ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ βαρύτονων ρημάτων (λύω) – Ενεργητική και Μέση Φωνή

α. Γενικά για την υποτακτική

Η Υποτακτική έγκλιση χρησιμοποιείται κυρίως σε δευτερεύουσες προτάσεις και δείχνει:

 κάτι προσδοκώμενο, δηλαδή κάτι που περιμένουμε να γίνει (π.χ. Λέγω ταῦτα, ἵνα μάθητε), ή
 κάτι που επαναλαμβάνεται συνεχώς στο παρόν και στο μέλλον (π.χ. Ἐπειδὰν ἢ πονῶσιν ἢ
γυμνάζωνται, γάλακτι πᾶν τὸ σῶμα ἱδροῦσιν = Κάθε φορά που κοπιάζουν ή γυμνάζονται …)
Η Υποτακτική συναντάται και σε κύριες προτάσεις και τότε μπορεί να δηλώνει:
 προτροπή (= εμπρός / ας...), (π.χ. Ἴωμεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους. = Ας βαδίσουμε εναντίον των εχθρών. /
ας επιτεθούμε.), ή
 απαγόρευση (= μην...), (π.χ. Μὴ ἄλλως ποιήσῃς. = Μην κάνεις διαφορετικά.) ή
 απορία (= άραγε να...), (π.χ. Εἴπω τὴν ἀλήθειαν; = Άραγε να πω την αλήθεια;)

Υποτακτική έγκλιση διαθέτουν μόνο ο Ενεστώτας, ο Αόριστος και ο Παρακείμενος!

Η Υποτακτική στις καταλήξεις παρουσιάζει -η-, -ῃ- και -ω- εκεί όπου η Οριστική έγκλιση εμφανίζει -ε-,
-ει- και -ο- αντίστοιχα, π.χ. λύωμεν (λύομεν στην οριστική), λύητε (λύετε στην οριστική).
Παίρνει άρνηση μή, π.χ. Λέγω ταῦτα, ἵνα μὴ ἀδικηθῇς.
 
β. Υποτακτική Ενεστώτα και Αορίστου Ενεργητικής Φωνής

Υποτακτική Υποτακτική Παρατηρήστε ότι, για να σχηματίσουμε

Ενεστώτα Αορίστου την Υποτακτική του Αορίστου,
πιστεύ-ω πιστεύ-σ-ω προσθέτουμε στο θέμα του
πιστεύ-ῃς πιστεύ-σ-ῃς τις ίδιες καταλήξεις με αυτές της Υποτακτικής
πιστεύ-ῃ πιστεύ-σ-ῃ Ενεστώτα.
πιστεύ-ωμεν πιστεύ-σ-ωμεν
πιστεύ-ητε πιστεύ-σ-ητε Η Υποτακτική του Αορίστου δε δέχεται αύξηση.
πιστεύ- πιστεύ-σ-ωσι(ν)  
ωσι(ν)
 
Παρατήρηση
Για την Υποτακτική Αορίστου των αφωνόληκτων ρημάτων ισχύουν όσα γνωρίζετε από τον σχηματισμό
της Οριστικής, δηλ.
ἔπραξα → πράξω,
ἔκοψα → κόψω,
ἔπεισα → πείσω.
 
Συγκεντρωτικός πίνακας με την Οριστική και την Υποτακτική στον Ενεστώτα και Αόριστο 
πρόσωπα Ενεστώτας Αόριστος

  Οριστική Υποτακτική Οριστική Υποτακτική ( αφωνόληκτα ρήματα)

α΄ εν. λύω λύω ἔλυσα > λύσω βλάψω κηρύξω μεταπείσω

β΄ εν. λύεις λύῃς ἔλυσας > λύσῃς βλάψῃς κηρύξῃς μεταπείσῃς
γ΄ εν. λύει λύῃ ἔλυσε > λύσῃ βλάψῃ κηρύξῃ μεταπείσῃ
α΄ πληθ. λύομεν λύωμεν ἐλύσαμεν > λύσωμεν βλάψωμεν κηρύξωμεν μεταπείσωμεν
β΄ πληθ. λύετε λύητε ἐλύσατε > λύσητε βλάψητε κηρύξητε μεταπείσητε
γ΄ πληθ. λύουσι(ν) λύωσι(ν) ἔλυσαν > λύσωσι(ν) βλάψωσι κηρύξωσι μεταπείσωσι
 Υποτακτική Ενεστώτα του ρ. εἰμί 
 
 

Υποτακτική ρ. εἰμί

ὦ
ᾖς
ᾖ
ὦμεν
ᾖτε
ὦσι(ν)

Μη χαίρεστε! Δεν τελειώσαμε ακόμη, αλλά κοντεύουμε …

γ. Υποτακτική Παρακειμένου των βαρύτονων ρημάτων Ε.Φ. 
 
Η Υποτακτική του Παρακειμένου των βαρύτονων ρημάτων σχηματίζεται τόσο: 
 περιφραστικά (πιο εύχρηστος τύπος) από την ενεργητική Μετοχή Παρακειμένου του
ρήματος και την Υποτακτική Ενεστώτα του ρ. εἰμί,
π.χ. λε-λυκώς, -υῖα, -ὸς ὦ/ ᾖς/ ἦ κτλ., όσο και
 μονολεκτικά (σπάνια),
π.χ. λελύκ-ω, λελύκ-ῃς κτλ.
 

περιφραστική Υποτακτική μονολεκτική Υποτακτική

λελυκώς, -κυῖα, -κός ὦ λελύ-κω

λελυκώς, -κυῖα, -κός ᾖς λελύ-κῃς
λελυκώς, -κυῖα, -κός ἦ λελύ-κῃ
λελυκότες, -κυῖαι,-κότα ὦμεν λελύ-κωμεν
λελυκότες, -κυῖαι,-κότα ἦτε λελύ-κητε
λελυκότες, -κυῖαι,-κότα ὦσιν λελύ-κωσιν
δ) Υποτακτική Μέσης Φωνής

Υποτακτική Ενεστώτα Υποτακτική Αορίστου

παύ-ωμαι παύ-σ-ωμαι
παύ-ῃ παύ-σ-ῃ
παύ-ηται παύ-σ-ηται
παυ-ώμεθα παυ-σ-ώμεθα
παύ-ησθε παύ-σ-ησθε
παύ-ωνται παύ-σ-ωνται
 

Για τον σχηματισμό και την κλίση της Υποτακτικής Αορίστου Μέσης Φωνής των αφωνόληκτων
ρημάτων χρησιμοποιούνται οι ίδιες καταλήξεις, αλλά το θέμα των ρημάτων αυτών μεταβάλλεται, όπως
και στην οριστική των χρόνων αυτών.
π.χ. πράττομαι → πράξωμαι
βλάπτομαι → βλάψωμαι
σῴζομαι → σώσωμαι
 
Η Υποτακτική του Παρακειμένου Μέσης Φωνής σχηματίζεται μόνο περιφραστικά από:
τη Μετοχή Παρακειμένου Μέσης Φωνής του ρήματος και την Υποτακτική Ενεστώτα του ρ. εἰμί.
 
Η περιφραστική Υποτακτική Παρακειμένου Μ.Φ. του ρ. λύω κλίνεται ως εξής:
 

λελυμένος, λελυμένη, ὦ
λελυμένον ᾖς
λελυμένος, λελυμένη, ἦ
λελυμένον ὦμεν
λελυμένος, λελυμένη, ἦτε
λελυμένον ὦσιν
λελυμένοι, λελυμέναι, λελυμένα
λελυμένοι, λελυμέναι, λελυμένα
λελυμένοι, λελυμέναι, λελυμένα

Τώρα μπορείτε να χαρείτε. Τελειώσαμε!!!