IEΡΟΣΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ
21 – 27 IOYLIOY 2019
 21 ΙΟΥLΙΟΥ
O ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΑΔΟΒΥΣΔΙΟΥ
Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά
της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της Θείας
Χάριτος, έγινε Επίσκοπος Ραδοβυσδίου (Νομός Άρτας). Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης
και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το
ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και
ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε
τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ. Κατά την ήμερα της
ανακομιδής των Αγίων Λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από
τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου - Τρικάλων. Λέγεται ότι
ο Άγιος Παρθένιος υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των
ζώων.
22 ΙΟΥΛΙΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Ο Άγιος Μενέλαος γεννήθηκε στην Πρεσινιέ της Γαλλίας περί το 700 μ.Χ. και
καταγόταν από πολύ επιφανή αριστοκρατική οικογένεια. Ήδη από πολύ μικρός ο
ΆγιΌς μας, προμηνούσε ότι θα ακολουθούσε το δρόμο όπου έδειξε ο Κύριός μας
Ιησούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλά εμπόδια, δυσκολίες και προκλήσεις καθώς ο
πατέρας του, όταν ο Άγιος έφτασε σε ώριμη ηλικία, τον πίεζε να πάρει την επίσημη
κοινωνική του θέση ως πρίγκιπας που ήταν και να νυμφευτεί μια γαλαζοαίματη. Ο
νεαρός Όσιος Μενέλαος απάντησε θαρρετά πως δεν ήθελε ποτέ του να παντρευτεί
και λόγω των συνεχών διαμαχών με τον πατέρα του, αναγκάστηκε με σπαραγμό
καρδίας να υποκύψει στα κοσμικά σχέδια του. Μετά από έντονη προσευχή και για να
μην πέσει σε ανέντιμη πτώση συμβουλεύτηκε δύο από τους πιο στενούς και
έμπιστους φίλους του, τον Σαββινίνο και τον Κώνστα και αποτόλμησαν και οι τρεις
μαζί και να φύγουν από τον πατρικό ζυγό! Καθοδηγούμενοι από την Θεία Πρόνοια
εγκατέλειψαν την πόλη τους και έφτασαν στο ερειπωμένο, αρχαίο και ξακουστό
Μοναστήρι του Μενά ή του Αγίου Μηνά. Αφού είχαν εγκατασταθεί για τα καλά στον
ησυχαστικό τόπο, μια μέρα δέχτηκαν την επίσκεψη ενός νέου μοναχού: του
Θεοφρίτου που τους πρότεινε να πάνε και να τεθούν κάτω από την πνευματική
καθοδήγηση του Αγίου Εύδου. Έτσι εντάχθηκαν στη συνοδεία του. Μετά από αρκετό
καιρό οι παιδαριογέροντες ησυχαστές είχαν αποκτήσει μεγάλη φήμη και έφτασε
τόσο μακριά που μια μέρα έφτασαν προ των πυλών της Μονής, η μητέρα του, η
αδελφή της και η τέως μνηστή του. Αρχικά ο Άγιος πίστευε ότι ήλθαν για να του
αλλάξουν γνώμη αλλά -ώ των απείρων σου θαυμάτων Χριστέ!- του ζήτησαν με πόθο
να τις οδηγήσει στην ένθεη ζωή του Χριστού και να τις χειροθετίσει Μοναχές! Μετά
από το παραπάνω περιστατικό, ένας μεγάλος αριθμός υποτακτικών - δόκιμων
Μοναχών ήλθαν και υποτάχθηκαν κοντά στον Όσιο, ποθούντες την οδόν της
ησυχαστικής ασκήσεως. Το μικρό και ερειπωμένο Μοναστήρι του Μενάτ
αναπαλαιώθηκε και στη θέση του υπάρχει το θεόρατο Αββαείον - Λαύρα που θα
πάρει το όνομα του Άγιου καθώς θεωρείται δεύτερος κτήτορας και ανακαινιστής του.
Ο Άγιος προείδε την κοίμησή του να βρίσκεται επί θύρας. Έτσι προετοίμασε με ιερές
συμβουλές τους Αδελφούς και Πατέρες της Μονής και αφού πρότεινε τον διάδοχό
του, αναχώρησε σε λίγες μέρες για τον λατρευτό του Νυμφίο-Χριστό.

23 ΙΟΥΛΙΟΥ
Η ΟΣΙΑ ΑΝΝΑ Η ΕΝ ΤΩ ΛΕΥΚΑΔΙΩ
Η Οσία Άννα η εν τω Λευκαδίω (ή Λευκάτη) έζησε στα χρόνια του βασιλιά
Θεοφίλου του εικονομάχου (829 - 842 μ.Χ.) και ήταν κόρη πλούσιας και επίσημης
οικογένειας. Η ίδια είχε άφθονα σωματικά και πνευματικά χαρίσματα διότι
ανατράφηκε εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Μετά την κοίμηση των γονέων της,
έγινε κληρονόμος της μεγάλης πατρικής περιουσίας, που μέρος της διαμοίρασε
στους φτωχούς. Αλλά την ωραία αυτή κόρη, αγάπησε κάποιος Αγαρηνός, που
διέμενε στην Κωνσταντινούπολη και τη ζήτησε σε γάμο, με την συγκατάθεση του
βασιλιά Βασιλείου. Η Οσία Άννα δεν δέχτηκε και με δάκρυα προσευχόταν στον Θεό
να την απαλλάξει απ' αυτόν τον πειρασμό. Πράγματι ο Θεός άκουσε τις προσευχές
της και ο Αγαρηνός πέθανε. Τότε η Οσία Άννα, εντάχθηκε σε κάποιο μοναστήρι της
Κωνσταντινούπολης, όπου επιδόθηκε σε σκληρότατη άσκηση και προσευχή. Έτσι
ασκητικά αφού πέρασε για 50 χρόνια, μετά από βραχύχρονη ασθένεια, παρέδωσε
την μακαριά ψυχή της στο Θεό. Το δε τίμιο λείψανο της, μετά από χρόνια όταν
εκτάφηκε, βρέθηκε σώο και ευωδίαζε ολόκληρο θεία ευωδιά, και έκανε πολλά και
διάφορα θαύματα.

24 ΙΟΥΛΙΟΥ
Η ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ
Η Αγία Μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και
ήταν κόρη του Στρατηγού Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.). Ο πατέρας της, της έχτισε
έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των
ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια.
Για αυτές της τις πράξεις, η Αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον
πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει
από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν
όλες οι πληγές της. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα
από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά. Μόλις έγινε
γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλεισαν πάλι στην
φυλακή. Την νύχτα που ακολούθησε, ο πατέρας της πέθανε και την θέση του στο
αξίωμα του Στρατηγού την πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα
στο δικαστήριο. Και εκεί η Αγία ομολόγησε την Πίστη της. Αμέσως οργίστηκε και
διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων
πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός
έριξε την Αγία Χριστίνα μέσα σε πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια
δηλητηριώδη, τα οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με
ευσπλαχνία, μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα
και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε με καρτερία και
στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε το πνεύμα, λαμβάνοντας τον
στέφανο του μαρτυρίου, και περνώντας στην αιώνια ζωή. Το αδιάφθορο Λείψανο της
Μεγαλομάρτυρος Αγίας Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου
μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην
περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και
μεταφέρθηκε στη Βενετία. Το 1252 μ.Χ. το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου
Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μ.Χ. μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου
στο Μουράνο. Το 1435 μ.Χ. ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό
του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Το 1793 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη Μονή της
Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας και το 1810 μ.Χ. στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της
Αμπέλου, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο σε κρυστάλλινη λάρνακα.

25 ΙΟΥΛΙΟΥ
Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Η Αγία Άννα, η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του
Λευί. Ο πατέρας της, που ήταν Ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή
της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Η Άννα είχε
και δύο αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβήν. Και η μεν
Μαρία, που παντρεύτηκε στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή,ηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή,
που παντρεύτηκε και αυτή στην Bηθλεέμ, είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε Σοβή,ηθλεέμ, την Ελισάβετ. Τέλος, η Αγία Άννα που
παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Ιωακείμ, γέννησε την Παρθένο Μαρία. Η Αγία Άννα
αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη
μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Αφού η Αγία Άννα απογαλάκτισε την Κυρία
Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες,
προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό
τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος
διαβεβαίωσε ότι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται» (Ματθαίου, κε' 46). Οι
δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια. Περικαλλή ναό προς
τιμήν της αγίας Άννας έκτισε στην Κωνσταντινούπολη περί το 550 μ.Χ. ο
αυτοκράτορας Ιουστινιανός. Λείψανο της Αγίας υπάρχει στην αγιορείτικη σκήτη της
Αγίας Άννας.

26 ΙΟΥΛΙΟΥ
Η ΑΓΙΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Η Αγία Ιερουσαλήμ ήταν φίλη της Αγίας Ωραιοζήλης (26 Ιουλίου) και σύνοικος.
Είχε επίσης θερμή ευσέβεια και άλλες αρετές, και τη βοηθούσε στη διάδοση του
Ευαγγελίου στην πόλη του Βυζαντίου. Οπότε συνελήφθη και αυτή μαζί με την
συναθλήτριά της. Ο κριτής προσπάθησε να την ελκύσει προτείνοντας της να την
παντρέψει με ωραιότατο ειδωλολάτρη αξιωματικό. Αλλά η πιστή Παρθένος το
απέρριψε και έτσι αποκεφαλίστηκε, παίρνοντας το αμάραντο στεφάνι του
μαρτυρίου.

27 ΙΟΥΛΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΥΦΛΟΣ
Ο Άγιος Τυφλός γιατρεύτηκε από τον Άγιο Παντελεήμονα (27 Ιουλίου),
ομολόγησε τον Χριστό και μαρτύρησε δια ξίφους.