως μάχεται καὶ τὸν Μινώταυρον ἀποκτείνει.

“ἐπεὶ δὲ γίγνεται ἡ ἡμέρα, ὁ Μίνως ἔρχεται πρὸς τὸ δεσμωτήριον καὶ ἄγει τόν τε Θησέα καὶ
UNIDAD 8

τοὺς ἑταίρους πρὸς τὸν λαβύρινθον. ἐπεὶ ἀφικνοῦνται, οἱ δοῦλοι ἀνοίγουσι τὰς πύλας καὶ

τοὺς Ἀθηναίους εἰσελαύνουσιν, ἐπειτα τὰς πύλας κλείουσι καὶ ἀπέρχονται. οὕτω γὰρ παρέχουσιν

τῷ Μινωταύρῳ σῖτον εἰς πολλὰς ἡμέρας. οἱ μέν ἑταῖροι μάλιστα φοβοῦνται, ὁ δὲ Θησεύς,

“μὴ φοβεῖσθε, ὦ φίλοι”, φησίν. “ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς σώσω. ἕπεσθέ μοι ἀνδρείως”. οὕτω λέγει καὶ

ἡγεῖται αὐτοῖς εἰς τὸν λαβύρινθον”. ὁ οὖν Θησεὺς ἐν μὲν τῇ ἀριστερᾷ ἔχει τὸ λίνον, ἐν δὲ τῇ δεξιᾷ

τὸ ξίφος καὶ προχωρεῖ εἰς τὸν σκότον. οἱ δὲ ἑταῖροι φοβοῦνται ἀλλ᾿ ὅμως ἕπονται αὐτῷ .

μακρὰν οὖν ὁδὸν πορεύονται καὶ πολλάκις μὲν τρέπονται, πόλλακις δὲ ψόφους δεινοὺς ἀκούουσιν,

ὁ γὰρ Μινώταυρος δεινῶς βρυχᾶται. ἐνταῦθα τὸν τῶν ποδῶν ψόφον ἀκούουσι καὶ ὀσφραίνονται

τὸ τοῦ θηρίου πνεῦμα . ἐν τῇ ὁδῷ πάρεστιν ὁ Μινώταυρος καὶ ἐπὶ τὸν Θησέα ὁρμᾶται”.

ὁ δὲ οὐ φοβεῖται ἀλλὰ ἀνδρείως μάχεται. τῇ μὲν γὰρ ἀριστερᾷ λαμβάνεται τῆς κεφαλῆς
UNIDAD 8

τοῦ θηρίου, τῇ δὲ δεξιᾷ τὸ στῆθος τύπτει. ὁ δὲ Μινώταυρος κλάζει καὶ καταπίπτει πρὸς τήν γῆν.

οἱ δὲ ἑταῖροι ἐπεὶ ὁρῶσι τὸ θηριον ἐπὶ τῇ γῇ κείμενον, χαίρουσι καὶ, “ὦ Θησεῦ”, φασίν, “ ὡς

ἀνδρεῖος εἶ. ὡς θαυμάζομεν σε καὶ τιμῶμεν. ἀλλὰ νῦν ἐκφερε ἡμᾶς ἐκ τοῦ λαβυρίνθου καὶ

ἡγοῦ πρὸς τὰς πύλας . μακρὰ γὰρ ἐστιν ἡ ὁδὸς καὶ πολύς ὁ σκότος. τὴν δ᾿ ὁδὸν ἀγνοοῦμεν”.

ὁ δὲ Θησεὺς τὸ λίνον λαμβάνει ( οὕτω γὰρ τὴν ὁδὸν γιγνώσκει) καὶ ἡγεῖται τοῖς ἑταίροις

πρὸς τὰς πύλας. ἐπεὶ δ᾿ ἀφικνοῦνται, τὸν μοχλὸν διακοπτουσι καὶ μένουσιν ἐκεῖ.

ἐπεὶ δὲ γίγνεται ἡ νύξ, ἐξέρχονται ἐκ τοῦ λαβυρίνθου καὶ σπεύδουσι πρὸς τὴν ναῦν. ἐκεῖ δὲ

τὴν Ἀριάδνην ὁρῶσιν. ταχέως εἰσβαίνουσι καὶ ἀποπλέουσι πρὸς τὰς Ἀθήνας. οὕτως ὁ Θησεὺς

τὸν Μινώταυρον ἀποκτείνει καὶ τοὺς ἑταίρους σῴζει ”. οὕτω περαίνει τὸν μῦθον ἡ Μυρρίνη,

ἡ δὲ Μέλιττα, “καὶ ἡ Ἀριάδνη”, φήσιν, “ ἆρα χαίρει; ἆρα φιλεῖ αὐτὴν ὁ Θησεύς;” ἡ δὲ Μυρρίνη,
UNIDAD 8

“οὐχί. οὐ χαίρει ἡ Ἀριάδνη οὐδὲ φιλεῖ ἀυτὴν ὁ Θησεύς”. ἡ δὲ Μέλιττα, “διὰ τί οὐ φιλεῖ αὐτὴν

ὁ Θησεύς; τί γίγνεται;” ἡ δὲ μήτηρ, “ἐκεῖνον τὸν μῦθον οὐκ ἐθέλω σοι εἰπεῖν νῦν”

8.1. LA VOZ MEDIA EN EL VERBO GRIEGO

El verbo griego presenta una voz media. La principal diferencia entre la activa y la
media está en la forma : sus terminaciones son distintas. En cuanto a la traducción, la voz media podría
equivaler a nuestra voz reflexiva ( apartarse, marcharse, despertarse…) , αunque no siempre es así,
pudiendo un verbo en voz media ser transitivo
y traducirse en activa .

Un mismo verbo puedo aparecer en voz activa y media. En griego la mayoría de verbos que son activos
se pueden pasar a la voz media, adoptando un valor reflexivo:

ἐγείρω τὸν παῖδα : despierto al niño


ἐγείρομαι : me despierto

πείθω / πείθομαι
φοβέω / φοβέομαι

Existen verbos que solamente tienen voz media:

ἀφκνεόμαι (llegar)
βούλομαι (querer)
γίγνομαι (llegar a ser, convertirse, suceder )
δέχομαι (aceptar , recibir)
ἔρχομαι ( ir)
ἀπέρχομαι (alejarse)

8.2. PRESENTE DE LA VOZ MEDIA DE LOS VERBOS TEMÁTICOS

Las desinencias o terminaciones de la voz media son diferentes a las de la voz activa. Observa:

Desinencias del Desinencias del Infinitivo


presente de indicativo imperativo de presente
1ª pers. sg -μαι
2ª pers.sg -σαι -σο
3ª pers. sg -ται -σθαι
1ª pers.pl -μεθα
2ª pers. pl -σθε -σθε
3ª pers. pl -νται

*Recuerda que entre la raíz y estas desinencias se introducía una vocal de unión llamada
“ vocal temàtica “:
− ο cuando la desinencia comienza por μ/ ν
− ε cuando la desinencia comienza por σ / τ
UNIDAD 8

Presente de indicativo de los verbos temáticos puros


Presente de indicativo Imperativo de presente Infinitivo de presente
λύ-ο-μαι ----------------------
λύ-ε-σαι = λύει / λύῃ λύ-ε-σο = λύου
λύ-ε-ται λύ-ε-σθω λύ-ε-σθαι
λυ-ό-μεθα -------------------------------
λύ-ε-σθε λύ-ε-σθε
λύ-ο-νται λύ-ε-σθων

Presente de indicativo medio de los verbos temáticos en -έω


Presente de indicativo Imperativo de presente Infinitivo de presente
φιλέ-ο-μαι = φιλοῦμαι -----------------
φιλέ-ε-σαι = φιλεῖ/ φιλῇ φιλέ-ε-σο = φιλοῦ
φιλέ-ε-ται = φιλεῖται φιλέ-εσθω = φιλεῖσθω φιλέ-ε-σθαι= φιλεῖσθαι
φιλε-ό-μεθα= φιλούμεθα --------------------------
φιλέ-ε-σθε= φιλεῖσθε φιλέ-ε-σθε = φιλεῖσθε
φιλέ-ο-νται= φιλοῦνται φιλέ-εσθων= φιλεῖσθων

Presente de indicativo medio de los verbos temáticos en - άω


Presenet de indicativo Imperativo de presente Infinitivo de presente
θεά-ο-μαι = θεῶμαι --------------------
θεά-ε-σαι = θεᾷ θεά-ε-σο = θεῶ
θεά-ε-ται = θεᾶται θεά-εσθω = θεᾶσθω θεά-ε-σθαι= θεᾶσθαι
θεα-ό-μεθα = θεώμεθα
θεά-ε-σθε= θεᾶσθε θεά-ε-σθε= θεᾶσθε
θεά-ο-νται= θεῶνται θεά-εσθων = θεᾶσθων

Actividad 8.1. Conjuga en voz media

Presente de indicativo Imperativo de indicativo Infinitivo


ἀφικνέομαι > ἀφικνοῦμαι --------------------------

-------------------------

Presente de indicativo Imperativo de indicativo Infinitivo


ἐγείρω > ἐγείρομαι --------------------------

-------------------------

Presente de indicativo Imperativo de indicativo Infinitivo


τιμάω > τιμῶμαι --------------------------

-------------------------
UNIDAD 8

8.3. USOS DEL DATIVO

El dativo aúna los valores del dativo indoeuropeo , del instrumental y del locativo. Es por eso que en
griego puede funcionar sobre todo como CI y como CC

Aunque además tiene otros valores : CRV , Dativo posesivo, C.Agente...

- COMPLEMENTO INDIRECTO : persona o cosa interesada en la acción verbal

ἀγω δῶρον τῷ παιδί

- “DATIVO POSESIVO” : cuando aparece un dativo con el verbo εἰμί indica la posesión.
Hay que traducir el verbo como “tener” , el sujeto como el OD y el dativo como sujeto.

παῖς ἐστὶ τῷ Δικαιοπόλει


τὸ ὄνομα μοι ἐστι Φίλιππος
τῇ Μυρρίνῃ εἰσὶ δύο παῖδες

- COMPLEMENTO CIRCUNSTANCIAL : de instrumento, compañía...

ὁρῶμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς


σιγῇ ἐρχόμεθα
φόβῳ ποιοῦμεν τι
ἡμέρᾳ ἐρχόμεθα
Δέλφοις βιοῦμεν

- COMPLEMENTO DE RÉGIMEN VERBAL : determinados verbos se construyen con


dativo régimen verbal ( CRV) en lugar de con acusativo CD:

ἡγοῦμεθα αὐτῳ
πείθομαι σοι
ἕπεται αυτοῖς

- DATIVO DE NOMBRE: sirve para expresar el nombre

ἔστι δὲ αὐτῷ παῖς τις , ὀνόματι Θησεύς.

- COMPLEMENTO AGENTE: cuando el complemento agente es de cosa va en dativo


sin preposición.
αἵδε πόμπαι κωλύονται τῷ νόμῳ

Actividad 8.2. Localiza los dativos del texto y clasifícalos en la columna correspondiente:

C.I C.C C.RÉGIMEN DATIVO DATIVO


VERBAL POSESIVO DE NOMBRE
UNIDAD 8

Actividad 8.3. Localiza los dativos de estas oraciones y determina su función. Traduce

− ἡ θυγάτηρ καὶ ὁ ὑιός εἰσὶ τῷ Δικαιοπόλει καὶ τῇ Μυρρίνῃ, ὀνόματι Μέλιττα καὶ Φίλιππος

− τοῖς αὐτουργοῖς Ἀθηναῖοις εἰσὶ πολλοὶ δοῦλοι

− τῷ Μινωΐ ἐστὶν παῖς τις

− ὁ ἀνήρ ὑμῖν οὐ πείθεται

− πείθεσθέ μοι, ὦ παῖδες

− τὸν μῦθον τῷ παιδὶ λέγω

− ὁ παῖς τὸν λύκον λίθοις βάλλει

− ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ πολὺν σῖτον παρέχει

− ὁ δεσπότης τοὺς δούλος τοσαύτῃ βοῇ καλεῖ ὥστε φοβοῦνται

− παρέχε μοι τὸ ἄροτρον

− ὁ αὐτουργός, ὀνόματι Δικαιόπολις, τοῖς βουσὶν ἡγεῖται εἰς τὸν αγρόν

− ἐστὶ τῖε παιδὶ καλὸς κύων


UNIDAD 8

8.4. LOS PRONOMBRES- ADJETIVOS POSESIVOS

1ª persona 2ª persona
Un poseedor Varios poseedores Un poseedor Varios poseedores
ἐμός, ἐμή, ἐμόν ἡμέτερος, -α, -ον σός, σή, σον ὑμέτερος, -α, -ον

Para expresar el posesivo de tercera persona, se utilizan, según hemos visto, los genitivos (en
singular y plural) del pronombre αὐτός. También pueden utilizarse los genitivos del pronombre
reflexivo de 3ª persona (ἑαυτός, -ή, -όν).

ἡ γυνὴ αὐτοῦ su mujer (la mujer de él)


ἡ ἑαυτοῦ γυνή su propia mujer
τὸ σῶμα αὐτῶν su cuerpo (el cuerpo de ellos)
τὸ ἑαυτῶν σῶμα su propio cuerpo
ἡ ἐλπὶς αὐτῆς su esperanza (la esp. de ella)
ἡ ἑαυτῆς ἐλπίς su propia esperanza

- Para indicar la posesión en primera o segunda persona, también se puede utilizar el genitivo de los
pronombres personales, preferentemente las formas átonas .

τὸ ὄνομα μου / τὸ ἐμὸν ὄνομα mi nombre

8.5. LOS PRONOMBRES REFLEXIVOS

Estos pronombres hacen referencia al sujeto de la oración. No tienen nominativo ni


vocativo, por lo que no pueden actuar como sujeto ni apelación.

Pronombre reflexivo Pronombre reflexivo


1ª persona singular 1ª persona plural
Masculí femení masculí Femení
acusativo ἐμαυτόν ἐμαυτήν ἡμᾶς αὐτούς ἡμᾶς αὐτάς
genitivo ἐμαυτοῦ ἐμαυτῆς ἡμῶν αὐτῶν ἡμῶν αὐτῶν
dativo ἐμαυτῷ ἐμαυτῇ ἡμῖν αὐτοῖς ἡμῖν αὐταῖς

Pronombre reflexivo Pronombre reflexivo


2ª persona singular 2ª persona plural
masculí femení masculí Femení
acusativo σεαυτόν σεαυτήν ὑμᾶς αὐτούς ὑμᾶς αὐτάς
genitivo σεαυτοῦ σεαυτῆς ὑμῶν αὐτῶν ὑμῶν αὐτῶν
dativo σεαυτῷ σεαυτῇ ὑμῖν αὐτοῖς ὑμῖν αὐταῖς

Pronombre reflexivo Pronombre reflexivo


3ª persona singular 3ª persona plural
Masculino Femenino Neutro Masculino Femenino Neutro
acusativo ἑαυτόν ἑαυτήν ἑαυτό ἑαυτούς ἑαυτάς ἑαυτά
genitivo ἑαυτοῦ ἑαυτῆς ἑαυτοῦ ἑαυτῶν ἑαυτῶν ἑαυτῶν
dativo ἑαυτῷ ἑαυτῇ ἑαυτῷ ἑαυτοῖς ἑαυταῖς ἑαυτοῖς
UNIDAD 8

8.6. LOS PRONOMBRES- ADJETIVOS DEMOSTRATIVOS

Ubican en el espacio a cualquier cosa en relación al hablante:


- el de primera persona (este, esta, esto), designa a lo que está en la esfera del hablante
- el de segunda persona (ese, esa, eso), a lo que está en la esfera del interlocutor
- el de tercera persona (aquel, aquella, aquello), a lo que está lejos de ambos.

Los pronombres demostrativos pueden funcionar como pronombres o como adjetivos.

Pronombre demostrativo ὅδε, ἥδε, τόδε (este, esta, esto)


SINGULAR PLURAL
nominativo ὅδε ἥδε τόδε οἵδε αἵδε τάδε
acusativo τόνδε τήνδε τόδε τούσδε τάσδε τάδε
genitivo τοῦδε τῆσδε τοῦδε τῶνδε τῶνδε τῶνδε
dativo τῷδε τῇδε τῷδε τοῖσδε ταῖσδε τοῖσδε
Pronombre demostrativo οὗτος, αὕτη, τοῦτο (ese, esa, eso)
SINGULAR PLURAL
nominativo οὗτος αὕτη τοῦτο οὗτοι αὗται ταῦτα
acusativo τοῦτον ταύτην τοῦτο τούτους ταῦτας ταῦτα
genitivo τούτου ταύτης τούτου τούτων τούτων τούτων
dativo τούτῳ ταύτῇ τούτῳ τούτοις ταύταις τούτοις
Pronombre demostrativo ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο (aquel, aquella, aquello)
SINGULAR PLURAL
nominativo ἐκεῖνος ἐκείνη ἐκεῖνο ἐκεῖνοι ἐκείναι ἐκεῖνα
acusativo ἐκεῖνον ἐκείνην ἐκεῖνο ἐκείνους ἐκείνας ἐκεῖνα
genitivo ἐκείνου ἐκείνης ἐκείνου ἐκείνων ἐκείνων ἐκείνων
dativo ἐκείνῳ ἐκείνῇ ἐκείνῳ ἐκείνοις ἐκείναις ἐκείνοις

Actividad 8.4. Analiza morfosintácticamente las siguientes oraciones:

− ὁ ἄγγελος τάδε λέγει· «πάρεστι Δαρεῖος σὺν τῷ στρατῷ»

− ταῦτα τὰ ἔθνη ἐστι βάρβαρα καὶ οἱ ὁδοιπόροι φεύγουσιν ἀεὶ ταύτην τὴν γῆν.

− ἐν ἐκείνῃ τῇ μάχῃ, οὗτοι οἱ στρατιῶται ἀνδρεῖοι καὶ ἰσχυροὶ ἦσαν.

− ἡ αὐτὴ γνώμη περὶ τῶν αὐτῶν πραγμάτων οὐκ ἦν ἀεὶ τοῖς Ἀθηναίοις.

− τοὺς μὲν ἄλλους πονηροὺς λέγεις, σὺ δ᾿ αὐτὸς ἄξιος εἶ τοῦ αὐτοῦ ὀνόματος.

− πάντες ἄνθρωποι ἐπίστευον αὐτῷ.


UNIDAD 8

− μετὰ τὸν Θησέως θάνατον, οἱ Ἀθηναῖοι ἵδρυσαν τὸ αὐτοῦ ἱερὸν καὶ οἱ πολῖται αὐτὸν
ἱκέτευον.

− ἐγὼ εἰμι ὁ Κύριος, ὁ Θεός σου.

− οὐκ ἐγὼ σε ἀποκτείνω, ἀλλ᾿ ὁ τῆς πόλεως νόμος.

− τὴν μὲν ἀλήθειαν ὑμῖν λέγω, ὑμεῖς δ᾿ ἐμοῦ οὐκ ἀκούετε.

− ὁ σοφὸς φέρει ἐν ἑαυτῷ πάντα τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ χρήματα αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀβέβαια.

− τὸν σὸν ἵππον καὶ τὰ σὰ ὅπλα θαυμάζω.

− μεγάλη ἡ τῶν ὑμετέρων στρατιωτῶν ἀρετή.

− περὶ τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ὁ ἀγῶν ἐστι.

− ἡ πόλις ἡμῶν αἰτία τοῖς Ἕλλησι τῆς σωτηρίας

8.7. EL ADJETIVO GRIEGΟ: los adjetivos se dividen en tres clases

➢ Adjetivos de primera clase: se declinan en masculino y neutro por la segunda declinación y en femenino
por la primera o segunda.

- δίκαιος, δικαία, δίκαιον ( tres terminaciones, femenino en alfa pura)


- ἀγαθός, ἀγαθή, ἀγαθόν (tres terminaciones, femenino en heta)
- ἔνδοξος, ἔνδοξον (dos terminaciones, masculino y femenino en –ος)
- ἵλεως, ἵλεων (dos terminaciones, contracto)
- ἀργυροῦς, ἀργυρᾶ, ἀργυροῦν ( tres terminaciones, contracto)
- χρυσοῦς, χρυσῆ, χρυσοῦν (tres terminaciones, contracto)
- εὔνους, εὔνουν ( dos terminaciones, contracto)

➢ Adjetivos de segunda clase: se declinan los tres géneros por la tercera declinación. Tienen el femenino
igual al masculino.

- εὐδαίμων, εὔδαιμον (dos terminaciones, tema en nasal)


- ἀληθής, ἀληθές ( dos terminaciones, tema en silbante)

➢ Adjetivos de tercera clase: declinan el masculino y el neutro por la tercera. El femenino por la primera.

- μέγας, μεγαλή , μέγα


- πολύς, πολλή, πολύ
- πᾶς, πᾶσα, πᾶν
- μέλας, μέλαινα, μέλαν
- γλυκύς, γλυκεῖα, γλυκύ
- Todos los participios activos ( menos el de perfecto) y el participio de aoristo pasivo
pertenecen a esta clase
UNIDAD 8

Actividad 8.5. Traduce :

οὕτως οὖν ὁ Θησεὺς τοὺς ἑταίρους σῴζει καὶ ἀπὸ τῆς Κρήτης ἀποφεύγει. πρῶτον μὲν οὖν

πρὸς νῆσόν τινα, Νάξον ὀνόματι, πλέουσιν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκνοῦνται, ἐκβαίνουσιν ἐκ τῆς νεῶς

καὶ ἀναπαύονται. ἐπεὶ δὲ γίγνεται ἡ νύξ, οἱ μὲν ἄλλοι καθεύδουσιν. ὁ δὲ Θησεὺς ἥσυχος μένει.

οὐ γὰρ φιλεῖ τὴν Ἀριάδνην οὐδὲ βούλεται φέρειν αὐτὴν πρὸς τὰς Ἀθήνας. δι᾿ ὀλίγου οὖν,

ἐπεὶ καθεύδει ἡ Ἀριάδνη, ὁ Θησεὺς ἐγείρει τοὺς ἑταίρους καὶ, “σιγᾶτε, ὦ φίλοι”, φησίν.

“καιρός ἐστιν ἀποπλεῖν. σπεύδετε οὖν πρὸς τὴν ναῦν” ἐπεὶ οὖν εἰς τὴν ναῦν ἀφικνοῦνται,

ταχέως λύουσι τὰ πείσματα καὶ ἀποπλέουσιν . τὴν δ᾿ Ἀριάδνην λείπουσιν ἐν τῇ νήσῳ.

ἐπεὶ δὲ γίγνεται ἡ ἡμέρα, ἀνεγείρεται ἡ Ἀριάδνη καὶ ὁρᾷ ὅτι οὔτε Θησεὺς οὔτε οἱ ἑταῖροι

πάρεισιν, τρέχει οὖν πρὸς τὸν αἰγιαλὸν καὶ βλέπει πρὸς τὴν θάλατταν. τὴν δὲ ναῦν οὐχ ὁρᾷ.

μάλιστα οὖν φοβεῖται καὶ βοᾷ. “ ὦ Θησεῦ, ποῦ εἶ; ἆρα με καταλείπεις; ἐπάνελθε καὶ σῷζε με”
UNIDAD 8

VOCABULARIO DE LA UNIDAD
SUSTANTIVOS ADJETIVOS VERBOS
μῦθος ( ὁ): mito δεινός, -ά,-όν: terrible ἀφικνέομαι: llegar
Θησεύς, Θησέως ( ὁ): Teseo Ἀθηναίος,-α,-ον: ateniense οἰκέω: habitar
ἑταῖρος ( ὁ): compañero ἑπτά: siete ( numeral) ἐσθίω: comer
Κρήτη ( ἡ): Creta φίλος,-η,-ον: querido, amigo ἀναγκάζω: tener la necesidad
Μίνως, μίνωος ( ὁ): Minos τοῦτο : eso de, estar obligado a
βασιλεύς, βασιλέως ( ὁ): rey ( pronombre -adjetivo πέμπω: enviar
νῆσος (ἡ): isla demostrativo παρέχω: ofrecer
λαβύρινθος ( ὁ): laberinto οὗτος, αὑτή, τοῦτο) βασιλεύω: reinar
Μινώταυπος ( ὁ): Minotauro ἀριστερός,-α,-ον: derecho/a ἡβάω:
θήριον ( τό): fiera δεξιός,-α,-ον: izquierdo οἰκτίρω:
ταῦρος ( ὁ): toro κείμενος,-η,-ον: tumbado βούλομαι: querer
νεανίας,-ου ( ὁ): joven ἀνδρεῖος,-α,-ον: valiente βοηθέω: ayudar
παρθένος,-ου ( ἡ): muchacha ἐκεῖνος,-η,-ον : aquel σῴζω: salvar
ἔτος,-ους ( τό): año ( pronombre-adjetivo φοβέομαι: temer
Ἀθήναι,-ῶν ( αἱ): Atenas demostrativo) πείθομαι: ( + dativo)
Αἰγεύς, -έως ( ὁ): Egeo obedecer a
παῖς, παιδός ( ὁ): niño εἰσβαίνω: entrar, embarcar
ὄνομα, -ατος ( τό): nombre πλέω: navegar
(dativo singular ὀνόματι ) δέχομαι: aceptar, recibir
πατήρ, πατρός (ὁ): padre ἄγω: conducir, llevar
( dativo singular πατρί) ὀνομάζω: nombrar, llamar
πάππα ( ὁ): papá φυλάττω: guardar, proteger
ναῦς, νέως ( ἡ) : nave ἐράω: ( + genitivo) :
( acusativo singular ναῦν; estar enamorado de
dativo singular νηῒ ) γίγνομαι: llegar a ser, hacerse,
βασίλεια ( ἡ): reina convertirse
θυγάτηρ, -τρός ( ἡ) : hija σιγάω: estar en silencio,
Ἀριάδνη ( ἡ): Ariadna callarse
Κνωσσός ( ἡ) : Cnosos ἀποκτείνω: matar
πόλις, πόλεως ( ἡ): ciudad ἐκγεύγω: huir de
δεσμωτηρίον ( τό): cárcel μένω: esperar, permanecer
νύξ, νυκτός ( ἡ): noche ἀπογεύγω: huir de
σίφος,-ους ( τό): espada ἀπέρχομαι: marcharse de
λίνον ( τό): hilo θαυμάζω: admirar,
ἡμέρα ( ἡ): día estar sorprendido
πύλη,-ης ( ἡ): puerta μαχόμαι: luchar
σῖτος ( ὁ): comida ἔρχομαι: ir
σκότος (ὁ): oscuridad ἀνοίγω: abrir
ἀνάγκη ( ἡ): necesidad εἰσελαύνω: introduir, meter
ψόφος (ὁ): ruido κλείω: cerrar
πούς, ποδός (ὁ): pie ἕπομαι: ( + dativo) seguir a
( genitivo plural ποδῶν ) ἡγέομαι: (+ dativo) llevar a,
πνεῦμα,-ατος ( τό): respiración conducir a
κεφαλή ( ἡ): cabeza προχωρέω: acercarse
στῆθος, -ους ( τό): pecho πορευόμαι: caminar, ir
γῆ (ἡ): tierra, suelo τρέπομαι:
μοχλός ( ὁ): διώκω: perseguir
βρυχάομαι: mugir
ὀσφραίνομαι: oler
ὁρμάω: abalanzarse
λαμβάνω: coger
τύπτω: golpear
κλάζω: chillar
καταπίπτω: caer a
χαίρω: alegrarse
φασίν: “dicen” ( 3ªpers. pl de
UNIDAD 8

φημί)
τιμάω: honrar, venerar
ἀγνοέω: desconocer
διακοπτω:
ἐξέρχομαι: salir
ἀποπλέω: zarpar,
marchar navegando
περαίνω: acabar
ἐθέλω: querer
εἰπεῖν: “decir” (infinitivo
de λέγω)

PREPOSICIONES ADVERBIOS PARTÍCULAS


κατά: cada ἐκεῖ: aqui
κατ᾿: κατά ἥμισυ: mitad
μετά ( + genitivo) : con μάλιστα: sobre todo,
πρὸς : con acusativo “hacia”; muchísimo
con dativo “al lado de “ ὅμως: igualmente
ἀπό: desde ἀνδρείως: valientemente
ἐκ: fuera de , de ἔπειτα: después
οὕτω: así
μάλα: muy, mucho
πολλάκις: muchass veces
δεινῶς: terriblemente
ἐνταῦθα: entonces
ὡς: qué, cómo de
νῦν:ahora
ἔτι: aún , todavía
οὐχί:no
CONJUNCIONES PRONOMBRES EXPRESIONES
τις, τι ( τινος): “alguien, algo” τὸ μέν...τό δέ...: por un lado...
(pronombre indefinido) por otro
με: acusativo del pronombre κατ᾿ἔτος: cada año
personal de 1ª persona ἐπεὶ πρῶτον: en cuanto
de singular ὀνόματι:”de nombre “
σοῦ: genitivo del pronombre ( dativo de nombre)
personal de 1ª persona ἐν νῷ ἔχω: tener en mente
del singular ἐν τῇ ἀριστερᾷ: en la mano
σε: acusativo del pronombre derecha
personal de 2ª persona ἐν τῇ δεξιᾷ: en la mano
de singular izquierda
σοι: dativo del pronombre διὰ τί: ¿ por qué?
personal de 2ª persona
de singular
ὑμᾶς: acusativo del pronombre
personal de 2ª persona
de plural
μοι: dativo del pronombre
personal de 1ª persona
de singular

You might also like