Professional Documents
Culture Documents
Loveable Nancy PDF
Loveable Nancy PDF
பஜாதி மயமான பூமியில் இன்னும் தீராத ஜாதி மயக்கம் பபால்..... சுட வரும்
சூரியனுக்கும் நான் சாமரம் வசுபவன்
ீ என்று மதிமயங்கி மயக்கத்துடன்
தபலயபசக்கும் சாபலபயாரப் பூ மரங்கள்....
வதிகயங்கும்
ீ பூமரங்கள் பல்பவறு வண்ண மலர் பட்டாபட விரித்திருக்க...
சாபலயின் வலது புறத்தில் இருந்தது அந்த சின்னஞ்சிறிய பங்களா,,
பங்களாவின் முகப்பில் கபாரிக்கப் பட்டிருந்த டிஜிட்டல் எழுத்துக்கள்
"சத்யபமவ கஜயபத" அந்த வட்டில்
ீ சத்தியம் வாழ்கிறது என்று கூறியது
"பல் பதய்ச்சிட்டு காபி குடிடா என் தங்கம்" என்று ககஞ்சிய கபண் குரலில்
அபமதியும் அன்பும்....
தாபய தபல சாய்த்துப் பார்த்த பசந்தவி "நீ குடுக்குற ஒரு பபவ் ஸ்டார்
சாக்பலட்பட கிப்ட்னு கசால்லாத மம்மி... அப்புறம் பகாபத்துல குளிக்காமபய
ஸ்கூலுக்கு கிளம்பிடுபவன்......" என்று பகாபமாக கூறியதும்...
"பவற யாரு? டாடிதான் மம்மி,, பநட் பல் பதய்க்கப் பபான இவபள தூக்கிட்டு
வந்து இந்த கபதபய கசால்லி... பக்கத்துலபய படுக்க வச்சிக்கிட்டாரு"
பகயில் காபி கப்புடன் வந்த பசத்தன்யா அப்பாபவயும் தங்பகபயயும்
பபாட்டுக் ககாடுத்துவிட்டு நல்லவளாக உட்கார்ந்து ககாண்டாள்....
சத்யன் பூபன பபால் நடந்து வந்து அவபள பின்புறமாக கட்டிப்பிடித்து "நீ யும்
வா பூரணி" என்று ரகசியமாக கூறியபடி அவள் காது மடலில் உதட்டால்
உரசினான்...
இது பூரணியின் பலகீ னம்,, காபதாரம் தீண்டினான் என்றால் அப்படிபய சாய்ந்து
விடுவாள்... இப்பபாதும் அப்படிபய பின்புறமாக சரிந்தவபள தாங்கி பிடித்து
முன்புறமாக கட்டிலில் சாய்த்தான் சத்யன்...
வட்டுக்குத்
ீ பதபவயானவற்பற வழக்கமாக வாங்கும் ஷாப்பிங் மால் அருபக
கார் நிற்க.... பூரணி இறங்க ஆயத்தமானாள்... சத்யன் அவசரமாக அவபள
இழுத்து உதட்டில் தன் உதட்படப் பதித்த உடபன விடுவித்து... "சீக்கிரமா
வட்டுக்குப்
ீ பபாயிடு பூரணி... மதியம் லஞ்ச் வட்டுல
ீ தான்" என்று கூறிவிட்டு
கண்சிமிட்டினான்.....
"அவர் மயங்கி விழுந்துட்டார்,, நீ ங்க யாரு? அவர் கிட்ட என்ன கசான்ன ீங்க?"
என்று பாலு பவகமாக தகவல் பகட்க....
"ஓ........,, ஆனா அவங்க பபமிலி ஆட்கபளத் தவிர பவற யாபரயும் பார்க்க விட
அனுமதியில்பல.... அந்த கபாண்பணாட புருஷபன வரச்கசால்லுங்க" என்று
பகபய விரித்தார் பபாலீஸ்காரர்..
இது நிஜமா? கனவா? பூரணி என் வாழ்வில் வந்த பிறகு கனவில் கூட
ககாடூரங்கள் நடந்ததில்பலபய? கதாட்டிலிருக்கும் பராஜாபவக் கூட பறித்து
பவத்துக்ககாள்ளாமல் கசடியிபலபய விட்டு அழகு பார்க்கும் கமன்பமயான
மனம் பபடத்த என் பூரணிக்கா இந்த நிபல? நிபனத்த மாத்திரத்தில் மீ ண்டும்
அழுபக கவடித்தது சத்யனுக்கு.....
"சாந்தி,, சாந்தி,, ப்ள ீஸ் அழாத சாந்தி... எப்படியாவது சமாளி... நம்ம பிருத்விய
பசந்தவி கூட விபளயாட கசால்லு... இல்பலன்னா கபடக்கு கூட்டிப் பபாய்
ஏதாவது வாங்கி குடுக்க கசால்லு.... நான் எப்படியாவது பமடம் முகத்பதப்
பார்த்துட்டு வட்டுக்கு
ீ ஒரு முபற வந்து பபாபறன் “என்று மபனவிக்கு
சமாதானம் கசான்னார்...
சாந்தி சரிகயன்று கசான்னதும் பசதுவிடம் பபாபன ககாடுக்க கசால்லி “நீ
ஆஸ்பிட்டல் கிளம்பி வா பசது“ என்றார்......
சத்யன் அதிர்ச்சி விலகாமல் நிற்க... பாலு தான் முன் வந்து “என்ன கசய்யனும்
கசால்லுங்க பமடம்....." என்று பகட்டார்.....
"ஏன் சார் இப்பபவ ஒரு ஜட்ஜ் கிட்ட அனுமதி லட்டர் வாங்க முடியாதா? உங்க
லாயபர கூப்பிட்டு பபசி உங்க ஏரியா டிவிஸ்னல் ஜட்ஜ் வட்டுக்குப்
ீ பபாங்க....
பபாய் அவர்கிட்ட நிபலபமபய கசால்லி ஒரு நாபளக்கு மட்டும் ஒரு
அனுமதி கடிதம் வாங்கிட்டு வாங்க அதுக்கப்புறம் நான் பார்த்துக் கிபறன்“
என்று பதரியமாக அந்தப் கபண் கூற.... சத்யன் பககயடுத்து கும்பிட்டான்.....
உள்பள வந்த பாலுவிடம் ஒரு பச்பச நிற அங்கிபய ககாடுத்து “இபத பபாட்டு
கிட்டு பூரணி பக்கத்துல இருக்குற பசர்ல பபாய் உட்காருப்பா" என்று
அதிகாரமாய் கூறிவிட்டு பபாய்விட்டாள் மான்சி....
"என் வட்டுல
ீ தான் பமடம்.... கபரிவ பதத்தன்யாவுக்கு பத்து வயசு...
சின்னக்குட்டி பசந்தவிக்கு ஏழு வயசு... சவிக்குட்டி தான் எப்படி தாங்கும்னு
கதரியபல “என்றவரின் முகம் நிமிடத்தில் மாறிவிட..... “அந்த
ககாபலகாரப்பாவிய சும்மா விடமாட்படாம் பமடம்..... ஒரு கபாது இடத்துல
அவபனாட அஜாக்கிரபதயால ஒரு குடும்பத்பதாட எதிர்காலபம
பகள்விக்குறியா நிக்கிது.... இந்தப் பாவம் அவபன சும்மா விடுமா?" என்று
ககாதிப்புடன் பபசிவிட்டு சட்கடன சுதாரித்து “ஸாரி பமடம் உங்க புருஷனா
இருந்தாலும் அவன் கசய்தது ககாடுபம தான?" என்றார்...
பாலு நிமிட பநர தயக்கத்திற்குப் பிறகு “நீ ங்களும் அவனும் பசர்ந்து தாபன
வாழுறீங்க?" என்று கமல்ல பகட்டார்
"சத்யன் நீ ங்க பபாய் பூரணி கூட இருங்க... நான் காபலயில் பகார்ட் திறந்ததும்
மனு தாக்கல் பண்ணிட்டு என் ஜூனியபரப் பார்த்துக்க கசால்பறன்... நீ ங்க
கரடியா இருந்தா நாம டிஐஜி ஆபிஸ்க்கு பபாகலாம்“ என்று வக்கீ ல் பாஸ்கரன்
கூற...
"ம் நீ ங்க கால் பண்ணுங்க பாஸ்கர்.. நான் கரடியா இருக்பகன்“ என்று
கூறிவிட்டு தளர்ந்த நபடயுடன் ஐசியூக்குள் கசன்றான்...
" இல்ல நாபன இருக்பகன் பாலு,, “என்று மறுத்த சத்யபனப் பார்த்து கண்ண ீர்
மல்க பகக் கூப்பிய பாலு “பவணாம் பாஸ்.... பமடம் நல்லாயிடுவாங்க... ஆனா
நீ ங்க இப்படியிருந்தா உங்கபள நம்பி இருக்குற நாங்கல்லாம்???" என்று
நிறுத்திவிட்டு பதாள்கள் குலுங்க குழந்பத பபால் அழுதவபர கண்டதும்
சத்யனும் நிஜத்துக்கு வந்தவனாய் கண்ண ீர் முகத்பத மூடிக்ககாண்டான்....
" எதாவது கசஞ்சு என் பூரணி என்கூட வந்து பபச மாட்டாளானு இருக்கு பாலு"
என்றவபன பதாபளாடு அபணத்தார் பாலு....
" சரிங்க சார் “என்ற பசது பகன்டீனுக்கு விபரந்தான்... பாலு மீ ண்டும் உள்பள
கசன்று விட... சத்யன் கபஞ்சில் அமர்ந்தான்....
அந்த வட்டில்
ீ தனிபம வாழ்க்பக வாழும் மான்சி ஏன் நாம் உயிர்
வாழபவண்டும் என்று பலமுபற சிந்தித்துண்டு.... தற்ககாபல பகாபழத்தனம்
என்றாலும்...அந்த தற்ககாபலப் பற்றி சிந்திபதிலும் மான்சி பகாபழயாக
இருந்தாள்....
பலமுபற வட்டுக்குள்
ீ நுபழந்து முரட்டுத்தனமாய் மான்சிபய புணர முயற்சி
கசய்வான்.... அப்பபாகதல்லாம் மான்சியின் எதிர்ப்பு பயங்கரமானதாக
இருக்கும்.... கத்திபய காட்டி மிரட்டி அவபன கவளிபயற்றுவாள்....
இரண்டாவதாக ஒருத்திபய திருமணம் கசய்த பிறகு தன்பன கதாடுவதற்கு
அனுமதிக்கவில்பல மான்சி.... அந்த விஷயத்தில் இன்று வபர கபரும்
பபாராட்டமாக இருந்தாலும் கஜயித்து வருகிறாள் மான்சி....
" இபதாபார்,, பநத்து பநட் டியூட்டி,, எனக்கு தூக்கம் வருது.... என்ன விஷயம்னு
கசான்னா நான் பபாய் தூங்குபவன் “என்று கண்பண கசக்கியபடி
கசால்லிவிட்டு அவபனப் பார்த்தாள்...
" இது விசாரபண தான் மிஸ்டர் சத்யன்... இன்னும் குற்றம் எதுவும் முடிவு
கசய்யப் படபல “என டிஐஜி கசால்லி விட்டு “இப்பபா நீ ங்க பபாகலாம்... உங்க
மபனவிக்கு நிபனவு திரும்பும் பட்சத்தில் அவங்கபளாட வாக்குமூலத்திற்குப்
பிறகு தான் எதுவும் முடிவு கசய்யப்படும்... அது வபர நீ ங்கபளா.. உங்க
மபனவிபயா திருப்பூபர விட்டு எங்கயும் பபாகக் கூடாது “என்று கூறிவிட்டு
எழுந்து ககாண்டார்...
முகம் ரத்த சகதிபய பூசிக் ககாள்ள... யார் அடித்தது என்று கூட கதரியாமல்
குனிந்து ரத்தத்பதத் துப்பிக் ககாண்டிருந்தான்... சற்றுப் கபாருத்து தான்
அடித்தது சத்யன் என்று புரிய சத்தம் பபாட்டு கத்தக் கூட முடியாமல் ஜீப்பில்
அமர்ந்தான்...
" இது என்பனாட புது நம்பர் சத்யன்... ஏதாவது பதபவனா கூப்பிடுங்க “என்று
மான்சி தனது நம்பபர ஒரு பபப்பரில் எழுதிக் ககாடுக்க....
“நீ ங்க பநரா திருப்பூர் பகார்ட் பபாய் உங்க லாயபரப் பார்த்து..... உங்க
மபனவிக்கு பநர்ந்தது திட்டமிட்ட சதிச் கசயல்.... அப்படின்ற மாதிரி கசால்லி....
சம்பவத்துக்கு காரணமான இன்ஸ்கபக்டர் நீ திமாணிக்கத்பத பகார்டில்
ககாண்டு வந்து ஒப்பபடக்கும் படி ஒரு ஆட்ககாணர்வு மனு தாக்கல் பண்ணச்
கசால்லுங்க.... இன்பனக்கு திருப்பூர்லயும்... நாபள காபல கசன்பன
ஜபகார்ட்லயும் இபத ஆட்ககாணர்வு மனு தாக்கல் கசய்ய கசால்லுங்க சத்யன்
“என்று மான்சி அவசரமாக கூற....
சற்று முன்பு தானும் இபதப் பற்றி பயாசித்தபத நிபனத்த சத்யன்.... “ம் சரிங்க
அப்படிபய கசய்பறன் “என்றான்
“நீ திபயாட அட்ரஸ் டீட்கடய்ல்ஸ் பதபவனா லாயர் கிட்ட பபாய்ட்டு எனக்கு
கால் பண்ணுங்க சத்யன் “என்ற மான்சி பபாபன கட் கசய்து விட....
" பகார்ட்டுக்கு பபா பசது “என்ற சத்யன் சீட்டில் சாய்ந்து ககாண்டான்..... மான்சி
அவன் கண்முன் பிரமாண்டமாய் எழுந்து நின்றாள்.... அவளது நிதானமான
சிந்தபனயும்... ஆக்கப்பூர்வமான பயாசபனகளும் வியப்பில் ஆழ்த்தியது....
மான்சிக்குள் இருக்கும் மற்கறாருப் புரட்சிப் கபண் கவளிய வருவதாக
எண்ணினான்.... ஆனால் அவனக்கிருந்த பதட்டத்தில் மான்சியின் பாதுகாப்பப
பயாசிக்க மறந்தான் சத்யன்
" கமாதல்ல பாலுபவ விட்டு மீ டியாவுக்கு ஒரு படம் ஒதுக்கி குடுத்து வரச்
கசால்லுங்க சத்யன் “என்று மான்சி கூறியதும்... “ம் சரி,, இப்பபவ அனுப்புபறன்
“என்று எழுந்து ககாண்டான்....
" ப்ள ீஸ் ப்ரண்ட்ஸ்,, ஒவ்கவாருத்தரா பகளுங்க... சார் பதில் கசால்வார் “என்று
பாலு கூட்டத்தினபர அபமதிப் படுத்தினார்...
சத்யன் நடந்த மற்ற சம்பவங்கபளயும் கூற ஆரம்பித்தான் “முதல்ல இது
தற்கசயலா நடந்த விபத்துனு நிபனச்சு என்பனாட விதிபய தான்
கநாந்துகிட்டு அழுபதாம்..... பபாலீஸ் பமல எந்தவிதமான பகாபமும் வரபல.....
ஆனா பநத்து விசாரபணக்காக என்பன கூப்பிட்டாங்க... நானும் டிஐஜி
ஆபிஸ்க்குப் பபாபனன்.... அவங்க பகட்ட பகள்வியில் இதயம் ககாதிச்சுப்
பபாய் திரும்பி வந்பதன்..... பபாலீஸ் தரப்பப நியாயப்படுத்த என்
மபனவிக்கும் எண் கவுன்டரில் இறந்து பபான குற்றவாளிக்கும் என்ன
கதாடர்புனு பகட்கிறாங்க.... என் மபனவி அந்த குற்றவாளிபய காப்பாத்தும்
முயற்சிலதான் குண்டடிப் பட்டதா கசால்றாங்க.... இது எந்த வபகயில்
நியாயம்னு நீ ங்கபள கசால்லுங்க.... இபத நான் ஒத்துக்கனும்னு எண்கவுன்டர்
கசய்த பபாலீஸ் நீ திமாணிக்கம் என்பன மிரட்டுறான்.... தனிகயாருப் கபண்
இரவில் தனியாக கசன்று பாதுகாப்பபாட திரும்பினால்தான் உண்பமயான
சுதந்திரம் என்று காந்தி கசான்னார்.... இப்பபா பகல்லபய நடமாட முடியபல....
அதுக்கு காரணம் காவல்த்துபற.... என் மபனவியின் இந்த நிபலபமக்கு,,
பபாலீஸ் மற்றும் அரசியல் தபலயீடு இல்லாமல் பநர்பமயான முபறயில்
நீ தி விசாரபண நடக்கனும்..... மறுபடியும் இப்படிகயாரு சம்பவம் எங்பகயும்
நடக்ககூடாது.... என் குழந்பத இன்பனக்கு நின்னு கண்ண ீர் விடுற மாதிரி
பவறு எந்த குழந்பதகளும் கண்ண ீர் விடக் கூடாது...... என் காதல் மபனவி
பூரணிக்கு வந்த நிபல பவற எந்தப் கபண்ணுக்கும் வரக்கூடாது “என்று
ஆபவசமாகப் பபசிய சத்யன்.... பூரணி என்றதும் சட்கடன்று உபடந்து
பபானான்... முகத்பத மூடிக்ககாண்டு குலுங்கியவபன கண்ண ீருடன் தன்
பதாளில் சாய்த்துக் ககாண்டார் பாலு....
" சார் உங்க மபனவிபயாட படம் பவணும் “என்று ஒரு சிலர் பகட்டதும் பாலு
தன்னிடமிருந்த படங்கபள ககாடுத்தார்.... பூரணி குடும்பத்தபலவியாக
சிரிக்கும் படமும்... இப்பபாது உயிருக்காகப் பபாராடும் படமும் மீ டியாக்களிடம்
ககாடுக்கப்பட்டது....
" பூரணி,,
" என் வாழ்வின் நிரந்தர பூர்ணிபமபய,,
" எனக்கும் அம்மாவாபச இரவு வருகமன
" ஒருநாளும் எண்ணவில்பலயடி....
" இருளில் நிற்கும் எனது ஒளிவிளக்பக....
" சுயமாய் வாழத் கதரியாதடி எனக்கு....
" வாழ்வது எப்படிகயன்று கசால்லிக்....
" ககாடுக்கபவணும் மீ ண்டும் வந்துவிடு...
" உன் மனபத திறந்து பபசாவிட்டாலும்....
" என் மனபத திறப்பதற்காகவாவது...
" ஒபர ஒரு முபற பபசிவிடு என் அன்பப....
என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா
அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா
அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா
அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
சித்திர தாமபர எப்பவும் வாடாது
ராத்திரி பவபளயில் கண்கபள மூடாது
இந்த இன்பமும் துன்பமும் பபசிட வார்த்பதகபள
இந்த இரண்படயும் பவகறங்கும் பார்த்ததில்பல
இது படித்தா கண்டுப் பிடிச்சா
ஒரு பதில் கசால்ல கதரியல்பலபய
என்ன கணக்பகா என்ன வழக்பகா
இந்த வாழ்க்பக புரியபலபய
என்னம்மா வருத்தம்
வானம் தான் மண்ணிபல ககாட்டிப்பபாச்சா
அம்மமா கசால்லம்மா
பமகம் தான் கநருப்பா சுட்டுப்பபாச்சா
பாலு பபான் கசய்து கசால்லி பசது வந்துது நல்லதாய் பபாய்விட சத்யன் பின்
இருக்பகக்கு வந்து மான்சியின் தபலபக்கமாக அமர்ந்து அவள் தபலபய
தூக்கி மடியில் பவத்துக் ககாண்டான்....
“நீ திமாணிக்கம் தான் சத்யன்.... அடிபட்ட பாம்பு வந்து ககாத்த பார்த்தது... நான்
ஒதுங்கினதால தான் பக மட்டும் உபடஞ்சது “என்று மான்சி கமல்லிய
முனங்கலாக கூறினாள்....
' அய்பயா எனக்கு உதவப் பபாய் தாபன இவளுக்கு இந்த பவதபன?' சத்யனின்
இதயமும் மான்சியுடன் பசர்ந்து கதறியது... கண்களில் பதங்கிய நீ ர் வழியாமல்
பககுட்படயால் ஒற்றியவன் “படய் நீ திமாணிக்கம்... உனக்கு சாவு என்
பகயால தான்டா “என்று வாய்விட்டு கசால்லிவிட்டு பற்கபள நறநறகவன
கடித்தான்.... பகாபத்தில் சிவந்த முகத்பத பககுட்படயால் மூடிக் ககாண்டு
கபஞ்சில் உட்கார்ந்தான்
ஒரு மணி பநரம் ஆனது,, மான்சி பகயில் மூட்டுகள் பசர்க்கப்பட்டு மாவு கட்டு
பபாடப்பட்டிருந்தது... வலி ககாடுத்த மயக்கத்தில் கண் மூடியிருந்தவபள
ஸ்ட்கரச்சரில் பவத்து தள்ளிக் ககாண்டு வந்தாள் பசாபியா....
" இந்த பநரத்துல எதுவும் கிபடக்காது.. நீ ங்க பபாய் கரஸ்ட் எடுங்க சத்யன்
“மான்சியின் குரல் பவதபனயின் விளிம்பில் இருந்து வந்தது...
" நமக்கு உதவப் பபாய் அவங்களுக்கு இந்த நிபலபம பாலு,, அந்த ராஸ்கல்
தான் பபக்ல வந்து பமாதிருக்கான்... மான்சி சுதாரிச்சு விலகினதால பக
மூட்டு மட்டும் விலகி சின்னச் சின்ன காயங்கபலாட தப்பிச்சிருக்காங்க... பவற
ஏதாவது நடந்திருந்தா என்னாகுறது பாலு? அந்த நாபய என்ன பண்றதுனு
தான் பயாசிச்சுகிட்டு இருக்பகன் “என்று அடித் கதாண்படயிலிருந்து
ஆத்திரமாக பபசினான்....
' நான் பபாபறன் பாஸ் ' என்று வாய் வபர வந்த வார்த்பத விழுங்கிய பாலு
' அவபர குடுத்துட்டு ககாஞ்ச பநரம் மான்சி கூட பபசினார்னா கதளிவாவார் '
என்று எண்ணிக்ககாண்டார்...
" பவணாம்... இதுக்கு பமல ஒரு வார்த்பத கூட பபசாதீங்க சத்யன்... எனக்காக
யாரும் அழபவா துடிக்கபவா பவண்டாம்... பபாங்க... பபாய் பூரணி கூட இருங்க
“என்று கண்ண ீருடன் ககஞ்சினாள் மான்சி....
சற்றபநர அபமதிக்குப் பின் ஒரு கபருமூச்சுடன் எழுந்து ககாண்ட சத்யன் “ம்
சரி “என்று கூறிவிட்டு கதபவ பநாக்கி நடந்தான்....
" சத்யன் ஒரு நிமிஷம் இங்க வாங்க “என மான்சி அபழக்க... சத்யன் திரும்பி
வந்தான்.... பகள்வியாகப் பார்த்தவனின் பார்பவபயத் தவிர்த்த மான்சி
“எனக்கு ஒரு சத்தியம் பண்ணி குடுங்க சத்யன் “என்று தனது இடது பகபய
அவன் முன்பு நீ ட்டினாள்...
மதியம் சுமார் ஒரு மணிக்கு சத்யனுக்கு பபான் கசய்த பசுபதி “சத்யன்,, பசது
நாலு பபபர கூட்டிட்டு வந்து பபக்டரில ஒபர கலாட்டா பண்றான்... புல்லா
குடிச்சிட்டு இருக்கான் “என்று கூற.....
மான்சியும் அழுதாள்,, இபத வயதில் தானும் தன் தாபய இழந்து தான் பட்ட
துயரங்கள் எல்லாம் ஞாபகம் வர தன்யாபவக் கட்டிக் ககாண்டு “இந்த
பிள்பளகபள விட்டுப் பபாக உனக்கு எப்படி மனசு வந்தது பூரணி?" என்று
கபருங்குரகலடுத்து கதறினாள்.... மான்சியின் கதறலில் மற்றவர்களின்
கண்ண ீர் கூட சற்று தயங்கி நின்றது....
வட்டுக்கு
ீ அபழத்து வரப்பட்ட சத்யன் தனது அபறக்குள் கசன்று முடங்கிக்
ககாள்ள... பிள்பளகளும் அவனருபக கசன்று படுத்துக் ககாண்டு சத்யபன
அபணத்துக் ககாண்டனர்...
அது வபர மான்சி தன் மகளிடம் பபசுவபத ரசித்த சத்யன்... தன்னிடம் அவள்
பகட்டதும்.. சட்கடன்று பார்பவபயத் திருப்பி “ம்ம், இருக்பகன் “என்றான்....
" ம், பசாபியா தான் ஹாஸ்டல் ரூபம காலி பண்ணிட்டு என் கூட வந்து
தங்கிருக்கா.... எனக்கு இன்னும் பத்துநாள் தான் லீவு இருக்கு... அப்புறம் கட்டுப்
பிரிச்சிட்டு டியூட்டில ஜாயின் பண்ணனும்... “என்று மான்சி கமல்லிய குரலில்
கூறினாள்....
“நீ பபாடுற கணக்கு தப்பு மான்சி,, அவன் விஷப் பாம்பு... நிச்சயம் விஷத்தக்
கக்கிகிட்பட தான் இருப்பான் “சத்யன் எச்சரிக்பகக் குரலில் கூற.... விரக்தியாக
சிரித்த மான்சி “அந்த விஷப் பாம்பு கூடத்தான் கிட்டத்தட்ட ஆறு வருஷம்
பசர்ந்து வாழ்ந்திருக்பகன் சத்யன்... கூடிய சீக்கிரம் அந்த பாம்பபாட பல்பலப்
புடுங்கிடுவாங்கன்னு எனக்கு நம்பிக்பக இருக்கு சத்யன் “என்றாள்....
அதன்பின் சற்றுபநர அபமதிக்குப் பின் வழக்கு சம்மந்தமான விஷயங்கபள
பபசிவிட்டு மான்சி தனது வட்டுக்கு
ீ கிளம்ப தயாரானாள்....... தன்யா கண்ண ீபர
அடக்கிக் ககாண்டு நின்றிருந்தாலும்... பசந்தவி கபரிதாக அழுது ஆர்பாட்டம்
கசய்தாள்....
“சரி சரி அழாம இரு... நான் ஆன்ட்டிபய இருக்கச் கசால்பறன் “என்ற சத்யன்
மான்சியிடம் வந்து கமல்லிய குரலில்... “சவி தூங்குற பநரம் தான்... ககாஞ்ச
பநரம் அவகூடப் படுத்திருந்து ஏதாவது கபத கசால்லி தூங்க வச்சிட்டுப்
பபாயிடு மான்சி “என்றான்...
மான்சியின் வட்டருபக
ீ கார் நின்றதும் இரண்டு கபண்களும் இறங்கினர்...
பசாபியா வட்டுக்கதபவ
ீ திறக்க கசன்றுவிட... காருக்குள்ளிருந்து தபலபய
நீ ட்டிய சத்யன் “நான் பவணும்னா பவற வடு
ீ பார்க்கவா மான்சி?" என்று கபரும்
தயக்கத்துடன் பகட்டான்...
இப்பபாது எந்த கட்சியின் கபர பவட்டிபய கட்ட பவண்டும் என்று அவரது பிஏ
கசான்னால் தான் இப்பபா நாம் எந்த கட்சியில் கதாண்டாற்றுகிபறாம் என்று
இவருக்பகத் கதரியும்.... அந்தளவுக்கு பலகட்சி மாறிய பச்பசாந்திதான் இந்த
தபலவர்....
பபடத்தவனின் துபணயிருக்க
அடுத்தவனின் துபண எதற்கு
இதயத்திபல துணிவிருக்க
வருத்தமிங்பக உனக்ககதற்கு
புத்தியுள்ள உனக்ககல்லாம்
புத்தகத்து படிப்கபன்ன
சக்தியுள்ள உனக்ககல்லாம்
சத்தியத்தில் தவிப்கபன்ன
காத்து இருப்பது எத்தபனப்பபபரா
உன்னிடம் பதாற்ப்பதற்கு
ஓம் சாந்தி ஓம்
இரண்டடி பின்னால் கசன்ற கிரிஜா “ஏய் கிட்ட வந்தா நாபய அடிக்கிற மாதிரி
அடிச்சுத் தூக்கிப் பபாட கசால்லிடுபவன்....“ என்று ஆத்திரத்துடன்
விழித்தவளுக்கு கநஞ்சில் அவமானத்தின் வலி... ககாஞ்சகாலமாய் தான்
தபலவரிடம் நிரந்தரமாக வாழுகிறாள்.... அதற்கு முன்பு பபாலீஸ் துபறயின்
பல பபாலிகளுக்கு முந்தி விரித்த அவமானம்....
" சரி பாலு நான் அப்புறமா கால் பண்பறன்...." என்று கட் கசய்துவிட்டு
மான்சிபயப் பார்த்தான்.... ஆற்றங்கபரப் படிகளில் ஏறிக்ககாண்டிருந்தாள்
மான்சி.... பசாபியாவிடமிருந்து பசந்தவிபய வாங்கிக்ககாண்ட சத்யன்
“பசாபியா,, நீ மான்சிக் கூட பபாய் இரு... நான் இவங்கபளகயல்லாம் வட்டுல
ீ
விட்டுட்டு உடபன வர்பறன்... சீக்கிரம் பபா பசாபியா... மான்சி தனியாப்
பபாறாங்க “என்று சத்யன் கூறிய அடுத்த கணம் பசாபியா பவகமாக
மான்சிபய பநாக்கி ஓடினாள்
வட்டில்
ீ கசய்திருந்த சபமயபல பூரணியின் படம் பவத்து அதன் முன்பு
வாபழ இபல பபாட்டு பபடயலிட்டனர்.... படத்தில் சிரித்த பூரணியின்
சிரிப்பில் ஏபதாகவாரு அர்த்தம் கபாதிந்து கிடந்தது பபால் இருந்தது....
" மான்சி இந்த சூழ்நிபல நான் எதிர்பாராதது... என்ன பபசுறது... உனக்கு என்ன
கசால்றதுனு கூட புரியபல மான்சி “சத்யன் மனபத திறந்து கசான்னான்....
" இல்ல சத்யன்,, எனக்கு யாபராட ஆறுதலும் பதபவப் படாது" என்றவள் தபல
நிமிர்ந்து “புருஷன் கசத்துட்டா... அவன் எப்படிப்பட்ட பகவலமானவனா
இருந்தாலும் கபாண்டாட்டின்றவளுக்கு கண்ண ீரும் வருத்தமும் வரும்... ஆனா
எனக்கு மனகசல்லாம் கவறுபமயா இருக்கு சத்யன்.... எம்ட்டி பகன்வாஸ்
மாதிரி எதுவுபம இல்லாம காலியா இருக்கு.... எட்டு வருஷமா மான்சின்ற என்
கபயருக்குப் பின்னால அவன் கபயர் இருந்தபத? அதற்காக கூட எனக்கு ஒரு
கசாட்டு கண்ண ீர் வரபல.... அவபனப் பத்தி கசால்லியழக் கூட விஷயங்கள்
இல்பல சத்யன்..... “என்ற மான்சி “உங்கபள பபாலீஸ் ஏதாவது பார்மாலிட்டி
விசாரபணக்கு கூப்பிட்டாலும் கூப்பிடுவாங்க... நீ ங்க கிளம்புங்க சத்யன்...
“என்று கூறிவிட்டு எழுந்து ககாண்டாள்....
சத்யனும் எழுந்தான்... பபாகிபறன் என்பது பபால் பார்த்தவன் கபரும்
தயக்கத்திற்க்குப் பிறகு.... “நீ திபயாட இறுதி காரியங்கள்?...... நான் ஏதாவது
பண்ணனுமா மான்சி?" என்று பகட்க.....
வட்டுக்கு
ீ வந்தான் சத்யன்.... பாலுவும் வக்கீ லும் வந்திருந்தனர்..... அவர்களிடம்
நீ தியின் மரணத்பதப் பற்றி விசாரித்தான்.... மிகவும் துள்ளியமான விபத்து
என்று பபாலீஸ் தரப்பில் கசால்லப்படுகிறது என்றார் வக்கீ ல்....
" ஆமாம் பாஸ் லாரி தான் வாங்கி ஓட்டுறானாம்.... “பாலு தனது குரபல சற்று
தனித்து “நீ திமாணிக்கம் கசத்தது லாரி பமாதி தான் பாஸ்..... உங்களுக்குப்
புரியுதா?" என்று கமதுவாக பகட்டார்....
காரில் வடு
ீ திரும்பிய சத்யனின் மனதில் ஓராயிரம் பபாராட்டங்கள்.... ஆனால்
எதற்கானது என்று தான் கதளிவாகப் புரியவில்பல.... மான்சியின் மீ தான
பசதுவின் அக்கபறயான பபச்சுக்கள் மட்டும் தான் காதுகளில் ஒலித்தது....
அவனுபடய அன்பு எத்தபகயது என்று கனிக்க முயற்சித்துத் பதாற்றான்
சத்யன்...
வட்டுக்கு
ீ வந்தவன் சாந்திபய பாலுவுடன் அனுப்பி விட்டு பூபஜயபறக்கு
கசன்றான்... புபகப்படத்தில் சிரித்த பூரணியின் முகத்பதபயப் பார்த்தவாறு
சிறிதுபநரம் நின்றான்... இன்று என்னபவா பூரணி பகலியாக சிரிப்பது பபால
இருந்தது.... அல்லது இவனின் பார்பவயில் தான் குபறயா?... இதயத்தில்
பகபவத்தான் “கதளிவாயிட்படன் பூரணி.... நாம் வாழ்ந்த பாபதயிலிருந்து
தவறமாட்படன் “என்று பூரணிக்கு கசால்வது பபால் தனக்குத்தாபன கசால்லிக்
ககாண்டு கவளிபய வந்தான்
வட்டுக்குள்
ீ வந்து படுக்பகயில் விழுந்தவனின் உதடுகள் “மான்சி......" என்று
உச்சரித்தது.... உனக்பகற்ற துபண பசது தான்..... உனக்காக ஒரு உயிபரபய
ககால்லத் துணிந்தவன் நிச்சயம் உன்பன கவனமா பார்த்துக்குவான் மான்சி....
தனக்குள் கசால்லிக்ககாண்டான்..... இது யாருக்கான சமாதானம்??
மான்சியின் வட்டருகில்
ீ காபர நிறுத்திவிட்டு இறங்கும் பபாபத தனது
முடிவுகபள கநஞ்சில் வலுவாகப் பதித்துக் ககாண்டான்.... கதவு திறந்பத
இருக்க “மான்சி “என்று அபழத்தபடி உள்பள கசன்றான்.....
சபமயலபறயிலிருந்த மான்சி பவகமாக கவளிபய வந்து கநற்றியில் வழிந்த
வியர்பவபய வலது புறங்பகயால் துபடத்தபடி “வாங்க சத்யன் “என்றாள்
பளிச்கசன்று......
வட்டு
ீ ஜன்னல் கம்பிகள் வழியாக வந்த மாபலபநர காற்றின் சப்தத்பத தவிர
பவறும் எதுவும் பகட்காத அபமதி....
வட்டுக்குள்
ீ நுபழந்தவுடபன ஓடி வந்து அபணத்துக் ககாண்ட பிள்பளகபள
ஆபசபயாடுத் தூக்கிக் ககாண்டான்...
" ஆன்ட்டி என்ன கசான்னாங்க டாடி? எப்ப நம்ம வட்டுக்கு
ீ வருவாங்களாம்?"
பசந்தவி சத்யனின் தாபடபயப் பிடித்து ஆட்டியபடி பகட்க.... “ம்ம்... சீக்கிரமா
வருவாங்க கசல்லம்... “என்று பதில் கசான்னான் சத்யன்...
“நீ யும் புரியாம பபசாத பசாபி.... என் மனசு உனக்கும் புரியபலயா? பசதுபவ
நான் அப்படி பயாசிச்சுக் கூடப் பார்த்ததில்பல பசாபி.... எனக்கு பதபவ அன்பு
தாபன தவிர பரிதாபம் இல்பல...... “என்றவள் பவகமாக எழுந்து தனது
அபறக்கு கசன்றுவிட்டாள்....
மான்சியின் முகம் அனல் பட்ட இரும்பு பபால் சிவந்து கஜாலித்தது... “நீ ங்க
பமபரஜ் பண்ணிக்க என்கிட்ட ஏன் பகட்கனும்?" சூடாக வந்து விழுந்தது
வார்த்பதகள்...
" நான் ஜாதி மதம் அந்தஸ்பத விட மனிதாபிமானம் தான் கராம்ப உயர்வா
நிபனக்கிபறன் பசாபியா.... ஏன்னா அந்த மனிதாபிமானம் தான் என்பன பல
சிக்கல்கள்ல இருந்து காப்பாத்துச்சு... அப்படிப் பார்த்தா அந்த மனிதாபிமானம்
உன்கிட்ட ஏராளமா இருக்கு பசாபியா.... பவற எதுவும் எனக்கு பவண்டாம்...
என் அப்பா அம்மாபவ சம்மதிக்க பவப்பது ககாஞ்சம் கஷ்டம் தான்.... ஆனா
பாஸ் பமல கராம்ப மரியாபத உள்ளவங்க... அதனால அந்த விஷயத்பத
அவர் பார்த்துக்குவார்... நீ கவபலப்படாத பசாபியா" கதளிவாக பசது
கசான்னதும் மான்சி அவபன வியப்புடன் பநாக்கினாள்...
மான்சியின் வட்டில்
ீ நடந்தவற்பற கசால்லும் வபர அபமதியாக பகட்டுக்
ககாண்டான் சத்யன்..... வரும் ஞாயிறு அன்று பாலு சாந்தி இருவபரயும்
அபழத்துககாண்டு பசதுவின் வட்டுக்கு
ீ வந்து அவன் கபற்பறாரிடம்
பபசுவதாக கூறினான் சத்யன்....
அந்த கம்பீ ரத்பத ரசிப்பபதவிட ஆண் என்ற ஈபகா தபலத் தூக்க “ஏய்
கராம்ப ஓவராப் பபசாத... உன் லட்சனம் தான் கதரியுபம? பநர்பமயாம்
பநர்பம... ச்சீ வாபய மூடுடி “சத்யனும் ஏளனமாகத்தான் பபசினான்....
" ம்ம்,, ஆனா இங்க யாருபம இல்பல மான்சி... பார்வதியம்மா லீவு... நான்
மட்டும் தான்.... என்னால என் மகபள இப்படிப் பார்க்க முடியபல மான்சி...
பயமாருக்கு... “என்றவன் சட்கடன குழந்பதயாகி அழ ஆரம்பித்தான்....
" ஓபக ஆன்ட்டி,, நீ ங்க கசால்ற படி இருந்துக்குபவாம்.... அப்புறம் நீ ங்க எப்பபா
இங்க வருவங்க
ீ ஆன்ட்டி?" என்று தன்யா பகட்கவும்..... சட்கடன விழிகள்
குளமாக.... பிள்பளகள் பார்த்துவிடாமல் தபலகுனிந்த மான்சி “சீக்கிரபம
வருபவன் கசல்லங்களா.... “என்றாள்....
அப்பபாது பசாபியா அங்பக வரவும் “பசாபி,, பிள்பளகபளப் பார்த்துக்பகா,,
எனக்கு ககாஞ்சம் பவபலயிருக்கு “என்று கூறிவிட்டு மான்சி அகலவும்
அவளிடத்தில் பசாபியா அமர்ந்து கபதயளக்க ஆரம்பித்தாள்....
“ அன்னமிட்ட பககளுக்கு
“ அன்பு கசய்த கண்களுக்கு
“ உன்பன விட்டு பபாவதற்கு
“ உள்ளமில்பல மகபள
“ தாய்வழி நீ நடக்க
“ தந்பத வழி பபகரடுக்க
“ நான் அபதப்பார்த்திருக்க
“ பநரமில்பல மகபள
“ அன்னமிட்ட பககளுக்கு
“ அன்பு கசய்த கண்களுக்கு
“ உன்பன விட்டு பபாவதற்கு
“ உள்ளமில்பல மகபள
எனதன்பு சத்யன்,,
" அடடா,, என்ன பாஸ் இது சின்னப்புள்பள மாதிரி புலம்பிகிட்டு இருக்கீ ங்க?
நம்மபள மீ றி எதுவும் நடக்காது.... கமாதல்ல மான்சிபய எப்படி பதடுறதுனு
பார்க்கலாம்" பாலு நம்பிக்பகயுடன் கசால்லவும் சத்யனும் கமல்ல
தபலயபசத்தான்...
மான்சி வட்டில்
ீ இல்பல என்ற கசய்தி வட்டில்
ீ அபனவருக்கும் கதரிய
ஆரம்பித்தது... சாந்தி பசது பசாபியா மூவரும் திபகப்புடன் சத்யனின் அபறக்
கதபவத் தட்டினர்... உள்ளிருந்த “வாங்க....." என்ற பாலுவின் குரல் பகட்டு
கதபவத் திறந்து ககாண்டு உள்பள கசன்றவர்கள் சத்யனின் கண்ண ீர் முகம்
கண்டு திபகப்புப் பபாய் அதிர்ச்சியுடன் அப்படிபய நின்று விட்டனர்.....
“நீ ங்க கசால்றது புரியுது பாஸ்... ஆனால் நம்ம பமல இருக்கிற பாசம்
அவங்கபள கவளியக் ககாண்டு வரும்னு எனக்கு நம்பிக்பகயிருக்கு “என்ற
பாலு ரயில்நிபலயத்திலிருந்து சற்றுமுன் கிளம்பிய ரயில்கபளப் பற்றிய
தகவல்கபள விசாரிக்கச் கசன்றார்....
நால்வரும் வட்டிற்கு
ீ வந்தபபாது பநரம்,, இரவு பணிகரண்பட
தாண்டியிருந்தது.... தூங்கும் பிள்பளகபளப் பார்த்துவிட்டு மாடியில் தயார்
கசய்திருந்த தனது அபறக்கு கசன்றான்....
" மான்சி... மான்சி “என்று மனம் புலம்ப.... இனி அவளின்றி தன்னால் வாழ
முடியுமா என்ற பயம் வந்தது... நான் பபாய்விட்டால் பிள்பளகளின் கதி?...
துயரப்பட்ட மனம் துன்பத்பதத் தரும் நிபனப்பபபய ககாடுக்க... இரவு
முழுவதும் உறக்கமின்றி தவித்துப் பபானான் சத்யன்
மான்சியிடம் அனுபவித்த அந்த கசார்க்க சுகத்தின் நிபனப்பும் மனபதப்
பாடாய்ப் படுத்திகயடுத்தது.... இனி அவளில்லாத தன் இரவுகள் மயானத்தின்
அபமதியில் தான் கசல்லும் என்பது கதளிவாகப் புரிந்து பபானது......
பசாகம் கூட எத்தபன சுகமானது என்பது பபால் அந்த ஒர் இரபவ கண்மூடி
ரசிப்பபத சத்யனின் வழக்கமானது.... சத்யனுடன் வாழ்ந்த அந்த இரபவ
அனுபவித்து ரசிக்கபவ அவபன விட்டு கசல்வதாக மான்சி கூறிவிட்டு
கசன்றாள்... இப்பபாது சத்யன் அபதபய கசய்தான்....
" கராம்ப டயர்டா இருந்தா உன் குடிலுக்குப் பபாய் கரஸ்ட் எடு மான்சி...
இருக்குறவங்கபள வச்சுகிட்டு நான் பார்த்துக்கிபறன் “என்று டாக்டர்
கூறியதும்... மான்சி எழுந்து ககாண்டாள்....
" கராம்ப தாங்க்ஸ் பமடம்,, ஏதாவது அவசர பகஸ் வந்தா கூப்பிடுங்க... உடபன
வந்துடுபவன் “என்று கூறிவிட்டு கரஸ்ட் ரூமின் மற்கறாரு கதபவத் திறந்து
ககாண்டு கவளிபய வந்து பதாட்டத்தின் வழியாக தனது குடிபல பநாக்கி
நடந்தாள்....
“நீ ங்க எங்க தங்கியிருக்கீ ங்க மான்சி?" என பாலு பகட்க... சற்று தூரத்தில்
மபலயடிவாரத்தில் இருந்த குடிபல பககாட்டினாள் மான்சி....
" ம் சரி சாந்தி... பசாபி பசதுவுக்கும் கூட கால் பண்ணி நீ பய கசால்லிடு “என்று
கூறிவிட்டு காபல கட் கசய்தார்.... காரின் கண்ணாடிபய இறக்கி விட்டு
மான்சியின் குடிபலப் பார்க்க... சத்யன் அப்பபாது தான் நுபழந்து
ககாண்டிருந்தான்... “ம்ம், எப்படியாவது கால்ல விழுந்து சமாதானம் பண்ணி
கூட்டி வரட்டும்" என்று சிரிப்புடன் கூறிவிட்டு காபரவிட்டு இறங்கி லாக்
கசய்துவிட்டு கவளிபய கிளம்பினார்....
“ஆமாம்.... "
" பமாகம் மட்டும் முள் இல்பல மான்சி.... காதலும் முள் தான்.... இதயத்பதக்
குத்தும் முள்... அந்த முள் இதயத்பதக் குத்தாம எடுத்து இதயத்தின்
பக்கத்துலபய வச்சுக்க பவண்டியது காதலர்களின் கடபம தான்....." என்றவன்
கண்களில்த் துளிர்த்த நீ பர விரலால் சுண்டிவிட்டு “இதயத்பத முள்ளா
குத்தின காதபல எடுத்து என் பக்கத்துல எடுத்துப் பாதுகாப்பா வச்சுகிட்ட
பநரம் பார்த்து இப்படி அனாபத மாதிரி என்பனயும் என் பிள்பளகபளயும்
விட்டுட்டு வந்துட்டபய மான்சி?" என்று பகட்டதும்…
வானவதியில்
ீ பமகங்கள் ஒன்பறாடு ஒன்று இடித்துக் ககாண்டு உருண்படாட....
இடியும் மின்னலுமாக மபழ சரசரகவன்று இறங்கி பூமிபய நபனக்க...
மண்ணின் வாசபன நாசிபய நிபறத்தது....
அன்று,,
" பலம் ககாண்ட காற்றில்..
" பரிதவிக்கும் பாய்மரப் படகாய் நீ ..
" கபரபயாரம் பதறியபடி காத்திருக்கும்..
" காதலனாய் நான்!
இன்று,,
" கபரபசர்ந்த என் கண்மணிபய...
" காலகமல்லாம் காத்து நின்று...
" கண்ணுக்குள் பவத்துக் காதல் கசய்யும்...
" காதலனாய் நான்!
"நீ ங்க பின்னாடி உட்கார்ந்து வாங்க பாஸ்.. நான் டிபரவ் பண்பறன் “என்று
பாலு கூறிவிட்டு டிபரவர் சீட்டில் அமர்ந்து காபர கிளப்பினார்...